the neuron stimulating zine τεύχος 005 [191204] διανέμεται χωρίς αντίτιμο

Transcript

1 chimeres the neuron stimulating zine τεύχος 005 [191204] διανέμεται χωρίς αντίτιμο Και να μαι λοιπόν. Έτοιμος. Πιο αποφασιστικός από κάθε άλλη φορά. Πιο αποφασιστικός, μέχρι αύριο που το νιώθω ότι θα μαι ακόμα πιο πολύ. Μα ας είναι. Ας γίνει τώρα. Η κληματόβεργα για την μεγάλη φωτιά. Το πρόβατο για την σφαγή. Θα στηθώ απέναντι από τα βέλη του μίσους. Η σκιά από τα τεντωμένα τόξα, θυμίζει τα στόματα εκείνων που φωνάζουν χωρίς να τους ακούει κανείς. Καιρό τώρα ετοιμαζόμουν για την στιγμή αυτή. Να προφυλάξω με τον μανδύα της αναισθησίας την ευαισθησία μου. Κάποιος απέναντι υποκλίθηκε στη θεά ειλείθυια.

2 identity ii chimeres: the neuron stimulation zine [ideas; articles; viruses; senses; stupidity; madness; painkillers; little green people; interviews; mad writers; madder readers; brain pollution; literature; science; music; movies; philosophy; irony; humor; disclosure; mind games; feedback; communication; creativity; contradiction; destruction; pleasure; self torture; math equations; quantum determinations; comics; prophecies; questioning answers; answering questions; experiments; psychoanalysis practice; non-lobotomized brains;] index discover it: web [ communicate: mail web [ το ημερολόγιο ενός τρελού [comzeradd] είσαι [retinotopic] pushin [ligansai] ερημιά [stamen_feson] καλές γιορτές [fun.da.mental] sympathy for the devil [r. stones] παίκτης [baphomet] η κατάρα του cinema [stamen_feson] παράδεισος [retinotopic] πόσο ευρωπαίοι είμαστε; [samurai!fat] το θέατρο τον 5 αιώνα π.χ. [baphomet] εξομολογήσεις [gilfjo] test [cham.kor.] in the years of arronaux επιθετικότητα [fun.da.mental] το μεγάλο σχολείο [comzeradd] πριν και μετά την έρημο [cham.kor.] ostad elahi [ligansai] διαλεκτική θεωρία και υποσυνείδητος ρεαλισμός [retinotopic] el angel exterminador [samurai!fat] αμαρτία ουκ έχω [e. fromm] η διαθήκη μου [μ. κατσαρός] καθημερινές αλήθειες [cham.kor.] οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται iii iv v v vi viii xi xiii xiii xv xvii xx xxii xxiii xxviii xxx xxxii xxxiv xxxvi xl xli xlii xliii xlv «έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα» - ν. καζαντζάκης [ σκέψεις εξωφύλλου: cham. kor. ]

3 so-called editorial iii το ημερολόγιο ενός τρελού [comzeradd] Κάποιοι τρελοί με πείσανε να βγει το παρόν τεύχος πιο γρήγορα. Δεν είχα δει το γιατρό μου εκείνη τη μέρα και ήμουν σε ασταθή κατάσταση. Υπέκυψα. Με πόνο ψυχής το ομολογώ. Αλλά ο λόγος το άξιζε. Πάρτυ. Θα γίνει πάρτυ, μου είπαν, επ' αφορμή του περιοδικού (τα αίτια είναι πάντα εν ισχύ). Τώρα μπορείς να διαβάζεις το περιοδικό με άλλο μάτι. Ναι σε σένα μιλάω, που κοιτάς δεξιά-αριστερά να δεις αν σε βλέπει κανένας που διαβάζεις τις χίμαιρες. Και σε σένα που έχεις βάλει τα πορτοκαλί φύλλα της εφημερίδας απ' έξω για να νομίζουν πως διαβάζεις τις οικονομικές ειδήσεις. Κι αυτά που λέω δεν ισχύουν μόνο για το περιοδικό (αλλιώς θα την είχα ψωνίσει και θα μ' είχαν διώξει απ' το ψυχιατρείο). Η έκφραση μύχιων σκέψεων έχει ποινικοποιηθεί. Ο φόβος έχει κυριαρχήσει. Αδιαφορία, σήψη, καθίζηση, τέλμα. Μα πώς γίνεται να αφήνει ασυγκίνητους τους ανθρώπους η πραγματικότητα; Πώς γίνεται να αδιαφορούν; Ποιες δυνάμεις συγκρατούν την εξωτερίκευση των συναισθημάτων; Έχω μια υποψία πως κατέχω την απάντηση, αλλά δεν θα σας την πω ακόμα. Ίσως και να κάνω λάθος. Θέλω να το σκεφτώ λίγο ακόμα. Μέχρι τότε αναζήτησε την αλήθεια μέσα σου. Μη βασίζεσαι σ' αυτά που θα διαβάσεις εδώ και στις επόμενες σελίδες. Σχεδίασε τους δικούς σου χάρτες. Μην παραμένεις σ' αυτά που διαβάζεις στις εφημερίδες. Βγες έξω και φτιάξε τις δικές σου ειδήσεις. Μη θαυμάζεις τα έργα τέχνης. Πάρε τα χρώματα και τα πινέλα και δημιούργησε τους δικούς σου πίνακες. Οι χίμαιρες είναι αφορμές. Τα αίτια είναι πάντα εν ισχύ.

4 game iv είσαι [retinotopic] είμαι έξυπνος ή άλαλος, θα το κάνουμε, και στη λίμνη το κορίτσι είναι μάθημα που όλοι διδασκόμαστε, το διδασκόμαστε κάθε ημέρα, το κάνουμε για να σταματήσει όπως ένα θαύμα. μπορεί να είναι μαλακό, όμως τόσο σκληρό όσο η πέτρα. η αγάπη είναι σύνθετη. η αγάπη είναι απλή, και όμως η αγάπη είναι πάντα από χωρίς φεγγάρι, όπως λειώνει στο αυτοκίνητο όπως εγώ μπορώ να ζήσω, εάν θα μπορούσαμε να είμαστε ένα. εγώ σκέφτομαι ένα σημείο διαίρεσης στον κόσμο, γη, και μερικά κοχύλια μέσα η βροχή τραγουδά στον ουρανό εύχομαι να είχες εξαφανιστεί εσύ ανθρωπάκο πού είναι οι φίλοι σου τώρα; επάνω σε αυτό τα μάτια μικρού κοριτσιού οι φίλοι έχουν έρθει και φύγει, αλλά το νόημα είναι η χαλάρωση από το άχρηστο χέρι σας ίσως πρέπει να κάνετε ένα βήμα στο χρόνο όταν κοιτώ το φεγγάρι τραγουδώντας εγώ στη φωνή μου ελπίζω ότι θα είναι ωραία για λίγο, άγνωστη πόλη, υπάρχει εκεί λίγο καλό, πώς τα μικρά παιδιά απορροφούν σε το να σε πηγαίνουν τσιμπώντας το πρόσωπό μου ή πρησμένος κάπου μέσα ήξερα ότι ήταν κάπως όπως αυτή, θέλησε να αγγίξει για να μάθει.

5 searching v pushin [ligansai] Αφιέρωμα σε ένα νέο σπίτι. Οι παλιές ιδέες έρχονται στη επιφάνεια. Χρειάζεσαι στέγη αλλά δεν θέλεις συμβουλές. Ο μύθος γύρω από το πέντε. Το ρολόι χτυπάει μόνο μέχρι να το σπάσεις. Νέες διαφημίσεις για αναχρονιστικά άτομα. Κάνε τεστ στον εαυτό σου κάθε μέρα. Και νύχτα. Το μπλα-μπλα είναι το επόμενο βήμα. Κάτω από την επιφάνεια, ακόμα μία. Πολλές επιλογές για έναν νεκρό άνθρωπο. Κρατήστε την τηλεόραση σας πάνω στο νερό. Όταν ήμουν μικρός άκουγα παραμύθια, τώρα που μεγάλωσα τα επινοώ και τα πουλάω. Οι προτάσεις δεν χρειάζεται να τελειώνουν, εκτός της τρίτης ημέρας του... δυο όμορφες σκιές που τις λένε ολεάνη ακολουθούν τον οίστρο μου. Και τον χάνουν. Η παραπληροφόρηση είναι το νέο δισκοπότηρο. Κινούμαι προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Οι μονάδες του τηλεφώνου είναι άστρα σε άλλο γαλαξία.το μπλε μου κουαρκ διαμαρτύρεται. Θα πληρώσει ο παραλήπτης? 1 από 1. ερημιά [stamen_feson] Ερημιά. Μονάχος τελειώνω την ημέρα. Οι τυφλοί και σήμερα έδωσαν τα φώτα τους. Του ναυαγίου μου ψάχνω τη ξέρα. Ούτε σήμερα δεν ακολούθησα τα χνώτα τους. Αντίπαλος τυφλών χάνω τον στόχο. Και όμως τον πετυχαίνουν αυτοί. Απογοήτευση. Μέχρι και τον βρόχο έχω ετοιμάσει. Πάλι είναι πιο δυνατοί. Τα επίγεια αγαθά δεν είναι ωραία. Και τα επουράνια δεν υπάρχουν. Που είναι τα μυαλά που χα παρέα; Με τους τυφλούς πια συνυπάρχουν.

