Τα παιδιά της Δ 2 Τάξης σας αφηγούνται μια καλοκαιρινή ανάμνηση που θα τους μείνει αξέχαστη.

Transcript

1 Τα παιδιά της Δ 2 Τάξης σας αφηγούνται μια καλοκαιρινή ανάμνηση που θα τους μείνει αξέχαστη. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΟΥΣ!!!

2 Το τρενϊκι που γυρύζει 365 μούρεσ Απ το καλοκαί ρί που μασ πε ραςε θα κρατη ςω πολλε σ αναμνη ςείσ. Αλλα εγω θα ςασ πω την πίο ςυναρπαςτίκη, καθωσ η μουν ςτη Disneyland 2 Ιουλί ου. Πη γαμε ςτο μεγα λο πα ρκο, το οποί ο η ταν γεμα το με δε ντρα καί παγκα κία. Μαζί μου η ταν η μαμα καί ο μπαμπα σ μου. βγα λαμε είςίτη ρία γία ε να τρενα κί που φαίνο ταν πολυ ωραί ο καθωσ η ταν γεμα το με πολυ κο ςμο. Ϊπείτα καθί ςαμε ςε ε να παγκα κί καί περίμε ναμε λί γα λεπτα. Μπη καμε ςε ε να ςκοτείνο δωμα τίο που εί χε αφί ςεσ με τρομακτίκα τρενα κία. Περπατη ςαμε γία λί γο. Δεξία καί αρίςτερα μασ υπη ρχαν πολλοί τουρί ςτεσ ακο μα καί μερίκοί Ϊλληνεσ. Μασ ε βαλαν με ςα ςτο τρενα κί καί μασ ε δεςαν πανί ςχυρα. Σο τε το τρενα κί ξεκί νηςε να τρε χεί με ίλίγγίωδη ταχυ τητα. Μίκροί καί μεγα λοί τςί ρίζαν, εκεί απ τον ενθουςίαςμο τουσ εί τε απο το φο βο τουσ. Μαμα ααα πο τε, θα τελείωςεί; Ρωτηςα τη μαμα μου τρομαγμε νη. Η μαμα μου με δυςκολί α με α κουγε. Σο ςεσ φωνε σ καί ε νταςη που να με ακου ςεί; Κα νε υπομονη Ολυ βία μου, μου εί πε με ο ςο πίο δυνατη φωνη μπορου ςε. Σο τρενα κί ε κανε ςτροφη καί γυρί ςαμε ο λοί ανα ποδα. Αυτο ςυνε - βηκε α λλεσ τρείσ η τε ςςερίσ φορε σ. Κα ποία ςτίγμη ελα ττωςε ταχυ τητα καί ε τςί νο μίςα πωσ θα ςταματη ςεί αυτη η τρελη δίαδρομη. Δυςτυχωσ ο ε- φία λτησ ςυνεχί ςτηκε. Αυτο πη ρε φο ρα καί κατε βηκε μία απο τομη κατηφο ρα ςχεδο ν κατακο ρυφη με μεγα λη ταχυ τητα. Πραγματίκα νο μίζα ο τί θα φυ γω απ τη θε ςη μου! Κα ποία ςτίγμη ςταμα τηςε καί εγω πη ρα μία ανα ςα. Η κοπε λα μασ βοη θηςε να κατεβου με. Εγω εκεί νη την ωρα αγκα λίαςα τη μαμα μου, το προ ςωπο μου η ταν α ςπρο ςαν το γα λα, τα πο δία μου ε τρεμαν. Γία να ςυνε λθω κα θίςα μίςη ωρα ςτο παγκα κί. Αυτη η ανα μνηςη θα μου μεί νεί αξε χαςτη γίατί δε θα τη ξαναζη ςω αρκετε σ φορε σ. Μπορεί εκεί νη την ωρα να ε νίωςα φο βο αλλα τωρα που το ξαναςκε φτομαί, που ε χεί περα ςεί αρκετο σ καίρο σ η ταν α τίσ πίο ςυναρπαςτίκε σ ςτίγμε σ τησ ζωη σ μου. Ολύβια Πολυβίου

3 Ο ιππότησ μου Μία καλοκαίρία τίκη με ρα του Αυγου ςτου γίο ρταςα τα αξε χαςτα γενε θλία μου. Ϋμουν τρίςευτυχίςμε νη. Αχ ε χω πολλη αγωνί α να ςασ το πω Σα γενε θλία μου τα πε ραςα μαζί με τουσ καλυ τερουσ μου φί λουσ καί ξαδε λφία. Αλλα θα μίλη ςω μο νο γία τουσ φί λουσ μου. Μίλω μίλω μίλω γία τουσ φί λουσ μου καί δεν ςασ λε ω ποίοί η ταν. Ο Σζε ηςον (ο τρελο σ τησ παρε ασ) η Νεφε λη (η μουρμου ρα τησ παρε ασ) η Δανα η (η φυςίολογίκη ) η ξαδε λφη μου η Φαρα (η κοίμίςμε νη) αλλα καί η Λαζα ρία (η ευτυχίςμε νη) με τον ςκυ λο μου τον Γκου φί (ο ίππο τησ μου). Περί μενα περί μενα να ε ρθεί κα ποίοσ αλλα δεν ερχο ταν κανεί σ. Μο - λίσ βρη κα ε ξω τουσ εί δα που εί χαν ςταθμευ ςεί καί ε βαλα μία φωνη χαρα σ. Όλοί μπη καμε ςτο ςπί τί μου ε δωςαν τα δωρα καί πη γαμε αμε ςωσ γία παίχνί δί ςτο φουςκωτο. Εμ το ςη ωρα που η μαςταν ςτο φουςκωτο κουραςτη καμε αλλα καί ίδρωςαμε. Όλοί μπη καμε ςτην πίςί να. Φαρου μενοί κα ναμε πολλα τρελα πλατςουρί ςματα ςτο νερο. Επίπλε ον ο ίππο τησ μου ο ςκυ λοσ μου δηλαδη, νο μίςε ο τί θε λαμε βοη θεία καί βου τηξε με ςα ςτο νερο. Όλοί γελα γαμε. Οί γονεί σ μασ νο μίςαν ο τί πνίγη καμε αλλα εμεί σ χαςκογελα γαμε καί οί γονεί σ μου εί παν: Αχχχχ! Σα παίδία.. Καί ο ταν γυ ρίςαν να μασ δουν α ρχίςαν καί αυτοί να γελου ν! Ψχ, χα, χα, χα. Ο Γκου φί ςτην πίςί να. Όλοί προςπαθη ςαμε να τον βγα λουμε ε ξω. Σο γε λίο πα ντωσ η ταν ακατα παυςτο. Ψςπου η ρθε η ωρα να ςβη ςω την του ρτα μου. Η Νεφε λη ςαν πη γαν να βα λω ςτο ςτο μα μου την υπε ροχη του ρτα μου, μου εί πε: Θεσ να ςου δωςουμε εμεί σ την υπε ροχη του ρτα ςου; Εντα ξεί, εί πα εγω. Σο τε ξεκί νηςε η Δανα η μπουφφφ αν πη γα να πω κα τί ε να μεγα λο κουτα λί με του ρτα παςα λείψε το προ ςωπο μου. ο λοί ξε ςπαςαν ςτα γε λία γίατί ε μοίαζα με ςοκολατε νίο ανθρωπα κί! Όμωσ εκεί νη τη ςτίγμη νο μίζα πωσ η μουν μοντε λο γίατί ο λοί με ε βγαζαν φωτογραφί εσ καί εγω ε παίρνα πο ζεσ. Μετα ε φαγα την του ρτα μου με πίρου νί γίατί μου ε μείνε φοβί α με τα κουτα λία. ΓΕΝΕΘΛΙΑ Κατα λαβα ο τί τουσ φί λουσ ςου δεν τουσ ξεχνα σ ποτε, επί ςησ κατα - λαβα ο τί μεγαλωνοντασ το καλυ τερο δωρο εί ναί οί φί λοί ςου. Λαζάρια Σαζεΐδου

4 Ο ιππότησ μου Υε τοσ το καλοκαί ρί το πε ραςα πολυ ευχα ρίςτα με πολλε σ καλοκαίρίνε σ αναμνη ςείσ. Σωρα θα μοίραςτω αυτη την ανα μνηςη που ξεχωρίςα απο ο λεσ τίσ α λλεσ. Η ανα μνηςη που ξεχωρίςα απ ο λεσ η ταν που πη γα ςτον Πρωταρα με τον μπαμπα μου την μαμα μου καί την ζωηρη αδελφη μου. Όταν φτα ςαμε ςτο δίαμε ρίςμα εκεί ο που θα περνου ςαμε τίσ δίακοπε σ μασ η μαμα μου κατε βηκε απο το αυτοκί νητο καί εί πε. Σί ωραί α πίςί να Κί εγω τησ εί πα υμφωνω μαζί ςου επείδη εί ναί μεγα λη καί θα μπορου με να κολυμπου με α νετα ςε ο λη την πίςί να. Καί ςε αυτο ςυμφωνη ςαμε ο λοί. Η πίςί να εί χα ε να τοίχα κί που εί χε με ςα μίκρα κοχυ λία. Ακο μα με ςα ςτο τοίχα κί εί χε ε να τζίακου ζί που ε κανε μαςα ζ ςτην πλα τη. Μετα πη ραμε τίσ βαλο τςεσ πα νω καί μπη καμε με ςα. ςτη ςυνε χεία τακτοποίη ςαμε γία να ξεκουραςτου με ςτα μεγα λα ί ςία κρεβα τία. Σο δίαμε ρίςμα η ταν μεγα λο καί απο κα τω η ταν η πίςί να. το μεταξυ ο ταν α νοίγε το παρα θυρο ε βλεπεσ καί τη καταγα λανη θα λαςςα. τη ςυνε χεία αφου ξεκουραςτη καμε πη γαμε ςτην πίςί να γία να κολυμπη ςουμε. Μο λίσ μπη κανε ςτην πίςί να εγω εί πα ςτον μπαμπα. Μπαμπα, δεν εί ναί τε λεία η πίςί να; Καί εκεί νοσ μου απα ντηςε: Ναί εί ναί πολυ ωραί α. Ύςτερα το βρα δυ κα ναμε μπα νίο καί πη γαμε ςτην Pizza Hat γία να φα με πί τςα. τη ςυνε χεία τελείωςαμε το δεί πνο μασ εί παμε ευχαρίςτω μπη καμε ςτο αυτοκί νητο καί φυ γαμε γία να πα με ςτο δίαμε ρίςμα γία υ πνο. Σο πρωί ξυπνη ςαμε η ωρα 9:30 γία πρωίνο. Ύςτερα απο λί γη ωρα κα τω ςτην πίςί να γία 4 ωρεσ. Μετα πη γαμε κα τω φα γαμε καρπονα ρα ο λη η οίκογε νεία. Αφου φα γαμε την καρπονα ρα πε ςαμε ςτα κρεβα τία μασ. Μετα απο λί γη ωρα ξεκου ραςησ ξαναπη γαμε ςτην πίςί να. Αυτο γίνο ταν καθημερίνα ωςπου ε φταςε η με ρα να φυ γουμε. Μαζε ψαμε τα πρα γματα μασ καί φυ γαμε. τη με ςη του δρο μου πείνα ςαμε. Εκεί εί χε μία ψαροταβε ρνα. Κατο πίν παραγγεί λαμε γαρί δεσ, μυ δία, ςου ςί καί καλαμαρα κία. Μετα ςυνεχί ςαμε το μακρίνο δρο μο. Αυτη η ανα μνηςη θα μου μεί νεί αξε χαςτη. Πε ραςα πολυ ευχα ρίςτα καί χαρου μενα. Ελπί ζω να ε χω κα θε καλοκαί ρί τε τοίεσ αναμνη ςείσ. Τρύφωνοσ Σωτήρησ

5 Οι αξϋχαςτοι φύλοι Μία εβδομα δα του Ιου λη την περα ςαμε ςτα δίαμερί ςματα Κυκλα δεσ ςτον Πρωταρα. Απο τον Πρωταρα κρα τηςα ε να ςωρο αναμνη ςείσ. Όμωσ μί α ανα μνηςη την ξεχωρί ζω καί θε λω να την μοίραςτω μαζί ςασ. Υυςίκα μαζί μου η ταν η οίκογε νεία μου, εννοεί ταί μαζί μου η ταν καί ο τρελο σ μου αδελφο σ. Η πίςί να η ταν πολυ μεγα λη καί ακανο νίςτη. Τπη ρχε καί μία μίκρη ςτρογγυλη ξε βαθη γία τα μίκρα μωρα, ςαν τον αδελφο μου. Μία απο τίσ εφτα με ρεσ η μουν ςτην πίςί να μαζί με τον μπαμπα μου καί τον αδελφο μου. κα νεμε βο λτεσ καί κολυμπου ςαμε. Ξαφνίκα, ε νασ α γνωςτοσ κυ ρίοσ που εί χε παίδα κία παρο μοίασ ηλίκί ασ με εμε να με προςε γγίςε καί με ρωτηςε. - Πώσ ςε λε νε; - Με λε νε Φλώρεντί α. - Τί τα ξη πασ; - Θα πα ώ Δ Δημοτίκου. - Πο ςών χρονών θα γί νείσ; - Θα γί νώ 10 χρονών. - Θε λείσ να ςου γνώρί ςώ τα δυ ο παίδα κία μου; - Ναί!! Θε λώ πολυ. - Αυτο σ εί ναί ο Στε φανοσ καί αυτη η Δε ςποίνα. Στε φανε καί Δε ςποίνα αυτη εί ναί η Υλωρεντί α. Απο εκεί νη τη ςτίγμη ξεκί νηςε η γνωρίμί α μασ. Απο εκεί νη τη με ρα γί ναμε φί λοί καί κανονί ςαμε ραντεβου γία την επο μενη με ρα γία να παί ξουμε ςτην πίςί να. Σην επο μενη με ρα παί ξαμε πα - λη, δίαγωνίςμο κολυ μβηςησ, μαθαί ναμε του μπεσ. Πη ραμε φουςκωτη βα ρ- κα, φουςκωτο κρεβα τί γία να παί ζουμε. Δυςτυχωσ ο μωσ τελεί ωςαν οί με ρεσ καί ε τςί αναγκαςτη καμε να δωςουμε το τελευταί ο ραςτεβου ςτην πίςί να. Σην τελευταί α με ρα παί ξαμε πολλα παίχνί δία καί γελου ςαμε αλλα, απο με ςα μασ νίωθαμε λυ πη. Όμωσ ανανεωςαμε το ραντεβου μασ γία το επο μενο καλοκαί ρί Αυτο το καλοκαί ρί η ταν αξε χαςτο γίατί γνωςρίςα 2 ξεχωρίςτου σ φί - λουσ καί ε κανα καίνου ρίεσ φίλί εσ. Θα νοςταλγω πα ντα αυτη την καλοκαίρίνη ανα μνηςη. Φλωρεντία Παττίδου

6 Ένα αξϋχαςτο καλοκαύρι ςτη Λόφου Ϊνα ζεςτο καλοκαίρίνο απο γευμα πη γα ςτη θεί α μου που ε χεί ε να εξοχίκο ςτη Λο γου καί εκεί καί εκεί η τανε η ξαδε λφη μου η Ωρτεμησ. Μαζί μασ η ταν η οίκογε νεία τησ ξαδε λφησ μου. Καθωσ η μαςταν ςτο ςπί τί η Ωρτεμησ μου εί πε: - Θεσ να πα με το ςκυ λο μου βο λτα καί εγώ τησ εί πα χαμογελαςτη : - Φυςίκα! Καί δε ςαμε το ςκυ λο καί φυ γαμε. Η Λο γου η τανε καταπληκτίκη, εί χα γίγα ντία πε τρίνα ςκαλία καί ο ταν ε βγαίνεσ πα νω ε βλεπεσ ε να μεγα λο γκρεμο, ο που εκεί ε πεςε το τηλε φωνο τησ Ωρτεμησ. Όταν επίςτρε ψαμε η μαμα τησ Ωρτεμησ μασ ετοί μαςε κουπε πία με πατα τεσ καί κεφτε δεσ γία να φα με. Αφου φα γαμε πη γαμε επα νω ςτο μεγα λο καί πλατυ δωμα τίο, ο που εκεί εί χε δυ ο αερίςτη ρεσ καί δυ ο κρεβα τία απο την αρίςτερη πλευρα καί δυ ο απο τη δεξία πλευρα. Αφου ξυπνη ςαμε βα λαμε δημητρίακα γία να φα με πα νω ςτο μεγα λο καί ξυ λίνο τραπε ζί. Ϊπείτα ο ταν φα γαμε πη γαμε ςτο ςχολεί ο τησ Λο φου ο που εκεί κα θε βρα δυ γίνο ντουςαν μεγα λεσ εκδηλωςείσ με τραγουδίςτε σ. Εκεί νο το βρα - δυ εί χε ε ρθεί ο Γίωργοσ Σςαλί κησ γία να τραγουδη ςεί καί περα ςαμε πολυ ωραί α. Επί ςησ ςτο ςχολεί ο εί χε πολλου σ πωλητε σ που πουλου ςαν αναψυκτίκα, κρε πεσ, παγωτα, τςί πσ καί ε να καζαντί. Ϊπρεπε να δίαλε ξουμε τί α- πο ο λα αυτα θα παί ρναμε. Μετα απο πολυ χρο νο ςκε ψησ αποφαςί ςαμε να αγορα ςουμε κρε πεσ καί δυ ο μπουκα λεσ νερο καί πη γαμε καί καθί ςαμε ςτίσ κα ταςπρεσ καρε κλεσ. Φαί ρομαί πολυ που ε μείνα ςτη Λο φου ο χί μο νο γία την δίαςκε δαςη αλλα γίατί εί χα την ευκαίρί α να γνωρί ζω την ξαδε λφη μου καλυ τερα, γίατί δεν την βλε πω ςυχνα. Στάλω Στυλιανού

7 Ένα αξϋχαςτο καλοκαύρι ςτη Λόφου Ϊνα ζεςτο καλοκαίρίνο απο γευμα πη γα ςτη θεί α μου που ε χεί ε να εξοχίκο ςτη Λο γου καί εκεί καί εκεί η τανε η ξαδε λφη μου η Ωρτεμησ. Μαζί μασ η ταν η οίκογε νεία τησ ξαδε λφησ μου. Καθωσ η μαςταν ςτο ςπί τί η Ωρτεμησ μου εί πε: - Θεσ να πα με το ςκυ λο μου βο λτα καί εγω τησ εί πα χαμογελαςτη : Υυςίκα! Καί δε ςαμε το ςκυ λο καί φυ γαμε. Η Λο γου η τανε καταπληκτίκη, εί χα γίγα ντία πε τρίνα ςκαλία καί ο ταν ε βγαίνεσ πα νω ε βλεπεσ ε να μεγα λο γκρεμο, ο που εκεί ε πεςε το τηλε φωνο τησ Ωρτεμησ. Όταν επίςτρε ψαμε η μαμα τησ Ωρτεμησ μασ ετοί μαςε κουπε πία με πατα τεσ καί κεφτε δεσ γία να φα με. Αφου φα γαμε πη γαμε επα νω ςτο μεγα λο καί πλατυ δωμα τίο, ο που εκεί εί χε δυ ο αερίςτη ρεσ καί δυ ο κρεβα τία απο την αρίςτερη πλευρα καί δυ ο απο τη δεξία πλευρα. Αφου ξυπνη ςαμε βα λαμε δημητρίακα γία να φα με πα νω ςτο μεγα λο καί ξυ λίνο τραπε ζί. Ϊπείτα ο ταν φα γαμε πη γαμε ςτο ςχολεί ο τησ Λο φου ο που εκεί κα θε βρα δυ γίνο ντουςαν μεγα λεσ εκδηλωςείσ με τραγουδίςτε σ. Εκεί νο το βρα - δυ εί χε ε ρθεί ο Γίωργοσ Σςαλί κησ γία να τραγουδη ςεί καί περα ςαμε πολυ ωραί α. Επί ςησ ςτο ςχολεί ο εί χε πολλου σ πωλητε σ που πουλου ςαν αναψυκτίκα, κρε πεσ, παγωτα, τςί πσ καί ε να καζαντί. Ϊπρεπε να δίαλε ξουμε τί α- πο ο λα αυτα θα παί ρναμε. Μετα απο πολυ χρο νο ςκε ψησ αποφαςί ςαμε να αγορα ςουμε κρε πεσ καί δυ ο μπουκα λεσ νερο καί πη γαμε καί καθί ςαμε ςτίσ κα ταςπρεσ καρε κλεσ. Φαί ρομαί πολυ που ε μείνα ςτη Λο φου ο χί μο νο γία την δίαςκε δαςη αλλα γίατί εί χα την ευκαίρί α να γνωρί ζω την ξαδε λφη μου καλυ τερα, γίατί δεν την βλε πω ςυχνα. Στάλω Στυλιανού

8 Η αξϋχαςτη καλοκαιρινό ανϊμνηςό μου Σο καλοκαί ρί το πε ραςα ςτην Ελλα δα ςτα Φανία. Απο εκεί ε χω δία - φορεσ αναμνη ςείσ, αλλα η πίο ξεχωρίςτη εί ναί αυτη που θα μοίραςτω μαζί ςασ!!! Εκεί ςυνα ντηςα τα καλαδελφα κία μου καί παί ζαμε ςυνε χεία καί το δίαςκεδα ζαμε πολυ γίατί ε καναν αςτεί εσ αταξίου λεσ!! Σην ωρα του φαγητου η Εμανουε λα Ελευθερί α, δηλαδη η μίκρη καλαδελφου λα μου η ρθε καί ε κατςε κοντα μου. μου εί πε με τη μωρί ςτίκη τησ ομί λα φα με μαζί. Εγω τησ ε κοβα το φαγητο τησ ςε πολυ μίκρα κομματα κία καί τα φυςου ςα ο λη την ωρα γία να κρυωςουν. η μητε ρα τησ καί ο πατε - ρασ τησ, τησ εί παν: φαγητο. - Αγα πη μου δεν θα αφη ςείσ την Αναςταςί α ςου να φα εί ο λο τησ το Εγω ο μωσ τουσ εί πα: - Δεν με πείρα ζεί καθο λου γίατί εί ναί η ρεμη!!! το τε λοσ η μαμα τησ η ρθε καί την πη ρε. Εγω λυπη θηκα πολυ αλλα τί να κα νουμε; Εκεί νη η ωρα η ταν η καλυ τερη ςτίγμη των δίακοπων μου, αλλα καί η πίο αςτεί α!!!! Αναςταςία Τζιακούρη

9 Οι διακοπϋσ με τα αγαπημϋνα ξαδϋλφια Απο το καλοκαί ρί που μασ πε ραςε ε χω κρατη ςεί πολλε σ αναμνη ςείσ αλλα εγω θα ςασ αφηγηθω μία με ρα που θα την θυμα μαί γία πα ντα. Ϋταν 1η του Αυγου ςτου ημε ρα Πε μπτη ςτο εξοχίκο τησ γίαγία σ καί του παππου ςτη Λα ρνακα, περίοχη Περβο λία. Εκεί νη τη με ρα βρίςκο μαςταν με την οίκογε νεία μου καί περίμε ναμε με μεγα λη ανυπομονηςί α ςτο αεροδρο μίο γίατί θα ε φτανε η θεί α μου καί ο θεί οσ μου επί ςησ καί τα δυ ο τουσ παίδία. Αφου ξε ραμε απο πρίν την ωρα που ερχο ντουςαν εί χαμε κανονί ςεί να τουσ υποδεχτου με ςτο αεροδρο μίο. Δεν πε ραςε πολλη ωρα καί τουσ εί - δα απο το βα θοσ του δίαδρο μου να ε ρχονταί κοντα μασ. Ϊτςί εγω ε τρεξα καί τουσ αγκαλία σ. Σουσ ρωτου ςα ςυνεχωσ πωσ η τα το ταξί δί τουσ καί οργανωναμε πωσ θα περνου ςαμε τίσ υπο λοίπεσ με ρεσ του καλοκαίρίου. Αφου βρίςκο μαςταν πλε ον ο λοί μαζί με τα αγαπημε να ξαδε λφία ςτο εξοχίκο αρχί ςαμε να οργανωνουμε γία εκδρομε σ ςτο βουνο καί μπα νία ςτη θα λαςςα. Απο την επο μενη κίο λασ με ρα αρχί ςαμε να τα πραγματοποίου με. Εί χαμε περα ςεί 18 ολο κληρεσ με ρεσ μαζί γεμα τεσ περίπε τεία καί ξεγνοίαςία, κα ποίεσ με ρεσ ςτη θα λαςςα κολυμπωντασ παί ζοντασ δία φορα παίχνί δία ςτην α μμο τίσ υπο λοίπεσ ςτο βουνο περπατωντασ καί εξερευνωντασ τίσ ομορφίε σ τησ φυ ςησ. Παρο λο που οί με ρεσ περνου ςαν καί η θεί α μου ε φυγε εγω θα τουσ θυμα μαί ε ωσ τίσ πίο ωραί εσ μου δίακοπε σ. Σο ςί γουρο ο μωσ εί ναί ο τί το α λλο καλοκαί ρί θα τουσ ξαναδω. Κωνςταντίνα Κάςαρτου

10 Σο καλοκαί ρί που μασ πε ραςε το ε χω ςχεδο ν ο λο ςτην Κυ προ αντί ςτην χωρα μου. παρο λα αυτα το ε χω δίαςκεδα ςεί πανε μορφα. Απο ο λεσ μου τίσ αναμνη ςείσ η μία εί ναί ξεχωρίςτη εκεί νη καί θα την μοίραςτω μαζί ςασ τωρα. Μαζί μου ςε αυτη την ανα μνηςη πη ραν με ροσ η μαμα μου, ο μπαμπα σ μου, η γείτο νίςςα μου καί ο γεί τονα σ μου. Ϊνα Κυρίακα τίκο Αυγουςτία τίκο καί ηλίο λουςτο πρωίνο ακου ςαμε την καμπα να τησ εκκληςί ασ. Σο τε αποφαςί ςαμε να πα με κί εμεί σ. Ακρίβωσ μετα βα λαμε τα καλα μασ ρου χα καί πη γαμε. Πετα απο λί γο φτα ςαμε ςτην εκκληςί α γία να ακου ςουμε την θεί α λείτουργί α. Μετα απο μία ωρα ςτην εκκληςί α η ρθε η ςτίγμη να προςκυνη - ςουμε καί να φυ γουμε. Σε λοσ φτα ςαμε ςτο ςπί τί ντυθη καμε κανονίκα καί κατεβη καμε να κα νουμε ςουβλα κία. Καθωσ ο μπαμπα σ ε καμνε ςουβλα κία του εί πα απο το μπαλκο νί: - Μπαμπα οί ςίεφταλίε σ μυρί ζουν τε λεία. Ο μπαμπα σ μου φωναξε ευγενίκα απο ε ξω ςτο μπαλκο νί: - Θεοδώρα μου φε ρνείσ το αλα τί; Καί γω του απα ντηςα: - Σε δυ ο λεπτα κία μπαμπα κα μου! Μετα απο λί γη ωρα ο μπαμπα σ η ρθε με τα ςουβλα κία πα νω. Μυ ρίζαν το ςο ωραί α. Εγω καί η μαμα μου τα δοκίμα ςαμε καί η ταν τε λεία. Ακρίβωσ εκεί νη την ςτίγμη καλε ςαμε τουσ γεί τονεσ που εί ναί απε ναντί απο ε- μα σ γία φαγητο! Μετα που φα γαμε μαζε ψαμε τα πία τα καί ανα ψαμε την τηλεο ραςη. Μετα απο μία ωρα κοίμηθη καμε. Αυτη την καλοκαίρίνη ανα μνηςη δεν θα την ξεχα ςω ποτε μου γίατί την πε ραςα ολο κληρη με την μαμα, τον, μπαμπα, την γείτο νίςςα καί τον γεί τονα μου μαζί. Θεοδώρα Κρίτου

11 Μια αξϋχαςτη μϋρα ψαρϋματοσ Μία μεςημερία τίκη με ρα του καλοκαίρίου πη γαμε ψα ρεμα ςτα κα τω Λευ καρα με τον μπαμπα μου καί τουσ φί λουσ του. το ψα ρεμα ο μπαμπα σ μου κα λεςε καί τουσ φί λουσ του να ε ρθουν μαζί μασ να ψαρε ψουν καί να κουβεντία ςουν. Ϊπείτα πη γαμε εκεί καί προετοίμα ςαμε την τροφη των ψαρίων αναμείγνυ ονταν την τροφη με βρεμε νο ψωμί. Βα λαμε μο νο το μαλακο με ροσ του ψωμίου. Μετα ςτη ςαμε τα καλα μία καί τα ρί ξαμε ςτο νερο. Επί ςησ περίμε ναμε γία ωρεσ ολο κληρεσ γία να τραβη ξεί το ψα ρί. Εν τω μεταξυ κα τςαμε να φα με, τα φαγητο μασ η ταν ςουβλα κί, φε ττα, αγγου ρί, ντομα τα καί τα εργαλεί α μασ εί παν το χε ρί γίατί ξεχα ςαμε το μαχαίροπη ρουνα ςτο ςπί τί μασ. Κατο πίν ςτίσ 9:27 κοίμη θηκα καί ο μπαμπα σ μου καί οί φί λοί του ςυνε χίςαν να ψαρευ ουν. Κατο πίν ςτίσ 12:6 ξυ πνηςα καί μαζε ψαμε ο λα μασ τα πρα γματα καί φυ γαμε αλλα οί φί λοί του μπαμπα μου ε μείναν εκεί να ψαρε ψουν. Θα μου μεί νεί αξε χαςτο το ο τί κοίμη θηκα πα νω ςτίσ μυτερε σ πε τρεσ. Τζούλη Στάντςιου

12 η μερα θε λω να μοίραςτω την πίο ωραί α μου ανα μνηςη με εςα σ. Μία με ρα, μα λλον γία να γί νω πίο ςυγκεκρίμε νη ςτίσ 12 Αυγου ςτου πη γα με ο λη μου την οίκογε νεία ςτη Μονεμβαςία καί Ου, ου, ου δεν μπορω να τα λε ω ςίγα ςίγα θε λω να πω γία την Μα λλον α ςε να τα πω πίο μετα. Αλλα θα ςτίσ πω απο τωρα ο τί ςασ αρε ςεί πα ρα πολυ!!! Πρωτα πη γαμε ςτο χωρίο τησ Μονεμβαςία σ καί ο μπαμπα σ μου μασ οδη γηςε ςε ε να ςπί τί που ονομαζο ταν KONTORINIS HOMES καί εκεί μεί ναμε γία 2 βρα δία. Σο πρωτο βρα δυ πη γαμε ςτο πανυ ψηλο κα ςτρο. Εγω πρωτα νο μίςα πωσ θα η ταν ε να αχρηςίμοποί ητο κα ςτρο, γί αυτο δεν η θελα το ςο να πα ω να το δω ο πωσ η οίκογε νεία μου. τωρα θα ςασ πω μία αςτεί α ςτίγμη που ε ζηςα.,ς,σσ γία ακου ςτε!!! Ο αδελφο σ μου ξαφνίκα εί πε ψίθυρίςτα : - Θε λώ πολυ να πα ώ γίατί θα πία ςώ μοτο ρα εί πε ο μπαμπα σ καί α ρχίςε να ςπρωχνεί τουσ ανθρωπουσ. Σην α λλη με ρα η θελα να πα ω κολυ μπί, αλλα ο μπαμπα σ μου η θελε να πα με Ελαφο νηςο να κολυμπη ςουμε γία 1 ωρα. Εκεί τα νερα η ταν το ςο κρυ α που ου τε γία 5 λεπτα δεν κολυ μπηςα καί βγη κα ε ξω. Όταν βγη κε καί ο αδελφο σ μου, ο Θεο δωροσ απο την καταπαγωμε νη θα λαςςα αρχί ςαμε να παί ζουμε ςτην αμμουδία φτία χνοντασ ψηλα κα ςτρα. Σην επο μενη με ρα αρχί ςαμε να χαίρετα με την Μονεμβαςία καί αρχί - ςαμε το 12ωρο ταξί δί μασ ςτην καταπρα ςίνη εξοχη. Ξαφνίκα καθωσ πηγαί ναμε μπροςτα ο μπαμπα σ μου μασ πη γε πί ςω, γίατί η θελε να φωτογραφί ςεί αυτο «ΚΕΧΟΤ ΣΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤ ΦΑΝΕΣΑΙ». Απο κα τω εί χε μία γίαγία που ςε κοίτου ςε ςκεφτίκη. Αυτο μου ε κανε ίδίαί τερη ςυγκί νηςη. Μετα απο 12 ωρεσ ταξίδίου φτα ςαμε ςτο Σραγανο Ηλεί ασ το χωρίο τησ γίαγία σ μου. εκεί μεί ναμε γία 2 βδομα δεσ καί επίςτρε ψαμε πί ςω ςτην Κυ προ. Θα η θελα πολυ να μεί νω κί α λλο, αλλα δεν μπορου ςα γίατί θα α ρχίζαν τα ςχολεί α. Αχ! Να ε μενα α λλεσ 32 ημε ρεσ ςτην Μονεμβαςία!!! Έλενα Μιχαηλούδη

13 Εγώ και όλη η οικογϋνεια Σο περαςμε νο καλοκαί ρί πε ραςα αξε χαςτεσ ωρεσ ςτη θα λαςςα. Η καλυ τερη μου ανα μνηςη η ταν ε να αββατοκυ ρίακο του Αυγου ςτου το πε - ρα με ο λη την οίκογε νεία, τον θεί ο μου, την θεί α μου καί τα ξαδε λφία μου. Σο απο γευμα του αββα του ετοίμα ςαμε ο λα τα πρα γματα μασ καί ξεκίνη ςαμε γία την παραλί α του Μακε νζυ. Όταν φτα ςαμε εκεί εμεί σ τα παίδία βουτη ξαμε ςτη θα λαςςα καί αρχί ςαμε τα παίχνί δία. Ϋμουν πολυ χαρου μενοσ γίατί εί χα πολυ καλη παρε α καί η μουν ενθουςίαςμε νοσ γίατί με περί μενε μία ωραί α ε κπληξη. Θα κοίμο μουν γία πρωτη φορα ςε ςκηνη. Όταν α ρχίςε να νυχτωνεί βγη καμε απο τη θα λαςςα, ντυθη καμε γία να ψη ςουμε φαγητο. Αργο τερα ο πατε ρασ μου κατε βαςε την ςκηνη απο το αυτοκί νητο καί μασ φωναξε να τον βοηθη ςουμε να την ςτη ςουμε. Περί μενα με πολλη αγωνί α την ωρα που θα κοίμο μουνα. Μετα το φαγητο η μουν πολυ κουραςμε νοσ καί πη γα γία υ πνο. Σο ςτρωμα η ταν μαλακο καί παρο λο η μουνα με ςα ςε ςκηνη ε νίωθα πολυ α νετα. Η νυ χτα η ταν πολυ ο μορφη καί πε ραςε γρη γορα. Σα κυ ματα τησ θα - λαςςασ η ταν ςαν να μασ νανουρί ζεί. Όταν ξημε ρωςε μαζε ψαμε τα πρα γματα μασ καί τα βα λαμε ςτο αυτοκί νητο μασ. Κοντα ςτο μεςημε ρί γυρί ςαμε ςτο ςπί τί. Ο πατε ρασ μου υ- ποςχε θηκε ο τί θα το ξανακα νουμε. Λεωνίδασ Χατζηαδάμου

14 Στο ορφανοτροφεύο ϋχει Η ανα μνηςη που θα μεί νεί ςτο μυαλο μου, αν καί δεν θε λω λίγα κί, η ταν η Νίγηρί α. Να ςασ το δίηγηθω; Όλα ε γίναν φε τοσ τον Αυ γουςτο ο ταν πη γα με τον πατε ρα μου ςτη Νίγηρί α να επίςκεφτου με την οίκογε νεία μασ. Μαζί μου η ταν ο μπαμπα σ μου η αδελφη μου η Μαρίλα ί, ο θεί οσ Σζον καί η ξαδε λφη μου η Ολε μπουπε. Όλα ξεκί νηςαν την ημε ρα των γενεθλί ων του πατε ρα μου. ο πατε ρασ μου δία λεξε αντί να κα νουμε πα ρτί, προτί μηςε να πα με ςε ςπί τία καί ορφανοτροφεί ο. Σο ορφανοτροφεί ο η ταν φωτείνο απο ε ξω, ςκοτείνο απο με ςα, ω- ραί ο απο με ςα καί α ςχημο απ ε ξω. Όταν λε ω α ςχημο εννοω ο τί η αςχη μία του προερχο ταν απο τα ςκουπί δία. Σο τε εί πα ςτον πατε ρα μου. -Πατε ρα πώσ μπορεί να ζεί ο κο ςμοσ εδώ; -Θα δείσ! Σελίκα ο πατε ρασ μου εί χε δί καίο. Σα μωρα η ταν πολλα. Ακρίβωσ ε- κεί νη τη ςτίγμη εί δα κα τί που ε κανε τα μα τία μου να λα μψουν. Ϋταν ε να βρε φοσ που εί χε μα τία λαμπερα ςαν ςμαρα γδία. Ϋταν λεσ καί μου χαμογελου ςε. Φα ίδεψα λί γο το μωρα κία καί του ε παίξα γία αρκετη ωρα. Η αδελφη μου καί η ξαδε λφη μου ε παίζαν με τα α λλα παίδα κία. Όλοί περνου ςαν πολυ ο μορφα. Ο πατε ρασ μου εί πε ο τί η ταν ωρα να φυ γουμε. Δωςαμε φαγητο ςτην υπευ θυνη, αποχαίρετη ςαμε τα μωρα κία καί φυ γαμε. Πε ραςα πολυ ωραί α ςτο ορφανοτροφεί ο. Πίο πολυ μου α ρεςε που παί ζαμε ςτα παίδα κία καί που τα βοηθη ςαμε. Λυπη θηκα καί λί γο επείδη τα μωρα κία δεν εί χαν γονεί σ, αλλα ε τςί εί ναί ςυνη θωσ ςτη Νίγηρί α. Χρύςω Ιχέμε

15 Σίσ καλοκαίρίνε σ μου δίακοπε σ τίσ πε ραςα ςτον Πρωταρα. Κρα τηςα πολλε σ αναμνη ςείσ αλλα αυτη που δεν θα ξεχα ςω θα τη μοίραςτω μαζί ςασ!! Εκεί η μουν εγω η μητε ρα μου, τα ξαδε λφία δηλαδη η Δανα η καί ο Σζε ηςον, η θεί α μου καί ο ςκυ λοσ μου. Όταν ε γίνε βρα δυ αποφαςί ςαμε να πα με τον ςκυ λο μου μία βο λτα μαζί με τα ξαδε λφία μου. Καθωσ περπατου ςαμε νίωςαμε ο τί κα ποίοί μασ ακολουθου ςαν. Γυρί ςαμε πί ςω καί τί εί δαμε! Δυ ο πανε μορφα ςκυλα κία που η θελαν παίχνί δί. Εκεί νη τη ςτίγμη νίωςαμε υπε ροχα που δυ ο ςκυλα κία μασ ε τρεχαν απο πί - ςω. Πο ςη χαρα εί χαν, ο μωσ εγω με τη ξαδε λφη μου τη Δανα η μαλωναμε ποία θα πία ςεί το ςκυ λο. Μασ ακολου θηςαν με χρί το ςπί τί. Παί ξαμε μαζί τουσ. Σουσ δωςαμε δροςερο νερο αλλα ςκεφτη καμε ο τί ο ίδίοκτη τησ τουσ θα τουσ ψα χνεί καί τουσ πη γαμε. Ϊτςί τα πη γαμε εκεί που τα βρη καμε καί ο ίδίοκτη τησ τουσ χα ρηκε πα ρα πολυ καί μασ ευχαρί ςτηςε. Εμεί σ λυπηθη καμε αλλα καί χαρη καμε που δεν τα αφη ςαμε να χαθου ν. Νεφέλη Κυπριανού

16 Μία καλοκαίρίνη με ρα πη γα ςτο Βε λγίο ςτην οίκογε νεία μου ςτον θεί ο μία καί ςτην θεί α μου. το Βε λγίο πη γα με την μητε ρα μου, την αδελφη μου καί τον πατε ρα μου γία να δου με τουσ θεί ουσ μου. Πη γαμε ςτο Βε λγίο. Σο πρωί πη γαμε ςτο ςπί τί του θεί ου μου καί τησ θεί ασ μου καί φα γαμε. Εγω καί η μητε ρα μου φα γαμε ρυ ζί. Ο πατε ρασ μου ε φαγε βε λγίκο φαγητο καί η θεί α μου. Ο θεί οσ μου δεν ε φαγε. Μετα πη γαμε μαζί με το θεί ο μου καί την θεί α μου ςτο ξενοδοχεί ο ΘΑΝΑ καί ε φαγε θεί οσ μου. Ο θεί οσ μου ε φαγε βε λγίκο φαγητο ο πωσ του πατε ρα μου. Σην νυ χτα πη γαμε ςτη θα λαςςα γία ψα ρεμα καί η θα λαςςα η ταν πολυ α γρία καί πία ςαμε πολλα ψα ρία καί καλαμα ρία, ςουπίε σ καί ε να χταπο - δί. Μετα ρωτηςα τον πατε ρα μου. - Μπαμπα πο τε θα φυ γουμε; Καί αυτο σ μου απα ντηςε - Σε λί γο Νυ ςταζα το ςο πολυ. Ευτυχωσ η βα ρκα του μπαμπα μου ε χεί υπο γείο καί εμεί σ βα λαμε ε να μο νο κρεβα τί. Ο πατε ρασ μυ εί πε να πα ω να κοίμηθω εκεί αλλα εγω του εί πα ο τί φοβα μαί γίατί δε θα μπορου ςε να ε ρθεί κα - ποίοσ. Εγω πεί ναςα το ςο πολυ καί ευτυχωσ που εί χαμε μαζί μασ ςα ντουίτσ καί νερο. Εγω ε φαγα καί ο πατε ρασ μου. ςε μία ςτίγμη ο πατε ρασ μου η ταν πε ςεί κα τω απο την βα ρκα καί εγω ε νίωςα φο βο. Ϋταν βρα δυ καί ο πατε - ρα μου δεν ε βλεπε αν εί χε α λλεσ βα ρκεσ καί ε τςί ε βαλε λα μπα γία να βλε - πουμε πωσ ε ρχεταί κα ποίοσ α λλοσ. Έμιλυ Ξενοφώντοσ

17 Μια ξεχωριςτό μϋρα ςτην Κρότη Σο προηγου μενο καλοκαί ρί πη γα ςτην Κρη τη με την οίκογε νεία μου καί τουσ φί λουσ μασ. Αυτο που πε ραςα εί πε μία ξεχωρίςτη ανα μνηςη καί θε λω να τη μοίραςτω μαζί ςασ. Πη γαμε ςτο ξενοδοχεί ο αλλα ο ταν φρα ςαμε εί χε γί νεί νυ χτα ε τςί πη - γαμε να κοίμηθου με. Σο ηλίο λουςτο πρωίνο ξυπνη ςαμε πη γαμε κα τω ο λοί καί προγευματί ςαμε. Κατο πίν πη γαμε να φορε ςουμε το μαγίο μασ γία να πα με ςτην θα - λαςςα καί ςτην πίςί να. Η πίςί να η ταν καταγα λανη καί ζεςτη. Η θα λαςςα η ταν παγωμε νη. Εγω πη γαίνα μο νο ςτην πίςί να καί ε κανα μακροβου τία. Μετα πη γαμε ςτα δωμα τία μασ κα ναμε μπα νίο καί πη γαμε ςτο κατα ςτημα. Ο αδελφο σ μου του α ρεςαν δυ ο μυτερα κοφτερα μαχαί ρία καί τα αγο ραςε. Ύςτερα πη γαμε να ψωνί ςουμε κολίε χρωματα. Μετα απο λί γα λεπτα πη γαμε με την μαμα μου να δου με βραχίο λία τησ μαμα σ μου. - Μαμα κοί τα τί ώραί ο φου ξία βραχίο λί. Ύςτερα το αγο ραςα με α λλα αγορα ςαμε δυ ο βραχίο λία, γίατί αγορα - ςαμε ε να καί τησ ξαδε λφησ μου, που δεν η ταν μαζί μασ. Ϊπείτα πη γαμε ςε ε να εςτίατο ρίο καί φα γαμε ψαρομεζε δεσ. Ϋταν νοςτίμο τατο το φαγητο μασ. Μετα η ρθε το λεωφορεί ο καί μασ πη ρε ςτο ξενοδοχεί ο. Μετα απο λο γο πη γα να παί ξω ςτα ηλεκτρονίκα καί κε ρδίζα ςυνε χεία λου τρίνα μπουλουκα κία. Οί υπο λοίποί η ταν ςτίσ καρε κλεσ γία μαςα ζ. Αυτη την με ρα δεν θα την ξεχα ςω ποτε γίατί η ταν δίαςκεδαςτίκη, χαρου μενη καί περίπετείωδησ. Αντρεάνα Ιωνά