Κίνα: Η οικονομικά και πολιτισμικά ανερχόμενη Κίνα

Transcript

1 Κίνα: Η οικονομικά και πολιτισμικά ανερχόμενη Κίνα Τάξη Β Λυκείου Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας Έτος: Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κορωναίου Μαρίκα.

2 Περιεχόμενα: 1. Η ιστορία της Η οικονομία της.8 3. Η γλώσσα της Η μουσική της Οι πολεμικές τέχνες της Η ενδυμασία της Ο ορείχαλκός της Η αρχιτεκτονική της Η γλυπτική της Η ζωγραφική της Η κεραμική της Η λιθογλυπτική της Η θρησκεία της Η υγεία της Τα τατουάζ της Τα βασανιστήρια της

3 Πρόλογος Αφορμή για την ενασχόληση μας με το συγκεκριμένο θέμα στάθηκε η ραγδαία ανάπτυξη της Κίνας, η πολύ μεγάλη ιστορία που πραγματικά αξίζει να κάτσει κάνεις και να ασχοληθεί με αυτή. Υπήρξαν πολλά άλλα ερεθίσματα που μας κίνησαν το ενδιαφέρον να ασχοληθούμε. Αρχικά με την ιστορία της αλλά στην πορεία είδαμε πως υπάρχουν και άλλοι κλάδοι που θα μπορούσαμε να ερευνήσουμε έτσι χωριστήκαμε σε υπό ομάδες και η κάθε μία ανέλαβε και ένα διαφορετικό θέμα. Έτσι προέκυψαν οι παρακάτω πληροφορίες τις οποίες τις συγκεντρώσαμε και φτιάξαμε αυτό εδώ το βιβλίο. 2

4 Η ιστορία της Κίνας To 2000 π.χ. οι παλιές κινεζικές φυλές ζούσαν συγκεντρωμένες στη λεκάνη του ποταμού Χουάγκ Χο. Ο σχηματισμός του πρώτου κινεζικού κράτους έγινε κάτω από την αιγίδα της δυναστείας των Σάγκα (16ος-11ος π.χ. αι.). Οι υποτελείς άρχοντες των επαρχιών απέκτησαν γρήγορα τη σχετική αυτονομία τους, περιορίζοντας την αυτοκρατόρι εξουσία σε καθαρά θρησκευτικά πλαίσια. Η κοινωνική συγκρότηση στηριζόταν στην εργασία των δούλων χωρικών, που καλλιεργούσαν τη γη συγκεντρωμένοι σε πρωτόγονες κοινότητες, δίνοντας το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής στους άρχοντες των επαρχιών. Οι κεντρόφυγες τάσεις των τελευταίων εντάθηκαν τον 8ο π.χ. αι. και κατέληξαν στην ίδρυση πολλών αυτόνομων βασιλείων στο βόρειο τμήμα της χώρας. Ο διαμελισμός συνεχίστηκε, και στις αρχές του 5ου π.χ. αι. η δυναστεία των Τσόου διαλύθηκε ολοκληρωτικά. Από το π.χ. οι αγώνες των κινεζικών βασιλείων πήραν καταστροφικό χαρακτήρα. Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων υπήρξε η βάση για την προώθηση των νέων πολιτικών και διοικητικών μορφών εξουσίας. Το 221 π.χ. η Κίνα μπήκε στη διαδικασία της ενοποίησης κάτω από την δυναστεία των Τσιν. Την στερέωση της αυτοκρατορίας ολοκλήρωσε η δυναστεία των Χαν(206 π.χ.-220 μχ.). Η έντονη καταπίεση των χωρικών οδηγούσε σε συνεχής εξεγέρσεις, κάθε φορά που η ισορροπία του γραφειοκρατικού δεσποτισμού διαταρασσόταν από εξωτερικές βαρβαρικές επιθέσεις ή από δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Η φθορά της αυτοκρατορίας ήταν αργή αλλά σταθερή, με αποτέλεσμα η νέα της διάλυση τον 3ο μ.χ. οι συγκρούσεις των στρατιωτικών φατριών κατέληξαν στη μορφοποίηση δυο ασταθών βασιλείων, του νότιου και του βόρειου. Η χώρα ενοποιήθηκε πάλι στα τέλη του 6ου αι. από τη δυναστεία των Χοέι. Οι τρεις επόμενες εκατονταετίες ήταν περίοδος αναγέννησης και ακμής της κινεζικής αυτοκρατορίας. Η δυναστεία των Ταγκ ( ) επέκτεινε τα σύνορα της Κίνας καταλαμβάνοντας το Θιβέτ και την Κορέα. Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα τη σχετική καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των χωρικών και μια μακρόχρονη περίοδο κοινωνικής ειρήνης. Η πολιτιστική κίνηση( ποίηση και ζωγραφική) γνώρισε μεγάλη άνθηση. Η πολιτιστική άνθηση κορυφώθηκε από τις αρχές του 12ου αιώνα με την επικράτηση νέων ρευμάτων στην αρχιτεκτονική, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Οι Σουγκ περιορίστηκαν στο νότιο τμήμα της αυτοκρατορίας (1140) παραχώρησαν τη θέση τους στην μογγολική δυναστεία των Γιαν ( ). Οι Μογγόλοι αυτοκράτορες συνέχισαν τη δεσποτική διοίκηση και πραγματοποίησαν μεγάλες στρατιωτικές εκστρατείες ενσωματώνοντας οριστικά το Θιβέτ και την Κορέα στην κινεζική αυτοκρατορία. Στις αρχές του 16ου αι. Άρχισε η ευρωπαϊκή διείσδυση στην Κίνα με προπομπούς χριστιανούς ιεραπόστολους. 3

5 Η διάδοχη δυναστεία των Μινγκ ( ) αποπειράθηκε να ξαναζωντανέψει τα παλιά φεουδαρχικά έθιμα, μεγαλώνοντας τη δύναμη των γαιοκτημόνων και καταπιέζοντας ακόμα περισσότερο τα αγροτικά στρώματα. Οι εξεγέρσεις των χωρικών πνίγηκαν στο αίμα, αλλά οδήγησαν στη διάβρωση και την ανατροπή των Μινγκ. Η δυναστεία των Τσιγκ( ) υπήρξε η τελευταία αυτοκρατορική οικογένεια. Στους δυο πρώτους αιώνες της κυριαρχίας τους, διαμορφώθηκε η βασική εικόνα του σύγχρονου κινεζικού κράτους. Η αυτοκρατορία σταθεροποιήθηκε εδαφικά και πληθυσμιακά (18ος αι.). Η φεουδαρχική της όμως διάρθρωση παρέλυε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης. H ανυπαρξία για αιώνες μιας αγροτικής μεταρρύθμισης συσσώρευσε με τρόπο εκρηκτικό τις κοινωνικές αντιθέσεις. (τέλη του 18ου αι.) Ο αργός διαμελισμός της Κίνα επιταχύνθηκε στα τέλη του 19ου αι. όπου οι Άγγλοι έθεσαν κάτω από τον έλεγχο τους τη Βιρμανία και Θιβέτ. Η μεταβολή της Κίνας σε αποικία ξεσήκωσε κύματα εθνικοαπελευθερωτικών εξεγέρσεων. Η πρώτη αντίδραση καθοδηγήθηκε από το επαναστατικό κίνημα Τάι Πιγκ( ) που καταστάλθηκε από την επέμβαση Αγγλογαλικών στρατευμάτων. Οι προσπάθειες κοινωνικής αναδιάρθρωσης είχαν στο μεταξύ ενταθεί, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό της φιλελεύθερης κυβέρνησης του 1898, η οποία όμως ανατράπηκε αμέσως από τους Κινέζους γραφειοκράτες και γαιοκτήμονες. Το 1900, το αντιαποικιακό μίσος βρήκε έκφραση στο κίνημα των Μπόξερ. Η εξέγερση πήρε γρήγορα και αντιμοναρχικό χαρακτήρα. Στο Πεκίνο πυρπολήθηκε η ευρωπαϊκή συνοικία και καταστράφηκαν τα κτήρια των ξένων αποστολών. Το καταπνίγηκε από νέα στρατιωτική επέμβαση της Αγγλίας, Γαλλίας και των ΗΠΑ. Το 1912 στην Κίνα καταργήθηκε η μοναρχία. Το δημοκρατικό εθνικιστικό κίνημα Κουόμινταγκ έπαιξε καθοδηγητικό ρόλο στη μεταβολή, εκπροσωπώντας βραχυπρόθεσμα τα συμφέροντα της Κινεζικής εθνικής αστικής τάξης και του αγροτικού-εργατικού κινήματος της χώρας. Η επιτυχία της Ρώσικης επανάστασης του 1917 είχε βαθιά επίδραση και ριζοσπαστικοποίησε το Κουόμινταγκ. Η αριστερή του πτέρυγα αποχώρησε από την οργάνωση και ίδρυσε το 1920 το κομμουνιστικό κόμμα της Κίνας. Ο θάνατος του Σουν Γιατ-Σεν (1925, πρόεδρος της δημοκρατίας) οδήγησε στη διάσπαση του Κουομιντάγκ. Το μεγαλύτερο κομμάτι του, με ηγέτη τον Τσαγκ Κάι-Σεκ, στράφηκε στα δεξιά, με τους μεγαλοκτηματίες και τους αποικιοκράτες και εξαπολύοντας παράλληλα κύμα διώξεων εναντίον των κομμουνιστών. 4

