«Θα ήθελα να με συγχωρέσεις, αλλά.» «Τι συνέβη;», ρώτησε ο επιθεωρητής και πήγε κοντά του. «Να δεν άντεξα και.» «Μη μου πεις ότι πήγες και πάλι στο

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "«Θα ήθελα να με συγχωρέσεις, αλλά.» «Τι συνέβη;», ρώτησε ο επιθεωρητής και πήγε κοντά του. «Να δεν άντεξα και.» «Μη μου πεις ότι πήγες και πάλι στο"

Transcript

1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Εκείνο το πρωινό στο γραφείο του Ζαν η ατμόσφαιρα ήταν μάλλον χαλαρή. Ο επιθεωρητής Κονταρίνι εξέταζε κάποια χαρτιά από τις καταθέσεις σχετικά με τη τελευταία δολοφονία. Ο Ζαν αντέγραφε καταθέσεις, ενώ ο Βαρθολομαίος δεν είχε έρθει ακόμα. Αλλά ο Ζαν ήταν κάπως ανήσυχος. Μια έγραφε, μια σταμάταγε, μια κοίταζε τον επιθεωρητή. Μετά από λίγο δεν άντεξε, σηκώθηκε και πήγε κοντά του. «Θες κάτι;», ρώτησε ο επιθεωρητής. «Ξέρω για τη συνάντηση που είχες με τον πατέρα μου». «Α ναι πότε πότε πίνουμε ένα κρασί μαζί». «Δεν μιλώ γι αυτό», είπε ο Ζαν και έκανε μια βόλτα προς το παράθυρο. Κοίταξε έξω και μετά συνέχισε : «Συζητήσατε για τη σημερινή συνάντηση στο παλάτι του Δόγη, έτσι ;» «Κοίτα» «Εγώ - να το ξέρεις, επιθεωρητή - δεν του είπα τίποτα», τον διέκοψε ο Ζαν. «Δεν λέω παραδέχομαι ότι τη θέλω αυτή τη θέση. Αλλά πιστεύω ότι με θεωρείς άξιο γι αυτήν». «Ναι είσαι καλός στη δουλειά σου στο έχω πει άλλωστε». «Αλλά ποτέ δεν είπα στον πατέρα μου να σε βρει. Πίστευα ότι από μόνος σου» «Εγώ εξήγησα στον Ζερμέν ότι υπάρχουν κάποιες δυσκολίες». «Μου τα είπε όλα τον κατσάδιασα». «Δεν θα έπρεπε Ζαν. Είναι καλός άνθρωπος ο Ζερμέν. Και φροντίζει για σένα». «Ναι, αλλά ούτε αυτός, ούτε η μάνα μου μπορούν να καταλάβουν ότι πλέον είμαι είμαι ικανός να τα καταφέρω και μόνος μου σε αυτή τη ζωή», είπε ο άλλος με παράπονο. «Τότε γιατί κάθεσαι ακόμα μαζί τους ;» «Μα ψάχνω ήδη σπίτι, δεν στο έχω πει ;» «Όχι. Πόσο καιρό ;» «Πάνε ίσως και τρεις μήνες», είπε ο Ζαν και κάθισε στο γραφείο του. «Α έτσι» «Λοιπόν ;» «Τι λοιπόν ;», ρώτησε ο επιθεωρητής. «Να θα ζητήσεις σήμερα να μου δώσουν τη θέση ;», ρώτησε ο Ζαν διστακτικά. «Θα κάνω ό,τι μπορώ.αλλά άστα αυτά. Με την υπόθεση της πόρνης τα καθαρόγραψες όλα ;» «Ναι. Αυτά είναι για υπογραφή», είπε ο Ζαν και του έδωσε ένα μάτσο χαρτιά. «Καλώς», είπε ο Μάρκος κι άρχισε να τους ρίχνει μια τελευταία ματιά. «Αλλά έκανα και κάτι παραπάνω». «Δηλαδή;», ρώτησε ο άλλος και σηκώθηκε, για να ξεμουδιάσει.

2 «Θα ήθελα να με συγχωρέσεις, αλλά.» «Τι συνέβη;», ρώτησε ο επιθεωρητής και πήγε κοντά του. «Να δεν άντεξα και.» «Μη μου πεις ότι πήγες και πάλι στο μπορντέλο». «Ναι πώς το κατάλαβες;», ρώτησε έκπληκτος ο Ζαν ; «Ε μα, σε έχω μάθει τόσο καιρό νεαρέ επιθεωρητή έστω και υποψήφιε», είπε γελώντας ο άλλος. «Και δε μου λες τι κατάλαβες ;» «Προς το παρόν τίποτα καινούργιο». «Ρώτησες κανέναν άλλο;», συνέχισε ο Μάρκος και έξυσε το μούσι του. «Ναι μεταξύ των άλλων είδα και τη λεκανατζού. Αυτή είδε κάποιον να φεύγει πολύ πρωί με μια γόνδολα. Έχουμε κι ένα όνομα, έναν Αλμπέρτο, γονδολιέρη». «Ψήλος στ άχυρα παιδί μου. Σε συμβουλεύω να μην δίνεις σημασία σε τέτοιες μαρτυρίες. Είναι χαμένος χρόνος», είπε απαξιωτικά ο Μάρκος. «Δηλαδή ;» «Μα, πού να βρεθεί τώρα ένας ένας Αλμπέρτο με γόνδολα. Άσε που μπορεί και να είναι πλαστό το όνομα. Ξέρεις αυτοί.» «Ναι, πολλές φορές λένε πλαστό όνομα». «Τίποτα άλλο ;» «Μπα τίποτα», είπε Ζαν κατηφής. «Ουσιαστικά είμαστε στο σκοτάδι. Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί ο αχρείος της έβγαλε τα μάτια ;» «Τρελός παιδί μου τρελός». «Λες;», ρώτησε ο Ζαν με δυσπιστία. «Πίστεψέ με, αυτή η πόλη αρχίζει και τρελαίνει τον κόσμο της». «Δεν ξέρω, άλλα ίσως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι και τόσο τρελός». «Δηλαδή;» «Κάτι μου λέει το ένστικτό μου. Ότι ίσως δηλαδή και να το ξανακάνει και» Αλλά ο Ζαν δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του και τότε είδαν την πόρτα να ανοίγει απότομα. Μέσα μπήκε ο Βαρθολομαίος λαχανιασμένος. Πήρε μιαν ανάσα και σκούπισε τον ιδρώτα του με ένα μαντίλι. Μετά κάθισε και οι άλλοι πήγαν κοντά του. «Έγινε κι άλλος!», είπε ο Βαρθολομαίος ασθμαίνοντας. «Άκουσα τις φωνές και» «Μα τι λες;», ρώτησε ο επιθεωρητής, ενώ ο Ζαν του έφερε ένα ποτήρι με νερό. «Έγινε πάλι», είπε εκείνος και κατέβασε με μιας το νερό. Μετά συνέχισε : «Κι άλλος φόνος. Άκουσα τις φωνές και πήγα και είδα» «Τι εννοείς πού ;», ρώτησε ο Μάρκος.

3 Παράλληλα ο επιθεωρητής έριξε μια περίεργη κοφτή ματιά στο Ζαν. Αυτός στεκόταν εκεί δίπλα και στο πρόσωπό του είχε εγκατασταθεί ένα μικρό χαμόγελο γεμάτο απ άκρη σ άκρη με υποχθόνια αυταρέσκεια. «Σε ένα μπορντέλο σήμερα καθώς ερχόμουν», συνέχισε ο Βαρθολομαίος «Σε ποιο μέρος;», ρώτησε ο Ζαν και πήρε πίσω την κούπα από τον άλλο. «Πάλι εδώ στο Καναρέτζιο». «Και το θύμα;», ρώτησε ο Μάρκος. «Μια πόρνη. Την είδα σας λέω. Δεν είχε μάτια ήταν φριχτό!», είπε ο Βαρθολομαίος και σκούπισε τον ιδρώτα του. «Τους είπα να περιμένουν να μην αγγίξουν τίποτα». «Καλά έκανες», είπε ο επιθεωρητής. «Τους είπα ότι θα φωνάξω τον επιθεωρητή Μάρκο και» «Όχι, όχι εγώ δεν προλαβαίνω τώρα», είπε ο Μάρκος και πήγε στο γραφείο του. «Μα κύριε επιθεωρητή» «Αυτό που σου λέω!», απάντησε πιο άγρια ο Μάρκος και τον κοίταξε περίεργα. Μετά καθώς μάζευε τα χαρτιά του γύρισε προς το Ζαν. Τον κοίταξε για λίγο και του είπε με αναμφισβήτητη σιγουριά : «Ζαν, να αναλάβεις την υπόθεση». «Εγώ;», ρώτησε εκείνος με έκπληξη. «Ναι, γιατί απορείς; Εγώ έχω δουλειά. Σε λίγη ώρα είναι η κρίση». «Και θα πάω μόνος μου εκεί; Θέλω να πω.» «Πάρε κι αυτόν. Πάρτε και γραφική ύλη για τις καταθέσεις». «Μάλιστα», είπε ο Ζαν όλο χαρά. «Αν όλα πάνε καλά, μέχρι το απόγευμα, Ζαν, θα είσαι υποψήφιος για τη θέση του επιθεωρητή. Οπότε πρέπει να κάνεις καλή δουλειά. Ίσως αυτό βοηθήσει. Μπορείς ;» «Αν μπορώ, λέει», απάντησε ο Ζαν με ένα τεράστιο χαμόγελο. Μετά γύρισε προς το φίλο του και του είπε έντονα : «Έλα Βαρθολομαίε, σήκω. Μην χάνεις χρόνο μας χρειάζονται». Αυτός πήγε προς τα χαρτιά του και ξεχώρισε αρκετές καθαρές σελίδες. Μετά πήρε όλα τα χρειαζούμενα για το γράψιμο και τα έβαλε ταχτικά σε μια δερμάτινη τσάντα. Δεν άργησαν να κατέβουν και σύντομα διέσχιζαν το μεγάλο δρόμο κάτω από το γραφείο τους. Από πάνω στο παράθυρο στεκόταν ο επιθεωρητής και τους παρακολουθούσε. Ο Ζαν περπατούσε μπροστά, αν και περισσότερο θα έλεγες ότι έτρεχε, για να προλάβει. Τι άραγε αφού ο φόνος είχε συντελεστεί, σκέφτηκε ο επιθεωρητής. Από πίσω ακολουθούσε με την τσάντα στο χέρι ο Βαρθολομαίος και κάτι του έλεγε συνέχεια. Ο Μάρκος χαμογέλασε με τη σκηνή. Αλλά δεν έμεινε και πολύ στο παράθυρο. Άλλωστε κι εκείνος είχε μια σημαντική συνάντηση. Δεν είχε καιρό για χάσιμο. Μέχρι να κατεβεί,

