ΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚ ΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕΛΙ ΟΝΗ 8 ΑΘΗΝΑ

Transcript

1 Ê ΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚ ΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΜΕΛΙ ΟΝΗ 8 ΑΘΗΝΑ Τ Ε Υ Χ Ο Σ 2 6 Μ Α Ρ Τ Ι Ο Σ - Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Σ Α Α Ρ - Ν Ι Σ Α Ν ΜΑ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙ ΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΠΡΙΝ ΡΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ. ΩΡΑΙΑ, ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙ ΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΡΙΝ ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ!... Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α

2 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Ε Ι Σ ΜΝΗΜΗ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ Το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραµικής τίµησε τη Μνήµη του Ολοκαυτώµατος των Ελλήνων Εβραίων την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου. Τους εκπροσώπους των εβραϊκών οργανισµών καλωσόρισε η ιευθύντρια του Μουσείου κα Ειρήνη Γαβριλάκη και στη συνέχεια ο οµιλητής ρ. Νίκος Τζαφλέρης του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης Ν. Ιωνίας Βόλου, εστίασε στις Κοινότητες της Θεσσαλονίκης και Βόλου. Ιδιαίτερη µνεία έκανε ο οµιλητής στην οργανωµένη προσπάθεια των αντιστασιακών οργανώσεων της περιοχής να διασώσουν τους Εβραίους του Βόλου. ΜΠΕΝΕ ΜΠΕΡΙΘ Στα µέσα Φεβρουαρίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, έλαβε χώρα συνάντηση µεταξύ των µελών Μπενέ Μπερίθ της Ελλάδας και της Σόφιας της Βουλγαρίας που οργανώθηκε από το.σ. του Μπενέ Μπερίθ της Αθήνας. Ο Πρόεδρος κ. Ματαθίας Μπορµπόλης καλωσόρισε τους προσκεκληµένους και αναφέρθηκε στις δραστηριότητες και τους στόχους του Μπενέ Μπερίθ Ελλάδας, υπογραµµίζοντας την αναγκαιότητα της ενότητας και της κοινής δράσης σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Και οι δυο πλευρές εξέφρασαν την ελπίδα αυτή η συνάντηση να ενισχύσει τη σχέση των δύο Αδελφοτήτων και να συµβάλει σε µια εποικοδοµητική συνεργασία. ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Αν επιθυµείτε να έχετε ηλεκτρονική ενηµέρωση από την Υπηρεσία της Κοινότητας για θέµατα της επικαιρότητας που µας ενδιαφέρουν, εκδηλώσεις, ειδήσεις κ.λπ., παρακαλούµε να δώσετε το σας στα τηλέφωνα ,-23,- 98 ή στο fax ΕΚ ΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΚΟΤΙΑ Ο κ. Χαΐµ Ισχακής διοργανώνει εκδροµή στη Σκοτία από Ιουλίου Το πρόγραµµα περιλαµβάνει περιηγήσεις στα περίφηµα Highlands, ξεναγήσεις στα σηµαντικότερα αξιοθέατα, βόλτα µε ποταµόπλοιο στη µαγευτική λίµνη Loch Lomond, επίσκεψη σε αποστακτήριο ουίσκι, µουσικοχορευτικό show µε γκάιντες και βιολιστές, και φυσικά επίσκεψη στις ε- βραϊκές Κοινότητες της Γλασκόβης και του Εδιµβούργου. Για περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα και ƒ π à ª 02 π ø π - ƒπ à ª 03 À ª πø- ª ÚÔÂÎÙ ÛÂÈ.04 π π π ºÙ ÓÂÈ appleè Ù Ë ÌÂ- Ù Â ÚÈÛË.05 Ì Ú ªÓ ÌË ÏÔÎ ÙÒÌ ÙÔ Ù Ì Ù ÛÙ ÙÈ ÙÂÏÂ- Ù ÌÓ ÌË.07ÃˆÚ Û ÁÎÚÈÛË08-10ªÈ ÓÔÈ Ù appleïëá.11 ÂÏÔÈÔÁÚ - Ê Â ıúfi ÙˆÓ Ï ÈÛÙÈÓ ˆÓ.14 Ë Ã Ì ÙÔ Ô -.15 applefi ÙÔÓ ÚˆÙ ÛÙ0 Ì ÛÔ.16 appleï ÛÙÔ πûú Ï.17 º ª π ºø ƒ ºπ Àà À ø ø µ ª ÀappleÔÎÚÈÛ.21 Ó applefiêâ ÎÙË ÂÓÔ Ô Ú ÁÌ.23 Ê Û ÙÛÈ.24-25ŸÙ Ó ÔÈ ÂÓ ÚÂÙÔÈ ÓıÚˆappleÔÈ apple Ú Ì ÓÔ Ó ÛȈappleËÏÔ Ã - ƒ Ô ËÌ apple ıâûë ÂÈÚ ÓË Ù apple ÙË ÙÔ Â- Ófi ÎÚ ÙÔ.30 È ÂÎÏÔÁ ÛÙÔ πûú Ï.31 à à π Ô ÒÚÔ. Ï Ê 0,01 ÏÂappleÙfi π π : πûú ËÏÈÙÈÎ ÔÈÓfiÙË ıëóòó. ªÂÏÈ fióë 8, ı Ó ı Ó, ÙËÏ.: fax: , athjcomm@otenet.gr : Úfi ÚÔ ÙË π... µâóè Ì Ó ÏÌapple Ï À À À - À : µ ÎÙˆÚ ÏÈ ÂÚ fax: , victorel@otenet.gr À π ª : µ ÎÙˆÚ ÏÈ ÂÚ, ÕÚË ÌÌ ÓÔ Ï, Ï Ì Ó Ã π ª - / πª π : ƒ Û Ï ªapple Ï ÛÙÚ À ø : º µ..µ.. À ƒ À Àà ( ÏÊ ËÙÈÎ ): µâóè Ì Ó ÏÌapple Ï, ª ÚÈÔ Î Ó, µ ÎÙˆÚ ÏÈ ÂÚ, ª ÚÈÔ ÏÈ ÂÚ, ÔÏ Ù ÏÈ ÂÚ, ÕÚË ÌÌ ÓÔ Ï, ÏÈ Ó applefió, Ó Ô Ó, ÕÚÈ ªÈˆÓ, Ï Ì Ó. ÂÓ applefiáú Ê ÚıÚ Î È ÔÈ ÂappleÈÛÙÔÏ appleë Ô Ó ÙÈ applefi ÂÈ ÂÎÂ ÓˆÓ appleô Ù ÁÚ ÊÔ Ó. Ô Ï Ê ÂÙ È ÂappleÈÛÙÔÏ Ì Ûˆ , fax, Ù ÚÔÌ - Ô. ΠÌÂÓ Û appleú appleâè Ó Â Ó È ÂÓ applefiáú Ê Î È fi È Ì ÎÚÔÛÎÂÏ ( ) Ï ÍÂÈ. Û ÓÙ ÍË È ÙËÚ ÙÔ ÈÎ ˆÌ Ó ÌË Ù ËÌÔÛÈ ÂÈ Ó Ù appleâúèîfiappleùâè. 2

3 Σ Υ Ν Τ Α Ξ Η Σ Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α Προεκτάσεις Ο fiïâìô ÛÙË Î È Ô ÓıÚÒ ÈÓÔ fióô, Ô Û - ÓÔ Â ÂÈ ÏψÛÙ Πıâ fiïâìô, Ó ÂÈÍ Ó ÁÈ ÏÏË ÌÈ ÊÔÚ ÙÔÓ Î ıôúèûùèîfi ÚfiÏÔ ÙˆÓ ª ÛˆÓ ª ÈÎ ÓËÌ ÚˆÛË ÛÙË È ÌfiÚʈÛË ÙÔ Ô ÔÓÔÌ ÂÙ È «ÎÔÈÓ ÁÓÒÌË». ªÈ ÂÈÎfiÓ Û Ó ıˆ ÂÈÎÔÓ ÂÈ ÌÈ Ú ÁÌ ÙÈÎfiÙË- Ù, Ì ÔÚ fiìˆ Ó ÂÈÎÔÓ ÂÈ Î È ÌÈ Î Ï ÛÎËÓÔıÂÙËÌ - ÓË Ú ÁÌ ÙÈÎfiÙËÙ! ª Û ª ÈÎ ÓËÌ ÚˆÛË ÌÂÙ ÙÚ Ô- ÓÙ È ÔÏÏ ÊÔÚ Û ª Û ª ÈÎ ÚÔ Á Ó. ºÔÚÂ Ô ÂÏ Á Ô Ó Ï Úˆ Î È Ì fiï Ù Ù Ú ÈÎfi ÙÚfi Ô ÌÈ Û ÁÎÂÎÚÈÌ ÓË ÂÚÈÔ ÂÓ Â Ó È ÏÔ ıâ Ù ÂÓfi ÔÌ Ú È- ÛÌÔ Û Ì ÏÏÔ Ó ÛÙËÓ È ÌfiÚʈÛË ÙˆÓ ÙÚ ÁÈÎÒÓ Û Ó ÂÈ- ÒÓ ÙÔ. Ô Ì, Ô ı Ó ÙÔ, ÙÔ ÓıÔ ÌÂÙ ÙÚ ËÎ Ó ÛÂ Ï Ì Û ÚÔ Á Ó ÚÔÎÂÈÌ ÓÔ Ì ÙÔÓ ÈÔ ÏÔ Îfi Î È Ï Î ÛÙÈÎÔ ÙÚfi Ô, Ô ÙËÏÂıÂ Ù Ô Ó ÁÓÒÛÙË ÛÙ Ó ÔÊ Û ÛÂÈ ÔÈÔ Â Ó È Ô «Î Ïfi» Î È ÔÈÔ Ô «Î Îfi». ÙËÓ ÏÏ, ÂÓ Ù Ó Ï ÁÔÈ ÔÈ ÂÎÊÚ ÛÙ ª ÛˆÓ ª ÈÎ ÚÔ Á Ó. ËÌÔÛÈÔÁÚ ÊÔÈ, ÔÏÈÙÈÎÔ, Î ÏÏÈÙ ÓÂ, ËÌÔÙÈ- ÎÔ Ú ÔÓÙÂ, Û Ó ÈÎ ÏÈÛÙ Î È ÙÔ ÚÔÛ ÈÔÚÈ fiìâóôè È - ÓÔÔ ÌÂÓÔÈ Û Ó ÁˆÓ ÔÓÙ Ó ÌÂÙ Í ÙÔ ÔÈÔ ı Í ˆÚ ÛÂÈ, fi È ÁÈ ÙËÓ ÏÏËÏÂÁÁ Ë ÛÙÔ Ï ÈÛÙÈÓ Ô, ÏÏ ÁÈ ÙÔ ÓÙÈ-ÈÛÚ ËÏÈÓfi ÙÔ Ì ÓÔ. ÔÏÏÔ ÙÔ ÂÓ ÛÙ Û Ó Ó Û ÁÎÚ ÓÔ Ó Ù ÛÙÚ Ùfi Â Û ÁÎ ÓÙÚˆÛË Ì ÙÔ ÚÔÛÊ - ÁÈÎÔ Î Ù ÏÈÛÌÔ, ÙÔ πûú ËÏÈÓÔ Ì ÙÔ ÂÚÌ ÓÔ! È ÙÔ Î ÓÔ Ó ÛÎfi ÈÌ ÈfiÙÈ ÔÈ Â Ó È Â Ô fi Î Ù ˆÍË ÌÂÙ Ô È Ú Í Ó ÙÔ ÌÂÁ Ï ÙÂÚÔ ÁÎÏËÌ Î Ù ÙË ÓıÚˆ fiùëù. Ù ÔÓÙ ÏÔÈ fió ÙÔ πûú ËÏÈÓÔ Ì ÙÔ, Â È ÂÈÚÔ Ó Ó ı ÛÔ Ó ÙÔ πûú Ï fi ȈÁÌfi Ó ÌÊÈÛ ËÙ ÛÔ Ó ÙÔ ÈÎ ˆÌ ÚÍË ÙÔ Ú ÎÔ ÎÚ ÙÔ Ó ÚÓËıÔ Ó ÙÔ ÈÎ ˆÌ Î ıâ Ú Ô Ó Â ÈÏ ÍÂÈ Ó ÈÒÛÂÈ ÙËÓ ıúëûîâ ÙÈÎ Ë ÂıÓÈÎ ÙÔ Ù ÙfiÙËÙ ÛÙË ÁË ÙÔ πûú Ï ÛÎËÛË ÎÚÈÙÈÎ ÛÙËÓ ÔÏÈÙÈÎ ÙÔ πûú Ï, ÎfiÌË Î È Ë ÈÔ ÓÙÔÓË Î Ù ÎË ÈˆÓ ÂÓÂÚÁÂÈÒÓ ÂÓ ÓÙ ÔÓ Ì ˆÓ, Â Ó È Ó Ê ÚÂÙÔ ÈÎ ˆÌ Î ıâ ÔÏ ÙË, Î È ÂÓ Ì ÔÚÂ Ó ıâˆ- ÚËı ÓÙÈÛËÌÈÙÈÛÌfi. Ù ÙÈÛË fiìˆ ÂÓfi ÔÏfiÎÏËÚÔ Ï Ô Ì ÙÔÓ ÂÈÚfiÙÂÚÔ ı ÙË ÙÔ Â Ó È ÛÙ ÁÓfi ÓÙÈÛËÌÈÙÈÛÌfi Î È ÙÔ ıïè ÂÚfiÙÂÚÔ fiïˆó Â Ó È fiùè Ï ÁÔÈ, ÔÏ Ï ÁÔÈ ÛÙ ÎÔÓÙ È - Ó ÓÙ ÙÔ! È ÁÈ Ùfi Ú fi ÙÈ ÙÂÏÂÙ Î È ÙËÓ Ó ÁÂÚ- ÛË ÌÓËÌ ˆÓ, Ú fi ÙÔ Ó Â ÓÔ Ì Ì ÙÔ ÎÙ ÏÔ ÙÔ ÏÏÔ, ı Ú ÂÈ Ûˆ Ó Ó ÏÔÁÈÛıÔ Ì fiïôè ÙÔ Ì ÁÂıÔ ÙˆÓ ÈÎÒÓ Ì Â ı ÓÒÓ Ô ÙÂ Ô Ô ÎÚ Ù Ù ÛÙ ÚÈ Û Â Ó È ÊÈÂÚˆÌ ÓÔ ÛÂ Ó Ó fiïâìô ÂÓ Â Ó È Ë ÏÏË ÏÂ Ú ÙË ÂÓËÌ ÚˆÛË Â Ó È ÌÈ Ú ÈÌË Ì ÙÈ ÛÙ ÁÂÁÔÓfiÙ, ÛÙÈ Û Ó ÂÈ ÙÔ Î È ÛÙÈ Ú Ô Â Î Ù Û Â È ÙÔ. µ ÎÙˆÚ πû Î ÏÈ ÂÚ 3

