Στον καιρό της βελουδοµάτας

Transcript

1 Το παρόν διατίθεται αποκλειστικά μέσω του εντύπου με το οποίο κυκλοφορεί. Απαγορεύεται η αυτοτελής πώλησή του. Επιτρέπεται η χρήση μόνο για ιδιωτική κατ οίκον προβολή. Απαγορεύεται με οποιoνδήποτε τρόπο η αντιγραφή, αναπαραγωγή, μεταπώληση και ενοικίαση αυτού του δίσκου. Warning. This motion picture is protected by law ΤΕΥΧΟΣ 109 ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΕΥΧΟΣ 109 Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ G.Lugari ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2012 Κυνήγι τσίχλας από εξώστη ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΚΥΝΗΓΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥΣ ΣΕΙΡΑ Α #5 ΜΑΖΙ TO 5ο DVD THΣ ΝΕΑΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ G. LUGARI ΜΕ ΚΥΝΗΓΙ ΤΣΙΧΛΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 2012 ΑΦΙΕΡΩΜΑ «ΕΙΚΤΕΣ» Οι βασιλιάδες της φέρµας Στον καιρό της βελουδοµάτας Κρυψώνες και τερτίπια ανάλογα µε τον καιρό ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΨΥΞΗ Συµβουλές για σωστή συντήρηση θηραµάτων ΟΠΛΑ Τα... αδικηµένα αυτογεµή και τα πλεονεκτήµατά τους ΤΑ ΚΥΝΗΓΟΠΑΙ Α! Φωτογραφίες από τη γενιά που θα µας διαδεχθεί

2

3 EDITORIAL Κι ο κράχτης καλά κρατεί Πληθαίνουν τα τηλεφωνήµατα αναγνωστών µας οι οποίοι θέλουν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τη λαθροθηρία µέσω κασετοφώνων. Αν και για εµάς ήταν αναµενόµενη αυτή η έκρηξη οργής, φοβόµαστε ότι θα χειροτερέψει ακόµα περισσότερο στο άµεσο µέλλον. Η χρήση των ηλεκτρονικών ηχοµιµητικών συσκευών δεν ξεκίνησε προφανώς σήµερα. Εάν δεν µε απατά η µνήµη µου, απαιτήθηκαν περίπου δύο δεκαετίες για να ριζώσει ως µόδα από τότε που εµφανίστηκαν δειλά τα πρώτα ογκώδη κασετόφωνα από την Ιταλία, τα οποία κάποιοι µετέφεραν στα µπαγκάζια τους, αγνοώντας το κακό που θα επακολουθήσει. Και το κακό δεν είναι µόνο ο άναρχος µιµητισµός των έµπειρων κυνηγών, αλλά και ο πιθηκισµός αρκετών νέων, οι οποίοι διδάχθηκαν ατυχώς από τους µεγαλύτερους την τέχνη της εύκολης κάρπωσης και την απόλαυση της ηδονής της παρανοµίας. Φθινόπωρο στα ορτύκια και ολόκληρο το χειµώνα στο καρτέρι της τσίχλας, οι «κράχτες», όπως αποκαλούνται, χρησιµοποιούνται ασύστολα και θεωρούνται από αρκετούς αναπόσπαστο «εφόδιο» του κυνηγετικού εξοπλισµού τους. Το χειρότερο συµπέρασµα είναι η διαπιστούµενη «µόλυνση» και των κυνηγών της περιφέρειας. Μεταξύ αυτών και ορισµένων που ασχολούνται µε τη γεωργία και έχουν στην κατοχή τους καλλιεργούµενες εκτάσεις. Εκεί, τοποθετούνται σε ειδικές δο- µικές κατασκευές -τσιµεντένιες υπόγειες κρύπτες- τα κασετόφωνα και αλίµονο σε όποιον τολµήσει να πλησιάσει! ικαίωµα πρόσβασης έχει µόνο ο ιδιοκτήτης του κτήµατος και οι φίλοι του, µε τα συγκεκριµένα κτήµατα να αποκαλούνται «πόστα». Αυτό το φαινόµενο, εκτός από την αλόγιστη φθορά που προκαλεί στους αποδηµητικούς πληθυσµούς ορτυκιών και τσιχλών, παγιώνει συµπεριφορές λαθροθηρίας ως έναν απαράβατο κώδικα που ενδέχεται να εξελιχθεί σε επικίνδυνες αντιπαραθέσεις. Και ξεκινά, ειλικρινά, από τον πολύ µακρινό Βορρά µέχρι τις εσχατιές του Νότου, συµπεριλαµβανοµένης και της νησιωτικής Ελλάδας. Σε ό,τι αφορά στη θηροφύλαξη από τους δασικούς υπαλλήλους και τους θηροφύλακες των Οµοσπονδιών, παρότι λέγονται αρκετά περί πάταξης του φαινοµένου, η κατάσταση έχει ξεφύγει εδώ και χρόνια από κάθε έλεγχο. Αυτή είναι η αλήθεια. Τα πενήντα κασετόφωνα που φωτογραφίζονται για επικοινωνιακούς λόγους, σε σχέση µε τα χιλιάδες που λειτουργούν καθηµερινά, δεν ερµηνεύονται µε κανέναν τρόπο ως επιτυχία Οι κοροϊδίες τέλος. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ. ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Iδιοκτησία ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Α.Ε. Εκδότες ηµήτρης Μπενέκος, Αλέξης Σκαναβής ιευθυντής Πάνος Αµυράς ιεύθυνση έκδοσης Απόστολος Χρ. Αντωνάκης Αρχισυντάκτης Χρήστος Γ. Κτενάς Σύνταξη Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη, Στέλιος Φωκάς, Θεανώ Καρούτα Συνεργάτες Κώστας Αντωνόπουλος, Νίκος Βασάλος, Γιάννης Βενιέρης, Κώστας Κωνσταντινίδης, Λεωνίδας Μητσιάλης, Μυθοπλάστης, Ελένη Τσούπα, Χρήστος Χατζιώτης, Γιώργος Ψωµαδέλλης Art director Νικήτας Φραγκάκης Υπεύθυνη διόρθωσης Κατερίνα Μπεχράκη ιεύθυνση διαφήµισης Λουκάς Παπανικολάου Υποδοχή διαφήµισης Νικολέττα Ταγκάλου Φωτογραφικό αρχείο Φανή Νικολαΐδου Φωτό Αρχείο Ελεύθερου Τύπου, Μανώλης Κατσίπης Power Vision, Shutterstock, Ιdeal image, Visual Photos, ΑΠΕ, Eurokinissi Υπεύθυνος κυκλοφορίας Κώστας Μπαλής Εκτύπωση IRIS ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ Α.Ε.Β.Ε. ιανοµή ΑΡΓΟΣ Α.Ε. Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ ωρεάν κάθε Τετάρτη µε τον Ελεύθερο Τύπο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Αγίας Λαύρας 2 & Σαρανταπόρου Νέο Ηράκλειο, Τ.Κ Τηλ.: Fax: kinigi@e-typos.com EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α και όλο τον κόσµο 8 8 ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ την µπεκάτσα 14 ΤΑ ΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙ ΙΑ! 18 ΕΙΚΤΕΣ, οι βασιλιάδες της φέρµας 26 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ Του λαγού η καµινάδα 30 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ για την κυνηγετική κατάψυξη 32 KΛΗΡΩΣΗ µε δώρα αξίας ευρώ! 34 BLOGGERS µε δίκαννο από Λαµία και Θεσσαλονίκη 38 ΟΠΛΑ Τα αδικηµένα αυτογεµή 44 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Ο αδάµαστος Γκιαούρ - Αντάς 50 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ που αξίζουν να µείνουν 51 ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ και απαντήσεις 52 ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΟΡΑΣ 56 ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ 62 Ο ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ βλέπει σκιές στο δάσος EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

5

6 ΝΕΑ Μπεκάτσα αλµπίνο Μια αποχρωµατισµένη µπεκάτσα θήρευσε ο αναγνώστης µας κ. Κώστας Π. Βασιλείου στη Φθιώτιδα και µας την έστειλε «συστηµένη» από το σαλόνι του σπιτιού του! Ο κ. Βασιλείου, στην επικοινωνία του µαζί µας, τόνισε ότι τα 45 χρόνια που κυνηγά έχει καρπωθεί πάνω από µπεκάτσες και για πρώτη φορά στη ζωή του είδε κάτι παρόµοιο. Μεταφοραί - µετακοµίσεις στον Πύργο Οσοι ψάχνετε τον Κυνηγετικό Σύλλογο Πύργου στα παλαιά του γραφεία, µάλλον ατυχήσατε Προ ηµερών µεταφέρθηκε µε δόξες και τιµές σε νέα διεύθυνση, επί της οδού Γυµνασιάρχου ούκα, στον αριθµό 20. Για τα συχαρίκια τηλεφωνήστε ή στείλτε φαξ στο Αποτελέσµατα ΑΚΙ στη Μεσσηνία ύο µόνο σκύλοι κατάφεραν να συναντήσουν µπεκάτσα στον αγώνα κυνηγετικών ικανοτήτων που έγινε στη Μεσσηνία. Ετσι, 1ος εξαίρετος ήταν το Πόιντερ Licka of Mathiopoulos µε ιδιοκτήτη τον κ. Κωνσταντίνο Καλα- µουδάκο και 2ος εξαίρετος το Σέτερ Rimel Ταΰγετος µε ιδιοκτήτη τον κ. Αρη Πουλέτη. Στους κριτές κ.κ. ηµήτρη Γκουζούνα και Γεώργιο Λαµπρόπουλο άρεσαν τα εξής σκυλιά: Σόνια, ένα Σέτερ του κ. Φώτη ηµητρακόπουλου, Φίγκο, Πόιντερ του κ. Παναγιώτη Πανταζόπουλου, Ηρα, Πόιντερ του κ. ηµητρίου Λαγωνικάκου, και Lavra Ni Kontogonis του κ. Νικολάου Κοντογώνη. ικές µας συχνότητες ύο νέες κυνηγετικές προσπάθειες ξεκίνησαν στα ερτζιανά. Ετσι, κάθε ευτέρα, ώρα 4-5 το απόγευµα, οι κυνηγοί της Αρκαδίας έχουν τη δική τους ώρα από τη συχνότητα της ηµοτικής Ραδιοφωνίας Τρίπολης 91,5, ενώ όσοι είναι εκτός Αρκαδίας µπορούν να ακούσουν την εκποµπή µέσω e-radio. Επίσης, από το ραδιοσταθµό Κανάλι 3 104fm της Φλώρινας, ο αντιπρόεδρος του τοπικού Κυνηγετικού Συλλόγου, κ. Χρήστος Τσεκουτάνης, θα σας καληµερίζει κάθε Σάββατο στις 5-7 το πρωί, µε την εκπο- µπή «Πρωινά Κλαφουνίσµατα». Τα «Κλαφουνίσµατα» θα φθάνουν στις πόλεις της Φλώρινας, της Πτολεµαΐδας, της Κοζάνης, των Γρεβενών, της Ελασσόνας, της Καστοριάς, της Εδεσσας, της Σκύδρας και των Γιαννιτσών. Τι κάνουν οι Ιταλοί στην Ηγουµενίτσα; Ψύλλοι µπήκαν στ αφτιά µας από αναγνώστες µας στην Ηγουµενίτσα όταν µας πληροφόρησαν ότι µπόλικοι Ιταλοί καταφθάνουν συχνά πυκνά στα κυνηγοτόπια κυνη- DE PROFUNDIS ΤΟ ΧΑΒΑ τους κάθε χρόνο οι τσίχλες. Ερχονται κατά χιλιάδες και µετά εξαφανίζονται στα πυκνά. Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε έτσι συ- µπεριφέρονταν. ΤΙΣ ΤΣΙΧΛΕΣ παλαιότερα ξεσήκωνε η µεγάλη παρουσία κυνηγών που τις ανάγκαζε να «ανεµίζουν». Τότε, βέβαια, δεν ήταν µοµφή να λέγεσαι «τσιχλάς». 6 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

