Σε ΠεΙΣμα τους Προχωραμε!

Transcript

1 M H N I A I A E Φ H M E P I A M Α Ϊ Ο Σ Χ Ρ O Ν O Σ 3 2 ο ς Α Ρ A γ ί ο υ K ω ν σ τ α ν τ ί ν ο υ 5 7 A Θ H N A A EΛΦOTHTA HMHTΣANITΩ N «ΓPHΓOPIOΣ O E' t h Σ Σ Υ Ν Τ Α ξ Η Σ Παρεμβάσεις Την αισιοδοξία για τις κοινωφελείς παρεμβάσεις μας στη Δημητσάνα την είχαμε επισημάνει και στο προηγούμενο φύλλο. Αποδείχθηκε με το παραπάνω στο διάστημα που μεσολάβησε. Ας γίνουμε σαφέστεροι. Το Σαββατοκύριακο των εκλογών φιλοξενήθηκε από μέρους της Αδελφότητας ο Αρχιτέκτονας του υπ. Πολιτισμού κ. Νίκος Χαρκιολάκης, παλαιός φίλος και θαυμαστής της Δημητσάνας. Πρόκειται για τον άνθρωπο που έκανε τα σχέδια του αρχοντικού Αντωνόπουλου, το οποίο θα λειτουργήσει ως Λαογραφικό Μουσείο. Το εξαιρετικό έργο της αποκατάστασης, το οποίο σίγουρα θα εκτιμήσουν όλοι οι Δημητσανίτες όταν θα ανοίξουν επίσημα οι θύρες του κτηρίου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον κ. Χαρκιολάκη και τους συνεργάτες του. Εκμεταλλευθήκαμε την παρουσία του, για να επισκεφθούμε το κτήριο Αντωνόπουλου και να συζητήσουμε για τις δέουσες ενέργειες, ώστε να ξεκινήσει το συντομότερο η λειτουργία του Μουσείου. Επισκεφθήκαμε επίσης το Παρθεναγωγείο, για το οποίο γράφουμε στις εσωτερικές σελίδες της εφημερίδας μας. Μας δήλωσε ότι θα αποδεχόταν να αναλάβει την ευθύνη της αποκατάστασης και αυτού του κτηρίου, αρκεί να του το αναθέσει η υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Στο μεταξύ το Πολιτιστικό-Διασυνεδριακό οδεύει προς το τέλος του, παρά τα προσκόμματα που επιχείρησαν να βάλουν ορισμένοι. Ήδη προγραμματίζουμε τα εγκαίνια και τις τελευταίες επαφές για συνεργασία με συγκεκριμένους φορείς. Προχωρεί και η έγκριση της κατασκευής νέου Σχολείου στο κτήριο Μπαλάνου, ώστε στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις να επεκταθεί η ιστορική Βιβλιοθήκη Δημητσάνας. Ιδού λοιπόν η συνδρομή της Αδελφότητας στην πνευματική ανάπτυξη του τόπου, ιδού το πατριωτικό έργο της. Ας σωπαίνουν λοιπόν οι φορείς της διχόνοιας. Σε ΠεΙΣμα τους Προχωραμε! Ο ι τελευταίες (;) αναλαμπές της επιθετικότητας τος; Ποια είναι τα υπόγεια ρεύματα που ορισμένων καλοθελη- ενώνουν παλαιούς και νέους διώκτες του τών εναντίον του Πολιτιστικού-Διασυνεδριακού Κέντρου εκδηλώθηκαν τελευγούν σε τυφλές, όσο και σπασμωδικές έργου; Ποιες διασυνδέσεις τους οδηταία. Δήθεν αμύντορες των θεσμών και ενέργειες με στόχο να ανακόψουν την των νόμων, τάχα προστάτες της κοινωνίας των Δημητσανιτών, προέβησαν σε νονται ότι γίνονται καταγέλαστοι, ότι τα ολοκλήρωση του έργου; Δεν αντιλαμβά- προκλητικές ενέργειες, προσφεύγοντας σχέδιά τους αποτυγχάνουν, ότι η τοπική σε κρατικές υπηρεσίες διαβάλλοντας το κοινωνία γυρίζει την πλάτη σε τέτοιες έργο του Ιδρύματος. Την απάντηση την δόλιες απόπειρες; έλαβαν από την Πολεοδομία και τους Και το σημαντικότερο. Ας μην εκλαμβάνουν την αποφυγή όξυνσης από μέρους άλλους φορείς: Όλα γίνονται νομότυπα και το έργο μπορεί να ολοκληρωθεί. Η κατάπτυστη αρθρογραφία στην τους ότι οι ενέργειές τους και τα γραφό- μας ως αδυναμία. Διότι ας έχουν υπόψη εφημερίδα ΑΙΧΜΗ της Τρίπολης και τα μενα σε βάρος μας έχουν αξιόποινο χαρακτήρα και την κατάλληλη στιγμή θα παράδοξα σχόλια του Δημάρχου στην ίδια εφημερίδα δεν μας πτόησαν. Άλλωστε η αχαριστία υπήρξε ανέκαθεν κακός και η εντιμότητα καθενός μας δεν μπο- αντιδράσουμε δεόντως. Η αξιοπρέπεια οιωνός στις κοινωνικές σχέσεις. ρεί να θίγεται βάναυσα από οιονδήποτε. Αλήθεια προς τι όλο αυτό το πάθος εναντίον της Αδελφότητας και του Ιδρύμα- Ας είναι βέβαιοι περί αυτού. Β.Κ. ΠΑΡΑΙΤΗθΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ο Β. ΚΑΡΔΑΣΗΣ * συνέχεια στη σελ. 5 ΠΟΥΛΜΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Πούλμαν για την επίσκεψη των συμπατριωτών και φίλων της Δημητσάνας θα μισθώσει η Αδελφότητα, για τον εορτασμό της πολιούχου και προστάτιδας της πόλης μας Αγίας Κυριακής. Φέτος η 7η Ιουλίου είναι Τρίτη και γι αυτό το πούλμαν θα φύγει την 6η Ιουλίου, Δευτέρα το πρωί στις 8:00 π.μ. από την Πλατεία Καραϊσκάκη και θα επιστρέψει από τη Δημητσάνα, την 7η Ιουλίου, Τρίτη το βράδυ στις 7:00 μ.μ.

2 2 MΑΪΟΣ 2009 Επιστολή ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ε Α π ό το β ιβ λ ί ο τ ο υ Τ άκ η Κα ν δ η λ ώ ρ ο υ, «Ιστορία του Εθνομάρτυρος ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Ε» (Έκδ. 1909) Θεοφιλέστατε επίσκοπε και αδελφέ Ησαΐα. Αμφοτέρας τας τιμίας επιστολάς, δια του αγαθού πατριώτου, καπετάνου Φούντα Γαλαξειδιώτου, ασφαλώς εδεξάμην και των εν αυταίς τιμίων σου λόγων έγνων. Εχεμυθίας αδελφέ μεγίστη χρεία και προφύλαξις περί παν διάβημα. Και γαρ οι χρόνοι πονηροί εισί και εν τοις φιλοπατριώταις έστι και πονηρών ζύμη, αφ' ής ως ψωραλέου προβάτου φυλάττεσθε. Κακόν γαρ πολλοί μηχανώνται δια το της φιλοπλουτίας έγκλημα. Διό την αγαθήν εξελέξω μερίδα κοινολογών μοι εμπιστευμένοις πατριώταις τα εχεμυθίας δεόμενα. Οι Γαλαξειδιώται, οίς συνεχώς επιστέλλεις μοι, πεφροντισμένως ενεργούσι, και αφ' ών εγνων αδύνατον αντί παντός τιμίου ουδ' ελάχιστον λόγον έρκος οδόντων φυγείν. Ου μόνον τα σα, αλλά και των εν Μωρέα αδελφών συνεχώς γράμματα κομίζουσί μοι. Η του Παπανδρέου πράξις πατριωτική μεν τοις γινώσκουσι τα μύχια, κατακρίνουσι δε οι μη ειδότες τον άνδρα. Κρύφα υπερασπίζου αυτόν εν φανερώ δε άγνοιαν υποκρίνου, έστε δ' ότε και επίκρινε τοις θεοσεβέσιν αδελφοίς και ομοφύλοις ιδία. Πραΰνου τον Βεζύρην λόγοις και υποσχέσεσιν, αλλά μη παραδοθήτω εις λέοντος στόμα. Άσπασαι συν ταις εμαίς ευχαίς τους ανδρείους αδελφούς, προτρέπων εις κρυψίνοιαν δια τον φόβον των Ιουδαίων. Ανδρωθήτωσαν ώσπερ λέοντες και η ευλογία του Κυρίου κρατυνεί αυτούς, εγγύς δ έστι το του Σωτήρος Πάσχα. Αι ευχαί της εμής μετριότητας επί της κεφαλής σου, αδελφέ μου Ησαΐα. Γεώργει ακαμάτως και όλβια γεώργια δώσει σοι ο Πανύψιστος. Εν Κ)λει, 28 Δεκεμβρίου 1820 Γρηγόριος Ο εν τη επιστολή αναφερόμενος Παπανδρέας ήτο εκ Κουκουβίτσης, κατεδιώκετο δε υπό της εξουσίας, διότι φονεύσας Τούρκον κατέφυγεν εις τα όρη και εγένετο κλέφτης. Οι αγνοούντες τα της Εταιρείας κατηγορούν αυτόν διότι ιερεύς ων έβαψε τας χείρας του εις αίμα. Ο Γρηγόριος όμως συνιστά εις τον Ησαΐαν να προσπαθήσει παντί σθένει να σώση αυτόν, υπήρξε δε λίαν οφέλιμος η πρόνοια αύτη διότι ο Παπανδρέας κατέστη κατόπιν είς των επισημοτάτων οπλαρχηγών της Παρνασσίδος, εις πλείστας νικηφόρους μάχας λαβών μέρος (Τρικ. Α 69, 127, 230). ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ Κύριε Διευθυντά, Η ταβέρνα της Αδελφότητας των Ζυγοβιστινών στην πλατεία του χωριού μας, άλλαξε διεύθυνση και ο νέος καταστηματάρχης της έδωσε το όνομα -και, μάλιστα, με μία τεράστια πινακίδα - «Το καπηλειό των Αθανάτων». Φαντάζομαι ότι με τη λέξη «Αθάνατοι» δεν υπονοεί τους Ακαδημαϊκούς μας, ούτε το παλαιό Σώμα των Αθανάτων των Περσών, αλλά τους Αθάνατους του θ. Κολοκοτρώνη. Αυτό, το να συνδέονται οι εν λόγω Αθάνατοι με «επισκέψεις» σε καπηλειό, θεωρώ ότι αποτελεί ύβριν γι' αυτούς που, όχι μόνο κατά πλειοψηφία ήταν Ζυγοβιστινοί, αλλά και, τιμούμε τη μνήμη τους με ετήσιο μνημόσυνο στο Ζυγοβίστι. Ζήτησα, προς επίρρωσιν αυτής μου της γνώμης, την αναφορά στο λήμμα «καπηλειό» τεσσάρων (4) εγκυκλοπαιδειών. Η Πάπυρος-Larousse-Britannica και η «ΝΕΑ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ Μαλλιαρής Παιδεία» ουδέν αναφέρουν. Στις επόμενες δύο βρήκα τα εξής: ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ «ΠΥΡΣΟΣ» -ΠΑΥΛΟΣ ΔΡΑΝΔΑΚΗΣ- (άρθρο του Θάνου Κωνσταντινίδη): «Οι κάπηλοι... κατεφρονούντο υπό πάντων ως ανήθικοι, η δε λεξις κάπηλος περιέπεσεν εις την έννοιαν του αισχροκερδούς και γενικώς του αισχρού εν παντί εκμεταλλευτού. Εις τα κέντρα ταύτα εσύχναζον πολίται κατωτάτης υποστάθμης συμφυρόμενοι μετά κοινών γυναικών, εθεωρείτο δε επαίσχυντος και η απλή εν αυτοίς εμφάνισις ευυπόληπτων προσώπων.» Ακόμα, στο Κανον. Δίκαιο: «Από το 1829, δι' εγκυκλίου του επί των Εκκλησιαστικών γραμματέως Ν. Χρυσογέλου, απαγορεύεται φοίτησις των προσώπων που έχουν σχέσιν με την Εκκλησίαν σε αυτά τα καταστήματα», πράγμα το οποίον έχει επικυρωθεί και από Οικουμενικές Συνόδους (Καρθαγένης, Πενθέκτη κ,λ,π,). ΝΕΑ ΔΟΜΗ, τόμος 13, σ. 46: «Στην αρχαία Ελλάδα καπηλειό λεγόταν το κατάστημα όπου οι κάπηλοι (έμποροι), μεταπουλούσαν λιανικά διάφορα προϊόντα όπως τα ψωμί, το λάδι, το κρασί, το σιτάρι. Αργότερα, σε αυτά έδιναν και κατάλυμα στους οδοιπόρους που περνούσαν, πουλώντας τους εμπορεύματα σε υπερβολικές τιμές ή με πλαστό βάρος. Από τότε η λέξη καπηλεία πήρε διαφορετική σημασία γιατί σύχναζαν εκεί και γυναίκες ελαφρών ηθών. Ένας μάλιστα Αθηναίος αρεοπαγίτης αποβλήθηκε από τη βουλή του Αρείου Πάγου επειδή σύχναζε σε ένακαπηλειό.» Οι «Αθάνατοι» του θ. Κολοκοτρώνη, όσο ορεσίβιοι, αγροίκοι και σκληροί πολεμιστές και αν ήταν, ασφαλώς δε θα πήγαιναν σε τέτοια καταστήματα που είχαν «βεβαρημένο» όνομα και, μάλιστα, ήταν περιθωριοποιημένα από την Εκκλησία. Πιστεύω, λοιπόν, ότι η ονομασία του καταστήματος που προανέφερα πρέπει να αλλάξει και, μάλιστα, με ευθύνη της Αδελφότητας των Ζυγοβιστινών, η οποία έχει και την κυριότητα του και όφειλε να έχει προλάβει το θλιβερό αυτό γεγονός. Μετά τιμής Δρ. Άγγελος Ρηγόπουλος Καπηλείον, κοιν. το καπηλειό, το κατάστηµα του καπήλου, παντοπωλείον, πανδοχείον, 2 οινοπωλείον, ταβέρνα, Λεξικόν ηµητράκου. Σε μια επίσκεψή μου στο Άγιον Όρος πριν 15 χρόνια περίπου, ο γέροντας Ιερόθεος με προσκάλεσε για φαγητό «στο καπηλειό» - έτσι ακριβώς το ανέφερε -, ήτοι στη μοναδική ταβέρνα των Καρυών. Και σαφώς ο γέροντας δεν ανήκε στη χορεία των Αθανάτων, δεν υστερούσε ωστόσο σε πίστη και σοφία. Αγαπητέ φίλε, δεν χρειάζονται οι υπερβολές. Μας δυσκολεύουν τη ζωή! Β.