ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Transcript

1 1 Ο.Λ.Μ.Ε. Ερμού & Κορνάρου 2 ΤΗΛ: FAX: Αθήνα, 27/1/ olme@otenet.gr ΠΡΟΣ : Τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ Βρισκόμαστε σε συνθήκες που όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας δέχονται μία πρωτοφανή επίθεση από την κυβέρνηση και την τρόικα. Η κυβέρνηση λειτουργεί ως απόλυτος διεκπεραιωτής των κατευθύνσεων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που χρησιμοποιούν τη χώρα μας και την ελληνική κοινωνία ως πειραματόζωο και μοντέλο για την εφαρμογή των πιο ακραίων σεναρίων για τη σωτηρία του συστήματος. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί αλλά και αυτά που προωθούνται αυτή την περίοδο με πρόσχημα την κρίση αλλάζουν δραματικά τη θέση των εργαζομένων προς όφελος των οικονομικά ισχυρών, καταργώντας παράλληλα ιστορικές κατακτήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και βασικά δικαιώματα, όπως η δημόσια κοινωνική ασφάλιση, οι εργασιακές σχέσεις, τα συλλογικά δικαιώματα κ.λπ. Οι πολιτικές που ακολουθούνται έχουν δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και οδηγούν την οικονομία σε αδιέξοδο και την κοινωνία σε διάλυση. Το Μνημόνιο «3» είναι ακόμα πιο σκληρό και αντεργατικό, δεν αφήνει τίποτε όρθιο. Έχει ήδη ανοίξει την όρεξη του ΣΕΒ να απαιτεί με θρασύτητα την κατάργηση και των ελάχιστων εργασιακών δικαιωμάτων που έμειναν ακόμα ανέπαφα και την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα. Η προτεινόμενη χρονική επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ, συνοδεύεται από νέους επαχθείς μνημονιακούς όρους και ληστρικά επιτόκια καθώς και από παράταση της επιτήρησης της χώρας μας από την Τρόικα. Η κυβέρνηση σε υλοποίηση του Μνημονίου καθώς και των δύο επικαιροποιημένων εκδοχών του που συνυπόγραψε με την Τρόικα και μέσω του προϋπολογισμού του 2011: Διαλύει, κατεδαφίζει και εκποιεί ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία. Συρρικνώνει τις δημόσιες δαπάνες για παιδεία, υγεία, πρόνοια και εμπορευματοποιεί τις υπηρεσίες τους. Αυξάνει τα τιμολόγια των ιδιωτικοποιημένων ή των προς ιδιωτικοποίηση πρώην δημόσιων επιχειρήσεων προσθέτοντας νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αύξηση κατά 40% των εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας. Οδηγεί σε κλείσιμο χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αφήνει ασύδοτους τους εργοδότες με πρόσχημα την οικονομική κρίση να κάνουν μαζικές απολύσεις και να [1]

2 2 παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία. Αυξάνει την ανεργία σε πρωτοφανή για τη χώρα μας επίπεδα βυθίζοντας ένα εκατομμύριο ανέργους και τις οικογένειές τους σε απόγνωση. Μειώνει δραστικά τους μισθούς όχι μόνο των εργαζομένων ευρύτερα του δημοσίου τομέα αλλά και αυτών του ιδιωτικού, ενώ μέχρι τώρα έλεγε ότι δεν θα τους πειράξει και ότι μοναδικός στόχος της ήταν ο δημόσιος τομέας και οι δήθεν «παχυλά» αμειβόμενοι εργαζόμενοι σε αυτόν. Καταργεί ουσιαστικά τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αφού ανοίγει την «κερκόπορτα» να υπερισχύσουν σε σχέση με αυτές οι επιχειρησιακές, που θα προβλέπουν χαμηλότερους μισθούς. Με τους νέους, έμμεσους κυρίως, φόρους φορτώνει τα λαϊκά στρώματα με νέα δυσβάστακτα βάρη και μειώνει ακόμα περισσότερο το εισόδημα των εργαζομένων. ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ Το «επικαιροποιημένο» μνημόνιο περιλαμβάνει νέα επώδυνα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας. Νέες μειώσεις στους μισθούς μας και νέες παρεμβάσεις αφαιρέσεις δικαιωμάτων και μείωση των συντάξεων (κύριας και επικουρικής). Η Κυβέρνηση επιδιώκει μέσα από τη θεσμοθέτηση ενός νέου μισθολογίου στο δημόσιο τομέα να περικόψει ακόμα περισσότερο τις αμοιβές μας. Τα επιδόματα, ανάμεσα σε αυτά και της εξωδιδακτικής απασχόλησης των εκπαιδευτικών, μπαίνουν στο στόχαστρο των περικοπών. Επιδιώκει επίσης τη σύνδεση μισθού με την «απόδοση», καθώς και το διαχωρισμό νέων και παλιών εργαζομένων. Το «μισθολόγιο» θα προωθηθεί όχι για να αναβαθμίσει μισθούς και συντάξεις και να αποκαταστήσει τις αδικίες μεταξύ διαφόρων κλάδων του Δημοσίου, αλλά για την περαιτέρω αφαίρεση του εισοδήματος όλων των υπαλλήλων, τη νέα μείωση των συντάξεων. Η κατά 2,5 δισ. ευρώ περικοπή των πόρων για τους μισθούς και τις συντάξεις, που προβλέπεται στο μνημόνιο, αποκαλύπτει πλήρως τους στόχους της Κυβέρνησης και κανένας δεν μπορεί να τρέφει αυταπάτες για το περιεχόμενο του «νέου μισθολογίου». ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ Νέα μείωση των συντάξεών μας σχεδιάζεται με την νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης στην επικουρική ασφάλιση μέχρι όπως προβλέπεται από το μνημόνιο. Η Κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να επιχορηγήσει τα επικουρικά μας ταμεία, αλλά τα οδηγεί με την πολιτική της στη διάλυση και την κατάργηση. Το πρωτογενές έλλειμμα, στο Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων (που είναι ήδη στα 1,6 δις), στο Μετοχικό (περίπου 150 εκ. για το 2011) αλλά και στο ΤΕΑΔΥ (ήδη 17 εκ.), επιβάλλει επειγόντως την άμεση λήψη μέτρων. Τα Ταμεία, των εργαζομένων στο Δημόσιο, έχουν οδηγηθεί στη σημερινή δραματική κατάσταση, εξαιτίας της χρόνιας καταλήστευσης των αποθεματικών τους από το Κράτος, την εμπλοκή τους στο χρηματιστήριο, τη χρησιμοποίηση των αποθεματικών τους για την κάλυψη κρατικών εισοδηματικών ή κοινωνικών πολιτικών, χωρίς την ανάλογη κρατική ενίσχυσή τους, αλλά και εξαιτίας κυβερνητικών επιλογών που οδήγησαν και οδηγούν στον περιορισμό της απασχόλησης στο Δημόσιο και τη δραματική αλλαγή της σχέσης εργαζομένων συνταξιούχων. Η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στο Δημόσιο, που περιορίζουν σημαντικά τους πόρους τους, ο περιορισμός των προσλήψεων, σε συνδυασμό με τις αυξημένες αιτήσεις για συνταξιοδότηση, έχουν οδηγήσει τα Ταμεία σε αδιέξοδο. [2]

3 3 ΟΠΑΔ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ Η υγειονομική μας περίθαλψη υποβαθμίζεται συνέχεια. Ο ΟΠΑΔ, παρότι πληρώνουμε κανονικότατα τις εισφορές μας κάθε μήνα, δεν καλύπτει πλέον σειρά ιατρικών πράξεων και εργαστηριακών εξετάσεων και πρέπει να τις πληρώνουμε οι ίδιοι. Η υπαγωγή του ΟΠΑΔ σε ένα νέο τεράστιο οργανισμό μαζί με το ΙΚΑ και άλλα ταμεία που προωθεί η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο για την υγεία θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τη λειψή ήδη περίθαλψή μας. Βέβαια, η κατάσταση των παροχών του ΟΠΑΔ προς τους ασφαλισμένους του δεν είναι παρά μόνο ένα τμήμα της συνολικής απαξίωσης του ΕΣΥ. Η όλο και μεγαλύτερη υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων που οδηγεί σε μεγάλα κενά νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού και σε ελλείψεις υλικών καθώς και η δραματική μείωση των εισοδημάτων των υγειονομικών δείχνει καθαρά τους στόχους της κυβέρνησης. Το ΕΣΥ πια θα λειτουργεί όχι με βάση την ανάγκη των πολιτών να έχουν αξιόπιστη δωρεάν περίθαλψη, αλλά με βάση τις επιταγές της τρόικας για περιορισμό των δαπανών του δημοσίου ακόμα και σε τομείς όπως η περίθαλψη. Δε μπορούμε να ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση. Κανείς δε μπορεί να παίζει με την υγεία και τη ζωή μας! ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΔΑΠΑΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Με το νέο προϋπολογισμό οι δαπάνες για την παιδεία οδηγούνται σε μείωση ρεκόρ και για πρώτη φορά το ποσοστό τους βρίσκεται κάτω από το 3% του ΑΕΠ και για πρώτη φορά έχουμε μείωση των δαπανών και σε απόλυτες τιμές εκτός από τη μείωση του ποσοστού. Νέα δέσμευση όμως υπόγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση με την τρόικα στο νέο «Μνημόνιο 3» για τη δημιουργία «ειδικής ομάδας εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος και της αποτελεσματικότερης χρήσης πόρων», με αποστολή τη δραστική περικοπή ακόμα και των ελάχιστων δαπανών (2,75% του ΑΕΠ) που προβλέπονται με το νέο προϋπολογισμό! Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας η ελληνική εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια έχοντας ως δηλωμένο της στόχο το «φτηνό σχολείο». Η ακολουθούμενη πολιτική και η ενεργοποίηση της «ειδικής» ομάδας θα οδηγήσει στην προώθηση των καταργήσεων και συγχωνεύσεων σχολείων, τη μείωση των θέσεων εργασίας με την παύση των διορισμών αλλά και με απολύσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας, καθώς και τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Από τη λαίλαπα αυτή, όπως διαφαίνεται και από το πλαίσιο για την «αναβάθμιση» της διοίκησης, δεν θα γλιτώσει καμία σχολική μονάδα, καθώς όλες θα πρέπει να αποδεικνύουν, μέσω της διαδικασίας της "κοινωνικής λογοδοσίας", ότι αξίζουν τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης. Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα φορτωθούν ευθύνες τις οποίες εκ των προτέρων δεν μπορούν να αναλάβουν και θα τιμωρηθούν επειδή δεν κατάφεραν αυτό που ήταν γνωστό ότι δεν θα καταφέρουν. Την ίδια ώρα που γίνονται αυτές οι περικοπές συνεχίζεται η διάθεση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για κατευθύνσεις που τίποτε θετικό δεν θα προσφέρουν στην εκπαίδευση. Άμεσα απαιτείται να γίνει αναπροσανατολισμός των κονδυλίων του προγράμματος αυτού με στόχο όλη η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ να κατευθυνθεί στις [3]

4 4 πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης. Δεν πρέπει να χαθεί μια ακόμα ευκαιρία για την δημόσια εκπαίδευση, όπως έγινε και στο προηγούμενο ΚΠΣ. Να υιοθετηθούν οι τεκμηριωμένες προτάσεις της ΟΛΜΕ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Με τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας για την «Αναβάθμιση της Διοίκησης της Εκπαίδευσης» αποδεικνύεται πως οι επιδιώξεις του βρίσκονται αρκετά μακριά από τις αγωνίες του εκπαιδευτικού κόσμου και τις αποφάσεις του κλάδου. Το Υπουργείο σχεδιάζει την αναβάθμιση του ρόλου του Περιφερειακού Δ/ντή Εκπαίδευσης και μάλιστα σε θέματα, όπως η υλοποίηση της αξιολόγησης ή η συγχώνευση σχολικών μονάδων- ερήμην των τοπικών κοινωνιών-που θα δημιουργήσουν συγκρούσεις και θα δυσχεράνουν ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό έργο. Με τις αλλαγές στο επίπεδο Σχολικής Μονάδας που προτείνονται, το Υπουργείο σχεδιάζει να μετατρέψει τους Δ/ντές σε μάνατζερ αποσπασμένους από το σύλλογο διδασκόντων, που θα ελέγχουν και θα καθορίζουν σχεδόν τα πάντα μέσω της αυτοαξιολόγησης, να περιορίσει τις αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων, να αυξήσει το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών, να περάσει την αντίληψη (μέσω της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας) ότι τις βασικότερες ευθύνες για τα δεινά της δημόσιας εκπαίδευσης φέρει ο εκπαιδευτικός. Η ΟΛΜΕ απέρριψε αυτό το «κείμενο διαβούλευσης». Δεν θα ανεχθούμε ως κλάδος οποιαδήποτε προσπάθεια υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης και συρρίκνωσης των εργασιακών μας δικαιωμάτων. ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Όσον αφορά ζητήματα που έχουν να κάνουν με το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών όπως μεταθέσεις, αποσπάσεις, ωράριο εργασίας κ.ά. επισημαίνουμε πως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας όχι μόνο επιμένει στην εφαρμογή των διατάξεων του ν.3848/10, όπως η υποχρεωτική 3ετία (για τον νεοδιόριστο) και η 2ετία παραμονής σε κάθε θέση, αλλά προσπαθεί να θεσμοθετήσει και νέες που θα δυσκολέψουν την κινητικότητα των εκπαιδευτικών. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις θέσεις που κατέθεσε το υπουργείο στην νεοσυσταθείσα επιτροπή μεταθέσεωναποσπάσεων όπως ότι τα μόρια δυσμενών συνθηκών που συνοδεύουν τον εκπαιδευτικό μέχρι σήμερα καθ όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου να χρησιμοποιούνται μόνο για μία μετάθεση, αλλά και να έχει αναδρομική εφαρμογή η νέα μοριοδότηση των σχολείων. Η προώθηση υλοποίησης του θεσμού του Μέντορα, με τις διαδικασίες που προβλέπονται δε βοηθούν στην ενίσχυση των νέων συναδέλφων, όπως ισχυρίζεται το υπουργείο. Για τους νέους συναδέλφους αυτό που απαιτείται είναι η παιδαγωγική βοήθεια και όχι ο ασφυκτικός έλεγχος. Ο Μέντορας δεν θα πρέπει να γίνει η κερκόπορτα για την είσοδο της ατομικής αξιολόγησης χειραγώγησης στη ζωή των εκπαιδευτικών και οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την ξεκάθαρη θέση του κλάδου μας για τη μη αποδοχή του θεσμού αυτού. Αντί αυτού έχουμε ήδη προτείνει τον έγκαιρο διορισμό των εκπαιδευτικών από το Μάρτη του προηγούμενου έτους, την 3μηνη εισαγωγική τους επιμόρφωση και την ομαλή ένταξή τους στο περιβάλλον του σχολείου. [4]

5 5 ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κρίση και εφαρμόζοντας την πολιτική του μνημονίου, επιδιώκει σαρωτικού χαρακτήρα αντιεκπαιδευτικές αλλαγές με στόχο την περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση, την προώθηση του σχολείου της αγοράς, η εφαρμογή του «Καλλικράτη» και στα σχολεία και τελικά τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Σ αυτά τα πλαίσια προχωρά στην υλοποίηση εκτεταμένων συγχωνεύσεων καταργήσεων δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων σε όλη τη χώρα. Στο όνομα του ΔΝΤ, το σχολείο της γειτονιάς ή της κοινότητας καταργείται για να δώσει τη θέση του σε πολυπληθή, απρόσωπα και μαζικά «πολυδύναμα» σχολικά κέντρα. Με τα «πολυδύναμα σχολεία» θα διευκολυνθούν όλα τα σχέδια για το σχολείο στην εποχή του «Καλλικράτη». Είναι φανερό πως εάν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, το σχολείο της γειτονιάς θα γίνει παρελθόν, χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί θα εξαναγκαστούν σε εξοντωτικές μετακινήσεις. Ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα θα αυξηθεί κατακόρυφα με δραματικές συνέπειες στην ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Παράλληλα οι περικοπές στις επιχορηγήσεις των σχολικών επιτροπών συνεχίζονται με αποτέλεσμα την οικονομική ασφυξία του δημόσιου σχολείου και την αδυναμία του να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις καθημερινές ανάγκες του. «ΝΕΟ» ΣΧΟΛΕΙΟ Με μια ρητορική ανέξοδων υποσχέσεων δημοσιοποιήθηκαν τον προηγούμενο χρόνο οι πρώτες εξαγγελίες για το «νέο σχολείο». Ωστόσο, η εκπαιδευτική κοινότητα αντιμετώπισε εξαρχής με έντονη ανησυχία τις προοπτικές που διαγράφονταν για την ελληνική εκπαίδευση όχι μόνο από τις εξαγγελίες αυτές αλλά και από τη συνολική εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Η διεθνής εμπειρία, εξάλλου, μας έχει ήδη καταστήσει ιδιαίτερα προσεκτικούς απέναντι σε μια «μεταρρυθμιστική» ρητορική νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, που επιχειρεί να χαϊδέψει τα αυτιά της κοινής γνώμης επισημαίνοντας και υπαρκτά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα απεργάζεται την υποβάθμιση και συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Μέσα από τις επίσημες διακηρύξεις που ακολούθησαν για το σχολείο που σχεδιάζει και υλοποιεί η κυβέρνηση εύκολα διακρίνεται ότι η πολιτική που εξαγγέλλεται ως προς την ουσία της είναι εναρμονισμένη, όπως άλλωστε δηλώνεται και επίσημα, με τους στρατηγικούς στόχους της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενδεικτικές είναι οι συχνές διατυπώσεις για άνοιγμα του σχολείου στις δυνάμεις της αγοράς, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της «καινοτομίας», του «επιχειρηματικού πνεύματος» κ.ο.κ., σε συνδυασμό με το περιεχόμενο που δίνεται σε αυτούς τους όρους. Άλλωστε, είναι εμφανής η σύνδεση του όλου «μεταρρυθμιστικού» εγχειρήματος του Υπ. Παιδείας με τις κατευθύνσεις του Δ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΕΣΠΑ). Οι αλλαγές που προωθούνται τόσο στο περιεχόμενο σπουδών όσο και στη δομή και λειτουργία του «νέου σχολείου» στοχεύουν στην κατεύθυνση ενός ιδιωτικοποιημένου, πειθαρχημένου και προσαρμοσμένου στα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα σχολείου, που θα παράγει εργατικό δυναμικό με περιορισμένη γενική μόρφωση, εφοδιασμένο με τις χρηστικές δεξιότητες που απαιτούν κατά περίπτωση οι αγορές, εύκολα χειραγωγήσιμο και υποκείμενο στην κάθε είδους εκμετάλλευση. Αυτό που κυρίως αμφισβητείται και διακυβεύεται με βάση τα σενάρια που διέρρευσαν προς τον τύπο τελευταία για το πρόγραμμα σπουδών, ιδίως του Λυκείου, είναι η γενική μόρφωση. [5]

