ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Transcript

1 Σ Η Μ ΓΙΩΣ ΓΙΣ Γ Ι Α Μ Α Θ Η Μ Α Τ Α Β Ι Β Λ Ι Κ Ω Ν Τ Α Ξ Γ Ω Ν ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ Καηαζκήμωζη Σοσμίοσ 2014 Γ λ ε ύ θ ε ρ ες Γ σ α γ γ ε λ ι κ ές Γ κ κ λ η ζ ί ε ς Γ λ λ ά δ α ς Ε π ι τ ρ ο π ή Κ α τ α σ κ ή ν ω σ η ς Ε. Ε. Ε. Ε. Σ Ο Υ Ν Ι Ο

2 ΔΕΤΣΕΡΑ 23 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΕΝΑ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΤ ΜΕ ΝΙΚΗΣΗ ΣΟΝ ΙΗΟΤ Ειςαγωγι Οι ςυγγραφείσ τθσ Κ.Δ., εμπνευςμζνοι από το Άγιο Πνεφμα, χρθςιμοποίθςαν εικόνεσ και παραςτάςεισ που μιλοφςαν ςτουσ ανκρϊπουσ τθσ εποχισ τουσ. Ζτςι, πολλά παραδείγματα είναι παρμζνα από τθν ακλθτικι δραςτθριότθτα τθσ εποχισ εκείνθσ, ιδιαίτερα ςτα κείμενα που απευκφνονται ςτουσ εκνικοφσ. Ο απόςτολοσ Παφλοσ λόγου χάρθ, βριςκόταν ςτθν Κόρινκο τθν άνοιξθ του 51μ.Χ. όταν τελζςτθκαν τα Μείηονα Μςκμια. Ιταν μία από τισ τζςςερεισ πανελλινιεσ ακλθτικζσ διοργανϊςεισ τθσ αρχαίασ Ελλάδασ (Σα Ολφμπια ςτθν Ολυμπία, τα Πφκια ςτουσ Δελφοφσ, τα Μςκμια ςτον Λςκμό τθσ Κορίνκου και τα Νζμεα ςτθ Νεμζα). Εκτόσ από αυτόπτθσ μάρτυρασ τθσ προετοιμαςίασ και τθσ διεξαγωγισ των Λςκμίων, ιταν γνϊςτθσ των ακλθμάτων και ίςωσ ο ίδιοσ ακλθτισ ςτα νιάτα του. Γι αυτό και τα γραπτά του είναι πλοφςια ςε ακλθτικι γλϊςςα. Θ ηωι του ανκρϊπου, από τθ ςτιγμι που δζχεται τον Λθςοφ Χριςτό ωτιρα του, μοιάηει ςε πολλά με τθ ηωι ενόσ ακλθτι που τρζχει ς ζναν αγϊνα δρόμου, που παλεφει ςϊμα με ςϊμα με τον αντίπαλο, που πυγμαχεί δίνοντασ καίρια χτυπιματα ςτον αντίμαχο, που γεφεται τθ χαρά τθσ νίκθσ και περιμζνει τθν ϊρα τθσ απονομισ του ςτεφανιοφ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Εβραίουσ 12:1-2 Ποια εικόνα χρθςιμοποιεί ο ςυγγραφζασ τθσ επιςτολισ; - Αγϊνασ δρόμου μζςα ς ζνα ςτάδιο. ε τι μοιάηει θ ηωι του Χριςτιανοφ με τον αγϊνα δρόμου ζχει ζνα ξεκίνθμα: είναι θ θμζρα τθσ αναγζννθςθσ, όταν δζχεςαι τον Λθςοφ Χριςτό μζςα ςτθν καρδιά ςου. Τότε αρχίηεισ να ηεισ ςαν παιδί του Κεοφ γιατί ζχεισ μζςα ςου αιϊνια ηωι (Λωάννθσ 5:24). Θ αφξθςι ςου ςαν παιδί μοιάηει με ζνα δρόμο που πρζπει να τρζξεισ. ζχει μια ατομικι διαδρομι (όπωσ ο διάδρομοσ μζςα ςτο ςτάδιο): ο κακζνασ ζχει να ηιςει τθν πνευματικι του ηωι για τον εαυτό του. Δεν μπορεί να τθ ηιςουν οι γονείσ ςου για ςζνα. Κα ςε βοθκιςουν βζβαια. (Θ βουλι του Κεοφ είναι ίδια για όλουσ, αλλά το κζλθμά Του εξατομικεφεται ςτον κακζνα ανάλογα το πότε, που, με ποιουσ ηει. Υπάρχουν δυςκολίεσ, γι αυτό λζγεται αγϊνασ. Χρειάηεται επιμονι γι αυτό είναι αγϊνασ δρόμου). ζχει κανόνεσ προετοιμαςίασ για τθν καλφτερθ επίδοςθ (ζτρεχαν γυμνοί): o Κανζνασ ακλθτισ δεν κουβαλάει τα ξφλα για το τηάκι του τθν ϊρα που τρζχει, οφτε το ηωάκι του το αγαπθμζνο. Π,τι είναι άχρθςτο για τον αγϊνα αφινεται ςτθν άκρθ. Ζτςι, ό,τι δε μασ βοθκάει ςτθν ηωι μασ με το Χριςτό, και μπορεί να είναι βάροσ πρζπει να μζνει ςτθν άκρθ. Π,τι προκαλεί επιβράδυνςθ ςτθν αφξθςθ μασ τθν πνευματικι πρζπει να εγκαταλειφτεί. o Δεν αμελοφμε να απορρίψουμε ακόμα και τισ αμαρτίεσ που μζχρι τϊρα μασ φαινόντουςαν αςιμαντεσ. Άλλοι άνκρωποι πριν από μασ ζχουν τρζξει αυτι τθν κοφρςα. Είναι το ςφννεφο (δθλαδι το μεγάλο πλικοσ) των ανκρϊπων ςτο οποίο αναφζρεται το κεφάλαιο 11. Βρίςκονται κακιςμζνοι τϊρα ςτισ κζςεισ των κεατϊν μζςα ςτο ςτάδιο όχι τόςο για να μασ παρακολουκιςουν όςο για να δίνουν τθ μαρτυρία με τθ ηωι τουσ ότι νίκθςαν μζςω τθσ πίςτθσ ςτο Κεό το δικό τουσ δρόμο. Μασ ενκαρρφνουν να προχωριςουμε κι εμείσ με πίςτθ ςτο Κεό ο οποίοσ κάνει καφματα. Ε π ι τ ρ ο π ή Κ α τ α σ κ ή ν ω σ η ς Ε. Ε. Ε. Ε. Σ Ο Υ Ν Ι Ο

3 Ο ίδιοσ ο Λθςοφσ Χριςτόσ ζτρεξε αυτόν τον αγϊνα: Θ ηωι του τζλειου πιςτοφ τθν ζχει ηιςει με πλιρθ επιτυχία και νίκθ ο Λθςοφσ Χριςτόσ. Γι αυτό καλοφμαςτε να ηιςουμε τθν πνευματικι ηωι κοιτάηοντασ ςτον Λθςοφ. Σι ςθμαίνει «αποβλζποντασ ςτον Ιθςοφ»; Ριςτεφουμε ς Αυτόν με όλθ μασ τθν καρδιά και ςυνζχεια: Ραίρνοντασ τα μάτια από όλα εκείνα που μποροφν να αποςπάςουν τθν προςοχι μασ, ι να μασ απογοθτεφςουν ι να μασ φοβίςουν (κυμθκείτε τον Ρζτρο που περπάτθςε επάνω ςτα κφματα), ςτυλϊνοντάσ τα επάνω ςτον Λθςοφ. Ο Λθςοφσ είναι το παράδειγμά μασ: Ραρακολουκοφμε τον τρόπο με τον οποίο ζηθςε. Το βλζπουμε μζςα ςτθν ΚΔ. Και ακολουκοφμε το παράδειγμά Του. Είναι ο «προπονθτισ μασ»: όλοι οι προπονθτζσ ςτουσ κανονικοφσ αγϊνεσ υπιρξαν πρϊτα ακλθτζσ. Ζτςι είναι ςε κζςθ να ςυμβουλεφουν τουσ ανκρϊπουσ που προπονοφν. Το ίδιο και ο Λθςοφσ Χριςτόσ. Ζηθςε εδϊ ςτθ γθ και πζραςε απ όλεσ τισ φάςεισ που περνάμε κι εμείσ, ακόμα και ςαν παιδί. Γι αυτό υπακοφμε τισ ςυμβουλζσ Του. Είναι θ δφναμι μασ: Κα χρειαςτοφμε ειδικι δφναμθ για να κάνουμε το κζλθμα του Κεοφ, να αντιςτακοφμε ςτουσ πειραςμοφσ, να ηιςουμε διαφορετικά από τουσ άλλουσ. Δεν είμαςτε μόνοι μασ. Ο Λθςοφσ είναι μαηί μασ κάκε μζρα τθσ ηωισ μασ (ςε κάκε βιμα του αγϊνα μασ) και κα μασ δϊςει τθ δφναμι Του με το Άγιο Ρνεφμα που ηει μζςα ςτθν καρδιά μασ. Είναι θ νίκθ μασ: Επειδι ζχει νικιςει ο Μδιοσ, όποιοσ Τον ακολουκεί κα είναι κι αυτόσ νικθτισ. ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Μόνο όςοι ζχουν δϊςει τθν καρδιά τουσ ςτον Λθςοφ κα ηιςουν αιϊνια μαηί με το Χριςτό. Αυτι θ αιϊνια ηωι ξεκίνθςε από εδϊ κάτω, όταν αναγεννθκεί κάποιοσ. Μζχρι να πάμε ςτον Ουρανό ηοφμε με εμπιςτοςφνθ και υπακοι ςτον Λθςοφ που είναι ο εγγυθτισ τθσ ςωτθρίασ και τθσ νίκθσ μασ. Εδάφιο για αποςτικιςθ: «Κι εμείσ, λοιπόν, κακϊσ είμαςτε περικυκλωμζνοι από ζνα τόςο μεγάλο ςφννεφο μαρτφρων, ασ απορρίψουμε κάκε βάροσ και τθν αμαρτία που εφκολα μασ περιπλζκει, και ασ τρζχουμε με υπομονι τον αγϊνα που είναι μπροςτά μασ 2 αποβλζποντασ ςτον Λθςοφ, τον αρχθγό και τελειωτι τθσ πίςτθσ» (Εβραίουσ 12:1-2). ΣΥΜΡΛΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : 1 Ρζτρου 2:21, Εβραίουσ 10:35-36, Λουκάσ 21:19, Εβραίουσ 11, Ρράξεισ 14:22, Ματκαίοσ 16:24, 2 Κορινκίουσ 4:

