ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. Πρόταση Ο ΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Transcript

1 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Πρόταση Βρυξέλλες, COM(2009) 217 τελικό 2009/0063 (COD) C7-0038/09 Ο ΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά µε τα τέλη για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας (υποβληθείσα από την Επιτροπή) {SEC(2009) 615 τελικό} {SEC(2009) 616 τελικό} EL EL

2 1) ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Γενικό πλαίσιο ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Επί του παρόντος, τα συστήµατα ανάκτησης του κόστους της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας ρυθµίζονται σε εθνικό επίπεδο και δεν είναι πάντα διαφανή για τους χρήστες. Η γνώµη των χρηστών δεν ζητείται συστηµατικά σε όλους τους κοινοτικούς αερολιµένες πριν τον καθορισµό των τελών ή πριν την τροποποίηση του συστήµατος χρέωσης. Ισχύουσες διατάξεις στον τοµέα που αφορά η πρόταση εν υπάρχουν διατάξεις στο τοµέα που αφορά η πρόταση. Συνοχή µε την πολιτική αεροµεταφορών και άλλους στόχους της Ένωσης Η τρίτη δέσµη που εξέδωσε το Συµβούλιο το 1992 αντιπροσώπευε το τελικό στάδιο ελευθέρωσης της πρόσβασης στην αγορά αεροµεταφορών. Οι πρωτοβουλίες που ακολούθησαν απέβλεπαν στη ρύθµιση και στην ελευθέρωση επικουρικών δραστηριοτήτων όπως η παροχή υπηρεσιών εδάφους, η διάθεση χρονοθυρίδων και η χρήση ηλεκτρονικών συστηµάτων κράτησης θέσεων. Επίσης η Κοινότητα θέσπισε νοµοθεσία στο πεδίο της ασφάλειας των πτήσεων και της αεροπορικής ασφάλειας και αντιµετώπισε το θέµα της διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας µε νοµοθετικά µέτρα µε τη δηµιουργία του ενιαίου ουρανού. Η οδηγία για τα αερολιµενικά τέλη καλύπτει τέλη που δεν εµπίπτουν στην κατηγορία των τελών ασφάλειας. 2) ΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΝ ΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ιαβουλεύσεις µε τα ενδιαφερόµενα µέρη Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τοµείς - στόχοι και γενικά χαρακτηριστικά των συνοµιλητών Κατά τη διάρκεια ακρόασης, στις 17 Ιουλίου 2006, η Επιτροπή πληροφορήθηκε τις απόψεις παραγόντων του κλάδου των αεροµεταφορών σχετικά µε για τις διάφορες δυνατότητες διαµόρφωσης της κοινοτικής νοµοθεσίας για τα τέλη ασφάλειας. Ακόµη, η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες καθώς και τις απόψεις των κρατών µελών και του κλάδου µέσω ερωτηµατολογίων. Επίσης πραγµατοποιήθηκαν διµερείς επαφές µε ορισµένους παράγοντες για περαιτέρω ανταλλαγή απόψεων. Σύνοψη των απαντήσεων και τρόπος µε τον οποίον ελήφθησαν υπόψη Όλοι οι φορείς του κλάδου τόνισαν ότι η ασφάλεια των αεροµεταφορών υπάγεται στην κρατική αρµοδιότητα, και κατά συνέπεια το σχετικό κόστος πρέπει να καλυφθεί από τα κράτη. Ωστόσο, κανένα κράτος µέλος δεν συµφώνησε να αναλάβει την υποχρέωση κάλυψης του κόστους της ασφάλειας. Συγκέντρωση και χρήση εµπειρογνωµοσύνης Σχετικοί επιστηµονικοί/ειδικοί τοµείς Πραγµατοποιήθηκε εκτίµηση επιπτώσεων µε σκοπό την ποσοτική και ποιοτική ανάλυση των συνεπειών της παρούσας πρωτοβουλίας, έτσι ώστε να αξιολογηθεί η προσέγγιση που επιλέχθηκε. Για την εν λόγω εκτίµηση επιπτώσεων δεν χρησιµοποιήθηκαν εξωτερικοί εµπειρογνώµονες. Ωστόσο, το Κοινό Ερευνητικό Κέντρο (Γ ΚΚΕρ) προέβη σε ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων ορισµένων από τα µέτρα. Το σηµείωµα της Γ ΚΚΕρ επισυνάπτεται στο Παράρτηµα XII της εκτίµησης επιπτώσεων. Η εκτίµηση επιπτώσεων EL 2 EL

