άμαστε πάλι στην αγαπημένη μας παραλία της Αύρας. Όλοι μαζί με την ίδια προσμονή για μια φυγή από τη μονότονη μέχρι και δυσάρεστη καθημερινότητα των

Transcript

1

2

3 N άμαστε πάλι στην αγαπημένη μας παραλία της Αύρας. Όλοι μαζί με την ίδια προσμονή για μια φυγή από τη μονότονη μέχρι και δυσάρεστη καθημερινότητα των τελευταίων μηνών. Μια φυγή προς κάτι άυλο και στέρεο μαζί προς τη δύναμη της μουσικής. Η θάλασσσα, τo κύμα, ο καλοκαιρινός μπάτης, το φεγγάρι, τα περαστικά καράβια, όλα συνηγορούν στην κάθαρση που υπόσχεται το αέναο παιχνίδι των ήχων. Μαζί και το ερωτικό στοιχείο του καλοκαιριού που μας υποβάλλει το σήμα του Φεστιβάλ, έργο του Γιάννη Μόραλη, που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας. Η απώλεια είναι μεγάλη για την Ελλάδα και την Αίγινα, αλλά και για το Φεστιβάλ που έχασε έναν ένθερμο φίλο. Το φετεινό 5ο Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην μνήμη του ελάχιστος φόρος τιμής σε έναν άνθρωπο που έχει προσφέρει τα μέγιστα. Σε αυτήν την δύσκολη συγκυρία θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που επιμένουν να στηρίζουν και να συμπαραστέκονται το όραμά μας. Και πρώτα τις φίλες μου και μεγάλες κυρίες του τραγουδιού Μαρία Φαραντούρη, Έλλη Πασπαλά και Σαβίνα Γιαννάτου που με τόση προθυμία δέχθηκαν μάλλον πρότειναν οι ίδιες να τραγουδήσουν αφιλοκερδώς για να ενισχύσουν τον θεσμό. Όλοι τις ευχαριστούμε από την καρδιά μας καθώς και τους εξαιρετικούς μουσικούς που τις πλαισιώνουν με επικεφαλής τον Τάκη Φαραζή. Ευχαριστούμε τον Γιάννη Γεωργιάδη που και αυτός προσφέρει αφιλοκερδώς την τέχνη του και την εμπειρία του μαζί με τον Πάρι Αναστασιάδη, τον Κωστή Θέο και τον Βασίλη Ρακιντζή. Επίσης την σοπράνο Λουκία Σπανάκη και τον Μάριο Καζά στο πιάνο που μας προσφέρουν μια ατμοσφαιρική βραδυά λυρικού τραγουδιού. Την Κυβέλη Καστοριάδη που έχοντας ζήσει όλη την μέχρι τώρα ζωή της στο Παρίσι μας φέρνει το άρωμά του στην πιο γνήσια του μορφή και τον Ηρακλή Βαβάτσικα που σαν αληθινός ερμηνευτής μπορεί με το ακκορντεόν του τόσο άνετα και ποιοτικά να ταυτισθεί με το γαλλικό τραγούδι. Τα νέα παιδιά που στο Λαογραφικό Μουσείο θα μας συγκινήσουν με το ξεχωριστό ταλέντο τους και θα μας εμπνεύσουν με τη δροσιά τους. Τις αδελφές Alisa και Natalia Margulis και τη Lily Maisky που ταξίδευσαν από τρία διαφορετικά σημεία της Ευρώπης για να παίξουν αφιλοκερδώς με μόνο γνώμονα την αγάπη τους για τη μουσική, την Αίγινα και εμάς. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους σταθερούς μας υποστηρικτές, τον πρόεδρο του ΟΤΕ Παναγή Βουρλούμη, τον Michael Seegy, την Μαρία Θεοχαράκη-Κουκούλη, τον Σύλλογο των Φίλων του Φεστιβάλ και όλους όσους μας ενίσχυσαν ορισμένοι μάλιστα και ανώνυμα. Ευχαριστώ επίσης την Πολωνική πρεσβεία για την ευγενική παραχώρηση του υλικού τής έκθεσης που οργανώνουμε στην Αίγινα. Τέλος ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνω στον Δήμο της Αίγινας και στον Δήμαρχο Παναγιώτη Κουκούλη, στο Λαογραφικό Μουσείο και τον πρόεδρο των φίλων του Κώστα Γαλάνη, στην Ιερά Μητρόπολη Ὺδρας, Σπετσών και Αιγίνης και στον Μητροπολίτη μας κ. Εφραίμ. Ντόρα Μπακοπούλου Καλλιτεχνική Διευθύντρια Φεστιβάλ Αίγινας

4 Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ θα λειτουργεί έκθεση αφιερωμένη στον Σοπέν υπό την αιγίδα της Πολωνικής Πρεσβείας στο Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας

5 Παρασκευή 6 Αυγούστου Friday 6 August Ο γύρος του κόσμου με τρεις φωνές Around the world with three voices Μαρία Φαραντούρη Έλλη Πασπαλά Σαβίνα Γιαννάτου Τραγούδια διαχρονικά που μας έχουν σημαδέψει στο χρόνο. Το χαρακτηριστικό τους είναι οι εξαίσιες τριφωνίες και σόλι με τραγούδια από την Ευρώπη, τη Βόρεια και Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία αλλά και ελληνικά τραγούδια κυρίως από το χώρο του ρεμπέτικου συνοδευόμενα από εξαίσιους σολίστ: Τάκης Φαραζής ενορχήστρωση, πιάνο, ακκορντεόν David Lynch πνευστά, κρουστά Θωμάς Κωνσταντίνου νυκτά έγχορδα Τάσος Μισυρλής τσέλλο Mikhail Smirnov βιολί Πέτρος Βαρθακούρης μπάσο Γιάννης Αγγελόπουλος ντραμς Maria Farantouri Elli Paspala Savina Giannatou A musical journey around the world with songs from Europe, North and South America until Asia alogn with Greek Rembetika. The three voices will be accompanied by an array of fine soloists: Takis Farazis orchestration, piano, accordion David Lynch wind, percussion Thomas Konstantinou plucked strings Tasos Misirlis cello Mikhail Smirnov violin Petros Varthakouris bass Giannis Aggelopoulos drums 3

6 Saturday 7 August Trio Gravitas Ludwing van Beethoven ( ) Serenade Op. 8 in D major, for violin, viola and cello 1. Marcia (Allegro-Adagio) 2. Menuetto-Adagio-Scherzo 3. Adagio 4. Allegretto alla Polacca Sergei Rachmaninov ( ) Prelude and Dance Orientale Op. 2, for cello and piano Robert Schumann ( ) Quartet Op. 47, for piano, violin, viola and cello 1. Sostenuto assai - Allegro ma non troppo 2. Scherzo (molto vivace) 5. Andante cantabile 6. Finale (Vivace) Trio Gravitas : Giannis Georgiadis, violin Paris Anastasiadis, viola Kostis Theos, cello Vasilis Rakintzis, piano Σάββατο 7 Αυγούστου Τριο «Gravitas» Λούντβιχ βαν Μπετόβεν ( ) Σερενάτα έργο 8 σε Ρε Μείζονα, για βιολί, βιόλα και τσέλλο 1. Marcia (Allegro-Adagio) 2. Menuetto-Adagio-Scherzo 3. Adagio 4. Allegretto alla Polacca Σεργκέι Ραχμάνινωφ ( ) Πρελούδιο και χορός οριεντάλ, έργο 2 για τσέλλο και πιάνο Ρόμπερτ Σούμαν ( ) Κουαρτέτο έργο 47 για πιάνο, βιολί, βιόλα και τσέλο 1. Sostenuto assai - Allegro ma non troppo 2. Scherzo (molto vivace) 3. Andante cantabile 4. Finale (Vivace) Τρίο «Gravitas»: Γιάννης Γεωργιάδης, βιολί Πάρης Αναστασιάδης, βιόλα Κωστής Θέος, τσέλλο Βασίλης Ρακιντζής, πιάνο 4

7 Παρασκευή 13 Αυγούστου (Οικία Seegy, Παχεία Ράχη) Ρεσιτάλ τραγουδιού Κουρτ Βάιλ ( ) Είμαι και εγώ ξένη εδώ Φρανσίς Πουλένκ ( ) Αναφιλητά Μωρίς Ραβέλ ( ) Το τραγούδι των κοριτσιών που μαζεύουν φυστίκια Μανουέλ ντε Φάλλια ( ) Μαυριτανικό ύφασμα Τόμας Κάμπιον ( ) Η ομορφιά σου Τζιάν Κάρλο Μενότι ( ) Μαύρος κύκνος (από την όπερα Μέντιουμ) Φρανσίς Πουλένκ ( ) Νανούρισμα Χοακίν Τουρίνα ( ) Αφιερωματικό Μανουέλ ντε Φάλλια ( ) Τραγούδια της Αστούρια Λεό Ντελίμπ ( ) Τα κορίτσια του Cadix Τζων Ντόουλαντ ( ) Τρέξτε δάκριά μου Φρανσίς Πουλένκ ( ) Τραγούδι της Orkenise Σάμιουελ Μπάρμπερ ( ) Στην λαμπερή βραδιά Νικολάι Ρίμσκυ-Κόρσακωφ ( ) Άρια από τη Βασίλισσα του χιονιού Λέος Τζάνατσεκ ( ) Μινιατούρες, για σόλο πιάνο Κλωντ Ντεμπισσύ ( ) Ρομάντσα Φρανσίς Πουλένκ ( ) Τα σαγόνια της Βαλονίας Κούρτ Βάιλ ( ) Το παράπονο του Σηκουάνα Άστορ Πιατσόλλα ( ) Νευρικό μετρό Φρανσίς Πουλένκ ( ) Ξενοδοχείο Τζιάκομο Πουτσίνι ( ) Το τραγούδι της Ντορέττα, από την όπερα το Χελιδόνι Λουκία Σπανάκη, υψίφωνος Μάριος Καζάς, πιάνο Friday 13 August (Seegy Residence, Pachia Rachi) Song Recital Kurt Weill ( ) I m a stranger here myself Francis Poulenc ( ) Sanglots Maurice Ravel ( ) Chanson des ceuilleuses de lantisques Manuel de Falla ( ) El paño moruno Thomas Campion ( ) Your fair looks Gian Carlo Menotti ( ) The Black Swan ( from the opera Medium) Francis Poulenc ( ) Berceuse Joaquin Turina ( ) Dedicatoria Manuel de Falla ( ) Asturiana Léo Delibes ( ) Les filles de Cadix John Dowland ( ) Flow my Tears Francis Poulenc ( ) Chanson d Orkenise Samuel Barber ( ) Sure on this shining night Nikolai Rimsky-Korsakov ( ) Schneeflöckchen Leos Janacek ( ) Miniatures, για σόλο πιάνο Claude Debussy ( ) Romance Francis Poulenc ( ) Fagnes de Wallonie Kurt Weill ( ) Complainte de la Seine Astor Piazzola ( ) Neurometro Francis Poulenc ( ) Hotel Giacomo Poutsini ( ) Canzone di Doretta del opera La Rondine Loukia Spanaki, soprano Marios Kazas, piano 5

8 Saturday 14 August Piano Recital by Dora Bakopoulos Schumann - Chopin: 200 years Robert Schumann ( ) Theme & 5 Symphonic Studies (Op. posth.), Appendix to Op. 13 Three Fantasie Pieces, Op. 111 Frederic Chopin ( ) Polonaise in C minor, Op. 40, No 2 Nocturne in A major, Op 62, No 2 Valse in A flat major, Op Ballade No 2 in F major, Op. 38 Nocturne in C sharp minor, Op. posth. Etude in F minor, Op. posth., No 1 Four Mazourkas: in A flat major, Op. 41, No 3 in C major, Op. 67, No 3 in F minor, Op. 7, No 3 in D major, Op. 33, No 2 Valse in F minor, Op. posth., No 2 Polonaise in A flat major, Op. 53 In the beginning of the 19th century, piano as an instrument was at its full evolution. After intense research of its manufacturers, it went from being a sweet yet stiff fortepiano, to an instrument with infinite tone color possibilities. It was at this exact time that the two greatest poets of piano made their appearance: Schumann and Chopin. They are very different although they are both incomparable for their melody and harmony. The first is the offspring of the German romantic culture and the other of the French and Polish common culture. They were born on the same year, in Both innovators to a great extent, they opened new paths. Schumann s path was followed and evolved by Brahms, Tchaikovsky and Faure, and Chopin s by Scriabin, Rachmaninov and Debussy. Schumann died in Germany, in the painful darkness of madness, while Chopin died in France from tuberculosis at age 39. They had great respect for one another, they left us their masterpieces, let s celebrate them! Dora Bakopoulos Σάββατο 14 Αυγούστου Ρεσιτάλ πιάνου της Ντόρας Μπακοπούλου Σούμαν - Σοπέν: 200 χρόνια Ρόμπερτ Σούμαν ( ) Θέμα & Πέντε συμφωνικές σπουδές (Op. posth.), παράρτημα έργου 13 Τρία Κομμάτια Φαντασίας, έργο 111 Φρεντερίκ Σοπέν ( ) Πολωνέζα σε ντο ελάσσονα έργο 40, αρ. 2 Nυχτερινό σε μι μείζονα έργο 62, αρ. 2 Βαλς σε λα ύφεση μείζονα έργο 42 Μπαλλάντα αρ. 2 σε φα μείζονα έργο 38 Νυχτερινό σε ντο δίεση ελάσσονα, Op. posth. Σπουδή σε φα ελάσσονα Op. posth., αρ. 1 Τέσσερις Μαζούρκες: σε λα ύφεση μείζονα έργο 41, αρ. 3 σε ντο μείζονα έργο 67, αρ. 3 σε φα ελάσσονα έργο 7, αρ. 3 σε ρε μείζονα έργο 33, αρ. 2 Βαλς σε φα ελάσσονα, Op. posth., αρ. 2 Πολωνέζα σε λα ύφεση μείζονα (Ηρωική) έργο 53 Στις αρχές του 19ου αιώνα, το πιάνο σαν όργανο βρισκόταν στην πλήρη εξέλιξή του. Από ένα γλυκό αλλά άκαμπτο κλειδοκύμβαλο, άρχισε με την εντατική έρευνα των κατασκευαστών να αποκτά άπειρες ηχοχρωματικές δυνατότητες. Σ αυτήν ακριβώς την συγκυρία εμφανίζονται οι δύο μεγαλύτεροι ποιητές του πιάνου, ο Σούμαν και ο Σοπέν. Είναι πολύ διαφορετικοί αν και είναι και οι δύο άφθαστοι στην μελωδικότητα και την αρμονία. Ο ένας είναι παιδί της κουλτούρας της ρωμαντικής Γερμανίας και ο άλλος της κοινής κουλτούρας Γαλλίας και Πολωνίας. Γεννήθηκαν την ίδια χρονιά, το Καινοτόμοι σε μεγάλο βαθμό, άνοιξαν καινούριους δρόμους. Τον δρόμο του Σούμαν ακολούθησε και εξέλιξε ο Μπράμς, ο Τσαϊκόφσκυ και ο Φωρέ και του Σοπέν ο Σκριάμπιν, ο Ραχμάνινωφ και ο Ντεμπυσσύ. Ο Σούμαν έσβησε στην Γερμανία μέσα στρο οδυνηρό σκοτάδι της τρέλας, ο Σοπέν, 39 ετών, στην Γαλλία από φυματίωση. Είχαν μεγάλη αλληλοεκτίμηση, μας άφησαν αριστουργήματα, ας τους γιορτάσουμε! Ντόρα Μπακοπούλου

9 Δευτέρα 16 Αυγούστου (Λαογραφικό Μουσείο Αίγινας) Είσοδος Ελεύθερη Συναυλία Νέων Ταλέντων Αντονίν Ντβόρζακ ( ) Σονατίνα σε σολ μείζονα για βιολί και πιάνο, έργο Allegro risoluto 2. Larghetto 3. Scherzo. Molto vivace 4. Finale. Allegro Φρεντερίκ Σοπέν ( ) Σκέρτσο αρ. 2 σε σι ύφεση ελάσσονα, έργο 31 Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ( ) Ντουέτο για βιολί και βιόλα σε σολ μείζονα, KV Allegro 2. Adagio 3. Rondeau-Allegro Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ ( ) Τζ. Χάλβορσεν ( ) Πασακάλια για βιολί και βιόλα σε σολ μείζονα Nικολό Παγκανίνι ( ) Καπρίτσιο αρ. 11 σε σολ μείζονα, έργο 1 Ζαν-Μαρί Λεκλέρ ( ) Σονάτα για βιολί, βιόλα και πιάνο σε ρε μείζονα, έργο 13, αρ Adagio 2. Allegro 3. Sarabanda: Largo 4. Allegro assai Αναστασία Σγάρα, βιολί Στέλιος Παπαναστάσης, βιόλα Μαριάννα Μπράουν, πιάνο Monday 16 August (Aegina Folk Museum) Admission Free Concert of Young Talents Antonin Dvorak ( ) Sonatina in G major for violin and piano, op Allegro risoluto 2. Larghetto 3. Scherzo. Molto vivace 4. Finale. Allegro Frederic Chopin ( ) Scherzo No. 2 in B-flat minor, Op. 31 Wolfgang Amadeus Mozart ( ) Duetto a violino e viola, in G major KV Allegro 2. Adagio 3. Rondeau-Allegro George Frideric Handel ( ) J. Halvorsen ( ) Passacaglia for violine and viola, in G major. Niccolò Paganini ( ) Caprice No. 11 in C major, Op. 1 Jean-Marie Leclair ( ) Sonata for violin, viola & piano in D major, Op. 13, No Adagio 2. Allegro 3. Sarabanda: Largo 4. Allegro assai Anastasia Sgara, violin Stelios Papanastasis, viola Marianna Brown, piano 7

10 Wednesday 18 August (Seegy Residence, Pachia Rachi) French Song Night Τετάρτη 18 Αυγούστου (Οικία Seegy, Παχεία Ράχη) Βραδιά γαλλικού τραγουδιού Sous le Ciel de Paris La Complainte de la Butte Le Tourbillon Ma plus belle histoire d amour c est vous Clopin-Clopant Grand Jacques La Chanson des vieux amants Chanson des escargots qui vont à l enterrement d une feuille morte La Peau Léon Que reste-t-il de nos amours? M. William Il n y a pas d amour heureux Le soleil a rendez-vous avec la lune Comme un p tit coquelicot Quand on a que l amour Septembre Trois petites notes de musique Les Feuilles mortes La Vie en rose Cybele Kastoriadou, voice Iraklis Vavatsikas, bantoneon Ntora Bakopoulou, piano Κυβέλη Καστοριάδου, τραγούδι Ηρακλής Βαβάτσικας, μπαντονεόν Ντόρα Μπακοπούλου, πιάνο 8

11 Σάββατο 21 Αυγούστου Βραδιά μουσικής δωματίου Κλωντ Ντεμπισσύ ( ) Τέσσερις μεταγραφές για βιολί και πιάνο 1. Το κορίτσι με τα λιναρένια μαλλιά 2. Όμορφη βραδιά 3. Σεληνόφως 4. Πιο αργά κι από αργά Φρεντερίκ Σοπέν ( ) Νυχτερινό σε λα ύφεση μείζονα, έργο 32, αρ.2 Νυχτερινό σε ντο ελάσσονα, έργο 48, αρ. 1 Ρόμπερτ Σούμαν ( ) Τρία φανταστικά κομμάτια για τσέλο και πιάνο, έργο 73 Γιοχάνες Μπραμς ( ) Πιάνο τρίο σε σι μείζονα, έργο 8 1. Allegro con brio 2. Scherzo 3. Adagio 4. Allegro Saturday 21 August Chamber Music Night Claude Debussy ( ) Four transcriptions for violin & piano 1. La Fille aux Cheveux de Lin 2. Beau Soir 3. Clair de Lune 4. La plus que Lente Frederic Chopin ( ) Nocturne in A-flat major, Op. 32, No 2 Nocturne in C minor, Op. 48, No 1 Robert Schumman ( ) Fantasiestucke for cello and piano, Op. 73 Johannes Brahms ( ) Piano Trio in B major, Op Allegro con brio 2. Scherzo 3. Adagio 4. Allegro Alissa Margulis, βιολί Natalia Margulis, βιολί Lilly Maisky, πιάνο Alissa Margulis, violin Natalia Margulis, violin Lilly Maisky, piano 9

12 6 Aυγούστου Μαρία Φαραντούρη (τραγούδι) Γεννήθηκε στην Αθήνα και έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο ως «ιδεώδης ερμηνεύτρια» του Μίκη Θεοδωράκη, παίζοντας, συγχρόνως, σπουδαίο ρόλο στο κίνημα για την αναβίωση της ελληνικής μουσικής. Θεωρείται η πιο αυθεντική έκφραση του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Η πλούσια κοντράλτο φωνή της με την τεράστια γκάμα και τη μελωδική ποιότητα σε συνδυασμό με την εξαιρετική δραματική της έκφραση, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης της. Το 1967 εγκαταλείπει την Ελλάδα και αγωνίζεται ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, δίνοντας χιλιάδες συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο και στα μεγαλύτερα θέατρα. Παντού οι κριτικές είναι ενθουσιώδεις. Η «Guardian» γράφει: «Μοναδική, η φωνή της είναι ένα δώρο των Θεών του Ολύμπου», ενώ ο μουσικοκριτικός της «Monde» τη χαρακτηρίζει «Τζόαν Μπαέζ της Μεσογείου». Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιττεράν στο βιβλίο του «Η Μέλισσα και ο Αρχιτέκτονας» σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η Μαρία για μένα είναι η Ελλάδα. Έτσι φανταζόμουν την Ήρα, δυνατή, αγνή και άγρυπνη. Δεν θυμάμαι να συνάντησα άλλον καλλιτέχνη που να μου έδωσε σε τέτοιο σημείο την αίσθηση του θείου». Μερικές από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη είναι το «Canto General» σε ποίηση Pablo Neruda, του οποίου τις πρόβες παρακολούθησε ο ίδιος ο ποιητής, το «Romancero Gitano» σε ποίηση F. G. Lorca, το οποίο ηχογράφησε και με τον διεθνούς φήμης κιθαρίστα John Williams, η «Κατάσταση Πολιορκίας», το «Πνευματικό Εμβατήριο» και η «Μπαλλάντα του Μαουτχάουζεν», που παρουσίασε τον Αύγουστο του 91 στο Ηρώδειο με τη Φιλαρμονική του Ισραήλ, υπό τη διεύθυνση του μεγάλου μαέστρου Zubin Mehta. Ερμήνευσε, επίσης, κύκλους τραγουδιών που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις ειδικά για τη φωνή της, όπως «Τα Παράλογα» και η «Σκοτεινή Μητέρα» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου και η «Εποχή της Μελισσάνθης» σε ποίηση του ίδιου του συνθέτη. Το διεθνές της ρεπερτόριο περιλαμβάνει τραγούδια του Μπέρτολντ Μπρέχτ, του Τούρκου συνθέτη Zulfu Livaneli, του Lucio Dalla καθώς και τα LP «Τραγούδια Διαμαρτυρίας» (Χρυσός δίσκος, 1977) και «17 Τραγούδια» (μεταξύ των οποίων και τρία τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου ειδικά γι αυτήν), τα οποία ενορχήστρωσε ο Κουβανός συνθέτης Leo Brouwer. Το 2004 κυκλοφορεί το Mosaic (Libra Music) ένα μουσικό ψηφιδωτό με τραγούδια από την Αρμενία, το Ισραήλ, την Τουρκία, την Αγγλία και φυσικά την Ελλάδα. Λυρική και απέριττη ερμηνεύει τραγούδια ενός είδους στο οποίο δεν την είχαμε συνηθίσει, αυτού της world μουσικής, και φανερώνει την εξαίρετη ικανότητά της να κινείται σε διάφορα μουσικά ρεύματα. Μερικά από τα τελευταία της cd είναι: «Ένας αιώνας ελληνικό τραγούδι» - ζωντανή ηχογράφηση στο Ηρώδειο, που έγινε χρυσός δίσκος μόλις έναν μήνα από την κυκλοφορία του, «Του φεγγαριού τα πάθη» - αφιέρωμα στον Λόρκα, που περιλαμβάνει και τα «Canciones Populares», «Mosaic» ethnic ρεπερτόριο από τον χώρο της Μεσογείου, ένα κοινό cd με τον διακεκριμένο πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη σε ρεπερτόριο Θεοδωράκη/Χατζιδάκι, «Η μνήμη του νερού» σε μουσική του Ζυλφύ Λιβανελί. Aποδεχόμενη την πρόταση του ιστορικού ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας του Κινήματος κατά τη βουλευτική περίοδο Στις 23 Σεπτεμβρίου 2004, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος επιβράβευσε την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι, απονέμοντας της τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Έλλη Πασπαλά (τραγούδι) Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Φοίτησε στο Manhattan School of Music, ενώ παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού με την σοπράνο Τζούντιθ Ράσκιν και υποκριτικής με τον ηθοποιό Γουίλιαμ Χίκεϊ. Στη συνέχεια πήρε μέρος σε συναυλίες στις ΗΠΑ και τον Καναδά, καθώς και σε παραστάσεις όπερας. Στην Αθήνα ήρθε το 1982 και καθιερώθηκε από τη συνεργασία της με το Μάνο Χατζιδάκι μέχρι το Πρωταγωνίστησε στο θεατρικό έργο του Γρηγόρη Βαλτινού για τη ζωή του Άντον Τσέχωφ. Η προσωπική της δισκογραφική πορεία ξεκίνησε το 1988 με το δίσκο «Στη λάμψη του φεγγαριού», ενώ το 1990 κυκλοφόρησε το «Νησί των Λωτοφάγων», δίσκος ο οποίος τον επόμενο χρόνο ηχογραφήθηκε στο Λονδίνο με αγγλικούς στίχους του Laurence Roman με τον τίτλο «Living a lie». To 1993, τραγουδάει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο αφιέρωμα με τίτλο «Το Ελληνικό Τραγούδι στο Μέγαρο Μουσικής». Το 1994, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Σταμάτη Κραουνάκη με αφορμή το δίσκο «Μουσική Εικόνα-Γόβα Στιλέτο», ενώ την ίδια χρονιά έδωσε συναυλίες στην Ολλανδία για το Φεστιβάλ Σύγχρονου Ελληνικού Τραγουδιού και στο πλαίσιο του εορτασμού των Ολυμπιακών Αγώνων συμμετείχε σε μια σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στην Ατλάντα (Η.Π.Α., 1995). Το χειμώνα του , εμφανίζεται στο «Χάραμα», ενώ στο δίσκο με τίτλο «Για τη συνήθεια του έρωτα» συνεργάζεται με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο. Στις «Μουσικές του Κόσμου» συνεργάζεται με τη Μαρία Φαραντούρη και τη Σαβίνα Γιαννάτου. Ακολουθούν οι δίσκοι «Trio» (2001), από τη συνεργασία της σε εμφανίσεις με τον Ντέιβιντ Λιντς και το Σταύρο Λάντσια, «Σε ποιο θεό να πιστέψω» (2002) και «Ο χορός των Άστρων» (2007). Παράλληλα, συνεργάζεται και σε ζωντανές εμφανίσεις με την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και την Ορχήστρα του Δρόμου. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με φιλανθρωπικές οργανώσεις και ΜΚΟ, όπως η Greenpeace, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, η Διεθνής Αμνηστία κ.ά. Σαβίνα Γιαννάτου (τραγούδι) Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μελέτησε τραγούδι με τη Γωγώ Γεωργιλοπούλου και αργότερα με το Σπύρο Σακκά στο Εργαστήρι Φωνητικής Τέχνης. Αποφοίτησε από το τμήμα «Performance and Communication Skills» του Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου με υποτροφία του Μουσιγέτη. Η επαγγελματική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1979 με την εκπομπή του Γ' Προγράμματος της ΕΡΤ «Εδώ Λιλιπούπολη». Από τότε, έχει συνεργαστεί με αρκετούς Έλληνες συνθέτες (Πλάτωνος, Γρηγορίου, Μαραγκόπουλος, Κατσούλης, Μαμαγκάκης, Κυπουργός) και η δισκογραφία της περιλαμβάνει περίπου 30 δίσκους (προσωπικοί και συμμετοχές). Για περισσότερα από δέκα χρόνια υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου Παλιάς Μουσικής, με το οποίο έχει ερμηνεύσει έργα μεσαιωνικά, αναγεννησιακά και μπαρόκ. Έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ και εργαστήρια ηλε- 10

13 κτρονικής και αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής ως ερμηνεύτρια και συνθέτης. Έχει συνθέσει μουσική για ντοκιμαντέρ, video-art και θέατρο, συνεργαζόμενη με τον Σ. Στάγκο, τον Μ. Σαντοριναίο και με το Εθνικό Θέατρο (1997) συνθέτοντας μουσική για τη Μήδεια του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη. Έχει συνεργαστεί με τη χορογράφο Ν. Ζούκα για την παραγωγή δύο χοροθεατρικών έργων, "Music For A While" και "Τα Παραμύθια του Κόσμου". Για δέκα περίπου χρόνια ασχολείται με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, σε συνεργασία με μουσικούς από τον χώρο της jazz. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το γκρουπ Primavera En Salonico με τους οποίους έχει εκδώσει δίσκους "Άνοιξη στη Σαλονίκη", "Τραγούδια της Μεσογείου", "Παναγιές του κόσμου" και «Terra Nostra», αλλά και έχουν πραγματοποιήσει πολυάριθμες συναυλίες στην Ελλάδα, έχει πάρει μέρος στα σημαντικότερα ethnic φεστιβάλ του εξωτερικού (Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Ταϊβάν, Ισραήλ) και ήταν η πρώτη Ελληνίδα που εμφανίστηκε στο WOMAD (Αγγλία, 1996). Το 2002, κυκλοφόρησε ο τελευταίος της δίσκος με τίτλο «Πάω να πω στο σύννεφο», ο οποίος περιέχει τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. O live δίσκος «Terra Nostra» κυκλοφόρησε το 2003 σε ολόκληρο τον κόσμο από την δισκογραφική εταιρεία ECM. Ηλεκτρονική διεύθυνση: www. savinayannatou.com 7 Aυγούστου Γιάννης Γεωργιάδης (βιολί) «Mε ένα απαλό, αλλά φωτεινό ήχο και μια εσώτερη δεξιοτεχνία, ερμήνευσε ξεχωριστά το κονσέρτο για βιολί του Brahms συνοδευμένος με διάφανα ηχοχρώματα από την Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου» Der Tagessspiegel, Βερολίνο. «Σγούρος και Γεωργιάδης: Εκπληκτικοί Βιρτουόζοι! Κατέχοντας ένα εξαιρετικό δυναμικό τεχνικής κι μια αίσθηση κυριαρχίας των οργάνων τους, απέδωσαν με μοναδική ωριμότητα το πρόγραμμα. Και για τους δύο, η διαδρομή της μουσικής φαίνεται ένας απλός, υγιεινός περίπατος.» Derniere Nouvele, Στρασβούργο. «Ένας Ορφέας που παίζει βιολί Δάμασε δεξιοτεχνικά έργα όπως η σονάτα αρ.3 του Ysaye, την Havanaise του Saint-Saens και την διαβολικά δύσκολη Tzigane του Ravel. Σοβαρός και με εξαίρετη αισθητική, τονικά ακριβής, με κολακευτικά γλυκό ήχο έως τις υψηλότερες περιοχές. Μια μεγάλη επιτυχία για τον Γ. Γεωργιάδη» Kronen Zeitung, Βιέννη. Οι εμφανίσεις του Γιάννη Γεωργιάδη σε μεγάλα μουσικά κέντρα στην Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ρωσία, Ελβετία, Η.Π.Α., Μεξικό, Ελλάδα σε γνωστές αίθουσες συναυλιών, όπως Μusikverein της Βιέννης, Palais de Congres et de la Musique στο Στρασβούργο, Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, έχουν στεφθεί από ιδιαίτερη επιτυχία, προκαλώντας τα θερμότερα σχόλια κοινού και κριτικών. Πήρε το δίπλωμα του από το Ωδείο Αθηνών υπό τον Τάτση Αποστολίδη με άριστα παμψηφεί το Το 1991 με υποτροφίες του ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» και της Αυστριακής κυβέρνησης, ολοκληρώνει με Ανώτατη Διάκριση τις σπουδές του στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης (Universität für Musik und darstellende Kunst), κοντά στον διακεκριμένο καθηγητή Frαnz Samohyl. Το 2000, ιδρύει την ορχήστρα Feminarte και σε συνεργασία με εκλεκτούς μαέστρους και σολίστ λαμβάνει μέρος σε συναυλίες και Φεστιβάλ ανά την Ελλάδα, στα Τίρανα και στην Κωνσταντινούπολη, κατόπιν προσκλήσεως του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Το 2005, πήρε δίπλωμα διεύθυνσης ορχήστρας από το London College of Music & Media και έκτοτε έχει διευθύνει την Φιλαρμονική Ορχήστρα Janacek στην Τσεχία και την Συμφωνική Ορχήστρα του Jeju στην N. Κορέα. Οι ηχογραφήσεις του με την εταιρία ΕΜΙ περιλαμβάνουν έργα των Richard Strauss, Sarasate, Ravel και Saint-Saens. Έχει εμφανιστεί ευρέως ανά την Ευρώπη και την Αμερική με ιδιαίτερη επιτυχία και έχει αποσπάσει θετικότατες κριτικές για τη μουσικότητα και την ευαισθησία που διακρίνουν τις ερμηνείες του. Ως σολίστ έχει συνεργαστεί με γνωστές ορχήστρες όπως: London Philharmonia, Συμφωνική του Βερολίνου, Φιλαρμονική της Βουδαπέστης, Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Πράγας, United Philharmonic της Βιέννης, Simfonietta Beer Sheva του Ισραήλ, Ορχήστρα Δωματίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ορχήστρα Δωματίου του Kρεμλίνου, κ.ά. Στην Ελλάδα έχει εμφανιστεί με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Θεσσαλονίκης, την Camerata και την Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, υπό την διεύθυνση διακεκριμένων αρχιμουσικών, μεταξύ των οποίων, οι Uri Mayer, Alun Francis, Vladimir Valek, Misha Rachlevsky, Enrique Batiz, Felix Carrasco, Mιλτιάδης Καρύδης, Αλέξανδρος Μυράτ, Λουκάς Καρυτινός, Νίκος Αθηναίος, Βύρων Φιδετζής. Από το 2006 εκτελεί χρέη εξάρχοντος στη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Η διδασκαλία κατέχει επίσης σημαντική θέση στις δραστηριότητές του και έχει διδάξει σε διεθνή σεμινάρια στη Νέα Υόρκη, τη Γενεύη και ανά την Ελλάδα. Είναι καθηγητής βιολιού στο Ωδείο Φίλλιπος Νάκας. Με την σύντροφό του την υψίφωνο Άννα Κουζή, σχεδιάζει μεταξύ άλλων συναυλίες στην Αθήνα, την Βιέννη και το Λονδίνο, ενώ με τον Sam Haywood, τον Βρετανό πιανίστα και συνεργάτη του βιολονίστα Joshua Bell και του τσελίστα Steven Isserlis, σχεδιάζουν βραδιές μουσικής δωματίου για τις σαιζόν και Πάρις Αναστασιάδης (βιόλα) Ξεκίνησε τη μουσική του πορεία από την Τσεχοσλοβακία που υπήρξε και η γενέτειρά του. Με υποτροφία του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών, συνέχισε τις μουσικές σπουδές του (τάξη Γ. Βατικιώτη) και απέκτησε δίπλωμα βιόλας το 1984 και βιολιού το 1985, με άριστα παμψηφεί και α βραβείο. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Ορχήστρα Νέων της Ε.Ο.Κ. (1983). Σπούδασε μεταπτυχιακά στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου με τον Γιαροσλάβ Βάνετσεκ (1985) και στη συνέχεια με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και του Πανεπιστημίου, ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Michighan, αποκτώντας Master με τον Yitzhak Shoten (1988). Διακρίθηκε στο διεθνή διαγωνισμό William Primrose των ΗΠΑ (1987). Ιδρυτικό μέλος του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου (με το οποίο ηχογράφησε πλήθος δίσκων), τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών με το α βραβείο για την ηχογράφηση του συνολικού έργου του Νίκου 11

14 Σκαλκώτα για κουαρτέτο εγχόρδων (2001) για τη Σουηδική εταιρεία BIS. Πλούσια η καλλιτεχνική του παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό (ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπη) με ρεσιτάλ, συναυλίες μουσικής δωματίου, Φεστιβάλ κ.ά. Παρουσίασε σε α εκτέλεση στην Ελλάδα τα σημαντικότερα έργα για βιόλα των Bartok, Hindemith, Bloch, Walton, Martinu, Τσαλαχούρη κ.ά. αποσπώντας άριστες κριτικές. Ως σολίστ συνέπραξε με τις σημαντικότερες ελληνικές ορχήστρες, (Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, ΕΡΤ, Σολίστ της Πάτρας, Ορχήστρα των Χρωμάτων κ.ά.) καθώς και με ξένες ορχήστρες (Βιρτουόζοι της Πράγας κ.ά.). Υπήρξε κορυφαίος στις βιόλες στην Εθνική Λυρική Σκηνή και σήμερα κατέχει την θέση της α βιόλας στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Κωστής Θέος (τσέλο) Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε μαθήματα βιολοντσέλου με το Δημήτρη Γούζιο σε ηλικία 12 ετών. Φοίτησε στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη του Ελευθέριου Παπασταύρου και στη συνέχεια στη Royal Academy of Music του Λονδίνου, στην Ακαδημία Franz Liszt της Βουδαπέστης (με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση), στο University of East Anglia (MMus) με τους David Strange, Laszlo Mezzö και Matthias Feile. Από το 1987 έως το 1989 υπήρξε μέλος της Ορχήστρας Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τότε ΕΟΚ) ενώ από το 2000, είναι κορυφαίος στη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Είναι μέλος, από το 1992, του Ελληνικού Συγκροτήματος Σύγχρονης Μουσικής το οποίο, υπό τη διεύθυνση του Θόδωρου Αντωνίου με τις συνεχείς παρουσιάσεις έργων νέων Ελλήνων συνθετών, έχει συμβάλλει σημαντικά στη σύγχρονη ελληνική δημιουργία. Έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ μουσικής δωματίου και σύγχρονης μουσικής και ως σολίστ έχει συμπράξει με την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων και με την Συμφωνική Ορχήστρα του UEA. Ως συνθέτης, έχει γράψει μουσική για τη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΤ1, Ελληνισμός και Δύση και για τη μεγάλου μήκους ταινία του Δήμου Θέου, Ελεάτης Ξένος. Βασίλης Ρακιντζής (πιάνο) Γεννήθηκε στην Αθήνα το Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών με την Πόπη και τη Μαρία Ευστρατιάδη και αποφοίτησε με δίπλωμα πιάνου με άριστα παμψηφεί και χρηματικό έπαθλο «Μαντζαγριωτάκη» (2003). Ολοκλήρωσε τις σπουδές του με τον Martin Roscoe στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου αποκτώντας το Postgraduate Diploma in Piano Performance (2006). Αποφοίτησε από το Conservatorium van Amsterdam με Master of Music Cum Laude (τιμητική διάκριση) έχοντας δουλέψει με το Naum Grubert, ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (2008). Επί του παρόντος συνεχίζει τις σπουδές του σε διδακτορικό επίπεδο, με υποτροφία του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου με θέμα την αισθητική προσέγγιση του Alfred Cortot στη μελέτη του Γερμανικού Ρομαντισμού. Έχει δώσει ρεσιτάλ σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων τo Ηράκλειο υπό την αιγίδα της E.P.T.A. (European Piano Teachers Association Hellas department) η Αθήνα («Παρνασσός»), το Ναύπλιο («Τριανόν» και «Βουλευτικόν»), καθώς επίσης στην Αγγλία, την Ολλανδία και την Ιταλία. Έχει εμφανιστεί σε ρεστάλ στη Γερμανία ως προσκεκλημένος της Chopin Gesellschaft και του προέδρου της Prof. Macej Lukaszczyk, επίσης, στην Ολλανδία στο Bergen και το Rotterdam, ως προσκεκλημένος των International Holland Music Sessions. Ως μέλος του Trio «Tettix» εμφανίσθηκε στην Αθήνα και το Λονδίνο στο πλαίσιο του εορτασμού των ογδόντα ετών του Μίκη Θεοδωράκη. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα («Βαφοπούλειον» Θεσσαλονίκης, «Μέγαρο Γκύζη» Σαντορίνης κ.α.) και το εξωτερικό («Wigmore Hall» και «York Gate Piano Gallery» του Λονδίνου κ.α.). Έχει εμφανισθεί ως σολίστ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ σε ζωντανή μετάδοση από το Γ' Πρόγραμμα καθώς και με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Έχει συμμετάσχει ενεργά σε σεμινάρια -μεταξύ άλλων- των Paul Badura-Skoda, Martino Tirimo, Barry Douglas και Boris Berman (International Holland Music Sessions) και έχει λάβει μαθήματα από τους Alexander Satz, Matti Raekallio, Daniel Epstein και Christopher Elton. Διακρίθηκε στο διεθνή διαγωνισμό πιάνου «Prix d Amadèo Jeunesse» (Άαχεν Γερμανία), αποσπώντας το γ' βραβείο και το ειδικό βραβείο Chopin, καθώς επίσης και στους Διεθνείς Διαγωνισμούς: «Η Μούσα» αποσπώντας το α' βραβείο (Σαντορίνη), και «Μαρία Χαιρογιώργου-Σιγάρα» αποσπώντας το β' βραβείο (Αθήνα). Τέλος, έχει τιμηθεί από το Διεθνές Μουσικό Σωματείο «Τζίνα Μπαχάουερ» με το βραβείο του Ανερχόμενου Νέου Σολίστ. 13 Aυγούστου Λουκία Σπανάκη (υψίφωνος) Μεγάλωσε στον Πειραιά. Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με τη μουσική σπουδάζοντας πιάνο με τον Γιώργο Μάνεση στο ωδείο του Πειραικού Συνδέσμου ενώ παράλληλα μελέτησε ανώτερα θεωρητικά (αρμονία, αντίστιξη & φούγκα) στο Εθνικό Ωδείο. Μετά το δίπλωμά της, μαθήτευσε στην τάξη τραγουδιού της Μαρίνας Κρίλοβιτς στο Ωδείο Ατενέουμ. Μετά την αποφοίτησή της κέρδισε την υποτροφία του Σωματείου Μαρία Κάλλας συνεχίζοντας τις σπουδές της στο Μιλάνο. Έχει κερδίσει α βραβεία στους διεθνείς διαγωνισμούς «Τζουζέππε ντι Στέφανο» στη Σικελία και της Αs.Li.Ko. στο Μιλάνο καθώς και στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Τέχνη» στη Θεσσαλονίκη. Το ντεμπούτο της 12

15 έγινε με την «Λουτσία ντι Λάμμερμουρ» την οποία ακολούθησαν ρόλοι όπως η Βιολέττα στην Τραβιάτα, η Βασίλισσα της Νύχτας στον Μαγικό Αυλό, Ντόνα Άννα στον Ντον Τζοβάννι, Ροζαλίντε στη Νυχτερίδα, Μουζέττα στη Μποέμ, Μαντάμ Χερτς στον Ιμπρεσσάριο. Έχει εμφανιστεί σε σημαντικά λυρικά θέατρα της Ευρώπης όπως στο Κάρλο Φελίτσε της Γένοβας, στην Όπερα της Στουτγκάρδης, στην Κρεμόνα, στην Παβία, στο Κόμο, στην Μπρέσια, κ.α., ενώ έχει εμφανιστεί και στο Πεκίνο ξανά ως Λουτσία. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την ορχήστρα της ΕΡΤ, κ.α. Μάριος Καζάς (πιάνο) Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε σπουδές πιάνου στο Αθηναϊκό Ωδείο, όπου σπούδασε ως κάτοχος διαρκούς υποτροφίας στην τάξη της κας Γιολάντας Σεβέρη. Κατόπιν φοίτησε στο Ωδείο Athenaeum ως μαθητής της σολίστ Ντόρας Μπακοπούλου. Συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε με βαθμό διπλώματος άριστα παμψηφεί και α βραβείο παμψηφεί και έπαθλο Ματζαγριωτάκη (τάξη Ντόρας Μπακοπούλου). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Paul Badura-Skoda, Μαρτίνο Τιρίμο, Halina Alberth, Jean-Claude Pennetier, Irina Kherj, Leon Fleisher, Chantal Stigliani κ.ά. και έχει μετάσχει σε διεθνείς μουσικές συναντήσεις. Έχει βραβευθεί με α και β βραβεία σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Πιάνου (Χ.Ο.Ν. α βραβείο εκτός συναγωνισμού και χρυσό μετάλλιο, Λέσχης Φίλων Jose Carreras, Μουσικοί Αγώνες Υπουργείου Παιδείας, Διαγωνισμός «Χρυσή Μούσα») και έχει αποσπάσει β βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου «Art and Education in the 21st century». Τιμήθηκε με β Βραβείο (μη απονεμηθέντος πρώτου βραβείου) στον Πρώτο Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου «Απόλλων» (Μάρτιος 2008), επίσης, βραβεύτηκε από την UNESCO για την μουσική του προσφορά (Νοέμβριος 2008). Έχει εμφανιστεί στην Αθήνα (Θέατρο Ηρώδου Αττικού, Αίθουσα Athenaeum, Αίθουσα Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, Αίθουσα Αμερικανικού Κολλεγίου Pierce/Deree, Αίθουσα Φίλιππος Νάκας, Αίθουσα Παρνασσός, Αίθουσα Ινστιτούτου Goethe, Αίθουσα Τελετών Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Πολεμικό Μουσείο, Αίθουσα Ινστιτούτου της Δανίας κ.α.), αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας, Φεστιβάλ Ηρακλείου - Κηποθέατρο «Μάνος Χατζιδάκις», Φεστιβάλ Πάτρας - Ρωμαϊκό Ωδείο Πατρών, Φεστιβάλ Άργους - Αρχαιολογικός Χώρος Δειράδας, Θεσσαλονίκη (Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο και Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης), Αρχαιολογικό Μουσείο Αιγίου, Φεστιβάλ Σύμης, Νάουσα, Κόρινθος, Χίος κ.α.), καθώς και στην Αίγυπτο και την Κύπρο. Έχει συμπράξει ως σολίστ με τις ορχήστρες «Bavarian Classics» και «Haag Youth Instrumental Ensemble» σε κοντσέρτα των L. v. Beethoven, W. A. Mozart και J. S. Bach. Είναι μέλος της Ε.Ρ.Τ.Α. Ελλάς (European Piano Teachers Association) και δραστηριοποιείται επίσης στον τομέα της συνοδείας τραγουδιού και της μουσικής δωματίου. Συνεργάστηκε με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στα πλαίσια του προγράμματος «Αίθριες Νύχτες». Έχει συνεργαστεί επί σκηνής με καλλιτέχνες διεθνούς φήμης και έχει ηχογραφήσει ζωντανά για το Γ Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Νομικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε και Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Δικαίου. Ντόρα Μπακοπούλου (πιάνο) 14 Aυγούστου Η Ντόρα Μπακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο στη Νέα Υόρκη και σε ηλικία 12 ετών ήρθε στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές της στο Ωδείο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε σε ηλικία 17 ετών (Α βραβείο) με καθηγήτρια τη M. Παπαϊωάννου. Συνέχισε τις σπουδές της στο Conservatoire της Γενεύης κοντά στον L. Hiltbrand από όπου και αποφοίτησε (Α βραβείο Δεξιοτεχνίας με διάκριση). Μελέτησε με τον N. Magalof, με τον F. Gulda στο Σάλτσμπουργκ και με τους P. Badura Skoda και A. Brendel στη Βιέννη, όπου και βραβεύτηκε. Επίσης, έχει βραβευθεί στους διαγωνισμούς του Μονάχου (Γερμανία) και Vercelli (Ιταλία). Έχει δώσει ρεσιτάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Λονδίνο, Παρίσι, Μόσχα, Αγία Πετρούπολη, Νέα Υόρκη, Λουγκάνο). Έχει περιοδεύσει στη Γερμανία και έχει παίξει για τα Ηνωμένα Έθνη. Εμφανίστηκε στο Ηρώδειο ως σολίστ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολιτιστικές εκδηλώσεις στο εξωτερικό. Έχει συνεργαστεί με τους Y. Menuhin, Μ. Χατζιδάκι, Δ. Χωραφά, Β. Κολάση, Μ. Θεοδωράκη, Γ. Δεμερτζή, Α. Κοντογεωργίου, Τ. Χριστογιαννόπουλο, Μ. Φαραντούρη, Martha Argerich, κ.α. Ο Y. Menuhin είχε δηλώσει: «λίγοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν αυτό το αυθεντικό ρουμπάτο για τον Chopin». Έχει επίσης λάβει μέρος σε πολλές διεθνείς εκδηλώσεις κοντά στη Vanessa Redgrave. Το Φεβρουάριο του 2007 προσκεκλημένη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια, έδωσε παρουσία του, όπως και παρουσία των προέδρων Βουλγαρίας και Ρουμανίας ρεσιτάλ, μαζί με την Έλλη Πασπαλά, στην Σόφια και το Βουκουρέστι στο πλαίσιο εορτασμών για την ένταξη των χωρών αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει ηχογραφήσει έργα του κλασικού ρεπερτορίου (Bach, Beethoven, Brahms, Chopin, Ravel, Scriabin, Rachmaninov) και έργα Ελλήνων συνθετών (κυρίως Μ. Χατζιδάκι και Μ. Θεοδωράκη). Η Ακαδημία Αθηνών την τίμησε για τη μουσική της προσφορά με το βραβείο Μοντσενίγου. Ζει στην Ελλάδα όπου έχει δώσει μεγάλο αριθμό ατομικών ρεσιτάλ και έχει συμμετάσχει ως σολίστ σε εκδηλώσεις με τις Ελληνικές Κρατικές Ορχήστρες. Τον Οκτώβριο του 2008 ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία το κονσέρτο Νο 1 του Brahms, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι Έφορος της Σχολής Πιάνου του Ωδείου Αθηνών, Πρόεδρος της Ε. Ρ. Τ. Α. Ελλάς και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Διεθνούς Μουσικού Φεστιβάλ Αίγινας. 13

16 16 Aυγούστου Αναστασία Σγάρα (βιολί) Γεννήθηκε στην Αθήνα το Ξεκίνησε τα μαθήματα βιολιού με τον πατέρα της και από το 2005 συνεχίζει με τον Απόλλωνα Γραμματικόπουλο. Εμφανίστηκε ως σολίστ στο Κοντσέρτο σε Λα ελλάσονα του J. S. Bach υπό την διεύθυνση του Κ. Κωνσταντάρα (αίθουσα «Μίκης Θεωδοράκης» Αργυρούπολη, 2006). Απέσπασε το α βραβείο στον 30ό Πανελλήνιο & Παγκύπριο Μουσικό Διαγωνισμό Ταλέντων «Ο Φίλωνας» το Έχει λάβει μέρος στις συναυλιες της Ανωτέρας Σχολής του Ωδείου Αθηνών, όπου βρίσκεται υπό κατάταξη. Στέλιος Παπαναστάσης, βιόλα Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σε ηλικία 8 ετών άρχισε μαθήματα βιολιού στο Ωδείο Αττικής στη Ν. Σμύρνη. Το 2002, σε ηλικία 11 ετών, ξεκίνησε βιόλα στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της Μαριβίτας Γραμματικάκη. Από το 2003 έως το 2005, ως μαθητής του Μουσικού Γυμνασίου Αλίμου, έλαβε μέρος σε συναυλίες και παραστάσεις του σχολείου παίζοντας σόλο με μικρά μουσικά σχήματα. Για τρία συνεχή καλοκαίρια 2006, 2007 και 2008, έλαβε μέρος στο σεμινάριο Η Τέχνη της ερμηνείας της μουσικής υπό την επίβλεψη και επιμέλεια του κ. Δημήτρη Γούζιου. Διακρίθηκε στο μάθημα της Prima Vista V Σολφέζ, της βιόλας και απέσπασε χρηματικά βραβεία (2007). Του απονεμήθηκε έπαινος για την απόδοσή του στη Μαθητική Ορχήστρα, στην οποία συμμετέχει από το Το 2007 απέσπασε το γ βραβείο με χάλκινο μετάλλιο στον Πανελλήνιο Μουσικό Διαγωνισμό «Ο Φίλωνας». Το 2008, διακρίθηκε στο μάθημα της βιόλας και απέσπασε χρηματικό βραβείο, επίσης του απονεμήθηκε έπαινος για την απόδοσή του στη Μαθητική Ορχήστρα. Παρακολούθησε το σεμινάριο για βιόλα του καθηγητή Thomas Riebl στην Internationale Sommerakademie Bad Leonfelden της Αυστρίας και συμμετείχε με την Αθηναϊκή Ορχήστρα Νέων στο 4ο Πολιτιστικό Φεστιβάλ του Δήμου Αγίου Στεφάνου, υπό τη διεύθυνση του κ. Σεργίου (2008). Μαριάννα Μπράουν (πιάνο) Γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει μόνιμα στην Αίγινα. Είναι 16 ετών, μαθήτρια της β Λυκείου. Ξεκίνησε το πιάνο σε ηλικία έξι ετών, με καθηγητή τον Αθανάσιο Γκρόζα με τον οποίο συνεργάζεται έως σήμερα. Έίναι σπουδάστρια του Ωδείου Αθηνών στην τάξη της κ. Λουκίας Φιλιππόνη. Παρακολουθεί τακτικά σεμινάρια με την καθηγήτρια Galina Iwanzowa στην Ακαδημία Hans Eisler του Βερολίνου, έχει, επίσης, λάβει μέρος σε σεμινάρια του Bernard Ringeissen και του Άρη Γαρουφαλή στο Ωδείο Αθηνών. Κάθε χρόνο δίνει ρεσιτάλ στο μεγάλο εκκλησιαστικό όργανο της εκκλησίας του Αγίου Στεφάνου στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας. Έχει εμφανιστεί σε μουσικές εκδηλώσεις στο Βερολίνο, στη Φρανκφούρτη και στον μορφωτικό Σύλλογο Αίγινας. Τον Απρίλιο του 2008 απέσπασε το α βραβείο και Χρυσό Μετάλλιο στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο μουσικό διαγωνισμό πιάνου που διοργάνωσε το πνευματικό κέντρο «Ο Φίλωνας». 18 Aυγούστου Κυβέλη Καστοριάδη (τραγούδι) Αρχίζει πιάνο σε ηλικία πέντε χρόνων. Μελετά στη συνέχεια τσέμπαλο επί τέσσερα χρόνια με τον Antoine Geoffroy Dechaume. Δεκαπέντε χρόνων αρχίζει μαθήματα τραγουδιού στο Ωδείο Rachmaninoff στην τάξη της Carol Veit. Παίρνει το δίπλωμά της στην Κλασσική και Αγγλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Paris-X Nanterre και συνεχίζει τα μαθήματα τραγουδιού με την Lucia di Carlo στα πλαίσια της διδασκαλίας της στο Voce dell Alma στην Ορλεάνη. Το 2006, προσχωρεί στην Λυρική Ομάδα της Poste και της France Télécom, με την οποία συμμετέχει σε πολλά κονσέρτα χορωδίας και παραστάσεων όπερας. Το 2007, τραγουδάει στην Ωραία Ελένη του Offenbach, υπό τη διεύθυνση του Laurent Zaïk (αίθουσα Saint-Léon στο Παρίσι και Όπερα του Massy). Το 2008, συμμετέχει σε δεκαπέντε παραστάσεις της Vie parisienne του Offenbach στο Théâtre du Trianon στο Παρίσι, υπό την εναλλασσόμενη διεύθυνση του Laurent Zaïk και του Bernard Thomas. Παράλληλα, τραγουδάει με την γυναικεία χορωδία Concert de Polhymnie που επικεντρώνει το ρεπερτόριό της στον XIXe και τον XXe αιώνα (ιδιαίτερα Britten, Ligeti, Burgan), η οποία προκρίθηκε στο Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής στη Βερόνα το Παρουσίασε με τον πιανίστα Κωστή Παπαδόπουλο στην Cité universitaire de Paris το Foolish Heart, ένα ρεσιτάλ με μελωδίες του Kurt Weill (σκηνοθεσία της Tonia Galievsky). Επιθυμώντας να συμπληρώσει την σκηνική της παιδεία εισάγεται (Σεπτέμβριος 2009), στη θεατρική σχολή του Thibault de Montalembert όπου παρακολουθεί τη διδασκαλία του Thibault de Montalembert και της Hélène Babu (Shakespeare, Feydeau, Dalí), της Catherine Atlani (εκπαίδευση του σώματος και της φωνής πάνω σε κείμενα των Michaux, Rilke και Jabès), της Laura Benson και του Michel Dahan (μάσκα και κλόουν). Το 2010, συμμετέχει στην Athalie του Ρακίνα, σε σκηνοθεσία Tonia Galievsky, που ανέβηκε στο Temple des Billettes στο Παρίσι, όπου παίζει και τραγουδάει την μουσική του Jean-Baptiste Moreau. Το φθινόπωρο του 2010 θα συμμετάσχει στην επανάληψη των παραστάσεων της Athalie. Ηρακλής Βαβάτσικας (μπαντονεόν) Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα στο ακκορντεόν (1978) κοντά στο Βασίλη Σιμιτσιάδη, ενώ το 1982 συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε με «άριστα» από την τάξη του Κώστα Αρουτζίδη στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης το Το 1993 άρχισε να ασχολείται με το Μπαγιάν (Κλασικό ακκορντεόν) και πήρε μαθήματα 14

17 από τον Viatseslav Semionov (Ρωσία). Παράλληλα έχει ασχοληθεί με την Ελληνική μουσική γράφοντας τραγούδια, ενορχηστρώνοντας και παίζοντας σε πάνω από 300 δίσκους συνεργαζόμενος με σπουδαίους έλληνες μουσικούς και συνθέτες. Την περίοδο γίνεται μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής (Κ.Ο.Ε.Μ.) και ξεκινάει την δημιουργία εκπαιδευτικών συνθέσεων για κλασικό Ακκορντεόν με βάση την Ελληνική μουσική παράδοση. Έτσι γεννιέται το «Γαλάζιο βιβλίο» με επεξεργασμένα παραδοσιακά κομμάτια αλλά και 21 σπουδές, μία Toccata (πρωτότυπα έργα) σε κλασικό στιλ και δεκάδες διασκευές και προσαρμογές κλασικών έργων. Επίσης, έχει δημιουργήσει πρωτότυπα ορχηστρικά σχήματα όπως το «Για φωνή και ακκορντεόν» (2000) και το «Σμύρνη Μπουένος Άυρες» (2008). Από το 2008 ασχολείται με την αναβίωση ενός εξαφανισμένου οργανέτου που παιζόταν στην Ελλάδα μέχρι το 1940, την Αρμόνικα. Το διατονικό Μπαντονεόν της Αργεντινής είναι το πιο πλησιέστερο όργανο στην Αρμόνικα και έτσι ξεκίνησε την ενασχόληση του με αυτό και μαζί με το Tango ως φυσική συνέχεια. Διδάσκει ακκορντεόν και μπαγιάν στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας». Η δισκογραφία του περιλαμβάνει: «Καράβι καρδιά» με τον Κώστα Παυλίδη (1994), «Πες μου ψυχή» με την Μόρφω Τσαϊρέλη (1999), «Για φωνή και ακκορντεόν» με την Μόρφω Τσαϊρέλη, «Νέα γη» του Δημήτρη Τσεκούρα (2001), «Χρώμα» (2004) με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, «Το κλειδί»(2004) με τον Μανώλη Λιδάκη, «Η καρδιά του κτήνους» (2005) soundtrack μουσική για την ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη. 21 Aυγούστου Alissa Margulis (βιολί) Γεννήθηκε το 1981 στο Freiburg από οικογένεια Ρώσων μουσικών και τεσσάρων ετών άρχισε να παίζει πιάνο και βιολί με τον καθηγητή W. Marschner. Πρωτοεμφανίστηκε στο κοινό σε ηλικία επτά ετών, ενώ στα δέκα της χρόνια κέρδισε το α βραβείο στην Spohr Yuth Competition και λίγο αργότερα α βραβείο στο Bundeswettbewerb «Jugend musiziert». Σε ηλικία δεκατριών ετών μαθήτευσε κοντά στον Zakhar Bron στην Musikhochschule της Κολωνίας. Αργότερα μελέτησε και συμμετείχε σε master classes των A. Chumachenko, V. Spivakov, I. Haendel, S. Mintz, G. Pauk, H. Krebbers, A. Dumay και I. Gitlis. Έχει κερδίσει βραβεία σε πολλούς διαγωνισμούς όπως: την Wieniawsky Competition (Πολωνία), το Concorso Viotti (Vercelli), την Unisa String Competition (Πρετώρια), την Osaka Chambermusic Competition, το Concorso Vittorio Gui (Φλωρεντία). Το 2002, της απενεμήθη το Prix d' Encouragement «Pro Europa» από τον Daniel Barenboim (Βερολίνο), όπου εμφανίστηκε στην Όπερα και στο Chateau Bellevue. Έχει συμμετάσχει ως σολίστ σε πολλά διεθνή Φεστιβάλ όπως Tours, Davos και Gstaad, Encuentro di Μusica Santander, Schleswig Holstein Musikfestival, Lockenhaus Festspiele από τον Gidon Kremer, και Menton Festival στο Μονακό. Έπαιξε με την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Νοβορομπίρσκ, την Südwestfunk Orchestra, τους Budapest Soloists, την Συμφωνική του Γιοχάνεσμπουργκ, την Συμφωνική της Πράγας, την NDR Orchestra, κ.α. Της απενεμήθη το βραβείο της «Νέας Καλλιτέχνιδος» στο Juventus Φεστιβάλ του Καμπρέ (2004). Natalia Margulis (βιολί) Παίζοντας συχνά ως σολίστ σε Ευρώπη και Αμερική, έχει δώσει συναυλίες στη Μαδρίτη στο Auditorio Nacional, στη Θεσσαλονίκη στο Μέγαρο Μουσικής, στο Walton Arts Center, στο Bozar Hall, στις Βρυξέλλες και σε πολλές άλλες πόλεις. Έχει εμφανιστεί με διακεκριμένους καλλιτέχνες όπως Martha Argerich, Grigory Gruzman, και Nigel Kennedy. Έχει συμπράξει ως σολίστ με την Ελληνική Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα, τη Συμφωνική Ορχήστρα North Arkansas και την Ορχήστρα Νέων της Κολωνίας. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή μουσικά φεστιβάλ, όπως το Φεστιβάλ Santander και την Ακαδημία του Verbier. Το 2003 προσκλήθηκε ως καθηγήτρια τσέλου στο Διεθνές Μουσικό Σεμινάριο στο Βερτίσκο της Θεσσαλονίκης. Γεννημένη στο Freiburg από οικογένεια Ρώσων μουσικών, πήρε τα πρώτα μαθήματα πιάνου με τη μητέρα της σε ηλικία πέντε ετών, ενώ τσέλο ξεκίνησε σε ηλικία 13 ετών. Σπούδασε στην Αγία Πετρούπολη (Ρωσία 1992), έπειτα στη Βασιλεία της Ελβετίας και στο Λος Άντζελες με καθηγητή τον Ronald Leonard (Η.Π.Α. 1994). Εισήχθη στην τάξη του καθηγητή Frans Helmerson στο Hochschule für Musik στην Κολωνία, από όπου πήρε το δίπλωμά της με διάκριση ( ). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Escuela de Musica Reina Sofia στη Μαδρίτη με καθηγήτρια την Natalia Shakovskaya ( ) και ασχολήθηκε έντονα με τη μουσική δωματίου στο Chapell Musical (Βρυξέλλες ). Έχει παίξει για πολλούς γνωστούς τσελίστες όπως David Geringas, Boris Pergamentschikov, Philipp Muller και Natalia Gutman. Ως μέλος του "Margulis Trio," έλαβε τιμητικό δίπλωμα στο Διαγωνισμό Μουσικής Δωματίου της Οζάκα (1999) και δίπλωμα στον Διεθνή διαγωνισμό «Maria canals» στη Βαρκελώνη (2004). Εδώ κι ένα χρόνο κατέχει τη θέση του πρώτου τσέλου στην Όπερα της Μαδρίτης. Lilly Maisky (πιάνο) Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1987 και μετακόμισε στis Βρυξέλες αμέσως μετά. Ξεκίνησε να παίζει πιάνο στην ηλικία των τεσσάρων ετών με τον Lyl Tiempo, επίσης μελετούσε με τον Hagit Kerbel, Olga Mogilevsky, Ilana Davids και τον Alan Weiss. Μαθήτευσε στο «Purcell School of Music» όπου σπούδασε επίσης, τζαζ πιάνο ( ). Παρακολούθησε master classes και μουσικές συμβουλές από πολύ γνωστούς μουσικούς όπως οι: Martha Argerich, Dmitri Bashkirov, Joseph Kalichstein, Evgeny Mogilevsky, Pavel Gililov, Vitali Margulis, Oleg Maisenberg και Marielle Labeque κ.ά. Επίσης, συμμετείχε στην 15

18 καταξιωμένη ακαδημία Verbier και στο Oxford Philomusica piano courses. Η πρώτη δημόσια εμφάνισή της, η οποία και ηχογραφήθηκε, πραγματοποιήθηκε στο Carnegie Hall το 1997, μέσα στο Rainforest Foundation Chariy Gala Concert. Συμμετείχε στην πιο πρόσφατη ηχογράφηση της Mischa Maisky στην Deutsche Grammophon και στην ηχογράφιση μουσικής δωματίου σε ζωντανή εκτέλεση στην ΕΜΙ από το Progetto Martha Argerich. Έχει παίξει ζωντανά για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο (Ευρώπη και Ασία), επίσης, έχει εμφανιστεί σε συναυλίες σε όλη την Ευρώπη μέχρι την Άπω Ανατολή. Έχει εμφανιστεί σε κοντσέρτα υπό την διεύθυνση των μαέστρων Thomas Sanderling, Gerd Albrecht και Charles Olivieri Munroe μεταξύ άλλων. Εμφανίστηκε κατόπιν προσκλήσεως σε πολλά αναγνωρισμένα φεστιβάλ όπως: Verbier Festival, Progetto Martha Argerich in Lugano, το Freiburg Zelt Music Festival, Maggio Musicale Fiorentino, το Franz Liszt Festival (Austria), Julian Rachlin and Friends in Dubrovnik, Rencontres de Bel Air (Γαλλία), The Schlesswig-Holstein Music Festival, The English Chamber Orchestra Music Cruise. Έχει, επίσης, παίξει σόλο και ensemble έργα σε σημαντικούς χώρους όπως: Τhe Royal Festival Hall in London, Vienna s Concerthaus, Munich s Prinzregentheatre, Hamburg s Leiszhalle, Venezia's La Fenice, Bonn's BeethovenHalle, Tokyo's Suntory Hall, Rome's Teatro Olimpico, Moscow Conservatory, Saint Petersburg Philarmonie και Buckingham Palace. Απολαμβάνει να παίζει μουσική δωματίου, καθώς και σόλο πιάνο και αποτελεί σύνηθες δίδυμο με την Mischa Maisky. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι: Julian Rachlin, Janine Jansen, Renaud Capuçon, Sergey Krylov, Nicholas Angelich, Frank Braley, Gérard Caussé, Chantal Juillet, Dora Schwarzberg όπως και με ανερχόμενους βιολιστές: Alissa Margulis, Hrachya Avanesyan και Geza Hosszu-Legocky. πληροφορίες: διάθεση εισιτηρίων: στο κατάστημα της Ελένης, Αιακού 2 (δίπλα στο λιμεναρχείο Αίγινας)

19

20