PHARMANEWS 1 8 Χ Ρ Ο Ν Ι Α Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α Σ Τ Ε Υ Χ Ο Σ / Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ > ΠΛΑΤΩΝ ΚΕΧΑΓΙΑΣ > ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ

Transcript

1 1 8 Χ Ρ Ο Ν Ι Α Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α Σ PHARMANEWS Τ Ε Υ Χ Ο Σ / Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ > ΠΛΑΤΩΝ ΚΕΧΑΓΙΑΣ «Οι άσκοπες εξετάσεις ιατρικοποιούν τη ζωή μας» > ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ «Η Δημόσια Υγεία πρέπει να ξανακτιστεί» > Κοινό κρυολόγημα και γρίπη > Ρευματοειδής αρθρίτιδα: «Κλειδί» η έγκαιρη διάγνωση Θ. ΜΟΥΝΤΟΚΑΛΑΚΗΣ > Μπροστά στο δίλημμα του απορρήτου Α. ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ > Οικονομία υψηλού πολιτικού ρίσκου Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ > Γιατί ο ΕΟΦ είναι ΟFF; > Γάκης ο «γάτος» > Η ιατρική ως εργαλείο μάρκετινγκ Θ. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ > Κολλημένοι στην ακινησία! > «Εντατικές» αντιπαραθέσεις Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ Α.Ε. ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑ info@pitsilidis.gr ISSN

2

3

4

5

6

7 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ] ] ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ Μπροστά στο δίλημμα του απορρήτου 10 EDITORIAL Γιατί ο ΕΟΦ είναι ΟFF; 12 ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΑ Κολλημένοι στην ακινησία! 14 ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ Γάκης ο «γάτος» 16 Οικονομία υψηλού πολιτικού ρίσκου 18 Η ιατρική ως εργαλείο μάρκετινγκ 20 ΤΑ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΘ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ / «Εντατικές» αντιπαραθέσεις 22 ΜΗΝΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞH ΠΛΑΤΩΝ ΚΕΧΑΓΙΑΣ / «Οι άσκοπες εξετάσεις ιατρικοποιούν τη ζωή μας» 34 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ / «Η Δημόσια Υγεία πρέπει να ξανακτιστεί» 42 ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ στον Γυναικολόγο για τα ινομυώματα 50 ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Κοινό κρυολόγημα και γρίπη: Εναλλακτικοί τρόποι πρόληψης και θεραπείας 56 Ρευματοειδής αρθρίτιδα: «Κλειδί» η έγκαιρη διάγνωση 64 ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ 68 PHARMANEWS Μηνιαία Φαρμακευτική Εφημερίδα. Εκδίδεται στην Αθήνα. ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ Μ. ΠΙΤΣΙΛΙΔΗΣ Α.Ε., Αγ. Νικολάου 102, Γλυφάδα, τηλ.: , Fax: , info@pitsilidis.gr ΚΩΔΙΚΟΣ / 1438 ΕΚΔOΤΗΣ Mιχάλης Πιτσιλίδης, Λ. Πορφύρα 11, Bούλα ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Nινέττα Βατικιώτη ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ Θεόδουλος Παπαβασιλείου ΕΠΙΣΤΗΜOΝΙΚH ΔIEYΘYΝΣΗ Κωνσταντίνος Σπίγγος, Μιχάλης Πιτσιλίδης OΙΚONOMΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Γιώργος Παναγόπουλος ART DIRECTOR Βιργινία Κάππα ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Θεόδουλος Παπαβασιλείου, Νάνσυ Χρηστίδη, Έλενα Κιουρκτσή ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Ειρήνη Πιτσιλίδη, Σπύρος Τζωρτζίνης ΥΠΟΔΟΧΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Σοφία Κολοβού ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Όλγα Κοσσυβάκη Βιβέττα Λαϊνιώτη ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ Σταμάτης Κωνσταντάτος ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ Μιχάλης Αιγινίτης Το περιοδικό διατηρεί το δικαίωμα επιλογής και συντόμευσης των δελτίων τύπου που λαμβάνει. Τα υλικά (slides, φωτογραφίες, κλπ.) δεν επιστρέφονται.

