Κλ ασικω Σ Υ ΛΛ O Γ~Τ

Transcript

1

2 Κλ ασικω Η Σ Υ ΛΛ O ΓΤ ΜΟΥΣΚΗ 16: ΝΤΕΜΠΣ ποιητικός ιμπρεσιονισμός 8 Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου 8 Η Θάλασσα 8 Σύριγξ 8 ΦεΥΥαροφεΥγιά 8 Κήποι στη Βροχή 8 Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς 8 Δύο Αραμπέσκ ΤΟ ΠΕΡΟΔΚΟ Ο συνθέτης Ντεμπισί ένας ιμπρεσιονιστής της μουσικής 16/1 Μουσικό σημείωμα Οδηγός για τη μουσική 16/4 Μουσική εκτέλεση Η παρτιτούρα Κέικγουοκ από τη Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς 16/5 Ακούγοντας τη μουσική Ντεμπισί ποιητικός ιμπρεσιονισμός 16/9.Αλλες συνθέσεις Εικόνες Σειρά και 11 η πρόταση μας για μια ευρύτερη γνωριμία με το έργο του συνθέτη 16/12 Η ορχήστρα Το φλάουτο ένα αγαπημένο σόλο όργανο Οπισθόφυλλο Εγγύηση Μουσικής Ποιότητας Η MOS. λόγω των αυστηρά επιλεγμένων και μεγάλων σε όγκο αγορών πov πραγματοποιεί, σας εγγιάται κορυφαία ποιότητα κλασικής μουσικής σε απίστευτα χαμηλή τιμή. Καμία απολύτως παραχώρηση δεν έχει γίνει ως προς την ποιότητα. Οι δίσκοι CD έχουν τις υψηλότερες δυνατόν προδιαγραφές (DDD σημαίνει ότι έχει γίνει ψηφιακή εγγραφή και επεξεργασία, ώστε να έχουμε τέλεια αναπαραγωγή του ήχου). Για την έκδοση της σειράς συνεργάστηκαν: Μετάφραση: Γιάννης Χαραλαμπίδης Επιμέλεια: Γιώργος Β. ΜονεμΌασίτης Διεύθυνση Έκδοσης: Εκτύπωση: Βασίλης Θυμιανός ΑΦΟ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΠΕ Τίτλο <;, πρωτοτύπου: DEBUSSY poeic impressions 1992 Orbis Publishing Limied, London 1993 για την ΕλληνΚ1 γλώσσα: Α. ΑΛΕΞΑ & ΣΑ σε. Εθν. Αντιστάσεως ΛυκόΌρυση Τηλ.: , ISSN 11Ο6207Χ ISBN ΝΤΕΜΠΣ Ο Κλοντ Ντεμπισί αποτελεί μιαν ιδιαίτερη περίπτωση μουσικού καινoτόμoυ. Με το λυρικό του δράμα "Πελλέας και Μελισάνθη" λευτερώθηκε από τους νόμους της τονικότητας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις μιας καινούριας μουσικής γ λώσσας. Πρώτος αυτός μετάλλαξε τη ζωγραφκ11 υπόσταση του ιμπρεσιονισμού σε μουσική. Σαν ένας καλός ζωγράφος της μουσκ11ς ενδιαφέρθηκε κυρίως για τη χρωματκ11 έκφραση και την έκταση των 11χων και πρόόαλλε μέσω αυτών διαθέσεις και ψυχικές εντυπώσεις οι οποίες προκαλούνται από εικόνες και φυσικά φαινόμενα. Αφουγκραζόταν τους ρυθμούς, τη "μουσική" της φύσης και προσπάθησε και πέτυχε να την αναπλάσει προτείνοντας "μουσκ11 για το αυτί και όχι για το χαρτί". Τόλμησε και ΌεΌαίως νίκησε. Χωρίς να είναι δογματικός πειραματίστηκε αναδιατάσσοντας τις μέχρι την εποχή του επικρατούσες αρχές της αισθητικής και της τέχνης, και διαμόρφωσε έναν νέο τρόπο έκφρασης διακριτικά αισθησιακό και αποφορτισμένο από τις συναισθηματικές εντάσεις και τις αλλεπάλληλες εκρήξεις του ώριμου μα και κουρασμένου συνάμα ρομαντισμού που διέτρεχε το τέλος του 190υ αιώνα. Αρνήθηκε τις καθιερωμένες φόρμες, τα επαναλαμόανόμενα ηχητικά σχ11ματα και τις συμόατικές αναπτύξεις κραυγάζοντας σε κάθε μέτρο της ποιητικής του, το δικαίωμα στη διαφορά. Η μουσκ11 την οποία συνέθεσε ο Κλοντ Ντεμπισί διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός αενάου νωχελικού ονειροπολ11ματος. Ευεργετημένη με μιαν απαράμιλλη ενορχηστρωτκ11 τεχνκ11, μιαν υποδειγματκ11 ισορροπία και μιαν αρμσνκ11 τόλμη πλ11ρως απαλλαγμένη από τα δεσμά του ακαδημα"ίσμού, διέγραψε τη δκ11 της φωτεινή πορεία και παρά τις όσες και όποιες αρχικές αμφισόητήσεις ανεδείχθη σε μουσική η1τρα για πολλές από τις κατοπινές ομότεχνες εκφράσεις του 200υ αιώνα. Γιώργος Β. Μονεμ6ασίτης

