Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης ο πλαστουργός της νιάς ζωής. Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής. Κ. Βάρναλης. # 1023 ΑΠΡΙΛΗΣ ευρώ

Transcript

1 Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης ο πλαστουργός της νιάς ζωής. Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής Κ. Βάρναλης # 1023 ΑΠΡΙΛΗΣ ευρώ

2 2 Κομμουνιστική Επιθεώρηση κυκλοφορεί το τεύχος 2/ Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: Ιδεολογία-Πολιτική Ελένης Μπέλλου:Το τοπίο των μετεκλογικών προοπτικών Οικονομία Κείμενο του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ: Οικονομική πολιτική της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ Γυναικείο ζήτημα Βιβής Δάγκα: Με πυξίδα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες της γυναίκας Φωτογραφικό αφιέρωμα χρόνια από το θάνατο της Κέτε Κόλβιτς Ιστορία Αναστάση Γκίκα: Αστικές και νέες οπορτουνιστικές προσεγγίσεις για το Δεκέμβρη του Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή! 4 Σχόλια 6 Ερωτήσεις-Απαντήσεις για τις εξελίξεις και τις θέσεις του ΚΚΕ 8 Η θέση του ΚΚΕ για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση 11 Σχολές μαθητείας και κατάρτισης στην Αττική: Η υποβάθμιση των σχολών χτυπάει κόκκινο, οι τσέπες των σπουδαστών αδειάζουν! 12 Αρχαιρεσίες σωματείων - απεργία Πρωτομαγιάς: Με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος 14 Μπροσούρα του ΠΑΜΕ για τη λειτουργία και δράση των σωματείων με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξης του κινήματος 15 Ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ με θέμα: Σχολικός εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα 19 Κάλεσμα συσπείρωσης και αγώνα για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει 23 Παλεύουμε για συλλόγους στα χέρια των φοιτητών - Παλεύουμε για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει 24 Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ: Αγωνιστική γιορτή μαθητικής δημιουργίας! 25 Προσεχώς στην τάξη Σημειώσεις από την 11 η Συνάντηση Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης 29 Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική στην πράξη...και θεός φυλάξοι 30 Στέκι πολιτισμού και νεανικής δημιουργίας της ΚΝΕ 31 Με αφορμή ένα έργο του Α. Τάσσου 32 Νεανική επιχειρηματικότητα και καινοτομία: όχημα για τις επιδιώξεις του κεφαλαίου 34 Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α Διεθνούς - Πρόλογος (Μέρος 1 ο ) 36 Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή! Τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό καταστολή! 38 Ο αγώνας για τη χειραφέτηση της γυναίκας είναι μέρος του αγώνα για την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο 39 Δομές Υγείας του Ελληνικού Στρατού: Μια άθλια κατάσταση που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των στρατιωτών OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: , Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN , Τηλ.: , Fax: , Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης Κρυονέρι Περιβάλλον Αντώνη Ραλλάτου: Ιστορική πορεία της ιδιοκτησίας στα δάση Παίρνει παράταση ο διαγωνισμός Στην τελική ευθεία έχει μπει πλέον ο πανελλαδικός διαγωνισμός συλλογικής ερευνητικής εργασίας μαθητών που διοργανώνει η ΚΝΕ και ο "Οδηγητής". Δεκάδες ομάδες μαθητών Γυμνασίων, Λυκείων και ΕΠΑΛ από κάθε γωνιά της Ελλάδας ετοιμάζουν πυρετωδώς τις εργασίες τους, με στόχο να κάνουν την καλύτερη εργασία, αλλά και να μας καταπλήξουν με τις ιδέες, την τέχνη, τη φαντασία και την πρωτοτυπία τους. Ήδη κάποιες ομάδες έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες τους και τις έχουν στείλει. Για όσες ακόμα δεν έχουν καταφέρει να τις ολοκληρώσουν, η τελική ημερομηνία αποστολής του συνόλου της εργασίας μετατίθεται στις 19 Απρίλη. Ιστοσελίδα της ΚΝΕ για τα Μαθητικά Φεστιβάλ Νέα ιστοσελίδα εγκαινίασε η ΚΝΕ με θέμα τα Μαθητικά Φεστιβάλ που διοργανώνει σε όλη την Ελλάδα. Οι επισκέπτες του site μπορούν να βρουν φωτογραφικό υλικό και ανταποκρίσεις από φεστιβάλ που είτε έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, είτε βρίσκονται στην προετοιμασία τους, καθώς επίσης σκίτσα και έξυπνες ατάκες με βάση και το σύνθημα των Μαθητικών Φεστιβάλ «ΕΕ vs Νεολαία... Σκέψου έξω από τα όρια του συστήματος!». Τέλος, στην ιστοσελίδα υπάρχει αναλυτικά το πρόγραμμα των φεστιβάλ σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ τη δική του θέση έχει και η σχετική ειδική έκδοση του Οδηγητή. Το link της νέας ιστοσελίδας είναι ενώ πρόσβαση υπάρχει και μέσα από το site της ΚΝΕ

3 Οδηγητής ϐ Απρίλης Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή! Την αλήθεια που υπογράμμισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, από το βήμα της Βουλής: «Μας λέτε συνεχώς ότι είναι ακόμη νωρίς! Δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Ή θα είναι ανθρώπινη ή θα είναι άθλια, απάνθρωπη. Μέση φτώχεια, μέση πείνα, μέση υγεία, μέση μόρφωση, μέση ζωή δεν υπάρχει», προσπαθεί να κρύψει από το λαό η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και προσπαθεί να το κρύψει πίσω από συζητήσεις παρωδία, προπαγανδιστικά τερτίπια, έντιμους συμβιβασμούς ληστών, αριστερά μνημόνια και συμφωνίες, ψεκασμένες κορώνες και φιέστες στρατού-λαού που λίγο πριν ορμήσει για νέες σταυροφορίες στη Μ. Ανατολή, δηλώνει διά στόματος υπουργού Άμυνας, έτοιμος για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τις ΗΠΑ. Αυτή την αλήθεια προσπαθούν να κρύψουν από το λαό οι κάθε λογής πρόθυμοι που βρίσκονται στην εργαλειοθήκη της αστικής εξουσίας. Όλοι όσοι έχουν ξαμολυθεί, ζητώντας ξανά από το λαό υπομονή, καρτερία και κριτική στήριξη σε νέα μέτρα με άλλο όνομα, θυσίες για τους νέους εθνικούς στόχους των καπιταλιστών. Ζητώντας του να ξεχάσει μια για πάντα την πάλη για ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή, για να ναι αυτή η προσφορά του στο όραμα του ξαναζεστάματος της καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτό το όραμα και τους όρους του, το πώς και από πού θα δοθεί ξανά ζεστό κρατικό χρήμα και προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, διαπραγματεύονται με τους εταίρους τους στις Βρυξέλλες. Αυτό το όραμα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι το όραμα των εργαζομένων και των παιδιών τους. Γι αυτούς οι λίστες που ετοιμάζονται έχουν νέα μέτρα, αφήνουν ανέγγιχτα όλα τα παλιά. Η νέα συμφωνία που ψήνεται έχει τα απαίσια χαρακτηριστικά των προηγούμενων. Γι αυτούς καμία αξιοπρέπεια δεν μπορεί να υπάρχει όσο είναι σε ισχύ το αίσχος των 511 ευρώ για τους νέους εργαζόμενους και των 586 ευρώ για όλους, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης για τους άνεργους, τα κουτσουρεμένα εκατομμύρια από τα πανεπιστήμια, τα άδεια σχολικά ταμεία. Γι αυτούς η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, τα επικίνδυνα δηλαδή παιχνίδια που παίζει η κυβέρνηση με Ευρωπαίους και Αμερικανούς, Ρώσους και Κινέζους, ο ενεργός ρόλος στη διαμάχη ΗΠΑ-Γερμανίας, η προσπάθεια με όποιο τίμημα να αναβαθμιστεί η θέση της αστικής τάξης στην περιοχή, σημαίνουν επικίνδυνες εξελίξεις μπροστά, κυριολεκτικά παιχνίδι με τη φωτιά. Αυτή την αλήθεια έχουμε καθήκον να αναδείξουμε Οργανώνοντας αποφασιστικά και με υπομονή την πάλη μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια για κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων, για μέτρα ανακούφισης και κάλυψης των σύγχρονων αναγκών. Αποκαλύπτοντας ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας αυτής της κυβέρνησης, για ποιον οι τσακωμοί, για ποιον τα επικίνδυνα παιχνίδια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αποκαλύπτοντας πως οι συμβιβασμοί είναι προσωρινοί και οι αντιθέσεις μόνιμες. Οι συμβιβασμοί σχετικοί κι οι αντιθέσεις απόλυτες. Έτσι λειτουργεί και θα λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα, το ματωμένο παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η λυσσασμένη πάλη των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών κρατών, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Κι αυτό είναι ένα δίδαγμα που δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε. Μια πραγματικότητα που επιβάλλει ετοιμότητα για όλες τις πιθανές εξελίξεις και σενάρια. Κι ετοιμότητα σημαίνει ικανότητα, με όλες τις μορφές και τρόπους, μέσα σε όλες τις συνθήκες κι εξελίξεις, πιο αργόσυρτες μα και πιο γρήγορες, να δείχνουμε το πού βρίσκεται η διέξοδος για τη νέα γενιά. Να δείχνουμε τις σύγχρονες δυνατότητες που επιβάλλουν σήμερα να ζήσουμε μια ζωή στο μπόι των ανθρώπων, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό, με εργατική-λαϊκή εξουσία, χωρίς τα δεσμά της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των άλλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Ετοιμότητα σημαίνει να δουλέψουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, γρήγορα, αποτελεσματικά για ισχυρή ΚΝΕ. Με ΟΒ παντού, σε όλους τους χώρους όπου δουλεύει, δρα, μορφώνεται, κατοικεί η νεολαία. Στην πλειοψηφία των Λυκείων, των ΕΠΑΛ, των σχολών και τμημάτων σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στους χώρους μαθητείας και κατάρτισης, σε τόπους δουλειάς και επιχειρήσεις, στις εργατικές-λαϊκές συνοικίες και στα χωριά. Πετώντας τη ρουτίνα και τη συνήθεια, αξιοποιώντας την πείρα, συλλογικά και με συζήτηση, με σχέδιο, δίνουμε τη μάχη με τις δυσκολίες για να ριζώσει η ΚΝΕ και οι θέσεις του Κόμματος πιο βαθιά σε εργατικά σωματεία κι επιτροπές αγώνα, σε μαθητικά συμβούλια και φοιτητικούς συλλόγους, στις λαϊκές επιτροπές, σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, σε μαζικές οργανώσεις και φορείς. Ετοιμότητα σημαίνει κάθε μέρα να απεγκλωβίζονται περισσότεροι νέοι από τους στόχους της αστικής τάξης και των ανθρώπων της, με ό,τι μάσκα κι αν εμφανίζονται κάθε φορά: και του μνημονιακού και του αντιμνημονιακού, και του ευρωλάγνου και του δραχμολάγνου, εθνικά αξιοπρεπή. Αλλά και να απεγκλωβίζονται κι από κάθε τι άλλο που βάζει αλυσίδες στα πόδια, στο νου και την καρδιά των νέων, που παροπλίζει τη θέληση για συλλογική δράση: τα ναρκωτικά και τη ναρκωκουλτούρα, τις ιδεαλιστικές αντιλήψεις και μεταφυσικές δοξασίες, τον ατομισμό και τις σάπιες αξίες της αστικής τάξης. Ετοιμότητα σημαίνει να αρπάξουμε το βιβλίο και τον κομματικό τύπο, να ψάξουμε την θεωρία μας, τις επεξεργασίες του Κόμματος, την ιστορία, τη γνώση, γιατί χωρίς αυτά η δουλειά είναι στα τυφλά και το χτίσιμο στην άμμο. Μέσα στην προετοιμασία της πρωτομαγιάτικης απεργίας, των εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, όταν θα τιμάμε στην πράξη τους πρωτοπόρους της τάξης μας που άνοιξαν με αγώνα το δρόμο για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, θα θυμόμαστε τα λόγια του δικού μας, κομμουνιστή λογοτέχνη και εξόριστου Θέμου Κορνάρου, που έφυγε έναν Απρίλη πριν από 45 χρόνια. Το Θέμο που τόσο πάλεψε «για να μην κατακλύσει η ζούγκλα τους ανθρώπινους συνοικισμούς» κι έγραψε για εκείνους που και σήμερα «κάθονται πλάι μας και μας μιλάνε για το δρόμο που είναι να κάνουμε». Για εκείνους που πλούτισαν και ολοκλήρωσαν τις ιδέες μας «με μια εικόνα ακόμη: Με την εικόνα του φτωχού εργάτη που πηδά απ το πατάρι των νταμιτζανάδων στη θύελλα της ζωής, για να γίνει ο σοφός οδηγός των ανθρώπων, που αγάπησε τόσο πολύ!» Εκείνους που ακόμα στέκουν ολόρθοι στις πόρτες των φυλακών, στους τοίχους των εκτελεστικών αποσπασμάτων, στις αποβάθρες που φεύγουν για τα ξερονήσια, «μετρώντας πόσοι περνούνε για να πάρουνε μέρος στο πάλαιμα, στο μάτωμα, για την καινούργια γέννα» 1. Γιατί δεν υπάρχει νωρίς ή αργότερα για μια ζωή ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Τάσος Γαλανόπουλος μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ 1. «Με τα παιδιά της θύελλας», Θέμος Κορνάρος Παραπομπή

4 4 Μετά τη βαθμολογία στο μηχανογραφικό θα μπαίνει και το ετήσιο εισόδημα Απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή του ΚΚΕ στη Βουλή για τις μετεγγραφές των φοιτητών στις αρχιτεκτονικές, ο υπουργός Παιδείας, αφού βέβαια έριξε το μπαλάκι στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δήλωσε ότι οι ελληνικές οικογένειες, πριν κάνουν τα παιδιά το μηχανογραφικό τους, πρέπει να «παίρνουν υπ' όψιν την οικονομική δυνατότητα που έχουν για να σπουδάσουν» μακριά από το σπίτι τους. Σα να μην έφτανε αυτό, υπονόησε ότι οι διοικήσεις των αρχιτεκτονικών σχολών είναι και αγωνιστικές, επειδή έκαναν προσφυγή στο ΣτΕ φορτώνοντας το πρόβλημα στις πλάτες των πρωτοετών φοιτητών οι οποίοι μετά από πολλούς μήνες παραμένουν ακόμα ξεκρέμαστοι. Με δυο λόγια, ο υπουργός παιδείας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιμένει πως οι νέοι από φτωχές οικογένειες θα πρέπει να αποφασίζουν για τις σπουδές τους ανάλογα με την οικονομική τους ευχέρεια... Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές (στους επιχειρηματίες) Τι μπορεί να προτείνει ένας συμβουλάτορας της συγκυβέρνησης; Η κυβέρνηση έχει πει εδώ και καιρό ότι συμφωνεί κατά 70% με τα μέτρα του μνημονίου και για το 30% θα συμβουλευτεί τον ΟΟΣΑ. Ποιες είναι όμως οι τελευταίες προτάσεις-συμβουλές που δημοσίευσε ο ΟΟΣΑ; Καταγράφουμε μόνο τρεις: «χαλάρωση των κανόνων για την απόλυση των μόνιμων εργαζομένων», με το πρόσχημα της μείωσης του «εργασιακού χάσματος μεταξύ των εργαζομένων κανονικής και μη κανονικής απασχόλησης». ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ. «Να αποτρέψουν τον αποκλεισμό από την αγορά εργασίας των νέων που εγκαταλείπουν το σχολείο». Αποδέχεται δηλαδή την εγκατάλειψη του σχολείου και ζητά μέτρα στήριξης της παιδικής και εφηβικής εργασίας!!!!!! Μείωση επιδομάτων ανεργίας Αυτά είναι ορισμένα από τα προτεινόμενα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Σε αυτόν τον οργανισμό έχει προσφύγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μας τον παρουσιάζει σαν αγγελούδι... Εμείς τι άλλο να πούμε; Η ελπίδα έρχεται... για τους επιχειρηματικούς ομίλους... Πρωτομαγιά με τα συνθήματα των αφεντικών; Η 1 η Μάη είναι μία εμβληματική μέρα για την εργατική τάξη. Από το 1886 την τιμούν οι εργάτες σε όλο τον κόσμο γιατί είναι η μέρα που εκφράζει την ανειρήνευτη ταξική πάλη ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους. Είναι η μέρα που εμπνέει και διδάσκει ότι η ελπίδα βρίσκεται στη σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του και το κράτος τους. Ε! Αυτή τη μέρα βρήκαν να βρωμίσουν οι οπορτουνιστές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (το ευρωπαϊκό κόμμα που αντιπροεδρεύει ο ΣΥΡΙΖΑ), που καλούν «να ανακηρύξουμε την Πρωτομαγιά του 2015 σε "Ευρωπαϊκή Μέρα Κατά της Λιτότητας" και να μετατρέψουμε τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις σε ενωτικές κινητοποιήσεις για την αλλαγή στην Ευρώπη». Θέλουν τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν, όχι για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά υπέρ τμημάτων του κεφαλαίου. Να διαδηλώνουν αγκαλιά με το γαλλικό, το ιταλικό, το ελληνικό κεφάλαιο ενάντια στο γερμανικό και όχι ενάντια σε ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές που μας στερούν σήμερα τη ζωή. Τη χάρη δεν θα τους την κάνουμε. Η πρωτομαγιά ανήκει στους εργάτες, κανείς δεν την πουλάει στους κεφαλαιοκράτες! ΥΓ: φήμες που θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση μέσα στην αμερικάνικη πρεσβεία ελέγχονται ως ανακριβείς. Πιο πιθανό είναι να τιμήσουν την πρωτομαγιά σε κάνα σουαρέ με το ΣΕΒ, αφού αφήσουν ίσως κανά λουλούδι στην Καισαριανή για να βγάλουν και την «αριστερή» υποχρέωση. Ο λόγος για τη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την οποία δίνεται προκλητικά η δυνατότητα σε επιχειρηματικούς ομίλους να απαλλαχθούν από πρόστιμα (μέχρι και 100%!) που τους έχουν επιβληθεί από φορολογικούς ελέγχους, όπως για λαθρεμπόριο, έκδοση εικονικών τιμολογίων, απόκρυψη φορολογικής ύλης, μη απόδοση ΦΠΑ και ειδικών φόρων. ΥΓ 1: Και όλα αυτά τη στιγμή που: Φαίνεται να σκέφτονται να φορολογήσουν μέχρι και το πιτόγυρο με το φόρο λίπους Είχαν σκαρφιστεί μέχρι και φορορουφιάνους μην και ξεφύγει κανένας φτωχοδιάβολος και δεν πληρώσει κάνα φόρο ΥΓ 2: Μάλλον όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι θα φορολογούσε τον πλούτο εννοούσε αυτόν της διπλανής εικόνας Σιγά που θα γλίτωνε! Κάτι αλλάζει ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ Σε είδα Να το παίζεις αναρχοσυνδικαλιστής (Ροσινάντε) αλλά να πιάνεις και στασίδι σε εκδήλωση μαζί με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ. Άντε και σε αυτοδιαχειριζόμενο vegan καφενείο στου Μαξίμου... κυβερνητικέ αναρχικέ. Σε είδα Να μοιράζεσαι την ομπρέλα σου με τον εθνικιστή Καρυπίδη και να βλέπετε μαζί την παρέλαση. Λαφαζάνη, ήσουν πολύ ωραίος έτσι όπως χόρευες στους ρυθμούς του Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα. Σε άκουσα Να λες ότι έκανες αντιμνημονιακό αγώνα αναλαμβάνοντας ως δικηγόρος τις υποθέσεις απολυμένων του δημοσίου και των μισθολογικών διαφορών. Μετά, άκουσα ότι έπαιρνες προμήθεια 12%. Κύριε υπουργέ, ο αντιμνημονιακός αγώνας δε γίνεται με ποσοστά. Μην ακούτε τους κακεντρεχείς που λένε ότι με τη νέα κυβέρνηση δεν αλλάζει κάτι Μόνο το προηγούμενο δίμηνο συντελέστηκαν οι εξής συνταρακτικές αλλαγές - Άλλαξε η ώρα - Άλλαξε προπονητή η Εθνική Ελλάδας - Άλλαξε ο καιρός και Μάρτη μήνα έβρεχε κάθε μέρα - Πέθανε ο Σήφης ο Κροκόδειλος Αυτά προς το παρόν

5 Οδηγητής ϐ Απρίλης Η Λεπέν, ο Κάμερον και άλλοι αντικαπιταλιστές Μέσα στο Μάρτη η γαλλίδα εθνικίστρια Λεπέν έδωσε συνέντευξη στον Πρετεντέρη. Καταγράφουμε από όσα είπε το εξής: «Μόνη λύση (σ.σ. για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) είναι να διαπραγματευτεί με την ΕΕ για μια συντεταγμένη έξοδο απ το ευρώ. Αυτό είναι το μόνο μέλλον για την Ελλάδα». Μία σημείωση: Τα γαλλικά της Λεπέν θυμίζουν τα ελληνικά των διάφορων αριστερών και υπερεπαναστατών. Απλά η Λεπέν δεν τα τυλίγει με επαναστατικές μπαλωθιές, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Εκτός αν η Λεπέν είναι αντικαπιταλίστρια καμουφλαρισμένη και δεν το ξέραμε Μία ακόμα σημείωση: Ο καπιταλισμός χωρίς ευρώ υπάρχει στην Ευρώπη. Π.χ. η Μεγάλη Βρετανία ποτέ δεν είχε ευρώ. Έχει λίρα. Ο πρωθυπουργός Κάμερον μάλιστα είχε προαναγγείλει και δημοψήφισμα για τις σχέσεις Μεγάλης Βρετανίας-ΕΕ. Εκεί μήπως είναι καλύτερα τα πράγματα για τη νεολαία; Στην Αγγλία η πραγματική ανεργία φτάνει το 13-14%, μαζί με το ένα εκατομμύριο ανέργους που δεν καταγράφονται. Επιπλέον σε όλα τα πανεπιστήμια της Αγγλίας υπάρχουν δίδακτρα, με τα πιο φτηνά να ξεκινάνε από τα ευρώ το χρόνο για τη φοίτηση, χώρια άλλα ευρώ για εστία. Και ένα συμπέρασμα: Μήπως τελικά οι διάφοροι αριστεροί και υπερεπαναστάτες που μιλάνε για έξοδο από ευρώ- ΕΕ χωρίς να το συνδέουν με το ζήτημα της εξουσίας μπαίνουν, είτε το θέλουν είτε όχι, κάτω από τις σημαίες τμημάτων του κεφαλαίου που επωφελούνται από τέτοια σενάρια; Μήπως ο αντικαπιταλισμός τους είναι τζούφιος; Κερδισμένοι και χαμένοι και στη Γερμανία Τι μου θυμίζει...; Αντώνης Σαμαράς (Μάης '14): «Θέλω από αυτό το βήμα να καταγγείλω δημόσια τον κ. Τσίπρα ως υπονομευτή της εθνικής μας προσπάθειας!» Αλέξης Τσίπρας (Φλεβάρης '15): «Ο πρώην πρωθυπουργός που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας». Η ομοιότητα βγάζει μάτι, όμως δεν πρόκειται για copy-paste, ούτε για λογοκλοπή ανάμεσα στον πρώην και τον νυν πρωθυπουργό. Απλώς έχουν τον ίδιο καημό. Να στοιχίσουν το λαό σε μια δήθεν εθνική προσπάθεια, που μόνο αποτέλεσμα θα έχει τη συνεχή σφαγή του για να ανακάμψουν τα κέρδη των καπιταλιστών. Η αλήθεια είναι ότι η αστική τάξη της Γερμανίας είναι η πιο κερδισμένη από την πολιτική που ακολουθήθηκε στην Ευρωζώνη την περίοδο της κρίσης. Αυτό, όμως, απέχει έτη φωτός από το να παρουσιάζει κανείς τη Γερμανία, ή οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα του πλανήτη Γη, σαν χώρα-πρότυπο για να ζει ο εργαζόμενος. Ενδεικτικά στη Γερμανία: Καταγράφεται το υψηλότερο στην ιστορία ποσοστό φτώχειας μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990, καθώς αυξήθηκε από το 15% του πληθυσμού το 2012 στο 15,5% το ,5 εκατομμύρια παιδιά πηγαίνουν σχολείο δίχως να έχουν πάρει πρωινό. Στα μίνι τζομπς (ελαστικές, ευέλικτες μορφές εργασίας, μικροαπασχόληση διαφόρων μορφών με μισθό 400 ευρώ) δουλεύουν πάνω από 7,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι και αυξάνονται. Η λέξη άνεργος ταυτίζεται με τη λέξη άστεγος αφού ελάχιστοι Γερμανοί έχουν δικό τους σπίτι και το ενοίκιο ισοδυναμεί με μισό βασικό μισθό. Και από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι καπιταλιστική ανάπτυξη και ευημερία για το λαό δεν πάνε μαζί. Ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι μια καπιταλιστική χώρα σε σχέση με τις άλλες, παντού οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν ένα πολύ μικρό κομμάτι του πλούτου που παράγουν και ζουν πολύ χειρότερα από ό,τι θα μπορούσαν με βάση τις δυνατότητες της εποχής. Quiz για πολύ δυνατούς λύτες! Ποιος δήλωσε ότι «απαιτείται εθνική ομοψυχία στη δεδομένη χρονική στιγμή και στήριξη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Διαφορετικά μπορεί να έχουμε πάρα πάρα πολύ άσχημα αποτελέσματα»; Α. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Β. Ο Αχιλλέας Μπέος Πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Χ.Α.; Τα περιστατικά αρχίζουν σιγά-σιγά και μαζεύονται και δεν μπορούν παρά να δημιουργούν ερωτηματικά: Α) Η πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, τη μία λέει πως αν λείπουν οι προφυλακισμένοι υπόδικοι ναζί η Βουλή δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις, και την άλλη αποφασίζει μονομερώς να γίνουν ονομαστικές ψηφοφορίες για να δώσει άλλοθι στην παρουσία των ναζί στη Βουλή. Β) Στην Κεφαλονιά, με αφορμή συγκέντρωση-ενημέρωση με θέμα τις διαδικασίες για την αποκατάσταση των επιπτώσεων των καταστροφικών σεισμών του 2014, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε και τη Χρυσή Αυγή. Γ) Η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Μονίμων Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ) συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό της τον επικεφαλής της Χρυσής Αυγής στον κλάδο των τεχνιτών του ΟΛΠ. Μετά από τα παραπάνω, δεν προκαλεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι ο πρόσφατα αποφυλακισμένος ναζί Μιχαλολιάκος, στην ομιλία του στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την παράταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, έκανε εποικοδομητική κριτική, στην ουσία υποστήριξε τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Γ. Κάποιος βουλευτής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Δ. Ο Τάκης Μπαλτάκος Καταρχάς, να συμφωνήσουμε ότι όλοι οι παραπάνω έχουν στηρίξει την κυβέρνηση και τη διαπραγμάτευσή της, άρα θα μπορούσαν να έχουν κάνει αντίστοιχες δηλώσεις. Αλλά σωστή απάντηση είναι το Δ. Η δήλωση ανήκει στον Τάκη Μπαλτάκο (τον συνομιλητή των ναζί ντε) και έγινε σε ραδιοφωνική συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ FM στις 30 Μάρτη. ΥΓ: Εννοείται ότι στην ίδια συνέντευξη ο Μπαλτάκος δεν ξέχασε να υμνήσει και τα εθνικιστικά συνθήματα των ΟΥΚ στην παρέλαση της 25 ης Μάρτη.

6 6? ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ?? για τις εξελιξεισ και τις θέσεις του ΚΚΕ Η κυβέρνηση μιλά για «πραγματικές μεταρρυθμίσεις» που θα δώσουν «την δυνατότητα και να ενισχύσουμε το δημόσιο ταμείο και να δώσουμε ανάσα στην ελληνική κοινωνία» (απόσπασμα ομιλίας Τσίπρα στις 30/3 στη Βουλή). Τι σημαίνουν αυτά που λέει η κυβέρνηση; Η κυβέρνηση στις 20 Φλεβάρη συμφώνησε στην επέκταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. «Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο»... Αυτό αναφέρεται ρητά στους όρους της «δανειακής σύμβασης» που έχει υπογραφεί ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ). Ας αφήσει λοιπόν τα σάπια η συγκυβέρνηση, ότι τάχα «δεν υπέγραψε μνημόνιο». Μνημόνιο με τα όλα του είναι. Μπορεί μέχρι τώρα να μην έχει κάτσει ακριβώς η μπίλια στο ποιες ακριβώς «μεταρρυθμίσεις» θα υλοποιηθούν, αλλά η συμφωνία που έχει ήδη υπογράψει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με σαφήνεια λέει ότι: ÂÂΣυνεχίζεται η αυστηρή εποπτεία, θα έρθουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, θα συνεχιστεί η «δημοσιονομική προσαρμογή» και η αξιολόγηση για την εκταμίευση των δόσεων. Σε αυτά δεσμεύτηκε η νέα συγκυβέρνηση να συνεχίσει. ÂÂ Για τους ανέργους θα συνεχιστούν τα προγράμματα κακοπληρωμένης, ολιγόμηνης δουλειάς που ανακυκλώνουν την ανεργία. ÂÂ Θα «επανεξεταστούν» (δηλαδή θα μειωθούν) οι πόροι του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία. Δηλαδή θα συνεχιστεί η άθλια κατάσταση σε σχολεία, ΑΕΙ, ΤΕΙ, που αντιμετωπίζουν έως και προβλήματα λειτουργίας λόγω της υποχρηματοδότησης. ÂÂ Η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 πάει για το κάποτε. Ενώ και τα όποια ψίχουλα προβλέπονταν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ψαλιδίζονται και εννοείται καλούν τους φτωχούς να πληρώσουν για τους φτωχότερους. ÂÂ Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται κανονικά. Απλά δεσμεύονται να πωλούνται τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και άλλες υποδομές σε καλύτερες τιμές. Συνεχίζεται επίσης η επίθεση στο ασφαλιστικό που σημαίνει για τους νέους εργαζόμενους να ξεχάσουμε ό,τι παροχές σε υγεία και πρόνοια υπήρχαν και βέβαια να ξεχάσουμε μία και καλή τη σύνταξη. Όντως η συγκυβέρνηση θέλει «να ενισχύσει το δημόσιο ταμείο». Από ποιανού τις τσέπες θα ενισχυθούν τα κρατικά ταμεία; Μήπως από τους εφοπλιστές που έχουν πάνω από 50 φοροαπαλλαγές; Μήπως από τους βιομήχανους που απολαμβάνουν επιδοτήσεις, ζεστό κρατικό χρήμα, φτηνό ρεύμα και άλλα προνόμια; Όχι βέβαια. Τα προνόμια αυτά παραμένουν άθικτα. Μάλιστα, η συγκυβέρνηση τα ενισχύει αφού, μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που μέχρι χθες κατήγγειλε, αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή των προστίμων που έχουν επιβληθεί σ επιχειρηματικούς ομίλους για παραβάσεις του φορολογικού και τελωνειακού κώδικα. Τα ταμεία θα γεμίσουν πάλι από τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών. Και αυτό παρουσιάζεται σαν «πατριωτικό καθήκον» ακόμα και αν δεν έχουμε να πληρώνουμε. Βαφτίζουν «πατριωτικό καθήκον», δηλαδή, το να πληρώνει ο λαός για να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία και αυτά τα λεφτά να πηγαίνουν είτε για την αποπληρωμή του χρέους που δε δημιουργήσαμε εμείς, είτε να πηγαίνουν κατευθείαν στους λογαριασμούς των καπιταλιστών για επενδύσεις. Ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεσμεύει αποθεματικά, όπως της Περιφέρειας Αττικής, του ΟΑΕΔ, νοσοκομείων κ.ά., για να αποπληρωθούν οι δανειστές. Λεφτά δικά μας δηλαδή που θα έπρεπε να διατεθούν για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων. Δεν γίνεται να πάρει ανάσα «όλη η ελληνική κοινωνία», όπως λέει η κυβέρνηση. Η ελληνική κοινωνία από τη μία έχει τους εκμεταλλευτές και από την άλλη τους εκμεταλλευόμενους. Για να ανασαίνουν οι πρώτοι ασφυκτιούν οι δεύτεροι. Όντως η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να ανασάνουν οι εκμεταλλευτές. Π.χ. δεν καταργεί ούτε έναν αντιλαϊκό νόμο αλλά συνεχίζει από εκεί ακριβώς που σταμάτησε η προηγούμενη συγκυβέρνηση. Οι «πραγματικές μεταρρυθμίσεις» για τις οποίες περηφανεύεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ είναι οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και των επιχειρηματικών ομίλων, αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ. Για μας αυτά σημαίνουν εργασιακή περιπλάνηση, δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί, μόρφωση με βάση το πορτοφόλι, ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον. Η νέα κυβέρνηση όμως δεν κάνει σκληρή διαπραγμάτευση; Η κυβέρνηση κάνει ό,τι κάνει κάθε κυβέρνηση της Ευρωζώνης. Διαπραγματεύεται για τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων, που σφάζονται με τα άλλα μονοπώλια για το πώς θα μοιραστούν τα κέρδη και οι ζημιές από την κρίση. Απέναντι στους λαούς όμως είναι ενωμένοι, τούς φορτώνουν συνεχώς νέα βάρη. Στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων που γίνονται εντός των τειχών της ΕΕ και του συστήματος δε βρίσκονται πουθενά οι δικές μας ανάγκες. Γι αυτό οι «σκληρές» και «περήφανες» διαπραγματεύσεις έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα. Τι διαπραγματεύεται η κυβέρνηση όμως; Διαπραγματεύεται για τη χαλάρωση της περιοριστικής πολιτικής. Για να αλλάξει ο τρόπος που ασκείται η αντιλαϊκή πολιτική. Να αλλάξει το έως τώρα μείγμα διαχείρισης στην ΕΕ που έβγαλε ωφελημένη τη Γερμανία. Γι αυτό η ελληνική κυβέρνηση συντάσσεται μαζί με τις αστικές τάξεις άλλων χωρών (Γαλλία, Ιταλία) ενώ αυτό επιδιώκουν και οι ΗΠΑ, για τους δικούς τους λόγους. Γιατί από τη μία βλέπουν ανταγωνιστικά τη Γερμανία και από την άλλη δε θέλουν τη διάλυση της Ευρωζώνης. Επιπλέον οι ΗΠΑ φοβούνται τη μονιμοποίηση της κρίσης και το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτή η διαμάχη δε γίνεται για την ανακούφιση του λαού, για να αυξηθούν οι μισθοί, για περισσότερες κοινωνικές παροχές, π.χ. περισσότερα λεφτά για την παιδεία. Γίνεται για να εξασφαλιστεί και να δοθεί κι άλλο κρατικό χρήμα για επενδύσεις στα μονοπώλια, για την κερδοφορία τους, καθώς για να αποπληρώνονται οι δανειστές. Η διαμάχη δεν περιλαμβάνει μόνο "δημοσιονομικά ζητήματα". Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να παίξει ρόλο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ στην εκστρατεία ενάντια στους τζιχαντιστές στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Στις περιοχές δηλαδή όπου εκδηλώνεται μεγάλη «σφαγή» μεταξύ των μονοπωλίων για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών που μυρίζει αίμα και πόλεμο μπλέκουν και τον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει σύσφιξη των σχέσεων με Ρωσία και Κίνα για λογαριασμό της αστικής τάξης της Ελλάδας, που επιδιώκει την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων κι ενέργειας. Αποδείχτηκε μύθος ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, να γίνει φιλολαϊκή, όπως έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συμμαχία των μονοπωλίων της Ευρώπης, εχθρός των λαών και της νεολαίας και δεν αλλάζει. Η μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες είναι ξένη προς τις δικές μας ανάγκες. Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να επιλέξουμε μείγμα διαχείρισης, να διαλέξουμε τον τρόπο σφαγής μας. Γιατί σε κάθε περίπτωση, είτε συνεχιστεί το ίδιο μείγμα αντιλαϊκής πολιτικής, είτε αλλάξει, το λογαριασμό πάλι ο λαός θα τον πληρώνει. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να γινόμαστε χειροκροτητές της μίας ή της άλλης αντιλαϊκής κυβέρνησης ούτε να διαλέξουμε ιμπεριαλιστή (π.χ. Γερμανία ή ΗΠΑ).

7 Οδηγητής ϐ Απρίλης Μήπως θα ήταν καλύτερα με ένα grexit; Για να σκεφτούμε: το νόμισμα απολύει τους γονείς μας; Το νόμισμα χρεοκοπεί τις οικογένειές μας; Αν αλλάξει το νόμισμα θα καταργηθούν οι αντιλαϊκοί νόμοι; Η απάντηση είναι όχι. Προς το παρόν στρατηγικός στόχος του κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι η παραμονή στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Βέβαια σήμερα δυναμώνουν φωνές από τμήματα του κατεστημένου που μιλάνε για αποχώρηση από την Ευρωζώνη, με παραμονή στην ΕΕ και στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Ο πραγματικός αντίπαλος, το εκμεταλλευτικό σύστημα και η ΕΕ, που μας κάνει τη ζωή κόλαση, θα είναι εδώ ακόμα και με αυτό το σενάριο. Ο πληθωρισμός που θα προκύψει για παράδειγμα από ένα τέτοιο ενδεχόμενο τις λαϊκές οικογένειες θα βαρύνει. Δεν αποτελεί πραγματική λύση υπέρ του λαού μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη εντός του συστήματος και της ΕΕ. Το ότι αυτό το ενδεχόμενο το προπαγανδίζουν και φερόμενες "αριστερές" δυνάμεις (π.χ. ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αριστερή Πλατφόρμα ΣΥΡΙΖΑ) φανερώνει ότι αυτές οι δυνάμεις θέλουν εγκλωβισμένο το λαό εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος. Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη συνδέεται με γενικότερες αντιθέσεις και διεργασίες για την αναμόρφωση της Ευρωζώνης, για το μοίρασμα της παγκόσμιας αγοράς ανάμεσα στα μονοπώλια. Από το grexit κερδισμένο θα βγει ένα τμήμα μεγαλοεπιχειρηματιών, ντόπιων και ξένων, που έχουν συμφέρον από ένα πιο υποτιμημένο νόμισμα. Άρα οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν λόγο να εγκλωβιστούν στο δίλημμα «χρεοκοπία με ευρώ ή με δραχμή». Επιλέγουμε να παλέψουμε για να ζήσουμε καλύτερα, με σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση, τη δουλειά, στη ζωή. Κι αυτό σημαίνει να παλέψουμε για συνολική αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό αφέντη στον πλούτο που ο ίδιος παράγει, με την εξουσία στα χέρια του. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία. «Μήπως να περιμένουμε να δούμε πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί υπάρχουν και αριστεροί βουλευτές του που διαφωνούν» Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δώσει δείγματα γραφής. Με την ανάδειξή του στην κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι συνεχίζει στον ίδιο δρόμο. Αυτό μπορεί να το δουν πιο καθαρά τώρα ιδιαίτερα νέοι και νέες, που νιώθουν αγωνιστές, αριστεροί. Καθημερινά αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει "αριστερά" με τις ευλογίες του ΣΕΒ, της ΕΕ και των ΗΠΑ. Όσοι από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται σαν "διαφωνούντες" το κάνουν για να μαντρώσουν όποιον προβληματίζεται με τα "έργα και ημέρες" της συγκυβέρνησης. Δοκιμασμένη τακτική. Το έκανε 40 χρόνια το ΠΑΣΟΚ και τώρα αντιγράφουν και αυτό. Μήπως όμως τώρα πρέπει να δείξουμε "εθνική ομοψυχία" όπως λέει η κυβέρνηση; Μα, ομοψυχία με ποιους; Με τους βιομήχανους και τους μεγαλοξενοδόχους που χαιρετίζουν τη συμφωνία της κυβέρνησης για επέκταση του μνημονίου; Ομοψυχία με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τη Χρυσή Αυγή που στηρίζουν τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης; Έχουν συμφέρον οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι οικογένειές μας που τα βγάζουν πέρα με τα χίλια ζόρια να δείξουν ομοψυχία με τους καπιταλιστές; Καμία ομοψυχία με το κεφάλαιο. Τα δικά τους πλούτη είναι η δική μας φτώχεια. Κι αυτό δεν αλλάζει με κυβερνητικά ευχολόγια. Η κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη που ποτίζει με το δηλητήριο του εθνικισμού τη νεολαία. Πού το πάει η κυβέρνηση; Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πασχίζει για την καπιταλιστική ανάκαμψη η οποία θα γίνει στο έδαφος των ήδη ψηφισμένων αντεργατικών νόμων, αφού δεν θα τους καταργήσει. Ίσα-ίσα θα φέρει κι άλλους γιατί αυτό προβλέπει η συμφωνία επέκτασης του μνημονίου με ΕΕ, ΔΝΤ και ΕΚΤ. Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας! Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος! Το ΚΚΕ έχει ήδη καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή για την κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών του νόμων και της δανειακής σύμβασης. Την ίδια στιγμή ήδη η συγκυβέρνηση έχει ήδη απορρίψει προτάσεις που έκανε το ΚΚΕ στη βουλή για την πραγματική ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών από χρέη σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, για δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για δωρεάν γεύμα για τους μαθητές των σχολείων. Δεν ανεχόμαστε τη ζωή με ψίχουλα, την άθλια κατάσταση που έχει διαμορφώσει η αντιλαϊκή πολιτική. Δεν μας ταιριάζει η μοιρολατρία και η απογοήτευση. Ό,τι μπορούμε να κερδίσουμε θα έρθει με τον δικό μας οργανωμένο αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους και δυνατό το ΚΚΕ. Η ελπίδα βρίσκεται στη συμμετοχή στους καθημερινούς αγώνες, στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, στη συμμετοχή στο κίνημα, στα σωματεία, τις επιτροπές ανέργων, τους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, τους συλλόγους σπουδαστών της κατάρτισης κόντρα σε όσους θέλουν να έχουν μόνιμα τη νεολαία και το λαό στη γωνία, θεατές των εξελίξεων. Στην ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας ρήξης και ανατροπής με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Εντός των τειχών του εκμεταλλευτικού συστήματος και της ΕΕ η ζωή και τα δικαιώματά μας πάνε συνεχώς στα βράχια. Οριστική λύση προς όφελος της νεολαίας σημαίνει πραγματική ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους. Σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους που δε δημιούργησε ο λαός, με εργατική λαϊκή εξουσία. Σημαίνει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής για να μπουν σε λειτουργία με σκοπό την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος! ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

8 8 Η θέση του ΚΚΕ για την Τεχνικοεπαγγελµατική Εκπαίδευση Στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, συγκεντρώνονται σήμερα χιλιάδες νέοι και νέες που αγωνίζονται καθημερινά, κόντρα στα εμπόδια και τις δυσκολίες που τους βάζει η ταξική κοινωνία της εκμετάλλευσης, για να μάθουν μια τέχνη, να σπουδάσουv μια ειδικότητα. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζουν την εγκατάλειψη και την υποβάθμιση στη σχολή, τις άθλιες συνθήκες δουλειάς, το άγχος της ανεργίας. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απευθύνονται στους νέους αυτούς, που καθημερινά αναρωτιούνται τι πρέπει να γίνει, καλώντας τους να πάρουν τη δική τους θέση στον αγώνα για να δοθούν άμεσες λύσεις στα οξυμμένα προβλήματα, αλλά και για τη συνολική κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζόμενων και της νεολαίας. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ένα πραγματικά αναβαθμισμένο ενιαίο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης, που θα ακολουθεί το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, στο πλαίσιο της εργατικής-λαϊκής εξουσίας. Στα πλαίσια της συζήτησης με όλους αυτούς τους νέους, η ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ διοργάνωσε πρόσφατα εκδήλωση με θέμα «Η θέση του ΚΚΕ για την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση». Παραθέτουμε εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης. Αναβάθμιση για ποιον; Κάθε μέρα ΕΕ - παλιές και νέες κυβερνήσεις - επιχειρηματικοί όμιλοι μηχανεύονται νέους τρόπους για να εντείνουν την εκμετάλλευση των σπουδαστών και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Επιδιώκουν να συνδέσουν τους όρους μόρφωσης - κατάρτισης με την αγορά εργασίας. Δηλαδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες να καθορίζουν τους όρους με τους οποίους οι νέοι εργαζόμενοι θα μπαίνουν στη δουλειά, τους μισθούς, τα εργασιακά δικαιώματα, τις ειδικότητες, τις δεξιότητες με βάση τις σημερινές, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες για να αυξήσουν τα κέρδη τους και όχι με βάση τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Θέλουν να πείσουν πως έτσι η Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση αναβαθμίζεται. Ρωτάμε: Είναι αναβάθμιση για τις λαϊκές και νεανικές ανάγκες να παίρνεις ένα πτυχίο και μετά να εξετάζεσαι και να ξαναεξετάζεσαι, να πιστοποιείσαι από μια σειρά εργοδοτικές ενώσεις, πολλές φορές να βάζεις και από την τσέπη σου; Είναι αναβάθμιση στα ΙΕΚ οι σπουδαστές να χρυσοπληρώνουν για αναλώσιμα, εργαλεία, να κάνουν μαθήματα σε διαδρόμους, να λείπουν και από αυτά καθηγητές; Είναι αναβάθμιση η πρακτική άσκηση να γίνεται σε άσχετες ειδικότητες, τα εργαστήρια -αν υπάρχουν- να είναι χρόνια πίσω από τις εξελίξεις στην τεχνολογία; Είναι αναβάθμιση στις ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ, η εργασία με βάση τη σύμβαση μαθητείας να είναι εξάωρη για τέσσερις μέρες τη βδομάδα, ενώ σπανίως τηρείται και ο μισθός να ξεκινά από το 50% του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη; Είναι αναβάθμιση όταν για τους μαθητές, τους σπουδαστές και τους καταρτιζό- μενους του υπουργείου Τουρισμού το ωράριο πρακτικής άσκησης καθορίζεται «με αποκλειστική ευθύνη των υπευθύνων των επιχειρήσεων», δηλαδή όσες ώρες ο εργοδότης χρειάζεται εργατικά χέρια θα αποφασίζει για την απασχόλησή τους; Είναι αναβάθμιση οι σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ που κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε ξενοδοχεία να μην παίρνουν τίποτα από τους ξενοδόχους παρά μια αποζημίωση στο τέλος του εξαμήνου από τον ΟΑΕΔ, που δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως; Είναι αναβάθμιση να λένε στα κορίτσια από τις ΕΠΑΣ Υγείας ότι δεν χρειάζονται γάντια κατά τη διάρκεια της πρακτικής γιατί έχουν εκπαιδευτεί να προφυλάσσουν τον εαυτό τους; Είναι αναβάθμιση, τέλος, στα μαγειρεία πολλές φορές οι σπουδαστές να φεύγουν με εγκαύματα, γιατί κάποιο καζάνι τρύπησε και τους έκαψε με το καυτό νερό, με λάδι; Αν όλα αυτά ήταν αναβάθμιση για το λαό, η αστική τάξη δεν θα χρησιμοποιούσε καθημερινά και το καρότο και το μαστίγιο. Γιατί, πράγματι, είναι καρότο να λες ότι οι σπουδές στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση και η Μαθητεία είναι εισιτήριο για την αγορά εργασίας. Λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους, τους αποφοίτους από τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια. Άλλο η ανάγκη για πρακτική άσκηση και άλλο η μαθητεία Η μαθητεία μπορεί να αχρηστεύσει τον εργαζόμενο γιατί τον μαθαίνει να δουλεύει μόνο με πολύ συγκεκριμένα εργαλεία, τα οποία αλλάζουν γρήγορα ή χρησιμοποιούνται μόνο από κάποιες επιχειρήσεις. Ακόμα παραπέρα, το λεγόμενο μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο ο σπουδαστής περνάει τη μισή χρονιά στα "θρανία" και την άλλη μισή σε κάποια επιχείρηση, έχει και επιπλέον αρνητικές μορφωτικές συνέπειες. Η διάσπαση του διδακτικού χρόνου διασπά και το ρυθμό της μάθησης, τη δυνατότητα συγκέντρωσης, αφομοίωσης της ύλης. Και με αυτή την έννοια, η μαθητεία δεν μπορεί παρά να έχει και αντιπαιδαγωγικό φορτίο. Όταν το ΚΚΕ θέτει το αίτημα για κατάργηση της μαθητείας και της ψευτοκατάρτισης, φυσικά και δεν εννοεί ότι μπορεί να σταματήσει η εκπαίδευση να συνδέεται με την παραγωγή. Γι αυτό μάλιστα κάνει λόγο για πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές, με κατοχυρωμένα δικαιώματα Όταν λοιπόν το ΚΚΕ θέτει το αίτημα για κατάργηση της μαθητείας και της ψευτοκατάρτισης, φυσικά και δεν εννοεί ότι μπορεί να σταματήσει η εκπαίδευση να συνδέεται με την παραγωγή. Γι αυτό μάλιστα κάνει λόγο για πρακτική άσκηση μέσα στις σπουδές, με κατοχυρωμένα δικαιώματα κ.λπ. Αυτοί που λένε ότι η μαθητεία δίνει και ένα χαρτζιλίκι, κάνουν πως ξεχνούν ότι εδώ μιλάμε για επιδότηση των εργοδοτών, ενώ θα μπορούσε να γίνει αυτό που ζητά το ΚΚΕ: Επίδομα στην οικογένεια που έχει πρόβλημα αντί για δώρο στον καπιταλιστή που κερδοσκοπεί. Μαζί όμως με το καρότο πάει και το μαστίγιο. Γιατί είναι μαστίγιο να λες στους σπουδαστές ότι επειδή είναι μαθητευόμενοι, δεν μπορούν να έχουν δικαιώματα, ότι «η καλή διαγωγή στον εργοδότη εμπλουτίζει το βιογραφικό σου για να βρεις μετά τη σχολή δουλειά. Άρα δεν είναι ώρα για διεκδικήσεις». Από όλα αυτά, που κατά καιρούς λένε, ένα πράγμα είναι αλήθεια και αυτό πρέπει να κρατήσουμε με ταξικό κριτήριο. Έχουν αγωνία ο νέος εργαζόμενος να είναι ακόμα πιο φθηνός, ακόμα πιο ευέλικτος, κινητικός το λένε τώρα, θέλουν και αύξηση της εκμετάλλευσης, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση για να μην αμφισβητήσει ο νέος και η νέα το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει ούτε τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίζει τη δύναμή του. Η αλήθεια είναι ότι η εκπαίδευση πάντα, όπως και να το κάνουμε, συνδέεται με την οικονομία. Τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης εξυπηρετεί, ακολουθεί τις αλλαγές στην οικονομία. Είναι παράγοντας "υπεραξίας", όπως το είπε χαρακτηριστικά και ένας παλιότερος πρόεδρος του ΣΕΒ. Για όλους αυτούς, τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου, η σύνδεση της Παιδείας με την αγορά εργασίας σημαίνει ελευθερία να κάνουν το εμπόρευμα εργατική δύναμη ό,τι θέλουν, να το πετάνε από δω κι από κει, να μένει στα αζήτητα, να καταστρέφεται. Και προετοιμάζουν από τώρα το έδαφος. Προετοιμάζουν τους σπουδαστές από την πρακτική για να αποδεχτούν την εργασιακή ζούγκλα στους τόπους δουλειάς. Οι απαράδεκτες συνθήκες στην πρακτική, με την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά δεν τελειώνουν με το πτυχίο. Γενικεύονται σε όλους τους εργαζομένους. Θέλουν οι σπουδαστές να είναι απομονωμένοι, φοβισμένοι απέναντι στις επιδιώξεις των αφεντικών. Κυρίως να μην παλεύουν για το

9 Οδηγητής ϐ Απρίλης Έχουν αγωνία ο νέος εργαζόμενος να είναι ακόμα πιο φθηνός, ακόμα πιο ευέλικτος, κινητικός, θέλουν και αύξηση της εκμετάλλευσης, αλλά και ιδεολογική χειραγώγηση για να μην αμφισβητήσει ο νέος και η νέα το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει ούτε τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίζει τη δύναμή του δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να μη διεκδικούν, αλλά να φαγώνονται με το διπλανό τους για μια θέση κακοπληρωμένης δουλειάς. Η θέση του ΚΚΕ Το ΚΚΕ λέει ότι η σύγχρονη τεχνολογία, που εισάγεται σ όλα τα επαγγέλματα, θέλει ο επαγγελματίας να έχει υψηλότερο επίπεδο γνώσεων και μόρφωσης. Θέλει ο σύγχρονος τεχνικός να δουλεύει περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με τα χέρια, να γνωρίζει καλά τη γλώσσα του, να έχει καλές βάσεις σε Μαθηματικά, Φυσική και βέβαια πρέπει να διδαχθεί και μαθήματα (π.χ. Ιστορία) που τον μορφώνουν, αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά του για να είναι δημιουργικός και να παίρνει ενεργά μέρος στις κοινωνικές εξελίξεις. Σήμερα, δε νοείται επαγγελματίας - τεχνικός χωρίς βασικές γνώσεις της θεωρίας, χωρίς γνώση της αρχής λειτουργίας των τεχνολογικών εφαρμογών. Αυτές οι δυνατότητες γεννιούνται μέσα στον καπιταλισμό, όμως μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού - λαϊκού ελέγχου. Αυτές τις αντικειμενικές δυνατότητες δεν μπορεί να τις πραγματώσει και να τις ικανοποιήσει ο καπιταλισμός. Είναι άρρηκτα δεμένες με την πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό και η νέα βάρδια της εργατικής τάξης θα παίξει τον αποφασιστικό ρόλο για αυτό. Ο σημερινός "χυλός" διαφόρων τύπων σχολών, που παρέχουν διαφορετικά δικαιώματα στους αποφοίτους, που μια ειδικότητα π.χ. της Νοσηλευτικής υπάρχει στις ΕΠΑΣ υπουργείου Υγείας, στις ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, στα Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ, στα ΣΕΚ (πέρα από τις αντί- Άποψη από την πρόσφατη εκδήλωση της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ με θέμα τις θέσεις του ΚΚΕ για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση Αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στοιχες ειδικότητες σε ΤΕΙ και ΑΕΙ), δεν αντιμετωπίζεται με την προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδιαρθρώσει την Επαγγελματική Εκπαίδευση. Ας δούμε τις εξελίξεις και ας αναρωτηθούμε: «Τι είναι ρεαλιστικό σήμερα»; Με τους ραγδαίους ρυθμούς που αναπτύσσεται η τεχνολογία σε αρκετά αντικείμενα σπουδών, θα είναι δυνατό να την παρακολουθήσουν οι σημερινοί σπουδαστές; Αύριο, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα αυτοκίνητα, η τηλεόραση, το κινητό κ.ά. θα πάψουν να είναι ίδια με αυτά που σήμερα ξέρουμε. Θα πρέπει μια ζωή να τρέχουν λαχανιασμένοι πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας κυνηγώντας καταρτίσεις και μάλιστα πληρώνοντας, ενώ οι εργοδότες θα βρίσκουν πάτημα για να τους απολύουν προκειμένου "να ανανεώσουν τις γνώσεις τους". Άρα, πραγματική αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης δίνει η πρόταση του ΚΚΕ που στο κέντρο της έχει την αρχή ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι μορφωμένη για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τη δική της εξουσία. Παλεύουμε για ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο που: Δεν θα αναπτύσσει μόνο μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά όλες τις ικανότητές τους, θα μορφώνει πολύπλευρα την προσωπικότητά τους και θα διαπλάθει ανθρώπους ικανούς ν αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία τους και τη ζωή τους, σε όποιο ή όποια επαγγέλματα μελλοντικά θα υπηρετήσουν. Δεν διώχνει από το πρόγραμμά του την τεχνική, σαν κατώτερη ενασχόληση των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε θεωρεί την τεχνολογία, την επιστήμη των μέσων παραγωγής, προνόμιο κάποιων υψηλά καταρτισμένων ειδικών, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν. Δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό σχολείο, το ταξικό σχολείο, το ταξικό Λύκειο. Δεν στερεί, όπως σήμερα, από τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας την αναγκαία για τη σημερινή εποχή γενική μόρφωση ως υπόβαθρο για κάθε μελλοντική επαγγελματική επιλογή, δεν βάζει συνεχόμενους εξεταστικούς φραγμούς. Και μάλιστα παίρνει μέτρα ειδικά για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, για να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο στις σπουδές τους και στα μαθήματά τους. Δεν θεωρεί κανένα παιδί για πέταμα και γι αυτό σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν στέλνει τα παιδιά στην εκμετάλλευση και στη μαθητεία. Αντίθετα οργανώνει το πρόγραμμα σπουδών ώστε και θεωρία να υπάρχει, αλλά και επαφή με όλη την παραγωγική δραστηριότητα, γιατί ό,τι και να γίνει κανείς, ό,τι επάγγελμα και να διαλέξει, πρέπει να μπορεί να γνωρίζει πώς παράγεται ο πλούτος της κοινωνίας κ.λπ. Η Επαγγελματική Εκπαίδευση στην αντίληψη του ΚΚΕ ξεκινά μετά το ενιαίο δωδεκάχρονο είτε ως ανώτατη είτε μέσα από επαγγελματικές σχολές. Πιο συγκεκριμένα οι επαγγελματικές σχολές: Είναι ενταγμένες στο εκπαιδευτικό σύστημα (όχι σαν τα αδιαβάθμητα ΙΕΚ - ΚΕΚ κλπ.). Δίνουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια (ειδίκευση για ολοκληρωμένη άσκηση επαγγέλματος). Δεν χρειάζεται ο απόφοιτός τους να περάσει από καμιά άλλη πιστοποίηση, που αμφισβητεί κι απαξιώνει το πτυχίο και τις σπουδές του. Το ενιαίο σύστημα Επαγγελματικών Σχολών βρίσκεται σε διασύνδεση με τους αντίστοιχους κλάδους της σοσιαλιστικής οικονομίας. Η συμμετοχή σε αυτές τις σχολές είναι ελεύθερη και στο πλαίσιό τους ολοκληρώνεται η επαγγελματική ειδίκευση για εκείνες τις δραστηριότητες που δεν απαιτούν επιστημονική ειδίκευση και πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδές και πτυχίο. Η απόκτηση Σήμερα, δε νοείται επαγγελματίας - τεχνικός χωρίς βασικές γνώσεις της θεωρίας, χωρίς γνώση της αρχής λειτουργίας των τεχνολογικών εφαρμογών. Αυτές οι δυνατότητες γεννιούνται μέσα στον καπιταλισμό, όμως μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μόνο στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού - λαϊκού ελέγχου του πτυχίου εξασφαλίζει το δικαίωμα στο επάγγελμα και την ένταξη του αποφοίτου στην παραγωγική διαδικασία μέσω του κεντρικού σχεδιασμού. Η επαγγελματική μόρφωση, όπως κάθε μόρφωση, στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής κοινωνίας, που στο κέντρο της έχει τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, παίρνει τον πρωτεύοντα ρόλο της και γίνεται οργανικό στοιχείο της ανάπτυξής της. Στο πλαίσιό της ο κάθε ένας αναπτύσσει τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά του για το καλό του συνόλου της κοινωνίας. Σε αυτή την προοπτική οι δρόμοι της εκπαίδευσης και της μόρφωσης δεν κλείνουν. Κανείς δεν περισσεύει! Ο άνθρωπος, η πιο σημαντική παραγωγική δύναμη δεν απαξιώνεται, η συνεχής άνοδος στη μόρφωση του ανθρώπου γίνεται αναγκαιότητα της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που επειδή είναι απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο καθορίζει, με βάση το σχεδιασμό, την επαγγελματική και την επιστημονική μόρφωση,

10 10 Η αναβάθμιση του εργαστηριακού εξοπλισμού, των κτηριακών εγκαταστάσεων και γενικότερα της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολών μαθητείας και κατάρτισης αποτελεί άμεση ανάγκη και πεδίο πάλης για τους σπουδαστές λύνει το πρόβλημα της ανεργίας και αξιοποιεί όλο το παραγωγικό και ανθρώπινο δυναμικό για την ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών. Δεν συμβιβαζόμαστε με την κατάσταση στις επαγγελματικές σχολές Επειδή έχουμε πρόταση για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας, μπορούμε να δίνουμε τη μάχη και στο σήμερα, πρωτοστατούμε για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση στις σχολές! Παλεύουμε για να μπουν εμπόδια στα μέτρα που τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον της νέας γενιάς, στην απαράδεκτη κατάσταση στις σχολές και στην πρακτική. Αυτές οι πλευρές, που αφορούν την καθημερινή ζωή του σπουδαστή, είναι βάση για συζήτηση σε κάθε ειδικότητα, σε κάθε επαγγελματική σχολή. Βήμα για να συντονιστεί η οργανωμένη, συλλογική διεκδίκηση όλων των νέων στην Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση. Αυτή η πάλη μπορεί να πάρει πιο μαζικά χαρακτηριστικά, αν δεθεί με τα σωματεία που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Τα σωματεία, δηλαδή, που δουλεύουν για να ανέβει η οργάνωση και η διεκδίκηση των νέων από τις επαγγελματικές σχολές τόσο μέσα στη σχολή, και στους χώρους δουλειάς. Απέναντι στα μαθήματα υποταγής που δίνουν διάφοροι διευθυντές και καθηγητές, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ενημερώνουν τους σπουδαστές για τα δικαιώματά τους, για το πώς κατακτήθηκαν μια σειρά δικαιώματα, όπως η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, το ωράριο. Είναι το καλύτερο μάθημα που εμπνέει δύναμη και κουράγιο. Καμιά αναμονή: Να μη χαριστεί ούτε ένα λεπτό στη νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ Είναι ανάγκη σήμερα να ισχυροποιηθεί το ριζοσπαστικό ρεύμα μέσα στους χώρους που ζει, εργάζεται και μορφώνεται η νεολαία. Να ξεπεραστούν οι αρνητικοί συσχετισμοί μέσα στο κίνημα, που ούτε στατικοί ούτε αιώνιοι είναι. Να αλλάξει η διαλυτική εκφυλιστική κατάσταση μέσα στο κίνημα. Με αιτήματα και στόχους πάλης που μπορούν να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες νεανικές και λαϊκές ανάγκες και γι αυτό εκ των πραγμάτων έρχονται σε ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων. Απαιτούμε σήμερα κάθε νέος να μπορεί να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει. Κανένα σχολείο χωρίς εκπαιδευτικούς και βιβλία. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών, των μαθητών και των σπουδαστών. Δωρεάν βιβλία σε όλους τους σπουδαστές και όχι από φωτοτυπίες. Κατάργηση κάθε πιστοποίησης, κάθε επαγγελματικών εξετάσεων, το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα. Καμιά σκέψη για δίδακτρα. Δωρεάν και με κρατική ευθύνη να δίνονται όλα τα απαραίτητα αναλώσιμα, τα βιβλία κ.ά. Κατάργηση της μαθητείας, πρακτική άσκηση ενταγμένη οργανικά στη μάθηση, ασφάλιση και πληρωμή με βάση το κατώτερο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη. 6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο για όσους μαθητές εργάζονται, διευκόλυνση με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων. Κάλυψη υγείας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα αν έχουν ένσημα οι γονείς τους, με την κάρτα του μαθητή. Κατάργηση τώρα της προϋπόθεσης των ενσήμων για τις επαγγελματικές εξετάσεις. Εργαστήρια σύγχρονα χωρίς την εμπλοκή εταιρειών και ιδιωτών, βιβλία σύγχρονα με την ευθύνη του κράτους. Μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (δύο εκπαιδευτικούς ανά 10 μαθητές), η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ευθύνη του κράτους, καμία εμπλοκή των επιχειρήσεων Ένταξη στα κοινωνικά προγράμματα της εργατικής εστίας (βιβλία - θέατρο - κοινωνικός τουρισμός) των μαθητών των ΕΠΑΣ. Είναι ανάγκη σήμερα να δυναμώσει το ρεύμα ενάντια στις χαμηλές απαιτήσεις, το μέτωπο ενάντια σε εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν τους σπουδαστές των ΕΠΑΣ και των ΙΕΚ έρμαιο ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων, που τους θέλουν υποταγμένους στα ναρκωτικά, σε παλιά και νέα υποκατάστατα και ψεύτικους παραδείσους. Είναι παράγοντες συμβιβασμού της νεολαίας, απομάκρυνσής της από την ταξική πάλη. Παλεύουμε ενάντια στον αυταρχισμό της διοίκησης που έχει τις πλάτες του κράτους και συχνά είναι σε ανοιχτή διασύνδεση με επιχειρήσεις, κάνοντας τον πλασιέ τους, διοχετεύοντας φτηνή μαθητεία και αγορά για τα εργαστήρια. Δεν συμβιβαζόμαστε με τον αποκλεισμό από τη γενική μόρφωση, δίνουμε τη μάχη για να γίνεται κατανοητό από όλα τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας χωρίς κόμπλεξ, αλλά με ταξικό κριτήριο ότι και για την εκπαιδευτική τους υστέρηση ευθύνεται η κοινωνική ανισότητα, η πολιτική και τα κόμματα που την υπηρετούν, η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και διαφεντεύει το πλούτο και τη γνώση που παράγουν τα χέρια και το μυαλό του εργάτη. Δεν έχουμε δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από το λαό και τη νεολαία Δες εδώ ολόκληρη την ομιλία του Νίκου Σοφιανού σε βίντεο Εμείς σαν Κόμμα, χωρίς να κρύψουμε λόγια, λέμε ξεκάθαρα ότι η προοπτική βρίσκεται στη ρήξη με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Λύση βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Παλεύουμε σήμερα ώστε να υπάρχουν κατακτήσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές δράσης, πρωτοβουλίες ανάδειξης προβλημάτων. Το κύριο σήμερα είναι να ενισχυθεί η νεανική λαϊκή αντιπολίτευση που θα μπορεί να βάζει εμπόδια στη λαίλαπα, να επιβάλλει παραχωρήσεις και αυτό απαιτεί και ενίσχυση του ΚΚΕ παντού. Ωστόσο, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρύψουμε την αλήθεια από το λαό και τη νεολαία: Μόνος δρόμος για να απαλλαγεί από τις συνέπειες της κρίσης και συνολικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι να στοχεύσει στα αίτιά της, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να χτυπήσει τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την εξουσία μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Οι νέοι της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχουν συσσωρευμένη πείρα που χρειάζεται να βγει στην επιφάνεια, να βγουν συμπεράσματα όχι μόνο για τη δυνατότητα του ΚΚΕ να προβλέπει εξελίξεις, αλλά για να γίνει πιο στέρεα, πιο αποτελεσματική η οργάνωση της πάλης μέσα κι έξω από σχολεία και σχολές, για να ανοίξει ο δρόμος στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, να σπάσουμε τα δεσμά με την ΕΕ και τα μονοπώλια. Μόνος δρόμος για να απαλλαγεί από τις συνέπειες της κρίσης και συνολικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι να στοχεύσει στα αίτιά της, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να χτυπήσει τα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την εξουσία μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

11 Οδηγητής ϐ Απρίλης Σχολές μαθητείας και κατάρτισης στην Αττική Η υποβάθμιση των σχολών χτυπάει κόκκινο, οι τσέπες των σπουδαστών αδειάζουν! Στους χώρους της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι σπουδαστές και οι γονείς τους ξεπαραδιάζονται για αναλώσιμα και υλικά, οι υποδομές που απαιτούνται είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι απαρχαιωμένες, είτε δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, οι γνώσεις που παίρνουν για κάθε ειδικότητα πολλές φορές βρίσκονται χρόνια πίσω σε σχέση με τις σύγχρονες εξελίξεις Όλη αυτή η κατάσταση καθιστά πλέον καθημερινή δοκιμασία τη φοίτηση σε μία τέτοια σχόλη. Ενδεικτικά της κατάστασης είναι τα παραδείγματα που ακολουθούν από Δημόσια ΙΕΚ και ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ από την Αττική Από τα παραδείγματα, που αποτυπώνουν ένα μέρος μόνο των όσων βιώνουν καθημερινά οι χιλιάδες σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, φαίνεται καθαρά τι σημαίνει στην πράξη η "αναβάθμιση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης" για την οποία μιλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Ακατάλληλοι και επικίνδυνοι χώροι, ελλείψεις υλικών και απαρχαιωμένος εξποπλισμός. Αυτά περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί σε όλα πάνω-κάτω τα εργαστήρια των ΙΕΚ και των ΕΠΑΣ της Αττικής. Βουνό τα προβλήματα για τους σπουδαστές Στο δημόσιο ΙΕΚ του Πειραιά, στην ειδικότητα αρτοποιία ζαχαροπλαστική ζητάνε από τους σπουδαστές να αγοράσουν ποδιές, μπλούζες και το σκούφο που χρειάζονται. Το ίδιο ισχύει και για σπουδαστές της ίδιας ειδικότητας σε άλλα ΙΕΚ (π.χ. Δημόσιο ΙΕΚ Ηλιούπολης). Επιπλέον, η εξάσκηση για τους σπουδαστές της ειδικότητας δε γίνεται σε χώρο της σχολής! Τα αναγκαία εργαστήρια γίνονται σε μαγαζιά, όπου οι σπουδαστές παρακολουθούν τον καθηγητή να δημιουργεί, αφού και ο χώρος είναι μικρός και τα υλικά λίγα! Οι σπουδαστές δηλαδή πληρώνουν για τα αναλώσιμα της μαγειρικής αλλά δεν μαγειρεύουν Στο δημόσιο ΙΕΚ του Χαϊδαρίου επίσης, οι σπουδαστές σε πολλές ειδικότητες πληρώνουν για αναλώσιμα. Για την ειδικότητα της σκηνοθεσίας ζητείται από τους σπουδαστές να αγοράσουν εξοπλισμό (μέχρι και τις κάμερες!!!!), ενώ για την ειδικότητα των σχεδιαστών μόδας ζητείται να αγοράσουν μέχρι και ραπτομηχανές, με κόστος γύρω στα 200 ευρώ. Στο δημόσιο ΙΕΚ των Αγίων Αναργύρων, στην ειδικότητα της κομμωτικής οι σπουδάστριες καλούνται να πληρώνουν για εξοπλισμό μέχρι και 500 ευρώ ενώ και εδώ τα εργαστήρια που διαθέτουν τα ΙΕΚ δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες, αφού οι χώροι είναι όχι μόνο μικροί αλλά και επικίνδυνοι! Και αυτό γιατί από τη μία όταν μπαίνουν πολλά πιστολάκια στην πρίζα πέφτουν οι ασφάλειες και από την άλλη το ταβάνι στάζει νερό!! Αλλά και στις πιο περιζήτητες ειδικότητες, όπως αυτή της πληροφορικής, η κατάσταση είναι τραγική. Σε σχολές όπου υπάρχει η ειδικότητα οι σπουδαστές πολλές φορές δεν μπορούν να κάνουν εργαστήριο αφού οι υπολογιστές τους οποίους πρέπει να αξιοποιήσουν δεν σηκώνουν τα προγράμματα που απαιτούνται, όπως συμβαίνει στα ΙΕΚ του Γαλατσίου και της Γκράβας. Και τα προβλήματα δε σταματάνε στα ΙΕΚ. Κάποια παραδείγματα από την ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ του Αιγάλεω το επιβεβαιώνουν. Ενδεικτικά: στην ειδικότητα των μηχανικών αυτοκινήτων κανονικά οι σπουδαστές πρέπει να κάνουν εργαστηριακά μαθήματα στους πετρελαιοκινητήρες. Κανονικά, δηλαδή, πρέπει να υπάρχει πετρέλαιο για τον πετρελαιοκινητήρα αλλά και αμάξια για να δουλέψουν οι σχετικές ειδικότητες. Τι κάνεις όμως όταν δεν υπάρχει ούτε πετρέλαιο, ούτε αμάξια; Δεν κάνεις το εργαστήριο, όπως συμβαίνει σήμερα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί τα κονδύλια έχουν περικοπεί Και σαν να μην έφταναν τέτοια παραδείγματα, οι σπουδαστές στην ίδια ΕΠΑΣ κάνουν μαθήματα σε αίθουσες όπου στάζουν νερά από το ταβάνι Να μην ανεχτούμε άλλο αυτή την άθλια κατάσταση Από όλα τα παραπάνω παραδείγματα, που αποτυπώνουν ένα μέρος μόνο των όσων βιώνουν καθημερινά οι χιλιάδες σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης, φαίνεται καθαρά τι σημαίνει στην πράξη η "αναβάθμιση της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης" για την οποία μιλά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Μόνος τους καημός είναι να αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που περνούν από αυτές τις σχολές για να έχουν τα αφεντικά περισσότερο φθηνό και μισοκαταρτισμένο εργατικό δυναμικό, ώστε να αυξάνουν τα κέρδη τους. Την ίδια ώρα τα προβλήματα στις σχολές θα πολλαπλασιάζονται λόγω της υποχρηματοδότησης, ενώ οι σπουδαστές που κάνουν την πρακτική τους θα συνεχίζουν να βιώνουν την υπερεκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς. Απέναντι σε όλα αυτά οι σπουδαστές έχουν κάθε συμφέρον να οργανωθούν και να παλέψουν μέσα από τα 3μελή, 5μελή και 15μελή τους, με επιτροπές αγώνα παντού, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα για τα δικαιώματά τους στη σχολή και στη δουλειά. Να συμβάλουν και αυτοί στην επιτυχία της απεργίας της Πρωτομαγιάς, οργανώνοντας τη συμμετοχή τους με τα δικά τους μπλοκ στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, εκεί που θα χτυπά η καρδιά όλης της εργατικής τάξης.

12 12 ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ AΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ Με όλες μας τις δυνάμεις στη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος Ενώ συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την ομάδα των Βρυξελλών (γνωστή και ως τρόικα) σχετικά με τη νέα λίστα των νέων αντιλαϊκών μέτρων, οι νέοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να έρχονται αντιμέτωποι με την υπερεκμετάλλευση, τους μισθούς των 200 και 300 ευρώ, την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς. Οι άνεργοι συνεχίζουν να παλεύουν να βγάλουν τον μήνα στην καλύτερη περίπτωση με το ψωροεπίδομα των 360 ευρώ, ή χωρίς κανένα εισόδημα, όπως ισχύει για το 90% των ανέργων. Οι σπουδαστές των σχολών μαθητείας και κατάρτισης συνεχίζουν να βιώνουν τε- ράστια προβλήματα ελλείψεων μέσα στις σχολές, αλλά και να δουλεύουν τσάμπα ή για 16 ευρώ τη μέρα στην πρακτική τους. Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η συγκυβέρνηση προχώρησε σε αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό προκειμένου να καλύψει τις δανειακές της υποχρεώσεις προς την ΕΕ και το ΔΝΤ. Προφανώς δεν πήρε ούτε ευρώ από τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους και τους τραπεζίτες. Αντίθετα, έβαλε για μια ακόμα φορά χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας Αττικής κ.λπ., δηλαδή στα λεφτά των εργαζομένων. Αυτές είναι οι συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να δράσουμε σήμερα. ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αρπάζουν τον ιδρώτα τον εργαζομένων για να πληρώσουν το ΔΝΤ Το τελευταίο διάστημα πήραν μορφή χιονοστιβάδας οι αποφάσεις τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων ασφαλιστικών ταμείων και Οργανισμών (μεταξύ των οποίων και του ΟΑΕΔ) στην Τραπέζα της Ελλάδας και σε κρατικά repos. Η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη να μπορέσει, όσο ακόμα εκκρεμεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης που προβλέπει η δανειακή σύμβαση, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ληξιπρόθεσμες δόσεις των δανείων που έχει πάρει από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Μιλά για δήθεν πατριωτικό καθήκον και για την ανάγκη ενότητας όλων την ώρα της εθνικής διαπραγμάτευσης. Βέβαια δεν βάζουν όλοι το χέρι στην τσέπη. Για μια ακόμα φορά την πληρώνουν οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι και όχι οι καπιταλιστές, για τις ανάγκες των οποίων πάρθηκαν αυτά τα δάνεια. Το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή σημείωσε ότι αυτές οι μεθοδεύσεις «πρέπει να συναντήσουν αδιαπέραστο τείχος από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεν επιτρέπεται να υπάρχει καμία συμφωνία, καμία συναίνεση. Εργατική οργάνωση που δέχεται τη νέα λεηλασία, που δέχεται να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα ποσά που προορίζονται για τις λαϊκές ανάγκες, τις συντάξεις και τους ανέργους, στον βωμό της πληρωμής των δανειστών, δεν υπηρετεί τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα». Από την άλλη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που πρώτη έτρεξε άλλωστε να στηρίξει την κυβέρνηση, στη σχετική ψηφοφορία που έγινε στη διοίκηση του ΟΑΕΔ για τη διάθεση 120 εκατ, ψήφισε μέσω των εκπροσώπων της "παρών", βοηθώντας στην υπερψήφιση της κυβερνητικής πρότασης. Στο επίκεντρο της δράσης μας έχουμε τους ανέργους, τους εργαζομένους στα διάφορα προγράμματα, τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που συγκεντρώνουν νέους εργαζόμενους, με κάθε είδους εργασιακή σχέση, εργαζόμενους φοιτητές, πρακτικάριους από τις σχολές μαθητείας και τα ΤΕΙ, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, το εμπόριο, ο επισιτισμός - τουρισμός Χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα Άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση και οι διορισμένες διοικήσεις σε ταμεία και οργανισμούς είναι ότι οι συντάξεις και τα επιδόματα δεν μπαίνουν σε κίνδυνο, καθώς αυτά τα χρήματα ήταν το πλεόνασμα και όχι αυτά που απαιτούνται για τις άμεσες ανάγκες. Επιτρέπεται αλήθεια να λέει κανείς ότι ο ΟΑΕΔ έχει πλεόνασμα σε συνθήκες που χιλιάδες άνεργοι βασανίζονται; Όταν είμαστε στο έτος που μόλις καταργήθηκαν τα οικογενειακά και μια σειρά άλλα επιδόματα; Στον προϋπολογισμό για το 2014 το ποσό για τα οικογενειακά επιδόματα ήταν 116 εκατ. ευρώ, όσα δηλαδή θεωρεί η κυβέρνηση πως πλεονάζουν στον ΟΑΕΔ. Τα 120 εκατ. που αρπάζουν από τον ΟΑΕΔ θα μπορούσαν να είναι πλήρες επίδομα σε ανέργους για ένα χρόνο. Υπάρχει πλεόνασμα όταν οι δικαιούχοι του κοινωνικού τουρισμού έχουν περιοριστεί στο μισό; Όταν είναι απλήρωτοι οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί του ΟΑΕΔ; Απέναντι σε αυτές τις σοβαρές εξελίξεις τα σωματεία, Από την περσινή πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. οι επιτροπές ανέργων, οι λαϊκές επιτροπές, οι φορείς της νεολαίας πρέπει να είναι σε διαρκή επιφυλακή και ετοιμότητα. Να δυναμώσει η πάλη για την προστασία των ανέργων, με αιτήματα αποκατάστασης των απωλειών και διεκδικήσεις που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες τους. Δυναμώνουμε τη γραμμή της ρήξης με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης Σε αυτές τις συνθήκες, και με τις σοβαρές μάχες των εκλογών σε σωματεία και της πρωτομαγιάτικης απεργίας να είναι μπροστά, η επιδίωξη των μελών και των φίλων της ΚΝΕ πρέπει να είναι μία: Να συναντηθούμε με όλον αυτόν τον κόσμο που μαζί έχουμε δώσει στο παρελθόν μικρές και μεγάλες μάχες στα σωματεία και τις επιτροπές ανέργων, στους χώρους δουλειάς, στη σχολή και τη γειτονιά. Με τον κόσμο που έκανε το βήμα να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, ή που λύγισε στις διάφορες πιέσεις, αλλά έχει ανοιχτά αυτιά απέναντι στο Κόμμα και την ΚΝΕ. Με όλους εκείνους, που ανεξάρτητα του τι λένε σήμερα, έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πρόταση του ΚΚΕ. Μαζί με όλο αυτόν τον κόσμο πρέπει να παλέψουμε για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενδυνάμωση της λαϊκής συμμαχίας. Όλη μας η δραστηριότητα αποσκοπεί στο να δυναμώσει στην εργατική τάξη, τη νεολαία και το κίνημα, η γραμμή της αντεπίθεσης και της ρήξης σε αντίθεση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ. Να δυναμώνει η αντιπαράθεση με την πολιτική της κυβέρνησης που έχει ως βασική γραμμή τη συναίνεση και την εθνική συνεννόηση. Αιχμές της πάλης πρέπει να είναι το εισόδημα, τα μέτρα προστασίας των ανέργων, οι συλλο-

13 Οδηγητής ϐ Απρίλης γικές συμβάσεις, η ασφάλιση και η υγεία, το φορολογικό, οι ιδιωτικοποιήσεις. Αυτά δηλαδή που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, το οποίο υιοθέτησαν πάνω από εργατικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς στην πορεία προς το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη. Στο επίκεντρο της δράσης μας έχουμε τους ανέργους, τους εργαζομένους στα διάφορα προγράμματα, τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που συγκεντρώνουν νέους εργαζομένους, με κάθε είδους εργασιακή σχέση, εργαζόμενους φοιτητές, πρακτικάριους από τις σχολές μαθητείας και τα ΤΕΙ, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, το εμπόριο, ο επισιτισμός-τουρισμός. Στη μάχη των αρχαιρεσιών, για να δυναμώσει ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα Η μάχη των αρχαιρεσιών στα συνδικάτα δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτείται υπομονή και επιμονή. Απέναντί μας θα έχουμε την εργοδοσία, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο. Το κλίμα αναμονής, που έχει δημιουργήσει σε ένα κομμάτι του κόσμου η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό κόμμα, και οι χαμηλές απαιτήσεις που δυστυχώς κυριαρχούν γεννούν νέες δυσκολίες. Ταυτόχρονα η πορεία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, που συνεχίζεται, δεν αφήνει ανεπηρέαστο και το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι σχετικές διεργασίες επιταχύνονται με μαζικές μετακινήσεις δυνάμεων κυρίως από την ΠΑΣΚΕ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ή και συμπράξεις όπως η πρόσφατη στο ΕΚ Έβρου, όπου εμφανίστηκε κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χρειάζεται καλή παρακολούθηση και αποκάλυψη, ώστε να συμβάλλουμε στον απεγκλωβισμό δυνάμεων, να βάζουμε εμπόδια στη διαμόρφωση του νέου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στις αρχαιρεσίες πρέπει να καταδικαστούν αυτοί που σηκώνουν το χέρι τους και ψηφίζουν τη λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων και του ΟΑΕΔ. Στόχος είναι η ισχυροποίηση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, η συσπείρωση νέων δυνάμεων με τη γραμμή του ΠΑΜΕ, να υπάρξει αισθητή αλλαγή του συσχετισμού. Το εργατικό κίνημα να περάσει στην αντεπίθεση για αποφασιστική διεκδίκηση των απωλειών της περιόδου της κρίσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Για να αποκρούσει τα σχέδια της εργοδοσίας και του αναδιοργανωμένου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που θα σηκώσει ξανά τη σημαία της κοινωνικής συναίνεσης και διαλόγου. Θα κάνει τα πάντα για να προσαρμόσει το εργατικό κίνημα στις ανάγκες υλοποίησης της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να αποτρέψει την άνοδο του ΠΑΜΕ. Από την πρόσφατη παρέμβαση σωματείων της Αττικής στο υπουργείο Εργασίας με αίτημα την άμεση λήψη μέτρων προστασίας των ανέργων. Τα μέλη της ΚΝΕ να αποτελέσουν παράδειγμα Η συμμετοχή στο κίνημα περισσότερου νέου κόσμου μπορεί να σπάσει τις κυρίαρχες λογικές της αναμονής, της ανάθεσης, της αναζήτησης σωτήριων λύσεων από τα πάνω. Είναι ανάγκη να ζωντανέψει η λειτουργία των σωματείων, η μαζικότητά τους, καθώς και η διαπάλη για το περιεχόμενο των λαϊκών αναγκών και του δρόμο ικανοποίησής τους. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ πρέπει να δίνουν το παράδειγμα. Να είναι γραμμένοι στα σωματεία τους, να παλεύουν για νέες εγγραφές, να πρωτοστατούν στη λειτουργία και δράση των σωματείων, να είναι μαχητές στον χώρο δουλειάς τους. Με σταθμό ελέγχου της δουλειάς μας την απεργία της Πρωτομαγιάς, δίνουμε τη μάχη για να λειτουργούν οι επιτροπές νέων και οι επιτροπές ανέργων των σωματείων, οι σωματειακές επιτροπές, για να δημιουργηθούν νέες. Να συνεδριάζουν τα 3μελή, 7μελή, 15μελή στα ΙΕΚ και τις ΕΠΑΣ. Να υπάρξει βελτίωση του συσχετισμού δύναμης στις επερχόμενες αρχαιρεσίες συνδικάτων. Να μετρηθούν βήματα στην αύξηση της επιρροής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δεκάδες νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές να πάρουν την απόφαση να παλέψουν σήμερα στο πλευρό της ΚΝΕ, αύριο και μέσα από τις γραμμές της. Έχουμε δυνατότητες, κύρος και πείρα, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Κόκκινη Πρωτομαγιά - Η εργατιά παλεύει και θα νικήσει, δικιά της εξουσία θα κατακτήσει Η Πρώτη του Μάη, βαμμένη από το αίμα της εργατιάς, ήταν, είναι και θα είναι καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας και του αστικού κράτους. Σε πείσμα των κεφαλαιοκρατών και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι εργάτες δεν τρομοκρατούνται απ την κρατική καταστολή, που διαχρονικά χρησιμοποιήθηκε ενάντια στις ταξικές εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς, ούτε μαζεύουν λουλούδια στους κάμπους αλλά βάζουν φρένο στην παραγωγή και απεργούν, τιμώντας τους αγώνες της τάξης τους σε όλο τον κόσμο. Στο Σικάγο του 1886 Η Πρωτομαγιά γεννήθηκε στους σκληρούς ταξικούς αγώνες του προλεταριάτου των ΗΠΑ για την καθιέρωση του 8ωρου. Η 1η Μάη του 1886 είχε καθοριστεί ως μέρα αγώνα για την καθιέρωση του 8ωρου με κεντρικό σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο». Η εργατική τάξη των ΗΠΑ πλημμύρισε τους δρόμους: περίπου εργάτες κατέβηκαν στους δρόμους, ενώ απεργούσαν. Η αστική τάξη αντιδρά λυσσασμένα. Στις 3 Μάη, η αστυνομία πυροβολεί εν ψυχρώ ενάντια στους διαδηλωτές. Δολοφονούνται 4 και τραυματίζονται πολλοί. Την επόμενη μέρα οι εργάτες απαντούν με διαδήλωση διαμαρτυρίας. Λίγο πριν τελειώσει η διαδήλωση, σημειώνεται έκρηξη βόμβας, έργο προβοκατόρων. Αυτή ήταν η αφορμή ώστε η αστυνομία να εξαπολύσει επίθεση, πυροβολώντας αδιάκριτα στο συγκεντρωμένο πλήθος. Πολλοί εργάτες σκοτώνονται ή τραυματίζονται. Το έγκλημα ολοκληρώνεται με την εκτέλεση των ηγετών της απεργίας Πάρσονς, Ένγκελ, Σπάις και Φίσερ, μετά από στημένη δίκη. Οι θυσίες όμως δεν πήγαν χαμένες: Οι απεργοί κατέκτησαν μειωμένο ωράριο, πολλοί από αυτούς και 8ωρο, ενώ ο μέσος όρος των αποδοχών αυξήθηκε. Τρία χρόνια μετά, τιμώντας αυτόν τον αγώνα, η Δεύτερη Διεθνής όρισε την 1η Μάη ως τη διεθνή μέρα αγώνα των εργατών. Μάης 36 Μήνας-ορόσημο για την πάλη της εργατικής τάξης της Ελλάδας. Στις 29 Απρίλη καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, του Βόλου, της Ξάνθης, της Δράμας και της Καβάλας κατέβηκαν σε απεργία, διεκδικώντας την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η απεργία εξαπλώνεται και μέσα σε λίγες μέρες παίρνει χαρακτηριστικά γενικού ξεσηκωμού, αφού στο πλευρό των εργατών σπεύδουν τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η καταστολή από την κυβέρνηση του Μεταξά, που οδηγούσε τη χώρα στον φασισμό, είναι βίαιη με αποτέλεσμα τη σφαγή της 9ης Μάη, όταν πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Σε πολλές περιπτώσεις ο στρατός αδελφώνεται με τους εργάτες. Τελικά οι καπνέμποροι υποχωρούν και δέχονται τις περισσότερες οικονομικές διεκδικήσεις των απεργών. Οι 200 της Καισαριανής Μια ακόμα σελίδα της ιστορίας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος γράφτηκε 1η του Μάη. Το 1944 το ναζιστικό κτήνος βάφει την εργατική Πρωτομαγιά στο αίμα των κομμουνιστών. Σε αντίποινα της εκτέλεσης ενός στρατηγού των κατακτητών, διατάχθηκε η εκτέλεση 200 κομμουνιστών, που κρατούνταν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Όλοι τους Ακροναυπλιώτες, ο ανθός του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος που φυλακίστηκαν επί Μεταξά και παραδόθηκαν από το αστικό κράτος στα χέρια των ναζί. H απόφαση φανέρωνε τον τρόμο τους μπροστά στο γιγάντιο ΕΑΜικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα και την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ. Οι Γερμανοί όμως δεν τα λογάριασαν καλά. Με την παλικαριά τους, οι 200 ήρωες πέτυχαν μια συντριπτική ηθική νίκη, που ενέπνευσε και εμπνέει όλο τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό. Απ την Πρωτομαγιά και απ τους ταξικούς αγώνες που την έχουν σημαδέψει, ένα ενδεικτικό μόνο χρονικό των οποίων παραθέσαμε, η εργατική τάξη και ιδιαίτερα η νέα βάρδια της έχει να διδαχθεί πολλά. Οι νέοι εργάτες και οι νέες εργάτριες, γνωρίζοντας την ιστορία της Πρωτομαγιάς, όπως και συνολικά του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, θα γίνονται πιο δυνατοί στην πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, πιο αποφασιστικοί στη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

14 14 Μπροσούρα του ΠΑΜΕ για τη λειτουργία και δράση των σωματείων Αγ. Φιλοθέης 5β, Aθήνα Τηλ , , Fax με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξη του κινήματος Πρόσφατα κυκλοφόρησε από το ΠΑΜΕ μια μικρή έκδοση με τίτλο: Η λειτουργία και η δράση των σωματείων με βάση τις θέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Στις 32 σελίδες της μπροσούρας οι νέοι εργαζόμενοι, οι άνεργοι μπορούν να γνωρίσουν ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή των συνδικάτων, να κατανοήσει την αναγκαιότητα του να υπάρχει οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα που να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό. Να μάθουν πώς πρέπει να λειτουργούν τα συνδικάτα, οι γενικές συνελεύσεις ως συλλογικά όργανα διεκδίκησης των εργαζομένων και δράσης απέναντι στην εργοδοσία που σκοπό έχει το όλο και μεγαλύτερο ξεζούμισμά τους. Η μπροσούρα διατίθεται δωρεάν στα γραφεία των Συνδικάτων και του ΠΑΜΕ, ενώ έχει αναρτηθεί και στο διαδίκτυο ( ÓÂÚÁ ÙÈÎfi AÁˆÓÈÛÙÈÎfi M ÙˆappleÔ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ª ƒ 2010 Η μπροσούρα χωρίζεται σε 4 μέρη. Στο πρώτο αναφέρεται τι είναι τα συνδικάτα, ποιος ο ρόλος τους και η αποστολή τους, τι κίνημα χρειάζεται σήμερα. Σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Τα συνδικάτα είναι οι μεγαλύτερες πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης. Η πηγή του συνδικαλισμού ανάγεται στην ιστορική εκείνη στιγμή που έσπρωξε τους εργάτες να ξεπεράσουν διαφορές και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά την εργοδοσία, να διεξάγουν αποτελεσματική πάλη για την ικανοποίηση και κατοχύρωση των επαγγελματικών συμφερόντων του». Η αποστολή του κάθε εργατικού σωματείου είναι: «Nα συγκεντρώνει στις γραμμές του όλους τους εργαζόμενους του κλάδου που έχει στην ευθύνη του ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, εθνικότητας, πολιτικών ή θρησκευτικών αντιλήψεων. Να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών του απέναντι στην εργοδοσία και γενικότερα απέναντι στην τάξη τους. Να διαπαιδαγωγεί τους εργάτες στο πνεύμα της ταξικής πάλης, να τους οδηγεί σε ταξικούς αγώνες απέναντι στους κεφαλαιοκράτες, ως την τελική νίκη του προλεταριάτου. Να τους διαπαιδαγωγεί στο πνεύμα της διεθνιστικής εργατικής αλληλεγγύης». Για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος το ΠΑΜΕ μεταξύ άλλων αναφέρει: «Παρέμβαση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σημαίνει ένταση της ιδεολογικής - πολιτικής παρέμβασης στις μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης για να κατανοηθεί η ανάγκη σύγκρουσης όχι μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά με τον ταξικό χαρακτήρα της εξουσίας. Να συνειδητοποιείται η αναγκαιότητα αλλαγής του ταξικού χαρακτήρα της εξουσίας». Στο δεύτερο μέρος αναλύεται ο υπονομευτικός ρόλος του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στις γραμμές του κινήματος. Αναδεικνύεται ότι η εργατική τάξη για να μπορέσει να οργανωθεί και να απαντήσει, να αντεπιτεθεί στις δυνάμεις του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων, να πετάξει από το σβέρκο της όλους όσους αυτή τη στιγμή: δεν αναδεικνύουν τις πραγματικές αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν τα προβλήματα, δεν ομολογούν ότι όποιος και να διαχειρίζεται τον καπιταλισμό δεν γίνεται πιο ανθρώπινος, δεν προβάλλουν και δεν διεκδικούν αιτήματα που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες μας με βάση τον παραγόμενο πλούτο που υπάρχει, και δεν αντιπαραθέτουν ένα ενιαίο, συνεκτικό, κλιμακούμενο σχέδιο δράσης που να παίρνει υπόψη του την ένταση της επίθεσης, καθώς και αξιοποίηση μορφών πάλης που να αντιστοιχούν στην πείρα των εργαζομένων. Στο τρίτο και μεγαλύτερο μέρος της μπροσούρας ερχόμαστε σε επαφή για το ποια πρέπει να είναι η δουλειά των πρωτοβάθμιων σωματείων, για τη δράση που πρέπει να αναπτύσσουν για την ανασύνταξη του κινήματος. Όπως σημειώνεται και στην μπροσούρα: «Χρειαζόμαστε σωματεία μαζικά, γερά, με παρουσία σε κάθε μεγάλο χώρο δουλειάς, που θα συσπειρώνουν και θα οργανώνουν τους εργαζόμενους, θα φροντίζουν για τον εξοπλισμό τους για ένα γερό ενιαίο μέτωπο αντίστασης παντού, απέναντι στους μεγαλοεργοδότες και τα μονοπώλια, την κυβέρνηση, τους καπιταλιστικούς οργανισμούς. Από αυτό πηγάζει η ανάγκη τα σωματεία να αποκτήσουν πόδι παντού και ειδικά στις μεγάλες πολυεθνικές και μονοπωλιακές επιχειρήσεις με σταθερή παρουσία, με στήσιμο σωματειακών επιτροπών, κυρίως στα κλαδικά σωματεία». Στο μέρος αυτό ο νέος εργαζόμενος μπορεί να διαβάσει για τη λειτουργία των συνδικάτων (Διοικητικό Συμβούλιο, Γενική Συνέλευση, Σωματειακή Επιτροπή, αρχαιρεσίες κ.α.), για τις μορφές πάλης, τη δράση τους στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την ανάγκη εξειδίκευσης της δουλειάς του σωματείου για την οργάνωση στον αγώνα νέων, γυναικών, μεταναστών, ανέργων κ.ά. Τέλος η μπροσούρα ολοκληρώνεται με τον ρόλο του ΠΑΜΕ και τη σύνδεση των Σωματείων με αυτό. Όπως αναφέρει: «Το ΠΑΜΕ δεν είναι συνδικαλιστική παράταξη. Είναι συνδικαλιστικός πόλος. Έχει χαρακτήρα κινηματικό και στόχους κοινωνικοπολιτικούς. Αποτελεί χώρο ταξικής συσπείρωσης συνδικάτων, συνδικαλιστών, συντονιστικών επιτροπών, επιτροπών αγώνα, που παλεύουν συντονισμένα, πανελλαδικά, με όρους μαζικού κινήματος, με πλαίσιο στόχων πάλης που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και συγκρούεται με τη στρατηγική του κεφαλαίου, στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, στη συνολική αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Είναι η πιο ανεβασμένη μορφή συνδικαλιστικής οργάνωσης όχι μονάχα γιατί συνενώνει ιδιωτικούς, δημόσιους, ανέργους, συνταξιούχους κ.λπ., αλλά γιατί οι στόχοι του ΠΑΜΕ είναι προωθημένοι, συγκεντρώνει δυνάμεις. Δεν περιμένει τη ΓΣΕΕ ή την ΑΔΕΔΥ για να δράσει. Δεν περιμένει τι θα κάνει η μία ή η άλλη συνδικαλιστική οργάνωση, για να παρέμβει για τα προβλήματα των εργαζομένων, δεν υποκλίνεται στο συσχετισμό δύναμης, αλλά καθημερινά προσπαθεί ν αναπτύσσει πολύμορφη πάλη». Εργατικό τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ Αθλητισμός: δικαίωμα και όχι εμπόρευμα! Ξεκίνησε το εργατικό τουρνουά και αυτή τη χρονιά με νέο ρεκόρ συμμετοχής. Στη διοργάνωση συμμετέχουν 76 ομάδες από χώρους δουλειάς και πρωτοβάθμια σωματεία, παραρτήματα και Επιτροπές Νέων από χώρους εκπαίδευσης και κατάρτισης, από Λαϊκές Επιτροπές και από θεραπευτικές κοινότητες. Το ματς έχει ήδη αρχίσει με τις ομάδες να έχουν χωριστεί σε 19 ομίλους. Σε μια περίοδο που ο αθλητισμός έχει γίνει πολυτέλεια για τη νεολαία, το τουρνουά του ΠΑΜΕ αναδεικνύει το καθολικό δικαίωμα του λαού στην άθληση. Δίνει τη δυνατότητα σε όλους να συμμετάσχουν σε μια ποδοσφαιρική οργάνωση διαφορετική απ' αυτή που προβάλλει το κυρίαρχο πρότυπο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Χωρίς μάχη συμφερόντων, παρασκήνιο, άκρατο ανταγωνισμό, αναβολικά και την επιτυχία αυτοσκοπό. Στο τουρνουά του ΠΑΜΕ δεν υπάρχουν πρόεδροι με φουσκωτούς, στημένα και ντόπα. Όλοι βγαίνουν νικητές, ενάντια στη σαπίλα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, τη ναρκω-κουλτούρα και τον ρατσισμό.

15 Οδηγητής ϐ Απρίλης Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ με θέμα: Σχολικός εκφοβισμός: Μύθοι και πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια έρχεται και επανέρχεται η συζήτηση για τον σχολικό εκφοβισμό, το περίφημο bullying, με διάφορες αφορμές και γεγονότα. Το υπουργείο Παιδείας, μάλιστα, και με τις προηγούμενες, αλλά και με την τωρινή πολιτική ηγεσία, επιδίδεται σε μία συγκεκριμένη και συστηματική ενασχόληση με το θέμα. Η 6η Μάρτη έχει οριστεί ως πανελλαδική μέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού, ενώ έχει στηθεί και το παρατηρητήριο για την πρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού που συνδέεται με το αντίστοιχο δίκτυο βίας και εκφοβισμού σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούνται καμπάνιες ενημέρωσης στα σχολεία με την εμπλοκή και διάφορων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Το ζήτημα ξαναμπήκε στην επικαιρότητα το προηγούμενο διάστημα με έντονο τρόπο με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη, σπουδαστή της ΕΠΑΣ Γαλακτοκομικής στα Γιάννενα. Στόχος, λοιπόν, της ημερίδας ήταν να αποτελέσει αφετηρία για το άνοιγμα μιας πλατιάς κουβέντας, να αναδείξει με υπεύθυνο τρόπο και επιστημονική προσέγγιση πλευρές του ζητήματος στην πραγματική τους διάσταση, μακριά από στοιχεία υπερβολής, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές αιτίες που μεθοδικά επιδιώκεται να συσκοτιστούν. Το πρόγραμμα της ημερίδας περιελάμβανε εισαγωγική τοποθέτηση από τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ομιλίες από τους: Ελισαίο Βαγενά, διδάκτορα Παιδαγωγικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Για μια άλλη προσέγγιση της παιδικής επιθετικότητας», Κυριάκο Ιωαννίδη, διδάκτορα Κοινωνιολογίας και υπεύθυνο του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Εκπαιδευτικό σύστημα και «σχολικός εκφοβισμός»,παύλο Αλέπη, στέλεχος του ΚΚΕ, με θέμα «Στερεότυπα και αλήθειες». Παρακάτω δημοσιεύουμε την εισαγωγική τοποθέτηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα και στα επόμενα φύλλα θα δημοσιευτούν οι παρεμβάσεις και των υπόλοιπων ομιλητών της ημερίδας. Ο "Οδηγητής" δημοσιεύει την εισαγωγική τοποθέτηση του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση ετοιμάζεται να στείλει λίστα μεταρρυθμίσεων στους εταίρους της και μαζί με αυτή και το λογαριασμό στη λαϊκή οικογένεια που θα πληρώσει τελικά πάλι το κόστος της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση. Μια συμφωνία την οποία ακόμα δεν έχει φέρει στη Βουλή, και για ενημέρωση και για ονομαστική ψηφοφορία, όπως έχει ζητήσει το ΚΚΕ. Παρ όλα αυτά, εμείς δεν θεωρούμε ότι είναι δευτερεύον ζήτημα, ταυτόχρονα να συζητάμε σήμερα εδώ για ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι ο ονομαζόμενος σχολικός εκφοβισμός. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται αρκετή συζήτηση και υπάρχει προβληματισμός γύρω από το ζήτημα της ενδοσχολικής βίας και των φαινομένων εκφοβισμού μέσα στο σχολείο, στις σχολές. Το ζήτημα ξαναήρθε στο προσκήνιο, δυστυχώς, με τραγικό τρόπο μετά το θάνατο του σπουδαστή στα Γιάννενα. Μια σειρά πραγματικά γεγονότα και περιστατικά καθώς και προβλήματα που υπάρχουν μέσα στα σχολεία και εντοπίζονται από γονείς και εκπαιδευτικούς, τα οποία μόνιμα και σταθερά πρέπει να απασχολούν και να γίνονται υπόθεση του κινήματος, μπαίνουν με πρόχειρο και ανεύθυνο τρόπο στην ίδια μοίρα με καταστάσεις και φυσιολογικές συνθήκες που υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν μέσα στη ζωή της σχολικής κοινότητας. Αυτά διογκώνονται και μπλέκονται με στοιχεία υπερβολής, στα πλαίσια συγκεκριμένων στοχεύσεων και σχεδιασμών, διαμορφώνοντας τελικά ένα δαιδαλώδες τοπίο γύρω από το ζήτημα. Πολλοί γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές προβληματίζονται, ανησυχούν, ψάχνουν απαντήσεις, απαιτούν - και σωστά - έγκαιρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση γύρω από το ζήτημα σε μια περίοδο που οι ίδιες οι λαϊκές οικογένειες έχουν χίλια δύο προβλήματα που τους ταλανίζουν. Εύλογα δημιουργούνται μια σειρά ερωτήματα γύρω από το ζήτημα του «σχολικού εκφοβισμού» ή του περιβόητου «μπούλινγκ». Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα στα σχολεία σήμερα και ποιο είναι αυτό; Η επιθετικότητα που εκδηλώνουν τα παιδιά και οι έφηβοι στη συμπεριφορά τους είναι καινούργιο φαινόμενο;

16 16 Αυτές οι συμπεριφορές, που σε περίοδο κρίσης πολλαπλασιάζονται, έχουν καθαρά ενδοσχολικές αιτίες; Ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις των διαφόρων εκστρατειών του υπουργείου Παιδείας και των διάφορων ΜΚΟ, οι οποίες συσκοτίζουν τελικά τις αιτίες του προβλήματος, μπερδεύουν και δημιουργούν συγχύσεις; Τελικά, μπορούν αυτοί που γεννούν τα προβλήματα για το λαό και τη νεολαία, που εντείνουν την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά της να είναι μέρος της λύσης αυτών των προβλημάτων; Ανοίγουμε τη συζήτηση. Καταθέτουμε σκέψεις και προβληματισμούς σεις στα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Μέσα στο κίνημα και την καθημερινή μας δράση, τα οξυμένα προβλήματα των νέων των λαϊκών οικογενειών είναι μόνιμα στο επίκεντρο. Με τη σημερινή ημερίδα δίνουμε συνέχεια στη συζήτηση και τον προβληματισμό που έχει να κάνει με τα προβλήματα που αφορούν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, στη βοήθεια και την ευθύνη που έχουμε, ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί, ως κομμουνιστές όχι μόνο στο να καλλιεργήσουμε μια σειρά αξίες, κυρίως στο να διαμορφώσουμε μια ολόκληρη στάση και αντίληψη ζωής στα παιδιά μας. Μας νοιάζει το παρόν και το μέλλον της νέας γενιάς. Η συζήτηση που γίνεται τα τελευταία χρόνια στα σχολεία, σε εφημερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές κ.λπ. γύρω από το φαινόμενο του "σχολικού εκφοβισμού", όπως αποδίδεται συνήθως στα ελληνικά ο όρος "μπούλινγκ" δεν είναι τυχαία ούτε προέκυψε αυθόρμητα, μέσα από μια πραγματικά μεγάλη, τουλάχιστον για τη χώρα μας, ένταση του προβλήματος. Στη συνέχεια και μέσα από τις θεματικές ομιλίες θα αναδειχτεί αν υπάρχει και ποιο είναι τελικά το φαινόμενο για το οποίο μιλάμε. Βέβαια, για ένα ζήτημα ή φαινόμενο, αν θέλετε, που δεν είναι ακόμα επιστημονικά οριοθετημένο, εδώ και 4 χρόνια, από το 2011, η 6η Μάρτη έχει καθιερωθεί από το υπουργείο Παιδείας ως «Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο». Ταυτόχρονα, κάτω από το βάρος των εξελίξεων, με τον τραγικό θάνατο του σπουδαστή στα Γιάννενα, η κυβέρνηση έσπευσε να φέρει την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή νομοθετική παρέμβαση για την ποινικοποίηση του "μπούλινγκ". Σε έναν από τους ορισμούς που δίνεται στο συγκεκριμένο φαινόμενο εντοπίζονται τα εξής στοιχεία: «Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια μορφή βίας με τρία κύρια χαρακτηριστικά: α) συνειδητή επιθετική συμπεριφορά κάποιου/ ων εναντίον άλλου/ων, β) έχει επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα και γ) υπάρχει σαφής διαφορά ισχύος (π.χ., σαφής υπεροχή φυσικής δύναμης ή κοινωνικής ισχύος του εκφοβιστή - θύτη σε σχέση με το στόχο - θύμα)». Είναι σαφές ότι μια σειρά πλευρές ή εκφάν- σεις των παραπάνω διατυπώσεων πραγματικά υπάρχουν μέσα στα σχολεία. Δεν είναι σωστό να λέγεται ότι όλα είναι ψέματα, ότι είναι τεχνητά, ότι είναι προπαγάνδα. Όλη η εκστρατεία ενάντια στο σχολικό εκφοβισμό πατάει πάνω σε πραγματικά γεγονότα. Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα εν μέσω της κρίσης, μεγάλωσαν συνολικά τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες. Μεγάλωσαν τα άγχη, τα οικονομικά βάρη και η ανασφάλεια και αυτό είχε και έχει αντανάκλαση και στα παιδιά. Δε θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης και των αδιεξόδων ενός συστήματος που αναγνωρίζει σαν μοναδικό θεό του το κέρδος. Χρειάζεται σίγουρα μελέτη και παραπέρα ψάξιμο των επιπτώσεων αυτής της κατάστασης στις στάσεις και τη συμπεριφορά των νέων. Οι παραβατικές συμπεριφορές και τα "φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού" που εντοπίζουν και μια σειρά έρευνες - με όλα τα ερωτηματικά φυσικά που έχουμε όσον αφορά στην πλήρη επιστημονική εγκυρότητά τους - οι νέες μορφές που παίρνουν αυτές οι συμπεριφορές, όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός, χρειάζεται οπωσδήποτε να μελετηθούν καλύτερα. Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να βάζουμε ταμπέλες Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο, βασικά, να κατανοηθούν καλά οι συνθήκες, το έδαφος των περιστατικών λύνεται από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και των γονιών. Η καθημερινότητα μέσα στα σχολεία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα που δεν θα είχε νόημα να αναλύσουμε. Όλοι μας σαν παιδιά έχουμε μαλώσει, έχουμε τσακωθεί με τους φίλους και τους συμμαθητές μας, έχουμε πει μια κουβέντα παραπάνω, έχουμε πειράξει κάποιο συμμαθητή και οι ίδιοι έχουμε δεχτεί αντίστοιχα πειράγματα, έχουμε θυμώσει με κάποιο συμμαθητή μας και στο επόμενο διάλειμμα πάλι παίζαμε μαζί. Αυτός είναι ο φυσιολογικός τρόπος κοινωνικοποίησης του παιδιού, αυτές τις διαδικασίες έχει η ένταξη στην ομάδα ανάμεσα σε παιδιά. Η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας δεν γίνεται μέσα σε συνθήκες πειραματικού σωλήνα. Από αυτήν την παραδοχή δεν προκύπτει βέβαια το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Έχει βάση αυτό που εντοπίζουν πολλοί εκπαιδευτικοί και γονείς για αύξηση της επιθετικότητας των παιδιών ή περιστατικά συγκρούσεων μεταξύ των μαθητών. Μπορούν όλα αυτά να μπουν κάτω από μία ομπρέλα και να ονομαστούν φαινόμενο; Και αν ναι, το κύριο ερώτημα που ανακύπτει δεν είναι μήπως το: ποια η «ρίζα» του προβλήματος; Οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη Οι αιτίες του προβλήματος, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την κοινωνική βαρβαρότητα. Καλλιεργεί τις "αξίες" της εκμεταλλεύτριας τάξης, την αντίληψη "ο θάνατός σου η ζωή μου" Μέσα από τη σημερινή ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ θα θέλαμε να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από ένα ζήτημα που σίγουρα έχει πολλές πλευρές και προεκτάσεις, οι οποίες χρήζουν συγκεκριμένης επιστημονικής μελέτης και έρευνας. Δεν επιδιώκουμε να δώσουμε τελικά και ολοκληρωμένα συμπεράσματα ούτε να κλείσουμε σήμερα τη συζήτηση. Το αντίθετο. Ανοίγουμε τη συζήτηση και τον προβληματισμό, στον οποίο μπορούν να συμβάλουν με θετικό τρόπο επιστήμονες και εκπαιδευτικοί, το κίνημα των γονιών, σωματεία και φορείς του κινήματος, όλοι όσοι έχουν πραγματική αγωνία για το μέλλον και την προοπτική της νέας γενιάς, που δεν πρέπει να αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών και των μηχανισμών τους. Το Κόμμα μας δεν ασχολείται πρώτη φορά ούτε ευκαιριακά με όλα αυτά τα ζητήματα. Με προβλήματα που αφορούν γενικά τη νεολαία και με πιο ειδικές εκφάνσεις τους. Να θυμίσω μόνο ότι την τελευταία 10ετία έχει πραγματοποιήσει δύο Πανελλαδικές Κομματικές Συνδιασκέψεις για τη νεολαία, υπάρχει συνεχής αρθρογραφία στην ΚΟΜΕΠ και το «Ριζοσπάστη», στα «Θέματα Παιδείας», έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συζητήμέσα στο οποίο γεννιούνται και αναπαράγονται. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε αυτά τα φαινόμενα να τα κατανοήσουμε και κατά συνέπεια να τα αντιμετωπίσουμε. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το όποιο πραγματικό πρόβλημα υπάρχει, μέσω μιας γενίκευσης, που επιχειρείται πολλές φορές μέσα και από ασαφείς ορισμούς. Δε λύνεται το πρόβλημα με το να βάζουμε τα πάντα κάτω από την ταμπέλα του "μπούλινγκ». Να ταυτίζονται, κάτω από έναν τίτλο - ομπρέλα, διαφορετικά πράγματα, συμπεριφορές που έχουν διαφορετικά κίνητρα και αποτελέσματα. Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι γονείς, γνωρίζουμε ότι τα παιδιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, στην προσπάθεια να κοινωνικοποιηθούν, να βρουν το ρόλο τους στην ομάδα, έρχονται σε κόντρες, συγκρούσεις και διαμάχες. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών μας, πρέπει να αναζητηθούν μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που, από την ίδια τη φύση του, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, την κοινωνική βαρβαρότητα. Καλλιεργεί τις "αξίες" της εκμεταλλεύτριας τάξης, την αντίληψη "ο θάνατός σου η ζωή μου". Αυτό που ακούει συνήθως, σχεδόν από παντού, ο μαθητής, ο σπουδαστής, ο φοιτητής, είναι ότι πρέπει "να κοιτάει την πάρτη του", να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μη νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι. Πολύ περισσότερο, να μην ασχολείται με αγώνες, διεκδικήσεις, συλλογική οργάνωση, αφού όλα αυτά θεωρούνται "ξεπερασμένα", "χωρίς κανένα όφελος". Και όλα αυτά προφανώς αναπαράγονται και από το εκπαιδευτικό σύστημα με τη μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κέντρο, βάζοντας τους μαθητές να κυνηγούν τις επι-

17 Οδηγητής ϐ Απρίλης δόσεις και τους βαθμούς, τις "επιδόσεις" και τα πολλά, κατ όνομα, "προσόντα". Η ίδια η μετατροπή της μόρφωσης και της υγιούς κοινωνικοποίησης σε "δεξιότητες", για να "γίνεις πιο ανταγωνιστικός" στην αγορά εργασίας, σμπαραλιάζει κυριολεκτικά την προσωπικότητα του νέου ανθρώπου, του αποστερεί βασικές ανάγκες που έχει στην παιδική, την εφηβική του ηλικία, ακόμα και στα υπόλοιπα πρώτα χρόνια της ενήλικης πλέον νεότητάς του. Το "νέο σχολείο" της αγοράς εντείνει την ημιμάθεια, την αποσπασματικότητα της γνώσης, γίνεται πιο αντιδραστικό, βαθαίνοντας τις ταξικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, το παιδί και η οικογένειά του ζουν και υπάρχουν μέσα στην κοινωνία και σε αλληλεπίδραση μ αυτήν. Η κοινωνία δεν είναι απλά ένα άθροισμα ξεχωριστών ατόμων. Διαμορφώνονται σχέσεις πολύπλοκες και αντιφατικές. Ο άνθρωπος δε βρίσκει μέσα στην κοινωνία μόνο τις εξωτερικές συνθήκες που πρέπει να προσαρμόσει σε αυτές τη δραστηριότητά του, αλλά τις τροποποιεί με τη δράση του. Οι κοινωνικές σχέσεις δεν είναι απλά "εξωτερικό περιβάλλον" για τον άνθρωπο, οι κοινωνικές συνθήκες κουβαλάνε μέσα τους τα κίνητρα και τους σκοπούς της δραστηριότητας, τα μέσα και τους τρόπους της, με μια λέξη η κοινωνία παράγει τη δραστηριότητα των ατόμων που τη συνθέτουν. Γι αυτό ισχυριζόμαστε ότι όσο λάθος είναι να λέμε, ότι για όλα φταίει η φύση και το DNA του ανθρώπου και στην προκειμένη περίπτωση του παιδιού που υποπίπτει σε κάποιου είδους παραβατική συμπεριφορά, άλλο τόσο λανθασμένο είναι το ότι για όλα φταίει το περιβάλλον και ο κοινωνικός περίγυρος. Η δεύτερη λογική αξιοποιείται από μια σειρά αναλυτές, για να ενοχοποιήσουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών και περιοχών. Προφανώς, αρκετοί από όσους ισχυρίζονται απόλυτα κάτι τέτοιο, ποτέ τους δεν θα έμειναν σε λαϊκές γειτονιές για να δουν από κοντά τι σημαίνει πραγματική φιλία, αλληλεγγύη, συμπόνια ειλικρινής για το συνάνθρωπο, σεβασμός. Οπωσδήποτε λέγοντας αυτό, δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι άνθρωποι, που οι ίδιοι και οι οικογένειές τους βιώνουν, ειδικά σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό, περιθωριοποιούνται και είναι πιο ευάλωτοι. Η κοινωνία, η ηθική της, οι στάσεις, οι συμπεριφορές κ.λπ., καθορίζονται από το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο υπάρχουν. Σ αυτό το πλαίσιο πρέπει να ψάξουμε και τις νέες μορφές παρενόχλησης που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια. Μέσα και από τη Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς αντίθετων, ριζικά διαφορετικών αξιών από αυτές που μας προβάλλουν και ταυτόχρονα τις νομοθετούν χρήση του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ποιοι είναι αυτοί που προβάλλουν αυτούς τους τρόπους επικοινωνίας, ποιοι είναι αυτοί που αποθεώνουν τη χρήση συγκεκριμένων εφαρμογών νέων τεχνολογιών: Και δεν είναι άλλοι από τους μονοπωλιακούς ομίλους που συνεχώς θησαυρίζουν. Είναι οι ίδιοι που καλλιέργησαν τη λογική της "κλειδαρότρυπας", των διάφορων τηλεοπτικών και όχι μόνο "σκουπιδιών", που βγάζουν στη φόρα την αυστηρά προσωπική ζωή των συμμετεχόντων. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που πέρασαν από τα διάφορα τηλεοπτικά "big brother" και Σία. Το ίδιο το σύστημα προβάλλει την επιθετικότητα Ο καπιταλισμός διαπαιδαγωγεί από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά μας. Το ίδιο το σύστημα προβάλλει την επιθετικότητα και αποθεώνει την ατομική βία του "υπερ-ήρωα" και του "άτρωτου" που "καθαρίζει" τους αντιπάλους του, μέσα από ταινίες, σειρές και εκπομπές στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, μέσα από διαφημίσεις, παιχνίδια, ακόμα και κινούμενα σχέδια. Ποιοι είναι αυτοί που κόπτονται να "πατάξουν τη βία στα σχολεία"; Είναι οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα που, μαζί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, σκοτώνοντας και σακατεύοντας εκατομμύρια παιδιά. Παρουσιάζονται σαν επίδοξοι "σωτήρες" αυτοί που καταδικάζουν τους μαθητές και τις οικογένειές τους στη φτώχεια, στην ανασφάλεια, στην κρίση. Που καλλιεργούν τη "ναρκω-κουλτούρα", το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε "σκληρά" και "μαλακά". Αυτοί που με την πολιτική τους αναπαράγουν την ανισοτιμία και φυλετική καταπίεση της γυναίκας. Το κόμματα και η λυκοσυμμαχία της ΕΕ που υπερασπίζονται το ίδιο το σύστημα που γεννά και αναπαράγει το ρατσισμό, το φασισμό, την ξενοφοβία. Οι δυνάμεις αυτές που προωθούν ένα ταξικό και ανταγωνιστικό σχολείο, που αδειάζει τα μυαλά των μαθητών και τις τσέπες των γονιών και ανοίγει τις πόρτες στους κάθε λογής εκμεταλλευτές μεγαλοεπιχειρηματίες. Καλλιεργούν, με λίγα λόγια, αξίες, τρόπους και στάσεις ζωής που τελικά αντιστρατεύονται την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, κατακερματίζουν τη νεανική προσωπικότη- τα, διαμορφώνουν νέους ανθρώπους φοβισμένους, αδύναμους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Αυτές τις εμπειρίες συσσωρεύουν τα παιδιά μέσα στο σημερινό περιβάλλον που κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Αυτό είναι το θερμοκήπιο μέσα στο οποίο καλλιεργούνται, αναπαράγονται και διογκώνονται φαινόμενα όπως αυτό του "σχολικού εκφοβισμού". Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω σε αυτό το πρόβλημα έχει στηθεί μία ολόκληρη επιχείρηση, που, πέραν των άλλων, συμμετέχουν και διάφορες ΜΚΟ. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι το πρόβλημα μπορούν να το αντιμετωπίσουν οι διάφορες ΜΚΟ, που διαχειρίζονται τεράστια κονδύλια; Πιστεύει ειλικρινά κανείς ότι υπάρχει περίπτωση να το αντιμετωπίσουν οι παρεμβάσεις εισαγγελέων και οι "περιπολίες" μαθητών και καθηγητών σε ρόλο αστυνομικού στα διαλείμματα, κατά τα πρότυπα του "αστυνομικού της γειτονιάς" που σκαρφίζονται ορισμένοι "αρμόδιοι"; Δεν μπορεί κανείς να πέφτει από τα σύννεφα όταν αυτές οι "αξίες" ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, ενός σάπιου και διεφθαρμένου αστικού κράτους και η στάση ζωής που καλλιεργείται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, παίρνουν τη μορφή μιας επιθετικής, παραβατικής συμπεριφοράς. Να γίνει υπόθεση συλλόγων, σωματείων, γονιών, μαθητών, φοιτητών Συνεπώς, η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς αντίθετων, ριζικά διαφορετικών αξιών από αυτές που μας προβάλλουν και ταυτόχρονα τις νομοθετούν. Ενώ το σχολείο είναι συλλογικός χώρος, σήμερα δε λειτουργεί έτσι. Στη θέση του ανταγωνισμού πρέπει να μπαίνει η ομαδικότητα, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, να γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές, τα παιδιά μας, σε κάθε σχολείο και γειτονιά. Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να μπει η οργανωμένη διεκδίκηση. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνει το σύνθημα: «Ένας για όλους και όλοι για έναν», «μαζί είμαστε πιο δυνατοί». Η συζήτηση για την αντιμετώπιση του "σχολικού εκφοβισμού", αλλά και για τη στήριξη και αλληλεγγύη προς τους μαθητές και τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε πρόβλημα (οικονομικό, υγείας κ.λπ.), χρειάζεται να γίνει πρώτα και κύρια υπόθεση των συλλόγων, των σωματείων, των γονιών και φυσικά των ίδιων των μαθητών και φοιτητών - σπουδαστών, μέσα από τα μαθητικά τους συμβούλια, μέσα από τους συλλόγους τους. Έτσι μπορεί να αντιμετωπίζεται ο "σχολικός εκφοβισμός", αλλά και ο "εκφοβισμός" προς

18 18 τα παιδιά και τις λαϊκές οικογένειες που γίνεται με πρόσχημα την καταπολέμηση του "σχολικού εκφοβισμού", από όλους αυτούς που γεννούν και αναπαράγουν τα προβλήματα των λαϊκών οικογενειών. Για το Κόμμα μας, η συζήτηση γύρω από τα προβλήματα της νεολαίας, με τις διάφορες μορφές που αυτά εκφράζονται, δεν είναι και ποτέ δεν ήταν μια αποστειρωμένη και ακαδημαϊκού τύπου συζήτηση. Η ικανότητα που πρέπει συνολικά σαν Κόμμα και ΚΝΕ να κατακτάμε στον ιδεολογικό αγώνα, στην επιστημονική μελέτη και ανάλυση της πραγματικότητας είναι όπλο και εργαλείο στην ταξική πάλη απέναντι στους απολογητές του καπιταλισμού, που με διάφορα γιατροσόφια προσπαθούν να μακιγιάρουν το γερασμένο καπιταλισμό. Η στάση αγώνα και διεκδίκησης γύρω από άμεσα ζητήματα που καίνε σήμερα τις λαϊκές οικογένειες. Η διεκδίκηση της ανάκτησης των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης. Η διεκδίκηση για επαρκή χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, την πρόσληψη του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού. Η πάλη για να μην υπάρχει μαθητής, φοιτητής, χωρίς ρεύμα στο σπίτι. Η διεκδίκηση για ζητήματα υποσιτισμού και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η άμεση έκφραση μέσα από σωματεία, συλλόγους, λαϊκές επιτροπές έμπρακτης αλληλεγγύης σε όλους όσους την έχουν ανάγκη. Η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες στη μόρφωση και τη ζωή. Είναι το καλύτερο μάθημα ζωής για τα παιδιά μας. Είναι το καλύτερο πεδίο που μπορεί και πρέπει να συναντηθεί η αγωνία όλων μας για το μέλλον της νεολαίας. Γύρω από το θέμα ξεδιπλώνονται μια σειρά σχεδιασμοί Η δράση της ΚΝΕ μέσα στη νεολαία, όπου ζει, μορφώνεται και διασκεδάζει, καλλιεργεί πλατιά και μαζικά στη νεολαία αξίες, πρότυπα και ιδανικά που έρχονται σε ρήξη με τη σήψη και τη διαφθορά που γεννά ο καπιταλισμός με τα αστικά πρότυπα ζωής. Πολεμάει την προσπάθεια της αστικής τάξης να χειραγωγήσει τις συνειδήσεις των νέων, να τους περιθωριοποιήσει, να τους εγκλωβίσει σε αδιέξοδα, να τους μάθει να ζουν με υποκατάστατα. Μέσα από τη συλλογική δράση, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τη μόρφωση και την ίδια τη ζωή, με τη δύναμη του προσωπικού παραδείγματος καλλιεργεί την αγωνιστική - μαχητική ανυπότακτη στάση ζωής. Σαν ΚΚΕ κατανοούμε τις ευθύνες μας απέναντι στα προβλήματα της νεολαίας και στο κίνημά της, απέναντι στις οικογένειες που γονατίζουν κυριολεκτικά από τα βάρη της αντιλαϊκής πολιτικής και που αυτά τα βάρη διογκώνονται από το τεράστιο κόστος της εκπαίδευσης. Τους γονείς που παράλληλα βιώνουν το καθημερινό άγχος και την αγωνία της διαπαιδαγώγησης και της ανατροφής των παιδιών τους σε μια κοινωνία με οξυμένα προβλήματα και αντιφάσεις. Αυτή η αγωνία γίνεται πρόσφορο πεδίο, ώστε ορισμένοι να δοκιμάζουν και να προωθούν μια σειρά επικίνδυνους σχεδιασμούς και βέβαια, όπως συμβαίνει με όλα στον καπιταλισμό, να γίνεται πεδίο κερδοφορίας. Τα προηγούμενα χρόνια, μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης πολλαπλασιάστηκαν οι αναφορές στο internet, σε περιοδικά και εφημερίδες που προσπαθούσαν να δώσουν διάφορες οδηγίες και συνταγές για το πώς πρέπει να διαχειριστεί ο γονιός την κρίση, μιλώντας γι αυτήν στα παιδιά του, τρόπους για να αποφορτιστεί το τεταμένο κλίμα στην οικογένεια, κ.τ.λ. Διοργανώθηκαν σεμινάρια για γονείς από κέντρα συμβουλευτικής επί πληρωμή, "άοσμα", αταξικά, στη σφαίρα μιας ανώδυνης και φυσικά αναποτελεσματικής γενικής ευχολογικής θεώρησης. Κανένα ζήτημα, με όποια μορφή και αν Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να μπει η οργανωμένη διεκδίκηση. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να μπαίνει το σύνθημα: " Ένας για όλους και όλοι για έναν", "μαζί είμαστε πιο δυνατοί". λο τρόπο και πάντως έντεχνα, στοχοποιείται ακριβώς η δράση που είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, χαρακτηρίζοντας ως δήθεν βίαιες τις κινητοποιήσεις και τις όποιες αντιδράσεις απέναντι στο σημερινό εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα, βαφτίζοντας "παρεμπόδιση", "βία" και "τρομοκρατία" τις λαϊκές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών, μπλέκοντας σκόπιμα τον τυχοδιωκτισμό, τον καιροσκοπισμό, τις ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας και δολιοφθορών, στα οποία εμπλέκονται και μηχανισμοί του κράτους και διάφορων υπηρεσιών. Το μέλλον της νεολαίας να μην αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών Έχει πραγματικά μεγάλη σημασία η μελέτη των στάσεων και των συμπεριφορών της νεολαίας καθώς και νέων προβλημάτων που εμφανίζονται ή το ίδιο το σύστημα θα λέγαμε δημιουργεί από τη σκοπιά της προοπτικής της νεολαίας και του κινήματός της. Έχει σημασία η μελέτη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της νεολαίας, ιδιαιτέρως της μαθητικής ή της φοιτητικής, χαρακτηριστικών όπως η μεταβατικότητα, η ρευστότητα, η ψυχολογία, οι αναζητήσεις και ο σύγχρονος τρόπος ζωής της. Χρειάζεται μαχητικά μέσα στη ζωή και τη δράση, με κατάλληλο περιεχόμενο και μορφές δράσης, να αντιμετωπίζεται η στόχευση που έχει το εκμεταλλευτικό σύστημα να εγκλωβίζει τους νέους σε λαβύρινθους και αδιέξοδα που το ίδιο γεννά και αναπαράγει. Το μέλλον της νεολαίας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια των εκμεταλλευτών της εργατικής και λαϊκής οικογένειας, στις δυνάμεις Δείτε εδώ όλες τις παρεμβάσεις στην ημερίδα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ εμφανίζεται δεν είναι άχρωμο, ουδέτερο και αταξικό. Το σίγουρο είναι ότι γύρω από το ζήτημα του "σχολικού εκφοβισμού" ξεδιπλώνονται μια σειρά σχεδιασμοί, με την αξιοποίηση διάφορων κρατικών φορέων, ΜΚΟ και άλλων δομών, που έχουν σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές στοχεύσεις. Συνδέονται με την επιδίωξη να χτυπηθεί η συγκεκριμένη οργάνωση αντιστάσεων απέναντι στην αστική, αντιλαϊκή πολιτική, να ενσωματωθούν μέσα στα όρια του συστήματος οι όποιες τάσεις αμφισβήτησης και ριζοσπαστισμού εμφανίζονται, να καταπολεμηθεί η ιδέα, αλλά κυρίως η οργανωμένη δράση για την ανατροπή του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος. Το σύστημα, με πολυπλόκαμους μηχανισμούς, καραδοκεί στο να ελέγξει και να οδηγήσει σε αδιέξοδους δρόμους την όποια αντίδραση, κυρίως της νεολαίας, που δεν έχει ακόμη συσσωρεύσει μεγάλη κοινωνική εμπειρία. Μας προβληματίζει ότι με τον ένα ή τον άλτου κεφαλαίου, στις δυνάμεις της σήψης, του αυταρχισμού, της καταστολής, του ιμπεριαλιστικού πολέμου, στην ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις διαχείρισης του συστήματος της διαφθοράς. Η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας μπορεί να παλέψει για τη ζωή που της αξίζει, δίπλα και μαζί με την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό. Ο δρόμος για θετικές αλλαγές στη ζωή της νεολαίας, για συνολική ποιοτική αλλαγή, γίνεται ορατός στο βαθμό που οι νέες και οι νέοι μέσα και από την ίδια τους την πείρα, από την οργάνωση του αγώνα της συλλογικής διεκδίκησης και της αλληλεγγύης θα θέσουν στην προμετωπίδα της πάλης τους το στόχο της κατάργησης του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

19 Οδηγητής ϐ Απρίλης ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει! Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας απευθύνεται σε σένα: Που βλέπεις τους γονείς σου να παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την ανεργία, τα χαράτσια, τις αυξήσεις, το κόστος για να σπουδάσεις. Που αναγκάζεσαι να δουλέψεις για να αντεπεξέλθεις στις σπουδές, να βοηθήσεις τους δικούς σου. Που κάνεις πρακτική και είσαι απλήρωτος. Που προσπαθείς να πάρεις ένα πτυχίο και βλέπεις μπροστά σου ένα μέλλον μεταξύ ανεργίας και δουλειάς με 400 ευρώ μισθό για κάποιους μήνες, χωρίς ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Που σκέφτεσαι να φύγεις στο εξωτερικό όταν τελειώσεις για να βρεις δουλειά. Είμαστε στην ίδια πλευρά. Μαζί είμαστε πιο δυνατοί. Θέλουμε να μάθουμε την επιστήμη μας, το επάγγελμά μας και ανυπομονούμε να το εφαρμόσουμε, θέλουμε να προσφέρουμε στην υπηρεσία των λαϊκών κοινωνικών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων. Θέλουμε να δουλέψουμε και να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή. Κι όμως η ΕΕ, το σύστημα της ανεργίας και της εκμετάλλευσης, οι κυβερνήσεις του μάς τα στερούν. Σκέψου: Υπάρχει ελπίδα και λύση! Γιατί, την ώρα που μειώνουν συνεχώς τη χρηματοδότηση για την Παιδεία, δίνουν επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές σε βιομήχανους, τραπεζίτες, εφοπλιστές; Γιατί ξοδεύουν τεράστια ποσά σε ΝΑΤΟικά προγράμματα και αποστολές; Γιατί οι σχολές, οι εστίες και τα σπίτια μας είναι κρύα, ενώ οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φτηνό ρεύμα; Γιατί ενώ η τεχνολογία και η επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα; Γιατί ενώ τα super market είναι γεμάτα με τρόφιμα, υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε; Αυτός είναι ο καπιταλισμός, το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης. Ενισχύουν τους λίγους, βασανίζοντας τους πολλούς. Τους εκμεταλλευτές του ανθρώπινου μόχθου στηρίζουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, γι αυτό μας φλομώνουν στα ψέματα. Το μέλλον μας μπορούμε να το αρπάξουμε! Τα όνειρα και τα θέλω μας κατακτιούνται στην πράξη, με μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες, όχι με παρακάλια και διαπραγμάτευση με τους εκμεταλλευτές του λαού. Προβληματίσου... Πίσω από τη σκληρή διαπραγμάτευση δεν μπορεί να κρυφτεί ότι η ΕΕ δεν αλλάζει υπέρ του λαού. Μόνο χειρότερη γίνεται για τη νεολαία και τους εργαζομένους. Αποδείχτηκε ότι στα Eurogroup και τα υπόλοιπα επιτελεία της ΕΕ μπορεί να τρώγονται σαν τα σκυλιά για το ποιας χώρας τα μονοπώλια θα βγουν ενισχυμένα από την κρίση, αλλά απέναντι στους λαούς είναι ενωμένοι. Δεν μπορεί να κρυφτεί ότι διαπραγμάτευση εντός των τειχών του συστήματος σημαίνει νέα αντεργατικά μέτρα για τον λαό και ζεστό χρήμα για επιχειρηματικούς ομίλους. Πολύ γρήγορα τα περί δημιουργικής ασάφειας έγιναν σαφή μέτρα συνέχισης των μνημονίων, της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση ευθύνονται για την άσχημη κατάσταση στις σχολές μας. Αυτοί ευθύνονται που στις σχολές μας τα πάντα γίνονται εμπόρευμα, εμείς γινόμαστε πελάτες, οι ανάγκες μας αποτελούν κόστος! Αυτό είναι το αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, της έντασης της επιχειρηματικής και ανταποδοτικής τους λειτουργίας, της αναζήτησης όλο και περισσότερων πόρων από ιδιώτες. Με αυτόν τον τρόπο βάζουν ακόμα περισσότερο χέρι σε υποδομές, περιεχόμενο σπουδών και έρευνα. Αυτοί ευθύνονται που η επιστημονική γνώση μετατρέπεται σε εφήμερη κατάρτιση και άθροισμα δεξιοτήτων, που τα πτυχία γίνονται κουρελόχαρτα για να προετοιμαζόμαστε για διαρκή περιπλάνηση και ανασφάλεια! Είναι αποτέλεσμα της διαμόρφωσης των προγραμμάτων και του περιεχομένου σπουδών με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων για φτηνό, ευέλικτο και υποταγμένο εργατικό δυναμικό, για υποταγμένους επιστήμονες! Όλα αυτά αποτελούν κατευθύνσεις της ΕΕ εδώ και 15 χρόνια. Η εφαρμογή τους επιταχύνθηκε με το νόμο-πλαίσιο, το σχέδιο Αθηνά, με τα νέα οργανογράμματα και τους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων. Οι νέοι και νέες που σπουδάζουμε στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να βγούμε μπροστά για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές και τη ζωή. Δεν μας ταιριάζει ούτε η ανοχή, ούτε η απογοήτευση. Δεν έχουμε συμφέρον να στηρίξουμε, να χειροκροτήσουμε την συνέχιση της επίθεσης στα δικαιώματά μας. Το νέο που ψάχνεις υπάρχει! Βρίσκεται έξω από τα όρια του σημερινού σάπιου συστήματος. Το νέο, αυτό που έχουμε ανάγκη, βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα για τη ζωή που χάνουμε, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, σε ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Βρίσκεται στον δρόμο για τη νέα κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό.

20 20 Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής της ΕΕ ευθύνονται για τα αδιέξοδα που βλέπουμε στο μέλλον μας μετά το πτυχίο. Αυτό που εμείς θέλουμε είναι να σπουδάζουμε δωρεάν, παίρνοντας υψηλού επιπέδου μόρφωση, να βρούμε δουλειά με δικαιώματα σε αυτό που σπουδάσαμε. Η ΕΕ θεσπίζει την «ελευθερία κίνησης επιστημόνων και εργαζομένων», δηλαδή μια διαρκή περιπλάνηση και ανασφάλεια για εμάς, η οποία εξυπηρετεί τα μονοπώλια της ΕΕ ώστε να βρίσκουν ειδικότητες ανάλογα με το πού υπάρχει ανάγκη, προκειμένου να αυξήσουν τα δικά τους κέρδη. Την ώρα που έχουμε ανάγκη από σταθερές θέσεις εργασίας με πλήρη δικαιώματα, η ΕΕ δίνει ζεστό χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους για να προσλαμβάνουν με τα γνωστά voucher νέους μισοάνεργους, για 5 μήνες με 400 ευρώ, χωρίς ασφάλιση και μετά τους πετάνε ξανά στην ανεργία. Προβληματίσου... Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι μόνοι που πληρώνουν. Πληρώνουμε τα σπασμένα της κρίσης εμείς και οι οικογένειές μας. Τώρα θέλουν να πατήσουν πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων για να εξασφαλιστούν τα κέρδη των επιχειρηματιών! Παλιοί και νέοι πλασιέ της πολιτικής στήριξης των μονοπωλίων πουλάνε παραμύθια ότι αν η πίτα μεγαλώσει θα μεγαλώσει και το δικό μας κομμάτι. Για να μεγαλώσουν τη δική τους πίτα τα αφεντικά, οι εργαζόμενοι καταδικάζονται μόνιμα στο ξεροκόματο. Αυτό αποδεικνύουν: Ο στόχος της ΕΕ να καταφέρει να ανταγωνίζεται τους κύριους εταίρους της όπως η Κίνα, μειώνοντας συνεχώς το λεγόμενο εργατικό κόστος. Τα παραδείγματα κλάδων, όπως ο τουρισμός, όπου η πίτα μεγάλωσε για τους ξενοδόχους αλλά το κομμάτι μίκρυνε για τους εργαζομένους. Καμία ανοχή στη νέα συμφωνία συγκυβέρνησης - ΕΕ για την επέκταση του μνημονίου! Προβληματίσου, σκέψου και κρίνε... Τι πραγματικά άλλαξε στη ζωή μας; Αυτό που κρύβουν οι δυνάμεις του συστήματος είναι ότι σε αυτές τις συνθήκες επιταχύνεται: Η υποβάθμιση της γνώσης, μέσα από αλλαγές σε προγράμματα σπουδών, η μεταφορά της γνώσης έξω από το πτυχίο σε πανάκριβα πιστοποιητικά και σεμινάρια, ώστε να παράγουν οι σχολές μας φθηνό εργατικό ή επιστημονικό δυναμικό. Προωθείται η μετατροπή της γνώσης σε πανάκριβο εμπόρευμα, ώστε να εξασφαλίζονται νέα πεδία κερδοφορίας για τα μονοπώλια και οι οικογένειές μας να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις σπουδές μας. Προβληματίσου... Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά η πλουτοκρατία και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της. Ο λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να πληρώσει τίποτα. Οι δυνάμεις του συστήματος σέρνουν τον λαό να το αποδεχτεί και να πληρώσει όλο το χρέος ή μέρος του. Παλιοί και νέοι πλασιέ των μνημονίων μας λένε: «η αποπληρωμή του χρέους είναι υπόθεση όλων μας». Εμείς ρωτάμε: Ήμασταν μαζί στην Ολυμπιάδα; Είχαμε εμείς φοροαπαλλαγές όπως οι εφοπλιστές; Ήμασταν μαζί στα εξοπλιστικά προγράμματα για τα υποβρύχια που γέρνουν ; Παίρνουμε εμείς φθηνό ρεύμα σαν τους βιομήχανους; Γιατί έτσι δημιουργείται το χρέος. Άρα ούτε το δημιουργήσαμε, ούτε κερδίσαμε φράγκο από το χρέος. Παλιοί και νέοι πλασιέ των μνημονίων μας λένε: «τα ταμεία είναι άδεια, το κράτος χρωστάει». Εμείς ρωτάμε: Τα ταμεία γιατί είναι γεμάτα κάθε φορά που ζητούν στήριξη τράπεζες, εφοπλιστές και βιομήχανοι; Γιατί είναι γεμάτα τα ταμεία για τους 559 Έλληνες μεγαλομετόχους που κατέχουν 69 δισ. πλούτο και άλλα 140 δισ. στο εξωτερικό; Γιατί η νέα κυβέρνηση με πράξη νομοθετικού περιεχομένου αποφάσισε να προχωρήσει στη διαγραφή προστίμων που έχουν επιβληθεί σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους την ώρα που για μας και τις οικογένειές μας λένε ότι είναι "πατριωτικό καθήκον" να πληρώνουμε ακόμη κι αν δεν έχουμε φράγκο; Άρα τα ταμεία είναι άδεια μόνο όταν πρόκειται για τις δικές μας ανάγκες. Θέλουμε να λειτουργεί η σχολή μας χωρίς άλλες ελλείψεις σε καθηγητές, εξοπλισμό, εγκαταστάσεις και φοιτητική μέριμνα. Γι αυτό αρνούμαστε την αποπληρωμή του χρέους των καπιταλιστών. Γι αυτό διεκδικούμε να επιστραφούν τα αποθεματικά των σχολών μας (συνολικά 187 εκατ. ευρώ) που κουρεύτηκαν το 2012 μέσω του PSI για να εξυπηρετηθεί το χρέος. Δε δεχόμαστε να είμαστε η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Γι αυτό αρνούμαστε να θυσιάζονται οι ανάγκες μας για την αποπληρωμή του χρέους των καπιταλιστών. Προβληματίσου: Γιατί μετά τη συμφωνία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι ενώσεις τους, όπως ο ΣΕΒ, έτρεξαν να συγχαρούν την κυβέρνηση; Αν η συμφωνία είναι ανάσα για τον λαό, γιατί να χαίρονται οι εκμεταλλευτές του; Προβληματίσου: Γιατί τη στήριξη σε αυτή τη συμφωνία δίνουν τόσο η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, μέχρι και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής; Γιατί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν φέρνει τη συμφωνία για ψήφιση στη Βουλή; Μήπως φοβάται ότι θα την ψηφίσουν όσοι στήριξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τη σφαγή του λαού μας; Προβληματίσου: Γιατί από την κατάργηση του μνημονίου με ένα νόμο σε ένα άρθρο, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν έχει καταργήσει ούτε έναν από τους 500 μνημονιακούς νόμους, αλλά προχωρά επί της ουσίας σε συμφωνία- γέφυρα μεταξύ παλιών και νέων μνημονίων; Προβληματίσου: Γιατί παραμένει εδώ η αυστηρή επιτήρηση της τρόικας (ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ), αλλάζοντας όνομα σε Brussels Group δηλαδή πάλι ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΕΕ; Προβληματίσου: Γιατί από την δήλωση για τον ΟΟΣΑ ότι είναι ο πιο ακραία νεοφιλελεύθερος οργανισμός, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά σε συμφωνία για μέτρα με αυτόν τον οργανισμό; Σκέψου: Αντέχεις τη συνέχιση των μνημονίων, της βάρβαρης αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής; Σκέψου: Για ποιον γίνεται αυτή η διαπραγμάτευση; Άκουσες έστω και μία φορά να τσακώνονται στα στρογγυλά τραπέζια των διαπραγματεύσεων για τον οικογενειακό προϋπολογισμό του λαού μας που βρίσκεται μόνιμα σε χρεοκοπία; Σκέψου: Γιατί κάθε φορά που άκουγες από μια κυβέρνηση για εθνικούς στόχους, πάντα το μάρμαρο το πλήρωνε ο λαός και τα παιδιά του; Κρίνε: Αν η συνέχιση των μνημονίων, της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής σημαίνουν σήμερα πανάκριβες σπουδές για τους νέους, μετατροπή των πτυχίων σε κουρελόχαρτα, δουλειά χωρίς κανένα δικαίωμα, ζωή-λάστιχο. Κρίνε: Όσες φορές έδειξες ανοχή ή υπομονή, δεν έβγαινε κάτι καλό. Από το Χαρδούβελη στο Βαρουφάκη, έμειναν εδώ όσα ματώνουν εμάς και τις οικογένειές μας, όλα όσα υπηρετούν την κερδοφορία των λίγων.