ΕΝΩΣΙΣ. T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν

Transcript

1 Από Λέοντες, κλαίοντες οι Λεμεσιανοί. Γεια σου, ρε ΑΠΟΕΛάρα! ΕΝΩΣΙΣ T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν Ναααα πεθααάνει η Ερσούλλα... (πολιτικά) 2 8 Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Υ n T E Y X O Σ 4 n Ε Τ Ο Σ 6 ο n B Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ n Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω Σαν τον ενδιάμεσο χώρο εν έσιει! Μεν ακούετε πελλάρες! Σόρρυ, ρα αγάπη Έρση, αλλά χωρίς τες πουτάνες του κέντρου, εν να μείνουμεν τέλεια εκτός εξουσίας!

2 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Απριλίου 2012 Iδιο κτη σία ΩΣIH ΠI ΣΩ ΛTΔ T.K NO MOΣ ΛEY KΩ ΣIAΣ - EΛ ΛAΣ TH ΛE O MOIO TY ΠON: yialousa@cytanet.com.cy. Διε υ θυ ντής Bάσος Φτωχόπουλλος Β Διευθυντής Αλέκος Μιχαηλίδης Aρ χι συ ντά κτης Eλενίτσα Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Γεωργίου Ομαδάρχης Έκδοσης Στελ. Τρύφωνος Διορθώσεις Ιόλη Μιχαηλίδου, Πόπη Κούρη Νεολαία Σταύρος Ζαχαρία Μασκόττα Ξένιος Μ., Judo Πάνια Συ νερ γά τες Ντίνος Μιτσίδης (ζυμαρικά και ποτά) Μελής Πίττας (χαλλούμια, φέττες και αναράδες) Πρόδρομος Προδρόμου (πληροφορίες για κακές συνήθειες Νίκου Αναστασιάδη) Γιώργος Λιλλήκας (αντιδιζωνική αρθρογραφία) Ζαχαρίας Κουλίας (πληροφορίες για ερωτικά τερτίπια Μάριου Κάρογιαν) Γιώργος Κολοκασίδης (οικονομική βοήθεια στην υπόσκαψη του ακελικού ΔΗΚΟ) Ελίτα Μιχαηλίδου ( υλικό για να γράφουμε) Dave Mills (πληροφορίες για τη δυσκοιλιότητα του βρεττανού ύπατου αρμοστή). Yπεύθυνες κομμωτηρίου Έρση Χριστόφια, Ερατώ Μαρκουλλή, Πραξούλλα Αντωνιάδου Lifestyling Έρση Xριστόφια, Eρατώ Μαρκουλλή Oικονομικοί Σύμ βου λοι Έχουν χρεωκοπήσει Nομικοί Σύμ βου λοι Γιώργος Χριστοδούλου (δύσκολες υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου (φίλος εκλεκτός), Kωστάκης Aιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X Σάββας (τις Kυριακές), Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναι μεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουμε το Λόττο) ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην χρησιμοποιείτε δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. Δικαστές στην πούγκαν μας Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε τα ονόματά τους για να μην τους κάψουμε Χορηγοί CIA, Χαραυγή, Μακδόναλτς, Νoble Energy, Αντρέας Πάντζης, ΘΟΚ BOC και άλλοι δώδεκα άλλοι ύποπτοι οργανισμοί. Xρηματοδότες Κατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μας η Βαλλού που τα Λεύκαρα. Eπίσημος Λογοκριτής Aνδρούλλα Γκιούρωβα Επίσημος Πόντιος Γιώργος Αμπατσίδης Πόντιος παρά του Πόντιου Μ.Σ. GO BACK DOG PUBLICATIONS: ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Το επόμενο τεύχος της εφ. ΕΝΩΣΙΣ θα κυκλοφορήσει στις 26 του ΜΑΗ, μέρα Σάββατο, όπως πάντα. Παρακαλούνται οι αγαπητοί συνεργάτες όπως αποστείλουν τα κείμενά τους καλά διορθωμένα και εικονογραφημένα αν γίνεται πριν από τις 20 του μηνός. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Το βιβλίο που κυκλοφορεί μαζί με την εφημερίδα μας, σε εκλεκτά περίπτερα μόνο, είναι μία έκπληξη. Με κάθε εφημερίδα θα βρείτε δύο βιβλία γενικού ενδιαφέροντος και, επειδή σε κάθε εφημερίδα θα είναι διαφορετικά, διαλέξτε αυτό που σας ενδιαφέρει περισσότερο. Η τιμή για την εφημερίδα και τα δύο βιβλία είναι μόνο 7 ευρώ. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ Με το τεύχος του Μαΐου θα μπορείτε να προμηθευτείτε την εφημερίδα μας και τα τρία πιο κάτω βιβλιαράκια μόνο με 8 ευρώ. Τα βιβλιαράκια είναι: 1) ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠΥ ΣΑΝΤΣ, 2) Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ ΣΤΟΝ ΟΗΕ και 3) ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΚΑΡΘΑΓΕΝΗΣ ΤΟΥ ΣΙΜΟΝ ΜΠΟΛΙΒΑΡ. Μη χάσετε αυτήν την ευκαιρία. ΜΟΝΙΜΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΣΤΗΛΕΣ ΤΗΣ ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ Η εφ. ΕΝΩΣΙΣ δεν είναι μία οπισθοδρομική εφημερίδα, δογματική και συντηρητική, γι αυτό άλλωστε και οι στήλες της πάνε κι έρχονται, όπως ακριβώς και οι ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο. Πολλοί αναγνώστες φωνάζουν και θέλουν να επανεμφανιστούν παλιές στήλες, όπως η Κυρία Ευανθία, το SMALL ENGLISH SUPPLEMENT, τα ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗ ΜΑΝΤΑ και πολλές άλλες, εμείς όμως επιμένουμε να ανανεώνουμε την εφημερίδα μας, να δίνουμε την ευκαιρία και σε άλλους πιο νέους ανθρώπους να γράφουν, επιμένουμε να μη μένουμε στα ίδια και στα ίδια και να μην αναπαράγουμε τον εαυτόν μας. Όταν μας πιάνει η νοσταλγία μπορεί να επανερχόμαστε με κάποια παλιά στήλη, αλλά έως τότε σας καλούμε να απολαύσετε και τα νέα μας ταλέντα. ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ Σύντομα, με κάθε βιβλίο που θα αγοράζετε μαζί με την εφημερίδα μας, θα παίρνετε δώρο και μία αφίσα με φωτογραφίες από τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Διαλέξαμε και τυπώσαμε κάποιες χαρακτηριστικές φωτογραφίες του αγώνα για να κοσμήσει η νεολαία τους τοίχους των δωματίων της με εικόνες από τους αγώνες του λαού μας. Σε πείσμα όλων αυτών που θέλουν να θάψουν την ΕΟΚΑ και τον αγώνα για την ΕΝΩΣΗ, εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη σβήσουν ποτέ απ τη μνήμη μας οι καθοριστικές αυτές στιγμές της ιστορίας μας. Η πρώτη αφίσα είναι ΤΟ ΚΡHΣΦYΓΕΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ. ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΕΣ Η εφ. ΕΝΩΣΙΣ, ως ένα σατιρικό έντυπο με πολύ συγκεκριμένες απόψεις, οφείλει να είναι αυστηρή με τον εαυτό της, όσο αυστηρή είναι και με αυτούς που σατιρίζει ή που ασκεί έντονη κριτική. Γι αυτό κάθε τόσο κάνουμε κι εμείς την αυτοκριτική μας και προχωράμε σε κινήσεις για τη βελτίωση της εφημερίδας μας και την ανάδειξη πρωτοποριακών τρόπων παρουσίασης της καθημερινής ζωής στο νησί των Ακελών. Πρέπει κατ αρχάς να διευκρινίσουμε ξανά πως η εφ. ΕΝΩΣΙΣ δεν είναι ούτε κόμμα ούτε κίνημα ούτε εκφραστικό όργανο κάποιας συγκεκριμένης ομάδας ή οργάνωσης. Ούτε είναι ένα έντυπο διαλόγου και προβληματισμού. Η εφ. ΕΝΩΣΙΣ επιδιώκει να είναι ένας φορέας υπόσκαψης του στάτους κβο και ανατροπής των κυρίαρχων ιδεολογημάτων. Μένουμε πιστοί στην Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, όχι από βίτσιο, αλλά διότι αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική λύση του κυπριακού προβλήματος. Μένουμε πιστοί διότι η ΕΝΩΣΗ ενσαρκώνει όλες αυτές τις ανατροπές που είναι αναγκαίες για να υψώσει το έθνος τη γροθιά του και το ανάστημά του ενάντια στη μεταμοντέρνα βλακεία του εκσυγχρονισμού, της πολυπολιτισμικότητας και της παγκοσμιοποίησης. Προχωράμε, λοιπόν, ακάθεκτοι και ζητάμε από τους συνεργάτες μας να αναθεωρήσουν και αυτοί τον τρόπο γραψίματός τους και να έρθουν και με καινούργιες ιδέες, ώστε η βελτίωση της εφημερίδας να είναι ουσιαστική. Κάποιες μόνιμες στήλες θα παραμείνουν, άλλες θα φύγουν και νέες νοοτροπίες θα επικρατήσουν. Κατ αρχάς δεν θα δημοσιεύονται κακογραμμένα κείμενα ή κείμενα που θα μπορούσαν να δημοσιευτούν σε άλλες εφημερίδες. Ούτε θα δημοσιεύονται κείμενα με απόψεις παρόμοιες με άλλα κείμενα στην εφημερίδα ή που έχουν δημοσιευτεί σε προηγούμενα τεύχη. Κριτήριό μας πια θα είναι η πρωτοτυπία του γραψίματος και της θεματολογίας και όχι το γεγονός ότι ο συγγραφέας είναι συνεργάτης μας. Για να αποφεύγουμε και την ενασχόληση όλων των συνεργατών με το ΙΔΙΟ θέμα αυτό συμβαίνει πολλές φορές λόγω επικαιρότητας θα καλούμε εκ των προτέρων όλους τους συνεργάτες να μας γράψουν εάν μπορούν συγκεκριμένα άρθρα, ώστε να καλύπτουμε, αν όχι όλα τα επίκαιρα θέματα, τουλάχιστον αρκετά από αυτά. Δεν ζητάμε από τους συνεργάτες μας να γράφουν πλακατζίδικα ή χιουμοριστικά, αντιθέτως επιδιώκουμε τα σοβαρά και αναλυτικά άρθρα, φτάνει να είναι καλογραμμένα και να μην είναι συντηρητικά. Περιμένουμε δηλαδή από τους συνεργάτες μας να είναι ουσιαστικοί και να έχουν υπόψη τους ότι οι αναγνώστες μας δεν είναι ούτε τα αρνιά της Χαραυγής ούτε οι γέροι της Αλήθειας ούτε οι φονταμενταλιστές της Σημερινής ούτε οι φύρδην μίγδην του Φιλελεύθερου. Η εφ. ΕΝΩΣΙΣ απευθύνεται κυρίως στη νεολαία μας και στα πιο προχωρημένα μυαλά ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ: 30 χρόνια εκδοτικής ζωής. Για να γιορτάσουμε τα τριαντάχρονα των εκδόσεων ΑΙΓΑΙΟΝ, στις 12 Μαΐου οργανώνουμε και Έκθεση ζωγραφικής του Ελλαδίτη αγιογράφου-ζωγράφου Γιάννη Γίγα. Θέμα της έκθεσης του Γίγα δεν είναι άλλο από την ΕΟΚΑ και τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα άλλων λαών. Η Έκθεση θα λάβει χώρα στο βιβλιοπωλείον ΓΙΑΛΟΥΣΑ μέσα στο ΑΙΓΑΙΟΝ και θα διαρκέσει δύο εβδομάδες. Πέραν των ίδιων των εκθεμάτων, θα υπάρχουν και αντίγραφα σε πολύ περιορισμένο αριθμό, υπογεγραμμένα από τον καλλιτέχνη, ώστε να μπορούν να αποκτήσουν τα έργα του και νέοι άνθρωποι, που δεν έχουν την απαιτουμένη οικονομική ευρωστία. ΠΑΖΑΡΑΚΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΜΑΪΟΥ Την πρώτη Κυριακή του μηνός, όπως σας υποσχεθήκαμε, θα πραγματοποιηθεί ξανά το παζαράκι μας στο βιβλιοπωλείο ΓΙΑΛΟΥΣΑ, από τις 10 το πρωί έως τις 3 το απόγευμα. Ελάτε να δείτε όλες τις εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ και να πάρετε δώρα για σας και για τους φίλους σας. Όπως κάθε μήνα, έτσι και τώρα θα σερβίρουμε δωρεάν ποτά και μεζεδάκια. Ελάτε και φέρτε και τους φίλους σας και τα μωρά σας. Μαζί μας θα είναι όπως πάντα ο Σαββάκης και η Έλλη, για να ψυχαγωγούν μικρούς και μεγάλους. του τόπου μας. Ως εκ τούτου έχει περισσότερη σημασία για μας ένα καλό και ουσιαστικό σχόλιο για μια ποιητική συλλογή, παρά ένα κατεβατό για την έλλειψη υποψηφίου στον ενδιάμεσο χώρο! Ελπίζουμε στο επόμενο τεύχος να γίνουμε πιο σαφείς και να φανούν τα αποτελέσματα των προβληματισμών μας. TA ΒΙΒΛΙA ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ ΜΗΝ ΤA ΧΑΣΕΤΕ! ΜΟΝΟ 7 ΕΥΡΩ BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσημος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει! ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com

3 «Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι 28 Απριλίου 2012 με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη, 3 στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι πάντα γελαστοί και γελασμένοι...» ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ 1 ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν; Θεωρώ τη στάση του Νίκου Αναστασιάδη και του Γιώργου Λιλλήκα έντιμες. Έβαλαν υποψηφιότητα για την Προεδρία, σεβόμενοι και τον εαυτό τους και τον κόσμο που εν δυνάμει θα τους ψηφίσει ή θα προβληματιστεί να τους ψηφίσει. Ο Αναστασιάδης στην προκειμένη περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, ως «ομόσταβλος» του Χριστόφια, μόνο δεινά μπορεί να επιφέρει η εκλογή του. Ο Γιώργος Λιλλήκας μάς ενδιαφέρει διότι, όχι μόνο κατεβαίνει ως ανεξάρτητος, χωρίς δικό του κόμμα, αλλά επειδή έχει δώσει ήδη ένα σοβαρότατο στίγμα στην υποψηφιότητά του, που είναι όχι μόνο ΙΣΤΟΡΙΚΟ, αλλά κομίζει κιόλας έναν αέρα ριζικής αλλαγής στα πολιτικά δρώμενα του νησιού. Μιλάμε φυσικά για την τοποθέτησή του εναντίον της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αυτό αποτελεί ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα. Είναι όμως αρκετό για να μιλάμε για προοπτικές μιας άλλης, απελευθερωτικής πνοής στα λιμνάζοντα νερά της ηττοπάθειας και του ραγιαδισμού που μαστίζει τα πολιτικά κόμματα και τον ίδιο τον λαό μας; Προφανώς όχι, γι αυτό άλλωστε περιμένουμε από τον Λιλλήκα να φανεί τολμηρός και ριζοσπαστικός και σε πολλά άλλα ζητήματα που έχουν φέρει την Κύπρο στα πρόθυρα του γκρεμού, όπως είναι το μεταναστευτικό, η άλωση της εθνικής παιδείας, η εισβολή του εθνομηδενισμού και της παγκοσμιοποίησης στα ζητήματα του πολιτισμού μας, η επίθεση κατά της ελληνικής μας ταυτότητας, η ύπουλη και εθνοκτόνα πολιτική κατά της Εκκλησιάς μας και της Ορθοδοξίας, ο χλευασμός της άμυνας και η σταδιακή διάλυση και απαξίωσή της, η οικονομία και η ευρωστία της για να μπορέσουμε να παραμείνουμε σ αυτό το νησί και να παλέψουμε για την εθνική και κοινωνική μας απελευθέρωση. Αν ο Γιώργος Λιλλήκας ΔΕΝ κατανοήσει ότι ο κόσμος έχει μπουχτίσει με τις γενικότητες και τις εξυπνάδες που ακούει όσον αφορά αυτά τα ζητήματα, κακό του κεφαλιού του. Ο κόσμος έχει ανάγκη πια από ριζοσπαστικές ιδέες και ριζοσπαστικές λύσεις στα προβλήματά του. Δεν θέλει άλλους μεσοβέζικους χειρισμούς. Μόνο με ένα πρόγραμμα δυναμικό θα μπορέσει να πείσει τις μάζες ότι πράγματι στέκεται φρουρός των εθνικών ζητημάτων και δεν είναι άλλος ένας πατριδοκάπηλος, όπως οι υπόλοιποι πολιτικάντηδες. Μόνο με καινούργιες ιδέες θα δώσει ελπίδα και κουράγιο στον κόσμο για να μπορέσει να ταυτιστεί μαζί του και να παλέψει για ένα καλύτερο αύριο, έστω κι αν δεν καταφέρει να περάσει στον δεύτερο γύρο. Η ουσία θα είναι εξίσου σημαντική και μετεκλογικά, όταν πια το καινούργιο θα έχει να αντιπαλέψει με το μονοπώλιο του παλιού και δοκιμασμένου αισχρού κατεστημένου. Ο Γιώργος Λιλλήκας πρέπει να σκεφτεί σοβαρά όλα αυτά τα ζητήματα, όχι για να ικανοποιήσει και να δικαιώσει εμάς που χρόνια φωνάζουμε για νέες πολιτικές, αλλά για να μην τον φάνε λάχανο τα όρνεα του παλιού κόσμου. Αν βγει μπροστάρης σε όλα τα εθνικά ζητήματα, και μόνο το 20% του λαού να κερδίσει, θα έχει ως παρακαταθήκη 20% του λαού στρατεύσιμους αντάρτες. Και αυτό το ποσοστό είναι υπεραρκετό για να έρθουν καλύτερες μέρες σ αυτόν τον τόπο. Ακόμη και στην οικονομία, εάν τολμήσει και εξαγγείλει μία πολιτική για την ανόρθωσή της, όχι για να γίνουμε Σιγκαπούρη ή Εμιράτα, αλλά για να παραμείνουμε Έλληνες σ αυτόν τον τόπο και να κρατήσουμε τον τόπο μας όπως μας τον παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και να θέσουμε τους πόρους μας για την απελευθέρωση της γης μας και από τους Τούρκους και από τους ελληνόφωνους που λεηλατούν τον πλούτο και το περιβάλλον μας εις βάρος του συνόλου του λαού, τότε ο λαός θα το εκτιμήσει και θα τινάξει στο αέρα τις λογικές της διάσωσης της οικονομίας μας μέσα από τα υπάρχοντα συστήματα. Δεν ζητάμε μεταρρυθμίσεις, ζητάμε Ο ΜΗΤΣΟΣ ΤΖΙΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΗΣ Εγώ στην θέσην σου, ρε Μήτσο, εν να ψήφιζα Τάσσον Παπαδόπουλον. Τι λες, βρε Σταυρή; Για να μας έρθει εδώ ο Χριστόφιας και να μας ανατινάξει κι εμάς στον αέρα; λόγια καθαρά και θέσεις εθνικές. Θα φύγουν ή δεν θα φύγουν οι υπάρχοντες παράνομοι μετανάστες; Θα εκδιώκονται όσοι νόμιμοι δεν τηρούν τους νόμους και τις παραδόσεις αυτού του λαού; Όσοι είναι νόμιμοι, θα έχουν όλα τους τα δικαιώματα εξασφαλισμένα; Θα κλείσουν τα οδοφράγματα και θα πάψουμε να χρηματοδοτούμε τους Τουρκοκυπρίους χωρίς κανένα όρο μάλιστα; Θα ενισχυθεί επιτέλους η Άμυνα και θα επαναλειτουργήσει στις σημερινές ανάγκες το ΕΝΙΑΙΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ; Θα αρχίσει επιτέλους ένας σκληρός αγώνας για να φύγουν οι βάσεις από την Κύπρο και να επιστρέψουν τα εδάφη των βάσεων στην Κυπριακή Δημοκρατία; Θα σταματήσουν όλες αυτές οι ελληνοτουρκικές επαναπροσεγγίσεις, ειδικά εκείνες που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους πολίτες; Θα δοθεί τέρμα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που δεν έχει άλλο σκοπό από τον αφελληνισμό και της παιδείας και του φρονήματος του λαού; Θα δημιουργηθεί ΕΠΙΤΕ ΛΟΥΣ ένα διακρατικό υπουργείο ΕΛΛΑΔΑΣ- ΚΥΠΡΟΥ που θα έχει στόχο τη βελτίωση των σχέσεών μας αλλά και τις αναγκαίες κοινές μας πολιτικές και στην άμυνα και στην οικονομία και στον πολιτισμό; Θα ειπωθεί επιτέλους ότι μπορεί να είμαστε ένα κοσμικό κράτος, αυτό όμως δεν αναιρεί, ούτε κατά ένα ιώτα, ότι αυτός ο τόπος είναι ελληνικός και Ορθόδοξος και, ως εκ τούτου, η Εκκλησία μας πρέπει να προστατεύεται ως κόρη οφθαλμού; Θα ειπωθεί επιτέλους ότι οι Τούρκοι δεν είναι αδελφοί μας και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν και να κατέχουν τα σπίτια μας και να θέλουν να τους περιθάλπουμε κιόλας; Θα ειπωθεί στους Τούρκους ότι εάν πράγματι θέλουν να μείνουν στην Κύπρο θα πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στα χωριά τους ως ελεύθεροι και ισότιμοι πολίτες με όλα τα δικαιώματα που έχουμε εμείς και όλες τις υποχρεώσεις που έχουμε εμείς, αλλιώς θα πρέπει να φύγουν και να πάνε στα βάθη της Ασίας ή οπουδήποτε αλλού θέλουν; Θα ειπωθεί επιτέλους ότι εμείς δεν πρόκειται ποτέ να υπογράψουμε συνθηκολόγηση για το 1974 ούτε θα τους δώσουμε ποτέ ομόσπονδο κράτος ή κρατίδιο με την υπογραφή μας; Ας δούμε τώρα και το τρίτο στρατόπεδο (το δεύτερο μέρος στη σελίδα 9) Η Ελλάδα ψυχομαχεί. Η οικονομία έχει καταρρεύσει και οι άνθρωποι προσπαθούν να περισώσουν την αξιοπρέπειά τους και τις οικογένειές τους χωρίς να τους λυπάται κανείς, χωρίς καμιά συμπαράσταση, χωρίς καμιά ελπίδα. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια, το μόνο αποκούμπι των λαϊκών μαζών και των κατατρεγμένων αυτής της γης ήταν το λαϊκό μας τραγούδι. Συνόδεψε γενιές και γενιές απαλύνοντας τον πόνο των α ν θ ρ ώ π ω ν που υπέφεραν είτε απ τη φτώχεια είτε από έρωτα είτε από το κυνηγητό άπονων εξουσιών. Τα λαϊκά τραγούδια κράτησαν τον λαό όρθιο, ν αντέξει άλλη μια μέρα, με την ελπίδα το αύριο να είναι πιο φωτεινό. Τώρα, που έχουν φύγει όλοι οι μεγάλοι μας λαϊκοί τραγουδιστές, η απώλεια του Μητροπάνου μάς βυθίζει ξανά στο μεγάλο πένθος. Πώς θα αντέξουμε πια χωρίς τους ανθρώπους που σφράγισαν τη ζωή μας; Τι θα γίνουμε χωρίς τους λαϊκούς μας βάρδους; Ποιος θα αντισταθμίζει τώρα όλο το σκουπιδαριό της λαϊκίζουσας και ποπίστικης υποκουλτούρας που προωθούν οι εταιρείες; Κακά τα ψέματα, τώρα που έχουν φύγει όλοι, και κάποιοι που έχουν απομείνει είναι γέροι και ανήμποροι, το λάιφσταϊλ, το ποπ και η γκέι γκλαμουριά θα ρημάξουν τον λαϊκό μας πολιτισμό. Με τον Μητροπάνο τελειώνει και μια εποχή. Τελειώνει η εποχή όπου ο ίδιος ο λαός καθόριζε τον πολιτισμό του είτε με τη λαϊκή τέχνη είτε με την έντεχνη πτυχή της. Τώρα, έρμαια της τηλεόρασης, του λάιφσταϊλ και του παγκοσμιοποιημένου πολτού, θα περιμένουμε ακόμη χειρότερες μέρες, εκτός και αν όλοι μαζί ξαναβρεθούμε στους δρόμους, στις ταβέρνες και στα καφενεία και αρχίσουμε να τραγουδάμε τα δικά μας άσματα και τις δικές μας προσδοκίες. Εμένα δεν μ αγάπησε κανείς, δεν ένιωσα ποτέ ένα χάδι, πού είσαι μάνα να με δεις δεν είναι δίπλα μου κανείς το τελευταίο βράδυ. Άνθρωπο δεν έχω να με κλάψει ούτε ένα κεράκι να μ ανάψει. Μόνος ήμουν, μόνος είμαι, Χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου. Μόνος ήμουν, μόνος είμαι, Χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου. Κι όμως, δεν είσαι μόνος, κύριε Μητροπάνε. Δίπλα σου είναι ο Στέλιος, είναι ο Στράτος, είναι ο Βασίλης και ο Μάρκος και ο Μάνος και ο άλλος ο Μάνος, και όλοι οι άλλοι με κεράκια στο χέρι και δίπλα τους ένας λαός στραβός, που σιγά σιγά ανοίγει τα μάτια και βλέπει φως. Ο Χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά μες στη δική μου γειτονιά κι από τον πολύ συλλογισμό έχασε τον λογαριασμό. Κι από μια πόρτα χαμηλή κι από μια σκοτεινή αυλή βγήκε κλεφτά, κλεφτά ο σιδεράς, ο σιδεράς και του είπε λόγια της χαράς. Ο Χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά μες στη δική μου γειτονιά. Ο Χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά και θέρισε μια γειτονιά και έγινε μαύρος ουρανός και ανεμοζάλη και καπνός.

