Σάββατο 7 Ιουνίου 2014, ώρα 11:30

Transcript

1 Για άλλη μια φορά ο Νίκος Λυγερός πρόθυμα βρέθηκε στην πόλη μας καλεσμένος από διάφορους συλλόγους προκειμένου να μεταδώσει απλόχερα τις γνώσεις του ούτως ώστε να ωφεληθεί σημαντικός αριθμός ατόμων και από αυτούς που είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν και από όσους διαβάζουν γι αυτόν και το έργο του. Μπορεί να έμεινε μόνο ένα Σαββατοκύριακο αλλά μέσα σ αυτό χωρίς ίχνος κόπωσης έδωσε πέντε μεστές διαλέξεις διαφορετικού ενδιαφέροντος η κάθε μια. Σάββατο 7 Ιουνίου 2014, ώρα 11:30 Σε αίθουσα του Ξενοδοχείου «Ηλέκτρα» με διοργανωτή το Σύλλογο Αιμοδοτών Βορείου Έβρου «Αγιος Παντελεήμων ο Ιαματικός» η ομιλία του είχε θέμα : «Το Αίμα Μου Είναι Το Σώμα Σου». Σκοπός της ήταν να ευαισθητοποιηθούμε όλοι στο θέμα της αιμοδοσίας, πάντα σκεπτόμενοι ότι δίνοντας εθελοντικά από το αίμα μας ίσως και να σώζουμε μια ζωή. Σάββατο 7 Ιουνίου 2014, ώρα 20:00 Στην αίθουσα της Βιβλιοθήκης του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπόλεως, δόθηκε η επόμενη διάλεξη του Νίκου Λυγερού. Φιλοξενούμενος του δικού μας Συλλόγου Απογόνων Καραγατσιανών Αδριανουπολιτών «Η Ορεστιάδα», ανέπτυξε με τον γνωστό και μοναδικό του τρόπο το θέμα : «Στρατηγική Ανάλυση της Συνθήκης των Σεβρών». Πολύ επιδέξια και κατανοητά και με χρήση πέραν του λόγου και σχετικών χαρτών κατατόπισε τους ακροατές του για την πραγματική σημασία της Συνθήκης, για τον Ελληνισμό.

2 Κυριακή 8 Ιουνίου 2014, ώρα 11:30 Το Παράρτημα Β. Έβρου του Νομαρχιακού Συλλόγου ΑΜΕΑ ήταν ο διοργανωτής της διάλεξης του Κυριακάτικου αυτού πρωινού. Στη θεατρική αίθουσα του «Διόνυσου» ο «δάσκαλος» Νίκος Λυγερός με θέμα της ομιλίας του : «Από Την Ανάγκη Στη Ζωή» παρότρυνε στο ακροατήριο να είναι πάντα αρωγοί στα άτομα που κάποια αναπηρία φαινομενικά τα αφήνει στο περιθώριο και να αποφεύγουν κάθε τυχόν διαχωρισμό. Το Νίκο Λυγερό καλωσόρισε ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Νικόλαος Τσάμης. Κυριακή 8 Ιουνίου 2014, ώρα 17:00 Στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο Κυπρίνου και με διοργανωτές τους Συν/σμό Αγροτών Κυπρίνου, ΑΣΓΕ Άρδας, ΑΣΓΕ Κομάρων, Αθλητικό Σύλλογο Κυπρίνου, Αγροτικό Συν/σμό Πενταλόφου και Αγροτικό Συν/σμό Φυλακίου έγινε η επόμενη η διάλεξη. Θέμα : «Ο Ζεόλιθος Ως Δυναμικό Βλέμμα Της Γεωργίας & Της Κτηνοτροφίας». Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα κυρίως για τη γεωργία αλλά και όχι μόνο. Κυριακή 8 Ιουνίου 2014, ώρα 20:30 «10 Χρόνια Μετά Το Σχέδιο Ανάν» ήταν το θέμα της διάλεξης που έγινε σε αίθουσα του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Ν. Ορεστιάδας, το οποίο ήταν και διοργανωτής της ομιλίας. Σε αυτήν την διάλεξη γνώστης από πρώτο χέρι του περιβόητου Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο ο Νίκος Λυγερός, ανέλυσε στο πολυπληθές ακροατήριο τα σημεία εκείνα εξ αιτίας των οποίων έπρεπε να απορριφθεί το σχέδιο. Και βέβαια δικαιώθηκε απόλυτα.

