men konj. interj. µα [ma] # (imidlertid, enda, med derimot) αλλά [ala] # (dog, imidlertid)

Transcript

1 1 men konj. interj. µα [ma] # (imidlertid, enda, med derimot) αλλά [ala] # (dog, imidlertid) όµως [ǤmǤs] / fattig, men ærlig ϕτωχός αλλά τίµιος [ftǥχǥs ala timiǥs] / han sier han er fattig, men alt tyder på det motsatte λέει ότι είναι ϕτωχός, αλλά όλα δείχνουν το αντίθετο [lεi Ǥti inε ftǥχǥs ala Ǥli ðiχnun tǥ andiϑεtǥ] / jeg så han, men jeg snakket ikke med han τον είδα µα δεν του µίλησα [tǥn iða ma ðεn du milisa] / men hva er det jeg har gjort?! µα τι έκανα! [ma ti εkana] / men jeg εγώ αλλά [εDžǥ ala] : men jeg så han faktisk µα σου λέω τον είδα [ma su lεǥ tǥn iða] / men også αλλά και [ala kε] : ikke bare..., men også... όχι µόνον... αλλά και [Ǥçi mǥnǥn... ala kε] / men jo! µπα! [ba] : men det er jo så nekelt! µπα, είναι πολύ εύκολο! [ba inε pǥli εfkǥlǥ] / men på den annen side µα έλα που [ma εla pu] : jeg liker henne ikke/er ikke forelsket i henne, men på den annen side har hun en stor medgift δεν µ' αρέσει, µα έλα που έχει µεγάλη προίκα [ðεn marεsi ma εla pu εçi mεDžali prika] / men selv om han kommer, µα κι αν έρθει [ma ki an εrϑi] / men til gjengjeld (men så... også, men igjen...) αλλά πάλι [ala pali] men n. (aber, hake) αλλά, το [tǥ ala] / ikke noe men! να λείπουν τα αλλά! [na lipun da ala] / det er dessverre et men/en hakeved det δυστυχώς υπάρχει ένα αλλά στην υπόθεση [ðistiχǥs iparçi εna ala stin ipǥϑεsi] menade m. (gr. myt.) (vill, vanvittig kvinne, gammel heks, gammelt hespetre) Μαινάδα, η [i mεnaða] / menadene (bakkantiner som fulgte Dionysos, attributter: fakler, slanger og drueklaser) οι Μαινάδες [i mεnaðεs] menasjeri n. (samling av (ville) dyr) θηριοτροϕείο, το [tǥ ϑiriǥtrǥfiǥ] mene v. (synes, anta) νοµίζω [nǥmizǥ] # ϕρονώ [frǥnǥ] # (tilkjennegi, gi uttrykk for) εννοώ [εnǥǥ] # (ville si) θέλω να πω [ϑεlǥ na pǥ] # (regne med, ha tro på) κρίνω [krinǥ] / det er ikke vondt ment δε θέλω να σου κάνω κακό [ðε ϑεlǥ na su kanǥ kakǥ] : det var ikke vondt ment (jeg mente ikke å formærme deg) δεν ήθελα να σε προσβάλλω [ðεn iϑεla na sε prεzvalε] / det kan du ikke mene! (sånt kan du da ikke si! pass tunga di!) δάγκωσε τη γλώσσα σου! [ðaŋgǥsε ti DžlǤsa su] / han forklarte meg.-..hva han mente µου εξήγησε τι εννοούσε [mu εksijisε ti εvǥusε] / han mener vi må handle nå ϕρονεί ότι πρέπει να δράσουµε τώρα [frǥni Ǥti prεpi na ðrasumε tǥra] / hva mener du med det? (hva vil du si med det?) τι θέλεις να πεις; [ti ϑεliz na pis] / hva mener du med (å si) nei? τι εννοείς µ' αυτό/λέοντας όχι; [ti εnǥi maftǥ/lεǥndas Ǥçi] / hva mener du om det? (hva synes du om det?) πώς το βρίσκεις; [pås tå vriskis] / hvilken Peter mener du? ποιον Πέτρο εννοείς; [piǥn pεtrǥ εnǥis] / hvis du mener du kan lykkes αν κρίνεις ότι µπορείς να πετύχεις [an krinis Ǥti bǥriz na pεtiçis] / jeg mente ikke deg δεν εννοούσα εσένα [ðεn εnǥusa εsεna] / jeg mente jeg så han i selskapet, men det ser ut til at jeg tok feil νόµησα πως τον είδα στο πάρτυ αλλά ϕαίνεται αστόχησα [nǥmisa pǥs tǥn iða stǥ parti ala fεnεtε astǥçisa] / jeg tillater meg, Herr dommer/formann, å mene at tiltalte ισχυρίζοµαι, κ. Προέδρε, ότι ο κατηγορούµενος...[isçirizǥmε kiriε prǥεðrε Ǥti Ǥ katiDžǥrumεnǥs] / mene det godt πάω για καλό [paǥ ja kalǥ] / mene noe alvorlig (mene alvor, snakke alvor) σοβαρολογώ [sǥvarǥlǥDžǥ] : han mente det ikke alvorlig, han sa det bare for å prøve deg δε σοβαρολογούσε, έτσι το 'λεγε για να σε δοκιµάσει [ðε sǥvarǥlǥDžusε εtsi tǥ lεjε ja na sε ðǥkimasi]

2 2 mened m. (falsk ed, falsk forklaring) επιορκία, η [i εpiǥrkia] / begå mened (avgi falsk forklaring) επιορκώ [εpiǥrkǥ] # παίρνω ψευτικό όρκο [pεrnǥ psεftikǥ ǤrkǤ] meneder m. (edsbryter, en som har avgitt falsk forklaring) επίορκος, το [tǥ εpiǥrkǥs] Menelaos myt. Μενέλαος, ο [Ǥ mεnεlaǥs] mengde f.m. ποσότητα, η [i pǥsǥtita] / den total mengde συνολική ποσότητα, η [i sinǥliki pǥsǥtita] / den mengden det dreier seg om προκείµενη ποσότητα, η [i prǥkimεni pǥsǥtita] / den minste mengde η ελάχιστη ποσότητα [i εlaçisti pǥsǥtita] / en fast mengde (et fast kvantum) αµετάβλητη ποσότητα [amεtavliti pǥsǥtita] / en ørliten mengde µικροποσότητα, η [i mikrǥpǥsǥtita] / i små mengder σε µικρές ποσότητες [sε mikrεs pǥsǥtitεs] / en liten mengde µικρό ποσότητα, η [i mikrǥ pǥsǥtita] # (dash, klatt) µικροποσότητα, η [i mikrǥpǥsǥtita] menge seg med v. (pleie omgang med, omgås med) συναναστρέϕοµαι [sinanastrεfǥmε] # συµϕύροµαι [simfirǥmε] # συγχρωτίζοµαι [siŋχrǥtizǥmε] # κάνω παρέα µε [kanǥ parεa mε] # τα κουτσοπίνω µε [ta kutsǥpinǥ mε] # µπλέκω µαζί [blεkǥ mazi] / han menger seg med arbeiderne sine/kunstnere τα κουτσοπίνω µε τους εργάτες του/µε καλλιτέχνες [ta kutsǥpinǥ mε tus εrDžatεs tu/mε kalitεχnεs] / ikke meng deg med dem! µην µπλέξεις µαζί τους! [min blεksiz mazi tus] menig m. (soldat) στρατιώτης, ο [Ǥ stratjǥtis] # ϕαντάρος, ο [Ǥ fandarǥs] / de menige (de meniges rekker) οι απλοί στρατιώτες [i apli stratjǥtεs] / bli degradert til (vanlig) menig υποβιβάζοµαι σε απλό στρατιωτή [ipǥvivazǥmε sε aplǥ stratiǥti] / forfremmes fra de meniges rekker γίνοµαι αξιωµατικός από απλός στρατιώτης [jinǥmε aksiǥmatikǥs apǥ aplǥs stratjǥtis] / offiserer og menige αξιωµατικοί και άντρες [aksiǥmatiki kε andrεs] menighet f.m. (sogn) ενορία, η [i εnǥria] # (kirkesamfunn, sekt) αίρεση,η [i εrεsi] # (kirkelig forsamling) εκκλησίασµα, το [tǥ εklisiazma] menighets- adj. (sogne-) ενοριακός [εnǥriakǥs] menighetsmedlem m. n. (sognebarn) ενορίτης, ο [Ǥ εnǥritis] # f. ενορίτισσα, η [i εnǥritisa] menighetssekretær m. γραµµατέας της ενορίας, ο/η [Ǥ /i Džramatεas tis εnǥrias] menigmann m. (mannen i gata, folk flest) ο κοινός άνθρωπος [Ǥ kinǥs anϑrǥpǥs] mening f.m (oppfatning) γνώµη, η [i DžnǤmi] # (vurdering, bedømmelse) κρίση, η [i krisi] # (syn, synsvinkel, idé, oppfatning, tenkemåte) άποψη, η [i apǥpsi] # (hensikt, vits, betydning) νόηµα, το [tǥ nǥima] # (hensikt) σκοπός, ο [Ǥ skǥpǥs] # (innhold, betydning) έννοια, η [i εnia] # (tro, anskuelse, overbevisning) πεποίθηση, η [i pεpiϑisi] / av samme mening adj. (likesinnet) οµόγνωµος [ǤmǤDžnǤmǤs] / etter min mening (etter min oppfatning, etter mitt syn) κατά την αντίληψή/κρίση µου [kata tin andilipsi/tiŋ krisi mu] # κατά τη γνώµη µου [kata ti DžnǤmi mu] / forandre mening (ombestemme seg) αλλάζω/µεταβάλλω γνώµη [alazǥ/mεtavalǥ DžnǤmi] / forstå meningen med en bemerkning/uttalelse καταλαβαίνω το νόηµα µιας παρατήρησης [katalavεnǥ tǥ nǥima mjas paratirisis] / gi mening (være fornuftig/til å bli klok på) έχω νόηµα [εχǥ nǥima] : det du sier gir absolutt ingen mening/er bare tull og vas αυτά που λες δεν έχουν κανένα απολύτως νόηµα [afta pu lεz dεn εχun kanεna apǥlitǥz nǥima] / ha en annen mening (være av en annen oppfatning, tenke annerledes)

