Πολλές ευχαριστίες οφείλω σε μια Κα γιατί χωρίς την βοήθεια της δεν θα είχε ολοκληρωθεί αυτό το έργο. Αυτή η Κα- που δεν θέλει να γράψουμε το όνομα

Transcript

1 Πολλές ευχαριστίες οφείλω σε μια Κα γιατί χωρίς την βοήθεια της δεν θα είχε ολοκληρωθεί αυτό το έργο. Αυτή η Κα- που δεν θέλει να γράψουμε το όνομα της -με βοήθησε πάρα πολύ στο γράψιμο και στο διόρθωμα του βιβλίου (υπαγόρευα και εκείνη έγραφε στον ηλεκτρονικό υπολογιστή) και έκανε και τις υποσημειώσεις ξεχωριστά διότι εγώ τα έλεγα όλα μαζί, ο κ. Χρήστος Γεωργαντάς έκανε το τύπωμα και την εν γένει τελευταία εικόνα του βιβλίου, καθώς και το εξώφυλλο και τις φωτογραφίες

2 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Το βιβλίο αυτό το έγραψα δια να μπορέσει πλέον ο Έλληνας πολίτης να κατανοήσει ότι δια την ευημερία του και την μελλοντική του ύπαρξη είναι καθαρώς θέμα της επιλογής του, όταν είναι ενήμερος και ενημερωμένος δια τις δυνατότητες του τόπου του και την μέγιστη σημασία που έχουν δια αυτόν. Οι δυνατότητες αυτές είναι η αφορμή που το κατεστημένο τον έχει υποδουλώσει χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθεί την σημασία τους. Τι σχέση λοιπόν έχουν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος με την πολιτική; Τι σχέση έχει η εφαρμοσμένη έρευνα από την θεωρητική ; Τι σχέση έχουν οι προτεραιότητες της υποδομής της παραγωγής με την υποδομή της αισθητικής; Μελετώντας αυτό το βιβλίο και όχι διαβάζοντάς το, πιστεύω να ευαισθητοποιηθείτε όσο και εγώ δια τον τόπον μας. Και η ερώτηση ποιος θα τα κάνει αυτά όλα; Απάντηση : Εσύ πίσω από την κουρτίνα με την ψήφο σου

3 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπσυλος ΕΙΣΑΓΩΓΗ Είναι γνωστόν ότι η Ελλάδα γενικώς δεν παράγει υψηλής τεχνολογίας προϊόντα. Οι Σουηδοί π.χ. παράγουν VOLVO, SCANIA,SAAB, χειρουργικά όργανα, συσκευές καταδύσεως, αεροπλάνα, και πολλά άλλα. Εάν αυτά τα προϊόντα οι Σουηδοί δεν τα κατασκεύαζαν δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν, καθότι το κλίμα τους δεν τους επιτρέπει να τραφούν. Οι Γερμανοί παράγουνmercedes, BMW,VOLKSWAGEN,OPEL, και άλλα πολλά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Η Ολλανδία, αν και πολύ μικρή σε έκταση, εκτός του γάλακτος, παράγει τα φορτηγά DAF, τις συσκευές PHILIPS, SINGER, και πολλά άλλα. Να σημειωθεί εδώ ότι η Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη χώρα απ' ότι νομίζουμε. Διότι η Ολλανδία είναι μία μικρή χώρα όπου το υψηλότερο βουνό είναι 300 μέτρων ενώ της Ελλάδος είναι 3000 χλμ. Αυτό είναι μία μικρή απόδειξη των τεραστίων δυνατοτήτων της πατρίδας μας, εν σχέσει με άλλες χώρες και ας είναι και πεδινές. Εάν σε μία πλαγιά με κλίση 60 μοιρών και ας υποθέσουμε ότι επί αποστάσεως 1 χμ ανά 10 μέτρα υπάρχουν 100 δένδρα, εάν αυτό το προβάλλουμε στο επίπεδο, έχουμε προβολή 500 μέτρων και άρα 50 δένδρα. Οι Ιταλοί έχουν FIAT, LANCIA,ALFA ROMEO,LAMBORGHINI,FERRARI,MASERATI και πλείστα όσα άλλα προϊόντα (μόδα, οινοποιία), ενώ εμείς τίποτε. Οι Γάλλοι παράγουν τα αυτοκίνητα PEUGEOT,RENAULT,CITROEN,PANHARD, αεροπλάναmirage, πολεμικά πλοία, ναυπηγεία και πολλά άλλα. Οι Άγγλοι παράγουν ROLLS ROYCE, BENTLEY, JAGUAR,,ASTON MARTIN,ROVER,MINI COOPER, μηχανές αεροπλάνων ROLLS ROYCE, μεγάλη πολεμική βιομηχανία. Οι Βέλγοι το οπλικό εργοστάσιοbrowning, οι Τσέχοι έχουν τα φορτηγά TATRA, οι Ελβετοί τα ωρολόγια και σε γενικές γραμμές βλέπουμε ότι επικρατεί το ρητόν «η πενία τέχνας κατεργάζεται». Δεν νομίζω ότι πιστεύει κανείς Έλλην ότι μπορούμε τώρα να ανταγωνιστούμε σε αυτούς τους τομείς αυτά τα κράτη. Πάντοτε θα είμαστε υποδεέστεροι γιατί θα έχουμε ξεκινήσει με μεγάλη καθυστέρηση. Το πολύ-πολύ να μπορούμε να συναρμολογούμε κάποια προϊόντα, όπως στο παρελθόν το κάναμε, και πράγμα που δεν κάνουμε σήμερα. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες για την πατρίδα μας και για να μην σιγά σιγά εκλείψουμε ως έθνος. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Διότι η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται. Αξιόλογοι Έλληνες επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο και η επαρχία διαρκώς ερημώνει και δη στις ακριτικές μας περιοχές, όπως όλοι ξέρετε. Κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα επειγόντως για να σταματήσει η πληθυσμιακή μας αφαίμαξη που οφείλεται καθαρά σε οικονομικούς λόγους. Οι έρευνες που έκανα επί σειρά ετών με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες δεν έχουν παρά να εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες που τους δίνει η γεωγραφική θέση, το κλίμα και η βιοποικιλότητα αλλά και το υπέδαφος της χώρας όπου ζουν. Γιατί όμως τίποτε δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα προς αυτήν την κατεύθυνση; Πολύ απλά, όπως διαπίστωσα και εγώ από πρώτο χέρι, διότι οι ιθύνοντες που ηγούνται του ελληνικού κράτους μποϋκοτάρουν (ή μάλλον προδίδουν;) κάθε τέτοια προσπάθεια. Οι νόμοι της πατρίδος μας είναι αντι-αναπτυξιακοί και αυτό όλοι οι δείκτες της οικονομίας το φανερώνουν. Ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμά μας δε ούτε τηρείται ούτε λαμβάνεται υπ' όψιν. Πλείστοι όσοι νόμοι είναι ξεκάθαρα αντισυνταγματικοί και αυτό κανέναν δεν φαίνεται να ενοχλεί. Είναι τόσο μεγάλη η ανθελληνικότης του κράτους που στις 30 Οκτωβρίου 1980 η Ν.Δ. έφτιαξε τον νόμο 1083, ο οποίος επέτρεψε για πρώτη φορά να λειτουργήσει η μέθοδος των πανωτοκιών που απαγορεύεται σε όλα τα κράτη του 7

4 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Και η Πολιτική τους ΣΗΜΑΣΙΑ κόσμου. Ο Ιουστινιανός μάλιστα επί Βυζαντίου την απαγόρευσε δια νόμου. Χρόνια προσπαθούσα να ρίξω αυτόν τον νόμο και τελικώς το κατάφερα, αλλά οι λεπτομέρειες αυτές θα αναφερθούν παρακάτω. Τι δυνατότητες έχει η σημερινή Ελλάδα Η θέσις μου λοιπόν είναι ότι το ελληνικόν κράτος πρέπει επιτέλους να δώσει βάρος σε προϊόντα που είναι 1) εύκολο να παραχθούν και 2) θα βασίζονται στο πλούτο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού κλίματος και εδάφους-υπεδάφους, έτσι ώστε και να θέλουν τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να μην μπορούν να μας ανταγωνισθούν. Με άλλα λόγια, στο 1 Κεφάλαιο θέλω να καταδείξω ότι η πατρίδα μας λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους της μπορεί και να αξιοποιήσει το έδαφος της με την βοήθεια των υδάτινων πόρων της προς παραγωγήν πολύτιμων γεωργικών προϊόντων απαραίτητων και για την κτηνοτροφία. Για να προϊδεάσω τον αναγνώστη, θα φέρω στο σημείο αυτό δύο παραδείγματα: Δύο από τα προϊόντα που θα αναλύσω παρακάτω είναι όπως τα λούπινα και ιδιαιτέρως η σόγια (βλ. σχετικά κεφάλαια). Η σόγια και το λούπινο είναι τα μόνα φυτά γνωστά τουλάχιστον μέχρι σήμερα που παράγουν καρπό ο οποίος περιέχει πρωτεΐνες από 38-55%, δηλ. διπλάσιες πρωτεΐνες απ' ό,τι περιέχουν οι άλλοι γνωστοί πρωτεϊνικοί καρποί, όπως το ρεβίθι, οι φακές, κλπ, τα οποία όμως δεν έχουν άνω του 20%. Και ως γνωστόν χωρίς πρωτεΐνες δεν μπορούν να αναπτυχθούν ούτε να αποδώσουν τα ζώα, ούτε βέβαια και ο άνθρωπος. Δυστυχώς όμως το λούπινο, ενώ είναι ένα πολύτιμο προϊόν που ευδοκιμεί κατ' εξοχήν στην χώρα μας, δεν έχει διαδοθεί ιδιαιτέρως μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και η παραγωγή του δεν ξεπερνά τα 150 κιλά το στρέμμα. Η δε σόγια ακόμη είναι άγνωστη στην Ελλάδα, και οι προσπάθειες καλλιέργειας της, που ήταν και δικό μου εγχείρημα, κατέληξαν στο κενό. Κύριο μέλημα η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών Σίγουρα θα αναρωτηθούν πολλοί γιατί θεωρώ τόσο πολύτιμα τα ταπεινά γεωργικά προϊόντα όπως το λούπινο ή την σόγια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον πλούτο μιας ανεπτυγμένης χώρας με τα εντυπωσιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, π.χ. τα αυτοκίνητα Ferrari ή τους πυραύλους. Όμως θέλω να τονίσω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς, δηλ. ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι μία τεράστια, η σημαντικότερη του κόσμου, αλλά παραγνωρισμένη πηγή πλούτου. Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους: η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της, χρειάζεται 45 εκατομμ. τόνους σόγιας ετησίως τουλάχιστον. Οι ποσότητες αυτές σχεδόν όλες, είναι αμερικανικών συμφερόντων και χωρίς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να διαθρέψει τα ζωντανά της, όπως χοιρινά, αγελάδες, μοσχάρια και κοτόπουλα. 1 Το συνάλλαγμα που κερδίζει η Γαλλία από τις εξαγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών της Ρενώ, Πεζώ και Σιτροέν της φτάνει για να καλύψει μόνο το 20% των αναγκών της σε σόγια, που εισάγει από τις Η.Π.Α. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της.! Ο Δρ.Kweller, διευθυντής ταυ Ινστιτούτου Βελτιώσεως Φυτών της Βαυαρίας υποστήριξε ότι η Γερμανία έχασε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο από έλλειψη σόγιας, διότι αυτό την εμπόδισε από το να παράγει αρκετά χοιρινά και κοτόπουλα και έτσι πείνασε και παρεδόθη (βλ. Ι. Δημητριάδη, Μια πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσία του ανθρώπου, Αθήναι 1947, σελ. 62). Σήμερα οι ΗΠΑ κυβερνούν τον κόσμο διότι ελέγχουν περίπου το 80% της παγκοσμίου παράγωγης σόγιας που είναι 80 εκατομμ. τόνοι, άνευ της οποίας ποσότητας η ανθρωπότης θα πεινάσει. 8

