ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU"

Transcript

1 ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en metros), calcular: a) A intensidade do campo electrostático no punto (0,0). SOL..3, i j b) O traballo necesario para traer unha carga de 1µC dende o infinito ata o punto (0,0). SOL. -0,18 J. K= Nm 2 C -2. CUESTIÓN 1. op B O traballo realizado por unha forza depende só dos puntos inicial e final da traxectoria, a) se as forzas son conservativas ; b) independentemente do tipo de forza; c) cando non existen forzas de tipo electromagnético. SETEMBRO-96 CUESTIÓN 1. op B Obsérvase un chorro de electróns que atravesa unha rexión do espazo sen se desviar: a) non poden existir campos eléctricos; b) non poden existir campos magnéticos; c) poden existir campos eléctricos e magnéticos. XUÑO-97 CUESTIÓN 2. opa Unha partícula con carga eléctrica móvese no seo dun campo magnético uniforme, de dirección perpendicular á velocidade da partícula. A traxectoria que describe a partícula é: a) recta, b) circular, c) non hai bastantes datos para predici-la traxectoria. PROBLEMA 2. opb Un electrón que se despraza con movemento rectilíneo uniforme a velocidade de 10 7 ms-1, penetra nun campo magnético uniforme de T, perpendicular á traxectoria do electrón. Calcular: a) A forza que actúa sobre o electrón. b) O radio da traxectoria que describe. Datos: -e= 1, C, m e = 9, kg. SETEMBRO-97 CUESTIÓN 2. opa Un positrón de carga 1, C, entra nun campo magnético B = 0,1 j T. Se a velocidade do positrón é v= 10 5 i ms -1, a forza que sofre en Newton, é: a) 1, i; b) 1, j; c) 1, k. PROBLEMA 2. opb Nos vértices dun cuadrado de 1 m de lado sitúanse catro cargas de valores, - 1, +1, - 1 e + 1 µc, de maneira que as de signo igual están en vértices opostos. Calcular: a) O campo eléctrico no punto medio dun calquera dos lados. b) O traballo necesario para desprazar unha quinta carga de + 1 µc desde un a outro punto medio de dous lados calquera. Dato: k= 9, Nm 2 C -2 XUÑO-98 CUESTIÓN 2. op A As liñas de forza do campo magnético son: a) abertas coma as do campo eléctrico, b) sempre pechadas, c) abertas ou pechadas dependendo do imán ou bobina. PROBLEMA 2. op B Dúas cargas puntuais de 8 µc e 5 µc están situadas respectivamente nos puntos (0,0) e (1,1). Calcular: a) A forza que actúa sobre unha terceira carga de 1 µc situada no punto (2,2) b) O traballo necesario para levar esta última carga desde o punto que ocupa ata o punto (0,1). Dato: k= 9, Nm 2 C -2 1

2 CUESTIÓN 3. op B De que depende a f.e.m inducida nun circuito?: a) de que varíe nunha magnitude grande ou pequena o fluxo magnético que a atravesa; b) da variación de fluxo magnético rapidez con que cambia a través do mesmo.; c) do valor do fluxo magnético que o atravesa suposto constante. SETEMBRO-98 CUESTION 2. op A Un circuíto RCL ten os seguintes valores: R= 1Ω, C= 10 µc e L= 0,1 H. Este circuito atoparase en resonancia cando a súa frecuencia angular en rad s -1 sexa de: a) 10 3 ; b) 10-6 ; c) PROBLEMA 2. opb Sobre un protón que ten posúe unha enerxía cinética de 4,5.106 ev actúa en dirección normal á súa traxectoria un campo magnético uniforme de 8 T. Determinar: a) O valor da forza que actúa sobre el; b) O radio da órbita descrita. Datos: -e= 1, C, m e = 9, kg. 1 ev= 1, J XUÑO-99 CUESTIÓN 2. op A Nun circuito serie LCR resonante cúmprese: a) a impedancia é máxima; b) a tensión total é mínima; c) a intensidade é máxima. CUESTION 3. op B Nun circuíto LR cúmprese: a) a intensidade está en fase coa tensión total; b) a intensidade adiántase respecto á tensión total; c) a tensión na resistencia está en fase coa intensidade. SETEMBRO-99 CUESTION 1. opa Nun circuíto RC cúmprese: a) a intensidade está en fase coa tensión total; b) a intensidade retrasase respecto á tensión total; c) a tensión na resistencia está en fase coa intensidade. CUESTIÓN 1. op B O potencial e o campo eléctrico dunha esfera conductora de radio a e carga q son respectivamente: a) nulo e constante no interior da esfera; b) constante no exterior e nulo no interior; c) constante e nulo no interior. XUÑO-00 PROBLEMA 1. op A Dúas cargas eléctricas puntuais de 2µC, están situadas nos puntos A(-4,0) e B(4,0). a) Calcule a forza sobre unha carga de 1 µc, situada no punto (0,5); b) Qué velocidade terá o pasar polo punto (0,0)? Datos: m= 1 g; k= 9, Nm 2 C -2 PROBLEMA 1. op B Un electrón penetra perpendicularmente nun campo magnético de 2,7 t cunha velocidade de 2000 km/s. a) Calcula ó radio da órbita que describe. b) Acha o número de voltas que da en 0,05 s. Datos: -e= 1, C, m e = 9, kg CUESTIÓN 3. op B O campo magnético creado por un fío infinito e recto con corrente de 1 A nun punto a unha distancia r do fío: a) depende da inversa do cadrado da distancia; b) ten a dirección de liñas circulares arredor do fío; c) depende do cadrado da intensidade de corrente. SETEMBRO- 00 CUESTIÓN 2. op A Dous fíos paralelos moi longos con correntes eléctricas I e I estacionarias e de sentidos contrarios situados a unha distancia r: a) atráense entre si; b) repélense entre si; c) non interaccionan. 2