4 ΣΡΙΣΗ 24 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΙΗΟΤ ΑΓΑΠΑΕΙ ΣΑ ΠΑΙΔΙΑ Επειδι ο Μδιοσ ο Λθςοφσ υπιρξε παιδί, γνωρίηει πολφ καλά πϊσ νιϊκεισ. Μζςα ςτθν καρδιά του Λθςοφ και του Ρατζρα Κεοφ ζχεισ μια ξεχωριςτι κζςθ. Απλϊνει επάνω ςου μια ειδικι προςταςία. Δε ςε απορρίπτει επειδι είςαι μικρόσ, αντικζτωσ, ανοίγει τθν αγκαλιά Του για να ςε δεχκεί! ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ : Μάρκοσ 10: (Για τισ πιο μικρζσ τάξεισ μπορεί ο δάςκαλοσ να διθγθκεί με δικά του λόγια το βιβλικό κείμενο προςζχοντασ όμωσ να μείνει πιςτόσ ς αυτό). Επανάλθψθ του περιςτατικοφ από τα παιδιά Γιατί οι μακθτζσ επζπλθτταν τουσ γονείσ; Να μθν ενοχλιςουν το Χριςτό, να μθν Τον κουράςουν. Μιπωσ νόμιηαν ότι τα παιδιά είναι πολφ μικρά για το Χριςτό και ενδιαφζρεται μόνο για τουσ μεγάλουσ. Σι μασ δείχνει όμωσ θ αγανάκτθςθ του Ιθςοφ; Πτι οι μακθτζσ δεν Τον γνωρίηουν καλά. Πτι δεν καταλαβαίνουν το πνεφμα του δαςκάλου τουσ. Σι κάνει για να αποδείξει ότι αντικζτωσ αγαπάει τα παιδιά; Τα παίρνει ςτθν αγκαλιά του. Τα χαϊδεφει και τα ευλογεί. Σι ζμακαν εκείνθ τθν θμζρα οι μακθτζσ που μακαίνουμε κι εμείσ ςιμερα; Και τα παιδιά μποροφν να πάνε ςτον Λθςοφ και να ςωκοφν. Είναι οι πιο κατάλλθλοι για να μπουν ςτον Ουρανό. Γιατί λζει ο Χριςτόσ ότι θ βαςιλεία είναι για εκείνουσ που μοιάηουν με τα παιδιά; Μιπωσ τα παιδιά είναι καλά και ακϊα; Τα παιδιά από πολφ μικρά εκδθλϊνουν τθν αμαρτία που είναι μζςα τουσ: Μίςοσ, κακία, αδικία, ψζμα, κλπ Αυτό που κάνει τθ διαφορά με τουσ μεγάλουσ όμωσ είναι ότι πιςτεφουν εφκολα και απόλυτα. Ζχουν απλότθτα ςτθν πίςτθ τουσ και ταπεινι καρδιά. Ματκαίοσ 18:2-4 Και ο Λθςοφσ, προςκαλϊντασ ζνα παιδάκι, το ζςτθςε ςτο μζςον τουσ, και είπε: ασ διαβεβαιϊνω, αν δεν επιςτρζψετε, και γίνετε ςαν τα παιδάκια, δεν κα μπείτε μζςα ςτθ βαςιλεία των ουρανϊν. Όποιοσ, λοιπόν, ταπεινϊςει τον εαυτό του ςαν αυτό το παιδάκι, αυτόσ είναι ο μεγαλφτεροσ ςτθ βαςιλεία των ουρανϊν Πϊσ μποροφν οι μεγάλοι να ςασ εμποδίςουν ςιμερα να πάτε ςτον Ιθςοφ Χριςτό, να γνωρίςετε τον Ιθςοφ Χριςτό ι να πιςτζψετε ς Αυτόν; Με το κακό παράδειγμα. Με το να μασ δίνουν τόςεσ άλλεσ αςχολίεσ που να μθν μποροφμε να μακαίνουμε για το Χριςτό (εκκλθςία, κυριακό, ) Να μθ διαβάηουμε τθν Αγία Γραφι όλοι μαηί ςτο ςπίτι. Να μθν ζχουμε χρόνο να μιλάμε για το Κεό. 3

5 Υπάρχουν κι άλλα λόγια που είπε ο Χριςτόσ για τα παιδιά και μασ δείχνουν πόςθ μεγάλθ αξία ζχετε ςτα μάτια Του και ασ είςτε ακόμα μικροί: (Ματκαίοσ 18:6) Όποιοσ, όμωσ, ςκανδαλίςει ζνα απ' αυτά τα μικρά, που πιςτεφουν ςε μζνα, τον ςυμφζρει να κρεμάςει ςτο λαιμό του μια μυλόπετρα, και να καταποντιςτεί ςτο πζλαγοσ τθσ κάλαςςασ. Σθμαίνει, αλλοίμονο ς εκείνον που ςε κάνει να αμαρτιςεισ ι ςε παραςφρει μακριά από το Χριςτό! (Ματκαίοσ 18:10) Προςζχετε, μθ καταφρονιςετε ζνα από τοφτα τα μικρά επειδι, ςασ λζω, ότι οι άγγελοί τουσ ςτουσ ουρανοφσ βλζπουν ακατάπαυςτα το πρόςωπο του Πατζρα μου, που είναι ςτουσ ουρανοφσ. Σθμαίνει ότι όςοι από ςασ πιςτεφετε ςτον Λθςοφ Χριςτό, ζχετε μια ειδικι προςταςία από το Κεό με τουσ αγγζλουσ του που είναι ςυνζχεια δίπλα ςασ να ςασ προςζχουν και να ςασ φυλάνε. Δεν ζχετε τίποτα να φοβθκείτε (μπορείτε να ψάλλετε το ςχετικό φμνο: «Δε φοβάμαι, άγγελοι για μζνα ξαγρυπνοφνε»). Θα ικελεσ ςιμερα να πλθςιάςεισ πραγματικά τον Ιθςοφ και να ςε πάρει ςτθν αγκαλιά του; Μπορείσ να του ηθτιςεισ να γίνει ο ςωτιρασ ςου. ΤΜΠΕΡΑΜΑ : αν παιδάκι, ζχεισ ιδιαίτερθ αξία ςτα μάτια του Χριςτοφ. Μζςα ςτθν καρδιά του Κεοφ ζχεισ μια ξεχωριςτι κζςθ. Ζχει ο Χριςτόσ ςτθ δικι ςου καρδιά τθν πρϊτθ κζςθ; Εδάφιο για εκμάκθςθ : «Αν δεν επιςτρζψετε, και γίνετε ςαν τα παιδάκια, δεν κα μπείτε μζςα ςτθ βαςιλεία των ουρανϊν» (Ματκαίοσ 18:3). ΣΥΜΡΛΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: Ματκαίοσ 19:

6 ΣΕΣΑΡΣΗ 25 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΤ ΑΓΑΠΟΤΑΝ ΣΟ ΘΕΟ: Ο ΙΗΟΤ (Α) Ειςαγωγι για το Α και Β μζροσ Θ τόςθ καυμαςτι προςωπικότθτα του κυρίου Λθςοφ Χριςτοφ δεν ζγινε από μια μζρα ςτθν άλλθ, τότε που εμφανίςτθκε δθμόςια ςτα τριάντα Σου χρόνια. Ο άγιοσ χαρακτιρασ Σου ςμιλεφτθκε ςτθν αφάνεια για τριάντα χρόνια! Πζραςε απ όλα τα ςτάδια τθσ ανκρϊπινθσ ανάπτυξθσ: ιταν μωρό, ζπειτα μικρό παιδί, ζφθβοσ, νζοσ και ϊριμοσ άνδρασ. Αυτά τα χρόνια υπιρξαν κακοριςτικισ ςθμαςίασ για το ζργο που πρόκειται να επιτελζςει. Σθν θμζρα τθσ βάπτιςισ Σου από τον Λωάννθ, ο Κεόσ Πατζρασ ζδωςε τθ μαρτυρία: «Εςφ είςαι ο Τιόσ μου ο αγαπθτόσ, ςε ςζνα ευαρεςτικθκα», επιδοκιμάηοντασ ζτςι αυτά τα τριάντα χρόνια. Θ Καινι Διακικθ εκ πρϊτθσ όψεωσ δε λζει όςα κα ικελε θ περιζργειά μασ να μάκει για τθν παιδικι θλικία του Λθςοφ Χριςτοφ. Εντοφτοισ οι πλθροφορίεσ που μασ δίνουν τα Ευαγγζλια είναι αρκετζσ για να διδαχκοφμε. Οι γονείσ του Ιθςοφ: (Κυμίςτε ςτα παιδιά τα γεγονότα που ςυνδζονται με τθν επιλογι τθσ Μαρίασ, και τθ γζννθςθ του Λθςοφ). - Οι γονείσ ιταν ευςεβείσ: o είχαν πίςτθ ςτο Κεό (θ Μαριάμ για να δεχκεί τα λόγια του αγγζλου, το ίδιο και ο Λωςιφ). o Υπάκουςαν ςε όςα τουσ είπε ο Κεόσ να κάνουν (γζννθςθ, όνομα, φυγι ςτθν Αίγυπτο, επιςτροφι) o Υπάκουςαν ςε όςα ο νόμοσ όριηε (περιτομι, παρουςίαςθ ςτο ναό, ςυμμετοχι ςτισ γιορτζσ) Το παράδειγμά τουσ κακϊσ και τα λόγια τουσ (διδαςκαλία από τουσ γονείσ μζχρι 6 χρονϊν) ιταν εκείνα που αποτυπϊκθκαν μζςα ςτθν άγια ψυχι Του από τθν αρχι. Αν ζχεισ πιςτοφσ γονείσ, πρζπει να ευχαριςτείσ το Κεό γι αυτοφσ! Εκείνοι ζχουν μεγάλθ ευκφνθ για ςζνα γιατί ςε οδθγοφν να γίνεισ κι εςφ παιδί του Κεοφ. Σο οικογενειακό περιβάλλον του Ιθςοφ: «Δεν είναι αυτόσ ο μαραγκόσ, ο γιοσ τθσ Μαρίασ, και ο αδελφόσ του Λακϊβου και του Λωςι και του Λοφδα και του ίμωνα; Και δεν είναι εδϊ, ανάμεςά μασ, οι αδελφζσ του;» (Μάρκοσ 6:3). - Ιταν ο πρωτότοκοσ και είχε άλλα αδζλφια: τον Λάκωβο, τον Λοφδα (που ζγραψαν τισ επιςτολζσ), τον Λωςι και το Σίμωνα. Είχε και αδελφζσ. o Πςα ζδειξε αργότερα ςτθ δθμόςια ηωι Του ςτουσ ανκρϊπουσ, είχε εξαςκθκεί ς αυτά πρϊτα ςτθν οικογζνειά Του με τα αδζλφια Του και ςτθ γειτονιά: να αγαπάει, να ςυγχωρεί, να μθν εκδικείται, να υπθρετεί: πόςεσ μικρζσ υπθρεςίεσ κα ζκανε και ςτα αδζλφια Του, πόςεσ φορζσ κα υποχϊρθςε, κεωρϊντασ τα πιο ψθλά από Αυτόν, ζχοντασ μζςα ςτθν οικογζνεια αυτι τθ μορφι του υπθρζτθ (βλζπε το τελευταίο 5

7 δείπνο). Θ κακθμερινι ςυμπεριφορά Του ςαν παιδί φαίνεται ςτθ ςυμπεριφορά Του ςαν ενιλικασ. Αν ζχεισ άλλα αδζλφια, ο Κεόσ ςου δίνει τθν ευκαιρία να εξαςκθκείσ ςτθν υπομονι, ςτθν υπθρεςία, ςτθν υποχϊρθςθ. Το χριςτιανικό μασ χαρακτιρα το δείχνουμε πρϊτα ςτουσ οικείουσ μασ. Ευχαρίςτθςε το Κεό για τα αδζλφια ςου! Να αναπτφξεισ χριςτιανικι ςυμπεριφορά από μικρόσ. Αυτι θ ςυμπεριφορά κα ςε ακολουκιςει μεγαλϊνοντασ: o Αν είςαι αγόρι, πϊσ φζρεςαι ςτθ μαμά ςου ι ςτισ αδελφζσ ςου; (Ζτςι κα φζρεςαι και ςτθ γυναίκα ςου αργότερα). o Αν είςαι κορίτςι, πϊσ φζρεςαι ςτον πατζρα ςου; (Ζτςι κα φζρεςαι ςτον άνδρα ςου). o Ρϊσ φζρεςαι γενικά μζςα ςτθν οικογζνειά ςου όταν ζχεισ άδικο, δίκιο, ςε πλθγϊνουν κτλ; (Ζτςι κα φζρεςαι ςτθ δουλειά ςου, ςτθν εκκλθςία). - Ιταν γιοσ του μαραγκοφ και μαραγκόσ ο Μδιοσ: Δεν ιταν από πλοφςια οικογζνεια ο Χριςτόσ. Ζμακε τθ τζχνθ που εξαςκοφςε ο πατζρασ Του. Κάκε άνδρασ (ακόμα κι όποιοσ προοριηόταν να γίνει αβίνοσ) ζπρεπε να ξζρει μια τζχνθ ι ζνα επάγγελμα για να κερδίηει τίμια τθ ηωι του (βλζπε ο απ. Ραφλοσ). Νωρίσ φαίνεται ότι πζκανε ο Λωςιφ και το βάροσ τθσ ςυντιρθςθσ τθσ οικογζνειασ ζπεςε επάνω ςτον Λθςοφ. Θ κλιςθ Του για τθ ηωι με το Κεό, πζραςε από μια ηωι εργαςίασ και ευκφνθσ. Δεν ζμεινε αργόσ. Ο Κεόσ ευλογεί τον εργατικό και επιμελι. Θ τωρινι δουλειά ςου είναι να διαβάηεισ τα μακιματά ςου, να είςαι επιμελισ. Επίςθσ, ςτθν ελεφκερθ ϊρα ςου να βοθκάσ ςτο ςπίτι τθ μαμά ςου ι τον μπαμπά ςου. Ρρόςεχε τισ βλαβερζσ επιδράςεισ από τθν τθλεόραςθ και τον Θ/Υ. Κάνε πράγματα πιο χριςιμα. Κάνε πρόκυμα αυτά που ςου ηθτάνε οι γονείσ ςου, οι μικρζσ υπθρεςίεσ. Ράρε παράδειγμα τον Λθςοφ (μεγάλοσ ζπλυνε τα πόδια των μακθτϊν κα το ζκανε και μικρόσ ςτουσ δικοφσ Του!). ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Ο Λθςοφσ ιταν το τζλειο παιδί. Ζτςι ικελε ο Κεόσ πριν τθν πτϊςθ να είναι τα παιδιά των ανκρϊπων. Αποβλζποντασ ςτον Λθςοφ, και με τθ δικι Σου βοικεια, το κάκε παιδί μπορεί να περπατιςει όπωσ ο Κεόσ το κζλει. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : «Σο δε παιδί αφξανε, και δυναμωνόταν ςτο πνεφμα, γεμίηοντασ με ςοφία και χάρθ Κεοφ ιταν επάνω του» (Λουκάσ 2:40). ΣΥΜΡΛΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Λουκ. 1:26-37, Εφ. 6:1-3, Ματκ.1:20-24, Λουκ.2:21-25, 41, Ματκ.20:26-28, Λουκ. 22:24-27, Φιλιπ.2:3, Α Τιμ. 5:8, Ραρ. 22:6, Ραρ. 6:6, Ραρ. 30:25, Ραρ. 6:9, Ραρ. 10:4, Ραρ. 12:24, Ραρ. 13:4 6

