ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΚΥΛΙΚΕΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ. t h Σ Σ Υ Ν Τ Α ξ Η Σ. Γεώργιος Κανδηλώρος

Transcript

1 M H N I A I A E Φ H M E P I A Ο Κ Τ Ω Β Ρ Ι Ο Σ Χ Ρ O Ν O Σ 3 2 ο ς Α Ρ A γ ί ο υ K ω ν σ τ α ν τ ί ν ο υ 5 7 A Θ H N A A EΛΦOTHTA HMHTΣANITΩ N «ΓPHΓOPIOΣ O E' t h Σ Σ Υ Ν Τ Α ξ Η Σ Εύγε τους! Ομόρφυνε η Δημητσάνα με την ολοκλήρωση του Συνεδριακού. Ήμασταν σίγουροι ότι θα άρεσε στους συμπατριώτες και φίλους μας. Με μοντέρνα γραμμή στην εσωτερική αρχιτεκτονική, με εναρμόνιση στο περιβάλλον εξωτερικά, με άνετους και άπλετους χώρους. Ας όψεται ο κ. Γεράκης, ο αρχιτέκτονας του έργου. Με επιμονή και κόντρα σε κάθε μορφής απαισιοδοξία, με εμμονή στο σχεδιασμό του, με πίστη στους συνεργάτες του, ξεπερνούσε τις μεμψιμοιρίες των πολλών. Ο πρόεδρος κ. Γιώργος Κανδηλώρος σ αυτή την υπόθεση ξεπέρασε κάθε όριο αντοχής. Η πίστη του στην ευόδωση των προσπαθειών, η πεποίθηση για την υπερνίκηση των ανακολουθιών και των αντιξοοτήτων, η μετάδοση της αισιοδοξίας σε όλους μας, αλλά και το ακούραστο τρέξιμο για την εξεύρεση πόρων, για την αναζήτηση συνεργείων, για την ακύρωση γραφειοκρατικών παρεμβάσεων, για την αξιοποίηση γνωριμιών, και για πολλά ακόμη, θα συνιστούν παραδείγματα αφοσίωσης σε στόχους που υπηρετούν την κοινή μας πατρίδα. Από κοντά και ο κ. Νίκος Γκιώνης. Ο ταμίας, ο πληρωτής, ο αδημονών για το περιεχόμενο του ταμείου, ο ακάματος στις ουρές των τραπεζών, ο μόνιμα εξυπηρετικός. Η συνεισφορά του κ. Χρύσανθου Γκλαβά ήταν τεράστια και αφιλοκερδής στα πολλά νομικά ζητήματα που ανέκυψαν σε όλες τις φάσεις κατασκευής και έγκρισης του Ιδρύματος. Αξίζει να γίνει μνεία στον μακαρίτη Τάσο Γριτσόπουλο. Στις κρίσιμες ώρες, τότε δηλαδή που οι δικαστικές προσφυγές βάρυναν την προοπτική της αποπεράτωσης, έθεσε την ωριμότητα του στοχασμού του, προκάλεσε την αναζήτηση διεξόδων, συντήρησε την αισιοδοξία. Συνήργησε με χαρακτηριστική αποτελεσματικότητα στην εξεύρεση πόρων. Κρίμα που δεν έζησε να χαρεί την ολοκλήρωση του Ιδρύματος. Στα υπόλοιπα μέλη της Προσωρινής Επιτροπής που δεδομένα συνέβαλαν στη λήψη κρίσιμων και μη αποφάσεων που στήριξαν το όλο εγχείρημα. Σε όλους η εφημερίδα μας απευθύνει ευχαριστίες και τους εύχεται να συνεχίσουν να προσφέρουν στη Δημητσάνα. Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του Συνεδριακού και Πολιτιστικού Κέντρου Δημητσάνας προχωρεί σε ενοικίαση του Κυλικείου, που βρίσκεται στον 4 ο όροφο του κτιρίου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσέλθουν στα γραφεία ΙΑΣΥΝΕ ΡΙΑΚΟ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΗΤΣΑΝΑΣ Το Συνεδριακό παραδόθηκε επιτέλους στη Δημητσάνα και στους δημότες! Εμείς έτσι αισθανόμαστε. Γιατί πράγματι το έργο ανήκει στην πόλη, τον δήμο, την ευρύτερη περιοχή. Ανήκει στον κόσμο, σ εκείνους που θα συνδράμουν στη λειτουργία του, που θα προσέλθουν στις εκδηλώσεις του, που θα συμβάλλουν στην πολιτιστική του δραστηριότητα. Στη Διοίκηση ανήκει απλώς η ευθύνη για την προστασία του, η εποπτεία για την ενίσχυση του πνευματικού του ρόλου, ο συντονισμός των συνεργατών, η εξυπηρέτηση των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού. Η Προσωρινή Διοίκηση (Γ. Κανδηλώρος, πρόεδρος, Αθ. Μαγουλιανίτης, γραμματέας, Ν. Γκιώνης, ταμίας, Π. Παπαγιάννης, Ι. Γιανναροπούλου, Χ. Γκλαβάς και Β. Καρδάσης μέλη) εξεπλήρωσε το έργο της κατασκευής του κτηρίου του Ιδρύματος. Όπως προβλέπεται από το καταστατικό σύντομα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τη συγκρότηση του μόνιμου 7μελούς Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο θα απαρτίζουν τα 4 μέλη της Επιτροπής των Κληροδοτημάτων, ο πρόεδρος (ή εκπρόσωπός του) της Αδελφότητας Δημητσανιτών, ο πρόεδρος (ή εκπρόσωπός του) της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών και ο Δήμαρχος Δημητσάνας. Να συντρέξουμε όλοι το έργο της Διοίκησης. Το Συνεδριακό πρέπει να καταστεί εστία πολιτισμού, κοιτίδα των γραμμάτων, στέγη των τεχνών. Κι αυτό αφορά όλους μας, αφορά τον σύγχρονο πολιτισμό μας, αφορά τις προοπτικές πνευματικής ανάπτυξης του τόπου μας. Ας μεριμνήσουμε λοιπόν! * περισσότερα στη σελ. 5 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΓΙΑΤΡΩΝ K λιμάκιο πολύ έμπειρων γιατρών και καθηγητών ιατρικής επισκέφθηκε την Δημητσάνα και προσέφερε και πάλι αφιλοκερδώς τις υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες του στους συμπατριώτες μας. * συνέχεια στη σελ. 4 ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΚΥΛΙΚΕΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ της Αδελφότητας Δημητσανιτών Αγίου Κωνσταντίνου 57 στην Αθήνα, την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 18:00-20:00. Ο Πρόεδρος της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής Γεώργιος Κανδηλώρος

2 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009 ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Θερμά συγχαρητήρια στον εγγονό μου Παναγιώτη Καγιούλη, του Γιώργου και της Κατερίνας, για την επιτυχία του στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Ο παππούς του Παν. Καγιούλης Η Βιολέττα Μαλεβίτη του Δημητρίου και της Ειρήνης, πέτυχε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα Κοινωνιολογίας. Ο Γιάννης και η Φωτούλα Μαλεβίτη, συγχαίρουν την εγγονή τους Βιολέττα. Ο Τσερλιάγκος Θεμιστοκλής του Πλάτωνα και της Αντωνίας (το γένος Ιωάννη Μπίρη) πέτυχε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης τμήμα Νομικής. Tον συγχαίρουμε θερμά!... ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΔΗΜΗΤΣΑΝΙΤΟΠΟΥΛΩΝ 185 μαθητές που πέρισυ τέλειωσαν την Α τάξη Γυμνασίου με βαθμό «άριστα» από ολόκληρη την Περιφέρεια Πελοποννήσου βραβεύθηκαν από τον Υφυπουργό και Βουλευτή Αρκαδίας κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο, την 18η Σεπτεμβρίου 2009 στην Τρίπολη. Το βραβείο ήταν ένα laptop τελευταίας τεχνολογίας. Μεταξύ των μαθητών που πήραν το βραβείο βρισκόντουσαν και οι Νικολέττα Πολυγένη και η Αικατερίνη Πετροπούλου, μαθήτριες του Γυμνασίου Δημητσάνας. Επίσης βραβεύθηκε μιά ακόμη Δημητσανιτοπούλα, που σπουδάζει στο Γυμνάσιο Βυτίνας, η Αντωνία Κατσίγιαννη (κόρη της συμπατριώτισσάς μας Σταυρούλας Σωτ. Καρδάση), που πρώτευσε με βαθμό 19 και 8/10. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και καλή τους πρόοδο. Ν. Γκιώνης ΚΟΠΗ ΠΕΥΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ Αγαπητοί συμπατριώτες, οι δημοσιευθείσες επιστολές του κ. Νίκου Κουστένη, περιγράφουν δυστυχώς μια πραγματικότητα για την πατρίδα μας. Η κοπή των πεύκων και η ιδιοποίηση του χώρου, έχει τα χαρακτηριστικά ιεροσυλίας και είναι ασέβεια στη μνήμη αυτών που τα δημιούργησαν, η δε ιδιοποίηση του βατού δρόμου προς τον Αγ. Ιωάννη, προκλητική συμπεριφορά προς το κοινό της Δημητσάνας. Επειδή η σιωπή, προ αυτής της καταστάσεως, σημαίνει συνενοχή, παρ ότι ήλθα στο Τοπικό Σνμβούλιο στο μέσον της θητείας του, αναλαμβάνω πλήρως τις ευθύνες πού μου αναλογούν. Σε παροτρύνσεις συνδημοτών, δεν επιλέγω τον εύκολο δρόμο της παραίτησης, γιατί τον θεωρώ λιποταξία την ώρα της μάχης, αλλά συνεχίζω με την συνεργασία πολλών από σας, να προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις, για την αποκατάσταση της προκλη- θείσης ζημίας. Κλείνω την επιστολή μου επαναλαμβάνοντας, πως η σιωπή για το ζήτημα αυτό δεν είναι χρυσός, αλλά συνενοχή. Με πατριωτικούς χαιρετισμούς ΒΑΣ1ΛΕIΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ Κοπή δέντρων στην περιοχή Καλλιθέα του οικ. Δημητσάνας ΔΗΜΟΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΗΣ Αριθμ. Πρωτ. : 1038 Προς: Σύλλογο Φιλοπροόδων Υπόψη: Πρόεδρο Συλλόγου Φιλοπροόδων κ. Χαράλαμπο Μπαξεβάνο Κύριε Πρόεδρε, την Παρασκευή ενημερώθηκε ο δήμος για κοπή δέντρων στην περιοχή Καλλιθέα, από την Ελένη Μαλεβίτη και ΣΙΑ Ε Ε., τα οποία βρισκόντουσαν στο έρεισμα του δρόμου Δημητσάνας- Παλαιοχωρίου, εντός του οικισμού της Δημητσάνας. Στην περιοχή αυτή η Ελένη Μαλεβίτη και ΣΙΑ Ε.Ε. έχει οικόπεδο στο οποίο προτίθεται να κατασκευάσει ξενοδοχείο. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι ο σημερινός δρόμος προς Παλαιοχώρι έχει γίνει σε γη η οποία παραχωρήθηκε από τον σύλλογο σας αλλά και ότι η περιοχή αυτή είχε απαλλοτριωθεί και αναδασωθεί από εσάς και κανένας δεν έχει φυτέψει πεύκα σε ιδιοκτησία του, παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες σε περίπτωση που υπάρχει καταπάτηση του οικοπέδου σας και κατά συνέπεια κοπή δέντρων τα οποία ανήκουν στον σύλλογο Φιλοπροόδων. Σας αποστέλλουμε το συμβόλαιο αγοροπωλησίας με αριθμό 625 του 1927 ανάμεσα στον σύλλογο Φιλοπροόδων και την κ. Παρασκευοπούλου, τμήμα τοπογραφικού του έτους 1958 σε κλίμακα 1:1000 στο οποίο απεικονίζονται οι ιδιοκτησίες προς απαλλοτρίωση προκειμένου να γίνει δενδροφύτευση μαζί με τον πίνακα των επιφανειών τους, την επιστολή του κ. Νικολάου Κουστένη προς τον Δήμο Δημητσάνης, που αφορούν την εν λόγω περιοχή. Τέλος σας αποστέλλουμε το συμβόλαιο 1538 του 2006 των Ιωάννη, Ελένης και Θεόδωρου Μαλεβίτη, και των Ιωάννη και Γεώργιου Κουστένη. Το συμβόλαιο αυτό αναφέρεται σε αλλαγή ορίων των οικοπέδων τους με εμβαδόν 1.387,75 τμ και 1.289,59 τμ αντίστοιχα. Το συνολικό εμβαδόν και των δύο είναι τμ. Στο τοπογραφικό της απαλλοτρίωσης του 1958 το εν λόγω εμβαδόν είναι ,60 τμ. Σας αποστέλλουμε τα παραπάνω και παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες. Με τιμή, Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ " Α Π Α Ν Τ Η Σ Η Τ Ο Υ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Υ Φ Ι Λ Ο Π Ρ Ο Ο Δ Ω Ν Γ Ι Α Τ Η Ν Κ Ο Π Η Τ Ω Ν Π Ε Υ Κ Ω Ν " ΑΠΟ: ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΩΝ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ ΠΡΟΣ: ΔΗΜΑΡΧΟ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ Κύριε Δήμαρχε, Σε απάντηση των 2 (Δύο) σχετικών εγγράφων σας όσον αφορά την κοπή Δένδρων στην περιοχή «ΚΑΛΛΙΘΕΑ» σας ενημερώνουμε ότι ο Σύνδεσμος έχει πάρει απόφαση όπου αναφέρει ότι δεν προσβάλλονται τα ιδιοκτησιακά συμφέροντα του Συνδέσμου από την εταιρία «ΜΑΛΕΒΙΤΉ ΕΛΕΝΗ Κ' ΣΙΑ Ε.Ε.» Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΑΞΕΒΑΝΟΣ

3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ-ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ-ΜΟΥΣΕΙΟ ΥΔΡΟΚΙΝΗΣΗΣ-ΔΙΑΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ & ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ( Τ Ο Τ Ε Κ Α Ι Σ Η Μ Ε Ρ Α ) Θα αναφερθώ σε πρόσφατα έργα, χωρίς να ξεχνάμε τους ογκόλιθους δημιουργημάτων των προγόνων μας που κοσμούν την πατρίδα μας και συνέβαλλαν στην ανάπτυξή της τότε και σήμερα. Η πρόοδος και η ανάπτυξη ενός τόπου συντελείται όταν εκτελούνται και υποστηρίζονται μεγάλα έργα, αναγκαία για τη διατήρηση του πληθυσμού, την ανάπτυξη και την προκοπή του. Αγαπητοί μου πατριώτες, στη Δημητσάνα μας, με μεγάλες δυσκολίες και εναντιώσεις ολίγων κακοπληροφορημένων συμπατριωτών μας πήραν διαχρονικά, σάρκα και οστά, μεγάλα αναπτυξιακά έργα για την περιοχή μας, που από τα τρία πρώτα απολαμβάνουμε ήδη τους καρπούς τους. Μην ξεχνάμε τις μομφές που δέχονταν συμπατριώτες μας και ειδικά ο αείμνηστος Γιάννης Καλπακής κατά τη θεμελίωση του ξενοδοχείου Δημητσάνας και μετέπειτα «θα βουλιάξει, είναι προχειρότητες, θα μένουν κουκουβάγιες...» κι όμως ήταν ο θεμέλιος λίθος για την σύγχρονη τουριστική ανάπτυξη της πατρίδας μας και παράδειγμα προς μίμηση άλλων γειτονικών πόλεων που προσπαθούν σήμερα με αγώνες να αποκτήσουν ισάξιο αναπτυξιακό έργο. Μη ξεχνάμε τι λεγόταν για τις εξαγγελίες του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά για το Ε.Σ.Υ και ειδικά κατά την θεμελίωση του Κέντρου Υγείας Δημητσάνας «θα γίνει μαντρί, θα γίνει στάβλος, είναι αδύνατο να λειτουργήσει» και να, που σήμερα πολλοί συμπατριώτες μας, ειδικά τα περήφανα γηρατειά, απολαμβάνουν τις υπηρεσίες των γιατρών του και των επιστημονικών ιατρικών ομάδων της Αδελφότητας, που κατά διαστήματα πλαισιώνουν το Κέντρο Υγείας. Μη ξεχνάμε τι λέγονταν και κατά την ίδρυση του Μουσείου Υδροκίνησης από την Ε.Τ.Β.Α «οι επισκέπτες θα βρωμίσουν την περιοχή, τα έργα θα σταματήσουν την πηγή του Αϊ Γιαννιού...», διότι δεν γνώριζαν ή δεν τους εξήγησε κανένας τα αποτελέσματα της λειτουργίας του. Σήμερα πιστεύω πως όλοι μας μιλάμε για αυτό και έμμεσα απολαμβάνουμε τους καρπούς του. Μη ξεχνάμε τι αρνητικά σχόλια δέχονταν ο αείμνηστος Παναγιώτης Κουστένης και η Αδελφότητα Δημητσανιτών πριν από χρόνια, όταν ανακοίνωνε την ίδρυση του Συνεδριακού και Πολιτιστικού Κέντρου. Πολλοί μπροστάρηδες τότε του τόπου μας ορκίζονταν με το ένα τους χέρι για τη δημιουργία του και με το άλλο ορκίζονταν ότι δεν θα γίνει ποτέ και θα μείνουν μόνο τα σχέδια στην Αδελφότητα, που είχε το τελικό πρόσταγμα. Με τους αγώνες και την σιδερένια υπομονή του Προέδρου της Αδελφότητας, Γιώργου Κανδηλώρου, άξιων συμπατριωτών μας και φίλων -ας μην αναφερθώ σε ονόματα διότι «κοντός ψαλμός...»