7 γώντας συνέχεια. Οι ψίθυροι όµως θέλουν και κάποιους ντόπιους να κάνουν παγάνες, χτυπώντας ταψιά για να σηκώνουν πουλιά και να έχουν να πυροβολούν οι Ιταλοί οι οποίοι ακουµπούν ουκ ολίγα χρήµατα στην περιοχή για το «χόµπι» τους. Οι Ιταλοί, σαφέστατα, δεν απαγορεύεται να κυνηγούν στη χώρα µας απ τη στιγµή που -σύµφωνα µε τις ίδιες πληροφορίες- έχουν βγάλει άδειες στο δασαρχείο. Οµως, αν ισχύουν οι πληροφορίες για ταψιά, κατσαρολικά και κυνήγι µέχρι και σε τσώνους, τότε ζητάµε κάποιον να µας λύσει την απορία για το τι ακριβώς κάνουν οι υπάλληλοι του δασαρχείου, οι θηροφύλακες, η Οµοσπονδία και ο τοπικός Σύλλογος! Μια Τίνα ποτέ δεν χάνεται Ερήµην της βρέθηκε ξανά στο προσκήνιο η πρώην υπουργός και πολυαγαπηµένη χιλιάδων κυνηγών ανά την επικράτεια, Τίνα Μπιρµπίλη. Υπάλληλοι του υπουργείου Περιβάλλοντος... ξέχασαν να αλλάξουν στη σφραγίδα του υπουργείου το όνοµα του υπουργού. Ετσι αντί για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου συνεχίζει να φαίνεται η «πράσινη» Τίνα σε επίσηµα έγγραφα του ΥΠΕΚΑ. Το θέµα ανακάλυψε ο ανεξάρτητος βουλευτής Θανάσης Λεβέντης. Την ολιγωρία στην αντικατάσταση των σφραγίδων επιβεβαίωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης, που είπε πως πρόκειται για λάθος υπαλλήλων, στους οποίους θα γίνουν, όπως τόνισε, «οι κατάλληλες συστάσεις». Νέα ψαροντουφεκού στον ορίζοντα! Στο περιοδικό µας έχουµε δει δεκάδες φορές το φίλο και ψαροντουφεκά ηµήτρη Βόσσιο να φωτογραφίζεται µε ψαρούκλες στα χέρια. Οµως, από την Παρασκευή 2 εκεµβρίου φωτογραφίζεται και αγκαλιά µε τη νεογέννητη κόρη του. Τα συγχαρητήριά µας στους γονείς και τις ολόθερµες ευχές µας για καλοτυχία στη µικρή! Κυνήγι αγριόχοιρου στη Βιέννη! Μήπως είδατε τον Βασίλη; Ενας συνάδελφος κυνηγός, ο κ. Παναγιώτης Βαλαβάνης, αναζητά το γιο του, Βασίλη, από το 2007, όταν και εξαφανίστηκε. Θερµή παράκληση αν κάποιος γνωρίζει κάτι, ας επικοινωνήσει στα τηλέφωνα: και Αν όχι, πείτε το νέο στους φίλους και στους γνωστούς σας. Αν µάλιστα θέλετε να κάνετε κάτι περισσότερο, µπορείτε να βγάλετε µια έγχρωµη φωτοτυπία της σελίδας που κρατάτε στα χέρια σας και να την αναρτήσετε σε κάποιο από τα κυνηγοµάγαζα της περιοχής σας. Ως γνωστόν, η Βιέννη αποτελεί δηµοφιλή προορισµό για τις χειµερινές διακοπές και ειδικά τα Χριστούγεννα. Αν έχετε αποφασίσει να πάτε, σας συµβουλεύουµε να πάρετε µαζί και το κυνηγετικό σας όπλο καθώς από φέτος επετράπη το κυνήγι του αγριόχοιρου (στα προάστια φυσικά). Τα τελευταία χρόνια οι κάτοικοι της Βιέννης δίνουν πραγµατική µάχη µε τους αγριόχοιρους, οι οποίοι λόγω υπερπληθυσµού φτάνουν στις παρυφές της πόλης. Οι αγρότες κάθε χρόνο ενισχύουν τους φράχτες τους προκειµένου να κρατήσουν µακριά τους εισβολείς, όµως τα οχυρωµατικά έργα είναι πολύ ακριβά, έτσι επετράπη το κυνήγι. Επιπλέον, ειδικά για τους δασοφύλακες προβλέπεται η δυνατότητα να πυροβολούν τους κάπρους σε αστικό περιβάλλον, ακόµα και σε κήπους. ΟΜΩΣ, ΜΕ τους πολλούς και αποκλειστικούς «µπεκατσάδες», «λαγάδες» και «γουρουνάδες» που γέµισε ο τόπος και οι οποίοι δεν σηκώνουν κουβέντα για άλλα κυνήγια, η αγορά του χώρου βυθίστηκε σε οικονοµική εξαθλίωση. Αρκετά νωρίτερα, πριν ξεκινήσουν τα µνηµονιακά χαστούκια. ΓΙΑ ΤΟΥΣ παλαιότερους, κυνήγι σήµαινε να βγεις στη φύση, να βρεθείς µε την παρέα και να κυνηγήσεις ό,τι ήταν εύκαιρο, του χεριού σου. εν απαξίωναν κανένα θήρα- µα. Γι αυτό και ήταν ολοκληρωµένοι κυνηγοί. ΣΗΜΕΡΑ, ΟΠΩΣ τα καταφέρα- µε, είναι µοιραίο να ισοπεδωθούν όλα. ιότι ένα κακοφτιαγµένο οικοδόµηµα πρέπει να κατεδαφίζεται και να φτιάχνεται σωστά από την αρχή, χωρίς κινδύνους να γείρει και να πέσει. EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 7

8 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙΔΑ 8 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

9 Αναζητώντας τη βασίλισσα του δάσους Ο ερχομός του χειμώνα, από πλευράς κυνηγετικού ενδιαφέροντος, είναι μια ιστορία που γράφεται με πολλούς -γοητευτικούς συνήθωςτρόπους στα δύσκολα κυνηγοτόπια της πατρίδας μας. Οι ταυτισμένοι με την έννοια «κυνηγόσκυλο» είναι οι κατεξοχήν ρομαντικοί αναζητητές των δυσκολιών του βουνού, που δεν λογαριάζουν τις αντίξοες συνθήκες της σκληρής εποχής του χρόνου, όπως η βροχή, οι λάσπες, τα χιόνια, ο παγετός, οι ομίχλες, οι αιφνιδιαστικές καταιγίδες, τα δύσβατα μονοπάτια κι ένας ατελείωτος κατάλογος ακόμα από εμπόδια που ανάγουν το κυνήγι σε μια περιπέτεια που συχνά ξεφεύγει από τα όρια. Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκη Οι παλαίμαχοι κυνηγοί ισχυρίζονταν, μάλλον δίκαια, πως τα «θαλάμια», οι κρυψώνες της μπεκάτσας, μοιάζουν πριν από τον ερχομό της με ακατοίκητα σπίτια που προσμένουν το νοικάρη να τα επισκεφθεί, να εγκατασταθεί σ αυτά και να τα λειτουργήσει. Την άποψή τους αυτή στήριξαν σε εμπειρικές διαπιστώσεις απ τις οποίες προέκυπτε πως ακριβώς στις ίδιες συστάδες, κάτω από τα ίδια κοιλώματα των δέντρων, πίσω από τα αμετακίνητα μουχλιασμένα ξερόκλαδα, ανάμεσα στην κάλυψη συγκεκριμένων θάμνων, θα έβρισκες στην εποχή της την μπεκάτσα, λες και επισκέπτεται με απόλυτη σιγουριά και αυτοπεποίθηση ιδιοκτήτη το χειμωνιάτικό της θέρετρο. Εκείνο που δημιουργεί αρκετές φορές σύγχυση είναι η -εκτός απροόπτου- ακριβής χρονική στιγμή που θα αποφασιστεί από τη «βελουδομάτα» η πολυπόθητη για τον κυνηγό επίσκεψη. Αυτό, ωστόσο, είναι μια ιστορία με πολλές αντιφάσεις και διχασμένες γνώμες που δίνει την αφορμή για εικασίες και συμπεράσματα που σπάνια αποδεικνύονται στην πράξη. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό και να αιωρούνται θρύλοι, μύθοι και υποθέσεις διότι οι μηχανισμοί της φύσης είναι αρκετά πολύπλοκοι και εναλλασσόμενοι ώστε ποτέ να μην είσαι απόλυτα σίγουρος για τίποτα, κυρίως όμως όσον αφορά στα θηρευτικά προσδοκώμενα. Η φύση, άλλωστε, δεν είναι πεζή και ρηχή για να τη δείξεις έτσι απλά με το δάχτυλο, επεξηγώντας τους άπειρους μηχανισμούς της και τους απροσπέλαστους νόμους της. Η μπεκάτσα, ενταγμένη κι αυτή στη λειτουργία των απαράβατων φυσικών νόμων και μηχανισμών, προστατεύεται από το ρυθμιστικό κώδικα της φύσης που φροντίζει για την επιβίωσή της. Η επιλογή του βιοτόπου της σίγουρα δεν είναι τυχαία. Η ίδια καθοδηγείται προς αυτόν με σιγουριά και απίστευτη μεθοδικότητα έχοντας εξασφαλίσει -όχι πάντα το αλάθητο- έναν υψηλό δείκτη προστασίας. Στα εκτεταμένα «μπεκατσοτόπια» θα ήταν αφελής κάθε ισχυρισμός πως εντοπίζονται όλοι οι πληθυσμοί των διερχόμενων πουλιών. Το ίδιο παράτολμη θα ήταν η πεποίθηση πως έχουμε κατανοήσει απόλυτα κάθε κρυφή επιλογή των μπεκατσών, βασισμένοι στους θηρεύσιμους αριθμούς, που όμως προέρχονται από την οικονομία και το περίσσευμα της φύσης. Οπως ισχύει για κάθε είδος της άγριας θηραματοπανίδας -κυρίως δε για τα μεταναστευτικά-, ένας διαπιστωμένος βιότοπος μπορεί να φιλοξενήσει φτερωτούς επισκέπτες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ενας «μπεκατσότοπος», για παράδειγμα, κάποιες στιγμές δεν προκαλεί το ενδιαφέρον των μπεκατσών ακόμη κι αν οι γνωστές σε εμάς προϋποθέσεις και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του βιοτόπου συνηγορούν υπέρ του αντιθέτου. Αντίθετα, είναι δυνατόν να συναντήσεις μοναχικά ή συγκεντρωμένα πουλιά -εντελώς συμπτωματικά -σε περιοχές που δύσκολα θα χρακτηρίζονταν ιδανικοί βιότοποι. Εκείνο που δημιουργεί αρκετές φορές σύγχυση είναι η -εκτός απροόπτουακριβής χρονική στιγμή που θα αποφασιστεί από τη «βελουδομάτα» η πολυπόθητη για τον κυνηγό επίσκεψη eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 9

