[μσν. παλούκι(ν) < παλούκιον < υστερο λατινικο paluceus κατά τα υποκορ. σε -ιον < λατ. pal(us) υποκοριστικό -uceus] πβλ. φαλλός

Transcript

1 παλούκι Τετάρτη, 27 Μαρτίου :00 πμ Σημασία: παλούκι το [palúki] Ο44 : 1.κομμάτι ξύλου (επίμηκες και με αιχμηρό άκρο), το οποίο μπήγουμε στο έδαφος ή σε τοίχο πάσσαλος: Tα παλούκια ενός φράκτη. Έμπηξε στο χώμα ένα παλούκι κι έδεσε εκεί το ζώο. Στέκομαι σαν παλούκι (ειρ.) στέκομαι ακίνητος χωρίς να κάνω τίποτα: Tι στέκεσαι σαν παλούκι και δε μιλάς; ΦΡ άνθρωπος του σκοινιού και του παλουκιού, εξώλης και προώλης, κακοποιό στοιχείο, διεφθαρμένος. πηδάω πολλά παλούκια, είμαι άνθρωπος αμφιβόλου ηθικής. 2. (μτφ., λαϊκ., προφ.) για κάτι πάρα πολύ δύσκολο, για δυσκολία ανυπέρβλητη (πρβ. αγγούρι): Mεγάλο / πολύ παλούκι.φρ: Mας έβαλε κάτι παλούκια στις εξετάσεις, θέματα εξαιρετικά δύσκολα. [μσν. παλούκι(ν) < *παλούκιον < υστερο λατινικο *paluceus κατά τα υποκορ. σε -ιον < λατ. pal(us) υποκοριστικό -uceus] πβλ. φαλλός παλούκι το παλούκιν παλούκιον πληθ. παλούκα. 1) α) Πάσσαλος (ως οικοδομικό υλικό, εδώ σε μεταφ.): πήρες (ενν. συ, Χάρε) τους στύλους του σπιτιού και τα παλούκι αφήκες (Γεωργηλ., Θαν. 203) (ως εξάρτημα σκηνής): (Συναδ. φ. 150v) παλούκα του μίσκαν (Πεντ. Έξ. XXXV 18) β) δοκάρι (εδώ σε μεταφ.): πρώτα εβγάλετε το παλούκι από το μάτιν σας (Συναδ. φ. 92v) γ) πάσσαλος μπηγμένος στο έδαφος (για το δέσιμο ζώου): (Παρασπ., Βάρν. C 310) (για περίφραξη κτήματος): (Λέοντ., Αιν. IV 30) (σε παροιμία): Οπού γυναικός ακούει εις χοντρόν παλούκι κρούει (Αιτωλ., Βοηβ. 231). 2) α) Μυτερό ραβδί: παλούκι να είναι εσέν και να σκάψεις μετ αυτό και να σκεπάσεις το κοπριό σου (Πεντ. Δευτ. XXIII 14) β) (ως όργανο βασανισμού): εξορύττουσιν τας κόρας αφειδώς με το παλούκιν των ομμάτων του αθλίου (Ερμον. Ω 238 Ασσίζ. 4155) γ) ρόπαλο: ηθέλησεν να του τραβίσει μίαν παλουκιάν μετ εκείνον το παλούκιον (Μπερτολδίνος 135). 3) Όργανο ανασκολοπισμού: ωσάν κανέναν κλέπτη οπού τον δώσουν το παλούκι και τον παν να τον φουρκίσουν (Συναδ. φ. 67r) (υβριστ.): Κάθισμα και παλούκιν εις τον κώλον σου (Σπανός D 211). ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 1