3 ΕΝΑΣ IMΠPEΣIONJrΣTHΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΚΗΣ Η ανήσυχη και νομαδική ζωή των παιδικών χρόνων του Ντεμπωί έσαλαν το σπόρο για την κατοπινιί άρνηση του να συμσισαστεί στη μουσική του αλλά και στην ιδιωτική του ζωή. Aσίλoντ Nτμπισί,γενν11θηκε σε ενα φτωχο προαστιο του Ο Παρισιού στις 22 Αυγούστου του 1862 και ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά της οικογενείας του. Ο πατέρας και η μητέρα του, Μανουέλ και Βικτορίν, ήσαν ανίκανοι να φροντίσουν την οικογένεια τους. Έστελναν συχνά τα πέντε παιδιά τους στο μεσογειακό λιμάνι των Καννών, στη θεία τους Κλημεντίνη, η οποία ουσιαστικά τα ανέθρεψε. Εκείνη ήταν που φρόντισε να αρχίσει μαθήματα πιάνου ο 9χρονος Κλοντ. Εκτός από τη μουσική, ο μικρός Ντεμπισί είχε παρακολουθήσει ελάχιστα μέχρι τότε κάποιο κανονικό σχολείο. Οράματα μιας άνετης ζωής Μια αλυσίδα συμπτώσεων έστρεψε την. προσοχή της πλούσιας προστάτιδος Μαντάμ Μοτέ στο πρόδηλο ταλέντο του Ντεμπισί. Έπεισε τον πατέρα του ότι ο γιος του έπρεπε να σπουδάσει μουσική συστηματικά. Ο Μανουέλ οραματιζόμενος μια άνετη ζωή για την οικογένεια του συμφώνησε να γραφτεί ο lοχρονος Κλοντ στο Ωδείο του Παρισιού, το καλοκαιρινής δουλειάς το 1879, ως ιδιω Πάνω: Ο Ντεμπισί αγαπούσε τη ζωγραφική Ο Ντεμπισί παρέμεινε εκεί δώδεκα τικός μουσικός της Γαλλίδας εκατομμυ Θαύμαζε ιδιαίτερα τη νέα σχολή του μχρόνια. Αρχικά, το ταλέντο του στο πιάνο του απέφερε πολλά βραβεία αλλά άρχισε να χάνει το ενδιαφέρον του για την ρέαστο Ν τεμπισί. Το επόμενο καλοκαίρι και τη λογοτεχνία όσο και τη μουσική. ριούχου Μαντάμ ΟυίλσονΠελούζ. Ο μεπρεσιονισμού και οι συνθέσεις του συχνά γαλειώδης πύργος της σάστισε τον ευεπηχαρακτηρίζονται ιμπρεσιονιστικές. ερμηνεία για χάρη της σύνθεσης. Στα 18 του εμέλλετο να απολαύσει ακόμη μεγα Ντεμπισί μαζί της στα μεγαλύτερα παλάτου, ήταν έτοιμος να περάσει από τη λύτερη πολυτέλεια. Έγινε δάσκαλος πιά τια της Ευρώπης. σπουδή του πιάνου στη σύνθεση. Εν τω νου των παιδιών της βαθύπλουτης κληρο Με την επιστροφή του στο Παρίσι, η μεταξύ ο φτωχός Ντεμπισί εκτέθηκε στη νόμου Μαντάμ φον Μεκ, που ήταν επίσης μουσική ιδιοφυ'ία του γοήτευσε τη Γαλλίζωή της υψηλής κοινωνίας μέσω μιας προστάτιδα του Τσαϊκόφσκι. Πήρε τον δα τραγουδίστρια ΜπλανςΑντελέντ Βασ

4 νιέ, η οποία ήταν παντρεμένη με έναν αρχιτέκτονα. Οι ψίθυροι για τη σχέση τους ήσαν ανυπόστατοι, αλλά ο Ντεμπισί που της είχε ιδιαίτερη αδυναμία ζούσε σχεδόν αποκλειστικά στο σπίτι των Βασνιέ. IIΜάρμαρα, ψύλλοι και πλήξηll Το 1882 ο Ντεμπισί συμμετείχε στο διαγωνισμό για το Μεγάλο ΒραΌείο της Ρώμης. Το οραοείο προσέφερε τετράχρονες μουσικές σπουδές στην περίφημη Βίλα Μέντιτσι στη Ρώμη. Ο Ντεμπισί δεν κέρδισε το οραοείο αλλά προσπάθησε ξανά για να πραγματοποιήσει τελικά το μεγάλο του όνειρο, το Σύντομα όμως η Ρώμη τον απογοήτευσε. Ήταν μια πόλη, σύμφωνα με την περιγραφή του, "μαρμάρων, ψύλλων και πλήξης". Δυο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Παρίσι, στο διαμέρισμα της Μαντάμ Βασνιέ. Λίγο μετά τα είκοσι χρόνια του, ο Ντεμπισί εγκατέλειψε τη Μαντάμ Βασνιέ για μια φτωχική ζωή σε μια σοφίτα στην πολύχρωμη, καλλιτεχνική συνοικία της Μονμάρτρης. Ο Ντεμπισί δεν ήταν εντυπωσιακά Πάνω: Πορτρέτο του πατέρα Ντεμπισί, Μανουέλ Ασίλ Ντεμπισί. Πάνω δεξιά: Πορτρέτο της Βικτορίν Μενουρί Ντεμπισί, μητέρας του συνθέτη. Αριστερά: Η παλιά αυτή φωτογραφία δείχ νει τον Ντεμπισί με μια ομάδα συμφοιτητών του στα σκαλιά της Βίλα Μένητσι στη Ρώμη, όπου σπούδασε επί δύο χρόν.ια. όμορφος, όντας κοντός και παχουλός και μάλλον μελαψός. Ήταν όμως γεμάτος ζωή και ευχάριστος στη συντροφιά. Σύντομα έγινε το κέντρο του ενδιαφέροντος ενός κύκλου νέων Γάλλων καλλιτεχνών, ποιητών και συγγραφέων. Οι νέοι αυτοί ήσαν οι ηγέτες του Συμοολισμού και του μπρεσιονισμού, ενός λογοτεχνικού κι ενός ζωγραφικού κινήματος αντιστοίχως, της δεκαετίας του 1880, και το ύφος τους είχε οαθιά επίδραση στη μουσική του Ντεμπισί. Απόπειρες αυτοκτονίας Στη διάρκεια της μποέμικης ζωής του ο Ντεμπισί είχε διάφορες ερωμένες. Μια από αυτές, η Γκαμπριέλ Ντιπόν, επιχείρησε να αυτοκτονήσει το Το 1899 ο Ντεμπισί την εγκατέλειψε για μια απλο'ίκή μοδίστρα, τη Ροζαλί (Λιλί) Τεξιέ. Ο γάμος τους, τον ΟκτώΌρη του ίδιου χρόνου, φάνηκε να δρα κατευναστικά στην πυρετώδη ζωή του Ντεμπισί και ήταν σε αυτήν την περίοδο που τελικά καθιερώθηκε ως εξέχουσα προσωπικότητα της γαλλικής μουσικής. Γεγονοτα Ο Ντεμπισί... εν συντομία 1862: Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου στο Σεν Ζερμέν αν Λε, στη Γαλλία 1872: Αρχίζει σπουδές στο Ωδείο του Παρισιού 1880: Εργάζεται το καλοκαίρι ως πιανίστας στης Μαντάμ φον Μεκ 1 884: Κερδίζει το Μεγάλο ΒραΒείο της Ρώμης 1886: Επιστροφή στο Παρίσι 1892: Αρχίζει να συνθέτει τη μοναδική του όπερα, Πελλέας και Μελισάνθη 1894: Το Πρελούδιο στο απόγευμα ε νός φαύνοu, επικρίνεται από την κριτική για έλλειψη μορφής 1899: Παντρεύεται τη Ροζαλί (Λιλί) Τεξιέ 1902: Πρώτη παράσταση της όπερας Πελλέας και Μελισάνθη 1904: Εγκαταλείπει τη Λιλί για την Έμα Μπαρντάκ 1905: Γεννιέται η κόρη τους, Κλοντ Έμα, πρώτη ερμηνεία του έργου Η Θάλασσα 1908: Παντρεύεται την Έμα Μπαρντάκ 191 Ο: Αρρωσταίνει από καρκίνο 1914: Αρνείται να φύγει από το Παρίσι με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου 1918: Πεθαίνει στις 25 Μαρτίου στο Παρίσι

