PAPYRI Ε COLLECTIONE VARSOVIENSI series nova

Transcript

1

2 PAPYRI Ε COLLECTIONE VARSOVIENSI series nova edidit GEORGIUS MANTEUFFEL Papyri, quae hoc volumine comprehensae sunt, partim in Museo Beroiinensi (Papyri Euripideae No 1 et 2, Sententiae Menandreae No 3) et in collectione privata Hugonis Ibscher (Fragmentům ad res forenses pertinens No 4) Berolini asservabantur, partim in expeditione Italorum Oxyrhynchi et in pago Arsinoitico repertae sunt (Instrumenta privata No 5-8). Vir is doctis Guilelmo Schubart, Achilli Yogliano, Hugoni Ibscher. Heinzio Kortenbeutel, quorum summa benevolentia olim factum est, ut eas papyros publici iuris in hoc volumine facere possem. grates débitas ago. Leopoli, mense Iulio EURIPIDES, PHOENISSAE. Inter fragmenta Euripidea, quae; in papyris, ostracis, tabellis aetate posteriore perscriptis ad lucern surrexerunt, excerpta Phoenissarum saepissime leguntur. Quae reliquiae non solum e fragmentis voluminum chartisque ex usu scholarum ad nos pervcnerunt, sed etiam in opusculis vere popularis ingenii nonnunquam inveniuntur. Itaque in expeditione franco-polonica repertum est Apollinopoli Magna a ostracon quoddam aetate Lagidarum posteriore perscriptum, quod continet cantiunculam in honorem Solis compositam versu intercalari "Ηλιε, ί>οαίς ΐπποισιν είλίσσων φλόγα (Phoen. 3) bis repetilo. 1 1 Ostr. Edf. No 326, Fouilles franco-polonaises, Rapports III. Tell Edfou Tempestate ultimi temporis adhuc impediti sumus, quominus fasciculum tertium in publicum proferremus. 81

3 ^2 JOURNAL OF PAPYROLOGY λ ν Plioen in antiquissimo libro ad usum scliolarum, quod adhuc nobis innotuit, 2 III saeciilo a. Chr. η. scripto exstant, et scaena, unde hic locus petitus est in exercitatione quadam, quae ad versus componendos pertinet, imitatione exprimitur. 3 Hermupoli repertum est folium e codice papyraceo s. YI inscriptum (Pap. Wirzeburg. I), quod eontinet excerpta scholiorum ad Phoenissas a praeceptore quodam publico confecta. 4 Praeter ea quae supra iam al lata sunt haec Phoenissarum fragmenta aetatem tulerunt: Ostracon rudi manu a discipulo quodam s. If a. Chr. η. perscriptuin atque erroribus scatens continet w et Pap. Oxyrli. IX 1177 saeculi primi p. Chr. η. ineuntis exhibet vv et Fragmenta voluminis saeculi alterius exeuntis 5 (Pap. Ryl. Ill 547 et Pap. Oxyrh ) exhibent w , , De hoc libro in hune fere modům iiidicaverunt editores: The papyrus is sometimes superior to the Mss., but shares some of their blunders and introduces others of its oron. Tabella lignea (Pap. Rain. V, p. 74 et sq.) praebet vv et s. i V/V perseriptos. Florilegium Euripideum in Pap. Argent, s. Ill a. Chr. η. confectum exhibet cantica Phoen '" Et denique in commentariis q. i. The Journal of Egyptian Archaeology I, 1914, p. 176 fit mentio de Phoenissarum fragmenta V/VI s. in Collectione Ioannea asservato. 7 2 Publications de tu Société Royale Egyptienne de Papyrologie, Textes et documents II, Un Ноте d'écolier du lll-e siècle ao. J.-C. édité par O. Guéraud et P. Jonguet, Le Caire 1938, p. XXIII et Norsa-Vitelli, Annali délia R. Scuola normale superiore di Pisa, serie II, vol. IV (1935), ρ U. Wilcken, Mitteilungen aus der Würzburger Papyrussammlung, Abh. Preuss. Ak. d. JViss. 1933, phil.-hist. Kl. No 6, Berolini 1934, 7 sq. 5 C. H. Roberts, Catalogue of the Greek and Latin Papyri in the John Rylands Library III, Manchester 1938, p Edidit W. Croenert, Nachr. Göll. Gesellsch., phil.-hist. Kl., 1922, p. 1? sq., iterum edidit N. Lewis, Etudes de papyrologie, Ul, 1936, p. 52 sq. 7 Cf. W. N. Bates, Euripides, Philadelphiae 1930, p. 305 et Oldfaťher, The Greek Literary Texts from Greco - Roman Egypt, Madison 1923, p. 21.

4 PAPYRI VARSOYIENSES - SERIES NOVA 83 Fragmentům, quod nunc e Pap. Berol. No inv. P in publicum proferimus, exstat e volumine in parte recta inscripto. Servata est pars superior columnae 17 linearum; e columna praecedenti nihil nisi exiguae umbrae litterarum supersunt, quae ad versus Phoen ">9 pertinere videntur. Columna quae exstat a v. Phoen incipit. unde vero sequitur. ut columna intégra 24 vel 25 versuum fuerit, nam v. Phoen in compluribus libris omiťtiťur. Scriptura propius accedit ad manus quas cursivas appellamus et hand longe abest ab eis, quae apud Schubartium Palaeogr. iab. 30 et in Pap. Gr. Berol. tab. 30 b et 28, cf. etiam tab. 24 et 34, phototypice expressae sunt. Quibus tabulis collatis novum Phoenissarum fragmentům Berolinense s. II p. Chr. η. tribuerim. Ex ipsa scriptura semicursiva, quae in hoc volumine adiiibita est nec non e eontextu parum diligcnter a librario vel a magistro quodam fortasse ad usum scholarum exarato satis elucet exemplar hoc praestantioribus libris Euripideis l>er se deterius esse. Sed praeter nonnullos errores, qui ma nifesti sunt (vv 1 3, 4, bis, ), variae lectiones animadvertendae et vel una (v. 17 στρατιώτας pro ίππότας Mss.) praeferenda esse videtur. In v. 8 conicetura quaedam nostrae aetatis confirmatur (Άργείον δόρυ pro Άργείων δόρυ Mss.). No inv. P X 16cm. II s. p. Chr. η. εστα[αι αθραυ]τ:οι και ουκ ανηρ<(π^>αστα[ι τ.ολις ηλίθον [ ] δ]ε ~ρος κινδυνον Αργ[ειου δορος ιο80 ακμ.η[ν J γ' επ' α]υτην αλ<τ>' ο [[κα]] Κάδμε [ιω ν Αρης κ<(ρ^>εια[σων κα]τεστη του Μυκηνα[ιου δορος 5 εν ειπ[ε] π[ρος 0 ]εων ετι Ι1ολυνεικο[υς περι οισί>α [ως ] αε]λει [ΐοι και τοδ' ει λευσσει [φαος ζη σο[ι 4[υν[ ]ωρις εις τοδ' ημέρας τεκ[νων Ю85 ευδα[ια]ον[ οιης. πως γαρ Αργειον δο[ρυ πυλω[ν] αζεσ τ[ ]ησα<^σ)&ε πυργηρευυ.[ενοι; 10 λεςον γειροντα [ τυφλον ως κατα στεγας ελθωσα τέρψω τηςδε γης σεσω<^σ)>αενης