8

9 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ Μπροστά στο δίλημμα του απορρήτου Από τον Θ. Μουντοκαλάκη, Ομότιμο Καθηγητή Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ «Η Εξομολόγηση», ένας νεωκόρος μεταμφιέζεται με το ράσο του καθολικού ιερέα της ενορίας του για να διαπράξει μια ληστεία που καταλήγει σε φόνο. Ο νεωκόρος εξομολογείται το έγκλημά του στον κληρικό, που δεσμευμένος από το απόρρητο της εξομολόγησης, δεν αποκαλύπτει τον ένοχο ακόμα και όταν η αστυνομία υποπτεύεται τον ίδιο ως δράστη. Στην ταινία του Άγγλου σκηνοθέτη Μάικ Χοτζ «Μια προσευχή γι αυτούς που πεθαίνουν», μετά από μια πολύνεκρη επίθεση του ΙΡΑ που έχει αυτόπτη μάρτυρα ένα κληρικό, ένα μέλος της οργάνωσης ζητά από τον κληρικό-μάρτυρα να τον εξομολογήσει, αναγκάζοντάς τον έτσι να κρατήσει τη μαρτυρία μυστική. Πριν από δυο χρόνια, με αφορμή τις φήμες ότι ένα έγκλημα που είχε διαπραχθεί παλιότερα στη Νέα Σμύρνη, είχε διαλευκανθεί με βάση τη μαρτυρία ενός ορθόδοξου κληρικού που είχε εξομολογήσει το δολοφόνο, η Ιερά Σύνοδος είχε καταστήσει σαφές ότι επειδή σκοπός του μυστηρίου της εξομολόγησης είναι η άφεση αμαρτιών, το απόρρητο της εξομολόγησης δεν ανακοινώνεται σε κανένα και για κανένα λόγο. Πολύ αρχαιότερο από το απόρρητο της εξομολόγησης, το ιατρικό απόρρητο περιλαμβάνεται στον Ιπποκρατικό όρκο, αναγνωρίζεται ως καθήκον του γιατρού και ως δικαίωμα του ασθενούς και αποτελεί γενική αρχή δικαίου. Εν τούτοις, ο σεβασμός του ιατρικού απορρήτου δεν έχει τον απόλυτο χαρακτήρα της εγγύησης εχεμύθειας που παρέχει το απόρρητο της εξομολόγησης. Αν, στις ταινίες που προαναφέρθηκαν, στη θέση των ιερέων βρισκόταν γιατροί, τα σενάρια δεν θα ήταν αληθοφανή. Ο Νόμος δικαιολογεί την παραβίαση του απορρήτου όταν ένας γιατρός που βρίσκεται κατηγορούμενος προσπαθεί να πείσει το Δικαστήριο για την αθωότητά του, ενώ ο άδικος χαρακτήρας της πράξης αίρεται όταν η παραβίαση αποσκοπεί στην παράδοση δράστη εγκλήματος στις αρχές. Πέρα, όμως, και πάνω από τη νομική της διάσταση, η τήρηση του ιατρικού απορρήτου αποτελεί θεμελιώδη κανόνα ηθικής. Προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα του αρρώστου και εδραιώνει την εμπιστοσύνη του αρρώστου προς το γιατρό του, συμβάλλοντας στη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της ιατρικής φροντίδας. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας γιατρός όταν διαπιστώνει ότι παρά τις προτροπές του, ένας φορέας του ιού του Έιτζ δεν αποκαλύπτει το μυστικό του στην ερωτική του σύντροφο ή ότι ένας άρρωστός του με νόσο που προκαλεί αναπηρία δεν ενημερώνει για το πρόβλημά του την κοπέλα που ετοιμάζεται να παντρευτεί; Αν προειδοποιήσει την ερωτική σύντροφο ή τη μελλόνυμφη, θα διακινδυνεύσει τη σχέση του εμπιστοσύνης με τον άρρωστο. Αν μείνει προσκολλημένος στο ιατρικό απόρρητο, θα κινδυνεύσει να γίνει συνένοχος στην καταστροφή μιας ζωής. Στις «Ευμενίδες» του Αισχύλου, οι δικαστές του Αρείου Πάγου ισοψηφούν ανάμεσα στην αθώωση και την καταδίκη του Ορέστη για το φόνο της μητέρας του. Πρόκειται για ένα τυπικό δίλημμα και σε κάθε δίλημμα οι απαντήσεις είναι, εξ ορισμού, περισσότερες από μία. Έτσι, για τη λύση της τραγωδίας θα απαιτηθεί η παρέμβαση της θεάς Αθηνάς. Σε αντίθεση με τον ιερωμένο που διαθέτει τη βεβαιότητα του εσχατολογικού δόγματος, ο γιατρός νοιώθει εντελώς μόνος όταν βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα της τήρησης ή της παραβίασης του απορρήτου. Όσο κι αν ψάξει, τις απαντήσεις σ αυτό το ηθικό δίλημμα, όπως και σε πολλά άλλα που συναντά στη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής, σπάνια θα τις βρει στον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, τον Αστικό Κώδικα ή τον Ποινικό Κώδικα. Τις απαντήσεις οφείλει να τις αναζητήσει μέσα του, στις προσωπικές του ηθικές αξίες. «Η ηθική», έλεγε ο Άλμπερτ Σβάϊτσερ, «αποσκοπεί στην εξασφάλιση της εσωτερικής τελειότητας της προσωπικότητας ενός ανθρώπου». Το ερώτημα, τώρα, είναι σε ποιο βαθμό οι ιατρικές μας σχολές ενδιαφέρονται να εξασφαλίσουν στους μελλοντικούς γιατρούς την «εσωτερική» αυτή «τελειότητα της προσωπικότητας», που θα τους καταστήσει ικανούς να αντιμετωπίζουν τα ηθικά διλήμματα, τα αναπόσπαστα συναρτημένα με την άσκηση της ιατρικής. 10 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

