Ο Παλμός. της Aνθρωπιάς. Ζώντας και «φεύγοντας» από την Μέριμνα... Της Μαρίας Α. Κουρή, Προέδρου της ΚΜΜ

Transcript

1 ΜΟΣΧΑΤΟ 248 Ο Παλμός της Aνθρωπιάς H Ακαδημία Αθηνών βράβευσε την Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου το 1993 για το κοινωνικό της έργο MΑΪΟΣ 2013 ETOΣ 37 ο AP. ΦYΛΛOY 400 ΚΩΔ kmerimna@otenet.gr KOPAH 40 MOΣXATO Ζώντας και «φεύγοντας» από την Μέριμνα... Το παζάρι της Κ.Μ.Μ. λειτουργεί όλο το χρόνο Προς: Νοικοκυριά, Βιομηχανίες, Βιοτεχνίες και Καταστήματα Το καθιερωμένο παζάρι μας λειτουργεί όλο το χρόνο. Αποτελεί σημαντική πηγή πόρων, που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε τη συντήρηση και τη φροντίδα των ηλικιωμένων προστατευομένων μας. Στηρίξτε μας δωρίζοντας οποιοδήποτε είδος καινούριο ή σε καλή κατάσταση για τον εμπλουτισμό του παζαριού, καθώς και αγοράζοντας χρήσιμα αντικείμενα σε συμφέρουσες τιμές. Η συμμετοχή σας είναι πολύτιμη! Το Δ.Σ. της Κοινωνικής Μέριμνας Μοσχάτου Της Μαρίας Α. Κουρή, Προέδρου της ΚΜΜ Αγαπητοί Αναγνώστες μας, Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγα λόγια από καρδιάς, μια πρωτόγνωρη για εμένα εμπειρία που με συγκλόνισε. Όπως γνωρίζετε, ανέλαβα πριν από έναν μόλις χρόνο την προεδρία της ΚΜΜ αισθανόμενη ισχυρότατη αίσθηση ευθύνης, αφού καλούμην να αντικαταστήσω τον ιδρυτή και Πρόεδρο για 50 έτη της ΚΜΜ, τον εκλεκτό συμπολίτη μας κ. Διονύσιο Θεοφιλάτο. Βέβαια, η πολύχρονη ιστορία του Σωματείου, το ιδιαίτερο όραμα και η πολύπλευρη και επιτυχημένη δράση του δεν μου ήταν άγνωστα: από παιδί είχα την τύχη να γνωρίσω και να βιώσω την πορεία της ΚΜΜ μέσω της αγαπημένης μου γιαγιάς, της κας. Καίτης Στράντζαλη, η οποία διετέλεσε για πολλά χρόνια άοκνη Γενική Γραμματέας. Όμως, τίποτε δεν με είχε προετοιμάσει για την εσωτερική καθημερινή πραγματικότητα της ΚΜΜ. Λίγο πριν το Πάσχα, «έφυγε» μια από τις γιαγιάδες μας, μια προστατευόμενή μας, αγαπητή από τους υπόλοιπους. Την είχα γνωρίσει και δει επανειλημμένα στις εορτές που οργάνωνε το Διοικητικό μας Συμβούλιο για τους γέροντές μας. Της άρεσε πολύ ο χορός και πιανόταν πρώτη στον κύκλο. Το μεσημέρι ανέβηκα στους ορόφους του κτηρίου μας. Ήταν όλα ήσυχα, καθώς η ώρα ήταν περασμένη και οι παππούδες αναπαύονταν. Όχι όμως όλοι. Στην τραπεζαρία συνάντησα τρεις γιαγιάδες, καθισμένες όλες μαζί γύρω από ένα τραπέζι. Καθόντουσαν σιωπηλές, κατηφείς, το βλέμμα χαμηλωμένο. Παραμερίζοντας τις αγχωτικές πρακτικές μέριμνες, χαμογέλασα σκοπεύοντας να τους μεταδώσω λίγο κέφι, και τις καλοχαιρέτησα: «Γεια σας Κυρίες μου! Τι κάνετε;» Και ήρθε σαν κεραυνός η λακωνική απάντηση: «Τι να κάνουμε... Χάσαμε μια από εμάς». Και εκεί συνειδητοποίησα ότι η απώλεια της γιαγιάς τις αφορούσε άμεσα. Είχαν χάσει ένα μέλος της οικογένειάς τους. Ο θάνατός της είχε επηρεάσει δραστικά όσους έμειναν πίσω. Και ένιωσα βαθύτατα ότι για τους προστατευόμενούς μας η ΚΜΜ είναι το σπίτι τους, το μόνο σπίτι που έχουν πλέον! Το προσωπικό, οι νοσηλευτές, οι άλλοι προστατευόμενοι είναι η οικογένειά τους. Δεν έχουν άλλη εναλλακτική, δεν έχουν άλλο μέρος να πάνε, άλλους ανθρώπους να συναναστραφούν. Δεν τους έχουν απομείνει οικογένεια, φίλοι ή γνωστοί. Μπορούμε άραγε πραγματικά να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό; Οι περισσότεροι από εμάς, εάν κάτι δεν μας αρέσει, έχουμε τόσες δυνατότητες να συναναστραφούμε με άλλους ανθρώπους ή να επισκεφθούμε διαφορετικά μέρη. Και επιπλέον, διαθέτουμε ακόμα τη δύναμη, την ενέργεια, τις λειτουργούσες αισθήσεις που μας επιτρέπουν να αναζητήσουμε τρόπους να ξεσκάσουμε, να απασχοληθούμε, να περάσει η ώρα μας. Να διαβάσουμε, να πάμε μια βόλτα, να βγούμε έξω να χαρούμε το πανέμορφο ανοιξιάτικο τοπίο. Σταμάτησα τις προσπάθειες για δήθεν κέφι, τράβηξα μια καρέκλα και έκατσα δίπλα τους. Ο πόνος τους με άγγιξε ο πόνος αυτών των ηλικιωμένων γυναικών, που άραγε πόση στενοχώρια, πόσους θανάτους, πόσες απώλειες θα έχουν βιώσει ήδη στη ζωή τους; Τι να τους πω με τόση διαφορά χρόνων και εμπειρίας να μας χωρίζει, που να μην τις προσβάλλει και να μην ακουστεί κενό και άκαιρο; Πώς να τις παρηγορήσω; Τι θα χρειαζόντουσαν; Άρχισα να ψελλίζω λίγες σκέψεις ειλικρινείς, που ήλπιζα να ήταν παρηγορητικές. Δεν απέρριψαν τα λόγια μου, όμως ένιωσα ότι μάλλον με ευγένεια αντιμετώπισαν τις προσπάθειές μου, επιχειρώντας να φανούν γενναίες για να μην με στενοχωρήσουν. Τότε σώπασα, και απλώς πρόσφερα ένα χάδι συμπαράστασης. Και εκεί,μες στη σιωπή, άρχισαν να μιλούν για την αποχωρήσασα φίλη τους, δακρύζοντας να θυμούνται στιγμές που έζησαν μαζί της, πόσο παραπονιόταν ότι τελευταία δεν μπορούσε να ησυχάσει από την πολυλογία των συγκατοίκων της, πόσο της άρεσε ο χορός και έκανε «ώπα» όταν χόρευε, πόσο καλή και αγαθή ψυχή είχε, πώς δεν είχε καυγάδες με κανέναν... Πόσο απότομα και ξαφνικά έφυγε από την παρέα τους! Και τώρα αυτές οι κυρίες καθόντουσαν και μνημόνευαν την αποχωρήσασα φίλη τους. Έξω από το παράθυρο ο ανοιξιάτικος ήλιος ζέσταινε την πλάση, ο άσπρος σταυρός του ναΐδρίου του Αγίου Γερασίμου έλαμπε στο λαμπρό φόντο του μπλε ουρανού, τα φύλλα καταπράσινα σάλευαν στο δροσερό αεράκι, σαν να προσφέρουν μυστικό, ελπιδοφόρο μήνυμα, ότι η ζωή κάπου συνεχίζεται... Η ελπίδα, η πίστη και όσοι μας αγαπούν είναι όσα μας στηρίζουν σε στιγμές απώλειας. Και έτσι, έβγαλα το τελευταίο «όπλο» από την φαρέτρα μου: «Α! Ξέρετε; Αύριο θα έρθουν παιδάκια του δημοτικού να σας επισκεφθούν!» Εκεί έλαμψε λίγο η ματιά τους, οπότε πήρα Πασχαλινά χελιδονίσματα στην ΚΜΜ ΣΕΛΙΔΑ 4 θάρρος και συνέχισα με μια ανάσα, να προφτάσω, «Και το Σάββατο παιδιά από το κατηχητικό των Ταξιαρχών θα έρθουν να σας παίξουν μουσική, να σας τραγουδήσουν πασχαλινά τραγουδάκια. Τι ωραία που θα είναι!» Εκεί επιτέλους άρχισαν να χαμογελούν τα πικραμένα χείλη. «Α! Πολύ μας αρέσουν οι επισκέψεις των παιδιών! Αυτό πραγματικά μας αρέσει!» Και επιτέλους, πέρασε η συζήτηση στα ανοιξιάτικα χελιδονάκια, στα μαθητούδια που αγκαλιάζουν τους γέροντές μας, φέρνοντας χαρούμενα τιτιβίσματα, φωνές και ζωή στους διαδρόμους της Μέριμνας. «Ένα γηροκομείο δεν είναι ένας χώρος όπου πηγαίνει κανείς και περιμένει να πεθάνει!». Αυτή η κουβέντα, που άκουσα πρόσφατα, χαράχτηκε βαθιά μέσα μου. Πράγματι, τι περιμένουν οι προστατευόμενοί μας, αυτοί οι άποροι και μοναχικοί ηλικιωμένοι, διατρέχοντας το λυκόφως της ζωής τους στην Μέριμνα; Σίγουρα πάντως όχι έναν θάλαμο αναμονής του θανάτου αλλά έναν χώρο χαράς, ομορφιάς και νέων απασχολήσεων που ανταποκρίνονται στις δυνατότητες και τις ανάγκες τους. Ζητώ την βοήθεια καθενός από εσάς -και καθένας από εσάς ας μιλήσει στους γνωστούς και τους φίλους του- να μας υποστηρίξετε στην προσπάθειά μας να υπάρχει η Μέριμνα ως ένας χώρος ευτυχίας, ζωής και ενδιαφέροντος. Ο καθένας έχει χαρίσματα που μπορεί να τα προσφέρει στους γέροντές μας: λίγη μουσική, η ανάγνωση μιας ιστορίας, εργασιοθεραπεία, χορός, θέατρο, παρέα, ένα χάδι, ένα υπομονετικό αυτί να ακούσει ιστορίες ζωής, λίγη περιοποίηση της εμφάνισής τους. Ό,τι καθένας επιθυμεί να προσφέρει, είναι όχι απλώς καλοδεχούμενο αλλά απολύτως απαραίτητο! Εάν έχετε κάποια ιδέα, ελάτε να τη συζητήσουμε μαζί, να δούμε πώς μπορούμε να την υλοποιήσουμε, για να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την ποιότητα ζωής των γερόντων μας. Από όλους μας από εσάς και από εμάς- περιμένουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες της Μέριμνας. Μόνο εμάς έχουν πλέον. Η αγκαλιά όλων μας όμως είναι πολύ μεγαλύτερη από ενός ή λίγων μόνο ατόμων. Ας την ανοίξουμε διάπλατα να χωρέσει όλους αυτούς τους γλυκείς ηλικιωμένους, που υπομονετικά και με υποδειγματική αξιοπρέπεια αντέχουν και υπομένουν προβλήματα υγείας, μοναξιά και συχνές απώλειες των συγκατοίκων και φίλων τους. Η προσωπική μου αίσθηση ευθύνης, στον ένα χρόνο Προεδρίας στην ΚΜΜ, έχει γίνει πολύ βαρύτερη: σε καιρούς δυσβάσταχτης κρίσης μαζί με το αεικίνητο ΔΣ, οφείλουμε να διασφαλίσουμε στους ηλικιωμένους προστατευόμενούς μας όσο το δυνατόν ομορφότερα, καλύτερα και πιο χαρούμενα στερνά, προσφέροντάς τους ακόμη περισσότερη αγάπη, φροντίδα και ποιότητα ζωής. Η ζωή δεν κρατάει αιώνια. Όσο αντέχουμε, ας φροντίσουμε εμείς αυτούς που δεν αντέχουν πλέον. Γιατί τι νόημα έχουν η ζωή, τα νιάτα, η υγεία, τα χαρίσματα εάν δεν τα αξιοποιήσεις για να βοηθήσεις όσους είναι σε δύσκολη θέση; Να είστε σίγουροι πως η αγάπη που προσφέρετε έχει πολλαπλάσιο αποτέλεσμα, γιατί έχει αντίκτυπο στις καρδιές και στην καθημερινότητα των γιαγιάδων και των παππούδων μας, οι οποίοι χωρίς την ΚΜΜ και εσάς, δεν έχουν άλλο τίποτα. ΔΙΑΒΑΣΤΕ Πάσχα 2013 ΣΕΛΙΔΑ 5 Το όραμα του Παναρκαδικού Νοσοκομείου ΣΕΛΙΔΑ 8