4 4 ΔΕΝ ΠΑΙΧΤΗΚΕ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ 28 Απριλίου 2012 ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ 1 Δεκαπέντε εγκλήματα πολέμου (με αλφαβητική σειρά) Άγιος Αμβρόσιος...Esentepe Άγιος Ανδρόνικος...Yeşilköy Άγιος Ευστάθιος...Zeybekköy Ακανθού...Tatlisu Άρσος...Yigitler Γεράνι...Turnalar Γιαλούσα...Yenierenköy Έγκωμη...Tuzla Κάτω Ζώδεια...Aş Bostanci Κώμη...Büyükkonuk Λεονάρισο...Ziyamet Μόρφου...Güzelyurt Πραστιό (της Μόρφου)...Aydinköy Όβγορος...Ergazi Τρίκωμο...Iskele Α.Α. ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ 2 Στην ίδια πλευρά Με τη Δ. γνωριστήκαμε μόλις πρόσφατα. Κι ακόμα ανιχνεύουμε η μια την άλλη. Εκείνη από την αρχή μού δήλωσε τις «εθνικόφρονες» καταβολές της οικογένειάς της. Εγώ άργησα κάπως να της μιλήσω για τον αγαπημένο Μακρονησιώτη θείο μου. Είδε όμως μια φωτογραφία του στο σπίτι μου, με τον θείο ντυμένο φαντάρο, και με ρώτησε. Της απάντησα πως είναι τραβηγμένη στη Μακρόνησο, όπου ήταν κρατούμενος. Την αιφνιδίασα; Μπορεί Πάντως δεν το έδειξε. «Κι εσύ;» με ρώτησε. «Πώς συμβιβάζεις τις αριστερές πεποιθήσεις σου με την αποδοχή του Αγώνα , όταν επικεφαλής αυτού του αγώνα ήταν ο Χίτης Γρίβας, ένα πρόσωπο μισητό από την αριστερά της εποχής και όχι μόνο;» Την απάντηση την είχα έτοιμη, δεκαετίες ολόκληρες, από τον ίδιο τον θείο. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, η αποτίναξη της αποικιοκρατίας, ήταν χρέος αυτονόητο για τους αριστερούς όπου γης (εκτός Κύπρου). Και η στάση της ΕΔΑ της εποχής, αυτό μαρτυρεί. Άλλωστε ο άνθρωπος που είχε μυήσει τον θείο μου στο ΕΑΜ, μια Κύπρια ξαδέλφη του, βρήκε τον θάνατο εξαιτίας των Άγγλων, επιστρέφοντας στο νησί. Και ο θείος, που ως τον θάνατό του τη μνημόνευε με σεβασμό και συγκίνηση, ως Μάρτυρα της Ελευθερίας, πάντα έλεγε πως οι καλύτερες στιγμές της αριστεράς, οι στιγμές δικαίωσης, ήταν όποτε υπήρξε ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ αριστερά. Απόδειξη περίτρανη το ίδιο το ΕΑΜ. «Κολυμβήθρα του Σιλωάμ ήταν για τον Γρίβα η Κύπρος» συνήθιζε να λέει. «Θέλαμε, δεν θέλαμε, οφείλαμε να αναγνωρίσουμε τον θετικό ρόλο του. Όλα τα άλλα έγιναν λεπτομέρειες του παρελθόντος, ανάξιες λόγου. Αυτός αγωνιζόταν εκείνη τη στιγμή αγώνα δίκαιο, κι εμείς δεν μπορούσαμε παρά να σταθούμε στο πλευρό του και στο πλευρό όλων εκείνων των Ελλήνων, στην Κύπρο, που αγωνίζονταν και μάτωναν ξανά για την Ελευθερία». Όταν λοιπόν κάποτε οι πρόσφυγες, και μαζί τους ο Γιαλουσίτης φίλος μας, ο Β., επιστρέψουν στις πατρογονικές εστίες τους, τότε θα μπορούμε να διαφωνήσουμε με τη Δ. για πολλά. Ως τότε, όσο ένα κομμάτι αυτής της γης παραμένει σκλαβωμένο, δεν μπορούμε παρά να είμαστε στην ίδια πλευρά Α.Α. OΔΟΣΕΛΛΑΔΟΣ Οι επικείμενες εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα μας, αν και δεν φαίνεται, με βάση τις δημοσκοπήσεις, να οδηγούν τη χώρα σε έξοδο από την κρίση, εντούτοις αναμένεται να επιφέρουν σημαντικές ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό απ όλους είναι ότι η κρίση που βιώνουμε σαν έθνος δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πρωτίστως εθνική. Ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες δεν ανέδειξε ηγέτη. Το πολιτικό κατεστημένο ήταν σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένο, ανεπαρκές και, το χειρότερο, σε αρκετές περιπτώσεις ελεγχόταν από ξένα κέντρα και όχι πάντοτε υπό μορφή πιέσεων ή και εκβιασμών, αλλά, όπως φάνηκε τα τελευταία χρόνια, με απ ευθείας εργοδότηση κάποιων πολιτικών. Με την επέλαση της νέας τάξης τα φαινόμενα αυτά έγιναν πιο εμφανή. Αυτό το κατεστημένο ήταν επόμενο να μην έχει όραμα και να μην είναι σε θέση να διαφυλάξει τους ακρογωνιαίους λίθους της φυλής μας, που μας κράτησαν όρθιους τόσα χρόνια. Φιλοπατρία, χριστιανισμός, γλώσσα και οικογένεια. Με μειωμένη την επίγνωση της σημασίας των πιο πάνω και έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου από τα στρατευμένα νεοταξίτικα ιδιωτικά κανάλια, ο μέσος Έλληνας ήταν επόμενο να παρακολουθεί σε μεγάλο βαθμό παθητικά τα παιγνίδια που παίζονταν σε βάρος του τόσα χρόνια. Από τα κόμματα τώρα που κατεβαίνουν στις εκλογές, σίγουρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αποτελούν πλέον δύο καθαρά αντεθνικές δυνάμεις και οποιοσδήποτε ψηφίσει ένα εκ των δύο είναι πλέον ασυγχώρητος. Η απώλεια εθνικής κυριαρχίας, την οποία υπέγραψαν τα δύο κόμματα με το μνημόνιο 2, αποτελεί πράξη εσχάτης προδοσίας. Γι αυτήν την εθνική κυριαρχία χύθηκαν ποταμοί αίματος και δεν μπορεί να παραδίδεται αμαχητί στην τρόικα, στο ΔΝΤ και σε κάθε διεθνή απατεώνα και τοκογλύφο. Για το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Από την εποχή Σημίτη μεταμορφώθηκε σε ένα «εκσυγχρονιστικό», βλέπε «νεοταξίτικο», κόμμα, που, αφού σταδιακά παραμερίστηκαν όλα τα στελέχη του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, ανέλαβε ανενόχλητα τον ρόλο της εθνικής αποδόμησης. Κατά τα δύο δε χρόνια διακυβέρνησης του Γιωργάκη Παπανδρέου έγιναν τόσα ΕΩΣΦΟΡΙΚΑ l Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και κατ εντολή προφανώς του Υπουργείου Παιδείας της ανθελληνικής κυβέρνησης Χριστόφια, τα παιδιά των νηπιαγωγείων, δημόσιων και ιδιωτικών, καλούνται να ζωγραφίσουν και να πάρουν μετά στο σπίτι τους την κυπριακή σημαία του Ισμέτ Γκιουνέι και μόνο αυτήν. l Αυτό αποτελεί πράξη ιεροσυλίας έναντι όσων αγωνίστηκαν στον επικό εκείνον αγώνα με λάβαρο τη γαλανόλευκη και μόνο και προσπάθεια νεοκυπριακής πλύσης εγκεφάλου των παιδιών μας. l Προσωπικά, αρνήθηκα να παραλάβω από τη νηπιαγωγό τη σημαία που θα έπαιρνε ο γιος μου και της ζήτησα να μου εξηγήσει τι σχέση έχει αυτή με το νόημα της επετείου της 1ης Απριλίου. l Στο πολιτικό σκηνικό τώρα, φαίνεται ότι όλοι και όλα δουλεύουν για τον επελαύνοντα Νίκο Ισκαριώτη. l Αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι το ΔΗΚΟ συζητά για κοινό υποψήφιο με το ΑΚΕΛ, πλην Χριστόφια, και το ενδιαφέρον αυτό είναι πραγματικό, τότε γράφει ο Αμετανόητος Οι ελλαδικές εκλογές απαράδεκτα, που δεν νομίζω να υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία του έθνους. Ο Σαμαράς αποτελούσε για πολλούς από μας, μέχρι πρότινος και για μένα προσωπικά, τον φορέα κάποιας ελπίδας. Η στροφή 180 μοιρών που έκανε με το μνημόνιο 2 δείχνει ότι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ελέγχεται, ίσως εκβιάζεται, από κάπου. Οι δε φαινομενικά σωστές θέσεις του για διάφορα εθνικά θέματα δεν πείθουν πλέον κανέναν. Ποιος όμως μπορεί να δώσει ελπίδα; Μήπως τα κόμματα της αριστεράς; Αυτό ούτε για αστείο δεν μπορεί να λεχθεί. Μπορεί να έχουν αντιμνημονιακές θέσεις και να καρπώνονται κέρδος από τους αγανακτισμένους του ΠΑΣΟΚ, αλλά αποτελούν μέρος του προβλήματος. Η αριστερά θεωρούσε και θεωρεί ακόμη οτιδήποτε το εθνικό σαν φασιστικό. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εθνικό αποχρωματισμό μερίδας του ελλαδικού λαού. Το ΚΚΕ, μέχρι προ 20ετίας, ήταν όργανο της τότε Σοβιετικής Ένωσης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το κατ εξοχήν εθνομηδενιστικό κόμμα, με διασυνδέσεις με την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, ενώ ο Κουβέλης της ΔΗΜΑΡ έσπευσε να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του τη Δραγώνα και τη Ρεπούση. Κατ εμένα, μοναδικός φορέας ελπίδας αυτήν τη στιγμή αποτελεί το νεοϊδρυθέν κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, του Πάνου Καμμένου, ο οποίος δείχνει να έχει μια σταθερή πατριωτική γραμμή. Αν το κόμμα του, που χωρίς ιδιαίτερη προβολή λαμβάνει μέχρι 11% στις δημοσκοπήσεις, διατηρήσει μια συνέπεια, θα είναι σε θέση ακόμη και να κυβερνήσει κάποια στιγμή. Η ρεαλιστική προσδοκία μας απ αυτές τις εκλογές είναι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακόμη και αν μπορέσουν να συγκυβερνήσουν, αυτό να γίνει με οριακή πλειοψηφία. Μία ευάλωτη κυβέρνηση που θα αναγκαστεί να πάρει τον Ιούνιο περαιτέρω μέτρα θα είναι θνησιγενής και θα δώσει τον χρόνο σε όσους δεν άνοιξαν τα μάτια τους να τ ανοίξουν και να στείλουν στον διάβολο τις αντεθνικές δυνάμεις που απεργάζονται την καταστροφή του έθνους. μιλάμε για πλήρη εκπόρνευση αυτού του κόμματος. Η συμπεριφορά του είναι παρόμοια με αυτήν της πόρνης πολυτελείας, που πότε πάει με τον έναν, πότε με τον άλλον, ανάλογα με το ποιος πληρώνει παραπάνω. l Δεν μπορώ να είμαι απόλυτος για τους λόγους που ο Λιλλήκας εξήγγειλε την υποψηφιότητά του. Αν και δεν έχω κάτι με τον άνθρωπο και πολύ πιθανόν να τον ψηφίσω, εντούτοις δεν τον θεωρώ σαν τον καταλληλότερο υποψήφιο, ακόμη και αν υποστηριχθεί απ όλα τα κόμματα του τρίτου χώρου. Και αυτό, διότι για διάφορους γνωστούς λόγους δεν πρόκειται να προσελκύσει ούτε συναγερμικούς αλλά ούτε και ακελικούς ψηφοφόρους. l 288 και απόψε. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα αναγκαστώ να ξαναρχίσω το μέτρημα Ο αντιεωσφόρος

5 Να πεθάνει ο ελληνοτουρκικός στρατός του Χριστόφια, τζι αν πάει τζιαι ο ίδιος ακόμα καλλύττερα! 28 Απριλίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com 5 ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ l ΣΧΟΛΙΑ Τζίβα ΗΣΟΥΝ και ΕΙΣΑΙ ΑΝΟΥΣΙΟΣ Την Κυριακή 1η Απριλίου, επέτειο της έναρξης του ενωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ο δημοσιογράφος του Πολίτη Γιώργος Τζίβας έγραψε ένα αρθρίδιο με τίτλο «Ήταν 1η Απριλίου», ένα παραλήρημα δύο παραγράφων δήθεν ενάντια στην παρελθοντολογία. Προσπαθούσε να πείσει τον αναγνώστη πως η 1η Απριλίου ΗΤΑΝ κάποτε και τώρα δεν υπάρχει κι ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ τελείωσε και απορεί μ εμάς τους ονειροπόλους και τους συντηρητικούς. Αυτός ο Τζίβας είναι ένας ανάμεσα στους χιλιάδες που δεν κλείνουν μάτι τις νύχτες διότι ΕΙΝΑΙ 1η Απριλίου, ΕΙΝΑΙ η ΕΟΚΑ, ΕΙΝΑΙ Αγώνας και συνεχίζεται. ΕΙΝΑΙ οι εφιάλτες που έχουν όλοι αυτοί διότι εδώ και χρόνια παλεύουν για να αποδείξουν πως είμαστε κάτι άλλο απ αυτό που ήμασταν τόσα χρόνια, πρέπει να δούμε τάχα το μέλλον και να επανενωθούμε με τους αδερφούς μας στο βορρά γιατί μόνο έτσι θα σωθούμε. Τζίβα, γράφε καλύτερα για άλλα πράγματα. Ας πούμε για το δικό σου ΕΠΙΚΑΙΡΟ σχέδιο Ανάν. ΕΟΚΑ ΞΑΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ Αυτό που θα μείνει, τουλάχιστον σε εμάς, από τη συνηθισμένη εκδήλωση προς τιμήν του αγώνα της ΕΟΚΑ στο στάδιο Ελευθερία, δεν είναι οι χοροί, δεν είναι οι απεσταλμένοι του Συναγερμού, δεν είναι ούτε η ομιλία του Θάσου Σοφοκλέους, αλλά το πανό που ανέγραφε «ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΚΕΛ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΣΥ, ΕΜΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΩΣΗ». Γιατί όσες φουστανέλες κι αν βάλουν εκεί στην Πινδάρου, δεν πρόκειται να κλέψουν τη μνήμη του έπους της Ένωσης. Οι ήρωες δεν ανήκουν ούτε στους προδότες που καταθέτουν στεφάνι στα Φυλακισμένα Μνήματα και δεν ντρέπονται, ούτε στους άλλους που βγάζουν απ τα ράφια τον πατριωτισμό πριν τις εκλογές. Είναι καιρός να δώσουμε μπουνιές και κλωτσιές σε όσους θέλουν να κλείσουν την ΕΟΚΑ σε γραφεία και βιβλιοθήκες. ΑΛΜΙΧ Viva Δεν σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις, χωρίς καμιά ουσία εσύ θα τα τινάξεις. Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης, δεν ξέρεις καν το λόγο για να με υποτάξεις. ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ Το κείμενο αυτό θα είναι και το τελευταίο της στήλης «Viva La Revolucion». Όλα έχουν τον κύκλο τους που κλείνει και είναι εξάλλου καιρός για αλλαγές σε όλη την εφημερίδα. Στο κάτω κάτω είναι και για να μη βαριόμαστε από τη ρουτίνα του νέου κόσμου. Αυτό που κουβεντιάζεται πολύ αυτό το διάστημα είναι οι εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα. Όλοι έχουμε καταλάβει πως θα είναι πολύ παράξενες αυτές οι εθνικές εκλογές. Κανένας δεν βγάζει αυτοδυναμία, βλέπουμε δυνάμεις στη βουλή που δεν είδαμε ποτέ και γενικά η κατάσταση είναι σαν βγαλμένη από ταινία. Ο Σαμαράς που θέλει να σώσει τον κόσμο, το ΠΑΣΟΚ που δεν θέλει με τίποτα την πρωθυπουργία, η αριστερά που φοβάται μην πάρει την εξουσία και στη μέση ο Καμμένος, η Χρυσή Αυγή και δυο τρεις άλλοι που ετοιμάζονται να μπουν δυναμικά στη βουλή. Κι όλα αυτά ενώ ο Δημήτρης Χριστούλας ανέδειξε την άλλη πλευρά του μνημονίου. Αυτή των 1500 περίπου αυτοκτονιών, αυτή του «ο θάνατός σου η ζωή μου» και της γιαγιάς που ψάχνει στα σκουπίδια για ένα κομμάτι ψωμί μετά τη λειτουργία της Κυριακής. Αλλά τώρα, ποιος να ασχοληθεί μ αυτά; Έχουμε εκλογές. Πρέπει να μετρήσουμε τα κουκιά μας. Τέλος πάντων. Το σίγουρο είναι ότι την Ελλάδα δεν τη σώζουν αυτές οι εκλογές. Ελπίζουμε, βέβαια, πως θα είναι οι τελευταίες εκλογές για το καθεστώς της μεταπολίτευσης, γιατί αν συνεχίσουμε να ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία τότε είμαστε χαμένοι από χέρι. Εν τω μεταξύ ολόκληρος ο Ελληνισμός ασχολείται με εκλογικά παιχνίδια και τα συναφή. Στην Κύπρο, ας πούμε, έχει ανοίξει μια συζήτηση εδώ και καιρό για τον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο. Λες κι είχαμε ποτέ εμπιστοσύνη στον Κάρογιαν ή στον Ομήρου, ή ακόμα και στον Συλλούρη. Φαίνεται πως όλοι δουλεύουν για το καλό LA REVOLUCION Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Στώμεν καλώς του Αναστασιάδη, εφόσον στο ΑΚΕΛ δεν φαίνεται να θέλουν να ξαναεκλεγούν και ο «τρίτος πόλος» πασχίζει να παραμείνει ένας κομπάρσος στην πολιτική του τόπου. Ο δε Χριστόφιας θα αποφασίσει, λέει, μαζί με το ΚΟΜΜΑ αν θα ξανακατεβεί. Έχουν βαλθεί όλοι να μας τρελάνουν Που να ξεραν ότι αν δεν ήμασταν τρελοί δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε. Απ την άλλη, όμως, «στώμεν καλώς», που λέει κι ένας ψαλμός της εκκλησίας μας. Όσο και να προσπαθήσουν οι ταγοί σε Ελλάδα και Κύπρο, δεν πρόκειται να καταφέρουν να πάρουν τίποτα από την ψυχή μας. «Δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα», που λέει κι ο μακαρίτης ο Μητροπάνος. Ο τίτλος του τελευταίου άρθρου της στήλης θα είναι μάλλον και το όνομα της καινούριας μας στήλης. Δηλώνουμε έτσι πως στεκόμαστε πολύ καλά και δεν πέφτουμε τόσο εύκολα, όσο κι αν το θέλουν οι οχτροί μας. Αλέκος Μιχαηλίδης KΤΗΜΑ ΔΕΡΕΣΚΟΥ ΚΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΡΑΣΙΑ ΣΕ ΚΑΛΕΣ ΤΙΜΕΣ ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ AYΓΕΡΙΝΟΣ ΠΟΥΛΙΑ ΔIANOMEIΣ: MITΣIΔHΣ ΔHMOΣIA ETAIPEIA ΛTΔ

