Η διεύθυνσή μας στο Διαδίκτυο είναι: Συνέχεια στη σελ. 4

Transcript

1 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ ΙΛΙΟΝ 79 ΚΩΔΙΚΟΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΩΝ Στουρνάρη 45 Τ.Κ Αθήνα Τηλ.: ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013 ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 148 Η διεύθυνσή μας στο Διαδίκτυο είναι: sy-ap-re@hotmail.com ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΡΕΝΤΙΝΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ Στη Ρεντίνα θα γίνει και φέτος η γιορτή τσίπουρου για έβδομη χρονιά την Κυριακή 27 Οκτωβρίου Σας καλούμε να παρακολουθήσετε από κοντά την παραδοσιακή παραγωγική διαδικασία της απόσταξης και να απολαύσετε άφθονο ντόπιο τσίπουρο και ντόπια εδέσματα. 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΡΕΝΤΙΝΑΣ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΩΝ Συμπατριώτες, Στις 16/8/2013 στην κεντρική πλατεία της Ρεντίνας είχε ανακοινωθεί (εφημερίδα, αφίσα, προφορική ανακοίνωση) ότι θα γίνει ανοιχτή συγκέντρωση με θέμα τη δράση των πατριωτών μέσα από συλλόγους και κυρίως το μέλλον του συλλόγου των Απανταχού Ρεντινιωτών. Δυστυχώς, για άλλη μία φορά οι συμπατριώτες μας έλαμψαν δια της απουσίας τους. Σε μία περίοδο που στο χωριό ήταν περίπου χίλιοι κάτοικοι, στην πλατεία ήρθαν και συμμετείχαν σαράντα άτομα. Τους ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή τους. Αν η αποχή ήταν ένδειξη δυσφορίας προς το υπάρχον Διοικητικό Συμβούλιο τα πράγματα είναι αισιόδοξα γιατί υπάρχει ελπίδα με την εκλογή νέου να διορθωθούν τα πράγματα, πολύ φοβούμαι όμως ότι είναι γενικότερη αδιαφορία για τα κοινά και το Σύλλογο και αυτό δεν είναι καθόλου αισιόδοξο. Η συγκέντρωση δεν είχε σκοπό να μαζέψει ανθρώπους που συμφωνούν ή είναι κοντά στα υπάρχοντα μέλη του Δ.Σ. Σκοπός μας ήταν να έρθουν πατριώτες που έχουν διαφορετικές απόψεις, εναλλακτικές προτάσεις και να γίνει μία γόνιμη συζήτηση ώστε να δούμε τι δεν πάει καλά και τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η δράση του Συλλόγου προς όφελος του χωριού μας. Πολλές συζητήσεις γίνονται στα καφενεία και κατ ιδίαν, αλλά αυτές το μόνο που ικανοποιούν είναι ένα κατ επίφαση ενδιαφέρον και τίποτε άλλο. Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για τη δράση και το μέλλον του Συλλόγου βάζει τις απόψεις του δημόσια σε ανοιχτές συγκεντρώσεις. Δυστυχώς μία τέτοια ευκαιρία χάθηκε. Ελπίζω στο μέλλον να υπάρξουν και άλλες πιο επιτυχημένες. Θα θέσω μερικά προβλήματα που υπάρχουν με την προοπτική να υπάρξει δημόσιος διάλογος μέσα από την εφημερίδα και πιθανόν σε επόμενες συγκεντρώσεις-εκδηλώσεις. Σύλλογος σημαίνει συμμετοχή ατόμων για ένα κοινό σκοπό. Σύλλογος δεν είναι ένα Δ.Σ. επτά ατόμων (ικανών ή ανίκανων) που σχεδιάζουν και πραγματοποιούν δράσεις. Όση φαντασία και αν έχουν, όση διάθεση ή χρόνο και αν διαθέτουν, αν δεν μπολιαστούν με άλλες ιδέες και Συνέχεια στη σελ. 4 Επισκεφθείτε τους ξενώνες της Ρεντίνας ΔΟΛΟΠΙΑ: Rentinia Inn: ΠΡΟΣΟΧΗ Μετά την ενσωμάτωση της ΑΤΕ από την Πειραιώς ο Λογαριασμός του Συλλόγου είναι: EUR IBAN: GR ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Λόγω αλλαγής στο σύστημα ενημέρωσης καταθετών στην τράπεζα παρακαλούμε όταν καταθέτετε χρήματα στον λογαριασμό να ενημερώνετε τηλεφωνικά τον Ταμία του Συλλόγου Κίμωνα Παπαστεργίου στο τηλέφωνο

2 2 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 Σε μια προσπάθεια βελτίωσης της επικοινωνίας του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Απανταχού Ρεντινιωτών με τους συμπατριώτες μας, μέσω γραπτών μηνυμάτων και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ( ) προκειμένου να ενημερώνονται άμεσα για τις δραστηριότητες του Συλλόγου, παρακαλούμε όλους τους πατριώτες να μας αποστείλουν τους αριθμούς των κινητών τους και τυχόν . Τα κινητά των μελών του Δ.Σ. δημοσιεύονται στην εφημερίδα είτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση sy-ap-re@hotmail.com Ευχαριστούμε ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΩΝ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Πρόεδρος: Θέος Θεοδόσης Τηλ.: Αντιπρόεδρος: Ντουράκης Νίκος Τηλ.: nntour@hotmail.com Γεν. Γραμματέας: Μπλέτσα Ελένη Τηλ.: Ειδικός Γραμματέας: Σακελλόπουλος Γιώργος Τηλ.: gsakello@yahoo.gr Ταμίας: Παπαστεργίου Κίμωνας Τηλ.: Μέλος: Φλώρος Ηλίας Τηλ.: floros_ilias@hotmail.com Μέλος: Κοντακτσή Βάνα Τηλ.: Συντακτική Επιτροπή: Όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου Ηλεκτρονικός τύπος: Σακελλόπουλος Γιώργος Τηλ.: gsakello@yahoo.gr Φλώρος Ηλίας Τηλ.: floros_ilias@hotmail.com Εκδηλώσεις - Δημ. σχέσεις: Σακελλόπουλος Γιώργος Τηλ.: gsakello@yahoo.gr Κρικζώνης Νίκος Τηλ Κοντακτσή Βάνα Τηλ.: «ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» Τριμηνιαίο Δελτίο του Συλλόγου των Απανταχού Ρεντινιωτών Ιδιοκτήτης: Ο Σύλλογος Εκδότης - Διευθυντής: Θεοδόσης Θέος Πρόεδρος του Συλλόγου Γραφεία: Στουρνάρη 45 Τηλ.-Fax: Κωδικός: Συνδρομές Μελών Συλλόγου 10 Εφημερίδας 10 Επιμέλεια Έκδοσης: Εκδόσεις - Γραφικές Τέχνες Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε. Θεοδοσίου 23 Ίλιον Τ.Κ Τηλ.-Fax: karpouzi@otenet.gr ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΑΝΑΤΟΙ Πέθανε στις στα Τρίκαλα η Βασιλική Κοντακτσή (Λαγού) ετών 85 και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο Τρικάλων. Πέθανε στις στη Λάρισα ο Κώστας Χαϊδάς του Γ. ετών 90 και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο Λάρισας. Πέθανε την 19η Ιουλίου 2013 στην Καρδίτσα η Καλλιόπη Τσογκανή Οικονόμου, ετών 85, και κηδεύτηκε στη Ρεντίνα την 21η Ιουλίου Πέθανε στις ο Γιάννης Γκούτας ετών 92 και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο του Βύρωνα. Πέθανε στις ο Νίκος Καμάρας ετών 77 και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο Αγ. Αναργύρων. Πέθανε στις στην Αθήνα η Γιώτα Μαρκαντωνάκη-Θέου ετών 56 και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Πέθανε στις στην Αθήνα η Βιολέττα Δαϊναβά-Μυγδάλη ετών 62 (κόρη του Δημητρίου Γ. Μυγδάλη) και κηδεύτηκε στις στο Νεκροταφείο Αγ. Αναργύρων. Πέθανε στην Αμερική η Ελένη Καλλιβωκά, ετών 72 (κόρη του Μιλτιάδη Κούτρα) και κηδεύτηκε στην Ρεντίνα στις Ευχαριστήριο Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους συμπαραστάθηκαν στο βαρύ πένθος μας για το χαμό της Καλλιόπης Τσογκανή-Οικονόμου. Ο σύζυγος Γεώργιος Τσογκανής, τα παιδιά, οι εγγονές και οι συγγενείς. ΓΑΜΟΣ-ΒΑΠΤΙΣΗ Στις ο Μιχάλης Ανυφαντής του Ιωάννη και η Χριστίνα Ελευθεριάδου παντρεύτηκαν στον Ιερό Ναό Παναγίτσας Αγ. Δημητρίου Αττικής. Μετά τον γάμο βάπτισαν το αγοράκι τους και το ονόμασαν Ιωάννη-Ιωσήφ. Ο Σύλλογος τους εύχεται κάθε ευτυχία και να τους ζήσει ο νεοφώτιστος. ΓΑΜΟΙ Στις παντρεύτηκε στο Δημαρχείο της Ρεντίνας με πολιτικό γάμο ο Παναγιώτης Π. Κούτρας με την Ρένα Ι. Κουφολιούλιου. Στις παντρεύτηκε στο Δημαρχείο της Ρεντίνας με πολιτικό γάμο ο Ιωάννης Καράλας του Γεωργίου και η Αρετή Σακελλαρίου του Βασιλείου. Ο Σύλλογος τους εύχεται κάθε ευτυχία. ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ Στις ο Παναγιώτης Π. Κούτρας και η Ρένα Ι. Κουφολιούλιου απέκτησαν κοριτσάκι. Ο Σύλλογος τους εύχεται να τους ζήσει. ΝΕΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ O Ρίζος Δημ. Μήτσιου, εγγονός της Κωνσταντίας Αλεξ. Χαϊδά και του Ρίζου Δημ. Μήτσιου, πήρε επάξια πτυχίο (BSC) Προσθετικής και Ορθοτικής (Κατασκευής και τοποθέτησης τεχνητών μελών: χεριών, ποδιών κ.ά.) του Πανεπιστημίου SALFORD - MANCHESTER της Αγγλίας. ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ - ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ - ΣΚΟΠΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ...ΑΡ. ΑΠΟΔ....ΠΟΣΟ Κορομπίλη Αντιγόνη...Τρ. Περαιώς...20,00 Βολταιράκη Παναγ....20,00 Καρανασίου Ηλέκτρα...20,00 Σκιαγιά Γεωργία...20,00 Τσιατάλας Γιώργος (ΗΠΑ)...20,00 Μητροπούλου Πηνελόπη...20,00 Κουρσάρη Βασιλική (ΗΠΑ)...20,00 Ντόντος Ηλίας...20,00 Γώγουλου Ειρήνη...10,00 Σκαπανάκη-Αναγνωστοπούλου Ιωάννα...20,00 Παναγιωτίδη Ελένη...40,00 Παναγιωτίδης Δημήτριος...20,00 Κελέση Αντιγόνη...20,00 Παρούσης Σωκράτης του Κων....Τρ. Πειραιώς...20,00 Δημητροπούλου Μαρία...20,00 Κοντογιώργος Κων/νος...15,00 Κοντογιώργου Ευαγγελία...15,00 Φαρασλής Κων/νος...20,00 Ξηρός Θανάσης...10,00 Σταύρου Δημήτριος του Γεωργ...20,00 Σταύρου Βασίλης του Γεωργ....20,00 Τσιρώνης Ιωάννης...15,00 Τσιρώνης Παναγιώτης...15,00 Τσιρώνης Ηρακλής...20,00 Σουλτανιάς Λάμπρος του Ηλ....20,00 Σκρέτα Αικατερίνη...20,00 Γώγουλος Ευάγγελος...10,00 Σαραντοπούλου Ανδρονίκη...20,00 Βερβερά-Κατσαντώνη Γεωργία...20,00 Μπίκα Κατίνα...10,00 Καρέλης Ιωάννης του Γ....20,00 Σερπάνου Μερόπη (ΗΠΑ)...50,00 Στούμπου-Κονταξή Θεανώ (ΗΠΑ)...60,00$ Ντουράκης Κώστας...20,00 Δεσποτάκης Μάριος...20,00 Μπλέτσας Δημήτρης...20,00 Κονταξής Μαρίνος...20,00 Κονταξής Πέτρος του Βασ....20,00 Λιβιεράτου-Μπλέτσα Ευδοξία...20,00 Λιβιεράτος Χαρ....10,00 Ντουράκη-Τσούντου Ελένη...20,00 Μπλέτσα-Γκίκα Ευτυχία...20,00 Μπλέτσα-Ξηραδάκη Ελένη...20,00 Παγάνας Γιώργος...20,00 Μπαρμπάτης Λεωνίδας...20,00 Κουτή-Αντωνοπούλου Ντίνα...20,00 Χαρατσάρης Δημήτριος...20,00 Μπουρβάρη Σταυρούλα...20,00 Κατσαρός Ιωάννης...40,00 Χαϊδάς Γιάννης...20,00 Βαλαή Ιουλία του Απ...20,00 Παπαγιάννη Λουκία...20,00 Κουτή-Μάρκου Δήμητρα...35,00 Κούτρα Όλγα...30,00 Λιακατής Δημήτρης...20,00 Λάρισας Χρ. του Ηλ....10,00 Λάρισας Ηλ. του Χρ....10,00 Κοντακτσής Φώτης...20,00 Πάντος Θεόδωρος (ΗΠΑ) (στη μνήμη του Γιάννη Γκούτα)...100,00$ Χαϊδάς Γιώργος του Κ....10,00 Σταύρου Σπύρος...20,00 στη μνήμη Ελένης Καλλιβωκά, αντί στεφάνου για τον Άγιο Φανούριο Χαϊδά-Μυγδάλη Λουκία για τον Άγιο Νικόλαο...200,00 Σουλτανιάς Ιωάννης και Αγλαΐα...40,00 στη μνήμη των παππούδων τους για τον Άγιο Γεώργιο Λιαγκώνη Σταματία και Ευαγγελία...100,00 στη μνήμη Κυριακής Λιαγκώνη, για τη στέγη του Αγίου Νικολάου Χαϊδά Περσεφόνη Κ. στη μνήμη του ανιψιού της Νικολάου Χ. Καμάρα...20,00 Στη μνήμη της Καλλιόπης Γ. Τσογκανή προσέφεραν αντί στεφάνου Σκιαγιά Γεωργία...50,00 Καρανάσιου-Σκιαγιά Ηλέκτρα...50,00 Τσιατάλας Γιώργος (ΗΠΑ)...50,00 Χαϊδάς Δημήτριος του Θωμά...50,00 Χαϊδάς Σταύρος του Θωμά...30,00 Χαϊδάς Βασίλης του Θωμά...30,00 Τσιακτάνης Δημήτρης και Κώστας...25,00 (στη μνήμη των γονέων τους Νικολάου και Θεοδώρας) Κουφολιούλιος Παναγιώτης...100,00 (στη μνήμη της Παναγιώτας συζύγου Κων/νου Κουφολιούλιου) Αυγέρος Φίλιππος (στη μνήμη των γονέων του Σταύρου και Αγορής)...50,00 Καζάς Γιώργος του Νικ....60,00 Μούτος Κων/νος...300,00$ Εκκλησίες (Άγιος Νικόλαος) Τσιακτάνης Δημ. και Κώστας...25,00 (στη μνήμη των γονέων τους Νικολάου και Θεοδώρας) Αλεξίου Αριστέα (Άγιο Γεώργιο)...50,00 (στη μνήμη των Γεώργιου Αλεξίου, Ευγενίας Κανταρτζή, Σπύρου Αντωνακάκη, Καλλιόπης Αντωνακάκη) Ι.Μ. Ρεντίνας Σταύρου Μαρία και Παύλος (στη μνήμη της Καλλιόπης Γ. Τσογκανή)...50,00 Μουσείο Εθν. Αντίστασης Αυγέρος Νικόλαος (στη μνήμη της Καλλιόπης Τσογκανή)...30,00 Για τους σκοπούς του Συλλόγου και της εφημερίδας από Αμερική Γεώργιος και Ευαγγελία Τσιατάλα εις μνήμη Βασιλικής Κούκιου...50$ Γεώργιος και Ευαγγελία Τσιατάλα εις μνήμη Ιωάννη Γκούτα...50$ Δανάη Τσιατάλα-Γκρος εις μνήμη Καλλιόπης Τσογκανή...10$ Δανάη Τσιατάλα-Γκρος εις μνήμη Βασιλικής Κούκιου...10$ Δανάη Τσιατάλα-Γκρος εις μνήμη Ιωάννη Γκούτα...5$ Πηνελόπη Τσιατάλα-Μητροπούλου εις μνήμη Καλλιόπης Τσογκανή...50$ Πηνελόπη Τσιατάλα-Μητροπούλου εις μνήμη Βασιλικής Κούκιου...50$ Τομ Μελίσβας (φίλος Γεώργιου Τσιατάλα) εις μνήμη γονέων του...80$

3 Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 3 Εις μνήμην Καλλιόπης Τσογκανή - Οικονόμου Με τον θάνατο της Καλλιόπης Τσογκανή Οικονόμου, πολλοί εκδήλωσαν με το δικό τους τρόπο τη θλίψη τους. Κάποιοι τον εξέφρασαν μέσα από τον γραπτό λόγο. Ανάμεσα σ αυτούς ήταν και μία από τις ανιψιές της, η Νάσυ Ηλία Σκιαγιά Γκίνου, έγραψε τα εξής: Μεγάλωσα έχοντας στ αυτιά μου τα λόγια του πατέρα μου για την αγαπημένη θεία Καλλιόπη, λόγια γεμάτα θαυμασμό για εκείνη την τόσο ξεχωριστή και δοτική γυναίκα. Νομίζω ακόμη μπορώ και τον ακούω να λέει "η Καλλιόπη είχε πάντα τόση αγάπη για τα παιδιά στο σχολείο, που τις κρύες ημέρες του χειμώνα, αν μπορούσε να τα ζεστάνει με την ανάσα της θα το έκανε και αυτό...". Έτσι μεγάλωσα. Θυμάμαι ακόμη, παιδί ήμουν και όταν έλεγαν οι δικοί μου πως θα πάμε επίσκεψη στο Γιώργο και την Καλλιόπη, γέμιζα από χαρά. Ακόμα και όταν η Καλλιόπη και ο Γιώργος μετακόμισαν, αν τύχαινε να περάσω από το δρόμο αυτό, με κυρίευε μια γλύκα γιατί ήξερα ότι εκεί έμενε κάποτε εκείνη. Ο δρόμος αυτός ηχούσε στ αυτιά μου σαν ο πιο όμορφος δρόμος της Αθήνας. Δεν μπορείς να περιγράψεις εύκολα έναν άνθρωπο όπως η θεία Καλλιόπη. Δεν μου ήταν εύκολο για παράδειγμα να μεταφέρω στους συναδέλφους μου, όταν τους ανακοίνωσα πως έχασα μια πολύ αγαπημένη θεία, να τους δώσω να καταλάβουν τι ήταν εκείνη αφού δεν την είχαν γνωρίσει. Τουλάχιστον για μένα μοιάζει σαν να μη χωράει σε λέξεις το τι ήταν, τι αντιπροσώπευε για τόσους πολλούς ανθρώπους η θεία Καλλιόπη. Τελικά, για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να μοιραστούμε μαζί της στιγμές, άλλος λιγότερες, άλλος περισσότερες και οι δικοί της άνθρωποι μια ολόκληρη ζωή, σκέφτηκα ότι για κάθε έναν από εμάς, εκείνη αντιπροσώπευε κάτι ξεχωριστό μέσα από συγκεκριμένες λέξεις. Έκανα λοιπόν τη σκέψη να γράψω λέξεις, τη μία μετά την άλλη και πιστεύω πως αν τις έδειχνα σε διαφορετικούς ανθρώπους, ο καθένας θα έκανε τη δική του ανάλυση για το τι σήμαινε η θεία Καλλιόπη μέσα από αυτές τις λέξεις. Έτσι ανατρέχω και εγώ γράφοντάς τες, μέσα από την τόσο λίγη αλλά τόσο πολύτιμη επαφή μου μαζί της. Για να δούμε: Άνθρωπος, Μητέρα, Σύντροφικότητα, Καρτερικότητα, Σοφία, Ψυχή, Καλοσύνη, Προσφορά, Αγάπη, Συμβουλή, Συμβολή, Θρησκεία, Πίστη, Φιλοξενία, Συμπαράσταση, Βλέμμα, Καρδιά, Γλυκύτητα, Γαλήνη, Κατανόηση, Θαλπωρή, Αγκαλιά, Καλωσόρισμα, Ευχή... Και πάλι, δε μοιάζουν αρκετές. Όμως, γράφοντάς τες, έκανα με δάκρυα στα μάτια τη δική μου διαδρομή μνήμης ταυτίζοντάς την με αυτές τις λέξεις μέσα από στιγμές που μοιράστηκα μαζί της. Σίγουρα θα το έχουν πει οι περισσότεροι, πως ο κόσμος μας είναι πιο φτωχός τώρα που δεν την έχουμε κοντά μας. Όμως, σκεφτόμουν πως στο διάβα της μέσα από τη ζωή, έκανε τον κόσμο και τους γύρω της καλύτερους και ομορφότερους, υπηρετώντας τις αξίες και τις αρχές της. Δίνοντας όλη τη γλύκα της ψυχής και του μυαλού της σε όποιον την προσέγγιζε. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή; Νάσυ Ηλία Σκιαγιά - Γκίνου ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Στις 13 Αυγούστου 2013 ο Μορφωτικός Σύλλογος Ανάβρας χόρεψε παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία της Ρεντίνας. Το Δ.Σ. του Συλλόγου τους ευχαριστεί και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο του Μορφωτικού Συλλόγου Ανάβρας κ. Ευάγγελο Σίμο. Στη μνήμη της Βιολέττας Δαϊναβά - Μυγδάλη που τόσο πρόωρα μας άφησε Έφυγες για το τελευταίο σου ταξίδι, έτσι απλά, αθόρυβα, χωρίς παράπονο, χωρίς γιατί σ εμένα. Σ αγκάλιασαν, σε φρόντισαν πολύ οι δικοί σου άνθρωποι, μα όλοι νιώθαμε να σβήνει σιγά-σιγά απ τα μάτια σου η ελπίδα. Ποτέ όμως δεν στενοχώρησες τα παιδιά σου με παράπονα, και τον καπετάνιο σου με μια λέξη. Μαζί σου φεύγει κομμάτι απ τη ζωή μας, στιγμές όμορφες και άσχημες, γέλια και κλάματα, κι εσύ, πάντα εκεί, βράχος να αντιμετωπίζεις τα πάντα. Μυγδαλέικο πείσμα και αντοχή, χαρακτήρας δυνατός, αισθήματα περίσσια, μάνα στοργική, σύζυγος καλή, φίλη αγαπημένη. Σήμερα όμως, 14 του Σεπτέμβρη, ημέρα του Σταυρού, ανάμεσα σε τόσους συγγενείς και φίλους στο σπίτι σου, αγγίζω τις φωτογραφίες σου και για λίγο γίνομαι πάλι μαζί σου παιδί, έφηβη, γυναίκα, μάνα. Ήμασταν οι Βιολέττες της οδού Πηνελόπης, που ανθίσαμε αλλά και ωριμάσαμε μαζί. Όσο κι αν προετοιμάστηκα, καθρέφτης οι μνήμες μας, πόνος ο αποχαιρετισμός. Καλή ανάπαυση στη ψυχούλα σου Θα μας λείψεις Β. Κ. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ Ο Γιάννης Γκούτας έφυγε, πλήρης ημερών, εκπληρώνοντας όλες του τις υποχρεώσεις στην έντιμη οικογενειακή και πατριωτική του ζωή. Έλεγε: Η αξία της ζωής είναι ένα ωραίο όνειρο. Αυτό ακριβώς είναι το όνειρο της ζωής μας. Κι όταν ερχόταν καλοκαίρι αναπολούσε να αφήσει την κοσμική Αθήνα και να ροβολήσει χαρούμενος για την ωραία μας Ρεντίνα να περάσει τις διακοπές του. Να συναντήσει τους αγαπημένους του φίλους και να θυμηθεί τα νεανικά του φτωχά χρόνια. Να ξαναπαίξει κάτω από τα πλατάνια πρέφα με τους αγαπημένους του φίλους, τον Παπαστεργίου, τον Αλεξίου, τον Παπαγιαβή, τον Γκουτσή και τον Φ. Κρικζώνη, και ήταν η μεγάλη του χαρά να κερνά ένα γύρο τσίπουρο για όλους. Και όταν έφθανε στο Ζαχαράκι, πάντα σταματούσε αγναντεύοντας το χωριό που τον γέννησε και αναπολούσε τα παλιά. Θυμόταν πως ήταν το χωριό μας και τώρα πως ερήμωσε, τι μας έκανε ο εμφύλιος πόλεμος, και πικραινόταν που τόσες οικογένειες έχασαν τα παιδιά τους και ρωτούσε και ξαναρωτούσε πως ήταν δυνατόν 125 οικογένειες να χάσουν μικρά παιδιά. Αναλογίστηκε, αν ζούσαν τα παιδιά αυτά πόσο διαφορετική θα ήταν σήμερα η Ρεντίνα. Και καταριόταν τον κάθε πόλεμο. Πάντα έλεγε ότι τώρα εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να ξαναφτιάξουμε το χωριό μας, να εξαλείψουμε κάθε μίσος, που πίσω μας άφησε αυτή η κατάρα του εμφύλιου πολέμου. Οι εκάστοτε εκλεγμένοι άρχοντες θα πρέπει χωρίς κομματικά κριτήρια και με προσοχή να επιδιώξουν την ομόνοια και να πράξουν όλοι μαζί μ ένα σκοπό ό,τι καλύτερο είναι για το χωριό μας. Ο ίδιος υπήρξε πρωτοπόρος, με άλλους Ρεντινιώτες δημιούργησαν το Σύλλογο Απανταχού Ρεντινιωτών και υπό την επίβλεψή του συνέταξαν το καταστατικό. Από τότε ο Γ. Γκούτας δεν έπαξε να βοηθάει όσο μπορούσε και να είναι πάντα παρών σε ό,τι συνέβαινε στο χωριό. Πάντα ακούραστος να συμπαρασταθεί σε κάθε πατριώτη που είχε ανάγκη και να τους εμψυχώνει να συνεχίσουν και να μην χάνουν το θάρρος τους στις δυσκολίες της ζωής. Και όλα τούτα με αυταπάρνηση. Στο αξιόλογο βιβλίο που έγραψε για τα τρία χρόνια της εξορίας του και της σκληρής φασιστικής εμπειρίας στην Γερμανία, ποτέ δεν αναφέρθηκε με παράπονο ή και με οργή για το δράμα της ζωής που πέρασε, ήθελε την λησμονιά. Όμως εμείς, Γιάννη, πάντα θα σε θυμόμαστε. Αιωνία σου η μνήμη και ελαφρύ νάναι το χώμα που σε σκεπάζει. Φώτης Κρικζώνης Α.Σ. ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΛΑΜΠΡΟΣ Γ. ΣΤΑΘΗΣ ΤΗΛ.: ΥΛΙΚΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΚΟΥΤΡΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΝΤΙΝΑ TΗΛ.: ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΤΕΓΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ Frais Kαθαρίζονται και βάφονται δερμάτινα Καθαρίζουμε: κουρτίνες - καλύμματα - παπλώματα - κουβέρτες ΔΩΡΕΑΝ παραλαβή - παράδοση στο χώρο σας ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ - ΚΑΡΑΛΑ Αγ. Παρασκευής 4 Αγ. Ανάργυροι Τηλ.: Fax: ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕΡΕΜΕΤΙΑ Αλεξίου Γιώργος Αναλαμβάνω: εκσκαφές - μπετά - κτισίματα - σοβατίσματα - βαψίματα κ.λπ. ΡΕΝΤΙΝΑ Τηλ.: Κιν: ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ - ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Τηλ.: Κιν.: , ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ Φλωροδημήτρης Ευάγγελος Τηλ.: Κιν.: L AUTOSCHOOL ΣΧΟΛΗ ΟΔΗΓΩΝ ΚΕ.Θ.Ε.Υ.Ο. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΡΕΛΗΣ Εκπαιδευτής Οδηγών Βύρωνος 52 Τρίκαλα Κιν.: Tηλ.: Fax:

4 4 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 Ανδρέας Παπαμιμίκος Κάτι από Ρεντίνα Φέτος ήταν υπέροχο καλοκαίρι! Σύμφωνα με ασφαλείς και αξιόπιστες πληροφορίες συγχωριανών μας (διότι ο γράφων απουσίαζε δυστυχώς) το εφετινό καλοκαίρι στο χωριό ήταν υπέροχο για τους συγχωριανούς μας που βρέθηκαν εκεί. Όλοι οι συγχωριανοί μας που μπόρεσαν να παραθερίσουν ή να επισκεφθούν για λίγες ημέρες το χωριό μας έμειναν ενθουσιασμένοι. Κατ αρχήν στάθηκαν τυχεροί διότι ευνοήθηκαν από το πολύ ζεστό καλοκαίρι των μεγάλων πόλεων και πεδινών περιοχών, όπου η θερμοκρασία σε κάθε περίπτωση ήταν αρκετά χαμηλότερη, ιδίως τις βραδινές-νυχτερινές ώρες μέχρι τις πρώτες μεσημβρινές που ήταν 5-7 βαθμούς χαμηλότερη από εκείνη της Λάρισας, Καρδίτσας, Τρικάλων και ασφαλώς Αθηνών κ.λ.π. Το φυσικό περιβάλλον, οι συντροφιές με παιδικούς φίλους, συγγενείς και συγχωριανούς γενικά σε συνδυασμό με την δυνατότητα Ο συμπατριώτης μας κ. Ανδρέας Παπαμιμίκος ανέλαβε Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Του ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο του. του Κώστα Χαραλ. Κορομπίλη ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ επισκέψεων στην γύρω περιοχή (Λίμνη Σμοκόβου και Λίμνη Πλαστήρα) έκαναν την διαμονή τους ευχάριστη και ξεκούραστη από κάθε άποψη. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης από το ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ και τα καφενεία-ταβέρνες του χωριού όλων των παραθεριστών σε συνδυασμό με το πλούσιο πρόγραμμα (καλλιτεχνικών, μουσικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων-πολι- ΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2013), συνετέλεσαν στην δίκαιη αξιολόγηση του εφετινού (παρελθόντος ήδη) καλοκαιριού, ως υπέροχου και απολαυστικού. Την ίδια άποψη διετύπωσαν και οι μεγάλοι αλλά και οι νέοι που κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια το χωριό μας. Ευχόμαστε τώρα Καλό χειμώνα και του χρόνου-πρώτα ο Θεός ΟΛΟΙ στο χωριό μας, στην αρχόντισσα των Αγράφων ΡΕΝΤΙ- ΝΑ. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΣΤΗ ΡΕΝΤΙΝΑ Είναι γνωστό ότι σ όλη την Ελλάδα, έτσι και στη Ρεντίνα, τα χωριά συγκεντρώνουν τον περισσότερο κόσμο το καλοκαίρι και ειδικότερα τον Αύγουστο κι αυτό βεβαίως δικαιολογείται. Ήθελα όμως να παρουσιάσω, μετά από μια σύντομη, δυστυχώς, επίσκεψη, τη Ρεντίνα το Σεπτέμβριο και να παρακινήσω όσους μπορούν να παρατείνουν τις διακοπές τους ή τη διαμονή τους τον μήνα αυτό. Απολαμβάνει κανείς μια ηρεμία, μια γλυκύτητα του καιρού, χαίρεσαι να βλέπεις τους μόνιμους κατοίκους κι αυτούς που πάνε συχνά, να ετοιμάζουν τα σπίτια για το χειμώνα. Βλέπεις ξύλα φρεσκοκομμένα, ωραιότατα τοποθετημένα, ετοιμασία τσίπουρου, κήπους περιποιημένους, συγκέντρωση γνωστών προσώπων στην εκκλησία, πολλές «καλημέρες», περιπάτους, καφεδάκι και μεζέδες στα καφενεία και στις ταβέρνες. Είναι στοιχεία που χαρίζουν μια ευχάριστη διάθεση, που ιδίως σήμερα χρειάζεται στον καθένα. Θεωρώ δε ακόμη πιο τυχερούς αυτούς που μένουν μόνιμα, έχουν οργανώσει τη ζωή τους και χαίρονται την κάθε μέρα σ αυτό τον ωραίο τόπο, με όλες βεβαίως τις δυσκολίες και πάνω σ αυτό δεν μπορώ παρά να γράψω μια φοβερή φράση που μας είπε ο Λευτέρης (Παναγιωτής): «Δεν μου φτάνει η μέρα». Έφη Κουσαή-Μαστραποστόλη Ο Σύλλογός μας ευχαριστεί τον Σύλλογο Σμοκοβιτών και τον Πρόεδρο κ. Ιωάννη Καραντάνα για την παρουσίαση της θεατρικής παράστασης στην Ρεντίνα. Συνέχεια από τη σελ. 1 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΩΝ απόψεις και αν δεν έχουν στήριξη-συμμετοχή στην υλοποίησή τους από τα μέλη του Συλλόγου δεν μπορούν να θεωρηθούν επιτυχημένες. Δεν νοείται να γίνεται εκλογοαπολογιστική συνέλευση και ψήφιση νέου Δ.