6 merry vi καλές γιορτές [fun.da.mental] Γνωρίζοντας ότι το τεύχος αυτό του περιοδικού βγαίνει περίοδο χριστουγέννων και μη γνωρίζοντας αν κάποιος άλλος φίλος συντάκτης θα γράψει κάτι αναφορικά με τις γιορτές, αποφασίζω να δώσω εγώ κάτι «επετειακό». Τι σκεφτόμαστε λοιπόν όταν ακούμε τις λέξεις χριστούγεννα, πρωτοχρονιά.. Καθώς πλησιάζουμε στην «γιορτινή» αυτή περίοδο μας έρχονται διάφορες εικόνες στο μυαλό. Και πρώτα-πρώτα σκεφτόμαστε την αργία. Αργία απ την δουλειά (ίσως κολλήσεις καμιά μέρα παραπάνω και την κάνεις κανένα τριήμερο) και γενικότερα ξεκούραση απ το οτιδήποτε... Ύστερα... τον 13 ο μισθό! Βέβαια... σπουδαίο πράγμα ο 13 ος μισθός (για αυτούς που τον δικαιούνται).τα ψώνια που θα κάνεις για να τον σπαταλήσεις σε δώρα, στολίδια για το σπίτι ή σε κάποια αγορά που περίμενες να κάνεις με αυτά τα extra(;) χρήματα... Μέσα σε λίγες μέρες έχει εξανεμιστεί... Τι άλλο... Πολλές βόλτες, ξενύχτια, πολύ φαγητό, το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, γλυκά (κουραμπιέδες και μελομακάρονα), τα κάλαντα (τα μικρά να σου χτυπούν τα κουδούνια και εσύ να προσπαθείς να μη βλαστημήσεις τα «θεία» που σε ξυπνάνε πριν την ώρα σου), κανένα χαρτάκι (έτσι για το καλό) και φυσικά το ρεβεγιόν! Εκεί τα «δίνεις όλα» - ο νέος χρόνος που θα μπει πρέπει να σε βρει μες στην τρελή χαρά, αλλιώς δεν έχει νόημα όλη αυτή η προετοιμασία. Και για τα παιδιά δεν είναι διαφορετικά τα πράγματα, πάνω-κάτω τα ίδια σκέφτονται και κάνουν. Δύο βδομάδες χωρίς σχολείο (η καλύτερή τους!), βόλτες και παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσης, δώρα απ τους γονείς και συγγενείς και βέβαια... τα κάλαντα! Πρόκειται για την πρώτη τους επαφή με την έννοια «μεροκάματο»! Ξεκινάνε από νωρίς το πρωί και «οργώνουν» γνωστούς κι αγνώστους προσπαθώντας να μαζέψουν όσο το δυνατόν περισσότερα λεφτά, τα οποία θα τα επενδύσουν κατάλληλα όπως κάνουν και οι μεγάλοι... Για να σκεφτώ, ξέχασα τίποτα; Α, ναι! Υπάρχει κι αυτή η ανεξήγητη πηγή καλοσύνης, αυτή η αίσθηση ότι είμαστε όλοι αγαπημένοι, την οποία την βγάζουμε στους επαίτες, στους ζητιάνους, ανάπηρους ή μη, οι οποίοι τέτοιες μέρες κάνουν δυναμική εμφάνιση από παντού! Τελικά τι είναι αυτό που μας μένει από αυτές τις γιορτές; Είναι κάποια ευλαβική προσέγγισή μας προς τις θρησκευτικές και δεί χριστιανικές μας παραδόσεις ή είναι κάτι άλλο; Προσωπικά, θεωρώ ότι η μοναδική προσέγγιση προς τα «θεία» αν γίνεται, συμβαίνει με την μετάληψη και αυτή συνήθως γίνεται με το ζόρι (αύριο θα σηκωθείς νωρίς να πας να κοινωνήσεις!) Δεν μπορώ να πω τα ίδια και για τους πιο ηλικιωμένους (τις γυναίκες περισσότερο) που έχουν μιαν άλλη σχέση με τέτοιου είδους θρησκευτικές επετείους, δεν θέλω να αναφερθώ σε αυτή την κατηγορία πιστών (όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος «τα χάνει», συγνώμη... βρίσκει τον θεό!) Μήπως είναι απλά μια διακοπή απ την καθημερινή μας ρουτίνα; Μια ευκαιρία για ανανέωση; Ίσως να είναι αυτό... δεν ξέρω. Γενικότερα όμως, όλοι ψάχνουν κάποιο όφελος απ τις γιορτές (όχι μόνο απ αυτές των χριστουγέννων) και οι περισσότεροι το οικονομικό. Ακόμη κι οι φαντάροι περιμένουν τις γιορτές για να φύγουν με κάποιο απ τα τρία group με άδεια... Αυτά είχα εν ολίγοις να πω - πάω να αγοράσω λαμπάκια για το δέντρο μου. Καλές γιορτές!

7

8 literature viii sympathy for the devil [rolling stones] [επιμέλεια: cham.kor. / μετάφραση: arod] Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα είναι τυχαία. Δεν υπάρχει ο Θεός. Δεν μας κυβερνάει ο διάβολος. Το χέρι μου δεν το ορίζω εγώ. Τα λόγια μου, δεν είναι δικά μου. Δεν το έκανα εγώ. Δεν το έκανες εσύ. Κι όμως έγινε. Ποιος είμαι εγώ; Και τι είναι αυτό που συνέβη; Please allow me to introduce myself (Παρακαλώ επιτρέψτε μου να συστηθώ) I'm a man of wealth and taste (Είμαι ένας άνθρωπος με πλούτη και γούστο) I've been around for a long, long years (Τριγυρνάω ανάμεσά σας εδώ και πολλά χρόνια) Stole many a man s soul and faith (Έκλεψα πολλών την ψυχή και την πίστη) And I was round when jesus christ (Ήμουν εκεί όταν ο ιησούς χριστός) Had his moment of doubt and pain (Πέρασε στιγμές αμφιβολίας και πόνου) Made damn sure that pilate (Και έκανα ότι μπορούσα να σιγουρευτώ ότι ο πιλάτος) Washed his hands and sealed his fate (Δεν ανέλαβε καμία ευθύνη και σφράγισε την μοίρα του) Pleased to meet you Hope you guess my name But what's puzzling you Is the nature of my game I stuck around st. petersburg When I saw it was a time for a change Killed the czar and his ministers Anastasia screamed in vain I rode a tank Held a general's rank When the blitzkrieg raged And the bodies stank Pleased to meet you Hope you guess my name, oh yeah Ah, what's puzzling you Is the nature of my game, oh yeah (woo woo, woo woo) I watched with glee While your kings and queens Fought for ten decades For the gods they made (woo woo, woo woo) ( Χαίρομαι που σας γνωρίζω) (Ελπίζω να μαντεύετε το όνομά μου) (Αν και αυτό που σας προβληματίζει) (Είναι η φύση του παιχνιδιού μου) (Έμεινα στην αγία πετρούπολη) (Όταν είδα πως ήταν καιρός για αλλαγή) (Σκότωσα τον τσάρο και τους υπουργούς του) ( Η Αναστασία μάταια ούρλιαζε) (Οδήγησα πολεμικό άρμα) (Πήρα τον βαθμό του στρατηγού) (Όταν ξέσπασε πόλεμος) ( Όταν τα πτώματα στοιβάζονταν) ( Χαίρομαι που σας γνωρίζω) (Ελπίζω να μαντεύετε το όνομά μου, ώ ναι) (Α! Αυτό που σας προβληματίζει) (Είναι η φύση του παιχνιδιού μου) (Παρακολούθησα με αυταρέσκεια) (Τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες) ( Να πολεμούν για δέκα δεκαετίες) (Για τους θεούς που έφτιαξαν)

9 literature ix I shouted out, "Who killed the kennedys?" When after all It was you and me (who who, who who) Let me please introduce myself I'm a man of wealth and taste And I laid traps for troubadours Who get killed before they reached bombay (woo woo, who who) (Εγώ φώναξα) ("Ποίος σκότωσε τους kennedys;") (Ενώ τελικά) (Ήσασταν εσείς κι εγώ) (Παρακαλώ επιτρέψτε μου να συστηθώ) (Είμαι ένας άνθρωπος με πλούτη και γούστο) (Και έστησα παγίδες για τροβαδούρους) (Που πέθαναν πριν φτάσουν στην βομβάι) Pleased to meet you (Χαίρομαι που σας γνωρίζω) Hope you guessed my name, oh yeah (Ελπίζω να μαντεύετε το όνομά μου, ώ ναι) (who who) (ποίος ποίος) But what's puzzling you (Όμως ό,τι σας προβληματίζει) Is the nature of my game, oh yeah, get down, baby (Είναι η φύση του παιχνιδιού μου, ω ναι, έτσι μωρό μου) (who who, who who) Pleased to meet you Hope you guessed my name, oh yeah But what's confusing you Is just the nature of my game (woo woo, who who) Just as every cop is a criminal And all the sinners saints As heads is tails Just call me Lucifer 'Cause I'm in need of some restraint (who who, who who) So if you meet me Have some courtesy Have some sympathy, and some taste (woo woo) Use all your well-learned politesse Or I'll lay your soul to waste, um yeah (woo woo, woo woo) Pleased to meet you Hope you guessed my name, um yeah (who who) (Χαίρομαι που σας γνωρίζω) (Ελπίζω να μαντεύετε το όνομά μου, ώ ναι) ( Κι όμως αυτό που σας μπερδεύει) (Είναι ακριβώς η φύση του παιχνιδιού μου) (Έτσι όπως κάθε μπάτσος είναι εγκληματίας) (Κι όλοι οι αμαρτωλοί, άγιοι) (Όπως η κορώνα είναι και γράμματα) (Απλά λέγε με Εωσφόρο) (διότι χρειάζομαι λίγη συγκράτηση) (Λοιπόν αν με συναντήσεις) (Δείξε λίγη ευγένεια) (Δείξε λίγη συμπάθεια και γούστο) (Χρησιμοποίησε όλους τους καλούς σου τρόπους) (Γιατί αλλιώς θ αφανίσω την ψυχή σου, μμ ναι) (Χαίρομαι που σας γνωρίζω) (Ελπίζω να μαντεύετε το όνομά μου, μμ ναι)

