FΑΧ ,

Transcript

1 IΚΗΓΟΡIΚΟ ΓΡΑΦΕIΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤIΝΟΥ ΚΑΠΕΛΛΑΚΗ Λ.ΑΛΕΞΑΝ ΡΑΣ 148 ΑΘΗΝΑ Τ.Κ ΤΗΛ , , FΑΧ , ENΩΠIΟΝ ΤΟΥ ΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗ Του ηµητρίου Αλικάκου, κατοίκου ***, οδός ***, αριθµός ***. Κ Α Τ Α 1. Της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδροµείων που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, Λεωφόρος Κηφισίας αρ. 60, νοµίµως εκπροσωπουµένης και 2. Της υπ αριθµ. 419/029/ απόφασης της ίδιας Επιτροπής. Τυγχάνω φορέας του διαδικτυακού χώρου ο οποίος δηµιουργήθηκε στις αρχές του 2003 µε σκοπό την ανάδειξη του έργου του ηµήτρη Λιαντίνη καθώς και την κριτική σκέψη και τον στοχασµό πάνω σε αυτό. Με την από αίτηση των: 1) Νικολίτσας χας ηµητρίου Νικολακάκου - Λιαντίνη και 2) ιοτίµας θυγ. ηµητρίου Νικολακάκου - Λιαντίνη προς την Ε.Ε.Τ.Τ. µε αριθµό πρωτοκόλλου 37955/ ζητήθηκε «να διαγραφεί η ονοµασία χώρου liantinis.gr από τα µητρώα της ΕΕΤΤ, 1

2 να απενεργοποιηθεί οριστικά η σχετική σύνδεση του διαδικτύου µε την ονοµασία αυτή και να διαταχθούν οι νόµιµες ενέργειες. Με την υπ αριθµό 3472/Φ.391/ πράξη του προέδρου της Ε.Ε.Τ.Τ. διεξήχθη ακρόαση την 1η Μαρτίου 2006 ενώπιον της Επιτροπής Ακροάσεων, αποτελούµενη από τον κ. Ν. Κουλούρη, Αντιπρόεδρο της ΕΕΤΤ, ως Πρόεδρο, τους Π. Κωττή και Ι. Παλαιολόγο ως µέλη και τον κ. Ι. Σίµο ως νοµικό σύµβουλο, στην οποία κληθήκαµε και παρασταθήκαµε εγώ και οι κυρίες Νικολίτσα, χήρα ηµητρίου Νικολακάκου Λιαντίνη και ιοτίµα, θυγατέρα ηµητρίου Νικολακάκου Λιαντίνη, προκειµένου να εξετασθεί η ως άνω υπ αριθµ. πρωτοκόλλου Ε.Ε.Τ.Τ / αίτηση των κυριών αυτών. Την εξεδόθη η προσβαλλοµένη απόφαση δια της οποίας αποφασίστηκε η διαγραφή του ονόµατος χώρου «liantinis.gr» από το σηµερινό φορέα της ήτοι εµένα. Ακριβές αντίγραφο της απόφασης αυτής έλαβα την Την απόφαση αυτή προσβάλλω ενώπιον του ικαστηρίου Σας για τους παρακάτω νόµιµους, βάσιµους και αληθείς λόγους: Α ΛΟΓΟΣ: ΠΑΡΑΒΑΣΗ, ΚΑΤ ΟΥΣΙΑ, ΙΑΤΑΞΕΩΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΕΤΤ 1. Η ΕΕΤΤ εσφαλµένα εφάρµοσε την διάταξη του άρθρου 58 Α.Κ. Συγκεκριµένα στην προσβαλλοµένη ορθώς γίνεται η παραδοχή ότι: «Ειδικότερα η προσβολή του ονόµατος για το δικαιούχο συνίσταται α) στην αµφισβήτηση από άλλον του δικαιώµατος να έχει το όνοµα και β) 2