10 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙΔΑ Η επιστημονική έρευνα συνεχώς συμπληρώνεται με νέα δεδομένα, πιστοποιώντας ίσως πως η κατάκτηση της γνώσης έχει αργούς ρυθμούς και συχνά αφήνει κενά και ερωτηματικά. Χωμάτινες διαδρομές Η μπεκάτσα στην πραγματικότητα δεν φοβάται το χιόνι και πολλές φορές φωλιάζει κοντά του. Εκείνο προφανώς που την ενοχλεί είναι το πάγωμα της γης Μόλις αρχίσουν οι βροχές, οι χωματόδρομοι καλύπτονται από λάσπη, λιμνιασμένες λακκούβες και νεροφαγώματα. Αποτελούν όμως τη μοναδική δίοδο προσέγγισης των κυνηγότοπων με τις πυκνούρες και τα δασωτά, εκεί όπου βρίσκονται τα «θαλάμια» της βασίλισσας του δάσους, όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται με νόημα από τους καλά μυημένους στην αναζήτηση του πιο περιζήτητου ίσως χειμωνιάτικου θηράματος. Καμιά φορά οι λασπότοποι, που είναι σχεδόν άβατοι, γίνονται και εντελώς απροσπέλαστοι, καθώς λίγο αργότερα έρχονται οι χιονοπτώσεις και οι παγετοί για να καλύψουν τα πάντα, σπέρνοντας παντού χιλιάδες ορατές και αόρατες παγίδες. Το τίμημα της αναμέτρησης στο δάσος με την μπεκάτσα, και κάτω από σκληρές καιρικές συνθήκες, είναι συνήθως μεγάλο και κάθε φορά μεγεθύνεται. Οταν αρχίσει η επέλαση του χιονιά, οι εικόνες κάτω από το εκτεταμένο λευκό κι από τόπο σε τόπο ίσως να διαφοροποιούνται. Το σκηνικό όμως είναι αδύνατον να μεταβληθεί κατά την κυνηγετική διαδικασία, αφού το έργο θέλει τους ίδιους πρωταγωνιστές, ενώ το μοίρασμα των ρόλων έχει από πριν καθοριστεί. Οι δασωτές πλαγιές του βουνού, οι λόγγοι και οι πάντα φιλικές ρεματιές μοιάζουν να εκπέμπουν ένα ακαθόριστο αλλά ιδιαίτερο έντονο κάλεσμα στο οποίο ο μπεκατσοκυνηγός είναι αδύνατον να μην ανταποκριθεί. Ρυθμιστής ο καιρός Το πιο απρόοπτο που μπορεί να σου συμβεί στο κυνήγι είναι να βρεθείς αντιμέτωπος με ακραία καιρικά φαινόμενα, που δημιουργούν απρόβλεπτες καταστάσεις. Συνθήκες σκληρές, που αλλάζουν εντελώς τους όρους του παιχνιδιού και σε αναγκάζουν να επιστρατεύσεις κάθε εμπειρική γνώση ή τέχνασμα, άλλες φορές για να συνεχίσεις κι άλλες φορές πάλι για να οπισθοχωρήσεις απέναντι στη δύναμη της φύσης, που είναι επιβλητική κι ακατανίκητη. Οι πρώιμες μπεκάτσες -ανάλογα με τις διαπιστωμένες εμφανίσεις τους- δείχνουν να προτιμούν τα μεγάλα υψόμετρα τα οποία δεν αποφασίζουν να εγκαταλείψουν αν δεν εξαναγκαστούν. Ιδιαίτερα σε περίοδο ανομβρίας δύο τινά μπορεί να συμβούν: Μακρόχρονη παραμονή των μπεκατσών σε μια ορεινή δασώδη περιοχή με σχετική υγρασία ή μαζική μετατόπιση νοτιότερα και κυρίως στη νησιωτική χώρα, όπου λόγω κλιματολογικών συνθηκών είναι ευκολότερη η ανεύρεση τροφής. Εκείνο που ενδεχομένως θα εξαναγκάσει τις μπεκάτσες σε αλλαγή τόπου διαμονής, ακόμη και σε πισωγυρίσματα, είναι η εκτεταμένη βαρυχειμωνιά και οι παγετοί. Τότε τα πεδινά με τα προστατευτικά πυκνά και τις ζεστότερες ρεματιές θα δεχθούν κατά συνθήκη την επίσκεψη σημαντικού αριθμού τους. Εμπειρικές καταγραφές Οι λογικές μεταβολές του καιρού δεν λειτουργούν εξαναγκαστικά προς την μπεκάτσα. Οι ήπιες χιονοπτώσεις, για παράδειγμα, μπορούν να την οδηγήσουν σε κοντινές μετακινήσεις και σπανιότερα σε μακρινές. Ο νοτιάς μάλλον οδηγεί τα πουλιά σε βαθιές και απροσπέλαστες ρεματιές, ενώ το ξεροβόρι θα τα στείλει στα πυκνά της πλαγιάς. Με έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως ο παγετός, συχνά θα συναντήσουμε αρκετές μπεκάτσες στις ασφάκες διότι -όπως υποστηρίζεται- εκεί βρίσκουν ζεστασιά. Στις μαζικές μετακινήσεις τους αποφεύγουν τους δυνατούς ανέμους κι όταν συμβαίνει αυτό, να φυσούν δηλαδή δυνατοί αγέρηδες, τα πουλιά δείχνουν 10 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

11 ανήσυχα και πολύ δύσκολα πλησιάζονται από το κυνηγόσκυλο. Καλύτερα περάσματα έχουν σημειωθεί με χαμηλές θερμοκρασίες και νύχτες με γέμισμα φεγγαριού. Δασωτά κοντά σε στάνες είναι περιοχές που αξίζουν να ερευνηθούν από τον κυνηγό, όπως επίσης και πυκνά όπου φύονται διάφοροι τύποι άγριων μανιταριών. Δεκάδες ακόμη ισχυρισμοί γυροφέρνουν «πειστικά» μεταξύ των παθιασμένων αναζητητών της βασίλισσας του δάσους και διατηρούνται ως ενδεχόμενο, μιας που επαληθεύονται τακτικά. Πάνω από όλα αυτά βέβαια πλανώνται το απροσδόκητο και το ανερμήνευτο, όχι για να μυθοποιήσουν τα αινίγματα της φύσης αλλά πιθανόν διότι έτσι το θέλησε η Θεία Δημιουργία ώστε να διατηρείται η απόσταση μεταξύ εφικτού και ανέφικτου, κεκτημένου αλλά και ασύλληπτου. Οι κρυψώνες Με φυσιολογικά καιρικά φαινόμενα τα δρύινα δάση, τα έλατα κι ορισμένοι πευκώνες είναι φιλόξενοι χώροι για τη «βελουδομάτα». Με περισσότερο χαμηλές θερμοκρασίες οι πουρναρότοποι, οι ασφάκες και οι δενδρόφυτες περιοχές γύρω από παραποτάμους και ρυάκια σπάνια θα μείνουν άδεια από νοικάρηδες. Πλάγιες δασώσεις που καθρεφτίζονται από καλλιεργημένους κάμπους θεωρούνται επίσης καλά «θαλάμια» μπεκατσών, εφόσον όλα στη φύση λειτουργούν κάτω από μια ενιαία λογική: Προστασία και κάλυψη των διατροφικών αναγκών. Υπάρχει άραγε πλάσμα στη φύση που το ένστικτό του να μην το καθοδηγεί να διασφαλίσει αυτές τις προϋποθέσεις; Μάλλον όχι. Ενας σωστός θηρευτής προφανώς θα πρέπει να λειτουργεί με γνώμονα την απλή λογική εκτιμώντας ανάλογα τις επιμέρους συνήθειες του θηράματος που αναζητεί ώστε να έχει περισσότερες πιθανότητες να το εντοπίσει. Απίστευτες επιλογές Η θεωρία θέλει τις μπεκάτσες να εγκαταλείπουν τα ψηλώματα όταν το παγωμένο χιόνι καλύψει τα πάντα και οι συνθήκες γίνουν απαγορευτικές για κάθε έμβιο οργανισμό που ζει στην επιφάνεια της γης. Η μπεκάτσα στην πραγματικότητα δεν φοβάται το χιόνι και πολλές φορές φωλιάζει κοντά του. Εκείνο προφανώς που την ενοχλεί είναι το πάγωμα της γης, που κάνει το χώμα να σφίγγει, να γίνεται σαν πέτρα σκληρό και να της φράζει κάθε προσπάθεια τρυπήματος για την «εξόρυξη» σκουληκιών, που τα συλλαμβάνει επιδέξια με ανάλογες γεωτρήσεις. Τότε, το ένστικτο ή η εξυπνάδα ή και τα δύο μαζί (τι σημασία έχει, αφού θα πορευόμαστε πάντοτε εικάζοντας), την οδηγούν στις φιλικότερες ρεματιές και στα φαρδιά πουρνάρια που παίζουν ρόλο φυσικής ομπρέλας. Ομως, οι ρεματιές με τρεχούμενο Τα πρώτα σημαντικά μαθήματα Το πρώτο μάθημα που εισπράττουμε από τους εμπειρότερους για το κυνήγι της μπεκάτσας είναι απλό και κυρίως τεχνικό, περιοριζόμενο στην εκμάθηση των βιοτόπων όπου συχνάζει και στην τυπική συνεργασία με το πουλόσκυλο, που αναλαμβάνει τον κυρίαρχο ρόλο της αναζήτησης. Ετσι, με τις πρώτες ψύχρες του Νοέμβρη αρχίζουν οι ανιχνεύσεις στις δασωτές ορεινές περιοχές με κυρίαρχη επιλογή εκείνες που κρατούν υγρασία λόγω κλίματος ή βροχοπτώσεων. Αυτό συνάδει με τη λογική που ταυτίζεται με τη συμπεριφορά της βασίλισσας του δάσους, που αποζητά πυκνή βλάστηση και μαλακό χώμα για να χώσει το ράμφος της, ξεχώνοντας σκουλήκια που αποτελούν το κύριο μέρος της διατροφής της. Οσο παρουσιάζονται ίχνη ή σποραδικές εμφανίσεις μπεκατσών τόσο παθιάζονται και οι αναζητητές τους, που πλάθουν χιλιάδες σενάρια και όνειρα συνάμα για το πολυπόθητο αντάμωμα μαζί τους. Μια συνάντηση, βέβαια, με πολλές ευκαιρίες και καρδιοχτύπια, κάτι ωστόσο που δεν συμβαίνει τακτικά, κάνοντας το πάθος ακόμη εντονότερο και τις εξορμήσεις μακρύτερες, πολύωρες και κάποιες φορές εξαντλητικές. Τότε, όταν οι στείρες αναζητήσεις αρχίζουν να προσεγγίζουν την απογοήτευση, αρχίζουν οι ενδόμυχες ικεσίες για το θέριεμα του καιρού, για να εξαναγκαστούν τα μεταναστευτικά στην κάθοδο προς το Νότο και τη μετατόπιση στις πεδινές περιοχές. Δεν έχει βέβαια ακόμη επαληθευτεί αν η ικεσία των κυνηγών του δάσους έχει τη δύναμη να επηρεάσει τη μεγαλοθυμία της φύσης, αλλάζοντας τα καιρικά δεδομένα. Ομως, πάντα προς τα τέλη του Νοέμβρη ή τις αρχές του Δεκέμβρη, εμφανίζονται τα πρώτα ξεσπάσματα του χειμώνα, τουλάχιστον στις ημιορεινές περιοχές, όπου τα χιόνια κάποιες φορές υπερβαίνουν το μέτρο που αντιστοιχεί στα θελήματα των αποκαμωμένων θηρευτών. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 11

12 ΘΗΡΑΜΑΤΟΠΑΝΙΔΑ Οι ρεματιές είναι μαλακές, προσφέρουν άφθονη τροφή, κάλυψη και συνθήκες διαφυγής σε καταστάσεις ανάγκης Απόψεις Ζητήσαμε από δύο έμπειρους μπεκατσάδες να μας πουν γιατί έχουν επιλέξει αυτό το κυνήγι και αν τελικά η βελουδομάτα είναι ελίτ! «Κακά τα ψέματα: Ο χώρος όπου βρίσκεται η μπεκάτσα εμπεριέχει μπόλικο ρομαντισμό. Η εναλλαγή των εικόνων, των χρωμάτων, του νερού, το χαμηλότερο υψόμετρο και η μικρότερη δυσκολία σε σχέση με την πέρδικα έχουν μεταμορφώσει αυτό το κυνήγι σε λατρεία. Μερικοί, όντως, έχουν κάνει λίγο πιο ελιτίστικο το κυνήγι της μπεκάτσας, αλλά νομίζω ότι γι αυτό ευθύνεται η πολυετής σχέση με τα περιοδικά. Υπάρχει περιοδικό περιπτέρου που εδώ και 4 χρόνια σε κάθε τεύχος έχει θέμα για την μπεκάτσα. Καλώς ή κακώς, η μπεκάτσα πουλάει. Αν όμως δεν θέλουμε να είμαστε τόσο κυνικοί και να δούμε το θέμα καθαρά θηρευτικά, η μπεκάτσα είναι ένα ανεξέλεγκτο πουλί που κανένας δεν ξέρει τι θα αντιμετωπίσει όταν βγει στο κυνήγι της. Ισως να είναι αυτό το μυστήριο που την περιβάλλει, το μυστικό για το οποίο η βασίλισσα του δάσους είναι τόσο αξιαγάπητη». Δημήτρης Κλαδάκης, έμπορος, 53 ετών, από τη Θεσσαλονίκη. «Το θήραμα ως θήραμα δεν θα έλεγα ότι έχει κάποιο είδος γοητείας. Γοητεία έχει το βουνό, το δεδομένο ότι πρέπει να περπατήσεις και να αλλάξεις πολλές παραστάσεις. Αυτό το κυνήγι με γοητεύει γιατί δεν είναι στατικό. Δεν είναι καρτέρι, δηλαδή να περιμένω κάτω από ένα δέντρο για να τουφεκίσω και να πάρω το θήραμα. Τους περισσότερους μπεκατσάδες μάς ενδιαφέρουν το περπάτημα, η παρέα και η ομορφιά του κυνηγότοπου». Λεωνίδας Οικονόμου, 52 ετών, από τη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από την Κατερίνη. νερό, που κάποτε αρνείται να παγώσει, είναι το προσφιλέστερο καταφύγιο για τα εκπληκτικά πουλιά με το μακρύ ράμφος και το φτέρωμα με την τέλεια παραλλαγή προς τα χρώματα της φύσης. Τρέχει στα γρήγορα βέβαια εκεί, μιας που αντιλαμβάνεται με το πτηνώδες μυαλό της πως θα ταν αταίριαστη στο λευκό του χιονιού κι εύκολος στόχος στον εντοπισμό από κάθε είδους εχθρό, πέρα από τον άνθρωπο-κυνηγό, που ακόμα κι αν την πρόσεχε, για δεοντολογικούς λόγους πολύ δύσκολα θα την έθετε στο στόχαστρό του. Οι ρεματιές είναι μαλακές, προσφέρουν άφθονη τροφή, κάλυψη και συνθήκες διαφυγής σε καταστάσεις ανάγκης. Τη ρεματιά, λοιπόν, ξεκινάμε να ψάχνουμε με το ξημέρωμα. Ο πληθυντικός στο κυνήγι μεταξύ θηρευτή και σκύλου είναι προφανώς υπερβολικός και κάπως εγωιστικός για εμάς, εφόσον η έρευνα είναι απαρχής βαρύ φορτίο και επίπονο καθήκον των τετράποδων συντρόφων μας. Κουβαλώντας μαζί μας ύστερα από κάθε κυνήγι εικόνες από τις όμορφες στιγμές που προηγήθηκαν, αρκετές εμπειρίες και μηνύματα, δεν γνωρίζω αν γινόμαστε αργότερα περισσότερο σοφοί. Σιγουρεύτηκα, όμως, πως σε στιγμές πολύ δύσκολες και σκληρές νιώθεις αρκετά μικρός και αδύναμος ενώ την ίδια ακριβώς στιγμή της αναμέτρησης με το θήραμα ή λίγο πριν από αυτήν, οι ελάχιστες ευκαιρίες σου προσέφεραν στιγμιαία συναισθήματα ευδαιμονίας και κυριαρχίας. Η αντίθεση της αρμονίας, η διαπάλη των εναλλαγών και των αντίθετων συναισθημάτων, το άγγιγμα του «τροπαίου» κι ο εξαναγκασμός κάποιες φορές σε άτακτη φυγή είναι τμήματα ενός ενιαίου έργου, της φύσης. Κάποτε αλλάζουν τα σκηνικά κι ίσως οι ρόλοι μοιράζονται διαφορετικά, όμως οι φιγούρες των πρωταγωνιστών μένουν αναλλοίωτες κι αυτό είναι ίσως η υπέρτατη ομορφιά κι αξίζει να τη γευτούμε τουλάχιστον για μία φορά στη διάρκεια της ζωής μας. 12 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