6 6 Οι εξαγγελίες για το «νέο σχολείο» προετοιμάζουν το έδαφος για την παράδοσή του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη λογική της αγοράς και των επιχειρήσεων. Ο δρόμος αυτός άνοιξε ήδη με την ψήφιση του «Καλλικράτη» και του νέου νόμου για τη «δια βίου μάθηση». Η εκ νέου θεσμοθέτηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας (ν.3848/10 αρ. 32) και η σύνδεσή της με την εκπόνηση του «τοπικού προγράμματος υποστήριξης της εκπαίδευση και δια βίου μάθησης» που θα κάνουν οι Δήμοι (ν /10 αρ. 22) αμφισβητούν τις διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας πως «η αξιολόγηση είναι μια εσωτερική διαδικασία της σχολικής μονάδας» και επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος ότι αυτό θα οδηγήσει στη διαμόρφωση σχολείων πολλών ταχυτήτων και διαφοροποιημένης εκπαίδευσης. ΤΕΕ Η ηγεσία του Υπ. Παιδείας διακηρύσσει την «αναβάθμιση» της επαγγελματικής εκπαίδευσης με το Τεχνολογικό Λύκειο, αλλά ο σχεδιασμός της βασίζεται στις πρόσκαιρες ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων, όπως φαίνεται από τις κατά καιρούς εξαγγελίες της Υπουργού και της Υφυπουργού Παιδείας. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες αυτές, το Τεχνολογικό Λύκειο «θα ενσωματώνει τα ΕΠΑ.Λ. και τις ΕΠΑ.Σ.», ενώ θα δημιουργηθούν ετήσια «Τμήματα Μεταδευτεροβάθμιας ΤΕΕ, στο πλαίσιο του Τεχνολογικού Λυκείου». Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία δέσμευση για ενσωμάτωση σε αυτό όλων των μορφών κατάρτισης που λειτουργούν στα άλλα υπουργεία στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων της ΤΕΕ παραμένει μετέωρη, καθώς αυτή συνδέεται με το νόμο της διά βίου μάθησης, που ουσιαστικά προβλέπει την αποδόμηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων. Άλλωστε μέχρι σήμερα, μόλις για τις 18 από τις 52 υπάρχουσες ειδικότητες των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ υφίστανται αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Περιττεύει, βέβαια, να σημειώσουμε πως δεν γίνεται καμία αναφορά στην ανάγκη να αυξηθεί η χρηματοδότηση του νέου Τεχνολογικού Λυκείου. Διάλογος ή διαδικασία επικύρωσης προαποφασισμένων; Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας διακηρύσσει το διάλογο και ανεβάζει συνεχώς κείμενα στο διαδίκτυο για την περίφημη «διαβούλευση». Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας χρησιμοποιεί προσχηματικά τη «διαβούλευση», αφού έχει προαποφασίσει τις αλλαγές που θέλει να υλοποιήσει στην εκπαίδευση (χαρακτηριστικά μπορεί κανείς να δει ότι τα ερωτήματα της κάθε διαβούλευσης προϋποθέτουν την συμφωνία με την πολιτική του Υπουργείου για το συγκεκριμένο θέμα!). Η πολιτική του οδηγεί στην διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και στην ξεθεμελίωμα των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. είναι χαρακτηριστικό πως η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αρνείται εδώ και καιρό να συναντήσει το ΔΣ της ΟΛΜΕ και να συζητήσει ουσιαστικά με τους εκπροσώπους του κλάδου μας. Συνάδελφοι/-σσες Η επόμενη περίοδος θα είναι ιδιαίτερα κρίσιµη. Οι εκπαιδευτικοί ως εργαζόμενοι σε ένα ευαίσθητο κοινωνικό χώρο με τα συνδικαλιστικά μας όργανα να πρωτοστατούν, πρέπει να οργανώσουμε ένα ισχυρό και αγωνιστικό ρεύμα, το οποίο να διαπερνά και να διαχέεται σε ολόκληρη την κοινωνία. [6]