3 3 αντιϕρονώ [andifrǥnǥ] / ha en mening om (ha synspunkter på) έχω γνώµη για [εχǥ DžnǤmi ja] / ha rare meninger υποστηρίζω περίεργες απόψεις [ipǥstirizǥ pεriεrjεs apǥpsis] / ha sin egen mening έχω δική µου γνώµη [εχǥ ðiki mu DžnǤmi] / hans mening har tyngde (hans oppfatning er viktig (for meg)) η γνώµη του έχει βάρος (σε µένα) [i DžnǤmi tu εçi varǥs (sε mεna)] / hva er meningen med alt dette? τι έννοια έχουν όλα αυτά; [ti εnia εχun Ǥla afta] / hva er meningen med denne utalelsen hans? (hva mener han med denne uttalelsen?) ποια είναι η έννοια της δήλωσής του; [pja inε i εnia tiz ðilǥsis tu] / jeg fikk han til å slutte seg til min mening (jeg fikk han over på min side) τον έκανα να συµϕωνήσει µε την άποψή µου [tǥn εkana na simfǥnisi mε tin apǥpsi mu] / jeg har ikke gjort meg opp noen klar mening (om det) ennå (jeg har ingen krystallklare synspunkter ennå) δεν έχω ακόµα αποκρυσταλλωµένες απόψεις [ðεn εχǥ akǥma apǥkristalǥmεnεs apǥpsis] / livet har ingen mening lenger η ζωή µου έχει χάσει κάθε νόηµα [i zǥï mu εçi Χazi kaϑε nǥima] / mine politiske meninger οι πολιτικές µου πεποιθήσεις [i pǥlitikεz mu pεpiϑisis] / si sin mening λέω την άποψή µου [lεǥ tin apǥpsi mu] # διατυπώνω τη γνώµη µου [ðiatipǥnǥ ti DžnǤmi mu] # (komme med sine synspunkter) διατυπώνω τις απόψεις µου [ðiatipǥnǥ tis apǥpsiz mu] : si sin mening om noe (komme med synspunkter på noe, gi sin vurdering av noe) εκϕέρω κρίση για κάτι [εkfεrǥ krisi ja kati] / skifte mening (forandre mening, ombestemme seg) αλλάζω/µεταβάλλω γνώµη [alazǥ/mεtavalǥ DžnǤmi] : det å skifte mening αλλαγή γνώµης, η [i alaji DžnǤmis] : han kommer ikke til å skifte mening - aldri! (han kommer aldri til å la seg overtale!) δεν αλλάζει γνώµη µε τίποτα! [ðεn alazi DžnǤmi mε tipǥta] : han skifter stadig mening (han skifter mening som han skifter skjorte) διαρκώς αλλάζει γνώµη [ðiarkǥs alǥzi DžnǤmi] / ta noe i beste mening παίρνω κάτι καλά [pεrnǥ kati kala] # (ikke ta noe ille opp) δε θίγοµαι από κάτι [ðε ϑiDžǥmε apǥ kati] : han tok rådene mine i beste mening δε θίχτηκε από τις συµβουλές µου [ðε ϑiχtikε apǥ tis simvulεz mu] : heldigvis tok han spøken vår i beste mening ευτυχώς πήρε καλά τ' αστείο µας [εftiχǥs pirε kala tastiǥ mas] / være av den mening at έχω τη γνώµη/είµαι της γνώµης ότι [εχǥ ti DžnǤmi Ǥti/imε tiz DžnǤmis Ǥti] meningitt m. (hjernehinnebetennelse) µηνιγγίτης, ο [Ǥ miniŋgitis] # µηνιγγίτιδα, η [i miniŋgitiða] meningsavviker m. (dissident, dissenter, separatist) διαϕωρών*, ο [Ǥ ðiafǥrǥn] meningsendring m. (det å skifte mening) µεταστροϕή, η [i mεtastrǥfi] # αλλαγή γνώµης, η [i alaji DžnǤmis] meningsforskjell m. (dissens, uenighet) αντιγνωµία, η [i andiDžnǥmia] # διγνωµία, η [i ðiDžnǥmia] # διάσταση γνώµων, η [i ðjastasi DžnǤmǤn] # διαϕορά γνώµης, η [i ðiafǥra DžnǤmis] # διχογνωµία, η [i ðiχǥDžnǥmia] # (uenighet, dissens, tvist, konflikt) διαϕωνία, η [i ðiafǥnia] / det fantes meningsforskjeller (det var motstridende/ divergerende oppfatninger) υπήρξαν αντινωµίες [ipirksan andinǥmiεs] meningsfull adj. (meningsfylt, betydelig, betydningsfull, viktig) σηµαντικός [simandikǥs] # µε νόηµα [mε nǥima] meningskamp m. (polemikk, tvist, kontrovers) αµϕισβήτηση, η [i amfizvitisi]

4 4 meningsløs adj. άσκοπος [askǥpǥs] # παράλογος [paralǥDžǥs] # χωρίς βλέµµα [ΧǤriz vlεma] # (tåpelig) ανούσιος [anusiǥs] # ανόητος [anǥitǥs] # (latterlig, ynkelig, urimelig, absurd) γελοίος [jεliǥs] # (absurd, helt vill/vilt) εξωϕερνικός [εksǥfrεnikǥs] # (om sak: meningsløs, urimelig) έξω ϕρενών [εksǥ frεnǥn] # (formålsløs, umotivert) αναίτιος [anεtiǥs] / det du sa/gjorde, var (helt) meningsløst αυτό που είπες /έκανες ήταν ανόητο [aftǥ pu ipεs/εkanεs itan anǥitǥ] / en meningsløs politikk ανόητη πολιτική [anǥiti pǥlitiki] / et meningsløst liv ασκοπή ζωή, η [i askǥpi zǥï] / et meningsløst spørsmål (et absurd spørsmål, et tåpelig spørsmål) γελοία ερώτηση [jεlia εrǥtisi] : meningsløse spørsmål εξωϕερνικές ερωτήσεις [εksǥfrεnikεs εrǥtisis] / fullstendig meningsløs (helt bak mål) άνω ποταµών [anǥ pǥtamǥn] # (helt uforståelig, helt urimelig, hinsides all fornuft) χωρίς καµιά λογική [ΧǤris kamja lǥjiki] / meningsløs ødeleggelse/skade αναίτια καταστροϕή/ζηµιά [anεtia katastrǥfi/zimja] / meningsløst prat (tomt snakk) άσκοπη συζήτηση [askǥpi sizitisi] # άσκοπες κουβέντες [askǥpεs kuvεndεs] meningsløshet f.m. (latterlighet, tåpelighet) γελοιότητα, η [i jεliǥtita] # (absurditet, vanvittighet) εξωϕρενισµός, ο [Ǥ εksǥfrεnizmǥs] meningsmåling f.m. (rundspørring, gallup) γκάλλοπ, το [tǥ galǥp] # δηµοσκόπηση, η [i ðimǥskǥpisi] # (opinionsundersøkelse) έρευνα της κοινής γνώµης, το [tǥ εrεvna tis kiniz DžnǤmis] # σϕυγµοµέτρηση της κοινής γνώµης, η [i sfiDžǥmεtrisi tis kiniz DžnǤmis] / resultatene av meningsmålingen står/bekjentgjøres i dagens aviser τα αποτελέσµατα του γκάλλοπ δηµοσιεύονται στις σηµερινές εϕηµερίδες [ta apǥtεlεzmata tu galǥp ðimǥsiεvǥndε stis simεrinεs εfimεriðεs] meningsutveksling f.m. (uveksling av idéer/synspunkter) ανταλλαγή ιδεών/απόψεων, η [i andalaji iðεǥn/apǥpsεǥn] # (diskusjon, disputt, uenighet, dissens, tvist, konflikt) διαϕωνία, η [i ðiafǥnia] # (disputt, krangel, feide, ordstrid) διένεξη, η [i ðjεnεksi] menisk m. (anat.) µηνίσκος, ο [Ǥ miniskǥs] menneske n. (person, individ, fyr) άνθρωπος, ο/η [Ǥ/i anϑrǥpǥs] # (menneskelig vesen, menneskeskapning) ανθρώπινο πλάσµα, το [tǥ anϑrǥpinǥ plazma] # (personlighet) προσωπικότητα, η [i prǥsǥpikǥtita] / de er sivilserte/moderne mennesker είναι εξελιγµένοι άνθρωποι [inε εksεliDžmεni anϑrǥpi] / et helt menneske (et harmonisk menneske) µια ολοκληρωµένη προσωπικότητα [mja ǤlǤklirǤmεni prǥsǥpikǥtita] / menneskenes liv og virke τα ανθρώπινα [ta anϑrǥpina] : mennesker av alle slag (alle typer mennesker) λογής λογής άνθρωποι [lǥjiz-lǥjis anϑrǥpi] # λογιών λογιών άνθρωποι [lǥjǥn-lǥjǥn anϑrǥpi] / mennesket er dødelig ο άνθρωπος είναι θνητός [Ǥ anϑrǥpǥs inε ϑnitǥs] menneske- pref. (som tilhører mennesket,human, menneskelig) ανθρώπινος [anϑrǥpinǥs] menneskeetende adj (kannibalsk) αντρωποϕάγος [anϑrǥpǥfaDžǥs] menneskeeter m. (antropofag, kannibal) ανθρωποϕάγος, ο [Ǥ anϑrǥpǥfaDžǥs] # κανίβαλος, ο [Ǥ kanivalǥs] menneskehav n. (folkehav, stor menneskemasse) ανθρωποθάλασσα, η [i anϑrǥpǥϑalasa] # (enorme menneskemasser) αµέτρητα πλήθη [amεtrita pliϑi] menneskehet m. (menneskeslekten, menneskene) ανθρώπινο γένος, το [tǥ anϑrǥpinǥ jεnǥs]

5 5 # ανθρωπότητα, η [i anϑrǥpǥtita] / forbrytelser mot menneskeheten εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητας [εŋglimata kata tis anϑrǥpǥtitas] / milepæler i menneskehetens historie ορόσηµα στην ιστορία της ανθρωπότητας [ǤrǤsima stin istǥria tis anϑrǥpǥtitas] menneskekjærlighet f.m. (menneskevennlighet, humanisme) ανθρωπισµός, ο [Ǥ anϑrǥpizmǥs] menneskekropp m. ανθρώπινο σώµα, το [tǥ anϑrǥpinǥ sǥma] menneskekunnskap m. ανθρωπογνωσία, η [i anϑrǥpǥDžnǥsia] menneskelig adj. ανθρώπινος [anϑrǥpinǥs] / det er menneskelig å feile τα λάθη είναι ανθρώπινα [ta laϑi inε anϑrǥpina] / gjøre alt som står i menneskelig makt κάνω ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό [kanǥ Ǥ ti inε anϑrǥpinǥz ðinatǥ] / han har intet menneskelig over seg (han er umenneskelig) δεν έχει τίποτα το ανθρώπινο πάνω του [ðεn εçi tipǥta tǥ anϑrǥpinǥ panǥ tu] / menneskelige vesner ανθρώπινα όντα, τα [ta anϑrǥpina Ǥnda] menneskelighet f.m. (anstendighet) ανθρωπιά, η [i anϑrǥpja] menneskelignende adj. (i menneskeskikkelse) ανδρόµορϕος [anðrǥmǥrfǥs] # (antropomorf, personlig) ανθρωπόµορϕος [anϑrǥpǥmǥrfǥs] menneskemasse f.m. (menneskemengde) πλήθος (ανθρώπων), το [tǥ pliϑǥs (anϑrǥpǥn)] # ασκέρι, το [tǥ askεri] / enorme menneskemasser αµέτρητα πλήθη [amεtrita pliϑi] # ανθρωποπληµµύρα, η [anϑrǥpǥplimira] # (folkehav, menneskehav) ανθρωποθάλασσα, η [i anϑrǥpǥϑalasa] menneskemengde f.m. (menneskemasse) πλήθος (ανθρώπων), το [tǥ pliϑǥs (anϑrǥpǥn)] # ασκέρι, το [tǥ askεri] / trenge menneskemengden tilbake απωθώ το πλήθος [apǥϑǥ tǥ pliϑǥs] menneskenatur m. ανθρώπινη ϕύση, η [i anϑrǥpini fisi] menneskeofring n. (menneskeoffer) ανθρωποθυσία, η [i anϑrǥpǥϑisia] menneskerettigheter m.pl. δικαιώµατα του ανθρώπου, τα [ta ðikεǥmata tu anϑrǥpu] # ανθρώπινα δικαιώµατα, τα [ta anϑrǥpina ðikεǥmata] menneskerettighetserklæring f.m. διακήρυξη των δικαιωµάτων του ανθρώπου, η [i ðiakiriksi tǥn ðikεǥmatǥn tu anϑrǥpu] menneskeskikkelse m. (menneskelig vesen, menneskeskapning) ανθρώπινο πλάσµα, το [tǥ anϑrǥpinǥ plazma] / i menneskeskikkelse (personlig, med utseende som et menneske) ανθρωποµορϕικός [anϑrǥpǥmǥrfikǥs] # σε ανθρωπινή µορϕή [sε anϑrǥpini mǥrfi] : djeven i menneskeskikkelse ο διάβολος σε ανθρωπινή µορϕή [Ǥ ðjavǥlǥs sε anϑrǥpini mǥrfi] menneskevennlighet f.m. (menneskekjærlighet, humanisme) ανθρωπισµός, ο [Ǥ anϑrǥpizmǥs] menneskeverd n. (menneskets verdighet) η αξιοπρέπεια του ανθρώπου [i aksiǥprεpia tu anϑrǥpu] menneskeverk n.pl. (menneskers verk) έργα των ανθρώπων, τα [ta εrDža tǥn anϑrǥpǥn] menopause f. m. εµµηνόπαυση, η [i εminǥpafsi] # εµµηνοληξία, η [i εminǥliksia] mens m. (menstruasjon) έµµηνα, τα [ta εmina] mens konj. (så lenge, forutsatt at, om tid og motsetn.) ενώ [εnǥ] # (så lenge som, i den tiden som) όσον καιρό [ǤsǤŋ gεrǥ] # (idet, samtidig som) εκεί που [εki pu] # επάνω