10

11 EDITORIAL Γιατί ο ΕΟΦ είναι ΟFF; Από το 2004, χρονιά ανάληψης της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) περνάει μια παρατεταμένη περίοδο χωρίς στόχο και ουσία. Θα έλεγε κανείς ότι έχει περιέλθει σε κείνη τη φάση της αδράνειας στην οποία ο οργανισμός, η δημόσια υπηρεσία, υπάρχει μόνο χάριν του εαυτού της, υπάρχει για τους υπαλλήλους, τα στελέχη και το δικό τους μικρόκοσμο κι όχι χάριν της δημόσιας υγείας και της εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος, στο πλαίσιο των νόμων. Ένα παράδειγμα; Υπάρχει μια μεγάλη εταιρεία συμπληρωμάτων διατροφής που διακινεί τα προϊόντα της 100% παράνομα, μέσω πυραμίδας, από πόρτα σε πόρτα. Με βάση τις πωλήσεις της κατατάσσεται μακράν η πρώτη του χώρου των συμπληρωμάτων. Υπάρχουν κι άλλες, μικρότερες, οι οποίες διαφημίζονται ασταμάτητα σε διάφορα τηλεοπτικά και άλλα περιοδικά, χωρίς διευθύνσεις ή τηλέφωνα και με φριχτά παράνομες καταχωρίσεις. Όλες αυτές οι εταιρείες απολαύουν καθεστώς πλήρους ασυδοσίας από τον ΕΟΦ αφού δεν είναι γνωστή η έδρα τους, ώστε να ελεγχθούν!!! Αντίθετα, οι γνωστές και επισήμως λειτουργούσες εταιρείες, με προϊόντα που κυκλοφορούν σε δεκάδες χώρες, διώκονται ασταμάτητα με πρόστιμα επί προστίμων, υψηλότατα παράβολα και παράλογες αποφάσεις, επειδή π.χ. κυκλοφορούν βιταμίνη C σε δισκία των 500mg ή του 1γρ. Την πρώτη περίοδο, επί προεδρίας του αλήστου μνήμης κ.δ. Βαγιωνά, όλοι όσοι υφίσταντο την πρωτόγονη κατάσταση, εντός και εκτός ΕΟΦ, κουνούσαν το κεφάλι με απογοήτευση: ο ΕΟΦ δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος από τον πρόεδρό του. Πιθανότατα ο τότε υπουργός υγείας ο οποίος τον διόρισε, ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης, αναμφισβήτητα ο χειρότερος υπουργός υγείας, δεν τον γνώριζε επαρκώς. Στην πραγματικότητα ωστόσο, ο τότε πρόεδρος του ΕΟΦ αποτελούσε έκφραση ενός προβλήματος, το οποίο έμελε να πάρει δραματικές διστάσεις με το χρόνο. Το πρόβλημα της απίστευτης γύμνιας στελεχών που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση. Όταν ο κ. Δ. Αβραμόπουλος τον απέλυσε από τον ΕΟΦ κάτι που ήθελε να κάνει από το πρώτο δευτερόλεπτο - ο δήθεν μη καρεκλομανής πρόεδρος κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό και χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Τέλος πάντων απομακρύνθηκε και αντικαταστάθηκε από τον σημερινό πρόεδρο κ. Β. Κοντοζαμάνη, τότε αντιπρόεδρο του ΕΟΦ αλλά σε σχετικώς, παροπλισμένη κατάσταση. Με τον κ. Βασίλη Κοντοζαμάνη ο πολιτισμός επανήλθε στο κτήριο της λεωφόρου Μεσογείων! Αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο και πανθομολογούμενο. Ωστόσο, η συσσώρευση ζητημάτων επί 4 σχεδόν χρόνια είχε δημιουργήσει απαιτήσεις για ψηλές επιδόσεις. Χρειαζόταν αυξημένη ευστοχία και αποφασιστικότητα στη λήψη αποφάσεων, εναντίον των οποίων, πιθανώς, θα αντιστεκόταν, λόγω αδράνειας, ο εσωτερικός μηχανισμός του ΕΟΦ. Χρειαζόταν ιεράρχηση Του Μ. Πιτσιλίδη pitsilidis@ gmail.com Για sms: των ζητημάτων, ώστε ο ΕΟΦ να ασχοληθεί επιτέλους με το έργο του που είναι η προστασία της δημόσιας υγείας και όχι π.