03-04: «Ιδιαίτερα» κλάσματα βιομάζας Εφοδιαστικές αλυσίδες

Transcript

1 Κεφάλαιο σελ : «Ιδιαίτερα» κλάσματα βιομάζας Εφοδιαστικές αλυσίδες Όσον αφορά τα συστήματα συλλογής για τα κλάσματα απορριμμάτων και περιορίζοντας τη συζήτηση μόνο στα καθαρά κλάσματα που αναφέρθηκαν στο Κεφάλαιο 02-04, τα απορρίμματα γραφείων και γενικά χαρτιού είναι προτιμότερο να επεξεργάζονται ξεχωριστά, καθώς μπορούν να αποτελέσουν είτε τη βάση για την παραγωγή ανακυκλωμένου χαρτιού είτε ένα καθαρά κλάσμα καυσίμου. Τα οικιακά απορρίμματα πρέπει να επεξεργάζονται ξεχωριστά και τα καθαρά απόβλητα από κορμούς δέντρων πρέπει να φυλάσσονται ξεχωριστά ώστε να διατηρηθούν οι ποιοτικές ιδιότητες του κλάσματος. Σε μεγάλα κτίρια γραφείων, η τοποθέτηση ξεχωριστών κάδων συλλογής χαρτιού για την ξεχωριστή συλλογή και μετέπειτα επεξεργασία του κλάσματος μπορεί να πραγματοποιηθεί με χαμηλό κόστος. Τα κλάσματα χαρτιών και ξηρών χάρτινων συσκευασιών οικιακών απορριμμάτων μπορούν επίσης να συμπεριληφθούν στο ίδιο σύστημα συλλογής, με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν διαθέσιμα οχήματα και ότι το σύστημα είναι σχεδιασμένο για τέτοιου είδους διαχείριση. Σε χώρους οικοδομών, καθώς και σε βιομηχανικές ζώνες, η διαλογή και συλλογή αποβλήτων ξύλου μπορεί να πραγματοποιηθεί με οικονομικό τρόπο, παρέχοντας έτσι ένα καθαρό κλάσμα καυσίμου σε ανταγωνιστικό κόστος. Τα ξυλώδη οικιακά απορρίμματα είναι συνήθως ένα πολύ μικρό κλάσμα των συνολικών και δεν απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, εκτός κι αν είναι συχνή η παρουσία εμποτισμένης ξυλείας. Και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις τα κλάσματα είναι ξηρά και μπορούν να αποθηκευτούν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα ή κινδύνους. Επίσης η παραγωγή απορριμμάτων είναι εν γένει τοπική και είναι ανιχνεύσιμη. Τα βιοαποικοδομήσιμα κλάσματα βιομηχανικών απορριμμάτων θέτουν σημαντικά προβλήματα καθώς είναι εξ ορισμού γρήγορα αποσυντιθέμενες ουσίες που πρέπει να μεταφέρονται / επεξεργάζονται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα από το σημείο της παραγωγής τους μέχρι το σημείο της τελικής επεξεργασίας. Επομένως, μια εφοδιαστική αλυσίδα για αυτά τα κλάσματα πρέπει να είναι σχεδιασμένη για τις ειδικές συνθήκες και την κάθε τοποθεσία όπου πρόκειται να εφαρμοστεί. Ο αναγνώστης παραπέμπεται στα θέματα βιοχημικής επεξεργασίας που συζητήθηκαν στην ενότητα και πιο συγκεκριμένα, στον Πίνακα Τα ειδικά προβλήματα που δημιουργούν τα βιοαποικοδομήσιμα κλάσματα εξετάζονται επίσης στην ενότητα Οι κύριες πηγές βιοαποικοδομήσιμων υλών στα αστικά απόβλητα είναι τα αποφάγια από εστιατόρια, νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις, καθώς και τα απόβλητα πάρκων και κήπων. Για μεγάλους παραγωγούς όπως τα εστιατόρια ένα ξεχωριστό σύστημα συλλογής είναι η πιο βιώσιμη λύση, ενώ για τα απόβλητα πάρκων και κήπων η πιο συχνή λύση είναι οι ξεχωριστοί σταθμοί συλλογής. Το κλάσμα που προξενεί τα περισσότερα προβλήματα είναι τα οικιακά απόβλητα. Στα ακόλουθα, παρουσιάζονται μερικές γενικές παρατηρήσεις για το συγκεκριμένο κλάσμα.

