Περί Πίστεως... ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Transcript

1 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΚΟΡΥΦΕΣ ΣΥΛΛΟΓΗ 9

2 Περιεχόμενα Περί Πίστεως... 5 Μαλακός στην καρδιά Περί Ανδρών και Εκκλησίας 6 Συγγνώμη, είσαι ο ΙΗΣΟΥΣ; 14 Σκέψεις πάνω στην Εκκλησία 16 Λόγια Σοφίας 21 Όταν Ζούμε αυτό που Κηρύττουμε 24 Περί Πίστεως II Ο Θεός των... ΤΕΡΑΤΩΝ μας 29 Λόγια Σοφίας ΙΙ 34 Η Προσευχή αλλάζει τον Άνθρωπο! 35 Το Θείο Κάλεσμα 39 Χριστιανισμός και Ομοφυλοφιλία 43 Η Πάλη στην Προσευχή 46 Θα απαντηθούν ποτέ οι προσευχές μου; 50 «ΟΥΧΙ ΔΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΣ, ΟΥΔΕ ΔΙΑ ΙΣΧΥΟΣ...» 52 Γιατί πρέπει ν αγκαλιάσουμε το Σταυρό μας; 56 Επιστρέφοντας στην ξεχασμένη Αρχή του Τιμόθεου 58 Ζώντας μια ζωή γεμάτη συγχωρητικότητα 61 Σε άλλους Επιτρέπεται... Σε Σένα.. ΟΧΙ! 63 Τι μας κάνει ευτυχισμένους; 65 Προσωπικός Αγιασμός 68 Όταν εγείρονται οι αμφιβολίες 70

3

4

5 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Περί Πίστεως... Και η Άγαρ κάλεσε το όνομα του Κυρίου, που της μιλούσε: Εσύ είσαι ο Θεός, που βλέπει επειδή αναρωτήθηκε: Εγώ είδα εδώ εκείνον που με είδε; (Γένεση 16:13) Η πίστη είναι η λιγότερο εγωκεντρική από όλες τις αρετές μ αυτό εννοώ ότι δεν βλέπει ποτέ προς τον εαυτό της. Από την ίδια της τη φύση μόλις που έχει συνείδηση της ίδιας της της ύπαρξης. Όπως το μάτι που βλέπει τα πάντα που είναι μπροστά του αλλά ποτέ δε βλέπει τον εαυτό του, έτσι κι η πίστη είναι εστιασμένη σ Αυτόν όπου στηρίζεται και αναπαύεται και δε δίνει καμία απολύτως σημασία στον εαυτό της. Καθώς κοιτούμε το Θεό με τα μάτια της πίστης μας, παύουμε να κοιτούμε προς τον εαυτό μας δόξα στο Θεό! Ο άνθρωπος που παλεύει επανειλημμένα να εξαγνίσει τον εαυτό του και δεν έχει πετύχει τίποτε περισσότερο από συνεχείς αποτυχίες θα ανακουφιστεί όταν θα πάψει να ασχολείται με τον εαυτό του και εστιάσει την πίστη του σ Αυτόν που είναι Τέλειος. Καθώς θα κοιτάζει το Χριστό όλα αυτά που προσπαθεί τόσο απελπισμένα να επιτύχει θα αρχίσουν να γίνονται μόνα τους. Θα είναι ο Θεός που θα εργάζεται σ αυτόν το θέλειν και το ενεργείν (Φιλιππισίους 2:13). Καθώς υψώνουμε την εσωτερική μας όραση και την εστιάζουμε προς το Θεό είμαστε σίγουρο ότι θα συναντήσουμε ένα φιλικό βλέμμα να μας κοιτά γιατί είναι γραμμένο ότι τα μάτια του Κυρίου περιτρέχουν όλη τη γη. Η γλυκιά αναγνώριση που έρχεται από την εμπειρία είναι, Εσύ είσαι ο Θεός που με βλέπει. Όταν τα μάτια της ψυχής, κοιτώντας προς τα έξω, συναντήσουν τα μάτια του Θεού που κοιτούν προς τα μέσα, τότε ο ουρανός έχει έλθει εδώ στη γη.

6 Μαλακός στην καρδιά Περί Ανδρών και Εκκλησίας Γιατί οι χλιαρές εκκλησίες είναι αυτές που έχουν έλλειψη από άνδρες και τι μπορείς να κάνεις για να γίνει η εκκλησία σου ένα μέρος που οι άνδρες δε θα μπορούν να του αντισταθούν. Το άρθρο που ακολουθεί ίσως φανεί σε πολλούς κάπως ακραίο με βάση την εμπειρία τους. Άλλοι πάλι ίσως συμφωνήσουν ειδικά αν έχουν δει τα σημάδια που αναφέρονται παρακάτω. Κάποιοι μπορεί να ταυτιστούν και κάποιοι μπορεί να διαφωνήσουν έντονα. Ο σκοπός που το παραθέτω είναι γιατί αναφέρει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις που δημιουργούν γόνιμο προβληματισμό και ίσως θα έπρεπε να μας απασχολήσουν. Και αν αυτά συμβαίνουν μόνο στην Αμερική όπως θα λέγαμε, δεν αργούν καθόλου να έλθουν κι εδώ. Ο συγγραφέας του άρθρου Ντέηβιντ Μιούρροου (David Murrow) ήταν πρεσβύτερος σε Ευγγελική-Πρεσβυτερική εκκλησία και συνεργάτης του περιοδικού Charisma και ηγείται της Διακονίας Ζωή - Άντρες (Ministry Life - Men). Έχει γράψει το βιβλίο Γιατί οι άντρες μισούν το να πηγαίνουν εκκλησία και είναι παντρεμένος με τρία παιδιά. Καλώς ήλθατε στην Εκκλησία Λέηκ Σάιντ, τη στατιστικά μέση εκκλησία των ΗΠΑ. Αυτή τη βδομάδα το μενού περιλαμβάνει μια συνάθροιση ενηλίκων που είναι 61 τα εκατό γένους θηλυκού και 39 τα εκατό γένους αρσενικού. Σχεδόν το 25 τα εκατό των παντρεμένων γυναικών θα παρακολουθήσουν τη συνάθροιση χωρίς τους συζύγους τους. Η Λέηκ Σάιντ θα προσελκύσει ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ελεύθερων γυναικών αλλά πολύ μικρό αριθμό ελεύθερων αντρών. Η πλειοψηφία των αντρών που ουσιαστικά έρχονται για την κυριακάτικη συνάθροιση είναι παρόντες μόνο σωματικά. Οι καρδιές τους απλά δε συμμε-

7 Συλλογή 9 7 τέχουν. Λίγοι θα κάνουν κάτι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας για να δυναμώσουν την πίστη τους. Η Λέηκ Σάιντ είναι ο κανόνας στο Δυτικό Χριστιανισμό στις ΗΠΑ και αλλού. Ίσως και στη δική σου εκκλησία να είναι παρόμοια η κατάσταση ίσως όχι. Μέτρα κεφάλια αυτή την Κυριακή. Θα εκπλαγείς. Μια διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλλα της τάξης του 60/40 (κι ίσως και μεγαλύτερο) υπάρχει στις συναθροίσεις της εκκλησίας σου, κυριακάτικες και μεσοβδόμαδες, της βιβλικές συμμελέτες, τις ομάδες διακονίας, τη νεολαία και πάει λέγοντας. στις σημερινές εκκλησίες οι γυναίκες συμμετέχουν και οι άντρες παρακολουθούν. Πώς φτάσαμε εδώ; Πώς μια πίστη που ιδρύθηκε από έναν άντρα και τους 12 άντρες μαθητές του κατάντησε να είναι μέρος προς αποφυγήν για τους άντρες; Γιατί οι Χριστιανικές εκκλησίες του Δυτικού κυρίως κόσμου αντιμετωπίζουν ένα χρόνιο πρόβλημα έλλειψης αντρών όταν στις ιουδαϊκές συναγωγές και στα μουσουλμανικά τεμένη δεν είναι έτσι; Γιατί οι άνδρες που πάνε στην εκκλησία διστάζουν τόσο πολύ να ζήσουν την πίστη τους, όταν οι άνδρες άλλων θρησκειών είναι έτοιμοι να πεθάνουν γι αυτήν; Σαν υπεύθυνος μιας εκκλησίας μπορεί να μη δίνεις προτεραιότητα στο θέμα της έλλειψης αρρένων πιστών. Και, για να πούμε την αλήθεια, αν θέλεις μια εκκλησία που να λειτουργεί ομαλά και σταθερά, οι γυναίκες είναι το κλειδί. Οι γυναίκες κρατούν την «εκκλησιαστική μηχανή» σε λειτουργία. Ψάλλουν στη χορωδία, φροντίζουν τα παιδιά, διδάσκουν στο Κυριακό Σχολείο, μαγειρεύουν στα γεύματα για τους απόρους, και υπηρετούν στις επιτροπές. Στην ανάλυσή του σε μια στατιστική που έγινε το Μάρτιο του 2000, ο Τζωρτζ Μπάρνα (Της Εταιρίας Στατιστικών Αναλύσεων Μπάρνα) το θέτει ως εξής: «Οι γυναίκες είναι η σπονδυλική στήλη των Χριστιανικών συναθροίσεων.» Όπως φαίνεται, οι άντρες, από την άλλη μεριά, είναι σαν τα διακοσμητικά μαξιλαράκια στους καναπέδες: όμορφα, αλλά όχι απαραίτητα. Σε βάθος χρόνου όμως, η έλλειψη ανδρών θα οδηγήσει σε κρίση μια συνάθροιση. Μελέτες δείχνουν ότι το χάσμα των δύο φύλλων είναι συνδεδεμένο με την παρακμή της εκκλησίας. Τα δόγματα με τους λιγότερους άνδρες ποσοστιαία είναι αυτά που χάνουν κόσμο και τελικά κλείνουν εκκλησίες. Από την άλλη μεριά, οι εκκλησίες με υψηλή συγκέντρωση ανδρών, συνήθως αυξάνονται. Αν κάποιος θέλει να έχει μια υγιή εκκλησία σε βάθος χρόνου, θα πρέπει να προσελκύει άντρες. Αυτή ήταν η στρατηγική του Ιησού. Και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Υπάρχει απλά ένα μικρό πρόβλημα: οι άντρες απεχθάνονται το να πηγαίνουν στην εκκλησία.

8 8 Πνευματικές Κορυφές Το ενενήντα τοις εκατό των Αμερικανών ανδρών λένε ότι πιστεύουν στο Θεό. Οι πέντε στους έξι λένε πως είναι Χριστιανοί. Όμως, σύμφωνα με τη στατιστική του Μπάρνα το 2000, μόλις οι δύο στους έξι μπορεί να πηγαίνουν στην εκκλησία την Κυριακή. Κι ακόμη κι αυτοί είναι παθητικοί, βαριούνται και νιώθουν εκτός τόπου και χρόνου. Όπως λένε κι οι Ντούμπι Μπράδερς (Doobie Brothers αμερικάνικο ροκ συγκρότημα στμ), «Ο Ιησούς είναι εντάξει» ( Jesus is just alright τίτλος ενός τραγουδιού τους στμ), αλλά και μόνο η ιδέα να πάνε στην εκκλησία τους κάνει να βγάζουν καντήλες. Κι ενώ κάποιοι άνδρες έχουν συγκεκριμένες αρνητικές εμπειρίες από την εκκλησία, άλλοι νιώθουν απλά μια γενική ανεξήγητη ενόχληση. Άντρες σαν τον Λανς είναι σύνηθες φαινόμενο: «Της γυναίκας μου της Λόρα, της αρέσει πολύ η εκκλησία, όμως για μένα δεν πάει το πράγμα», λέει. «Η όλη αίσθηση που έχω δε με συνδέει μαζί τους.» Γιατί εκατομμύρια από Λόρες νιώθουν σα στο σπίτι τους στην εκκλησία, ενώ εκατομμύρια από Λανς νιώθουν τόσο εκτός περιβάλλοντος όσο ένα σάντουιτς με χοιρινό σε εβραϊκή γιορτή; Πιστεύω ότι η απάντηση μπορεί να βρεθεί αν κοιτάξουμε το πρόβλημα από κοινωνική σκοπιά. Για παράδειγμα ποιες άλλες συμπεριφορές αποφεύγουν οι άντρες; Ποιους άλλους τόπους αποφεύγουν οι άντρες; Η απάντηση είναι προφανής. Στην κοινωνία μας, οι άντρες, συνήθως αποφεύγουν οποιαδήποτε συμπεριφορά ή τόπο που μπορεί να οδηγήσει τον ανδρισμό τους σε αμφισβήτηση. Για παράδειγμα, οι άντρες δεν πάνε σε καταστήματα που έχουν να κάνουν με γυναικεία πράγματα. Κι έτσι είναι και με την εκκλησία. Οι άντρες πιστεύουν, βαθιά μέσα στην καρδιά τους, ότι η εκκλησία είναι «για τις γυναίκες». Απλά δεν ταιριάζει σ αυτούς. Μπορεί να σκεφτείς: Η εκκλησία γυναικείο μέρος; Πώς γίνεται οι άντρες να σκέφτονται κάτι τέτοιο; Δε μας λένε εδώ και δεκαετίες ότι η εκκλησία κυριαρχείται από τους άντρες; Η ηγεσία των εκκλησιών σε πάρα πολλές εκκλησίες παραμένει ακόμη αυστηρά χώρος των αντρών. Όμως σχεδόν κάθε άλλη διακονία των εκκλησιών διοικείται και κυριαρχείται από γυναίκες στρατούς από γυναίκες. Σαν ένα γάντι που σιγά-σιγά παίρνει το σχήμα του χεριού που το φοράει, έτσι κι ο Δυτικός Χριστιανισμός έχει πάρει, στο πέρασμα των αιώνων, το σχήμα που εξυπηρετεί τις ανάγκες των πιο πιστών και σταθερών μελών του των γυναικών ηλικίας 40 χρονών και άνω. Έτσι, αντί να επωμιστούμε την επική πάλη που ο Ιησούς υποσχέθηκε στους μαθητές του, μετατρέψαμε την εκκλησία σε ένα ζεστό, τρυφερό μωρουδιακό περιβάλλον όπου η μέγιστη προτεραιότητα είναι να κάνουμε τον καθένα να νιώθει ότι είναι αποδεκτός και τον αγαπούν όλοι.

9 Συλλογή 9 9 Μαζευόμαστε. Ψάλλουμε. Αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Λατρεύουμε. Καθοδηγούμε τα παιδιά. Παρηγορούμε τους πληγωμένους. Όλα αυτά είναι και ωφέλιμα και βιβλικά, αλλά από μόνα τους αυτά δεν γαλουχούν τους άντρες. Γιατί όχι; Γιατί, όπως είπε κάποιος, «οι άντρες είναι άγριοι στην καρδιά τους». Παρόλο που οι άντρες βλέπουν τα οφέλη της Χριστιανικής πίστης, συχνά απωθούνται από την εκκλησία επειδή είναι τόσο απαλή και γλυκιά. Η προσεκτική, υπερευαίσθητη κουλτούρα της σημερινής εκκλησίας αποτυγχάνει στο να προσελκύσει το πνεύμα της περιπέτειας που υπάρχει μέσα στους περισσότερους άντρες. Ωστόσο, οι γυναίκες και οι γηραιότεροι είναι πιο πιθανόν να επιθυμούν την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα που προσφέρει η σύγχρονη εκκλησία. Γεμίζουν λοιπόν τα καθίσματα, προσφέροντας έτσι στις εκκλησίες μας τον αμφίβολο χαρακτηρισμό ότι είναι το μέρος για «γριούλες και των δύο φύλλων». Κάθε Κυριακή, χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε, στέλνουμε ανεπαίσθητα σήματα στους άντρες ότι βρίσκονται στο...θηλέων. Τα σήματα αυτά αρχίζουν από το Κυριακό Σχολείο. Σκέψου τις απεικονίσεις του Ιησού που έχεις δει σαν παιδί. Δεν δείχνουν έναν τρυφερό, γλυκό άντρα μ ένα λαμπρό άσπρο χιτώνα; Καθώς τ αγόρια μας μεγαλώνουν ποιον θα διαλέξουν σαν μοντέλο άντρα, τον ευγενικό Ιησού, ταπεινό και απαλό, ή τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ των ήρωα ταινιών δράσης; Η ειρωνεία εδώ είναι ότι ο Ιησούς είναι ο υπέρτατος ήρωας, θαρραλέος και τολμηρός περισσότερο από οποιονδήποτε έζησε ποτέ, όμως εμείς τον έχουμε μετατρέψει σε έναν αδύναμο. Υπάρχουν επίσης σήματα στην κυρίως αίθουσα. Ας πούμε ότι ένας κλασικός σκληρά εργαζόμενος άντρας που τον λένε Νικ επισκέπτεται την εκκλησία. Τι θα δει πρώτα; Φρέσκα λουλούδια στον άμβωνα. Απαλά καθίσματα με κουτιά χαρτομάντιλα από κάτω. Ουδέτερα χαλιά που εφάπτονται σε τοίχους με απαλά παστέλ χρώματα διακοσμημένους με διάφορες ζωγραφιές και περιποιημένα πανό με εδάφια. Ειλικρινά, πώς περιμένουμε να αισθανθεί ο Νικ τη σύνδεση με το Θεό σε ένα τόσο θηλυκό περιβάλλον; Μετά ο Νικ κοιτάζει τον κόσμο γύρω του. Κάποιοι είναι εκεί φανερά χωρίς τη θέλησή τους, συρμένοι παρά τη θέλησή τους από τη σύζυγο ή τη μητέρα τους. Άλλοι είναι κάπως θηλυπρεπείς για τα δεδομένα του. Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι οι άντρες που έχουν συνηθίσει από μικροί και παραμείνει σ αυτό το είδος χριστιανισμού είναι λιγότερο ανδροπρεπείς από τους άλλους. Οι σπουδαστές των θεολογικών σχολών επίσης έχουν περισσότερο θηλυκά

10 10 Πνευματικές Κορυφές χαρακτηριστικά από τον τυπικό άρρενα. Ακόμη και το λεξιλόγιο των εκκλησιαζόμενων αντρών είναι απαλότερο. Οι Χριστιανοί άντρες χρησιμοποιούν λέξεις όπως «πολύτιμος», «συμμερίζομαι» και «σχέση» - λέξεις που δεν ακούς συχνά να χρησιμοποιούνται από έναν τυπικό άντρα. Τα σήματα συνεχίζονται και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της συνάθροισης. Μπορεί να του ζητήσουν να κρατήσει τα χέρια των διπλανών του. Μπορεί να του προτείνουν να τραγουδήσει μαζί με άλλους ένας τραγούδι αγάπης για τον Χριστό, όπως, «Κύριε είσαι πανέμορφος» (οι άντρες δεν αποκαλούν ο ένας τον άλλο «πανέμορφο»). Κάποιος μπορεί να κλαίει. Μετά ο Νικ θα νιώσει την οκτάλεπτη ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής του να δοκιμάζεται από ένα κήρυγμα μισής ή μίας ώρας. Όταν το μαρτύριο αυτό θα έχει τελειώσει, ο Νικ θα προσκληθεί να «αποκτήσει μια προσωπική σχέση με τον Ιησού». Ας μείνουμε λίγο σ αυτό το τελευταίο, μια προσωπική σχέση με τον Ιησού. Αυτή η φράση δεν εμφανίζεται ποτέ στη Βίβλο. Κι όμως, τα τελευταία 50 χρόνια έχει γίνει η Νο 1 φράση για να περιγραφεί το Χριστιανικό περπάτημα. Έχει μετατρέψει το ευαγγέλιο σε ένα γρίφο για τους άντρες γιατί οι περισσότεροι δεν σκέφτονται με τον όρο αυτό. Ας πούμε ότι ο Λέννυ πλησιάζει το Νικ και του λέει, «Νικ θα ήθελες να έχουμε μια προσωπική σχέση;» Μπλιαχ! Οι άντρες δε λένε τέτοια πράγματα μεταξύ τους, κι όμως τυλίξαμε το ευαγγέλιο σ ένα τέτοιο περιτύλιγμα που είναι απωθητικό για τους άντρες. Τα σήματα συνεχίζουν να έρχονται. Ο Νικ καταφέρνει και βγαίνει έξω ζωντανός, όμως τελικά το 99 τοις εκατό της εκκλησιαστικής ζωής λαμβάνει χώρα εντός των θυρών. Ο Νικ δεν ήταν ποτέ του ο τύπος του «πιο καλού του μαθητή», όμως το να κάνει μαθήματα, να διαβάζει τη Βίβλο και να μελετάει άλλα βιβλία του παρουσιάζονται σαν ακρογωνιαίοι λίθοι μιας ζωντανής πίστης. Του λείπουν όμως τα ρητορικά χαρίσματα για να προσευχηθεί δυνατά ή να κάτσει σε κύκλο και να μοιραστεί τα συναισθήματά του. Ας πούμε όμως ότι ο Νικ τα καταφέρνει να ξεπεράσει κι αυτό το ναρκοπέδιο και αποφασίζει να προσφερθεί εθελοντικά για διακονία. Η τυπική εκκλησία χρειάζεται ανθρώπους να φροντίσουν τα μωρά, να διδάξουν τα παιδιά και τους νέους, να ψάλλουν στη χορωδία, να μαγειρέψουν, να υπηρετήσουν σε επιτροπές και να βοηθήσουν στην εκκλησία για τα καθίσματα και άλλα τέτοια. Δίνοντάς του αυτή τη λίστα, πού νομίζετε ότι ο Νικ θα συμμετάσχει; Κάποια στιγμή στην εκκλησιαστική ιστορία, οι περισσότεροι αντρικοί ρό-