6 6 που/εις [εpanǥ pu/is] # καθώς [kaϑǥs] # (og, mens( derimot)) και [kε] # (når) όταν [Ǥtan] / du ler, mens jeg gråter εγώ κλαίω και συ γελάς [εDžǥ klεǥ kε si jεlas] / du skal ikke snakke mens du spiser δεν πρέπει να µιλάς οταν τρώς [ðεm brεpi na milas Ǥtan drǥs] / han sovnet/duppet av mens han leste avisa αποκοιµήθηκε ενώ διάβαζε την εϕηµερίδα [apǥkimiϑikε εnǥ ðjavazε tin εfimεriða] / han stod til eksamen, mens jeg (derimot) strøk αυτός πέρασε στις εξετάσεις ενώ εγώ απότυχα [aftǥs pεrasε stis εksεtasis εnǥ εDžǥ apǥtiχa] / mens jeg holdt på å dekke bordet πάνω που έστρωνα το τραπέζι [panǥ pu εstrǥna tǥ trapεzi] / mens jeg snakket καθώς µιλούσα [kaϑǥz milusa] / mens jeg spiste ενώ έτρωγα [εnǥ εtrǥDža] / mens jeg stod og barberte/holdt på å barbere meg εκεί που ξυριζόµουν [εki pu ksirizǥmun] / mens jeg var borte οσόν καιρό έλειπα [ǤsǤŋ gεrǥ εlipa] # (i/under mitt fravær) κατά την απουσία µου [kata tin apusia mu] menstruasjon m. (mens) έµµηνα, τα [ta εmina] # εµµηνόρροια, η [i εminǥria] # µηνόρροια, η [i minǥria] # περίοδος, η [i pεriǥðǥs] / uteblitt menstruasjon (amenoré) αµηνόρροια, η [i aminǥria] menstruasjons- (menstruell) εµµενορροϊκός [εmεnǥrǥïkǥs] menstruere v. (ha menstruasjon) εµµενορροώ [εmεnǥrǥǥ] mental adj. (åndelig) διανοητικός [ðianǥïtikǥs] # νοερός [nǥεrǥs] / en mental forstyrrelse (sinnsforviring) διανοητική διάλειψη [ðianǥitiki ðjalipsi] # πνευµατική διαστροϕή, η [pnεvmatiki ðiastrǥfi] / en mental belastning/utmattelse διανοητική υπερένταση/κόπωση [ðianǥitiki ipεrεndasi/kǥpǥsi] mentalt adv. διανοητικά [ðianǥïtika] / mentalt tilbakestående (evneveik) διανοητικά καθυστερηµένος [ðianǥïtika kaϑistεrimεnǥs] mentalitet m. (sinnelag, psyke) (ψυχική) προδιάθεση, η [i (psiçiki) prǥðjaϑεsi] # νοοτροπία, η [i nǥǥtrǥpia] # (tankegang) τρόπος του σκέπτεσθαι [trǥpǥs tu skεptεsϑε] / gresk mentalitet η ελληνική νοοτροπία [i εliniki nǥǥtrǥpia] mentalt adv. (åndelig) διανοητικά [ðianǥitika] / han er mentalt forstyrret (han er sinnsforvirret) είναι διανοητικά ανισόρροπος/καθυστερηµένος [inε ðianǥitika anisǥrǥpǥs/kaϑistεrimεnǥs] / mentalt ustabil (forstyrret, gal) διανοητικά ανώµαλος [ðianǥïtika anǥmalǥs] mente m. κρατούµενο, το [tǥ kratumεnǥ] / (mat.) fem i mente πέντε το κρατούµενο [pεndε tǥ kratumεnǥ] / ha noe i mente (huske noe, ha noe i minne) έχω κάτι στο νου [εχǥ kati stǥ nu] mentor m. µέντορας, ο [Ǥ mεndǥras] menuett m. (mus.) µενουέτο, το [tǥ mεnuεtǥ] # µινουέτο, το [tǥ minuεtǥ] meny m. (spisekart, spiseseddel) κατάλογος, ο [Ǥ katalǥDžǥs] # εδεσµατολόγιο, το [tǥ εðεzmatǥlǥjǥ] # ( prisliste på restaurant ) τιµοκατάλογος εστιατόριου, ο [Ǥ timǥkatalǥDžǥs εstiatǥriu] # (dagl.) λίστα, η [i lista] # µενού, το [tǥ mεnu] / kelner! kan vi få menyen? γκαρσόν, τον κατάλογο, παρακαλώ [garsǥn tǥŋ katalǥDžǥ parakalǥ] mer adj. (større, lengre) περισσότερος [pεrisǥtεrǥs] / mer enn nok (rikelig) άϕθονος

7 7 [afϑǥnǥs] : vi har mer enn nok av midler/tid έχοµε άϕθανα µέσα/άϕθανο χρόνο [εχǥmε afϑana mεsa/afϑanǥ ΧrǤnǤ] / noe mer παραπάνω [parapanǥ] : jeg kan ikke drikke/spise noe mer δεν µπορώ να πιω/να ϕάω παραπάνω [ðεn bǥrǥ na pjǥ/faǥ parapanǥ] / (noe) mer enn περισσότερο από [pεrisǥtεrǥ apǥ] / mer enn nok µε το παραπάνω [mε tǥ parapanǥ] : med hensyn til olje, har vi mer enn nok όσο για λάδι έχουµε µε το παραπάνω [ǤsǤ ja laði εχumε mε tǥ parapanǥ] / (i butikken:) var det da noe mer? θέλετε τίποτα άλλο; [ϑεlεtε tipǥta alǥ] / vil De/dere ha litt mer te? ϑέλετε λίγο τσάϊ ακόµη; [ϑεlεtε liDžǥ tsai akǥmi] mer adv. (lenger) πια [pja] # πλέον [plεǥn] # (i høyere grad, heller, snarere) µάλλον [malǥn] # (ovenfor, høyere) παραπάνω [parapanǥ] / aldri mer! ποτέ πια! [pǥtε pja] / han var mer skremt enn skadd µάλλον ϕοβήθηκε παρά χτύπησε [malǥn fǥviϑikε para Χtipisε] / ikke mer όχι πια [Ǥçi pja] / litt mer (litt i overkant) λιγάκι παραπάνω [liDžaki parapanǥ] : den er ti meter og kanskje litt mer είναι δέκα µέτρα κι ίσως λιγάκι παραπάνω [inε ðεka mεtra ki isǥz liDžaki parapanǥ] / mer eller mindre λίγο πολύ [liDžǥ-pǥli] # κατά το µάλλον ή ήττον* [kata tǥ malǥn i itǥn] : han er mer eller mindre uforandret/den samme είναι λίγο πολύ το ίδιο [inε liDžǥ pǥli tǥ iðiǥ] / mer og mer (stadig mer) όλο και περισσότερο [ǤlǤ kε pεrisǥtεrǥ] # (stadig, i høyere grad) όλο και [ǤlǤ kε] : det blir mer og mer vanskelig (det blir stadig vanskeligere) γίνεται όλο και πιο δύσκολο [jinεtε ǤlǤ kε pjǥ ðiskǥlǥ] merian m. (krydderplante) µατζουράνα, η [i madzurana] meridian m. µεσηµβρινός, ο [Ǥ mεsimvrinǥs] meritokrati n. (elitestyre) αξιοκρατία, η [i aksiǥkratia] mergel m. (kalksur leirjord, kalkholdig leire) αργιλάσβεστος, ο [Ǥ arjilazvεstǥs] merian m. (krydder) µαντζουράνα, η [i mandzurana] meridian m. (lengdesirkel) διάµεσος, η [i ðjamεsǥs] # µεσηµβρινός κύκλος, ο [Ǥ mεsimvrinǥs kiklǥs] merino m. µερινό, το [tǥ mεrinǥ] merkantil adj. εµπορικός [εmbǥrikǥs] merkantilisme m. εµποροκρατία, η [i εmbǥrǥkratia] # µερκαντιλισµός, ο [Ǥ mεrkandilizmǥs] merkantilistisk adj. εµποροκρατικός [εmbǥrǥkratikǥs] merkbar adj. (synlig, markert) αισθητός [εsϑitǥs] # (tydelig, synlig, påfallende, bemerkelsesverdig, betydningsfull) αντιληπτός [andiliptǥs] # αξιοπαρατήρητος [aksiǥparatiritǥs] # αξιοπρόσεχτος [aksiǥprǥsεχtǥs] # αξιοσηµείωτος [aksiǥsimiǥtǥs] # νοητός [nǥitǥs] / et merkbart fall i temperaturen µια αισθητή πτώση της θερµοκρασίας [mja εsϑisi ptǥsi tis ϑεrmǥkrasias] / en merkbar forandring µια αισθητή αλλαγή [mja εsϑiti alaji] # µια αξιοπαρατήρητη αλλαγή [mja aksiǥparatiriti alaji] / uten merkbar forandring χωρίς αισθητή µεταβολή [ΧǤris εsϑiti mεtavǥli] / forskjellen er ikke/knapt merkbar η διαϕορά δεν είναι αισθητή/ αξιοπρόσεχτη [i ðiafǥra ðεn inε εsϑiti/aksiǥprǥsεχti] : denne forskjellen er knapt merkbar η διαϕορά αυτή δεν είναι καν νοητή [i ðiafǥra afti ðεn inε kan nǥiti] /