3 στη χρήση του ονόµατος από άλλον. Χρήση ξένου ονόµατος υπάρχει όταν χρησιµοποιεί κάποιος για τον εαυτό του το όνοµα άλλου». Πράγµατι ο νοµοθέτης στην διάταξη του άρθρου 58ΑΚ προστατεύει το δικαίωµα στο όνοµα και αναµφίβολα στην έννοια όνοµα υπάγεται και το επώνυµο. Είναι προφανές ότι ο νοµοθέτης αποδοκιµάζει την ι δ ι ο π ο ί η σ η του ονόµατος, το σφετερισµό δηλ. από κάποιον ενός ξένου ονόµατος µε σκοπό να το χρησιµοποιήσει σαν δικό του, ως δικό του επώνυµο και όχι τη µνηµόνευση του ονόµατος τρίτου ως σηµείο αναφοράς στο έργο (του τρίτου). Στην προκειµένη περίπτωση είναι προφανές ότι η ως άνω ιστοσελίδα πραγµατεύεται αποκλειστικά το επιστηµονικό έργο του καθηγητή Λιαντίνη. Η ονοµασία της ιστοσελίδας δεν θα µπορούσε να είναι άλλη, ή θα ήταν τουλάχιστον υποκριτικό ή παραπλανητικό να ήταν οποιαδήποτε άλλη πλην της επιλεγείσης. Κατά λογική αναγκαιότητα η ονοµατοδοσία του «Ονόµατος Χώρου» ανταποκρίνεται στο περιεχόµενο της. Κακόπιστη θα ήταν η ως άνω ονοµατοδοσία σε µια σελίδα µε διαφορετικό ή άσχετο µε το όνοµα της, περιεχόµενο, όµως η συγκεκριµένη ιστοσελίδα είναι καθ ολοκληρία αφιερωµένη στον καθηγητή. Σε κανένα σηµείο της ιστοσελίδας δεν αναφέρεται κάποιος άλλος, πλην του καθηγητή, ως φορέας του ονόµατος, πολλώ δε µάλλον εγώ. Μάλιστα κατά την ακρόαση προτάθηκε στις κληρονόµους του καθηγητή να αναλάβουν οι ίδιες την ιστοσελίδα, πλην όµως αρνήθησαν. Εκ των ανωτέρω σαφώς προκύπτει ότι ουδεµία υπήρξε αµφισβήτηση ή προσβολή του δικαιώµατος του καθηγητή και των κληρονόµων του να φέρουν το όνοµα «Λιαντίνης», η δε προσβαλλοµένη που δέχθηκε τα αντίθετα εσφαλµένα εφάρµοσε τη σχετική διάταξη του Α.Κ. καθισταµένη ακυρωτέα. 3

4 2. Η ΕΕΤΤ εσφαλµένα ερµήνευσε και εφάρµοσε τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1β περ.v σε συνδυασµό µε το άρθρο 8 παρ. 1, περ. η, της υπ αριθµό 351/76 απόφασής της. Σύµφωνα µε την διάταξη του άρθρου 8 παρ. 1, περ. η : «Η ΕΕΤΤ απορρίπτει Αίτηση Εκχώρησης Ονόµατος Χώρου µε κατάληξη.gr στις εξής περιοριστικά οριζόµενες περιπτώσεις που αποτελούν απόλυτους λόγους απόρριψης: α... η. Εάν η αίτηση εκχώρησης έγινε µε προφανή κακοπιστία». Σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1β περ.v: «Ένα όνοµα χώρου µε κατάληξη.gr διαγράφεται οριστικά οσάκις συντρέχουν µία ή περισσότερες από τις εξής περιοριστικά οριζόµενες περιπτώσεις:... v. αν η αίτηση για την εκχώρηση Ονόµατος Χώρου έγινε κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης εκτός και εάν το Όνοµα Χώρου µε κατάληξη.gr έχει εκχωρηθεί µέχρι και την ». Υπό την υποθετική εκδοχή ότι η εκχώρηση ονόµατος χώρου, όταν αυτό συµπίπτει µε επώνυµο φυσικού προσώπου, γίνεται µόνο σε φυσικό πρόσωπο που είναι φορέας του επωνύµου (όπερ αρνούµαι), τότε ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να γίνεται κατά την εξέταση της αιτήσεως για χορήγηση ονόµατος χώρου. Στην περίπτωσή µου, η αίτησή µου προς την ΕΕΤΤ έγινε πριν την που µου εκχωρήθηκε η ονοµασία χώρου, οπότε η ΕΕΤΤ διαπίστωσε το οφθαλµοφανές και πασίδηλο γεγονός ότι ο αιτών (εγώ) ήταν πρόσωπο διάφορο και δεν ήταν φορέας του επωνύµου που αιτήθηκε την εκχώρηση του ονόµατος χώρου (Λιαντίνης). Εάν η αίτησή µου αυτή ήταν κακόπιστη, όπως εκ των υστέρων ισχυρίζεται η ΕΕΤΤ, τότε κατά τον έλεγχο της αιτήσεώς µου θα την απέρριπτε και δεν θα µου το εκχωρούσε. Όµως η ΕΕΤΤ µου το εκχώρησε χωρίς να 4

