ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ: ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Transcript

1 ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ: ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Υπό την Αιγίδα του Τμήματος της Ιατρικής Σχολής Επιστημών Υγείας Α.Π.Θ. 1

2 Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ DESCOVY σημαινει... ΙσΧΥΡΗ ΑΠΟΤεΛεσΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 1 Μη κατώτερη αποτελεσματικότητα* όταν γίνεται αλλαγή θεραπείας βάσης από TDF/FTC σε Descovy και διατηρείται παράλληλα ο τρίτος παράγοντας, 94% έναντι 93% κατά την Εβδομάδα 48 1 επειδη σημασια εχει Η ΘεΡΑΠεΙΑ βασησ 2 4 Η τριπλή θεραπεία είναι η προτεινόμενη πρώτης γραμμής θεραπεία από τις Διεθνείς Κατευθυντήριες Οδηγίες 2 4 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΑ επιπεδα TENOFOVIR ΠΛΑσΜΑΤΟσ 5 Επιτυγχάνει 91% χαμηλότερα επίπεδα tenofovir πλάσματος έναντι του TDF 5 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΗ επιδραση σε ΝεΦΡΟΥσ ΚΑΙ ΟσΤΑ 1 Οι δείκτες της νεφρικής ασφάλειας και της οστικής πυκνότητας βελτιώνονται σε ασθενείς που αλλάζουν θεραπεία από TDF/FTC σε Descovy, κατά τις Εβδομάδες 48 και 96 1,6 ΠΩσ ΜΠΟΡεΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ DESCOVY ΝΑ ΩΦεΛΗσεΙ ΤΟΥσ ΑσΘεΝεΙσ σασ; * HIV-1 RNA <50 αντίγραφα/ml. Στατιστική διαφορά 1.3%, 95% CI -2.5 σε 5.1. έναντι ενός σχήματος με βάση το TDF. Το φάρμακο αυτό τελεί υπό συμπληρωματική παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει το γρήγορο προσδιορισμό νέων πληροφοριών ασφάλειας. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες. Βλ. παράγραφο 4.8 για τον τρόπο αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών. 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: Descovy 200 mg/10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κάθε δισκίο περιέχει 200 mg emtricitabine και tenofovir alafenamide fumarate που ισοδυναμεί με 10 mg tenofovir alafenamide. 4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις: Το Descovy ενδείκνυται σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊικούς παράγοντες για τη θεραπεία ενηλίκων και εφήβων (ηλικίας 12 ετών και άνω με σωματικό βάρος τουλάχιστον 35 kg) που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας τύπου 1 (HIV-1) (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.1). 4.3 Αντενδείξεις: Υπερευαισθησία στις δραστικές ουσίες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση: Αν και η αποτελεσματική ιολογική καταστολή με αντιρετροϊική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού με τη σεξουαλική επαφή, δε μπορεί να αποκλειστεί υπολειπόμενος κίνδυνος. Θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό της ηπατίτιδας Β ή C: Ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C οι οποίοι λαμβάνουν αντιρετροϊική αγωγή έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών και δυνητικά θανατηφόρων ηπατικών ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Descovy σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV 1 και τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) δεν έχουν τεκμηριωθεί. Το tenofovir alafenamide είναι δραστικό κατά του ιού της ηπατίτιδας B (HBV). Η διακοπή της αγωγής με Descovy σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και HBV μπορεί να συσχετισθεί με σοβαρές, οξείες εξάρσεις ηπατίτιδας. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV που διακόπτουν το Descovy, πρέπει να παρακολουθούνται στενά με κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο για τουλάχιστον αρκετούς μήνες μετά τη διακοπή της αγωγής. Ηπατική νόσος: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Descovy σε ασθενείς με σημαντικές υποκείμενες ηπατικές διαταραχές δεν έχουν τεκμηριωθεί (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.2). Κατά τη διάρκεια συνδυασμένης αντιρετροϊικής αγωγής (CART), ασθενείς με προϋπάρχουσα ηπατική δυσλειτουργία συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαταραχών της ηπατικής λειτουργίας και πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική. Σε περίπτωση επιδείνωσης της ηπατικής νόσου στην κατηγορία αυτή των ασθενών, πρέπει να εξετάζεται η διακοπή ή η οριστική παύση της αγωγής. Σωματικό βάρος και μεταβολικές παράμετροι: Κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας ενδέχεται να παρουσιαστεί αύξηση του σωματικού βάρους καθώς και των επιπέδων των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα. Οι αλλαγές αυτές μπορεί, εν μέρει, να συνδέονται με τον έλεγχο της νόσου και τον τρόπο ζωής. Αναφορικά με τα λιπίδια, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν ενδείξεις για επίδραση της θεραπείας, ενώ όσον αφορά στην αύξηση του σωματικού βάρους δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που να τη συσχετίζουν με οποιαδήποτε συγκεκριμένη θεραπεία. Η παρακολούθηση των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα πρέπει να βασίζεται στις καθιερωμένες κατευθυντήριες οδηγίες θεραπείας του HIV. Οι διαταραχές των λιπιδίων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως ενδείκνυται κλινικά. Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία μετά από έκθεση in utero: Νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα ενδέχεται να επηρεάσουν τη μιτοχονδριακή λειτουργία σε ποικίλο βαθμό, το οποίο είναι εντονότερο με τη σταβουδίνη, διδανοσίνη και ζιδοβουδίνη. Έχει αναφερθεί μιτοχονδριακή δυσλειτουργία σε HIV αρνητικά βρέφη τα οποία είχαν εκτεθεί in utero ή/και μετά τη γέννηση σε νουκλεοσιδικά ανάλογα οι αναφορές αυτές αφορούσαν κυρίως τη θεραπεία με θεραπευτικά σχήματα που περιείχαν ζιδοβουδίνη. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες αναφέρθηκαν, είναι αιματολογικές διαταραχές (αναιμία, ουδετεροπενία) και μεταβολικές διαταραχές (υψηλό επίπεδο γαλακτικού οξέος στο αίμα, υψηλό επίπεδο λιπάσης στο αίμα). Οι ενέργειες αυτές συχνά ήταν παροδικές. Έχουν αναφερθεί σπάνια νευρολογικές διαταραχές όψιμης έναρξης (υπερτονία, σπασμοί, μη φυσιολογική συμπεριφορά). Δεν είναι γνωστό επί του παρόντος, εάν τέτοιες νευρολογικές διαταραχές είναι παροδικές ή μόνιμες. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για οποιοδήποτε παιδί που εκτέθηκε in utero σε νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα, το οποίο παρουσιάζει σοβαρά κλινικά ευρήματα αγνώστου αιτιολογίας, ιδίως νευρολογικά ευρήματα. Τα ευρήματα αυτά δεν επηρεάζουν τις παρούσες εθνικές συστάσεις για τη χρήση αντιρετροϊικής θεραπείας σε έγκυες γυναίκες, προκειμένου να προληφθεί η κάθετη μετάδοση του ιού HIV. Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα και να προκληθούν σοβαρές κλινικές καταστάσεις ή επιδείνωση των συμπτωμάτων. Τέτοιες αντιδράσεις έχουν τυπικά παρουσιαστεί εντός των πρώτων εβδομάδων ή μηνών από την έναρξη της CART. Σχετικά παραδείγματα περιλαμβάνουν αμφιβληστροειδίτιδα από κυτταρομεγαλοϊό, γενικευμένες ή/και εστιακές λοιμώξεις από μυκοβακτηρίδια και πνευμονία οφειλόμενη σε Pneumocystis jirovecii. Θα πρέπει να εκτιμώνται οποιαδήποτε φλεγμονώδη συμπτώματα και να ορίζεται θεραπεία, όταν απαιτείται. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχει επίσης αναφερθεί ότι εμφανίστηκαν στα πλαίσια της επανενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας. Ασθενείς με HIV 1 που περιέχει μεταλλάξεις: Το Descovy πρέπει να αποφεύγεται σε προθεραπευμένους με αντιρετροϊική αγωγή ασθενείς, με HIV 1 που περιέχει την K65R μετάλλαξη (βλ. παράγραφο 5.1). Θεραπεία τριπλών νουκλεοσιδίων: Υπάρχουν αναφορές για υψηλό ποσοστό ιολογικής αποτυχίας και εμφάνιση αντοχής σε πρώιμο στάδιο όταν το tenofovir disoproxil συνδυάστηκε με λαμιβουδίνη και abacavir καθώς και με λαμιβουδίνη και διδανοσίνη ως αγωγή χορηγούμενη μία φορά την ημέρα. Ως εκ τούτου, τα ίδια προβλήματα ενδέχεται να παρατηρηθούν εάν το Descovy χορηγηθεί μαζί με ένα τρίτο νουκλεοσιδικό ανάλογο. Ευκαιριακές λοιμώξεις: Ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν Descovy ή οποιαδήποτε άλλη αντιρετροϊική θεραπεία μπορεί να εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν ευκαιριακές λοιμώξεις και άλλες επιπλοκές της HIV λοίμωξης και, συνεπώς, πρέπει να παραμένουν υπό στενή ιατρική παρακολούθηση από γιατρούς με εμπειρία στη θεραπεία ασθενών με νόσους σχετιζόμενες με τον ιό HIV. Οστεονέκρωση: Αναφέρθηκαν περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με προχωρημένη λοίμωξη HIV ή/και μακράς διάρκειας έκθεση σε CART αν και η αιτιολογία θεωρείται πολυπαραγοντική (συμπεριλαμβάνονται η χρήση κορτικοστεροειδών, η κατανάλωση αλκοόλ, η σοβαρή ανοσοκαταστολή, ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος). Οι ασθενείς θα πρέπει να ζητούν ιατρική συμβουλή εάν παρουσιάζουν ενοχλήσεις και άλγος στις αρθρώσεις, δυσκαμψία αρθρώσεων ή δυσκολία στην κίνηση. Νεφροτοξικότητα: Δυνητικός κίνδυνος νεφροτοξικότητας που προκύπτει από χρόνια έκθεση σε χαμηλά επίπεδα tenofovir λόγω της δοσολογίας με tenofovir alafenamide δε μπορεί να αποκλεισθεί (βλ. παράγραφο 5.3). Συγχορήγηση άλλων φαρμακευτικών προϊόντων: Η συγχορήγηση του Descovy δε συνιστάται με ορισμένα αντιεπιληπτικά (π.χ. καρβαμαζεπίνη, οξκαρβαζεπίνη, φαινοβαρβιτάλη και φαινυτοΐνη), αντιμυκοβακτηριακά (π.χ. ριφαμπικίνη, ριφαμπουτίνη, ριφαπεντίνη), μποσεπρεβίρη, St. John s wort (Hypericum perforatum) και αναστολείς πρωτεάσης (PIs) του HIV άλλους από atazanavir, lopinavir και darunavir (βλ. παράγραφο 4.5). Το Descovy δεν πρέπει να συγχορηγείται με φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν tenofovir alafenamide, tenofovir disoproxil, emtricitabine, λαμιβουδίνη ή adefovir dipivoxil. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες. Περίληψη του προφίλ ασφάλειας: Η αξιολόγηση των ανεπιθύμητων ενεργειών βασίζεται στα δεδομένα ασφάλειας από όλες τις μελέτες Φάσης 2 και 3 στις οποίες ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη έλαβαν φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν emtricitabine και tenofovir alafenamide. Σε κλινικές μελέτες 866 πρωτοθεραπευόμενων ενηλίκων ασθενών που έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide με elvitegravir και cobicistat ως το δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης elvitegravir 150 mg/cobicistat 150 mg/emtricitabine 200 mg/tenofovir alafenamide (ως fumarate) 10 mg (E/C/F/TAF) για 144 εβδομάδες, οι πλέον συχνά αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν διάρροια (7%), ναυτία (11%) και κεφαλαλγία (6%). Συνοπτική περίληψη ανεπιθύμητων ενεργειών: Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στον Πίνακα 3 παρατίθενται ανά κατηγορία οργανικού συστήματος και συχνότητα εμφάνισης. Οι συχνότητες προσδιορίζονται ως εξής: πολύ συχνές ( 1/10), συχνές ( 1/100 έως < 1/10) και όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100). Πίνακας 3: Κατάλογος σε μορφή πίνακα των ανεπιθύμητων ενεργειών 1. Συχνότητα: Ανεπιθύμητη ενέργεια. Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος. Όχι συχνές: αναιμία 2. Ψυχιατρικές διαταραχές. Συχνές: μη φυσιολογικά όνειρα. Διαταραχές του νευρικού συστήματος. Συχνές: κεφαλαλγία, ζάλη. Διαταραχές του γαστρεντερικού. Πολύ συχνές: ναυτία. Συχνές: διάρροια, έμετος, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός. Όχι συχνές: δυσπεψία. Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού. Συχνές: εξάνθημα. Όχι συχνές: αγγειοοίδημα 2,3, κνησμός. Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού. Όχι συχνές: αρθραλγία. Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης. Συχνές: κόπωση. 1 Με την εξαίρεση του αγγειοοιδήματος και της αναιμίας (βλ. υποσημειώσεις 2 και 3), όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες αναγνωρίστηκαν από κλινικές μελέτες προϊόντων που περιέχουν F/TAF. Οι συχνότητες προέκυψαν από κλινικές μελέτες Φάσης 3 του E/C/F/TAF σε 866 πρωτοθεραπευόμενους ενήλικες ασθενείς για 144 εβδομάδες θεραπείας (GS US και GS US ). 2 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν παρατηρήθηκε στις κλινικές μελέτες προϊόντων που περιέχουν F/TAF αλλά αναγνωρίστηκε από κλινικές μελέτες ή την εμπειρία μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine όταν χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αντιρετροϊικά. 3 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια αναγνωρίστηκε μέσω της παρακολούθησης μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine, αλλά δεν παρατηρήθηκε σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε ενήλικες ή σε κλινικές μελέτες του HIV με την emtricitabine σε παιδιατρικούς ασθενείς. Η κατηγορία συχνότητας «όχι συχνές» εκτιμήθηκε από έναν στατιστικό υπολογισμό με βάση το συνολικό αριθμό των ασθενών που είχαν εκτεθεί στην emtricitabine σε αυτές τις κλινικές μελέτες (n = 1.563). Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών: Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχουν επίσης αναφερθεί. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4). Οστεονέκρωση: Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με γνωστούς γενικά παράγοντες κινδύνου, προχωρημένη λοίμωξη HIV ή μακράς διάρκειας έκθεση σε CART. Η συχνότητα αυτών είναι άγνωστη (βλ. παράγραφο 4.4). Μεταβολές στις εργαστηριακές εξετάσεις λιπιδίων: Σε μελέτες σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς, αυξήσεις κατά την Εβδομάδα 144 παρατηρήθηκαν και στις δύο ομάδες θεραπείας που περιείχαν tenofovir alafenamide fumarate και tenofovir disoproxil fumarate για τις παραμέτρους των λιπιδίων σε κατάσταση νηστείας ολική χοληστερόλη, άμεση λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL χοληστερόλη) και λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL χοληστερόλη) και τριγλυκερίδια σε σχέση με την έναρξη θεραπείας. Η διάμεση αύξηση σε σχέση με την έναρξη για αυτές τις παραμέτρους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα E/C/F/TAF σε σύγκριση με την ομάδα elvitegravir 150 mg/cobicistat 150 mg/emtricitabine 200 mg/tenofovir disoproxil (ως fumarate) 245 mg (E/C/F/TDF) κατά την Εβδομάδα 144 (p < 0,001 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας για ολική χοληστερόλη, άμεση LDL και HDL χοληστερόλη και τριγλυκερίδια σε κατάσταση νηστείας). Η διάμεση (Q1, Q3) μεταβολή στον λόγο ολικής χοληστερόλης προς HDL χοληστερόλη κατά την Εβδομάδα 144 σε σχέση με την έναρξη ήταν 0,2 ( 0,3, 0,7) στην ομάδα E/C/F/TAF και 0,1 ( 0,4, 0,6) στην ομάδα E/C/F/TDF (p = 0,006 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας). Σε μια μελέτη σε ιολογικά κατεσταλμένους ασθενείς που πραγματοποίησαν αλλαγή από emtricitabine/tenofovir disoproxil fumarate στο Descovy, διατηρώντας παράλληλα τον τρίτο αντιρετροϊικό παράγοντα (Μελέτη GS US ), παρατηρήθηκαν αυξήσεις από την έναρξη θεραπείας στις παραμέτρους λιπιδίων σε κατάσταση νηστείας ολική χοληστερόλη, άμεση λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL-χοληστερόλη) και τριγλυκερίδια στο σκέλος Descovy σε σύγκριση με μια μικρή μεταβολή στο σκέλος emtricitabine/tenofovir disproxil fumarate (p 0,009 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων ως προς τις μεταβολές από την έναρξη θεραπείας). Παρουσιάστηκε μικρή μεταβολή από την έναρξη θεραπείας στις διάμεσες τιμές νηστείας για τη HDL-χοληστερόλη και τη γλυκόζη ή στο λόγο ολικής χοληστερόλης προς HDL-χοληστερόλη σε κατάσταση νηστείας σε οποιοδήποτε σκέλος θεραπείας την Εβδομάδα 96. Καμία από τις μεταβολές δεν θεωρήθηκε κλινικά σημαντική. Μεταβολικές παράμετροι: Το σωματικό βάρος και τα επίπεδα των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα ενδέχεται να αυξηθούν κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας (βλέπε παράγραφο 4.4) Παιδιατρικός πληθυσμός: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide αξιολογήθηκε μέχρι 48 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ) στην οποία πρωτοθεραπευόμενοι παιδιατρικοί ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη ηλικίας 12 έως < 18 ετών έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης. Το προφίλ ασφάλειας των emtricitabine και tenofovir alafenamide χορηγούμενων με elvitegravir και cobicistat στους 50 εφήβους ασθενείς ήταν παρόμοιο με εκείνο στους ενήλικες (βλ. παράγραφο 5.1). Άλλοι ειδικοί πληθυσμοί: Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide αξιολογήθηκε μέχρι 144 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ) στην οποία 248 ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη οι οποίοι ήταν είτε πρωτοθεραπευόμενοι (n = 6) είτε ιολογικά κατεσταλμένοι (n = 242) με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία (εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης με τη μέθοδο Cockcroft Gault [egfrcg]: ml/min) έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης. Το προφίλ ασφάλειας σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ανεπάρκεια ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία (βλ. παράγραφο 5.1). Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης (elvitegravir/cobicistat/emtricitabine/tenofovir alafenamide [E/C/F/TAF]) αξιολογήθηκε σε 72 ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία για HIV σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ), έως την Εβδομάδα 48, στην οποία οι ασθενείς άλλαξαν από άλλο αντιρετροϊκό σχήμα (το οποίο περιείχε tenofovir disoproxil fumarate [TDF] σε 69 από τους 72 ασθενείς) σε E/C/F/TAF. Με βάση αυτά τα περιορισμένα δεδομένα, το προφίλ ασφάλειας του emtricitabine και του tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης, σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με λοίμωξη μόνο από τον ιό HIV 1 (βλ. παράγραφο 4.4). Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών: Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Ελλάδα: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: /337, Φαξ: , Ιστότοπος: eof.gr. Κύπρος: Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία, Φαξ: , Ιστότοπος: Υπερδοσολογία: Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται για ενδείξεις τοξικότητας (βλ. παράγραφο 4.8). Η θεραπεία της υπερδοσολογίας με το Descovy αποτελείται από γενικά υποστηρικτικά μέτρα συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των ζωτικών παραμέτρων καθώς και την παρατήρηση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς. Η emtricitabine μπορεί να απομακρυνθεί μέσω αιμοδιύλισης, η οποία απομακρύνει περίπου το 30% της δόσης της emtricitabine κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας αιμοδιύλισης διάρκειας 3 ωρών εάν αυτή ξεκινήσει εντός 1,5 ώρας από τη χορήγηση της emtricitabine. Το tenofovir απομακρύνεται αποτελεσματικά μέσω αιμοδιύλισης με συντελεστή εκχύλισης περίπου 54%. Δεν είναι γνωστό εάν η emtricitabine ή το tenofovir μπορούν να απομακρυνθούν με περιτοναϊκή κάθαρση. 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Gilead Sciences International Ltd. Cambridge, CB21 6GT, Ηνωμένο Βασίλειο. 8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: EU/1/16/1099/001,EU/1/16/1099/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 21 Απριλίου ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 09/2017 Λεπτομερείς πληροφορίες για το παρόν φαρμακευτικό προϊόν είναι διαθέσιμες στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων: Συντομογραφίες: CI, διάστημα εμπιστοσύνης, FTC, emtricitabine, RNA, ριβονουκλεϊκό οξύ, TAF, tenofovir alafenamide, TDF, tenofovir disoproxil fumarate. Βιβλιογραφικές αναφορές: 1. Gallant JE, et al. Lancet HIV 2016; 3(4): e158 e European AIDS Clinical Society (EACS) guidelines. Version 8.2, January Available at: guidelines_8.2_english.pdf. Accessed: May US Department of Health and Human Services (DHHS). July Guidelines for the use of antiretroviral agents in HIV-1-infected adults and adolescents. Available at: Accessed: May Günthard HF, et al. JAMA 2016; 316(2): Sax PE, et al. Lancet 2015; 385(9987): Raffi F, et al. J Acquir Immune Defic Syndr 2017; 75(2): Τρόπος διάθεσης: Περιορισμένη ιατρική συνταγή από ιατρούς Μονάδων Λοιμώξεων, με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΕΕΛΠΝΟ και παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της αγωγής. Η χορήγηση γίνεται μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. Tιμή (ex-factory): 448,92 Βοηθήστε να γίνουν τα φάρμακα πιο ασφαλή και Αναφέρετε ΟΛΕΣ τις ανεπιθύμητες ενέργειες για ΟΛΑ τα φάρμακα Συμπληρώνοντας την «ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ» Υπεύθυνη ως εκπρόσωπος του ΚΑΚ Παρακαλείστε να αναφέρετε κάθε για τη συλλογή ΑΕ: εικαζόμενη/πιθανολογούμενη ανεπιθύμητη GILEAD SCIENCES ΕΛΛΑΣ ΜΕΠΕ ενέργεια απευθείας στον ΕΟΦ, σύμφωνα Ριζούντος 2 & Θράκης, Ελληνικό, με το εθνικό σύστημα αναφοράς Τηλ , Fax: ανεπιθύμητων ενεργειών. Ημερομηνία προετοιμασίας: Σεπτέμβριος HIV/GR/17-09//1874

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ... 5 ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ... 7 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ... 7 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ... 8 ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

4 Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ GENVOYA ΣΗΜΑΙΝΕΙ... ΙΣΧΥΡΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 1 2 Το μόνο STR με αναστολέα ιντεγκράσης με ανώτερη αποτελεσματικότητα* τόσο σε μελέτες πρωτοθεραπευόμενων ασθενών όσο και σε μελέτη αλλαγής θεραπείας σε ιολογικά κατεσταλμένους ασθενείς 1 2 ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 2 Στα 3 χρόνια, ανώτερη αποτελεσματικότητα έναντι του EVG/c/TDF/FTC σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς, 84% έναντι 80% 2 ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΕΠΙΠΕΔΑ TENOFOVIR ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ 3 Επιτυγχάνει 91% χαμηλότερα επίπεδα tenofovir πλάσματος έναντι του TDF 3 ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΕ ΝΕΦΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΤΑ 4,5 Οι δείκτες της νεφρικής ασφάλειας και της οστικής πυκνότητας βελτιώνονται σε ασθενείς που αλλάζουν θεραπεία από σχήματα με βάση το FTC/TDF σε Genvoya, κατά τις Εβδομάδες 48 και 96 4,5 ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ DESCOVY GENVOYA ΝΑ ΩΦΕΛΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΑΣ; * HIV-1 RNA <50 αντίγραφα/ml. Κατά την Εβδομάδα 144 στις μελέτες 104/ εβδομάδες. Στατιστική διαφορά 4.2, 95% CI 0.6 σε 7.8. έναντι ενός σχήματος με βάση το TDF. Το φάρμακο αυτό τελεί υπό συμπληρωματική παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει το γρήγορο προσδιορισμό νέων πληροφοριών ασφάλειας. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες. Βλ. παράγραφο 4.8 για τον τρόπο αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών. 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ. Genvoya 150 mg/150 mg/200 mg/10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ. Κάθε δισκίο περιέχει 150 mg elvitegravir, 150 mg cobicistat, 200 mg emtricitabine και tenofovir alafenamide fumarate που ισοδυναμεί με 10 mg tenofovir alafenamide. Έκδοχα με γνωστή δράση. Κάθε δισκίο περιέχει 61 mg λακτόζη (ως μονοϋδρική).για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις. Το Genvoya ενδείκνυται για τη θεραπεία ενηλίκων και εφήβων (ηλικίας 12 ετών και άνω με σωματικό βάρος τουλάχιστον 35 kg) που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας 1 (HIV 1) χωρίς οποιεσδήποτε γνωστές μεταλλάξεις που σχετίζονται με αντοχή σε παράγοντες που ανήκουν στην κατηγορία των αναστολέων της ιντεγκράσης, την emtricitabine ή το tenofovir (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.1). 4.3 Αντενδείξεις. Υπερευαισθησία στις δραστικές ουσίες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1. Συγχορήγηση με τα ακόλουθα φαρμακευτικά προϊόντα λόγω του ενδεχόμενου εμφάνισης σοβαρών ή απειλητικών για τη ζωή ανεπιθύμητων ενεργειών ή απώλεια της ιολογικής ανταπόκρισης και πιθανή αντοχή στο Genvoya (βλ. παράγραφο 4.5): ανταγωνιστές άλφα 1- αδρενεργικών υποδοχέων: αλφουζοσίνη, αντιαρρυθμικά: αμιωδαρόνη, κινιδίνη, αντιεπιληπτικά: καρβαμαζεπίνη, φαινοβαρβιτάλη, φαινυτοΐνη αντιμυκοβακτηριακά: ριφαμπικίνη, παράγωγα ερυσιβώδους ολύρας: διυδροεργοταμίνη, εργομετρίνη, εργοταμίνη, παράγοντες κινητικότητας γαστρεντερικού σωλήνα: σισαπρίδη, φυτικά προϊόντα: St. John s wort (Hypericum perforatum/υπερικό το διάτρητο/βαλσαμόχορτο), αναστολείς της HMG Co A αναγωγάσης: λοβαστατίνη, σιμβαστατίνη, νευροληπτικά: πιμοζίδη, αναστολείς της PDE 5: σιλδεναφίλη για τη θεραπεία της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης, ηρεμιστικά/υπνωτικά: χορηγούμενη από του στόματος μιδαζολάμη, τριαζολάμη. 4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση. Αν και η αποτελεσματική ιολογική καταστολή με αντιρετροϊική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού με τη σεξουαλική επαφή, δε μπορεί να αποκλειστεί υπολειπόμενος κίνδυνος. Θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό της ηπατίτιδας Β ή C. Ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C οι οποίοι λαμβάνουν αντιρετροϊική αγωγή έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών και δυνητικά θανατηφόρων ηπατικών ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Genvoya σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV 1 και τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) δεν έχουν τεκμηριωθεί. Το tenofovir alafenamide είναι δραστικό κατά του ιού της ηπατίτιδας B (HBV). Η διακοπή της αγωγής με Genvoya σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και HBV μπορεί να συσχετισθεί με σοβαρές, οξείες εξάρσεις ηπατίτιδας. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV που διακόπτουν το Genvoya, πρέπει να παρακολουθούνται στενά με κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο για τουλάχιστον αρκετούς μήνες μετά τη διακοπή της αγωγής. Ηπατική νόσος. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Genvoya σε ασθενείς με σημαντικές υποκείμενες ηπατικές διαταραχές δεν έχουν τεκμηριωθεί. Κατά τη διάρκεια συνδυασμένης αντιρετροϊικής αγωγής (CART), ασθενείς με προϋπάρχουσα ηπατική δυσλειτουργία συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαταραχών της ηπατικής λειτουργίας και πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική. Σε περίπτωση επιδείνωσης της ηπατικής νόσου στην κατηγορία αυτή των ασθενών, πρέπει να εξετάζεται η διακοπή ή η οριστική παύση της αγωγής. Σωματικό βάρος και μεταβολικές παράμετροι. Κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας ενδέχεται να παρουσιαστεί αύξηση του σωματικού βάρους καθώς και των επιπέδων των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα. Οι αλλαγές αυτές μπορεί, εν μέρει, να συνδέονται με τον έλεγχο της νόσου και τον τρόπο ζωής. Αναφορικά με τα λιπίδια, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν ενδείξεις για επίδραση της θεραπείας, ενώ όσον αφορά την αύξηση του σωματικού βάρους δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που να τη συσχετίζουν με οποιαδήποτε συγκεκριμένη θεραπεία. Η παρακολούθηση των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα πρέπει να βασίζεται στις καθιερωμένες κατευθυντήριες οδηγίες θεραπείας του HIV. Οι διαταραχές των λιπιδίων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως ενδείκνυται κλινικά. Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία μετά από έκθεση in utero. Νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα ενδέχεται να επηρεάσουν τη μιτοχονδριακή λειτουργία σε ποικίλο βαθμό, το οποίο είναι εντονότερο με τη σταβουδίνη, διδανοσίνη και ζιδοβουδίνη. Έχει αναφερθεί μιτοχονδριακή δυσλειτουργία σε HIV αρνητικά βρέφη τα οποία είχαν εκτεθεί in utero ή/και μετά τη γέννηση σε νουκλεοσιδικά ανάλογα οι αναφορές αυτές αφορούσαν κυρίως τη θεραπεία με θεραπευτικά σχήματα που περιείχαν ζιδοβουδίνη. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες αναφέρθηκαν, είναι αιματολογικές διαταραχές (αναιμία, ουδετεροπενία) και μεταβολικές διαταραχές (υψηλό επίπεδο γαλακτικού οξέος στο αίμα, υψηλό επίπεδο λιπάσης στο αίμα). Οι ενέργειες αυτές συχνά ήταν παροδικές. Έχουν αναφερθεί σπάνια νευρολογικές διαταραχές όψιμης έναρξης (υπερτονία, σπασμοί, μη φυσιολογική συμπεριφορά). Δεν είναι γνωστό επί του παρόντος, εάν τέτοιες νευρολογικές διαταραχές είναι παροδικές ή μόνιμες. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για οποιοδήποτε παιδί που εκτέθηκε in utero σε νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα, το οποίο παρουσιάζει σοβαρά κλινικά ευρήματα αγνώστου αιτιολογίας, ιδίως νευρολογικά ευρήματα. Τα ευρήματα αυτά δεν επηρεάζουν τις παρούσες εθνικές συστάσεις για τη χρήση αντιρετροϊικής θεραπείας σε έγκυες γυναίκες, προκειμένου να προληφθεί η κάθετη μετάδοση του ιού HIV. Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος. Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα και να προκληθούν σοβαρές κλινικές καταστάσεις ή επιδείνωση των συμπτωμάτων. Τέτοιες αντιδράσεις έχουν τυπικά παρουσιαστεί εντός των πρώτων εβδομάδων ή μηνών από την έναρξη της CART. Σχετικά παραδείγματα περιλαμβάνουν αμφιβληστροειδίτιδα από κυτταρομεγαλοϊό, γενικευμένες ή/και εστιακές λοιμώξεις από μυκοβακτηρίδια και πνευμονία οφειλόμενη σε Pneumocystis jirovecii. Θα πρέπει να εκτιμώνται οποιαδήποτε φλεγμονώδη συμπτώματα και να ορίζεται θεραπεία, όταν απαιτείται. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχει επίσης αναφερθεί ότι εμφανίστηκαν στα πλαίσια της επανενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας. Ευκαιριακές λοιμώξεις. Ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν Genvoya ή οποιαδήποτε άλλη αντιρετροϊική θεραπεία μπορεί να εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν ευκαιριακές λοιμώξεις και άλλες επιπλοκές της HIV λοίμωξης και συνεπώς πρέπει να παραμένουν υπό στενή ιατρική παρακολούθηση από γιατρούς με εμπειρία στη θεραπεία ασθενών με νόσους σχετιζόμενες με τον ιό HIV. Οστεονέκρωση. Αναφέρθηκαν περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με προχωρημένη λοίμωξη HIV ή/και μακράς διάρκειας έκθεση σε CART αν και η αιτιολογία θεωρείται πολυπαραγοντική (συμπεριλαμβάνονται η χρήση κορτικοστεροειδών, η κατανάλωση αλκοόλ, η σοβαρή ανοσοκαταστολή, ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος). Οι ασθενείς θα πρέπει να ζητούν ιατρική συμβουλή εάν παρουσιάζουν ενοχλήσεις και άλγος στις αρθρώσεις, δυσκαμψία αρθρώσεων ή δυσκολία στην κίνηση. Νεφροτοξικότητα. Δυνητικός κίνδυνος νεφροτοξικότητας που προκύπτει από χρόνια έκθεση σε χαμηλά επίπεδα tenofovir λόγω της δοσολογίας με tenofovir alafenamide δε μπορεί να αποκλεισθεί (βλ. παράγραφο 5.3). Συγχορήγηση άλλων φαρμακευτικών προϊόντων. Ορισμένα φαρμακευτικά προϊόντα δεν πρέπει να συγχορηγούνται με Genvoya (βλ. παραγράφους 4.3 και 4.5). Το Genvoya δεν πρέπει να συγχορηγείται με άλλα αντιρετροϊικά φαρμακευτικά προϊόντα (βλ. παράγραφο 4.5). Το Genvoya δεν πρέπει να συγχορηγείται με φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν tenofovir alafenamide,tenofovir disoproxil, λαμιβουδίνη ή adefovir dipivoxil, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HBV (βλ. παράγραφο 4.5). Απαιτήσεις αντισύλληψης. Οι γυναίκες ασθενείς σε αναπαραγωγική ηλικία πρέπει να χρησιμοποιούν είτε ένα ορμονικό αντισυλληπτικό που να περιέχει τουλάχιστον 30 µg αιθινυλοιστραδιόλης και να περιέχει νοργεστιμάτη ως προγεσταγόνο, είτε πρέπει να χρησιμοποιούν μια εναλλακτική, αξιόπιστη μέθοδο αντισύλληψης (βλ. παραγράφους 4.5 και 4.6). Η επίδραση της συγχορήγησης του Genvoya με από του στόματος χορηγούμενα αντισυλληπτικά που περιέχουν προγεσταγόνα άλλα από την νοργεστιμάτη, δεν είναι γνωστή και πρέπει, επομένως, να αποφεύγεται. Έκδοχα. Το Genvoya περιέχει μονοϋδρική λακτόζη. Συνεπώς, οι ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, έλλειψη λακτάσης Lapp ή κακή απορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης, δεν πρέπει να πάρουν αυτό το φαρμακευτικό προϊόν. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες. Περίληψη του προφίλ ασφάλειας. Η αξιολόγηση των ανεπιθύμητων ενεργειών βασίζεται στα δεδομένα ασφάλειας από όλες τις μελέτες Φάσης 2 και 3 στις οποίες ασθενείς έλαβαν Genvoya. Οι πλέον συχνά αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες σε κλινικές μελέτες διάρκειας 144 εβδομάδων ήταν ναυτία (11%), διάρροια (7%) και κεφαλαλγία (6%) (συγκεντρωτικά δεδομένα από τις κλινικές μελέτες Φάσης 3 GS US και GS US σε 866 πρωτοθεραπευόμενους ενήλικες ασθενείς που ελάμβαναν Genvoya). Συνοπτική περίληψη ανεπιθύμητων ενεργειών. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στον Πίνακα 2 παρατίθενται ανά κατηγορία οργανικού συστήματος και συχνότητα εμφάνισης. Οι συχνότητες προσδιορίζονται ως εξής: πολύ συχνές ( 1/10), συχνές ( 1/100 έως < 1/10) και όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100). Πίνακας 2: Κατάλογος σε μορφή πίνακα των ανεπιθύμητων ενεργειών. Συχνότητα. Ανεπιθύμητη ενέργεια. Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος. Όχι συχνές: αναιμία 1. Ψυχιατρικές διαταραχές. Συχνές: μη φυσιολογικά όνειρα, Όχι συχνές: κατάθλιψη 2. Διαταραχές του νευρικού συστήματος. Συχνές: κεφαλαλγία, ζάλη. Διαταραχές του γαστρεντερικού. Πολύ συχνές: ναυτία, Συχνές: διάρροια, έμετος, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός, Όχι συχνές: δυσπεψία. Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού. Συχνές: εξάνθημα, Όχι συχνές: αγγειοοίδημα 1,3, κνησμός. Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης. Συχνές: κόπωση. 1 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν παρατηρήθηκε στις κλινικές μελέτες Φάσης 3 για το Genvoya αλλά αναγνωρίστηκε από κλινικές μελέτες ή την εμπειρία μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine όταν χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αντιρετροϊικά. 2 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν παρατηρήθηκε στις κλινικές μελέτες Φάσης 3 για το Genvoya αλλά αναγνωρίστηκε από κλινικές μελέτες για το elvitegravir όταν χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αντιρετροϊικά. 3 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια αναγνωρίστηκε μέσω της παρακολούθησης μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine, αλλά δεν παρατηρήθηκε σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε ενήλικες ή σε κλινικές μελέτες του HIV με την emtricitabine σε παιδιατρικούς ασθενείς. Η κατηγορία συχνότητας «όχι συχνές» εκτιμήθηκε από έναν στατιστικό υπολογισμό με βάση το συνολικό αριθμό των ασθενών που είχαν εκτεθεί στην emtricitabine σε αυτές τις κλινικές μελέτες (n = 1.563). Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών. Μεταβολικές παράμετροι. Το σωματικό βάρος και τα επίπεδα των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα ενδέχεται να αυξηθούν κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας (βλέπε παράγραφο 4.4). Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος. Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχουν επίσης αναφερθεί. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4). Οστεονέκρωση. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με γνωστούς γενικά παράγοντες κινδύνου, προχωρημένη λοίμωξη HIV ή μακράς διάρκειας έκθεση σε CART. Η συχνότητα αυτών είναι άγνωστη (βλ. παράγραφο 4.4). Μεταβολές στην κρεατινίνη ορού. Το cobicistat αυξάνει την κρεατινίνη ορού λόγω της αναστολής της σωληναριακής απέκκρισης της κρεατινίνης χωρίς να επηρεάζεται η νεφρική σπειραματική λειτουργία. Στις κλινικές μελέτες του Genvoya, αυξήσεις στην κρεατινίνη ορού εμφανίστηκαν κατά την Εβδομάδα 2 της θεραπείας και παρέμειναν σταθερές μέχρι 144 εβδομάδες. Σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς, παρατηρήθηκε μετά από 144 εβδομάδες μια μέση μεταβολή 0,04 ± 0,12 mg/dl (3,5 ± 10,6 μmol/l) σε σχέση με την έναρξη της θεραπείας. Οι μέσες αυξήσεις σε σχέση με την έναρξη της θεραπείας στην ομάδα Genvoya ήταν μικρότερες από την ομάδα elvitegravir 150 mg/cobicistat 150 mg/emtricitabine 200 mg/tenofovir disoproxil (ως fumarate) 245 mg (E/C/F/TDF) κατά την Εβδομάδα 144 (διαφορά 0,04, p < 0,001). Μεταβολές στις εργαστηριακές εξετάσεις λιπιδίων. Σε μελέτες σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς, αυξήσεις κατά την Εβδομάδα 144 παρατηρήθηκαν και στις δύο ομάδες θεραπείας για τις παραμέτρους των λιπιδίων σε κατάσταση νηστείας ολική χοληστερόλη, άμεση λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL χοληστερόλη) και λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL χοληστερόλη) και τριγλυκερίδια σε σχέση με την έναρξη θεραπείας. Η διάμεση αύξηση σε σχέση με την έναρξη για αυτές τις παραμέτρους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα Genvoya σε σύγκριση με την ομάδα E/C/F/TDF κατά την Εβδομάδα 144 (p < 0,001 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας για ολική χοληστερόλη, άμεση LDL και HDL χοληστερόλη και τριγλυκερίδια σε κατάσταση νηστείας). Η διάμεση (Q1, Q3) μεταβολή στον λόγο ολικής χοληστερόλης προς HDL χοληστερόλη κατά την Εβδομάδα 144 σε σχέση με την έναρξη ήταν 0,2 ( 0,3, 0,7) στην ομάδα Genvoya και 0,1 ( 0,4, 0,6) στην ομάδα E/C/F/TDF (p = 0,006 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας). Παιδιατρικός πληθυσμός. Η ασφάλεια του Genvoya σε πρωτοθεραπευόμενους παιδιατρικούς ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη, ηλικίας 12 έως < 18 ετών αξιολογήθηκε μέχρι 48 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ). Το προφίλ ασφάλειας στους 50 εφήβους ασθενείς οι οποίοι έλαβαν θεραπεία με Genvoya ήταν παρόμοιο με εκείνο στους ενήλικες (βλ. παράγραφο 5.1). Άλλοι ειδικοί πληθυσμοί. Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία. Η ασφάλεια του Genvoya σε 248 ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη οι οποίοι ήταν είτε πρωτοθεραπευόμενοι (n = 6) είτε ιολογικά κατεσταλμένοι (n = 242) με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία (εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης με τη μέθοδο Cockcroft Gault [egfrcg]: ml/min) αξιολογήθηκε μέχρι 144 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ). Το προφίλ ασφάλειας του Genvoya σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ανεπάρκεια ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία (βλ. παράγραφο 5.1). Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV. Η ασφάλεια του Genvoya αξιολογήθηκε σε 72 ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία για HIV σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ), έως την Εβδομάδα 48, στην οποία οι ασθενείς άλλαξαν από άλλο αντιρετροϊκό σχήμα (το οποίο περιείχε tenofovir disoproxil fumarate [TDF] σε 69 από τους 72 ασθενείς) σε Genvoya. Με βάση αυτά τα περιορισμένα δεδομένα, το προφίλ ασφάλειας του Genvoya σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με λοίμωξη μόνο από τον ιό HIV 1. Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών. Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Ελλάδα, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: /337, Φαξ: , Ιστότοπος: gr. Κύπρος, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία, Φαξ: , Ιστότοπος: Υπερδοσολογία. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται για ενδείξεις τοξικότητας (βλ. παράγραφο 4.8). Η θεραπεία της υπερδοσολογίας με το Genvoya αποτελείται από γενικά υποστηρικτικά μέτρα συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των ζωτικών παραμέτρων καθώς και την παρατήρηση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς. Δεδομένου ότι το elvitegravir και το cobicistat συνδέονται σε υψηλό βαθμό με τις πρωτεΐνες του πλάσματος, θεωρείται απίθανο να μπορούν να απομακρυνθούν σημαντικά μέσω αιμοδιύλισης ή περιτοναϊκής κάθαρσης. Η emtricitabine μπορεί να απομακρυνθεί μέσω αιμοδιύλισης, η οποία απομακρύνει περίπου το 30% της δόσης της emtricitabine κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας αιμοδιύλισης διάρκειας 3 ωρών εάν αυτή ξεκινήσει εντός 1,5 ώρας από τη χορήγηση της emtricitabine. Το tenofovir απομακρύνεται αποτελεσματικά μέσω αιμοδιύλισης με συντελεστή εκχύλισης περίπου 54%. Δεν είναι γνωστό εάν η emtricitabine ή το tenofovir μπορούν να απομακρυνθούν με περιτοναϊκή κάθαρση. 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ. Gilead Sciences International Ltd., Cambridge, CB21 6GT, Ηνωμένο Βασίλειο. 8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ. EU/1/15/1061/001, EU/1/15/1061/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ. Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 19 Νοέμβριος ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. 07/2017. Λεπτομερείς πληροφορίες για το παρόν φαρμακευτικό προϊόν είναι διαθέσιμες στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων: Συντομογραφίες: 3TC, lamivudine, ABC, abacavir, ART, αντιρετροϊκή θεραπεία, BMD, οστική πυκνότητα, CI, διάστημα εμπιστοσύνης, c, cobicistat, DTG, dolutegravir, EVG, elvitegravir, FTC, emtricitabine, INSTI, αναστολέας ιντεγκράσης, RNA, ριβονουκλεϊκό οξύ, STR, ολοκληρωμένο σχήμα ενός δισκίου, TAF, tenofovir alafenamide, TDF, tenofovir disoproxil fumarate. Βιβλιογραφικές αναφορές: 1. Genvoya. Περίληψη των Χαρακτηριστικών του Προϊόντος. Για την πλήρη Επικαιροποιημένη Π.Χ.Π. αποταθείτε στην εταιρεία Gilead Sciences Ελλάς Μ.ΕΠΕ. 2. Arribas J, et al. J Acquir Immune Defic Syndr 2017; 75(2): Sax PE, et al. Lancet 2015; 385(9987): Mills A, et al. Lancet Infect Dis 2016; 16(1): DeJesus E, et al. ASM Microbe, June 2016; Boston, MA, USA. Poster LB-087. Τρόπος διάθεσης: Περιορισμένη ιατρική συνταγή από ιατρούς Μονάδων Λοιμώξεων, με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΕΕΛΠΝΟ και παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της αγωγής. Η χορήγηση γίνεται μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. Τιμή (ex-factory): 853,10 Βοηθήστε να γίνουν τα φάρμακα πιο ασφαλή και Αναφέρετε ΟΛΕΣ τις ανεπιθύμητες ενέργειες για ΟΛΑ τα φάρμακα Συμπληρώνοντας την «ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ» Υπεύθυνη ως εκπρόσωπος του ΚΑΚ Παρακαλείστε να αναφέρετε κάθε για τη συλλογή ΑΕ: εικαζόμενη/πιθανολογούμενη ανεπιθύμητη GILEAD SCIENCES ΕΛΛΑΣ ΜΕΠΕ ενέργεια απευθείας στον ΕΟΦ, σύμφωνα Ριζούντος 2 & Θράκης, Ελληνικό, με το εθνικό σύστημα αναφοράς Τηλ , Fax: ανεπιθύμητων ενεργειών. Ημερομηνία προετοιμασίας: Σεπτέμβριος 2017, HIV/GR/17-09//1874

5 Αγαπητοί/ές συνάδελφοι, ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ Εκ μέρους της Εταιρείας Μελέτης της Ανοσολογίας της Λοίμωξης και της Α Παθολογικής Κλινικής του Α.Π.Θ., σας προσκαλούμε με ιδιαίτερη τιμή και χαρά στις εργασίες του 3ου Επιστημονικού Συνεδρίου Λοιμωξιολογίας. Το Συνέδριο θα διεξαχθεί στις 7-9 Δεκεμβρίου 2017, στο συνεδριακό κέντρο του Ξενοδοχείου «MAKEDONIA PALACE» στη Θεσσαλονίκη. Η Α Παθολογική Κλινική του Α.Π.Θ. με την πολυετή εμπειρία της στο τομέα των λοιμώξεων θεωρεί ότι τα θέματα που θα αναπτυχθούν στο Συνέδριο ενδιαφέρουν ολόκληρη την ιατρική κοινότητα. Σε μια εποχή που οι λοιμώξεις, νοσοκομειακές και εξωνοσοκομειακές, είναι στο επίκεντρο της καθ ημέρα κλινικής πράξης, πιστεύουμε ότι η διοργάνωση αυτή θα έχει ακόμη μεγαλύτερη προσφορά. Η παρουσία όλων σας θα μας τιμήσει και θα συμβάλλει καθοριστικά στην επιτυχία της επιστημονικής αυτής συνάντησης. Με φιλικούς συναδελφικούς χαιρετισμούς, Ο Πρόεδρος του Επιστημονικού Συνεδρίου Ο Πρόεδρος της Ε.Μ.Α.Λ. - Εταιρείας Μελέτης της Ανοσολογίας της Λοίμωξης Παντελής Ζεμπεκάκης Καθηγητής Παθολογίας Α.Π.Θ. Συμεών Μεταλλίδης Επ. Καθηγητής Παθολογίας Λοιμωξιολογίας Α.Π.Θ. 5

6 Μείωση κινδύνου υποτροπής. Παρατεταμένη κλινική ίαση. 1, 2 Θεραπεύοντας τη λοίμωξη από Clostridium difficile... ADV1/DIF/ απελευθερώνετε τους ασθενείς σας από τον κίνδυνο της υποτροπής ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ (SPC) 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ DIFICLIR 200 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 200 mg fidaxomicin. Κατάλογος εκδόχων Πυρήνας δισκίων: Μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, προζελατινοποιημένο άμυλο (αραβοσίτου), υδροξυπροπυλική κυτταρίνη, βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο, καρβοξυμεθυλιωμένο νατριούχο άμυλο, στεατικό μαγνήσιο Επικάλυψη: Πολυβινυλαλκοόλη, διοξείδιο του τιτανίου (E171), τάλκης, πολυαιθυλενογλυκόλη, λεκιθίνη (σόγιας) 3.ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡ- ΦΗ Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο. Δισκία σχήματος καψακίου των 14mm, χρώματος λευκού έως υπόλευκου, με τυπωμένο το «FDX» στη μία πλευρά και «200» στην άλλη πλευρά. 4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟ- ΡΙΕΣ 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις: Το DIFICLIR ενδείκνυται σε ενήλικες για τη θεραπεία των λοιμώξεων του Clostridium difficile (CDI), επίσης γνωστή ως διάρροια συσχετιζόμενη με το C. difficile (CDAD) (βλέπε παράγραφο 5.1). Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επίσημες οδηγίες για την κατάλληλη χρήση των αντιβακτηριακών παραγόντων. 4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης Δοσολογία Ενήλικες και ηλικιωμένοι ( 65 ετών): Η συνιστώμενη δόση είναι 200 mg (ένα δισκίο) δύο φορές ημερησίως (μία φορά κάθε 12 ώρες) για 10 ημέρες. Ειδικοί πληθυσμοί Νεφρική δυσλειτουργία: Δεν θεωρείται απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης. Λόγω των περιορισμένων κλινικών δεδομένων σε αυτόν τον πληθυσμό, το DIFICLIR πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (βλέπε παραγράφους 4.4 και 5.2). Ηπατική δυσλειτουργία: Δεν θεωρείται απαραίτητη η προσαρμογή της δόσης. Λόγω των περιορισμένων κλινικών δεδομένων σε αυτόν τον πληθυσμό, το DIFICLIR πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (βλέπε παραγράφους 4.4 και 5.2). Παιδιατρικός πληθυσμός: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της fidaxomicin σε παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών δεν έχει ακόμη εδραιωθεί. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα. Τρόπος χορήγησης Το DIFICLIR προορίζεται για από του στόματος χρήση. Το DIFICLIR μπορεί να ληφθεί με ή χωρίς τροφή. 4.3 Αντενδείξεις Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναγράφονται αναλυτικά στην παράγραφο Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση Έχουν αναφερθεί αντιδράσεις υπερευαισθησίας συμπεριλαμβανομένου του σοβαρού αγγειοοιδήματος (βλ. παράγραφο 4.8). Εάν παρατηρηθεί μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση κατά τη διάρκεια της θεραπείας με το DIFICLIR, το φαρμακευτικό προϊόν πρέπει να διακόπτεται και να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα. Μερικοί ασθενείς με αντιδράσεις υπερευαισθησίας ανέφεραν ιστορικό αλλεργίας σε μακρολίδες. Η fidaxomicin πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με γνωστή αλλεργία στις μακρολίδες. Λόγω των περιορισμένων κλινικών δεδομένων, η fidaxomicin πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία ή μέτρια έως σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία (βλέπε παράγραφο 5.2). Λόγω των περιορισμένων κλινικών δεδομένων, η fidaxomicin πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα, κεραυνοβόλο ή απειλητική για τη ζωή CDI. Δεν υπάρχουν στοιχεία σε ασθενείς με συνοδό φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Η fidaxomicin πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς λόγω του κινδύνου της αυξημένης απορρόφησης και τον πιθανό κίνδυνο συστηματικών ανεπιθύμητων αντιδράσεων. Η συγχορήγηση ισχυρών αναστολέων της P-γλυκοπρωτεΐνης, όπως κυκλοσπορίνη, κετοκοναζόλη, ερυθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη, βεραπαμίλη, δρονεδαρόνη και αμιωδαρόνη δεν συνιστάται (βλέπε παραγράφους 4.5 και 5.2). 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες Περίληψη του προφίλ ασφαλείας Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι έμετος, ναυτία και δυσκοιλιότητα. Παρακάτω αναφέρονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη δις ημερησίως χορήγηση της fidaxomicin στη θεραπεία της λοίμωξης από C. difficile, που αναφέρθηκαν σε τουλάχιστον δύο ασθενείς, παρουσιάζονται ανά κατηγορία οργανικού συστήματος. Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών ορίζεται ως εξής: πολύ συχνές ( 1/10), συχνές ( 1/100 έως <1/10), όχι συχνές ( 1/1.000 έως <1/100), σπάνιες ( 1/ έως <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα). Εντός κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρατίθενται κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας. Κατηγορία/Οργανικό Σύστημα κατά MedDRA Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος - Όχι συχνές: εξάνθημα, κνησμός. - Συχνότητα μη γνωστή: αντιδράσεις υπερευαισθησίας (αγγειοοίδημα, δύσπνοια). Διαταραχές του μεταβολισμού και θρέψης - Όχι συχνές: μειωμένη όρεξη. Διαταραχές του νευρικού συστήματος - Όχι συχνές: ζάλη, κεφαλαλγία, δυσγευσία. Διαταραχές του γαστρεντερικού - Συχνές: έμετος, ναυτία, δυσκοιλιότητα. - Όχι συχνές: κοιλιακή διάταση, μετεωρισμός, ξηροστομία. Διαταραχές του ήπατος - Όχι συχνές: αυξημένη αμινοτρανσφεράση της αλανίνης. Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών Οξείες αντιδράσεις υπερευαισθησίας, όπως αγγειοοίδημα και δύσπνοια, έχουν αναφερθεί μετά την κυκλοφορία του φαρμάκου (βλ. παράγραφο 4.3 και 4.4). Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση 1. Louie TJ et al. N Engl J Med 2011; 364(5): Cornely OA et al. Lancet Infect Dis 2012; 12: άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω: Ελλάδα: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: /337, Φαξ: , Ιστότοπος: Κύπρος: Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία, Φαξ: , Ιστότοπος: ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Astellas Pharma Europe B.V., Sylviusweg 62, 2333 BE Leiden, Ολλανδία ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: EU/1/11/733/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ: 05/12/2011 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: 22 Αυγούστου 2016 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 22 Αυγούστου 2016 Λεπτομερείς πληροφορίες για το παρόν φαρμακευτικό προϊόν είναι διαθέσιμες στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων: Φαρμακευτικό προϊόν για το οποίο απαιτείται ιατρική συνταγή. Νοσοκομειακή τιμή: 1266,76 Περαιτέρω πληροφορίες διατίθενται από τον κάτοχο της άδειας κυκλοφορίας κατόπιν αιτήσεως. Astellas Pharmaceuticals A.E.B.E. Αγησιλάου 6-8, Μαρούσι, Αθήνα Τηλ: Fax:

7 Οργανωτική Επιτροπή Πρόεδροι: ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ Πρόεδρος του Συνεδρίου: Π. Ζεμπεκάκης Πρόεδρος της Ε.Μ.Α.Λ.: Σ. Μεταλλίδης Επιστημονική Επιτροπή Πρόεδρος: Π. Ζεμπεκάκης Σ. Μεταλλίδης Μέλη: Μ. Δανιηλίδης Μ. Παπαϊωάννου Γ. Γερμανίδης Η. Μπαλάσκας Κ. Κώτσα Β. Λιακόπουλος Σ. Μεταλλίδης Μέλη: Θ. Χρυσανθίδης Α. Τσώνα Π. Κολλάρας Α. Σοφός Π. Χαλούδης Α. Σιούλης Ε. Γεροπούλου Η. Βουμβουράκη Μ. Γιαβροπούλου Ν. Σαββίδης Δ. Παντελίδου Π. Χαλκιά ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Επιδημιολογία των λοιμώξεων Εξωνοσοκομειακές λοιμώξεις Νοσοκομειακές λοιμώξεις Λοιμώδη μεταδοτικά νοσήματα Παρασιτικές λοιμώξεις Ιατρική βασισμένη σε αποδείξεις (Evidence based medicine) στον τομέα των λοιμώξεων Ιογενείς λοιμώξεις Παθοφυσιολογία των λοιμώξεων Διαγνωστική προσέγγιση των λοιμώξεων Φαρμακοκινητική / Φαρμακοδυναμική Ελληνικές και Διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες Χημειοθεραπεία των λοιμώξεων HIV λοίμωξη - AIDS Μυκητιασικές λοιμώξεις Κανόνες ορθολογικής θεραπείας 7

8 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου :00-10:30 ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ - ΕΝΑΡΞΗ 10:30-11:00 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Π. Ζεμπεκάκης Η υγιεινή των χεριών και έλεγχος λοιμώξεων Α. Γεωργίου 11:00-11:30 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Ι. Κεσίσογλου Χημειοπροφύλαξη στην χειρουργική Κ. Σαπαλίδης 11:30-12:00 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Δ. Χατζηδημητρίου Η ίαση της HIV λοίμωξης - Είναι εφικτή; Σ. Μεταλλίδης 12:00-12:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΦΕΣ 12:30-14:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΕ ΑΝΟΣΟΚΑΤΑΣΤΑΛΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Προεδρείο: Χ. Κούτρας, Π. Μπούρα Λοιμώξεις από CMV Β. Σακκά Λοιμώξεις από ασπέργιλλο Π. Κολλάρας Λοιμώξεις από PCP σε μη HIV ασθενείς Α. Γεωργίου 8

9 14:00-16:00 ΕΛΑΦΡΥ ΓΕΥΜΑ 16:00-17:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ Προεδρείο: Θ. Δαρδαβέσης Λοιμώξεις σε αστέγους Μ. Παπαγιάννη Λοιμώξεις σε μετανάστες Ι. Ρωμιόπουλος 17:00-17:30 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Σ. Μεταλλίδης Φαρμακοκινητική - Φαρμακοδυναμική Αντιβιοτικών εφαρμογή στην κλινική πράξη Ι. Κιουμής 17:30-18:00 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΦΕΣ 18:00-19:30 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ Προεδρείο: Ι. Κιουμής Επιδημιολογία Μ. Κηπουρού Σύγχρονη διαγνωστική προσπέλαση στη Φυματίωση Δ. Χατζηδημητρίου Θεραπεία Α. Μανίκα 9

10 Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου :30-11:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΕΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ Προεδρείο: Π. Ζεμπεκάκης, Α. Σοφός Λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα Ά. Νικοπούλου Σήψη Ε. Χριστάκη Λοιμώξεις Κεντρικού Νευρικού Συστήματος Θ. Χρυσανθίδης 11:00-11:30 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Μ. Δανιηλίδης Λοιμώξεις σε ασθενείς με βιολογικούς παράγοντες Α. Τσώνα 11:30-12:00 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Μ. Καχριμανίδου Λοιμώξεις από gram θετικά μικρόβια. Τι νεότερο στη θεραπεία Ε. Χριστάκη 12:00-12:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΦΕΣ 10

11 12:30-14:30 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Προεδρείο: Π. Ζεμπεκάκης, Δ. Σωτηριάδης Σύφιλη Δ. Καραπιπέρης Ουρηθρίτιδες Δ. Βλαχάκης Λοιμώξεις από Μπαρτονέλλα Η. Χύτας Λεϊσμανίαση Κ. Καρόζης 14:30-16:00 ΕΛΑΦΡΥ ΓΕΥΜΑ 16:00-17:30 ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΩΝ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ Προεδρείο: Χ. Σαββόπουλος, Χ. Τρακατέλλη Μ. Μηλιοπούλου Α. Λώλης Κ. Ράπη Χ. Γώγου 17:30-18:30 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑ «ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ» ΤΑΞΗ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ, ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΟΣΠΟΡΙΝΕΣ Προεδρείο: Π. Νικολαΐδης, Ε. Αντωνιάδου Κεφταρολίνη Σ. Μεταλλίδης Κεφταζιδίμη - Αβιμπακτάμη Ε. Γιαμαρέλλος (χορηγούμενο από Φαρμακευτική Εταιρία σελ. 16) 18:30-19:00 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Γ. Γερμανίδης Χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες: νεότερα δεδομένα στην παθοφυσιολογία Θ. Χρυσανθίδης 11

12 Σάββατο 9 Δεκεμβρίου :30-10:30 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Προεδρείο: Κ. Κώτσα, Τ. Διδάγγελος Διαβητικό πόδι Μ. Παπαγιάννη Ουρολοιμώξεις στον διαβητικό ασθενή Α. Πυρπασοπούλου 10:30-11:00 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Ε. Ροηλίδης Πως μπορούμε να περιορίσουμε την εξάπλωση των πολυανθεκτικών μικροβίων στο νοσοκομείο Η. Ιωσηφίδης 11:00-11:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΦΕΣ 11:30-12:00 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Σ. Μεταλλίδης Νεώτερα Δεδομένα στην HIV Λοίμωξη Π. Κολλάρας (χορηγούμενη από Φαρμακευτική Εταιρία σελ. 16) 12:00-12:30 ΔΙΑΛΕΞΗ Προεδρείο: Μ. Παπαϊωάννου Λοιμώξεις στο πολλαπλό μυελωμα. Πρόληψη και εμβολιασμοί Ε. Χατζηχαρίση 12

13 12:30-14:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΤΙΝΤΑΙΜΙΑΣ Προεδρείο: E. Μουλούδη, Λ. Σκούρα Επιδημιολογικά δεδομένα και προγνωστικοί αλγόριθμοι Δ. Καραπιπέρης Διαγνωστικά εργαλεία Ε. Πρωτονοταρίου Θεραπευτική αντιμετώπιση E. Μουλούδη 14:00-16:00 ΕΛΑΦΡΥ ΓΕΥΜΑ 16:00-17:30 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥΑΝΘΕΚΤΙΚΑ GRAM ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ Προεδρείο: Π. Νικολαΐδης, Α. Παπά Επιδημιολογικά δεδομένα Ι. Μπακαϊμη Θεραπευτικές επιλογές Κ. Αρβανίτη Τι υπάρχει στο μέλλον - Νέα φάρμακα για τα gram αρνητικά Α. Τσώνα 17:30-18:00 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΦΕΣ 18:00-19:00 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ HIV ΛΟΙΜΩΞΗ Προεδρείο: Π. Ζεμπεκάκης Εμβολιασμοί ενηλίκων στο γενικό πληθυσμό Φ. Γκαλάπη Εμβολιασμοί σε ασθενείς με HIV λοίμωξη Η. Μαριόλης (χορηγούμενο από Φαρμακευτική Εταιρία σελ. 16) 19:00-19:30 ΛΗΞΗ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ 13

14 Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ DESCOVY σημαινει... ΙσΧΥΡΗ ΑΠΟΤεΛεσΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 1 Μη κατώτερη αποτελεσματικότητα* όταν γίνεται αλλαγή θεραπείας βάσης από TDF/FTC σε Descovy και διατηρείται παράλληλα ο τρίτος παράγοντας, 94% έναντι 93% κατά την Εβδομάδα 48 1 επειδη σημασια εχει Η ΘεΡΑΠεΙΑ βασησ 2 4 Η τριπλή θεραπεία είναι η προτεινόμενη πρώτης γραμμής θεραπεία από τις Διεθνείς Κατευθυντήριες Οδηγίες 2 4 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΑ επιπεδα TENOFOVIR ΠΛΑσΜΑΤΟσ 5 Επιτυγχάνει 91% χαμηλότερα επίπεδα tenofovir πλάσματος έναντι του TDF 5 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΗ επιδραση σε ΝεΦΡΟΥσ ΚΑΙ ΟσΤΑ 1 Οι δείκτες της νεφρικής ασφάλειας και της οστικής πυκνότητας βελτιώνονται σε ασθενείς που αλλάζουν θεραπεία από TDF/FTC σε Descovy, κατά τις Εβδομάδες 48 και 96 1,6 ΠΩσ ΜΠΟΡεΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ DESCOVY ΝΑ ΩΦεΛΗσεΙ ΤΟΥσ ΑσΘεΝεΙσ σασ; * HIV-1 RNA <50 αντίγραφα/ml. Στατιστική διαφορά 1.3%, 95% CI -2.5 σε 5.1. έναντι ενός σχήματος με βάση το TDF. Το φάρμακο αυτό τελεί υπό συμπληρωματική παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει το γρήγορο προσδιορισμό νέων πληροφοριών ασφάλειας. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες. Βλ. παράγραφο 4.8 για τον τρόπο αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών. 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: Descovy 200 mg/10 mg επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία. 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κάθε δισκίο περιέχει 200 mg emtricitabine και tenofovir alafenamide fumarate που ισοδυναμεί με 10 mg tenofovir alafenamide. 4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις: Το Descovy ενδείκνυται σε συνδυασμό με άλλους αντιρετροϊικούς παράγοντες για τη θεραπεία ενηλίκων και εφήβων (ηλικίας 12 ετών και άνω με σωματικό βάρος τουλάχιστον 35 kg) που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας τύπου 1 (HIV-1) (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.1). 4.3 Αντενδείξεις: Υπερευαισθησία στις δραστικές ουσίες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση: Αν και η αποτελεσματική ιολογική καταστολή με αντιρετροϊική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού με τη σεξουαλική επαφή, δε μπορεί να αποκλειστεί υπολειπόμενος κίνδυνος. Θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό της ηπατίτιδας Β ή C: Ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C οι οποίοι λαμβάνουν αντιρετροϊική αγωγή έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών και δυνητικά θανατηφόρων ηπατικών ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Descovy σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV 1 και τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV) δεν έχουν τεκμηριωθεί. Το tenofovir alafenamide είναι δραστικό κατά του ιού της ηπατίτιδας B (HBV). Η διακοπή της αγωγής με Descovy σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και HBV μπορεί να συσχετισθεί με σοβαρές, οξείες εξάρσεις ηπατίτιδας. Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV που διακόπτουν το Descovy, πρέπει να παρακολουθούνται στενά με κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο για τουλάχιστον αρκετούς μήνες μετά τη διακοπή της αγωγής. Ηπατική νόσος: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του Descovy σε ασθενείς με σημαντικές υποκείμενες ηπατικές διαταραχές δεν έχουν τεκμηριωθεί (βλ. παραγράφους 4.2 και 5.2). Κατά τη διάρκεια συνδυασμένης αντιρετροϊικής αγωγής (CART), ασθενείς με προϋπάρχουσα ηπατική δυσλειτουργία συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας έχουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαταραχών της ηπατικής λειτουργίας και πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική. Σε περίπτωση επιδείνωσης της ηπατικής νόσου στην κατηγορία αυτή των ασθενών, πρέπει να εξετάζεται η διακοπή ή η οριστική παύση της αγωγής. Σωματικό βάρος και μεταβολικές παράμετροι: Κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας ενδέχεται να παρουσιαστεί αύξηση του σωματικού βάρους καθώς και των επιπέδων των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα. Οι αλλαγές αυτές μπορεί, εν μέρει, να συνδέονται με τον έλεγχο της νόσου και τον τρόπο ζωής. Αναφορικά με τα λιπίδια, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν ενδείξεις για επίδραση της θεραπείας, ενώ όσον αφορά στην αύξηση του σωματικού βάρους δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που να τη συσχετίζουν με οποιαδήποτε συγκεκριμένη θεραπεία. Η παρακολούθηση των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα πρέπει να βασίζεται στις καθιερωμένες κατευθυντήριες οδηγίες θεραπείας του HIV. Οι διαταραχές των λιπιδίων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως ενδείκνυται κλινικά. Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία μετά από έκθεση in utero: Νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα ενδέχεται να επηρεάσουν τη μιτοχονδριακή λειτουργία σε ποικίλο βαθμό, το οποίο είναι εντονότερο με τη σταβουδίνη, διδανοσίνη και ζιδοβουδίνη. Έχει αναφερθεί μιτοχονδριακή δυσλειτουργία σε HIV αρνητικά βρέφη τα οποία είχαν εκτεθεί in utero ή/και μετά τη γέννηση σε νουκλεοσιδικά ανάλογα οι αναφορές αυτές αφορούσαν κυρίως τη θεραπεία με θεραπευτικά σχήματα που περιείχαν ζιδοβουδίνη. Οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες οι οποίες αναφέρθηκαν, είναι αιματολογικές διαταραχές (αναιμία, ουδετεροπενία) και μεταβολικές διαταραχές (υψηλό επίπεδο γαλακτικού οξέος στο αίμα, υψηλό επίπεδο λιπάσης στο αίμα). Οι ενέργειες αυτές συχνά ήταν παροδικές. Έχουν αναφερθεί σπάνια νευρολογικές διαταραχές όψιμης έναρξης (υπερτονία, σπασμοί, μη φυσιολογική συμπεριφορά). Δεν είναι γνωστό επί του παρόντος, εάν τέτοιες νευρολογικές διαταραχές είναι παροδικές ή μόνιμες. Τα ευρήματα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για οποιοδήποτε παιδί που εκτέθηκε in utero σε νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα, το οποίο παρουσιάζει σοβαρά κλινικά ευρήματα αγνώστου αιτιολογίας, ιδίως νευρολογικά ευρήματα. Τα ευρήματα αυτά δεν επηρεάζουν τις παρούσες εθνικές συστάσεις για τη χρήση αντιρετροϊικής θεραπείας σε έγκυες γυναίκες, προκειμένου να προληφθεί η κάθετη μετάδοση του ιού HIV. Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα και να προκληθούν σοβαρές κλινικές καταστάσεις ή επιδείνωση των συμπτωμάτων. Τέτοιες αντιδράσεις έχουν τυπικά παρουσιαστεί εντός των πρώτων εβδομάδων ή μηνών από την έναρξη της CART. Σχετικά παραδείγματα περιλαμβάνουν αμφιβληστροειδίτιδα από κυτταρομεγαλοϊό, γενικευμένες ή/και εστιακές λοιμώξεις από μυκοβακτηρίδια και πνευμονία οφειλόμενη σε Pneumocystis jirovecii. Θα πρέπει να εκτιμώνται οποιαδήποτε φλεγμονώδη συμπτώματα και να ορίζεται θεραπεία, όταν απαιτείται. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχει επίσης αναφερθεί ότι εμφανίστηκαν στα πλαίσια της επανενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας. Ασθενείς με HIV 1 που περιέχει μεταλλάξεις: Το Descovy πρέπει να αποφεύγεται σε προθεραπευμένους με αντιρετροϊική αγωγή ασθενείς, με HIV 1 που περιέχει την K65R μετάλλαξη (βλ. παράγραφο 5.1). Θεραπεία τριπλών νουκλεοσιδίων: Υπάρχουν αναφορές για υψηλό ποσοστό ιολογικής αποτυχίας και εμφάνιση αντοχής σε πρώιμο στάδιο όταν το tenofovir disoproxil συνδυάστηκε με λαμιβουδίνη και abacavir καθώς και με λαμιβουδίνη και διδανοσίνη ως αγωγή χορηγούμενη μία φορά την ημέρα. Ως εκ τούτου, τα ίδια προβλήματα ενδέχεται να παρατηρηθούν εάν το Descovy χορηγηθεί μαζί με ένα τρίτο νουκλεοσιδικό ανάλογο. Ευκαιριακές λοιμώξεις: Ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν Descovy ή οποιαδήποτε άλλη αντιρετροϊική θεραπεία μπορεί να εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν ευκαιριακές λοιμώξεις και άλλες επιπλοκές της HIV λοίμωξης και, συνεπώς, πρέπει να παραμένουν υπό στενή ιατρική παρακολούθηση από γιατρούς με εμπειρία στη θεραπεία ασθενών με νόσους σχετιζόμενες με τον ιό HIV. Οστεονέκρωση: Αναφέρθηκαν περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με προχωρημένη λοίμωξη HIV ή/και μακράς διάρκειας έκθεση σε CART αν και η αιτιολογία θεωρείται πολυπαραγοντική (συμπεριλαμβάνονται η χρήση κορτικοστεροειδών, η κατανάλωση αλκοόλ, η σοβαρή ανοσοκαταστολή, ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος). Οι ασθενείς θα πρέπει να ζητούν ιατρική συμβουλή εάν παρουσιάζουν ενοχλήσεις και άλγος στις αρθρώσεις, δυσκαμψία αρθρώσεων ή δυσκολία στην κίνηση. Νεφροτοξικότητα: Δυνητικός κίνδυνος νεφροτοξικότητας που προκύπτει από χρόνια έκθεση σε χαμηλά επίπεδα tenofovir λόγω της δοσολογίας με tenofovir alafenamide δε μπορεί να αποκλεισθεί (βλ. παράγραφο 5.3). Συγχορήγηση άλλων φαρμακευτικών προϊόντων: Η συγχορήγηση του Descovy δε συνιστάται με ορισμένα αντιεπιληπτικά (π.χ. καρβαμαζεπίνη, οξκαρβαζεπίνη, φαινοβαρβιτάλη και φαινυτοΐνη), αντιμυκοβακτηριακά (π.χ. ριφαμπικίνη, ριφαμπουτίνη, ριφαπεντίνη), μποσεπρεβίρη, St. John s wort (Hypericum perforatum) και αναστολείς πρωτεάσης (PIs) του HIV άλλους από atazanavir, lopinavir και darunavir (βλ. παράγραφο 4.5). Το Descovy δεν πρέπει να συγχορηγείται με φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν tenofovir alafenamide, tenofovir disoproxil, emtricitabine, λαμιβουδίνη ή adefovir dipivoxil. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες. Περίληψη του προφίλ ασφάλειας: Η αξιολόγηση των ανεπιθύμητων ενεργειών βασίζεται στα δεδομένα ασφάλειας από όλες τις μελέτες Φάσης 2 και 3 στις οποίες ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη έλαβαν φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν emtricitabine και tenofovir alafenamide. Σε κλινικές μελέτες 866 πρωτοθεραπευόμενων ενηλίκων ασθενών που έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide με elvitegravir και cobicistat ως το δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης elvitegravir 150 mg/cobicistat 150 mg/emtricitabine 200 mg/tenofovir alafenamide (ως fumarate) 10 mg (E/C/F/TAF) για 144 εβδομάδες, οι πλέον συχνά αναφερθείσες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν διάρροια (7%), ναυτία (11%) και κεφαλαλγία (6%). Συνοπτική περίληψη ανεπιθύμητων ενεργειών: Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στον Πίνακα 3 παρατίθενται ανά κατηγορία οργανικού συστήματος και συχνότητα εμφάνισης. Οι συχνότητες προσδιορίζονται ως εξής: πολύ συχνές ( 1/10), συχνές ( 1/100 έως < 1/10) και όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100). Πίνακας 3: Κατάλογος σε μορφή πίνακα των ανεπιθύμητων ενεργειών 1. Συχνότητα: Ανεπιθύμητη ενέργεια. Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος. Όχι συχνές: αναιμία 2. Ψυχιατρικές διαταραχές. Συχνές: μη φυσιολογικά όνειρα. Διαταραχές του νευρικού συστήματος. Συχνές: κεφαλαλγία, ζάλη. Διαταραχές του γαστρεντερικού. Πολύ συχνές: ναυτία. Συχνές: διάρροια, έμετος, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός. Όχι συχνές: δυσπεψία. Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού. Συχνές: εξάνθημα. Όχι συχνές: αγγειοοίδημα 2,3, κνησμός. Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος και του συνδετικού ιστού. Όχι συχνές: αρθραλγία. Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης. Συχνές: κόπωση. 1 Με την εξαίρεση του αγγειοοιδήματος και της αναιμίας (βλ. υποσημειώσεις 2 και 3), όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες αναγνωρίστηκαν από κλινικές μελέτες προϊόντων που περιέχουν F/TAF. Οι συχνότητες προέκυψαν από κλινικές μελέτες Φάσης 3 του E/C/F/TAF σε 866 πρωτοθεραπευόμενους ενήλικες ασθενείς για 144 εβδομάδες θεραπείας (GS US και GS US ). 2 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν παρατηρήθηκε στις κλινικές μελέτες προϊόντων που περιέχουν F/TAF αλλά αναγνωρίστηκε από κλινικές μελέτες ή την εμπειρία μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine όταν χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αντιρετροϊικά. 3 Αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια αναγνωρίστηκε μέσω της παρακολούθησης μετά την κυκλοφορία για την emtricitabine, αλλά δεν παρατηρήθηκε σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες κλινικές μελέτες σε ενήλικες ή σε κλινικές μελέτες του HIV με την emtricitabine σε παιδιατρικούς ασθενείς. Η κατηγορία συχνότητας «όχι συχνές» εκτιμήθηκε από έναν στατιστικό υπολογισμό με βάση το συνολικό αριθμό των ασθενών που είχαν εκτεθεί στην emtricitabine σε αυτές τις κλινικές μελέτες (n = 1.563). Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών: Σύνδρομο Επανενεργοποίησης του Ανοσοποιητικού Συστήματος: Σε HIV οροθετικούς ασθενείς με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια ενδέχεται να εμφανιστεί, κατά την έναρξη της CART, μία φλεγμονώδης αντίδραση σε ασυμπτωματικά ή υπολειμματικά ευκαιριακά παθογόνα. Αυτοάνοσες διαταραχές (όπως η νόσος του Graves) έχουν επίσης αναφερθεί. Ωστόσο, ο αναφερόμενος χρόνος μέχρι την εμφάνιση είναι περισσότερο κυμαινόμενος και αυτά τα συμβάντα μπορεί να συμβούν πολλούς μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας (βλ. παράγραφο 4.4). Οστεονέκρωση: Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις οστεονέκρωσης κυρίως σε ασθενείς με γνωστούς γενικά παράγοντες κινδύνου, προχωρημένη λοίμωξη HIV ή μακράς διάρκειας έκθεση σε CART. Η συχνότητα αυτών είναι άγνωστη (βλ. παράγραφο 4.4). Μεταβολές στις εργαστηριακές εξετάσεις λιπιδίων: Σε μελέτες σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς, αυξήσεις κατά την Εβδομάδα 144 παρατηρήθηκαν και στις δύο ομάδες θεραπείας που περιείχαν tenofovir alafenamide fumarate και tenofovir disoproxil fumarate για τις παραμέτρους των λιπιδίων σε κατάσταση νηστείας ολική χοληστερόλη, άμεση λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL χοληστερόλη) και λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL χοληστερόλη) και τριγλυκερίδια σε σχέση με την έναρξη θεραπείας. Η διάμεση αύξηση σε σχέση με την έναρξη για αυτές τις παραμέτρους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα E/C/F/TAF σε σύγκριση με την ομάδα elvitegravir 150 mg/cobicistat 150 mg/emtricitabine 200 mg/tenofovir disoproxil (ως fumarate) 245 mg (E/C/F/TDF) κατά την Εβδομάδα 144 (p < 0,001 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας για ολική χοληστερόλη, άμεση LDL και HDL χοληστερόλη και τριγλυκερίδια σε κατάσταση νηστείας). Η διάμεση (Q1, Q3) μεταβολή στον λόγο ολικής χοληστερόλης προς HDL χοληστερόλη κατά την Εβδομάδα 144 σε σχέση με την έναρξη ήταν 0,2 ( 0,3, 0,7) στην ομάδα E/C/F/TAF και 0,1 ( 0,4, 0,6) στην ομάδα E/C/F/TDF (p = 0,006 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων θεραπείας). Σε μια μελέτη σε ιολογικά κατεσταλμένους ασθενείς που πραγματοποίησαν αλλαγή από emtricitabine/tenofovir disoproxil fumarate στο Descovy, διατηρώντας παράλληλα τον τρίτο αντιρετροϊικό παράγοντα (Μελέτη GS US ), παρατηρήθηκαν αυξήσεις από την έναρξη θεραπείας στις παραμέτρους λιπιδίων σε κατάσταση νηστείας ολική χοληστερόλη, άμεση λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL-χοληστερόλη) και τριγλυκερίδια στο σκέλος Descovy σε σύγκριση με μια μικρή μεταβολή στο σκέλος emtricitabine/tenofovir disproxil fumarate (p 0,009 για τη διαφορά μεταξύ των ομάδων ως προς τις μεταβολές από την έναρξη θεραπείας). Παρουσιάστηκε μικρή μεταβολή από την έναρξη θεραπείας στις διάμεσες τιμές νηστείας για τη HDL-χοληστερόλη και τη γλυκόζη ή στο λόγο ολικής χοληστερόλης προς HDL-χοληστερόλη σε κατάσταση νηστείας σε οποιοδήποτε σκέλος θεραπείας την Εβδομάδα 96. Καμία από τις μεταβολές δεν θεωρήθηκε κλινικά σημαντική. Μεταβολικές παράμετροι: Το σωματικό βάρος και τα επίπεδα των λιπιδίων και της γλυκόζης στο αίμα ενδέχεται να αυξηθούν κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊικής θεραπείας (βλέπε παράγραφο 4.4) Παιδιατρικός πληθυσμός: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide αξιολογήθηκε μέχρι 48 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ) στην οποία πρωτοθεραπευόμενοι παιδιατρικοί ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη ηλικίας 12 έως < 18 ετών έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης. Το προφίλ ασφάλειας των emtricitabine και tenofovir alafenamide χορηγούμενων με elvitegravir και cobicistat στους 50 εφήβους ασθενείς ήταν παρόμοιο με εκείνο στους ενήλικες (βλ. παράγραφο 5.1). Άλλοι ειδικοί πληθυσμοί: Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide αξιολογήθηκε μέχρι 144 εβδομάδες σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ) στην οποία 248 ασθενείς με HIV 1 λοίμωξη οι οποίοι ήταν είτε πρωτοθεραπευόμενοι (n = 6) είτε ιολογικά κατεσταλμένοι (n = 242) με ήπια έως μέτρια νεφρική δυσλειτουργία (εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης με τη μέθοδο Cockcroft Gault [egfrcg]: ml/min) έλαβαν emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης. Το προφίλ ασφάλειας σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ανεπάρκεια ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία (βλ. παράγραφο 5.1). Ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη από τον ιό HIV και τον ιό HBV: Η ασφάλεια των emtricitabine και tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης (elvitegravir/cobicistat/emtricitabine/tenofovir alafenamide [E/C/F/TAF]) αξιολογήθηκε σε 72 ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV οι οποίοι λάμβαναν θεραπεία για HIV σε μια κλινική μελέτη ανοικτής επισήμανσης (GS US ), έως την Εβδομάδα 48, στην οποία οι ασθενείς άλλαξαν από άλλο αντιρετροϊκό σχήμα (το οποίο περιείχε tenofovir disoproxil fumarate [TDF] σε 69 από τους 72 ασθενείς) σε E/C/F/TAF. Με βάση αυτά τα περιορισμένα δεδομένα, το προφίλ ασφάλειας του emtricitabine και του tenofovir alafenamide σε συνδυασμό με elvitegravir και cobicistat ως δισκίο συνδυασμού σταθερής δόσης, σε ασθενείς με συνυπάρχουσα λοίμωξη HIV/HBV ήταν παρόμοιο με εκείνο σε ασθενείς με λοίμωξη μόνο από τον ιό HIV 1 (βλ. παράγραφο 4.4). Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών: Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς: Ελλάδα: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: /337, Φαξ: , Ιστότοπος: eof.gr. Κύπρος: Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία, Φαξ: , Ιστότοπος: Υπερδοσολογία: Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται για ενδείξεις τοξικότητας (βλ. παράγραφο 4.8). Η θεραπεία της υπερδοσολογίας με το Descovy αποτελείται από γενικά υποστηρικτικά μέτρα συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των ζωτικών παραμέτρων καθώς και την παρατήρηση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς. Η emtricitabine μπορεί να απομακρυνθεί μέσω αιμοδιύλισης, η οποία απομακρύνει περίπου το 30% της δόσης της emtricitabine κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας αιμοδιύλισης διάρκειας 3 ωρών εάν αυτή ξεκινήσει εντός 1,5 ώρας από τη χορήγηση της emtricitabine. Το tenofovir απομακρύνεται αποτελεσματικά μέσω αιμοδιύλισης με συντελεστή εκχύλισης περίπου 54%. Δεν είναι γνωστό εάν η emtricitabine ή το tenofovir μπορούν να απομακρυνθούν με περιτοναϊκή κάθαρση. 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Gilead Sciences International Ltd. Cambridge, CB21 6GT, Ηνωμένο Βασίλειο. 8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: EU/1/16/1099/001,EU/1/16/1099/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 21 Απριλίου ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 09/2017 Λεπτομερείς πληροφορίες για το παρόν φαρμακευτικό προϊόν είναι διαθέσιμες στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων: Συντομογραφίες: CI, διάστημα εμπιστοσύνης, FTC, emtricitabine, RNA, ριβονουκλεϊκό οξύ, TAF, tenofovir alafenamide, TDF, tenofovir disoproxil fumarate. Βιβλιογραφικές αναφορές: 1. Gallant JE, et al. Lancet HIV 2016; 3(4): e158 e European AIDS Clinical Society (EACS) guidelines. Version 8.2, January Available at: guidelines_8.2_english.pdf. Accessed: May US Department of Health and Human Services (DHHS). July Guidelines for the use of antiretroviral agents in HIV-1-infected adults and adolescents. Available at: Accessed: May Günthard HF, et al. JAMA 2016; 316(2): Sax PE, et al. Lancet 2015; 385(9987): Raffi F, et al. J Acquir Immune Defic Syndr 2017; 75(2): Τρόπος διάθεσης: Περιορισμένη ιατρική συνταγή από ιατρούς Μονάδων Λοιμώξεων, με τη σύμφωνη γνώμη του ΚΕΕΛΠΝΟ και παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της αγωγής. Η χορήγηση γίνεται μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. Tιμή (ex-factory): 448,92 Βοηθήστε να γίνουν τα φάρμακα πιο ασφαλή και Αναφέρετε ΟΛΕΣ τις ανεπιθύμητες ενέργειες για ΟΛΑ τα φάρμακα Συμπληρώνοντας την «ΚΙΤΡΙΝΗ ΚΑΡΤΑ» Υπεύθυνη ως εκπρόσωπος του ΚΑΚ Παρακαλείστε να αναφέρετε κάθε για τη συλλογή ΑΕ: εικαζόμενη/πιθανολογούμενη ανεπιθύμητη GILEAD SCIENCES ΕΛΛΑΣ ΜΕΠΕ ενέργεια απευθείας στον ΕΟΦ, σύμφωνα Ριζούντος 2 & Θράκης, Ελληνικό, με το εθνικό σύστημα αναφοράς Τηλ , Fax: ανεπιθύμητων ενεργειών. Ημερομηνία προετοιμασίας: Σεπτέμβριος HIV/GR/17-09//1874

15 ΠΟΙΟΙ ειναι ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡεΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗσΟΥΝ σε ΑΛΛΑΓΗ ΤΗσ ΤΡεΧΟΥσΑσ ΘεΡΑΠεΙΑσ ΤΩΝ ΑσΘεΝΩΝ σασ, σε σχημα Με βαση ΤΟ DESCOVY ; ΙσΧΥΡΗ ΑΠΟΤεΛεσΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 2 Μη κατώτερη αποτελεσματικότητα* όταν γίνεται αλλαγή θεραπείας βάσης από TDF/FTC σε Descovy και διατηρείται παράλληλα ο τρίτος παράγοντας, 94% έναντι 93% κατά την Εβδομάδα 48 2 επειδη σημασια εχει Η ΘεΡΑΠεΙΑ βασησ 3 5 Η τριπλή θεραπεία είναι η προτεινόμενη πρώτης γραμμής θεραπεία από τις Διεθνείς Κατευθυντήριες Οδηγίες 3 5 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΑ επιπεδα TENOFOVIR ΠΛΑσΜΑΤΟσ 6 Επιτυγχάνει 91% χαμηλότερα επίπεδα tenofovir πλάσματος έναντι του TDF 6 ΧΑΜΗΛΟΤεΡΗ επιδραση σε ΝεΦΡΟΥσ ΚΑΙ ΟσΤΑ 2,7 Οι δείκτες της νεφρικής ασφάλειας και της οστικής πυκνότητας βελτιώνονται σε ασθενείς που αλλάζουν θεραπεία από TDF/FTC σε Descovy, κατά τις Εβδομάδες 48 και 96 2,7

16 16 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου :30-18:30 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ (με την ευγενική χορηγία της Φαρμ. Εταιρίας Pfizer) ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑ «ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ» ΤΑΞΗ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ, ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΟΣΠΟΡΙΝΕΣ Προεδρείο: Π. Νικολαΐδης, Ε. Αντωνιάδου Κεφταρολίνη Σ. Μεταλλίδης Κεφταζιδίμη - Αβιμπακτάμη Ε. Γιαμαρέλλος Σάββατο 9 Δεκεμβρίου :30-12:00 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΗ (με την ευγενική χορηγία της Φαρμ. Εταιρίας Janssen-Cilag Φαρμακευτική A.E.B.E.) Προεδρείο: Σ. Μεταλλίδης Νεώτερα Δεδομένα στην HIV Λοίμωξη Π. Κολλάρας 18:00-19:00 ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ (με την ευγενική χορηγία της Φαρμ. Εταιρίας GlaxoSmithKline) ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ HIV ΛΟΙΜΩΞΗ Προεδρείο: Π. Ζεμπεκάκης Εμβολιασμοί ενηλίκων στο γενικό πληθυσμό Φ. Γκαλάπη Εμβολιασμοί σε ασθενείς με HIV λοίμωξη Η. Μαριόλης

17 ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ - ΟΜΙΛΗΤΕΣ Αντωνιάδου Ε. Πνευμονολόγος - Εντατικολόγος, Συντονίστρια Διευθύντρια ΜΕΘ, Γ.Ν.Θ. «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ» Αρβανίτη Κ. Εντατικολόγος, Διευθύντρια ΜΕΘ, Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη Βλαχάκης Δ. Παθολόγος Γερμανίδης Γ. Γαστρεντερολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Γαστρεντερολογίας Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Γεωργίου Α. Παθολόγος, Ακαδημαϊκή Υπότροφος, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Γιαμαρέλλος I. - Ε. Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας, Δ Παθολογική Κλινική, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Γκαλάπη Φ. Παθολόγος, Medical Advisor GSK Γώγου Χ. Επ. Συνεργάτης, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Δανιηλίδης Μ. Καθηγητής Παθολογίας- Ανοσολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Δαρδαβέσης Θ. Καθηγητής Υγιεινής και Κοινωνικής Ιατρικής, Τμήματος Ιατρικής Α.Π.Θ. Διδάγγελος Τ. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας - Διαβητολογίας, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου Α Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Ζεμπεκάκης Π. Καθηγητής Παθολογίας, Διευθυντής Α Παθολογικής Κλινικής Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Ιωσηφίδης Η. Παιδίατρος - Λοιμωξιολόγος, Πανεπιστημιακός Υπότροφος, Γ Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Καραπιπέρης Δ. Αρχίατρος, Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος, Διευθυντής Τμήματος Λοιμώξεων, 424 ΓΣΝΕ Καρόζης Κ. Ειδικός Παθολόγος, Επιμελητής Τμήματος Λοιμώξεων, 424 ΓΣΝΕ Καχριμανίδου Μ. Επίκουρη Καθηγήτρια Μικροβιολογίας Α.Π.Θ. Κεσίσογλου Ι. Καθηγητής Χειρουργικής Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Κηπουρού Μ. Επίατρος Πνευμονολόγος, Επιμελήτρια, Πνευμονολογική Κλινική, 424 ΓΣΝΕ Κιουμής Ι. Αναπληρωτής Καθηγητής Πνευμονολογίας- Λοιμωξιολογίας Α.Π.Θ., Γ.Ν.Θ Γ. Παπανικολάου 17

18 Κολλάρας Π. Κούτρας Χ. Κώτσα Κ. Λώλης Α. Μανίκα Κ. Μαριόλης Η. Μεταλλίδης Σ. Μηλιοπούλου Μ. Μουλούδη Ε. Μπακαΐμη Ι. Μπούρα Π. Νικολαΐδης Π. Νικοπούλου Α. Παπά Α. Παπαγιάννη Μ. Παπαϊωάννου Μ. Πρωτονοταρίου Ε. Διευθυντής ΕΣΥ, Παθολόγος Λοιμωξιολόγος, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Παθολόγος, Συντονιστής Διευθυντής Παθολογικής Κλινικής, Γ.Ν. Ημαθίας (Μονάδα Βέροιας), Πρόεδρος Επιτροπής Νοσοκομειακών Λοιμώξεων Ενδοκρινολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας-Διαβητολογίας, Τμήμα Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού - Διαβητολογικό Κέντρο, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Ειδικευόμενος Παθολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Επίκουρη Καθηγήτρια Πνευμονολογίας Α.Π.Θ., Μονάδα Αναπνευστικών Λοιμώξεων, Πνευμονολογική- Φυματιολογική Κλινική, Γ.Ν.Θ Γ. Παπανικολάου Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος, Medical Advisor GSK Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Λοιμωξιολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Ειδικευόμενη Παθολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Συντονίστρια Διευθύντρια ΜΕΘ, Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Επικουρική Ιατρός, Γ.Ν. Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο» Καθηγήτρια Παθολογίας Κλινικής Ανοσολογίας Α.Π.Θ., τ. Διευθύντρια Β Παθολογικής Κλινικής, Γ. Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Ομότιμος Καθηγητής Παθολογίας Α.Π.Θ. Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Επιμελήτρια Α ΕΣΥ, Παθολογική Κλινική, Γ.Ν.Θ Γ. Παπανικολάου Καθηγήτρια Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ. Παθολόγος, Ακαδημαϊκή Υπότροφος, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αιματολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Επίκουρη Καθηγήτρια Ιατρικής Βιοπαθολογίας- Μικροβιολογίας, Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., Μικροβιολογικό Εργαστήριο, Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ 18

19 Πυρπασοπούλου Α. Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Επιμελήτρια Α ΕΣΥ, Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Ράπη Κ. Ειδικευόμενη Αιματολογίας, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Ροηλίδης Ε. Καθηγητής Παιδιατρικής - Λοιμωξιολογίας, Γ Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Ρωμιόπουλος Ι. Παθολόγος, Εξειδικευόμενος Λοιμωξιολογίας, Γ.Ν. Ιπποκράτειο, Θεσσαλονίκη Σαββόπουλος Χ. Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας, Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Σακκά Β. Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος, Επιμελήτρια Α, Γ Παθολογική Κλινική-Μονάδα Λοιμώξεων, Γ.Ν.Α. Κοργιαλένειο-Μπενάκειο Ε.Ε.Σ. Σαπαλίδης Κ. Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής Α.Π.Θ., Γ Χειρουργική Κλινική, Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Σκούρα Λ. Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Μικροβιολογίας Α.Π.Θ., Διευθύντρια Μικροβιολογικού Εργαστηρίου, Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Σοφός Α. Παθολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Σωτηριάδης Δ. Ομότιμος Καθηγητής Δερματολογίας Αφροδισιολογίας Α.Π.Θ. Τρακατέλλη Χ. Επίκουρη Καθηγήτρια Παθολογίας, Γ Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Γ.Ν. Παπαγεωργίου, Θεσσαλονίκη Τσώνα Α. Παθολόγος Λοιμωξιολόγος, Επιμελήτρια Α ΕΣΥ, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Χατζηδημητρίου Δ. Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής Μικροβιολογίας, Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Χατζηχαρίση Ε. Αιματολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Χριστάκη Ε. Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος, Λέκτορας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κύπρου Χρυσανθίδης Θ. Παθολόγος Λοιμωξιολόγος, Επιμελητής Α ΕΣΥ, Α Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ Χύτας Η. Εξειδικευόμενος Λοιμωξιολογίας, Ειδικός Παθολόγος - Εντατικολογος, Επιμελητής Β ΕΣΥ, Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας 19

20 20 ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

21 ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Ημερομηνίες Διεξαγωγής Πέμπτη 7 Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017 Τόπος Makedonia Palace Hotel Λεωφ. Μ. Αλεξάνδρου 2, , Θεσσαλονίκη, Ελλάδα Οργάνωση Συνεδρίου - Γραμματεία - Πληροφορίες PRAXICON Εθν. Αντιστάσεως 101, Τ.Κ , Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη Τηλ , Fax info@praxicon.gr website: ΜΗΤΕ0933Ε Έκθεση Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου θα λειτουργεί έκθεση φαρμακευτικών και ιατρικών προϊόντων, όπως και εκδοτικών οίκων και βιβλιοπωλείων, για την ενημέρωση των συμμετεχόντων. Διακριτικό Σήμα και Κάρτα barcode Για την παρακολούθηση των εργασιών του Συνεδρίου οι σύνεδροι είναι απαραίτητο να φέρουν τη διακριτική κονκάρδα εγγραφής που χορηγείται από τη γραμματεία on site και παρακαλούνται να τη φορούν καθ όλη τη διάρκεια του Συνεδρίου. Επίσης, με την εγγραφή του ο κάθε σύνεδρος θα παραλαμβάνει από τη γραμματεία on site κάρτα με γραμμωτό κωδικό (barcode), την οποία θα σκανάρει στο ειδικό μηχάνημα κάθε φορά κατά την είσοδο και έξοδό του από τη συνεδριακή αίθουσα. Με τον τρόπο αυτό θα γίνεται καταμέτρηση των ωρών παρακολούθησης κάθε συνέδρου και με τη συμπλήρωση του 60% των συνολικών ωρών του προγράμματος θα δίνεται το πιστοποιητικό παρακολούθησης, σύμφωνα με την τελευταία υπ αρ / εγκύκλιο του ΕΟΦ για τη διοργάνωση συνεδρίων. 21

22 Πιστοποιητικό Παρακολούθησης Το Πιστοποιητικό Παρακολούθησης θα δίνεται από τη γραμματεία την τελευταία ημέρα του Συμποσίου, κατόπιν επίδειξης της κονκάρδας εγγραφής, της κάρτας barcode καθώς και του ερωτηματολογίου αξιολόγησης του Συνεδρίου. Ελάχιστες ώρες παρακολούθησης: το 60% των συνολικών ωρών του Επιστημονικού Προγράμματος. Το πιστοποιητικό έχει 23 μόρια Συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης (CME- CPD credits) από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης και μοριοδότησης της UEMS - EACCME. Προβολικός Εξοπλισμός Στην αίθουσα των εργασιών του Συνεδρίου θα πραγματοποιούνται προβολές με data video projectors και διαφανειών μέσω PowerPoint για τις ανάγκες των ομιλητών. Παρακαλούνται όλοι οι ομιλητές να παραδίδουν το υλικό της παρουσίασης τους έγκαιρα (τουλάχιστον 1 ώρα πριν την έναρξη της ομιλίας τους) στη γραμματεία του προβολικού εξοπλισμού. Δικαίωμα Συμμετοχής Η συμμετοχή στο Συνέδριο είναι δωρεάν. Επίσημη Ιστοσελίδα Συνεδρίου Γραμματεία - Εγγραφές Η γραμματεία θα λειτουργεί και θα πραγματοποιεί εγγραφές καθ όλη τη διάρκεια του Συνεδρίου. 22

23 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 23

24 24

25 25

26 Το φάρμακο αυτό τελεί υπό συμπληρωματική παρακολούθηση. Αυτό θα επιτρέψει το γρήγορο προσδιορισμό νέων πληροφοριών ασφάλειας. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες. Βλ. παράγραφο 4.8 για τον τρόπο αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών. 1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: Zerbaxa 1 g / 0,5 g κόνις για πυκνό σκεύασμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση. 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κάθε φιαλίδιο περιέχει θειική κεφτολοζάνη ισοδύναμη με 1 g κεφτολοζάνης και νατριούχο ταζομπακτάμη ισοδύναμη με 0,5 g ταζομπακτάμης. Μετά την ανασύσταση με 10 ml διαλύτη, ο συνολικός όγκος του διαλύματος μέσα στο φιαλίδιο είναι 11,4 ml, το οποίο περιέχει 88 mg/ml κεφτολοζάνης και 44 mg/ml ταζομπακτάμης. Έκδοχο με γνωστή δράση: Kάθε φιαλίδιο περιέχει 10 mmol (230 mg) νατρίου. Όταν γίνει ανασύσταση της κόνεως με 10 ml διαλύματος χλωριούχου νατρίου 9 mg/ml (0,9%) για ένεση, το φιαλίδιο περιέχει 11,5 mmol (265 mg) νατρίου. Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων, βλ. παράγραφο ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ: Κόνις για πυκνό σκεύασμα για παρασκευή διαλύματος προς έγχυση (κόνις για πυκνό σκεύασμα). Λευκή έως υποκίτρινη κόνις. 4. ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ. 4.3 Αντενδείξεις: - Υπερευαισθησία στις δραστικές ουσίες ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1, - Υπερευαισθησία σε κάποιο αντιβακτηριακό παράγοντα κεφαλοσπορινών, - Σοβαρή υπερευαισθησία (π.χ αναφυλακτική αντίδραση, σοβαρή δερματική αντίδραση) σε κάποιο άλλο τύπο β- λακταμικού αντιβακτηριακού παραγόντα (πχ. πενικιλλίνες ή καρβαπενέμες). 4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση: Αντιδράσεις υπερευαισθησίας: Είναι πιθανές σοβαρές και περιστασιακά θανατηφόρες (αναφυλακτικές) αντιδράσεις υπερευαισθησίας (βλ. παραγράφους 4.3 και 4.8). Εάν παρουσιαστεί σοβαρή αλλεργική αντίδραση κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη, το φαρμακευτικό προϊόν θα πρέπει να διακόπτεται και να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα. Ασθενείς οι οποίοι έχουν ιστορικό υπερευαισθησίας στις κεφαλοσπορίνες, τις πενικιλλίνες ή άλλους αντιβακτηριακούς παράγοντες β-λακτάμης, μπορεί επίσης να είναι υπερευαίσθητοι στην κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη. Η κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη αντενδείκνυται σε ασθενείς με ιστορικό υπερευαισθησίας στην κεφτολοζάνη, την ταζομπακτάμη, ή σε κεφαλοσπορίνες (βλ. παράγραφο 4.3). Η κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη αντενδείκνυται επίσης σε ασθενείς με σοβαρή υπερευαισθησία (π.χ αναφυλακτική αντίδραση, σοβαρή δερματική αντίδραση) σε οποιοδήποτε άλλο τύπο β-λακταμικό αντιβακτηριακό παράγοντα (π.χ πενικιλλίνες ή καρβαπενέμες) (βλ. παράγραφο 4.3). Η κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ιστορικό οποιουδήποτε άλλου τύπου αντίδρασης υπερευαισθησίας στις πενικιλλίνες ή σε άλλους αντιβακτηριακούς παράγοντες β-λακτάμης. Επίδραση στη νεφρική λειτουργία: Μείωση στη νεφρική λειτουργία έχει παρουσιαστεί σε ασθενείς που λάμβαναν κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη. Διαταραγμένη νεφρική λειτουργία: Η δόση κεφτολοζάνης/ταζομπακτάμης θα πρέπει να προσαρμόζεται με βάση τη νεφρική λειτουργία (δες παράγραφο 4.2, Πίνακας 2). Σε κλινικές δοκιμές η αποτελεσματικότητα της κεφτολοζάνης/ταζομπακτάμης ήταν μικρότερη σε ασθενείς με μέτρια νεφρική δυσλειτουργία σε σύγκριση με αυτούς που είχαν φυσιολογική ή ελαφρώς διαταραγμένη νεφρική λειτουργία κατά την έναρξη. Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία κατά την έναρξη θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά για όποιες αλλαγές στη νεφρική λειτουργία κατά τη διάρκεια της θεραπείας και η δόση κεφτολοζάνης / ταζομπακτάμης να προσαρμόζεται όπως απαιτείται. Περιορισμοί των κλινικών δεδομένων: Ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς και ασθενείς με σοβαρή ουδετεροπενία είχαν αποκλεισθεί από τις κλινικές δοκιμές. Σε μία δοκιμή με ασθενείς με επιπλεγμένες ενδοκοιλιακές μολύνσεις, η πιο συνήθης διάγνωση ήταν διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης ή περισκωληκοειδικό απόστημα (420/970 [43,3 %] των ασθενών), εκ των οποίων οι 137/420 (32,6%) αυτών των ασθενών είχαν διάχυτη περιτονίτιδα κατά την έναρξη. Περίπου το 82% από το σύνολο των ασθενών είχαν APACHE II (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II) βαθμολογίες < 10 και το 2,3% των ασθενών είχαν βακτηριαιμία κατά την έναρξη. Στους κλινικά αξιολογήσιμους (ΚΑ) ασθενείς, τα κλινικά ποσοστά θεραπείας για την κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη ήταν 95,9 % σε 293 ασθενείς ηλικίας μικρότερης από 65 έτη και 87,8 % σε 82 ασθενείς ηλικίας 65 ετών ή άνω. Κλινικά δεδομένα αποτελεσματικότητας σε ασθενείς με επιπλεγμένη λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος είναι περιορισμένα. Σε μία τυχαιοποιημένη, ελεγχομένη με δραστικό φάρμακο δοκιμή το 18,2 % (126/693) των μικροβιολογικά αξιολογήσιμων (ΜΑ) ασθενών είχαν επιπλεγμένη λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος (cluti), συμπεριλαμβανομένων και 60/126 ασθενών που έλαβαν θεραπεία με κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη. Ένας από αυτός τους 60 ασθενείς είχε βακτηριαιμία κατά την έναρξη. Διάρροια που σχετίζεται με το Clostridium difficile: Έχουν αναφερθεί κολίτιδα σχετιζόμενη με αντιβακτηριακά και ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα με κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη (βλ. παράγραφο 4.8). Αυτοί οι τύποι λοίμωξης μπορεί να κυμαίνονται σε σοβαρότητα από ήπιοι έως απειλητικοί για τη ζωή. Συνεπώς, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η διάγνωση αυτή σε ασθενείς με διάρροια κατά τη διάρκεια ή μετά τη χορήγηση της κεφτολοζάνης/ταζομπακτάμης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο διακοπής της θεραπείας με την κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη και χρήσης υποστηρικτικών μέτρων μαζί με τη χορήγηση ειδικής θεραπείας για το Clostridium difficile. Μη-ευαίσθητοι μικροοργανισμοί: Η χρήση κεφτολοζάνης/ταζομπακτάμης μπορεί να ενισχύσει την υπερανάπτυξη μη ευαίσθητων μικροοργανισμών. Εάν παρουσιαστούν επιλοιμώξεις κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία, πρέπει να ληφθούν κατάλληλα μέτρα. Η κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη δεν είναι δραστική ενάντια σε βακτήρια που παράγουν ένζυμα β- λακταμάσης τα οποία δεν καταστέλλονται από την ταζομπακτάμη. Βλ. παράγραφο 5.1. Ορομετατροπή άμεσης δοκιμασίας αντισφαιρίνης (Coombs test) και πιθανός κίνδυνος αιμολυτικής αναιμίας: Η ανάπτυξη μιας θετικής άμεσης δοκιμασίας αντισφαιρίνης (DAGT) μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια της θεραπείας με κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη. Η εμφάνιση DAGT ορομετατροπής σε ασθενείς που έπαιρναν κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη ήταν 0,2% στις κλινικές δοκιμές. Σε κλινικές μελέτες, δεν υπήρξε καμία ένδειξη αιμόλυσης σε ασθενείς που ανέπτυξαν θετική (DAGT) κατά τη θεραπεία. Περιεκτικότητα σε νάτριο: Η κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη περιέχει 10,0 mmol (230 mg) νατρίου ανά φιαλίδιο. Το ανασυσταθέν φιαλίδιο με 10ml 0,9% χλωριούχου νατρίου (φυσιολογικού ορού) για ένεση περιέχει 11,5 mmol (265 mg) νατρίου. Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη θεραπεία ασθενών σε ελεγχόμενη δίαιτα νατρίου. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες: Περίληψη του προφίλ ασφάλειας: Το Zerbaxa αξιολογήθηκε σε κλινικές δοκιμές Φάσης 3, ελεγχόμενες με φάρμακα σύγκρισης, επιπλεγμένων ενδοκοιλιακών λοιμώξεων και επιπλεγμένων λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης της πυελονεφρίτιδας), οι οποίες περιελάμβαναν συνολικά ασθενείς, που έλαβαν θεραπεία με Zerbaxa (1 g / 0,5 g ενδοφλεβίως κάθε 8 ώρες, προσαρμοσμένη σύμφωνα με τη νεφρική λειτουργία, όπου κρίθηκε κατάλληλο) για έως και 14 ημέρες. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες ( 3% συγκεντρωτικά στις δοκιμές Φάσης 3) που προέκυψαν σε ασθενείς που έλαβαν Zerbaxa ήταν ναυτία, κεφαλαλγία, δυσκοιλιότητα, διάρροια και πυρεξία και ήταν γενικά ήπιας ή μέτριας σοβαρότητας. Κατάλογος ανεπιθύμητων ενεργειών σε μορφή πίνακα: Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν διαπιστωθεί κατά τη διάρκεια κλινικών δοκιμών με Zerbaxa. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν ταξινομηθεί σύμφωνα με τη MedDRA Κατηγορία Οργανικού Συστήματος και τη συχνότητα. Οι κατηγορίες των συχνοτήτων προκύπτουν σύμφωνα με τις ακόλουθες συμβάσεις: συχνές ( 1/100 έως < 1/10), όχι συχνές ( 1/1.000 έως < 1/100 (βλ. Πίνακα 3). Πίνακας 3. Ανεπιθύμητες ενέργειες που διαπιστώθηκαν κατά τη διάρκεια κλινικών δοκιμών με κεφτολοζάνη/ταζομπακτάμη (N = 1.015) Κατηγορία/οργανικό σύστημα Συχνές ( 1/100 έως <1/10) Όχι συχνές ( 1/1.000 έως <1/100) Λοιμώξεις και παρασιτώσεις Kαντιντίαση συμπεριλαμβανόμενης αυτής του στοματοφάρυγγα και αιδοιοκολπικής καντιντίασης, κολίτιδα από Clostridium difficile, ουρολοίμωξη μυκητιασική Διαταραχές του αιμοποιητικού και Θρομβοκύτωση Αναιμία του λεμφικού συστήματος Διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης Υποκαλιαιμία Υπεργλυκαιμία, υπομαγνησιαιμία, υποφωσφοραιμία Ψυχιατρικές διαταραχές Αυπνία, άγχος Διαταραχές του νευρικού συστήματος Κεφαλαλγία, ζάλη Ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο Καρδιακές διαταραχές Κολπική μαρμαρυγή, ταχυκαρδία, στηθάγχη Αγγειακές διαταραχές Υπόταση Φλεβίτιδα, φλεβική θρόμβωση Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, Δύσπνοια του θώρακα και του μεσοθωρακίου Διαταραχές του γαστρεντερικού Ναυτία, διάρροια, Γαστρίτιδα, διάταση της κοιλίας, δυσπεψία, μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, έμετος, ειλεός παραλυτικός κοιλιακό άλγος Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού Εξάνθημα Κνίδωση Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών Νεφρική δυσλειτουργία, νεφρική ανεπάρκεια Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού Πυρεξία, αντιδράσεις στη θέση έγχυσης χορήγησης Παρακλινικές εξετάσεις Αμινοτρανσφεράση της Θετική δοκιμασία Coombs, γ-γλουταμυλπεπτιδάση ορού αλανίνης αυξημένη, Ασπαρτική αυξημένη (GTT), αλκαλική φωσφατάση ορού αυξημένη αμινοτρανσφεράση αυξημένη Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών: Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες για την Ελλάδα στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: /337, Φαξ: , Ιστότοπος: για την Κύπρο στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία, Φαξ: , Ιστότοπος: 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Merck Sharp & Dohme Ltd, Hertford Road, Hoddesdon, Hertfordshire EN11 9BU, Ηνωμένο Βασίλειο. 8. ΑΡΙΘΜΟΣ(ΟΙ) ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: EU/1/15/1032/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: Ημερομηνία πρώτης έγκρισης: 18 Σεπτεμβρίου ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 14 Απριλίου ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ: Περιορισμένη ιατρική συνταγή. Η έναρξη της θεραπείας γίνεται σε νοσοκομείο και μπορεί να συνεχίζεται εκτός νοσοκομείου υπό την παρακολούθηση ιατρού. Αιτιολογημένη συνταγή φυλασσόμενη επί διετία. Για την πλήρη περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος, παρακαλούμε να απευθύνεστε: Ελλάδα: Τοπικός Αντιπρόσωπος MSD ΑΦΒΕΕ, Αγίου Δημητρίου 63, , Άλιμος, Ελλάδα, Τηλ.: , dpoc_greece@merck.com. Κύπρος: Τοπικός Αντιπρόσωπος Merck Sharp & Dohme Cyprus Limited, Τηλ.: ( ),cyprus_info@merck.com.

27 ADV1/MYC/ No1 1 Συνταγογραφούµενη Εχινοκανδίνη Παγκοσµίως Πάνω από ασθενείς έλαβαν MYCAMINE παγκοσµίως από το Ημέρες ασθενών υπολογισμένες από τα Kg που έχουν πωληθεί (Πηγή:IMS Midas kg sales-mat 12 months sales 12/16)/Μέση ημερήσια δόση για 14 ημέρες συνιστώμενης θεραπείας (Πηγή: ΠΧΠ προϊόντος) 2. Ημέρες ασθενών υπολογισμένες από τα Kg που έχουν πωληθεί (Πηγή:IMS Midas kg sales- 12/02 έως 12/16)/Μέση ημερήσια δόση για 14 ημέρες συνιστώμενης θεραπείας (Πηγή: ΠΧΠ προϊόντος) ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ 1.ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ Mycamine 50 mg κόνις για διάλυμα προς έγχυση Mycamine 100 mg κόνις για διάλυμα προς έγχυση 2.ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ: Κάθε φιαλίδιο περιέχει 50 mg μικαφουγκίνης (ως νατριούχου). Μετά την ανασύσταση κάθε ml περιέχει 10 mg μικαφουγκίνης (ως νατριούχου). Κάθε φιαλίδιο περιέχει 100 mg μικαφουγκίνης (ως νατριούχου). Μετά την ανασύσταση κάθε ml περιέχει 20 mg μικαφουγκίνης (ως νατριούχου). Κατάλογος εκδόχων: Μονοϋδρική λακτόζη, άνυδρο κιτρικό οξύ (για ρύθμιση του ph), υδροξείδιο του νατρίου (για ρύθμιση του ph). 3.ΦΑΡΜΑ- ΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ: Κόνις για διάλυμα προς έγχυση. Λευκή συμπυκνωμένη κόνις. 4.ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις Το Mycamine ενδείκνυται για: Ενήλικες, έφηβοι 16 ετών και ηλικιωμένοι: Θεραπεία της διηθητικής καντιντίασης. Θεραπεία της οισοφαγικής καντιντίασης σε ασθενείς στους οποίους η ενδοφλέβια θεραπεία είναι κατάλληλη. Προφύλαξη έναντι λοίμωξης από Candida σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αλλογενή μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων ή σε ασθενείς που αναμένεται να παρουσιάσουν ουδετεροπενία (απόλυτος αριθμός oυδετερόφιλων < 500 κύτταρα/µl), επί 10 ή περισσότερες ημέρες. Παιδιά (συμπεριλαμβανομένων των νεογνών) και έφηβοι < 16 ετών: Θεραπεία της διηθητικής καντιντίασης. Προφύλαξη έναντι λοίμωξης από Candida σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αλλογενή μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων ή σε ασθενείς που αναμένεται να παρουσιάσουν ουδετεροπενία (απόλυτος αριθμός oυδετερόφιλων < 500 κύτταρα/µl), επί 10 ή περισσότερες ημέρες. Για τη λήψη απόφασης για τη χρήση του Mycamine θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο πιθανός κίνδυνος για την ανάπτυξη ηπατικών όγκων (βλ. παράγραφο 4.4). Επομένως το Mycamine πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο εάν η χρήση άλλων αντιμυκητιασικών δεν είναι κατάλληλη. 4.3 Αντενδείξεις Υπερευαισθησία στη δραστική ουσία, σε άλλες εχινοκανδίνες ή σε κάποιο από τα έκδοχα μονοϋδρική λακτόζη, άνυδρο κιτρικό οξύ (για ρύθμιση του pη), υδροξείδιο του νατρίου (για ρύθμιση του pη). 4.4 Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση. Ηπατικές επιδράσεις: Παρατηρήθηκε ανάπτυξη εστιών τροποποιημένων ηπατοκυττάρων (foci of altered hepatocytes, FAH) και ηπατοκυτταρικών όγκων, μετά από περίοδο θεραπείας 3 μηνών ή περισσότερο, σε επίμυες. Ο υποθετικός ουδός της ανάπτυξης όγκων στους επίμυες βρίσκεται στο εύρος της κλινικής έκθεσης. Η σχέση αυτού του ευρήματος στους επίμυες για τη θεραπευτική χρήση σε ασθενείς δε μπορεί να αποκλειστεί. Η ηπατική λειτουργία πρέπει να παρακολουθείται στενά κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μικαφουγκίνη. Για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου προσαρμοστικής αναγέννησης και τον πιθανό σχηματισμό πιθανών ηπατικών όγκων, συνιστάται η πρόωρη διακοπή σε περίπτωση που εμφανισθεί σημαντική και εμμένουσα αύξηση των ALT/AST. Η θεραπεία με μικαφουγκίνη θα πρέπει να διεξάγεται βάσει προσεκτικής αξιολόγησης του λόγου κινδύνου/οφέλους, ειδικά σε ασθενείς με σημαντική βλάβη της ηπατικής λειτουργίας ή χρόνιες παθήσεις του ήπατος, που αντιπροσωπεύουν προνεοπλασματικές καταστάσεις, όπως η προχωρημένη ηπατική ίνωση, η κίρρωση, η ιογενής ηπατίτιδα, η ηπατική νόσος των νεογνών ή συγγενείς ενζυμικές ανωμαλίες, ή σε ασθενείς που λαμβάνουν συγχορηγούμενη θεραπεία με ηπατοτοξικές ή/και γονοτοξικές ιδιότητες. Η θεραπεία με μικαφουγκίνη συσχετίστηκε με σημαντική βλάβη της ηπατικής λειτουργίας (αυξημένα ALT, AST ή ολική χολερυθρίνη > 3 φορές των ανώτερων φυσιολογικών ορίων), τόσο σε υγιείς εθελοντές όσο και σε ασθενείς. Σε ορισμένους ασθενείς έχει αναφερθεί πιο σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία, ηπατίτιδα ή ηπατική ανεπάρκεια συμπεριλαμβανομένων και θανατηφόρων περιπτώσεων. Παιδιατρικοί ασθενείς < 1 έτους μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην ηπατική βλάβη (βλ. παράγραφο 4.8). Αναφυλακτικές αντιδράσεις Κατά τη διάρκεια της χορήγησης μικαφουγκίνης, ενδέχεται να εμφανιστούν αναφυλακτικές/ αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις συμπεριλαμβανομένης και της καταπληξίας. Εάν εμφανιστούν τέτοιου είδους αντιδράσεις, θα πρέπει να διακόπτεται η έγχυση μικαφουγκίνης και να χορηγείται η κατάλληλη θεραπεία. Δερματικές αντιδράσεις Έχουν αναφερθεί αποφολιδωτικές δερματικές αντιδράσεις, όπως σύνδρομο Stevens Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση. Εάν οι ασθενείς αναπτύξουν εξάνθημα, πρέπει να παρακολουθούνται στενά και να διακόπτεται η μικαφουγκίνη εάν οι βλάβες επεκταθούν. Αιμόλυση Έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις αιμόλυσης, συμπεριλαμβανομένης και της οξείας ενδοαγγειακής αιμόλυσης ή της αιμολυτικής αναιμίας, σε ασθενείς που έλαβαν μικαφουγκίνη. Οι ασθενείς που εκδηλώνουν κλινικές ή εργαστηριακές ενδείξεις αιμόλυσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μικαφουγκίνη, θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για ενδείξεις επιδείνωσης των καταστάσεων αυτών και να αξιολογούνται για τον κίνδυνο/ όφελος της συνέχισης της θεραπείας με μικαφουγκίνη. Επιδράσεις στους νεφρούς Η μικαφουγκίνη μπορεί να προκαλέσει βλάβες στα νεφρά, νεφρική ανεπάρκεια, και μη φυσιολογικές λειτουργικές δοκιμασίες των νεφρών. Οι ασθενείς θα πρέπει να επιτηρούνται στενά για επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας. Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα Η συγχορήγηση μικαφουγκίνης και δεοξυχολικής αμφοτερικίνης Β πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν τα οφέλη σαφώς αντισταθμίζουν τους κινδύνους, με στενή παρακολούθηση της τοξικότητας της δεοξυχολικής αμφοτερικίνης Β (βλ. παράγραφο 4.5). Ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν σιρόλιμους, νιφεδιπίνη ή ιτρακοναζόλη σε συνδυασμό με Mycamine θα πρέπει να παρακολουθούνται για τοξικότητα από σιρόλιμους, νιφεδιπίνη ή ιτρακοναζόλη και θα πρέπει να μειωθεί η δοσολογία σιρόλιμους, νιφεδιπίνης ή ιτρακοναζόλης, εφόσον είναι απαραίτητο (βλ. παράγραφο 4.5) Παιδιατρικός πληθυσμός Η επίπτωση ορισμένων ανεπιθύμητων αντιδράσεων ήταν υψηλότερη σε παιδιατρικούς ασθενείς συγκριτικά με ενήλικες ασθενείς (βλ. παράγραφο 4.8). 4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης Η μικαφουγκίνη εμφανίζει χαμηλή πιθανότητα αλληλεπιδράσεων με φάρμακα, τα οποία μεταβολίζονται μέσω οδών που επάγονται από το CYP3A. Έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες αλληλεπίδρασης σε υγιείς ανθρώπους προκειμένου να αξιολογηθεί το ενδεχόμενο αλληλεπίδρασης μεταξύ μικαφουγκίνης και μυκοφαινολάτης μοφετίλ, κυκλοσπορίνης, τακρόλιμους, πρεδνιζολόνης, σιρόλιμους, νιφεδιπίνης, φλουκοναζόλης, ριτοναβίρης, ριφαμπικίνης, ιτρακοναζόλης, βορικοναζόλης και αμφοτερικίνης B. Σε αυτές τις μελέτες, δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στη φαρμακοκινητική της μικαφουγκίνης. Δεν είναι απαραίτητες οι προσαρμογές της δόσης μικαφουγκίνης όταν αυτά τα φάρμακα συγχορηγούνται ταυτόχρονα. Η έκθεση (εμβαδόν κάτω από την καμπύλη -AUC) της ιτρακοναζόλης, του σιρόλιμους και της νιφεδιπίνης αυξήθηκε ελαφρά στην παρουσία μικαφουγκίνης (22%, 21% και 18%, αντίστοιχα). Η συγχορήγηση της μικαφουγκίνης και της δεοξυχολικής αμφοτερικίνης Β έχει σχετισθεί με μια αύξηση 30% της έκθεσης στη δεοξυχολική αμφοτερικίνη Β. Καθώς αυτή μπορεί να είναι κλινικής σημασίας, η συγχορήγηση αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν τα οφέλη σαφώς αντισταθμίζουν τους κινδύνους, με στενή παρακολούθηση της τοξικότητας της δεοξυχολικής αμφοτερικίνης Β (βλ. παράγραφο 4.4). Οι ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν σιρόλιμους, νιφεδιπίνη ή ιτρακοναζόλη σε συνδυασμό με Mycamine θα πρέπει να παρακολουθούνται για τοξικότητα από σιρόλιμους, νιφεδιπίνη ή ιτρακοναζόλη και θα πρέπει να μειωθεί η δόση σιρόλιμους, νιφεδιπίνης ή ιτρακοναζόλης, εφόσον είναι απαραίτητο (βλ. παράγραφο 4.4). 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες Περίληψη του προφίλ ασφαλείας Το προφίλ ασφαλείας της μικαφουγκίνης βασίζεται σε 3028 ασθενείς που έλαβαν μικαφουγκίνη σε κλινικές μελέτες: 2002 ασθενείς με λοιμώξεις από Candida (συμπεριλαμβανομένης της καντινταιμίας, της διηθητικής καντιντίασης και της οισοφαγικής καντιντίασης), 375 με διηθητική ασπεργίλλωση (πρωτοπαθείς ανθεκτικές στη θεραπεία λοιμώξεις) και 651 για προφύλαξη από συστηματικές μυκητιασικές λοιμώξεις. Οι ασθενείς που έλαβαν μικαφουγκίνη σε κλινικές μελέτες αντιπροσωπεύουν έναν πληθυσμό ασθενών που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση νοσηρότητας, η οποία απαιτεί συγχορήγηση πολλών φαρμακευτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης και της αντινεοπλασματικής χημειοθεραπείας, ισχυρών ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων και αντιβιοτικών ευρέως φάσματος. Αυτοί οι ασθενείς παρουσίαζαν ένα μεγάλο εύρος σύνθετων υποκείμενων καταστάσεων, όπως αιματολογικές κακοήθειες και λοίμωξη από HIV ή υπεβλήθησαν σε μεταμόσχευση και/ή εισήχθησαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Οι ασθενείς οι οποίοι έλαβαν προφυλακτικά μικαφουγκίνη ήταν εκείνοι που υπεβλήθησαν σε μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων (HSCT), οι οποίοι διέτρεχαν υψηλό κίνδυνο μυκητιασικών λοιμώξεων. Συνολικά, το 32,2% των ασθενών εμφάνισε ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες αντιδράσεις ήταν ναυτία (2,8%), αυξημένη αλκαλική φωσφατάση αίματος (2,7%), φλεβίτιδα (2,5%, κυρίως σε ασθενείς που έπασχαν από λοίμωξη από τον ιό HIV, με περιφερικές γραμμές), έμετος (2,5%), και αυξημένη ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (2,3%). Δεν παρατηρήθηκαν κλινικά σημαντικές διαφορές όταν αναλύθηκαν τα δεδομένα ασφάλειας με βάση το φύλο ή τη φυλή. Παρακάτω παρατίθενται οι ανεπιθύμητες αντιδράσεις, με βάση την κατηγορία οργάνου συστήματος και τον προτιμώμενο όρο κατά MedDRA. Εντός κάθε κατηγορίας συχνότητας εμφάνισης, οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρατίθενται κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας (Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών ορίζεται ως εξής: πολύ συχνές ( 1/10), συχνές ( 1/100 έως <1/10), όχι συχνές ( 1/1.000 έως <1/100), σπάνιες ( 1/ έως <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα)). Κατηγορία/Οργανικό Σύστημα κατά MedDRA Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος - Συχνές: λευκοπενία, ουδετεροπενία, αναιμία - Όχι συχνές: πανκυτταροπενία, θρομβοπενία, ηωσινοφιλία, υποαλβουμιναιμία - Σπάνιες: αιμολυτική αναιμία, αιμόλυση (βλ. παράγραφο 4.4) - Μη γνωστές: διάχυτη ενδαγγειακή πήξη. Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος - Όχι συχνές: αναφυλακτική/αναφυλακτοειδής αντίδραση (βλ. παράγραφο 4.4), υπερευαισθησία. Διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος - Όχι συχνές: υπερεφίδρωση. Διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης - Συχνές: υποκαλιαιμία, υπομαγνησιαιμία, υπασβεστιαιμία - Όχι συχνές: υπονατριαιμία, υπερκαλιαιμία, υποφωσφαταιμία, ανορεξία. Ψυχιατρικές διαταραχές - Όχι συχνές: αϋπνία, άγχος, σύγχυση. Διαταραχές του νευρικού συστήματος - Συχνές: κεφαλαλγία - Όχι συχνές: υπνηλία, τρόμος, ζάλη, δυσγευσία. Καρδιακές διαταραχές - Όχι συχνές: ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών, βραδυκαρδία. Αγγειακές διαταραχές - Συχνές: φλεβίτιδα - Όχι συχνές: υπόταση, υπέρταση, έξαψη - Μη γνωστές: καταπληξία. Διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος, του θώρακα και του μεσοθωράκιου - Όχι συχνές: δύσπνοια. Διαταραχές του γαστρεντερικού - Συχνές: ναυτία, έμετος, διάρροια, κοιλιακό άλγος - Όχι συχνές: δυσπεψία, δυσκοιλιότητα. Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων - Συχνές: αυξημένη αλκαλική φωσφατάση αίματος, αυξημένη ασπαρτική αμινοτρανσφεράση, αυξημένη αμινοτρανσφεράση της αλανίνης, αυξημένη χολερυθρίνη αίματος (συμπεριλαμβανομένης και της υπερχολερυθριναιμίας), μη φυσιολογικές δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας - Όχι συχνές: ηπατική ανεπάρκεια (βλ. παράγραφο 4.4), αυξημένη γ- γλουταμυλοτρανσφεράση, ίκτερος, χολόσταση, ηπατομεγαλία, ηπατίτιδα - Μη γνωστές: ηπατοκυτταρική βλάβη συμπεριλαμβανομένων και θανατηφόρων περιπτώσεων (βλ. παράγραφο 4.4). Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού - Συχνές: εξάνθημα - Όχι συχνές: κνίδωση, κνησμός, ερύθημα - Μη γνωστές: τοξικό εξάνθημα δέρματος, πολύμορφο ερύθημα, σύνδρομο Stevens Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση (βλ. παράγραφο 4.4). Διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών - Όχι συχνές: αυξημένη κρεατινίνη αίματος, αυξημένη ουρία αίματος, νεφρική ανεπάρκεια επιδεινωθείσα - Μη γνωστές: νεφρική δυσλειτουργία (βλ. παράγραφο 4.4), οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Γενικές διαταραχές και καταστάσεις της οδού χορήγησης - Συχνές: πυρεξία, ρίγη - Όχι συχνές: θρόμβωση της θέσης ένεσης, φλεγμονή της θέσης έγχυσης, άλγος της θέσης ένεσης, περιφερικό οίδημα. Παρακλινικές εξετάσεις - Όχι συχνές: αυξημένη γαλακτική αφυδρογονάση αίματος. Περιγραφή επιλεγμένων ανεπιθύμητων ενεργειών Πιθανά συμπτώματα τύπου αλλεργίας Έχουν αναφερθεί σε κλινικές μελέτες συμπτώματα όπως εξάνθημα και ρίγη. Η πλειονότητα ήταν ήπιας έως μέτριας έντασης και δεν περιόριζαν τη θεραπεία. Δεν αναφέρθηκαν συχνά σοβαρές αντιδράσεις (π.χ. αναφυλακτοειδής αντίδραση 0,2%, 6/3028) κατά τη διάρκεια της θεραπείας με μικαφουγκίνη και μόνο σε ασθενείς με σοβαρές υποκείμενες καταστάσεις (π.χ. AIDS προχωρημένου σταδίου, κακοήθειες) οι οποίες απαιτούν συγχορήγηση πολλών φαρμάκων. Ηπατικές ανεπιθύμητες αντιδράσεις Η συνολική επίπτωση ηπατικών ανεπιθύμητων αντιδράσεων σε ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε μικαφουγκίνη σε κλινικές μελέτες ήταν 8,6% (260/3028). Η πλειονότητα των ηπατικών ανεπιθύμητων αντιδράσεων ήταν ήπιας και μέτριας βαρύτητας. Οι πιο συχνές αντιδράσεις ήταν αύξηση της αλκαλικής φωσφατάσης (2,7%), της AST (2,3%), της ALT (2,0%), της χολερυθρίνης αίματος (1,6%) και μη φυσιολογική δοκιμασία ηπατικής λειτουργίας (1,5%). Λίγοι ασθενείς (1,1%, 0.4% σοβαρά) διέκοψαν τη θεραπεία λόγω κάποιου ηπατικού συμβάματος. Εμφανίστηκαν όχι συχνά περιπτώσεις σοβαρής ηπατικής δυσλειτουργίας (βλ. παράγραφο 4.4). Αντιδράσεις της θέσης ένεσης Καμία από τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις της θέσης ένεσης δεν περιόριζε τη θεραπεία. Παιδιατρικός πληθυσμός Η επίπτωση ορισμένων ανεπιθύμητων αντιδράσεων (παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα) ήταν συχνότερη σε παιδιατρικούς ασθενείς σε σύγκριση με τους ενήλικες ασθενείς. Επιπλέον, οι παιδιατρικοί ασθενείς < 1 έτους εμφάνισαν αυξήσεις των ALT, AST και AP περίπου δυο φορές μεγαλύτερες από ότι οι παιδιατρικοί πληθυσμοί μεγαλύτερης ηλικίας (βλ. παράγραφο 4.4). Ο πιθανότερος λόγος για αυτές τις διαφορές ήταν οι διαφορετικές υποκείμενες καταστάσεις σε σύγκριση με τους ενήλικες ή τους μεγαλύτερους σε ηλικία παιδιατρικούς ασθενείς που συμμετείχαν στις κλινικές μελέτες. Κατά την εισαγωγή των ασθενών στη μελέτη, το ποσοστό των παιδιατρικών ασθενών με ουδετεροπενία ήταν κατά πολύ υψηλότερο σε σχέση με αυτό των ενηλίκων (40.2% και 7,3%, για τα παιδιά και τους ενήλικες, αντίστοιχα), όπως άλλωστε και το ποσοστό του αλλογενούς HSCT (29.4% και 13,4%, αντίστοιχα) και της αιματολογικής κακοήθειας (29,1% και 8,7%, αντίστοιχα). Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος συχνές θρομβοπενία. Καρδιακές διαταραχές συχνές ταχυκαρδία. Αγγειακές διαταραχές συχνές Υπέρταση, υπόταση. Διαταραχές του ήπατος και των χοληφόρων συχνές υπερχολερυθριναιμία, ηπατομεγαλία.διαταραχές των νεφρών και των ουροφόρων οδών συχνές οξεία νεφρική ανεπάρκεια, αυξημένη ουρία αίματος. Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες μέσω: Ελλάδα: Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων. Μεσογείων 284 GR Χολαργός, Αθήνα Τηλ: /337 Φαξ: , Ιστότοπος: Κύπρος: Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας, CY-1475 Λευκωσία Φαξ: Ιστότοπος: 7.ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: Astellas Pharma Europe B.V. Sylviusweg 62, 2333 BE Leiden, Ολλανδία. 8.ΑΡΙΘΜΟΙ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: EU/1/08/448/001, EU/1/08/448/ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ / ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: 25 Απριλίου 2008 / 20 Δεκεμβρίου ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 29 Ιουνίου 2016 Λεπτομερή πληροφοριακά στοιχεία για το παρόν φαρμακευτικό προϊόν είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων Περιορισμένη ιατρική συνταγή. Η έναρξη της θεραπείας γίνεται σε νοσοκομείο και μπορεί να συνεχίζεται εκτός νοσοκομείου υπό την παρακολούθηση ιατρού. Ποσοστό επιχορήγησης από ασφαλιστικούς φορείς: Νοσοκομειακή χρήση: 100%, Χρήση εκτός Νοσοκομείου: 75% Νοσοκ. τιμή: Mycamine 50 mg, 144,85, Mycamine 100 mg, 279,04 Περαιτέρω πληροφορίες διατίθενται από τον κάτοχο της άδειας κυκλοφορίας κατόπιν αιτήσεως. Astellas Pharmaceuticals A.E.B.E. Αγησιλάου 6-8, Μαρούσι, Αθήνα Τηλ: Fax:

28 Σε ασθενείς με επιπλεγμένες λοιμώξεις ουροποιητικού συστήματος (cutis), οξεία πυελονεφρίτιδα & επιπλεγμένες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις (ciais, σε συνδυασμό με μετρονιδαζόλη) που οφείλονται σε ενδεικνυόμενα παθογόνα 1 AINF /17-ZER-02/17 1. SPC Zerbaxa, Απρίλιος Πριν τη συνταγογράφηση συμβουλευθείτε την Πλήρη Περίληψη Χαρακτηριστικών του προϊόντος που διατίθεται από την εταιρεία Αθήνα: Aγ. Δημητρίου 63, Άλιμος, Τηλ.: ,