6 6 ΣΚΑΤΑ (SHIT) ΣΤΟ ΔΗΣΑΚΕΛ 28 Απριλίου 2012 ΠAPOIKIAKH ENΩΣIΣ «ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ;» Δεν αδικούμε το πρωτοσέλιδο της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας Τα Νέα Λονδίνου, που κυκλοφόρησε με τον πιο πάνω τίτλο στις 12 Απριλίου Εκφράζει αγανάκτηση, αηδία και περιφρόνηση για όλους αυτούς που τρέχουν να αιμοδοτήσουν τον Αττίλα της ίδιας τους της πατρίδας. Ακόμα περισσότερο για εκείνους που τρέχουν (σαν δεν ντρέπονται!), ακόμα και την ημέρα της επετείου της βάρβαρης εισβολής, στα κατεχόμενα. Όλους εκείνους που επικροτούν και χειροκροτούν και εορτάζουν με τους κατακτητές, με τα εμβατήρια των τουρκικών κατακτήσεων, με ζουρνάδες, νταούλια και αξιωματούχους του τουρκικού κατοχικού κράτους, τη σφαγή μας! Δύο εκατομμύρια ευρώ «άφησαν» οι Ελληνοκύπριοι στα κατεχόμενα το πρώτο τρίμηνο του 2012!!! Στην ενίσχυση της οικονομίας των κατεχομένων συμβάλλουν κάθε χρόνο οι Ελληνοκύπριοι με τις αγορές προϊόντων από τα καταστήματα στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου. Πιο συγκεκριμένα, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012, για αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, ξόδεψαν κοντά στα δύο εκατομμύρια ευρώ μόνο με πιστωτικές κάρτες, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Σημερινή. Τουλάχιστον Ελληνοκύπριοι ταξίδεψαν, μέσω κατεχομένων, στην Τουρκία, με τουρκικές ή τουρκοκυπριακές αερογραμμές, από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου. Σημειώνεται ότι για αγορά αεροπορικών εισιτηρίων τόσο από εταιρείες στα κατεχόμενα, όσο και από εταιρείες στην Τουρκία την περίοδο αυτή, πληρώθηκαν ευρώ από τους Ελληνοκύπριους, ενώ στα καζίνο στα κατεχόμενα το πρώτο τρίμηνο του 2012 οι Ελληνοκύπριοι κατέβαλαν ένα εκατομμύριο ευρώ με πιστωτικές κάρτες. Επιπλέον, για αγορές διαφόρων προϊόντων πληρώθηκαν στα κατεχόμενα κατά το τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου ευρώ, ενώ για αγορά ρουχισμού πληρώθηκαν με κάρτες ευρώ. Για διαμονή σε ξενοδοχεία, πληρώθηκε με κάρτες ποσό ευρώ, ενώ για ψυχαγωγία ευρώ london.net/newsingreek/nea- HOME.html «Οι Ε/κ της Τύμπου» Στο ίδιο πνεύμα και η άλλη ελληνική εφημερίδα της ομογένειας του Λονδίνου, η Ελευθερία, με κύριο άρθρο της στις 12 Απριλίου 2012, σημειώνει: Η λύση είναι απλή: Όσοι έχουν χωνέψει την κατοχή ή αποφάσισαν να εκτουρκιστούν, ας πάνε να ζήσουν μαζί με τους έποικους στα κατεχόμενα κι ας αφήσουν τους υπόλοιπους Ε/κ να αγωνίζονται για την πατρίδα μας. Αυτοί οι (ή οι 5.000) έχουν ξεπουλήσει και την ψυχή τους. Την πατρίδα θα σκεφτούν; Γράφει η Waterloo Sunset Το έγκλημα του ανοίγματος των οδοφραγμάτων Το επαναλαμβάνω και όποιου αρέσει. Το 2003 διεπράχθη ακόμα ένα έγκλημα εις βάρος των δικαίων του λαού μας. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων ήταν «σκύψιμο» στις τουρκικές και στις ξένες επιδιώξεις. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων αποτελούσε μια πρόνοια των συνομόσπονδων «Ιδεών Γκάλι» του Και όλοι το γνώριζαν. Εκτελέστηκε μεν το 2003 με το έξυπνο κόλπο του Ραούφ Ντενκτάς και με την ηττοπαθή υπόκλιση της δικής μας πλευράς, δυστυχώς, όμως δεν ήταν καινούργιο εφεύρημα του Ντενκτάς. Το ότι ο τότε πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος υπέκυψε και δεν αντιστάθηκε στις απαιτήσεις του Ντενκτάς και στις υποδείξεις των ξένων, αλλά, αντιθέτως, είπε το νερόβραστο «κατά συνείδηση να πράξει ο καθένας», ήταν τεράστιο λάθος. Ευθύνεται για τη σημερινή κατάντια Ακόμα πιο πίσω στον χρόνο, η απόφαση για απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα πάρθηκε στο Λονδίνο, το 1987, από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, όταν αποφασίστηκε και η προώθηση λύσης συνομοσπονδίας που έφερε τις Συνομόσπονδες Ιδέες του Λονδίνου με την ονομασία «Ιδέες Γκάλι». «Ο Χριστός μαρτύρησε και Ανέστη, εμείς ακόμα». Το συμπέρασμα Χριστόφια μετά την Ακολουθία της Ανάστασης! Ο καθηγητής Παναγιώτης Ήφαιστος είπε, πολύ σωστά, ότι χρειαζόμαστε έναν πολιτικό ψυχίατρο για να μας εξηγήσει τι σημαίνει διζωνική. Φανταστείτε πόσους ψυχιάτρους, ψυχολόγους, επαγγελματίες, μαθητευόμενους και βοηθούς, χρειαζόμαστε για να μας εξηγήσουν τι σόι πρόεδρο έχουμε και τι μυαλό κουλιαντηρίζει! Ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του και ημίθεο που μαρτύρησε! Πού άραγε, σε ποιο σταυρό ή μήπως εννοεί το ιδιωτικό τζετ που χρυσοπληρώνει ο Ελληνοκύπριος φορολογούμενος για τον «κομμουνιστή» πρόεδρο; Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, άλλως Χαζόπουλος, Μιζατζόπουλος και ο Ανδρέας από το Λονδίνο! Κάποτε, που λέτε, ένας από τους στενούς συνεργάτες και υπερασπιστές του Άκη Τσοχατζόπουλου ήταν και ένας συμπατριώτης μας Ελληνοκύπριος από το Λονδίνο. Τόσο στενός τού ήταν, που όπου τον έχανες τον έβρισκες δίπλα του, πίσω του, πλάι του, σε κάθε φωτογραφία του Τσοχατζόπουλου, είτε στα αθηναϊκά είτε στα κυπριακά ΜΜΕ. Τον είχε προσλάβει στο γραφείο του ο Τσοχατζόπουλος στην Αθήνα. Μια φορά λοιπόν, πριν χρόνια, όταν κάποιος έγραψε μια επίκριση για τον μεγάλο «υπουργό των μιζών», ονομάζοντάς τον «Χαζόπουλο», το πήρε πάνω του ο εν λόγω συμπατριώτης (Ανδρέας το μικρό του όνομα, μάλλον), να κάνει παρατήρηση. Βέβαια, πήρε απάντηση. Αλήθεια, πού να βρίσκεται σήμερα να προβεί σε παρόμοιες «τολμηρές» παρατηρήσεις προς όλα τα ΜΜΕ Ελλάδας και Κύπρου και απανταχού για όσα γράφουν για τον ΔΙΚΟ του «Μιζατζόπουλο»; Πιάσανε τον Άκη Μιζατζόπουλο Ήταν καιρός ν αρχίσουν να μπαγλαρώνουν στην Ελλάδα αυτούς που παρακάθισαν στο συμπόσιο με τον Πάγκαλο, για να μάθουμε κι εμείς ποιους άλλους περιλαμβάνει το περιβόητο «μαζί τα φάγαμε». Έτσι, είδαμε να συλλαμβάνεται ο πρώην Υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος με την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και για μίζες οκτώ εκατομμυρίων ευρώ από την πώληση υποβρυχίων. Αυτόν τον βάλανε Υπουργό να φροντίζει για την άμυνα του τόπου και έκανε επίθεση στα δημόσια ταμεία. Όσο σκέφτομαι ότι αυτός ο τύπος ερχόταν και μας πουλούσε λουβάνες για ενιαία αμυντικά δόγματα και άλλα φούμαρα, μου έρχεται να κάνω εμετό. Όλοι αυτοί κατάντησαν το κόμμα τους να είναι Πανελλήνιο Σοσιαληστρικό Κίνημα. Πρόδωσαν τις ελπίδες του λαού και είναι ένοχοι εσχάτης λαϊκής προδοσίας. Και δεν αρκεί μόνο να καταδικαστούν γι αυτά που έκαναν. Πρέπει να φέρουν πίσω κι αυτά που έφαγαν. ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ (Σημερινή 17/04/2012) TITO-NOMAXIEΣ ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Μια όμορφη ταινία μόλις είδα στο ΡΙΚ. Μια μεγάλη παραγωγή για το τσίρκο και τους ανθρώπους του. Τα όνειρά τους, τις φιλοδοξίες τους, τα σάλτο μορτάλε τους, τις αγάπες και τους έρωτές τους, τις αντιζηλίες, κάποτε μέχρι θανάτου, πριν τους φέρει κοντά η αγάπη που τους ενώνει όταν κινδυνεύει η μεγάλη τέντα που στεγάζει αλλά και δίνει ύψος στη ζωή τους. Όμορφη, συγκινητική στην αφτιασίδωτη ακόμα και για τους κλόουν ζωή των ανθρώπων που ζουν για να χαρίζουν θέαμα, γέλιο και διασκέδαση, το όνειρο του διαφορετικού, στους πολλούς. Η ζωή στα όριά της, ορίζοντας το νόημα της δικής μας. Και γυρνώ το κανάλι, για να δω την Ελληνίδα σελέμπριτι, ξανθίκομη, να χαριεντίζεται κενά, πουλώντας ακριβά τη χρυσόσκονη του ψευδόχρυσου είναι της, να γεμίζει την ανία του κενού των θεατών της με την άνοια του δικού της. Ναι, θα καταλάβατε για ποια Ελένη, ποιο «κακόν ωόν», ποιο πουκάμισο αδειανό μιλώ, τη σελέμπ που στάθηκε τόσο κοντά στις ανάγκες των δυσπραγουσών μητέρων, ώστε διεκδίκησε κι αυτή για να τους νιώσει επίδομα των τριτέκνων Από τις ανθρώπινες ιστορίες ενός τσίρκου από ανθρώπους, στους ανθρώπους-τσίρκο Αντιθέσεις. ΠΟΤΕ ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΛΑ; Για την «απώλεια των διακριτών στιγμών» γράφει στο μπλογκ του, ΤΕRRA NULLIUS, o οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης. Κι εξηγεί: «Κάποτε οι πόλεμοι κηρύσσονταν και οι πτωχεύσεις ανακοινώνονταν. Σήμερα αναδύονται απαρατήρητα, πίσω από την πλάτη μας, μέσα σε ένα συνονθύλευμα παραπλανητικών νεολογισμών, ακρωνυμίων, τεχνολογιών». Πολύ καλό άρθρο, κυκλικά όμως θέτει το αυτοαναφορικό, άρα «παράδοξο», ερώτημα: Πότε άρχισε αυτό το «σήμερα»; Ίσως γιατί τα φαινόμενα είναι πιο περίπλοκα ή, μάλλον, επειδή υπάρχει μεγαλύτερη διάχυση πληροφορίας, ώστε πολλές να μας έρχονται οι αναγκαίες συνθήκες, αλλά δύσκολα να προσδιορίζεται η επαρκής. Το χουμε άλλωστε να μπερδευόμαστε, οι φιλόσοφοι, όπως ο Mackie, στον προσδιορισμό της «αιτίας» ως «επαρκούς» συνθήκης. Ή, μάλλον, σαν «INUS condition», μιας «μη επαρκούς αλλά αναγκαίας συνθήκης, μέρος (ή... κόκκος) σε ένα πλέγμα μη αναγκαίων αλλά επαρκών συνθηκών». Ή, πάλιν, κακώς κοκκίζουμε ή κοσκινίζουμε τις αιτίες, σαν διακριτά γεγονότα, «events», στιγμές που φέρνουν άλλες στιγμές, κατά τον Hume, θα έλεγαν κάποιοι φιλόσοφοι. Ποιο γεγονός έφερε τη συμφορά στην Κύπρο; Το πραξικόπημα του 74, η απόσυρση της μεραρχίας, η σύσταση της αιχμάλωτης δημοκρατίας του 60, ποιο; Μια «στιγμή» σε ένα θεατρικό έργο, μια τραγωδία με την τραγική λύση να εξυφαίνεται σε όλη τη διάρκειά της; Ποιους βολεύει η σιγή των άλλων στιγμών, όταν απομονώνεται αυτή η άλλη; Κι ακόμα, ίσως να εξηγεί την αδυναμία προσδιορισμού της «ακριβούς» στιγμής το παράδοξο του «σωρείτη», το παράδοξο του Ευβουλίδη: Ένα μαζικό φαινόμενο που αλλάζει τα πάντα γύρω μας, έρχεται κόκκο με τον κόκκο, ώσπου να μας καταπλακώσει ο σωρός του. Αλλά πότε ο σωρός έγινε σωρός, πότε η ζωή έγινε τόσο διαφορετική, ώστε σαν ζωή πια να μη μοιάζει; Ποιος ήταν ο κρίσιμος κόκκος, πότε το πανούργο «πριν» έφερε το αδυσώπητο «μετά»; Επιμένουν να ξεψαχνίζουν τους «σωρούς» οι φιλόσοφοι με τη «fuzzy logic», τη συγκεχυμένη ή «vague» λογική τους. Μετά από αυτό, άρα εξαιτίας του, «post hoc, ergo propter hoc»: η αιτία. Αλλά ποιος κόκκος ήταν «αυτή»; Πότε; Ναι, πότε; Ανεπαισθήτως, θα απαντούσε ο Καβάφης. Εκείνο που γνωρίζουμε τη στιγμή της τραγικής αναγνώρισης είναι ότι τίποτα πια δεν είναι το ίδιο με πριν. Σωρός είναι, ίσως, όταν τον πεις «σωρό». Μια, αιφνίδια κι άχρονη, η «στιγμή» της γκεστάλτ, όταν ο κόσμος βλέπεται ανάποδα, η πάπια γίνεται λαγός, τα βράχια άλογα και κάτσε μέτρα τα, οι κόκκοι σωρός ασήκωτος. Κι όλα έχουν πια άλλο νόημα. Αυτά που γίνονται, αυτά που θα γίνουν, αλλά κι αυτά που έγιναν... Όταν, άλλωστε, γέρνοντας ο ήλιος, δεις, σοφότερος μαζί της, την κουκουβάγια, αργά πια, να κουρνιάζει στη φωλιά της. Ex post hoc...

7 28 Απριλίου ΜΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΑΣΙΥΝΕΝ ΠΟΛΛΑ Ο ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ; Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διαβάσουν προσεκτικά τις πιο κάτω προτάσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙ - ΣΤΕΡΑΣ του κυρίου Κουβέλη. ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΟΥΡΕΚΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ Η ΔΗΜΑΡ προτείνει: l Τη λειτουργία των Εκκλησιών και των αναγνωρισμένων Θρησκειών ως Ν.Π.Ι.Δ. Εκκλησιαστικού Τύπου sui generis. l Την πλήρη κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, σύμφωνα με το πνεύμα των περισσότερων Εκκλησιών και Θρησκειών, από την πολιτική, διοικητική και δικαστική ζωή της χώρας. Την αντικατάστασή του με λογοδοσία στην «Τιμή και τη Συνείδηση» και την υποχρέωση της διαφύλαξης του Συντάγματος και την υπακοή στους Νόμους του Κράτους. l Τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, καθώς και της περιουσίας των Πατριαρχείων και όλων των Εκκλησιών και Θρησκειών. Η φορολόγηση είναι υποχρέωση του Κράτους και δεν νοείται σε αυτήν καμία εξαίρεση και απαλλαγή. l Τη σταδιακή κατάργηση της μισθοδοσίας των ιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος, με απόδοση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε αυτήν. Η μισθοδοσία των ιερέων καμίας Εκκλησίας δεν μπορεί να βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. l Την απρόσκοπτη ανέγερση χώρων λατρείας όλων των Θρησκειών. Η ίδρυση ευκτήριων οίκων δεν υπόκειται σε καμία άλλη άδεια της διοίκησης ή άλλης εκκλησιαστικής αρχής, παρά μόνο στην έκδοση οικοδομικής αδείας. l Την εκ βάθρων αναθεώρηση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων όσο και των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Τα ζητήματα της πίστης και η κατήχηση δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αντίθετα, επιβάλλεται να αποτελούν μέρος της οι Θρησκείες και το Θρησκευτικό φαινόμενο, ως φαινόμενο του πολιτισμού και ιδιοσυστατικό των κοινωνιών, που είναι σε θέση να συμβάλει στη διαμόρφωση ηθικού και αξιακού κώδικα, να δώσει απαντήσεις στις πνευματικές αναζητήσεις των νέων και να βοηθήσει στη γνώση, την κατανόηση και την αποδοχή του διαφορετικού, καθώς και την περιφρούρηση της πνευματικής ταυτότητας όλων μέσα σε μια πλουραλιστική κοινωνία. Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της Good bye Lenin πολιτείας διά του ΥΠΒΜΘ. l Την κατάργηση κάθε είδους Προσευχής και υποχρεωτικού εκκλησιασμού τόσο στην Εκπαίδευση όσο και στο στράτευμα. Παρ όλ αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων των στρατευμένων. Όσοι δεν έχουν πειστεί ακόμη ότι ο πόλεμος εναντίον του ελληνικού έθνους είναι πόλεμος ΟΛΙΚΟΣ και εκ των έσω, τότε ή ηλίθιοι είναι ή είναι και οι ίδιοι μέρος του σχεδίου αφελληνισμού του ελληνικού λαού και μετατροπής της Ελλάδας σε ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ. Εάν αυτές είναι οι θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, τι πρέπει να περιμένουμε από τις άλλες αριστερές; Ίσως την υιοθέτηση και μιας δεύτερης θρησκείας, του Ισλάμ ας πούμε, για να μην κακοφανίζουμε τους Μουσουλμάνους, ή την υιοθέτηση του Προτεσταντισμού, για να μην κακοφανίζουμε τους αδελφούς Γερμανούς που τόσο πασχίζουν για μας; Ευτυχώς η Εκκλησία μας δεν αποτελείται από φονταμενταλιστές ούτε από αριστερούς και δεξιούς προοδευτικούς, γιατί αλλιώς θα άφηνε όλους αυτούς τους σπουδαίους καινοτόμους να τους βαφτίζει, να τους παντρεύει και να τους θάβει ο Κασίνης και να τους παρηγορεί, όχι η Παναγία, αλλά η Ρεπούση. Σκατάες! Τελικά, το πιο κωμικοτραγικό ανέκδοτο για το λήξαν ανέκδοτο του κομμουνισμού ήταν η υπέροχη εκείνη ταινία, το «Good bye Lenin». Για τον κομισσάριο που δεν τολμούσε να σοκάρει την εύθραυστη υγεία της συντρόφισσας γυναίκας του, όταν αυτή ξύπνησε από το κώμα στο οποίο είχε περιπέσει, χάνοντας τα κοσμοϊστορικά γεγονότα του 1989 και την πτώση του κομμουνισμού. Κάπως όπως οι σύντροφοι στην ΕΔΟΝ, στο κώμα του Κόμματος υπνωμένοι. Και τη διατήρησε στην αυταπάτη της ύπαρξης του κομμουνιστικού «παραδείσου», με ψεύτικα πρωτοσέλιδα εφημερίδων και πλαστές ειδήσεις, για να νομίζει η φουκαριάρα η συντρόφισσα ότι το καθεστώς υπάρχει ακόμα. Κάπως έτσι κι ο πρώην οργανωτικός του παραρτήματος του ΑΚΕΛ Βρεταννίας, που, όπως αστειευόμασταν στην Παροικιακή Χαραυγή, συνέχισε να ζει στις αυταπάτες του κόμματος. Ότι υπάρχουν ακόμα αυτά, ότι υπάρχει και ο ίδιος, όταν είχε αποσυρθεί, σαν χαλασμένο ή παλιό Λάντα, μαζί με άλλους παλαίμαχους «λαϊκούς αγωνιστές». Με την τυπική μέθοδο της διά του παρασήμου απόσυρσης των κομματικώς ασήμων. Δεν σκοτώνει τα άλογα όταν γεράσουν το κόμμα. Τα αφήνει να βόσκουν ξαπόλυτα στη βοσκή των ονείρων τους. Και πού να παραπονεθούν; Με αξιοπρέπεια μας ομολόγησε ο απογαλακτισθείς πρεσβύτης σύντροφος: «Και δεν μπορώ να παραπονεθώ, αφού πάντα πρέσβευα τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό»! Κάτι για τον γάιδαρο στο Animal Farm, θυμίζει μήπως; Έριξαν τα ανέκδοτα τον κομμουνισμό; Το σοβιετικό ανέκδοτο δεν έδινε μονάχα τα μέσα για να περιγραφεί η αλήθεια ενός συστήματος που τόσο παραποιούσε τη στυγνή πραγματικότητα με το σουρεαλιστικά ωραιοποιημένο του παραμύθι «ανταύγειες» ωραιοποίησης, όπως στα make up το μολογεί η λέξη που βρίσκεται ακόμα στη Χαραυγή. Έδινε και μια γλώσσα για τη συνεννόηση του λαού που τα υπέφερε όλα αυτά, μια συνωμοσία επαφής με την πραγματικότητα: κάτι σαν λέσχη, «reality club», στην οποία δεν ήταν προσκεκλημένη η κυβέρνηση. Ή έτσι νόμιζαν, τουλάχιστον. Ο ιστορικός Roy Medvedev βρήκε στα αρχεία των πολιτικών κρατουμένων του Στάλιν αρκετά στοιχεία για να συμπεράνει ότι πάνω από Σοβιετικοί είχαν καταλήξει στις φυλακές και στα γκουλάγκ επειδή έλεγαν ανέκδοτα. Δεν εκτελέστηκε κανείς για ανεκδοτολογία, αλλά είναι φανερό ότι οι «πολίτες» του κομμουνιστικού παραδείσου είχαν, σαν μόνη διαφυγή από την τρέλα, την προσομοίωση του ανεστραμμένου ειδώλου της ζωής που σουρεαλιστικά αντιπροσώπευε η επίσημη προπαγάνδα. Τα πραγματικά προβλήματα, η πραγματική επώδυνη ζωή, μπορούσαν να αγγιχτούν μόνο στο ανέκδοτο, στο αστείο. Επιτρέποντας έτσι, έστω και χωρίς την αποφυγή της τιμωρίας, την αποστασιοποίηση από την αλήθεια με τη δικαιολογία «Αστειευόμουν μονάχα». Την αυτοανατροπή της ανατροπής. Διαφυγή μονάχα το να αστειεύεσαι με την πραγματικότητα, αυτοκτονικό να σοβαρευτείς για τα αστεία σου γι αυτήν. Η ανώνυμη φωνή του απλού, μικρού ανθρώπου που βρίσκει τρόπο να διασώσει την αλήθεια της ανθρωπιάς του μέσα στη μαύρη τρύπα του κομμουνιστικού σύμπαντος. Τελικά, ο κομμουνισμός έπεσε όταν αποδείχθηκε ότι ήταν από άλλο ανέκδοτο. Όχι όταν ο λαός κατάλαβε ότι δεν μπορούσε άλλο να κυβερνάται με αυτόν τον τρόπο, όπως θα περίμενε ο Λένιν, αλλά όταν οι ίδιοι οι ηγέτες εννόησαν ότι δεν μπορούσαν άλλο να κυβερνούν με τον ίδιο τρόπο. Αναίμακτα και κουρασμένα, όπως την ανακουφισμένη υπόκλιση όταν πέσει η αυλαία. Δεν άξιζε να χύσεις αίμα για ένα ανέκδοτο που έπαυσε πια να ενδιαφέρει ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l Η Χριστιάνα Θεοδώρου ήταν ψώνιο στο παρελθόν, το παραδέχτηκε σε συνέντευξή της στο Π. l Ο Μάριος Κάρογιαν κόβει τις τρίχες της μύτης του και των αυτιών του στο ABC Beauty Parlor. l Ο Γιάννης Καρεκλάς έχει αιμορροΐδες και για τον λόγο αυτό βάφει τα μαλλιά του. l Οι Αρμένιοι είναι οι πιο δασύτριχοι άνθρωποι στον κόσμο. Ακολουθούν οι Γεωργιανοί, οι Αζέροι, οι Τούρκοι και οι Κούρδοι. Οι Κυπραίοι εξαφανίστηκαν από το ΤΟΠ ΤΕΝ τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗΣ. l Το κάθε φρύδι μας έχει τρίχες. Αυτό το στατιστικό στοιχείο ήταν αδιανόητο πριν από 60 χρόνια, μιας και τα φρύδια σχεδόν όλων των Κυπραίων ήταν ενωμένα, οπότε δεν θα μπορούσαμε τότε να μιλάμε για φρύδια, αλλά για ένα και μοναδικό φρύδι. l Εάν υποθέσουμε ότι ο μέσος όρος του μήκους των βίλλων των Κινέζων είναι δέκα πόντοι, τότε εάν κόψουμε και ενώσουμε όλους τους κινέζικους βίλλους θα έχουμε έναν και μοναδικό βίλλο των (εξήντα χιλιάδων) χιλιομέτρων. Νοείται ότι έως ότου διαβάσετε όλην την εφημερίδα ο ενωμένος βίλλος των Κινέζων θα έχει αυξηθεί κατά αρκετά χιλιόμετρα. l Η Ναόμι Κάμπελ το 2001 ήρθε μυστικά στην Κύπρο για να φάει το αγαπημένο της φαγητό, που δεν είναι άλλο από τις sheftalia. l Ο Συλικιώτης έβγαλε πολύ περισσότερα χρήματα ως Υπουργός Εσωτερικών παρά ως Υπουργός Εμπορίου, διότι τωρά επήεν εις το νέον του υπουργείον ο καημένος. l Ο Άντρος Κυπριανού τελευταίως, όταν ακούει το όνομά του να συνδέεται με την πιθανή κάθοδό του ως υποψήφιος του ΑΚΕΛ για την Προεδρία, παθαίνει πριαπισμό, δηλαδή καυλώνει τζιαι εν ημπορεί να ξηκαυλώσει, με αποτέλεσμα να περπατά πλαγίως αντί ίσια. l Η Ελένη Μαύρου δεν έχει πάει ποτέ με τον Άντρο Κυπριανού, ούτε τον τζιαιρόν πριν τον πριαπισμό που εν του εσηκώννετουν. l Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν χρησιμοποιεί μπατονέτες για να καθαρίζει τ αυτιά του αλλά τα μικρά του νυχάκια και κάποτε μιαν οδοντογλυφίδα τυλιγμένη με χαρτομάντιλο. l Μετά το κατούρημα ο Δημήτρης Χριστόφιας αντινάσσει την πουλλούν του πάνω κάτω 6 (έξι) φορές, σε αντίθεση με τον Νίκο Κατσουρίδη, που δεν τολμά να της ηντζιίσει άμπα τζιαι σηκωστεί του. l Ο κοινός στρούθος ζει περίπου τρία χρόνια, ο κοινός ακελικός 76, οπότε καλύτερα στρούθος και πουλλίν περήφανον παρά ακελικός και ερπετόν. l Τα περισσότερα κονδύλια για μεταφορά ασθενών στο εξωτερικό τα παίρνουν οι ακελικοί, ακολουθούν οι φιλοακελικοί και μετά οι υπόλοιποι. l Η Μαρκουλλή, τότε που ήταν μιτσιά στο δημοτικό, σ ένα πάρτι που εκάμαν οι συμμαθητές της, εκέρδισεν το βραβείον ΜΙΣΣ ΚΡΟΜΜΥΟΣ. l Στη Σουμάτρα ζει μια αράχνη διπλάσια απ την παλάμη του χεριού μας. l Η μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό στον κόσμο είναι η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ. l Ο Μακάριος ΔΕΝ ζει, επέθανεν το l Τα λουφκιά τα ξερά τον παλιόν τζιαιρόν ετρώαμέν τα με τες λαψάνες τζιαι με άλλα άγρια χόρτα. l ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΥΤΤΙΝ ΕΝ ΕΣΙΕΙ, ΜΕΝ ΑΚΟΥΕΤΕ ΠΕΛΛΑΡΕΣ!

