HAIR\ETC. ISSUE 01 \ SPRING

Transcript

1 ISSUE 01 \ SPRING

2

3 Publisher HAIR\ETC HAIR\ETC. Creative Director ΜΑΡΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ Art Director SÉANCE Editor-in-Chief ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑΡΑΒΑΛΗ Editorial Team SHONA MUIR ΛΥ ΙΑ ΜΑΝ ΡΙ ΟΥ Photography: AUDREY ΑΝΑΞΑΓΟΡΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΡΑΚΟΣ (VISUAL CALIBER) Advertising Contributors for this issue Photography ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΝΑ (BEAM) ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΧΑΡΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Fashion & Styling ΛΥ ΙΑ ΜΑΝ ΡΙ ΟΥ SHONA MUIR FOR SUBSCRIPTIONS PLEASE CONTACT US AT Hair ΜΑΡΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΤΑΣ (BLOW) Make Up ΤΕΡΕΖΑ ΜΑΝΤΗ Reproduction of any part of this publication is strictly prohibited without prior permission form the publishers including all logos, titles and graphic elements. All rights reserved Copyright 2015 by HAIR\ETC.LTD

4 BEAM Creative Team HAIR\ETC. «Κάναµε το φωτογραφικό editorial µόδας και µια ταινία µικρού µήκους. Μας αρέσει να εµπλεκόµαστε µε projects για τα οποία αισθανόµαστε πολύ έντονα. Αυτό ήταν ένα από αυτά. Η απόκοσµη ατµόσφαιρα της τοποθεσίας προσέφερε στο θέµα της φωτογράφησης και το µόνο που έπρεπε να κάνουµε ήταν να την αφήσουµε να µας βυθίσει µέσα της και να την αιχµαλωτίσουµε, µε έναν τρόπο που δεν ήταν απαραίτητο να βγάζει νόηµα. Οι φωτογραφίες διηγούνται µια ιστορία που είναι ανοιχτή σε ερµηνείες, όπως και η ίδια η πραγµατικότητα. Η µικρού µήκους ταινία παίζει µε αυτούς τους ίδιους ρόλους, ώστε να προκαλέσει αισθήµατα νοσταλγίας και να σε κάνει να περπατάς προς το uncanny valley.» Την Beam αποτελούν ο φωτογράφος Παναγιώτης Μηνά και η σκηνοθέτης Μaria Spivak. HAIR\ETC. ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΤΑΣ Hair Stylist Είναι ο ιδιοκτήτης του Blow, του µεγαλύτερου και πιο πολυτελούς κοµµωτηρίου στην Κύπρο. Ίδρυσε το Blow το 2004, όταν ο ίδιος ήταν δεκαεννέα ετών και το 2010 το κοµµωτήριο επεκτάθηκε και µετακινήθηκε σε έναν µοναδικό και προσεκτικά σχεδιασµένο χώρο, ο οποίος εποπτεύεται από τον αρχιτέκτονα Nicholas Duval. Το πάθος του για την κοµµωτική ξεκίνησε από την ηλικία των δεκαεπτά, όταν ήταν ακόµα στο γυµνάσιο και ενώ τότε ήταν αυτοδίδακτος, έκανε το styling µαλλιών για φωτογραφήσεις µόδας σε όλα τα µεγάλα περιοδικά της Κύπρου. Αργότερα, εκπαιδεύτηκε σε εργαστήρια κοµµωτικής µαζί µε τον Trevor Sorbie και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Hair in Fashion, στο Central Saint Martins στο Λονδίνο. Eιδικεύεται σε υψηλής τεχνικής κόψιµο και hair styling για fashion shows και έχει συνεργαστεί µε διεθνή brand, όπως Erotokritos, περιοδικά όπως το Baku και L Officiel Italia και διεθνείς προσωπικότητες όπως η ηθοποιός Natalie Dormer. Το 2014 ίδρυσε, µαζί µε τον web designer / developer Νικόλα Χρυσάνθου, το Projekt Youth, το πρώτο online κατάστηµα στην Κύπρο που ειδικεύεται σε προϊόντα κοµµωτικής και κοσµετικής. ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Photographer Γεννήθηκε στην Λεµεσό το Σπουδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης και Φωτογραφία στα IIEK ESP. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία. Από το 2009 παρουσιάζει τη δουλειά του σε ατοµικές εκθέσεις και επιλεγµένες εκδόσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Επιλέγηκε για την έκθεση «Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι» το 2010 και το Το 2014 παρουσίασε σε ατοµική έκθεση στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ φωτογραφίας «Encontros da Imagem» στη Πράκα της Πορτογαλίας, το πορτφόλιο «Mary s boy and flowers in the yard». Ήταν ανάµεσα στους 20 φιναλίστ στα International portfolio reviews Emergentes. Ήταν επίσης υποψήφιος για την πλατφόρµα στο Fotomuseum Winterhur. Το 2015 ίδρυσε µε τον Πήτερ Εραµιάν το «Θκιό Ππαλλιές», ένα χώρο στην καρδιά της Λευκωσίας που ασχολείται µε την σύγχρονη τέχνη. JOSHUA FITOUSSI Videographer - Photographer O Joshua γεννήθηκε στο Ισραήλ το 1986 από Αµερικανίδα µητέρα και Γάλλο πατέρα, αλλά µεγάλωσε στη Γαλλία. Στην ηλικία των 17, µετά