8 8 forskjellen var nesten ikke merkbar i det hele tatt η διαϕορά δεν ήταν σχεδόν καθόλου αντιληπτή [i ðiafǥra ðεn itan sçεðǥn kaϑǥlu andilipti] / merkbar forskjell mellom... αισθητή διαϕορά µεταξύ... [εsϑiti ðiafǥra mεtaksi] merke n. (varemerke, sort, type, spillemerke, sjetong) µάρκα, η [i marka] # (spor, bevis) ίχνος, το [tǥ iχnǥs] # (kjennemerke, emblem, skilt, tegn) διάσηµα, το [tǥ ðjasima] # (emblem, symbol) έµβληµα, το [tǥ εmvlima] # (jakkemerke, uniformsmerke, vinkel, symbol, stripe, distinksjon) διακριτικό, ο [Ǥ ðiakritikǥ] # (emblem, symbol på verv, embete o.l.) διακριτικό σήµα, το [tǥ ðiakritikǥ sima] # (utmerkelse, hederstegn, orden) κονκάρδα, η [i kǥŋkarða] # (kjennemerke, karaktertrekk, indikasjon) ένδειξη, η [i εnðiksi] # (konstruksjon, type, fabrikat) κατασκευή, η [i kataskεvi] # (kutt, stripe, merke etter piskeslag) βουρδουλιά, η [i vurðulja] / av fransk merke γαλλικής κατασκευής [Džalikis kataskεvis] : varer av utenlandsk merke προϊόντα αλλοδαπής κατασκευής [prǥïǥnda alǥðapis kataskεvis] / av godt merke εξαιρετικής κατασκευής [εksεrεtikis kataskεvis] / av hvilket merke er bilen din? (hva slags bil har du?) τι µάρκας είναι το αυτοκίνητό σου; [ti markas inε tǥ aftǥkinitǥ su] / det var merker etter tortur på kroppen hans υπήρξαν ιχνή βασανισµού στο κορµί του [ipirksan iχni vasanizmu stǥ kǥrmi tu] / ha synlige merker etter (bære preg av) ϕέρω ίχνη του [fεrǥ iχni tu] / merkene etter piskelagene syntes fremdeles på ryggen hans ϕαίνονταν ακόµα οι βουρδουλιές στην πλάτη του [fεnǥndan akǥma i vurðuljεs stim blati tu] merke v. (føle) αισθάνοµαι [εsϑanǥmε] # (sanse, føle, fornemme, ane) διαισθάνοµαι [ðiεsϑanǥmε] # (ane, skjelne, oppfatte) διαβλέπω [ðiavlεpǥ] # (se, oppdage, erkjenne, spore) διακρίνω [ðiakrinǥ] # (stemple, markere, merke av) επισηµαίνω [εpisimεnǥ] # (svimerke, brennemerke) καυτεριάζω [kaftεriazǥ] # (merke, settemerke på/sy initialer på) µαρκάρω [markarǥ] # µαρκαρίζω [markarizǥ] # (legge merke til, innse, forstå) καταλαβαίνω [katalavεnǥ] # αντιλαµβάνοµαι [andilamvanǥmε] / jeg kan merke en forandring i holdningen hans διαβλέπω µια αλλαγή στη στάση του [ðiavlεpǥ mja alaji sti stasi tu] / jeg merket en snev av ironi i stemmen hennes διέκρινα κάποιοα ειρωνία στη ϕωνή της [ðjεkrina kapia irǥnia sti fǥni tis] / jordskjelvet kunne merkes over hele landet ο σεισµός έγινε αισθητός σ' όλη τη χώρα [Ǥ sizmǥs εjinε εsϑitǥs sǥli ti ΧǤra] / merke at noe er borte/at det mangler noe καταλαβαίνω ότι µου λείπει κάτι [katalavεnǥ Ǥti mu lipi kati] : når merket du at lommeboka di var borte? πότε κατάλαβες ότι σου λείπει το πορτοϕόλι; [pǥtε katalavε Ǥti su lipi tǥ pǥrtǥfǥli] / merke av grensene til en åker (stikke ut grensene til en åker) επισηµαίνω τα όρια ενός χωραϕιού [εpisimεnǥ ta Ǥria εnǥs ΧǤrafju] / merke dyr/kveg (svimerke) καυτεριάζω ζώα [kaftεriazǥ zǥa] / merke forskjell (se en forskjell) διακρίνω µια διαϕορά [ðiakrinǥ mja ðiafǥra] / merket du jordskjelvet? αισθάνθηκες το σεισµό; [εsϑanϑikεs tǥ sizmǥ] merkedag m. (minneverdig dag) αλησµόνητη µέρα, η [i alizmǥniti mεra] / en merkedag (en minneverdig dag) µια αλησµόνητη/αξέχαστη µέρα [mja alizmǥniti/aksεχasti mεra] merkelapp m. (merke, etikett, adresselapp) ετικέτα, η [i εtikεta] # µάρκα, η [i marka] #

9 9 (klistremerke, gummiert/selvklebende etikett) κολλητή ετικέτα, η [i kǥliti εtikεta] # αυτοκόλλητο, το [tǥ aftǥkǥlitǥ] / binde på/henge på en merkelapp κρεµώ µια ετικέτα [krεmǥ mja εtikεta] / lime/feste merkelapper på (forsyne med merkelapper/ etiketter) κολλώ/κρεµώ ετικέτες [kǥlǥ /krεmǥ εtikεtεs] / merkelapper som skal bindes på/festes med hyssing ετικέτες για κρέµασµα, οι [i εtikεtεz ja krεmazma] merkelig adj. (rar, fremmedartet, egen) παράξενος [paraksεnǥs] # (merkverdig, pussig, snodig, snål) αλαµπουρνέζικος [alamburnεzikǥs] # (særegen, spesiell, uvanlig, egenartet, pussig) αξιοπερίεργος [aksiǥpεriεrDžǥs] # περίεργος [pεriεrDžǥs] ιδιόµορϕος [iðiǥmǥrfǥs] # (usedvanlig, uvanlig, ualminnelig) αξιόλογος [aksiǥlǥDžǥs] # (sær, underlig, unaturlig) αϕύσικος [afisikǥs] / det skjedde noe merkelig i går ένα περίεργο γεγονός συνέβη χτες [εna pεriεrDžǥ jεDžǥnǥs sinεvi Χtεs] / en merkelig framtoning (et underlig syn) παράξενο θέαµα [paraksεnǥ ϑεama] / en merkelig fyr (en underlig skrue, en rar skapning) παράξενο πλάσµα [paraksεnǥ plazma] : han er en en merkelig fyr/ underlig person είναι ιδιόµορϕος χαρακτήρας [inε iðiǥmǥrfǥs Χaraktiras] / en merkelig skrue (en komisk type) ένας ανεκδιήγητος τύπος [εnas anεkðiijitǥs tipǥs] / for en merkelig oppførsel! τι αϕύσικο ϕέρσιµο! [ti afisikǥ fεrsimǥ] / han er en merkelig mann på mer enn en måte είναι από πολλές απόψεις αξιόλογος άνθρωπος [inε apǥ pǥlεs apǥpsis aksiǥlǥDžǥs anϑrǥpǥs] / ikke så merkelig (ikke noe rart, intet under) διόλου παράξενο! [ðiǥlu paraksεnǥ] / merkelig oppførsel παράξενο ϕέρσιµο [paraksεnǥ fεrsimǥ] / og så hendte det noe veldig merkelig και τότε έγινε κάτι πολύ παράξενο [kε tǥtε εjinε kati pǥli paraksεnǥ] merkelig adv. περίεργα [pεriεrDža] # παράξενα [paraksεna] / det høres merkelig ut (det lyder merkelig) ηχεί παράξενα στ' αυτί [içi paraksεna stafti] / merkelig nok (underlig nok) αρκετά περίεργα [arkεta pεriεrDža] # κατά παράδοξο τρόπο [kata paraðǥksǥ trǥpǥ] # παραδόξως [paraðǥksǥs] # ω του θαύµατος [Ǥ tu ϑavmatǥs] merkepenn m. (tusjpenn) µαρκαδόρος, ο [Ǥ markaðǥrǥs] merknad m. παρατήρηση, η [i paratirisi] # (forklarende merknad, note) επισηµείωση, η [i εpisimiǥsi] # υποµνηµατισµός, ο [Ǥ ipǥmnimatizmǥs] / utstyre med merknader/ kommentarer επισηµειώνω [εpisimiǥnǥ] Merkur (astron.) Ερµής, ο [Ǥ εrmis] merkverdig adj. (merkelig, pussig, snodig, snål, særegen) αξιοσηµείωτος [aksiǥsimiǥtǥs] # αξιοπερίεργος [aksiǥpεriεrDžǥs] # αλαµπουρνέζικος [alamburnεzikǥs] # παράδοξος [paraðǥksǥs] # (fantasifull, bisarr, underlig, pussig) παράξενος [paraksεnǥs] # (gåtefull, mystisk, eiendommelig) µυστήριος [mistiriǥs] / en merkverdig type (en rar fyr) ένας µυστήριος τύπος [εnaz mistiriǥs tipǥs] / en skulptur med en merkverdig/fantasifull form γλυπτά µε παράξενα σχήµατα [Džlipta mε paraksεna sçimata] merr f.m. (hoppe) ϕοράδα, η [i fǥraða] # (stor merr) αλόγα, η [i alǥDža] # (sl., banning: drittkjerring, hurpe, ku) παλιογύναικο, το [tǥ paliǥjinεkǥ] # κακίστρα, η [i kakistra] # στρίγκλα, η [i strigla] # αλόγα, η [i alǥDža] # (tispe, tøyte) βρόµα, η [i vrǥma] : ho er ei merr/drittkjerring είναι µια παλιοβρόµα [inε mja paliǥvrǥma] mersestang f.m. (naut.)(pålemast) αρµπουρέτο, το [tǥ armburεtǥ] # επιστήλιο, το [tǥ

10 10 εpistiliǥ] mersseil n. (toppseil, fokk) αρτέµονας, ο [Ǥ artεmǥnas] # γάµπια, η [i Džambia] merverdiavgift f.m. (mva., moms, før 1970: omsetningsavgift/-skatt)) ϕόρος προστιθέµενης αξίας (ΦΠΑ), ο [Ǥ fǥrǥs prǥstiϑεmεnis aksias] # ϕόρος κύκλου εργασίων, ο (ΦΚΕ) [Ǥ fǥrǥs kiklu εrDžasiǥn] # ϕόρος καταναλώσεως, ο [Ǥ fǥrǥs katanalǥsεǥs] mesan m. (mesanmast) µπούµα, η [i buma] mesén m. (en kunstens og vitenskapens beskytter og velynder, e. rom. statsmann Maecenas) Μαικήνας, ο [Ǥ mεkinas] meslinger pl. ιλαρά, η [i ilara] # (folk.) µπέµπελη, η [i bεmbεli] / barnet mitt har meslinger το πεδί µου έχει ιλαρά [tǥ pεði mu εçi ilara] / har du hatt meslingene? πέρασες ιλαρά; [pεrasεs ilara] mesolittisk adj. (geol.) µεσολιθικός [mεsǥliϑikǥs] mesozoisk adj. (geol.) µεσοζωϊκός [mεsǥzǥïkǥs] messe f.m. Θεία Λειτουργία, η [i ϑia liturjia] # (gudstjeneste, messe, forsamling) εκκλησία, η [i εklisia] # (marked) παζάρι, το [tǥ pazari] # εµποροπανήγυρη, η [i εmbǥrǥpanijiri] # (utstilling, varemesse) έκθεση, η [i εkϑεsi] # (kantine) κυλικείο, το [tǥ kilikiǥ] # (kantine, bespisning) συσσίτιο, το [tǥ sisitiǥ] / gå til messe (gå i kirka, delta i gudstjeneste) λειτουργιέµαι [liturjεmε] / svart messe Μαύρη Λειτουργία η [i mavri liturjia] # Λειτουργία του Σατανά, η [i liturjia tu satana] messehakel m. άµϕια, το [tǥ amfia] messeoffiser m. (mil.) αξιωµατικός συσσιτίου, ο [Ǥ aksiǥmatikǥs sisitiu] messeområde n. (utstillingsområde/ -plass) χώρος έκθεσης, ο [Ǥ ΧǤrǤs εkϑεsis] # χώρος των εκθέσεων, ο [Ǥ ΧǤrǤs tǥn εkϑεsεǥn] messeserk m. (rel., hvit messeskjorte, korkåpe) λευκός ιερατικός χιτώνας, ο [Ǥ lεfkǥs iεratikǥs çitǥnas] # (dagl.) άλµπα, η [i alba] messeskjorte f.m. (rel., hvit korkåpe) λευκός ιερατικός χιτώνας, ο [Ǥ lεfkǥs iεratikǥs çitǥnas] # λευκά άµϕια, τα [ta lεfka amfia] # (dagl.) άλµπα, η [i alba] Messias m. Μεσίας, ο [Ǥ mεsias] messing m. (bronse) µπρούτζος, ο [Ǥ brudzǥs] # χαλκός, ο [Ǥ ΧalkǤs] / messingen blir fort stygg ο µπρούτζος µαυρίζει γρήγορα [Ǥ brudzǥz mavrizi DžriDžǤra] messing- pref. µπρούτζινος [brudzinǥs] messingblåseinstrument n. πνευστό όργανο ορχήστρας, το [tǥ pnεfstǥ ǤrDžanǤ Ǥrçistras] messinginstrumenter n.pl. µπρούτζινα όργανα, τα [ta brudzina ǤrDžana] messingknapper m.pl. µπρούτζινα κουµπιά, τα [ta brudzina kumbja] messingplate f.m. (navneskilt i/av messing på døra) ορειχάλκινη ταµβέλα [ǤriΧalkini tabεla] messingstøperi n. (bronsestøperi) χυτήριο ορειχάλκου, το [tǥ çitiriǥ ǤriΧalku] mest adv (i høyeste grad) στον υπέρτατο βαθµό [stǥn ipεrtatǥ vaϑmǥ] # (mest av alt) πιο πολύ απ' όλα [pjǥ pǥli ap Ǥla] / for det meste (hovedsakelig, overveiende) επί το πλείστον [εpi tǥ plistǥn] mest av alt adv. πάνω απ' όλα [panǥ ap Ǥla] # πιο πολύ απ' όλα [pjǥ pǥli ap Ǥla] mester m. (virtuos) δεξιοτέχνης, ο/η [Ǥ/i ðεksiǥtεχnis] # αριστοτέχνης [aristǥtεçnis] #

11 11 (kløpper) µάνας, ο [Ǥ manas] # µάστορας, ο [Ǥ mastǥras] # (lærer, instruktør) δάσκαλος, ο [Ǥ ðaskalǥs] / de store mestre innen kunsten οι µεγάλοι µαστάροι της τέχνης [i mεDžali mastǥri tis tεχnis] / en mester i (suveren til) ανυπέρβλητος σε [anipεrvlitǥs sε] # µανούλα σε [manula sε] : han er en mester i sitt slag είναι µάστορας στο είδος του [inε mastǥras stǥ iðǥs tu] : han er en mester i å holde taler (han er en stor taler) είναι µεγάλος µάστορας στους λόγους [inε mεDžalǥz mastǥras stuz lǥDžus] : han er en mester i å jukse (han er en stor juksemaker/bedrager) είναι µανούλα/µάστορας στις απάτες [inε manula/mastǥras stis apatεs] : han er en mester i å lyge (han er en stor løgnhals/en storljuger) είναι άσος /µάνας στα ψέµατα [inε asǥs/manas sta psεmata] # είναι κλασσικός ψεύτης [inε klasikǥs psεftis] / han er en mester i å parodiere folk είναι ανυπέρβλητος στο να µιµείται τους άλλους [inε anipεrvlitǥs stǥ na mimitε tus alus] : han er en mester på dette feltet είναι µάστορας στον τοµέα αυτό [inε mastǥras stǥn dǥmεa aftǥ] : han er en mester til å føre folk bak lyset/til å finne på unnskyldninger είνια δάσκαλος /µάνας στην απάτη/στις δικαιολογίες [inε ðaskalǥs/manas stin apati/stiz ðikεǥlǥjiεs] / han er en mester til å holde taler είναι αριστοτέχνης στο να βγάζει λόγους [inε aristǥtεçnis stǥ na vDžazi lǥDžus] mesterlig adj. (mester-) αριστοτεχνικός [aristǥtεχnikǥs] # αριστουργηµατικός [aristurjimatikǥs] # δεινός [ðinǥs] # (virtuos, talentfull, dyktig) δεξιοτέχνης [ðεksiǥtεχnis] # (netthendt, fingerferdig, dyktig) επιδέξιος [εpiðεksiǥs] # (kyndig, fagmessig utført) µαστορικός [mastǥrikǥs] / med noen få mesterlige penselstrøk µε λιγές αριστοτεχνικές /µαστορικές πινελιές [mε lijεs aristǥtεχnikεs/mastǥrikεs pinεljεs] mesterlig adv. µαστερικά [mastεrika] # (på en mesterlig måte) κατά τρόπο µαστερικό [kata trǥpǥ mastεrikǥ] mesterskytter m. (toppskytter) δεινός σκοτευτής, ο [Ǥ ðinǥs skǥtεftis] mesterstykke n. (bragd) αριστοτεχνική κίνηση/ενέργεια, η [i aristǥtεχniki kinisi/εnεrjia] # (en stor bragd, et kunststykke, et vågestykke, et stunt) καταπληκτικό κατόρθωµα [katapliktikǥ katǥrϑǥma] : det var et mesterstykke (det var en stor bragd) αυτή ήταν µια αριστοτεχνική κίνηση/ενέργεια [afti itan mja aristǥtεχniki kinisi/εnεrjia] mesterverk n. αριστούργηµα, το [tǥ aristurjima] # αριστοτέχνηµα, το [tǥ aristǥtεχnima] / dette er et mesterverk/en mesters verk είναι εργό αριστοτέχνη [inε εrDžǥ aristǥtεχni] mestre v. (klare, greie, kunne ta seg av, hamle opp med) αντεπεξέρχοµαι* [andεpεksεrχǥmε] # αντιµετωπίζω [andimεtǥpizǥ] # επαρκώ (για) [εparkǥ ja] # (overvinne, kontrollere, dominere) εξουσιάζω [εksusiazǥ] # κατανικώ [katanikǥ] # (beherske fullt ut/til fullkommenhet) µαθαίνω τέλεια [maϑεnǥ tεlia] / han mestrer ikke den oppgaven jeg satte han til δεν επαρκεί για τη δουλειά που του ανάθεσαν [ðεn εparki ja ti ðulja pu tu anaϑεsan] / mestre en kunst/grammatikk(en) µαθαίνω τέλεια µια τέχνη/γραµµατική [maϑεnǥ tεlia mja tεχni/Džramatiki] mestring f.m. (overvinning) κατανίκηση, η [i katanikisi] metafor m. (bilde, lignelse) εικόνα, η [i ikǥna] # µεταϕορά, η [i mεtafǥra] / et dikt rikt

12 12 på metaforer ποίηµα πλούσιο σε εικόνες [piima plusiǥ sε ikǥnεs] / blanding av motstridende metaforer (ulogisk ordsammenstilling, katakrese, eks. brun skosverte, hummer og kanel) ασύνδετη µεταϕορά, η [i asinðεti mεtafǥra] metaforisk adj. (overført, billedlig) µεταϕορικός [mεtafǥrikǥs] metafysiker m. µεταϕυσικός, ο [Ǥ mεtafisikǥz] metafysikk m. µεταϕυσική, η [i mεtafisiki] metafysisk adj. µεταϕυσικός [mεtafisikǥz] metall n. µέταλλο, το [tǥ mεtalǥ] / edelt metall (edelmetall) ευγενές/πολύτιµο µέταλλο [εvjenεz/pǥlitimǥ mεtalǥ] / føyelige/smibare metaller µαλακά µέταλλα [malaka mεtala] / uedelt/ubearbeidet metall (råmetall) κοινό/ακατέργαστο µέταλλο [kinǥ/akatεrDžastǥ mεtalǥ] metall- pref. (metallisk, laget av metall) µεταλλικός [mεtalikǥs] # µετάλλινος [mεtalinǥs] metallarbeider m. µεταλλοτεχνίτης, ο [Ǥ mεtalǥtεχnitis] metalleske m. (metallboks) µεταλλικό κουτί, το [mεtalikǥ kuti] metallholdig adj. (malmførende) µεταλλοϕόρος [mεtalǥfǥrǥs] metallindustri m. (jernverk, stålverk) µεταλλοβιοµηχανία, η [i mεtalǥviǥmiχania] metallisk adj. (laget av/som minner om metall, klangfull, rungende) µεταλλικός [mεtalikǥs] # (kjem. metalloid-) µεταλλοειδής [mεtalǥiðis] / en metallisk røst (en rungende røst) µεταλλική ϕωνή [mεtaliki fǥni] metallografi m. (metallære) µεταλλογραϕία, η [i mεtalǥDžrafia] metallstrømpe f.m. (metallhylse) µεταλλική µάνικα, η [i mεtaliki manika] metallurg m. (metallarbeider) µεταλλουργός, ο [Ǥ mεtalurDžǥs] metallurgi m. µεταλλουργία, η [i mεtalurjia] metallurgisk adj. µεταλλουργικός, η [i mεtalurjikǥs] metan n. (sumpgass) µεθάνιο, το [tǥ mεϑanjǥ] metastase m. (med. sykdomsspredning) µετάσταση, η [i mεtastasi] metatese m. (kjemi, retorikk)) µετάθεση, η [i mεtaϑεsi] # (språkvit.) µεταγραµµατισµός, ο [Ǥ mεtaDžramatizmǥs] meteor m. (stjerneskudd, fallende stjerne) µετέωρο, το [tǥ mεtεǥrǥ] # διάττοντας, ο [Ǥ ðjatǥndas] meteoritt m. (meteorstein som faller ned på jorda) µετεωρίτης, ο [Ǥ mεtεǥritis] # βολίδα, η [i vǥliða] meteorolog m. (dagl. værmann) µετεωρολόγος, ο [Ǥ mεtεǥrǥlǥDžǥs] meteorologi m. µετωρολογία, η [i mεtεǥrǥlǥjia] meteorologisk adj. µετεωρολογικός [mεtεǥrǥlǥjikǥs] / meteorologisk institutt (værvarslingstjeneste) µετεωρολογική υπηρεσία, η [i mεtεǥrǥlǥjiki ipirεsia] / meteorologisk stasjon (værstasjon) µετεωρολογικός σταθµός, ο [Ǥ mεtεǥrǥlǥjikǥs staϑmǥs] meteorstein m. (mineral: aerolitt) αερόλιθος, ο [Ǥ aεrǥliϑǥs] meter n. (mål, målestokk, takt) µέτρο, το [tǥ mεtrǥ] # (indikator, måler, pil, nål, viser) δείχτης, ο [Ǥ ðiχtis] metning m. (kjem.) κορεσµός, ο [Ǥ kǥrεzmǥs]