10 literature x But what's puzzling you (Αλλά αυτό που σας βασανίζει) Is the nature of my game, um mean it, get down (Είναι η φύση του παιχνιδιού μου, το εννοώ) (woo woo, woo woo) Woo, who Oh yeah, get on down Oh yeah Oh yeah! (woo woo) Tell me baby, what's my name Tell me honey, can ya guess my name Tell me baby, what's my name I tell you one time, you're to blame Oh, who (Ω ναι! Υποκλίσου) (Πές μου μωρό μου, ποίο είναι το όνομά μου) (Πές μου γλύκα μου, μαντεύεις το όνομά μου) (Πές μου μωρό μου, ποίο είναι το όνομά μου) (Θα στο πώ μια φορά, εσύ φταίς) woo, woo Woo, who Woo, woo Woo, who, who Woo, who, who Oh, yeah What's my name Tell me, baby, what's my name Tell me, sweetie, what's my name (Πές μου μωρό μου, ποίο είναι το όνομά μου) (Πές μου γλύκα μου, ποίο είναι το όνομά μου) Woo, who, who Woo, who, who Woo, who, who Woo, who, who Woo, who, who Woo, who, who Oh, yeah Woo woo Woo woo

11 bookmakers xi παίκτης - ντοστογιέφσκι [baphomet] Ο ντοστογιέφσκι ανήκει στην μικρή εκείνη κατηγορία των συγγραφέων που με το έργο τους, έχουν νουθετήσει και παράλληλα μαγέψει, γενιές και γενιές αναγνωστών, τοποθετώντας τον έτσι δικαιωματικά σ αυτό που σήμερα ονομάζουμε κλασσική λογοτεχνία. Ο φιοντόρ μιχαήλοβιτς ντοστογιέφσκι γεννήθηκε στη μόσχα στις 11 νοέμβρη του 1821 από γονείς που ανήκαν στην λεγόμενη επαρχιώτικη αριστοκρατία, μα που οικονομικά είχαν ξεπέσει. Γιος στρατιωτικού γιατρού, περνά τα νεανικά του χρόνια σε μια ψυχικά δύσκολη ατμόσφαιρα που την οξύνει η αυστηρή μορφή του πατέρα του, καθώς αναγκάζεται να εργάζεται σκληρά για να συντηρήσει μια οικογένεια μ εφτά παιδιά. Σε ηλικία 17 χρόνων φοιτά στη στρατιωτική σχολή μηχανικού στην πετρούπολη, μα οι τραγωδίες έχουν κιόλας αρχίσει να πλήττουν τη ζωή του. Ένα χρόνο πριν κλειστεί στη σχολή, έχει πεθάνει η μητέρα του, ενώ στα 1839 δυο χρόνια μετά, οι μουζίκοι σκοτώνουν τον πατέρα του. Τελειώνοντας τη σχολή στα 1844 γίνεται αξιωματικός, μα τελικά, τρία χρόνια αργότερα θα παραιτηθεί για ν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο γράψιμο. Οι ιδιόμορφες αγροτικές σχέσεις που κυριαρχούν στο ρωσικό κάμπο, τρέφουνε την ιδέα για ένα δρόμο προς το σοσιαλισμό με βάση την αγροτική κοινότητα. Η άποψη αυτή, προσφιλής σε πλατειά στρώματα της ρωσικής κοινωνίας και κυρίαρχη στην κοσμοθεωρία των ναρόντνικων, παίρνει στον ντοστογιέφσκι ένα χαρακτήρα πιο αντιδραστικό. Αλλά έχοντας αναμιχθεί σε μια επαναστατική οργάνωση που επιδιώκει την ανατροπή της τσαρικής τυραννίας, συλλαμβάνεται κι αφού φυλακίζεται για οκτώ μήνες, καταδικάζεται σε θάνατο. Την τελευταία στιγμή κι αφού τον υποβάλλουν σε μια εικονική εκτέλεση, μετατρέπουν την ποινή του σε τετράχρονα καταναγκαστικά έργα στη σιβηρία. Το 1859, τσακισμένος απ τις ταλαιπωρίες αυτές γυρίζει στην πετρούπολη και ξαναρχίζει να γράφει. Μα είναι πια κουρασμένος, κι η επιληψία που τον βασάνιζε από μικρό θα επιδεινωθεί. Αγωνίζεται σκληρά με τις στερήσεις, τα πάθη και τις φιλοσοφικές του αμφιβολίες. Ο καπιταλισμός απορρίπτεται και διακηρύχνεται η ανάγκη επιστροφής στη γη. Αυτό το εκφράζει παραστατικά ο συγγραφέας και στον «παίχτη», όπου ο κεντρικός ήρωας του έργου, λέει σε συνομιλία του με τον γάλλο μαρκήσιο: «θα προτιμούσα να περάσω όλη τη ζωή κάτω από μια τσερκέζικη σκηνή, παρά να λατρέψω το γερμανικό είδωλο». Το γενάρη του 1881 πεθαίνει πριν γίνει 60 χρονών. Στη ρωσία τον κηδεύουν με δημόσιο πένθος κι ένα απέραντο πλήθος τον συνοδεύει στην τελευταία του κατοικία. Τ ανθρώπινα πάθη, από τα πιο ταπεινά, ως τα πιο εκλεπτυσμένα στάθηκαν πάντα το αγαπημένο θέμα μελέτης του φιοντόρ ντοστογιέφσκι. Σ όλα του τα έργα, από τα πιο μικρά διηγήματα και τις νουβέλες ως τα μυθιστορήματα-ποταμούς που έγραψε, ο άνθρωπος του πάθους είναι ο αγαπημένος του ήρωας: ο ρασκόλνικωβ στο «έγκλημα και τιμωρία», ο πρίγκιπας νικολάεβιτς μίσκιν στον «ηλίθιο», ο αλέξης στον «παίκτη», ο ιβάν και ο ντιμίτρι καραμαζώφ στο ομώνυμο βιβλίο είναι μερικοί μόνο από τους ανθρώπους που προβάλλουν ολοζώντανοι μεσ από τις σελίδες του. Μα δεν είναι μόνο άντρες οι ήρωες των παθών που περιγράφει ο ντοστογιέφσκι, ακόμη κι οι γυναίκες ηρωίδες του έχουν όλες έντονο αυτό το στοιχείο: η λίζα του «υπόγειου», η νιέτοσκα στην ομώνυμη νουβέλα, η νεαρή κοπέλα στους «ταπεινούς και καταφρονεμένους»,

12 bookmakers xii η αγνή πόρνη στους «αδελφούς καραμαζώφ», η πωλίνα αλεξαντρόβνα στον «παίχτη» κι ένα πλήθος άλλες γυναικείες μορφές, παρουσιάζονται σαν αθάνατα σύμβολα ανατομίας της γυναικείας ψυχής. Στον «παίχτη» παρατηρούμε την απεγνωσμένη προσπάθεια του στρατηγού να παραμείνει στην αριστοκρατική τάξη καθώς το μόνο που του έχει μείνει πια είναι ο τίτλος του, ενώ όσα έσοδα έχει σπαταλούνται άσκοπα στις πιο παράλογες παραγγελίες. Τον πλαισιώνουν εκτός από τις δύο συγγενείς του πωλίνα αλεξαντρόβνα και μαρία φιλίποβνα, ο γάλλος μαρκήσιος ντε γκριέ και ο άγγλος κ. άστλευ. Ο στρατηγός στην προσπάθεια του να εντυπωσιάσει την δεσποινίδα μπλανς έχει ανάγκη από χρήματα. Μοναδική σανίδα σωτηρίας του φαίνεται να είναι η πάμπλουτη εβδομηνταπεντάχρονη γιαγιά του η αντωνίντα βασίλιεβνα ταραβέβιτσεβ, όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα σχεδίαζε Μέσα σ όλα αυτά παρακολουθούμε τον ήρωα μας, μέλος της συνοδείας του στρατηγού, που διακατέχεται από αυτοκαταστροφικές τάσεις να ερωτεύεται παράφορα. Ο συγγραφέας στον «παίχτη» μας δίνει με απαράμιλλο τρόπο την ψυχολογία του ανθρώπου που αποθέτει το πεπρωμένο του στις στροφές της ρουλέτας. Σε πολλά σημεία είναι ο ίδιος ο εαυτός του που περιγράφεται, με την επιθυμία του να κερδίσει πράγμα το οποίο θα τον γλίτωνε οριστικά απ όλες τις οικονομικές στενοχώριες. Ο ντοστογιέφσκι εκείνο που επιδιώκει τώρα πια δεν είναι η αλλαγή στους όρους της ζωής αλλά η ηθική τελείωση του ίδιου του ανθρώπου. Μόνο μια επανάσταση στο εσωτερικό του, θα ήταν σε θέση να σηκώσει τον άνθρωπο σ ένα πιο υψηλό επίπεδο συνείδησης και ύστερα απ αυτό θα ακολουθούσε μια μεταστροφή στις κοινωνικές και οικονομικοπολιτικές σχέσεις, όχι πια σα συνέπεια μέτρων βίας, αλλά σα μια εσωτερική πεποίθηση που βασίζεται στην πνευματική αποδοχή της ζωής. Σ ένα γράμμα του, μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Μπορώ να πω για τον εαυτό μου ότι είμαι ένα τέκνο της εποχής μου, ένα τέκνο χωρίς πίστη και γεμάτο σκεπτικισμό». Το σίγουρο είναι πως το φαινόμενο ντοστογιέφσκι δεν σταματάει εδώ. Ελπίζω στο μέλλον να μας δοθεί η ευκαιρία (αρχισυντάκτη θέλοντας) να ασχοληθούμε και πάλι με το πλούσιο έργο του... Ο στρατηγός μόλις με είδε το θεώρησε αναγκαίο να παρατηρήσει και πάλι πως δεν θα θελε να με δει στο τραπέζι της ρουλέτας. Κατά τη γνώμη του θα ήταν αυτός εκτεθειμένος αν έχανα μεγάλο ποσόν. «Αλλά ακόμα κι αν κερδίζατε μεγάλο ποσόν, πάλι θα ήμουν εκτεθειμένος», πρόσθεσε με έμφαση. «Φυσικά δεν έχω δικαίωμα να υπαγορεύω τη διαγωγή σας αλλά θα συμφωνήσετε». Ύστερα, όπως συνήθως, άφησε την πρότασή του ατελείωτη. Απάντησα ψυχρά ότι είχα πολύ λίγα χρήματα κι ότι σαν συνέπεια δεν θα μπορούσα να χάσω τόσα που να φανεί πολύ ακόμα κι αν άρχιζα να παίξω. Ανεβαίνοντας στο δωμάτιο μου, κατόρθωσα να δώσω στην πωλίνα τα κέρδη της και της είπα πως δε θα ξανάπαιζα άλλη φορά γι αυτήν. «Γιατί όχι»; ρώτησε ενοχλημένη. «Γιατί θέλω να παίζω για τον εαυτό μου», κοιτάζοντας την έκπληκτος, κι αυτό μ εμποδίζει. «Ώστε εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι η ρουλέτα είναι η μόνη σας ελπ ιδα και σωτηρία»; ρώτησε κοροϊδευτικά. Της είπα πάλι πολύ σοβαρά, «ναι, όσο για τη βεβαιότητα του κέρδους μου, ίσως να ναι κωμικό, συμφώνησα, αλλά αφήστε με ήσυχο σας παρακαλώ».

13 result xiii η κατάρα του cinema [stamen_feson] Βγήκα έξω. Παραπατώντας. Σαν μεθυσμένος. Δεν μιλούσα σε κανένα. Τι θέλω και έρχομαι με παρέα στο cinema; Δεν θέλω να μου μιλάει κανένας. Αφήστε με να σκεφτώ. Καλύτερα μόνος σαν κάτι μυστήριους τύπους με τραγιάσκα και σβηστή πίπα στις πίσω σειρές. Σαν κάτι ανύπαντρες ασχημούλες 35άρες που τις έφαγαν τα απανωτά πολιτισμικά σοκ και έχουν να δουν χαρά στα σκέλια τους χρόνια. Να πάω λοιπόν μ αυτούς στο cinema. Αυτοί θα με καταλάβουν. Θα βγαίνουμε μαζί αμίλητοι, σκυθρωποί, σπαράζοντας βουβά. Τρέμοντας απ το κρύο και απ το φόβο. Με λυπάμαι. Μες τον ίδιο το χώρο που σκέφτομαι τόσο ξεκάθαρα. Στο cinema. Εκεί που μπαίνω στη σκέψη του ήρωα με μένω φυλακισμένος στο σώμα μου. Φοβάμαι για τον ήρωα, τον λυπάμαι καθώς καταστρέφεται απ τα πάθη του. Και έπειτα λυπάμαι για μένα γιατί δεν καταστράφηκα απ τα δικά μου. Και έπειτα λυπάμαι και μένα γιατί καταστρέφομαι απ το χρόνο και απ το φόβο. παράδεισος [retinotopic] Η θερμοκρασία που έχει ο παράδεισος μπορεί μάλλον να υπολογιστεί ακριβώς. Η πηγή μας είναι ο ισαϊας 30:26, «επιπλέον, το φως του φεγγαριού θα είναι όπως το φως του ήλιου και το φως του ήλιου θα είναι εφταπλό, όπως το φως επτά ημερών.» Κατά συνέπεια ο παράδεισος λαμβάνει από το φεγγάρι τόση ακτινοβολία όση λαμβάνουμε εμείς από τον ήλιο, και επιπλέον 7 7 (49) φορές περισσότερο από όσο λαμβάνει η γη από τον ήλιο σε εφτά ημέρες, ή συνολικά 50 φορές περισσότερο. Το φως που λαμβάνουμε από το φεγγάρι είναι το 1/ του φωτός που λαμβάνουμε από τον ήλιο, έτσι μπορούμε να το αγνοήσουμε... Η ακτινοβολία που φτάνει στον παράδεισο δημιουργεί θερμότητα στο σημείο όπου η ακτινοβολία που χάνεται είναι ακριβώς ίση με την ακτινοβολία που παραλαμβάνεται, δηλ. o παράδεισος χάνει 50 φορές περισσότερο θερμότητα από ότι χάνει η γη από την ακτινοβολία. Χρησιμοποιώντας το νόμο stefan - boltzmann για την ακτινοβολία, (Η/E) 4 = 50, όπου το Ε είναι η απόλυτη θερμοκρασία της γης (-300K), μας δίνει η εξίσωση το Η=798K (525 o C) ως τη θερμοκρασία που έχει ο παράδεισος. Η ακριβής θερμοκρασία της κόλασης δεν μπορεί να υπολογιστεί... Εντούτοις στην αποκάλυψη 21:8 λέει «αλλά με τρόμο, οι άπιστοι... θα τους δωθεί ένα μέρος σε λίμνη με πυρκαγιά και λιωμένο θειάφι.» Μια λίμνη από λειωμένο θειάφι σημαίνει ότι πρέπει να είναι περίπου κάτω από ή στο σημείο βρασμού, δηλ o C.

14 Ο θεός και τα windows 1. Εν αρχή ο θεός δημιούργησε το bit και το byte. Και από αυτά δημιούργησε τη λέξη. 2. Και υπήρχαν δύο bytes στην λέξη, και τίποτα άλλο δεν υπήρχε. Και ο θεός χώρισε το μηδέν από το ένα, και είδε ότι ήταν καλό. 3. Και είπεν ο θεός: Ας υπάρξουν τα δεδομένα (data). Και έτσι έγινε. Και είπεν ο θεός - Ας πάνε τα δεδομένα στις ιδιαίτερες θέσεις τους. Και έφτιαξε floppy disks και hard disks και compact disks. 4. Και είπεν ο θεός - Ας γίνουν υπολογιστές, για να υπάρχει μέρος να μπουν τα floppy disks και τα hard disks και τα compact disks. Και έτσι ο θεός έφτιαξε υπολογιστές και τους ονόμασε hardware. 5. Και δεν υπήρχε software ακόμα. Αλλά ο θεός δημιούργησε προγράμματα, μικρά και μεγάλα. Και τους είπε - Πηγαίνετε και αυξάνεστε και πληθαίνεστε και γεμίστε όλη τη μνήμη. 6. Και είπεν ο θεός - Θα δημιουργήσω τον προγραμματιστή. Και ο προγραμματιστής θα φτιάχνει καινούργια προγράμματα και θα κυβερνά πάνω σε όλους τους υπολογιστές και τα προγράμματα και στα δεδομένα. 7. Και ο θεός δημιούργησε τον προγραμματιστή και τον τοποθέτησε στο κέντρο δεδομένων. Και έδειξε ο θεός στον προγραμματιστή το catalog tree και του είπε μπορείς να χρησιμοποιείς όλους τους καταλόγους και υποκαταλόγους αλλά ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΑ WINDOWS. 8. Και είπεν ο θεός - Δεν είναι καλό για τον προγραμματιστή να είναι μόνος. Πήρε ένα πλευρό από το σώμα του προγραμματιστή και έφτιαξε ένα πλάσμα που θα τον κοιτάζει και θα τον θαυμάζει και θα αγαπά τα πράγματα που θα κάνει ο προγραμματιστής. Και ο θεός ονόμασε το πλάσμα χρήστη. 9. Και ο προγραμματιστής και ο χρήστης αφέθηκαν κάτω από το γυμνό dos και αυτό ήταν καλό. 10. Αλλά ο bill ήταν πιο πονηρός από τα άλλα πλάσματα του θεού. Και είπεν ο bill στον χρήστη - Πράγματι σας απαγόρευσε ο θεός να τρέξετε οποιοδήποτε πρόγραμμα; 11. Και ο χρήστης απάντησε - Ο θεός μας είπε να χρησιμοποιούμε οποιοδήποτε πρόγραμμα και οποιοδήποτε δεδομένο, αλλά μας είπε να μην τρέξουμε τα windows, διαφορετικά θα πεθάνουμε. 12. Και είπεν ο bill στον χρήστη - Πως μπορείς να μιλάς για κάτι που δεν έχεις καν δοκιμάσει. Την στιγμή που θα τρέξεις τα windows θα γίνεις ίσος με τον θεό. Θα είσαι σε θέση να δημιουργείς οτιδήποτε θέλεις με ένα απλό κλικ στο ποντίκι. 13. Και ο χρήστης είδε ότι οι καρποί των windows ήταν καλύτεροι και πιο εύκολοι στην χρήση. Και μετά ο χρήστης είδε ότι κάθε γνώση ήταν άχρηστη αφού τα windows μπορούσαν να την αντικαταστήσουν. 14. Έτσι ο χρήστης εγκατέστησε τα windows στον υπολογιστή του και είπε στον προγραμματιστή ότι ήταν καλό. 15. Και ο προγραμματιστής αμέσως άρχισε να ψάχνει για καινούργιους drivers. Και ο θεός τον ρώτησε - Τι ψάχνεις; Και ο προγραμματιστής απάντησε - Ψάχνω για καινούργιους drivers γιατί δεν μπορώ να τους βρω στο dos. Και είπεν ο θεός - Ποιος σου είπε ότι χρειάζεσαι drivers; Έτρεξες τα windows; Και ο προγραμματιστής είπε - Ο bill μας είπε να το κάνουμε! 16. Και έιπεν ο θεός στον bill - γι' αυτό που έκανες θα είσαι μισητός από όλα τα πλάσματα. Και ο χρήστης θα είναι συνέχεια δυσαρεστημένος μαζί σου. Και θα πουλάς πάντα windows. 17. Και έιπεν ο θεός στον χρήστη - Εξ αιτίας αυτού που έκανες, τα windows πάντα θα σε απογοητεύουν και θα καταναλώνουν όλους τους πόρους και θα πρέπει να χρησιμοποιείς ελεεινά προγράμματα και θα βασίζεσαι πάντα στον προγραμματιστή για βοήθεια. 18. Και είπεν ο θεός στον προγραμματιστή - Επειδή άκουσες τον χρήστη ποτέ δεν θα είσαι ευχαριστημένος. Και τα προγράμματά σου θα έχουν λάθη και θα τα πρέπει να τα διορθώνεις και να τα ξαναδιορθώνεις μέχρι το τέλος του χρόνου. 19. Και ο θεός τους πέταξε έξω από το κέντρο δεδομένων και κλείδωσε την πόρτα και την ασφάλισε με password.

