Έκδοση 3η Στέλιου Χαμόδρακα

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Έκδοση 3η Στέλιου Χαμόδρακα"

Transcript

1 Έκδοση 3η Στέλιου Χαμόδρακα

2 Εισαγωγή 3 ης έκδοσης Γεννήθηκα έζησα και μεγάλωσα, σε μία από τις ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας, την Φωκίωνος Νέγρη και την Κυψέλη. Μια πολύ περίεργη γειτονιά, που φιλοξενούσε εντελώς αρμονικά και τους πλούσιους και τους φτωχούς. Δεν ήμασταν φτωχογειτονιά ούτε φιλοξενούσε μόνο την υψηλή τάξη. Μέσα σε ένα οικοδομικό τετράγωνο, συνυπήρξε η μαρμάρινη βίλα με τον κήπο και η κλασική αυλή με τα πολλά δωμάτια, που τα νοίκιαζαν άνθρωποι της εργατικής τάξης. Ο βιομήχανος με τον εργάτη, έμεναν δίπλα δίπλα, με τον επιστήμονα ή τον άνθρωπο του πνεύματος και της τέχνης. Όλα αυτά 1-2 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Υπήρχε τόση αρμονία συνύπαρξης, που ακόμα και σήμερα με εντυπωσιάζει. Με εντυπωσιάζει κυρίως ο σεβασμός του ενός προς τον άλλον, ανεξάρτητα το πόσο χοντρό ήταν το πορτοφόλι του. Έλλειπε κυρίως ο σνομπισμός, που μάλλον υπήρχε σε άλλες γνωστές συνοικίες της Αθήνας. Ξεκίνησα να γράφω αυτό το κείμενο το 2005, όμως σήμερα θεωρώ χρήσιμο, μετά και την συμμετοχή μου, σε μία ομάδα κατοίκων Κυψέλης, να εμπλουτίσω την δεύτερη επανέκδοση και με νέα στοιχεία και φωτογραφίες. Όπως και η πρώτη έκδοση, αυτό το πόνημα, είναι κατάθεση ψυχής, δεν έχει λογοτεχνικό ενδιαφέρον. Είναι απλές αναμνήσεις. Πρόσθεσα στην Τρίτη έκδοση, κάποιες φωτογραφίες που ανακαλύψαμε και κάποια ιστορικά στοιχεία, μέσα από μία έρευνα που έκανα. Ευχαριστώ όλους, για όσα καλά λόγια είπαν. Στέλιος Χαμόδρακας Κυψέλη, Μάρτιος 2014

3 Γεννήθηκα το 1947 και ήδη από το 1950, έπαιζα στο δρόμο μου, με τους πρώτους φίλους που είχα κάνει. Γειτονιά μου ήταν η Φωκίωνος Νέγρη και συγκεκριμένα το επάνω μέρος του δρόμου. Ορμητήριο δικό μου και της παρέας ήταν τα σκαλιά του τριώροφου στο νούμερο 78 όπου και έμενα τα πρώτα μου χρόνια. Οι εικόνες είναι τόσο πολλές χαρούμενες ευτυχισμένες αθώες, ανέμελα προσχολικά χρόνια σε μια πραγματικά όμορφη περιοχή. Ο Γιώργος ο Κάρολος ο Γιωργάκης ο Νιόνιος ο 'Νέστορας' ο 'Μπούλης', ήταν τα κολλητήρια, η παρέα. Μαζί οργώναμε κάθε σπιθαμή από τον δικό μας χώρο που τον είχαμε περιχαρακώσει στους δρόμους Φωκ. Νέγρη, Αρχή Πλατείας, Καλογερά και Σκύρου. Το άβατο μας ήταν η οδός Καλογερά, το παιγνίδι μας όμως ήταν στην Φωκ.Νέγρη, εκεί το ποδόσφαιρο, το κρυφτό, οι γκαζές, τα τσιγκάκια το γερμανικό η αμπάριζα και άλλα πολλά. Μαζί με τα παιδια της παρέας στην Φωκίωνος Νέγρη. (Φωτογραφία από το αρχείο μου.) Εγώ είμαι ο πιο κοντούλης της παρέας. Έξω από εκεί δεν κυκλοφορούσαμε και πολύ, η παρέα μας δεν έπαιζε ξύλο και δεν προκαλούσε σε άλλες 'γειτονιές' και έτσι αφού είχαμε υποβάλει τον σεβασμό μας στους άγριους της Μεγίστης και της Πλατείας δεν μας άγγιξαν ποτέ αλλά ούτε και μας ενοχλούσαν στα δικά μας μέρη. Νοιώθαμε επίσης και δηλώναμε τον σεβασμό μας στην μεγαλύτερη γενιά. Εγώ προσωπικά ήμουν πολύ περήφανος που το μεγάλο μου αδελφάκι ήταν το πρώτο όνομα της Κυψελιώτικής ποδοσφαιρικής ομάδας και παρ' ότι προσπάθησα να του μοιάσω στο άθλημα, απλά πέρασα και δεν ακούμπησα. Στο οικόπεδο απέναντι από το σπίτι μας Φωκ. Νέγρη και Σκοπέλου, έμενε ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά, είχαν την ατυχία το «γήπεδο» μας να είναι μπροστά από το σπίτι τους, στο ασφαλτοστρωμένο μεγάλο χώρο που κυρίως χρησιμοποιούσαν οι μεγαλύτεροι για να παίξουν τους αγώνες τους, (στην συμβολή Φωκ. Νέγρη,

4 Σκοπέλου και Λήμνου, νυν Λέλας Καραγιάννη.), αφού δεν τους διέκοπταν τα αυτοκίνητα που πέρναγαν, αφού η συχνότητα τους ήταν ίσως ένα σε κάθε δεκαπέντε λεπτά. Όποτε η μπάλα έπεφτε στην αυλή και στα λίγα φτωχά λουλούδια η κυρά Δήμητρα την έσκιζε επιδεικτικά μπροστά μας, με ένα μαχαίρι και κάποιο παιδί έβαζε τα κλάματα που έχανε το απόκτημα του. Μην περιμένετε να είχαμε και μπάλες δερμάτινες; Τόπια είχαμε, που όμως τα πιο μεγάλα, έπιαναν τιμές, πολύ έξω από τους τότε παιδικούς μας προϋπολογισμούς. Τις περισσότερες φορές παίζαμε με την γνωστή κάλτσα. Σε μια παλιά σχισμένη κάλτσα που δεν έπαιρνε μαντάρισμα, οι μανάδες μας τις γέμιζαν με κουρελάκια και μετά τις έραβαν. Μια χαρά μπάλα ήταν Έλα που η κυρά Δήμητρα με αγαπούσε πολύ και μου έδινε και κουλουράκια πυκνά συχνά και το έμαθε ο αδελφός μου και οι άλλοι και με έβαζαν με το ζόρι να ικετεύω την γυναίκα για την μπάλα, όποτε έπεφτε στην αυλή. Μια δύο τρεις το κατάλαβε και βρήκα τον μπελά μου. 'Τελευταία φορά που μου ζητάς την μπάλα, ξέρεις πως σε αγαπώ αλλά την άλλη φορά δεν θα στην δώσω'. Σούρωνα εγώ το στόμα μου έτοιμος να κλάψω (ναι από τότε μου έμεινε) και η Κυρά Δήμητρα δεν άντεχε τον μικρό μου εκβιασμό και υπέκυπτε. Τα μπράβο των μεγάλων ήταν το μεγάλο ανεκτίμητο κέρδος και φούσκωνα σαν παγώνι από την περηφάνια, αλλά ταυτόχρονα πάταγα το πόδι μου κάτω και τους δήλωνα ευθαρσώς, ότι δεν θα ξαναπάω για την μπάλα, άλλη φορά. Πόσες μαγικές εικόνες δεν έκρυβε εκείνη η γειτονιά. Ελάτε μαζί μου να σας συστήσω τους χαρακτηριστικούς τύπους που εμένα τουλάχιστον εξακολουθούν να με μαγεύουν όταν τους θυμάμαι. Ο Στραγαλατζής έστηνε κάθε απόγευμα έξω από το κινηματογράφο Αττικό της πλατείας Κυψέλης, το τροχήλατο μαγαζί του. Μοσχοβολούσαν τα στραγάλια ο πασατέμπος τα αράπικα φιστίκια, τα αφράτα μαζί με τις σταφίδες. Με ένα πενηνταράκι σου γέμιζε ένα μικρό χωνάκι φτιαγμένο από εφημερίδα ενώ με μια δραχμούλα έπαιρνες μπόλικο. Μόλις έπεφτε το φως άναβε την λυχνία της ασετιλίνης και το δυνατό φως γινόταν πόλος έλξης. Σάββατο κι απόβραδο με ασετιλίνη, έγραψε αργότερα ο Παπαδόπουλος Φωτογράφος Λατερνατζής Φυστικάς

5 (Φωτογραφίες Παπαχατζηδάκη από το Αρχείο Μουσείου Μπενάκη. Φωτογραφικό αρχείο Κ.Μεγαλοοικονόμου Φωτ. Λ. Μπενάκη από το αρχείο Μουσείου Μπενάκη Οι δύο φωτογράφοι της πλατείας με τις ξύλινες μηχανές τους και το τρίποδο. Χαζεύαμε τις φωτογραφίες με τις οποίες στόλιζε την μηχανή σαν δείγμα καλής δουλειάς. Τότε απορούσα γιατί θα πρέπει να πλένει τις φωτογραφίες που έβγαζε. Πολλές φορές βγάλαμε φωτογραφίες και εμείς και σαν χαζά που ήμασταν περιμέναμε να δούμε να πετάγεται κανένα πουλάκι, αλλά εις μάτην. Μια τέτοια φωτογραφία με τον Θείο μου και την αδελφή μου στην Πλατεία Κυψέλης. Ο περιοδεύον πωλητής του πολίτικου χαλβά (έμοιαζε πολύ σαν μεγάλο μαντολάτο). Είχε ένα μυστρί και ένα σφυράκι και με αυτό έδινε τον αρωματικό χαλβά που μου ξετρέλαινε. Δύο απίστευτοι τύποι ο ένας πολύ κοντός και πανέξυπνος και ο άλλος πολύ ψηλός και υπερβολικά αγαθός πουλούσαν από τραπεζάκι σε τραπεζάκι και από παγκάκι σε παγκάκι αμύγδαλα. Πόσο έχω μετανιώσει που παρασυρόμουν και από τους άλλους και τους φωνάζαμε 'μπατίρη παραμπατίρη' δεχόμενοι την οργή του κοντού που μας απαντούσε με φοβερές εκφράσεις και απειλές. Οι καλλιτεχνικές παρέες που αργά το βράδυ μαζευόταν στα ζαχαροπλαστεία της Φωκ.Νέγρη αλλά και στην Κουίντα, το μοναδικό κοσμικό κλαμπ της περιοχής, έκαναν απίστευτες καταστάσεις, που εμείς τα μαθαίναμε στα πεταχτά από τους μεγαλύτερους. Λένε ότι ένα βράδυ η Κορκοτσάκη μια πολύ ωραία κοπέλα της εποχής και μάλλον εκλεγμένη στα καλλιστεία, είχε ντυθεί νύφη για να κάνουν πλάκα σε ένα από τους γραφικούς τύπους. Ο 'λιγνός' βιολιστής όπως τον λέγαμε χαϊδευτικά, ακόνιζε κυριολεκτικά ένα ταλαιπωρημένο βιολί και έκλεινες τ' αυτιά σου για να μην τα ταλαιπωρήσεις. Η Μαντάμ ήταν ένας τύπος που μάλλον θα έδωσε το έναυσμα στον Δημήτρη Ψαθά να γράψει την Μαντάμ Σουσού. Η Μαντάμ αγνώστου ηλικίας, έφερε στο πρόσωπο της στρώματα από στουπέτσι κιλά από κοκκινάδια και άλλα αγνώστου προελεύσεως υλικά. Είχε κάνει μπάνιο σε τόνους ευτελούς κολόνιας και δυστυχώς υπήρξε το πρώτο θύμα της μόδας του γιαουρτώματος που έφερε τον γνωστό νόμο 4000 με το οποίο κούρευαν γουλί και διαπόμπευαν τους δράστες τους λεγόμενους 'τεντιμπόηδες'. Μαζί με αυτούς κλασικές φιγούρες ήταν οι πλανόδιοι λιανοπωλητές μαναβικής. Πάγου, γάλατος, παλαιοπωλών κλπ

6 Ο πιο κλασικός από αυτούς ήταν ο Κανατάς, ο οποίος είχε έναν αδίστακτο εχθρό με εκπληκτικό σημάδι στην σφεντόνα και κάθε φορά που περνούσε έκλαιγε και από ένα κανατάκι του. Δεν θα αποκαλύψω το όνομα του δράστη, που ξέρεις μπορεί οι κληρονόμοι του κανατά να του ζητήσουν αποζημίωση Κλασικές φιγούρες ο λατερνατζής που γέμιζε τους δρόμους με νοσταλγικές μελωδίες. Δύο κλασικές γεροντοκόρες που τις είχαμε ονομάσει 'Αντουπίτσες'. Έμεναν ακριβώς απέναντι, είχαν συνέχεια τα εξώφυλλα κλειστά γιατί ένας ακόμα 'απαίσιος' δράστης, τις τρομοκρατούσε πετώντας πέτρες μόλις έπεφτε το σούρουπο. Η κυρία Άννα, έμενε λίγο πιο κάτω μέσα στα μικρά σπιτάκια που είχαν μια κοινή αυλή. Έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να αποδείξει την υψηλή της καταγωγή, αλλά η αβάσταχτη πολυλογία της, ήταν εφιάλτης σε κάθε επίσκεψη. Προσωπικά έκανα επί τόπου μεταβολή και το έβαζα στα πόδια όταν το έφερνε η κακή στιγμή και συναντιόμαστε στον δρόμο. Μεταξύ μας η Μαμά μου για να την αποφύγει, ουκ ολίγες φορές δεν απαντούσε στο κουδούνισμα της πόρτας όταν είχε εξακριβώσει το ποια ήταν. Μεταγενέστερα διαβάζοντας Ψαθά την ξαναβρήκα στην Μανταμ Σουσού. Ο Βασίλης ήταν ο δοσάς, κάθε Σάββατο, στην αρχή πάνω σε ένα ποδήλατο που ήταν γεμάτο πράγματα και απορούσες που τα χώραγε και αργότερα με μοτοσικλέτα εισέπραττε τις δόσεις του από τις νοικοκυρές και όλο έπαιρνε και παρέδιδε τις παραγγελίες του. Εκείνο δε το τεφτέρι του, το χιλιοσαλιωμένο ήταν απορίας άξιο πως κατάφερνε να το ελέγχει. Δεκαρικάκι την βδομάδα εισέπραττε ο εμποράκος και ποτέ δεν αρνιόταν κανένα εμπόρευμα στις καλές του πελάτισσες. Ο Πάαααγος διαλαλούσε ο πωλητής πάγου με το χειροκίνητο ξύλινο καρότσι να στάζει νερά. Χαζεύαμε την άνεση με την οποία έκοβε τον πάγο και την τσιμπίδα που τον κουβαλούσε στο κάθε σπίτι. Το καρβουνιάρικο της Σκύρου, προμήθευε το αναγκαίο υλικό για να ανάψει στο πλυσταριό της ταράτσας τον λέβητα για να ζεστάνει το νερό της βδομαδιάτικης μπουγάδας. Η τεραστίων διαστάσεων κυρά Μαριγώ τα έπλενε και εγώ μπλεκόμουν στα πόδια της και μου άρεσε να μυρίζω τα φρεσκοπλυμένα ρούχα αλλά και να τα αγγίζω με τα όχι και τόσο καθαρά χέρια μου και ανάγκαζε την καλοκάγαθη γυναίκα να με διώχνει με τρόπο από την ταράτσα. Πρόσωπα, καταστάσεις, εποχές. Πόσο θα παραξενεύουν αυτά τους νέους 'σφραγισμένους και απομονωμένους ανθρώπους' που στην ίδια ηλικιακή περίοδο έχουν εικόνες μόνο από την τηλεόραση. Εκτός από τα πρόσωπα, ζούσαμε έντονα μικρά και μεγάλα γεγονότα, το καθένα με την δικιά του βαρύτητα και σημασία στα ανώριμα και ανέμελα χρόνια. Αποκριές και πανηγύρι στην γειτονιά. Ξεκινώ με το κλασικό γαϊτανάκι που ήταν σκέτη απόλαυση. Μια ομάδα από κορίτσια και αγόρια όλων των ηλικιών κράταγαν μια πολύχρωμη κορδέλα δεμένη σε ένα στύλο που κράταγε όρθιο ο πιο δυνατός της παρέας, και όλοι μαζί έμπλεκαν και ξέμπλεκαν τις κορδέλες χορεύοντας με την συνοδεία κάποιου οργάνου. Μόνοι τους κυκλοφορούσαν άντρες ντυμένοι τσολιάδες και πάνω σε μεγάλα χάρτινα άλογα που τα φόραγαν κυριολεκτικά. Ο ξυλοπόδαρος ήταν ο πιο εντυπωσιακός, στηριζόταν σε ξύλινο πόδια 2-3 μέτρων και κέρδιζε την αγάπη και τον θαυμασμό των πιτσιρικιών.

7 Φυσικά δεν έλειπαν οι τσιγγάνοι με τις αρκούδες και τις μαϊμούδες, θέαμα που προσωπικά δεν μου άρεσε και μεταγενέστερα επισκεπτόμενος στην Δυτική Μακεδονία τις εγκαταστάσεις του Αρκτούρου δικαιώθηκα. Ιστορικό γεγονός κάθε αποκριάς ήταν το πάρτι στο σπίτι του Κάρολου. Οι γονείς του άδειαζαν τα κύρια δωμάτια από κάθε έπιπλο, στον φόβο της επέλασης των αγρίων. Τι γλέντι ήταν αυτό; τι παιγνίδι δεν παίζαμε; Με τις κορδέλες και τον απίστευτο χαρτοπόλεμο που είχαμε όλοι επαρκώς εξοπλιστεί για τον μεγάλο πόλεμο. Όταν το σπίτι του Κάρολου έγινε και αυτό πολυκατοικία και ο καλός μου φίλος πήγε σε άλλη γειτονιά, εκτός της καλής του παρέας μου έλειψαν αφάνταστα αυτά τα μοναδικά του πάρτι. Την τελευταία Κυριακή της αποκριάς και για μια σειρά πολλών ετών, δεχόμασταν την επίσκεψη μιας πολυμελούς παρέας μασκαρεμένων που μέχρι σήμερα αγνοούμε την ταυτότητα τους. Είχαν τόση ζωντάνια και τόση όρεξη για παιγνίδι ώστε τις επόμενες τελευταίες Κυριακές των απόκρεω οι δικοί μου είχαν προετοιμαστεί με μεζεδάκια γλυκά και ποτά για να φιλοξενήσουμε τους αγνώστους επισκέπτες μας. Όμως οι απόκριες είχαν κέφι και αυτό το κέφι ήταν μεταδοτικό σε όλες τις ηλικίες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια επιδρομή που αποφασίσαμε και εκτελέσαμε εν ριπή οφθαλμού μια Κυριακή αποκριών. Θείοι μου και θείες μου αδέλφια ξαδέλφια και γονείς, ντυθήκαμε εκ του προχείρου, με ότι ρούχα μπορεί να φανταστεί κανείς, φορέσαμε μάσκες και περούκες και πήγαμε με δύο αυτοκίνητα στον πολύ αγαπημένο μου θείο Τάσο, τον πιο γλεντζέ και ανοιχτόκαρδο άνθρωπο που ήξερα στην άλλη άκρη της Αθήνας. Κτυπήσαμε το κουδούνι αλλά ο θείος Τάσος εκτός από γλεντζές και ανοιχτόκαρδος ήταν και απίστευτα φοβητσιάρης και ρώταγε και ξαναρώταγε ποιος είναι; Με τα χίλια ζόρια μπήκαμε μέσα και έπρεπε να ήταν κανείς από μια μεριά να παρακολουθεί τους κατά τα άλλα σοβαρούς ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας να το έχουν στήσει στο χορό και στα έντονα πειράγματα προς τον Θείο Τάσο και την γυναίκα του. Ο άμοιρος στεκόταν στην πόρτα και δεν έμπαινε μέσα από τον φόβο του καλώντας για βοήθεια έναν γείτονα του. Τελικά συνέλαβε την Θεία Ουρανία και έγινε η αποκάλυψη και το γλέντι άναψε μέχρι τις πρωινές ώρες. Εικόνες φωνές μιας γειτονιάς μαγικής ανέμελης μοναδικής. Αναδρομές που γίνονται μαχαίρια πόνου όταν αναπολείς εκτός από την ανεμελιά και την χαρά και την απόλαυση που τότε αγνοούσες, να έχεις κοντά σου τα λατρεμένα πρόσωπα που τόσο λείπουν σήμερα. Πόσα είδη παιγνιδιού δημιουργούσαμε; Πολλά δεν ήταν πραγματικά, τα πλάθαμε με την φαντασία μας και δημιουργούσαμε πάντα με ηγέτη τον Γιώργο τον Αγγελόπουλο, φοβερές παραστατικές εικόνες. Ο μετέπειτα αξιόλογος ανώτατος αξιωματικός του στρατού, ο δημιουργικός και ο πολυτεχνίτης Γιώργος μας μάγευε με τις επινοήσεις του. Όταν κάποια εποχή ήρθαν στην γειτονιά μας δύο παιδιά Ιταλού ακολούθου της πρεσβείας για να μείνουν, έγιναν αχώριστοι φίλοι μας και εμείς τους βοηθήσαμε σιγά σιγά να μάθουν ελληνικά σαν και εμάς. Ο Ρενάτο και ο Πάολο είχαν την τύχη να έχουν εκπληκτικά παιγνίδια και κυρίως επιτραπέζια. Μαγευτήκαμε όλοι με την πρώτη επαφή που είχαμε με την Ιταλική Monopoly, που έγινε και το αγαπημένο μας παιγνίδι.

8 Με τις οδηγίες του Γιώργου κάτσαμε και φτιάξαμε με νερομπογιές χαρτιά και χαρτόνια, την πρώτη Ελληνική μονόπολυ, χρόνια πριν βγει στο εμπόριο. Με ξυλάκια που βάψαμε φτιάξαμε τα ξενοδοχεία και τα σπίτια ενώ επίσης ζωγραφίσαμε δεκάδες χαρτονομίσματα εντολές κλπ. Σε λίγο καιρό ο Πάολο και ο Ρενάτο θαύμασαν το έργο των χεριών μας και έπαιζαν πλέον το παιγνίδι με τους ελληνικούς δρόμους που τιμής ένεκεν, η Φωκίωνος Νέγρη ήταν το πιο ακριβό οικόπεδο. Με τις οδηγίες του Γιώργου φυσικά φτιάξαμε τα πρώτο τροχοφόρα μας οχήματα, τα πατίνια. Πόσο περήφανος έδειξα στην Μητέρα μου το πατίνι που έφτιαξα με την βοήθεια πάντα του Γιώργου αλλά και του Κάρολου που μας εξασφάλισε σε όλους μεγάλα γερά ρουλεμάν για ρόδες. Ένα ακόμα αγαπημένο μας παιγνίδι είναι το ποδοσφαιράκι που φτιάχναμε πάνω σε τάβλες με καρφιά και σαν μπάλα ένα κουμπί. Κάθε παίκτης με τον δείκτη πέταγε την μπάλα μέχρι να μπει στο τέρμα που εγώ είχα φτιάξει και δίχτυα από το τούλι μιας μπομπονιέρας. Θυμάμαι και γυρνάω στις επικίνδυνες αποστολές της εποχής. Μια επικίνδυνη αποστολή ήταν να κόψουμε καλάμια από το λοφάκι της πλατείας Κυψέλης που ήταν μετά ο Κινηματογράφος ΡΟΞΥ. Εκεί σύμφωνα με τους θρύλους έμεινε ένας πολύ άγριος άνθρωπος με την γυναίκα του που οι ίδιοι θρύλοι αποκαλούσαν μάγισσα. Το θέμα είναι να κόψεις τα καλάμια πριν σε πάρουν μυρωδιά οι αγριάνθρωποι. Να πω την αλήθεια εγώ δεν τους συνάντησα ποτέ και μάλλον θα ήταν κανένα παραμύθι της Μαμάς του Νιόνιου που ανησυχούσε για το μονάκριβο της και δεν ήθελε να φεύγει μακριά. Μια άλλη επικίνδυνη αποστολή ήταν να περάσεις έξω από την καλυβούλα της 'Κουφής', μιας γριάς γυναικούλας που μας είχε αποπάρει μια φορά και είχαμε τρομάξει και κυρίως ο αδελφός μου που στο κάλεσμα της 'Σταυρή' εξαφανιζόταν. Κατά τα άλλα ήταν μιας άκακη γλυκιά γυναίκα που την συντηρούσε με πολύ αγάπη όλη η γειτονιά. Όταν λίγο μεγαλώσαμε και μπορούσαμε να πάμε και πιο έξω από τον χώρο μας, η πιο δύσκολη αποστολή ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας στην αλάνα απέναντι από την σχολή Ευελπίδων. Έπρεπε να περάσουμε ανάμεσα στις προσφυγικές καλύβες των Μικρασιατών επί της σημερινής οδού Ευελπίδων. Οι μεν άνθρωποι ήταν εργατικοί και καλοσυνάτοι, αλλά τα συνομήλικα μας της γειτονιάς αυτής είχαν κακό όνομα ότι ήταν πολύ δυνατά και πλάκωναν στο ξύλο τους άλλους, χωρίς ιδιαίτερους λόγους. Μοναδική εμπειρία ήταν ο αετός την Καθαρά Δευτέρα. Μια φορά θυμάμαι με πολύ χαρά ότι ο αδελφός μου με τίμησε και με κάλεσε να πάμε παρέα να πετάξουμε τον τεράστιο αετό του. Εκεί όμως δυσκολεύτηκα μικρούλης όντως να κρατήσω τον τεράστιο αετό και παραλίγο να με σηκώσει και εμένα κάποια στιγμή. Με δεξιοτεχνία ο αδελφός μου απέφευγε τους 'πειρατές', αυτούς που έβαζαν στην ουρά του δικού τους αετού, ξυραφάκια για να κλέβουν σπάγκο και αετούς. Μην νομίζετε ότι πηγαίναμε μακριά για το πέταμα του αετού, αρκούσαν λίγα μέτρα πάνω από την πλατεία και έβρισκες μπόλικο χώρο. Μια ανάμνηση γλυκιά ήταν την παραμονή της Αγίας Ζώνης στο μεγάλο πανηγύρι που στηνόταν στην οδό Επτανήσου και Κύπρου με δεκάδες μαγαζιά που είχαν χίλια δυο καλούδια που μας μάγευαν.

9 Από το πρωί διαλαλούσα σαν πετεινός ότι θα πάω στο πανηγύρι και έπεφταν τα χαρτζιλίκια δραχμούλες δίδραχμα. Από το μεσημέρι δεν με κράταγαν με το ζόρι μου θύμιζε η Μητέρα μου ότι στις 2 το μεσημέρι δεν είναι η κατάλληλη ώρα για τα πανηγύρια Εφτανε το απόγευμα στις 5 και έπαιρνα φύλο πορείας. Στην τσέπη ολόκληρη περιουσία ένα ολόκληρο δεκάρικο περίπου, όλο δικό μου να το ξοδέψω ολομόναχος. Αφού άναβα και ένα κεράκι στην Εκκλησία για να με φωτίσει να κάνω καλές αγορές, έκανα την πρώτη βόλτα για να δούμε τι πράγματα έχει σήμερα το πανηγύρι. Η λέξη πανηγύρι τότε δεν την είχα δέσει με την Πανήγυρη του Ναού αλλά με τους δεκάδες μικροπωλητές που άπλωναν την πραμάτεια τους γύρω από την εκκλησία. Από τις σίγουρες αγορές ήταν ένα γιογιό με λάστιχο γεμισμένο με άχυρο που έκανε μία δραχμή. Φυσικά το μαλλί της γριάς και ένα κοκοράκι γλειφιτζούρι κόστιζαν άλλη μία δραχμή. Ένα τόπι ήταν μια σοβαρή επένδυση που θα έφερνε και χαρά στην παρέα. Τσίγκινο αυτοκινητάκι με ρόδες, ένα δωράκι για την Μαμά θα συμπλήρωναν τις αγορές μαζί με μια πορτοκαλάδα με το πρωτόγνωρο τότε καλαμάκι. Φυσικά θα δοκίμαζα την τύχη μου στην λοταρία και μια μέρα που το έφερε η τύχη να κερδίσω μια πούδρα και ένα καθρέπτη, έκαναν την Μητέρα μου να απορεί, για τις επιλογές του γιόκα της. Η Φωκίωνος Νέγρη, που φυσικά ήταν και είναι, ο ομορφότερος δρόμος της Αθήνας, ήταν επίκεντρο της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου. Δεκάδες ταινίες χρησιμοποίησαν το όμορφο φυσικό ντεκόρ του δρόμου μας, για μία ή περισσότερες σκηνές. Φυσικά τι πιο ενδιαφέρον, από το να δεις από κοντά, την Βουγιουκλάκη, την Καρέζη, ή να γελάσεις με έναν μορφασμό του Σταυρίδη ή του Αυλωνίτη; Σε αρκετές ταινίες ήμασταν εμείς τα παιδιά οι άμισθοι κομπάρσοι της ταινίας. Ο υποφαινόμενος, είχε και ένα στιγμιότυπο, που η πρωταγωνίστρια, με χάιδεψε στο κεφάλι Όχι το έργο βγήκε κατάλληλο. :) Φυσικά τις βραδινές ώρες η Φωκίωνος Νέγρη, ήταν το κέντρο συνάντησης, όλων των επωνύμων. Αν υπήρχε τότε το κανάλι STAR, θα ήταν μόνιμα εγκατεστημένο εκεί. :) Εντελώς μακριά από κόσμο και πολύ αυστηρός, ήταν ο Νίκος Τσιφόρος. Συνήθως καθόταν έξω από το Select και πάντα μ ένα μπλοκάκι, κράταγε σημειώσεις. Μάλλον έγραψε τα πετυχημένα χρονογραφήματα του, κάποιο σενάριο ή κάποιο βιβλίο του. Όπως πάντα ο ταλαντούχος αυτός άνθρωπος, έπινε το καφεδάκι του και συνέχεια ήταν σκυμμένος και έγραφε. Μια φορά γυρίζαμε με τα παιδιά από την αλάνα και ερχόμασταν από την Επτανήσου. Κράταγα την μπάλα μου, αλλά σκόνταψα ο έρημος και αυτή η άτιμη, πήγε και θρονιάστηκε στα πόδια του Τσιφόρου. Ωχ είπα, μεγάλε την βάψαμε. Πλησιάζω ευγενικά, ενώ εκείνος με κεραυνοβολούσε και του είπα με κατεβασμένα μάτια : Συγνώμη κύριε Τσιφόρε, μου έφυγε κατά λάθος. Πως με ξέρεις; Με ρώτησε με ενδιαφέρον. Πώς να μην σας ξέρω, αφού σας διαβάζω και βλέπω τις ταινίες σας.

10 Τι έχεις διαβάσει δικό μου; Πολλά, αλλά κυρίως ξετρελάθηκα με τις Σταυροφορίες. Γιατί σου άρεσαν οι Σταυροφορίες; (Ωχου κουβέντα ανοίξαμε) Για νομίζω ότι γράφετε ιστορία, μ έναν πολύ διασκεδαστικό τρόπο. Αυτή είναι δικιά σου διαπίστωση; (Σκυμμένο κεφάλι), (ωχ μας πιάσανε) Να πω την αλήθεια όχι. Το άκουσα που το έλεγαν οι μεγαλύτεροι. Για πρώτη φορά στην ζωή μου, είδα από κοντά τον Νίκο Τσιφόρο, να χαμογελάει, με χαιρέτισε και εγώ άργησα πολύ να ξαναπεράσω από το Select Ανέφερα το Select και για μένα η Φωκ. Νέγρη, σήμαινε και γλυκά. Σεσημασμένος γλυκατζής, από το Select δεν μου άρεσε περιέργως η διάσημη σεράνο πάστα, μια πάστα με μεγάλη ιστορία. Η κυρία της φωτογραφίας, ήταν η Ροζίτα Σεράνο, που το πέρασμα της από την Αθηναϊκή νύχτα, δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο. Το τραγούδι της μάλιστα «La Paloma», τραγουδήθηκε απ όλον τον κόσμο. Προς τιμήν της, ο κος Τρύφωνας ο ιδιοκτήτης του Select και εξαιρετικός ζαχαροπλάστης, έφτιαξε την διάσημη πλέον πάστα Σεράνο, με ανάμιξη σαντιγί και σοκολάτας. Αυτό είναι η πανέμορφη πολυκατοικία, που στο ισόγειο της στεγαζόταν ο μεγάλος χώρος του Select. (Και ακόμα στεγάζεται πλέον η καφετέρια Select). (Φωτογραφία του 1955, από το περιοδικό Sunny Time.) Στην θέση του Select, συστεγαζόταν ο κινηματογράφος Φαντασία και το καμπαρέ «Μέντια Λουζ». Φωτογραφία του 1950, από το περιοδικό Sunny Time. Από το Select μου άρεσε το παγωτό κασάτο, το προφιτερόλ αλλά και οι κασετίνες πάστες. (Αυτές με την κρούστα σοκολάτας γύρω γύρω). Από του Φλόκα, μου άρεσαν οι πραλίνες του. Όταν μας έφερναν ποτέ δώρο πραλίνες, γυάλιζε το μάτι μου. Επίσης ξετρελαινόμουν με εκείνα τα τεράστια παγωτά, αν θυμάμαι καλά τα έλεγαν Κιλιμάντζαρο Πραγματικά βουνά. Από το Οριεντάλ πέθαινα για παγωτό καϊμάκι ντουτουρμά, που είχε μέσα και μία στρώση πραγματικό καϊμάκι. Από του Χριστόπουλου στην πλατεία, λάτρευα τις στριφτές καραμέλες, που είχε μέσα σε εντυπωσιακά κρυστάλλινα βάζα. Το Corfu στην Επτανήσου, ήταν μοναδικό. Λίγο μεταγενέστερα, δύο ζαχαροπλαστείο που εξακολουθούν να λειτουργούν μέχρι σήμερα, διατήρησαν την ποιότητα τους ακριβώς ίδια.

11 Στην Νέα Κυψέλη επί της Λαζαράδων, απέναντι από την εκκλησία του Σταυρού, ακριβώς στην στάση του λεωφορείου, ήταν και ευτυχώς συνεχίζει να είναι το Ζαχαροπλαστείο του Πρόκου. Με διαφορά το καλύτερο κοκάκι που έχω φάει ποτέ μου. Φυσικά οι άνθρωποι έχουν και άλλα ωραία πράγματα, αλλά το κοκάκι τους δεν παίζεται. Εγώ εκεί θυμάμαι δύο μεγάλες κυρίες, άστραφταν από την πάστρα, με τα κλασικά τους μαντήλια στο κεφάλι και με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο. Θα πρέπει να ήξεραν με τι λιχούδη είχαν να κάνουν και πάντα μου πρόσφεραν ένα κοκάκι δώρο. Ένα άλλο μοναδικό ζαχαροπλαστείο, ήταν του Μπόζα στην Κερκύρας, που ευτυχώς και αυτός εξακολουθεί να λειτουργεί, στην γωνία Κερκύρας και Παξών. Με διαφορά η καλύτερη άσπρη τούρτα αμυγδάλου, που έχω φάει ποτέ. Μοναδικά επίσης τα αμυγδαλωτά μπισκότα του και τα τσουρέκια του. Ξέρω σας άνοιξα την όρεξη. Η Κυψέλη εκτός από ζαχαροπλαστεία είχε και ταβέρνες, εξαιρετικές ταβέρνες. Η Θράκα, ο Γρύλος, η Ταβέρνα του Κυρ Αποστόλη στην Πλατεία, από τις πιο παλιές κλασικές οικογενειακές ταβέρνες, με, όπως έλεγαν οι παλιότεροι,, φοβερό κρασί. Επίσης τα Καλάμια του Μεγαρίτη κ.α. Για το τότε γρήγορο φαγητό, όποιος δεν είχε δοκιμάσει την τυρόπιτα του Ακτύπη, αλλά και την πρώτη πίτσα που έχω φάει ποτέ μου, να έρθει με τον κηδεμόνα του, να του εξηγήσω. Επίσης το πρώτα σουβλατζίδικο με το γνήσιο ντονέρ, ήταν η Βιολέτα. Πιτσιρικάκι είχα δηλώσει ευθαρσώς, ότι όταν μεγαλώσω θα τρώω 5 σουβλάκια την ημέρα και δύο πατάτες τηγανητές. (Μεγάλωσα και μαζί ήρθε και η χοληστερίνη και αθέτησα την υπόσχεση μου). Αλήθεια με πόσα απλοϊκά πράγματα γευόμαστε την χαρά και την ηδονή της ευτυχίας; Χρόνια αργότερα θα διαπίστωνα ότι πολύπλοκα και πανάκριβα δώρα στα παιδιά της επόμενες γενιάς, περνάνε σχεδόν απαρατήρητα μέσα στην αφθονία τους. Του Αι Γιαννιού κάναμε προετοιμασία πολλών ημερών, μαζεύοντας ξύλα χαρτιά και ότι άλλο καιγόταν. Δεν έλειπαν οι περιπτώσεις που παιδιά άλλης γειτονιάς επιχείρησαν να μας πάρουν τα υλικά μας, ήταν από τις λίγες περιπτώσεις που η παρέα αγρίεψε και με επικεφαλής τον Μπούλη με την φοβερή του σφεντόνα υπερασπίζαμε την περιουσία μας. Γινόμουν τόσο φορτικός στην Μητέρα μου και τους δικούς μου για να μου δώσουν πολλά καύσιμα, που δεν ήταν λίγες φορές που καρέκλες της κουζίνας με το πρόσχημα ότι είχαν χαλάσει, έμπαινε στην πυρά. Όταν ερχόταν η παραμονή, από νωρίς το απόγευμα οι μεγαλύτεροι έφτιαχναν τους σωρούς στην οδό Καλογερά, μιας και δεν μας άφηναν να την ανάψουμε στην Φωκ. Νέγρη. Όταν έπεφτε ο ήλιος τα ξεραμένα στεφάνια της πρωτομαγιάς έμπαιναν πάνω από τον σορό και η φωτιά άναβε και ήταν τόσο μεγάλη που εμείς η πιτσιρικαρία δεν τολμούσαμε να πλησιάσουμε. Τα πρώτα άλματα τα έκανε η παρέα των μεγαλύτερων με ιαχές θαυμασμού. Εμείς τολμούσαμε μία ώρα μετά και απ' έξω από το κέντρο της φωτιάς. Τι χαρά τι απόλαυση τι θαυμαστικά σχόλια συγκεντρώναμε από τους μεγάλους, σε κάθε μας τολμηρό άλμα και ας τσουρουφλίζαμε τα μαλλιά μας πότεπότε. Ήταν η μοναδική μέρα του χρόνου που η «άδεια εξόδου» από το σπίτι πήγαινε και μετά τις 7-8 το βράδυ και όταν γυρίζαμε μας έβαζαν για «μπουγάδα» για να μας φύγει η καπνιά. Νοσταλγία νοιώθω και για το βράδυ της Αναστάσεως. Η νονά μου και θεία μου Μαρίτσα, μου αγόραζε μια μεγάλη άσπρη λαμπάδα και εγώ έπαιρνα από τον θείο

12 Πάνο το άδειο κουτί από τα τσιγάρα του, άνοιξα μια τρύπα στην μέση και το φόραγα στην λαμπάδα για να προστατευτώ από το λιωμένο κερί. Πηγαίναμε τότε στην εκκλησία και γυρίζαμε για να γευτεί όλη η οικογένεια μαζί την θρυλική μαγειρίτσα της Γιαγιάς μου. Όμως οι εικόνες από τις προετοιμασίες των γιορτών και του Πάσχα και των Χριστουγέννων ήταν από μόνα του για εμάς ένα αξιολάτρευτο πανηγύρι. Πώς να ξεχάσει κανείς τις μυρωδιές από τα γνήσια σμυρναίικα τσουρεκάκια που μοσχοβολούσε το φρέσκο βούτυρο όταν τα μεταφέραμε από τον φούρνο με τους ταβάδες παραμονές Χριστουγέννων και ξεκίναγε ο αξιολόγηση της παραγωγής από την Γιαγιά μου και τις κόρες της. Όχι Ουρανία ήθελε λίγο ακόμα βούτυρο, έλεγε η Ανδρώ. Και αυτός ο φούρναρης τα παράψησε σιγοντάριζε η Μαμά μου. Μια χαρά είναι αποφαινόταν ο μέγιστος κριτής, η Γιαγιά μου και όλες σώπαιναν. Πως απολάμβανα τα όμορφα καλοψημένα σχήματα από τα βασιλοπιτάκια και την βασιλόπιτα παραμονή πρωτοχρονιάς; Αλλά και το Πάσχα, μοσχοβολούσε ο κόσμος από τα φοβερά φοινίκια ή μελομακάρονα όπως τα ξέρετε αλλά και τους κουραμπιέδες. Τι αρωματικές γεύσεις και τι μαγική πανδαισία από το βλέπεις την αρχόντισσα Γιαγιά και τις άξιες βοηθούς της τις κόρες της, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και πότεπότε να μαλώνουν για μια απόφαση μέχρι η Γιαγιά και πάλι να επιβάλει γαλήνια την τάξη. Τις γεύσεις των δημιουργιών της γιαγιάς δεν μπορώ να τις βγάλω από το μυαλό μου. Η Σμυρναϊκή καταγωγή της μας προσέφερε, όλα αυτά που προσέφεραν οι Σμυρνιοί πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά την καταστροφή. Την πρόοδο στα γράμματα στον πολιτισμό και στην γαστρονομία. Οι Ελλαδίτες της φτωχής μαγειρικής, που δεν ξέφευγε από το βραστό το ψητό και τις πίττες, γνώρισαν τις μυριάδες γεύσεις της Σμύρνης και αργότερα του Πόντου της Πόλης και της Αλεξάνδρειας. Φαγητά της Γιαγιάς μου περνάνε σήμερα από μπροστά μου σαν όραμα. Υπήρχε περίπτωση να ξεχάσει κανείς την γεύση από τις γαρίδες πλακί; Τον λαγό στιφάδο; Τα σουτζουκάκια με τις πράσινες ελιές; Την κοκκινιστή πέρδικα; Τους λαχανοντολμάδες και τα γεμιστά της; Το πιλάφι της κόκκινο ή άσπρο από ζωμό μοσχαριού ή κότας; Ας μην μιλήσω για γλυκά για την Κοπεγχάγη και τον Μπακλαβά το Καταίφι και το τυλιχτό γαλατομπούρεκο τις δίπλες και τα σαβαγιάρ και τα μοναδικά γλυκά κουταλιού, πελτέ και ξυστό και το πολυαγαπημένο μου τυλιχτό νεραντζάκι. Γι αυτό το νεραντζάκι τ' αδέλφια μου και εγώ κάναμε απίστευτες ενέργειες για να το φτάσουμε. Αφαιρούσαμε ένα συρτάρι από το μπουφέ, το περιεχόμενα από το το πρώτο πατάρι, αφαιρούσαμε το διαχωριστικό και φτάναμε στην μεγάλη γυάλα με το λαχταριστό γλυκό. Ίχνη από σιρόπι και η ακατάστατη τακτοποίηση των πραγμάτων μας μαρτύρησε και βρέθηκε άλλη κρυψώνα που παρά την σκανταλιά μας δεν ανακαλύψαμε. Αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου σ' εκείνη την περίοδο, είναι και τα μικροατυχήματα και οι μικροτραυματισμοί προερχόμενο από τα δυνατά παιγνίδια ποδόσφαιρο κυνηγητό αμπάριζα κλπ, Πυκνά συχνά αναγκαζόμουν να προστρέξω στην Γιαγιά μου, κρυφά από την Μητέρα μου, προς αποφυγή «παντοφλιάς». Όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω την πιο σοβαρή περίπτωση που έγινε στο εξοχικό μας στην Ερυθραία ένα καλοκαίρι. Ο αδελφός μου ανακάλυψε μια τεράστια φωλιά με σφήκες

13 κοντά στο σπίτι και μυστικά μαζί με την αδελφή μας ξεκινήσαμε με ένα αναμμένο ξύλο να βάλουμε φωτιά στην φωλιά. Αυτό που ακολούθησε ήταν άνευ προηγουμένου, δεχτήκαμε σμήνος από σφήκες που μας τσιμπούσαν όπου έβρισκαν ξεσκέπαστο δέρμα. Ο αδελφός μου σαν ο πρώτος που πλησίασε την φωλιά δέχτηκε περισσότερα από 20 τσιμπήματα, ενώ τα λιγότερα τα δέχτηκα εγώ. Ουρλιάζοντας καλέσαμε τους δικούς μας, που έτρεχαν να βρουν αμμωνία να μας βάλουν πριν φωνάξουν γιατρό. Πρέπει να δείχναμε πολύ αξιολύπητοι και έτσι γλιτώσαμε ξύλο και γκρίνια. Πόσο εντυπωσιαζόμαστε από τα ελάχιστα παιγνίδια που μας χάριζαν. Σε μένα κυρίως ξέπεφταν διαλυμένα παιγνίδια του πρωτότοκου αδελφού μου, άλλά και άλλες φορές απόλαυσα την χαρά του αποκλειστικά δικού μου δώρου. Πλάκα είχε στις γιορτές την δικιά μου και της αδελφής μου που έπεφτε με μία μέρα διαφορά και συνήθως κάναμε τις συγκεντρώσεις ανήμερα στην δικιά μου. Εκεί με την αδελφή μου γινόταν πόλεμος, σε ποιον ανήκει το ποιο δώρο. Θυμάμαι τι τρικούβερτος καυγάς είχε γίνει για ένα τεράστιο κουτί με νερομπογιές. Φυσικά νικητής βγήκε ο μικρός (εγώ δηλαδή), η αδελφή μου αρκέστηκε σε ένα επιτραπέζιο που άλλωστε παίζαμε πάλι μαζί. Ένα λαχταριστό κουτί με δεκάδες αστραφτερές γκαζές, ήταν ένα ακόμα μοναδικό δώρο που μου είχε φέρει ο Μπαμπάς μου. Ξεκινήσαμε να παίζουμε γκαζάκια και εγώ είχα κάτι παλιές του αδελφού μου, αξιολύπητες. Μια μέρα πήγα στον Μπαμπά μου, με σουρωμένο προσωπάκι, ένα δάκρυ να πέφτει στο μάγουλο, μάτια χαμηλά και του είπα, δεν έχω γκαζές να παίξω. Αυτές μόνο μου έχει δώσει ο Σταύρος (ο αδελφός μου). Που να αντέξει ο γλυκός μου Μπαμπάς, τέτοιο πονηρό εκβιασμό; Την άλλη μέρα μου έφερε δύο σακούλες, με αμέτρητα γκαζάκια, γυαλιστερά, να λάμπουν. Πόσο περηφάνια ένοιωσα όταν ο πρωτοξάδελφος μου Σπύρος, μου έφερε γυρνώντας από το Μόναχο που σπούδαζε ένα μηχανικό ελικόπτερο που χρησιμοποιώντας μια μανιβέλα και ένα καλώδιο, γύριζες την έλικα και απογειωνόταν! Όταν έδειξα το δώρο στην παρέα ξετρελάθηκαν. Έδωσα σε όλους ίδιο χρόνο να το παίξουν για λίγο, αλλά στον Γιώργο τον πιο στενό μου φίλο, τον άφησα να το πάρει σπίτι του να το χαρεί μια ολόκληρη μέρα. Ο Σπύρος είχε φέρει μαζί του και το πρώτο τρανζίστορ ραδιόφωνο που είχα δει. Μέχρι τότε νόμιζα ότι ο ήχος έβγαινε από την πρίζα και πολλές φορές έστηνα μάταια το αυτί μου εκεί μπας και ακούσω τίποτα. Κάποια εποχή με τα παιδιά αποφασίσαμε να μαζεύουμε κάθε βδομάδα από μια δραχμούλα, ώστε να αγοράσουμε κάποια στιγμή μια αληθινή δερμάτινη μπάλα, που τόσο ζηλεύαμε όσους την είχαν. Μετά από παρέλευση ενός μηνός, καταλάβαμε ότι θα περάσει πολύς καιρός για να μαζέψουμε τα απαραίτητα, οπότε διαλύσαμε το ταμείο και με το κεφάλαιο αγοράσαμε, κρυφά από τους δικούς μας, σουβλάκια από την Βιολέτα και πατάτες τηγανητές μαζί φυσικά με μια πορτοκαλάδα με καλαμάκι. Περίσσεψε και μια δραχμή και αγοράσαμε 20 καραμέλες τσάρλεστον από τον κυρ Παντελή τον περιπτερά της πλατείας. Μια μεγάλη στιγμή του χρόνου ήταν όταν ο Κύριος Κώστας στην ΕΒΓΑ, έφερνε τα καλοκαιρινά παγωτά. Όλο τον ρώταγαν ήρθαν τα παγωτά κύριε Κώστα και την ημέρα που τα έφερνε, αρχές Ιουνίου μου χαμογελούσε πλατιά και μου έδινε το παγωτό

14 κρέμα ξυλάκι με την φλούδα σοκολάτας απ έξω. Μία δραχμή έκανε το παγωτό και πολλές φορές όταν ήμουν ματσωμένος έπαιρνα και παγωτό κυπελλάκι που έκανε 1 και 50 λεπτά. Από τον κυρ Κώστα αγοράζαμε το γιαουρτάκι σε τσίγκινα κεσεδάκια και το παστεριωμένο γάλα σε γυάλινο μπουκάλι. Πόσο μου άρεσε να βουτάω την κρέμα που έμενε στο πάνω μέρος του μπουκαλιού και η Μητέρα μου έκανε τα στραβά μάτια γιατί αν και λάτρευα τα γλυκά στο φαγητό ήμουν απίστευτα δύσκολος μονίμως ανόρεχτος κοντός και αδύνατος και ίδρωνε για να με ταΐσει. Πολύς κόσμος έμπαινε κατά καιρούς στην παρέα μας, σταθερά ή περιστασιακά. Δεν θα ξεχάσω την πρόσκληση από τον Στάθη Παναγούλη να πάμε να δούμε με την παρέα ένα ακατάλληλο έργο στο Αττικό από το μπαλκόνι τους σπιτιού τους. 'Ετυχε να έχει τον Δράκουλα των Καρπαθίων και αυτό με άφησε άυπνο τις επόμενες δέκα μέρες. Ασφαλώς ήταν ένα καψώνι του Στάθη στους πιτσιρικάδες. Ο Ρόμπερτ Γουίλιαμ έγινε για ένα φεγγάρι καλός μου φίλος μέχρι να μας χωρίσουν τα σχολεία. Εικόνες που προσωπικά θεωρώ πάρα πολύ σημαντικές στα χρόνια εκείνα και που λείπουν αφάνταστα από τα σημερινά παιδιά, είναι οι αφηγήσεις των μεγάλων. Το βράδυ μαζευόμαστε μετά το δείπνο και θαυμάζαμε τις περιγραφές τους. Μάθαμε ιστορία πριν πάμε σχολείο γιατί εκείνοι οι άνθρωποι, έζησαν τον πόλεμο του 22 την προσφυγιά, τον πόλεμο του 40 και τον εμφύλιο που είχε τελειώσει πριν 5-6 χρόνια. Έμαθα από πρώτο χέρι τις αφηγήσεις του Μπαμπά μου από το 40-41, τις αφηγήσεις των θείων μου Πάνου και Χαράλαμπου από το 12-13, την Μικρασιατική εκστρατεία, την υποχώρηση την καταστροφή και την προσφυγιά από την Γιαγιά μου. Δεν ήταν μόνο οι ιστορικές αναδρομές, οι άνθρωποι τότε ζούσαν σαν οικογένεια πολλά άτομα μαζί. Στο πολύ μεγάλο σπίτι μας της Φωκίωνος Νέγρη, έμεναν ο θείος και η θεία τα δύο παιδιά τους, η Γιαγιά μου με την θεία μου Μαρίτσα και φυσικά οι γονείς μου και τ' αδέλφια μου. Πυκνά συχνά φιλοξενούσαμε και την άλλη κόρη της Γιαγιάς μου με τον άνδρα της και το παιδί τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Μπαμπάς μου διοργάνωνε μοναδικές εκδρομές με όλη την οικογένεια. Μαζευόντουσαν τουλάχιστον είκοσι πέντε με τριάντα άτομα, μπαίνανε σε ένα μεγάλο φορτηγό και πηγαίναμε στα γύρω εξοχικά μέρη, Πόρτο Γερμενό, Ζούμπερι κλπ Ήταν οι εποχές που ο κόσμος πήγαινε εκδρομές πάνω σε φορτηγά αυτοκίνητα. Μην περιμένετε πολυτέλειες. Έχουμε μάλιστα πολλές εικόνες από Ελληνικές ταινίες, της περιόδου 50-55, που περιγράφουν αυτές τις εκδρομές. Υπήρχαν ελάχιστα ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητα, δεν υπήρχε άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς, υπήρχε όμως κέφι και διάθεση, αν και μόλις είχαμε βγει από έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο και κολλητά από την κατοχή των Ναζί. Μεταγενέστερα αναρωτήθηκα, ποια ήταν η αιτία, που ο κόσμος στις αρχές του 50, είχε τόση διάθεση για ζωή. Άσχετα με τις όποιες διώξεις που ακολούθησε το μετεμφυλιακό τοπίο, διέκρινα μια διάθεση να ζήσουν και να απολαύσουν ότι μπορούν. Ίσως να ήταν το τέλος μια δύσκολης δεκαετίας Ίσως επειδή είχαν επιβιώσει αυτής της δύσκολης περιόδου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια εκπληκτική εκδρομή με δύο υπερφορτωμένα επιβατηγά αυτοκίνητα του Μπαμπά μου και του ξαδέλφου, στο χωριό Κομποτάδες κοντά στην

15 Λαμία. Περισσότερα από δεκαέξι άτομα χώρεσαν στο επταθέσιο αυτοκίνητο του Μπαμπά και το πενταθέσιο του άλλου. Αρχηγός της παρέας φυσικά ο θείος Τάσος, που δεν μας άφησε λεπτό ήσυχους από τις πλάκες του. Φτάσαμε στους Κομποτάδες αργά το βράδυ και κοιμηθήκαμε οι περισσότεροι στρωματσάδα σε ένα μεγάλο καθαρό χώρο. Στις 6 το πρωί μαζί με το κάλεσμα του πετεινού ο Θείος Τάσος άρχισε να τραγουδάει το τραγούδι της εποχής «Ει Μάμπο Μάμπο ιταλιάνο», στην διαπασών. Φυσικά ξυπνήσαμε ξεκαρδισμένοι στα γέλια ενώ οι μεγάλοι γκρίνιαζαν. Σε μια άλλη εκδρομή ο θείος Τάσος ήταν και πάλι δράστης άλλου επεισοδίου με θύμα μια απίστευτα γλυκατζού θεία. Είχε φτιάξει ένα τεράστιο κουτί ζαχαροπλαστείου και διαλαλούσε ότι μέσα είχε λαχταριστά κουρκουμπίνια που λάτρευε η θεία. Κατά την μεταφορά με το αυτοκίνητο δημιούργησε ψεύτικο καυγά με την γυναίκα του και δήθεν από τα νεύρα του πέταξε το κουτί έξω από το αυτοκίνητο σε μια ρεματιά. Ήταν μεγάλο το σοκ της λιχούδας θείας αλλά εξίσου πολλά τα γέλια του αγαπητού σε όλους Τάσου. Μια άλλη διασκέδαση ήταν το ραδιόφωνο, το μεγάλο ξύλινο ραδιόφωνο που στην κατοχή οι δικοί μου άκουγαν τα νέα από το BBC. Το βράδυ παρακολουθούσαμε τις λογοτεχνικές σελίδες, με τα πρώτα μου ακούσματα από Καρκαβίτσα και Παπαδιαμάντη, αλλά και το θέατρο στο ραδιόφωνο, που τόσο καταξιωμένοι ηθοποιοί μας συντρόφευαν τις χειμερινές νύχτες. Το σπίτι μου ήταν απέναντι από το 26 ο Δημοτικό σχολείο και επειδή εκεί πήγαιναν τα αδέλφια μου, περίμενα πως και πώς να πάω και εγώ. Η πρώτη μέρα στο σχολείο ήταν εφιάλτης Η κυρία Γαλάτεια, με το καλημέρα στην τάξη, με έστειλε στον μανάβη να αγοράσω, ένα κιλό φασολάκια. :( Την άλλη μέρα, μια από τα ίδια. Στελή πήγαινε στον φούρνο και πάρε μου μισό κιλό ψωμί. Ο Στελής τα είχε πάρει στο κρανίο. Τρίτη μέρα, η κυρία Γαλάτεια, μ έστειλε πάλι στον μανάβη για μπάμιες. Στην επιστροφή έξω στην αυλή, είχα το κακό συναπάντημα. Τον διευθυντή. Τι κάνεις εσύ εδώ; Κλασικά εγώ κατέβασα το κεφάλι μου, σούρωσα την μύτη μου, ίσως και ένα δάκρυ να νότισε το μάγουλο μου Έριξα και τον διευθυντή ο άτιμος. Καλά πήγαινε Το μεσημέρι για πρώτη φορά στην ζωή μου, πάτησα δυνατά το πόδι στην Μητέρα μου και δήλωσα με ύφος χιλίων καρδιναλίων, ότι εγώ σχολείο δεν ξαναπάω. Γιατί με ρώτησε αυστηρά η Μητέρα μου; Κάθε μέρα η Κυρία Μαρίκα, με στέλνει και αγοράζω φασολάκια και μπάμιες. Πρέπει να είχα πάρα πολύ περίεργο ύφος, επειδή η Μητέρα μου εξαφανίστηκε και μετά την άκουσα να το διηγείται στους άλλους, πεθαμένη στα γέλια. Μετά το ξεκίνημα του σχολείου η παρέα αραίωσε. Η έντονη ανοικοδόμηση της περιοχής, άλλαξε τον μαγικό μου κόσμο. Οι περισσότεροι φίλοι άλλαξαν σπίτια και μέχρι σήμερα αγνοώ την τύχη τους, εκτός μερικών εξαιρέσεων με τους οποίους έχω ξαναβρεθεί τυχαία στο δρόμο. Μόνο με τον Γιώργο κράτησα την επαφή μέχρι τα πρώτα χρόνια του Γυμνασίου για να χαθούμε αμέσως μετά και να ξεκινήσουν οι σχολικές επαφές που όμως ποτέ στην καρδιά μου δεν κέρδισαν τον χώρο που καταλαμβάνει εκείνη η θρυλική προσχολική παρέα.

16 Μεγαλώνοντας, μεγάλωνε και η Κυψέλη μου, όλο και πιο πολύ αραίωναν οι καλημέρες και οι καλησπέρες, στους γνωστούς παλιούς Κυψελιώτες που ήξερα. Άλλοι έφυγαν από την περιοχή και δυστυχώς άλλοι από τη ζωή. Η Ιστορία της Κυψέλης Η Κυψέλη έχει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Εθνικής Παλιγγενεσίας και της Εθνικής Αντίστασης στην κατοχή. Ας τα πάρουμε με την σειρά. Το στρατόπεδο του Κιουταχή στην πολιορκία της Ακρόπολης από τους Τούρκους 1926, ήταν στην Κυψέλη, κοντά στο σημείο που σήμερα είναι το Άσυλο Ανιάτων. Μετά την απομάκρυνση των Τούρκων, τον Κόδρινγκτον σαν ναύαρχο του Αγγλικού Στόλου στην Μεσόγειο, αντικατέστησε ο Σερ Πάλτνι Μάλκολμ. Ο Μάλκολμ γοητεύτηκε από το κλίμα της Αθήνας και έχτισε την εξοχική βίλα του στο "χωριό Πατήσια μισή ώρα μακρυά από την πόλη". Ξόδεψε για την έπαυλή του τρεις χιλιάδες λίρες, υπέρογκο ποσό για την εποχή, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να δείξει την πεποίθησή του για την απελευθέρωση της τουρκοκρατούμενης Ελλάδος και την αισιοδοξία του για το μέλλον της. Όταν ο Βρετανός ναύαρχος Σερ Πάλτνι Μάλκολμ άρχισε να θεμελιώνει την εξοχική έπαυλή του, σε ολόκληρη την Αθήνα, όπως αναφέρει ο ιστοριογράφος και αγωνιστής του 1821 Διονύσιος Σουμερλής, υπήρχε μονάχα ένα σπίτι κατοικήσιμο. Και προσθέτει ακόμη πως οι Αθηναίοι, ως συνέπεια του πολέμου "εύρον την πόλιν πάσαν ερείπιον". Αλλά και ο Αλέξανδρος Ραγκαβής, που είδε την Αθήνα το χειμώνα του , γράφει στα απομνημονεύματά του ότι πόλη δεν υπήρχε παρά μόνον "ερείπια επί ερειπίων". Ο Γερμανός αρχαιολόγος και καθηγητής στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Χάλλης Λουδοβίκος Ρος (Ludwig Ross, ), που επισκέφτηκε την Αθήνα στα , γράφει στις "Αναμνήσεις" του ότι ο Μάλκολμ από καθαρό φιλελληνισμό έχτιζε την εξοχική έπαυλή του, προκειμένου να δώσει ένα ενθαρρυντικό παράδειγμα. Το κτίσιμο της έπαυλης του Μάλκολμ στα Πατήσια επέβλεπαν οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ. Η ανασφάλεια όμως εκείνα τα χρόνια ήταν τόσο μεγάλη, ώστε οι αρχιτέκτονες, όπως διηγείται και πάλι ο Ρος, ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν στην οικοδομή του Μάλκολμ στα Πατήσια με συνοδεία ενόπλων, επειδή ληστές παραμόνευαν για να τους πάρουν ομήρους για λύτρα. Είχε μάλιστα διαδοθεί ότι οι αρχιτέκτονες του ναυάρχου είχαν μαζί τους πολύ "μετρητό χρήμα". Το μέγαρο μετά την αποχώρηση του Μάλκολμ, έγινε η πρώτη έδρα της Γαλλικής πρεσβείας στην Αθήνα. Από την Γαλλική πρεσβεία, το μέγαρο αγόρασε ο Πρέσβης της Ρωσίας Αλέξανδρος Οζερώφ. Ο πρέσβης και η σύζυγος του αναστήλωσαν, προκειμένου να εκκλησιάζονται οικογενειακά, ένα νέο ναό, με όνομα συνηθισμένο στην Ρωσια, Αγία Ζώνη, στα ερείπια ενός ναού του 17 ου αιώνα, που πρέπει να κατέστρεψε ο Κιουταχής.

17 Οι οικοδομικές εργασίες άρχισαν το 1843 και περατώθηκαν μετά το 1857, ενώ ο αναγκαίος εξοπλισμός σε ιερά σκεύη κ.λ.π. ήρθε από τη Ρωσία. Την όλη εποπτεία του έργου είχε ο περίφημος Ρώσος αρχιμανδρίτης Αντωνίνος, ο γνωστός για την περίφημη ανοικοδόμηση της ρωσικής εκκλησίας της οδού Φιλελλήνων. Αργότερα προστέθηκε στην εκκλησία και εξωνάρθηκας. Δίπλα και βόρεια από την μικρή εκκλησία υπάρχει μαρμάρινος τάφος, με την επιγραφή : «Αλέξανδρος Οζερώφ, πρέσβης Ρωσίας 1843, συλλέξας απέθετο οστά Ελλήνων ηρώων μαχητών πεσόντων εις μάχας εν Γαλατσίω Αττικής υπέρ πίστεως και πατρίδος.» Από τον Ναύαρχος Μάλκολμ, θα πάμε σε ένα άλλο Ναύαρχο, Έλληνα, ήρωα και παλληκάρι, τον Κωνσταντίνο Κανάρη. Τον ατρόμητο μπουρλοτιέρη, που μπορούσε και μόνος του να κερδίσει τους Τούρκους. Ο Κυρ Κωννσταντής ήρθε και έμεινε στην εξοχική Κυψέλη, ίσως επηρεασμένος από τον φίλο του Λεβίδη, που το κτήμα του, έδωσε το ομώνυμο τίτλο στην περιοχή Λεβίδη, περίπου στην συμβολή Πατησίων Αγίου Μελετίου και Φωκίωνος Νέγρη. Ο Κανάρης έφτιαξε ένα απλό σπίτι, με ένα όμορφο χαγιάτι, που το θυμάμαι με πολύ στοργή. Φωτογραφίες του σπιτιού του Κανάρη. Εκτός της κεντρικής οι άλλες δύο είναι προσφορά από το αρχείο του κ. Θανάση Βέμπου ( τον οποίο και ευχαριστώ ολόψυχα.

18 Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, που έφτιαξε ο Κανάρης για να εκκλησιάζεται και η πινακίδα στο σπίτι του, που έγινε πολυκατοικία και μας θυμίζει, πόσο πολύ εμείς οι Έλληνες, δεν τιμάμε τους ήρωες μας. Δεξιά το στασίδι του με την πολεμική του σημαία. Πίσω από το εκκλησάκι του Κανάρη, έμεινε μετά την άρνηση του να ορκίσει την πρώτη κατοχική κυβέρνηση, ο παραιτηθείς Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος. Στο υπόγειο του σπιτιού του, λειτούργησε σε όλη την διάρκεια της Κατοχής ασύρματος. Η Κυψέλη ήταν κέντρο πολλών αντιστασιακών οργανώσεων. Η άγνωστη ομάδα Προμηθέας II, οργανωμένη από τους Άγγλους, είχε στήσει ένα δίκτυο αντικατασκοπίας στην Ελλάδα, που είχαν πλήρη ενημέρωση, όλων των φορτίων που έφευγαν από Ελληνικά λιμάνια, για τον εφοδιασμό του Ρόμελ. Πιθανότατα κομμάτι αυτού του σχεδίου, ήταν η ομάδα Μίδας 614 του Ιωάννη Τσιγάντε. Ο Τσιγάντε σαν Βενιζελικός αξιωματικός είχε αποταχθεί από το σώμα το 1935 επί Μεταξά. Επανήλθε στον βαθμό του από την Κυβέρνηση Τσουδερού. Πήγε στην Αίγυπτο και το 1942 ήρθε στην Ελλάδα και έστησε Δίκτυο ασυρμάτων. Ο Άγγελος Έβερτ του έδωσε πλαστή ταυτότητα υπαστυνόμου και μπορούσε να κυκλοφορεί ελεύθερα. Κάποιος από την ομάδα του, τον πρόδιδε συστηματικά. Τέσσερις φορές σε μπλόκα, είχε ξεφύγει, αλλά την τέταρτη, αν και σκότωσε 2 Ιταλούς αξιωματικούς και δύο στρατιώτες, συνελήφθη. Πρόλαβε να καταστρέψει τα έγραφα του, ακόμα και την πλαστή ταυτότητα. Φυσικά τον εκτέλεσαν. Η ΠΕΑΝ με επικεφαλής τον Αξιωματικό της Αεροπορίας Κώστα Πιερρίκο. Μεγάλο, τεράστιο επίτευγμα η ανατίναξη της ΕΣΠΟ. Η προδοτική ΕΣΠΟ στρατολογούσε μισθοφόρους συνεργάτες των κατοχικών γερμανικών στρατευμάτων να πολεμήσουν εναντίον των Ρώσων, στο ρωσικό μέτωπο. Μετά από προδοσία, συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν τον Φεβρουάριο του 1943 οι Έλληνες Πατριώτες που ανήκαν στην ΠΕΑΝ, (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιζομένων Νέων), Κώστας Περίκος, Θάνος Σκούρας, Γιάννης Κατεβάτης και Γιώργος Αλεξιάδης. Ανάμεσά τους και η ηρωίδα Ιουλία Μπίμπα, η οποία εκτελέστηκε στη Γερμανία «δια πελέκεως». Η ιστορία γράφει ότι: «Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Λονδίνου και της Μόσχας, χαρακτήρισαν το εγχείρημα ως το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην τότε κατεχόμενη Ευρώπη». Οργάνωση Μπουμπουλίνα με την ηρωίδα την Λέλα Καραγιάννη. Οργάνωσε ένα δίκτυο που σε πρώτη φάση έκρυβε στρατιώτες Άγγλους και δικούς μας και τους έστελνε στην Αίγυπτο. Αργότερα αυτή η οργάνωση μετεξελίχτηκε σε κατασκοπευτική. Νοίκιασε τρία σπίτια χρησιμοποίησε ακόμα και το φαρμακείο του συζύγου της. Οι πρώτοι της συνεργάτες ήταν ο σύζυγος της και τα πέντε παιδιά της. Έκαναν σαμποτάζ στο αεροδρόμιο Τατοΐου και κατέστρεψαν τις αποθήκες καυσίμων. Αυτή η οργάνωση ήταν εξαιρετικά δικτυωμένη, κατάφερνε να συλλέγει πληροφορίες με άκρα μυστικότητα από το αρχηγείο των Γερμανών, από το Ναυαρχείο, την μυστική αστυνομία και το Ιταλικό φρουραρχείο. Η Καραγιάννη είχε

19 στήσει ολόκληρο δίκτυο χάρη στη συνεργασία της με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ καθώς και διάφορους αντιφασίστες και αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών, για να της δίνουν πολύτιμες πληροφορίες. Η Λέλα Καραγιάννη εκτελέστηκε ένα μήνα, πριν ξεκουμπιστούν οι Ναζί από την Αθήνα. Ήταν πιο παλικάρι από τα πιο παλικάρια, άντεξε σε απίστευτες ανακρίσεις, με τις μεθόδους των SS. Κράτησε το στόμα της κλειστό. Όταν μια κοινή Μάνα σύζυγος απλή γυναίκα, μετουσιώνεται σε ηρωίδα. Αυτό ήταν το παράδειγμα της Λέλας Καραγιάννη. Φανταστείτε την συγκίνηση του αφηγητή σας, όταν μπήκε στο σπίτι της, πριν λίγο καιρό και αναζήτησε όπως είχε ακούσει το κρησφύγετο, που εκεί έκρυβε πατριώτες, πριν επιβιβαστούν σε καΐκια και υποβρύχια. Σαν να ζούσε και να βίωνε την ιστορία. Σαν να πέρναγαν μπροστά από τα μάτια του, εικόνες που είχε χαράξει το μυαλό του. Σήμερα η Λέλα Καραγιάννη ξαναζεί στις μνήμες μας. Το σπιτικό της συνεχίζει να είναι καταφύγιο κατατρεγμένων. Είναι ιατρείο για τους ανασφάλιστους και ανήμπορους συνανθρώπους μας. Τι καλύτερο μνημόσυνο στην μνήμη της τεράστιας Λέλας Καραγιάννη. Στέλιος Χαμόδρακας Ιανουάριος 2005 Σεπτέμβριος 2012 Πηγές Ιστορικής έρευνας : Ευάνθης Χατζηβασιλείου (2005). «Το Ιδρυτικό Στάδιο». ΠΕΑΝ ( ) Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Γρηγοριάδη Σόλωνα, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας, Δημήτριος Φωτιάδης Κανάρης εκδ. Εστία Λουδοβίκος Ρος "Αναμνήσεις και Ανακοινώσεις από την Ελλάδα ( ", Εκδόσεις Τολίδη Βικιπαίδεια

20 Το σπίτι του Ναυάρχου Κωνσταντίνου Κανάρη, επί της οδού Κυψέλης (στο ύψος της Ζακύνθου) Μια όμορφη φωτογραφία από την Πλατεία Κυψέλης του Διακρίνονται οι γραμμές του τραμ, που μόλις είχαν αντικατασταθεί από τα πρώτα τρόλεϊ. Δίπλα στο περίπτερο, εκεί που ο στιλβωτής γυάλιζε τα παπούτσια των περαστικών, πολλές φορές πήγαινα για ένα απλό ξεσκόνισμα, με ένα πενηνταράκι. (μισή δραχμή). Ειδικά όταν φορούσα καινούργια παπούτσια, με τα οποία παίζαμε μπάλα με την «συμμορία», δεν τολμούσα να μπω σπίτι με βρώμικα παπούτσια, γιατί έπεφτε παντοφλιά. :) 27ο Δημοτικό σχολείο Κασταλίας και Χιλιανδαρίου στην Κυψέλη, σε φωτογραφία του Σήμερα στα νέα κτίρια, συστεγάζεται με το 30ο Δημοτικό Σχολείο και νομίζω δύο ακόμα νηπιαγωγεία. Φωτογραφία της Πλατείας Κυψέλης του 1925! Στην δεξιά πλευρά, στο τέλος της Φωκ. Νέγρη, διακρίνεται ο θερινός Κινηματογράφος Αττικόν. Είναι η πλέον παλαιά φωτογραφία της Πλατείας μας, με την διαρρύθμιση που εγώ δεν την θυμάμαι. Σκηνή από την ταινία «Ούτε γάτα ούτε ζημιά»του 1955, διακρίνεται το ζαχαροπλαστείο Select και ο Λάμπρος Κωσταντάρας.

21 Φωτογραφία της Φωκ. Νέγρη στις αρχές του 60. Δεξιά επάνω διακρίνεται η όμορφη πολυκατοικία Λαναρά. Το τραμ νο 2 Ομόνοια Κυψέλη, στρίβει στον Πανελλήνιο και μπαίνει στην οδό Κυψέλης. Η Πατησίων στο ύψος της Κεφαλληνίας το Το Άλσος στο Πεδίον του Άρεως, στην διάρκεια του μεσοπολέμου. Το μέγαρο του Άγγλου Ναυάρχου Μάλκολμ, το Είναι το πρώτο μέγαρο που κτίζεται στην απελευθερωμένη Αθήνα. Είναι το σημερινό κεντρικό κτίριο, του σημερινού Ασύλου Ανιάτων. Ο Άγγλος Ναύαρχος, λάτρης της Αθήνας, ξόδεψε μια ολόκληρη περιουσία, για να εμψυχώσει τους Αθηναίους να γυρίσουν στο τόπο τους. Δημιουργός του μεγάρου ο Κλεάνθης. Ενδεικτική Βιβλιογραφία: Ο. Fountoulaki, Stamatios Kleanthes ( ), Καρλσρούη 1979* Μ. Γ. Μπίρης, Αθηναϊκή αρχιτεκτονική , Αθήνα 1987, σ. 61, 2 σχέδια. Πηγή : Αρχαιολογία της πόλης των Αθηνών Φωτογραφία του 1953, μπροστά στο τότε 26ο Δημοτικό Σχολείο, Φωκ. Νέγρη και Λέλας Καραγιάννη (τότε Λήμνου). Πίσω διακρίνεται η ταμπέλα του σχολείου. Είναι η μοναδική φωτογραφία που έχω βρει με το παλιό κτίριο του 26ου. Θέλω θερμά να ευχαριστήσω τον παιδικό μου φίλο Γιώργο Αγγελόπουλου που μου την έστειλε και που φυσικά εικονίζεται εδώ με την αδελφή του Καίτη. Όλες οι φωτογραφίες και ακόμα περισσότερες, εμπεριέχονται στις ιστοσελίδες

Σχολικές αναμνήσεις. Η γιαγιά του Χάρη θυμάται

Σχολικές αναμνήσεις. Η γιαγιά του Χάρη θυμάται Η μαμά μου πήγαινε στο 26 ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας. Η καλύτερη ανάμνηση που έχει είναι οι φίλοι της και η τάξη που μύριζε κιμωλία. Ελευθερία Η γιαγιά μου την τάξη της είχε 87 παιδιά. Τα άτακτα παιδιά

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

Εισαγωγή 2 ης έκδοσης. Γεννήθηκα έζησα και μεγάλωσα, σε μία από τις ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας, την Φωκίωνος Νέγρη και την Κυψέλη.

Εισαγωγή 2 ης έκδοσης. Γεννήθηκα έζησα και μεγάλωσα, σε μία από τις ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας, την Φωκίωνος Νέγρη και την Κυψέλη. Έκδοση 2η Εισαγωγή 2 ης έκδοσης Γεννήθηκα έζησα και μεγάλωσα, σε μία από τις ομορφότερες γειτονιές της Αθήνας, την Φωκίωνος Νέγρη και την Κυψέλη. Μια πολύ περίεργη γειτονιά, που φιλοξενούσε εντελώς αρμονικά

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία

Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία Μια ιστορία με αλήθειες και φαντασία ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΛΙΟΥ Γ ΤΑΞΗ Α 3 Η κυρία Ειρήνη από το Κάρμι, ξύπνησε πολύ νωρίς το πρωί για να ταΐσει τις κότες και τα κουνελάκια της. Ανυπομονούσε να πάει στο πανηγύρι

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 2 5 Μ 0 Ν Α Δ Ε Σ 1 Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ Α Ι Θ Ρ Η Σ Κ Ε Υ Μ Α

Διαβάστε περισσότερα

Κατανόηση προφορικού λόγου

Κατανόηση προφορικού λόγου Β1 (25 μονάδες) Διάρκεια: 25 λεπτά Ερώτημα 1 Θα ακούσετε δύο (2) φορές έναν συγγραφέα να διαβάζει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του με θέμα τη ζωή του παππού του. Αυτά που ακούτε σας αρέσουν, γι αυτό κρατάτε

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Συγγραφή: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ: A1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΠΟ:

Συγγραφή: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ: A1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. ΑΠΟ: Συγγραφή: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ: A1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ - ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΑΠΟ: alexandra2005@yahoo.gr ΠΡΟΣ:elenitsasiop@gmail.com ΘΕΜΑ: Κυριακή, στο σπίτι μου! 1 Άσκηση

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Συγγραφέας: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ Α1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗ. Κατανόηση γραπτού λόγου. Γεια σου, Μαργαρίτα!

Συγγραφέας: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ Α1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗ. Κατανόηση γραπτού λόγου. Γεια σου, Μαργαρίτα! Συγγραφέας: Αλεξίου Θωμαή ΕΠΙΠΕΔΟ Α1 ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗ Κατανόηση γραπτού λόγου Γεια σου, Μαργαρίτα! Έμαθα να γράφω καλά. Ρώτησες πού μένω! Είμαι από την Ελλάδα αλλά μένουμε στην Αυστραλία.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΟΣΗ Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή της Θείας Λένας. Η γιαγιά μου εξέδωσε αυτό το βιβλίο το 1964. Είναι ένα βιβλίο για μικρά παιδιά, με

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011)

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) 3 ο βραβείο Βασιλεία Παπασταύρου 1 ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ερυθραίας 2 Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Καραγκιόζης

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

για παιδιά (8-12 ετών) Κατανόηση γραπτού λόγου

για παιδιά (8-12 ετών) Κατανόηση γραπτού λόγου Α1 για παιδιά (8-12 ετών) Διάρκεια: 30 λεπτά Επίπεδο Α1 για παιδιά (8-12 ετών) Ερώτημα 1 (7 μονάδες) Η Χαρά γράφει ένα γράμμα στη Νικολέτα. Θέλεις να δεις αν καταλαβαίνεις αυτά που διαβάζεις, γι αυτό σημειώνεις

Διαβάστε περισσότερα

Η καλύτερη στιγμή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών

Η καλύτερη στιγμή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών Η καλύτερη στιγμή των Χριστουγεννιάτικων διακοπών Κ.Ν Α.Κ.Γ.Κ Η καλύτερη στιγμή μου ήταν η Πρωτοχρονιά που όταν ο παππούς μου έκοβε τη βασιλόπιτα και εγώ κέρδισα το φλουρί που ήταν ένα ευρώ. Ο Μπαμπάς

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό

Μια φορά κι έναν καιρό Χριστουγεννιάτικο παραμύθι; Μια φορά κι έναν καιρό Αλλά μήπως δεν ήταν μια φορά κι έναν καιρό, μα μόλις χτες; Ή μήπως όλα αυτά που θα σας αφηγηθώ γίνανε πριν από λίγα μόνο χρόνια; Τι να σας πω κι εγώ;

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Beginners

Modern Greek Beginners 2016 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Καλημέρα. Καλημέρα σας. Μπορώ να σας βοηθήσω; Ήρθα να πάρω αυτό το δέμα. Σήμερα

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 8-12 ΕΤΩΝ Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Γ Ρ Α Π Τ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ

ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 8-12 ΕΤΩΝ Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Γ Ρ Α Π Τ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ 8 - ΕΤΩΝ Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Γ Ρ Α Π Τ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν Μ Ν Α Δ Ε Σ Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ Α Ι Θ Ρ Η Σ Κ Ε Υ Μ Α

Διαβάστε περισσότερα

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

Εισαγωγή στα Πρότυπα Γυμνάσια-N.Γλώσσα

Εισαγωγή στα Πρότυπα Γυμνάσια-N.Γλώσσα Μάθημα/Τάξη: Εισαγωγή στα Πρότυπα Γυμνάσια-N.Γλώσσα Κεφάλαιο: Εφ όλης της Ύλης Ονοματεπώνυμο Μαθητή: Ημερομηνία: 15/01/18 Επιδιωκόμενος Στόχος: A. Κείμενο: Ο κυρ Μιχάλης Κάσιαλος Η ζωγραφιά αυτή είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ. Είμαι 8 χρονών κα μένω στον καταυλισμό μαζί με άλλες 30 οικογένειες.

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ. Είμαι 8 χρονών κα μένω στον καταυλισμό μαζί με άλλες 30 οικογένειες. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ Είμαι 8 χρονών κα μένω στον καταυλισμό μαζί με άλλες 30 οικογένειες. Μέχρι πριν λίγες μέρες βρισκόμουν στο χωριό μου το Ριζοκάρπασο, αλλά μετά την εισβολή ήρθαμε με την μητέρα μου

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

ΖΑΧΡΑ ΙΜΠΡΑΧΗΜ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΖΑΣ

ΖΑΧΡΑ ΙΜΠΡΑΧΗΜ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΖΑΣ Θυµάσαι το παραµύθι της γιαγιάς για την 28 η Οκτωβρίου; Μάζεψε τους φίλους σου και διηγήσου το. Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας που ζούσε στο δικό του σπίτι. Ένα

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

T: Έλενα Περικλέους

T: Έλενα Περικλέους T: 7000 0090 www.greendot.com.cy Έλενα Περικλέους Ο πρασινομπαλίτσας επιστρέφει... γιατί τα παραμύθια λένε πάντα την ΑΛΗΘΕΙΑ Συγγραφή: Έλενα Περικλέους Εποπτεία: Άρτεμις Παλαιογιάννη / Σάκης Θεοδοσίου

Διαβάστε περισσότερα

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου.

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ζητήστε του την Κοκκινοσκουφίτσα... δεν την ξέρει, τη Σταχτοπούτα ούτε αυτή την ξέρει, τη Μικρή Γοργόνα ή το λύκο και τα τρία γουρουνάκια

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

Χαρούμενη Άνοιξη! Το μαθητικό περιοδικό του 12ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου ΜΑΡΤΙΟΣ 2014

Χαρούμενη Άνοιξη! Το μαθητικό περιοδικό του 12ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 Χαρούμενη Άνοιξη! Το μαθητικό περιοδικό του 12 ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 ΒΙΒΛΙΟΠΟΝΤΙΚΕΣ 2013-2014 ΓΕΙΑ ΣΑΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ 12 ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ. ΕΜΕΙΣ ΓΡΑΨΑΜΕ

Διαβάστε περισσότερα

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΚΕΡΑΣΙΑΣ

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΚΕΡΑΣΙΑΣ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΚΕΡΑΣΙΑΣ Όσοι περίμεναν την Ταγαρού Συντάκτης : Αγγελική Κατσαφάνα Τη δεκαετία του 50, που δεν υπήρχε Γυμνάσιο στο χωριό, μόλις τα παιδιά τελειώνανε το Δημοτικό, φοιτούσαν στη συνέχεια

Διαβάστε περισσότερα

Τάξη: Γ. Τμήμα: 2ο. Υπεύθυνη τμήματος : ΑΝΕΣΤΗ ΑΣΗΜΙΝΑ. Εκθέσεις μαθητών.. ΜΑΘΗΤΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ.

Τάξη: Γ. Τμήμα: 2ο. Υπεύθυνη τμήματος : ΑΝΕΣΤΗ ΑΣΗΜΙΝΑ. Εκθέσεις μαθητών.. ΜΑΘΗΤΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ. Τάξη: Γ Τμήμα: 2ο Υπεύθυνη τμήματος : ΑΝΕΣΤΗ ΑΣΗΜΙΝΑ. Εκθέσεις μαθητών.. ΜΑΘΗΤΗΣ: ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ. Θέμα :Τι θέλω να αλλάξει στον κόσμο το 2011. Το έτος 2010 έγιναν πολλές καταστροφές στον κόσμο.

Διαβάστε περισσότερα

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 02

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 02 Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 2 5 Μ 0 Ν Α Δ Ε Σ 1 Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ Α Ι Θ

Διαβάστε περισσότερα

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας Πιστοποίηση Επάρκειας της Ελληνομάθειας 18 Ιανουαρίου 2013 A2 Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Ερώτημα 1 (7 μονάδες) Διαβάζετε

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια

Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια Αναστασία Τζαβάρα Δύο μικρά δεινοσαυράκια θέλουν να πάνε σχολείο μαζί με τα παιδάκια Μέσα σε μια πολιτεία δεινοσαύρων μπορείς να βρεις μεγαλόσωμους δεινόσαυρους με ουρές μακριές σαν σωλήνες, αστραφτερά

Διαβάστε περισσότερα

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Παρουσίαση Αποτελεσμάτων Online Έρευνας για τα Χριστούγεννα

Παρουσίαση Αποτελεσμάτων Online Έρευνας για τα Χριστούγεννα M A R K E T I N G R E S E A R C H S E R V I C E S Παρουσίαση Αποτελεσμάτων Online Έρευνας για τα Χριστούγεννα Δεκέμβριος 2010 Εισαγωγή Φέτος, είπαμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με μια έρευνα που αφορά

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι.

Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι. ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Μια μέρα μπήκε η δασκάλα στην τάξη κι είπε ότι θα πήγαιναν ένα μακρινό ταξίδι. Αμέσως χάρηκαν πολύ, αλλά κι απογοητεύτηκαν ταυτόχρονα όταν έμαθαν ότι θα ήταν ένα

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Τα παραμύθια της τάξης μας! Τα παραμύθια της τάξης μας! ΟΙ λέξεις κλειδιά: Καρδιά, γοργόνα, ομορφιά, πυξίδα, χώρα, πεταλούδα, ανηφόρα, θάλασσα, φάλαινα Μας βοήθησαν να φτιάξουμε αυτά τα παραμύθια! «Χρυσαφένια χώρα» Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Δουλεύει, τοποθετώντας τούβλα το ένα πάνω στο άλλο.

Δουλεύει, τοποθετώντας τούβλα το ένα πάνω στο άλλο. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Δ Παραδείγματα με συμπληρωμένα Φύλλα εργασίας Φύλλο εργασίας Α α. Συμπληρώστε τον παρακάτω πίνακα, χρησιμοποιώντας τη φαντασία σας. Δώστε ταυτότητα στο παιδί της φωτογραφίας. Όνομα Ίντιρα Ηλικία

Διαβάστε περισσότερα

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 by Rena Mavridou Αγαπητή Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή

Διαβάστε περισσότερα

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΛΤΙΩΣΗ Ημερομηνία 01/12/2016 Μέσο Συντάκτης Link plusmag.gr Αλεξάνδρα Παναγοπούλου http://www.plusmag.gr/article/%ce%93%ce%b9%ce%b1_%ce%b5%ce%bc%ce%b D%CE%B1_%CE%B7_%CE%A0%CF%84%CF%81%CE%B1_%CE%B5%CE%BD%CE%B1%

Διαβάστε περισσότερα

Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών

Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών Φερφελή Ιωάννα του Ευαγγέλου, 9 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Μια μεγάλη γιορτή πλησιάζει

Μια μεγάλη γιορτή πλησιάζει Μια μεγάλη γιορτή πλησιάζει Πλησιάζει το Πάσχα. Η μητέρα άρχισε να καθαρίζει το σπίτι. Πλένει τις κουρτίνες και τα τζάμια. Καθαρίζει τα χαλιά. Συγυρίζει τα ερμάρια και τους πάγκους. Ο πατέρας βοηθά τη

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΝΙΑΙΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2008-2009

ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΝΙΑΙΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2008-2009 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΝΙΑΙΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2008-2009 Μάθημα: ΕΛΛΗΝΙΚΑ Επίπεδο: 1 Διάρκεια: 2 ώρες Ημερομηνία

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις. Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών

Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών Σταυροπούλου Φωτεινή του Θεοδώρου, 12 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα

Διαβάστε περισσότερα

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό.

Το μαγικό βιβλίο. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Το μαγικό βιβλίο Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια νεράιδα που πετώ στον ουρανό. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και είμαι μια γοργόνα μέσα στα καταγάλανα νερά. Σαν διαβάζω ένα βιβλίο λες και γίνομαι

Διαβάστε περισσότερα

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΩΣ. Διασκευή ενός κεφαλαίου του λογοτεχνικού βιβλίου. (Δημιουργική γραφή)

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΩΣ. Διασκευή ενός κεφαλαίου του λογοτεχνικού βιβλίου. (Δημιουργική γραφή) Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΩΣ Διασκευή ενός κεφαλαίου του λογοτεχνικού βιβλίου (Δημιουργική γραφή) Ο γάμος σε μια κλειστή κοινωνία όπως το χωριό που βρισκόταν η παρέα των αγοριών ήταν ένα γεγονός που αφορούσε όλο

Διαβάστε περισσότερα

Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών

Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Μάθημα 1. Ας γνωριστούμε λοιπόν!!! Σήμερα συναντιόμαστε για πρώτη φορά. Μαζί θα περάσουμε τους επόμενους

Μάθημα 1. Ας γνωριστούμε λοιπόν!!! Σήμερα συναντιόμαστε για πρώτη φορά. Μαζί θα περάσουμε τους επόμενους Μάθημα 1 Ας γνωριστούμε λοιπόν!!! Σήμερα συναντιόμαστε για πρώτη φορά. Μαζί θα περάσουμε τους επόμενους μήνες και θα μοιραστούμε πολλά! Ας γνωριστούμε λοιπόν. Ο καθένας από εμάς ας πει λίγα λόγια για τον

Διαβάστε περισσότερα

Μυτιλήνη, Λέσβος - Φεβρουάριος 2014

Μυτιλήνη, Λέσβος - Φεβρουάριος 2014 Μυτιλήνη, Λέσβος - Φεβρουάριος 2014 Η Λέσβ ος εκτός από ένα μαγικ ό ελλην ικό νησί είναι ένας ιδανι κός προορ ισμός για όλους μας. Από τον πιο μικρό μέχρι και τον πιο μεγάλο. Το νησί έχει υπέροχες παραλίες,

Διαβάστε περισσότερα

Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών

Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών Σταμελάκη Φωτεινή του Δημητρίου, 9 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες

Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες ΑΛΚΗ ΖΕΗ ΜΕΛΗ ΟΜΑΔΑΣ: ΚΥΔΩΝΑΚΗ ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ, ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΝΕΦΕΛΗ Η Κωνσταντίνα είναι το μόνο παιδί που έχουν αποκτήσει οι γονείς της, όχι όμως και το μόνο εγγόνι που έχει αποκτήσει

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Β 1 2006-2007 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Μια μέρα πηγαίναμε στην πλατεία. Εκεί είχε κόκκινο φανάρι. Και ο πίσω μας ο Ηλίας επειδή ήθελε να περάσει

Διαβάστε περισσότερα

Παρουσίαση για την Ιταλία από τη

Παρουσίαση για την Ιταλία από τη Παρουσίαση για την Ιταλία από τη Ιταλία Τι είδαμε, τι κάναμε και πώς περάσαμε στην Ιταλία? Ημερολόγιο Comenius Ιταλία Για να δείξω πως περάσαμε στην Ιταλία θα φτιάξω ένα ημερολόγιο. Το ημερολόγιο θα έχει

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Ώρες με τη μητέρα μου

Ώρες με τη μητέρα μου Ώρες με τη μητέρα μου (αφίσα για τη γιορτή της μητέρας) 1. «Η μαμά μου ήταν ξεχωριστή»: πώς φαίνεται αυτό από το κείμενο; Η μητέρα ήταν πράγματι ξεχωριστή και «ιδιαίτερη» όπως αποκαλύπτει και η ίδια η

Διαβάστε περισσότερα

Τσιαφούλης Λεωνίδας του Αριστείδη, 10 ετών

Τσιαφούλης Λεωνίδας του Αριστείδη, 10 ετών Τσιαφούλης Λεωνίδας του Αριστείδη, 10 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα

Διαβάστε περισσότερα

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία

Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Ένα παραμύθι φτιαγμένο από τα παιδιά της Δ, Ε και Στ τάξης του Ζ Δημοτικού Σχολείου Πάφου κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους με τη συγγραφέα Αμαλία Πικρίδου-Λούκα. 2014 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε

Διαβάστε περισσότερα

Η πορεία προς την Ανάσταση...

Η πορεία προς την Ανάσταση... Η νύχτα της Ανάστασης Τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου χτυπούν χαρούμενα οι καμπάνες. Οι χριστιανοί φορούν τα γιορτινά τους και πηγαίνουν στην εκκλησία για να γιορτάσουν την Ανάσταση του Χριστού. Στα

Διαβάστε περισσότερα

Επιμέλεια έκδοσης: Καρακώττα Τάνια. 3 ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης Έτος έκδοσης: 2017 ISBN:

Επιμέλεια έκδοσης: Καρακώττα Τάνια. 3 ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης Έτος έκδοσης: 2017 ISBN: Η συγγραφή-εικονογράφηση του παραμυθιού έγινε από τους μαθητές και τις μαθήτριες του Γ2 τμήματος του 3 ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο Διαπεριφερειακό Θεματικό Δίκτυο:

Διαβάστε περισσότερα

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΝΙΑΙΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2014-15 Μάθημα: Ελληνικά για ξενόγλωσσους Επίπεδο: Ε1 Διάρκεια:

Διαβάστε περισσότερα

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη

Συγγραφέας. Ραφαέλα Ρουσσάκη. Εικονογράφηση. Αμαλία Βεργετάκη. Γεωργία Καμπιτάκη. Γωγώ Μουλιανάκη. Ζαίρα Γαραζανάκη. Κατερίνα Τσατσαράκη Συγγραφέας Ραφαέλα Ρουσσάκη Εικονογράφηση Αμαλία Βεργετάκη Γεωργία Καμπιτάκη Γωγώ Μουλιανάκη Ζαίρα Γαραζανάκη Κατερίνα Τσατσαράκη Μαρία Κυρικλάκη Μαριτίνα Σταματάκη Φιλία Πανδερμαράκη Χριστίνα Κλωνάρη

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΣΚΥΛΟΥΣ

ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΣΚΥΛΟΥΣ ΜΙΑ ΤΡΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΣΚΥΛΟΥΣ Η μέρα που γεννιέμαι! Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε μια σκυλίτσα, από βασιλική οικογένεια. Η μαμά της ήταν μοντέλο και η γιαγιά της,τι να σας πω είχε ολόκληρο οίκο

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού έπαιζε με την μπάλα του. Μετά από ένα δυνατό χτύπημα η μπάλα

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ g Μια ιστορία για µικρούς και µεγάλους ένα παραµύθι τεχνολογίας και ζαχαροπλαστικής. ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ Μια ιστορία της. Λίνα ΣΤΑΡ!!! Τ.Ε.Ε. ΕΙ ΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΥΡΟΥ Μαθήτρια: Λίνα Βαρβαρήγου (Λίνα

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α

ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β. Ερώτηση 1 α ΧΑΡΤΙΝΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΜΑΔΑ Β Ερώτηση 1 α Το βιβλίο με τίτλο «Χάρτινη Αγκαλιά», της Ιφιγένειας Μαστρογιάννη, περιγράφει την ιστορία ενός κοριτσιού, της Θάλειας, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Φεύγει

Διαβάστε περισσότερα

Πώς λέμε ΟΧΙ; Μάθε να γράφεις σωστά την πρώτη πρόταση.

Πώς λέμε ΟΧΙ; Μάθε να γράφεις σωστά την πρώτη πρόταση. Πώς λέμε ΟΧΙ; ΕΝΟΤΗΤΑ 7 Άσκηση 1 2 3 Βάλε τα σημεία στίξης στο παρακάτω κείμενο. Ο λαγός και η χελώνα Μια φορά κι έναν καιρό μάλωναν η χελώνα κι ο λαγός για το ποιος είναι πιο γρήγορος Εγώ είμαι ο πιο

Διαβάστε περισσότερα

αδύνατον να φανταστώ πως ήταν οι άλλες δύο. Οι γονείς μου τα καλοκαίρια με στέλνανε στα Αετόπουλα. Ένα πελώριο παιδικό χωριό μέσα στο καταπράσινο

αδύνατον να φανταστώ πως ήταν οι άλλες δύο. Οι γονείς μου τα καλοκαίρια με στέλνανε στα Αετόπουλα. Ένα πελώριο παιδικό χωριό μέσα στο καταπράσινο «Τα Αετόπουλα» Στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα τρείς μεγάλες παιδικές κατασκηνώσεις στην περιοχή του Βραυρώνα δίνανε μάχη στήθος με στήθος. Ποια έχει την καλύτερη τοποθεσία, τις περισσότερες πισίνες,

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα δημιουργήθηκε από την EASST, μία ανεξάρτητη μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2009 στην Αγγλία με

Διαβάστε περισσότερα

Μουτσάκης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, 8 ετών

Μουτσάκης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, 8 ετών Μουτσάκης Κωνσταντίνος του Γεωργίου, 8 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά

Διαβάστε περισσότερα

Σταμελάκη Αντωνία του Δημητρίου, 8 ετών

Σταμελάκη Αντωνία του Δημητρίου, 8 ετών Σταμελάκη Αντωνία του Δημητρίου, 8 ετών Γίνεται Πάσχα χωρίς κόκκινα αυγά; Του Βαγγέλη Ηλιόπουλου Όταν έμαθα ότι για πρώτη φορά ο παππούς και η γιαγιά δεν θα έρχονταν να κάνουν Πάσχα μαζί μας, αλλά θα έμεναν

Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία του δάσους

Η ιστορία του δάσους 7 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου, Τμήμα Γ 1 Η ιστορία του δάσους Ήτανε μια φορά ένας γέρος και μια γριά που ζούσανε ειρηνικά και ευτυχισμένα μέσα σ ένα καταπράσινο δάσος με θεόρατα δέντρα.. Μέσα σ αυτό ζούσανε

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

τα βιβλία των επιτυχιών

τα βιβλία των επιτυχιών Τα βιβλία των Εκδόσεων Πουκαμισάς συμπυκνώνουν την πολύχρονη διδακτική εμπειρία των συγγραφέων μας και αποτελούν το βασικό εκπαιδευτικό υλικό που χρησιμοποιούν οι μαθητές των φροντιστηρίων μας. Μέσα από

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Twitter: @RaniaSin Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Διαγνωστικό Δοκίμιο GCSE1

Διαγνωστικό Δοκίμιο GCSE1 Διαγνωστικό Δοκίμιο GCSE 1 Όνομα:.... Ημερομηνία:... 1. Διάβασε το κείμενο και συμπλήρωσε τις εργασίες. (Στο τηλέφωνο) Παρακαλώ! Έλα Ελένη. Επιτέλους σε βρήκα! Τι κάνεις; Πώς είσαι; Πού ήσουν όλο το Σαββατοκυριάκο;

Διαβάστε περισσότερα

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 2 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 2 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ Λέει ο Σοτός στη μαμά του: - Μαμά, έμαθα να προβλέπω το μέλλον! - Μπα; Κάνε μου μια πρόβλεψη! - Όπου να είναι θα έρθει ο γείτονας να μας πει να πληρώσουμε το τζάμι που του έσπασα!!! Ενώ ο πατέρας διαβάζει

Διαβάστε περισσότερα

Σαμποτάζ στα. Χριστούγεννα

Σαμποτάζ στα. Χριστούγεννα Ουλρίκε Ράιλανς Καλά Χριστούγεννα Τα μυστήρια της Σαμποτάζ στα Χριστούγεννα εικονογραφηση Λ ι ζ α Χ e ν σ ΠΡΩΤΑ ΑΠ ΟΛΑ δοκιμάσαμε μερικά καβουρδισμένα αμύγδαλα και χαζέψαμε λίγο τα ξύλινα παιχνίδια και

Διαβάστε περισσότερα

Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014

Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014 Νηπιαγωγείο Νέα Δημιουργία Ιούνιος, 2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοστρόγγυλο σαν σφαίρα καρπούζι, φορτωμένο μαζί με άλλα καρπούζια πάνωπάνω στην καρότσα ενός αγροτικού αυτοκινήτου. Ο αγρότης πήγαινε

Διαβάστε περισσότερα

Ο Ray Mesterio είναι ένας εξαιρετικός παλαιστής που ξέρει πολλές τεχνικές. Φοράει συνέχεια μια χρωματιστή μάσκα κι έτσι δεν ξέρουμε πώς είναι το

Ο Ray Mesterio είναι ένας εξαιρετικός παλαιστής που ξέρει πολλές τεχνικές. Φοράει συνέχεια μια χρωματιστή μάσκα κι έτσι δεν ξέρουμε πώς είναι το Ο Ray Mesterio είναι ένας εξαιρετικός παλαιστής που ξέρει πολλές τεχνικές. Φοράει συνέχεια μια χρωματιστή μάσκα κι έτσι δεν ξέρουμε πώς είναι το πρόσωπό του. Όμως είναι κοντός κι αδύνατος. Είναι πολύ γυμνασμένος

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα