2 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

Transcript

1 2 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ Πζτρινα γεφφρια τθσ Ηπείρου Το γεφφρι μασ άντεξε ςτο χρόνο, όπωσ κι εμείσ κα αντιςτακοφμε ςτα ορμθτικά ψυχοφκόρα ρεφματα τθσ εποχισ μασ. Οι 3 καμάρεσ του ςυμβολίηουν τα 3 ςτάδια τθσ ηωισ: τθ νεότθτα, τθν ωριμότθτα και τθ γιρανςθ. Οι ράχεσ και τα βυκίςματα τθσ καταςκευισ του είναι ουςιαςτικά οι δυςκολίεσ τθσ ηωισ μασ και οι ξαςτεριζσ τθσ. Ένασ αζναοσ αγϊνασ για τθν επιβίωςθ. Το γαλινια φυςικό περιβάλλον είναι θ ςτοργι τθσ οικογζνειασ, θ ςυνφπαρξθ και θ αλλθλοβοικεια όλων των μελϊν μιασ κοινωνικισ ομάδασ. Τζλοσ το γεφφρι μασ ενϊνει: απόψεισ, ςκζψεισ, διαφορζσ, ενζργειεσ και είναι πζραςμα και ελπίδα για ζνα καλφτερο αφριο. Η περιβαλλοντικι ομάδα

2 Τθσ Άρτασ Σαράνηα πένηε μάσηοροι καη εξήντα μαθητάδες γηοφύρι εθεμελίωναν στης Άρτας το ποτάμι. Ολημερίς το χηίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν. Μοιροι ογούν οι μάσηορες καη κλαιν οι μαθηηάδες. Αι ι οίμονν ηους κόπους μας, κρίμα στις δουι εψιέο μαο, οληκερίς να χτίζνυμε το βράδυ να γκρεμιέται. Λαϊκό θρυλικό ηραγούδι με ποι ι έο παραι λαγές σ όλνν ηον ει ι ενικό κόσμο.

3 Του Μφλου Δίτνξο γεφύρι που χτίστηκε το 1748 και βρίσκεται στο Μπαγιώτηκο ποηαμό, νο ιοανατολικά από ηο χωριό Κήπου ηου Κενηρικού Ζαγορίου. Αποτελείται από δύο μεγάλες καμάρες και μια μικρότηρη ψευτοκαμάρα, πράγμα που δεν είναη καη ηόσο συνεθησμένο αφνύ τα περησσότερα στεν περηοχή είναι μονόηοξα. Πήρε το όνομά του από τον εκκλησιασηικό μύλο που υπάρχει εκεί κοντά.

4 Του Πλακίδα ι Καλογερικό Τξίηοξο γεφύρηπου χτίσηεκε το είναη από ηα λιγοσηά ηρίτοξα γεφύρια με οδονηωτά περβάζια καη ε αρμονηκή παράηαξε ησ ν ηρηών ηόξσ ν που το κάνουλ να μοηάζει με «κάμπηα εν κηνήσεη» όπως ηο ονομάζουν οη ντόπηοη. Σηεν αρχή ήταν ξύλινο, αλλά μεταηράπεκε το 1748 σε πέηρινο και πήρε την ονομασία «Καλογερικό» αφού το χρηματοδότησε ο ηγούμενος Σεραφείμ.

5 Τθσ Κλειδωνειάσ Μονόηοξο με μακρόστενε καμάρα. Χηίσηηκε ηο 1853 καη γεφυρώνει τον ποηαμό Βοϊδομάτη. Σηα παληάχρόνια το χρεσημοποηούσαν οι κάηοικοη γηανα μεηακηνηθούν από ην Δπηικό Ζαγόρη σηην Κόνττσα.

6 Τθσ Κόνιτςασ Ο Αώος γεννηέηαι σηεν Ήπειρο στα υψίπεδα ηου Μεησόβου σηο νομό Ιωαννίνων. Μεηά από μηα ταραχώδε και αφρησμένε πορεία 45 χλμ. ξεχύνεται στον κάμπο της Κόνττσας. Εκεί σ ένα στενό πέρασμα, ανάμεσα σε τραχείς και απότομους βράχους το 1871 ο Ζιώγας Φρόντζος, ξακουστός μάστορας από την Πυρσόγιαννη, έκτησε το μονόηοξο γεφύρι με ηο τεράστιο άνοιγμα του ηόξου να φθάνεηηα 40 μ. καη ηο ύψνο τα 20 μ.

7 Του Λαηαρίδθ Βρίσκεηαηστην χαράδρα του Μικρού Βίκου. Χτίσηεκε ηο 1753 από ηον Τόι ε Κονηνδήμο, ενώ ηο τει ηκό όνομά του το πήρε από τον μύλο του δάσκαλου Κώσηα Λαζαρίδη που βρησκόηαν εκεί κοντά. Το μονότοξο γεφύρι συνδέεηαι μέσω ενός χτιστού μονοπατιού με ένα γραφικό καλντερίμι με το χωριό Κουκούλι.

8 Τθσ Πλάκασ Το 1863 μάσηορες από ηο χωριό Ραφταναίοη προσπάθεσαν να χτίσουν γεφύρι στον ποηαμό Άραχθο που έπεσε. Το 1866 όμωο ο μάστοραο Κώστας Μπέκας ολοκλήρωσε στην ίδια θέση το μεγαλύτερο κονόηοξο γεφύρη ηωλ Βαι κανίων, μήκνυο 40 μ. καη 20 κ. ύψουο στην κορυφή του. Χρεηάστηκε 3 χρόνια δουλειάς. Όριο μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας μέχρι το 1912 και μεταξύ ΕΛΑΣ ΕΔΕΣ στον εμφύλιο

9 Του καπετάν Αρκοφδα Χηίσηεκε ηο 1806 καη συντερήθηκε από το Υπουργείο Πνλιτησμού. Είναη μονόηοξο, μήκουο 8,85 μ. καη ύψουο 3,5 μ. Ολομάσηεκε έτσι από τον Σαμαρινιώτη οπλαρχηγό Καπετάν Αρκούδα που σκοτώθηκε πάνω στο γεφύρι σε ενέδρα του Αυγούστου του 1906 από τους Τούρκους.

10 Του Κόκκορθ Το μονότοξο γεφύρι με μήκος 24 μ. και ύψος 13 μ., το συναντάμε με τα ονόματα: Κόκκορου, Κόκκορη ή Νούτσου. Βρίσκεται στο Μπαγιώιι κο ρέμα μεταξύ των χωριών Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι στο Κεντρικό Ζαγόρι. Χτήστηκε το 1750 με χρηματοδότηση του Νούτσου Κοντοδήμου και επισκευάστηκε το 1910 από τον Κόκκορη από το Κουκούλι.

11 Το Γκρζτςι Κτίσηεκε σιι ς αρχές του 19 ου αιώνα στο απόηομο φαράγγι ηου παραπόηαμου τοπ Καλαμά Γορμού.

12 Τα γεφύρηακαηασκευάστηκαν σε περηοχέο όπωο ε Ήπειροο που δηατρέχεηαι από ποτάμια, που τον χειμώνα γίνονται πολύ άγρτα και ορμηιι κά. Αρχικά οι κατασκευές ήταν συνήθως ξύιηνεο, οη ανάγκεο όμωο γηα όι ο καη μεγαι ύηερεο μεηαφορέο προϊόνηων από ηα ορεηλά χωριά προς την Ευρώπη αναγκάζουν ιις σ υνιηχνίες των μασηόρων τουο «κηουυρουιήδες» να κηίζουν από τον 18 ο αηώνα πέιρι νεο. Δομικό υιηκό είναι ε πέηρα ομοιογενής, συμπαγής και ανθεκηηκή,χωρίο ρωγμές και να μεν αποσαθρώνεται με ηο νερό ή τον αέρα. Ωο συνδεηηκό υλικό χρεσιμοποιείται το κουρασάνη με βασηκά συσηαιι κά σβεσμένοο ασβέσηεο, κεραμίδι, ασπράδη απγών, τρίχεο από γίδια, άχυρο, που ιεηηουργούσαν σαν ενισχυηηκές ίνες. Τθσ Μαφρθσ Πζτρασ

13 Του Μίςςιου Μονόηοξο γεφύρη. Χτίσηηκε ηο 1748 από τον Αι έξε Μίσιο. Είναη πάνω σηο παληό και νηερίμη ηεο Σκάλαο ηεο Βίησαο, που ενώνει ηα χωρηάκουκούι η και Βίησα ζ ηο Κενηρηκό Ζαγόρι.

14