13 ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ WOUXUN KG-UV6D Αδιάβροχο. VHF/UHF (U-V, V-V, U-U). IP55 Waterproof. Μπαταρία 1.700mAh Li-ion. 200 µνήµες. Ισχύς 5W. FM δέκτης ραδιοφώνου. Φακός. DCS-CTCSS-DTMF, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. 135 YAESU FT-270 Ποµποδέκτης 5 Watt υψηλών προδιαγραφών, µε δυνατό audio χωρίς παραµορφώσεις. Αδιάβροχο IPX7. Μπαταρία 1.400mAh NiMH 69 ΤΥΤ TH F8 VHF 5W. Μπαταρία 1.600mAh Li-ion. CTCSS/DTMF/ DCS/ ιτονία/ Πεντατονία. FM δέκτης ραδιοφώνου Φακοί Fenix από Αεροπορικό Αλουµίνιο Τ6 Αδιάβροχοι IPX8 Το νέο µοντέλο ΤΚ15, έχοντας LED τεχνολογίας XP-J (R5), µας δίνει φωτισµό 337 Lumens και απόσταση φωτισµού περίπου 215 µέτρα. Έχει 4 επίπεδα φωτισµού. Το βάρος του είναι µόλις 152 γραµµάρια χωρίς µπαταρίες και µε το έξτρα κιτ AR102 µπορούµε να τον ανοιγοκλείνουµε από τη σκανδάλη µας. Είναι οι ιδανικοί φακοί για επαγγελµατική χρήση (Security Αστυνοµία Στρατός Υπηρεσίες) και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. PX-D sv1ats@otenet.gr Ποµποδέκτης VHF/UHF και κινητό τηλέφωνο µαζί. Συχνότητα: VHF: UHF: MHz GSM: 850/900/1.800/1.900 MHz. Κινητό τηλέφωνο µε 2 κάρτες SIM, διπλής αναµονής. MP3 Player. Κάµερα ενσωµατωµένη. Ραδιόφωνο FM. 89 WOUXUN KGUVD1P ΝΕΟ µοντέλο VHF-UHF από τη Wouxun. Ποµποδέκτης εγκεκριµένου τύπου µε 2 χρόνια εργοστασιακή εγγύηση. Ισχύς 5W. Μνήµες, DCS, CTCSS, DTMF. FM δέκτης ραδιοφώνου, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. Όλα τα µηχανήµατα έχουν εγγύηση και υποστήριξη SERVICE ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α υοβουνιώτη 7, Κάτω Χαλάνδρι, , τηλ.: , fax.:

14 ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ Τα κυνηγόπαιδα επιστρέφουν Συνεχίζουμε το αφιέρωμα για τα καμάρια σας, που αποτελούν την ελπίδα για το μέλλον της παραδοσιακής δράσης του κυνηγιού στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια, σας παρουσιάζουμε τα κυνηγόπαιδά σας! Της Ειρήνης Φ. Κουτσαύτη Παναγιώτης Παπαδόπουλος Αττική Ο 12χρονος Παναγιώτης έχει «τρέλα» με το κυνήγι και τους κυνηγετικούς σκύλους, ενώ από τη Δ Δημοτικού έχει συνοδεύσει τον πατέρα του, Γιάννη Παπαδόπουλο, γνωστό εκτροφέα Επανιέλ Μπρετόν, σε κυνήγι ορτυκιού, πέρδικας και μπεκάτσας. «Θυμάμαι ότι εκείνη την ημέρα πήγαμε για ορτύκια στην Κωπαΐδα. Μεγαλώνοντας, αυξήθηκαν και οι αντοχές του. Πλέον με ακολουθεί για πέρδικα και για μπεκάτσα», λέει ο πατέρας του που συχνά πυκνά κάνει εκπαίδευση στα Επανιέλ μαζί με το γιο του. Ο Παναγιώτης έχει μεγάλο «έρωτα» με τα σκυλιά, ενώ εδώ και χρόνια χτυπάει τις πρώτες θέσεις στο βάθρο των νικητών στην κατηγορία των νέων κυναγωγών του ΚΟΕ. Μάλιστα για το 2011, όπως μας είπε ο πατέρας του, θεωρείται ο καλύτερος νεαρός κυναγωγός. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ήδη μιλάει άπταιστα ιταλικά. «Εχει αποφασίσει ότι θέλει να γίνει κτηνίατρος. Ετσι, έμαθε ιταλικά για να μπορεί να συνεννοείται με τις ιταλικές εταιρίες κτηνιατρικών φαρμάκων και σκυλοτροφών. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί γνωρίζει από τώρα ότι οι βάσεις για το μέλλον πρέπει να είναι γερές». 14 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

15 Νίκος Σαμψωνίδης Σύρος Ο 9χρονος Νίκος είναι παθιασμένος με ό,τι κάνει ο κυνηγός πατέρας του, Γιάννης Σαμψωνίδης. Ασχολείται με τα δύο Κούρτσχααρ της οικογένειας, ακολουθεί τον Γιάννη κατά πόδας στο κυνήγι και τσεκάρει όλες του τις κινήσεις. «Βλέπει ό,τι κι αν κάνω και τα καταγράφει σαν να είναι βιντεοκάμερα. Τον έχω ξεκινήσει από μικρό. Μάλιστα, όταν τον πρωτοέβγαλα στον κυνηγότοπο, είχα κουταβάκια Κούρτσχααρ, τα εκπαιδεύαμε παρέα και ουσιαστικά ξεκίνησαν μαζί! Θα μπορούσα να πω ότι μπολιάστηκε από τότε με τον αέρα του κυνηγού». Ο Νίκος αυτή την εποχή μαθαίνει σημάδι μέσα στο κτήμα της οικογένειας με ένα φλομπεράκι. Ο Νίκος ποζάρει στη φωτογραφία με το όπλο του παππού, μια συλλεκτική Beretta 212, μοντέλο του Και όπως λέει ο υπερήφανος πατέρας: «Με αυτό το όπλο κυνηγά ο πατέρας μου, με το ίδιο όπλο κυνηγώ κι εγώ. Εύχομαι με αυτό το όπλο να κυνηγά σε λίγα χρόνια και ο γιος μου». Χάρης Βαΐτσης Θήβα Ο Χάρης, ο βενιαμίν μιας πολύτεκνης οικογένειας με ρίζες από ένα ορεινό χωριό του Καρπενησίου, είναι 13 χρόνων και ζει μόνιμα στο χωριό Υπατο Θηβών ενώ ακολουθεί την παλαιά γενιά στον κυνηγότοπο. Οσοι τον βλέπουν στα βουνά λένε ότι είναι δασοκομάντο, μιας και δεν υπάρχει περίπτωση να του συμβεί οτιδήποτε και να μην καταφέρει να επιβιώσει. Ο 13χρονος ξεχωρίζει από πολύ μικρός τα άγρια χόρτα, τις ρίζες, τους καρπούς, ξέρει να φυτεύει και να αρμέγει. Το όνειρο του είναι να γίνει εκπαιδευτής σκύλων. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 15

16 ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ Μαριάννα Συρίγου Πειραιάς Η 5χρονη είναι κόρη δύο κυνηγών, του Γρηγόρη Συρίγου και της Βίκυς Φωτάκη, από το Κερατσίνι. Μάλιστα η μικρή επιμένει να της φέρνουν οι γονείς της τους άδειους κάλυκες για να παίζει. Οταν οι δικοί της την αφήνουν στη γιαγιά για να φτάσουν στα κυνηγοτόπια της Πελοποννήσου, έχει μάθει να μην παραπονιέται γιατί ξέρει πια πως, όταν γυρίσει το βραδάκι η μαμά της, θα της φέρει πουλάκια Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι η μικρή βοηθά τη μητέρα της στην εκπαίδευση των Επανιέλ της οικογένειας. Και όπως λέει η μητέρα της, «βλέπω ότι η Μαριάννα με αντιγράφει σε ό,τι κι αν κάνω στα κυνηγόσκυλά μας. Μάλιστα, όταν η εκπαίδευση τελειώσει, την έχω συλλάβει πολλές φορές να πηγαίνει μόνη της στα σκυλιά και να τους λέει τις ίδιες εντολές!». Αντώνης και Παντελής Δημητρίου Κρανίδι Αργολίδος Τα εγγόνια του Αντώνη και της Ελένης Δημητρίου, ηλικίας 14 και 12 ετών, αγαπούν το κυνήγι και ακολουθούν κατά πόδας τους παππούδες τους κάθε Σαββατοκύριακο. Και τα δύο παιδιά είναι γοητευμένα με τη διαδικασία, τα ήθη και τα έθιμα του κυνηγιού και, όπως πληροφορηθήκαμε, βλέπουν επακριβώς τι κάνουν ο παππούς και η γιαγιά, για να κάνουν και εκείνα το ίδιο όταν μεγαλώσουν. Μάλιστα, ο Αντώνης και ο Παντελής είναι κατενθουσιασμένοι με την ιδέα του παππού να κατασκηνώσουν για ένα βράδυ στο βουνό Σε όσες φωτογραφίες απεικονίζονται τα παιδιά να κρατούν όπλα, αυτά είναι άδεια και ελεγμένα από τους γονείς τους. 16 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

17

18 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ 18 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

19 Δείκτες Οι βασιλιάδες της φέρμας Με προσεκτική κίνηση, μεγάλη αυτοσυγκράτηση, ηρεμία και «αγαλματένια» τελική στάση έχουν κερδίσει τις καρδιές όλων των κυνηγών, οι οποίοι τους θαυμάζουν να δείχνουν με αυτό το μοναδικό τρόπο το θήραμα αλλά και την ιδιαίτερη καταγωγή και ταλέντο τους. Της Θεανώς Καρούτα Μία από τις μεγαλύτερες ομάδες κυνηγόσκυλων, οι δείκτες, έχουν μεγάλη ιστορία στην ευρωπαϊκή κυνοφιλία, που μας έχει προσφέρει σήμερα και τη μεγάλη ποικιλία φυλών αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ανά περιοχή. Σύμφωνα με τις ιστορικές καταγραφές, οι σημερινοί δείκτες έχουν τις ρίζες τους στα αρχαία Σπάνιελ (τα κυνηγόσκυλα της Ισπανίας) και το Μπρακ, ενώ από το 17o αιώνα και μετά έχουμε την άνθηση των πολλών νέων φυλών μέσω επιλεκτικών διασταυρώσεων που μας προσέφεραν σκυλιά με ιδιαίτερη προσέγγιση στο θήραμα -φέρμα- αλλά και καλή έρευνα και ικανότητες επαναφοράς. Για το λόγο αυτό από τότε μέχρι και σήμερα τα σκυλιά-δείκτες προτιμώνται στο κυνήγι φτερωτών και μικρών τριχωτών θηραμάτων. Μια γενική διάκριση πρέπει να γίνει μεταξύ βρετανικών-ιρλανδικών και ηπειρωτικών (ευρωπαϊκών) δεικτών. Ο διαχωρισμός έγινε κυρίως από τις βρετανικές προσπάθειες που εξειδίκευσαν τους δικούς τους δείκτες. Και στην ηπειρωτική Ευρώπη όμως συναντάμε σχολές, τη γαλλική με τα τοπικά Μπρακ και τη γερμανική (με πιο δυναμικά σκυλιά που αποδίδουν σε όλα τα είδη κυνηγιού), όπως και αρκετές εθνικές φυλές. Σήμερα ο Παγκόσμιος Κυνολογικός Οργανισμός στην κατηγορία δεικτών περιλαμβάνει 37 φυλές, τις οποίες κατατάσσει στις δύο υποκατηγορίες (βρετανικοί-ηπειρωτικοί). Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως στους ηπειρωτικούς συναντάμε Κούρτσχααρ, Ντράτχααρ, Βεϊμαράνερ, Γαλλικά και Ιταλικά Μπρακ, Επανιέλ Μπρετόν, Βίζλα αλλά και δείκτες από την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Ολλανδία. Αντίστοιχα στην κατηγορία των βρετανικών έχουμε Αγγλικά Πόιντερ και Σέτερ (Αγγλικά, Ιρλανδικά, Γκόρντον). Η γνώμη των ειδικών Ποια είναι όμως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δεικτών; Εμείς ζητήσαμε τις απόψεις των κ.κ. Σπύρου Δέδε και Κώστα Καλφόπουλου, γνωστών εκπαιδευτών και εκτροφέων δεικτών. Κατ αρχάς από πού προέκυψε η τόσο μεγάλη ποικιλία; Ο κ. Κώστας Καλφόπουλος μας είπε: «Με λίγα λόγια και σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες από πίνακες και βιβλία υπάρχει εμφάνιση δεικτών στην Ευρώπη που χρησιμοποιούνταν από τους κυνηγούς από το 17ο αιώνα. Για τις μεν κοντότριχες φυλές πρόγονος θεωρείται το Perdiguero de Burgos ως αρχή που μας έχει δώσει τα Πόιντερ και τα Μπρακ, ενώ για τις μακρύτριχες φυλές οι κυνολόγοι βρίσκουν την αρχή στο μεγάλο Γαλλικό Επανιέλ του 16ου αιώνα». Ενώ ο κ. Σπύρος Δέδες πρόσθεσε: «Το Γαλλικό Επανιέλ έδωσε τη βάση για τα Σέτερ και όλα τα υπόλοιπα Επανιέλ». Η πληθώρα των δεικτών σημαίνει ότι δεν υπάρχει η μια ιδανικότερη που θα μπορούσε να έχει επικρατήσει; «Σε καμία περίπτωση», απάντησε ο κ. Καλφόπουλος, ενώ ο κ. Δέδες πρόσθεσε: «Η πληθώρα των δεικτών προέκυψε τόσο από τις κλιματολογικές συνθήκες όσο και από τις μετακινήσεις των ομάδων από ήπειρο σε ήπειρο. Επίσης, η διαφορετικότητα των μεθόδων του κυνηγιού από τόπο σε τόπο ανάγκασε τα ζώα να προσαρμοστούν. Παράδειγμα τα σκυλιά με κατεβασμένα αφτιά συναντώνται περισσότερο στις χώρες του νότου που υπάρχει μεγαλύτερη ξηρασία και σκόνη. Το σκυλί κατέβασε σταδιακά τα αφτιά του για να προστατευτεί». Εχουν οι φυλές αυτές αναπτύξει ιδιαιτερότητες που πρέπει να γνωρίζουν οι κυνηγοί; «Σαφώς», απάντησε ο κ. Καλφόπουλος «Ζητάμε χαρακτήρα, μυαλό, πάθος, μύτη και κατασκευή και με αυτή τη σειρά. Ολα αυτά στο ανώτερο επίπεδο θα μας έδιναν τον ιδανικό δείκτη». Κώστας Καλφόπουλος eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 19

20 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ «και όλες οι ράτσες έχουν τόσο θετικά όσο και αρνητικά χαρακτηριστικά. Σε γενικές γραμμές, όμως, κάθε σκύλος είναι μοναδικός και έχει το δικό του χαρακτήρα, με τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματά του. Εμείς ανάλογα με τις εμπειρίες μας, τη μέθοδο και την υπομονή που θα δείξουμε θα εισπράξουμε και τα ανάλογα αποτελέσματα, πάντα σε σχέση με όσα επενδύσαμε πάνω στο σκύλο». Ενώ σύμφωνα με τον κ. Δέδε, «το πρόβλημα δεν έγκειται στο ότι υπάρχουν ιδιαιτερότητες, που πηγάζουν από τη διαφορετικότητα των φυλών, το χαρακτήρα, τις εργασιακές τεχνικές και το θήραμα που θα κυνηγήσουν, αλλά στο ότι πολλοί κυνηγοί, ιδίως στη χώρα μας, καταπατούν τις ιδιαιτερότητες αυτές». Πότε ξεκινά η εκπαίδευση; Ο κ. Δέδες μάς είπε: «Μετά τους 9 μήνες, είναι η ηλικία που κατά 70% έχει ολοκληρωθεί η σωματοδομή του σκύλου αλλά και η νοητική του ωρίμανση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να δεχτεί ευκολότερα τα μαθήματα και το εύπλαστο μυαλό του να δεχτεί τις νέες εικόνες». Ενώ ο κ. Καλφόπουλος πρόσθεσε, «μια προεκπαίδευση ξεκινά από την ηλικία των 2 μηνών. Αυτή βασίζεται στη «Από κάθε εργασιακό σκύλο απαιτούμε το μυαλό πάνω απ όλα, την ταχύτητα της σκέψης προκειμένου να μπορεί να επαναφέρει άμεσα στο μυαλό του όσα έχει διδαχτεί. Αμέσως μετά σημασία έχει το ένστικτο. Εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας άνθρωπος, που οφείλει να αντιληφθεί ποια είναι πιο ανεπτυγμένα στο σκύλο του και να τα αξιοποιήσει». Σπύρος Δέδες συνεχή επαφή με τον ιδιοκτήτη, ώστε να μάθει να συνεργάζεται με αυτόν και μόνο. Την ίδια περίοδο πρέπει, ως παιχνίδι αρχικά, να τον φέρει σε επαφή και με άλλους ανθρώπους και ζώα. Ακολουθούν οι κανόνες υπακοής, που δυστυχώς λίγοι στη χώρα μας έχουν κάνει στο σκύλο τους, για αυτό έχουμε και πολλά ατυχήματα. Στην κρίσιμη ηλικία 8-15 μηνών πρέπει το σκυλί να έρθει σε επαφή με πολύ και ποιοτικό θήραμα. Εκεί χρειάζεται χρόνος, ταξίδια και χρήματα. Τέλος, διδάσκουμε την επαναφορά, που θα χτιστεί σταδιακά μέσα από τα κυνήγια και την επαφή με τα θηράματα. Για έναν άνθρωπο της πόλης είναι πραγματικά δύσκολο να χτίσει έναν τέτοιο σκύλο. Ακόμα και για μένα, ως εκπαιδευτής, αν δεν είχα δικό μου τόπο και θηράματα, η δημιουργία ενός ποιοτικού κυνηγετικού σκύλου θα ήταν ουτοπία». Παρά το γεγονός ότι υπάρχει συνήθως μια εκπαιδευτική τακτική, ο κ. Δέδες μάς ενημέρωσε πως «το κάθε σκυλί είναι ένα διαφορετικό άτομο ακόμα και αν είναι από την ίδια τοκετοομάδα, συνεπώς έχει ανάγκη ένα ατομικό πρόγραμμα εκπαίδευσης προκειμένου να αποδώσει. Πρόκειται πάντα για διαφορετικούς χαρακτήρες, με διαφορετικά ένστικτα και άλλο βαθμό ωριμότητας και όλα αυτά είναι παράγοντες που πρέπει να εκτιμηθούν και να συνυπολογιστούν από τον εκπαιδευτή. Η έρευνα πρέπει να υπηρετεί το «όπλο», ο σκύλος να σέβεται και να συνεργάζεται με τον κυνηγό, χωρίς φωνές, σφυρίγματα, κουδούνες κ.λπ. Αυτή είναι η μέθοδός μου, αν και σέβομαι κάθε άλλη σκέψη». Ποιος είναι ο κατάλληλος δείκτης για εμένα; Το ζήτημα της επιλογής κυνηγόσκυλου έχει απασχολήσει πολλούς κυνηγούς, οι οποίοι προβληματίζονται αν πρέπει να επιλέξουν με βάση τη φυλή, τους γεννήτορες, το είδος του κυνηγιού που προτιμούν. «Η επιλογή του κυνηγού θα πρέπει πρωτίστως να εξαρτάται από το θήραμα που κυνηγάει. Με βάση αυτό θα μαζέψει πληροφορίες για την απόδοση που έχει η κάθε φυλή στο συγκεκριμένο θήραμα. Αυτό, δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό δεν συμβαίνει, οι περισσότεροι κυνηγοί επιλέγουν με βάση την εικόνα («είδα ένα Σετεράκι και ένιωσα ένα σκίρτημα») και αυτό είναι κάτι που πάει την κυνοφιλία πίσω», λέει ο κ. Δέδες. «Σημασία έχει και το στιλ του κυνηγιού όπως και η μέθοδος», συμπλήρωσε ο κ. Καλφόπουλος, «το αν θέλει 20 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

