Σ. Σ. Χcψκιανάκης. Σκεύη κεραμέως. Πρώτη εκδοσ"η, Άθήνα 2006 ISBN Σ. Σ. Χαρκιανάκης

Transcript

1

2

3 ΣΚΕΥΉ ΚΕΡΑΜΕΩΣ

4 Σ. Σ. Χcψκιανάκης Σκεύη κεραμέως Πρώτη εκδοσ"η, Άθήνα 2006 ISBN Σ. Σ. Χαρκιανάκης Στοιχειοθεσία και εκτύπωση: Τυπογραφικο έργαστ'ήρι «Δόμ.ος» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ ΜcωΡομιχάλη 16, Άθ ηνα., Τηλ , Fax e-rnail:

5 Σ. Σ. Χαρχεανάχης ΣΚΕΥΗ ΚΕΡ ΑΜΕΩΣ ι ΠΟΙYJματα ΈΧδόσεcς Δόμος

6 ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Χωμα και στάχτη, 'ΑΘήνα Ι978. Παραλήρημα τοίί Νότου, 'Αθήνα Ι979. Άπο φυλακ-ης πpω'tας, Άθ'ήνα Είς ώτα άκουόντων, Άθ'ήνα ι98ι. Άπαράκλητοι καιροι, Άθήνα Ι982. Ή οίκειότητα των α{νιγμάτων, Άθ'ήνα Τροπαα ίδιόμελα, ΘεσσαλOνίΚΎj Ι984. ΜεροληψΕες, ΘεσσαλOνίΚΎj Ι985. Έν rii άλλoτpιζf, Ι (συγκεντρωτικ'~ εκooσύj), Άθήνα Ι985. Ή αμυνα των νηπιων, Θεσσαλονίκη ΠΟΡτΡαΊ'τα τοίί νεροίί, Θεσσαλονίκη Ι987. Χέρια σκιας, Θεσσαλονίκη Διάκριση πνευμάτων, Θεσσαλονίκη Ι989. Νοσταλγία παραμέτρων, Άθ'ήνα 1990, Έν rii άλλoτpίζf, ΙΙ (σuγκεντpωτικ'~ εκοοσ'l']), Άθήνα Ή αλλη έκδοχή, Άθ'ήνα Στη δοκψη τοίί φέnους, Άθήνα Σπασμένοι συνειρμοί, Άθ'ήνα Ύγρα τοπια, Άθ'ήνα Fireworks and Sparrows (έκο. ΡriΠ1avera), Sydney Τεφρες άκτές, Άθ'ήνα Ι995. Έν rii άλλoτpiζf, πι (σuγκεντρωτικ'~ 6ιοοση), Άθ'ήνα 1996, ΤΟ αλγος της παρρησιας, Άθήνα Ι996. ΜετΡητες άλγηδόνες, Άθήνα Έπιφυλάξεις, Άθήνα Ι998, Λιτανεία χρωμάτων, Άθήνα Ι999. "Ομβρια ΙJδατα, Άθήνα 2000, Ή δομη τivv κρυστάλλων, Άθ'ήνα 2001, Ό βαθμος της έκπλήξεως Cάνθoλoγία), Άθήνα 200Ι. Νεροσυρμή, 'AΘ'~να Australian Passport, οίγλωσση ανθολογία (έκο. Brandl & Scl1lesinger), Sydney οι πρώτες ϋλες, :<\θ'ήνα 'Εν αίνίγμ.ατι και έν εσόπτρψ, ΆΘ'Γινα Mother. Α Moving Reflcction οε God, (ΑΤΡ Press) Adelaidc Σπηλαιώδη τοπία, Άθ'ήνα 2005.

7 Μν-ήμ:η του πρωτότοκου άδελφου μου ΠιxντελΎj (t )

8

9 ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΞΟΥΣΙΑ Έξουσία που δεν αντλεί τη Μναμή της απο την ουσία απο την ασπιλη καρδια των οντων οπως τα εκτισε ό Θεος μόνη πηγη της αλήθειας δεν ετναι άπλως αυθεντία ψευδεπίγραφη. ΕΤναι βλασφημία κατα του ιδιου του Θεου Τι βαρύτερη άμαρτία κατα του Ά γίου Πνεύματος γι' αυτο θα την δικάσει μόνο ό Θεος αδέκαστος οσο και πολυεύσπλαχνος. Sydney-Brighton Le Sands

10 ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΟΝΤΟΙ 'Έπρεπε να περάσουν τα χρόνια της εύεξίας σπαταλ1jμένα οπως το χρημα σε ρουλέτα για να γνωρίσουμε μοναόικο το κάθε όευτερόλεπτο ζωης έπι πιστώσει., \ \ Χ, λ αμενοι ποντοι στο π εχτο \ \ '1' 'λ τα νεκρα αευτερο επτα δεν μένουν αλογάριαστα είς το διψεκές. Παίρνοντας μια φορα το πάνω χέρι καθορίζουν ξαφνικα το τελικο αθροισμα: άνεπανόρθωτα φθαρμένο όλόκλ1jρο το ενδυμα! Sydney-Brighton I~e Sands

11 ΤΟ ΣΠΑΡΜΑΤΣΕΤΟ Το πρωτο που συμβουλεύω τους μοναχικους είναι ή μόνιμύ) δυσπιστία στο ήλεκτρικο φως που ένω το θεωρουμε μονίμως δεδομένο μας έγκαταλείπει \ " \ τψ πιο κρισιμύ) στιγμύ) πόσο μαλλον δταν αρχίζεις πια να καταλαβαίνεις πως κάθε στιγμή σου είναι κρίσιμύ) έπειδ-η ακριβως δεν γυρίζει πίσω. "Οθεν συμβουλεύω ολους τους μοναχικους πρωτίστως τον γράφοντα \ λ',! "λ' να που ησουν ακομη και το ρο οι για να βρίσκεται πάντα σε σταθερή θέση του χαώδους νοικοκυριου ενα σπαρματσέτο_ Άκόμη καλύτερα οχι μονάχα ενα μαμον πομα οσο πομα γίνεται ωστε ν' αναχαιτίσουν σε δεδομένη στιγμή άφου κανεις δεν ξέρει πότε ερχεται ό κλέπτης έν νυκτι που σβύνει το φως αφήνοντας νύχτα. το σκοτάδι Sydney-Brighton Le Sands 17-Ι-05 -ΙΙ-

12 ΟΥΡΑΝΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ "Οταν τόλμύ]σαν ν' άπεργήσουν δλα τ' άστέρια μπύjκε στον πειρασμο να δραπετεύσει κι ό ιδιος ό ουρανος 'ίνα πλύ]ρωθεϊ το ΡΎ]θεν δια Παύλου του Ταρσέως «πάντες έξέκλινον άμα ηχρειώθύ]σαν, ουκ εστιν όποιων ΧΡΎ]στότψα t" ~, ~ Ι ουκ εστιν εως ενος». πως να σωπάσεις μπροστα σε τόσύ] άναλ γύ]σία; Φοβασα.ι με τον Pirandello πως πας να χάσεις το μυαλό σου σαν το κασκωλ μέσα στο πλύjθoς! Sydney-Brighton Le Sands

13 ΒΟΥΒΟΣ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ Ό έξωτερικος φλοιος του δέντρου σχισμένο πανωφόρι Σαρακατσάνου. Κ α θ ως '" επεσε πανω ι του αυτοκινητο, ι της Grand Parade αφησε μιιί τεράστια oύλ~ άνoιχτ~ προς τη ρίζα σημαδεύοντας όριστικιί οχι μόνο το δέντρο. Ό 'Αλέκος με το μεγάλο όριζόντιο παράθυρο πίσω άκριβως άπ' το πληγωμένο δέντρο και στο (διο υψος με τ~ν oύλ~ φαίνεται ετχε μιιί ίδιαίτερη σχέση ι ι χρωματος υποκιτρινου μ' έκείνο το σημάδι" καθως άποόείχτηκε υστερ' άπο χρόνια ηταν βουβος προάγγελος Ι, θ ι καρκινου α εραπευτου. Sydηey-Brightoη Le Saηds

14 ΑΝ ΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΤΟ συναίσθημα λειτουρυει παρατηρώντας στο'χεϊ'α «δεύτερης κατηυορίας» ΓιάννΎjς Ξα.νθOυλΎjς Αύτα είναι ασφαλως σπουδαίο δεϊγμα πρoχωρύjμένης αισθητιχ:ης εξ αντιδράσεως στις βαρβαρότψες του μοντέρνου. ΔιάστασΎJ ηθικης ευγένειας απα ανoμoλόύύjτες πλύjγες που εμαθε να τις σκεπάζει με πουκάμισο θαλασσι κείνος που αποφεύγει τις κεντρικες λεωφόρους ακολουθώντας οίονει κατ' ιδίαν σε πλα ίνους δρόμους τους σβυσμένους φανοστάτες καθως ακούγονται εύκρινέστερα τα σκυλια που αλυχτουνε,","ι "" lλ' ιοιως αν εχει πανσε ηνο. Sydney-Brighton Le Sands

15 ΞΑΦΝΙΚΗ ΑΜΗΧΑΝΙΑ (Στον Σπύρο ΆρβανιτιΧκη) Κοιτάζοντας τον όρίζοντα καθως ξημερώνει σαν να βλέπεις ανθρωπο να ξυπνα άνοίγοντας οιστακτικα τα μάτια στ'~ν καινούργια μέρα. "Ωστε λοιπον σαν βλέφαρο κινείται το σωμα της γης κι έμεις άσελγήσαμε πάνω του βλέποντας μόνο αψυχα μπάζα \, f νεκρα πετρωματα. Ποιος θα ζητ'γισει έοω συγγνώμη για βέβηλες πράξεις και παραλείψεις; Ποιον να έμπιστευθουμε άμερόληπτο οικαστη να κατονομάσει πρωτίστως \ 'θ \', τον η ικο αυτουργο; Sydney-Brighton Le Sands

16 ΜΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ «τα δυσάρεστα νέα ιχκούγοντω γρ-ήγορα» (Toυpκικ~ Παροιμία) Ποιο και γιατί το ευχάριστο η το δυσάρεστο οεν θα το πεϊ ποτε ''ι Φυσικη η οποια έπιστήμη. Τον πρωτο λόγο εχει έδω ή ψυχ-η που δεν γνωρίζει να μετρα και να λογαριάζει μονάχα χαίρει η θλίβεται κατα τα δεδομένα τ-ης στιγμ -ης. "Α ν τα δυσάρεστα νέα τρέχουν με τον ρυθμο που σ..πλώνονται οι γ λωσσες τ-ης πυρκαγιας είναι για να μοιρασθουν το ταχύτερο την όδύνη περισσότεροι ακροατες ανακουφίζοντας τους πανικόβλητους. ΊΌ μέτρο δεν βρίσκεται στη φύση των είδήσεων βγαίνει απο την αντοχη των ακουόντων γνωστος fι.λλωστε ό χρησμός: «των πολλων ό θάνατος θάνατος δεν ετναι»! Sydney-Brighton I~e Sands

17 ΠΡΟΣ ΝΟΣΦΙΖΟΜΕΝΟΥΣ Το να δείχνεις κομπάζοντας πως μπορείς να κλέψεις ταμπουρωμένος σε άξίωμα ύψηλο δεν εϊνα.ι κατόρθωμα. Οί πάντες γνωρίζουν πως τέτοια δύναμη διαθέτουν ολα τα άρπακτικα τύjς αγριας πανίδας. Κατόρθωμα εϊνα.ι να ξέρουν ολοι πως θα μποροοσες μα ποτε δεν θέλησες! Melbourne

18 Η ΟΡΦΑΝΗ ΜΑΡΙΑ Ό α{φνιδιασμος της μοναξιας πάυωσε το δάκρυ (Μ.Ξ,) Για Σένα την Παρθενομάνα \,,\ Π 'λ που γεννύ]σες μονο ΤΎ]ν ετρου α και χωρισμένύ] δεν ετχες &ΛλΎ] χαρα \ \ \ βλ' \ ι, παρα να ΤΎ]ν επεις να φευγει πρωι να γυρίζει το βράδυ με τη στολη και τη σάκα του St. Spyridon College βούλιαξε ώς εν ριπίj όφθαλμου ολο το φως του κόσμου. 'Ήλιος δικός Σου ηταν Τι Πετρούλα τα μάτια ΤΎ]ς φώτιζαν το μικρο διαμέρισμα εκεί που οί δυό σας ζούσατε σαν αδελφες ομως το πλύ]θωρικο θάμβος τύjς ζωύjς την εσπρωξε απρόσεκτύ],, Ι \ μπροστα σε τεσσερις τροχους καθ ως πήγαινε να διασταυρώσει τη 16Ύ] 'ΆνοιξΎ]. Σ' &φύ]σε πίσω &οειο πουκάμισο φιδιου σε ξερη αστοιβίδα αλλά, Μαρία τύjς μοναξιας, πίστεψέ το τώρα Τι Πετρούλα που ολοι αγαπήσαμε ετναι μονίμως μόνο με Σένα εν έτέρq. μoρφίj... Sydney-Brighton Le Sands

19 ΣΧΕΔΟΝ ΣΑΝ ΟΡΚΟΣ Για να φυλάξουμε τήν ιερή είκόνα των άθώων, που κυνηυήθηκαν παντοσ. πωλ 'Ελυάρ Ό άγώνας εστω και μοναχικος ι \ 'ζ θ \ πρεπει να συνεχι εται στα ερα με άκλινη άφοσιωση στην άλήθεια οποιο κι αν είναι το τιμημα σε δόσεις η εφάπαξ άρκετ να μένει πάντα όδ-fjγος Ιδέα ή ενατένιση στα ριζώματα. Sydney-Redfern Ι9-

20 ΥΜΝΟΣ ΕΞΟΔΙΟΣ «Δίκαιος οε εαν φθάση τελευτησαι, εν α.ναπαύσει εσται» (Σοφία Σολ. 4,7) "Ορθιος εφυγες 'Άρχοντα οπως φεύγουν μέσα στο πούσι της Αυγης άέρινοι οι εφιπποι Δροσουλίτες του στοιχειωμένου Φραγχοχάστελλου άχολουθώντας πτώσ-η χαταχόρυψη σε μια στιγμ-η άχαριαία. Προνομιουχος που γνώρισα το βλέμμα Σου άνύσταχτη φεγγοβολη δεν θα δυσχολευτω να Σε άτενίζω συνεχως χι άπ' το Σταυρο του Νότου άναπαυόμενο τώρα έν ειρ~νη στο Νησι του Πυθαγόρα. Sydney-Brighton Le Sands

21 ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Δεν ξέρω α.ν πρέπει να. τ~ν πω πληκτικ~... Ι ~!Ι'!Ι' ι η επωουνη οιαοικασια το νά 'σαι υποχρεωμένος κάθε μέρα να. μετατρέπεις σε λιπόσαρκα γράμματα \, \,, τα σωματα και τα φαντασματα,... "γ που σου πηραν ωρες και τουτο μόνο για. να. μ~ παρεξηγηθεϊς Αυτος ηταν ό πως ίδων άντιπαρηλθες! μόνος δρόμος να. στερεώσεις το βλέμμα σου σε κάθε κόκκο της αμμου που γκρεμίζεται συνεχως σε χοάνη άθέατης κλεψύδρας, J \,... που προσποtoυμαστε πως αγνοουμε. Sydney-Brighton I~e Sands Ι

22 ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ Δεν εχει σημασία πως θα το όνομάσεις τσουνάμι, καταιγίδα, κατακλυσμό. Βαθύτερα μετρα το πως αισθάνεσαι μπροστα στα μαινόμενα στοιχετα της φύσεως που βάλθηκαν ξαφνικα να σε χαλάσουν οπως χαλουσε ό Κολοκοτρώνης Τούρκους και Άλβανούς. πως γίνεται άπο τη μια στιγμ-η στην αλλη να μην μπορετς πια να θυμηθετς παιδια και λουλούδια παίρνοντας δύναμη άπο την ανιση κατανομη των ανωθεν δωρημάτων που δικαιώνει τον άνυπεράσπιστο; Έκεινο ομως που Ιδιαίτερα σε τρομάζει και σε πληγώνει πιο πολυ είναι ό αδικος αίφνιδιασμος λες κι ησουν εσυ το τελευταιο εμπόδιο για την όλοκλήρωση του προγράμματος σε αγνωστο σχεδιασμό. Sydney-Brighton Le Sancls

23 ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ Μόλις πριν λίγα χρόνια άκόμη διαβάζαμε τις τέσσερις εποχες στα φυτα και τους τρόπους τ' ούρανου στην ανθηση και τα γεννήματα άπα πα.ν ξύλο κάρπιμον στις σταθερες συνήθειες των ζώων στην ποικιλία των ρούχων στην συνεχως κυμαινόμενη διάθεση των άνθρώπων. Σήμερα τέτοιες προδιαγραφες σενάριο επιστημoνικύjς φαντασίας! Κι οσο για το πολιτογραφημένο ονομα που τό 'χει ηδη λησμονήσει ή φύση πρώτη άφου κάθε σωμα επουλώνει τις πληγές του τό 'χει κυρίως με λήθη άσφαλως διαιωνίσει με τη μουσική του ακων προφητεύων ό Vivaldi. Sydney-Brighton Le Sands

24 ΘΕΟΦΟΡΕΣ ΣΚΙΕΣ "Ο,τι βλέπει προσπαθεί να το μεταγράψει σε παρομοίωσ't]. Είναι πολυ πυχνο αχλοι είπαν.χσήχωτο το βάρος του πραγματιχου. τα σώματα στ~ν όμίχλύ].χνασαίνουν ρεuστ~.χθανασία σχιες θεοψόρες. Ποιος θα τολμήσει τ~ν.χντίστροψύ] χίν't]σ't] φέρνοντας πίσω σε γυμν~ ΟψΎ] συνθηχες πλήρους ήλιοφάνειας! Sydney-Brighton Le Sands

25 ΑΦΡΙΖΟΝΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ «Άοριστία και άμ.φιβολία καταντουν τόσο συγκεκριμένα ωστε να ξεγελιέται.ή πείνα.» Ν. Γ. Πεντζίκ-ης Δεν ά.σχολήθηκε ποτε με «θέματα» ή ζωή του κύλησε σε πλήρη άρμονία \ \,... rf με τους σφυγμους του αιματος μετρώντας μόνο άπορίες καθως ή νοσταλγία γινόταν μέγεθος ευθέως άνάλογο με την ήλικία. ΤΟ ατι άπο κάποια έποχη και πέρα αρχισε να ξεχνα αλο και περισσότερο τρόμαξε πιο πολυ τους δικούς του \ \,,~ Ι παρα τον ιοιο. " Ε, \ ~\ ~ι ιπαμε, αυτος οεν καταοεχτηκε να τελματώσει σε θέματα την προσοχή του είχαν μαλλον τραβήξει μικρες λεπτομέρειες ~πιες ά.ποχρώσεις άφρίζοντα άποθέματα νοσταλγίας. Sydney-Brighton Le Sands 'Αφιερωμένο στον Συμ. 'Λρσενιάδη -25-

26 ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΓΚΡΙΜΑΤΣΑ Νωθρο ξεκίνημα σήμερα το πρωι ~, \" Ι Ι ο ουρανος εχει κρεμασει συννεφα \ βλ', σαν εφαρο νυσταγμενο. Ή υγρασία σέρνεται στα πεζοδρόμια πιο γλοιώδης και ιχπο αύλοκόλακες \, ~'1:: ' σε κρασπεοα εc,oυσιας. Sydney-Brighton Le Sands

27 ΧΕΙΡ Α Φ ΕΤΗΣΗ Ξέρουμε πως κυνήγι δίχως σκύλο δμως σ'ήμερα τρέχουμε πίσω άπο δλα τα θηράματα δεν γίνεται άφήνοντας τα σκυλια να λιμοκτονουν σε διατεταγμένη άκινησία. Δεν φοβούμαστε πια τις ένέδρες άπο ληστες σε έπικίνδυνους δρόμους ΟΙ διαδρομές μας στο internet μοιάζουν χωρις άντιστάσεις και \ οεν ~\ υπο, Ψ ιασ θ' ηκαμε ποσο 'θ' ανατο κρυ 'β ει καποτε, η "λ' εuκo ια... Sydney-Brighton Le Sands

28 Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΩΝΩΠΑ Ύποκρισία και άδικία μαζι το να επιχειρείς να σπάσεις τον γενετικο κώδικα στο κουνουπι προστατευοντας τάχα τη δική σου ζωη ενω παραβλέπεις δουλοπρεπως τις διαβολικες μεθοδεϊες άνθρώπων που χωρις ή φυση τους να τους άναγκάζει εξανδραποδίζουν την ψυχή σου. 'AφΎjστε ησυχα τα κουνουπια στη δική τους μοίρα. "Οσο κι αν εσείς τα βαφτίσατε «άνωφελύj» εχουν ενα σοβαρο ρόλο στην οίκολογικη ίσορροπία 'λλ',~\ θ', ι α α ποτε οεν α τον προσεγγισε τε, γιατι ό ανθρωπος ύπονόμευσε εκ θεμελίων αυτη την Ισορροπία προφασιζόμενος τώρα μετάνοια με σαθρες επιμήθειες. Sydney-Brighton Le Sands

29 ΤΟ ΑΟΡΑΤΟ ΔΕΝΤΡΟ "Ολως άόρατο το όέντρο της ζω'ης και φυλλοβόλο οεν μας αφήνει να οουμε μ'ήτε μια στιγμη ποιοι σκαρφαλώνουν στους κλώνους του ποιοι φυλλορροουν καθως αέρας τα τινάζει τα πλατανόφυλλα. Π ' \ θ' \ ~, ρεπει να συνη ισουμε χωρις οιαμαρτυριες να έπιστρέφονται άνεπίοοτες κάρτες και μηνύματα ακόμη κι α.ν ό παραλήπτης ηταν «ένταυθα»! "Αλυτο πρόβλημα των ληξιαρχείων ηταν πάντα ό έτεροχρονισμος των γεγονότων και θα συνεχισθεϊ οσο κι α.ν Ισχυρίζονται πως καταγράφουν έπακριβως τα συμβαίνοντα. Sydney-Brighton Le Sands

30 ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΤ ΑΔΙΟ Κοιμόμουν και το αίσθανόμουνα πως δεν κοιμοσμαι. Μια θολούρα άπλωμένη σαν το σεντόνι μου 'χε ναρκώσει τον νοσ ετχε παραλύσει τα μέλη να μ~ν μπορω να λειτoυpγ~σω μ~τε σαν φυτό. σ' 8λο το κορμι Φτάσαμε αίσίως στο εσχατο στάδιο 8λα πια στο έξης θα ετναι του μεταμοντέρνου' «μετα» δηλαδ~ περασμένα/ξε-χασμένα και για να κυριολεκτουμε χαμένα για πάντα.. Άφοσ δεν μπορουν πια να μας πείσουν μ~τε τα άπλούστερα των φυσικων φαινομένων πως θα βρεθεϊ μαγια να μας ανεβάσει \ \ Ψ \ σαν το ωμι στα «μετα.-φυσικά»; Sydney-Brighton Le Sands

31 ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΛΗΤΤΩ Ά ν ηταν στο χέρι μου θά 'πνιγα σαν τη Μήδεια το αχαρο πεζολόγημα \ " ι στον αμουσο στιχο. Γιατί να πλ'~ττω χωρις να φταίω μ' οσους δεν έπληξε ό κεραυνος που γεννα την εκπληξη; Τ ου Ιπτάμενου γλάρου οι φτερουγες με φόντο ούρανου νέιβυ-μπλου θυμίζουν περισπωμένη κυματιστη του έλληνικου Άλφαβήτου πριν άπ' το μονοτονικο φρύδια που άρπαξε ό ανεμος σε όριζόντια τομη άφήνοντας να σφαδάζει άθέατο \ ξι Ι \ ποιος ερει ποσο μακρια το ύπόλοιπο σχημα του προσώπου... Sydney-Brighton Le Sands 28/

32 ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΙΝ ΑΚΑ Μόνο ουο πινελιες για τις σκιες και λίγο χρωμα CΡωτεινo για τις θλίψεις να μ ~ νομίσουν πως οεν προσέξαμε τα ελλείμματα στον θλιβερο Παιδότοπο των ύπερύjλιχων που παλιννοστουν σε μεγαλύτερους άριθμους και με ρυθμο ταχύτερο άπ' σσο ειχαμε προβλέψει! Sydney-Brighton Le Sands

33 ΟΙ ::VIONTEPNOI Δεν είχαν τίποτε να πουν παρα φτύjvεζ ίστορίεζ κι όμωζ συναγωνιζονταν να ΤΙζ πουν όλο και πιο ξενότροπα 'λ 'ζ \,, ε πι ονταζ να εντυπωσιασουν τουζ αφελείζ. Δ εν " μπορεσαν να, πιστε 'ψ ουν πωζ ή έποχη τηζ αθωότηταζ παρηλθε ανεπιστρεπτι "λ' λ' οπωζ εγεται τε ευταιωζ. Αύστηρωζ ειπείν ποτε δεν υπηρξε έποχη αθωότηταζ! Τον πρωτο λόγο ειχαν πάντα κριτεζ άδέκαστοι τα αρχέγονα στοιχεία τηι; φυσεωζ νερό, φωτιά, χωμα και αέραζ μ ή έπιτρέπονταζ να σβυσει ή Μουσικη τηζ αλ~θειαζ στην αφασία των φαντασιωσεων. Sydney-Brighton Le Sands

34 ι ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ Ά νθρώπους δεν ντρέπονται. Θεο δεν φοβουνται. Αύτο που είπαν «συνείδηση» το άπομυθοποίησαν για να μπορουν να κοιμουνται ησυχοι άσύδοτοι ι χορτατοι. Πόσοι «αθλοι» μένουν άκόμη " ι για να κατακτησουμε την άξεπέραστη κορυφη της Άθλιότητας; Κι όμως τα λεγόμενα αψυχα φυσικα στοιχεϊα _ προπορευονται συνεχως,ι \, ι λ αμεταπιστα και αμετακ ητα: «Προσευχη χωρις λόγια»! Sydney-Brighton Le Sands

35 lvie ΑΤΣΤΗΡΩΣ ΠΛΑΓΙΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟ βλέμμα του μικρου nαιδιου nou μεγαλώνει μόνο τοu με τη Μάνα δεν ετναι σ.nλώς θλιμμένο άχλ.α μ~τε και nανικόβλητο. Κοιτάει κατ' ευθείαν στον αδειο όρίζοντα με αυστηρώς nλάγια ματια για να μη δουμε έμεϊς κατα μέτωnο τα αμείλικτα έρωτ~ματα που αναuδος θέτει ενας άθώος άν~λικoς σ' 5λοuς τους ένηλίκοuς. Sydney-Brighton Le Sands

36 ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟ! (τη μικρη Μαριάνθη) Δεν πρεπει νά ' σουν μήτε όεκα χρονω οταν σ' ετόα για. πρώτη φορά, κοριτσά.κι καθως γυρνουσα απ' τον πρωινό μου περίπατο πριν ανατείλει ό ηλιος να. περιμενεις στη στάση του λεωφορείου μόλις έκατο μέτρα απ' το σπίτι μου αμα. όεν τόλμησα μήτε με νευμα να. σε χαιρετήσω λόγψ πονηρας εποχης. Ή ποδια. του Σχολείου το νυσταγμένο σου προσωπάκι με παρακίνησαν να. σε προσέξω,ι \,Ι \ ~ Ι, ακομη πιο εντονα τις επομενες μερες κι οταν σου ~γνεψα με την ακατανίκητη παιόικότητά μου ετόα να. όιαγράφεται το δικό σου χαμόγελο υπερούσια αντανάκλαση της Μεσογείου χωρις την ελάχιστη αναφορα. στους Ά ντίποόες. Τώρα δεν εμενε παρα. να. ρωτήσω ποια. ή ακριβέστερη καταγωγή σου κι οταν όήλωσες χαμηλόφωνα greek ηταν σα. να. μεγέθυνες εις το απειρο τις αρετες της φυλης.

37 Σήμερα δμως το πρωι καθως πήγαινες για διαγώνισμα θέλησα να σ' επαναφέρω στοργικα \ λ' ~, στις κοσμοπο ιτικες οιαστασεις της έδω Πατρίδας και σε ονόμασα 'Άγγελο του πρωινου εύλογώντας μαζι με τα εκπληκτα μάτια σου τις καστανές σου πλεςουοες. Sydney-Brighton Le Sands ΙΙ

38 ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ Κανεις δεν ειναι ποιητης σε δλα του τα βήματα κάποιες στιγμες θολωνει όνους και χάνονται οί γραμμές. Κι αν συσκοτίζονται οί είκόνες που σου γνέφανε ως τον μυχο του όρίζοντα έσυ δεν εχεις έκλογη παρα να περιμένεις να σ' ευνοήσει πάλι ή Αυγή. Sydney-Perth

39 ΦΩΤΟΦΟΒΙΑ Στο δρόμο δεν τολμας πια να πετς παρα τ~ν ξερ~ «καλημέρα» κι αυτο με ακρα έπιφύλαξη λόγψ του πονηρου των ήμερων. Σήμερα αυξάνονται με γεωμετρικη πρόοδο κει-νοι που φοβουνται το φως και βιάζονται να κρυφτουνε στ~ νύχτα για να μ~ βλέπουν να μην ακουν να μ~ μιλουνε προ πάντων δμως να μ~ν υποχρεώνονται ν' απαντήσουν, )!!t Ι σε ασκοπες ερωτησεις. πως φτάσαμε σ' αυτ~ τ~ φωτοφοβία το ξέρει μόνο ό Θεος το ξέρουν και τα θύματα του σκότους. Perth-Sydney

40 Η ΚΛΗΡΟΥΧΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΝ ΔΡΙΚΟΤΗΤΑΣ 'ΕΥω ειπα' θεοί έστε χαl υίο! Ύψίστου πάυτες. Ψαλμ.81,6 Κοίτα να κάνεις τις δουλειές σου σαν θεος ποτε σαν ήμίθεος. ΊΌ πληθος των άνομ"f)μάτων ξεπέρασε προ πολλου την άντοχη των ύλικων. Για να γυρίσει τώρα ό ηλιος στην πρώτυ) του τροχια Τ Ι ο μισο ι πάντα άπ' τη φύσυ) του σακατεμένο δεν φτάνουν τα ήμίμετρα. είναι άδύναμ.ο Κ, λ ι, Ι ι θ 'ζ οιτα οιπον εσυ να υμ.ι εις εστω συμβολικα όλόκλ"f)ρ"f) την κλ"f)ρουχία άναξι6πιστο της προδομ.έν"f)ς θεανδρικ6τψας. «ΕΙς έμοl μύριοι»! μισψ6. Sydney-Brighton Le Sands

41 ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠ' ΤΟ ΚΕΝΟ Κάποιος φωνάζει εξαμος το ρευμα του ποταμου θα μας παρασύρει. Δεν προλαβαίνει να όλοκληρώσει τη φράση,, 'ιι 'ζ και την αλλα ει: Ό ποταμος εχει ρευμ.α 'ί"\' ~\ " ι, αλλα οεν εχει νερο. Τώρα το ρευμα εγινε πιο επικίνουνο μας παρασύρει πιο γρ ήγορα,, \ \ το κενο στο κενο καθως δεν άκουμπουνε πια τα σώματά μας μ~τε θα σπρώξουν αμα σώματα. Μονάχα αίωρουνται εκθετα άνερμάτιστα στροβιλίζονται οε άενάως σαν μεθυσμένα " ", " αχρουν εν τουτοις και αοσμον το ΚΕΝΟ. Sydney-Brighton Le Sands

42 ΠΑΡΑΠΛΕΤΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΚεΤνοι που θα μπορουσαν νά 'χαν γεννηθετ κι ουτε καν συνελ~φθησαν μ ~τε τους δόθηκε σκιώδης σεφα προτεραιότητας -δεν λέμε θέσηστους κατα πρόθεση σχεδιασμους έπιδοξων γεννητόρων θα πρέπει να συνυπολογισθουν ώς υπερβάλλον παθητικο αν οχι ώς κέρδη διαφυγόντα στο τελικο Ισοζύγια τύjς Δημιουργίας ένος φιλάργυρου Θεου. "Ομως έκετνοι που ετυχε να συλληφθουν και δεν τους έπέτρεψαν να γεννηθουνε εφυγαν σαν τους έκτελεσθέντας τ~ν αύγ~ κρατούμενους ά:φ~νoντας αθικτο το τελευτατο σιτηρέσιο 'θ' ι 'Δ ι Π ι και α γυρισουν στη ευτερα αρουσια να μας δικάσουν. Sydney-Brighton Le Sands

43 Ο ΝΕΚΡΟΣ XPO~OΣ "Οταν ξεραίνονται τα λουλούδια και πεθαίνουν τα πουλια δεν εχουμε κοπετους μήτε λόγο έπικήδειο ομως δεν βρίσκουμε και λόγους παρηγορίας. "Οσο και αν ξέρουμε πως ό κύκλος θα γυρίσει και θ' ανθίσουν ξανα λουλούδια θα γεννηθουνε αχλα πουλια έμεις μετρουμε τις συγκεκριμένες απουσίες γιατι φοβούμαστε τα ένδεχόμενα στον νεκρο χρόνο των διαλειμμάτων. Sydney-Brighton Le Sands

44 ΟΜΟΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ «'Ο ζητών ευρίσκει και τψ κρούοντι άνοιγήσεται» Ματθ.7,8 ποτε να μη συγχέουμε την ΟψΎ) με την έπιφάνεια. ΕΙναι δυο πράγματα τελείως διάφορα, \, ~I μονο που τα συνοεει ό κοινος τόπος ίδίως οταν έκλαμβάνεται ώς κοινος παρονομαστής. 'ΌψΎ) ειναι το πρωτο άντίκρισμα σ' όποιαδήποτε εκτασύ) μια αμεσύ) θέα. 'Επιφάνεια, ενας άόρατος όργασμος " ι εν υπνωσει ό δυναμισμος συμπιεσμένου έλατύ)ρίου έπιφυλάσσοντας για κάθε γρύ)γορουντα βαθιες έκπλήξεις του άποσιωπύ)μένου. Sydney-Redfern

45 Ο ΤΕΛΕΥΤ ΑΙΟΣ KΛHPONOJ.\ιIOΣ Στον ϋπνο θεωρουσε τις ήττες για. τρόπαια λιχνίζοντας ένδοστρεφετς φιλοδοξίες άνυποψίαστύ)ς παρθενίας άσώματης Ιδιοτέλειας. Κυνηγώντας τ-ην πρόοδο προς τα. πίσω εδινε την εντύπωσύ) άχινδύνως άφύ)ρημένου χι ό εναγχαλισμος με σχιες χωρις χαθόλου άνταγωνιστες το &χρον &ωτον της νοσταλγίας του. Ποιος είδε τον χόσμο άνεστραμμένο χαι δεν φοβ-ήθηχε; 'ΕχεΤνος ηξερε να. ξεχινiχ άπ' το τέλος για. να. διαβάσει εχ νέου οσα δεν πρόσεξε λόγψ πυρετου ~ &λλων περισπασμων γι' αύτο θά 'ναι ό τελευτατος χληρονόμος, λ θ',, απο εσ εντων αντιχεψενων. Sydney-Brighton Le Sands 28/

46 Απα ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΚουριΧΥΙΟ, τα πριχυματα δεν ε/ναι σπως ήταν και δεν θα ε/ναι ποτε πιιχ. J ομ Berryman Γενναίος δεν ειναι κετνος που τολμα να δώσει μια γροθια 'ζ., σπα οντας ο,τι κατεστημενο. Στο κάτω κάτω το Δαιμόνιο του Σωκράτη, \, φερνοντας το καινουργιο δεν δίδαξε τί να κάμεις άλλα τί να άποφύγεις! Ή δράση σου εχει άθωότητα παιδικ"υ) μια αυτονόητη ίερότητα μόνο αν είναι συνέχεια μιας &λλης πράξεως πρtν άπο σένα άρχινημένης. ''Α ν μάλιστα σταθετς ψύχραιμος και δεν ρωτησεις για τα πριν και τα μετα εχοντας άπόλυτη έμπιστοσύνη \., Σ θ' στον αορατο κηνο ετη είναι σα να συμμετετχες στο σενάριο άπο την πρώτη ως την τελευταία πράξη. Sydηey-Brighton Le Sands 3Ι-5-05

47 ΛΗΘΑΡΓΟΥΣΑ ΑΡΑΧΝΗ Ή μέρα το δικό ΤΊ)ς περπάτί)μα ~ νύχτα αλλο καρδιοχτύπι. Συνδυασμος τροφων και φαρμάκων μέριμνα σταθερή. Δεν μένουν μεγάλα περιθώρια πρωτοβουλίας σε προκατασκευασμένες διαδρομές. "Οσο ~ ευχέρεια κινήσεων στενεύει αυξάνουν ΟΙ απωθημένες ευκαιρίες του πανικου που ουτως -η α"λλως περιμένει στη γωνία λί)θαργούσα αράχνί). "Ά Θ' ξ ι Θ " \ ραγε α αναρ ουν για τους ταπεινους έκεlνα τα πρωινα τύjς ειρήνί)ς που μαζι με τον ανερχόμενο ~λιo στον Θόλο τ' ούρανου ανοιγε κι ~ ψυχη σαν τριαντάφυλλο; Sydney-Brighton Le Sands

48 Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ Για τοος ποιητες κάθε εποχη είναι δύσκολη. "Ομως οί 'ίδιοι δεν φοβ'ήθηκαν ποτε πως θά 'ταν δυνατον να λείψουν άπ' την Ίστορία δποιες κι αν θά 'ναι οί ιδιοτροπίες της. "Οσα κι αν επαθαν δσα κι αν ειδαν δεν ηταν ίκανα να καταργήσουν τη φωνη να τοος θολώσουν τη συνείδηση. Κάποτε βέβαια εξαφανίζονται άπ' την άγορα ποιψικ'fj άδε[q. μόνο για λίγο καθαρο άέρα στο 'Άβατο των σεσιγημένων στοος στεναγμοος άλάλητων εκμυστηρεύσεων. Sydney-Redfern

49 ΤΟ ΑΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΟ Έσυ μπορουσες να μαζέψεις σ' ενα κιβώτιο βιβλία και είκόνες που σου 'χαν χαρίσει κι έπιστρέφoντιiς τα έν θερμφ να ξεκόψεις άπα μια φιλία που οντως σε κούρασε με τόσες καθ' ύποτροπην άπογοητεύσεις. Τί γίνεται ομως μ' έκείνον που μόνο για να όηλώσει θιi 'πρεπε να ξεριζώσει ολη τη μνήμη του \, Ψ, και την υχη του; τα τί σου χρω στα Sydney-Brighton Le Sands

50 ΜΗΤΡ Α Γ ΑΛΗΝΗΣ Μέσ' απο σκουπίδια δεν περιμ.ένει χανεις ν' άνατείλει ό ηλιος. Κι Ομ.ως μ.ονάχα Ύ] εσχατύ) συντριβη μ.~τρα γαλ~νύ)ς. Sydney-Brighton Le Sands ιι

51 ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ «Βίωσε και έξέφρασε το πένθος της αυτοκατάργησης του προσωπου.» Τιτίκα Δημητρούλια (για τον]οhn Berryman) Τώρα ό έπίλογος πληκτικα ό Ίδιος ό «αύτισμος» προαιώνια πληγ~, 1:' \,~ Ι ο"υνεται σε ιοιοπροσωπια στ~ν έπακολουθούσα Otαδpoμ~. ΤΟ τέλος ηταν άπ' άρχύjς κληρονομημένο δεδομένο θ~ραμα δσο οί τέσσερις πλευρες στο τετράγωνο. Sydney-Brighton Le Sands

52 Ο ΔΙΣΤ ΑΓΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ Συνήθως δεν κυκλοφορουν σε κεντρικους δρόμους μήτε σε μεγάλες πλατείες προ πάντων δε στ~ν Άγορά. "Οχι πως φοβουνται το πληθος η αποφεύγουν τ~ν κίνηση εχοντας ομως ασπιλα τα φτερα ~ 'ζ \ \ 'λ 'θ' οιστα ουν να τα στε νουν κα ε μερα στο καθαριστήριο! Sydney-Redfern

53 ΤΟΙΣ ΕΝΤΕΥΞΟΜΕΝΟΙΣ "Α ν συνεχίζω να γράφω στον ανεμο χωρις παραλήπτη δεν ετναι για να με θυμουνται. Άπλως έπιστρέφω τοις έντευςομένοις δσα εσπεφε μέσα μου ό "ηλιος οί αγρυπνες νύχτες (Ι t ' η παντανασσα μονα"ια. Sydney-Brighton Le Sands

54 ΧΡΗΣΜΟΔΟΤΗΜΑ "Οσο κι αν τpαβ~ξει "η ευθεία μέσα Τ"Υ)ς κουβαλα τ~ στpoφ~. Δεν τ~ν παρασύρει το σχύjμα τύjς γύjς τ~ν τρομάζει ή πλ~ξ"y)! Sydney-Brighton Ιe Sands

55 TIMING Κάθε άλήθεια άποκάλυψύ] μιας μόνο στιγμης. Ή στιγμη δεν κρατα πιο πολυ άπο άκίδα βελόνας! Μακαριστος οποιος πίστεψε, ι'... στ-ην ορμύ] ΤΎ]ς στιγμύ]ς \ ~\, που οεν περιμενει και δεν έπιστρέφει αuτοόύναμ Ύ] παρουσία. Άτενίζοντας την πρωινη υγρασία στα. τζάμια των παρκαρισμένων αuτοκινήτων μετρας τη νύχτα που πέρασε. "Α ν ρίξεις ενα βλέμμα στα. πρόσωπα των διερχομένων διαβάζεις σε μονόγραμμα \ β, το ιογραφικο. Sydney-Brighton Le Sands

56 ΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ Ό μαυρος ογκος που άφ~νει \ Ι \ το καμενο χαρτι σχόλιο για τ~ φύση της φωτιίχς στ~ φλούδα της γης. Ή μαύρη σκόνη που γίνηκε (), )/ ο ασωματος ογκος rl \, ι " οταν τον σκορπισε ο ανεμος lιπαινιγμoς άδυσώπητος πως το λευκο δεν ~ταν ποτε στ-η φύση των Οντων. Ή ποικιλία των χρωμάτων \ Ι που συρρικνωνεται στ~ δεσποτεία του μαύρου αλλη άπόδειξη πως ή λευκότητα ~ταν άπλ~ μαρμαρυγ~ στο χωρο των φαινομένων. Sydney-Brighton Ιe Sands

57 Ο ΜΕΒΛΑΝ Α ΡΟΥΜΙ «Μελιζόμενος και μ'~ διαιρούμενος» (Εύχη Ά ναφορας) Ό Μεβλανα που πόνεσε τον ύπηρέτη του και Θέλοντας ν' άνταποοώσει την ύπηρεσία με πλήρη συμπαράσταση \ λ', στη υτρωση του οεν σκέφτηκε ποτε να τον ύποτάξει άλλοτριώνοντας εκ περιτροπης τις αισθήσεις του ύποτακτικου προτίμησε αύτος να ύποταχθετ στη οούλεψή του. 'Έγινε όλόκληρος το μάτι του μαθητη για να μπορεί να οεί οσα εβλεπε ό Δάσκαλος. 'Έγινε το αύτι του κατώτερου για να μάθει ν' άκούει σσα σοβουν και πέρα άπ' τον YJΧo \", στην ακρα σιγη. Τ α χερια και τα ποοια τα νεανικα,, \"~ \, επρεπε ν' άπλωθουν στα μέτρα κείνου που γέρασε να περπατα. και ν' άγκαλιάζει οχι " μοναχα " σωματα στα Θ ερα \ σε τρείς οιαστάσεις \ \ λ' \ \ "'" μα πιο πο υ τις σκιες και τα ονειρα στον τετραπέρατο κόσμο που οεν Θα πάψει να άσφυκτια. αιχμάλωτος ως την Δευτέρα Παρουσία. Sydncy-Brighton Le Sands

58 ΟΙ ΑΝΗΛΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΤΟ ήλεκτρικο φως Ι "\ ζ Ι πισω απ τα παντ ουρια στις άνήλικες ώρες σχεδον ποτε εύχάριστος οιωνός. Ειτε ένήλικες έξουθενωμένοι άπ' τ~ν ά,ϋπνία ειτε εφ"f)βοι άγουροξυπν"f)μένοι 'ι \,, επειγονται για το μεροκαματο. 'Εν τούτοις μήτε έδω θα ποϊ.ίμε tertium ηοη datur οσο θά 'ναι δαιμόνιος ό άνθρωπος κι άπρόβλεπτύ) ή ζωή.,ι \ / ΟΙΚΤιΡουν ΤΎ) μερα Πάντα θα υπάρχει μια γενναία. πορεία. για ν' που θα ζψα να κερδίσει πόντους άπ' το φως τ'fjς ήμέρα.ς άπoφεuχθει ένδεχόμενύ) μείωσύ).1) μα.τα.ίωσύ) για να προλάβει ή σύνεσύ) τ~ν έξουσία.. Sydney-Brighton Le Sands

59 RIVERSIDE MOTEL - INNISF AIL ΤΟ ποτάμι ητανε πράσινο και θλιμμένο καιβαθυ τα πλεούμενα δεμένα σε μουράγιο νυχτωμένο κι ή ψυχή μου ξεχασμένύ] στου κορμιου τον λήθαργο. Τότε ή μορφή Σου αιθέρια σχίζοντας τα σύννεφα μπηκε στο δωμάτιο 1 Ο δηθεν για να με τρομάξει μα οπως ανοιξα τα μάτια ειχα μόνο δάκρυα... Cairns-Sydney ΙΙ

60 ΑΝΩΠΟΤΑΜΩΝ Γι' Αύτον που οί Μέρες ε!ναι Νύχτες. ]γ πρέπει νά 'ναι τα ΙΊιΙεσάΥυχτα! Emily Dickinson Κανονικα όέν θά 'πρεπε να πουν «Καλημέρα» όσοι όέν ταχτοποίησαν έπαρκως τους λογαριασμ.ους μέ τη νύχτα οσο κι αν άγρύπνησαν όλομόναχοι σε ύγρο μαξιλάρι. Ή νύχτα κάποτε είσβάλλει άσυγκράτητη στο άνύποπτο τοπίο της μέρας σαν ποτάμι όρμητικο προς τη θάλασσα " \, 'Β/λλ.,, που αντι να εκ, α ει εν αναπαυσει άνατρέπει τους όρους της φύσεως. Sydney-Redfern Ι

61 ΣΤΑ ΧΑΡ ΑΚΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΛΉΞΕΩΝ Στον α.νεμο στροβιλίζονται μικρες χιονοστιβάδες ηχοι άδέσποτοι δελεάζουν την άκοή μου κι άμέσως σωπαίνουν σπαράγματα άπο ενα σωμα μουσικης, ~\ Ι που οεν παιχτηκε μήτε γράφτηκε άκόμ η προεξοφλώντας δικαιώματα συγγραφικα στα χαρακώματα των έκπλήξεων άδιάφορο αν πρόκειται ν' άκολουθήσουν γέλια η δάκρυα. Sydney-Brighton Le Sands

62 ΑΠΟ ΤΟ ΤΡ ΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Μ ονοζ ι και 'Μ οναχοζ ' δεν ετναι οπωζ Θα νόμιζεζ το ιδιο πράγμα. ΤΟ πρωτο, όρφανη μονάδα άνεπιθύμητηζ μοναξια.ς ίσωζ άσπαίρον σπάραγμα άπρόβλεπτου διαμελισμου ίσως άκόμη γέννημα πικρύjς άποτυχίας. ΤΟ δεύτερο, άειθαληζ φιλοτιμία βιασμος φύσεως για όλοκλήρωση άπέραντη ποικιλία όμοουσίου ταυτισμος στην α.κρα ταπείνωση το ϋψιστο δια του έλαχίστου. Sydney-Brighton Le Sands Ι

63 ΟΛΙΚΗ ΑΠΑΝΘΡ ΑΚΩΣΗ Σταμάτησα τις ύπερβολες στάθηχα στη μέση άλλα χι έχεί Χάηχα. Τζελαλαντιν Pou[J.i Στίχους άποσπασματικους γράφουν σύψ.ερα πολλοι άκόμη κι α.ν πρέπει να τους χαράξουν πάνω σε τοίχους ~ σε φλουδες δέντρων βιαστικοι άγγελιοφόροι κοντου ψαλμου. "Ομως οί περιπέτειες της ψυχης δεν συναφουνται σε μια μόνο κραυγη που κατ' άνάγκην θά 'ναι ούρλιαχτο κι ό ποιητης δεν άνέχεται μεροληψίες. "Οποιος τολμα ν' άκουμπήσει α.κρψ οακτύλψ το ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα γύρω άπ' τον άπέραντο Κρανίου Τόπο θα πρέπει νά 'ναι έτοιμος άπο καιρο για άλικη άπανθράκωση. Sydney-Brighton Le Sands

64 ΤΗΕ TASMANIAN TIGER Λένε οι Αύστρα.λοΙ που λα.τρεύουν τα. είόη πα.νίόα.ς κα.ι χλωρίόα.ς οσο κα.νεις αλλος πως ή Τίγρη της Τα.σμα.νία.ς έξα.φα.νισθηκε σ' ενα. κλουβι του ζωολογικου κήπου στο Hobart το Άπο τότε άθλοθετουν τεράστια. ποσα. για. οποιον θα. προσκόμιζε ~στω άμυόρα. 'ίχνη, 'θ λ ι ζ '~", θ Ι πως το ρυ ουμενο ωντα.νο οεν εχει πε α.νει. πως να. φα.ντα.σθετς άκόμη ολόκληρο τον κόσμο Οτα.ν όετς ~στω μια. φορα. τ'~ σιλουέτα. έκείνου του έξα.φα.νισμένου ζωου που όεν μπορεϊς να. λησμονήσεις; "Οσο κι αν όνεφεύοντα.ι κλωνισμο οι ζωόφιλοι ~χει στοιχειωσει τ~ μνήμη κα.ι τ~ νοστα.λγία. μα.ς έν όνόμα.τι του άνεπα.νάληπτου! Sydney-Redfern

65 ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΤΟ Ιερότερο καταλοιπο κορμιοσ που μας αψφε δεν ετναι τα αψυχα τιμαλφύj μ~τε άργότερα τα γυμνωμένα όστα του. Προηγοσνται τα ρουχα που καλυπταν με συνεχεϊς προσαρμογες την άπροστατευτη σαρκα άκολουθώντας σαν πιστο σκυλι σχύjμα και άναγκες του σώματος μέρα και νύχτα. Κι σταν έλευθερώνεται όριστικα το σύνολο των σκηνικων άπο τοσ πρωταγωνιστύj τα προγραμματα, άέρας μόνο κυβερνα τις πτυχες ένδυματων άφ~νoντας να κυματίζει ώς Ά νεμούριον το αδειο πουκαμισο τύjς 'Ελένης... Sydney-Brighton Le Sands

66 ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΕΡΙ Πάντα μου σ' άφορο Υυα'λ! βάζω νερό χα! πίνω σαν δω να πίνουνε πολλο! μισεύυω χα! τ' άφήνω Κρητικη Μαντινάδα ΚεΊνοι που φιλοδόξησαν να πορευτουν δια βίου μ' όλοκαίνουργα ρουχα-παπούτσια ~ ι ι" αμεταχειριστα σκευη-αντικειμενα κυρίως για το θεαθηναι σημαίνει πως δεν άξιώθηκαν να θυμηθουν ποιες μυστικες δυνάμεις απορρέουν έν ειρήνη απ' το άνθρώπινο χέρι καταλλάσσοντας τον ενα με τους πολλους,,, rl εν ονοματι του κοινου αιματος είς άναγνώριση του Ένος Κυρίου. Άκόμ η κι οί ΡωμαΊοι στρατιωτες που σταύρωσαν τον Ίησου συναγωνίσθηκαν να μοιρασθουν 'ίνα πληρωθίj το ρηθεν ι, ι μονο αποφορια ΟΙ τελωναι και αί πόρναι προάγουσιν ήμας είς την βασιλείαν των ούρανων. Sydney-Brighton Le Sands

67 ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ (8πως λέμε ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ) Φθείρονται κι αύτες με τον χρόνο r! " \, κι οσο πιο ενεργα μετεχουν σ' 8λο το φάσμα της ζωης ",, Ι ",, εχουν ν αντιμετωπισουν απειρες εμπειριες. 'Αρχίζοντας σαν τα νεογνα απο αγνωστες αλλεργίες προχ ωρουν θέλοντας και μη μέσ' απο διαρκως ρευστο πανδαιμόνιο σε απολύτως απρόβλεπτες εκπλήξεις ακατανόητα εξανθήματα που κατ' εύφημισμον τις λέμε μεταμορφώσεις για να καταλήξουν όψέποτε στην πικρη γνωμάτευση: βάρβαροι μετασχηματισμοι προσχώσεις ακρωτηριασμοι μοιραιες εκπτώσεις... Sydney-Brighton Le Sands

68 ΒΙΑΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Φύσηξε μια βραδια βιαιος ανεμος 'όχι δμως ανεμος συνηθισμένος μαλλον τυφωνας εμοιαζε ό αγριος χαλαστης αχλα δεν εριξε σπιτια μήτε ξερίζωσε δέντρα εσπασε μόνο κρύσταλλα και δισκους θαρρεϊς τα ετχε βάλει μόνο με παιδιά. οι δίσκοι συντηρουσαν σε βινίλιο παλια τραγούδια προπολεμικα άπα φωνογράφο κεϊνα που περιμέναμε μέσ' άπ' τα χωνι σαν διψασμένες μέλισσες θηλάζοντας νέκταρ άπα βαθύκολπους κρινους. Sydney-Brighton Le Sands

69 ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΙ Βάζουν ταμπέλα να δηλώνει μια ε'ίδηση πόσο άντέχει 'ή ταμπέλα;,,ι \,.ι~ ποσο ισχυει μια εtoηση; και δεν ρωτανε: Sydney-Brighton Le Sands

70 ΠΡΟΣ ΚΑΤΑ ΦANTAΣIA~ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ ΕΙπα μ~ν ένοχλήσετε τ~ν άκηδία μου άνούσια βρύjκα τα κατορθώματά σας το '{διο και τον ψόγο σας η τον επαινο δημόσιο ~ Ιδιωτικό. Τι φταίω 'γω αν δεν ακούσατε τον Πεντζίκη να δηλώνει έναβρυνόμενος έν Θεψ ",,, «εχω σαπισει σχεπτομενος». Sydney-Brighton Le Sands

71 VULNERABILITY «Δεν υπάρχει τίποτε πιο γυμνο άπα τα σπλάχνα του άνθρώπου» Dario Ρο Ή γύμνια ώς άνεπιτ~oευτύj παρουσία είναι -η πιο άφοπλιστικη είλικρίνεια η άκαταμάχψύj παρρύjσια μας. Ύπάρχουν Όμως βαθύτερες πλύjγες που αν βγουν στο φως κακοφορμίζουν. Έκεί θα οεις πως έκoύjλώνεται η άνθρωπια του άνθρώπου η άλλύjλεγγύη στην ενοεια η προσοχη στ-~ν ευαισθησία που κρύβουν τα σπλάχνα,, \ λ ι, - γι αυτο σπ αχ νισου τον. Sydney-Redfern

72 ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ; 'Ά ν δεν θολώσει τό μάτι σου δεν θα οείς καθαρα οσα σου έκρυβε ~ ΠΡΟΎ)γούμενΎ) ευτυχία. Δεν φταίνε τα πράγματα δεν φταίνε τα πρόσωπα μ~τε οί περιστάσεις. ΕΤναι ~ βιασύνύ) του ταξιδιου που δεν επιτρέπει ι ι περισσοτερες στασεις... Sydney-Brighton Le Sands ιι

73 Η «ΤΕΛΕιΤΑΙΑ ΠΝΟΗ» Τόσος θόρυβος για το που, πως και πότε αψφε την τελευταία πνo~ του ό παρακολουθούμενος θνητος ιδίως ιχν προκαλεί να ρωτ~σoυμε θεωρ~θηκε διάσημος ποιο κριτ~ριo μετρα. την άξία κάθε άνθρώπινης στιγμης. Με ποια δύναμη να έπισκιάσει η τελευταία στιγμη η σχεδον άσύνειδη πληθος στιγμες δημιουργίας που σφράγισε συνειδητα η χαρα η ό πόνος; Ποιος Θα τολμουσε να τιμ ~σει πρώτη τη φονικη στιγμ~; ΕΤναι άρκετο το ΟΤΙ χάραξε το τέρμα, \... Ι ) ι για να καταγραφει τοσο επισημα στο βιογραφικο του θανόντος, λ ι ι η «τε εuταια πνοη» του; Μόνο σαν δεύτερη άγκύλη στην παρένθεση που ειχε ανοίξει η γενέθλιος ημέρα μπορεί κανεις να δεί τουτο το όρόσημο κι ακόμη πιο σωστα ώς αφετηρία του «Αιωνία η μν~μη»! Sydney-Brighton I~e Sands

74 Ο ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ «Καλωσορίσατε στ-ην ερημ.ο του πραυμ.ατικου» Σλαβόι Ζίζεκ ΤΟ πράγμ.α σ-~μ.ερα βρίσκεται υπο Οιωγμ.Ον γιατι θεοποιείται το φάντασμ.α ωστε να μ.πορουν ΟΙ λογης Άρλεκίνοι ν' ά.πλώνουν ίστο άράχνης άπέραντο., tf Ι σ εναν κοσμ.ο κατα το οοκουν ερημ.ωμ.ένο_ "'Αν ΟΙ καταλήξεις των όνομ.άτων οείχνουν τ-ην άλήθεια στο παρθένο βλέμ.μ.α οπως άποτυπώθηκε σε άρχέγονο ενουμ.α μ.~ν εμ.πιστευθουμ.ε τον σεβασμ.ο των πραγμ.άτων μ.ονάχα στους χειρώνακτες κι ας είναι ΟΙ πρωτοι ίερουργοί! Sydηey-Brightoη Le Saηds

75 ΑΝΟΙΧΤΗ ΟΦΕΙΛΗ Και ό συνεψμων, συνεφμείτω 'Ελύτης "Αν ύποθέσουμε πως 8λα εχουν λεχθει και οεν μένουν l!ι.λλες πρωτοβουλίες στον όμιλούντα άρχίζει μια βαθύτερη εύθύνη αν οχι για τον έρμηνεύοντα τουλάχιστον για τον άκροώμενο. 'Ίσως σ' αύτη την τελικη εύθεία συντάσσονται ζωντες και νεκροί. Sydney-Brighton Le Sands

76 Ο ΣΙΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΕΙΡΩΝ ΒΛΑΣΤΉΣΕΩΝ Δεν θα μιλήσουμε για κείνους που ύποσιτίζονται μήτε γι' αύτους που πεθαίνουν άπο πλήρη άσιτία τη συντριπτικη οηλαοη πλειονότητα του άμαρτωλου μας πλανήτη. Να θυμηθουμε ~στω εκείνους που τρωνε όπωσοήποτε μα τρωνε βιαστικα και στο πόοι εργαζόμενοι ύπο συνθύjκες έφιαλτικες χωρις να οουνε πιάτο σε τραπέζι χωρις να κόψουν φρέσκο ψωμι που στηρίζει καροίαν άνθρώπου σε θερμη όμήγυρη άκόμη κι αν άγνοουν το Σωμα του Χριστου εν τη κλάσει του αρτου. που πύjγε λοιπον ό σίτος των άπείρων βλαστήσεων; Ό σίτος των προαιωνίων συμβολισμων;.ιο μως εξακολουθουμε να όνομάζουμε σιτηρέσιο την αγνωστη τροφη τ'ης -ημέρας \ 1:'ζ ~, \ " ~ ~,, να "ορκι ουμε ως σιτοοεια την αοεια σοοεια. Sydney-Brighton Le Sands

77 ΑΘΩΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ Είναι τόσο λίυο τό φως πού σκέφτομαι άναυχαστικα τό σκοτάδι. Ν. Δήμ.ου "Ο β θ' " Ι,, σο α υτερα ενιωσα την ευγνωμοσυνη για δσα Τι θεία Πρόνοια με άξιωσε να γευθω,,, το σο περισσοτερο πονεσα τους μονόπλευρα εύαίσθητους ι \»1 ~, ι, που οεν "επερασαν τη σκια τους άφήνοντάς την ν' ταυτίζοντας αύθαίρετα,ι \, Ι ~ τη νυχτα με το σκοταοι. ιχπλωθει σε διαστάσεις, -, περαν του μαυρου Sydney-Brighton Le Sands

78 Η ΙΔΙΑ ΕΠΩΔΟΣ Ή άυάπη μας εχει πιότερη άνάυκη άπο άυάπη παρα -ή χλόη άπο βροχή. πωλ Έλυάρ Άπο τον "Ομηρο ως τον Σεφέρη ή ιοια έπωοος για τον 'Έλληνα: Ό ανθρωπος έν τέλει οεν ειναι παρα ζήτημα φωτός. Σ' αύτ~ τ~ θεόνομη άκροβασία ειναι που παγιοεύεται κι.~ άγάπη ταυτόσημη με το φως γι' αύτο άκριβως άμφισβητούμενη <, 'Δ ι Π ι ως τη ευτερα αρουσια. Τότε μονάχα θα σιγήσουν οί άμφιβολίες οταν έξαλειφθουν όριστικα οι σκιές. Sydney-Redfern Ι3-9-05

79 ΚΑΤ Α ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΝ Κατάργησα το άρατο και το αόρατο. πωλ ΈλuιΧρ Άκριβως ειπείν δεν πρόκειται για κατάκτηση ήγουν νέα βαθμίδα σε σεψχ έςελίςεων. Κείνα που εβλεπες μαζι με τους &λλους άκόμ η κι αν δεν ενιωσες την άνάγκη \ \ λ ι να τα σχο ιασεις τουλάχιστον τα θώπευσες μ' ενα βλέμμα άθωο οπως μπορεί να δεϊ μόνο ό άνιδιοτελης που ό κόσμος τον όνομάζει άφηρημένο! Άλλα κι έκεϊνα που καθόλου δεν ετδες πως ηταν δυνατον να τα άγνοήσεις; 'Άλλοι ρωτουσαν γι' αύτα έναγωνίως και άλλοι φλυαρουσαν άνευλαβως ωστε δική σου καταφυγη.,. \ Ι ηταν να σιωπησεις γνωρίζοντας δτι αύτη ετναι κατα κυριολεςίαν ~ πολυθρύλητη «άνθρώπινη συν-θήκη»! Sydηey-Brightoη Le Saηds

80 ΣTO~ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ Δεν ηρθε πρόωρα ~φτασε όμως ςαφνικα Τι ωρα των όριστικων διευθετήσεων για μια ζωη σπαταλημένη ", --,., στον αστερισμο της ουτοπιας. Τώρα δεν εχουν 'ίσως νόημα κι ΟΙ φρόνιμες καταμετρήσεις όμως ποτε δεν είναι ά.ργα \ λ/β \ / να α εις τα μετρα σου χαλαλίζοντας και έκ των υστέρων όσα δικαίως δαπανήθηκαν και δεν πηγαν στον ανεμο. Sydney-Brighton Le Sands

81 ΕΣΧΑΤΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ «ΕΙμαι τόσο συνετος που 'χω ραψει και το στόμα» J ohn Berryman Είναι άρκετα. όσα ρημάζει ό χρόνος για. να. μην άνεχόμαστε πρόσθετες άπώλειες άπο τους έν Ψυχρψ δολοφόνους ων ουκ εστιν άριθμός! ΤΟ συλλογικο ατμα τύjς γύjς 'λ β \ \. λλ ' προ α αν να το απα οτριωσουν πριν άπο το πετρέλαιο και το νερο (, \. \... Ι οι εραστες του σκοτους "ήμων κοιμωμένων. Ποιος να. καταγγείλει το εγκλημα σε ποια. γλώσσα τώρα όταν όλοι σαρκάζουν άνέγκλητοι και κορυβαντιουν οί ευνουχοι; Μ νήσθητι, Κύριε, του διαλυμένου λαου Σου οικτίρισον Παραλύτους και Ν ήπια συγχώρησον τα. γεγυμνωμένα οστα τύjς όποιας κληρονομίας Σου. Sydney-Brighton Le Sands 2)

82 ΣΤΗΝ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ Περίμενε σαν μικρο παιόι πωζ κάποτε θα τέλειωνε το πανηγύρι των ευνούχων ν' άκουσθεϊ ξανα ή ρυθμική φωνή του πετεινοσ σε φθίνουσα κλίμακα ή κραυγή του Ονου. Μα οί ευνοσχοι ~σαν άτέλειωτοι καθωζ πολλαπλασιάζονταν μεζ στο πανηγύρι κι υστερα καθέναζ φιλοόοξουσε ξέχωρη σεφα \ '1: \ ~, 'λ να παι"ει τον οικο του ρο ο,.., S' ' ζ μιμουμενοζ η αυτοσχεοια ονταζ στήν ποικιλία των νεκρων ταλάντων. 'Ε 'λ' ν ο ιγοιζ: Οί πλαστικεζ φιγουρεζ που μιμεϊται έπ' εσχάτων ή συνωστιζόμενη κουστωόία των Άρχιερέων όεν βρίσκει συνήγορο στον 'Όλυμπο μ'ήτε στο ΛεuΙ'τικό! ΚαφΟζ λοιπον να ξηλώσουμε το βέβηλο Σκηνικο πριν άκουστοσν τηζ Πυροσβεστικηζ ΟΙ σεφηνεζ. Sydney-Brighton Le Sands

83 ΊΌ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ Πάνω που πήγαινε ν' άποφασίσει να μ ~ γράφει πια μήτε να μιλα έκτος άπ' τα τελείως άπαραίτύ)'t'α για επιβίωση ακουσε μια παράξενη θεωρία που κι αν δεν είναι άληθιν~ τον παρηγόρησε: Δεν μας ένδιαφέρουν κυρίως οί ζωντες μιλοσμε η γράφουμε για λογαριασμο των νεκρων. Αυτοι εχουν κλειστους λογαριασμους δεν ετναι πια φλύαροι μήτε μεθυσμένοι και προπαντος επιστρέφουν ώς άπόγονοι... Sydney-Redfern

84 ΛΕΚΕΣ Λεκες δεν ετναι ή κηλίδα που σε σπιλώνει. Έλάχιστο στίγμα ύγρου που όλως άπρόβλεπτα σε παγίδευσε μένοντας ακλιτο σ' όλες τις πτώσεις να σε ά.γκυλώνει. Sydney-Brighton Le Sands

85 ΜΕΤΡΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ «Ή πρωτοτυπία μου βγαίνει ιχπο τη χασούρα μου οιότι με τοποθετεί στην όριακη πενιχρότητα τύjς ίίπαpξύjς» Ν. Καρουζος τη δυσκολία των καιρων την κρίνει ό καθένας με την εποχή του χωρις να δικαιουται παρεκβάσεις καρκινικης γραφης. ΤΟ ανεπανάληπτο της δοκιμασίας στον παρόντα κόσμο μέτρο δικαιοσύνης απαράβατο κι αυτο ετναι που ευνοεί τους ευλαβείς σε μιαν ανήκουστη γενναιότητα τη φιλοδοξία του τίποτε. Πόσοι αντέχουν σ' αυτο το κήρυγμα χωρις να φοβηθουνε τον ψόγο του αχρείου δούλου του &θεου μηδενιστη; ~ΎαΎέτωσαν τους μάρτυρας αύτων και δεκαεωθήτωσαν! Sydney-Brighton Le Sands 2-ΙΟ

86 Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ Στάθηκα άκίνητος κα! δέντρο ήμουν μες στο δάσος. Ezra Pound Ό κεραυνος που χτύπησε το δέντρο δεν είχε μάνα κι άδερψή. που να βρεθετ στο δάσος θηλυκια φωνη για Μα.νιάτικο μοιρολόι! 'Ο,\ Ι \ Ι κεραυνος που τρυπησε το νεφος και δεν είδε την πληγη στης καταιγiδας τ'~ σκοτεινη άγκάλη θα τυφλωθετ σαν τον ΟΙδίποδα μόλις ξυπνήσει την αύγη στο πρωτο άκρογιάλι. Sydney-Redfern 5-ΙΟ-Ο5-86-

87 ΤΟ ΡΕΟΝ ΕΦΑΠΑ8 Άπ' οπου κι άν περνας να το ξέρεις υπάρχουν «κάμερες» που σε φωτογραφίζουν άκόμη κι άν δεν α,γγιξες ενα πράσινο φύλλο! Δεν είναι μόνο ό έντεινόμενος ζηλος του Δ ημοσίου να καταγράφει τελευταίως ολο και βαθύτερα την Ιδιωτικη συμπεριφορά. Είναι προ πάντων ή άδέκαστη πρόνοια που μετρα και ύπενθυμίζει του καθενος την εύαισθησία \ ι '" / στην κοινοκτημοσυνη της φυσεως. Ποιος λογαριάζει τον βαθμο της εύθύνης που κρατουμε σε λήθαργο μπροστα στο ρέον έφάπαξ προφασιζόμενοι χάριν εύκολίας το δεν α,κουσα και δεν είδα; Sydney-Brighton Le Sands 6-ΙΟ-Ο5

88 ΤΟ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟ ΠΑΡ ΑΠΟΝΟ Δεν το προστάτεψαν δυστυχως το χαϊδεμένο μαυρο γατι μ ήτε το δερμάτινο λουρι μ'ήτε ή χάντρα με την κόκκινη κορδελίτσα. Τώρα τα φορουσε α.νέγγιχτα έπιτάφια στολίδια οπως ηταν ξαπλωμένο στη χλόη του πεζοδρομίου ενω το ατμα μόλις ετχε πήξει όριστικα 'ζ \,, σκεπα οντας την κατω σιαγονα μαρμαρωμένη σε βουβο έρωτηματικο οπως τελειώνει πάντα το στερεότυπο παράπονο του ήττημένου... Sydney-Brighton Le Sands

89 ΣΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ Τί δύσκολο ν' άντέξει κάθε illάσμα [να χυδαίο στη Σάρκα μορφασμό. Emily Dickinson Δεν κράτησε πολυ ή άκεραιότητα του Παραόείσου άφου ΟΙ Πρωτόπλαστοι τόλμησαν να Ψηλαφ~σoυν του άπαγορευμένου όέντρου την κορφη μη στέργοντας ν' άπολαύσουν μόνο μακρόθεν την ποικιλία στίλβοντος εάσους. τα σώματα μένοντας στην άρχικη μοναξια όεν μπόρεσαν ν' άνταλλάξουν ίιπέρχρονη αυρα αυτος &.λλωστε είναι ό λόγος που πεθαίνουν μόνα. Μας έπεκτείνουν βέβαια κατα σάρκα τα όμοιοπαθη βραχύβια σώματά μας άλλα έλάχιστα κοινωνουμε μέσ' άπ' αυτά. Βαθύτερη μας έξασφαλίζουν έπικοινωνία τα όνόματα καθως συνομιλουν όι' αυτων εις τους αιωνες α1 γενεαι πασαι κατα τη ό~λωση σοφης Άρτέμιόος.

90 'I~ \ λ \ \,, 'θ σου οιπον το καφιο επιμυ ιο: Άπαγορεύονται βεβηλες άλλοιώσεις στα άρχέγονα ρήματα. Προτιμότερο να μας κόψουν δάχτυλο η χερι παρ α να μας άχρηστεύσουν μια λεξη! Sydney-Brighton Le Sands

91 Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΑΜΥΗΤΩΝ 'Άσε τη χάρι νά 'ρχεται απο πάνω χρίσμα απο τον αόρατο Χριστό. Μην επιζητ~σεις σα.ν τους πολλους... ι (Ι ΤΎ]ς παρουσύ]ς ωρας τη Οόξα των αμυ~των. Έκλιπαρουν ΟΙ δείλαιοι το «χρίσμα» ώς επίχρισμα "..., \, Ι για να μπορουν να τους αναγορευσουν θαμωνες του Έλικώνα ΟΙ θίασοι των κιβδηλοποιων αφου δεν σταμάτύ]σαν να. καίνε λιβανωτο δια. βίου στα. ε'ίδωλα του συρμου. Φαίνεται δεν διμχτηκαν ποτε μ~τε θυμουνται ΟΙ Μύστες δεν αναγορεύονται! Ά νερμηνεύτως μυουνται! \ " Ι τον αγραφο χρησμο: Sydney-Brighton Le Sands ΙΟ-ΙΟ-Ο5-91-

92 Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΔΙΑΜΕΣΟΥ Θ... \ - \, ε 'λ οντας να οει ~ τα πρωτευοντα ~\ 'r, \ λ' οεν ttxt χρονο να σπατα ησει στα εύτελύj βέβαιος για τ~ διαχωριστικ~ γραμμη στι συνεχως κινετται σε άόρατο κυματισμο με άπεφοελάχιστες ταλαντώσεις. Άπ' τις μετρ~σεις των έπιστημόνων εχοντας άκούσει για διάκριση σε «σταθερες» και «μεταβλητες» τρόμαξε σαν τ~ν Κοκκινοσκουφίτσα \, ξ \ \ λ' μη συναντησει αφνικα τον υκο, \ \ ~\,, σε γειτονιες που οεν τον περιμενε. Τέλος κατάλαβε χωρις να σχολιάσει: Λύκος είναι αύτο που γίνεται γνωστο με λάβαρα και ταμπουρλα \ \ \ σε γεωμετρικες κατασκευες γι' -Λ ~ \ / Ι η αφαφετικες ταχα συμπτωσεις αύτο δικός του κλύjρoς όριστικα ό πόνος του ένδιάμεσου. Sydney-Brighton Le Sands

93 ΑΝ ΑΣΤΟΡΗΣΟΥ ΑΜΟΝ ΑΧΟΣ "Οντε νυχτώνει και θαρρετς οεν θα ξανάρθει ό ήλιος \ \ λ Ι \ \ μη σε γε ασουν τα στοιχεια και βαρυαναστενάξεις μη βγετ άπ' το στόμα σου πικρος λόγος που δεν σου στέκει για δεν γεννήθηκες όψές. Ά ναστορήσου άμοναχος πόσες φορες τον είδες \ 'Ιλ ' \ β Γ\ Ψ τον η ιο απου ασιλε ε \ Ι \ t ι να στρεφει τα ςωπισω πρωτο αστέρι τ' ούρανου να ξαναφέξει ό κόσμος οι νύχτες να λουφάξουνε βουνα να χρυσωθουνε κι έσυ να παρηγορηθετς. Sydney-Brighton Le Sands 16-ΙΟ-Ο5-93-

94 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ Κάνοντας πρόθετο το έπίθετο εβαλαν οντως το έλκηθρο πριν άπ' τον ί'ππο. Δεν ύπάρχει αμφιβολία πως μ' αύτα και παρόμοια ξεκίνησε ή διάβρωση στην Ισορροπία του κόσμου! Sydney-Brighton Le Sands

95 ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΠΑΡ ΑΒΟΛΕΣ «Make prisoner smelllike prisoner» (Σωφρονιστικες Ύ ΠΥ)ρεσίες) Βάζοντας ouo ποιήματα στ~ν 'ίδια σελίδα 'f \ "1\ ~ οσο μικρα κι αν ειναι νιώθω σαν νά 'κλεισα ouo κρατοuμενοuς άμοιβαία άδιάλειπτη δοκιμασία! στο (δω κελι Sydney-Brighton Le Sands

96 Η ΠΗΛΙΝΗ ΕΚΑΤΟΜΒΗ Το να. σπανε πιάτα χορεύοντας συνήθεια ακραιφνως βαρβαρικη κανεις δεν ξέρει που την βρηκαν απο που την εφεραν. Μ ζ Ι \ Ι \ θ ι α ευοντας το γκαρσονι τα ραυσματα με στραμμένη την προσοχη στα. πιο αιχμ ηρα. εεν ~ταν σε θέση να. φαντασθετ τί όραματίζονταν ανεξήγητα πληγωμένοι το μικρο παιόι κι ό αλαφροισκιωτος θεατης της πήλινης έκατόμβης. Με τα. σπασμένα πιάτα μετρουσαν τα. στόματα που καταργήθηκαν πριν χορτάσουν κι ~ταν σα.ν νά 'βλεπαν να. έκτελουνται την (δια δψα μπροστα. στα. μάτια τους της γης ΟΙ κατάδικοι. Sydney-Redfern

97 ΤΡΙΑ «ΙΔΟΥ» «τα. οστα τα. ξηρά, ακούσατε λόγον Kupiou» Ίεζ.37,4 Ίοου τα δέντρα! απ' τα κατάξερα σκελετωμένα κλαοια εβγαλαν πάλι φύλλα και ανθη ενα ακόμη «παρουσιάστε» με «εφόπλου λόγχη» σε σένα τον «'Άρχοντα». Ίοου του ούρανου τα πετεινά! μικρα, χαι 'λ' ιποσαρχα νίκησαν τον ανεμο "ζ, και γυμνα ονται κυνηγωντας αόρατο θήραμα. Ίοου και αλφαβητισμένο το μ ήνυμα σε Διαθήκη Καινη και Παλαια 'Ολ' ",!', «ιγοπιστε, εις τι εοιστασας»; Sydney-Brighton Le Sands

98 ΑΠΕΙΛΕΣ ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗ Εϊδα στόν δπνο μου πως φόραγες σκισμένο ρουχο κι άδύνατο να παρηγορηθω. 'Έλεγε κείνος ό ονειροκρίτης των παλαιων πως τό σκισμένο υφασμα σημαίνει χωρισμό γκρεμισμένο τοίχο ξεδοντιασμένο κρανίο στέγη που δεν μπορεί να έμποδίσει μ ήτε νερό μήτε ανεμο. Sydney-Brighton Le Sands

99 ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ''Α ν δεν ειναι καίριο, ~τoι έπίκαιρο \, \ στην προνομιακη του στιγμη μπορει νά 'να.ι παρον άλλα δεν μετρα δεν μπορετ να μετρ~σει άφου δεν κατέχει το κέντρον. Παρίσταται μεν ώς παραστάτης άλλα παράμερα παράνυμφος οχι Νυμφίος ποι) θα πει αν έπιμένει να μένει θά. 'ναι φαινόμενο παρατεταμένο κι 'ίσως άσκόπως δεν εγινε άκόμη παρελθόν. Sydney-Brighton Le Sands

100 Ο ΑΓΡΑΦΟΣ ΟΡΚΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΤΗΣ Τ Ι, i" θ Ι ι λ ' ον κοσμο οεν α τον υτρωσει ή όμορφια.. λ'. Ν ' ι ~, κι ας εει ο τοστογιεφσκι τα οικα του. Ποιος ετοε Νάρκισσο να βλέπει πέρα απ' τη μύτη του ν' ακούει τις κραυγες των θυμάτων να αισθάνεται το παράπονο της κουρεμένης καλαμιας στα ξερα σιτοχώραφα; Ή όμορφια χωρίζει τους ανθρώπους σε ποθητους κι αποοιοπομπαίους χωρις να λογοδοτετ μ~τε στο Θεο κάνοντάς τον συνένοχο. Τον κόσμο θα τον παρηγoρ~σει εστω για λίγο ό αγραφος ορκος αλληλεγγύης σε πλ~ρη παραίτηση οπως στ ην ανευθυνότητα των νηπίων την ακινησία των νεκρων. SΥdηeΥ-ΒΓίghtοη Le Saηds Ι-Π-Ο5-100-

101 ΑΝΕΠΙΤΗΔΕΥΤΟΣ ΣΤΤ ΛΙΤΗΣ Στο ενα του πομρι το θαλασσοπούλι, \ θ 'ζ \, \ στεκεται και αυμα ει τον ωκεανο άνεπιτ~όευτoς στυλίτης που όεν βpύjκα στο Συναξάρι έλέγχει αμεσ6τερα τ~ν άφροσύνη μου άπ' δλα τα άποφθέγματα του σοφου Γεροντικοίί! Great Keppel Island Π-Π-Ο5-101-

102 ΗΘΕΛΗΜΕΝΕΣ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ 'Ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει άσυδοσία των λέξεων. Μονάχα ό προκατειλημμένος προσποιετται οτι δεν βλέπει πως ή άπάτη μπορετ να. υπονομεύσει την ευαίσθητη σχέση Ένικου και Πληθυντικου. Άπα αυτονόητη ή ταυτότητα έκcρυλίζεται σε άντίφαση οταν ή ρίζα δεν άρδεύει ίσομερως με το ϊδιο γάλα καρπους και ανθη. Great Kcppel Island 12-ΙΙ-Ο5-102-

103 ΠΟΡΕΙΑ Δ " \,, εν προκειται για μετακινηση σωματικη θά 'ταν άσύμμετρη φιλοδοξία για κείνον που ετδε τα σύννεφα να πυργώνονται στην άπέναντι άκτη βουνα ούρανομήκη 0,\ \ If:..., ",,' κι ας μην υπηρχε πισω απο τους ογκους \, \,' παρα μοναχα νερο κι αερας. Σε τούτη την πορεία το ζητούμενο δεν μπορεί νά 'ναι κίνηση μήτε όποιαδήποτε μεταφορα ~ ι \ ι οιαστασεων και ποσοτητων. Έδω έπιχεφείται άθορύβως +ι άνάπτυξη του Άρχιμήοειου σταθερου Σημείου για μεγαλύτερη ποικιλία πιθανων άπαντήσεων στην πρώτη ά-πορία. Great Keppel Island Π/Ι2-IΙ-Ο5-103-

104 ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡ ΑΓΜΑΤΩΝ 'Ηβ' ~\.,. \ θ'λ cφκα οεν ηταν στη α ασσα την ειχαν σύρει στην άμμουοια σε πλήρη άκινησια άγκυροβολημενη. Καθως την παρατηρουσες άπα άπόστασί] οχι μεγαλύτερη των οεκα μετρων κι εχοντας λόγψ '~λικίας δραση έλαττωμενη σου φάνηκε δτι έξειχε άπ' τα κεντρικα σκαρι μες στην άχλη του οειλινου ενας περίεργος ογκος άκαθόριστος, Ι,, 'λ' β' σαν να ταν το κεφα ι επι ατη. "Οταν πλησιάζοντας άναγνώρισες την έξωλεμβιο μηχανη γύρισαν πάλι στην άλήθεια τους τα σχήματα των πραγμάτων μα ή ψυχή σου συνεχισε να ψάχνει ταν άπόντα έπιβάτη για χαιρετισμό. Grcat Keppel Island 13-ΙΙ-Ο5-104-

105 Ι-Ι ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΙ-Ι ~A ν σου στερήσουν τη μελωδία μη φοβηθεις α.ν σου ά,παγορευσουν την όμιλία μη δυσανασχετήσεις έσένα δεν μπορουν πια. να. σε τέρψουν πνευστα. χαι χρουστα. μήτε να. σε παρηγορήσουν &.σματα δημώδη. 'Έχοντας ά,χούσει στις ά,νήλιχες ωρες πως διαστέλλεται ό ίστος της ά,ράχνης χατα. την ύγρασία που έπιχρατει στην ά,τμόσφαtρα γνωρίζεις τώρα να. μετρας ά,χριβέστερα τους τριγμους στα. χόχχαλα των νεχρων όμολογώντας θριαμβευουσα δύναμη την &.σπιλη μνήμη. Great Keppel Island 14/

106 Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΟΥΡΓΙΔΑΣ Ά γκα.θωτο το πρόσωπο του βράχου στέκετα.ι πάνω απ' το νερό. ΤΟ άλάτι που σημειώνει τις αμυχες ι \ ~I ματαιωνει ΤΊ]ν υφανση αλουργίδας στον Νάρκισσο. 'Όταν τα στερεα αρνουνται την αντανάκλασί] στις εφαπτόμενες ύγρες επιφάνειες ποια φωνη τολμα να ρωτ'~σει για που τράβηςαν ΟΙ Γοργόνες; Πάψτε λοιπον να νοσταλγεττε σαν μωρες παρθένες το σκψικο που σας κλί]ροοότί]σαν Ψευδεπίγραφες συμμαχίες. «ελέω Θεου» ι ΆρκεσθεΤτε στον λευκο χιτώνα που δικαιουνται απο καταβολης οε έρχόμενοι έχ τής θλίψεως τής μευάλης. Great Keppe! Is!and ι6-π-ο5-106-

107 Η ΠΟΡΤ Α ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΟΥ Παχυλώς αγνοημένη αλήθεια οεινώς περιφρονημένο αγαθο ηταν τυχατο που είπε ό Χριστος «εγώ εtμι ή θύρα»; '5' ι ζ,ι,... ε συμμα ευει χωρις τυμπανοκρουσιες στα μέτρα σου και στον έαυτό σου. Σ ι λ' ι, ε προση ωνει στο συγκεκριμενο το εγγύτερο και το πιο ~ερό. Κόβει την αμεσότητα σε βέβηλα μάτια, εξασφαλίζοντας συνθηκες περισυλλογης. ΚρατεΤ σε απόσταση ασφαλείας τους πειρασμους της αγορας οπως οεν αφήνει οιέλευσ,l σε επιπλα υπερβολικών Οιαστάσεων. Τί &λλο θά 'πρεπε να θυμηθετς για ν' αναγνωρίσεις τήν πόρτα σου βωμο της ψυχης σου; Great Keppel Island 17-ΙΙ-Ο5 - ΙΟ7-

108 ΚΡΎ'ΜΜΕΝΗ ΟΎ'ΤΟΠΙΑ Κ 'β 'λ \, \" <;-, λ ο οντα.ς πα. ι τα. νυχια. στα. εικοσι αα.κτυ α. το ξέρεις πως δεν εκα.μες κάποια. σπουδα.ία. δουλειά. "Ομως α.ίσθάνθηκες Ικα.νοποίηση σαν να βοήθησες Ισάριθμους ένδεεϊς χωρις κα.νεις να το ξέρει. '1 ('/ σε κρισιμ η ωρα. Ποιο ετνα.ι αρα.υε το μυστικο που μευα.λύνει τα έλάχιστα. στ~ σύντομη ζωή μα.ς; Στ~ν άπ' εδω οχθη δεν περιμένουμε όριστικες άπα.ντήσεις δμως στο μέτρο της άληθινης χα.ρας θα πρέπει να λα.νθάνει κι ή φιλοδοξία. για α.υτοεξυπηρέτηση στα άπολύτως άνα.υκα.ϊα.! Great Keppel Island 19-ΙΙ-Ο5 -ιο8-

109 ΕΣΧΑΤΟ ΔΙΑΚΎ'ΒΕΤΜΑ Άντι να μνημονεύουμε τους στίχους των λ 'ζ \ ", παπαγα ι ου με τα ονοματα τους: Σεφέρης, Ρίτσος, Λειβαδίτης 'Έλιοτ, Πάουντ, Βαλερύ. Μα ως πότε θά 'ναι Ύ) μνήμη θαλερ"η να ξαναβρεϊ τους στίχους των; Sydney-Brighton Le Sands 2Ι-ΙΙ-Ο5-109-