3 αξιοποίησε δηµοσιοποιηµένα στατιστικά στοιχεία, κυρίως από την Eurostat, και βασίστηκε επίσης σε στατιστικά στοιχεία που παρασχέθηκαν από τα ενδιαφερόµενα µέρη και τα κράτη µέλη. Κυριότεροι οργανισµοί/εµπειρογνώµονες που συµµετείχαν στις διαβουλεύσεις Ζητήθηκε η γνώµη όλων των σηµαντικών οργανώσεων ενδιαφεροµένων. Επίσης ζητήθηκε η γνώµη των χρηστών των µεταφορών και των καταναλωτών µέσω των οργανώσεών τους. Σύνοψη των απόψεων που διατυπώθηκαν και ελήφθησαν υπόψη εν έχει αναφερθεί η ύπαρξη δυνητικά σοβαρών κινδύνων µε µη αναστρέψιµες συνέπειες. Τα κύρια συµπεράσµατα ήταν ότι, από τις τέσσερις σχετικές επιλογές πολιτικής στις οποίες βασίστηκε η µελέτη, η εφαρµογή ενός γενικού πλαισίου που θα θέτει τις βασικές αρχές (ήτοι η επιλογή 3) προσφέρει τις καλύτερες δυνατότητες επιτυχίας και προώθησης θετικής αλλαγής στον τρόπο καθορισµού των τελών ασφάλειας και στις σχέσεις µεταξύ αερολιµένων και αεροµεταφορέων. Εκτίµηση των επιπτώσεων Κατά την εκτίµηση επιπτώσεων εξετάστηκαν οι ακόλουθες επιλογές πολιτικής. Η πρώτη επιλογή, της µη ανάληψης καµίας δράσης από την ΕΕ, χρησιµοποιήθηκε ως επιλογή αναφοράς µε την οποία συγκρίθηκαν οι υπόλοιπες επιλογές. Σύµφωνα µε το σενάριο της δεύτερης επιλογής, οι παράγοντες του κλάδου των αεροµεταφορών αναπτύσσουν και υιοθετούν εθελουσίως µέτρα αυτορρύθµισης σε επίπεδο ΕΕ για την επίλυση των προβληµάτων που τόσο οι αεροµεταφορείς όσο και οι αερολιµένες πιστεύουν ότι οφείλονται στην έλλειψη συµφωνίας και κοινής αντίληψης όσον αφορά τον τρόπο µε τον οποίο ενδείκνυται να αντιµετωπιστούν τα κύρια επίµαχα σηµεία. Η επιλογή 3 ήταν η θέσπιση νοµοθετικής πράξης από την Κοινότητα για τη διαµόρφωση γενικού πλαισίου σύµφωνα µε οποίο ο τρόπος καθορισµού των τελών ασφάλειας σε εθνικό επίπεδο θα διέπεται από ορισµένες κοινές αρχές τις οποίες θα πρέπει να τηρούν οι φορείς εκµετάλλευσης των αερολιµένων. Στην επιλογή 4 προτείνεται η πλήρης χρηµατοδότηση της ασφάλειας των αερολιµένων από τα κράτη µέλη. Στην περίπτωση αυτή δεν τίθεται θέµα τελών ασφάλειας και εξαλείφονται οι παρεπόµενες διακρίσεις. 3) ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Συνοπτική παρουσίαση της προτεινόµενης δράσης Η πρόταση θέτει ορισµένες βασικές αρχές, οι οποίες πρέπει να τηρούνται από τους φορείς εκµετάλλευσης των αερολιµένων κατά τον καθορισµό των τελών ασφάλειας. Οι εν λόγω αρχές είναι: Αµεροληψία: Τα συστήµατα χρέωσης για την ασφάλεια των αεροµεταφορών δεν πρέπει να εισάγουν διακρίσεις µεταξύ των αεροµεταφορέων ή των επιβατών. ιαβουλεύσεις και επανόρθωση: Ο φορέας εκµετάλλευσης του αερολιµένα και οι αεροµεταφορείς που εξυπηρετούν τον αερολιµένα, ή οι οργανώσεις εκπροσώπησής τους, οφείλουν να προβαίνουν σε διάλογο σχετικά µε το εφαρµοζόµενο στον αερολιµένα σύστηµα χρέωσης για την ασφάλεια, όχι µόνον σε περίπτωση τροποποίησης του συστήµατος αλλά και όταν καθορίζεται το ύψος των τελών ασφάλειας. Σκοπός της απαίτησης αυτής είναι να ανταλλάσσουν οι δύο πλευρές απόψεις σε EL 3 EL

4 τακτική βάση για το ύψος των τελών και για όλους τους παράγοντες και τις ρυθµιστικές απαιτήσεις που επιδρούν στον καθορισµό των εν λόγω τελών. ιαφάνεια: Η προτεινόµενη οδηγία δεν περιέχει διατάξεις για τις µεθόδους υπολογισµού των τελών ασφάλειας που πρέπει να εφαρµόζουν τα κράτη µέλη. Η Επιτροπή αναγνωρίζει βέβαια ότι τα ρυθµιστικά πλαίσια των αερολιµένων ποικίλλουν από κράτος µέλος σε κράτος µέλος, πρέπει όµως ο φορέας εκµετάλλευσης του αερολιµένα να παρέχει επαρκείς πληροφορίες στους αεροµεταφορείς ώστε να είναι ουσιαστική η διαδικασία διαβούλευσης µεταξύ φορέα και αεροµεταφορέων. Προς το σκοπό αυτό η οδηγία καθορίζει τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται σε τακτική βάση από τον φορέα διαχείρισης του αερολιµένα. Οι αεροµεταφορείς πρέπει, µε τη σειρά τους, να παρέχουν πληροφορίες σχετικά µε το ύψος της προβλεπόµενης κίνησής τους, τον τρόπο µε τον οποίο προτίθενται να χρησιµοποιήσουν το στόλο τους και τις τρέχουσες και µελλοντικές ειδικές απαιτήσεις τους από τον αερολιµένα, έτσι ώστε να επιτρέπουν στον φορέα διαχείρισης του αερολιµένα να χρησιµοποιεί τα µέσα του και να διαθέτει τη χωρητικότητα του αερολιµένα κατά τον βέλτιστο τρόπο. Επίσης οι αεροµεταφορείς πρέπει να δικαιούνται να ενηµερώνονται σχετικά µε µέτρα ασφάλειας που είναι πιο αυστηρά από ό,τι απαιτεί το κοινοτικό δίκαιο. Σύνδεση µε το κόστος: Τα έσοδα από τα τέλη ασφάλειας θα χρησιµοποιούνται αποκλειστικά για την κάλυψη των δαπανών για την ασφάλεια. Εποπτική αρχή: Σε επίπεδο κρατών µελών πρέπει να εφαρµοστεί σωστά και να τηρείται κάποιο σχέδιο οδηγίας το οποίο θα θέτει τις αρχές που πρέπει να τηρούν οι κύριοι εταίροι του κλάδου των αεροµεταφορών µε αντιτιθέµενα συµφέροντα, δηλαδή οι αερολιµένες και οι αεροπορικές εταιρείες. Κατάλληλη εγγύηση για την τήρηση των διατάξεων της οδηγίας αποτελεί η σύσταση σε κάθε κράτος µέλος αρχής η οποία θα αναλάβει να εξασφαλίζει την ορθή εφαρµογή της οδηγίας. Νοµική βάση Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 80 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αρχή της επικουρικότητας Η αρχή της επικουρικότητας εφαρµόζεται στο βαθµό που η πρόταση δεν υπάγεται στην αποκλειστική αρµοδιότητα της Κοινότητας. Οι στόχοι της πρότασης δεν µπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη µέλη για τον(τους) ακόλουθο(ους) λόγο(ους). Οι στόχοι της πρότασης δεν µπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη µέλη µεµονωµένα, διότι τα συστήµατα τελών ασφάλειας και ο καθορισµός των τελών ασφάλειας σε κάθε αερολιµένα δεν ρυθµίζονται µε οµοιόµορφο τρόπο στην ΕΕ. Εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορετικά συστήµατα χρέωσης στα διάφορα κράτη µέλη. Η κατάσταση αυτή παρεµποδίζει τη δηµιουργία πραγµατικά ισότιµων όρων για αερολιµένες και αεροµεταφορείς. Με την ανάληψη κοινοτικής δράσης θα επιτευχθούν πληρέστερα οι στόχοι της πρότασης για τους ακόλουθους λόγους: EL 4 EL

5 Η εφαρµογή σε όλη την ΕΕ του ίδιου συνόλου βασικών κανόνων για τα τέλη ασφάλειας θα εξασφαλίσει ισότιµους όρους µεταξύ των εταίρων της πολιτικής αεροπορίας κατά τον καθορισµό των παραµέτρων επιµερισµού του κόστους της ασφάλειας των αερολιµένων. Στα κράτη µέλη υπάρχουν διαφορετικά συστήµατα χρέωσης. εν διέπονται όλα τα συστήµατα από θεµελιώδεις αρχές οι οποίες εφαρµόζονται οµοιόµορφα κατά τον καθορισµό των τελών ασφάλειας και την εκπόνηση της µεθόδου υπολογισµού τους. Η προτεινόµενη οδηγία θα επιτρέψει αυτή την οµοιόµορφη εφαρµογή. Η πρόταση περιορίζεται στον καθορισµό κάποιου ελάχιστου κανόνων που πρέπει να τηρούνται όταν τα κράτη µέλη ή/και οι φορείς εκµετάλλευσης των αερολιµένων καθορίζουν το ύψος των τελών ασφάλειας. Η προτεινόµενη οδηγία δεν επιβάλλει συγκεκριµένο σύστηµα χρέωσης. Ο προσδιορισµός του εν λόγω συστήµατος επαφίεται στα κράτη µέλη. Συνεπώς, η πρόταση είναι σύµφωνη µε την αρχή της επικουρικότητας. Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση είναι σύµφωνη µε την αρχή της αναλογικότητας για τους κατωτέρω λόγους. Η προτεινόµενη οδηγία εξακολουθεί να προβλέπει τη θέσπιση σε εθνικό επίπεδο ενός βασικού πλαισίου για τα τέλη ασφάλειας και διατηρεί την ευελιξία των αερολιµένων να καθορίζουν τα τέλη ασφάλειας τους. Η οδηγία διασφαλίζει ότι οι χρήστες των αερολιµένων θα λαµβάνουν περισσότερες εξηγήσεις σχετικά µε τα τέλη ασφάλειας. Ο διοικητικός φόρτος για τα κράτη µέλη και τις περιφερειακές αρχές που µετέχουν στη διαδικασία διαµόρφωσης του ρυθµιστικού πλαισίου θα περιοριστεί στην αναπροσαρµογή της υπάρχουσας νοµοθεσίας τους προς την οδηγία, στις περιπτώσεις που η νοµοθεσία τους δεν είναι σύµφωνη µε τις βασικές αρχές της οδηγίας. Επιλογή νοµικού µέσου Προτεινόµενα νοµικά µέσα: οδηγία. εν κρίθηκαν κατάλληλα άλλα µέσα για τον(ους) εξής λόγο(ους). Η οδηγία είναι το καταλληλότερο µέσο ρύθµισης των τελών ασφάλειας, διότι θα θέτει σαφείς και ταυτόχρονα βασικές αρχές σχετικά µε τα τέλη ασφάλειας που θα πρέπει να τηρούνται από τους φορείς εκµετάλλευσης των αερολιµένων κατά την εφαρµογή και την είσπραξη των τελών αυτών. Η µεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο των κρατών µελών θα επιτρέψει σε αυτά να λάβουν υπόψη στην εθνική τους νοµοθεσία την ειδική κατάσταση που επικρατεί στους αερολιµένες τους, µε την προϋπόθεση πάντοτε ότι εφαρµόζουν πλήρως τις διατάξεις της οδηγίας. 4) ΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον κοινοτικό προϋπολογισµό. 5) ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Πίνακας αντιστοιχίας Από τα κράτη µέλη απαιτείται να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή το κείµενο των εθνικών διατάξεων µεταφοράς της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, καθώς και πίνακα αντιστοιχίας µεταξύ αυτών των εθνικών διατάξεων και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας. Ευρωπαϊκός Οικονοµικός Χώρος Η προτεινόµενη πράξη αφορά θέµα του ΕΟΧ και συνεπώς πρέπει να επεκταθεί και στον Ευρωπαϊκό Οικονοµικό Χώρο. EL 5 EL

6 2009/0063 (COD) Πρόταση Ο ΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά µε τα τέλη για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 80 παράγραφος 2, την πρόταση της Επιτροπής 1, τη γνώµη της Ευρωπαϊκής Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής 2, τη γνώµη της Επιτροπής των Περιφερειών 3, Αποφασίζοντας σύµφωνα µε τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 251 της Συνθήκης 4, Εκτιµώντας τα ακόλουθα: (1) Η ασφάλεια των αεροπορικών µεταφορών από έκνοµες ενέργειες στους ευρωπαϊκούς αερολιµένες εµπίπτει ουσιαστικά στην κρατική αρµοδιότητα. Κάθε κράτος µέλος αποφασίζει σχετικά µε τις µεθόδους χρηµατοδότησης της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας. Είναι ωστόσο αναγκαίο να διαµορφωθεί ένα κοινό πλαίσιο το οποίο να διέπει τα βασικά χαρακτηριστικά των τελών ασφάλειας και τον τρόπο καθορισµού τους, διότι, χωρίς ένα τέτοιο πλαίσιο, ενδέχεται να µην τηρούνται βασικές απαιτήσεις στις σχέσεις µεταξύ φορέων διαχείρισης και χρηστών των αερολιµένων. (2) Η είσπραξη των τελών για την παροχή αεροναυτιλιακών υπηρεσιών και των υπηρεσιών