13 13 metningspunkt n. σηµείο κορεσµού, η [i simiǥ kǥrεzmu] / nå metningspunktet ϕθάνω σε σηµείο κορεσµού [fϑanǥ se simiǥ kǥrezmu] metode m. (system) µέθοδος, η [i mεϑǥðǥs] / en foreldet metode απαρχαιωµένη µέθοδος [aparçεǥmεni mεϑǥðǥs] / en intensiv metode εντατική µέθοδος [εndatiki mεϑǥðǥs] / en manglefull metode ατελής µέθοδος [atεliz mεϑǥðǥs] / han adopterte/tok i bruk mine metoder εγκολπώθηκε τις µεθόδους µου [εŋgǥlpǥϑikε tiz mεϑǥduz mu] / med uærlige metoder µε καταχθόνιες µεθόδους [mε kataχϑǥniεz mεϑǥðus] / metodene hans er omstridte οι µέθοδοί του είναι αµϕισβητήσιµες [i mεϑǥði tu inε amfizvitisimεs] / moderne metoder εκσυγχρονισµένες /εξελιγµένες µέθοδοι [εksiŋχrǥnizmεnεz/εksεliDžmεnεz mεϑǥði] : han bruker moderne metoder χρησιµοποιεί εξελιγµένες µεθόδους [ΧrisimǤpii εksεliDžmεnεz mεϑǥðus] metodisk adj. (systematisk) µαθοδικός [maϑǥðikǥs] / ikke metodisk (usystematisk, uten metode) αµέθοδος [amεϑǥðǥs] # (adj./adv.) χωρίς µεθοδικότητα [ΧǤriz mεϑǥðikǥtita] metodisk adv. (på en metodisk/systematisk/ryddigmåte) µε µεθοδικότητα [mε mεϑǥðikǥtita] metodisme m. Μεθοδισµός, ο [Ǥ mεϑǥðizmǥs] metodist m. µεθοδιστής, ο [Ǥ mεϑǥðistis] metodologi m. (metodelære) µεθοδολογία, η [i mεϑǥðǥlǥjia] metope m. (arkit.) µετόπη, η [i mεtǥpi] metrikk m. (verselære) µετρική, η [i mεtriki] metrisk adj. (i bunden form, på vers, på rim) έµµετρος [εmεtrǥs] # (som gjelder metrikk) µετρικός [mεtrikǥs] # (som gjelder metersystemet) µετρικός [mεtrikǥs] / det metriske system το µετρικό σύστηµα [tǥ mεtrikǥ sistima] / en metrisk enhet µετρική µονάδα [mεtriki mǥnaða] / metriske regler (regler i verselære) µετρικοί κανόνες, οι [i mεtriki kanǥnεs] metronom m. (taktmåler) µετρονόµος, ο [Ǥ mεtrǥnǥmǥs] metropol m. (storby, hovedstad, moderstat) µητρόπολη, η [i mεtrǥpǥli] metrum n. (versemål) µέτρο, το [tǥ mεtrǥ] mett adj. (forsynt) χορτάτος [ΧǤrtatǤs] # κορεσµένος [kǥrεzmεnǥs] # (stappmett, overspist) γεµάτος [jεmatǥs] # παραχορτασµένος [paraχǥrtazmεnǥs] / er dere mette? χορτάσατε; [ΧǤrtasate] / god og mett µε γεµάτη κοιλιά [mε jεmati kilja] / jeg kan ikke spise noe mer/jeg orker ikke mer, jeg er stappmett δεν µπορώ να ϕάω αλλό, είµαι γεµάτος [ðεm bǥrǥ na faǥ alǥ imε jεmatǥs] / mett av (lei av, ha fått nok av) παραχορτασµένος από [paraχǥrtazmεnǥs apǥ] mette f.m. (substans) ουσία, η [i usia] / det er ikke mye mette i hvitt brød το άσπρο ψωµί δεν έχει πολλή ουσία [tǥ asprǥ psǥmi ðεn εçi pǥli osia] mette v. (være mettende) παραχορταίνω [pstaχǥrtεnǥ] mettet adj. (overfylt, kjem.) κορεσµένος [kǥrεzmεnǥs] / bruktbilmarkedet er mettet η αγορά µεταχειρισµένων αυτοκινήτων είναι κορεσµένη [i aDžǥra mεtaçirizmεnǥn aftǥkinitǥn inε kǥrεzmεni] / (kjem.) en mettet løsning κορεσµένο διάλυµµα [kǥrεzmεnǥ ðialima] metthet g.m. (på markedet: overflod) κορεσµός, ο [Ǥ kǥrεzmǥs] / det er overflod av videoer på markedet (markedet flømmer over av videoer) υπάρχει κορεσµός βίντεο

14 14 στην αγορά [iparçi kǥrεzmǥz vidεǥ stin aDžǥra] metyl n. (kjem.) µεθύλιο, το [tǥ mεϑiliǥ] metylen n. (kjem.) µεθυλένιο, το [tǥ mεϑilεniǥ] Mexico geo. Μεξικό, το [tǥ mεksikǥ] Mexicogulfen geo. ο κόλπος του Μεξικού [Ǥ kǥlpǥs tu mεksiku] mezzosopran m. µεσόϕωνος, η [i mεsǥfǥnǥs] # µετζοσοπράνο, η [i mεdzǥsǥpranǥ] mi m. (mus. tredje tone i durskalaen) µι, το [tǥ mi] miasme m. (luftsmitte, virus, infeksjon) µίασµα, το [tǥ miazma] Michael navn Μιχαήλ, o [Ǥ miχail] Michelangelo it. kunstner ο Μιχαήλ 'Αγγελος [Ǥ miχail aŋgεlǥs] Michigan geo. Μίσιγκαν, το [tǥ misigan] middag m. (måltid) γεύµα, το [tǥ jεvma] # ϕαγητό, το [tǥ fajitǥ] # µεσηµεριανό (ϕαΐ), το [tǥ mεsimεrianǥ (faï)] # (midt på dagen, midagstid) γιόµα, το [tǥ jǥma] / be noen på/til middag καλώ κάποιον σε γεύµα [kalǥ kapiǥn sε jεvma] / det nærmer seg middag (det er snart midt på dagen) µεσηµεριάζει [mεsimεriazi] / en elendig middag ένα άθλιο γεύµα [εna aϑliǥ jεvma] / et improvisert middagsmåltid (en restemiddag) αυτοσχέδιο γεύµα [aftǥsçεðiǥ jεvma] / før/etter middag (kl ) προ µεσηµβρίας / µετά µεσηµβρίαν (fork. π.µ./µ.µ) [prǥ mεsimvrias/mεta mεsimvrian] / ha noen på middagsbesøk (ha middagsgjester) έχω τραπέζι σε κάποιον [εχǥ trapεzi sε kapiǥn] / ha noen venner på middagsbesøk δεξιώνοµαι ϕίλους σε γεύµα [ðεksiǥnǥmε filus sε jεvma] / ha roastbiff til middag γευµατίζω µε ψητό µοσχάρι [jεvmatizǥ mε psitǥ mǥskari] / hva har du lyst på til middag? τι σου αρέσει για ϕαγητό; [ti su arεsi ja fajitǥ] middagshvil f.m. (siesta) µεσηµεριανή ανάπαυση, η [i mεsimεriani anapafsi] middagslur m. µεσηµεριανός ύπνος, ο [Ǥ mεsimεrianǥs ipnǥs] # (ettermiddagslur) απογε(υ)µατινός/απογιοµατινός ύπνος, ο [Ǥ apǥjεvmatinǥs/apǥjǥmatinǥs ipnǥs] middagspause f.m. µεσηµεριανό διάλειµµα, το [tǥ mεsimεrjanǥ ðjalima] middagstid f.m. (kl. 12 på dagen) καταµεσήµερο, το [tǥ katamεsimεrǥ] # µεσηµβρία, η [i mεsimvria] # µεσηµέρι, το [tǥ mεsimεri] / det var middagstid ηταν µεσηµέρι [itan mεsimεri] / ved middagstid (midt på dagen) καταµεσήµερα [katamεsimεra] : han kom ved middagstid ήρθε το µεσηµέρι [irϑε tǥ mεsimεri] middel n. (redskap, verktøy, medium) µέσο, το [tǥ mεsǥ] # (pl.) µέσα, τα [ta mεsa] # δράση η [i ðrasi] # (råd, botemiddel, legebehandling) γιατρεία, η [i jatria] # γιάτρεµα, το [tǥ jatrεma] # (midler, inntekter) εισοδήµατα, τα [ta isǥðimata] / bruke alle midler (ta i bruk alle/kraftige virkemidler, ikke spare på noe, sette alle kluter til) βάζω σε ενέργεια τα µεγάλα µέσα [vazǥ sε εnεrjia ta mεDžala mεsa] : jeg har prøvd alt/brukt alle midler for å overtale han δοκίµασα κάθε µέσο για να τον πείσω [ðǥkimasa kaϑε mεsǥ ja na tǥn pisǥ] / det å lære engelsk er et middel for å nå et mål, ikke et mål i seg selv η εκµάθηση των αγγλικών είναι µέσο για κάποιο σκοπό, δεν είναι αυτοσκοπός [i εkmaϑisi tǥn aŋglikǥn inε mεsǥ ja kapiǥ skǥpǥ ðεn inε aftǥskǥpǥs] / et godt middel/hjelpemiddel (akkurat det en trenger, det eneste rette) ένα κι ένα [εna ki εna] : aspirin er tingen/et godt middel mot hodepine η ασπιρίνη

15 15 είναι ένα κι ένα για τον πονοκέϕαλο [i aspirini inε εna ki εna ja tǥm bǥnǥkεfalǥ] / ha egne/private midler (ha renteinntekter av formue) έχω ιδιαίτερα εισοδήµατα [εχǥ iðjεtεra isǥðimata] / ikke sky noe middel (være desperat, ikke gå av veien for noe, ikke vike tilbake for noe) είµαι αποϕασισµένο για όλα [imε apǥfasizmεnǥ ja Ǥla] : han skyr ikke noe middel είναι αδίσταχτος [inε aðistaχtǥs] / jeg har ikke midler/ ressurser/utrustning til å gjøre det δεν έχω τα µέσα να το κάνω [ðεn εχǥ ta mεsa na tǥ kanǥ] / likvide midler (kontanter og bankinnskudd, rede penger) διαθέσιµο ενεργητικό [ðiaϑεsimǥ εnεrjitikǥ] / med alle midler (med ethvert middel) µε κάθε µέσο [mε kaϑε mεsǥ] # (med alle midler - lovlige eller ulovlige, med det onde eller det gode) θεµιτώς ή αθεµίτως [ϑεmitǥs i aϑεmitǥs] / med lovlige/ulovlige midler µε νόµιµα/δόλια µέσα [mε nǥmima/ðǥlja mεsa] / middel mot noe (motgift) αντίδοτο, το [tǥ andiðǥtǥ] / ta i bruk/ty til drastiske midler βάζω µπρος / επιστρατεύω τα µεγάλα µέσα [vazǥ brǥs/εpistratεvǥ ta mεDžala mεsa] # καταϕεύγω στα µεγάλα µέσα [katafεvDžǥ sta mεDžala mεsa] # µεταχειρίζοµαι µεγάλα µέσα [mεtaçirizǥmε mεDžala mεsa] : han tok i bruk alle midler for å overtale meg µετήλθε κάθε µέσο για να µε πείσει [mεtilϑε kaϑε mεsǥ ja na mε pisi] / uærlige midler ανέντιµα µέσα [anεndima mεsa] middelalderen m. µεσαίωνας, ο [Ǥ mεsεǥnas] # Μέσοι Χρόνοι, οι [i mεsi ΧrǤni] # den mørke(ste) middelalder (hist.) οι Σκοτεινοί Χρόνοι [i skǥtini ΧrǤni] # ο Σκοτεινός Μεσαίωνας [Ǥ skǥtinǥz mεsεǥnas] middelalderforsker m. (ekspert på middelalderen) µεσαιωνοδίϕης, ο [Ǥ mεsεǥnǥðifis] middelalderhistorie f.m. µεσαιωνική ιστορία, η [i mεsεǥniki istǥria] middelalderlegender f.m.pl. µεσαιωνικοί µύθοι, οι [i mεsεǥniki miϑi] middelaldersk adj. (antikvert, gammeldags) µεσαιωνικός [mεsεǥnikǥs] middelaldrende adj. µέσης ηλικίας [mεsis ilikias] # µεσόκοπος [mεsǥkǥpǥs] # µισότριβος [misǥtrivǥs] / en middelaldrende mann άνδρας µέσης ηλικίας [anðraz mεsis ilikias] Middelhavet geo. Μεσόγειος (Θάλασσα), η [i mεsǥjiǥs (ϑalasa)] middelhavs- pref. µεσογειακός [mεsǥjiakǥs] middelhavsbassenget n. η λεκάνη της Μεσογείου [i lεkani tiz mεsǥjiu] middelhavsklima n. (innlandsklima) µεσογειακό κλίµα, το [tǥ mεsǥjiakǥ klima] middelhavsland n. µεσογειακή χώρα, η [i mεsǥjiaki ΧǤra] middelklasse f.m. µεσαία τάξη, η [i mεsεa taksi] middelklasse- pref. µεσοαστικός [mεsǥastikǥs] middelmådig adj. (middels, ineffektiv) µέτριος [mεtriǥs] # (heller dårlig, skral) µετριότατος [mεtriǥtatǥs] # αδόκιµος [aðǥkimǥs] # ένα αδόκιµος συγγραϕέας [εna aðǥkimǥs siŋgrafεas] # (annenrangs, annenklasses) του γλυκού νερού [tu Džliku nεru] / en middelmådig advokat/lege δικηγόρος /γιατρός του γλυκού νερού [ðikiDžǥrǥs/jatrǥs tu Džliku nεru] / fransken hans er middelmådig τα γαλλικά του είναι µετριότατα [ta Džalika tu inε mεtriǥtata] / middelmådige resultater µέτρια αποτελέσµατα [mεtria apǥtεlεzmata] middelmådighet f.m. (om egenskap og person) µετριότητα, η [i mεtriǥtita] / en regjering