από υποτροφία, πέρασε ένα χρόνο στο Σικάγο, διαµένοντας στο σπίτι µιας ανάδοχης οικογένειας. Αυτή η εµπειρία ήταν τόσο σηµαντική για εκείνον που την έκανε ταινία µε τίτλο «A Year In Life». Eπιστρέφοντας στη Γαλλία, φοίτησε σε σχολή Καλών Τεχνών στο Aix-en-Provence. Το 2008, γνώρισε τον Cyril Slucki, µε τον οποίο ξεκίνησε την web series «TV 2013». Το 2010, παρουσίασαν την πρώτη τους µικρού µήκους ταινία «Saison 2 - Le Film» και η πρώτη τους τηλεοπτική εκποµπή «Dede Le Fachomako». Αυτή την περίοδο φτιάχνει µουσικά βίντεο για διάφορους µουσικούς στο Παρίσι και παράλληλα ασχολείται µε τη φωτογραφία. CONTRIBUTORS

5 HAIR\ETC. CONTENTS SPRING 2015 THE 01 ISSUE CHAPTER 1 THE PEOPLE 14 The Artist 18 Filep Motwary 22 The Object 24 Massimo Morello 28 The Artisan CHAPTER 2 THE INSPIRATIONS 34 The Great Northern CHAPTER 3 THE TRANSFORMATIONS 52 Bling 58 Kέras 64 The Art of Conscious Breathing CHAPTER 4 THE OBSESSIONS 68 Catwalk Hair Trends 74 Bowie Wong 76 The Products 78 The Techniques

6 ISSUE ONE: «ΤHE FORCE OF BEING UNIQUE» Η ΔΎΝΑΜΗ ΤΟΎ ΝΑ ΕΊΝΑΊ ΚΑΝΕΊΣ ΜΟΝΑΔΊΚΟΣ Ένα: Το Ον. Το άρτιο. Ο αριθµός 1 αντιπροσωπεύει την αρχή, τη δηµιουργία. Περικλείει µέσα του την ενέργεια της φιλοδοξίας, τη δύναµη της θέλησης, τη θετικότητα αγωνιστικότητας, το δυναµισµό του µπροστάρη. Ο αριθµός 1 είναι µια ισχυρή δύναµη που δεν επιτρέπει τίποτα και κανέναν να περιορίσει τις δυνατότητές του. Ακόµα και το σχήµα του αντανακλά την έννοια της ύπαρξής του: Στέκεται όρθιο, ισχυρό, αταλάντευτο. EDITORS EDITOR S NOTES Ο αριθµός 1 παραµερίζει την αµφιβολία και µπορεί να µετατρέψει τα όνειρα και τις ιδέες σε πραγµατικότητα. Μας ενθαρρύνει να αποχωρήσουµε από τη ζώνη άνεσής µας και µας θυµίζει ότι δηµιουργούµε τη δική µας πραγµατικότητα, βασισµένοι στις πεποιθήσεις και στις δυνάµεις µας. Ένα: Η εκκίνηση της δηµιουργίας «Κάθε δηµιουργία πρέπει να αποτελεί καρπό µιας ειλικρινούς προσπάθειας» Ιωάννα Λουκά (σελ. 16) Ένα: Η πηγή της έµπνευσης «Μια µέρα, ανακάλυψα ότι µου τελείωσε η κρέµα περιποίησης. Και αντί να πανικοβληθώ, είπα στον εαυτό µου: εν πειράζει, θα µαγειρέψω τη δική µου». Φιλιώ Hermann (σελ. 22) Ένα: Η κινητήρια δύναµη «Στη ζωή λειτουργώ µε στόχους. Όλα βασίζονται σε µια λίστα. Κάθε φόρα που κάτι έχει επιτύχει, αφαιρείται. (Filep Motwary, σελ. 28) Ένα: Η παρακίνηση «Μη σταµατάτε να µαθαίνετε, να εµπνέεστε, να εξελίσσεστε. ιαβάστε, ερευνήστε, ψάξτε βαθύτερα. Προσπαθήστε να µη µένετε στάσιµοι» (Massimo Morello, σελ. 26) Ένα: Η ενότητα. Το αδιαίρετο. Το ουσιώδες. «Κατά την επίσκεψή µου στο Met, η προσοχή µου εστιάστηκε στις περιγραφικές ετικέτες των εκθεµάτων και πώς διαβάζοντάς τις καθώς κινούµουν στο χώρο, δηµιουργήθηκε ένα ρυθµικό ποίηµα. Το «Metropolitan Cypriots» µπορεί να εκληφθεί ως ένα φορητό µνηµείο αυτών των εξόριστων αρχαίων συµπατριωτών µας». Ναταλί Γιαξή (σελ. 24) Ένα: Η µοναδικότητα. Η τελειότητα. Καλή ανάγνωση. Marianna Karavali

7 THE PEOPLE ΙMAGINATION. PERFORMANCE. KNOWLEDGE. ARTISTIC EXHIBITIONS AND INSTALLATIONS MOBILE MUSEUMS MUSIC PERFORMANCE & CONCERTS SEMINARS LECTURES DISCUSSIONS BOOK LAUNCHES SCREENINGS CHAPTER 1 THE PEOPLE AUCTIONS SHOWS BUSINESS CLUBS SPECIAL INTEREST CLUBS CELEBRATIONS CO-WORKING SPACE the ARt House 19 GRAMMOU & 24 ARIADNE STR., 1010 NICOSIA FILEP MOTWARY Kate and the boy

8 THE ARTIST WEAVING THE THREADS OF TIME ΠΟΛΎΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΊ ΤΗΝ ΕΝΤΎΠΩΣΗ ΠΩΣ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΎΦΑΝΤΊΚΗ ΓΊΑΤΊ ΑΓΑΠΟΎΣΑ ΤΗ ΜΟΔΑ. ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΕΚΕΊΝΟ ΠΟΎ ΒΑΘΎΤΕΡΑ ΑΓΑΠΟΎΣΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΎΦΑΣΜΑΤΑ WRITTEN BY Marianna Karavali PHOTOGRAPHED BY Filep Motwary Aπό πού πηγάζει αυτή η αγάπη σου για τα υφάσµατα; Έχει να κάνει µε το πώς βλέπω και αντιλαµβάνοµαι αυτά που µε περιβάλλουν. Η νοερή απεικόνιση όλων αυτών που περνούν από µπροστά µου έχουν µια χρωµατική παραποµπή, ένα χρωµατικό ταίριασµα. Και αυτό είναι το άλφα και το ωµέγα της υφαντικής. Είναι µια τέχνη µέσω της οποίας µπορώ να εκφράσω την αγάπη µου για το χρώµα και την υφή. Υφές και χρώµατα αποτελούν µια συνεχή πρόκληση στη δουλειά µου. Γιατί αποφάσισες να σπουδάσεις