8 ΠΕΜΠΣΗ 26 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΤ ΑΓΑΠΟΤΑΝ ΣΟ ΘΕΟ: Ο ΙΗΟΤ (Β) Η ανάπτυξθ του Ιθςοφ: «Σο δε παιδί αφξανε, και δυναμωνόταν ςτο πνεφμα, γεμίηοντασ με ςοφία και χάρθ Κεοφ ιταν επάνω του» (Λουκάσ 2:40). Και «Ιρκε ςτθ Ναηαρζτ, όπου είχε ανατραφεί και, κατά τθ ςυνικειά του, μπικε μζςα ςτθ ςυναγωγι κατά τθν θμζρα του αββάτου, και ςθκϊκθκε να διαβάςει» (Λουκάσ 4:16). (Για τα πιο μεγάλα παιδιά Σαν άνκρωποσ που ιταν, ο Χριςτόσ είχε ζνα ςϊμα μια ψυχι και ζνα πνεφμα: Θ ψυχι είναι το κζντρο τθσ προςωπικότθτάσ μασ, το άυλο ςτοιχείο τθσ φπαρξθσ του ανκρϊπου. Θ ψυχι επικοινωνεί με το φυςικό κόςμο μζςω του ςϊματοσ και δζχεται πλθροφορίεσ από τον κόςμο μζςω του ςϊματοσ. Το πνεφμα είναι το όργανο που επιτρζπει ςτθν ψυχι να επικοινωνεί με τον ανϊτερο κόςμο, το κεϊκό. Θ ψυχι είναι ο ενδιάμεςοσ κρίκοσ ανάμεςα ςτο ςϊμα και το πνεφμα. Θ τζλεια υγεία του ανκρϊπου είναι θ ςωςτι ςχζςθ ανάμεςα ςτα τρία: θ ψυχι ζχει τθν ευκφνθ να κυβερνάει ςωςτά το ςϊμα. Για να επιτευχκεί αυτό, πρζπει θ ψυχι να οδθγείται με τθ ςειρά τθσ από το πνεφμα. Το πνεφμα του ανκρϊπου, επικοινωνϊντασ με το Άγιο Ρνεφμα δζχεται δφναμθ τθν οποία μεταδίδει ςτθν ψυχι). - Ο Λθςοφσ αφξανε ςωματικά: Θ απλι διατροφι και θ ςωματικι εργαςία, ςυνζβαλαν ςτθν ςωματικι ανάπτυξθ του Λθςοφ. Να τρωσ με μζτρο, όλα όςα οι γονείσ ςου ςοφ δίνουν: ξζρουν τι είναι το καλό για ςζνα. Να αποφεφγεισ τα ανκυγιεινά (πατατάκια, αναψυκτικά, κτλ) Να ςυμμετζχεισ ςε διάφορα ακλιματα (ποδιλατο, ποδόςφαιρο, κολφμβθςθ) χωρίσ υπερβολι. Να μθν περνάσ πολλζσ ϊρεσ ςτον Θ/Υ, δεν είναι καλό για τθ ςωματικι ςου ανάπτυξθ (ςπονδυλικι ςτιλθ, βάροσ ) - Ο Λθςοφσ γζμιηε με ςοφία: (Σθμαίνει με γνϊςθ γνϊςθ Κεοφ) Από 6-10 χρονϊν πιγε ςχολείο όπου ζμακε ανάγνωςθ (διάβαηαν τθ Βίβλο). Από εμβάκυναν ςτο νόμο του Μωυςι. Ο Λθςοφσ εκτόσ από το ςχολείο, εμπλοφτιηε ςυνεχϊσ τισ γνϊςεισ Του με όςα παρατθροφςε γφρω Του. Θ διδαςκαλία Του αργότερα χρθςιμοποιοφςε παραδείγματα από τθ φφςθ, τθν κακθμερινι ηωι ςτο χωριό, ςτθν αγροτικι ηωι, τισ ςχζςεισ των ανκρϊπων μεταξφ τουσ. Πλα αυτά είχαν αποτυπωκεί μζςα Του αυτά τα τριάντα χρόνια. Να γεμίςεισ με τθ ςοφία που διδάςκει πρϊτα θ Αγία Γραφι: «Μακάριοσ ο άνκρωποσ, που τον ςωφρονίηεισ, Κφριε, και με τον νόμο ςου τον διδάςκεισ» (Ψαλμόσ 94:12) Να μελετάσ κάκε μζρα τθ Γραφι ςου γιατί εκεί περιζχονται τα λόγια τθσ αιϊνιασ ηωισ (Β Τιμ.3:15). Διάβαηε χριςτιανικά βιβλία για τθν θλικία ςου (διθγιματα), το περιοδικό «Ρυξίδα», κ.α. Να είςαι επιμελισ μακθτισ ςτο ςχολείο και να εμπλουτίηεισ τισ γνϊςεισ ςου. Οι γνϊςεισ είναι απαραίτθτεσ για να ζχεισ ζνα επάγγελμα όπωσ όλοι οι άνκρωποι. Ρριν γίνεισ αυτό που κζλεισ όταν μεγαλϊςεισ, πρζπει να μάκεισ πολλά πράγματα απαραίτθτα για να μπορζςεισ να ηιςεισ, και να ηιςεισ όπωσ ο Κεόσ κζλει. Αυτό είναι το πιο ςπουδαίο. Μπορείσ να 7

9 μακαίνεισ πολλά πράγματα βοθκϊντασ τον μπαμπά ςου ι τθ μαμά ςου ςτισ διάφορεσ δουλειζσ του ςπιτιοφ. Κα ςου είναι πολφ χριςιμο για αργότερα. - Ο Λθςοφσ δυναμωνόταν ςτο πνεφμα * + και χάρθ Κεοφ ιταν επάνω του: Θ κοινωνία του Λθςοφ με το Κεό Ρατζρα όλο και αφξανε. Ζβλεπε τον εαυτό Του διαφορετικό από τα άλλα παιδιά που είχαν άλλα ενδιαφζροντα. Είχε μια προςωπικι ςχζςθ με το Κεό. Αυτιν πρόβαλε αυκόρμθτα όταν οι γονείσ Του Τον ζχαςαν ςτθν Λερουςαλιμ: «Γιατί με αναηθτοφςατε; Δεν ξζρετε ότι πρζπει να είμαι ςτα πράγματα του Πατζρα μου;» (Λουκάσ 2:49). Ζχεισ προςωπικι ςχζςθ με το Κεό; Μόνο αν ζχεισ αναγεννθκεί μπορεί να γίνει αυτό. Αν είςαι παιδί του Κεοφ, τότε πρζπει να φροντίηεισ τθν κοινωνία ςου με το Κεό και να μθν τθν αμελείσ. Να προςεφχεςαι, να πθγαίνεισ ςτθν εκκλθςία να εμπιςτεφεςαι το Κεό και να υπακοφσ ς αυτά που ςου λζει. Τι ωραίο κα ιταν αν, ενϊ δεν ζχεισ ενθμερϊςει τουσ γονείσ ςου που πθγαίνεισ, εκείνοι να ςκεφτοφν ότι κα ςε βρουν, που αλλοφ, ςτθν εκκλθςία. Και εκεί όντωσ να είςαι! Ζνα χαρακτθριςτικό του Λθςοφ που είχε από μικρό παιδί και δεν Τον άφθςε ποτζ μζχρι το ςταυρό είναι θ υποταγι. Ιταν υπάκουοσ ςτουσ γονείσ Σου: «Και κατζβθκε μαηί τουσ, και ιρκε ςτθ Ναηαρζτ και ιταν ςυνεχϊσ υποταγμζνοσ ς' αυτοφσ» (Λουκάσ 2:51). Θ υποταγι του Λθςοφ ιταν ςτο κζντρο τθσ ηωισ του ςαν παιδί. Ζμακε να υπακοφει (Εβρ.5:8) και όχι πάντα ςε πράγματα που Του άρεςαν (τι φαγθτό να φάει, πϊσ να φτιάξει ζνα τραπζηι ). Στθν εξάςκθςθ αυτι θ κζλθςι Του δυνάμωςε. Ζτςι μπόρεςε να υπακοφςει ςτον Ρατζρα όταν Του ζδειξε το ςταυρό (ςτθ Γεκςθμανι). «Σα παιδιά, υπακοφτε ςτουσ γονείσ ςασ εν Κυρίω επειδι, αυτό είναι δίκαιο» (Εφ.6:1). Θ υπακοι είναι καλφτερθ από τθ κυςία (Α Σαμ.15:22). Πταν υπακοφσ ςτουσ γονείσ ςου, ςτουσ δαςκάλουσ, ςτουσ ομαδάρχεσ, προετοιμάηεςαι να υπακοφσ αργότερα ςτο Κεό. Κα μπορζςει να ςε χρθςιμοποιιςει πιο εφκολα για μεγάλα πράγματα. ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Οι τρεισ τομείσ τθσ ανκρϊπινθσ φφςθσ αναπτφχκθκαν αρμονικά ςτον Λθςοφ. Κι εςφ πρζπει να αυξθκείσ και ςτουσ τρεισ αυτοφσ τομείσ, χωρίσ να παραμελείσ κανζναν. Πρόςεχε, γιατί το πνεφμα του κόςμου κα ςε κάνει να δϊςεισ το μεγαλφτερο βάροσ ςτο ςϊμα και ςτθν ψυχι (γνϊςεισ) και όχι ςτο πνεφμα (θ κοινωνία ςου με το Κεό). Μθν παραςφρεςαι όςο μεγαλϊνεισ από τουσ ςυμμακθτζσ ςου που κεωροφν παλαιομοδίτικο να υπακοφσ ςτουσ γονείσ ςου. Ποιοι ςε αγαποφν περιςςότερο κζλουν το ςυμφζρον ςου, οι γονείσ ςου ι οι ςυμμακθτζσ ςου; Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : «Αλλά, εςφ να μζνεισ ς' εκείνα που ζμακεσ και πιςτϊκθκεσ, ξζροντασ από ποιον τα ζμακεσ και ότι, από βρζφοσ γνωρίηεισ τα ιερά γράμματα, που μποροφν να ςε ςοφίςουν ςε ςωτθρία διαμζςου τθσ πίςτθσ εν Χριςτϊ Λθςοφ» (Β' Σιμόκεο 3:14-15). ΣΥΜΡΛΘΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Ψαλμόσ 19:7, Ψαλμόσ 19:8, Ψαλμόσ 119:11, Λθςοφσ του Ναυι 1:8, Λωάν.15:4-5, Κολ.2:6-7, Εφ.3:17, Α Σαμ.15:22, ωμ. 5:19, ωμ.16:19, Εβρ.5:8, Φιλιπ.2:8. 8