11 Συλλογή 9 11 λοι απορρίφθηκαν ή δόθηκαν στους επαγγελματίες κληρικούς ενώ οι ρόλοι των γυναικών στη διακονία πολλαπλασιάστηκαν. Σήμερα, η Χριστιανική υπηρεσία περιστρέφεται γύρω από εργασίες που παραδοσιακά ασκούν οι γυναίκες. Οι άντρες που θέλουν να υπηρετήσουν το Θεό νιώθουν είτε ανέτοιμοι και χωρίς τα απαραίτητα προσόντα είτε ακόμη νιώθουν να στερούνται μέρος του ανδρισμού τους από τις δυνατότητες που τους προσφέρει η διακονία. Στο τέλος-τέλος η σημερινή εκκλησία δεν είναι πια σχεδιασμένη να κάνει αυτό που ο Ιησούς έκανε να πλησιάζει άντρες με το ευαγγέλιο. Για να δανειστούμε μια έκφραση από τη διαφήμιση: «Οι γυναίκες πια είναι ο στόχος της μοντέρνας εκκλησίας». Η ατμόσφαιρα περιποίησης-γαλούχησης που υπάρχει στην εκκλησία κάνει τις γυναίκες να νιώθουν ασφαλείς και γεμάτες αγάπη, όμως οι άντρες από την άλλη, νιώθουν διστακτικοί και επιφυλακτικοί. Οι μόνοι άντρες που μπορούν να λειτουργήσουν σ ένα τέτοιο θηλυκό περιβάλλον είναι αυτοί που τυχαίνει να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι, ομιλητικοί, ευσυνείδητοι και τακτικοί και μελετηροί. Όσο πιο αρρενωπός είναι ένας άντρας, τόσο πιο αποξενωμένος νιώθει. Εδώ υπάρχουν μερικές αποδεδειγμένες πρακτικές προτάσεις για να κάνουμε την εκκλησία πιο φιλική για τους άντρες. Να σταματήσουμε να στέλνουμε σήματα ότι η εκκλησία είναι μόνο για γυναίκες. Από τη στιγμή που μπαίνει στην αίθουσα της εκκλησίας, ο Νικ κι ο κάθε Νικ, πρέπει να νιώθει ότι ο τόπος αυτός έχει κάτι γι αυτόν, όχι απλά κάτι για τη γιαγιά του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Ας εξετάσουμε τις εκκλησίες μας, το ντεκόρ, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε, τους ύμνους που ψάλλουμε, τη συμπεριφορά που έχουμε. Θα ανακαλύψουμε ότι οι άντρες θα ανταποκριθούν αν τους συναντήσουμε στη μέση του δρόμου. Ας γίνουμε μελετητές των αντρών. Παρακαλώ μην προσβληθείτε από αυτό, αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλοί ποιμένες έχουν χτίσει τις διακονίες τους πάνω στην ικανότητά τους να συναλλάσσονται και να επικοινωνούν με γυναίκες. Επειδή οι άντρες δεν είναι και τόσο απαραίτητοι για το έργο της εκκλησίας, πολλές διακονίες δεν έχουν καν το κίνητρο για να τους κυνηγήσουν. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Θα πρέπει οι ποιμένες στην Αμερική να γίνουν μελετητές της φύσης των αντρών. Οι άντρες χρειάζονται δυναμική ηγεσία. Οι άντρες προσελκύονται πό το όραμα και το στόχο, από το επίτευγμα και τη δύναμη. Οι εκκλησίες που προκαλούν ενθουσιώδεις άντρες το κάνουν παίρνοντας ρίσκα, κάνουν μεγάλα όνειρα και φέρνουν την περιπέτεια πίσω στη χριστιανική ζωή.

12 12 Πνευματικές Κορυφές Ως υπεύθυνοι των εκκλησιών, πρέπει να έχουμε το θάρρος να κάνουμε μεγάλα όνειρα. Να ζητήσουμε από το Θεό να μας δώσει ένα «μεγάλο, θαρραλέο, αρρενωπό σκοπό» που μπορεί μόνο με τη δύναμή Του να επιτευχθεί. Ωστόσο να περιμένουμε ότι θα υπάρξει αντίδραση από το ποίμνιο από τους μεγάλους μέχρι τους μικρούς. Η θαρραλέα ηγεσία πάντα περιλαμβάνει την αλλαγή μέσα της και μια μελέτη έχει δείξει ότι το 85 τοις εκατό των Χριστιανών έχουν προσωπικότητες αντίθετες προς την αλλαγή. Η δυναμική ηγεσία δημιουργεί αντιδράσεις, αλλά σε βάθος χρόνου θα φέρει ελπίδα στις καρδιές των ανθρώπων. Να βοηθήσουμε τους άντρες στη διαδικασία της μάθησης. Τα μυαλά των αντρών είναι λιγότερο εκφραζόμενα με λόγους σε σχέση με των γυναικών, κι έτσι χρειάζονται διαφορετική προσέγγιση. Το μακροσκελές κήρυγμαμονόλογος, τόσο αποτελεσματικό στη Βικτοριανή εποχή, αποτυγχάνει στο να πλησιάσει τους άντρες του σήμερα. Ο Ρικ Γουώρρεν (Rick Warren) ποιμένας της Εκκλησίας του Σάντλμπακ στο Λέηκ Φόρεστ της Καλιφόρνια, ίσως έχει μια απάντηση. Συχνά σπάει το κήρυγμά του σε κομμάτια των 5 ή 7 λεπτών, παρεμβάλλοντας έναν ύμνο, ένα βίντεο, ή κάτι άλλο ανάμεσα. Και τα μαθήματα που περιλαμβάνουν οπτικοακουστικά μέσα είναι πολύ ουσιώδη. Είναι χρήσιμο να ανεβαίνουμε στον άμβωνα έχοντας κάποιο αντικείμενο σχετικό με το κήρυγμα. Ο Ιησούς το έκανε αυτό με τις παραβολές κι έχουν επιζήσει ως τα σήμερα επειδή οι άντρες μπορούν να τις θυμούνται και να ταυτιστούν μαζί τους. Οι αποτελεσματικοί ποιμένες και διδάσκαλοι κάνουν μεταφορές κι παρομοιώσεις από την καθημερινή ζωή και τον αγώνα της για επιβίωση. Να βοηθούμε τους άντρες να λατρεύουν το Θεό. Με τους άντρες είναι θέμα ποιότητας. Οι άντρες εκτιμούν την ποιοτική μουσική από ταλαντούχους μουσικούς που παίζουν στον τόνο που μπορούν εκείνοι να τραγουδήσουν. Και όπου είναι δυνατόν να διαλέγουμε ύμνους με αρρενωπούς στίχους. Πολλοί από τους σημερινούς ύμνους λατρείας-δοξολογίας έχουν χαζορομαντικούς στίχους σε αντίστοιχα ρομαντικούς ποπ τόνους. Παρόλο που αγαπάει τον Κύριο, ο Νικ μάλλον νιώθει άβολα να Του το εκφράσει με τέτοιο τρόπο. Να βοηθήσουμε τους άντρες να βρουν αντικείμενο υπηρεσίας. Ο Ρότζερ απ το Οχάιο λέει, «Αν το να υπηρετώ στην εκκλησία ήταν περισσότερο το να χτίζω και λιγότερο το να σκουπίζω συναχωμένες μύτες, μπορεί και να ενδιαφερόμουν». Οι άντρες με χαρά θα υπηρετήσουν αν τους αφήσουμε να κάνουν αυτό στο οποίο είναι ικανοί. Γιατί να μην ασχολούνται με αυτοκίνητα;

13 Συλλογή 9 13 Μια εκκλησία του Ιλλινόις έχει ένα επιτόπιο συνεργείο βοήθειας αυτοκινητιστών επανδρωμένο από εθελοντές, που βοηθάει τις μοναχικές μητέρες και τους φτωχούς εργαζόμενους. Ακόμη και μια μικρή εκκλησία θα μπορούσε να προσφέρει αλλαγές λαδιών σε κάποιο πάρκινγκ κοντά στην εκκλησία για παράδειγμα. Η συνάθροισή μας το ξεκίνησε αυτό δυο φορές το χρόνο. Το γεγονός προσελκύει 50 άντρες που χαλάνε ένα Σαββατιάτικο πρωινό τους για να υπηρετήσουν το Θεό και τους συνανθρώπους τους. Κι αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι προσελκύονται και κάποιοι σύζυγοι γυναικών της εκκλησίας που οι ίδιοι δεν έρχονται στην εκκλησία. Να αγγίξουμε τις βαθύτερες ανάγκες των αντρών. Τελικά η βαθύτερη πνευματική ανάγκη των αντρών δεν μπορεί να καλυφθεί μόνο με αυτά. Το να κάνουμε τις Κυριακάτικες συναθροίσεις μας φιλικές προς τους άντρες θα βοηθήσει, αλλά αν θέλουμε να δούμε τους άντρες να ζωοποιούνται στ αλήθεια πρέπει να ξαναθυμηθούμε δύο αρχαίους ρόλους που οι ιδρυτές της πίστης μας κατανοούσαν, αλλά εμείς έχουμε ξεχάσει. Οι άντρες χρειάζονται «πνευματικούς πατέρες» και «αδελφότητα». Ο πνευματικός πατέρας είναι απλά κάποιος αδελφός που θα έχει την ευθύνη να οδηγήσει άλλους άντρες στην ωριμότητα της πίστης. Στηρίζεται στο μοντέλο δασκάλου-μαθητή που εφάρμοσαν κι ο Ιησούς κι ο Παύλος (δες Α Κορινθίους 4:14-125). Το σύστημα αυτό έχει κάνει την επανεμφάνισή του στις εκκλησίες των ΗΠΑ. Πρόσφατα επισκέφτηκα μια εκκλησία στο Τέξας που στηρίζεται σ αυτό το μοντέλο. Δεν μπορείς να φανταστείς τον ενθουσιασμό των αντρών σ αυτό το σώμα. Αν θέλεις πράγματι να φέρεις τους άντρες στο Χριστό, το σύστημα του πνευματικού πατέρα είναι ο τρόπος. Δεύτερον, κάθε άντρας θέλει να νιώθει ότι ανήκει σε μια αδελφότητα με άλλους άντρες. Ο Ιησούς ξεκίνησε τη διακονία του δημιουργώντας μια τέτοια ομάδα. Διδάσκονταν και εξασκούνταν μαζί, εργάζονταν και υπέφεραν μαζί. Οι άντρες δε μπορούν να επιτύχουν σαν ακόλουθοι του Χριστού αν δεν έχουν μια ομάδα να τους υποστηρίζει. Άσχετα με το πόσο δυναμικά είναι τα κηρύγματα, άσχετα με το πόσο πλούσιες είναι οι πνευματικές τους στιγμές, οι άντρες δεν ωριμάζουν χωρίς μια αδελφότητα να τους περικυκλώνει και έναν πνευματικό πατέρα να τους καθοδηγεί. Το κοινό που είχαν όλοι οι απλοί εργαζόμενοι άνθρωποι όταν συναντούσαν τον Ιησού, ήταν ότι μπορούσαν να Τον ακολουθήσουν. Παρόμοια, άντρες σαν το Νικ του παραδείγματός μας πρέπει να νιώσουν απ τη στιγμή που μπαίνουν στην εκκλησία ότι εκεί υπάρχει κάτι που μπορούν να το ακολουθήσουν. Μετάφραση: Ηλίας Ηλιάδης

14 Συγγνώμη, είσαι ο ΙΗΣΟΥΣ; Πριν από μερικά χρόνια μια ομάδα από πωλητές πήγαν σε μια περιφερειακή συγκέντρωση όλων των πωλητών του Σικάγο. Είχαν υποσχεθεί στις συζύγους τους ότι θα είχαν αρκετό χρόνο για να προλάβουν να επιστρέψουν για το δείπνο της Παρασκευής το βράδυ. Πάνω στη βιασύνη τους με τα εισιτήρια και τις βαλίτσες στα χέρια, ένας από αυτούς αναπόφευκτα αναποδογύρισε ένα τραπέζι που είχε πάνω μήλα για πούλημα ενός μικροπωλητή. Τα μήλα κυλούσαν παντού. Χωρίς να κοιτάξουν πίσω τους ή να σταματήσουν στο ελάχιστο, όλοι έτρεξαν για να προλάβουν την πτήση τους που κινδύνευαν να τη χάσουν. ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ!!! Σταμάτησε, πήρε μια βαθιά αναπνοή και εκείνη τη στιγμή είχε την εμπειρία μιας απότομης σουβλιάς από τον πόνο που ένιωθε το μικρό κορίτσι που ο πάγκος του είχε αναποδογυρίσει και τη συμπόνεσε. Είπε στους φίλους του να προχωρήσουν χωρίς αυτόν, τους χαιρέτησε νεύοντας, είπε σε έναν από αυτούς να τηλεφωνήσει στη σύζυγό του όταν θα έφταναν στον προορισμό τους και να της εξηγήσει γιατί θα ερχόταν με μια επόμενη πτήση. Μετά, επέστρεψε στο σημείο όπου είχαν χυθεί τα μήλα και είχαν κυλήσει σε όλη την έκταση της αίθουσας. Χάρηκε που το έκανε αυτό. Το δεκαεξάχρονο κορίτσι που είχε τον πάγκο ήταν εντελώς τυφλό. Έκλαιγε απαλά και τα δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλά της μέσα σε απόγνωση και ταυτόχρονα ψηλαφώντας προσπαθούσε να μαζέψει ό,τι μπορούσε από το βιος της ανάμεσα στο αδιάφορο πλήθος που στριφογύριζε γύρω της χωρίς κανείς να σταματάει για βοήθεια. Ο πωλητής γονάτισε μαζί της, μάζεψε τα μήλα, τα ξανάβαλε στον πάγκο και τη βοήθησε να οργανώσει τον πάγκο της όπως ήταν πριν. Καθώς το έκανε αυτό παρατήρησε ότι πολλά από τα μήλα είχαν χτυπηθεί σχιστεί. Αυτά τα έβαλε στην άκρη σ ένα άλλο καλάθι.

15 Συλλογή 9 15 Όταν τελείωσε, έβγαλε το πορτοφόλι του και είπε στο κορίτσι, Σε παρακαλώ πάρε αυτά τα $40 για τη ζημιά που σου κάναμε. Είσαι καλά; Ένευσε καταφατικά μέσα από τα δάκρυά της. Εκείνος συνέχισε, Ελπίζω να μη σου καταστρέψαμε τη μέρα εντελώς. Καθώς εκείνος άρχισε να απομακρύνεται, το κορίτσι γεμάτο απορία του φώναξε, Κύριε. Εκείνος γύρισε και κοίταξε κατευθείαν μέσα σ εκείνα τα τυφλά μάτια. Εκείνη συνέχισε τη φράση της, Είσαι ο Ιησούς; Έμεινε με το βήμα μετέωρο κι αναρωτήθηκε. Μετά, αργά, συνέχισε την πορεία του για να προλάβει την επόμενη πτήση για το σπίτι του με την ερώτηση αυτή να τον καίει βαθιά κι επώδυνα μέσα στην ψυχή του: Είσαι ο Ιησούς; Άραγε οι άνθρωποι σε μπερδεύουν με τον Ιησού; Γιατί αυτό είναι το πεπρωμένο μας, έτσι δεν είναι; Το να μοιάζουμε τόσο με το Χριστό ώστε οι άνθρωποι να μη μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά καθώς διαδικαζόμαστε με έναν κόσμο τυφλό στην αγάπη, τη ζωή και τη χάρη του. Αν ισχυριζόμαστε ότι Τον γνωρίζουμε, θα πρέπει να ζούμε, να περπατούμε και να ενεργούμε όπως κι Αυτός. Το να Τον γνωρίζουμε είναι περισσότερο από το να απαγγέλλουμε εδάφια και να πηγαίνουμε στην εκκλησία. Είναι στην πραγματικότητα το να ζούμε το Λόγο στην καθημερινή μας ζωή καθώς αυτή ξεδιπλώνεται μέρα με τη μέρα. Είμαστε η κόρη του ματιού Του, είμαστε πολύτιμοι γι Αυτόν παρόλο που κι εμείς έχουμε πληγωθεί από την πτώση μας. Κι Εκείνος σταμάτησε, διέκοψε ό,τι έκανε κι έσκυψε και μας περιμάζεψε και μας σήκωσε πάνω Του σ ένα λόφο που λέγεται Γολγοθάς και πλήρωσε στο πλήρες για τη ζημιά που είχαμε πάθει, για τον πληγωμένο καρπό μας. Ας το σκεφτούμε λίγο Μερικές φορές παίρνουμε τα πράγματα τόσο πολύ σαν δεδομένα, όταν θα έπρεπε να μοιραζόμαστε αυτό που γνωρίζουμε τον Ιησού Χριστό! Δυστυχώς όμως πάρα πολλοί από εμάς μετατραπήκαμε από ψαράδες ανθρώπων, σε φύλακες του ενυδρείου! Μετάφραση: Ηλίας Ηλιάδης

16 Σκέψεις πάνω στην Εκκλησία Περί τελειότητας Σας παρακαλούμε, μάλιστα, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγόψυχους, στηρίζετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς όλους. (Α Θεσσαλονικείς 5:4) Ο υψηλόφρων ιδεαλισμός μας θα αντέτεινε ότι όλοι οι Χριστιανοί θα έπρεπε να είναι τέλειοι, όμως η στυγνή πραγματικότητα μας αναγκάζει να παραδεχτούμε ότι η τελειότητα είναι κάτι το σπάνιο ακόμη και για τους αγίους. Η στάση της σοφίας λοιπόν που πρέπει να έχουμε είναι το να αποδεχόμαστε τους Χριστιανούς αδελφούς αδελφούς και αδελφές μας γι αυτό που είναι μάλλον παρά γι αυτό που θα θέλαμε να είναι. Άλλωστε κι ο Θεός το ίδιο δεν κάνει; δε μας δέχεται όπως είμαστε; Μας λέει να αλλάξουμε πρώτα; στην πραγματικότητα είναι η αγάπη Του κι η αποδοχή Του που μας αλλάζουν κι όχι οι εντολές και τα πρέπει. Η χρηστότητά του μας φέρνει σε μετάνοια (Ρωμαίους 2:4). Είναι πολλές οι ατέλειές μας και το σωστό είναι να εκζητούμε τον Κύριο για να μας δίνει χάρη προκειμένου να μπορούμε να ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον. Η τέλεια Εκκλησία δε βρίσκεται σ αυτή τη γη. Ακόμη κι η πιο πνευματική σύναξη, είναι σίγουρο πως θα έχει ανάμεσά της κάποιους που ενοχλούνται από τη σάρκα. Γι αυτό και είναι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους να περιφέρονται από τη μία σύναξη στην άλλη ψάχνοντας την πνευματικότητα και να απογοητεύονται τη μία φορά μετά την άλλη. Μια παλιά ιταλική παροιμία λέει, Αυτός που δεν δέχεται τίποτε άλλο από ένα τέλειο αδελφό θα πρέπει να το πάρει απόφαση πως θα μείνει μόνος. Όσο ειλικρινά κι αν επιθυμούμε τα αδέλφια μας εν Χριστώ να βαδίζουν προς την τελειότητα, θα πρέπει να αποδεχτούμε την παρούσα κατάστασή τους και να μάθουμε να συμβιώνουμε μαζί τους. Το να αντιμετωπίζουμε έναν ατελή αδελφό με ανυπομονησία είναι σα να διαφημίζουμε τη δική μας ατέλεια.

17 Συλλογή 9 17 Καλοί αλλά όχι Κορυφαίοι Και εξάλλου, εκείνο που ζητείται ανάμεσα στους οικονόμους είναι κάθε ένας να βρεθεί πιστός. (Α Κορινθίους 4:2) Υπάρχουν λοιπόν αυτοί όλοι που είναι καλοί αλλά όχι κορυφαίοι, και βεβαίως θα πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό που υπάρχουν τόσο πολλοί από αυτούς, και να είμαστε ευγνώμονες όχι γιατί δεν πέτυχαν το μεγαλείο, αλλά γιατί με τη χάρη του Θεού έχουν πετύχουν απλά το να είναι καλοί. Γιατί αυτό; Γιατί κάθε ποιμένας γνωρίζει καλά ότι αυτό το είδος των απλών καλών Χριστιανών αδελφών που δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο να τους ξεχωρίζει πέρα από την απλή αγάπη και βαθιά αφοσίωσή τους προς τον Κύριο και τον καρπό του Πνεύματος που ασυνείδητα φανερώνουν στη ζωή τους. Χωρίς αυτούς, η Εκκλησία όπως την ξέρουμε δε θα μπορούσε να προχωρήσει. Αυτοί είναι οι πρώτοι που θα προθυμοποιηθούν να προσφερθούν όταν υπάρχει έργο για να γίνει οποιοδήποτε έργο και οι τελευταίοι που θα φύγουν όταν θα έχει τελειλώσει η συνάθροιση. Ίσως δεν είναι γνωστοί πέρα από τα όρια της τοπικής τους εκκλησίας γιατί δεν υπάρχει τίποτε το συνταρακτικό στην πιστότητα ούτε κάτι το καινούριο στην καλοσύνη αλλά η παρουσία τους είναι μια ευλογία όπου πηγαίνουν. Δεν έχουν κάτι που θα τραβήξει τη γεμάτη θαυμασμό προσοχή των σαρκικών, αλλά είναι ευχαριστημένοι με το να είναι καλοί και γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα και να περιμένουν τη μέρα της αληθινής ανταμοιβής τους από τον Κύριο που βλέπει εν τω κρυπτώ. Κι όταν φεύγουν αφήνουν πίσω τους το άρωμα του Χριστού που πλανάται στην πνευματική μας ατμόσφαιρα πολύ καιρό αφότου ξεχαστούν οι φτηνές διασημότητες του κόσμου μας. Γι αυτούς ισχύει αυτό που είπε ο Κύριος: Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιστός και φρόνιμος δούλος, που ο κύριός του τον κατέστησε επιστάτη στους υπηρέτες του, για να δίνει σ αυτούς την τροφή στον καιρό της; (Ματθαίος 24:45). Αρμονία με κάθε κόστος; Μερικές φορές νομίζουμε ότι πρέπει να διατηρήσουμε την αρμονία και την τάξη με κάθε κόστος κι έτσι κάνουμε το παν προκειμένου να απομακρύνουμε την κάθε πιθανότητα τριβής μεταξύ μας. Όμως θα έπρεπε να θυμόμαστε ότι οι τριβές σταματούν σε ένα μηχάνημα όταν το κλείνουμε για τη νύχτα. Κλείσε το ρεύμα αφαίρεσε την ενέργεια και δε θα έχεις κανένα πρόβλημα με τα κινούμενα μέρη. Επίσης ας θυμόμαστε ότι υπάρχει μια κοινότητα ανθρώπων όπου δεν υπάρχουν καθόλου προβλήματα το νεκροταφείο. Οι νεκροί δε διαφωνούν σε τίποτε μεταξύ τους. Δεν παράγουν θερμότητα γιατί δεν έχουν ενέργεια, δεν έχουν ζωή, δεν κινούνται. Όμως η τιμωρία τους

18 18 Πνευματικές Κορυφές είναι η στειρότητα και η έλλειψη οποιουδήποτε επιτεύγματος. Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα; ότι τα προβλήματα είναι το κόστος της προόδου. Ότι η κίνηση έχει σαν συνακόλουθο τις τριβές, ότι μια ζωντανή και επεκτεινόμενη εκκλησία θα αντιμετωπίζει πάντα ένα ποσοστό δυσχερειών σαν αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της ζωής και της δραστηριότητας. Μια εκκλησία γεμάτη με το Πνεύμα του Θεού θα προσελκύσει το θυμό του εχθρού. Γι αυτό το λόγο πρέπει να προσέχουμε όταν βλέπουμε τριβές να τις αντιμετωπίζουμε μεν γιατί αν τις αφήσουμε θα οδηγήσουν σε δυσλειτουργίες αλλά να μην τις θεωρούμε αποτέλεσμα της έλλειψης πνευματικότητας, αλλά αποτέλεσμα της ζωής που υπάρχει μέσα στην εκκλησία και ψάχνει τρόπους για να εκφραστεί. Από την άλλη, η υπερβολική ησυχία και έλλειψη προβλημάτων πολλές φορές δε δείχνει την πνευματικότητα μιας εκκλησίας αλλά μάλλον την έλλειψη ζωής και επιθυμίας για ανάπτυξη. Τα εκατό πιάνα Για να είναι όλοι ένα όπως εσύ, Πατέρα, είσαι σε ενότητα με μένα και εγώ σε ενότητα με σένα, να είναι κι αυτοί ένα σε ενότητα με μας για να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες. (Ιωάννης 17:21). Κάποιες φορές πάλι, φαίνεται ότι μεγενθύνουμε υπερβολικά την προσωπική σχέση με τον Κύριο πέρα από τα όρια και ότι το εμείς της Καινής Διαθήκης, αντικαθίσταται από ένα εγωιστικό εγώ. Όμως, έχουμε άραγε σκεφτεί ποτέ ότι εκατό διαφορετικά πιάνα που είναι όλα κουρδισμένα προς στο ίδιο κλειδί είναι αυτόματα και συντονισμένα μεταξύ τους; Είναι συμφωνία όχι με το να είναι συντονισμένα το ένα προς το άλλο, αλλά με το να είναι συντονισμένα προς μία άλλη σταθερή αρχή, μία αρχή την οποία το καθένα μόνο του αναγνωρίζει και υπακούει. Έτσι ακριβώς και εκατό ή παραπάνω ( ή λιγότεροι) πιστοί όταν μαζεύονται για να λατρέψουν το Θεό και όλοι τους είναι πνευματικά εστιασμένη στο Χριστό, είναι με την καρδιά τους κοντύτερα ο ένας στον άλλο απ ότι θα μπορούσαν να είναι αν προσπαθούσαν να αντιληφθούν το θέμα της ενότητας και έστρεφαν τα μάτια τους ο ένας προς τον άλλον αντί να τα στρέψουν στο Χριστό. Η μεταξύ μας σχέση τελειοποιείται μόνον όταν η προσωπική μας σχέση με τον Κύριο είναι σωστή. Το σώμα γίνεται δυνατό όταν τα μέλη του είναι υγιή. Ολόκληρη η εκκλησία του Θεού κερδίζει όταν τα μέλη που την αποτελούν αρχίζουν ατομικά το καθένα να εκζητούν μια καλύτερη και ανώτε-

19 Συλλογή 9 19 ρη ζωή. Η θεραπεία για τις δυσκολίες Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Μη επιβλέψεις στο πρόσωπό του ή στο ύψος τού αναστήματός του, επειδή τον αποδοκίμασα δεδομένου ότι ο Κύριος δεν βλέπει όπως βλέπει ο άνθρωπος επειδή, ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, ο Κύριος όμως βλέπει την καρδιά. (Α Σαμουήλ 6:7) Αυτό που μπορεί πράγματι να ειπωθεί και πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι όλα όσα έχουν μόνιμη και σταθερή αξία στη Χριστιανική ζωή είναι αόρατα και αιώνια. Αυτά που βλέπονται είναι μικρής πραγματικά σημασίας στο φως της παρουσίας του Θεού. Εκείνος δίνει πολύ μικρή σημασία στην ομορφιά μιας γυναίκας ή στη σωματική ρώμη ενός άνδρα. Με τον Κύριο είναι η καρδιά που έχει αξία. Η υπόλοιπη ζωή μας γίνεται αντιληπτή επειδή αντιπροσωπεύει αυτό που υπάρχει μέσα μας. Η λύση στα προβλήματα της ζωής είναι πνευματική γιατί η ίδια η ουσία της ζωής είναι πνευματική. Είναι εκπληκτικό το πόσες δυσκολίες φεύγουν χωρίς καμία προσπάθεια όταν ο εσωτερικός μας άνθρωπος διορθωθεί. Και τα εκκλησιαστικά προβλήματα είναι πνευματικά και χρήζουν πνευματικής αντιμετώπισης. Οτιδήποτε είναι προβληματικό στη ζωή της εκκλησίας μπορεί να διορθωθεί μόνο αν αντιληφθούμε και αναγνωρίσουμε την πηγή του προβλήματος και το αντιμετωπίσουμε στη ρίζα του. Προσευχή, ταπεινότητα και εφαρμογή του Πνεύματος του Χριστού θα θεραπεύσουν σχεδόν κάθε ασθένεια στο σώμα του Χριστού. Όμως, παρόλα αυτά, αυτό είναι το τελευταίο που σκεφτόμαστε όταν εμφανίζονται οι δυσκολίες. Συχνά προσπαθούμε να θεραπεύσουμε πνευματικές αρρώστιες με σαρκικά φάρμακα και τα αποτελέσματα είναι παραπάνω κι από απογοητευτικά. Το έργο της Εκκλησίας Και καθώς συναναστρεφόταν μαζί τους, τους παρήγγειλε να μη απομακρυνθούν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση του Πατέρα, που ακούσατε, τους είπε, από μένα. (Πράξεις 1:4) Το έργο της Εκκλησίας είναι διττό: να διαδώσει το Χριστιανισμό σε όλο τον κόσμο και να βεβαιώσει ότι ο Χριστιανισμός που διαδίδει είναι ο Χριστιανισμός της Καινής Διαθήκης. Ο Χριστιανισμός αναπαράγεται κατά το είδος του. Μ αυτό εννοώ ότι όποιο είναι το είδος του Χριστιανισμού που διαδίδουμε, αυτό θα πάρουν οι άνθρωποι και αυτό θα γίνουν. Για παράδειγμα μια κοσμικά σκεπτόμενη, σαρκικού φρονήματος, μη πνευματική εκκλησία, όταν διασχίσει τους ωκεανούς για να δώσει τη μαρτυρία της για το Χριστό σε λαούς άλλης γλώσσας

20 20 Πνευματικές Κορυφές και άλλης κουλτούρας, είναι σίγουρο ότι θα διαδώσει ένα Χριστιανισμό σύμφωνο με τα πιστεύω της... σαρκικό, κοσμικόφρονα, μη πνευματικό. Η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων. Κι ο Χριστός ο ίδιος μίλησε γι αυτό: Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές επειδή, τριγυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε έναν προσήλυτο και όταν γίνει, τον κάνετε γιο τής γέενας δυο φορές περισσότερο από σας. (Ματθαίος 23:15) Από την άλλη μεριά, είναι αυτονόητο ότι μια εκκλησία πνευματική που αγαπάει το Θεό και τον συνάνθρωπο και που νοιάζεται να διαδώσει το Χριστό κι όχι τον εαυτό της, τα πιστεύω της ή το δόγμα της, θα σεβαστεί την κουλτούρα του τόπου και θα προσπαθήσει να αλλάξει με αγάπη ΜΟΝΟ τα κακώς κείμενα και αντίθετα προς το λόγο του Θεού, αυτή θα διαδώσει το Χριστιανισμό της Καινής Διαθήκης. Και σε γενικές γραμμές πρέπει να θυμόμαστε πως αυτό που σπείρεται με αγάπη ο Θεός θα το ευλογήσει και θα διορθώσει ακόμη και τα λάθη του (διότι ουδείς αλάνθαστος). Ενώ αυτό που σπείρεται με υπερηφάνεια και με την πίστη ότι μόνο εμείς είμαστε οι σωστοί και οι άλλοι λάθος, ακόμη κι αν είναι σωστό, ο μόνος που θα το χρησιμοποιήσει είναι ο διάβολος! Κι αυτό θα αποβεί εις βάρος του ευαγγελίου και της διάδοσης του Χριστιανισμού. Γενικά, η δημοφιλής άποψη ότι η πρώτη υποχρέωση της Εκκλησίας είναι το να διαδώσει το ευαγγέλιο σε όλα τα μέρη του κόσμου είναι απλά λανθασμένη. Η πρώτη υποχρέωση της εκκλησίας είναι το να είναι πνευματικά άξια και προετοιμασμένη να διαδώσει το ευαγγέλιο. Ο Κύριός μας είπε υπάγετε αλλά επίσης είπε περιμένετε και το να περιμένουν έπρεπε να προηγηθεί του να πάνε. Αν οι απόστολοι είχαν ξεκινήσει να πάνε πριν από τη μέρα της Πεντηκοστής αυτό θα είχε αποβεί σε ένα τεράστιο πνευματικό όλεθρο γιατί, κι αν ακόμη είχαν κάνει ακολούθους, αυτοί θα ήταν όμοιοι πνευματικά με αυτούς και αυτό θα είχε αλλάξει το ρου ολόκληρης της ιστορίας του Δυτικού Κόσμου και θα είχε συνέπειες που θα πλήρωναν όλες οι επόμενες γενεές. A.W. Tozer Απόδοση στα Ελληνικά Ηλίας Ηλιάδης

21 Λόγια Σοφίας Τα παρακάτω αποφθέγματα είναι από ένα μεγάλο εργάτη του Θεού ο οποίος έμεινε γνωστός για το πάθος του για τον Κύριο, το ευαγγέλιο, την αγιότητα και την επιθυμία του να δει την Εκκλησία του Χριστού να στέκεται και να αντιστέκεται στο κύμα της διαφθοράς που έχει κατακλύσει τον κόσμο και που, δυστυχώς κατακλύζει και την εκκλησία. Το όνομά του, Λέοναρντ Ρέηβενχιλ (Leonard Ravenhill). «Ένας δημοφιλής ευαγγελιστής θα αγγίξει τα συναισθήματά σου. Ένας αληθινός προφήτης θα αγγίξει τη συνείδησή σου.» «Τα τελευταία λόγιας του Χριστού προς την Εκκλησία (στην Αποκάλυψη) ήταν: Μετανόησε!» «Ο αληθινός ποιμένας οδηγεί το ποίμνιο, δεν τους δείχνει απλά το δρόμο.» «Δε χρειάζεται ποτέ να διαφημίσεις τη φωτιά. Όλοι τρέχουν όταν υπάρχει φωτιά. Παρόμοια, αν η εκκλησία σου είναι γεμάτη με τη φωτιά του Θεού, δε θα χρειαστεί να τη διαφημίσεις. Η κοινότητά σου θα το γνωρίζει ήδη.» «Το δόγμα και η διδασκαλία σου μπορεί να είναι ευθύ σαν την κάννη ενός όπλου και εξ ίσου κενό.» «Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν έκανε ποτέ του θαύματα. Κι όμως υπήρξε ο μεγαλύτερος προφήτης απ όλους τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.» «Αμφιβάλλω αν περισσότερο από το 2% των ονομαζόμενων Χριστιανών είναι όντως συνειδητοί Χριστιανοί.» «Ο Θεός μας είναι πυρ καταναλίσκον. Καταναλώνει την υπερηφάνεια, την ακολασία, τον υλισμό και άλλες αμαρτίες.» «Υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπων: οι νεκροί μέσα στην αμαρτία και οι νεκροί ως προς την αμαρτία.»

22 22 Πνευματικές Κορυφές [Πάνω στο θέμα του σκότους που έχει καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος του Χριστιανισμού]. «Όταν κάθεσαι σ ένα άδειο δωμάτιο, μπορείς είτε να κάθεσαι εκεί και να βρίζεις το σκοτάδι, είτε ν ανάψεις ένα φως.» «Τα παιδιά μας μπορούν να μας πουν τι λέει το κανάλι 7 (της τηλεόρασης), αλλά όχι τι λέει το Ματθαίος 7.» «Μερικές γυναίκες περνάνε τριάντα λεπτά με μία ώρα για να ετοιμαστούν για την εκκλησία εξωτερικά (σε ρούχα, βαψίματα, κοσμήματα). Τι θα γινόταν άραγε αν όλοι περνούσαμε αντίστοιχο χρόνο για να ετοιμαστούμε εσωτερικά για την εκκλησία με προσευχή και μελέτη;» «Η ωριμότητα έρχεται από την υπακοή (στο Θεό), κι όχι κατ ανάγκην από την ηλικία.» «Σε τι ωφελεί να μιλάς σε γλώσσες την Κυριακή αν χρησιμοποιείς τη γλώσσα σου για να βρίζεις και να κακολογείς και να κουτσομπολεύεις την υπόλοιπη βδομάδα;» [Περί πολέμου και αποστολής στρατευμάτων]. «Θα στέλναμε τις κόρες μας να εκπορνευτούν αν αυτό θα ωφελούσε τη χώρα μας; Ωστόσο, στέλνουμε τους γιους μας να πάνε να σκοτώσουν αν αυτό θα ωφελήσει τη χώρα μας!» «Η μόνη περίπτωση να πεις Ο Χριστός είναι το μόνο που χρειάζομαι, είναι όταν ο Χριστός είναι το μόνο που έχεις.» «Η Βίβλος είναι, είτε απόλυτη, είτε άχρηστη.» «Γιατί περιμένουμε να μας φερθούν καλύτερα σ αυτόν τον κόσμο απ ότι φέρθηκαν στο Χριστό;» «Η Εκκλησία του σήμερα θέλει να αρπαχθεί για να γλιτώσει από τις ευθύνες της.» «Οι μαρτυρίες είναι υπέροχες. Όμως πόσο συχνά οι ζωές μας δεν ταιριάζουν με τις μαρτυρίες μας!» [Όσον αφορά τις διάφορες καινοφανείς «χριστιανικές» κινήσεις που δημιουργούν μεγάλη έξαψη και συγκίνηση (κάποιοι το λένε «αναζωπύρωση»)]. «Υπάρχει επίσης τέτοια έξαψη όταν έρχεται το τσίρκο στην πόλη μας.» «Η κύρια φιλοδοξία μου στη ζωή είναι να είμαι στη λίστα των πιο επικηρυγμένων του διαβόλου.» «Δεν αποκτάς χαρακτήρα διαβάζοντας βιβλία. Τον αποκτά αντιμετωπίζοντας μάχες.»

23 Συλλογή 9 23 «Όταν υπάρχει κάτι στη Βίβλο που δεν αρέσει στις εκκλησίες (και σε πολλούς χριστιανούς) το ονομάζουν νομικισμό.» «Δε μπορούμε να υπηρετούμε ή να λατρεύουμε το Θεό μέσω αντιπροσώπων.» «Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για το Θεό πριν Εκείνος μας δώσει τη δύναμη να κάνπυμε ό,τι δεν μπορούμε.» «Υπάρχει διαφορά μεταξύ του να αλλάζεις τη γνώμη σου και του να αλλάζεις τον τρόπο ζωής σου.» «Τα θεολογικά μας σεμινάρια σήμερα παράγουν νεκρούς.» «Πώς θα μπορέσεις να καταλάβεις τα οχυρά του Σατανά, άμα δε μπορείς να κλείσεις απλά την τηλεόραση;» «Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Στέφανος ήταν πλήρης Πνεύματος όταν έκανε θαύματα. Ήταν όμως εξίσου πλήρης Πνεύματος όταν λιθοβολείτο μέχρι θανάτου.» «Αν ένας Χριστιανός δεν αντιμετωπίζει διωγμό σ αυτό τον κόσμο, τότε κάτι δεν πάει καλά!» [Σε σχέση με την ψύχωση της σημερινής εκκλησίας όσον αφορά τους αριθμούς και την αύξηση με κάθε κόστος]. «Η Εκκλησία σήμερα έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις στατιστικές!» «Κάθε μέθοδος ευαγγελισμού θα λειτουργήσει αν ο Θεός συμμετέχει σ αυτήν.» «Η εκκλησιαστική ενότητα θα έλθει από την συλλογική ταπείνωση.» «Μπορεί να είσαι σωστός στη συνολική δογματική σου διδασκαλία, όμως να έχεις την παρουσία του Θεού.» Μετάφραση: Ηλίας Ηλιάδης

24 Όταν Ζούμε αυτό που Κηρύττουμε Ένας ποιμένας παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Όταν ο Βικ Πεντζ ανοίγει την αγκαλιά του προς τους νεοφερμένους, τώρα πια αυτό έχει μια εντελώς διαφορετική έννοια. Αυτό έγινε επειδή ο ποιμένας αυτόε από την Ατλάντα έδωσε πρόσφατα μια υπόσχεση από τον άμβωνα να δέχονται στην εκκλησία και να φροντίζουν κάθε νεογέννητο που θα τους φέρνουν. Η ανακοίνωση, που εξέπληξε ακόμη και το ίδιο του το ποίμνιο, στην Πρεσβυτερική Εκκλησία Πήτστρη, ειπώθηκε στο τέλος ενός κηρύγματος που αφορούσε το θέμα της έκτρωσης και της ιερότητας της ζωής. Σας δίνω μια υπόσχεση αυτή τη στιγμή και δε θέλω να την κρατήσετε μυστική, είπε ο Πεντζ. Η Πρεσβυτερική Εκκλησία Πήτστρη θα φροντίσει κάθε νεογέννητο που θα φέρεται εδώ. Θα είμαστε η οικογένειά του και θα του βρούμε ένα σπίτι, και σ αυτό δεν υπάρχει όριο. Μπορείτε να το πείτε στους φίλους σας κι αυτοί στους δικούς τους. Μπορείτε να το πείτε σε όλο τον κόσμο. Πώς λοιπόν αντέδρασε το εκκλησίασμα σε μια τέτοια δήλωσηδιακήρυξη. Ήλθαν αδελφοί από την εκκλησία και μου έδιναν επιταγές προκειμένου να προχωρήσει το έργο αυτό, είπε ο ποιμένας. Πολλές φορές απλά λέμε πολλά χωρίς να κάνουμε αυτό που πρέπει για να υποστηρίξουμε αυτά μας τα λόγια και τη ρητορική της εκκλησίας. Προκειμένου να γίνει πραγματικότητα η υπόσχεσή του, ο Πεντζ λέει ότι συνεργάζονται με τις Χριστιανικές Υπηρεσίες Μπέθανυ, μια εθνική αλλά και διεθνή υπηρεσία που ασχολείται με την υιοθεσία και τη φροντίδα ορφανών και που έχει βοηθήσει να συνδεθούν οικογένειες με παιδιά για πάνω από 60 χρόνια. Αν και δεν είπε λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια του αρχικού του κηρύγματος για τις λεπτομέρειες της μεθόδου με την οποία θα βοηθούσε η εκκλησία του τα νεογέννητα, ο Πεντζ έχει ήδη ζητήσει από έναν αντιπρόσωπο

25 Συλλογή 9 25 του Μπέθανυ να μιλήσει στη συνάθροιση και να εξηγήσει πώς θα λειτουργήσει αυτή η συνεργασία. Μέχρι τώρα, κάποιες οικογένειες στην εκκλησία έχουν ήδη προσφερθεί εθελοντικά να υπηρετήσουν σαν οικογένειες που θα φροντίσουν τα παιδιά στην ενδιάμεση περίοδο. Μάλιστα, μια από τις μεγαλύτερες επιβεβαιώσεις που έλαβε ο Πεντζ λίγο καιρό αφότου έκανε μια τόσο θαρραλέα διακήρυξη, ήλθε από τους ίδιους τους εργαζόμενους της Μπέθανυ. Μόλις άκουσαν την απόφασή του, είπε ο Πεντζ, είπαν, Απλά χαμογέλασαν και ένευσαν λέγοντας, Προσευχόμαστε, ξέρετε, για πολύ καιρό ώστε ένας ποιμένας να σταθεί και να πει κάτι τέτοιο. Επειδή εμείς μπορούμε να παρέχουμε όλη αυτή την υποστήριξη που χρειάζεστε. Σχόλια: Είναι άλλο πράγμα να κηρύττουμε το ευαγγέλιο και άλλο να το ζούμε. Ειδικά στο φλέγον θέμα της έκτρωσης και της ιερότητας της ζωής, το ζήτημα δεν είναι απλώς να καταδεικνύουμε την όποια αμαρτία, αλλά να βοηθούμε τον άνθρωπο να ελευθερωθεί. Να δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον άνθρωπο που βρέθηκε παγιδευμένος από τις λανθασμένες επιλογές του και να του δείχνουμε με τη συμπαράστασή μας ότι ο Θεός είναι γεμάτος αγάπη και συγχώρηση και όχι γεμάτος θυμό και κατάκριση. Ειδικά στο θέμα μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης μιας κοπέλας, είναι εύκολο να λέμε ότι η έκτρωση δεν επιτρέπεται και ότι είναι σαν δολοφονία, αλλά πέρα από το να κάνουμε το δάσκαλο πόσο διατεθειμένοι είμαστε να βοηθήσουμε, να συμπαρασταθούμε, να στηρίξουμε και να δείξουμε την αγάπη και τη συγχώρηση του Χριστού ώστε να μην καταλήξει μια τέτοια κοπέλα στην έκτρωση σαν εύκολη λύση; Ας θυμηθούμε την περίπτωση της μοιχαλίδας που έφεραν μπροστά στον Ιησού ζητώντας τη νόμιμη τιμωρία της. Πόσες φορές δε μοιάζουμε με όλους αυτούς που βαστούν μια πέτρα έτοιμοι να λιθοβολήσουν την αμαρτωλή, θέλοντας να υπερασπιστούμε το νόμο του Θεού και ξεχνώντας ότι ο Χριστός πέθανε για να ελευθερώσει τους αμαρτωλούς όλους αυτούς που θέλουν μια δεύτερη ευκαιρία; Ο ποιμένας αυτός αποφάσισε να κάνει πράξη τα πιστεύω και τα κηρύγματά του. Δε συμφωνεί με την έκτρωση, πιστεύει στην ιερότητα της ζωής, θεωρεί ότι μια έκτρωση ισοδυναμεί με δολοφονία και, αντί να πάει να επιτεθεί σε μια κλινική εκτρώσεων, προτίμησε να βοηθήσει όλες αυτές τις κοπέλες που, μην έχοντας πού να στραφούν, θα κατέληγαν σε μια τέτοια κλινική. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι οι κλινικές εκτρώσεων ή το ότι οι εκτρώσεις

26 26 Πνευματικές Κορυφές είναι νόμιμες, αλλά το ότι οι άνθρωποι πάντα θα κάνουν λάθη λόγω λανθασμένων επιλογών και, αν εμείς δεν είμαστε εκεί για να τους δείξουμε ότι ο Χριστός έχει τη λύση, τότε θα συνεχίσουν να κάνουν περισσότερες λανθασμένες επιλογές και ακόμη περισσότερα λάθη. Κι έτσι, αντί να βοηθούμε στην απελευθέρωσή τους βοηθούμε στην περαιτέρω παγίδευσή τους από τα δίχτυα του πονηρού. Ας θυμόμαστε τα λόγια του Ιησού στη μοιχαλίδα: «Πήγαινε και μην αμαρτάνεις πια.» Μ άλλα λόγια, εκεί που εκείνη αντιμετώπιζε το βέβαιο θάνατο λόγω της αμαρτίας της, ο Κύριος της έδωσε πίσω τη ζωή. Μια νέα ζωή. Μια καλύτερη ζωή. Ας είμαστε κι εμείς έτοιμοι να δείξουμε στους άλλους το έλεος, την αγάπη και τη συγχώρηση του Θεού. Να τους δείξουμε ότι εκεί που ο νόμος απαιτεί τη δίκαιη τιμωρία τους, υπάρχει ωστόσο η χάρη και η αγάπη του Χριστού που δίνει μια δεύτερη ευκαιρία για μια καινούρια και καλύτερη ζωή. Όπως έλεγε κι ο απόστολος Παύλος, «Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλο τον κόσμο.» (Φιλιππησίους 4:5) Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζονται έργα κι όχι μόνο λόγια. Έργα που θα μας κοστίσουν, κόπο, χρόνο, χρήμα. Ηλίας Ηλιάδης

27 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Περί Πίστεως II... Ας υποθέσουμε ότι το παιδί ενός ανθρώπου έχει πιαστεί σε μια παγίδα για αρκούδες σε κάποιο δάσος και κείτεται πληγωμένο και ματωμένο στο έδαφος ζητώντας βοήθεια. Ο άνθρωπος αυτός, σαν πατέρας, θα πρέπει άραγε να καθίσει και να αναλύσει την ποιότητα της πίστεως πίσω από την έκκληση για βοήθεια του παιδιού του; Θα πρέπει να αναρωτηθεί αν το παιδί του έχει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη σ αυτόν ώστε αυτός να τρέξει προς βοήθειά του; Όχι! Χίλιες φορές όχι! Θα τρέξει άμεσα στο πλευρό του παιδιού του χωρίς να αναρωτηθεί για το παραμικρό χωρίς να ψάξει πόση πίστη έχει εκείνο επειδή το κίνητρό του σαν πατέρα θα είναι απλά η αγάπη του για το παιδί του! Δεν είναι η πίστη του παιδιού που κινητοποιεί το γονιό. Δεν είναι κάτι που το παιδί κάνει ή πρέπει να κάνει. Είναι η αγάπη του γονιού για το παιδί! Τι είδους πατέρας θα ήταν αυτός που θα άφηνε το παιδί του να υποφέρει πληγωμένο και παγιδευμένο μέσα στο δάσος, απλά και μόνο επειδή το παιδί του δεν εξέφρασε την απαραίτητη πίστη με την κατάλληλη διατύπωση και με τα κατάλληλα λόγια; Παρόμοια και ο Θεός δε θ αφήσει κάποιο από τα παιδιά Του να υποφέρει, δε θα κλείσει τ αυτιά Του στην έκκλησή μας για βοήθεια απλά και μόνο γιατί η πίστη μας είναι αδύναμη. Αν απιστούμε, εκείνος μένει πιστός να αρνηθεί τον εαυτό του δεν μπορεί. (Β Τιμόθεο 2:13). Η πίστη μου, η πίστη σου, η πίστη όλων μας πρέπει να αναπαύεται πάνω στην γενναιόδωρη αγάπη του ουράνιου Πατέρα μας. Η Γραφή μιλάει επανειλημμένα για το μεγάλο έλεος και τους οικτιρμούς Του.

28 28 Πνευματικές Κορυφές Αλλ εκείνος που καυχάται, ας καυχάται σε τούτο: Ότι εννοεί και γνωρίζει εμένα, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, που κάνω έλεος, κρίση, και δικαιοσύνη επάνω στη γη επειδή, σ αυτά ευαρεστούμαι, λέει ο Κύριος. (Ιερεμίας 9:24) Ο Θεός μας αγαπάει τόσο που ακούει πριν ακόμη εμείς φωνάξουμε. Γι αυτό ο Δαβίδ προσευχόταν: Άκουσε τη φωνή μου, σύμφωνα με το έλεός σου ζωοποίησέ με, Κύριε, σύμφωνα με την κρίση σου. (Ψαλμός 119:149). Ο Κύριος μας αγαπάει κι έρχεται να μας βοηθήσει ακόμη κι όταν η πίστη μας δε φτάνει, ακόμη κι αν δεν αξίζουμε καμιά απάντηση από Εκείνον (πράγμα σύνηθες) και όλα αυτά λόγω της αγάπης Του και μόνο. Οικτίρμονας και ελεήμονας είναι ο Κύριος, μακρόθυμος και πολυέλεος. (Ψαλμός 103:8) Η μεγαλύτερη ειρήνη που μπορείς να γνωρίσεις στη ζωή σου, θα έλθει όταν δεχτείς την αλήθεια της αγάπης του Θεού για σένα. Τόσο πολύ, που θα κάνει το καλύτερο για σένα σε κάθε σου περίσταση. Πίστη ή απιστία, Εκείνος εξακολουθεί να μας αγαπάει και να έρχεται προς βοήθεια γιατί ΤΙΠΟΤΕ δε μπορεί να εμποδίσει την αγάπη Του.

29 Ο Θεός των... ΤΕΡΑΤΩΝ μας Δες, τώρα, ο Βεεμώθ, που έκανα μαζί με σένα, τρώει χορτάρι όπως το βόδι. Πρόσεξε, τώρα, η δύναμή του είναι στα νεφρά του, και η ισχύς του στον αφαλό τής κοιλιάς του. Σηκώνει την ουρά του σαν κέδρος τα νεύρα των μηρών του είναι συμπλεγμένα. Τα κόκαλά του είναι χάλκινοι σωλήνες, τα κόκαλά του σαν μοχλοί από σίδερο. Αυτό είναι το αριστούργημα του Θεού αυτός που τον δημιούργησε μπορεί να πλησιάσει σ αυτόν τη ρομφαία του. (Ιώβ 40:15-19) Μπορείς να σύρεις έξω τον Λεβιάθαν, με αγκίστρι; Ή, να περιδέσεις τη γλώσσα του με καπίστρι; Μπορείς να βάλεις στη μύτη του χαλινό; Ή, να τρυπήσεις με αγκάθι το σαγόνι του; Θα πληθύνει τις ικεσίες σε σένα; Θα σου μιλήσει με γλυκύτητα; Θα κάνει μαζί σου συνθήκη; Θα τον πάρεις για παντοτινό σου δούλο; (Ιώβ 41:1-4) Ο Θεός έχει εμφανιστεί στον Ιώβ και του μιλάει. Προσπαθεί να του δείξει ότι σαν άνθρωπος που είναι ο Ιώβ, έχει περιορισμένη κρίση λόγω της περιορισμένης του οπτικής πάνω στις καταστάσεις της ζωής Του. Δε μπορεί να δει τον πνευματικό κόσμο και, πολύ περισσότερο, να τον κατανοήσει. Δε μπορεί να απαντήσει σε θεμελιώδη ερωτήματα της ζωής και του κόσμου του γιατί πολύ απλά δεν είναι ο δημιουργός του. Δε μπορεί να ανακαλύψει τα πραγματικά αίτια για τα παθήματά του γιατί δε γνωρίζει την αληθινή προέλευσή τους και τους σκοπούς που μπορεί να εξυπηρετούν. Άραγε αυτό δε συμβαίνει με όλους μας; είναι κανείς που να έχει απαντήσεις στα προαιώνια ερωτήματα της ύπαρξης; Όχι. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Φιλοσοφίες δημιουργήθηκαν, θεωρίες ήρθαν κι έφυγαν θρησκείες εμφανίστηκαν και χάθηκαν στη σκόνη των αιώνων. Και τα ερωτήματα έμειναν αναπάντητα. Γιατί; γιατί σαν άνθρωποι είμαστε περιορισμένοι στο να κατανοήσουμε τέτοια θέματα με τις δικές μας δυνάμεις. Έτσι, το μόνο που μένει εφόσον δε μπορούμε να κάνουμε μια ανακάλυψη, είναι να λάβουμε μια αποκάλυψη μια αποκάλυψη από τον ίδιο το Θεό. Έτσι λοιπόν, ο Θεός τελικά εμφανίζεται στον Ιώβ και αρχίζει να του μι-

30 30 Πνευματικές Κορυφές λάει προσπαθώντας να τον αφυπνίσει πάνω σε αλήθειες που είναι αιώνιες και πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση. Το κάνει αυτό ρωτώντας τον διάφορα πράγματα πάνω στη φύση και τη δημιουργία και δείχνοντάς του ότι στην πραγματικότητα δεν ξέρει τίποτε για τον ίδιο τον κόσμο που καθημερινά βλέπει γύρω του και τον έχει σαν δεδομένο. Τον κάνει λοιπόν να αρχίσει να αναρωτιέται για όλα αυτά τα ωραία πράγματα που υπάρχουν γύρω του και που τα απολαμβάνει κάθε μέρα. Πόσες φορές απολαμβάνουμε κι εμείς όλα τα καλά της ζωής και δε λέμε ούτε ένα ευχαριστώ στον Κύριο γιατί τα θεωρούμε δεδομένα και δικαιωματικά δικά μας, όμως μόλις τα χάσουμε τότε θυμόμαστε το Θεό για να τα βάλουμε μαζί Του και να Τον κατηγορήσουμε; αν ο Θεός έπρεπε να μιλήσει και να διορθώσει τον ευσεβή Ιώβ που ποτέ δεν Τον αμφισβήτησε, για μας τι πρέπει να κάνει; Ας πάρουμε λοιπόν ένα μάθημα από αυτά που ο Θεός είπε στον Ιώβ και ίσως αν το δεχτούμε να απαντηθούν και πολλά από τα δικά μας ερωτήματα. Ο Θεός λοιπόν αφού μιλάει στον Ιώβ για όλα αυτά τα ωραία για τη φύση και τη δημιουργία ξαφνικά του μιλάει για δύο πλάσματα πολύ παράξενα: το Βεεμώθ και το Λεβιάθαν. Ποια είναι τα πλάσματα; αν διαβάσουμε την περιγραφή που τους κάνει στα κεφάλαια 41 και 42 του Ιώβ θα δούμε χαρακτηριστικά που αναφέρονται μάλλον σε τέρατα παρά σε απλά ζώα. Κάποιοι λένε ότι ο Βεεμώθ είναι ο ιπποπόταμος και ο Λεβιάθαν ο κροκόδειλος. Προσωπικά αμφιβάλλω γιατί ο ιπποπόταμος δεν είχε ποτέ του ουρά σαν τον κέδρο και όσο για τον κροκόδειλο δεν ήταν αδύνατο να τον διαπεράσουν τα βέλη διότι η κοιλιά του είναι απροστάτευτη και, όπως και να έχει, οι άνθρωποι από την αρχαιότητα μπορούσαν να τον σκοτώσουν όπως και τον ιπποπόταμο. Ο Θεός όμως παρουσιάζει και τα δύο αυτά ζώα σαν ανίκητα από την ανθρώπινη δύναμη. Μόνο η δύναμη του Θεού μπορεί να τα εξοντώσει. Γιατί λοιπόν αυτή η αναφορά σε δύο τέτοια πλάσματα; Και τι θέλει ο Θεός να διδάξει τον Ιώβ; Κατ αρχήν ο Θεός λέει στον Ιώβ κάτι: τα δύο αυτά τέρατα είναι ΔΙΚΗ ΤΟΥ δημιουργία!. Για το Βεεμώθ μάλιστα λέει: Αυτό είναι το αριστούργημα του Θεού (Ιώβ 40:19). Πολύ ενδιαφέρον! Ο Θεός έφτιαξε ένα θηριώδες πλάσμα και μάλιστα το θεωρεί και αριστούργημά Του! Αυτό κι αν είναι παράξενο. Και από την άλλη μεριά, αν ο Θεός, ο Δημιουργός, φτιάχνει και τέρατα