2 Κεφάλαιο σελ : Θέματα συλλογής οικιακών απορριμμάτων Προφανώς, το σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή οικιακών απορριμμάτων εξαρτάται από τη φύση των νοικοκυριών α: Συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης Σε κτίρια διαμερισμάτων, αστικά κέντρα και πυκνοκατοικημένες οικιακές περιοχές, είναι προτιμότερη η χρήση συστημάτων πλήρους εξυπηρέτησης. Στα συστήματα αυτά ένας κοινός κάδος ή χώρος συλλογής απορριμμάτων διατίθενται στους ενοίκους στο ισόγειο του κτιρίου. Η απόθεση των αποβλήτων στον κάδο μπορεί να γίνει είτε αυτόματα μέσω ειδικών αγωγών ρίψης απορριμμάτων είτε με τη μεταφορά κάθε σακούλας στο ισόγειο και τη χειροκίνητη εισαγωγή της στον κάδο. Το δωμάτιο συλλογής απορριμμάτων πρέπει να είναι εξοπλισμένο με μικρότερους κάδους για τη συλλογή χαρτιού, γυαλιού, μετάλλων και/ή άλλων κλασμάτων. Η κεντρική ιδέα πίσω από τα συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης είναι ότι ο κάθε ένοικος δε χρειάζεται να φύγει από το σπίτι για να ξεφορτωθεί τα απορρίμματά του, αλλά μπορεί να το κάνει σε ένα χώρο εντός του κτιρίου, ανεξάρτητα από τις μετέπειτα διεργασίες. Οι κάδοι των απορριμμάτων αδειάζονται σε συχνή βάση, ενώ ένας απλός οπτικός έλεγχος μπορεί να επιβεβαιώσει ότι έχει γίνει σωστή διαλογή των κλασμάτων σε κάθε κτίριο. Κατά τον τρόπο αυτό είναι εύκολη η ανατροφοδότηση πληροφοριών για τη λειτουργία του συστήματος πίσω στους ενοίκους και έτσι η απόδοση της διαλογής παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η εταιρεία ή ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για τη συλλογή και τη μεταφορά έχει την τελική και πλήρη ευθύνη για τη ξεχωριστή διατήρηση των διαφορετικών κλασμάτων στα επόμενα στάδια της μεταφοράς β: Συστήματα συλλογής από το πεζοδρόμιο Σε περιπτώσεις μονοκατοικιών, η χρήση ξεχωριστών κάδων και μεμονωμένων κάδων ανά οικία γίνεται η προτιμότερη επιλογή. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται στην Ελλάδα και στις περιπτώσεις πολυκατοικιών. Στην περίπτωση αυτή, διαφορετικοί κάδοι συλλογής μπορούν να αφιερωθούν σε ξεχωριστά κλάσματα απορριμμάτων με ένα σύστημα χρωματικών κωδικών. Ο οδηγός του οχήματος συλλογής πάντως δεν μπορεί να δει τι πράγματι περιέχει ο κάδος και ο διαχωρισμός που επιτυγχάνεται από τα συστήματα αυτά είναι συνήθως κατώτερος από τα συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης. Για να δουλέψει ένα τέτοιο σύστημα αποτελεσματικά είναι εξαιρετικά σημαντικά τα νοικοκυριά να εμπιστεύονται τη λειτουργία του αν δει κανείς ένα κάδο συγκεκριμένου χρώματος να συλλέγεται από το λάθος όχημα η πίστη στην ορθή λειτουργία του συστήματος κλονίζεται γ: Συστήματα με χώρο συλλογής Στα συστήματα με χώρους συλλογής, τα νοικοκυριά υποχρεώνονται να μεταφέρουν τα απορρίμματά τους σε συγκεκριμένους σταθμούς και να τοποθετούν κάθε ξεχωριστό κλάσμα σε ειδικό κάδο / δοχείο. Καθώς αυτό το σύστημα απαιτεί όχι μόνο τη διαλογή των κλασμάτων από τα νοικοκυριά στο σπίτι αλλά και τη συσκευασία τους ώστε να είναι όσο