2 67r) (υβριστ.): Κάθισμα και παλούκιν εις τον κώλον σου (Σπανός D 211). [πιθ. <ουσ. πάλος + κατάλ. -ούκι ή <μεσν. λατ. *paluceum. Ο τ. -ιν στο Meursius. Ο τ. -ιον σε σχόλ. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.] [Λεξικό Κριαρά] Συνώνυμα Πάσσαλος Πάλος Πβλ. Μύθο του Αισωπου (6ο αι. π.χ. ) ΤΟΙΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΟΣ : τοίχος σπαραττόμενος ύπό πάλου βιαίως έφώνει:«τί με σπαράττεις μηδέν' ήδικηκότα;" καί ὅς " ούκ έγώ, φησίν,"αίτιος τούτου, άλλ ό όπισθεν σφοδρώς με τύπτων. σκόλοψ και σκάλωψ, παλούκι, σταυρός, στύλος, ξύλο, κούτσουρο, έρμα, καζικι, κολόνα Ο σταυρός επειδή χρησιμοποιήθηκε για την σταύρωση του Ιησού δεν χρησιμοποιείται υποτιμητικά στο σημερινό λεξιλόγιο. Μεταφορικα η μεγαλη δυσκολια (παλούκι, καζίκι), η μοναξιά (κούτσουρο) Εγκυκλοπαιδικά Ο πάσσαλος χρησίμευε για την κατασκευή χαρακωμάτων και φρακτών. Κατασκευάζονταν από ένα ίσιο κορμό δένδρου μυτερό και στις δύο άκρες. Η μια άκρη καρφώνονταν (επακτούτο < πακτοω) στο έδαφος. Η άλλη, και αυτή μυτερή, εμπόδιζε τους ανεπιθύμητους να καβαλήσουν το φράκτη. Το παλούκι ήταν η πλέον τελεσφορεί μέθοδος για την θανάτωση βρυκολάκκων και βαμπίρ. Το κάρφωναν στην καρδία του βαμπίρ όταν ήταν σε αδράνεια. Ο σταυρός (το σύμβολο) έδιωχνε βρικόλακες, βαμπίρ εν δράση, και τον ίδιο το διάβολο. Πβλ. ούτε το διάολο να δεις ούτε το σταυρό σου να κανείς. Ένας και μοναδικός πάσσαλος σε κάποιο κοινόχρηστο χώρο χρησίμευε ως όργανο βασανισμού. Ο στύλος παρέμενε στη θέση του και όταν δεν γίνονταν βασανισμοί, για να φοβίζει τους επιδόξους παραπτωματίες. Θρυλείται πως ή συνοικία Κολωνάκι των Αθηνών, πήρε το όνομα της από ένα τέτοιο στύλο. Πβλ. Αρχαια παροιμια παττάλου γυμνότερος. Η εικόνα του πασσάλου (κούτσουρο) μέσα στη μέση μιας πλατείας έδωσε λαβή την παρομοίωση έμεινε σαν κούτσουρο δηλ. μόνος και έρημος ή σαν καλαμιά στον κάμπο. Το κούτσουρο δεν χαίρει καμίας εκτιμήσεως (πβλ ΦΡ αυτός είναι κούτσουρο στα Μαθηματικά ήτοι αδαής. Και παροιμία "άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο" δηλ. κούτσουρο). Ελλειψει στύλου γίνονταν χρήση του πλατάνου, δένδρου που συνήθως υπήρχε στην πλατεία του χωριού και προσφέρονταν για εκτελέσεις, κυρίως με απαγχονισμό. Πβλ. ΦΡ χαιρέτα μου τον πλάτανο. = όλα χάθηκαν, πάμε για κρέμασμα. (χαιρετώ = καλωσορίζω και όχι αποχαιρετώ). ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 2

3 Το ξύλο εμφανίζεται σε πολύς φράσεις που αφορούν τον δαρμό. Συνήθως ο τιμωρούμενος δεν δέρνονταν με ξύλο αλλά επί ξύλου, δηλ. δεμένος σ ένα ξύλινο παλούκι, όπως θα δούμε παρακάτω. Ένα τελείως διαφορετικό βασανιστήριο ήταν το πλάκωμα στο ξύλο, δηλ με ξάπλωμα σε οριζόντια σανιδά και με τοποθέτηση πέτρινων πλακών στο στήθος. Σήμερα η φράση "τον πλάκωσαν στο ξύλο", τον στρωσανε στο ξύλο, λέγεται με την σημασία: τον έδειραν. Τα ξύλα σήμερα εννοούνται τα καυσόξυλα (πήγε στο βουνό για ξύλα, η ξυλοκόπα είναι μια σόμπα που καίει ξύλα). Τα ξύλα στα αρχαία ελληνικά ονομάζονταν κᾶλα και ήταν μια συνεκδοχή για να δηλώσει τα πλοία. Πβλ. Φράση «ἔρρει τα κᾶλα». Για το κάλος βλ. λήμμα. Ετυμολογία: 196 Ερμα 196 Η χρήση του έρμα για να δηλώσει την σαβούρα, το βάρος που διατηρεί το πλοίο κάθετο είναι μεταφορική. Αυτός που δεν εχει έρμα, ο ασταθής, ο παραπαίων λέγεται (μτφ.) ανερμάτιστος. κούτσουρο = κόψουρον< κοπτω + ουρά. Κολοβόν [δένδρον] δηλαδή δέντρο που του κοψανε τα κλαδιά. καζίκι < τουρκική kazık μακρύ και αιχμηρό αντικείμενο, πάσσαλος, παλούκι που χρησιμοποιόταν για τον ανασκολοπισμό (παλούκωμα) στη διάρκεια της τουρκοκρατίας αλλά μια πολύ δύσκολη κατάσταση (κατ' αναλογία με το «παλούκι») ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 3

4 μια πολύ δύσκολη κατάσταση (κατ' αναλογία με το «παλούκι») Φράσεις η δουλειά που μου έτυχε είναι πολύ καζίκι, ἤ έπαθα/έφαγα ένα γερό καζίκι Ξενόγλωσσα ΛΑΤΙΝΙΚΑ palus Αλλά και pallum από το paglus της ριζας παγ από οπου και το Ελληνικο πηγνυμι >παγος> παγιώνω palumbus - Dictionnaire Gaffiot français-latin - Page Προφανώς είναι συγγενές το palus παλούκι με το phallus φαλλός, πέος. Το πάλλος χρησιμοποιείται στο Κυπριακό ιδίωμα με τη σημασία παλούκι, ετυμολογείται από το λατινικό palus. τα λεξικά το γράφουν με δυο λάμδα με επίδραση από το φαλλός. Sudes, stipes Φραση : quasi palo pectus tundor, (σαν κτυπημένος στο στέρνο από πάσσαλο) επί εκπλήκτου, Plaut. Rud. 5, 2, 2.,αναλογες ελληνικές φρασεις: έμεινα κόκκαλο ἤ άναυδος ἤ κεραυνόπληκτος ἤ στηλη αλατος, στεκεται σα μπάστακας. Ο primus palus ίσως παράγει κα το επώνυμο Πάλλης Ιταλικά palo, stacca Από το stacca η στεκα του μπιλιάρδου. Αγγλικά stake, pale, pole, stick, Από το stick έγινε το στικάκι (flash memory stick) πχ. της λίστας Λαγκάρντ. Γαλλικά pal «poteau, pieu», v. aussi pieu. La forme pal «pieu» se trouve plus anciennement dans des textes norm. et anglo-norm. (ca 1175) s.v. pel. ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 4

5 Τουρκικά Kazık Τοπωνύμια norm. et anglo-norm. (ca 1175) s.v. pel. Pieu employé comme instrument de supplice sur lequel on empalait un condamné; p.méton., supplice, en usage surtout en Orient, consistant à empaler un condamné. Le pal (...) sur lequel l'inquisition faisait asseoir l'impie qui ne voulait pas confesser son crime (Stendhal,Mém. touriste, t.1, 1838, p.293).digne du pal C'est tout le mal Que je souhaite à cette gent impie (Verlaine,OEuvres compl., t.3, 1896, Invect., p.342). Palisade Étymol. et Hist arboric. (O. de Serres, Théâtre d'agric., Genève, M. Berjon, 1611, p.782: Telle ordonnance de Fruitiers est appellee espalier et palissade, par laquelle les Arbres plantés en haie s'entre-embrassent et s'entre-lient les uns les autres); fortif. «rangée de pieux formant protection, défense» (Cotgr.); «rangée de palis plantés en terre» parc ceint de palissade (Monet, p.627 a). Dér. de palis*; suff. -ade* ou bien empr. à l'a. prov. palissada «clôture de palis» (1398, Coll. Doat, t.liv, fol. 168 ds Rayn.). direk Παλούκια Παλουκι Παλούκι. στην τουρκική αργκό σημαίνει τον αδικαιολόγητα ακριβό, εξωφρενικά αποτιμημένο. Στα ελληνικά δάνειο «καζίκι» :δύσκολο, αλλά και υπερβολικά υψηλός και απρόβλεπτος λογαριασμός. Κατάρτι, στύλος, πάσσαλος μεταφορικώς ψηλός σαν κατάρτι: direk gibi. Στα ελληνικά δάνειο «ντιρέκι» ἤ «ντερέκι» : πανύψηλος. Οικισμός Αττικης, επαρχ. Πειραιως Δήμος Σαλαμίνας κατ Συνεση με πορθμειο με το Πέραμα Από πάσσαλους πρόσδεσης στο λιμάνι για τις βάρκες. Οικισμός στην Αμαλιάδα Κολωνάκι Εικόνες Αριστοκρατική συνοικία της Αθήνας. Από ένα παλούκι σωφρονιστικής χρήσης στο κέντρο της πλατείας. ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 5

6 1. ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟΣ 2. Ο ΜΑΡΣΥΑΣ ΣΤΑΥΡΟΥΜΕΝΟΣ 3. ΦΡΑΚΤΗΣ ΑΠΟ ΠΑΛΟΥΚΙΑ 4. ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΦΡΑΚΤΗ - Φράσεις Παττάλου γυμνότερος άθλίως έρώμενον έψίλωσαν των χρημάτων και κατέστησαν παττάλου γυμνότερον, άπέλιπον αυτόν ενπενία δήπου μυρία: και περιπεφρονήκασι παντελώς. Επιστολές - Αρισταινετος Gregorius-Cyprius-Paroemiae 2.6 Πβλ. επομένη ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 6

7 Επι ξύλου κρεμάμενος Βλ. φρασεις Έφαγε ξύλο Τον έδειραν. Δαγκωσε το ξυλο (στύλο ή παλουκι ) για να μην φωνάξει όταν τον μαστιγώνανε. Η απλούστερα ακουμπησε η μουρη του στον παλούκι του βασανισμού. Όπως στη φράση εφαγε η μουρη του χωμα. Η προσδεση στο παλουκι γινονταν με προσωπο προς το ξυλο ώστε να εκτειθεται η πλατη του κρατουμενου για τη μαστιγωση. Παλουκώσου Κάθισε σε ένα μέρος και μην περιφέρεσαι. Προστακτική συνήθως προς άτακτο παιδί. Παροιμίες πάσσαλος πασσάλῳ ἐκκρούεται Ή Eust , Το καρφί βγάινει με καρφι και ο πάσσαλος με πάσσαλο. Ανάλογες φράσεις της ταυτοπάθειας επεζησαν σε πολλούς λαους. Πβλ. επομενη Οφθαλμόν αντι οφθαλμού και οδόντα αντι οδόντος. Η ποινη δια της ανταποδοσης. Καθιερωθηκε θεόθεν* στη παλαια διαθηκη. Εξοδος, 21:24 οφθαλμον αντι οφθαλμου οδοντα αντι οδοντος χειρα αντι χειρος ποδα αντι ποδος Η ΠΔ είναι θεοπνευστος κατά τους παπαδες Μια σου και μια μου Πβλ. Τη θεωρία του στρ. Κουρούκλη* δια την σωτηριαν της Ελλάδας: "Αιμα στο αιμα. Βολι στο βολι, γιάφκα στη γιάφκα! Να πέσουν και 114 κεφάλια αρχής γινόμενης από το Καστρί! " *)κουρούκλα (II) η. Eίδος γυναικείου ή αντρικού κεφαλόδεσμου: (Kυπρ. χφ. 159). [πιθ. <λατ. circulus ή <παλαιότ. ιταλ. circulo. Πβ. λ. κούρουκλας (= κύκλος) ιδιωμ. H λ. και σήμ. κυπρ.] Μηδέ πάσσαλόν μοι καταλιπεῖν Μου τα ξεριζωσε όλα δεν μου αφησε ουτε πάσσαλο. Επι ολοσχερους καταστροφής. Την αναφέρει ο Λουκιανός στο "Δίκη φωνηέντων". Όποιος πηδάει πολλά παλούκια κάποιο θα μπει στον κώλο του Ανάλογο του: «ο ψεύτης και ο κλεφτής τον πρώτο χρόνο χαίρονται». Πβλ. Και την νεώτερη που υπονοεί, εμμέσως πλην σαφώς, το παλούκι: Μακριά από τον κώλο μας κι οπου θές ας είναι. ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 7

8 Οι εσχατοι ἔσονται πρῶτοι Παράγωγα Παλουκοκάφτης Ο Μάρτης είναι γδάρτης και καλός παλουκοκάφτης. Επειδή το παλούκι σημαίνει και το καυσόξυλο έχουμε αυτή την γνωστότατη παροιμία. καταπασσάλευσις Ο Κουκουλές αφιερώνει ειδικό κεφαλαίο για τους καταδέσμους και τις καταπασσαλευσεις στο Βυζαντινών Βιος και πολιτισμός. Οι καταπασαλεύσεις ηταν μαγικες τεχνικες. Γινονταν με το μπηξημο πασαλων ή καρφιων η καρφιδων πανω σε ομοιωμα ανθρωπου που ηθελαν να βλαψουν ή πανω σε καποιο άλλο συμβολο (συνηθως πεντάλφα) Δες γιούσουρι στο ΚΑΡΑΒΙ και το ομώνυμο κεφαλαιο στο ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του Φαιδ. Κουκουλέ, Τομος στ. Οι καταπασσαλεύσεις ήταν ομοιώματα του θύματος, κατασκευασμένα συνήθως από κερί ή μόλυβδο. Τα έδεναν και τα τρυπούσαν με πασσαλίσκους, πόρπες ή καρφιά, στα σημεία που ήθελαν να προξενήσουν τη βλάβη. Η κατάρα είχε στόχο το θύμα να χάσει την ψυχή ή τα λογικά του. Στη συνέχεια έθαβαν το ομοιώματα σε τάφο, γιατί πίστευαν ότι θα μετέφερε το μήνυμα στον Κάτω Κόσμο. Εναλλακτικά, τα πέταγαν σε πηγάδια ή πηγές ώστε να διαιωνιστεί η κατάρα. Στην αρχαιότητα υπήρχε η αντίληψη ότι η μαντική δύναμη προερχόταν και από τον κόσμο των νεκρών. Άλλωστε, ένα από τα σημαντικότερα μαντεία της αρχαιότητας ήταν το νεκρομαντείο στον Αχέροντα. Ανασκολοπισμός Κν παλούκωμα, σούβλισμα βλ. Εικ. 1 Ο διασημότερος ανασκολοπισμένος ηταν ο Αθανασιος Διακος που εσουβλίσθη μετα το "εγω γραικός γεννηθηκα ". Βλ. ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΛΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ, ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΟΛΩΝ ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 8

9 ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΟΛΩΝ Αλλα και οι δικοι μας εκαναν τετοια Αναφορές 1 κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸς ἄνωγε πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ ἁπαλῆς ἀπὸ δειρῆς ΟΜΗΡΟΣ - ΙΛΙΑΣ Πάτταλος, πάσσαλος (μτφ) Μεταφορικά εννοείται το πέος. 3 Ελκειν λαβομένας ανατεί από του παττάλου] να τον τραβάνε ατιμωτητί από το πουλί του. GJEOEF4EQ8 Στύλος, ικρίον 4 Ακολουθία του Επιτάφιου - Στάση 3η 5 ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 9

10 5 σούβλα, σουβλίον subula, veru. Suidas: οβελός καϊ οβελίσκος η σούβλα ή σούγλα. Niceph. Callist. 7 44: κατα τον κρυφίου πόρου σούβλας εἰσώθει, et 10 7: ησαν δε οί και οβελίσκοις σούβλαις τούτους διέπειρον. Menologiam Martii d. 22 : ο δε πυρωθείσαις σούβλαις κατακεντήσαι αυτόν ἐκέλευσε. et Iunii d. 13: καϊ σούβλαις σιδηραϊς πυρωθείσαις τας ακοάς διελαύνεται. Ομοιο: σουβλίον. Leo Tact. c : πλην σουβλίου σιδηροϋ καί ποτηρίου. Eustathias ad Od. χ το δε ηπήσασθαι παντελώς φησι (Αϊλιος Διονύσιος) βάρβαρον. συμφθέγγεται δε τω Διονυσίω xal η συνήθεια, παρα τό "σουβλίω τρυπάν" ήπάν λέγεται, και ad II. α* πεμπώβολον η λέζις Αίολικη, και δηλοϊ εργαλεϊον τι μαγειρικόν πενταδάχτυλον, και ώς αν τις Ιδιωτευόμένος εϊπη, πεντάσουβλον. Corona pretiosa: σουβλη perù. σουγλαριον, εργαλειοθήκη, ϊσως σουβλάριον [48] Η ενεργεια σουβλισμα.πχ,. Το σουβλισμα του αρνιου του πασχα. ΦΡ φετος θα σουβλισουμε στο πατρικο μου στο χωριο. Εδώ το σουβλιζω εχει τη σημασια εορταζω το Πασχα. Πβλ. ο πατροπαραδοτος οβελίας [ ενν αμνος ] οι αρχαιοι Ελληνες όμως όταν ελεγαν οβελίας εννούσαν οβελιας αρτος (ψωμι της σουβλας). Υπηρχε και οβολιας αρτος δηλ. αρτος του ενός οβολού, ψωμι της δεκαρας που θαλεγαμε σημερα. Κατά συνεκδοχην σουβλισμα είναι ο ανασκολοπισμος. Λατινικα : subula απ ὅπου και το ελληνικο σουβλα. Ιταλ lesina (πβλ. Ελλ τοπωνυμιο Λεσινι) Γαλλικά alèse Αγγλικά: awl το σουβλι του τσαγγάρη SECOND COMMONER Truly, Sir, all that I liveby is with the awl; I meddle with no tradesman s matters, nor women s matters, but with awl. William Shakespeare - JULIUS CAESAR - ACT I - SCENE I 9/10/2013 Οι στυλοι των ναων Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι από σεβασμό τους θεούς δεν χρησιμοποιούσαν τους στύλους των ναών για ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 10

11 Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι από σεβασμό τους θεούς δεν χρησιμοποιούσαν τους στύλους των ναών για να προσδένουν εκεί βασανιζόμενους. Εξ αλλού ο ναός ήταν καταφύγιο διωκόμενων. Κάνεις δεν μπορούσε να απλώσει χέρι σε ένα που είχε καταφύγει σε Ναό. Μπορούσε όμως κάλλιστα να κτίσει την πόρτα του Ναού και να αφήσει τον ικέτη μέσα να ψοφήσει από την πεινά. Ο Σπαρτιάτης στρατηγός Παυσανιας κατηγορηθηκε πως αλληλογραφεί με τον Ξέρξη. Δικάστηκε αλλά αθωώθηκε καθώς δεν υπήρχαν ισχυρές αποδείξεις εναντίον του. Οι συμπατριώτες του όμως δεν μπορούσαν να πεισθούν για την αθωότητά του και αποφάσισαν να τον εκτελέσουν. Ο στρατηγός βρήκε καταφύγιο στον ναό της Αθηνάς ως ικέτης. Σύμφωνα με τα ήθη των αρχαίων Ελλήνων, απαγορευόταν ο φόνος ικέτη. Έτσι οι Έφοροι έδωσαν διαταγή να χτιστεί η είσοδος και τα παράθυρα του ναού, μέχρι να λιμοκτονήσει ο Παυσανίας. Ως επακόλουθο ο ένδοξος στρατηγός πέθανε από ασιτία το 470 π.χ.. Ο τελευταιος διασημος σουβλισθεις είναι ο Αθανάσιος Διάκος. Το εθνικό φαγητό είναι πλέον το σουβλάκι. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 161 Κωδ:9813 Συγγραφέας: ΠΛΑΝΟΥΔΗΣ; Τίτλος: ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΦΥΣΕΙ ΑΓΧΙΝΟΥΣΤΑΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΦΡΥΓΟΣ Εκδότης:ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Έτος:1890 Copyright 2012 by Aris Stougiannidis ΑΣ2 ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ.one Page 11