6 Η εξέγερση των κομμουνιστών στη Σανγκάη 1927 πνίγηκε στο αίμα από τον Τσαγκ Κάι-Σεκ, που ολοκλήρωσε έτσι την κυριαρχία του στην χώρα. Το κομμουνιστικό κόμμα Κίνας ανασυντάχτηκε με νέο καθοδηγητικό πυρήνα την ομάδα του Μάο Τσε- Τουνγκ(1930) και ακολούθησε καινούρια στρατηγική. Οι κομμουνιστές εγκατέλειψαν τη βάση τους στην ανατολική επαρχία Κιάνγκσι και διασχίζοντας ολόκληρη την Κίνα εγκαταστάθηκαν στην αγροτική επαρχία Γενάν (Μεγάλη Πορεία ). Η εισβολή των Γιαπωνέζων στη βορειοανατολική Κίνα ( ) σάρωσε τα στρατεύματα του Τσαγκ Κάι-ΣΕΚ, θέτοντας εφτά επαρχίες της χώρας κάτω από Γιαπωνέζικο έλεγχο. Μετά το τέλος του Β Παγκόσμιου Πολέμου (1945), οι συγκρούσεις κομμουνιστών και εθνικιστών ξανάρχισαν. Το 1949 οι κομμουνιστές απώθησαν τα εθνικιστικά στρατεύματα από την ηπειρωτική Κίνα. Ο Τσαγκ Κάι-ΣΕΚ κατέφυγε στη Φορμόζα, όπου και σχημάτισε κυβέρνηση με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Η Κίνα ανακηρύχθηκε Λαϊκή Δημοκρατία, με πρώτο πρωθυπουργό τον Τσου Εν-λάι (Οκτώβριος 1949). Αργότερα δημιουργήθηκαν αγροτικοί συνεταιρισμοί, που απλώθηκαν μέχρι το 1952 σε ολόκληρη την χώρα. Παράλληλα κρατικοποιήθηκαν σταδιακά το εμπορικό δίκτυο, οι Τράπεζες και όλες οι ξένες βιομηχανικές επιχειρήσεις. Στα τέλη του 1955 η παραγωγική δομή της χώρας είχε αλλάξει ριζικά. Όλοι οι αγρότες είχαν ενταχθεί στους συνεταιρισμούς και η κρατικοποίηση του βιομηχανικού τομέα επεκτάθηκε, συμπεριλαμβάνοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις όλων των επιπέδων. Το Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός (1957) έριξε το κύριο βάρος στην εκμηχάνιση της αγροτικής παραγωγής και στην προσπάθεια μεταμόρφωσης των αγροτικών συνεταιρισμών σε λαϊκές κομμούνες, αυτόνομες και αυτάρκεις μονάδες αγροτικής παράγωγης. Η πολιτική και οικονομική ρήξη της Κίνας- ΕΣΣΔ στις αρχές της δεκαετίας του 1960 δυσχέρανε την οικονομική κατάσταση της χώρας. Ο αποκλεισμός της Κίνας γινόταν απόλυτος. Η προηγούμενη απομόνωσή της με πρωτοβουλία των ΗΠΑ από τους διεθνής οργανισμούς και το οικονομικό μποϊκοτάζ των Αμερικανών και των Δυτικών συμπληρώθηκε από την διακοπή κάθε σοβιετικής βοήθειας (1963). η εσωκομματική διαμάχη στο Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας εντάθηκε το

7 Σημαντικά γεγονότα της τελευταίας περιόδου είναι η εξέγερση στο Θιβέτ που κατεστάλη με επέμβαση του στρατού και πλήρης αποκατάσταση των σχέσεων με τη ΕΣΣΔ. Το Μάιο του 1989 με εκτεταμένες διαδηλώσεις και απεργίες φοιτητών και εργατών εκδηλώθηκε η δυσαρέσκεια τμήματος του πληθυσμού προς την κυβέρνηση. Η βίαιη καταστολή των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στοίχησε τη ζωή σε χιλιάδες πολίτες και είχε σαν συνέπεια την επιβολή οικονομικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ και τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Πολιτισμός: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Το μεγαλύτερο φιλοσοφικό ρεύμα του παλιού κινεζικού πολιτισμού είναι ο κοσμφουκιανισμός. Ο ιδρυτής του Κομφούκιος( π.Χ.) υπήρξε ο εκφραστής μιας ηθικής περισσότερο παρά θρησκευτικής θεωρίας, που αποσκοπούσε σε μια συγκεντρωτική δόμηση της κοινωνικής ζωής. Α ατονικά δικαιώματα ιεραρχήθηκαν κάτω από την απόλυτη προτεραιότητα ενός συγκροτημένου κοινωνικού μηχανισμού. Ο κομφουκιανισμός επέζησε στην Κίνα μέχρι σήμερα, επιδρώντας ανασταλτικά σε κάθε προσπάθεια κοινωνικής μεταρρύθμισης. Η δεύτερη μεγάλη φιλοσοφική τάση της Κίνας, ο ταοϊσμός, σύγχρονη με τον κομφουκισμό(6ος π.χ. αι.), συγκροτήθηκα σε βάση ατομική. Ο ταοϊσμός δέχτηκε άγριες διώξεις από όλες τις αυταρχικές αυτοκρατορικές δυναστείες (6ος π.χ. αι.- 14ο π.χ. αι). Τρίτο και τελευταίο θρησκευτικό-φιλοσοφικό ρεύμα της Κίνας υπήρξε ο βουδισμός (1ος και 2ος μ.χ.αι. ),που προσανατολίστηκε στη συμφιλίωση και στη αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. Μετά το 16ο μ.χ. Αι τα τρία ρεύματα έσμιξαν, δίνοντας μια σειρά πλούσιων θρησκευτικοφιλοσοφικών αποχρώσεων.η επικράτηση της κοσμοθεωρίας του διαλεκτικού υλισμού περιόρισε σημαντικά τις παλιότερες θρησκευτικές πεποιθήσεις του πληθυσμού της Κίνας. Λογοτεχνία: Το πρώτο αξιόλογο κινεζικό κείμενο ήταν επιγραφές των 10 πέτρινων τυμπάνων του Πεκίνου(8ος π.χ. αι.) που αφηγούνταν τα κυνήγια των αυτοκρατόρων Τσόου. Τον 4ο π.χ. αι. γεννήθηκε ο πρώτος σημαντικός ποιητής της Κίνας, ο Τσι Γιαν. 6

8 Καλές Τέχνες: Η εποχή του χαλκού(15ος-110ς π.χ. αι.) υπήρξε η πρώτη περίοδος της ιστορικά γνωστής κινεζικής χαρακτικής. Δημιουργήματά της ήταν οι λεπτές διακοσμητικές πλάκες και τα περίτεχνα αγγεία που διασώζονται μέχρι σήμερα. Το 10ο π.χ. αι. πρωτοαναπτύχθηκε η γλυπτική της πέτρας και του ξύλου, προσανατολισμένη στη διακόσμηση των αυτοκρατορικών τάφων. Την περίοδο της δυναστείας των Χαν (2ος π.χ.-2ος μ.χ. αι.)φιλοτεχνήθηκαν τα πρώτα κεραμικά αντικείμενα και ζωγραφίστηκαν αξιόλογες τοιχογραφίες. Τον 4ο μ.χ. αι. η ζωγραφική γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με βασικό δημιουργό τον Κάι Τσι. Τα πρώτα σημαντικά κτίσματα βουδιστών ναών χρονολογούνται από την εποχή της δυναστείας των Ταγκ(7ος 9ος αι.). Κύρια υλικά τους ήταν το ξύλο και η πέτρα. Η κεραμική της ίδιας περιόδου άφησε ωραιότατα αγγεία και αγαλματίδια. Τον 10ο 13ο αι. η ζωγραφική έδωσε περίτεχνες τοιχογραφίες, ενώ η κεραμική επεκτάθηκε σε νέες πιο πλαστικές φόρμες. Παράλληλα εξελίχτηκε και η αρχιτεκτονική, με την κατασκευή επιβλητικών πέτρινων ναών(παγόδες).τον 14ο-170 αι. η ζωγραφική έφτασε σε αξιοζήλευτα επίπεδα. Η κομψότητα και οι πλούσιες αποχρώσεις υπήρξαν τα κύρια χαρακτηριστικά των ζωγράφων της διάσημης σχολής Τσε. Την ίδια περίοδο η αρχιτεκτονική προσανατολίστηκε στην κατασκευή μεγαλοπρεπών πλατειών, συντριβανιών και πέτρινων τοξοτών γεφυρών. Από το 18ο αι. άρχισε η παρακμή όλων των καλών τεχνών. Η δυτική επίδραση αφαίρεσε την παραδοσιακή φαντασία και πρωτοτυπία. Η αρχιτεκτονική αντέγραψε τα κτίσματα της περιόδου των Μιγκ, ενώ η ζωγραφική και η κεραμική έχασαν τη λεπτότητα και την ευκινησία τους είσοδος στον 20ο αι. έφερε και την εισαγωγή της τεχνοτροπίας των ευρωπαϊκών σχολών τόσο στη ζωγραφική όσο και στην αρχιτεκτονική. Μετά το 1949 κυρίαρχο ρεύμα στη γλυπτική και στην ζωγραφική είναι ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός. Η αρχιτεκτονική πάλι έχει ως βασικό κριτήριο την ορθολογιστική κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού, βάζοντας τα αισθητικά στοιχεία σε δεύτερο επίπεδο. Τις πληροφορίες για την ιστορία τη κίνας ψάξαμε και τις βρήκαμε στην Εγκυκλοπαίδεια Επιστήμη και Ζωή ( τόμος 9 ος ). 7

9 Μετά ακολουθεί η οικονομία της Κίνας η οποία έχει πολύ ενδιαφέρον αλλά εμείς δεν είχαμε τον κατάλληλο χρόνο για να ερευνήσουμε για περεταίρω πληροφορίες. Η οικονομία της Κίνας Η αγροτική παραγωγή εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση της κινεζικής οικονομιέστε αυτή απασχολείται το 75% του εργατικού δυναμικού της χωράς.η καλλιέργειες είναι συστηματικές και ολοένα και περισσότερο εκβιομηχανισμένες. Η οργάνωση της εργασίας έχει ως κεντρικό άξονα τα συνεταιριστικά αγροκτήματα(λαϊκές κομμούνες). Το είδος και η ποσότητα των αγροτικών προϊόντων καθορίζονται με ελαστικότητα από πεντάχρονα προγράμματα, που προωθούνται από τα κεντρικά οικονομικά όργανα και επικυρώνονται τροποποιημένα από τις περιφερειακές αγροτικές επιτροπές. Κυριότερα αγροτικά προϊόντα της κίνας είναι τα δημητριακά, το βαμβάκι, το ρύζι, ο καπνός, το ζαχαροκάλαμο και το τσάι. Παράλληλα καλλιεργούνται οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά, πατάτες και πολλές ποικιλίες ελαιούχων φυτών (σόγια, σουσάμι, αραχίδα και καννάβι). Αξιόλογη είναι η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας(βοοειδή, προβατοειδή και γουρούνια). Η αλιεία στα ανατολικά παράλια της Κίνας, καλύπτει όχι μόνο τις εσωτερικές αναγκές, αλλά τροφοδοτεί και μια σημαντική εξαγωγική κονσερβοποιία ψαριών. Η βιομηχανία της χώρας, ανύπαρκτη προπολεμικά, εξελίχθηκε μετά το 1949.Η σταδιακή κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας τα μέσα παραγωγής και ο καταρτισμός συντονισμένων προγραμμάτων βιομηχανικής ανάπτυξης υπήρξαν τα πρώτα βήματα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι κινέζοι αμφισβήτησαν γρήγορα το σοβιετικό αναπτυξιακό πρότυπο. Το βάρος δόθηκε περισσότερο στην ενίσχυση του πολιτιστικού επιπέδου και της πρωτοβουλίας των εργαζομένων, παρά στην μονόπλευρη οικονομική συσσώρευση. Η βαριά βιομηχανία αναπτύχθηκε παράλληλα με την βιομηχανία των καταναλωτικών αγαθών ως μοχλός στήριξης της γεωργίας. 8

10 Η υφαντουργία, ο πρώτος παραδοσιακός βιομηχανικός τομέας της κίνας, επεκτάθηκε εκτός από τη Σαγκάη στις επαρχίες Χονάν, Σετσουάν και Κουεϊσόου. Ήδη από το 1970 παράγονταν πάνω από 8,5δισεκατ. μέτρα βαμβακερού υφάσματος. Ο μηχανουργικός τομέας γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, με κέντρα τη Μαντζουρία, το Σένσι και το Ανχούι. Η βιομηχανία τροφίμων αύξησε σημαντικά την παραγωγή της. Η αλευροβιομηχανία, η ελαιουργία και η βιομηχανία ζάχαρης είναι οι δυναμικότεροι τομείς της. Η χημική βιομηχανία έχει ως κύριο προϊόν της τα λιπάσματα. Σημαντική ανάπτυξη γνώρισαν η χαρτοβιομηχανία, η υαλουργία κα η μεταξουργία. Το υπέδαφος της Κίνας είναι πλούσιο σε άνθρακα, πετρέλαιο, σιδηρομετάλλευμα, αντιμόνιο ενώ παράλληλα εξορύσσονται βολφράμια, μολυβδαίνια, τουγκστένιο,ψευδάργυρος και μαγγανευτής. Σημαντική ακόμα είναι και η παραγωγή ενέργειας που ενισχύθηκε τελευταία με τους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Ταχύρυθμη ανάπτυξη σημειώθηκε σε όλους σχεδόν τους βιομηχανικούς τομείς καθώς και στο εμπόριο με τη μεταρρυθμιστική εκσυγχρονιστική πολιτική της «σταδιακής προσαρμογής» όπως ονομάστηκε. Οι ιδιαίτερα υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης απείλησαν τη δομή της λαϊκής οικονομίας έτσι ώστε στο νέο πενταετές σχέδιο ανάπτυξης υπάρχει πρόβλεψη η ανάπτυξη να σταθεροποιηθεί στο 7% ετησίως αντί του 10% που σημειώθηκε στην περίοδο Στο νέο πενταετές ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην ανάπτυξη της γεωργίας με στόχο μέσω των επενδύσεων και της μηχανοποίησης των γεωργικών καλλιεργειών να σταθεροποιηθεί η παραγωγή σιτηρών. Σημαντική ανάπτυξη σημειώθηκε και στο εξαγωγικό εμπόριο. Το 60% των εξαγωγών αφορά μεταλλουργικά και βιομηχανικά προϊόντα. Άλλα εξαγωγικά προϊόντα είναι τα κλωστοϋφαντουργικά, το τσάι, το μετάξι, τα δέρματα και η σόγια. 9

11 Οι εισαγωγές αφορούν κυρίως μηχανολογικό εξοπλισμό και πρώτες ύλες. Βασική εμπορική εταίροι της Κίνας είναι η Ιαπωνία, το Χονγκ-Κονγκό Η.Π.Α., η Ε.Ο., η Σιγκαπούρη και η ΕΣΣΔ. Η οικονομία της Κίνας δεν παίζει μεγάλο ρόλο στην παγκοσμία οικονομία. Νομίσματα Κίνας Το νόμισμα της Κίνας, που εκδίδεται από Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας, έχει την ονομασία Ρεν Μιν Πι (Ren Min Bi/RMB). Η μονάδα είναι το Γιουάν (Yuan) ενώ οι υποδιαιρέσεις της είναι τα Τζιάο (jiao) και Φεν (fen). 1 Γιουάν = 10 Τζιάο και 1 Τζιάο= 10 Φεν. Το Γιουάν κυκλοφορεί σε νομίσματα των 1, 2, 5, 10, 20, 50 και 100 ενώ τα Τζιάο και Φεν σε νομίσματα των 1, 2, και 5. Η συντομογραφία του Ren Min Bi είναι RMB ή.. Και εδώ κλείνει το κεφάλαιο της οικονομίας και ανοίγει ένα άλλο επίσης μεγάλο κεφάλαιο το οποίο είναι η γλώσσα. Έχει πολλά κεφάλαια αλλά εμείς έχουμε βρει πληροφορίες μόνο για το ένα μέρος της. 10

12 Στην κινέζικη γλώσσα: Η ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ 1) Δεν υπάρχουν καταλήξεις και ως απ αυτό δεν υπάρχουν: άρθρα, γένη, πτώσεις, καταλήξεις ρηματικών τύπων, ενικού ή πληθυντικού αριθμού (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) 2) Ο λόγος που κινέζικη γραφή ξεκινά με τόσα ιδεογράμματα όσα και οι ως άνω απλές λέξεις. 3) Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, πρβ π.χ.: σι = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω... «Πάι» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω... Αυτός είναι και ο λόγος που στη κινέζικη γραφή ενώ οι απλές λέξεις είναι μόλις 328 τα ιδεογράμματα είναι πολύ περισσότερα. 4) Η έννοια της κάθε λέξης στον προφορικό λόγο κανονίζεται όχι από τα συστατικά της στοιχεία, αφού δεν έχει, αλλά: α) από την ένταση του τόνου (η κινέζικη γλώσσα έχει 4 τόνους, τέσσερις εντάσεις φωνής, ενώ η ελληνική δυο, τις τονιζόμενες και άτονες συλλαβές), π.χ.: "κιό" (τονισμένα) = νερό & "κιο" (πιο άτονα) = ερωτώ... β) από την θέση που έχει η εν λόγω λέξη μέσα στην πρόταση (από τι άλλη λέξη έχει πριν ή μετά από αυτή), κάτι ως γίνεται στην αγγλική και π.χ. με την λέξη love, όπου η λέξη αυτή (ή οποιαδήποτε άλλη), αν ειπωθεί με αντωνυμία γίνεται ρήμα: i love = αγαπώ, αν ειπωθεί με το άρθρο «the» γίνεται ουσιαστικό: the love = η αγάπη αν ειπωθεί με τη λέξη «of» γίνεται γενική ουσιαστικού: of love = της αγάπης κ.τ.λ. Πιο απλά, εδώ οι λέξεις διακρίνονται σε αυτές που φανερώνουν ενέργεια, πράγμα ή ζώο, χρώμα, ποσό ή ηλικία, γένος ή φύλο και η κατανόηση έκφραση γίνεται κάτι όπως θα λέγαμε στην ελληνική π.χ. «Γιαν αγαπ» αντί «αγαπά», «άνδρ γιαν» αντί Γιάννης, «γιναικ γιαν» αντί Γιάννα, «μικρ γιαν» αντί Γιαννάκης κ.τ.λ. ή ως θα λέγαμε «ηλ πόλ» αντί Ηλιούπολη κ.α.. Δηλαδή αυτό που φανερώνουμε με τις καταλήξεις, παραγωγικές και κλιτικές, στην ελληνική γλώσσα το κάνουμε στις άλλες γλώσσες βάζοντας πριν από μια λέξη άλλη λέξη. 11

13 Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Όλες οι γραπτές γλώσσες ξεκίνησαν σαν ιδεογραφικές (δηλαδή απλοποιημένες εικόνες αντιπροσώπευαν ιδέες) αλλά η Κίνα ποτέ δεν αντικατέστησε αυτή τη μέθοδο. Η τεράστια διαφορά μεταξύ του Δυτικού φωνητικού αλφάβητου και των ιδεογραμμάτων είναι μερικές φορές δύσκολο να γίνει κατανοητή χωρίς να μειώνει φυσικά την απίστευτή δύναμη του Κινέζικου συστήματος γραφής. Η κινέζικη γραφή: 1) Υπολογίζεται ότι έχει ιστορία τέσσερις χιλιετηρίδες περίπου και τόσο η εσωτερική όσο και η γραφική της εξέλιξη είναι ουσιαστικά ανεπαίσθητη. 2) Εξυπηρετεί ένα σύνολο από λαούς, όμως με μικρές αλλαγές, που αποτελούν το 1/5 της υδρογείου: Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα κ.α.. 3) Γράφει τις λέξεις σε κολόνες από πάνω προς τα κάτω και αρχίζοντας από δεξιά προς τ αριστερά. Στην καθημερινή χρήση και στα ευρωπαϊκά λεξικά γράφεται και από αριστερά προς δεξιά, σε οριζόντιες γραμμές. Όλα τα γράμματα της κινέζικης γραφής είναι ίδιου μεγέθους και τετραγωνισμένα. 4) Έχει για κάθε απλή λέξη (υπενθυμίζουμε ότι η κινέζικη γλώσσα έχει 328 απλές λέξεις) και από ένα ιδεόγραμμα.. Επομένως η κινέζικη γραφή είναι κατά βάση λεξικογραφία ή κάτι όπως οι μαθηματικές παραστάσεις (π.χ.: 3 Χ = 3), άρα αν γνωρίζουμε τα σύμβολα της ( τα ιδεογράμματά της) μπορούμε να τη καταλάβουμε, ανεξάρτητα αν δεν γνωρίζουμε τη γλώσσα που έχει γραφτεί. Η κινέζικη γραφή είναι τελικά μια φοβερά δύσκολη γραφή, γιατί τελικά έχει κάπου ιδεογράμματα (που λέγονται «τόγιο καντζί»), κάτι που δίδει και το μέτρο της δυσκολίας της. Από τα ιδεογράμματα αυτά τα 881 είναι κοινά για όλες τις διαλέκτους της Κίνας και για να διαβάσει κάποιος μια εφημερίδα, πρέπει να ξέρει τουλάχιστον ενώ, για να διαβάσει λογοτεχνία, περίπου! 12

14 Η ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Η Κινεζική έχει ένα πολύ μεγάλο αριθμό ομόηχων λέξεων αφού η γλώσσα η ίδια έχει πολύ λίγους ήχους. Υπάρχουν λέξεις με όμοια προφορά αλλά διαφορετική σημασία. Για παράδειγμα η λέξη "Μαϊ" σημαίνει "αγοράζω", αλλά και πουλώ, η λέξη "Μινγκ" σημαίνει "σκοτεινό" αλλά και "φωτεινό". Η ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ Η Κινέζικη καλλιγραφία είναι η τέχνη της γραφής. Η τέχνη που βρίσκουμε τις ρίζες της 3000 χρόνια πριν, δεν είναι απλά ένας καλός τρόπος γραφής όπως θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί αλλά μια απόδοση των ποιημάτων, τραγουδιών και ιδεών πάνω στο χαρτί όπου οι λέξεις ζωντανεύουν και αποκτούν χαρακτήρα. Το καλύτερο εργαλείο της Κινέζικης γλώσσας είναι ένα πινέλο και ο καλλιγράφος που με το πινέλο του δημιουργεί μοναδικά έργα τέχνης. 13

15 Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΙΟΥ Η Καλλιγραφία είναι μια άλλη έκφραση της ίδιας αγωγής, ένας άλλος τρόπος να φανεί τι γίνεται με τη κίνηση του σπαθιού. Στην καλλιγραφία, το πινέλο κινείται κυκλικά. Η καμπυλωτή μετάβαση από την μια πινελιά στην άλλη είναι παράλληλη με την εκτέλεση της κίνησης του σπαθιού. Το σπαθί ακολουθεί και αυτό την καμπύλη τροχιά και γίνεται προέκταση του εαυτού μας. Καθώς ακολουθούμε τον σχηματισμό της κίνησης γινόμαστε το ξίφος και γινόμαστε η κίνηση. Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Οι Κινέζοι θέλησαν κάποτε να καταργήσουν την ιδεογραφική γραφή και να γράφουν αλφαβητικά με το λατινικό αλφάβητο, όμως αυτό δεν πραγματοποιήθηκε, επειδή οι ειδικοί που ασχολήθηκαν με το θέμα αντιμετώπισαν πάρα πολλές ομόηχες λέξεις και δεν ήξεραν πώς να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα αυτό. Έτσι δεν εισήχθηκε το λατινικό αλφάβητο στη γλώσσα και γραφή αυτή. Αντί αυτού κατασκεύασαν ένα συλλαβικό αλφάβητο με κάπου 44 διαφορετικά συλλαβογράμματα, για να υποδείχνουν την προφορά των ιδεογραμμάτων, ενώ οι φθόγγοι της λέξης είναι μόνο 20, κάτι που δείχνει και την αποτυχία αυτού του αλφάβητου. Φυσικά αυτό το πρόβλημα για το ελληνικό σύστημα γραφής είναι παιγνίδι, επειδή από τη μια διαθέτει γράμματα για όλους τους φθόγγους και από την άλλη διαθέτει: 14

16 Α) τα ορθογραφικά σημεία (την απόστροφο, τονικά σημάδια, διαλυτικά ) με τα οποία υποδείχνεται η προσωδία (= οι τονισμένες και άτονες συλλαβές, η προφορά με έκθλιψη, συναίρεση, συνίζηση κ.τ.λ.), κάτι που δεν υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο. Β) τα ομόφωνα γράμματα ο & ω, η & υ & ι με τα οποία βάσει κανόνων υποδείχνεται η ετυμολογία των λέξεων, ώστε να έχουμε βοήθεια στην κατανόηση των λέξεων και διάκριση των ομοήχων, κάτι που επίσης δεν υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο. Οι ομόηχες λέξεις μιας γλώσσας δεν είναι ίδιου μέρους λόγου και αν είναι δεν είναι ίδιας πτώσης ή αριθμού, οπότε γράφοντας κάθε μέρος λόγου με ένα συγκεκριμένο γράμμα από τα ομόφωνα γράμματα ο & ω, η & υ & ι,λύεται το πρόβλημα. Έτσι έχουμε βοήθεια και στην διάκριση των ομοήχων και στην κατανόησή τους, π.χ.: σε όλα & σε όλα & σόλα, καλός & κάλος & καλώς. ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η κινεζική γραφή έχει απλουστευθεί τόσο πολύ, που τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούν σήμερα τους λιγότερους χαρακτήρες στην ιστορία της γλώσσας. Μόνον 900 από τα χιλιάδες ιδεογράμματα της πολύπλοκης γραφής της αχανούς χώρας χρειάζεται πλέον να γνωρίζει ο κινέζος αναγνώστης για να καταλάβει το 90% των κειμένων. Η κινεζική γραφή αποτελείται από χαρακτήρες ενώ ο μέσος φοιτητής γνωρίζει χαρακτήρες. Τα συμπεράσματα προέκυψαν από την ανάλυση 8,9 εκατομμυρίων κειμένων που επελέγησαν από εφημερίδες, περιοδικά, την τηλεόραση και το Διαδίκτυο σε έρευνα του υπουργείου Παιδείας. Η γραφή στην Κίνα άρχισε να απλοποιείται μετά την κομμουνιστική επανάσταση του 1949, με στόχο να μειωθεί το ποσοστό αναλφαβητισμού, που έφθανε τότε το 80%. 15

17 ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΚΟΥΜΦΟΥΚΙΟΣ Κουνγκ-φου-τζου ( π.x.), Κινέζος φιλόσοφος. O Κομφούκιος υπήρξε διανοητής και κοινωνικός φιλόσοφος, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του οποίου επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας. Υπήρξε ιδρυτής της Σχολής Ρου της κινεζικής σκέψης. Οι διδασκαλίες του, όπως διατηρήθηκαν στα "Ανάλεκτα", διαμόρφωσαν τις αρχές για την εκπαίδευση και τη συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, για τον τρόπο ζωής του και τις σχέσεις του με το κοινωνικό σύνολο. Αν όλοι απεχθάνονται κάτι, θα πρέπει να το εξετάσουμε. Αν σε όλους αρέσει κάτι, πάλι θα πρέπει να το εξετάσουμε. Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα ξαναχρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου. Μην ανησυχείς αν οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν. Να ανησυχείς όταν εσύ δεν καταλαβαίνεις τους άλλους. Όταν ο βιασμός καθίσταται αναπόφευκτος, τότε ξαπλώστε χάμω και κοιτάτε να μορφωθείτε. Όταν κανείς είναι αυστηρός με τον εαυτό του, πολύ σπάνια αποτυχαίνει. Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους. Οι κομψοί λόγοι και η προσεγμένη εμφάνιση σπάνια συμβαδίζουν με την αρετή. Λάο Τσε ( 6ος αιώνας π.χ., Κινέζος φιλόσοφος) Ιδρυτής του Ταοϊσμού. Σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.χ. Κάποιοι ιστορικοί τοποθετούν τη ζωή του στον 4ο αιώνα π.χ. την περίοδο δηλαδή των εκατό σχολών σκέψης, ενώ άλλοι αμφισβητούν την ιστορική του ύπαρξη. Στον Λάο Τσε αποδίδεται η συγγραφή του Ταοϊστικού έργου Τάο Τε Τσινγκ, κάτι που τον καθιέρωσε ως τον ιδρυτή του Ταοϊσμού.Το έργο του είναι μια από τις σημαντικότερες πραγματείες της κινέζικης φιλοσοφίας. Καλύπτει πολλές πτυχές της φιλοσοφίας, από την εξατομικευμένη πνευματικότητα, μέχρι διαπροσωπικές δυναμικές και πολιτικές τεχνικές. Ο Λάο Τσε ανέπτυξε την έννοια του "Τάο"που συχνά μεταφράζεται ως "ο δρόμος", και διεύρυνε τον ορισμό του σε μια αυθύπαρκτη τάξη και κατάσταση του σύμπαντος: "Ο δρόμος που είναι η φύση". 16

18 Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να στέκεται απαθής και να μην κάνει τίποτα, αλλά ότι πρέπει να αποφεύγει τις προσβλητικές ή επιθετικές πράξεις. Ο Λάο Τσε πίστευε ότι η βία πρέπει να αποφεύγεται όποτε είναι δυνατό, και ότι η στρατιωτική νίκη δεν πρέπει να είναι γιορτή αλλά πένθος. Το να μην κάνεις τίποτα είναι καλύτερο από το να είσαι πολυάσχολος κάνοντας τίποτα. Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος. Όταν ο ικανός ηγέτης ολοκληρώσει το έργο του, ο κόσμος λέει ότι όλα έγιναν φυσιολογικά. Σου Τζιμό- Ένας ρομαντικός ποιητής Ο Σου Τζιμό γεννήθηκε στην επαρχία Zhejiang το Σπούδασε νομικά αρχικά στο πανεπιστήμιο του Πέιγιανγκ (σήμερα Τιέν-τζιν) και αργότερα του Πεκίνου. Το 1919 συνέχισε τις σπουδές του στο εξωτερικό στο πανεπιστήμιο Columbia. Απογοητευμένος από τη διαμονή του στις ΗΠΑ (τις θεωρούσε «αβάσταχτες») πήγε στην Μεγάλη Βρετανία στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ. ΤΟΥ ΦΟΥ Ο Του Φου ήταν διακεκριμένος Κινέζος ποιητής της Δυναστείας των Τανγκ. Μαζί με τον σύγχρονό του Λι Μπάι, αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος Κινέζος ποιητής. Σε αντίθεση με τον Λι Μπάι, τα ποιήματά του είχαν συχνά το χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας. Περιέγραψε την κοινωνική αδικία, την πείνα και το χάος από τη σκοπιά του απλού ανθρώπου, ενώ τοποθετούσε την υπόθεση μερικούς αιώνες πριν. Σήμερα έχουν διατηρηθεί πάνω από έργα του. Τα καλύτερά του βρίσκονται στην ανθολογία Τριακόσια ποιήματα Τανγκ, που συντάχθηκε από τον Σου Ζου το

19 ΛΙ ΜΠΑΙ O Λι Μπάι ή Λι Πο ήταν Κινέζος ποιητής. Μαζί με τον Του Φου θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές στην ιστορία της κινεζικής λογοτεχνίας. Είναι γνωστός και με το παρωνύμιο «Εξόριστος Αθάνατος». Το έργο του ανήκει χρονικά στην περίοδο της δυναστείας των Τανγκ ( ), κατά την οποία παρατηρήθηκε σημαντική άνθιση στη λογοτεχνία και στις τέχνες. Γνωστός για την αγάπη του στο κρασί, την οποία αποτύπωσε στους στίχους του, ο Λι Πο χαρακτηρίζεται επίσης για την προωθημένη φαντασία του. ΚΙΝΕΖΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ Αυτός που καβαλικεύει έναν τίγρη, φοβάται να κατέβει κάτω. Μη μετράς το βάθος του ποταμού και με τα δύο πόδια. Πριν χτυπήσεις το σκύλο, μάθε τ' όνομα του αφεντικού του. Μην ανάβεις φωτιά που δεν μπορείς να σβήσεις. Αν δεν θέλεις να το μάθει κανείς, μην το κάνεις. Να τρως λιγότερο, να γεύεσαι περισσότερο. Αυτός που χτυπάει πρώτος, δείχνει ότι έχει ξεμείνει από επιχειρήματα. Καλύτερα ν' ανάψεις ένα κερί, από το να καταριέσαι το σκοτάδι. Για να καταλάβεις την αγάπη των γονιών σου, κάνε δικά σου παιδιά. Η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας. Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Να μην προσλαμβάνεις όμορφους υπηρέτες. Μη μετράς αυτά που χάθηκαν. Μέτρα αυτά που έμειναν. Στον άντρα, ο δρόμος της καρδιάς περνάει απ' το στομάχι. Πρέπει να είσαι πολύ σοφός για να μη θέλεις να είσαι τέλειος.. Μη φοβάσαι αν προχωρείς αργά. Να φοβάσαι αν μένεις ακίνητος 18

20 Η ομορφιά είναι η σοφία των γυναικών. Η σοφία είναι η ομορφιά των αντρών. Το να γνωρίζεις την αλήθεια είναι εύκολο. Το να την ακολουθείς είναι δύσκολο. Η αποτυχία δεν είναι να πέφτεις κάτω. Η αποτυχία είναι να μη ξανασηκώνεσαι. Απ το καλό σίδερο δεν κάνουν καρφιά, απ τους καλούς ανθρώπους, στρατιώτες. Καλύτερα να πας σπίτι και να φτιάξεις ένα δίχτυ, αντί να βουτάς για ψάρια στην τύχη. Υπάρχουν δυο είδη σιωπής: η σιωπή που προηγείται της ομιλίας και η σιωπή που έπεται. Εκατό άντρες μπορεί να κάνουν ένα στρατόπεδο αλλά μια γυναίκα είναι αρκετή για να κάνει ένα σπίτι. Να είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου και ευγενικός όταν κρίνεις τους άλλους, και δεν θα έχεις εχθρούς. ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΙΑΠΩΝΙΚΑ, ΚΟΡΕΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΙΝΕΖΙΚΑ Τα Κινεζικά που είναι η βάση των υπόλοιπων γραφών. Στα κινεζικά οι λέξεις που είναι όλες μονοσύλλαβες, γράφονται μόνο με ιδεογράμματα (Άντζυ στα Ιαπωνικά, Χάντι στα Κινεζικά). Ιδεόγραμμα, όπως λέει και η λέξη είναι ένα γράμμα που εκφράζει μια ιδέα. Το θετικό της κινεζικής γραφής είναι ότι υφογλωσσική. Με άλλα λόγια ο αναγνώστης ενός κινεζικού κειμένου διαβάζει ιδέες, και όχι ήχους. Αν σκεφτούμε την πολυπληθή Κίνα με τις πολλές διαλέκτους θα καταλάβουμε το πλεονέκτημα της ιδεογραφικής γραφής. Ενώ το κείμενο είναι το ίδιο ο καθένας μπορεί να το διαβάσει ανεξαρτήτως διαλέκτου που μιλάει γιατί ακριβώς, δε διαβάζει γράμματα αλλά σύμβολα. Το μεγάλο αρνητικό της κινεζικής γραφής είναι ότι είναι σαφώς πιο πολύπλοκη από οποιαδήποτε αλφαβητική γραφή και δύσκολη στην εκμάθηση. Σίγουρα όμως δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νόμιζαν αρκετοί. 19

21 Με γνώση μερικών μόνο ιδεογραμμάτων μπορούμε να διαβάσουμε σε μεγάλο ποσοστό κάποιο κινεζικό κείμενο γιατί τα πιο απλά ιδεογράμματα συνδυάζονται για να δώσουν πιο περίπλοκες λέξεις. Έτσι το μόνο που έχουμε να μάθουμε είναι τη σημασία του συνδυασμού, που θα έχει κάποια σχέση με τα ιδεογράμματα που τον απαρτίζουν. Τα κορεατικά όπως και τα ιαπωνικά δεν είχαν γραφή. Δανείστηκαν τα κινεζικά ιδεογράμματα για να γράψουν τη γλώσσα τους. Ωστόσο υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Τα κορεατικά μαζί με τα ιαπωνικά ανήκουν σε διαφορετική γλωσσική ομάδα από τα κινεζικά. Το συντακτικό τους διαφέρει ριζικά και η γραμματική είναι πιο περίπλοκη από αυτή των κινεζικών. Έτσι, παρόλο που η κατανόηση της σημασίας ενός γράμματος είναι δυνατή, η ανάγνωση ή η συγγραφή ενός κειμένου είναι ιδιαιτέρως δύσκολο, καθώς η γλώσσα είναι διαφορετική. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως τα κορεατικά είναι η πιο απλή και εύκολη γραφή στην Άπω Ανατολή. Από άποψη όμως προφοράς τα Ιαπωνικά είναι σαφώς τα πιο απλά. Όμως από άποψη γραμματικής, τα κινεζικά είναι σαφώς τα πιο απλά, και το συντακτικό τους που θυμίζει το ελληνικό. Από γραμματικής και συντακτικής πλευράς τα Ιαπωνικά που μοιάζουν με τα Κορεατικά, αν και όχι ιδιαιτέρως δύσκολα. ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Οι κινέζικες μυθολογικές παραδόσεις όμως, είναι άφθονες και έτσι οι αντιλήψεις για την μορφή του χάους και οι εκδοχές για την πρωταρχική δημιουργία είναι αρκετές. Ετσι, σε μια εκδοχή, το Χάος εμφανίζεται σαν ένα σώμα χωρίς οπές. Ο αυτοκράτορας της θάλασσας του νότου και ο αυτοκράτορας της θάλασσας του βορρά, συνεννοήθηκαν να του ανοίξουν οπές. Σε άλλες εκδοχές, το Χάος παριστάνεται σαν ένα πουλί με μορφή πύρινου σάκου. Αλλού εμφανίζεται σαν σκύλος, πού έχει μάτια αλλά δεν βλέπει, αυτιά αλλά δεν ακούει κλπ. Και τα δύο αυτά όντα μοιάζουν με το πρωταρχικό χάος από το οποίο θα προέλθει, μέσα από κάποιες διαδικασίες κοσμογονικές, ο διαμορφωμένος κόσμος και τα όντα με τις ιδιότητες τους, τις αισθήσεις και τα χαρακτηριστικά τους. 20