5 Κλασιxές U Είναι πολύ όμορφο αλλά πολύ σύντομο. Τίποτα δεν αναπτύσσεται και η μορφή του είναι αδέξια. 1J ο Τα:ιίκόφοκι yw την πρώτη σύνθεση του Ντεμπισί, αφιερι.ομένη οτη Μαντάμ φαν Μεκ, το 1881 UΠείθομαι όλο και περισσότερο ότι η μουσική, από την ίδια της τη φύση, είναι κάτι που δεν μπορεί να ταιριάξει σε μια αυστηρή και παραδοσιακή μορφιί. Αποτελείται από χρώματα και ρυθμούς. ο Ντεμπισί σε ένα γράμμα σταν Ζα.κ Ντιράν, στις 3 Σεπτεμορίου του J Η μοναδική του όπερα Πελλέας και Μελισάνθη, που χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί, παρουσιάστηκε τελικά το 1902 και χαιρετίστηκε με συγκρατημένο ενθουσιασμό. Η προσωπκ1i του ωστόσο υπόληψη εμέλλετο να κλονιστεί από τα γεγονότα των αμέσως επόμενων χρόνων. Το 1903 ο Ντεμπισί γνώρισε την όμορφη εόραία κληρονόμο Έμα Μπαρντάκ. Τρελά ερωτευμένος φεύγει μαζί της τον επόμενο χρόνο, αφήνοντας πίσω του την απογοητευμένη Λιλί να αυτοπυροόολείται σε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Οι φίλοι του τον αποδοκίμασαν, κατηγορώντας τον ότι επιόουλεύεται τη μεγάλη περιουσία της. Κατέφυγε στο Ίστμπουρν για λίγο, μέχρι να κοπάσει η θύελλα, αλλά η προ του γάμου γέννηση της κόρης του επιδείνωσε τις σχέσεις του με τους φίλους του. Η ασφάλεια της ΟΚΟΎένειας Πάνω: Η Έμα Μπαρντάκ ήταν η δεύτερη γυναίκα του Ντεμπισί. Όταν την παντρεύτηκε το 1908, αποφάσισε τελικά να αποδεχτεί την οικογενειακή ζωή. Ο γάμος του με την Έμα το 1908, Κάτω: Στα είκοσι χρόνια του ο Ντεμπισί εγκαταστάθηκε στη Μονμάρτρη. Αγαπούσε τη θορυβώδη ζωή και την μποέμικη ατμόσφαιρα της. ακολούθησε μια ψυχοφθόρο, πικρή μάχη διαζυγίου με τη Λιλί, την οποία διαδέχτηκε η αποκλlίρωση της Εμα από τον πλούσιο θείο της, το Το γεγονός αυτό έπληξε σοόαρά τον τρόπο ζωής του Ντεμπισί, ο οποίος παρ' όλα αυτά είχε 1Ίδη πλουτίσει από τη μουσική. Ο παλιός τρόπος ζωής εγκαταλείφθηκε για πάντα. Ο Ντεμπισί συγκεντρώθηκε στο να προσφέρει οικογενειακή σιγουριά στην Έμα και την κόρη του Κλοντ Έμα. Αυτή τον ενέπνευσε να γράψει αρκετά σημαντικά έργα με θέμα την παιδική ηλικία, όπως η Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς, το Οι προσοδοφόρες περιοδείες του σταμάτησαν απότομα με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου το Έμεινε στο Παρίσι στη διάρκεια των πυκνών Γερμανικών ΌομΌαρδισμών, συνθέτοντας τη θαυμάσια σειρά των Σπουδών του, το 19 ]5. Την ακάθεκτη παραγωγικότητα του Ντ εμπισί σηματοδότησε η ανακάλυψη ότι πάσχει από καρκίνο του εντέρου το 1910, όταν ήταν 47 χρόνων. Με τη Όοήθεια φαρμακευτικής αγωγής, επέζησε για άλλα οκτώ χρόνια. Πέθανε στο Παρίσι στις 25 Μαρτίου του Η ερωτοτροπία του Ντεμπισί με τις νέες μουσικές ιδέες ήταν μιά πρόκληση γιά το καθιερωμένο μουσικό ύφος του ] 90υ αιώνα. Η έμφαση του στο χρώμα και στην ποίηση απέδωσαν αισθησιακές, εμπνευσμένες μελωδίες, που είχαν μεγάλη επίδραση σε πολλούς συνθέτες του 200υ αιώνα και εξακολουθούν να γοητεύουν τους φιλόμουσους μέχρι σήμερα.