Κ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Τ.Σ. ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ Το Τοπικό Συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος Δημητσάνας ενημερώνει ότι στην προηγούμενη συνεδρίασή του αποφάσισε ομόφωνα, την σύγκληση συμβουλίων την τρίτη Κυριακή εκάστου μηνός στον χώρο του Δημαρχείου. Η συμμετοχή όλων των συμπατριωτών μας Δημητσανιτών κρίνεται απαραίτητη. Η Πρόεδρος του Τ.Σ. Δημητσάνας Δέσποινα Φιλήντρα-Πολυγένη

3 MΑΪΟΣ Απόσπασμα από το βιβλίο «ΟΔΗΣΣΟΣ» της Μ. Καραβία Ε π ιμ έ λε ι α Αθ. Μ α γο υ λ ι α ν ί τ η «Από τον πρώτο καιρό της άνθησης της, το 1804, οι Έλληνες έμποροι της Οδησσού αποφάσισαν πρόθυμα να πληρώνουν «εξ εκάστης ψάθης σίτου αποστελλομένου εις το εξωτερικόν 2,5 καπίκια» για να χτιστεί ή Αγία Τριάδα που απέκτησε πρόσθετη ιερότητα όταν το 1821, δέχτηκε τη σορό του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε', απαγχονισμένου Κυριακή του Πάσχα στην Κωνσταντινούπολη. Δύο ώρες κράτησε ο επικήδειος μόνο, που εξεφώνησε ο Οικονόμος ο εξ Οικονόμων. Η περιγραφή της κηδείας, που την ακολούθησε πεζός ο διοικητής της πόλης, κόμης Λανζερόν, μυημένος όπως λέγεται στη Φιλική Εταιρεία, με όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς υπαλλήλους, και «τους επιφανείς Έλληνες πρόσφυγες, των ηγεμονικών οικογενειών της Μολδοβλαχίας», που είχαν συγκεντρωθεί στην Οδησσό μετά την ήττα του Υψηλάντη, είναι χαρακτηριστική της σημασίας πού έδιναν στους Έλληνες οι Ρώσοι κι ας είχαν αρνηθεί επίσημα τη βοήθειά τους στην Επανάσταση. «Ο τσάρος Αλέξανδρος πρόσταξε να γίνει κηδεία μεγαλοπρεπέστατη, ν' απονεμηθούν τιμές προέδρου της ρούσικης συνόδου και να μοιραστούνε στους Έλληνες πρόσφυγες εκατό χιλιάδες ρούβλια. Έστειλε ακόμα στην Οδησσό βαρύτιμο διαμαντένιο σταυρό. Η τσαρίνα μια μήτρα πολύτιμη, εγκόλπιο με πέτρες και κατάχρυσα πατριαρχικά άμφια, φτιασμένα με την προσωπική της επίβλεψη. Στον κάμπο της Οδησσού στρατοπεδέψανε πολλά συντάγματα για την κηδεία. Κι απ' όλες τις επαρχίες κατεβαίνανε τόσα πλήθη, Έλληνες και Ρούσοι, πού δεν είχανε που να μείνουν...» Οι Έλληνες ένιωθαν για χρόνια την παρουσία αυτού του σεπτού ίσκιου στην εκκλησία τους. Ακόμα και όταν, το 1871, το σκήνωμα του Πατριάρχη μεταφέρθηκε στη νεοσύστατη ελληνική πρωτεύουσα, την Αθήνα, φεύγοντας από τη Ρωσία με αυτοκρατορικές τιμές... «Εις τας λιτανείας -γράφει ο Έμ. Καψαμπέλης και μάλιστα κατά τον όρθρον της Αναστάσεως, ετελείτο κατανυκτικόν τρισάγιον, εις το οποίον ο πρωθιερεύς έλεγεν, «Υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του δι αγχόνης αναιρεθέντος πρώτου Εθνομάρτυρος Γρηγορίου του Ε'». Μέσα δε εις μυριάδας κεριών και μίαν βαθυτάτην κατάνυξιν, όλοι εμείς γονυκλινείς προσηυχόμεθα.» Φωτογραφία του 1871 από το βιβλίο Ο ΗΣΣΟΣ Πενήντα χρόνια μετά την έκκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 21 το σκήνωμα του Γρηγορίου Ε περνάεις από τους δρόμους της χιονισμένης Οδησσού, κατευθυνόμενο στο λιμάνι για να μεταφερθεί στην Ελλάδα. Αν και πρόκειται για σπάνια, πρώιμη φωτογραφία, βγαλμένη στο ύπαιθρο, στο βάθος διακρίνεται ο γκρεμισμένος σήμερα ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και οι άνθρωποι που έχουν σκαρφαλώσει στα δέντρα για να δούν την πομπή. Εορτή Γρηγορίου Ε Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάσθηκε η μνήμη του Εθνομάρτυρα Γρηγορίου του Ε στον Ι. Ναό Αγ. Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στην Αθήνα, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Γόρτυνος κ Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμία, όπου μαζί του συλειτούργησε και ο Μητροπολίτης Κορωνείας κ.παντελεήμων. Στην ομιλία του ο κ. Ιερεμίας εξήρε την προσωπικότητα κ το έργο του Αγίου Γρηγορίου του Ε. Επίσης αναφέρθηκε και στην ανέγερση του ναού προς τιμή του στην Δημητσάνα σε οικόπεδο το οποίο παραχωρήθηκε από τον Δήμο. Στην τελετή παραβρέθηκαν ο π. Υπουργός κ. Β. Πολύδωρας, ο π. Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κ. Γείτονας, ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. της Αδελφότητας, εκπρόσωποι συλλόγων και πλήθος συμπατριωτών. Μετά το τέλος της λειτουργίας η Αδελφότητα Δημητσανιτών δεξιώθηκε όλους τους παρευρισκομένους στην εορτή σε παρακείμενο αναψυκτήριο. Αγαπητοί φίλοι Δημιούργησα μια Ιατρική προσωπική ιστοσελίδα. Μπορείτε να την επισκεφτείτε στην διεύθυνση: Χάρης Κανδηλώρος Σας ενημερώνουμε ότι όσοι συμπατριώτες μας επιθυμούν μπορούν να λαμβάνουν στο Ηλεκτρονικό τους Ταχυδρομείο την εφημερίδα μας. Για να γίνει αυτό παρακαλούμε να μας στείλετε ένα στο info@dimitsana.net όπου να μας ζητάτε αυτή τη δωρεάν υπηρεσία. Επίσης, κάθε μήνα η εφημερίδα μας «αναρτάται» σε ηλεκτρονική μορφή στο site της Αδελφότητας

4 4 MΑΪΟΣ 2009 Σ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟ ΠΑΛΑ τη Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας φυλάσσεται εδώ και πολλά χρόνια μια αξιόλογη αρχαιολογική συλλογή, που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των Κληροδοτημάτων υπέρ Δημητσάνας. Ο αείμνηστος Τάσος Γριτσόπουλος αποθήκευσε τα ευρήματα της συλλογής αυτής εγκιβωτισμένα και σφραγισμένα στο υπόγειο της Βιβλιοθήκης, λόγω ανεπάρκειας καταλληλότερου χώρου. Το 2001, ο Δήμος Δημητσάνας προσέφερε το κτίριο του Παρθεναγωγείου στο ΥΠΠΟ, για 99 χρόνια, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αρχαιολογικό μουσείο που θα στεγάσει αυτά τα αρχαιολογικά ευρήματα και η προσφορά έγινε δεκτή, με απόφαση του τότε αρμόδιου Υπουργού. Καμία όμως πρόοδος δεν σημειώθηκε και ο Δήμος Δημητσάνας δεν είχε καμία ενημέρωση παρ ότι είχαν περάσει ήδη τα τρία χρόνια στα οποία σύμφωνα με την αρ. ΥΠΠΟ/ΑΠΑΛΛ./Φ.04 Α-238/29379/ , το έργο έπρεπε να ολοκληρωθεί. Τα Κληροδοτήματα επικοινώνησαν με τον Εφορο Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Μ. Πετρόπουλο στην Τρίπολη, ζήτησαν να εγκριθεί η ίδρυση του αρχαιολογικού μουσείου στη Δημητσάνα και προσφέρθηκαν να συμμετάσχουν κατά το δυνατόν, στις δαπάνες οργάνωσής του. Επίσης, στις 13/2/2007 με έγγραφό τους ζήτησαν από το Γενικό Γραμματέα του ΥΠΠΟ να εγκρίνει την ίδρυση του μουσείου (έγγραφο 1). Στις 22/3/2007 ο προϊστάμενος της Εφορίας κ. Μ. Πετρόπουλος σε έγγραφό του (έγγραφο 2) προς το ΥΠΠΟ, διετύπωσε μία ιδιαίτερα θετική άποψη τόσο για το κτίριο, το μουσείο και τα ευρήματα, όσο και τη σημασία τους για το χώρο της Δημητσάνας. Στις 8/8/2008, τα Κληροδοτήματα έλαβαν έγγραφο (έγγραφο 3), το οποίο μας ενημέρωνε ότι η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων εισηγείται θετικά για τη μετατροπή του Παρθεναγωγείου σε Μουσείο. Την ίδια ημέρα, ο κ. Πετρόπουλος μας γνωστοποιεί ότι στο ιστορικό κτίριο του Παρθεναγωγείου υπάρχουν υπόγειοι μπαζωμένοι χώροι, επιφανείας 177τ.μ., που συντελούν κατά πολύ στην αρτιότερη λειτουργία του Μουσείου. (εγγραφο 4). Εδώ και τρεις μήνες, τα Κληροδοτήματα με τη βοήθεια του Δ/ντή του γραφείου του Γεν. Γραμματέα του ΥΠΠΟ κ. Αντώνη Γιουρούση παρακολουθούν την πορεία της υπόθεσης Παρθεναγωγείο Μουσείο και ενημερώνουν τους συμπατριώτες μας για τα παρακάτω: Η μελέτη για την «Επισκευή και Αποκατάσταση του Παλαιού Παρθενα- Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΣΠΥΡΟΣ Η MARCIA ΚΑΙ Ο ΟΜΠΑΜΑ Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται ακόμη τον «Λούη τον Καρσιλαμά».Για όσους δεν τον γνώρισαν ή δεν τον θυμούνται ήταν ένας Δημητσανίτης, μετανάστης στην Ουάσινγκτων των ΗΠΑ, που ερχόταν τα καλοκαίρια της δεκαετίας του 60 στην Δημητσάνα, συνταξιούχος πιά, σε ηλικία πάνω από 70 ετών, χοντρός, αρχοντικός, κουστουμαρισμένος, με τα ανοικτόχρωμα κοστούμια του. Καθόταν πάντοτε έξω, στο καφενείο του Κόκκου (παππού του σημερινού Κώστα Κουστένη με το Καφέ Αντίκα) και κάπνιζε πούρο. Αξέχαστη φυσιογνωμία! Όταν ερχόταν, όλα τα παιδιά τρέχαμε να τον υποδεχτούμε, γιατί πάντοτε μας έδινε πενηνταράκια και αγοράζαμε παγωτά από το ψιλικατζίδικο του μπάρμπα Μήτσου του Μπίρη. Η αγορά άλλαζε με τον ερχομό του Λούη γιατί ήταν ευδιάθετος, διηγιόταν πάντοτε ενδιαφέρουσες και αστείες ιστορίες από την Αμερική και «το σημαντικότερο» μας έδινε πενηνταράκια!!! Πρίν από δύο περίπου χρόνια, πήρα κάποιο στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από κάποια άγνωστη Marcia Pappas-Devaney, που μου έλεγε ότι ήθελε να επισκεφτεί την Δημητσάνα, γιατί οι πρόγονοί της ήταν από εδώ και ανήκαν στην οικογένεια των Διγενόπουλων. Τελικά κατάφερε να πραγματοποιήσει την επιθυμία της φέτος, στις αρχές του Μάη, με την ευκαιρία της συμμετοχής της σε ένα συνέδριο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στο Παρίσι. Και ποιός άλλος θα της εξηγούσε τις ρίζες της και την ιστορία της οικογένειάς της? Ο «γνωστός ύποπτος», ο βραβευμένος από την Αδελφότητα, μπάρμπα-σπύρος Σεργόπουλος! Τελικά μέσα από τις «Δημητσανίτικες Ιστορίες» του Χαρ. Μπαλάνου και μέσα από το βιβλίο με τα ονόματα των οικογενειών της Δημητσάνας του Χρ. Καρβελά αλλά κυρίως με την βοήθεια της εξαιρετικής μνήμης του μπάρμπα-σπύρου καταλάβαμε ότι η Marcia (Μαρία όπως μας είπε η ίδια) είναι εγγονή του Λούη του Καρσιλαμά! Μάλιστα ο μπάρμπα-σπύρος μας είπε ότι όταν αυτός ήταν παιδί, ο Λούης ο Καρσιλαμάς ή Ηλίας Παπαδιγενόπουλος, όπως ήταν το όνομά του είχε μαζέψει όλα τα πλατσιωτόπουλα στο προαύλιο της Παναγίας του Λύρη, (εκεί δίπλα ήταν και το σπίτι του Λούη) τα είχε βάλει σε σειρά το ένα δίπλα

5 MΑΪΟΣ ΙΟ ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΊΟ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑΣ γωγείου Δημητσάνας» έχει ολοκληρωθεί από τον έφορο κ.πετρόπουλο και έχει διαβιβαστεί στο ΥΠΠΟ. Τη στατική μελέτη του κτιρίου έχει αναλάβει πολιτικός μηχανικός της αρχαιολογικής υπηρεσίας Πατρών, ειδικός σε κτίρια αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Απαραίτητη, επίσης, είναι η μηχανολογική και ηλεκτρολογική μελέτη, για τις οποίες όμως δεν υπάρχουν τα αντίστοιχα χρηματικά ποσά. Ζητήσαμε από τον κ. Γιουρούση να μεταβιβάσει τις οικονομικές αυτές απαιτήσεις στα Κληροδοτήματα υπέρ Δημητσάνας, προκειμένου να επισπευσθεί η έκδοση της αδείας ώστε να προκηρυχθεί η ανάθεση του έργου και να γίνει πραγματικότητα το όνειρο της Δημητσάνας. Ελπίζουμε να έχουμε σύντομα καλά νέα. Γιώργος Κανδηλώρος από το άλλο και τους είχε δώσει ένα τάληρο στον κάθε ένα. Πολλά λεφτά για την εποχή εκείνη της δεκαετίας του 40. Μας είπε και άλλες ιστορίες και κατασυγκίνησε την Marcia, που δεν μιλάει ελληνικά και τον ξάδελφό της Κώστα που κινείται ανάμεσα στην Ουάσινκτων και στην Κύμη. «Τώρα καταλάβαμε από πού είμαστε και θα ερχόμαστε πλέον τακτικά» υποσχέθηκαν και οι δύο δακρυσμένοι. Η Marcia λοιπόν, είναι σήμερα υψηλόβαθμο στέλεχος του Δημοκρατικού κόματος των Η.Π.Α. και Διευθύντρια Δημοσίων και Επιχειρηματικών σχέσεων του Alliance to Save Energy στην Ουάσινκτων, με καλές σχέσεις τόσο με τον Μπάρακ Ομπάμα, όσο και με την Χίλλαρυ Κλίντον. «Μας έστειλε μάλιστα και μπλουζάκι με τον Ομπάμα στον μπάρμπα-σπύρο.» Μή παραξενευτήτε λοιπόν αν το καλοκαίρι τον δείτε στο καφενείο...με μπλουζάκι του Ομπάμα!!! Τ.Λ. Στο αρχοντικό Αντωνόπουλου Στην επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε με τον κ. Χαρκιολάκη στο αρχοντικό Αντωνόπουλου είδαμε το θαυμάσιο έργο της αποκατάστασης του ιστορικού κτηρίου. Με σεβασμό στα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά, τα διακοσμητικά στοιχεία και τις τοιχογραφίες, αξιοποιώντας την παράδοση και τις φάσεις δόμησης του κτηρίου, το υπουργείο Πολιτισμού παρέλαβε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα. Έχουν προβλεφθεί και οι ελάχιστες λεπτομέρειες για να λειτουργήσει ως Λαογραφικό Μουσείο. Όπως μας διαβεβαίωσε ο αρχιτέκτονας του υπουργείου Πολιτισμού κ. Ν. Χαρκιολάκης πρέπει να ακολουθήσει το συντομότερο η φάση της απεντόμωσης του κτηρίου, ώστε να εξασφαλιστεί η συντήρηση των παλαιών ξύλινων υλικών, η εκπόνηση της μουσειολογικής και μουσειογραφικής μελέτης, η κατασκευή των γυάλινων και ξύλινων προθηκών, η μεταφορά των αντικειμένων από τη Βιβλιοθήκη και η επιλογή των εκθεμάτων. Τα μέλη της Αδελφότητας διαβεβαίωσαν τον κ. Χαρκιολάκη, ότι θα συντρέξουν τις φάσεις που απαιτούνται για την έναρξη λειτουργίας του Μουσείου. Στην επίσκεψή μας παραβρέθηκε και ο δήμαρχος κ. Αναστάσιος Βλάχος.

6 10 MΑΪΟΣ 2009 K h Δ E I E Σ ΠΑΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ Πρίν από λίγες ημέρες, την 8η Μαΐου 2009, άφησε τον μάταιο κόσμο ένα γνήσιο και άξιο τέκνο της Δημητσάνας, ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ. Η κηδεία έγινε στις 11 Μαϊου, στην Αθήνα, στο Α Νεκροταφείο. Ο Παν. Παρασκευόπουλος εγεννήθη στην Δημητσάνα το Γόνος πολυμελούς οικογένειας, ανετράφη με αυστηρές αρχές και από πολύ νωρίς έδειξε τις αρετές του και τις ιδιαίτερες ικανότητές του. Εισήλθε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος σε ηλικία 17 ετών, όπου διέγραψε 40-ετή σταδιοδρομία, γεμάτη επιτυχίες και διακρίσεις, που τον οδήγησαν στην κορυφή της ιεραρχίας. Αρχικά ετοποθετήθη στο υποκατάστημα Μεγαλουπόλεως, από όπου αρχίζει μιά εντυπωσιακή και δημιουργική πορεία. Υπηρέτησε από την θέση του Διευθυντή σε διάφορα Υποκαταστήματα της χώρας επί 27 συναπτά έτη, για να καταλήξει Διευθυντής στο Α Κεντρικό Κατάστημα Αθηνών της οδού Αιόλου, έχοντας υπερκαλύψει υπηρεσία 40 και πλέον ετών, διαχειριζόμενος υπεύθυνα τα συμφέροντα της Τράπεζας, αλλά ταυτόχρονα προσφέροντας υπηρεσίες και στο κοινωνικό σύνολο. Η εξέλιξή του συνοδεύεται από επαίνους και διακρίσεις, οι δε προαγωγές του στην ιεραρχία της Τράπεζας εκρίνοντο πάντοτε κατ απόλυτον εκλογήν, για να φθάσει στην κορυφή της Ιεραρχίας, τον Ιούλιο του Σε όλη αυτή την μακράν διαδρομή διεκρίθη για τον άμεμπτο χαρακτήρα του και το ακέραιο ήθος του, την σωφροσύνη του, την ευγένειά του, την αφοσίωσή του στο καθήκον και την απαράμιλλη εργατικότητά του. Ο Παναγιώτης Παρασκευόπουλος διεκρίθη και για την πλούσια κοινωνική του δράση, για την οποία έλαβε διάφορες τιμητικές διακρίσεις, από την Πολιτεία, τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό κ.ά. Αυτός υπήρξε σε αδρές γραμμές ο Παν. Παρασκευόπουλος: ήθος, αρετή, γνώση και κοινωνική προσφορά. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Α.Α. Ε Ι Σ Φ Ο Ρ Ε Σ Ε Ι Σ Μ Ν Η Μ Η Ν Π Α Ν Ο Υ Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ Εις μνήμην του Πάνου Παρασκευόπουλου, κατέθεσαν το συνολικό ποσό των ευρώ για τους σκοπούς της Αδελφότητας οι παρακάτω συγγενείς και φίλοι του : Η σύζυγός του κυρία Εύα Παρασκευοπούλου, Ο κύριος Αντώνιος Αλεβιζάκος, Ο κύριος και η κυρία Λάμπρου Παπασμύρη, ευρώ ευρώ ευρώ Το Δ.Σ. της αδελφοτητασ ευχαριστεί θερμά τους συγγενείς και φίλους του αείμνηστου συμπατριώτη Π. Παρασκευόπουλου για τη γενναιόδωρη εισφορά τους! ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ Από 1/5/2009 έως 30/5/2009 Γιαννακός Χαράλαμπος, 250 W εις μνήμην αδελφού του Αθανασίου Γιαννακού Κουστένη Άννα και Κική, 50 W εις μνήμην Αθανασίου Γιαννακού Αντωνόπουλος Θεόδωρος, 100 W εις μνήμην Αθανασίου Γιαννακού Ωρολογόπουλος Ίρος και Ξένη, 50 W εις μνήμην Αθανασίου Γιαννακού Δρακοπούλου-Κεφάλα Μαρία, 50 W εις μνήμην Αικατερίνης Λέντζου-Δρακοπούλου Βλάχου Μαργαρίτα, 50 W εις μνήμη συζύγου της Χαραλάμπους και πεθερικών της Σωτηρίου & Κωνσταντίνου Κουγιούφας Δημήτριος 100 W εις μνήμην Πολυχρόνη Τσαφαρά Νακόπουλος Ιωάννης 100 W εις μνήμην Πολυχρόνη Τσαφαρά Σουλελές Ηλίας 50 W εις μνήμην Πολυχρόνη Τσαφαρά Σουλελές Βασίλειος 50W εις μνήμην Πολυχρόνη Τσαφαρά Κουστένη Φωτούλα, 50W εις μνήμη θείου της Πάνου Παρασκευόπουλου Κουστένης Χαράλαμπος, 100 W εις μνήμη του θείου του Πάνου Παρασκευόπουλου Οικογ. Πολύδωρα Παναγιώτας 100ευρώ, εις μνήμη του θείου και νονού της Πάνου Παρασκευόπουλου ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΗΜΗΤΣΑΝΗΣ Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Δημητσάνης συγκλονισμένο και συντετριμμένο από τον τραγικό και οδυνηρό γεγονός του θανάτου του μέλους του ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΤΣΑΦΑΡΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση την Δευτέρα 18 Μαΐου του έτους 2009 και ώρα 13:00 στο Δημοτικό Κατάστημα και μετά από σχετική εισήγηση του Δημάρχου. Ο Μ Ο Φ Ω Ν Α Α Π Ο Φ Α Σ Ι Σ Ε 1. Εκφράζει την ανείπωτη θλίψη του για την απώλεια του εκλεκτού μέλους του. 2. Να τηρήσει ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του. 3. Να παραστεί σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο στην εξόδιο ακολουθία. 4. Να κατατεθούν στεφάνια στη σορό του από το Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο. 5. Να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες του Δημοτικού Μεγάρου επί τρεις μέρες. 6. Να τελεστεί η κηδεία με Δημοτική δαπάνη. 7. Να κλείσουν όλες οι υπηρεσίες του Δήμου από τις και μετά την ημέρα της εξοδίου ακολουθίας. 8. Να εκφράσει τα ολόθερμα συλλυπητήριά του και την ολόψυχη συμπαράστασή του στα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος. 9. Να αναγνωστεί το παρόν ψήφισμα στην εξόδιο ακολουθία. 10. Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό τύπο. Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δ η μ η τ σ ά ν α Τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου

7 MΑΪΟΣ ΧΡΟΝΗΣ Κ. ΤΣΑΦΑΡΑΣ Απεβίωσε σε νοσοκομείο της Αθήνας στις 18 Μαΐου 2009 και κηδεύτηκε στην Δημητσάνα, ο συμπατριώτης μας Πολυχρόνης (Χρόνης) Τσαφαράς, γνωστός εστιάτορας της πόλη μας. Η Εξόδιος Ακολουθία του τελέστηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Ιερεμία, βοηθουμένου από τους : Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αιμυαλών π. Δαμασκηνό Παγανό, τον Πρωτοσύγγελο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας π. Ιάκωβο Κανάκη και τους Αιδεσιμωτάτους π. Δημήτριο Νταλιακούρα, π. Γεώργιο Τσίτουρα, π. Θεμιστοκλή Δουρίδα και π. Ιωάννη Τσίτουρα. Γιός του Κων/νου και της Γιαννούλας Τσαφαρά, αδελφός των Τάκη, Γεωργίου, Κυριάκου, Βαρβάρας και του αποβιώσαντος πρόσφατα Νίκου, δημιούργησε μια εξαιρετική οικογένεια ενώνοντας τη ζωή του με την Σταυρούλα (Βούλα) Ζυγούμη, μετά της οποίας απέκτησε δυο γιούς και μία κόρη. Ο Χρόνης Τσαφαράς ανήκε στους ανήσυχους και δημιουργικούς Δημητσανίτες. Απ εκείνους που μεταβάλουν το μοιρολόγι της φτώχειας σε τραγούδι ενθουσιασμού, πίστης και αισιοδοξίας, σε παιάνα δημιουργικής και γόνιμης πορείας, ανάμεσα σε πολλές δυσχέρειες και ποικίλες αντιξοότητες. Ένας απ αυτούς που έμειναν κοντά E Y X A Ρ Ι Σ Τ Ι Ε Σ Η οικογένεια του ευχαριστεί όλους που με τόση αγάπη παρευρέθησαν κι όσους δεν μπόρεσαν, στο ανεπανάληπτο αντίο της επίγειας ζωής του Πολυχρόνη Τσαφαρά. Το σαρανταήμερο μνημόσυνο θα δοθεί στις 21/6/09 στον Ιερό Ναό της Αγ. Κυριακής Δημητσάνας μετά την θεία λειτουργία. στη μάνα γη, στον τόπο που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν, κι ας είναι ο τόπος αυτός μικρός, κι ας είναι κακοτράχαλος και λιγοστό το χώμα, έτσι όπως τον περιγράφει ο αρχαίος ποιητής : «Οις δε και μήτηρ η πατρίς αγαπώσι την γήν εφ ης εγένοντο και ετράφησαν καν ολίγην έχωσι και τραχείαν και λεπτόγεων». Με τον νουν του στην αστραφτερή κόψη κατόρθωσε να δημιουργήσει μια λαμπρή επίδοση, θα λέγαμε, στον τομέα που ασχολήθηκε και που είχε να κάνει με το φαγητό, βοηθώντας κατ αυτόν τον τρόπο και τον τόπο του, ως προς την τουριστική του ανάπτυξη. Δυστυχώς για την οικογένειά του, αλλά και για πόλη μας έφυγε νωρίς, στα 49 του χρόνια. Κάτι που μας διδάσκει πως το αύριο κανείς δεν το έχει εξασφαλίσει, είτε νέος, είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που κάποιος βλέπει τους ανθρώπους που αγαπά. Γι αυτό και δεν πρέπει να περιμένει άλλο, καν το σήμερα, για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί προς τους ανθρώπους που αγαπάει, γιατί το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ και που σίγουρα θα τον κάνει να μετανιώσει για τη μέρα που ήταν πολύ απασχολημένος και δεν βρήκε χρόνο να πράξει. Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτούς που αγαπάμε κοντά μας, να τους πούμε ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειαζόμαστε, βρίσκοντας χρόνο για να τους πούμε ένα «συγνώμη», ένα «συγχώρεσέ με», ένα «σε παρακαλώ», ένα «σε ευχαριστώ», κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρουμε. Ο Χρόνης απέδειξε πως ήταν άνθρωπος που έδινε σημασία σ όλα αυτά τα προλεγόμενα. Ο τόσος μεγάλος άλλωστε αριθμός κληρικών και ιεροψαλτών, και το επίσης μεγάλο πλήθους λαϊκών που αυθόρμητα, μέρα εργάσιμη, προσήλθε στην Εξόδιο Ακολουθία του αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Αποδεικνύει πως ο Χρόνης έδινε αξία στα πράγματα, όχι γι αυτό που αξίζουν, αλλά γι αυτό που σημαίνουν. Γιατί έκανε κάθε άτομο, άνδρα και γυναίκα, να πιστεί ότι του είναι αγαπητοί του. Γι αυτά του τα προτερήματα αναφέρθηκε κατά την Εξόδιο Ακολουθία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ιερεμίας, ο Κώστας Θεοχάρης εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας και ο αγαπημένος του αδελφός Κυριάκος εκ μέρους της οικογένειάς του, με λόγια που συγκίνησαν το πλήθος των παρευρισκομένων. Ας είναι Αιωνία η Μνήμη του! Βασίλης Σκολαρίκος. IΔIOKTHΣIA Aδελφότητα Δημητσανιτών Γρηγόριος ο E Aγίου Kωνσταντίνου 57 AΘHNA Tηλ Fax EMBAΣMATA Aδελφότητα Δημητσανιτών Γρηγόριος ο E Aγίου Kωνσταντίνου 57 AΘHNA KATAΘEΣEIΣ Eθνική Tράπεζα 040/ Aγροτική Tράπεζα 311/ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Bασίλης Kαρδάσης ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Tάκης Λάμπρου Θανάσης Mαγουλιανίτης Παναγιώτης Tσαφαράς info@dimitsana.net ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ : Hλίας Nταλακίδης artdal@otenet.gr Εις Μνήμην Χρόνη Τσαφαρά προσέφεραν : Νακόπουλος Kώστας του Ιωάννη ευρώ στην Αδελφότητα Δημητσανιτών Νακόπουλος Βασίλειος ευρώ στον Ι.Ν. Αγίας Κυριακής Νακόπουλος Ιωάν. Κων/νος ευρώ στην Χριστιανική Ένωση Τρίπολης Κ Α Λ Ο Τ Α Ξ Ι Δ Ι Α Γ Α Π Η Μ Ε Ν Ε Μ Α Σ Α Δ Ε Λ Φ Ε Π Ο Λ Υ Χ Ρ Ο Ν Η... Σεβασμιότατε Δέσποτα, Σεβαστοί Ιερείς, αγαπητοί μελωδοί ψάλτες, φίλες, φίλοι, Θα ήθελα εκ μέρους της οικογένειάς μου να ευχαριστήσω όλους εσάς για την αγάπη που μας δείχνετε,τον Δήμαρχο μας και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο για τις αποφάσεις που πήραν να τιμήσουν τον νεκρό αδερφό μας και να κηδευθεί δημοσία δαπάνη. Να σας εύχεται πάντα από εκεί ψηλά να παίρνετε ομόφωνα αποφάσεις για το καλό της πατρίδας μας. Εμείς αποδεχόμεθα τις τιμές όχι όμως την δαπάνη, ίσως πιάσει τόπο σε άλλον κοινό σκοπό. Ακούσαμε ωραία λόγια από τον Δέσποτά μας για τον νεκρό αδερφό μας. Δεν θα σας κουράσω, μα θα θελα να πω και εγώ τα δικά μου. Αγαπημένε μας αδελφέ Πολυχρόνη, Σαν λαβωμένο αετόπουλο στο χώμα έψαχνες δύναμη να κρατηθείς ακόμα, μα η μοίρα σου ήταν βαριά και φεύγεις τώρα μακριά κι αν θα διαβείς τους ουρανούς και πας ψηλά στ αστέρια ο Νίκος μας θα είναι εκεί να σε κρατά στα χέρια Μαζί με τον πατέρα μας και τους καλούς σου φίλους θα κουβεντιάζετε για μας, θα λένε τα δικά τους πως θα περάσετε μαζί στη νέα γειτονιά τους, στη γειτονιά των Αγγέλων. Η μάνα μας μας το λεγε αν είναι για να φύγεις τίποτε δεν σου κάνουμε κοντά μας για να μείνεις. Αγαπημένη μας μαμά όλοι σου λένε να μην κλαις μα τι να κάνεις σαν τα παιδιά σου χάνεις Και συ βρε Βούλα σκέπτεσαι με μάτια δακρυσμένα Άνοιξε πέτρα για να μπω χάνω τον άντρα π αγαπώ Μα κι αν τον έχασες αυτόν σ άφησε πίσω άλλους δυο και μία κόρη λατρευτή να τον θυμάστε μια ζωή γιατί σας αγάπαγε πολύ. Αγαπημένε μας αδελφέ Πολυχρόνη, εσένα και ο θάνατος σου φαίνονταν γιορτή, μια εκδρομή έλεγες είναι η ζωή. Κατάφερες να δεθείς με τους γιατρούς τόσο πολύ που σήμερα είναι εδώ κοντά σου ο Νίκος ο Τούντας και ο Φάνης μα κι άλλοι που δεν μπόρεσαν θα ναι πάλι κοντά σου, θα σκέπτονται το θάρρος σου και την παλικαριά σου. Γιατί ποτέ δεν κιότισες, ποτέ δεν βαρυγκόμησες, ποτέ δεν καταράστης, μόνο ένα δάκρυ έβγαλες προτού να ξεψυχήσεις, τα μάτια σου να κλείσεις. Όλοι οι φίλοι σου είναι εδώ, μαζί σου, γιατί αύριο στο τραπέζι που θα πίνουνε θα λείπουν τα γλυκά σου λόγια που άκουγαν απ τα χείλη σου μαζί και η λεβεντιά σου, όλοι τους θα σε νοσταλγούν μα θα σαι μακριά τους. Αδέλφια μου, κάντε υπομονή μες τη ζωή ετούτη, μη μας νικήσει ο χάροντας, τα μίση και τα πλούτη. Και όταν θα φύγουμε και εμείς για την ζωή την άλλη χιλιάδες να ναι δίπλα μας να μας κοιτούν με χάρη. Γιέ μου, αδελφέ μας, άνδρα μου, πατέρα μας, γαμπρέ μας, ανιψιέ μας, εξάδελφε, θείε μας, συγγενή μας, φίλε μας (γιατί έτσι συνήθιζες να τους αποκαλείς όλους και έλεγες: Φίλοοος με βροντερή φωνή), Χρόνη μας και εισαγγελέα όπως σε φώναζαν όσοι τον παππού μας γνώριζαν ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΑΣ. ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ Γαβρά Αντωνοπούλου Ελένη Γαβράς Φώτης Σουλελές Χρήστος 50 W 50 W 50 W Μελετόπουλος Ευθύμιος και Αγγελική Μαραβέλας Δημηήτριος 50 W 40 W Μουγκοπέτρος Βασίλειος Χριστόπουλος Βασίλειος Αιδεσιμ. Χρήστος Παπαχρήστος 20 W 20 W 15 W

8 12 MΑΪΟΣ 2009 ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΙΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Μ ε μια μεγαλειώδη σε ακροατήριο και παλμό συγκέντρωση ο Σύλλογος Αρκάδων Αγίας Παρασκευής σε συνεργασία με το Μουσείο «Μίκης Θεοδωράκης» τίμησε τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη για την περίοδο που έζησε στην Αρκαδία (εφηβικά χρόνια στην Τρίπολη και εξορία στη Ζάτουνα) τη Δευτέρα 18 Μαΐου 2009 στο θέατρο του Αμερικάνικου Κολλεγίου στην Αγία Παρασκευή. Την εκδήλωση άνοιξε η πρόεδρος του Συλλόγου κυρία Σούλη Σταθοπούλου, η οποία αφού καλωσόρισε κι ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους, αναφέρθηκε στη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη στην Αρκαδία: «Ο Μίκης έφηβος στην Τρίπολη γνωρίζεται με την ποίηση, τη φιλοσοφία, το χριστιανισμό, τον κομμουνισμό, την αντίσταση. Στην Τρίπολη του 1940 αποφασίζει να γίνει συνθέτης, εκεί δίνει τις πρώτες του συναυλίες, εκεί γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα, τους πρώτους φίλους. Έξω από την Τρίπολη στον «πύργο του Καρλή» απαγγέλει με φίλους ποίηση στο «βράχο του Ρίτσου»!...» Και συνεχίζει με τα χρόνια της Ζάτουνας: «Η Ζάτουνα δεν υπήρξε μόνο ο τόπος της εκτόπισης του συνθέτη αλλά και το περιβάλλον που τον ενέπνευσε στα ανελεύθερα χρόνια της δικτατορίας να δημιουργήσει τα λαμπρά έργα που φέρουν τον τίτλο «Αρκαδία». Έργα γεμάτα λυρισμό, έργα σύμβολα του αγώνα για τη δημοκρατία σε ποίηση Μανώλη Αναγνωστάκη, Μάνου Ελευθερίου και άλλων Ελλήνων ποιητών.» Σκιαγραφεί στη συνέχεια την προσωπικότητά του λέγοντας: «Μίκης Θεοδωράκης: Ο συνθέτης, ο πολιτικός, ο στοχαστής, ο ενεργός πολίτης, ο αγωνιστής, ο αιρετικός, ο αμφιλεγόμενος, η μεγάλη προσωπικότητα, που ό,τι και να πούμε γι αυτόν θα είναι ελάχιστο σε ό,τι ο ίδιος εκπροσωπεί για την πατρίδα μας, για τη δημοκρατία, για τον κόσμο ολόκληρο. Με την τέχνη του συγκίνησε όσο κανείς, το όνομά του έφτασε στα πέρατα του πλανήτη γιατί ταυτίστηκε όσο κανείς άλλος με τον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου για την κατάκτηση της ελευθερίας, δημιούργησε έναν ήχο ελληνικό, αναγνωρίσιμο σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου, αγαπητό στους πάντες.» Τέλος, ολοκληρώνοντας η κυρία Σταθοπούλου αναφέρει: «Για μας που μεγαλώσαμε με τη μουσική του, που ανακαλύψαμε τους ποιητές μας από εκείνον, που αισθανθήκαμε «να σηκωνόμαστε λίγο ψηλότερα» κάτω απ τις φτερούγες των χεριών του, τούτη εδώ η βραδιά είναι ένα προσκύνημα στο μεγαλείο του! Και η ζωή του ολόκληρη είναι ένα μάθημα, μια ανάταση, ένας δρόμος, μια ελπίδα στους σκληρούς καιρούς που ζούμε.» Στη συνέχεια ο πρόεδρος του Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης» κύριος Τάσος Πετρόπουλος, ο οποίος ως γνωστόν αγωνίζεται σκληρά τα τελευταία χρόνια για την δημιουργία και την ανάπτυξη του ιερού αυτού χώρου, τόνισε ότι το Μουσείο είναι ένας προορισμός που αναδεικνύει την ιστορία και καταξιώνει τον πολιτισμό μας. Ακολούθως μετέφερε την αγάπη και τις ευχαριστίες του τιμώμενου Μίκη (ο οποίος αδυνατούσε να παρευρεθεί) και παρουσίασε μια ιδιόγραφη δήλωσή του «ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΡΚΑΣ ΕΙΜΑΙ». Ο κύριος Πετρόπουλος διατράνωσε τη βεβαιότητά του ότι η πολιτεία θα ενδιαφερθεί ώστε να παραμείνει άσβεστος αυτός ο φάρος της δημοκρατίας και του πολιτισμού στη Ζάτουνα και να γίνει τόπος όπου οι νέοι θα διδάσκονται τα μεγάλα διδάγματα της ζωής του Μίκη. Η καταξιωμένη μας τραγουδίστρια Μαρία Φαραντούρη ερμήνευσε με το μοναδικό της τρόπο τραγούδια μεγάλων Ελλήνων ποιητών, μελοποιημένα από τον Μίκη, συνοδευόμενη στο πιάνο από την κυρία Irina Valentinova. Ο γνωστός παρουσιαστής της ΕΡΤ κύριος Αλέξης Κωστάλας με την ηθοποιό κυρία Λίνα Εξάρχου συγκίνησαν το ακροατήριο με την ανάγνωση αποσπασμάτων από τα έργα «Αρκαδία» και από τις αναμνήσεις του Μίκη από τα χρόνια της εξορίας του στη Ζάτουνα. Στην εκδήλωση παρευρέθησαν: Ο πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα κύριος Hermes Herera Η Αντιδήμαρχος Ζωγράφου κυρία Τόνια Καλύβα Ο κύριος Δημήτρης Γκιώνης από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» Ο κύριος Κώστας Καλύβας εκδότης της εφημερίδας «Γορτυνία» Ο κύριος Ηλίας Τσαρμπόπουλος εκδότης της εφημερίδας «Αρκαδικός Κήρυκας» Ο πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας κύριος Γιώργος Τζινιέρης Ο πρόεδρος της Παγγορτυνιακής Ένωσης κύριος Ηλίας Γιαννικόπουλος Πρόεδροι Αρκαδικών Σωματείων Αττικής: Αρκάδες Χαλανδρίου κυρία Άννα Βυτινάρου Αρκάδες Κυψέλης κύριος Αντώνης Κέλερης Αρκάδες Βριλησσίων κύριος Δημήτρης Παπαφράγκος Πανελλήνια Ένωση Αρκάδων κύριος Ζαραφέτας Ο κύριος Γιαννακούρας πολιτευτής Αρκαδίας Ο κύριος Μιχάλης Νικολάτος πρόεδρος Συλλόγου Ζατουνιτών Αττικής Η κυρία Ντίνα Χριστούλη πάρεδρος Ζάτουνας Ο κύριος Δημήτρης Τραυλός Τζανετάτος καθηγητής Εργατικού Δικαίου Πανεπιστημίου Αθηνών Ο κύριος Δημήτρης Σούντρης εκπρόσωπος Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας Ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Βασίλης Γιαννακόπουλος Αρκάς στην καταγωγή, ο οποίος και χαιρέτισε την εκδήλωση που τελούσε υπό την αιγίδα του Δήμου. Οι Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι της Αγίας Παρασκευής όπως επίσης πρόεδροι και εκπρόσωποι εθνικοτοπικών και πολιτιστικών Συλλόγων της πόλης. ΝΕΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ - ΚΟΣΜΗΜΑ Νέο κατάστημα πώλησης κοσμημάτων άρχισε να λειτουργεί από τις αρχές Μαΐου στην αγορά της Δημητσάνας. Πρόκειται για πολύ καλαίσθητο μικρό κατάστημα με το όνομα «ΚΟΣΜΗΣΗ», που άνοιξε από την νεαρή επιχειρηματία δεσποινίδα Λία Φρέντζου από την Στεμνίτσα. Η Αδελφότητα εύχεται ΚΑΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!!! ΔΙΑΚΟΠΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ Λόγω εργασιών επισκευής της στέγης της Βιβλιοθήκης θα γίνει διακοπή της λειτουργίας της από 18 Μαΐου έως 20 Ιουνίου του Η επισκευή της στέγης είναι έργο που είχε προγραμματιστεί από το Υπουργείο Παιδείας, μετά την επίσκεψη του Υφυπουργού και βουλευτή Αρκαδίας κ. Ανδρέα Λυκουρέντζου, τον Μάρτιο του 2008

9 MΑΪΟΣ * συνέχεια από σελ. 1 ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ του Βασίλη Καρδάση Δ η μ ο τ ι κ ο ύ Σ υ μ β ο ύ λ ο υ τ ο υ Δ ή μ ο υ Δ η μ η τ σ ά ν α ς Αγαπητοί συμπατριώτες, Η σημερινή Δημοτική Αρχή ξεκίνησε τη θητεία της με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Στις εκλογές του 2006 η πλειονότητα των δημοτών την εμπιστεύθηκε να αλλάξει την όψη του Δήμου, να θεραπεύσει τις εμφανείς και ομολογημένες καθυστερήσεις σε υποδομές, να πρωταγωνιστήσει στη συνεργασία με τους φορείς της πόλης, να αναβαθμίσει την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες, να στηρίξει την εν γένει οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Σήμερα ο αρχικός ενθουσιασμός και οι προσδοκίες έχουν δώσει τη θέση τους στην απογοήτευση, στη δυσαρέσκεια, μερικές φορές και στη δημόσια αποδοκιμασία Σκουπίδια επί Δημαρχίας Σ. Μαλεβίτη από μέρους των δημοτών. Πολλοί από αυτούς ανήκουν στη μερίδα των ανθρώπων που όχι απλώς ενίσχυσαν την εκλογή της παράταξης της πλειοψηφίας, αλλά επιπλέον αγωνίστηκαν και μόχθησαν για την επιτυχία του συνδυασμού. Ο Δήμαρχος αποδείχθηκε αδύναμος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Η ανακολουθία λόγων και έργων, η γενικευμένη καχυποψία προς οιονδήποτε, η αδυναμία συντονισμού και οργάνωσης του δημοτικού έργου, το πρόβλημα συνεννόησης, η έλλειψη συνεργασίας με εκλεγμένους συμβούλους του Δήμου και των Τοπικών Συμβουλίων, η πολυδιάσπαση της συμπολίτευσης ως αποτέλεσμα της ανικανότητας σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων, η απροθυμία προσέγγισης κρατικών υπηρεσιών, η μέγιστη ασυνέπεια στην εκτέλεση και του ελάχιστου έργου, και τέλος η ανικανότητα ιεράρχησης στόχων οδήγησαν σε εκρηκτικές καταστάσεις που λίγο-πολύ είναι γνωστές σε όλους. Κι όταν περισσεύει η αδράνεια, τότε παίρνει θέση η μεμψιμοιρία, η διγλωσσία, τα σχόλια που ορίζουν χαρακτήρα κουτσομπολιού. Αντί λοιπόν για την επίλυση των δημοτικών ζητημάτων, των λύσεων που σχετίζονται με τα μεγάλα και μικρά προβλήματα, μάς κατέλαβε η διοικητική ανεπάρκεια, η αναποτελεσματικότητα. Έφτασε στο σημείο η σύσκεψη με κρατικούς παράγοντες (βλ. επίσκεψη υφυπουργού Παιδείας στο Δημαρχείο) να αποπροσανατολιστεί υπό το πρίσμα μιας απίστευτης καχυποψίας, αντί να γίνεται αιτία και αφορμή για την προώθηση λύσεων για τα τοπικά ζητήματα. Στο πλαίσιο αυτό η μόνιμη, διαρκής και σίγουρα αναξιοπρεπής συζήτηση αφορούσε στη δήθεν πρόθεση της Αδελφότητας να υποσκάψει τον Δήμαρχο, να ηγηθεί του Δήμου και της πολιτικής του. Πρόκειται για φαιδρότητες. Επαναλαμβάνω προς πάσα κατεύθυνση για πολλοστή φορά, ότι οι άνθρωποι της Αδελφότητας δεν είχαν ουδεμία ανάμιξη, ούτε διεκδίκησαν ρόλο στα δημοτικά ζητήματα. Αντίθετα, οφείλω να επισημάνω ότι οι υπεύθυνοι των Κληροδοτημάτων και του Δ.Σ. της Αδελφότητας επέδειξαν πατριωτική συνδρομή και πραγματοποίησαν σημαντικές χρηματικές καταβολές προς τον Δήμο. Για ύστατη φορά επισημαίνω ότι η συμμετοχή μου στα δημοτικά πράγματα, ήταν προσωπική μου απόφαση και όχι υπόδειξη ή απαίτηση της Αδελφότητας. Άλλωστε ορισμένοι φίλοι του Δ.Σ. και ο ίδιος ο πρόεδρος μου επισήμαναν έγκαιρα και πριν τις εκλογές το ρίσκο που αναλάμβανα με τη συμμετοχή μου στην εκλογική αναμέτρηση. Δυστυχώς επαληθεύτηκαν. Πρέπει να είναι κατανοητό ότι η επιτυχία μιας Δημοτικής Αρχής εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από την προσωπικότητα του Δημάρχου. Ο νόμος 3463/2006 είναι απολύτως σαφής ως προς την κυριαρχία του στο δημοτικό έργο. Ο Δήμαρχος, αν και δεν ψηφίζει στις συνεδριάσεις του Δ.Σ., είναι αυτός, ο μόνος, εκτελεστής των αποφάσεων και τηρητής των όρων λειτουργίας του Δήμου. Προΐσταται των δημοτικών υπηρεσιών, επιλαμβάνεται των υποθέσεων του Δήμου, με έναν τρόπο λόγω της θεσμικής του ιδιότητας κρατάει τα ηνία της διοίκησης. Αυτός είναι το κλειδί, ο όρος για μια πετυχημένη Δημοτική Αρχή. Και ένας αντίλογος στα όσα διαδίδουν διάφοροι ανευθυνοϋπεύθυνοι για τη μοναξιά του Δημάρχου και την έλλειψη βοήθειας από τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας στο δημοτικό έργο. Τα αντιπαρέρχομαι, καθότι δεν ευσταθούν στο ελάχιστο. Για να προσφέρεις τη βοήθειά σου απαιτείται πνεύμα συναίνεσης, ειλικρίνειας και συνεργατικότητας. Όχι αμετροέπεια, όχι κομπασμός. Για τις προσπάθειες που προσωπικά κατέβαλα για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκεί να επισημάνω ότι πολλές φορές παραμέρισα και προσβολές και υποτιμήσεις προκειμένου να γίνει δυνατή η συνεννόηση. Απεναντίας θα μπορούσα να απαριθμήσω εκείνες τις περιπτώσεις που προστάτεψα - στο μέτρο του δυνατού - το δημοτικό συμφέρον, σώζοντας τον Δήμο ακόμη και από δικαστικές περιπέτειες.. Οφείλω να επισημάνω ότι εκτός σπανίων εξαιρέσεων, όλοι οι σύμβουλοι, των μελών της αντιπολίτευσης συμπεριλαμβανομένων, δεν παρεμπόδισαν το έργο της Δημοτικής αρχής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα το εντοπίζω εντός των τειχών, δηλαδή στο εσωτερικό της παράταξης. Πολλές φορές έγινα μάρτυρας επεισοδίων αντιπαράθεσης και σύγκρουσης για ήσσονος σημασίας ζητήματα, την ίδια στιγμή που τα μείζονα προβλήματα αντιμετωπίζονταν με αδιαφορία. Περιστατικά που έλαβαν χώρα στο τελευταίο διάστημα εξάντλησαν την υπομονή μου. Για παράδειγμα η διαχείριση των απορριμμάτων, ένα κορυφαίο ζήτημα για τον Δήμο, αντιμετωπίστηκε με περισσή ολιγωρία. Το διάβημα για τη δημιουργία ΧΑΔΑ στην περιοχή της Δημητσάνας αντί να καταστεί όπλο και πλεονέκτημα του Δήμου στην προοπτική μιας καθαρής πόλης, προτύπου για ολόκληρη την Αρκαδία και μέσο προβολής προς τους τουρίστες, κατέληξε μια απίστευτη και χονδροειδής αποτυχία. Η χαρακτηριστική ανεπάρκεια της Δημοτικής Αρχής δεν μπόρεσε να κάμψει την παροιμιώδη ασυνέπεια του εργολάβου. Για το μέλλον του Δήμου υπό τη σημερινή του σύνθεση προσωπικά είμαι απαισιόδοξος. Η Δημοτική Αρχή αδυνατεί να πράξει και τα ελάχιστα στην υλοποίηση ενός στοιχειώδους προγραμματισμού. Αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, αδυνατεί να εκμεταλλευθεί τα πλεονεκτήματα της Δημητσάνας, να προβάλλει το φυσικό κάλλος, να αξιοποιήσει την ιστορική της διαδρομή, να συνεργαστεί με φορείς και οργανώσεις, με ιδιώτες-επενδυτές και κρατικές αρχές Από την άλλη πλευρά οι ανάγκες επιμένουν. Ο Δήμος οφείλει στο μέλλον να ανταποκριθεί στο επίπεδο της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, να παρέμβει μέσω ενός προγράμματος υποδομών, προκειμένου να στηρίξει το οικονομικό μέλλον του τόπου και να διαμορφώσει τα εχέγγυα της κοινωνικής ευημερίας του Δήμου. Σε μια τέτοια προοπτική με καλύτερες προϋποθέσεις επιτυχίας των στόχων θα μπορούσα να συμμετάσχω στο μέλλον. Είναι γνωστό σε όλους πόσο συμμετείχα στον αγώνα και την επιτυχία του συνδυασμού, γεγονός που αναγνώρισαν και οι δημότες με την ψήφο τους. Πρέπει να γίνει σαφές ότι πίστεψα στην προοπτική μιας καλής Δημοτικής Αρχής, για τούτο και αποφάσισα να εμπλακώ με την αυτοδιοίκηση και να συνεργαστώ στο συγκεκριμένο δημοτικό σχήμα. Άλλωστε ήμουν ο συντάκτης του εκλογικού προγράμματος, σε συνεργασία με ορισμένους φίλους. Ενός προγράμματος που ανταποκρινόταν στις σύγχρονες απαιτήσεις του Δήμου με σειρά ενεργειών, μέτρων και πρωτοβουλιών. Ως πρόεδρος του Δ.Σ. νομίζω ότι αφιέρωσα διάθεση και χρόνο για την όσο το δυνατόν αξιοπιστία της παράταξης και του Δήμου. Θεωρώ ότι συνέβαλα στο κλίμα δημοκρατίας και διαλόγου μεταξύ των μελών του Δ.Σ. στις συνεδριάσεις. Θεωρώ ότι συνέβαλα στην άρση της άγονης αντιπαράθεσης, της πολεμικής, στην εμπέδωση ενός κλίματος κοινωνικής ηρεμίας στον Δήμο, ανάμεσα στους δημότες και τις παρατάξεις. Οφείλω δημόσια να ζητήσω, σε ότι με αφορά, τη συγγνώμη όλων ανεξαιρέτως των δημοτών για τις ελπίδες που επένδυσαν και την αισιοδοξία που προκάλεσε η νίκη των εκλογών του Οκτωβρίου Η εκουσία περιθωριοποίησή μου δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται επ άπειρον. Προσωπικά αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί στην αποτυχία. Προκειμένου να έχω τη δυνατότητα να σας κοιτάω στα μάτια. Σκουπίδια επί Δημαρχίας Α. Βλάχου Βασίλης Καρδάσης Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

10 8 MΑΪΟΣ 2009 ΤΟ ΤΕ ΛΟΣ ΤΟΥ ΗΜΗΤΣΑΝΙΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΙΟΝΥΣΙΟΥ Β. ( Δ ύ ο α λ λ η λ ο σ υ μ π λ η ρ ο ύ μ ε ν ε ς ι σ τ ο ρ ή σ ε ι ς ) Στην Επετηρίδα «ΜΑΡΑΘΑ» του 2009, που κυκλοφόρησε με Εκδότη τον κ. Κων. Π. Αγγελόπουλο και Δ/ντή τον κ.σοφ. Δημητρακόπουλος, δημοσιεύεται μαζί με την ενδιαφέρουσα ύλη, και η ακόλουθη, που αναφέρεται στο τέλος του Δημητσανίτη Μητροπολίτου Αθηνών Διονυσίου του Β. Αναδημοσιεύουμε την συνεργασία του ιστοριοδίφη και φίλου της Δημητσάνας κ. Ν. Γ. Παπαγεωργίου (εκ Σέρβου). «Ο εκ Δημητσάνης Μητροπολίτης Αθηνών Διονύσιος Β εξεδήμησεν εις Κύριον το 1823 στην Αθήνα, εις ηλικίαν σαράντα ετών, επειδή δεν άντεξε τον εγκλεισμό στο σπίτι του, που του επεβλήθη από τις αρχές, διότι επισκέφθηκε την αδελφή του, η οποία προερχόταν από νησί, που ενδεχομένως να είχε μολυνθεί από την πανώλη! Για το θέμα έχουν γράψει, καθ όσον γνωρίζουμε, ο σύγχρονος του Διονύσιος Σουρμελής, Αθηναίος λόγιος στην «Ιστορία των Αθηνών», (1) ο Ι. Κ. Καρβελάς, στην «Ιστορία της Δημητσάνης, Τόμος Α» (2) και ο Ασημάκης Καρδάσης. Από τον Φεβρουάριο του 1820 είχε εκλεγεί Μητροπολίτης Αθηνών ο Διονύσιος Β, Δημητσανίτης. Ο Σουρμελής που τον έζησε από κοντά, μας παρέχει στοιχεία τόσο ως προς τους συνεργάτες του (Αθ. Διάκο), όσο και ως προς το τέλος του, στο οποίο υπάρχει ουσιώδης διαφορά, κατά την οποία ο μεν Σουρμελής είναι κατηγορηματικός, ο δε Καρβελάς γράφει «πιθανώς». Ενδεχομένως ν αγνοούσε την ιστορία του Σουρμελή. Από τ άλλο μέρος ο Δημητσανίτης Καρβελάς μας παρέχει περισσότερα οικογενειακά στοιχεία. Για τον λόγο αυτό θεωρήσαμε σκόπιμο να παρουσιάσουμε και τις δυο σύντομες σκιαγραφήσεις που αλληλοσυμπληρώνονται. Η ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΟΝ. ΣΟΥΡΜΕΛΗ: «Αρετής ένεκα ο Αθηνών Διονύσιος (α) επιβεβαιεί α Ο Αρχιερεύς ούτος ήν ανεψιός του αοιδίμου Γρηγορίου του Πατριάρχου εκ Δημητσάνης της Αρκαδίας, ανήρ σεβάσμιος καί ενάρετος, απέθανε δε τω 1823 τη 14 Μαίου ούτω πώς. Κατ αυτάς συνέπεσε νά έλθη από Τήνον η αυταδέλφη του πανοικί είς Αθήνας επειδή δέ τό φέρον πλοίον ήν μολυσμένον από πανώλους νόσου, αγνοούσης τής γυναικός, τήν δευτέραν ημέραν τού ερχομού της αποθνήσκει τις τών έν τώ πλοίω υπό τής αυτής νόσου, καί φανερωθέντος τού πράγματος, τίθεται υπό φύλαξιν, ενώ εισέτι δέν είχε λάβη συγκοινωνίαν μετά τινός τών παρ ημίν επειδή όμως η πανιερότης του ήλθεν εις επίσκεψιν της αυταδέλφης του πρό του συμβάντος θανάτου, έδωκεν υποψίαν εις την τοπικήν Διοίκησιν, μήπως έλαβε κοινωνίαν με τούς περί την αδελφήν του, και ούτως ενεκλείσθη είς την οικίαν αυτού, περιωρισμένος με αυστηράν φύλαξιν, από βαθείαν δε λύπην κυριευθείς διά το ανοίκειον, ώς ενόμισε, τρόπον τού περιορισμού είς τον Αρχιερατικόν χαρακτήρα του, και περιπεσών εις ασθένειαν, μετ ολίγας τελευτά, ήν δε ετών περί τα 40, ευμεγέθης ών το ανάστημα, γένειον έχων μαυροειδές αναλογούν τώ σώματι κατά τό ποσόν ήν δε το πρόσωπον γαληνός και τό είδος χαρίες. Οφείλεται πολύ είς τόν άνδρα τούτον, επειδή έδωκε την άδειαν είς τούς επισκόπους του τόν Ταλαντίου Νεόφυτον καί τόν Ησαϊαν Σαλώνων, προσέτι επρότρεψε και τους προκρίτους τών επαρχιών, οίτινες διήγειραν τόν λαόν είς τά όπλα, ενθαρρυνόμενον πολύ από τάς ευχάς τών Αρχιερέων, καί μάλιστα είχαν ενοπλιστάς τους Επισκόπους, καί στρατηγόν τόν περίφημον Ιεροδιάκονα Αθανάσιον Δωριέα, τον κληθέντα Διάκον».(1) Ενωρίτερα ο Διονύσιος «περιέζωσε με την πολύτιμον σπάθην του Ομέρ Πασά τον Αρχιστράτηγον της Ανατολικής Ελλάδος Οδυσσέα Ανδρούτσον», σε επίσημη τελετή στην Αγία Ειρήνη των Αθηνών(2).Το βαρύτιμο σπαθί είχε περιέλθει στους Έλληνες όταν ο Ομέρ Πασάς ηττηθείς από τον φονευθέντα Λέκκα στο Χαλάνδρι την 2αν 11ου 1821 αναγκάστηκε να το πετάξει για να σωθεί και το οποίο ο Ανδρούτσος φιλοδώρησε στον Θ. Κολοκοτρώνη.(3) Είναι ο ίδιος ο Μητροπολίτης που όταν οι πολιορκημένοι Τούρκοι στην Ακρόπολη αναγκάστηκαν να παραδοθούν τον Ιούνιο του 1822 σ αυτόν περέδωσαν τα κλειδιά. «Εισήλθε προπορευόμενος μετά του Κλήρου.και γενομένης δοξολογίας ο Τούρκος φρούραρχος εγχειρίζει επί δίσκου τας κλεις του Φρουρίου προς τον Μητροπολίτην»(4) Η ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ Ι. ΚΑΡΒΕΛΑ. Δημητσανίτης εκ μητρός υπήρξε και ο Μητροπολίτης Αθηνών Διονύσιος ο Β. Ούτος ήτο υιός μιάς αδελφής του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε, εγεννήθη εν Σμύρνη, ανατραφείς όμως πλησίον του θείου του, δύναται να θεωρηθή Δημητσανίτης. Το εκκλησιαστικόν στάδιον ηκολούθησεν από νεαράς ηλικίας ο Διονύσιος. Χειροτονηθείς διάκονος υπό του θείου του, πριν όμως πατριαρχεύση. Πού διέμενε κατά τον χρόνον της πρώτης πατριαρχείας του Γρηγορίου ο Διονύσιος, δεν είναι γνωστόν, επίσης δεν είναι γνωστόν, αν ούτος συνώδευσε τον Πατριάρχην εις το Άγιον Όρος κατά την πρώτην εκεί εξορίαν του, μετά την δευτέραν όμως πτώσιν του Γρηγορίου τον ηκολούθησεν εις Άγιον Όρος και ο Διονύσιος, ο οποίος τότε ήτο αρχιδιάκονος του, μετά δε την τρίτην άνοδόν του θείου του εις τον Πατριαρχικόν θρόνον, εξελέγη Μητροπολίτης Αθηνών τον Φεβρουάριον του Ο χρόνος κατά τον οποίον παρέμεινεν επί τού μητροπολιτικού θρόνου των Αθηνών ο Διονύσιος ο Β, δεν υπήρξε πολύς, είχε όμως κατ αυτόν το ευτύχημα ο Διονύσιος να ευλογήση τα όπλα των υπέρ απελευθερώσεως της πατρίδος εξεγερθέντων Χριστιανών της επαναστάσεως, κατά δε το επόμενον έτος (1822) από κοινού μετά των επισκόπων Θηβών και Καρυστίας περιέζωσε πανηγυρικώς με την σπάθην της αρχιστρατηγίας τον Οδυσσέα Ανδρούτσον αναγνωρισθέντα ως αρχιστράτηγον υπό συνελεύσεως των κατοίκων της Ανατολικής Ελλάδος. «Έν έτος βραδύτερον, συνεπεία των ανωμαλιών, αί οποίαι επεκράτουν τότε εν ανατολική Ελλάδι, ηναγκάσθη ο Διονύσιος να καταφύγη είς τάς παρά την Αττικήν νήσους, όπου προσβληθείς υπό της επικρατούσης τότε επιδημίας (πιθανώς χολέρας ή πανώλους) απέθανεν».(5) Νίκος Γ.Παπαγεωργίου Χ Α Ρ Μ Ο Σ Υ Ν Ο Σ Ο Λ Ω Μ Ε Ϊ Κ Ο Ν Ε Ο Ευχαριστώ, αγαπητή μας εφημερίδα «Δημητσάνα» που με την γλαφυρή ενημέρωσή της για την Δημητσανίτικη ζωή μας πλημυρίζει πάντοτε την καρδιά με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για την γεννέτειρά μας. Και τώρα επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω και εγώ για ένα χαρμόσυνο νέο, για την Σολωμέικη οικογένειά μας της πανέμορφης Καστέλλας μας. Στις 13/2/2009, η αγαπημένη μας ανηψιά και βαφτισιμιά η Ελένη η Καστελλιώτισσα, όπως εγώ την λέω συνήθως, κόρη του αδελφού μου Θανάση και της Φρόσως, απέκτησε ένα χαριτωμένο αγοράκι, που μάλιστα είναι το πρώτο της παιδί. Εύχομαι ολόψυχα, το μωρούλι να τους ζήσει και το σπίτι της Ελένης και του Φώντα να είναι πάντοτε χαρούμενο και γελαστό και να γεμίζει από ανέμελο ξεφωνητό. Υγεία και προκοπή. Και το μαντήλι το καλαματιανό ας ξετυλίγεται ομαλά και ας μακραίνει, όσο γίνεται!!! Ας μου επιτρέψετε εδώ να αναφέρω ένα ευχάριστο για την σημερινή κοινωνία μας και την δική μας οικογένεια χαρακτηριστικά. Και αυτό είναι αρκετά σπάνιο, γιατί τρείς διαδοχικές γενιές της ίδιας οικογένειας εν ζωή, να έχουν γεννηθεί στο ίδιο διαμέρισμα, ο καθένας στην εποχή του, για να συνεχίσει την δική του οικογενειακή ζωή στο δικό του διαμέρισμα, ανεξάρτητος, να την οργανώσει εν ειρήνη, όπως την λαχταράει και την ονειρεύεται. Αλλά το σπουδαίο εδώ είναι που εξελίσσονται όλα παραδοσιακά, στον ίδιο ακριβώς πατρογονικό και τοπογραφικό χώρο, στην Καστέλλα. Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους και να ζητήσω συγγνώμη για την κατάχρηση της φιλοξενίας και της υπομονής σας, για την μακρόσυρτη κουβεντούλα μας το πιό σωστό, μονόλογο. Θα ήταν παράλειψη να μη σας εκμυστηρευτώ ότι παίρνοντας πάντοτε στα χέρια μου την «Δημητσάνα» την απολαμβάνω κυριολεκτικά, πέρα για πέρα. Ευχαριστώ θερμά, Κώστας και Αύρα Σολωμού (27/04/2009)

11 6 MΑΪΟΣ 2009 ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ Π ολύ μεγάλο ενδιαφέρον δείχνουν οι επισκέπτες μας για το Φαράγγι του Λούσιου και τα Μονοπάτια του. Και εμείς, έχοντας ακούσει πολλά, και μη έχοντας οι ίδιοι πολλές φορές προσωπική εικόνα, παρακινούμε τους περπατήσουν στις όμορφες διαδρομές, μέσα από τις οποίες περνούν τα παλιά μονοπάτια. Τα μονοπάτια που ήταν κάποτε οι δρόμοι, από τους οποίους μετέφεραν με τα ζώα, τα προϊόντα τους οι παλιοί ξωμάχοι. Πριν από δέκα χρόνια και βάλε, η ΕΤΒΑ, σήμερα συγχωνευμένη με την Τράπεζα Πειραιώς, είχε ανακατασκευάσει αυτά τα μονοπάτια. Σήμερα όμως; Δύο γεγονότα με παρακίνησαν, μετά από χρόνια, να κάνω μιά βόλτα στην περιοχή, στα μέσα του Απριλίου. Το πρώτο, ήταν η ενημέρωση από κάποιους επισκέπτες, ότι τα μονοπάτια ήταν αδιάβατα. Είχαν ξεκινήσει από το μονοπάτι που αρχίζει στο κάτω μέρος του Μουσείου Υδροκίνησης, για να περπατήσουν μέχρι την Μονή Φιλοσόφου. Είχαν μελετήσει καλά τους ειδικούς χάρτες του φαραγγιού και μάλιστα τους τα επιβεβαίωσε η σχετική πινακίδα, που υπάρχει μέσα στο Μουσείο, δίπλα στον μπαρουτόμυλο. Οι συγκεκριμένοι οδοιπόροι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν πίσω, αφού σε κάποιο σημείο ήταν αδύνατο να συνεχίσουν, λόγω κατολισθήσεων. Το δεύτερο γεγονός, ήταν η παρακίνηση κάποιων συμπατριωτών μας, που Κάπως έτσι αισθάνονται και οι πολυπληθείς επισκέπτες μας, που ξεκινούν με πολύ καλή διάθεση να περπατήσουν στα ιστορικά αυτά μονοπάτια αλλά τελικά δεν κατορθώνουν να ολοκληρώσουν τις διαδρομές. Η κατάσταση αυτή επικρατεί μόνο στην διαδρομή από το Μουσείο Υδροκίνησης μέχρι την Μονή Φιλοσόφου. Τα μονοπάτια από την Μονή Φιλοσόφου προς την Μονή Προδρόμου και μέχρι την Αρχαία Γόρτυνα είναι ανοικτά και σε καλή κατάσταση. Αν εξαιρέσουμε τα προβλήματα στα μονοπάτια, η βόλτα στο φαράγγι ήταν Α Π Ο Λ Α Υ Σ Τ Ι Κ Η!!! Όλα φαινόντουσαν όμορφα μέσα από το αυτοκίνητο... αλλά με το περπάτημα... όλα είναι διαφορετικά! Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και σχετικά ζεστή (στο φαράγγι η θερμοκρασία είναι αισθητά ψηλότερη από ότι στην Δημητσάνα). Το τοπίο, πράγματι μοναδικό!!! Ανεμώνες, μαργαρίτες, κρίνοι, ορχιδέες, χιλιάδες λευκά, κόκκινα, κίτρινα και μωβ, μικρά και μεγαλύτερα λουλούδια στο έδαφος. Τα σπάρτα, οι κουτσουπιές και τα άλλα δένδρα δεν είχαν ανθίσει ακόμη αλλά φαντάστηκα τί θα γίνεται τον Μάιο και τον Ιούνιο. Όπως μου είπε ο συμπατριώτης μας, με τον οποίο περπατήσαμε, όλος ο τόπος ευωδιάζει! έχουν κτήματα στο φαράγγι και ενδιαφέρονται για τον τόπο. Περπατήσαμε μαζί στο μονοπάτι και είδαμε από πρώτο χέρι, τις κατολισθήσεις, τις γκρεμισμένες μάντρες και τα φραξίματα από τους πυκνούς θάμνους. Σε κάποιο σημείο πράγματι, δεν υπήρχε καμία δυνατότητα συνέχισης, αφού το μονοπάτι είναι κλειστό και το σημείο απόκρημνο, με αποτέλεσμα να αναγκαστούμε να διακόψουμε την πορεία και να γυρίσουμε πίσω απογοητευμένοι. Αλλά δεν ήταν μόνο τα λουλούδια,...ήταν και τα νερά! Ο Λούσιος με τα λευκογάλαζα νερά του ήταν ένα όνειρο. Δεν χόρταινες να κάθεσαι στο πέτρινο γεφύρι της Μονόπορης και να χαζεύεις τα ορμητικά του νερά, που με βουή κατηφόριζαν βιαστικά, για να συναντήσουν τον Αλφειό και μαζί πιά, να ξεχυθούν στην θάλασσα της Ηλείας. Ο Ίσβορας, ο χείμαρος που κατεβαίνει ανάμεσα στο Ζυγοβίστι και την Κλινίτσα, Από τη χλωρίδα και την πανίδα του τόπου μας: το σπάρτο Ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Γεώργιος Δροσίνης ( ), υμνώντας τη φύση της πατρίδας μας γράφει στο ποίημα του τα «Άνθη του γκρεμνού»: «Όλα για σένα τα κοψα κι έλα καλή μου, πάρ τα, τις αργυρές αγράμπελες και τα χρυσά τα σπάρτα. Ζηλιάρης δράκος ο γκρεμνός τα φύλαγε από μένα τα πλούτη του τα λιόσπαρτα και τ αφρογεννημένα. Κι έκανα τον καημό σπαθί, το λογισμό κοντάρι, και πάτησα και νίκησα τον ακριβό ζηλιάρη. Όλα για σένα τα κοψα κι έλα καλή μου, πάρ τα, τις αργυρές αγράμπελες και τα χρυσά τα σπάρτα.» Πρό-σ-κληση είναι για μας, τους ξενιτεμένους δημητσανίτες, το ποίημα του Γ. Δροσίνη. Πρό-σ-κληση για να νικήσουμε την απόσταση -το δράκο το ζηλιάρη-, που μας χωρίζει από τον τόπο μας, την ακριβή μας Δημητσάνα. Το σπάρτο για όσους δε γνωρίζουν είναι ένας θάμνος που φυτρώνει μόνο στις παραμεσογειακές χώρες και στα κανάρια νησιά. Υπάρχουν μόνο δύο είδη, το σπάρτο το κοινό ή βρουλοειδές που κυριαρχεί στην Ελλάδα, ενώ το σπάρτο το μονόσπερμο καλλιεργείται για καλλωπιστικούς λόγους στη Δυτική Ευρώπη. Ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.χ.) γράφει: «Θάμνος εστί φέρων ράβδους μακράς, αφύλλους, στερεάς, δυσθραύστους, αις ταις αμπέλους δεσμεύουσι». Με πιο απλά λόγια, οι πράσινοι κλώνοι του, που ο Διοσκουρίδης ονομάζει ράβδους, χρησίμευαν για τη κατασκευή σκούπας, ή για την εξαγωγή νήματος, που χρησιμοποιούσαν οι παλαιότεροι σε ποικίλα πλεκτικά έργα («τα σπάρτινα»), ή τέλος για δεσιές στους κήπους ή στα δένδρα. Αν και οι τρυφεροί του βλαστοί τρώγονται από τα ζώα, επειδή έχουν μια μικρή ποσότητα τοξικής ουσίας - την σπαρτεϊνη - δεν τα ωφελεί. Το κίτρινο λουλούδι του μοσχοβολά και στη Θράκη γίνεται γλυκό. Στη ρεματιά του Λουσίου, εκεί που παλαιότερα υπήρχαν τα αμπέλια των δημητσανιτών, υπάρχει και μια τοποθεσία που ονομάζεται «σπαρτιά» από τα πολλά τα σπάρτα. Πρό-σ-κληση είναι ο τόπος μας το μήνα Μάη και περιμένει να μας υποδεχθεί μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων όπου κυριαρχεί το κίτρινο του σπάρτου. Δήμητρα Μακρή (το γένος Χαρ. Καλπακή) Διευθύντρια Μουσικού Γυμνασίου Λυκείου Ιλίου

12 MΑΪΟΣ κάτω από την Μονή Αιμυαλών, σχημάτιζε καταράκτες, μικρούς και μεγαλύτερους, που έλαμπαν κάτω από το φώς του ανοιξιάτικου ήλιου. Από την απέναντι πλαγιά, ένας πανύψηλος καταράκτης συμπλήρωνε τον Λούσιο με τα κρυστάλλινα νερά του. Πηγές κάθε τόσο, δεξιά και αριστερά του δρόμου. Πανδαισία ήχων του νερού που τρέχει από παντού, σε συμφωνία μελωδική με τα κελαδίσματα των άπειρων πουλιών που φτερούγιζαν από το ένα δένδρο στο άλλο. Ένα τεράστιο καφέ-πετρωτό γεράκι ξεχύθηκε κάποια στιγμή μεγαλόπρεπα και ορμητικά, από ένα δένδρο δίπλα στην Παναγία την Τριχερούσα και χάθηκε χαμηλά, κοντά στα νερά του Λούσιου, χωρίς να με αφήσει να το φωτογραφίσω και να μοιραστώ μαζί σας την ωραία αυτή εικόνα. Η αυτού μεγαλειότης... ο βασιλιάς του φαραγγιού, σκέφτηκα. Αλλά και η θέα... αυτή η θέα!!! Δεν χορταίνεις να βλέπεις την απεραντοσύνη του φαραγγιού, τα μοναστήρια-θαύματα, του Φιλοσόφου και του Προδρόμου, τόσο μακριά, απέναντι το ένα από το άλλο αλλά και τόσο κοντά! Η μονή Αιμυαλών ψηλότερα, η μονή Καλαμίου πιό κάτω. Εκκλησιές πανέμορφες - η Μυρτιδιώτισσα, η Παναγία η Τριχερούσα, η «Αγια-Σωτήρα», ο Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως και άλλες. Παντού ερείπια εγκαταλλειμένων ασκηταριών και εκκλησιών. Πραγματικό «ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ»! Και όλα έχουν την δική τους ονομασία. Οι πλαγιές, οι πεζούλες, τα ρυάκια, ακόμη και τα βράχια, όπως αυτά απέναντι από την μονή Φιλοσόφου που λέγονται Γιατί αν το είχαμε καταλάβει δεν θα αφήναμε τα μονοπάτια, που κάποτε χωρούσαν άνετα να περάσουν άλογα φορτωμένα, εγκαταλειμένα σήμερα, αδιάβατα από τις κατολισθήσεις, τα βάτα και τους θάμνους. Δεν θα αφήναμε τις όμορφες πηγές χωρίς μια γούρνα για να ξεδιψάνε οι ξωμάχοι που επιμένουν να καλλιεργούν τα χωράφια τους, χωρίς ένα παγκάκι και ένα τραπέζι για να ξαποσταίνει ο επισκέπτης και να απολαμβάνει την απίστευτη ομορφιά. Θα είχαμε ίσως φτειάξει εξέδρες με θέα, απέναντι από τα εκθαμβωτικά βράχια και τις σπηλιές, απέναντι από τους καταράκτες, μέσα στα καταπράσινα ξέφωτα. Θα είχαμε σήμανση, που θα έδινε κατευθύνσεις και πληροφόρηση για τις ονομασίες και για τον χρόνο που χρειάζεται κάθε διαδρομή. Θα είχαμε βγάλει κάποιο έντυπο με αναλυτικές πληροφορίες για τα μονοπάτια και για την και την δυσκολία που έχει, αν συνίσταται για άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, για το τί θα δούν και σε τί πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους. Θα το είχαμε κάνει «βούκινο» στα περιοδικά και στις «τηλεοράσεις»! Αλλά... το φαράγγι, που πριν από μερικές δεκαετίες έσφυζε από αγροτική και ποιμενική ζωή, παραμένει εκεί, άγνωστο ακόμη για τους πολλούς, ανεξερεύνητο και ανεκμετάλλευτο από τους ντόπιους, με έντονα τα σημάδια της εγκατάλλειψης. Μικρές παρεμβάσεις χρειάζονται για να αλλάξει δραστικά αυτή η εκόνα. Λίγο ενδιαφέρον, πρώτα πρώτα. «μαστάρια», λόγω των πολλών σταλακτιτών που κρέμονται σαν τους μαστούς των κατσικιών, που βόσκουν ανέμελα από κάτω. Το φαράγγι είναι ένας μοναδικός φυσικός πλούτος για την περιοχή μας. Έτσι εξηγείται το ότι έρχονται κάποιοι «ψαγμένοι» μεσήλικες Βορειοευρωπαίοι, ειδικά για να περπατήσουν στα μονοπάτια αυτού του φαραγγιού! Όμως εμείς ; Έχουμε καταλάβει τί έχουμε στα χέρια μας; Μάλλον όχι. Ας ξεκινήσουμε, απλά κάνοντας και εμείς μιά βόλτα, τώρα που ο καιρός είναι καλός. Ίσως κάτι να σκεφτούμε. Τώρα μάλιστα που το σκέφτομαι... μάλλον για αυτό δεν με άφησε και εκείνο το γεράκι να το φωτογραφίσω - ίσως να ήθελε να το δείτε εσείς, με τα ίδια σας τα μάτια!!! Τ.Λ. ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ Το «ΑΓΙΟ ΦΩΣ» που βγαίνει κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Πανάγιο Τάφο του «ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ» στα Ιεροσόλυμα κατά θαυμαστό τρόπο είναι «ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» και όλης της ανθρωπότητας. Φέτος η Κυβέρνηση όρισε τον Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Θ. Κασσίμη και μαζί με τον Σ/το Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας κκ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ τον οποίο όρισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κκ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, πήγαν αεροπορικώς το Μεγάλο Σάββατο στα Ιεροσόλυμα, πήραν το «ΑΓΙΟ ΦΩΣ», λίγο μετά το μεσημέρι όταν βγήκε, το έφεραν στην Αθήνα και στη συνέχεια ο Σεβ/τος κκ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ με τον Υφυπουργό Παιδείας κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο το έφεραν στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως και ο Σ/τος κκ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ το μοίρασε σε όλους τους Ιερούς Ναούς της πόλεως και του Νομού Αρκαδίας, σε όσες πόλεις και χωριά έστειλαν αντιπρόσωπο να το παραλάβουν. Για τη ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ πήγε στην Τρίπολη ο ίδιος ο Δήμαρχος Τάσος Βλάχος και έφερε στην πόλη μας «ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ» το παρέδωσε στον Μητροπολίτη μας, ο οποίος στη συνέχεια το έδωσε στους δύο Ιερούς Ναούς της πόλεως μας και σε πολλά άλλα χωριά της περιοχής που έστειλαν αντιπρόσωπο να το παραλάβουν. Έτσι όλοι οι παρευρισκόμενοι στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ στη Δημητσάνα πήραν στο «ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ» από το ίδιο «ΑΓΙΟ ΦΩΣ» του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα. Ευχαριστούμε όλους τους ανωτέρω για τη θαυμαστή αυτή πράξη τους. Ι. Γ. Νακόπουλος