16 16 av middelmådigheter κυβέρνηση µετριοτήτων [kivεrnisi mεtriǥtitǥn] middels adj. (gjennomsnittlig) µέσος [mεsǥs] # (middelmådig) µέτριος [mεtriǥs] # (bare sånn passelig, ikke helt bra) µετριότατος [mεtriǥtatǥs] / av middels størrelse (middels stor) µέσου µεγέθους [mεsu mεjεϑus] / (elev) som yter under middels (µαθιτής) επιδόσεων κάτω του µετρίου [(maϑitis) εpiðǥsεǥn katǥ tu mεtriu] / en mann av middels høyde άνθρωπος µέτριου αναστήµατος [anϑrǥpǥz mεtriu anastimatǥs] / hvordan er engelskkunnskapene hans - gode, middels eller dårlige? πώς είναι τ' αγγλικά του καλά, µέτρια η κακά; [pǥs inε taŋglika tu kala mεtria i kaka] / middels (god) evne η µέση ικανότητα [i mεsi ikanǥtita] / middels søt (om kaffe s.d.) µέτριος [mεtriǥs] : en middels søt (svart) kaffe, takk ένα µέτριο καϕέ παρακαλώ [εna mεtriǥ kafε parakalǥ] middel(s)stor adj. (mellomstor, i medium) µέσου µεγέθους [mεsu mεjεϑus] middelvei m. µέσος δρόµος, ο [Ǥ mεsǥz ðrǥmǥs] # (mellomting, likevekt, motvekt) (εξ)ισορρόπηση, η [i (εks)isǥrǥpisi] / den gylne middelvei µέση οδός [mεsi ǤðǤs] # το ορθό µέτρο [tǥ ǤrϑǤ mεtrǥ] # (logikk:) ο µέσος δρόµος (της λογικής) [Ǥ mεsǥz ðrǥmǥs tiz lǥjikis] / finne en middelvei (gå middelveien, finne en mellomting, komme fram til et kompromiss) πετυχαίνω µια (εξ)ισορρόπηση [pεtiçεnǥ mja (εks)isǥrǥpisi] midfaste m. µεσοσαράκοστο, το [tǥ mεsǥsarakǥstǥ] midje f.m. (liv, talje) µέση, η [i mεsi] / jente med smal midje/vepsetalje κορίτσι µε δαχτυλιδένια µέση [kǥritsi mε ðaχtiliðεnia mεsi] / smal midje κοντυλένια µέση [kǥndilεnia mεsi] / svært smal, innsnørt midje el. talje (vepsetalje) δαχτυλιδένια µέση, η [i ðaχtiliðεnia mεsi] midlere adj. (gjennomsnittlig, midtre) µεσαίος [mεsεǥs] / folk med midlere inntekter η µεσαία εισοδήµατικη οµάδα [i mεsεa isǥðimatiki Ǥmaða] midlertidig adj. (forbigående, kortvarig, flyktig) διαβατικός [ðiavatikǥs] # προσωρινός [prǥsǥrinǥs] # (foreløpig, mellomliggende, interims-) ενδιάµεσος [εnðjamεsǥs] / en midlertidig ansatt (en løsarbeider) έκτακτος εργάτης [εktaktǥs εrDžatis] / et midlertidig husvære/losji µια προσωρινή διευκόλυνση [mja prǥsǥrini ðiεfkǥlinsi] / et midlertidig opphold παρεπιδηµία, η [i parεpiðimia] / et midlertidig problem διαβατική δυσκολία [ðiavatiki ðiskǥlia] midlertidig adv. προσωπινά [prǥsǥpina] / bo/være bosatt midlertidig (oppholde seg midlertidig) παρεπιδηµώ [parεpiðimǥ] midnatt f.m. µεσάνυχτα, τα [ta mεsaniχta] # µεσονύκτιο, το [tǥ mεsǥniktiǥ] # (folk.) µεσανύχτι, το [tǥ mεsaniχti] / det nærmer seg midnatt (det går mot midnatt) ζυγώνουν µεσάνυχτα [ziDžǥnun mεsaniχta] / litt før midnatt λίγο πριν από τα µεσάνυχτα [liDžǥ prin apǥ ta mεsaniχta] / møtet varte til/ble avsluttet ved midnatt η συνεδρίαση έληξε τα µεσάνυχτα [i sinεðriasi εliksε ta mεsaniχta] / ved midnatt ( i dag midnatt ) σήµερα τα µεσάνυχτα [simεra ta mεsaniχta] : han kom ved midnatt ήρθε τα µεσάνυχτα [irϑε ta mεsaniχta] midnatts- pref. µεσανύκτιος [mεsaniktiǥs] midnattssol f.m. ήλιος του µεσονυχτίου, ο [Ǥ iliǥs tu mεsǥniχtiu] midt adv. µέσα [mεsa] # µες [mεs] # (rett, like, akkurat) ακριβώς [akrivǥs] / fra

17 17 midt i mars til midt i april από τα µέσα Μάρτη ώς τα µέσα Απρίλη [apǥ ta mεsa marti Ǥs ta mεsa aprili] / midt gjennom (tvers over) µέσα από [mεsa apǥ] : jeg gikk midt gjennom åkeren mens de andre gikk rundt εγώ πέρασα µέσα από τα χωράϕια αλλά οι άλλοι πήγαν γύρω γύρω [εDžǥ pεrasa mεsa apǥ ta ΧǤrafia ala i ali piDžan jirǥ-jirǥ] / midt i µέσα στο/στη [mεsa stǥ/sti] # στο κέντρο [stǥ kεndrǥ] : akkurat midt i rommet ακριβώς στο κέντρο του δωµατίου [akrivǥs stǥ kεndrǥ tu ðǥmatiu] : dra til noen midt i fleisen (slå noen midt på haka) χτυπώ κάποιον ακριβώς στο σαγόνι [ΧtipǤ kapiǥn akrivǥs stǥ saDžǥni] : akkurat midt i/på midten (rett i, midt i) καταµεσίς [katamεsis] # καταµεσής [katamεsis] / midt i brystet κατάστηθα [katastiϑa] : han fikk kula midt i brystet (kula traff han midt i brystet) δέχτηκε τη σϕαίρα κατάστηθα [ðεχtikε ti sfεra katastiϑa] / midt i gata στη µέση του δρόµου [sti mεsi tu ðrǥmu] # µεσοδροµίς [mεsǥðrǥmis] / midt i hjertet (rett i hjertet, innerst inne) κατάκαρδα [katakarða] : kula traff han midt i hjertet η σϕαίρα τον βρήκε κατάκαρδα [i sfεra tǥn vrikε katakεrða] / midt i lesinga στη µέση/στο µέσο του διαβάσµατός µου [sti mεsi tu ðiavðzmatǥz mu] / midt i rommet στη µέση του δωµατίου [sti mεsi tu ðǥmatiu] / midt i året στη µέση του έτους [sti mεsi tu εtus] # (halvveis ut i året) µεσοχρονίς [mεsǥχrǥnis] / midt iblant (omgitt av) ανάµεσα [anamεsa] / midt imot (stilt overfor, ansikt til ansikt med, vendt (ut) mot, med fron t mot) αντιµέτωπος [andimεtǥpǥs] / midt på καταµεσής (σε) [katamεsis (sε)] : midt på dagen har vi ei lita pause το µεσηµέρι έχοµε ένα µικρό διάλειµµα [tǥ mεsimεri εχǥmε εna mikrǥ ðjalima] : midt på ei slette (akkurat i sentrum av ei slette) κατακαµπίς [katakambis] : midt på natten µες στη νύχτα [mεs sti niχta] # στη µέση της νύχτας [sti mεsi tiz niχtas] # στο µέσο της νύχτας [stǥ mεsǥ tiz niχtas] # στην καρδιά της νύχτας [stin karðja tiz niχtas] # (i nattens mulm og mørke) µεσονυχτιάτικα [mεsǥniχtiatika] / midt på sommeren (midtsommers) στην καρδιά του καλοκαιριού [stin karðja tu kalǥkεrju] # στη µέση/στα µέσα του καλοκαιριού [sti mεsi/sta mεsa tu kalǥkεriu] # στην ντάλα του καλοκαιρού [stin dala tu kalǥkεru] : midt på veien κατάστρατα [katastrata] # µεσόστρατα [mεsǥstrata] # µεσοστρατίς [mεsǥstratis] / midt på vinteren στα µέσα του χειµώνα [sta mεsa tu çimǥna] : midt på (den) kaldeste vinteren (midtvinters) στην καρδιά του χειµώνα [stiŋ kardja tu çimǥna] / noe midt imellom (verken det ene eller det andre) κάτι ανάµεσα (σε) [kati anamεsa (sε)] # µισοβέζικος [misǥvεzikǥs] midt- (middel-, mellom-) µεσαίος [mεsεǥs] midtdeler m. (midtrabatt) διαχωριστική νησίδα οδού, η [i ðiaχǥristiki nisiða Ǥðu] / en vei med midtdeler (vei med midtrabatt/atskilte kjørebaner) διπλός δρόµος (χωρισµένος στη µέση) [ðiplǥz ðrǥmǥs (ΧǤrizmεnǤs sti mεsi)] midte f.m. µέση, η [i mεsi] # µέσο, το [tǥ mεsǥ] / akkurat i midten av... (akkurat midt på...) ακριβώς στην µέση του... [akrivǥs stim mεsi tu] / i/på midten στη µέση [sti mεsi] # στο µέσο [stǥ mεsǥ] : i midten av rommet/århundret στο µέσο του δωµατίου/του αιώνα [stǥ mεsǥ tu dǥmatiu/tu εǥna] midtgang m. (i kirke, teater o.l., passasje) διάδροµος, ο [Ǥ ðjaðrǥmǥs] / midtgangen i et