22 Πολύ σημαντική θέση στην κινεζική κοσμογονία, έχει ο μύθος του Πά-Κού. Σύμφωνα με αυτό το μύθο, το πρωταρχικό χάος είχε την μορφή αυγού. Από αυτό το πρωταρχικό αυγό γεννήθηκε ο Πά-Κού. Τα βαριά στοιχεία του αυγού -τα Γίν - σχημάτισαν τη Γή. Τα ελαφρά -τα Γιάγκ- σχημάτισαν τον ουρανό. Ο Πά-Κού ήταν στη μέση και χώριζε τον ουρανό και τη Γή. Το μέγεθος του Πά-Κού μεγάλωνε συνεχώς, ώστε να κρατά χωρισμένη τη Γή από τον ουρανό. Όμως, κάποια στιγμή εξαντλήθηκε και πέθανε. Όπως σε κάθε μυθολογία, έτσι και στην κινέζικη υπάρχουν αναφορές για τη δημιουργία του ανθρώπου. Σύμφωνα με μια εκδοχή οι άνθρωποι προήλθαν από τους ψήλους που ήταν πάνω στο σώμα του ουράνιου ανθρώπου, του Πά-Κού. ΙΣΤΟΡΙΕΣ-ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ Ο τίγρης και η αλεπού. Η διάκριση του δικαστή. Ο γέροντας που μετακίνησε τα βουνά.. Εδώ τελειώνει η κατηγορία της γλώσσας και αρχίζουν οι τέχνες από την μουσική, τις πολεμικές τέχνες, τα είδη της γλυπτικής, τα κοσμήματα, τα έθιμα και η ενδυμασία. Μουσική Στην Αρχαία Κίνα η λέξη μουσική (γιουε) ήταν γραμμένη με ένα ιδεόγραμμα "της χαράς, της ευχαρίστησης, της διασκέδασης". Η μουσική είναι χαρά είπα ο Ξουνζί, ένα από τα πιο λαμπρά πνεύματα του 3ου αιώνα. Είναι η "κίνηση της καρδιάς" είπε ο άγνωστος συγγραφέας του Λιγί (χρονικό των ιεροτελεστιών). Η μουσική διατηρούσε μια πολύ σημαντική θέση στην κινέζικη παράδοση, είτε ήταν η μουσική της φύσης, η αγαπημένη των ταοϊστών, που βασίστηκε στις φυσικές μελωδίες που αντισταθμίζουν την ανάσα της γης και την κοσμική αναπνοή, η οποία καλύπτει τα πάντα, είτε η μουσική της ψυχής για την οποία μιλούσαν οι κομφουκιανοί, μια μελωδία ικανή να μετατρέψει τον χαρακτήρα των ανθρώπων βοηθώντας τους να ελέγχουν τα συναισθήματα τους, να καλλιεργούν το εγώ, να βελτιώνουν την ακεραιότητα και την ηθική τους αντίσταση, καθιστώντας τους ικανούς να ζουν σε αρμονική σχέση με τους συνανθρώπους τους την φύση και ολόκληρο το σύμπαν. "Η μουσική είναι η ουσία του σύμπαντος, η φύση των όντων. Είναι η ένωση με την ουσία, και η συμφωνία με την φύση με την οποία επιτυγχάνεται η αρμονία". 21

23 Στην βάση της κοσμικής τάξης υπάρχει ένας ήχος. Εάν το ανθρώπινο γένος μπορούσε έγκαιρα να δείξει ενδιαφέρον γι αυτό, η αρμονία θα είχε κυριαρχήσει στην γη. Ο μύθος λέει ότι οι σοφοί βασιλιάδες των αρχαίων εποχών δημιούργησαν την μουσική και τις μελωδίες για να προάγουν την αρμονία μεταξύ των ανθρώπων, να σέβονται τους δεσμούς της συγγένειας, τις κοινωνικές υποχρεώσεις και την τήρηση των τελετών και των κανόνων οι οποίοι έχουν τεθεί σαν βάση της κοινωνικής ζωής, έτσι ώστε να δεσμεύουν τον άνθρωπο και το σύμπαν σε μια άρρηκτη ενότητα. Ηθική, κοινωνική και διοικητική τάξη, μέσω της μουσικής, ήταν μυστηριωδώς συνδεδεμένη με την φυσική τάξη των άστρων, των εποχών, των χρωμάτων, της ζωής και του θανάτου. Το κινέζικο σύστημα φθόγγων περιλαμβάνει πέντε μουσικούς τόνους (βουσενγκ) και δώδεκα ημίτονους (λουλού) που βασίζονται και στους ήχους που παράγονται από τους αυλούς του μπαμπού (λου), τους οποίους εισήγαγε ο μυθικός κίτρινος αυτοκράτορας στην αυλή για να μιμηθεί το τραγούδι του φοίνικα. Η κινέζικη παραδοσιακή μουσική έχει πολύ αρχαίες καταβολές. Τα πρώτα όργανα (αυλοί από οστά, σφυρίχτρες και πήλινες οκαρίνες) χρονολογούνται από την παλαιολιθική και πρώτη νεολιθική εποχή. Στις προ αυτοκρατορικές δυναστείες έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στις τελετές της αυλής. Τα μικρά όργανα - κουδούνια της εποχής των Σανγκ, αντιπαρατίθενται με τα πολυάριθμα εντυπωσιακά μεγάλα κουδούνια των νότιων βασιλείων. Από την δυναστεία των Ζου παρουσιάστηκε μεγάλη ποικιλία κρουστών, πνευστών και έγχορδων οργάνων. Οι εκδηλώσεις και οι διασκεδάσεις δεν λάμβαναν μόνο μέρος στην αυλή. Σκηνές από χορούς και ακροβατικές εκδηλώσεις που εκτελούνταν δημόσια απεικονίζονται συχνά σε πήλινους πλίνθους και τάφους. Οι λαϊκές εορτές (παϊξί) περιλάμβαναν μουσικές και ακροβατικές εκδηλώσεις, χορούς και παραστάσεις από ταχυδακτυλουργούς, μάγους που κατάπιναν φωτιές και καλλιτέχνες που τραγουδούσαν μπαλάντες. Πάνω από 200 μουσικά όργανα κάνουν την εμφάνισή τους στην Κίνα μέσα από το πέρασμα των αιώνων και διαμορφώνουν μια μουσική παράδοση και έναν μουσικό πολιτισμό τον αρχαιότερο μετά την Αίγυπτο. Τα όργανα αυτά έμειναν σχεδόν αμετάβλητα μέχρι τις μέρες μας. Ταξινομήθηκαν σε 8 ομάδες ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: μέταλλο, μετάξι, ινδικό καλάμι, κολοκύθα, χώμα, δέρμα ξύλο. Αυτά τα υλικά έφτιαξαν αυλούς, πλαγίαυλους, όμπρες, κύμβαλα, κώδωνες, έγχορδα και πολλά άλλα. Η μουσική στην Κίνα είναι καταρχήν τελετουργική. Χρησιμοποιείται στους ναούς και τις αυλές για θρησκευτική χρήση, αλλά και γίνεται μουσική δωματίου για την ανώτερη καλλιέργεια του πνεύματος. Χρησιμοποιείται ακόμα σαν λαϊκή μουσική στις περιοδικές γιορτές που οργάνωναν οι αυτοκράτορες. Πάντοτε όμως και στις τρεις περιπτώσεις έδιναν σημασία στη ψυχολογική επίδραση της μουσικής στους ακροατές, στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και στον συμβολισμό της κλίμακας. Στην πεντατονική κλίμακα των πέντε φθόγγων βλέπουμε την έκφραση των πέντε αρετών ( καλοσύνη, δικαιοσύνη, ευπρέπεια, σύνεσης και χρηστότητα). στην αρχή της δυναστεία ς των Τσου προστέθηκαν άλλοι δύο φθόγγοι και ο συμβολισμός πήρε την μορφή, ουρανός, γη, άνθρωπος, και τα 4 σημεία του ορίζοντα. 22

24 Η μουσική στην Κίνα φαίνεται να ενσωματώνεται σαν στοιχείο της φύσης μέσα στην γενική αρμονία του σύμπαντος, μιμείται τα φαινόμενα και ακολουθεί τον ήχο του αέρα και του νερού. Μέσα από αυτόν τον τρόπο διαμορφώνει ήθη και ηθική στον κινέζικο λαό φτιάχνει χαρακτήρες και φτιάχνει πολιτισμό. Χορός-Θέατρο Ο χορός και το θέατρο είναι στενά δεμένα μεταξύ τους σαν μορφές τέχνης οι πηγές τους ανακαλύπτονται στις επικήδειες τελετές και στους εξιλεωτικούς χορούς που συνοδεύονται με σαμανικά τελετουργικά. Πάντα με την παρουσία ορχήστρας και τραγουδιού. Ξεκινούν μέσα από έναν θρησκευτικό χαρακτήρα και αργότερα διαμορφώνουν έναν θεαματικό χαρακτήρα, διατηρώντας όμως μερικά αρχικά χαρακτηριστικά όπως ο συμβολισμός των χειρονομιών, των χρωμάτων, των ενδυμασιών και των αντικειμένων. Το θέατρο άρχισε να παίρνει την σύγχρονη φυσιογνωμία όπου η παράσταση αποτελούσε την σύνθεση του χορού τραγουδιού παντομίμας και μουσικής με την εισαγωγή κοστουμιών και προσωπείων,και χρωματιστών μακιγιάζ για τον καθορισμό των ρόλων. Το θέατρο είχε το στυλ τσίρκο σε ανοιχτό βάθρο, και τα έργα που παιζόντουσαν είχαν κυρίως κοινωνικό χαρακτήρα. Οι ρόλοι ήταν σταθερά καθορισμένοι, με τυποποιημένους ήρωες και το μέρος των γυναικών έπαιζαν άνδρες. Εκπαιδεύονταν πολύ μικροί για τον σκοπό αυτό, στο τραγούδι στο χορό στη ακροβασία, σε αθλητικές επιδείξεις αλλά και σε πάλη. Στις μέρες μας το θέατρο και ο χορός κρατάει πολλά παραδοσιακά χαρακτηριστικά και συμβολικά στοιχεία. Παραδοσιακή Κινέζικη Όπερα Η παραδοσιακή κινέζικη όπερα, έχει ιστορία περισσότερων από 800 ετών. Είναι μια μορφή τέχνης, που ενσωματώνει το τραγούδι, τη μουσική, το διάλογο σε συνδυασμό με ακροβατικά. Υπάρχουν περισσότερα από 300 διαφορετικά είδη όπερας στην Κίνα. Μεταξύ των τοπικών μορφών όπερας, υπάρχει η όπερα του Πεκίνου, του Πινγκγιου, όπερα Σαοξινγκ και όπερα Χεναν. Η πιο γνωστή είναι η όπερα του Πεκίνου με ιστορία περισσότερων από 200 ετών. Δημιουργήθηκε στο Πεκίνο, μετά τη δυναστεία των Κουινγκ. Υπάρχουν διαφορετικές σχολές, καθώς και διαφορετικοί τρόποι έκφρασης των τραγουδιών στην όπερα του Πεκίνου. Υπάρχουν διαφορετικοί ρόλοι και τρόποι ακροβατικών, οι κινήσεις και οι χειρονομίες τους είναι τυποποιημένες, υποδηλωτικές και συμβολικές. Για παράδειγμα, το άνοιγμα της πόρτας, το ανέβασμα σε σκάλες, η κωπηλασία, γίνονται με χορευτικές κινήσεις των ηθοποιών, με τη βοήθεια στηριγμάτων. Τα όργανα που χρησιμοποιούν, είναι επίσης ένα ευδιάκριτο χαρακτηριστικό της όπερας του Πεκίνου. Το σύγχρονο κινέζικο δράμα έχει αναπτυχθεί με επιρροές της ξένης δραματικής λογοτεχνίας. Το 1910, διαμορφώθηκαν δραματικοί θίασοι στη χώρα. Τα δημοφιλέστερα έργα που ανεβαίνουν στη δεκαετία του '30 και του '40, είναι η Ανατολή, η Δύση, τα Δίδυμα λουλούδια, η καταιγίδα. 23