5 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπσυλος Γιατί είναι όμως τόσο απαραίτητες ορισμένες ζωοτροφές για την κτηνοτροφία, και επομένως για την οικονομία; Στο σημείο αυτό πρέπει να εξηγήσουμε ότι υπάρχουν 2 ειδών ζώα, τα μονάντερα (χοιρινά και κοτόπουλα ), τα οποία χρειάζονται φήραμα με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες περίπου 20-23% και τα μηρυκαστικά, που χρειάζονται φήραμα με πρωτεΐνες περίπου 16%. Εάν υπολογίσουμε ότι το καλαμπόκι έχει 6-7% πρωτεΐνες, το σιτάρι και το κριθάρι 11%, τότε πού θα βρεθεί η διπλή πρωτεΐνη; Πρέπει κατ ανάγκη λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε σόγια, η οποία, απολιπασμένη, περιέχει πρωτεΐνες περί το 44% ή κάποιον άλλο πρωτεϊνούχο καρπό, όπως το λούπινο. Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα και θα αποδείξω με αυτό το βιβλίο ότι το θέμα διατροφής των ζώων είναι το κυρίως μέλημα της ανθρωπότητος και απασχολεί όλους τους επιστήμονες της γης το πώς θα κάνουν περισσότερες και φθηνότερες ζωοτροφές Η ζωοτροφή είναι εκείνο το προϊόν από το οποίο εξαρτώνται οι τύχες της ανθρωπότητας. Τα σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν πολλοί πληθυσμοί της Αφρικής, της Ν. Αμερικής και της Ασίας οφείλονται ακριβώς στην έλλειψη αυτών των προϊόντων. Ο καθένας πρέπει να κατανοήσει ότι αυτό που έχει ανάγκη μία χώρα, πριν ακόμη και από την υψηλή τεχνολογία, είναι πολλές και φθηνές ζωοτροφές, οι οποίες θα δώσουν φθηνό γάλα, το σπουδαιότερο προϊόν του κόσμου και ως εκ τούτου φθηνό τυρί, κρέας, αυγά, δηλ. το πρωτεϊνικό μέρος της διατροφής του ανθρώπου, άνευ της οποίος ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει. Είναι τελείως λάθος να πιστεύουμε ότι οι Κινέζοι έζησαν μόνο από το ρύζι, γιατί αυτό τους έδινε την ενέργεια και λίγες μόνον πρωτεΐνες. Τις πρωτεΐνες που χρειάζεται ο οργανισμός τις πήραν από την σόγια, που πρώτη η Κίνα παρήγαγε παγκοσμίως εδώ και χιλιάδες χρόνια και σήμερα ακόμη παράγει σε ποσοστό 12%. θέλω λοιπόν να τονίσω ότι ο Έλλην ποιμένας πρέπει να γίνει καταρτισμένος κτηνοτρόφος- Μονό έτσι θα πλουτίσει η τάξη των αγροτών και κτηνοτρόφων, που ενώ είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας και της κοινωνίας μας είναι παντελώς εγκαταλελειμμένοι από το κράτος. Μόνο έτσι θα πλουτίσει και θα γεμίσει με πληθυσμό η ελληνική επαρχία, που τώρα ερημώνει. Μόνον έτσι θα κερδίσει η χώρα μας αστρονομικές ποσότητες χρημάτων που τώρα ξοδεύει για να εισάγει ζωτικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και ζωοτροφές από ξένες χώρες, ενώ κάλλιστα η Ελλάδα θα μπορούοε να είναι τουλάχιστον αυτάρκης στα προϊόντα αυτά λόγω κλίματος και φυσικού πλούτου. Εκτός των τεραστίων δυνατοτήτων ανάπτυξης του γεωργο-κτηνοτροφικού τομέα στην Ελλάδα θέλω στο 2 κεφάλαιο του παρόντος βιβλίου να πληροφορήσω και να επιστήσω την προσοχή των Ελλήνων στις δυνατότητες πλουτισμού της χώρας μας από την εκμετάλλευση του υπεδάφους της, για τις οποίες σχεδόν καθόλου δεν πληροφορείται ο Έλλην πολίτης από τα ΜΜΕ, Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν ότι το υπέδαφος της χώρας μας κρύβει κοιτάσματα όχι μόνον πετρελαίου, αλλά και χρυσού, τιτανίου και πολύτιμων λίθων (όπως διαμάντια και ρουμπίνια, συμφωνά με το ΙΓΜΕ) και από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα λιγνίτη και τύρφης που είναι μέχρι σήμερα γνωστά στον κόσμο; Ότι από την εκμετάλλευση ελαχίστου μέρους των μαρμάρων μας και μόνον θα μπορούσε να καλυφθεί το δημόσιο χρέος της χώρας; Οι πολίτες μίας χώρας πρέπει να ενημερώνονται από τους διοικούντες, τους οποίους αυτοί εκλέγουν, για τον πλούτο της χώρας τους, η οποία και τους ανήκει, Δηλαδή, οι πολιτικοί και οι κυβερνώντες πρέπει να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό, που είναι και ο εντολέας τους, για τον πλούτο της χώρας και τις καλύτερες επιστημονικές μεθόδους εκμετάλλευσης και αύξησης του πλούτου αυτού. Η έλλειψη σχετικών εκπομπών από τα 9 ΟΙ «Άγνωστες» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Και η Πολιτική τους ΣΗΜΑΣΙΑ

6 ΜΜΕ, σχετικών δημοσιεύσεων από τον Τύπο, σχετικών ομιλιών στην Βουλή των Ελλήνων, σχετικών μαθημάτων στα σχολεία, σχετικών νομοσχεδίων και νόμων, σχετικών κομματικών προγραμμάτων με κάνει να πιστεύω ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις και πολιτικοί παράγοντες της χώρας ουδέν έχουν πράξει προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι δεν θέλουν ο ελληνικός λαός να γνωρίζει. Γιατί αλλιώς πώς εξηγείται ότι ορισμένες σημαντικές προσπάθειες από άξιους Έλληνες επιστήμονες και επιχειρηματίες για την εκμετάλλευση του υπεδάφους της Ελλάδος κατέληξαν στο κενό, αφού συνάντησαν την λύσσα των ιθυνόντων; Μήπως έτσι είχαν διατάξει τους πολιτικούς μας να πράξουν κάποιοι ανώτεροι τους, ίσως ο Διεθνής Σιωνισμός; Αλήθεια, σε ποιο άλλο κράτος της Ευρώπης, στην οποία οι εκάστοτε πολιτικοί μας διατείνονται ότι ανήκομε, ο πολιτικός κόσμος θα κήρυττε έναν σιωπηρό και ανίερο πόλεμο κατά των βιομηχάνων και επιστημόνων που θέλουν να προσφέρουν στην πατρίδα τους; Μόνο η Ελλάδα βρίθει παραδειγμάτων άξιων ανθρώπων τους οποίους κατέστρεψε ολοκληρωτικά το «ελληνικό» κράτος. Σε όλες τις άλλες χώρες τέτοιοι άνθρωποι τυγχάνουν συνεργασίας, αν όχι συμπαράστασης, από τους διοικούντες. Στην Ελλάδα της Δύσης όμως, της μητέρας των επιστημών, ο κατάλογος αυτών των «θυμάτων», εκτός του ιδίου του γράφοντος, είναι μακρύς: εκτός βέβαια από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, οι Μπάτσης, Πάνου, Αγγελόπουλος, Αθανασιάδης- Μποδοσάκης, Δημητριάδης, Βλάχος, Βερροιόπουλος, Περατικός, Κατσάμπα (Πειραϊκή- Πατραϊκή), Μαλκότσης, (Αιγαίον), Περατικός και φυσικά για μερικά από αυτά θα πληροφορήσει τον αναγνώστη το παρόν βιβλίο. Η ταπεινή αυτή μου προσπάθεια ενημέρωσης και πληροφόρησης των Ελλήνων θα κλείσει με ένα παράρτημα ιστορικών γεγονότων που αφορούν ζωτικά εθνικά μας θέματα, τα οποία δεν διδασκόμαστε, ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, διδασκόμαστε άνευ ορισμένων «λεπτομερειών» οι οποίες όμως κάνουν όλη τη διαφορά και τις οποίες όλοι θα έπρεπε να ξέρουμε. Θα αποδείξω λοιπόν: 1) πόσο πολλές οικονομικές δυνατότητες μας δίδει η ελληνική φύση για την ανάπτυξη της γεωργοκτηνοτροφίας και της μεταλλευτικής και ενεργειακής βιομηχανίας, ποιες είναι αυτές και πώς μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε, 2) ότι τίποτε δεν έχει γίνει για την αξιοποίηση τους από το ελληνικό κράτος μέχρι σήμερα, 3) ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις ΣΚΟΠΙΜΩΣ δεν έγινε τίποτε προς αυτήν την κατεύθυνση και μάλιστα το κράτος πολέμησε τους φωτισμένους επιστήμονες και επιχειρηματίες που προσπάθησαν να κάνουν κάτι χρήσιμο για την Ελλάδα και για τους Έλληνες. 10