χ. ο κλεφτοπόλεμος με τον επιχειρηματικό κόσμο των φαρμάκων, των OTC και των συμπληρωμάτων και οι κουτοπόνηρες τρικλοποδιές στην επιχειρηματική δράση. Αντ αυτών έχουμε μέχρι σήμερα μια εργώδη συγγραφή εγκυκλίων, που δημιουργούν και νέα αντί να λύνουν τα υφιστάμενα θέματα. Ο ΕΟΦ αποτελεί σήμερα μια βιοτεχνία παραγωγής προβλημάτων και κατανάλωσης λύσεων. Πού οφείλεται αυτή η κακοδαιμονία; Οι γνωρίζοντες τα πράγματα θα μιλήσουν για ένα παρωχημένο στελεχιακό δυναμικό, που επιθυμεί να επιβάλλει τις εκτός τόπου και χρόνου παλαιο-κομουνιστικές απόψεις του στην εκάστοτε διοίκηση, σε συνδυασμό με την υπερβολικά ευγενική και συγκαταβατική στάση του προέδρου, ο οποίος δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Παράδειγμα; Η εγκύκλιος 38280/ που αφορά, μεταξύ άλλων, τον τρόπο διαφήμισης OTC και φαρμάκων. Αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι, ενώ είχαν υπάρξει συναντήσεις με αντικείμενο το θέμα της εγκυκλίου, αυτή δημοσιεύτηκε αιφνιδιαστικά, μετά από μια απόφαση του ΔΣ του ΕΟΦ, η οποία υιοθέτησε την εντελώς προσωπική άποψη συγκεκριμένου στελέχους του. Η εγκύκλιος λοιπόν επιβάλλει ότι, πρέπει να παρέχονται στις διαφημίσεις ( π.χ. στα sec ενός τηλεοπτικού σποτ) οι «απαραίτητες πληροφορίες» όπως: «κύρια» ένδειξη, «κύριοι» περιορισμοί χρήσης, «κύρια» αντένδειξη, «κύρια» προειδοποίηση, «κύρια» προφύλαξη, «κύριες» ανεπιθύμητες ενέργειες. Πουθενά στον κόσμο δεν ισχύει κάτι παρόμοιο. Αν με όλα τα παραπάνω θελήσει κανείς να διαφημίσει π.χ. την Ασπιρίνη (σημειωτέον ότι πωλείται και στα περίπτερα) θα παράγει ντοκιμαντέρ και όχι διαφήμιση. Μια συγκεκριμένη παράγραφος της εν λόγω εγκυκλίου αποδεικνύει ότι, οι αντιλήψεις περί «αυτοθεραπείας» που εκφράζονται σε αυτήν είναι, τουλάχιστον, παράξενες. Συγκεκριμένα γράφεται: «Όταν π.χ. μια ιατρική διάγνωση είναι απαραίτητη πριν την αυτοθεραπεία ή όταν προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι η συνεχής χρήση του φαρμάκου, οι εν λόγω συνθήκες θα πρέπει να αποτυπώνονται με σαφήνεια στο υλικό τής διαφήμισης». Ως γνωστόν, όμως, η αυτό-θεραπεία εξ ορισμού δεν απαιτεί ιατρική γνωμάτευση ενώ, επιπλέον, δεν νοείται συνεχής χρήση OTC, γιατί τότε δεν μιλάμε για αυτοθεραπεία συμπτωμάτων, αλλά για υποκείμενη νόσο που χρήζει ιατρικής αντιμετώπισης. Ο ΕΟΦ αποδέχτηκε το άστοχο της εγκυκλίου που προκάλεσε αφενός αμηχανία κι αφετέρου το πρώτο σοβαρό πλήγμα στην εικόνα του νέου προέδρου και υποσχέθηκε ανασκευή η οποία ουδέποτε πραγματοποιήθηκε. Αντ αυτής εμφανίστηκε ξεκαρδιστικό έγγραφο, που ζητούσε από τις εταιρείες, ούτε λίγο ούτε πολύ, να γνωστοποιήσουν στον ΕΟΦ τα διαφημιστικά τους πλάνα για το 2009! Η πιθανότητα να αποτελούν επιχειρηματικά μυστικά, ούτε που πέρασε από το μυαλό κανενός εκεί στη Μεσογείων Τα συμβάντα, δυστυχώς, δεν έχουν τέλος, όπως επίσης και τα βάσανα αυτού του οργανισμού. Κι αν κανείς πια δεν έχει λόγους να περιμένει το καλύτερο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία 12 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

12

13 ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΑ Κολλημένοι στην ακινησία! Τ ο κέντρο έχει παραλύσει Το «απόκεντρο» επίσης. Στο επίκεντρο οι διεκδικήσεις. Και να θέλεις να «αποκεντρωθείς» για να βρεις την υγειά σου, δεν μπορείς γιατί βρίσκεσαι στο πιο κεντρικό σημείο ενός μποτιλιαρίσματος Με λίγα λόγια, από την πόλη έρχομαι και στην κορφή πώς φτάνω; Οι φοιτητές κλείνουν τους δρόμους, οι αγρότες τους «οργώνουν» με τα τρακτέρ, αυτοί που συμπαραστέκονται στον πόνο του χωρισμένου βεδουίνου, βρίσκουν κι αυτή μια γωνίτσα κάπου στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθούν όπως μπορούν και η ζωή δεν συνεχίζεται, γιατί κάπου έχει κολλήσει κι αυτή στην κίνηση Όλοι για όλα στους δρόμους! Καλή η απεργία, δεν λέμε Όπλο του εργάτη, ίσως το μοναδικό (εκτός αν έχεις πρόχειρο κανένα dvd με κάποιο στέλεχος σε σπάνιες πόζες, οπότε και η απεργία θεωρείται περιττή!), αλλά, είτε που είμαστε άπληστοι και συνεχώς ζητάμε, είτε που ποτέ δεν παίρνουμε και απλά επιμένουμε να ζητάμε, πιστεύοντας ότι, κάποτε θα κάνει ο Όσιος Υπουργός το θαύμα του. Παλιά έμπαινες σε λίστα αναμονής για να βρεις τραπέζι στα μπουζούκια, τώρα μπαίνεις σε λίστα αναμονής για να βρεις μια άδεια γωνιά στο κέντρο της Αθήνας, να διαμαρτυρηθείς κι εσύ σαν άνθρωπος! Σήμερα δεν έχουμε μετρό, αύριο ταξί, μεθαύριο γιατρούς, αντιμεθαύριο φαρμακοποιούς και τρέχα γύρευε Αν είσαι δηλαδή λίγο γκαντέμης και πέσεις σε σερί απεργιών, μπορεί η διαδικασία «πάω στο γιατρό μου με ταξί και μετά στο φαρμακείο για να πάρω τα συνταγογραφούμενα», να χρειαστεί κάτι παραπάνω από μια βδομάδα για να ολοκληρωθεί! Ας μη βάλουμε στο πρόγραμμα και μια επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας για μικροδουλειές, γιατί τότε, η καθημερινότητά μας θα καταλήξει μια αιωνιότητα και μια μέρα Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου «Και να θέλεις να «αποκεντρωθείς» για να βρεις την υγειά σου, δεν μπορείς γιατί βρίσκεσαι στο πιο κεντρικό σημείο ενός μποτιλιαρίσματος» Ένα χρόνο πριν μιλούσαμε για επικείμενο εφημεριακό κραχ στα δημόσια νοσοκομεία. Ένα χρόνο μετά κι ακόμη το βλέπουμε να πλησιάζει Στο μεταξύ, υπουργείο Υγείας και νοσοκομειακοί γιατροί υπέγραψαν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, γεγονός που πανηγυρίστηκε δεόντως και από τις δύο πλευρές. Η Σύμβαση στην προσπάθειά της να φτάσει στη Βουλή, κάπου βρήκε μποτιλιάρισμα έφτασε έστω και αργοπορημένη, αλλά «αλλοιώθηκε» από την ταλαιπωρία του ταξιδιού και ποιος είδε τους νοσοκομειακούς γιατρούς και δεν τους φοβήθηκε! Οι προμηθευτές του ΕΣΥ απειλούσαν να μαζέψουν τα υλικά από τα νοσοκομεία αν δεν τους καταβληθούν τα χρωστούμενα, τα βρήκαν με το υπουργείο, ανέστειλαν τις κινητοποιήσεις, το πανηγύρισαν κι αυτοί, μετά άλλα είδαν κι αυτοί να οδεύουν προς τη Βουλή και βρίσκονται σε ετοιμότητα για το επόμενο μπλόκο προμηθειών Το δημόσιο χρωστάει της Μιχαλούς, αλλά η Μιχαλού δεν θα πάρει τώρα, γιατί θα κάνουμε πρώτα κοινωνική πολιτική (πάρε να χεις να ψηφίζεις) και μετά τα βλέπουμε τα ελλείμματα! Για την ώρα, ας τα θαυμάζουν μόνο οι ξένοι κι ας έχουν την ψευδαίσθηση, ότι θα μας έχουν υπό επιτήρηση. Βάζει ζυγούς ορέ ο Έλληνας πάνω από το κεφάλι του; Βάζει, βάζει! Απλά τους ρίχνει και καμιά «κοινωνική κορδελίτσα» και μοιάζουν περισσότερο με «καπέλο περιπάτου», τύπου «έριξα κάτι πρόχειρο και πάω να προσφέρω στους φτωχούς»!! Η αντιπολίτευση βλέπει τα χειρότερα να έρχονται κι αυτό, όσο και αν ακούγεται παράξενο, κρύβει μια αισιοδοξία. Για να έρθουν τα χειρότερα, σημαίνει πως, κάποιος δρόμος είναι ανοιχτός, άρα κι εμείς θα φτάσουμε κάποια στιγμή στον προορισμό μας, έστω κι αν χρειαστεί να αγγίξουμε τα όριά μας Η κυβέρνηση από την άλλη, βλέπει ότι είμαστε σε καλό δρόμο και αυτό, όσο κι αν πάλι φαίνεται παράξενο, δίνει μια απαισιόδοξη νότα στη ζωή μας. Γιατί, αν ο δρόμος με «τέτοιο κοινωνικό μποτιλιάρισμα» θεωρείται «καλός», τότε θα αναγκαστούμε να πάρουμε τον «κακό το δρόμο» κι όποιος διαφωνεί, ας μας κορνάρει «Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν», λένε οι στίχοι γνωστού τραγουδιού Κι όμως, δεν μένουν όλα ίδια Στις πίττες που κόβουν ανά δεκάδες οι βουλευτές κάθε μέρα, δεν γράφει «2008», αλλά «2009». Όπως του χρόνου θα γράφει «2010» και εμείς αν δεν έχουμε αφήσει το κορνάρισμα, για να πιάσουμε το τιμόνι, απλά θα συνεχίσουμε να δικαιολογούμε τις εθνικές και προσωπικές μας αργοπορίες 14 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

14

15 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Γάκης ο «γάτος» Του Μιχάλη Πιτσιλίδη Λοιπόν, έχει πολλή πλάκα τελικά η Θεσσαλονίκη, η μόνη παγκοσμίως «συμπρωτεύουσα» (πώς λέμε φτωχοσυγγενής; Κάτι τέτοιο). Εκτός από τον Πανίκα-Ζορό Ψωμιάδη το νομάρχη και τον Βασίλη τον Εντομοκτόνο (οκτώ χρόνια ως δήμαρχος χτυπάει μύγες), ένα νέο αστέρι εμφανίστηκε στο προσκήνιο, ο διεθνούς φήμης μετρ του μάνατζμεντ κ. Δημήτρης Γάκης, παλιός δεκαθλητής, μετέπειτα ιατρός, διορισμένος διοικητής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, εκλεγμένος πρόεδρος ΕΑΣ- ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, αναπληρωτής διευθυντής Κέντρου Μεταμοσχεύσεων Βορείου Ελλάδος και αυτά. Δεν γνωρίζω άλλα και ζητώ συγγνώμη κυρ Γάκη μου αν σας αδικώ, αποκρύπτοντας εν αγνοία μου άλλες πτυχές της προσωπικότητάς σας. Εκεί λοιπόν που καθόμαστε και σκεφτόμαστε τι θα γίνει με δαύτες τις φαρμακευτικές δαπάνες, άρχισαν να εμφανίζονται, σαν εξανθήματα ιλαράς, πολλά δημοσιεύματα με το ίδιο περιεχόμενο, σε εφημερίδες και blogs. Σύμφωνα με αυτά και σύμφωνα με τις ατράνταχτες διαπιστώσεις έγκριτων δημοσιογράφων έγκριτων εφημερίδων, ο κυρ Γάκης κατόρθωσε όχι μόνο να τετραγωνίσει τον κύκλο των δαπανών, αλλά και να κυκλώσει το τετράγωνο, στο οποίο είναι εγκατεστημένες οι αμαρτωλές φαρμακευτικές πολυεθνικές και να τις εκπορθήσει, με αρχιστράτηγο τη συνεργάτιδά του Αγγελικής Τσακάλου, Πτέραρχο του φαρμακείου του ΑΧΕΠΑ. Ο «γάτος» πρόεδρος έστησε λοιπόν τη φάκα με το τυρί κι έπιασε όλα τα τρωκτικά τα οποία, ως γνωστόν, ρημάζουν τις αποθήκες με τα τυριά και τα σιτηρά. Και τι δεν έγραψαν για τους ήρωες οι έγκριτοι στις έγκριτες. Πάνω απ όλα όμως, σημασία έχει ότι αντιστάθηκαν επιτυχώς στους πράκτορες των πολυεθνικών που έχουν αλώσει το υπουργείο και το κράτος των Αθηνών (μεγάλε Πανίκα, έχεις κάνει σχολή!). Κι αν το υπουργείο Υγείας και τα εκμαυλισμένα στελέχη του επιμένουν να στέλνουν εγκυκλίους σύμφωνες με το νόμο, αλλά αντίθετες με όσα πρεσβεύει το αχτύπητο επαναστατικό δίδυμο του ΑΧΕΠΑ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι, η επανάσταση επικράτησε και άρα δημιούργησε δίκαιο και επεκτείνεται: Θα κόψουν στα δυο την Ελλάδα, οπλισμένοι με σύριγγες και νυστέρια, στα Τέμπη. Επιστημονικές αρλούμπες και αριστοτεχνικές μπαλαφάρες εκτοξεύτηκαν σε ανεξέλεγκτο βαθμό. ΟΧΙ! (σαν της 28ης Οκτωβρίου). Απαγορεύεται οι γιατροί να χρησιμοποιούν φάρμακα εκτός εγκεκριμένων ενδείξεων. Κι Ο «γάτος» πρόεδρος έστησε λοιπόν τη φάκα με το τυρί κι έπιασε όλα τα τρωκτικά τα οποία, ως γνωστόν, ρημάζουν τις αποθήκες με τα τυριά και τα σιτηρά. αν αυτό αποτελεί θεμελιώδη παγκόσμια πρακτική π.χ. στην ογκολογία, δεν βαριέσαι. Ο κυρ Γάκης και η Τσάκαλου ξέρουν καλύτερα. Τι ογκολογία, τι αερολογία, τζερτζελές να γίνεται. Επίσης, απαγορεύουν στους γιατρούς να ξεπερνάνε τις εγκεκριμένες δόσεις. Με ποια αρμοδιότητα; Άντε καλέ! Η αρμοδιότητα είναι σαν τον πρωκτοτρυπίδα: Όλοι έχουν από μια. «Έξι απλούς κανόνες οικονομίας» ανακάλυψε η δαιμόνια ρεπόρτερ της Καθημερινής, με έξι και το λουρί της μάνας απάντησαν τα λαγωνικά του Έθνους. Βέβαια, εδώ που τα λέμε τώρα, εκτός από όλα αυτά τα ηρωικά, καλά θα ήταν να δούλευε και το νοσοκομείο, ώστε να απαιτούνται λιγότερο ηρωικοί ασθενείς. Φαντάζομαι πως αυτό είναι το κύριο καθήκον του διοικητή - κι αν κάνω λάθος συγχωρείστε με κυρ Γάκη μου. Αλλά δεν δουλεύει. Σημεία και τέρατα. Στη στεφανιαία μονάδα του νοσοκομείου, για παράδειγμα, νοσηλεύονται πολλοί που έπαθαν έμφραγμα μόλις είδαν το χάλι της. Λευκοπλάστ και γάζες δεν υπάρχουν, γιατί τα χρησιμοποιεί το αχτύπητο δίδυμο για να δένει πισθάγκωνα και να φιμώνει τους μυστικούς πράκτορες, που εξαπολύει το φαρμακευτικό πολυεθνικό κεφάλαιο, μεταμφιεσμένους σε ιατρικούς επισκέπτες. Στο ΑΧΕΠΑ νοσηλεύονται πολλοί περιπατητικοί ασθενείς. Πώς γίνεται αυτό; Είναι απλό. Η οικονομία που διατυμπανίζει ο κυρ Γάκης έχει επιτευχθεί, στο βαθμό που είναι αληθινή και όχι δημιουργική λογιστική, με άλλα κόλπα. Γατίσια. Για παράδειγμα, το φαρμακείο στερείται πολλών φαρμάκων τα οποία το δίδυμο απλώς δεν αγοράζει. Έτσι, οι ασθενείς είτε στέλνονται σε άλλο νοσοκομείο (κάτι ξέρει επ αυτού το ογκολογικό) είτε φέρνουν οι ίδιοι τα φάρμακα μέσω των ταμείων τους, από άλλα νοσοκομεία ή από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Δηλαδή το κόλπο είναι απλό, πολύ απλό. Αντί να αγοράσει το ΑΧΕΠΑ το φάρμακο Χ και να χρεωθεί το ίδιο, χρεώνοντας με τη σειρά του το ταμείο του ασθενούς, μεταβιβάζει τη χρέωση στο ταμείο του ασφαλισμένου ή σε άλλο νοσοκομείο και τότε, ως εκ θαύματος, το ΑΧΕΠΑ φαίνεται μα μειώνει τις αγορές του και να περιορίζει τις δαπάνες. Ολέ ο ταύρος! Στην Ελλάδα ισχυριζόταν ο αείμνηστος Γιάννης Τσαρούχης, είσαι ό,τι δηλώσεις. Ο κυρ Γάκης το απέδειξε. Οι δημοσιογράφοι το διέδωσαν. Ο υπουργός σκιάχτηκε και τώρα πια υπουργός είναι ο κυρ Γάκης. Διότι αν ο υπουργός σκεφτεί να τον απολύσει, ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Είναι δυνατό να διώξεις τον Ρομπέν των χαπιών, χωρίς να σου κρεμάσει κουδούνια σύμπας ο τύπος-ακόμα και η Τράφικ; Έτσι είναι. Στην Ελλάδα ότι κι αν είσαι, κομουνιστής, δεξιός, Ολυμπιακός ή ομοφυλόφιλος, καλό είναι να πολεμάς τις πολυεθνικές. Φτάνει το παραμύθι σου να πουλάει 16 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