25 Θέατρο Σκιών - Καμιάς άλλης χώρας οι φιγούρες, δεν συγκρίνονται σε φινέτσα και λεπτοδουλειά μ αυτές της Κίνας. Δουλεμένες με κοφτερά μαχαίρια, πάνω σε δέρμα γαϊδάρου συνδυάζουν μαστοριά και φαντασία. Λεπτοκομμένες και χαραγμένες φιγούρες, έχουν ύψος γύρω στους 33 πόντους και είναι καμωμένες από 11 κομμάτια: Το κεφάλι, το πάνω και κάτω μέρος του σώματος, δύο μπράτσα, δύο βραχίονες, δύο παλάμες και δύο πόδια. - Η οθόνη είναι καμωμένη από χαρτί βατόμουρου ή καθαρή άσπρη γάζα, τεζαρισμένη πάνω σε σκελετό μπαμπού, μήκους 8 μέτρων. Βρίσκεται ενάμισι μέτρο πάνω από το έδαφος, διακοσμημένη με μεταξωτά, που κρέμονται και από τις δύο πλευρές. - Στην παράσταση παίρνουν μέρος: Ο παρουσιαστής, ο βοηθός, και τρεις μουσικοί, που χρησιμοποιούν διάφορα όργανα. Οι παλαιότερες φιγούρες, προβάλλονταν απάνω στο πανί ακίνητες. Είχαν νύχια και ράμφος, όπως οι ψυχές των νεκρών που συμβόλιζαν. - Είχε Θρησκευτικό χαραχτήρα. Οι παίκτες ήταν παπάδες, οι ΝΤΑΛΑΓΚ, όπως τους ονόμαζαν. Τα έργα και οι φιγούρες, παρμένες από τη θρησκευτική λατρεία τους ήταν θεότητες, ή Δράκοι. - Αργότερα έπαψε να είναι αποκλειστικά θρησκευτική τέχνη, και οι φιγούρες, πήραν ανθρώπινη μορφή και κίνηση. Οι παραστάσεις, διαρκούν μέχρι και τέσσερις ώρες. - Το Θέατρο Σκιών της Κίνας, του Μπαλί και της Ιάβας, μπορεί να είναι τα πιο γνωστά, με παγκόσμια απήχηση, όμως και άλλες χώρες της Άπω Ανατολής, έχουν αναπτύξει αυτή τη Λαϊκή Τέχνη, με ενδιαφέρουσες παραλλαγές, όπως η Καμπότζη και η Ταϊλάνδη. Μετά από ένα πέρασμα στην μουσική τώρα περνάμε στις πολεμικές τέχνες λίγες οι πληροφορίες αλλά πολύ ουσιαστικές. 24

26 ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΙΝΑΣ ΟΡΙΣΜΟΣ Οι Πολεμικές τέχνες είναι μέθοδοι αυτοάμυνας και επιβολής επί του αντιπάλου, χρησιμοποιώντας το σώμα μας ή και όπλα, όπως ξίφος,τόξο. δόρυ ή ακόμα και ένα απλό ξύλο. Οι Κινεζικές πολεμικές τέχνες, που αναφέρονται επίσης στην κινεζική γλώσσα με τον όρο Wushu και γενικά ως Κουνγκ Φου ή Gung Fu, είναι ένας αριθμός μορφών μάχης που έχουν αναπτυχθεί στο πέρασμα των αιώνων στην Κίνα. Αυτές οι μορφές πάλης συχνά ταξινομούνται ανάλογα με κοινά χαρακτηριστικά, που προσδιορίζονται ως «οικογένειες», "αιρέσεις" ή «σχολές» των πολεμικών τεχνών. Παραδείγματα τέτοιων χαρακτηριστικών περιλαμβάνουν σωματικές ασκήσεις που αφορούν μιμητισμό των ζώων, ή μεθόδους εξάσκησης εμπνευσμένους από κινέζικες φιλοσοφίες, θρησκείες και θρύλους. Στυλ που εστιάζονται στο τσι (ζωτική ενέργεια) είναι χαρακτηρισμένα ως εσωτερικά ενώ άλλα επικεντρώνονται στη βελτίωση των μυών και την καρδιαγγειακή υγεία και έχουν επισημανθεί ως εξωτερικά. Γεωγραφικά στυλ, όπως βόρεια και νότια είναι μια άλλη δημοφιλής μέθοδος κατηγοριοποίησης τους. ΟΡΟΛΟΓΙΑ Κουνγκ-Φου και wushu είναι όροι που έχουμε δανειστεί όταν αναφερόμαστε σε κινέζικες πολεμικές τέχνες. Ωστόσο, οι κινεζικοί όροι Κουνγκ Φου και wushu έχουν μεταξύ τους διαφορετικές σημασίες. W shù σημαίνει κυριολεκτικά "πολεμική τέχνη". Σχηματίζεται από τις δύο λέξεις (W ), που σημαίνει "πολεμική" ή "στρατιωτική" και (Σου), το οποίο μεταφράζεται σε πειθαρχία, ικανότητα ή μέθοδο. Ο όρος wushu έχει γίνει το όνομα για το σύγχρονο άθλημα του Γουσού, είτε ως επίδειξη, είτε ως μάχη με γυμνά χέρια, είτε ως μάχη με όπλα, και προσαρμόστηκε σε ένα σύνολο αισθητικών κριτηρίων σε αγώνες από το 1949 ως σήμερα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Αντίθετα, στην κινεζική γλώσσα, το kung fu ( κυριολεκτικά σημαίνει "εργασία" και "άνθρωπος"), μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε περιβάλλοντα εντελώς άσχετα με τις πολεμικές τέχνες, και αναφέρεται σε κάθε φυσικό επίτευγμα ή ικανότητα που καλλιεργείται μέσα από την πολύχρονη προσπάθεια και σκληρή δουλειά. Είναι μόνο στα τέλη του εικοστού αιώνα, που ο όρος αυτός χρησιμοποιείται σε σχέση με τις πολεμικές τέχνες από την κινεζική κοινότητα. Το Wushu είναι ένας πιο ακριβής όρος για τις πολεμικές δραστηριότητες. 25

27 ΙΣΤΟΡΙΑ Η γένεση των κινεζικών πολεμικών τεχνών έχει αποδοθεί στην ανάγκη για αυτοάμυνα, για κυνήγι και για στρατιωτική εκπαίδευση στην αρχαία Κίνα. Η μάχη σώμα με σώμα και η εκμάθηση όπλων ήταν σημαντικά στην εκπαίδευση των Κινέζων στρατιωτών. Η λεπτομερής γνώση για την κατάσταση και την ανάπτυξη των κινεζικών πολεμικών τεχνών είναι διαθέσιμη από την δεκαετία Ναντζίνγκ ( ), καθώς το Κεντρικό Ινστιτούτο Guoshu ιδρύθηκε από το καθεστώς Κουόμινταγκ και κατέβαλε προσπάθεια εγκυκλοπαιδικής έρευνας για τις σχολές πολεμικών τεχνών. Από το 1950, η Λαϊκή Δημοκρατίας της Κίνας, έχει οργανώσει τις κινεζικές πολεμικές τέχνες υπό τον τίτλο του Wushu. Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΘΡΥΛΩΝ Σύμφωνα με το μύθο, οι κινεζικές πολεμικές τέχνες ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της ημι-μυθικής Δυναστείας Ζια ( περισσότερα από χρόνια πριν. Λέγεται ότι ο κίτρινος αυτοκράτορας Huangdi (θρυλική ημερομηνία της ανόδου του 2698 π.χ. ) παρουσίασε τα πρώτα αγωνιστικά συστήματα της Κίνας. Ο Κίτρινος αυτοκράτορας περιγράφεται ως διάσημος στρατηγός ο οποίος, πριν γίνει ηγέτης της Κίνας, έγραψε πραγματείες για την ιατρική, αστρολογία και τις πολεμικές τέχνες. Ένας από τους κύριους αντιπάλους του ήταν ο Τσι Γιου, ο οποίος πιστώνεται ως ο δημιουργός της τζιάο ντι, πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης της Κινέζικης Πάλης. ΕΙΔΗ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Τα κυριότερα είδη των κινέζικων πολεμικών τεχνών είναι: Γουίν Τσουν Αλογάκι της Παναγίας Νύχι του Αετού Σαολίν Τσόι Λι Φατ Χουνγκ Γκαρ Μπα Γκούα 26