6 , 91VGlτκό GnμείWl!.a ΝΤΕΜΠΣ Αριστερά: 'Ή Κοιλόδα του Κύματος του Καναγκάουα", του Γιαπωνέζου ζωγράφου Χοκουσάι. ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ Μπαρντάκ, το καλοκαί(!l. του Πρω τοερμηνεύτηκε τον ΟκτώΌριο του ι.α MER Σύριγξ [5] Αραμπέσκ Μουσικό έργο με εξαιρετικά διακοσμημένη μελωδία, με τρίλιες και άλλες ακολουθίες από νότες. L ]:.:3=::"";::;" Πρελούδιο στο αnό γευμα ενός φaύνoυ [1] Όταν το ορχηστρικό αυτό έργο πρωτοπαρovσιάστψ.ε το 1894, προκάλεσε ισχυρές επιψίσεις, ότι δεν έχει μορφή και δεν ακολουθεί Υ.,αμιά γνωστή παράδοση. Διαθέτει μια ονειρική ποιότητα, όπov οι μελωδίες σvvαντώvται σε μια αέναη, ανέμελη κίνηση. Η Θάλασσα Από την αυγή ως το μεσημέρι στη θάλασσα [2] Παιγνίδια των κυμάτων [3] Διάλογος του ανέμου και της θάλασσας [4] Ο Ντεμπισί γοητευόταν από την κίνηση και τη δύναμη του νερού. Εμπνεόταν από καλλιτέχνες όπως ο Τέρνερ και ο Γιαπωνέζος μεγαλοφυής Χοκουσάι, που το αριστούργημα του 'Ή Κοιλάδα του Κύματος του Καναγκάουα", στόλισε το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης της "Θάλασσας". Θεωρήθηκε ως ένα από τα καλ ύτερα γαλλικά συμφωνικά έργα. Ο Ντεμπισί συνέθεσε ένα μεγάλο μέρος του στις διακοπές με την ερωμένη του τότε, Έμα Ο Λουί Φλερί, ο Γάλλος φλαουτίστας, ενέπνευσε πολλούς συνθέτες που έγραψαν ειδικά γι' αυτόν. Ο Ντεμπισί τον τίμησε με αυτό το έργο για σόλο φλάουτο, που γράφτηκε το Η υποδοχή του έργου υπήρξε θριαμόική. ΦεΥΥαροφεΥΥιά [6] Αυτό το πιανιστικό έργο, που είναι μέρος της σειράς γνωστής ως "Σουίτα μπεργκαμάσκ", είναι μια διασκευή ενός δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιού και αποτελούσε τη συνήθη συνοδεία του ερωτοχτυπημένου Πιερό, χαρακτήρα της Γαλλικής παντομίμας. Κήnοι στη βροχή [7] Ένα από τα τρία πιανιστικά έργα της σειράς"εστάμπες". Γράφτηκε το 1903 και παρουσιάστηκε στο Παρίσι το Γι' άλλη μια φορά το θέμα του νερού εμφανίζεται σε έργο του Ντεμπισί. Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς Ο Δρ. Γκράντους στον Παρνασσό [8] Το Νανούρισμα του Τζίμπο [9] Σερενάτα για την Κούκλα [10] Το Χιόνι Χορεύει [11] Ο Μικρός Βοσκός [12] Κέικγουοκ [13] Το έργο αποτελεί σειρά έξι πιανιστικών κομματιών. Το πρώτο, ''Ο Δρ. Γκράντους στον Παρνασσό", είναι μια παρωδία ενός σύ}χρονου του σvvθέτη έργου 100 σπουδών για πιάνο, σχεδιασμένων να προωθήσουν τον εκτελεστι] στο υψηλότερο καλλιτεχνικό επίτεvr.uα. Τα άλλα δείχνουν την προτίμηση του Ντεμπισί για θέματα που άρεσαν στα παιδιά. Δύο Αραμnέσκ σε Μι μείζονα [14] σε Σολ μείζονα [15] Αυτά τα δύο έργα για σόλο πιάνο γράφτηυ.,αν το 1888, όταν ο Ντεμπισί ζούσε στο πολύχρωμο Παρισι νό προάστιο της Movμάρτρης. Ηπληθωρική Uιταρξη των νέωνκαλλιτcχνών, σvyyραφέωv και μουσικών παρήγαγε /ua έvτσνη ατμόσφαιρα, την οποία ο Ντεμπισί δόξασε αναπαράγοντας την ολάνθιστη αισθαντικότητα της στη μουσική τov. Πάνω: Ο Ντεμπισί εnηρεάστηκε από τη Δυτική και την Ανατολική τέχνη. Το έργο του "Παγόδες" από τη σειρά Εοτάμπες για πιάνο, εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ανατολή.

7 ι ι..... ΚΕΚΓΟΥΟΚ από τη Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς,..., / Ω ι'ι h lfιi r "" V "'Σ " Κιθάρα ΝC f) c B:J 5 4,. Ω lfιi./ n "'Σ " f.. " C G C B:J G F Db B:J G F Db r h_ eι... eι... v" =ff NC,..., 4 / h..... v, U B:J G F χ eι B:J G F. L eι ι L n.. > ι8 Db Α Db Α >. n_ "ι F J r Α :Α Ρ F Α F Α..:... r ι.,..., / h ι;,. r r.. J J " U r r r r r Α Α A Α Α Α F Α F Α F Α F Α F Α F Α...:.....:.....:.....:.....:.....:.. ι ι ι r r r ι r./ n "... ι...

8 'ι /.. > > f'ι 10 ι r ι...,!" '"',.Ρ!,,v..., f) r 'l r' ' h v C JlJ C G C G F Db F C C D C F C I mj' F JlJ F JlJ F JlJ F JlJ F Α F Α il....:.. ι ι ι ι ι ι ι / F Β f'ι 13.. Τ",ν n ι. f) θ 4J [ι..,j 4J,J c C JlJ C D JlJ C JlJ C Db JlJ J,J 4J",J ρ F Α F Α F G F G F G F G..:......,..:..... r r r r r r ' h ι ι NC.... "'" '" &..., c Α G F Ε D , f'ι 16 :::ι.. / h Τ" V...ι '', "'"...ι "'" C JlJ C G C C Α D Ε F JlJ F JlJ ι... """",, &..., '"... V ' h _.. > > r... r...

9 ι / >.. 19, >. 11. /' " h 1!"...ι... v,. V., # #. # r d Β:> G F Db F C C D C F C, C F Bb F Β:> F Α F Α F Α F Α. r r r r :....: " ι ι ι / h / 11 " r!",. U "'" " / h γ 22 ι 1ο >. > >. ι... P ""..ι v...ι...ι L8I'..ι ι..ι. #. ":"... C C D C Eb F G F Ab G G Α G Α Ε cresc. ff Ab Eb Ab Έb Ab Eb Ab Έb Έb D G, >.. I....., r I I I I... r.. 25 / )" ee r!" ''11 U C C 1 5 > 1 5 C C λ "...> " " &4 / h....ι..ι.. F G Α G F Ρ Β:> C Bb C.. ;. ;...ι G Β:> 1 C ;. &4 5 2 Β:>.. 1 C ;.

10 ι fi, / h "" v ιι 28 ::.;;r F G Α G F Ρ Α C Α C,.. / h v.. ι.ι.,'. " G F G D F dim Α C D D C. 2" "'1 :ι ιι'.....,.ι...ι '=.. fi Ί / h,_ v.. J '",. 31 '' C D Ε D C...ι.ι / h r. F C D Ε D C....,...ι,...ι L L./......ι ij ij C D Ε D C f =.u C D Ε D C...,...ι....> ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Μια επιλογή από εύκολα στην εκτέλεση θέματα από το CD: Θέση [13].Αν συμοουλιυτείτε τις οδηγίες στη σελίδαlν του Αξία φθόγγου:.j=1/8 J,=1/4 J=1/2 j =l J =2 0=4 10υ τεύχους της σειeάς, θα μπορέσετε να παίξετε τις Παύση: = 1/8 :ι = 1/4 " = 1/2 = 1 = 2 : = παύση ολοκλήρου μι'λωδίες της παρτιτούρας ακόμη κι αν δεν έχετε Παρεστιγμένη νότα Ο.): επιπλέον το ήμισυ της κανονικής χρονικiις αξίας μουσικές γνώσεις Κάθε νότα σημι'ιώνεται μι' το όνομα της (αν παίζετε πιάνο κοιτάξτε παρακάτω για τις θέσεις τους στα πλήκτρα). Οι αριθμοί δείχνουν τις θέσεις των δαχτύλων αρχίζοντας από το 1 (αντίχειeας).δ & V (τόξα) δείχνουν τα σημι'ία στα οποία έχει συντομευτεί η μουσική Το χρονικό σήμα στην αρχή του πενταγράμμου δείχνει τον αριθμό των χρόνων ανά μέτρο ΠIΠIIΠIΠIl ρρ = πολύ σιγά mf = μετρίως δυνατά Ρ = σιγά f = δυνατά mp = μετρίως σιγά ff = πολύ δυνατά > = περισιιότφι τονισμένη νότα 1": = παύση (cresc.) = αύξηση της έντασης.0 Κέικγουοκείναι στο κλειδί του Φα: παίξτε ό#.σς τις Σ, ως Σι ύφεση NC (κιθάeα): μην παίζετε καμιά συγχορδία εδιό Η στίξη πάνω ή κάτω από τη νότα σημαίνει να παίξετε τη νότα στακάτο (σύντομα),,... (1) συνενώνει νότες σε μια φράση (σύζευξη διαρκείας), ή (2) ενώνει νότες συνώνυμες (σύζευξη), και σε αυτiιν την περίπτωση χτυπάμε μόνο Τψ πρώτη νότα και αφήνουμε τις άλλες απλώς να διαρκέσουν. (Οίη1. ) = ελάττωση της έντασης ΠΑΝΟ ΕΓΧΟΡΔΑ ΞΥΛΝΑΠΝΕΥΣΤΑ ΚΘΑΡΑ Μι'τριο Δύσκολο Μέτριο Μέτριο

11 ...,... /,., Σ 1. JlKov XY, yrαs rn ΟVGικn,...,ι. ΝΤΕΜΠΣ ΠΟΗΤΚΟΣ ΜΠΡΕΣΟΝΣΜΟΣ Ο Κλοντ Ντεμπισί υπήρξε ένας από τους αυθεντικότερους συνθέτες του αιώνα μας. Συχνά χαρακτηρίζεται ως //ιμπρεσιονιστής της μoυσικής/ επειδή χρησιμοποίησε τον ήχο όπως οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι το χρώμα, για να υποόάλλει το αποτέλεσμα ή την αίσθηση του φωτός, της Όροχής, του ανέμου, των συννέφων και του νερού. Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου [1] Το έργο αυτό αποτελεί το πρώτο χαρακτηριστικό και σημαντικό ορχηστρικό έργο του συνθέτη. Πηγή της έμπνευσης αποτέλεσε ένα ποίημα του συμπατριώτη του ποιητή Στεφάν Μαλαρμέ το οποίο περιγράφει την ατμόσφαιρα αλλά και το σκηνικό ενάς μυθικού φαύνου που αποκοιμιέται κι ονειρεύεται σε ένα ξέφωτο του δάσους, ένα ζεστό, πνιγηρό καλοκαισας δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Το έργο Πάνω: Συχνά η μουσική του Ντεμπισί διαριάτικο απόγευμα. Αρχίζει με ένα μακρύ σόλο αποτελείται από τρία μέρη ποτέ άλλοτε θέτει μια ονειρική ποιότητα. Η Φεγγαροτου φλάουτου, οργάνου που ο Ντεμπισί αγα δεν έφτασε τόσο κοντά στη συμφωνική φεγγιά συλλαμ6άνει θαυμάσια τη μαγεία πούσε επειδή γι' αυτόν υπέβαλλε τον απόμα μιας φεγγαρόφωτης νύχτας. μορφή καθένα από τα οποία πλάθει και μια κρο και χαμένο μυθικό κόσμο. Η εναρκτήρια ξεχωριστή ηχητική εικόνα της θάλασσας. μελωδία του φλάουτου, ή τμήματά της, επα Το πρώτο μέρος τιτλοφορείται πό τηv νέρχονται σε όλη τη διάρκεια του έργου, μουσική αναπτύσσεται θυμίζοντας τη αυγή ως το μεσημέρι στη θάλασσα" [2]. παιγμένα εναλλάξ από τα έγχορδα και τα βιαιότητα της θύελλας. Υπάρχει μια στιγμή Αρχίζει πολύ ήσυχα, υποβάλλοντας τη ξύλινα πνευστά. Ο όγκος της μουσικής αυξο γαλήνης και ηρεμίας, όταν η κύρια μελωδία μαρμαρυγή του πρώτου φωτός στην ψυ μειώνεται χωρίς ποτέ να διαταράσσει τη του μέρους (η μοναδική πραγματική μελω χρή επιφάνεια του νερού. Βαθμιαία η μου βασική διάθεση της ζεστασιάς και της χαύνω δία ολόκληρου του έργου) παίζεται απαλά σική αναπτύσσεται καθώς η μέρα χαράζει σης. Ακούστε επίσης το σύντομο αρμονικό από τα ξύλινα πνευστά πάνω από μια πολύ και η θάλασσα ζωντανεύει με το φως και τμήμα που παίζουν απαλά τα πνιχτά κόρνα. υψηλή, επίμονη νότα των βιολιών. Τότε την κίνηση. Έντονη εντύπωση προκαλεί Αυτού του είδους η γραφή διέκρινε τον επιστρέφει η θύελλα και το έργο τελειώνει ένα τμήμα όπου τα τσέλα παίζουν σε Ντεμπισί ως έναν από τους πιο εμπνευσμέ με μεγάλα ηχητικά ξεσπάσματα ολόκλησυγγενή αρμονία. Το μέρος τελειώνει με νους ενορχηστρωτές. Αναμειγνύει τις τονι ρης της ορχήστρας. μια μεγαλειώδη φράση των χάλκινων πνευκές ποιότητες των διαφόρων οργάνων, όπως στών που θυμίζει χορωδιακό. Το δεύτερο ο ζωγράφος αναμειγνύει τα χρώματα στην μέρος, "Παιγvίδια τωv κυμάτων' [3], έχει Σύριγξ [5] παλέτα του. την κίνηση του υδραργύρου ενώ απείρως ο Ντεμπισί συνέθεσε το σύντομο αυτό έργο λεπτές αιχμές ενορχήστρωσης και ρυθ για σόλο φλάουτο ειδικά για τον διάσημο Η Θάλασσα μού, υποβάλλουν έναν κόσμο εκθαμβωτι φλαουτίστα, Λουί Φλερί Ο τίτλος αναφέρεται Η Θάλασσα είναι το ορχηστρικό αριστούρ κού φωτός, ανέμου και αφρισμένου νερού. στον αρχαιοελληνικό αυλό του Πανάς, και ο γημα του Ντεμπισί. Όταν ήταν παιδί ήθελε Το έργο τελειώνει με τον ιάλoγo του Ντεμπισίξανοχρησιμοποιείτονήχοτουφλάουνα γίνει ναυτικός και η σαγήνη της θάλασ αvέμου και της θάλασσας" [4]. Εδώ η του για να υποβάλλει έναν αρχαίο κόσμο