15 cinema xv πόσο ευρωπαίοι είμαστε (αφιέρωμα σε ταινίες του ευρωπαικού κινηματογράφου) [samurai!fat] Άραγε πόσο ευρωπαίοι είμαστε? Τι μας κάνει και ξεχωρίζουμε, αν ξεχωρίζουμε? Γιατί πιστεύουμε ότι ξεχωρίζουμε από τους φίλους μας στην άλλη πλευρά του ατλαντικού? Γιατί μας ενοχλεί η ιμπεριαλιστική πολιτική τους? Γιατί όταν μιλάμε για ιμπεριαλισμό πάντα θεωρούμε ως έκφρασή του τον πόλεμο, την κατοχή ανθρώπων και εδαφών? Ιμπεριαλισμός δεν είναι και η κυριαρχία τους στην τέχνη, στο πνεύμα, στην καθημερινή ζωή? Ντυνόμαστε το ίδιο, ακούμε την ίδια μουσική, βλέπουμε τις ίδιες ταινίες, τρώμε τα ίδια Πώς να νιώθει ένας αμερικανός όταν επισκέπτεται την ευρώπη και δεν βλέπει τίποτα διαφορετικό? Ποιες είναι οι ευθύνες μας? Πολλές μάλλον. Είμαστε υπέρ της παγκοσμιοποίησης αλλά όχι όπως τη θέλουν, όχι όπως διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια. Με αφορμή όλα τα παραπάνω και την έκρηξη επανεκδόσεων ταινιών μήπως έφθασε η ώρα να γνωρίσουμε τον ευρωπαϊκό κινηματογράφου που μας είναι τόσο άγνωστος? Ακολουθεί μια μικρή αναφορά σε ταινίες και σκηνοθέτες που αγαπήσαμε που νοσταλγήσαμε... Ιταλία... Οι γείτονες μας έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στον παγκόσμιο κινηματογράφο αφού φέρουν μεγάλη κληρονομιά σε όλο το φάσμα των τεχνών. Ο ιταλικός κινηματογράφος θεωρείται ο πιο ολοκληρωμένος παρουσιάζοντας ταινίες όλων των ειδών. Κοινωνικά, δραματικά αριστουργήματα, εξαιρετικά θρίλερ, απίστευτης έμπνευσης ταινιών gore και splatter. damned, death in venice, ο κλέφτης των ποδηλάτων, τρία κλασικά αριστουργήματα των νεορεαλιστών του ιταλικού κινηματογράφου. Τα δύο πρώτα του luchino visconti και ο κλέφτης του vittorio de sica. 8 ½, dolce vita, amarcord, του ξεχωριστού federico fellini. la notte, il grido, deserto rosso, blow up του αινιγματικού michelangelo antonioni. suspiria, tenebre, τρομος στην όπερα, deep red, του μετρ του ιταλικού τρόμου dario argento. beyond, new york ripper, city of the living dead, του μοναδικού lucio fulci. once upon a time in america, once upon a time in the west, ο καλός ο κακός και ο άσχημος, για μια χούφτα δολάρια, του δημιουργού των φημισμένων spagetti western sergio leone. planet of the vampires, evil eye, blood and black lace, του κινηματογραφιστή και δασκάλου του argento στα giallo, mario bava. black sabbath, demons, blade in the dark, του lamberto bava. cinema paradiso, pure formality, του giuseppe tornatore. salo, accattone, mamma roma, θεώρημα, του pier paolo pasolini του σκηνοθέτη που αγάπησε τον κινηματογράφο της ποίησης. Μεγάλος εκπρόσωπος της 7 ης τέχνης είναι και ο γαλλικός κινηματογράφος που ίσως έχει τους πιο ένθερμους υποστηρικτές. Σύντομα θα αναφερθούμε σε ξεχωριστό αφιέρωμα για ολόκληρη την πορεία του γαλλικού κινηματογράφου και ειδικότερα στην καλύτερη εποχή του, την εποχή

16 cinema xvi που δημιουργήθηκε το νέο κύμα (nouvelle vague). Εξέχουσες προσωπικότητες αποτελούν oι francois truffaut, godard, rivette και chabrol. Εκτός από τους δυο μεγάλους εκπροσώπους, ιταλία και γαλλία, όλες οι χώρες της ευρώπης έχουν να παρουσιάσουν σπουδαία και ανεκτίμητα έργα. Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός του fritz lang, αν και γεννήθηκε στη βιέννη, με τα κλασικά αριστουργήματα metropolis και m. Και οι rainer werner fassbinder και wim wenders άξιοι εκπρόσωποι του γερμανικού κινηματογράφου με δικό τους σκηνοθετικό ύφος. Και οι πιο σύγχρονοι tom tykwer και michael hanake. Και οι ισπανοί έχουν να επιδείξουν σπουδαίο κινηματογραφικό έργο με τον αιρετικό και προκλητικό luis bunuel καθώς και με τον αρκετά δημοφιλή στη χώρα μας pedro almodovar. Σπουδαίοι σκηνοθέτες είναι και οι ρώσοι sergei eisenstain, andrei tarkovsky και ο πιο σύγχρονος alexander sokurow με την ρωσική κιβωτό που αποτελεί ένα εξαιρετικό φιλμ τόσο σκηνοθετικά όσο και τεχνικά. Δικό του ύφος και στυλ έχει και ο δανικός κινηματογράφος με κυριότερο εκπρόσωπο του τον lars von trier o oποιος παρέα με τον thomas vinterberg δημιούργησαν ένα δικό τους κινηματογραφικό ρεύμα το dogma 95 που σίγουρα αξίζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα. Πιο γνωστές ταινίες του δόγματος είναι: festen (dogma #1), idiots (dogma #2), mifune (dogma #3), open hearts (dogma #28), italian for beginners (dogma #12). Άξιος αναφοράς είναι και ο oυκρανός andrzej zulawski με το αριστουργηματικό possession με την isabelle adjani σε ένα συγκλονιστικό ρεσιτάλ ερμηνείας. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφερθούμε και στον πολωνό-γάλλο roman polanski που έχει κινηματογραφήσει και στις ηνωμένες πολιτείες και στην ευρώπη. Ο ίδιος είναι και πολύ καλός ηθοποιός όπως τον παρακολουθήσαμε στο pure formality του giuseppe tornatore καθώς και στο δικό του καταπληκτικό θρίλερ μυστήριου the tenant. Kαι ο αγγλικός κινηματογράφος είναι αρκετά σημαντικός με δημιουργούς όπως ο mike leigh και ken loach που αποτελούν συνέχεια των ιταλών νεορεαλιστών. Κλείνοντας αυτή την μικρή αναφορά και γνωρίζοντας ότι έχουμε παραλείψει αρκετά σημαντικούς σκηνοθέτες και σπουδαία έργα δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τον σουηδό ingmar bergman έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες στον κόσμο. Ίσως ο μοναδικός που σε καθηλώνει σε τόσο μεγάλο βαθμό με την σκηνοθετική του τεχνική. Τώρα τελευταία κυκλοφόρησε και μια κασετίνα με έργα του και αναμένουμε να επανεκδοθούν η 7 η σφραγίδα και οι αγριοφράουλες. Ελπίζουμε να ασχοληθείτε με τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, να καταφέραμε να σας παρακινήσουμε (όσοι δεν τον γνωρίζουν) και σίγουρα θα επανέλθουμε με περισσότερα αφιερώματα. Και για να μην παρεξηγηθούμε σύντομα θα αναφερθούμε στον πιο σημαντικό κινηματογράφο τον αμερικανικό που έχει δώσει τόσα πολλά, που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τον ευρωπαϊκό, που συνεχίζει να γεννά και νέα αριστουργήματα άσχετα αν παράγει ταινίες που δεν μπορούν να ενταχθούν στην 7 η τέχνη και πολλές φορές ταινίες που έχουν προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Καλές προβολές!!

17 memories xvii το θέατρο στον 5 ο αιώνα π.χ. [baphomet] Η οικονομική και η πολιτική ακμή της Ελλάδας μετά τους ελληνοπερσικούς πολέμους, είχε ως αποτέλεσμα την εξέλιξη της ελληνικής τέχνης. Η εθνική συνείδηση και το φρόνημα που τονώθηκε με τη θριαμβευτική νίκη εναντίον των περσών, εκφράστηκαν με ιδιαίτερη αίσθηση στην καλλιτεχνική δημιουργία των αρχαίων ελλήνων. Τον 5 ο αι. π.χ. το θέατρο δέχεται μεγάλη ανάπτυξη στην ελλάδα. Πολλές τραγωδίες και κωμωδίες που γράφτηκαν τότε είναι ακόμη επίκαιρες, προκαλώντας μάλιστα την κατάπληξη του κοινού για τον πλούτο και την διαύγεια της σκέψης σε συνδυασμό με το βάθος και τη δύναμη της καλλιτεχνικής τους έκφρασης. Στην αθήνα αλλά και στις άλλες ελληνικές πόλεις της εποχής, το θέατρο αποτελούσε σπουδαίο κέντρο κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Οι τραγικοί ποιητές διαλέγουν τα θέματα τους από τη μυθολογία κι όχι σπάνια από ιστορικά γεγονότα. Ο φρύνιχος, από τους παλιότερους αθηναίους τραγικούς, μετά την καταστροφή της μιλήτου από τους πέρσες ανέβασε την τραγωδία «μιλήτου άλωσις». Πρώτος όμως τραγωδός ήταν ο θέσπις, που πρόσθεσε στο διθυραμβικό χορό τον ηθοποιό (υποκριτή) δημιουργώντας έτσι τον πρώτο διάλογο ηθοποιού-χορού. Αλλά η μεγάλη ανάπτυξη της τραγωδίας συνδέεται με τα ονόματα των μεγάλων αθηναίων τραγικών αισχύλου, σοφοκλή και ευριπίδη. ύμνος στη δύναμη του ανθρώπου «Του κόσμου από τα θάματα δεν είναι τίποτ άλλο, που να ναι σαν τον άνθρωπο περήφανο, μεγάλο. Σε φουσκωμένα κύματα, σε θάλασσα αφρισμένη, αυτός ξέρει και μπαίνει και φύσαγε, νοτιά! Και τη θεά την υπέρτατη, τη γη τη φαρδιοπλάτα, που ακούραστα τα χαίρεται τ αθάνατά της νιάτα, ζέβει στ αλέτρι τ άλογα και την περικυκλώνει, βαθειά τήνε πληγώνει και την καταπονά. Πιάνει πουλιά γοργόφτερα, βουνίσια αγρίμια πιάνει τα ψάρια από τη θάλασσα αυτός με δίχτυα βγάνει. Αυτός τον ταύρο, τ άλογο ξέρει να μεταπείσει τη λευτεριά ν αφήσει και στο ζυγό να μπει. Αυτός και γλώσσαν έμαθε, και σπίτια να σκεπάζει και νόμους εστερέωσε, και φρόνημα σπουδάζει. Με χίλιους τρόπους έρχεται και χίλιους τρόπους ξέρει, και μόνο δε θα φέρει θανάτου αποφυγή!