3 Με την ευκαιρία της συνάντησής μας με το Νίκο Λυγερό του θέσαμε μερικά ερωτήματα υπό μορφή συνέντευξης, που λόγω της ευαίσθητης περιοχής που κατοικούμε, μας απασχολούν. Είχε την ευγενή καλοσύνη να μας απαντήσει ως εξής : Ερώτηση 1 η : Ποια είναι η στρατηγική της Άγκυρας σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και που αποβλέπει; Από τη Συνθήκη Αγίου Στεφάνου το 1878 που δημιούργησε τη Βουλγαρία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία προσπαθεί μετά την ήττα της ενάντια στη Ρωσική Αυτοκρατορία, να επανέλθει στην περιοχή, για να έχει πρόσβαση στη Βοσνία και στην Αλβανία, έτσι ώστε να έχει τον έλεγχο στους πληθυσμούς που έχει εξισλαμίσει από την εποχή της κατοχής. Αυτό αποδεικνύεται ήδη από την μυστική αναφορά του Αλέξανδρου Καραθεοδωρή στον Σουλτάνο, για το Συνέδριο του Βερολίνου που θα καταλήξει στη Συνθήκη Βερολίνου. Αυτός ο στόχος έχει ως επίπτωση να θέλει να μετατρέψει μια θρησκευτική μειονότητα σε εθνική μειονότητα για να ενισχύσει το ρόλο της και να δικαιολογήσει την ύπαρξη του προξενείου που δεν έχει κανένα νόημα αφού δεν υπάρχουν υπήκοοι που να το έχουν ανάγκη. Ερώτηση 2 η : Όσο δίνουμε έμφαση και συζητούμε για το πρόβλημα αυτό, μήπως από μόνοι μας δημιουργούμε δεδομένα ή είναι πράγματι λογικό και απαραίτητο να επισημαίνουμε τα προβλήματα και να εκφράζουμε τις ανησυχίες μας ; Η επισήμανση του προβλήματος δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε λύση. Η κατάσταση δεν μπορεί να υποστηριχτεί μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η Θράκη βρίσκεται στο σταυροδρόμι ενός άξονα, οφείλεται και στην έλλειψη ορθολογικής αντιμετώπισης. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο πρακτικά όταν τα εντάσσουμε στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που παραμένει χριστιανικό εδώ και αιώνες. Διότι η Θράκη ανήκει στην ευρωπαϊκή ήπειρο και είναι χριστιανική κατά συνέπεια ως αιχμή του δόρατος στην περιοχή λειτουργεί με την Κωνσταντινούπολη ως γωνία που αγγίζει τις δύο θάλασσες και αυτό δεν μπορεί να το σταματήσει καμία κατοχή, αφού λειτουργεί ακάθεκτα εδώ και αιώνες. Ερώτηση 3 η : Σύμφωνα με το επίσημο Ελληνικό κράτος οι κάτοικοι των «ευαίσθητων» αυτών περιοχών χαρακτηρίζονται ως Έλληνες πολίτες αλλά Μουσουλμάνοι στο

4 θρήσκευμα. Αφού είναι Έλληνες γιατί διδάσκονται στα ιδιαίτερα Σχολεία τους την τουρκική γλώσσα; Αν οι λόγοι είναι θρησκευτικοί, όπως η Αγία Γραφή είναι μεταφρασμένη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, γιατί δεν διδάσκονται το Κοράνι τους μεταφρασμένο στα Ελληνικά και όσοι θέλουν να ασχοληθούν με το πρωτότυπο κείμενο να κάνουν τις ανάλογες σπουδές στην αραβική γλώσσα; Κατά τον Αριστοτέλη, Έλληνας είναι αυτός που έχει ελληνική παιδεία. Αν ακολουθήσουμε αυτό το νοητικό σχήμα, κατανοούμε πολύ εύκολα ότι οι διαφοροποιήσεις περί θρησκείας είναι πλέον ένα πρόσχημα. Η επιβολή της τουρκικής γλώσσας σε ελληνικό πληθυσμό επιχειρήθηκε και μέσω του σχεδίου Ανάν το 2004, αλλά απορρίφθηκε από τον κυπριακό λαό. Στη Θράκη τα πράγματα είναι διαφορετικά γιατί από τη αρχή η δειλία προκαλεί προβλήματα με επεκτάσεις. Καταντήσαμε να έχουμε Πομάκους να παρακολουθούν μαθήματα στην τουρκική γλώσσα που δεν κατέχουν διότι δεν είναι δική τους. Γι αυτό το λόγο και διεκδικούν ορθολογικά μια ελληνική παιδεία γιατί είναι Έλληνες εξ ορισμού σε θεσμικό πλαίσιο και είναι το πρέπον να ακολουθήσουν το αριστοτελικό πνεύμα περί παιδείας. Ερώτηση 4 η : Οι περισσότεροι από μας είναι απόγονοι προσφύγων, εγκατεστημένοι σε «νέα πατρίδα». Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την παρακαταθήκη που πρέπει να αφήσουμε εμείς στους απογόνους μας. Να δημιουργήσουμε εδώ, στην ουσία να αντιγράψουμε καθετί χαρακτηριστικό δημιούργημα της ελληνικής ψυχής και κουλτούρας, της αλησμόνητης πατρίδας μας, που πιθανόν να υπήρξε σύμβολο της ύπαρξης και της ταυτότητάς μας ή να μη το αγγίξουμε θεωρώντας το μοναδικό τεκμήριο εκεί; Οι Πόντιοι δημιούργησαν εδώ την «Παναγία τη Σουμελά» της πατρίδας τους. Οι Κωνσταντινοπουλίτες να δημιουργήσουν εδώ μια νέα «Αγιά Σοφιά», οι Αδριανουπολίτες ένα νέο «Ζάππειο», ένα νέο «Φιλεκπαιδευτικό» ; Με αυτόν τον τρόπο κόβουμε τις ρίζες μας ή τις απλώνουμε; Διαγράφουμε τα ιερά μας χώματα ή τα τονίζουμε; Παραιτούμαστε ή διεκδικούμε ; Και αν τα περισσότερα απ αυτά σύντομα μετατραπούν σε σωρό ερειπίων και χαθούν για πάντα; Η ιδέα της ελευθερίας δεν εγκλωβίζεται στη γλώσσα και αγγίζει βέβαια και τη σκέψη. Με άλλα λόγια πρέπει να καταλάβουμε ότι οι πρόσφυγες που προέρχονται από τα μεγάλα κατεχόμενα έχουν δικαίωμα στη μνήμη. Και αυτά που μαθαίνουν δεν πρέπει να σβήνουν τις ρίζες τους. Έτσι και η μνήμη τους δεν μπορεί ν αλλάξει λόγω προγράμματος. Οι πρόσφυγες δεν ξεχνούν και απαιτούν το αυτονόητο: την επιστροφή στη γη τους που ανήκει στην Ευρώπη και δεν έχει καμία σχέση με την Ασία όσο μικρή κι αν είναι. Έτσι τα σύμβολα δεν έχουν ανάγκη από αντίγραφα. Εδώ δεν είναι Λας Βέγκας, αλλά Θράκη. Και ο εμπλουτισμός του πολιτισμού δεν μπορεί να είναι εκφυλισμός.