10 ΠΑΡΑΚΕΤΗ 27 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΔΑΒΙΔ (A) Αφοφ ο Σαοφλ, πρϊτοσ βαςιλιάσ του λαοφ Λςραιλ, δεν υπάκουςε ςτο Κεό, ο Κφριοσ διάλεξε άλλο βαςιλιά για το λαό Του τον Λςραιλ. Είπε ςτο Σαμουιλ να πάει ςτο ςπίτι του Λεςςαί γιατί ξεχϊριςε ζναν των γιϊν του γι αυτιν τθ ςπουδαία κζςθ. Αυτόσ ιταν ο Δαβίδ. Ζηθςε από το 1040 μζχρι το 970 π.χ. Αφοφ ζγινε βαςιλιάσ βαςίλεψε για ςαράντα χρόνια. Ροιοσ ιταν όμωσ ο Δαβίδ πριν γίνει βαςιλιάσ; Ροια ιταν τα χαρακτθριςτικά του; 1 θ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 1 αμουιλ 16:10-13 Σο οικογενειακό περιβάλλον του Δαβίδ Ποια κζςθ είχε ςτθν οικογζνεια ο Δαβίδ; Ιταν ο τελευταίοσ γιοσ, ο μικρότεροσ. Τότε ιταν περίπου δζκα εννζα χρονϊν. Που βλζπουμε ότι ο πατζρασ του και τα αδζλφια του δεν του ζδιναν μεγάλθ ςθμαςία; Δεν τον κάλεςαν ςτο τραπζηι όταν ιρκε ο Σαμουιλ. Δεν πίςτευαν ότι αυτόσ κάνει για να είναι βαςιλιάσ. Πμωσ ο Κεόσ αυτόν διάλεξε! Μθ λεσ ότι επειδι είςαι ο μικρότεροσ ο Κεόσ δε ςου δίνει ςθμαςία και δεν Τον ενδιαφζρεισ. Ακόμα και αν οι ςυμμακθτζσ ςου ςε ζχουν ςτθν άκρθ, αν αγαπάσ το Κεό, είςαι θ εκλογι τθσ καρδιάσ του Κεοφ! Είςαι ο αγαπθμζνοσ Του. Να μθ ς ενδιαφζρει θ γνϊμθ των άλλων. Ποια ιταν θ απαςχόλθςθ του Δαβίδ; Ιταν βοςκόσ. Το πιο ταπεινό επάγγελμα τθσ εποχισ. Ράλι μθ λεσ ότι είςαι από μια φτωχι οικογζνεια, ι δεν ξζρεισ να κάνεισ πολλά πράγματα, είμαι απλϊσ ζνασ μακθτισ. Με άλλα κριτιρια μετράει ο Κεόσ τον άνκρωπο! Σα προςόντα του Δαβίδ Επειδι ο Σαοφλ είχε αμαρτιςει και είχε απορριφτεί από βαςιλιάσ, ζνα πονθρό πνεφμα ερχόταν και τον βαςάνιηε. Οι ςφμβουλοί του τοφ πρότειναν να βρουν ζναν άνκρωπο να παίηει κικάρα για να τον θρεμεί. 2 θ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: «Σότε, ζνασ από τουσ δοφλουσ του αποκρίκθκε, και είπε: Δεσ, είδα τον γιο του Λεςςαί του Βθκλεεμίτθ, είναι ειδιμονασ ςτο να παίηει, και ανδρειότατοσ, και άνδρασ πολεμιςτισ, και ςε λόγο ςυνετόσ, και ωραίοσ άνκρωποσ, και ο Κφριοσ είναι μαηί του» (Α' αμουιλ 16:18). Ποια ιταν τα προςόντα του Δαβίδ του βοςκοφ; - Ιταν πολφ καλόσ μουςικόσ, ειδιμονασ δθλαδι ειδικόσ ο καλφτεροσ ςτο είδοσ του. Θ μουςικι του ιταν ιδανικι για να θρεμεί, να ξεκουράηει και να ελευκερϊνει από πονθρζσ επιδράςεισ. ( Ακοφτε τζτοια μουςικι; Γνωρίηετε τζτοια μουςικι; Μακαίνετε τζτοια μουςικι;) Ποιοσ του είχε δϊςει ζνα τζτοιο χάριςμα; Ο Κεόσ. Αλλά κι εκείνοσ το χρθςιμοποιοφςε, το καλλιεργοφςε. Διλωνε μια ευαίςκθτθ φυςιογνωμία. Ζγραφε και ποιιματα ςτα οποία ζβαηε δικι του μουςικι: οι ψαλμοί. Ποιο ιταν το κεντρικό κζμα που του ζδινε ζμπνευςθ; Ο Κεόσ. Ο Κεόσ μζςα ςτθ φφςθ (Πόςο μεγάλα είναι τα ζργα ςου, Κφριε! Με ςοφία ζφτιαξεσ τα πάντα θ γθ είναι γεμάτθ από τα ζργα ςου Ψαλμόσ 104:24)) Ο χαρακτιρασ του Κεοφ (Γευκείτε και δείτε ότι ο Κφριοσ είναι αγακόσ Ψαλμόσ 34:8) Οι επεμβάςεισ του Κεοφ (Ψάλτε ςτον Κφριο νζο τραγοφδι επειδι, ζκανε καυμαςτά ζργα το δεξί του χζρι, και ο βραχίονάσ του ο άγιοσ, ενζργθςαν ς' αυτόν ςωτθρία. Ψαλμόσ 98:1), θ ωραιότθτα του Κεοφ (Ζνα ηιτθςα από τον Κφριο, αυτό και κα ηθτάω το να κατοικϊ ςτον οίκο τοφ Κυρίου όλεσ τισ θμζρεσ τθσ ηωισ μου, να κωρϊ τθν ωραιότθτα του Κυρίου, και να επιςκζπτομαι τον ναό του. Ψαλμόσ 27:4), ο Λόγοσ του Κεοφ (Ο νόμοσ του ςτόματόσ ςου είναι ςε μζνα καλφτεροσ παρά χιλιάδεσ από χρυςάφι και αςιμι. Ψαλμόσ 119:72), οι υποςχζςεισ Του (Σου Κεοφ, ο δρόμοσ του είναι άμωμοσ ο λόγοσ του Κυρίου είναι δοκιμαςμζνοσ είναι αςπίδα όλων εκείνων που ελπίηουν ς' αυτόν. Ψαλμοί 18:30), κτλ. ασ ζχει δϊςει ο Θεόσ χάριςμα φυςικό; Τι κα το κάνετε; Κα το χρθςιμοποιιςετε για να εξυμνιςετε το Κεό ι τον εαυτό ςασ και να ςασ χειροκροτοφν οι άνκρωποι; 9

11 - Ιταν καρραλζοσ. Το κάρροσ του το ζβριςκε ςτο Κεό. Είχε εμπιςτοςφνθ ςτο Κεό. Ιξερε ότι ο Κεόσ του δίνει τθ νίκθ. Αυτό είπε ςτο Σαοφλ: «Ο Κφριοσ που με ελευκζρωςε από το χζρι του λιονταριοφ, και από το χζρι τθσ αρκοφδασ, αυτόσ κα με ελευκερϊςει και από το χζρι αυτοφ του Φιλιςταίου» (Α' Σαμουιλ 17:37). Πταν αντιμετωπίηεισ κάποια δυςκολία, κάποια εχκρότθτα να ζχεισ το κάρροσ ςου όχι ςτισ δυνάμεισ ςου αλλά ςτο Κεό που ςε υπεραςπίηεται και κα ςε ελευκερϊςει από τον εχκρό (αρκεί να μθν ζχεισ εςφ προκαλζςει με τθν κακι διαγωγι ςου κάτι). - Ιταν πολεμιςτισ. Απαραίτθτο προςόν για τθν εποχι εκείνθ. Και το παιδί του Κεοφ είναι ζνασ ςτρατιϊτθσ ςτο ςτρατό του Χριςτοφ. Δίνει μάχεσ. Μόνο που ο πόλεμόσ του δεν είναι ςτθ ορατι ςφαίρα, αλλά ςτθν αόρατθ, ςτθν πνευματικι: «Θ πάλθ μασ δεν είναι ενάντια ςε αίμα και ςάρκα, αλλά ενάντια ςτισ αρχζσ, ενάντια ςτισ εξουςίεσ, ενάντια ςτουσ κοςμοκράτορεσ του ςκότουσ τοφτου του αιϊνα, ενάντια ςτα πνεφματα τθσ πονθρίασ ςτα επουράνια» (Εφεςίουσ 6:12). - Ιταν ςυνετόσ ςε λόγο. Ραρότι βοςκόσ, ιταν ςοφόσ όταν μιλοφςε. Θ ςφνεςι του προερχόταν από τθ γνϊςθ του νόμου του Κεοφ και τθν εφαρμογι του: «Είμαι ςυνετότεροσ από όλουσ εκείνουσ που με διδάςκουν επειδι, τα μαρτφριά ςου είναι μελζτθ μου. Είμαι ςυνετότεροσ από τουσ γζροντεσ επειδι, φφλαξα τισ εντολζσ ςου» (Ψαλμοί 119:99-100). Θ ςφνεςθ είναι θ ςοφία ςε πράξθ και όχι ςε κεωρία. Για παράδειγμα όποιοσ ξζρει να κρατάει τθ γλϊςςα του και δε μιλάει πολφ, είναι ςυνετόσ (Ραρ. 10:19). Μόνο αν μελετάσ το Λόγο του Κεοφ και ο Λόγοσ μζνει μζςα ςτθν καρδιά ςου κα φζρεςαι ςοφά ςτθ ηωι. Δε κα ςε βοθκιςει καμιά επιςτιμθ οφτε τα πανεπιςτιμια. - Ωραίοσ άνκρωποσ. Πταν κάποιοσ είναι παιδί του Κεοφ, το Άγιο Ρνεφμα του δίνει μια γλυκφτθτα που προζρχεται από τθ χαρά και τθ γαλινθ που ζχει μζςα ςτθν καρδιά του (χαλαρϊνουν οι μφεσ του προςϊπου!) - ο Κφριοσ είναι μαηί του. Από τθ ςυμπεριφορά του, από τα λόγια του, από τα γεγονότα γφρω του ςτθ ηωι του φαίνεται ότι ο Κεόσ είναι μαηί του. Δε ςθμαίνει ότι όλα πιγαιναν καλά: και αρκοφδεσ αντιμετϊπιςε, και κινδφνουσ διάφορουσ. Αλλά τθν ζκβαςθ τθν ζδινε πάντα ο Κεόσ προσ το καλό του Δαβίδ. (Μετά το χρίςμα ςαν βαςιλιάσ πζραςαν πολλά χρόνια για να ανζβει ςτο κρόνο. Και τα χρόνια ιταν πολφ δφςκολα: κυνθγικθκε, απειλικθκε θ ηωι του αρκετζσ φορζσ, κρφφτθκε, άφθςε τθν οικογζνειά του για να διαςωκεί ζξω από τον Λςραιλ κτλ). Τι ωραία να φαίνεται ςτουσ άλλουσ θ παρουςία του Κεοφ ςτθ ηωι ςου! Αυτό ςθμαίνει να δοξάηεισ το Κεό. Ακόμα μζςα ςτισ δυςκολίεσ γίνεςαι μαρτυρία ότι ο Κεόσ είναι ηωντανόσ και ενεργεί για εκείνουσ που Τον αγαποφν. ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Ππωσ ο Δαβίδ, ζχεισ ζνα πολφ μεγάλο πλεονζκτθμα: μακαίνεισ από μικρόσ το Λόγο του Κεοφ, γνωρίηεισ το κζλθμά Του και ςίγουρα ςε ζχει προικίςει με χαρίςματα. Θ περίοδοσ που διανφεισ τϊρα είναι πολφ ςπουδαία γιατί διαμορφϊνεται το ποιοσ κα είςαι όταν μεγαλϊςεισ. Γι αυτό το λόγο, να εκμεταλλευτείσ τοφτα τα πλεονεκτιματα για να γίνεισ όπωσ ο Δαβίδ ζνασ χριςιμοσ και άρτιοσ άνκρωποσ για το Κεό. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Εςφ είςαι θ ελπίδα μου, Κφριε Κεζ το κάρροσ μου από τθ νιότθ μου. (Ψαλμόσ 71:5) ΤΜΠΛΗΡΩΜΑΣΙΚΕ ΠΕΡΙΚΟΠΕ : Ψαλμ.78:70, 1 Σαμ 17:34-37, Ψαλμ.32:8, Ψαλμ. 119:104, 130, Ψαλμ. 89:20-37, Λερ. 33:20-21 (θ αιϊνια διακικθ με το Δαβίδ), 1 Βαςιλζων 3:6, Α' Βαςιλζων 11:38, Ψαλμ. 8:3, Ψαλμ. 100:5, Ψαλ. 71:17, Ψαλ. 71:5. 10