18 18 teater ο διάδροµος σε ένα θεάτρο [Ǥ ðjaðrǥmǥs sε εna ϑεatrǥ] : ikke blokker midtgangen! µην κλείνετε το διάδροµο! [min klinεtε tǥ ðjaðrǥmǥ] midtpunkt n. (navle, sentrum, hjørnestein, krumtapp, hovedperson) άξονας, ο [Ǥ aksǥnas] # (navle, sentrum, brennpunkt) αϕαλός, ο [Ǥ afalǥs] # (brennpunkt, fokus, episeter) επίκεντρο, το [tǥ εpikεndrǥ] / han betrakter seg selv som verdens midtpunkt θεωρεί τον εαυτό άξονα του σύµπαντος [ϑεǥri tǥn εaftǥ aksǥna tu simbandǥs] / samtalens midtpunkt (samtalens fokus) το επίκεντρο της συζήτησης [tǥ εpikεndrǥ tis sizitisis] midtrabatt m. (midtdeler) διαχωριστική νησίδα οδού, η [i ðiaχǥristiki nisiða Ǥðu] / en vei med midtrabatt (vei med midtdeler/atskilte kjørebaner) διπλός δρόµος χωρισµένος στη µέση [ðiplǥz ðrǥmǥs ΧǤrizmεnǤs sti mεsi] midtre adj. (mellomliggende, mellom-) διάµεσος [ðjamεsǥs] midtskill n. χωρίστρα καταµεσίς στο κεϕάλι, η [i ΧǤristra katamεsis stǥ kεfali] / lage midtskill κάνω χωρίστρα [kanǥ ΧǤristra] midtskip n. (i kirke el. tempel) σηκός, ο [Ǥ sikǥs] midtskips adv. (sjøfart) στη µέση πλοίου [sti mεsi pliu] midtsommer m. µεσοκαλόκαιρο, το [tǥ mεsǥkalǥkεrǥ] midtspiss m. (også: midtstopper) κεντρικός κυνηγός, ο [Ǥ kεndrikǥs kiniDžǥs] midtvinter m. µεσοχείµωνο, το [tǥ mεsǥçimǥnǥ] Midtøsten geogr. η Μέση Ανατολή [i mεsi anatǥli] mignonflygel n. (salongflygel, baby grand) µικρό πιάνο µε ουρά, ο [Ǥ mikrǥ pjanǥ mε ura] migrene m. (sterk hodepine, ofte bare i den ene halvdelen av hodet) ηµικρανία, η [i imikrania] mikkelsmess(e) f.m. (festdag for erkeengelen Mikael, 29. september) των Αγίων Ασωµάτων [tǥn ajiǥn asǥmatǥn] mikrobe m. (bakterie) µικρόβιο, το [tǥ mikrǥviǥ] mikrobiell adj. (mikrobe-) µικροβιακός [mikrǥviakǥs] mikrobiolog m. (bakteriolog) µικροβιολόγος, ο [Ǥ mikrǥviǥlǥDžǥs] mikrobiologi m. (bakteriologi) µικροβιολογία, η [i mikrǥviǥlǥjia] mikrobiologisk adj. µικροβιολογικός [mikrǥviǥlǥjikǥs] / mikrobiologisk laboratorium µικροβιολογικό εργαστήριο, το [tǥ mikrǥviǥlǥjikǥ εrDžastiriǥ] mikrobølge m. µικροκύµα, το [tǥ mikrǥkima] # pl. µικροκύνµατα, τα [ta mikrǥkimata] mikrobølgeovn m. ϕούρνος µικροκυµάτων, ο [Ǥ furnǥz mikrǥkimatǥn] mikrofilm m. (teknol.) µικροϕίλµ, το [tǥ mikrǥfilm] mikrofon m. µικρόϕωνο, το [tǥ mikrǥfǥnǥ] / avlytte en telefon/et kontor med mikrofoner παγιδεύω ένα τηλέϕωνο/γραϕείο µε µικρόϕωνα [pajiðεvǥ εna tilεfǥnǥ/Džrafiǥ mε mikrǥfǥna] mikrofon- pref. µικροϕωνικός [mikrǥfǥnikǥs] mikrofotografering f.m. µικροϕωτογραϕία, η [i mikrǥfǥtǥDžrafia] mikrogram n. µικρογραµµάριο, το [tǥ mikrǥDžramariǥ] mikrokosmos n. (filos.) µικρόκοσµος, ο [Ǥ mikrǥkǥzmǥs] mikrometer m. (matem.) µικρόν, το [tǥ mikrǥn] mikrometrisk adj. µικροµετρικός [mikrǥmεtrikǥs]

19 19 mikroorganisme m. µικροοργανισµός, ο [Ǥ mikrǥǥrDžanizmǥs] mikroprosessor m. µικροεπεξεργαστής, ο [Ǥ mikrǥεpεksεrDžastis] mikroskop n. µικροσκόπιο, το [tǥ mikrǥskǥpiǥ] mikroskopisk adj. (minimal, ørliten) µικροσκοπικός [mikrǥskǥpikǥs] / en mikroskopisk gransking µικροσκοπική εξέταση [mikrǥskǥpiki εksεtasi] mikrovolt n. µικροβόλτ, το [tǥ mikrǥvǥlt] mikroøkonomi m. µικροοικονοµία, η [i mikrǥikǥnǥmnia] # µικροοικονοµική, η [i mikrǥikǥnǥmiki] mikser m. (miksmaster, blandeapparat) αναµικτήρας κουζίνας, ο [Ǥ anamiktiras kuzinas] # µίξερ, το [tǥ miksεr] mikstur m. (blanding) µείξη, η [i miksi] # µίξη, η [i miksi] mil f.m. δέκα χιλιόµετρα, τα [ta ðεka çiljǥmεtra] # (sjømil: 7420 m) µίλι, το [tǥ mili] (nautisk mil: 1852 m) ναυτικό µίλι, το [tǥ naftikǥ mili] / (om bil etc.) hvor mye bruker den på mila? στα πάσα (χιλιόµετρα) καίει το γαλ(λ)όνι; [sta pasa (çiljǥmεtra) kεi tǥ DžalǤni] / i mils omkrets σε ακτίνα µιλίων [sε aktina miliǥn] : tyfonen raserte alt i mils omkrets τυϕώνας κατάστρεψε τα πάντα σε ακτίνα µιλίων [Ǥ tifǥnas katastrεpsε ta panda sε aktina miliǥn] Milano geo. Μιλάνο, το [tǥ milanǥ] mild adj. (om person) πράος [praǥs] # (moden, myk, vennlig) µειλίχιος [miliçǥs] # (skånsom, barmhjertig) επιεικής [εpiikis] # µαλακός [malakǥs] # (om ansikt: mildt, vennlig) καλοκάγαθος [kalǥkaDžaϑǥs] # ϕιλάγαϑος [filaDžaϑǥs] # (om klima: fordelaktig, godt) ήπιος [ipiǥs] # εύκρατος [εfkratǥs] # (ikke streng/tung, lett) ελαϕρός [εlafrǥs] / du milde (måne)! (herregud!) Θεέ µου! [ϑεε mu] / han er blitt mild/har mildnet med årene έχει γίνει µειλίχιος µε τα χρόνια [εçi jini miliçǥz mε ta ΧrǤnja] / mild straff ελαϕριά/ήπια τιµορία [εlafria/ipia timǥria] : gi noen ei mild straff τιµωρώ κάποιον µαλακά [timǥrǥ kapiǥn malaka] / mild tobakk ελαϕρός καπνός [εlafrǥs kapnǥs] / mildt klima εύκρατο/ήπιο κλίµα [εfkratǥ/ipiǥ klima] / være mild i sin dom/sine vurderinger (bedømme noen mildt) είµαι επιεικής στις κρίσεις µου [imε εpiikis stis krisiz mu] mildhet m. (bløthet, mykhet, svakhet) απαλότητα, η [i apalǥtita] # µαλακότητα, η [i malakǥtita] # (i væremåte: mykhet, vennlighet, elskverdighet) γλυκά, η [i Džlika] # µειλιχιότητα, η [i miliçǥtita] # (elskverdighet, vennlighet, mildhet, behag, stillhet) ηπιότητα, η [i ipiǥtita] Ǥtita] # (behagelighet, vennlighet) γλυκύτητα, η [i Džlikitita] # (letthet, ømhet) ελαϕρότητα, η [i εlafrǥtita] # (skånsomhet, overbærenhet) επιείκεια, η [i εpiikia] / dømme andre med mildhet κρίνω τους άλλους µε επιείκεια, η [krinǥ tus aluz mε εpiikia] / mildheten i klimaet/været η ηπιότητα/ γλυκύτητα του κλίµατος /του καιρού [i ipjǥtita/Džlikitita tu klimatǥs/tu kεru] / mildheten i hennes vesen/stemmen hennes η γλυκά των τρόπων της /της ϕωνής της [i Džlika tǥn drǥpǥn tis/tis fǥnis tis] mildne v. (lindre, sløve) αµβλύνω [amvlinǥ] # ανακουϕίζω [anakufizǥ] # (dempe,

20 20 moderere) µετριάζω [mεtriazǥ] # (bli/gjøre mildere, blidere eller søtere) γλυκαίνω [DžlikεnǤ] # καλοσυνεύω [kalǥsinεvǥ] / han ble/er blitt mildere med årene καλοσύνεψε µε τα χρόνια [kalǥsinεpsε mε ta ΧrǤnja] / mildne smerten µετριάζω τον πόνο [mεtriazǥ tǥm pǥnǥ] / mildne straffa til noen (gjøre straffa mildere) µετριάζω την τιµωρία κάποιου [mεtriazǥ tin dimǥria kapiu] mildning f.m. (bløting, bløtgjøring, nedtoning, avdemping) απάλυνση, η [i apalinsi] mildt adv. (mykt, skånsomt) µαλακά [malaka] / for å si det mildt για να το πούµε µαλακά/µε το µαλακό [ja na tǥ mumε malaka/mε tǥ malakǥ] mildvær n. ήπιος/µαλακός καιρός, ο [ipiǥs/malakǥs kεrǥs] milepæl m. (merkedag, bokst. grensestein, landemerke) ορόσηµο, το [tǥ ǤrǤsimǤ] / det var en milepæl i karrieren hans αυτό ηταν ορόσηµο στην καριέρα του [aftǥ itan ǤrǤsima stiŋ gariεra tu] / milepæler i menneskehetens historie ορόσηµα στην ιστορία της ανθρωπότητας [ǤrǤsima stin istǥria tis anϑrǥpǥtitas] militant adj. (krigersk) µαχητικός [maçitikǥs] / militante arbeidere/studenter µαχητικοί εργάτες/ϕοιτητές [maçitiki εrDžatεs/fititεs] militarisme m. µιλιταρισµός, ο [Ǥ militarizmǥs] militarist m. µιλιταριστής, ο [Ǥ militaristis] militær adj. στρατιωτικός [stratiǥtikǥs] / det militære ο στρατός [Ǥ stratǥs] : han sluttet i det militære for mange år siden έχει ϕύγει από το στρατό εδώ και χρόνια [εçi fiji apǥ tǥ stratǥ εðǥ kε ΧrǤnia] / militær innstilling (yrkesmilitær holdning) στρατιωτικό παράστηµα, το [tǥ stratiǥtikǥ parastima] militærakademi n. στρατιωτική ακαδηµία, η [i stratiǥtiki akaðimia] militærattaché m. στρατιωτικός ακόλουθος, ο [Ǥ stratiǥtikǥs akǥluϑǥs] militæravdeling f.m. (en militær enhet) στρατιωτική µονάδα [stratiǥtiki mǥnaða] militærbase m. (militærleir) στρατιωτική βάση, η [i stratiǥtiki vasi] militærdelegasjon m. στρατιωτική αποστολή [stratiǥtiki apǥstǥli] militærfartøy n. (fly el. båt) στρατιωτικός σκάϕος, ο [Ǥ stratiǥtikǥs skafǥs] militærlege m. στρατιωτικός γιατρός, ο [Ǥ stratiǥtikǥz jatrǥs] militærleir m. στρατόπεδο, το [tǥ stratǥpεðǥ] # (militærbase) στρατιωτική βάση, η [i stratiǥtiki vasi] militærmarsj m. στρατιωτικό εµβατήριο/µαρς, το [tǥ stratiǥtikǥ εmvatiriǥ/mars] / militærmarsjer στρατιωτικά εµβατήρια/µαρς, το [tǥ stratiǥtika εmvatiria/mars] militærmusikk m. στρατιωτική µουσική [stratjǥtiki musiki] militærnekter n. (en som av samvittighetsgrunner nekter å gjøre militærtjeneste) αντιρρησίας κατά συνείδηση, ο [Ǥ andirisias kata siniðisi] # (en som prøver å unndra seg militærtjeneste) ανυπότακτος, ο [Ǥ anipǥtaktǥs] militærorkester n. στρατιωτική µπάντα, η [i stratiǥtiki banda] militærpolitisoldat m. (MP-soldat) αλϕαµίτης, ο [Ǥ alfamitis] militærreglement n. (reglement og forskrifter som gjelder internt i Forsvaret og som regulerer tjenesten) στρατιωτικοί κανονισµοί, οι [i stratiǥtiki kanǥnizmi] militærsjargong m. αργκό του στρατού, η [i argǥ tu stratu] militærstøvel m. στρατιωτική αρβύλα, η [i stratiǥtiki arvila] / militærstøvler