3 Κεφάλαιο σελ. 3 γίνεται πιο άνετη η μεταφορά τους στο σταθμό συλλογής, τα κλάσματα των απορριμμάτων που μπορεί να είναι υγρά ή να έχουν την τάση να προκαλούν δυσάρεστες οσμές συνήθως φυλάσσονται σε πλαστικές σακούλες. Έτσι, το πλαστικό καταλήγει τελικά σε όλα τα κλάσματα απορριμμάτων. Σε πολυκατοικίες όπου μπορεί να υπάρχει περιορισμός χώρου στην αποθήκευση απορριμμάτων για κάποιο διάστημα αυτού του είδους τα συστήματα τείνουν να αντιστρατεύονται τη διαλογή κλασμάτων στην πηγή. Μια συχνή αντίδραση των ενοίκων είναι η ελαχιστοποίηση των απορριμμάτων που φυλάσσονται στο διαμέρισμα και η μεταφορά μιας μόνο σακούλας τη φορά στο χώρο συλλογής. Έτσι, η σακούλα είναι συνήθως γεμάτη και η προτεραιότητα της ελαχιστοποίησης του κουβαλήματος υπερνικάει της προτεραιότητας της ξεχωριστής φύλαξης των κλασμάτων δ: Οχήματα για διαφορετικά συστήματα συλλογής Ανάλογα με τον αριθμό των κλασμάτων που συλλέγονται υπάρχει διαθέσιμος μεγάλος αριθμός διαφορετικών τύπων οχημάτων συλλογής. Δυο από τους τύπους αυτούς είναι οι πιο συχνοί στις πόλεις. Για τα συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης, τα απορριμματοφόρα πρέσας οπίσθιας φόρτωσης είναι τα πιο συνηθισμένα. Το κύριο πλεονέκτημα των απορριμματοφόρων οπίσθιας φόρτωσης είναι ότι μπορούν να λειτουργήσουν και σε στενούς αστικούς δρόμους όπου υπάρχει περιορισμένος χώρος. Ένα άλλο πλεονέκτημα των περισσότερων απορριμματοφόρων οπίσθιας φόρτωσης είναι ότι μπορούν να χειριστούν χύδην υλικό. Ορισμένα οχήματα τέτοιου τύπου διαθέτουν δυο παράλληλα διαμερίσματα συλλογής, αν και το πιο συνηθισμένο είναι η ύπαρξη ενός μόνο διαμερίσματος. Έτσι, η εφοδιαστική μπορεί να χρειάζεται να οργανωθεί με χρήση διαφορετικών φορτηγών, καθένα εκ των οποίων θα μπορεί να διαχειριστεί μόνο ένα ή δυο κλάσματα. Ένα σημαντικό μειονέκτημα των συστημάτων πλήρους εξυπηρέτησης είναι ότι η μεταφορά από τα δωμάτιο συλλογής των απορριμμάτων μέχρι το φορτηγό συνήθως απαιτεί χειροκίνητη μεταφορά και επομένως το φορτηγό πρέπει να μεταφέρει μια ομάδα 2-3 εργατών. Θεωρώντας έναν οδηγό και δυο εργάτες καθαριότητες, δυο κτίρια μπορούν να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα, ενώ σε περιπτώσεις μεγάλων κάδων ή σακουλών μπορεί να απαιτούνται ταυτόχρονα και οι δυο εργάτες. Η μεταφορά των απορριμμάτων από το δωμάτιο συλλογής στο φορτηγό δεν είναι μόνο εντάσεως εργασίας αλλά και χρόνου. Γενικά, τα συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης τείνουν να είναι ακριβά, ταυτόχρονα όμως προσφέρουν καλή διαλογή των κλασμάτων. Για τα συστήματα συλλογής από το πεζοδρόμιο, τα απορριμματοφόρα πλάγιας φόρτωσης ανταγωνίζονται αυτά με οπίσθια φόρτωση, Για τυποποιημένους κάδους οικιακών απορριμμάτων, το άδειασμα σε ένα απορριμματοφόρο πλάγιας φόρτωσης μπορεί να αυτοματοποιηθεί έτσι ώστε η όλη λειτουργία να μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τον οδηγό του οχήματος. Ωστόσο, αν και φθηνότερη, η χρήση των οχημάτων πλάγιας φόρτωσης δεν είναι κατάλληλη σε στενούς δρόμους ή στα κέντρα των πόλεων. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η αδυναμία διαχείρισης χύδην σκουπιδιών.