υφαντική; Έβρισκα καταπληκτικό το ότι ξεκινώντας από την κλωστή ως κύριο και µόνο υλικό καταλήγεις σε ένα αντικείµενο στο οποίο µπορείς να δώσεις αµέτρητες χρήσεις: Μπορείς να το φορέσεις, να το κάνεις αξεσουάρ, να το απλώσεις πάνω στο κρεβάτι σου, να το κρεµάσεις απ ένα παράθυρο, να ντύσεις έναν καναπέ. Έτσι πήγα στο Middlesex, όπου σπούδασα Constructed Textile Design. Είχα την επιλογή να διαλέξω ανάµεσα σε knitted textiles, tapestry, printed textiles, ή woven textiles. Και εγώ επέλεξα το weaving, την υφαντική, δηλαδή, µέσω αργαλειού. Μετά συνέχισα µε µεταπτυχιακό Textiles Art στο Goldsmiths University. Τι διαφορά είχε η υφαντική από τις υπόλοιπες µεθόδους ώστε για σένα έκανε τη διαφορά; Η υφαντική έχει µια πολυπλοκότητα, την οποία βρίσκω συναρπαστική, ακόµα και τώρα, µετά από τόσα χρόνια και τις αµέτρητες ώρες στον αργαλειό. Έχει µια µαθηµατική πλευρά, είναι σαν µια φόρµουλα που πρέπει να ακολουθήσεις, στην οποία πρέπει να προϋπολογίσεις τα χρώµατα, τα υλικά, τις κλωστές, την πυκνότητα της ύφανσης, την τεχνική της ύφανσης, ώστε το τελικό αποτέλεσµα να είναι ένα καλό ύφασµα, µε στερεότητα και αντοχή, αλλά την ίδια στιγµή να είναι µοναδικό. Γιατί εστιάστηκες απ την αρχή στο να φτιάχνεις τσάντες και όχι ρούχα, για παράδειγµα, που στο δικό µου µυαλό ίσως να είναι και πιο εµπορικό; Ανέκαθεν τις αντιµετώπιζα ως ένα ιδιαίτερο αντικείµενο, γιατί θεωρώ ότι είναι εντελώς προσωπικό. Όλοι χρησιµοποιούµε τσάντες στην καθηµερινότητά µας, άσχετα από την ηλικία, το επάγγελµα, το φύλο µας. Έτσι έβρισκα ότι µέσω µιας τσάντας µπορούσα να «επικοινωνήσω» καλύτερα το προϊόν µου και πώς αυτό µπορεί να χρησιµεύσει στον καθένα. Φτιάχνοντας µια συλλογή από τσάντες, η οποία αποτελείται από δέκα διαφορετικά σχέδια και σχήµατα, δηλαδή ένα για µένα, ένα για σένα, ένα για ένα πιο κλασσικό άτοµο, ένα για πιο µοντέρνο και να τα βλέπω όλα να διοχετεύονται στην καθηµερινότητα, ανάλογα µε το στιλ το lifestyle του καθενός, το βρήκα πολύ πιο ενδιαφέρον. Συνήθως οι χειροποίητες τσάντες, έχουν µποέµικες αναφορές. Ωστόσο οι δικές σου διαφέρουν και αντανακλούν µια αίσθηση ποιότητας. Πώς το πετυχαίνεις αυτό; ίνω µεγάλη σηµασία στα υφάσµατα. Ξέρω, για παράδειγµα πως ένα backpack θέλει πιο χοντρό ύφασµα, ένα clutch bag θέλει ένα πιο ντελικάτο, ένα tote bag ένα πιο απλό ύφασµα. Επίσης, προσπαθώ τα design να µην επισκιάζουν το κύριο χαρακτηριστικό των τσαντών που είναι το υφαντό. εν έχουν, π.χ. υπερβολικές ραφές, µεγάλες αγκράφες ή πολλά καλλωπιστικά - αντίθετα προσπαθώ να βρίσκω Όταν είµαι πάνω στον αργαλειό, χάνοµαι. Τα χέρια και το πνεύµα συνεργούν για να παράξουν ένα ποθητό αποτέλεσµα, που πηγάζει µέσα από τον συναισθηµατικό µου κόσµο. άλλες λύσεις µέσα από το δέρµα. Και το δέρµα το χρησιµοποιώ µε τέτοιο τρόπο ώστε να ολοκληρώσει µια τσάντα κι όχι να την επισκιάσει. Για παράδειγµα, αντί για φερµουάρ, µπορεί να βάλω δερµάτινα λουριά για να δένει η τσάντα. Ή αντί να βάλω αγκράφα, θα βρω ένα ενδιαφέρον δέσιµο µε ένα απλό κόµπο. Και αυτό το παιγνίδι µου αρέσει. Γιατί βρίσκω πιο αυθεντικές λύσεις, πρωτότυπες, που δίνουν και στις δηµιουργίες µου µια ταυτότητα. Πώς, όµως, κατάφερες, απ το ξεκίνηµα µάλιστα, να πείσεις πως οι υφαντές σου τσάντες µπορούν να σταθούν δίπλα στις επώνυµες; Ευτυχώς υπήρχε κόσµος που εκτιµούσε το craftsmanship - τη δεξιοτεχνία, τη µαστοριά, που λέµε στα ελληνικά. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι πρώτοι µου πελάτες ήταν µια µπουτίκ στο Τόκιο. Και ο λόγος είναι ότι στην γιαπωνέζικη κουλτούρα έχουν µια µεγάλη παράδοση στις χειροτεχνίες, είτε είναι αγγειοπλαστική, πορσελάνες, υφάσµατα, καλλιγραφίες. Είναι γι αυτό το λόγο που επέλεξες να απευθυνθείς πρώτα στις αγορές του εξωτερικού; Ναι, τότε ήταν πιο εύκολο να απευθυνθώ στο εξωτερικό, παρά στην τοπική αγορά. Έφτιαχνα µερικές τσάντες, ζώνες και κάποια υφαντά αξεσουάρ. Τα έβαζα σε µια βαλίτσα και τα πήγαινα σε διάφορα καταστήµατα στο Λονδίνο και τους τα πουλούσα. Ήταν συγκεκριµένες µπουτίκ και alternative µαγαζιά. Λίγο αργότερα ήρθε το ενδιαφέρον από το Selfridges που µου είπαν ότι ενδιαφέρονταν να αγοράσουν µια ολοκληρωµένη συλλογή. Κι έτσι ξεκίνησα να σχεδιάζω δυο συλλογές κάθε χρόνο, ενώ στο µεταξύ γνώρισα τον