7 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπσυλος ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1: ΓΕΩΡΓΙΑ-ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ Σόγια Είναι ένα πανάρχαιο φυτό και μαζί με το λούπινο είναι τα μόνα φυτά που ο καρπός τους εμπεριέχει πρωτεΐνες περί το 40%. Η σόγια πρωτοεμφανίστηκε στα υψίπεδα των Ινδιών και της Κίνας. Ένας Κινέζος αυτοκράτωρ όμως παρατήρησε την τεράστια σημασία του για την διατροφή λόγω των πρωτεϊνών του και επέβαλε το φυτό ως ιερό. Προπολεμικώς διαβλέψαντες οι Αμερικανοί τον τεράστιο ρόλο του το πήραν στην Αμερική και άρχισαν την επιστημονική έρευνα περί το φυτό μέχρι που έφτασαν στις ημέρες μας αυτές οι πολύ καλές και πολλές ποικιλίες. Στο βιβλίο του «Μία πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσία του ανθρώπου» ο πρωτοπόρος Έλλην γεωπόνος Ιορδάνης Δημητριάδης αναφέρει στο βιβλίο του ότι η Γερμανία έχασε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο βασικώς από έλλειψη σόγιας, που δεν μπορούσε τότε να φέρει από την Κίνα. Για να καταλάβετε πόσο σοβαρό είναι το θέμα αυτό, πόση άγνοια έχει το ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας και πόσο προδίδει την Ελλάδα πρέπει να γνωρίζετε την τύχη όσων ετόλμησαν να ασχοληθούν με την σόγια στην Ελλάδα:. Ένας Έλλην γεωπόνος, ο Ιορδάνης Δημητριάδης, έγραψε το 1947 ένα βιβλίο όπου όλα αυτά αναγράφονται και το οποίο προλόγιζε ένας Διοικητής της Αγροτικής Τραπέζης ονόματι Βερροιόπουλος. Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο πρώτον εξηφανίσθη και δεύτερον έχασε την θέση του ο Διοικητής της Αγροτικής. Όταν σε τηλεοπτική εκπομπή προ έτους μίλησα για την σόγια και ανέφερα το γεγονός, όταν τελείωσε η εκπομπή μου τηλεφώνησε ο κ. Βερροιόπουλος, γηραιός πλέον, και αφού με συνεχάρη με επιβεβαίωσε ότι έγιναν τα πράγματα όπως τα είπα. Σήμερα η σόγια είναι η βασική πρώτη ύλη για να αυξάνουν οι πρωτεΐνες των ζωοτροφών, των μεν μηρυκαστικών σε 16%, των δε μονογαστρικών σε 20% περίπου. Σημειωτέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σφάζει ημερησίως μοσχάρια. Σημείωση: Ας λάβουμε υπόψη μας ότι οι πρωτεΐνες τον καλαμποκιού είναι μέχρι 6-7%, του σίτου και της κριθής μέχρι 11%, του πίτουρου μέχρι 15%, του βαμβακόσπορου μέχρι 25%, ( που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα, που είναι η μοναδική χώρα παραγωγής βαμβακιού στην Ευρώπη (μαζί με την Ισπανία, που παράγει το 1/10 της ελληνικής παραγωγής). Υπάρχει όμως και ένα ειδικό προϊόν βαμβακόσπορου, που παράγει μόνο ένα εργοστάσιο στα Φάρσαλα περιεκτικότητος 38% σε πρωτεΐνες και άνευ γκοσιπόλης (βλ κεφάλαιο βαμβακόσπορος). Μόνον αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα αντί για σόγια και για κοτόπουλα και για χοιρινά. Όταν πριν 30 χρόνια ασχολήθηκα με το θέμα της σόγιας προσπαθούσε να καταλάβω από πού και πώς παράγεται η σόγια. Όταν τελικώς αντελήφθην ότι όλες οι ελληνικές ποσότητες προέρχονται από τις ΗΠΑ τηλεφώνησα σε έναν θείο μου στις ΗΠΑ και τον παρακάλεσα να μου βρει σόγια. Έναν ή δύο μήνες μετά το τηλεφώνημα λαμβάνω ένα γράμμα του όπου μου εξιστορούσε ότι παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες του δεν μπορούσε να βρει τίποτε και παρόλες τις ενέργειες που έκανε ούτε στα γραφεία δεν τον έβαζαν μέσα. Απογοητευμένος που δεν μπορούσε να με εξυπηρετήσει, ενώ όλα υποτίθεται ότι είναι ελεύθερα στις ΗΠΑ, εξήγησε στην Αμερικανίδα σύζυγο του το πρόβλημα. Εκείνη του απήντησε ότι είχε έναν φίλο που ήταν διευθυντής σε κέντρο σποροπαραγωγής σόγιας. Ο θείος μου το εκμεταλλεύτηκε αυτό,του έστειλα εγώ τα 11

8 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Και η Πολιτική τους ΣΗΜΑΣΙΑ χρήματα και ο θείος μου του έστειλε τις ποσότητες σόγιας. Εν τω μεταξύ εγώ συνέχισα τις προσπάθειες μου στην Ελλάδα. Να γραψω πως τυχαία μου σύστησαν να αποτανθώ σε έναν κύριο Πάνο Πάνου. Μετά από 2 ημέρες οι γραμματείς μου μου είπαν ότι είχαν εντοπίσει έναν κ. Πάνο Πάνου γεωπόνο, με τον οποίο και επικοινώνησα. Ήταν διστακτικός και με δυσκολία δέχθηκε να με συναντήσει. Μου είπε ότι ήταν αριστούχος τελειόφοιτος της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών και είχε κερδίσει μία υποτροφία σε ένα γεωπονικό κέντρο του Βελγίου στην ακτή του Ατλαντικού. Επειδή από εκεί περνάει τοgulf Stream, είναι το καλύτερο σημείο για γεωπονικές έρευνες. Βρισκόμαστε στο Ένα πρωί ο κ. Πάνου παρατήρησε μία αναστάτωση μέσα στην σχολή. Πληροφορήθηκε από τους Βέλγους συμφοιτητές του ότι είχε έρθει ο ίδιος ο Einstein μαζί με άλλους γεωπόνους από την Γερμανία για να εξετάσουν το φυτό σόγια και να το φυτέψουν στους κάμπους της Πρωσίας. Τότε έμαθε για πρώτη φορά ο κ. Πάνου για την σόγια. Επειδή όμως το κλίμα της Γερμανίας είναι ψυχρό η σόγια δεν ευδοκίμησε. Όταν μετά από 2 χρόνια ο κ. Πάνου επέστρεψε στην Ελλάδα, πήρε μαζί του τους καλύτερους σπόρους και αυτοί ήτανharo Soy, Ogden, Clark, και Linkoln. Αυτές ήταν και οι ποικιλίες που ζήτησα μετά από το θείο μου να μου στείλει εξ Αμερικής, αλλά ο θείος μου με πληφορόρησε ότι αυτές οι ποικιλίες δεν υπήρχαν πια στις ΗΠΑ, γιατί ήταν προπολεμικές. Εγώ τότε του ζήτησα να μου στείλει τις αντίστοιχες, πράγμα το οποίον και έγινε. Έφερα 3 κτηνοτροφικές και 3 βρώσιμες ποικιλίες από την Αμερική αντίστοιχες των, Haro,Ogden και Clark Linkoln και τις καλλιέργησα σε 3 αποστάσεις (δηλ. 25 εκ. 50 εκ. και 75 εκ.), γιατί δεν είχαμε ιδέα πώς καλλιεργείται η σόγια. Καλλιέργησα 50 στρέμματα στην Κωπαϊδα κοντά στον Ορχομενό, 50 στρέμματα στο κτήμα Δημητρίου στην Λάρισα και 50 στρέμματα στα κτήματα του Τζιτζικώστα, του Προέδρου των φαρμακοποιών της Θεσσαλονίκης (θείου του μακαρίτη του βουλευτή της Ν.Δ. και πρώην Υφυπουργού Γεωργίας) και 50 στρέμματα στην Ξάνθη. Έγιναν επίσης και μερικές καλλιέργειες στην Ζάκυνθο. Το θεώρησα αυτό απαραίτητο, διότι υπάρχει αρκετή εναλλαγή κλίματος στον ελλαδικό χώρο, αφού το νοτιότερο σημείο είναι η Κρήτη (αν όχι η Γαύδος) πολύ νοτιότερα του βορειότερου σημείου της Αφρικής, ενώ η Μακεδονία είναι λίγο νοτιότερα από τα σύνορα Ισπανίας-Γαλλίας. Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτή η απόσταση των περίπου σε ευθεία γραμμή 1000 χλμ. έχει σοβαρότατες επιπτώσεις επί της γεωργίας, τόσο μεγάλες, ώστε ενώ στην περιοχή της Άρτας να υπάρχουν πλείστες όσες πορτοκαλιές και λεμονιές, στην Μακεδονία πουθενά δεν ευδοκιμούν αυτά τα φυτά. Αυτό είναι κάτι που ελάχιστοι Έλληνες το έχουν συνειδητοποιήσει και που παίζει μεγάλο ρόλο στη γεωργική μας παραγωγή. Η απόδειξη εκ των καλλιεργειών ότι όλη η χώρα είναι κατάλληλη για την καλλιέργεια της σόγιας μου έδωσε την δυνατότητα να βγάλω ορισμένα συμπεράσματα για το Υπουργείο Γεωργίας και για τους πολιτικούς της Ελλάδος γενικότερα. Διότι ενώ θα μπορούσαμε καλλιεργώντας 15 εκατομμύρια στρέμματα σε σόγια να παράγουμε το 15% των αναγκών της υπόλοιπης Ευρώπης, αφού όμως πρώτα έπρεπε να παράγουμε τους σπόρους, αυτό δεν το κάναμε. Και ερωτώ εγώ γιατί; Γιατί δεν υπάρχει ούτε μία ποικιλία ελληνικού σπόρου σόγιας; Γιατί η ελληνική επιστήμη επί της καλλιέργειας στο υπ' αριθμόν 1 προϊόν της ανθρωπότητος όχι μόνον έχει μείνει πίσω άλλα δεν έχει κάνει τίποτε απολύτως; Έφτασε δε το Υπ. Γεωργίας της μεταπολίτευσης σε τέτοιο σημεία παραλογισμού ισχυριζόμενο ότι δεν έχει δίκιο ο Σοφιανόπουλος και η ΧΡΩΠΕΙ, διότι -τάχα «ποια καλλιέργεια θα χαλάσουμε για να βάλουμε σόγια;» ήταν η απορία τους. Πρέπει ο αναγνώστης να καταλάβει ότι η καλλιέργεια της σόγιας, σύμφωνα τουλάχιστον με την βιβλιογραφία που έχω διαβάσει, θέλει θερμοκρασία εδάφους κατά την σποράν άνω των 12 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόχουλιχ,

