ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ. Πτυχιακή Εργασία

Transcript

1 ΤΜΗΜΑ ΣΧΟΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ Πτυχιακή Εργασία Κινητές τεχνολογίες και Μουσεία Δημιουργία κινητής εφαρμογής για το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης του ΠΕΤΜΕΖΑ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ Επιβλέπουσα: Μπούνια Αλεξάνδρα Συνεπιβλέπων: Γαβαλάς Δαμιανός Μυτιλήνη Οκτώβριος 2014

2 2

3 Ευχαριστίες Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά την καθηγήτρια Αλεξάνδρα Μπούνια κυρίως για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε αλλά και για την στήριξη της κατά τη διάρκεια υλοποίησης της πτυχιακής εργασίας καθώς και την πολύτιμη βοήθεια και καθοδήγηση της. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια μου για την υποστήριξη τους σε κάθε μου επιλογή καθώς και την Αγγέλα για την στήριξη και την υπομονή που έδειξε όλον αυτόν τον καιρό. Τέλος, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω τους φοιτητικούς μου φίλους από την Δράμα για την βοήθεια και την συμπαράσταση τους. 3

4 Πίνακας περιεχομένων Εισαγωγή... 5 Κεφάλαιο 1: Κινητές τεχνολογίες και Μουσεία Η ανάπτυξη των «έξυπνων» συσκευών και κινητών Οι κινητές τεχνολογίες μέρος της καθημερινότητας του ανθρώπου Η σχέση των κινητών συσκευών και μουσείων Ιστορική εξέλιξη των κινητών συσκευών στα μουσεία Οι κινητές εφαρμογές ως κομμάτι ανάπτυξης των μουσείων Η επικοινωνία μέσω των κινητών εφαρμογών Κεφάλαιο 2: Η είσοδος των κινητών εφαρμογών στα μουσεία Οι επιλογές των οργανισμών Στρατηγικές ανάπτυξης Ο ρόλος του σχεδιασμού Κεφάλαιο 3: Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης Το περιεχόμενο του μουσείου και οι χώροι Οι στόχοι και δράσεις του μουσείου Η σχέση του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης με τις νέες τεχνολογίες Κεφάλαιο 4: Υλοποίηση εφαρμογής Μελέτη ανάπτυξης Επιλογή σχεδίασης Στιγμιότυπα εφαρμογή Μέθοδοι ανάπτυξης Συμπεράσματα και προτάσεις περαιτέρω ανάπτυξης Βιβλιογραφία Ξενόγλωσση Ελληνική

5 Εισαγωγή Η παρούσα πτυχιακή εργασία αναφέρεται στις κινητές τεχνολογίες και εφαρμογές στον χώρο των μουσείων και ειδικότερα εστιάζει στην ανάπτυξη μιας κινητής εφαρμογής για το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης που βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη. Θα μελετήσουμε πώς τα μουσεία εντάσσουν κινητές τεχνολογίες στη λειτουργία τους και πως ένα μουσείο πρέπει να επιλέγει τη δημιουργία μιας εφαρμογής. Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο τα μουσεία εντάσσουν τις κινητές τεχνολογίες στη λειτουργία τους αλλά και τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από αυτή την ένταξη. Στόχος είναι στο τέλος της πτυχιακής εργασίας να γίνει κατανοητό το πόσο σημαντική είναι η διαδικασία ενσωμάτωσης νέων τεχνολογιών, και ειδικότερα των κινητών τεχνολογιών, σε έναν μουσειακό οργανισμό. Η εργασία αποτελείται από τέσσερα κύρια μέρη. Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στις σχέσεις των κινητών τεχνολογιών με τα μουσεία και τη σύγχρονη κοινωνία. Το δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζει την είσοδο των κινητών εφαρμογών στα μουσεία. Σε αυτό το κεφάλαιο γίνονται αναφορές στο πώς ένας οργανισμός πρέπει να επιλέγει τη δημιουργία μιας εφαρμογής. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης για το οποίο θα πραγματοποιηθεί η ανάπτυξη της εφαρμογής στο πλαίσιο αυτής της εργασίας. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται η ανάλυση της εφαρμογής καθώς και οι μέθοδοι και τρόποι που χρησιμοποιήθηκαν στην ανάπτυξη της. Τέλος, στο τελευταίο μέρος της πτυχιακής εργασίας παρατίθενται τα συμπεράσματα της εργασίας, η ελληνική και ξένη βιβλιογραφία που χρησιμοποιήθηκε. Επίσης συμπεριλαμβάνεται και ένα CD το οποίο περιέχει τα αρχεία της εφαρμογής καθώς και οδηγίες σχετικά με το πώς μπορείτε να εγκαταστήσετε την εφαρμογή στην συσκευή σας. 5

6 Κεφάλαιο 1: Κινητές τεχνολογίες και Μουσεία 1.1 Η ανάπτυξη των «έξυπνων» συσκευών και κινητών Αναλύοντας την ανάπτυξη των έξυπνων συσκευών και κινητών πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε τι ορίζεται ως «έξυπνο» και για ποιο λόγο. Ο όρος αυτός είναι συνεχώς μεταβαλλόμενος και όχι σταθερός, καθώς με την πάροδο του χρόνου και την ανάπτυξη των τεχνολογιών νέες δυνατότητες προστίθενται συνεχώς στις συσκευές. Ειδικότερα, με τον όρο «έξυπνο» αναφερόμαστε σε πιο προηγμένες τεχνολογικά συσκευές που τις διαχωρίζουμε από τις απλούστερες που προσφέρουν λιγότερες δυνατότητες στους χρήστες. Η ανάπτυξη αυτή ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με την εμφάνιση των συσκευών PDA (Personal Digital Assistants) αλλά και κάποιων κινητών που είχαν τη δυνατότητα να συνδέονται στο διαδίκτυο, να λαμβάνουν και να αποστέλλουν , αλλά και δυνατότητες αναπαραγωγής βίντεο και ήχου (Proctor, 2011). Από το 2002 και μετά ξεκινά αυτό που θεωρείται η απαρχή της επανάστασης των «έξυπνων» συσκευών. Υπάρχει ραγδαία εξέλιξη ανάπτυξης συσκευών, με παραδείγματα, όπως των tablet, των smartphone και των phablet, που έχουν πολλές δυνατότητες και χαρακτηριστικά υπολογιστή: οθόνη αφής, υψηλής ευκρίνειας κάμερα, δυνατότητα για χρήση εφαρμογών, Wi-Fi, 3G, Bluetooth, κλπ. Σταδιακά, έχουν πλέον αντικαταστήσει τις προηγούμενης γενιάς συσκευές και έχουν καθιερωθεί στη σύγχρονη παγκόσμια αγορά (Proctor, 2011). Συμπερασματικά, η ανάπτυξη των έξυπνων συσκευών και κινητών είναι ένα κομμάτι της τεχνολογίας που έχει να δείξει ακόμα πολλά στον κόσμο. Η προσπάθεια των ανθρώπων να αποτελέσει η τεχνολογία τον κύριο παράγοντα ανάπτυξης που θα κάνει την ζωή του ανθρώπου πιο εύκολη, έχει ως αποτέλεσμα την άμεση εξάρτηση του από τις σύγχρονες «έξυπνες» συσκευές. 6

7 1.2 Οι κινητές τεχνολογίες μέρος της καθημερινότητας του ανθρώπου Στην εποχή που διανύουμε ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας του ανθρώπου είναι αυτό της επαφής του με τις κινητές τεχνολογίες. Ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τρόπους έτσι ώστε να κάνει πιο εύκολη τη ζωή του αλλά και πιο πρακτική. Η καθημερινή επαφή του ανθρώπου με αντικείμενα όπως το έξυπνο κινητό του ή το tablet είναι δεδομένη. Πλέον αυτά τα αντικείμενα δεν θεωρούνται απαραίτητα μόνο για την επικοινωνία του με άλλους ανθρώπους αλλά και για την ψυχαγωγία του, τη μόρφωση του καθώς και τη διευκόλυνση του σε απλά πράγματα, όπως ξυπνητήρι, σημειωματάριο, ημερολόγιο κ.τ.λ.. Επίσης σημαντικό μέρος των κινητών τεχνολογιών αφορά και στη χρήση τους στις δουλειές των ανθρώπων. Οι δυνατότητες που έχουν πλέον οι κινητές συσκευές είναι παρόμοιες με αυτές υπολογιστών κάτι που τις καθιστά ως ένα πολύτιμο εργαλείο για τις επιχειρήσεις. Ειδικότερα η ραγδαία ανάπτυξη των κινητών τεχνολογιών είναι ένας σημαντικός παράγοντας αυτής της κατάστασης. Η εύκολη χρήση των κινητών τεχνολογιών αλλά και οι δυνατότητες που προσφέρουν στους ανθρώπους έχουν ως αποτέλεσμα τη ραγδαία εξάπλωση τους σε όλα τα στάδια της καθημερινότητας του σύγχρονου ανθρώπου. Με την πάροδο του χρόνου έχουν χαρακτηριστεί ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του, που όλο και περισσότερο θα επεμβαίνει στις καθημερινές ανάγκες του (Kendrick, 2013). 1.3 Η σχέση των κινητών συσκευών και μουσείων Οι δυνατότητες που έφερε η τεχνολογία στα μουσεία είναι πολλές καθώς η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών και νέων πρακτικών έδωσε την ευκαιρία στα μουσεία να λύσουν σοβαρά ζητήματα πους τους απασχολούσαν αλλά και να ανταπεξέλθουν στις νέες ανάγκες των επισκεπτών. Η υιοθέτηση των τεχνολογιών στα μουσεία είναι μια διαδικασία που στην αρχή αντιμετωπίστηκε διστακτικά αλλά με 7

