HOPE II Πρόγραμμα Ελπίδα II

Transcript

1 Με την υποστήριξη του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Ευρώπη για τους Πολίτες» Commemorating the victims of Nazism HOPE II Πρόγραμμα Ελπίδα II Active European Remembrance The Story of Europe Remembrance and the Circle of European Friends who Resisted Hitler Η ιστορία της ενεργούς μνήμης της Ευρώπης Εκείνοι που αντιστάθηκαν στο Χίτλερ Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2013 Wednesday, December Εγγραφές, Αφίξεις προσκεκλημένων Registration, Arrival of the guests Έναρξη - Καλωσόρισμα προσκεκλημένων - Χαιρετισμοί Opening - Welcoming reception of participants Συντονιστής Chairman Αλέπης Σοφοκλής, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Χαϊδαρίου, εντεταλμένος για θέματα Παιδείας, Alepis Sofoklis, Haidari Municipal Councilor, responsible for Educational Issues (GR) Ο ελληνικός λαός αντιστέκεται και γράφει το έπος της Εθνικής Αντίστασης! The Greek people resist and writes the page of National Resistance! Η Ελλάδα κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να πολεμήσει 4 στρατούς χωρών ταυτόχρονα: τη Γερμανία, την Ιταλία, την Αλβανία και τη Βουλγαρία Η Ελλάδα αντιστάθηκε πάνω από 200 ημέρες, όταν Λουξεμβούργο, Δανία και Τσεχία καμία, η τότε Γιουγκοσλαβία και η Ολλανδία 3 4 ημέρες, το Βέλγιο 18 και η Πολωνία 30, Η Γαλλία 43 και η Νορβηγία 60. «Χάριν της ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμον θάρρος και υψίστην περιφρόνησιν προς τον θάνατον», Α. Χίτλερ από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941 «Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.», Winston Churchill, από μια ομιλία στο BBC στις πρώτες ημέρες του ελληνο-ιταλικού πολέμου, από τους πρώτους που υποστήριξαν τη δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Μετά την εμπειρία του Β

2 Παγκοσμίου Πολέμου, απέκτησε την πεποίθηση ότι μόνο μια ενωμένη Ευρώπη θα μπορούσε να εγγυηθεί την ειρήνη. Στόχος του ήταν η ριζική αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών ασθενειών του εθνικισμού και της πολεμοκαπηλίας. «Λυπάμαι επειδή γερνώ και δεν θα ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν αποφασιστική για το Β Παγκόσμιο Πόλεμο», Joseph Stalin, από μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31 Ιανουαρίου 1943 μετά από τη νίκη στο Stalingrand και την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.) «Αν οι Ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε.», Georgy Constantinovich Zhoukov, Στρατηγός του Σοβιετικού Στρατού «Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας», Charles de Gaul, από ομιλία του στο γαλλικό κοινοβούλιο μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου «Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε», Μόσχα, ραδιοσταθμός όταν επιτέθηκε ο Hitler στην ΕΣΣΔ «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις.», Benito Mussolini, από ομιλία στις 10 Μαΐου 1941 «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της βασανισμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης», Maurice Schumann, διαπρεπής νομικός και Γάλλος υπουργός Εξωτερικών από το 1948 έως το 1952 και , μέλος της γαλλικής ακαδημίας, από μήνυμα που απεύθυνε από το BBC στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα που ο Hitler κατέλαβε την Αθήνα Από τους πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, σε συνεργασία με τον Ζαν Μονέ, συνέταξαν το παγκοσμίως γνωστό «σχέδιο Σουμάν» το οποίο δημοσιεύθηκε στις 9 Μαΐου 1950, ημερομηνία που αναφέρεται ως η ημερομηνία γέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρότεινε τον από κοινού έλεγχο της παραγωγής άνθρακα και χάλυβα, που ήταν οι σημαντικότερες πρώτες ύλες για την πολεμική βιομηχανία. Η κεντρική ιδέα ήταν ότι καμία χώρα δεν θα μπορούσε να ξανακηρύξει πόλεμο εάν δεν είχε τον έλεγχο της παραγωγής άνθρακα και χάλυβα Εκπρόσωποι Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδος, Representatives of Martyr cities and villages of Greece Network(GR) Η ιστορία του μαρτυρικού χωριού Κοντομάρι του