9 25 βαθμών, πράγμα που επιτυγχάνεται στην Ελλάδα μετά τον Μάιο. Κάκιστα επομένως φυτεύτηκε πειραματικά η σόγια σαν κύρια καλλιέργεια επί Ανδρέα Παπανδρέου τον χειμώνα. Αυτός είναι και ο λόγος που «απέτυχε» το πείραμα και γι αυτό και να θέλεις σήμερα να βάλεις σόγια δεν μπορείς να βρεις σπόρο. Η σόγια είναι το υπ' αριθμόν 1 προϊόν του κόσμου. Άνευ της σόγιας δύσκολα κρατούν οι κτηνοτρόφοι τα μηρυκαστικά τους σε καλή κατάσταση, αλλά οπωσδήποτε δεν μπορούν να ζήσουν κοτόπουλα και χοιρινά. Διότι όπως προείπαμε το 20% περίπου που θέλει το κοτόπουλο και το χοιρινό δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν χρησιμοποιηθεί σόγια Οι ΗΠΑ διοικούν τον κόσμο με τον έλεγχο της σόγιας που έχουν σε άνω του 70% της παγκοσμίου παραγωγής. Η Ευρώπη έχει ανάγκη άνω των 45 εκατομμυρίων τόνων σόγιας αμερικανικής προελεύσεως. Η Γαλλία π.χ. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της και μεγάλο μέρος της διατροφής των ανθρώπων, (όλοι γνωρίζουν το σογιέλαιο, το γάλα από σόγια, κοκ) έχει ανάγκη να εισάγει άνω των 6 εκατομμυρίων τόνων σόγιας ετησίως, δηλ. κάθε μήνα τόνους σόγιας, ή άνω των τόνους την εβδομάδα. Πώς είναι δυνατόν η Ευρώπη να πει ποτέ όχι στις ΗΠΑ; Όπως ανέφερα και εν συντομία στην εισαγωγή του βιβλίου το 1947 ένας γεωπόνος ονόματι Ιορδάνης Δημητριάδης συνέγραψε μία επιστημονική πραγματεία με τίτλο «Μια πολύτιμη ύλη στην υπηρεσία του ανθρώπου-συμβολή στην λύση του προβλήματος του υποσιτισμού του ελληνικού λαού». Αυτό το καταπληκτικό και πρωτοπόρο βιβλίο το προλογίζει ο τότε διοικητής της Αγροτικής Τραπέζης Κων/νος Βερροιόπουλος. Στην σελίδα 58 γράφει για τις εισαγωγές της Ευρώπης το 1934 σε σόγια, για την Γερμανία τόνους, Δανία τόνους, Μ Βρετανία χιλιάδες τόνοι, Ολλανδία τόνους και Σουηδία τόνους. Εκ των αριθμών αυτών συνάγουμε ότι η συνολική εισαγωγή σόγιας στην Ευρώπη δεν θα ήταν μεγαλύτερη των 5 εκατομμυρίων τόνων. Όταν προ έτους εκλήθην από τον δικηγόρο κ. Γεωργανά στην τηλεοπτική εκπομπή του, αναφέρθηκα και στο θέμα της σόγιας. Αναφέρθηκα στο υπάρχον βιβλίο, το οποίο δυστυχώς έχει εξαφανισθεί από την κυκλοφορία, αλλά και ότι απεμακρύνθηκε εκ της θέσεως του ο τότε διοικητής της Αγροτικής Τραπέζης κύριος Βερροιόπουλος, ο οποίος στον πρόλογο του χρησιμοποιεί την φράση «η σόγια άπτεται αμέσως του προβλήματος του υποσιτισμού του ελληνικού λαού». Στη σελίδα 110 ο συγγραφεύς κ. Δημητριάδης γράφει τι έπρεπε να κάνει το ελληνικό κράτος, π.χ. παροχή βραβείων και χρηματικών αμοιβών σε όσους αυξάνουν την παραγωγή της σόγιας, υποχρεωτική δια νόμου πρόσμειξη ποσοστού αλεύρου σόγιας εις τον παρασκευαζόμενον καθ' όλην την επικράτεια άρτον, υποχρεωτική χρησιμοποίηση του σογιάλευρου από τα ζαχαροπλαστεία, τις βιομηχανίας, τις μακαρονοποιείες, κλπ. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι τελευταίως, δηλ. μετά το 1970 οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν υποχρεωτικώς σόγια στην πρόσμειξη του σίτου για την αύξηση πρωτεϊνών σε όλη την επικράτεια. Αν σκεφθήτε ότι αυτό Έλληνας το είχε πει για την πατρίδα μας 25 χρόνια πριν το εφαρμόσουν οι Αμερικανοί καταλαβαίνετε τι θα ήταν η πατρίδα μας σήμερα και τι εκτίμησης έπρεπε να χαίρει ο κ. Δημητριάδης στην γενέτειρα του Ελλάδα. Πόσοι όμως τον γνωρίζουν ή άκουσαν/διάβασαν για το έργο του στα ΜΜΕ και τον Τύπο; Η προσπάθεια λοιπόν που κάναμε το 1972 για την καλλιέργεια της σόγιας μας έφερε αντιμέτωπους με το ελληνικό κράτος έκτοτε και αυτή και είναι η αιτία των δεινών μου. Ήταν πολύ μεγάλη η επιτυχία μας και όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες η Ελλάδα δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τα άλλα μέρη που παράγουν σόγια. Γιατί η Ανωτάτη Γεωπονική δεν έχει παραγάγει ελληνικούς σπόρους σόγιας; Γιατί υπάρχει βιβλίο όπως 13

10 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 70 1 Η μητέρα μου με τον Γεωπόνο ΠΑΝΟΥ και συμβολικά ένα ΓΑΙΔΟΥΡΑΚΙ 2 Στην ΚΩΠΑΪΔΑ με καλλιέργεια ΣΟΓΙΑΣ 3 Με την μητέρα μου, γαϊδουρακι και χωράφι πριν καλλιεργηθεί 4 Νερά που τρέχουν στην θάλασσα στα Καμενα Βούρλα 5 Με ΣΟΓΙΑ στη Λάρισα 6 Πάλη με τα νερά για να δώσει τη μεγάλη σημασία για την άρδευση 7 Δεικνύοντας την ΣΟΓΙΑ 8 Χωράφι ΣΟΓΙΑΣ 9 Με τον ιδιοκτήτη του χωραφιού και με ΣΟΓΙΑ στην ΚΩΠΑΙΔΑ 10 Αλώνισμα ΣΟΓΙΑΣ στην ΛΑΡΙΣΑ 11 ΣΟΓΙΑ με ΚΑΡΠΟ 12 Τσουβάλιασμα ΣΟΓΙΑΣ στην ΛΑΡΙΣΑ 13 Πρόβατα 15 Ο Μακαρίτης Φαρμακοποιός με την οικογένεια του στα χωράφια του Μακεδονία 16 Νερό και κατσίκια στην ΚΩΠΑΙΔΑ 14

11

12 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑ λέγεται, εν αντιθέσει της πραγματικότητος, που λέει ότι η σόγια στην Ελλάδα δεν φυτρώνει; Επειδή η ερευνά μου έπρεπε τόσο να ολοκληρωθεί από πλευράς βρωσίμου σόγιας όσο και κτηνοτροφικής καλλιεργήσαμε όπως είπαμε σε περίπου 200 στρέμματα τις 3 βρώσιμες και 3 κτηνοτροφικές καλλιέργειες σε αποστάσεις 25, 50 και 75 εκατοστών ανά σειρά. Η απόσταση των σειρών προϋποθέτει την έρευνα που πρέπει να γίνει από φωτοσυνθετικής πλευράς. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα λιπάσματα, πρωτίστως τα αζωτούχα ή και το οργανικόν ίδιο λίπασμα, η κοπριά, προστίθεται στο έδαφος για να δώσει θρεπτικά συστατικά, πρωτίστως άζωτον, στα φυτά και στα δένδρα για να μεγαλώσουν και να παράγουν καρπούς. Αυτό που συμβαίνει με την σόγια αλλά και το λούπινο είναι ότι φωτοσυνθέτουν το άζωτο της ατμοσφαίρας με την βοήθεια ενός αζωτοβακτηρίου που ζη στο ριζικό του σύστημα και που συνθέτουν εν συνεχεία τις αζωτούχες ενώσεις που παράγουν το πρωτεϊνικό μέρος των καρπών και του κορμού. Π.χ. 7% στο καλαμπόκι, 11% στο στάρι, κοκ. Δια της μεθόδου της φωτοσυνθέσεως η σόγια αποκτά ένα ιδιαίτερο χάρισμα που από οικονομικής πλευράς παίζει μεγάλο ρόλο, διότι γλιτώνεις το αζωτούχο λίπασμα και τον άλλο χρόνο ή με την αμειψισπορά δεν το χρησιμοποιείς, διότι το έδαφος, που είναι γεμάτο αζωτούχες ύλες εκ του ριζικού συστήματος των φυτών της σόγιας. Π.χ. ένα χωράφι, αν το καλλιεργήσετε με ζαχαρούχο τεύτλο είναι τόσο εξαντλητική η καλλιέργεια, που θα μπορέσετε να το ξαναχρησιμοποιήσετε μετά από 4 χρόνια. Εάν όμως βάζετε σόγια, μπορείτε να το καλλιεργείτε εναλλάξ. Ο βασικότερος λόγος της αγρανάπαυσης είναι για να μπορέσει το άζωτο της ατμοσφαίρας και οι διάφοροι ζώντες οργανισμοί να εμπλουτίσουν το έδαφος με άζωτο. Είναι τόσο μεγάλες οι συνέπειες υπέρ του εδάφους όταν καλλιεργείται σόγια, που δεν γίνεται σήμερα νοητό από τους γεωργούς μας, διότι δεν το έχουν εφαρμόσει. Η θερμοκρασία εδάφους όταν σπέρνεται η σόγια πρέπει να είναι 25 βαθμοί, για να έχει καλές αποδόσεις, πράγμα που στην πατρίδα μας συμβαίνει κατά το τέλος Μαΐου, δηλ. λίγο πριν θερισθούν τα στάρια. Από τις μέχρι τούδε μελέτες μου δεν έπρεπε η σόγια να μπαίνει τον χειμώνα, διότι δεν αποδίδει, όπως και δεν απέδωσε. Αυτοί λοιπόν είναι οι λόγοι για τους οποίους κατηγορώ τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, που ναι μεν είπαν ότι είναι απαράδεκτη η μη καλλιέργεια της σόγιας στην πατρίδα μας, αλλά τεχνηέντως φρόντισαν να αποτύχει η καλλιέργεια, η οποία ξεκίνησε μετά φανών και λαμπάδων. Και όπως ξεκίνησε έτσι και σταμάτησε. Ελπίζουμε ότι επειδή επανερχόμεθα στο θέμα κάτι μπορεί να αλλάξει. 'Οπως έγινε π.χ. και με τον λιγνίτη. Όταν ο Δημήτριος Πάνου πήγε εθελοντής στο Κέντρο Βάμβακος της Λαρίσης όταν επέστρεψε από το Βέλγιο έπεισε και έναν διοικητή μονάδος σχετικά με την θαυματουργή ικανότητα της σόγιας, και έτσι έβαζαν σε μία μερίδα ψωμιού στρατιωτών 20% αλεύρου σόγιας. Αυτή η διαφορά έδινε 8% παραπάνω πρωτεΐνες στο ψωμί των στρατιωτών, η απόδοση των οποίων στα γυμνάσια, κλπ, κοπιώδη έργα τους έδιδε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Αντιλαμβάνεσθε τώρα γιατί απομακρύνθηκε ο διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας όταν προλόγισε το εξαίσιο βιβλίο του κ. Δημητριάδη. Κατηγορώ τους καθηγητές της Ανωτάτης Γεωπονικής ότι δεν ακολουθούν το ρητό του Κάλβου («θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία»), διότι έπρεπε κάποιος να καταναλώσει 5 χρόνια από την πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία και να βγάλει ελληνικούς σπόρους. Διότι τόσο θέλει περίπου ξεκινώντας από τους αρχικούς σπόρους για να βγάλεις καινούριους. Η μεταλλαγμένη σόγια που σήμερα κυκλοφορεί, και δη τα υβρίδια, δίνουν μεγάλες αποδόσεις, αλλά δεν μπορούν να καλλιεργηθούν. Ελπίζω αυτή η κατάσταση να αλλάξει συντόμως στην πατρίδα μας τώρα που και άλλοι άνθρωποι μαθαίνουν για αυτό το 17