Σ. με τη συμμετοχή 100 ατόμων που και αυτά θα ψηφίσουν και θα ξαναεμφανιστούν σε δυο χρόνια. Δεν νοείται να γίνεται η κεντρική χοροεσπερίδα του Συλλόγου με τη συμμετοχή 100 ατόμων. Δεν νοείται να ψάχνουμε με το φανάρι άτομα που θα συμμετέχουν ή θα βάλουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Τον Φεβρουάριο έχουμε εκλογές. Πόσοι υποψήφιοι θα υπάρχουν; Πέρα από τη συμμετοχή, για να μπορέσει να λειτουργήσει ο Σύλλογος χρειάζεται και οικονομική υποστήριξη. Δυστυχώς, στην οικονομικά δύσκολη εποχή που ζούμε, δεν υπάρχουν άλλες πηγές εισοδήματος πέρα των εισφορών που και αυτές με κόπο συγκεντρώνονται και όχι από όλα τα μέλη. Τα έξοδα διαρκώς αυξάνονται (χαράτσι για τα γραφεία, αύξηση ταχυδρομικών τελών), τα έσοδα μειώνονται, τα αποθεματικά σε λίγο θα είναι ανύπαρκτα. Μία από τις κορυφαίες δράσεις του Συλλόγου είναι η έκδοση της εφημερίδας. Είναι το γράμμα που φτάνει σε κάθε πατριώτη όπου και αν βρίσκεται και τον ενημερώνει για τις δράσεις του Συλλόγου, τα νέα από το χωριό και είναι ένας από τους λίγους συνδετικούς κρίκους που ακόμα υπάρχει ανάμεσα Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Ρεντίνας Αγράφων Μετά τις αρχαιρεσίες που έγιναν στο Σύλλογο Φίλων Μουσείου Εθνικής Αντίστασης Ρεντίνας Αγράφων, κατά την Γενική Συνέλευση στις συγκροτήθηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο ως κάτωθι: Πρόεδρος: Αυγέρος Νίκος Αντιπρόεδρος: Μάλλιος Θανάσης 1η Κατηγορία μέχρι 10 ετών Αγόρια: 1ος Χαϊδάς Γιώργος 2ος Αναστασόπουλος Άγγελος 3ος Χαϊδάς Γιώργος Νικ. Κορίτσια: 1η Παγάνα Μυρσίνη 2η Χαϊδά Αλεξάνδρα 3η Σταύρου Ανδριάνα 2η Κατηγορία ετών Αγόρια: 1ος Χούμος Γιώργος 2ος Ξηρός Γιώργος 3ος Τσακτάνης Χρήστος Κορίτσια: 1η Αγγελή Σοφία 2η Παγάνα Ηλέκτρα 3η Σακελλοπούλου Θεοφανία στους πατριώτες. Το κόστος της έκδοσης και αποστολής, και η μη καταβολή των συνδρομών δυστυχώς έχουν ως αποτέλεσμα τη δυσκολία της έκδοσης και το αβέβαιο του μέλλοντός της. Σίγουρα υπάρχουν και οι σύγχρονες ηλεκτρονικές μορφές ενημέρωσης, αλλά δεν είναι το ίδιο. Η εφημερίδα χτυπάει την πόρτα όλων μας, η ηλεκτρονική ενημέρωση είναι για όποιον ενδιαφέρεται και μπορεί να ψάξει. Κάνω έκκληση σε όλους μας, ενισχύστε το Σύλλογο με την παρουσία σας στη συνεδρίαση του Δ.Σ. και στις εκδηλώσεις που διοργανώνει. Εκφράστε τις απόψεις σας δημόσια και υπεύθυνα στις συνεδριάσεις του Συλλόγου αλλά και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα. Και μέσα από τη διαφωνία βγαίνουν θετικές ιδέες και δράσεις. Ενισχύστε οικονομικά το Σύλλογο με την πληρωμή των συνδρομών στο Σύλλογο και στην εφημερίδα. Ασχοληθείτε ενεργά και βάλτε υποψηφιότητα για το νέο Δ.Σ. στις επόμενες εκλογές. Χρειάζεται ανανέωση, νέο αίμα, νέες ιδέες. Αν αυτά τα στοιχειώδη δε γίνουν μην αναρωτηθούμε και μη διαμαρτυρηθούμε στα καφενεία για την αποτυχία και το μαρασμό του Συλλόγου. Τον χρειαζόμαστε, ας μην τον αφήσουμε να πεθάνει. Γεν. Γραμματέας: Τσίρης Βαγγέλης Ταμίας: Ντάλα Θεανώ Μέλη: Σταύρου Παύλος, Κούτρας Πέτρος, Χαϊδάς Γιάννης. Το Διοικητικό Συμβούλιο ευχαριστεί τον Γιάννη Χαϊδά για την προσφορά των 50 CD με Αντάρτικα τραγούδια. 3η Κατηγορία 15 ετών και άνω Αγόρια 1ος Καρκατσέλης Γιώργος 2ος Μπουρβάρης Γιάννης 3ος Ραγιάς Ιάσονας Κορίτσια 1η Σαμνιωτάκη Κων/να 2η Καρκατσέλη Μαρία 3η Μπότσου Καραλία Ν. ΝΤΟΥΡΑΚΗΣ ΝΙΚΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ «ΡΕΝΤΙΝΑ 2013» ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Κάνουμε γνωστό στους φίλους μας ότι το αποστακτήριο Τσίπουρου (ΜΑΝΤΖΑΤΟ) που βρίσκεται στη θέση στροφή στη Ρεντίνα λειτουργεί με νέα διεύθυνση υπό τους: Παύλο Ραγιά, Σταύρο Κουτή, Βασίλειο Κούτρα. Σας περιμένουμε και φέτος για την απόσταξη των στεμφύλων σας, σε ένα φιλικό και ευχάριστο περιβάλλον.

5 Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 5 Ηιστορία μας εκτυλίσσεται γύρω στα 1945, αμέσως μετά την κατοχή. Τα πραγματικά ονόματα των πρωταγωνιστών δε θα μας απασχολήσουν. Ας τους ονομάσουμε Παύλο και Λενιώ. Η Λενιώ, λοιπόν, ήταν τότε δεκαεξήμισυ χρονών και ο Παύλος 19. Φασιστοομάδες έκαναν ήδη επιδρομές στο χωριό, τα εγκλήματά τους ήταν αβάσταχτα και ο κόσμος κρυβόταν αριστερά και δεξιά για να γλιτώσει. Κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες η Λενιώ γνώρισε τον Παύλο, ένα καλό και εργατικό παιδί. Ο έρωτάς τους ήταν αμοιβαίος. Όμως σύντομα ήρθε η σειρά του νέου να υπηρετήσει στο στρατό. Ενώ η κοπέλα τον περίμενε, άρχισαν πιο έντονα τα προεμφυλιακά γεγονότα στην περιοχή. Ο κόσμος δεν ήξερε πώς να προστατευθεί και από ποιον. Τα προσωπικά μίση θέριευαν. Οι αντάρτες άρχισαν να κάνουν παιδομάζωμα. Στα 17 της επιστρατεύθηκε η Λενιώ. Την έκλεισαν σε ένα καλύβι στα Μπλατσέικα και την ανάγκασαν να ζυμώνει ψωμί. Δεν έπαψε ωστόσο να σκέφτεται τον Παύλο και δεν έβλεπε την ώρα να τον συναντήσει και να φύγουν μαζί. Οι αντάρτες τής έδωσαν όπλο και την εκπαίδευσαν στα έμπυρα, την έκαναν μάχιμη. Την έσερναν από χωριό σε χωριό ντυμένη αντάρτισσα, για να πολεμήσει τους φασίστες. Η ομάδα της κρυβόταν στα δάση της περιοχής. Το 1947 ο χειμώνας ήρθε βαρύς, τα χιόνια ανελέητα στα βουνά των Αγράφων. Οι μάχες συνεχίζονταν, όπως και η προπαγάνδα. Τα βράδια έβγαιναν αντάρτες με τηλεβόα και βρίζανε τους στρατιώτες του κυβερνητικού στρατού, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Παύλος. Η Λενιώ εν τω μεταξύ έτυχε να βρεθεί στην ομάδα του καπετάν Γιώτη (Φλωράκη) και έτσι συμμετείχε σε μάχες που δόθηκαν για να καταλάβουν την Καρδίτσα, το Καρπενήσι και το Λιδωρίκι. Μετά λάβανε διαταγή να φύγουν για το Γράμμο και το Βίτσι. Η κατάσταση έγινε τραγική. Ο καπετάν Γιώτης αντί να τους οδηγήσει από τα βουνά προτίμησε τον κάμπο με αποτέλεσμα επί μέρες να βρίσκονται μέσα στα βαλτόνερα. Πρώτη φορά η Λενιώ αντιμετώπιζε κάτι τέτοιο. Έφτασαν τελικά στον προορισμό τους. Εκεί οχυρωθήκανε, κάνανε αμπριά, σκάψανε στη γη και κάτω από κορμούς Μια τραγική ιστορία δέντρων. Η αεροπορία τους βομβάρδιζε καθημερινά, τα τρόφιμα ήταν ελάχιστα, επαρκούσε ένα "αντίδωρο" τη μέρα, ένα κομματάκι ψωμί, όταν υπήρχε και αυτό. Μέρα νύχτα περιμένανε με το όπλο στο χέρι. Κάποια στιγμή όσοι επέζησαν υποχώρησαν και έφτασαν στα Γιουγκοσλαβικά σύνορα, όπου τους φόρτωσαν σε καμιόνια και τους μετέφεραν στον Καύκασο και αλλού. Μαζί τους και η Λενιώ που ξέχασε σιγά σιγά τον Παύλο και συνδέθηκε με τον καπετάν Γρίβα από τις Σέρρες. Τότε ακόμη δεν υπολόγιζε πως θα γυρνούσε στα Άγραφα και το χωριό της. Από το γάμο της απέκτησε δύο αγόρια. Το 1958 αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα στο χωριό της και να κρατήσει μια επαφή για να ξαναγυρίσει. Της απάντησαν πως μπορούσε να επιστρέψει και πως δε θα την καταδίωκαν. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία επέστρεψε. Βρήκε τον Παύλο παντρεμένο με παιδιά στο πλευρό μιας φίλης της. Η Λενιώ άρχισε να νιώθει το παλιό της αίσθημα να φουντώνει. Για μία ακόμη φορά βρέθηκε ανάμεσα σε δύο μέτωπα. Με τον Παύλο συναντιόντουσαν στο καφενείο και ανταλλάσσανε τις ιστορίες τους. Όπως αποδείχθηκε, σε πολλές μάχες βρέθηκαν αντίπαλοι, όταν εκείνος υπηρετούσε στο στρατό. Όταν η Λενιώ αποφάσισε να επιστρέψει στα παιδιά της, κατάλαβε πως δεν μπορούσε πια να αντέξει τη ζωή στη Ρωσία. Καθώς ο μεγάλος γιος της εργαζόταν ήδη και στον άντρα της έδιναν βίζα για να έρθει στην Ελάδα, ξαναγύρισε με το μικρό της γιο στο χωριό. Ζήτησε από τους συγγενείς της χρήματα, γιατί ήθελε να βρίσκεται κοντά στον Παύλο, έστω και αν τον έβλεπε κάπως διαφορετικά. Μετά από χρόνια ο Παύλος αρρώστησε βαριά. Μαζί του τέλειωσε και η ζωή της Λενιώς. Μετά το θάνατό του πήγε στο βουνό, μάζεψε σκάρφη, ένα δηλητηριώδες φυτό, το έβρασε και το ήπιε. Μόνη της επιθυμία ήταν να τη θάψουν δίπλα στον παλιό αγαπημένο της ώστε να συμπορευτούν στην άλλη ζωή, αφού η αγάπη της δεν είχε πάψει ποτέ να ζει. Φώτης Λ. Κρικζώνης Τα μέλη του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες στη Ρεντίνα Στη Ρεντίνα φιλοξενήθηκαν τα μέλη του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες, στα πλαίσια διεξαγωγής της ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 31/8/2013 σε αίθουσα των Λουτρών Σμοκόβου. O Δ. Σοφάδων είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Δικτύου Πόλεων με Λίμνες που συστάθηκε πέρυσι και σκοπός του είναι: α) Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των δημοτών και των επιχειρήσεων σε θέματα που αφορούν στην προστασία των υδάτινων πόρων και ιδιαίτερα των λιμνών. β) Η ανταλλαγή εμπειριών διαχείρισης με άλλους δήμους της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. γ) Η δημιουργία ενός πλαισίου υγιούς ανάπτυξης των παραλίμνιων περιοχών. 13. Δ. Παραλιμνίου, Κύπρος, Δήμαρχος: Θεόδωρος Πυρίλλης 14. Κοινότητα Αλάσσας, Κύπρος, Πρόεδρος: Αιμίλιος Τοφαλής 15. Κοινότητα Βαροκλήνης, Κύπρος, Πρόεδρος: Χρυσόστομος Παρπούνας Εκτός των ανωτέρω μελών τις εργασίες της Γ.Σ. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΡΕΝΤΙΝΑΣ Η προσωρινή διοίκηση του Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου προκηρύσσει Γενική Συνέλευση και εκλογές την και από ώρα 17 μ.μ. έως 20 μ.μ. στο σχολείο της Ρεντίνας. Παρακαλούμε για την ενεργό συμμετοχή σας. Όσοι επιθυμούν να υποβάλουν υποψηφιότητες παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με κάποιο από τα μέλη της προσωρινής διοίκησης. Με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι οι εργασίες καθαρισμού και βαψίματος της αίθουσας έχουν ολοκληρωθεί και αρχίζουν οι εργασίες καθαρισμού και συντήρησης των αντικειμένων. Αυτό για την πατρίδα μας Θυμήσου αυτή την Κυριακή να ανάψεις μια λαμπάδα θα ναι για την πατρίδα μας την όμορφη Ελλάδα. Στο στόχαστρο τη βάλανε και την πυροβολούνε και όσα έπρεπε να θυμηθούν επιμελώς ξεχνούνε. Μα ο Θεός την αγαπά και είναι στο πλευρό της και ας το γνωρίζουν όλοι αυτοί που θέλουν το κακό της. Τον τελευταίο τον καιρό πολλοί μαζί μας τα χουν αλλά το βλέπω καθαρά την ίδια τύχη θα χουν. Κάποτε μας θαυμάζανε και μας χειροκροτούσαν και λέγανε σαν Έλληνες οι ήρωες πολεμούσαν. Θαύμαζαν και το πνεύμα μας την ένδοξη Ιστορία Τώρα όλα ξεχάστηκαν και έμεινε η απορία Τι είναι η Ελλάδα άραγε μόνο χρεοκοπία; Μνημόνιο και κούρεμα, χρέος και ΔΝΤ οι λέξεις που ακολουθούν τη χώρα μας παντού. Τι έφταιξε για όλα αυτά; Πως ήρθε η καταιγίδα; Θα αλλάξουνε τα πράγματα; Υπάρχει καμιά ελπίδα; Οι φίλοι μας οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Γάλλοι απ τους μικρούς τα πήρανε και γίνανε μεγάλοι. Τα μέλη του Δικτύου είναι δεκαπέντε: 1. Δ. Σοφάδων, Δήμαρχος: Μπάμπης Παπαδόπουλος 2. Δ. Δωρίδας, Δήμαρχος: Γιώργος Καπεντζώνης 3. Δ. Αγράφων, Δήμαρχος: Δημήτριος Τάτσης 4. Δ. Αγρινίου, Δήμαρχος: Παύλος Μοσχολιός 5. Δ. Αργιθέας, Δήμαρχος: Χρήστος Καναβός 6. Δ. Θηβαίων, Δήμαρχος: Σπυρίδων Νικολάου 7. Δ. Καρδίτσας, Δήμαρχος: Κωνσταντίνος Παπαλός 8. Δ. Λάρνακας, Κύπρος, Δήμαρχος: Ανδρέας Λουρουτζιάτης 9. Δ. Λίμνης Πλαστήρα, Δήμαρχος: Δημήτριος Τσιαντής 10. Δ. Μαραθώνα, Δήμαρχος: Ιορδάνης Λουίζος 11.Δ. Ναυπακτίας, Δήμαρχος: Ιωάννης Μπουλές 12. Δ. Ορχομενού, Δήμαρχος: Κωνσταντίνος Ξηρογιάννης του Δικτύου παρακολούθησε και η Δημοτική Σύμβουλος από το Δήμο Molveno της Ιταλίας, κα. Clara Campestrini. Οι εκπρόσωποι των Δήμων-Μελών του δικτύου κατά την παραμονή τους στη Ρεντίνα, περιηγήθηκαν στο χωριό μας από τον Πρόεδρο Παύλο Σταύρου, επισκέφτηκαν το Μουσειακό Ναό Αγίου Γεωργίου, το Μουσείο Βυζαντινής Τέχνης και το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, απόλαυσαν τη Ρεντινιώτικη φιλοξενία και έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις, υποσχόμενοι ότι πολύ σύντομα θα ξαναεπισκεφθούν τη Ρεντίνα. Ας μην καυχώνται όμως πολύ για δύναμη και πλούτη γιατί όλα είναι εφήμερα μέσ τη ζωή ετούτη. Πριν απ αυτούς υπήρχανε και άλλα μεγάλα κράτη μα αργότερα χαθήκανε και σβήσανε απ το χάρτη. Ελπίδα Κ.Β. Νέα από τα Τρίκαλα Στις στον εσπερινό για τον Άγιο Βασίλειο συγκεντρώθηκαν 150 ευρώ τα οποία και δόθηκαν στο Μοναστήρι. ΨΗΣΤΑΡΙΑ ΠΕΤΡΟΥ ΞΗΡΟΥ ΤΗΛ.: ΚΙΝ.: SUPER MARKET ΒΙΚΥ ΧΑΪΔΑ ΤΗΛ.: ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ Α/ΦΟΙ ΧΑΪΔΑ

6 6 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 ΤΑ ΤΣΙΠΡΟΚΑΖΑΝΑ ΡΑΚΟΚΑΖΑΝΑ ΚΑΖΑΝΑΡΙΑ Είπε κάποτε η ψύχα της ρώγας του σταφυλιού στη φλούδα της με στόμφο και περιφρόνηση: «Από μένα οι άνθρωποι παίρνουν το χυμό μου και κάνουν το κρασάκι τους, που το ευλόγησε ο Χριστός, που το πίνουν θεοί και άνθρωποι και ευφραίνονται. Εσένα σε πετούν στα σκουπίδια και γίνεσαι κοπριά». Στα χαμένα η φλούδα προσπαθούσε να την πείσει ότι χωρίς αυτή ήταν αδύνατο να υπάρξει κι εκείνη. Ένας γεροντάκος αμπελουργός, που τυχαία περνούσε από κει κι άκουσε τη συζήτηση, γιατί ο καυγάς είχε ανάψει για καλά, προσπάθησε να τις συμβιβάσει. Τότε η φλούδα βρήκε την ευκαιρία και του υπέδειξε, για να φανεί χρήσιμη, τον τρόπο πως μπορεί από τα στέμφυλα να βγάλει το τσίπουρο ή ρακί ή τσικουδιά, όπως το λένε στην Κρήτη, που εκείνος που πίνει ένα δυο ποτηράκια νιώθει ξεκούραση, ξενοιασιά και γιατί όχι και ευθυμία. Έτσι ο άνθρωπος ανακάλυψε την απόσταξη. Μέχρι να φτάσουμε σ αυτή χρειάζεται να προηγηθούν αρκετές προεργασίες. Από τον Αύγουστο οι χωριανοί μας, παλιότερα, ετοίμαζαν τις κάδες που θα έβαζαν τα πατημένα σταφύλια, έπλεναν και ρούπωναν τα βαρέλια ή τα επισκεύαζαν ή έκαναν καινούρια στους ντόπιους βαρελάδες (Κουτρογιαννακός, Ηλίας Καρέλης, Θωμάς Κονταξής, Θανάσης Μαρνάρης, Ηλίας Μπλάτσιος και τόσοι άλλοι σπουδαίοι τεχνίτες που δεν υπάρχουν σήμερα, αλλά έμειναν στην ιστορία του χωριού μας και στην μνήμη των σημερινών ηλικιωμένων Ρεντινιωτών), για να βάλουν το μούστο, που όταν βράσει γίνεται το γευστικό και γλυκόπιοτο κρασάκι. Όλο τον Αύγουστο οι βαρελάδες μας εργάζονταν εντατικά, σφίγγοντας μια μια τις δόγες, καλαφάτιζαν τις ρωγμές με ραγάζι, ταλάσι και προζύμι και οι δουλειές δεν είχαν τελειωμό. Εδώ έχει τις πηγές της η λαϊκή παροιμία: «Οι βαϊνάδες και οι γάιδαροι ένα μήνα έχουν χάρη. Αυτοί το μήνα Αύγουστο κι οι γάιδαροι το Μάη». Σήμερα οι ξύλινες κάδες έχουν εκλείψει και αντικαταστάθηκαν με πλαστικές, που είναι πιο εύχρηστες, αλλά και τα ξύλινα βαρέλια τα περισσότερα έχουν την ίδια τύχη. Οι μερακλήδες γνωρίζουν καλά ότι το ξύλινο βαρέλι κάνει καλύτερο κρασί απ ότι το πλαστικό. Στην περιοχή της Ρεντίνας παλιότερα υπήρχαν πολλά αμπέλια που έδιναν εξαιρετικής ποιότητας κρασί και τσίπουρο. Στα Παλιοχώρια, στην Ακρίδα, στην Κουστάμπαση, στο Κρυ, Ξαμπελιά, στην περιοχή της Τσάτσας και όπου βρισκόταν Ρεντινιώτες έξω από το χωριό με τα ζώα τους είχαν και το αμπελάκι τους. Δεν είναι τυχαίες οι ονομασίες κάποιων τοποθεσιών, όπως Παλιάμπελα στην περιοχή του μοναστηριού προς το Ροβολιάρι, Αμπελόρεμα και Αμπέλια στην περιοχή της Τσάτσας. Αυτά τα αμπέλια καταστράφηκαν το 1951 από φυλλοξήρα. Στη συνέχεια οι Ρεντινιώτες αμπελουργοί και μη, τα εγκατέλειψαν. Τα απομεινάρια που έμειναν διατηρήθηκαν μέχρι τη δεκαετία του 1970 που το χωριό μας έσφυζε από κατοίκους. Σήμερα ίσως συναντήσουμε κάποιο κλήμα σκαρφαλωμένο σε κάποιο δέντρο σ αυτές τις περιοχές που ονομάζονταν και τραγασιές ή δραγασιές. Μέχρι τα τέλη του Τρυγητή (Σεπτέμβρης) ο μούστος είναι στα βαρέλια και βράζει και οι κάδες έχουν τα τσίπρα ή στέμφυλα που χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση και φροντίδα για να δώσουν καλό τσίπουρο. Τα σφραγίζουν μέσα στην κάδη βάζοντας κλαδιά και από πάνω χώμα για να μην παίρνουν αέρα και ξεθυμαίνουν. Έτσι μένουν περίπου για σαράντα μέρες μέχρι να έρθει η ώρα για ψήσιμο. Τα καζαναριά ή ρακοκάζανα ή τσιπροκάζανα ή αποστακτήρια για να λειτουργήσουν έπρεπε ο υπεύθυνος να βγάλει την απαιτούμενη άδεια από τη Νομαρχία ή Εφορία. Και σήμερα απαιτείται ειδική άδεια από την Εφορία πληρώνοντας το ανάλογο παράβολο για τις ανάλογες μέρες ψησίματος. Στη συνέχεια γίνονταν η εγκατάσταση του αποστακτηρίου. Τέλος για να γίνει η έναρξη του ψησίματος των στέμφυλων οι ιδιοκτήτες των καζαναριών παραλάβαιναν το χάλκινο καπάκι ή καμπάνα από την Αστυνομία, όπου φυλάσσονταν όλη τη χρονιά. Αυτό ίσχυε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του Συγκεκριμένα ύστερα από μαρτυρία στην αποθήκη του Αστυνομικού Τμήματος Ρεντίνας ή Σταθμό Χωροφυλακής όπως ονομαζόταν παλιότερα, υπήρχαν δύο καπάκια καμπάνες και μάλιστα το ένα ήταν Παλτζαίικο και το έπαιρνε ο Βασίλης Γούζιος. Αργότερα συστήνονταν τριμελής επιτροπή από τον Πρόεδρο του χωριού, τον Αστυνόμο και το Δάσκαλο για την «αποσφράγιση των αμβύκων και με το τελείωμα για τη σφράγιση». Μέλος υπήρξε και ο γράφων αυτό το άρθρο το φθινόπωρο του 1979 που υπηρετούσε ως δάσκαλος στο σχολείο του χωριού μας. Τώρα πλέον τα καζαναριά πιάνουν δουλειά νυχθημερόν. Παλιότερα στήνονταν κοντά στα ρέματα γιατί χρειάζονταν αρκετό νερό. Στο χωριό μας ήταν στη κάτω βρύση στη Μεγάλη. Στο Γυφτόρεμα. Εκεί ο Βασίλης Γούζιος με το καζάνι του, αργότερα ο Στέλιος Κρικζώνης και πριν λίγα χρόνια ο Θωμάς ο Ρήγας καζάνιαζαν και ξεκαζάνιαζαν συνέχεια, μέσα σε μια πρόχειρη παράγκα σκεπασμένη με τσίγκο, γύρω γύρω με κουρελές, να απαγκιάζουν οι άνθρωποι από το κρύο και το απόϊ του Γυφτορέματος, αλλά και να μην πέφτει νωρίς η φωτιά. Πάνω σε μια μεγάλη πυροστιά τοποθετούσαν το μεγάλο χαλκωματένιο και φρεσκογανωμένο καζάνι, τον άμβυκα κιλών, σκεπασμένο με το καπάκι καμπάνα και σφραγισμένο με πίτουρα ή λάσπη ή προζύμι. Το καπάκι ή καμπάνα είχε δύο χειρολαβές πλαγίως, προκειμένου να μπορούν να τον ξεκαπακώσουν από το καζάνι. Στο μπροστινό μέρος κατέληγε σε στενό κωνοειδή σωλήνα, όπου εκεί συνδέονταν ένας άλλος μεταλλικός (τσίγκινος) σωλήνας ο λουλάς, ο οποίος περνούσε μέσα από μια ξύλινη δεξαμενή, στην οποία έτρεχε συνεχώς κρύο νερό από τη Μεγάλη Βρύση, προκειμένου να γίνεται η ψύξη και η υγροποίηση του παραγόμενου ατμού από το βράσιμο των στέμφυλων μέσα στο καζάνι. Τέλος ο λουλάς εξερχόταν από το κάτω μέρος της ξυλοδεξαμενής και ο υγροποιημένος τώρα πια ατμός, ήταν το τσίπουρο, που χύνονταν μέσα σε ένα δοχείο που τοποθετούνταν κάτω από το στόμιο της ροής. Ο άμβυκας, σύμφωνα με την νομοθεσία πρέπει να είναι από χαλκό. Στη πορεία ακολουθώντας την αντίστοιχη διαδικασία των μαγειρικών σκευών οι καζανιέρηδες τα γανώνανε, διαδικασία που αποδείχθηκε λαθεμένη και επιβλαβής. Τα τελευταία χρόνια κατασκευάστηκαν άμβυκες από ανοξείδωτο χάλυβα με αρνητικά αποτελέσματα στη ποιότητα του αποστάγματος. Έτσι αποκαλύφθηκε η ευεργετική ιδιότητα του χαλκού στην απόσταξη. Η εξήγηση είναι ότι ο χαλκός αντιδρά, δεσμεύει τις ενώσεις του θείου και τα λιπαρά οξέα που μπορούν να παραχθούν είτε κατά τη ζύμωση, είτε κατά την απόσταξη και έτσι απαλλάσσουν το απόσταγμα από άσχημες μυρωδιές. Για το λόγο αυτό κατά καιρούς θα πρέπει η μαύρη επικάλυψη που αποκτά ο χαλκός εσωτερικά να καθαρίζεται. Ο πυθμένας δεν είναι επίπεδος αλλά κοίλος για να αποφεύγεται το «κόλλημα». Ψήσιμο τσίπουρων γινόταν και στο Μοναστήρι που είχε και δικό του καζάνι καθώς επίσης και από το Γιώργο το Σουλτανιά, τον Ψηλό, το σαμαρά, το Γιώργο Σταύρου, τον Μπαρκιά τον Μπλάτσιο και από πολλούς άλλους, μια που είχαν αμπέλια, που δε γνωρίζω. Συνολικά στο χωριό υπήρχαν περίπου 15 καζάνια. Σήμερα το ψήσιμο γίνεται από τους χωριανούς μας Σταύρο Κουτή, Παύλο Ραγιά και Βασίλη Κούτρα στην κλειστή στροφή στα δυτικά του χωριού προς το Σταυρό σε σύγχρονες πλέον αποστακτικές εγκαταστάσεις, αλλά με την ίδια αρχή λειτουργίας της απόσταξης. Οι εγκαταστάσεις είναι πλέον μόνιμες. Το καζάνι ή άμβυκας είναι άνω των 100 κιλών χάλκινο. Τοποθετείται πάνω σε ειδικά κατασκευασμένη εστία από πυρότουβλα που καίει ασταμάτητα η φωτιά. Στο μπροστινό μέρος υπάρχει μια σιδερένια πόρτα, η πορτόλα, που την κλείνουν και την ανοίγουν ταΐζοντας με ξύλα τη φωτιά, για να βράσουν τα τσίπουρα που είναι μέσα στο καζάνι. Το καζάνι σκεπάζεται με ένα ιδιόρρυθμο χάλκινο επίσης καπάκι σε σχήμα καμπάνας, διαφορετικότερο από το παλιό - παραδοσιακό και στεγανοποιείται με κάποιο λάστιχο όπως η χύτρα φαγητού και ενώνεται με το λουλά, που περνά μέσα από μια πολύ μεγάλη δεξαμενή νερού κάνοντας αρκετούς κύκλους, όπου ψύχεται ο ατμός και εξέρχεται από το τέλος του στομίου το τσίπουρο. Τα τσίπουρα ή τσίπρα για να βράσουν πρέπει να έχουν μέσα νερό η κρασί. Το καλό τσίπουρο βγαίνει όταν τα τσίπρα βράζουν με κρασί, που ως γνωστό περιέχει οινόπνευμα και όχι με νερό. Τα στέμφυλα περιέχουν λιγότερη ποσότητα οινοπνεύματος, αλλά δίνουν γεύση και άρωμα στο τσίπουρο. Αυτές τις μέρες είναι γεμάτα τα καζαναριά από συγγενείς και φίλους. Με τις πρώτες στάλες αρχίζει η δοκιμή. Πίνουν κι εύχονται: «Καλοξοδεμένο, καλά μπερεκέτια, καλά διάφορα και του χρόνου.». Το ένα ποτηράκι φέρνει το άλλο. Οι μπριζόλες, τα παϊδάκια, τα λουκάνικα, τα ψημένα κάστανα ή κυδώνια ανοίγουν την όρεξη κι αρχίζουν οι εύθυμες ιστορίες, τα πειράγματα, τα κουτσομπολιά και τα τραγούδια: Ξύπνα καημέν Αναστασιά ξύπνα και μην κοιμάσαι. Ξύπνα ν ανάψεις τη φωτιά να σβήσεις το λυχνάρι. Το κέφι κέφι και η δουλειά δουλειά. Η φωτιά τώρα λιγοστεύει με το κλείσιμο της πόρτας. Δεν πρέπει με το απόσταγμα να βγαίνει ατμός. Όταν υπάρχει πολύ φωτιά δεν προλαβαίνει να υγροποιηθεί. Όταν πλησιάζει να γεμίσει το δοχείο που πέφτει το τσίπουρο, το γραδάρουν και σταματούν στους βαθμούς που θέλουν. Παλιότερα δεν υπήρχαν γραδόμετρα. Ήταν όμως έμπειροι οι τσιπροψηστάδες. Έπαιρναν ένα ποτηράκι τσίπουρο κι το έριχναν στη φωτιά. Όταν αδυνάτιζαν οι βαθμοί του τσίπουρου, αδυνάτιζε και η φλόγα στη φωτιά. Άρχιζε τώρα το ξεκαζάνιασμα. Μια εργασία βαριά, μια που έπρεπε να βγάλουν το βαρύ καζάνι από τη φωτιά, γεμίζοντας πολλές φορές και κάρβουνα, αλλά απαιτούσε και ιδιαίτερη προσοχή να μην προξενηθεί ατύχημα από κάψιμο. Τέλος αφού αδειάζονταν τα αποσταγμένα στέμφυλα, πλένονταν καλά το καζάνι και το καπάκι με κρύο νερό, ξανά καζάνιασμα και άιντε απ την αρχή! Έτσι καζανιά στην καζανιά τελειώνει το ψήσιμο από κάποιον και παίρνει σειρά κάποιος άλλος. Πολλές φορές, αν θέλουμε καλύτερη ποιότητα τσίπουρου, στο τέλος το ξαναψήνουμε, (ματαψημένο τσίπρου) και φυσικά η ποσότητα μειώνεται, αλλά η ποιότητα είναι πλέον εξαιρετική. Όταν αρχίζει να ρέει το τσίπουρο είναι πολύ δυνατό είναι το πρωτοστάλαγμα. Συνεχίζοντας την απόσταξη οι βαθμοί πέφτουν. Στο τέλος όμως ανακατεύεται όλο. Το καλύτερο τσίπουρο, λένε οι ειδικοί, πρέπει να είναι μεταξύ 19 και 21 βαθμών. Αυτό πρέπει να μείνει αρκετές μέρες για ν αργάσει, όπως λένε στο χωριό μας, να γίνει γλυκόπιοτο και να αποκτήσει γευστικότητα. Ένα μέρος από το πρωτοστάλαγμα το κρατούσαν για φάρμακο. Έκαναν και κάνουν και σήμερα εντριβές σε αρρώστους, το ανακάτευαν με πετιμέζι ή μέλι κι έκαναν ένα αφέψημα, το πόντσι, που το έπιναν το χειμώνα όταν ήταν κρυωμένοι. Η πληρωμή γίνεται ανάλογα με τις καζανιές που ψήνει ο καθένας. Τιμή ανά καζανιά. Αν κάποιος δεν είχε ή δεν ήθελε να πληρώσει σε χρήμα γινόταν παρακράτηση ποσότητας τσίπουρου ίσης προς την χρηματική οφειλή από τον έχοντα το αποστακτήριο. Η νύχτα περνά και σιγά σιγά έρχεται η αυγή. Βαριά τα βλέφαρα από τη νύστα, το ξενύχτι και την κούραση. Αφού τελείωσε ο νοικοκύρης το ψήσιμο με βήματα βαριά κι αργά γυρίζει σπίτι του. Παραδίνει τη σκυτάλη του ψησίματος σε άλλον. Ωραίες φθινοπωρινές στιγμές στο χωριό μας που ευτυχώς συνοδεύονται τα τελευταία χρόνια και με τη «Γιορτή τσίπουρου» στο τέλος Οκτωβρίου κάθε χρόνο. Το χωριό μας ξαναζωντανεύει με το πανηγυράκι αυτό. Άιντε και του χρόνου! Σταύρου Κων/νος Δάσκαλος ΚΑΦΕ - ΨΗΣΤΑΡΙΑ Αμαλία Αθ. Κρικζώνη Ρεντίνα Τηλ.: ΚΑΦΕ - ΟΥΖΕΡΙ - ΨΗΣΤΑΡΙΑ ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΤΡΑΣ Ρεντίνα Τηλ.: ΚΑΦΕ - ΨΗΣΤΑΡΙΑ Το Γρέκι του Ραγιά ΡΕΝΤΙΝΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΤΗΛ.: Κ. ΚΩΣΤΗΣ - Γ. ΓΟΥΖΙΟΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΔΙΠΛΩΝ ΗΧΟΜΟΝΩΤΙΚΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΩΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ - ΦΟΥΡΝΟΥ ΓΚΟΥΡΜΠΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ - ΤΡΑΣΕ - ΜΠΙΖΟΥΤΕ Τέρμα Φαναρίου Καρδίτσας Τηλ.: Fax: «ΤELEHERMES» ΣΩΤΗΡΗΣ Γ. ΤΣΙΡΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΛΕΠΙΚΟIΝΩΝΙΩΝ Σοφ. Βενιζέλου 50 Άγιος Δημήτριος Τηλ.:

7 Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 7 Σ Ε Λ Ι Δ Α Τ Ω Ν Ν Ε Ω Ν Οι νέοι του χωριού συνεχίζουν την παράδοση, διοργανώνοντας το καθιερωμένο καλοκαιρινό χορευτικό. Φωτογραφία από το πάρτυ των νέων. Ευχαριστούμε θερμά τον Αλέκο Τσακτάνη, που μας διέθεσε το μαγαζί του, και τον Καρακωνσταντόπουλο Βαγγέλη που έπαιξε μουσική αφιλοκερδώς. Δεν θα τα είχαμε καταφέρει χωρίς τη βοήθειά τους! Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΟΥ Του Κώστα Ντουράκη Η καλλιέργεια του καλαμποκιού ήτανε πιο δύσκολη από την καλλιέργεια του σιταριού (αναφέρομαι στην καλλιέργεια των ορεινών περιοχών και ειδικά στο χωριό μας). Την άνοιξη, περνώντας του Αγίου Σαράντη, που είναι στις 9 Μαρτίου, (καιρού επιτρέποντος) αρχίζαμε τις ανοιξιάτικες καλλιέργειες, πρώτα κλαδεύαμε τα αμπέλια και τα σκαλίζαμε, και κατά τις 15 με 20 Μαρτίου αρχίζαμε την καλλιέργεια του καλαμποκιού. Στην περιοχή μας, το καλαμπόκι για να ευδοκιμήσει έπρεπε να καλλιεργηθεί τρεις φορές. Πρώτα το οργώναμε το χωράφι, μετά το σπέρναμε και, όταν φύτρωνε το καλαμπόκι και μεγάλωνε περίπου 20 πόντους, το σκαλίζαμε. Το χωράφι, για να αποδίδει και να ξεκουράζεται ολίγο, τη μια χρονιά το σπέρναμε σιτάρι και την άλλη καλαμπόκι. Το όργωμα άρχιζε στα μέσα Μαρτίου και τη σπορά του καλαμποκιού την αρχίζαμε αρχές Απριλίου, περιμέναμε να μπουμπουκιάσει ο πλάτανος. Αυτό ήταν μια ένδειξη για το γεωργό ότι ο καιρός άρχιζε να ζεσταίνει και οι χυμοί των δέντρων ξεκινήσανε, οπότε το καλαμπόκι μπορούσε να φυτρώσει. Αν ο καιρός ήτανε κρύος, ο σπόρος σάπιζε μέσα στο χώμα και λέγαμε «κλούβιασε» ο σπόρος από το κρύο. Αν δεν φύτρωνε το σπέρναμε και δεύτερη φορά. Αυτό ήτανε μεγάλος κόπος για το γεωργό, διότι, ώσπου να πάρει τον καρπό, καλλιεργούσε το χωράφι τέσσερις φορές. Όταν φύτρωνε το καλαμπόκι και μεγάλωνε κάπως, να μπορεί ο γεωργός να το πιάνει καλά με το χέρι του, αρχίζαμε το σκάλισμα. Τα χωράφια στο χωριό μας, τα περισσότερα, ήτανε πλαγιές με μεγάλη κλίση. Όταν τα σκαλίζαμε, την καλαμποκιά έπρεπε να την πιάσεις με το χέρι σου, για να μαζέψεις χώμα γύρω της, να χωθεί καλά. Όσα ήταν επίπεδα («λάκες») δεν χρειάζονταν να πιάνεις το καλαμπόκι με το χέρι σου, ήταν ευκολότερος ο σκάλος. Ο σκάλος γινόταν για να αραιώσουμε το καλαμπόκι και να μαζέψουμε αρκετό χώμα γύρω στην καλαμποκιά, για να κρατάει υγρασία. Οι γερόντοι, που είχανε περισσότερη πείρα στην καλλιέργεια του καλαμποκιού, μας λέγανε, το καλαμπόκι για να προκόψει στα άνυδρα χωράφια, όταν το σκαλίζαμε και το αραιώναμε, ανάμεσα στην καλαμποκιά έπρεπε να χωράει να κοιμηθεί ένα βόδι. Αν το κτήμα ήτανε ποτιστικό, η καλαμποκιά γινόταν αρκετά μεγάλη και χοντρή. Όταν ωρίμαζε το σπυρί του καλαμποκιού και ξεραίνονταν, στα ποτιστικά κτήματα συνήθως το κορφολογούσαμε, σπάγαμε την καλαμποκιά από το καλαμπόκι και πάνω και μαζεύαμε και τα φύλλα που ήτανε πιο κάτω και έμενε ο κορμός με το καλαμπόκι, χωρίς φύλλα. Αυτό γινότανε για να ξεραθεί καλά το σπυρί του καλαμποκιού και η καλαμποκιά που παίρναμε να είναι πιο λεπτή, για να την τρώνε τα βόδια, και, μετά από λίγες μέρες, που ξεραίνονταν τελείως, σπάγαμε το καλαμπόκι από τον κορμό της καλαμποκιάς, το μαζεύαμε, το βάζαμε στα τσουβάλια και με το μουλάρι ή με το γαϊδούρι (ανάλογα τι είχε ο καθένας) το μεταφέρναμε στο αλώνι. Εκεί, επειδή μεσολαβούσανε μερικές μέρες ώσπου να το μαζέψουμε από όλα τα χωράφια, δεν το μαζεύαμε σωρό, το απλώναμε στα αλώνια για να μη ντουχνιάσει από την υγρασία. Αφού το μαζεύαμε από όλα τα χωράφια, κατά το τέλος Αυγούστου, αρχίζαμε τα ξεφλουδίσματα. Τα ξεφλουδίσματα τα περιμέναμε με μεγάλη χαρά, διότι μαζευόμασταν πολλά άτομα και ήτανε ένας τρόπος διασκέδασης. Μαζεύαμε το καλαμπόκι κυκλικά γύρω στο αλώνι, για να χωρεί πολλά άτομα να ξεφλουδάνε. Το ξεφλουδισμένο καλαμπόκι το πετούσαμε στο κέντρο του αλωνιού, όπου μαζεύονταν σωρό. Την άλλη μέρα, αφού καθαρίζαμε το αλώνι από τα ξφύδια (φύλλα καλαμποκιού), απλώναμε το καλαμπόκι να λιαστεί καμιά δεκαριά μέρες, μετά το μαζεύαμε σωρό και το στουμπάγαμε με τα λιουράδια (ξύλα χονδρά). Αυτό γινόταν για να βγει το σπυρί από το κότσιαλο, κι αν έμεναν σπυριά σε κάποιο κότσιαλο, το καθαρίζαμε με το χέρι. Μηχανές εδώ στα ορεινά δεν είχαμε να το καθαρίσουμε από το κότσαλο, πολύς κόπος, πολλών ημερών, για να βγάλουμε το ψωμί της χρονιάς. Τον κόπο αυτόν όμως φροντίζαμε να τον περνάμε διασκεδάζοντας και τραγουδώντας σε όλες τις εργασίες αυτές, ειδικά στα ξεφλουδίσματα. Μια μέρα πριν το ξεφλούδισμα, φρόντιζε ο νοικοκύρης του καλαμποκιού να ειδοποιήσει τους συγγενείς και γειτόνους να έρθουν να ξεφλουδίσουν στο αλώνι του (εδώ αναφέρομαι στα εξοχικά αγροτόσπιτα). Τηλέφωνα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή, έβγαινε ο νοικοκύρης σε κάποια ραχούλα, που η φωνή του να μπορεί να ακουστεί στα απέναντι καλύβια (αγροτόσπιτα), και φώναζε, όσο πιο δυνατά μπορούσε: «Ω!... Γιώργο, Ω!... Χρήστο! Να έρθετε ταχιά το βράδυ να ξεφλουδίσουμε! Φωνάξτε και παραπέρα στους Σουλταναίους και στους Ξηραίους, να έρθουνε κι αυτοί!...» Επειδή όλοι είχανε την ανάγκη να μαζεύονται πολλοί, να τελειώνει το ξεφλούδισμα σε μια βραδιά, φρόντιζε ο καθένας να πηγαίνει σε πολλά ξεφλουδίσματα, για να έρθουνε και στο δικό του πολλοί. Η νοικοκυρά που θα είχε τα ξεφλουδίσματα φρόντιζε να φτιάξει φαγητό για όσους καλεσμένους θα είχε. Αφού συγκεντρώνονταν όλοι οι καλεσμένοι, το τραπέζι γινόταν στο αλώνι κοντά στο καλαμπόκι. Στρώνανε κάτω μαντανίες (κουβέρτες που τις ύφαινε η ίδια η νοικοκυρά) και καθόνταν σταυροπόδι, κάτω κυκλικά. Τα δε σερβίτσια, αν δεν επαρκούσανε να έχει ο καθένας το δικό του, τρώγανε ανά δύο στο κάθε σαγάνι (μεταλλικό ή ξύλινο πιάτο εκείνης της εποχής). Τα μεσάνυχτα, που έπαιρνε τέλος περίπου το ξεφλούδισμα, η νοικοκυρά θα σερβίριζε την παραδοσιακή κολοκυθόπιτα (που ήτανε έθιμο στα ξεφλουδίσματα) με ένα σταφύλι ή σούρβα, που αφθονούσανε εκείνη την εποχή στα αγροτόσπιτα. Κατά τη διάρκεια του ξεφλουδίσματος, το τραγούδι δε σταματούσε καθόλου, προπαντός κλέφτικα και του τραπεζιού. Χωρίζονταν σε παρέες, άρχιζε το τραγούδι η πρώτη παρέα και το επαναλάμβανε η δεύτερη παρέα, ώσπου τελείωνε. Στο τέλος του τραγουδιού, η πρώτη παρέα, που το άρχιζε, έλεγε στη δεύτερη «με γεια σας και χαρά σας και τραγούδι απ τη μεριά σας». Αυτό για να αρχίσει η δεύτερη παρέα άλλο τραγούδι. Άρχιζε άλλο τραγούδι η δεύτερη παρέα και το επαναλάμβανε η πρώτη και, όταν τελείωνε το ξεφλούδισμα και ήτανε ακόμη νύχτα, το στήνανε και στο χορό γύρω απ το ξεφλουδισμένο καλαμπόκι, και στα βαθειά χαράματα φεύγανε ο κάθε ένας για το κονάκι του. Αυτά που γράφω για το σιτάρι και το καλαμπόκι, οι μεγάλοι της ηλικίας μου ίσως το θεωρήσουνε ολίγο βαρετό, διότι τα ζήσανε και τα ξέρουνε. Οι μικροί, όμως, ας μαθαίνουνε ολίγα πώς καλλιεργούσαμε παλιά, που δεν είχαμε άλλη επιλογή να βγάλουμε το ψωμί μας, διότι «ο καιρός έχει γυρίσματα»! Κωνσταντίνος Ντουράκης

8 8 ΡΕΝΤΙΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2013 Σ Ε Λ Ι Δ Α Τ Ω Ν Ν Ε Ω Ν ΤΟΥΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ, ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ, ΤΗΝ ΕΡΙΞΑΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ Με αυτές τις λέξεις μπορούμε να περιγράψουμε το τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Αναγέννηση Καρδίτσας. Η μεγάλη ξεφτίλα, διότι πέρα απ τα προγνωστικά και τις διάφορες Κασσάνδρες, που έλεγαν το 2008 ότι η ομάδα δεν θα ανέβει στη Β Εθνική. Ο πόλεμος, διότι 3 χρόνια στη δεύτερη επαγγελματική κατηγορία η πολεμική τάση κατά της ομάδας μας υπήρχε σε κάθε αγώνα. Η πτώση, διότι με την απίστευτη απόφαση που η ομάδα έπεσε στη Δ Εθνική νόμιζαν ότι κατάφεραν να την εξαφανίσουν απ τον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ελλάδας, όμως δεν τα κατάφεραν. Η ΑΣΑ μας όχι μόνο ξέφυγε από τη Δ Εθνική, αλλά πανηγυρίζει και δεύτερη συνεχόμενη άνοδο. Έτσι, από του χρόνου θα παίζει στην κατηγορία, από την οποία την έριξαν αδίκως. Η επιτυχημένη συνταγή ήταν πάλι αυτή, η οποία έφερε την ομάδα στη Β Εθνική, δηλαδή νέα καρδιτσιώτικα ταλέντα να απαρτίζουν το μεγαλύτερο ρόστερ της ομάδας και φυσικά ο δωδέκατος παίχτης της ομάδας, ο κόσμος που δεν την άφησε μόνη ποτέ. Φυσικά υπήρχαν και οι έμπειροι παίχτες, όπως ο Μπουντούρης, Χατζηρίζος, για τους οποίους θα ξανατονίσω ότι δεν έφυγαν απ την ομάδα όταν αυτή έπεσε Δ Εθνική, αλλά παρέμειναν, διότι η σχέση τους με την ΑΣΑ εδώ και καιρό έχει περάσει τα επαγγελματικά επίπεδα. Φέτος όμως ήρθαν κι άλλοι έμπειροι παίχτες, οι οποίοι θα βοηθήσουν τα νέα παιδιά, από τα οποία περιμένουμε πολλά και φυσικά το μέλλον τους ανήκει. Ραντεβού, λοιπόν, τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά, που η Αναγέννηση Καρδίτσας υπόσχεται πολλά. Η ΑΣΑ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΙΕ- ΜΕΝΗ Φώτης Γούζιος Οι νικητές του δεύτερου τουρνουά μπάσκετ Ρεντίνας. Από αριστερά προς τα δεξιά: Καρακωνσταντόπουλος Βαγγέλης, Τσίρης Βαγγέλης, Φλώρος Ηλίας, Τσακτάνης Σταύρος, Σταύρου Κωνσταντίνος. Επιτυχόντες Πολλά από τα παιδιά του χωριού μας φέτος πέρασαν τον βραχνά των πανελλαδικών εξετάσεων, διαλέγοντας το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν στο μέλλον. Συγκεκριμένα: Κουτή Ειρήνη: Νομική Κομοτηνής Ντουράκη Σοφία: Ιατρική Αθήνας Τσακτάνης Σταύρος: ΤΕΙ Λάρισας, τμήμα Μηχανολογίας Φλωροδημήτρης Μπάμπης: ΤΕΙ Πειραιά, τμήμα Μηχανολογίας Αυγέρου Φωτεινή: Μαθηματικό Αθήνας Σαράμπαλος Τάσος: Εγκαταστάσεων ψύξης Παναγοπούλου Σοφία: Ιατρική Τσεχίας Χούμος Λάμπρος: ΤΕΙ Λάρισας, τμήμα Ηλεκτρολογίας Από μεριάς μας, τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις φιλοδοξίες τους και καλή φοιτητική ζωή! (Σε περίπτωση που έχουμε ξεχάσει κάποιον συγχωρήστε μας κι όποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας, για να μπει στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας) Οι νικητές του πέμπτου τουρνουά ποδοσφαίρου Ρεντίνας. Από αριστερά προς δεξιά (κάτω): Χούμος Λάμπρος, Γεράνης Αλέξανδρος, Σαράμπαλος Τάσος, Τσακτάνης Σταύρος. (πάνω): Μπότσης Βασίλης, Φλωροδημήτρης Μπάμπης, Γούζιος Φώτης Πόσο ακόμα τέλος πάντων ; Στιγμιότυπα από το κυνήγι θησαυρού, που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι από το Τμήμα Νέων για τους μικρούς μας φίλους. ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΕΩΝ Ας δούμε για λίγο την πραγματικότητα... Ρεντίνα, Αύγουστος Μόνιμοι κάτοικοι: 150 περίπου. Απ αυτούς οι νέοι κάτω των 35 δεν ξεπερνούν τους 10. Όλοι εμείς, οι καλοκαιρινοί - γιορτινοί επισκέπτες είμαστε πανευτυχείς που βρισκόμαστε στο χωριό. Όλα μας φαίνονται τέλεια. Αρκεί που είμαστε εδώ! Και τότε, κάποιος ξεκινάει την κουβέντα... "Δύσκολος χειμώνας μας περιμένει " Ή και κάποιος άλλος " Δεν υπάρχουν δουλειές..." Ή και ο επόμενος "Δε θα αντέξω πολύ ακόμα στο χωριό, θα αναγκαστώ να φύγω..." Μα τι γίνεται; Εδώ όλα ήταν καλά... Εδώ η κρίση δεν είχε αγγίξει κανέναν... Εδώ ο ένας βοηθούσε τον άλλον... Μάλλον δεν ήταν έτσι τελικά... Ίσως ήταν επιλογή μου να το βλέπω έτσι... Το σκέφτομαι, απογοητεύομαι, παίρνω μια βαθιά ανάσα και λέω: "Τέλος πάντων". Τέλος πάντων... Μαζί και με μια βαθιά ανάσα, και σαν όλα τα άσχημα πιθανά σενάρια του μέλλοντος μαγικά να φεύγουν... Μα όχι τίποτα δεν φεύγει... Το τέρας είναι εκεί!! Απέναντί μας και δεν αρκεί μια βαθιά ανάσα από τον καθένα ξεχωριστά για να το διώξει... Σίγουρα όμως ένα δυνατό φύσημα, από τα βάθη της ψυχής μας, συγχρονισμένο, μπορεί να το διώξει μακριά Δεν είναι αργά Ας είναι οι παρακάτω στίχοι του Σ. Μάλαμα το έναυσμα για να αντικατασταθούν τα "τέλος πάντων" από μία δημιουργική ιδέα, ακολουθούμενη από ΠΡΑΞΗ!! "Τίποτα δεν πέρασε ούτε και θα γυρίσει όλα συμβαίνουν τώρα όλα σε μια στιγμή." Γεωργία Καλτσίδη Στις 14 Αυγούστου 2013 πραγματοποιήθηκαν οι ετήσιες εκλογές του Τμήματος Νέων του Συλλόγου Απανταχού Ρεντινιωτών. Μετά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο έχει ως εξής: Πρόεδρος: Γούζιος Φώτης Γραμματέας: Ντουράκη Σοφία Ταμίας: Ντουράκη Στέλλα Α μέλος: Σαράμπαλος Τάσος Β μέλος: Κορομπίλης Γιώργος Αναπληρωματικά μέλη: Αναστασόπουλος Πέτρος, Παπαναγιώτου Ορέστης Για οποιαδήποτε επικοινωνία με τα μέλη του Δ.Σ. ή με το τμήμα νέων, παρατίθενται τα τηλέφωνά τους και οι ιστοσελίδες του τμήματος. Γούζιος Φώτης: Ντουράκη Σοφία: Ντουράκη Στέλλα: Σαράμπαλος Τάσος: Κορομπίλης Γιώργος: για το facebook: Τμήμα Νέων Σύλλογος Απανταχού Ρεντινιωτών Προβολές παιδικών ταινιών για τα παιδιά του χωριού