4 να πάει σε ένα κανάλι, να βρει γόνδολα και να μεταβεί στο παλάτι του Δόγη, το δίχως άλλο θα του έπαιρνε ίσως και μια ώρα. Για να δούμε πώς θα τα πάμε κι εμείς τώρα, σκέφτηκε ο επιθεωρητής και χαμογελώντας πήγε στο γραφείο του. Αν οι δικοί σου, Ζαν, είχαν δίκιο αν εγώ έχω δίκιο, λογικά πρέπει αύριο να είσαι υποψήφιος για τη θέση μου. Ο Μάρκος άνοιξε το συρτάρι του, πήρε μερικά χαρτιά κι ένα χαρτοφύλακα. Κοίταξε γύρω του και είδε ότι όλα ήταν εντάξει. Βγήκε από το γραφείο κι εκεί είδε ένα φρουρό. Του είπε ότι θα αργήσει και ότι όποιος τον ζητούσε θα έπρεπε πλέον να έρθει την επομένη μέρα. Μετά κατέβηκε στο δρόμο. Ένας δυο πολίτες τον χαιρέτησαν και το ίδιο έκανε κι εκείνος. Κατευθύνθηκε νότια, μέχρι που έφτασε στο μεγάλο κανάλι. Λίγο μετά ήταν μέσα σε μια γόνδολα. Μισή ώρα αργότερα κάθιδρος από τη ζέστη και τη μεγάλη προσπάθεια ο γονδολιέρης ανακοίνωνε στο Μάρκο ότι είχαν φτάσει. Εκείνος πλήρωσε και βγήκε στην αποβάθρα. Είδε ότι στεκόταν μόλις λίγες δεκάδες μέτρα από τις δυο κολώνες της πλατείας μπροστά από το δούκικο μέγαρο. Πήρε μια ανάσα και φτιάχτηκε. Σήκωσε το κεφάλι του, κοίταξε ψηλά και χαμογέλασε. Οι δυο γρανιτένιες κολώνες στέκονταν αγέρωχες από πάνω του 1. Στη κορυφή της μιας στεκόταν αρματωμένος ο Άγιος Θεόδωρος, ο πρώτος προστάτης της πόλης. Στα πόδια του ήταν ένας κροκόδειλος τον οποίο σύμφωνα με την παράδοση είχε υποτάξει ο Άγιος. Απέναντι, στην άλλη κολώνα, ήταν το φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας που στα πόδια του ήταν ανοιχτό το ευαγγέλιο του Αγίου Μάρκου, του δεύτερου και σημαντικότερου προστάτη της πόλης. Ακριβώς εκεί, ανάμεσα στις δυο κολώνες, πάντα στηνόταν το εκτελεστήριο των καταδικασμένων σε θάνατο. Γι αυτό και ουδέποτε οι Βενετοί πέρναγαν ανάμεσά τους, αφού το θεωρούσαν μεγάλη γρουσουζιά. Εκτός από το Μάρκο Κονταρίνι που δεν πίστευε σε προλήψεις. Συνήθιζε να το λέει και στο Ζαν, ότι «η λογική φέρνει τις λύσεις στα προβλήματα κι όχι οι προλήψεις». Έτσι, όταν βρισκόταν στην περιοχή, φρόντιζε να περνάει επιδεικτικά ανάμεσα από τις κολώνες. Ο Μάρκος ήταν γενικά παράξενος άνθρωπος και λίγο πολύ όλοι το είχαν πει και στο Ζαν. Αλλά εκείνος δεν τους άκουγε. Πίστευε στον επιθεωρητή και στο μυαλό του. Όπως πίστευε και στο ότι μια μέρα θα γινόταν διάδοχός του στο Καναρέτζιο. Εξάλλου και ο Μάρκος απ έξω - απ έξω του το είχε πει κανά δυο φορές. Και πλέον αυτή η στιγμή είχε έρθει. Αφού πέρασε ανάμεσα από τις δυο κολώνες, κάνοντας τους περαστικούς να μουρμουρίζουν, ο Μάρκος Κονταρίνι άφησε το βλέμμα του να τρέξει βιαστικά λίγο πιο μακριά, στην εκκλησιά του Αγίου Μάρκου που ήταν χτισμένη δίπλα στο παλάτι. Περπατώντας προς αυτήν έκανε στα γρήγορα το σταυρό του, αν και δεν πολυπίστευε στο Θεό, είναι αλήθεια. Πάντως ευχήθηκε στον εαυτό του να πάνε όλα καλά. 1 Τις δυο ψηλές κολώνες, της είχαν κλέψει οι Βενετοί από την Κωνσταντινούπολη το 1204, μετά την άλωση της Πόλης κατά την τέταρτη Σταυροφορία.

5 Προχώρησε προς τα δυτικά, εκεί που ήταν η είσοδος του παλατιού για τους υπαλλήλους 2. Ακόμα υπήρχαν σκαλωσιές, γιατί γίνονταν εργασίες στον δεύτερο όροφο. Ήξερε ότι εκείνη την περίοδο κατασκεύαζαν μια μαρμάρινη πρόσοψη στο μεσαίο παράθυρο, το τέταρτο από τα εφτά του ορόφου. Έριξε μια ματιά αλλά δεν μπόρεσε να δει και πολλά πράγματα. Μόνο άκουσε τον ήχο από τα καλέμια που ανακατευόταν με τις ομιλίες των τεχνητών και κάποιων περαστικών που βρίσκονταν στο ίδιο σημείο εκείνη την ώρα. Η ματιά του κατέβηκε πιο χαμηλά και περιέτρεξε τη δυτική πτέρυγα του παλατιού, έξω από την οποία στεκόταν. Χαμογέλασε. Αν για κάποιο λόγο ευχαριστιόταν, όταν μια στο τόσο ερχόταν στο παλάτι, ήταν το όμορφο θέαμα που έβλεπαν τα μάτια του. Στο ισόγειο υπήρχε μια στοά κατασκευασμένη από χοντρούς και σχετικά χαμηλού ύψους μαρμάρινους κίονες που σχημάτιζαν στην κορυφή τους οξυκόρυφα γοτθικά τόξα. Ακριβώς από πάνω ήταν το μαρμάρινο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου. Από αυτό ξεκίναγαν άλλοι λεπτότεροι και πιο φινετσάτοι μαρμάρινοι κίονες λευκού επίσης χρώματος που κατέληγαν σε κύκλους. Αυτοί με τη σειρά τους υποστήριζαν όλο τον επάνω δεύτερο όροφο. Ο δεύτερος όροφος, στον οποίο θα κατευθυνόταν και ο Μάρκος ήταν χτισμένος χωρίς μπαλκόνι, όλος από κόκκινη πέτρα που σε συνδυασμό με άσπρα τούβλα σχημάτιζαν όμορφους ρόμβους απ άκρη σ άκρη σε όλο τον εξωτερικό τοίχο. Σε αυτό τον όροφο, σε κάθε πλευρά του παλατιού υπήρχαν επτά μεγάλα παράθυρα που κατέληγαν σε οξυκόρυφα τόξα, ενώ ο όροφος στεφανωνόταν με μαρμάρινα ακροκέραμα και μικρούς μυτερούς σκαλιστούς κιονίσκους. Ο επιθεωρητής δεν καθυστέρησε περισσότερο και μπήκε στη στοά του ισογείου. Τράβηξε δυτικά, προς τη θύρα απ όπου έμπαιναν συνήθως οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι επισκέπτες που είχαν άδεια. Εκεί στέκονταν πάντα δυο οπλισμένοι φρουροί. Τους είπε ποιος ήταν και τους έδειξε ένα χαρτί. Ο ένας φρουρός του είπε ότι ήδη τον περίμεναν. Μπήκαν μαζί και ο φρουρός του υπέδειξε ένα γραφείο απέναντί τους. Ο Μάρκος πήγε προς τα κει και είδε δυο γραφιάδες. Αμέσως κανόνισε τα τυπικά και κατόπιν ένας από αυτούς του είπε ψυχρά να τον ακολουθήσει. Άρχισαν να ανεβαίνουν σκάλες και να περπατάνε ανάμεσα από στενούς διαδρόμους. Πριν περάσει πολύ ώρα είχαν φτάσει στο δεύτερο όροφο. Ο υπάλληλος του έδειξε το δωμάτιο που έπρεπε να πάει και του είπε να περάσει. Πράγματι, μόλις μπήκε, είδε εκεί άλλους τρεις γνωστούς του. Ήταν επίσης επιθεωρητές από άλλες περιφέρειες της Βενετίας που είχαν έρθει για τον ίδιο λόγο. Τους πλησίασε κι άρχισαν να κουβεντιάζουν ζωηρά. Το θέμα τους βέβαια ήταν τα πρόσωπα που θα πρότειναν για τις θέσεις τους. Όταν ο Μάρκος ανέφερε για το Ζαν αναπόφευκτα όλα τα 2 Αρχικά το παλάτι του Δούκα χτίστηκε ως ξύλινο κάστρο στο πρώτο μισό του 9 ου αιώνα, αλλά καταστράφηκε από φωτιά αρκετές φορές. Στη μορφή που διαθέτει ακόμα και σήμερα κατασκευάστηκε από πέτρα και μάρμαρο ουσιαστικά το 14 ο αιώνα, ενώ μετατροπές έγιναν και στους επόμενους αιώνες.

6 βλέμματα στράφηκαν απάνω του. Οι άλλοι προσπάθησαν να τον πείσουν να μην δηλώσει το Γάλλο, αλλά ο Μάρκος υπερασπίστηκε το Ζαν με μεγάλη ένταση. Δεν είχαν προλάβει να τελειώσουν την κουβέντα τους, όταν ένας υπάλληλος μπήκε και ανακοίνωσε ότι κατέφτασε το Συμβούλιο των Δέκα. Στο μεταξύ, την ίδια ώρα ο Ζαν κι ο Βαρθολομαίος έφτασαν στο μπορντέλο της μαντάμ Τζούλιας. Απ έξω βρήκαν πολύ κόσμο. Ο Βαρθολομαίος ανέλαβε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Έβγαλε μια δυνατή φωνή που τους έκανε όλους να σωπάσουν. Τους ανακοίνωσε ότι είχε φτάσει ο «επιθεωρητής» Ζαν Λε Κερ και όλοι έκαναν χώρο. Ειδικά αυτό το τελευταίο έκανε το Ζαν να χαμογελάσει. Αλλά γρήγορα πήρε το αυστηρό και σοβαρό ύφος που επέβαλλε η περίσταση. Άρχισε να περπατάει ανάμεσα στον κόσμο και στα μουρμουρητά που όλα συγκεντρώνονταν σε ένα μόνο : στο πόσο νέος ήταν ο επιθεωρητής. Δεν έδωσε σημασία. Άλλωστε η ιδρωτίλα και η μπόχα που ερχόταν από τα χνώτα του κόσμου τον ανάγκαζαν να περπατάει γρήγορα, έχοντας βάλει στη μύτη του το αρωματικό του μαντήλι. Στην πόρτα του οικήματος είδαν τη μαντάμ. Ήταν ολοφάνερα κλαμένη και στα χέρια κρατούσε ένα άσπρο μαντήλι, ήδη πολύ τσαλακωμένο από το πολύ σφίξιμο στα χοντρά δάχτυλα της γυναίκας. Ο Ζαν μπήκε αμέσως, ενώ ο Βαρθολομαίος στάθηκε απ έξω κι έδιωξε τον κόσμο λέγοντάς του να πάει στη δουλειά του. Πράγματι, μετά από λίγα λεπτά οι πιο πολλοί περίεργοι είχαν απομακρυνθεί. Έτσι κι ο Βαρθολομαίος μπήκε κλείνοντας πίσω του την πόρτα. Κοίταξε γύρω του και είδε ότι οι γυναίκες - και θα ήταν καμιά δεκαριά από αυτές - είχαν μαζευτεί στην τελευταία πόρτα στο βάθος του μπορντέλου. Πήγε κατά κει, και τις προειδοποίησε να μην φύγει καμιά τους, αφού όλες θα πέρναγαν από ανάκριση στις επόμενες ώρες. Αλλά δεν είχε προλάβει να αποσώσει τα λόγια του και είδε στο βάθος την πόρτα της εισόδου να ανοίγει. Μπήκαν τέσσερα άτομα που κουβάλαγαν ένα φορείο. Ο Βαρθολομαίος πήγε αμέσως κοντά τους και τους ρώτησε : «Τι θέλετε...ποιοι είστε;» «Ακούσαμε ότι έγινε κάποιος φόνος ήρθαμε για το πτώμα», είπε ένας. «Κάνε στην άκρη ντε. Πρέπει να το πάμε στον «οίκο των νεκρών», πριν βρωμίσει με τέτοια ζέστη». «Έχει δίκιο φίλε», είπε ένας άλλος. «Ξέρεις ότι εκεί βάζουμε τα πτώματα που είναι υποψήφια για ταφή. Ο φύλακας, ο Ορντέλαφο, έχει ειδοποιηθεί και μας περιμένει». «Α πα, πα. Τώρα δεν μπορείτε», είπε με ύφος ο Βαρθολομαίος. «Και ποιος είσαι εσύ, ρε φίλε;», ρώτησε ένας άλλος. «Είμαι ο αστυνόμος Βαρθολομαίος, μαζί με τον επιθεωρητή Ζαν Λε Κερ. Είναι μέσα στο χώρο του εγκλήματος και εσείς είστε στην περιφέρειά του».

7 «Α έτσι», είπε ένας και κοίταξε τους άλλους με βλέμμα που δήλωνε ότι σίγουρα θα έχαναν τη μέρα τους μέχρι να τελειώσουν οι ανακρίσεις. «Ε τότε να φύγουμε». «Δε νομίζω. Είναι σίγουρο ότι ο επιθεωρητής θα σας χρειαστεί. Περιμένετε εδώ κάπου», είπε ο Βαρθολομαίος επιτακτικά αυτή τη φορά κι όλοι ζάρωσαν. Ήξεραν ότι με τέτοιους ανθρώπους δεν χώραγαν αντιρρήσεις. «Άσε αστυνόμε. Θα τακτοποιήσω εγώ κάπου τα παιδιά», είπε από πίσω τους η μαντάμ και τους έκανε νόημα να την ακολουθήσουν. Όλοι έφυγαν, αφήνοντας πίσω τους μουρμουρητά διαμαρτυρίας για την ατυχία τους. Στο μεταξύ ο Βαρθολομαίος επέστρεψε στο δωμάτιο του φόνου. Άφησε τα πράγματά του στο τραπέζι και πήγε κοντά στο Ζαν. «Τι βλέπεις;» «Πολλά και τίποτα», είπε ο Ζαν διφορούμενα. «Δηλαδή;» «Κοίτα γύρω σου τι καταλαβαίνεις ;» Ο άλλος κοίταξε στα γρήγορα ολόγυρα. «Τι να πω.το δωμάτιο είναι εκ πρώτης όψεως σχετικά ακατάστατο». «Άρα ;» «Δεν ξέρω», είπε ο Βαρθολομαίος ανασηκώνοντας τους ώμους. «Κατά πάσα πιθανότητα ο δράστης έφυγε άρον - άρον. Σίγουρα χρησιμοποίησαν το κρεβάτι. Είναι πολύ αναστατωμένο, για να χρησιμοποιήθηκε μόνον από ένα άτομο. Μύρισε και αυτό το μαξιλάρι», είπε ο Ζαν και του έδειξε. «Ναι μυρίζει ιδρώτα», είπε ο άλλος κάνοντας μια γκριμάτσα. «Αντρικό κατά πάσα πιθανότητα. Καμία σχέση με το άλλο μαξιλάρι δίπλα που έχει παντού το άρωμα της συχωρεμένης». Μετά στράφηκαν στο πτώμα. Η Φραντσέσκα ήταν γερμένη προς την πόρτα και κουλουριασμένη, σαν να κρύωνε. «Βλέπεις τις δαχτυλιές στο λαιμό της;», ρώτησε τυπικά ο Ζαν. «Αυτό σημαίνει ότι ο άλλος την έχει στραγγαλίσει. Τα ρούχα της, ένα αραχνοΰφαντο όλο κι όλο, είναι ματωμένο, αλλά όχι σκισμένο ή με κάποιο τρόπο κακοποιημένο». «Τι καταλαβαίνεις από αυτά;», ρώτησε ο Βαρθολομαίος που είναι αλήθεια ότι δεν μπορούσε να σηκώσει τα ματιά του από το υπέροχο σώμα της νεκρής. «Τι καταλαβαίνω», επανέλαβε ο Ζαν που πλέον εξέταζε την ντουλάπα της. «Χμ.κατ αρχήν αυτός που της έκανε τη δουλειά, ήταν μάλλον γνωστός της και σίγουρα όχι κάποιος τρελός, κάποιος που είχε χάσει τα μυαλά του». «Δηλαδή ;»

8 «Τι δηλαδή ; Δεν βλέπεις ; Πέρα από τα μάτια, δεν την έχει κακοποιήσει. Το αίμα είναι σχετικά λίγο». «Που σημαίνει ;» «Σημαίνει ότι αρχικά την έπνιξε στο ύπνο της. Αυτή δεν κατάλαβε σχεδόν τίποτα. Μετά αφού πέρασαν κανά δυο ώρες, της έβγαλε και τα μάτια». «Μα γιατί το έκανε αυτό ; Γιατί δεν της τα έβγαλε κατευθείαν ;» «Μάλλον ήθελε να γλυτώσει την πλημμύρα του αίματος. Δες ολόγυρα στο πάτωμα δεν υπάρχει παρά ελάχιστο αίμα». «Έχει δίκιο», είπε ο Βαρθολομαίος. «Αυτό σημαίνει ότι ήταν ώρες νεκρή, όταν της αφαίρεσε τα μάτια. Ίσως δύο ίσως και περισσότερες. Το αίμα είχε φύγει σχεδόν ολοκληρωτικά από το κεφάλι κι έτσι, όταν ο δολοφόνος ασχολήθηκε με τα μάτια, το αίμα εκεί ήταν λιγότερο. Αυτό υπαγορεύει και η ιατρική που έμαθα στο πανεπιστήμιο». «Μάλιστα, μάλιστα», είπε ο Βαρθολομαίος κουνώντας το κεφάλι του. «Έτσι ο δολοφόνος θα γλύτωσε και τα πολλά πιτσιλίσματα. Για παράδειγμα, δες και στον τοίχο γύρω από το κρεβάτι. Βλέπεις πουθενά αίμα ;» «Έχεις δίκιο», είπε ο άλλος. «Λίγα πράγματα ελάχιστα». «Και τα ρούχα της δεν τα έχει πειράξει», συνέχισε ο Ζαν και άρχισε να περιεργάζεται το σώμα της νεκρής. «Δεν τα έχει σκίσει». «Αλήθεια, δες πόσο όμορφο είναι το πρόσωπό της ακόμα κι έτσι», είπε ο Βαρθολομαίος με θαυμασμό. «Καλή η παρατήρηση. Επιπλέον, εκτός από την περιοχή των οφθαλμών, δεν έχει άλλες αμυχές στο πρόσωπο, ή στα χέρια ή στο σώμα τίποτα». «Μάλιστα, μάλιστα», είπε ο Βαρθολομαίος και κοίταξε το πτώμα από πιο κοντά. «Πάει να πει ότι ο δολοφόνος δεν είχε λόγο να της κάνει άλλο κακό» «Κι ο φόνος ; Λίγο είναι ;» «Δεν εννοώ αυτό. Μάλλον ο φονιάς ήθελε μόνον τα μάτια της» «Μα τι να τα κάνει ; Είναι εντελώς ανόητο». «Για σένα και για μένα ίσως. Γι αυτόν όμως». «Νομίζεις ότι το έκανε για κάποιο συγκεκριμένο λόγο;» «Δεν ξέρω», είπε ο Ζαν ανασηκώνοντας τους ώμους του. «Ίσως για τρόπαιο». «Τρόπαιο;» «Θέλω να πω, πιθανόν για να τη θυμάται αλλά ποιος ξέρει τι είχε κατά νου». Ο Ζαν πήγε προς το παράθυρο. Το άνοιξε και κοίταξε έξω. Είδε ότι το κτήριο ήταν ακριβώς δίπλα στο κανάλι. Μια δυο γόνδολες περιφέρονταν εκεί κοντά εκείνη την ώρα και τίποτα περισσότερο. Τα νερά κυλούσαν νωχελικά και γέμιζαν με άθλια μυρωδιά την

9 ατμόσφαιρα. Όπως ακριβώς και στον προηγούμενο φόνο, σκέφτηκε. Μετά το έκλισε και γύρισε πάλι μέσα. «Και πού καταλήγουμε τώρα;», ρώτησε ο Βαρθολομαίος. «Έχεις φέρει γραφική ύλη. Θα αρχίσουμε τις ανακρίσεις. Κάτι μου λέει ότι ο δολοφόνος είναι πολύ γνωστός εδώ». «Υποψιάζεσαι συνεργία από εδώ μέσα;» «Αυτό θα το δούμε». «Α, ξέχασα να σου πω», είπε ο Βαρθολομαίος. «Ήρθαν και οι πρώτοι ενδιαφερόμενοι για την κοπέλα» «Συγγενείς της ;» «Οι πεθαμενατζήδες». «Α μπα ; Το πήραν χαμπάρι;», ρώτησε ο Ζαν και χαμογέλασε. «Ε τι περίμενες. Μυριστήκανε ψόφιο κρέας τα κοράκια Αλλά τους έβαλα για τα καλά στη θέση τους». «Δηλαδή;» «Τους έδωσα στη μαντάμ». «Στη Τζούλια ;» ρώτησε ο Ζαν χαμογελώντας. «Ναι. Τους έχει μαντρώσει σε ένα δωμάτιο και περιμένουν», είπε ο Βαρθολομαίος χαμογελώντας. Μετά άρχισε να τοποθετεί τα πράγματά του στο τραπέζι. «Εγώ είμαι έτοιμος», είπε στο Ζαν σχεδόν αμέσως. «Ωραία. Μπορείς να φωνάξεις κόσμο. Κάλεσε πρώτα τη μαντάμ». Ο Βαρθολομαίος βγήκε κι έκλισε την πόρτα. Ο Ζαν τον άκουσε που φώναζε την Τζούλια, ενώ ο ίδιος κάρφωσε το βλέμμα του στο πρόσωπο της νεκρής. Ήταν πραγματικά πανέμορφη, αλλά χωρίς τα μάτια της ήταν εξίσου άσχημη με γριά εκατό χρονών. Το βλέμμα του κατηφόρισε χαμηλότερα, στα στήθη της και μετά στους γλουτούς της. Ήταν ένα σπάνιο κορμί, τόσο όμορφο που δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή του. Ένιωσε να ανακατεύεται με τις ακόλαστες σκέψεις που έκανε και γύρισε αλλού το βλέμμα του. Περπάτησε προς το τραπέζι που ο Βαρθολομαίος είχε αφήσει τα σύνεργά του. Ζαν, αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που είχες ποτέ στη ζωή σου, σκέφτηκε και κάθισε στην καρέκλα. Ήρθε η ώρα να αποδείξεις ότι αξίζεις αυτή τη θέση. Και θα τα καταφέρεις, ο κόσμος να χαλάσει.

10 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 Συνήθως γύρω στις εννιά το βράδυ η οικογένεια Λε Κερ ολοκλήρωνε το βραδινό της. Η Αγγελική συμμάζευε την κουζίνα της και οι άντρες κάθονταν στο σαλόνι. Μετά από κάποια ώρα όλοι πήγαιναν για ύπνο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, κυρίως το σαββατόβραδα, ο Ζερμέν άλλοτε με το γιο του και άλλοτε μόνος θα έβγαινε έξω, για να πάει για κανέναν κρασάκι σε κάποιο κοντινό και αξιοπρεπές ταβερνείο. Όμως τούτο το βράδυ τα πάντα ήταν διαφορετικά. Ο Ζερμέν απόφαγε γρήγορα και πήγε στο σαλόνι. Από εκεί κοίταζε την Αγγελική που μόλις είχε σηκωθεί μασουλώντας ακόμα την τελευταία της μπουκιά. Χαμογέλασε. Είσαι το ίδιο πανέμορφη η γλυκιά μου, όπως και τότε, σκέφτηκε. Τι θα έκανα άραγε χωρίς εσένα... Την είχε γνωρίσει στη Βενετία πριν από χρόνια, όταν την είδε να ψωνίζει στην αγορά με κάποια υπηρέτρια του πατέρα της. Της πρόσφερε ένα λουλούδι κι εκεί ξεκίνησαν όλα. Δεν τον πείραζε που ήταν Ελληνίδα. Αντιθέτως, το γεγονός ότι ερχόταν από την Κύπρο που κατεχόταν από μια γαλλική βασιλική οικογένεια αλλά και το ότι εκείνη γνώριζε τα γαλλικά, την έκαναν στο μυαλό του ακόμα πιο ερωτική. Απ την άλλη, οι δικοί της ούτε που ήθελαν να ακούσουν για το Ζερμέν. Αυτός όμως την είχε ερωτευτεί. Τι καντάδες, τι λουλούδια όλη η ελληνική παροικία της Βενετίας τους είχε μάθει. Τελικά τη ζήτησε, και οι δικοί της, επειδή δεν άντεχαν πια και τα λόγια της γειτονιάς, του την έδωσαν. Από τότε όμως οι Έλληνες κοίταζαν την Αγγελική με μισό μάτι, απλά και μόνο επειδή πήρε ένα αλλόδοξο, ένα λατίνο, έναν Φράγκο. Μάλιστα κάποιοι της έκοψαν και την καλημέρα, ενώ ένας παπάς της απαγόρεψε να μπαίνει πλέον σε εκκλησία, αν ο Ζερμέν δεν βαφτιζόταν ορθόδοξος. Εκείνη ήταν από τα νιάτα της αγύριστο κεφάλι. Αν και ο Ζερμέν της είχε προτείνει ακόμα και να βαφτιστεί ορθόδοξος, για να βρει την ησυχία της, εκείνη τότε ήταν που νευρίασε περισσότερο. Βέβαια με τον καιρό τα πράγματα ηρέμισαν και όλα επανήλθαν στον κανονικό τους ρυθμό. Ο Ζερμέν αναστέναξε. Αν δεν είχα τα μάτια τα όμορφα μαύρα μαλλιά σου, σκέφτηκε. Χαμογέλασε και την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Το πρόσωπο της ήταν καθάριο. Η μύτη της ελαφρώς γαμψή και το χρώμα του δέρματός της κάπως μελαψό, όπως όλων των Ελλήνων της Κύπρου που είχε γνωρίσει μέχρι εκείνη τη μέρα. Η Αγγελική πηγαινοερχόταν στην κουζίνα. Αλλά το βλέμμα της συχνά πεταγόταν απέναντι στον άντρα της που ήταν σκεφτικός. Τον έβλεπε που από το απόγευμα που «τρωγόταν με τα ρούχα του». Όμως δεν του έλεγε τίποτα. Άλλωστε ήξερε ότι τούτη τη νύχτα περίμεναν μια σημαντική απάντηση. Το απόγευμα θα έβγαινε η απόφαση για το Ζαν από το

11 Συμβούλιο των Δέκα της Βενετίας. Οι νέοι επιθεωρητές θα έπιαναν δουλειά το επόμενο πρωί. Αλλά θα ήταν και ο γιος του ανάμεσα σε αυτούς ; Κανείς δεν το ήξερε. Ο Ζαν κοίταξε τον πατέρα του και μετά έκανε νόημα στην Αγγελική. Εκείνη του ψιθύρισε να μην του μιλήσει. Αποτελείωσε το φαΐ του και του έδωσε λίγο από το γλυκό που είχε φτιάξει το πρωί. Αλλά ο Ζαν πιο πολύ τσιμπολογούσε παρά έτρωγε. Δεν μπορούσε να το κρύψει ότι ανυπομονούσε αρκετά. Και επιπλέον, ήταν κι εκείνη η περίεργη υπόθεση. Η δολοφονία της πόρνης Φραντσέσκας στο μπορντέλο της μαντάμ Τζούλιας του είχε πάρει όλη τη μέρα. Δεν ήταν παρά μια ώρα που είχε γυρίσει στο σπίτι. Ήταν ήδη πολύ κουρασμένος, για να σκεφτεί ξεκάθαρα οτιδήποτε άλλο, αν και το νέο που περίμενε σχετικά με την υπόδειξή του ή όχι στη θέση του επιθεωρητή, ήταν σοβαρό. Ο Ζαν πήγε προς τον πατέρα του. Κάθισε απέναντι του, αλλά δεν του μίλησε. Σχεδόν αμέσως σηκώθηκε και κοίταξε μια μικρή βιβλιοθήκη που είχε απέναντί του. Πήγε κατά κει κι έριξε ένα γρήγορο βλέμμα στα είκοσι περίπου βιβλία. Άπλωσε νωχελικά το χέρι του σε αυτά, αλλά τότε ακούστηκαν χτυπήματα στην πόρτα. Όλοι παραξενεύτηκαν και κοιτάχτηκαν. Ο Ζερμέν πήγε προς την εξώπορτα. Έστησε για λίγο το αυτί του πίσω από αυτήν και ρώτησε : «Ναι ; Ποιος είναι ;» «Εγώ είμαι, ο Μάρκος», ακούστηκε μια βαριά φωνή. Ο Ζερμέν άνοιξε απότομα την πόρτα. Από το λιγοστό φως που έδινε ένα φανάρι της πλατείας μπόρεσε άνετα να τον διακρίνει τον επιθεωρητή. Εκείνος χαμογελούσε παράξενα μέσα στο μισοσκόταδο, πράγμα που έδωσε στο Ζερμέν την εντύπωση ότι είχε έρθει για κάτι μάλλον καλό. Αντάλλαξαν ένα σύντομο χαιρετισμό κι ο Ζερμέν του έκανε χώρο να περάσει. Λίγο μετά βρίσκονταν και οι δυο στο σαλόνι. «Καλώς τον κυρ επιθεωρητή», είπε η Αγγελική. «Καλησπέρα σε όλους. Καλησπέρα Ζαν». «Γεια», είπε ο Ζαν και του έριξε ένα διερευνητικό βλέμμα. Του φάνηκε μάλλον χαρούμενος. Και το κυριότερο, δεν φαινόταν πιωμένος, για να πει κανείς ότι αυτή η χαρά ήταν το αποτέλεσμα από μερικά κατοσταράκια. «Κάθισε Μάρκο», του είπε ο Ζερμέν και ταυτόχρονα όλοι κάθισαν γύρω του. «Κοίτα, φίλε», είπε ο Μάρκος και βολεύτηκε όσο καλύτερα μπορούσε στην πολυθρόνα του. «Δεν ήρθα τόσο για εσένα» «Όχι για μένα ; Αλλά για ποιον ;» «Για το Ζαν. Είναι κάτι που τον ενδιαφέρει είναι επείγον. Θα μπορούσα βέβαια να του το πω και αύριο στο γραφείο και» «Μήπως έχει σχέση με το Συμβούλιο των Δέκα;», πετάχτηκε η Αγγελική. Όμως ένα βλέμμα του Ζερμέν την έκανε να κοκκινίσει. Εκείνη σηκώθηκε και πήγε στην κουζίνα.

12 «Ναι, έχει σχέση με την κρίση του Ζαν». «Δηλαδή; Υπάρχουν καλά νέα;», ρώτησε με αγωνία ο Ζερμέν. «Από τη μεριά μου θα μπορούσα να το πω με σιγουριά». «Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος ;» «Ορίστε», του είπε η Αγγελική που στο μεταξύ είχε επιστρέψει με ένα δίσκο. Σε αυτόν υπήρχαν ένα πιάτο με ένα καλό κομμάτι τυρόπιτας κι ένα ποτήρι νερό. «Ευχαριστώ», είπε ο Μάρκος και αμέσως δοκίμασε. «Μμ εύγε, πολύ καλή, Αγγελική», συμπλήρωσε μασουλώντας ένα μεγάλο κομμάτι. Μετά ήπιε λίγο νερό και συνέχισε: «Λοιπόν, νομίζω ότι ο Ζαν βρίσκεται σε καλό δρόμο». «Δηλαδή;», ρώτησε ο Ζερμέν και κοίταξε τον επιθεωρητή με αγωνία. Αντί άλλης απάντησης ο Μάρκος έβγαλε από την τσέπη του μια επιστολή με τη σφραγίδα σπασμένη. Την έδωσε στο Ζαν κι εκείνος άρχισε να τη διαβάζει ανυπόμονα. Του πήρε μερικές στιγμές. Μετά κοίταξε τον πατέρα του με χαμόγελο. Του έδωσε την επιστολή, και ταυτόχρονα έκανε ένα θετικό νεύμα στη μητέρα του. Στο μεταξύ ο Μάρκος αποτελείωσε και την πίτα του. Κι ενώ έπινε νερό, του μίλησε ο Ζερμέν με μια παράξενη ένταση: «Για σταθείτε μα εδώ η επιστολή των Δέκα δεν τα λέει και τόσο καλά». «Δεν σε καταλαβαίνω», είπε με απορία ο Μάρκος. «Μα τι λέει ; Τι δοκιμασία τι είναι αυτά τα πράγματα ;» «Νομίζω ότι διάβασες καλά», είπε ο Μάρκος. «Κοίτα σήμερα στο Συμβούλιο έγιναν διάφορα. Όταν ήρθε η σειρά μου και ανέφερα ότι προτείνω για αντικαταστάτη μου το Ζαν, όπως σου είχα υποσχεθεί τις προάλλες στην ταβέρνα, σχεδόν έπεσαν να με φάνε». «Τους ανέφερες όσα σου είπα;», ρώτησε με αγώνας ο Ζερμέν. «Κι όχι μόνο. Τους είπα για το νόμο που συζητήσαμε και μάλιστα τους έδωσα και τον αριθμό. Εκεί τους είδα και λιγάκι έκαναν πίσω» «Μετά;». «Τους είπα για τις αρετές του Ζαν, τις σπουδές του, το πόσο με έχει βοηθήσει για την πείρα που έχει Φίλε κόλλησαν στο γράμμα του νόμου. Σου λέει, ο Ζαν δεν ανήκει παρά στην τάξη των τσιταντίνων.» «Κι εσύ το ίδιο», είπε ο Ζερμέν με μια περίεργη γκριμάτσα. «Όμως εγώ φίλε είμαι από μάνα και πατέρα Βενετός. Στο είχα πει και τις προάλλες ότι θα έχουμε πρόβλημα με αυτό». «Λοιπόν, τι απόκαμες;», ρώτησε η Αγγελική. «Οι Δέκα μου είπαν ότι καθόσον γνώριζαν εσείς αποκτήσατε την υπηκοότητα σχετικά πρόσφατα, όταν πλέον κλίσατε τριάντα χρόνια στη Βενετία ως μόνιμοι κάτοικοι». «Έτσι είναι», πετάχτηκε ο Ζαν.

13 «Με άλλα λόγια, μου ξεκαθάρισαν ότι ζητάτε πολλά και ότι δεν είναι ακόμα η ώρα σας για κάτι περισσότερο». «Πώς ;» ρώτησε με μια ένταση ο Ζερμέν. «Αυτό που άκουσες. Αλλά εγώ από τη μεριά μου πίεσα όσο περισσότερο μπορούσα. Σε σημείο μάλιστα που άρχισα να κακολογώ τους άλλους υπαλλήλους του γραφείου, για να μπορέσω έτσι να σπρώξω το Ζαν. Ήθελα να δείξω πόσο επιτακτικό ήταν να έχω έναν καλό διάδοχο». «Και η δοκιμασία ; Τι είναι αυτό το πράγμα ;», ρώτησε η Αγγελική με αγωνία. «Τα πράγματα είχαν φτάσει στο απροχώρητο», απάντησε ο επιθεωρητής. «Είχα καταλάβει ότι παρά τα επιχειρήματα μου, η κατάσταση ήταν δύσκολη. Και τότε μου ήρθε η ιδέα. Σκέφτηκα μια δοκιμασία για το Ζαν. Δηλαδή να διαλευκάνει ένα έγκλημα!» «Ένα έγκλημα ; Ο γιος μου ;» «Ναι πατέρα. Δεν μου έχεις εμπιστοσύνη; Σου είπα ήδη για μια δολοφονία» «Αυτή ακριβώς τους είπα κι εγώ, Ζαν. Ήταν ό,τι πιο πρόσφορο είχα στα χέρια μου. Εξάλλου ήξερα ότι είχες ήδη αρχίσει τις έρευνες και τις ανακρίσεις. Αυτό βέβαια μου διέφυγε και δεν τους το ανέφερα, για να σου δώσω ένα μικρό προβάδισμα». «Καλά έκανες», είπε ο Ζαν και τον χτύπησε φιλικά στην πλάτη με χαμόγελο. «Δηλαδή τους είπες να αναλάβει ο Ζαν να ανακαλύψει το δολοφόνο αυτής της στο πορνείο; Αυτό είναι αδύνατον», είπε ο Ζερμέν σχεδόν κατακόκκινος και σηκώθηκε νευριασμένος από τη θέση του. «Γιατί το λες αυτό πατέρα ;» «Γιατί; Εσύ ρωτάς ; Δε μου λες, πόσες δολοφονίες έχεις διαλευκάνει μέχρι σήμερα; Κι εσύ Μάρκο για λέγε πόσες δολοφονίες έχετε βάλλει στο αρχείο ως ανεξιχνίαστες;» «Δεκάδες θα έλεγα. Αλλά». «Τα βλέπεις μικρέ ; Γι αυτό μην σε πιάνουν οι οι χαρές», είπε ο Ζερμέν έξαλλος, κουνώντας έντονα το χέρι του. «Κοίτα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι» «Έχει κι άλλο;», ρώτησε ο Ζερμέν, και κοίταξε περίεργα το Μάρκο. «Ναι και ίσως είναι το σπουδαιότερο. Ζαν, οφείλεις να έχεις τελειώσει με την υπόθεση σε δέκα μέρες». «Α τώρα μάλιστα, τώρα μάλιστα!», είπε ο Ζερμέν κοιτάζοντας το Μάρκο. «Δηλαδή του βάζεις και το μαχαίρι στο λαιμό. Μα τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε πια ;» «Με συγχωρείς, αλλά τις αποφάσεις δεν τις παίρνω, εγώ», είπε αυτή τη φορά πιο έντονα ο επιθεωρητής και πετάχτηκε από τη θέση του. «Έχει δίκιο πατέρα», είπε ο Ζαν.

14 «Ήταν απόφαση των Δέκα», συνέχισε ο Μάρκος εξίσου έντονα. «Όταν είδα ότι αποφάσισαν να δεχτούν τη δοκιμασία για το Ζαν, τους είπα ότι θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα μήνα στην καλύτερη περίπτωση» «Και;». «Τότε πετάχτηκε ένας από αυτούς και είπε με ύφος, το πολύ μια εβδομάδα κύριε». «Λοιπόν ;» «Οι άλλοι συμφώνησαν μονομιάς. Εγώ όμως αντιτάχθηκα και πάλι έντονα. Έτσι τελικά με το ζόρι το κάνανε δέκα μέρες. Με το ζόρι σου λέω, Ζερμέν». «Κάτι είναι κι αυτό», είπε ο Ζαν συγκαταβατικά. «Ναι σιγά τα ωά», είπε ειρωνικά ο Ζερμέν. «Μα τι ήθελες να έκανα, φίλε; Να συγκρουστώ περισσότερο με τους Δέκα εκεί που είχαν φτάσει τα πράγματα;» «Έχει δίκιο», παρενέβη η Αγγελική, αλλά ο Ζερμέν της έριξε ένα αυστηρό βλέμμα και εκείνη χαμήλωσε τα μάτια. «Μάρκο, όλα θα ήταν καλά, αν δεν υπήρχε αυτή η δοκιμασία». «Δεν σε καταλαβαίνω. Τι θα μπορούσα» «Θα μπορούσες ίσως ίσως και να καθυστερήσεις την κρίση του Ζαν για παράδειγμα ένα χρόνο. Μετά κάτι θα σκεφτόμουν και.». «Μα δεν ήταν στο χέρι μου. Στο είπα και τις προάλλες». «Έχει δίκιο πατέρα», είπε ο Ζαν. «Μην τον πιέζεις άλλο. Ό,τι έγινε έγινε». «Να πάρει!», είπε ο Ζερμέν και χτύπησε τη γροθιά του στη χούφτα του. Έπρεπε να δώσω κι αλλού λεφτά. «Κοίτα εγώ νομίζω ότι, αν ο Ζαν δουλέψει σκληρά» «Με κοροϊδεύεις τώρα, βρε Μάρκο ; Είναι δυνατόν;» «Μα γιατί υποτιμάς έτσι το γιο σου;» «Εγώ την υποτιμώ ; Εσύ είπες ότι δεκάδες τέτοιες υποθέσεις μπαίνουν στο αρχείο». «Ναι αλλά εξίσου πολλές επιλύονται. Άκουσέ με, φίλε. Δεν πρέπει να τα βλέπεις όλα τόσο αρνητικά. Πρέπει να δείξεις στο Ζαν περισσότερη εμπιστοσύνη. Ειδικά τώρα που πλέον εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τον βοηθήσω» «Δηλαδή;», ρώτησε ο Ζερμέν σχεδόν έκπληκτος. «Ο τελευταίος όρος των Δέκα είναι ότι όσο ο Ζαν θα ψάχνει για το έγκλημα, εγώ θα πρέπει να απέχω από το γραφείο. Δεν πρέπει να είμαι κοντά του, να τον συμβουλεύω γενικά να μην έχω επαφή μαζί του» «Καλά», είπε ο Ζερμέν γελώντας. «Και πώς θα μπορούσαν να μάθουν» «Αυτοί τα ξέρουν όλα», απάντησε με νόημα ο Μάρκος κοφτά και πολύ σοβαρά. «Έχουν παντού κατασκόπους. Μην το παίρνεις τόσο επιπόλαια, Ζερμέν. Παρακολουθούν τους πάντες. Από τους Δέκα δεν ξεφεύγει κανένας. Εγώ τουλάχιστον δεν παίζω μαζί τους».

15 «Και μετά απ αυτά πιστεύεις ότι ο Ζαν θα μπορέσει» «Μα ναι γιατί όχι ; Τόσα χρόνια κοντά μου τον έχω εκπαιδεύσει πολύ καλά». «Δεν είναι θέμα εκπαίδευσης. Είναι θέμα τύχης». «Τύχης;» «Ακριβώς», είπε με υποτιμητικό τρόπο ο Ζερμέν, ολοφάνερα νευριασμένος. «Να με συγχωρείς, αλλά δεν είναι έτσι, φίλε και». «Κοίτα», είπε ο Ζερμέν και τον έκοψε απότομα κουνώντας το χέρι του. «Εγώ είμαι χρόνια έμπορος και ξέρω ότι οι επιχειρήσεις έχουν ρίσκο. Αλλά οι έμποροι προσπαθούμε πάντα να το μειώσουμε. Και όταν δούμε ότι αυτό δεν γίνεται, απομακρυνόμαστε από την επένδυση. Λοιπόν κατά τη γνώμη μου, ο Ζαν ψάχνει ψήλους στ άχυρα». «Συγγνώμη που θα το πω», είπε ο Μάρκος με κάποια ένταση, «αλλά κακώς κάνεις και δεν του δείχνεις έστω λίγη εμπιστοσύνη. Μπορεί να είσαι έμπορος αλλά από θέματα της αστυνομίας δεν ξέρεις που πάνε τα τέσσερα!». «Πώς;», ρώτησε απορημένος ο Ζερμέν από το ύφος του Μάρκου. «Ε μα τι άλλο να σου πω; Είσαι ανίδεος, βρε αδερφέ!» «Εγώ ανίδεος; Έλα τώρα σε παρακαλώ», είπε με έπαρση ο Ζερμέν και βημάτισε προς το παράθυρο. «Μα καλά σου λέω», συνέχισε ο Μάρκος. «Ο Ζαν είναι τόσα χρόνια εκπαιδευμένος κι εσύ θα έπρεπε - ως πατέρας, τουλάχιστον - να του δείξεις λίγο περισσότερη εμπιστοσύνη. Και μάλιστα περισσότερη απ ότι εγώ!» «Του δείχνω όση χρειάζεται ένας άπειρος νεαρός, για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα αν δεν έχει γίνει αυτό ήδη», είπε ο Ζερμέν και κοίταξε με άγριο τρόπο το γιο του. «Ζερμέν, εγώ δεν είχα την τύχη σου να αποκτήσω ένα γιο σαν το Ζαν. Αλλά, αν ποτέ με αξίωνε ο Θεός - αν, λέω - τότε να είσαι σίγουρος ότι θα τον είχα εκπαιδεύσει όπως έκανα με το Ζαν». «Τι σχέση έχει αυτό, δεν καταλαβαίνω». «Έχει. Όλα έχουν σχέση. Λοιπόν να είσαι σίγουρος ότι σε ένα γιο σαν τον Ζαν σίγουρα θα έδειχνα περισσότερη εμπιστοσύνη απ ό,τι εσύ. Και στο τέλος τέλος, φίλε, λίγοι νέοι υπάρχουν σαν κι αυτόν στη Βενετία. Λοιπόν εγώ αυτά είχα να πω Α και Ζαν» «Πες μου Μάρκο», είπε ο Ζαν και πήγε κοντά του. «Από αύριο, καλέ μου από απόψε, αν θες, το γραφείο θα το ανοίγεις και θα το κλείνεις εσύ. Πάρε τα κλειδιά μου. Εσύ είσαι ο άρχοντας πια εκεί μέσα». «Για δέκα μέρες», είπε ειρωνικά ο Ζερμέν. «Από μένα καληνύχτα». Ο επιθεωρητής πήγε στην πόρτα. Δεν τον ακολούθησε κανένας. Άκουσαν μόνον τον επιθεωρητή να μουρμουρίζει καθώς έκλινε την εξώπορτα. Η Αγγελική κι ο Ζαν κοίταξαν τον

16 Ζερμέν. Περίμεναν ότι θα πει κάτι, αλλά εκείνος ήταν σιωπηλός. Κοίταζε μέσα από τις γρίλιες το Μάρκο να απομακρύνεται μέχρι που χάθηκε μέσα σε κάποιο στενό. «Στ αλήθεια, πατέρα, δεν σε καταλαβαίνω», είπε ο Ζαν σπάζοντας της σιωπή. «Δηλαδή ;» «Να θέλω να πω γιατί είσαι τόσο αρνητικός ;» «Δεν καταλαβαίνεις μικρέ ότι η δουλειά ήταν στημένη ;» «Στημένη; Από ποιον;», ρώτησε με απορία η Αγγελική. «Από αυτόν», είπε ο Ζερμέν κι έκανε νόημα δείχνοντας στο παράθυρο πίσω του. «Υπερβολικός είσαι. Ο άνθρωπος έκανε ό,τι μπορούσε». «Μωρέ, ακούστε που σας λέω. Και πάνε και τα πενήντα δουκάτα», είπε και ξεφουσκώνοντας κάθισε «Αν εγώ μπορώ να πω κάτι», είπε ο Ζαν. «Γιατί ουσιαστικά πρόκειται για μένα». «Τι να πεις κι εσύ δεν βλέπεις πέρα από τη μύτη σου» «Α για σε παρακαλώ πατέρα επιτέλους πια!», είπε ο Ζαν σε οξύ τόνο. «Δεν μπορείς να τα κρίνεις όλα σύμφωνα με τα μέτρα σου. Τι με πέρασες κανένα παιδάκι ; Γιατί εγώ αυτό κατάλαβα απ αυτή τη συζήτηση». «Μα πώς μιλάς έτσι;», ρώτησε ο Ζερμέν νευριασμένος και σηκώθηκε απέναντί του αγριεμένος. «Αυτή την ανατροφή σού έδωσα ;» «Ε μα.με έχεις φέρει μέχρι εδώ» είπε ο Ζαν δείχνοντας τη μύτη του. «Δεν περνάει ώρα και στιγμή που να με υποτιμάς και να μη με εμπιστεύεσαι. Ακόμα κι όταν μπήκα στη θέση που είμαι τώρα στην αστυνομία» «Έχει δίκιο το παιδί», πρόσθεσε η Αγγελική καθώς μάζευε τα σερβίτσια. «Αφού όλοι στο λένε ότι κάνει γι αυτή η δουλειά». «Σου έκανα εγώ ποτέ παράπονο ότι δεν μου αρέσει εκεί που είμαι;», συνέχισε έντονα ο Ζαν. «Ο ίδιος ο Μάρκος σου είπε ότι έχω τα προσόντα. Ακόμα και οι Δέκα το δέχτηκαν! Μόνον εσύ» «Ναι, αλλά όχι έτσι πρέπει πρώτα να λύσεις το θέμα με τη νεκρή πουτάνα» «Ζερμέν! Πρόσεχε τα λόγια σου.θεέ μου συγχώρα τον», είπε η Αγγελική και σταυροκοπήθηκε. «Ακόμα κι έτσι, πατέρα, εγώ νομίζω ότι μπορώ να τα καταφέρω». «Να λύσεις το αίνιγμα του φόνου, μικρέ ;» «Ακριβώς! Και σταμάτα πια να με λες μικρό», είπε ο Ζαν με ένταση. «Είμαι στα 24 μου. Στα 24! Πάρτο απόφαση! Άλλοι στην ηλικία μου έχουν οικογένεια». «Πες μας τώρα ότι μπορείς να ζήσεις και μόνος σου με τα 50 ψωροδουκάτα που με το ζόρι σου δίνει κάθε χρόνο το κράτος. Εκτός κι αν θες να ζήσεις σε κανένα ανήλιαγο σπιτάκι. Βρε βρε συ ποιος θα σου πληρώνει το νοίκι; Αχαΐρευτε! Ποιος θα σε καθαρίζει; Ποιος θα»

17 «Όλα τραγικά τα βλέπεις. Μη φοβάσαι και κάθε μέρα προοδεύω περισσότερο. Κι αν είναι να τα καταφέρω θα τα καταφέρω μόνος μου». «Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται», είπε ειρωνικά ο Ζερμέν. «Ξέρεις τι βαρέθηκα σε σένα; Ότι κλαις τη μοίρα σου. Επίσης ότι δεν έχεις εμπιστοσύνη σε κανένα και το ότι νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα πια!» «Ναι, κύριε. Γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι». «Τώρα μάλιστα! Σε αυτό το σπίτι, από τότε που ζούσε ακόμα κι ο παππούς δεν ακούω και τίποτα άλλο. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Μα το Θεό, ωραία δικαιολογία, για να καλύπτουμε την ανικανότητά μας». Ακριβώς τότε και εντελώς στα ξαφνικά ο Ζερμέν άστραψε στο Ζαν ένα χαστούκι. «Αυτό ήταν για τον παππού σου και για τη βλαστήμια! Αυθάδη!». Ο Ζερμέν δεν του είπε τίποτα άλλο. Εξάλλου δεν είχε όρεξη για άλλους τσακωμούς. Ανέβηκε στο δωμάτιό του για ύπνο. Η Αγγελική τον ακολούθησε κι ο Ζαν έμεινε μόνος του. Κάθισε σε μια καρέκλα κι ένα δάκρυ, ο μοναδικός του σύντροφος εκείνη την ώρα, άρχισε να κυλάει στο μάγουλο του. Δεν ήταν από το χαστούκι, αλλά από τη σκέψη ότι ο πατέρας του δεν του είχε εμπιστοσύνη. Στην πραγματικότητα, όμως, ούτε κι ο ίδιος ο Ζαν ήταν απολύτως σίγουρος για την υπόθεση. Όμως ήταν αποφασισμένος να προσπαθήσει και να τα καταφέρει. «Γιατί όχι ; Οι άλλοι επιθεωρητές είναι καλύτεροι; Σιγά Θα μου πεις, έχουν πείρα. Λοιπόν κι εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι έχω εκπαιδευτεί κατάλληλα. Ο καλός μου δάσκαλος ο Μάρκος έκανε ό,τι πέρναγε από το χέρι του όλα αυτά τα χρόνια. Και θα τα καταφέρω θα τα καταφέρουμε Ζαν και θα βουλώσουμε πολλά στόματα» μουρμούρισε κι έσφιξε τη γροθιά του. Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του και τότε άκουσε βήματα από τη σκάλα. Είδε τη μάνα του να κατεβαίνει και να πλησιάζει με αργά βήματα. Αυτή κοίταξε το μάγουλό του. Δεν είχε ακόμα ξεκοκκινίσει εντελώς. Οι δαχτυλιές του πατέρα του είχαν αφήσει ένα μέτριο σημάδι. «Ε μα κι εσύ τον πίεσες αρκετά απόψε», του είπε και κάθισε απέναντι του. «Έχει και τα προβλήματα με τη δουλειά του». «Τι προβλήματα;» «Μην κοιτάς που δεν στα λέει». «Τι προβλήματα, μάνα;», ρώτησε και πάλι ο Ζαν με αγωνία. «Να ένα καράβι που ερχόταν από τη Γαλλία έχουν καιρό να πάρουν νέα του». «Καράβι ;» «Θα έφερνε μαλλιά από τη Γαλλία. Το είχαν ναυλώσει ο πατέρας σου και άλλοι τέσσερεις. Θα έφερνε φτηνό πράγμα μαλλί. Θα το πουλάγανε χρυσάφι εδώ». «Λοιπόν;». «Κανονικά θα έπρεπε να είχε έρθει εδώ και μια εβδομάδα. Φοβούνται ότι το πλοίο έπεσε σε καταιγίδα».

18 «Είχε βάλλει πολλά λεφτά ;» «Σχεδόν διακόσια δουκάτα. Τα μισά περσινά κέρδη της επιχείρησης». «Ά έτσι, είπε ο Ζαν. Και ελπίζει να βγάλει πολλά ;» «Καθαρά τουλάχιστον πεντακόσια δουκάτα μόνος του. Ίσως κι εξακόσια». «Καλά λεφτά. Αλλά κι αυτός δεν το ήξερε με τη δουλειά που κάνει ;» «Το ήξερε. Όμως ήταν καλή ευκαιρία. Γι αυτό σου λέω μην τον πιέζεις». «Έχεις δίκιο», είπε ο Ζαν και έτριψε τα μάτια του. «Ήταν και τα πενήντα που έδωσε στον Μάρκο τις προάλλες». «Είναι αλήθεια ότι του τα έδωσε ;» «Εμ τι σου λέω. Άστον, έχει τη σκοτούρα του. Δεν είναι λίγο να υποπτεύεσαι ότι πάνω από διακόσια δουκάτα σε μια εβδομάδα γινήκανε αφρός». «Ναι, αλλά κι αυτό μια ζωή ρε μάνα με αντιμετωπίζει λες λες και είμαι ανίκανος. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι πλέον μεγάλωσα ;» «Τι να πω» «Επιπλέον εγώ νομίζω ότι μπορώ να τα καταφέρω με την υπόθεση». «Αλήθεια το πιστεύεις ;» «Μα ναι είναι όντως μια περίεργη υπόθεση, αλλά» Τότε όμως ακούστηκε ένας περίεργος χτύπος στην εξώπορτα. Και οι δύο γύρισαν προς αυτήν, αλλά κανείς δεν πήγε να ανοίξει. Δεν εμπιστεύονταν κανένα μέσα στη νύχτα και έτσι περίμεναν για λίγο. Μετά άκουσαν ένα καινούργιο χτύπο. Αυτή τη φορά ο Ζαν έκανε νόημα στη μάνα του να περιμένει στη θέση της. Ακροπατώντας πήγε προς την πόρτα κι έβαλε το αυτί του εκεί επάνω. Δεν άκουσε τίποτα. Παραξενεύτηκε κι έκανε να ανοίξει. Αλλά τότε το πόδι του πάτησε σε κάτι. Κοίταξε πιο χαμηλά και είδε στο πάτωμα κάτι που έμοιαζε με επιστολή. Το πήρε στα χέρια του και το κοίταξε περίεργα. Ταυτόχρονα άκουσε βήματα που απομακρύνονταν με ταχύτητα. «Τι είναι αυτό;» «Δεν ξέρω», είπε ο Ζαν και κοίταζε μπρος πίσω το έγγραφο που ήταν σφραγισμένο. Απ έξω γράφει για τον αστυνόμο Ζαν Λε Κερ». «Ποιος είναι ο αποστολέας ;» «Κανείς», είπε ο Ζαν ανασηκώνοντας τους ώμους του». «Κανείς; Μα πώς» «Λέει μόνο Ένας φίλος» «Λοιπόν δεν θα το ανοίξεις ;» Ο Ζαν δεν καθυστέρησε κι έσπασε τη σφραγίδα. Το διάβασε ξανά και ξανά. Το πρόσωπό του συννέφιασε, σαν να ήταν έτοιμη καταιγίδα να ξεσπάσει. Η μάνα του τον είδε και φοβήθηκε. Ο Ζαν της το έδωσε και εκείνη άρχισε να το διαβάζει. «Μα τι.ποιος είναι αυτός ;», ρώτησε η Αγγελική μετά από λίγο.

19 «Δεν ξέρω Δεν αναφέρει». «Εδώ μιλάει για σένα. Λέει: Ζαν, Ζαν Λε Κερ Εσύ δεν είσαι που ανέλαβες να με βρεις ; Χα, χα, χα. Κουτάβι Ρε κακομοίρη, νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις; Ούτε στο όνειρό σου. Χα, χα, χα. Μικρέ, παράτησε τα. Για το καλό σου. Και μετά λέει : ο αγαπημένος σου δολοφόνος». «Ακριβώς», είπε ο Ζαν σκεφτικός και πήγε προς το παράθυρο. «Δηλαδή τι θέλω να πω.ξέρει και πού καθόμαστε ;» «Προφανώς με έχει παρακολουθήσει ή» «Πού πάει το μυαλό σου ;» «Προς το παρόν πουθενά», είπε ο Ζαν κουνώντας αρνητικά το κεφάλι του, ενώ ένα σβέλτο βλέμμα του κατευθύνθηκε στην απέναντι σκάλα που οδηγούσε στον άνω όροφο. «Θα το δείξω στον πατέρα σου μήπως.» «Όχι, όχι», είπε ο Ζαν και αμέσως τη σταμάτησε αρπάζοντάς την από το μπράτσο. Αμέσως της πήρε την επιστολή και την έχωσε στην τσέπη του. Εκείνη τον κοίταξε στα μάτια με απορία. Τότε ο Ζαν της είπε σιγανά, αλλά σε αυστηρό τόνο: «Ούτε θα το δείξεις ούτε και θα του πεις τίποτα». «Μα πώς...εδώ σε απειλεί» «Και θες να φορτώσεις στο Ζερμέν κι άλλες σκοτούρες ; Δεν τον είδες πώς ήταν ;» «Ζαν φοβάμαι παιδί μου». «Να μην φοβάσαι τίποτα. Αν ήταν να μου κάνει κακό, θα το είχε κάνει». «Λες;» «Μα, ρε μάνα, όλη τη μέρα ήμουν στο δρόμο. Ήταν πολύ εύκολο γι αυτόν να μου τη στήσει σε κάποια σκοτεινή γωνιά». «Σωστά έχεις δίκιο». «Λοιπόν υπολογίζω ότι θέλει απλά να μου σπάσει το ηθικό». «Για ποιο λόγο δεν καταλαβαίνω». «Τι να σου πω Αλλά όπως και να έχει.το καλό που σου θέλω, μάνα, μην αναφέρεις τίποτα στον πατέρα. Δεν θέλω να έχουμε δράματα και προβλήματα με την υγειά του. Είναι και μεγάλος άνθρωπος». «Έχεις δίκιο», είπε η Αγγελική αναστενάζοντας. «Λοιπόν, τι σκοπεύεις να κάνεις;» «Προς το παρόν τίποτα. Πάω να κλειδώσω. Εσύ πήγαινε για ύπνο» Πράγματι, η Αγγελική τον καληνύχτισε κι έφυγε. Ο Ζαν πήγε προς την πόρτα και κλείδωσε. Μετά δοκίμασε πάλι το μάνταλο και την κλειδαριά. Διαπίστωσε ότι η πόρτα ήταν καλά ασφαλισμένη. Ξαναγύρισε στο σαλόνι και είδε ότι πλέον ήταν μόνος. Έσβησε όλα τα κεριά του δωματίου και κάθισε σε μια καρέκλα. Για κάμποση ώρα αφουγκράστηκε την ησυχία. Ηχούσε στα αυτιά του σχεδόν εκκωφαντικά.

20 Έκλεισε τα μάτια του κι άρχισε να συλλογίζεται τη μέρα που πέρασε. Χωρίς αμφιβολία ήταν συγκλονιστική. Ο φόνος, οι ανακρίσεις, τα νέα του Μάρκου, ο καυγάς με τον πατέρα του και τώρα το απειλητικό σημείωμα. Το δίχως άλλο, ο Ζαν ένιωσε ότι η καριέρα ως υποψήφιος επιθεωρητής της αστυνομίας άρχιζε με τους χειρότερους οιωνούς.

21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 Ήταν περασμένες έντεκα στο υφαντουργείο της Μαρκέλλας και όλοι οι εργάτες και οι υπάλληλοι δούλευαν πυρετωδώς. Αυτή ήταν πίσω, σε ένα μικρό δωμάτιο, στο χώρο του γραφείου της και συζήταγε με το λογιστή της. Κάποια στιγμή κι ενώ αυτός ανακάτευε χαρτιά με λογαριασμούς, η Μαρκέλλα πήγε στο μεγάλο κεντρικό στενόμακρο δωμάτιο κι έριξε μια ματιά. Σε αυτό υπήρχαν δέκα αργαλειοί από τη μια μεριά, ο ένας πίσω από τον άλλο και οι εργάτες δούλευαν σιωπηλοί. Στην άλλη μεριά του δωματίου και παράλληλα προς τους αργαλειούς υπήρχαν τα ράφια με τα έτοιμα ενδύματα και τις διάφορες παραγγελίες των πελατών. Κάτω από τα ράφια ήταν οι πάγκοι, στους οποίος δούλευαν δυο ράφτρες. Αυτές ασχολούνταν με το ένωμα των ρούχων, φοδραρίσματα, γιακάδες, κουμπιά, σχοινάκια για το μπούστο και τα πουκάμισα, και πολλά άλλα. Πήγε προς τα ράφια. Ήταν τουλάχιστον είκοσι, χωρισμένα σε μεγάλα τεμάχια. Καθένα περιείχε κι άλλο είδος ρούχου. Χαμηλά ήταν τα υφαντά χαλιά, αλλά κι όλα τα κομμάτια ανά ζεύγη τα οποία στη συνέχεια οι ράφτρες θα τα ένωναν. Πιο ψηλά ήταν ντανιασμένα τα ήδη έτοιμα ενδύματα. Η Μαρκέλλα άπλωσε το χέρι της κι έπιασε ένα άσπρο ύφασμα. Το άπλωσε πάνω σε έναν άδειο πάγκο και το εξέτασε. Έμεινε ευχαριστημένη. Το δίπλωσε και το έβαλε πάλι στη θέση του. Τότε τη φώναξε ο λογιστής και της είπε ότι δεν θα αργούσε να τελειώσει. Της ζήτησε μόνο κάποιες αποδείξεις κι εκείνη πήγε σε ένα συρτάρι. Κάτι ανακάτεψε και μετά από λίγο του έδωσε ένα μάτσο χαρτιά. Μετά πήγε στον κήπο που βρισκόταν στο πίσω μέρος του υφαντουργείου. Εκεί ο χώρος ήταν μια σχετικά άνετη αυλή, κοινόχρηστη ουσιαστικά που ανήκε και στα έξι σπίτια του οικοδομικού τετραγώνου. Είδε τρία αγοράκια που έπαιζαν με ένα τόπι, ενώ δυο κοριτσάκια καθόντουσαν στο πλατύσκαλο ενός σπιτιού κι έπαιζαν με μια κούκλα. Η Μαρκέλλα χαμογέλασε. Λίγο πολύ τα ήξερε όλα. Ήταν παιδιά της γειτονιάς. Κάθισε και τα χάζεψε για μια στιγμή. Μετά επέστρεψε στο μεγάλο δωμάτιο με τους αργαλειούς. Εδώ κάτι πρέπει να κάνω, σκέφτηκε. Δεν πάει άλλο. Είμαστε σαν σαν τα ποντίκια. Μια επέκταση θα λύσει το πρόβλημα ή αν μετακομίσω σε άλλο σπίτι. Είμαστε σχεδόν είκοσι άτομα και τόσα χρόνια δουλεύουμε στριμωγμένα. Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό το σκεφτόταν συχνά. Η μετακόμιση θα είχε ένα κόστος, αλλά τελικά υπολόγιζε ότι, μιας και είχαν αυξηθεί οι δουλείες της, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να πάει σε ένα μεγαλύτερο οίκημα. Αν δώσω μπροστά και τα ενοίκια ενός χρόνου, σίγουρα θα πάρω καλύτερη τιμή. Περπάτησε κι έφτασε στην εξώπορτα. Εκεί στάθηκε, πήρε μια βαθειά ανάσα και θυμήθηκε τους γονείς της. Ο πατέρας της, με τη βοήθεια και της προίκας της γυναίκας του, είχε

22 με πολύ κόπο στήσει την επιχείρηση. Πριν πεθάνει, της είχε αφήσει δάνεια και συνολικά οκτώ ανθρώπους. Αλλά η Μαρκέλλα ήταν έξυπνη. Με συνετή διαχείριση είχε καταφέρει μέσα στα δυο χρόνια που είχε την επιχείρηση να αποδιώξει τη θηλιά των δανείων. Μετά προσέλαβε ακόμα μερικούς υπαλλήλους, είχε αυξήσει την παραγωγή και είχε βελτιώσει την ποιότητα του εμπορεύματος με κάποιους ειδικούς που συμβουλεύτηκε. Έτσι έβλεπε και τα κέρδη της να αυξάνουν σταθερά. Εκεί που στεκόταν, στο πλατύσκαλο, κοίταξε πιο μακριά στην πλατεία του Αγίου Βαρνάβα. Αυτή ουσιαστικά ήταν στην άλλη μεριά του μεγάλου καναλιού, σχεδόν απέναντι από την περιοχή που ήταν το σπίτι της. Ο κόσμος πηγαινοερχόταν σε διάφορα μαγαζιά, ενώ ανάλογη κίνηση παρουσίαζε και η ομώνυμη εκκλησία. Καιρό έχω να πάω εκεί μέσα, σκέφτηκε. «Από τη μια η επιχείρηση κι από την άλλη ο αγαπημένος μου αλήθεια που να είναι τώρα», μουρμούρισε και χαμογέλασε. Να δεις που θα εξετάζει πάλι κάποιο καινούργιο πτώμα Βρε τον κακομοίρη τι του έτυχε : τέσσερις στραγγαλισμένες δεν είναι λίγες, σκέφτηκε. Πάντως, είτε γίνει επιθεωρητής είτε όχι, εγώ τον αγαπώ. Κοίταξε πίσω της. Όλοι δούλευαν χωρίς να σηκώνουν κεφάλι. Ξαναγύρισε προς την πλατεία. Απ την άλλη, με απασχολεί το θέμα της μάνας του. Είναι ίσως ο μόνος άνθρωπος που αντιτίθεται σε αυτή τη σχέση. Η Μαρκέλλα απορροφημένη καθώς ήταν στις σκέψεις της δεν είδε ένα άνθρωπο που πλησίαζε. Μετά από λίγο ήταν σχεδόν δίπλα της κι έβηξε για να τον προσέξει. Εκείνη σήκωσε το κεφάλι της και τον κοίταξε. Ήταν ένας παχουλός τύπος, με μούσι, ντυμένος με μέτρια ρούχα, που της χαμογελούσε. «Καλημέρα δεσποσύνη». «Καλημέρα κύριε». «Λέγομαι Μάρκος. Μάρκος Κονταρίνι». «Κοντάρινι Κοντάρινι κάτι μου λέει αυτό το όνομα, αλλά δεν» «Για να σε βοηθήσω, πρέπει να με έχει αναφέρει ο Ζαν. «Είμαι» «Ο Ζαν ; Μα ποιος» «Ο δικός σου, ο επιθεωρητής, ντε. Δηλαδή, ακόμα αστυνόμος είναι, αλλά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα, με τις κατάλληλες συνθήκες» «Δεν καταλαβαίνω», είπε εκείνη και τον κοίταξε ξανά από πάνω μέχρι κάτω. Είδε το ξύλινο πόδι του και είπε με νόημα : «Α για στάσου! τώρα θυμήθηκα. Είσαι ο επιθεωρητής που έφυγε από το τμήμα στο Καναρέτζιο;» «Ακριβώς κόρη μου», είπε ο Μάρκος γεμάτος χαρά. «Τι κάνεις ; Πώς από δω.θέλεις τίποτα υφάσματα ;» «Όχι δεν θα το έλεγα», είπε εκείνος γνέφοντας αρνητικά. «Εσένα ήθελα να σε δω». «Εμένα ; Γιατί Θέλω να πω»

23 «Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε κάπου ; Μη μας βλέπει και η γειτονιά» «Συμβαίνει κάτι με το Ζαν;», ρώτησε κείνη με αγωνία. «Μπα δεν νομίζω. Εξάλλου κι εγώ δεν επιτρέπεται να τον βλέπω» «Μα δεν είσαστε συνεργάτες;» «Τώρα πια όχι. Αλλά μπορώ να σου εξηγήσω. Δεν πάμε κάπου.» Η Μαρκέλλα τον κοίταξε περίεργα. Κάτι δεν της άρεσε σε αυτή την απρόσμενη επίσκεψη. Παρά ταύτα του είπε να περιμένει. Πήγε κατευθείαν στο πίσω δωμάτιο που είχε αφήσει το λογιστή. Τον είδε που είχε σηκωθεί και μαζευόταν, ενώ την ενημέρωσε ότι όλα ήταν σε τάξη. Η Μαρκέλλα του έδωσε την αμοιβή του και κανόνισαν συνάντηση για τον επόμενο μήνα. Τον συνόδευσε στην εξώπορτα. Ύστερα είπε στο Μάρκο να περάσει στο βάθος. Λίγο μετά βρίσκονταν στο γραφείο της. Του έδειξε μια θέση κι εκείνος βολεύτηκε. Της ζήτησε ένα νερό κι εκείνη του το έδωσε. Αφού το ήπιε μονορούφι κι έδειξε να ευχαριστιέται, η Μαρκέλλα βρήκε την ευκαιρία και τον ρώτησε : «Δεν νομίζω να έχουμε συναντηθεί πάλι, έτσι ;» «Όχι. Και ομολογώ ότι θα το ήθελα. Ξέρεις έμαθα για σένα από τη γειτονιά». «Πού ακριβώς μένεις ;» «Στο Καναρέτζιο». «Κι έχει φτάσει εκεί πάνω η χάρη μου ;», είπε η άλλη χαμογελώντας. «Εννοώ άκουσα για σένα εδώ, σε αυτή τη γειτονιά. Είχα κατέβει για να δω κάτι σε κάποιο μαγαζί κι εκεί έμαθα για σένα και το Ζαν μου. Καταλαβαίνεις το Ζαν Λε Κερ». «Α μάλιστα. Αλλά.» «Προφανώς θέλεις να ρωτήσεις, γιατί ενδιαφέρομαι» «Ναι», είπε η Μαρκέλλα γνέφοντας θετικά. «Κοίτα, όπως σου είπα τριγύρναγα και, όταν άκουσα ότι μια κοπέλα είκοσι χρονών που έχει εργαστήριο υφαντουργίας τα έχει με ένα νεαρό επιθεωρητή, είπα τι στο καλό, δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι επιθεωρητές στη Βενετία». «Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Λοιπόν ;» «Ρώτησα εδώ γύρω κι έμαθα για σένα. Και τώρα που τα είδα όλα εδώ μέσα, μπορώ να πω ότι είμαι πιο ήσυχος», είπε εκείνος και κοίταξε γύρω του με χαμόγελο. «Για την επιχείρηση μου;» ρώτησε η Μαρκέλλα με παράξενο ύφος. «Μιας και το ρωτάς και γι αυτό. Την έχεις στήσει καλά τη δουλειά. Ξέρεις που βαδίζεις. Αλλά ουσιαστικά δεν ήρθα γι αυτό. Για το Ζαν ανησυχώ». «Μήπως έπαθε τίποτα;», ρώτησε με ένταση η Μαρκέλλα και σχεδόν πετάχτηκε από τη θέση της. «Τι να σου πω δεν ξέρω», είπε ο άλλος κουνώντας αρνητικά το κεφάλι του. «Δεν ξέρεις; Μα τότε»

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Μια χαρά είμαι. Εσύ; ΑΡΗΣ Κι εγώ πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά! ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Σε βλέπω

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο Χαρίδημος. Τις μέρες τους τις περνούσαν βαρετά και μονότονα

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά 1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν

Διαβάστε περισσότερα

Εκμυστηρεύσεις. Πετρίδης Σωτήρης.

Εκμυστηρεύσεις. Πετρίδης Σωτήρης. Εκμυστηρεύσεις Πετρίδης Σωτήρης Email: sotospetridis@yahoo.gr 1 1.ΕΚΚΛΗΣΙΑ/ΕΣΩΤ-ΝΥΧΤΑ Η εκκλησία είναι κλειστή και ο µόνος φωτισµός που υπάρχει είναι από τα κεριά. Στα στασίδια δεν υπάρχει κόσµος. Ένας

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου - από τον Φουάτ σε τρεις εταιρίες χρήματα... μπλου μπρουμέλ, άλλη μια P.A κάπως έτσι και άλλη μία που μου είχες πει

Διαβάστε περισσότερα

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Σπυριδούλα Μπέλλα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Αιγαίου 9/5/2017 Επικοινωνιακή ικανότητα γνώση ενός ομιλητή ως

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Σκηνή 1 η Μουσική... ανοίγει η αυλαία σιγά σιγά... projector τοπίο με τις τέσσερις εποχές του χρόνου... στη σκηνή τέσσερις καρεκλίτσες, η καθεμία ζωγραφισμένη με την αντίστοιχη εποχή... Μπαίνει η πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. 1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου

Διαβάστε περισσότερα

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν

Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν http://hallofpeople.com/gr/bio/andersen.php Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ένας γκρινιάρης βασιλιάς. Κάθε μέρα ζητούσε από

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα...

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Αμέσως έβγαλα το κινητό από τη θήκη και έστειλα μήνυμα στο κινητό της μαμάς πού

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο;

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο; Σκηνή 1 η Βρισκόμαστε στο γραφείο του ψυχίατρου Σωτήριου Σώθηκες! Ο γιατρός μιλά στο τηλέφωνο με έναν πελάτη Τι μου λέτε αγαπητέ μου! `Ώστε έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν! Αν σας καταλαβαίνω; Μα είναι ερώτηση

Διαβάστε περισσότερα

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: - "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ - Α,α,α,α,α,α,α! ούρλιαξε η Νεφέλη - Τρομερό! συμπλήρωσε η Καλλιόπη - Ω, Θεέ μου! αναφώνησα εγώ - Απίστευτα τέλειο! είπε η Ειρήνη και όλες την κοιτάξαμε λες και είπε

Διαβάστε περισσότερα

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν. Σε όποιο στάδιο της σχέσης κι αν βρίσκεστε, είτε είστε στην αρχή της είτε είστε ήδη δυο χρόνια μαζί, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ, όπως η ανάγκη να νιώθει κάποιος ελκυστικός, απαραίτητος

Διαβάστε περισσότερα

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε!

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε! 20 Χειμώνας σε μια πλατεία. Χιονίζει σιωπηλά. Την ησυχία του τοπίου διαταράσσουν φωνές και γέλια παιδιών. Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά: τα δίδυμα, ο Θανούλης και ο Φανούλης, και η αδελφή τους η Μαριάννα.

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 2 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 2 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ Λέει ο Σοτός στη μαμά του: - Μαμά, έμαθα να προβλέπω το μέλλον! - Μπα; Κάνε μου μια πρόβλεψη! - Όπου να είναι θα έρθει ο γείτονας να μας πει να πληρώσουμε το τζάμι που του έσπασα!!! Ενώ ο πατέρας διαβάζει

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Εργασία για το σπίτι Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης 1 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Απαντά η Μαρίνα Βαμβακίδου Ερώτηση 1. Μπορείς να φανταστείς τη ζωή μας χωρίς

Διαβάστε περισσότερα

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε το νησάκι αυτό βρίσκεται ανάμεσα

Διαβάστε περισσότερα

ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Περιγραφή μίας αποτελεσματικής μεθοδολογίας σε μορφή διαλόγου

ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Περιγραφή μίας αποτελεσματικής μεθοδολογίας σε μορφή διαλόγου ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Περιγραφή μίας αποτελεσματικής μεθοδολογίας σε μορφή διαλόγου 1 Από το Παράρτημα: SOLUTIONS FOR BULLYING IN PRIMARY SCHOOLS της Sue

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα της Εβελίνας Στο τέλος κάθε χρόνου, η παλιά μου γυμνάστρια, οργανώνει μια γιορτή με χορούς, παραδοσιακούς και μοντέρνους. Κάθε χρονιά, το θέμα της γιορτής είναι διαφορετικό. (π.χ.

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα. Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό

Διαβάστε περισσότερα

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου.

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ζητήστε του την Κοκκινοσκουφίτσα... δεν την ξέρει, τη Σταχτοπούτα ούτε αυτή την ξέρει, τη Μικρή Γοργόνα ή το λύκο και τα τρία γουρουνάκια

Διαβάστε περισσότερα

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές...

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές... 1.... εξ ουρανού... στο δωμάτιό του... ακατάστατο. Ακούει μουσική δυνατά... παίζει ηλεκτρική κιθάρα... χτυπιέται [πλάτη στο κοινό]... πόρτα κλειστή... ανοίγει... μπαίνει η μάνα του... σάντουιτς σε πιάτο...

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΕΥΡΗΚΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ

ΤΟ ΕΥΡΗΚΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ ΤΟ ΕΥΡΗΚΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ ( Άλλη μια συναρπαστική ημέρα ξημερώνει στο βασίλειο του Ιέρωνα. Ο βασιλιάς ως συνήθως, επειδή έχει πολλές υποχρεώσεις, σκυλοβαριέται στο θρόνο του. Αποφασίζει λοιπόν

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά σε μια μεγάλη πα ραλία με βουνά απαλής, λευκής άμμου, όπου μόνο τα σπίτια έχουν όνομα, ενώ οι δρόμοι όχι; Σε ένα από αυτά τα αξιαγάπητα σπίτια, με το όνομα Βαλκάρλος,

Διαβάστε περισσότερα

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα.

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα. Τ ην πρώτη μέρα, την είδα να χαμογελάει. Ήθελα αμέσως να τη γνωρίσω. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη γνώριζα. Δεν ήμουν ικανή να την πλησιάσω. Πάντα περίμενα τους άλλους να το κάνουν και ποτέ δεν ερχόταν κανείς.

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.

Διαβάστε περισσότερα

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΟΣΗ Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή της Θείας Λένας. Η γιαγιά μου εξέδωσε αυτό το βιβλίο το 1964. Είναι ένα βιβλίο για μικρά παιδιά, με

Διαβάστε περισσότερα

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Β 1 2006-2007 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Μια μέρα πηγαίναμε στην πλατεία. Εκεί είχε κόκκινο φανάρι. Και ο πίσω μας ο Ηλίας επειδή ήθελε να περάσει

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011)

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) 3 ο βραβείο Βασιλεία Παπασταύρου 1 ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ερυθραίας 2 Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Καραγκιόζης

Διαβάστε περισσότερα

Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών

Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Γρίφος 1 ος Ένας έχει μια νταμιτζάνα με 20 λίτρα κρασί και θέλει να δώσει σε φίλο του 1 λίτρο. Πώς μπορεί να το μετρήσει, χωρίς καθόλου απ' το κρασί να πάει χαμένο, αν διαθέτει μόνο ένα δοχείο των 5 λίτρων

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας.

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας. ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) Λοιπόν παιδιά αυτό ήταν το σημερινό μας μάθημα. Για να ανακεφαλαιώσουμε. Ποιο είπαμε ότι είναι το σχήμα της Γης;

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β Ερώτηση 1 α Το βιβλίο με τίτλο «Χάρτινη Αγκαλιά», της Ιφιγένειας Μαστρογιάννη, περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού, της Θάλειας, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Φεύγει

Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου

Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Γράφει η Ευρυδίκη Αμανατίδου Χρόνια ήρθαν, χρόνια πάνε, και στη ζούγκλα κάποτε, ζούσε ένα μικρό λιοντάρι, ο Λεωνίδας που όμως είχε μια μεγάλη οικογένεια. Ο μπαμπάς, η μαμά, οι θείοι και οι θείες, οι παππούδες

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα Κεφάλαιο 1: Κεφάλαιο 2: Κεφάλαιο 3: Κεφάλαιο 4:

Περιεχόμενα Κεφάλαιο 1: Κεφάλαιο 2: Κεφάλαιο 3: Κεφάλαιο 4: Περιεχόμενα Πρόλογος...9 Κεφάλαιο 1: Η πρώτη έκπληξη...13 Κεφάλαιο 2: Η διοίκηση ξεκινάει από τον σκοπό και τους στόχους...19 Κεφάλαιο 3: Τι είναι διοίκηση;...25 Κεφάλαιο 4: Home Management!...39 Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου

2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου ISBN: 978-618-5144-54-8 Εκδόσεις Vakxikon.gr Βιβλιοπωλείο του Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλ. 210 3637867 info@vakxikon.gr www.vakxikon.gr 2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου Σειρά:

Διαβάστε περισσότερα

Εισαγγελέας: Δευτέρα 03/10/2011, η ημέρα της δολοφονίας της Souzan Anders. Παρατηρήσατε κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του κατηγορούμενου;

Εισαγγελέας: Δευτέρα 03/10/2011, η ημέρα της δολοφονίας της Souzan Anders. Παρατηρήσατε κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του κατηγορούμενου; Εισαγγελέας Γνωρίζετε τον κατηγορούμενο; Ναι, τον γνωρίζω καλά. Δουλεύουμε μαζί, τα τελευταία 8 χρόνια, στο ταμείο της Τράπεζας «Goliath». Και έχουμε μια, αρκετά στενή, φιλική σχέση. To θύμα το γνωρίζατε;

Διαβάστε περισσότερα

Πρώτη νύχτα με το θησαυρό

Πρώτη νύχτα με το θησαυρό Πρώτη νύχτα με το θησαυρό Περασμένα μεσάνυχτα. Όλοι στο πλοίο ξεκουράζονταν ύστερα από μια μέρα γεμάτη συγκινήσεις και περιπέτειες. Μόνο ο παπαγάλος Μπιρμπίλης στεκόταν στην κουπαστή της σκάλας επαναλαμβάνοντας

Διαβάστε περισσότερα

Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία

Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία Συχνά στη ζωή µας βρισκόµαστε στη θέση που πρέπει να υποστηρίξουµε τη γνώµη µας για να πείσουµε τους άλλους ότι έχουµε δίκαιο! Μερικές φορές το πετυχαίνουµε µερικές όχι! Η επιχειρηµατολογία απαιτεί τέχνη,

Διαβάστε περισσότερα

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό τέλος. Κρέμομαι στο χείλος ενός γκρεμού από τις άκρες των σπασμένων μου νυχιών. Το μόνο πράγμα που βρίσκεται ανάμεσα σ εμένα

Διαβάστε περισσότερα

Κάποια μέρα, όπως όλοι παντρεύονται, έτσι παντρεύτηκε και ο Σοτός. Σον ρωτάει η γυναίκα του:

Κάποια μέρα, όπως όλοι παντρεύονται, έτσι παντρεύτηκε και ο Σοτός. Σον ρωτάει η γυναίκα του: Κάποια μέρα, όπως όλοι παντρεύονται, έτσι παντρεύτηκε και ο Σοτός. Σον ρωτάει η γυναίκα του: -Σότε, μ' απατάς; Ναι η Ου; - Ουουουου!!! Σοτός: Έλα να κάνουμε ερώτα μέχρι το πρωί Αννούλα: Σι λες ρε βλάκα,

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37 Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda

Διαβάστε περισσότερα

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας Ένα μωρό που το πέταξαν, γιατί κάποιος χρησμός έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα σκοτώσει τον πατέρα του, έγινε μετά από χρόνια ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας. Χωρίς να φταίει, έφερε καταστροφή, και το χειρότερο,

Διαβάστε περισσότερα

Ειρήνη Τσιτυρίδου, «Οι ξένες γλώσσες για τους μεγάλους»

Ειρήνη Τσιτυρίδου, «Οι ξένες γλώσσες για τους μεγάλους» ΚΟΖΑΝΗ 10/3/2015 8 Ο Δημοτικό Σχολείο Κοζάνης Ειρήνη Τσιτυρίδου, «Οι ξένες γλώσσες για τους μεγάλους» Σε ένα σχολείο, ο δάσκαλος προσπαθούσε να μάθει στα παιδιά να μιλούν σωστά ελληνικά. Όμως ο Πέτρος,

Διαβάστε περισσότερα

Κεφάλαιο 6 : Η μάχη της Ουάσιγκτον (Μέρος ΙΙI) Η μυστηριώδης γυναίκα! Το κόκκινο του θανάτου;

Κεφάλαιο 6 : Η μάχη της Ουάσιγκτον (Μέρος ΙΙI) Η μυστηριώδης γυναίκα! Το κόκκινο του θανάτου; Κεφάλαιο 6 : Η μάχη της Ουάσιγκτον (Μέρος ΙΙI) Η μυστηριώδης γυναίκα! Το κόκκινο του θανάτου; Λίγα λεπτά αργότερα βρεθήκαμε σε μια παλιά αποθήκη. Η νύχτα φαινόταν ατελείωτη. Κανείς δεν κυκλοφορούσε. Τα

Διαβάστε περισσότερα

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας

Έρικα Τζαγκαράκη. Τα Ηλιοβασιλέματα. της μικρής. Σταματίας Έρικα Τζαγκαράκη Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας στην μικρη Ριτζάκη Σταματία-Σπυριδούλα Τα Ηλιοβασιλέματα της μικρής Σταματίας ISBN: 978-618-81493-0-4 Έρικα Τζαγκαράκη Θεσσαλονίκη 2014 Έρικα Τζαγκαράκη

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Κοσωφίδης Γεώργιος-Ιωάννης, 11 ετών

Κοσωφίδης Γεώργιος-Ιωάννης, 11 ετών Κοσωφίδης Γεώργιος-Ιωάννης, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμορφος κόσμος

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμορφος κόσμος ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Όμορφος κόσμος Φροντίζουμε όλα τα πλάσματα Η Αγία Μελανγκέλ: η προστάτιδα του περιβάλλοντος Εξακόσια χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, γεννήθηκε στα καταπράσινα δάση της Ιρλανδίας μια

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 2 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 2 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ Βάζει η δασκάλα εργασία για το σπίτι, να ρωτήσουν πως γεννιούνται τα παιδιά. - Μαμά, μαμά, λέει ο Σοτός μόλις πήγε σπίτι, η δασκάλα μας είπε να σας ρωτήσουμε πως γεννιούνται τα παιδιά. - Δεν μπορώ τώρα,

Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία του δάσους

Η ιστορία του δάσους 7 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου, Τμήμα Γ 1 Η ιστορία του δάσους Ήτανε μια φορά ένας γέρος και μια γριά που ζούσανε ειρηνικά και ευτυχισμένα μέσα σ ένα καταπράσινο δάσος με θεόρατα δέντρα.. Μέσα σ αυτό ζούσανε

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν διάφορα και σημαντικά προβλήματα. Ένα από αυτά είναι ο πόλεμος που έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη νερού, φαγητού και ιατρικής περίθαλψης και το χειρότερο

Διαβάστε περισσότερα

Η. Διαδικασία διαμεσολάβησης

Η. Διαδικασία διαμεσολάβησης Η. Διαδικασία διαμεσολάβησης 1. Εισαγωγή στη διαμεσολάβηση (30 ) Στόχοι Να εντοπίσουν παρακολουθήσουν τη διαδικασία διαμεσολάβησης. Διαδικασία Έχουμε από πριν καλέσει δυο μέλη (ένα αγόρι Α και ένα κορίτσι

Διαβάστε περισσότερα