13 Σωτήριος Αρίστ. Σοφιανόπσυλος καταπληκτικό φυτό που μας δίνει και 20% έλαιο, το περίφημο σογιέλαιο. Πρέπει κάποιος να καταλάβει ότι από ένα στρέμμα ελιές παίρνουμε κάποια ποσότητα ελαιολάδου και το υπόλοιπο καίγεται για τούβλα, ενώ το υπόλοιπο του καρπού της σόγιας, αφού δώσει 20% λάδι, όσο και η ελιά ανά στρέμμα, το υπόλοιπο 80% (περίπου κιλά το στρέμμα) πωλείται ως ζωοτροφή σε τιμή 90 δρχ. το κιλό, τροφή άνευ της οποίας δεν μπορείς να μεγαλώσεις ζώα, και πρωτίστως κοτόπουλα και χοιρινά. Οι καταπληκτικές αυτές ιδιότητες της σόγιας, διότι όπως είπαμε υπάρχει και το λούπινο, με εξίσου υψηλές, αν όχι περισσότερες πρωτεΐνες, έχει αλκαλοειδή και έτσι δεν μπορείς να το εκμεταλλευθείς την καθιστά σήμερα το μοναδικό φυτό της ανθρωπότητος και γι αυτό και οι Αμερικανοί, οι οποίοι παράγουν την μισή σόγια του κόσμου και ελέγχουν σε Βραζιλία και Αργεντινή άλλο ένα 30% είναι κυρίαρχοι. Επειδή δε η σόγια δεν παράγεται παρά σε ένα μικρό μέρος του Βορείου Ημισφαιρίου της οποίας το κέντρο περνά από την Πελοπόννησο και την Κρήτη, προχωράει στην Μικρά Ασία, συνεχίζει στο Πακιστάν και Μπαγκλαντές, στην Άπω Ανατολή, όπου παράγεται γύρω στο 12% και μετά λίγο στην Ιαπωνία και καταλήγουμε πάλι στις ΗΠΑ. Στο δε Νότιο Ημισφαίριο είναι η Νότιος Αφρική, συνεχίζουμε προς ανατολάς σε μία έρημο της Αυστραλίας και φτάνουμε στην Αργεντινή και Βραζιλία. Αυτή η ιδιαιτερότητα της σόγιας καθιστά την καλλιέργεια της δύσκολη σε όλον τον κόσμο πλην των ΗΠΑ. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι υποχρεωμένοι οι λαοί της Ευρώπης να αγοράζουν σόγια από την Αμερική, για να μπορούν να σφάζουν μοσχάρια ημερησίως, άνευ των οποίων θα υποσιτίζονταν. Αν υπολογίσουμε δε και τα άνω του χοιρινά ημερησίως και των πολλών εκατομμυρίων κοτόπουλων, όλα αυτά θέλουν σόγια. Πρέπει ο Έλλην να συνειδητοποιήσει το τεράστιο πρόβλημα της διατροφής του, διότι ενώ για πετρέλαιο δώσαμε 700 δις, το άμεσο κτηνοτροφικό προϊόν που εισάγουμε είναι πάνω από 1,5 τρις και το έμμεσο πιθανόν πάνω από 3 τρις. Τώρα ας μου πει κάποιος πολίτης της Ελλάδος πότε ακούσαμε μία συζήτηση στη Βουλή για τα κτηνοτροφικά προϊόντα, ένα πρωτοσέλιδο για τα κτηνοτροφικά προϊόντα. Τώρα αντιλαμβάνεσθε και γιατί το Υπ. Γεωργίας προέβαλλε την γελοιωδέστατη δικαιολογία, «και ποια καλλιέργεια θα χαλάσουμε για να βάλουμε την σόγια;». Τα χρήματα που διέθεσα σαν ΧΡΩΠΕΙ το 1972 για την καλλιέργεια της σόγιας ήταν άνω των δρχ., που για την εποχή εκείνη ήταν ένα τεράστιο ποσόν. Το ευχαριστώ του δημοσίου ήταν ότι την ΧΡΩΠΕΙ, μια ελληνική βιομηχανία που λειτουργούσε από το 1883, την έκλεισε! Ελιές Η πατρίδα μας διαθέτει συνολικώς ελαιόδενδρα. Το ελαιόδενδρο είναι ένα δένδρο πανάρχαιο, το δε ελαιόλαδο είναι ένα επίσης πανάρχαιο προϊόν και όλος ο ελληνικός λαός το γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Αμφιβάλλουμε αν υπάρχει έστω και ένα σπίτι στην Ελλάδα που δεν χρησιμοποιεί ελαιόλαδο για τις διατροφικές του ανάγκες. Το ελαιόλαδο είναι προϊόν που χρησιμοποιείται στα διάφορα φαγητά, λαδερά και τηγανητά, όπως και στα διάφορα γλυκίσματα. Η Ελλάδα αναλόγως της χρονιάς παράγει τόνους ελαιόλαδο που χρησιμοποιείται πρωτίστως για τις ανάγκες του ελληνικού λαού, αλλά γίνονται και εξαγωγές. Όταν ο Ηρακλής ο Ιδαίος ήρθε από την Κρήτη, με τους πέντε αδελφούς του, τους έβαλε να τρέξουν στην περιοχή της Ολυμπίας, όπου είχε θαυμάσει το τοπίο. Τον πρώτον δε εστεφάνωσε με κλάδο ελαίας, τον λεγόμενον κότινον. Βλέπουμε λοιπόν ότι η ελιά ήταν ένα γνωστό δένδρο εδώ και 3200 χρόνια τουλάχιστον. Το ελαιόλαδο είναι ουσιαστικά πηγή ενεργείας και δίδει 9 θερμίδες το γραμμάριο. 18

14 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και η Πολΐζΐκή ΤΟΌς ΣΗΜΑΣΙΑ Όταν ο παραγωγός μαζεύει τις ελιές καχ χτυπάει με τις βέργες το ελαιόδενδρο, για να πέσουν στο ελαιόπανο οι ελιές, πέφτουν επίσης και φύλλα. Όταν μάλιστα κλαδεύουμε και το ελαιόδενδρο, το οποίο συνήθως γίνεται δια του κοψίματος του κλαδιού που έχει και ελιές επάνω, τότε πέφτουν και μεγάλα κομμάτια ξύλου. Ο παραγωγός περνάει τις ελιές από ένα κόσκινο και ουσιαστικώς διαχωρίζει τις ελιές από τα κοτσάνια, τα ξύλα και τα περισσότερα φύλλα. Για να είναι πιο γρήγορα η διαδικασία, έχει υπεισέλθει στην διαδικασία της περισυλλογής και ένα φορητό μηχανάκι με βενζινοκινητήρα και περιστρεφόμενους άξονες με λαστιχένια κάθετα τάρακτρα που όταν από πάνω βάλει ο ελαιοπαραγωγός το κλαδί της ελιάς, τα τάρακτρα χτυπάνε τις ελιές και όπως πέφτουν τα φύλλα πέφτουν μέσα στο χωράφι και μαζεύονται οι ελιές. Παρόλα αυτά όταν ο παραγωγός πηγαίνει τις ελιές μέσα σε ένα τσουβάλι (από κιλά συνήθως) εμπεριέχεται και ένας αριθμός φύλλων. Στα 2000 ελαιοτριβεία της πατρίδος μας μαζεύονται ετησίως περίπου τόνοι φύλλων. Αντιλαμβάνεσθε ότι αυτός ο τεράστιος αριθμός είναι ένα μικρό μέρος των φύλλων των ελαιοδένδρων που δυστυχώς παραμένουν μέσα στους αγρούς. Μικρό μέρος αυτών (δεν είναι γνωστό πόσο) καταναλίσκεται από τα αιγοπρόβατα, αλλά το μεγαλύτερο καίγεται από τους ελαιοπαραγωγούς μαζί με τα ξύλα, όσα δεν είναι αρκετά μεγάλα για να χρησιμοποιηθούν σε τζάκια. Πόσος είναι αυτός ο αριθμός σε κιλά ουδείς γνωρίζει, αλλά οπωσδήποτε είναι το πολλαπλάσιο αυτών που μαζεύεται στα ελαιοτριβεία. Εάν υπολογίσουμε κατ' ελάχιστον ανά ελαιόδενδρο 10 κιλά φύλλα, δηλ. να μην παραμένει ούτε ένα φύλλο αναξιοποίητο, τότε με ελαιόδενδρα και με 10 κιλά, τότε έχουμε 2,5 δις κιλά φύλλων ετησίως. Τώρα, ποιο είναι το βάρος του ξύλου, στατιστικές δεν υπάρχουν, αλλά λίαν επιεικώς μπορούμε να πούμε ότι είναι άλλα 30 κιλά ανά δένδρο, δηλ. άλλα 6 δις κιλά ξύλου ετησίως. Δεδομένου ότι το κιλό του ελαιοξύλου έχει 3500 θερμίδες, μας δίνει 21 δις θερμίδες. Αυτός ο κολοσσιαίος αριθμός, αν διαιρεθεί δια του θερμίδων (δηλ. θερμίδες πετρελαίου ανά βαρέλι των 157 λίτρων), τότε θα έχουμε βαρέλια πετρελαίου, που είναι περίπου το 17% της καταναλώσεως της Ελλάδος. Εάν τώρα όλα αυτά μπορούν να συνδυασθούν με τα κλαδέματα από τα οπωροφόρα δένδρα (ροδακινιές, μουριές, κερασιές, βερυκοκκιές, κλπ) και γενικώς πουρνάρια, κούμαρα, σχίνα, κλπ, καταλήγουμε σε έναν τεράστιο αριθμό που είναι - με έναν πρόχειρο υπολογισμό άνω του 40% των ενεργειακών αναγκών της χώρας, δηλ. 400 δις δραχμές. Ουδείς στο ελληνικό κράτος και πρωτίστως το Υπουργείο Βιομηχανίας, Γεωργίας και Οικονομικών, και Οικονομίας, δεν έχει λάβει τον κόπο να κάνει αυτούς τους υπολογισμούς, που θα έλυναν αυτομάτως το οικονομικό αλλά και το εργατικό πρόβλημα της χώρας. Όταν ο παραγωγός πηγαίνει τις ελιές στο ελαιοτριβείο και τις ξεφορτώνει, ο άνθρωπος του ελαιουργείου αδειάζει το σακί σε μία χοάνη, τις οποίες ελιές μαζί με τα ολίγα φύλλα που εμπεριέχουν και κοτσανάκια, τις μεταφέρει και τις ρίχνει σε ένα στεγανό δοχείο, όπου από κάτω φεύγουν οι ελιές σαν βαρύτερες και πέφτουν μέσα στο πλυντήριο, και από την άκρη του δοχείου, σαν ελαφρύτερα, με έναν ανεμιστήρα, μεταφέρονται τα φύλλα. Όσοι έχουν δει την διεργασία στην πράξη ξέρουν ότι δίπλα στο ελαιουργείο υπάρχει σωρός από φύλλα ελιάς που περίπου ανάλογα με το ελαιοτριβείο, κυμαίνεται από 1-3 τριαξονικά φορτηγά γεμάτα φύλλα, τα οποία βασικώς πάνε χαμένα. Εν συνεχεία οι ελιές πλένονται στο πλυντήριο και ένας άλλος κοχλίας τις μεταφέρει στον σπαστήρα, όπου αλέθονται και εν συνεχεία πέφτουν στο μαλακτήρα σε χαμηλή θερμοκρασία περί τους 40 βαθμούς και μετά, όταν περάσει μισή με μία ώρα το πολύ, για να αρχίσει να ξεχωρίζει το λάδι, ένας άλλος κοχλίας μεταφέρει τις αλεσμένες ελιές στον διαχωριστήρα στερεών ((decanter) όπου από τη μία μεριά βγαίνει ο πυρήνας με μία υγρασία 50-70%, ανάλογα με τον τύπο των μηχανημάτων και από την άλλη τα 19

15 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόχουλος ελαιόζουμα σε υγρά μορφή, τα οποία εμπεριέχουν και το λάδι. Αυτά διοχετεύονται με αντλία πλέον στον κάθετο διαχωριστήρα υγρών-υγρών, τον λεγόμενο separator, και από το πάνω μέρος, ως ελαφρύτερο βγαίνει το λάδι, και από το κάτω μέρος τα ελαιόζουμα ως βαρύτερα. Αυτή είναι περίπου η περιγραφή της εργασίας του ελαιοτριβείου, τα οποία είναι περίπου 2000 σε όλη την Ελλάδα. Ο πυρήνας (που περιέχει περίπου 4% λάδι) με φορτηγά διοχετεύεται σε περίπου 40 πυρηνελουργεία της χώρας και εκεί γίνεται η εκχύλιση του υπολοίπου του λαδιού και βγαίνει το πυρηνέλαιο και το πυρηνόξυλο. Η λέξη πυρηνόξυλο είναι λανθασμένη, διότι αν επρόκειτο περί ξύλου, θα έπρεπε το κουκούτσι της ελιάς να επιπλέει στο νερό, πράγμα που δεν συμβαίνει, όπως θα διαπιστώσουμε, αν το ρίξουμε σε ένα ποτήρι με νερό. Δεν είναι ξύλο, είναι λιγροϊνη, που έχει ειδικό βάρος 1,2 και καθόλου λάδι. Επίσης κακώς εκχυλίζουμε όλον τον πυρήνα και κάνουμε άδικο κόπο. Τι έπρεπε να κάνουμε αντ' αυτού; Ο πυρήν δεν μπορεί να εκχυλισθεί, αν προηγουμένους δεν ξεραθεί. Έτσι λοιπόν το πρώτο πράγμα που κάνει το πυρηνελουργείο είναι να ξεραίνει τον πυρήνα. Αυτή είναι μία αναγκαστική διαδικασία που πρέπει να γίνει ούτως ή άλλως, διότι αλλιώς ο πυρήν δεν διαχωρίζεται δια της κοκκομετρικής διαδικασίας. Αντί λοιπόν μετά την ξήρανση να διαχωρίζουν τον πυρήνα στα 4 βασικά σημεία του (δηλ. στο φλοιό, το σάρκωμα της ελιάς που εμπεριέχει λάδι, το λιγροϊνικό μέρος, που είναι το κουκούτσι και τον πυρήνα της ελιάς που και αυτός εμπεριέχει λάδι) έπρεπε να διαχωρίζουν τον πυρήνα πρωτίστως στο λιγροϊνικό του μέρος που είναι μεγάλης θερμιδικής αξίας (άνω των 5 χιλιάδων θερμίδων το κιλό) και στο σαρκώδες μέρος και το πυρηνικό μέρος που περιέχουν το λάδι. Και επειδή η διαφορά είναι μεγάλη, θα εκχύλιζε το πυρηνελουργείο μόνο το 25% του πυρήνος και όχι το 100%. Μετά την εκχύλιση το προϊόν που θα παρέμενε, που είναι μέρος του σημερινού πυρηνοξύλου, θα ήταν απ' ευθείας ζωοτροφή. Το δε λιγροϊνικό μέρος που κατά βάρος είναι τα 3/4, δηλ. το κουκούτσι της ελιάς θα ήταν καύσιμο, όπως είναι δυστυχώς το πυρηνόξυλο σήμερα. Γιατί η Ελλάδα δεν έχει προβή σε αυτούς τους διαχωρισμούς δεν μπορώ να καταλάβω. Διότι αυτοί οι τόνοι που θα είναι καθαρή ζωοτροφή, θα επωλούντο προς 30 δρχ. το κιλό (διότι θα περιείχαν πρωτεΐνες περί το 14%, δηλ. το 33% των πρωτεϊνών της σόγιας) αντί των 5 δρχ. περίπου που πωλείται σήμερα. Το δε υπόλοιπο 75%, δηλ τόνοι, επειδή θα είχαν περισσότερες θερμίδες, θα μπορούσαν να συμπιεσθούν (από μία πρέσσα) και να γίνουν μπαστούνια και να καίγονται σαν καύσιμο για τα τζάκια με πολύ μεγαλύτερη βέβαια τιμή απ' αυτήν όπου πωλείται το πυρηνόξυλο σήμερα. Ένα μεγάλο θέμα είναι τα φύλλα της ελιάς, τα οποία κάθε χρόνο αγγίζουν τον αριθμό του 2,5 δις κιλών, αν υπολογίσουμε τουλάχιστον 10 κιλά ανά δένδρο. Εάν υπολογίσουμε ότι αυτό που μπορεί να ενσηρωθεί και η ενσήρωση θα πρέπει να γίνεται υποχρεωτικώς από όλα τα ελαιουργεία δια νόμου. Τι θα έπρεπε λοιπόν να γίνεται; Θα έπρεπε το ελαιουργείο να πληρώνει τον κάθε παραγωγό για τα φύλλα που φέρνει τουλάχιστον 10 δρχ. το κιλό, το δε ενσηρωμένο προϊόν, το οποίο είναι εφάμιλλο του τριφυλλιού, θα έπρεπε να πωλείται προς τους κτηνοτρόφους προς 40 δρχ. το κιλό. Το ΑΕΠ θα αυξάνετο ετησίως κατά 2,5 δις τόνους επί 40 δρχ.=100 δις δρχ! Αν ληφθεί υπ' όψιν ότι το συνολικό ΑΕΠ είναι περίπου 135 δις ημερησίως, αντιλαμβάνεσθε ότι το νούμερο των 100 περίπου δις είναι τεράστιο. Πέραν δε όλων αυτών θα αύξανε το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, των ελαιουργείων και πυρηνελουργείων που σήμερα έχουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Διότι αυτό το τεράστιο νούμερο των 100 δις, δεν θα πήγαινε σε όλον τον ελληνικό λαό, αλλά στις λίγες χιλιάδες των ελαιοπαραγωγών, ελαιουργών και πυρηνελουργών. Το ζήτημα είναι κεφαλαιώδους 20

16 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΟΙ η Πολιτική ΤΟΟς ΣΗΜΑΣΙΑ σημασίας για την Ελλάδα, αλλά το ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας περιέργως ουδέποτε έχει ασχοληθεί με αυτό. Λούπινα Όπως προανεφέρθη υπάρχουν δύο φυτά μόνο που έχουν πάνω από 30% πρωτεΐνες (βεβαίως ομιλούμε για τον καρπό). Το ένα είναι η γνωστότατη πλέον πρωτεϊνική πρώτη ύλη που ονομάζεται σόγια με 38% σε πρωτεΐνες, και το άλλο είναι το γνωστό σε ολίγους Έλληνες και σχεδόν καθόλου στον υπόλοιπο κόσμο, το λούπινο, με περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες περίπου 45%. Πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι το λούπινο παραμένει μία άγνωστη πρώτη ύλη σχεδόν σε όλον τον ελληνικό πληθυσμό και αυτό διότι το Υπουργείο Γεωργίας δεν κάνει τίποτε το ωφέλιμο για την ελληνική γεωργία. 2 Πράγματι είναι λυπηρό για έναν Έλληνα να παραδέχεται την εγκληματική ανικανότητα και αβελτερία του Υπ. Γεωργίας ενός από τα σημαντικότερα υπουργεία της χώρας του, αλλά ακόμη λυπηρότερο είναι ότι και το Υπουργείο Βιομηχανίας το δεύτερο νευραλγικό υπουργείο δεν έχει να επιδείξει τίποτε καλύτερο. Άλλωστε, όπως παρεδέχθη και ένας Γενικός Γραμματεύς του, αριστερών καταβολών, οι μελέτες που δεν έχουν καμία δυνατότητα να επιτύχουν είναι οι μόνες που εγκρίνονται, ενώ άλλες που μετά βεβαιότητος θα πετύχουν δεν εγκρίνονται! Το δεύτερο φυτό του οποίου ο καρπός περιέχει πάνω από 40% πρωτεΐνες είναι το λούπινο. Αυτό το φυτό είναι γνωστό από την αρχαιότητα και ήταν το μέσον δια το οποίου γινόταν η χλωρολίπανση (βλ. αντίστοιχο κεφάλαιο). Το λούπινο είναι ένα θαμνώδες φυτό με καρπό που εμπεριέχεται σε κυψέλες όπως το μπιζέλι. Το φυτό αυτό υπάρχει πρωτίστως στην Πελοπόννησο και σήμερα σε καταστήματα οικολογικά μπορεί κάποιος να το βρει σε βάζα, το οποίο το συνιστώ, γιατί περιέχει πρωτεΐνες πάνω από 40% επί ξηρού και είναι μία υγιεινότατη τροφή. Να σημειωθεί ότι η απόδοση του λούπινου ανά στρέμμα δεν ξεπερνάει τα 150 κιλά, και αυτή είναι μια άλλη απόδειξη της ανυπαρξίας του Υπουργείου Γεωργίας, διότι τίποτε δεν έχει κάνει για να εξευγενίσει αυτό το φυτό. Η περιεκτικότης του σε πρωτεΐνες φτάνει το 50%, αλλά ο καρπός του εμπεριέχει και κάτι αλκαλοειδή που τον καθιστούν μη βρώσιμο, εάν δεν γίνει η υδατοδιάλυσις των αλκαλοειδών. Τι σημαίνει αυτό; Υδατοδιάλυση των αλκαλοειδών του λουπίνου Τοποθετούμε ένα τσουβάλι λούπινα σε ένα ποτάμι ή ρυάκι ή σε μία μεγάλη σκάφη με νερό, το οποίο νερό το εναλλάσσουμε και μετά από 2-3 ημέρες, που είναι αρκετός χρόνος για να διαλυθούν τα υδατοδιαλυτά αλκαλοειδή το παίρνουμε, το ξεραίνουμε (στον ήλιο ή σε μηχανήματα) για να μην σαπίσει, και αυτό πλέον είναι βρώσιμο. 2 Είναι πολύ σκληρός αυτός ο χαρακτηρισμός αλλά αυτή είναι η πραγματικότης, διότι αν κάποιος ήθελε να παραγάγει μαλλί στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ούτε ένα πρόβατο μερινός ή αίγα μοχαίρ στην Ελλάδα, γιατί το κράτος δεν έχει φροντίσει να εισαγάγει κανένα. Έτσι και στην περίπτωση της σόγιας, το Υπουργείο Γεωργίας δεν έχει φροντίσει να αγοράσει σπόρο, παρόλο που το κλίμα της Ελλάδας είναι ιδανικό. Ούτε έχει γίνει ποτέ επιστημονική έρευνα για τον αγριοβούβαλο της Μακεδονίας, ώστε να γίνει ένα μεικτό ζώο από τον αγριοβούβαλο της Μακεδονίας και το κοινό μοσχάρι, όπως έγινε στην Αμερική με το μπύφαλο. Και άλλα πολλά, τα οποία ξεφεύγουν της παρούσης. όπως συνέβη και σε εμένα. Ενώ είχαμε πάρει θετικές απαντήσεις για εργοστάσιο ψαραλέυρων (από τις σαρδέλλες του Εύξεινου Πόντου) στην περιοχή της Καβάλλας, το Υπουργείο Γεωργίας απάντησε ότι η περιοχή έχει κριθεί αναδασωτέα και απέρριψε την αίτηση μας. Έχουν περάσει έκτοτε 30 χρόνια και δεν έχει φυτευθεί ούτε ένα δένδρο στην περιοχή που θα γινόταν το εργοστάσιο! 21

17 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπουλος Επειδή ως γνωστόν το λίπασμα είναι το μέσον δια του οποίου εμπλουτίζουμε το χώμα, για να αναπτυχθεί το φυτό και να βγάλει καλούς καρπούς, γι αυτό και το λούπινο, επειδή περιέχει πολλές πρωτεΐνες, το χρησιμοποιούσαν από την αρχαιότητα ως φυσικό λίπασμα. Οι Γερμανοί προπολεμικώς είχαν προσπαθήσει και είχαν σχεδόν επιτύχει να παραγάγουν σε συνεργασία με το επιστημονικό ίδρυμα Κανελλόπουλου γλυκό λούπινο, δηλ. απηλλαγμένο των αλκαλοειδών και είχε γίνει και η προσπάθεια να αυξηθεί η παραγωγή του ανά στρέμμα. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ενώ το Υπουργείο Γεωργίας έπρεπε να συνεχίσει τις προσπάθειες και να δώσει μεγάλη έμφαση στο λούπινο, όχι μόνο το εξαφάνισε από προσώπου γης, αλλά δεν έκανε και καμία επιστημονική προσπάθεια. Έχουν περάσει έκτοτε 50 χρόνια και τίποτα δεν έγινε. Δεν ξέρω πού θα ήταν η πατρίδα μας σήμερα και ποιο ρόλο θα παίζαμε στον κόσμο, εάν είχαμε επιτύχει την παραγωγή του λούπινου σε μεγάλη κλίμακα και πρωτίστως σαν πρώτη ύλη παραγωγής και ζωοτροφών. Αυτό είναι μία άλλη απόδειξη της προδοτικής αμέλειας του Υπουργείου Γεωργίας και των ελληνικών κυβερνήσεων εν γένει. Είναι ακόμη καιρός το λούπινο και αντίστοιχα φυτά να πάρουν την θέση που τους αξίζει στον ελλαδικό χώρο και να προσφέρουν αυτά τα οποία μπορούν. Υπάρχουν και άλλες ιδιομορφίες για το θέμα του λούπινου, ότι π.χ. δεν θέλει νιτρικά λιπάσματα και άλλα πολλά που ξεφεύγουν της παρούσης. Το λούπινο λόγω της μεγάλης ποσότητας πρωτεϊνών που περιέχει όταν βγάλουμε τα αλκαλοειδή είναι καταπληκτική τροφή για τα μονογαστρικά αλλά και για τα μυρηκαστικά. Εννοείται, βεβαίως, ότι κάνει και για τα κουνέλια και ό,τιδήποτε άλλο σπιτικό ζώο. Προτρέπω τους Έλληνες καταναλωτές να γίνουν και εκείνοι χρήστες του λούπινου, να αρχίσει η διάδοση του. Από την πλευρά του το ελληνικό υπουργείο Γεωργίας αλλά και η Ανωτάτη Γεωπονική πρέπει να φτιάξει γάλα από το λούπινο, πρωτεϊνικές ίνες και ό,τι άλλο γίνεται παγκοσμίως και για την σόγια. Θα επρότεινα να μπη και ένα 10% στο ψωμί, που μέχρι στιγμής έχει μόλις 11% πρωτείνες όταν προέρχεται από σιτάρι ολικής αλέσεως, ενώ προσθέτοντας 20% λούπινο διπλασιάζουμε τις πρωτεΐνες και κάνεις ένα ψωμί αισθητώς πιο υγιεινό. Πιστεύω ότι η οποιαδήποτε νομοθετική κάλυψη που θα βοηθήσει την αξιοποίηση του λούπινου θα ήταν ευκταία και θα βοηθούσε τα μέγιστα την χώρα μας. Η προσπάθεια δε αναπτύξεως της αποδόσεως της καλλιέργειας του λούπινου θα ήταν ένα σοβαρό κίνητρο για τον παραγωγό ανεξαρτήτως των αλκαλοειδών που εμπεριέχει και θα έδινε και ώθηση στη βιομηχανία μας. Να λάβετε υπόψη σας ότι επί της αποδόσεως του λούπινου δεν ξέρουμε πολλά πράγματα. Ενδέχεται μία άλλου είδους καλλιέργεια να αποδώσει πολλά περισσότερα. Για αυτό και πρέπει να γίνουν επισταμένες έρευνες. Κάνω έκκληση στην Ανωτάτη Γεωπονική να ασχοληθεί με το θέμα. Επίσης αυτό το οποίο αυτήν την στιγμή δεν ξέρω είναι ποια είναι η περιεκτικότης των πρωτεϊνών στα φύλλα και στον κορμό, ώστε να χρησιμοποιηθεί και αυτό ως ζωοτροφή, καθώς και εάν τα αλκαλοειδή αυτά εμπεριέχονται και στο υπόλοιπο φυτό εκτός από τον καρπό. Μονοετης-Πολυετής-Δενδρώδης Μηδική Ο ελληνικός λαός και ιδιαιτέρως οι γεωργοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν 2 ειδών τριφύλλι ή μηδική, όπως λέγεται επιστημονικώς, και τα οποία καλλιεργούνται και σήμερα. Υπάρχει το μονοετές τριφύλλι και το πολυετές, το οποίο συνήθως διαρκεί από 5 εώς 7 χρόνια. Η πατρίδα μας έχει μεγάλη παραγωγή τριφυλλιού, η οποία ανέρχεται σε περίπου 2,5 εκατομμ. τόνους. Είναι ένα φυτό που τρώγεται από όλων των ειδών τα ζώα, μονογαστρικά και μυρηκαστικά, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται για τα μυρηκαστικά. Ο 22

18 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Καΐ η Πολπίκή ΤΟΌς ΣΗΜΑΣΙΑ λόγος για τους οποίους το τριφύλλι είναι μια καλή τροφή είναι η περιεκτικότητα της σε πρωτεΐνες, από 17-23%. Το τριφύλλι αρχίζει να ανθίζει την άνοιξη και φτάνει μέχρι τον μήνα Οκτώβριο- Νοέμβριο. Όταν το ύψος του φτάσει τους πόντους, ο γεωργός το κόβει με ένα κοπτικό μηχάνημα που προσαρμόζεται σε ένα τρακτέρ. Αφού κοπή, ανάλογα πάλι με τις καιρικές συνθήκες, η θερμότητα του ηλίου το ξεραίνει. Όταν ξεραθή καλά, δηλ. η υγρασία του είναι κάτω του 12% (ο γεωργός αυτό το καταλαβαίνει εμπειρικά) με ένα άλλο μηχάνημα προσαρμοσμένο σε τρακτέρ το μαζεύει σε σειρές. Εν συνεχεία, το τρακτέρ με το μπαλλιαστικό από πίσω του μπαλλιάζει το τριφύλλι. Μετά ένα φορτηγό φορτώνει τις μπάλλες, τις μεταφέρει σε αποθήκη. Οι μπάλλες είτε χρησιμοποιούνται για τροφή των ζώων ή πωλούνται σε εμπόρους ζωωτροφών. Οι μπάλλες κυμαίνονται από έως και 40 κιλά. Επειδή η Ελλάς έχει μεγάλη ηλιοφάνεια και αυτό επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το τριφύλλι θα μεγαλώσει περί τους 30 πόντους, έχουμε περίπου μέχρι και τον Οκτώβριο μήνα 5-7 κοπές. Το σύνηθες είναι όμως να υπάρχουν, και έτσι υπολογίζονται επιστημονικώς 5 κοπές το χρόνο. Όταν το κόψουμε το τριφύλλι και τύχει να βρέξει, όπως είναι πλαγιασμένο επί της γης, θα «ανάψει» ή θα μουχλιάσει. Ακόμη χειρότερα είναι όταν βραχή όντας μπαλλιασμένο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν έχει δυνατότητες στα βόρεια κλίματα να ξεραίνει εύκολα το τριφύλλι στον ήλιο έκανε μία τεχνολογική διαφοροποίηση, δηλ. αφού κόψουν το τριφύλλι το μεταφέρουν υγρό στις βιομηχανίες. Εκεί αλέθεται, μπαίνει σε ένα περιστροφικό ξηραντήριο και ξεραίνεται όπως ο πυρήνας της ελιάς και εν συνεχεία, ξερό πλέον, περνά από μία κοκκοποιητική (pelletizer) μηχανή και κοκκοποιείται. Να ληφθη υπ' όψιν ότι το τριφύλλι πρέπει να ποτίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες, πράγμα το οποίο γίνεται συνήθως τώρα πλέον με καρούλια. Σημείωση: Για να μοιράσει τις ποσότητες που θα παράγει κάθε χώρα, η Ε.Ε. εζήτησε να αναφέρουν οι χώρες τις ποσότητες μηδικής τις οποίες παράγουν. Δυστυχώς στην Ελλάδα, επειδή κανείς δεν ξέρει την πραγματικότητα και ο αρμόδιος υπουργός Γεωργίας ήταν προφανώς άσχετος με το θέμα ( ή προδότης;), εδήλωσε τόνους, ενώ παρήγαμε τόνους και έτσι η Ε.Ε. μας έδωσε ποσόστωση τόνους. Έτσι δεν επιτρέπεται πλέον να παράγουμε πάνω από , τα εργοστάσια ζωωτροφών που άρχισαν να γίνονται στην Ελλάδα αδράνησαν και παρέμειναν ελάχιστα. Με αποτέλεσμα τα εργοστάσια ζωωτροφών να εισάγουν τριφύλλι από την Ιταλία και την Ισπανία, γιατί δεν έχουν δικαίωμα να παράγουν το δικό μας! Επειδή γενικώς δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός ουσιαστικός, όλη αυτή η διαδικασία με τα διάφορα μηχανήματα για να καταλήξει το τριφύλλι σε κάποια αποθήκη για να το φάνε τα ζώα, θα μπορούσε να αποφευχθεί Θα έπρεπε να γίνει δηλ. συνδυασμός γεωργίας και κτηνοτροφίας στον αγρό, με τα ζώα να βόσκουν μέσα στον αγρό, να τον λιπαίνουν με τα περιττώματα τους (οργανικό λίπασμα) και με τον τρόπο αυτό να γίνεται μεγάλη οικονομία σε μηχανήματα και σε σύρματα που απαιτούνται για το μπάλλιασμα. Επειδή όμως τον χειμώνα το τριφύλλι δεν μεγαλώνει και οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχουν και ποσότητες για τους χειμερινούς μήνες, ιδιαιτέρως σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως βλέπετε και ακούτε κάθε τόσο στα ΜΜΕ, πρέπει να κάνουμε και την πρώτη διαδικασία, το μπάλλιασμα ή την κοκκοποίηση, αλλά όχι όπως γίνεται σήμερα. Π.χ. είναι ανεπίτρεπτον με τόσα νερά που έχει η Κρήτη και τόσο καταπληκτικό κλίμα για την καλλιέργεια του τριφυλλιού να εισάγουν τριφύλλι από την Μακεδονία. 23

19 Σωτήριος Αριστ. Σοφιανόπουλος Αναφέραμε αυτήν την διαδικασία, η οποία είναι συνήθως η γνωστότερη, διότι δεν είναι μόνον αυτές οι δύο ποικιλίες μηδικής που υπάρχουν. Υπάρχει και μία τρίτη ποικιλία, η δενδρώδης μηδική, η οποία ήταν ιερό φυτό για τους αρχαίους, και το οποίο αντέχει πάρα πολλά χρόνια, πάνω από 20-30, αλλά είναι άγνωστο σχεδόν στον ελληνικό λαό. Παρόλα αυτά υπάρχει σε πολλές περιοχές της Ελλάδος και το χρησιμοποιούν ως καλλωπιστικό φυτό. Δεν ξέρω ούτε ένα στρέμμα της Ελλάδος να είναι καλλιεργημένο με δενδρώδη μηδική προς βοσκή ζώων. Η δενδρώδης μηδική είναι ένα καταπληκτικό φυτό και θα μπορεί να διαθρέψει εκατομμύρια ζώα, εάν προηγουμένως φροντίσουμε να φυτέψουμε τα πετροβούνια της Ελλάδος με αυτό. Παράγει ένα κίτρινο λουλουδάκι και είναι ανθεκτικό σε όλα τα πετρώδη εδάφη. Επίσης επειδή είναι δένδρο και έχει βαθειές ρίζες, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθή και ως ξερικό φυτό, πρωτίστως στα νησιά μας και να αποτελέσει την δυνατότητα αυξήσεως της κτηνοτροφίας μας σε μεγάλο βαθμό. Όσον αφορά το θέμα της δενδρώδους μηδικής, η Ελλάς έπρεπε να κάνει το εξής. Πηγαίνοντας π.χ. από την Αθήνα στη Λαμία από την Εθνική Οδό βλέπουμε διάφορα μικρά, βουνά δεξιά και αριστερά του δρόμου. Πρέπει ένα βουνό από αυτά να φυτευθή με δενδρώδη μηδική, να μπουν μόνιμες εγκαταστάσεις αρδεύσεως (κανόνια) με πλαστικούς σωλήνες, τα οποία κανόνια θα αρδεύουν 20 στρέμματα και θα είναι ελληνικής παραγωγής (π.χ.regen). Όταν η δενδρώδης μηδική μείνει 3-4 χρόνια για να ριζώσει καλά και να κάνει γερό κορμό και αφού έχουμε μαντρώσει την περιοχή με κοτετσόσυρμα ύψους 1,2 μέτρο και με σιδεροπασσάλους οικοδομής, οι οποίοι τοποθετούνται ανά 4 μέτρα κάνοντας απλώς μία τρύπα όταν υπάρχει βράχος, αφήνουμε μέσα πρόβατα ή κατσίκια ελεύθερα. Σε διάφορες περιοχές του βουνού πρέπει να υπάρχουν και δεξαμενές όπου τα ζώα θα πίνουν νερό και τότε μετά από καιρό μπορούμε να έχουμε 3 ζώα ανά στρέμμα και αναλόγως του μεγέθους του βουνού εύκολα υπολογίζεται ο αριθμός των ζώων. Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι η δενδρώδης μηδική είναι αειθαλές φυτό, άρα προσφέρεται για τροφή όλον το χρόνο, αφού όμως πρώτα συνηθίσουν τα ζώα να το τρώνε χλωρό για να μην παθαίνουν τυμπανισμούς. Πρέπει για 1-2 μήνες τα ζώα να τρώνε από λίγο, για να αλλάξει η μικροβιακή χλωρίδα της μεγάλης κοιλίας, ώστε να μην παθαίνουν τυμπανισμούς. Όταν η εγκατάσταση γίνει σωστή, είναι εύκολο 2 άνθρωποι ή μία οικογένεια να εξυπηρετεί χιλιάδες στρέμματα και χιλιάδες ζώα. Είναι απόφαση μας να διαλέξουμε αν τα ζώα αυτά θα είναι γαλακτοφόρα, οπότε θα πρέπει και να αρμέγονται ή εάν θα είναι κρεατοπαραγωγά, οπότε δεν χρειάζεται άρμεγμα (θα παράγουν δηλ. τα θηλυκά λίγο γάλα για τα μικρά. 4) Ντομάτες Είναι σε όλους γνωστόν ότι υπάρχουν δύο ειδών ντομάτες: αυτές για σαλάτα και οι ντομάτες για βιομηχανική χρήση (τοματοπελτέ). Βεβαίως στην περίπτωση της ντομάτας για σαλάτα ή μαγείρεμα, είναι δύσκολη η περισυλλογή των υποπροϊόντων της, γιατί είναι διεσπαρμένη σε εκατομμύρια νοικοκυριά. Εκεί που υπάρχει πολύ ντομάτα συγκεντρωμένη και προσφέρεται προς παραγωγήν ζωωτροφων είναι τα εργοστάσια παραγωγής τοματοπολτού, που είναι αρκετά στην Ελλάδα. 4Επίσης έχει υποχρέωση το Υπουργείο Γεωργίας να φέρει και ζώα για την παραγωγή καλού μαλλιού (π.χ. μερινός) που είναι το καλύτερο πρόβειο μαλλί και κατσίκες μοχαίρ, το καλύτερο μαλλί του κόσμου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η πατρίδα μας δεν έχει ούτε ένα πρόβατο μερινός ούτε μία κατσίκα μοχαίρ. 24

20 ΟΙ «ΑΓΝΩΣΓΓΕΣ» ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ; ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και η Πολιτική ΤΟΌς ΣΗΜΑΣΙΑ Οι παραγωγοί γεμίζουν μεγάλες νταλίκες οι οποίες τον μήνα Αύγουστο περίπου πηγαίνουν στα εργοστάσια και αφού ζυγίσουν το προϊόν τους το ρίχνουν σε μία δεξαμενή και πλένεται και εν συνεχεία αρχίζει η επεξεργασία της τομάτας. Αυτή συνίσταται στον διαχωρισμό του σαρκώματος από τον φλοιό και τους σπόρους και ο μεν φλοιός και οι σπόροι πάνε προς μία κατεύθυνση άλλη δε κατεύθυνση παίρνει το σάρκωμα το οποίο συμπυκνώνεται μέχρι ενός ορισμένου βαθμού, μπαίνει στις κονσέρβες, αποστειρώνεται και φθάνει στην κατανάλωση. Υπάρχουν βεβαίως και ολόκληρες τομάτες σε κονσέρβες, αλλά αυτές οι ποσότητες δεν είναι μεγάλες. Αυτό που έπρεπε να γίνεται στην Ελλάδα είναι να αποξηραίνουμε τον φλοιό και τον σπόρο και εν συνεχεία να παίρνουμε το λάδι από τον σπόρο δι εκχυλίσεως, αφού πρώτα συνθλίψουμε τον σπόρο και εκχυλίσουμε το λάδι. Εάν ληφθή υπ όψιν ότι ο σπόρος της τομάτας εμπεριέχει 20% λιπαρά (δηλ. τοματέλαιο), θα μπορούσαμε να παράγουμε τεράστιες ποσότητες τοματελαίου, που είναι και βρώσιμο προϊόν και έχει μεγάλη βιολογική αξία, όπως και το βαμβακέλαιο, το καλαμποκέλαιο, ηλιέλαιο, σογιέλαιο, σησαμέλαιο, φοινικέλαιο, ελαιόλαδο. Βεβαίως πρέπει να γίνει πρώτα σύνθλιψη του σπόρου, για να μπόρεση να δούλεψη το εκχυλιστικό μέσον, που συνήθως είναι το εξάνιον, αφού πρώτα όμως γίνει η αποξήρανση. Αλλά και στον τομέα αυτό πάλι η χώρα μας θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος, διότι θα μπορούσε να παράγη ηλιακά ξηραντήρια προς πάσαν μορφή ξηράνσεως προϊόντων. Στα διάφορα διαμερίσματα της χώρας θα έπρεπε να γίνει μελέτη δυνατότητες παραγωγής και αποστάσεων και να γίνουν κεντρικά εργοστάσια που θα ανελάμβαναν αυτούς τους σκοπούς. Σημειωτέον ότι ο φλοιός και ο σπόρος της τομάτας έχουν αρκετές πρωτεΐνες, μία από τις οποίες είναι το γλουταμινικό οξύ. Η ουσία αυτή κάνει πάρα πολύ καλό στην μνήμη και μάλιστα στην Ιαπωνία υπάρχει φάρμακο προερχόμενο από τους σπόρους της τομάτας. Αφού λοιπόν η πατρίδα μας εκμεταλλευθή τους σπόρους της τομάτας για παραγωγή ελαίου, θα ήταν απλή διαδικασία εν συνεχεία η άλεση του προϊόντος μαζί με τον φλοιό και η δημιουργία ενός προϊόντος υψηλού σε πρωτεΐνες (της τάξεως άνω του 35%) για παραγωγή ζωωτροφών. Βεβαίως, τίθεται το ερώτημα αν η βιομηχανική εκμετάλλευση της ντομάτας είναι οικονομικώς συμφέρουσα. Για να το κάνουν άλλες χώρες που δεν παράγουν τόσες τομάτες όσες η Ελλάδα, όπως π.χ. η Γαλλία, οπωσδήποτε συμφέρει, αλλά πρωτίστως πρέπει να γίνει και μία λεπτομερής μελέτη (pre-feasibility analysis και pilot plan) για να διαπιστωθεί επακριβώς. Όπως ανεφέρθη, για την ξήρανση της ντομάτας απαραίτητο είναι το ηλιακό ξηραντήριο, το οποίο εξετάζουμε στο παρακάτω κεφάλαιο. ΗΛΙΑΚΟΝ ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΟΝ Οταν κάποιος αφήση το αυτοκίνητο του στον ήλιο το καλοκαίρι και μετά από 1 ώρα τουλάχιστον θελήση να πιάσει το τιμόνι, δεν μπορεί, γιατί η θερμοκρασία έχει ξεπεράσει τους 60 βαθμούς, ιδίως καθότι το τιμόνι είναι μαύρο, γιατί το μαύρο είναι καλός αγωγός της θερμότητος. Αυτό με απασχόλησε όταν ήμουν Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Πρέπει να ξέρουμε ότι δεν είναι τυχαίο ότι βρισκόμαστε σε αυτά τα οικονομικά χάλια, διότι δεν παράγουμε κανένα προϊόν υψηλής τεχνολογίας. Έχουμε αντιγράψει ορισμένα απλά πράγματα και παράγουμε προϊόντα διυλίσεως αργού πετρελαίου στο 4 διυληστήρια της χώρας, που είναι το κρατικό (αρχικής κατασκευής από τον Νιάρχο), του Λάτση, του Βαρδινογιάννη στην Κόρινθο και το κρατικό ΕΚΟ, που τα κατασκεύασε ο Πάππας και η ΕΣΣΟ στην Θεσσαλονίκη. Η φαινόλη, όμως που είναι παράγωγον πετρελαίου και είναι η πρώτη ύλη από την οποία παράγεται η ασπιρίνη δεν παράγεται στην χώρα μας. 25