8 Αν ο Χριστόφιας κάμει ελληνοτουρκική Εθνική Φρουρά, όπως μας 8 υποσχέθηκε, τζιαι κάμει του πραξικόπημα, vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Απριλίου 2012 το πραξικόπημα εν να ονομαστεί «προοδευτικό»; ΕΝΑΣ ΨΑΛΜΟΣ, ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ENA ΣΧΟΛΙΟ Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην. Η ζωή πώς θνήσκεις; Πώς και τάφω οικείς; Του θανάτου το βασίλειον λύεις δε και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς. Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ, και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου, δι ων έσωσας ημάς εκ της φθοράς. Αγιά Μαρίνα μου, δοξάζω τ όνομαν τζιαι τη χάρην σου. Θλιβόμαστε που σε βλέπουμε σε τέτοια κατάσταση. Πρόσφατα, εδώ στην ξενιτιά, σε μια θεόρατη εκκλησία στον Λυθροδόντα, τη στιγμή που όλο το χωριό έψαλλε το Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ, δάκρυσα, και με τα θολά μάτια μου είδα σαν παραίσθηση πόσο μικρή ήταν η εκκλησία σου μα και πόσο στα μέτρα μας τότε, και δάκρυσα παραπάνω. Είδα το φως των κεριών να φωτίζει τα πρόσωπα των συγχωριανών μας, είδα μπροστά μου έναν κόσμο που χάθηκε. Αξίωσέ μας, Αγιά Μαρίνα μου, και κάνε το θαύμα σου να ξαναβρεθούμε οι εναπομείναντες Γιαλουσίτες στο φως σου το Λαμπρόν, να ψάλουμε μαζί το Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ, να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε όπως παλιά, και εκεί στην αυλή σου να δώσουμε τον όρκο να σε κάνουμε ξανά το κέντρο της ζωής μας. NEEΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ - NEEΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ Μία στήλη για την υπεράσπιση της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας του δημότη Α) ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΦΚΑ ΟΛΟΣΚΑΤΕΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Κύριε Δήμαρχε, ποιανού ήταν η ιδέα να τοποθετούνται αυτά τα ηλίθια και αντιαισθητικά τεράστια αφκά σε καίρια σημεία της πόλης μας; ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ. Δόξα σοι ο Θεός, έχεις πολλούς φίλους καλλιτέχνες, και μάλιστα αξιόλογους. Είμαι σίγουρος πως θα σας βοηθούσαν, αμισθί κιόλας. Οι συμβολισμοί της Ανάστασης των Ορθοδόξων δεν είναι τα μεταλλικά αφκά μες στες στράτες ούτε τα κουνελάκια των Εγγλέζων. Η Ανάσταση ας μείνει μακριά από συμβολισμούς της αγοράς και του κέρδους. Β) ΟΔΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ Κύριε Δήμαρχε, πρόσφατα ανακαινίστηκε, μετά από δύο χρόνια εργασιών, η λεωφόρος που οδηγεί προς το παλιό Ρέτζις και διαφημίστηκε ως ένα από τα πολλά σπουδαία έργα της Μαύρου. Κούνια που την κούναγε, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Τώρα, πάνω σ αυτήν τη λεωφόρο χτίζεται μια τετραώροφη πολυκατοικία σε μια περιοχή με παραδοσιακά σπιτάκια των προαστίων της παλιάς Λευκωσίας. Ποιος έδωσε μια τέτοια άδεια; Τι νόημα θα έχει πια αυτός ο δρόμος με τα κυπαρίσσια του, όταν αυτά τα περήφανα δέντρα θα καλύπτονται από μπετόν; Δεν γίνεται δηλαδή μια περιοχή που να θυμίζει την παλιά Κύπρο να παραμείνει ατόφια; Πρέπει να καταστρέφουμε ό,τι καλό μάς άφησαν οι πρόγονοί μας; Γ) ΠΥΛΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΣΠΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ Δημήτρημου,μπράβομου,ήβρατο!ΕνδαμαίτοΜαρί! Μπροστά από την ΠΥΛΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, σε ένα μικρό παρκάκι, βρίσκονται όλα τα οικοδομικά και άλλα υλικά συγκεκριμένης εταιρείας, η οποία ήταν υπεύθυνη για την ανάπλαση της περιοχής το Εδώ και 9 μήνες οι εργασίες έχουν τελειώσει, όμως όλα τα σκατά της εταιρείας και όχι μόνο είναι συσσωρευμένα εκεί, για να μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε ένας λαός τεταρτοκοσμικός και αναίσθητος. Γίνεται μπροστά από ένα απ τα πιο σημαντικά μνημεία σου να έχεις σκουπιδότοπο και κανείς να μη νοιάζεται; Γίνεται και καλογίνεται! ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ

9 28 Απριλίου 2012 ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΣΑΣ ΧΩΡΟ 9 Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν; ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Δ Ω Ρ Ε Α Ν Α Φ Ι Σ Ε Σ l Τι περιμένουν, λοιπόν, οι βάρβαροι και δεν συντάσσονται με τον Γιώργο Λιλλήκα ή, έστω, γιατί δεν ανακοινώνουν τη δική τους επιλογή για την Προεδρία; Η απάντηση βρίσκεται στα αδιέξοδα και στην αποσύνθεση του παλιού κόσμου. Η ΕΔΕΚ, το ΔΗΚΟ, το ΑΚΕΛ και το ΕΥΡΩΚΟ ζουν κυριολεκτικά μέσα στον βόθρο στον οποίο οι ίδιοι οδήγησαν τα κόμματά τους και κατ επέκταση τον κυπριακό Ελληνισμό. Το ΑΚΕΛ γνωρίζει πολύ καλά ότι εάν βάλει τον Χριστόφια αντιμέτωπο ακόμη και με τον Ούτοπο ΘΑ ΧΑΣΕΙ. Το ΑΚΕΛ, εάν αναμετρηθεί μόνο του, θα δείξει τη γύμνια του, την ασχήμια του και την αποσύνθεσή του. Aυτό το γνωρίζουν όλοι στο κόμμα πολύ καλά. Γνωρίζουν ότι με το ζόρι θα ξεπεράσουν το 25%. Με 25% όμως δεν κυβερνάς ούτε συγκυβερνάς, οπότε η μόνη άλλη επιλογή του ΑΚΕΛ είναι να κάνει μια μικρή υποχώρηση και να κατέβει στις εκλογές μαζί με όλους τους υπόλοιπους, αφ ενός για να μη φανούν τα ποσοστά του και αφ ετέρου για να μείνει κοντά στην εξουσία εάν κερδίσει, διότι, ως γνωστόν, ΔΕΝ γίνεται τη μια ημέρα να είσαι μέσα στο Προεδρικό και στην ασυδοσία και την άλλη μες στες στράτες σαν τον ξηπετσισμένο κουρκουτά, για να χρησιμοποιήσω μια αγαπημένη φράση του Προέδρου. ΔΕΝ γίνεται τη μια ημέρα να μοιράζεις τις μίζες και την άλλη να ζητιανεύεις για ψίχουλα. Το ΔΗΚΟ, ως η πουτάνα του κεντρώου κοιλιακού χώρου, δεν θέλει να μείνει μακριά από τα όργια. Ο Κάρογιαν παίζει την τύχη του κορώνα γράμματα σ αυτήν την αναμέτρηση. Γνωρίζει πολύ καλά πως αν πάει με τον ΔΗΣΥ θα φανεί εντελώς αναξιόπιστος, όχι διότι τον νοιάζει κιόλας, αλλά γιατί δεν θα μπορεί να πείσει παρά ελάχιστους από τον πρώτο γύρο. Οπότε, βρίσκοντας κοινό έδαφος με το ΑΚΕΛ και μερικούς άλλους, θα μπορεί ελεύθερα να διαπραγματευτεί πολύ καλύτερα στον δεύτερο γύρο, ακόμη και αν ο υποψήφιός τους χάσει. Αναγκάζοντας το ΑΚΕΛ να συμπράξει με τους παλιούς του συμμάχους, θα πιστωθεί κιόλας τη μετακίνηση προς πιο εθνικές θέσεις που θα αναγκαστεί να πάρει το ΑΚΕΛ για να είναι εφικτή η συμμαχία με ΕΔΕΚ, ΔΗΚΟ και ΕΥΡΩΚΟ. Οπότε σήμερα ο μεγάλος προαγωγός του παλιού κόσμου είναι ο Κάρογιαν και το ΔΗΚΟ του οποίου ηγείται. Η ΕΔΕΚ παραμένει σταθερή στη ΣΤΑΣΗ της. Είναι το μόνο κόμμα που απ το 1974 χάνει το τρένο, ενώ είχε τις ευκαιρίες και τον αρχηγό για να γίνει το πρώτο κόμμα του νησιού. Ο λόγος είναι απλός. Είναι το κόμμα του ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ, το κόμμα των μεσοβέζικων λύσεων και το κόμμα ΟΥΡΑ του ΑΚΕΛ. Η ΕΔΕΚ είναι το παράδειγμα προς αποφυγήν για τον Λιλλήκα. Εάν ο Γιώργος Λιλλήκας ακολουθήσει τη λογική και την τακτική της ΕΔΕΚ, θα μείνει με τις καλές προθέσεις και το πουλί στο χέρι. Το ΕΥΡΩΚΟ, παρότι φαινομενικά έχει τις πιο σωστές θέσεις στο Κυπριακό, αδυνατεί να πείσει και σύρεται σε περιπέτειες για μια θέση κάτω απ τον ουρανό της νεοκυπριακής παραδεισένιας σκεπής. Είναι πασιφανές ότι αυτός ο χώρος είναι πια πολύ ξημαρισμένος για να μπορέσει να φέρει κάποια κάθαρση. Τα τέσσερα αυτά κόμματα, πότε ανοικτά πότε στα κρυφά, διαβουλεύονται για τη μοιρασιά της πίτας. Αυτό από μόνο του δείχνει και τις λογικές τους και τα όριά τους. Είτε προχωρήσουν σε κοινό υποψήφιο είτε όχι, η ουσία είναι μία: ΤΙΠΟΤΑ το καινούργιο δεν μπορούν να κομίσουν αυτά τα κόμματα, άρα η οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη θα πρέπει να δώσει σημασία στους πολίτες αυτών των κομμάτων και όχι στην υποστήριξη των ίδιων των κομμάτων. Το πρόβλημα πια δεν είναι να φύγει ο Χριστόφιας και να μην έρθει ο Αναστασιάδης, αλλά να έρθει ένας πολιτικός που θα σπρώξει τον παλιό κόσμο κάτω στον γκρεμό μια κι έξω. Ένας πολιτικός που θα φέρει σ αυτόν τον τόπο μία ΕΛΛΗ- ΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, μία πολιτική με προοπτικές ΝΙΚΗΣ. Οι Κύπριοι διαχρονικά δοκίμασαν πολλές πολιτικές, δοκίμασαν να το παίξουν σε πολλά ταμπλό. Έγιναν κοσμοπολίτες, Φοίνικες, Εγγλέζοι, Αμερικανάκια, Ευρωπαίοι, Φραγκολεβαντίνοι κτλ., όμως τίποτα δεν κατάφεραν. Έφτιαξαν πολιτισμό και έμαθαν γράμματα και προόδευσαν και μεγαλούργησαν και έγραψαν ιστορία εφάμιλλη πολλών άλλων πρωτοπόρων λαών μόνο όταν λειτούργησαν ως αυτό που είναι, δηλαδή μόνο ως ΕΛΛΗΝΕΣ. Ως Έλληνες κράτησαν την Κύπρο ελληνική, ως Έλληνες έκτισαν τα σχολεία μας και τις εκκλησιές μας, ως Έλληνες έστησαν την αυτοκρατορία στον τοίχο και ως Έλληνες βροντοφώναξαν ΟΧΙ στα λέσια του κόσμου τούτου. Αυτά ας τα έχει υπόψη του και ο Γιώργος Λιλλήκας και οποιοσδήποτε άλλος θα ζητήσει την ψήφο και τη συμπαράστασή μας. Αλλιώς θα μας βρουν μπροστά τους, όπως ακριβώς και ο Αναστασιάδης και οι Γριστόφκιες και τα τσογλάνια τους. B.Φ. Α Φ Ι Σ Ε Σ Δ Ω Ρ Ε Α Ν Από το επόμενο τεύχος όλοι οι συνδρομητές μας, συν αυτοί που αγοράζουν την εφημερίδα μαζί με το βιβλίο που διαθέτουμε κάθε μήνα, θα παίρνουν δώρο και μία από τις πιο πάνω αφίσες που έχουμε σκοπό να εκδώσουμε. Νοείται ότι και άλλοι αναγνώστες μας μπορούν να προμηθεύονται τις αφίσες από τα γραφεία μας. Θα εκδίδουμε μία κάθε μήνα, μέχρι να συμπληρώσουμε ένα σημαντικό σώμα από σπάνιες φωτογραφίες του αγώνα της ΕΟΚΑ. ΤΙΤO-ΝΟΜΑΧΙΕΣ Κύπριες Γλωσσαναιμίες Οδηγώ σε έναν μακρύδρομο στη Λευκωσία. Καθώς σταματώ στα κόκκινα φανάρια, διαβάζω στη βιτρίνα του καταστήματος αριστερά: Men s underwear, boxers, slips, men s swimwear, sports gear, fashion accessories, hats, jewelry, bags, belts and wallets, designer brands. Μήπως χάθηκα και είμαι στο «κυρίαρχο έδαφος» των βρετανικών βάσεων; Ονειρεύομαι ακόμη Regent Street; Από πάνω βλέπω ένα «Microtechnics Shop», παραδίπλα ακόμη και το «bakery» διαφημίζει τα «confectionary» του και είναι «OPEN» όχι «CLOSE», όπως και ένα άλλο «take away» δίπλα, ενώ δεν πάει πίσω και το «car service». Drive on! Τα πρώτα ελληνικά, δύο τετράγωνα πιο κάτω, ο «Αντιαναιμικός Σύνδεσμος». Αλλά τα πράγματα για την ελληνική γλώσσα στον τόπο παραμένουν χλωμά, περίπου αναιμικά. Αλλά, στάσου, ελπίδα! Tο Κρεοπωλείον παραμένει ελληνόφωνο! Μπράβο, κουμπάρε, και λίγον «κρέας», όλον «grass»! Περί αγωγής ή προαγωγής; Ένας παραιτημένος δάσκαλος θα πρέπει να έχει παραιτηθεί από την ίδια τη δουλειά του κι όχι από τους σκοπούς της. «Αυτό το υλικό έχουμε να δουλέψουμε». «Φταίνε τα σπίτια τους που δεν τα βοηθάνε». Αυτά είναι κενές δικαιολογίες, γιατί στην ηθική ευθύνη, ιδία προς τους επομένους, δεν χωρούν δικαιολογίες. Θα θεωρούμε υπόλογα εμείς τα σπίτια για την ποιότητα της παιδείας κι όχι αυτά τους εκπαιδευτικούς; Τι φταίει, λοιπόν, ρώτησε ακροατής στο συνέδριο για τον ελληνικό πολιτισμό στην εκπαίδευσή μας, που, αποφοιτώντας τα παιδιά μας, υστερούν τόσο πολύ σε ευφράδεια και γνώση της ελληνικής, και μάλιστα υστερούν φανερά ως προς τους Ελλαδίτες ομηλίκους τους; «Άλαλα τα χείλη των ασεβών», προσεύχεται η Εκκλησία. Εμείς όμως κατορθώσαμε, με την παιδεία της παιδείας μας, να καταστήσουμε «άλαλα» τα χείλη των μαθητών! Έχουμε τους υψηλότερα αμειβόμενους εκπαιδευτικούς, με τις καλύτερες απολαβές και προνόμια, συντάξεις, εφάπαξ κτλ. Να μην περιμένουμε ανάλογα αποτελέσματα; Αλλά όταν οι ίδιοι δεν συζητούν και δεν αγωνίζονται παρά μόνο για τη μοριοδότηση (είπαμε, μην πάει στο πονηρό ο νους σας, άλλο σημαίνει) και για σχέδια απολαβών, δικαιούται να εννοήσει κανείς ότι η μόνη ουσιαστική μέριμνα στον χώρο της αγωγής είναι τα σχέδια προαγωγής. Τα παιδιά είναι ένας κουμπαράς: στο τέλος θα βρεις εκεί ό,τι έβαλες μέσα. Κι όπως το έθεσε ο Φιλόσοφος σε μια φράση στα Φυσικά του, η κίνηση της μάθησης δεν λαμβάνει χώρα στα κτήρια ή στις αίθουσές μας, στον λόγο του δασκάλου ή στις υψηλές απολαβές του, αλλά στην ψυχή του μαθητή. Αν κάτι εκεί δεν έχει αλλάξει, μάθηση δεν έγινε. Στο συνέδριο για τη «δημιουργία του ενεργού πολίτη» έπρεπε να είχαμε μιλήσει, αντίθετα, για τη «δημιουργία του ενεργού δασκάλου». Εκεί πονά η απονία της απονίας μας!

10 Ο Κατσουρίδης επάσιυνεν πολλά. Αλόπως εν που το πολλύν φαΐ, οξά άτζιαπις σου εν που τες μίζες; 10 vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Απριλίου 2012 Ο κώλος της όρνιθας ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΕΡΜΕΖΙΑΝ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε Γκερμεζιάν, όταν εφίλησες τον Χριστόφιαν ήρτεν σου αυθόρμητα οξά έσιεις ομοφυλοφιλικές τάσεις; ΓΚΕΡΜΕΖΙΑΝ: (μετάφραση από τα περσοαρμενικοεγγλέζικα) Μα εν πολλά κκιούτ ο Πρόεδρός σας, εν σαν το πουρεκκούιν της αναρής. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τι είναι μυζήθρ; ΓΚΕΡΜΕΖΙΑΝ: Εν υποπροϊόν του γάλακτος Θέλεις να τον βάλεις ούλλον μες στο στόμα σου. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εν ενεκάτσιασες; ΓΚΕΡΜΕΖΙΑΝ: Όι ολάν, αρέσκουν μου οι βουκκούες οι πασιές. Εξάλλου έκαμεν μπάνιον πριν έρτει να με δει. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τελικά εν να κάμεις καμιάν επένδυση στην Κύπρο; ΓΚΕΡΜΕΖΙΑΝ: Προς το παρόν εκάμαμεν τα προκαταρκτικά. Εάν καϊλήσετε βλέπουμεν, κάτι εν να κάμω. ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΙΚΙΩΤΗ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έντιμε Υπουργέ του Εμπορίου, πες ότι είμαι ένας επιχειρηματίας και μπαίνω μες στο γραφείο σου και σου δίνω μίαν προσφορά για μια δουλειά, ποια θα είναι η πρώτη ερώτηση που θα μου κάνεις; ΣΥΛΙΚΙΩΤΗΣ: «Πόσα θα δώκεις στο κόμμα;» ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Και η δεύτερη; ΣΥΛΙΚΙΩΤΗΣ: «Πόσα θα δώσεις στη γεναίκα μου;» ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γαμώ την εντιμότητά σου! ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑ ΦΚΙΟΡΟ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πε μου, φτάννεις συγγενής με τον Κάρογιαν; ΦΚΙΟΡΟ: Μπορεί να είμαι φκιόρο, αλλά όι τζιαι σσιυλλόππουστος, με την πολιτική έννοια δηλαδή. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τι εννοείτε ακριβώς; ΦΚΙΟΡΟ: Οι πολιτικά σσιυλλόππουστοι είναι τζιείνοι που γαμούν ό,τι έβρουν δεξιά τζιαι αριστερά τζιαι όπου κολλήσουν, εκατάλαβες; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Όπως το ΔΗΚΟ δηλαδή. ΦΚΙΟΡΟ: Ακριβώς. ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΣΗ ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Θκειά Έρση, γιατί εν θα βάλει υποψηφιότητα ο άντρας σου; ΕΡΣΗ: Εν ηφκαίννει με τίποτε. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ούτε αν πάει μαζί σας ο Κάρογιαν; ΕΡΣΗ: Είντα εν τζιαμαί το πρόβλημα, αν έρτει τζιαι ο Κάρογιαν μαζί μας εν να φκει που την πρώτην εφτομάν ο άλλος. Έννεν για τούτο που προσπαθούμεν να έβρουμεν έναν τρίτο υποψήφιο για ούλλον τον ενδιάμεσο χώρο; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα εσείς δεν είστε του ενδιάμεσου χώρου, είστε αριστεροί! ΕΡΣΗ: Συκοφαντίες!

11 28 Απριλίου 2012 AN O ANTΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ, ΤΟ ΑΚΕΛ ΘΑ ΠΑΡΕΙ 23% 11 Ποιος νομίζετε θα ήταν ο καλύτερος υποψήφιος του ενδιάμεσου χώρου; Εγώ. Εγώ. Εγώ, αλλά θα πειθαρχήσω στην απόφαση του ΑΚΕΛ. Εγώ, αλλά για χάρη της ενότητας θα ήταν καλύτερα να βάλουμε και το ΑΚΕΛ στον ενδιάμεσο χώρο και να βρούμε έναν κοινό υποψήφιο, ας πούμεν τον Κύπρο Χρυσοστομίδη. Συμφωνώ με τον σύντροφο Κάρογιαν και ως ο μόνος εκφραστής του κέντρου προτείνω ο υποψήφιος να είμαι εγώ. Ο Χριστόφιας, σας παρακαλώ! Κάμετε κάτι να είναι ο Χριστόφιας, για να φκω που την πρώτην εβδομάδα να πνάσω τζι εγιώ να πνάσετε τζι εσείς. A plaque on both your houses (μια πρόχειρη μετάφραση). Γαμώ την ράτσαν σας! Κι εγώ θα έκαμνα, αλλά θέλει με ο μάστρος μου στο Υπουργείον. Γιατί ο Συλικιώτης εν λλίος; Αλλά εν πελλός να φύει που το Υπουργείον Εμπορίου; Βάρτε με εμένα τζιαι φεύκω τζιαι που το Υπουργείον, φεύκω τζιαι που την Κύπρο. Αντρούλλα, φέρ μου τα ππάμπερς μου τζιαι εν να πάρω την Πραξούλλα περίπατο. Εγώ, αλλά έχασα το τρένο, διότι τωρά δεν ανήκω στο κέντρο αλλά στη δεξιά, και πιο συγκεκριμένα, για να είμαστε σοβαροί, είμαι στη δεξιά πλευρά του αριστερού πλευρού του Αναστασιάδη. Ρε Στυλιανίδη, κανεί! Άλλο λλίον εν να μας σιέσεις. Εμένα γιατί εν με θυμάται κανείς; Ο Χριστόφιας, ο Χριστόφιας! Να δω την Έρση να κλαίει τζι ας πεθάνω. Εγώ, που εν είμαι άρρωστος τζιαι είμαι του ΝΑΙ τζιαι ξέρω καλά την τέγνην του χαμολιού.

12 Ρε μιτσιοί, μεθύστε 12 με τ αθάνατο κρασί vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Απριλίου 2012 του 21 και του 55. ΕΟΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ Οι εικαστικοί Γιάννης Θωμάς (Γίγας) και Παναγιώτα (Πέγκυ) Κούβαρη εργάζονται τα τελευταία χρόνια δημιουργώντας ένα σύνολο έργων που αποσκοπεί στην ανάδειξη του οικουμενικού χαρακτήρα του Ελληνισμού και στον τρόπο που οι αξίες τις οποίες παρέδωσε στον κόσμο επέστρεψαν ως αντιδάνεια για να επαναπροσδιοριστούν στην πηγή της οικουμενικής ελληνικότητας και να παραδοθούν και πάλι. Από την εποχή του Πλουτάρχου και νωρίτερα, μέχρι σήμερα, σ όλη τους την ιστορία, οι Έλληνες θεωρούσαν τα πρόσωπα και τον βίο τους άξια παρατήρησης, τιμής και μίμησης. Η εικόνα του προσώπου και ο παραδειγματικός βίος Ελλήνων και αλλοφύλων προκαλούσε τον νου και την καρδιά τους και με όλες τις τέχνες εικόνισαν τους αξίους όλων των εποχών κι όλης της οικουμένης. Συνεχίζοντας αυτήν την παράδοση, που πρόσφατα μεγάλα παραδείγματά της είναι ο Κόντογλου και ο Εγγονόπουλος, οι δύο εικαστικοί προτείνουν με το έργο τους την ιστόρηση, μέσω της παραδοσιακής ελληνικής και ταυτόχρονα παγκόσμιας αεί πρωτοποριακής ζωγραφικής, μεγάλων προσώπων της οικουμένης, που αγωνιζόμενοι επρώτευσαν στους καλούς αγώνες ως εκφραστές των αρετών των λαών τους. Ένα υποσύνολο αυτής της δουλειάς αποτελούν οι ήρωες του αντιαποικιοκρατικού αγώνα, οι άνθρωποι που ανέδειξαν ακριβώς αυτές τις αρετές των λαών και αγωνίστηκαν για ελευθερία, τιμή, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, δρώντας ενωτικά προς την οικουμένη, διευρύνοντας τους ορίζοντές της. Πρόκειται για πρόσωπα που ξεχωρίζουν από το σύνολο της παγκόσμιας ιστορίας, τα οποία όλοι οι λαοί που έχουν αγωνιστεί «για ελευθερία και γλώσσα» αισθάνονται ως δικά τους και των οποίων το έργο και η παρουσία αποτελούν τα θεμέλια του ζητούμενου πανανθρώπινου πολιτισμού. Ανάμεσα σε αυτά τα πρόσωπα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Κύπρο οι Μάρτυρες του κυπριακού αντιαποικιοκρατικού απελευθερωτικού αγώνα, που συνεχίζει να γεννάει ήρωες και να δυναμώνει τον αιώνιο αγώνα του Έλληνα ενάντια στη σκλαβιά. ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΓΑΙΟΝ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΓΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΓΙΑΛΟΥΣΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΜΑΪΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: ΜΑΪΟΥ ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ: ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18:00-22:00, ΣΑΒΒΑΤΟ 09:00-13:00

13 28 Απριλίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com Όντως τα βυζιά της Μάνσφιλντ 13 έχουν ενδιαφέρον! Χρυσοπράσινος Φίλλος l Για μένα η είδηση των ημερών είναι η πιο κάτω: Τελικά ίσως ο Αχάπαρος να μην κατέβει υποψήφιος με το ΑΚΕΛ! l Απ ό,τι φαίνεται, οι πιέσεις που του ασκούν ενόψει πανωλεθρίας τον έπεισαν ότι μπορεί να υπάρξει Κύπρος και χωρίς αυτόν. l Από κάποια άποψη, κρίμα. Εγώ θα τον ήθελα να κατέβει και να εξευτελιστεί, και αυτός και το ΑΚΕΛ. l Αν όντως αληθεύει το σενάριο, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να φορτωθούμε έναν ακελικό ή ακελογενή Πρόεδρο ξανά στην εξουσία. l Και με τίποτε δεν θα ήθελα έναν Καζαμία ούτε και έναν Χρίστου. Γιατί μπορεί να θεωρούνται σχετικά επιτυχημένοι, ως Υπουργός Οικονομικών ο ένας και ως Δήμαρχος ο άλλος, αλλά και Φοίνικες είναι και οι δύο και αρχιναινέκοι, οπόταν χρυσούς να μου τους κάνεις, εγώ δεν τους θέλω Οι Χρυσοί Φοίνικες είναι για τις Κάννες και όχι για την Κύπρο. l Αλλά αμαρτία μου με αυτό το σενάριο της μη καθόδου του Αχάπαρου δεν μπορώ να πω ότι δεν ένιωσα και κάποια χαιρεκακία μέσα μου. Γατί ήδη άρχισε να ανησυχεί ο Νίκαρος και ίσως άρχισαν να καταλαβαίνουν οι μη «καφρωμένοι» συναγερμικοί ότι μπορεί να τους στοιχίσει ακριβά η φιλοδοξία και ο εγωισμός του Νίκου. l Άγνωστος Χ στο παζλ βέβαια είναι και ο Καρέκλογιαν, που καραδοκεί ποιος θα του τάξει μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα l Θυμάστε την Ελένη την Πόρνη; Τουλάχιστον εκείνη ήταν όμορφη l Προχτές άκουσα μιαν εδονοπούλλλα να παραπονιέται γιατί εμείς οι Αποελίστες κρατούμε μόνο ελληνικές σημαίες, αφού το κράτος μας είναι το Κυπριακό και τι θα λένε οι λατρευτοί μας Τουρκο«κύπριοι» που τις βλέπουν. l Μέσα από τα λεγόμενά της αναπλάθονταν οι διδασκαλίες της Μεγάλης των Περβολιών Σχολής. l Πώς ξεχωρίζουν οι απόφοιτοι των Περβολιών! Όπως τους απόφοιτους του Cambridge και του Harvard! l Και δεν βρέθηκε ένας να της πει ότι την κυπριακή σημαία την σχεδίασε ένας Τούρκος ονόματι Ισμέτ Γκιουνέι l Ο οποίος αποδήμησε εις Αλλάχ πρόσφατα. l Και ότι η ελληνική σημαία κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα ως η σημαία της Ελληνικής Κοινότητας, η οποία αποτελεί το 82% του πληθυσμού. l Και ότι εφόσον οι Έλληνες είμαστε το 82% του πληθυσμού και εφόσον οι Τουρκο«κύπριοι» μια ζωή παρασιτούσαν σαν τις βδέλλες εις βάρος μας και ουδέποτε συμμετείχαν στην ανάπτυξη αυτού του τόπου, αντίθετα προσπάθησαν να καταλύσουν το κράτος, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι στην ουσία ένα ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. l Άσε που συμμάχησαν με τους Άγγλους για καταστολή του Αγώνα της ΕΟΚΑ, αποτέλεσμα του οποίου, αν και δεν ήταν ο στόχος του, ήταν η ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. l Άσε που πριν το 74 έχουν καταγραφεί χιλιάδες ενέργειες του ΑΚΕΛ υπέρ της Ενώσεως l Για να μπορούμε όμως να απαντούμε στα εδονόπουλλλα γι αυτά τα πράγματα και να πονοκεφαλιάζουμε τους Κομισάριους των Περβολιών, πρέπει να τα μάθουμε πρώτα εμείς οι ελληνοκεντρικοί. l Αλλά ποιος θα μας τα μάθει; Ο Συναγερμός; Ο Αναστασιάδης; Ο Στυλιανίδης; Ο Αβέρωφ; Ίσως ο Τορναρίτης. l Χρυσοπράσινος Φίλλος ριγμένος στο πέλαγο Μάριος Ρέπουσος ΟΙ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ Εδώ και πάρα πολλά χρόνια προσπαθούμε να σας πείσουμε ότι το ΑΚΕΛ είναι δημιούργημα των Άγγλων και πως ακόμη και σήμερα όλες οι ενέργειές τους υποστηρίζουν τα συμφέροντα των Άγγλων, αλλά δυστυχώς ελάχιστοι πείθονται. Η επιλογή του Χριστόφια να πραγματοποιήσει την τελετή έναρξης της Προεδρίας της Ε.Ε. στο Κούριο, δηλαδή σε έδαφος των βρετανικών «κυρίαρχων» βάσεων, έχει προβληματίσει πολλούς, όμως ούτε ο Αναστασιάδης ούτε κανένας άλλος αρχηγός κόμματος δεν τον απείλησε ότι αν δεν αλλάξει τον χώρο της τελετής δεν θα παραστεί ούτε αυτός ούτε κανένα άλλο μέλος του κόμματός του. Κανείς δεν του ζήτησε να παραιτηθεί γι αυτό το άδειασμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και κανένας δεν τον αποκάλεσε ΠΡΟΔΟΤΗ ή αγγλόσπορο. Ούτε καν ο Αρχιεπίσκοπος. Πολλοί ισχυρίστηκαν πως με την τελετή έναρξης στο Κούριο ο Χριστόφιας θέλησε να προβάλει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τίποτε άλλο. Από πότε όμως ο Χριστόφιας και οι ομοϊδεάτες του έχουν υιοθετήσει την άποψη ότι είμαστε Έλληνες και μάλιστα απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων; Εδώ και δεκαετίες προσπαθούν απεγνωσμένα, με όλους τους θεωρητικούς τους (βλέπε Γραικός, Κολοκασίδης κτλ.), να αποδείξουν πόσο καταπιεστικοί και φασίστες ήταν οι αρχαίοι Έλληνες και πόσο καταπίεσαν τους αυτόχθονες Κυπρίους όταν κατέφθασαν στο νησί. Μα ποιον κοροϊδεύουν οι ακελικοί; Η τελετή έναρξης στο Κούριον είναι μία σκόπιμη προβοκάτσια του Χριστόφια. Μία προβοκάτσια που σκοπεύει στον παραπέρα εξευτελισμό της ελληνικής μας ταυτότητας. Μία προβοκάτσια που ικανοποιεί και χαροποιεί και τους Άγγλους, διότι αυτοί ουσιαστικά θα ασκήσουν την Προεδρία, αλλά και τους Τούρκους, επειδή η τελετή θα γίνει σε «ουδέτερο» έδαφος και όχι σε έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν ο Χριστόφιας ήθελε να υμνήσει το αθάνατο ελληνικό πνεύμα της Ελευθερίας, ας έκανε την τελετή έναρξης στα ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ, αναγκάζοντας όλους να σκύψουν το κεφάλι μπροστά στο μεγαλείο της ελληνικής ψυχής. Από τα ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗ - ΜΑΤΑ ας τους έδειχνε τα τούρκικα φυλάκια και ας τους εξηγούσε πως εδώ ΕΜΕΙΣ φυλάμε τα σύνορα της Ευρώπης και όχι οι αποικιοκράτες των αγγλικών βάσεων. Απ εκεί ας τους έπαιρνε στον καθεδρικό ναό του Άη Γιάννη, για να κατανοήσουν ότι εμείς είμαστε οι φορείς του ένδοξου Βυζαντίου, εμείς δώσαμε το αίμα μας για να είναι ελεύθερη η Ευρώπη. Ας τους έδειχνε το άγαλμα του Κυπριανού και ας τους εξηγούσε πως τα αδέλφια μας έσφαξαν, κρέμασαν και αποδεκάτισαν τους Κύπριους μόνο και μόνο επειδή ήσαν Έλληνες και ήθελαν την Ελευθερία τους. Εκεί έξω απ τον Άη Γιάννη ας έκανε και την εμφάνισή του ο Αρχιεπίσκοπος και ας τους ευλογούσε, λέγοντάς τους πως οι Τούρκοι δεν έχουν θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο κατέχουν τα χωριά μας, όσο μετατρέπουν τις εκκλησιές σε αχυρώνες και κλαμπ, όσο η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν λόγο. Φυσικά αυτά θέλουν άλλου είδους ηγέτες. Δεν τους έχουμε, έχουμε όμως ΛΑΟ. Ας δείξουμε στον Χριστόφια και στους Ευρωπαίους πως δεν αναγνωρίζουμε τις βάσεις των Εγγλέζων, πως δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα των Ευρωπαίων να μας εμπαίζουν, αποδεχόμενοι την τοποθέτηση της τελετής έναρξης σε έδαφος που όχι μόνο δεν ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία αλλά ούτε καν στην Ευρώπη. Έχουμε λαό. Τώρα έρχεται η ώρα που πρέπει να το αποδείξουμε. ΟΛΟΙ ας παλέψουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε για να ανατρέψουμε την πραγματοποίηση της τελετής έναρξης σε έδαφος των βάσεων!

14 14 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ! 28 Απριλίου 2012 Μεγάλες Δίκες: «Σχεδόν 68 ετών... με μπλοκ επιταγών...» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Κατηγορούμενε Σαββόπουλε Διονύσιε του Γεωργίου, εγέρθητι!* Κατηγορείσαι ότι απεμπόλησες τις παλιές σου ιδέες και τα ιδανικά σου και πρόδωσες τους φίλους σου. Τι έχεις να πεις επί τούτων, κατηγορούμενε; Κύριε Πρόεδρε, αρνούμαι το κατηγορητήριον εις την ολότητά του, άλλωστε οι παλιοί μου φίλοι, το γράφω και στο εξώφυλλο του «Φορτηγού» από το 1966, ούτε ζωγραφιστό δεν θέλουν να με δουν! Δεν είναι η πρώτη φορά Στο άκουσμα της λέξης «Φορτηγό», το μυαλό του Προέδρου ήδη ταξίδευε μακριά πίσω στον χρόνο. Καλοκαίρι του 1967, 12 χρόνων παιδί, αθηναϊκές διακοπές στο σπίτι της γιαγιάς στον Κολωνό, Επιδαύρου 40, στην καρδιά της Πλατείας Μεταξά Σωτήρη Πέτρουλα την μετονόμασαν αργότερα. Πλατεία μαγική, με πάρκο, αθλητικό κέντρο, τραπεζάκια ζαχαροπλαστείων και σουβλατζίδικων στην περίμετρο, τον απαραίτητο γέρο φύλακα με μαύρα γυαλιά που δεν άφηνε τα παιδιά να παίξουν στο γρασίδι, περίπτερα στις τέσσερις γωνιές με κρεμασμένες τις αθλητικές εφημερίδες για τζάμπα λαθρανάγνωση και ενημέρωση για τις μεταγραφές! Στη γύρω περιοχή πλήθος τα θερινά σινεμά, με διαφημιστικά τριπόδια στημένα στην πλατεία, να προβάλλουν προκλητικές φωτογραφίες της Λάσκαρη από έργα «Αυστηρώς Ακατάλληλα» ή αφίσες του Βέγγου με την ένδειξη «Κατάλληλον δι όλους». και, κύριε Πρόεδρε, όταν τραγούδησα «δεν είμαι Πασόκα, δεν είμαι ούτε Κουκουέ» Θυμήθηκε που τσόνταρε 100 δραχμές στο ομαδικό στοίχημα στο ματς Κολωνός-Ακαδημία Πλάτωνος τον βάλανε και έπαιξε ένα ημίχρονο ως μεγαλοεπενδυτή (!) και τις έκανε 200, διότι με τον Κολωνό αγωνίστηκαν οι Λιβαθινοί, που παίζανε στα τσικό του Παναθηναϊκού τότε! Θυμήθηκε που παρέα με την αληταρία της Πλατείας άκουσε ένα πρωινό από το τζουκ-μποξ του έρημου Καφέ Μπαρ, και με την ένταση του ήχου μόλις ακουστή, τα αιρετικά τραγούδια για τα «σοκολατόπαιδα», τη «Ζωζώ» και τον «γιo του παπά που πήγε στην πόλη να γίνει νταβατζής». με κράξανε και όταν τους είπα «Κωλοέλληνες», κύριε Πρόεδρε Ο Πρόεδρος ούτε που άκουγε πια τον κατηγορούμενο. Έφηβος πια, Πάσχα του 70, άκουγε μετά μανίας, με αφορμή το «Ντιρλαντά», το «Περιβόλι του Τρελού» να παίζει στο made in Germany στερεοφωνικό-έπιπλο μαμούθ του καθιστικού του πατρικού του στη Λευκωσία. Συνεπαρμένος από τον Σαββόπουλο θα αποκτούσε λίγο αργότερα και το «Φορτηγό», για να ανακαλύψει ότι ο αιρετικός τραγουδιστής εκείνου του πρωινού στον Κολωνό ήταν ο Σαββόπουλος! Και αργότερα ότι τα «σοκολατόπαιδα» ήταν του Ντίνου Χριστιανόπουλου! με μουντζώσανε, κύριε Πρόεδρε, και με το σχέδιο Ανάν Ναι, αυτός ήταν, ο αγαπημένος του Σαββόπουλος, σύντροφός του κρυφός όταν απέκτησε και εκείνος τη δική του Συννεφούλα, διαρκής έμπνευση και κρυφό του καμάρι να είναι μύστης της μουσικής του, να ανήκει στους λίγους, στους εκλεκτούς, στους «ψαγμένους» που ακούγανε τον «Μπάλο», το «Βρώμικο Ψωμί» και τα «10 Χρόνια Κομμάτια»! Αυτός ήταν ο Νιόνιος που είχε φωνάξει σε ανύποπτο χρόνο, πολύ πριν από τον Γκάλη και τον Ζαγοράκη, «Εθνική Ελλάδος, γεια σου»! και, κύριε Πρόεδρε Κάθισε κάτω, κατηγορούμενε! Αθώος! Πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας! Και άκου καλά, Σαββόπουλε Διονύσιε, και να το θυμάσαι: Ας κρατήσουν οι χοροί για πάντα! Πάλι να βρισκόμαστε και ν ανταμωνόμαστε! Ξ. * Εγέρθητι: Προστακτική αορίστου του ρ. εγείρομαι. Οι εξ Αραδίππου λοχίες μας στο ΚΕΝ χρησιμοποιούσαν και τον τύπο του ρήματος στον ενικό, όταν έδιδαν παράγγελμα σε έναν μόνο νεοσύλλεκτο: Εγέρθητος! (ενικός του Εγέρθητοι!) Γαδάρα η πρώτη: ΞέρετεπωςστηνΚύπρουπάρχειομεγαλύτεροςγάδαροςστονκόσμο; Γαδάρα δεύτερη: ΜαοΑναστασιάδης; Γάδαρος τρίτος: Όικόρη,οΧριστόφιας! Μεν κάμνεις τζιαι εν να βρεις, τουρκόφιλε Τζακ Στρο Δεν βρήκε τίποτα από τους Ελληνοκύπριους που είναι καλά παιδιά και δεν ενοχλούν τους πρώην και νυν αποικιοκράτες τους! Μόνο οι Κενυάτες επιζώντες πρώην Μάου Μάου τόλμησαν να κινήσουν αγωγή κατά της βρετανικής κυβέρνησης απαιτώντας αποζημιώσεις για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν, κατά τη δεκαετία του 1950, στα χέρια των Άγγλων. Με την αγωγή αυτή οι τέσσερις Κενυάτες εξευτέλισαν δημοσίως το Φόρειν Όφις για την πολιτική απόκρυψης χιλιάδων εγγράφων (εκτός από εκείνα που κατέστρεψαν σκόπιμα από τον φόβο αγωγών) από τις πρώην αποικίες, που καταγράφουν ανάγλυφα τις εγκληματικές τους δραστηριότητες. Από τους Ελληνοκύπριους, είπαμε τα «καλά παιδιά», τίποτα δεν βρήκε ούτε η «αυτοκρατορία» ούτε ο Τζακ Στρο! Τα βρίσκουν όμως από τους Κενυάτες και από ένα Λίβυο διοικητή Ο Δήμαρχος Οινουσών, κύριος Ευάγγελος Αγγελάκος, μας έστειλε αυτό το ευχητήριο μήνυμα και τον ευχαριστούμε πολύ. Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι ένας δήμαρχος μπαίνει στον κόπο να μας στείλει ένα τέτοιο μήνυμα, εξάλλου ο κάθε άνθρωπος έχει και την ιστορία του. Το σημαντικό είναι το περιεχόμενο του μηνύματός του. Διαβάστε καλά το απόσπασμα του ποιήματος και τη σημασία που έχει για όλους μας. Ο Ελληνισμός θα ζήσει αν αξιοποιήσουμε τους ποιητές μας και τον πλούτο της παράδοσής μας. Εμπρός, λοιπόν, ας μεθύσουμε με το αθάνατο κρασί των ποιητών μας, των ηρώων μας, των αγίων μας και των προγόνων μας που έσκαψαν αυτήν τη γη με τα χέρια τους και δημιούργησαν μεγάλους πολιτισμούς. ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ Ο μισητός, λοιπόν, και ανθέλληνας βουλευτής Τζακ Στρο, πρώην Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, ο άνθρωπος που δύο μέρες μετά το δημοψήφισμα της 24/04/2004 «ορκίστηκε» να εκδικηθεί τον Ελληνισμό στην Κύπρο για το ΟΧΙ που τόλμησε να πει, και, ως βρετανική κυβέρνηση τότε, ξεκίνησε την προώθηση του απευθείας εμπορίου μεταξύ κατεχομένων και Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ικανοποιήσει τους Τούρκους, ενάγεται από Λίβυο στρατιωτικό διοικητή με την κατηγορία ότι ευθύνεται για τη σύλληψη και μεταφορά του στη Λιβύη. Ότι υπέγραψε σχετικό έγγραφο δίδοντας τη συγκατάθεσή του στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες εξωτερικού (ΜΙ6). Ο Λίβυος Belhadj ισχυρίζεται ότι η αμερικανική ΣΙΑ τον έπιασε και τον μετέφερε πίσω στη Λιβύη, μέσω της ελεγχόμενης από τους Βρετανούς νήσου Ντιέγκο Γκαρσία, το 2004, όταν έμενε εν εξορία. Ήταν ηγετικό στέλεχος της αντιπολίτευσης του Μουαμάρ Καντάφι. Ο εν λόγω Λίβυος ισχυρίζεται ότι βασανίστηκε τόσο κατά τη σύλληψή του όσο και όταν έφθασε στη Λιβύη και φυλακίστηκε. Ο Τζακ Στρο είναι ο πρώτος ανώτερος πολιτικός αξιωματούχος που ενάγεται με τέτοια κατηγορία. Η νομική διαδικασία ακολούθησε άρθρο των Κυριακάτικων Τάιμς του Λονδίνου που έγραψαν ότι ο κ. Στρο υπέγραψε τη σύλληψη του Λίβυου. Στη σειρά τώρα ο Δημήτρης Χριστόφιας! Το Μαρί δεν ξεχνιέται W.S. Να γιατί ο Διονύσης Σαββόπουλος θα «αθωώνεται» για πάντα! Απριλίου 2012 Η διοίκηση, το προσωπικό και οι ναυτικοί της Angelakos (Hellas) S.A. ολοψύχως ευχόμεθα σε σας, καθώς και σ όλη την Ελλάδα, Καλή Ανάσταση! [ ] Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσης, όπως το βρης κι όπως το δης να μην το παρατήσης. Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα Και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του, [ ] Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής. Κι αν είναι κ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί ωργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα για τίποτ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθής το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτ το, και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούρια γένα π όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθη, κι όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων. Φτάνει μια ιδέα να στο πη, μια ιδέα να στο προστάξη, κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν απάνου απ όλα.

15 Φωτιά στις βάσεις 28 Απριλίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com για να αποτρέψουμε 15 Δύο στα όρθια την τελετή έναρξης της προεδρίας του Χριστόφια! Μεταξύ Φίλων του Πάρι Ερωτοκρίτου Stand Up Comedy των Λούη Πατσαλίδη και Τεύκρου Νεοκλέους We comedians are all entertainers because we all entertain. But there is an artist at work in some of us as well. And the artist [ ] looks at the values that the culture presents to him and he has a take on that. The comedian who does this is more than just a comedian. He s something of a commentator. George Carlin Η πολιτική είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να την αφήνουμε στους πολιτικούς, λέει το γνωστό ρητό, και η κωμωδία, κατά τη γνώμη του γράφοντος, είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να την αφήνουμε στους κωμικούς. Στο δε stand up comedy ένα κατεξοχήν αγγλοσαξονικό μοντέλο του οποίου η δραστική αμεσότητα δεν πρέπει να έχει αντίπαλο στον χώρο του θεάματος, η τέχνη της υφαρπαγής γέλιου συναγωνίζεται την τέχνη της τεχνητής πρόκλησης εκροής φαιάς ουσίας. Διότι ο κωμικός (πάντα μόνος, σχεδόν πάντα άντρας) που στήνεται μπροστά στο μικρόφωνο πρέπει να αρθρώσει αστείο και έξυπνο λόγο. Προσωπικά, μου φαίνεται ως η πιο παραλυτική δοκιμασία στην οποία μπορεί να υποβληθεί άνθρωπος, βασανιστήριο κανονικό. Κωμωδός αλλά όχι γελωτοποιός, με υποκριτικό αλλά όχι θεατρινίστικο έρεισμα, οικείος αλλά όχι προσιτός, ατακαδόρος αλλά και εγκεφαλικός, ο όρθιος κωμικός ισορροπεί πάνω απ την κοιλάδα με τα «πρέπει» και τα «μη». Υπάρχουν δοκιμασμένες πατέντες (κοινωνική κριτική, σεξουαλικότητα, πολιτική ή απλώς observational comedy) για μπούσουλα, αλλά, απ την άλλη ή ως εκ τούτου, είναι σχεδόν αδύνατον να επέμβεις στη φόρμα. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη μορφή τέχνης τόσο ανεπίδεκτη νεωτερισμών, τόσο συντηρητική. Ένας άνθρωπος κι ένα Δ Ω Ρ Ε Α Ν ακροατήριο από καταβολής του θεσμού (άντε και κανένας προτζέκτορας, επ εσχάτοις). Ουσιαστικά, πρόκειται για στριπτίζ με λέξεις. Φίλοι ή friends; ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΚΕΙΜΗΛΙΑ Δ Ω Ρ Ε Α Ν O Πάρις Ερωτοκρίτου δεν είναι σεμνότυφος. Μιλάει. Πολύ. Αν εξαιρέσουμε την καθαυτό πολιτική (ένα δυο punch lines για το Μαρί και τον Χριστόφια μόνο, και μάλλον ανεπιτυχή) και το σεξουαλικό ζήτημα (αρκετά νέος και αρκετά όμορφος για να πει κάτι πειστικά παραπονιάρικο επί τούτου) αρδεύει κυρίως την όχι ανεξάντλητη δεξαμενή της παιδικής ηλικίας και την αστείρευτη πηγή της τρέχουσας κυπριακής πραγματικότητας. Υψηλού επιπέδου το χιούμορ του Ερωτοκρίτου, offbeat σαρκασμός καθαρά αγγλοαμερικάνικης κοπής, με κοινωνικό μάτι για τη δυσδιάκριτη λεπτομέρεια (ναι, αυτή που μόλις ειπωθεί μοιάζει ολοφάνερη) και κοινωνικό αυτί για το ανεπαίσθητο φαλτσάρισμα, ενίοτε φλεγματικό ενίοτε θερμοαίματο, ολίγον διανοουμενίστικο, απαιτεί κοινό κάπως σπουδαγμένο στην κωμωδία που δεν ικανοποιείται με πατάτες (αντιναχτές ή μη). Ωστόσο, η συχνή χρήση της αγγλικής γλώσσας από τον ίδιο τον κωμικό υπονομεύει την κριτική για τη συχνή χρήση της αγγλικής γλώσσας. Με συχνότερη και πιο προσεγμένη καταφυγή στην ελληνική, νομίζουμε πως θα επωφελείτο πολλαπλώς η παράσταση. Τώρα, τα σκετσάκια είναι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, εμπνευσμένα, καίρια και ευφάνταστα αλλά όλα τελειώνουν δυο τρία λεπτά αργότερα από το επιθυμητό. Υποθέτουμε πως τούτο δεν οφείλεται σε εγγενή φλυαρία του κωμικού αλλά σε (συγγνωστή) απειρία ή, ενδεχομένως, σε φόβο μην και δεν κατέβει το αστείο στον κόσμο. Ο υπογράφων θα ήθελε να δει τον Ερωτοκρίτου να μην κάνει τόσες παραχωρήσεις στο κοινό του, να μη «σωματοποιεί» τόσο την κωμωδία του (δεν είναι αυτό το φόρτε του), να δοκιμαστεί περισσότερο σε observational comedy και να συνεχίσει τις λοξές κοινωνικές παρατηρήσεις από πιο οξείες γωνίες. Και για να το πω με όρους που νομίζω θα του έκαναν κλικ και του ίδιου, ας προσπαθήσει να βαδίσει στο μονοπάτι που χάραξαν ο George Carlin κι ο Jerry Seinfeld κι όχι στα χνάρια του Billy Connolly ή του Michael McIntyre. Περάστε κόσμε Ο Λούης Πατσαλίδης έχει στόφα λαϊκού διασκεδαστή. Από το σουλούπι του και μόνο καταλαβαίνεις, άμα τη εμφανίσει, το είδος της σάτιρας που έπεται. Γιατί περί σάτιρας πρόκειται μάλλον, παρά περί stand up, στα πρότυπα του Χάρρυ Κλυν, των Άγαμοι Θύται ή, στα καθ ημάς, του Κώστα Χαραλαμπίδη. Ευτυχώς χωρίς μιμήσεις φωνών (πλην μίας και ξεκαρδιστικής αλλοδαπού που τραγουδά Χατζή) και δυστυχώς με τη συμμετοχή του (κυπριακού) κοινού. Δυστυχώς με αδιάφορα μουσικά διαλείμματα και ευτυχώς με βωμολοχίες και μυλλωμένα αστεία. Ο τύπος έχει κότσια. Και χάζι. Πληθωρικός και ακομπλεξάριστος (χμ, ίσως υπερβολικά ακομπλεξάριστος), ο Πατσαλίδης μιλάει για πολιτική, για σεξ, για σχέσεις, τρέχει, πηδάει, φωνάζει. Δεν τον λες εξόχως εγκεφαλικό ή συγκλονιστικά πρωτότυπο (αν και δύο σκετσάκια κοινωνικής παρατηρητικότητας ήταν ιδιαιτέρως εύστοχα και αστεία) ούτε διαθέτει το χάρισμα του απρόοπτου, αλλά σ αυτό το είδος της μαζικής κωμωδίας που απευθύνεται σε όλους (πλην ανηλίκων, υπερηλίκων και αντροπιάρηδων) τα πάει περίφημα. Το κοινό του Ερωτοκρίτου θα τον αποκαλούσε laddish. Επειδή, για να μιλήσω επί προσωπικού, το σκατολογικό χιούμορ, τα κολεγιακού επιπέδου αστεία, η χοντροκομμένη αντρική πλάκα (δεν είναι μόνο αυτό ο Πατσαλίδης, όλα κι όλα, αλλά είναι μεγάλο μέρος του προγράμματος) με συναρπάζουν, θα προτιμούσα να επικεντρωνόταν εκεί, όπου, άλλωστε, θριαμβεύει. Η επιτυχημένη πολιτική σάτιρα θέλει άλλου είδους σκέψη και δεν υπάρχει λόγος να βολοδέρνει στα τετριμμένα που ακούμε από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως. Στα συν του προγράμματος, τα αλληλοπειράγματα με τον Τεύκρο Νεοκλέους και ο γενναίος αυτοσχεδιασμός στο τέλος που παραπέμπει σε βινιέτες από το Second City. Αυτό το τελευταίο, αν δεν το γνωρίζει, δεν χρειάζεται να το μάθει ο Πατσαλίδης. Πες το με δικά σου λόγια Το 1997, ο Ρένος Χαραλαμπίδης παρουσίασε στο κοινό την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το δροσερό και ανεπιτήδευτο No budget story. Θεατές και κριτικοί της εποχής εντόπισαν στην ταινία επιμέρους αρετές και μια σκανδαλώδη γενική ομοιότητα με τo In the soup του Αλεξάντερ Ρόκγουελ. Κληθείς να σχολιάσει, ο σκηνοθέτης ομολόγησε το «δάνειο» και πρόσθεσε (μεταφέρω από μνήμης) πως στην ηλικία των 26 χρόνων δεν θα ήταν λογικό να απαιτεί από τον εαυτό του να έχει το θράσος να γράψει μια ολόκληρη ταινία μόνος του χωρίς έξωθεν βοήθειες. Στην ίδια ταινία, κάτι που λίγοι πρόσεξαν, είχε μια σκηνή αυτούσια από το βιβλίο Η καρδία του κτήνους του Τατσόπουλου, το ίδιο και στην επόμενη, στο τρυφεριάρικο Φτηνά Τσιγάρα. Η τρίτη του ταινία ήταν Η καρδιά του κτήνους (φαντάζομαι κατόπιν άδειας πια). Την τέταρτη, τα Τέσσερα μαύρα κουστούμια δεν την έχω δει, πληροφορούμαι όμως πως ο Ρένος Χαραλαμπίδης κατεβαίνει στις εκλογές της 6ης Μαΐου με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Μου φαινόταν ανέκαθεν φτηνή η δικαιολογία του Χαραλαμπίδη, όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά επειδή αν έχει ένα καλό η νιότη είναι ακριβώς πως κουβαλά το θράσος της αυτάρκειας. Αυτό το θράσος, σωτήριο για κάθε νέο δημιουργό, φαίνεται πως δεν παίζει τον απαιτούμενο σημαίνοντα ρόλο ούτε στους δύο νέους Κύπριους καλλιτέχνες. Δεν θέλω να γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι και δεν τους αξίζει να γίνουμε υπέρμετρα επικριτικοί, αλλά διερωτόμαστε γιατί έχει ανάγκη ο Ερωτοκρίτου να ενσωματώνει στο πρόγραμμά του εύρημα σήμα κατατεθέν του Bill Hicks και γιατί έχει ανάγκη ο Πατσαλίδης να εκστομίζει τσιτάτο σήμα κατατεθέν του Τζίμη Πανούση; Αν το κάνουν για να τσεκάρουν την επάρκειά μας ως θεατών, ας τους πληροφορήσει κάποιος πως μερικοί εξ αυτών ανεβαίνουν τακτικά στο κωμικό ζύγι και δεν βρίσκονται λιπόβαροι. Αν το κάνουν λόγω ανεπάρκειας υλικού, ας μεταθέσουν τις εμφανίσεις τους κατά μερικές εβδομάδες κι ας φροντίσουν να αξιοποιήσουν παραγωγικά το μεσοδιάστημα. Αν πρόκειται περί απότισης φόρου τιμής στα είδωλά τους, δεν νοείται να γίνεται στα μουλωχτά (δεν άκουσαν για την υπόθεση Τσουρούλλη-Πρετεντέρη;) και αν πρόκειται για inside joke τους πληροφορούμε πως δεν γελάει κανείς. Αν, τέλος, το κάνουν λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης, ε, ας δώσει κάποιος στα παιδιά να διαβάσουν αυτό το κείμενο. Ευάγγελος Καραμίχος