5 Ερώτηση 5 η : Γιατί η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία αδιαφορεί για την ανάπτυξη και συνεπώς θωράκιση της περιοχής μας; Δεν θα έπρεπε ο Έβρος να είναι προπύργιο προόδου και Ελληνισμού ώστε και να μη κινδυνεύει ο ίδιος αλλά και να προστατεύει την υπόλοιπη Ελλάδα; Εκτός αν έχει εκμηδενισθεί ο εξ ανατολών κίνδυνος. Είναι όμως έτσι; Να μη ξεχνάμε ότι ο πληθυσμός της τωρινής περιοχής μας, που τάχθηκε να φυλάγει σύνορα με βαρβάρους, πρέπει πάση θυσία όχι μόνο να διατηρηθεί αλλά και να αυξηθεί. Όσο και να αδιαφορεί η Ελληνική Πολιτεία, ο ελληνικός λαός προσέχει τη Θράκη και τη θεωρεί ως προπύργιο του Ελληνισμού. Εδώ και αιώνες φυλάει τα όρια της Ευρώπης. Και γι αυτό το λόγο ο Ελληνισμός είναι και αιχμή του δόρατος. Έτσι η ανάπτυξη και η καινοτομία, θα παίξουν απαραίτητα ένα ρόλο στη Θράκη. Διότι όλη η Ευρώπη με τα προγράμματά της ξέρει πού είναι τα απαραίτητα όρια. Έτσι υπάρχει μια ενίσχυση της βυζαντινής ύπαρξης της Ελλάδας. Και δεν πρόκειται να εφησυχάσουμε όσο δεν είμαστε στο άγγιγμα των δύο θαλασσών, γιατί δεν αφήνουμε ποτέ τους δικούς μας πίσω. Σε αυτό το πλαίσιο, ο δημογραφικός παράγοντας είναι όντως σημαντικός, αφού δεν επαρκεί να δηλώνουμε ότι αγαπάμε από μακρυά αλλά να στεκόμαστε και στο πλάι για να αποδείξουμε ότι είμαστε μαζί. Ερώτηση 6 η : Γιατί αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι η μόνη βαλκανική χώρα που δεν διακατέχεται επίσημα από μεγαλοϊδεατισμό ενώ είναι η μόνη που το δικαιούται; Ομολογεί αδυναμία ή το έχει απαρνηθεί; Η Ελλάδα δεν είναι μόνο χώρος, αλλά πρώτα από όλα Χρόνος μετά τον Ελληνισμό. Επιπλέον έχει μια ξεκάθαρη ευρωπαϊκή ταυτότητα που αντικρούει κάθε ανατολίτικη προσέγγιση. Έτσι με το παράδειγμα που έδειξε στην εξέλιξη ενίσχυσε και εδώ την απελευθέρωση της ιστορικής Ευρώπης από τον οθωμανικό ζυγό. Αν λοιπόν εξετάσουμε την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αντιληφθούμε ότι ακολουθεί το ίδιο νοητικό σχήμα, όχι πια σε τοπικό επίπεδο αλλά σε ολικό, δηλαδή ηπειρωτικό. Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί και η υψηλή στρατηγική της πατρίδας μας.

6 Το κούρσος της Αντριανούπολης Ν. Λυγερός Πολλοί σχολίασαν το αρχαιότερο δημοτικό μας τραγούδι, Το κούρσος της Αντριανούπολης, δίχως να ξέρουν με σιγουριά την πραγματικότητα. Κι όμως μέσα στον ναό του Αγίου Γεωργίου τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα. Καμία πέτρα από τα ερείπια δεν είχε ξεχάσει. Ποια θα τολμούσε να ξεχάσει την άλωση της Αντριανούπολης. Οι Τούρκοι Οθωμανοί έκαψαν τα πάντα. Για να μείνει μόνο η στάχτη. Δεν ήθελαν να φαίνεται ούτε ίχνος ρωμιοσύνης. Και το κάστρο του Διδυμοτείχου ήταν μάρτυρας. Όλα τα γεγονότα του 1361 ήταν καρφωμένα μέσα στη μνήμη του. Κάθε πύργος είχε τις δικές του αναμνήσεις. Και κανείς δεν μπορούσε να τους ξεγελάσει. Ο σκοπός της άλωσης, ήταν ο αφανισμός. Η Πόλη ήταν πολύ κοντά. Κι ήθελαν να σπάσουν κάθε σύνδεση. "Τ αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι κλαίγουν την Αντριανούπολη την πολυκρουσεμένη όπου τηνε κρουσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου του Χριστουγέννου για κηρί και του Βαγιού για βάγια και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη." Αυτό το άσμα τραγούδησε, χωρίς να κλάψει, στο ναό. Ν.Κ.