18 memories xviii Ο αισχύλος ( π.χ.) πρόσθεσε δεύτερο ηθοποιό και οργάνωσε καλύτερα τα μέρη της τραγωδίας χωρίζοντας τα σε διάλογο και χορικά. Αργότερα βέβαια ο διάλογος αναπτύχθηκε περισσότερο σε βάρος των χορικών. Τα νοήματα του αισχύλου είναι υψηλά και τα πρόσωπά του υπερφυσικά. Έγραψε 90 τραγωδίες, αλλά σώθηκαν μόνο 7. Αντλεί τα θέματά του από τη μυθολογία με εξαίρεση τους πέρσες, όπου περιγράφει την καταστροφή των περσών στη ναυμαχία της σαλαμίνας. Άλλα του έργα είναι η τριλογία «αγαμέμνων χοηφόροι - ευμενίδες», «επτά επί θήβας», «προμηθεύς δεσμώτης» και «ικέτιδες». Ο σοφοκλής ( π.χ.) έχει χαρακτηριστεί ως ποιητής της αρμονίας και του μέτρου. Από τα 120 έργα που έγραψε σώζονται 7 τραγωδίες και ένα σατυρικό δράμα. Οι μορφές των ηρώων του είναι περισσότερο εξιδανικευμένες παρά υπαρκτές. Τα γνωστότερα έργα του εμπνέονται από το θηβαϊκό κύκλο, όπως «οιδίπους τύραννος», «οιδίπους επί κολωνώ» και «αντιγόνη». Ο ευριπίδης, ο νεότερος από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ( π.χ.), θεωρείται νεωτεριστής και μεγάλος γνώστης της ανθρώπινης ψυχής. Παρουσιάζει τους ανθρώπους όπως είναι στην πραγματικότητα με τις αδυναμίες τους και όχι όπως θα έπρεπε να είναι. Για τη συχνή χρήση γνωμικών και αποφθεγμάτων ονομάστηκε ο από σκηνής φιλόσοφος. Από τα 92 έργα του σώθηκαν 18 τραγωδίες κι ένα σατυρικό δράμα. Αντιπροσωπευτικά έργα του είναι: «βάκχες», «μήδεια», «ηλέκτρα», «ιππόλυτος», «ιφιγένεια η εν αυλίδι», «ιφιγένεια η εν ταύροις» κ.ά. Στις τραγωδίες του προβάλει καθαρά το πρόβλημα της θέσης της γυναίκας στην οικογένεια και την κοινωνία της εποχής του. Συνδυάζει τέλος τη λεπτή ψυχολογική παρατηρητικότητα με τόλμη ασυνήθιστη στην ερμηνεία των ηθικών προβλημάτων. Αυτός το κάθε ανέλπιστο με τέχνη μηχανεύει πότε κακόν ορέγεται, ποτέ καλό γυρεύει! Κι εκείνος όπου χαίρεται ψηλά την εξουσία των νόμων την ουσία συχνά παρεξηγά. Μα πολιτείας ανάξιος εκείνος που τολμάει, γιατί έτσι το φαντάστηκε, τ άδικο ν αγαπάει. Και δεν τον θέλω σύμμαχο, φίλο μου δεν τον πιάνω, στο σπίτι δεν τον βάνω, οπού τα κάνει αυτά!» (σοφοκλή, αντιγόνη, στ ) το πάθος της μήδειας «Μη, φίλες, τα λόγια τέλειωσαν, απόφαση το πήρα να σκοτώσω τα παιδιά μου και να του δίνω από τη χώρα. Μήτε στιγμή δεν πρέπει να σταθώ, ν αφήσω να μου ξεκάμουν τα παιδιά μου χέρια απ τα δικά μου πιο εχθρικά κι έτσι κι αλλιώς ανάγκη να πεθάνουν κι αφού είν έτσι θα τα σκοτώσω η ίδια εγώ που τάκαμα. Μα εμπρός, καρδιά μου, οπλίσου δεν είν ώρα για δισταγμούς, σαν επιβάλλ η ανάγκη τα φοβερά κακά. Τι στέκεις; Έλα, πανάθλιο χέρι, πάρε το μαχαίρι, πάρε και τράβα ως το στερνό του βίου το σκαλοπάτι το πικρό, και μη δειλιάσεις, μη θυμηθείς πως ήταν η λατρεία σου, μηδέ και πως τα γέννησες μα τούτη ξέχνα τη μέρα τη γοργή πως έχεις παιδιά, κι έπειτα θρήνα και τι τάχα σαν γίνεις ο φονιάς τους; Πάντα, πάντα θα σ ακλουθά η αγάπη τους, καθώς πάντα θα σ ακολουθά και η δυστυχία. (ευριπίδη, μήδεια, στ )

19 memories xix Από το αφιέρωμα αυτό στο θέατρο του 5 ου αι. π.x., δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο αριστοφάνης ( π.x.). Από τις 44 κωμωδίες που έγραψε σώζονται μόνο 11. Για να εκτιμηθεί η αξία των έργων του είναι αναγκαία η γνώση των πολιτικών γεγονότων της εποχής, καθώς γίνεται έντονη πολιτική σάτιρα των προσώπων και των πραγμάτων των ημερών του. Ο αριστοφάνης είναι ανεξάντλητος σε πρωτοτυπία, δριμύς σκώπτης και μερικές φορές βαθύς λυρικός. Με τους «αχαρνείς», την «ειρήνη» και τη «λυσιστράτη», έργα που συγγράφει στη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου, κτυπά αμείλικτα τον πόλεμο, που είχε προξενήσει μεγάλες συμφορές στο λαό. Χρησιμοποιεί πολυσύλλαβες λέξεις που προξενούν κωμική εντύπωση και μιμείται περιπαιχτικά ήχους με λέξεις που ηχητικά θυμίζουν τιτιβίσματα πουλιών ή κοάσματα βατράχων. Δε διστάζει να χρησιμοποιήσει τα πιο απροσδόκητα ευρήματα προκειμένου να διακόψει τη σκηνική ψευδαίσθηση του θεατή. Οι αθηναίοι πολίτες έπαιρναν από το δημόσιο ταμείο βοήθημα, τα θεωρικά, για να πληρώσουν την είσοδο τους στο θέατρο. Με τα χρήματα αυτά και τη λειτουργία της χορηγίας αντιμετωπίζονταν τα έξοδα των παραστάσεων. Το θέατρο στην αρχαία ελλάδα δεν ήταν απλά διασκέδαση αλλά λειτούργημα και παιδεία για τους πολίτες όλων των ηλικιών. χρεμύλος και καρίων [Ο αθηναίος αγρότης χρεμύλος ακολουθεί στο δρόμο τον πλούτο, που τον είχε τυφλώσει ο δίας. Ο δούλος του χρεμύλου, καρίων στρεφόμενος στο κοινό λέει ότι τον αφέντη του τον κτύπησε η τρέλα...] «Αυτός γυρεύει ν ακολουθάει άνθρωπο στραβά κι απ ότ,ι πρέπει να κάνει τ ανάποδο. Γιατί τους οδηγούμε εμείς, που μάτια έχουμε, εκείνους που δεν βλέπουν, ενώ αυτός ακολουθεί στραβά και με προστάζει ν ακολουθώ και ουδέ γρυ λέει για ποια αιτία. (στρεφόμενος προς τον xρεμύλο) Εγώ λοιπόν, αφέντη μου, το στόμα δε θα κλείσω, αν δεν μου πεις και το γιατί πηγαίνουμε από πίσω απ τον στραβό και ήσυχο στιγμή δε θα σ αφήσω. Για να με δείρεις; Δεν μπορείς, γιατί φορώ στεφάνι.» (Σεβασμός οφειλόταν σ όσους στεφανοφορούσαν). (αριστοφάνη, πλούτος, στ.14-21) «χρεμύλος: (στον πλούτο) Εσύ σαι οκαρίων: Κρασομεζέδες μόνος αίτιος, να το ξέρεις, για τα κακά καιχρεμύλος: Τιμές τα καλά στον κόσμο. πλούτος: Ένας εγώ μπορώ και κάνω τόσα; καρίων: Γλυκά ταψιού χρεμύλος: Ανδραγαθίες χρεμύλος: Ναι μα το Δία, κι ακόμακαρίων: Σύκα περισσότερα, που κανένας ποτέ δε σεχρεμύλος: Φιλοδοξίες χορταίνει. Όλα τ άλλα μαθές, καρίων: Κριθαροκούλουρα χορταίνονται; Έρωτας καρίων: Καρβέλια χρεμύλος: Στρατηγηλίκια καρίων: Και φακή» χρεμύλος: Μουσική (αριστοφάνη, πλούτος, στ )

20 talking xx εξομολογήσεις [gilfjo] Ξημέρωμα κυριακής και με βρίσκει στο πάρκο, απέναντι από την εκκλησία, εκεί που συναντούσα εκείνη για άλλο σκοπό τώρα όμως. Πέρασαν οκτώ χρόνια από τότε σκεφτόμουν και η εικόνα της ήταν χαραγμένη ακόμα στο μυαλό μου, σαν να μην πέρασε ούτε ένας χρόνος, ούτε μια μέρα, ούτε ένα λεπτό. Οι σαραβαλιασμένες κούνιες, το σπασμένο παγκάκι, τα ξερά φύλλα, όλα όπως τότε. Λες και είχε σταματήσει ο χρόνος. Είχα στα χέρια μου ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα σαν να μην ήθελαν να ξεκολλήσουν από πάνω μου αυτά που δεν πρόλαβα να της προσφέρω πoτέ... Τη βλέπω μπροστά μου... να περνάει τρέχοντας τη σκουριασμένη πόρτα του πάρκου, - φορώντας άλλη μία φορά το πιο γλυκό της χαμόγελο και ένα κατάλευκο φόρεμα που θα το ζήλευαν και οι άγγελοι να με πλησιάζει και να με κοιτάζει στα μάτια με παράπονο. Έτσι όπως με κοιτούσε τότε... πριν οκτώ χρόνια, ξαπλωμένη πάνω στην παγωμένη άσφαλτο. Τότε που μου είπε για τελευταία φορά τη λέξη σ αγαπώ... Δεν πέρασε στιγμή από τότε... Άλλο ένα ξημέρωμα κυριακής με βρήκε στο πάρκο... Πάω στην εκκλησία.

21 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ: ΠΟΝΟΣ Ή ΣΚΛΑΒΙΑ;

22 quiz xxii test [cham.kor.] Αυτό το τεστ περιλαμβάνει μόνο μία ερώτηση αλλά ιδιαιτέρως ουσιαστική. Παρακαλώ μην απαντήσετε πριν σκεφτείτε σωστά και εμπεριστατωμένα. Δίνοντας ειλικρινή απάντηση θα μπορέσετε να ανακαλύψετε το δείκτη της ηθικής σας. Το τεστ προβάλλει μια εντελώς φανταστική κατάσταση στην οποία όμως πρέπει οπωσδήποτε να πάρετε μία απόφαση. Να θυμάστε ότι η απάντησή σας πρέπει να είναι εντελώς ειλικρινής και αυθόρμητη. Παρακαλώ να διαβάσετε τα παρακάτω προσεκτικά, γιατί είναι πολύ σημαντικό για να γίνει το τεστ σωστά. Ερώτηση: Είστε στη Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο Μαϊάμι για την ακρίβεια. Η περιοχή πλήχθηκε από τυφώνα που έχει προκαλέσει φοβερές πλημμύρες. Επικρατεί το απόλυτο χάος γύρω σας. Παντού γύρω σας υπάρχουν μεγάλες ποσότητες νερού. Εσείς είστε φωτογράφος και συνεργάζεστε με το cnn. Βρίσκεστε στη μέση του απόλυτου χάους. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Εσείς προσπαθείτε να τραβήξετε φωτογραφίες που να απεικονίζουν αυτή την κατάσταση όσον το δυνατό πληρέστερα. Γύρω σας υπάρχουν κατεστραμμένα σπίτια, άνθρωποι που προσπαθούν να κρατηθούν στην επιφάνεια του νερού αλλά δεν τα καταφέρνουν... Το νερό καταστρέφει και εξαφανίζει τα πάντα. Ξαφνικά βλέπετε έναν άνθρωπο να προσπαθεί να κρατηθεί σε ένα κορμό δέντρου για να σωθεί. Αγωνίζεται για να κρατηθεί στη ζωή και να μην παρασυρθεί από το νερό. Πλησιάζετε προς το μέρος του... Αυτός ο άνθρωπος σας φαίνεται γνωστός και κατά μία έννοια σπουδαίο πρόσωπο... Ξαφνικά τρώτε φλασιά. Ναι! Είναι ο george w. bush αυτοπροσώπως!!! Την ίδια στιγμή παρατηρείτε πως τα ορμητικά νερά είναι έτοιμα να τον παρασύρουν Έχετε δύο επιλογές: Μπορείτε να τον σώσετε ή μπορείτε να τραβήξετε την καλύτερη φωτογραφία της καριέρας σας. Δηλαδή από τη μία μεριά μπορείτε να σώσετε τη ζωή του george w. bush ενώ από την άλλη μπορείτε να κερδίσετε το βραβείο πούλιτζερ φωτογραφίζοντας τον θάνατο του πιο ισχυρού ανθρώπου του πλανήτη. Και ερχόμαστε στην ερώτηση (σας υπενθυμίζω ότι πρέπει να απαντήσετε με πλήρη ειλικρίνεια): Θα τραβούσατε έγχρωμη ή ασπρόμαυρη φωτογραφία;

23 in the years of ARRONAUX sir ivorian: Ο ιππότης της emerian ζει σύμφωνα με τον προσωπικό του κώδικα τιμής. Θαρραλέος, δίνει πάντα κουράγιο στους συμπολεμιστές του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όσοι έκαναν το λάθος να τον προκαλέσουν σε μάχη δεν ζουν πια melchiot: Ο μάγος από τους πύργους της γνώσης, που με τα spells του αλλά και το κοφτερό του μυαλό μας βοήθησε πολλές φορές τόσο σε εμπόλεμες όσο και σε ειρηνικές καταστάσεις. sylvana: Αντιπροσωπευτικό μέλος της φυλής των elf, προσθέτει στην ομάδα την ομόνοια και τη λογική στις δύσκολες περιπτώσεις. Η εξοικείωσή της με τη φύση μας βοήθησε να εντοπίζουμε ίχνη αλλά και να αποφεύγουμε τυχόν παγίδες στο δρόμο μας. toni li: Ο σαμουράι με τις ψυχικές δυνάμεις είναι ο πιο αινιγματικός χαρακτήρας της συντροφιάς μας. Πολύτιμος στη μάχη όπου με τις απρόβλεπτες εμπνεύσεις του, εντυπωσίαζε εχθρούς και φίλους. stronghold: Ερχόμενος από την euloth, γόνος στρατιωτικής οικογένειας, τίμησε ως τολμηρός πολεμιστής την καταγωγή του. Ίσως ο μόνος που κατάλαβε νωρίς ότι το συλλογικό όφελος της ομάδας θα πρέπει να είναι πάνω από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες.

24 διασχίζοντας τους βαλτότοπους (συνέχεια) -Λοιπόν arronaux πως σου φαίνεται το όλο θέαμα; -Πραγματικά εντυπωσιακό! -Λίγοι θα χρησιμοποιούσαν αυτές τις λέξεις, αντικρίζοντας κάτι τέτοιο, αλλά χαίρομαι που το θέτεις έτσι, διότι με διευκολύνεις να σου κάνω μια προσφορά. Όπως θα έχεις ίσως καταλάβει οι σχέσεις μου με τον πατέρα μου δεν είναι ιδιαίτερα καλές. Υπάρχουν πολύ λόγοι γι αυτήν την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά ο κυριότερος είναι το γεγονός ότι δεν συμμετέχω σε κάποια θέματα που εκείνος θεωρεί ζωτικής σημασίας. Ο πατέρας θα ήθελε να βλέπει στο πρόσωπό μου το διάδοχό του, όχι μόνο στο όνομα αλλά κυρίως στις δουλείες του. Όμως εγώ δεν συμμερίζομαι το ενδιαφέρον του τόσο για τη χειρουργική, όσο και για τις υπόλοιπες, παράξενες σε μένα πολλές φορές, ασχολίες του. Θα ήθελα να σου ζητήσω λοιπόν ως χάρη να με βοηθήσεις να συνεχίσουμε τα πειράματα του, ώστε όταν επιστρέψει να βρει κάποιο αξιόλογο αποτέλεσμα. Τι λες λοιπόν; -Με τιμά η πρόταση σου estonral και παρ όλο που δεν έχω ξανά εργαστεί στο παρελθόν με κάποιο παρόμοιο πλάσμα, ωστόσο είμαι πρόθυμος να σε βοηθήσω, όπως καλύτερα μπορώ, ώστε να εκπληρώσεις τον σκοπό σου. -Ωραία, χαίρομαι που επιτέλους θα έχω μια καλή παρέα μέσα σ αυτό το σκοτεινό σπίτι και αν είχες παρουσιαστεί νωρίτερα, είμαι σίγουρος πως πολλά πράγματα θα εξελίσσονταν διαφορετικά. Πως προτείνεις να αρχίσουμε; -Καταρχήν πρέπει να κοιτάξω τα σημεία που έχουν γίνει οι προσθέσεις των ξένων οργάνων, για να καταλάβω με ποιον τρόπο έχει καταφέρει ο Δάσκαλος να σταματήσει την αναγέννηση των μελών του troll. -Εύκολο, αν θυμάμαι καλά χρησιμοποιεί ένα μείγμα σε μορφή σκόνης το οποίο βρίσκεται εκεί στη τσάντα δεξιά του τραπεζιού. -Οπότε τώρα θα πρότεινα να κόψω το αριστερό του χέρι όχι όμως στην περιοχή του εμφυτεύματος αλλά πιο πάνω, ώστε να παρατηρήσουμε το ρυθμό ανάπτυξής του και πόσο χρόνο θα χρειαστεί να το ξαναδημιουργήσει στην αρχική του κατάσταση. -Αν και όπως βλέπεις το πλάσμα είναι δεμένο με αλυσίδες, ωστόσο ας περάσουμε ακόμη μία στην περιοχή που θα κάνεις την επέμβαση, για κάθε ενδεχόμενο. Και λέγοντας αυτά ο estonral έφερε μια αλυσίδα, η οποία απ ότι μου είπε, παρ όλο που δεν είναι ιδιαίτερα βαριά ούτε ογκώδης, ωστόσο είναι κατασκευασμένη από ένα ξεχωριστό υλικό που την κάνει φοβερά ανθεκτική. Εγώ με τη σειρά μου, με αργές αλλά σταθερές κινήσεις ολοκλήρωνα το σχέδιο μου. Με το που έγινε όμως αυτό, το troll που μέχρι τότε δεν έδειχνε να αντιδρά σε ότι συνέβαινε γύρω του, άρχισε να συσπάται με τρομερή μανία. Αποσβολωμένοι παρατηρούσαμε ότι σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα το χέρι του άρχισε να ξαναδημιουργείτε και πριν συνειδητοποιήσουμε τι γινόταν, είχε ήδη ολοκληρωθεί. Μας επανέφερε στην πραγματικότητα το ίδιο το πλάσμα, όπου με ένα χτύπημα του απρόσμενο, με έστειλε στην άλλη άκρη του τραπεζιού. Η σύγκρουση ήταν τρομερή καθώς η πτώση μου με άφηνε αναίσθητο. Οι φωνές του estonral ευτυχώς με ξύπνησαν καθώς η κατάσταση ήταν απελπιστική. Εγώ μισολιπόθυμος να βρίσκομαι πεταμένος κάτω και εκείνος με νύχια και με δόντια να προσπαθεί να συγκρατήσει το χέρι του Troll, το οποίο ήδη δοκίμαζε να ελευθερωθεί. Βλέποντας πως ο φίλος μου δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα αυτήν την πίεση και μαζεύοντας όσες δυνάμεις μου είχαν απομείνει, παίρνω ένα παλιό τσεκούρι προσπαθώντας να κόψω το χέρι του πλάσματος. Αν και η σχέση μου με τέτοιου είδους όπλα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, ωστόσο

25 στη συγκεκριμένη περίπτωση φάνηκα τυχερός και μ ένα καίριο χτύπημα λίγο κάτω από την περιοχή του ώμου, καταφέρνω να κόψω το χέρι του Troll. Κατόπιν λειτουργώντας ακόμα κάτω από την επήρεια του πανικού, αρχίζω να πετάω στο σημείο του χτυπήματος, το μείγμα σκόνης που μου είχε συστήσει ο estonral, το οποίο κι ευτυχώς λειτούργησε. Μετά την απρόσμενη αυτή μάχη, καθίσαμε κάτω εξαντλημένοι και αναλογιζόμενοι τι είχε συμβεί. Όχι μόνο δεν καταφέραμε να σημειώσουμε κάποια πρόοδο στα πειράματα του δασκάλου, αλλά είχαμε θέσει και τις ζωές μας σε θανάσιμο κίνδυνο, απ τον οποίο γλιτώσαμε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή. Αφού πέρασε αρκετή ώρα συνήλθαμε και αποκτήσαμε πάλι τις δυνάμεις μας. Παρατηρώντας ο ένας το πρόσωπο του άλλου και χωρίς να μιλάμε, διακρίναμε στο βλέμμα μας, όσο τρελό κι αν ακούγεται αυτό, την πρόθεση μας να συνεχίσουμε! -Θα πάω επάνω στη βιβλιοθήκη να δω αν έχει κάποιο βιβλίο που θα μπορούσε να μα βοηθήσει. - Και εγώ arronaux θα προσπαθήσω να επαναφέρω το δωμάτιο στην αρχική του κατάσταση. Μετά από αρκετές ώρες έρευνας και διαβάσματος κατέβηκα από τη βιβλιοθήκη βρίσκοντας τον estonral ακόμα μέσα στο δωμάτιο να τακτοποιεί και την τελευταία λεπτομέρεια. -Πραγματικά, έκανες πολύ καλή δουλειά. Είναι σαν να μην έχει μπει κανένας σ αυτό το δωμάτιο, όπως ακριβώς το βρήκαμε. -Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πως πήγε πάνω η έρευνα; -Αν και όπως σου είχα ήδη πει ο πατέρας σου έχει μια καταπληκτική βιβλιοθήκη, ωστόσο δεν βρήκα κάτι που θα μπορούσε να μας βοηθήσει. -Μμ εντάξει αρκετά για σήμερα. Πάμε να ξεκουραστούμε και θα δούμε αύριο τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Την άλλη μέρα το πρωί, εγώ ως συνήθως είχα σηκωθεί από νωρίς και τον περίμενα. Αφού σηκώθηκε, κάθισε αντίκρυ μου και δεν μιλούσε. Καταλαβαίνοντας πως είχε κάτι να μου πει αλλά δίσταζε, αποφάσισα να τον διευκολύνω. -Λοιπόν τι έχεις να προτείνεις για να συνεχίσουμε τα πειράματα; -Ότι μπορούσαμε να κάνουμε το προσπαθήσαμε. Είναι ολοφάνερο πως αυτό που χρειαζόμαστε είναι γνώσεις. Γνώσεις που όμως δεν μπορούμε να βρούμε στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου. Ωστόσο υπάρχει στην πόλη μια βιβλιοθήκη όπου μπροστά της η δική μας φαντάζει σαν απλό παιδικό δωμάτιο. -Αν υπάρχει στην περιοχή μια τέτοια πηγή γνώσεων τότε έχουμε πολύ μεγάλες πιθανότητες να βρούμε εκεί πληροφορίες και σημειώσεις που θα μας ήταν χρήσιμες. Σε ποιον ανήκει αυτή η βιβλιοθήκη; -Τα πράγματα είναι κάπως περίπλοκα. Η βιβλιοθήκη αυτή που αναφέρω, ανήκει στον κυβερνήτη της περιοχής.

26 Σιωπή και μόνο η θύμηση της λέξης ήταν αρκετή για να επανέλθει στη μνήμη μου η σκοτεινή ιστορία που είχα ακούσει για τον okmiren και τις φήμες που την ακολουθούσαν. -Δεν θα σου πω ψέματα, arronaux. Πολλές ιστορίες λέγονται γι αυτό το σπίτι και πολλές περισσότερες υπάρχουν που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Όποιος εισέρχεται στο οίκημα αυτό χωρίς τη συγκατάθεση του κατόχου του, δύσκολα ξανά αντικρίζει το φως της ημέρας. Κι αν εγώ μπορώ ίσως να επικαλεστώ το όνομα του πατέρα μου σαν τελευταία διέξοδο φυγής, δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο για τον νεοφερμένο του μαθητή. -Μαζί ξεκινήσαμε Estonral αυτή την ιστορία και μαζί θα την τελειώσουμε, έστω κι αν η λύση της περνάει μέσα από το σπίτι του κυβερνήτη. -Πολύ καλά λοιπόν. Θα ξεκινήσουμε το βράδυ ώστε να αποφύγουμε τα περίεργα βλέμματα των περαστικών. Όταν άρχισε να νυχτώνει ξεκινήσαμε για την περιπέτεια μας, με μοναδικά εφόδια ένα δαυλό και κάποια κομμάτια κρέατος, που θα τα χρησιμοποιούσαμε σαν δόλωμα. Πράγματι φτάνοντας έξω από το μεγάλο οικοδόμημα, το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε ήταν τα δύο μεγάλα σκυλιά. Ήταν το ίδιο απειλητικά και λυσσασμένα όπως μου τα είχαν περιγράψει στις διάφορες ιστορίες που κυκλοφορούσαν. Πριν καν αποκτήσουν οπτική επαφή μαζί μας, άρχισαν να γαβγίζουν με μανία αναγκάζοντας μας να τους πετάξουμε το φαγητό τους, όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε με την ελπίδα πως έτσι θα καταφέρουμε να περάσουμε ανάμεσα τους. Για καλή μας τύχη το κόλπο αυτό λειτούργησε και με αγωνιώδη βήματα φτάσαμε μπροστά από την πόρτα του οικήματος. Φυσικά ήταν κλειδωμένη, αλλά ο Estonral με τη χρήση κάποιων δικών του εργαλείων κατάφερε να την ανοίξει. Μπαίνοντας επιτέλους μέσα, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να κρύψουμε εκεί κοντά το λίγο κρέας που μας είχε απομείνει, σκεπτόμενοι πως ίσως να μας χρειαστεί στην περίπτωση που καταφέρουμε να φύγουμε από την κεντρική είσοδο. Προχωρώντας προς το εσωτερικό του σπιτιού, είδαμε μετά από λίγο τον κεντρικό διάδρομο να χωρίζεται σε δύο κατευθύνσεις. Αριστερά υπήρχε μέχρι εκεί που έφτανε το βλέμμα μας ένας τεράστιος μακρύς και με ελάχιστο φως διάδρομος. Ακολουθήσαμε την επιλογή προς τα δεξιά, όχι γιατί γνωρίζαμε πως ήταν η σωστή διαδρομή αλλά γιατί υπήρχε καλύτερος φωτισμός κατά μήκος της. Μετά από αρκετό περπάτημα καταλάβαμε πως ο διάδρομος κατέληγε σ ένα δωμάτιο, μέσα στο οποίο πρέπει να υπήρχαν αρκετά άτομα, αν συμπεραίναμε σωστά από τη φασαρία που προκαλούσαν. Δίπλα στην είσοδο του δωματίου υπήρχε και μια ξύλινη σκάλα η οποία θα οδηγούσε λογικά στα επάνω διαμερίσματα. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω και να ακολουθήσουμε την αριστερή διαδρομή, διότι υπήρχε μεγάλος κίνδυνος είτε να μας δουν από το δωμάτιο αυτό, είτε να μας ακούσουν καθώς θα ανεβαίναμε τη σκάλα. Η αριστερή διαδρομή δεν ήταν απλά πιο σκοτεινή αλλά και πολλαπλάσια της πρώτης. Το τέλος της πορείας αυτής μας βρήκε μπροστά από επίσης μία σκάλα, η οποία όμως προς μεγάλη μας έκπληξη, οδηγούσε προς τα κάτω. Αφού κατεβήκαμε την αρκετά μεγάλη και στριφογυριστή ξύλινη σκάλα, η έκπληξη μας ολοκληρώθηκε καθώς βρεθήκαμε σ ένα τελείως σκοτεινό μέρος αγνώστων διαστάσεων.