5 84 JOURNAL OF PAPYROLOGY επει Κρέοντος [ ] παις ο γης ϋπερθ αν[ων υργων επ ακρ[ ]ων <σ>τας μ,ελανδε[τον ξίφος λαψ,ωι διηκε[ [ ]τ]ηι δε γηι σωτηρ<^ι>ον 15 λο'/ους ενείχαν επτα και λο /αγετας ζυλας ε[φ ε ζτα] φύλακας Λργειου δο[ρος [σος ~αις εφεδρους στρατ]ιωτας [χεν [ιτ:~οταις 1095 Contextum huius chartac cum apparaťu critico. cjui exstat in editione Oxoniensi a Gilberto Murray confecta, contuli. Paragraph! nonnumquam a librario perperam afferuntur: inter vv 1/2, 2/3, 4/5, 11/12 etsi persona mutatur, paragraphus neglegitnr; inter vv 3/4 et 5/6 falso notatur. In vv 2-14 mediis lacuna oblonga 1-2 litterarum, quae extenditur a superiore usque ad inferiorem paginae partem propter fila discissa antequam charta iiiscripta fuit, signo [] notatur. 1 Hiatus non semper vitantiir, cf. v. 6; ΛΜΙΡΛΣΤΛΙ Pap., cf. vv 4, 9, 11, 13, αλον.α ν.αδμ.ε[ιιυν Pap.: haplographia in άλλ' ó, dittographia secundo loco error librarii explicari potest; Mss., β. 4. κειφων Pap., cf. ad 1.; χρείκον priniitus M. 5 ετ. l'ap. ε: tt Mss.: error librarii potius quam varia lectio, nain proceleusmaticus in quarto pede displicet. 6. [téx/.st flou V: μιελοι (lot A; τόδ"] τοδ8' VL. 8. Αργεων δορu Pap.: idem proposuit Fix, "Αργείων δόρυ Mss. 9. ouzzzrrpαθε Pap. έτ^τήσατθε L. 10. γεφόντα errore Pap.: γέροντα Mss. 11. ελθω3α 1. ελθοϋ-α Pap.: αε^ίυαεντ,ς Pap. 13. τας 1. στάς Pap. 14. Λαφ,ωι Pap.: λαιμών] λαιμ.όν LP et primitus, ut videtur, Β: κλοιών A; τ-ηςδε γης Ρ; 5ωττ (ρον Pap. 15. ενε'.ιχαν Pap.: Ινεΐ[χεν Mss. 17. om. Α: σος ν.αΐς om. V; έφεδρους ćra-.ότας Mss.: δ" add. Grotius: Pap. quae έφεδρους στρατ]ιωτας exhibet rectam lectionem praebere videtur. 2. EURIPIDES, ANDROMACHA. Andromacliac fragmenta uno solo excepto (Pap. Oxyrh. III. 449, vv 5-28, v. 7 omissus, es. III p. Chr. n.) inter papyros, ni fallor, aclinic non snrrexerunt.* 8 Cf. W. Bates, /. е., p. 307; de fragmento Oxyrhynchico ita iudicaverunt editores Grenfell-Huut: The text seems to haoe been a fairly good one. An otherwise unrecorded variant occurs..., I. c p. 101.

6 PAPYRI VARSOVIENSES - SERIES NOVA 85 Nova charta Berolinensis (No iriv. P ) exhibet fragmentům codicis papyracei s. Y p. Chr. η. inscripti. Quod fragmentům eontinet in parte aversa vv et in parte quae recta dicilur vv Manurn cum ilia, quae apud Schubartium, Palaeogr. tab. 101, nisi forte quod litterae in partem dexterain inclinatae non sunt, phototypiee exprinutur. conféras velim. Folium codicis integri exhibebat columnam circiter 30 linearum; ex eo insuper quod margo superior et margines ab utraque parte columnarum servati sunt vel restitui possunt, et -quae fuerint dimensiones codicis integri elici fere potest: ad longitudinem columnae 30 linearum ca 21 cm duo margines ab utraque parte ad 3 cm addendi sunt, ex quo summa ca 27 cm efficitur; in latitudinem vero eflicit pagina 17 cm. Ex quo autem sequitur dimensiones codicis Andromacham continents has fere fuisse: 27 Χ 17 cm. At dimensiones codicum, quorum fragmenta ex ipsa antiquilate servata ad nos pervenerunt, in très praecipue classes dividi possunt. Ad primam classem pertinent ci codices, quorum longitudo latitudini respondet (1 X 1); ad alteram ei. quorum longitudo latitudinem bis efficit (2 X 1), et ad tertiam denique, quorum dimensiones ita se habent, ut 3:2, unde apparet codicem, cuius fragmentům Euripideum in charta Berolinensi exstat, ad tertiam classem periinere. 9 Ac codices, qui ad earn classem pertinent, a s. У p. Chr. η. praecipue divulgatos fuisse W. Schubart demonstravit. 10 Fragmentům A (vv ) ad Euripidis textum inteipretandum nihil fere novi affert, nisi quod a libris manuscriptis leviter discrepat. Plus valet fragm. В (vv ), in quo, ut vv veras lectiones vix continentes omittam, v sq. mea sententia ad locum in libris corruptum emendandum aliquid confert: αυτός [οή πή]αασι κόρσας εις lv μοίρας συνέκυρσας. 9 Cf. W. Schubart, Das Buch bei den Griechen und Hörnern 2, Berolini-Lipsiae p. 131 et G. Manteuffel, Charisteria Przychocki, Varsoviae 1934, p. 110 sq. 10 l. c., p. 133.

7 8(> JOURNAL OF PAPYROLOGY No inv. P X17 cm Y s. p. Chr. η. Frugm. A (verso) σφαγής ε-/ω[ρου]ν βουπαροι ποδών [παρος δε[ι]νας δε αν [ειδ]ες πυρριχας φρο[υ]ρο[υ[ΐ.ενου β[ε]λε[α]να πα[ι]δος ως δε νίν περιστ[αδον κυκ[λψ] κατε[ι]χον ου δίδοντες ανα[πνοας 5 βωμού κενωσας δεςιαηλον εσίχαραν το Τρωικον πηδημα πηδησας π[οδαν χωρεί προς αυτους τοι [δ] οπως πελ[ειαδες ιερακ ϊδου[σαι] π[ρος φυγ]ην ενωτ[ισαν πολλαι δ [επιπτον [λΐγα]δε[ς] εκ δε τρ[αυμ.ατων цз5 Ц40 Contextum, quem charta nova praebet, cum apparatu critico Gilberti Murray contuli. 1. ßour.apoi errore videlicet Pap : βοοπόροι Mss.: αφαγής <V> Hervagiana secunda. 2. o' om. A V (add. V 2 ); φοροο,αενοο L (sed op in rasura scripsit I). 3. πα[ι]δος Pap.: suspectuin esse censet Murray: r.ooh: MLO; νίν Pap. LV 2 : μιν rell. 4. ανα[πνοα; Pap. L: άμπνοάς rell. Mss. 7. τοί 3' A V (o? suprascr. V 2 ): etiam in Pap. haec lectio subesse videtur. 8. tepa* iooią-a'.] Pap. 9. πολλαι Pap.: πολλοί Mss. Fragm. В (recto) ε;χν]η;αονευσε δ ωσπερ άνθρωπος κακός παλ]αια νεικη πως αν ουν ειη σοφος Και μην οδ' ανας <( Δ]ελφιδος εκ γης δώμα πελα^ει φοραδην 5 τλ]ημων δ' ο παθ ων τληαων τε συ γε]ρον δεχη γαρ τον Αχίλλειον ц(,5 σκ]υμνον εις οίκον ουχ' ως συ.1170 θε]λεις αυτός [δη πη]μασι κυρσας ει]ς εν [αοι]ρα[ς συνεκυρσ]ας Dispositio membrorum discrepat inter liane papyrům ас libros manuseriptos; in libris series anapaestica legitur, in papyro autem, etsi

8 PAPYRI VARSOVIENSES - SERIES NOVA 87 anapaesti praeponderant, etiam cretici atque iambi et choriambi exstant. 3. ož' άναξ ήδη Mss. 5. τλ]η ΐυυν δ" ο παθών τλημ,ων τε τ υ paroem. (?) Pap.: τλήμων ό г-αθων, τλήμιυν δέ, γέρον dimeter anap. Mss. 6. γε]ρον δεχ-jj γαρ τον Αχίλλειον ia eh sp., cf. Hipp. 146, P.: και σϋ oiyf] γάρ *τλ. dim. anap. Mss. 7. εκ Pap.: ές Mss.: sv.]u xvov ει; οίκον οοχ" ως σο νελεις er Cf eh: sv.újjlvov žc οίκους oř>-/' άις zh θέλεις dim. anap. Mss. 8. αοτος [δη τ:η]μια3. κυρτά; in Pap. exstare videtur paroem. : αυτός τι _ κακοίς Mss.: εκορτας Μ Ο: πήματι κύριας del. Koerner: г.-ψ,αζ. κοίτα; Verrall. 9. om. O Haun.: habuit Σ. 3. SENTENTIAE MENANDREAE. Sententiae veierum scriprorum iam inde antiquitus eligi solebant. Tta Epicharmi sententias tempore superiore collectas disposuit secundum testimonium Athenaei 648 D Axiopistus. Ceterum in Pap. Hib. 2 saeculo III a. Chr. n. ineunte perscripla exstat fragmentům florilegii, in quo scntentia Epicharmi subesse videtur. Tempore posteriore e poematibus gnomologicis florilegia, quae ad iuvenes instruendos praecipue destinata fuerunt, componebantur. 11 Sententiae Hesiodi, Theognidis, Phocylidis congestae ab lsocrate memorantur, sententiae vero ex memoria recitatae a Platone ceterisque afferuntur, illae praeterea Epicharmeae et Simonideae ac deinde Euripideae et Menandreae vel praecipue dilectae fuerunt. Inde ab saeculo IV ineunte collectiones gnomologicae secundum auctores vel argumenta, interdum ordine alphabetico dispositae ad usu.m scholarum componebantur. Exemplar vetustissimum florilegii gnomologici praebet nunc Pap. Flinders Petrie II. 49 b tertii saeculi a. Chr. n. Cetera fragmenta huius generis aetate posteriore perscripta eongessit Constantinus Horna in commentario supra citato. Excerpta e diversis scriptoribus in florilegiis multifaria ratione compositis inter papyros conserva'ta sunt. Florilegia sine id la certa ratione confecta in Pap. Friburg. 11 Cf. Xenoph. Mem. I 6 14, Isoer. II 43 sq., Plat. Leg. VII 811 A, Aeseh. Ill 115, Diog Eaert. VI 31 et imprimis eommentarium Constantini Horna, RE. Suppl. VI (1933), p. 78 sq.