4 Κεφάλαιο σελ. 4 Με χρήση χρωματικών κωδικών για τους κάδους ή τις σακούλες - ή εναλλακτικά με ξεχωριστές μέρες συλλογής για κάθε κλάσμα είναι δυνατή η επίτευξη ενός υψηλού ποσοστού διαλογής. Οι χρωματισμένες σακούλες μπορούν να συλλεχθούν ταυτόχρονα σε μια βάρδια. Ακολούθως, διαχωρίζονται αυτόματα στη μονάδα επεξεργασίας με χρήση ρομποτικών συστημάτων. Τέτοιου είδους συστήματα είναι ήδη σε λειτουργία και αποδίδουν καλά πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει πάντως ότι η ακρίβεια της διαλογής αυξάνεται με τη χρήση διάφανων σακουλών με χρωματιστές βούλες αντί των κλασικών αδιαφανών, μονόχρωμων σακουλών. Τα αποτελέσματα είναι προκαταρκτικά, αλλά πιστεύεται ότι οι πολίτες είναι πιο ακριβείς στις προσπάθειες διαλογής τους αν τα σκουπίδια είναι ορατά μέσα στη δεμένη σακούλα παρά όταν αυτά μένουν κρυμμένα σε αδιαφανείς σακούλες. Οι χρωματικοί κωδικοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης, με την προϋπόθεση ότι οι σακούλες είναι αρκετά γερές ώστε να επιζήσουν της πτώσης στους αγωγούς ρίψης. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμετοχή των πολιτών, οι χρωματιστές σακούλες πρέπει να παραδίδονται στην πόρτα τους σε συνδυασμό με τη συλλογή ή να είναι εύκολα και δωρεάν διαθέσιμες πλησίον του χώρου διαμονής τους. Για τα συστήματα με χώρους συλλογής, η πιο συχνή λύση είναι η χρήση είτε φορτηγών που μεταφέρουν τους κάδους, είτε ανοιχτών φορτηγών στα οποία αδειάζονται οι κάδοι συλλογής. Είναι προφανές ότι η δεύτερη περίπτωση δεν είναι κατάλληλη για το χαρτί, το πλαστικό και άλλα υλικά μικρού ειδικού βάρους που μπορούν να συμπιεστούν ώστε να καταστεί οικονομικότερη η μεταφορά τους, ενώ είναι κατάλληλη για τη μεταφορά βαρύτερων κλασμάτων και υλικών που είναι ασυμπίεστα, όπως το γυαλί και τα μέταλλα που οδεύουν προς ανακύκλωση. Το σύστημα πάντως είναι αρκετά «εύκαμπτο» ανάλογα με τους κάδους και ο αριθμός των κλασμάτων μπορεί εύκολα να αυξηθεί, με την προϋπόθεση της ύπαρξης χώρου. Ανάλογα με τη συντήρηση των κάδων και των φορτηγών, η φόρτωση των κάδων μπορεί να προκαλέσει τεχνικά προβλήματα. Τα συστήματα αυτά απαιτούν επομένως προσεκτικό σχεδιασμό και τείνουν να έχουν υψηλότερο κόστος συντήρησης σε σχέση με τις άλλες περιπτώσεις αν και η διαχείριση μπορεί να είναι εξαιρετικά αποδοτική και άνευ προβλημάτων εφόσον ο εξοπλισμός είναι καλά συντηρημένος. Ωστόσο: τα συστήματα με σταθμούς συλλογής δεν είναι κατάλληλα για οργανικά απόβλητα και όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως τείνουν να «παράγουν» λιγότερο καλά διαλεγμένα κλάσματα σε σχέση με τα άλλα συστήματα. Για κλάσματα που δεν παρουσιάζουν προβλήματα αποθήκευσης όμως, όπως το χαρτί, το γυαλί και τα μέταλλα, τα συστήματα αυτά είναι αποτελεσματικά και πολύ διαδεδομένα : Τι είναι καλύτερο; Κάθε μεμονωμένο νοικοκυριό δεν επιθυμεί τη διατήρηση υγρών απορριμμάτων στο εσωτερικό της οικίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Έτσι, για λόγους άνεσης, ο ένοικος θα

5 Κεφάλαιο σελ. 5 προτιμούσε νε πετάξει αυτό το απόβλητο είτε σε ένα κανάλι συλλογής (συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης) είτε σε έναν εξωτερικό κάδο συλλογής (συλλογή από το πεζοδρόμιο) όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Αυτοί είναι και οι προτιμότεροι και πιο συνηθισμένοι τρόποι για τη συλλογή ανάμεικτων οικιακών απορριμμάτων και υγρών οργανικών υλικών. Πολλά διαφορετικά ερωτηματολόγια έχουν δείξει την ίδια τάση, δηλαδή ότι αυτές είναι οι προτεινόμενες μέθοδοι από τα νοικοκυριά. Ωστόσο, η στάση απέναντι στα ξηρά κλάσματα απορριμμάτων, που δεν δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα κατά την αποθήκευση, είναι αρκετά διαφορετική. Τέτοια κλάσματα χαρτί, γυαλί, μέταλλα και πλαστικά μπορεί να είναι αποδεκτά για αποθήκευση για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα πριν τη μεταφορά τους σε σταθμούς συλλογής, με την προϋπόθεση πάντα ότι υπάρχει χώρος το διαμέρισμα. Για απορρίμματα χαρτιού που είναι ένα μεγάλο μέρος των συνολικών οικιακών απορριμμάτων και επομένως η συχνή μεταφορά τους στο χώρο συλλογής μπορεί να αποβεί ενοχλητική τα συστήματα πλήρους εξυπηρέτησης ή συλλογής από το πεζοδρόμο είναι συχνά και λειτουργούν παράλληλα με συστήματα χώρων συλλογής. Ωστόσο, ο συνηθέστερος τρόπος για τη συλλογή γυαλιού, μετάλλων και πλαστικών είναι η χρήση κάδων στους οποίους τα υλικά πρέπει να μεταφερθούν από κάθε μεμονωμένο πολίτη. Η αντίληψη της σημασίας της ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης αποβλήτων στη βιωσιμότητα των σύγχρονων κοινωνιών βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Στις περισσότερες δυτικές και Ευρωπαϊκές χώρες, τα νοικοκυριά είναι διατεθειμένα να αναλάβουν μέρος αυτής της ευθύνης. Ωστόσο, υπάρχει μια αντιστάθμιση μεταξύ της ευθύνης και της πρόσθετης δουλειάς που είναι διατεθειμένα να αναλάβουν τα νοικοκυριά και της αντίληψης του κατά πόσον οι κοινότητες και τα συστήματα διαχείρισης και επεξεργασίας που διαθέτουν είναι ικανές να αξιοποιήσουν πλήρως τα πλεονεκτήματα της ξεχωριστής διαλογής των κλασμάτων. Επομένως, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχει ροή πληροφοριών πίσω στους πολίτες και να εξασφαλίζεται η ορθή λειτουργία των υποδομών και της εφοδιαστικής αλυσίδας, ώστε να μην εμφανίζονται λάθη. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, η πιο συχνή λύση είναι η χρήση συστημάτων πλήρους εξυπηρέτησης ή συλλογής από το πεζοδρόμιο για τα καύσιμα καθώς και τα οργανικά κλάσματα των απορριμμάτων και η χρήση χώρων συλλογής για τα κλάσματα χαρτιού, πλαστικού, μετάλλων και γυαλιών. Σε περίπτωση που εγκαθιδρυθεί ένα σύστημα πλήρους εξυπηρέτησης, συνήθως ενσωματώνει και τα κλάσματα χαρτιού και πλαστικών, ενώ το γυαλί και τα μέταλλα συλλέγονται σε ένα παράλληλο σύστημα με χώρους συλλογής.

6 Κεφάλαιο σελ : Εναλλακτικές διαχείρισης Η εξέταση των παραπάνω συστημάτων πρέπει να έκανε σαφές ότι εξυπηρετούν έναν και μόνον σκοπό, την παραγωγή του καθαρότερου δυνατού κλάσματος καυσίμου στο χαμηλότερο δυνατό κόστος. Ωστόσο, καθώς είναι πρακτικά αδύνατη η θέσπιση πολύ αυστηρών εγγυήσεων λειτουργίας του εκάστοτε συστήματος, η σύσταση του κλάσματος που παράγεται θα είναι πάντα μεταβλητή. Προκειμένου η ανάκτηση ενέργειας από ένα τέτοιο μεταβαλλόμενο κλάσμα να γίνεται με περιβαλλοντικά αποδεκτούς όρους, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει μια σειρά Οδηγιών, με κυριότερη την Οδηγία για την αποτέφρωση των αποβλήτων (2000/76/ΕΕ). Άλλες σημαντικές οδηγίες (διαθέσιμες στη σελίδα είναι η Οδηγία 75/442/ΕΟΚ περί στερεών αποβλήτων, η Οδηγία 91/689/ΕΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα και ο Κανονισμός (ΕΟΚ) 259/93 «σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των μεταφορών αποβλήτων στο εσωτερικό της Κοινότητας καθώς και κατά την είσοδο και έξοδό τους», καθώς και όλες οι μεταγενέστερες προσθήκες και διορθώσεις τους. Το άρθρο 10 της Οδηγίας για την αποτέφρωση των αποβλήτων καθορίζει με αρκετή λεπτομέρεια όχι μόνο τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από μονάδες καύσης κλασμάτων αποβλήτων, αλλά και συγκεκριμένες σχεδιαστικές παραμέτρους που αφορούν το χρόνο παραμονής των καυσαερίων και τη θερμοκρασία καύσης. Συνολικά, οι απαιτήσεις αυτές καθιστούν της μονάδες καύσης απορριμμάτων ακριβές όχι μόνο για την κατασκευή τους αλλά και για τη λειτουργία τους. Είναι επομένως προτιμότερο να υπάρχει συντονισμός των συστημάτων διαχείρισης απορριμμάτων σε περιφερειακό επίπεδο ή σε έναν ικανό αριθμό κοινοτήτων παρά να κατασκευάζονται μονάδες αποτέφρωσης σε κάθε κοινότητα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα απόβλητα μπορεί να μεταφέρονται για μεγάλες αποστάσεις μεταξύ περιφερειών, πολιτειών ή ακόμα και σε τρίτα κράτη. Παρόλα αυτά αν και το απόβλητο μπορεί να επεξεργάζεται αλλού η τελική ευθύνη για την επεξεργασία παραμένει στην εταιρεία, οργανισμό ή αρχή που έκανε την αρχική συλλογή. Η αρχή αυτή έχει και την ευθύνη της θέσπισης και της παρακολούθησης όλων των απαραίτητων συμβολαίων για την τελική διαχείριση του αποβλήτου. Τα δυο κύρια κλάσματα που μπορούν να «παραχθούν» από τις κατάλληλες υποδομές διαχείρισης (ενότητες α--δ) είναι τα εξής: Ένα καθαρό, σχετικά ξηρό καύσιμο κλάσμα πλούσιο σε βιομάζα το οποίο είναι κατάλληλο για χρήση σε μονάδες συμπαραγωγής ( ε), σε εφαρμογές μικτής καύσης ( μ) σε ανθρακικές μονάδες ή σε βιομηχανικές διεργασίες. Ένα καθαρό, οργανικό κλάσμα κατάλληλο για κομποστοποίηση, αναερόβιο χώνευση ( ) ή ζύμωση ( ), συνήθως σε συνδυασμό με άλλα υποστρώματα. Όπως αναφέρθηκε στο Κεφάλαιο , τα κλάσματα καυσίμου που προέρχονται από απορρίμματα μπορεί να περιέχουν μη αποδεκτές συγκεντρώσεις χλωρίου και άλλων αλογόνων, θείου και βαρέων μετάλλων. Ιδιαίτερης σημασίας στην περίπτωση της καύσης σε μονάδες συμπαραγωγής ή άλλων διεργασιών που περιλαμβάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι οι διαβρωτικές ενώσεις που σχηματίζονται από το χλώριο και το θείο. Άλλες προβληματικές ουσίες στα καυσαέρια περιλαμβάνουν τα λιωμένα και διαβρωτικά σωματίδια τέφρας.

7 Κεφάλαιο σελ. 7 Τα πιο ευαίσθητα τμήματα της μονάδας είναι οι επιφάνειες των υπερθερμαντήρων, καθώς εκτίθενται σε υψηλές εσωτερικές πιέσεις ατμού, σε υψηλές θερμοκρασίες και, από την εξωτερική πλευρά, σε διαβρωτικά στοιχεία που μεταφέρονται με τα καυσαέρια. Οι διαβρωτικές ιδιότητες του καυσαερίου θέτουν επομένως ένα άνω όριο στη θερμοκρασία και πίεση του ατμού. Σε μονάδες καύσης απορριμμάτων, το όριο μπορεί να είναι τόσο χαμηλό όσο οι 400 o C και περίπου 80 bar, συγκρίσιμο με τις αντίστοιχες παραμέτρους πυρηνικών μονάδων και πολύ χαμηλότερο σε σχέση με σύγχρονες ανθρακικές μονάδες ή μονάδες βιομάζας, πολύ περισσότερο δε από τις μονάδες καύσης φυσικού αερίου. Η θερμοκρασία και η πίεση του ατμού πριν τον στρόβιλο (δείτε την ενότητα ζ) είναι οι κύριες παράμετροι που καθορίζουν το συνολικό ηλεκτρικό βαθμό απόδοσης. Όπως έγινε σαφές από τις προηγούμενες παραγράφους, ο ποιοτικός έλεγχος ως προς την ανάλυση των καύσιμων κλασμάτων είναι μέγιστης σημασίας για τα κλάσματα αποβλήτων που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή ενέργειας : Θέματα Σχεδιασμού Συνήθως, μια μεμονωμένη κοινότητα είναι πολύ μικρή για να φιλοξενήσει μια μονάδα συμπαραγωγής από απορρίμματα, καθώς το ειδικό κόστος επένδυσης για την καύση RDF ή SRF είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τα καθαρά βιοκαύσιμα. Επομένως, ο σχεδιασμός συστημάτων για την παραγωγή ενέργειας από απορρίμματα συνήθως πραγματοποιείται σε περιφερειακό επίπεδο. Τα συστήματα και οι τεχνολογίες που θα χρησιμοποιηθούν για τη συλλογή, τη μεταφορά και τη διαλογή των απορριμμάτων πρέπει να προκύπτουν από συντονισμένες δράσεις μεταξύ κοινοτήτων.