12 ΑΒΒΑΣΟ 28 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΔΑΒΙΔ (Β) Στο προθγοφμενο μάκθμα είδαμε ποια ιταν τα χαρακτθριςτικά του Δαβίδ που διαμορφϊκθκαν από τθν παιδικι του θλικία. Είδαμε και το οικογενειακό του περιβάλλον. Γιατί όμωσ ο Κεόσ τον διάλεξε βαςιλιά; Επειδι ιταν βοςκόσ; Επειδι ιταν όμορφοσ; Κα ικελεσ να ςε διαλζξει ο Κεόσ για μια πολφ ςπουδαία κζςθ μζςα ςτα ςχζδιά Του; Ασ δοφμε με ποια κριτιρια διαλζγει ο Κεόσ. 1 θ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 1 αμουιλ 16:4-9 (Για τα πιο μικρά παιδιά ο δάςκαλοσ μπορεί να αφθγθκεί το περιςτατικό) Ποια είναι τα κριτιρια του Θεοφ Με ποια κριτιρια αρχικά ο αμουιλ νόμιςε ότι κα επιλζξει το νζο βαςιλιά; Ξεχϊριςε τον Αβιναδάβ από τθν όψθ του (ιταν ωραίοσ μάλλον) και από το φψοσ του. Ζτςι ζτυχε να είναι και ο Σαοφλ (ωραίοσ και ψθλόσ Α Σαμ.9:2) και γι αυτό νόμιςε ο Σαμουιλ ότι αυτόσ είναι ο επόμενοσ βαςιλιάσ. Σι του λζει όμωσ ο Θεόσ; Να μθν κοιτάηει ςτο φαινόμενο. Άλλα είναι τα κριτιρια του Κεοφ. Βρίςκονται μζςα ςτθν καρδιά του ανκρϊπου. Ρόςο ςυχνά κάνουμε το ίδιο λάκοσ! - Αν κζλουμε να αρζςουμε ςτουσ φίλουσ μασ ςτο ςχολείο, ςίγουρα κα πρζπει να μοιάηουμε με τα πρότυπα που αγαποφν: τουσ όμορφουσ, τουσ δυνατοφσ ςτα χζρια, τουσ ςκλθροφσ ςτθ ςυμπεριφορά, ςτθν εμφάνιςθ μζςα ςτθ μόδα κτλ. - Αν κζλουμε όμωσ ο Κεόσ να μασ «διαλζξει» δθλαδι να Του αρζςουμε πρζπει να ψάξουμε να βροφμε και να ζχουμε εκείνα που αρζςουν ς Εκείνον. Γιατί τελικά ο Δαβίδ ιταν άνκρωποσ ςφμφωνα με τθν καρδιά του Θεοφ; Ο Κεόσ ο Μδιοσ λζει για το Δαβίδ: «Βρικα τον Δαβίδ, τον γιο του Λεςςαί, άνδρα ςφμφωνα με τθν καρδιά μου, που κα κάνει όλα τα κελιματά μου» (Πράξεισ 13:22). Και ςτο Σολόμωντα λζει: «εςφ δεν ςτάκθκεσ κακϊσ ο δοφλοσ μου, ο Δαβίδ, που τιρθςε τισ εντολζσ μου, και με ακολοφκθςε με όλθ του τθν καρδιά, ςτο να κάνει μονάχα το ευκφ μπροςτά μου» (Α' Βαςιλζων 14:8). - Ιταν άνκρωποσ ςφμφωνα με τθν καρδιά Του γιατί κα ζκανε το κζλθμα του Κεοφ ςε όλα. Γι αυτό και τον αποκαλεί δοφλο Του τουλάχιςτον 24 φορζσ μζςα ςτθ Γραφι. Σι εννοεί ο Θεόσ όταν λζει ότι κα ζκανε το κζλθμά Σου ςε όλα; - Σιρθςε τισ εντολζσ του Θεοφ: Υπάκουςε ςε όςα ιταν γραμμζνα μζςα ςτο Νόμο του Μωυςι. Το αποκαλυμμζνο κζλθμα του Κεοφ για πολλά κζματα ιταν ξεκάκαρο. Αγαποφςε πολφ το λόγο του Κεοφ, το νόμο Του, τισ εντολζσ (κρίςεισ τισ ονομάηει ςυχνά ςτουσ ψαλμοφσ). Αφιζρωςε το μεγαλφτερο ψαλμό του το 119 (176 εδάφια), ςτο λόγο του Κεοφ. (Διαβάςτε μερικά εδάφια από το 119 ο ψαλμό: π.χ. 1-5, , ) 11

13 Ποιο είναι το χαρακτθριςτικό αυτοφ του ψαλμοφ; Κάκε εδάφιο αναφζρεται ςτο λόγο του Κεοφ (κρίςεισ, μαρτφρια, εντολζσ, νόμοσ είναι οι εκφράςεισ που αναφζρονται ς αυτό). Εςφ υπακοφσ ςε όςα γράφει θ Αγία Γραφι, ςε όςα είναι ξεκάκαρα γραμμζνα; Και για να υπακοφςεισ, πρζπει να το γνωρίηεισ. Το μελετάσ; - Ακολοφκθςε το Θεό με όλθ του τθν καρδιά: Ρίςω από τισ εντολζσ τισ γραπτζσ ο Δαβίδ ζβλεπε τθν αγάπθ και τθ ςοφία του νομοκζτθ Τον οποίο αγαποφςε από μικρό παιδί με όλθ του τθν καρδιά. Είχε μια προςωπικι ςχζςθ με το Κεό. Ππωσ τα πρόβατά του άκουγαν τθ φωνι του, ζτςι ο Δαβίδ είχε μάκει να καταλαβαίνει όταν ο Κεόσ του μιλοφςε. Αυτό είχε ςαν αποτζλεςμα να κάνει αυτό που ο Κεόσ ικελε χωρίσ διςταγμό, υπολογιςμό και φόβο για τισ ςυνζπειεσ. Αγάπθςε κι εςφ το Κεό από τθ μικρι ςου θλικία με όλθ ςου τθν καρδιά! Κα ςου είναι πιο εφκολο να καταλαβαίνεισ όταν ςου μιλάει όταν μεγαλϊςεισ, γιατί κα ζχεισ ςυνθκίςει τθ φωνι Του, όπωσ τα πρόβατα τθ φωνι του βοςκοφ τουσ. Λζει ο Λθςοφσ: «τα δικά μου πρόβατα ακοφν τθ φωνι μου, και εγϊ τα γνωρίηω και με ακολουκοφν» (Λωάννθσ 10:27). - Ζκανε μονάχα το ευκφ μπροςτά ςτο Θεό: Επειδι ο Δαβίδ ιταν άνκρωποσ ζκανε λάκθ και ζπεφτε και ςε αμαρτίεσ. Ζκανε πολφ ςοβαρζσ αμαρτίεσ. Πμωσ όταν τισ καταλάβαινε ποτζ δεν τισ δικαιολόγθςε οφτε είπε δεν πειράηει. Μετάνιωνε ειλικρινά (Ψαλ. 51). Να είςαι ειλικρινισ με το Κεό, ντόμπροσ. Μθν δικαιολογείσ τθν αμαρτία ςου αλλά καταδίκαςζ τθν πάντα. ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Ο Κεόσ δεν είναι προςωπολιπτθσ. Όποιοσ ζχει τα ίδια χαρακτθριςτικά με το Δαβίδ, είναι άνκρωποσ κατά τθν καρδιά του Κεοφ. Όπωσ με τον Αβραάμ, ζτςι και με το Δαβίδ ο Κεόσ ζκανε μια αιϊνια διακικθ: ο απόγονόσ του κα βαςιλεφει για πάντα. Ο Λθςοφσ Χριςτόσ είναι θ εκπλιρωςθ τθσ υπόςχεςθσ. Από μικρό παιδί όμωσ ο Δαβίδ ζμακε το Λόγο του Κεοφ, ζμακε να Σον αγαπάει και να Σον υπακοφει. Όπωσ ο Χριςτόσ, ότι ζκανε ςτθν παιδικι του θλικία διαμόρφωςε και τθν υπόλοιπθ ηωι του. Γι αυτό δϊςτε τϊρα τθν καρδιά ςασ ςτο Κεό και κα γίνετε ευλογθμζνοι άνκρωποι όταν κα μεγαλϊςετε. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Κα αγαπάσ τον Κφριο τον Κεό ςου με όλθ τθν καρδιά ςου, και με όλθ τθν ψυχι ςου, και με όλθ τθ διάνοιά ςου, και με όλθ τθ δφναμι ςου», αυτι είναι θ πρϊτθ εντολι. (Μάρκοσ 12:30) ΣΥΜΡΛΘΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Ψαλμ.78:70, Α Σαμ 17:34-37, Ψαλμ.32:8, Ψαλμ. 119:104, 130, Ψαλμ. 89:20-37, Λερ. 33:20-21 (θ αιϊνια διακικθ με το Δαβίδ), Α' Βαςιλζων 3:6, Α' Βαςιλζων 11:38, Ψαλμ. 8:3, Ψαλμ. 100:5, 12

14 ΔΕΤΣΕΡΑ 30 ΙΟΤΝΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΑΜΟΤΗΛ Η οικογζνεια και θ γζννθςθ του αμουιλ Ρεριλθπτικι αφιγθςθ τθσ περικοπισ Α Σαμουιλ 1: Ο Ελκανά ιταν από τθ φυλι του Λευί. (θ φυλι του Λςραιλ από τθν οποία προζρχονταν οι ιερείσ). Ππωσ όλοι οι λευίτεσ, δεν είχε δικι του γθ, αλλά του παραχωροφςαν μία ςτα περίχωρα κάποιασ πόλθσ (εδϊ μια πόλθ μζςα ςτθ γθ του Εφραΐμ). - Ο Ελκανά ιταν ευςεβισ και είχε πίςτθ ςτο Κεό: ςε μια εποχι όπου θ κυςία του Κεοφ περιφρονοφταν εξαιτίασ των γιϊν του Θλεί. Ακόμα και αν το περιβάλλον δε ςζβεται το Κεό, αυτό δεν πρζπει να μασ επθρεάςει. - Θ Άννα ιταν ςτείρα: ιταν ντροπι για εκείνθ τθν εποχι (Ρολλζσ γυναίκεσ που ζπαιξαν ςθμαντικό ρόλο αυτζσ ι τα παιδιά τουσ μετά, ιταν ςτείρεσ). Ο Ελκανά αγαποφςε τθν Άννα, αλλά δεν τθν καταλάβαινε. Υπιρχαν πικρζσ κουβζντεσ και ςυμπεριφορζσ ανάμεςα ςτισ γυναίκεσ του Ελκανά. Θ Άννα κατζφυγε ςτον Κφριο να πει τον πόνο τθσ. Πταν κανζνασ δε ςε καταλαβαίνει, τρζξε ςτον Κφριο! Εκείνοσ βλζπει τι κλίβει τθν καρδιά ςου. - Ο Κεόσ απάντθςε ςτθν προςευχι τθσ Άννασ. Ζκανε ζνα καφμα. Σαμουιλ ςθμαίνει «Ηθτθμζνο από τον Κφριο». Ππωσ είχε αποφαςίςει μζςα ςτθν καρδιά τθσ, ζτςι και ζκανε: κα δϊςει το παιδί τθσ ςτον Κφριο από μικρόσ που είναι. Οφτωσ ι άλλωσ, επειδι ιταν από τθ φυλι του Λευί, το παιδί όταν κα μεγάλωνε κα ιταν ιερζασ του Κυρίου (30 μζχρι 50 ετϊν). Θ Άννα όμωσ το αφιερϊνει από τθ γζννθςι του: τον κάνει Ναηθραίο, δθλαδι αφιερωμζνο ςτο Κεό. Μόνο ο Σαμψϊν και ο Σαμουιλ ιταν από τθ γζννθςι τουσ. (Ναηθραίοσ γινόταν κάποιοσ για κάποιο διάςτθμα, όταν ικελε να αφιερωκεί για κάποιο διάςτθμα). Είχε κάνει ευχι ςτον Κφριο, και πιγε να τθν εκπλθρϊςει. Πποιοσ ζχει αναγεννθκεί είναι ναηθραίοσ από τθ ςτιγμι τθσ αναγζννθςισ του. Ηει για το Κεό. Η αφιζρωςθ του αμουιλ Α αμ. 1: Οικογενειακά φζρνουν το Σαμουιλ ςτον οίκο του Κεοφ. Ο οίκοσ του Κεοφ ιταν τότε ςτθ Σθλϊ και ιταν θ ςκθνι του μαρτυρίου. Ρρόςφεραν 3 κυςίεσ (3 μοςχάρια): o Ζνα για τθν αμαρτία (όλα τα παιδιά είναι αμαρτωλά). o o Ζνα ςαν αφιζρωςθ (ολοκαφτωμα = όλο καιγόταν). Ζνα ςαν ευχαριςτία (ειρθνικι προςφορά: ευγνωμοςφνθ για τθν απάντθςθ. Απ αυτό ζτρωγε όλθ θ οικογζνεια). Η ηωι του αμουιλ με τον ιερζα Ηλεί Α' αμουιλ 2:11: Σότε, ο Ελκανά αναχϊρθςε προσ το ςπίτι του ςτθ Ραμάκ. Και το παιδί υπθρετοφςε τον Κφριο μπροςτά ςτον ιερζα Θλεί. - Υπθρετεί τον Κφριο κάτω από τθν επίβλεψθ του Θλεί. Μία φορά το χρόνο τον ζβλεπαν οι γονείσ του (Α Σαμ. 2:18-19). Υπθρετεί τον Κφριο ςθμαίνει ότι: o Μάκαινε τα κακικοντα του ιερζα: εναςχόλθςθ με τθν κακαριότθτα τθσ ςκθνισ, τθ ςυντιρθςθ των λφχνων (να ζχουν λάδι). Μάκαινε τα τελετουργικά, τουσ φμνουσ. Μςωσ μάκαινε και κάποιο όργανο. o Βοθκοφςε τον Θλεί ςτα κακικοντα του ιερζα: ςτεκόταν δίπλα του και ζκανε ό,τι του ζλεγε. o Ζκανε δουλειζσ για να βοθκιςει τον Θλεί: μικρζσ υπθρεςίεσ, κελιματα για τθν προςωπικι εξυπθρζτθςθ του Θλεί. 13

15 Είςαι πρόκυμοσ να κάνεισ ότι ζκανε ο αμουιλ; Πϊσ πιςτεφεισ ότι μπορεί να γίνει αυτό ςιμερα; (Ασ εκφράςουν τα παιδιά τισ απόψεισ τουσ) Ποια ιταν τα χαρακτθριςτικά του αμουιλ. - Δεν παραςυρόταν από το κακό παράδειγμα γφρω του: παρ ότι ζβλεπε τθ ηωι των γιϊν του Θλεί, δεν ζκανε το ίδιο. Υπογραμμίηεται θ αντίκεςθ από τθ Γραφι 3 φορζσ: Α Σαμ. 2:11-12, 17-18, Θ κακι κατάςταςθ των ιερζων ζκανε το Κεό να μθν μιλάει ςυχνά: «Ο λόγοσ, όμωσ, του Κυρίου ιταν ςπάνιοσ κατά τισ θμζρεσ εκείνεσ όραςθ δεν φαινόταν» (Α' αμουιλ 3:1). Ο Κεόσ χρειάηεται κακαροφσ και αφιερωμζνουσ ανκρϊπουσ για να μιλάει. Οι άνκρωποι που λζνε ότι υπθρετοφν το Κεό (ο Οφνεί και ο Φινεζσ) μπορεί να κάνουν πολλά ζργα, αλλά δε ςθμαίνει ότι ο Κεόσ μιλάει μζςα απ αυτοφσ. Α' αμουιλ 2:26 Και το παιδί, ο αμουιλ, μεγάλωνε, και ιταν αρεςτόσ και ςτον Κεό και ςτουσ ανκρϊπουσ. - Μεγάλωνε. Πχι μόνο ςωματικά αλλά μπροςτά ςτο Κεό (πνευματικά) και ςτουσ ανκρϊπουσ (ςε ςοφία και γνϊςθ). Κυμθκείτε τον Λθςοφ: Και ο Λθςοφσ προόδευε ςε ςοφία, και θλικία, και χάρθ μπροςτά ςτον Κεό και τουσ ανκρϊπουσ. (Λουκάσ 2:52) - Ιταν αρεςτόσ ςτο Κεό και τουσ ανκρϊπουσ Ποιοσ είναι αρεςτόσ ενϊπιον του Θεοφ; Αυτόσ που κάνει το κζλθμά Του. Στουσ ανκρϊπουσ, εκείνοσ που φζρεται με ςφνεςθ και κάνει ςωςτά αυτά για τα οποία ζχει ταχκεί. Σε αντίκεςθ με τον Οφνεί και το Φινεζσ. Σο κάλεςμα του αμουιλ και θ πρϊτθ αποςτολι του ςαν προφιτθσ Α αμ. 3 Να γίνει αφιγθςθ του περιςτατικοφ. Να διαβαςτοφν τα 2 παρακάτω εδάφια: Α' αμουιλ 3:7 Και ο αμουιλ δεν γνϊριηε ακόμα τον Κφριο, και ο λόγοσ του Κυρίου δεν του είχε ακόμα αποκαλυφκεί. Σι ζμακε να κάνει για πρϊτθ φορά ο αμουιλ; Να διακρίνει τθ φωνι του Κεοφ. Να καταλάβει πϊσ μιλάει ο Κεόσ. Από εκείνθ τθν θμζρα είχε ο Σαμουιλ μια προςωπικι ςχζςθ με το Κεό. Κι εςφ μπορείσ να ζχεισ μια προςωπικι ςχζςθ με το Κεό από τθ ςτιγμι που πιςτεφεισ ςτον Λθςοφ Χριςτό. Α' αμουιλ 3:18 Και ο αμουιλ του ανιγγειλε όλα τα λόγια, και δεν του ζκρυψε κανζνα. Και ο Θλεί είπε: Αυτόσ είναι Κφριοσ ασ κάνει το αρεςτό ςτα μάτια του. Σι δε φοβικθκε να κάνει ο αμουιλ παρ ότι ιταν μικρόσ; Να πει ακριβϊσ όςα του είπε ο Κεόσ να αναγγείλει ςτον Θλεί. Αυτό ηθτάει ο Κφριοσ από ζνα δοφλο Του. Γι αυτό και ο Κεόσ άρχιςε πάλι να μιλάει ςτουσ ανκρϊπουσ μζςα από το Σαμουιλ. (Α' Σαμουιλ 3:21). ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Από μια ευςεβι απόφαςθ των γονιϊν, ζνα παιδάκι αφιερϊνεται ςτο Κεό. Ο Κεόσ βλζποντασ τθ ςωςτι μακθτεία και τθν καρδιά του τον κάνει προφιτθ Σου. Γι αυτό και όταν μεγάλωςε λίγο, μετά από τθν πρϊτθ επιτυχισ αποςτολι θ Γραφι λζει: Και ο αμουιλ μεγάλωνε [Προςωπικι αφξθςθ] και ο Κφριοσ ιταν μαηί του [Πνευματικι αφξθςθ], και δεν άφθνε κανζνα από τα λόγια του να πζφτει ςτθ γθ [Πρόοδο ςτθ διακονία του]. Και ολόκλθροσ ο Λςραιλ, από τθ Δαν μζχρι τθ Βθρ-ςαβεζ, γνϊριςε ότι ο αμουιλ ιταν διοριςμζνοσ ςτο να είναι προφιτθσ τοφ Κυρίου [Αναγνϊριςθ τθσ διακονίασ από ςτουσ ανκρϊπουσ] (Α' αμουιλ 3:19-20). Δεν φτάνει οι γονείσ ςου να κάνουν ό,τι μποροφν για να γίνεισ του Θεοφ. Η προςωπικι ςου απόφαςθ και ςτάςθ παίηουν το ςθμαντικότερο ρόλο. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Και ο αμουιλ μεγάλωνε και ο Κφριοσ ιταν μαηί του, και δεν άφθνε κανζνα από τα λόγια του να πζφτει ςτθ γθ. (Α' αμουιλ 3:19) ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Δευτ. 15:19, Ραρ. 16:3, Α Σαμ. 8:10, Κριτ. 21:25, Ραρ. 21:3, Λερ. 9:24, Αρικ. 6:1-21, Κριτ. 13:

16 ΣΡΙΣΗ 1 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Η ΔΟΤΛΗ ΣΟΤ ΝΕΕΜΑΝ Ραρζμεινε ανϊνυμθ ςε μασ μζςα ςτθν Αγία Γραφι, αλλά ο Κεόσ τθν γνωρίηει με το όνομά τθσ, και αυτό μετράει. Ζμεινε μζςα ςτθν ιςτορία ςαν τθ δοφλθ του Νεεμάν, αλλά ιταν πραγματικι δοφλθ του Κφριου. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Β Βαςιλζων 5:1-9 Οι Σφριοι ιταν εχκροί του Λςραιλ για πολλά χρόνια. Κάποια τάγματα του ςτρατοφ επιτζκθκαν ςτθ Σαμάρεια για να τθν λεθλατιςουν και με τθν ευκαιρία άρπαξαν, ανάμεςα ςε πολλοφσ, κι ζνα μικρό κοριτςάκι. Ζγινε δοφλθ τθσ γυναίκασ του ςτρατθγοφ Νεεμάν. Και οι φριοι βγικαν κατά τάγματα, και ζφεραν μια αιχμάλωτθ από τθ γθ τοφ Λςραιλ, κάποια μικρι κόρθ και υπθρετοφςε τθ γυναίκα τοφ Νεεμάν. Και είπε ςτθν κυρία τθσ: Είκε ο κφριόσ μου να ιταν μπροςτά ςτον προφιτθ, που είναι ςτθ αμάρεια! Επειδι, κα τον γιάτρευε από τθ λζπρα του. (Β' Βαςιλζων 5:2-3) Σο παρελκόν του κοριτςιοφ - Ιταν μια μικρι Λςραθλίτιςςα : κα είχε γονείσ, αδζλφια, ςπίτι. Ξαφνικά τθν άρπαξαν απ ό,τι αγαποφςε και γνϊριηε. Τθν μετζφεραν ςε μια ξζνθ και μακρινι γθ. Ζχεισ εκτιμιςει ότι ζχεισ ζνα ςπίτι, μια οικογζνεια, μια ςιγουριά; Ρολλά παιδιά ςτον κόςμο ηουν τϊρα μζςα ςτον πόλεμο, τθν εκμετάλλευςθ, τον πόνο! Ευχαριςτείσ το Κεό για το περιβάλλον που ηεισ: είναι δϊρο δικό Του. - Μεγάλωςε με τθ γνϊςθ του Κεοφ: Ιξερε για τον Ελιςςαιζ και τα καφματα που είχε κάνει ο Κφριοσ μζςω του προφιτθ Του. Εςφ γνωρίηεισ ποια καφματα είχε κάνει ο Ελιςςαιζ; Ρολλαπλαςιαςμόσ ψωμιϊν (Β Βας. 4:38-44), ανάςταςθ νεκροφ (Β Βας. 4:34-35), παιδί ςε ςτείρα γυναίκα (Β Βας. 4:14-17), πολλαπλαςιαςμόσ λαδιοφ (Β Βας. 4:1-7). Ζχεισ να διθγθκείσ επεμβάςεισ του Κεοφ ςτθ ηωι ςου; Στθ ηωι των γονιϊν ςου; Η ςυμπεριφορά του κοριτςιοφ ςτθν αιχμαλωςία - Είχε νοςταλγία για τθ γθ τθσ: Θ Δαμαςκό ιταν μια από τισ πιο όμορφεσ πόλεισ τθσ Ανατολισ. Ριο ωραία από τθ Σαμάρεια, μια φτωχι πόλθ. Το ςπίτι του Νεεμάν (ιταν ςπουδαίοσ για το βαςιλιά τθσ Συρίασ και τον τιμοφςε - εδ.1) κα ιταν ςίγουρα πιο πλοφςιο από το δικό τθσ. Διατθροφςε όμωσ μζςα ςτθν καρδιά τθσ ηωθρι τθν ανάμνθςθ τθσ πατρίδασ τθσ, του Κεοφ τθσ. Πταν είςαι μακριά από τουσ γονείσ ςου (ςτο ςχολείο π.χ.) από τθν εκκλθςία (με φίλουσ ι ςυγγενείσ που δεν είναι του Χριςτοφ) ξεχνάσ γριγορα το Κεό, τθ ηωι ςου μαηί Του; Ι προςπακείσ να τα διατθριςεισ μζςα ςτθν καρδιά ςου ηωντανά; - Δεν τθν παρζςυρε θ ηωι ςτθ Δαμαςκό: Ραρ ό,τι ιταν δοφλθ δεν παραςφρκθκε από τισ ςυνικειεσ τθσ κυρίασ τθσ (ειδωλολάτριςςα), από τθ ρουτίνα και τισ δουλειζσ ςτο ςπίτι. Δεν είχε πικρία ςτθν καρδιά τθσ για το Κεό που επζτρεψε να γίνει αιχμάλωτθ. Αντιςτζκεςαι ςε ό,τι κακό κάνουν οι παρζεσ ςου; Ι επειδι δε ςε βλζπει κανζνασ αφινεισ τον εαυτό ςου να κατρακυλιςει; Ραραςφρεςαι εφκολα ι είςαι ςτακερόσ; - Είχε προςωπικι πίςτθ ςτο Κεό. Τα λόγια τθσ φανερϊνουν μια βακιά πεποίκθςθ για το Κεό του προφιτθ. Αυτι τθν πίςτθ τθν είχε διδαχκεί από τουσ γονείσ τθσ, αλλά τϊρα απζδειξε ότι ιταν μια προςωπικι πίςτθ. 15

17 Ριςτεφεισ ςτο Κεό των γονιϊν ςου ι είναι ο προςωπικόσ Κεόσ ςου; Ο Χριςτόσ είναι προςωπικόσ ςωτιρασ ςου ι ςωτιρασ όλου του κόςμου; Θ μικρι δοφλθ με τθν πίςτθ τθσ ζγινε ο ςυνδετικόσ κρίκοσ ανάμεςα ςτο Κεό και τθν ανάγκθ του Νεεμάν. Τα ζκανε να ςυναντθκοφν. Εςφ δεν μπορείσ να κάνεισ καφματα, αλλά μπορείσ να φζρεισ τουσ ανκρϊπουσ ςε επαφι με Εκείνον που κάνει τα καφματα. Για τουσ ανκρϊπουσ ο Χριςτόσ είναι ο μεγάλοσ άγνωςτοσ. Εςφ όμωσ που Τον γνωρίηεισ ζχεισ χρζοσ να Τον γνωρίηεισ και ςε άλλουσ που Τον ζχουν τόςο μεγάλθ ανάγκθ. Σι ςυμβολίηει θ λζπρα του Νεεμάν; Συμβολίηει τθν αμαρτία από τθν οποία πάςχουν όλοι οι άνκρωποι. Εξωτερικά φαίνονται καλά, πολλοί είναι διακεκριμζνοι, ςπουδαίοι αλλά θ ψυχι τουσ είναι πολφ άρρωςτθ. Μόνο ο Χριςτόσ που πζκανε επάνω ςτο ςταυρό μπορεί να κακαρίςει τθν ψυχι μασ από κάκε αμαρτία. - Είχε αγάπθ για το Νεεμάν. Δεν αδιαφόρθςε. Δεν ζδειξε ψυχρι περιφρόνθςθ: ιταν λεπρόσ (πολφ ταπεινωτικό), ιταν ξζνοσ (αυτι Εβραία). Δεν είχε μίςοσ και εκδίκθςθ (ιταν υπεφκυνοσ για τθν κατάςταςι τθσ). Ρόςο θ ςυμπεριφορά τθσ είναι ανϊτερθ από εκείνθ πολλϊν χριςτιανϊν! «Να αγαπάτε τουσ εχκροφσ ςασ, να ευλογείτε εκείνουσ που ςασ καταρϊνται, να ευεργετείτε εκείνουσ που ςασ μιςοφν, και να προςεφχεςτε για εκείνουσ που ςασ βλάπτουν και ςασ κατατρζχουν (Ματκαίοσ 5:44). - Είχε μια ηωι ςυνεπισ με τα λόγια τθσ: Μόνο ζτςι εξθγείται το γεγονόσ ότι τα λόγια τθσ ζπειςαν το ςτρατθγό. Δεν περιφρόνθςε τα λόγια τθσ γιατί δεν ιταν θ ηωι τθσ περιφρονθτζα. Ξεχϊριηε από τουσ άλλουσ δοφλουσ. Θ ηωι ςου μιλάει πιο δυνατά από τα λόγια ςου. Δεν μποροφν τα λόγια ςου να πάρουν υψθλότερθ κζςθ ςτθν καρδιά των ανκρϊπων από τθ ηωι ςου. Γι αυτό, ό,τι διακθρφττουμε για το Κεό κα είμαςτε οι πρϊτοι που κα τα εφαρμόηουμε. Δεν ξζρουμε αν ο Νεεμάν ευχαρίςτθςε τθ μικρι δοφλθ όταν γφριςε υγιισ ι αν τθσ χάριςε τθν ελευκερία τθσ. Ενδζχεται να μθν ζκανε τίποτα. Οι άνκρωποι είναι αγνϊμονεσ τισ περιςςότερεσ φορζσ. Ωςτόςο, το γεγονόσ αυτό, δε κα ςε εμποδίςει να υπθρετείσ το Κεό και τουσ ανκρϊπουσ. Απλϊσ μθ ςυνδζεισ εκείνο που κάνεισ με τθν αναγνϊριςθ. Κάνε το ςωςτό και ο ζπαινοσ κα ζρκει από τον Μδιο το Κεό. ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Σο ξεχωριςτό αυτό κοριτςάκι είναι ζνα λαμπρό παράδειγμα για ςασ τα παιδιά για το πϊσ μπορείτε να δοξάςετε το Κεό. Ηείτε τισ περιςςότερεσ ϊρεσ τθσ θμζρασ ςασ ςε ξζνο και εχκρικό περιβάλλον προσ το Κεό και όςα μακαίνετε από τουσ γονείσ ςασ και τθν εκκλθςία. Όμωσ μπορείτε να γίνετε μια μεγάλθ ευλογία για άλλουσ ανκρϊπουσ (ακόμα και μεγάλουσ) αν ηείτε μια κακαρι ηωι και δϊςετε τθ μαρτυρία ςασ ότι υπάρχει ζνασ δυνατόσ Κεόσ που αγαπάει και ςϊηει τουσ αμαρτωλοφσ. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : «Ο Κεόσ δεν μασ ζδωςε πνεφμα δειλίασ, αλλά δφναμθσ και αγάπθσ και ςωφρονιςμοφ. Μθ ντραπείσ, λοιπόν, για τθ μαρτυρία του Κυρίου μασ» (Β' Σιμόκεο 1:7-8). ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Εφ. 6:5-7, Γαλ. 1:10, 1 Κορ.4:5, Λακ. 3:13, 1 Ρετρ. 2:11-12, ωμ. 12:17, Λουκ.5:18-19, 2 Τιμ.1:5, Δαν.1:8, Δαν. 3:17-18, ωμ. 12:2, Κολ.3:1-2, Ραρ. 22:6 16

18 ΣΕΣΑΡΣΗ 2 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΙΩΙΑ Μια εντυπωςιακι μορφι τθσ Αγίασ Γραφισ είναι ο βαςιλιάσ Λωςίασ. Ανζβθκε ςτο κρόνο όταν ιταν μόλισ οκτϊ χρονϊν! Στθ βαςιλεία των τριάντα ενόσ χρόνων επάνω ςτον Λοφδα ζπραξε το ςωςτό ενϊπιο του Κεοφ. Θ πορεία του δείχνει τα απλά βιματα που όλοι μποροφν να ακολουκιςουν για να ηιςουν τθν ευλογθμζνθ ηωι του Κεοφ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 2 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 34:1-3 Ποια ιταν θ αρχικι βάςθ τθσ ηωισ του Ιωςία; «Ζπραξε το ευκφ μπροςτά ςτον Κφριο, και περπάτθςε ςτουσ δρόμουσ του πατζρα του, του Δαβίδ, και δεν ξζκλινε δεξιά ι αριςτερά» (Β' Χρονικϊν 34:2). Από τθν αρχι τθσ ηωισ του ζμακε να υπακοφει ςτο κζλθμα του Κεοφ. Σ αυτό εξαςκικθκε. Ενδζχεται να μθν καταλάβαινε πάντα το γιατί, αλλά το ζκανε. Ρόςο ςθμαντικι είναι για τθ μετζπειτα πορεία ςασ να μακαίνετε να υπακοφετε, ςτουσ γονείσ ςασ, ςτουσ δαςκάλουσ, ςτουσ υπεφκυνουσ ανκρϊπουσ μζςα ςτθν εκκλθςία, ςτο λόγο του Κεοφ! Βάηετε τισ ςωςτζσ βάςεισ για τθ ηωι ςασ. (Θ παραβολι του ςοφοφ και άφρονα χτίςτθ). Αφοφ ζγινε δζκα ζξι χρονϊν τι άρχιςε να κάνει; Άρχιςε να εκηθτεί το Θεό του πατζρα του, του Δαβίδ Ικελε να ζχει μια προςωπικι ςχζςθ με το Κεό τον Οποίο υπάκουε τόςα χρόνια χωρίσ όμωσ να Τον γνωρίςει. Μπορεί να «ηιλεψε» τον «παπποφ» του το Δαβίδ. Θ πνευματικι ηωι δεν πάει κλθρονομικά. Είναι απολφτωσ ατομικό ηιτθμα. Ακόμα και αν το περιβάλλον που ηει ο κακζνασ δε βοθκάει, το μεγαλφτερο ρόλο το παίηει θ καρδιά του ανκρϊπου που εκηθτάει πραγματικά τον Κφριο. Η εκηιτθςθ του Θεοφ ςε τι τον οδιγθςε πρακτικά; Πταν πλθςιάηεισ το φωσ τι εμφανίηεται πιο πολφ επάνω μασ; Οι λεκζδεσ. Ζτςι, ενϊ πλθςίαςε πιο πολφ το Κεό άρχιςε να βλζπει τα κακϊσ κείμενα ςτο βαςίλειό του. Αφαίρεςε τθν ειδωλολατρία. 20 χρονϊν. Πταν κζλουμε το Κεό και Τον πλθςιάηουμε με τθν καρδιά μασ, διϊχνουμε τουσ άλλουσ κεοφσ που φιλοξενοφςαμε μζςα μασ. Ροιοι μπορεί να είναι αυτοί οι κεοί; 2 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 34:14,16, 18-19, 31 και 35:1 Ποιο γεγονόσ ςτάκθκε όμωσ πολφ ςπουδαίο για το Βαςιλιά Ιωςία και το λαό; Η ανακάλυψθ και θ ανάγνωςθ του Νόμου του Θεοφ. Ζμακε με λεπτομζρεια τι ιταν το κζλθμα του Κεοφ. Βλζποντασ τθν απόκλιςθ που είχε θ ηωι του, ςυνταράχκθκε. Πςο κοντά και να πλθςιάςει ο άνκρωποσ το Κεό, μόνο θ γνϊςθ του κελιματόσ Του φζρνει ουςιαςτικι αλλαγι (Βλζπε τον Απόςτολο Ραφλο ςτθ Δαμαςκό). Αυτι θ γνϊςθ ζρχεται μόνο με τθ μελζτθ τθσ Γραφισ. Αν κζλεισ να γνωρίςεισ το Κεό πιο καλά, μόνο μζςα από το Λόγο Του κα το πετφχεισ. Ποια ιταν θ αντίδραςθ και τα επόμενα βιματα του Ιωςία μετά τθν ανάγνωςθ του Νόμου; - Σα πιρε ςτα ςοβαρά και τα πίςτεψε. Εςφ παίρνεισ ςτα ςοβαρά ό,τι λζει ο Κεόσ; - Μετάνιωςε για τον εαυτό του και το λαό. Το ςχίςιμο των ροφχων είναι ζνδειξθ μετάνοιασ. Το ξφπνθμα για μια αλλαγι ςτθ ηωι γίνεται μζςα ςτθν καρδιά του ανκρϊπου όταν μετανοεί. Γιατί θ αμαρτία είναι εκείνθ που βάηει χωρίςματα ανάμεςα ςε μασ και το Κεό. Πταν τακτοποιθκεί θ αμαρτία, ο δρόμοσ είναι ανοικτόσ. - Παίρνει κζςθ ο ίδιοσ να ακολουκιςει το κζλθμα του Θεοφ και γίνεται αφορμι να το κάνει και ο λαόσ. Θ απόφαςι μασ να τθριςουμε τισ εντολζσ του Κεοφ είναι απόδειξθ τθσ επιςτροφισ τθσ καρδιάσ μασ ςτο Κεό. «Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τισ εντολζσ μου» (Λωάννθσ 14:15). 17

19 - Επαναφζρει τθ γιορτι του Πάςχα. Θ ουςιαςτικότερθ γιορτι του λαοφ Λςραιλ είναι το Ράςχα. Μόνο το αίμα από το αρνί μπορεί να γλιτϊςει το λαό από τθν κρίςθ του Κεοφ. Θ επιςτροφι ςου ςτο Κεό, ζπειτα ςτο λόγο Του, ςε οδθγοφν απαραίτθτα ςτο Σωτιρα, ςτον Λθςοφ Χριςτό. Αυτό ςυμβολίηει θ επαναφορά του Ράςχα: θ κυςία του Χριςτοφ είναι το κζντρο τθσ ηωισ μασ. ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Όταν θ καρδιά μασ κζλει πραγματικά το Κεό, θ εκηιτθςι μασ κα μασ οδθγιςει ςε μια ςυνειδθτοποίθςθ τθσ κατάςταςισ μασ. Ζπειτα κα προχωριςουμε ςε τακτοποίθςθ αμαρτιϊν, απομάκρυνςθ απ αυτζσ. Ο λόγοσ του Κεοφ κα μασ οδθγιςει ςε πολφ ςυγκεκριμζνα βιματα γιατί το κζλθμα του Κεοφ είναι πολφ ςυγκεκριμζνο. Θ ηωι μασ κα αλλάξει και κα φαίνεται ςτουσ άλλουσ. το κζντρο τθσ ηωισ μασ κα είναι ξανά ο Λθςοφσ Χριςτόσ, το ζργο Σου επάνω ςτο ςταυρό και θ πραγματικι λατρεία που Σον ευαρεςτεί. Εδάφιο για περαιτζρω ςκζψθ Σότε, κα κράξετε ςε μζνα, και κα πάτε να προςευχθκείτε ςε μζνα, και κα ςασ ειςακοφςω. Και κα με ηθτιςετε, και κα με βρείτε, όταν με ηθτιςετε με όλθ ςασ τθν καρδιά. Λερεμίασ 29:12-13 ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: 2 Βαςιλζων 23:25 Λακϊβου 4:8, 2 Βαςι. 17:13, Ραρ. 1:23-33, Λερ. 3:22, Λερ. 35:15, Λεη. 18:

20 ΠΕΜΠΣΗ 3 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΣΟ ΑΓΝΩΣΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ 5 ΨΩΜΑΚΙΑ ΚΑΙ 2 ΨΑΡΑΚΙΑ Θ Αγία Γραφι φφλαξε για μασ ακόμα ζνα άγνωςτο παιδάκι που ζπαιξε όμωσ ζνα ςθμαντικό ρόλο για τουσ γφρω του. Είχε το προνόμιο να δει το Χριςτό, να Τον ακοφςει ακόμα και να Του χαρίςει ό,τι είχε εκείνθ τθν ϊρα. ΒΙΒΛΙΚΕ ΠΕΡΙΚΟΠΕ: Μάρκοσ 6:32-43, Ιωάννθσ 6:5-9 (Σα παιδιά διθγοφνται με δικά τουσ λόγια εκείνα που μόλισ διάβαςαν.) Κακϊσ θ ϊρα πζραςε, οι άνκρωποι που άκουγαν το Χριςτό κουράςτθκαν και πείναςαν. Δεν ιταν κοντά ςτα ςπίτια τουσ για να μπορζςουν να αγοράςουν κάτι για να φάνε. Γιατί ο Χριςτόσ δεν τουσ ζδιωξε όπωσ του είπαν οι μακθτζσ; Γιατί τουσ λυπικθκε. Σκζφτθκε ότι κα μποροφςαν να λιποκυμιςουν ςτο δρόμο. Ζβλεπε επίςθσ τθ βακφτερθ ανάγκθ τουσ, να γνωρίςουν προςωπικά ποιοσ είναι: ο Γιόσ του Κεοφ και Μεςςίασ. Ο Κεόσ ξζρει από πριν ποιεσ είναι οι υλικζσ και οι πνευματικζσ ςου ανάγκεσ. Να Τον εμπιςτεφεςαι γιατί Αυτόσ φροντίηει για ςζνα. Σο παιδάκι βριςκόταν εκεί με τουσ γονείσ του; Ιταν μόνοσ γιατί είχε μαηί του και το (τα) γεφμα (γεφματά) του. Κα είχε φροντίςει θ μανοφλα του. Μπορεί να πιγε για κάποια μικρι δουλειά, κάποια επίςκεψθ. Δεν το γνωρίηουμε. Ράντωσ ιταν τϊρα εκεί που μιλοφςε ο Χριςτόσ και Τον άκουγε. Ο Κεόσ ςου δίνει πολφτιμεσ ευκαιρίεσ να ακοφςεισ τα λόγια Του. Μθν τισ χάςεισ. Μθ διςτάηεισ να αφιςεισ ό,τι κάνεισ τθν ϊρα που ςου μιλάει ο Χριςτόσ. Ζχει πάντοτε ςπουδαία πράγματα να ςου πει για τθ ηωι ςου. Σι άλλο κα μποροφςε να κάνει εκείνθ τθν ϊρα αντί να ακοφει το Χριςτό; Να παίηει, να ψαρεφει, να πάει ςτθ κάλαςςα κτλ Ρροτίμθςε να τ αφιςει και να κάτςει να ακοφςει το Χριςτό. Πόςοι άνκρωποι ιταν εκεί μαηεμζνοι; 5000 άνδρεσ δθλαδι περίπου άτομα μαηί με τα παιδιά και τισ γυναίκεσ. Δεν είναι εφκολο να βρεισ ζνα παιδάκι μζςα ςε άτομα. Και όμωσ τον βρικε ο Ανδρζασ. Ο Χριςτόσ ςε ξεχωρίηει μζςα ςε διςεκατομμφρια ανκρϊπουσ γιατί είςαι μοναδικόσ. Ο κάκε άνκρωποσ είναι πολφτιμοσ ςτα μάτια του Κεοφ. Γιατί διάλεξε το παιδάκι αυτό; Ιταν ο μόνοσ που είχε μαηί του φαγθτό. Ιταν ο μόνοσ που μποροφςε να είναι χριςιμοσ ςτον Λθςοφ εκείνθ τθν ϊρα για να κάνει αυτό το μεγάλο καφμα. Χωρίσ αυτόν δθλαδι ο Κφριοσ δεν μποροφςε να δϊςει φαγθτό ςτουσ ανκρϊπουσ; Τα πάντα μπορεί ο Κεόσ να κάνει. Αλλά ικελε να εμπλζξει το παιδάκι και τουσ μακθτζσ ςτο καφμα Του. Ζτςι και ςε ςζνα, ο Χριςτόσ βλζπει κάτι που οι άλλοι δεν ζχουν, κάτι το μοναδικό. Κζλει να το χρθςιμοποιιςει για να εργαςτεί ανάμεςα ςτουσ ανκρϊπουσ. Είναι μεγάλθ τιμι να ςε χρθςιμοποιεί ο Κεόσ ςτα ζνδοξα ςχζδιά Του! Σι ενδεχομζνωσ να ςκζφτθκε το παιδάκι όταν του ηιτθςε ο Ανδρζασ αν κζλει να δϊςει το φαγθτό του; Δικά μου είναι. Μου τα ζδωςε θ μαμά μου για το δρόμο. Εγϊ τι κα φάω; Γιατί να μου πάρουν το φαγθτό μου. Ασ ςκεφτόντουςαν και οι άλλοι να πάρουν φαγθτό! Μπορεί να ςκζφτθκε ότι καλφτερα να τα δϊςω ςτον Λθςοφ, αυτόσ πεινάει περιςςότερο από μζνα. 19

21 Μασ μακαίνει ο Χριςτόσ από το δικό Του παράδειγμα να ξεχνάμε τον εαυτό μασ, τισ ανάγκεσ μασ, τα δικαιϊματά μασ για να είμαςτε χριςιμοι ςτο Κεό και ςτουσ ανκρϊπουσ. Τι ςπουδαίο πράγμα να δϊςω κάτι ςτον Λθςοφ! Πριν δϊςει το γεφμα του ςτον Ιθςοφ τι είχε προθγθκεί μζςα ςτθν καρδιά του παιδιοφ; Είχε ακοφςει τα λόγια του Χριςτοφ. Είχε πιςτζψει ς αυτά τα λόγια. Είχε πειςτεί ότι κάτι μπορεί να κάνει ο Λθςοφσ. Για να καταλάβεισ τι κζλει ο Χριςτόσ από ςζνα, πρζπει πρϊτα να ακοφσ τα λόγια Του και να πιςτεφεισ ς Αυτόν για να ςε κακαρίςει από τισ αμαρτίεσ ςου. Μετά κα ςε χρθςιμοποιιςει όταν Εκείνοσ το κρίνει. Σελικά, το ζχαςε το φαγθτό του το παιδάκι; Τελικά όχι μόνο δε ςτερικθκε το φαγθτό του γιατί ζφαγε όπωσ οι γφρω του, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι ζφαγαν και χόρταςαν. Μάηεψαν 12 καλάκια γεμάτα. Μιπωσ ζδωςαν ςτο παιδάκι πίςω εκείνα που είχε «δανείςει» ςτο Χριςτό Πταν δίνεισ ςτον Λθςοφ, να ξζρεισ ότι ποτζ δεν είςαι χαμζνοσ! Σου δίνει τζτοιεσ ευλογίεσ που αναπλθρϊνουν πολφ περιςςότερο αυτό που προςωρινά άφθςεσ: «Φζρτε όλα τα δζκατα ςτθν αποκικθ, για να είναι τροφι ςτον οίκο μου και, τϊρα, δοκιμάςτε με ςε τοφτο, λζει ο Κφριοσ των δυνάμεων, αν δεν ςασ ανοίξω τουσ καταρράκτεσ του ουρανοφ, και εκχζω τθν ευλογία ςε ςασ, ϊςτε να μθν επαρκεί τόποσ γι' αυτιν» (Μαλαχίασ 3:10). Αφοφ το παιδί είδε το καφμα, τι κα ςκζφτθκε; Καλά ζκανα που ζδωςα ότι είχα ςτον Λθςοφ. Άξιηε τελικά! Σι μποροφμε εμείσ να προςφζρουμε ςτο Χριςτό; Αρχικά τθν καρδιά μασ, επειδι αυτι κζλει πρϊτα ο Κεόσ και αυτι αξίηει πάνω απ όλα τα άλλα. Μετά μποροφμε να του δϊςουμε: τα χριματά μασ, το χρόνο μασ, να ανοίγουμε το ςπίτι μασ να φιλοξενοφμε αδελφοφσ, να χρθςιμοποιοφμε το αυτοκίνθτο να μεταφζρουμε γιαγιάδεσ και παπποφδεσ, τα ταλζντα μασ, τισ γνϊςεισ μασ. Μόνο ζτςι κα δοξάςει τον Κφριο. Εκείνοσ, τισ λίγεσ και φτωχζσ μασ δυνατότθτεσ μπορεί να τισ ευλογιςει και να βγάλει πολφ καρπό. ΤΜΠΕΡΑΜΑ Ο Κεόσ αγαπάει και ςζνα και ζχει ζνα καυμαςτό ςχζδιο και για τθ δικι ςου τθ ηωι. Αν πιςτζψεισ ςε Εκείνον κα ςυγχωρζςει τθν αμαρτία ςου και κα ςου χαρίςει αιϊνια ηωι. Αν του ανοίξεισ τθν καρδιά ςου και γίνει Αυτόσ ο Κφριόσ ςου, μπορεί τα λίγα που ζχεισ να του προςφζρεισ, (ταλζντα, προςευχι, υπακοι, βοικεια ςε κάποιον που ζχει ανάγκθ) να τα κάνει πολλά και να ςε χρθςιμοποιιςει ϊςτε να βοθκιςεισ και άλλουσ. Σο πρϊτο πράγμα που ο Κεόσ κζλει να του δϊςεισ είναι θ καρδιά ςου! ΥΜΝΟΣ: Ιτανε μια φορά ζνα παιδί Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Γιε μου, δϊςε τθν καρδιά ςου ςε μζνα, και τα μάτια ςου ασ προςζχουν ςτουσ δρόμουσ μου Παροιμίεσ 23:26 ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: 1 Ρετρ. 5:7, Μάρκοσ 10:29-30, Μαλαχίασ 3:10, Α Βαςιλ. 17:13, ωμ. 12:1. 1 Κορ. 10:24, Βας.17:13, Ματκ. 6:33, 1 Βας.3:13. 20