16

17 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Οικονομία υψηλού πολιτικού ρίσκου Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου Ηανάλυση και αξιολόγηση πολιτικού ρίσκου είναι η καινούργια δυναμική προσθήκη σ αυτό που αποκαλείται τομέας επιχειρηματικών συμβουλών. Δεν υπάρχει σοβαρή οικονομική μονάδα στον κόσμο, που θα προχωρούσε σε επενδυτικές δράσεις σε μια νέα αγορά σήμερα, δίχως μια προσεκτική προηγουμένως μελέτη του πολιτικού ρίσκου που ενδεχόμενα υπάρχει σε μια τέτοια κίνηση. Η επαγγελματική μου εμπειρία από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης με έχει διδάξει πως, δίχως προσεκτικές μελέτες πολιτικής διακινδύνευσης, καμιά εταιρία με αναγνώριση και διεθνές κύρος δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες οικονομικής εμπλοκής. Η ποιότητα και οι δυνατότητες της ντόπιας οικονομίας συνιστούν κυρίαρχο παράγοντα για τις αποφάσεις εισόδου σε μια νέα αγορά. Αλλά, οι οικονομικοί παράγοντες δεν αποτελούν πλέον το μοναδικό ή έστω τον αποκλειστικά κυρίαρχο λόγο, για την λήψη των τελικών επενδυτικών αποφάσεων. Η εκτίμηση των πολιτικών συνθηκών, οι ενδεχόμενες κυβερνητικές η κομματικές αλλαγές, ο ρόλος και η ψυχογραφία των πρωταγωνιστών του εκάστοτε πολιτικού σκηνικού, άλλες πολλές κοινωνικές συνθήκες, καθώς και στοιχεία κουλτούρας και αξιακών αντιλήψεων παίζουν κρίσιμο ρόλο στις σχετικές αποφάσεις. Είναι αυτονόητο πως, οι παρατηρήσεις αυτές δεν προϊδεάζουν για ευχάριστες εξελίξεις στην χώρα μας. Η ελληνική οικονομία έχει απόλυτη ανάγκη από ξένες επενδύσεις, αλλά και από την ομαλή ροή εξωτερικού δανεισμού. Όσα όμως γίνονται εδώ, συνηγορούν αρνητικά για την εκπλήρωση και των δύο παραπάνω ενδεχομένων. Το ζήτημα πλέον έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της όποιας εσωτερικής πολιτικής ή ιδεολογικής αντιπαλότητας και έχει μετατραπεί σε αντικειμενικά και συνάμα γιγαντιαίο πρόβλημα διεθνών διαστάσεων. Αν η χώρα δεν εξασφαλίσει επενδύσεις από το εξωτερικό ή αρχίσει να συναντά ανυπέρβλητες δυσκολίες στην εξασφάλιση τακτικού δανεισμού από διεθνείς πιστωτικούς οργανισμούς, κινδυνεύει να οδηγηθεί στην πτώχευση. Το πρόβλημα τότε θα είναι μη αντιμετωπίσιμο και οι κοινωνικές του προεκτάσεις ανυπολόγιστες. Η αδράνεια όλα αυτά τα χρόνια του ελληνικού πολιτικού συστήματος και η αβελτηρία μέχρι και η ειρωνεία - με την οποία αντιμετωπίζονταν επισημάνσεις και προειδοποιήσεις για την ανάγκη λήψης μέτρων ριζικών αλλαγών των δομών της κοινωνίας και της οικονομίας, οδηγούν τώρα στην αναπόφευκτη εξόφληση εξαιρετικά δυσάρεστων λογαριασμών. Στον οικονομικό τομέα, η κατάρρευση θα οδηγήσει την χώρα σε συνθήκες καταιγιστικής οπισθοδρόμησης. Οι κοινωνικές επιπτώσεις ενός τέτοιου ενδεχόμενου θα είναι σχεδόν τραγικές. Η ανεργία θα οδηγηθεί σε ύψη θεόρατα, τα νοικοκυριά θα αναγκασθούν να χαμηλώσουν τον πήχη της ποιότητας ζωής που προσδοκούν και απολαμβάνουν, ενώ για τους νέους οι προοπτικές εξέλιξης θα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες. Το εξαιρετικά ανησυχητικό για την Ελλάδα είναι πως, η ιδιαιτερότητα της δικής της οπισθοδρόμησης συμπίπτει με μια διεθνή κρίση, που καθιστά δυσχερέστερη την κάθε κίνηση, από το εξωτερικό, εύνοιας προς την χώρα. Λυπάμαι που το αναφέρω, αλλά είχα επανειλημμένα προειδοποιήσει, όταν κατά το παρελθόν συναντούσα τείχος αντιδράσεων σε κάθε κίνηση εξορθολογισμού των οικονομικών δομών της χώρας, πως θα έρθει η ώρα που θα υποχρεωθεί ο τόπος να υιοθετήσει αναγκαστικά τέτοιες πολιτικές, αλλά οι συνθήκες τότε πλέον, θα είναι δυσάρεστες και τα κοινωνικά δεδομένα τραγικά. Δυστυχώς, η ώρα αυτή πλησιάζει και ο τόπος παρουσιάζεται ανέτοιμος να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις ανατροπές που έρχονται. Όταν σήμερα πλέον, μαζί με τις καθαρά οικονομικές εκτιμήσεις, σημαντικότατο ρόλο παίζουν οι αξιολογήσεις πολιτικού ρίσκου τα πράγματα για την Ελλάδα εμφανίζονται σχεδόν απολύτως αρνητικά. Η κυβέρνηση δείχνει να τα έχει χαμένα, ενώ το επίπεδο διακομματικής συνεννόησης και συνεργασίας σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού είναι εντελώς ανύπαρκτο. Η χώρα βολοδέρνει σε μια άγρια τρικυμία, δίχως κανένας να πιλοτάρει στην γέφυρα. Η βία, και ιδιαίτερα η κατευθυνόμενη κατά επιχειρηματιών, καθηγητών και οργάνων της τάξης, έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η φθορά αρχών και αξιών, δίχως την παρουσία κάποιας αξιόπιστης θεσμικής βάσης, έχει πλημμυρίσει απόλυτα την δημόσια λειτουργία. Ακόμη και τομείς άμεσης λαϊκής ενασχόλησης και ψυχο-κοινωνικής εκτόνωσης, όπως ο αθλητισμός και η διασκέδαση (τηλεόραση, φιλμ, μουσική, βραδινοί έξοδοι) πάσχουν από σοβαρότατες θεσμικές στρεβλώσεις και την κυριαρχία κωδίκων του υποκόσμου και του κοινωνικού περιθωρίου. Η τυφλή βία, η θεοποίηση του τίποτα, η κατάρρευση κάθε έννοιας αξιοκρατικής επιβράβευσης της δημιουργικότητας και ο ενταφιασμός της παραδοσιακής κοινωνικής ηθικής συνιστούν πλέον τον κανόνα κι όχι την εξαίρεση. Αυτονόητα, όλα αυτά επιδρούν πάνω στην λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στην δράση του κράτους. Συνέπεια αυτών, είναι η έγερση αμφιβολιών για τις δυνατότητες του ελληνικού πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανταποκριθεί στις διεθνείς απαιτήσεις για πάταξη τη διαφθοράς και να πείσει για ομαλές οικονομικές εξελίξεις σε περιβάλλον πολιτικής ασφάλειας και σταθερότητας. Οι εκτιμητές πολιτικού ρίσκου θα οδηγήσουν την χώρα στην διεθνή ανυποληψία, πολύ γρηγορότερα από τους αναλυτές οικονομικών δεδομένων και τους αξιολογητές γνωστών χρηματοοικονομικών οίκων. 18 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

18

19 ΙΔΕΕΣ & ΣΚΕΨΕΙΣ Η ιατρική ως εργαλείο μάρκετινγκ Του Μιχάλη Πιτσιλίδη Μαργαρίνες που μειώνουν τη χοληστερίνη και τώρα νέες που υπόσχονται να κάνουν τον ίδιο με την πίεση. Αύριο τι; Μήπως μαργαρίνες για την αναιμία ή τον πονοκέφαλο; Πλάι σ αυτές, αποκτήσαμε προσφάτως και αλλαντικά τα οποία προβάλλουν στις διαφημίσεις τους ότι είναι, κατά κάποιον ασαφή τρόπο, εγκεκριμένα όχι μόνο από την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία, αλλά και από την Αμερικανική αντίστοιχη. Εκτός από τους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων οι οποίοι συνιστούν επιμόνως το ίδιο εδώ και δεκαετίες απορρυπαντικό, τώρα ισάριθμοι καρδιολόγοι συνιστούν σαλάμια ή γιαούρτια, αλλά και γυναικολόγοι σερβιέτες! Έκαστος στο είδος του. Οι εμπλουτισμένες μαργαρίνες μειώνουν τη χοληστερίνη στο πλαίσιο «ισορροπημένης δίαιτας» και «υγιεινού τρόπου ζωής». Ενδεχομένως όμως σε μια τέτοια δίαιτα δεν έχουν θέση οι ίδιες οι μαργαρίνες! Επιπλέον, η όποια συνεισφορά τους στη μείωση της χοληστερόλης, αν υπάρχει στην πράξη, αποδίδεται στις φυτικές στερόλες (στανόλες). Για να υπάρξει αποτέλεσμα χρειάζονται είτε 30 γρ μαργαρίνης (3-6 φέτες ψωμί αλειμμένες) είτε 3 ποτήρια γάλα ή 3 γιαούρτια ημερησίως. Αλλά 30 γρ μαργαρίνης έχουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 100 θερμίδες οι οποίες μπορούν κάλλιστα να προσθέσουν 5 κιλά στο βάρος μέσα σε ένα χρόνο, οπότε πάνε περίπατο τα όποια οφέλη από τη μείωση της χοληστερόλης. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα με τα ροφήματα γιαουρτιού που έχουν 50 θερμίδες το καθένα ή το γάλα με τις 120 θερμίδες ανά ποτήρι. Οι νέες αντιυπερτασικές μαργαρίνες περιέχουν κάλιο (Κ) «το οποίο αποβάλλει την περιττή ποσότητα αλατιού (νατρίου) από το σώμα μας» και αποτελούν έτσι «ένα καλό πρώτο βήμα για τη φροντίδα της αρτηριακής πίεσης». Τόσο απλά. Μπαίνει το κάλιο, βγαίνει το νάτριο. Βέβαια, τα πράγματα μπερδεύονται αν έχετε πίεση και χοληστερόλη ταυτοχρόνως. Τι να κάνουμε όμως! Υπομονή! Αύριο μπορεί να έχουμε μαργαρίνη εμπλουτισμένη με κάλιο, στανόλες, προβιοτικά, σίδηρο, ασβέστιο, ω3, ω6 και Αύριο μπορεί να έχουμε μαργαρίνη εμπλουτισμένη με κάλιο, στανόλες, προβιοτικά, σίδηρο, ασβέστιο, ω3, ω6 και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα. ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα. Κυκλοφορεί, άλλωστε, από καιρό γάλα εμπλουτισμένο με σίδηρο, παρά το γεγονός ότι η απορρόφηση του σιδήρου μειώνεται σημαντικά από την παρουσία ασβεστίου το οποίο, ως γνωστόν, αφθονεί στο γάλα. Προσφάτως είδαμε και αλλαντικά να εγκρίνονται (;) από τις επιστημονικές ενώσεις των καρδιολόγων που έχουν βαλθεί να παρεμβαίνουν παντού για να προστατεύσουν την καρδιά μας από όλα, εκτός από τους ίδιους. Κι ας συνιστούν για την καρδιά κίνδυνο μεγαλύτερο από το κάπνισμα. Στα αλλαντικά αυτά, λοιπόν, έχει, κατά τον κατασκευαστή, αντικατασταθεί το ζωικό λίπος από ελαιόλαδο, με αποτέλεσμα να αποκτούν αυτομάτως πιστοποιητικό καρδιοπροστασίας, ανεξαρτήτως λοιπής σύνθεσης, αλατιού, χρωστικών, συντηρητικών ή θερμίδων. Στους περισσότερους αρέσουν τα αλλαντικά αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να τα συμπεριλάβουμε στην υγιεινή διατροφή, η απόσταση είναι μεγάλη. Εκτός από τους γιατρούς, στο παιχνίδι του μάρκετινγκ των τροφίμων επιδίδονται με ιδιαίτερη ζέση και οι κλινικοί διατροφολόγοι-διαιτολόγοι. Έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, με αξιοθαύμαστη ταχύτητα, αποτελώντας πλέον αναπόσπαστο μέρος κάθε πάνελ πρωινάδικου που σέβεται τον εαυτό του. Δεν λείπουν βεβαίως και από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις όπου με το κύρος (;) της επιστήμης (;) προσπαθούν να προωθήσουν π.χ. μικρά μπουκαλάκια με χυμούς που διαθέτουν «όλα τα καλά» αφού η συσκευασία προφυλάσσει όπως η φλούδα στα φρούτα. Τόσο καλά! Η πρόβλεψη πως η διατροφή μας θα αποκτάει ολοένα και περισσότερη καρδιοπροστατευτική προοπτική, μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής. Η πρόβλεψη ότι οι γιατροί ανακάλυψαν ένα ακόμα βάζο με μέλι για να βουτήξουν τα δάκτυλά τους, μπορεί να θεωρηθεί ασφαλέστερη. Το τρίπτυχο Φαγητό- Άσκηση-Τσεκάπ, όλα εγκεκριμένα από τις αρμόδιες ιατρικές ειδικότητες, αποτελεί ένα μοντέλο σχεδόν αυτιστικής ζωής. Στόχος του η ομφαλοσκοπική ενασχόληση με την Υγεία έτσι ώστε να αποχωρεί κανείς από το μάταιο τούτο κόσμο πλήρης ημερών και πληρέστερος δαπανών για υγεία, όλο και περισσότερη υγεία. Υγεία μέχρι θανάτου. 20 PHARMANEWS > ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009 > ΤΕΥΧΟΣ 179

20