9 88 JOURNAL OF PAPYROLOGY 1, Pap. Tebt. 1 et 2, Pap. Berol. (ВKT Y 15) asservata leguntur. 12 Ε contrario saepius inveniuntur talia, cjuae in argumentis disponendis certain ас definitam rationem produnt: Pap. Argent. (Ν. Lewis, Etudes de Papyrologie Iii, 1936, p. 52 sq. No 5) exhibet cantica Euripidea, Pap. Ross.-Georg. 1 p. 60 continet excerpta e fabulis Euripideis, sententias Charetis publici iuris fecit G. A. Gerhard, Sitz.-Ber. Heid. Akad. 1912, No 15, in BKT Y 17 exstat florilegium Euripideum, in Pap. Giss. 152 (K. Kalbfleisch, Raccolta Giacomo Lumbroso, Mediolani 1925, p. 29 sq.) florilegium Menandreum. Et postremo nota snnt florilegia ex uno solo genere litterario confecta, quae ad haec secundum argumenta certa disponuntur: Pap. Petr. II 49 b exhibet epigrammata gnomologica et BKT V 20 A et В invectivas in midieres e comicis et ex Euripide depromptas. Qui loci saepius apud diversos auctores afferuntur et in uberioribus florilegiis aetate posteriore confectis interdum, et praecipue apud Stobaeum, exstant. Praeter ea florilegia congesserunt O. Guéraud et P. Jou guet in libro supra laudato 13 diversos locos ex auctoribus excerptos, qui in ostracis et papyris servati sunt et in florilegiis porterions aetatis leguntur. Sententiae Menandri monostichi iam pridem in papyris servatae ad lucem surrexerunt: anno 1906 publici iuris fecit Carolus Wessely fragmentům quoddam e collectione Yindobonensi (Stud. Pal. u. Pap. YI, 1906, p. 158 sq.), in quo sententiae Menandreae cum novo quodam argumento gnomologico connectuntur. Carolus Kalbfleisch edidit e Pap. Giss. 348, quam s. 1Γ/ΙΙΙ p. Chr. η. assignavit, 14 fragmentům decem monostichos mulilatos continens. Columna servata exhibet sententias, quae ab ω littera incipiunt, unde sequitur ut collectio intégra or- 12 Praeter ea in antiquissimo libro ad usum scholarum quod adhuc notum est (O. Guéraud et P. Jouguet, Un livre d'écolier du Il-e siècle av. J.-C., Cairi 1938) florilegium uberius ex Homero, Euripide, epigrammatibus, poetis eomoediae mediae aetatis compositum exstat. 13 P. XXVI et sq., cf. etiam P. Viereck, Drei Ostraka des Berliner Museums, Raccolta Lumbroso 1925, p. 253 sq. 11 Hermes LXIII 1928, p. 100 sq.

10 Tab. I. ' 'M иг Л "л. Manteuffel, Pap. Vars. Series

11 PAPYRI VARSOVIENSES SERIES NOYA 89 dine alphabeťico disposiía fuerit. Servata est pagina ultima subscriptione Μενάνδρου γνώμαι munita. Inter 10 monostiehos 5 iam prideni noti fuerunt, reliqni novi esse videntur. Quorum unus Diphilo, frg. 114 K., adscribitur. Cum igitur collectio sententiarum Menandri ceterisque admixtis ex s. II/III p. Chr. η. inter papyros exstare comperta sit, iudicium Alfredi Koerte rectum esse videtur in ostraco quodam II p. Clir. n. s. publiei iuris in commentariis q. i. The Journal of Egyptian Archaeology VIII 156. facto, quod exhibet monostiehos ordine acrostichorum dispositos cum una sententia e collectionibus mediae aetatis nota, Μενάνδρου γνώμας inessö. 15 Insuper etiam H. Oellacher mentionem facit de Menandri monostichorum f'ragmento nondum edito e collectione Yindobonensi." Collectio sententiarum Menandri cum tardissime s. Ι/ΊΙ p. Chr. п., sed verisimilius aetate aliquantum priore orta esse videtur. Quod fundamentům ex sententiis Menandri factum postea versibus a ceteris poetis depromptis novisque sententiis compositis auotum amplificatumque est. Eadem res perspicitur in illa Menandri et Philistionis comparatione, 17 in qua praeter proprios poetae versus sententiae ceterorum auetorum, Euripidis praeeipue, vel omnino novae afferuntur. Fragmentům chartae Berolinensis (No inv. P ), quod in hoc volumine in publicum proferre animum induxi, exhibet reliquias columnae undeeim linearum ab utraque parte abruptae, etiam pars superior desideratur; margo in- 15 Cf. Arch. f. Pap. VIII. 259 sq. et A. Koerte, RE t. XV, 1931, et imprimis p. 716 sq. 16 Griechische Literarische Papyri aus der Papyrussammlung Erzherzog Rainer in Wien von H. Oellacher, Etudes de Papyrologie IV, 1937, p. 173, cf. nunc Mitteilungen aus der Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien III et A. Koerte A. f. Pap. XIV (1941), 125 sq. No 971. Quod fragmentům I s. p. Chr. п. exeuntis continet 24 sententias monostiehos Menandri ordine adverso ab ω littera scilicet usque ad α ordinatas. Ipsae Menandri sententiae ab auctore amplificatae afferuntur. Compositio quaedam a magistro quodam publico sententiis Menandreis adhibitis confecta nunc in fragmento Vdndob. I s. p. Chr. п. exeunte Pap. Vindob В, Oellacher, Mitt. III, 39 sq. No 25, tab. No. 1, cf. A. Koerte, A. f. Pap. XIV, 127 No 972 exstat. 17 Σύγκρπις Μενάνδρου και Φίλιστίονος ed. S t u d e m u η d, Ind. lect. Vratisl. 1887, cf. etiam W. Meyer, Abh. Ak. Münch, phil.-hist. Kl. XIX. I.

12 90 JOURNAL OF PAPYROLOGY ferior scriptura vacat. Charta inseripta est in parte quae recta dicitur, pars a versa vacua est. Parum probabile est, ut fragmentům hoc Berolinense partem volu minis integri sententias Menandri continentis faciat; pro certo fere habeo florilegii reliquias hic subesse, praesertim cum sententiae ordine alphabetico omnino careant et dicta, quae ad λόγον, λογισμόν, λύπην, οργή ν pertinent, contineant. Prima linea nimis est mutilata, quin omnino rcstitui possit: singulae litterae quae exstant ad nullam Menandri sententiam aliunde notam quadrare videntur. inter reliquas sententias decem très novae esse videntur (2, 4, 6), ceterae iam antea e Monostichis vel ex Stobaeo notae fuerunt: v. 3 exhibet trimetrum a librario turbatum, v. 7 praebet lectionem Stobaei. cum in Monostichis varia lectio scripta occurrat, v. 8 conlinet sententiam Philemonis (cf. Pap. Giss. 348 et quae supra dicta sunt), sententia 10 nota est e Florilegio Stobaei, etsi in Monostichis non occurrit. Fragmentům Berolinense s. II p. Chr. n. attribuendum esse puto. Scriptura manum haud inexercitatam prodit et inter earn quam librariam appellare solemus et cursivam vacillat; linea ultima in scripturam prorsus cursivam exit. Manus proximo accedit eis quae apud Schubartium, Palaeogr. tab. 81 et in Pap. Gr. Berol. tab. 28 phototypice expressae sunt. Itaque in charta Berolinensi fragmentům florilegii sententias Menandri continentis quibus novae quaedam accédant ad lucem surrexit et sane vetustissimum, ni fallor, omnium quae adhuc nota fuerunt. Quod fragmentům II p. Chr. n. s. confert non nihil ad quaestionem de florilegia aetatis posterioris et ill ud Stobaei praecipue componendi ratione. No inv. P ,5X8,5 cm. II s. p. Chr. n. Tab. No I 5 ] δραστικον [ δίκαιος έστιν ου]*/' 6 πράττω[ν μή άδικώς λογισμός μόνος έσ]τί λύπης φά[ρμα /.ον οί υ. à ν έ]νε[ργοί μηδ]ιν φοβούνται τους ζ[όνοος άρ' έ]στ[ί σογγεν]ές τι λύπη και βίος;

13 PAPYRI YARSOVIENSES SERIES NOVA 91 σαφής ουκ ε]τι λογισμός, αλλ' εκεί τυ/[ών. λόπην γ]αρ ευ]ν[οος] οίοε θ-εραπεόειν λόγος, νόσον] π[ολί) κ]ρεΐττόν έστι<(ν> ή λόπην φέ[ρειν. οργή φιλοόν]τ[ω]ν ολίγον ισχύει χρόνον [ΐέγισ]τον αγαπών δι' έλάχιστ' <ο>ργ<4^>[ζεται. λόγψ μ,']επεισας, φαρμάκφ σοφωτάτφ. 1. čívjop' ά"τ'.ν.όν[ vel ]δρα3τικόν[ 2. supplevi e. g., cf. Men. Moiiost. Ь38 sq. Λνήρ οίν.α.ός ŠTTÍV οΐ>χ" ό [ΐή dstxüv, άλλ' oittç άδικείν δυνάμενος v!j βούλεται. 3. trimeter turbatus, n a m scriba transposuisse verba videtur, cf. M o n. 315: λογι-μ.ός ž-r.v φάρρ.α /.ον λύπη; μόνος. 4. supplevi e. g., apiid M e n a n d r u m non legitur; post lacunam 5-6 litterarum vestigium ι vel v litterae (nihil nisi hasta perpendicularis serv a t u m est) perspicitur P. 5. M o n. 640 = Men. frg. 281, 8 К. 6. άλλά Pap.; supplevi e. g., a p u d M e n a n d r u m exstare non videtur. 7. M o n. 319 = Men. frg. 591, 3 К. a p u d Stobaeuni Flor. 113, 14 servatlim; οίδεν ίάσθαι λόγος; Mon., с f.. etiani 559, 1 Κ. : λύπης ιατρός ê-τιν άν θρώκοις λόγος. 8. M o n. 383 = Philem. 202 Κ. ; νόσον δε κτλ. M o n. 9. M o n. 410: οργή φιλοδντος p-txpóv (alii φ'.λοόνταιν sicut in hac Pap.) hyüzi χρόνον. 10. Men. frg. 659, 2 K., cf. a p p a r a t u m crit.; Ιργά[;ετα'. Pap. errore videlicet pro όργίζεται scriptum: ό μέγι^τον άγοτ-.ών οι" Ιλάχ^τ" όργίίεται. 11. M o n. 313: λόγω ρ.ε τείσον, <ραρμ.ά*ιρ σοφωτάτω, Vind. 3 exhibet: μέν τ:εϊ :α'. φάρμακον σοφώτατον, unde coniecit Meineke: ρ ' ε~ν.ζε φαρμά /.<ρ зοφωτάτω. Pap. lectionem rectani exhibere videtur. iustus est non ille qui non iniuste agit consideratio sola est aerumnae remedium qui strenui sunt nihilo labores pertimescunt 5 num est similitudo quaedam inter aerumnam et vitam? non item certa est consideratio, sed illic consequitur aerumnam enini seit curare sermo bene affedus morbum multo melius est quam aerumnam tolerare 10 qui nimie diligit minime irascitur verbo me persuasisti. remedio sapieniissimo.

14 92 JOURNAL OF PAPYROLOGY 4. LEGŮM IUDICIALIUM FRAGMENTŮM. l' ragmentum, quod summa liberalitate possesoris hoc loco publici iuris facio, pertinebat ad collectionem privatam Hugonis Ibscher Berolini asservatam. Origo huius chartae, quod doleo, mihi ignota est. Exstat hic fragmentům voluminis cuiusdam leges iudiciales continentis. Servata est columna 15 linearum a parte dextera abrepta et in parte inferiore valde mutilata; margo superior exstat pars vero inferior columnae desideratur. Singula capita paragmphis 1er distinguantur (post et in 14 media; in 1. prima, etsi hie quoque caput novum incipit, seriba paragraphum notare supersedit). Spatium columnae in parte dextera laesae e certe suppletis definire mihi contigit: desunt 5-6 litterae, unde vero sequitur columnam integram litterarum olim fuisse. Scriptum perspicua et elegans omnia indicia aetatis Lagidarum ineuntis prodit, cf. praesertim litteras ß, ja- ν, π, τ, u, φ, ex quo papyrům 111 s. a. Chr. η. medio vel exeunti tribuendam esse censeo. Servata sunt capita tria, ex quarto autem nihil nisi exigua vestigia duarum linearum exstant. In čapíte l-o de cautione agitur interponenda, in 2-o de ratione agendi in cas u contradictionis, in capite 3-o de vade in iudicium adducendo; quod fuerit argumentum capitis quarti non liquet. Volumen, ex quo superest illud fragmentům Ibscherianum, pertinet ad ceteros commentarios iuris consultorum, qui inter papyros ex Aegypti harenis ad lucem surrexerunt. Quorum notissima e Lagidarum aetate sunt ilia Δικαιώματα Alexandrina, 18 et fdiologi Gnomon ex aetate Romana. 19 Sed imprimis hoc fragmentům novum cum Pap. Lille 1. 29, quam olim ediderunt Collart - Lesquier = Mitteis, Chrest. 369 et P. M. Meyer, Jur. Pap. 71, conferendum esse videtur. Quae Pap. Lille in vico Ghôran reperta est et s. III a. Chr. η. ab editoribus attributa. Latitude) duarum columnarum, quae servatae sunt, eadem est fere atque in papyro nostra. Sed argumenta capilum, quod interest inter ambas chartas, perfectiora ac magis copiosa sunt. 18 Pap. IJalensis I, cd. Graeea Halensis, cf. P. M. Meyer, Jur. Pap. 74 et BGU V 1, ed. W. Schubart, cf. Meyer, Jur. Pap. No 93.

15 Tab. II. Î jyjok^j. ^'C/í^T-íř г г -γ j-iř S г Г " ' -M* Ч ' ř ij». If, ą ' e jí' ftfi iť&b" с н - w c ^ A ^ ^ e î/ ' : ψ I w м - 'V ' -Π'-Γ'ΝΗΙ Ж^се 4 у -j *" Im τ ι Η κ Γ Τ ϊ ^ Φ * ' <;.* %. - > ffttç $ ch Manteuffel, Pap. Vars. Series nova

16 PAPYRI VARSOYIENSES SERIES NOVA 93 Fragmentům Pap. Lille I. 29 exhibet leges iudiciales civitatis cuiusdam Graecae in terra Aegyptiaca sitae (Naucratidos fortasse vel Ptolemaidos) et pars quae superest continet praeseripta, quae ad ius servorum et illa praesertim quae ad eorum delicta pertineant. Quod полит legum iudicialium fragmentům in Pap. lbscheriana servatum liaud parvi esse moment i ad res forenses in Aegypto investigandas evidenter apparet. Sed cum ex tempore sinistro fieri non posset, ut chartam a me descriptam scientia iuris civilis excellentibus ad commentarium subtiliore iuris cognitione praeditum componendum proponerem, solum illud exemplar nonnullis notis a me instructum et, quantum mihi contigit, restitutum excribere curavi. Pap. Ibscher. 15X8 cm. Ill s. a. Chr. п. Tab. No II. ησεν. >( )> έάν os έλάσσονός τι[ς... ον τφ κατεγγοη 8 έντ[ι, έςέστω 5ε κατεγγοάν κατά [οικαστών, ή εφ' ετέροις α τις κρ[ίνηται. 5 εάν δέ τίνες άντιλέγω[σιν, тлπείσθ-ω έν Άλε^ανορεία ΰ[φ' ετέρων και ώς άγ κ ρ iv η ι ε]ισάγων 3ε"/έσθω, υπηρετησάν[το)ν ok αλλοι[ς] κόποις cl πράκτο[ρες. Κ) εάν δ[ε] τ&ν εγγοογ καλ[ώσιν έ-ί [τη]γ κρίσιν, έςεστω [αοτώι λόγο[υς οϋς] αν βοόληται ποιεΐν, μηκέ[τι έςέσ]τω άναδικ[ήσαι τα ση[μανθεντα]. εάν 3[ε αύ]τός αγ[ 1. Iota mutiim, etsi saepius in hac papyro notatur, tarnen interdum a librario neglegitur, cf. 1. 6; ίλά^-οής τ -ς vel fortasse έλασσον όστις о/т; ; in fine τι vel т. legi potest.

17 94 JOURNAL OF PAPYROLOGY 3. Articulus saepius omissus esse vide tu r, cf., 4, 7 et Mayser, Grammatik, Β. H 2, Berolini 1953, 22 sq. Suppl. Taubenschlag Ε.-άγιυν = i εΐααγωγεός, cf. Meyer, Jur. Ра/л p. 252, No No 78, I, cf. etiam No 93 cap Í κράχτορες, cf. Meyer, Jar. Pap. p. 255, No , 54 etc. 10. έάν xaxûistv έτ-.ί τήν χρίαιν: cf. P. Argent. I. 22, 11 ; P. Hamb. I. 29,3; P. Lips. I. 38, 1, άναδιχηααι: cf. P. Lille I. 29, 4 έξέ-tiu τώι xopítui άναοιζνραι. 14. zà 3η(χανθΐντα : cf. P. Tor. I col. IX. 12. Cap. 1. Sin vero minoris pretii [aestimetur debitum] cauiionis interpositae, liceat cautionem interpoliere de iudicibus, vel de ceteris, quae quis sibi eligat. Cap. 2. Siqui vero contradicant, persuasum sit Alexandriae a ceteris et quoquo modo discernât cpi i causam introducit accipiatur, in ceteris autem operis ad i u ven tur executores. Cap. 3. Sin vero vas in indicium vocetur, liceat ei verba quaecumque velit facere, non liceat amplius provocare ea quae indicata sunt. Ε capite quarto nihil nisi exigua vestigia in papyro perspiciuntnr. 5. _ BONORUM TRANSACTIO MATRIMONI ALIS. Charta Oxyrhynchica, cuius nihil nisi pars superior servala est, exhibet transactions bonorum matrimonialis frag mentum. Manus tenuis, etsi snbrustica, ad s. 11 p. Chr. η. medium pertinere videtur; ipsa charta, quod doleo, valde detrita ac mulilata in parte inferiore praesertim lectu est difficillima. Syngrapha subiectivo genere dicendi confecta est. Sponsor, cuius nomen in lacuna excidit, fatetur Theoni libertino se accepisse ab eo pro Dionysia eins filia nutrita (1. 7), quam in matrimonium duxit, varia ornamenta dotalia, vestitus etc., παραφέρνων vero nomine (1. 19) diversam supellectilem. Cetera, quod dolemus, servata non sunt. Ad earn novam chartam Oxyrhynchi repertam conféras velim ceteras pactiones nuptiales inter papyros servatas et praecipue Pap. Oxyrh. II 267, III 496 et CPR 24 et 27, 20 l'. Oxy. VI 905 et X Ad ipsum genus syngraphae cf. L. Mitteis, Grundz et R. Taubenschlag, Lam 94 sq. 20 Cf. etiam L. Mitteis, Grundz., p. 199 sq.. Chřest., p. 313 sq. et P. M. Meyer, Jur. Pup., p. 40 sq.

18 PAPYRI VARSOVIENSES SERIES NOVA 95 Pap. Oxyrh. 15 X 9,5 cm. II s. p. Chr. n. ]v 'Απολλώνιου μητρός Ταωτ[οϋ]τος απ' Όςυρύγχω]ν πόλεως Θέωνι άπελευθέρφ Παυσίριος ]. από της αδτης πόλεως χαίρειν. 'Ομολογώ κατ]ά προαφώνησιν Διονυσίου Κάτων[ος 5 οι' έπ]ιτηρητών της περί του προς Όςυρύγχων πόλει] Σαραπίου τραπέζης εχειν παρά σου τα άσφα]λη μοι επί τη τροφίμη σου Ό-υγατρί Διονυσία μ]ητρός Εύοαιαονίοος άπελευθέρας Διονυσίου Κά]τ[ω]νος από της αύτης πόλεως γαμου- 10 αένη έ]μοί έν μεν φερνη άλυσίδιον χρυσούν τετάρτω]ν ες, δαχτόλιον όμοίως τετάρτων δύο, πυνο]άςιον όμοίως τετάρτων τριών, ένωτίων χρυ]σών πεινώτων ζεύγος τετάρτης μιας. ί- σως κομι]σάτω αυτφ τετάρτας [τ]ρεΐς έν συντι- 15 μήσει δρ]αχμών δι[ακο]σίων δέ[ /.α επ]τά και ιμάτια εν συντι]μήσει δραχμών τε[σσαρά]κοντα, κλανιών άργ]υρών ζεύγος. σακη[γόν καινό]ν δραχμών δέκα τεσ]σάρων, ε... ν τιμής δραχμών τεσσαράκον]τα τεσσάρων, έν δε παραφέρνοις 20 ] χαλκόύν α, σι[τ]οδ[οχ]εΐον χαλκοϋν α I η I. κάδιον χα[λκ]οϋν, σκάφιν ] I J κλεΐστ[ρο]ν [ά]να σκεύη ] I ]. κίβωτο[ν] ώνης. εςας ]... I ].. τω μ[ετ'] αλλήλων τ. 25 ] ές αλλ[ω]ν ή και μη.. sequuntur vestigia 3 linearum obliterata 4. Ad κατά προαφώντ,σιν cf. Ρ. Oxy. III 513, oť έπίτηρητών, cf. P. Elor. I = Mitteis, Chřest. 243, Meyer, Jur. Pap. 68; P. Flor. I 28, 7; P. Oxy. I 91, 8, VIII 1132, 11. Pap. Argent

19 96 JOURNAL OF PAPYROLOGY 13. ιλ'νωτων Pap.: cf. P. Oxy. X : ένωτίων ζεϋγο; εχον Γείνας bév.a όλκής χωρίς των πεινών, cf. etiam P. Oxy. XI. 1449, 25 πεινώτιον. Apollonii filins a matre Ταωτοός ex oppido Oxyrhynchorum Theoni libertino Pausiridis ( ) ab eodem oppido oriundo s. d. Fateor ad nomen Dionysii Catonis filii per inspectores tabernae argentariae ad templům Sarapidis Oxyrhynelii,sitae me accepisse a te affirmata mihi de Dionysia ι a matre Eudaemonidis Dionysii Catonis filii libertina ex eodem oppido oriundi, tua filia nutrita, quam in matrimonium duxi, dotis nomine catenani auream quartariarum sex, anulum similiter quartariarum duarum, operculum vasis similiter quartariarum trium, inaurium par aurearum cum margaritis unius quartariae. Aequaliter déférât ei quartarias très pretio drachmarum dn cent ar u m septemdecim et vestimenta pretio draclimarum quadraginta, armillarum par argentearum, saccum novum drachmarum quattuordecim, pretio quadraginta quattuor, παραφέρνων vero nomine [ ] aeneum 1, cistam penariam aeneam 1 [ ], vas aeneum. rutrum, L ], claustrum ad habitus, [ ], arculam ad emptionem(?) Ea quae sequuntur nimis sunt mutilata, quin omnino rest itui possint. 6. REI FAMILIARIS DIVISIO TESTAMENT ARIA. Charta leb tunica, cuius pars dextera exstat, pars vero laeva et inferior tempore absumptae sunt, exhibet fragmentům syngraphae rei familiaris divisionem testamentariam continentis. Scrip tura a manu haud inexercitata diligenter exarata et admodum subtilis ad s. II p. Chr. n. medium pertinet. Syngrapha ad id genus spectat, quod obiectivum appellari solet. Testator, cui Πασίων nomen est, legat testamento suam rem familiarem ex aequa parte filiae suae, cuius nomen excidit (1. 3), Άρμ,ιόσει filio eiusque ancillae Τεφορσαΐτι (1. 4,-11) et Heraclio filio ex ea procreato (1. 11/12, 14), cf Hereditas, etsi syngrapha e dimidia fere parte desideratur et in altera multas lacunas exhibet, e domicilio (1. 5/6), agro catoecorum (1. 7) ceterisqne bonis (I. 8) constare videtur.

20 PAPYRI VARSOVIENSES SERIES NOVA 97 Ipsa pactio eo genere quod ομολογία dicitur a Pasione confecta est, id quod e praescripti formula ex parte conservata elucet, cf. e. g. B. G. U. I. 86 = Mitteis, Chrest., No 306, Taubenschlag, Laiv, 153 sq. Ad contextual carptim restituendum praeterea usui fuit Pap. Oxyrli. III. 494 = Meyer. Jur. Pap. No 24. Pap. Tebt. 10X14,5 cm. II s. p. Chr. η. ['Έτους.. Αυτοκράτορος Καίσαρος Σεβαστού Ε]ύσεβούς μεχ[ε]ίρ ta έν Τεβτύνει της Ηολέμωνος μερίδ[ο]ς του Άρσινοίτου νομού ['Ομολογεί IΙασίων τού δεινός τού ] ου από κώμης Τεβτύνεως ώς ετών πεντήκοντα οκτώ ουλή γόνα«αριστερφ [συνχωρείν μετά την εαυτού τελευτήν τοίς τέκνοις Άρμιύσι και ]ωται [τος Τεφορσαείτι δμψ[η τ]ού Ιΐασίωνος υιού. τών δε π[ρο]ρ[ρη]τήντα ]. τη τη γεγονοιεί^ αΰτφ εκ της μετηνλαχυείης αΰτο[ύ γ]υναικός Ταπεινά- "Αρμιύσιν και [ ο αυτός ομολογών συν/ωρί κοινώς ές 'ίσου [έ]κάστιμ κατά το τρίτον μέρος την ύπαρχούσαν αυτφ [οικίαν και αϋλήν [ωνι ] τ]ού iv [,]όσιος [έδ]ά[φ]ει κλήρου κατοικικού άρούρας πέντε τέταρτον ών ά]ρούρη[ς] τέταρτον και οσα εάν άλλα καταλείψη 6 IΙασίων ή και και οσα] συνεόρονται κα[ί] τον οντα πρότερον τόπον και τάς υπαρχοόσας αϋτώ Ιΐασί- ελει- [ψεν ]... χωρίς ών μ[εν] παρενέκκατω ο πατήρ Πασίων εκάστη αυτών κατά

21 98 JOURNAL OF PAPYROLOGY 10 [τήν παρουσαν οαολογίαν j τω δ[ε] προγεγρα[αιχέν]ω αυτού ΙΙασίωνος υίώ 'Αραι[ύ]σι σονκεχωρηκέναι [ βούλομαι δε τού]ς κληρονόαου[ς είναι Άρμψόαιν και Τεφορσάειν και τ[ον] οίον αυτής Τεφορ- [σαΐτος Ήράκλειον και πρδς της àvà το σώμ]α ΙΙασίωνος κίηδείας και] περιστολής και ευλυτ[ρώσ]εως ών εάν [δ]απ[α- [νήσωσίν : αναθεμάτων των [εν σι>ντΐ[λή]σει δραχαών είκοσι τεσσάρων.. επ.. ν [ τελευτη και εις τ[ά παρά Ή]ρακλείου και των άνηκ[ό]ντων αύτψ πά- 15 [ντων καθιατ]άναι δε έπίτροπ[ον à]ν εΐλοι είς τον κατ[ά πά]ντα τρόπον.. iv] [ ]σαν τω άνήκ[οντι ]είς τον δε χρόνον α[εχ]ρι εά[ν εν τη νόαφ [ήλικία γένηται έπιτελ]εΐ[ν] περί αυτών ώς άν [αί]ρηται. [ sequuntur exigua vestigia 3 linearum 2/3 supplementa a Pap. Berol., BGU I. 86 petita, cf. etiam 11. 4, 8, 9 et 4, 10, 11 huius cb'irtae. 5. pro γεγονοία et μ-ετηλλαχοίας. 4. pro τον οέ τφορίτ,θέντα 6. pro 'υντ(ί)ροντά: ; τόν όντα τότ.ον. 7. Nomen proprium exstare videtiir. 9. pro παρηνέγκατο. 12. Ήρά*/.ειον cf. 14; άνά xb οώαα κτλ., cf. PSI, Studi Italiani di Filologia Classica, N. S. XII, 1955, p. 99, col. I. 7 sq.: εις χηοείαν y.ai κεριττολήν τοδ σιυματίοϋ χοι> ταφτρο,αενου Λίγοκτία et Pap. Oxyrh. III 494, 24 sq. = Meyer, Jur. Pap. No 24: Λώ-ει... εις ε&ωχίαν αότών ήν ζο'.ήιοντα'. πληοίον той τάφου μου ν.ατ 1 ετος τΐ) γενεθλία (ίου Ιφ' có ο'.έπειν άργορ-ou οραχαάί εκατόν. 16. supplementum e BGU 86, 19 petitům. 17. cf. Pap. Oxy. III Anno.. Imperatoris Augusti Pii, (mense) Mechir II in vico Tebtunieo Polemonis regionis pagi Arsi-

22 PAPYRI VARSOVIENSES SERIES NOVA 99 noitici. Fatetur Pasion filius ab vico Tebtunico oriimdus, utpote quinquaginta octo annorum, cicatrice in genu laevo, concederc post suam mortem liberis Άρμιοσι et procreatae e defuncta uxore ipsius Ταπεινάς Τεφορσαΐτι ancillae Pasionis filii, ipsum vero 'Apjtiôoiv ante commemoratum et. Ipse vero qui assentit concedit publice ex aequa parte cuique eorum de tertia parte quae praesto sunt ei domicilium et propatuluin et quae una inveniuntur et locum qui antea fuit et quae Pasioni praesto sunt in.]όσιος solo fundi catoecorum aruras quinque et quadrans, quarum arurae quadrans et quaecumque alia reliquerit vel reliquit Pasion praeter ea, quae attulit Pasion pater cuique earum secundum hanc praesentem piictionem supra vero commcmorato Άρμιύσι ipsius Pasionis filio concedere. Propositum mihi est, ut successores fiant Άρμωσις et Τεφορσάις et Heraclius ipsius filius Ταφορσαΐτος et quae de Pasionis corpore ad exsequias, obligationem et mortuum arte medicandum impensa faciant ornamentorum sepulcralium pretio viginti quattuor drachmarum. in fine et ad ea quae sunt Heraclii et ad eum pertineant omnium constituere vero tutorem eligat ad in omnem modum... pertinenti ad id vero temporis donec non perveniat ad aetatem lege constitutum exsequi de eis tanquam eligat... (Hoc loco syngrapha abrumpitur.) 7. _ CONVENTUM DOCENDI CUM TEXTORE PACTUM. Charta Tebtunica, cuius pars inferior servata non est, pertinet ad ea conventa docendi cum fabris textoriis pacta, quae iam saepius inter papyros ad lucem surrexerunt, cf. e. g. Pap. Tebt. II 385, Pap. Oxyrh. II 275, IV 725, Pap. Grenf. II 59, Pap. Rain. 134 (Wessely, Karanis p. 32) 21 = St. Pal. XXII 40. P. Mich. II 121 et III , P. Oxy. XIV Cf. U. Wilcken, Grundzüge, p. 261 et Chrestomathie No 324 et Ad. Berger, Die Strafklauseln in den Papyrusurkunden, 1911, p. 161 et sq., P. M. Meyer, Jur. Pap., p. 156, No 42.

23 100 JOURNAL OF PAPYROLOGY Conventum, quod charta Tebtunica praebet, factum est 5. i. 170 a. p. Chr. η. inter libertinům, cui Climas est nomen, et Heraclidem fabrum textorium e vico Tebtunis. Qui libertinus tradit textori in disciplinám triennalem Epimachum filium suum et ea conditione, ut puer a patre suo nutriatur atque vestiatur et ut impensa perdiscendi ab eodem substineantur atque tribute pendantur. Quibus conditionibus rest ipuletur textor. iam. quod dolemus, non liquet. Syngrapha eonfecta est apud signatorem publicum in vico Tebtunico, cf. Pap. Yarsov. 10 col. 1. 2, cuius lacuna ha'c papyro collata certe suppleri potest. De his conventis docendi inter papyros servatis olim uberrime egit A. Zambon, Διδασκαλικαί, Aegyptus XX, 1935, p. 3 sq., cf. etiam W. L. Westermann, Classical Philology IX, 1914, p. 295 sq. et R. Taubenschlag, The Lam of Greco-Roman Egypt in the Light of the Papyri, New York Pap. Tebt. 17,5X9,5 cm. 5 Ianuarii 170 a. p. Chr. η. 'Έτους ενάτου Αϋτοκράτορος Καίσαρος Μάρκου Αυρηλίου Αντωνείνου Σεβαστού Apij.sviay.of) Μηδ]ικού Παρθικού Μεγίστου και 5 Αύτοκράτορ[ος] Καίσαρος Αοοκίου Αυρηλίου Ουήρ]ου Σεβαστού Άραενιακού Μηδικού Παρθικού Μεγίστου Τύβι ι δια γραφείου Ήρα]κλείδου Δρυμού της Θεμίστου αερίδος τού Άρσινοείτου νομ-ού. έςεδε- 10 δω]κε Κλείδας απελεύθερος Αρείου Ψε[ν]έως ώς ετών πεντήκοντα ούλ]ή άγκώνι δεςιφ τον εαυτού υίον Έπ]εί χα /ον Ν'/ώψ Έρακλίδι γερδί(ι) Ί.ΤΛ ϊεβτύ]νεως ώς ετών τριά- 15 κο ντα τεσσάρων ουλή μ,ετώπωι ες] άριστερώίνι καταιχαθείν αυτόν

24 PAPYRI VARSOVIENSES - SERIES NOVA ΙΟΊ Έπί]μ.α-/ον τήν γερδιακήν τεχνην εις] ετη τρία άνά το τέλημα μηνός <τύβι> του έ]νεστώτο[ς] ένάτ[ο]υ έτους τρεφο- 20 ;χεν]ου του παιδος του πατρός του αυτού και χορη]γούν[το]ς αϋτφ κατά αη]να εις τρο[φ]είων λόγον δραχυ,άς τεσα]άρας και ίαατίζοντος τον παϊδα έπι]τελούντός τε υπέρ αυτού της μ,αθή- 25 σε]ως τελέσμ,ατα, τας δε έσταμ,ένας άπο δη]αοσιων ΰπερ τού υιού Επιμάχου..,]οαγλ... ου κοαίααι παρά Ήρίακλίδος ε υθ εως τώ έσχάτιρ ετ<(ε) ι άργ υρίου δρα'/[αάς 30 ] ον. vi [ σΰντα]γαα [ 8. Cf. Pap. Ynrsov. 10 col locus difficillimus lectu: άνά τό τέλημ,α lectio dubia; τέ/,ημα pro τελείωμα? 21. cf. e. g. P. Oxy. III ; BGU 1109, 27: P. Tor cf. BGU 468, 17; P. Oxy. II 275, 17: προς?v και ε να. τά δημ,όιια πάντα τοϋ ζαίοίς. Anno nono Imperatoris Marci Aurelii Antonini Augusti Armeniaci Medici Parthici Maximi et Imperatoris Lucii Aurelii Veri Augusti Armeniaci. Medici Parthici Maximi (mense) Tybi 10 per officinam Ήρακλείδου Δρυμού tabellionis regionis Themisti Arsinoitici pagi. Collocavit Climas libertinus Araei Psenis filii, utpote quinquaginta annorum, cicatrice ulna dextera filium sutím Epimachum Nchops apud Heraclidem textorem ab vico Tebtunico, utpote annorum triginta ( iiattuor, cicatrice in Laeva frontis parte, ut ipse Epimachus perdiscat artificium textorium in annos très ad finem mensis Tybi huius anni noni ea conditione, ut puer a patře suo ntttriatur et ut pater praebeat in mensem ad expensa victus quattuor drachmas utque puerum vestiat et persolvat pro illo perdiscendi vectigalia; quae vero statuta sunt de publicis

25 102 JOURNAL OF PAPYROLOGY ut accipiat ab Heraclide sta- argenti drachmas χ pro filio Epimacho tím ultimo anno Hoc loco syngrapha abrumpitur NOMINUM DESCRIPTIO CUM RATIONIBUS ADIECTIS. Charta liane nominum descriptionem exhibens anno 1932 in vico Tebtunico'ab Italis reperta est. Scriptura, quae cursum suum minime servat, s. II p. Chr. η. tribuenda esse videtur. In parte superiore charta paullulum laesa ac detrita, partes vero media et inferior integrae conserva tae sunt. Pap. Tebt. 18 X 8,5 cm. И s. p. Chr. η. βάντι εφ' Ίυονιώνους? Ατρ(ΐως) J δ ΙΙαβνούτεως Ψεντώ[σι]ς iß Σερ[α]πίω[ν οοί>[λ(ος)..]... /з Γεφωρσωόμ.[ις?... ] pśco- -ι η 5 Κρωνίων τεκτων ' ιζ Εοοα[ί ιχων δοΰλ(ος) λ1αρσεί(ο)υ -ιη Σορίσκα Άρπαλάλοο -/αβ ( ) /3 ΙΙοιώλις Ματαεις -ΐη Μ[...]ηλάος, Αντεράτ(ου) 10 'Οννοό]φρις Φάσως χηνοβ(οσκός) ίε Καπίτων Καπίτωνος ι Άρσενοόφις 6 και Μου.. αν /δ Μαλαΐς Κολλούθου /3 ι "Αρπαλος Άπάπι /0 -ΐη 15 Σεραπίων ΙΙέληκις Ις- ΙΙλαλάς αδελφός κδ Μαρεψημ-ώς άλλος /3 -Τ 11 ρωτάς Αύλείοο Jo ii [Ιακήβκις αδελφός 20 Ηρακλής Κρονίωνος πχ() /Ф f? ι

26 PAPYRI VARSOVIENSES - SERIES NOVA 103 Ευδαίμων Ψια9 ωπλ07.(α;χο:;) /о γ Ευδαίμων Κασειδερόζας ΙΙρωτά; 6 και "Ανικος δούλος ς ιη Άαοόνις βοοκώλος /δ γ 25 ΙΙρωτάς Πρωταρο[ΰ]τας /δ γ Αυληράς Άνχε'.οοτας Τούρβων Γαλάτοο ιη κ Χράτης ό 7.αί Κουβεισεϊς κ~ Πρωτάς Αακενάνις /δ γ 30 "Αρπαλος Εϋτοίχοος Ιίορδή (?) /δ γ (γίνονται) (δρα/ααί) ρ /, (οβολοί) β / = δραχμή ; = οβολός ; 31 / /ρ* β Pap.

27 INDICES I. IMPER A TORES Αυτοκράτωρ Καίσαρ Μάρκος Αυρήλιος 'Αντωνεινος Σεβαστός 'Αρμενιακός Μηδικός Παρθικός Μέγιστος και Αυτοκράτωρ Καίσαρ Αοόκιος Αυρήλιος Οϋήρος Σεβαστός Άρμενιακός Μηδικός Παρθικός Μέγιστος 7 1. II. GEOGRAPHICA Regiones, pagi, vici etc. 'Αλεξάνδρεια 4.6 Πολέμωνος μερίς 6.2 'Λρσινοΐτης 6. ι ; 7. 9 Σαραπιείον τράπεζα περί του πρός Θεμίστου μερίς 7. 8 Όζορύγχων πόλει Σαραπίου 5. 6 Ό υρύγχων πόλις 5.1,5 Τεβτϋνις 6.1,2; 7.14 III. INDEX NOMINUM "Άαοΰνις "Ανικος ν. Μρωτάς Άντέρατος ν. Μ... πλάος 'Αν/ειοϋτας ν. Αύληράς 'Απολλώνιος 5. ι Άπόπι ν. "Αρπαλος Άρείος Ψενέως 7. ίο Άρμιύσις ΙΙασίωνος 6.5,4,10,11 "Αρπαλος Ευτοίχους "Αρπαλος Άπόπι 8.14 Άρπάλαλος ν. Συρίσκα Άρσενοδφις б και Μου.. αν 8.12 Άτρεύς ν. Ίυονιώνης 8.1 Αυλείος γ. ΙΙρωτάς Αύληράς 'Αν/ειοϋτας Γάλατος ν. Τούρβων 8.27 Γεφωρσωόμ[ις?] 8.4 Διονυσία 5. η Διονύσιος Κάτωνος 5.4,8 Δρυμός ν. Ηρακλείδης 'Επίμαχος Νχώψ Κλειμάτος 7. 13,17 Εύδαιμονίς 5. 8 Ευδαίμων 8. 6 Ψιαθωπλόκαμος Κασειδερόπας Εύτοίχης ν. "Αρπαλος Ηρακλείδης Δρυμού 7. 8 Ηράκλειος 6.11* 6.14 Ηρακλής Κρονίωνος Ήρακλίς 7.13,27 Θέων 5.2 Ίοονιώνης 'Ατρέως 8. ι Κασειδερόπας ν. Ευδαίμων Καπίτων Καπίτωνος Κάτων ν. Διονύσιος Κλειμάς 7.10 Κολλοϋθος ν. Μαλαΐς Κουβεισέϊς ν. Χράτης Κρονίων ν. Ηρακλής Κρωνίων

28 PAPYRI VARSOVIENSES - SERIES NOVA 105 Αακενάνις ν. Ιίρωτάς Μαλαΐς Κολλούθου 8.12 Μαρσείος 8. 6 Μαρεψήα 8.17 Ματαεΐς ν. Ποιώλις 8.8 Mou..αν ν. Άρσενοϋφις Μ... πλάος Άντεράτου 8.9 Νχώψ ν. Επίμαχος 7.13 Όννοΰφρις Φάσως 8.10 I. όσις 6. 7 [Ιακήβκις 8.19 ΙΙααίων 6.2*, 4,6,8,9,10,12 ΙΙαβνου.εύς Ψεντώσις 8.2 ΙΙαϋσίρις 5.2 [[έληκις ν. Σεραπίων 11 λαλάς Ποιώλις Ματαεΐς 8. 8 ΙΙρωταροϋτας ν. Πρωτάς ΙΙρωτάς Αϋλείου [Ιρωτάς 6 και "Avť/.ος 8.25 Πρωτάς ΙΙρωταροϋτας 8.25 II ρωτάς Αακεινάνις 8.29 Σεραπίων 8.3 ΙΙέληκις 8.15 Σορίσκα Άρπαλάλοο 8. 7 Ταπεινός 6.3 ΐαωτοϋς 5.1 Τεφορσάϊς 6.4,11 Τούρβων Γαλάτου Φάσως ν. Όννοόφρις Χράτης ό καΐ Κουβεισέϊς 8.28 Ψενεύς ν. Άρείος 7 11 Ψεντώσις ν. Παχνου.εός Ψιαθωπλόκαμος ν. Ευδαίμων IV. INDEX VOCABULORUM ad Nos 3-8* αγαπαν у. ю αγχών αδελφός 8. 16, 19 αδίκως 3. 2 αίρείν 6.15,17 αλλήλων αλλά 3.6 άλλος 4.9; 5.25; 6.8; 8.17 άλυσίδιον αν 4. 7,12; 6.15, 17 ανά 5.22; 6.12*; 7.18 ανάθηαα 6. 13* άνηκε iv 6. 14,16 άναδικήσαι 4.13 άντιλεγειν 4. 5 απελεύθερα 5. 8 απελεύθερος 5.2; 7.10 από 5.1,3,9; 6.2; άργόρεος 5.17 αργύριον άρα 3. 5 αριστερός 6.2; 7.16 αρουρα 6. 7, 8 ασφαλής 5.7 αυλή 6.6* αυτός passim αυτός 6. 3,10 αυτοκράτωρ 6.1'; 7.1,5 *) voces quae in lacunis restitutae sunt asterisco notantur.

29 106 JOURNAL OF PAPYROLOGY βαίνειν 8.1 εις 6. 14, 15, 16; 7. 18,22 βίος 3.5 είναι 3.2,3,5,8; 6.6, 11* βουκόλος 8.24 έκδιδόναι 7.9 βοόλεσθαι 4.12; 6.11*; ελάσσων 4. 1 ελάχιστα γααείσθαι 5. 9 έν 5. 10, , 19 γάρ 3.7 ένατος 7. 1,19 γίγνεσθαι 6. 3,17*; ενεργός 3. 4* γερδιακός 7.17 ενιστάναι γέρδιος 7-13 ενώτιον 5.12 γόνο 6.2 ες 5.25; 6. 5 ; 7.16 γραφείον 7. 7 ες? 11 γονή 6.3 έζέστω 4.2,11,13 επί 4.4: 4. il ; 5.7; εφ' 8. ι δακτύλιος επιτηρητής 5. 5 δαπανάσθαι 6.12* έπιτελείν 6.17*; 7.24 δε 5.19; 4.1,3,10,14; 6.15,16 επίτροπος επτά δέκα 5.15,18 έσχατος 7.28 δεξιός ετερος δέχεσοαι 4. 8 ετι 3. 6* δημόσια, τα έτος 6.1,2; 7.1,11,14.18,19,28 διά 3. ίο; 5. 5; 7.7 ευθέως διακόσιοι ευλύτρωσις δίκαιος 3. 2* εδνοος 3. 7 δαωή 6. 4 ευσεβής 6. 1 δούλος 8. 3, 6, 23 δραχμή passim δόο ζεύγος 5.13,17 εάν 4.1,5,10,14: 6.8,12,16 ή 3.8; 4.4; 5.25 εαυτού 6.3; 7.12 ηλικία 6.17* εγγυος 4.10 έγώ 5. 7,10 θ-εραπεόειν 3. 7 έδαφος 6.7 θυγάτηρ 5. 7' είδέναι 3. 7 είσάγειν 4. 7 ίματίζειν έκαστος 6. 5,9 ίμάτιον 5.15 έκεΐ 3.6 Ισος 6. 5 είκοσι β. 13 ίστάνα: 7. 25

30 PAPYRI VARSOVIENSES SERIES NOVA ισχόειν 3.9 ίσως 5.13* κάδων 5.21 καινός 5.17* καίσαρ 6.1* καθιστάναι 6.15* καλεϊν 4.10 κατά 4,3; 5.4: 6-5,9,15; 7.21 καταλείπειν 6. 8 καταμαθ-είν ατεγγυάν 4. 3 κατεγγοάσθαι 4. 2 κάτοικικός 6.7 κηδεία 6. 12* κφωτον κλάνιον 5.16 κλεΐστρον κλήρος 6.7 κληρονόμος κοινώς ύ. 5 κομίζειν 5.14; 7.27 κόπος 4.9 κρειττον 3.8 κρίνειν 4. 4,7 κρίσις 4.11 κώμη 6.2 λείπειν 6. 8 λογισμός 3. 3,6 λόγος 3.7,11; 4.12; 7.22 λύπη 3. 3, 5,7,8 μάθη σι ς μέγας 3.10; 7.4,7 μέν μερίς 6. ι ; 7.9 μέρος 6. 5 μετά ; 6. 3 μεταλλάσσειν 6. 3 μέτωπον μεχείρ 6. 1 μέχρι εάν 6.16 μή 3.2 μηδέν 3. 4 μηκέτι 4.13 μην 7. 18,22 μήτηρ 5.1,8 μία μόνος 3. 3 νόμος 6. 16* νομός 6. ι ; 7.9 νόσος 3.8 όβολός 8 passim οικία 6.6* οκτώ 6. 2 ολίγος 3. 9 όμοίως 5.11,12 όμολογεΐν 5. 3 ; 6. 2* 5 Ομολογία ύ. ίο* οργή 3.9 όργίζεαθαι ς 4.12; 6.6,7,12 δσος 6. 6*, 8 ούκ 3.6* ουλή 6.2; 7.12,15 παις 7-20,23 παρά 5.6; 6.14; 7.27 ζαραφέρειν 6.9 παράφερνα παρείναι 6.10* πάς 6.14,15 πατήρ 6.9; 7.20 πείθεσθαι 4. 6 πείθειν 3.11 πέντε 6.7 πεινώτος 5.13

31 108 JOURNAL OF PAPYROLOGY πεντήκοντα 6.2; 7.11 περί 5. 5; περιστολή 6.12 πόλις 5. 2,3,6,9 πόνος 3.4* πολύς 5.8 ποιείν 4.12* πορδή (?) πράκτωρ 4. 9 πράττειν 3. 2 προαγορεύειν 6. 4 προγράφεσθαι πρός 5. 5 ; (). 12* προσφώνηση 5.4 πυνδάςιον σακηγόν σαφής 3.6* σεβαστός 6.1*; 7.5,6 σηααίνεσθαι 4.14* σιτοδοχείον σ'/.άφιον σκεύος σοφός σό 5.6,7 συγγενής 5. 5 σονεορίσκειν 6. 6 συγχωρίζειν 6. ίο σογχωρείν b. з*, 5 σύνταγμα συντίμησις 5. 14,16 ; 6.13 σώμα 6. 12* τέκτων 8. 5 τελείωμα τέλεσμα τέκνον 6. 3* τελευτή 6. 3*,14 τεσσαράκοντα 5.16,18 τέσσαρες 5. 18,19 ; 6. 13; 7. 15, 23 τετάρτη 5.10,11,12,13 τέταρτον 6. 7,8 τέχνη τί 3. 5; τίς 4. 4, 5 τιμή 5.18 τόπος 6. 6 τράπεζα 5.6 τρεις 5.12,14; 7.18 τρέφεσ9 αι 7.19 τριάκοντα 7.14 τρίτος 6. 5 τρόπος τροφεία τρόφιμος 5. 7 τυγχάνειν 3.6 τύβι 7.7,18 υιός 6.4,10,11; 7.12, ύπάρχειν 6. 5,6 όπερ 7. 24,26 ύπηρετείν 4. 8 όπό 4.6; 7.20 φάρμακον 3. 3 ; 3.11 φέρειν 3. 8 φερνή φιλείν 3. 9 φοβεΐσθαι 3. 4 χαίρειν 5. 3 χαλκούς 5.20,21 χηνοβοσκός 8.ίο χορηγείν χρόνος 3.9; 6.16 χρυσούς 5.10,13 χωρίς 6.9 ώνή ως 4. 7 ; 7.14 ώς αν 6. 17

32 PAPYRI VARSOVlENSES - SERIES NOVA 109 V. MAGISTRA TUS, TITUL/ PUBLIC/ etc. είσάγων* 4.7 γραφείον Ήρακλείδοο Δρομου 7.7 έπιτηρηταί της περί του προς Ό υ- πράκτορες 4.9 ρόγχων πόλει Σαραπίου τραπέζης 5. 5 VI. NUMMI,.MENSURAE etc. αρουρα 6.7,8 οβολός 8 passim δραχμή passim τετάρτη 5 passim VU. MENSES ET DIES με/εΐρ ία 6. 1 τύβι τ cf. 1 В.

33 CONSPECTUS PAPYRORUM p. Chr. η. Pag 1. Euripides, Phoenissae vv II s Euripides, Andromacha ν v et Vs Sententiae Menandreae..... II s Legům iudicialium fragmentům.. III s. a. Cbr. n Bonorum transactio matrimonialis. II s., Rei familiaris divisio testamentaria.. II s Conventum docendi cum textore pactum. II s Nominum descriptio cum rationibus adiectis. Π s Pap Pap. 4 TABULAE in fine adiectae INDICES A. Index nominum B. Index vocabulorum