Εικονογράφηση: Γιώργος Δουτσιόπουλος 5H ΧΙΛΙΑΔΑ

Transcript

1 1 Εικονογράφηση: Γιώργος Δουτσιόπουλος 5H ΧΙΛΙΑΔΑ

2 Ισμηνη Χ. μπαρακλη 1 Eικονογράφηση: Γιώργος Δουτσιόπουλος

3 Είμαι ένα συνηθισμένο παιδί Η ζωή μου είναι τόσο γλυκιά όσο ένα πελώριο cookie με κομματάκια σοκολάτας. Κάνω ό,τι θέλω και τους έχω όλους σε απόλυτη πειθαρχία. Και αν μερικές φορές κάποιοι μου αντιστέκονται, όπως ο μπαμπάς, η μαμά και η γιαγιά-θηρίο, ευτυχώς που υπάρχουν ο παππούς και η άλλη γιαγιά, που απλώς τους μαγεύω. Είμαι τύπος χαλαρός και κουλ και δε μου αρέσει να έχω μπελάδες και προβλήματα. Μόνο να δημιουργώ! Γι αυτό είμαι και το πιο δημοφιλές αγόρι της τάξης μου και θα παραμείνω, όσο σκληρά κι αν πρέπει να παλέψω γι αυτό. Έχω γεννηθεί για την κορυφή και δε συμβιβάζομαι με τίποτα άλλο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... 11

4 φυσικά υπάρχει πολύς χρόνος μέχρι τη στιγμή που θα νυστάξω. Είναι η ώρα που σκέφτομαι τι έχει συμβεί όλη την ημέρα και αναλόγως ή γελάω μόνος μου ή θυμώνω πολύ. Αποφάσισα, λοιπόν, να κρύβω κάτω από το μαξιλάρι μου ένα τετράδιο και ένα μολύβι και να γράφω τα σημαντικότερα γεγονότα της ημέρας. Πολύ έξυπνη ιδέα, αρκεί να μη μου καρφωθεί κανένα μολύβι στο αυτί την ώρα που κοιμάμαι! Σε όλους αρέσει να αρχίζουν τις ιστορίες όμορφα Επειδή όμως είμαι αντιδραστικός τύπος, όπως λένε οι γονείς μου, θα αρχίσω λίγο ανάποδα Η χειρότερη στιγμή της ημέρας είναι η ώρα του ύπνου. Σιχαίνομαι τον ύπνο! Είναι ό,τι πιο βαρετό συμβαίνει στη ζωή μου. Για να κόψω τον μεσημεριανό ύπνο, έγιναν ομηρικοί καβγάδες στο σπίτι, αλλά στο τέλος αποδείχτηκε πιο δυνατός ο Λάμπης. Δηλαδή εγώ! Τα βράδια πάλι, όταν με βάζουν στο κρεβάτι, λέω συνέχεια στον εαυτό μου: «Mην κοιμηθείς, μην κοιμηθείς», αλλά δεν τα έχω καταφέρει ποτέ! Σκέφτηκα λοιπόν ότι αυτή είναι η καλύτερη ώρα για να γράφω το ημερολόγιό μου. Αυτή την ώρα δε με ενοχλεί κανείςø όλοι κάνουν απόλυτη ησυχία (υποτίθεται για να κοιμηθώ) και Επειδή λοιπόν, όπως έλεγα, σιχαίνομαι τον ύπνο, οι διακοπές είναι η αγαπημένη μου περίοδος. Τότε μόνο μπορώ να κοιμάμαι αργά και όχι στις εννέα ακριβώς. Επίσης, δεν έχω διάβασμα, που το βαριέμαι αφάνταστα. Πάντως το σχολείο δεν το βαριέμαι ποτέ. Περνάω ΤΕΛΕΙΑ εκεί. Έχω τρεις κολλητούς, πολλούς φίλους και 12 13

5 άπειρους γνωστούς. Είπαμε, είμαι δημοφιλής... Δε με ξέρει μόνο ο εαυτός μου και η μαμά μου. Κάθε μέρα που σκάω μύτη στο σχολείο, ακούω τα γνωστά σχόλια Και κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, είναι σαν να ανοίγει η πόρτα του παραδείσου. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία αρέσουν τα πάντα: ταινίες, σήριαλ, κινούμενα σχέδια, ακόμα και οι διαφημίσεις. Μαθαίνω απέξω τις διαφημίσεις, τις λέω στους γονείς μου και τους σπάω τα νεύρα. Και για να τους τρελάνω τελείως, τους απαντάω με διαφημίσεις πάλι. Αυτό είναι ό,τι χειρότεροø τους φρικάρει εντελώς. Με ρωτάει δηλαδή η μαμά αν θέλω τοστ, κι εγώ της αραδιάζω ό,τι διαφήμιση έχω δει για ζαμπόν, τυρί και ψωμί και μένει με το στόμα ανοιχτό. Οι διακοπές λοιπόν είναι σούπερ γιατί βασικά κάνω ό,τι θέλω. Και αυτό που θέλω να κάνω όλη μέρα είναι να βλέπω τηλεόραση και να παίζω Wii, «τσακίζοντας» ένα οικογενειακό παγωτό σοκολάτα ή έστω μια ντουζίνα cookies με κομματάκια σοκολάτας! Μου αρέσει πολύ η τηλεόρασηø τρελαίνομαι για τηλεόραση! Θα μπορούσα να βλέπω ασταμάτητα για μέρες, μήνες, χρόνια Μου Μετά αρχίζουν να τσακώνονται, γιατί δεν μπορούν να λύσουν το μυστήριο Αφού δε με αφήνει κανείς από τους δύο να βλέπω τηλεόραση, πότε προλαβαίνω και τα μαθαίνω όλα αυτά; Έχουν πολλή πλάκα. Νομίζουν ότι το βράδυ που κοιμούνται, σηκώνομαι στα κρυφά και βάζω τηλεόραση Τον φόβο μου να χουν! 14 15

6 Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ ακόμη. Μόνο που κάνα πρωί, αν τύχει και ξυπνήσω πριν από αυτούς, τρέχω να προλάβω να δω κανένα επεισόδιο Μπομπ Σφουγγαράκη για να ξεκινήσει η μέρα μου χαλαρά, μέχρι να ξυπνήσει η μαμά και να αρχίσουμε πάλι να τρέχουμε Δεν μπορώ να καταλάβω, όμως, γιατί όλα τα ωραία πράγματα στη ζωή αυτή, δηλαδή η τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα παγωτά, είναι σχεδόν απαγορευμένα... Η μαμά μου κρύβει το αγαπημένο μου Wii και μου το δίνει μόνο τρεις φορές την εβδομάδα: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, γιατί λέει πως όταν παίζω πολύ, το κεφάλι μου γίνεται σαν κουνουπίδι και το μυαλό μου σαν χαλβάς. Η ιερή, πολύτιμη λευκή κονσόλα μου κλειδώνεται στην ντουλάπα και μένω σαν χαζός να κοιτάζω τη συλλογή με τις δεκατέσσερις πανάκριβες κασέτες μου, που τις φυλάω σαν τα μάτια μου. Έχω όλη τη σειρά FIFA και NBA Live όλων των τελευταίων ετών κι έτσι και πάει ο μπαμπάς να παίξει στα κρυφά κανένα παιχνιδάκι, το καταλαβαίνω από χιλιόμετρα (σαν λαγωνικό που είμαι) και γίνεται στο σπίτι «το έλα να δεις». Εκείνος θυμώνει πολύ, αλλά το έχω βρει το κόλπο... Σε βλέπω Αν συνεχίσεις, κάηκες. Αλλάζω ομάδα! τον απειλώ και όλα τακτοποιούνται αμέσως. Ο μπαμπάς μου, μόλις το ακούσει αυτό, αφοπλίζεται, γιατί η AEK για εκείνον είναι τόσο ιερή, όσο για μένα η κονσόλα μου και 16 17

7 γι αυτό κατά βάθος καταλαβαινόμαστε και πάντα στο τέλος αφήνει το τηλεχειριστήριο, έστω και τσατισμένος. Τα παιχνίδια μου είναι μόνο για μένα και τους φίλους μου αυστηρά! MAN No3. Αυτό που θέλω είναι να με αφήσει η μαμά στην ησυχία μου για να τσακίσω του κακούς (και την τηλεόραση αν χρειαστεί). Η μαμά πάντως έχει τα δίκια της. Αν τύχει και περάσει από το σαλόνι την ώρα που παίζω SmackDown (το επόμενο καλύτερό μου παιχνίδι μετά τα FIFA και NBA), την πιάνει η καρδιά της: Δίνω ξύλο και το ευχαριστιέμαι τόσο πολύ, που η μαμά είναι σίγουρη πως θα κλοτσήσω και την τηλεόραση. Θα γίνει έκρηξη, παιδί μου, μην πλησιάζεις άλλο την τηλεόραση. Θα καούμε ζωντανοί, προσπαθεί να με συνεφέρει η καημένη. Αλλά εγώ εκείνη τη στιγμή τερματίζω το επίπεδο και δεν καταλαβαίνω τίποτα, η μπουνιά μου είναι πιο δυνατή και από του IRON Η αλήθεια είναι πως, όταν παίζω, βρίσκομαι κι εγώ μέσα στο παιχνίδι. Δίνω ξύλο και το ευχαριστιέμαι. Πολλές φορές δίνω ξύλο ακόμα και μέσα στον ύπνο μου. Συνεχίζω το παιχνίδι ενώ κοιμάμαι κανονικά. Παραμιλάω, κλοτσάω, κουνάω χέρια πέρα δώθε και η δράση συνεχίζεται... Στο τέλος, πέφτω κάτω απ το κρεβάτι και ηρεμώ! Η μαμά τρελαίνεται με όλα αυτά και αρχίζει να λέει τη γνωστή ιστορία με το κουνουπίδι και τον χαλβά, που λέγαμε προηγουμένως, και μπλα, μπλα, μπλα, ότι τα μάτια μου κοκκινίζουν και ότι πέφτουν τα βλέφαρά μου από την κούραση και την ακτινοβολία

8 αγόρια της ηλικίας μου, πώς χορεύουν και τι τραγούδια κυκλοφορούν, για να είμαι μέσα στα πράγματα. Θυμώνω πολύ, όμως, όταν μου κρύβουν την κονσόλα μου. Γίνομαι ταύρος, φυσάω και ξεφυσάω συνέχεια από τη μύτη, σφίγγω τα δόντια και τις μπουνιές μου και στριγγλίζω ασταμάτητα. Σχεδόν ασταμάτητα δηλαδή, γιατί πολύ σύντομα έρχεται η μαμά και μου θυμίζει ότι αν συνεχίσω να ουρλιάζω, θα πάρει παράταση η απαγόρευση για έναν μήνα. Σκέφτομαι, λοιπόν, θα ήταν φοβερό και τρομερό να χάσω το Wii μου για έναν ολόκληρο μήνα. Καλύτερα να ηρεμήσω λιγάκι με λίγη τηλεόραση. Η τηλεόραση πάντα με ηρεμεί! Και ειδικά το BIG TIME RUSH, μια νεανική μουσική σειρά που παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό φανατικά (δίνω μάχη κάθε μέρα για να με αφήσει η μαμά. Μέχρι που έμαθα να διπλώνω τα ρούχα μου, για να την καλοπιάσω). Γιατί τώρα που είμαι δημοφιλής, έχω υποχρέωση να σέβομαι την καλή μου φήμη και να τη διατηρώ πάση θυσία. Γι αυτό, βασικά πρέπει να ξέρω πώς συμπεριφέρονται τα Για τους λόγους αυτούς, λοιπόν, έχω μάθει φαρσί τους στίχους της σειράς και κατέβασα και τα τραγούδια και στο MP3 μου, γιατί τα μόνα αγγλικά τραγούδια που ήξερα έως τώρα ήταν κάτι χριστουγεννιάτικα και ντρέπομαι πολύ για τα χάλια μου! Οι συμμαθητές μου είναι ακόμη στον κόσμο τους και παρακολουθούν μόνο πολεμικά κινούμενα σχέδια και Μπομπ Σφουγγαράκη. Φυσικά, σαν καλός φίλος που είμαι, ενημέρωσα τους κολλητούς μου πως αν θέλουν να είναι και αυτοί μέσα στα πράγματα, πρέπει να μάθουν να διπλώνουν τα ρούχα τους, για να τους αφήνει η μαμά τους να βλέπουν τη σειρά αυτή

9 Η μαμά βέβαια κι εδώ έχει τις αντιρρήσεις της όπως πάντα άλλωστε και φωνάζει από την κουζίνα να σταματήσω να βλέπω τις αμερικανιές γιατί δε με αναγνωρίζει και με όλα αυτά έχω κάνει το κεφάλι μου κουνουπίδι! Δεν μπορώ να καταλάβω, όμως, δύο πράγματα: Πρώτον, τι κακό έχει η Αμερική; Μια χαρά χώρα είναι! Και δεύτερον, τι σχέση μπορεί να έχω εγώ με ένα κουνουπίδι; Αφού με τα λαχανικά δεν τα πάω καθόλου καλά. Το ίδιο και με τα φρούτα. Πίνω μόνο πορτοκαλάδα και αυτό έγινε γιατί έπεσα θύμα πολύ μεγάλου εκβιασμού από την οικογένειά μου. να κατεβάσω μια γουλιά. Μου έλεγε ότι αν πίνω κάθε μέρα, το σώμα μου θα γεμίσει μικροσκοπικούς στρατιώτες που θα πολεμούν κάθε φορά τα μικρόβια που θα έρχονται, και ότι επιπλέον όσοι δεν πίνουν πορτοκαλάδα δεν έχουν στρατιώτες και έτσι αρρωσταίνουν συνέχεια. Τίποτα, όμως, απ όλα αυτά δεν μπόρεσε να με πείσει. Πέρασα πολύ δύσκολα εκείνο τον καιρό. Κινδύνεψα να χάσω όλα μου τα παιχνίδια, γιατί αρνιόμουν πεισματικά να δοκιμάσω πορτοκαλάδα. Η μαμά προσπαθούσε για μήνες να με καταφέρει Όταν, ωστόσο, μια μέρα επέστρεψα σπίτι και αντίκρισα το δωμάτιό μου, έπαθα πανικό. Υπήρχε μόνο το κρεβάτι Και αυτό με ένα ξερό μαξιλάρι! Το κρεβάτι το δικό μου, που είναι γεμάτο ήρωες και αρκούδους, για να πολεμώ όποιον ενοχλητικό εισβάλλει στο δωμάτιό μου, τώρα ήταν άδειο! Είχαν εξαφανιστεί ο Γκούφη και ο Μίκυ, που είναι η συντροφιά μου στον ύπνο, το ίδιο και ο τυχερός μου σκύλος (που μου τον πήρε η μαμά για να μου κλείσει 22 23

10 το στόμα όταν της ζήτησα έναν αληθινό ), που είναι το γούρι μου. Και το σημαντικότερο, τα αμέτρητα κουτιά με τα παιχνίδια μου και η πολύτιμη και χιλιοδιαβασμένη συλλογή από τα αγαπημένα μου «ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ» είχαν κάνει φτερά! Το ίδιο και τα «ΜΙΚΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟ» και τα «ΑΛΜΑΝΑΚΟ» και τα μεγάλα και τα μικρά και οι τόμοι και οι συλλεκτικές εκδόσεις και όλα. Σκέτη φρίκη! Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξαφανίστηκε και το σακουλάκι με τις εκατόν δεκαπέντε μεταλλικές τάπες Πόκεμον, που έχουν περάσει στην ιστορία για τα στράικ τους, και φυσικά όλα τα άλμπουμ του ελληνικού και ξένου πρωταθλήματος με τα αυτοκόλλητά τους, που τα μαζεύω τρία ολόκληρα χρόνια. Όλη μου η περιουσία βρισκόταν κλειδωμένη μέσα στην αποθήκη. Ο εκβιασμός αυτός ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. Έτσι λοιπόν εξαναγκάστηκα να βάλω την πρώτη γουλιά στο στόμα μου. Ύστερα από αυτό, κατάλαβα ότι η πορτοκαλάδα δεν είναι δηλητήριο, όπως αρχικά πίστευα, και τώρα την πίνω κάθε μέρα. Βέβαια κάτω από προϋποθέσεις. Σουρωμένη και με καλαμάκι. Α, όλα κι όλα! Πάντως, είναι πολύ σκληρό για ένα παιδί να διαπιστώνει ότι αυτά που αγαπάει περισσότερο στη ζωή δεν μπορεί να τα απολαμβάνει όσο θα ήθελε! Έτσι λοιπόν μετά την απογοήτευση με το ηλεκτρονικούλι μου, που το χαίρομαι μόνο τρεις φορές την εβδομάδα, και της τηλεορασούλας μου, που στην αρχή νόμιζα πως ήταν μόνο δική μου και τώρα την απολαμβάνω με το σταγονόμετρο, μια μέρα ανακάλυψα ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το παγωτό

11 Ότι δηλαδή δεν μπορώ να τρώω κάθε μέρα έναν κουβά παγωτό σοκολάτα (όπως τόσο συχνά βλέπω στον ύπνο μου) ή έστω, βρε αδελφέ, τρία τέσσερα κιλά cookies που τα αγαπάω επίσης, γιατί θα γίνω χοντρός σαν μπάλα με κεφάλι, τα δόντια μου θα μαυρίσουν από την πολλή ζάχαρη και θα γίνουν σαν το καρβουνάκι που χρησιμοποιεί η γιαγιά για να θυμιάζει το σπίτι, και θα πάθω και πολλά κακά ακόμα. Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα να κάνω και άλλη υποχώρηση και να περάσει πάλι το δικό τους, αλλά άκουσα τη μαμά να λέει ότι αν συνεχίσω να τρώω τόσο πολλά παγωτά και γλυκά, θα γίνω τόσο χοντρός, που μετά δε θα μπορώ να πηγαίνω τρέχοντας ούτε μέχρι την τουαλέτα για τσίσα. Και επειδή πηγαίνω σφαίρα στην τουαλέτα, γιατί ως γνωστό τα τσίσα τα αφήνω πάντα για την τελευταία στιγμή, σκέφτηκα πολύ ώριμα Καλύτερα λιγότερα παγωτά παρά ένας κατουρημένος, φαφούτης χοντρός! 26

12 1 Η ζωή μου είναι γλυκιά όσο ένα πελώριο μπισκότο με κομματάκια σοκολάτας. Κάνω ό,τι θέλω και τους έχω όλους σε απόλυτη πειθαρχία. Και αν μερικές φορές κάποιοι μου αντιστέκονται, όπως ο μπαμπάς, η μαμά και η γιαγιά-θηρίο, ευτυχώς που υπάρχουν ο παππούς και η άλλη γιαγιά, που απλώς τους μαγεύω! Είμαι τύπος χαλαρός και κουλ και δε μου αρέσει να έχω μπελάδες και προβλήματα. Μόνο να δημιουργώ! Γι αυτό είμαι και το πιο δημοφιλές αγόρι της τάξης μου. Έχω γεννηθεί για την κορυφή και δε συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο. Την προηγούμενη, όμως, εβδομάδα έκανα ένα θανάσιμο λάθος... Και από τότε όλο το σχολείο με αποκαλεί UFO. Τελικά ένα και μόνο λάθος είναι ικανό να σε καταστρέψει μια για πάντα! Και από τότε Ζω για τη στιγμή που θα πάρω το αίμα μου πίσω! ΥΓ.: Το καλό στην υπόθεση είναι ότι παραμένω δημοφιλής. Το κακό είναι ότι είμαι το πιο δημοφιλές UFO!