- σύντομα θα το αγκαλιάσουμε όλοι μας. Το έργο φτάνει στο τέλος του. Είχα την τύχη και εγώ για πρώτη φορά πριν μερικές μέρες να δω αυτό το έργο, έμεινα για ώρα έκπληκτος με αυτό που αντίκρυσα. Έχει τύχει να επισκεφτώ παρόμοια έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου διαπίστωσα ότι ένα ισάξιο και πρωτοπόρο έργο, που όταν δοθεί σε λειτουργία, επάξια θα κοσμεί την πατρίδα μας, μικρή σε όγκο και πληθυσμό αλλά Μεγάλη σε ιστορία αγώνες και προσφορά. Πρέπει σύντομα να ενημερωθούμε για τις λειτουργίες του έργου αυτού, να το επισκεφθούμε, να το θαυμάσουμε, να το αγαπήσουμε και να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να το διαφημίσουμε, για να αρχίσουμε το συντομότερο να απολαμβάνουμε και αυτούς τους καρπούς. Ας μη ξεχνάμε όλοι μας -και ειδικά όσοι επαγγελματικά δραστηριοποιούνται στην πατρίδα μας- ότι έχουν βαρύ χρέος απέναντι στους επισκέπτες, να τους κλειδώνουν για πάντα μέσα τους ευχάριστες αναμνήσεις φιλοξενίας και επαγγελματισμού, προσπαθώντας να κρατούν ζωντανά τα άψυχα έργα, που κάποιοι κόπιασαν να αποκτήσουμε. Καμία οικονομική επένδυση δεν έχει αποτελέσματα όταν δεν υπάρχει υποδομή. Αυτή την υποδομή ας την προσέξουμε ως κόρη οφθαλμού... Με πατριωτικούς χαιρετισμούς Κυριάκος Κων. Τσαφαράς ΑΝΟΙΧΤH ΕΠΙΣΤΟΛH Προς το : Δημοτικό Συμβούλιο Δημητσάνας. Αθήνα 20/9/09 Αγαπητοί συμπατριώτες, Μετά από χρόνια, τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, βρέθηκα στην πατρίδα. Με χαρά, με συγκίνηση, με ζωντανές πάντα αναμνήσεις, περπάτησα τους δρόμους της. Η έκπληξή μου, οδυνηρή πέρα για πέρα, ήρθε στην «πλατεία Πεσόντων». Το μνημείο από το οποίο επί δεκαετίες παρήλαυναν και ασφαλώς παρελαύνουν τα σχολεία σε κάθε εθνική γιορτή. Το μνημείο στο οποίο γίνεται τρισάγιο και απαγγέλλονται ποιήματα. Το μνημείο στο οποίο καταθέταμε, έμπλεοι συγκίνησης, δάφνινα στεφάνια, τιμής και μνήμης στους ήρωες αγωνιστές για την ελευθερία της Πατρίδας. Ακριβώς, αυτό το ιερό όσο και ιστορικό μνημείο, το βρήκα χαμένο και χωμένο, στριμωγμένο, ανάμεσα σε τραπέζια, καρέκλες και πλαστικά διαχωριστικά. Εικόνα προσβλητική για τους ηρωικούς πεσόντες αγωνιστές μας. Εικόνα άθλια για μια ιστορική πόλη με αγώνες και προσφορές στην Πατρίδα, όπως η Δημητσάνα μας. Μια πόλη που ξέρει να τιμά τους πεσόντες, στους ιερούς αγώνες της ελευθερίας, ήρωές της. Εικόνα άθλια και προσβλητική για τον ίδιο τον πολιτισμό μας. Εκεί που άλλοτε -φαντάζομαι και σήμερα- καταθέταμε τα δάφνινα στεφάνια τιμής και ευγνωμοσύνης, σήμερα βρήκα «κατατεθειμένες» και «παρατεταγμένες» τεράστιες μπουκάλες υγραερίου. Και παραδίπλα τραπέζια και καρέκλες αποθηκευμένες. Οι φωτογραφίες που τράβηξα, αδιάψευστος, θλιβερός μάρτυρας Δεν ξέρω ποια Δημοτική αρχή αποφάσισε να μετατρέψει την «πλατεία Πεσόντων» σε εμπορική πλατεία προς εκμετάλλευση. Και δεν με νοιάζει. Εκείνο που με νοιάζει, και ασφαλώς κάθε Δημητσανίτη, είναι να μην προσβάλλονται και να μην κακοποιούνται τα μνημεία με τόσο βάναυσο και απερίσκεπτο τρόπο. Γιατί, πιστέψτε με, δεν μας αξίζει να δίνουμε αυτή την αλγεινή εικόνα στους πολυπληθείς επισκέπτες μας. Οι κατά καιρούς αιρετοί «άρχοντες» της ιστορικής Δημητσάνας οφείλουν πρωτίστως να σέβονται και να τιμούν την ιστορία της και τους ήρωές της. Και να μην την εκθέτουν, στους επισκέπτες μας, ως ιστορική πόλη με ανιστόρητους κατοίκους. Αυτό προσβάλει όλους μας. Και δεν είναι δίκαιο. Τώρα, αν παρόλα αυτά, η Δημοτική αρχή, επιθυμεί να κάνει την πλατεία εμπορική, ας μεταφέρει το «μνημείο των Πεσόντων» κάπου αλλού. Και φυσικά ας της αλλάξει όνομα. Μετά από δεκαετίες ολόκληρες ας την μετονομάσει. Και από «πλατεία Πεσόντων» ας την κάνει, ας πούμε, πλατεία «φαγώντων». Και συγνώμη για τον σολοικισμό Με πατριωτικούς χαιρετισμούς, ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ τ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΕΡΤ 2 Υ.Γ. Από χαρακτήρα αντιπαθώ τις γκρίνιες και τις ανέξοδες και εύκολες κριτικές. Και παράλληλα σέβομαι την ανάγκη του κάθε συμπατριώτη μας που έμεινε στην Δημητσάνα να εργαστεί και να προκόψει. Τον έχει ανάγκη άλλωστε ο τόπος. Ίσως περισσότερο από εμάς, που δυστυχώς είμαστε μόνο επισκέπτες. Αλλά η κατάντια της ιστορικής «πλατείας Πεσόντων» είναι πέρα και πάνω από κάθε χαρακτήρα και κάθε εμπορική σκοπιμότητα.

4 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009 * συνέχεια από σελ. 1 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΓΙΑΤΡΩΝ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ Γ ια μιά ακόμη χρονιά, κλιμάκιο πολύ έμπειρων γιατρών και καθηγητών ιατρικής επισκέφθηκε την Δημητσάνα και προσέφερε και πάλι αφιλοκερδώς τις υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες του στους συμπατριώτες μας. Πλήθος κόσμου, παιδιών, νέων και ηλικιωμένων, από την Δημητσάνα αλλά και από τα υπόλοιπα χωριά του δήμου μας προσήλθαν και εξετάσθηκαν από το εκλεκτό επιτελείο που αποτελείτο από τους παρακάτω γιατρούς : ΚΑΝΔΗΛΩΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΘ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΝΔΗΛΩΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ω.Ρ.Λ., ΚΑΘ. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΝΔΗΛΩΡΟΣ ΧΑΡΗΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ ΜΠΙΤΟΥΝΗΣ ΒΑΣΙΛHΣ ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟYΚEΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩN ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛ. ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΤΣΑΜΑΛΗ ΙΩΑΝΝΑ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΚΩΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ Δ/ΝΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛ. ΚΛΙΝ. ΤΖΑΝΝΕΙΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝ. ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ ΜΗΤΣΑΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡHΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ ΜΙΧΟΣ ΘΑΝΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ Εφέτος έγινε για δεύτερη φορά και τεστ Παπανικολάου. Στην χρήση των μηχανημάτων υπερήχων, προσέφερε και πάλι τις υπηρεσίες του ο συμπατριώτης μας κ. Κώστας Παρασκευόπουλος. Επί ποδός ήταν και το πάντα πρόθυμο νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του Κέντρου Υγείας Δημητσάνας, που έδειχνε αμείωτο το ενδιαφέρον του για προσφορά κάθε βοήθειας. Η προσέλευση αυτή την φορά ήταν πολύ αυξημένη και δείχνει πόσο έντονη είναι η ανάγκη των συμπατριωτών μας για αυτές τις υψηλού επιπέδου ιατρικές υπηρεσίες. Το Δ.Σ. της Αδελφότητας ευχαριστεί θερμά τους εκλεκτούς, συμπατριώτες μας και μη, λειτουργούς της Ιατρικής καθώς και το προσωπικό του Κ.Υ. Δημητσάνας για την ανιδιοτελή τους προσφορά και τους εύχεται να είναι πάντα καλά και να συνεχίσουν να προσφέρουν το σημαντικότατο αυτό έργο τους.