3 PROBLEMA 1. opb Unha partícula de carga 1, C e de masa 1, kg penetra cunha velocidade v nunha zona onde hai un campo magnético perpendicular de 5 T. A traxectoria é unha órbita circular de radio m. Calcule: a) A velocidade da partícula. b) O número de voltas que da nun minuto. XUÑO-01 PROBLEMA 1. op B Dúas cargas eléctricas puntuais de +2 e-2 µc, están situadas nos puntos (2,0) e (-2,0) (en metros).calcule: a) Campo eléctrico en (0,0) e en (0,10); SOL. E en (0,0)= NC -1 i.; E en (0,10)= - 67'8.NC -1 i. b) Traballo para transportar unha carga q' de -1µC desde (1,0) a (-1,0). (Datos k= Nm 2 C -2 ) SETEMBRO-01 CUESTIÓN 2. op A Por dous conductores longos rectos e paralelos circulan correntes I no mesmo sentido. Nun punto do plano situado entre os dous conductores o campo magnético resultante, comparado co campo creado por un solo dos conductores é: a) maior, b) menor; c) o mesmo. PROBLEMA 2. opb Unha carga puntual Q crea un campo electrostático. Ó trasladar outra carga q' dende un punto A ó infinito realízase un traballo de 10 J e si se traslada dende o infinito a B, o traballo é de -20 J: a) Qué traballo se realiza para trasladar q' dende A a B?. SOL. -10 J. b) Si q'= - 2C cal é o signo de Q?, qué punto está mais próximo de Q, A ou B?. SOL: Q negativa e punto B máis próximo XUÑO-02 CUESTIÓN 2. opa Se se acerca de súpeto o polo norte nun imán ó plano dunha espira sen corrente, nesta prodúcese: a) f.e.m. inducida en sentido horario; b) f.e.m. inducida en sentido antihorario; c) ningunha f.e.m. porque a espira inicialmente non posúe corrente. PROBLEMA 2. op B Dadas dúas cargas eléctricas q 1 = 100 µc situada en A(-3,0) e q 2 = -50 µc situada en B(3,0) (as coordenadas en metros), calcula: a) O campo e o potencial en (0,0); b) O traballo que hai que realizar para trasladar unha carga de - 2C dende o infinito ata (0,0). (Datos: 1C= 10 6 mc, K= 9*10 9 Nm 2 /C 2 ) SETEMBRO-02 PROBLEMA 1. opa Un protón acelerado dende o repouso por unha diferencia de potencial de 2*10 6 V adquire unha velocidade no sentido positivo do eixe X, coa que penetra nunha rexión na que existe un campo magnético uniforme B= 0,2 T no sentido do eixe Y; calcula: a) o raio da órbita descrita (fai un debuxo do problema); b) o número de voltas que da en 1 segundo. (Datos: m P = 1,67*10-27, q P = 1,6*10-19 ) XUÑO-03 PROBLEMA 2. op A Un protón penetra nunha zona onde hai un campo magnético de 5 T, con velocidade de 1000 ms -1 e dirección perpendicular ó campo. Calcula: a) O radio da órbita descrita; SOL: 2, m. b) A intensidade e sentido dun campo eléctrico que ó aplicalo anule o efecto do campo magnético. (Fai un debuxo do problema); SOL N/C (Datos: m p = 1, kg, q p = 1,6*10-19 C) CUESTION 1. opa Nunha esfera conductora cargada e en equilibrio electrostático cúmprese que: a)o potencial eléctrico no interior é constante; b) O campo interior é función da distancia ó centro; c) A carga eléctrica distribúese uniformemente por todo o volume. 3

4 CUESTION 1. opb Un electrón e un protón describen órbitas circulares nun mesmo campo B uniforme e coa mesma enerxía cinética: a) A velocidade do protón é maior, b) O radio da órbita do protón é maior; c) Os períodos de rotación son os mesmos. (Dato m p >> m e ) SETEMBRO-03 PROBLEMA 2. op A Un protón ten unha enerxía cinética de J. Segue unha traxectoria circular nun campo magnético B = 2T. Calcula: a) O radio da traxectoria; : SOL:5, m b) O número de voltas que da nun minuto. SOL:1, voltas/min (Datos: m protón = 1, kg, q protón = 1,6*10-19 C) XUÑO-04 CUESTION 2. op A Disponse dun fío infinito recto e con corrente eléctrica I. Unha carga eléctrica +q próxima o fío movéndose paralelamente a él no mesmo sentido que a corrente: a) será atraída; b) será repelida; c) non experimentará ningunha forza. PROBLEMA 2. op B Dúas cargas puntuais negativa iguais, de µc, atópanse sobre o eixe de abscisas, separadas unha distancia de 20 cm. A unha distancia de 50 cm sobre a vertical que pasa polo punto medio da liza que as une, disponse unha terceira partícula (puntual) de carga µc e 1 g de masa, inicialmente en repouso. Calcula: a) o campo e potencial eléctrico creado polas dúas primeiras na posición inicial da terceira. SOL:E= -67,9 (N/C) j; V= -35,3 V b) a velocidade da terceira carga ó chegar ó punto medio da liña de unión entre as dúas primeiras. SOL: V= -180 V; v= 1, m/s (Datos 1 µc= 10-6 C, K= Nm 2 /C 2 ). (Solo se considera a interacción electrostática) SETEMBRO-04 CUESTIÓN 2. op A Unha espira rectangular está situada nun campo magnético uniforme, representado polas frechas da figura. Razoa si o amperímetro indicará paso de corrente: a) si a espira xira arredor do eixe Y; b) si xira arredor do eixe X; c) si se despraza ó longo de calquera dos eixes X ou Y. XUÑO-05 CUESTION 1. op A No interior dun conductor esférico cargado i en equilibrio eleclrostático cúmprese: a) o potencial e o campo aumentan dende o centro ate a superficie da esfera, b) o potencial é nulo e o campo constante, c) o potencial é constante e o campo nulo. PROBLEMA 1. op B Un protón acelerado por una diferenza de potencial de 5000 V penetra perpendicularmente nun campo magnético uniforme de 0,32 T; calcula: a) a velocidade do protón, b) o radio da órbita que describe e o número de voltas que da en 1 segundo. (Datos 1p = 1,60 l0-19 C, m p = 1, kg). (Fai un debuxo do problema). SOL: v=9, m/s; R= 3, m ; nº voltas/s:, voltas/s SETEMBRO-05 CUESTION 2. op A Un cable recto de lonxitude 1 e corrente i está colocado nun campo magnético uniforme B formando con el un ángulo θ. O módulo da forza exercida sobre dito cable é: a) ilbtg θ; b) ilbsen θ; c) ilbcos θ CUESTION 1. op B Si o fluxo do campo eléctrico a través dunha superficie gaussiana que rodea a unha esfera condutora cargada e en equilibrio electrostático é Q/ε 0, o campo eléctrico no exterior da esfera é : a) cero; b) 4

5 Q/4π ε 0 r 2?; c) Q/ε 0 5

6 XUÑO-06 CUESTION 1. op A 1.- As liñas do campo magnético B creado por unha bobina ideal: a) nacen na cara norte e morren na cara sur da bobina; b) son liñas cerradas sobre si mesmas que atravesan a sección da bobina; c) son liñas cerradas arredor da bobina e que nunca a atravesan CUESTION 1 op B Dous condutores rectos, paralelos e moi longos, con correntes I no mesmo sentido: a) atráense; b) repélense; c) non interaccionan. SETEMBRO- 06 PROBLEMA 1 op A Dúas cargas puntuais iguais q= 1µC están situadas nos puntos A(5,0) e B(-5,0). Calcular: a) o campo eléctrico nos puntos C(8,0) e D (0,4); SOL. E C =1053 N/C; E D =275 N/C b) a enerxía para trasladar unha carga de -1µC desde C a D. SOL J (Datos: 1µC= 10-6 C, K= Nm 2 /C 2 ). As coordenadas en metros) CUESTION 1 op A Se se achega o polo norte dun imán rectilíneo ó plano dunha espira plana e circular: a) prodúcese na espira unha corrente inducida que circula en sentido antihorario, b) xérase un par de forzas que fai rotar a espira, c) a espira é atraída polo imán. PROBLEMA 1 Dous fíos condutores rectos moi longos e paralelos (A e B) con correntes I A =5A e I B = 3A no mesmo sentido están separados 0,2 m; calcula: a) o campo magnético no punto medio entre os dous condutores (D), SOL T b) a forza exercida sobre un terceiro condutor C paralelo os anteriores, de 0,5 m e con I C = 2A e que pasa por D. (Dato, µ 0 =4π.10-7 S.I.). SOL N 6

7 ELECTROMAGNETISMO 1.- Un televisor ten un cañón de electróns de 10000V. A presentación en pantalla de dous puntos diferentes está separada 3mm, e o canón está separado da pantalla 20cm. Supoñemos que a guía dos electróns prodúcese por un campo eléctrico transversal ó longo dos 20cm de separación entre canón e pantalla. a) Calcula-la diferencia de campo aplicable para pasar dun punto a outro. b) Calcula-la velocidade coa que os electróns chegan á pantalla. Datos: masa do electrón: kg; carga do electrón: C. a) Os electróns saen impulsados por unha diferencia de potencial de 10000V, adquirindo entón unha velocidade de: qv = 2mv 2, é dicir, C.10000V = kg.v 2 /2 Despexando, v = ms -1, que é a velocidade inicial coa que atravesan os 20cm de separación á pantalla. O tempo que tardan en atravesalos (movemento uniforme) é: 0'2m/5' ms -1 = 3' s Nese tempo, débese lograr unha desviación en pantalla de 3mm, a partir dun movemento acelerado debido ó campo entre as placas: e = 2at 2 = 2(qE/m)t 2 Despexando o campo (a diferencia de campo aplicable), obtemos: E = 2em/qt 2 substituíndo, E = m kg/[1' C.(3' s) 2 ] = 2708 V/m b) O segundo apartado soluciónase do mesmo xeito que se tivo que facer para acha-la velocidade inicial dous electróns... en rigor, habería que acha-la velocidade de desviación lateral e aplicar o teorema de Pitágoras, nembargantes, a desviación lateral é demasiado pequena respecto a lonxitude recorrida como para introducir máis que unha pequena corrección na velocidade xa calculada ó comenzo: 5, ms -1 Comprobamos: v y = a.t = 1' m/s Ψ v total = 5' m 2.- Dúas cargas eléctricas de C e - 1' C distan entre si 10 cm. a) )Que traballo haberá que realizar sobre a segunda carga para alonxala da primeira outros 40 cm na mesma dirección?. b) )Que forza se exercerán mutuamente a esa distancia? a) O traballo necesario para mover unha carga Q dende un punto de potencial V 1 a outro de potencial V 2 vale: W = Q. (V 1 - V 2 ) Polo tanto, temos que calcular o potencial xerado pola primeira carga nos dous puntos onde se atopa a segunda, que é a que se move. O potencial xerado por unha carga Q a unha distancia d vale: V = K Q/r dannos Q = C, r 1 = 10 cm = 0.1 m, r 2 = 50 cm = 0.5 m Substituíndo e operando, obtemos: V 1 = 1' V, V 2 = 3' V Agora podemos calcular o traballo necesario para move-la carga Q' = - 1' C, que sal: W = - 1' (1' ' ) = Julios O traballo é negativo, o que quere dicir que teñen que realizalo forzas exteriores o campo, xa que as forzas existentes entre esas dúas cargas, por ser de distinto signo, son atractivas b) Para determina-la forza que se exercen mutuamente dúas cargas eléctricas situadas a unha certa distancia unha da outra empregaremos a Lei de Coulomb, a que nos di que o módulo de dita forza é directamente proporcional o producto das cargas e inversamente proporcional o cadrado da distancia que as separa F = K Q 1.Q 2 / d 2 Substituíndo os datos que temos quédanos F = - 122'4 N (o signo negativo indica que a forza existente entre as dúas cargas é de tipo atractivo) 7

8 3.- No punto A de coordenadas (0,15) hai unha carga de C. Na orixe de coordenadas hai outra de 1' C. Calcula: a) A intensidade do campo eléctrico resultante no punto P de coordenadas (36,0); b) O potencial resultante nese punto. (As coordenadas expresanse en metros). Solución a) A intensidade do campo creado por unha carga Q a distancia d é unha magnitude vectorial que calcularemos a partir da expresión: E = K (Q/d 2 ).r 0 en donde E e r 0 están escritas en negrilla para indica-lo seu caracter vectorial. K = N.m 2 /C 2 Q = carga creadora do campo d = módulo do vector de posición r, que marcaría a posición do punto, no que buscamos a intensidade do campo, respecto o punto en que se atopa a carga creadora do campo. As compoñentes deste vector de posición obtémolas restándolle as coordenadas do extremo do vector (punto no que buscamos a intensidade do campo), as da orixe (punto no que se atopa a carga creadora do campo). r 0 = vector unitario do vector de posición e que o determinaremos dividendo o vector de posición polo seu módulo = r/d As cargas q 1 e q 2 crean cada unha de elas un campo no punto P e a intensidade total do campo creado polo conxunto das dúas cargas obterémolo como a suma vectorial das intensidades dos campos creados por cada unha delas. Acharemos entonces as intensidades dos campos creados polas cargas q 1 e q 2 : En primeiro lugar determinaremos os vectores de posición r 1 e r 2 do punto P respecto a cada unha das cargas: r 1 = r 1x + r 1y r 1x = coordenada X do punto P - coordenada X do punto A = 36-0 = 36 r 1y = coordenada Y do punto P - coordenada Y do punto A = 0-15 = -15 de maneira que o vector r 1 será, r 1 = 36 i - 15 j m o seu módulo d 1 = ( ) 1/2 = 39 m o seu vector unitario r 01 = (36 i - 15 j)/39 O vector de posición de P respecto a orixe será, r 2 = r 2x + r 2y r 2x = 36-0 = 36, r 2y = 0-0 = 0, r 2 = 36 i o seu módulo, d 2 = ( 36 2 ) 1/2 = 36 m o seu vector unitario, r 02 = 36 i /36 = i Entón o vector intensidade de campo creado pola carga q 1 = C no punto P obterémolo substituíndo todos los datos na expresión E = K (Q/d 2 ).r 0 e quedará E 1 = - 327'72 i + 136'55 j N/C Facendo o mesmo para a carga q2 = 1' C obteremos E 2 = 1041'67 i N/C O campo total será a suma vectorial de E 1 e E 2 E = (- 327'72 i + 136'55 j) + (1041'67 i) = 713'95 i + 136'55 j N/C o seu módulo será 2 1/2 E = (713' '55 ) = 726'89 N/C b) O potencial eléctrico creado por unha carga nun punto do seu campo é unha magnitude escalar directamente proporcional á carga creadora e inversamente proporcional á distancia do punto a carga e ven dado pola expresión: V = K.Q/d Cando sobre ese punto actúan dúas cargas cada unha crea o seu propio potencial e en consecuencia o potencial total será a suma dous potenciais, e dicir coma no caso das forzas aplícase o principio de superposición, coa diferencia de que, como neste caso os potenciais son magnitudes escalares, a suma será alxebraica O potencial creado pola carga q 1 = C será V 1 = 9.10.( )/39=-13846'15 V 8

9 e o creado pola carga q 2 = 1' C será V 2 = ' /36 = V de maneira que o potencial total será V = V 1 + V 2 = ' = 23653'85 V 4.- Calcula: a) A radio da órbita que describe un electrón nun campo magnético de intensidade B = 3 weber/m 2. que forma un ángulo de 901 co plano da súa traxectoria. b) O tempo que tarda en dar unha volta si se move a unha velocidade de 9000 km/s. Datos: Carga do electrón = 1' C ; Masa do electrón = kg. Primeiro teremos que acha-la forza exercida polo campo magnético sobre o electrón. A forza que actúa sobre unha carga eléctrica de Q culombios, que se move cunha velocidade de v m/s, a través dun campo magnético de B weber/m 2, cando o ángulo que forman a dirección de movemento da carga e o campo magnético é igual a α 1, vale: F = Q. v. B. sen α neste caso: Q = carga do electrón = 1' culombios v = 9000 km/s = m/s B = 3 weber/m 2 α = 90 graos sen α = 1 Substituíndo, obtemos: F = 1' C m/s. 3 weber/ m 2.1 = 4' N Esta forza será equilibrada pola forza centrífuga debida ó F = (mv 2 )/r onde -12 F = 4'32.10 N m = masa do electrón = kg v = 9000 km/s = m/s Substituíndo e despexando r, obtemos: r = m.v 2 /F = ( ) 2 /(4' ) = 16' m=16'875 µm Sabemos, ademais, que v = espacio/tempo O tempo necesario para dar unha volta será t = 2πr/v Substituíndo os valores de v e r, obtemos t = 11' segundos = 11'775 movemento circular do electrón, que vale 5.- Tres cargas puntuais iguais de 5 µc cada unha están situadas nos vértices dun triángulo equilátero de 1,5 m de lado. a) Onde debe colocarse unha cuarta carga e cal debe selo seu valor para que o sistema formado polas catro cargas estea en equilibrio?. b) Calcular o traballo necesario para levar esa carga Q dende o centro do triángulo ata o centro dun lado. Datos : K= N.m 2. C -2. SOLUCION 9

10 a)por simetría debe estar no centro do triángulo. A carga debe ser negativa para producir unha forza de tipo atractivo que iguale as forzas das outras cargas en cada un dos vértices. Para que haxa equilibrio debe cumplirse que, nos tres vértices do triángulo: r r r cos 30 = 075, / r Q= 28310, Qq. 3 9 F3 = 017, N= = r N 3 Q ( 075, /cos30) 2 F + F + F = q. q F = r F1 = F2 = = 01, N 2 15, r r r F 1 = 0,1. cos 60º i + 0,1. sen 60º j r r r F 2 = - 0,1. cos 60º i + 0,1. sen 60º j r r r F + F = 02,. sen60º j = 017, N 1 2 De onde: F 3 = -0,17 j (N) (a carga debe ser negativa para que a forza resulte negativa e sexa de tipo atractivo). Por iso: Q 3 = - 2, C. b) O traballo necesario para llevar unha carga dende un punto A hasta outro B ven definido, nun campo conservativo por : B A W = E = E E = QV ( V ) V= k. q r P PA PB A B Haberá que calcula-lo valor do potencial para cada un dos puntos debido as cargas q 1, q 2 e q 3. V A 9 VB = ( ) 075, 075, 13, V V = , = 1269., 2voltios A = 910. ( + + ) 075, /cos30 075, /cos30 075, /cos30 B W = Q.( V V ) = 2, , 2 = 0, 036J A B A B 6 O valor do traballo realizado é - 0,036 J. O signo negativo indica que é un traballo realizado en contra do campo, que provoca un incremento da enerxía potencial. 6.- Un protón ten unha enerxía cinética de J. Segue unha traxectoria circular nun campo magnético B= 0,5 T. Calcular: a) O radio da traxectoria. b) A frecuencia coa que xira. m protón = 1, kg; q protón = 1' C 6 SOLUCION 10

11 F= qvbsen... α F c E c = m. v R a)unha partícula cargada que penetra perpendicularmente a un campo magnético describe unha traxectoria circular. Por elo a forza magnética (Lei de Lorentz) será a forza centrípeta que producirá o movimento circular. Radio de xiro = 0,072 m. 2 2 mv. 2. Ec 6 = v = = 34610,. m/ s 2 m qvb m v R mv , =. = = = 0072, m 19 R qb. 1610,.., 0 5 b)aplicando as ecuacions propias do movemento circular poderemos calcula-la frecuencia coa que xira. v 34610,. v= ω. R= 2. π. ν. R ν = = =,. Hz 2. π. R 2. π. 0072, A frecuencia é de 7, Hz. 7.- Unha carga eléctrica de 2, C colócase nun campo eléctrico uniforme de intensidade N/C dirixido cara arriba. )Cal é o traballo que o campo eléctrico efectúa sobre a carga cando esta se move: a) 45 cm cara a dereita? b) 80 cm cara abaixo? a) Como sabemos W = F.r = F.r.cos α e F = E.q W = ' '45.cos 901 = 0 b) W = ' '8.cos 1801 = - 0'001 J 8.- Dúas cargas de +1 mc e -2 mc están situadas en dous puntos, A e B, separados entre si 1 m. a) Determina-lo punto en que se anula o campo eléctrico. b) Determina-lo punto ou os puntos nos que se anula o potencial eléctrico. Datos : K= N.m 2. C -2. a) A cargas eléctricas de distinto signo producen campos eléctricos de sentidos contrarios, logo o campo eléctrico nunca poderá ser nulo nun punto intermedio a elas. Como a intensidade do campo é: E = K.Q/r 2 Para que os dous campos poidan ter o mesmo módulo será preciso que o punto estea mais alonxado da carga maior A B d = distancia A /d ( ) /(1+d) 2 = 0 d = 2'41 m a la esquerda de A b) Como o potencial e unha magnitude escalar V = K.Q/r solo temos a suma escalar, polo tanto terá que estar mais preto da carga menor, pero pode estar entre elas ou non, así que temos dúas posibilidades 10 a esquerda de A: /d ( ) /(1+d) = 0 d = 0'5 m 11

12 20 no medio delas /d ( ) /(1- d) = 0 d = 0'33 m a dereita de A 9.- Dúas cargas negativas iguais, de 1 m C, atópanse sobre o eixe de abscisas, separadas unha distancia de 20 cm. A unha distancia de 50 cm sobre a vertical que pasa polo punto medio da liña que as une, abandonase unha carga de 1 m C, de masa 1g, inicialmente en repouso. Determinar : a) A velocidade que terá ó pasar polo punto medio da liña de unión. b) O valor do potencial eléctrico en dito punto medio. a) As dúas cargas eléctricas negativas crean un potencial no punto onde se atopa a carga positiva, e outro no punto medio da recta que as une, de maneira que o deixar ceibe a carga positiva, esta se moverá adquirindo unha enerxía cinética que será igual o traballo que realizan as cargas negativas para trasladala. O traballo eléctrico realizado é: W = (V inic - V final ).q Calculamos os potenciales nos puntos inicial e final como a suma alxebraica dos potenciales creados en eses puntos por cada unha das cargas negativas V inicial = V 1inicial + V 2inicial = [-10-6 /(0'1 2 +0'5 2 ) 1/2 ].2 = V V final = V 1final + V 2final = (-10-6 /0'1).2 = V W = [ ( )].10-6 = 0'145 J Como a enerxía cinética é Ec = (1/2).m.v 2 (1/2).10-3.v 2 = 0'145 v = 17 m/s. b) V final = V 10.- Un electrón penetra perpendicularmente nun campo magnético de 0,5 T cunha velocidade de 2000 km/s. a) Calcula-lo radio da órbita que describe. b) Acha-lo número de voltas que da en 0,01 s. a) A forza magnética que actúa sobre o electrón F m = q.(vxb) de módulo F m = q.v.b xa que v e B son perpendiculares. O electrón describirá un movemento circular no cal a forza centrípeta é a magnética q.v.b = mv 2 /r Ψ r = m.v/q.b r = 2' m. b) O espacio que recorrerá nese tempo será x = v.t = '01 = m dividindo pola lonxitude da circunferencia obterémolo número de voltas n1 de voltas = / (2.π.2' ) = 14' rev Un ciclotrón para acelerar protóns ten un campo magnético de intensidade 0'4 teslas, e o seu radio é 0'8 m. Calcular: a) Velocidade coa que saen os protóns do ciclotrón. b) Que voltaxe faría falta para que os protóns adquirisen esa velocidade partindo do repouso. Datos: m protón = 1, kg; q protón = 1' C a) Como a forza centrípeta no ciclotrón é a forza magnética m.v 2 /r = q.v.b Ψ v = q.b.r/m v = m/s b) A enerxía cinética sería igual o traballo eléctrico realizado (1/2).m.v 2 = V.q V =0'5.1' ( ) 2 /1' = 4' V 12

13 12.- Unha carga de 10-2 C crea un campo onde metemos outra carga de 10-6 C. a) Calcula-la distancia a que se atoparán se o potencial desta resulta ser 1500 V. b) Calcula-lo traballo necesario para que unha toque a outra, se teñen un radio, respectivamente, de 0,1 m e 0,01 m. a) Como o potencial creado por unha carga nun punto é: V = k.q/r e nos din que o que crea a carga un no lugar que se atopa a outra é 1500 V temos 1500 = /r r = m b) Para que cheguen a tocarse teñen que quedar os centros das cargas a: d = 0'1+0'01 = 0'11 m calculando logo o potencial que crea a 10 a esa distancia do seu centro, podemos logo calcular o traballo preciso V d = /0'11 = 818' V W = ( ' ).10-6 = -818'18 J O signo negativo significa que ese traballo teñen que realizalo forzas exteriores 13.- Un electrón lanzado a kms -1 atravesa un campo magnético de 1T. a) Calcula-lo radio da desviación máxima; b) Calcula-lo radio da desviación mínima que pode exercer. Datos: masa do electrón: kg; carga do electrón: C. a) O electrón describirá unha traxectoria circular na que a forza centrípeta é a forza magnética F c = F m como o módulo da forza magnética é: Fm = q.v.b.sen α sendo α o ángulo que forman os vectores velocidade e campo magnético, o valor da Fm será máximo cando α =901 e mínimo cando α = 01 m.v 2 /r = q.v.b.(sen α) r = m.v /q.b.(sen α) cando o seno teña o máximo valor e dicir vaia 1 o radio será mínimo r min = 0' /1' = 5' m b) vemos logo que o radio máximo será para o mínimo valor do sen α, e dicir ó aproximarse a 01 r max = 4 seguiría logo sen desviarse xa que v e B teñen a mesma dirección 14.- Un electrón (carga eléctrica = C) a unha velocidade de 1000ms -1 entra nunha zona perpendicular a un campo magnético de 10 3 T. a) Calcula-lo radio de xiro da súa órbita. b) Calcula-la intensidade dun campo eléctrico que anule o efecto do campo magnético. Datos: q e = -1' C; m e = 0' kg a) Xa que Fc = Fm E v e B son perpendiculares r = m.v/q.b = 5' m b) Si Fe = FmE.q = q.v.b E = v.b = = 10 6 N/C 13

14 Cuestións 1.- Qué gráfica representa correctamente a enerxía potencial eléctrica dunha carga puntual negativa situada nun campo creado por unha carga puntual positiva, cando varía a distancia que as separa?. Ep Ep Ep x a) b) c) x x SOL. c. Trátase dunha situación de tipo atractivo. Tendo en conta a ecuación que representa a enerxía potencial: E = Kq + q / r Resulta unha función na que a enerxía potencial varía de forma inversamente proporcional coa distancia, pero con carácter negativo. A enerxía potencial representa o traballo necesario para achegar unha carga dende o infinito (valor 0 de E P ) ata un punto do campo. Este traballo é positivo neste caso, o ser realizado a favor do campo (pola atracción entre as cargas de distinto signo), sendo negativa a enerxía potencial. A medida que a distancia disminue, a Enerxía potencial é cada vez menor. 2.- Un positrón de carga 1, C entra nun campo magnético B = 0,1 j (T). Si a velocidade do positrón é v= 105 i (m/s)., a forza que sufre, en Newton, é: a) 1, i; b) 1, j; c) 1, k. SOL. c. A partir da aplicación da lei de Lorentz: F = q (v x B) Como resultado de aplicar o producto vectorial entre os vectores v e B, obténse que a forza magnética resultante debe ser: 1, k. 3.- Por dous conductores paralelos e próximos entre sí circulan correntes eléctricas do mesmo sentido. Qué lle ocurrirá os conductores?. a) atraense; b) repélense; c) Non exercen forzas mutuas si as correntes son da mesma magnitude. SOL. a. A partir da aplicación da 2ªlei de Laplace: F = I (l x B) e da lei de Biot-Savart :B= I. m 0 /2π.d, poderemos coñece-las características das forzas debidas a acción mutua entre correntes. F= I 1.I 2. l. m 0 /2πd A partir da aplicación dos correspondientes productos vectoriais de I x B, obtense unha acción mutua de tipo atractivo entre correntes do mesmo sentido. 4.- Cando se conecta un condensador a un voltaxe alterno; si se aumenta a frecuencia, pero se manten fixa a f.e.m. máxima, entonces a intensidade eficaz: a)disminue, b) Aumenta, c) Non se modifica. 14

15 SOL. b. A lei de Ohm danos a relación entre os valores eficaces de corrente alterna: V = Z. I. Neste caso V= X C.I A influencia dun condensador no circuito ven dada pola sua reactancia capacitiva ou capacitancia que varía de forma inversamente proporcional ca frecuencia: X C = 1/C.ω Así pois, un incremento da frecuencia conleva unha disminución da reactancia capacitiva, e polo tanto un incremento da intensidade eficaz. 5.- Cando unha partícula cargada se move dentro de un campo magnético, a forza magnética que actúa sobre ela realiza un traballo que sempre é: a) Positivo, si a carga é positiva.b) Positivo, sexa como sexa a carga.c) Cero. SOL. c. Una partícula cargada en movemento dentro dun campo magnético está sometida a acción dunha forza magnética, que segundo a lei de Lorentz F = q (v x B), resultará perpendicular o campo e a a velocidade da partícula. Por elo o traballo realizado será nulo: dw= F. dr ( F e dr son dous vectores perpendiculares). 6.- Para que unha carga eléctrica non se desvíe ó pasar por unha zona de campo magnético non nulo, as liñas de campo han ser: a) Perpendiculares ó desplazamento da carga. b) Paralelas ó desp. da carga. c) De calquera xeito que sexan, a carga desvíase sempre. SOL.: b A forza que sufre unha carga en movemento no seo dun campo magnético é F=q(vxB), polo que, en caso de haber movemento (v 0) dunha carga (q 0) nun campo magnético (B 0) a forma de que dita forza sexa nula é que a velocidade e o campo sexan paralelos. 7.- No interior dun conductor cargado, en xeral, a) o potencial non é nulo. b) a carga non é nula. c) o campo non é nulo. SOL.: a No interior dun conductor cargado o potencial non é nulo, pois para levar carga ata o su interior necesitamos dun traballo. En casos particulares, o potencial pode ser nulo, pero en cambio, se a carga non fora nula, afastaríase ata a superficie (o que ocorre normalmente) deixando no interior un campo nulo. 8.- Se un corpo cargado entra nun campo magnético, para diminuir o seu radio de xiro, debemos a) Aumenta-la súa velocidade. b) Poñe-lo campo o máis paralelo posible á traxectoria inicial. c) Aumenta-la carga. SOL.: c Xa que a forza de desviación ven dada por F=q(vxB), e o radio podémolo achar a partir da forza centrípeta, F=mv 2 /r, resulta que este é r=mv 2 /q(vxb), polo que poderemos facer o que se nos pide (reducir r ) aumentando a carga ou o campo, ou poñendo o campo máis perpendicular á traxectoria. 9.- Dous protóns desplazándose nun plano no medio dun campo magnético, moveránse cunha traxectoria de radio diferente se: a) se moven con diferente dirección. b) se moven con diferente sentido. c) se moven con diferente velocidade. SOL.: c Xa que a forza de desviación ven dada por F=qvxB, e o radio podémolo achar a partir da forza 15

16 centrípeta, F=mv 2 /r, resulta que este é r=mv 2 /q(vxb), polo que, para partículas idénticas (é dicir, coa mesma carga e masa) nun mesmo campo B, poderemos facer que a traxectoria siga de ambos teña un mesmo radio variando o sentido da velocidade de ambos Un conductor leva unha corrente de 1A. Produce un campo magnético máis intenso: a) canto máis groso sexa o conductor. b) canta maior sexa a velocidade de cada electrón individual. c) Se non varía nin conductor nin intensidade de corrente, tampouco varía a intensidade do campo magnético. SOL.: c É a carga que pasa polo conductor en unidade de tempo a que nos da o valor do campo magnético producido, para unha determinada configuración do conductor Cando unha partícula cargada móvese dentro dun campo magnético, a forza magnética que actúa sobre ela realiza un traballo que sempre é: a) positivo, si a carga é positiva; b) positivo, sexa como sexa a carga; c) cero SOL.: c Por ser perpendicular a forza magnética co desplazamento producido (α=90º), o traballo realizado (W= F.r.cosα) será nulo. A forza magnética non produce cambios na enerxía cinética da partícula Nunha habitación existe un campo magnético que apunta verticalmente cara abaixo. De pronto lánzanse dous electrons coa mesma velocidade pero sentidos contrarios. Cómo se moverán?, a) En círculos tanxentes e sentido horario, b) No mesmo círculo, c) En círculos tanxentes e sentido antihorario SOL.: c Dacordo coa lei de Lorentz : F=qvxB, que vai a orixinar un movemento circular no electrón (carga q negativa), resultará: F=(-e) vxb Movense en sentido antihorario describindo circulos tanxentes Qué conclusións se poden sacar do feito de que o fluxo neto a través dunha superficie gaussiana sexa cero?, a) O campo eléctrico é cero en cualquer punto da superficie. b) Non hay cargas eléctricas no interior. c) A suma alxebraica das cargas (carga neta) no interior é cero. SOL.: c A partir do teorema de Gauss, o fluxo neto implica o fluxo de entrada e o fluxo de saída, de ahí que si o fluxo é 0, non deba haber carga neta no interior da superficie Nun circuito RCL resonante, a impedancia é: a) cero, b) máxima, c) mínima SOL.: c Nun circuito resonante cúmplese que: X L =X C ; polo tanto Z= [R 2 +(X L -X C ) 2 ] 1/2 = R. A impedancia será mínima. 16

17 15.- As interacciones entre correntes maniféstanse porque dous conductores rectilíneos e indefinidos, paralelos, polos que circulan correntes eléctricas no mesmo sentido: a) repélense, b) atraense, c) xiran ata poñerse perpendiculares. SOL.: b Facendo a representación gráfica correspondente observase que dous conductores rectilíneos indefinidos e paralelos polos que circulan correntes eléctricas do mesmo sentido producen forzas de tipo atractivo entre sí Si se move unha espira paralelamente a seu plano na mesma dirección dun campo magnético uniforme, indica-lo que é correcto: a) prodúcese corrente inducida o empeza-lo movimiento.b) non se produce ningunha corriente inducida, c) aparece unha corriente inducida no sentido antihorario. SOL.: b A aparición dun ha corrrente inducida, dacordo coa lei de Lenz implica a existencia dun fluxo magnético variable, algo que non ocurre si a espira non modifica a sua dirección de movemento no seo do campo magnético Un circuito RCL é resonante cando o ángulo de fase vale: a) π/4 rad, b) π/2 rad, c) 0 rad SOL.: c A condición de resonancia prodúcese cando X L =X C o que implica un ángulo de desfase (aplicando diagrama de fasores) de 0º, é dicir o voltaxe total e a intensidade estan en fase. 18.-As liñas de campo eléctrico a) nacen en cargas positivas e morren en cargas negativas, b) nacen en morren en cargas negativas, c) son cerradas sobre si mesmas. SOL.:a As liñas de campo electrostático nacen en cargas positivas (fontes) e morren en cargas negativas (sumidoiros). 19.-Unha esfera conductora de radio R e carga de Q Culombios en equilibrio electrostático. a) O potencial exterior é nulo e o interior constante b) O campo exterior e función inversa do cuadrado da distancia e o interior nulo c) O potencial exterior é constante e o interior nulo SOL.:b r r 2 r Aplicando o teorema de Gauss obténse ó campo exterior e interior E ext = KQu R / R E int = 0 A partir do campo obtense o potencial función inversa da distancia no exterior e constante (e igual o da superficie) no interior Os campos magnétostáticos son creados por a) cargas eléctricas en reposo, b) por correntes eléctricas c) Por cargas magnéticas. SOL.:b Os campos magnetostáticos son creados por cargas eléctricas en movemento. Non son creados por cargas en reposo nin por cargas magnéticas que non existen. 21.-O campo eléctrico creado por un fio cargado recto e infinito, con densidade de carga lineal uniforme λ a unha distancia de r m. a) Depende da inversa da distancia b) Ten a dirección de liñas solenoidais

18 ó fio. c) Depende do cuadrado da densidade de carga SOL.: a Este tipo de campo eléctrico ven dado por r r E = ( λ / 2πε )u / r. E función inversa da distancia ó fio e a sua dirección son liñas perpendiculares ext 0 n 22.- O campo magnético creado por un fio infinito e recto con corrente de I A en sentido ascendente nun punto a distancia de r m do fio. a) Depende da inversa do cuadrado da distancia b) Ten a dirección de liñas solenoidais c) Depende do cuadrado da Intensidade de corrrente. SOL.: a r 7 r Este tipo de campo magnético ven dado por B = 4π.10.I. / 2π.ru E función inversa da distancia ó fio e función directa da intensidade. As suas liñas son solenoidais en torno ó fio seguindo a regra da man dereita. 23.-O fluxo do campo magnético creado por unha bobina a través de si mesma: a) Depende do número de espiras b) Depende da inversa do coeficiente de autoinducción c) E función inversa da intensidade de corrente. SOL.:a ϕ O Fluxo magnético a través dunha bobina debido a sua propia corrente ven dado por campo B depende do número de espiras e da corrente. Fluxo = NSB e o 24.- O coeficiente de autoinducción dunha bobina toroidal é a relación a) entre o fluxo e a intensidade, b) entre a intensidade e o campo magnético, c) entre o campo eléctrico e o campo magnético. SOL.: a O coeficiente de autoinducción dunha bobina e unha característica xeométrica que se pode obter como relación entre o fluxo e a intensidade, e se mide en Henrios.

19 a)

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02b. Magnetismo

Exercicios de Física 02b. Magnetismo Exercicios de Física 02b. Magnetismo Problemas 1. Determinar el radio de la órbita descrita por un protón que penetra perpendicularmente a un campo magnético uniforme de 10-2 T, después de haber sido acelerado

Διαβάστε περισσότερα

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Problemas y cuestiones de electromagnetismo Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted Tema 4 Magnetismo 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted 4-2 Lei de Lorentz. Definición de B. Movemento dunha carga nun campo magnético. 4-3 Forza exercida sobre unha corrente rectilínea 4-4 Lei de Biot

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BAC 27/01/2007

FISICA 2º BAC 27/01/2007 POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo

Διαβάστε περισσότερα

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00 26/11/99 1. Unha polea de 5 cm de radio leva enrolada unha corda da cal pende un corpo de 20 g, sendo o momento da inercia da polea 2.10-5 kg.m -2. Calcular: a) a aceleración do corpo; b) a enería cinética

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2006

PAAU (LOXSE) Setembro 2006 PAAU (LOXSE) Setembro 2006 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica

Διαβάστε περισσότερα

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA PAU SETEMBRO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado).

Διαβάστε περισσότερα

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

PAU XUÑO 2011 FÍSICA PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAAU (LOXSE) Xuño 2002 PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 9 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 16-17 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2016. A nave espacial Discovery,

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2013 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA PAU SETEMBRO 014 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular. EXAMEN 1ª AVALIACION FISICA 2º BACHARELATO PROBLEMAS 1. Unha pelota de 2 kg de masa esbara polo tellado que forma un ángulo de 30º coa horizontal e, cando chega ó extremo, queda en libertade cunha velocidade

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2015 FÍSICA

PAU XUÑO 2015 FÍSICA PAU XUÑO 2015 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

PAAU (LOXSE) Setembro 2009 PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN "O que sabemos é unha pinga de auga, o que ignoramos é o océano." Isaac Newton 1. Un globo aerostático está cheo de gas Helio cun volume de gas de 5000 m 3. O peso

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

PAAU (LOXSE) Xuño 2006 PAAU (LOXSE) Xuño 006 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).

Διαβάστε περισσότερα

Indución electromagnética

Indución electromagnética Indución electromagnética 1 Indución electromagnética 1. EXPERIECIA DE FARADAY E HERY. A experiencia de Oersted (1820) demostrou que unha corrente eléctrica crea ao seu redor un campo magnético. Como consecuencia

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 15-16 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 01. Gravitación

Exercicios de Física 01. Gravitación Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)). 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas, 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións, 4 puntos

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome: DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2014 FÍSICA

PAU XUÑO 2014 FÍSICA PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica), problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física

Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior Proba de Física Código CSPEB03 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións.

Διαβάστε περισσότερα

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense Se presentan tres procedementos diferentes nos que coas medidas realizadas

Διαβάστε περισσότερα

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A 22 FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

Física e Química 4º ESO

Física e Química 4º ESO Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

PROBLEMAS CUESTIONS 1.

PROBLEMAS CUESTIONS 1. PROBLMAS 1. Dende un cantil dispárase horizontalmente un proectil de 2 kg cunha velocidade inicial de 100 m/s. Se cando o proectil choca contra o mar a súa velocidade é de 108 m/s, calcular: a/ A enería

Διαβάστε περισσότερα

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119 Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg

Διαβάστε περισσότερα

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::... Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAU Setembro 2010 FÍSICA PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) Setembro 2004

PAAU (LOXSE) Setembro 2004 PAAU (LOXSE) Setembro 004 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

PAU XUÑO 2010 FÍSICA PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 FÍSICA

PAU XUÑO 2016 FÍSICA PAU XUÑO 2016 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

DINAMICA DE TRASLACION

DINAMICA DE TRASLACION DINAMICA DE TRASLACION 1.-CINEMATICA ELEMENTOS DO MOVEMENTO: Móvil, Sistema de Referencia e Traxectoria MAGNITUDES CINEMATICAS: - Vector de Posición: r= xi + yj + zk - Vector desplazamento: r= xi + yj

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Ámbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 5 Movementos e forzas Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz: NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (

Διαβάστε περισσότερα

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente

Διαβάστε περισσότερα

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL) L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación

Διαβάστε περισσότερα

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 Código: 23 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado)

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

Materiais e instrumentos que se poden empregar durante a proba

Materiais e instrumentos que se poden empregar durante a proba 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións. Problema 2: tres cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema

Διαβάστε περισσότερα

1. Formato da proba [CS.PE.B03]

1. Formato da proba [CS.PE.B03] 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: tres cuestións. Problema 2: dúas cuestións. Problema 3: dúas cuestións Problema 4: dúas cuestión. Problema

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 03a. Vibracións

Exercicios de Física 03a. Vibracións Exercicios de Física 03a. Vibracións Problemas 1. No sistema da figura, un corpo de 2 kg móvese a 3 m/s sobre un plano horizontal. a) Determina a velocidade do corpo ó comprimirse 10 cm o resorte. b) Cal

Διαβάστε περισσότερα

As Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación

As Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre

Διαβάστε περισσότερα

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109 PÁGINA 0. La altura del árbol es de 8,5 cm.. BC m. CA 70 m. a) x b) y PÁGINA 0. tg a 0, Con calculadora: sß 0,9 t{ ««}. cos a 0, Con calculadora: st,8 { \ \ } PÁGINA 05. cos a 0,78 tg a 0,79. sen a 0,5

Διαβάστε περισσότερα