εδάφους έχει ήδη αποτελέσει αντικείµενο του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 1794/2006 της Επιτροπής, της 6ης εκεµβρίου 2006, για τον καθορισµό κοινού συστήµατος χρέωσης των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών 5 και της οδηγίας 96/67/EΚ του Συµβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1996 σχετικά µε την πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών εδάφους στους αερολιµένες της Κοινότητας 6, αντίστοιχα. (3) Είναι ζωτικής σηµασίας για τους χρήστες των αερολιµένων να ενηµερώνονται από τον φορέα διαχείρισης των αερολιµένων, σε τακτική βάση, για τον τρόπο και τη βάση υπολογισµού των τελών ασφάλειας. Αυτές οι πληροφορίες θα παράσχουν στους αεροµεταφορείς καλύτερη εικόνα του κόστους που αντιπροσωπεύει η παροχή υπηρεσιών ασφάλειας και της παραγωγικότητας των σχετικών επενδύσεων. Για να µπορεί ο φορέας διαχείρισης ενός αερολιµένα να εκτιµά ορθά το ύψος των µελλοντικών του επενδύσεων, οι χρήστες των αερολιµένων πρέπει να διαβιβάζουν ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ L 341 της , σ. 3. ΕΕ L 272 της , σ. 36. EL 6 EL

7 έγκαιρα στον φορέα διαχείρισης όλες τις επιχειρησιακές τους προβλέψεις, τα αναπτυξιακά τους έργα και τα ιδιαίτερα αιτήµατα και επιθυµίες τους. (4) Επειδή στην Κοινότητα οι µέθοδοι καθορισµού και είσπραξης των ποσών που πρέπει να καταβληθούν για την κάλυψη του κόστους ασφάλειας διαφέρουν, είναι αναγκαία η εναρµόνιση της βάσης χρέωσης του κόστους ασφάλειας στους κοινοτικούς αερολιµένες, η οποία να εξασφαλίζει ότι το κόστος της ασφάλειας ενσωµατώνεται στα τέλη ασφάλειας. Στους αερολιµένες αυτούς, τα τέλη πρέπει να συνδέονται µε το κόστος ασφαλείας, λαµβανοµένης υπόψη τυχόν δηµόσιας χρηµατοδότησης του κόστους ασφαλείας. (5) Είναι σηµαντικό να εδραιωθεί η διαφάνεια ως προς τον οικονοµικό αντίκτυπο των εθνικών µέτρων ασφάλειας αυστηρότερων σε σχέση µε τις κοινές βασικές απαιτήσεις που θεσπίζονται σύµφωνα µε τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 300/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στο πεδίο της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας και την κατάργηση του κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 2320/ (6) Μια ανεξάρτητη εποπτική αρχή σε κάθε κράτος µέλος θα διασφαλίζει τη δέουσα και αποτελεσµατική εφαρµογή της παρούσας οδηγίας. Η εν λόγω αρχή πρέπει να διαθέτει όλους τους απαραίτητους πόρους όσον αφορά το προσωπικό, την εµπειρία και τα οικονοµικά µέσα, για να φέρει σε πέρας τα καθήκοντά της. (7) εδοµένου ότι οι στόχοι της αναλαµβανόµενης δράσης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη µέλη, διότι δεν είναι δυνατόν να καθιερωθούν σε επίπεδο κράτους µέλους συστήµατα τελών ασφάλειας µε ενιαίο τρόπο σε όλη την Κοινότητα, και, εποµένως, δεδοµένης της κλίµακας και των αποτελεσµάτων της δράσης, οι στόχοι της µπορούν να επιτευχθούν αποτελεσµατικότερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα µπορεί να θεσπίσει µέτρα σύµφωνα µε την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύµφωνα µε την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των συγκεκριµένων στόχων, ΕΞΕ ΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ Ο ΗΓΙΑ: Άρθρο 1 Αντικείµενο 1. Η παρούσα οδηγία θέτει κοινές αρχές για την είσπραξη των τελών ασφάλειας στους κοινοτικούς αερολιµένες. 2. Η παρούσα οδηγία εφαρµόζεται σε κάθε αερολιµένα ο οποίος βρίσκεται σε έδαφος υποκείµενο στις διατάξεις της Συνθήκης. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρµόζεται για τα τέλη που εισπράττονται ως αµοιβή για τις αεροναυτιλιακές υπηρεσίες κατά τη διαδροµή και για τις τερµατικές αεροναυτιλιακές υπηρεσίες σύµφωνα µε τον κανονισµό (EΚ) 1794/2006 ή για τα τέλη που εισπράττονται ως αµοιβή για τις υπηρεσίες εδάφους, όπως αναφέρεται στο παράρτηµα της οδηγίας 96/67/EΚ του Συµβουλίου. 7 ΕΕ L 97 της , σ. 72. EL 7 EL

8 Άρθρο 2 Ορισµοί Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ισχύουν οι ακόλουθοι ορισµοί: (α) (β) (γ) (δ) ως «αερολιµένας» νοείται κάθε χώρος διαρρυθµισµένος ειδικά για την προσγείωση, την απογείωση και τους ελιγµούς αεροσκαφών, συµπεριλαµβανοµένων των βοηθητικών εγκαταστάσεων για τις ανάγκες της κίνησης και της εξυπηρέτησης των αεροσκαφών, καθώς και των εγκαταστάσεων που υποβοηθούν τις εµπορικές αεροπορικές υπηρεσίες ως «φορέας διαχείρισης του αερολιµένα» νοείται ο φορέας ο οποίος, σε συνδυασµό ή όχι µε άλλες δραστηριότητες, έχει ως αποστολή βάσει εθνικών νοµοθετικών ή κανονιστικών διατάξεων τη διοίκηση και τη διαχείριση των αερολιµενικών υποδοµών και το συντονισµό και τον έλεγχο των δραστηριοτήτων των διαφόρων φορέων εκµετάλλευσης που χρησιµοποιούν τους συγκεκριµένους αερολιµένες ως «χρήστης αερολιµένα» νοείται κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που µεταφέρει αεροπορικώς επιβάτες, ταχυδροµείο ή/και φορτίο, από ή προς το συγκεκριµένο αερολιµένα ως «τέλη ασφαλείας» νοείται η εισφορά που έχει υπολογιστεί ειδικά για την ανάκτηση όλου ή µέρους του κόστους των µέτρων ασφαλείας που αποβλέπουν στην προστασία της πολιτικής αεροπορίας από έκνοµες ενέργειες. Άρθρο 3 Αµεροληψία Τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν ότι τα αερολιµενικά τέλη δεν εισάγουν διακρίσεις µεταξύ χρηστών των αερολιµένων ή επιβατών. Άρθρο 4 ιαβουλεύσεις 1. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα διαθέτει πρόσβαση σε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες σχετικά µε το κόστος της παροχής υπηρεσιών ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας στον αερολιµένα. 2. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι σε κάθε αερολιµένα καθιερώνεται υποχρεωτική τακτική διαδικασία διαβούλευσης µεταξύ του φορέα διαχείρισης του αερολιµένα και των χρηστών του αερολιµένα για τη λειτουργία του συστήµατος τελών ασφάλειας και το ύψος τους. Η εν λόγω διαβούλευση πραγµατοποιείται τουλάχιστον µία φορά ανά έτος. 3. Προς το σκοπό αυτό, ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα υποβάλλει τυχόν πρόταση τροποποίησης του συστήµατος τελών ασφάλειας ή του ύψους τους στους χρήστες του αερολιµένα τουλάχιστον 4 µήνες προτού τεθεί σε ισχύ, συνοδευόµενη από αιτιολόγηση των προτεινόµενων αλλαγών. Ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα διεξάγει διαβουλεύσεις σχετικά µε τις προτεινόµενες αλλαγές µε τους χρήστες του αερολιµένα και λαµβάνει υπόψη τις απόψεις τους πριν λάβει απόφαση. 4. Ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα δηµοσιεύει την απόφασή του το αργότερο 2 µήνες πριν από την έναρξη ισχύος. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συµφωνία για τις προτεινόµενες αλλαγές µεταξύ του φορέα διαχείρισης του αερολιµένα και των EL 8 EL

9 χρηστών του αερολιµένα, ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα αιτιολογεί την απόφασή του έναντι των χρηστών του αερολιµένα. Άρθρο 5 ιαφάνεια 1. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι ο φορέας διαχείρισης του αερολιµένα πληροφορεί κάθε χρήστη αερολιµένα και τους εκπροσώπους ή τις ενώσεις χρηστών του αερολιµένα, µία φορά ανά έτος, σχετικά µε τα επιµέρους στοιχεία που χρησιµεύουν ως βάση για τον καθορισµό του ύψους όλων των εισπραττόµενων τελών ασφάλειας στον αερολιµένα. Η πληροφόρηση περιλαµβάνει τουλάχιστον: (α) κατάλογο των διαφόρων υπηρεσιών και υποδοµών που παρέχονται έναντι του εισπραττόµενου τέλους ασφάλειας (β) τη µέθοδο υπολογισµού των τελών ασφάλειας (γ) τα έσοδα και το κόστος κάθε κατηγορίας τελών ασφάλειας που εισπράττονται στον αερολιµένα (δ) το συνολικό αριθµό απασχολουµένων στις υπηρεσίες για τις οποίες εισπράττονται τα τέλη ασφάλειας (ε) προβλεπόµενο ύψος των τελών ασφάλειας (στ) τυχόν σχεδιαζόµενες επενδύσεις που ενδέχεται να επηρεάσουν σηµαντικά το ύψος των τελών ασφάλειας. 2. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι, πριν από κάθε διαβούλευση του άρθρου 4, οι χρήστες των αερολιµένων υποβάλλουν στον φορέα διαχείρισης πληροφορίες οι οποίες αφορούν ειδικότερα τα εξής: (α) προβλέψεις όσον αφορά την κίνηση (β) προβλέψεις όσον αφορά τη σύνθεση και τη σκοπούµενη χρήση του στόλου τους (γ) (δ) τα αναπτυξιακά τους σχέδια στον συγκεκριµένο αερολιµένα τις απαιτήσεις τους στον συγκεκριµένο αερολιµένα. Άρθρο 6 Εκτίµηση επιπτώσεων 1. Πριν από τη θέσπιση αυστηρότερων µέτρων σύµφωνα µε το άρθρο 6 του κανονισµού (EΚ) αριθ. 300/2008, τα κράτη µέλη διεξάγουν εκτίµηση επιπτώσεων όσον αφορά τον αντίκτυπό τους στο ύψος των τελών ασφάλειας. Όσον αφορά αυστηρότερα εθνικά µέτρα που είναι ήδη σε ισχύ στις [ηµεροµηνία θέσης σε ισχύ της παρούσας οδηγίας], τα κράτη µέλη θα διεξαγάγουν εκτιµήσεις επιπτώσεων στη διάρκεια τριετούς µεταβατικής περιόδου υπολογιζόµενης από τη θέση σε ισχύ της παρούσας οδηγίας. 2. Τα κράτη µέλη ενηµερώνουν την Επιτροπή και διαβουλεύονται µε τους χρήστες των αερολιµένων σύµφωνα µε το άρθρο 4 σχετικά µε την έκβαση των εκτιµήσεων επιπτώσεων που προβλέπονται στην παράγραφο 1. EL 9 EL

10 Άρθρο 7 Σύνδεση των τελών ασφάλειας µε το κόστος Τα τέλη ασφαλείας χρησιµοποιούνται αποκλειστικά για την κάλυψη του κόστους ασφάλειας. Το κόστος καθορίζεται σύµφωνα µε τις λογιστικές αρχές και της αρχές αξιολόγησης που είναι γενικά αποδεκτές σε κάθε κράτος µέλος. Ωστόσο, τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν ότι λαµβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη: το κόστος χρηµατοδότησης των µέσων και των εγκαταστάσεων που χρησιµοποιούνται για τις διαδικασίες ασφάλειας, συµπεριλαµβανοµένης της εύλογης αποµείωσης της αξίας των εν λόγω µέσων και εγκαταστάσεων οι δαπάνες για το προσωπικό που ασχολείται µε την ασφάλεια και για τις διαδικασίες ασφάλειας οι επιχορηγήσεις ή επιδοτήσεις που χορηγούνται από τις αρµόδιες αρχές για την ασφάλεια. Άρθρο 8 Ανεξάρτητη εποπτική αρχή 1. Τα κράτη µέλη ορίζουν ή συστήνουν ένα ανεξάρτητο όργανο ως εθνική ανεξάρτητη εποπτική αρχή, προκειµένου να διασφαλιστεί η ορθή εφαρµογή των µέτρων που λαµβάνονται για τη συµµόρφωση µε την παρούσα οδηγία. Είναι δυνατόν η εν λόγω αρχή να ταυτίζεται µε τον φορέα στον οποίο το κράτος µέλος έχει αναθέσει την εφαρµογή της οδηγίας 2009/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου για τα αερολιµενικά τέλη Τα κράτη µέλη εγγυώνται την ανεξαρτησία της ανεξάρτητης εποπτικής αρχής, διασφαλίζοντας ότι είναι νοµικά διακριτή και λειτουργικά ανεξάρτητη από οποιοδήποτε φορέα διαχείρισης αερολιµένα ή αεροµεταφορέα. Στα κράτη µέλη που διατηρούν την κυριότητα ή τον έλεγχο των αερολιµένων, οι φορείς διαχείρισης των αερολιµένων ή οι αεροµεταφορείς διασφαλίζουν τον ουσιαστικό διαρθρωτικό διαχωρισµό της ρυθµιστικής λειτουργίας από δραστηριότητες συνδεόµενες µε την κυριότητα ή τον έλεγχο. Τα κράτη µέλη διασφαλίζουν ότι η ανεξάρτητη εποπτική αρχή ασκεί τις αρµοδιότητές της µε αµεροληψία και διαφάνεια. 3. Τα κράτη µέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή την ονοµασία και τη διεύθυνση της ανεξάρτητης εποπτικής αρχής, τα καθήκοντα και τις αρµοδιότητες που έχει αναλάβει, καθώς και τα µέτρα που έχουν ληφθεί για να διασφαλιστεί η συµµόρφωση προς την παράγραφο Όσον αφορά διαφορές που ανακύπτουν σχετικά µε τα τέλη ασφάλειας, τα κράτη µέλη διασφαλίζουν, ότι λαµβάνονται µέτρα προκειµένου: (α) να οριστεί διαδικασία επίλυσης των διαφορών µεταξύ του φορέα διαχείρισης αερολιµένα και των χρηστών του αερολιµένα (β) να οριστούν οι προϋποθέσεις για την παραποµπή διαφοράς στην ανεξάρτητη εποπτική αρχή, και ειδικότερα να προβλεφθεί η απόρριψη από την αρχή καταγγελιών που κατά την κρίση της δεν είναι δεόντως αιτιολογηµένες ή επαρκώς τεκµηριωµένες και 8 ΕΕ L 70 της , σ. 11. EL 10 EL

11 (γ) να οριστούν τα κριτήρια εκτίµησης των διαφορών για την επίλυσή τους. Αυτές οι διαδικασίες, οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια πρέπει να µην εισάγουν διακρίσεις και να χαρακτηρίζονται από αµεροληψία, διαφάνεια και αντικειµενικότητα. 5. Η ανεξάρτητη εποπτική αρχή δηµοσιεύει ετήσια έκθεση των δραστηριοτήτων της. Άρθρο 9 Έκθεση και αναθεώρηση 1. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συµβούλιο έκθεση σχετικά µε την εφαρµογή της παρούσας οδηγίας το αργότερο 4 έτη από την έναρξη ισχύος της, καθώς και τυχόν ενδεδειγµένη πρόταση, εφόσον κρίνεται σκόπιµο. 2. Τα κράτη µέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται στην εφαρµογή της παρούσας οδηγίας, ιδίως σε ό,τι αφορά τη συλλογή των πληροφοριών των αναγκαίων για τη σύνταξη της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Άρθρο 10 Μεταφορά 1. Τα κράτη µέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειµένου να συµµορφωθούν µε την παρούσα οδηγία το αργότερο έως την [.]. Κοινοποιούν αµέσως στην Επιτροπή το κείµενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και πίνακα αντιστοιχίας µεταξύ των εν λόγω διατάξεων και των διατάξεων της παρούσας οδηγίας. Τα κράτη µέλη µεριµνούν ώστε οι διατάξεις που θεσπίζουν να περιέχουν ή να συνοδεύονται κατά την επίσηµη δηµοσίευσή τους από παραποµπή στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος παραποµπής καθορίζεται από τα κράτη µέλη. 2. Τα κράτη µέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείµενο των κύριων διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τοµέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Άρθρο 11 Έναρξη ισχύος Η παρούσα οδηγία τίθεται σε ισχύ την εικοστή ηµέρα από τη δηµοσίευσή της στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Άρθρο 12 Αποδέκτες Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη µέλη. Βρυξέλλες, Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ο Πρόεδρος Για το Συµβούλιο Ο Πρόεδρος EL 11 EL