8 την πάροδο του χρόνου αυτό άλλαξε και κατάφερε να γίνει ένα απαραίτητο στοιχείο κάθε οργανισμού. Συγκεκριμένα, η αρχική χρήση των τεχνολογιών αφορούσε κυρίως τους μεγάλους οργανισμούς όπως το Smithsonian Institution στην Αμερική και αυτό λόγω του ακριβού κόστους, ο κύριος στόχος της χρήσης της τεχνολογίας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 αφορούσε την καταγραφή δεδομένων για τα αντικείμενα των συλλογών σε βάσεις δεδομένων. Στις επόμενες δεκαετίες και συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1980 με τη διάδοση της πληροφορικής οι νέες τεχνολογίες εξαπλώνονται σε όλους τους κλάδους των πολιτιστικών οργανισμών, πλέον εισέρχονται σε όλα τα είδη οργανισμών και λόγω της ευρείας χρήσης τους ενσωματώνονται ακόμα σε οργανισμούς με περιορισμένους πόρους. Οι νέες τεχνολογίες άρχισαν να έχουν σημαντικό ρόλο και χαρακτηρίζονται ως ένα απαραίτητο συστατικό το οποίο έχει άμεση σχέση με τη διαχείριση του οργανισμού την εκπαίδευση αλλά και την επικοινωνία (Μπούνια, Νικονάνου, Οικονόμου, 2008). Σε αυτή την ενσωμάτωση η χρήση των κινητών συσκευών αποτελούσε ένα από τα βασικά σημεία χρήσης των τεχνολογιών. Η σχέση των κινητών συσκευών με τα μουσεία δεν είναι κάτι που έχει αρχίσει να εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια, είναι μια σχέση που προϋπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Η τεχνολογική ανάπτυξη και η ραγδαία ενσωμάτωση των έξυπνων συσκευών στη ζωή του ανθρώπου, είναι οι βασικοί λόγοι που έκαναν τα μουσεία να σκεφτούν ξανά αυτή τη σχέση, αλλά και να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους πάνω σε βασικά ζητήματα προβολής και επικοινωνίας. Η σημερινή γενιά μουσείων, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές όπου το κύριο ενδιαφέρον τους ήταν τα αντικείμενα και η μόρφωση μέσα από αυτά, έχει αρχίσει να σκέφτεται πιο σοβαρά τη μουσειακή εμπειρία του επισκέπτη μέσω των τεχνολογιών (Καγιάφας, 2007). Η χρήση οθονών και υπολογιστών έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται και πλέον η αντικατάσταση τους με τις νέες κινητές συσκευές είναι δεδομένη (Proctor, 2011) Ιστορική εξέλιξη των κινητών συσκευών στα μουσεία Η πρώτη κινητή συσκευή που εμφανίστηκε σε μουσείο ήταν στο Stedelijk Museum στην Ολλανδία το 1952 στο πλαίσιο μιας έκθεσης τέχνης με τίτλο Real or False. Η συσκευή αυτή (εικόνα 1) ήταν ένας ηχητικός οδηγός για τους επισκέπτες, μέσω αυτής 8

9 άκουγαν πληροφορίες από το ακουστικό τους για τα αντικείμενα της έκθεσης. Ο οδηγός αυτός είχε τη μορφή ενός μαγνητοφώνου, έτσι ώστε ο επισκέπτης να μπορεί να μετακινείται ελεύθερα στον χώρο. Ειδικότερα η λειτουργία αυτής της συσκευής γινόταν μέσω ενός κλειστού συστήματος ραδιοφωνικής εκπομπής και της συσκευής που λάμβανε το σήμα, το οποίο και αναπαρήγαγε (Parjares & Solano, 2012). Εικόνα 1: Ηχητικός οδηγός του Stedelijk Museum το 1952, (Πηγή: Με την πάροδο των χρόνων καθώς και την εξέλιξη της τεχνολογίας, τα μουσεία άρχισαν να χρησιμοποιούν νέες συσκευές στην προσπάθεια τους να δώσουν νέες δυνατότητες στους επισκέπτες τους. Αρχικά στα τέλη της δεκαετίας του 1960 αρχίζουν τα μουσεία να χρησιμοποιούν ως ηχητικούς οδηγούς συσκευές (εικόνα 2), παρόμοιες με αυτές των απλών τηλεφώνων. Οι συγκεκριμένες συσκευές έδιναν τη δυνατότητα στον επισκέπτη μέσω της πληκτρολόγησης κουμπιών, να επιλέξει όποια πληροφορία ήθελε να ακούσει και σε όποια γλώσσα ήθελε. Επίσης, του έδιναν τη δυνατότητα να σταματήσει τον οδηγό και να ξεκινήσει ξανά οπότε αυτός ήθελε, κάτι που στις προηγούμενες συσκευές δεν υπήρχε ως δυνατότητα. Αυτές οι συσκευές χρησιμοποιούνται ακόμα στην εποχή μας από μουσεία ως απλοί ηχητικοί οδηγοί χωρίς να προσφέρουν κάποια ιδιαίτερη διάδραση με τον επισκέπτη (εικόνα 3) (Parjares & Solano, 2012). 9

10 Εικόνα 2: Φωτογραφία από την χρήση ηχητικού οδηγού από το Science Museum,Λονδίνο,1961. (Πηγή: Εικόνα 3: Ηχητικός οδηγός που χρησιμοποιείτε ακόμα και σήμερα από μουσεία, (Πηγή: Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 οι απαιτήσεις των επισκεπτών στα μουσεία άρχισαν να γίνονται όλο και περισσότερες: η ανάπτυξη της τεχνολογίας καθώς και η προσπάθεια των μουσείων να κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την εμπειρία του επισκέπτη έδωσαν χώρο στην ενσωμάτωση των PDA (Personal Digital Assistants (Parjares & Solano, 2012). Αυτές οι συσκευές έχουν περισσότερες δυνατότητες από τις προηγούμενες, καθώς μπορούν να αναπαράγουν ήχο και ταυτόχρονα μέσω της οθόνης που διαθέτουν να προσφέρουν εικόνα, βίντεο, αλλά και κείμενο. Οι πρώτες τέτοιου είδους συσκευές που εμφανίστηκαν ήταν από την εταιρία Visible Interactive, με τη συσκευή Apple Newton. Η συσκευή αυτή χαρακτηρίστηκε και προωθήθηκε ως ο πρώτος διαδραστικός ακουστικός οδηγός παγκοσμίως. Γρήγορα πολλά μουσεία χρησιμοποίησαν τέτοιου είδους τεχνολογίες και τις ενσωμάτωσαν στην λειτουργία τους. Ένα παράδειγμα είναι αυτό του National Museum of American History που χρησιμοποίησε αυτό το είδος συσκευής στο πλαίσιο της έκθεσης On Time. Τέτοιες 10

11 συσκευές λειτουργούσαν ως ένα μέσο πρόσθετης πληροφορίας μέσω των υπερκειμένων, του ήχου καθώς και των ασπρόμαυρων γραφικών που διέθεταν. Προβλήματα όπως αυτά της ανάγκης για συνεχή επαναφόρτιση των συσκευών λόγω της μικρής διάρκειας μπαταριών αλλά και του ακριβού κόστους συντήρησης είναι κάποια από τα βασικά σημεία των ελαττωμάτων που έχουν οι συγκεκριμένες εφαρμογές. Τα PDA αντιμετωπίστηκαν με ενθουσιασμό από τους επισκέπτες καθώς έδωσαν νέες δυνατότητες στην ξενάγηση και έκαναν πιο ενδιαφέρουσα την επίσκεψη στο μουσείο (Μίχα, 2005). Εικόνα 4: Φωτογραφία του Apple Newton (PDA) από το Smithsonian Museum, (Πηγή: Οι κινητές συσκευές μέχρι και τα μέσα του 2000 αντιμετωπίζονται στα μουσεία ως συσκευές απλής ξενάγησης χωρίς κάποια ιδιαίτερη διάδραση με τον επισκέπτη, του παρέχουν δηλαδή απλώς πληροφορίες. Με την ταχεία ανάπτυξη της τεχνολογίας και την εισαγωγή των έξυπνων τεχνολογιών στη ζωή του ανθρώπου οι απόψεις για το τι μπορεί να προσφέρει η τεχνολογία στα μουσεία, αλλά και πώς μπορεί να εκμεταλλευτούν τα μουσεία την τεχνολογία έχουν αλλάξει. Οι έξυπνες συσκευές έχουν πια σημαντικό ρόλο σε ένα μουσείο, ενώ τα κινητά και τα tablet έχουν αρχίσει να αντικαταστούν τα PDA, που πλέον θεωρούνται ξεπερασμένα. Οι συγκεκριμένες 11

12 συσκευές έχουν προηγμένες τεχνολογίες και μέσω των εφαρμογών που διαθέτουν προσφέρουν νέες δυνατότητες στον επισκέπτη που καμία άλλη προηγούμενη συσκευή δεν θα μπορούσε. Ο επισκέπτης πια δεν χρειάζεται να προμηθεύεται την συσκευή από το μουσείο κάτι το οποίο απασχολούσε πάντοτε τα μουσεία και για οικονομικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, αλλά μπορεί να χρησιμοποιεί το προσωπικό του κινητό η tablet στην περιήγησή του στο μουσείο. Ειδικότερα με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερα μουσεία στρέφονται προς την υιοθέτηση αυτών των συσκευών, καθώς οι ανάγκες του επισκέπτη αλλάζουν και γίνονται πιο σύνθετες αλλά και οι δυνατότητες που προσφέρουν στα μουσεία γίνονται ολοένα και περισσότερες (Proctor, 2011). 1.4 Οι κινητές εφαρμογές ως κομμάτι ανάπτυξης των μουσείων Από την ενσωμάτωση των έξυπνων συσκευών στα μουσεία, και πιο συγκεκριμένα από το 2008 και μετά, παρατηρήθηκε μια ραγδαία ανάπτυξη κινητών εφαρμογών που αφορούν τα μουσεία. Αυτές οι εφαρμογές παρέχουν πολλές δυνατότητες και αποτελούν κομμάτι της ανάπτυξης των μουσείων στον σύγχρονο κόσμο των τεχνολογιών. Με τη δημιουργία μιας μουσειακής κινητής εφαρμογής είναι εφικτό το μουσείο να εφαρμόσει εύκολα νέες τεχνικές και επικοινωνιακές μεθόδους στη σχέση του με το κοινό, καθώς λειτουργεί και ως ένα μέσο ένταξης του μουσείου στη σύγχρονη κοινωνία και στις καθημερινές ασχολίες της, για λόγους είτε ψυχαγωγίας είτε εκπαίδευσης (Parjares & Solano, 2012). Η χρήση κινητών εφαρμογών στα μουσεία έχει τη δυνατότητα να δώσει λύσεις σε σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης που αντιμετωπίζουν σήμερα. Συγκεκριμένα προβλήματα, όπως αυτά της διαχείρισης και προβολής των συλλογών, ζητήματα εκπαίδευσης των επισκεπτών, αλλά και σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας που αντιμετωπίζουν οι οργανισμοί μπορούν να διευκολυνθούν μέσα από τη δημιουργία εφαρμογών κινητών συσκευών. Αναλύοντας τα παραπάνω προβλήματα μπορούμε να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μουσεία στην εποχή που διανύουμε. Ειδικότερα, ο τρόπος που ο επισκέπτης επεξεργάζεται και δέχεται τις 12

13 πληροφορίες των αντικειμένων αλλά και η ανάδειξη των συλλογών στο ευρύ κοινό είναι θέματα που συχνά προβληματίζουν τους οργανισμούς καθώς οι ανάγκες του επισκέπτη αλλάζουν διαρκώς. Επίσης, ο εκπαιδευτικός τομέας των μουσείων είναι ένα από τα σημεία που εστιάζουν πολλοί από τους συγκεκριμένους οργανισμούς, η δημιουργία εκπαιδευτικών δράσεων αλλά και η παροχή εκπαιδευτικών μέσων που θα μπορούν να στηρίξουν τη μουσειακή εμπειρία του επισκέπτη συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς το περιεχόμενο και ο τρόπος που παρουσιάζονται σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να του διεγείρει το ενδιαφέρον. Επιπλέον τα προβλήματα επικοινωνίας που αντιμετωπίζουν τα μουσεία είναι φανερά συνδεδεμένα με την τεχνολογική ανάπτυξη και εγκαθίδρυση των νέων τεχνολογιών στη ζωή του ανθρώπου. Η μη ένταξη αυτών των νέων τρόπων επικοινωνίας στα μουσεία στην πραγματικότητα έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση ενός μεγάλου ποσοστού του κοινού από τους οργανισμούς (Proctor, 2011). Αναφέροντας κάποια σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας οργανισμός που δεν έχει εντάξει στη λειτουργία του μια εφαρμογή για κινητές συσκευές, καθίσταται αναγκαίο να αναφερθούν παραδείγματα εφαρμογών που μέσα από την ένταξη τους σε έναν μουσειακό οργανισμό μπορούν να δώσουν λύσεις σε κάποια από αυτά τα προβλήματα. Αρχικά, η διαχείριση και προβολή των συλλογών μέσα από την εφαρμογή μπορεί να δημιουργήσει νέες συνθήκες στον επισκέπτη, μπορεί να του δώσει τη δυνατότητα να επιλέξει τι πραγματικά θέλει να δει και τι πληροφορία θέλει να μάθει, διαχωρίζοντάς τα από αυτά που δεν τον ενδιαφέρουν. Η εκπαίδευση μέσα στον χώρο του μουσείου μέσω μιας κινητής εφαρμογής μπορεί να συνδέσει επίσης τα παραδοσιακά εργαλεία μάθησης των μουσείων με τις σύγχρονες τεχνολογίες που παρέχουν οι συσκευές. Σημαντικό είναι ότι ένα μουσείο μέσα από τη δημιουργία εφαρμογών καταφέρνει να δημιουργήσει νέες συνθήκες στην εμπειρία του επισκέπτη: ενσωμάτωση παιχνιδιών, πληροφοριών, η χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας και των τρισδιάστατων γραφικών είναι μόνο κάποια παραδείγματα που μπορούν να βοηθήσουν και να κάνουν πιο ευχάριστη την επίσκεψη σε ένα μουσείο. Οι δυνατότητες που προσφέρει στο επικοινωνιακό μέρος του οργανισμού είναι πολλές μέσω της άμεσης σχέσης που έχει μια εφαρμογή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης 13

14 αλλά και ως ένα μέσο το οποίο απευθύνεται σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ανεξάρτητα το πού βρίσκεται, παρέχει στα μουσεία τη δυνατότητα να δημιουργήσουν σχέσεις μεταξύ αυτών και των ανθρώπων που προηγουμένως δεν ήταν εφικτό να γίνει. Κάποια άλλα παραδείγματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω της δημιουργίας μιας κινητής εφαρμογής, αφορούν την έλλειψη τεχνολογικού εξοπλισμού που πολύ συχνά οι μουσειακή οργανισμοί αντιμετωπίζουν λόγω του ακριβού κόστους, αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της δημιουργίας μιας κινητής εφαρμογής όπου ο χρήστης μπορεί να την χρησιμοποιεί μέσω της προσωπικής του συσκευής και όχι μέσω κάποιας συσκευής που θα διανέμει το μουσείο στους επισκέπτες, έτσι δίνεται η δυνατότητα στα μουσεία να απαλλαχτούν και από ένα μεγάλο κόστος συντήρησης που έχουν οι σταθερές συσκευές στον χώρο του μουσείου (Proctor, 2011). 1.5 Η επικοινωνία μέσω των κινητών εφαρμογών Στην εποχή που διανύουμε είναι φανερό ότι η επικοινωνία αναγνωρίζεται ως μια από τις θεμελιώδεις λειτουργίες ενός μουσείου. Το μουσείο δεν αποτελεί μόνο έναν χώρο προβολής και μελέτης των αντικειμένων, αλλά αποτελεί έναν χώρο άμεσης σχέσης με την κοινωνία. Συγκεκριμένα καλείται να δημιουργήσει δεσμούς ανάμεσα στο μουσείο, τα αντικείμενα της συλλογής του και των ανθρώπων της κοινωνίας. Η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη ζωή του ανθρώπου έχει ως αποτέλεσμα τα μουσεία να σχεδιάζουν και να ακολουθούν πιστά την επικοινωνιακή τους πολιτική, συνήθως αυτή περιλαμβάνει με ποιον θέλουν να επικοινωνήσουν, τι θέλουν να του μεταδώσουν και με ποιον τρόπο (Μπούνια, Νικονάνου, Οικονόμου, 2008). Οι οργανισμοί στο παρελθόν χρησιμοποιούσαν για την επικοινωνία τους κάποιους παραδοσιακούς τρόπους προβολής που κυρίως αφορούσαν το κτήριο με τη δημιουργία banner-πανό ή μέσω διάφορων φυλλαδίων που ως στόχο είχαν την προβολή των εκθέσεων ή διάφορων δραστηριοτήτων που το μουσείο διοργανώνει. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της δημιουργίας εκθέσεων εκτός χώρου του μουσείου. Μια τέτοια προσπάθεια είναι αυτή του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής 14