7 7 Επιβάλλεται να συνεχιστεί και να διευρυνθεί η στενή επικοινωνία και ο συντονισμός των δύο εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ). Το συμφέρον μας ως εργαζομένων στη δημόσια εκπαίδευση καθώς και το συμφέρον της ίδιας της δημόσιας εκπαίδευσης και των μαθητών που προέρχονται από τις ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες, απαιτεί τη δημιουργία ενός πολύ ισχυρού πανεκπαιδευτικού μετώπου, το οποίο θα συγκρουστεί αποτελεσματικά και νικηφόρα με τη νεοφιλελεύθερη, αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Θα πρέπει να συμβάλουμε επίσης ως συνδικαλιστικό κίνημα στην ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζομένων και στον καλύτερο συντονισμό όλων των δυνάμεων της εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου κινήματος που θα ακυρώσει και ανατρέψει αυτή την πολιτική. Να πετύχουμε την καλύτερη οργάνωση των αγώνων, με την ανάπτυξη πειστικότερης επιχειρηματολογίας από τη μεριά μας, την καλύτερη δημόσια παρουσία μας. Να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στην με κάθε μέσο ενημέρωση των γονέων και των μαθητών μας για τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στην παρεχόμενη εκπαίδευση. Στόχος μας επίσης θα είναι ο συντονισμός της δράσης μας με όλες τις Ομοσπονδίες του δημοσίου τομέα. Να δημιουργήσουμε συμμαχίες που θα λειτουργήσουν ως ασπίδα για την προστασία των κοινωνικών αγαθών στον τόπο μας (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση-εργασία) σε όφελος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και όλου του λαού. Οι εργαζόμενοι με τον αγώνα μας μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την πολιτική, τη νέα κοινωνική βαρβαρότητα. Τελική μας επιδίωξη η δημιουργία ενός πανίσχυρου μετώπου εργαζομένων, που θα συντρίψει την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του Δ.Ν.Τ και θα ακυρώσει το δουλοπρεπές μνημόνιο, προς όφελος του εργαζόμενου λαού. Δεν δεχόμαστε τις λογικές πως η πολιτική που εφαρμόζεται είναι μονόδρομος. Μονόδρομος είναι μόνο ο κοινός συντονισμένος πανεργατικός αγώνας για την ανατροπή της. Ο κοινός αγώνας με τα συνδικάτα σε όλη την Ευρώπη με σκοπό την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνουν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και το ΔΝΤ, που φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες μας. Απέναντι στη λαίλαπα που ήρθε και συνεχίζεται οι εργαζόμενοι βροντοφωνάζουμε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλη πολιτική! Να καταργηθεί το βάρβαρο και δουλοπρεπές μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - Δ.Ν.Τ. Το χρέος δεν το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι. Δεν το αναγνωρίζουμε. Να αυξηθεί η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των χρηματιστηριακών συναλλαγών και της εκκλησιαστικής περιουσίας. Να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα προϊόντα-υπηρεσίες πολυτελείας και να μειωθεί στα είδη πρώτης ανάγκης. Να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες. Να ληφθούν μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής εκείνων που συστηματικά φοροδιαφεύγουν. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ [7]

8 8 ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ (με βάση το πλαίσιο που εγκρίθηκε στη μετασυνεδριακή ΓΣ και τις μετέπειτα εξελίξεις) 1. Άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ ή στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Όχι στις δραματικές περικοπές του νέου προϋπολογισμού για την παιδεία. Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων. 2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Όχι στις νέες περικοπές των μισθών μας που ετοιμάζει με την προώθηση του μισθολογίου στο πλαίσιο του επικαιροποιημένου μνημονίου. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι με τους οποίους έγιναν περικοπές στους μισθούς μας. Γνήσιες και ουσιαστικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με ενσωμάτωση των γενικών επιδομάτων στο βασικό, ώστε ο μισθός του νεοδιόριστου να διαμορφωθεί στα ευρώ καθαρά, με αναλογικές αυξήσεις στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια. Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη. Διπλασιασμός και σύνδεση (ως ποσοστό) της ωρομίσθιας αποζημίωσης με τις συνολικές αποδοχές του εκπαιδευτικού. Άμεση καταβολή της ειδικής παροχής των 176 και του συνόλου των αναδρομικών για όλους και ενσωμάτωσή της στο βασικό μισθό. 3. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ: Να καταργηθεί ο νόμος 3865/10 με τον οποίο αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας για σύνταξη και μειώθηκαν οι συντάξεις. Όχι στο ξεθεμελίωμα του ασφαλιστικού συστήματος. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων «Σιούφα», «Ρέππα», «Πετραλιά». Πλήρης σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. Ουσιαστική κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων ΤΩΡΑ, και ιδιαίτερα του ΤΠΔΥ και του ΟΠΑΔ, προκειμένου να ανταποκριθούν στις άμεσες υποχρεώσεις τους. ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ: Να καταργηθεί ο νέος νόμος του Υπουργείου Παιδείας («πολυνομοσχέδιο»-ν.3948/10). Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση. Κατάργηση ΑΜΕΣΑ του θεσμού του ωρομισθίου και του αναπληρωτή μερικού ωραρίου. Είμαστε αντίθετοι με τις συμβάσεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ, να μετατραπούν τώρα σε συμβάσεις κανονικών αναπληρωτών. Περιορισμός των προσλήψεων αναπληρωτών αυστηρά στις περιπτώσεις πραγματικής αναπλήρωσης (όπως και ο ν. 1566/85 ορίζει). 12μηνη σύμβαση για τους αναπληρωτές με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Κατάργηση του «Καθηκοντολογίου». Όχι στην αξιολόγηση χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Όχι στο θεσμό του μέντορα. Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εργασιακό καθεστώς και τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις θέσεις της ΟΛΜΕ. 4. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ: Δημόσια, 12χρονη υποχρεωτική και πραγματικά δωρεάν Εκπαίδευση. Υλοποίηση της πρότασης της ΟΛΜΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Καμία επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό για μόρφωση και εκπαίδευση των μαθητών /-τριών. Νομοθετική ρύθμιση τώρα για ανώτατο όριο μαθητών/-τριών στο τμήμα το 25, 20 στις κατευθύνσεις και την ΤΕΕ και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια. Να καταργηθεί ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά. [8]

9 9 Διαφωνούμε κατηγορηματικά με οποιαδήποτε κατεύθυνση περιφερειακής οργάνωσης της εκπαίδευσης (σε διορισμούς, διαχείριση προσωπικού, αναλυτικά προγράμματα κ.λπ.). Όχι στα μέτρα που προωθούν την ιδιωτικοποίηση στη δημόσια εκπαίδευση. Ουσιαστική στήριξη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σύμφωνα με τις προτάσεις της ΟΛΜΕ, όπως: υπαγωγή στο Υπ. Παιδείας όλων των σχολικών μονάδων που προσφέρουν σήμερα δευτεροβάθμια τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση και ανήκουν σε άλλα υπουργεία, μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης. 5. ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ: Καθιέρωση ετήσιας περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με την ευθύνη των ΑΕΙ-ΑΤΕΙ και με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα. Αιχμές αιτημάτων Να ακυρωθούν όλα τα μέτρα που περικόπτουν τους μισθούς μας και τις συντάξεις. Όχι στο μισθολόγιο των νέων περικοπών οι καθαρές αποδοχές του νεοδιόριστου με αναλογικές αυξήσεις στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια. 30 χρόνια πλήρη σύνταξη. Όχι στην καταστρατήγηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εργασιακό καθεστώς και τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις θέσεις της ΟΛΜΕ. Όχι στις περικοπές στην εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση. Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων. Άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ ή στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Άμεση οικονομική στήριξη των ασφαλιστικών μας ταμείων και του ΟΠΑΔ. Πρόγραμμα δράσης 1. Ενημερωτική Καμπάνια για το σύνολο του πληθυσμού με θέμα τις επιπτώσεις των μέτρων κυβέρνησης-εε-δντ (μνημονίων) στην εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό. Αυτή θα περιλαμβάνει ενημέρωση α) για περικοπές προϋπολογισμού γενικά και τις επιπτώσεις τους στην καθημερινή λειτουργία του δημόσιου σχολείου (δαπάνες σχολικών επιτροπών, συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, ελάχιστοι διορισμοί, αύξηση μαθητών/τμήμα, κατάργηση ενισχυτικής διδασκαλίας και ΠΔΣ, ΟΕΔΒ κ.λπ.) και β) τις αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου (νέο σχολείο, λύκειο και εξετάσεις, ΤΕΕ) που σχεδιάζει το Υπουργείο τονίζοντας τον αντιεκπαιδευτικό τους χαρακτήρα. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να γίνουν: - Έκδοση εκλαϊκευμένου φυλλαδίου από ΟΛΜΕ - Μοίρασμα υλικού από τις ΕΛΜΕ σε συλλόγους διδασκόντων και ενώσεις Γονέων και σε άλλους τοπικούς φορείς, από συλλόγους διδασκόντων σε γονείς κλπ - Διακίνηση ενημερωτικού φυλλαδίου μέσω εφημερίδων - Μοίρασμα του υλικού σε κεντρικά σημεία των πόλεων με «τραπεζάκι» που να λειτουργεί κάποιες μέρες και ώρες με ευθύνη των ΔΣ των ΕΛΜΕ. Ενημέρωση του κόσμου για στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης, ενάντια στις περικοπές. - Έκδοση κεντρικής αφίσας 2. Ενημερώσεις των εκπαιδευτικών για το τι σχεδιάζει το υπουργείο παιδείας με επικέντρωση σε διοικητική αναδιάρθρωση, εργασιακές σχέσεις (ωράριο κ.λπ.), μισθολόγιο και επικουρικές συντάξεις, αλλά και το περιεχόμενο των αλλαγών που θα επιχειρηθούν με το «νέο» σχολείο. Έκδοση και μοίρασμα ενημερωτικού υλικού, [9]

10 10 περιοδείες στα σχολεία, συνεδριάσεις όλων των συλλόγων διδασκόντων με θέμα την ενημέρωση από την ΟΛΜΕ και συζήτηση πάνω στην εισήγηση του ΔΣ προς τις ΓΣ. 3. Συγκρότηση και ανάπτυξη με πρωτοβουλία των ΕΛΜΕ δικτύων αλληλεγγύης για τη στήριξη των μαθητών μας, με οργάνωση μαθημάτων πρόσθετης διδακτικής στήριξης σε εθελοντική βάση αλλά και ευρύτερα στήριξη των θυμάτων της οικονομικής κρίσης και των κατεδαφιστικών πολιτικών κυβέρνησης, Τρόικας και ΣΕΒ, με τη στήριξη σχετικών πρωτοβουλιών που αρχίζουν να αναπτύσσονται στις γειτονιές και στους δήμους. 4. Συμμετέχουμε και συμβάλλουμε ενεργά στα κινήματα που αναπτύσσονται ενάντια στις αυξήσεις στα εισιτήρια των ΜΜΜ και στα διόδια. Αντιδρούμε μαζί με όλους τους πολίτες στην πληρωμή των νέων χαρατσιών στο εισόδημά μας. Σε κάθε περίπτωση αναπτύσσουμε την αλληλεγγύη και τον συντονισμό της δράσης σε όποιον τομέα εκδηλώνεται η επίθεση της κυβέρνησης και της τρόικας. Στηρίζουμε αποφασιστικά τον αγώνα των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες και στην υγεία. Η αλληλεγγύη, η επεξεργασία κοινών στόχων, η δημιουργία κοινών πλαισίων αναφοράς στα μεγάλα ζητήματα, η μάχη κατά των διακρίσεων σε βάρος της νέας γενιάς πρέπει να διαπερνούν την καθημερινή μας δράση. 5. Προσπάθεια για συντονισμό των ομοσπονδιών της παιδείας και των γονιών για κοινές κινητοποιήσεις. Κάλεσμα σε όλα τα συνδικάτα και ομοσπονδίες δημόσιου αλλά και ιδιωτικού τομέα για κοινό μέτωπο στήριξης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, κοιν. ασφάλιση). Ο συντονισμός να περιλαμβάνει και το συντονισμό σε τοπικό επίπεδο των αντίστοιχων πρωτοβάθμιων συνδικάτων αλλά και άλλων χώρων, εφόσον αυτό είναι εφικτό. 6. Συμμετέχουμε στην 3ωρη πανελλαδική στάση εργασίας (11 2 μ.μ.) στις 10 Φεβρουαρίου 2011 για την ανάδειξη του διεκδικητικού πλαισίου και με αιχμή τα προβλήματα στα Επικουρικά Ταμεία (πραγματοποίηση - την ίδια ημέρα - συγκεντρώσεων για την προετοιμασία της απεργίας, παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Ασφαλιστικούς Οργανισμούς του Δημοσίου κλπ.) 7. 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση Φλεβάρη μαζί με ΔΟΕ. Να υπάρξει προσπάθεια συμμετοχής και άλλων ομοσπονδιών. 8. Νέα ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ στις 4/3 για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Να δοθεί η δυνατότητα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ για μικρή μετακίνηση της απεργίας σε περίπτωση που υπάρχουν έκτακτες εξελίξεις. Υ.Γ. Η Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ θα γίνει 5/2 στο Ξενοδοχείο «Novotel» στις 10 π.μ. (Μιχ. Βόδα 4 6, τηλ.: ). [10]