νομού Χανίων Κρήτης στις 2 Ιουνίου 1941 μέσα από το φωτογραφικό φακό του Franz Peter Weixler πολεμικού ανταποκριτή της Βέρμαχτ The story of the martyr village Kontomari of Chania, the second largest city of Crete island and the capital of the Chania regional unit, on 02/06/1941 through the camera of Franz Peter Weixler, war correspondent of Wehrmacht Στο Κοντομάρι συνέβη η πρώτη εκτέλεση αμάχων από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, αμέσως μετά τη Μάχη της Κρήτης. Η σφαγή στο Κοντομάρι, μαζί με την καταστροφή της Καντάνου (3/6/41) και τις μαζικές εκτελέσεις της Αλικιάνου (2/6/41) αποτέλεσαν τα πρώτα μαζικά αντίποινα για την ευρεία συμμετοχή του ντόπιου πληθυσμού στη Μάχη της Κρήτης. The Massacre of Kondomari refers to the execution of male civilians from the village of Kondomari in Crete by an ad hoc firing squad consisting of German paratroopers on 2 June 1941 during World War II. The shooting was the first of a long series of mass

3 reprisals in Crete. It was orchestrated by Generaloberst Kurt Student, in retaliation for the participation of Cretans in the Battle of Crete which had ended with the surrender of the island only two days earlier. The massacre was photographed by a German army war correspondent whose negatives were discovered several decades later in the federal German archives Παρουσίαση video :Η ομαδική εκτέλεση του χωριού Κοντομαρί του νομού Χανίων Κρήτης - Ιούνιος 1941 Video :The mass executions in the village Kondomari in the regional unit of Chania in Crete (GR) June Την επόμενη μέρα μετά την τελική επικράτηση των δυνάμεων του Άξονα στη Μάχη της Κρήτης, οι στρατιώτες της ναζιστικής Γερμανίας προχωρούν, για αντίποινα στην πρωτοφανή αντίσταση που αντιμετώπισαν από τις δυνάμεις Ελλήνων και Συμμάχων, στην εκτέλεση όλων των ανδρών του χωριού Κοντομάρι Χανίων. Την επομένη της ήττας των Ελλήνων και Συμμάχων, μια μονάδα αλεξιπτωτιστών υπό τον υπολοχαγό Horst Trebes, ως αντίποινα κατά του λαού που προέβαλλε λυσσαλέα αντίσταση με αποτέλεσμα οι Γερμανοί, αν και νικητές να έχουν περισσότερες απώλειες από τους ηττημένους, εισέβαλλαν στο χωριό Κοντομάρι. Μετά το τέλος του Πολέμου ειπώθηκε πως την εντολή για τη σφαγή έδωσε ο στρατηγός Kurt Student ο οποίος αποκάλυψε στη δίκη της Νυρεμβέργης ότι διατάχθηκε από τον ίδιο τον Hermann Göring, τον επικεφαλής της γερμανικής αεροπορίας. Οι ναζιστικές δυνάμεις συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους, συνέλαβαν 25 άνδρες, ηλικίας από 18 έως 50 ετών και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ, αφήνοντας να ζήσουν μονάχα οι ηλικιωμένοι. Την επόμενη μέρα, οι ναζιστικές δυνάμεις προχώρησαν σε ακόμα ένα έγκλημα πολέμου: το Ολοκαύτωμα της Καντάνου. Οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους περίπου 180 κατοίκους του χωριού, έσφαξαν ακόμα και τα ζώα τους ενώ πυρπόλησαν όλα τα σπίτια. Το έγκλημα πολέμου στο Κοντομάρι κατέγραψε με το φωτογραφικό φακό του ο Γερμανός υπολοχαγός Franz-Peter Weixler, ο οποίος υπηρετούσε ως ανταποκριτής προπαγάνδας για τη Wehrmacht -- αργότερα το ίδιο έτος απομακρύνθηκε από τη θέση του για «πολιτικούς λόγους» και μάλιστα κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, λόγω διαρροής των συγκεκριμένων φωτογραφιών. Ο επικεφαλής της μονάδας των εκτελεστών -- αλεξιπτωτιστών Horst Trebes τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη του ναζιστικού καθεστώτος για την επιχείρηση στην Κρήτη. Σκοτώθηκε το 1944 σε πολεμική επιχείρηση στη Νορμανδία. Η Ελλάδα, μετά το τέλος του πολέμου ζήτησε από τη Βρετανία την έκδοση του στρατηγού Kurt Student, αλλά εισέπραξε άρνηση. Ο Student δικάστηκε από τους Βρετανούς για κακομεταχείριση κρατουμένων και δολοφονία αιχμαλώτων στην Κρήτη και κρίθηκε ένοχος για 3 από τις 8 κατηγορίες. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών αλλά απελευθερώθηκε το 1948 για «ιατρικούς λόγους». Δεν δικάστηκε ποτέ για εγκλήματα κατά αμάχων Εκπρόσωποι Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδος, Representatives of Martyr cities and villages of Greece Network(GR) Θεόδωρος Καλλίνος, ένα σύμβολο της Kρητικής αντίστασης κατά των

4 Γερμανών 100 ετών Τheodoros Kallinos, a symbol of Cretan resistance against the Germans 100 years old Ο Θεόδωρος Καλλίνος ή Αμάρμπεης από τη Θεσσαλία, είναι μία θρυλική μορφή για τη Μάχη της Κρήτης, καθώς ηγήθηκε ενός λόχου στο μοναδικό νικηφόρο αγώνα των Ελλήνων στο νησί, στο ύψωμα του Κοψά βορειοανατολικά του Ηρακλείου Theodoros Kallinos, 100 years old, is a hero-symbol due to this participation in the Battle of Crete (Luftlandeschlacht um Kreta). The battle began on the morning of 20 May 1941, when Nazi Germany launched an airborne invasion of Crete under the code name Unternehmen Merkur (Operation Mercury). Greek and Allied forces, along with Cretan civilians, defended the island. After one day of fighting, the Germans had suffered very heavy casualties and the Allied troops were confident that they would prevail against the German invasion. The next day, through miscommunication and the failure of Allied commanders to grasp the situation, Maleme airfield in western Crete fell to the Germans, enabling them to fly in reinforcements and overwhelm the defenders. The battle lasted about 10 days. The Battle of Crete was unprecedented in three respects: it was not only the first battle where German paratroops (Fallschirmjäger) were used on a massive scale, but also the first mainly airborne invasion in military history, [7] the first time the Allies made significant use of intelligence from the deciphered German Enigma code, and the first time invading German troops encountered mass resistance from a civilian population. Because of the heavy casualties suffered by the paratroopers, Adolf Hitler forbade further large-scale airborne operations. However, the Allies were impressed by the potential of paratroopers and started to build their own airborne formations. Εκπρόσωποι Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδος, Representatives of Martyr cities and villages of Greece Network(GR) Το έπος του '40 και η Εθνική Αντίσταση στη Θεσσαλία The national resistance in Thessaly , a traditional geographic and modern administrative region of Greece, comprising most of the ancient region of the same name and known as Aeolia in Homer's Odyssey. Αναφορά σε : Η συμμετοχή του θεσσαλικού λαού στην Εθνική Αντίσταση και τα βασικά χαρακτηριστικά της θεσσαλικής Αντίστασης Αντιστασιακές οργανώσεις στη Θεσσαλία Η συμβολή των νέων της Θεσσαλίας στην απόκρουση της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι (9 Μαρτίου 1941) Η στρατιωτική οργάνωση αξιωματικών Λάρισας (Οκτώβριος 1941-Οκτώβριος 1942) Η γυναίκα της Θεσσαλίας στην Αντίσταση Ο αντιστασιακός τύπος της Θεσσαλίας Η επιχείρηση στα μεταλλεία του Δομοκού (Φεβρουάριος 1944) Κατοχή και Αντίσταση στην Αγιά Προβολή οπτικοαουστικού υλικού από την καθημερινότητα στα χωριά της Θεσσαλίας

5 Εκπρόσωποι Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδος, Representatives of Martyr cities and villages of Greece Network(GR) Το έπος του '40 και η Εθνική Αντίσταση στη Θεσσαλία The national resistance in Thessaly (administrative region of Greece) Αναφορά σε : Κωνσταντίνος Καραγιώργης Γυφτοδήμος Μαρτυρίες από τα αρχεία του Τοπικού Αρχείου Αγιάς Η εβραϊκή κοινότητα του Βόλου κατά την Κατοχή: η συνεισφορά των προφορικών μαρτυριών Διάλειμμα Break Λούντζη Χριστίνα, ιστορικός, διευθύντρια της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου, Lountzi Christina, historian, director of the public library in Zakinthos Greek island in the Ionian Sea, separate regional unit of the Ionian Islands region, and municipality Μόνο δύο ονόματα : Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και Δήμαρχος Καρρέρ Οnly two names: Bishop Chrysostomos and Mayor Karrer Ζάκυνθος, στα τέλη του Οι Εβραίοι του νησιού τελούν υπό διωγμό. Ο Γερμανός διοικητής της φρουράς Ζακύνθου καλεί το δήμαρχο Λουκά Καρρέρ για να του ανακοινώσει την εντολή του. Μέσα σε λίγες μέρες θα πρέπει να του παραδώσει κατάλογο με τα ονόματα