15 Ιστορίας και διάφορων πολιτιστικών οργανισμών της Νέας Υόρκης το 1933 συγκεκριμένα δημιουργήθηκε ένα Κινητό Μουσείο που περιόδευε σε γειτονιές με περιοδικές εκθέσεις. Επιπλέον, η επικοινωνία επιτυγχανόταν μέσω των μουσειοπαιδαγωγικών δραστηριοτήτων στο μουσείο ή και σε εξωτερικούς χώρους, οργανώνοντας ξεναγήσεις, διαλέξεις, εργαστήρια και εκπαιδευτικές δραστηριότητες που έχουν ως σκοπό να καταφέρουν να δημιουργήσουν σχέσεις με την κοινωνία, έτσι ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα που συνήθως υπάρχει μεταξύ των μουσείων και της κοινωνίας (Οικονόμου, 2003). Η επικοινωνία είναι ένα κομμάτι που επηρεάζεται άμεσα από τις τεχνολογικές εξελίξεις που αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Οι πολιτιστικοί οργανισμοί μέσα από τη διερεύνηση για την ένταξη των τεχνολογιών στα μέσα επικοινωνίας που χρησιμοποιούν, κατάφεραν να εντάξουν στις πρακτικές τους νέους τρόπους επικοινωνίας με το κοινό. Λόγω αυτής της αλλαγής στον τρόπο που τα μουσεία επικοινωνούν, δημιούργησαν σχέσεις με κατηγορίες κοινού που συνήθως δεν ανήκουν στο παραδοσιακό κοινό των μουσείων (Οικονόμου, 2003). Οι νέες γενιές ανθρώπων, αλλά και οι νέοι τρόποι επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται στον κόσμο έχουν ως αποτέλεσμα τα μουσεία να κατανοήσουν τις δυνατότητες που προσφέρουν οι κινητές εφαρμογές. Μέσω μίας εφαρμογής δίνεται η ευκαιρία στα μουσεία να δημιουργήσουν σχέσεις με ένα μεγάλο κοινό ανθρώπων που δεν ήταν εφικτό προηγουμένως, ακόμα και αν αυτό το κοινό δεν έχει ως σκοπό την επίσκεψη στον χώρο του μουσείου η αν αυτό βρίσκεται στην άλλη πλευρά του κόσμου. Σε αυτή την δυνατότητα έχει συμβάλει καθοριστικά η ανάπτυξη του διαδικτύου αλλά και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter, Google+) όπου μέσω της ραγδαίας ενσωμάτωσης που έχουν στην καθημερινότητα του άνθρωπου έδωσαν την δυνατότητα στα μουσεία να προβάλλονται και να επικοινωνούν με ένα μεγάλο κοινό ανθρώπων. Ειδικότερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα στοιχείο που πολλές εφαρμογές εντάσσουν στην λειτουργία τους καθώς μπορεί να δώσει την δυνατότητα στον χρήστη να δημοσιεύσει πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψη του στον προσωπικό του λογαριασμό αλλά και να μοιραστεί την εμπειρία του και να ανταλλάξει απόψεις για αυτήν. Η συνεχής ενημέρωση του χρήστη για τις 15

16 δραστηριότητες του οργανισμού, αλλά και βασικές πληροφορίες σχετικά με το πώς θα βρει το μουσείο ή για το τι θα δει στον χώρο του μουσείου είναι κάποια βασικά χαρακτηριστικά μιας μουσειακής εφαρμογής για κινητές συσκευές (Proctor, 2011). Αναλύοντας τον ρόλο της επικοινωνίας σε ένα μουσείο και τον ρόλο που έχουν πλέον οι κινητές συσκευές στη ζωή των ανθρώπων, κρίνεται αναγκαίο ένας σύγχρονος πολιτιστικός οργανισμός να ενσωματώσει στα μέσα επικοινωνίας του τις σύγχρονες επικοινωνιακές μεθόδους της κοινωνίας, με σκοπό να μπορεί να ανταπεξέλθει στις σύγχρονες ανάγκες του επισκέπτη. Η συνεχής επικοινωνία των ανθρώπων μέσω των κινητών εφαρμογών έχει ως αποτέλεσμα τα μουσεία να ενσωματώσουν αυτές τις νέες πρακτικές στην επικοινωνιακή τους λειτουργία. Συγκεκριμένα, η αναφορά σε κάποιες κινητές εφαρμογές μουσείων και ειδικότερα η εστίαση σε κάποια επικοινωνιακά χαρακτηριστικά που ενσωματώνουν, θα δώσει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε το πώς οι οργανισμοί εστιάζουν στην επικοινωνία τους με το κοινό μέσα από μια κινητή εφαρμογή. Κάποια παραδείγματα μουσείων που εντάσσουν αυτή τη λειτουργία είναι αυτά του Rijksmuseum που βρίσκεται στο Άμστερνταμ και του Field Museum στο Σικάγο. Αρχικά στην εφαρμογή του Rijksmuseum στην αρχική οθόνη της εφαρμογής, δίνεται η επιλογή ημερολόγιο και πληροφορίες (εικόνα 5). Επιλέγοντάς την έχεις την ευκαιρία να ενημερωθείς για το καθημερινό πρόγραμμα του μουσείου σχετικά με τις εκθέσεις αλλά και τις διάφορες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται, επίσης μπορείς να μάθεις την ώρα, το κόστος αλλά επιπλέον παρέχεται και μια περιγραφή σχετικά με το περιεχόμενο της επιλογής του χρήστη (εικόνα 6). 16

17 Εικόνα 5: Αρχική οθόνη εφαρμογής Rijksmuseum (Πηγή: Εικόνα 6: Calendar & info οθόνη εφαρμογής Rijksmuseum. (Πηγή: Στο παράδειγμα της εφαρμογής του Field Museum ένα βασικό σημείο είναι αυτό της δημιουργίας ξεναγήσεων (εικόνα 8). Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ίδιος ο χρήστης επιλέγει τι θέλει να δει και τι θέλει να μάθει μέσα από τη συλλογή του μουσείου. Εφόσον δημιουργήσει την ξενάγησή του ο χρήστης μπορεί να την παρακολουθήσει μέσω του κινητού του χωρίς να χρειάζεται η φυσική του παρουσία στον χώρο του μουσείου. Επιπλέον, μπορεί να την αποθηκεύσει, να τη δημοσιοποιήσει μέσω των κοινωνικών δικτύων (Facebook,Twitter,Google+) αλλά και να την προωθήσει στο μουσείο με την επιλογή ότι μπορεί να τη δεχτεί ως μια μόνιμη ξενάγηση του οργανισμού. 17

18 Εικόνα 7: Αρχική οθόνη εφαρμογής The Field Museum, (Πηγή: Εικόνα 8: Create a Tour οθόνη εφαρμογής The Field Museum, (Πηγή: Τα παραπάνω παραδείγματα εφαρμογών έχουν επιλέξει κάποιους τρόπους ώστε να δημιουργήσουν δεσμούς ανάμεσα στον επισκέπτη και το μουσείο. Η συνεχής ενημέρωση του κοινού αλλά και η προβολή της συλλογής του μουσείου με έναν τρόπο που μπορεί να του κινήσει το ενδιαφέρον, έχουν ως αποτέλεσμα την επικοινωνία με ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Τα μουσεία μέσα από τέτοιες ενέργειες προσπαθούν να προσαρμοστούν στους συγχρόνους τρόπους επικοινωνίας που δημιουργεί η τεχνολογία και η εξέλιξη της. 18

19 Κεφάλαιο 2: Η είσοδος των κινητών εφαρμογών στα μουσεία 2.1 Οι επιλογές των οργανισμών Ζούμε σε μια εποχή που παρατηρείται μια ραγδαία αύξηση των μουσειακών κινητών εφαρμογών, όλο και περισσότεροι οργανισμοί δημιουργούν τη δική τους εφαρμογή. Πολλοί από αυτούς θεωρούν ότι είναι χρήσιμο να έχουν μια δική τους εφαρμογή καθώς πιστεύουν ότι τους εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό. Το συγκεκριμένο μέσο όμως έχει καθοριστικό ρόλο στη σύνδεση ανάμεσα στο μουσείο, το αντικείμενο και την κοινωνία, όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο. Κάθε οργανισμός πριν προβεί σε μια τέτοια ενέργεια πρέπει να είναι σε θέση να απαντήσει στην ερώτηση για ποιο λόγο χρειάζεται μια εφαρμογή για κινητές συσκευές και πώς θα εξυπηρετούσε αυτή τους σκοπούς του. Εφόσον έχει επιλέξει ότι μια τέτοια εφαρμογή εξυπηρετεί τους σκοπούς και τους στόχους του μουσείου, αλλά αποτελεί και μία ανάγκη του κοινού του, τότε είναι σε θέση να επιλέξει το είδος ακριβώς της εφαρμογής. Μπορεί να επιλέξει να είναι ένας κατάλογος, ένα διαδραστικό βιβλίο, ένα παιχνίδι ή και μια τελείως διαφορετική εφαρμογή από τα παραπάνω, χρησιμοποιώντας τις σύγχρονες τεχνολογίες που εμπεριέχονται μέσα στις έξυπνες συσκευές. Αυτού του είδους οι εφαρμογές έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στην εμπειρία του επισκέπτη που διατηρείται ακόμα και έξω από τον χώρο του μουσείου (Οικονόμου, 2004). 2.2 Στρατηγικές ανάπτυξης Ένα μουσείο από τη στιγμή που αποφασίζει ότι είναι απαραίτητη μια κινητή εφαρμογή για τις δραστηριότητές του πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσει μια στρατηγική ανάπτυξης. Ειδικότερα ένα από τα βασικότερα σημεία είναι αυτό της επιλογής του τύπου της εφαρμογής. Υπάρχουν δυο τύποι εφαρμογών που μπορούν να αναπτυχτούν για κινητές συσκευές, αυτές που ονομάζονται εγγενείς εφαρμογές native-application και αυτές που ονομάζονται εφαρμογές ιστού web-application. 19

20 Ένας οργανισμός πριν πάρει την απόφαση σχετικά με ποιον από τους δυο τρόπους θα αναπτύξει την εφαρμογή του πρέπει να γνωρίζει τις δυνατότητες που του προσφέρουν αλλά και τους περιορισμούς (Proctor, 2011). Οι εγγενείς εφαρμογές είναι σχεδιασμένες για να μπορούν να εγκατασταθούν στη συσκευή και οι συγκεκριμένες εφαρμογές είναι διαθέσιμες στον χρήστη μέσω των ηλεκτρονικών καταστημάτων (Apple Store, Android Market, Marketplace). Εφόσον η εφαρμογή είναι διαθέσιμη σε αυτά τα καταστήματα ο χρήστης μπορεί να την εγκαταστήσει στο κινητό του ή το tablet και στη συνέχεια να τη χρησιμοποιήσει. Στην άλλη περίπτωση οι εφαρμογές ιστού λειτουργούν μέσω των προγραμμάτων περιήγησης που είναι εγκατεστημένα στη συσκευή. Ο χρήστης δεν χρειάζεται να εγκαταστήσει κάποια εφαρμογή στην συσκευή του, απλώς μέσω του προγράμματος περιήγησης μπορεί να περιηγηθεί στην ιστοσελίδα που είναι διαμορφωμένη για να χρησιμοποιείται από κινητές συσκευές, απαραίτητο για την λειτουργία αυτή είναι η κινητή συσκευή να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο. Το γεγονός αυτό ότι τέτοιου είδους εφαρμογές εκτελούνται μέσω κάποιων προγραμμάτων περιήγησης τις καθιστά ανεξάρτητες από το λειτουργικό σύστημα και τη συσκευή που χρησιμοποιεί ο χρήστης. Ειδικότερα, οι εφαρμογές ιστού λόγο του ότι είναι ανεξάρτητες του λειτουργικού συστήματος δηλαδή δεν είναι κάποιο εγκατεστημένο πρόγραμμα στη συσκευή έχει ως αποτέλεσμα οι εφαρμογές αυτές να μην διαθέτουν πρόσβαση σε όλες τις δυνατότητες του υλικού που έχουν οι σύγχρονες κινητές συσκευές, όπως για παράδειγμα η κάμερα, οι αισθητήρες κτλ. Ο περιορισμός των δυνατοτήτων τους σε σύγκριση με τις εγγενείς εφαρμογές που έχουν την δυνατότητα της πλήρους εκμετάλλευσης των λειτουργιών μιας κινητής συσκευής έχει σοβαρό αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο μια εφαρμογή ιστού θα αναπτυχθεί και θα σχεδιαστεί έτσι ώστε να προσφέρει μια σύγχρονη εμπειρία στον χρήστη (Μαρουλίδης, 2012). Πολλοί οργανισμοί ακολουθούν τον τύπο των εγγενών εφαρμογών καθώς οι τεχνικές δυνατότητες που προσφέρουν αλλά και η αναγνώριση που έχουν από το κοινό αποτελούν κύριους παράγοντες για αυτή την απόφαση. Στην πραγματικότητα όμως 20

21 και οι εφαρμογές ιστού έχουν πολλά πλεονεκτήματα. Συγκεκριμένα, η ανάπτυξη μιας εφαρμογής ιστού δίνει τη δυνατότατα στο μουσείο να απευθύνεται σε όλο τον κόσμο χωρίς περιορισμούς και με χαμηλότερο κόστος, καθώς μία τέτοια εφαρμογή μπορεί να αναπαραχθεί από κάθε λειτουργικό σύστημα χωρίς κάποιο διαφορετικό σχεδιασμό που στην περίπτωση των εγγενών εφαρμογών είναι απαραίτητος. Η συνεχής ενημέρωση της εφαρμογής χωρίς ο χρήστης να χρειάζεται να κατεβάσει κάτι από το ηλεκτρονικό κατάστημα, δίνει τη δυνατότητα καλύτερης διαχείρισης του υλικού αλλά και αξιοποίησης του χρόνου του επισκέπτη, καθώς δεν χρειάζεται να εγκαταστήσει την εφαρμογή ή κάποια ενημέρωσή της στη συσκευή του. Ένα παράδειγμα τέτοιου τύπου εφαρμογής είναι αυτή του Nelson-Atkins Museum of Art στην Αμερική (εικόνα 9) όπου η στρατηγική ανάπτυξης της εφαρμογής του μουσείου βασίζεται σε μια εφαρμογή ιστού και όχι εγγενή. Εφαρμόζοντας μια τέτοια μέθοδο το μόνο που χρειάζεται ο επισκέπτης να κάνει είναι να ανοίξει το πρόγραμμα περιήγησης και να πληκτρολογήσει τον σύνδεσμο (URL) της εφαρμογής (Proctor, 2011). Εικόνα 9: Αρχική οθόνη εφαρμογής The Nelson-Atkins Museum of Art, (Πηγή: 21

22 Ένα πρόβλημα που οδηγεί τα μουσεία στη δημιουργία εγγενών εφαρμογών και όχι εφαρμογών ιστού είναι ότι ο χρήστης είναι απαραίτητο να είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο σε όλη τη διάρκεια χρήσης της εφαρμογής. Πολλοί οργανισμοί δεν έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης με Wi-Fi σε όλους τους χώρους του μουσείου, αλλά και πολλοί επισκέπτες δεν επιλέγουν την ενεργοποίηση της περιαγωγής καθώς οι χρεώσεις τους αποθαρρύνουν. Αντίθετα, οι εγγενείς εφαρμογές δεν χρειάζονται σύνδεση στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια χρήσης τους, αλλά μόνο τη στιγμή της εγκατάστασης της εφαρμογής στη συσκευή. Συμπερασματικά οι εγγενείς εφαρμογές έχουν τη δυνατότητα παροχής μιας τελείως δραδραστικής εφαρμογής που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω μιας εφαρμογής ιστού καθώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν πολλές δυνατότητες και τρόπους έτσι ώστε να κάνουν πιο ενεργητική την διάδραση του χρηστή με την εφαρμογή. Ειδικότερα οι συγκεκριμένες εφαρμογές λόγο του ότι έχουν την δυνατότητα της πλήρης εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων μιας συσκευής μπορούν να προσφέρουν στον χρήστη μια εμπειρία η οποία βρίσκεται σε άμεση αλληλεπίδραση ανάμεσα στον χρήστη και των φυσικό χώρο που βρίσκεται αυτός (Proctor, 2011). Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι αυτό της εφαρμογής ArtLens (εικόνα 10) του μουσείου Cleveland στην Αμερική, η συγκεκριμένη εφαρμογή λειτουργεί ως ένα μέσω καθοδήγησης και ενημέρωσης του επισκέπτη με την χρήση της τεχνολογίας augmented reality (επαυξημένης πραγματικότητας). Ειδικότερα, καθώς ο χρήστης στρέφει την κάμερα της συσκευής του προς το αντικείμενο η εφαρμογή αναγνωρίζει το αντικείμενο και προβάλει πληροφορίες σχετικά με αυτό, έτσι παρέχει στον επισκέπτη μια διάδραση μέσω των γραφικών που προβάλλονται στην συσκευή. Στόχος αυτού του είδους εφαρμογών είναι να δημιουργήσουν μια αλληλεπίδραση με το περιβάλλον αλλά και με τον ίδιο τον χρήστη μέσω των τεχνολογιών που μπορούν να χρησιμοποιήσουν από της σύγχρονες κινητές συσκευές. 22

23 Εικόνα 10: Φωτογραφία από την χρήση της εφαρμογής ArtLens στο Cleveland Museum of Art, (Πηγή: Η απόφαση ποια στρατηγική ανάπτυξης θα επιλέξει ένας οργανισμός είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς συνδέεται άμεσα με το κοινό. Στην ανάπτυξη τέτοιων εφαρμογών πρέπει να αναλύεται ο κάθε παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τον χρήστη και να επιλέγεται ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορεί να δημιουργηθεί μια καλύτερη εμπειρία για τον επισκέπτη. Το μουσείο πρέπει να ξέρει και να επιλέγει το καταλληλότερο είδος εφαρμογής για τον οργανισμό του. Ο εξοπλισμός, το κοινό στο οποίο απευθύνεται και το προσωπικό του είναι μόνο κάποια παραδείγματα από αυτά που πρέπει να αναλυθούν έτσι ώστε να παρθεί μια σωστή απόφαση. Είναι πολύ σημαντικό ένας οργανισμός να λάβει υπόψη τους παραπάνω παράγοντες σε μια τέτοια απόφαση καθώς έχουν άμεση σχέση με τον τρόπο λειτουργίας του οργανισμού αλλά και τους στόχους που πρέπει να ορίζει μια εφαρμογή. Η συνεχείς ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλά και η αλλαγή των απαιτήσεων του κοινού έχουν καθοριστική σημασία για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγεται και σχεδιάζεται μια μουσειακή εφαρμογή, καθώς επηρεάζει σημαντικά την αποδοτικότητα της τόσο στον ίδιο τον χρήστη της αλλά και στον ίδιο τον οργανισμό. (Proctor, 2011). 23

24 2.3 Ο ρόλος του σχεδιασμού Η ενσωμάτωση αυτών των εφαρμογών σε ένα μουσείο χωρίς να είναι ξεκάθαρος ο στόχος, ο σχεδιασμός και οι απαιτήσεις του κοινού του, χωρίς κάποια μουσειολογική στρατηγική, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα (Parjares & Solano, 2012). Ο σχεδιασμός μιας μουσειακής εφαρμογής αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες, που μπορούν να καθορίσουν την αποδοτικότητα που έχει στον χρήστη. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού είναι απαραίτητο να έχουμε κατανοήσει τις επιθυμίες του επισκέπτη, τις ανάγκες και τις προσδοκίες του (Proctor, 2011). Μέσα από την προσπάθεια της δημιουργίας μιας αποτελεσματικής και διαδραστικής εφαρμογής πρέπει να ενσωματωθεί στον σχεδιασμό το μοντέλο του Falk και Dierking (1992). Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, ένας σωστός σχεδιασμός πρέπει να λαμβάνει υπόψη τρεις παράγοντες: τον παράγοντα της προσωπικής διάστασης που σχετίζεται με τις προσωπικές εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα του επισκέπτη, τον παράγοντα της κοινωνικής διάστασης που αφορά το κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου γίνεται η επίσκεψη, αλλά και τον παράγοντα της φυσικής διάστασης που αναφέρεται στον τρόπο χρήσης καθώς και τους παράγοντες που επηρεάζουν τον επισκέπτη όπως κούραση και άνεση (Οικονόμου, 2003). Μια σωστά δομημένη και σχεδιασμένη εφαρμογή δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να καταλαβαίνει γρήγορα τον τρόπο λειτουργίας της, αλλά και να μπορεί να περιηγηθεί άνετα σε αυτήν. Η εύκολη κατανόηση και απόλαυση καθώς και η καλύτερη σχέση με τις συλλογές του μουσείου είναι κάποια αποτελέσματα μιας σωστά σχεδιασμένης εφαρμογής. Στόχος αυτόν των εφαρμογών πρέπει να είναι να αυξήσει τη σχέση του επισκέπτη με το αντικείμενο και να λειτουργήσει ως ένα μέσο υποστήριξης. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από τον σωστό σχεδιασμό (Proctor, 2011). Οι κινητές εφαρμογές μουσείων που δεν δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στον σχεδιασμό συνήθως δημιουργούν προβλήματα στον επισκέπτη του μουσείου, είτε βρίσκεται στον χώρο του μουσείου είτε όχι. Η δημιουργία του συναισθήματος της απομόνωσης 24

25 και η απόσπαση της προσοχής είναι κάποια αρνητικά που συνήθως πραγματοποιούνται λόγω της κακής σχεδίασης της πολυμεσικής εφαρμογής. Υπάρχουν εφαρμογές που μπορούν να χαρακτηριστούν ως εφαρμογές που απορροφούν το ενδιαφέρον και κάποιες άλλες που χαρακτηρίζονται ως σχετικά αδιάφορες και εστιάζουν περισσότερο στον χώρο. Στην μια περίπτωση η προσοχή του επισκέπτη βρίσκεται κατά κύριο λόγο στη συσκευή, ενώ στην άλλη περίπτωση η προσοχή του είναι στραμμένη στα πράγματα που βλέπει τριγύρω του. Εφαρμογές που εμπεριέχουν και τα δυο χαρακτηριστικά μπορούν να αναφερθούν ως επιτυχημένες καθώς δημιουργούν συνθήκες με τις οποίες θα λειτουργήσουν ως ένα εποικοδομητικό εργαλείο στην ξενάγηση του επισκέπτη και όχι ένα αδιάφορο και παραπλανητικό μέσω. Ειδικότερα η συσκευή γίνεται στις περιπτώσεις αυτές ένα μέσο βοήθειας στην περιήγηση, καθώς ο επισκέπτης μεταφέρεται σε άλλη τοποθεσία μέσα στον χώρο του οργανισμού. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τέτοιες συσκευές ώστε να λειτουργήσουν ως ένα μέσω καθοδήγησης και ενημέρωσης χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο κάθε επισκέπτης βιώνει την επίσκεψη του είναι φανερές καθώς αποτελεί ένα πολύπλοκο μέσω το οποίο έρχεται σε άμεση επαφή με τον επισκέπτη κατά την διάρκεια της περιήγησης του (Proctor, 2011). Ένας άλλος βασικός παράγοντας σχεδιασμού που έχει καθοριστικό ρόλο στην αποδοτικότητα μιας μουσειακής εφαρμογής έχει να κάνει με τον τρόπο παρουσίασης των πληροφοριών. Συγκεκριμένα στο παρελθόν ο κύριος τρόπος που παρουσιάζονταν οι πληροφορίες των αντικειμένων ακλουθούσε πρακτικές με τις οποίες δημιουργούσαν προβλήματα καθώς τα μεγάλα κείμενα με κυρίως επιστημονικό περιεχόμενο και χωρίς επεξηγήσεις πολλές φορές εμπόδιζαν την κατανόηση του περιεχομένου και αποθάρρυναν το ενδιαφέρων του χρήστη. Αυτές οι πρακτικές οδηγούν στην δημιουργία λανθασμένων μηνυμάτων αλλά και διαφορετικών ερμηνειών από τους επισκέπτες κατά την διάρκεια της επίσκεψης τους. Πλέον με τις δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες κινητές συσκευές είναι δυνατό μέσω των εφαρμογών να δημιουργήσουν νέες πρακτικές παρουσίασης οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο στην περιήγηση του χρηστή (Μπούνια, Νικονάνου, Οικονόμου, 2008). 25

26 Κεφάλαιο 3: Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης είναι ένας ιδιωτικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός ο οποίος ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της Αγγελικής Γιαννακίδου το 2002 στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Πρόκειται για ένα μουσείο που πραγματεύεται τον πολιτισμό της ευρύτερης περιοχής της Θράκης και κύριος σκοπός του είναι να προβάλει και να αναδείξει πτυχές του πολιτισμού της Θράκης (Γιαννακίδου, 2003). 3.1 Το περιεχόμενο του μουσείου και οι χώροι Το κτίριο όπου στεγάζεται το μουσείο είναι ένα πέτρινο νεοκλασικό του Μετά από ενέργειες αποκατάστασης και συντήρησης που διήρκησαν δύο χρόνια έγινε εφικτό να δημιουργηθεί ένας σύγχρονος μουσειακός χώρος, κατάλληλος για τη στέγαση του υλικού αλλά και άυλου πολιτισμού της Θράκης. Το περιεχόμενο των εκθεσιακών χώρων του μουσείου έχει δημιουργηθεί έτσι ώστε ο επισκέπτης να αντιλαμβάνεται τον τρόπο ζωής στη Θράκη από την περίοδο του 17ου αιώνα μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα. Ειδικότερα, οι εκθεσιακοί χώροι του μουσείου χωρίζονται σε έξι θεματικές αίθουσες. Πιο συγκεκριμένα, στον ισόγειο χώρο βρίσκονται οι αίθουσες των ενδυματολογικών συλλογών, των συλλογών χάλκινων και πήλινων αντικειμένων, αντικειμένων μουσικής και λατρείας, καθώς και η αίθουσα της διατροφής. Στον υπόγειο χώρο βρίσκεται η αίθουσα που αναφέρεται στην καλλιέργεια της γης και στον προαύλιο χώρο η αίθουσα των υφάνσιμων υλών. Το μουσείο εκτός από τις αίθουσες των εκθεμάτων διατηρεί και έναν χώρο ελεύθερων δραστηριοτήτων όπου βρίσκεται και το πωλητήριο. Στον χώρο αυτόν πραγματοποιούνται σεμινάρια και προβολές καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα αλλά και περιοδικές εκθέσεις (Γιαννακίδου, 2003). Ο τρόπος απόκτησης και δημιουργίας της συλλογής είναι κατά κύριο λόγο μέσω δωρεών και κληροδοτημάτων. Συγκεκριμένα, η συλλογή του μουσείου αποτελείται από αντικείμενα από τα οποία μόνο 500 εκτίθενται στις αίθουσές του. Επίσης 26

27 στη συλλογή συμπεριλαμβάνεται αρχειακό φωτογραφικό υλικό, έγγραφα και βιβλία που ξεπερνούν των αριθμό των 7000, τα οποία εξυπηρετούν ερευνητές και φοιτητές. Σημαντικό επίσης είναι και το πολυμεσικό υλικό που υπάρχει από ηχητικές καταγραφές και βίντεο που αφορούν τα αντικείμενα της συλλογής και του ευρύτερου πολιτισμού της Θράκης (Γιαννακίδου, 2003). 3.2 Οι στόχοι και δράσεις του μουσείου Ο στόχος του μουσείου από τη δημιουργία του μέχρι και σήμερα είναι να διατηρήσει και να αναδείξει τον πολιτισμό της Θράκης, έτσι ώστε να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να μάθουν και να μελετήσουν την τοπική ιστορία και παράδοση της ευρύτερης περιοχής της Θράκης. Όραμά του είναι να λειτουργήσει ως ένας τόπος γνωριμίας αλλά και σύνδεσης της παράδοσης και της γνώσης με τη σύγχρονη κοινωνία (Γιαννακίδου, 2003). Η δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων για όλες τις ηλικίες, εκδηλώσεις, παρουσιάσεις αλλά και άλλες δράσεις είναι κάποιες από τις βασικές δραστηριότητές του. Σκοπός αυτών των δράσεων δεν είναι μόνο να φέρουν τον κόσμο πιο κοντά στο μουσείο αλλά και πιο κοντά στον πολιτισμό. Ένα σημαντικό κομμάτι της δράσης του μουσείου είναι και αυτό της έρευνας, όπου μέσα από τη συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες αλλά και ερευνητές έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία σειρά από βιβλία και ντοκιμαντέρ που αφορούν την παράδοση της Θράκη. Το μουσείο μέσα από αυτές τις δράσεις προσπαθεί να δημιουργήσει σχέσεις με την κοινωνία. Σκοπός του είναι να ενσωματώσει μέσα σε αυτές τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά και τους στόχους του οργανισμού. Δράσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και αναδεικνύουν αυτές του τις προθέσεις είναι, μεταξύ άλλων, η εκδήλωση με τίτλο «Εικόνες στον Χρόνο». Σε αυτή την εκδήλωση πήραν μέρος απλοί πολίτες που υποδύονταν παλιές προσωπικότητες της περιοχής. Μια άλλη δραστηριότητα είχε τίτλο «Παραδοσιακά Ζυμώματα». Σε συνεργασία με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση δημιουργήθηκε ένα εργαστήριο παρασκευής 27

28 παραδοσιακών συνταγών στο οποίο οι μαθητές μάθαιναν για τις συνταγές του τόπου. Αυτές οι δράσεις έχουν ως αποτέλεσμα να ζωντανέψουν μνήμες του παρελθόντος, αλλά και να δημιουργηθούν βιωματικές εμπειρίες που σχετίζονται με την κουλτούρα ενός τόπου (Γιαννακίδου, 2003). 3.3 Η σχέση του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης με τις νέες τεχνολογίες Το Μουσείο προσπαθεί να εντάξει στη λειτουργία του τις νέες τεχνολογίες. Το διαδίκτυο, η ανάπτυξη της τεχνολογίας αλλά και οι τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν στη λειτουργιά του οργανισμού είναι κάποια βασικά ζητήματα που εξετάζει αλλά και χρησιμοποιεί. Πιο αναλυτικά, το Μουσείο διαθέτει ιστότοπο και διατηρεί μία βάση δεδομένων όπου παρέχει πληροφορίες για τα αντικείμενα αλλά και ιστορικές πληροφορίες της Θράκης. Ειδικότερα οι κατηγορίες που μπορεί να επιλέξει ένας χρήστης στον ιστότοπο του μουσείου αφορούν τις πληροφορίες σχετικά με τον οργανισμό, την εκπαίδευση, τα εκθέματα που παρουσιάζονται στο μουσείο, τις δράσεις και την επικοινωνία. Οι κατηγορίες αυτές εκτός από τον σκοπό της ενημέρωσης του επισκέπτη σχετικά με τη λειτουργία του οργανισμού, έχουν και ως στόχο την προώθηση των δραστηριοτήτων μέσω των ανακοινώσεων. Η συνεχής ενημέρωση του διαδικτυακού χώρου του οργανισμού, αλλά και η ενημέρωση του κοινού με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δηλώνει την προσπάθειά του να ενταχθεί στις σύγχρονες συνήθειες τις κοινωνίας. Τα παρακάτω είναι παραδείγματα της φιλοσοφίας του οργανισμού σχετικά με το πώς μπορεί η τεχνολογία να συμβάλει στην ανάδειξη του πολιτισμού. Συγκεκριμένα παραδείγματα χρήσης της τεχνολογίας στο μουσείο είναι η χρήση οθονών μέσα σε κάθε εκθεσιακή αίθουσα, οι οποίες προβάλουν τα ντοκιμαντέρ που έχει δημιουργήσει το μουσείο. Τα ντοκιμαντέρ που επιλέγονται να προβληθούν σε κάθε αίθουσα σχετίζονται άμεσα με τα αντικείμενα της αίθουσας αλλά και την ιστορία που προσπαθεί να προβάλει κάθε εκθεσιακός χώρος. Η αίθουσα πολλαπλών δράσεων είναι επίσης ένα σημείο που συχνά το μουσείο εκμεταλλεύεται για την προβολή 28

29 ταινιών. Σκοπός του είναι χρησιμοποιώντας αυτά τα μέσα να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες κατανόησης του περιεχόμενου του για τον επισκέπτη. Ακόμη το Μουσείο διοργανώνει σεμινάρια και ομιλίες με θέμα την τεχνολογία. Τέτοια παραδείγματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν είναι η εκδήλωση με θέμα «Διαδίκτυο και Πολιτισμός», στην οποία βασικοί ομιλητές ήταν το επιστημονικό προσωπικό του οργανισμού αλλά και ερευνητές. Στόχος αυτής της εκδήλωσης ήταν να προσεγγίσει το διαδίκτυο και τη σχέση του με τον πολιτισμό. Ένα άλλο παράδειγμα είναι αυτό της διοργάνωσης σεμιναρίου που αφορά τη σκηνοθεσία και παραγωγή βίντεο. Στόχος του ήταν να δώσει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να γνωρίσουν τους τρόπους σκηνοθεσίας αλλά και τις τεχνικές έτσι ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο βίντεο. Στο σεμινάριο αυτό πήραν μέρος τοπικά μουσικά συγκροτήματα, καλλιτέχνες της περιοχής, αλλά και απλοί πολίτες. Παραδείγματα, όπως αυτά αναδεικνύουν πώς ο συγκεκριμένος οργανισμός προσπαθεί να εντάξει τις νέες τεχνολογίες μέσα από τις δράσεις του. Κεφάλαιο 4: Υλοποίηση εφαρμογής 4.1 Μελέτη ανάπτυξης Όπως αναφέρθηκε στα προηγούμενα κεφάλαια πριν από κάθε απόφαση δημιουργίας μια κινητής εφαρμογή για ένα μουσείο είναι απαραίτητο να οριστούν οι στόχοι της αλλά και ο σκοπός ύπαρξής της. Οι στόχοι της συγκεκριμένης εφαρμογής είναι να αποτελέσει ένα βοήθημα στον επισκέπτη πριν από την επίσκεψή του αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής. Σκοπός της εφαρμογής δεν είναι να αποτελέσει ένα βοήθημα και μόνο στην επίσκεψη, αλλά και να δημιουργήσει μια σύγχρονη σύνδεση ανάμεσα στον επισκέπτη και το μουσείο και να αποτελέσει ένα μέσο ενημέρωσης για της δραστηριότητες του οργανισμού. Στη μελέτη ανάπτυξης χρειάστηκε να μελετηθούν οι δυνατότητες του οργανισμού καθώς και οι ανάγκες του για να στηριχτούν οι τρόποι με τους οποίος πρόκειται να αναπτυχτεί η εφαρμογή. Συγκεκριμένα, στην απόφαση για το αν η εφαρμογή θα είναι 29