4 Κ Ο Ι Ν Ο Τ Η Τ Α Σ Ι Ο Ι Κ Η Σ Η Φτάνει πια αυτή η µεταχείριση! του ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΑΛΜΠΑΛΑ* ΗΕθνική Ηµέρα Μνήµης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώµατος που θέσπισε οµόφωνα η Ελληνική Βουλή, φέτος είναι αφιερωµένη στους Έλληνες Εβραίους Οµήρους που επέζησαν και επέστρεψαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης. Πριν από λίγο, λίγοι από αυτούς, άναψαν τα 7 κεριά στη µνήµη των Εβραίων της Ευρώπης και µεταξύ αυτών των Ελλήνων Εβραίων, που βρήκαν ύπουλο και τραγικό θάνατο στα ναζιστικά στρατόπεδα φρίκης. Οι αριθµοί στο χέρι τους, µαρκάρισµα ανεξίτηλο της τραγωδίας που έζησαν, παγώνει στο χρόνο ακόµα και µε τη σκέψη. Οι άνθρωποι αυτοί, νέοι και νέες τότε, πριν από 65 χρόνια, αφού τους απογύ- µνωσαν από κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αφού υπέστησαν σωρεία εξευτελισµών, µπόρεσαν και επέζησαν και γύρισαν στη µάνα πατρίδα, την Ελλάδα. Και µόνο το να επιβιώσεις, ανάµεσα στους λίγους τυχερούς, από το Άουσβιτς Μπιργκενάου, το Νταχάου, το Μαουτχάουζεν, το Μπούχενβαλντ και τα άλλα στρατόπεδα εξόντωσης, ήταν µια πράξη αντίστασης, όπως και ένας ήσυχος θάνατος στις συνθήκες κόλασης των κρεµατορίων ήταν, επίσης, για τους πολλούς, ένας τρόπος για να αντισταθείς. Όπως έγραψε ο Martin Gilbert «ακόµη και η παθητικότητα ήταν µια µορφή αντίστασης, όπως και το να πεθάνεις µε αξιοπρέπεια». Αλλά η δύναµη της ανθρώπινης ψυχής και της δυναµικής οργής καταδείχθηκε σε όλο της το µεγαλείο όταν ξεχείλισε, στην οµάδα των Ελλήνων Εβραίων που πρωτοστάτησε στη µεγάλη εξέγερση στο Μπιρκενάου µε την ανατίναξη κρε- µατορίου. Φυσικά, η εξέγερση πνίγηκε στο αίµα. Όλοι σκοτώθηκαν ή βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν από τα SS, ψάλλοντας τον εθνικό ύµνο της Ελλάδος. Οι επιζήσαντες Όµηροι, που είναι σήµερα κοντά µας µαζί µε τα εκατοµµύρια των νεκρών του Ολοκαυτώµατος, αδιάψευστες αποδείξεις για τη µοναδικότητα του Ολοκαυτώµατος, ζητούν δικαιοσύνη και όχι συµπόνια από τους συνανθρώπους τους. ιαφέρουν από τους συµπολίτες τους Έλληνες χριστιανούς, όπως και όλοι εµείς οι Εβραίοι της Ελλάδος, µόνο στο θρήσκευµα. Είναι και είµαστε Έλληνες. Έχουν και έχουµε τα ίδια δικαιώµατα και υποχρεώσεις. Γιατί τότε να δηλητηριάζει την ψυχή τους και την ψυχή όλων µας ο ρατσισµός, ο αντισηµιτισµός, η µισαλλοδοξία και η διαφορετικότητα; Κυρίες και Κύριοι, Η αµφισβήτηση του Ολοκαυτώµατος και η ασυλλόγιστη εµπαθής σύγκριση µε τραγωδίες του σηµερινού κόσµου οδηγούν σε ανιστόρητες παρερµηνείες και εξισώσεις επικίνδυνες για τις µελλοντικές γενιές. Ο αντισηµιτισµός, υφέρπων και φανερός, στις διάφορες, σύγχρονες θα έλεγα, µορφές και µεταµορφώσεις του στη σηµερινή κοινωνία είναι µια ασθένεια που κατρακυλά και παρασύρει χωρίς συγκρατηµό. Και η τραγική ειρωνεία!! Αύριο το πρωί ολοκληρώνεται η κατ έφεση δίκη στο 5µελές Εφετείο Αθηνών γνωστού αντισηµίτη για το επαίσχυντο βιβλίο του, που έχει πρωτόδικα καταδικαστεί σε 14 µήνες φυλάκισης. Γνήσιος αρνητής του Ολοκαυτώµατος και ρατσιστής εκ γενετής, τόλµησε, ενώπιον ελληνικού δικαστηρίου, να πει σε µάρτυρα κατηγορίας Εβραίο, ότι οι καµινάδες στο Νταχάου και το Άουσβιτς κτίστηκαν το 1948 για τους τουρίστες!! Φτάνει πια, η στοχοποιηµένη διαστρέ- 4

5 βλωση της Ιστορίας µε άγνωστους σκοπούς. Αλλά, δυστυχώς, ο υπόδικος αυτός ακουµπάει και σε πλάτες άλλων. ηµοσιογράφος µεγάλης κυκλοφορίας απογευµατινής εφηµερίδας κάνει την ανιστόρητη συσχέτιση του Εβραϊκού Ολοκαυτώµατος µε το δράµα των Παλαιστινίων. Γράφει κατά λέξη στις 17/1/2009 «Το Ισραήλ και οι υποστηρικτές του πρέπει στο εξής να µοιράζονται το Ολοκαύτωµα µε το λαό της Γάζας. Το Νάκµπα πλάϊ στο Άουσβιτς.»!!! Αλλά και αυτός µπορεί να δικαιολογήσει εαυτόν, αφού επώνυµα σε δηµοσίευµά του, εκµεταλλευόµενος ποταπά την τραγική συγκυρία των ηµερών, αρχηγός πολιτικού κόµµατος της Ελληνικής Βουλής, εκλεγµένος από περίπου συµπολίτες µας, γράφει «υστυχώς είναι ευρέως γνωστό σε όλο τον κόσµο ότι ο Εβραίος µυρίζει Αίµα. Και από ότι φαίνεται από την ανοχή κάποιων θα συνεχίζει να µυρίζει για πολλά χρόνια ακόµα». Φτάνει πια, αυτού του είδους η µεταχείριση από Έλληνες σε Έλληνες. Ευτυχώς, όµως, υπάρχουν οι υγιείς πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικές δυνάµεις της πατρίδας µας, που είναι και πολυαριθµότερες και δυνατότερες. Έτσι ελπίζουµε ότι θα βάλουν φρένο σε αυτή την αναιτιολόγητη κατρακύλα και ξεπεσµό ορισµένων όσων ψηλά και αν βρίσκονται. Ευχαριστώ *(Ο λόγος του προέδρου της Ι. Κ. Αθηνών στην τελετή µνήµης για το Ολοκαύτωµα στις ) Ηµέρα Μνήµης Ολοκαυτώµατος Την Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009, έλαβε χώρα η τελετή µνήµης για τα θύµατα του Ολοκαυτώµατος που φέτος ήταν αφιερωµένη στους Έλληνες Εβραίους Οµήρους που επέζησαν και επέστρεψαν από τα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης. Στη Βίβλο αναφέρεται ότι «η λύχνος του Κυρίου είναι η ψυχή τού ανθρώπου». Ακολουθώντας την παράδοση, λοιπόν, επτά επιζήσαντες όµηροι άναψαν τα κεριά τής µενορά (της επτάφωτου λυχνίας) στη µνήµη των θυµάτων, ενώ ο έβδοµος ένωσε το χέρι του µαζί µε απογόνους της δεύτερης και τρίτης γενιάς και µαζί άναψαν το έβδοµο κερί. «Μπορούµε και θα πρεπε να συγχωρήσουµε, αλλά δεν µπορούµε ποτέ να ξεχάσουµε συλλογικά. Οι σοφοί µας λένε ότι χωρίς την ικανότητα να ξεχνούµε, οι άνθρωποι σύντοµα θα παύαµε να µαθαίνουµε. Μόνον ο Θεός µπορεί και πρέπει να θυµάται τα πάντα. Και προκύπτει το ερώτηµα: Πώς µπορούµε να συµβιβάσουµε το υπέρτατο χρέος µας να θυµόµαστε µε την ανάγκη να ξεχνάµε, που είναι τόσο απαραίτητη στη ζωή;» είναι µερικά από τα λόγια που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της τελετής. Σε µια κατάµεστη συναγωγή, πλήθος κόσµου και πολλοί επίσηµοι τί- µησαν µε την παρουσία τους τη µνή- µη των θυµάτων. Προσφωνήσεις έκαναν ο Νοµάρχης Αθηνών κ. Ι. Σγουρός, ο ήµαρχος Αθηναίων κ. Ν. Κακλαµάνης, ο πρόεδρος της Ι.Κ. Αθηνών κ. Β. Αλµπάλας, ο πρόεδρος του Κ.Ι.Σ κ. Μ. Κωνσταντίνης, ο εκπρόσωπος της Ένωσης Ελλήνων Οµήρων Επιζώντων κ. Ι. Μιζάν, ενώ τη κεντρική οµιλία εκφώνησε ο υπουργός Μεταφορών & Επικοινωνιών κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης. Η υψίφωνος κα Ειρήνη Καράγιαννη τραγούδησε επιλεγµένα για την περίσταση τραγούδια µε τη συνοδεία κιθάρας, οµορφαίνοντας µε συγκινητικό τρόπο τη σεµνή και ουσιαστική αυτή τελετή που άγγιξε πολύ κόσµο, ενώ κάποιοι ευχήθηκαν να αποτελέσει πρότυπο για τις αντίστοιχες τελετές στο µέλλον. Α.Ε. 5

6 Σταµατήστε τις τελετές µνήµης! Ã À π π À ƒ ª ƒ ø º π ø του DANIEL SCHWAMMENTHAL Ύστερα από την χθεσινή Μέρα Μνήµης Ολοκαυτώµατος, έχω µια παράκληση: ας είναι η τελευταία, τουλάχιστον στον µη εβραϊκό κόσµο. Ας βάλουµε ένα τέλος στις επιπόλαιες δηλώσεις "ποτέ πια", οι οποίες έχουν εκφυλισθεί σε καταγγελίες εναντίον Ναζί που πέθαναν χρόνια πριν και γίνονται από µια ασφαλή ιστορική απόσταση. Είναι σαν να µιλάς χωρίς κίνδυνο από µια µεγάλη εξέδρα, όπως ο Γερµανός συγγραφέας Johanness Gross συνόψισε σωστά: "Η αντίσταση στον Χίτλερ και στους δικούς του γίνεται τόσο ισχυρότερη όσο το Τρίτο Ράιχ απο- µακρύνεται στο παρελθόν". Η µέρα Μνήµης Ολοκαυτώµατος έχει καταντήσει µια ετήσια τελετή στην οποία οι Ευρωπαίοι υπόσχονται ηθική σαφήνεια και θάρρος όταν ξαναχρειασθεί. Εν τούτοις η λίστα των γενοκτονιών µετά το Ολοκαύτωµα είναι µεγάλη: οι φονικές µάχες στη Καµπότζη, η σφαγή των Tutsi στην Ρουάντα, οι δολοφονίες των Χριστιανών και των Ανιµιστών στο Νότιο Σουδάν και ο συνεχόµενος αφανισµός των Μουσουλµάνων στο Νταρφούρ. Ενώ ο κόσµος παρακολουθεί αδιάφορα, οι Ισλαµιστές στο Χαρτούµ συνεχίζουν την δεύτερή τους γενοκτονία. Αλλά ούτε και τους Εβραίους ωφέλησε η ηµέρα Μνήµης. Πο- µπώδεις δηλώσεις για τα δεινά του Ολοκαυτώµατος από επίσηµα χείλη δεν έχουν σταµατήσει την αυξανόµενη συναλλαγή της Ευρώπης µ' αυτούς που ονειρεύονται τον αφανισµό του Ισραήλ, τους "µουλάδες" στην Τεχεράνη. Οι τελετές που αποδοκιµάζουν την αδράνεια της ύσης εναντίον των Γερµανών φασιστών 60 χρόνια πριν έχουν γίνει ένα υποκατάστατο για δράση σηµερινών φασιστών, κυρίως Ισλαµιστών. Ο Αντισηµιτισµός -και όχι µόνο όταν συγκαλύπτεται ως Αντισιωνισµός- είναι στη µόδα πάλι στην Ευρώπη. Οι κραυγές "θάνατος στους Εβραίους" έχουν γεµίσει τους δρόµους της Ευρώπης τις τελευταίες εβδοµάδες προκαλώντας την αντίδραση των Μέσων Μαζικής Ενηµέρωσης και ακόµη λιγότερο την καταδίκη των κυβερνήσεων, καθώς διαδηλωτές, κυρίως Μουσουλµάνοι, βροντοφωνάζουν την αντίθεσή τους στον πόλεµο στη Γάζα. Συνδικάτα της ύσης και ακαδηµαϊκοί έχουν εντείνει τις εκκλήσεις τους για µποϊκοτάρισµα του Ισραήλ. Στην Ιταλία ένα συνδικάτο απαίτησε µποϊκοτάρισµα των τοπικών µαγαζιών που ανήκουν στους Εβραίους. Οι επίσηµοι λόγοι σ' όλη την Ευρώπη χθες, που θρηνούσαν αυτούς που πέθαναν στο Ολοκαύτωµα δεν ανέφεραν τις εξελίξεις αυτές. Αναφέροντας την αύξηση του Αντισηµιτισµού στην Ευρώπη, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συµβούλιο στη Γερ- µανία απείχε από την χθεσινή επίσηµη τελετή στο Γερµανικό Κοινοβούλιο. Τα Ηνωµένα Έθνη επίσης τέλεσαν χθες µια επιµνηµόσυνη τελετή Ολοκαυτώµατος. Εν τούτοις µόλις προ τεσσάρων µηνών επέτρεψαν στον πρόεδρο του Ιράν να εκφωνήσει έναν αντισηµιτικό λόγο στην Γενική Συνέλευση µε ενθουσιώδη χειροκροτήµατα από πολλές αντιπροσωπείες. Αν και µιλώντας για τους "Σιωνιστές" η χρήση κλασικών αντισηµιτικών ψευδών για ένα Εβραϊκό σχέδιο για παγκόσµια κυριαρχία έδειχνε ολοφάνερα σε ποιόν πράγµατι έριχνε τα βέλη του. Αν και είναι µια "µικροσκοπική µειονότητα" είπε, οι Σιωνιστές "έχουν κυριεύσει µια σπουδαία µερίδα των οικονοµικών και χρηµατικών κέντρων, καθώς και των πολιτικών κέντρων όπου λαµβάνονται αποφάσεις ορισµένων Ευρωπαϊκών χωρών και των Ηνωµένων Πολιτειών µε ένα δόλιο, πολύπλοκο και ύπου- 6

7 λο τρόπο κλπ. Ο Γενικός Γραµµατέας της Γενικής Συνέλευσης, ο Miguel d' Escoto Brockman, αγκάλιασε τον Ιρανό µετά τον λόγο του µίσους. Αυτός είναι ο ίδιος d' Escoto Brockman που ζητά το µποϋκοτάζ του Ισραήλ. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που σύµφωνα µε το πρόγραµµα θα κήρυττε την έναρξη χθες της Επιµνηµόσυνης έησης του Ολοκαυτώµατος στα Ηνωµένα Έθνη αλλά έκανε πίσω ύστερα από διαµαρτυρία του Ισραήλ. Είναι πολύ εύκολο να κατανοήσουµε γιατί ήθελε να παρευρίσκεται εκεί: όσα περισσότερα κροκοδείλια δάκρυα χύνουν για νεκρούς Εβραίους, τόσο ευκολότερο είναι γι' αυτούς να δαιµονοποιήσουν τους ζωντανούς αποφεύγοντας έτσι να τους επισυνάψουν την ετικέτα του αντισηµίτη. Σε τέτοια χέρια οι Μνήµες του Ολοκαυτώµατος έχουν καταντήσει ένα προσωπείο για να γρονθοκοπήσουν το Εβραϊκό κράτος µε µεγαλύτερη ηθική εξουσία. Στην Ευρώπη υπήρξαν µερικές ακυρώσεις των εκδηλώσεων της χθεσινής ετήσιας µέρας Ολοκαυτώµατος µαζί µε σχόλια, υπονοώντας ότι οι Εβραίοι είναι Νεοναζί. Στην Βαρκελώνη ένας ανώτερος κρατικός υπάλληλος είπε στη La Vangvardia ότι "το να µνηµονεύουµε το Εβραϊκό Ολοκαύτωµα ενώ λαµβάνει χώρα ένα Παλαιστινιακό Ολοκαύτωµα δεν είναι σωστό". Άνθρωποι στην Luela (Σουηδία) είπαν ότι ο πόλεµος στη Γάζα τους άφησε ανήµπορους να θρηνήσουν τα 6 εκατοµµύρια νεκρούς Εβραίους. " εν αισθάνεται κανείς άνετα να ακολουθεί µια λα- µπαδοφορία εις ανάµνηση των θυµάτων του Ολοκαυτώµατος τώρα", είπε o Bo Nordin, ένας ιερέας και εκπρόσωπος της τοπικής εκκλησίας, στο Σουηδικό Εθνικό ραδιόφωνο. "Ο πόλεµος στη Γάζα µάς έχει προβληµατίσει πολύ και µας έχει προξενήσει πολύ πόνο και θα αισθανό- µασταν άβολα σε µια µεγάλη τελετή για το Ολοκαύτωµα". Η Trine Lilleng, µια Νορβηγίδα διπλωµάτης που θητεύει στην Σαουδική Αραβία τα είπε πιο ασυγκάλυπτα σε ένα που µπήκε στο Jerusalem Post : "Τα εγγόνια τών επιζώντων του Ολοκαυτώµατος του ευτέρου παγκοσµίου πολέµου κάνουν στους Παλαιστίνιους ακριβώς αυτό που έκανε σ' αυτούς η Ναζιστική Γερµανία" αναφέρεται ότι έγραψε. Τα µαθήµατα του Ολοκαυτώµατος είναι αρκετά απλά αλλά δεν έχουν εµπεδωθεί, όπως δείχνουν τα χθεσινά γεγονότα. Ας σταµατήσουµε να προσποιούµαστε διαφορετικά, κι ας βάλουµε ένα τέλος στις ψεύτικες αυτές τελετές. WALL STREET JOURNAL EUROPE, µετάφραση: Σολέτα Ελιέζερ Χωρίς σύγκριση Λόγο σηµαντικό, που ενώνει αντί να χωρίζει και µάχεται την µισαλλοδοξία, εκφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος Αµερικής ηµήτριος, στην εκδήλωση για την Ηµέρα Μνήµης του Ολοκαυτώµατος, στη Θεσσαλονίκη στις 25 Ιανουαρίου Με νωπούς ακόµη τους απόηχους της επέµβασης στη Γάζα, και κυρίως το σχολιασµό τους στην Ελλάδα και αλλού, όπου έφτασε να συγχέονται οι έννοιες του Ολοκαυτώ- µατος της γενοκτονίας ή του ναζισµού µε τα -ούτως ή άλλως ολέθρια- αποτελέσµατα πολεµικών συγκρούσεων, ο Αρχιεπίσκοπος ηµήτριος είπε: «και θέλω να τονίσω ότι όπως ελέχθη ήδη ότι αυτό το οποίο συνέβη µε το Ολοκαύτωµα είναι όντως αποτρόπαιο είναι πρωτοφανές στην Ιστορία, όπως είπε ο κ. Κωνσταντίνης, δεν επιδέχεται σύγκρισης λόγω του είδους του, είναι µοναδικό είδος» και η οµιλία του κατέληγε µε το : «Είµαστε ευγνώµονες για αυτές τις ευκαιρίες, τις ιερότατες ευκαιρίες µνήµης, γιατί µας αναθερ- µαίνουν, µας ξαναζωντανεύουν και µας κάνουν περισσότερο συνειδητούς ως προς το µεγάλο θέµα, ότι πέραν οιασδήποτε διακρίσεως έχουµε το µεγάλο προσόν να έχουµε γεννηθεί και να είµεθα άνθρωποι». Η.Ν. Για την αποµαγνητοφώνηση και αποστολή στο Άλεφ της οµιλίας του Αρχιεπισκόπου Αµερικής ηµητρίου, ευχαριστούµε θερµά τον πρόεδρο της Ι. Κ. Θεσσαλονίκης κ.. Σαλτιέλ και τον ακάµατο κ. Μ. Χασσίδ. 7

8 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... Μια ανοιχτή πληγή Τα όπλα σίγησαν στην Γάζα. Η µόνιµη ειρήνη στην περιοχή παραµένει ένα όνειρο απατηλό. Ο Ισραηλινός στρατός εκτέλεσε ένα σχέδιο µελετηµένο µέχρι και την τελευταία του λεπτοµέρεια. Ένας πόλεµος τροφή για το φιλοθεάµον κοινό, που µε απόλυτη κυνικότητα τερµατίστηκε, αµέσως, την στιγµή της ορκωµοσίας του καινούργιου προέδρου των Η.Π.Α. Και οι πιο ακραίοι µιλιταριστές και από τις δυο πλευρές, µετά από τόσα χρόνια αιµατοχυσιών, θα έπρεπε να έχουν καταλάβει, ότι οι πολεµικές επιχειρήσεις δεν φέρνουν την πολυπόθητη λύση. ιπλάσιοι τόνοι εκρηκτικών δεν θα έφθαναν, για να αποδυναµωθεί η Χαµάς και άλλες τόσες ρουκέτες και πύραυλοι στο νότιο Ισραήλ είναι ολοφάνερο, ότι θα αποτύγχαναν, να σύρουν το κράτος στο τραπέζι των διαπραγµατεύσεων ή να το σβήσουν από τον χάρτη όπως είναι διατυπωµένη η πρόθεση των εξτρεµιστών. Κανένα γεωστρατηγικό παιχνίδι και καµιά θεωρεία για σφαίρες επιρροής δεν µπορεί να συντηρήσει, για τόσα πολλά χρόνια, µια ανοιχτή πληγή, αν δεν καταφέρει να εγκλωβίσει µέσα στις επιδιώξεις της και τους ίδιους τους λαούς, τους πρωταγωνιστές αυτών των επιχειρήσεων. Η κοινή γνώµη στο Ισραήλ κουρασµένη και ανασφαλής από τον ανορθόδοξο πόλεµο της τροµοκρατικής Χαµάς και ταπεινωµένη- κατά την άποψη των πολλών- από την ήττα στον προ διετίας πόλεµο στον Λίβανο, ζητούσε από τους ηγέτες της απεγνωσµένα µια λύση ρεβανσιστική. [ ] Το αποτέλεσµα ήταν, να εκµεταλλευτούν τις προκλήσεις της άλλης πλευράς, που επιχείρησε απαγωγές στρατιωτών και τοποθετήσεις αυτοσχέδιων εκρηκτικών µηχανισµών, για να εξαπολύσει αυτήν την τροµακτική στρατιωτική επιχείρηση. Από την άλλη πλευρά στην µαρτυρική λωρίδα της Γάζας ο Παλαιστινιακός λαός βρίσκεται σε µια ιδιότυπη διπλή οµηρεία. Παρά την προ πενταετίας αποχώρηση των Ισραηλινών στρατευµάτων, η περιοχή στις διόδους της ελέγχεται ασφυκτικά από το Ισραήλ και την Αίγυπτο και οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες. Με µια οικονοµία πλήρως εξαρτηµένη από την διεθνή βοήθεια και µε την κάνουλα της ενεργειακής ροής αποκλειστικά στα χέρια του Ισραήλ δη- µιουργείται ένα καζάνι που βράζει. Η απογοήτευση απέναντι στην Παλαιστινιακή αρχή που για χρόνια χειριζόταν την κατάσταση αναποτελεσµατικά και οι κατηγορίες για διαφθορά οδήγησαν τον λαό προς τα νύχια της εξτρεµιστικής ισλαµικής οργάνωσης, της Χαµάς, που καθοδηγείται και εξοπλίζεται από το Ιράν και την Συρία. Από την µια µεριά, µε λεξιλόγιο και πρακτικές µεγαλοϊδεατισµού παγιδεύει τον Παλαιστινιακό λαό και από την άλλη ασκώντας κοινωνική πολιτική πετυχαίνει, να αρπάξει στις εκλογές την εξουσία. Αυτό είναι το υπόβαθρο, πάνω στο οποίο εκτυλίχθηκε η πρόσφατη τραγωδία. Από την µια µεριά ο Παλαιστινιακός λαός µε έλλειψη σοβαρής πολιτικής ηγεσίας, εξαθλιωµένος και παραγκωνισµένος, να παλεύει για την χαµένη του πατρίδα µε λάθος ηγέτες, λάθος τρόπο και λάθος τακτική και από την άλλη πλευρά ο λαός του Ισραήλ, να έχει κα- 8

9 ... Κ Α Ι Ο Ι Π Ρ Ο Ε Κ Τ Α Σ Ε Ι Σ Τ Ο Υ ταφέρει ένα βιοτικό επίπεδο εφάµιλλο των χωρών της ύσης, έχοντας κατακτήσει µια αρκετά καλή ηµοκρατία, αλλά από την άλλη, να παλεύει για την ασφάλεια και την ειρήνη του. Κανείς άνθρωπος, που έχει σώας τας φρένας, δεν µπορεί να µείνει ασυγκίνητος µε την έκταση των απωλειών. εν στέκοµαι στους αµάχους, γιατί και οι στρατιώτες, µπορεί να κρατούν όπλο, αλλά στις συνθήκες του σηµερινού πολέµου ουσιαστικά είναι και αυτοί απροστάτευτοι. Νέα παιδιά που φεύγουν από τις οικογένειές τους, για να σκοτώσουν άλλα νέα παιδιά. Οι πόλεµοι σήµερα δεν γίνονται στα πεδία των µαχών. Γίνονται µέσα στις πόλεις, µέσα στα σπίτια, στην διπλανή πόρτα και κυριολεκτικά και µεταφορικά. Σή- µερα δεν παρατάσσεται ο ένας στρατός στην µια πλευρά της πεδιάδας και ο άλλος στην απέναντι. Ο ηττηµένος δεν παραδέχεται την ήττα του, επιτρέποντας στον νικητή, να προελάσει στο έδαφός του. Σήµερα τον νικητή τον ανακηρύσσει η παγκόσµια κοινή γνώµη καθισµένη µπροστά στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα και στα λάπτοπ. Όποιος χύσει το περισσότερο αίµα είναι ο νικητής. Σε αυτόν τον εικονικό πόλεµο δεν έχου- µε µάχες χαρακωµάτων, αλλά µάχες εντυπώσεων και τα θύµατα είναι φυσικά περισσότερα. Μαζί µε τα δάκρυα µπερδεύεται ο θύτης και το θύµα, δαι- µονοποιείται η µια αντιµαχόµενη πλευρά και προετοιµάζονται οι αποδιοπο- µπαίοι τράγοι του επόµενου πολέµου. Ο κόσµος συγκρίνει λανθασµένα την πρώτη ιντιφάντα του 1987, τότε που τα παιδιά πετούσαν πέτρες στα τεθωρακισµένα, µε τους σηµερινούς πάνοπλους και καλά εκπαιδευµένους τροµοκράτες της Χαµάς. Που έχουν όχι µόνο την θέληση, αλλά και την ικανότητα και το έχουν αποδείξει, να καταφέρνουν µεγάλα χτυπήµατα και που αν µπορούσαν και η ισραηλινή κοινωνία, θα θρηνούσε τον ίδιο αριθµό θυµάτων µε την παλαιστινιακή. Αυτό θέλει, αυτό επιζητεί η κοινή γνώµη, όταν µονόπλευρα τάσσεται µε το µέρος του θεωρητικά αδύναµου; Τις µέρες αυτές γίναµε µάρτυρες µιας προσπάθειας από µερίδα επαγγελµατιών αναλυτών, αλλά και από ανθρώπων άσχετων µε το θέµα π.χ. µουσικών παραγωγών του ραδιοφώνου, αθλητικών σχολιαστών και άλλων, άλλων εσκεµµένα και άλλων από άγνοια ή από δικαιολογηµένη αγανάκτηση, για την θηριωδία της επιχείρησης του στρατού, να επιχειρείται µια εξίσωση των Ισραηλινών µε τους Ναζί και της ε- πιχείρησης «Συµπαγές µολύβι» µε το Ολοκαύτωµα. Όσο και αν είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο για ανθρώπους, που έχουν δει ζωγραφισµένο τον πόνο στα πρόσωπα αγαπηµένων τους, όταν θυµόνται συγγενείς και φίλους που έχασαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και που έχουν δει σε άλλα αγαπηµένα τους πρόσωπα το τατουάζ της φρίκης στον πήχη του χεριού τους, να µιλούν για το ζήτηµα αυτό, φαντάζει όµως αναπότρεπτα επιβεβληµένο. 9

10 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... Στο τρίτο βιβλίο της Βίβλου, στο «Λευιτικό», περιγράφεται µε λεπτοµέρειες το τελετουργικό των προσφορών σε θυσίες, από τους ανθρώπους προς τον Θεό. Ενώ στις περισσότερες θυσίες οι ιερείς ή οι ικέτες προσφέρουν µέρος του ζώου στον βωµό και κρατούν το υπόλοιπο για τον εαυτό τους, σε µια από αυτές, που ονοµάζεται «ολοκαύτωµα», το ζώο καίγεται ολόκληρο και κανείς δεν επιτρέπεται να εκµεταλλευτεί, στο ελάχιστο, µέρος από το κρέας του, το µαλλί του, το δέρµα του κ.λπ. Η παράλογη, στα µάτια του σύγχρονου ανθρώπου, σπατάλη της ζώσας ύλης, µε µοναδικό σκοπό την προσευχή, έδωσε το όνοµά της, στις εξίσου παράλογες πράξεις του Ναζιστικού καθεστώτος να εξοντώσει, µια κατηγορία ανθρώπων µε βάση την φυλετική της καταγωγή. Οι Ναζί κυνήγησαν τους Εβραίους σε όλα τα σηµεία που είχαν πρόσβαση. Έκλεισαν στα στρατόπεδα και εκτέλεσαν Εβραίους διαφορετικών εθνικοτήτων, διαφορετικών πολιτισµών, ανεξάρτητα οικονοµικής ή κοινωνικής τάξης. Το σχέδιο τους προέβλεπε τελική λύση και ήταν προετοιµασµένο και εκτελεσµένο µε τρόπους µαζικής εκκαθάρισης. Οι Εβραίοι δεν απειλούσαν το Ναζιστικό καθεστώς, δεν έστρεψαν όπλα εναντίον του και δεν τους δόθηκε η δυνατότητα, να συνθηκολογήσουν ή να παζαρέψουν την ζωή τους. Η τοποθέτηση τους και µόνο στην κατηγορία µιας κατώτερης φυλής αρκούσε για τον ολοκληρωτικό αφανισµό τους. Ας παραδεχθούµε, καλοπροαίρετα έως αφελώς, ότι κάποιοι µέσα στο δικαιολογηµένο θυµό τους για τα εγκλήµατα πολέµου και θέλοντας να τονίσουν το µέγεθος της καταστροφής, επιλέγουν να χρησιµοποιήσουν την σύγκριση αυτή. Τότε όµως, γιατί την λέξη αυτή δεν την χρησιµοποιούν και σε ανάλογες καταστάσεις, όπως για παράδειγµα στο έγκληµα, που διαπράττεται στο Νταρφούρ από τους µουσουλµάνους εξτρε- µιστές ή στην επίθεση της Ρωσίας στην Γεωργία κ.λπ. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και έχει να κάνει µε τον βαθιά ριζωµένο αντισηµιτισµό, που προσδίδει στους απόγονους των θυµάτων τον ρόλο του θύτη, για να απαλύνει την συλλογική ενοχή της κοινωνίας, για το έγκληµα που άφησε να διαπραχθεί, χωρίς τις περισσότερες φορές, να κουνήσει το δακτυλάκι της. Πρέπει η παγκόσµια κοινή γνώµη, να παραµείνει απαθής µπροστά σε τέτοιες καταστάσεις; Φυσικά και όχι. Για τόσο περίπλοκα πολιτικά προβλήµατα οφείλει, πρώτα από όλα, να ενηµερωθεί σωστά. Είναι µεγάλο λάθος η ενηµέρωση να γίνεται επιφανειακά και πάντα εν θερµώ, σε περίοδο πολεµικών επιχειρήσεων. Ο λόγος, που εκφέρεται, πρέπει να είναι βασισµένος όχι στο θυµικό, αλλά σε βαθιά γνώση των γεγονότων. Στα 60 και πλέον χρόνια αυτής της διένεξης υπήρχαν και περίοδοι σχετικής ηρεµίας και διαλόγου. Περίοδοι, που και από τις δυο πλευρές, είχαν το πάνω χέρι ηγέτες µετριοπαθείς, που προσπάθησαν να λύσουν το πρόβληµα µε συµβιβαστικές λύσεις. Αυτές είναι οι κατάλληλες περίοδοι για ουσιαστική παρέµβαση. Οι κουβέντες αξίζουν να προφέρονται, όταν από την απέναντι πλευρά υπάρχουν αυτιά, για να τις υποδεχθούν. Η πίστη ότι ο διάλογος είναι ο µόνος τρόπος για να λυθούν οι διαφορές, πρέπει να ακουστεί δυνατά, τόσο δυνατά, που να πεισθούν και οι δυο αντιµαχόµενες πλευρές, να µην τον προτιµούν, µόνο όταν κουράζονται από τις ατελείωτες και εξαντλητικές µάχες τους. Και βέβαια ολόψυχη υποστήριξη του φιλειρηνικού κινήµατος και των πρωτοβουλιών πολιτών και οµάδων και από τις δυο πλευρές, που µέσα σε δύσκολες περιόδους καταφέρνουν, να αρθρώσουν ένα λόγο, που στις κοινωνίες τους φαντάζει αιρετικός και επικίνδυνος. Αυτός ο πόλεµος τελείωσε. Και οι δυο πλευρές βιάστηκαν να διεκδικήσουν την νίκη. Η αλήθεια όµως είναι πικρή και για τους δυο. Οι Παλαιστίνιοι πλήρωσαν βαρύ τίµηµα αίµατος και είδαν το όνειρό τους για µια ανεξάρτητη πατρίδα, να αποµακρύνεται και οι Ισραηλινοί ηθικά λαβωµένοι και αποµονωµένοι από την διεθνή κοινότητα των λαών, θα πασχίζουν για καιρό ακόµα να παρηγορηθούν µε το αναστυλωµένο στρατιωτικό τους γόητρο, χωρίς µακροπρόθεσµα να καταφέρουν να βιώσουν την πολυπόθητη ασφάλεια. από την ιστοσελίδα 10

11 ... Κ Α Ι Ο Ι Π Ρ Ο Ε Κ Τ Α Σ Ε Ι Σ Τ Ο Υ Η Ισραηλινή επιθετικότητα... ( Nebelspalter Ζυρίχη, 28 Νοεµβρίου 1956) 11

12 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... Ο εχθρός των Παλαιστινίων της ΤΕΤΑΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΥ Το «άσπρο-µαύρο» και τα σχετικά στερεότυπα είναι µια πολύ βολική κατάσταση. Έτοιµες λύσεις. εν χρειάζεται κανείς να σκέφτεται ή να κρίνει. Ούτε καν να αναρωτιέται. Αντί σκέψης, ένα µάτσο βεβαιότητες. Αυτή η στάση δεν απαντάται σπανίως. Απεναντίας. Πρόκειται για την περιρρέουσα ατµόσφαιρα. Ιδίως τώρα -άλλη µία φορά- µε την εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και τις επιχειρήσεις εναντίον της Χαµάς. Η τραγωδία της Μέσης Ανατολής συνεχίζεται. Κάθε πόλεµος είναι τραγικός, έτσι κι αλλιώς. Και όταν είναι δίκαιος, πάλι ζωές χάνονται. Ένα καίριο ερώτη- µα όµως τίθεται. Το εξής: οι ισραηλινές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας ήταν δυνατόν να αποφευχθούν; Ναι, ασφαλώς. Ναι, εάν η Χαµάς έπαυε να εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ. Οι ρουκέτες «Κασάµ» της Χαµάς πλήττουν, εδώ και χρόνια, ισραηλινές πόλεις στον Νότο, σε ακτίνα όπου ζει ένα εκατοµµύριο κόσµος. Το επιχείρη- µα που ακούγεται από διάφορες πλευρές, ότι δηλαδή από τις «Κασάµ» έχουν σκοτωθεί λίγοι Ισραηλινοί, είναι ευτελές και προσβλητικό. Κανένα κράτος στον κόσµο δεν µπορεί να ανεχθεί µια τέτοια κατάσταση. Κάθε χώρα έχει ρητή υποχρέωση να προστατεύει τους πολίτες της. Τι θα έκανε η Ελλάδα, εάν δεχόταν επίθεση µε ρουκέτες π.χ. στη µισή Πελοπόννησο; Θα έµενε αδρανής; Θα έλεγε, δεν πειράζει αφού έχουν σκοτωθεί λίγοι; Θα περίµενε µέχρι να αρχίσουν να πέφτουν ρουκέτες και στην Αττική; Ας είµαστε σοβαροί. Εδώ, παραλίγο να γίνει πόλεµος µε την Τουρκία για τις κατσικούλες στα Ίµια. Στο σηµείο αυτό µια υπόµνηση: «τροµοκρατική οργάνωση». Έτσι έχει χαρακτηρίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τη Χαµάς. Ίσως να πείτε «µα, έγιναν εκλογές, οι Παλαιστίνιοι µε την ψήφο τους εξέλεξαν τη Χαµάς». Και λοιπόν; Μήπως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία µε πραξικόπηµα; ύο παραδείγµατα, γεγονότα αδιαµφισβήτητα. ύο από τα πολλά. είχνουν ποιο είναι το πιο φρικτό όπλο, το οποίο συστηµατικά και ανενδοίαστα χρησιµοποιεί η Χαµάς: οι γυναίκες και τα παιδιά. Ο Νιζάρ Ραγιάν ήταν από τα ηγετικά στελέχη της Χαµάς που σκοτώθηκε µαζί µε τις τέσσερις συζύγους του (οικογενειακός πλουραλισµός α λα Χαµάς) και δύο από τα παιδιά του, όταν η ισραηλινή αεροπορία βοµβάρδισε την πέντε ορόφων κατοικία του, κατοικία-οπλοστάσιο, στην Τζαµπαλίγια. Φυσικά, ο Ραγιάν γνώριζε ότι το κτίριο ήταν στόχος. Όµως δεν αποµάκρυνε τους δικούς του ούτε τα παιδιά του. Σχολεία παγιδευµένα µε µεγάλες ποσότητες εκρηκτικών. Όπως αυτό δίπλα στον ζωολογικό κήπο στην Πόλη της Γάζας, που εντοπίστηκε ευτυχώς πριν το γεµίσουν µε παιδιά. Στην αγγλική έκδοση της έγκυρης φιλελεύθερης αριστερής ισραηλινής εφηµερίδας «Χαάρετζ» -όπου καθηµερινά δηµοσιεύονται ορισµένα από τα πιο κριτικά άρθρα για την ισραηλινή πολιτική έναντι των Παλαιστινίων- µπορείτε να διαβάσετε όλες τις πληροφορίες, συγκεκριµένες και τεκµηριωµένες, για την εφιαλτική στρατηγική της Χαµάς «οι άµαχοι Παλαιστίνιοι ως όπλο πολέµου». Σχολεία παγιδευµένα µε εκρηκτικά. Τζαµιά, παγιδευµένα επίσης. Σπίτια που έχουν µετατραπεί σε αποθήκες όπλων. Σπίτια από τα οποία ξεκινούν ή καταλήγουν τούνελ. Ρουκέτες που εκτοξεύονται µέσα από τις πιο πυκνοκατοικηµένες περιοχές. Εάν µάλιστα 12

13 ... Κ Α Ι Ο Ι Π Ρ Ο Ε Κ Τ Α Σ Ε Ι Σ Τ Ο Υ αληθεύει ότι µέρος της ηγεσίας της Χαµάς κρύβεται στα υπόγεια του µεγάλου και γεµάτου τραυµατίες νοσοκοµείου «al- Shifa», τότε µη χειρότερα. Τη Χαµάς τη χαρακτηρίζει η κουλτούρα θανάτου. Τώρα, συστηµατικά κρύβεται πίσω από τους αµάχους -ιδίως πίσω από τα παιδιά- µετατρέποντάς τους σε στόχο. Και έως τώρα τι έκανε; Εκπαίδευε τους νέους Παλαιστίνιους να γίνονται βοµβιστές αυτοκτονίας. Αυτό ήταν το µέλλον που τους προσέφερε. Ωθούσε αγόρια και κορίτσια 15 και 16 ετών να ζώνονται µε εκρηκτικά και να ανατινάζονται κοµµατιάζοντας (συχνά) συνοµηλίκους τους στο Ισραήλ. Οι διαδηλωτές στους δρόµους, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, φωνάζουν «Ελευθερία και Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη». Πού ήταν όλοι αυτοί όλα αυτά τα χρόνια καθώς ο ισλαµικός φονταµενταλισµός εδραιωνόταν σιγά σιγά στη Λωρίδα της Γάζας; Τι σχέση έχει η Χαµάς µε την ελευθερία; Ελευθερία µε τα παιδιά-«ανθρώπινες βόµβες» και τις γυναίκες υποδουλωµένες; Ελευθερία µε τη Χαµάς που τη στηρίζει και την εξοπλίζει το Ιράν; Αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους δεν µπορεί να σηµαίνει υποστήριξη και δικαιολόγηση ενός φονταµενταλιστικού καθεστώτος που τα κατ' εξοχήν θύµατά του αποτελούν οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι. Αυτό που συµβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας είναι µια µεγάλη τραγωδία. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους χίλιους. Και οι τραυµατίες, πολλαπλάσιοι. Όµως η τραγωδία δεν ξεκίνησε στις 27 εκεµβρίου µε την ισραηλινή εισβολή. Ο κύριος εχθρός του παλαιστινιακού λαού βρίσκεται εντός. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΥΓ. Όπως κάθε κράτος, το Ισραήλ έχει αναφαίρετο δικαίωµα να αµυνθεί. Όµως σε αυτή τη διαδικασία ενισχύεται αναπόφευκτα ο φαύλος κύκλος του φανατισµού και του αίµατος. Επιτακτική ανάγκη, η ιεθνής Κοινότητα να παρέµβει σοβαρά και αποτελεσµατικά για να µπει επιτέλους τέλος στην ισραηλο-παλαιστινιακή σύγκρουση. 13

14 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... Της Χαµάς τους ο χαβάς του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝ ΡΑΒΕΛΗ Είπαµε ότι οι δηµοκρατίες είναι πιο ανεκτικές, απ ό,τι καθεστώτα ανεγκέφαλων φανατικών που σπρώχνουν τους λαούς στην καταστροφή, αλλά ποιο είναι το όριο της ανοχής των; Μέχρι της αυτοκαταστροφής των ίδιων των δηµοκρατιών; Σύµφωνοι! Ο παλαιστινιακός λαός εξέλεξε τη Χαµάς και η επιλογή του είναι σεβαστή, αλλά αυτό σηµαίνει ότι πρέπει και να τη χειροκροτούµε; Ή µήπως να τη χρηµατοδοτούµε χωρίς καν να ελέγχουµε τι γίνονται τα λεφτά που στέλνουµε; Μια από τις αριστερές µπαρούφες που άκριτα διακινούνται στον δηµόσιο διάλογο είναι ότι ΗΠΑ και Ευρώπη σταµάτησαν να χρηµατοδοτούν τους Παλαιστινίους µόλις αυτοί εξέλεξαν τους «τρελούς του Θεού» στην εξουσία: «Τιµωρούν τον παλαιστινιακό λαό για τις επιλογές του», είναι το σύνθηµα που διαρκώς επαναλαµβάνεται µέχρι που έγινε σκληρό δόγµα. Και µε αυτή τη στρεβλή λογική ρίχνουν και τις αντιευρωπαϊκές βολές: «εν σας τα λέγαµε εµείς; ΕΟΚ και ΝΑΤΟ είναι το ίδιο συνδικάτο. Η Ευρώπη ξεσκεπάστηκε και ακολουθεί την πολιτική των ΗΠΑ». Το πρώτο ερώτηµα, βέβαια, σ αυτού του τύπου τις αιτιάσεις είναι: Και τι ακριβώς έπρεπε να κάνει η ύση µετά το ανεπιθύµητο γι αυτήν αποτέλεσµα; Να αυξήσει τη χρηµατοδότηση; Να σκεφθεί ότι τώρα, λόγω Χαµάς, οι Παλαιστίνιοι θα έχουν περισσότερα έξοδα για ρουκέτες και θα πρέπει να δώσουν κάτι παραπάνω; Να πουν «µπράβο, παιδιά, που εκλέξατε αυτούς που θέλουν την καταστροφή του Ισραήλ και να Εµείς δεν σας τιµωρούµε, αλλά πάρτε και κάτι επιπλέον για να εξοπλιστεί καλύτερα η Χαµάς»; Τα παραπάνω δεν είναι σχήµα λόγου, είναι η διαµάχη που έχουν οι χρηµατοδότριες χώρες µε τους εκλεγµένους των Παλαιστινίων. Η Χαµάς θέλει τη βοήθεια εν λευκώ, οι χρη- µατοδότες θέλουν να εξασφαλίσουν ότι τα λεφτά τους δεν θα γίνονται εκρηκτικά για να ανατινάζονται παιδάκια σε ισραηλινά λεωφορεία. Κι εξάλλου, όταν ένας λαός λιµοκτονεί κατά πώς λένε τα ελληνικά ΜΜΕ ξοδεύεις και την τελευταία πεντάρα σε τρόφιµα, δεν αγοράζεις πυραύλους για να τους εκτοξεύεις σ αυτούς που σε αδίκησαν. Κινητοποιείς τον λαό να ικανοποιήσει τις ζωτικές του ανάγκες, δεν ρίχνεις το βάρος στη στρατολόγηση αµούστακων παλικαριών για να γίνουν «µάρτυρες». Οργώνεις όση γη κατέχεις, δεν φτιάχνεις τούνελ για τη µεταφορά οπλισµού. Σε κάθε πόλεµο οργιάζει η εκατέρωθεν προπαγάνδα. Την ισραηλινή τη βλέπουµε και ορθώς την επικρίνουµε µε σφοδρότητα. Αυτή έχει να κάνει κυρίως µε την πολιτική τους στα κατεχόµενα. Όλο δηλώνουν ότι αποσύρονται στα σύνορα του 1967 και όλο κάποιοι δικοί τους ανεγκέφαλοι επεκτείνουν τους οικισµούς. Από την άλλη, όµως, υπάρχει και η προπαγάνδα της Χαµάς, που χρησιµοποιεί το δράµα ενός λαού για να επιτύχει τα έτσι κι αλλιώς ανεδαφικά θρησκευτικο πολιτικά της οράµατα. Η στρατηγική της είναι η θυµατοποίηση των Παλαιστινίων, για να µπορούν να δείχνουν νεκρά µωρά στην τηλεόραση. Σύµφωνοι! Το Ισραήλ φέρει το µεγαλύτερο µερίδιο ευθύνης για όσα γίνονται. Αλλά αυτό δεν αθωώνει τους Χανίγια και άλλους θρησκόληπτους αυτού του κόσµου. Στην Ελλάδα, το πρόβληµα για µια ακόµη φορά είναι ο δαλτονισµός στη διαµόρφωση της κοινής γνώµης. Είπαµε: Το πρώτο θύµα ενός πολέµου είναι η αλήθεια, αλλά τόσοι πρόθυµοι θύτες δεν υπάρχουν ούτε στα παλαιστινιακά εδάφη. Καθηµερινή,

15 ... Κ Α Ι Ο Ι Π Ρ Ο Ε Κ Τ Α Σ Ε Ι Σ Τ Ο Υ Από τον έρωτα στο µίσος του ΝΙΚΟΥ ΗΜΟΥ Ως έθνος είµαστε ερωτιάρηδες. Και δεν εννοώ µόνο τους πολίτες (και αυτοί). Εννοώ το λαό µας σε σχέση µε άλλους λαούς απέναντι στους οποίους αντιδρούµε µόνο συναισθηµατικά. Κανένα άλλο έθνος δεν έχει στο λεξιλόγιό του ειδικούς όρους για φιλία, αγάπη και µίσος µεταξύ λαών. Εµείς έχουµε τους φιλέλληνες (που µας αγαπούν) και τους µισέλληνες (που µας µισούν). Ανάλογα µε τις εποχές και τις συµπεριφορές, κάποιος λαός (ή άτοµο) µπορεί να βρεθεί από φιλέλληνας, µισέλληνας. (Όπως µε τις γκόµενες). Καθόλου δεν µας περνάει από το νου ότι οι άλλοι έχουν πιο σοβαρά πράγµατα να κάνουν από το να µας αγαπάνε ή να µας µισούν. Και εµείς ερωτευόµαστε λαούς. Παλιά ήταν οι Κούρδοι. Τους λατρεύαµε (φτάνει να µη µετακόµιζαν στην γειτονιά µας). Μετά ήταν οι Σέρβοι. Ό,τι έκαναν οι «αδελφοί» ήταν καλά κα- µωµένο - ακόµα και η γενοκτονία στη Σερµπρένιτσα. (Βοηθήσαµε και µε εθελοντές). Εδώ και πολλά χρόνια αγαπηµένοι είναι οι Παλαιστίνιοι. Απλώς εκεί εγκαταλείψαµε τη Φατάχ του «αδελφού» Αραφάτ και τα φτιάξαµε µε το θανάσιµο εχθρό της: τη Χαµάς. Όλως τυχαίως οι αγαπηµένοι µας λαοί ήταν πάντα εχθροί των εχθρών µας (π.χ. των Τούρκων, των αλλόθρησκων ή των Εβραιο-αµερικάνων). Εµφανιζόµαστε ως πονόψυχοι για τους κατατρεγµένους - αλλά επιλεκτικά. Για τις γενοκτονίες της Τσετσενίας, του Θιβέτ ή του Νταρφούρ δεν µας περίσσεψε οίκτος. Η συναισθηµατική ταύτιση µάς οδηγεί στην υπερβολή και την ύβρη. Κι εγώ διαφωνώ µε τη δολοφονική αντίδραση του Ισραήλ στις ρουκέτες των Παλαιστινίων. Αλλά από εκεί µέχρι να βρίζω και να συκοφαντώ τους Εβραίους γενικά (όχι το Ισραήλ) υπάρχει διαφορά. Έχω βαρεθεί τα αντιση- µιτικά και ρατσιστικά σχόλια. Στις 9 Ιανουαρίου άκουσα την εκποµπή του Τζίµη Πανούση στον City Όλα τα αντισηµιτικά κλισέ, όλα τα επιχειρήµατα του Χίτλερ και του Γκέµπελς µαζί! Είχα καιρό να ακούσω µία τέτοια ρατσιστική ρητορεία µίσους, όχι προς µία πολιτική ή ένα κράτος, αλλά προς ένα λαό. Ντράπηκα. από την ιστοσελίδα του free press LIFO,

16 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... ίπλα στο Ισραήλ συνέντευξη στον ΒΙΚΤΩΡΑ Ι. ΕΛΙΕΖΕΡ* Πρόσφατα, άτοµα εβραϊκής καταγωγής τα οποία ζουν στο εξωτερικό πραγµατοποίησαν κινητοποιήσεις µε κεντρικό αίτηµα να στα- µατήσουν οι εχθροπραξίες στη Λωρίδα της Γάζας. Περιµένατε µία τέτοια αντίδραση; Οι κινητοποιήσεις είναι αναπόσπαστο τµήµα κάθε δηµοκρατίας ανεξαρτήτως του θρησκεύµατος των ανθρώπων που αντιδρούν απέναντι στο οποιοδήποτε φαινόµενο. εν αντιλαµβάνοµαι την έµφαση που δίδεται στην θρησκευτική καταγωγή κάθε ατόµου όταν εκφράζεται δηµοσίως. Υπάρχουν πολλοί Εβραίοι, όπως Χριστιανοί και Μουσουλ- µάνοι που αντιτίθενται στις Ισραηλινές επιθέσεις και αντίστοιχα εκείνοι που υ- ποστηρίζουν το δικαίωµα του Ισραήλ να προστατεύσει την ασφάλεια των πολιτών του. εν µπορεί το θρήσκευµα ενός ανθρώπου η οµάδας ανθρώπων να καθίσταται «προϋπόθεση» η «τα- µπέλα» για την ανάληψη κάποιας θέσης απέναντι σε ένα πολιτικό θέµα. Στην παρούσα φάση, προσωπικά είστε υπέρ ή κατά της ειρήνης στην περιοχή και για ποιο λόγο; Πάντα είµαι υπέρ της ειρήνης διότι η αι- µατοχυσία δεν ωφέλησε κανέναν. Ο πόνος µιας µάνας είναι ο ίδιος όταν χάνεται ένα παιδί, είτε είναι Παλαιστίνια είτε είναι Ισραηλινή. Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί πρέπει να αποφασίσουν ότι ναι µεν δεν θα ζουν αγαπηµένοι σ αυτή την περιοχή, θα πρέπει όµως να µάθουν να ζουν ως γείτονες, σε δύο ανεξάρτητα κράτη, το ένα δίπλα στο άλλο, όπου ο ένας αναγνωρίζει στον άλλον το δικαίωµα στην ασφαλή ζωή, χωρίς ο ένας να ενοχλεί τον άλλον. Και τότε θα έρθει η ανάπτυξη, η οικονοµική ανάπτυξη, και θα αντιληφθούν ότι συνεργαζόµενοι µπορούν να αποκοµίσουν περισσότερα οφέλη απ ότι σπαρασσόµενοι. Από τη µεριά σας δικαιολογείτε τη στάση του Ισραήλ ή τη βρίσκετε ακραία; Θλίβοµαι µπροστά στην τραγωδία που βιώνουν αθώοι Παλαιστίνιοι και για τον θάνατο αθώων αµάχων στη Γάζα. Θλίβοµαι για την άθλια χρήση γυναικοπαίδων από την Χαµάς ως ανθρώπινη ασπίδα για την επίτευξη των στόχων της που αφού επέλεξε τον πόλεµο εναντίον του Ισραήλ αντί για καταφύγια προστασίας των αµάχων έσκαβε κάτω από σπίτια, σχολεία και νοσοκοµεία υπόγειες σήραγγες εξοπλισµού. Θλίβο- µαι γιατί οι πολίτες του Νοτίου Ισραήλ αναγκάζονται να πενθούν θύµατα του άκρατου φανατισµού της Χαµάς. Η πρώην Ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μεΐρ είχε πει : «Μπορούµε να συγχωρήσουµε αυτούς που σκοτώνουν τα παιδιά µας, δεν µπορούµε όµως να τους συγχωρήσουµε που µας αναγκάζουν να σκοτώνουµε τα δικά τους παιδιά. Η ειρήνη θα έρθει όταν εκείνοι αγαπήσουν τα παιδιά τους περισσότερο από όσο µισούν εµάς». Βλέπετε λύση στο κοντινό µέλλον και ποια θα µπορούσε να είναι αυτή σύµφωνα µε τα µέχρι στιγµής δεδοµένα; Κάθε πόλεµος ακολουθείται από µια διευθέτηση, όπου θα επιτευχθεί µε την ανάπτυξη δυνάµεων της Παλαιστινιακής Αρχής µαζί µε ιεθνή δύναµη, ελέγχοντας τα σύνορα της Γάζας ώστε να αποτραπεί ο εκ νέου εξοπλισµός τής Χαµάς και να εκµηδενισθεί η δυνατότητα εκτόξευσης ρουκετών εναντίον του Ισραήλ. Στην συνέχεια θεωρώ ότι η Παλαιστινιακή Αρχή υποστηριζόµενη από την διεθνή κοινότητα θα επεκτείνει την κυριαρχία της και στην Γάζα ώστε µία ενιαία Παλαιστινιακή οντότητα να οδηγήσει τους Παλαιστινίους στην ίδρυση ενός κράτους δίπλα στο Ισραήλ και όχι αντί του Ισραήλ. Αγγελιοφόρος της Θεσσαλονίκης, (αποσπάσµατα) *Ο κ Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ είναι ανταποκριτής της εφηµερίδας Maariv στην Ελλάδα. 16

17 Μπορεί να µην σ ενδιαφέρει ο πόλεµος, αλλά ενδιαφέρεται ο πόλεµος για σένα...

18 Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Ω Ν Β Η Μ Α Η άποψη και τα συναισθήµατα µιας Ελληνίδας Εβραίας Την 27η εκεµβρίου 2008, η µέρα που ξεκίνησε η αµυντική επίθεση του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων στην Λωρίδα της Γάζας ξέσπασε µια καινούρια κρίση αντισηµιτισµού για τους Εβραίους της ιασποράς. Αυτό το ένοιωσα έντονα ακούγοντας καθη- µερινά τα ελληνικά και ξένα κανάλια της τηλεόρασης, διαβάζοντας τα νέα στο internet, παίρνοντας καθηµερινά από φίλους διάφορα µηνύµατα στο PC µε βίντεο και άρθρα από την κατάσταση στην εµπόλεµη ζώνη. Όλα ΥΠΕΡ των Παλαιστινίων και όλα ΚΑΤΑ του Ισραήλ. Τότε ήταν που ένοιωσα την ανάγκη να υπερασπιστώ το Ισραήλ ως Ελληνίδα Εβραία. Θυµήθηκα τα λόγια της Προέδρου της Παγκοσµίου WIZO ότι εµείς οι Εβραίες γυναίκες της ιασποράς είµαστε οι καλύτερες Πρέσβειρες του Κράτους του Ισραήλ και όχι µόνον. Έτσι καθηµερινά έστελνα µηνύµατα σε όλους τους φίλους µου, Εβραίους και Χριστιανούς, µε µοναδικό σκοπό την σωστή, επιλεγµένη και προπάντων όχι φανατισµένη ενηµέρωση. Ενηµέρωση µε πραγµατικά, ιστορικά και χειροπιαστά στοιχεία. Οι Εβραίοι φίλοι µου έπρεπε να γνωρίζουν για τα γεγονότα που συνέβαιναν καθηµερινά και οι Χριστιανοί φίλοι µου να µαθαίνουν την αλήθεια. Στενοχωρήθηκα από µηνύµατα που έλαβα από «αγαπητούς παλιούς µου φίλους», από άλλους που τα αγνόησαν και άλλους που απέφευγαν να τοποθετηθούν, για να µην µε στενοχωρήσουν αλλά δεν απογοητεύτηκα, συνεχίζοντας να στέλνω απαντήσεις στις γνωστές τους επισηµάνσεις «για τον θάνατο των παιδιών των Παλαιστινίων, τον αποκλεισµό των ανθρώπων της Γάζας, τις παροµοιώσεις των Εβραίων µε τους Ναζί κλπ.». Συνέχισα όµως και θα συνεχίζω να υπερασπίζοµαι την αλήθεια των γεγονότων διότι πιστεύω πως µόνον έτσι προσφέρω στην ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ και του δικαιώµατος του να υπάρχει καθώς και στην δική µας ίση αντιµετώπιση ως Εβραίοι της ιασποράς. Ας µην ξεχνάµε ποτέ ότι ΙΣΧΥΡΟ ΙΣΡΑΗΛ ισοδυναµεί µε σθεναρή αντιµετώπιση του παγκόσµιου αντισηµιτισµού. Αυτό ας γίνει βίωµα του καθενός µας για να έχουµε πάντα ψηλά το κεφάλι µας. Μπέττυ Ρούσσο-Φερέρα Κύριε διευθυντά, ιαβάζοντας το άρθρο του συναδέλφου Massoud Ghandour στο ενηµερωτικό δελτίο της 19ης Ιανουαρίου, διαπιστώνω την ευκολία µε την οποία τον τελευταίο καιρό διαστρεβλώνονται έννοιες για την επίτευξη εντυπώσεων. ιότι µε όλο τον σεβασµό στα αθώα θύµατα της Γάζας και χωρίς πρόθεση να υποβαθµίσω στο παραµικρό την τραγική τους απώλεια, σίγουρα δεν µιλάµε για ολοκαύτωµα. Οι άµαχοι που σκοτώνονται στις συρράξεις, είναι δυστυχώς παράπλευρες απώλειες. Ολοκαύτωµα είναι όταν άµαχοι συγκεντρώνονται, εκτοπίζονται και θανατώνονται κατά εκατοµµύρια σε µία συστη- µατική προσπάθεια βιοµηχανικής κλίµακας, επειδή κατά την άποψη κάποιων και µε την ανοχή κάποιων άλλων, η φυλή τους πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης. Ως µέλος οικογένειας που πολλά από τα µέλη της θανατώθηκαν στο Ολοκαύτωµα, σας διαβεβαιώ ότι οι συγγενείς µου δεν είχαν την κακοτυχία να βρεθούν στο σηµείο που έσκασε κάποια βόµβα. Αποµονώθηκαν µε µεθοδικότητα από τον υπόλοιπο Ελληνικό πληθυσµό, εκτοπίστηκαν στον τόπο της εξόντωσης όπου θανατώθηκαν βιοµηχανικά, ώστε και από τα άψυχα κορµιά τους, το ναζιστικό κράτος, να βγάλει το µεγαλύτερο δυνατόν κέρδος (µαλλιά, χρυσά δόντια, τιµαλφή κλπ). Εντύπωση προκαλεί επίσης ότι ο συνάδελφος, προκειµένου να εξηγήσει τις αιτίες της διένεξης, αναφέρεται αποκλειστικά σε άρθρο του σκληροπυρηνικού ιδρυτή του ρεβιζιονιστικού κινήµατος του Σιωνισµού, Ze ev Jabotinsky που δηµοσιεύτηκε πριν από 86!! χρόνια. εν αναφέρεται όµως και σε πιο σύγχρονες απόψεις, όπως στην συνέντευξη του συνιδρυτή της Χαµάς, Mahmoud al-zahar, στο Πρακτορείο Ειδήσεων Xinhua, τον Απρίλιο του 2006 όπου λέει: «Ονειρεύοµαι να κρεµάσω έναν τεράστιο παγκόσµιο χάρτη στο σπίτι µου στη Γάζα, που δεν θα περιλαµβάνει το Ισραήλ. Ελπίζω ότι το όνειρό µας να έχουµε το ανεξάρτητο κράτος µας σε ολόκληρη την «ιστορική» Παλαιστίνη θα πραγµατοποιηθεί». Ή στο καταστατικό της Χαµάς, γραµ- µένο το 1988, που αναφέρει (Άρθρο 13): «Πρωτοβουλίες <ειρήνης>, οι λεγόµενες ειρηνικές λύσεις και οι διεθνείς συσκέψεις για την λύση του Παλαιστινιακού προβλή- µατος, είναι όλες αντίθετες στις πεποιθήσεις του Ισλαµικού Κινήµατος Αντίστασης». Όλες αυτές είναι απόψεις σκληροπυρηνικών, από τις δύο πλευρές. Υπάρχουν όµως και οι µετριοπαθείς απόψεις, που δυστυχώς αυτές τις µέρες ακούγονται λιγότερο. Οι συνάδελφοι που διακατέχονται από γνήσια φιλειρηνικά αισθήµατα, ας λειτουργήσουν µε γνώµονα την λογική. Η διαρκής αυτή διένεξη έχει χιλιάδες αθώα 18

19 Α Ν Α Γ Ν Ω Σ Τ Ω Ν Β Η Μ Α θύµατα από αµφότερους. Αντί να θεωρού- µε ότι µοναδικός υπαίτιος είναι το «κακό» Ισραήλ, ας παρακινήσουµε στην αποµόνωση των σκληροπυρηνικών στοιχείων και των δύο πλευρών. Μόνο έτσι θα µπορέσουν να συνυπάρξουν δύο ανεξάρτητα κράτη, το Ισραήλ και το Παλαιστινιακό κράτος, µε ασφάλεια και ειρήνη στην περιοχή. Με εκτίµηση Ισαάκ Λεών ιπλωµατούχος Μηχανικός ( ηµοσιεύθηκε στις στο Ενηµερωτικό ελτίο Τεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδας.) Γράµµα από το Ισραήλ Κύριε διευθυντά, Ως άνθρωπος θρηνώ τον θάνατο αθώων συνανθρώπων µου, ενηλίκων και παιδιών. Σίγουρα δεν υπάρχει πιο φρικιαστικό πράγµα από τον πόλεµο. Σε έναν πόλεµο δεν υπάρχουν νικητές. Όλοι είναι ηττηµένοι. Ανθρώπινες ζωές χάνονται, το µίσος φουντώνει και η ειρήνη γίνεται όνειρο. Ως Ισραηλινός πιστεύω στην ειρήνη όπως και όλοι οι φίλοι και γνωστοί µου εδώ στο Ισραήλ. Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι πρέπει να µάθουµε να ζούµε ο ένας δίπλα στον άλλο, σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Να σεβό- µαστε ο ένας το δικαίωµα του άλλου για µια πατρίδα. Όλοι οι Ισραηλινοί εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις πιστεύουν το ίδιο. Εί- µαι σίγουρος ότι και οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι θέλουν να ζήσουν µια ήρεµη ζωή στο δικό τους κράτος. Όχι όµως η Χαµάς. Η Χαµάς, ακόµα και στο καταστατικό της δεν αναγνωρίζει το δικαίωµα ύπαρξης της χώρας µου. Η Χαµάς είναι µια στυγνή τρο- µοκρατική οργάνωση που δεν διστάζει να χρησιµοποιήσει τα αθώα παιδιά της Παλαιστίνης για ασπίδα ή να τα κάνει ανθρώπινες βόµβες που θα σκοτώσουν άλλα αθώα παιδιά από τη δική µας µεριά. Η Χαµάς είναι ο εκπρόσωπος του Ιράν στην περιοχή. Του Ιράν που δηµόσια δηλώνει ότι έχει σκοπό να εξαφανίσει τη χώρα µου από τον χάρτη και κανείς «δηµοκράτης» ή «ειρηνιστής» δεν διαδηλώνει γι αυτό. Όταν τελείωσε η πρόσφατη κατάπαυση του πυρός ανάµεσα στη Χαµάς και τη χώρα µου, η Χα- µάς επέλεξε να κηρύξει πόλεµο στο Ισραήλ στέλνοντας 360 ρουκέτες στο νότιο µέρος της χώρας. υστυχώς δεν ήταν οι πρώτες. Πάνω από ρουκέτες έχει ρίξει τα τελευταία 3,5 χρόνια η Χαµάς στο νότιο Ισραήλ µε µοναδικό σκοπό να σκοτώσει και να τροµοκρατήσει αµάχους. Αυτή η βροχή ρουκετών έχει στείλει συµπατριώτες µου στα καταφύγια και τους έχει υποχρεώσει να κλείνουν τα σχολεία τους και τις δουλειές τους. Η Χαµάς ισχυρίζεται ότι µάχεται την κατοχή. Ποια κατοχή όµως; Από το 2005 δεν υπάρχει στη Γάζα ούτε εβραϊκή γάτα. Ο ισραηλινός στρατός έφυγε όπως φύγανε και οι Ισραηλινοί κάτοικοι της Γάζας. Όλοι εµείς που υποστηρίξαµε την αποχώρηση από τη Γάζα πιστέψαµε ότι αυτό το δείγµα καλής θέλησης θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα στην ειρήνη. Η ανταµοιβή µας ήταν οι ρουκέτες της Χαµάς και 3,5 χρόνια στα καταφύγια. Για τη Χα- µάς το Τελ Αβίβ, η Χάιφα και όλο το Ισραήλ είναι «κατεχόµενα». Πώς θα αισθάνονταν όλοι αυτοί οι «δηµοκράτες» που διαδηλώνουν κατά του Ισραήλ αν ρουκέτες έπεφταν στη Νάουσα, στην Καστοριά, στην Καβάλα, την Αλεξανδρούπολη ή την Κοµοτηνή; Πώς θα αισθάνονταν αν ο αποστολέας των ρουκετών αυτών δεν αναγνώριζε στην Ελλάδα το δικαίωµα ύπαρξης; Και αν το αφεντικό του αποστολέα διακήρυσσε δηµοσίως ότι επιθυµεί να σβήσει την Ελλάδα από τον χάρτη; Ως Έλληνας θλίβοµαι που τα ΜΜΕ της Ελλάδας επιλέγουν να παρουσιάσουν µονόπλευρα ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο πρόβληµα. Η δαιµονοποίηση είναι εύκολο προϊόν προς πώληση. Είναι όµως ένα επικίνδυνο προϊόν που µπορεί να οδηγήσει σε δρόµους σκοτεινούς. Κανένας δεν διαδήλωσε ποτέ για τους αθώους Ισραηλινούς που δολοφονήθηκαν τα τελευταία 8 χρόνια µε ρουκέτες και επιθέσεις αυτοκτονίας σε καφενεία, λεωφορεία, εµπορικά κέντρα, ακόµα και µέσα στα σπίτια τους. Το ότι η κουλτούρα µας µας επιβάλλει να µη βγάζουµε τους νεκρούς και τους τραυµατίες µας στην κάµερα µήπως σηµαίνει ότι το αίµα τους είναι φθηνότερο γιατί δεν το µετατρέπουµε σε προϊόν φανατισµού και προπαγάνδας ή µήπως η δαιµονοποίηση του λαού µου έχει κάνει το αίµα του πολύ φθηνό; Θλίβοµαι, γιατί στην Ελλάδα, τη χώρα που γεννήθηκα, έπαιξα, µεγάλωσα και ερωτεύτηκα, τη χώρα που όλη µου η οικογένεια ζει εδώ και χρόνια, τη χώρα όπου έχω τους πιο αγαπηµένους φίλους, τη χώρα της δηµοκρατίας και της ελευθερίας, εµάς τους Εβραίους ο πιο πολύς κόσµος αντί να µας αποδέχεται απλώς µας ανέχεται. Επειδή, λοιπόν, αποφάσισα να ζήσω εκεί που όχι απλώς µε ανέχονται αλλά µε καλοδέχονται, σας στέλνω αυτό το γράµµα από το Ισραήλ µε την παράκληση να µη δαιµονοποιείτε τόσο εύκολα έναν λαό που απλώς προσπαθεί να επιζήσει σε ένα κοµµάτι γης µικρότερο από την Πελοπόννησο. Σάµπυ Μιωνής, Τελ Αβίβ (δηµοσιεύτηκε στην Καθηµερινή ) 19

20 Ο Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ Σ Τ Η Γ Α Ζ Α... Υποκρισία του DAVID A. HARRIS* Αγαπητή κα Frine Lilleng, Ήσασταν µια άγνωστη Νορβηγίδα διπλωµάτης ως αυτόν τον µήνα. Όχι πια. Σαν πρώτη γραµµατέας της Νορβηγικής Πρεσβείας στην Σαουδική Αραβία, στείλατε τελευταία ένα από το γραφείο σας στο οποίο δηλώσατε: "Τα εγγόνια των επιζώντων του Ολοκαυτώµατος του 2ου Παγκοσµίου Πολέµου κάνουν στους Παλαιστινίους ακριβώς ότι έκανε σ' αυτούς η Ναζιστική Γερµανία". Το κείµενο συνόδευαν φωτογραφίες µε έµφαση στα παιδιά, επιδιώκοντας να αντιπαραθέσετε το Ολοκαύτωµα µε την πρόσφατη Ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση στην Γάζα. Προφανώς είστε ακατάλληλη στον ρόλο σας του διπλωµάτη, και µάλιστα σε µια χώρα που επιζήτησε να παίξει διαπραγ- µατευτικό ρόλο στην Αραβοϊσραηλινή διαµάχη [ ] Αλλά σίγουρα µια γυναίκα σαν εσάς, µε τόση ικανότητα να συµπάσχει µ αυτούς που βρίσκονται σε αποµακρυσµένα µέρη, και ειδικά µε παιδιά που κινδυνεύουν, δεν µπορούσε να µείνει βουβή για άλλες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Μπορούσε; [ ] Αλλά περιµένετε. Μια έρευνα στο google για σας δεν φανερώνει τίποτε, ούτε µια λέξη σχετικά µε τις απόψεις σας για τη Ζιµπάµπουε, το Κογκό, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Σντερότ, ή το Ιράν. Η ακόµη και για την Βιρµανία, το Νταρφούρ, την Συρία, θέλετε να συνεχίσω; Μόνο το Ισραήλ που αντιµετωπίζει αυτούς που θέλουν να το αφανίσουν, κατορθώνει να παρακινεί την παθιασµένη σας αλληλογραφία και την ηθικολογική σας αγανάκτηση. Γιατί; Επί πλέον η καταπληκτική σας έλλειψη µόρφωσης επεκτείνεται πέρα από τον σύγχρονο κόσµο στην Ιστορία του εικοστού αιώνα, συγκεκριµένα στο Ολοκαύτωµα. Το ότι επικαλείσθε το Ολοκαύτωµα για να περιγράψετε τι συµβαίνει στην Γάζα καταντάει ειλικρινά πρόστυχο. Ο ισχυρισµός σας ότι τα εγγόνια των επιζώντων κάνουν στους Παλαιστινίους ακριβώς αυτό που έγινε στους ίδιους ξεπερνά κάθε πρότυπο αξιοπρέπειας και πόσο µάλλον ειλικρίνειας. Μπορείτε να εγκρίνετε ή να αποδοκιµάσετε την Ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση, αλλά δεν υπάρχει καµία βάση για τέτοια σύγκριση. Όταν το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα σε έναν πόλεµο αυτοάµυνας το 1967, ο πληθυσµός ήταν Όταν το Ισραήλ αποχώρησε τελείως το 2005 υπολογίζεται ότι ήταν Μακάρι να είχε τετραπλασιαστεί ο Εβραϊκός πληθυσµός µετά από την Ναζιστική κυριαρχία. Όταν το Ισραήλ µπήκε στην Γάζα το 1967, το προσδόκιµο όριο ζωής ήταν για τις γυναίκες 46 χρόνια. Όταν έφυγε από την Γάζα, ήταν 73 χρόνια. Λέτε να ασχοληθούµε και να συζητήσουµε το προσδόκιµο όριο ζωής για τους Εβραίους υπό Ναζιστική Κατοχή; Ο εύτερος Παγκόσµιος Πόλεµος στην Ευρώπη διήρκεσε από την 1η Σεπτεµβρίου 1939 έως 8η Μαΐου µήνες. Αυτό σηµαίνει ότι εξοντώθηκαν κατά µέσον όρο περίπου Εβραίοι κάθε µήνα. Συγκρίνετε αυτό µε τον συνολικό αριθµό θυµάτων στη Γάζα για τρεις εβδοµάδες υπολογίζεται περίπου σε και θυ- µηθείτε ότι οι περισσότεροι ήταν οπλισµένοι µαχητές µε µοναδικό σκοπό την καταστροφή του Ισραήλ οι οποίοι χρησι- µοποίησαν πολίτες, συµπεριλαµβανοµένων και παιδιών, για ανθρώπινες ασπίδες, τζαµιά για αποθήκες όπλων, και νοσοκοµεία για καταφύγια. Πιστέψτε µε, κα Lilleng, αν τα εγγόνια των επιζώντων του Ολοκαυτώµατος ήθελαν να κάνουν ακριβώς αυτό που έκαναν οι Ναζί στους παππούδες τους, θα είχαν επιστρατεύσει 20