28 ΓΟΥΙΝ ΤΣΟΥΝ Το Γουίν-τσουν είναι μία κινέζικη πολεμική τέχνη η οποία έχει τις ρίζες της στη Νότια Κίνα. Tο Γουίν-τσουν προφέρεται επίσης Γουίν-τσαν ή Βιν-τσουν. Το Γουίν-τσουν είναι μία από τις πιο δημοφιλείς πολεμικές τέχνες. Είναι το στιλ που διδάχτηκε ο διάσημος Μπρους Λι. Άλλοι γνωστοί δάσκαλοι είναι οι Γιπ Μαν, Γουίλιαμ Τσενγ, Όστιν Γκοχ, Κάρλος Λι. Το Γουίν Τσουν λέγεται ότι επινοήθηκε από μία γυναίκα, την βουδίστρια μοναχή Νιγκ Μούι, περίπου το 1700μ.Χ.. Η μοναχή Νιγκ Μούι είχε μία μαθήτρια που ονομαζόταν Γιμ Γουίν Τσουν. Το όνομα Γουίν Τσουν κυριολεκτικά σημαίνει «Ελπίδα για το μέλλον». Ωστόσο είναι αμφίβολο κατά πόσο αυτή η προέλευση αποτελεί μύθο ή πραγματικό γεγονός. Επίσης λέγεται ότι το Γουίν Τσουν είναι ένας συνδυασμός τεχνικών του γερανού και του φιδιού που αναπτύχθηκε από τους μοναχούς του Νότιου Ναού του Σαολίν στην επαρχία Φουτζιέν. Το σύστημα Γουίν-τσουν Κουνγκ Φου Το σύστημα Γουίν Τσουν Κουνγκ Φου δίνει έμφαση στην ταυτόχρονη άμυνα και επίθεση. Αποτελείται από απλές, σύντομες, άμεσες κινήσεις (ευθείες γροθιές και χαμηλά λακτίσματα), οι οποίες αποσκοπούν στην εξάλειψη της σπατάλης ενέργειας. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνονται γρηγορότερα οι αντεπιθέσεις. Η συγκεκριμένη πολεμική τέχνη, περιλαμβάνει τρεις φόρμες ανοιχτής παλάμης το "Σιου Λιμ Ταο", το "Τσαμ Κιλ", και το "Μπιλ Τζι". Επίσης, υπάρχουν κάποιες ασκήσεις όπως το Τσι Σάο ή αλλιώς «Κολλημένα Χέρια» όπου οι μαθητευόμενοι αρχίζουν και μαθαίνουν από την "αφή" του αντιπάλου πως να κινούν τα χέρια τους. Η άσκηση Τσι Σάο, όπως την κάνει το Γουίν Τσουν, είναι μοναδική στον κόσμο των πολεμικών τεχνών. Επίσης, χρησιμοποιείται η «Ξύλινη Κούκλα» η οποία προσομοιάζει με ένα άνθρωπο. Πάνω στη "Ξύλινη Κούκλα" οι εξασκούμενοι προπονούν διάφορες τεχνικές, βελτιώνοντας την στάση τους και αποκτώντας μεγαλύτερη δύναμη στα χέρια τους. Τέλος, στο Γουίν Τσουν υπάρχουν δύο τεχνικές με όπλα, τα «Butterfly Knives» και το «Μακρύ Κοντάρι. 27

29 Η τεχνική του Γουίν Τσουν δεν χρησιμοποιεί την δύναμη ενάντια στη δύναμη όπως άλλες πολεμικές τέχνες π.χ το Ταε Κβον Ντο κ.ά. Αυτή η πολεμική τέχνη είναι αποτελεσματική, πρακτική, οικονομική (από άποψη χρόνου) και εύκολη να διδαχθεί. Ωστόσο, απαιτεί υπομονή και απόλυτη πειθαρχία. Οι ασκούμενοι το Γουίν Τσουν υποστηρίζουν ότι είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά συστήματα πολεμικών τεχνών. Πιο λεπτομερή στοιχεία για το σύστημα Γουίν Τσουν Όταν κάποιος βρεθεί σε κατάσταση μάχης και θυμηθεί τις αρχές του Γουίν Τσουν, τότε μπορεί να αμυνθεί και να κερδίσει τη μάχη. Υπάρχουν πολλές έννοιες, οι οποίες περιλαμβάνονται στο σύστημα του Γουίν Τσουν Κουνγκ Φου και αυτές είναι οι ακόλουθες: Η πιο προφανής αρχή του συστήματος του Γουίν Τσουν είναι η απλότητα. Η πιο απλή μέθοδος μιας επίθεσης είναι, όταν ένας μαχητής χτυπήσει με ευθεία γροθιά το θώρακα, το πρόσωπο ή με κλοτσιά το βουβώνα του αντιπάλου του. Η "Οικονομία Κινήσεων" είναι η αρχή, στην οποία οι μαθητές του Γουίν Τσουν αποφεύγουν να κάνουν μεγάλες κινήσεις, διότι με αυτόν τον τρόπο, οι μαθητές χάνουν πολύτιμο χρόνο στο να χτυπήσουν, να αποκρούσουν ή να αποτρέψουν μια επίθεση. Γι' αυτό το λόγο, στο Γουίν Τσουν διδάσκονται οι μικρές και γρήγορες κινήσεις, με σκοπό να επιτρέψουν στο μαθητή να πραγματοποιήσει ένα δυνατό, γρήγορο, ευθύ (σε ευθεία γραμμή) και αποτελεσματικό χτύπημα στον αντίπαλο, το οποίο θα είναι δύσκολο να αποφευχθεί. Μια άλλη αρχή είναι η "Προστασία του Κέντρου" "Χαλάρωση" : Η θεμελίωση στο σύστημα του Γουίν Τσουν είναι, πως πρέπει να είσαι χαλαρός, όταν εκτελείς τις τεχνικές του άνω συστήματος. Όταν οι ώμοι σας είναι δύσκαμπτοι και σφιγμένοι τότε, είστε λιγότερο "ρευστός" και ευαίσθητος κατά τη διάρκεια του Τσι Σάο και της άσκησης παγιδεύσεως. "Πρακτικότητα" : Ένας πραγματικός μαχητής του συστήματος Γουίν Τσουν, πρέπει να χρησιμοποιεί την πρακτική κοινή αίσθηση στην αυτοάμυνα. Το Γουίν Τσουν ως πολεμική τέχνη, είναι πολύ πρακτικό, επειδή με ένα απλό, ευθύ χτύπημα ή καταιγισμό ευθειών γροθιών, μπορείς να νικήσεις τον αντίπαλο αποτελεσματικά και γρήγορα. Επιπλέον, πολλοί μαχητές του συστήματος Γουίν Τσούν χρησιμοποιούν τα "μοιραία" χτυπήματα, επειδή στοχεύουν τις τρωτές περιοχές του σώματος του αντιπάλου όπως: ο λαιμός, τα μάτια, ο βουβώνας (τμήμα του σώματος ανάμεσα στους άνω μηρούς και τα γεννητικά όργανα, η κοιλότητα που σχηματίζεται μεταξύ του ανωτέρου τμήματος των ποδιών και της κοιλιάς) και το στομάχι. "Αποδοτικότητα και ευαισθησία". 28

30 "Ταυτόχρονη Άμυνα και Επίθεση" : Οι μαθητές του συστήματος Γουίν Τσουν διδάσκονται πως να επιτίθενται και να αμύνονται την ίδια στιγμή ακριβώς. Όταν ένας μαθητής μπλοκάρει μια γροθιά από τον αντίπαλό του με το ένα χέρι, ταυτοχρόνως, με το άλλο χέρι δημιουργεί ένα γρήγορο και δυνατό χτύπημα στο σώμα ή στο πρόσωπο του αντιπάλου του. "Yin and Yang": Το Yin και το Yang δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο. Όταν επιτίθεσαι είναι το yang και όταν αμύνεσαι το yin. Η επίθεση και η άμυνα είναι μια συνεχής αλληλεπίδραση του yin και του yang. "Παρακολούθηση του Αγκώνα". "Αμεσότητα" ΑΛΟΓΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Το στυλ του Kung Fu που ονομάζεται «Το αλογάκι της παναγίας» έχει τις ρίζες του στα τέλη της δυναστείας των Ming στην Κίνα και δημιουργήθηκε από τον Δάσκαλο Wang Lang. Ο Δάσκαλος Wang Lang γεννήθηκε στην επαρχία Shandong και ταξίδεψε από επαρχία σε επαρχία για να μελετήσει διάφορα στυλ πολεμικών τεχνών. Παρατήρησε την δεξιοτεχνία με την οποία το αλογάκι της παναγίας άρπαζε τα τζιτζίκια και με βάση αυτό δημιούργησε μια νέα μέθοδο μάχης. Αργότερα το στυλ αυτό αναπτύχθηκε και διαδόθηκε πολύ, ενώ εμφανίστηκαν διάφορες παραλλαγές ανάλογα με την προσωπική εμπειρία και ικανότητα των διαδόχων. Έτσι προέκυψαν πολλά παρακλάδια όπως το Qixing Tanglang (Αλογάκι της παναγίας των επτά αστέρων), το Meihua Tanglang (Αλογάκι της παναγίας του άνθους της δαμασκηνιάς), το Taiji Tanglang (Αλογάκι της παναγίας του Μεγάλου Ύστατου), Liuhe Tanglang (Αλογάκι της παναγίας των έξι αρμονιών), το Babu Tanglang (Αλογάκι της παναγίας των οχτώ βημάτων) και άλλα... Το Liuhe Tanglang (Αλογάκι της παναγίας των έξι αρμονιών) συνδυάζει δύο συστήματα: την πυγμαχία των έξι αρμονιών και το στυλ αλογάκι της παναγίας. Δημιουργήθηκε από τον Δάσκαλο Lin Shichun, ο οποίος είχε διδαχθεί Liuhequan (πυγμαχία των έξι αρμονιών) από τον παππού του και αλογάκι της παναγίας από το Δάσκαλο Wei Shan. To Αλογάκι της παναγίας των έξι αρμονιών, όπως και το έντομο του οποίου τις κινήσεις χρησιμοποιεί ως πρότυπο, είναι ένα τρομερό σύστημα αυτοάμυνας, ένα στυλ που δεν προσφέρει έλεος. Ο ασκούμενος αυτού του στυλ συνήθως θα αποκρούσει μία επίθεση, θα αρπάξει με το έχει που αποκρούει και θα τραβήξει τον αντίπαλό του εκτός ισορροπίας. Κατόπιν πλησιάζει τον αντίπαλο ενώ ταυτόχρονα επιτίθεται με το άλλο χέρι. Μπορεί να αντεπιτεθεί με τρία έως πέντε γρήγορα χτυπήματα. Το Αλογάκι της παναγίας των έξι αρμονιών δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εσωτερική δύναμη και τις γρήγορες συνεχείς ελαστικές κινήσεις. Είναι γνωστό και ως το απαλό αλογάκι της παναγίας. 29