2 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Ηλαϊκή μούσα ανέκαθεν επιφύλαξε μια ξεχωριστή θέση στην άνοιξη ως εποχή ανανέωσης, ανάτασης κι Ανάστασης. Είναι τότε που η φύση ξεδιπλώνει γενναιόδωρα τις χάρες της καλώντας τον άνθρωπο σε μια κατάφαση προς τη ζωή και την ενότητα των πάντων. Η εαρινή ομορφιά συνεπαίρνει τον απλό άνθρωπο ο οποίος με αμεσότητα ανταποκρίνεται στο αναζωογονητικό κάλεσμά της: «ο Μάης με τα τριαντάφυλλα κι ο Απρίλης με τα ρόδα. Απρίλη, απριλοφόρετε, Μάη μου κανακάρη, π όλο τον κόσμο γιόμισες απ άνθη και λουλούδια. Λουλούδισε, λουλούδισε λουλούδισέ μου, κόρη, να πάει να δώσει το φιλί πριν βρέξει, πριν χιονίσει, πριν κατεβάσει ο ποταμός και σύρουν τα ποτάμια.» Κέρκυρα Εστία 13, 286 (Σπ. Λάμπρος) Την ίδια χάρη αποπνέει ένα ακόμη δημοτικό που εντάσσεται στα γνωμικά τραγούδια (δηλαδή με τη θυμοσοφία που δίνει η πείρα της ζωής) και δικαιώνει την άνοιξη στο προσωποποιημένο τριαντάφυλλο: «ο δυόσμος, ο βασιλικός και τ άσπρο καρυοφύλλι, κείνα τα τρία μαλώνανε, το ποιο μυρίζει κάλλιο. Πετάχτη το τριαντάφυλλο, το μοσχομυρισμένο: Σωπάτε, βρωμολέλουδα, μη με βρωμολογάτε, τι εγώ είμαι το τριαντάφυλλο, το μοσχομυρισμένο, το Μάη το μήνα φαίνομαι στου βασιλιά το χέρι, στων κοριτσιώνε τα προικιά, τα κατακλειδωμένα.» Βασική Βιβλιοθήκη, τόμος 47 Επιπλέον, η νομαδική ζωή βιώνεται ως γιορτή στην ανοιξιάτικη πλάση. Το ανήκον στα εργατικά δημοτικό τραγούδι Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Δ. ΣΟΛΩΜΟΥ Της Ειρήνης Ζαμάνη, Εκπαιδευτικού που έπεται συνοδεύει με το ρυθμό του τις ποικίλες δραστηριότητες ενός τσοπάνη. Είναι χαρακτηριστικό ότι παράλληλα με τις αναμενόμενες ασχολίες του εξυμνείται στους δύο τελευταίους στίχους η ανεπιτήδευτη ευλάβεια και το «ζῆν κατά φύσιν». Η ομορφιά και η απλότητα αυτού του βίου αισθητοποιείται με την κυριαρχία των ρημάτων, φορείς δράσης. «Τώρα είν Απρίλης και χαρά, τώρα είναι καλοκαίρι, το λέν ταηδόνια ς τα κλαριά, κι οι πέρδικες ς τα πλάγια, το λέν οι κούκοι ς τα ψηλά, ψηλά ς τα καταρράχια, πάν τα κοπάδια ς τα βουνά, να ξεκαλοκαιριάσουν, πάν και κοντά οι τσοπάνηδες, βαρώντα τη φλογέρα, να τα τυροκομήσουνε και τη νομή να βγάλουν, και να γιορτάσουν το άη Γιωργιο, να ρήξουν ς το σημάδι, να πιουν νερό από τα βουνά, να πάρουν τον αέρα.» Λάστας Γορτυνίας, Λάσκαρη 471 Ωστόσο η άνοιξη δεν είναι επιθυμητή μόνο για τα θέλγητρά της αλλά κι ως προϋπόθεση ελευθερίας για τον ανώνυμο του ακόλουθου κλέφτικου: «Θέλετε δέντρα ανθήσετε, θέλετε μαραθήτε, ς τον ήσκιο σας δεν κάθουμαι, μαιδέ και ς το δροσιό σας, μόν καρτερώ την άνοιξη, τόμορφο καλοκαίρι, ν ανοίξη ο γαύρος και γη οξυά, να σκιώσουν τα λημέρια, να βγουν οι βλάχοι ς τα βουνά, να βγουν οι βλαχοπούλαις να ζώσω το σπαθάκι μου, να πάρω το τουφέκι, να πάρω δίπλα τα βουνά, δίπλα τα καταράχια» (Ν. Πολίτη) Αναμφισβήτητα η αποθέωση του φυσικού κάλλους βρίσκει την υψηλότερη έκφρασή της στην ποίηση του Διονυσίου Σολωμού και ειδικότερα στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους». Την ώρα που οι ηρωικά μαχόμενοι Μεσολογγίτες δοκιμάζονται ως προς τις ψυχικές τους αντιστάσεις, η φύση στην ακμή της λειτουργεί ως αντίμαχη δύναμη ικανή να λυγίσει την αγωνιστική τους διάθεση, αν προτιμήσουν τη ζωή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Γ Σχεδίασμα το απόσπασμα τιτλοφορείται «Ο Πειρασμός». Ας δούμε την πρώτη εκδοχή, όπως περιέχεται στο Β Σχεδίασμα: «ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε, κι όσ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ άρματα σε κλειούνε. Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει, Και μές στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι, Κι ολόλευκο εσύσμιξε με τ ουρανού τα κάλλη. Και μες της λίμνης τα νερά, όπ έφθασε μ ασπούδα, Έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα, Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο Το σκουληκάκι βρίσκεται σ ώρα γλυκιά κι εκείνο. Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη, Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει Όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει. Τρέμ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της» Κλείνοντας αυτή την ενδεικτική μόνο καταγραφή θα ήταν χρήσιμο ν αναφέρουμε τη διαπίστωση του πανεπιστημιακού καθηγητή Ερατοσθένη Καψωμένου για τις αγροτοκτηνοτροφικές κοινότητες της ελληνικής υπαίθρου: «Μια κουλτούρα όπου ο άνθρωπος δεν εμφανίζεται υποταγμένος στη φύση, ως ένα αρχέτυπο έξω από τον εαυτό του, αλλά ομόλογος προς αυτήν» Ανάγκες σε τρόφιμα και είδη ΤΥΡΙ ΦΕΤΑ - ΑΓΓΙΝΑΡΕΣ ΚΑΤΕΨΥΓΜΕΝΕΣ - ΖΕΛΕ 200 ΓΡΑΜ. -ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ -ΤΡΑΧΑΝΑΣ O ΠAΛMOΣ THΣ ANΘPΩΠIAΣ Iδιοκτήτης: Mηνιαία Eκδοση του Φιλανθρωπικού Σωματείου Kοινωνική Mέριμνα Mοσχάτου ΚΩΔ Eκδότης - Δ/ντής: Μαρία Κουρή Kοραή 40, Mοσχάτο Tηλ Fax: Συντακτική Επιτροπή: Μαρία Κουρή Τασσώ Γαΐλα Περικλής Ματαράγκας Ειρήνη Κατσούγκρη - Θεοφιλάτου Διορθώσεις: Βάσω Σεραφείμ Yπεύθυνος Aτελιέ: ΔEΣMOΣ N.Γ. ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ Tηλ.: Fax: E. Γιάνναρη 5, Τρόποι συμπαράστασης στο έργο της ΚΜΜ: Οικονομικές δωρεές Οι δωρεές των φίλων του Σωματείου μας κατατίθενται στον τραπεζικό λογαριασμό μας στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος: 148/ Για οποιαδήποτε κατάθεση αποστέλλεται απόδειξη είσπραξης, η οποία επιφέρει μερική φορολογική ελάφρυνση. Σε περίπτωση μη λήψης της, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τα γραφεία μας στα τηλέφωνα & Υλικές δωρεές Είδη διατροφής, υγιεινής και καθαριότητας, ιματισμός, έπιπλα, ηλεκτρονικά είδη, συσκευές, αλλά και κάθε είδους αντικείμενα καινούρια ή σε καλή κατάσταση είναι για εμάς πολύτιμα. Χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών των τροφίμων μας ή εμπλουτίζουν το παζάρι μας. Εξαιρετικά σημαντική είναι και η προσφορά δώρων για τις λαχειοφόρους αγορές μας, που αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για τη συνέχιση του έργου μας. Παράθεση γεύματος Παραθέστε ένα γεύμα στους ηλικιωμένους προστατευόμενούς μας στο «Σπίτι της Ανθρωπιάς». Για να το οργανώσετε, επικοινωνήστε μαζί μας. Μπορείτε είτε να μας φέρετε τα τρόφιμα του γεύματος, είτε να προσφέρετε στο Σωματείο οποιοδήποτε ποσό και να οργανώσουμε το γεύμα εμείς, βάσει των επιθυμιών σας. Ζητούν την αγάπη σας Η ΚΜΜ είναι φιλανθρωπικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εδώ και 50 χρόνια περιθάλπει άπορους και μοναχικούς ηλικιωμένους σε μια στέγη αγάπης. Το Σωματείο μας δεν λαμβάνει κρατική επιχορήγηση, αλλά συντηρείται αποκλειστικά από τα δικά σας ευγενή αισθήματα. Μην ξεχνάτε τους υπερήλικες προστατευόμενούς μας! Αποζητούν και υπολογίζουν στην αγάπη σας. Δώστε την απλόχερα, την αξίζουν! Θυμηθείτε: οποιαδήποτε προσφορά, μικρή ή μεγάλη, δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, είναι απολύτως αναγκαία! Δωρεά υπηρεσιών Βελτιώστε την ποιότητα ζωής των προστατευομένων μας, προσφέροντάς τους αναγκαίες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα ιατρικής, αισθητικής (πχ. περιποίηση μαλλιών), ψυχαγωγίας κλπ. Άυλες δωρεές Ένα χαμόγελο, μια γλυκιά κουβέντα και αγάπη ομορφαίνουν τη μέρα όλων, πόσο μάλλον εκείνων που βρίσκονται στο λυκόφως της ζωής τους. Μοιραστείτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και ομορφύνετε την ζωή των ηλικιωμένων προστατευομένων μας, κρατώντας τους συντροφιά ή βοηθώντας την καθημερινότητά τους. Παζάρι Προς: Νοικοκυριά, Βιομηχανίες, Βιοτεχνίες και Καταστήματα. Το καθιερωμένο παζάρι μας λειτουργεί όλο το χρόνο και αποτελεί πολύτιμη πηγή εσόδων για τη φροντίδα των ηλικιωμένων μας. Υποστηρίξτε το αγοράζοντας χρήσιμα αντικείμενα σε συμφέρουσες τιμές ή δωρίζοντάς μας είδη καινούρια ή σε καλή κατάσταση για τον εμπλουτισμό του (πχ. είδη ιματισμού, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, βιβλία, παιχνίδια κλπ.). Ενοικίαση «Μιχαλοδημητρακείου Αίθουσας» Η πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Σωματείου μας χωρητικότητας 350 ατόμων διατίθεται προς ενοικίαση για πολιτιστικές και επιστημονικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις φορέων και συλλόγων και για λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις (πχ. χορούς, εορτασμούς πρωτοχρονιάς, επετείων, βαπτίσεων και γάμων, προσφορά καφέ κλπ.). Διαθέτει μικροφωνική εγκατάσταση και κλιματισμό. Για περισσότερες πληροφορίες ή ερωτήσεις σχετικά με τους τρόπους προσφοράς στο Σωματείο μας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα &

3 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Μη ξεχνάτε τους υπερήλικες άπορους προστατευόμενούς μας. Αποζητούν την αγάπη. Την υπολογίζουν. Δώστε την απλόχερα. Δώστε την, την αξίζουν. Δώστε την και θα νιώσετε κι εσείς καλύτερα. Ζητούν την αγάπη σας Συνδράμετε το έργο μας με δεδομένο ότι, το Σωματείο μας δεν έχει κρατική επιχορήγηση και συντηρείται από τις προσφορές των Φιλάνθρωπων. Π Ρ O Σ Φ O Ρ Ε Σ Σ Τ Η Ν Κ Μ Μ ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΔΩΡΕΕΣ -Στέλιος Ντάντης Αριθ.αποδ Βασιλική Λυριτζή Ελένη Νικολίτση...20 ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Καλλιόπη Δροσοπούλου, υπέρ αναπαύσεως Αντωνίου Αριθ.αποδ. 424, στη μνήμη γονέων & αδελφής Ανάργυρος Αργυριάδης, στη μνήμη γονέων Αμαλία & Καλή Ελευθερίου, στη μνήμη συζύγου & πατρός Ευθυμία Κορωνιού, στη μνήμη Αναστασίας & Διονυσίας Δάσκαλοι 3 ου Δημοτικού Σχολείου Μοσχάτου, στη μνήμη Ευανθίας Μπόμπου Μαργαρίτα Ζιωτοπούλου, στη μνήμη Γεωργίου Φωτεινού Αργυρώ Ταχλαμπούρη, στη μνήμη γονέων, ανηψιών & θείων Γεώργιος Φλώρος, στη μνήμη της συζύγου του Δήμητρας Μαίρη Αθανασίου, αντί στεφάνου, στη μνήμη Σταύρου Πάντου Δέσποινα Τσιριγώτη, στη μνήμη γονέων & συγγενών Ρούλα Μώκου, στη μνήμη Μαρίας Ανδρέου Καλομοίρα Βάϊλα, στη μνήμη νεκρών Ρόζα & Γιάννης Φλώρος, αντί στεφάνου, στη μνήμη εξαδέλφου των Χαράλαμπου Νικολάου Φωτεινή Ντάκαρη, υπέρ αναπαύσεως συζύγου Αθανασίου, γονέων Δημητρίου & Μάρθας & λοιπών συγγενών Ειρήνη Κρεμύδα, στη μνήμη Οικογένειας Παυλίδη Ειρήνη Κρεμύδα, στη μνήμη γονέων, αδελφών & συγγενών Μαρκέλλα & Σωτήρης Γιαννούλος, στη μνήμη γονέων Δήμος Παπαηλίας, στη μνήμη γονέων, αδελφού & εγγονής Ευανθίας Ιωάννης Κυλίτσης, υπέρ αναπαύσεως Γεωργίου, Αικατερίνης, Ειρήνης & Πέτρου Άννα Βλάχου, στη μνήμη Γεωργίου Φωτεινού...20 ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΔΩΡΕΕΣ -Γιάννης Σκαμπαβίας Νικόλαος Τραυλός Σύλλογος Αμερικανίδων Γυναικών Ελλάδος (AWOG) Ιωάννης Κουρνέτας Πέτρος Πετράκης Αριθ.αποδ Αλεξάνδρα Καραχάλιου Ιωάννης Κοζυράκης Μαρία Κωτσάκη...20 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Ηρώ Κασιμάτη, στη μνήμη Jup Peeters Γεώργιος Μπέλλος, στη μνήμη πολυαγαπημένης τους Ντίνας Αθηνά Θεοδοσίου, στη μνήμη Γεωργίου Φωτεινού Ευαγγελία Φενερλίδου, στη μνήμη Αντωνίου, Μερόπης, Κων/νου, Μαρίας, Μαρίας,Μάρθας, Βασιλικής, Βασιλικής, Ελισάβετ, Βασιλείου Αντώνης Ανδριανόπουλος, στη μνήμη γονέων του Αδελφοί Κων/νος & Ιωάννης Ορσόπουλος, στη μνήμη Νικολάου & Αλεξάνδρας Ορσοπούλου Έφη Κουλούρη, στη μνήμη Γιώργου & Χρήστου Κουλούρη Σοφία Παναγιώτη Κλείδωνα, στη μνήμη συζύγου της Παναγιώτη Κλείδωνα Άννα Σαουσοπούλου, στη μνήμη συζύγου της Γεωργίου.50 -Αρίστη Νικολουλέα, στη μνήμη Ελευθερίας Μαλιώρα.50 -Αργυρώ Βάλβη, υπέρ αναπαύσεως Λάζαρου Πελεκάνου.50 Κατέθεσαν αντί στεφάνου, στη μνήμη Στέλλας Ημέλλου- Τζαννετή: -Συγγενείς & φίλοι ΕΥΡΩ -Οικογ. Απόστολου Τζαννετή «-Οικογ. Θεόδωρου Γεωργιάδη...50 «-Γιούλα & Γιώργος Τζαννετής...50 «Κατέθεσαν στη μνήμη Μαρίνας Κοσμάτου: -Οικογ. Ελένης Κολιοπούλου...60 ΕΥΡΩ -Οικογ. Σωτηρίου Γριζά...40 ΕΥΡΩ -Αθανάσιος Πανόπουλος, υπέρ αναπαύσεως γονέων & υπέρ υγείας ιδίου & συγγενών Δημήτριος Γκίνος, αντί στεφάνου, στη μνήμη Σταύρου Πάντου Αλίκη Μανωλοπούλου, στη μνήμη Ρένας Μηνιάτη Αγγελική Τσαπαρλάκη, στη μνήμη γονέων & συγγενών Καίτη Κομοδίνη, στη μνήμη γονέων & συγγενών Αναστασία Μποχάγιερ, στη μνήμη της μητέρας της Ελισάβετ Αργυρώ Αρετάκη, στη μνήμη συζύγου της Αλεξάνδρου..30 -Μαρία Ρουμελιώτη, στη μνήμη πατρός της Ιωάννη, μητρός της Άννας & αδελφού της Ισίδωρου Ζηνοβία Αδάση, στη μνήμη γονέων Ελισάβετ Παγώνη, στη μνήμη γιαγιάς της Ελισάβετ Σπυρίδωνας Τζουβάρας, στη μνήμη αδελφού του Ιωάννη...20 Κατέθεσαν στη μνήμη Μιχαήλ Μιχαηλίδη: -Χ.Ρόκας ΑΒΕΕ ΕΥΡΩ -Ταξιάρχης & Ελένη Παπαντώνη «Κατέθεσαν στη μνήμη Φώτη Γερόπουλου: -HSBC BANK plc ΕΥΡΩ -Richard Groves «Κατέθεσαν για άνθη του Επιταφίου: -Μαργαρίτα Λυκογιάννη...30 ΕΥΡΩ -Ειρήνη Κρεμμύδα...20 «-Αγγελική Κακαναράκη...20 «-Μαργαρίτα Κουρή...50 «ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ -Γεώργιος Σκλαβενίτης Πάτρα Γεωργοπούλου Μαργαρίτα Αλμπέρτη Βούλα Βούλγαρη Στέργιος Νικόδημος Στέλλα Αχριάνη ΦΑΡΜΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΕΠΕ -ΤΣΟΧΑΤΑΡΙΔΗΣ ΦΩΤΗΣ -ΚΟΝΤΟΒΕΡΟΣ ΑΕΒΕ -ΙΔΡΥΜΑ «ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ» -ΖΑΧ/ΣΤΕΙΟ «ΚΩΣΤΗΣ» -ΣΑΛΑΠΑΤΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΑΠΑΚΩΝ- ΣΤΑΝΤΙΝΟΥ» -ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΑΕΒΕΚ -HANDMADE CHOCOLATES MAX PERRY ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ -ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ -ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ-ΚΩΝΣΤΑΣ Α.Ε -Κ.ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ-ΚΕΝ- ΤΡΙΚΗ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΑΘΗΝΩΝ -ΚΟΛΙΤΣΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΕ -2 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛ. ΜΟΣΧΑΤΟΥ -3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛ. ΜΟΣΧΑΤΟΥ -4 Ο & 5 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛ. ΜΟΣΧΑΤΟΥ -ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΜΟΤΟ/ΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ -ΑΛΒΑΝΙΔΟΥ ΑΝΝΑ -ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΑΛΕΠΟΡΟΥ ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΙΑΝΗ -ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -«ΑΝΕΣΠΕΡΟΝ ΦΩΣ» -ΑΡΓΥΡΑΚΟΥ ΓΙΩΤΑ -ΒΑΛΒΗ ΑΡΓΥΡΩ -ΒΑΛΒΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ -ΒΑΛΙΑΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΒΕΪΝΟΓΛΟΥ -ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΓΑΖΗ ΧΑΡΑ -ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΩΡΕΕΣ ΣΕ ΕΙΔOΣ -ΓΑΡΓΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ ΚΛΕΙΩ -ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ -ΓΙΑΖΙΤΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΗ -ΓΚΙΟΥΛΗ ΑΙΜΙΛΙΑ -ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΔΕΥΤΕΡΑΙΩΣ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΔΙΚΑΙΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΔΡΙΚΑΚΗ ΚΩΝ/ΝΑ -ΖΑΒΟΛΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ -ΖΑΜΠΕΛΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΖΕΡΒΑ ΑΝΝΑ -ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ -ΕΥΚΟΛΙΔΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ -ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ ΑΝΝΑ -ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ -ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΚΑΒΑΛΛΑΡΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ -ΚΑΚΟΥΛΙΔΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ -ΚΑΛΟΦΩΛΙΑ-ΒΑΡΔΑΝΗ ΘΕΟΔΩΡΑ -ΚΑΠΑΤΣΩΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ -ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΑΝΝΑ -ΚΑΤΣΑΚΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ -ΚΟΛΛΙΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ -ΚΟΝΤΟΖΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΚΑ -ΚΟΛΛΙΑ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ -ΚΟΛΥΒΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΚΟΣΙΩΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΕΙΡΗΝΗ -ΚΟΤΣΑΝΑ ΜΙΡΕΛΑ -ΚΟΤΣΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ -ΚΟΥΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΚΟΥΣΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ -ΚΟΥΤΣΗ ΝΙΚΗ -ΚΡΙΚΙΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ -ΛΟΥΚΙΔΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ & ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΛΟΥΚΙΣΣΑ ΠΗΝΕΛΟΠΗ -ΛΥΚΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ -ΜΑΓΕΙΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΜΑΚΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΑ ΜΑΙΡΗ -ΜΑΤΣΑΓΓΟΥΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ -ΜΕΛΕΤΗ ΕΛΕΤΗ -ΜΕΛΛΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΜΗΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗ ΔΙΟΝΥΣΙΑ -ΜΗΤΡΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΜΟΥΡΤΙΚΑ ΜΑΡΙΑ -ΜΟΥΣΧΟΥΡΙΔΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ -ΜΠΑΚΑΟΥΚΑ ΓΙΑΝΝΑ -ΜΠΑΛΟΥ ΒΙΡΓΙΝΙΑ -ΜΠΑΡΙΑΜΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΜΠΟΖΙΚΗ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ -ΜΠΟΚΑΡΗ ΜΑΡΙΝΑ -ΜΠΟΡΔΕΛΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ -ΜΠΟΡΜΠΑΝΤΩΝΑΚΗ ΕΥΗ -ΜΠΟΡΟΜΠΟΚΑ ΟΥΡΑΝΙΑ -ΜΠΡΑΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ -ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΜΩΡΑΙΤΗ ΜΑΡΙΑ -ΝΙΚΟΛΙΤΣΗ ΕΛΕΝΗ -ΟΙΚΟΓ. ΔΗΜ. ΓΑΛΑΤΑ -ΠΑΝΑΓΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ -ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ -ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ -ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ -ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΗΛΙΑΝΑ -ΠΕΤΣΙΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ -ΠΙΑΤΑ ΛΙΑ -ΡΑΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ -ΡΕΜΠΑΠΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ -ΣΑΡΑΝΤΙΔΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ -ΣΕΡΒΕΤΑ ΜΑΙΡΗ -ΣΙΚΑΛΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΣΚΕΡΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ -ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ -ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ -ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ ΣΟΥΛΑ -ΤΑΧΛΑΜΠΟΥΡΗ ΑΡΓΥΡΩ -ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ -ΤΖΕΒΕΛΕΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΤΟΓΙΑ ΜΑΡΙΑ -ΤΟΥΜΠΑ ΕΥΘΥΜΙΑ -ΤΡΟΠΑΪΤΗΣ ΝΙΚΟΣ & ΚΙΚΗ -ΤΣΑΓΚΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ -ΤΣΙΡΤΣΙΚΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ -ΦΑΜΕΛΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ -ΦΙΛΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ -ΦΙΛΟΙ ΔΗ- ΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ -ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΥ ΕΛΕΝΗ -FLOAREA NICOLAE -ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΛΕΚΚΑ -ΧΑΛΒΑΤΖΟΓΛΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΣ & ΗΛΙΑΔΑ -ΧΕΛΙΩΤΗ ΣΟΦΙΑ -ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ -ΑΧΡΙΑΝΗ ΣΤΕΛΛΑ -ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ -ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -Β ΚΑΠΗ ΝΙΚΑΙΑΣ -ΒΑΡΔΑΚΗ ΡΙΤΑ -ΓΑΣΠΑΡΑΚΟΥ ΜΑΙΡΗ -ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ -ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΔΟΥΡΟΥ ΜΑΙΡΗ -ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΠΟΠΗ -ΚΑΚΟΥΛΙΔΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ -ΚΟΛΛΙΔΑ ΜΑΡΙΚΑ -ΚΟΣΙΩΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ -ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ -ΜΕΛΛΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΜΕΝΕΔΙΑΤΗ ΜΑΡΙΑ -ΜΟΥΣΤΑΚΗ ΣΟΦΙΑ -ΠΑΝΑΓΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΑ -ΠΑΡΙΣΗ ΦΙΦΗ -ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΕΛΕΝΗ -ΠΑΣΧΑΛΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ -ΡΙΖΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΣΑΛΑΒΡΑΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ -ΣΑΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ -ΣΕΡΡΑ ΦΑΙΔΡΑ -ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ ΜΑΡΗ Παράθεσε κι εσύ ένα γεύμα στο «ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ» της Κ.Μ.Μ. Κατά το μήνα Απρίλιο Μάιο παρέθεσαν γεύμα στους προστατευόμενούς μας, οι παρακάτω: -Παναγιώτης Βρανάς, στη μνήμη συζύγου του Μοσχούλας -Έφη Κορωνιού, στη μνήμη Αναστασίας & Διονυσίας -Ευαγγελία Φενερλίδου, στη μνήμη Αντωνίου, Μερόπης, Κων/νου, Μαρίας, Μαρίας, Βασιλικής, Βασιλικής, Ελισάβετ & Βασιλείου -Έφη Κουλούρη, στη μνήμη Γιώργου & Χρήστου Κουλούρη Καταγράφονται οι προσφορές φιλανθρώπων από 16 Απριλίου 2013 έως 15 Μαϊου 2013

4 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ Κ.Μ.Μ.! Τι πολυτέλεια είναι να εορτάζει κανείς το Πάσχα και την Ανάσταση του Χριστού μαζί με αγαπημένα πρόσωπα, στην θαλπωρή της οικογενειακής συντροφιάς! Τι γίνεται όμως όταν κάποιος, και ενώ πολλά χρόνια βαραίνουν ήδη στην πλάτη του, δεν έχει πλέον οικογένεια να τον φροντίσει, όταν οι φίλοι του δεν υπάρχουν πλέον στη ζωή ή δεν μπορούν να τον επισκεφθούν; Ευτυχώς οι παππούδες και οι γιαγιάδες της ΚΜΜ δέχτηκαν φέτος μια μεγάλη Πασχαλινή αγκαλιά από εκλεκτούς συνανθρώπους μας, που παρά τις καθημερινές μέριμνες και τις δυσκολίες δεν τους ξέχασαν! Επισκέφθηκαν τους προστατευόμενους γέροντές μας, τους έφεραν δώρα, τους προσέφεραν τραγούδια και μουσική, αλλά πάνω από όλα αγάπη, μια αγκαλιά και τη βεβαιότητα ότι δεν είναι ξεχασμένοι. 25 Απριλίου Το 4 ο και το 5 ο Δημοτικό Σχολείο Μοσχάτου επισκέφθηκαν τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας και τους προσέφεραν τρόφιμα, χαρά και γλυκά χαμόγελα! Τους μαθητές συνόδευσαν οι κυρίες 4ο και 5ο Δημοτικό 2o Δημοτικό 3o Δημοτικό Στέλλα Χατζημιχαήλ, Διευθύντρια του 4 ου Δημοτικού, Ευαγγελία Καυκούλα, Διευθύντρια του 5 ου Δημοτικού και Βίκυ Παναγοπούλου, δασκάλα του 5 ου Δημοτικού. 26 Απριλίου Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοσχάτου μας συμπαραστάθηκε προσφέροντας τρόφιμα, μέσω των κυριών Παναγιώτας Μαστραντώνη, Διευθύντριας, και της Μαρίας Λακταρίδου, Αντιπροέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Το 3 ο Δημοτικό Σχολείο Μοσχάτου στήριξε και αυτό το Σωματείο μας. Ο κ. Δημήτριος Ζώταλης, Υποδιευθυντής, και η κα. Μαρία Ευαγγελινού, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, προσέφεραν εκ μέρους του σχολείου τους τρόφιμα στους προστατευομένους μας. Ακόμα, μας επισκέφθηκε η Β τάξη του 4 ου και του 5 ου Δημοτικού Σχολείου Μοσχάτου. Οι μαθητές, συνοδεία των διδασκαλισσών τους, κκ. Ανδρομάχης Ταρλάμη και Σταματίας Γκουγκουλούλη, τραγούδησαν στους προστατευομένους μας τραγουδάκια που είχαν προετοιμάσει ειδικά για την πασχαλινή επίσκεψή τους. Επίσης, μοίρασαν στους παππούδες και τις γιαγιάδες της Μέριμνας καρτούλες και διακοσμημένα πορτοκάλια, που τα παιδιά είχαν φτιάξει με όλη τους την αγάπη. 27 Απριλίου Είχαμε τη χαρά να υποδεχτούμε το Κατηχητικό του Ιερού Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μοσχάτου. Περίπου 15 παιδιά ήρθαν συνοδεύομενες από τις κατηχήτριές τους, κκ. Ειρήνη Κουτρέση και Μαρία Μιχαλάκα. Έψαλλαν τα κάλαντα του Λαζάρου και παραδοσιακά τραγουδάκια στους προστατευόμενούς μας και μοίρασαν στον καθένα από ένα δεματάκι, με ένα κόκκινο αυγό, κουλουράκι και πολλή αγάπη! Τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς για την αγάπη, την υλική και την ηθική συμπαράστασή τους στους προστατευομένους μας! Τους ευχαριστούμε για την χαρά και τη μουσική που προσέφεραν, την αγκαλιά, το χαμόγελο και τον καλό λόγο, την αλλαγή στην καθημερινότητα, τον ελπιδοφόρο, αναστάσιμο αέρα! 4ο και 5ο Δημοτικό Β Τάξη 4ο και 5ο Δημοτικό 4ο και 5ο Δημοτικό Β Τάξη

5 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Πάσχα 2013 Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος η ΚΜΜ συμμετείχε στην Εβδομάδα των Παθών, προσφέροντας ταπεινό φόρο τιμής στον Εσταυρωμένο Χριστό. Με την υποστήριξη φιλανθρώπων και του ΔΣ της ΚΜΜ, στολίσαμε τον Επιτάφιο του ναϊδρίου του Αγίου Γερασίμου, του προστάτη του Σωματείου μας. Στην περιφορά της Μεγάλης Παρασκευής ο Επιτάφιος του Ιερού Ναού Μεταμόρφωσης του Σωτήρος μαζί με τον Επιτάφιό μας, τον οποίον υποβάσταζαν ο Σύμβουλος της ΚΜΜ κ. Ευθύμιος Φραγκούλης και ο κ. Κώστας Τζίτζης, πέρασαν μπροστά από το Σωματείο μας. Οι προστατευόμενοί μας υποδέχτηκαν με ευλάβεια και κατάνυξη τη λιτανεία στα μπαλκόνια του «Σπιτιού της Ανθρωπιάς», βιώνοντας μια σημαντική στιγμή που την περιμένουν κάθε χρόνο. Ευχαριστούμε πολύ όσους μας βοήθησαν και φέτος παρά την οικονομική δυσπραγία. Επίσης, ευχαριστούμε θερμά το My Mosxato ( για την άδεια αναδημοσίευσης των ωραιότατων φωτογραφιών! Το Μέ λος ΔΣ κα. Ε. Κό λλια με τις Αριστίνδην Συμβού λους κκ. Κατσιβελά κη και Σκρέτη Οι προστατευό μενοί μας ευλαβικά παρακολουθούν την Περιφορά Περιφορά - Με τον Επιτά φιο του Ι.Ν. Μεταμό ρφωσης Σωτή ρος Το Ναΐ δριο του Αγ. Γερασί μου Ο επιτάφιος του Ναϊδρίου του Αγίου Γερασίμου 22ος ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΚΜΜ Οάνθρωπος που θα ήθελα να είχα πάντα στο πλευρό μου είναι η γιαγιά μου, γιατί ο τρόπος της και το χαμόγελό της, μου λύνει πάντα όλα τα προβλήματά μου! Τη γιαγιά μου τη λένε Μαρία. Παλιά ζούσε μαζί μας αλλά μετακόμισε στη Σαλαμίνα. Δεν την βλέπω και πολύ συχνά. Έχει κοντά καστανά μαλλιά και καφέ μάτια. Μου αρέσει να περνάω το χρόνο μου μαζί της. Παίζουμε, διαβάζουμε, κάνουμε βόλτες. Περνάμε πολύ καλά! Κάθε στιγμή μαζί της είναι μοναδική. Πριν 4 χρόνια πέθανε ο παππούς μου. Η γιαγιά μου είχε πέσει σε μεγάλη κατάθλιψη. Ήταν μαζί 50 χρόνια. Ο παππούς μου πέθανε σε ένα ταξίδι με πούλμαν. Η γιαγιά μου πούλησε το σπίτι που ζούσε με τον άντρα της και έμεινε μαζί μας μέχρι να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή της. Έκλαιγε και παραμιλούσε στον ύπνο της. Επίσης είχε μείνει αύπνη για 4 μέρες. Εγώ παρόλο που ήμουν μικρή είχα καταλάβει την κατάσταση. Προσπαθούσα να της αλλάξω τη διάθεση και το πετύχαινα. Όταν περνούσαμε το χρόνο μαζί, το πρόσωπό της από θλιβερό γινόταν χαρούμενο. Μετά από μισό μήνα από το θάνατο του παππού μου, ήρθε η αδελφή της γιαγιάς μου, στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη. Τη βοήθησε πάρα πολύ να ξεχαστεί και να μπει σε έναν άλλο δρόμο. Για κάποιο χρονικό διάστημα τα πράγματα ησύχασαν. 6ο Δημοτικό Σχολείο - 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012 " Μια δύσκολη στιγμή στη ζωή του παππού / της γιαγιάς μου. Πως αντιμετώπισε τη δυσκολία αυτή". Ο μπαμπάς μου και ο αδελφός του, που ζούσε στη Σαλαμίνα, είχαν στεναχωρηθεί αρκετά με το θάνατο του μπαμπά τους. Προσπαθούσαν όμως να είναι ήρεμοι, για να μπορούν να βοηθήσουν τη μαμά τους που το χρειαζόταν. Το ίδιο και όλη η οικογένεια. Η γιαγιά μου γινόταν κάθε μέρα όλο και καλύτερα. Όμως ένα βράδυ άκουσε να της μιλάει ο άντρας της. Άνοιξε αμέσως τα μάτια της, συνέχιζε όμως να τον ακούει. Μετά από λίγο οι φωνές που άκουγε σταμάτησαν. Από τότε πάλι η γιαγιά μου δεν ήταν στα καλύτερα της. Έλεγε ότι θέλει να πεθάνει για να βρει τον παππού μου. Οι γονείς μου αποφάσισαν να την πάνε στον ψυχίατρο, αυτή συμφώνησε. Ο ψυχίατρος την βοήθησε πάρα πολύ. Της έδωσε και ένα χάπι. Μετά από 1 χρόνο το ξεπέρασε εντελώς. Έψαξε για σπίτι δίπλα σε εμάς, αλλά δεν βρήκε. Βρήκε όμως στη Σαλαμίνα δίπλα στο γιο της. Η γιαγιά μου δεν ξεχνάει ποτέ τον παππού μου. Πάντα είναι μια γλυκιά ανάμνηση γι αυτήν και για όλους μας. Στην καρδιά της πάντα κυριεύει αυτός και καμιά φορά την ρωτάω γι αυτόν. Θέλω να της ομορφαίνω τη ζωή της όσο περισσότερο μπορώ και να είμαι πάντα κοντά της. Ελένη Παυλίδου ΣΤ Τάξη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012 " Μια δύσκολη στιγμή στη ζωή του παππού / της γιαγιάς μου. Πως αντιμετώπισε τη δυσκολία αυτή". Ήταν Κυριακή 10/1/2012, η ημέρα των γενεθλίων μου. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Αμέσως μετά κατέβηκα στο σπίτι του παππού μου. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος. Μου είπε να ανοίξω την τηλεόραση να δούμε. Εκείνη τη στιγμή ο παππούς μου κράτησε το χέρι και είπε: «Αλέξανδρε είσαι το πιο γλυκό παιδί στον κόσμο». Εγώ γέλασα. Σε λίγα λεπτά ο παππούς μου σταμάτησε να αναπνέει. Εγώ άρχισα να φωνάζω και να κλαίω. Ευτυχώς με άκουσαν οι γονείς μου. Ο μπαμπάς μου κάλεσε ασθενοφόρο. Ευτυχώς ήρθαν γρήγορα. Ο μπαμπάς μου συνόδευσε τον παππού μου. Εγώ ήθελα να έρθω μαζί τους αλλά ο μπαμπάς μου είπε πως δεν επιτρέπονται τα παιδιά, αλλά με καθησύχασε πως θα πάνε όλα καλά. Εγώ όμως ανησυχούσα πολύ. Σε λίγες ώρες ο μπαμπάς ήρθε σπίτι. Μου είπε να πάω στο δωμάτιό μου. Εγώ τους έβλεπα από την πόρτα του δωματίου 5ο Δημοτικό Σχολείο - 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ μου μα δεν άκουγα τίποτα. Το μόνο που έβλεπα ήταν ότι ο μπαμπάς είπε κάτι στη μαμά κι αυτή αμέσως έκλαψε. Εγώ κατάλαβα ότι κάτι κακό είχε συμβεί στον παππού μου. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ ούτε να φάω. Το μόνο που ήθελα ήταν να τον αγκαλιάσω και να του πω πως τον αγαπώ πολύ. Σε λίγες μέρες, ο παππούς επέστρεψε στο σπίτι. Ευτυχώς ήταν όλα καλά. Το πρόβλημα της υγείας του πέρασε. Τότε ήμουν το πιο χαρούμενο παιδί στον κόσμο. Κάθε μέρα επισκεφτόμουν τον παππού μου και του έλεγα πως τον αγαπώ πολύ. Έτσι και πάθει κάτι, εγώ θα λυπόμουν πολύ. Κατάλαβα πως τον αγαπώ πολύ, τον παππού μου σαν τον μπαμπά μου και κάτι περισσότερο. Κατάλαβα πως η ζωή είναι μικρή κι ότι πρέπει να τη χαιρόμαστε την κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία. Αλέξανδρος Λύκος ΣΤ Τάξη

6 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Εις υγείαν της Τρίτης Ηλικίας! ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Προετοιμασία για την τέταρτη Όσο μεγαλώνει κάποιος, τόσο πιο σημαντικό είναι να τρέφεται σωστά. Τα νιάτα μπορούν να εξισορροπήσουν λάθη στη διατροφή, τα γηρατιά όχι. Καθώς τα χρόνια περνούν, οι απαιτήσεις του οργανισμού αλλάζουν και συχνά παρουσιάζονται ελλείψεις σε διατροφικά συστατικά. Οι ηλικιωμένοι χρειάζονται περισσότερη βοήθεια από άλλες ηλικίες, για να παίρνουν τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που έχουν ανάγκη. Άλλωστε, για την τρίτη ηλικία, τα χρόνια ή άλλα προβλήματα υγείας, αποτελούν συχνά μέρος της καθημερινής ζωής. Η κατάσταση αυτή (έλλειψη σε διατροφικά συστατικά, προβλήματα υγείας) δεν είναι αμετάκλητη. Τα γηρατειά μπορούν να καθυστερήσουν. Ησυχνότητα της παχυσαρκίας αυξάνει συνεχώς. Το 1/3 των ενηλίκων είναι πια υπέρβαροι. Όμως το πάχος βαραίνει την ψυχή και μικραίνει τη ζωή. Τι φταίει; Η παχυσαρκία οφείλεται στην υπερβολική ποσότητα τροφής και στη μείωση της σωματικής δραστηριότητας. Φταίει περισσότερο απ όλα το ΠΑΧΥ- ΣΑΡΚΟΓΟΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Τι να κάνουμε; Να ξαναχτίσουμε τις διατροφικές συνήθειές μας. Να επιλέγουμε τις κατάλληλες τροφές, που δίνουν τα συστατικά που έχουμε ανάγκη χωρίς πολλές θερμίδες. Σε ένα υγιεινό πρόγραμμα διατροφής το ΓΙΑΟΥΡ- ΤΙ έχει την πρώτη θέση ΕΠΕΙΔΗ: Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο, στοιχεία απαραίτητα για τη φυσιολογική διατήρηση του ΓΙΑΟΥΡΤΙ Η καλύτερη τροφή διαίτης Ουσίες που έχει ανάγκη η Τρίτη ηλικία Τα προβιοτικά γιαούρτια περιέχουν ειδικούς μικροοργανισμούς ικανούς να προστατεύουν τη χλωρίδα του εντέρου, ώστε να γίνεται καλύτερα η απορρόφηση των τροφών και η σύνθεση πολύτιμων βιταμινών που διατηρούν τον οργανισμό γερό. Το σκόρδο είναι τροφή υψηλής βιολογικής αξίας που προστατεύει την καρδιά. Τα ψάρια (τσιπούρα, σολομός,μπαρμπούνι, φαγκρί) περιέχουν πολύτιμα ιχθυέλαια, τα ω3, που κρατούν την καρδιά γερή και αποδοτική. Για να καθυστερήσετε τη φθορά του χρόνου και να πάρετε πολύτιμα αντιοξειδωτικά, αν η διατροφή σας είναι φτωχή σε φρέσκες τροφές, μπορείτε να καταφύγετε σε ένα πολυβιταμινούχο σκεύασμα - πάντοτε με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας, βέβαια. Ασβέστιο και βιταμίνες σε υπερηλίκους Η χορήγηση συμπληρωμάτων ασβεστίου και βιταμίνης D βελτιώνει την πυκνότητα των οστών και προλαβαίνει τα κατάγματα των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας. Σε πρόσφατη μελέτη, 389 υγιείς άντρες και γυναίκες έπαιρναν μια ημερήσια δόση ασβεστίου και μια δόση βιταμίνη D. Όλοι τους ήταν πάνω από 65 ετών και έμεναν στο σπίτι τους, δηλαδή δεν τους έβλεπε ήλιος. Ύστερα από 3 χρόνια, ο συνδυασμός ασβεστίου - βιταμίνης D κατάφερε να αυξήσει εντυπωσιακά την πυκνότητα της οστικής μάζας των γερόντων, με αποτέλεσμα να περιοριστούν αρκετά τα κατάγματα. Το συμπέρασμα είναι ότι τα άτομα της τρίτης ηλικίας, που έχουν αυξημένες ανάγκες τόσο σε ασβέστιο όσο και σε βιταμίνες, πρέπει να ελέγξουν αν ο οργανισμός τους παίρνει τα συστατικά αυτά σε επάρκεια μέσω της διατροφής τους. Αν όχι, η λύση του διατροφικού συμπληρώματος μπορεί να λύσει αρκετά προβλήματα. Πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού που τους παρακολουθεί. Στέφανος Ι. Καραγιαννόπουλος Καθηγ. Παθολογίας Πανεπ. Αθηνών Βιβλίο: 365 Μυστικά Υγείας Εκδόσεις: ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ σκελετού. Και τα δύο αυτά συστατικά το γιαούρτι τα διαθέτει σε χημική μορφή που απορροφώνται εύκολα. Είναι τροφή πιο εύπεπτη από το γάλα. Κι έτσι μπορούν να την καταναλώνουν και όσοι έχουν δυσκολίες να χωνέψουν το γάλα. Δηλαδή το 5% των Ελλήνων. Με το γιαούρτι αποκαθίσταται η φυσιολογική λειτουργία του εντέρου. Γι αυτό, το δίνουμε σαν φάρμακο σε όσους παίρνουν αντιβιοτικά. Το γιαούρτι δίνει όλες τις πρωτεΐνες του γάλακτος κικ έτσι εξασφαλίζεται η ανάπτυξη των μυών. Περιέχει άφθονες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία για περισσότερη δύναμη και ενέργεια. Δεν έχει πολλές θερμίδες, γιατί το 85% του βάρους του είναι νερό. Προτιμήστε τα γιαούρτια 0-1%. Οι Παλιοί μας φίλοι Ήταν κάποιο καλοκαίρι της δεκαετίας του 80. Δούλευα στο Κανάλι 1 του Πειραιά και είχα μια εκπομπή με ελαφρά ελληνικά τραγούδια μέχρι και τη δεκαετία του 60. Κάποιος ακροατής μου ζήτησε τραγούδια από τη «Μαγική πόλη». Το έργο αυτό ήταν μια μουσική παράσταση που ανέβηκε στο θέατρο «Παρκ» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με μουσική Μάνου Χατζιδάκι και Μίκη Θεοδωράκη. Καταλαβαίνετε τι γινότανε εκείνο το καλοκαίρι του Άλλωστε η Αλεξάνδρας ήταν το καλοκαιρινό Μπρόντγουαιη της Αθήνας. Εκεί λοιπόν, πρωτοάκουσα τη Νίκη Καμπά να τραγουδάει το «Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς». Αυτό το τραγούδι το είχε γράψει ο Χατζιδάκις σε ηλικία 20 ετών και ήταν το πρώτο της καριέρας του. Μια γάργαρη φωνή, απαλή και ξεκούραστη, που σε μάγευε και δεν ήθελες ποτέ να τελειώσει. Την παρομοίασα με τη φωνή της Δανάης και της αγαπημένης μου Νίτσας Μόλλυ που είχαν τέτοια χροιά. Αυτό το τραγούδι έπαιξα εκείνο το βράδυ και χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η ίδια η κ. Καμπά. Μπορεί να μη το θυμάται αλλά εγώ το θυμάμαι γιατί της είπα ευθέως: «Γιατί κυρία Καμπά εγκαταλείψατε το τραγούδι και αφήσατε πεδίο ελεύθερο σε όλες αυτές τις τσιρίδες του δήθεν μοντέρνου ελαφρού τραγουδιού;» Μου απάντησε ότι παντρεύτηκε και όλα τα σχετικά, άλλωστε είχα γνωρίσει την κόρη της μέσω ενός κοινού μας φίλου. Η Νίκη Καμπά ανήκει σε εκείνη τη μειοψηφία των τραγουδιστών που έμειναν πιστοί στο ελαφρό ελληνικό τραγούδι. Από τους ελάχιστους που δεν ενέδωσαν στο λαϊκό, τα επόμενα χρόνια. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη και το πραγματικό της όνομα είναι Νίκη Καμπαδέλλη και παρ όλο που ζούσε στην Αθήνα, αισθανότανε πάντα Θεσσαλονικιά λόγω συζύγου. Νίκη Καμπά Ερασιτεχνικά στην αρχή, τραγούδησε στο ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων και γνωρίζοντας επιτυχία, με θάρρος, κτύπησε την πόρτα του Μίμη Πλέσσα για να την ακούσει. Εκείνος τη συμβούλεψε να καλλιεργήσει τη φωνή της και μετά ένα χρόνο έδωσε εξετάσεις στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και πέρασε με άριστα. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1963, ο Κώστας Κλάβας συμμετείχε με το «Πέταξε ένα πουλί». Το τραγούδησαν η Νίκη Καμπά με τον Τέρη Χρυσό και η Νινή Ζαχά με τον Γιάννη Βογιατζή. Η Νίκη Καμπά το ηχογράφησε σε δίσκο με το Γιάννη Βογιατζή. Αυτό το τραγούδι λοιπόν, κέρδισε και το πρώτο βραβείο. Στο ίδιο Φεστιβάλ, τραγουδάει και τη σύνθεση του Τάκη Παναγόπουλου με τον τίτλο «Άκου» εναλλάξ με τη Τζένη Βάνου που κερδίζει το Γ βραβείο. Από τη μια μέρα στην άλλη, η Νίκη Καμπά γίνεται γνωστή στο πανελλήνιο. Συμμετείχε και σε άλλα φεστιβάλ, πάντα με διακρίσεις και βραβεία. Στο Σοπότ της Πολωνίας, πήρε το Β Βραβείο με τη σύνθεση του Κατσαρού «Κάθε λιμάνι και καϋμός» και με το ίδιο τραγούδι κέρδισε το Β βραβείο στο Φεστιβάλ Βόρειας Θάλασσας. Και έπεται συνέχεια. Στην Ισπανία έσπασε ρεκόρ πωλήσεων τραγουδώντας στα Ισπανικά το «Μη λες τίποτα». Η Νίκη Καμπά ανήκει σε αυτές τις φεστιβαλικές τραγουδίστριες που ο κόσμος αγκάλιασε με αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό. Είναι κρίμα που αυτή η εποχή έφυγε ανεπιστρεπτί. Μας έμειναν όμως οι ερμηνείες των άξιων αντιπροσώπων της που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Το 2009, ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης την τίμησε με ειδικό βραβείο για την προσφορά της στο τραγούδι. Κυρία Καμπά, να είστε πάντα καλά και σας ευχαριστούμε πολύ. Περικλής Ματαράγκας Καλλιτέχνης ΒιΒλίο Ελένης Μουζάκη Μπουρίτσα «Το Άδυτον Φέγγος» Από τις εκδόσεις ΙΩΛ- ΚΟΣ κυκλοφόρησε το βιβλίο «Το Άδυτον Φέγγος» της βραβευμένης για το λογοτεχνικό έργο της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό Ελένης Μουζάκη Μπουρίτσα και, είναι ποίηση. Συλλογή θρησκευτικών ποιημάτων, συλλογή που αποπνέει το έντονο θρησκευτικό συναίσθημα της εκλεκτής ποιήτριας και που φανερώνει το ταλέντο της στη δημιουργία στοίχων υψηλών απαιτήσεων. Ψαλμοί, Προσευχές, στίχοι εμπνευσμένοι από Παραβολές και μεγάλες στιγμές της Ορθοδόξου Πίστεως στα περιεχόμενα της παρουσιαζόμενης συλλογής, στίχοι που θα συγκινήσουν με την δύναμή τους ακόμη και αποστασιωμένους από την Θρησκεία μας. Ένα μικρό δείγμα Ο Ιερός Νιπτήρας. Κι αφού λοιπόν οι Δώδεκα ετοίμασαν το Δείπνο, (Το Μυστικό που έμελλε να μείνει στον Αιώνα.) και στο τραπέζι κάθισαν τριγύρω με οδύνη. - Ο Ιησούς τον υφαντό έβγαλε τον χιτώνα, και ζώστηκε το «λέντιο», τα πόδια τους να πλύνει! Ω! Τι Υπέρτατη στιγμή! Και τι μεγαλοσύνη! Ένας Θεός τους δίδασκε την ταπεινοφροσύνη! Όλοι το δέχονται δειλά, μα ο Πέτρος το αρνείται! Ο Δάσκαλός μου και Θεός... Μ αμέσως θορυβείται! Σίμωνα- Πέτρο, αν αρνηθείς δεν θα σαι πια δικός μου. Δεν θα χεις θέση δίπλα μου, στη Δόξα και στο Φώς μου! Κι ο Πέτρος, μπρος στη συμφορά και μες στην παραζάλη, -εφώναξε αυθόρμητα-. Μόνο τα πόδια κύριε, Τα χέρια, το κεφάλι! Υπογραφή: Ελένη Μουζάκη Μπουρίτσα. Η ικανότατη λυρική ποιήτρια που δεν διστάζει να «ξεδιπλώσει» στους αναγνώστες την θρησκευτική της ευλάβεια και να γνωρίσει στους αθεϊστές της εποχής μας την Μια και Μοναδική Θρησκεία, αυτή της Αγάπης με στίχους όπως στο παρακάτω ποίημα της. ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΙΣ Το να ζητάς χαρά και ευτυχία είναι άσκοπο και ουτοπία, όταν γύρω σου δυστυχούν Δίπλα σου προσμένει η Αγάπη, ν ανθίσει από Σένα! Είναι ο σπόρος, που φυτρώνει στην καρδιά. Ποτίζεται με δάκρυ ευσπλαχνίας! Φουντώνει στη χούφτα, με ελεημοσύνη! Σκορπίζεται στον κόσμο, με χαμόγελο! Ευωδιάζει σαν τριαντάφυλλο μυροβόλο. Μην ψάχνεις. Χαρά και ευτυχία είναι δίπλα σου. Είναι καρποί της Αγάπης!. Βαθειά θρησκευτικότητα διατρέχει την συλλογή των εκατό ποιημάτων της Ελένη Μουζάκη Μπουρίτσα «ΤΟ ΑΔΥΤΟΝ ΦΕΓΓΟΣ» των εκδόσεων ΙΩΛΚΟΣ. Ποίηση μεστή διανοημάτων, με θρησκευτική θέρμη και συνάμα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Η ευαίσθητη ποιήτρια πρόσφατα προσέφερε ευγενικά στην βιβλιοθήκη της Κ. Μέριμνας την αξιόλογη πολυτελή αυτή συλλογή της και όπως μας πληροφόρησε σύντομα στην εργογραφία της θα προστεθεί ακόμη ένα ποιητικό έργο της με θέμα την μητέρα. Τασσώ Γαΐλα αρθρογράφος ερευνήτρια

7 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Η Βάσω Μπάλου πέρα από την Αφρική Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για μία νέα κοπέλα να αφήσει για λίγο το μαγικό και λαμπερό κόσμο της μόδας και να επισκεφθεί οικειοθελώς μια μακρινή χώρα με δυσκολίες, όπως η Ρουάντα; Από ό,τι φάνηκε, για τη Βάσω Μπάλου ήτανε μια απόφαση ζωής, πλήρως συνειδητοποιημένη. Η Βάσω Μπάλου σκοπεύει να γίνει σχεδιάστρια μόδας. Μόλις 26 Μαΐων αλλά με κατασταλαγμένη άποψη για τη ζωή που θα ζήλευαν πολλοί μεγαλύτεροι της. Τη συναντήσαμε στην σχολή της, ένα χώρο αρκετά οικείο προς εκείνη μιας και εκεί ξεκίνησε τις σπουδές της. Από παλιά της άρεσε να δημιουργεί, όπως λέει. Σε πιο μικρή ηλικία είχε ξεκινήσει μαθήματα ελεύθερου σχεδίου. Παρά το ότι της άρεσε να διαβάζει περιοδικά και να μελετά τη μόδα, ποτέ δεν ήτανε πιστή στις εκάστοτε τάσεις της μόδας. Της άρεσε να μεταποιεί τα ρούχα της. Ό,τι φορούσε και ό,τι φοράει θέλει να Μέλη ενός αγροτικού συνεταιρισμού, για γυναίκες με AIDS/HIV, στο Μουρούντι, περιμένουν στη βροχή την κλήρωση για 5 γουρούνια. (Βάσω Μπάλου/ActionAid) απεικονίζουν όσο γίνεται περισσότερο το στυλ της. Σε μια φάση της ζωής της που δεν ήξερε με τι ακριβώς θα ήθελε να ασχοληθεί, κέρδισε μια υποτροφία και το δικό της «ταξίδι» μόλις ξεκινούσε. Ταξίδι ζωής Αφορμή για τη συνέντευξή μας, αποτέλεσε ένα άλλο ταξίδι που έκανε πρόσφατα. Ένα ταξίδι που δε σε προσπερνάει έτσι εύκολα, ούτε αποτελεί μία ανάμνηση που αναβιώνει μέσα από φωτογραφικό υλικό. Ήτανε ένα ταξίδι ζωής, που σίγουρα την έκανε να ενισχύσει την κοσμοθεωρία της αλλά και το οποίο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την αγαπημένη της ασχολία, το σχέδιο μόδας. Είναι μέλος των Activista, δηλαδή της ομάδας νέων εθελοντών της Action Aid, ετών και πριν μερικούς μήνες, 6 άτομα από την ομάδα αυτή επιλέχθηκαν από την Action Aid για ένα μοναδικό ταξίδι. Προορισμός η Ρουάντα. H Action Aid αποτελεί μη κυβερνητική διεθνή οργάνωση για την καταπολέμηση της απόλυτης φτώχιας και της ανισότητας. Οι εικόνες που αποκομίζει κανείς μετά από ένα τέτοιο ταξίδι είναι αναρίθμητες. Η καθημερινότητα των κατοίκων της Ρουάντα, μετά από τη 2η μεγαλύτερη γενοκτονία του 20ου αιώνα το 1994, σίγουρα δεν είναι η ευκολότερη. Εκεί δεν είναι δεδομένη ούτε η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε νερού. Υπάρχει ακραία φτώχεια, υπερπληθυσμός, άνθρωποι που ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα και παιδιά που πάνε σχολείο γιατί μόνο έτσι εξασφαλίζουν ένα ποτήρι γάλα. Τα συναισθήματα πολλά, αλλά δύσκολο να εκφρασθούν και να μεταφερθούν. Γυρνώντας από εκεί νοιώθει πιο Τα ρούχα των θυμάτων που θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους, τώρα εκθέτονται σε αίθουσα του μουσείου της γενοκτονίας. (Βάσω Μπάλου/ActionAid) Συνέντευξη-Επιμέλεια: Ντένια Ζιωτοπούλου εσωστρεφής, πιο κοντά με τους ανθρώπους που μοιράστηκαν αυτή την εμπειρία μαζί της αλλά δυσκολεύεται να κοινωνήσει, τα όσα έζησε, σε τρίτους. Έχει να δείξει καταπληκτικές και ρεαλιστικότατες φωτογραφίες, μιας και λατρεύει την ταξιδιωτική φωτογραφία, αλλά εμάς μας συγκλονίζουν οι απίστευτες περιγραφές της. Αναφέρεται στα πιο συγκλονιστικά γεγονότα και η φωνή της δε λυγίζει ούτε μία φορά. Είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής που παρά τις αντιξοότητες και τις τραγικές και ακραίες καταστάσεις που έχουν ζήσει (σφαγές, βιασμοί, AIDS), μεταφέρουν μία απίστευτη δύναμη και αισιοδοξία. Χαμογελούν και χορεύουν όλη την ώρα, κάνοντας να νοιώθει οικεία τον όποιον επισκέπτη συναντούν, από την πρώτη κιόλας φορά. Φουλ στο χρώμα Η Βάσω Μπάλου δεν μπορεί να ξεχάσει αυτά τα χαμόγελα, όπως δεν μπορεί να ξεχάσει τα αναρίθμητα χρώματα και γεωμετρικά σχέδια των υφασμάτων που φορούσαν οι γυναίκες. Τα πάντα στη Ρουάντα είναι μες στο χρώμα, έντονο πράσινο που πηγάζει από τα αναρίθμητα δάση μπανανιάς και κορεσμένο μπλε που αντανακλά από τις 23 λίμνες και τα 5 ποτάμια. Δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα που οφείλεται αυτό το χαρακτηριστικό της τοπικής μόδας, ίσως θέλουν να αναπαράξουν το μέρος στο οποίο ζούνε ή ίσως να θέλουν απλά να φωτίσουν την καθημερινότητά τους. Μόδα πολλών επιπέδων Αυτό που θα εσύ θα έλεγες layering, είναι χαρακτηριστικό στοιχείο του ντυσίματος των γυναικών. Πολλά υφάσματα δεμένα με κόμπους το ένα πάνω από το άλλο, μαρτυρούν τις ταξικές διαφορές αλλά και τη χρησιμότητα του κάθε υφάσματος, ή ακόμα ακόμα τις έντονες εναλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες. Οι άνθρωποι ανωτέρου μορφωτικού επιπέδου φοράνε ρούχα κανονικά ραμμένα, άλλοι συνδυάζουν κανονικά ρούχα με κομμάτια υφάσματος ενώ οι γυναίκες που δουλεύουν ως αγρότισσες ή σε κάποιο συνεταιρισμό, ενώνουν μικρά κομμάτια υφάσματος εν είδει ρούχου. Άλλο ύφασμα και με διαφορετικό τρόπο δεμένο φοράει η καθεμία στα μαλλιά, με άλλο ύφασμα δένουν πάνω τους το μωράκι τους και με άλλο κομμάτι υφάσματος σκεπάζονται όταν μια ξαφνική μπόρα τους βρει να τσαπίζουν στα χωράφια. Επισκέφθηκαν πολλές κοινότητες και διάφορους συνεταιρισμούς που παράγουν ιδιαίτερα προϊόντα φτιαγμένα από ιδιαίτερες γυναίκες. Γυναίκες οροθετικές που κόλλησαν τον ιό HIV μετά από άγριους βιασμούς. Ενωμένες πλέον νοιώθουν ως οικογένεια και έχοντας μάθει μια τέχνη μέσω διαφόρων εθελοντικών προγραμμάτων, μάχονται για την καθημερινότητα φτιάχνοντας παραδοσιακά καλάθια, κοσμήματα ή πήλινα. Οικολογικά Ανήσυχη Με το που γύρισε στην Ελλάδα, η Βάσω, ένοιωσε έντονη την ανάγκη να αρχίσει να σχεδιάζει ρούχα εμπνευσμένα από όλα αυτά που είδε και έζησε. Της αρέσει να ψάχνει μαγαζιά με αφρικανικά υφάσματα, έντονα χρώματα, έθνικ μοτίβα συνδυασμένα με τους πιο απίθανους τρόπους. Έχοντας βαθιά σχέση με τον εθελοντισμό και τις περιβαλλοντικές δράσεις και οργανώσεις, η οικολογία είναι ένα μήνυμα που θα ήθελε να περάσει μέσα από τις συλλογές της. Πριν ακόμα ξεκινήσει να σπουδάζει το σχέδιο μόδας, είχε σκεφτεί Μέλος του αγροτικού συνεταιρισμού Ibyringiro, ο οποίος ιδρύθηκε για γυναίκες με AIDS/HIV. Οι γυναίκες εκεί καλλιεργούν πατάτες και έχουν πλέον φαγητό για τις οικογένειες τους. (Βάσω Μπάλου/ActionAid) να συνδυάσει τα προϊόντα fair trade με τα δικά της ρούχα. Θα ήθελε να χρησιμοποιήσει υφάσματα που δεν προέρχονται από χώρες που υπάρχει παιδική εργασία ή που οι συνθήκες εργασίες δεν είναι κατάλληλες για τους εργαζομένους. Οικολογικά ανήσυχη και προβληματισμένη, δεν διστάζει να θίξει σοβαρά ζητήματα της βιομηχανίας της μόδας που δεν βγαίνουν και πολύ στην επιφάνεια. Η μόδα.. αλλιώς Διαθέτοντας συγκλονιστική ψυχραιμία δεν διστάζει να περιγράψει μια από τις αίθουσες του μουσείου της γενοκτονίας, την αίθουσα με τα ρούχα και τα υφάσματα. Ακούγοντας το έτσι απλά, θα περίμενε κανείς να ακούσει μία ακόμα αναφορά στη μόδα. Το δυστύχημα όμως είναι ότι στην αίθουσα αυτή εκτίθενται τα ρούχα των νεκρών που σφαγιάστηκαν και ετάφησαν μαζικά σε ομαδικούς τάφους, καθώς ο μόνος τρόπος για να αναγνωρίσει κανείς τους συγγενείς του, ήτανε από τα ρούχα. Η συνειδητοποίηση του γεγονότος τραγική. Τα ρούχα αυτή τη φορά, δεν μαρτύρησαν το στυλ ενός ανθρώπου, τα ρούχα λειτούργησαν σαν την ταυτότητα του νεκρού. Την ακούμε να μιλάει με ηρεμία και γαλήνη. Μας δείχνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό που έχει τραβήξει η ίδια. Μπορεί οι αρχικές της σπουδές να ήταν στη φωτογραφία, ένας τομέας που αγαπάει ιδιαίτερα καθώς έχει δουλέψει σε αυτόν, αλλά αυτό με το οποίο θα ήθελε να ασχοληθεί στο μέλλον είναι η ενδυματολογία θεάτρου και κινηματογράφου. Ιδανικά θα ήθελε να συνδυάσει τη φωτογραφία με την ενδυματολογία, άλλωστε ένας άνθρωπος που έχει περάσει από το χώρο της φωτογραφίας, και έχοντας στο μυαλό του το πλάνο, ξέρει πώς να στήσει ένα ρούχο και να φαίνεται σωστό. Δεν πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, αλλά αυτό που προσπαθεί να αλλάξει είναι ο εαυτός της. Είναι πεπεισμένη ότι εάν αυτό γίνει συνολικά, θα υπάρχει ένα αποτέλεσμα. Το ταξίδι αυτό απέδειξε περίτρανα ότι καταστάσεις δεδομένες δεν υπάρχουν. Απλά νιώθει τυχερή που γεννήθηκε στην Ελλάδα και όχι στη Ρουάντα. Εμείς νιώθουμε τυχεροί που τη γνωρίσαμε. Αναδημοσίευση από το Savoir Ville ( Οι γυναίκες του συνεταιρισμού Tuzamure Agaseke στο Γκιτέσι, πλέκουν καλάθια. Ένα καλάθι πουλιέται 4 ευρό και η κατασκευή του παίρνει μια εβδομάδα. Αυτές οι γυναίκες έχουν πλέον ένα εισόδημα. (Βάσω Μπάλου/ActionAid)

8 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΪΟΣ Ένα όραμα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο 50 Χρόνια Κ.Μ.Μ. Της Μαρίας Κουρή Με αφορμή τις απαρχές και τα 50 χρόνια ζωής της ΚΜΜ, αναδεικνύουμε οράματα ανθρώπων, που συνέβαλαν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής πολλών. Επιδίωξη της στήλης δεν είναι να κρίνει, να συγκρίνει ή να εξισώσει την προσφορά διαφορετικών ατόμων στο κοινωνικό σύνολο, αλλά να προσφέρει ελπίδα -τόσο απαραίτητη στη δύσκολη εποχή που διανύουμε- παρουσιάζοντας πραγματικά παραδείγματα ζωής. Μέσα από αυτά αποδεικνύεται ότι τα όνειρα, όταν πραγματοποιούνται, έχουν τη δύναμη να βελτιώσουν τον κόσμο! Ένα Νοσοκομείο χτισμένο από το υστέρημα πολλών για τους στερημένους Το σήμα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής Ηελληνική μετανάστευση στο εξωτερικό είναι παλαιά υπόθεση. Ήδη από τους αρχαίους χρόνους οι Έλληνες αναζητούσαν καλύτερες συνθήκες επιβίωσης σε ξένους τόπους. Ιδιαίτερα στα τέλη του 19 ου αιώνα και στις αρχές του 20 ου πολλοί Έλληνες μπάρκαραν για τη μακρινή Αμερική. Ιδιαίτερα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και την εμφύλια διαμάχη που εξαθλίωσαν και διαίρεσαν τη χώρα μας για μια ακόμη φορά, πολλοί Έλληνες αναγκάστηκαν για να επιβιώσουν να φύγουν από τα φτωχά και ρημαγμένα χωριά τους και να αναζητήσουν ελπίδα και νέα αρχή στο εξωτερικό. Πολλοί Αρκάδες, Λάκωνες, Μεσσήνιοι και Κρήτες έφυγαν μεταξύ άλλων χωρών και για την Αμερική, έφτασαν εκεί με ελάχιστα εφόδια γνώσης, χρημάτων ακόμη και ρουχισμού και άρχισαν να εργάζονται σκληρότατα, όχι πάντα υπό ιδανικές συνθήκες. Σημειώνει ένας σημερινός μετανάστης στην Αμερική ότι όταν έφυγε από το χωριό του, η μητέρα του φορούσε παπούτσια, τα οποία δεν είχαν πλέον σόλα, και περπατούσε στα βουνά ξυπόλητη. Ο ίδιος έφτασε στην Αμερική με ένα μόνο φθαρμένο κοστούμι και δούλευε ταυτόχρονα τρεις δουλειές για να τα βγάλει πέρα. Και όμως, τον πρώτο μισθό που πήρε στα χέρια, αντί να αγοράσει για τον ίδιο τα απαραίτητα ή να απολαύσει κάτι, τον έστειλε στη μητέρα του για να αγοράσει παπούτσια και να φροντίσει την υγεία της. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά: οι μετανάστες έστελναν χρήματα στον τόπο τους, να αγοράσει ο αδελφός χωράφι, να προικιστεί η αδελφή, να ντυθεί η οικογένεια, να χτιστεί το καμπαναριό της εκκλησίας, να γίνει βρύση στο χωριό. Στο πλαίσιο αυτής της αυτοθυσίας και της προσφοράς κόπου και υστερήματος στους στερημένους συντοπίτες, χτίστηκε το Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης με πρωτοβουλία της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής (ΠΟΑ). Η ΠΟΑ είναι μια εθνική Ελληνο-Αμερικανική οργάνωση μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που αποτελείται από μέλη με καταγωγή από την ευρύτερη περιοχή της Αρκαδίας. Ιδρύθηκε το 1931 στη Νέα Υόρκη από 12 Αρκάδες, οι οποίοι ήθελαν να συγχωνεύσουν τους διαφόρους επί μέρους Αρκαδικούς συλλόγους και να προωθήσουν τα ιδεώδη του Ελληνισμού, την ελληνική γλώσσα, τον πολιτισμό, την ορθόδοξη χριστιανική πίστη και τις αρχές της δημοκρατίας στην Αμερική. Ταυτόχρονα η ΠΟΑ διατηρούσε στενούς δεσμούς με τον τόπο καταγωγής των μελών της, την Αρκαδία αλλά γενικότερα την Ελλάδα. Μπροστά στην οικονομική εξαθλίωση, τις τεράστιες υλικές ζημιές, τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και στις αγωνιώδεις προσπάθειες της μεταπολεμικής Ελλάδας να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, η ΠΟΑ ανέλαβε δράση. Ίδρυσε το Παναρκαδικό Φιλανθρωπικό Ταμείο, που είχε ως κεντρικό σκοπό να χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός νοσοκομείου στην Τρίπολη, για να βοηθηθούν όσοι είχαν άμεση ανάγκη από ιατροφαρμακευτική φροντίδα και περίθαλψη. Στην προσπάθεια αυτή το 1945 εξέχοντες Αρκάδες προσέγγισαν τον τότε Πρωτοσέλιδο του φύλλου αρ. 61, του «ΠΑΛΜΟΥ», Ιούνιος 1982 Πρόεδρο της Αμερικής, Χάρυ Τρούμαν, και κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν την έγκρισή του αλλά και μια μεγάλη συνδρομή και έστειλαν στην Τρίπολη ένα πλοίο με εφόδια, υλικά και εξοπλισμό για το νέο υπό ανέγερση νοσοκομείο. Γενναιόδωρες εισφορές για το έργο αυτό προσέφεραν και η οργάνωση «Φιλοδένδρων Τρίπολης» και ο Σύλλογος «Παν». Η κατασκευή του Παναρκαδικού Νοσοκομείου Τρίπολης «Η Ευαγγελίστρια» ξεκίνησε το 1947 και ολοκληρώθηκε το 1950, οπότε άνοιξε τις πύλες του υπό την διαχείριση του Ελληνικού Κράτους, προσφέροντας έκτοτε περίθαλψη και φροντίδα όχι μόνο σε Αρκάδες αλλά σε όλους, όσοι το έχουν ανάγκη. Έτσι οι αδελφοί μας στην Αμερική προσέφεραν από τον κόπο, τον ιδρώτα και το δικό τους υστέρημα στους αναξιοπαθούντες Έλληνες, φροντίζοντας να δημιουργήσουν έναν χώρο υποστήριξης του μέγιστου αγαθού, της υγείας. Σήμερα, η Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής με τον ακούραστο, νέο της Πρόεδρο, τον δικηγόρο κ. Γιώργο Ρεβελιώτη, παραμένει ενεργή και δραστήρια. Εκπροσωπείται από περισσότερα από μέλη, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται Αρκάδες μετανάστες αλλά και πολλοί Ελληνο-Αμερικανοί δεύτερης, τρίτης ή και τέταρτης ακόμη γενεάς, οι οποίοι έχουν διατηρήσει τις ρίζες και την αγάπη τους για την πατρίδα των προγόνων τους. Η ΠΟΑ συνεχίζει με το ίδιο όραμα με το οποίο ξεκίνησε, επιχειρώντας να ενισχύει τους δεσμούς των μελών της μεταξύ τους αλλά και με την Ελλάδα και την πολιτισμική της υπόσταση. Έτσι, υποστηρίζει Αρκαδικά και Ελληνο-Αμερικανικά φιλανθρωπικά, πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, προσφέρει εκπαιδευτικές και επαγγελματικές υποτροφίες σε νέους και ενηλίκους Αρκαδικής καταγωγής, φροντίζει για την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού με διάφορες δράσεις. Για παράδειγμα, υποστηρίζει το Ελληνοαμερικανικό Γηροκομείο, αλλά και ίδρυσε Επιτροπή στήριξης και παρακολούθησης για το «Πανεπιστήμιο Αρκαδία», το πρώην Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας, το οποίο μετονομάστηκε έτσι για να τιμήσει την πνευματική συμβολή της αρχαίας Αρκαδίας στον σύγχρονο ακαδημαϊκό κόσμο. Ακόμη κάνει προσπάθειες για να βελτιώσει τις συνθήκες στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο, προκειμένου να εξακολουθεί να ικανοποιεί το αρχικό όραμα για το οποίο δημιουργήθηκε. Η Παναρκαδική Ομοσπονδία Αμερικής δεν ξεχνά τον τόπο καταγωγής της. Όπως και τότε στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, διατηρεί στενή επαφή με την Αρκαδία προσπαθώντας να εντοπίσει πεδία και τρόπους, για να βοηθήσει ακόμη και σήμερα σε καιρούς κρίσης την δοκιμαζόμενη Ελλάδα και τους πολίτες της. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της ΠΟΑ κ. Γ. Ρεβελιώτη για τα στοιχεία που μου παραχώρησε.