12 Ο Κλοντ Μονέ, ζωγράφος και ηγετική φυσιογνωμία των μπρεσιονιστών αγα πούσε τη θάλασσα όσο κι ο Ντεμπισί. Ο πίνακας του 'Ή Θύελλα" είναι συγ γενής αισθηματικά με τον "Διάλογο. του Ανέμου και της Θάλασσας", το φινάλε της σύνθεσης 'Ή Θάλασσα"..' μυθικών νυμφών και φαύνων. ΦεΥΥaροφεΥΥιά [6] Η μουσική για πιάνο του Ντεμπισί είναι το ίδιο αυθεντική και σημαντική με τα ορχηστρικά ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ... Μπεργκαμάσκ Έτσι ονομάζεται ένα δημοτικός χορός αλλά και μια ακολουθία συγχορδιών που χρησιμοποιόταν ως μπάσο συνοδείας στη μουσική του 160υ και του 170υ αιώνα. έργα του. Η Φεγγαροφεγγιάπροέρχεται από ένα ευρύτερο πιανιστικό έργο, τη "Σουίτα μπερykαμάσκ Πρόκειται για πρώιμο έργο περισσότερο "ρομαντικό" παρά "ιμπρεσιονιστικό" εφόσον ο Ντεμπισί δεν είχε αναmύξει ακόμη πλήρως το προσωπικό του ύφος. Παρ' όλα αυτά η ανάλυση των συγχορδιών και οι αρμονίες έχουν ήδη ένα πολύ προσωπικό ήχο και το όλο έργο είναι ασφαλώς μια θαυμάσια επίκληση της γαλήνης και της μαγείας μιας φεγγαρόφωτης νύχτας. Κήποι στη βροχή [7] Το έργο αυτό προέρχεται επίσης από μια ευρύτερη ομάδα πιανιστικών συνθέσεων, τις 'Έστάμπες' Τα γρήγορα μοτίβα των τόνων και της αρμονίας που υποβάλλουν μια θέα ιδωμένη μέσα απο ενα πέπλο βροχής, είναι χαρακτηριστικά στον Ντεμπισ Το κεντρικό τμήμα του έργου μνημονεύει τη μελωδία ενός παλιού γαλλικού παιδικού τραγουδιού. Προς το τέλος η μουσική λαμπρύνεται υποβάλλοντας την εμφάνιση του ήλιου. Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς ο Ντεμπισί αφιέρωσε αυτή τη σουίτα πιάνου με τα έξι μέρη, στη μικρή κόρη του "Σου Σου". Πρόκειται μάλλον για το προσωπικό αίσθημα του συνθέτη για τη χαμένη αθωότητα και το ανεπανάληπτο θαύμα της παιδικής ηλικίας, και είναι γραμμένη στο ώριμο ύφος του Ντεμπισί. Οι τίτλοι των κομματιών είναι: Ο Δρ. Γκράντοuς στον