30 μια εγγενής και όχι μια εφαρμογή ιστού χρειάστηκε να εξεταστούν οι δυνατότητες του εξοπλισμού του μουσείου. Προβλήματα, όπως αυτό της μη παροχής σήματος Wi- Fi σε όλους τους χώρους του μουσείου, οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, καθώς η εφαρμογή ιστού δεν θα επέτρεπε τη χρήση κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. Στο στάδιο αυτό επίσης κρίθηκε αναγκαίο να γίνει έρευνα στον εξοπλισμό του οργανισμού αλλά και στις τεχνολογίας που προσφέρονται από αυτόν προς τους επισκέπτες του καθώς και το περιεχόμενο τους έτσι ώστε να γίνει καλυτέρα κατανοητό το περιεχόμενο το οποίο έπρεπε να ενταχθεί στην εφαρμογή. 4.2 Επιλογή σχεδίασης Συγκεκριμένα σε αυτό το στάδιο πάρθηκαν αποφάσεις σχετικά με το πώς θα είναι η δομή και η μορφή της εφαρμογής, αλλά και επιλογές σχετικά με το τι μέσα θα χρησιμοποιηθούν. Καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις αποφάσεις είχε το ότι οι βασικοί στόχοι της εφαρμογής ήταν ξεκάθαροι και έτσι μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ένα καθοδηγητικό μέσο στο τι πρέπει να ενταχθεί στην εφαρμογή. Ενδεικτικά οι στόχοι που επιλέχτηκαν για την ανάπτυξη της συγκεκριμένης εφαρμογής είναι οι εξής: Να δώσει την δυνατότητα στους χρήστες να γνωρίσουν τους εκθεσιακούς χώρους του μουσείου αλλά και τα αντικείμενα της συλλογείς του πριν από την πραγματοποίηση μιας επίσκεψη στο μουσείου αλλά ακόμα και κατά την διάρκεια της. Δημιουργία μιας κατηγορίας η οποία θα δίνει την ευκαιρία στον χρήστη να ενημερώνεται για τις δραστηριότητες του οργανισμού έτσι ώστε να υπάρχει μια διαρκείς επικοινωνία ανάμεσα στο μουσείο και στο κοινό του. Παροχή βασικών πληροφοριών στον επισκέπτη οι όποιες θα του είναι χρήσιμες στην να πραγματοποιήσει μιας επίσκεψης στον χώρο του μουσείου. Το πρώτο βήμα ήταν η δημιουργία ενός storyboard στο οποίο θα απεικονιζόταν ο τρόπος που ο χρήστης θα περιηγείται στην εφαρμογή αλλά και ο τρόπος εμφάνισης 30

31 του περιεχομένου που προορίζεται να ενταχθεί σε αυτήν (εικόνα 11). Η χρήση τέτοιων μεθόδων δίνει τη δυνατότητα καλύτερης σχεδίασης, αλλά και καλύτερης εμπέδωσης του κύκλου της εφαρμογής. Συγκεκριμένα, το storyboard αποτέλεσε το κύριο μέσο στην ανάπτυξη της εφαρμογής καθώς λειτούργησε ως ένα μέσο υποστήριξης και καθοδήγησης στην υλοποίηση. Εικόνα 11: Storyboard εφαρμογής, (Δημιουργήθηκε με τη χρήση του προγράμματος Balsamiq Mockups) Στη συνέχεια, εφόσον είχε οριστεί το storyboard της εφαρμογής, ακολούθησε το βήμα της συλλογής του υλικού. Σε αυτή την περίπτωση ήταν αναγκαία η συνεργασία με το προσωπικό του μουσείου για την απόκτηση τεκμηριωμένων πληροφοριών, αλλά και φωτογραφικού υλικού από τις εκθέσεις και τα αντικείμενα του μουσείου. Επιπλέον, έπρεπε να γίνει η δημιουργία ηχογραφημένων περιγραφών των εκθέσεων 31

32 και των αντικείμενων. Από τη στιγμή που έχει ολοκληρωθεί η συλλογή του υλικού που χρειάζεται, ακλούθησε η ανάπτυξη της εφαρμογής Στιγμιότυπα εφαρμογή Σε αυτή την ενότητα θα παρουσιαστούν τα στιγμιότυπα της εφαρμογής και θα αναλυθεί ο τρόπος με τον οποίο ο χρήστης μπορεί να περιηγηθεί σε αυτήν. Η εφαρμογή αποτελείται από τρία κύρια τμήματα. Τις εκθέσεις, τις δράσεις και τις πληροφορίες. Αρχική οθόνη Στην αρχική οθόνη (εικόνα 12) εμφανίζεται η φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται η πρόσοψη του μουσείου μαζί με το λογότυπο του. Η οθόνη αυτή είναι χωρισμένη σε δυο μέρη στο επάνω μέρος που είναι η φωτογραφία που αναφέρθηκε και στο κάτω μέρος όπου βρίσκεται το μενού επιλογών. Ο χρηστής καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε τρεις επιλογές, αυτό της περιήγησης, των δράσεων και των πληροφοριών. Εικόνα 12: Στιγμιότυπο από την αρχική οθόνη της εφαρμογής. 32

33 Εκθέσεις Ο χρήστης, εφόσον έχει επιλέξει την επιλογή της περιήγησης, θα οδηγηθεί στην οθόνη με τίτλο Εκθέσεις (εικόνα 13). Σε αυτήν εμφανίζεται μια λίστα από τις εκθέσεις που υπάρχουν στον χώρο του μουσείου. Η λίστα αυτή περιέχει μια φωτογραφία του εσωτερικού χώρου κάθε αίθουσας, τον τίτλο της έκθεσης, αλλά και έναν υπότιτλο που αναφέρει το αν πρόκειται για μόνιμη έκθεση η περιοδική. Εικόνα 13: Στιγμιότυπο από την οθόνη «εκθέσεις» της εφαρμογής. 33

34 Έκθεση Οδηγός Εφόσον ο χρήστης επιλέξει μία έκθεση από τη λίστα, θα μεταβεί στην οθόνη της αίθουσας που έχει επιλέξει. Στη συγκεκριμένη υπάρχουν δυο ενότητες: αυτή του «οδηγού» και αυτή που ονομάζεται «αντικείμενα». Από τη στιγμή της επιλογής της αίθουσας μεταβαίνει στην αίθουσα και στην ενότητα του οδηγού (εικόνα 14) όπου υπάρχει η φωτογραφία της αίθουσας και μια περιγραφή για τον χώρο και για το τι παρουσιάζει. Ο χρήστης έχει τη δυνατότητα μέσω της επιλογής του κουμπιού play που βρίσκεται στο κάτω μέρος της οθόνης να ακούσει μια σύντομη περιγραφή για την αίθουσα. Επίσης, κατά την αναπαραγωγή μπορεί να επιλέξει να σταματήσει όπου θέλει ή ακόμα να μεταβεί και σε όποιο σημείο θέλει. Εικόνα 14: Στιγμιότυπο από την οθόνη της έκθεσης που έχει επιλέξει ο χρήστης της εφαρμογής. 34

35 Αντικείμενα Κατά την επιλογή της ενότητας αντικείμενα εμφανίζεται μια λίστα με τα αντικείμενα τις αίθουσας (εικόνα 15). Η λίστα ακολουθεί το πρότυπο που χρησιμοποιείται και στην επιλογή μίας έκθεσης. Κατά την επιλογή του αντικείμενου ο χρήστης οδηγείται σε μία οθόνη η οποία έχει τον τίτλο του αντικείμενου, περιγραφή, αλλά και την επιλογή της ακουστικής περιγραφής του αντικειμένου. Σχεδιαστικά αυτή η οθόνη είναι πανομοιότυπη με αυτή του οδηγού (εικόνα 16). Εικόνα 15: Στιγμιότυπο από την λίστα με τα αντικείμενα της εκθέσεις. Εικόνα 16: Στιγμιότυπο από την επιλογή ενός αντικειμένου της έκθεσης. 35

36 Δράσεις Με την επιλογή «Δράσεις» από την αρχική οθόνη της εφαρμογής ο χρήστης θα μεταβεί σε μία οθόνη στην οποία αναφέρονται οι δράσεις του οργανισμού σε μορφή λίστας (εικόνα 17). Η λίστα αυτή είναι δομημένη έτσι ώστε η τελευταία ενημέρωση των δράσεων να βρίσκεται στην πρώτη σειρά της λίστας. Δράσεις, όπως σεμινάρια, παρουσιάσεις και εκδηλώσεις είναι μερικές από τις πληροφορίες που ο χρήστης μπορεί να βρει σε αυτή την επιλογή. Έπειτα, εφόσον έχει επιλέξει μία δράση θα έχει τη δυνατότητα να πληροφορηθεί και να ενημερωθεί σχετικά με αυτήν (εικόνα 18). Εικόνα 17: Στιγμιότυπο από την λίστα με τις δράσεις του οργανισμού. Εικόνα 18: Στιγμιότυπο από την επιλογή μιας δράσεις. 36