σχεδιαστή Ερωτόκριτο και µε την προτροπή του ξεκίνησα να πηγαίνω και στα trade shows του Παρισιού. Συνήθως, όµως, τα πράγµατα γίνονται µε την αντίστροφη σειρά. ηλαδή, ένας δηµιουργός πρώτα δοκιµάζει την τύχη του στην Κύπρο και µετά σκέφτεται την επέκταση στο εξωτερικό. Όταν αποφάσισα να φύγω από το Λονδίνο για να επιστρέψω µόνιµα στην Κύπρο υποσχέθηκα στον εαυτό µου ότι δεν θα «εξαφανιζόµουν» από τις αγορές του εξωτερικού. εν λέω ότι δεν µε αφορούσε η τοπική αγορά, κάθε άλλο! Απλά είχα αυτή την µεγάλη επιθυµία να δω τις δηµιουργίες µου σε µπουτίκ τις οποίες θαύµαζα για τον τρόπο που µεταχειρίζονταν τις δηµιουργίες, το πώς τα τοποθετούσαν στα ράφια, στις βιτρίνες. Και επειδή θαύµαζα τις συλλογές τους, ήθελα οι δηµιουργίες µου να βρεθούν κάποια µέρα δίπλα τους. Χρειάστηκε πολύς καιρός και άπειρες ώρες δουλειάς βέβαια µέχρι να γίνει αυτό. Κανείς δεν µπορεί να φανταστεί πόσες ώρες πέρασα πάνω στον αργαλειό! Αλλά ήταν ένα όνειρο και µια δυνατή επιθυµία που ήθελα να υλοποιήσω. Πώς καταφέρνεις, αλήθεια, να δηµιουργείς υφάσµατα που συµβαδίζουν µε τη µόδα και ταυτόχρονα «αντέχουν» στις διάφορες τάσεις; Κάθε δηµιουργία πρέπει να αποτελεί καρπό µιας ειλικρινούς προσπάθειας µε σωστές αναφορές στον τοµέα της υφαντικής, αλλά και της µόδας γενικότερα. Μια συνεχής έρευνα και ενηµέρωση σε νέα υλικά, νέες τεχνικές, σωστούς χρωµατισµούς και ποιοτικά άρτια εξασφαλίζουν την µοναδικότητα των κοµµατιών που δηµιουργώ. Έτσι κάθε συλλογή φέρει µια εκτίµηση από τον αγοραστή της εξωτερικής αλλά και της ντόπιας αγοράς. Και συνάµα έχει το δικό του χαρακτήρα

9 THE ARTIST Πώς είναι η διαδικασία της δηµιουργίας µιας κολεξιόν; Όταν δουλεύεις στη µόδα, έχεις πολύ συγκεκριµένα deadlines. Εγώ, για παράδειγµα, φτιάχνω δύο συλλογές το χρόνο Χειµώνα και Καλοκαίρι και ξεκινώ να δουλεύω την κάθε κολεξιόν ένα χρόνο προηγουµένως. Για παράδειγµα, τώρα το Μάρτιο δουλεύω τη συλλογή «Χειµώνας 2016». Που αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να έχω ετοιµαστεί από αρκετά πιο πριν: Να παραγγείλω τις κλωστές, να σκεφτώ τα σχήµατα των τσαντών, να ετοιµάσω τις υφάνσεις, να φτιάξω ένα moodboard µε το πώς θέλω να προχωρήσω. Και όταν είµαι έτοιµη, ξεκινώ την παραγωγή των δειγµάτων µε περίπου 50 τσάντες και 20 εσάρπες. Με αυτά τα δείγµατα λαµβάνω µέρος στα διάφορα trade shows και εκθέσεις, όπου τα βλέπουν οι µελλοντικοί αγοραστές καταστήµατα δηλαδή- και βάζουν τις παραγγελίες χονδρικώς. Στο µυαλό σου τι «γεννιέται» πρώτα: Το design ή το χρώµα της τσάντας; Όπως φαντάζεσαι, γίνονται όλα µε µια σειρά. Πρώτα παραγγέλλω τα color cards από τις εταιρείες από τις οποίες προµηθεύοµαι τις κλωστές. Από τα color cards που παίρνω, παίρνω µια ιδέα για το ποιά χρώµατα θα επικρατήσουν την επόµενη σεζόν. Έτσι προσχεδιάζω τη θεµατική που θα ήθελα να έχει η κολεξιόν, µε βάση αυτούς τους χρωµατισµούς και µε βάση όσα έχω διαβάσει από forecasting books ή blogs. Μετά αρχίζω να συλλέγω references - εικόνες δηλαδή που θα µπορούσαν να µε εµπνεύσουν. Πηγή έµπνευσης µπορεί ακόµα να αποτελέσει µια επίσκεψή µου σε ένα µουσείο, όπου είδα για παράδειγµα κάποια αντικείµενα κεραµικής τέχνης µε αναφορές στην ιταλική αναγέννηση. Όταν αποφασίσω το ύφος της κολεξιόν, παραγγέλλω τις κλωστές, που διαφέρουν σε ποιότητα ανάλογα µε την εποχή. Όµως, πάντα φροντίζω να έχω µια µεγάλη γκάµα χρωµάτων για να µπορώ να δηµιουργώ διάφορες θεµατικές µέσα στην ίδια τη συλλογή. Αυτό το κάνω για να µπορώ να ικανοποιώ εµπορικά ένα πιο ευρύ κοινό. Άρα, στην ουσία, ξεκινάς απ το χρώµα µιας κλωστής! Μετά πώς φτάνεις σε µια ολοκληρωµένη τσάντα; Μετά στήνεται ο αργαλειός, όπου τοποθετούνται µε βάση την ύφανση οι κλωστές που έχω παραγγείλει και ξεκινώ να φτιάχνω µικρά δείγµατα. Τα κόβω, τα κρεµάω γύρω-γύρω, τα παίρνω στο σπίτι, τα αλλάζω, παίζω µαζί τους, τα χαλάω, τα ξαναφτιάχνω. Ώσπου να καταλήξω, ώσπου να αποφασίσω ότι έχει βγει το αποτέλεσµα που θέλω. Αυτή είναι η πιο ωραία φάση όλης της δηµιουργίας. Και η πιο ψυχοφθόρα! Όµως σιγά σιγά αρχίζει να δηµιουργείται µια ολοκληρωµένη γκάµα από υφάσµατα, που µπορεί να είναι 100 µέτρα στο σύνολό της. Από κάθε κοµµάτι φτιάχνεται και ένα συγκεκριµένο σχέδιο τσάντας. Παράλληλα σχεδιάζω τα design των τσαντών, τα