των Εβραίων και τα υπάρχοντά τους προκειμένου να απελαθούν. Ο δήμαρχος συναντά τον μητροπολίτη και μεταβαίνουν μαζί στην Κομαντατούρ, τη γερμανική διοίκηση, μεταφέροντας έναν φάκελο με την απάντησή τους. Το χαρτί γράφει μόνο δύο ονόματα: Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος, δήμαρχος Λουκάς Καρρέρ. Η απάντηση ξαφνιάζει τον Γερμανό διοικητή και λίγο καιρό αργότερα ακυρώνεται η διαταγή της σύλληψης των Εβραίων. Ποτέ κανείς Ζακυνθινός δεν κατέδωσε Εβραίο. O εβραϊκός πληθυσμός παρέμεινε στο νησί μέχρι το 1953, οπότε η περιοχή επλήγη από μεγάλο σεισμό.. Έπιασε φωτιά και κάηκαν τα πάντα, μαζί και ο οικισμός των Εβραίων που εγκαταλείφθηκε. Τότε ξεκίνησαν οι Εβραίοι να εγκαταλείπουν το νησί για να μεταβούν στο Ισραήλ. Οι τελευταίοι έφυγαν τη δεκαετία του Σήμερα στην περιοχή της εβραϊκής συναγωγής δεν διασώζονται κτίσματα. Μοναδικό ενθύμημα των γεγονότων αποτελούν οι τιμητικές στήλες για τον μητροπολίτη Χρυσόστομο και το δήμαρχο Καρρέρ, καθώς και το νεκροταφείο στη θέση Ρούβελη. On September , the governor of the German occupation named Berenz had asked the mayor, Loukas Karrer, for a list of all Jews on the island. Rejecting the demand after consulting with Bishop Chrysostomos, they decided to go together to the governor's office the next day. When Berenz insisted once again for the list, the bishop explained that these Jews weren't Christians but had lived here in peace and quiet for hundreds of years. They had never bothered anyone, he said. They were Greeks just like all other Greeks, and it would offend all the residents of Zakynthos if they were to leave. But the

6 governor persisted that they give him the names. The bishop then handed him a piece of paper containing only two names: Bishop Chrysostomos and Mayor Karrer. In addition, the bishop wrote a letter to Hitler himself, declaring that the Jews in Zakynthos were under his authority. The speechless governor took both documents and sent them to the Nazi military commander in Berlin. In the meantime, not knowing what would happen, the local Jews were sent by the leaders of the island to hide inside Christian homes in the hills. However, a Nazi order to round up the Jews was soon revoked - thanks to the devoted leaders who risked their lives to save them. In October 1944, the Germans withdrew from the island, leaving behind 275 Jews. The entire Jewish population had survived, while in many other regions Jewish communities were eliminated. THIS unique history is described in the book of Dionyssios Stravolemos, An Act of Heroism - A Justification, and also in the short film of Tony Lykouressis, The Song of Life. According to tour guide Haim Ischakis, in 1947, a large number of Zakynthinote Jews made aliya while others moved to Athens. In 1948, in recognition of the heroism of the Zakynthians during the Holocaust, the Jewish community donated stained glass for the windows of the Church of Saint Dionyssios. In August 1953, the island was struck by a severe earthquake and the entire Jewish quarter, including its two synagogues, was destroyed. Not long afterwards, the remaining 38 Jews moved to Athens. In 1978, Yad Vashem honoured Bishop Chrysostomos and Mayor Loukas Karrer with the title of "Righteous among the Nations." In March 1982, the last remaining Jew in Zakynthos, Ermandos Mordos, died on the island and was buried in Athens. Thus the circle of Jewish presence came to its close after five centuries. In 1992, on the site where the Sephardic synagogue stood before the earthquake, the Board of Jewish Communities in Greece erected two marble memorial monuments as a tribute to the bishop and mayor Εκπρόσωποι Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδος, Representatives of Martyr cities and villages of Greece Network(GR) Ο Νίκος Πανούσης Οι πρώτοι αντάρτες Nikos Panousis known as No paura The first resistance fighters in Peloponnese, a large peninsula and geographic region in southern Greece Η ιστορία ενός από τους πρώτους αντάρτες του 8ου Συντάγματος τον ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου που πήρε μέρος σε πολλές μάχες κατά των Γερμανο-Ιταλών κατακτητών στη διάρκεια της Κατοχής (Αρτεμισίας, Μελιγαλά, Βουρλιά, Καστάνιτσας, Γερακιού, Κοσμά, Ανωγείων, Μυστρά, κ.ά.) Loules Vasilis documentary Kisses to the Children regarding the Holocaust of Jews Ασσέρ-Πάρδο Ρόζα, ένα από τα «κρυμμένα παιδιά» την περίοδο της Κατοχής, Παρουσίαση από καρδιάς, Asser-Pardo Rosa, one of the hidden children during the Occupation, Presentation by heart (GR) Προσωπική μαρτυρία Personal Testimony Η γενοκτονία των Ελλήνων Εβραίων στη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου είναι μία σκοτεινή μέχρι και σήμερα πτυχή της ελληνικής Ιστορίας. Εστιάζοντας στο παιδικό βλέμμα, ο σκηνοθέτης Βασίλης Λουλές δίνει ένα αναπάντεχο πορτρέτο της κατοχικής και μετακατοχικής εμπειρίας φωτίζοντας ζητήματα παραγνωρισμένα από την επίσημη ιστορία,

7 όπως είναι ο κόσμος των αισθήσεων, η σημασία του παιχνιδιού, η σιωπή. Το έργο του το ντοκιμαντέρ «Φιλ ιά εις τα παιδιά» έχει συγκινήσει χιλιάδες θεατές και συνεχίζει να προβάλλεται. Ο κόσμος των μικρών του ηρώων της Ροζίνας, της Ευτυχίας, της Σέλλυς, του Σήφη και του Μάριου, που βίωσαν την γερμανική κατοχή ως παιδιά εβραϊκών οικογενειών σε διαφορετικά μέρη της πατρίδας μας είναι μαγευτικός και μαγικός. Τα παραπεταμένα κρυμμένα παιδιά ( hidden children )μπορούσαν να τον δημιουργήσουν μέσω του παιχνιδιού, ως μοχλό άμυνας, ώστε να τα καταφέρουν και να αντιταχθούν απέναντι στη βία, στον τρόμο και στο θάνατο. Σταδιακά στο ντοκιμαντέρ αναδύεται η κομβική σχέση τους με το παιχνίδι ως αντίβαρο στον κίνδυνο των Γερμανών κατακτητών Εκπρόσωποι Αγγλικής αντιπροσωπείας, Representatives of the United Kingdom delegation - Συντονισμός, Coordination: Sharon Kennet CEO Η μάχη της Βρετανίας : Μία από τις πιο διάσημες μάχες του Β Παγκοσμίου Πολέμου The Battle of Britain :One of the most famous battles of World War II - A general presentation The German Air Force (Luftwaffe with Hermann Göring as the commander) against the United Kingdom during the summer-autumn of The name is derived from a famous speech delivered by Prime Minister Winston Churchill in the House of Commons: "... the Battle of France is over. I expect that the Battle of Britain is about to begin Μέλη Αγγλικής αντιπροσωπείας, Members of the United Kingdom delegation Ο βομβαρδισμός της Αγγλίας αναλυτικά πόλη - πόλη The Blitz in United Kingdom An analytical presentation city by city The history says that Churchill believed St Paul's Cathedral was a symbol of British freedom, and declared that under no circumstance volunteers guarding it day and night and it survived the Nazi onslaught while all around it burnt. "Churchill always said that the worst thing Hitler did was to bomb London,", "because he angered the British people. And you don't want to get the British people angry, because then they become totally defiant and never give in." The Blitz was the period of sustained strategic bombing of the United Kingdom by Nazi Germany. Between 7 September 1940 and 21 May 1941 there were major aerial raids (attacks in which more than 100 tonnes of high explosives were dropped) on 16 British cities. Over a period of 267 days (almost 37 weeks), London was attacked 71 times, Birmingham, Liverpool and Plymouth eight times, Bristol six, Glasgow five, Southampton four, Portsmouth and Hull three, and there was also at least one large raid on another eight cities. This was a result of a rapid escalation starting on 24 August 1940, when night bombers aiming for RAF airfields drifted off course and accidentally destroyed several London homes, killing civilians, combined with the UK Prime Minister Winston Churchill's immediate response of bombing Berlin on the following night. Starting on 7 September 1940, London was bombed by the Luftwaffe for 57 consecutive nights. More than one million London houses were destroyed or damaged, and more than 40,000 civilians were killed, almost half of them in London.

8 Εκπρόσωποι Αγγλικής και Γαλλικής αντιπροσωπείας, Representatives of the United Kingdom and France delegations Εγγλέζοι αντιστασιακοί στην υπό γερμανική κατοχή ΓαλλίαEnglishmen resistance in Nazi occupied France - The story of Radio Londres and the coded messages Radio Londres was a radio broadcast from 1940 to 1944 from the BBC in London to Nazi occupied France. It was entirely in French and was operated by the Free French who had escaped the German occupation. It served not only to counter the propaganda broadcasts of German-controlled Radio Paris and the Vichy government's Radiodiffusion Nationale but also to appeal to the French to rise up, as well as being used to send coded messages to the French Resistance. On 1 June alone, over 200 messages were sent, making it clear to those listening that something was in the works. Although in some places the Axis jamming was more effective than others, the background noise and static were not enough to drown out the sound of Beethoven's 5th Symphony, the first four notes of which correspond to the dot-dot-dot-dash of the Morse code letter V for Victory. Shortly before the D-Day landings of 6 June 1944, Radio Londres broadcast the first stanza of Paul Verlaine's poem "Chanson d'automne to let the resistance know that the invasion would begin within 24 hours. Les sanglots longs, Des violins, De l automne, Blessent mon cœur, D une langueur, Monotone. Blessent mon cœur d'une langeur monotone ("wound my heart with a monotonous languor") was the specific call to action. By late 1944, Allied victory in France sounded the end of Radio Londres Εκπρόσωποι Αγγλικής αντιπροσωπείας, Representatives of the delegation of United Kingdom, Συντονισμός, Coordination: Sharon Kennet Προετοιμασίες κατά της εισβολής - H Επιχείρηση Θαλάσσιος Λέων της Ναζιστικής Γερμανίας να εισβάλει στη ΒρετανίαBritish anti-invasion preparations and the German Operation Sea Lion British anti-invasion preparations of the Second World War entailed a large-scale division of military and civilian mobilisation in response to the threat of invasion by German armed forces in 1940 and The British army needed to recover from the defeat of the British Expeditionary Force in France and 1.5 million men were enrolled as part-time soldiers in the Home Guard. The rapid construction of field fortifications transformed much of the United Kingdom, especially southern England into a prepared battlefield. The Operation Sea Lion, the Nazi Germany's plan to invade the United Kingdom following the Fall of France, was never taken beyond the preliminary assembly of forces. Today, little remains of Britain's anti-invasion preparations. Only reinforced concrete structures such as pillboxes are common.

9 a commemorating plaque Εκπρόσωποι Αγγλικής αντιπροσωπείας, Representatives of the delegation of United Kingdom, Συντονισμός, Coordination: Sharon Kennet Οι Ναζί στα νησιά ChannelNazi Occupation of The Channel Islands The Channel Islands were occupied by Nazi Germany for much of World War II, from 30 June 1940 until the liberation on 9 May The Bailiwick of Jersey and Bailiwick of Guernsey are two British Crown dependencies in the English Channel, near the coast of Normandy. The Channel Islands were the only part of the British Isles to be invaded and occupied by German forces during the war Μέλη Αγγλικής αντιπροσωπείας, Members of the United Kingdom delegation Αναπτερώνοντας το ηθικό των ΒρετανώνRaising the morale of the Brits Keep Calm and Carry On is a motivational poster produced by the British government in 1939, several months before the beginning of the Second World War, intended to raise the morale of the British public in the aftermath of widely predicted mass air attacks on major cities. It had only limited distribution with no public display, and thus was little known. It was rediscovered in 2000, has been re-issued by a number of private companies, and has been used as the decorative theme for a range of products Εκπρόσωποι γαλλικής αντιπροσωπείας, Representatives of French delegation Σύντομη παρουσίαση της εικονογραφημένης νουβέλας των Estelle Meyrand και Rodolphe, με τίτλο "Les zazous, " Short presentation of the illustrated novel entitled "Les zazous, " by Estelle Meyrand and Rodolphe Le jazz et le swing furent, pendant les années noires de la guerre et de l'occupation, un incroyable champ de liberté, un vent de fraîcheur et d'espérance pour une jeunesse qui, malgré la situation, voulait vivre. À l'intérieur du peu d'espace dont ils pouvaient jouir, les zazous et autres swings, en se démarquant de la grisaille ambiante, s'identifiaient par leurs tenues provocantes, se reconnaissaient dans le jazz qui, venant d'amérique, représentait l'espoir. et se rassemblaient autour des vedettes françaises, chanteurs et musiciens, qui avaient épousé les formes musicales rythmées. On a souvent dit et écrit que le jazz avait été interdit par l'occupant. Grossière erreur, il n'a jamais été aussi populaire en France que durant cette triste période!

10 Παρουσίαση προσωπικής μαρτυρίας του Εβραίου Claude Lanzmann από την Κέρκυρα, Témoignage d'un juif de Corfu, the second largest of the Greek Islands in the Ionian Sea: Le moment le plus fort de Shoah Un homme de Corfou, déporté à Auschwitz-Birkenau, a vu disparaître sa femme, ses quatre enfants et son père dans les fours du camp d'extermination. 40 ans après, il en parle en tenant les quelques photos qu'il lui reste. Et puis on l'entend chanter la Hatvika, le chant de l'espoir, avec d'autres amis déportés, dans la synagogue de Corfou. Sa voix reflète à elle seule le souffrance qu'il a enduré. Son regard est fort. Sa bouche trahi ce qu'il endure encore éternellement... Des 1650 juifs de Corfou (île au large de la Grèce), 122 sont revenus Παρουσίαση προσωπικής μαρτυρίας του Εβραίου Ovadia Baruch από τη Θεσσαλονίκη, Holocaust Survivor Ovadia Baruch Testimony from Thessaloniki (the second-largest city in Greece and the capital of the geographic region of Greek Macedonia, the administrative region of Central Macedonia and the Decentralized Administration of Macedonia and Thrace) Ovadia Baruch was born in Thessaloniki (the second-largest city in Greece and the capital of the geographic region of Macedonia and the administrative region of Central Macedonia) in 1922 to a family of eight children. They lived in the Jewish neighbourhood. In June 1942 Hitler's racial laws were applied to the Greek Jews and their neighbourhood became a ghetto. On 15 March 1943, the ghetto residents were ordered to buy one-way train tickets to an unknown destination, and the following morning Aποτύπωση της φρίκης του Ολοκαυτώματος στη λογοτεχνία - Η διαχείριση της κληρονομιάς The horror of Holocaust in Literature The management of heritage Αναγνώσεις αποσπασμάτων και συζήτηση με αφορμή το βιβλίο του Νίκου Δαββέτα «Η εβραία νύφη», το οποίο λογοτεχνικά και όχι ιστορικά (χωρίς ωστόσο να υπάρχουν ανακρίβειες0 προσεγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή το θέμα της εξόντωσης των Ελλήνων Εβραίων στη Θεσσαλονίκη και τις επιπτώσεις του Ολοκαυτώματος στην κοινωνική ζωή της Θεσσαλονίκης. Literature, with its various genres, is an invaluable teaching tool. The experience of reading heightens awareness in several ways, primarily by either conveying factual information or by evoking empathetic or sympathetic responses. An inherent value of literature is its ability to transport readers to different times, distant places, and unique circumstances. Through literature, readers can not only learn the facts about the Third Reich and World War II, but they can also make personal connections with those characters, real and fictional, who lived and died during the Holocaust.

11 Discussion and reading of excerpts from the book The Jewish Bride by Greek author Nikos Davvetas Αφήγηση Λεωνίδας Χρυσομάλλης, ηθοποιός, Μετάφραση στην αγγλική γλώσσα: Δημήτρης Γιαννακόπουλος Readings by Leonidas Chrisomallis, Greek actor, interpretation in English language by Dimitris Giannakopoulos, Greek actor With the support of the Europe for citizens programme of the European Union