5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚA ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ του Βασίλη Καρδάση «Ημείς εσηκώσαμε τα άρματα δια τους Τούρκους και έτζι ακουστήκαμε εις την Ευρώπη, ότι σηκωθήκαμεν οι Έλληνες δια τους τυράννους και στέκεται όλη η Ευρώπη να ιδή τι πράγμα είναι τούτο». Αυτή η αποστροφή του Κολοκοτρώνη, υποδεικνύει με σαφήνεια το περιεχόμενο της εξέγερσης του 21. Αγώνας των Ελλήνων για την ελευθερία, διεθνής έκπληξη και θαυμασμός. Ο φιλελληνισμός και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δίνουν ελπίδα, και στη συνείδηση του δυτικού πολιτισμού η τουρκική κατάκτηση ισοδυναμούσε με την τυραννία. Κοιτίδα της επανάστασης η Πελοπόννησος. Βοηθάνε σ αυτό οι μπαρουτοκαπνισμένες μορφές της κλεφτουριάς και των κάπων, οι κοινότητες και η δημογεροντία, η εμπορική ανάπτυξη από τις πρώτες δεκαετίες του Η Τριπολιτσά στο κέντρο της πελοποννησιακής ενδοχώρας, απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα της θέσης της. Τοπική αγορά, εκτεταμένο εμπόριο, εμπορικά κεφάλαια, σπουδαία εμποροπανήγυρις, σαράφηδες, καταστήματα. Και πολύς κόσμος, αξιωματούχοι και μη, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, εβραίοι, όλοι συνωθούνται στην έδρα της οθωμανικής διοίκησης. Όραμα και πόθος η κατάκτηση της πόλης. Οι αξιόλογες, πλην τοπικές συγκρούσεις, στο Βαλτέτσι, στα Δολιανά, στο Λεβίδι, στου Λάλα και αλλού, ζέσταναν την αισιοδοξία, γονιμοποίησαν το φρόνημα, επέκτειναν τη συμμετοχή για τον Αγώνα. Όμως άφηναν απρόσβλητη την κύρια εστία της τουρκικής άμυνας, εφόσον έμενε ανέγγιχτη η οχυρωμένη Τριπολιτσά. Υπό την έννοια αυτή η επιλογή του Κολοκοτρώνη να πληγεί η εστία της οθωμανικής εξουσίας στην Πελοπόννησο, αποτελούσε στρατηγική σύλληψη, ωστόσο και ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επιτυχή έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα. Ιδού εμπρός σου ο τοίχος στέκει της αθλίας Τριπολιτσάς τώρα τρόμου αστροπελέκι να της ρίψης πιθυμάς. Ο λόγος του εθνικού ποιητή, αναφορά που παραπέμπει σε σάλπισμα νίκης και πρόσκληση εθνεγερτήρια, υποδεικνύει με μοναδικό τρόπο το περιεχόμενο της Άλωσης. Περιτοιχισμένη η Τριπολιτσά, έδρα της οθωμανικής εξουσίας, κέντρο της διοίκησης, εστία της άρχουσας τάξης, σύμβολο της κατάκτησης, εξ ου και αθλία η Τριπολιτσά. Προκλητικά ορθώνεται μπροστά στους εξεγερμένους, «τριγυρισμένη με φρούριον, το οποίον είχεν επτά πόρτας από κοντά εις κάθε πόρτα ήτο και μία τάπια με κανόνια. Εν τω μεταξύ δε ήσαν και άλλες τάπιες με πολεμότρυπες δια το λιανοντούφεκο. Το ύψος του φρουρίου ήτο πέντε ήμισυ μέτρα, και κατά τας θέσεις αλλού εψηλώνετο και αλλού εχαμηλώνετο. Ο δε γύρος ήτο μέτρων, λέει ο λίαν αξιόπιστος και περιγραφικός Φωτάκος ψυχές, οι μάχιμοι και περίπου οι άμαχοι, με ικανά τρόφιμα, εκεί συνάζονταν η δεκάτη, η φορολογία όλης της περιοχής, οπότε οι αποθήκες ήταν γεμάτες σε γεννήματα. Στην «αθλία Τριπολιτσά» του ποιητή βιώνουν τις πιο δραματικές ώρες τους οι προεστώτες και αρχιερείς που έχει φυλακίσει η τουρκική διοίκηση. Ο καϊμακάμης Μεχμέτ Σελήχ, που αντικαθιστούσε τον απόντα Χουρσίτ, στις αρχές Φεβρουαρίου προσκάλεσε τον ανώτερο κλήρο και τους πρόκριτους του Μοριά με το πρόσχημα των διαβουλεύσεων. Οι Τούρκοι προσδοκούσαν, ότι η δοκιμασία των ομήρων θα γινόταν δίδαγμα της αιωνίας δουλείας, που απαιτούν πάντα οι κατακτητές από τους κατακτημένους. Την Κυριακή του Θωμά, κι αφού πλέον οι συγκρούσεις είχαν διαψεύσει τις προσδοκίες των Οθωμανών, οι όμηροι μεταφέρθηκαν στο υπόγειο του Σεραγιού, αλυσοδεμένοι στο κούτσουρο. Η σταδιακή περικύκλωση της Τριπολιτσάς, αρχίζει από τις ημέρες του Ιουνίου. Κάμνουν ταμπούρια, τα καλλίτερα τα φτιάνουν οι Λαγκαδινοί, οι περιφημότεροι κτίστες του Μοριά. Οργανώνεται ένα δίκτυο στρατοπέδων περίγυρα με έλληνες μαχητές, εγκαθιδρύεται η έδρα του αρχηγείου, «δια να σφίξωμεν στενά την Τριπολιτσά», όπως ορίζει ο Κολοκοτρώνης. Γίνεται χρήση μιας πανάρχαιας, εκτεταμένα δοκιμασμένης και άξιας τεχνικής επικοινωνιών. Οι φρυκτωρίες πληροφορούν για τις κινήσεις του εχθρού, η ετοιμότητα εξασφαλίζεται. Ο κλοιός είναι ορατός, μόλις μισή ώρα απόσταση χωρίζει τους εξεγερμένους από τους έγκλειστους. Η πρόκληση είναι δεδομένη, το θράσος απύθμενο. Οι χτεσινοί ραγιάδες προκαλούν τους αφέντες τους, αμφισβητούν ανοιχτά την εξουσία τους, ζυγώνουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Έστηναν χωσιές και έφταναν μέχρι τα τείχη, περιγελούσαν και ερέθιζαν τους Τούρκους. Ο αρχηγός τους έχει καταστρώσει το σχέδιο στην εντέλεια. Με μια λέξη, φθορά στον αντίπαλο, αργή εξόντωση. Εμψυχώνει τους συμπολεμιστές του, χρησιμοποιεί παροιμίες, ανέκδοτα, γνωμικά, πατρογονικές διδαχές, την ανεπεξέργαστη γνώση, την αυθεντική σοφία του. «Έτσι και αυτοί οι Τούρκοι, οπού τους έχομεν κλεισμένους εις την μάνδρα. Τόρα τους βλέπετε, δεν επείνασαν ακόμα, εβγαίνουν έξω εδώ και εκεί, παίρνουν τροφή, εμείς από κοντά έως να κολλήσουν τα δόντια των εις το στουπί απέ τους περνούμεν τον χαλκά εβγάζομεν τον ιδικόν μας και τους τον φορούμεν. Μην τους φοβήσθε, άνθρωποι είναι και αυτοί». Ο λόγος έπιασε τόπο. Το μαρτυρεί και ο Ζατουνίτης Στέφανος Στεφανόπουλος «ο κρότος των όπλων δεν μας ετρόμαζεν ως πρότερον και ο στρατός των Τούρκων δεν μας εφόβιζε». Οι Τούρκοι είχαν υποτιμήσει αρχικά την πολιορκία. Η πολύχρονη κατάκτηση στις κοινωνίες παραδοσιακού τύπου επιφέρει αδράνεια, τυφλή υπακοή, ασυνείδητη πειθάρχηση, τι είχε αλλάξει λοιπόν; Τι καινούριο είχαν φέρει οι άνεμοι της εποχής, τι συμφορές έμελλε να πλακώσουν τούτον τον κόσμο; Η εκβιομηχάνιση της Ευρώπης, η οικονομική αναγέννηση του ελλαδικού χώρου σε συνδυασμό με τη Γαλλική επανάσταση και τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό, ιδού το εκρηκτικό περιεχόμενο που οδήγησε στην εθνική αφύπνιση, που άλλαξε τον ραγιά, που έθρεψε τον πόθο της ελευθερίας. Ο στρατηλάτης δεν γελιέται να φέρει τη σύγκρουση στην ανοιχτή πεδιάδα. Οι εξεγερμένοι υστερούν σε στρατό και σε οπλισμό, η μάχη έξω από τα τείχη της Τριπολιτσάς θα απέβαινε εξ ορισμού απονενοημένο διάβημα. Περιμένει να εξαντληθεί η υπομονή των Τούρκων, να σωθούν οι τροφές, να συνθηκολογήσουν, να παραδώσουν την Τριπολιτσά. Δεν μένει αδρανής ωστόσο. Η πολιορκία γίνεται καθημερινά πιο σφιχτή. Οι μεμονωμένες απόπειρες των Τούρκων να εξέλθουν για να εξασφαλίσουν γεννήματα του κάμπου, προσβάλλονται από τους πολιορκητές και τα θύματα των Οθωμανών πληθαίνουν. «Στερημένοι τροφών οι Τούρκοι εξήρχοντο όλοι ως και αι γυναίκες και τα παιδία να συνάξουν αστάχυα. Και οι μεν ιππείς εστέκοντο ως φρουρά, οι δε λοιποί εθέριζον και εσύναζον τον καρπόν. εζωγρίζαμεν και εφονεύαμεν απείρους εξ αυτών και εσυλλαμβάναμεν αιχμαλώτους γυναικόπαιδα, αλλά η πείνα τους ετύφλωττε και εξήρχοντο όλας τας ημέρας (ήτον γαρ το έτος εκείνο μεγάλη ευφορία εις τους δημητριακούς καρπούς». Ακόμη και ο μονίμως εγωκεντρικός, σχεδόν αλαζόνας, Κανέλλος Δεληγιάννης δείχνει να εκτιμά στο κείμενό του τη στρατηγική που έχει επιβάλλει ο Κολοκοτρώνης. Ασφαλώς η μεγαλύτερη ελληνική επιτυχία σημειώθηκε στη μάχη της Γράνας, οπόταν χιλιάδες Τούρκοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το μεγαλύτερο μέρος των προμηθειών που είχαν αρπάξει από τα γύρω χωριά Λουκά, Τσιπιανά, Σάγκα. Η σύγκρουση στη Γράνα έδωσε το έναυσμα για να πλησιάσουν την Τριπολιτσά ακόμη περισσότερο «μέχρι βολής τουφεκίου», όπως λένε στα απομνημονεύματά τους διάφοροι μαχητές. Για να γίνει αυτό βάλανε σε ενέργεια και το πυροβολικό, υπό την άμεση ευθύνη του Άγγλου Γκόρντον και των Γάλλων Ρεμπώ και Βουτιέ. Ιδού η έμπρακτη απόδειξη της φιλελληνικής υποστήριξης στον Αγώνα. Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες δεν γνώριζαν από πυροβόλα, γι αυτό και μικρή ήταν η συμβολή των κανονιών στην πολιορκία. Τα κανόνια και οι μπάλες περισσότερο δημιουργούσαν την αίσθηση του άφθονου οπλισμού στους αμαθείς εξεγερμένους, παρά είχαν χρηστική αξία. Στήσανε ακόμη και ένα μεγάλο ταμπούρι απέναντι από τη μεγάλη τάπια. Οι Τούρκοι δεν επιχείρησαν νέα έξοδο από τα τείχη. Η πείνα και ο τύφος τους θέριζαν. Η μόνη τους ελπίδα, οι ενισχύσεις από τη Στερεά, κι αυτές εξέπνευσαν με την ήττα του Μπεχράμ πασά στα Βασιλικά. Πλέον το τέλος της πόλης ήταν κοντά. Στην εξασφάλιση της επιβίωσής τους οι Τούρκοι έβαλαν μπροστά τους ομήρους. Λίγοι αναγκάστηκαν να εξωμόσουν, οι εναπομείναντες υποχρεώθηκαν να συνυπογράψουν επιστολή κατευνασμού της επαναστατικότητας των εξεγερμένων. Ας μην είμαστε αυστηροί εμείς σήμερα όμως, στον ανθρώπινο πόνο. Άλλωστε μόλις πέντε επέζησαν και τούτο μόνο μαρτυρεί τις κακουχίες που υπέστησαν. Πάντως η απάντηση που δόθηκε από τους πολιορκητές, ήταν αρκούντως αποφασιστική του δίκαιου αγώνα της ελευθερίας. «Ζητούμεν να παύση η τυραννία των, παυομένης της εξουσίας των και να μας παραδώσωσι την πόλιν». Μπροστά σ αυτή την προτεραιότητα δεν χωρούσε συμβιβασμός.την ύστατη ώρα, και μπρος στο αδιέξοδο, οι Τούρκοι επιζήτησαν συνεννοήσεις με τους επαναστατημένους. Συμφώνησαν και τα δύο μέρη «εις την θέσιν του Αγίου Αθανασίου, όπου εστήσαμεν και ένα τσαντήρι δια ίσκιον», ομολογεί ο Φωτάκος. * συνέχεια στη σελ. 11

6 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009 K h Δ E I E Σ ιωαννησ Χ. ΚαΝΔΗλΩροΣ ( ) τελωνειακός Φέτος την άνοιξη έφυγε από τη ζωή ο εκλεκτός και αγαπητός συμπολίτης μας Ιωάννης Κανδηλώρος, πρώην τελωνειακός υπάλληλος. Γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1922 όπου τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του με πολύ καλή επίδοση. Σπούδασε στην Πάντειο Σχολή, από όπου πήρε πτυχίο με άριστα. Διορίσθηκε τελωνειακός υπάλληλος και υπηρέτησε στην Αθήνα, στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, στην συνέχεια στην Κέρκυρα και τέλος στην Θεσσαλονίκη, όπου έγινε Διευθυντής του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ). Πήρε σύνταξη το 1983 ως Διευθυντής και τελευταία του απέδωσαν τιμητικά τον τίτλο του επίτιμου Διευθυντού για την ευδόκιμη υπηρεσία του. Διακρίθηκε για την τιμιότητα του, την καλοσύνη, την εργατικότητα και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του. Ο αείμνηστος Γιάννης Κανδηλώρος παντρεύτηκε την υπάλληλο της ΑΤΕ, κα. Αλίκη Χαραλαμπίδου, με την οποία έζησε βίο αρμονικό, διότι είχαν και οι δύο κοινά πνευματικά ενδιαφέροντα. Συζητούσαν με μορφωμένους ανθρώπους, που καλούσαν στο σπίτι τους, μετείχαν πάντοτε στις συγκεντρώσεις των Δημητσανιτών Αθηνών και αγαπούσαν πολύ τη Δημητσάνα. Ο αείμνηστος Ιωάννης ήταν εξαίρετος χαρακτήρας, γεμάτος καλοσύνη και αγάπη για όλους, κοινωνικός και ευπροσήγορος. Γι αυτό η μνήμη του θα μείνει αξέχαστη. Ευχόμαστε ο Κύριος να αναπαύσει την ψυχή του μετά των δικαίων και να παρηγορήσει την ερίτιμο σύζυγό του. Ένας εκλεκτός Δημητσανίτης έφυγε από τη ζωή. Η μνήμη του ας είναι αιώνια. Β.Χ.Χ. Μαριγουλα ΠαραΣΚευοΠουλου Την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009, έφυγε από κοντά μας, μια αγαπητή, εκλεκτή και αρχόντισσα του χωριού μας η Μαριγούλα Παρασκευοπούλου και την επομένη 23 Σεπτεμβρίου, η σορός της μεταφέρθηκε στο Β' Νεκροταφείο της Αθήνας, όπου εψάλη η νεκρώσιμος ακολουθία και ετάφη, συνοδευόμενη από συγγενείς, φίλους και συμπατριώτες. Η Μαριγούλα γεννήθηκε στη Δημητσάνα πριν 75 χρόνια. Ηταν γένος του Γιάννη Ν. Κλεισούρα, και σύζυγος του Μάριου Ν. Παρασκευόπουλου (συνταξιούχος σήμερα της ΔΕΗ), με τον οποίο απέκτησαν δύο κόρες την Αδαμαντία και την Αγγελική. Η παρουσία της ήταν πραγματικά ξεχωριστή. Άριστη σύντροφος, καλή νοικοκυρά και πολύ στοργική μάνα. Στάθηκε ακούραστη στο πλευρό του συζύγου της Μάριου, που μαζί του τις μεγάλωσαν, τις ανέθρεψαν με παραδειγματική χριστιανική αγωγή και ευτύχησε να τις καμαρώσει προκομμένες, άριστα αποκατεστημένες και προ παντός πολύ αγαπημένες,ακολουθώντας το παράδειγμα της. Αγαπούσε τους ανθρώπους και αγαπήθηκε από αυτούς, γιατί πρόσφερε την βοήθεια της όπου και όπως μπορούσε. Η αρχοντική ομορφιά της με τα πλούσια ψυχικά της χαρίσματα, την έκαναν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που έχαιρε μεγάλη εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό από την Δημητσανίτικη κοινωνία και από όλους όσους την γνώρισαν. Έφυγε για την αιωνιότητα ευχαριστημένη, γιατί αγαπήθηκε πολύ και από όλους τους δικούς της, γιατί έζησε την αγάπη από τον σύζυγο της, τις κόρες της, τους γαμπρούς της, και λατρεύτηκε από τα τρία εγγόνια της. Έφυγε με ήσυχη τη συνείδηση της ότι έπραξε το καθήκον της απέναντι στην οικογένεια της, γι'αυτό, το καντήλι της θύμησης θα είναι πάντα αναμμένο στην «Αγία Τράπεζα» της προσφοράς και της αφοσίωσης. Εύχομαι να είναι μακαριά η οδός που πορεύει από τη γη στον Ουρανό και ας είναι ελαφρό το χώμα της Αθηναϊκής γης που τη σκέπασε και η μνήμη της αιωνία. Τους οικείους της συλλυπούμαι θερμά. Γ. ΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΦΩτΗΣ ΔΗΜ. ΠαραΣΚευοΠουλοΣ Στις 29 Αυγούστου 2009 απεβίωσε ξαφνικά από ανακοπή καρδιάς ο εκλεκτός συμπολίτης μας και άριστος εκπαιδευτικός, Φώτης Παρασκευόπουλος. Ο ξαφνικός θάνατός του λύπησε βαθειά την σύζυγό του Γεωργία, τους συγγενείς και τους φίλους του, που τον εκτιμούσαν για την σύνεση, την καλωσύνη και την ανθρωπιά του. Ο Φώτης γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1922 αλλά σε μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα του και τον ανέθρεψε, εργαζόμενη σκληρά, η μητέρα του Ουρανία. Τελείωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο στη Δημητσάνα, πάντοτε με βαθμό άριστα. Βοηθούσε αφιλοκερδώς όλους τους συμμαθητές του και άλλους κατώτερων τάξεων που του ζητούσαν την συμβολή. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως και διορίστηκε εκπαιδευτικός σε κωμοπόλεις της Κυνουρίας. Γρήγορα όμως τον μετέθεσαν στο Πρότυπο Σχολείο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Τριπόλεως. Τέλος μετατέθηκε στην Αθήνα, όπου έγινε Διευθυντής Σχολείου. Επιθεωρητής δεν επεδίωκε να γίνει για να μη προκαλέσει κανένα ούτε να ταλαιπωρήσει την γερόντισσα μητέρα του. Εργάστηκε ευσυνείδητα ως εκπαιδευτικός και μόρφωσε πολύ καλά τους μαθητές του, όχι μόνο με γνώσεις αλλά και με Χριστιανικές αρχές και αξίες. Ήταν άνθρωπος με πνευματικά ενδιαφέροντα, με σωστή κρίση και με αξιοπρέπεια. Ευχόμαστε ο Κύριος να τον αμείψει για την πνευματική του προσφορά στην εκπαίδευση των παιδιών και να παρηγορήσει τους οικείους του. Καλό Παράδεισο να έχεις αγαπητέ εξάδελφε και εκλεκτέ φίλε. Η μνήμη σου ας είναι αιώνια. Β. Χ. Χαραλαμπόπουλος ΚυριαΚΗ (Κουλα) ΝιΚολετοΠουλου Στις 29 Σεπτεμβρίου 2009, έφυγε από κοντά μας η πολυαγαπημένη μας μητέρα, γιαγιά, θεία, Κυριακή (Κούλα) Νικολετοπούλου, το γένος Γ. Στεφανόπουλου. Η Κούλα του Στέφανη, όπως την ήξεραν οι συμπατριώτες της, δημιούργησε μια αξιόλογη οικογένεια, στάθηκε στοργική μάνα και αξιαγάπητη γιαγιά, πάντα φιλόξενη και πάντα πρόθυμη να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη. Θα μας λείψει η ζεστή αγκαλιά, το χαμόγελο και οι συμβουλές της. Η μνήμη της θα είναι πάντα στη θημήσή μας. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή της. Έφυγες με τις πρώτες πνοές του ανέμου του Σεπτέμβρη. Η ψυχή σου αιωρήθηκε συντροφιά με τα κιτρινισμένα φύλλα και ταξίδεψε με τις σταγόνες της βροχής στην αγαπημένη σου γενέτειρα, τη Δημητσάνα. Το χώρο που έκανες τα πρώτα σου βήματα, που ψέλλισες τις πρώτες σου λέξεις, που χάρηκες τις πρώτες παρέες των φίλων και συγχωριανών. Το χώρο που ακόμα και όταν η ανάγκη υπαγόρευε να αποχωριστείς, γυρνούσες πάντα πίσω για να πιεις από την πηγή με το αθάνατο νερό της μνήμης. Το χώρο που έμαθες και σε μας τα παιδιά σου να αγαπάμε, να τρέχουμε στα ίδια πλακόστρωτα σοκάκια, να αγναντεύουμε από ψηλά το ίδιο άγριο φαράγγι, να ακούμε τον ίδιο χτύπο του ρολογιού, να νιώθουμε την ίδια δροσιά στο εκκλησάκι του Αη Γιάννη. Μας άφησες παρακαταθήκη την αγάπη για τη Δημητσάνα. Τον άρρηκτο δεσμό με την παράδοση. Να είσαι σίγουρη ότι θα βρεις άξιους συνεχιστές. Αυτό που μένει πάντα πίσω μας είναι η αγάπη και εμείς ένας μικρός ακόμα κρίκος στην παλιά αλυσίδα. Στο καλό μανούλα Τα παιδιά σου Η οικογένεια της Κυριακής Νικολετοπούλου, ευχαριστεί όλους όσους συμπαραστάθηκαν στο βαρύτατο πένθος της και όσους την συνόδευσαν στο τελευταίο της ταξίδι ΕΥΧΕΣ Ευχές για υγεία και πολλές χαρές ευχόμαστε στον συμπατριώτη μας κ. Κανέλλο Τσαούση, που συναξιοδοτήθηκε από την θέση του Διευθυντή του Κέντρου Εκπαίδευσης του ΟΑΕΔ Τρίπολης. Ο κ. Τσαούσης αναβάθμισε σημαντικά την λειτουργία του ΚΕΤΕΚ εμπλουτίζοντας τα τμήματά του με διάφορες ειδικότητες, μεταξύ των οποίων και αυτές του «Ιεροψάλτη» και του «Ενδυματολόγου Ιερών Αμφίων»!!! Επίσης συνέβαλε στην γνωστοποίησή του Κέντρου σε όλη την Αρκαδία, με την δημιουργία και έκδοση της Μαθητικής Εφημερίδας ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ. Γράψε στη Δημητσάνα H Aδελφότητα και η Σύνταξη της Δημητσάνας προτρέπει για ακόμη μια φορά τους συμπατριώτες μας να συμβάλλουν στην έκδοση της εφημερίδας με κείμενα, σχόλια, ειδήσεις και κριτική. Oι στήλες της εφημερίδας είναι ανοικτές για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται και αγαπούν τον τόπο μας.

7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ * συνέχεια από σελ. 9 ΙΣΤΟΡΙΚA ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ IΔIOKTHΣIA Aδελφότητα Δημητσανιτών Γρηγόριος ο E Aγίου Kωνσταντίνου 57 AΘHNA Tηλ Fax EMBAΣMATA Aδελφότητα Δημητσανιτών Γρηγόριος ο E Aγίου Kωνσταντίνου 57 AΘHNA KATAΘEΣEIΣ Eθνική Tράπεζα 040/ Aγροτική Tράπεζα 311/ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Bασίλης Kαρδάσης ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Tάκης Λάμπρου Θανάσης Mαγουλιανίτης Παναγιώτης Tσαφαράς info@dimitsana.net ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ : Hλίας Nταλακίδης artdal@otenet.gr Εθισμένοι όμως οι οθωμανοί αξιωματούχοι στην επιβολή, απαίτησαν 40 πλοία να τους παραλάβουν από το Ναύπλιο και να τους μεταφέρουν στη Σμύρνη και μάλιστα να διατηρήσουν τον οπλισμό τους. Ήταν σαφές ωστόσο ότι οι πολιορκητές διέθεταν διαπραγματευτική υπεροπλία, γεγονός που εύλογα ωθούσε τα πράγματα στα άκρα. Η κατάσταση πήρε πιο δραματική διάσταση από την αυτονόμηση των Αλβανών, που διαπραγματεύονταν ξεχωριστά με τον Κολοκοτρώνη. Έλαβαν υποσχέσεις ότι θα μπορέσουν να αποχωρήσουν από την πολιορκημένη πόλη, όπως και έγινε τελικά. Η σθεναρή παρουσία του Κολοκοτρώνη, η μπέσα για να είμαστε ακριβείς, επέτρεψε την τήρηση της συμφωνίας μέσα από αντεγκλήσεις, γενικευμένη καχυποψία και ανταγωνισμούς ανάμεσα στους οπλαρχηγούς. Το τελευταίο δεκαήμερο πριν την άλωση, αρκετοί Ρωμιοί εισέρχονταν πλέον περιφρουρούμενοι μέσα στην πόλη υπό την προστασία των Αλβανών, ακριβώς για να μεθοδεύσουν την αποχώρησή τους. Δικαιολογημένα και υπό το αίσθημα της επιβίωσης, κάποιοι έγκλειστοι Τούρκοι ξεκίνησαν ατομικές διαπραγματεύσεις. Την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου ο Τσακωνίτης Μανώλης Δούνιας από τον Πραστό ανεβαίνει στο τείχος, στο μέρος της πύλης του Ναυπλίου, για να διασώσει έναν Τούρκο αρχιπυροβολητή, καθώς λέγει ο Σπηλιάδης. Αυτό είναι. Θα τον ακολουθήσουν και άλλοι πολλοί συμπολεμιστές του. Σε λίγο οι πόρτες του Ναυπλίου και του Μυστρά θ ανοίξουν για να εισβάλλουν εκατοντάδες Αγιοπετρίτες, Πραστιώτες, Μεσσήνιοι. «Σαν αετοί πηδήσανε και μπήκαν σαν πετρίτες». Εντός μικρού διαστήματος η Τριπολιτσά είχε κυριευθεί. Το κέντρο της τουρκικής διοίκησης είχε πέσει στα χέρια της Επανάστασης. Αυτά που επακολούθησαν είναι γνωστά σε όλους. Ανείπωτες σφαγές, λυσσώδεις λεηλασίες, εκτεταμένες καταστροφές δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων. Καπεταναίοι, πρόκριτοι, απλοί πολεμιστές, γυναίκες και παιδιά ακόμη επιδόθηκαν σε απίστευτη δήωση. Όσοι ανέλαβαν να διασώσουν Τούρκους, κυρίως συντοπίτες και φίλους, το τολμούσαν με αντάλλαγμα χρυσάφι. Λίγοι, ελάχιστοι Τούρκοι μπόρεσαν να εξέλθουν ζωντανοί από τη φλεγόμενη πόλη. Το σεράγι παραδόθηκε στη φωτιά. Ο συνετός όσο και γενναίος Φωτάκος είναι αφοπλιστικός: «Τους επαρακάλεσα να παύσουν την σφαγήν, αλλά δεν εκατόρθωσα τίποτε, αλλά μάλιστα εφοβήθηκα μη μου δώσουν και εμένα καμμίαν πληγήν. Τόση ήτο η μέθη των δια να σκοτώνουν Τούρκους!». Και κλείνει με μια διαπίστωση: «Ο καθένας ήτο ελεύθερος να κάμη ό,τι ήθελε». Στην πιο αξιόπιστη ερμηνεία των βίαιων γεγονότων προβαίνει ο Φωτάκος. Ως συγκροτημένος ιστορικός περιγράφει τα τραγικά επεισόδια, συγχρόνως όμως επιχειρεί τολμηρή εννοιολογική προσέγγιση του περιεχομένου της επανάστασης και κάθε επανάστασης. Αξίζει μια απάντηση προς σύγχρονους καιροσκόπους που επιχειρούν να αποτιμήσουν την εκτεταμένη λεηλασία αποδίδοντας τη συμπεριφορά των πολιορκητών σε εθνικισμό ή ληστρική αντίληψη. Δεν μπορούμε να εξετάζουμε το παρελθόν αξιολογώντας πράξεις και ενέργειες των πρωταγωνιστών της ιστορίας. Τούτο σημαίνει ότι κάνουμε τρέχουσα πολιτική. Η ερμηνεία είναι η δύναμη της ιστορίας, αυτό είναι συνεπώς το καθήκον του ιστορικού της άλωσης. Στις συνθήκες της επανάστασης οι συμπεριφορές αμβλύνονται, τα δεδομένα ανατρέπονται, το καινούργιο αντιπαλεύει με οργή το παλιό. Τούτο έκαναν οι άνθρωποι. Διακατέχονταν από μίσος για την εξουσία, πολλοί ζούσαν μέσα σε απίστευτες στερήσεις στα βουνά κυνηγημένοι, κι άλλοι είχαν υποστεί πολλά από τη διοίκηση. Η επανάσταση δεν γίνεται με τάξη και κανόνες συμπεριφοράς, διότι τότε θα ήταν πρόσκληση σε δείπνο. Η άλωση της Τριπολιτσάς ήταν από άποψη σημασίας και περαιτέρω συνεπειών το σημαντικότερο επεισόδιο ανάμεσα στους εμπολέμους του Απελευθερωτικού Αγώνα. Κυρίως γιατί εδραίωσε την πίστη των Ελλήνων στην προοπτική της ελεύθερης και ανεξάρτητης πατρίδας. Κι αυτός ήταν ο ασφαλέστερος, ο μοναδικά έγκυρος όρος για την επιτυχία του Αγώνα. Η ιστορία, οι απανταχού Έλληνες, πλέον όφειλαν να σκύψουν με σεβασμό πάνω στα ερείπια της αθλίας Τριπολιτσάς. Το κείμενο αποτελεί την εκφώνηση του πανηγυρικού του εορτασμού της άλωσης στον Ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου της Τρίπολης στις 27 Σεπτεμβρίου E I Σ Φ O P E Σ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ Η οικογένεια του Παναγιώτη Αθ. Καρδάση, κατέθεσε για τους σκοπούς της Αδελφότητας, το ποσόν των 300 W εις μνήμη των γονέων του Αθανασίου & Ελένης, των αδελφών του Δημητρίου, Εμμανουήλ, Νικήτα, Ευθυμίου, της πρόσφατα θανούσης κουμπάρας του Βιβής Τρεκενέκη (Παρασκευοπούλου) και εις μνήμη όλων των συμπατριωτών. LEVENTIS TAKIS 100$ GALANIS KOSTAS 100$ GAGIANNOS GLORIA 100$ Κωνσταντόπουλος Ιωάννης 60 W Καλαφάτης Αντώνιος 50 W Παπαδημητρακόπουλος Νικόλαος (Σουσούνης) 50 W Καλπακής Νικόλαος εις μνήμη αδελφής Ουρανίας Καλπακή Παρασκευοπούλου Γεωργία εις μνήμη συζύγου της Φώτη Παρασκευοπούλου Χαράλαμπος Λάλος Νικολετοπούλου Ευγενία εις μνήμη μητέρας της Κυριακής (Κούλας) Νικολετοπούλου Νικολετοπούλου Ελένη εις μνήμη μητέρας της Κυριακής (Κούλας) Νικολετοπούλου 300 W 200 W 150 W Μάριος Παρασκευόπουλος εις μνήμη συζύγου του Μαρ. Παρασκευοπούλου ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ Οικογ. Ιωάννη Παρασκευοπούλου Οικογ. Αθανασίου Ντουντούμη Οικογ. Ιωάννη Κ. Κλεισούρα Οικογ. Αναστασίου Γκούφη Οικογ. Φώτη Ροδάνα Φώτης Κλεισούρας Βασίλης Κλεισούρας Ο Γεωργακόπουλος Δημήτριος από Ράπτη Αρκαδίας, κατέθεσε το ποσό των εις μνήμη Κυριακής (Κούλας) Νικολετοπούλου Πολίτου - Στεφανοπούλου Ιωάννα στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους εις μνήμη της θείας της Κυριακής (Κούλας) Νικολετοπούλου Αθανασοπούλου Βασιλική στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Χαραλαμπόπουλος Βασίλειος εις μνήμη Φώτη Παρασκευοπούλου 80 W 50 W 50 W 30 W

8 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009 Οι καρυδιές του τόπου μας Ανεβαίνω στη συκιά και πατώ στην καρυδιά πίνω το γλυκό κρασί απ την κούπα τη χρυσή και φωνάζω κούι κούι και κανένας δε μ ακούει (παιδικό τραγουδάκι) Από την αρχαιότητα η καρυδιά ήταν γνωστή στην Ελλάδα για τους καρπούς της, τα κάρυα, όπως τα ονόμαζε ο Θεόφραστος, αν και με την ονομασία αυτή φαίνεται ότι ονόμαζε και καρπούς άλλων δέντρων. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, καρύα ονομάστηκε επειδή η σκιά της είναι βαρειά και δημιουργεί κεφαλαλγίες, «πνεύμα βαρύ και καρωτικόν αφιείσα υπεί τους υπ αυτήν παρακλινομένους». Γεμάτος ο τόπος μας από πανύψηλες, μακρόβιες, πελώριες, αρχοντικές βασιλικές το γένος καρυδιές. Γιατί η καρύα η βασιλική ή κοινή ή κοινώς καρυδιά είναι το μοναδικό γένος καρυδιάς που συναντάμε στην Ελλάδα και τη λοιπή Ευρώπη, - το μοναδικό από τα διάφορα γένη τους είδους που φύονται στις εύκρατες και παρατροπικές χώρες του βορείου ημισφαρίου. Στη χώρα μας μάλιστα υπάρχει από τους προϊστορικούς χρόνους. Απολιθωμένα φύλλα τροπικής καρυδιάς βρέθηκαν στο απολιθωμένο δάσος στη βορειοδυτική Λέσβο. Στη Δημητσάνα τις βλέπουμε παντού, στους κήπους των σπιτιών, στα ποτιστικά στον Αη-Γιάννη, στους αγρούς στα Λουμένια, στο Λιβάδι και αλλού, όπου το έδαφος είναι ασβεστούχο, νοτερό ή αρδεύεται. Και τι υπέροχες εναλλαγές στο τοπίο μας προσφέρει: την άνοιξη ανθίζει σχηματίζοντας παχείς πράσινες ταξιανθίες (αρσενικά) ή μεμονωμένα άνθη (θηλυκά). Μετά, κατάφoρτη από καρπούς ικετεύει να τους συλλέξουμε, εκεί κατά τα τέλη Σεπτέμβρη, για να μας τους προσφέρει νωπούς ή ξηρούς, σε γλυκά: τα σύκα τα ξηρά με τη ρίγανη και τα καρύδια, τους περίφημους καρυδοκουραμπιέδες των γιαγιάδων μας, ή το γλυκό καρυδάκι, τα κόλυβα τα καρυδωτά, τα δημητσανίτικα που δε μοιάζουν με τα κόλυβα άλλων περιοχών, ακόμα και σε φαγητά, τη σκορδαλιά με το καρύδι ή σε ποτά, το λικεράκι από καρύδι. Εξάλλου, για το λόγο αυτό και ο γέρος του Μοριά, ο Θοδωρής ο Κολοκοτρώνης είπε όταν κάποτε τον κατηγορούσαν: «Έχετε δει μπρε να πετροβολούν πλατάνια, τις καρυδιές πετροβολούν που χουν καρύδια!». Το χειμώνα στερημένη από τη φυλλωσιά της, όταν πέφτουν τα φύλλα της, μας δείχνει τον κορμό της, και γυμνή ικευτεύει να την προσέξουμε. Οι Δημητσανίτες αγάπησαν πολύ τις καρυδιές, τις καλλιέργησαν, γεύτηκαν κυρίως τους καρπούς της, κάποιοι όμως που γνωρίζουν την αξία που έχει το ξύλο της με το μελανοκάστανο χρώμα και τις ακανόνιστες βαθύτερου χρώματος φλέβες (νερά) εμπορεύτηκαν το ξύλο της που σχίζεται εύκολα σε λεπτά φύλλα, στιλβώνεται εξαιρετικά και για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία, τη λεπτοξυλουργική, την ξυλογλυπτική, την τορνευτική και την οπλοποιία. Θυμάμαι ακόμα, ενήλικας πια, πόσο άδειος μου φάνηκε ένα καλοκαίρι ο τόπος στο λιβάδι όταν κόπηκαν οι καρυδιές για να πωληθεί ο κορμός τους. Σε άλλες χώρες χρησιμοποίησαν τους καρπούς της και για το λάδι τους. Εμείς στον τόπο μας τους χρησιμοποιήσαμε επίσης για να βάφουμε τα νήματα γιατί τα πράσινα τσόφλια της μας δίνουν ένα υπέροχο καφετί χρώμα. Επίσης, όταν οι γιαγιάδες μας θέλανε να συντηρήσουμε φρούτα για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως για παράδειγμα μήλα, έστρωναν φύλλα καρυδιάς και εκεί πάνω τα εναπόθεταν για να μη σαπίσουν. Ίσως για τον ίδιο λόγο, συμβολικά, σε κάποιες αθηναϊκές εκκλησίες την Πεντηκοστή γονατίζουμε πάνω σε καρυόφυλλα, τα οποία σημειωτέον χρησιμοποιούνται και στην παρασκευή του Αγίου Μύρου. Φύσικα, το μακρόβιο αυτό δέντρο, αν δε γνωρίζουμε εγκαίρως την ποικιλία του, μας επιφυλάσει κάποιες εκπλήξεις, όταν αρχίσει να δίνει τους πρώτους καρπούς κατά το δέκατο περίπου έτος της ηλικίας του. Θυμάμαι πόση χαρά μας έδιναν στο ξεφλούδισμα τα λεπτοκέλυφα καρύδια και ποια ήταν η απογοήτευση μας όταν βλέπαμε ότι τα καρύδια της μικρής καρυδιάς που είχαμε στον κήπο μας ήταν στρηφτοκάρυδα με πολλά ξυλώδη διαφράγματα. Το ίδιο νιώθαμε επίσης όταν βρίσκαμε κάποια κουφιοκάρυδα, καρύδια που είχαν προσβληθεί από έντομα. Καλό είναι να γνωρίσουμε και εμείς οι νεώτεροι τη χλωρίδα του τόπου μας και να μη γίνουμε, όπως λέει και ο λαός σαν «της ελιάς το μέσα και του καρυδιού τ απέξω». Δήμητρα Μακρή (το γένος Χαρ. Καλπακή) Διευθύντρια Μουσικού Γυμνασίου - Λυκείου Ιλίου ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΟΥΣ Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος είναι το αποφασιστικότερο γεγονός του 20ού αιώνα, καθώς n βαριά σκιά του "αγκάλιασε" όλο τον πλανήτη και είχε συνέπειες από την προσωπική και οικογενειακή τύχη τού καθενός, έως την εξόντωση ή μετατόπιση ολόκληρων πληθυσμών και το σχηματισμό ή τη διάλυση χωρών. Η μνήμη του πολέμου συνεχίζει να είναι επώδυνη και να προκαλεί παθιασμένες συζητήσεις. Όταν σίγησαν τα όπλα, ακολούθησαν οι πόλεμοι τnς ιστορίας που δεν λένε ακόμα να λήξουν, στο βαθμό που το τέλος του πολέμου ήταν η καταστατική πολιτική και ιδεολογική στιγμή τnς εποχής που ακολούθησε. Κάθε μείζων ιδεολογική αλλαγή, ιδιαίτερα μετά τηv καθοριστική τομή του 1989, προϋποθέτει και αλλαγές στον τρόπο που θυμόμαστε, Hagen Fleischer, Οι πόλεμοι της μνήμης: Ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος στη δημόσια ιστορία Εκδ. Νεφέλη 2008 εξιστορούμε και ερμηνεύουμε τον πόλεμο συνολικά, ή τα επί μέρους στοιχεία του. Ο Χάγκεν Φλάισερ, μετά το μνημειώδες έργο του για τηv Ελλάδα στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, αφηγείται εδώ, μέσα από μια εξαντλητική έρευνα, τους πολέμους τnς μνήμης που εκτυλίχθηκαν στη δημόσια ιστορία, καλύπτοντας ουσιαστικά όλες τις εμπλεκόμενες χώρες από την Ευρώπη έως την Άπω Ανατολή και την Αμερική. Ένα καταπληκτικό δοκίμιο, που θα έπρεπε να διαβάσουν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη μήπως και καταφέρουν να μετριάσουν λίγο τον εθνικισμό και την μεροληπτική θεώρηση τους.. Περισσότερες βιβλιογραφικές προτάσεις στο blog: ΧΑΡΗΣ ΚΑΝΔΗΛΩΡΟΣ Σας ενημερώνουμε ότι όσοι συμπατριώτες μας επιθυμούν μπορούν να λαμβάνουν στο Ηλεκτρονικό τους Ταχυδρομείο την εφημερίδα μας. Για να γίνει αυτό παρακαλούμε να μας στείλετε ένα στο info@dimitsana.net όπου να μας ζητάτε αυτή τη δωρεάν υπηρεσία. Από αυτό το θα έχουμε πλέον την ηλεκτρονική σας διεύθυνση όπου θα μπορούμε να σας στέλνουμε την εφημερίδα ή άλλα νέα. Με τον τρόπο αυτό θα έχετε στην οθόνη σας την εφημερίδα ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ περίπου 10 ημέρες πρίν την κυκλοφορία της μέσω των ΕΛΤΑ. Επίσης, κάθε μήνα η εφημερίδα μας «αναρτάται» σε ηλεκτρονική μορφή στο site της Αδελφότητας Α Γ Γ Ε Λ Ι Ε Σ ΠΩΛΕΙΤΑI κτήμα-οικόπεδο 1,5 στρέμματα, με 45 ρίζες ελιές εντός σχεδίου, στο Παλαιοχώρι Δημητσάνας. Τηλ & κ. Βασίλη Π Ω Λ Ε Ι Τ Α Ι Ο Ι Κ Ο Π Ε Δ Ο Α Ρ Τ Ι Ο Κ Α Ι Ο Ι Κ Ο Δ Ο Μ Η Σ Ι Μ Ο Τ Η Λ :

9 ΙΑΣΥΝΕ ΡΙΑKO - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚO ΚΕΝΤΡO ΗΜΗΤΣΑΝΑΣ ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ T αξίδι στην περιπέτεια Η Προσωρινή Διοίκηση με τη συμβολή των μελών της Αδελφότητας, και των μελών της Επιτροπής των Κληροδοτημάτων Μακρή-Παπούλια έφερε σε πέρας έργο δύσκολο μέσα σε πάμπολλες αντιξοότητες. Συγκεκριμένα στην πορεία χάθηκαν χρήματα, πολύτιμοι πόροι, εξαιτίας μικροπρεπών ανθρώπων. Ορθώθηκαν πλείστα εμπόδια διαδικαστικής και γραφειοκρατικής διάστασης, κατατέθηκαν ενστάσεις για έργα δευτερεύουσας σημασίας, κινήθηκαν δικαστικές διώξεις σε βάρος του έργου. Εξαιτίας της στάσης τους σπαταλήθηκε χρόνος, το έργο καθυστέρησε, η Δημητσάνα αποστερήθηκε ένα σημαντικό πνευματικό ίδρυμα. Μα περισσότερο απ όλα ουδείς εξ αυτών όλων έλαβε υπόψη του το κόστος σε κεφάλαια, αλλά και σε ανθρώπινο πόνο. Κάποια στιγμή οι αντοχές άγγιξαν τα όριά τους, η υπομονή ξεπέρασε το μέτρο, ο θυμός ξεχείλισε. Την περιπέτεια δεν θα την ξεχάσουμε. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά μόνο ως ένα ακόμη δείγμα της απύθμενης μικροψυχίας που κατατυραννά μερικές φορές τη μικρή μας κοινωνία. Ας είναι! Εμείς ευχόμαστε μακροημέρευση και υγεία σε όλους ανεξαιρέτως.

10 ΙΑΣΥΝΕ ΡΙΑKO - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚO ΚΕΝΤΡO ΗΜΗΤΣΑΝΑΣ Προς : κ. Γεώργιο Κανδηλώρο, Πρόεδρο Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής Διασυνεδριακού & Πολιτιστικού Κέντρου Δημητσάνας Περιστέρι, 16 Οκτωβρίου 2009 Κύριε Πρόεδρε, Σας ευχαριστώ για την πρόσκλησή σας να παραστώ στην τελετή του Αγιασμού, που θα γίνει στο Διασυνεδριακό & Πολιτιστικό Κέντρο Δημητσάνας, με την ευκαιρία της αποπεράτωσης της κατασκευής του. Σας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για την υλοποίηση ενός τόσο μεγάλου και σημαντικού έργου, στην πατρίδα μας την Δημητσάνα. Να είστε σίγουρος ότι το Κέντρο αυτό θα προσφέρει πολλά στους νέους και στους ανθρώπους των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών. Δι αυτού η Δημητσάνα μας θα λάμψει και πάλι ανά την Ελλάδα και τον κόσμο και θα γίνει φάρος του πνεύματος, όπως ήταν κάποτε, με την γνωστή σε όλους τους πνευματικούς ανθρώπους Σχολή του Γένους, από την οποία αποφοίτησαν τόσες προσωπικότητες. Ο ρόλος του Διασυνεδριακού & Πολιτιστικού Κέντρου βέβαια θα είναι διαφορετικός από αυτόν της Σχολής, ο στόχος όμως θα συνεχίζει να είναι η πρόοδος και η ανάπτυξη του ανθρώπινου Πνεύματος και του Πολιτισμού. Πρέπει όλοι εσείς να αισθάνεστε περήφανοι, που προωθήσατε την υλοποίηση αυτού του τόσο σημαντικού για την Δημητσάνα έργου, μάλιστα μέσα από πολλά εμπόδια και αντιξοότητες. Τέλος εύχομαι σε εσάς και τους συνεργάτες σας, υγεία και μακροημέρευση, για να συνεχίζετε να προσφέρετε τα έργα σας στον τόπο μας και στην ανθρωπότητα. Με πολλή αγάπη και εκτίμηση, Ο Δάσκαλός σας Φώτης Γαβράς.

11 Ι Α Σ Υ Ν Ε Ρ Ι Α Κ Ο Π Ο Λ Ι Τ Ι Ήταν όλοι μαζί μας!!! Ι Ο σκοπός του Διασυνεδριακού και Πολιτιστικού Κέντρου Δημητσάνας είναι να φιλοξενεί σε ένα εξαιρετικής ποιότητας, κλειστό χώρο, επαγγελματικά και επιστημονικά συνέδρια αλλά και εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής και άλλων τεχνών, προβολές ταινιών, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις και άλλες πολιτιστικές και κοινωνικές δού λοιπόν φτάσαμε στο τέλος! Την πολυπόθητη ημέρα της τελείωσης, εκείνη που αναμέναμε με προσμονή πολύ καιρό τώρα. Χαρούμενοι, αισιόδοξοι, έστω και αποκαμωμένοι από την αγωνία, το τρέξιμο. Θα είναι όλες οι εγκαταστάσεις έτοιμες; Θα έχουν ολοκληρωθεί οι λεπτομέρειες της κατασκευής; Θα ανταποκριθούν οι συνεργάτες στην ένταση των τελευταίων ημερών; Θα λειτουργήσουν σωστά οι ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις; Θα κάνει καλό καιρό; Θα έρθει κόσμος; Θα αρέσει; Βασανιστικά ερωτήματα, χωρίς απάντηση πριν την ώρα τους. Σάββατο βράδυ με βροχερό καιρό στις 17 Οκτωβρίου το Συνεδριακό άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχτεί τη μικρή μας κοινωνία. Παρόντες πολλοί συμπατριώτες και φίλοι μας να διαπιστώσουν τα επιτεύγματα, να χαρούν μαζί μας, να εξετάσουν τους χώρους. Εκεί και ο Δεσπότης μας, ο τ. υφυπουργός Ανδρέας Λυκουρέντζος, ο Δήμαρ- εκδηλώσεις, με συμμετοχή μέχρι και 200 ατόμων. χος Τάσος Βλάχος, ο πρόεδρος της ΤΕΔΚΑ και δήμαρχος Τρικολώνων Γιώργος Μπαρούτσας, ο φίλος μας δήμαρχος Λαγκαδίων Στάθης Κούλης, ο πρόεδρος της Παγγορτυνιακής Ηλίας Γιαννικόπουλος, και άλλοι πολλοί. Ο αντιδήμαρχος Γιάννης Τσαφαράς, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κώστας Θεοχάρης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Νίκος Κάλας, Νίκος Ταμουραντζής, Νίκος Κουστένης, Δημήτρης Κουγιούφας, Χαράλαμπος Μπαξεβάνος, Δημήτρης Καζάς, Γρηγόρης Σκαρμέας, ο εκπρόσωπος του Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Βασίλης Μητράκος, ο διευθυντής του τοπικού καταστήματος της ΕΤΕ Ανδρέας Μπούσμπουρας, τοπικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι τοπικών φορέων, διευθυντές τοπικών εφημερίδων, γιατροί του κλιμακίου που βρισκόταν στη Δημητσάνα για την προληπτική υγιεινή των κατοίκων, σημερινά και παλαιά μέλη της Αδελφότητας, όλοι με έναν καλό λόγο, μια ευχή, μια κοινή προσδοκία......την προκοπή του ιδρύματος. Τους ευχαριστούμε όλους ανεξαιρέτως και τους καλούμε να στηρίξουν τη λειτουργία του Συνεδριακού. Η Προσωρινή Διοίκηση

12 Σ Τ Ι Κ Ο Κ Ε Ν Τ Ρ Ο Η Μ Η Τ Σ Α Ν Α Σ Ένα σπουδαίο επίτευγμα Aρχιτεκτονικής & Tεχνολογίας στη Δημητσάνα, θα προσφέρει πνευματική αναβάθμιση και οικονομική ανάπτυξη στον τόπο μας.