οποία θα σταλούν στη συνέχεια, µαζί µε τα τελικά υφάσµατα, σε ένα εργοστάσιο δερµατίνων ειδών στην Ιταλία, για να ραφτούν τα πρώτα δείγµατα. Αυτά έρχονται µετά πίσω στο εργαστήρι, κάνω αλλαγές και διορθώσεις και τα ξαναστέλλω στην Ιταλία για να ξεκινήσει η παραγωγή της συλλογής. Από όλα τα υλικά που χρησιµοποιείς, ποιο είναι το αγαπηµένο σου; Αυτή την περίοδο δουλεύω αρκετά το λινό, γιατί ακόµη και στην τελική του µορφή µετά από την απαραίτητη επεξεργασία, διατηρεί την σχεδόν αρχική ακατέργαστη του µορφή - ειδικά πριν την βαφή όταν έχει εκείνο το φυσικό µπεζ χρώµα. Η άλλη κλωστή είναι το ρεγιόν, που είναι τεχνητό µετάξι από βισκόζη. Αυτό µ αρέσει για τους αντίθετους λόγους: Επειδή περνάει από ειδική επεξεργασία, γυαλίζει, είναι µαλακό και ραφινάτο. ζούµε και δηµιουργούµε στο ίδιο περιβάλλον, υπάρχει αναµφίβολα µια αµφίδροµη επικοινωνία. Ζητάω συχνά των γνώµη του, γιατί αν το καλοσκεφτείς, η υφαντική έχει και µια «αρχιτεκτονική» πλευρά έχεις οριζόντιες και κάθετες γραµµές / κλωστές και πρέπει να τις «κτίσεις» πάνω σε µια σωστή βάση. Αν δεν απατώµαι, χάρη στο σύζυγό σου γεννήθηκε η σειρά µε ανδρικές εσάρπες, σωστά; Ναι, κάποια στιγµή αποφάσισα να φτιάξω µια συλλογή από µαύρες unisex εσάρπες. Χάρισα µια τέτοια στο σύζυγο µου και µετά πολλοί φίλοι άρχισαν να µου ζητούν να τους φτιάξω κι εκείνους. Εκτός από τις εσάρπες, υπάρχει και συλλογή µε αντρικές τσάντες. Το ότι και άντρες δείχνουν ενδιαφέρον για τις δηµιουργίες σου, τι σηµαίνει για σένα; Οι αντρικές τσάντες είναι σχεδιασµένες µε πολλή προσοχή. Είναι στην ουσία τρία σχέδια σε πολύ αυστηρό αλλά εύχρηστο design, δηλαδή είναι κατάλληλες και για το γραφείο και για πιο casual χρήση. Είναι δερµάτινες µε πολύ λίγο υφαντό και έχουν το δικό τους κοινό. Και το Home Collection πώς προέκυψε ανάµεσα σε τσάντες, εσάρπες και αξεσουάρ; Πάντα ήθελα να κάνω µια συλλογή για το σπίτι, αλλά ένιωθα ότι δεν είχα τον χρόνο που χρειαζόταν για έρευνα, προετοιµασία και ύφανση, τη στιγµή που είµαι πάντα απασχοληµένη δουλεύοντας την κολεξιόν της επόµενης σεζόν. Παρ όλα αυτά, έφτιαξα κάποια υφαντά για το δικό µου σπίτι, έκανα κουρτίνες, µαξιλαράκια, ριχτάρια. Και όπως και µε τις αντρικές εσάρπες, φίλοι άρχισαν να µου ζητούν να τους υφάνω και για το δικό τους σπίτι. Έτσι ξεκίνησα δειλά µε µια µικρή συλλογή από µαξιλάρια, µετά έκανα υφάσµατα upholstery και πριν από µερικούς µήνες στο Home Collection προστέθηκαν και τα ριχτάρια. Χαλιά σκέφτεσαι καθόλου να φτιάξεις ή είναι εντελώς διαφορετική διαδικασία; εν έχω ασχοληθεί µε τα rugs, αλλά είναι στα επόµενα πλάνα µου. Τον περασµένο Ιούνιο πήγα για ένα residency στο Νaylands, ένα µικροσκοπικό χωριό έξω από το Colchester, όπου ζει ένας master rug weaver και έκανα κοντά του πρακτική στην ύφανση χαλιών. Είναι εντελώς διαφορετική δουλειά, γιατί χρησιµοποιούνται διαφορετικές κλωστές, υφάνσεις και τεχνικές που είναι πολύ διαφορετικές και πολύ δύσκολες ως χειρονακτική εργασία, γιατί το «κτύπηµα» πάνω στον αργαλειό είναι πολύ πιο δυνατό. Αλήθεια πώς είναι να περνάς τις µέρες σου πίσω από έναν αργαλειό υφαίνοντας; Είναι µια δηµιουργική διαδικασία που είναι ταυτόχρονα εντελώς µοναχική. Αλλά όταν είµαι πάνω στον αργαλειό, χάνοµαι. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ενός δηµιουργικού διαλογισµού, τα χέρια και το πνεύµα συνεργούν για να παράξουν ένα ποθητό αποτέλεσµα, που πηγάζει µέσα από τον συναισθηµατικό µου κόσµο. Ξεφεύγω, ξεχνάω, είναι ένα απίστευτο ταξίδι δηµιουργίας Ο σύζυγος σου είναι αρχιτέκτονας. Βρίσκεις ότι έχεις εµβολίσει, συνειδητά ή ασυνείδητα, στοιχεία της αρχιτεκτονικής στη δουλειά σου; Σίγουρα, καθώς από τη στιγµή που είµαστε δύο καλλιτέχνες που

10 THE FASHION INSIDER FASHION DESIGNER, ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΒΡΑΒΕΎΜΕΝΟΣ BLOGGER, ΔΗΜΟΣΊΟΓΡΑΦΟΣ, ILLUSTRATOR. ΑΎΤΟΊ ΕΊΝΑΊ ΜΟΝΟ ΜΕΡΊΚΟΊ ΑΠΟ ΤΟΎΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΊΚΟΎΣ ΤΊΤΛΟΎΣ ΠΟΎ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΎΝ ΣΤΟΝ FILEP MOTWARY. Ο ΊΔΊΟΣ ΔΕΝ ΠΟΛΎΑΣΧΟΛΕΊΤΑΊ ΜΕ ΤΊΤΛΟΎΣ. ΜΟΝΑΔΊΚΗ ΕΓΝΟΊΑ ΤΟΎ, Η ΑΛΗΘΊΝΗ ΑΦΟΣΊΩΣΗ ΣΤΗ ΜΟΔΑ. WRITTEN BY Marianna Karavali PHOTOGRAPHED BY Laetitia Bica Filep, πότε ανακάλυψες πως σε ελκύει ο κόσµος της µόδας; H κλασική ιστορία: Η µητέρα µου είναι µοδίστρα. Είχαµε περιοδικά στο σπίτι, το σαλόνι ήταν πάντα γεµάτο µε πελάτισσες, οι οποίες περίµεναν τη σειρά τους για fitting. Όλα αυτά αρχές της δεκαετίας του 80. Νοµίζω ήταν η φυσική µου εξέλιξη να ασχοληθώ µε αυτήν. Ξεκινώντας σπουδές στη µόδα, πώς φανταζόσουν ότι θα προχωρούσες; Τι όνειρα είχες τότε; Αν και η µόδα είναι κάτι που, ακόµα και σήµερα που την υπηρετώ, µε γεµίζει ως έννοια και εφαρµογή, αυτό που ήθελα πραγµατικά να ακολουθήσω, ήταν κλασσικός χορός Αυτό δεν το ήξερα Ναι, ακόµα προσπαθώ να αποφασίσω αν είναι ευλογία ή κατάρα το να γεννηθεί κάποιος που φέρει το DNA του καλλιτέχνη στην Κύπρο. Αυτό έχει, από τη µια, ένα θετικό αντίκτυπο, γιατί αναγκάζεσαι να προσπαθήσεις περισσότερο από ότι ένας FILEP MOTWARY Και ποιο είναι το δικό σου «mantra» σε καθοδηγεί στη ζωή; «Σήµερα είναι µια καινούρια µέρα». Ο περισσότερος κόσµος που σε γνωρίζει µέσω της δουλειάς σου, σε ξέρει ως ένα εργατικό, τελειοµανή, διορατικό και ευχάριστο τύπο. Συµφωνείς µε αυτούς τους χαρακτηρισµούς; Εσύ πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου; Ναι, συµφωνώ. Για το µόνο που ίσως θα διαφωνήσω είναι το ότι είµαι ευχάριστος. Είµαι αρκετά βαρύς και συγκεκριµένος ως άνθρωπος, µε την έννοια ότι απεχθάνοµαι ο,τιδήποτε light. Και είµαι ιδιαίτερα µοναχικός. Επίσης, αν και κακός κολυµβητής, αγαπώ τη θάλασσα. Έχοντας δουλέψει «µέσα» στη µόδα, τι θεωρείς «µόδα»; Εργάζοµαι µέσα σε αυτήν, δεν ξέρω να την αναλύσω. Είναι µια γλώσσα που την µαθαίνεις. Αν είναι αδύνατο να την εξηγήσεις, πάντα κάποιοι φροντίζουν να βάλουν υπότιτλους µετάφρασης. Όχι πάντα µε επιτυχία αλλά τουλάχιστον υπάρχει και αυτή η δυνατότητα. Backstage Dior Couture Comme Des Garcons Backstage at Rick Owens homme All images copyright FILEP MOTWARY Μισός Κύπριος, µισός Σύριος, ο Filep Motwary ξεκίνησε την καριέρα του στη µόδα ως assistant stylist στις ελληνικές εκδόσεις των περιοδικών Vogue και L Officiel και έπειτα ως head studio στο ατελιέ της Loukia στην Αθήνα όπου συνείσφερε µε τη δηµιουργικότητά του στις couture και prêt-à-porter συλλογές. Στα µέσα των 00s αποφάσισε να επικεντρωθεί στο σχέδιο µόδας και χάρη σ αυτό το ταλέντο του εργάστηκε σε σηµαντικούς οίκους µόδας, όπως οι John Galliano, Christian Dior και Chloé. Στη συνέχεια δηµιούργησε την πολυβραβευµένη ιστοσελίδα «Un nouveau ideal», η οποία έχει µάλιστα ενταχθεί στην έκδοση «The World s Top Fashion Blogs» που επιµελήθηκαν οι Susie Bubble και William Oliver το Χάρη στο blog του που διαβάζεται από εκατοµµύρια αναγνώστες σ όλο τον κόσµο, έχει πάρει περισσότερες από 350 συνεντεύξεις από σηµαίνοντες προσωπικότητες και πρωτοπόρους της µόδας όπως οι Rick Owens, Christian Lacroix, Paolo Roversi, Helmut Lang, Dries Van Noten, Haider Ackermann, Yohji Yamamoto, Christophe Lemaire, Umit Benan και πολλοί άλλοι. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει τη δική του διαφορετική µατιά πίσω απ το φακό, γι αυτό και έχει αναπτύξει σηµαντικές συνεργασίες µε media απ όλο τον κόσµο, όπως οι ηλεκτρονικές εκδόσεις της γαλλικής και ιταλικής Vogue, το Joyce.com στο Χονγκ Κονγκ και τα New Yorker s THE CUT, Boycott, Kenzo, Chloe, Sacai, TheStimuleye, µεταξύ άλλων. Είναι, επίσης, ο ιδρυτής του thekinsky.com. Επίσης συνεργάζεται στενά µε τον τον Jean Pierre Blanc, ιδρυτή και διευθυντή της Villa Noailles και του Φεστιβάλ της Hyères. Κοστούµια του έχουν παρουσιαστεί σε ένα µεγάλο αριθµό µουσείων, όπως το Hasselt Mode Museum στο Βέλγιο, La Gaite Lyrique στο Παρίσι, ModeMuseum στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας, κ.ά. Τον Φεβρουάριο του 2014 προσκλήθηκε από την Premiere Vision and Zoom (την κορυφαία έκθεση για εξειδικευµένους κατασκευαστές µόδας) να παρουσιάσει µια σειρά φωτογραφιών µεγάλης κλίµακας ως σόλο παράσταση. Η έκθεση αυτή είχε τίτλο «Street-it-Boys». Τον Απρίλιο θα παρουσιάσει, στο φεστιβάλ της Hyeres στη νότια Γαλλία, ένα πρότζεκτ σε συνεργασία µε τον οίκο Chanel. To Μάιο θα παρουσιάσει, στο πλαίσιο της έκθεσης «Monsters in Fashion», που επιµελείται ο Βασίλης Ζηδιανάκης και η γκαλερί Atopos, τη δηµιουργία του «The Forest Can Hide us». Και λίγο πριν φύγει για την Εβδοµάδα Μόδας του Παρισιού, το HAIR\ETC συναντήθηκε µαζί του για µια ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική συζήτηση µε φόντο τι άλλο;- τη µόδα συνοµήλικός σου στη Γερµανία για παράδειγµα και αυτό ενισχύει τη δυναµική σου, αποκαλύπτει τις αντοχές σου, σε ωριµάζει. Από την άλλη, όµως, είναι τόση η προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλεις από µόνος σου, καθώς υπάρχει άγνοια και έλλειψη ουσιαστικής διαπαιδαγώγησης, που το σύστηµα σαν να σου «επιβάλλει» να ασχοληθείς µε κάτι που θεωρείται εισοδηµατικά σταθερότερο, όπως το να επιδιώξεις µια κυβερνητική θέση για παράδειγµα. Φυσικά, η αναφορά µου είναι γενική. Υπάρχουν πάντα άνθρωποι µε σθένος και όραµα στην Κύπρο. Φανταστείτε, όµως, πόσο δύσκολο ήταν για µένα, πριν από 20 χρόνια, να ακολουθήσω τη µόδα. Ή ακόµα πριν 30 χρόνια, για κάποιον άλλο. Έχεις µεταµέλειες για την µέχρι τώρα πορεία σου; Στη ζωή µου λειτουργώ πάντοτε µε στόχους. Όλα βασίζονται σε µια λίστα. Κάθε φόρα που κάτι έχει επιτύχει, αφαιρείται. Στην πορεία, λοιπόν, αυτής της «λίστας» έχεις συνεργαστεί µε πολλά επιδραστικά ονόµατα στο χώρο της µόδας και έχεις γνωρίσει πολλούς σηµαντικούς ανθρώπους. Αν σου ζητούσα να διαλέξεις έναν ο οποίος που σε εµπνέει µέσω της δουλειάς ή της προσωπικότητάς του, ποιος θα ήταν; Παρακολουθώ την δουλειά ανθρώπων που µε ενδιαφέρουν και συνεχώς ανακαλύπτω άλλους καινούριους. Αν µιλήσουµε για σχεδιαστές µόδας µου αρέσουν οι Dries Van Noten και Rick Owens. Ο αγαπηµένος µου είναι ο John Galliano αφού είχα την τύχη να δουλέψω στο εργαστήριο του για ένα περίπου χρόνο και έτσι έχω µια ολοκληρωµένη άποψη τόσο για τη δουλειά του αλλά και για τον ίδιο. εν εµπνέοµαι από καινούρια πράγµατα. Μου αρέσει η ιστορία γενικότερα και είµαι λίγο ροµαντικός µε πράγµατα που προκαλούν το συναίσθηµα. Λες ότι δεν εµπνέεσαι από καινούρια πράγµατα. Όµως, τι σου δίνει ώθηση, όρεξη; Ο λόγος πίσω από τα πράγµατα. Και τον κόσµο της µόδας, πώς θα τον περιέγραφες σε κάποιον που είναι απ έξω; Είναι µια βιοµηχανία σε µορφή πυραµίδας, στην οποία εργάζονται πολλοί άνθρωποι και από την οποία εξαρτώνται εκατοµµύρια άνθρωποι. Μην ξεχνάµε ότι πέρα από τους µεγάλους οίκους που προτείνουν τις συλλογές κάθε σεζόν, υπάρχουν και οι βιοτεχνίες που απλά κοπιάρουν αυτά τα ρούχα µε φθηνότερα υλικά, έτσι όλοι πια έχουν την δυνατότητα να ντυθούν ωραία. Άρα θα έλεγα ότι είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσει κανείς το µέγεθος της µόδας, αλλά και την δύναµη και την επιρροή της. Μιλώντας για ρούχα, η προσωπική σου σχέση µε αυτά πώς είναι; Ο τρόπος που ντύνοµαι ρυθµίζεται ανάλογα µε το που βρίσκοµαι την δεδοµένη στιγµή. Για παράδειγµα κατά τη διάρκεια των fashion weeks φοράω µαύρα τζιν, µαύρα πουλόβερ, µαύρο σκουφάκι και παλτό. Το µόνο χρώµα είναι στα αθλητικά µου παπούτσια που και αυτά τα επιλέγω για την άνεση τους. εν µε αφορά να φωτογραφίζοµαι, είµαι εκεί για να κάνω δουλειά. Αν είχες τη δυνατότητα να «απαγορεύσεις» κάποιο ρούχο, παπούτσι ή αξεσουάρ, ποιο θα ήταν; Τα loafers στους άντρες. Ποιο πιστεύεις είναι το µεγαλύτερο style icon αυτή τη στιγµή; εν έχω πια γνώµη για κάτι τέτοιο. Το ζήτηµα µε κάνει να πλήττω θανάσιµα. Στον αντίποδα, ποιος σχεδιαστής ή οίκος είναι για σένα ο πιο «υποτιµηµένος»; Ο οίκος Fendi. Βρίσκω τα ρούχα του καταπληκτικά! Ποιος είναι ο πιο σηµαντικός άνθρωπος αυτή τη στιγµή στη µόδα; Η πιο σηµαντική προσωπικότητα στη µόδα δυστυχώς έχει πεθάνει. Αναφέροµαι στην Diana Vreeland φυσικά, µια γυναίκα που µετέφερε την δική της φαντασίωση στα έντυπα, τόσο στο Harper s Bazaar όσο και στην αµερικανική Vogue. Ακόµα και

11 FILEP MOTWARY σήµερα, υπάρχει ο απόηχος όλων αυτών που στόχευε και παρουσίαζε. Πολλά από αυτά που συνέστησε τότε, αποτελούν σήµερα κανόνες για την λειτουργία των περιοδικών µόδας αλλά και της βιοµηχανίας γενικότερα. Ακόµα και η συµβολή της ως διευθύντρια του Metropolitan Museum, θεωρείται για τους curators σήµερα παράδειγµα οραµατισµού. Έχεις πάει σε αµέτρητα fashion shows και σε όλα τα σηµαντικά Fashion Weeks. Ποιο είναι το αγαπηµένο σου; Το Παρίσι υπερτερεί των υπολοίπων Εβδοµάδων Μόδας. Σε εικόνες που µου αρέσουν, σε εικόνες που θα αρέσουν στον πελάτη, σε εικόνες που θα αρέσουν σε ένα έντυπο και σε εικόνες που δεν θα αρέσουν σε κανένα. Ποια δουλειά ή συνεργασία σε έκανε να νιώσεις την µεγαλύτερη ικανοποίηση ή υπερηφάνεια γι αυτά που έχεις καταφέρει µέχρι τώρα; Έχω την χαρά να βλέπω τις φωτογραφίες µου σε και µεγάλα περιοδικά όπως η γαλλική, η γερµανική και η ιταλική Vogue, Harper s Bazaar, Times, Elle, Grazia, Numero, στο Madame της Air France Επίσης έχω δουλέψει µε αρκετούς σηµαντικούς οίκους όπως Chanel, Kenzo, Sacai, Chloe... Hair by Luigi Murenou for Rick Owens Προτιµάς να πηγαίνεις σε fashion show µεγάλων οίκων από όπου θα αναδειχθούν οι επόµενες τάσεις ή σε εκείνα άγνωστων σχεδιαστών που ίσως έχουν κάτι διαφορετικό να προτείνουν; εν υπάρχουν τάσεις. Η λέξη «τάσεις» είναι εµπορική εφεύρεση. Επίσης, τα show µε µεγάλα budgets δεν είναι απαραίτητα και τα πιο ωραία. Αυτό που κάνει µια παρουσίαση επιτυχηµένη είναι τα υλικά που χρησιµοποιήθηκαν για να φτιαχτεί, όπως ακριβώς ένα επιτυχηµένο πιάτο σε ένα εστιατόριο. Το τρόπαιο που παίρνεις φεύγοντας, που είναι η εντύπωση και το συναίσθηµα, είναι εκείνο που θεωρώ σηµαντικό. Μιλώντας για εντυπώσεις, προτιµάς να είσαι στα παρασκήνια µε τη φωτογραφική µηχανή σου ή έξω στην πασαρέλα ν απολαµβάνεις το fashion show; Ο κόσµος που παρίσταται σε µια επίδειξη είναι είτε δηµοσιογράφος, buyer η κάποια κοσµική προσωπικότητα που φοράει τα ρούχα του σχεδιαστή για κάποια ταινία, καµπάνια κτλ. εν υπάρχουν περιττοί καλεσµένοι, ούτε κόβονται εισιτήρια. Είσαι παρών γιατί σου έχει αποσταλεί ονοµαστική πρόσκληση. Επίσης, οι επιδείξεις γίνονται ως ένα ευχαριστήριο του σχεδιαστή προς το κοινό του κι όχι για φιλανθρωπία. Αν δεν µου αρέσει ένας σχεδιαστής, ο µόνος λόγος που θα παραστώ στο show του είναι γιατί µε έχει προσλάβει για να το φωτογραφίσω. Από την άλλη, ως φωτογράφος µου αρέσει να είµαι οπουδήποτε θα έχω υλικό, όµορφα ρούχα να φωτογραφήσω, για να µπορέσω µετά να πουλήσω αυτές τις φωτογραφίες. Αν δεν τηρούνται οι πιο πάνω κανόνες, δεν έχω λόγο να είµαι σε µια παρουσίαση. Εκτός βέβαια αν ο σχεδιαστής µου αρέσει πραγµατικά. Ποιος σχεδιαστής ή label θα είναι το «the next best thing»; Η Φιλανδή Satu Maaranen, που κέρδισε το διαγωνισµό του Hyeres Festival πρόπερσι. Ποιον θεωρείς ως τον πιο σηµαντικό άνθρωπο στην µέχρι τώρα πορεία σου; Πολλοί είναι οι άνθρωποι που µε βοήθησαν κάθε φορά να κάνω το «επόµενο βήµα». εν χρειάζεται να τους αναφέρω, γνωρίζουν και γνωρίζω αυτή την αλληλεγγύη που έχουµε. Θα ήταν προσβλητικό κατά τη γνώµη µου να τους αναφέρω. Με τι θα ήθελες να ασχολείται ο Filep Motwary το 2020; εν µπορώ να απαντήσω σε αυτό. Όµως ονειρεύοµαι ένα µεγάλο σπίτι κάπου µακριά, δίπλα σε θάλασσα µε χρυσή άµµο... Georgia Souvenir 2013 Απ όλες τις προσκλήσεις που έχεις λάβει µέχρι τώρα, ποια σου έδωσε τη µεγαλύτερη χαρά; Συναισθήµατα χαράς είχα όταν ξεκινούσα και δεν είχα ασχοληθεί καν µε την φωτογραφία. Η πρώτη µεγάλη επίδειξη που είχα δει -πάνε σχεδόν 15 χρόνια από τότε- ήταν του Jean Paul Gaultier, µε όλα τα σηµαντικά µοντέλα και ήταν κάτι το αξέχαστο. Πλέον τα fashion show τα αντιµετωπίζω σαν task list, καθώς στη διάρκεια µιας Εβδοµάδας Μόδας, έχω να πάω σε 12 τουλάχιστον επιδείξεις την ηµέρα! ε γίνεται, πρέπει να υπάρχει κάποιο fashion show που πήγες τελευταία και σε έκανε να νιώσεις έντονα συναισθήµατα. Πάντα νιώθω συγκίνηση στα shows των Yohji Yamamoto, Dries Van Noten, Comme Des Garcons και Rick Owens. Με συναρπάζει το show της Chanel, αλλά για άλλους λόγους. Azzedine Alaia Backstage at Rick Owens homme Τι προτιµάς: Επιδείξεις menswear ή womenswear; Αν και διατηρώ τη θέση του Fashion Features Εditor στο αντρικό περιοδικό Dapper Dan, τα γυναικεία fashion show µε ενδιαφέρουν περισσότερο. Costumes and Photography Filep Motwary Πώς προετοιµάζεσαι για να πας σε ένα fashion show; Είναι µηχανική η προετοιµασία. Συγκεκριµένος αριθµός ρούχων, τα εργαλεία µου, κ.τ.λ. Μπορώ να σου πω ότι ξέρω και το βάρος που θα έχει η βαλίτσα µου κάθε φορά! Και ποια είναι τα απαραίτητα «εργαλεία» που παίρνεις µαζί σου; Φωτογραφικές µηχανές, κάρτες µνήµης, φακοί, σκληροί δίσκοι, χάρτες, πρόγραµµα ηµέρας, υπολογιστής... Geisha Πώς «αποκωδικοποιείς» όλο εκείνο το υλικό που αποκοµίζεις από κάθε fashion show; Mr Rick Owens Dress by Filep Motwary The Boy / Dior Homme