Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 6 ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ- ΡΗΤΑ- ΓΝΩΜΙΚΑ. << Εκείνο που κάνει το ανθρώπινο

Transcript

1 Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 6 Ψ Υ Χ Α Γ Ω Γ Ι Α ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ ΑΡΙΘΜΟΣ 250 ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ- ΑΡΙΘΜΟΣ 250- ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. Μερικές φορές είναι κουραστική(γεν.). 2. Περιοχή της αλµατίας. 3. Υποµονετικοί αλλά και πείσµονες (καθ).- Λιµάνι της Υεµένης. 4. Σπασµένη ιτιά- Οτιδήποτε λειτουργεί ή χρησιµεύει ως µέτρο. 5. Μασούρια, καρούλια- Πρώτο συνθετικό Αµερικανικής µεγαλούπολης. 6. Ιταλός και αυτός (µε άρθρο). 7. Κεντρικά στην Πράγα- Όµοια σύµφωνα. 8. Κατάρτια, άρµπουρα- Μεγάλη έχει ο καθένας για τον εαυτό του. 9. Έχει ευχάριστη και όµορφη εµφάνιση. 10. Πατέρας του Ιάσονα (γεν.)- Η µυθική Κολχίδα. ΚΑΘΕΤΑ: 1. Αποτελούν πρόσθετη µορφή αµοιβής. 2. Μεγάλος Ιταλός ποιητής. 3. Ολόκληρο- Συχνά την αναπολούν οι µεγάλοι(γεν.) 4. Αυτό στρώναµε παλιά στη σάλα του σπιτιού µας (αντίστροφα) 5. Βυζαντινή µουσική νότα- Μερικά είναι δηλητηριώδη (γεν.) 6. Χρονικός σύνδεσµος- Μουσική νότα- Αρχαίος θεός των Αιγυπτίων. 7. Κλάδος της Ιατρικής, που εξετάζει την ανατοµία της µύτης. 8. Ένας επιστήµονας Σηµείο της αριθµητικής. 9. Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών- Έχουν το µέλλον µπροστά τους. 10. Θεοβάδιστο όρος- Βασική λειτουργία του οργανισµού µας. ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡ. ΟΥΖΟΥΝΗΣ ΛΥΣΗ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟΥ- ΑΡΙΘΜΟΣ 249- ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΑ.- 2. ΙΡΑΚ- ΝΟΥΠΕ.- 3. ΛΑΝΟ- ΛΙΝΗ.- 4. ΙΒΑΝ- ΑΛΕΑ.- 5. ΠΙ- ΡΟ- ΙΤΟ.- 6. ΠΑΡΜΑ- ΜΟΡΣ.- 7. ΟΙΝΟΙ.- 8. ΚΟΥΣ- ΥΛΙΚΑ.- 9. Ο ΜΑΤΕΣΙΣ ΙΟΝ- ΑΤΑΡ.- ΚΑΘΕΤΑ: 1. ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΙ.- 2. ΑΡΑΒΙΑ- ΟΜΟ.- 3. ΝΑΝΑ- ΡΟΥΑΝ.- 4. ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ.- 5. ΡΑΝ- ΕΑ.- 6. ΙΝΩ- ΟΥΣ.- 7. ΜΟΝΑ- ΜΙΛΙΑ.- 8. ΕΥΗΛΙΟ- ΙΣΤ.- 9. ΝΠ- ΚΟΡΤΕ ΑΕΝΑΟΣ- ΑΑΡ.- ΓΙΑ ΠΙΟΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ; ( ΑΠΑΝΤΗΣΗ) Ενρίκο Καρούζο ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ; ( ΑΠΆΝΤΗΣΗ) 6 Χιλιόµετρα ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ- ΡΗΤΑ- ΓΝΩΜΙΚΑ << Εκείνο που κάνει το ανθρώπινο µεγαλείο να είναι µεγάλο, είναι πως ο άνθρωπος ηµπορεί να συναισθάνεται την αθλιότητά του>>. Μέγας Αθανάσιος << Η παροχή συµβουλών έχει το καλό πως ευχαριστεί εκείνον που τις δίνει, χωρίς µα υποχρεώνει σε τίποτα εκείνον που τις ακούει>>. << Ο καλός φοβάται το ψέµα. Ο κακός την αλήθεια >>. << εν µπορείς να κάνεις τίποτε περισσότερο από το καθήκον σου, αλλά και δεν πρέπει ποτέ να κάνεις τίποτε λιγότερο απ αυτό >> << Ο µορφωµένος αγαπά να µαθαίνει. Ο ηµιµαθής να διδάσκει >>. << Ο κακός δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί ποτέ εκείνους που τον εξαπάτησαν. Ο επιπόλαιος, εύκολα και συγχωρεί και ξεχνά εύκολα. Ο φρόνιµος συγχωρεί αλλά δεν ξεχνά τα ονόµατά τους >> << Τα λάθη είναι ανθρώπινα και συγχωρούνται. Όταν όµως ρίχνεις όλα σου τα λάθη σε όλους του άλλους τότε γίνονται ασυγχώρητα >>. << Όταν συγχωρείς δεν αλλάζεις το παρελθόν, αλλά σίγουρα µεταβάλεις το µέλλον >>. ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ; Ελληνοαµερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηµατογράφου. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σε µικρή ηλικία µετανάστευσε στην Αµερική. Άρχισε την σταδιοδροµία του ως ηθοποιός ( ). Τη δεκαετία του 1940 ξεκίνησε να ανεβάζει παραστάσεις στο Μπρόντγουέι. Ορισµένες από αυτές, όπως << Ο θάνατος του εµποράκου>> και << Λεωφορείο ο πόθος>> και άλλα έργα του Τένεσι Ουίλιαµς, στα οποία εµβάθυνε, άφησαν εποχή. Βοήθησε τον Λι Στράσµπεργκ να ιδρύσει το << ACKTORS STOUDIO>>, το εργαστήρι ηθοποιών που δίδασκε την περίφηµη µέθοδο, µια έµπνευση του Στράσµπεργκ βασισµένη πάνω στη θεωρία του Ρώσου ηθοποιού και σκηνοθέτη Κ. Στανισλάφσκι. Οι διδαχές της µεθόδου επηρέασαν, σε διάφορους βαθµούς, όλες τις επερχόµενες γενιές Αµερικανών ηθοποιών και µαζί µε τον Στράσµπεργκ θεωρούνται διαµορφωτές της υποκριτικής τέχνης στις ΗΠΑ. Παράλληλα άρχισε τη σταδιοδροµία του ως σκηνοθέτης του κινηµατογράφου. Παρά τις αρκετές µεταφορές θεατρικών, έκανε καθαρό κινηµατογράφο που δε νόθευσε µε θεατρικότητα, αν και θα ήταν εύκολο. Υπήρξε εξαίρετος στη διδασκαλία των ηθοποιών για τους ρόλους του. Κέρδισε δυο Όσκαρ σκηνοθεσίας και ένα για το σύνολο του έργου του καθώς και τρεις βραβεύσεις στο Φεστιβάλ Βενετίας. Ωστόσο, ανέτρεψε τη δηµόσια εικόνα του αµετάκλητα, όταν, την περίοδο του µακαρθισµού, κατέδωσε στη Επιτροπή Αντιαµερικανικών Ενεργειών κοµµουνιστές συντρόφους του καθώς και όσους ήταν φιλελευθέρων πεποιθήσεων. Η πράξη του αυτή κατέστρεψε στην κυριολεξία τη ζωή πολλών συναδέλφων του στο Χόλυγουντ και καθιέρωσε τον ίδιο στη συνείδηση του κοινού ως καταδότη, αφήνοντας τα σηµαντικά καλλιτεχνικά επιτεύγµατά του σε δεύτερη µοίρα. Έργα που σκηνοθέτησε είναι: << Πανικός στους δρόµους>>, <<Λεωφορείο ο πόθος>>, << Βίβα Ζαπάτα>>, << Το λιµάνι της αγωνίας>>, << Ανατολικά της Εδέµ>>, << Αµέρικα, Αµέρικα>> και πολλά άλλα. Γεννήθηκε το 1909 και πέθανε το Για ποιον πρόκειται; Διαιρέσεις στα αδιαίρετα Όσους αιώνες του καιρού, όσα κι αν πέπλα τα ουρανού ο νους µου ξεδιπλώσει,δε βρίσκω αρχή και τέλος τους. αλλά παντού κόσµο γρικώ µ αχούς, παλµούς, ανάσες. Εδώ φωνές µικρών παιδιών, εκεί αγέρα βουητά, σύννεφα. Πούλιες µακρινές κι άστρα χαράζοντας τροχιές. Άσωτη µέσ στον άσωτο τον ουρανό και τον καιρό η πλάση ολοζώντανος πίνακας δίχως πλαίσιο σκιρτάει αδιάκοπα. Ήλιοι, αστέρια, αστερισµοί, πλανήτες, γαλαξίες, κοµήτες σαν τις µέλισσες στον κήπο φτερουγίζοντας, νέφη, πετρώµατα,γιαλοί, βουνά, ποτάµια, ωκεανοί, κάµποι και δάση θαλερά. Άπειροι, άγρυπνοι φρουροί τις βάρδιες τους ατέλειωτα αλλάζοντάς τες, διαιρούν σε σύνορα και ορίζοντές του ουρανού τις άναρχες και άληχτες διαστάσεις. Το φως της µέρας το λαµπρό, της νύχτας το σκοτάδι, τα νυφικά της ροδαυγής, του δειλινού τα πέπλα, του Μάη τ άνθη και οι ευωδιές, ο λίβας του καλοκαιριού, τα µολυβένια σύννεφα και του χιονιά το πάπλωµα, π όταν πεδιάδες και βουνά κοιµούνται τα σκεπάζει, κόβουν σε µέρες, εποχές κι αιώνες ατελείωτους το χρόνο τον αγέραστο. Τα σύνορα τα αµέτρητα στο βάθος του άπειρου ουρανού κι οι εποχές, που άπαυτα αλλάζουν χρωµατίζοντας το διάβα του άδυτου καιρού, εδώ κι ε κεί σα κάτοπτρα τη σκέψη, τις αισθήσεις µας τις ξεστρατίζουν, τις διαθλούν να µην πετούν στ αλαργινά µέσ στον αδιάστατο ουρανό, µέσ στον ατέρµονο καιρό, µη δεν αντέξουν τα φτερά στις αχανείς διαστάσεις. Θανάσης Μητάδης Από τη συλλογή << Ηαπουσία της σιγής>>

2 Έγραψε ο Αργέστης: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Γρ. ΤΥΠΑΔΗΣ Συντ/χος Συµβολαιογράφος Θεσσαλονίκη τηλ Γράµµα σ ένα φίλο απ τα παλιά Αγαπητέ φίλε, Εύχοµαι το γράµµα µου να σε βρει γερό και χαρούµενο.- Έχουµε χρόνια και ζαµάνια να επικοινωνήσουµε, να θυµηθούµε τα παλιά.- Τότε µικρός ακόµα που ήσουν έκανες ένα σωρό δουλειές, αλλά και αταξίες.- Η µητέρα σου σ έστελνε να πάρεις νερό µε τα γκιούµια από τη σιούρκα που είχε καλό νερό, αλλά επειδή η σιούρκα δεν έτρεχε πολύ νερό και αργούσες να γεµίσεις, πήγαινες στον τσεσµέ, στο σιατραβάνι, που ήταν στον Κασλά, εκεί κοντά στο σηµερινό δηµαρχείο, γιατί εκεί το νερό ήταν µπόλικο, έπινες δε και λίγο νερό µε τον µαστραπά που ήταν δεµένος µε αλυσίδα.- Τα καλοκαίρια όταν µάζευαν τα καπνά έκανες συµφωνία µε τον πατέρα σου, για να ραµµατιάζεις, να σου δίνει µια δραχµή τη ραµµάτα.-έτσι έβγαζες ένα καλό χαρτζιλίκι για να αγοράσεις µέντες από το ζαχαροπλαστείο του Θωµάκη ή κανένα σιµίτι από τον φούρνο του Τεγούση.- Δεν πήγαινες όµως να ξεβοτανίσεις τα ρασάτια στις κοπάνες για τα καπνά που είχατε στον αυλαγά.- Στα παιχνίδια ήσουν ο πρώτος. Έπαιζες από όλα. Έβγαζες από παλιά, άχρηστα, µικρά βαρέλια τα στεφάνια τους και µε ένα χοντρό σύρµα έκανες το γκιλιµάτσιε, γύριζες δε µ αυτό ώρες ολόκληρες στη γειτονιά. Μάζευες από τους χασάπηδες τα σίκια,στα µεγάλα δε τα σίκια, ειδικά στη ζιάγκα, έβαζες στο κοίλωµά της πίσσα ή κερί για να βαραίνει περισσότερο και να στέκεται όπως εσύ ήθελες όταν έπαιζες µε τα άλλα παιδιά και καζαντούσες τις περισσότερες φορές, γι αυτό είχες τα περισσότερα σίκια από όλους της παρέας, έπαιζες δε πάντοτε µε πάρσιµο(όταν κέρδιζες τα σίκια των αλλων τα έπαιρνες εσύ).- Όταν µεγάλωσες λίγο και πήγες στο Δηµοτικό, κάθε άνοιξη και φθινόπωρο που φυσούσε αεράκι, έκανες ωραίες λιτάσκιες µε σταυρωτά καλάµια και χρωµατιστές λαδόκολλες, τις κολλούσες µε τσιρίσι που έπαιρνες από τον γείτονά σας τον τσαγκάρη. Σπάγκο για να πετάξει η λιτάσκα έπαιρνες από την αποθήκη σας κανένα κουβάρι η µερικούς τσιλέδες από τα καπνά, που έµεναν µετά το στέγνωµα στις λιάστρες και το παστάλιασµα και το ντέγκιασµά τους τον χειµώνα.- Πολύ επιδέξιος ήσουν στο κυνήγι σπουργιτιών. Στη µεγάλη γκορτσιά που ήταν στην αυλή του παλιού Γυµνασίου, φώλιαζαν πολλά σπουργίτια. Πήγαινες από κάτω, έβαζες καρσιάνι ένα σπουργίτι και µε την πρώτη το σκότωνες, γερό νισιάνι. Σκότωνες βέβαια καµιά γκάλια η κανένα κιρκινέζι. Για την τσιαπαρόσκα πήγαινες στο ουρµάνι και έκοβες ένα δίχαλο κλαδί ιτιάς.-δίπλα από τη γκορτσιά ήταν ένα µικρό κατηφορικό αυλάκι` αυτό το χειµώνα πάγωνε κι εσύ έκανες γλίστρα σ όλη την έκτασή του.-επιδέξιος ήσουν και µε την σφουρτσιέλκα, την έριχνες στο τσιµεντένιο πεζοδρόµιο και ενώ περιστρέφονταν την έπαιρνες στην παλάµη και µερικές φορές από την παλάµη στον αντίχειρά σου κοντά στο νύχι όπου στριφογύριζε για αρκετά δευτερόλεπτα.- Μια µέρα η µητέρα σου γκιζερούσε και πλαλούσε στους δρόµους, σε σοκάκια, σε ούλτσες, να σε βρεί γιατί είχες πολλές ώρες που έφυγες από το σπίτι. Ένας φίλος σου όµως που την είδε να σε ψάχνει, αλλά ήξερε ότι εσύ ήσουν στο ποτάµι και κολυµπούσες στη σκάλκη, έτρεξε και σε ειδοποίησε ότι η µητέρα σου σε χαλεύει. Εσύ αρχίνησες να κουσεύεις, να κουσεύεις για να πάς στο σπίτι σου πρίν πάει η µητέρα σου, ώσπου να φτάσεις όµως είχες µπα λντίσει.στο σπίτι η µητέρα σου σε περίµενε, σε έδωσε ένα γερό σουλτάν µερεµέτ που χάθηκες τόσες ώρες, ενώ αυτή είχε µπα λντίσει να σε χαλεύει.- Τα καλοκαίρια, µετά το βραδινό παιχνίδι, το κρυφτό, το νάπτε όπως το λέγαµε στη γειτονιά µας, όταν νύχτωνε καλά, όλη η παρέα σου, µε αρχηγό εσένα, κατεβαίνατε εφοδιασµένοι ο καθένας µε ένα παλιό καπέλο η τραγιάσκα, στον µεγάλο λάκκο, στον Τουσλή µαχαλά,που κατέληγε στους µπαχτσέδες,που ήταν γεµάτος µε βατσινιές, βατόµουρα και τσάπουρνα. Στους θάµνους αυτούς φώλιαζαν σµήνη από γκελπαράδες. Μπαίνατε µέσα στους θάµνους φωνάζατε τραγουδιστά: γλέλ παρά, γκέλ παρά, κουνούσατε τους θάµνους, τα ζω φια αυτά τρόµαζαν και βγαίναν από τις φωλιές τους και εσείς µε µια κίνηση του καπέλου µαζεύατε αρκετά` τα κολλούσατε µε λίγο σάλιο στο πρόσωπο, στη µύτη, στα αυτιά, στα µάγουλα, στο πηγούνι και γινόσασταν, στο σκοτάδι, σαν φαντάσµατα, τα δε παιδάκια τρόµαζαν όταν σας βλέπανε και εσείς γελούσατε.- Μέσα στις βατσινιές ήταν και τσαπουρνιές, θάµνοι, είχαν ένα γκρίζο καρπό στο µέγεθος ρεβιθιού, στυφό στη γεύση, όταν έτρωγες µερικά τσάπουρνα στούπωνε ο σου.- Η µητέρα σου έλεγε πως όταν ήσουν µωρό, δεν ήθελες να σε βάζουν στη σαρµανίτσα να κοιµηθείς, όλο στην αγκαλιά ήθελες, αλλά αυτή σου έδινε πολύ λίγο µάκο και κοιµόσουν του καλού καιρού για ώρες και έτσι εκείνη ήσυχη έκανε τις δουλειές του σπιτιού.- Για την παλιαπούλια πρωτοστατούσες.-έπαιρνες όλη την παρέα, κατεβαίνατε στους µπαχτσέδες, µαζεύατε ό,τι αγκάθια βρίσκατε και τα συγκεντρώνατε σε ασφαλές οικόπεδο ηυπόστεγο, ώστε να µη τα κλέψει η παρέα από την άλλη γειτονιά.- Έκοβες δε κρυφά ή νύχτα στα γρήγορα ένα ξερό ψηλό ίσιο δέντρο για ντάλι, βάδιζες δε από τη µεζιά για να µη φαίνονται οι πατηµασιές σου, το οποίο έµπαινε σε µια τρύπα βάθους µισού µέτρου, στο κέντρο της αλάνας που θα γινόταν η παλιαπούλια, και γύρω-γύρω του θα στοιβάζονταν τα αγκάθια και αρκετά τσουβάλι µε άχυρο για να ανάψει εύκολα.-έκανες τα αυτοσχέδια πυροτεχνήµατα: ποντικάκια, γκίρ-γκιά,σιούφια κτλ. Μόλις άναβε η φωτιά µεγάλοι και µικροί χόρευαν γύρω από τη φωτιά, ρίχνανε οι µεγάλοι τις πιστολιές και τα χειροποίητα βεγγαλικά.- Όταν έσβηνε η φωτιά, όλη η οικογένειά σου και οι συγγενείς σας µαζεύονταν στο σπίτι να φάτε τα νόστιµα φαγητά και να κάνετε το ΧΑΣΚΑ.-Εσύ σε µικρή ηλικία δεν ήθελες να χάψεις το αυγό για να µη σπάσει κανένα δοντάκι σου, η µητέρα σου όµως έβαζε στην κλωστή του κλώστη άσπρο χαλβά από τον χαλβατζή τον Αλή και στην προσπάθειά σου να τον χάψεις πασαλειφόταν το πρόσωπό σου µε χαλβά.- Την επόµενη µέρα, την Καθαρή Δευτέρα, η µητέρα σου αφού καθάριζε όλα τα κατσαρολικά και τα µπακιρένια, έβραζε µετά στο µπακράτσι ή στο µικρό καζάνι το αρασαράς για τη νηστεία.-εσένα δεν σ άρεζε, αλλά όταν έβαζε στο βαθύ πιάτο, στην κούπα σου, µια στρώση καρύδια, ζάχαρη και κανέλα, τότε το χλαπάτιαζες όλο.- Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 7 Όταν η µητέρα σου έψηνε τους σπόρους καφέ στο ντουλάπι, µετά το ψήσιµό τους, τους έδινε σε σένα, µεγάλο αγόρι πια, να τους στουµπίσεις µε δύναµη στο ντουµπέκι µέχρι να γίνουν ψιλή σκόνη, εσύ τους στούµπιζες δυνατά και όλη η αυλή µοσχοβολούσε φρεσκοψηµένον καφέ.-από το γουρούνι που σφάζατε τον ΆηΣπυρίδωνα δεν χόρταινες να τρως τα κεφτεδάκια που έκανε η µητέρα σου και τα έψηνε ο πατέρας σου στα κάρβουνα` ήταν πολύ νόστιµα γιατί η µητέρα σου έβαζε εκτός από το αλατοπίπερο, ρίγανι, τσιουµπρίτσα και µακεδονίσι. Τα κεφτεδάκια σ άρεζαν και µε το µακάλο. Ηθελες δε να κάνουν για σένα από το δέρµα του γουρουνιού ένα ζευγάρι πίντσες µε µεγάλα κορδόνια, σαν σανδάλια` τα φορούσες και καµάρωνες σαν αρχαίος Έλληνας.- Ευχαριστιόσουν να σκοτώνεις, σε µπάρες, ζιάµπες και κανέναν µπάκακα, µε πέτρες ή µε τη σφενδόνα.-τις γκουστερίτσες τις έπιανες από την ουρά και τις πετούσες στον αέρα µακριά.-τις ζιέλκες όµως τις προστάτευες, τις έπαιρνες στην αυλή σας και τις τά ζες τρυφερό χορταράκι.- Όταν µε την παρέα σου κλέβατε λάχανα από τους µπαχτσέδες τον χει- µώνα ή µισίρκες και πεπόνια σεκέρκες το καλοκαίρι και σας κυνηγούσε ο νταργάτης, κρυβόσασταν στις µπιστιριές για να µη σας βρεί.- Τα κόλεντα έβγαινες µε την παρέα σου µεσάνυχτα προς ανήµερα των Χριστουγέννων µε τον τορβά στον ώµο και έψαλνες το Χριστός γεννάται σε αρκετά σπίτια, κτυπούσες δυνατά µε την τοπούσκα τις ξύλινες αυλόπορτες ή εξώθυρες των σπιτιών µέχρι να βγεί η νοικοκυρά να σας δώσει κάστανα,καρύδια,σούρουβα,ξυλοκέρατα(που όταν τα έτρωγες πονούσαν τα ούλα σου), από τα συγγενικά δε σπίτια περίµενες να σε δώσουν και µια πούπκα.- Στο φα ήσουν εκλεκτικός.-δεν έτρωγες το µπουρανί, ούτε το καρκαλέτσι.- Ετρωγες όµως τραχανόπιτα µε τζιµπιρίνγκες` το πρω ήθελες µπιανίτσα µε ξυνό γιαούρτι ή παπάρα µε πρόβειο γάλα.- Αδυναµία σου ήταν τα λουκάνικα.ξεκρεµούσες από τα κρεµασµένα σε καρφιά στις γκρεντιές του υπογείου, λουκάνικα και παρακαλούσες τη µητέρα σου να τα τηγανίσει µε αυγά στο σαχανάκι και για σαλάτα ήθελες λάχανο αρµιά.-.το καλοκαίρι η αδυναµία σου ήταν τα πεπόνια σεκέρκες.-από τα γλυκά προτιµούσες τους σαλιάρους πασπαλειµένους µε χοντρή ζάχαρη.- Μέσα στο σπίτι τον χειµώνα φορούσες τερλίκια ή καλτσούνια για να έχεις ζεστά τα πόδια.-στα χιόνια δεν έβγαινες πολύ γιατί φοβόσουν ότι από το πολύ κρύο, από τον χιονιά, θα έβγαζες στα δάχτυλα µπαζτραβίτσες.-χαιρόσουν πολύ όµως όταν χιόνιζε αρκετό πυκνό, χοντρό χιόνι σαν παρτάλια, λαπαβίτσες.- Δεκαπεντάχρονο αγόρι έγινες µπράτιµος στο γάµο του ξαδέλφου σου, ο οποίος πήρε πολύ καλό τράχωµα. Καµάρωνες περισσότερο από τον γαµπρό, µε το καινούργιο κοστούµι, σαν γύφτικο σκεπάρι` µε την µεσάλα διπλω- µένη στη µέση κρατούσες στο χέρι ένα µπουκάλι µε τσίπουρο, δεν εβαλες γουλιά στο στόµα σου, µόνον κερνούσες τους καλεσµένους.- Η µητέρα σου µια φορά τη βδοµάδα άναβε µε τσάκανα και ροσκάδια τον φούρνο που είχατε στην αυλή, για να ψήσει ψωµί.- Από το τελευταίο ψωµίζυµάρι που είχε στην σκεπασµένη µε το πισκίρι πινακότα, έκοβε ένα κοµ- µάτι, το έβαζε πάνω στη ζιάρη, αυτό σε λίγα λεπτά της ώρας ψηνόταν και φούσκωνε` έβαζε τότε µέσα κασέρι ή φρέσκο βούτυρο µε ζάχαρη. Ήταν η νοστιµότατη φουρνουτάρα, η πρόδροµος του πινερλί.- Έκανε επίσης νόστιµες πιτουλίτσες στο τηγάνι.- Στο σάτσι έψηνε την πίτα σε µεγάλο σινί,σε βαθύ δε ταψί έψηνε στο σάτσι κόκορα µε πατάτες. Τον χειµώνα µαγείρευε όρθα µε αρµιά, εφάρ- µοζε τη συνταγή που έλεγε: κότα πίτα τον Γενάρη, κόκορα τον Αλωνάρη.- Τα φαγητά τα φύλαγε στο κρεµασµένο φανάρι για να µη µπορεί να τα πλησιάσει, να τα φάει ο µατσιαρόκος.- Όταν η αυλή σας γέµιζε χώµατα και χόρτα, έπαιρνε το φουκάλι και φουκαλούσε όλη την αυλή να λάµπει από καθαριότητα.- Η µητέρα σου έλεγε συχνά στον πατέρα σου:τρώς πολύ, θα σε έρθει κανένας νταµπλάς, µη τα λιγουρεύεσαι όλα και τα χλαπατιάζεις. Φάε και λίγη µαµαλίγκα η κατσαµάκι που κάνουν καλό στην πίεση.- Ο πατέρας σου όταν κουβαλούσε µε τον αραµπά τα γεννήµατα(σιτάρι, καλαµπόκι κτλ) από το αλώνι στην αποθήκη του σπιτιού σας, τα µετρούσε πριν τα βάλει στο αµπάρι, µε το σινίκι για να ξέρει πόση ήταν η σοδειά και αν καζάντησε αρκετά.- Ένα µεγάλο Σάββατο µπήκες στην κουζίνα και από το πανέρι, τη µαλάθα, που είχε βάλει η µητέρα σου τα κόκκινα αυγά για το Πάσχα, έπαιρνες έναένα τα δοκίµαζες, τα τσούγκριζες, για να βρείς το πιο γερό αυγό ώστε µε αυτό να µπορείς να νικήσεις τους φίλους σου στο τσούγκρισµα, αλλά δεν το βρήκες` έτσι έσπασες αρκετά µέχρι που µπήκε η µητέρα σου στην κουζίνα, είδε τη ζηµιά και έφαγες το ξύλο της χρονιάς σου.έβαλε µετά άλλα αυγά να βάψει αλλά δεν πέτυχε η βαφή, µερικά δεν είχαν κόκκινο χρώµα, αλλά τσίκµαβο.- Στη ροδάνη το Πάσχα δεν ανέβαινες γιατί έλεγες ότι αντραλίζεσαι.- Θυµάσαι τι κλάµα έριξες όταν µια µεγάλη βδοµάδα ήλθε στο σπίτι σας ο χασάπης για να σφάξει το µανάρι σου, που σού είχε φέρει ο νονός σου για το Πάσχα. Το αγαπούσες πολύ, το τά ζες σταφίδες και στραγάλια.- Το αγκάλιασες, έκλαιγες και δεν άφησες τον χασάπη να το σφάξει. Ετσι ο πατέρας σου αγόρασε άλλο αρνί για τη σούβλα του Πάσχα.- Όταν µεγάλωσες αρκετά ανέβαινες στο λιακωτό του σπιτιού σας και έκανες χάζι µε το ηλιοβασίλεµα, έβλεπες δε τα βουνά του Γράµµου και της Αλβανίας.- Ο λέλεκας έρχεται κάθε άνοιξη όπως παλιά; Κάνει τη φωλιά του στο τηλεγραφόξυλο της γειτονιάς;.- Τι κάνει ο γείτονάς σας ο Θανάσης; Καλός άνθρωπος, αλλά είχε πολλά χού α, όλο τσαλίµια και τερτίπια ήταν.-έλεγε ότι µπιζέρισα από αυτή τη ζωή, δεν έχει χα ρι.-για έναν δε γνωστό του από τον Βαρόσι µαχαλά, έλεγε, επειδή δεν τον χώνευε,: αυτός είναι µπίτ χα βάνι, ντουβάρι, ζουλάπι,µπονταλάς και κάτι τέτοια.- Θυµάσαι τον γείτονά σας το γεροντοπαλίκαρο, που όταν τον ρώτησε ο πατερας σου: γιατί δεν παντρεύτηκες; Εκείνος είπε: δεν παντρεύτηκα από µουκαετιά, ήµουν πολύ µούκα Αρκετά σε ζάλισα µε τα παλιά. Στους δικούς σου τα δέοντα.- Χαιρετισµούς στους παλιούς φίλους µας.- Σε χαιρετώ Ο φίλος σου Θεσσαλονίκη Φλεβάρης 2012

3 KO I N Ω N I K A Ω Ρ Ε Ε Σ Στην Ορεστίδα Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 8 ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ Καραγιάννη Δέσποινα 1000 Του συζύγου, πατέρα και παππού Γεωργίου Καραγιάννη Παπαδηµητρίου Πέτρος 180 Του πατρός αυτού Διοµήδη Πισιώτης Αγαθοκλής Για το παρεκκλήσι της Οδηγήτριας Λεωνίδας Πισιώτης 300 Καραγεωργίου Αθηνά 100 Του συζύγου της Αλεξάνδρου Νίκας Νικόλαος 100 Του πατρός του Γεωργίου Οικ. Κυρατζή Γεωργίου 100 Της αδελφής αυτών Βέττας Ζήκου Κυρατζή Οικ.Τεζαψίδη 50 Της αδελφής αυτών Βέττας Ζήκου Κυρατζή Καραµπέρης Ευάγγελος 100 Ευθαλίας Σαµαρά Λιόκου Παρασκευή 100 Του συζ. Κων/νου του πατρός Παντελή και των πεθερικών Νικολάου και Ευανθίας Παπα ωάννου Ισµήνη 50 Δηµητρίου Παπα ωάννου Οικ.Παπαναγνώστου Παναγιώτη 50 Δηµητρίου Παπα ωάννου Οικ.Μίχου Νικολάου 50 Δηµητρίου Παπα ωάννου Οικ.Παπαναγνώστου Λαζάρου 25 Δηµητρίου Παπα ωάννου Οικ.Κλέαρχου& Δηµητρίου Σαρρή 50 Δέσποινας Σαρρή Οικ.Κων/νου Μαγκατσά 50 Δέσποινας Σαρρή Σίδέρης Ιωαννίδης 50 Πασχάλη Ρούσσου Καραµπέρης Ανδρέας 50 Ευθαλίας Σαµαρά Ντουµενοπούλου Άρτεµη 200 Λιθοξο δου Καραφώτη Δέσποινα 200 Χατζαρίδου Ερµιόνη 120 Κυρατζή Αθηνά 100 Της αδελφής µου Κλαίρης Μιχαήλ Σαράντη Παυλίνα 130$ Σύλλογος Ιεροψαλτών Καστοριάς 50 Εµµανουήλ Αθανασόπουλου Τσιάγγου Ιωάννα 20 Ειρήνης Παπαδοπούλου Ηλίας Μιχαήλ 100 Της Μητρός αυτού Κλαίρης Οικ. Ανδρέα Παπανικολάου 50 Θεολογίας Παπανικολάου Οικ. Θωµά Παπανικολάου 50 Θεολογίας Παπανικολάου Ελευθερία Κατσέλα 50 Δηµητρίου Κατσέλα Ελευθερία Φωτιάδη 50 Ιωάννη Φωτιάδη Θεόδωρου Καριντζαίδη 50 Ιωάννη Φωτιάδη Ελευθερία Φωτιάδη 40 Ιωάννη Φωτιάδη Αθηνά Καραγεωργίου 50 Ιωάννη Κασκίτση - Οικογ. Κων/νου Μάργα και η Ιωάννα Μάργα, στη µνήµη της µητέρας τους Ελένης, που απεβίωσε στις 20 Ιανουαρίου 2012, (Θες/κη) 150,00 -Οικ. Αντωνιάδη Παναγιώτη, στη µνήµη του αδελφού τους Θωµά Αντωνιάδη, 50,00 -Λιλίτσης Χρήστος ( ράµα), στη µνήµη της συζύγου του Αθανασίας 50,00 Ο Μέγας Θεός, να τους αναπαύει Ιωάννης Χρήστου Ουζούνης, 100,00 Στην εφηµερίδα Ελευθεριάδης Κων/νος,Κεπαπτσόγλου Σοφία, Μπουρτγανού-Κεπαπτσόγλου Βίκη,Καραγεωργίου Κ. Ιωάννης,Γιάντσος Φώτιος,Αγγελίδης Ρόδης,Καραφώτης Αργύριος,Σπυρίδης Παναγιώτης, Ηλιάδου Στεφανία, Σπυριδάκης Ιωάννης,Λιβανίδης Ιωάννης, Κεφαλά Μαλτέζου και Κεφαλά Καραγεώργη (Αθήνα), Γουδής ηµήτριος, Τσολάκης Φώτιος,Τσολάκη Καρακώστα Νεφέλη (Θες/κη), Σταθόπουλος Παύλος (Θες/κη), Καρακώστας Χρήστος (Θες/κη), Μητρούσης Ευάγγελος,Μητρούση κων/να (Αλεξανδρούπολη), Μητρόπουλος Γεώργιος (Θες/κη), ήµου Θεόδωρος, Γιαννούσης Σωτήριος,Μητρούσης Ιάσων, Μπελονάκη Αφροδίτη,Οικονοµίδης Λεωνίδας,Γουδής Βασίλειος, ηµητρίου Ιωάννης, Μήρτσιος ηµήτριος (Καστοριά), Μήρτσιος Παναγιώτης, Σιάπκας Γεώργιος (Αθήνα), Σιάπκας Κοσµάς (Αδελαϊδα), Αθανασιάδης Χρήστος,Αντωνιάδης Παναγιώτης, Σπυρόπουλος Αναστάσιος (Καστοριά), Τυπάδη άφνη (Καστοριά), Λιόκος ηµήτριος. ωρητές για την έκδοση του βιβλίου Ιστορίας Η Μακεδονία κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας από την Ερευνητική Οµάδα Ιστορικών ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΤΩΧΩΝ ΕΤΟΥΣ 2011 Το έτος 2011 το φιλόπτωχο ταµείο του Ιερού Ναού µας εισέπραξε από δωρεές και διένειµε ,54 Ευρώ σε άπορους αδελφούς µας, για : Υποτροφίες και ενίσχυση φοιτητών Στήριξη µαθητών αγορά σχολικών ειδών 700 Εφάπαξ επίδοµα 3ου και 4ου παιδιού 600 Αγορά φαρµάκων Αγορά και διανοµή τροφίµων Χριστ. Πάσχα Προσφορά υλικών πρώτης ανάγκης 5.255,54 ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ ,54 ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ ,70 ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ,16 Η τοπική µας εκκλησία στήριξε και ενίσχυσε (κατά το µέτρο του δυνατού) κάθε άνθρωπο που χτύπησε την πόρτα της και χρειάσθηκε τη βοήθεια της, εξυπηρετήθηκαν εκατοντάδες περιπτώσεις Ο ανθρώπινος πόνος είναι υπόθεση όλων µας, γι αυτό: - Ενηµερώστε την εκκλησία όταν αντιληφθείτε ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια. - Ενισχύστε από το περίσσευµα σας το έργο της αγάπης. Εκ της Επιτροπής Φιλοπτώχου Χατσέρας Ιωάν. ηµήτριος, Αβραµίδης Βασίλειος,Κώτση Σοφία, Μαγγιλιώτης Κοσµάς,Σικαβίτσας Νικόλαος(Μελβούρνη), Βουίτσης Παναγιώτης,Πισιώτης Αριστ. Κων/νος (Αθήνα), Ράκκου Ιωάννης (ΗΠΑ),Κυργιάννης Γεωργίου Στέργιος (Λάρισα),Παπαδόπουλος Η. Κων/νος (Θες/κη), Πληκαδίτης Αθανάσιος,Τσολάκης Φώτιος,Τσιάγγος Θωµάς,Σιδερά Ευαγγελία,Κωνσταντινίδης Σταύρος,Παπαγεωργίου Ευγενία, ράσκας Μιχαήλ,Φιλίππου Ιωάννης,Σµυρνιού-Παπαθανασίου Βιολέτα, Τάµπας Κων/νος (Μόντρεαλ),Τσαούσης ηµήτριος, Μήλιος Σωκράτης (Θες/κη), Αδάµ Κων/νος, Τσουκνίδας Σωκράτης (Αθήνα), ούµας Θ. Βασίλειος (ΗΠΑ), Μαγγιλιώτης Π. Χρήστος (Θες/κη),Παπασταύρου Χρυσόστοµος, Νικηφορίδης Λάζαρος, Βασιλείου-Ρούντες Νίκη (Μελβούρνη), Γιδάς Γεώργιος, Καραφώτη Ευδοξία, Πισιώτης Αριστ. Χρήστος (Αθήνα), Ουζούνης Χρ.Ιωάννης, Πολυξένη και Μαριάνθη Ζαχαριάδου (Θες/κη) Θερµές-θερµές ευχαριστίες

4 ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΠΙΕΣΕΩΣ Δηµήτριος Ι. Χατσέρας Καθηγητής Καρδιολογίας Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 9 Όπως είναι γνωστόν, όλα τα όργανα του ανθρωπίνου σώµατος διατηρούνται εις την ζωήν τρεφόµενα υπό των αγγείων, τα οποία προσάγουν τις απαραίτητες ύλες για τον µεταβολισµόν. Το αίµα κυκλοφορεί στα αγγεία, υποκείµενο στους νόµους της δυναµικής, διατηρώντας εντός αυτών ένα όριον πιέσεως, τόσο στο χαµηλό επίπεδο όσο και στο υψηλό. Το χαµηλό επίπεδο της πιέσεως του αίµατος εντός των αγγείων χαρακτηρίζεται ως η ελαχίστη πίεσις, το δε µέγιστον ύψος χαρακτηρίζεται ως η µεγίστη. Κάθε συστολή της καρδιάς δίδει την µεγίστην πίεσιν, ενώ κάθε διαστολή διατηρεί την ελαχίστην. Εµελετήθησαν υπό των επιστηµόνων και προσδιορίστηκαν τα φυσιολογικά όρια και της µεγίστης και της ελαχίστης πιέσεως, τα οποία κυµαίνονται σε ορισµένα επίπεδα, εξαρτώµενα από την ηλικίαν και άλλους παράγοντες του ασθενούς. Όταν λέγοµεν υπερπίεσιν ή υπέρτασιν εννοούµεν την άνοδον εις επίπεδα ανώτερα των φυσιολογικών της αρτηριακής πιέσεως, είτε της µεγίστης είτε της ελαχίστης. Κατά την πρώτην διαπίστωσιν της αρτηριακής υπερπιέσεως, ουδεµίαν συνέπειαν ή υποκειµενικές αιτιάσεις έχοµεν επί του οργανισµού. Η συνεχής όµως διατήρησις αυτής συνεπάγεται µεγάλας και βαρείας βλάβας επί πολλών οργάνων, όπως της καρδίας, των νεφρών και ιδιαίτερα των αγγείων. Δια την διατήρησιν της αρτηριακής πιέσεως εις τα φυσιολογικά επίπεδα ο οργανισµός διαθέτει αντανακλαστικούς µηχανισµούς, οι οποίοι συντηρώνται δια επιδράσεως ενδογενών ορµονικών παραγόντων, των οποίων τα βασικά όργανα εντοπίζονται εις το καρδιοαγγειακόν σύστηµα και όχι µόνον. Αυτοί κυρίως διακρίνονται σε δύο οµάδες ηµιανεξαρτήτους. Αφ ενός ο νευρικός µηχανισµός δια του οποίου µέσω του συµπαθητικού συστήµατος µεταδίδονται ερεθίσµατα εκ του κεντρικού νευρικού συστήµατος εις το καρδιοαγγειακόν σύστηµα, αφ ετέρου ο χηµικός µηχανισµός δια του οποίου ενεργοποιείται ένας ορµονικός µηχανισµός (ρενίνη- αγγειοτενσίνη αλδοστερόνη), µε αποτέλεσµα την κατακράτηση του νατρίου από τον οργανισµό. Τελικώς οι δύο αυτοί µηχανισµοί αλληλοεπηρεάζονται µέσω του συµπαθητικού συστήµατος, το οποίον προκαλεί σπασµό των αρτηριών και έκκρισιν ρενίνης από την παρασπειραµατικήν συσκευήν, εδραζοµένην εις τους νεφρούς. Η υπερπίεση διαιρείται στην πρωτοπαθή ή ιδιοπαθή, η οποία αποτελεί το 80 έως και 85% των περιπτώσεων, και τη δευτεροπαθή. Ως ιδιοπαθής υπέρταση χαρακτηρίζεται ηυπέρταση ηοποία δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί σε σαφές αίτιον. Προσβάλλει εξ ίσου αµφότερα τα φύλα και κυρίως µεταξύ των ηλικιών Η αιτιολογία παραµένει ακόµη άγνωστη ενώ αναµφισβήτητη είναι η κληρονοµική επιβάρυνση. Εάν αµφότεροι οι γονείς πάσχουν εκ της νόσου, η συχνότης εµφανίσεως εις τα τέκνα είναι περίπου 50%. Εάν ένας γονεύς πάσχει, οι πιθανότητες εµφανίσεως είναι 30%. Συχνά η ιδιοπαθής υπέρταση ανευρίσκεται επί ατόµων ουδέν αιτιώνται αλλά ανευρίσκονται ως τυχαίον εύρηµα. Εις τα πρώιµα στάδια δεν είναι µονίµως ηυξηµένη αλλά ανέρχεται εις υψηλά επίπεδα υπό την επίδρασιν ερεθισµάτων, όπως το άγχος, η άσκησις, το ψύχος. Προ όντος του χρόνου ανευρίσκεται σταθερώς ανυψωµένη. Στα αρχικά στάδια εµφανίσεως της πιέσεως ουδέν υποκειµενικό αίσθηµα ή πόνος εµφανίζεται, γι αυτό και ξεγελιέται το άτοµο και επί µακρόν χρονικό διάστηµα αδιαφορεί και δεν συµβουλεύεται ιατρόν. Τα πρώιµα συµπτώµατα, τα οποία είναι δύσκολο να αποδοθούν εις την υπέρτασιν, είναι νευρικότης και ερεθιστότης, κόπωσις και α πνία. Βαθµιαίως κεφαλαλγία, ζάλη, διαταραχή µνήµης ως και αιµορραγίες βλενογόνων και δέρµατος. Οι επιπλοκές της υπερτάσεως που βραδύτερα έρχονται είναι: η υπερτασική καρδιοπάθεια, υπερτασική εγκεφαλοπάθεια, υπερτασική αµφιβληστροειδοπάθεια, υπερτασική νεφροπάθεια. Η εκτίµηση της βαρύτητος της υπερτάσεως γίνεται αναλόγως της επιβαρύνσεως την οποίαν επιφέρει επί της καρδίας, των νεφρών, του κεντρικού νευρικού συστήµατος και του αµφιβληστροειδούς. Το τελικό στάδιο εξελίξεως υπερτάσεως οιασδήποτε αιτιολογίας, πλην της οφειλοµένης σε στένωση του ισθµού της αορτής και σε πρωτοπαθή υπεραλδοστερωνισµόν, αποτελεί την κακοήθη υπέρταση. Κατά την κακοήθη υπέρταση παρατηρείται γενικευµένη νέκρωσις των αρτηριδίων, και ως εκ τούτου προσβολή όλων σχεδόν των ζωτικών οργάνων, κυρίως όµως των νεφρών, του εγκεφάλου, της καρδίας και του αµφιβληστροειδούς. Έτσι, κακοήθης υπέρταση εµφανίζεται ως γενικευµένη και ταχείας εξελίξεως αγγειίτις. Κατ αυτήν παρατηρείται µονίµως υψηλή η διαστολική πίεση µη επηρεαζόµενη εκ της κατακλίσεως. Κρίνοµε σκόπιµο να αναφέροµε επιγραµµατικώς τις δευτεροπαθείς υπερτάσεις, ώστε να έχοµε υπ όψιν ότι πλην της σοβαρότατης ιδιοπαθούς υπερτάσεως, την οποίαν, δυστυχώς, λόγω της αγνωσίας µας, δεν αξιολογούµε ακόµη δεόντως, υπάρχουν και άλλες παθολογικές υπερτάσεις µε σαφή αίτια. Τέτοιες υπερτάσεις όπου τα αίτια είναι γνωστά, είναι οι ακόλουθες: α) Νεφρογενείς β) Ενδοκρινείς 1) Χρονία πυελονεφρίτις 1) Φαιοχρωµοκύτωµα 2) Χρονία σπειραµατονεφρίτις 2) Νόσος Gushing 3) Οξεία σπειραµατονεφρίτις 3) Πρωτοπαθής αλδοστερωνισµός 4) Οξεία σωληναριακή νέκρωσις 4) Μεγαλοκαρδία 5) Διαβητική νεφροπάθεια 6) Στένωσις νεφρικής αορτής 7) Στένωσις ισθµού αορτής Λοιπ αί αιτίαι 8) Πολυκυστικός νεφρός 1) Όγκοι του εγκεφάλου 9) Νεφρασβέστωσις 2) Πολυκυθαιµία 10) ΤΒC νεφρού ( Φυµατίωση Νεφρού) 3) Υπερκινητικά σύνδροµα 11) Τοξιναιµία κυήσεως 12) Αµυλοείδωσις 13) Πολλαπλούν µυέλωµα Επειδή η ιδιοπαθής υπέρταση παρατηρείται συνήθως εις ηλικίας άνω των 40 ετών, πρέπει επί εµφανίσεως υπερτάσεως κάτω της ηλικίας αυτής, να προβαίνοµεν σε διεξοδικές έρευνες, δια τον λόγον ότι αυτή οφείλεται εις συγκεκριµένα παθολογικά αίτια, τα οποία χειρουργού- µενα ενίοτε επιφέρουν πλήρη ίασιν, όπως: 1) Η ετερόπλευρος νεφρική πάθησις, ιδία στένωσις νεφρικής αρτηρίας 2) Υπερλειτουργία φλοιού επινεφριδίων 3) Φαιχρωµοκύτωµα Προς τούτο επισηµαίνοµεν ότι η νόσος υπέρταση, ουδέποτε είναι ελαφρά νόσος, και χρήζει ενδελεχούς και διεξοδικής µελέτης, για να εφαρµοσθεί εγκαίρως και η κατάλληλη θεραπεία, ηοποία ποικίλει πολλαπλώς. Αυτό όµως που είναι πολύ σηµαντικό είναι ότι, η θεραπ εία πρέπει να αρχίζει πολύ ενωρίς, προτού αρχίσουν οι επιπλοκές και η καταστροφή του αγγειακού συστήµατος και των πολυτίµων οργάνων του οργανισµού ( π ροτού γίνει κακοήθης υπ έρταση). Η πίεση είναι γενική βλάβη του οργανισµού, που αρχίζει αβληχρά, χωρίς συµπτώµατα βαρέα. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι υποτιθέµενοι υγιείς δεν φροντίζουν για την έγκαιρον αντιµετώπιση της υπερτάσεως. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι υγιείς, άλλοι ξεγελιούνται διάγοντες µακαρίως, αδιαφορούντες επί µακρόν για την αντι- µετώπιση αυτού του τραγικού νοσήµατος, πιστεύοντες ότι όλη η σοβαρή αντιµετώπιση που συστήνεται από τους γιατρούς αποτελεί σχολαστική και ανώφελη ενασχόληση, που ίσως εξυπηρετεί άλλες κακοήθεις προοπτικές. Αυτό είναι το δράµα, καθόσον αυτή η καχύποπτος αντιµετώπιση και η αδιαφορία εκ της αγνωσίας του επικειµένου κακού αποτελούν την παρέκκλιση από την πρέπουσα αντιµετώπιση, µε πολύ κακές µελλοντικές συνέπειες. Συνιστού µ ε, λοιπόν, από ενωρίς έναρξη ελέγχου της πιέσεως, ιδίως στα άτοµα που υπάρχει κληρονοµική προ στορία. Επί διαπιστώσεως δε έγκαιρος καθορισµός του τύπου της υπερτάσεως και άµεσος εφαρµογή θεραπείας, συνεχής φαρµακευτική αντιµετώπιση, υπό την συστηµατική ιατρική παρακολούθηση.- Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Αγάπη στο Άργος Ορεστικό» ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ, ΤΑ ΑΡΓΙΤΟΠΟΥΛΑ,ΠΟΥ ΓΙΑ 4η ΧΡΟΝΙΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ. 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ,ΨΑΛΛΟΝΤΑΣ στους ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΥ Μας ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΠΟΥ Μας ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Ο Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Αγάπη στο Άργος Ορεστικό» ευχαριστεί θερµά -την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισµών Νοµού Καστοριάς για τη δωρεά των 100 ευρώ στη µνήµη του Χρήστου Ζουρνατζή. -Ευχαριστεί θερµά τον ανώνυµο κύριο Α.Α. για τη δωρεά των 50 ευρώ στη µνήµη του Χρήστου Ζουρνατζή. Ο Θεός ας αναπαύει την ψυχή του Φιλανθρωπικός Σύλλογος «Αγάπη στο Άργος Ορεστικό» Έφη Θεοχάρη

5 ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΑΝΑΡΓΕΙΑΚΟΣ γράφει ο Δηµήτρης Ναούµ Χωρίς αγωνιστικές δραστηριότητες εδώ και δυο µήνες ο Παναργειακός, µιας και τα τοπικά πρωταθλήµατα έπεσαν σε «χειµέρια νάρκη», λόγω των καιρικών συνθηκών. Σε παρατεταµένη διακοπή βρίσκονται τα πρωταθλήµατα ποδοσφαίρου στο νοµό µας, καθώς τα γήπεδα, λόγω των συνεχών χιονοπτώσεων αλλά και του ψύχους, προσφέρονται περισσότερο για χιονοπόλεµο ή παγοδροµίες και σε καµιά περίπτωση για ποδόσφαιρο. Ωστόσο, µπορεί οι κιτρινόµαυροι να µην έχουν αγωνιστεί µέσα το 2012 αλλά προσπαθούν µε κάθε τρόπο να είναι σε ετοιµότητα-κοµµάτι δύσκολο- ώστε να συνεχίσουν την πολύ καλή τους πορεία στο πρωτάθληµα της Α ΕΠΣ Καστοριάς και να κόψουν πρώτοι το νήµα στην κούρσα της κορυφής που θα τους δώσει και το εισιτήριο των µπαράζ, για να διεκδικήσουν την άνοδο στην Δ Εθνική. Αξίζει να σηµειώσουµε, ότι ο Παναργειακός κατά τη χειµερινή µεταγραφική περίοδο ενισχύθηκε µε την απόκτηση του Γιώργου Τσακ- µάκη από την Καστοριά, πρώην δικού µας παίχτη, όπως επίσης και µε την απόκτηση του Χρόνη Αθανασιάδη από τις «Ελπίδες» Μεσοποταµίας. Τέλος, πρέπει να σηµειώσουµε, ότι οι Αργίτες στις 30 Ιανουαρίου έκοψαν τη Βασιλόπιτά τους σε κεντρικό κατάστηµα του Άργους Ορεστικού, µέσα σε ενωτικό κλίµα. Τυχερός της βραδιάς ο ποδοσφαιριστής Ρεντιόν Χότζα, οοποίος βρήκε το φλουρί. Κατά την εκδήλωση πήρε το λόγο ο Πρόεδρος του Παναργειακού κ. Αθανάσιος Τζήµας, δίνοντας ευχές για υγεία αλλά και συνέχεια των επιτυχιών. ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΡΓΕΙΑΚΟΥ 16η αγωνιστική: Παναργειακός Οινόη 17η αγωνιστική: Κρόνος -Παναργειακός 18η αγωνιστική: Παναργειακός Βίτσι ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ( σε 15 αγωνιστικές) 1.- Παναργειακός Αµπελόκηποι Κορησός Οινόη Πεντάβρυσος Κρόνος Πολυκάρπη Νεστόριο Γραµµοχώρια Βίτσι Νταηλάκη Διποταµία 3 7.-Μαυροχώρι Ασπροκκλησιά 1 ΜΠΑΣΚΕΤ Α.Σ. ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ Μετά και τα τελευταία συνεχόµενα ατυχή αποτελέσµατα δυσκόλεψε ακόµη περισσότερο η υπόθεση παραµονής στην Γ Εθνική για τον ΑΣ Άργους Ορεστικού, οοποίος αντικατέστησε τον προπονητή και ενισχύθηκε µε παίχτες που ήταν παροπλισµένοι. Για τα καλά στην εντατική έχουν µπει οι Κυανόλευκοι, οι οποίοι υποστηρίζονται µε µάσκες οξυγόνου, καθώς, µετά και τα τελευταία άσχηµα αποτελέσµατα, βρίσκονται στην τελευταία θέση του βαθµολογικού πίνακα της Γ Εθνικής και η υπόθεση παραµονής στην κατηγορία µόνο εύκολη δεν είναι. Οι διοικούντες του Συλλόγου, µε τη συνδροµή και εξωδιοικητικών παραγόντων, προχώρησαν στην αντικατάσταση του προπονητή Γιώργου Σούλιου, µετά από δύο περίπου χρόνια που βρισκόταν στο τιµόνι της Οµάδας, τη θέση του οποίου πήρε ο γνώριµος στους µπασκετικούς κύκλους Γιάννης Δηµητριάδης,που επέστρεψε για µια νέα θητεία. Ωστόσο το Άργος Ορεστικό, σε µια προσπάθεια σωτηρίας, ενισχύθηκε µε παίχτες που όλο αυτό το χρονικό διάστηµα ήταν εκτός οµάδας για διάφορους λόγους και ελπίζει σε µια καλύτερη συνέχεια, ώστε να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση του βαθµολογικού πίνακα. Αξίζει να σηµειώσουµε, ότι οι Αργίτες παρά το γεγονός ότι έχουν πετύχει µόλις µία νίκη στο πρωτάθληµα, είναι ακόµα ζωντανοί στο κυνήγι της παραµονής, µιας και οι ανταγωνιστές του, λίγο πολύ, είναι στην ίδια µοίρα. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 8η ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ 14η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΉ 8η αγωνιστική: Αλεξάνδρεια Άργος Ορεστικό η αγωνιστική: Άργος Ορεστικό (είχε ρεπό) 10η αγωνιστική: Άργος Ορεστικό Αιγινιακός η αγωνιστική: Μεταµόρφωση Βόλου Άργος Ορεστικ η αγωνιστική: Αστέρας Λάρισας Άργος Ορεστικό η αγωνιστική: Άργος Ορεστικό Φίλιππος Βεροίας η αγωνιστική: Διόσκουροι Κοζάνης Άργος Ορεστικό ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΡΙΑ ΠΑΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ 15η αγωνιστική: Άργος Ορεστικό Ανατόλια 19/2/ η αγωνιστική: Γ.Σ. Βόλου Άργος Ορεστικό 4/3/2012 Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 10 17η αγωνιστική: Άργος Ορεστικό Ηρακλής Κοζάνη 18/3/2012 ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (σε 14 αγωνιστικές) 1ος Φίλιππος Βεροίας * 23 7ος Αστέρας Λάρισας 20 2ος Μεταµόρφωση Βόλου 23 8ος Διόσκουροι Κοζάνης* 17 3ος Φοίνικας Λάρισας 22 9ος Γ.Σ. Βόλου 15 4ος Αιγινιακός ος Ηρακλής Κοζάνης 21 10ος Αλεξάνδρεια 14 6ος Ανατόλια * 20 11ος Άργος Ορεστικό 14 (* µε αστερίσκο είναι οι οµάδες που έχουν κάνει στο Β γύρο ρεπό) Δηµήτριος Ναούµ Ο Μέγας Φώτιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ( 6 Φεβρουαρίου) στο Άργος Ορεστικό ( ). Φεβρουάριος 6. Του εν αγίοις πατρός ηµών Φωτίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, του οµολογητού. Γράφει ο Γιώργος Αλεξίου Σχολικός Σύµβουλος επί τιµή «Θνήσκων Φώτιος, ου ταράττοµαι λέγει, προς την τελευτήν, ων προητοιµασµένος». 1) Ο Βίος του ιερού Φωτίου (Κείµενο του «Ορθόδοξου Συναξαριστή»). «O Μέγας Φώτιος υπήρξε µία από τις µεγαλύτερες και λαµπρότερες µορφές της εκκλησιαστικής και της παγκόσµιας ιστορίας. Γεννήθηκε το 820 στην Κωνσταντινούπολη από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια, η οποία αγωνίσθηκε για την τιµή και την αποκατάσταση των αγίων εικόνων. O Φώτιος έκανε λαµπρές σπουδές και αρίστευσε στα γράµµατα και τις επιστήµες. Διακρίθηκε για την ευφυ α του, την πολυµέρεια και πολυµάθεια του, την ευθεία και αντικειµενική κρίση και το ήθος του χαρακτήρα. Στην αρχή υπηρέτησε και διέπρεψε σε ανώτατα πολιτικά αξιώµατα, όταν όµως ο Πατριάρχης Ιγνάτιος αποµακρύνθηκε από το θρόνο του µε βίαιο τρόπο, ο Φώτιος αποτέλεσε τη µόνη ελπίδα εξόδου της Εκκλησίας από την κρίση. Μέσα σε έξι ηµέρες χειροτονήθηκε «αθρόων» διάκονος πρεσβύτερος και επίσκοπος και έθεσε το αξίωµά του και τη ζωή του στην υπηρεσία της εκκλησίας. Αγωνίστηκε µε πάθος κατά των ποικιλώνυµων εχθρών της Εκκλησίας και ιδίως κατά των καινοτοµούντων παπικών, φθάνοντας ως και την καθαίρεσιν του Πάπα Νικολάου. Όµως, ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ ο Σοφός του στέρησε τον πατριαρχικό θρόνο κατά το έτος 886 και ο άγιος τελείωσε την πολυτάραχη ζωή του εξόριστος στην ιερά µονή των Αρµενιανών («άγνωστον που κειµένη». Θ.Η.Ε., τ. 12, στ. 27). Υπήρξε ένας εκ των µεγαλυτέρων εκκλησιαστικών συγγραφέων, συγγράψας έργα δογµατικά, αντιρρητικά, ερµηνευτικά, ηθικά, ασκητικά, καθώς και επιστολές, ύµνους. Για την όλη του παρουσία στην Εκκλησία εκλήθη «Μέγας». 2) Ο Βίος του αγίου Φωτίου (κείµενο απ το «Ωρολόγιον το Μέγα»). «Ο τρισµακάριος Ιεράρχης Φώτιος, ο µέγας και λαµπρότατος της Εκκλησίας πατήρ και διδάσκαλος, ο οµολογητής της πίστεως και ισαπόστολος, ήκµασεν εν τοις χρόνοις των αυτοκρατόρων Μιχαήλ υιού Θεοφίλου, Βασιλείου του Μακεδόνος και Λέοντος του υιού αυτού. Εγεννήθη εν Κωνσταντινουπόλει, όπου διέπρεψεν τα εις τα πρώτιστα των βασιλικών αξιωµάτων. Βίον ενάρετον και θεοφιλή αείποτε εξασκήσας, διό και αναβιβάζεται επί τον αποστολικόν και οικουµενικόν πατριαρχικόν θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως. Και οίους µεν αγώνας διήνυσεν ο τρισόλβιος υπέρ της ορθοδόξου πίστεως κατά µανιχαίων και εικονοµάχων και άλλων αιρετικών, οίας δε επιβουλάς και καταδροµάς υπέµεινεν εκ µέρους των λατινοφρόνων, ηλίκους δε διωγµούς και κακώσεις υπέστη, µακρόν άν είη λέγειν. Οσίως δε και ευαγγελικώς ποιµάνας την του Χριστού Εκκλησίαν, και τω ένθέρµω αυτού ζήλω πάσης ετεροδιδασκαλίας τα ζιζάνια εκριζώσας, εξεδήµησε προς Κύριον εν τη των αρµενιανών µονή, τη 6 Φεβρουαρίου 891». Όπως βλέπουµε στις παραπάνω δύο σύντοµες βιογραφίες του αγίου Φωτίου, ο εν λόγω Μέγας Πατριάρχης έζησε εξόριστος κατά τα πέντε τελευταία έτη της ζωής του, δηλαδή απ το 886 και µέχρι το 901 που ετελεύτησε, στην ιερά µονή των Αρµενιανών ή Αρµονιανών. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί και οι ερευνητές δεν συµφωνούν µεταξύ τους για το µέρος όπου ήταν κτισµένη αυτή η Μονή. Μερικοί λένε ότι βρισκόταν στην Αρµενία, άλλοι υποθέτουν ότι ήταν έξω απ τα τείχη της Κωνσταντινούπολης και αρκετοί υποστηρίζουν ότι βρισκόταν κοντά στο Αρµενοχώρι του Άργους Ορεστικού, και συγκεκριµένα στο σηµείο που είναι σήµερα κτισµένος ο ενοριακός ναός της Αγίας Παρασκευής της αναφερόµενης κωµόπολης. Σύµφωνα µε τους τελευταίους, η µονή των Αρµενιανών καταστράφηκε από τους Τούρκους το έτος 1385 και στη θέση της ανεγέρθηκε το λεγόµενο Τζουµά (Παρασκευής) Τζαµί. Το τζαµί αυτό κατεδαφίστηκε µερικώς απ τους Αργείτες κατά το έτος 1925 και στο µέρος του οικοδοµήθηκε ο υπάρχων λαµπρός ναός της Αγίας Παρασκευής, πολιούχου του Άργους Ορεστικού. Απολυτίκιον του αγίου Φωτίου Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαµπρὸς γενόµενος, Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγῆς προµαχών, τῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε µέγιστε, οὐ γὰρ αἱρέσεων δεινῶν, στηλιτεύεις τὴν ὀφρύν, Ἐώας τὸ θεῖον σέλας, τῆς Ἐκκλησίας λαµπρότης, ἣν διατηρεῖ Πάτερ ἄσειστον. ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Οι ευσεβείς κάτοικοι του Άργους Ορεστικού, έχοντας υπόψη τα προπαρατιθέµενα, ότι δηλαδή ο Μέγας Πατριάρχης Φώτιος έζησε µερικά χρόνια και απέθανε στην κωµόπολή τους, καλόν θα είναι και ψυχωφελές να κτίσουν έναν ιερό ναό επ ονόµατί του και να τιµούν αναλόγως τη µνήµη του. ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟ 470 τ.µ., άρτιο και δοµήσιµο, στο κέντρο στην οδό Γράµµου, κοντά στον Βρεφονηπιακό Σταθµό τηλ. Συλλόγου :

6 ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΥΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ Στις 30 Ιανουαρίου 2012, ηµέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών, η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης, στην αίθουσα εκδηλώσεών της, τίµησε τον συµπατριώτη µας οµότιµο καθηγητή Ιστορίας των Νεότερων Χρόνων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης Ιωάννη Σωτ.Κολιόπουλο, για την σηµαντική προσφορά του στην σπουδάζουσα νεολαία και την καθοριστική συµβολή του στην έρευνα και την ανάδειξη θεµάτων του µικρασιατικού και ποντιακού ελληνισµού. Στο έργο και την προσωπικότητα του τιµωµένου αναφέρθηκε ο οµότιµος καθηγητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήµιο Δυτικής Μακεδονίας Στάθης Πελαγίδης. Ο τιµηθείς καθηγητής Ιωάννης Κολιόπουλος, αφού ευχαρίστησε τα µέλη του Διοικητικού Συµβουλίου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης για τιµή που του έγινε, αναφέρθηκε στους Ποντίους, λέγοντας τα εξής: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ «Εγνώρισα τους Ποντίους σε χρόνους δίσεκτους. Ήµουν παιδί ακόµη όταν βρέθηκα θύµα µε θύτες τους Ποντίους. Ήταν τα τελευταία 2 χρόνια του Εµφυλίου Πολέµου όταν το χωριό µου, Βιτάνη, ανταρτοχώρι της περιοχής, δεχόταν τις επισκέψεις των Ποντίων οπλοφόρων του Άργους Ορεστικού, της Χρούπιστας. Οι επισκέψεις αυτές είχαν στόχο την ξύλευση του βελανιδοδάσους του χωριού. Έρχονταν λοιπόν οι Δεξιοί οπλισµένοι της Χρούπιστας στο χωριό και έκοβαν την περιουσία µας, ελεύθερα, χωρίς την παρέµβαση των αρχών. Κάποια δε µέρα ο πατέρας µου, οοποίος τότε υπηρετούσε στον εθνικό στρατό, συνάντησε κατά τη διάρκεια της ηµέρας έναν νεαρό της Χρούπιστας να κόβει ξύλα στα δάση µας. Στην ερώτηση γιατί κόβει ξύλα σε ξένο δάσος, απάντησε: «Διότι ο γιος της χήρας στην οποία ανήκει αυτό το δάσος είναι αντάρτης». Και ο πατέρας µου του είπε: «Έπρεπε να ξέρεις ότι η ίδια χήρα έχει έναν ακόµη γιο οοποίος είµαι εγώ. Τσακίσου από εδώ µην σε τσακίσω εγώ µε το τσεκούρι που κρατάς» και παίρνοντας το τσεκούρι του έρριξε τρεις ξυλιές στα πισινά. Αυτή ήταν η πρώτη σύγκρουση της οικογένειας µε τους Ποντίους της περιοχής, και η τελευταία βέβαια. Οι Πόντιοι συνέχισαν να κόβουν ξύλα, το χωριό µας παρέµεινε το ανταρτοχώρι της περιοχής, και χωρίς άλλες ρήξεις και ανατροπές, επέστρεψε ο πατέρας µου προς το τέλος του 1949 ύστερα από τέσσερα χρόνια υπηρεσίας στον εθνικό στρατό. Το επεισόδιο αυτό ήταν ένα από τα πολλά παρόµοια που διαδραµατίστηκαν στην περιοχή µας, στην Καστοριά, µε θύτες Ποντίους και θύµατα τους κατοίκους των διαφόρων χωριών, όπως το δικό µας, που είχε την ατυχία να ευρίσκεται στο δρόµο πολλών αρνητών της νοµιµότητας αλλά και όσων υπερασπίζονταν τη νοµιµότητα στην περιοχή αυτή. Πέρασαν µερικά χρόνια και εγνώρισα πάλι τους Ποντίους ως µαθητής στο 6/τάξιο Γυµνάσιο της εποχής στο Άργος Ορεστικό. Εκεί και πάλι, ένας Πόντιος συµµαθητής µου, αφού µε εδείξαξε τον Καζαντζίδη µε έκανε να παρατηρήσω τις «5 φυλές», όπως έλεγε, που κατοικούσαν στο Άργος Ορεστικό και διακρίνονταν οι µεταξύ τους διαφορές και οµοιότητες µε τους άλλους κατοίκους. Οι 5 φυλές ήσαν οι Πόντιοι, οι µεγάλοι τους αντίπαλοι οι Σλαβόφωνοι, δηλαδή οι Σλαβοµακεδόνες οι οποίοι συνιστούσαν στο Άργος Ορεστικό µια συµπαγή οµάδα, ενώ στα χωριά της µοιράζονταν τα λίγα καλά πράγµατα της περιοχής αλλά, κυρίως, τις πίκρες, τα δάκρυα, τα δεινά και τα πάθη που είχαν συσσωρεύσει ο πόλεµος και η ξένη κατοχή. Οι άλλες τρεις ήταν οι Βλάχοι, οι άλλοι Πρόσφυγες και οι Κατσαούνηδες, δηλαδή εκείνοι που είχαν έρθει ή που κατάγονταν από τη Βόρεια Ήπειρο. Οι Πόντιοι ήσαν οι πιο φτωχοί. Των περισσότερων δε η ελληνική γλώσσα ήταν πάρα πολύ φτωχή. Εκεί όµως ξεχώρισα για πρώτη φορά την ακατάβλητη θέληση των Ποντίων Ελλήνων πράγµα που µε συγκίνησε πάρα πολύ, ίσως γιατί και εγώ τότε επιθυµούσα διακαώς να ξεφύγω από τη ζωή του χωριού. Αλλά η πραγµατική γνωριµία µε τον κόσµο των Ελλήνων Ποντίων έγινε µε την έλευσή µου ως νέος καθηγητής στο εδώ πανεπιστήµιο στα µέσα της δεκαετίας του 70. Ανάµεσα σε όλους τους φοιτητές που περνούσαν από εµένα και ήσαν πάρα πολλοί αυτοί, διακρίνονταν οι πρόσφυγες γενικώς και µεταξύ των προσφύγων πάντοτε υπερείχαν οι εκ του Πόντου καταγόµενοι νέοι Έλληνες. Σ αυτό το στάδιο της ζωής µου εθαύµασα πράγµατι πάρα πολύ τους Ποντίους της Ελλάδας και λησµόνησα τα παιδικά τραύµατα. Εθαύµασα πρώτα απ όλα την αφοσίωσή τους στις σπουδές και την αυταπάρνηση που επιβάλει αυτή η αφοσίωση. Εθαύµασα επίσης τον συναισθηµατικό τους κόσµο που βρίσκει τρόπους να εκδηλώνεται και τις τροµερές επιδόσεις τους. Σεµνύνοµαι να πω ότι έχω εποπτεύσει τις περισσότερες διατριβές Ελλήνων Ποντίων από όλους τους καθηγητές της χώρας. Σε έναν από αυτούς λοιπόν, στον Ιάκωβο Μιχαηλίδη, απ τον οποίο δεν ακούσαµε ακόµη τα καλύτερα, εµπιστεύτηκα αυτό το µικρό µου πόνηµα, το οποίο ετοίµασα για την περίσταση µε τίτλο «Το παρ ηµίν σύστηµα». «Το παρ ηµίν σύστηµα» Γνώστες των ελληνικών πραγµάτων της εποχής, ωστόσο, και καλοί µάρτυρες εκτιµούσαν ότι το καθεστώς που θα ήταν δυνατό να προέλθη από τον απελευθερωτικό πόλεµο των Ελλήνων δεν θα ήταν ριζικά διαφορετικό από αυτό, από το οποίο προσπαθούσαν να απαλλαγούν. Με εξαίρεση τους λίγους εκείνους που είχαν επηρεασθή από τις προοδευτικές απόψεις της εποχής περί λα κής κυριαρχίας και αντιπροσωπευτικής διακυβερνήσεως, οι Έλληνες της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας αλλά και της Διασποράς της εποχής, όσοι τουλάχιστον επίστευαν ότι ο πόλεµος θα οδηγούσε τελικά στην ίδρυση ελεύθερου ελληνικού κράτους, κάθε άλλο παρά απέκλειαν την έλευση κάποιου ηγεµόνος, Έλληνος ή ξένου. Η κατάληξη της Γαλλικής Επαναστάσεως, ύστερα από τις ακρότητες της ρεπουµπλικανικής περιόδου, τα ισχύοντα τότε πολιτεύµατα, µε εξαίρεση το πολίτευµα των Ηνωµένων Πολιτειών της Αµερικής, η Ορθόδοξος Εκκλησία και οι λα κές δοξασίες την ίδρυση κάποιας ηγεµονίας ευνοούσαν. Οι αρχηγοί της Φιλικής Εταιρείας, αντίθετα προς ορισµένες ρεπουµπλικανικές τάσεις στους κόλπους της, έναν ηγεµόνα αναζητούσαν «δια ν αποφύγη το έθνος τα δηµαρχικά και δηµαγωγικά δεινά, επιπολάζοντα εις παροµοίας πολιτικάς µεταβολάς», σύµφωνα µε αξιόπιστο µάρτυρα. Τέτοιον ηγεµόνα, τον κοίρανο του Οµήρου, «απόλυτον µέν αλλ ενάρετον, δίκαιον και φίλον της ελευθερίας και της αληθούς ευδαιµονίας του έθνους», αναζητούσαν πολλοί έως την σύγκληση της Α Εθνοσυνελεύσεως αλλά και αργότερα. Ο Κολοκοτρώνης προτιµούσε, αντί της Προσωρινής Κυβερνήσεως, Γοβέρνο Μιλιτάρε, δηλαδή στρατιωτική δικτατορία, η δε δικτατορία ή το Διευθυντήριον, το οποίο θα κυβερνούσε αυθεντικώς, εµφανιζόταν όλο και πιο συχνά, όσο περνούσε ο καιρός, στις στήλες των εφηµερίδων και στην αλληλογραφία των πρωταγωνιστών. Το όνοµα του Καποδίστρια αναφερόταν µε τη µεγαλύτερη συχνότητα, αναµενόταν δε ως Ανώτατος Άρχων και παρά του Θεού εκλελεγµένος, ενδεδυµένος µε όλην την δόξαν του και φαεινότατα λελαµπρυσµένος από την θείαν Χάριν. Όλοι συνοµολογούσαν ότι ηεπανάσταση των Ελλήνων δεν είχε αναδείξει έναν Ουάσινγκτον ή έναν Μπολιβάρ, πολλοί δε ήσαν έτοιµοι να υποδεχθούν βασιλέα από την βασιλεύουσαν Ευρώπην, για τη νοµιµότητα που θα εξασφάλιζε η Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 11 έλευση ηγεµόνα από τη µοναρχική Ευρώπη, τους πόρους και την πολιτική υποστήριξη που θα εκόµιζε ο ηγεµόνας, αλλά και για το φιλοτάραχον και πολιτικώς ανήλικον του ελληνικού έθνους. Το έθνος ήο λαός εκείνων που επικαλούνταν το έθνος ή τον λαό στις πολιτειακές συζητήσεις της εποχής, δεν ήταν ούτε η αφηρηµένη έννοια που προσέλαβε ο όρος στον λόγο των κάθε είδους δηµαγωγών ούτε βέβαια το θεσµοθετηµένο όργανο της συνταγµατικής πολιτείας που είχαν κατά νου οι εξ Ευρώπης φιλελεύθεροι. Ο λαός αυτών που εν τέλει διαµόρφωσαν το πολίτευµα της χώρας ήταν ο ραγιάς, οοποίος δεν διέθετε τα προσόντα του ενεργού πολίτη. Ο λαός, κατά τον πρόκριτο των Λαγγαδιών Κανέλλο Δεληγιάννη, «ουδέποτε εσυλλογίσθη ή συλλογίζεται περί ελευθερίας, µητ αισθάνεται τί εστί πατριωτισµός». Οι χύδην λαοί, οι χυδαίοι, οι οποίοι δεν διέθεταν κρίσιν ορθήν και συνέρρεαν το 1825 στα Τριπόταµα της Ηλιδος για να προσκυνήσουν τον Ιθακήσιο λαοπλάνο και δηµεγέρτη, τον Αγιοπατέρα Παπουλάκη, οι µπαρµπάκιδες, ο συρφετώδης όχλος, ο απαίδευτος και άκληρος όχλος που συνέχιζε να προσµένει τους Ρώσους, οι απλοί άνθρωποι οι βάναυσοι και τυχοδιώκται που εστήριζαν το καθεστώς του Καποδίστρια στην αντιπαράθεσή του µε τους φυσικούς άρχοντες του τόπου, το Σκυλολόγιον, τα Κανάλλεια (από το γαλλικό canaille) ήσαν οι συνηθισµένες αναφορές στον λαό εκείνων που κατά παράδοσιν αναδεικνύονταν στην εξουσία από τον λαό. Στον λαό αυτόν ανήκαν και πολλοί της τάξεως των οπλοφόρων, όχι βέβαια οι καπετάνιοι των παλαιών αρµατολών, αλλά τα συντρίµµια που είχε αφήσει η λαίλαψ των Αλβανών του Αλή Πασά από τις αρµατολικές οµάδες αυτοί, οι οποίοι κατά τον Δεληγιάννη, δεν είχαν ούτε ένα δέντρο να τους κρεµάσουν οι Τούρκοι, οι πλανήται, οι φερέοικοι, οι οποίοι δεν είχαν να χάσουν τίποτε, πολλοί δε εξ αυτών ούτε καν πατρίδα. Το πολίτευµα των Ελλήνων διαµόρφωσαν εν τέλει οι φυσικοί ηγέτες του τόπου, οι πρόκριτοι, οι αρχιερείς και οι καπετάνιοι, µε τη συνδροµή των προκοµµένων του έθνους, των εξ Ευρώπης φιλελευθέρων διανοουµένων, τους οποίους ενσωµάτωσε και εχώνευσε η ελληνική πραγµατικότητα της εποχής. Ήταν το σύστηµα των προεστώτων που είχε αναπτυχθή κατά τη διάρκεια της οθωµανικής κυριαρχίας, κατ εξοχήν γηγενές και οικείο, ασφαλώς παραστατικόν, σύστηµα Μωρα τικον. Τα δηµοκρατικά συντάγµατα της εποχής, αλλά και µεταγενέστερων εποχών, ήσαν ασκήσεις επί χάρτου και κατέληξαν µνηµεία της εθνικής πολιτικής µυθολογίας. Τα συντάγµατα του Αγώνος εξέφραζαν τους πολιτικούς οραµατισµούς της φιλελεύθερης διανοήσεως της εποχής, αλλά δεν αποτελούσαν παρά φύλλο συκής του γηγενούς συστήµατος, το οποίο επέδειξε απαράµιλλη αντοχή. Το σύστηµα αυτό, αφού παραγκωνίσθηκε για λίγο από τον Καποδίστρια, αλλά κυρίως από τον Όθωνα και τους Βαυαρούς, επανήλθε σε όλη του την δόξα επιβαίνον στο Σύνταγµα του Οι βουλευτές, όπως παλαιότερα οι προεστώτες της Τουρκοκρατίας και οι πληρεξούσιοι του Αγώνος, ήσαν ουσιαστικά κηδεµόνες πολιτικώς ανηλίκων, ισχυρότεροι όµως των προκατόχων τους, επειδή ήσαν εκλεγµένοι µε καθολική ψηφοφορία η οποία, υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα την εποχή αυτή (αναλφαβητισµός, έλλειψη οδών, κρατική και παράνοµη βία), καθιστούσε τον κόσµο της υπαίθρου ιδίως, οοποίος αποτελούσε και τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσµού, συνεργό δια της ψήφου του αλλά ουσιαστικά αµέτοχο στον έλεγχο της εξουσίας και εν πολλοίς και στη νοµή της. Η φιλελεύθερη δηµοκρατία, ένα από τα κορυφαία επιτεύγµατα του Δυτικού Πολιτισµού, υπηρέτησε και γιγάντωσε το γηγενές αυτό σύστηµα, ταυτίσθηκε µε το σύστηµα και κατέληξε θεραπαινίδα του. Η πολιτική υπήρξε ο ιµάντας που κινούσε το σύστηµα δια των εκλογών, ο τροφοδότης των δηµοσίων υπηρεσιών µε θεσιθήρες πελάτες των πολιτικών, το όχηµα που οδηγούσε στην γη της επαγγελίας. Για λίγο, όσο διαρκούσε ο προεκλογικός αγώνας, ο ανίσχυρος και άσηµος αρχόµενος ευρισκόταν στο κέντρο της πολιτικής ζωής του τόπου: δεχόταν τις υποσχέσεις και τις φιλοφρονήσεις των αρχόντων, είχε γνώµη και αυτός, ήταν άρχων µεταξύ αρχόντων, του απηύθυναν τον λόγο, ήταν εκλογεύς. Στο παρασκήνιο, στις κατ ιδίαν συζητήσεις, επιτυγχάνονταν όλες εκείνες οι συναλλαγές µεταξύ των υποψηφίων και των ψηφοφόρων που συντηρούσαν το σύστηµα : η νοµιµοποίηση κάποιας καταπατήσεως δηµόσιας γης, η παρέµβαση για την επίσπευση των χρονοβόρων διατυπώσεων, που απαιτούσαν οι διάφορες συναλλαγές µε το δηµόσιο, η επίλυση κάποιας διαφοράς µε επικίνδυνους αντιδίκους, πάνω απ όλα όµως η θέση στο δηµόσιο ήσαν τα επιδιωκόµενα και προσφερόµενα ευεργετήµατα. Αυτά και άλλα συναφή ευεργετήµατα θεωρήθηκαν παρεκβάσεις που αλλοίωναν την εύρυθµη λειτουργία του πολιτεύµατος. Τα ευεργετήµατα αυτά από τη συναλλαγή των αιρετών αρχόντων µε τους αρχοµένους εκλογείς δεν ήσαν όµως οι εξαιρέσεις στον κανόνα, δεν ήσαν καν παρεκβάσεις από το σύνηθες, ήσαν οι κανόνες, το ίδιο το σύστηµα. Εξαιρέσεις και παρεκβάσεις συνιστούσαν οι νόµοι και οι κανονισµοί που θέσπιζαν όλοι εκείνοι που µάχονταν εναντίον του συστήµατος ώσπου να ενσωµατωθούν και αυτοί σε αυτό. Το σύστηµα ήταν ακαταµάχητο, αξιόπιστο, σοφό, λειτουργούσε δε µε τη βεβαιότητα που εµπνέουν τα φυσικά φαινόµενα και κινούσε ολόκληρη τη χώρα για την άλωση του δηµοσίου και την εκποίησή του. Αντιπροσωπευτικές ή δικτατορικές, οι κυβερνήσεις του τόπου αντιµετώπισαν το σύστηµα µε τον προσήκοντα σεβασµό. Στις σπάνιες και διακριτικές επικρίσεις του συστήµατος από τους ελάχιστους ειλικρινείς υποστηρικτές της κοινωνίας των πολιτών που καλλιεργήθηκε στη Δύση, έσπευδαν πάντοτε να διαµαρτυρηθούν για την προσβολή της εθνικής φιλοτιµίας και των ελληνικών ιδιαιτεροτήτων οι αυτόκλητοι υπερασπιστές της ελληνικής πραγµατικότητας εν ονόµατι των εθνικών παραδόσεων. Θα µπορούσε να υποστηριχθή πως το σύστηµα υπήρξε µια από τις ανθεκτικότερες εθνικές παραδόσεις των Ελλήνων: όρθωσε υπερήφανα το ανάστηµά του στους εξ Εσπερίας ανακαινιστές, στον Καποδίστρια, στους Βαυαρούς και σε όλους όσοι ακολούθησαν, τους αποµόνωσε, τους εξόντωσε ή τους εχώνευσε. Οι χθεσινοί φτωχοί και ανασφαλείς αγρότες και διωκόµενοι ποιµένες εισέβαλαν στις ελληνικές πόλεις και τις ανέπλασαν µε τη βοήθεια του «συστήµατος» και εξάρθρωσαν τον στοιχειώδη ιστό κοινωνικών σχέσεων και πολιτικής συµπεριφοράς που είχαν δηµιουργήσει επί έναν και πλεόν αιώνα οι αστικές οµάδες της χώρας. Συνέπεια αυτής της εξαρθρώσεως αποτελούν τα συµπτώµατα κοινωνικού ιζήµατος που εκδηλώνονται κατά καιρούς. Συµπτώµατα αυτού του είδους είναι ασφαλώς ο ανέξοδος πατριωτισµός, αλλά και η πρωτοφανής και ατιµώρητη επιδροµή στον δηµόσιο χώρο και πλούτο της χώρας. Η κοινωνία των πολιτών, το όραµα όλων των φιλελεύθερων ανακαινιστών της κοινωνίας, που φαίνεται να υποχωρεί ή και να καταρρέει σε χώρες µε ασυγκρίτως ισχυρότερα θεµέλια από αυτά που διαθέτει η ελληνική κοινωνία, φαίνεται να υποχωρεί κατά κράτος, για το λόγο κυρίως ότι ο λεγόµενος πολιτικός κόσµος της χώρας είναι όµηρος ευάλωτων και εφήµερων πλειοψηφιών, τις οποίες διαµορφώνουν και χειραγωγούν δυνάµεις πανίσχυρες, ανεξέλεγκτες ουσιαστικά έως τώρα από τους φιλελεύθερους θεσµούς που εισήχθησαν στην Ελλάδα».

7 << Ο Φλεβάρης κι αν Φλεβίσει >>, έτσι αρχίζει η πρώτη στροφή µιας λαϊκής µας παροιµίας αναφερόµενη στην µια από τις δύο υποστάσεις του. Όµως, ο << διπρόσωπος>> Φλεβάρης, που φέτος είναι και << αυγατισµένος>> ( δίσεκτο έτος), προσπέρασε την πρώτη στροφή, ξέχασε την πρώτη του υπόσταση και πήγε κατευθείαν στη δεύτερη στροφή που λέει: << Μα αν τυχόν και θυ- µώσει µες το χιόνι >>, δείχνοντάς µας το άλλο του πρόσωπο. Με πολλά λοιπόν χιόνια έκανε την είσοδό του ο Φεβρουάριος. Τα πάντα κάτασπρα. Το χιόνι µέσα στην πόλη έφτασε τα σαράντα εκατοστά!.. ηµιουργήθηκαν προβλήµατα στις οδικές συγκοινωνίες καθώς και σε αποµακρυσµένες κτηνοτροφικές µονάδες, οι οποίες δεν µπορούν να εφοδιασθούν µε ζωοτροφές. Βρισκόµαστε στα µέσα περίπου του Φεβρουαρίου και ο χειµώνας καλά κρατεί. ύσκολος ο φετινός χειµώνας. Αντίξοες καιρικές συνθήκες και ενίοτε ακραίες. Μεγάλης διάρκειας, τελειωµό δεν έχουν. Για πόσο ακόµη θα συνεχισθεί η κακοκαιρία; Πότε θα ανέβει λίγο η θερµοκρασία, να ζεστάνει η ατµόσφαιρα για να γλυτώσουµε και από τον εφιάλτη των εξόδων θέρµανσης; ύσκολα ερωτήµατα. Ακόµη δυσκολότερες οι απαντήσεις. Εξ άλλου τι µπορούµε να κάνουµε; Υποµονή λοιπόν και αισιοδοξία (;) Ο Ιανουάριος που µας πέρασε ήταν ακριβώς όπως τον θέλει η παράδοση στα µέρη µας. Όπως τις περισσότερες χρονιές είναι, φέτος ίσως και λίγο πιο άγριος. << Κρύος>>, << Παγωµένος>>. Ένας µήνας πράγµατι δύσκολος. Σε όλη του τη διάρκεια οι θερµοκρασίες ήταν πολύ χαµηλές, ιδιαίτερα το δεύτερο δεκαπενθήµερο. Συνεχώς µείον. Μερικές ηµέρες έφτασε και µείον 14. Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Σ ΣΕΛΙ Α 12 ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Πλησιάζουν οι Απόκριες. Σύντοµα µάλιστα. Οι τωρινές καιρικές συνθήκες είναι αποτρεπτικές για τους µικρούς που θέλουν να µαζέψουνε <<αγκάθια>> για τις <<Παλιαπούλες>>Το ζητούµενο είναι αν στον λίγο καιρό που αποµένει µέχρι τις Απόκριες και ενώ το χιόνι έχει σκεπάσει τα πάντα, θα στηθούν και θα ανάψουν οι << Παλιαπούλες>>. ύσκολα να απαντήσει κανείς. Προσωπικά, πιστεύω ότι µε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες οι << Παλιαπούλες>> θα ανάψουν. Μπορεί να µην είναι πολλές όπως τα προηγούµενα χρόνια. Έστω και δύσκολα πιστεύω ότι θα τα καταφέρουµε. Το άναµµα της <<Παλιαπούλιας>> είναι ένα παλιό τοπικό έθιµο και έχουµε χρέος να το τηρήσουµε. Όσο δύσκολες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες. Και θα το τηρήσουµε. ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΗΜΟΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΣΙΑ; ΠΟΤΕ ΘΑ ΟΝΟΜΑΣΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΗΜΟΣ ΑΡΓΟΥΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΥ; Ο Παρατηρητής ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΩΝ & ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 36, 52100, ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΤΗΛ FAX: segas-dm@otenet.gr Καστοριά 23 Ιανουαρίου 2012 Προς: Μ.Μ.Ε.- Τοπικό Τύπο ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 30 Ιανουαρίου. Γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Γιορτή των εκπαιδευτικών, των µαθητών και γενικά των Γραµµάτων. Πάνε όµως χρόνια τώρα που η γιορτή << ατόνησε>> και έχασε την αίγλη της. Γιατί άραγε; Είναι µήπως οπισθοδρόµηση και καταπίεση στο να εκκλησιασθούν όλοι οι µαθητές και όλοι οι εκπαιδευτικοί την ηµέρα αυτή; Πρώτη Φεβρουαρίου. Γιορτή του Αγίου Τρύφωνα. Γενικά από το λαό µας τι- µάται ως προστάτης της βλάστησης και ειδικά, στα περισσότερα µέρη ως προστάτης των αµπελουργών. Στην πόλη µας τιµάται ως προστάτης των κηπουρών. Μπορεί σήµερα να υπάρχουν µόνο δύο κηπουροί, παλιά όµως ήταν πολυάριθµοι και την πρώτη Φεβρουαρίου τιµούσαν δεόντως τον προστάτη τους Άγιο. υο λόγια για τον Άγιο Τρύφωνα. Είναι µάρτυρας της Ορθόδοξης εκκλησίας. Επειδή αρνήθηκε να κάνει θυσία στα είδωλα βασανίστηκε σκληρά και στη συνέχεια αποκεφαλίστηκε το 250 στη Νίκαια της Βιθυνίας, επί αυτοκρατορίας εκίου. Την Κυριακή το βράδυ, 5 Φεβρουαρίου, στην κοσµική ταβέρνα<< Σαµαµίδης>>, ο Μορφωτικός Σύλλογος η << Ορεστίς>> έκοψε την πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα. Η ατµόσφαιρα ήταν ζεστή και φιλική το δε κέφι των παρευρισκοµένων συνεχές και αµείωτο. Μελωδικός και ακάµατος ο τραγουδιστής- µουσικός Θωµάς Ξανθόπουλος. Τυχερός της βραδιάς ήταν ο κ. Θωµάς Κυριαζόπουλος. Την όµορφη εκδήλωση τίµησαν µε την παρουσία τους ο Αιδεσιµολογιότατος Λεωνίδας, ο ποίος και ευλόγησε την βασιλόπιτα, ο βουλευτής της Ν.. του νοµού µας κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας, οι αντιδήµαρχοι κ.κ. Μπουρινάρης και Χατζής και η αρχηγός της µείζονος αντιπολίτευσης του ήµου µας κυρία Μαρία Τερζοπούλου. Παρά την οικονοµική κρίση, Σύλλογοι, Σωµατεία, Όµιλοι, Συντεχνίες κ. ά προσπαθούν να τηρήσουν τις παραδόσεις και τα έθιµα. Φυσικά σε άλλο << στυλ>>. Λιτά και απέριττα. Έτσι, αναδροµικά ( όπως άλλωστε κάθε χρόνο) όλο το Φεβρουάριο αλλά και το Μάρτιο θα γίνεται το κόψιµο της Βασιλόπιτας. Ένα πρωτοχρονιάτικο έθιµο που γιορτάζεται << ετεροχρονισµένα>>. Τα φετινά χειµωνιάτικα έντονα καιρικά φαινόµενα δεν πλήττουν µόνο τη χώρα µας. Όλη η Ευρώπη είναι στην << κατάψυξη>>. Οι πολλές χιονοπτώσεις και οι πολύ χαµηλές θερµοκρασίες έχουν δηµιουργήσει τεράστια προβλήµατα σε πολλές χώρες µε ανυπολόγιστες ζηµίες αλλά δυστυχώς, και πολλούς θανάτους. Σήµερα που γράφεται η στήλη αυτή ( Σάββατο έντεκα Φεβρουαρίου) δεν έχει ακόµη επικυρωθεί η νέα δανειακή σύµβαση της χώρας µας µε την << Τρόικα>>. Σύµφωνα όµως µε αυτά που δηµοσιοποιήθηκαν, τα µέτρα είναι πολύ σκληρά. Εξοντωτικά για όλους. Η φτώχεια θα µας αγκαλιάσει ( εννοώ τους περισσότερους, γιατί µερικοί είναι πάντα στο απυρόβλητο). Το ερώτηµα είναι: Με αυτά τα άκρως επώδυνα οικονοµικά µέτρα και την κατάσταση που θα δηµιουργηθεί θα µπορέσει η χώρα µας να ορθοποδήσει; Λέγεται ότι για να βγούµε από το σηµερινό οικονοµικό αδιέξοδο χρειάζεται ανάπτυξη. Πολύ σωστά. Πώς όµως θα υπάρξει ανάπτυξη µε τέτοια συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζοµένων και συνταξιούχων που µαθηµατικά οδηγούν σε ακόµη µεγαλύτερη ύφεση και ότι συνεπάγεται από αυτή; Πώς θα κινηθεί η αγορά αφού δεν θα υπάρχει αγοραστική δύναµη και οι καταναλωτές θα φροντίζουν µόνο για τα απολύτως απαραίτητα και αυτά µε µεγάλη φειδώ; Προς Θεού. εν είµαι ειδικός. Απλά εκφράζω προσωπικές αγωνίες και απορίες. Ελπίζω και εύχοµαι εκείνοι που σήµερα διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας να πάρουν σωστές αποφάσεις και η χώρα µας να βγει από τη στενωπό στην οποία είναι εγκλωβισµένη. << Οι καιροί ού µενετοί>>. Η επίσκεψη του Robert Emmiyan στην Δυτική Μακεδονία Μετά από ενέργεια του Γ.Γ. του ΣΕΓΑΣ κ. Παναγιώτη Δηµάκου και του µέλους του Δ.Σ του ΣΕΓΑΣ και της ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Δυτικής Μακεδονίας κ. Ιάκωβου Πετσούλα, επισκέφτηκε την Δυτική Μακεδονία ο Πρόεδρος της Αρµένικης Οµοσπονδίας Στίβου και κάτοχος του Ευρωπα κού ρεκόρ στο άλµα σε Μήκος κ. Robert Emmiyan. Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου ο κ. Robert Emmiyan συνοδευόµενος από τους κ.κ. Παναγιώτη Δηµάκο και Ιάκωβο Πετσούλα. επισκέφτηκαν Δηµοτικά Σχολεία του Νοµού Γρεβενών και στη συνέχεια τον Αντιπεριφερειάχρη Γρεβενών κ. Γεώργιο Δασταµάνη, τον Δήµαρχο Γρεβενών κ. Δηµοσθένη Κουτσίδη και τον Δήµαρχο Δεσκάτης κ. Νικόλαο Μίγκο όπου τέθηκαν ζητήµατα για την ανάπτυξη του κλασικού αθλητισµού του Νοµού Γρεβενών. Την εποµένη Σάββατο 21 Ιανουαρίου ο κ. Robert Emmiyan συνοδευόµενος από τους κ.κ. Παναγιώτη Δηµάκο και Ιάκωβο Πετσούλα επισκέφτηκαν τα γραφεία της ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά όπου τους υποδέχτηκε το Δ.Σ. της ΕΑΣ µε επικεφαλείς τους κ.κ. Δηµήτριο Σαρρή, Πρόεδρο και Αθανάσιο Ράπτη, Μέλος Γραφείου Αγώνων ΣΕΓΑΣ. Αφού έγινε µια ιστορική αναδροµή για τον Αθλητισµό στη Δυτική Μακεδονία, επισκέφτηκαν τον Αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς κ. Δηµήτριο Σαββόπουλο και τον Δήµαρχο Καστοριάς κ. Εµµανουήλ Χατζησυµεωνίδη, όπου συζήτησαν θέµατα αθλητικού περιεχοµένου µε στόχο την προώθηση και ανάδειξη αθλητικών διοργανώσεων στην Δυτική Μακεδονία, εστιάζοντας στην αξιοποίηση της µοναδικής διαδροµής του Γύρου της Λίµνης, όπου τέθηκε το θέµα της διοργάνωσης Ηµιµαραθωνίου Δρόµου. Οι επισκέπτες µαγεύτηκαν όχι µόνο από την φυσική οµορφιά της πόλης άλλα και από την πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονοµιά της, και ο κ. Robert Emmiyan ζήτησε να γίνει επίσηµη συνάντηση για σύσφιξη των σχέσεων της πόλης ΕΡΙΒΑΝ µε την Καστοριά. Κατά την αναχώρησή τους, παραβρέθηκαν στη γιορτή που διοργάνωσε µέσα σε µια ζεστή ατµόσφαιρα ο Γ.Σ. Δεσκάτης, για την ετήσια κοπή της βασιλόπιτας. ΠΡΑΤΗΡΙΟ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ! Silk oil Σ τ ε φ α ν ί α Η λ ι ά δ ο υ στο Α Ρ Γ Ο Σ Ο Ρ Ε Σ Τ Ι Κ Ο Με αγορά καυσίµων κίνησης αξίας πενήντα (50) ευρώ, πλένοµε και κερώνοµε Ω Ρ Ε Α Ν το αυτοκίνητό σας τηλ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟ, 600 τ.µ.,γωνιακό, εντός σχεδίου πόλεως, επί των οδών Αριστοφάνη -Ανακρέοντος, απέναντι από το 3ο Δηµοτικό Σχολείο και 3ο Νηπ/γείο, µε εξαιρετική θέα προς την κοιλάδα του Αλιάκµονα και το Γράµµο, στην τιµή των ,00 ευρώ. τηλ.συνεννόησης: