ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΑΤΟΜΩΝ ΕΘΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ΑΛΚΟΟΛ Η ΜΕ ΣΥΝΑΦΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.

Transcript

1 ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ Η τρίμηνη έκδοση των Ανώνυμων Οικογενειών Ελλάδος ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΑΤΟΜΩΝ ΕΘΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ΑΛΚΟΟΛ Η ΜΕ ΣΥΝΑΦΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ. ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 Νο 4 ΥΠΗΡΕΣΙΑ Πριν από ένα χρόνο περίπου,ξεκίνησα την προσπάθεια για την έκδοση της εφημερίδας μας. Ζήτησα την βοήθειά σας για την έκδοσή της. Δεν είμαι Δημοσιογράφος,δεν είμαι εκδότης εφημερίδας,δεν είμαι τυπογράφος, δεν είμαι Συντάκτης ούτε βεβαίως Αρχισυντάκτης. Είμαι ένα μέλος, όπως όλοι,εσείς. Απλά,θέλησα να υπηρετήσω και να επιστρέψω,αυτό που τόσο απλόχερα μου πρόσφεραν,παλαιότερα, άλλα μέλη. Υπηρετώντας τις Ανώνυμες Οικογένειες, σε όλες σχεδόν τις Υπηρεσίες, κέρδιζα και κερδίζω, βήμα βήμα την ανάρρωσή μου, η οποία δεν είναι δεδομένη. Πρέπει να δουλεύω,συνεχώς γι' αυτήν. Βρίσκω χρόνο και τον αφιερώνω για τις ανάγκες της λειτουργίας.δεν μπορώ να την διατηρήσω (την ανάρρωση ) σταθερή και βελτιωμένη αν δεν προσφέρω υπηρεσία. Αυτό διαπίστωσα από την εμπειρία μου και αυτό διάβασα πολλές φορές στην βιβλιογραφία μας. Από την παρουσία μου στις Ομάδες,όλα τα χρόνια,παρατηρούσα ότι τα μέλη διστακτικά έως καθόλου,δεν αναλάμβαναν τις υπηρεσίες,αυτές οι οποίες είναι απαραίτητες για την λειτουργία μιας υγιούς Ομάδας και για την πορεία προς την ανάρρωσή μας.. Φόβος? Αποφυγή δέσμευσης? Πραγματικά δεν ξέρω τι μας εμποδίζει. Αντίθετα,η συνεχής ανάληψη υπηρεσιών από τα ίδια μέλη, κατ επανάληψη, ενέχει τον κίνδυνο της υποτροπής συμπεριφοράς. Ειδικότερα,παραπέμπει στην Τρίτη καταστρεπτική δύναμη. ( κυριαρχία και ηγεσία ) Η έκδοση του Τέταρτου Τεύχους των Α.Ο.,καθυστέρησε λόγω έλλειψης υλικού. Δυστυχώς δεν υπήρξε επαρκής συμμετοχή. Το αναφέρουμε κάθε φορά στους Αντιπροσώπους των Ομάδων,που παρίστανται στις Συνεδριάσεις και κάθε φορά ζητάμε την βοήθειά σας,μέσα από τα Πρακτικά,τα οποία λαμβάνετε. Δεν μπορούμε μόνοι μας. Ζητάμε την βοήθειά σας για να συνεχίσει να εκδίδεται. Στην Εφημερίδα,αποτυπώνονται τα μοιράσματά μας,οι εμπειρίες μας,οι σκέψεις μας,οι παρατηρήσεις μας, οι επισημάνσεις μας,οι προτάσεις μας για βελτίωση, η ανάρρωσή μας. Με την έκδοσή της,όλοι εμείς,υπηρετούμε την διάδοση του μηνύματος και εφαρμόζουμε το Δωδέκατο Βήμα στην Πράξη. Μέσα από αυτές τις γραμμές ευχαριστώ θερμά τα μέλη που βοήθησαν,στέλνοντας τις εμπειρίες τους,τις σκέψεις τους,τις ιστορίες τους και τα Μέλη από την Θεσσαλονίκη που είχαν μεταφράσει παλαιότερα τεύχη της εφημερίδας και βοήθησαν στην έκδοση του τεύχους. Για την συνέχεια της έκδοσης, μην μας αφήσετε μόνους. Κανείς δεν πορεύεται μόνος του στη Ζωή. Πόσο μάλλον εμείς,που εφαρμόζοντας το πρόγραμμα σε όλες τις φάσεις της καθημερινότητάς μας,προσφέρουμε απλόχερα την βοήθειά μας,γιατί έχουμε μάθει ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Πηνελόπη Φ.

2 ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΝΑΡΚΟΜΑΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Πρόεδρος Πηνελόπη Φ.Γλυφάδα Αντιπρόεδρος Σωτηρία Σ. Ερυθρός Γραμματέας Πρακτικών Λίτσα Μ.,Πετράλωνα Ταμίας Ουρανία Α. Ερυθρός Μέλη Χαρούλα, Ερυθρός Πέννυ, Νέος Κόσμος Ελένη,Πετράλωνα ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΩΣΗΣ Εκδίδεται 4 φορές τον χρόνο από τις F.A. Ελλάδος Αγίου Κωνσταντίνου 6, Αθήνα Με την βοήθεια της Ανώτερης Δύναμης προσπάθησαν για την Επιμέλεια της έκδοσης τα μέλη : Πηνελόπη,Σωτηρία,Λίτσα Η ΓΑΛΗΝΗ ΞΕΚΙΝΑ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ Ποιανού πρόβλημα είναι; Γνωρίζοντας ότι ο γιος μου συνεχίζει τη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ είναι πολύδύσκολο για μένα. Παλεύω με το σύνθημα Άφησέ το και άφησε το Θεό.... Προσπαθώ να αποδεχθώ το γεγονός, σχετικά με το γιο μου, αλλά δε μου αρέσει. Συμπερασματικά πρέπει να αναλάβω δράση και να αφήσω την ανάγκη μου για κριτική, παράπονα και σύγκριση. Πρέπει να δω την κατάσταση με ειλικρίνεια και να ρωτήσω τον εαυτό μου. Ποιανούπρόβλημα είναι; Πρέπει να καταλάβω, ότι δε το προκάλεσα, δε μπορώ να το θεραπεύσω, ούτε να το ελέγχω. Απογοήτευση όσο δε φαντάζεσαι. Η απογοήτευση κάνει για μένα πιο δύσκολη την αποδοχή της επώδυνης πραγματικότητας, ότι κάποιος για τον οποίο νοιάζομαι καταστρέφει τον εαυτό του. Πρέπει να συγκεντρωθώ στη δική μου ανάρρωση και γαλήνη. Να αναλάβω τις ευθύνες μου και να αφήσω τους άλλους να αναλάβουν τις δικές τους. Έχω μια επιλογή, την ίδια έχει και ο γιος μου.... Συνεχίζει να κάνει χρήση ναρκωτικών. Εγώ επέλεξα να αναζητήσω τη γαλήνη, να αφήσω, να απαγκιστρωθώ με αγάπη. Δεν θα αφήσω πια τον εαυτό μου να κρατάω αισθήματα θυμούκαι πικρίας λόγω της προσδοκίας μου ότι θα αλλάξει. Είμαι πολύαπασχολημένος με το πρόγραμμά μου για να έχω το δικό μου έλεγχο, όχι το δικό του.... Ποιανού πρόβλημα είναι; Όχι δικό μου, λέει το πρόγραμμά μου.... Θέλω να ενθαρρύνω την ηρεμία να ζω για μένα.... Αυτό είναι το πρόβλημά μου κανενός άλλου.... ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ Β. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2007 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 1.- Η Πάτρα θα φιλοξενήσει το 5 Πανελλήνιο Συνέδριο των Ανώνυμων Οικογενειών Ελλάδος, στις 27 Μαϊου Οι φίλοι μας από την Πάτρα, έδωσαν τον τίτλο στο φετινό Συνέδριο : ο ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ Σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε το Συνέδριο. Είναι εκπληκτικό το πόσο μπορεί να μας βοηθήσει. Στο επόμενο τεύχος θα υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες. 2.- Με ιδιαίτερη χαρά,ανακοινώνουμε ότι με την βοήθεια και την υποστήριξη του Συντονιστικού Βορείου Ελλάδος, άνοιξε Νέα Ομάδα,και λειτουργεί ήδη, στην Αλεξανδρούπολη, στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κάθε Τρίτη,ώρα 6,30 8,30 μ.μ.

3 ΕΠΙΛΟΓΕΣ Μήπως υποφέρεις από το σύμπλεγμα ενοχής για όσον αφορά τις επιλογές; Δεν είναι ένα ασυνήθιστο συναίσθημα, ειδικά όταν ένας αγαπημένος μας άνθρωπος παρουσιάζει μια ταραγμένη συμπεριφορά, όταν είναι φανερά, ότι οι ενοχές έχουν τρυπώσει στη ψυχή του και τον πνίγουν, τον βασανίζουν; Πράγματι είναι μια κατάσταση φορτική που δημιουργεί ταραχώδη διάθεση. Κάποτε τέτοια κατάσταση με δελέαζε, γιατί κατά κάποιο τρόπο, μου έδινε την ευκαιρία να προσπαθώ να διορθώσω τα πράγματα, εν ολίγοις να παίξω το ρόλο του Θεού Μόνο που αυτή μου η συμμετοχή δε κατάφερνε σωστά αποτελέσματα, παρά μόνο να παροξύνει το πρόβλημα. Με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μου ήταν αδύνατο να βρω τρόπο, με τον οποίο θα μπορούσα να αποτρέψω την αυτοκαταστροφή ενός υγιούς αγαπημένου μου συνανθρώπου. Οι συλλογισμοί μου με οδήγησαν στον καιρό εκείνο που η μητέρα μου, κρατώντας το χεράκι μου και στεγνώνοντας τα δάκρυα μου, με πήγε για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο. Όταν ελευθέρωσε το χέρι μου και με άφησε εκεί, αισθάνθηκα τόσο εγκαταλελειμμένος, σε ένα άγνωστο περιβάλλον, πιστεύοντας ότι έπρεπε να τα βγάλω πέρα μόνος μου. Εκείνη η μέρα, ήταν για μένα η αφετηρία μιας μακράς πορείας, μιας ισόβιας πορείας επιλογών και αποφάσεων. Ήταν πράγματι, ένα ξεκίνημα που, ίσως στην αρχή σαν παιδάκι που ήμουν, το ένστικτό μου οδηγούσε τις τότε επιλογές μου, οι οποίες περιοριζόντουσαν στα παιδικά πείσματα και θέματα παιγνιδιού. Αργότερα όμως ανέλαβε το μυαλό μου και σίγουρα οι επιλογές μου ήταν μεγαλύτερης διάστασης. Επιλογή μας δεν ήταν, να υπακούσουμε στους γονείς μας, στη δασκάλα μας ή σε όποιον έπρεπε να υπακούσουμε; Επιλογή μας δεν ήταν πιο ύστερα να υπακούσουμε στους νόμους της κοινωνίας, της ζωής; Χιλιάδες άλλες επιλογές κάναμε, άλλες ενστικτωδώς, άλλες πιο λογικές, άλλες σωστές ή λανθασμένες. Η καθοδήγηση των γονέων μας ήταν η καλύτερη που μπορούσαν να μας δώσουν. Όμως, αναπόφευκτα, θέλοντας και μη, έπρεπε να αφήσουν το χεράκι μας, όταν ήρθε η ώρα. Το κάθε άτομο είναι μια μονάδα και σαν άτομο δικαιούται να κάνει τις δικές του επιλογές, είτε είναι ανήλικο, είτε είναι έφηβος ή ενήλικο. Αυτή η πορεία επιλογών, που ξεκίνησε με τα παιδικά μας χρόνια, συνεχίστηκε ως σήμερα και θα συνεχίζεται σε όλη μας τη ζωή. Είναι μια πορεία που ανήκει αποκλειστικά στο άτομό μας, όχι σε άλλο μέλος της οικογένειας. Καταλαβαίνω ότι, σα μέλος της οικογενείας, ο ρόλος μου είναι να αγαπάω και να φροντίζω, είναι όμως επίσης, να παραμένω υγιής, συνδεδεμένος και διακριτικός. Να μην είμαι εγώ ένα υποκατάστατο, που αποφασίζει και επιλέγει για άλλον, παίρνοντας έτσι επάνω του την ευθύνη ( άρα την ενοχή ) της επιλογής, το οποίο θεωρώ πως είναι κάτι παράλογο και αντιπαραγωγικό! Ευτυχώς τέτοια ενοχή δε με ξαναενόχλησε. Κατάλαβα πως περιπτώσεις για επιλογές, πάντα θα υπάρχουν, είναι μια πορεία χωρίς τέλος. Και όπως το εξηγούμε πιο πάνω, το κάθε άτομο είναι μια μονάδα, δικαιούται να κάνει τις δικές του επιλογές και να είναι υπεύθυνο γι αυτές, άσχετες από εξωτερικές επιρροές. Έμαθα επίσης να μη οικειοποιούμαι ευθύνες, που στην πραγματικότητα δε μου ανήκουν. Μετάφραση : Σουζάνα Ζ. Γράφει ο FRAN M. PHOENIX AZ USA Επανέκδοση από Group 1797 Mitropoleos 1O Thessaloniki Γραμματέας : Emmanuil KE-90 Νοέμβριος 2007

4 ΠΟΝΟΣ Όταν έμαθα ότι ο γιός μου παίρνει ναρκωτικά,τρελάθηκα,αλλά είχα την κόρη μου άρρωστη και είχα δώσει όλη μου την προσοχή σε κείνη. Μετά από δύο μήνες,το κορίτσι μου,πέθανε. Περνούσα έναν Γολγοθά. Δεν ήξερα πώς να αντέξω όλον αυτό τον πόνο και τη θλίψη και μαζί να έχω να αντιμετωπίσω και τα ναρκωτικά του γιούμου. Βέβαια δεν ήξερα τι σημαίνει «ναρκωτικά.» Πίστευα ότι είναι κάτι σαν γρίππη που μπορεί να περάσει. Ξεκίνησα αμέσως πρόγραμμα για να μάθω πώς να το αντιμετωπίσω. Εχουν περάσει δώδεκα σκληρά χρόνια και ο αγώνας ακόμα συνεχίζεται με πολύκόπο και πολύπόνο. Πώς να αντέξεις όταν το παιδί σου σηκώνει χέρι και σε χτυπάει.πώς να αντέξεις να σε κυνηγάει με το μαχαίρι.ο Θεός μας προστάτεψε,προλάβαμε και φύγαμε και δεν μας σκότωσε,τότε. Μια μέρα με πήρε να πάμε σε έναν ψυχίατρο για να του γράψει φάρμακα. Όταν φτάσαμε εκεί,δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα και ζούσα. Ο «ψυχίατρος «ήταν μια γύφτισσα. Μόλις που πρόλαβα και βγήκα στον δρόμο φωνάζοντας «φωνάξτε την αστυνομία «. Κι όταν οι περίοικοι ειδοποίησαν το 100,ήρθαν τρία περιπολικά και τον πήραν. Με το 100,κοντεύαμε έτσι κι αλλιώς να γίνουμε φίλοι από τις πολλές φορές που χρειάστηκε να ζητήσω την βοήθειά τους. Ότι έβρισκα που είχε σχέση με τα ναρκωτικά,τα πετούσα. Τα χάπια,τα έριχνα στην τουαλέτα και τραβούσα το καζανάκι, μετά εξαφανιζόμουν για να αποφύγω την αντίδρασή του. Μετά από πολλά σκληρά σκηνικά πόνου και τρόμου,τον βγάλαμε έξω από το σπίτι, πάνω από ένα χρόνο. Θυμάμαι είχε χιονίσει και κοιμόταν στο πλατύσκαλο,έξω στο δρόμο,μπροστά στο σπίτι. Θυμάμαι,επίσης,μια άλλη μέρα που ήμουν ξαπλωμένη,άρρωστη, γιατί μόλις είχα χάσει και τον σύζυγό μου,ο γιός μου μπαίνει μέσα κρατώντας την ζώνη του παντελονιού του και λέει : «Μάνα,θα κρεμαστώ «Δεν άντεχα να τον ακούω. Πετάχτηκα από το κρεβάτι,παίρνω την ζώνη και,του τη δίνω στο χέρι και του λέω «πάρτην, άνοιξε την πόρτα, εξαφανίσου και πήγαινε όπου θέλεις να πεθάνεις «Και βέβαια δεν έφυγε,πήγε στο δωμάτιό του. Τώρα πιά,δεν μένουμε μαζί. Μένει μόνος του και συνεχίζει τη δική του ζωή,έτσι όπως αυτός έχει επιλέξει να ζει. Εχει πάει φυλακή δύο φορές από τρεις μήνες κάθε φορά. Την δεύτερη φορά,δεν πήγα καθόλου να τον δω. Με κάποια φίλη,του έστειλα 30,00 ευρώ για τσιγάρα. Εχει περάσει 15 φορές από δικαστήρια,πολλά από αυτά τα πλήρωσε μόνος του,γιατί δούλευε. Κάποιες φορές στην αρχή,πληρώσαμε,εμείς,διότι δεν ξέραμε ότι ο γιός μας δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να σταματήσει τα ναρκωτικά. Επαιρνε τα πάντα,ό,τι έβρισκε μπροστά του. Μια μέρα,όπως καθόταν στο κρεβάτι,πήρε φωτιά και κάηκε στο ένα του πόδι. Οι γιατροί μας έλεγαν ότι θα πεθάνει. Εκανε ένα σωρό πλαστικές και παρόλο που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ,εξακολουθούσε και μέσα στο νοσοκομείο να κάνει χρήση. Αμέτρητες φορές έχει πέσει σε κώμα κι έχει κινδυνεύσει η ζωή του. Όλα αυτά που έχω ζήσει,εύκολα τα γράφεις,αλλά όταν τα βιώνεις,η δυσκολία και ο πόνος δεν αντέχονται.

5 ΤΟ ΧΘΕΣ..ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ.. ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.. Ευχαριστώ και δοξάζω την Ανώτερη Δύναμη που ο γιος μου, σήμερα τουλάχιστον,ζει και είναι καλλίτερα. Κάποια στιγμή,μέσα σε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες μου,μια φίλη μου μίλησε για το πρόγραμμα των Ανώνυμων Οικογενειών,που εκείνη παρακολουθούσε,μου είπε πόσο έχει βοηθηθεί και μου πρότεινε να πάω κι εγώ. Πράγματι,άρχισα να παρακολουθώ τις Συνεδρίες της ομάδας του Ερυθρού. Μου κάνει αυτό το πρόγραμμα και με βοηθάει. Ξαναβρήκα την επικοινωνία με το παιδί μου με τα όρια που έμαθα από την Ομάδα μου να βάζω στον εαυτό μου και στο παιδί μου. Αυτό που βρήκα στις Ανώνυμες Οικογένειες,δεν ξέρω πώς να το ονομάσω,δεν το είχα βρει σε κανένα άλλο πρόγραμμα. Με την κατανόηση,τον σεβασμό,την αγάπη και την αγκαλιά των μελών,παίρνω δύναμη και συνεχίζω. Ευχαριστώ από καρδιάς,όλα τα μέλη της Ομάδας μου και ευγνωμονώ τη φίλη που με έφερε στην Ομάδα. Ένα πολύμεγάλο ευχαριστώ στην Ομάδα. Σας αγαπώ όλους,πολύ. ' Ελενα. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Εχετε μια ιστορία να πείτε ; Θέλουμε να σας ακούσουμε. Στείλτε μας το ποίημά σας, Τις σκέψεις σας, την εμπειρία σας, Τις επισημάνσεις σας, τις ερωτήσεις σας, Ή την Ιστορία της Ομάδας σας. Μπορείτε να απευθύνεστε στα μέλη, Πηνελόπη, τηλ , Σωτηρία τηλ , και Λίτσα, τηλ Ή μπορείτε να στείλετε με ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο στο : fa.greece@yahoo.gr Υπάρχουν δύο μέρες στη κάθε εβδομάδα για τις οποίες δε θα έπρεπε να ανησυχούμε, δύο μέρες οι οποίες θα έπρεπε να είναι ελεύθερες από το φόβο και την ανησυχία. Η μία από αυτές τις μέρες είναι το Χθες με τα λάθη του και τις φροντίδες του, τα σφάλματα και τα φταιξίματα του, τα βάσανα και τους πόνους του. Το Χθες πέρασε για πάντα πέρα από τον έλεγχό μας. Όλα τα λεφτά στο κόσμο, δε μπορούν να φέρουν πίσω το Χθες. Δε μπορούμε να αλλάξουμε καμία πράξη από αυτές που κάναμε. Δε μπορούμε να σβήσουμε καμία λέξη από αυτές που είπαμε. Το Χθες έχει φύγει. Η άλλη μέρα για την οποία δεν θα έπρεπε να ανησυχούμε είναι το Αύριο, με τις τυχόν αναποδιές του, τα φορτία του, τη μεγάλη του υπόσχεση και την αβέβαιη εκτέλεση. Το Αύριο είναι και αυτό πέρα από τον άμεσο έλεγχό μας. Ο ήλιος του Αύριο θα βγει, είτε μέσα στο μεγαλείο του ή πίσω από σύννεφα, αλλά θα βγει. Μέχρι να βγει, δε θα έπρεπε να επενδύσουμε στο Αύριο, επειδή δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Έτσι μας μένει μια μόνο μέρα το Σήμερα. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παλέψει τις μάχες, μιας μόνο μέρας. Όταν προσθέτουμε τα φορτία αυτών των δύο τρομερών αιωνιοτήτων του Χθες και του Αύριο τότε είναι που καταρρέουμε. Δεν είναι η εμπειρία του Σήμερα που τρελαίνει τους ανθρώπους, είναι οι τύψεις, ή η πίκρα, για κάτι που έγινε χθες και ο φόβος του, τι θα φέρει το Αύριο. ΑΣ ΖΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗ ΦΟΡΑ Ανώνυμο

6 ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΡΡΩΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ Εγώ στην αρχή, δεν έψαχνα πώς να αναρρώσω εγώ,αλλά πως θα κάνω καλά τον γιό μου. Εγώ, ήμουν πολύ καλά. Εκείνος χρειαζόταν βοήθεια για να γίνει καλά. Είχα μάθει πιο παλιά για τα προβλήματα που είχε κάποιος γνωστός μου με το γιο του κι έτσι μόλις έμαθα για την εξάρτηση του γιου μου από τα ναρκωτικά, έστειλα τον άντρα μου να τον ρωτήσει τι έκανε εκείνος με το δικό του παιδί. Εκείνος μας μίλησε για τον ψυχολόγο και για την Ομάδα. Τότε θυμάμαι,είπα : Εντάξει ο Ψυχολόγος,αλλά τι θα μου προσφέρουν γονείς που έχουν το ίδιο πρόβλημα με μένα ; Την πρώτη φορά που ήλθα στην Ομάδα,κατάλαβα ότι κι εγώ ήμουν άρρωστη. Είχα πολύ πόνο, όχι στο σώμα,στην ψυχή μου, που μαζί με την απόγνωση, το θυμό και την απελπισία, με είχαν κάνει ράκος. Όταν έφυγα από την Ομάδα, όλα αυτά είχαν κάπως μαλακώσει και μπόρεσα να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ. Συνέχισα να έρχομαι στην Ομάδα και καθένας από σας,που μοιραζόταν το πρόβλημά του,γινότανε αυτόματα και Σύμβουλός μου. Στα μοιράσματά σας,συχνά ακούω αυτό που μου χρειάζεται για να με βοηθήσει σε μια δύσκολη στιγμή. Ετσι γυρνούσα στο σπίτι πιο ξαλαφρωμένη και πιο δυνατή. Όταν λόγω δουλειάς, αναγκάστηκα να μην έρχομαι στην Ομάδα, μου λείπατε όλοι και έπεσα πολλές φορές και έχασα την ελπίδα και το κουράγιο που έπεαιρνα από εδώ. Μια από αυτές τις ημέρες, αποφάσισα να πάρω ένα τηλέφωνο και πήρα ένα μέλος. Αμέσως άκουσα μια φιλική φωνή,που χωρίς να μου δίνει συμβουλές,με καθησύχασε γιατί άρχισε να μοιράζεται τις δικές της εμπειρίες. Συνέχισα να την παίρνω όποτε είχα ανάγκη και πάντα είχε έναν καλό λόγο να μου πει. Ετσι χωρίς να το ξέρει, την έκανα Σύμβουλό μου. Την ευχαριστώ πολύ,που με άκουγε όλον αυτόν τον καιρό,που είχα ανάγκη. Επίσης ευχαριστώ και τον ψυχολόγο μου. Ευχαριστώ όμως και όλους,εσάς, και θέλω να σας πω,ότι σας αγαπώ έναν - έναν ξεχωριστά γιατί είστε η πηγή της γαλήνης μου. Το ευχαριστώ βέβαια,δεν είναι η κατάλληλη λέξη για να πω αυτά για την Ομάδα μας. Η κατάλληλη λέξη είναι ' ευγνωμοσύνη ''. Αυτό νοιώθω. Εύχομαι κάποια στιγμή, να μπορέσω κι εγώ με την σειρά μου, να απαλύνω τον πόνο κάποιου συνανθρώπου μου, να δώσω λίγα από αυτά που πήρα και παίρνω Από την Ομάδα μου. 18/02/2011 Κική, Ρόδος

7 Επρεπε να κάνω το πιο δύσκολο Ηρθα στα FA πριν από ενάμισι περίπου χρόνο,κουρασμένη από το να παλεύω χρόνια με τη χρήση και απελπισμένη από το να επιστρέφω πάντα στο σημείο μηδέν και η κόρη μου σε μια κατάσταση χειρότερη από την προηγούμενη. Πίστευα πως δεν είχα να μάθω πια τίποτα καινούργιο, πως τα ήξερα όλα και πως λύση δεν υπήρχε. Τόσα χρόνια που ασχολιόμουν με την χρήση κι έτρεχα στα διάφορα προγράμματα, μήπως κατάφερα τίποτα? Πάλευα να την πείσω να αλλάξει γιατί καταστρεφόταν και τη μια σταματούσε τα ναρκωτικά, την άλλη άρχιζε πάλι. Τι άλλο μπορούσα να κάνω για να την βοηθήσω? Ν αναλάβεις την ευθύνη της δικής σου ζωής μου είπαν, και να της επιτρέψεις ν' αναλάβει την ευθύνη της δικής της. Να της δώσεις την αξιοπρέπεια να επιλέξει και να βιώσει τις συνέπειες των αποφάσεών της.για να μάθει και να αναπτυχθεί μέσα από τις δικές της επιτυχημένες κι αποτυχημένες εμπειρίες. Δεν έχεις εσύτο δικαίωμα να κλέβεις την αυτοπεποίθηση που προκύπτει από τις εμπειρίες της, ούτε την ωριμότητα που θα κερδίσει από τις αποτυχίες της κι ας είναι μέσα από θλίψη κι αγωνία, έτσι ωριμάζουν οι άνθρωποι. Ζήσε τη ζωή σου και άφησέ την να ζήσει τη δική της ζωή, μου είπαν, αυτό να κάνεις. Μα πώς να το κάνω που όλη μου τη ζωή,ασχολιόμουν μαζί της,που όταν ήρθαν τα ναρκωτικά,ασχολιόμουν πιο πολύ,πήγα ακόμη πιο κοντά και την αγκάλιασα σφιχτά για να την σώσω ; Πώς γινόταν να την αφήσω τώρα αβοήθητη ; Όσα είχα δοκιμάσει,απέτυχαν όλα. Κι όσο πιο πολύτην έσφιγγα στην αγκαλιά μου τόσο περισσότερο δυσανασχετούσε κι έτρεχε να κρυφτεί στις ουσίες. Δεν είχα,παρά να δοκιμάσω κι αυτό,το πιο δύσκολο. Να την αφήσω να τραβήξει τον δρόμο της. Ν απαγκιστρωθώ από εκείνη με αγάπη, και με τις σκέψεις και με τις πράξεις και με τα λόγια μου. Με σεβασμό για τις όποιες επιλογές της, ας διαφωνούσα. Να την ελευθερώσω και να την παραδώσω σε μια Δύναμη Ανώτερη από εμένα,αφούη δική μου δύναμη δεν ήταν αρκετή. Με πονούσε να το κάνω,αλλά βήμα βήμα,το κατάφερνα. Με την βοήθεια των συνεδριάσεων των Α.Ο. και τα μοιράσματα,με την συμπαράσταση και την κατανόηση των άλλων μελών, και με τα κείμενα από τα βιβλία των Α.Ο., που τα είχα και τα έχω πάντα δίπλα μου,να τα συμβουλεύομαι κάθε δύσκολη στιγμή,όποια ώρα της ημέρας ή της νύχτας με κυριεύει ο φόβος. Σήμερα, η κόρη μου είναι στην ανάρρωση. Κι εγώ πρέπει και πάλι να κάνω το πιο δύσκολο. Να της επιτρέπω να επιλέγει το δρόμο της κι ας μην μου αρέσουν κάποιες επιλογές της. Να παραδέχομαι πως είμαι ανίσχυρη στην ανάρρωσή της,όπως ήμουν και στην χρήση της. Κι εγώ θέλω να πάω κοντά της,να κάνουμε παρέα τώρα που είναι νηφάλια κι είναι ευκαιρία να αναπληρώσω τα χρόνια που δεν είχαμε αληθινή επικοινωνία, οφείλω όμως, να εξακολουθώ να απαγκιστρώνομαι από κείνη και να φροντίζω μόνο την δική μου ανάρρωση. Μου φαίνεται δύσκολο πολύ, μα πιστεύω πως μπορώ να το κάνω σιγά σιγά. Γιατί έχω καταλάβει πιά, πως έτσι μόνο δεν κινδυνεύω να γίνω εμπόδιο στη δική της ανάρρωση και πως η ζωή μου θα γίνεται μέρα με τη μέρα καλύτερη, με περισσότερη γαλήνη. Ανώνυμο Μέλος

8 ΑΤΤΙΚΗ ΕΡΥΘΡΟΣ 1431 Αγίου Κωνσταντίνου 6 6ος όροφος,γραφείο 13 Δευτέρα & Τετάρτη 19:00-20:30 NEO ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ Σαλαμίνος & Ελευσινίων 7 1ος όροφος ( κοντά στον κινηματογράφο "Τα τρία αστέρια") Παρασκευή 18:30-20:00 ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ 1762 Πλατεία Μαρκοπούλου - Κτήριο Δημαρχείου Ισόγειο δίπλα στο ωδείο ΚΤΕΛ από Πεδίο Άρεως προς Μαρκόπουλο-Πόρτο Ράφτη Δευτέρα 18:00-19:30 ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ 1883 Αγαμέμνονος 20, Ταύρος Ισόγειο Σάββατο & Κυριακή 17:00-18:45 ΧΑΛΑΝΔΡΙ 1754 Εκκλησία Αγ. Γεωργίου Αίθουσα Κατηχητικούεπί οδούαγ. Παρασκευής Τρίτη 19:00-20:30 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Κυλικείο Εκκλησίας Αγίου Αντωνίου ΜΕΤΡΟ - Στάση Αγ.Αντώνιος Πέμπτη 19:00-20:30 ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1782 Φραντζή 14 - Σταθμός FIX 2ος όροφος Κυριακή 18:00-19:45 ΜΑΡΟΥΣΙ Περικλέους 22, Μαρούσι 1ος όροφος Πέμπτη 17:00-17:10 ΦΑΛΗΡΟ 1827 Παναγιά Μυρτιδιώτισσα Σταθμός Νέου Φαλήρου Πέμπτη 17:30-19:00 ΓΛΥΦΑΔΑ 1765 Ανδρέα Παπανδρέου & Ασκληπιού62 Λεωφορείο Β3 από Πανεπιστημίου Στάση Καραχάλιου Δευτέρα & Πέμπτη 18:00-19:45 Τηλεφ. Ομάδας: ENGLISH SPOKEN - GLYFADA 1578 ΑΓΓΛΟΦΩΝΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ Ασκληπιού& Παπανδρέου 62 Τρίτη 10:30-12:00 ΟΜΑΔΕΣ ΑΙΓΙΝΑ Σύλλογος Γυναικών Βασ. Γεωργίου Γκίκα από Σπύρου Ρόδη πίσω απο την Ψαραγορά Δευτέρα 19:00-20:30 Τηλ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Μητροπόλεως 10 Στάση Αλκαζάρ ή Πλ. Ελευθερίας 1818 Δευτέρα 18:00-20:00 3ος όροφος και Δευτέρα 20:30-22:30 4ος όροφος 1797 Τρίτη 19:00-21:00 3ος όροφος 1482 Τετάρτη ΛΑΡΙΣΑ 18:00-20:00 3ος όροφος Νέα Σμύρνη Εκκλησία Άγιος Δημήτριος Πέμπτη 18:30-20:30 Τηλ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ 1895 Εργατικό Κέντρο 2ος όροφος Τρίτη 18:30-20:30 ΖΑΚΥΝΘΟΣ (Νέα Ομάδα) Λομβάρδου 1 - κτήριο Ξενία 1ος όροφος Σάββατο 18:00-19:45 Τηλ. Λιάνα KATEΡΙΝΗ 1766 Ερυθρός Σταυρός Αγ. Παρασκευής 33 Τετάρτη 18:30-20:00 ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ 1899 Πλατεία Αναλήψεως - Πολιτιστικός Σύλλογος Πίσω από την εκκλησία της Αναλήψεως Δευτέρα 19:00-21:00 3ος όροφος Τετάρτη 18:00-20:00 ΠΑΤΡΑ 1902 Πλατεία Γεωργίου 30, 1ος όρ. Α 6 γραφείο Δευτέρα 17:30-19:30 Πέμπτη 17:30-19:30 Κυριακή 17:30-19:30 (εργαστήρι Βημάτων) ΝΑΥΠΛΙΟ 1896 Μοσχονησίων 33 Τρίτη - Πέμπτη - Κυριακή 17:00-18:30 ΡΟΔΟΣ 1891 ΕρυθρούΣταυρού3 Στην αυλή του ΠαλαιούΝοσοκομείου Δευτέρα 18:00-20:00 ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 1788 Πνευματικό Κέντρο Εκλησία Κοίμησης Θεοτόκου Δευτέρα 19:30-21:00 ΓΡΕΒΕΝΑ Νομαρχία 3ος όροφος Δευτέρα 18:00-20:00 ΒΥΡΩΝΕΙΑ ΣΕΡΡΩΝ 1893 Λέσχη Αξιωματικών Δευτέρα 17:30-19:30 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ (Νέα Ομάδα) Εκκλησία Αγίου Νικολάου Τρίτη 18:30-20:30 ΚΕΡΚΥΡΑ (Νέα Ομάδα) Πνευματικό Κέντρο Αγίας Τριάδος Γαρίτσας 1ος όροφος Τετάρτη 19:00-20:30 τηλ. Κατερίνα Στοιχεία Επικοινωνίας: Γραμμή Βοήθειας: Site: fa.greece@yahoo.gr