13 Αριστερά: Η Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς ήταν αφιερωμένη στην κόρη του Ντεμπισί Σου Σου, που απεικονίζεται εδώ με τον πατέρα της το Δεξιά: Ο Ντεμπισί όπως και ο σύγχρονος του ζωγράφος Ντεγκά ενδιαφερόταν για το μπαλέτο. Αλλά του άρεσαν και άλλα είδη χορού όπως τα σχετικά με την τζαζ, που μιμείται τόσο θαυμαστά στο "Κέικγουοκ". ακόμη κομμάτι καθαρού μουσικού ιμπρεσιονισμού, 'Ό Μικρός Βοσκός"[12], με τις νύξεις του στον αυλό του Πανός, και το το δημοφιλές Κέικγουοκ [13], μια θαυμάσια παρωδία ενός πρώιμου χορού τζαζ. Περιλαμβάνει δε στο μεσαίο τμήμα του μια σκανδαλιάρικη νύξη στην όπερα του Βάγκνερ //Τριοτάνος και lζόλδη' Δύο Αραμπέακ της σλαμικής τέχνης. Πρόκειται για πρώι Παρνασσό [β). μια χιουμοριστική αναφορά σε μια διάσημη σειρά ασκήσεων για πιάνο, "Το Νανούρισμα του Τζίμπd' [9], στο οποίο ο Ντεμπισί παρονομάζει τον Τζάμπο ως Τζίμπο, η "Σερενάτα για την Κούκλd' [1 Ο], ένα εξαιρετικά λεπτό και αξιαγάπητα γραμ μένοκομμάτι, "ΤοΧιόνιΧορεύει//[11],ένα Τ α δύο αυτά πιανιστικά έργα, σε Μι μείζονα [14] και σε Σολ μείζονα [15], ο Ντεμπισί τα εμπνεύστηκε από τη διακοσμητικό ύφος μες συνθέσεις και όπως στην περίπτωση της "Φεγγαροφεγγιάς'; δεν είναι χαρακτη ριστικές του ώριμου ύφους του συνθέτη. Ταυτόχρονα, είναι τέλειες μεταφορές στη μουσική των σπειροειδών διακοσμήσεων της σλαμικής τέχνης. Η ΜΑΓΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΚΗΣ Ο Ντεμπισί και το Πιάνο Ο Κλοντ Ντεμπισί υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ΣWθέτες μουσκ17ς για πιάνο. Το "Πιανοφόρτε" (απαλάδυνατά), όπως είναι η πρωτότυπη ιταλική ονομασία του, εξελίχθηκε από το τσέμπαλο στη διάρκεια του 180υ αιώνα. Μόνο τον επόμενο αιώνα όμως μεγάλωσε σε μέγεθος, σε πλούτο και τονική δύναμη. Ο Μπετόσεν, ο Σούμαν, ο Σοπέν, ο Λιστ και ο Μπραμς έγραψαν τις καλύτερες συνθέσεις τους για αυτό. Την εποχι] του Ντφπισί, στις αρχές δηλαδή του 20ου αιώνα, το πιάνο είχε φτάσει στην κορυφι] της ανάπτυξης του. Ο Ντεμπισί εκμεταλλεύτηκε πλήρως αυτό το γεγονός, γράφοντας μουσική που αξιοποιούσε πλήρως το φάσμα του πληκτρολογίου και τη δυναμική του πιάνου (το σαθμό απαλότητας και έντασης). Χρησιμοποίησε επίσης με ειδικό τρόπο τα πεvτάλ, δίνovτας διάρυ.,εια σε ορισμένες νότες ή συγχορδίες την ίδια στιγμή που παίζovται άλλες, αναμειγγoovτας έτσι τους ήχους τους. Με αυτόν τον τρόπο αξιοποίησε το πιάνο έτσι όπως οι συ1ιθέτες πριν σπό αυτόν δεν είχαν καν φανταστεί Ορισμένες από τις πιανιστικές του συνθέσεις, με ιμπρεσιονιστικούς τίτλους όπως 'Χρυσόψαρα'; "Καταχνιά'; 'ΠυροτεΧΥήματα'; ήσαν ανάμεσα στις επαναστατικότερες συνθέσεις της εποχής του. Για πολλούς άλλωστε ακροατές της εποχής εκείνης ljaal' από τα πιο παράξενα έργα που είχαν ακούσει ποτέ. Η τέχνη και ο πόλεμος δεν κατόρθωσαν να συμφωvιίσoυν σε καμιά εποχιί. 1> ο Ντεμπισί, όταν ξέσπασε ο Μεγάλος Πόλεμος το 1914 Ο αιώνας των αεροπλάνων αξίζει να έχει τη δική του μουσική. Καθώς δεν υπάρχουν προκάτοχοι πρέπει να τη δημιουργιίσω απ' την αρχή. 1> Ντεμπισί

14 ΕΚΟΝΕΣ ΓΑ illano Η γοητεία που ασκούσε η ατμόσφαιρα και το χρώμα της ζωγραφικής των συγχρόνων του στον Ντεμπισ4 μεταμορφώθηκε στις θαυμάσιες, επικλητικές μελωδίες των δύο αυτών σειρών πιανιστικών έργων. Ντεμπισί δήλωσε κάποτε στον συνθέτη Εντγκάρ Bcψέζ : 'Άγωτώ Ο τη ζωγραφική σχεδόν όσο και τη μουσική". Επιχείρησε να μεταφέρει το χρώμα και την ευαισθησία της ζωγραφικής στις συνθέσεις του, ιδιαίτερα στα έργα της νέας σχολής του μπρ εσιονισμού. Ο Ντεμπισί δε θεωρούσε ότι ο όρος "μπρεσιονισμός" περιέγραφε τη μουσική του αλλά είναι δύσκολο να ωτοφύγει κανείς τη σύγκριση όταν ακούσει το πρώτο έργο της πρώτης σειράς των "Εικόνων", "Refles dans }'eau" (Αντανακλάσεις στο νερό). Οι μελωδίες αγκαλιάζουν η μια την άλλη, ανακαλώντας τ έλεια την εικόνα του καθρεφτίσματος των δέντρων και των φυτών στις ρυτιδώσεις του νερού. Το δεύτερο έργο, ''HommageaRameau'' (Τιμή στο Ραμό), γράφτηκε ενώ ο Ντεμπισί διασκεύαζε ένα μπαλέτο του 180υ αιώνα του συμπατριώτη του συνθέτη, Ραμό. Παιγμένο σε έναν μεγαλοπρεπή, ενδεή ρυθμό, είναι ένα αφιέρωμα σε ένα σπουδαίο πρόδρομο, σε αντίθεση με το πιο ενεργητικό τρίτο έργο, "Mouvemen" (Κίνηση), το οποίο εκφράζει αφηρημένα αισθ1iματα μιας αέναης κίνησης. Η φιλολογία του πιάνου Τα τρία έργα της δεύτερης σειράς συνεπικουρούνται ωτό πολύχρωμους τίτλους για να περιγράψουν τις σκηνές που ωτεικόνισε ο συνθέτης. Οι α έναες μελωδίες λόγου χάρη του "Cloches a ravers les feuj}}es" (Καμπάνες ανάμεσα στα φύλλα) δημιουργούν μια πολύ ζωηρή εντύπωση ενός περιοδικού ήχου που συγχέεται με το Πάνω: Το 1926, οκτώ χρόνια μετά το θάνατο του Ντεμπισί, η "Μουσική Επιθεώρηση" χαιρετίζει την έκδοση τεσσάρων έργων του. θρόισμα των φυλλωμάτων. Αλλά και η ευφάνταστη χρήση των Όαθιών μπάσων τόνων και των ακανόνιστων τρέμολων των συγχορδιών στο δεύτερο έργο, παρακίνησε τον Γάλλο μουσικοκριτικό Λουί Λαλουά να του αποδώσει τον εξωτικό τίτλο : " Ει 1a 1une descend sur 1e emp1e qui fu" (Και το φεγγάρι κατεόαίνε ι στο ναό που κάποτε υπήρξε). Η επιρροή της Άπω Ανατολής είναι προφανής στο τελευταίο έργο της σειράς, "Poissons dόr" (Χρυσόψαρα). Ο Ντεμπισί το εμπνεύστηκε ωτό ένα γιωτωνέζικο πίνακα. Χρησιμοποιεί τρίλιες και τρέμολα συνεχώς για να ωτοδώσει το σκηνικό της μαρμcψυγής των ψcψιών στο πεντακάθαρο νερό. ΣΗΜΑΝΤιΚΑ ΕΡΓΑ Ορχηστρικά: Άνοιξη Πρελούδιο στο απόγευμα ενός φαύνου Νυχτερινά: Η Θάλασσα Εικόνες Φαντασία Ραψωδία Έργα για πιάνο: Δύο Αραμπέσκ Σουίτα μπεργκαμάσκ Το χαρούμενο νησί Εικόνες Εικόνες 11 Σουίτα της Παιδικής Γωνιάς Πρελούδια, Βιβλία και Σπουδές, Βιβλία και 11 Μικρή Σουίτα Σκοτσέζικο Εμβατήριο Σε άσπρο και μαύρο (για δύο πιάνα) Μουσική δωματίου: Κουαρτέτο εγχόρδων Πρώτη ραψωδία Σύριγξ Σονάτα για Τσέλο Τραγούδια: Πέντε ποιήματα του Μποντλέρ Λυρικές πρόζες Τραγούδια της Βιλιτώς Τ ρεις μπαλάντες του Βιγιόν Τ ρεις μπαλάντες του Μαλαρμέ Όπερα: Πελλέας και Μελισάνθη Επιλογή αυτών των έργων θα συμπεριληφθούν σε προσεχή τεύχη. 16/12

15 ΤΟ ΦΛΑΟΥΤΟ Η ΕΠΣΤΗΜΗ ΤΟ Υ ΠΩΣ ΛΕΤΟΥΡΓΕ ΤΟ ΦΛΑΟΥΤΟ ΤΟ σύγχρονο φλάουτο είναι μοναδικό στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών. Δεν κατασκευάζεται πια από ξύλο αλλά από ασήμι και άλλα μέταλλα και είναι το μοναδικό ξύλινο πνευστό χωρίς γλωττίδα. Όπως και τα άλλα πνευστά, διαθέτει ένα σύστημα κλειδιών που αυξομειώνει το μήκος του οργάνου μεταβάλλοντας το ύψος της νότας, δίνοντας στον αέρα που δονείται στο εσωτερικό περισσότερο ή λιγότερο χώρο. Το φλάουτο είναι το μοναδικό ξύλινο πνευστό που κρατιέται στο πλάι και έχει το στόμιο του στο πλευρό του οργάνου. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν παράγει ήχο φυσώντας στο στόμιο μιας μποτίλιας. Με τον ίδιο τρόπο παράγεται ο ήχος στο φλάουτο. Ο φλαουτίστας τοποθετεί το κάτω χείλος του στο στόμιο και σχεδόν χαμογελά στο όργανο καθώς φυσά μέσα του. Τ ο φλάουτο είναι γνωστό εδώ και πολλούς αιώνες. Έχουμε ενδείξεις για την ύπαρξη του από την εποχή της αρχαί.ας Αιγύπτου, όταν ήταν ένας απλός πήλινος σωλήνας με οπές. Το σημερινό φλάουτο είναι γνωστό και ως πλαγίαυλος. Αντίθετα από τους προγόνους του, που κρατιόταν κάθετα, το σύγχρονο όργανο κρατιέται σε ορθή γωνία προς το σώμα. Ο πρόδρομος του φλάουτου, το φλάουτο με ράμφος, υπήρξε για πολλά χρόνια δημοφιλέστερο από το φλάουτο. Την εποχή του Χάιντν ( ) το φλάουτο ήταν ήδη ένα καθιερωμένο μέλος της ορχήστρας. Η σημαντικότερη περίοδος για το φλάουτο ήταν οι αρχές του 190υ αιώνα, όταν ο Τέομπαλντ Μπεμ διαμόρφωσε το σύστημα των κλειδιών που αργότερα χρησιμοποιήθηκε στο κλαρινέτο, το όμποε και το φαγκότο. lsbn Τα παλιότερα φλάουτα κατασκευάζονταν από σκληρό ξύλο ή εόονίτη, μια σκληρή ουσία που παραγόταν από την επεξεργασία του καουτσούκ με μεγάλες ποσότητες θείου, ενώ τα σύγχρονα από ασήμι και άλλα μέταλλα. Διαθέτουν μια έκταση τριών περίπου οκταόών. Υπάρχουν συνήθως δυο φλάουτα στην ορχήστρα. Γενικά παίζουν δυο διαφορετικούς ρόλους αλλά κάποτε ζευγαρώνουν σε έναν κοινό ρόλο. Όταν χρ ε ιάζεται, ο δεύτερος φλαουτίστας παίζει το πίκολο, ένα μικροσκοπικό φλάουτο που ηχεί μια οκτάόα ψηλότερα. Χρησιμοποιείται ό ταν απαιτείται ένα λαμπερός, διαπεραστικός ήχος. Το φλάουτο υπερέχει ηχητικά [ων εγχόρδαιν και για αυτό καθώς και για την ποικιλία των τσνικών ποιοτήτων του, είναι ένα αγαπημένο σόλο όργανο. Στην υψηλή του έκταση το φλάουτο ηχεί λαμπερά και καθαρά. Στις χαμηλότερες οκτάόες έχει έναν υπόκωφο, ξύλινο, χαρακτηριστικό ήχο. Πολλοί συνθέτες έγραψαν κοντσέρτα και σόλο έργα για το όργανο αυτό. Γεγονότα Αρχικά το φλάουτο δίέθετε μια οπή για τον αντίχειρα και από τέσσερις έως οκτώ οπές για τα άλλα δάχτυλα, χωρίς κλειδιά. Το πρώτο κλειδί προστέθηκε το Το φλάουτο εντάχθηκε στην ορχήστρα μετά το πρώτο μισό του 180υ αιώνα.