21 μεγάλη, μεσαία ή κοντινή έρευνα. Ολα αυτά παίζουν ρόλο ώστε να έχουμε εν τέλει κάρπωση. Προσωπικά, αν δεν υπάρχει θήραμα, δεν θεωρώ ότι είναι ολοκληρωμένη μια έξοδος». «Στην επιλογή του δείκτη θα πρέπει να συνυπολογίσουμε», συνέχισε ο κ. Καλφόπουλος, «και τον παράγοντα των εδαφικών και κλιματολογικών συνθηκών. Αλλο σκύλο θα επιλέξουμε για το κυνήγι στις πεδιάδες και άλλο για τις απόκρημνες πλαγιές, τα ποτάμια, τα έλη. Καλύτερα να ψάξει ο κυνηγός σκύλο με δεδομένο το πώς είναι τα κυνηγοτόπια που πάει, παρά επηρεαζόμενος από μόδες, βαρύγδουπες λεζάντες και όμορφα χρώματα», άποψη που βρίσκει απόλυτα σύμφωνο τον κ. Δέδε: «Αν πάμε για αγριόγαλο στα χιονισμένα κυνηγοτόπια της Ελβετίας, θα χρειαστούμε ένα δείκτη μακρύτριχο, κοντύτερο σε σχέση με τους άλλους, με σώμα εγγεγραμμένο στο τετράγωνο, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στα ανώμαλα εδάφη. Σε χώρες όπως η Ιταλία ή η Σερβία, θα κυνηγήσουμε με ένα ζώο με σωματότυπο εγγεγραμμένο στο παραλληλόγραμμο». Αρα, υπάρχει ή όχι μία ράτσα ιδανική για τα ελληνικά εδάφη; Την απάντηση μας έδωσε ο κ. Καλφόπουλος: «Η Ελλάδα είναι ένας τόπος ορεινός ή ημιορεινός σε μεγάλο ποσοστό, άρα σε όλες τις φυλές των δεικτών πρέπει να επιλέγονται σκυλιά με κοινά μορφολογικά χαρακτηριστικά. Αυτό μεταφράζεται ως εξής: ύψος του ακρωμίου στο κατώτατο όριο κάθε ράτσας, όχι σκυλιά με πολύ οστική μάζα, όσο το δυνατόν περισσότερο εγγεγραμμένα κοντά στο τετράγωνο, (η μακριά ράχη καταπονεί το σκύλο μας στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές). Επίσης, σωστή κατασκευή, σωστές γωνιώσεις και τέλος ένα άπληστο πάθος για θήραμα και όχι για τρέξιμο και εκτόνωση, καθώς δεν έχουμε και τα αχανή κυνηγοτόπια» και ο κ. Δέδες πρόσθεσε χαριτολογώντας: «Το να ρωτάμε αν υπάρχει ο ιδανικός σκύλος για όλους, είναι σαν να λέμε ότι υπάρχει η ιδανική γυναίκα που τη θέλουν όλοι οι άντρες». Οι δείκτες είναι μια πολύ μεγάλη κατηγορία και για να τους αναφέρουμε όλους θα χρειαζόμασταν ολόκληρο τόμο. Εμείς στις επόμενες σελίδες επιλέξαμε να παρουσιάσουμε μερικές από τις πιο γνωστές φυλές, παίρνοντας φυσικά υπόψη και τις προτιμήσεις των Ελλήνων κυνηγών. Φυσικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε την εγχώρια κυνοφιλική δραστηριότητα, που ειδικά στους δείκτες έχει να παρουσιάσει ιδιαίτερα δραστήριους ομίλους (π.χ. τον Ομιλο Επανιέλ Μπρετόν, τον Ομίλο Κούρτσχααρ, τον Ομιλο Αγγλικών Δεικτών), που εργάζονται συστηματικά στην ανάπτυξη και βελτίωση των μοναδικών και ταλαντούχων αυτών κυνηγόσκυλων. Ποια φυλή ξεχωρίζετε; Κώστας Καλφόπουλος: «Είμαι από μικρό παιδί ζωόφιλος πρώτα και μετά κυνόφιλος, συνεπώς αγαπώ και πιστεύω σε όλες τις φυλές. Εμένα κυνηγετικά με τράβηξαν περισσότερο τα Κούρτσχααρ, τα οποία εκτρέφω πρώτα ως ιδιώτης και αργότερα ως εκτροφέας εδώ και 20 χρόνια. Οι λόγοι που τα επέλεξα είναι κυρίως πρακτικοί: κυνηγώ όλα τα θηράματα και έχω ανάγκη ένα σκύλο που να τα κάνει όλα. Να είναι καλός σκύλος φέρμας, ιχνηλάτης, διώκτης, επαναφορέας, φύλακας του χώρου». Σπύρος Δέδες: «Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, θα έλεγα ότι προσωπικά ξεχωρίζω τα Αγγλικά Σέτερ για δύο λόγους: πρώτον ότι κυνηγάνε για τον άνθρωπο και δεύτερον ότι πρώτα σκέφτονται και μετά ενεργούν, κάτι πολύ σημαντικό. Σε γενικές γραμμές πάντως όλες οι ράτσες καλές είναι ανάλογα τη χρήση που κάνει κανείς. Ενα Αγγλικό Σέτερ για κάποιον που κυνηγάει μπεκάτσα στο δάσος είναι ιδανικό, ενώ κάποιος που θέλει να κάνει γενικό κυνήγι μπορεί να στραφεί σε ένα Κούρτσχααρ. Αν το έχεις στη βεράντα και θες να είναι και μικρόσωμο, ιδανικό είναι ένα Επανιέλ Μπρετόν. Αυτοί που επιλέγουν με μόνο παράγοντα το κυνήγι και την ικανότητα, μάλλον θα στραφούν σε ένα Αγγλικό Σέτερ ή ένα Αγγλικό Πόιντερ». eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 21

22 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Αγγλικό Σέτερ Πολλοί θα το χαρακτηρίσουν τον πιο δημοφιλή δείκτη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, κι αυτό για δύο λόγους: κατ αρχάς για τα εξαιρετικά κυνηγετικά του ένστικτα, αλλά από την άλλη τον ιδιαίτερα καλόβολο και φιλικό του χαρακτήρα. Πρόκειται για ένα σκύλο μεσαίου-μεγάλου μεγέθους, που φτάνει τα 68 εκατοστά σε ύψος, με ορθογώνιο κορμό και απαλό μακρύ τρίχωμα το οποίο απαιτεί σχολαστική φροντίδα. Χαρακτηριστικό της φυλής είναι και η «σπαθάτη» ουρά. Το χρώμα του συνήθως είναι λευκό με ακανόνιστες μαύρες κηλίδες, όμως απαντάται συχνά σε άσπρο με πορτοκαλί ή καφέ καθώς και τρίχρωμο. Τα Αγγλικά Σέτερ χαρακτηρίζονται από ευγένεια, έχουν ευαίσθητο χαρακτήρα και υπάκουη συμπεριφορά, για το λόγο αυτό τα αποκαλούν σκυλιά gentleman. Παρά τον ήρεμο χαρακτήρα τους όμως έχουν ανεξάντλητη ενεργητικότητα, χρειάζονται συχνά άσκηση και όταν δεν ικανοποιούν αυτή τους την ανάγκη μπορούν να γίνουν επίμονα και νευρικά. Στον κυνηγότοπο επιδεικνύουν έντονη δραστηριότητα αλλά και χάρη. Είναι ανθεκτικά, με έντονη αίσθηση του θηράματος και μεγάλη ικανότητα και υπομονή όταν ψάχνουν ή ακολουθούν φτερωτά, για το κυνήγι των οποίων εκτράφηκαν εξαρχής. Ιστορία έχουν γράψει οι γραμμές του Laverack και του Llewellin που δημιούργησαν και το σύγχρονο Σέτερ. Αγγλικό Πόιντερ Είναι μαζί με το Σέτερ οι δύο βασικοί εκπρόσωποι της σχολής των εγγλέζικων δεικτών, φέρνοντας μαζί τους μια μεγάλη ιστορία διασταυρώσεων και εξέλιξης. Ο «Αγγλος» αυτός ξεχωρίζει για τα μακριά και δυνατά του πόδια, το νευρώδες σώμα και τη λεπτή ουρά. Τα αρσενικά φτάνουν τα 70 εκατοστά ύψος και το βάρος τους κυμαίνεται περίπου στα 30 κιλά. Το τρίχωμά του είναι κοντό και λείο, γυαλιστερό και σκληρό, με συνηθέστερο χρώμα το λευκό με πορτοκαλί «λεκέδες» γύρω από τα αφτιά. Μπορεί επίσης να είναι λευκό με μαύρο ή με ανοιχτό καφέ, είτε μαύρο με λευκές στάμπες. Ιδιαίτερα αθλητικά και ενεργητικά σκυλιά, παρ όλα αυτά αγαπούν την ξεκούραση. Στον κυνηγότοπο έχουν χαρίσει αξέχαστες στιγμές σε πολλούς κυνηγούς, καθώς είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμα, με πείσμα στην αναζήτηση, μεγάλο ταλέντο στη φέρμα, στη δίωξη, ενώ δεν πάνε πίσω και στην επαναφορά. 22 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

23 Γαλλικό Σπάνιελ Εκτράφηκε γύρω στο 14ο αιώνα, κόντεψε να εξαφανιστεί και εν τέλει έφτασε μέχρι τις μέρες μας χάρη στην εκτροφή της φυλής από τον Γάλλο ιερέα Φουρνιέ. Είναι από τα πλέον μεγαλόσωμα Σπάνιελ, μπορεί να φτάσει τα 60 εκατοστά σε ύψος και τα 27 κιλά σε βάρος. Το συνήθως λευκό με καφέ σκούρα σημάδια τρίχωμά του είναι μέτριου μήκους, με εξαίρεση τα αφτιά, το στήθος και την ουρά που είναι μακρύτερο. Τα πόδια του είναι μυώδη και δυνατά, κάτι που το καθιστά ικανό να αντεπεξέλθει στο κυνήγι σε ιδιαίτερα δύσβατα εδάφη. Ο χαρακτήρας του είναι εξωστρεφής και φιλικός ενώ και στο κυνήγι διατηρεί αυτά τα στοιχεία, με πρόσθετα την αντοχή και την τυφλή υπακοή στις εντολές του κυνηγού. Είναι από τα σκυλιά που επιζητούν την άσκηση, γι αυτό τις περιόδους που δεν βγαίνετε στο κυνήγι μην αμελείτε να το βγάζετε να τρέχει ελεύθερο για μία ώρα τουλάχιστον. Βίζλα Ο εκπρόσωπος των σκυλιών φέρμας από την Ουγγαρία (αναφέρονται για πρώτη φορά το 14ο αιώνα), με παγκόσμια «καριέρα», είναι ένα σκυλί με χαρακτηριστικό το σκούρο μπρούτζινο χρώμα του. Στην πλήρη ανάπτυξη τα αρσενικά φτάνουν σε ύψος μέχρι και τα 65 εκατοστά και το βάρος τους είναι από 22 έως 30 κιλά. Εχει αριστοκρατικό ανάστημα με ψηλά πόδια και δυνατό στέρνο. Είναι υπερκινητικό, και γι αυτό το λόγο δεν ενδείκνυται για τεμπέληδες ιδιοκτήτες, αφού αν δεν ασκηθεί γίνεται νευρικό. Κατά τα άλλα, ο χαρακτήρας του είναι ήπιος και θεωρείται ιδιαίτερα φιλικό και προστατευτικό με τα παιδιά. Είναι εύκολο στην εκπαίδευση, κάτι στο οποίο βοηθά η εξυπνάδα του αλλά και τα κυνηγετικά ένστικτά του. Στον κυνηγότοπο εντυπωσιάζει κυρίως γιατί η φέρμα, το απόρτ και η ιχνηλασία πηγάζουν από μέσα του. Αποτελεί ιδανική επιλογή για κυνηγούς που έχουν μόνο ένα σκύλο, καθώς είναι κατάλληλος για όλα τα θηράματα. ΒΑϊμαράνερ Eνας γερμανικός δείκτης, το σκυλί της Βαϊμάρης, έχει εξελιχθεί από τα τέλη του 18ου αιώνα για τα κυνήγια της αριστοκρατίας, αλλά παρόμοιας μορφολογίας σκυλιά συναντώνται και από το 13ο αιώνα στην Κεντρική Ευρώπη. Κυριότερα χαρακτηριστικά του είναι τα κεχριμπαρένια μάτια, το ασυνήθιστο γκρι ή αργυρό χρώμα του, το απαλό κοντό τρίχωμα και το ψηλό, νευρώδες και καλοσχηματισμένο σώμα που του δίνει μια εκλεπτυσμένη όψη. Το ύψος του φτάνει τα 70 εκατοστά και το βάρος του τα 40 κιλά, παρά το μέγεθος όμως είναι ευκίνητο και ενεργητικό. Πρόκειται για ένα έξυπνο και πιστό ζώο που απαιτεί όμως σωστή εκπαίδευση, γιατί έχει την τάση να ηγείται και αν δεν γίνει αντιληπτό από την αρχή ποιος είναι το αφεντικό, θα είναι δύσκολο στη συνέχεια να υποταχθεί το ζωηρό ταμπεραμέντο του. Στον κυνηγότοπο διακρίνονται για το πείσμα και την αντοχή τους, κάνουν ωραία φέρμα και έχουν ταλέντο σε κάθε είδους κυνήγι ενώ λατρεύουν και το νερό. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 23

24 ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ Επανιέλ Μπρετόν Το Σπάνιελ της Βρετάνης έχει ίσως μια από τις εξυπνότερες φάτσες ανάμεσα στους δείκτες. Το βλέμμα του υποδηλώνει διαρκή εγρήγορση, η οποία ταιριάζει και με τις γρήγορες και κοφτές του κινήσεις, για τις οποίες βοηθά και ο βραχύσωμος τύπος του. Τα άτομα της φυλής δεν ξεπερνούν τα 50 εκατοστά και τα 17 κιλά κάτι που τα κάνει ιδιαίτερα ευκίνητα. Ανουρα ή με κοντή ουρά περίπου 10 εκατοστών, η οποία είναι συνήθως χαμηλά. Το τρίχωμά τους είναι πυκνό και απαλό και κάνει ελαφριούς κυματισμούς οι οποίοι καταλήγουν σε μπούκλες σε κάποια σημεία του σώματος. Τα χρώματά τους είναι συνήθως άσπρο με καφέ, πορτοκαλί ή μαύρο. Προέρχονται από διασταύρωση γαλλικών και ισπανικών Σπάνιελ, Σέτερ και Σπρίνγκερ Σπάνιελ. Οι ικανότητές τους στον κυνηγότοπο διακρίνονται από γαλλική φινέτσα, μιας και τα προσόντα του συνοδεύονται από έναν ευγενικό χαρακτήρα. Κανονικά «μοτέρ» με μεγάλη αντοχή και νεύρο σαρώνουν μεθοδικά το χώρο με ωραία κίνηση και κράτημα κεφαλιού ψηλά, κρατούν επαφή με τον κυνηγό και έχουν χαρακτηριστική όρθια φέρμα. Πολύ δημοφιλή και στη χώρα μας και λόγω της κοινωνικότητας του και του φιλικού χαρακτήρα τους. Κούρτσχααρ Ο γερμανικός κοντότριχος δείκτης ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των Μπρακ, που περιλαμβάνει όλους τους σκύλους φέρμας με λείο τρίχωμα. Είναι πολύ πιθανό να κατάγεται από τον ισπανικό δείκτη που εισήχθη στη Γερμανία περίπου το 17ο αιώνα. Διακρίνεται από αρμονικό γεροδεμένο σώμα, με δυνατά πόδια, μακρύ ρύγχος με δυνατά σαγόνια. Το ύψος των αρσενικών φτάνει μέχρι τα 65 εκατοστά, ενώ και αυτά είναι πολύ ανθεκτικά στο κρύο και το νερό λόγω διπλού τριχώματος, το οποίο είναι σκληρό, στιλπνό και πυκνό. Συνήθως είναι μονόχρωμα με διάφορες αποχρώσεις του καφέ, μονόχρωμο μαύρο, ή καφέ με άσπρες κηλίδες συνήθως στο στήθος και τα πόδια. Πρόκειται για ιδιαίτερο έξυπνο σκυλί με τόλμη. Είναι συνεργάσιμο και ευκολοεκπαίδευτο αν και θέλει σταθερότητα στη συμπεριφορά. Στον κυνηγότοπο μπορεί να αντεπεξέλθει σε κάθε εδαφική πρόκληση. Επίσης μπορεί να κυνηγήσει άριστα τόσο μόνο του όσο και σε ομάδα με άλλα σκυλιά. Είναι κτητικό με το θήραμα, δείχνει μεγάλο πάθος και επιμονή κατά την έρευνα και κάνει σταθερή φέρμα. Θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε κυνηγόσκυλο για όλες τις δουλειές, καθώς εκτός από τη φέρμα τα καταφέρνει περίφημα στην επαναφορά και στην ιχνηλασία. 24 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

25 Ντράτχααρ Ο γερμανικός σκληρότριχος δείκτης χαρακτηρίζεται κυρίως από το μουστάκι και τη γενειάδα του, αλλά και το μεγαλόσωμο παρουσιαστικό του με τα αρσενικά να φτάνουν μέχρι και τα 70 εκατοστά. Το τρίχωμά του είναι σκληρό και κοντό και κάτω από αυτό υπάρχει ένα δεύτερο πιο πυκνό στρώμα τριχώματος, γεγονός που το κάνει ιδιαίτερα ανθεκτικό στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και το νερό. Το χρώμα τους είναι κάτι ανάμεσα σε γκρίζο και καφέ, ενώ δεν είναι σπάνιο να υπάρχουν πολλές λευκές τρίχες ανάμεσα. Η ιδιοσυγκρασία τους είναι πολύ ιδιαίτερη, αφού αγάπη και υπακοή δείχνουν μόνο στο αφεντικό τους, ενώ μπορεί να γίνουν επιθετικά με αγνώστους. Τα Ντράτχααρ είναι σκληραγωγημένα σκυλιά και ιδανικά για δύσβατα και δυσπρόσιτα κυνηγοτόπια. Στο κυνήγι διακρίνονται από πάθος, ευφυΐα, ενεργητικότητα και επιμονή. Γαλλικό Μπρακ Η φυλή αυτή είναι από τις αρχαιότερες της Γαλλίας και εκτράφηκε για να κυνηγά φτερωτά και λαγό. Στη συνέχεια από το Γαλλικό Μπρακ προέκυψαν δύο διαφορετικοί τύποι, της Γασκόνης και των Πυρηναίων. Στην εμφάνιση παρουσιάζουν μικρές διαφορές (στο πάχος του τριχώματος, στο μήκος των αφτιών και στο σχήμα του ρύγχους) με πιο εμφανή τη διαφορά ύψους, με το Μπρακ των Πυρηναίων (58 εκατοστά ύψος) να είναι κατά 10 εκατοστά κοντύτερο. Το τρίχωμα και στις δύο φυλές είναι κοντό, ανοιχτού καστανού χρώματος, ενώ δεν αποκλείεται και το λευκό με έντονες καφέ πιτσιλιές. Ανεξάρτητα από το χρώμα που έχει το σκυλί, το κεφάλι του κατά πάσα πιθανότητα είναι καφέ. Και τα δύο έχουν ευγενικό χαρακτήρα και θέλουν ανάλογη εκπαίδευση. Χαρακτηρίζονται ως κυνηγοί «πολλών ταχυτήτων» και είναι ιδιαίτερα ευέλικτοι. Το Μπρακ των Πυρηναίων μπορεί να αναπτύξει ελαφρώς μεγαλύτερη ταχύτητα και να τη διατηρήσει για αρκετή ώρα. Μπρακ Αριέγης Ο δείκτης της Αριέγης εκτράφηκε περίπου το 15ο αιώνα για να συνοδεύει στο κυνήγι τον Λουδοβίκο τον 15ο και τη συντροφιά του. Πρόκειται για ένα όμορφο και αριστοκρατικό σκυλί, ψηλό, φτάνει μέχρι και τα 70 εκατοστά με ανοιχτό και εύρωστο στέρνο, μυώδες σώμα και μικρή ουρά. Το τρίχωμά του στις πρώτες εκτροφές υποτίθεται ότι ήταν ολόλευκο, ενώ σήμερα συνηθίζεται (και είναι μορφολογικά αποδεκτό) να εμφανίζει πορτοκαλί, συκωτί ή ανοιχτά καστανά μπαλώματα στο κεφάλι και τα αφτιά. Ο δείκτης της Αριέγης αντιμετωπίζει με μεγάλο πάθος τα αγριοκούνελα και τις πέρδικες, ίσως γιατί αυτά ήταν τα θηράματα στα οποία το έστρεψαν όταν εκτράφηκε. Εχει εξαιρετική όσφρηση, μεγάλη αντοχή στην έρευνα, ταλέντο στην επαναφορά και καταφέρνει άριστη συνεργασία με τον κυνηγό και τα άλλα κυνηγόσκυλα της ομάδας. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 25