16 16 Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΣ! (πολιτικά) 28 Απριλίου 2012 Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣ l Χάος επικράτησε χθες το βράδυ στο JFK της Νέα Υόρκης, όταν οι υπηρεσίες ασφαλείας του αερολιμένα διαπίστωσαν πως τα δακτυλικά αποτυπώματα που πήραν από τον Πρόεδρο Χριστόφια ανήκαν στον Νικήτα Χρούτσεφ και όχι στον Κύπριο Πρόεδρο. Αμέσως κλήθηκε μέντιουμ, που αποφάνθηκε ότι ο κ. Χριστόφιας αποτελεί τη μετενσάρκωση του μεγάλου Σοβιετικού ηγέτη και ότι χρησιμοποιεί self raising αλεύρι στα μαλλιά του, για να ξεγελά τον κόσμο. Ακολούθησε ανταλλαγή πυρών στην αίθουσα των αδασμολόγητων ειδών, στην οποία ο κ. Συλικιώτης έπαιξεν σαν τους σσιύλλους όλους τους Αμερικανούς πράκτορες και έτσι ο Πρόεδρός μας μετέβη για αναψυχή σε κρουαζιερόπλοιο στη Βαλτική Θάλασσα. l Στο πλοίο βρισκόταν ο Μεξικανός κιθαρίστας Κάρλος Σαντάνα (γνωστό κωλόπαιδο και φασιστόμουτρο), ο οποίος, μόλις αντίκρισε τον Πρόεδρο, τον κάλεσε να του πει «δύο». Όντως ο Πρόεδρος του το είπε, οπόταν ο Σαντάνα ανταποκρίθηκε λέγοντας: «Εσύ σκυφτός και εγώ να μπήγω». Ευθύς ο κ. Χριστόφιας δοκίμασε να διαφύγει μέσα από ανοικτό φινιστρίνι του πλοίου, με αποτέλεσμα ο βιρτουόζος κιθαρίστας να του αντινάξει μια δυνατή κλωτσιά στον πισινό και να τον ρίξει στη θάλασσα. Ευτυχώς, όμως, όπως έπεφτε στο νερό, τον παρέλαβε διερχόμενη φάλαινα που τον μετέφερε άρον άρον στο Χόλυγουντ και συγκεκριμένα στη διάσκεψη τύπου της Κιμ Καρτάσιαν με θέμα: «Κυπριακό πρόβλημα και μεγάλα βυζιά». l Στη διάσκεψη η χυμώδης Κιμ, αφού ευχαρίστησε τον κ. Παπασάββα για την οδοντοστοιχία της, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να επενδύσει όλα της τα λεφτά σε κρατικά ομόλογα του τόπου μας, διότι, όπως εξήγησε σε άπταιστον κυπριακήν, «σαν την Κύπρον εν έσιει». Τότε προκλήθηκε μεγάλο κομφούζιο στην αίθουσα, με ζητωκραυγές, κλανιές και έτσι ιστορίες, πράγμα που εκμεταλλεύτηκαν ο Πρόεδρος και ο κ. Συλικιώτης που, γλιστρώντας σαν νωχελικά φίδια ανάμεσα στο ακροατήριο, πλησίασαν τη σκηνή κι όρμησαν για να ξεγυμνώσουν τη διεθνή ντίβα. Σήμανε τότε συναγερμός και οι διοργανωτές κάλεσαν πεζοναύτες που υποχρεώθηκαν να κάνουν χρήση χειροβομβίδων για να απομακρύνουν τους δύο αξιαγάπητους πολιτικούς άνδρες. l Οι δηλώσεις της Κιμ έκαναν τεράστια εντύπωση παγκοσμίως και ιδιαίτερα στην Αρμενία, όπου χιλιάδες πολίτες ξεχύθηκαν ξεβράκωτοι στους δρόμους και πανηγύρισαν ανεμίζοντας σκόρτους, λαχματζούν και λαχταριστές κούπες. Οι εκδηλώσεις αγάπης των Αρμενίων συγκίνησαν και την Τζούλια Αλεξανδράτου, η οποία διέκοψε τα γυρίσματα της νέας της ταινίας «Δυο Τιτσίρες και το Πονηρό Ποντίκι» και κατέφθασε στο νησί επικεφαλής ομάδας Ελλαδιτών φιλοσόφων. Ως γνωστόν, η Τζούλια ηγείται κινήματος που υποστηρίζει ότι είναι έγκλημα και αμαρτία να βάζουμε το πουλί μας εκεί από όπου βγαίνουν τα μωρά, προωθώντας επί τούτου τη θέσπιση αυστηρής νομοθεσίας. l Η Τζούλια ανέπτυξε τις θέσεις του κινήματός της σε συνέδριο που διοργάνωσαν ειδικά οι Οικολόγοι. Αλίμονο, όμως! Φαίνεται ότι διχάζουν τη βάση του κόμματος. Οι μεν σκληροπυρηνικοί Πράσινοι υποστηρίζουν ότι το πέος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, συνεπώς, όπου κι αν διεισδύει, είναι χαρά Θεού. Από την άλλη, οι πιο ευαίσθητοι, αυτοί που μόλις δουν πλαστική καρέκλα ξερνούν, διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι το πέος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, άρα πρέπει να ελεγχθεί. Δύο σχολές σκέψης, λοιπόν, σε έναν αδυσώπητο αγώνα αλληλοεξόντωσης για την τελική επικράτηση. Τι να πει κανείς; Δεν κατανοούμε πως αν δεν μονιάσουμε μεταξύ μας δεν πρόκειται ποτέ να δούμε άσπρη μέρα; l Αξίζει να σημειωθεί πως το συνέδριο χαιρέτισε η Υπουργός Εξωτερικών, η οποία φορούσε στολή βατραχανθρώπου, προκαλώντας ευμενέστατα σχόλια από όλους τους παριστάμενους οικολόγους, που πίστεψαν πως με τον τρόπο αυτό η εξωτική Υπουργός θέλησε να περάσει τα δικά της οικολογικά μηνύματα σε σχέση με την υπερχείλιση των φραγμάτων. Όπως όμως διευκρίνισε η ίδια η κ. Ερατώ, κυκλοφορεί με στολή βατραχανθρώπου για λόγους ασφαλείας, αφού τρεις φορές την τελευταία εβδομάδα άγνωστος άνδρας προσπάθησε να βάλει την κκελλέ της μέσα στο πλυντήριό της καθώς έκανε μπουγάδα. Η αστυνομία έχει ήδη προβεί στη σύλληψη νεαρού Τσουροκύπριου για διευκόλυνση των ανακρίσεων. Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή, καθότι οι Τσουροκύπριοι, ως νεοφανής εθνική ομάδα στον τόπο μας, έρχονται να περιπλέξουν ακόμη περισσότερο τον μίτο της Αριάδνης στην επίλυση του εθνικού μας θέματος. Αν δε καταφέρουν να εξοντώσουν την Eρατώ, εκάτσαμεν πάνω big time. Πορφύριος Ρουπιρόζα ΠΕ ΜΟΥ Τ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ Τέσα, Τέσυ, Πέγκυ, Ταρίνα, Κέλλυ, Σάντρα, Φαίη, Σούζη, Δόνα, Λία, Νάνση, Ρένα, Πένυ, Πάνυ, Λου, Λούση, Τόνια, Εύρη, Λιλή, Στάλη, Βέτα κτλ Όλα αυτά είναι ονόματα κοριτσιών της Κύπρου και της Ελλάδας. Ναι, αγαπητοί αναγνώστες, ονόματα Ελληνίδων και όχι Βορειοευρωπαίων. Τι πειράζει; δικαίως θα αναρωτηθείτε μερικοί. Πειράζει και καλοπειράζει, σκατάες γονιοί, που αφήνετε τα κοπελλούθκια σας να απομακρύνονται από την ουσία της ταυτότητάς μας, η οποία συνίσταται και από τα ονόματα που δίνουμε στα παιδιά μας, υιοθετώντας τα πιο πάνω δυτικότροπα και άχαρα ονόματα. Γιατί δηλαδή το εύηχο Φαίδρα, που κουβαλά κιόλας έναν ολόκληρο μύθο, να μετατρέπεται σε Φαίη; Γιατί η Νεκταρία να μετατρέπεται σε Ταρίνα και η Παναγιώτα σε Πέγκυ; Κι αν αλλάζετε τα ονόματα για λόγους ευκολίας ή αισθητικής ας πούμε, γιατί αλλάζετε το όνομα Παναγιώτα και όχι το επίθετό της, που είναι Εσσιέξιξι ή Τσογλάνογλου; Γονιοί και δάσκαλοι, μόλις ακούσετε κανένα τέτοιο όνομα δώστε της μιτσιάς κανέναν πάτσο μες στα αυτιά, να φέρει τον νουν της και το πραγματικό της όνομα. Γονείς και ειδικά παππούδες και γιαγιάδες, επιμένετε που τον τζιαιρόν που εν μιτσιά τα μωρά να τα φωνάζετε με τα ελληνικά τους ονόματα ώσπου να πήξει η βάκλα τους. Γονείς, παραμείνετε ΑΡΧΟΝΤΕΣ. Δώστε στα παιδιά σας τα ονόματα των προγόνων σας και μην τα αφήνετε να κυκλοφορούν με τέτοια σκατοονόματα. ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΒΡΟΧΗ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ Στις 26 Μαΐου εάν έχετε σκοπό να κυκλοφορήσετε στο κέντρο της Λευκωσίας, πάρτε μαζί σας και μια ομπρέλα, διότι, όπως μας έχει πληροφορήσει μια ομάδα κουλτουρέ Ελλήνων και Τούρκων ποιητάρηδων, θα βρέξει ΠΟΙΗ - ΜΑΤΑ. Αυτή η ομάδα καλεί όλον τον κόσμο να γράψει φιλειρηνικά ποιήματα, τα οποία θα βάλουν μέσα σε μπαλόνια και όταν τα μπαλόνια εκραγούν θα πέσουν τα ποιήματα πάνω στο κεφάλι μας ή πάνω στην κκκελλλέν μας, με αποτέλεσμα να φέρουμεν τον νουν μας και να πάψει η Λευκωσία να είναι μια μοιρασμένη πόλη. Κόρη Μιχαηλίδου, είσαι πολλά αθκειασερή! Έβρε, κόρη μου, καμιάν δουλειάν άλλην να κάμνεις και άσε την ποίηση επί παραγγελία. Οι δημόσιες σχέσεις και οι ελληνοτουρκικές σαχλές εκδηλώσεις δεν φτιάχνουν ποιητές. Φτιάχνουν ψώνια ναι, ποιητές σίγουρα όχι. Έλεος και στο περιοδικό ΔΕΚΑΤΑ των Αθηνών που μας έστειλε αυτήν την πρόσκληση των Ελληνοτούρκων, με την παρότρυνση κιόλας να συμμετέχουμεν. Έλεος! ΔΥΟ ΣΧΟΛΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ Ερωτηθείς για την κατάσταση γύρω από την εκκλησία της Φανερωμένης, ο δήμαρχος Λευκωσίας κος Γιωρκάτζης ισχυρίστηκε πως η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί εάν μετακομίσει εκεί η ομάδα ελληνοτουρκικής συνεργασίας. Δηλαδή, εάν καταλάβαμε καλά, το πρόβλημα με τους νέους και την οχλαγωγία και την ξημαρισιά οφείλεται στο γεγονός ότι οι αναρχίζοντες νέοι μας είναι εθνικιστές και εάν έρθουν και οι Τούρκοι εκεί η υπόθεση θα στρώσει και θα ζήσουμε όλοι καλά και οι ναργιλέδες καλύτερα ΟΤΑΝ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΑΜEΙΒΕΤΑΙ Το 2004 η Μαύρου πρόταξε τα στήθια της υπέρ του σχεδίου Ανάν και έχασε. Ωστόσο ΔΕΝ παραιτήθηκε, μάλιστα έβαλε υποψηφιότητα για ΔΗΜΑΡΧΟΣ και κέρδισε. Το 2011 επανέλαβε την υποψηφιότητά της και έχασε από τον Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη. Τώρα ο Χριστόφιας την έκανε Υπουργό, και μάλιστα Εσωτερικών. ΔΙΔΑΓΜΑ: Εάν θέλετε να ανεβείτε τα σκαλοπάτια της εξουσίας, δώστε τις μάχες της Δημοκρατίας και κάνετε το παν να χάσετε.

17 Κόρη Μαραγκού, κανεί ξεναγήσεις στα κατεχόμενα, 28 Απριλίου 2012 vasosftohopoullos.wordpress.com έπρηξές μας τα! 17 ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ γράφει Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ H ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ «Εκ στόματος κοράκου, κρα» H αυταπόδεικτος και παταγώδης αποτυχία της πανασχέτου ακελικής ληστοσυμμορίας να κυβερνήση θα ωδηγούσε κανονικώς εις μίαν συμμαχίαν απάντων των υγιώς σκεπτομένων πολιτικών χώρων διά τας επικειμένας προεδρικάς εκλογάς, με έναν και μοναδικόν πυρήνα: ουδέποτε να γευθώσιν εκ νέου εξουσίαν οι εν λόγω ολετήρες. Προς υπενθύμισιν δε του νοήμονος κοινού και μη παραγραφής των εγκλημάτων και ασελγειών των, αναφέρω μόνον τα εξής ενδεικτικά: Α. Παρέλαβον το εθνικόν θέμα επί της στερεάς βάσεως της συμφωνίας της 8ης Ιουλίου και θα το παραδώσουν ωσάν να πρόκειται διά διαφοράν μεταξύ δύο κοινοτήτων εις το Δίκωμον, αι οποίαι παρεξηγήθησαν, ενώ προηγουμένως είχαν αγαστοτάτας σχέσεις, και προσπαθούσι τώρα «να τα βρουν». Β. Παρέλαβον την χώραν οικονομικώς εύρωστην με πλεόνασμα οκτακοσίων εκατομμυρίων και την κατεβαράθρωσαν, οδηγώντες την εις την κερκόπορταν της χρεωκοπίας και επικειμένου μνημονίου-ανάθεμα. Γ. Αλλοίωσαν ανεπιστρεπτί και επί σκοπώ δημογραφικώς την χώραν με την κεκαλυμμένην en masse εισαγωγήν γυφτομουσουλμάνων. Δ. Διέβρωσαν παντελώς τους θεσμούς και τα καίρια λειτουργήματα του κράτους με την πρόσληψιν αγραμμάτων ή/και ημιμαθών ή/και ηλιθίων ημετέρων. Επί τούτου θα επεκταθώ: Εδιόρισαν ως βοηθόν Γενικόν Εισαγγελέα τον «έγκριτον νομικόν» Παπασάββα, όστις απαξιώνει να παρουσιασθή εις τα δικαστήρια και αποστέλλει νομικούς «χαμηλοτέρας βαθμίδος» (εξ εκείνου;), προβαίνων ακολούθως εις άσκησιν δριμείας προς τούτους κριτικής διά τους εκάστοτε χειρισμούς των. Ούτω πως, επιβεβαιώνει ότι περί αξεστοδόντου και ανισορρόπου παλληκαριού της φακής πρόκειται. Εις την θέσιν του προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού εδιόρισαν έτερον προσφιλή τους πιστόσκυλλον, πλην όμως ούτος διεφάνη ότι δεν ήτο όσον έγκριτος νομικός είναι ο Παπασάββας και ο διορισμός του ηκυρώθη κλωτσηδόν. Εις την θέσιν της Επιτρόπου Διοικήσεως εδιόρισαν, επί τροχάδην, την δυσλεκτικήν τουρκολάγναν Ελίζαν Σαββίδου, κόρην πάλαι ποτέ βασικού στελέχους της ακελικής αιρέσεως και υπέρμαχον των γάμων ομοφυλοφίλων. Ως πρόεδρον δε του ΡΙΚ; Τον άκρως ραφινάτον (εις τα υψηλά επίπεδα Μουσκάλη και Σταυριανού) κ. Μάκην Συμεού. Ο εν λόγω αξιολοχώρκατος, ως θετικώς πληροφορούμεθα, είναι προσοντούχος οδοντίατρος, ουχί πιθανόν του υψηλού επιπέδου του χαχαναινέκου και ερασιτέχνη οικονομολόγου Χρήστου Στυλιανίδη, αλλά έστω. Μάλιστα άκουσον, άκουσον και εντυπωσιάσθου, ω λαέ είναι προσωπικός οδοντίατρος του ιδίου, μάλιστα, του ιδίου του μεγαλειοτάτου κ. Χριστόφκια. Τέλος, θα ήτο παράλειψις η μη μνεία του ιδικού ημών Έλλιοτ Νες, του λαλιστάτου και σχεδόν αποφοιτήσαντος το γυμνάσιον Αρχηγού Αστυνομίας, όστις, ευρισκόμενος ανελλιπώς εις στενοτάτην συνεργασίαν μετά της Επαγρυπνήσεως (Vigilante Magnum Force) επαγρυπνεί νυχθημερόν προς όφελος απάντων των αριστερών Κυπρίων πολιτών, ως και των «Τουρκοκυπρίων» τουριστών Ε. Με απαράδεκτους, ολέθριους και βλακωδεστάτους χειρισμούς εδολοφόνησαν, εν μία νυκτί, δεκατρία άτομα και κατέστρεψαν ανεπιστρεπτί την ενεργειακήν υποδομήν της χώρας, επιμένοντες εισέτι θρασυδείλως και ως συνήθως, ότι υπαίτιοι είναι άλλοι. Ασφαλώς, επειδή οι δεκατρείς δολοφονηθέντες ήσαν δεξιοί, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Παρά ταύτα, σήμερον ξεφυτρώνουσι και πάλιν ως αποκρουστική, αναπλαθομένη λερναία ύδρα, παίζοντές το σοβαροί και αξιόπιστοι και μάλιστα με προοπτικάς διά τας προεδρικάς. Ούτοι όμως, όντες πλέον διάφανοι, ουδένα εκπλήσσουσι. Η λυπηρά έκπληξις είναι η στάσις των μεγαλυτέρων κομμάτων του κεντρώου χώρου, άτινα, αντί να είπωσι «mea culpa, ultima culpa» διά την προηγηθείσαν συνεργασίαν μετ αυτών και να προωθώσι τον παντοιοτρόπως αποκλεισμόν των εκ συμμετοχής εις την διακυβέρνησιν του δύσμοιρου τούτου τόπου στοχεύοντες την εσαεί πολιτική των εξορίαν, φλερτάρουσι και πάλιν μετά των ιδίων. Έτι δε χειρότερον είναι ότι θέτουσιν, ως μόνην προϋπόθεσιν εκ νέου συνεργασίας, τον αποκλεισμόν του Χριστόφκια ως υποψηφίου. Αναισχύντως και ανιέρως διαβουλεύονται με την ακελικήν πολιτικήν αίρεσιν, δηλώνοντες ότι, αν και ούτοι συμφωνήσουσιν με το «κοινόν πρόγραμμα», ημπορεί ευχαρίστως να συμμετάσχωσιν διά το καλόν της ενότητος, εις κυβέρνησιν εθνικής σωτηρίας. Σωτηρίαν δηλαδή από τους ιδίους; Εν όψει τούτων, αι αποχωρήσεις της ΕΔΕΚ και του ΔΗΚΟ από την κυβέρνησιν και η καθημερινή κριτική οίαν τώρα σερβίρουσιν, δεν ημπορεί να θεωρηθώσι ως πλήρης ανάνηψις ή/και μετάνοια προς άφεσιν αμαρτιών. Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ο Υ Ν Σ Υ Ν Τ Ο Μ Α

18 18 Η ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΣΤΟΝ ΜΑΣΙΑΙΡΑΝ, ΣΚΑΤΑΕΣ! 28 Απριλίου 2012 Η άλλη Ένωσις Η ΠΡΩΤΗ ΔΩΡΕΑΝ ΑΦΙΣΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣIΣ To κρησφύγετο του Κυριάκου Μάτση στο Δίκωμο ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ Ο Αναγνώστης και η Στήλη του Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού Όταν συνέλαβα την ιδέα της ανθολόγησης αγαπημένων ποιημάτων, πεζογραφημάτων και δοκιμίων, δεν είχα φανταστεί ως συνέπεια την αταξία η οποία θα γεννιόταν και θα καταλάμβανε το σπίτι μου. Βρέθηκα, αίφνης, αντιμέτωπη με το ακόλουθο φαινόμενο: στις πλείστες καθαρές ξύλινες επιφάνειες, φύτρωσαν σωροί από βιβλία στην τραπεζαρία η ποίηση και τα φιλολογικά, στο ελεύθερο κομοδίνο η πεζογραφία, στην προπέτεια της βιβλιοθήκης η φιλοσοφία. Ανάκατα βιβλία, εκδόσεις του 1950 και του 2011, ελληνικά και ξενόγλωσσα, με μαλακό και σκληρό εξώφυλλο, με λιτό μονόχρωμο και πιο εικαστικό εξώφυλλο, άνθισαν την Άνοιξη αυτή στο σπίτι. Ως υπόμνηση στον εαυτό μου, έπιασα να φυτεύω στη βεράντα, έξω στο Φως, εποχικά λουλούδια και μυριστικά. Γιατί η Ζωή είναι το θεμέλιο της Σκέψης. Χωρίς Ζωή, η σκέψη καθίσταται θνησιγενής επινόηση Ήρθε η Άνοιξη, παιδιά! ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Κεφάλαιον Α Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πάντα δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτία φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ Περί ψυχής 402a Τῶν καλῶν καὶ τιμίων τὴν εἴδησιν ὑπολαμβάνοντες, μᾶλλον δ ἑτέραν ἑτέρας ἢ κατ ἀκρίβειαν ἢ τῷ βελτιόνων τε καὶ θαυμασιωτέρων εἶναι, δι ἀμφότερα ταῦτα τὴν περὶ τῆς ψυχῆς ἱστορίαν εὐλόγως ἂν ἐν πρώτοις τιθείημεν. δοκεῖ δὲ καὶ πρὸς ἀλήθειαν ἅπασαν ἡ γνῶσις αὐτῆς μεγάλα συμβάλλεσθαι, μάλιστα δὲ πρὸς τὴν φύσιν ἔστι γὰρ οἷον ἀρχὴ τῶν ζῴων. ἐπιζητοῦμεν δὲ θεωρῆσαι καὶ γνῶναι τήν τε φύσιν αὐτῆς καὶ τὴν οὐσίαν, εἶθ' ὅσα συμβέβηκε περὶ αὐτήν ὧν τὰ μὲν ἴδια πάθη τῆς ψυχῆς εἶναι δοκεῖ, τὰ δὲ δι ἐκείνην καὶ τοῖς ζῴοις ὑπάρχειν. Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ Η μετάβαση του αρχαίου κόσμου από τον εθνικό ή ειδωλολατρικό πολιτισμό στον χριστιανισμό δεν ήταν μία εύκολη διαδικασία, όπως πιστεύεται από πολλούς. Για τέσσερις τουλάχιστον αιώνες εθνικός και χριστιανικός κόσμος συνυπάρχουν. Ο ένας κρατά κατά τους πρώτους αιώνες ισχυρές τις θέσεις του και ο άλλος αγωνίζεται με τους διδασκάλους, τους πατέρες και τους μάρτυρές του, πότε ανενόχλητος, πότε κυνηγημένος και πότε καταδιωκόμενος, να κατακτήσει τις ψυχές και το πνεύμα των ανθρώπων. [ ] Γι αυτό και ο αγώνας της νέας θρησκείας ήταν σκληρός. Αναγκάστηκε να υιοθετήσει τα όπλα των αντιπάλων της, τη διαλεκτική, τη φιλοσοφία, τη σκέψη αλλά και το αίμα και την πίστη των μαρτύρων της. Οι δύο κόσμοι, εθνικός και χριστιανικός, ήταν θεμελιακά αντίθετοι από πολλές απόψεις, παρά το ότι τα όπλα τους ήταν κοινά για πολλούς αιώνες, παρά το ότι η εθνική κουλτούρα ενσωματώθηκε μετά στην παράδοση και το πνεύμα της νέας θρησκείας. [ ] Ο εθνικός κόσμος είναι ο πολιτισμός της αγοράς και του θεάτρου του ανοικτού χώρου. Ο χριστιανισμός είναι ο πολιτισμός του κλειστού χώρου, του ναού, του μοναστηριού και της σκήτης. Ο εθνικός πολιτισμός είναι ο πολιτισμός της γνώσεως, της ανοικτής, ελεύθερης έρευνας. Ο χριστιανισμός είναι ο πολιτισμός της αποκαλυμμένης αλήθειας του δόγματος, της πίστεως. Ο εθνικός πολιτισμός είναι κοσμικός ενδοκοσμικός εκ του κόσμου τούτου. Ο χριστιανικός πολιτισμός είναι εξωκοσμικός, μεταφυσικός, εκ του άλλου κόσμου. Ο εθνικός πολιτισμός είναι πολιτισμός εξωστρεφής των αισθήσεων, των αισθητών, υλικών αγαθών. Ο χριστιανικός πολιτισμός είναι εσωτερικός, εσωστρεφής της ενόρασης, των νοητών, των πνευματικών αγαθών. Ο εθνικός κόσμος είναι δέσμιος του χρόνου και των αισθήσεων. Ο χριστιανικός υπερβαίνει τον χρόνο αναζητεί την αιωνιότητα, την αθανασία, την ανάσταση των νεκρών, την κατάλυση των νόμων της φύσεως. [ ] Το θέατρο, σαν το πιο «αμαρτωλό» από την εθνική κουλτούρα, θα καταδιωχθεί και θα εκτοπισθεί. Στη θέση του θα μπει με πολλή προσοχή και επιφύλαξη το θρησκευτικό θέατρο, το λειτουργικό, το μυστήριο, η αναπαράσταση του μόνου δράματος, του δράματος της ενανθρωπίσεως και της σχέσεως του Θεού προς τον κόσμο και τον άνθρωπο. Νίκος Σ. Σπανός ΖΗΝΩΝ, Δελτίο της Φιλοσοφικής Εταιρίας Κύπρου, 13-17

19 28 Απριλίου 2012 ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΝΑΝ! ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ! 19 Σ Χ Ο Λ Ι Α K A Θ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Η Σ Τ Ρ Ε Λ Α Σ ΑΠΠΩΜΕΝΗ ΜΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΙΑΣ ΠΕΡΣΙΔΑΣ Μπου!!! φώναξε η Μαύρου στον Γιωρκάτζη!!! Τώρα που έγινα Υπουργός Εσωτερικών, πάλι βρέθηκα πιο ψηλά από σένα. Μη μου πεις ότι δεν το ήξερες ότι οι Δήμοι υπάγονται στο Υπουργείο Εσωτερικών; Χα χα την πάτησες, Γιωρκάτζη, που νόμιζες πως έχασα στις δημοτικές εκλογές. Το κόμμα μου δεν ξέρει να χάνει ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ; Μια κυβέρνηση γελοία. Που για τόσα χρόνια ανέλαβε την ψυχαγωγία μας Μα την πληρώνουμε χοντρά αυτήν την ψυχαγωγία, γιατί κάμποσες φορές είναι φορτωμένη μαύρο χιούμορ. Παραιτήθηκες. Δεν παραιτήθηκα. Παραιτήθηκες. Δεν παραιτήθηκα. Εγώ όμως ο βλάκας εδώ, με τις φορολογίες μου, πλήρωνα τον μισθό της κυρίας που επιμένει ότι δεν παραιτήθηκε. Πλήρωνα και κανένας δεν μου λέει την αλήθεια. Παραιτήθηκε; Γιατί; Δεν παραιτήθηκε, κι όμως τη διώχνει ο πρόεδρος; Γιατί; TOΛΜΗΡΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ Ω έπρεπε να βλέπατε τον Χαρίλαο Σταυράκη στην εκπομπή «Τολμώ». Δεν διαφημίζω την εκπομπή, γιατί δεν με ενδιαφέρει Ήταν ένας Χαρίλαος σαν κλαμένο αγγούρι. Και, κλαψ, με προδώσαν οι φίλοι μου, μα να είναι καλά και, κλαψ, δεν έχω επικοινωνία με τον Πρόεδρο και, κλαψ, ήθελα να παραιτηθώ πριν από την έκρηξη στο Μαρί Άτε, ρε, που τζιαμαί Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ Η πιο κάτω υπόθεση θα μπορούσε να είναι φανταστική. Μα δεν είναι Ένας νεαρός μόλις είχε γυρίσει από τις σπουδές του. Βρήκε μια δουλειά σε μια εταιρεία που εφάρμοζε εκπαιδευτικά προγράμματα σε υπολογιστές των δημόσιων σχολείων αυτού του τόπου. Κάτι χαζά προγράμματα, που, αν το υπουργείο κάνει έρευνα, θα ανακαλύψει πως οι εκπαιδευτικοί δεν τα χρησιμοποιούν. Πέντε λεπτάκια για κάθε πρόγραμμα και ο νεαρός ξεμπέρδευε. Ψάχνοντας το θέμα, ανακαλύπτεις πως η συγκεκριμένη εταιρεία δεν ήθελε το καλό της εκπαίδευσής μας, μα το καλό της τσέπης της. Πενήντα ευρώ το πρόγραμμα το αγόραζε, χιλιάδες το χρέωνε. Έτσι γιατί μας αξίζει! Και ξέρετε ποιος βρίσκεται πίσω από αυτήν την εταιρεία; Ο αδελφός κάποιου διευθυντή μέσα στο υπουργείο Παιδείας. Υπουργέ, ξύπνα, αφού δηλώνεις ξύπνιος. Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΣΙΑΙΡΕΤΑΙ ΟΛΟΓΡΟΝΑ Κομπίνες στα βενζινάδικα Σούπερ τεχνολογία χρησιμοποίησαν για να μας κλέψουν. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη Ο κλέφτης ήτανε Ρώσσος, που τον αγαπούσε ο Χριστόφιας. Πήρε την άδεια να ανοίξει τα δύο Τοτάλ βενζινάδικα με τη βοήθεια της ρωσσικής πρεσβείας. Θα ακολουθούσαν ακόμα δέκα. Μόλις αποκαλύφθηκε η κομπίνα, η αστυνομία έβαλε απαγορευτική κορδέλα στο πρατήριο της Τοτάλ. Μετά από λίγες μέρες όμως το πρατήριο λειτούργησε και πάλι κανονικά. Τι συμβαίνει, κύριε Πρόεδρε; Με τις ευλογίες σας πάλι; ΖΟΡΙΑ, ΖΟΡΙΑ... Αν αυτές τις μέρες που μύρισε η άνοιξη βρεθείτε μες στα δρομάκια του Καλοπαναγιώτη, μην τρομάξετε αν μια γυναίκα σάς τραβήξει με το ζόρι και σας μπάσει με πιο πολύ ζόρι στο σπίτι της. Θα σας έχει τραβήξει το χέρι μιας κυρίας που έγραψε ένα βιβλίο. Ένα χέρι που θα σας πουλήσει με το ζόρι το βιβλίο της. Πολλά ζόρια σε αυτόν τον τόπο Μα πόσα δέντρα έχουν κατακοπεί στην περιοχή της Πλατείας Ελευθερίας; Αχ Και όλα αυτά για το χατίρι μιας Περσίδας. Είπαν οι αρμόδιοι: «Η Περσίδα ήρθε από μακριά. Είναι κρίμα να μην την αφήσουμε να αναλάβει την ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας». Εμείς δεν είμαστε κρίμα; ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ; Μα ποιος πήρε το ρολόι που ήταν εκεί, στην Πλατεία Ελευθερίας; Πού θα δίνω τα ραντεβού μου; ΣΙΓΑ, ΡΕ! Εγώ, είπε ο Χριστόφιας, αν δεν ήμουν πολιτικός, θα ήμουν καθηγητής. Για να σκεφτούμε Τι ειδικότητα θα είχε ο Πρόεδρος Ιστορία; Αγγλικά; Ρώσσικα; Τούρκικα; ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΛΕΜΕΣΙΑΝΕΣ Αξιότιμε κύριε Χρίστου, Δήμαρχε της Λεμεσού, θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι οι κοπέλες που δουλεύουν στη βιβλιοθήκη του Δήμου σου είναι πολύ δυστυχισμένες και θυμωμένες. Μία από αυτές, επειδή καθυστέρησα να επιστρέψω για λίγες μέρες τα βιβλία που δανείστηκα, μου τηλεφώνησε. Ήταν αγενέστατη. Μου είπε: «Αν δεν επιστρέψεις τα βιβλία, αύριο πρωί πρωί θα σου στείλω επιστολή μέσω του Δημάρχου». Και μετά τι; Θα με έπαιρνε δικαστήριο; Αντί να με συγχαρεί που πηγαίνω κάθε μήνα και δανείζομαι βιβλία και δίνω νόημα και περιεχόμενο στον μισθό της, με απείλησε με όση αγένεια είχε μες στα κύτταρά της. Ω Ας της πει κάποιος της κοπέλας πως αν δεν θέλει τη δουλειά της, έχει πολλούς άνεργους που ευχαρίστως θα την αντικαθιστούσαν. Δ Ι Η Γ Η Μ Α Η δασκάλα με έβαλε να πω μάθημα. Εφιάλτης σε μια τσιμεντένια τάξη! Κοκκίνισα από ντροπή. Μπέρδεψα τα λόγια μου. Ίδρωσαν οι παλάμες μου. Έτρεμε η φωνή μου και τα πόδια μου. Ήθελα επειγόντως τουαλέτα, για το χατίρι των νεφρών μου. Δεν ήξερα τίποτα για τον Καποδίστρια. Τίποτα δεν ήξερα για την Ελληνική Επανάσταση, για καμιά επανάσταση. Το μυαλό μου ήτανε άδειο. Κάποιος μου είχε κλέψει τα περιουσιακά μου στοιχεία, όσες γνώσεις μάζευα τόσα χρόνια με ή χωρίς κουράγιο. Δεν κατάλαβα, κυρία Τι δεν έχεις καταλάβει; με ρώτησε άγρια η δασκάλα με τα κοκάλινα γυαλιά, το κρεμ, σχολαστικά σιδερωμένο, πουκάμισο και τις μαύρες, αυστηρές γόβες. Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, τίποτα. Και ήμασταν σχεδόν στο τέλος της χρονιάς. Θύμωσε η δασκάλα και με έδιωξε από το σχολείο. Στον δρόμο έσπασα το πόδι μου. Μία πέτρα, άγρια και μυτερή, είχε βρεθεί μπροστά μου. Μου έκοψε τον δρόμο και τη φόρα. Πόνεσα. Πολλαπλά σπασίματα του αριστερού μου ποδιού. Θα έμενε το πόδι μου στον γύψο κι εγώ στο σπίτι, παρέα με την ακινησία, για μήνες. Πλήξη και ανία και γκρίνια Και σου έλεγα, βρε πόδι, να παίρνεις ασβέστιο. Να μην έχεις μη μου άπτου κόκαλα. Τώρα, τι κατάλαβες; Περνούσαν οι μέρες. Μοναξιά Κοίταζα έξω από το παράθυρο. Τα χελιδόνια, το δέντρο με τα κίτρινα άνθη, τα κυπαρίσσια, κίτρινες μαργαρίτες. Καμιά Γράφουν και μιλούν στα κινητά για να μη νιώθουνε μόνοι μα εγώ έχω εμένα!!! κόκκινη παπαρούνα δεν είδα. Ενώ πέρσι είχα δει μια και την πρόσεχα σαν τα μάτια μου. Άκουα και τα σκυλιά που γάβγιζαν στις γάτες που έκλεβαν από το πιάτο τους ή ροχάλιζαν στον ύπνο τους. Αν δεν με έδιωχνε η δασκάλα από το σχολείο, δεν θα έσπαζα το ποδάρι μου. Αν δεν έσπαζα το ποδάρι μου, δεν θα κατασκήνωνα μέσα σε ένα δωμάτιο με τη μοναξιά μου. Η γκρίνια δεν έχει χαρούμενα χρώματα Έπρεπε να την πετάξω έξω από το παράθυρο. Είχα βιβλία πολλά να διαβάσω. Πολλούς συγγραφείς να θαυμάσω. Είχα και ένα κινητό να ενώνομαι με τον έξω κόσμο, να μιλώ με την πραγματικότητα. Γράφω και μιλώ στο κινητό για να μη νιώθω μόνη μα εγώ έχω εμένα κι εσύ εσένα Αυτό ήτανε, τελικά, το κινητό Επιχρυσωμένο χάπι για τη μοναξιά, καθημερινές και σκόλες. Κυριακή ήτανε. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει έξω από το παράθυρο. Χτύπησε το τηλέφωνο. Μια φίλη ήτανε στην άλλη άκρη της γραμμής. Είχε νιώσει τη μοναξιά της Κυριακής να την πλακώνει. Είχε περάσει το μεσημέρι και αφού της Κυριακής τα όνειρα ζουν ως το μεσημέρι, άρχισε να λέει τα δικά της Φυσούσε κρύος άνεμος στο χωριό δεν κατάφερα να φυτέψω τα εποχιακά μου λουλούδια φάγαμε τηγανητή μαρίδα ήτανε νόστιμη! τέλεια θα ήθελα κανένα δυο κιλά και για το επόμενο Σαββατοκύριακο έχουμε μες στο ψυγείο βραστό κοτόπουλο, θα ψήσουμε λαχανικά, θα τα ανακατέψουμε με το κοτόπουλο, θα τα σκεπάσουμε όλα με τυρί και θα τα βάλουμε στο φούρνο. Έχουμε και φρέσκο μπιζέλι και αγκινάρες. Έχουμε και φρέσκες ντομάτες και κολοκύθια που μας έκοψε ο παππούς από το περιβόλι του στο χωριό. Νηστεύει. Πρέπει να του πάρουμε κανένα γλύκισμα νηστίσιμο Στο τέλος με θυμήθηκε και μένα. Μα, τι κάνεις όλη μέρα; Τίποτα Στ αλήθεια, δεν έκανα τίποτα. Απλά και αφηρημένα, χωρίς καν να κλείνω τα βλέφαρα, κοίταζα έξω από το παράθυρο. Αν τύχαινε και περπατούσε κανείς μέσα στο οπτικό μου πεδίο τον έβλεπα. Προσπαθούσα να υπολογίσω αν είχε σφουγγαρίσει το σπίτι, αν είχε καθαρά ρούχα να φορέσει τη Δευτέρα το πρωί. Αν όχι, αν δεν περπατούσε κανείς μπροστά από τα μάτια μου έξω στο δρόμο, έβλεπα τα αγριόχορτα, τα σπίτια, κανένα χελιδόνι, κανένα περιστέρι. Α τις προάλλες είδα κι έναν ασπρόμαυρο κόρακα που τσιμπολογούσε το τσιμεντένιο πεζοδρόμιο. Ήτανε μες στα πλαίσια της υγιεινής του ράμφους του; Μάλλον δεν έχει ακόμα εφευρεθεί το νήμα για τα κορακίσια ράμφη. Μετά τον είδα που πέταξε μακριά, πάνω από τη μεγάλη λεωφόρο. Ευτυχώς που είχε πετάξει μακριά, γιατί δεν μου αρέσουν τα κοράκια. Μου θυμίζουν κακές μάγισσες με δηλητηριώδη φίλτρα. Η φίλη επέμενε να ρωτά: Μα δεν έρχεται κανείς να σε δει; Εμένα ή το πόδι μου; Εσένα. Όχι, είπα. Νομίζεις ότι νοιάζεται κανείς; Ο καθείς για τον εαυτό του. Κι εγώ για τον εαυτό μου ήμουνα μάνα. Άρα δεν έπρεπε να έχω κανένα παράπονο. Αν δεν βαρεθώ, θα έρθω να σε δω. Μα βαρέθηκε η φίλη και δεν ήρθε. Έξω σκοτάδι και άνεμος θυμωμένος. Στα ξαφνικά ήρθαν τα δάκρυα. Γιατί κλαίω; Διερωτήθηκα. Σπάνια το έκανα αυτό. Δεν ήξερα Αλήθεια, δεν ήξερα. Ίσως έκλαιγα γιατί η μοναξιά ήτανε παντού, ήτανε κι από χώμα φτιαγμένη, από το υλικό των ανθρώπων. Ίσως έκλαιγα που έξω ήτανε σκοτάδι και παγωνιά όπως και μέσα στην ψυχή μου. Ίσως να έκλαιγα που από το φθινόπωρο δεν είχα καταλάβει τίποτα. Ποιο φθινόπωρο δεν ήξερα. Μπορεί από το φθινόπωρο του περασμένου αιώνα

20 7 Μαΐου σε Κύπρο 20 και Ελλάδα ας αρχίσει vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Απριλίου 2012 το αντάρτικο! Η άλλη Ένωσις KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ 1 Μαύρη είν η νύκτα στα βουνά Δεν ήταν με ευκολία που πήρα την απόφαση να δω το έργο που ανεβάζει η Νέα Σκηνή του ΘΟΚ, «Η νύκτα είναι μάνα της μέρας». Η συνταγή του Ελλαδίτη σκηνοθέτη, που έρχεται για να μας δώσει τα φώτα του, αποτυχημένη, ενώ οι τέσσερις ηθοποιοί, που κλήθηκαν να ερμηνεύσουν τους χαρακτήρες, ανεπαρκείς, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Όλο αυτό ονομάζεται, βέβαια, προκατάληψη. Ίσως το να παραδέχεται κανείς τη διάθεση με την οποία πάει να δει μια θεατρική παράσταση είναι πιο έντιμο από το να προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από ένα διάτρητο πέπλο αντικειμενικότητας. Το έργο ήταν πολύ μεγάλο σε διάρκεια και χωρίς κλιμάκωση. Η ψυχολογική και σωματική βία δεσπόζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο. Όλοι υποφέρουν και όλοι θέλουν να κάνουν συνειδητά ή ασυνείδητα τους άλλους να υποφέρουν. Ο πατέρας, αθεράπευτος αλκοολικός, έχει κάνει τη ζωή της οικογένειάς του κόλαση και έχει γίνει και η δική του η ζωή μια αντίστοιχη κόλαση. Τα ίδια ισχύουν και για τους υπόλοιπους, που, παγιδευμένοι σε έναν φαύλο κύκλο, αγωνίζονται να βρουν διεξόδους σε ένα περίκλειστο σκηνικό που θυμίζει περισσότερο νεκροτομείο παρά ξενοδοχείο. Στο σημείο αυτό διέκρινα την πρώτη σημαντική θεατρική αρετή. Το σκηνικό του Σταύρου Αντωνόπουλου ήταν συγκλονιστικό. Μαθηματική σύλληψη. Πολυεπίπεδο, καταθλιπτικό και πένθιμο, κλειστοφοβικό, φτιαγμένο με έμφαση στη λεπτομέρεια. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης δεν με έπεισε για το εγχείρημά του. Το έργο κάπως χαντακώθηκε από τα πολλά ανεβοκατεβάσματα, από τα πολλά φουσκώματα και ξεφουσκώματα, από την άμπωτη και την παλίρροια που μια σε έπνιγε και μια σε ξέβραζε. Εκρήξεις επί εκρήξεων, σβήσιμο τσιγάρου και πασαλείμματα βουτύρου στο πρόσωπο, όλοι εναντίον όλων. Έτσι καταλάβατε το χάος που μεταδίδει το κείμενο, κύριε Ιορδανίδη; Μέχρι εκεί θέσατε τα ερωτήματά σας; Πόσο ρηχό, αλήθεια, φάνηκε το έργο μέσα από τη ματιά σας! Επιφανειακά άψογο αλλά ρηχό και χωρίς βάθος. Ένα δημιούργημα κούφιο, ένα θέατρο προβληματισμού που δεν προβληματίζει, δεν εξηγεί, παρά μόνο εγκλωβίζεται στον επιτυχή τρόπο παρουσίασης της βίας. Η Αννίτα Σαντοριναίου άκουσε τη συμβουλή μας και αποφάσισε επιτέλους να αφήσει το αρχαίο δράμα και τις Δουλτσινέες και να υποδυθεί αυτό που ξέρει καλύτερα: μία μέγαιρα! Ήταν πραγματικά ανατριχιαστική στις στιγμές που υποδυόταν τον θύτη. Ειδικά όταν προστάζει τα παιδιά της να σκοτώσουν τον πατέρα τους. Το βλέμμα της ανέδυε την αποφορά της κόλασης. Ωστόσο, στις σκηνές που υποδυόταν την ταλαιπωρημένη και επιχειρούσε να παρουσιαστεί ως το θύμα των καταστάσεων δεν έπειθε. Η σκηνή με τη φούστα ήταν μάλλον φαιδρή, ενώ και το χέρι που τάχα μου δεν μπορούσε πια να σηκώσει από την άγνωστη ασθένεια που την έκανε να πονά, είδα ότι σηκώθηκε και παρασηκώθηκε αρκετές φορές. Συνολικά η προσπάθεια της Σαντοριναίου ήταν φιλότιμη. Ο Μουαΐμης ήταν συμπαθητικός στον ρόλο του πατέρα. Έδωσε πολλές αποχρώσεις στον χαρακτήρα του και, κυρίως, έδωσε σάρκα και οστά στον άνθρωπο που θέλει, αλλά δεν μπορεί. Βέβαια, το «θέλω» του θα μπορούσε να μπει σε πάρα πολλά εισαγωγικά. Ένιωσα ότι η παρουσία του στη σκηνή δημιουργούσε ανάμεικτα συναισθήματα στον θεατή. Από τη μια τον λυπόσουν, από την άλλη οργιζόσουν μαζί του. Σε γενικές γραμμές ήταν μια άξια ερμηνεία. Για πρώτη φορά είδα τον Χάρη Κκολό να βρίσκεται πάνω στη σκηνή ως ηθοποιός και όχι σαν ένα πράμα που νομίζει ότι είναι ηθοποιός, ενώ ο «αδελφός» του, Νεκτάριος, ήταν εξίσου καλός. Νανώ Μολέσκη ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Σε επίσκεψή του σε στρατόπεδο κατά τις άγιες ημέρες της Λαμπρής, ο αθεόφοβος αμόλησε στους φαντάρους, που προφανώς δεν μπορούσαν να τον βρίσουν, και το αμίμητο όραμά του για την Εθνική Φρουρά, όπου, όπως ισχυρίστηκε ο Πρόεδρος, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι φαντάροι θα υπηρετούν την πατρίδα μαζί, αδελφωμένοι και πιστοί στον κοινό σκοπό. Δεν ξέρω αν οι πολίτες αυτού του τόπου Το πιο ωραίο χαμόγελο της πόλης Με ψάχνουν οι φίλοι κι εγώ πνίγομαι πανευτυχής στο απέραντα βραχνό θηλυκό της Carla Bruni την στιγμή που ορκίζεται πως «You belong to me». Το επιβεβαιώνω με Bob Dylan κι ακροπατώ στο αρχεγόνως γαλάζιο σου χαμόγελο κι ακούω ιστορίες για γυναίκες όπως τις πλάθαμε κάποτε. Όχι σαν κομμάτι κρέας, όχι όπως τις σερβίρουν σήμερα οι επιτυχημένοι. Μα σαν νεράιδες των παραμυθιών, σαν τις μανάδες μας που δεν βαρυγγωμούν ποτέ, που φυλάγαν σκοπιά στο κατώφλι χωρίς να τους το ζητήσει κανένας όταν ο άντρας του σπιτιού φιλοξενούσε τον Γρηγόρη και τους λεβέντες του. Σαν αυτές που μας ποτίζουν με το εύμουσον ροδόσταγμα της σαρκός τους χωρίς να ζητούν τίποτε άλλο από την αναπνοή μας. Ανάμεσα, λοιπόν, σε γιαγιάδες έχουν συνειδητοποιήσει ποιος κάφρος μάς κυβερνά. Φαίνεται πως κάτι ΔΕΝ πάει καλά ούτε με τον ΛΑΟ μας. Πέραν τούτου, υπάρχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα στις ρατσιστικές τοποθετήσεις του Προέδρου. Γιατί αφαιρεί το δικαίωμα στις άλλες κοινότητες της Κύπρου να υπερασπιστούν τον τόπο; Μήπως οι Αρμένιοι, οι Μαρωνίτες, οι Λατίνοι, οι Εποικοκύπριοι, οι Τουρκοβούλγαροι Λαπήθου, οι Γυφτοκύπριοι, οι Μουσουλμανοκύπριοι, O NEOΣ ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ Στου απέραντου την ψίχα και θειάδες στο χωριό, την ώρα που ψήνουμε καφέ στο μνημόσυνο ενός ανθρώπου που μας ραίνει με την απουσία του, πιανόμαστε από τις ελληνικές διηγήσεις μιας γενιάς που ξόδεψε τα χρόνια της για να χάσκουν τα εγγόνια της βαριεστημένα, μπουκώνοντας ηλεκτρονικά ναρκωτικά, και τις ράβουμε οι δυο μας στις δικές μας. Μια Παναγία που ψάλλει «Χαλάλιν της Πατρίδος μου ο Γιος μου, η Ζωή μου, τζι αφού εν επαραδόθηκεν τζι έμεινεν τζι εσκοτώθηκεν, ας έσιει την ευτζιήν μου». Μια γυναίκα στα πενήντα, παραδείγματος χάριν, που γελάει τόσο αμαρτωλά που σου ξυπνάει και την τελευταία ρανίδα των εφηβικών σου πόθων για να τους ντύσει ηδονικά με το πορφυρό της ηλικίας σου. οι Μεταναστοκύπριοι και οι μαύροι εν έχουν ψυσιήν να κάμουν τζιαι τούτοι την θητείαν τους τζιαι στο τέλος να πάρουν τζιαι μιαν καλήν σύνταξην τα πλάσματα, να νιώσουν πως ούλλοι είμαστεν έναν πράμαν τζιαι αγαπούμεν ούλλοι την Κύπρον μας τζιαι σαν την Κύπρον εν έσιει τζιαι ευτυχώς που τούτη εγέννησεν έναν οραματιστήν σαν τον Γρουστόφια τζιαι, γαμώ την ράτσαν μας, πότε εν να τον ξεφορτωθούμεν; Ορκίζομαι πίστιν εις την Πατρίδα, τον Αλλάχ και τα δύο συνιστώντα κράτη και σεβασμόν προς όλους τους νόμους αυτών, ειδικά εκείνους που δίνουν προνόμια στους Τουρκοκυπρίους, και ότι πρωτίστως θα υπηρετήσω ταύτα υπό την ιδιότητά μου ως ομοσπονδιακού οπλίτου και ότι θα υπόκειμαι εις οποιουσδήποτε κανονισμούς εν σχέσει προς την διοίκησιν, οργανισμόν και πειθαρχία της α-εθνικής Ομοσπονδοποιημένης Φρουράς. Μια πελάτισσα, χάριν παραδείγματος, που χαμογελά τόσο αθώα που σε βυθίζει απνευστί στην αμαρτία. Μιαν αμαρτία τόσο αέρινη όσο το φτερούγισμα των αγγέλων την Σαρακοστή. Γι αυτές τις Γυναίκες ζούμε. Βελούχης Αρειώτης