5 µου προβάλλει κανένα απολύτως πρόσκοµµα και χωρίς να ερευνήσει εάν συνδέοµαι µε κάποια έννοµη σχέση µε το συγκεκριµένο όνοµα. Εξ αυτών προκύπτει ότι η χορήγηση του συγκεκριµένου ονόµατος χώρου σε εµένα δεν ήταν και δεν είναι κακόπιστη. Σε κάθε περίπτωση η χρήση του ονόµατος χώρου liantinis.gr" από εµέ, δηλαδή µη δικαιούχο του επωνύµου «Λιαντίνης», άνευ αδείας των κληρονόµων του, τυγχάνει ανέλεγκτη από την ΕΕΤΤ, καθώς ο έλεγχος αυτός έγινε από αυτήν κατά το χρόνο που ζήτησα µε αίτησή µου τη εκχώρηση του συγκεκριµένου ονόµατος χώρου. Όµως, και υπό την απίθανη εκδοχή ότι η αίτησή µου για εκχώρηση του συγκεκριµένου ονόµατος ήταν κακόπιστη, διότι δεν ήµουν δικαιούχος του επωνύµου «Λιαντίνης» τότε κατ εφαρµογή των ως άνω διατάξεων της υπ αριθµό 351/76 απόφασης της Ε.Ε.Τ.Τ., αυτή όφειλε να απόσχει από έλεγχο για ενδεχόµενη αντίθεση της εκχώρησής του στην καλή πίστη καθώς το όνοµα Χώρου liantinis.gr εκχωρήθηκε προ της και συνεπώς εφ όσον η εκχώρηση «Ονόµατος Χώρου» έγινε προ της , αυτό παραµένει ισχυρό και απρόσβλητο και δεν ελέγχεται τυχόν κακοπιστία της αιτήσεως. Εκ των ανωτέρω σαφώς προκύπτει ότι η προσβαλλοµένη που δέχθηκε τα αντίθετα εσφαλµένα ερµήνευσε και εφάρµοσε τις ανωτέρω διατάξεις της απόφασής της καθισταµένη ακυρωτέα. 3. Η ΕΕΤΤ εσφαλµένα ερµήνευσε και εφάρµοσε τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1β περ. vi, της υπ αριθµό 351/76 απόφασης της. Σύµφωνα µε την διάταξη αυτή: «Ένα όνοµα χώρου µε κατάληξη.gr διαγράφεται οριστικά οσάκις συντρέχουν µία ή περισσότερες από τις εξής περιοριστικά οριζόµενες περιπτώσεις:... vi «Σε περίπτωση που ο Φορέας έχει προβεί σε χρήση 5

6 του Ονόµατος Χώρου µε κατάληξη.gr, η οποία αντιβαίνει στις αρχές της καλής πίστης ή είναι κακόπιστη και ιδιαίτερα όταν έχει επιτρέψει ή ανεχθεί τη χρήση από τρίτο του ίδιου Ονόµατος Χώρου µε κατάληξη.gr ή Ονόµατος Χώρου 3 ου ή επόµενου επιπέδου µε κατάληξη.gr το οποίο συντίθεται από το εκχωρηθέν στο Φορέα Όνοµα Χώρου µε κατάληξη.gr, κατά τρόπο ο οποίος θα συνιστούσε λόγο διαγραφής του Ονόµατος Χώρου µε κατάληξη.gr, σύµφωνα µε το παρόν άρθρο.» Από την ανάγνωση και µόνο του άρθρου αυτού καθίσταται σαφές ότι η κακοπιστία στην οποία αυτό αναφέρεται και µπορούσε η ΕΕΤΤ να ελέγξει, αφορά στη χρήση του Ονόµατος Χώρου, και όχι του περιεχοµένου της ιστοσελίδας. Η άποψη αυτή ενισχύεται: α) από τη σαφή γραµµατική ερµηνεία της διατάξεως αυτής, β) από την τελολογική ερµηνεία της διατάξεως καθώς µε τη χρήση της λέξεως «ιδίως», εκ της ιδίας της διατάξεως προκύπτει η στόχευση αυτής και γ) από τις διατάξεις του εξουσιοδοτικού νόµου της υπ αριθµ. 351/76 απόφασης της ΕΕΤΤ ήτοι του ν.2867/2000 άρθρο 3, παραγρ. 14, στοιχ. α δια των οποίων αυτή εξουσιοδοτείται να ρυθµίζει θέµατα διαδικτύου και να εκχωρεί ονόµατα χώρου (domain name) µε κατάληξη.gr και όχι να προβαίνει σε έλεγχο του περιεχοµένου τους. Σε κάθε περίπτωση εσφαλµένα ερµηνεύθηκε και εφαρµόστηκε η διάταξη αυτή, ιδίως ως προς το σκέλος της αόριστης νοµικής έννοιας της καλής (και αντίστροφα κακής) πίστης και της υπαγωγής σ αυτήν των συγκεκριµένων πραγµατικών περιστατικών αφού ουδεµία κακοπιστία όσον αφορά στη χρήση του Ονόµατος Χώρου της ιστοσελίδας ( αλλά και το περιεχόµενό της, δε συντρέχει εν προκειµένω. Όπως προανέφερα η ιστοσελίδα φέρει το όνοµα του 6

7 προσώπου στο οποίο αναφέρεται καθ ολοκληρίαν. Τα δηµόσια πρόσωπα µε συγγραφικό και επιστηµονικό έργο όπως και ο αείµνηστος καθηγητής Λιαντίνης, που ανοίγουν διαύλους επικοινωνίας µε ευρύτερο κοινό µέσω του έργου τους, αποστέλλοντας ταυτόχρονα φιλοσοφικά µηνύµατα, καθιστούν εύλογη την ανάγκη δηµιουργίας χώρων όπου το έργο τους θα παραµένει ζωντανό και θα αποτελεί αφορµή και αφετηρία διαλόγου. Η ιστοσελίδα περιέχει υλικό (πληροφορίες, αποσπάσµατα έργων του, φιλοσοφικές αναζητήσεις του κλπ.) για τον καθηγητή Λιαντίνη, τα σχόλια των επισκεπτών, τα άρθρα των µελών, τα οποία αναφέρονται σε φιλοσοφικής φύσεως ζητήµατα και αποτελεί τόπο συγκέντρωσης, συζήτησης και προβληµατισµού των επισκεπτών θαυµαστών του έργου του Καθηγητή. Προς άρση οιασδήποτε αµφιβολίας σχετικά µε την ποιότητα των προθέσεων των δηµιουργών της ιστοσελίδας και της επιλογής του συγκεκριµένου Ονόµατος Χώρου θα πρέπει να συνεκτιµηθεί ότι η ιστοσελίδα συµπεριλαµβάνεται σε έγκυρους οδηγούς του εσωτερικού και εξωτερικού, οι οποίοι προτείνουν στους χρήστες του διαδικτύου να την επισκεφτούν. Η αναγνωρισιµότητα της ιστοσελίδας, έχει προσελκύσει εταιρείες και επιχειρήσεις (βιβλιοπωλεία, εκδοτικούς οίκους) µε σκοπό την καταχώρηση διαφήµισης στην ιστοσελίδα αυτή. Οι προθέσεις µου αποδεικνύονται εκ του γεγονότος ότι ουδεµία απολύτως εµπορική εκµετάλλευση της ιστοσελίδας δεν γίνεται από µέρους µου, καίτοι θα οχλούµαι προς τούτο καθώς πεποίθησή µου είναι η ιστοσελίδα αυτή θα πρέπει να παραµείνει τόπος γνωριµίας και επαφής των θαυµαστών του Καθηγητή µε το έργο του και «συνάντησης» των θαυµαστών του, και όχι τόπος εµπορίου. Εξ αυτού και µόνο καταδεικνύονται οι προθέσεις µου και η κενότητα των εις βάρος µου κατηγοριών, αφού έστω 7

8 και στο ελάχιστο εάν αλήθευαν οι εις βάρος µου εκτοξευθείσες κατηγορίες περί δήθεν ιδιοτέλειας µου, το πλέον εύκολο ήταν να επιτρέψω τις διαφηµίσεις αυτές και να έχω και έσοδα από την ιστοσελίδα αντί να επωµίζοµαι την δαπανηρή διατήρησή της. Περαιτέρω, στην προσβαλλοµένη διατυπώνεται η παραδοχή ότι συνιστά προσβολή της προσωπικότητας του καθηγητή Λιαντίνη η ύπαρξη φωτογραφίας στο συγκεκριµένο δικτυακό τόπο, η οποία µέσω φωτοµοντάζ τον δείχνει να ατενίζει το µνήµα του. Ο συµβολισµός της φωτογραφίας αυτής είναι η άσκηση θεµιτής κριτικής στη σύζυγο του εκλιπόντος, για την µη τήρηση της επιθυµίας του καθ. Λιαντίνη να ταφεί στον τόπο εύρεσης των οστών του, ήτοι στον Ταΰγετο. Η άσκηση κριτικής και η ελευθερία του λόγου είναι συνταγµατικά κατοχυρωµένο δικαίωµα (περί του οποίου κατωτέρω) και καµία απόφαση δεν µπορεί να το καταργήσει. Εκ των ανωτέρω σαφώς προκύπτει ότι η προσβαλλοµένη που δέχθηκε τα αντίθετα, εσφαλµένα ερµήνευσε και εφάρµοσε την ανωτέρω διάταξη της απόφασής της, αλλά και εσφαλµένα εκτίµησε το περιεχόµενο της ιστοσελίδας, καθισταµένη ακυρωτέα. Β ΛΟΓΟΣ: ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ Η ως άνω απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. πάσχει από ακυρότητα λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Πράγµατι, α τ ο µ ι κ έ ς διοικητικές πράξεις οφείλουν να φέρουν στο σώµα τους το κείµενο της αιτιολογίας. Κρατεί απολύτως ότι η αναφορά της αιτιολογίας αποτελεί ουσιώδη τύπο, η παράλειψη του οποίου αποτελεί λόγο ακυρώσεως. (ΣΕ 2918 / 1980 και ΣΕ 1431 / 1988). Η απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. στερείται της απαιτούµενης εκ 8

9 του νόµου νόµιµης και εµπεριστατωµένης αιτιολογίας. Αφενός δεν υπεισέρχεται στο να αντικρούσει τους ισχυρισµούς τους οποίους προέταξα µε το από υπόµνηµά µου. Αντί αυτού, αναφέρει στην τελευταία της σκέψη [17] ότι : «Ως εκ των ανωτέρω παρέλκει η περαιτέρω εξέταση των λοιπών ισχυρισµών των µερών». Η Ε.Ε.Τ.Τ. είχε την υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόρριψη των ισχυρισµών και ενστάσεων µου. Εξ άλλου οι ενστάσεις που προέβαλα και δια υποµνήµατος, είχαν ρόλο καταλυτικό της αίτησης της οικογένειας Λιαντίνη, µε συνέπεια την απόρριψη αυτής [της αίτησης] ακόµα και στην περίπτωση κατά τη οποία δεχόταν τους ισχυρισµούς της οικογένειας. Ειδικότερα, δεν αιτιολόγησε η Ε.Ε.Τ.Τ. τον ισχυρισµό µας, περί νόµω αβασίµου της υπό κρίση αίτησης. Πράγµατι, η οικογένεια του καθ.λιαντίνη, επικαλέστηκαν τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1β περ.vi, της υπ αριθµό 351/76 απόφασης Ε.Ε.Τ.Τ. Από τη σαφή διατύπωση της διατάξεως προκύπτει ότι αυτή αναφέρεται στην κακόπιστη χρήση του «Ονόµατος Χώρου» αυτού καθαυτού και όχι σε τυχόν κακοπιστία του περιεχοµένου του (όπερ αρνούµεθα κατηγορηµατικά ότι συµβαίνει εν προκειµένω). Η άποψη µας αυτή αποδεικνύεται κατ αρχήν από τη γραµµατική ερµηνεία της διατάξεως αυτής καθώς σ αυτή γίνεται λόγος µόνο για χρήση του «Ονόµατος Χώρου» και όχι του περιεχοµένου της ιστοσελίδας η οποία φέρει το συγκεκριµένο «Όνοµα Χώρου». Επιρρωνύεται δε η αποψή µας και από την τελολογική ερµηνεία της διατάξεως αυτής αφού ο σκοπός της θέσπισής της αποκαλύπτεται από την χρήση του χρήση του επιρρήµατος «ιδιαίτερα» το οποίο υποδηλώνει την περίπτωση στην οποία κυρίως αποβλέπει η θέσπισή της. Όπως λοιπόν αυτολεξεί αναγράφεται σ αυτή τη διάταξη ως κακόπιστη χρήση 9

10 θεωρείται: «ιδιαίτερα όταν έχει επιτρέψει ή ανεχθεί τη χρήση από τρίτο του ιδίου Ονόµατος Χώρου µε κατάληξη.gr ή Ονόµατος Χώρου 3 ου ή εποµένου σταδίου...» Σε κανένα σηµείο αυτής της διατάξεως δεν γίνεται λόγος για το περιεχόµενο ιστοσελίδας, το οποίο σαφώς συνάγεται ότι δεν εµπίπτει στο πεδίο ρύθµισης της διατάξεως αυτής, όπερ αποδεικνύει ότι ούτε η διάταξη αυτή δύναται να αποτελέσει βάση για την διαγραφή του Ονόµατος Χώρου liantinis.gr. Τον ως άνω ισχυρισµό, ενώ έπρεπε να τον εξετάσει πρώτο, και πάντως πριν υπεισέλθει ως µη όφειλε, σε ζητήµατα ουσίας, καθώς αφορά ζήτηµα νοµικής βασιµότητας, η οποία εξετάζεται πριν από ζητήµατα ουσιαστικής βασιµότητας. Περαιτέρω ως προς την επίκληση του συνταγµατικού δικαιώµατος, της συµµετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας (5 Α Σ) αφιερώνει ελάχιστες λέξεις και η αιτιολογία για την απόρριψη είναι ελλιπέστατη καθώς δεν προχώρησε σε καµία απολύτως ανάλυση της συνταγµατικής επιταγής και υπαγωγή των πραγµατικών περιστατικών σ αυτή. Όσον αφορά την ένσταση καταχρηστικότητας την οποία προβάλαµε µε το υπόµνηµα ενώπιον της Ε.Ε.Τ.Τ, η καθ ής δεν περιέχει ούτε µια πρόταση για την απόρριψη της, παρά το γεγονός ότι η µη κατάχρηση δικαιώµατος αποτελεί επιταγή του Συνταγµατικού νοµοθέτη και υπερισχύει κάθε αντιθέτου διατάξεως νόµου. Η αιτιολογία στο σηµείο αυτό είναι όχι απλά ελλιπής αλλά ανύπαρκτη. Εξ άλλου να σηµειωθεί ως εκ περισσού, ότι η ενδεχόµενη παραδοχή της ουσιαστικής βάσης της αίτησης της οικογένειας Λιαντίνη δεν αποκλείει την απόρριψη της αίτησης, λόγω παραδοχής της καταχρηστικότητας της άσκησης των εν λόγω δικαιωµάτων. 10

11 Γ ΛΟΓΟΣ: ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Επικουρικά προς τα όσα ανέφερα στον Α3 λόγο ακύρωσης και στα οποία αναφέροµαι προς αποφυγή περιττών επαναλήψεων, η προσβαλλοµένη εξεδόθη καθ υπέρβαση εξουσίας της Ε.Ε.Τ.Τ. Πράγµατι, υπέρβαση εξουσίας υφίσταται όταν η διοικητική πράξη είναι µεν σε αρµονία µε τους κανόνες που προβλέπουν την έκδοσή της, αλλά το διοικητικό όργανο επιδίωξε σκοπό, ο οποίος έχει µεν σχέση µε την εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος, είναι όµως άλλος από εκείνον τον οποίον καθορίζουν οι διατάξεις που επιτρέπουν την έκδοση της πράξης (ΣΕ 1722/1983). Εν προκειµένω η ΕΕΤΤ εξετάζοντας τη χρήση του περιεχοµένου της ιστοσελίδας, µη περιορισθείσα αυστηρά και µόνο στον έλεγχο του Ονόµατος Χώρου αυτής, ως όφειλε, υπερέβη την εξουσία της και κατέστησε και για αυτόν το λόγο την απόφασή της ακυρωτέα. ΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΟΥΣΙΩ ΟΥΣ ΤΥΠΟΥ Λόγο ακύρωσης συνιστά και η παράβαση ουσιώδους τύπου. Ειδικότερα, ουσιώδη τύπο αποτελεί: η τήρηση των κανόνων για τη νόµιµη σύνθεση και λειτουργία των συλλογικών οργάνων που έχουν αποφασιστική αρµοδιότητα (ΣΕ 359/1964). Εν προκειµένω από το κείµενο της προσβαλλοµένης προκύπτει ότι η ΕΕΤΤ παραβίασε κατ εξακολούθηση την υποχρέωσή της να τηρεί τους νόµιµους τύπους για την σύνθεση και λειτουργία των οργάνων της. Συγκεριµένα: Ι. Από το συνδυασµό των άρθρων 3, 5 παρ. 9 και 7 της υπ αριθ. 249/ απόφασης ΕΕΤΤ «Κανονισµός Ακροάσεων για θέµατα Τηλ/νιών» (ΦΕΚ 642/Β/2002), συνάγεται ότι 11

12 µετά το πέρας της ακροάσεως το όργανο που τη διεξήγαγε πρέπει να συνέλθει σε µυστική συνεδρίαση και ανταλλαγή απόψεων και να συνταχθεί πόρισµα, κάτι τέτοιο όµως δεν προκύπτει από το κείµενο της αποφάσεως ότι έγινε στην προκειµένη περίπτωση, µε αποτέλεσµα να καθίσταται ακυρωτέα εξ αυτού µόνου του λόγου η προσβαλλοµένη απόφαση. ΙΙ. Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω άρθρα σε συνδυασµό µε το άρθρο 15 του Ν. 2690/1999 «Κώδικας ιοικητικής ιαδικασίας» συνάγεται ότι σε περίπτωση που το όργανο ακροάσεως δεν είναι η ολοµέλεια της ΕΕΤΤ αλλά η ορισθείσα Επιτροπή Ακροάσεων, τότε η τελευταία θα πρέπει να συντάξει πόρισµα που θα προωθηθεί στην Ολοµέλεια, η οποία οφείλει να διενεργήσει έλεγχο νοµιµότητας αλλά και πληρότητας εξέτασης της υπόθεσης και εάν διαπιστώσει νοµικές πληµµέλειες ή ελλείψεις στην έρευνα της υπόθεσης αναπέµπει την υπόθεση στο όργανο της ακρόασης, άλλως οριστικοποιείται και εκδίδεται οριστική απόφαση από την Ολοµέλεια. Κατά πάγια νοµολογία ο πλέον ουσιώδης τύπος στις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων είναι η παράθεση του ονόµατος του οργάνου, των ονοµάτων των µελών που απαρτίζουν το συλλογικό αυτό όργανο και έλαβαν την συγκεκριµένη απόφαση, αλλά και του Γραµµατέα ο οποίος τη συνέταξε. Από το κείµενο της απόφασης προκύπτει ότι η Επιτροπή Ακροάσεων απαρτίσθηκε από τους κ.κ. Ν. Κουλούρη, Π. Κώττη και Ι. Παλαιολόγου, όµως από κανένα σηµείο της δεν προκύπτει από ποια µέλη απαρτίσθηκε η Ολοµέλεια, ούτε εάν αυτά διενήργησαν το έλεγχο που επιβάλλεται από τα ανωτέρω άρθρα να πραγµατοποιηθεί, ούτε ποιος είναι ο Γραµµατέας, στο δε κείµενό της αναφέρεται ότι το όργανο που την εκδίδει είναι αορίστως η ΕΕΤΤ. Αποτέλεσµα αυτών των παραβάσεων είναι ότι η 12

13 προσβαλλοµένη απόφαση, καθίσταται ακυρωτέα. ΙΙΙ. Επίσης στην προσβαλλοµένη αναγράφεται ότι η Επιτροπή Ακροάσεων αποτελείτο από τους κ.κ. Ν. Κουλούρη ως Πρόεδρο, Π. Κώττη και Ι. Παλαιολόγο ως µέλη και Ι. Σίµο ως γραµµατέα. Όµως στο πρακτικό της Επιτροπής Ακροάσεων το οποίο µου δόθηκε µετά την ακρόαση και περιείχε την πλήρη αποµαγνητοφώνηση των όσων ειπώθηκαν στην ακρόαση, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ακροάσεων κ. Ν. Κουλούρης, παρουσιάζοντας τους παρισταµένους, παρουσίασε τον Ι. Σίµο ως «δικηγόρο της ΕΕΤΤ» και όχι ως Γραµµατέα, µε αποτέλεσµα να προκαλείται πλήρη σύγχυση για την ιδιότητα µε την οποία συµµετείχε στην συνεδρίαση ο κ. Ι. Σίµος, αφού υπό άλλη ιδιότητα αναφέρεται αυτός στην απόφαση και υπό άλλη στο πρακτικό, καθώς και πρόκληση βλάβης εις εµέ αφού δεν δύναµαι να ελέγξω εάν νοµίµως συγκροτήθηκε η εν λόγω Επιτροπή. Επικουρικά και υπό την εκδοχή ότι συµµετείχε ως δικηγόρος, σύµφωνα µε το άρθρο 5 παρ. 2 της υπ αριθ. 249/ απόφασης ΕΕΤΤ «Κανονισµός Ακροάσεων για θέµατα Τηλ/νιών» (ΦΕΚ 642/Β/2002), θα έπρεπε να γίνει µνεία της κλήτευσής του να παρασταθεί καθώς και του λόγου για τον οποίο η παρουσία του κρίνεται αναγκαία, αφού µόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις δύναται να συµµετάσχει της ακροάσεως µέλος του προσωπικού της ΕΕΤΤ. Ο κος Ι. Σίµος ήταν γραµµατέας της Επιτροπής Ακροάσεων και όχι της Ολοµέλειας της ΕΕΤΤ η οποία µετά την προώθηση σ αυτή του πορίσµατος της Επιτροπής Ακροάσεων είχε αρµοδιότητα να συντάξει την απόφαση. Όµως ουδεµία µνεία γίνεται στην προσβαλλοµένη περί του ποιος ήταν ο Γραµµατέας της Ολοµέλειας της ΕΕΤΤ που την συνέταξε και θα έπρεπε το όνοµά του να αναφέρεται σ αυτήν. Σηµειωτέον ότι ο κος Ι. Σίµος λίγους µήνες µετά την 13

14 ως άνω ηµεροµηνία ακροάσεως και αρκετούς πριν την έκδοση της απόφασης απεχώρησε από την ΕΕΤΤ, µε αποτέλεσµα να παραµένει οµιχλώδες το ζήτηµα του ποιος γραµµατέας τελικώς κατέγραψε σε κείµενο τις αποφάσεις των όποιων οργάνων της ΕΕΤΤ. Η προσβαλλοµένη ως πάσχουσα εκ των ανωτέρω σοβαρών πληµµελειών θα πρέπει να ακυρωθεί. Ε ΛΟΓΟΣ: ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙΣΑ ΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 351/76 Ε.Ε.Τ.Τ Το δικαίωµα το οποίο αποκτάται µε την εκχώρηση ηλεκτρονικής διεύθυνσης µε κατάληξη.gr αποτελεί έκφραση του δικαιώµατος της συµµετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας το οποίο µετά την αναθεώρηση του Συντάγµατος το 2001, προστατεύεται αυτοτελώς και έχει αναχθεί σε δικαίωµα συνταγµατικής τάξεως. (Αλεξανδρίδου, ίκαιο Ηλεκτρονικού Εµπορίου, ελληνικό και κοινοτικό, σελ 164). Οπως προκύπτει από το περιεχόµενο του άρθρου αυτού, σκοπός του συνταγµατικού νοµοθέτη είναι η κατοχύρωση του αυτονοήτου δικαιώµατος κάθε πολίτη δηµοκρατικής κοινωνίας, ήτοι της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, έκφανση της οποίας αποτελεί η ελευθερία του «σκέπτεσθαι» και του «δηµοσία εκφράζεσθαι» µέσω των νέων δυνατοτήτων που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία. Πρωτίστως όµως ήθελε να κατοχυρώσει την πρόσβαση και χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, αφού η διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγµατος κατοχυρώνει επαρκώς την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Σύµφωνα µε το άρθρο αυτό: «ΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ 1. Καθένας έχει δικαίωµα στην πληροφόρηση, όπως νόµος ορίζει. Περιορισµοί στο δικαίωµα αυτό είναι δυνατόν να 14

15 επιβληθούν µε νόµο µόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέµησης του εγκλήµατος ή προστασίας δικαιωµάτων και συµφερόντων τρίτων. 2. Καθένας έχει δικαίωµα συµµετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουµένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.» Από τη σαφή διατύπωση του συνταγµατικού νοµοθέτη προκύπτει κατά τρόπο αναµφισβήτητο ότι το µεν δικαίωµα συµµετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας προστατεύεται κατά τρόπο απόλυτο χωρίς καµία εξαίρεση, το δε δικαίωµα στην πληροφόρηση επίσης προστατεύεται µε την εξαίρεση ότι περιορισµοί στο δικαίωµα του 5 Α Σ επιτρέπονται: «1) µόνο µε νόµο και 2) εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται.. ή προστασίας δικαιωµάτων και συµφερόντων τρίτων». Όπως προανέφερα η ΕΕΤΤ µε την υπ αριθµ. 351/76 απόφασή της «ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΧΩΡΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΛΗΞΗ.gr» (αριθ. Φ.Ε.Κ. τ.β, 717/ ) η οποία εκδόθηκε κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του ν.2867/2000 άρθρο 3, παραγρ. 14, στοιχ. α και κη, και αποτελεί κανονιστική πράξη της ιοικήσεως, ρυθµίζει κάθε λεπτοµέρεια σε σχέση µε την διαχείριση και εκχώρηση ονοµάτων χώρου (domain name) µε κατάληξη.gr. Επικουρικά προς όσα υποστήριξα ανωτέρω στον Α3 λόγο, και υπό την εκδοχή ότι το ικαστήριό Σας θεωρήσει ότι η διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1β περ. vi της υπ αριθ. 351/76 απόφασης της ΕΕΤΤ της παρέχει το δικαίωµα να προβαίνει στον έλεγχο της καλοπιστίας του περιεχοµένου της ιστοσελίδας, τότε η διάταξη αυτή είναι παράνοµη διότι εκφεύγει της εξουσιοδοτήσεως του νοµοθέτη για έκδοση 15

16 κανονιστικών πράξεων ρυθµίσεως θεµάτων εχόντων σχέση µε τη διαχείριση και εκχώρηση των ονοµάτων χώρου, καθώς δια της διατάξεως αυτής (άρθρου 9 παρ. 1β περ. vi), επιχειρείται έλεγχος του περιεχοµένου της ιστοσελίδας, ενέργεια για την οποία δεν εξουσιοδοτήθηκε από το νοµοθέτη. Πέραν της παρανοµίας της η διάταξη αυτή είναι και αντισυνταγµατική διότι προσβάλλει και περιορίζει τα προρρηθέντα συνταγµατικά δικαιώµατα και αναιρεί την συνταγµατική προστασία την οποία αυτά εξασφάλισαν χάρις την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγµατος. Σηµειωτέον ότι η ως άνω απόφαση της ΕΕΤΤ σαφώς και δεν είναι νόµος του κράτους, µε αποτέλεσµα να είναι αντισυνταγµατική η θέσπιση, δι αυτής, περιορισµών του ως άνω συνταγµατικού δικαιώµατος της πληροφόρησης, το οποίο ενασκείται από τους επισκέπτες της συγκεκριµένης ιστοσελίδας. Εντελώς επικουρικά και ανεξαρτήτως της αντισυνταγµατικότητας της σχετικής απόφασης της ΕΕΤΤ, η τελευταία µε την προσβαλλοµένη απόφασή της παραβίασε τη διάταξη του άρθρου 5 Α του Συντάγµατος καθώς θίγει τον πυρήνα του συνταγµατικού µου δικαιώµατος που κατοχυρώνεται στο άρθρο 5Α του Συντάγµατος, αφού µε αυτή καταργείται ο χώρος που δηµιουργήθηκε για την παραγωγή και ανταλλαγή ιδεών και επιβάλλεται η «φίµωση» όλων όσων αρθρώνουν λόγο πάνω στη ζωή και έργο του πλέον συζητουµένου συγχρόνου έλληνος στοχαστού, ο οποίος αποτελεί δηµόσιο πρόσωπο. Η διαγραφή του ονόµατος χώρου επειδή κατά την προσβαλλοµένη φιλοξενεί αντίθετες απόψεις προς την βούληση των κληρονόµων του αειµνήστου Λιαντίνη είναι παντελώς αντίθετη τόσο στο γράµµα όσο και στο πνεύµα του συνταγµατικού νοµοθέτη αφού αντί της προόδου την οποία 16

17 ευαγγελίζεται ο τελευταίος, επιδιώκεται επιβολή προληπτικής λογοκρισίας. Ο νοµικός µας πολιτισµός παρέχει ικανά και πολυάριθµα µέσα για να επιδιώξουν οι αιτούσες κληρονόµοι την απάλειψη τυχόν, κατά την κρίση τους, δυσφηµιστικών φράσεων και την απαγόρευση της επαναλήψεώς τους στο µέλλον καθώς και τον κολασµό των αυτουργών, υλικών και ηθικών, τέτοιων πράξεων. Όµως η διαγραφή της ιστοσελίδας απέχει παρασάγγες από το επιδιωκόµενο αποτέλεσµα και καταδεικνύει την καταχρηστικότητα της προβαλλοµένης απόφασης της ΕΕΤΤ. Οπως σαφώς προκύπτει από τα προδιαληφθέντα η προσβαλλοµένη απόφαση τυγχάνει ακυρωτέα λόγω της ευθείας αντίθεσής της προς την ως άνω συνταγµατική διάταξη (5 Α ) αλλά και την διάταξη του άρθρου 25 του Σ. Επειδή για τoύς αvωτέρω λόγoυς πρέπει vα ακυρωθεί η προσβαλλοµένη απόφαση της ΕΕΤΤ. Επειδή κατεβλήθησαv τα τέλη και τo Παράβoλo για τηv συζήτηση της παρoύσης. Για τους λόγους επιφυλασσόµενος παντός νοµίµου δικαιώµατός µου ΖΗΤΩ Να γίvει δεκτή η παρoύσα προσφυγή. Να ακυρωθεί η υπ αριθµ. 419/029/ απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδροµείων και Να καταδικασθεί η καθ'ής στην δικαστική µου δαπάvη και τηv αµoιβή τoυ πληρεξoυσίoυ µoυ ικηγόρoυ. Αθήvα, 16 Απριλίου 2007 Ο προσφεύγων Ο πληρεξούσιος ικηγόρος ΗΜ.ΑΛΙΚΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΠΕΛΛΑΚΗΣ 17