ΕΝΩΣΙΣ. T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Transcript

1 Γαμώ την ράτσα τους! Στους δρόμους, αδέλφια, για ένα νέο ΟΧΙ του 40! ΕΝΩΣΙΣ T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν Γιατί, το ΟΧΙ του 2004 ήταν λλίο, ρε Λιοντή; Ζήτω η 24η Απριλίου! 2 7 Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Υ n T E Y X O Σ 4 n Ε Τ Ο Σ 7 ο n B Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ n Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΕΣ! ΚΑΛΗN ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

2 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 27 Απριλίου 2013 Iδιο κτη σία ΩΣIH ΠI ΣΩ ΛTΔ T.K NO MOΣ ΛEY KΩ ΣIAΣ - EΛ ΛAΣ TH ΛE O MOIO TY ΠON: yialousa@cytanet.com.cy Διε υ θυ ντής Bάσος Φτωχόπουλλος Β Διευθυντής Αλέκος Μιχαηλίδης Aρ χι συ ντά κτης Eλενίτσα Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Γεωργίου Ομαδάρχης Έκδοσης Στελ. Τρύφωνος Διορθώσεις Ιόλη Μιχαηλίδου, Πόπη Ελλαδίτη Νεολαία Παρέλλης Μασκόττα Ο Φορέας Συ νερ γά τες Ντίνος Μιτσίδης (ζυμαρικά και ποτά), Μελής Πίττας (χαλλούμια, φέττες και αναράδες), Πρόδρομος Προδρόμου (πληροφορίες για κακές συνήθειες Νίκου Αναστασιάδη), Γιώργος Λιλλήκας (αντιδιζωνική αρθρογραφία), Ζαχαρίας Κουλίας (πληροφορίες για ερωτικά τερτίπια Μάριου Κάρογιαν), Γιώργος Κολοκασίδης (οικονομική βοήθεια στην υπόσκαψη του ακελικού ΔΗΚΟ), Ελίτα Μιχαηλίδου (υλικό για να γράφουμε), Dave Mills (πληροφορίες για τη δυσκοιλιότητα του Βρετανού ύπατου αρμοστή). Yπεύθυνες κομμωτηρίου Έρση Χριστόφια, Ερατώ Μαρκουλλή, Πραξούλλα Αντωνιάδου Lifestyling Έρση Xριστόφια, Eρατώ Μαρκουλλή Oικονομικοί Σύμ βου λοι Έχουν χρεωκοπήσει Nομικοί Σύμ βου λοι Γιώργος Χριστοδούλου (δύσκολες υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου (φίλος εκλεκτός), Kωστάκης Aιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X Σάββας (τις Kυριακές), Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναι μεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουμε το Λόττο). ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη χρησιμοποιείτε δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. Δικαστές στην πούγκαν μας Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε τα ονόματά τους για να μην τους κάψουμε. Χορηγοί CIA, Χαραυγή, Μακδόναλτς, Νoble Energy, Αντρέας Πάντζης, ΘΟΚ BOC και άλλοι δώδεκα ύποπτοι οργανισμοί. Xρηματοδότες Κατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μας η Βαλλού που τα Λεύκαρα. Eπίσημος Λογοκριτής Μακάριος Δρουσιώτης Επίσημος Πόντιος Γιώργος Αμπατσίδης Πόντιος παρά του Πόντιου Μ.Σ. GO BACK DOG PUBLICATIONS: ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Το επόμενο τεύχος θα κυκλοφορήσει στις 25 Μαΐου, μέρα Σάββατο όπως πάντα. Παρακαλούνται οι συνεργάτες μας να στείλουν τα κείμενά τους έως τις 18 του μήνα. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Μια καλή ευκαιρία για να αποκτήσετε τη δεύτερη ποιητική συλλογή του μεγάλου μας ποιητή Ανδρέα Παστελλά, που χάσαμε πρόσφατα. Το βιβλίο Μεταθανατίως Αποσχηματισθείς μαζί με την εφημερίδα θα πωλείται με μόνο 7 ευρώ σε επιλεγμένα περίπτερα. ΤΟ ΕΝΘΕΤΟ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ Με το επόμενο τεύχος μας θα μπορείτε να προμηθευτείτε το πρόσφατα εκδοθέν ψηφιακό δισκάκι, με τον Μιχάλη Πασιαρδή να απαγγέλλει τετράστιχα και ποιήματά του. Μη χάσετε αυτό το δισκάκι! Αυτή είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά, και όχι οι αηδίες που προβάλλουν τα ΜΜΕ. Εφημερίδα και δισκάκι θα πωλούνται με μόνο 10 ευρώ. Ζητήστε το εγκαίρως στα επιλεγμένα περίπτερα, μιας και θα διατεθούν μικρές ποσότητες. ΛΕΥΚΩΣΙΑ L&A MERX LTD NO 1 AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β ΗILTON HOTEL B/SHOP AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98 ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ MORE BLUE TRADING LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119 CHRIS - NIC ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΙΓΕΩΣ 28Β ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤΔ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15 MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32 ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΩ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44 ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤΔ - ΑLFA MEGA NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ 3 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΙΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39, ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΕΡΙΟΥ 68 ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89, ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ DELTANIMAR TRADING LTD ΛΗΔΡΑΣ 205Α ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥΔΡΟΜΟΣ ΛΗΔΡΑΣ 58 RNIK ENTERPRISES LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61 RUNAWAY TRAD. LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE MALL ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1 GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27 ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ C.L.E. ENTERPRISES LTD KEΡΥΝΕΙΑΣ 134 ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26, ΠΑΛ/ΣΣΑ CHRIS 1 STOP N301 ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101 ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤΔ AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α ΠΕΡ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104 Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57 BARCINO LTD ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 131 Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34 GALLOPCA C/STOREA ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24Δ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 35 Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 51 ΑΓΟΡΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ «ΓΙΑΛΟΥΣΑ» Την Κυριακή 28 Απριλίου, μετά από την εκκλησία και έως τις 3:00 το απόγευμα, έχουμε την καθιερωμένη αγορά βιβλίου στο βιβλιοπωλείον «Γιαλούσα» και καλούμε όλους τους φίλους και συνεργάτες μας να έρθουν, όχι μόνο για τα μεζεδάκια μας, αλλά κυρίως για να πούμε τον πόνο μας και να μοιρ α σ τ ο ύ μ ε τις μικροχαρές μας. Η κρίση θέλει πνευματικότητα, θέλει αγάπη και αισιοδοξία. ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ!!! Μη μένετε αδρανείς! Όπου μπορείτε και όπου σας παίρνει, λάβετε μέρος σε συλλογικότητες αντίστασης και αλληλεγγύης. Μην αφήνετε κανέναν να καλλιεργεί την ηττοπάθεια και τον ωχαδερφισμό. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι καιροί είναι δύσκολοι, όμως δεν θα γίνουν καλύτεροι αν όλοι πέσουμε στην κατάθλιψη, ούτε θα βελτιώσουμε την κατάσταση αν δεν παλέψουμε για μια ΑΛΛΗ κοινωνία, ένα ΑΛΛΟ μοντέλο οικονομικής και όχι μόνο διαχείρισης των προβλημάτων μας. Οργανωθείτε και οργανώστε τη γειτονιά σας, την ενορία σας και οποιονδήποτε άλλο φορέα παλεύει για ένα καινούργιο χαμόγελο σ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13 FANTASTI PAVILLION LTD ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44 Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70 ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45, ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑ L&A MERX LTD NO 2 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40 Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤΔ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΡΗ 9 FAST SPACE LTD ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47 Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83 KUOPIO HOLDINGS LTD ΤΣΕΡΙΟΥ 170 CHRIS CASH & CARRY TΣΕΡΙΟΥ 110 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑ MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤΔ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 3 ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΤΔ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 36, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ BOROKI ENTERPRISES LTD ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙΔΗ 26 ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ SO EASY KIOSKS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58, ΛΕΙΒΑΔΙΑ DOXA INVESTMENTS LTD ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35 SO EASY KIOSKS LTD ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3, ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 41 Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218 MULTIBREAM LTD ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΩΣ 65Α CHRISTODOULOU BROS LTD ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86 KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α 159 ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΑΦΟΣ Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14 ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15 STOKKOS BROS LTD EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64 Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104 AMMOXΩΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4 Α&Μ DOMINO SHOP LTD 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100 ΚΑΒΑΦΗΣ στη σειρά «Κείμενα Κειμήλια» Κυκλοφόρησε στη σειρά «Κείμενα Κειμήλια» το βιβλίο του Κ. Π. Καβάφη, Το Κυπριακό Ζήτημα και Τα Ελγίνεια Μάρμαρα (με εισαγωγή του Ανδρέα Χατζηθωμά) και διανέμεται δωρεάν στους νέους (και όχι μόνον). Περάστε να το παραλάβετε από το Βιβλιοπωλείον «Γιαλούσα», για να δείτε ότι ο Καβάφης δεν ήταν μόνο ένας πολύ μεγάλος ποιητής, αλλά και ένας γνήσιος πατριώτης, ο οποίος επέμενε στα εθνικά ζητήματα της εποχής του (και της εποχής μας, κατά έναν τρόπο, δυστυχώς). ΚΑΛΗN ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Φέτος ας κατακλύσουμε όλοι τις εκκλησιές μας, όχι με ηλίθιες ροζ λαμπάδες, αλλά με την πεποίθηση πως οι προσευχές μας θα εισακουστούν. Ας προσευχηθούμε για τα αυτονόητα, αυτά για τα οποία ο Χριστός πήγε στον Σταυρό. Η Λαμπρή των Ελλήνων ας δώσει τη λάμψη στα πρόσωπά μας, ας μας φωτίσει ο Θεός να βρούμε αυτά τα λίγα που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους και ας μη φάμε σοκολατένια αυγά. Ας επιστρέψουμε στον σεμνό παλιό μας ελληνικό εαυτό. Αυτό χρειαζόμαστε τώρα πάνω απ όλα. ΣΚΑΤΑΣ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Το βραβείο απονέμεται στον Γαλλο-γερμανό ευρωβουλευτή Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος αναρωτήθηκε γιατί η Ε.Ε. δεν πιέζει για την επανένωση της Κύπρου, ούτως ώστε να προσελκυστούν στο νησί Τούρκοι επενδυτές. Δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα! ΕΜΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Το βραβείο απονέμεται στον Θάνο Μικρούτσικο, τον έμμισθο του Δημήτρη Χριστόφια και του ΑΚΕΛ. Σε πρόσφατη παρουσία του σε βιντεάκι, μας είπε πως η Τρόικα, το Μνημόνιο και όλη η επίθεση εναντίον της Κύπρου έγινε για να πληγεί η αριστερή κυβέρνηση Χριστόφια. Έλεος! BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσημος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει! ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com

3 27 Απριλίου 2013 Λαλούσιν πως η κόρη του Αναστασιάδη, που εδιασκέδαζεν στον Ρέμο τη μέρα του Γιούρογκρουπ, ήπιεν μόνο πορτοκαλάδα τζι έφαεν 2-3 φουστούτσια. Ένεν; 3 ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ; H δική μας ανάκαμψη... Η όλη φιλολογία και παραφιλολογία γύρω από την οικονομία και την κρίση άρχισε να βρομάει πτωμαΐλα. Εκατοντάδες ειδικοί οικονομολόγοι, τραπεζικοί, καθηγητάδες και specialists όλων των ειδών, όλοι τους δεινοί προφήτες, καθημερινώς μας φλομώνουν με τις αναλύσεις τους, σε σημείο που όλοι πια έχουμε με τη σειρά μας γίνει σαΐνια του οικονομικού συστήματος και των βαρύγδουπων αναλύσεων. Όλοι πια γνωρίζουμε τους νέους όρους και τους χρησιμοποιούμε σαν να τους γνωρίζαμε και χθες, σαν να τους έχουμε εμπεδώσει εδώ και χρόνια. Τόσες και τόσες είναι οι αναλύσεις με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε καθημερνώς, που κανένας λογικός άνθρωπος, έστω και αν έχει ψηλή νοημοσύνη, δεν μπορεί να βγάλει κανένα λογικό συμπέρασμα. Η σύγχυση φέρνει περισσότερη σύγχυση και η αδυναμία ολωνών να αρθρώσουν έναν άλλο λόγο οδηγεί σταδιακώς τον κόσμο στην κατάθλιψη ή, ακόμη χειρότερα, στην απαξίωση και στον ζαμανφουτισμό. Ζούμε σαν να μην έχουμε κατανοήσει σε τι βαθύ βόθρο πέσαμε. Ζούμε ο καθένας την τραγωδία του ατομικά, χωρίς να υπάρχει από πουθενά μια εναλλακτική πρόταση, ένα άλλο μοντέλο αντιμετώπισης της κρίσης. Όλοι φυσικά κατανοούμε πως κάπου κοντά καραδοκεί και ο κίνδυνος να χάσουμε και το φυσικό αέριο, κάποιοι ορθώς έχουν κατανοήσει ότι δίπλα μας βρίσκεται και ο μεγαλύτερος κίνδυνος: η επιστροφή ενός σχεδίου που θα μας απαλλάξει, στην καλύτερη περίπτωση, από την Κυπριακή Δημοκρατία και, στη χειρότερη, θα μας καταστήσει μία από τις μειονότητες του νησιού, που αύριο οπωσδήποτε θα έχει άλλο όνομα. Όλα αυτά, για να μπορούμε να πληρώνουμε το χρέος μας, είτε σε ευρώ, είτε σε λίρες, είτε σε τούρκικες λίρες. Θα ήταν καλά να θυμηθούμε ότι, όταν οι Τούρκοι μάς πούλησαν στους Εγγλέζους, το συμφωνηθέν ποσό οι Εγγλέζοι το έπαιρναν από εμάς μέσω ειδικού φόρου κι έτσι πλήρωναν τους Οθωμανούς. Αγόρασαν εκείνοι, πληρώναμε εμείς. Η σωτηρία από το χρέος ΔΕΝ μπορεί να είναι ούτε ευρωπαϊκή, ούτε αμερικανική, ούτε ισραηλιτική, ούτε του φυσικού αερίου. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι πώς να εφαρμόσουμε τις οδηγίες της Τρόικας ή του ΑΚΕΛ ή της κυβέρνησης. Κυβέρνηση, ΑΚΕΛ και Τρόικα είναι περίπου το ίδιο νόμισμα. Είναι οι δυνάμεις της κατοχής, είναι οι δυνάμεις της υποτέλειάς μας και της συρρίκνωσης της εθνικής μας κυριαρχίας. Το ζητούμενο σήμερα είναι μια λύση ΕΛΛΗΝΙΚΗ, μια λύση που εμείς θα ορίσουμε για το καλό της ΔΙΚΗΣ μας πατρίδας και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της Τουρκίας ή του Ισραήλ ή των δικών μας κομμάτων σε Κύπρο και Ελλάδα. Το ζητούμενο σήμερα είναι η συνένωση των ελληνικών δυνάμεων σε Κύπρο και Ελλάδα, προκειμένου με δικούς μας όρους να βγούμε από την κρίση και να προκόψουμε όπως εμείς θέλουμε και όχι με τα μέτρα τα δικά τους. Τι νόημα έχει η περιβόητη ανάκαμψη, αν αύριο πάλι σκλάβοι θα είμαστε, κάποιων άλλων τραπεζιτών, κάποιων άλλων πολιτικών; Τι νόημα έχει αν ξαναγίνουμε ευρωκαταναλωτές και κυκλοφορούμε πάλι αύριο με είκοσι πιστωτικές κάρτες, αν τα παιδιά μας θα πάθουν τα ίδια και πιθανόν χειρότερα ή αν τα εγγόνια μας θα είναι οι τελευταίοι Έλληνες που θα αποχωρούν από τα λιμάνια της Λίμασολ και του Ετσεβίτκιοϊ; Οι σημερινές προτάσεις για άρση της κρίσης μάς οδηγούν σε πιο βαθιά κρίση. Μόνο αν αλλάξουμε μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και εθνικού βίου μπορούμε να έχουμε ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Το μοντέλο αυτό πρέπει να είναι στα μέτρα μας κι εμείς να το ορίζουμε, πρέπει να αναγνωρίζει τις ιδιομορφίες του έθνους μας και να στηρίζεται στις δυνάμεις εκείνων των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν στις ιδιαίτερες ελληνικές τους πατρίδες ως Έλληνες και ως ελεύθεροι πολίτες. Τι σημαίνει αυτό; Μα είναι απλό. Θέλει ΘΥΣΙΕΣ αντάξιες των ηρώων μας, θέλει αρετήν και τόλμην, θέλει να σπρώχνουν και οι νεκροί, θέλει να δίνουν και το αίμα τους οι ζωντανοί, θέλει ΛΟΓΟΝ ελληνικό και πράξεις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ. Το άμεσο μέλημά μας, κι εδώ και στην Ελλάδα, είναι να μην αφήσουμε τις σημερινές ηγεσίες να βαθύνουν την κρίση και να μας δεσμεύσουν ακόμη περισσότερο. Ταυτοχρόνως, πρέπει να πιέζουμε για να απαλλαγούμε από τις κυβερνήσεις μας και να πιέζουμε τις άλλες δυνάμεις που, εν δυνάμει, μπορούν να κυβερνήσουν τις χώρες μας να υιοθετήσουν, κάτω από τη λαϊκή πίεση, θέσεις ριζοσπαστικές και ελληνικές, όπως είναι αρχικώς η ενοποίηση του στρατού, της παιδείας και της οικονομίας. Έτσι θα δείξουμε και σε φίλους και σε εχθρούς ότι είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε για τα δίκαιά μας και πως δεν πρόκειται να δεχτούμε την αποικιοποίησή μας. Από τώρα ας αρχίσουν τα πανεπιστήμιά μας, οι διανοούμενοί μας, οι Έλληνες με τον κοινόν νουν να σκέφτονται τρόπους υλοποίησης των κοινών μας προγραμμάτων. ΔΕΝ αρκεί να φωνάζουμε για ομαδοποιήσεις κάτω από τις κρατικές ομπρέλες. Οι κρατικές ομπρέλες σήμερα και των δύο κρατιδίων είναι με μυαλά αποικιοκρατούμενα. Ας αυτονομηθούμε, λοιπόν, και ας σταματήσουμε το αυτομαστίγωμα. Ας αρχίσουμε όλοι μια καμπάνια εθνικής υπερηφάνειας, μια στρατευμένη απόπειρα να δώσουμε στον λαό μας την ελπίδα που του αξίζει. Σκοτώστε τη μιζέρια που προσπαθούν να μας υποβάλουν και όπου μπορούμε ας ενώσουμε δυνάμεις για να ορίσουμε το μέλλον μας χωρίς πείνα, χωρίς φιλανθρωπίες, χωρίς συμβιβασμούς. Εμείς, ως πρώτο βήμα, καλούμε τους συναγωνιστές μας στην Ελλάδα να ενωθούν μαζί μας για έναν κοινό αγώνα ενάντια στην κατοχή, την αποικιοκρατία και το μοντέλο που μας έχει φέρει στα πρόθυρα της γενικής κατάρρευσης. Καλούμε κι όλες τις επαγγελματικές οργανώσεις, έστω αρχικώς συμβολικά, να κάνουν το ίδιο. Η ελευθερία μας είναι ζήτημα δικό μας, κανενός άλλου. Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει, γιατί σιέπει την που τ άψη ο Θεός μου. Β.Φ. Ένα από τα πολλά κολπάκια που επιστρατεύουν οι σημερινοί εξουσιαστές μας είναι το κλαψιάρικο κόλπο της πίστωσης χρόνου. Μας παίρνουν σβάρνα οι διάφοροι καλοθελητές του Συναγερμού, για να μας υπενθυμίσουν πως ο Αναστασιάδης βρίσκεται στην εξουσία μόνο εδώ και λίγες εβδομάδες και, επειδή παρέλαβε χάος, πρέπει να του δώσουμε χρόνο και να μην είμαστε αυστηροί στις επικρίσεις μας ή, μάλλον, να μην είμεθα καν επικριτικοί, μέχρι να τα καταφέρει να μας βγάλει, σε λίγους μήνες, από το τέλμα. Νοείται ότι όλα αυτά τα λένε με το κλαψιάρικο ύφος του καλοπροαίρετου φίλου που ζητά τη συμπαράστασή μας, διότι γνωρίζει εκ των έσω ότι ο μάστρος ξέρει τους υπευθύνους και σιγά σιγά θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία. Κατά τους φίλους μας, ο Αναστασιάδης δεν φταίει σε τίποτα άλλοι τα έκαναν θάλασσα (π.χ. Σαρρής), ενώ εκείνος, ως έντιμος και ικανός πολιτικός, θα καταφέρει να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα, φτάνει όλοι να τον βοηθήσουμε, δηλαδή να κλείσουμε το στόμα μας και να μην τον επικρίνουμε. Αυτό θα είχε κάποιο νόημα, αν όντως ο Αναστασιάδης ήταν ένας έντιμος πολιτικός που παρέλαβε χάος. Θα ήμασταν οι πρώτοι που θα του δίναμε πίστωση χρόνου, ειδικά αν έβγαινε δημοσίως και ζητούσε από τον λαό επαγρύπνηση, σκληρή δουλειά και μεγάλες θυσίες, για να μπορέσουμε όλοι μαζί να σωθούμε από την καταστροφή που επέφερε ο Χριστόφιας. Όμως ο Αναστασιάδης βγήκε με τις ευλογίες του Χριστόφια. Βγήκε για να τελειώσει αυτός το έργο που άρχισε ο προκάτοχός του: Στο Κυπριακό άφησε τον Χριστόφια ανενόχλητο. Στην οικονομία το έχουν έτσι κι αλλιώς όλοι παραδεχτεί ΗΞΕΡΕ πολύ καλά τα σχέδια του Χριστόφια και τα χάλια των τραπεζών. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, πως ο ΔΗΣΥ και ο Αναστασιάδης είχαν πάθει αμόκ για να μας πείσουν πως, αν δεν έρθει η Τρόικα και το Μνημόνιο, θα καταστραφούμε. Ας μην ξεχνάμε την αγωνία τους να πείσουν και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχαν πως το Μνημόνιο είναι δώρο Θεού. Εκεί που ο λαός άρχισε ν αμφισβητεί τις καλές προθέσεις των εταίρων μας, τα παπαγαλάκια του Αναστασιάδη έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους για ν αλλάξουν το κλίμα που διαμορφωνόταν εναντίον του Μνημονίου. Τώρα μας ζητούν πίστωση χρόνου, ωσάν και ο ίδιος είναι κατάφωρα εναντίον της Τρόικας και του Μνημονίου. Ας βγει με τέτοιες θέσεις σωτηρίας του τόπου μας και, όχι μόνο θα του δώσουμε πίστωση χρόνου, αλλά θα τον κάνουμε και λαϊκό ήρωα. Όμως πού κάτι τέτοιο... Το μόνο που μπορεί να σώσει ο Αναστασιάδης είναι το σύστημα. Αυτό το σύστημα που παράγει κλέφτες, απατεώνες, ευνοούμενους, αγάδες και τα εύκολα θύματα όλων των προηγουμένων. Ο Αναστασιάδης παλεύει για να σώσει το σύστημα, για ν αρχίσει ξανά το μεγάλο φαγοπότι, για να δικαιωθεί ο ίδιος μ ένα νέο σχέδιο τύπου Ανάν, ώστε όντως να περάσει στην Ιστορία ως ο εθνικόφρονας που μας φόρεσε το φέσι. Τέτοιες χάρες δεν θα του τις κάνουμε. Τέτοια σύγχυση δεν θα σπείρουμε κι εμείς στον λαό. Εδώ και τώρα ΑΝΤΙ - ΣΤΑΣΗ στους ΕΘΝΙΚΑΦΡΟΝΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.

4 4 ΠΑΙΔΙΑ, ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ, ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΚΕΦΑΛΙΑ 27 Απριλίου 2013 Ανένδοτος αντιμνημονιακός αγώνας Όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες βδομάδες είναι πρωτόγνωρα παγκοσμίως, αλλά συνάμα και εξευτελιστικά για την αξιοπρέπειά μας. Δυστυχώς, η αντίδραση του λαού στα τεκταινόμενα υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων, επιβεβαιώνοντας την ηθική παρακμή στην οποία βυθιζόταν εδώ και δεκαετίες. Τα διάφορα ξένα κέντρα αποφάσεων, είτε αυτά λέγονται Νέα Τάξη και ΔΝΤ είτε Φόρεϊν Όφις, φροντίζουν, προτού εξαπολύσουν την επίθεσή τους, να υπονομεύσουν εκ των έσω ένα λαό. Στην Κύπρο πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό να ελέγξουν το πολιτικο-οικονομικό της κατεστημένο. Χρησιμοποίησαν την εξαγορά συνειδήσεων είτε μέσω χρηματισμού ή εκβιασμών, την προώθηση σε καίριες θέσεις ατόμων φιλόδοξων, στους οποίους έκαναν πλύση εγκεφάλου με τις υποτροφίες που τους έδιναν για τα πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής, ενώ κατάφεραν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό και τα ΜΜΕ. Ο εθνομηδενισμός, η απάμβλυνση του πατριωτικού αισθήματος των Ελλήνων και η ταύτιση οτιδήποτε εθνικού με σοβινισμό και με ρατσισμό, η πολεμική εναντίον της Ορθοδοξίας και η αντικατάσταση των πνευματικών μας αξιών με υλιστικές, η διάβρωση της κοινωνικής συνοχής με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση λαθραία και νόμιμη και η υποβάθμιση του θεσμού της οικογένειας με διάφορα περίεργα νομοθετήματα, αποτέλεσαν κάποια από τα πολλά μέσα που χρησιμοποίησαν οι ανίερες αυτές δυνάμεις. Ο μέσος Κύπριος αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης και πλήρους αιφνιδιασμού. Ο υλικός ευδαιμονισμός στον οποίο επένδυσε εδώ και δεκαετίες κατέρρευσε, ενώ η έλλειψη πνευματικών αξιών τον εμποδίζει να αντλήσει δυνάμεις από την ένδοξη Ιστορία μας και την Πίστη μας, για να αντιτάξει σθεναρή άμυνα στις ξένες επιβουλές. Η δε ρηχή του σκέψη τον κάνει ευάλωτο, ακόμη και τώρα, στο χοντρό δούλεμα περί ανάκαμψης της οικονομίας, αναγκαιότητας της Τρόικας που θα μας νοικοκυρέψει και πολλών άλλων ανοησιών που εκστομίζονται από τα φερέφωνα της πουλημένης και διεφθαρμένης πολιτικής του ηγεσίας. Η απάντηση στους εκβιασμούς της Τρόικας έπρεπε να ήταν μονόδρομος, αν στο αξιακό σύστημα του λαού η ελευθερία και, κατ επέκταση, η κρατική κυριαρχία αλλά και η εθνική και προσωπική αξιοπρέπεια ήταν αξίες αδιαπραγμάτευτες. Αλλά τι περιμένεις από ένα λαό που εξευτελίζεται καθημερινά στα οδοφράγματα της ντροπής, που ανέχεται τον έποικο να τον κερνά στη σφετερισμένη οικία του, που ταξιδεύει μέσω του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, που γίνεται κλεπταποδόχος των ίδιων των προϊόντων του; Τι περιμένεις από ένα λαό που εξέλεξε προ πενταετίας έναν τρισάθλιο από κάθε άποψη πρόεδρο και προ διμήνου έναν αδίστακτο, γνωστό υποστηρικτή μειοδοτικών λύσεων για την Κύπρο μας; Βρισκόμαστε ενώπιον επικίνδυνων καταστάσεων, που αγγίζουν άμεσα και την επιβίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο. Δυστυχώς, το Μνημόνιο, μέχρι τη δημοσίευση αυτού του άρθρου, θα έχει εγκριθεί. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις, διότι γνωρίζουμε το χαμηλό επίπεδο των βουλευτών μας εκτός από ελάχιστες, μεμονωμένες εξαιρέσεις. Αδύναμα, ευτελή ανθρωπάκια, καλοκουρντισμένα στο να αναπαράγουν τον κομματικό λόγο, ενώ η δήθεν ανεξάρτητη βούλησή τους δεν διαφέρει απ αυτή Ο ΜΗΤΣΟΣ ΤΖΙΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΗΣ Ρε Μήτσο, δώσ μου λλία δανεικά τζιαι, άμα υπογράψουμε την δανειακή σύμβαση, διω σου τα πίσω! Μα σοβαρά; μιας πόρνης σε οίκο ανοχής. Γνωρίζουμε δε πολύ καλά την ποιότητα του ΑΚΕΛ και τους λόγους για τους οποίους δηλώνει αντιμνημονιακό. Από την άλλη, όμως, υπάρχει η μαγιά του Μακρυγιάννη, η οποία αγωνιά, προβληματίζεται και παίρνει ήδη πρωτοβουλίες για τη σωτηρία της πατρίδας. Παραμένει όμως κατακερματισμένη και ανοργάνωτη. Η απεμπλοκή από το Μνημόνιο δεν περνά μέσα από το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο. Οποιαδήποτε ελπίδα εξόδου από την κρίση δεν μπορεί να υπάρξει με τον Αναστασιάδη στην προεδρία. Πρέπει με κάθε τρόπο να εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Επιβάλλεται τάχιστα η δημιουργία ενός υπερκομματικού συντονιστικού οργάνου, το οποίο θα έχει σαν αποστολή την κοινωνική αλληλεγγύη, την αφύπνιση του λαού, τη συνεχή άσκηση πίεσης προς τα διάφορα κέντρα αποφάσεων αλλά και προς τους ιεράρχες, οι οποίοι πρέπει να σταθούν στο ύψος τους και να πιέσουν τον περίεργα φερόμενο τελευταία Αρχιεπίσκοπο να διοργανώσει δημοψήφισμα κατά του Μνημονίου, στα πρότυπα του Ενωτικού Δημοψηφίσματος. Σε όσους δε ελπίζουν ότι η οικονομική κρίση αποτελεί ευκαιρία για ξεπούλημα της ιδιαίτερής μας πατρίδας με λύσεις τύπου Ανάν, οφείλουμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι τέτοια λύση πρέπει πρώτα να περάσει πάνω από τα πτώματά μας. Ο αμετανόητος Ρε Σταυρή, άμα υπογράψετε τη σύμβαση, δεν θα χετε τίποτα, μωρέ, να δώσετε πίσω. Θα έχετε μόνο να τον παίρνετε από πίσω! ΤΡΟΪΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΧΟΥΦΤΑΛΩΝ Προσέξατε με πόσο ζήλο επανήλθαν και οι τρεις; Σαν τα γεράκια ξανά, όπως το 2004 με το Σχέδιο Ανάν, για να κάμψουν τις αντιστάσεις του λαού. Τότε, ειδικά οι πρώτοι δύο γλίτωσαν το λιντσάρισμα λόγω της δικής μας ψυχραιμίας. Τώρα, αν συνεχίσουν να προκαλούν με αυτό τον τρόπο, ας έχουν υπόψιν ότι ο νηστικός, ο άστεγος, ο εντελώς ξεγυμνωμένος από την αξιοπρέπειά του, δεν αντέχει την ειρωνεία και τον εμπαιγμό των χούφταλων.

5 27 Απριλίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com Θυμούμαι τζι εγώ το δημοψήφισμα. Επήα στην Πλατεία Ελευθερίας τζι εν είσιεν κανένα. Εν η ψυχραιμία που εν να μας φάει. 5 ΣΧΟΛΙA l ΣΧΟΛIA Ελλαδικό, κυπριακό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα; Euskadi Ta Askatasuna 24 Απριλίου 2004 Εδώ και 9 περίπου χρόνια, παρακολουθούμε στα ελλαδικά και κυπριακά γήπεδα μια αισχρή βιομηχανοποίηση του ποδοσφαίρου. Πέραν της συνεχούς χρηματοδότησης εταιρειών, παραγόντων και διαφημιστών, βλέπουμε ομάδες με δώδεκα ή δεκαπέντε ξένους παίχτες. Το περίεργο είναι ότι αυτό δεν ενοχλεί ΚΑΝΕΝΑΝ. Σχεδόν όλες οι ομάδες χρωστάνε μισθούς σε ξένους παίχτες και δεν λέει κανένας ότι είναι πρόβλημα να παίρνουν δέκα ξένους κάθε καλοκαίρι. Στο θέμα μας. Τι πείραζε, δηλαδή, να έπαιζαν οι ομάδες μας μόνο με ποδοσφαιριστές απ τις Ακαδημίες, κι ας μην πηγαίναμε στους 8 του Τσου Λου, ας μην ήταν επαγγελματικό το ποδόσφαιρο; Πόσα λεφτά να χορηγούνται στα σωματεία, τη στιγμή που συμπατριώτες μας έμειναν άνεργοι και χωρίς φαΐ; Είναι καιρός εμείς να απαιτήσουμε να παίζουν μόνο Έλληνες στις ομάδες, κι οι Βραζιλιάνοι ας παίρνουν τα λεφτά των Ρώσων και των Σεΐχηδων. Οι περισσότερες ομάδες στην Ελλάδα, λόγω κρίσης, παίζουν με Έλληνες παίχτες κυρίως. Ας το κάνουμε κι εμείς κι ας ξαναφωνάξουμε ΟΛΗ Η ΟΜΑ - ΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΕΛΑΡΑ ΑΠΟΕΛΑΡΑ «Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου, σκύβω το κεφάλι στα μαρτύριά σου και θαυμάζω, λαέ μου, τα έργα σου» ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ Ήμασταν παιδιά όταν οι μανάδες κι οι πατεράδες μας έδιναν εκείνο τον άνισο αγώνα για να μην περάσει το Σχέδιο Ανάν. Η μνήμη πάει στη νύχτα της 24ης Απριλίου, μετά την ανακοίνωση εκείνου του 76%. Εμείς, απ το σπίτι, κατεβήκαμε στην Πλατεία Ελευθερίας. Δεν ήταν κανείς εκεί για να γιορτάσει τη ΝΙΚΗ. Διατάχθηκε ηρεμία και ψυχραιμία, σάμπως και ήμασταν βουλευτές ή κομματικά στελέχη. Έπεφταν τηλεφωνήματα για να μην κατεβούμε με τις ελληνικές σημαίες μας και τονώσουμε το εθνικό φρόνημα. Η μάνα μας έβριζε και ούρλιαζε για όσους έκατσαν σπίτι και ο Β. διαολόστελνε αυτούς που ήθελαν να είμαστε τα καλά παιδιά, ενώ ήταν σίγουρος πως οι ίδιοι άνθρωποι θα είναι οι αυριανοί μας καταπιεστές. Ήμασταν 7-8 άτομα. Εμείς και φίλοι απ την Αθήνα. 7-8 άτομα κατέβηκαν στην πλατεία απ αυτό το 76%. Δεν πρόκειται να κρίνουμε το 76% του λαού μας που χάρηκε τη ΝΙΚΗ για λίγα λεπτά και συνέχισε την αμέριμνη ζωή του. Είπαν πως δεν πρέπει να πανηγυρίσουμε. Τελεία και παύλα... Την επομένη, ήταν σαν να μη συνέβη τίποτα. Προχωρούσαμε για την ένταξή μας στην περίφημη Ε.Ε., ενώ οι πλείστοι ξεχνούσαν σιγά σιγά πως την Κυριακή εκείνη απέρριψαν και έστειλαν στον αγύριστο την Ομοσπονδία και την υποδούλωση. Αυτή είναι άποψη, δεν χρήζει ανάλυσης. Μπήκαμε λοιπόν στην «ενωμένη» Ευρώπη των ηγεμονιών και των νέων (και παλιών) αποικιοκρατών. Και τι καταφέραμε; Είναι αυτό που λέει ο ποιητής: «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε» Διότι δεν καταφέραμε, εδώ και 53 χρόνια, να έχουμε ηγεσίες που θα καταστήσουν ανεξάρτητο τούτο το νησί και θα δώσουν στον λαό την αυτοδιάθεσή του, ούτως ώστε να ενωθούμε επιτέλους με την Ελλάδα. Κοιτούσαμε πάντα την άποψη των ξένων. Και φτάσαμε σήμερα στη διπλή κατοχή. Τριπλή και τετραπλή, αν το καλοσκεφτούμε «Εκείνο το ΟΧΙ δεν το μετέφερε η ηχώ», αλλά δεν κάναμε τίποτα για να μείνει βαρύ. Μείναμε, λέει, ψύχραιμοι. Και συνέχισαν να αλώνουν τα Κατεχόμενα οι «δικοί μας», περνώντας τα οδοφράγματα, δήθεν για προσκύνημα. Συνέχισαν να ψηφίζουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, ωσάν να μην έγινε τίποτα τη νύχτα της 24ης Απριλίου του Ωσάν να μην καταρρίφθηκαν οι διαχρονικές πολιτικές τους εν μια νυκτί. Και σήμερα οι πλείστοι δεν βλέπουν πως περιμένει απ έξω ένα νέο Σχέδιο Ανάν και θα του ανοίξει την πόρτα ο Αναστασιάδης μαζί με τον Άντρο Κυπριανού. Έμπαιναν στην πόλη οι οχτροί «κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές», αλλά ΜΟΝΟ αυτές. Και εν τω μεταξύ οι πλείστοι έβλεπαν τις ξανθιές στη Λεμεσό και στην Αγία Νάπα κι όχι τις όμορφες μελαχρινές στις πλατείες και στους δρόμους της Λευκωσίας. Ας μας δώσει η μνήμη της νύχτας του Απρίλη του 2004 τις απαντήσεις για το πού είμαστε σήμερα. Να καταλάβουμε, επιτέλους, πως δεν έχουμε φίλους ούτε στα ευρωκοινοβούλια, ούτε στα ξένα ΜΜΕ, ούτε πουθενά πέραν του Ελληνισμού. Ό,τι κάνουμε, ΕΜΕΙΣ θα το κάνουμε. Έξαλλα και χωρίς ψυχραιμία, διότι οι κλωστές είναι λεπτές. Να κατανοήσουμε πως η κρίση δεν είναι οικονομική: δεν θα μας αφήσουν μόνο χωρίς λεφτά, αλλά και χωρίς πατρίδα. Ας κρατήσουμε την αξιοπρέπεια και την αλήθεια μας. «Τζι ας τρώμεν πέτρες των βουνών αν δεν έσιει να φάμεν» Αλ.Μιχ. ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ

6 6 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ! 27 Απριλίου 2013 Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Ο ιστός των νόμων Τον ουν Ανάχαρσιν πυθόμενον καταγελάν της πραγματείας του Σόλωνος, οιομένου γράμμασιν εφέξειν τας αδικίας και πλεονεξίας των πολιτών, ά μηδέν των αραχνίων διαφέρειν, αλλ ως εκείνα τους μεν ασθενείς και λεπτούς των αλισκομένων καθέξειν, υπό δε των δυνατών και πλουσίων διαρραγήσεσθαι. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Βίος Σόλωνος, 5.2, Perrin Δηλαδή: Λένε, μάλιστα, πώς ο Ανάχαρσις γέλασε μαθαίνοντας τις ασχολίες του Σόλωνα, που φαντάστηκε πως θα μπορούσε να περιορίσει τις αδικίες και τις πλεονεξίες των πολιτών βάζοντας γραπτούς κανόνες. Γιατί αυτοί δεν παραλλάζουν καθόλου από τα δίχτυα, τους ιστούς της αράχνης, που πιάνουν τους αδύναμους και μικρούς, αλλά σπάζουν και τρυπούν από τους δυνατούς και τους πλουσίους... Για τη Γερμανία, ρε γαμώτο! Νέες λέξεις, νέοι κόσμοι... Bail-in. Ή πώς η Γερμανία βρήκε τρόπο να μετατρέψει το πρόβλημα της στρεβλής δόμησης του ευρώ σε δημοσιονομικό πρόβλημα των χωρών της ευρωπαϊκής περιφερείας, ζητώντας από τους λαούς των να πληρώσουν το τρισεκατομμύριο ευρώ που της διασφάλισε το κλείδωμα των ανταγωνιστικών της πλεονεκτημάτων με το ευρώ. Ομοίως και οι συνέπειες του σκασίματος της τραπεζικής μας φούσκας, που προκάλεσε η βελόνα του κουρέματος: το δημοσιονομικό μας πρόβλημα μετατρέπεται σε χρέος δικό σας και δικό μου, εξαθλίωση δική σας και δική μου... Για την ώρα, όχι ευθυνών αυτών που φούσκωναν τις φρούδες φούσκες και καλοέφαγαν από αυτές. Ο λογαριασμός δικός σας, δικός μου... Βail-in. Brave New World Τι χαρά! Ο θαυμαστός νέος κόσμος μας. Μόλις σερβιριστήκαμε το χάπι της χαράς από τον αναπληρωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον Βίκτωρα Παπαδόπουλο. Ενωρίτερα είχαμε πάρει ενισχυμένη πρωινή δόση, από τον κορυθαίολο* υπερυπουργό, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Χρήστο Στυλιανίδη. Ευτυχείτε, λοιπόν, γιατί ακολουθεί και το... υπόθετο, για την υποθετική χαρά. Μeum est suppositum. Ευτυχούμε... σε δόσεις! * Κορυθαίολος: ο φέρων περικεφαλαία με πυκνό λοφίο. Σταρτάραμε!!! Πόσο μεταδοτικός είναι ο ενθουσιασμός; Όσο η γρίπη, η ευλογιά ή... τα γενετήσια νοσήματα; Με ενθουσιασμό ανήγγειλε τα μέτρα επανεκκίνησης της οικονομίας ο Πρόεδρος. Άλλωστε το είπαν όλοι οι ειδικοί: «Ενθουσιασμός και αισιοδοξία χρειάζεται» κι όλα τα άλλα... θα έρθουν! Τι στην ευχή, γιατί να μην έρθουν; Αφού μέτρα εξαγγείλαμε! Ανάλογος, σχεδόν άλογος, πάντως συγκινητικός στην απλοϊκή περίπου παιδική αυθορμησία του, ο ενθουσιασμός και των τριών καθηγητάδων που έσπευσαν τηλεοπτικώς να σχολιάσουν τις προτάσεις του Προέδρου. Τι ζέση, τι ιδέες, τι φαντασία Σαν παιδάκια που παίζουν το μεκανό ή χτίζουν με τα κουβαδάκια στην άμμο... Κι αν τέλειωσε το χρηματοπιστωτικό μοντέλο, υπάρχουν τα ξενοδοχεία, υπάρχει η τιμημένη αγροτιά «Επιστροφή στις ρίζες», που λέει και το φίλιο πρωτότιτλο στις εφημερίδες. Κι ας έχετε, καλού κακού, υπόψιν σας ότι και το κολοκάσι ρίζα είναι! Θυμάστε πώς επιβίωναν για σαράντα χρόνια στις ζούγκλες οι Ιάπωνες στρατιώτες που νόμιζαν ότι συνεχιζόταν ο πόλεμος! Κι εκείνος ο διπλός, ο δικαιολογημένος ενθουσιασμός του καθηγητού του μάνατζμεντ! Εδώ δικαιώνεται η επιστήμη του, έλυσε μεμιάς το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας! Τόσοι άνεργοι «αναξιοποίητοι», εδώ τους έχουμε, φέρτε τη γαλέρα! Δεν θα δουλέψουν με μισθό Πακιστανών; Δεν θα μπορούν, άλλωστε, να απορρίψουν και τις προσφορές εργασίας θα δουλέψουν με τον πακιστάνικο μισθό, θα χτυπήσουμε σε τιμές κι ανταγωνιστικότητα και τις φράουλες της Μανωλάδας... Ολέ! Δουλειά, όλοι! Ψηλά το μανίκι, για τη νίκη! (Και το διαδίκτυο βοά: Αν οι χαμηλοί μισθοί εξασφάλιζαν την ανταγωνιστικότητα, τότε οι Πακιστανοί θα ήταν οι οικονομικοί κυρίαρχοι του κόσμου και οι Σουηδοί θα μετανάστευαν!) Το ΡΙΚ εξελίσσεται σε κυβερνητικό κανάλι, ωρύεται ο Λουκαΐδης, του ΑΚΕΛ. Δεν του δώσανε τον λόγο, όταν, όπου και όπως ήθελε. Όπως είχε μάθει Φωρ εγώ, ίχνη φωρός είδον (κλέφτης εγώ, είδα τα ίχνη του άλλου κλέφτη), σχολιάζει ο ποιητής, στην Παλατινή Ανθολογία. Πορεία Αστέγων: Είμαστε άνθρωποι, όχι σωροί από κουβέρτες Μόλις πριν από λίγο καιρό, άστεγοι ήταν οι ναρκομανείς και οι αυτοπεριθωριοποιημένοι. Η κρίση έσπρωξε τώρα στους δρόμους, κάτω από κουβέρτες και χαρτόνια, στα συσσίτια της σούπας, ευκατάστατους ανθρώπους, αστούς, καταστηματάρχες, μέχρι τραπεζίτες και γιατρούς. Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι, στην Αθήνα, κι αυξάνονται με την ημέρα. Και τη ζοφερή, κρύα νύχτα. Το γλίστρημα στην απόγνωση της απρόσωπης δυστυχίας τόσο απρόσμενο, τόσο ανεπαίσθητα. Όταν ακριβώς χανόταν το «πρόσωπο στην κοινωνία», η αιδώς, ο φόβος να τραυματισθεί, να εκτεθεί η παλιά αξιοπρέπεια, διευκόλυναν το γλίστρημα στο κοινωνικό πουθενά. Η ανώνυμη στο πολύβουο πλήθος της κοινωνία των μεγάλων πόλεων απέκτησε τα ανθρώπινα, αδέσποτα «ζώα» της. Που εξεγείρονται τώρα, όχληση στην κοιμισμένη μας συνείδηση, αλλά και υπόμνηση τραγική, πόσο κοντά σε όλους μας, σαν κοινή μοίρα, χάσκει το κενό. Να θυμίσουν: Είμαστε άνθρωποι, όχι σωροί από κουβέρτες. Το τυπικό «όνομα και διεύθυνση», που αξεδιάλυτα χαρακτήριζε την κοινωνική μας ύπαρξη, ίσως πια να μην είναι τόσο άρρηκτα δεμένο. Κι όταν χαθεί η διεύθυνση, μένει η μνήμη του ονόματος. Κι η αξία του προσώπου, η ανθρώπινη υπόσταση και αξία. Αυτές οι κουβέρτες, αυτά τα χαρτόνια τυλίγουν ανθρώπους. Δεν τους εξαφανίζουν, δεν τους αποσύρουν από τη ζωή μας. Αν την εννοούμε, και τη δική μας, ως ανθρώπινη ζωή... Συμβουλαί προς ζήτουλες: Είναι πώς τα ζητάς! Είναι όπως το ανέκδοτο με τους καλόγερους: Αν ζητήσεις από τον ηγούμενο να καπνίζεις καθώς προσεύχεσαι, θα εισπράξεις επιτίμιο. Ενώ, αν ζητήσεις να προσεύχεσαι καθώς καπνίζεις... Δεν θέλουμε έξτρα λεφτά, έξτρα οικονομική βοήθεια και κονδύλια θα ζητήσουμε... Που αβγατίζουν, εξάλλου, καθημερινά. Τα 10 δεν φτάνουν, έγιναν τώρα 17, ενώ τα 2,5 περσινά έγιναν 32 δις και τρέχουν. Θα σας εξηγούσε ο οικονομικός hitman, o John Perkins, πώς και, κυρίως, γιατί φουσκώνουν τα δάνεια, για να υποδουλώνονται οικονομικά και πολιτικά οι λαοί. Ή, ακόμη, θα σας εξηγήσει ο δικός μας ο hitman, o Σόιμπλε, πώς «λιτότητα και ανάπτυξη δεν είναι αντιφατικές έννοιες». Όπως θα λέγαμε, πτώση αεροσκάφους και ασφάλεια πτήσεων δεν είναι αντιφατικές έννοιες, ούτε αυτές. Χρειάζεται κανείς ευρύτητα πνεύματος. Όπως ο εικονιζόμενος υπερυπουργός, ο κύριος κυβερνητικός εκπρόσωπος (υπάρχει και δευτερεύων). Τo καλβινιστικό/προτεσταντικό ασκητικό πνεύμα του καπιταλισμού Αυτομαστιγωθείτε, ασύδοτοι Μεσόγειοι τεμπέληδες, άσωτοι, τζαμπατζήδες και λεχρίτες. Μαστίγιο, μάστιγες της σκληρά εργαζόμενης, στα εργοστάσια και τα λογιστικά βιβλία της βιομηχανικής και της τραπεζικής επανάστασης που συνόδευσε την αντικαθολική κι αντιμεσόγεια Μεταρρύθμιση. Αλλά και τις απειλές που ήρθαν με τις γενετήσιες ασθένειες, μαζί με τον χρυσό, από τον Νέο Κόσμο. Ο νόμος των ασύμμετρων συνεπειών, unintended consequences. Ό,τι ήταν απλώς μια φαγούρα για τους Ινδιάνους της Αμερικής... Ρηλάξ, όμως, τώρα, Καλβινιστή Προτεστάντη του ασκητικού πνεύματος του καπιταλισμού. Άραξε για το αραβικό κρασί ή τον τούρκικο καφέ... Βρέθηκε η πενικιλίνη, από το Δεν χρειάζεται πλέον να αυτοτιμωρούμαστε στα μοναστήρια εργαστήρια μας, η σύφιλη δεν είναι πια κίνδυνος. Τη θεράπευσε εκείνος ο σύζυγος της Ελληνίδας, ο Φλέμιγκ. Στο αραχτό κι απρόσεχτό του, με... ιδέες της μούχλας... Τάδε έφη Ηράκλειτος Ο αινικτής, ο σκοτεινός, ο κλαίων φιλόσοφος... «Ηβηδόν απάγξασθε» είχε καλέσει τους κατοίκους της πατρίδας του, της Εφέσου, όταν εξόρισαν τον νούσιμο Ερμεία. Περιπαίκτης: από έφηβος και πάνω, το «ηβηδόν», ή από ξέρετε πού; Αλλά θα έχουνε από αυτά, για να κρεμαστούν κάποιοι τραπεζίτες και πωλητικοί μας; Η απόφαση του Eurogroup για το κούρεμα και την παρά τον νόμο δήμευση των ιδιωτικών καταθέσεων είναι πιθανό να αποδειχθεί, τελικώς, μπούμερανγκ όχι μόνο για το ευρώ, αλλά και για τους εμπνευστές της. Αυτό, βεβαίως, δεν ακυρώνει το γεγονός ότι στο επίπεδο της κυπριακής οικονομίας η ζημιά έχει ήδη συντελεστεί. Το Αποικία χρέους η Κύπρος πλήγμα για τον χρηματοπιστωτικό τομέα είναι καίριο. Ανεξαρτήτως του εάν ήταν ή όχι σωστή η επιλογή να μετατραπεί η Κύπρος σε χρηματοπιστωτικό κέντρο, αυτό είχε ήδη συμβεί, με αποτέλεσμα ο τομέας αυτός να αποτελεί τον έναν από τους δύο πυλώνες της κυπριακής οικονομίας (ο άλλος είναι ο τουρισμός). Όσοι επιχειρηματολογούν αποκλειστικά και μόνο με ηθικά και νομικά επιχειρήματα, χάνουν αυτή την τόσο πρακτική διάσταση. Το γεγονός, πάντως, ότι το Euro-group επέλεξε να καταστρέψει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και να μετατρέψει την Κυπριακή Δημοκρατία σε αποικία χ ρέους δεν είναι άσχετο με τις προθέσεις του ευρωπαϊκού πυρήνα να βάλει χέρι στους ενεργειακούς πόρους που έχουν ήδη ανακαλυφθεί ή πρόκειται να ανακαλυφθούν στην κυπριακή ΑΟΖ. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η άθλια παράδοση της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας είναι ζωντανή

7 27 Απριλίου 2013 ΟΧΙ ΣΕ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ! 7 Ευρώπη: μια διαιρεμένη Ένωση Είμαι πανθεϊστής; Διότι θυμούμαι, στα χρόνια, πώς οι Καθολικοί βρήκαν την Παναγία σε ένα τοστ. Οι Μουσουλμάνοι, το Μπισμιλάχ, σε μια μελιτζάνα. Οι Ινδοί, στο Λονδίνο, προσκυνούσαν με τις χιλιάδες τον Θεό-ελέφαντα Γκανές που έπινε γάλα, στον εκεί ινδουιστικό ναό. Και δεν είναι μια και δυο φορές που τα σύννεφα σχημάτισαν θεούς κι αγίους, κάθε θρησκεύματος. Η φιλοσοφία της διαφοράς, άλλωστε, μας λέει ότι η παρουσία του Θεού κρύβεται πίσω από τα σύμβολά του, που αναπαράγονται αδιάλειπτα... Είναι η φιλοσοφία της απουσίας, που μεταθέτει αέναα τη συνάντηση με την Παρουσία... Ο Ρούμι, φιλοσοφημένος, αγιογραφούσε τον τοίχο με... τίποτα, για να διευκολύνει την Παρουσία, με την Αγάπη και την Προσευχή. Κι εμείς, ακόμα πιο φιλοσοφημένοι και πρακτικοί, εξοικονομούμε σε σοβά, αφήνοντας την υγρασία να... κάνει το θαύμα της! Μιράκολο, που θα έλεγε κι η Ηγουμένη στο Δεκαήμερο του Βοκακίου. Υπάρχει το θαύμα, να σώσει εκεί όπου τόσο λειψή μάς δείχτηκε πια η πραγματικότητα! Κι η πίστη σώζει, εκεί όπου η άλλη πίστη, η τραπεζική, μας έχει πλέον καταστρέψει... Τρέχα, Χρεμύλε, κουρκούτη μου μυρίζει! Titus Atheofobus Χάρρυ Κλαρκ, Στη Δίνη του Μάελστρομ, 1919 Νέες λέξεις, νέοι κόσμοι, κι όχι κατ ανάγκην καλύτεροι: bail-in. Με άλλα λόγια (κι υπάρχουν τόσοι τρόποι να περιγράψει κανείς τις τόσες συνέπειες), πάει κάθε ελπίδα για αποσύνδεση (decoupling) της ανακεφαλαιοποίησης των προβληματικών τραπεζών από τα δημοσιονομικά μιας χώρας κι ας είχε αυτό συμφωνηθεί το Κι ας είχε, φρούδα κι αθώα, διαφημιστεί από κάποιους ως λύση. Η κρίση στην Κύπρο είναι, με πολλούς τρόπους, εισαγόμενη. Είναι συνέπεια της επαναλαμβανόμενης άρνησης του ευρωπαϊκού κέντρου να αναλάβει και επωμισθεί τις συνέπειες των καταστροφικών πολιτικών λιτότητας που εφαρμόσθηκαν κατά των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Σε πρώτη φάση, το κέντρο διάβαζε: Γερμανία μετέτρεψε σε δημοσιονομικό πρόβλημα του Νότου τη στρεβλή αρχιτεκτονική του ευρώ, στημένου ώστε να διασφαλίζει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Γερμανίας, επιτρέποντάς της την απόσπαση ενός τρις ευρώ από την Ευρώπη των υποτελών στην περιφέρεια. Αλλά η Κύπρος, παρά το μεγάλο ιδιωτικό χρέος, συνοδό των μεθόδων επέκτασης του διογκωμένου τραπεζικού της τομέα, είχε μικρό, συγκριτικά, δημοσιονομικό πρόβλημα. Ήταν μέσω των τοξικών ομολόγων, ειδικά των ελληνικών, που αγόρασαν τα μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα της Κύπρου και τώρα, σαν αποτέλεσμα του bail-in, που μετατρέπει το τραπεζικό πρόβλημα σε δημοσιονομικό, η Κύπρος εν μια νυκτί βουλιάζει. Τα βάσανα είναι δανεικά, και τα δανεικά βάσανα. Οι τράπεζες, επιτάσσει τώρα το bail-in μας, μπορούν να βουλιάξουν τις χώρες τους, παρασέρνοντας τους ανασφάλιστους, πέραν των καταθέτες και τους επενδυτές το ίδιο, σαν ολοκληρωτικά θύματα επιλογής μιας κακής τράπεζας που βούλιαξε. Οι λάλοι όσο ποτέ, κι όσοι ποτέ οικονομολόγοι κι οι ταγοί της ευρωσυνταγής μπορεί να μιλούν για επιτυχία και αποφυγή της «χρεοκοπίας». Η χώρα, όμως, κι ο λαός της έχουν ριφθεί στο Μάελστρομ* μιας ανατροφοδοτούμενης ύφεσης, αρχίζοντας από την πτώση του ΑΕΠ κατά δέκα, δώδεκα ή και δεκαπέντε τοις εκατό. Σαν αρχή. Η Ελλάδα είναι δίπλα, όμως, να μας δείχνει πως θα έρθει, ως αναπόφευκτη συνέπεια των υφεσιακών μέτρων, η υστέρηση φορολογικών εσόδων, η επιβολή φορομπηχτικών μέτρων, η αφαίμαξη του τόπου, η συρρίκνωση εισοδημάτων και παροχών, η εξαθλίωση των ανθρώπων, ο εθνικός, τέλος, εξανδραποδισμός. Το άλλο πρόσωπο της «σωτηρίας» μας. Κι η Ενωμένη Ευρώπη, που θα επιβάλει τη διαίρεση, τη διαστρωμάτωση, ανάμεσα στα έθνη της Ευρώπης, στον Βορρά και τον Νότο. Βορά του Βορρά, θα επιφέρει μια ήδη διαφαινόμενη κοινωνική διαστρωμάτωση, μέσα στις κοινωνίες των πτωχευμένων λαών της περιφέρειας. Θα αντισταθούμε, με τον παραδοσιακό ανθρωπισμό μας, σε αυτή; Πρόκειται, τώρα, για μια πολύ διαιρεμένη Ένωση... Ας απαντήσουμε ενωμένοι σε αυτήν Τίτος Χριστοδούλου * «Στη Δίνη του Μάελστρομ» τιτλοφορείται ένα διήγημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, όπου ένας άντρας αφηγείται πώς επέζησε από ένα ναυάγιο και μια παλιρροϊκή δίνη. Mιράκολο! Εμφάνιση της Παναγίας στην υγρασία Εκκλησίας στου Ξυλοφάγου! ΑΘΘΥΜΑΣΤΕ ΓΑΜΑ τα Αθθυμάστε τα βιβλία «ΑΘΘΥΜΑΣΤΕ Α» τζιαι «ΑΘΘΥΜΑΣΤΕ Β» που εγράφαμεν πράματα για τους παλιούς τζιαιρούς, που ήμαστε εις τα χωρκά μας, τζιαι ήμαστε φτωσιοί; Ε, τωρά ετοιμάζουμέν σας τζιαι τρίτον βιβλίον, με τίτλον «ΑΘΘΥΜΑΣΤΕ ΓΑΜΑ τα» για την περίοδο τωρά που εγινήκαμεν νεόφτωσιοι. Θα κυκλοφορήσει σύντομα τζιαι μην το χάσετε! Μέσα στην κακοριζιτζιά μας, εν καλά πού τζιαι πού να γελούμε τζιαι να κλαίμε... l Αθθυμάστε που με μιαν λίρα (1.70 ευρώ) αγοράζαμεν ένα κουτί τσιάρα, ένα σάντουιτς, μιαν κοακόλαν, τρεις καπότους τζιαι εμεινίσκαν μας τζιαι ρέστα για να δώσουμε δέκα σεντ στο ραδιομαραθώνιο; l Αθθυμάστε που η Στασικράτους ήταν γεμάτη κότες που εκατσιαρίζαν που το πρωίν ως την νύκταν; l Αθθυμάστε που οι γεναίτζιες μας εκάμναν ριζική αποτρίχωση στην Αθήνα; l Αθθυμάστε που κάποτε επηαίνναμεν τζι εμείς μαζί τους τζιαι εκάμναμεν τζιαι εμείς αποτρίχωση; l Αθθυμάστε που μόλις εκατεβαίναν που το αεροδρόμιο πολλοί Κυπραίοι ελαλούσαν «σαν την Κύπρον εν έσιει, μεν ακούετε πελλάρες»; l Αθθυμάστε που με κάθε ευκαιρίαν εφκαίναμεν έξω τζιαι ετρώαμεν μέχρι σκασμού; l Αθθυμάστε που το όνειρον πολλών Κυπραίων ήταν να αποκτήσουν κάβα στο σπίτι τους τζιαι άμαν επήαιννεν κανένας επίσκεψην έσσω τους να του εδείχναν τα κρασιά τα γαλλικά που αγόρασαν; l Αθθυμάστε που οι πούροι εγίναν της μόδας τζιαι ούλλοι οι μιτσιοί τζιαι μιάλοι εβάλλαν έναν πούρον στον στόμαν τους. l Αθθυμάστε που πολλές κυρίες επηαίνναν στο «Χίλτον» τζιαι εκάμναν μαθήματα ΙΚΕΠΑΝΑ; l Αθθυμάστε που ελαλούσαμεν του σερβιτόρου «εν πειράζει, φέρτε το τζιαι τζιείνον τζιαι ας μεν το φάμεν ολάν»; l Αθθυμάστε που η Μακαρίου ήταν γεμάτη μοντέρνους που επηαίνναν για καφέ τζιαι εχαριεντίζουνταν που επερνούσαν οι χωρκατούες τζιαι εθωρούσαν τα ακριβά τους ρούχα; l Αθθυμάστε που τους καλαμαράες ελαλούσαν τους «ξηπετσισμένους κουρκουτάες»; l Αθθυμάστε που πολλοί ελαλούσαν πως οι καλαμαράες εν κλέφτες τζιαι απατεώνες τζιαι γι αυτόν η Ευρωπαϊκή Ένωση έβαλεν τους μες στο μνημόνιο; l Αθθυμάστε που επεριπαίζαμεν τους καλαμαράες ότι εν φτωσιοί; l Αθθυμάστε που οι παραπάνω Κυπραίοι είχαν και μιαν μαντάμ για να τους καθαρίζει τζιαι πολλοί στην Λευκωσία είχαν τζιαι δεύτερην μαντάμ για να βοηθά την πρώτην; l Αθθυμάστε που κάθε σαββατοκύριακο οι μισοί Κυπραίοι επηαίνναν στα εξοχικά τους τζιαι οι άλλοι μισοί στα πολυτελή ξενοδοχεία της επαρχίας Αμμοχώστου;

8 8 Παραιτήθου, ρε Αναστασιάδη. Εσυνέχισες το έργο του Χριστόφκια. Εν έσιετε καθόλου αξιοπρέπεια, ρε σκατάες; Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ε Ι Σ Υ Ν Τ Ο Μ Α ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΝΕΡΩΝΑ O KATAΣΤΡΟΦΙΑΣ άλλως O KAΣΑΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΙ και Ο ΓΑΜΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ 2013 Μ Η Ν Τ Ο Χ Α Σ Ε Τ Ε! Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ε Ι Σ Υ Ν Τ Ο Μ Α Μικρὴ μελαγχολία Μιὰ μικρὴ μελαγχολία κρυφοκοιτάζει τὴν εὐτυχία μου. Κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴ χαρά μου. Λεπτή, θολὴ σκιὰ σὲ θαμπὸ τζάμι. Τὸ πρόσωπό της δὲν μπορῶ νὰ δῶ καλά. Ποιὰ εἶναι; Ἀποῦθε ἔρχεται; Παράδοξη ἐπισκέπτρια, ἀπρόσμενη. Ἀπὸ ποιὸ βάθος τῆς καρδιᾶς κίνησε ἀπύθμενο; Τὸ ξέρει πὼς δὲν ἔχει θέση τώρα ἐδῶ. Κι ὅμως βουβὰ κι ἀπόμακρα πάλι περνᾶ, ρίχνει κλεφτὴ ματιά, σὰ γνώριμη ποὺ εἶναι ἀπὸ παλιά, καὶ ἀκαρτερεῖ καὶ κοντοστέκεται καὶ λίγο μένει. vasosftohopoullos.wordpress.com ΑΘΘΥΜΑΣΤΕ ΓΑΜΑ τα 27 Απριλίου 2013 l Αθθυμάστε που εν ακούαμεν ειδήσεις ή εάν ακούαμεν εστήνναμεν λλίον αυτίν για να ακούσουμεν τίποτε για το Κυπριακό τζιαι ύστερα εδυσανασχετούσαμε αν εδείχναν οι τηλεοράσεις θεομηνίες τζιαι πείνες στην Αφρική; l Αθθυμάστε πριν μάθουμεν την λέξη ανεργία που ελαλούσαμεν για τους άλλους λαούς ότι «μίσιη μου εν τεμπέληες τζιαι εν δουλεύκουν»; l Αθθυμάστε που ο νους των γυναικών μας τζιαι ειδικά των χωραϊτισσών ήταν να κάμουν ένα μικρό τατουάζ στα περίχωρα του κώλου τους; l Αθθυμάστε που εδιούσαμεν στα κοπελλούθκια μας 50 ευρώ για να πάν τα καημένα να πιουν κανέναν καφέ; l Αθθυμάστε που αφήνναμεν το έαρκοντισιον ανοικτόν για να δροσίζεται ο κάττος μας; l Αθθυμάστε που άμαν εθωρούσαμεν κανένα καλό σπίτι να ΠΩΛΕΙΤΑΙ εσκεφτούμαστεν να κάμουμεν δάνειο τζιαι να το γοράσουμεν; l Αθθυμάστε που άμαν εμπαίνναμεν μέσα στην τράπεζα ελαλούσαν μας «Περάστε πάνω με τον διευθυντή, εν έτοιμο το δάνειό σας»; l Αθθυμάστε που το όνειρο του κάθε γονιού ήταν να πιάουν τα κοπελλούθκια του δουλειάν στην τράπεζα; l Αθθυμάστε που πολλοί Κυπραίοι εχάσαν εκατομμύρια που το Χρηματιστήριο τζιαι ούτε που εβάλαν νουν; l Αθθυμάστε που ελυπούμαστεν τους καημένους τους τουρκοκύπριους επειδή εν ήταν πολλά ψηλό το βιοτικόν τους επίπεδο; l Αθθυμάστε που οι γεναίτζιες εκάμναν χενς ππάρτυ τζιαι πας στην τούρτα τους εβάλλαν ένα σοκολατένιον βίλλον τζιαι εχαχανίζαν ούλλες; l Αθθυμάστε που πολλοί Κυπραίοι επηαίνναν στην Ιταλία διακοπές για να δουν είντα πλακάκια εννα φέρουν για το μπάνιο τους όταν εννα παντρευτούν; l Αθθυμάστε που άμαν ανοίαμεν το ψυγείον μας κάτι εισιεν να ππέσει πόξω επειδή ήταν φίσκα; l Αθθυμάστε που το ΑΚΕΛ έφκαλλεν αφίσσες για «ένα ψηλότερο βιοτικό επίπεδο»; l Αθθυμάστε που εκάμναμεν πέρθτεϋ ππάρτυ κάθε χρόνο τζιαι ούλλων των κοπελλουθκιών μας; l Αθθυμάστε που εκαλούσαμεν κλόουν για να παίζουν τα μωρά το σαββατοκύριακο; l Αθθυμάστε που ετρώαμεν μέχρι σκασμού μες στις ταβέρνες τζιαι ύστερα επηαίνναμεν τζιαι τζείττεμερου για να θκιακλίσουμε το στόμαν μας με σιαππανιούαν; l Αθθυμάστε που οι γεναίτζιες μας αλλάσσαν βρακούιν θκυο τρεις φορές την ημέρα; l Αθθυμάστε που οι Κυπραίες εξιουρίζαν επιμελώς το πουττίν τους άμπα τζιαι ξεμυτίσει καμιά τριχού τζιαι νεκατσιάσει ο εραστής τους; l Αθθυμάστε που οι ροκόλοι εφορούσαν παπούτσια πιο ακριβά που τα δικά μας; l Αθθυμάστε που πολλές γεναίτζιες εψουμνίζαν ρούχα μόνο που το Μιλάνο ή το Λονδίνο; l Αθθυμάστε που ούλλοι οι Κυπραίοι, μίσιη μου, επελλάναν με τα σούσι τζιαι εγέμωσεν η χώρα γιαπωνέζικα; l Αθθυμάστε που μερικοί Κυπραίοι, άμαν αννοίαν το τσέντιν τους, άφηνναν σκοπίμως να φάνει το εσωτερικό του με δεκαπέντε πιστωτικές κάρτες, ούλλες στην σειρά; l Αθθυμάστε που οι τράπεζες εκλιπαρούσαν μας να μας δώκουν την καινούργια πιστωτική τους κάρτα; l Αθθυμάστε που μόλις έφκαιννεν το καινούργιο μοντέλο της Νόκια επετάσσαμεν το παλιόν τζιαι επιάνναμεν καινούργιο; l Αθθυμάστε που αλλάσσαμεν υπολογιστή όπως αλλάσσουμεν αυτοκίνητο; l Αθθυμάστε την μουρμούρα της γεναίκας άμαν επέρναν ένας χρόνος τζιαι εν αλλάσσαμεν το αυτοκίνητό μας; l Αθθυμάστε που αφήνναμεν πιατέλες τζιαι πιατέλες με κρέατα πας στο τραπέζι τζιαι αντρεπούμασταν να πούμεν του σερβιτόρου να μας τα βάλει σε κάποιο δοχείο να τα πάρουμε μαζί μας; l Αθθυμάστε που ούλλοι εκάμναμεν πως ξέρουμεν που κρασιά τζιαι επαραγγέλλαμεν κανέναν καλόν καπερνέττ ή μερλόττ; l Αθθυμάστε στις υπεραγορές που εγεμώναμεν θκυο αμαξούθκια μεγάλα έτσι ξετρουλωτά σάννα τζιαι είσιεν να γίνει πόλεμος; l Αθθυμάστε που εν είχαμεν τζιαιρόν να κάμουμεν ταραμοσαλάτα έσσω μας τζιαι εγοράζαμεν την στην δεκαπλάσια τιμή που τις υπεραγορές; l Αθθυμάστε που τα ρέστα εβάλλαμεν τα σε ένα κουτί για τους φτωχούς μόλις επληρώναμεν στις υπεραγορές;

9 27 Απριλίου 2013 ΠΑΙΔΙΑ, ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ! 9 Τέρμα στην αυτομαστίγωση! Τον τελευταίο καιρό δύο ήταν τα άρθρα που συζητήθηκαν και έκαναν εντύπωση στον κόσμο. Το πρώτο ήταν του Αλκίνοου Ιωαννίδη, το οποίο σχολιάσαμε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, ενώ το δεύτερο ενός κυρίου Ιωάννου (δεν ξέρω άλλα στοιχεία του), ο οποίος με επιτυχημένο τρόπο έδωσε τη δική του εκδοχή για τη σημερινή κατάντια μας. Το άρθρο κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο και είναι αυτό με το πάρτι στην ΜΠΛΙΝΚΕΡΣ, όπου κάποιος κατεβάζει τον διακόπτη και τελειώνει το μεγάλο κυπριακό τσιμπούσι. Το κείμενο αυτό δεν θα με έβρισκε αντίθετο, αν ο κύριος Ιωάννου στένευε κάπως τα πράγματα και έγραφε για μια κάστα Κυπρίων και όχι για το σύνολό τους. Αν έγραφε για το πάρτι των φίλων του ή για το δικό του πάρτι, το κείμενο θα είχε μια αξία, διότι θα έδειχνε κυρίως πως κάποιοι άνθρωποι σ αυτόν τον τόπο είναι έτοιμοι να κάνουν αυτοκριτική και να προχωρήσουν σε κάθαρση. Όταν όμως γράφει πως όλοι μαζί κάναμε αυτό το πάρτι, τότε πέφτει πολύ έξω για να μην πω πως σκοπίμως προσπαθεί να θολώσει τα νερά για το ποιοι είναι, τελικά, οι πραγματικοί υπεύθυνοι της τραγωδίας την οποία ζούμε σήμερα. Την ΜΠΛΙΝΚΕΡΣ, καταρχάς, ΔΕΝ την ξέρει η τεράστια πλειοψηφία του λαού μας. Μπορεί να γνωρίζουν ανάλογα κέντρα, μπορεί και ο συμβολισμός του να ισχύει για μεγάλα τμήματα του λαού, όμως πάλι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ο καθένας από εμάς έχει ένα μερίδιο ευθύνης, όμως άλλη η ευθύνη ενός γέρου στο χωρκόν, άλλη του άνεργου νέου στην πόλη και άλλη του δημόσιου υπαλλήλου, που μπορεί κιόλας να έλαβε μέρος στο πάρτι. Όμως ακόμη και η συμμετοχή πολλών ανθρώπων στο πάρτι δεν δείχνει ότι έχουν την ίδια ευθύνη με αυτούς που πουλούσαν εκεί τα ποτά ή τα ναρκωτικά, ούτε είναι βεβαίως η ίδια με αυτούς που το οργάνωσαν. Θέλω να πω, δηλαδή, πως δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο όχλος των μικροαστικών και αστικών στρωμάτων του νησιού, ούτε είναι άμοιρος ευθυνών και ο περιβόητος λαός. Όμως, προς Θεού, υπάρχουν κάποιοι που εγκλημάτησαν, υπάρχουν κάποιοι που με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, με την ανικανότητα και την ανεπάρκειά τους οδήγησαν έναν λαό στα πρόθυρα της γενικής καταστροφής. Αυτοί δεν μπορούν να παίζουν τον ίδιο ρόλο με αυτούς που απλώς παραβρέθηκαν, συνειδητά ή όχι, σ ένα πάρτι, σε μια πανήγυρη των Κυπρίων του υψηλού βιοτικού επιπέδου. Μήπως αυτή δεν ήταν και η λογική και του Πάγκαλου στην Ελλάδα, όταν είπε το «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ»; Αυτό δεν είχε ως αποτέλεσμα, μέχρι και σήμερα ακόμη, να μην έχει ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ στην Ελλάδα; Μήπως είναι αυτό ακριβώς το ζητούμενο και εδώ στην Κύπρο; Προφανώς αυτό βολεύει ΟΛΑ τα κόμματα, βολεύει όλους τους τραπεζίτες, όλους τους πολιτικούς και όλο το συγκρότημα εξουσίας που μας έφερε ως εδώ. Βολεύει και όλους αυτούς που ισχυρίζονται πως οι ξένοι δεν έχουν καμιά ευθύνη, πως καλά μας κάνουν για να στρώσουμε, όπως καλά μας έκαναν και οι Τούρκοι το 1974, διότι κάποιοι τους έδωσαν το δικαίωμα της εισβολής με το πραξικόπημα. Αυτά τα ακούμε εδώ και σχεδόν σαράντα χρόνια και τα αποκρούουμε, διότι στοχεύουν στην ΠΑΡΑΔΟΣΗ και την ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ μας. Εμείς, η πλειοψηφία του λαού, δεν ήμασταν υπέρ του πραξικοπήματος αντιθέτως, αντισταθήκαμε σ αυτό. Γιατί, δηλαδή, έπρεπε να πληρώσει ο κυπριακός Ελληνισμός, επειδή η Τουρκία, με το πρόσχημα του πραξικοπήματος, εισέβαλε στην Κύπρο και κατέχει τη μισή μέχρι σήμερα; Γιατί πρέπει εγώ να αθωώσω τον Αττίλα; «Γιε του Χριστόφια» Μόνο σ εμάς ακούγεται σαν αισχρή βρισιά το πιο πάνω; Ας συγκρατηθούμε. Ο Χρήστος Χριστόφιας έγραψε κάπου στο διαδίκτυο, λοιπόν, με ειρωνικό στυλάκι, το εξής: «Τελικά, τι έγινε παιδιά; Δεν είναι μόνο στη Σοβιετική Ένωση που έδιναν κουπόνια; Δίνονται τώρα στον καπιταλισμό; Α πα πα πα! Τι είναι αυτά τα πράγματα;» Και, ως γνωστόν, έγινε σούσουρο. Πολύ λογικά βρίστηκε από πάρα πολλούς ο γιος του πρώην προέδρου. Είναι δυνατόν να ειρωνεύεται ο γιος του ολετήρα της Κύπρου; Έλεος! Πάμε παρακάτω. Το ζήτημα πήρε τεράστιες διαστάσεις, όταν ο ίδιος δήλωσε πως δέχεται απειλητικά μηνύματα: «Τις τελευταίες 24 ώρες γίνομαι δέκτης μηνυμάτων μίσους, βρισιών, ακόμα και απειλών κατά της ζωής μου, γιατί εξέφρασα την άποψή μου εχθές στο Facebook για ένα ζήτημα! Αυτό που γίνεται εις βάρος μου, εμένα και της οικογένειάς μου, ονομάζεται φασισμός. Όσον και αν απειλούν και βρίζουν κάποιοι, δεν θα σταματήσω να λέω την άποψή μου! Δεν φοβόμαστε και δεν σιωπούμε! Θα λέμε την άποψή μας όσο και αν αυτή ενοχλεί τον οποιονδήποτε». Άκουσον, άκουσον! Δεν φτάνει, δηλαδή, που ο πατέρας του έφερε την Κύπρο στο χείλος της καταστροφής σε ΟΛΑ τα επίπεδα, τολμά και δεν ντρέπεται να μιλά για την κρίση στην Κύπρο. Έστρωσε το κόκκινο χαλί στην τρόικα και στον Αναστασιάδη ο πατέρας του «μικρού» κι ο ίδιος, αντί να σωπαίνει και να σκύψει το Ποιοι κερδίζουν από αυτό; Οι Κύπριοι ή οι Τούρκοι; Το ίδιο ισχύει και σήμερα. l Γιατί πρέπει να πληρώσει ο λαός, επειδή ο Χριστόφιας έπαιζε με τα σύρματα και πάθαμε βραχυκύκλωμα; l Γιατί πρέπει να πληρώσει ο λαός, επειδή ο Αναστασιάδης δεν είχε το θάρρος και τ αρχίδια να σώσει τον τόπο, στέλλοντας μετά το Μαρί τον Χριστόφια σπίτι του; l Γιατί πρέπει να πληρώσουμε εμείς τις κλεψιές και τις απατεωνιές του κάθε γιάπη τραπεζίτη; l Γιατί πρέπει να πληρώσει ο λαός την εξωτερική πολιτική της Γερμανίας και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να βάζουν το χέρι τους, ως ληστές, στην τσέπη μας και γιατί εμείς πρέπει να πειθαρχήσουμε στις επιθυμίες τους; Ε, όχι. Το πάρτι δεν τέλειωσε. Ο κυπριακός λαός δεν αποφάσισε να κατεβάσει τον διακόπτη και να παραδώσει την Κύπρο στους Τούρκους και τους Ευρωπαίους. Φτάνει η αυτομαστίγωση! Φτάνουν οι ενοχές και τα ψευτοδιλήμματα. Ό,τι έχουμε, το αποκτήσαμε με τον ιδρώτα μας. Κι αν κάποιοι έκλεψαν ή εγκλημάτησαν ή δεν σεβάσ τηκαν τους νόμους, ΕΜΕΙΣ πρέπει να τους τιμωρήσουμε και ΟΧΙ κάποιοι άλλοι. Αν θέλουμε, βεβαίως, να μείνουμε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι. Αν θέλουμε εμείς να κατεβάζουμε τους διακόπτες στα σπίτια μας και όχι οι αρχές των ευρω-οθωμανών κατακτητών. Β.Φ. κεφάλι, συνεχίζει να εκφράζει με τέτοιο τρόπο τις απόψεις του. Και δεν φτάνει που το κάνει, μετά, σαν το μήλο κάτω απ τη μηλιά, μιλά για φασισμό και επίθεση εις βάρος της οικογένειάς του. Δηλαδή, ενώ ο πατέρας του έπρεπε να είναι ήδη φυλακή για τα εγκλήματα εις βάρος του λαού και οι ίδιοι να έχουν ήδη μετακομίσει σ την Αγγλία, ο γιος κάνει συνεχώς δηλώσεις, ωσάν να ήταν άλλη κυβέρνηση τα τελευταία πέντε χρόνια. Αιδώς, Αργείοι. Αιδώς! Ακυρώστε τη Γιουροβίζιον! Όπως κάθε χρόνο, στις αρχές του Μάη, διοργανώνεται το μουσικό και απολιτιστικό φιάσκο που λέγεται Γιουροβίζιον. Εμείς διερωτούμασταν τόσα χρόνια τι καλό προσφέρει στην Ελλάδα ή στην Κύπρο μια πλειάδα παράφωνων και ατάλαντων γκέι και αισχρών νεανίδων. Από πού κι ως πού προβάλλεται αυτό ως πολυπολιτισμικότητα και γιατί συνεχίζουμε να το παρακολουθούμε με αμείωτο ενδιαφέρον; Τέλος πάντων, κι αν όλα αυτά τα χρόνια «είχαμε» λεφτά για πέταμα, σήμερα, μέσα στην πιο βαθιά κρίση του τόπου και του λαού μας, γιατί δαπανούμε χρήματα γι αυτόν τον ανούσιο και απαράδεκτο θεσμό; Ειδικά στην Κύπρο, όταν ακυρώνονται οι εκδηλώσεις για την επέτειο της 1ης Απριλίου (δήθεν λόγω οικονομικής κρίσης), γιατί να στείλουμε ένα συρφετό λαϊφσταλίστικων νέων που θα ρεζιλέψουν για ακόμα μια φορά το νησί; Τι επιζητούμε, τέλος πάντων; Το σχόλιο της Τουρκάλας όταν μας δώσει 12 βαθμούς ή την ελληνική σημαία στα μπούτια μιας ημίγυμνης ελληνόφωνης; Αν θέλει, μπορεί να μας απαντήσει ο σύμβουλος Μακάριος Δρουσιώτης Α.Μ. Η κηδεία των 11,6 εκατομμυρίων Παρακολουθώντας σκηνές της κηδείας της «σιδηράς κυρίας» από το ελληνόφωνο ΡΙΚ, καταλάβαμε πως ορισμένα πράγματα, όπως η βλακεία, θα είναι παντοτινά σε αυτόν τον κόσμο. Τέσσερις χιλιάδες αστυνομικοί, ελεύθεροι σκοπευτές, κάμποσες χιλιάδες τάγματα στρατού, λουλούδια, φιλαρμονικές ήταν αναγκαία, φαίνεται, για να κηδευτεί μια γιαγιούλα με αλτσχάιμερ 11,6 εκατομμύρια ήταν το κόστος της κηδείας μιας γυναίκας με πολλά εγκλήματα στην πλάτη. Αυτή που πήρε τη σκυτάλη απ τον Πινοσέτ και εφάρμοσε το περίφημο «δόγμα του ΣΟΚ» στην Αγγλία, διενεργώντας έναν βάναυσο οικονομικό πόλεμο εις βάρος του ίδιου του λαού της, κηδεύτηκε στις 17 Απριλίου με τιμές αυτοκρατόρισσας. Η Θάτσερ, που αντιμετώπισε σαν κοινούς εγκληματίες τον Μπόμπυ Σαντς και τους άλλους απεργούς πείνας του ΙΡΑ, κηδεύτηκε σαν ηρωίδα. Η «σιδηρά κυρία», που διέλυσε τους Αργεντινούς στα νησιά Φόκλαντ, σήμερα τιμάται από μερίδα των Βρετανών κι εμείς συνεχίζουμε να θαυμάζουμε τέτοιο λαό. Απορούμε τι θα γίνει όταν πεθάνει η άλλη δολοφόνος, η βασίλισσα Ελισάβετ. Ίσως ΚΑΠΟΙΟΙ απ εδώ να σπεύσουν να παραστούν στην κηδεία της και να ρίξουν μαύρο δάκρυ πάνω απ το πτώμα της. Έτσι, κύριε φανταστικέ πρώην πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας; Α.Μ. ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ Είδα τα βιντεάκια του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο «ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΦΩΝΗ», όπου διανοούμενοι και καλλιτέχνες της Ελλάδας αφιέρωσαν μερικά δευτερόλεπτα για να εκφράσουν την άποψή τους για την Κύπρο κι έπιασα τα κλάματα. Έκλαψα διότι ένα δυο άτομα ήταν όντως συγκινητικά και συνέχισα να οδύρομαι με την απίστευτη μαεστρία με την οποία η πλειοψηφία των μοντέρνων Ελλαδιτών σπέσιαλ πίπολ κατάφερε να μας δώσει άλλη μια καρπαζιά στην κεφαλή, ισχυριζόμενη πως η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν δύο ξεχωριστές οντότητες. Ρε, πού φτάσαμε; Μόνο οι Γερμανοί και οι Τούρκοι να μας θεωρούν Έλληνες; Ναι, αγαπητοί φίλοι, σχεδόν όλοι οι εξ Ελλάδος Έλληνες μιλούσαν ωσάν και η Κύπρος είναι μια άλλη Παλαιστίνη, μια Νικαράγουα ή μια Λιβύη. Σκατάες B.N.Π.

10 Απορώ ήντα εφκάλαν τον Βγενόπουλο 10 οι δημοσιογράφοι του ΣΙΓΜΑ. Εν κανεί vasosftohopoullos.wordpress.com 27 Απριλίου 2013 που εν τον εστριμώξαν καθόλου, έπλυνέν τους κανονικότατα. Έλεος! Ο κώλος της όρνιθας ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤΙΜΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΝ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε υπουργέ, σκαμπάζεις που οικονομικά; ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ναι, γι αυτό άλλωστε είμαι και ο υπουργός των Οικονομικών. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Αν σου βάλω ένα πεντακοσιάευρω μες στον κώλο εννα το καταλάβεις; ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ναι. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Είνταλως; ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Από το χρώμα. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έσιεις μάτια πας στον κώλο σου; ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Πιάννει τα κλάματα): Μάμμα, τούτος περιπαίζει με. Πε του, μάμμα! ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΝΕΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Βάφεις τα μαλλιά σου; ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Το απαιτεί η τηλεόραση. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Η τηλεόραση απαιτεί να βάφεις και τα αρχίδια σου; ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Όχι, αλλά απαιτεί να γλείφεις τα αρχίδια της κυβέρνησης. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μ αρέσει η ειλικρίνειά σου. ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Νομίζεις πως μου βγήκε για καλό; Έτο εχτές είπεν μου το στα ίσια ο Στυλιανίδης. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τι σου είπε; ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Λαλεί μου «Εν κάμνεις για το Προεδρικό όσο τζιαι να μας γλείφεις». ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Και τι του απάντησες; ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Είπα του «Ε, μείνετε να σας γλείφει ο Δρουσιώτης πέρκι μου τζιαι κολλήσει σας καμμιά αρρώστια». ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γιατί, ο άνθρωπος εν άρρωστος; ΚΑΡΕΚΛΑΣ: Μα εν το ξέρεις; Έσιει πνευματικόν έιτς. ΤΟΣΟΔΟΥΤΣΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΡΡΗ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Νιώθεις σαν τον αποδιοπομπαίο τράγο; ΣΑΡΡΗΣ: Όι, απλώς πονεί ο κώλος μου. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ε, ναι, έσιεις δίκαιο, εν ούλλοι που σε γαμήσασιν, ο Αναστασιάδης, οι Ευρωπαίοι, οι Ρώσσοι... ΣΑΡΡΗΣ: Και βάλε ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΖΕΤΑ ΑΙΜΙΛΙΑΝΙΔΟΥ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πώς νιώθετε ως η μόνη γυναίκα σε ένα ανδροκρατούμενο υπουργικό συμβούλιο; ΖΕΤΑ: Μα πού είδατε τους άντρες; Οι μισοί εν γκέι και οι άλλοι μισοί εν ππουστόπαιδα. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μάλιστα. ΖΕΤΑ: Εν θα με ρωτήσετε ποια είναι η αγαπημένη μου εφημερίδα; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ποια είναι η αγαπημένη σου εφημερίδα; ΖΕΤΑ: Μα η ΕΝΩΣΙΣ, φυσικά. Έχω όλους τους τόμους από το 1994! ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΟΥΣΗ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε Πανούση, φαντάζομαι το μάθατε πως ο Νταλάρας έρχεται στην Κύπρο για συναυλίες ενίσχυσης των φτωχών Κυπρίων. ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Όχι, τώρα το μαθαίνω. Δηλαδή θα δώσει την αμοιβή του για τους φτωχούς; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Όχι, όλοι οι τραγουδιστάδες θα τραγουδήσουν δωρεάν και η είσοδος θα είναι ελεύθερη, μόνο ζητείται από τον κάθε ένα να φέρει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους φτωχούς. ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Τότε δίνω κι εγώ γιαούρτια δωρεάν. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα για να φάνε οι φτωχοί μαζί με το πουρκούριν τους; ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Όχι, για να γιαουρτώσουν τον Νταλάρα.

11 27 Απριλίου 2013 ΜΕΡΚΕΛ, ΠΡΟΣΕΞΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΠΟΙΟ ΛΑΟ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ 11 Τι νούμερο παπούτσι φορεί η Βελκουλέσκου; Έμμε κόφτει. Είμαι ο τέταρτος Πρόεδρος του Συναγερμού, ρεεε! Ποιος εγώ! Ο Αβέρωφ Νεοφύτου που την Αργάκα! Που με επεριπαίζαν ούλλοι στο Δημοτικό τζιαι στο Γυμνάσιο. Νε-ο-φύ-του, ο-ε-ο-ε-οε, ο-ε-ο-ε-οε. Εγώ ήμουν ο πρώτος; Ναι, Πρόεδρε. Ο δεύτερος ήταν ο Μάτσης. Ο τρίτος ήταν ο Αναστασιάδης. Ο τρίτος κάτι μου λαλεί. Τον δεύτερο εν τον αθθυμούμαι. Εσού ποιος είσαι, να χαρώ; Εν ο Φούλης, Πρόεδρε. Εν τον εκατάλαβες, επειδή έκοψε το μουστάτζι. Τζιαι εξιστράωσεν τζιαι το δειν του. Τζιαι εκκέλιασεν τζι άλλον τζιαι συντυχάννει όπως τον μισόπελλον. Ααα, μιας τζιαι συναφέρατε Συναγερμό, τζείνος ο Λεμεσιανός ήντα μπου απέγινε; Έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρόεδρε. Κάμνει τα σκατά! Είμαι πολλά χαρούμενη. Μα, ο Αναστασιάδης; Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Τζιαι ο Φούλης; Πρόεδρος του Συναγερμού; Νομίζω ήρτεν η ώρα μου Πόμεινε, ρε Γλαύκο. Ρε παιθκιά, τζείνος ο γιος μου ήντα που γίνεται; Μια χαρά εν ο Αχιλλέας, ρε παπά. Πάλε καλά. Εθώρουν όρομαν ότι ετραβούσαν τον στα δικαστήρια τον μιτσιήν. Όι, Σπύρο μου, μεν ανησυχείς. Εν τον Παπακώστα που εθώρες αλώπως. 39. Ξέρω το γιατί μιαν ημέρα εκόψαν την τα ψηλοτάκουνα τζιαι εδάνεισά της τα δικά μου. Εγώ φορώ 38. Άνοιξάν μου τα η ξημαρισμένη, έκαμέν μου τα όπως τες φλαούνες. Φκάλε φάουσαν, ρα Ειρήνη. Είμαι Πρόεδρος του Συναγερμού, ρα! Πιστεύκετέ το, εν το πιστεύκετε, είμαι Πρόεδρος του Συναγερμού. Πιάστε τα αρτσίθκια μου ούλλοι!

12 12 Εν ανάγκη να φκαίνει η Ειρήνη Χαραλαμπίδου να παίζει τον ειδήμονα στα οικονομικά της χώρας; Ρε Ακελικοί, καλύτερα να στέλλετε τη μαυρού του Χριστόφκια. vasosftohopoullos.wordpress.com 27 Απριλίου 2013 Τελικά είχα δίκαιο και κυριολεκτικά, όχι μόνο συμβολικά: είναι οι ακελικοί ηγετίσκοι ξημαρισμένοι. Π.χ. αυτός ο Συμεού του ΡΙΚ, που ανακάλυψε αίφνης τα βυζιά ως μέσον αύξησης της τηλεθέασης και μας φλόμωσε με κυρίες με θεαματικά βυζιά. Την Παρασκευή 19 ή το Σάββατο 20 Απριλίου δεν θυμάμαι ακριβώς, κάνοντας ζάπινγκ, έπεσα πάνω στις τελευταίες ειδήσεις του ΡΙΚ. «Άιντε», λέω στον εαυτό μου, «ας τις παρακολουθήσω, να δω τι έγινε με την υπόθεση των βομβιστών στη Βοστώνη». Εμφανίστηκε μια κυρία κι άρχισε να μας διαβάζει την πρώτη είδηση. Ούτε που κατάλαβα τίποτα. Η κοπέλα φορούσε ένα είδος σακακιού και από κάτω μια μπλουζίτσα σκουρόχρωμη, που από τα στήθη ως τον λαιμό ήταν δικτυωτή. Από κάτω φαινόταν πολύ καλά το σουτιέν της δαντελωτό, μαύρο και σέξυ με απολύτως διακριτά τα μεγάλα βυζιά της και ειδικά τη σχισμή των βυζιών της. Πού ν ακούσεις ειδήσεις... Αν φορούσε ντεκολτέ και φαίνονταν ξεκάθαρα τα βυζιά της, δεν θα ήταν τόσο προκλητικά. Γεγονός όμως είναι ότι ο Συμεού, ως ξημαρισμένος ακελικός, ξέρει τη γοητεία του κρυφού, του υπονοουμένου και της φαντασίωσης. Είπε η κυρία όλες τις ειδήσεις και δεν άκουσα ούτε μία, παρότι δεν είμαι βυζιακός τύπος. Λίγο προτού τελειώσει, με παίρνει ένας φίλος μου και μου λέει: «Γύρνα την τηλεόρασή σου στο ΡΙΚ, έχει ποιοτικό πορνό». Μόλις του ανέφερα ότι το βλέπω, φυρτήκαμε και οι δυο στα γέλια. Ο φίλος ήταν καταιγιστικός: «Το ΡΙΚ», μου λέει, «θα σκίσει, άκου τι σου λέω». Κλείσαμε και έπεσα να κοιμηθώ. Όταν ξύπνησα και άνοιξα τον υπολογιστή μου, βρήκα ένα από τον Το ξημαρισμένο ΡΙΚ φίλο μου που μιλήσαμε ο βράδυ. Ήταν ένα σουνοσωλονούδιν από μια άλλη εκπομπή του ΡΙΚ με μια άλλη σταρβυζού του καναλιού, ονόματι Γαβριέλα Χριστοδούλου. Τόσο μεγάλα ήταν τα βυζιά της, που ξεχειλούσαν στην οθόνη, με αποτέλεσμα ο καλεσμένος της να μην μπορεί ν αρθρώσει λέξη. Μη μου πείτε πως αυτή η στρατηγική του Συμεού δεν είναι ευφυέστατη. Εγώ δεν πίστευα τα μάτια μου, αλλά, ώσπου να ξημερώσει, έπαθα κι άλλο σοκ. Ανοίγω πάλι την τηλεόραση και βλέπω μια ξανθιά ναι, ναι, αγαπητοί αναγνώστες με τεράστια βυζιά να κάνει βόλτες μέσα στα στενά δρομάκια ενός παραδοσιακού κυπριακού χωριού. Ειλικρινά, δεν κατάλαβα αμέσως πως ήταν οι τίτλοι αρχής ενός τηλεοπτικού σόου, ονόματι «ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ», με την παραδοσιακή γκόμενα κυρία Άντρη Καραντώνη. Παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα και αμέσως έβγαλα τα συμπεράσματά μου. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Α. Οι ακελικοί του ΡΙΚ είναι όντως ξημαρισμένοι. Β. Τα βυζιά ανεβάζουν και την τηλεθέαση και τα πουλλιά των ακελικών τηλεθεατών. Γ. Η βλακεία είναι ενδημική, εν του τόπου μας πράμαν. Δ. Δεν υπάρχει σωτηρία. Σοβαρά, όμως, βρείτε τον καιρό να δείτε το νέο αριστούργημα του ΡΙΚ, το «Πάμε παραδοσιακά». Είναι η ίδια η κυπριακή κυπριώτικη Κύπρος μας. Το μικρόν μας νησσούιν, που το μόνο που καταφέρνει ν αναπαράγει είναι τη βλακεία και το φολκλόρ. Το «Πάμε παραδοσιακά» είναι το πραγματικό επίπεδο του μέσου νεοκύπριου, του μέσου χώρκατου, που νομίζει μάλιστα ότι με τέτοιες αηδίες υπερασπίζεται και τον λαϊκό μας πολιτισμό. Αυτή η επίθεση του ΡΙΚ στον λαϊκό μας πολιτισμό έπρεπε ήδη να είχε κάνει τους πιο σοβαρούς ανθρώπους του ΡΙΚ να τρέμουν από αγανάκτηση. Πού είναι οι ποιητές μας να καταγγείλουν αυτά τα φαινόμενα; Πώς γίνεται το κρατικό κανάλι να πρωταγωνιστεί στην καταπολέμηση του πολιτισμού μας; Φυσικά, αυτά μάς αξίζουν, διότι αυτά θέλει ο κυπριακός λαός. Λίγο φολκλόρ, λίγο σταριλλίκι, πολλά βυζιά και κάμποσο χαϊχούι. Έλεος ΤΟ TIBI 69 ΓΑΜΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΔIΒIΔI TIMH: 10 EΥΡΩ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΓΙΑΛΟΥΣΑ» ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΣΕ ΣΙΝΕΜΑΣΚΟΠ

13 27 Απριλίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com Ξύπνα, ρε Τάσσο! Άφηκές μας τους αμπάλατους να μας κυβερνούν. Ξύπνα, να ξιτιμάσεις τες σσιυλοπουτάνες της Ευρώπης. 13 Χρυσοπράσινος Φίλλος l Μέχρι πριν από λίγο καιρό αντιμετώπιζα τις θεωρίες συνωμοσίας με σκεπτικισμό. Έβρισκα αυτά τα οργουελιανά περί «συστήματος που συνωμοτεί εναντίον της συνείδησής μας» ως μάλλον γραφικά. l Πλέον ανακοινώνω ότι έχω αναθεωρήσει πλήρως τις απόψεις μου. l Δεν είμαι σίγουρος αν στο μέλλον θα πιστέψω στη θεωρία των αεροψεκασμών, στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και στην Ομάδα Έψιλον, αλλά σίγουρα πιστεύω στο «σύστημα». Τουλάχιστον αυτό που βλέπω. Το Κυπριακό Κατεστημένο. Τη διαπλοκή μεταξύ μεγαλοτραπεζιτών, πολιτικών και ΜΜΕ. l Δεν υπάρχει άσπρο / μαύρο, πολύ περισσότερο δε «δεξιά» και «αριστερά», αλλά ένα μπερδεμένο κουβάρι γκρίζου, που, από όπου κι αν το πιάσεις, βρομάει! l Ανέκαθεν θεωρούσα την ψυχολογία του όχλου, που διατηρεί τις διεφθαρμένες ελίτ στην εξουσία, παντοδύναμη. Τώρα προσθέτω και το άλλο κομμάτι. Οι διεφθαρμένες ελίτ φροντίζουν ανελλιπώς να ταΐζουν τον όχλο κουτόχορτο, για να τις διατηρεί στην εξουσία. Έτσι κλείνει ο φαύλος κύκλος της εκφυλισμένης κομματοκρατίας. l Και το τραγικό συμπέρασμα: Η Δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της Πατρίδας και του Έθνους μόνο όταν ο λαός έχει Παιδεία. Με πι κεφαλαίο! l Όταν δεν έχει Παιδεία, εκφυλίζεται σε Οχλοκρατία, η οποία οδηγεί στην ολιγαρχία των καθεστηκυιών ελίτ, που το μόνο που κάνουν εκτός από το να γεμίζουν την κοιλιά τους είναι να μάχονται μεταξύ τους ποια θα θέσει υπό τον έλεγχό της το μεγαλύτερο μέρος του άβουλου όχλου, ο οποίος θα την ανεβάσει ή θα τη διατηρήσει στην εξουσία. l Δε ξέρω ούτε τολμώ να προβλέψω πού θα μας οδηγήσει αυτή η κρίση. Το μόνο που ξέρω είναι πως τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Ο μικρόκοσμός μας στον οποίο ζούσαμε, θεωρώντας ότι είμαστε το Κέντρο του Σύμπαντος Κόσμου, έχει καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. l Το χειρότερο που έχουμε να πάθουμε από την Κρίση είναι να ξαναξυπνήσουν μέσα μας συνειρμοί του 74 για την υπόλοιπη Ελλάδα. Ναι, το ψοφοδεές κατεστημένο των Αθηνών δεν στάθηκε δίπλα στην Κύπρο. Αλλά αν συγχύσουμε την Ελλάδα με τον Σαμαρά, τον Γιωργάκη και τον Στουρνάρα, είναι σαν να συγχύζουμε την Κύπρο με τον Χριστόφια, τον Αναστασιάδη και τον Ορφανίδη... l Δεν είμαι σίγουρος πως μπορούσε να κάμει κάτι παραπάνω η Αθήνα, έτσι κεφαλοκλειδωμένη που την έχει η Τρόικα, αλλά έστω μια προσπάθεια δεν θα έβλαπτε. l Αλλά, να μου πείτε, αυτοί οι σφογγοκωλάριοι της Μέρκελ, τον Ελλαδικό λαό έχουν ξεζουμίσει, θα σκεφτούν τον κυπριακό, που είναι και γι αυτούς και για κάμποσους εδώ μέσα «κάτι άλλο»; l Αυτό, βέβαια, κάθε άλλο παρά στενοχώρια προκαλεί στους γνωστούς εθνομηδενιστικούς κύκλους, όπως για παράδειγμα στον ελληνόφωνο βουλευτή του AKEL Γιώργο Γεωργίου. l Ο λαός, σε μητροπολιτική Ελλάδα και Κύπρο, είναι ένας και ο αγώνας κοινός. Και εχθρός, εκτός από τους Τούρκους και τους Ευρωπέους, είναι και το ξενόδουλο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο, το «σύστημα» που λέγαμε πριν. l Το καλύτερο που έχουμε να πάθουμε από την κρίση είναι να ξαναβρούμε τον παλιό εαυτό μας. Τον απλό ελληνικό εαυτό της Κύπρου. Να ξαναγίνουμε λιτοί και σκεπτόμενοι, να ξεφύγουμε από τα μπλε και τα κόκκινα κομματικά μαντριά και να τους φτύσουμε κατάμουτρα το κουτόχορτο που χρόνια τώρα μας ταΐζουν. l ο τέως μας σαν μπόνους. Ώστε; Για τις καλές του υπηρεσίες στον λαό. Συν δεκαπέντε αστυνομικούς να τον προσέχουν. Χαλάλι του και χαλάλι μας. Με τόσα που έχει προσφέρει κατά του φασισμού, του ιμπεριαλισμού, του εθνικισμού, του σοβινισμού, του νεποτισμού, του παραγοντισμού, του γριβισμού, του εοκαβητισμού, του είναι λίγα. l Ο ένας φεύγει με το κεφάλι ψηλά και ο άλλος δεσμεύεται! Και ο βουκόλος λαός να χειροκροτεί και να πανηγυρίζει, νομιζόμενος ότι είναι αυτός που κυβερνά. l Την ίδια στιγμή, οι Ντάουνερ και Δρουσιώτηδες τρίβουν τα χέρια τους από χαρά και προετοιμάζουν το νέο Σχέδιο αγγλο-τουρκικής κατοχής της Κύπρου. Η κυριαρχούσα άποψη είναι ότι θα μπορέσουν να μας το επιβάλουν, επειδή είμαστε οικονομικά εξαθλιωμένοι. Ούτε περί τούτου είμαι σίγουρος. Ίσως η κρίση τούς γυρίσει μπούμερανγκ. Γιατί όταν ο λαός υποφέρει, έχει και πιο επαναστατική διάθεση. Η Κύπρος της πενταετίας του δεν ήταν η Κύπρος της δεκαετίας του 60, της ευμάρειας και του οικονομικού θαύματος που διαφήμιζε το τότε Κυπριακό Συγκρότημα Εξουσίας. l Και να εξηγούμαι για κάτι: Εγώ δεν είμαι υπέρ της επιστροφής στη λίρα. Εγώ είμαι υπέρ της δραχμής! l Και σ όποιον αρέσουμε. l Χρυσοπράσινος Φίλλος ριγμένος στο πέλαγο Μάριος Ρέπουσος ΕΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΒΑΦΗ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΙΓΑΙΟΝ» KYΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Eπιμέλεια : Γκλόρια Κασσιανίδου KYΚΛΟΦΟΡEI TON MAΪΟ

14 14 ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΧΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ! 27 Απριλίου 2013 Εκ Βρυξελλών εισαγόμενοι «κι έρχεται η στιγμή για ν αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ αφήσεις» Τις τελευταίες μέρες γίνονται πολλές αναλύσεις για τους φταίχτες της κατάντιας της Κύπρου. Άλλοι λένε πως φταίει η κυβέρνηση Χριστόφια, άλλοι κατηγορούν την κυβέρνηση Αναστασιάδη, άλλοι μόνο τους ξένους τοκογλύφους, άλλοι τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΑΚΕΛ κι εμείς ΟΛΟΥΣ τους πιο πάνω. Ξαφνικά, σήμερα το πρωί, στη ραδιοφωνική εκπομπή του Λάζαρου Μαύρου και χθες το βράδυ σε μια εκδήλωση της δικής μας Α.Φ. Έπαλξης στη Δημοσιογραφική Εστία, ακούσαμε και μια άλλη άποψη. Ο δρ Διεθνών Σχέσεων Γιάννος Χαραλαμπίδης αποφάσισε να κρίνει τον εαυτό του άμοιρο ευθυνών και να επιρρίψει ευθύνες εξ ολοκλήρου στον κυπριακό λαό, αθωώνοντας μάλιστα την κυρία Μέρκελ και τη Γερμανία, αφού σημείωσε ότι αυτοί κάνουν τις πολιτικές τους κι εμείς είμαστε τα λαμόγια. Άραγε, ο Χαραλαμπίδης δεν ενημερώθηκε τόσο καιρό για την πολιτική της Μέρκελ στην Ελλάδα; Ή εν τέλει δεν ενδιαφερόμαστε για τη μάνα μας; Υποστήριξε δε, σήμερα το πρωί, πως όλοι αυτοί που μιλούν για την ύπαρξη Τέταρτου Ράιχ είναι οι λαϊκιστές και οι αριστεροί που διέλυσαν την Ελλάδα, όπως π.χ. ο Γιώργος Δελαστίκ, που μιλούσε πριν από τον ίδιο στην εκπομπή του Λάζαρου Μαύρου, ή άλλοι «αριστεριστές», όπως ο Γιώργος Καραμπελιάς, που θα μας οδηγήσουν στη σοσιαλιστική επανάσταση, όπως δήλωσε. Και έσκιζε τα ιμάτιά του ξανά υπέρ της κυρίας Μέρκελ και των Γερμανών. Αν είναι δυνατόν Ο κύριος Χαραλαμπίδης αποκάλεσε τον Δελαστίκ, τον Καραμπελιά και όσους μιλούν από την Ελλάδα στην εκπομπή του Ράδιο-Πρώτο «εξ Ελλάδος εισαγόμενους». Μάλιστα, όταν τον ρώτησε ο Λάζαρος Μαύρος αν τελικά είμαστε ένα έθνος, άρχισε να ουρλιάζει και να λέει πως δεν δέχεται μαθήματα πατριωτισμού. Εμείς απορούμε πώς τελικά γίνεται αντιληπτός ο πατριωτισμός στην Κύπρο, όταν ένας άνθρωπος, ο οποίος αποκαλεί κάποιους Ελλαδίτες που πάλεψαν διαχρονικά για το νησί μας, που ήταν παρόντες στον αγώνα ενάντια στο Σχέδιο Ανάν, «εισαγόμενους» και «λαϊκιστές», δεν δέχεται μαθήματα από έναν μεγαλύτερό του δημοσιογράφο, με τόση μάλιστα προσφορά. Εν πάση περιπτώσει, ίσως να είμαστε «μικροί» για να κρίνουμε τον «μεγάλο» Γιάννο Χαραλαμπίδη, αλλά εμείς, ακόμα κι αν δεν σπουδάσαμε Πολιτικές Επιστήμες, θέτουμε κόκκινες ανεξίτηλες γραμμές. Όταν ένας άνθρωπος με τόσο κύρος ρίχνει ευθύνες στον λαό του τόπου του και βγάζει αγίους την Μέρκελ, τον Σόιμπλε, την Τρόικα και όλους αυτούς τους αλήτες που έχουν ως επάγγελμα τον οικονομικό πόλεμο, δεν μπορούμε να σωπάσουμε. Όταν η αλαζονεία φτάνει στα όρια της αγένειας και της πολιτικής μωρίας, τότε καλό θα είναι να αποφασίσουμε όλοι με ποια πλευρά είμαστε Αν θα είμαστε με τους εκ Βρυξελλών εισαγόμενους πολιτικάντηδες, θα είμαστε όντως άξιοι της μοίρας μας. Εμείς, πάντως, θα ρίχνουμε ευθύνες και στη Γερμανία και στη Βρετανία και σε όλους τους ΞΕΝΟΥΣ που επιχειρούν να επιβάλουν μια δεύτερη κατοχή στην Κύπρο και που έφεραν την Ελλάδα μας σ αυτή την κατάντια, θα κατσαδιάζουμε τις εθελόδουλες πολιτικές ηγεσίες που δεν έχουν ανάστημα, είτε Χριστόφιες λέγονται είτε Αναστασιάδηδες, θα βρίζουμε και τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ και όλης της φάρας που διέλυσε τον τόπο. Αν συνεχίσουν κάποιοι να μιλούν σ αυτό το μοτίβο της ενοχοποίησης του λαού, τότε σε τριάντα χρόνια θα μιλάμε ξανά για αφορμές και δίδυμα εγκλήματα και θα αθωώνουμε την Τρόικα και τη Γερμανία, λέγοντας «εκάμαμεν τζι εμείς πολλά». Ε, λοιπόν, εμείς, όπως λέμε την Τουρκία Τουρκία και την εισβολή εισβολή, θα λέμε τη Μέρκελ καγκελάριο του Δ Ράιχ και θα μιλάμε για οικονομικούς πολέμους κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει. Αλ.Μιχ. (antistasitwra.wordpress.com) ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ Προσέξατε τα περίεργα γράμματα στο ταμπλό, όταν εμφανίζεται ο Πρόεδρος ή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μέσα σε μια αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου; Από πάνω γράφει «ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ» και από κάτω το ανάλογο, φαντάζομαι, στα τούρκικα. Μόνο που στα τούρκικα η όλη φράση είναι μεγαλύτερη και δεν καλύπτεται από το σώμα του ομιλητή. Οπότε, στην ουσία, βλέπουμε μόνο κομμάτι των τουρκικών. Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί εμείς να είμαστε τα κορόιδα. Γιατί, δηλαδή, πρέπει να υπάρχει στα τούρκικα η οποιαδήποτε φράση, ειδικά τώρα που δεν υπάρχει ούτε ένας γνήσιος Τούρκος στο Προεδρικό, και οι Τούρκοι που υπάρχουν στο Προεδρικό είναι γενίτσαροι ή τουρκόσποροι, που λέει κι λαός μας; Αυτό το ηλίθιο επιχείρημα, ότι εμείς είμαστε η Κυπριακή Δημοκρατία και άρα εμείς πρέπει να εμμείνουμε στις πρόνοιες της Ζυρίχης, είναι ένα ηλίθιο επιχείρημα που βολεύει όλους αυτούς που θέλουν τη σταδιακή μας τουρκοποίηση και τίποτε άλλο. Θα είχε νόημα να υπάρχουν και στα κέρματά μας και στα χαρτονομίσματα και στα λοιπά έγγραφα της Δημοκρατίας αναγραφές και στα τούρκικα, αν οι Τούρκοι της Κύπρου αναγνώριζαν την Κυπριακή Δημοκρατία και σέβονταν τους νόμους της και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτούς. Θα είχε νόημα αν πλήρωναν φόρους, αν πήγαιναν στον στρατό, αν διαδήλωναν εναντίον της κατοχής και αν όντως ήθελαν να ζήσουν μαζί μας, επιστρέφοντας αυτοί στα σπίτια τους κι εμείς στα δικά μας. ΤΡΟΪΚΑ Ελληνόφωνων SS Θαυμάστε τα Ες-Ες μας. Αν είναι δυνατόν η τύχη του Ελληνισμού στην Κύπρο να βρίσκεται στα χέρια τριών ημιαγράμματων γάρων εκσυγχρονιστών! ΤΡΟΪΚΑ ΒΡΟΜΕΡΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ Τρεις σιχαμερές μορφές της σύγχρονης τραγωδίας μας. Κατέστρεψαν την Κύπρο για να σώσουν το τομάρι και το ΚΟΜΜΑ τους και τώρα, όχι μόνο έχουν το θράσος να μιλούν και να κατηγορούν άλλους για τα δεινά, αλλά κλαίνε κι από πάνω σαν απατημένες γυναικούλες. Όσο εμείς έχουμε ανοιχτές επιταγές γι αυτούς, τόσο αυτοί θα είναι προκλητικοί και θα μας πιάνουν σε ψιλό γαζί, όπως τώρα, με τον ισχυρισμό τους ότι ο ΧΡΥΣΟΣ της Δημοκρατίας είναι και δικός τους χρυσός. Να ποια θα έπρεπε να ήταν η αρχή μιας νέας πορείας στον αγώνα μας κατά της κατοχής. Να μη γράφαμε τούρκικα πουθενά και να κλείναμε τα οδοφράγματα σε όσους Τούρκους δεν αναγνωρίζουν τη Δημοκρατία και δεν τηρούν τους νόμους της. Και ένας από τους βασικούς νόμους της Δημοκρατίας είναι ότι οι κλεπταποδόχοι είναι εξίσου εγκληματίες με τους κλέφτες. Άρα, οι Τούρκοι πρέπει να παραδώσουν τα κλειδιά στους νόμιμους ιδιοκτήτες των σπιτιών που σφετερίζονται τώρα. Κι εμείς, με τη σειρά μας, να τους παραδώσουμε τα δικά τους κλειδιά, μαζί με μεταφρασμένους στα τούρκικα όσους νόμους της Δημοκρατίας μπορεί να τους χρειαστούν. Έτσι είναι οι ισότιμες σχέσεις. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

15 27 Απριλίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com ΚΑΠΟΙΟΙ, που λαλούσιν πως φταίμεν μόνον εμείς, γιατί εν ενημερώνουνται λλίον για τους οικονομικούς πολέμους που εκάμαν τούτοι ούλλοι οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας; 15 ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ ΜΑ ΠΟΥ ΕΠΗΕΝ; l Μα πού επήεν ο κατά τα άλλα λαλίστατος Τορναρίτης; Πού εχάθηκεν; l Μα πού επήεν τζιείντο λαμπρόν αστέριν του Χριστόφια, ο Χαρίλαος Σταυράκης; l Μα είδεν κανένας σας τζιείντον μεγάλον οικονομολόγον και «έντιμον ακελικόν», κύριον Κίκην Καζαμίαν; l Μα πού επήεν ο Αβερωφούλης; Σαν να τζιαι εχάθηκεν λλίον τελευταίως; l Μα πού επήεν ο Χριστόφιας; Εν τόσον πικραμένος που εν κυκλοφορά στα καφέ της χώρας; l Μα πού επήεν ο Λούης Ηγουμενίδης; Που τον τζιαιρόν που είπε την χοντροειδέστατη μαλακία ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος εν ο Σαντάμ Χουσεΐν της Κύπρου εξαφανίστηκεν λλίον. l Μα πού επήεν ο μεγάλος αναλυτήςψώνιο Γιάγκος Μικελίδης; Εν φκαίνει πιον στις τηλεοράσεις να υπερασπίζεται τον Αναστασιάδη; l Μα πού εχάθηκεν ο Μαλάς; l Μα πού είναι οι βοηθοί κυβερνητικοί εκπρόσωποι; Γιατί εν μας τους παρουσιάζουν; l Μα πού εχάθηκεν τζιείνος ο Υπουργός Αμύνης, ο Δημήτρης Ηλιάδης; ΠΟΕΔ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ Συνέδριο δασκάλων στα Κατεχόμενα, και η ΠΟΕΔ έτρεξε να συμμετάσχει. Δεν έχει σημασία τι ή εάν θα γίνει τελικά το τουρκικό συνέδριο, σημασία έχει ότι οι δικοί μας δάσκαλοι, αντί να είναι ξεκάθαροι σε τέτοιου είδους ζητήματα, βρήκαν την δικαιολογία ότι θα πάνε για να τους τα ψάλουν! Τελικά, οι Κυπραίοι όλοι καταπιεσμένοι ψάλτες είμεθα. Ρε Φύτο, αν σε βρω καμιά φορά στον δρόμο, εννα σου τα ψάλλω τζιαι εν θα σου αρεσει. ΑΝΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ ΚΑΙ «ΑΣΤΡΑ» Ο «Άστρα», όπως αυτοδιαφημίζεται, δεν είναι μόνο ένας ραδιοφωνικός σταθμός. Είναι όντως κάτι παραπάνω, γι αυτό και οργανώνει εκδρομές στα Κατεχόμενα με μόνο 20 ευρώ το άτομο, για να μάθουν από την κυρία Άννα Μαραγκού την ιστορία της πόλης της Αμμοχώστου. Εμείς καλά σας τα λέγαμε ότι οι νεοοθωμανοί θα μας έκαναν τουρίστες στον τόπο μας, αλλά εσείς δεν ακούγατε. Τώρα φάτε τη Μαραγκού και τον «Άστρα» στη μούρη, για να κατανοήσετε επιτέλους ότι τον τουρισμό από τον τουρκισμό τον χωρίζει μόνο ένα ΚΑΠΠΑ. ΚΑΡΕΚΛΑΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΜΑ Όταν κάποτε, πριν από λίγες μέρες, είπα στον κουρέα μου ότι το γλείψιμο έχει και τα όριά του, ο κουρέας μου διαφώνησε, λέγοντας πως υπάρχει και ο Καρεκλάς. Έχει δίκαιο! ΤΟ ΡΙΚ ΚΑΙ Η ΣΣΙΥΛΛΑ Η ΘΑΤΣΕΡ Πέθανε η Θάτσερ και, αντί το ΡΙΚ να πει «ο Θεός να τη συγχωρέσει» ή «ο Θεός μακαρίσει την», εμπήξαν μας την μες τα μούτρα ώρες τζιαι ώρες, ωσάν να ήταν κάποια μάνα μεγάλου αγωνιστή της ΕΟΚΑ. Έτσι το ΡΙΚ και η Κύπρος, η οποία πολλά δεινά υπέστη λόγω της πολιτικής της Θάτσερ, έδωσαν το παρών τους στην ηλίθια υμνολογία μιας σκρόφας του πιο απαίσιου βρετανικού συντηρητισμού και μεγαλοϊδεατισμού. Έλεος, δηλαδή! ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΣΤΟ ΜΑΙΗΦΕΑΡ Μάνα μου τον ρε! Ο κύριος Χριστόφιας απέκτησε ένα μικρό σπιτάκι στο Λονδίνο, κάπου σε μια λαϊκή συνοικία που ονομάζετε Μαίηφεαρ. Τίποτα το μεμπτό, λέγουν οι καλοί πολίτες. Όλοι δικαιούνται ένα σπιτάκι στο Λονδίνο για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και να μην πληρώνουν ενοίκια. Είναι σαν μια μικρή καλή επένδυση και τίποτε άλλο, συμπληρώνουν οι καλοπροαίρετοι. Μόνο που το Μαίηφεαρ δεν είναι κάποια συνοικία με μαύρους, Πακιστανούς, Κυπραίους και Μαλτέζους, ούτε καμιά συνοικία που φοβάσαι να τη διασχίσεις τη νύχτα. Είναι η καρδιά του Λονδίνου του Λονδίνου των εφοπλιστών, των σεΐχηδων, των λόρδων και του τζετ σετ. Φυσικά, ούτε ο Χριστόφιας είναι τυχαίος. Είναι ένας (πρώην) Πρόεδρος της Κύπρου και ως τέτοιος δικαιούται κάτι παραπάνω από το Χόλλογουαιη Ρόουντ. Σωστά έκανε και πήρε ένα σπιτάκι στο Μαίηφεαρ. Το πρόβλημα όμως δεν είναι πού βρήκε τα χρήματα, άλλα αν ένας έσ τω και πρώην Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και μάλισ τα κομμουνιστής, όπως επανειλημμένως δήλωνε ο ίδιος δικαιούται ηθικά να αγοράσει σπίτι στην Αγγλία και όχι, π.χ., στην Ελλάδα. Γιατί, δηλαδή, ένας κομμουνιστής να προτιμήσει το καπιταλιστικό Λονδίνο και όχι, ας πούμε, ένα προλεταριακό νησάκι της φτωχομάνας Ελλάδας; Αυτό είναι ερώτημα πολλαπλής επιλογής. Επιλέξτε τη σωστή απάντηση και κερδίστε ένα αυτοκινητάκι της αρεσκείας σας: Α. Το σπιτάκι το αγόρασε από το ξημέρωμα του γάμου της κόρης του. Β. Του το «δώρισε» πολύ γνωστός οικονομικός παράγοντας της νήσου, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη «χαλάρωση» κάποιων νόμων εδώ στην Κύπρο. Γ. Είναι μέρος της μίζας που του έδωσαν οι Καταρανοί, για να τους παραχωρήσει το στρατόπεδο δίπλα από το «Χίλτον». Δ. Είναι δώρο οικονομικών παραγόντων της Λαϊκής, για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στη συγκάλυψη της μεγάλης κλεψιάς στη συγκεκριμένη τράπεζα. Ε. Γίνεται κοτζάμ Πρόεδρος, έστω και πρώην, να μην έχει και μια «γαμίστρα» στο Λονδίνο; Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ο Υ Ν Τ Ο Ν Μ Α Ϊ Ο ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ Κριτικά κείμενα Εἰσαγωγή, ἀνθολόγηση κειμένων ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΚΟΡΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ Λευκωσία 2013

16 16 ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ! 27 Απριλίου 2013 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΟΙ ΒΑΪΚΙΝΚ Μια ματιά στο σκανδιναβικό οικονομικό μοντέλο Πριν από λίγες βδομάδες, το περιοδικό Economist δημοσίευσε ως κύριο άρθρο του ένα ενδιαφέρον κείμενο, με τίτλο «Το επόμενο σούπερ μοντέλο», υποστηρίζοντας ότι οι πολιτικοί, της Δύσης κυρίως, έχουν να μάθουν πολλά από το σκανδιναβικό οικονομικό μοντέλο. Αν κάποιος με μέσο εισόδημα και ικανότητες, λέει το περιοδικό, είχε σήμερα την ευχέρεια να επιλέξει πού να ξαναγεννηθεί, θα επέλεγε μια από τις Δανία, Σουηδία, Νορβηγία ή Φινλανδία. Οι χώρες αυτές βρίσκονται στην κορυφή σε όλες τις λίστες που καταγράφουν επίπεδα ευτυχίας, κοινωνικής υγείας και οικονομικής ανταγωνιστικότητας. Το έχουν δε καταφέρει, αποφεύγοντας τόσο τις ακραίες ανισότητες των ΗΠΑ, όσο και την αναποτελεσματικότητα και τις στρεβλώσεις του ευρωπαϊκού Νότου. Δεν είναι τυχαία η επικράτηση του όρου «getting to Denmark», όταν οικονομολόγοι αναφέρονται σε περιπτώσεις επιτυχημένου εκσυγχρονισμού. Οι Σκανδιναβοί είχαν τη δική τους κρίση χρέους τη δεκαετία του 90 κι αυτό τους βοήθησε να αναπτύξουν ένα πετυχημένο μοντέλο μεταρρύθμισης του δημοσίου, βασισμένο στην αποδοτικότητα και την ανταπόκριση στις προσδοκίες του πολίτη. Βέβαια διήνυσαν μεγάλη απόσταση για να φτάσουν εδώ που βρίσκονται σήμερα. Στις δεκαετίες του 70 και 80, η φιλοσοφία τους ήταν «φορολόγησε και ξόδεψε». Έτσι, το 1993, το δημόσιο χρέος των Σουηδών είχε φτάσει στο 67% του ΑΕΠ τους. Η χώρα είχε αρχίσει να κατρακυλά οικονομικά, οπότε και αναγκάστηκε να αλλάξει. Ολόκληρη η Σκανδιναβία άλλαξε τότε πορεία, μετακινούμενη κατά κύριο λόγο στα δεξιά, με πυξίδα όμως τον πραγματισμό. Οι φόροι τους μειώθηκαν δραστικά ο εταιρικός φόρος των Σουηδών είναι σήμερα στο 22%, πολύ χαμηλότερος από τον αντίστοιχο αμερικανικό, προχώρησαν σε πλήρη μεταρρύθμιση των συντάξεων και οι δαπάνες του κράτους μειώθηκαν σημαντικά, με αποτέλεσμα το έλλειμμα των Σουηδών να βρίσκεται σήμερα στο 0,3% του ΑΕΠ τους, σε σύγκριση με το 7% των ΗΠΑ. Οι δημόσιες υπηρεσίες αναδιοργανώθηκαν εκ βάθρων. Όταν μια υπηρεσία δουλεύει, δεν τους ενδιαφέρει ποιος την λειτουργεί. Οι Δανοί και οι Νορβηγοί επιτρέπουν σε ιδιωτικές εταιρείες να διαχειρίζονται νοσοκομεία του δημοσίου. Οι Σουηδοί και οι Δανοί έχουν ένα ενιαίο σύστημα παιδείας, με κουπόνια καθορισμένης αξίας, τα οποία παραχωρούν στους φορολογουμένους, έτσι ώστε να μπορούν να επιλέγουν όποιο σχολείο θέλουν για τα παιδιά τους, είτε από τον δημόσιο, είτε από τον κερδοσκοπικό ιδιωτικό τομέα. Η τεχνολογία και η διαφάνεια βρίσκονται στη ρίζα αυτών των μεταρρυθμίσεων. Η επίδοση όλων των σκανδιναβικών σχολείων και νοσοκομείων επιμετρείται και δημοσιοποιείται. Το δημόσιο εργάζεται στο σκληρό φως της ημέρας, εξηγεί το Economist. Οι Σουηδοί επιτρέπουν την ελεύθερη πρόσβαση στα δημόσια αρχεία τους. Οι πολιτικοί τους επικρίνονται αν αφήσουν τα ποδήλατα και καταφύγουν στις υπηρεσιακές λιμουζίνες. Είναι πρωτοπόροι στο e-government, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση αυτή της Σουηδίας, όπου ο πολίτης μπορεί να πληρώσει τους φόρους του μέσω SMS. Το μοντέλο των Σκανδιναβών βασίζεται μεν στον ανταγωνιστικό ιδιωτικό τομέα, που λειτουργεί όμως πλάι σε ένα μεγάλο κράτος: 30% του εργατικού δυναμικού τους απασχολείται στο δημόσιο. Ένα δημόσιο, όμως, που πιστεύει στην ελεύθερη αγορά και είναι έτοιμο να αφήσει μια εταιρεία-θρύλο, όπως την SAAB, να καταρρεύσει και τη VOLVO να πέσει στα χέρια των Κινέζων. Ταυτόχρονα, ο προγραμματισμός τους είναι μακροπρόθεσμος, όπως αποδεικνύει το νορβηγικό Ταμείο Διαχείρισης Κρατικού Πλούτου. Τον σκληρό χαρακτήρα του καπιταλισμού δεν τον αφήνουν ανεξέλεγκτο. Οι Δανοί υιοθετούν μια ευέλικτη εργασιακή πολιτική, που καθιστά τη διαδικασία απόλυσης προσωπικού εύκολη, προσφέροντας όμως ταυτόχρονα υποστήριξη και προγράμματα κατάρτισης στους ανέργους. Το Economist καταλήγει πως το μάθημα που προκύπτει από το σκανδιναβικό μοντέλο δεν είναι ιδεολογικό. Είναι πρακτικό. Τα σκανδιναβικά κράτη δεν είναι δημοφιλή επειδή είναι μεγάλα, αλλά επειδή δουλεύουν και εξυπηρετούν τους πολίτες τους. Οι Σκανδιναβοί έχουν πετύχει βαθιές μεταρρυθμίσεις, πέραν των επιθυμιών των συντεχνιών και των επιχειρηματικών λόμπι. Έχουν αποδείξει πως το κράτος κοινωνικής πρόνοιας μπορεί να εμβολιαστεί με μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς, για να γίνει πιο αποδοτικό. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία μπορούν να τεθούν πάνω σε στέρεες βάσεις, για να μην οδηγήσουν σε πτώχευση τις επόμενες γενιές. Όλα αυτά, βέβαια, απαιτούν όραμα και ηγεσία έτοιμη να συγκρουστεί με τη διαφθορά, τα κεκτημένα δικαιώματα, τα μεγάλα συμφέροντα, καθώς και τα ιδεολογήματα, δεξιά και αριστερά. Οι Σκανδιναβοί τα κατάφεραν. Εμείς τι θα κάνουμε; Ν.Σπ. Ο Αναγνώστης και η Στήλη του εκτρέπονται Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού Απρίλιος με κρύο και βροχή Γίνεται κι έτσι. Στην πόλη κυκλοφορούν ελάχιστοι άνθρωποι, κι αυτοί μοιάζουν με μηχανικά κινούμενα περιγράμματα των εαυτών τους. Μετέωρες χειρονομίες και μισοτελειωμένες κουβέντες. Καιρός για σιωπή; Αποστάσεις οι οποίες μεγεθύνονται σαν μεγάλα διαλείμματα. Δεν ακούγεται τρίτο κουδούνι, ούτε άλλη κλαγγή υπενθύμισης. Προς τα πού να κινηθούν; Στέκουν στη στάση ενός λεωφορείου, που δεν εκτελεί πια καμιά διαδρομή. Ακίνητα σχέδια. Άλλοτε έλεγαν: «Θα πάρει τα βουνά» ή «Θα πάει στα ξένα» ή «Τα βρόντηξε». Αλλά, εκείνη τους έβλεπε το βράδυ στον ύπνο της: στέκονταν ώρες ακίνητοι στην άκρη του δρόμου ή έξω στην αυλή και το περίβλημά τους αργά αργά έσβηνε. Τι παράξενο. Δεν ακουγόταν ούτε ένα τραγούδι Δημήτρης Δημητριάδης, Κατάλογοι 9 Οι ορισμοί (απόσπασμα) Και πώς ορίζεται το πούπουλο. Και πώς ορίζεται το μέταλλο. Φλογίζει βασιλεύουσα ανατολή νοτίζει το πρόσωπο του βρέφους. Αθώο πρωινό. Τα χρώματα αφετηρίας κόσμου. Εμπρός στο τείχος των προσώπων. Επάλξεις από βλέμματα. Επάλξεις από χείλια. Επάλξεις από δόντια. Και πώς το μέταλλο ορίζεται απ το πούπουλο. Και πώς το πούπουλο ορίζεται απ το μέταλλο. Ο ύπνος του. Τα κόκκινα σανδάλια του φωτός βαθιά μέσα στο μαλακό χρυσάφι του Αργολικού αιθέρα. Προπύλαια προσώπων. Απροσμέτρητα. Προπύλαια από βλέμματα. Προπύλαια από δόντια. Σαθρότητα. Σαχλότητα προσώπων. Σαπρότητα και λέπρα. Πόρωση. Φλογίζει νοτίζει απαλά. Λέπρα και πόρωση. Πρόσωπα από εκκωφαντική φρενίτιδα θανάσιμη οχλαγωγία άσκοπη ρεύση άχρηστη πραγμάτων και ρημάτων μια άδικη αδίστακτη δαπάνη γενέθλιων δυνάμεων φυλετικών ικμάδων ανόητη και μάταιη σπατάλη για την ορθοστασία δημόσιων διαφθορέων πόρνων και διασπαθιστών. Με στόματα σε θύελλα βροντώδους αλεξίας. Τρυπανισμένα από την αναζήτηση του ισχυρότερου μέχρι την έκρηξη όλων των ήλιων προβολέως απ την εκζήτηση τετανυσμένων στάσεων σ απέραντες συντριπτικές επαναλήψεις ως την αποπεράτωση της άπορης απληστίας. Και πώς ορίζεται από την πλάνη ο έρωτας. Και πώς ορίζεται η σκέψη από την λύπη κι η αγωνία από την λύτρωση η φαντασία από την λειψυδρία το πάθος απ την φαντασία κι απ την υποκρισία η λύτρωση. Και πώς ορίζεται η πλάνη από τον έρωτα. Τα πρόσωπα. Σαν ανοιγμένα φέρετρα. Γελώντας σαν σπασμένα φέρετρα. Μιλώντας σαν ανασκαλεμένα σώματα θυμάτων διάχυτα απ την αποφορά τού φόνου. Ένα κυκλώπειο οχυρό με την εκφραστική κενότητα μεγάλων συλημένων αείμνηστων μνημάτων. Ο ύπνος του. Δεν ξέρει. Γυμνό μπρος στο κολοσσιαίο τείχος. Και πώς ορίζεται απ το βιβλίο η καταστροφή. Και πώς ορίζεται από το τέλος η συνέχεια το τέλος από την αρχή και η αρχή από την αρχή το τέλος απ την ασυνέχεια και η αρχή απ την συνέχεια. Και πώς ορίζει το βιβλίο η καταστροφή. Τον έρωτα κανείς δεν έχει. [...] Από τη συλλογή Κατάλογοι 9 Οι ορισμοί (1994)

17 27 Απριλίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com Ρε Σόιμπλε, ρώτα τους παλαίμαχους ναζί για τη Μάχη της Κρήτης τζι ύστερα έλα να τα ξαναβάλεις μαζί μας! 17 Μνημόνιο: Η κάθοδος στη ρουφήχτρα του Μάελστρομ Είναι το Μνημόνιο μια στατική κατάσταση, μια ασφαλής και ελεγχόμενη διακρατική συμφωνία, ή πρόκειται για μια σύμβαση με απρόβλεπτη κι ανεξέλεγκτη, καταστροφική δυναμική, κάτι σαν το Μάελστρομ, την άγρια δίνη, τη ρουφήχτρα προς τον πάτο του ωκεανού, που περιγράφει ο Πόε; Η δανειακή σύμβαση, που αναμένεται να υπογραφεί από την Κυπριακή Βουλή την Πέμπτη 25 Απριλίου, δεν είναι μια διακρατική συμφωνία όπως οι άλλες, ανάμεσα σε ισότιμα κράτη που διατηρούν, το καθένα, την κρατική του κυριαρχία. Πρόκειται για μια ανοικτή υποσχετική, μια λευκή επιταγή που υπογράφει ένα κράτος το οποίο παραδίδεται πλέον στην υποτέλεια, δεχόμενο, μέσα από το «χρέος» που αναλαμβάνει, να καταστεί μια «αποικία χρέους». Ο οφειλέτης, έναντι ενός (πλασματικού) ονομαστικού ποσού, το οποίο αενάως θα αυξάνεται και θα μεταβάλλεται (δίνοντας άλλη έννοια στον όρο «ρευστό»), υπογράφει και, δυνάμει, δεσμεύει κάθε μόδιον της κρατικής του κυριαρχίας, της μέχρι τώρα «ακατάσχετης» εμπράγματης περιουσίας του ιδίου του κράτους, κινητών, ακινήτων, εδάφους και υπεδάφους, αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας των υπηκόων του όρα, των κουρευομένων καταθέσεών τους, των κοινωνικών ασφαλίσεών τους και των σήμερα φορολογουμένων και αύριον υπό κατάσχεσιν κατοικιών τους. Είναι η φρενήρης κάθοδος στο Μάελστρομ. Τα υφεσιακά μέτρα του Μνημονίου θα προκαλούν υστέρηση φορολογικών εσόδων, ενώ, από τους όρους αποπληρωμής του χρέους, θα απαιτείται πλεονασματικός προϋπολογισμός. Θα επιβάλλονται έτσι από τη ραγιάδικη κυβέρνηση όλο και περισσότερα φορομπηκτικά μέτρα, πιο αιμοσταγής αφαίμαξη των πολιτών και της οικονομίας, περιστολή των υπηρεσιών, καταστροφή του κράτους προνοίας, περικοπές στην Παιδεία και την Υγιεία, μείωση των συντάξεων, απόσπαση συνεχής και ανηλεής της κινητής και ακίνητης περιουσίας πολιτών και κράτους. Με δυο λόγια, το αίμα της κοινωνίας θα απορροφάται από τους πιστωτές-βδέλλες. Χρόνια πριν, για το αφρικανικό χρέος αλλά τόσο προφητικά για μας, το είχε πει ο γεωγράφος Robert Harvey: «Ζούμε στην εποχή του καπιταλισμού της απόσπασης (disposession capitalism)». Δεν είναι άλλωστε τυχαίος ο χρόνος ραγιαδοποίησης της Κύπρου: ενώπιόν μας η «Κατάρα του Πετρελαίου» μας (the Oil Curse). Το γεγονός ότι το Eurogroup επέλεξε να καταστρέψει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και να μετατρέψει την Κυπριακή Δημοκρατία σε αποικία χρέους δεν είναι άσχετο με την επιθυμία (και την πρόθεση) να βάλει χέρι στους ενεργειακούς πόρους που έχουν ήδη ανακαλυφθεί ή πρόκειται να ανακαλυφθούν στην κυπριακή ΑΟΖ. H άθλια παράδοση της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας είναι ζωντανή. Το Χρέος, όπως νωρίτερα για την Υπο-Σαχάρια Αφρική, έτσι τώρα για μας, για τη Νότια Ευρώπη, είναι η νέα Αποικιοκρατία. Όπως η Καμερουνοποιημένη Ελλάδα, έτσι κι εμείς, αν υπογράψουν οι πρόθυμοι ηγέτες μας, θα είμαστε πια μια Αποικία Χρέους. Κάποιοι, μάλιστα, θα το λένε αυτό «εξορθολογισμό της οικονομίας», «διόρθωση των στρεβλώσεων», «αναγκαία πρόοδο» για την ανάπτυξη. Θα γνωρίζετε, ήδη, σε ποια πλευρά του φράχτη έχουν καταφύγει οι κοτσαμπάσηδες αυτοί αγάδες, τσαούσηδες και συμπεθέροι τους, κελευστές, λοστρόμοι, βεληγκέκες και «comités» της γαλέρας. Σε κάθε υποταγή του έθνους, τα κνούτα των «προθύμων» τηδική μας ράχη σημάδεψαν. Τους έχουμε καλά γνωρίσει, κι αυτούς και το καμτσίκι τους. Η κάθοδος στη ρουφήχτρα του Μάελστρομ: Ακούστε τον θρήνο του Έλληνα αδελφού, όχι μακριά μας στον χρόνο, τον τόπο και το πάθος: «Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας υπόσχονται είναι ότι, αφού θα μας έχουν λεηλατήσει, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, έτσι, λεηλατημένους, εξαθλιωμένους και ραγιάδες, οι σωτήρες μας, αν κάτσουμε... ήσυχα, το 2020 (και σίγουρα ως το ), θα μας έχουν οδηγήσει στο ίδιο σημείο απ όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!» Άπορα πόριμα, που θα έλεγεν ένας Αισχύλος. Δεν έχει τέλος, δεν έχει διέξοδο αυτός ο δρόμος. Κι αν οι πολιτικοί σάς πουν όπως σας το λένε ήδη ότι η απόφαση είναι μονόδρομος, σκεφθείτε. Θυμηθείτε. Κάθε «μονόδρομος» τον οποίο δείχνουν οι πωλητικοί, σε γκρεμό καλεί. Ή σε ρουφήχτρα, το Μάελστρομ. Μνήμονες, εστέ, του ελληνικού Μνημονίου. Τίτος Χριστοδούλου

18 18 ΑΛΗΤΕΣ ΑΛΗΤΕΣ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ 27 Απριλίου 2013 ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΙΟΥΔΕΣ ΚΡΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ Μα εγώ, εν τζιαι... Μα εγώ είμαι παλαιομοδίτικος Ιούδας! Ε! Αφού εκρούσαν με ούλλοι, κρούστε με τζιαι εσείς! Εγώ είμαι Μαλτέζος, εν δικαιούστε να με κρούσετε! Γαμώ το! Γιατί δεν εξαιρείτε τις μειονότητες; Αφήστε με λλίο να χαρώ την προεδρία του κόμματος! Μα φταίω τζιαι εγώ; Πού με εξεθάψετε; Μόνο μην κρούσετε τα μαλλιά μου, παρακαλώ! Ένας είναι ο Ισκαριώτης, ο Ιμπεριαλισμός! Έτον μαλάκαν, επιμένει ακόμα, δκιάολε μαύρε! Μα τωρά που ήβρα δουλειά; Σας παρακαλώ, δεν πρόδωσα κανένα! Είμαι ιδεολόγος ΝΑΙνέκος! Πε τα ρε Μαρκίδη! Μα εγώ είμαι νέος, εν κρίμα να κρούσω που τα τωρά! Αφού είσαι νέος, ρε φκιακά, κάτσε έσσω σου! Δεσμεύομαι...

19 27 Απριλίου 2013 ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΑΚΕΛ ΣΤΗΝ Δ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 19 Η άλλη Ένωσις ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΣΙΑΡΔΗΣ Κατά καιρούς αναδημοσιεύω αυτό το άρθρο του Γιώργου Ιωάννου. Το πρωτοδημοσίευσε στην Καθημερινή το 1983 πάνε τώρα τριάντα χρόνια και μοιάζει σαν να το γραψε χθες. Το αναδημοσιεύω ξανά και στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ επ ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΟΥ από τις Εκδόσεις Αιγαίον, σε επιμέλεια του Δημήτρη Κόκορη. Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται τα πιο σημαντικά κείμενα που γράφτηκαν για τον μεγάλο μας λογοτέχνη συν και εντελώς αυθαίρετα το κείμενο αυτό. Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορήσει βιβλίο για τον Ιωάννου, και μάλιστα από κυπριακό εκδοτικό οίκο, και να μη συμπεριλαμβάνεται αυτό το κείμενοκραυγή ενός σεμνού πατριώτη και διανοουμένου. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ Εάν πιστεύουμε ότι η Κύπρος είναι Ελλάδα, τότε η Ελλάδα αυτές τις μέρες, στο κυπριακό τμήμα της, κατακρεουργείται. Και κατακρεουργείται με προοπτική. Προοπτική κοντινή και προοπτική μακρινή. Και κάθε άλλου είδους Δεν πρόκειται δηλαδή να σταματήσει το πράγμα εδώ. Ούτε στην Κύπρο, ούτε στο Αιγαίο. Επομένως έστω και τώρα να αντιδράσουμε σκληρά σ αυτή την απόσπαση. Να ματαιωθεί αυτή η απόσπαση, γιατί αλλιώς θα μείνει ως τραύμα στο κορμί της Ελλάδας και στην ψυχή της Ελλάδας. Και σίγουρα κάποτε θα κακοφορμίσει. Αντίθετα, στην ψυχή των εχθρών θα αποτελεί συνεχώς πηγή γαυριασμού και απληστίας. Ότι οι Τούρκοι είναι προαιώνιος εχθρός, είναι μια σκληρή πραγματικότητα. Κι αυτό δεν μπορεί καμιά μπροσούρα οσοδήποτε σοροπιαστή και μαλακυντική να το αλλάξει. Οι Τούρκοι θέλουν αντιμετώπιση προαιώνιου εχθρού κι εμείς αυτό το έχουμε ξεχάσει. Και είναι ανθρώπινο. Αλλά δυστυχώς, χίλιες φορές δυστυχώς, πρέπει να το έχουμε πάντοτε στη συνείδησή μας και γνώμονα στις ενέργειές μας. Για την τωρινή κατάσταση φταίμε κυρίως εμείς. Και βέβαια είναι ανακατεμένες οι διπρόσωπες ξένες δυνάμεις. Ασκούν την πολιτική τη δική τους. Και βέβαια οι Τούρκοι είναι ιμπεριαλιστές και φασίστες. Ασκούν την πολιτική τους. Αλλά εμείς; Τι έχουμε κάνει και πόσο έχουμε αντισταθεί εμείς; Αντισταθήκαμε τουλάχιστο ως δημοκρατική μεταπολίτευση το 1974; Χίλιες φορές όχι! Δεν έφταναν, λέει, τα αεροπλάνα ως εκεί! Για φαντάσου! Και τα υποβρύχιά μας που έφταναν, τι έκαναν τα υποβρύχιά μας; Ο Κανάρης στην Επανάσταση πήγε με τις φελούκες ως την Αλεξάνδρεια και παρ ολίγο να κάψει μέσα εκεί τον τουρκο-αιγυπτιακό στόλο κι εμείς συζητάμε για αεροπλάνα που δεν έφταναν και για υποβρύχια που δεν μπορούσαν; Δεν έφτανε η ψυχή μας ως εκεί, το ραχάτι μας. Ναι, το ραχάτι μας! Αυτή η λέξη μάς αξίζει. Και βολευτήκαμε, κι εμείς και οι Κύπριοι, με την πληγή ανοιχτή. Κάποτε κάποιος διεθνής οργανισμός, κάποιος κύριος Κουεγιάρ, θα ερύθμιζε ως διά μαγείας και πάλι την κατάσταση και θα απόδιωχνε σαν κακό όνειρο τα όσα τετελεσμένα. Και ιδού η κατάληξη που δεν είναι κατάληξη. Και ιδού η εξέλιξη! Το πικρό αυτό ποτήριο δεν παρέρχεται αν δεν του δώσουμε μια δυνατή κλωτσιά να περιλούσει αυτούς που μας το προτείνουν. Ξαφνικά και αναπάντεχα και τώρα γρήγορα να αρχίσουμε κι εμείς τα τετελεσμένα. Όσο κι αν είναι σκληρό, πρέπει να αρχίσουμε. Ο εχθρός εκτιμά ιδιαίτερα τα τετελεσμένα. Και τον έχουμε σε πολλά στο χέρι. Πολλά μπορούμε να του δημιουργήσουμε και αντί να μας κλονίσει να τον κλονίσουμε εμείς με την αέναη και πολυσχιδή επιθετικότητά μας. Και κάτι ακόμα: Είναι βλακώδες και εγκληματικά αντιπατριωτικό να τα βάζουμε, και μάλιστα στις κρίσιμες αυτές στιγμές, με αυτούς που πιθανότατα βρίσκονται πίσω από τους Τούρκους. Μ αυτούς θα λογαριαστούμε αργότερα, σε στιγμή προσφορότερη για μας. Η πολιτική δεν είναι ούτε συναίσθημα ούτε κατανυκτική εξομολόγηση. Η πολιτική ασκείται μόνον με γνώμονα την πατρίδα και τα μεγάλα συμφέροντά της. Κάθε νέο ποίημα του Μιχάλη Πασιαρδή αποτελεί και μια ξεχωριστή είδηση. Δηλαδή, ο Πασιαρδής παίρνει την είδηση και την κάνει ποίημα για να παρηγορεί το έθνος, για να ονειρεύεται ο ίδιος και να μας ταξιδεύει κι εμάς, τους συμπατριώτες του, σε τόπους ταπεινούς, μοναχικούς, μα γεμάτους αγάπη. Σ ευχαριστούμε, κύριε Μιχάλη. Είναι μεγάλη μας τιμή που το ποίημά σου αυτό βλέπει το φως της δημοσιότητας μέσα από τα φύλλα της εφ. ΕΝΩΣΙΣ. ΝΑ ΖΟΥΣΑ ΜΟΝΟΣ Νά ζοῦσα μόνος σ ἕνα βουνό ψηλό, ἀδιάβατο, μέ λίγα χόρτα, λιγοστό νερό μόνο μέ φῶς, μέ τό παγούρι τῆς ἀγάπης κι ἐκεῖνο τό βλέμμα σου μές στήν ψυχή μου. Νά ζοῦσα μόνος καί νά περίμενα νά ρχόσουν ὅπως παλιά, πού σέ ὀνειρευόμουν. Εἶναι κίνδυνος πιά οἱ τόσες πολιτεῖες δίχως τείχη, ἀπροστάτευτες. Εἶναι κίνδυνος οἱ χίλιοι πού δέν ξέρουν. Ἀκούω εἰδήσεις. Εἴμαστε χαμένοι. Νά ζοῦσα μόνος στό περιθώριο τοῦ καιροῦ μακρυά ἀπ τή θύελλα καί τήν καταιγίδα πέρα κι ἀπ ὅλους τούς ἀνέμους, τή σκοτεινιά τ ἀπρόσμενα, κι ὅσα στό βλέμμα σου κρυμμένα. Νά ζοῦσα μόνος σ ἕνα ψηλό βουνό, ἀδιάβατο, μέ λίγα χόρτα, λιγοστό νερό μόνο μέ φῶς καί τό παγούρι τῆς ἀγάπης. Ἔτσι θά τό θελα νά ζοῦσα μόνος. ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ Να τος πάλι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, επίκαιρος και τολμηρός όπως πάντα. Το ποίημα αυτό δεν το γραψε τώρα, αλλά το 1999! Γι αυτό είναι σημαντικοί οι ποιητές: γνωρίζουν πράγματα και θαύματα προτού συμβούν. Μας ξέρουν πολύ καλά και δεν παραχαϊδεύουν τα αυτιά μας ούτε μας κοροϊδεύουν, ούτε μας παραπλανούν. Απολαύστε το ποίημα. Απόκριση Ἐσεῖς τό λέτε κρίση, ἐγώ τό λέω καμπινέ πού κάθε λίγο βουλώνει. Ὅλοι χέζουν, κανείς δέ σκουπίζει, κι ὅλους τούς πιάνει ἀπελπισία γιά τό ποιός θά βρεθεῖ νά τόν ξεβουλώσει. Καί στό φινάλε, κάποιοι βρίσκονται. Ὄχι βέβαια οἱ διεφθαρμένες κυβερνήσεις, οὔτε τά ἀδίσταχτα κόμματα, οὔτε οἱ ξοφλημένες ιδεολογίες προπάντων ὄχι οἱ πολλοί, μέ τά παχιά τά λόγια, πού θορυβοῦν καί εἰσπράττουν. Ἀλλά οἱ λίγοι, αὐτοί πού χωρίς νά τούς βλέπει κανείς, δίνουν ἕνα χέρι στό συνάνθρωπο αὐτοί πού χωρίς νά καταστρώνουν ἀναμορφωτικά προγράμματα, σκύβουν τό κεφάλι καί δουλεύουν. Αὐτοί οἱ λίγοι εἶναι τά ἀραιά κεριά μές στό σκοτάδι, ὅταν τό φῶς ἀργεῖ πολύ νά φανεῖ. Μιχαλάκη Μαραθεύτη, ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΔΑΦΝΕΣ Κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του Μιχαλάκη Μαραθεύτη, Μνήμες και Δάφνες, που αναφέρεται στον Αγώνα της ΕΟΚΑ Πρόκειται για μια συλλογή από άρθρα και ομιλίες του συγγραφέα για τον σπουδαίο Aγώνα του λαού μας. Παρότι τα κείμενα δεν είναι ομοιόμορφα και δεν έχουν ενιαίο ύφος, εντούτοις το βιβλίο κυλάει σαν καλή λογοτεχνία, διότι ο Μ. Μαραθεύτης δεν είναι μόνο μάστορας της πένας, αλλά γνωρίζει και πολύ καλά τον Αγώνα. Συστήνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο στους νέους μας, ειδικά σε αυτούς που δεν γνωρίζουν πολλά για τον Αγώνα και θέλουν να μάθουν κάτι περισσότερο για τις συνθήκες της περιόδου εκείνης, πέραν των γνωστών για τους μεγάλους μας ήρωες. Τα πρώτα δύο κεφάλαια, «Παιδεία και Εκπαίδευση στην Κύπρο επί Αγγλοκρατίας» και «Πνευματική προετοιμασία του απελευθερωτικού αγώνα», είναι ιδιαιτέρως χρήσιμα για όλους μας.

20 Κύπριοι αδερφοί, 20 θα τους διαλύσουμε τα όνειρά τους. vasosftohopoullos.wordpress.com 27 Απριλίου 2013 (Εδώ έφυγε η Αλέκα απ την ηγεσία του ΚΚΕ!) Η άλλη Ένωσις ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ l Συνήθως αρνούμαι να επανέλθω με διευκρινίσεις σ ένα γραπτό μου, αλλά αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση. Φίλος, τον οποίο ιδιαιτέρως τιμώ, έκρινε ότι κρίσιμο σημείο στο κείμενό μου του περασμένου μήνα δεν ήταν σαφές. Διευκρινίζω, λοιπόν: l Όταν, τον Αύγουστο του 2009, ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα των αιχμαλώτων στο Τζιάος, που είχαν βρεθεί όλοι με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κρανίου, έσπευσε την επομένη ο Μαγάριος Δρουσιώτης να ενημερώσει ΨΕΥΔΩΣ το παγκύπριο και πανελλήνιο ότι, έξι ώρες πριν από αυτό το έγκλημα, το τάγμα των συγκεκριμένων είχε εκτελέσει με πανομοιότυπο τρόπο τέσσερις τουρκοκύπριους! l Ψευδείς και κατασκευασμένες, λοιπόν, οι «πληροφορίες» που δημοσίευσε ο εν λόγω (κατόπιν, υποτίθεται, τηλεφωνήματος στην εφημερίδα Πολίτης), αν μη και επιδέξια αποκυήματα του εγκεφάλου του ιδίου, προκειμένου να κοπάσει η συγκίνηση και η αγανάκτηση που είχε σκεπάσει τότε το νησί. Και επειδή μπορεί να κατηγορηθώ ότι εξίσου ατεκμηρίωτα γράφω κι εγώ, να θυμίσω ότι, μολονότι έχουν περάσει σαράντα πέντε (45!) μήνες, η αποκαλυπτική πένα του Μ.Δ. δεν παρουσίασε εισέτι τις αποδείξεις των όσων έγραψε τότε. l Αλλά, για να μην ξεχνιόμαστε, το παλικάρι είχε μικρή (ακόμα τότε) αλλά ευδόκιμη θητεία στην τέτοιου είδους δημοσιογραφία (;). Τον καιρό εκείνο, ζώντας ακόμα στην Ελλάδα, ήμουν καθημερινή αναγνώστρια της Ελευθεροτυπίας. Και συνεργάτης της εφημερίδας στην Κύπρο ήταν ο Δρουσιώτης. Και τον διάβαζα τακτικά. Μα εκεί, γύρω στο δημοψήφισμα, τρόμαξα. «Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός (άσε το δημοσιογράφος, δευτερεύον) που μπορεί να επιχαίρει και να πανηγυρίζει για κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζει η πατρίδα του;» αναρωτιόμουν. Και μετά είδα φως. Ήταν απλό. Ο εν λόγω έτρεφε αβυσσσσαλέο (ναι, έτσι, με 4 σίγμα) μίσος προς τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Και μην τολμήσει κανείς να ισχυριστεί ότι αυτό οφειλόταν στο αριστερό (!!!) παρελθόν του, γιατί θα του θυμίσω ότι ο νυν ένοικος του Προεδρικού, τον οποίον ευπειθώς υπηρετεί ο Μ.Δ., ε, δεν έχει και πλάκα τα γαλόνια από τον Κόκκινο Στρατό, όπως και να το κάνουμε l Είχα σκοπό να αναφερθώ σε ένα ακόμα δείγμα της δημοσιογραφίας την οποία υπηρετεί ο Μ.Δ. Το Σάββατο 20 Απριλίου πήγα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης θα μιλούσε, προσκεκλημένος της τοπικής (κυπριακής) οργάνωσης του κόμματος. l Δεν έχει τόση σημασία τι είπε. Προφανώς τα ίδια πάνω κάτω θα λέει όταν τον καλούν και οι Τ.Ο. Γλυφάδας, Αγουλινίτσας ή Τρικάλων. Ότι βρισκόταν στην (ημικατεχόμενη) Κύπρο δεν φαινόταν να το αντιλαμβάνεται και δεν θα γινόταν και απολύτως αντιληπτό στο ακροατήριο, αν δεν φρόντιζε ήδη από την αρχή της ομιλίας του να μας διαβεβαιώσει πόσο καλά τα είχαν βρει με τον Άντρο Κυπριανού! Ναι, δεν είχε μπερδέψει πρόσωπα, τον γνωστό Άντρο Κυπριανού εννοούσε, με το κόμμα του οποίου οσονούπω θα συμπήξει (κατά τα λεγόμενα του κυρίου Λαφαζάνη) αντιμνημονιακό μέτωπο ο ΣΥΡΙΖΑ, «για να διώξουμε την τρόικα και τα μνημόνια από Ελλάδα και Κύπρο». Κουίζ. Ποιες ελληνικές παροιμίες περιγράφουν το συγκεκριμένο μέτωπο; Α. Βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Β. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σκοινί. Γ. Αππόν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του. Ή, για να το πούμε απλά: Δεν ήξερε. Δεν ρώταγε; l Και για να σοβαρευτούμε. Ο Λαφαζάνης λαφαζανιές είπε. Μάλιστα, για να μην πληγώσει παριστάμενη εκπρόσωπο τουρκοκυπριακής οργάνωσης, δεν ανέφερε λέξη για εισβολή και κατοχή. Μάλλον θα έκανε και πως δεν είδε τις σημαίες-τέρατα που πληγώνουν τον Πενταδάκτυλο. Είπε όσα είχε να πει και ο λόγος δόθηκε στους παρισταμένους «για τρίλεπτες τοποθετήσεις». Από τους πρώτους πήρε το λόγο η τουρκοκύπρια. Εις την αγγλικήν, με ομοϊδεάτισσα και φίλη της να μεταφράζει τα λεγόμενά της. «Στη Βόρεια Κύπρο» μία, «στη Βόρεια Κύπρο» δύο. Κάποιοι από το ακροατήριο αντέδρασαν: «Κατεχόμενα είναι, δεν είναι Βόρεια Κύπρος», ακούστηκαν δυο-τρεις φωνές. Η μεταφράζουσα δικαιολογήθηκε, λέγοντας ότι κάνει μετάφραση. Και τότε, από την πρώτη σειρά, μαινόμενος, σηκώθηκε τριχωτός ελληνόφωνος ώριμης ηλικίας (καθηγητής Φυσικός το επάγγελμα, λένε οι πληροφορίες μου), ο οποίος, εν εξάλλω, αποστόμωσε τους διαμαρτυρομένους: «Αν εσείς τη Βόρεια Κύπρο θέλετε να τη λέτε Κατεχόμενα, εγώ θα λέω ότι εκεί είναι τουρκο-κατεχόμενα κι εδώ ελληνο-κατεχόμενα». Να μη σώσω να τσουγκρίσω φέτος αυγό, αν σας λέω ψέματα! Και μετά; Μετά ΤΙΠΟΤΑ! Συνεχίστηκαν οι «τρίλεπτες τοποθετήσεις»!! Κι άντε, ο Λαφαζάνης ήταν προσκεκλημένος. Στο προεδρείο όμως ήταν ένας επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο Σταύρος Τομπάζος, όπως και ο υπεύθυνος της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτοί έβγαλαν το σκασμό! Κουβέντα δεν είπαν! Αν ξαναπατήσω σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Κύπρου, έχετε όλοι το δικαίωμα να με φτύσετε. Κι εγώ, καλά δασκαλεμένη, θα πω ότι ψιχαλίζει! Υ.Γ. 1 Επειδή πρόσωπα πολλά δεν γνωρίζω, έβαλα στο Google «Σταύρος Τομπάζος», μη και δεν συγκράτησα σωστά το όνομα. Και τότε ο κύκλος έκλεισε. Έπεσα σε άρθρο του, δημοσιευμένο στις 7 Απριλίου 2004 στην Αυγή, με τίτλο «Κύπρος: Η ώρα του μεγάλου ναι». Σε αυτό, εκτός των γνωστών αφορισμών των νενέκων της εποχής, υπάρχει και αναφορά στον «έγκυρο δημοσιογράφο Μακάριο Δρουσιώτη»! Άφεριμ! Υ.Γ. 2 Χωρίς να θέλω να απολογηθώ, θεωρώ αναγκαίο να διευκρινίσω ότι η εμπλοκή μου με τον ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται αποκλειστικά στη συμμετοχή σε αυτόν της συνιστώσας Ενεργοί Πολίτες (με επικεφαλής τον Μανώλη Γλέζο). Ανοίγοντας σήμερα το πρωί, 22 Απριλίου, το μπλογκ των Ενεργών Πολιτών (kinisienergoipolites.blogspot.com) ιδού τι βλέπω να έχουν αναρτήσει πάνω πάνω: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ Γιατί δεν εφαρμόζεται η απόφαση του Ο.Η.Ε. για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής και κατοχής από την Κύπρο; ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΚΟΣ Ο Γιος του Πιερή ο Ναζωραίος Για τον Μιχάλην του Σταυρή Τζεια προού εδίκλησα πα στον Πετρήν. Ήτουν τζιείνος; Ήτουν ο Αουστής; Εν ιξέρω τζι εν με κόφτει. Τζι είπουν του «Δος μου, ρε Ματρόζο, ρε τατσίζη μου, έναν Santé που την ταμπακκιέραν σου είντα σου την εχάρισεν; που σιει πα στην σάρκαν της βουλλωμένην την γαλανόλευκην ν άψω, να τσιλλήσω την ζυβάναν μου, τα μαυροσκότεινα», γιατί μεν ποτιτσινώννετε τζι εγιώνη έχω γαίμαν. Τζι όι σαν των τραπεζιτών, παρά μόνον σαν του Χορν την ώραν που λαλεί τζιείντο «Πες μου μιαν λέξη» τζι έσιει μες στ αγκάλλια του την Κοντού τζι ο καταπιννάς του προσκυνά φουρκαστός την ανάσαν της κρουζούνιν π αναδόγνει όπως πάει να το δακκάσει ο Bogart τής Bergman στην Casablanca γιά σαν του Santana την ώραν που σταυροκοπιέται ομπρός που το μελαχρινόν στο Smooth. Τζι ένωθα πάνω μου το χάδιν τής Μαγδαληνής τζι έθελα να μεν ήμουν Θεός τζι έθελα να τουν η Βασιλιτζιή μου, να φορεί το στεφάνιν μου τζιαι τα παλληκάρκα μου ζωσμένα ως τα δόγκια πόξω που την εκκλησιάν να μας ιγλέπουν τζι εγιώ να της ισπέρνω Έλληνες να σταθούν προσοχήν την ώραν που ννά με σταυρώννουν, την ώραν που ννά με καύκουν, να τραουδήσουν για την Μάναν μου την Ωραιότηταν της Παρθενίας Της μόνον τζιαι μόνον για τζιείντο πόκνιφον το κρόδωμαν που ποκουλλιάζει πα στα σιείλη της τα σιονάτα αφούτις κακκαρίσει τζιαι να λαλεί «Χαλάλιν της Πατρίδας μου, το Φως μου, η Ζωή μου τζι αφού εν επαραδόθηκεν, ας έσιει την ευτζιήν μου» τζι εγιώ να πίννω τον καφέν μου στα δώματα του Μασιαιρά, του Γολγοθά τζιαι να ρουφώ τον τσῑάρον μου σγιαν τζιείντα δειλινά τής εφηβείας μου. Να ν μιτά μου οι φίλοι μου, να συντυχάννουμεν για τα θηλυκά, για μιαν θηλυτζιάν, για την Ελλάδαν, να μας κουβαλούν βίρρα τους ουζομεζέδες γελαστές οι γεναίτζιες Θεγέ μου, τζιείνος ο αχόρταστος ο λούκκος που κάτω που το στόμαν τους... Τζι αν ήτουν το ξημέρωμαν της Μεγάλης Παρασκευής, να μεν βαστάγνω τζιαι να ποτυλίουμαι πριχού της ώρας μου να τους δειχτώ μόνον τζιαι μόνον για να μυριστώ τες φλαούνες τζιαι τ αυκά τους τζιαι το δρώμαν τους την ώραν που κουβαλούν βαρυλάτισσες τες πινακωτές τους στην γειτόνισσαν τζιαι την καλημέραν τους στα λαόννια της Πιτσυλλιάς. Τότες το δρώμαν τους ήτουν φορτωμένον αθθούς της λεμοννιάς τζι όι Christian Dior. Να πασπατέψω τες ρυτίδες τους πόξω που τους φούρνους τζιαι να τες πιάσω κουβένταν πριχού να κοινωνήσουν τζι εγιώνη να νεύκω του Jagger όπως τες λούννει με το «Angie» την ώραν π αννοίουν το στόμαν τους να μεταλάβουν. Να τους κοντεύκω στα μνημόσυνα ν ακρολοούμαι την άλλην Κύπρον, τζιείνην χωρίς τα κινητά τζιαι τες πιστωτικές, που ελαλούσασιν τα πλάσματα «Καλώς τον» τζι ήτουν «Καλώς τον» τζιαι τίποτες άλλον. Τζι όπως πομορίζω που τες σαράντα παρά μίαν τζιαι φορτώννουμαι το Τίμιον Ξύλον για τον Γολγοθάν τζι όπως ιχτέρνω τες πατούσες μου πα στες λατζιές του Μασιαιρά ποπήαιννα να καμαρώσω το θυλάτζιιν του θανάτου μου μες τζιείντες ρότσες τες αγιασμένες του τόπου μου που τουν να με σσιεπάσουν για πάντα, να λιμπίζουμαι τ αμμάθκια τους τα θηλυκά, τα πέρκαλλα, πο ν περιφάνιν του ψαρά τζιαι χώστρα για την πέρτικαν. Τζιαι μες στες ξητιμασιές τζιαι τα πομούσουρα των πολλών που ποττέ τους έθθα καταλάβουν, να ν το ποκούμπιν μου αθκειακόροτσος, να γείρω πάνω του πριχού να με λουκκώσουν, να ρωκκώννουμαι το κακόν τζιαι να μαλαχτιανίσκω με τα γλυτζιά τα ελληνικά του Γκάτσου όπως εννά λλἲώννουμαι που το βάρος τού Σταυρού τζιαι του όπλου μου τζιαι της αστοσιάς του κόσμου. Τζιαι να θέλω να τους πω «Εν εσάς που κολλιαντιρίζω πα στες ράσιες μου» τζιαι να μεν μου βάλλει φτιν μαγκόνας. Τζιαι να νώθω να μου τρυπούν τα πλευρά μου, που κάποτε εμοσκοβολούσασιν δκυόσμην, έρωτες ανεχπλήρωτοι τζιαι σημειώματα πα στα τετράδια τα μαθητικά πο κοκκολοούσασιν Ένωσιν τζιαι μόνον Ένωσιν τζιαι στίχοι τζιαι λευκώματα τζιαι φωτογραφίες τζιαι όρκοι που καϊλίζουν τζιαι καταντούσιν μονόπκειν βιβλιάρια επιταγών παχουλλά τζιαι συμβιβασμοί πο τζιείνους που «πρέπει» να κάμεις τζιαι θεσούες πο τζιείνες που θαμπώννουν τα θηλυκά του τζιαιρού μας πο ν πο ούλλα εξόν που θηλυκά τζι αυτοκίνητα γυαλλιστερά τζιαι λοαρκασμοί τζιαι «Εν τάξει, ρε μαλάκα, αλλά...». Τζιαι να πεθάνω την ώραν που κροννοίουσιν τα σιείλη μου πα στο λλιοβούττημαν τού «Αν βουληθώ να σ αρνηθώ» τζιαι να καταγνώννω τον Πλάστην μου πο ν μο δωκεν κόμα να καταλάβω αν εν Μάνα μου γιά η Πατρίδα μου γιά η Ερωμένη μου τούτη που για λλόου της έθθα βρω νερόν να πιω γιά ρούχον να φορήσω τζι ούτε φιλίν τζιαι δάκρυν να δακρύσω....γελαστός. Βελούχης Αρειώτης