1.- Carga eléctrica. Cuantización Lei de Coulomb Traballo Campo Electrostático Potencial Electrostático 6

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "1.- Carga eléctrica. Cuantización Lei de Coulomb Traballo Campo Electrostático Potencial Electrostático 6"

Transcript

1 CMPO ELECTROSTÁTICO 1.- Carga eléctrica. Cuantización 1.1. Tipo de carga:.- Lei de Coulomb Traballo Enerxía Potencial Electrotática Campo Electrotático Potencial Electrotático Relación entre potencial e traballo Teorema de Gau plicación da lei de Gau Conductor Campo eléctrico nunha cavidade do conductor Efera conductora Condenadore Enerxía electrotática 1 1

2 CMPO ELECTROSTÁTICO 1.- Carga eléctrica. Cuantización carga eléctrica é unha propiedade ue preenta a materia, pero a úa natureza é decoñecida. Exiten dúa clae de carga eléctrica: negativa e poitiva (introducido polo científico e etadita. Franklin, arredor do 1750, o convenio de ue o vidrio recibía carga poitiva (+) cuando e frotaba cun pano de eda, aduiriendo éta carga negativa (-). Eta carga etán ligada á materia, cuxa partícula elementai on portadora da cantidade de electricidade mái peuena coñecida. nivel microcópico, a carga elemental negativa conidérae a do electrón e a poitiva a do protón. carga do electrón é igual á carga do protón en valor aboluto. Como a materia etá formada por átomo e ete por electrón, protón e neutrón, a carga de caluera corpo obtene por exceo ou defecto de electrón; polo tanto, a carga de caluera corpo é múltiplo enteiro da carga do electrón. unidade de carga no S.I. é o culombio, Non e conidera a carga do electrón xa ue eta é moi peuena. carga total dun itema illado, é dicir, a uma de poitiva e negativa, é unha magnitude ue e conerva. Eta conervación eténdee a todo o univero, aínda ue non haxa evidencia experimental obre ela. Eta upoición pódee realizar, xa ue e houbee un deeuilibrio, por moi peueno ue foe en porcentaxe, a forza eléctrica ería moi grande e o univero non ería etable. Por exemplo, e na lonxitude dun brazo houbee un 1% mái de electrón ue de protón, a forza de repulión ería uficiente para levantar un peo igual ao da Terra Tipo de carga: Carga libre: on carga ue coa partícula aociada poden realizar deprazamento macrocópico. O eu movemento orixinan a corrente eléctrica de condución. ete tipo correponden: a) Electrón libre do metai. b) O electrón e o ión, no baleiro ou no gae aí como dentro de certo ólido non metálico. c) O ión na diolución de ale inorgánica e de ale fundida. d) O plama Carga ligada: on carga unida á partícula ue forman parte da etrutura material do ólido. Non poden realizar, por tanto, mái ue deprazamento da orde da ditancia interatómica, pero dan lugar ao fenómeno da polarización eléctrica polo eu deprazamento relativo de conxunto Ditribución de carga: Son auela carga ue teñen dimenión. Hai tre tipo de ditribución: a) Ditribución lineal: carga ditribuída nun fío; defínee denidade lineal de carga l d m = e a cantidade de carga no fio de longitude l era: = mdl dl 0 b) Ditribución uperficial: carga ditribuída obre unha uperficie; defínee denidade uperficial de carga d S v = e a cantidade de carga na uperficie era: = v d d 0

3 CMPO ELECTROSTÁTICO c) Ditribución volúmica: carga ditribuída nun volume; defínee denidade volúmica de carga d t = dv.- Lei de Coulomb e a cantidade de carga no volumen V era: = En 1730 o francé Charle Du Fay demotrou ue o corpo cargado interaccionan entre í. Poto ue a forza eléctrica é unha forza a ditancia entre carga, cabe eperar ue dependa do invero da ditancia ao cadrado como na lei de Newton dá gravitación univeral. Eta imetría foi uxerida por Daniel ernoulli en Tamen, por imetría, cabe eperar ue a forza eléctrica dependa do producto dá dúa carga ue interaccionan. confirmación de eta hipótee foi realizada por Charle ugutin de Coulomb ue enunción a lei en 1786 depoi de medir, cunha balanza de torión, a forza entre peuena efera cargada. É unha lei experimental: 0 V t dv Dada dúa carga puntuai i e j fixa, en ituación etática, eparada por unha ditancia r, Coulomb obervou ue a forza ue exerce i obre j é proporcional ao produto da carga e inveramente proporcional ao cadrado da ditancia; matemáticamente: i j F = K tr ij rij 1 K é unha contante de proporcionalidade ue no S.I. vale K = 4rf e é unha contante ue depende do medio e denomínae contante dieléctrica do medio. Se o medio é o baleiro k vale: K = S.I. Se i j < 0, é dicir i ou j negativa, a expreión da forza é opota ao vector de poición ue une i con j; nete cao die ue a forza é de atracción i j i j Fij =-K tr ij = K (- ij) tr rij rij tr F Se i j > 0, é dicir, i e j on amba poitiva ou amba negativa, a forza ten o memo entido ue o vector de poición ue une i con j; entón die ue a forza é de repulión. tr F lei de Coulomb verifica a lei de acción e reacción de Newton Fij =- Fji xa ue tr ij =- tr ji Se temo unha ditribución de carga puntuai, a forza ue e exerce obre unha carga é a uma da forza ue exerce cada carga por eparado, é dicir, a lei de Coulomb verifica o principio de uperpoición. Ito é certo e o medio é lineal. F i = / F ji = F 1i + F i +... (Eta lei foi obtida anteriormente por Cavendih, pero nunca a publicou) j 3

4 CMPO ELECTROSTÁTICO 3.- Traballo forza exercida por unha carga i obre unha carga j ue etea ituada a unha ditancia r vén dada pola lei de Coulomb i j F ij = K tr ij rij Ten imetría eférica, é dicir, a carga i exerce a mema forza obre a carga j ituada en caluera punto da efera de radio r, e é non direccional -non ten función trigonométrica-. En conecuencia, a forza electrotática é unha forza conervativa. Entón, o traballo para levar unha carga j dede un punto a outro, baixo a acción da forza eléctrica exercida pola carga i, é independente do camiño ue una o dou punto. Por ea razón e elixen dúa efera concéntrica coa carga i, e ue paen polo punto e. traxectoria elixida é a eguinte: Qi j F Dede o punto eguindo o radio até o punto C, e dede C até pola uperficie eférica. O traballo para levar a carga j dede o punto até o punto é igual á uma do traballo para levar a carga dede até C e dede C até. W, = W,C + W C, O traballo para levar a carga j dende o punto C até o punto é nulo, porue a forza e o camiño percorrido on perpendiculare (a forza é de dirección radial e o camiño percorrido é tanxente á uperficie). W, = W,C = C C i C j F $ dl = i k r tr $ dl = j k r dr = K i j : -1 D r tr e dl on paralelo C i j i j W, = K r - K r Poden dare ditinta opción no valor do traballo, egundo exan o igno da carga a) i j >0 1) Se r <r & r 1 > r 1 & W, >0 traballo realizado polo propio campo ) Se r >r & r 1 < r 1 & W, <0 traballo realizado en contra do campo 4

5 CMPO ELECTROSTÁTICO b) i j <0 1) Se r <r & r 1 > r 1 & W, <0 traballo realizado en contra do campo ) Se r >r & r 1 < r 1 & W, >0 traballo realizado polo propio campo 3.1.-Enerxía Potencial Electrotática Como a forza electrotática é conervativa, deriva dun campo ecalar a travé do gradiente. F =-grd U e o traballo vén dado por W, = du F $ dl =- grdu $ dl =- $ dl =-U dr =-(U - U ) O campo ecalar U ten unidade de enerxía e denomínae Enerxía Potencial Electrotática. O traballo para levar unha carga j dede o punto até outro é igual a meno a variación da enerxía potencial electrotática. Para calcular a enerxía electrotática nun punto do epazo, temo ue elixir unha orixe de enerxía. O punto de referencia é o infinito, ao ue lle aignamo valor cero da enerxía electrotática. Si = 3 & U = 0 i j i j W, = K r - K =-(U r - U ) i j i j K 3 - K =-(U r - 0) i j U = K r uperficie de nivel da enerxía electrotática on efera concéntrica coa carga. 4.- Campo Electrotático magnitude activa ue crea o campo electrotático é a carga. Caluera carga orixina unha perturbación en todo o punto do epazo ue a rodea. Eta perturbación pone de manifeto cando ao colocar unha carga-tetemuña nun punto do epazo, obre ela aparece unha forza ue vén dada pola Lei de Coulomb i j F ij = K tr ij rij Definimo Intenidade de campo eléctrico como o cociente entre a forza ue exerce a carga obre a carga-tetemuña, é o valor da carga-tetemuña F,o E = lim 0"0 o 5

6 CMPO ELECTROSTÁTICO Eta definición é valida para todo tipo de carga, ditribución de carga ou puntuai. Se temo ditribución de carga, teremo ue eliminar caluera ditorión ue altere a ditribución de carga orixinai; por ea razón introducimo o límite. Se conideramo carga puntuai E = o K r o tr = K t r r O campo eléctrico repreenta en cada punto unha propiedade local aociada a dito punto.unha vez conocido o campo nun punto non neceitamo aber uen no orixina para calcular a forza obre unha carga u outra propiedade relacionada co campo. O Campo eléctrico é un campo vectorial etacionario ue non depende do tempo. o colocar unha carga nun punto aparece de forma inmediata o campo, e ao uitala deaparece. Como a magnitude activa é un ecalar a liña de campo electrotático on aberta. liña de campo on a traxectoria ue eguirían a partícula poitiva e e abandonaen libremente á influencia da forza do campo. a b Liña de campo eléctrico dunha carga negativa (a) e dunha poitiva (b) Liña de campo eléctrico dunha carga poitiva e dunha negativa 5.- Potencial Electrotático O campo electrotático é un campo conervativo, ten imetría eférica (caluera punto dunha efera ten o memo módulo de campo), e é non direccional (na expreión do campo non aparecen función trigonométrica); polo tanto, verifica ue dv E =-grd V =-, V campo ecalar dr e a circulación entre dou punto é independente do camiño elixido para unilo. Definimo variación de potencial como: TV =- E $ dl diferenza de potencial entre dou punto é igual á circulación do campo eléctrico entre ee dou punto cambiado de igno. Para unha carga puntual TV =- E $ dl =- K r t r $ dr = K r - K r 6

7 CMPO ELECTROSTÁTICO Para calcular o potencial nun punto, temo ue elixir unha orixe de potenciai. O punto de referencia é o infinito, ao ue lle aignamo valor cero do potencial electrotático. Si / 3 r " 3 V=Kr e V = 0 Se a carga é poitiva, o potencial é poitivo; e a carga é negativa, o potencial é negativo. uperficie euipotenciai on efera concéntrica coa carga, e o campo eléctrico diríxee empre cara a potenciai decrecente. liña de campo electrotático on perpendiculare a uperficie euipotenciai. V3 V V1 V1 V V3 V1 > V > V3 V1 1 V 1 V Relación entre potencial e traballo W, = F $ dl = E $ dl = E $ dl = ]-TV g =- ^ V - V) h W, = ]V - V g = V diferenza de potencial entre dou punto pódee definir tamén como o traballo para levar a unidade de carga poitiva entre ee dou punto. 6.- Teorema de Gau Imo calcular o fluxo do campo eléctrico a travé dunha uperficie fechada ue engloba unha carga puntual. Imo coniderar unha uperficie d, o flujo a travé dea uperficie definee como dz = E $ d e repreenta o número de liña de campo ue atravea un elemento de uperficie normal o campo. Subtituindo a expreión do campo eléctrico dz = K rt $ d = K d co a r r d coa é a proxección do vector uperficie na dirección de r, e repreenta a uperficie efectiva ue e oberva dede o punto onde e encontra a carga. 7

8 CMPO ELECTROSTÁTICO Definimo ángulo ólido, como o ángulo baixo o ue e ve a uperficie d coa, como O fluxo a travé da uperficie d, erá dx = d co a r 1 dz = dx 4rf O fluxo total ue atavea unha uperficie fechada é a uma do fluxo elementai φ = E d = 1 4πε O ángulo ólido baixo o ue e ve a uperficie é o memo para caluera uperficie fechada, por io eliximo como uperficie de referencia unha efera. O ángulo ólido baixo o ue e ve unha efera é 4r φ = E d O fluxo neto non depende da forma da uperficie fechada, e tampouco de como ete ditribuida a carga. Se fóra da uperficie fechada temo unha carga, eta inflúe no fluxo? repota é ue non, porue a liña de campo eléctrico entran pero tamén aen, e o fluxo neto ería cero. Ω = ε dω plicación da lei de Gau lei de Gau permíteno calcular o campo eléctrico creado por carga ue teñan imetría, por exemplo unha efera. expreión anteriore on válida para unha carga puntual, pero etendémola a ditribución de carga. Ito é poible pola lei de Gau. a) Para unha efera con ditribución uniforme de carga con r > R Como uperficie gauiana excollemo unha efera concentrica a efera cargada φ = E d = E d coα = E d = E d = E = E4πr Por razón de imetría o campo eléctrico é normal a uperficie gauiana e con modulo contante en todo eu punto 8

9 CMPO ELECTROSTÁTICO plicando a lei de Gau, z = f = E 4rr E = 4rfr = K r O campo eléctrico creado por unha ditribución eférica uniforme de carga é igual ao creado por unha carga puntual ituada no centro da efera. con r < R O procedemento é o memo ue no cao anterior, coa diferenza de ue a carga non é a total do corpo, enón a parte comprendida até r z = f G = E 4rr, G = t V G = t 3 4 rr 3 carga de Gau, carga contida dentro da uperficie de Gau t 3 4 rr 3 f tr = E 4rr & E = 3f Dentro da efera, o campo eléctrico medra linealmente. b) Para un plano infinito con ditribución uperficial de carga Por imetría o exite compoñente do campo na dirección perpendicular ao plano. Como uperficie de Gau conideramo un cilindro cuxo eixe é perpendicular ao plano. Poto ue a bae etan a mema ditancia do plano, a inteidade do campo eléctrico é a mema. U = U S1 + U S + U SL U S1 = E $ d = E S S1 U S = E $ d = E S S U SL = $ d = 0 E = S E SL U = E S + E S = E S plicando o teorema de Gau v S v E S = f & E = f Na práctica á lamina on finita e o campo coniderae contante e perpendicular no punto centrai e, ue e atopan a unha ditancia peuena comparada con eu tamaño. 9

10 CMPO ELECTROSTÁTICO 7.- Conductor Definimo condutor en ituación etática a unha uperficie euipotencial, é dicir, unha uperficie con igual potencial. Como o campo eléctrico dentro do condutor é cero, aplicandoa lei de Gau a unha uperficie fechada dentro do condutor obtemo ue a carga é cero. Un condutor cargado en ituación etática non ten carga dentro do condutor; polo tanto, onde e atopa a carga? repota é ue a carga atópae ditribuída pola uperficie, onde exiten forte forza ue lle impiden abandonala, porue non on completamente libre. Como o campo deriva do potencial a travé do gradiente, a liña de campo on perpendiculare á uperficie euipotencial e polo tanto perpendicular á uperficie do condutor. Se o campo eléctrico tivee unha compoñente tanxente á uperficie exerceríae unha forza obre a carga e eta moveríane, non endo unha ituación etática. plicando a lei de Gau podemo calcular o campo eléctrico creado en punto próximo á uperficie do condutor. Tomemo como uperficie gauiana un cilindro ue e atopa metade dentro do condutor e metade fóra. Hai unha contribución ao fluxo total do campo eléctrico oamente do lado da carga ue e encontra na uperficie. $ d = f Q E & $ d = E d = E S E E y d on paralelo E e contante carga contida na uperficie de Gau é Q = v S E S = v S v f & E = f Preión exercida pola forza electrotática obre unha carga nun condutor. v v v E = ES + ER & f n = n + ER & ER = n f f F v v P = F = Q E = vs = S S f f v P = f No cao dun condutor ue teña unha punta, a úa uperficie é moi peuena e polo tanto a denidade uperficial de carga é grande; ito orixina unha preión obre a carga moi grande, aí como un campo eléctrico inteno, podendo orixinare unha forte ionización do medio ue rodea o conductor. De aí ue o pararraio teñan punta Campo eléctrico nunha cavidade do conductor Non hai campo eléctrico no condutor; pero, ue ucede na cavidade?. Demotraremo ue e a cavidade etá baleira, non hai campo no eu interior caluera ue exa a forma da cavidade do condutor. Conideremo unha uperficie gauiana ue peche a cavidade pero ue e atopa en 10

11 CMPO ELECTROSTÁTICO todo punto dentro do material conductor. En todo punto da uperficie gauiana o campo é cero e, polo tanto, non hai fluxo a travé da uperficie e a carga total é cero. Pero pode ocorrer ue haxa a mema cantidade de carga poitiva ue negativa. Tal ituación non pode er excluída por medio da lei de Gau, pero imo ver ue non é poible. Imaxinemo agora un camiño ue cruce a cavidade ao longo dunha liña de campo ue nace dunha carga poitiva e morre nunha negativa, e ue retorne ao punto de partida a travé do condutor. circulación do campo dentro do condutor é cero, poto ue o campo é cero, e como a circulación do campo ao longo de caluera liña fechada é cero (hai ue lembrar ue o campo eléctrico é conervativo), a circulación dentro da cavidade ten ue er cero, e entón non pode haber campo dentro dunha cavidade baleira nin carga na uperficie interna. Queda demotrado, poi, ue e unha cavidade etá completamente encerrada por un conductor, ningunha ditribución etática de carga no exterior pode producir campo no interior. Ito explica o principio de blindaxe dun euipo eléctrico, ue e conegue ao ubicalo dentro dunha caixa metálica. O memo razoamento poden er utilizado para demotrar ue ningunha ditribución etática de carga no interior dun condutor fechado pode producir campo no exterior e eta conetado a terra. blindaxe funciona no dou entido. a) r < R 7..- Efera conductora O campo eléctrico é cero, por definición de condutor b) r > R U = E $ d = E d coa = E d = E d por imetría coa = 1 é E e contante en todolo punto da efera plicando a lei de Gau, U = f = E 4r r E = 4rf r = K r unha efera condutora compórtae igual ca unha carga puntual en punto fóra da efera c) Potencial da efera condutora Como a efera condutora e comporta como unha carga puntual en punto exteriore a ela, o potencial virá dado polo potencial creado por unha carga puntual. Na uperficie do condutor o eu valor calcúlae ubtituíndo o valor de r polo radio d) Efera condutora Temo dúa efera condutora, cada unha cun radio diferente, ue e cargan a potenciai diferente. Que ocorre cando e unen mediante un fío condutor de capacidade deprezable? 11

12 CMPO ELECTROSTÁTICO carga inicial do itema erá a uma da dúa carga. o unire mediante o fío, a dúa efera condutora convértene nunha oa, polo ue oamente pode haber unha uperficie euipotencial. Para coneguir ito ten ue haber unha reditribución de carga no condutore, e hai tranferencia de carga dunha efera a outra para ue o potenciai de amba efera exan iguai. carga final é igual á inicial Condenadore Un condenador é un itema de dou condutore en etado de influencia total, é dicir, a liña de campo ue aen dun condutor morren no outro. Un condutor ten carga +Q e o outro carga -Q. O condenadore poden er de vario tipo egundo a úa forma xeométrica. Veremo o condenador plano. Polo teorema de Gau $ d = f Q E Q v S v E $ d = E d = E S & E S = S f = f & E = f diferenza de potencial entre placa ven dado por d v TV =- E $ dl = E dl = E d = l 0 f d Definimo capacidade dun condenador ao cociente entre a carga e a diferenza de potencial Q v C = = TV v S f S = f d d unidade o faradio F 8.- Enerxía electrotática Calculemo o enerxía necearia para aumentar en d a carga 1 do condenador, e dicir, para tranportar a carga -d dende a placa 1 a. O traballo ven dado pola expreión W = V polo, tanto o traballa para levar a carga -d e dw = d ( ) ( V ) = d. V carga dun condenador eta relacionado co potencial = CV d = Cd V O traballo e polo tanto a enerxía para cargar o condenador ven dado por dw = C.d V. V = du U = 1 CV Valido para cal uer condenador. capacidade dun condenador plano e 1

13 CMPO ELECTROSTÁTICO C = εs d exitencia de carga na armadura do condenador ten como conecuencia a preencia dun campo eléctrico en todo o epazo entre a placa, podemo penar polo tanto ue a enerxía electrotática eta aociada a ete campo e ditribuíe no epazo dende eta o campo. U = 1 εs d E d = 1 εe Sd O volume do condenador e Sd, polo tanto, a denidade de enerxía e proporcional ao campo electrotático. U = 1 εe 13

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA íica P.A.U. ÓPTICA ÓPTICA INTRODUCIÓN MÉTODO. En xeral: Debúxae un equema co raio. Compárae o reultado do cálculo co equema. 2. No problema de lente: Trázae un raio paralelo ao eixe óptico que ao chegar

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Problemas y cuestiones de electromagnetismo Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado).

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02b. Magnetismo

Exercicios de Física 02b. Magnetismo Exercicios de Física 02b. Magnetismo Problemas 1. Determinar el radio de la órbita descrita por un protón que penetra perpendicularmente a un campo magnético uniforme de 10-2 T, después de haber sido acelerado

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAAU (LOXSE) Xuño 2002 PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted Tema 4 Magnetismo 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted 4-2 Lei de Lorentz. Definición de B. Movemento dunha carga nun campo magnético. 4-3 Forza exercida sobre unha corrente rectilínea 4-4 Lei de Biot

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Indución electromagnética

Indución electromagnética Indución electromagnética 1 Indución electromagnética 1. EXPERIECIA DE FARADAY E HERY. A experiencia de Oersted (1820) demostrou que unha corrente eléctrica crea ao seu redor un campo magnético. Como consecuencia

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA PAU SETEMBRO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2006

PAAU (LOXSE) Setembro 2006 PAAU (LOXSE) Setembro 2006 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA PAU SETEMBRO 014 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 9 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 16-17 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2016. A nave espacial Discovery,

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome: DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2013 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BAC 27/01/2007

FISICA 2º BAC 27/01/2007 POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2015 FÍSICA

PAU XUÑO 2015 FÍSICA PAU XUÑO 2015 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)

Διαβάστε περισσότερα

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAU Setembro 2010 FÍSICA PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

PAAU (LOXSE) Setembro 2009 PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

Educación secundaria a distancia para persoas adultas. Natureza

Educación secundaria a distancia para persoas adultas. Natureza Educación secundaria a distancia para persoas adultas 4B Natureza Máquinas e produtos 4B NATUREZA MÁQUINAS E PRODUTOS Autor do Módulo 4B: Máquinas e produtos José Hermógenes Cobas Gamallo Coordinación

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 15-16 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2004

PAAU (LOXSE) Setembro 2004 PAAU (LOXSE) Setembro 004 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou

Διαβάστε περισσότερα

Física e Química 4º ESO

Física e Química 4º ESO Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

PAU XUÑO 2011 FÍSICA PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

PAAU (LOXSE) Xuño 2006 PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 01. Gravitación

Exercicios de Física 01. Gravitación Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Propiedades eléctricas

Tema 3. Propiedades eléctricas Tema 3. Propiedades eléctricas 1.Condución eléctrica 1.1 Lei de Ohm Unha das máis importantes características eléctricas dun material sólido é a facilidade coa que transmite unha corrente eléctrica. A

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

PAU XUÑO 2010 FÍSICA PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03b. Ondas

Exercicios de Física 03b. Ondas Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A

Διαβάστε περισσότερα

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

DINAMICA DE TRASLACION

DINAMICA DE TRASLACION DINAMICA DE TRASLACION 1.-CINEMATICA ELEMENTOS DO MOVEMENTO: Móvil, Sistema de Referencia e Traxectoria MAGNITUDES CINEMATICAS: - Vector de Posición: r= xi + yj + zk - Vector desplazamento: r= xi + yj

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 06 Código: 6 MATEMÁTICAS II (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio = 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03a. Vibracións

Exercicios de Física 03a. Vibracións Exercicios de Física 03a. Vibracións Problemas 1. No sistema da figura, un corpo de 2 kg móvese a 3 m/s sobre un plano horizontal. a) Determina a velocidade do corpo ó comprimirse 10 cm o resorte. b) Cal

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::... Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00 26/11/99 1. Unha polea de 5 cm de radio leva enrolada unha corda da cal pende un corpo de 20 g, sendo o momento da inercia da polea 2.10-5 kg.m -2. Calcular: a) a aceleración do corpo; b) a enería cinética

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 FÍSICA

PAU XUÑO 2016 FÍSICA PAU XUÑO 2016 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 04. Óptica

Exercicios de Física 04. Óptica Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)

Διαβάστε περισσότερα

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA

Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

Tema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2

Tema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2 Tema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.2 Características dun circuíto de corrente

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso

Διαβάστε περισσότερα

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense Se presentan tres procedementos diferentes nos que coas medidas realizadas

Διαβάστε περισσότερα

1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3

1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! Óptica xeométrica! Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 1.- Evolución das ideas acerca da natureza da luz! 2 2.- Óptica xeométrica! 2 2.1.- Principio de Fermat. Camiño óptico! 3 2.2.- Reflexión e refracción. Leis de Snell! 3 2.3.- Laminas plano-paralelas! 4

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Puntuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 puntos, eercicio = 3 puntos, eercicio

Διαβάστε περισσότερα

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular. EXAMEN 1ª AVALIACION FISICA 2º BACHARELATO PROBLEMAS 1. Unha pelota de 2 kg de masa esbara polo tellado que forma un ángulo de 30º coa horizontal e, cando chega ó extremo, queda en libertade cunha velocidade

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)). 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos

Διαβάστε περισσότερα