εις οιωνος αριστος αμυνεσθai περι γλωσσης. hellenic way Επ ο χ ι α κ ή Ε φ ημ ε ρί δα το υ Συ νδέ σ μ ο υ Ε λ λ ή νω ν & Φι λ ε λ λ ή νω ν Κ α να δά

Transcript

1 εις οιωνος αριστος αμυνεσθai περι γλωσσης. hellenic way ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ Επ ο χ ι α κ ή Ε φ ημ ε ρί δα το υ Συ νδέ σ μ ο υ Ε λ λ ή νω ν & Φι λ ε λ λ ή νω ν Κ α να δά Greece owes less than Europe says How its creditors use their political clout to keep the debt number high. By Jakob Soll 2015 τευχος 67ον πως το μεγαλο οχι του δημοψηφισματος μετατραπηκε σε ενα ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟ ναι; ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ EINAI ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗς ΑΠΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗς ΜΟΝΟΝ ΕΣΥ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙς ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙς ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑς ΜΑς! Jean Richepin: «Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε την Ελλάδα» How many drachma do we owe the euro? As of midnight Tuesday, it now appears that Greece has defaulted on part of its debt by missing a $1.7 billion loan payment to the International Monetary Fund. With its banks now closed, and citizens running out of cash. Greece appears bankrupted by its vast debt load an immense $350 billion, a figure calculated by the Greek statistics agency ELSTAT, and confirmed by the European Commission. But wait: is that what Greece really owes? In fact, there are few if any accountants continued on page 19 Η Ελλάδα χρωστά λιγότερα από όσα ισχυρίζεται η Ευρώπη Ένα εντυπωσιακό κείμενο του γνωστού Γάλλου λογοτέχνη του περασμένου αιώνα Ζαν Ρισπέν, για την προσφορά της Ελλάδας στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αριστερά η μετάφραση και δεξιά, το πρωτότυπο στα γαλλικά: Η τελευταία λέξη της γης, όταν θα αφήνει την τελευταία της πνοή, θα είναι ΕΛΛΑΣ! Le dernier mot de la terre, quand elle laissera son dernier souffle, sera GRECE! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη... Il est impossible d'effacer la Grèce, le peuple grec, son offrande à cette planète... Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. Détruisez toute la Grèce sur une profondeur de 100 mètres. Videz tous vos musées, du monde entier. χρονογράφημα Η Ελλάδα χρωστά λιγότερα από όσα ισχυρίζεται η Ευρώπη υποστηρίζει ο καθηγητής Ιστορίας και Λογιστικής Jacob Soll, με άρθρο του στο POLITICO. Το κλειδί είναι ο τρόπος υπολογισμού του χρέους, και όπως αναφέρει πως «ουσιαστικά η Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε ένα χρέος που ορίζεται από τους πολιτικούς και όχι από την οικονομική πραγματικότητα». Συνέχεια στην σελίδα 9 Συνέχεια στην σελίδα 3 Πολιτικές Αλχημείες μετάλλαξαν το ΟΧΙ σε ΝΑΙ! Ασφαλώς θα ενθυμείστε, αγαπητοί συνέλληνες, τους ταχυδακτυλουργούς και τους διάφορους μάγους που εμφανίζονταν στα πανηγύρια που με τις ζογκλερικές και μαγικές τους κινήσεις μας διασκέδαζαν και μας εξαπατούσαν μπροστά στα μάτια μας. Και εμείς ήμασταν όλο γέλιο και χαρά! Έβαζαν μέσα στο μαύρο σάκο τον λαγό και όταν τον έβγαζαν ως διά μαγείας ο λαγός μετατρεπόταν σε καρακάξα. Ή πάλι ένα ασήμαντο μονόδραχμο το μετέτρεπαν σε δεκάδες ασημένια εικοσάδραχμα. Εμένα όμως αυτό που με προκαλούσε μεγάλο τρόμο και φρίκη συνάμα, αφού η καρδιά μου πήγαινε στην Κούλουρη, ήταν το συγκλονιστικό θέαμα με την όμορφη νεράιδα που ο αδυσώπητος μάγος την κλείδωνε μέσα στην κασέλα και μετά έπαιρνε το μεγάλο πριόνι και την έκοβε στα δύο. Και μεις μέναμε με ανοικτό το στόμα σαν χάχαδες και κλαίγαμε για τον άδικο χαμό της ομορφονιάς. Στην συνέχεια έπαιρνε το κλειδί και όταν την ξεκαπάκωνε πετιόταν έξω χοροπηδηχτή γεμάτη ζωντάνια. Δεν ξέρω εσείς, αγαπητοί φίλοι, πως νιώσατε με όλα αυτά που διαδραματίστηκαν την περασμένη εβδομάδα στην σύνοδο κορυφής της «Γερμανοζώνης» αλλά εγώ νόμιζα πως βρισκόμουν σε ένα απ αυτά τα πανηγύρια και ξαναζούσα όλα αυτά τα «μαγικά και ταχυδακτυλουργικά» των διάφορων τσαρλατάνων όπως τους αποκαλεί ο απλός λαός μας. Συνέχεια στην σελίδα 13 Η ΑΡΧΑΙΑ ΨΥΧΗ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΑΘΕΛΗΤΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ. Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ

2 hellenic way Summer Solstice, Ελληνικός δρόμος Hellenic Way Εκδότης:Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ελλήνων & Φιλελλήνων Καναδά Publisher :Cultural Association of Hellenes & Philhellenes of Canada 1010 Broadview Avenue, Suite 901 Toronto Ontario, M4K 2R8 Tel: Εκπρόσωπος στην Ελλάδα Τάκης Αρβανίτης : Άγιος Βασίλειος Καπαρέλλι Βοιωτίας Τηλ: ή Συντάσσεται από επιτροπή Editor: Media Committee of the C.A.H.P.C. Ο «Ελληνικός Δρόμος» κυκλοφορεί εποχιακά και αποστέλλεται σε πολλά μέρη της Βόρειας Αμερικής, Αυστραλίας και Ευρώπης. Ετήσια συνδρομή για Καναδά και ΗΠΑ: $ ενώ για Ευρώπη και Ελλάδα $90.00 δολάρια. The Hellenic Way is published each season and is sent to many places in North America and Europe. Annual subscription in Canada & USA: $50.00 and outside of North America: $90.00 EURO. Άρθρα σύμφωνα με το πνεύμα της εφημερίδας είναι ευπρόσδεκτα, αλλά η δημοσίευση τους εναπόκειται στη συντακτική επιτροπή. Οι επιστολές θα πρέπει να φέρουν το πλήρες όνομα του αποστολέα, αλλά μπορούν να δημοσιευθούν μόνο τα αρχικά του, εάν αυτό επιθυμεί ο αποστολέας. Τα άρθρα δεν επιστρέφονται. We welcome submission of articles in the spirit of the newspaper, but publication is at the discretion of the editing committee. Letters should bear the full name of the sender, but only their initial may be published if they so wish. No articles will be returned Το παρόν τεύχος κυκλοφόρησε σε 3,000 φύλλα Η επόμενη έκδοση, στην Φθινοπωρινή Ισημερία Ευχαριστήριο Ευχαριστούμε όλους τους φίλους και συνεργάτες, που έχουν βοηθήσει για την έκδοση της εφημερίδας μας. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τα περιοδικά «Ελληνική Αγωγή», «Ενδοχώρα», «Δαυλός», «Ιχώρ», «Ελληνική Διεθνής Γλώσσα»... και γενικά όλα τα έντυπα που τόσο πρόθυμα μας έχουν επιτρέψει την αναδημοσίευση άρθρων τους, τόσο σημαντικών για τον Ελληνισμό. Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ελλήνων και Φιλελλήνων Καναδά. Προς τον Hellenic Way 1010 Broadview Ave. Suite 901 Toronto On. M4K 2R8 ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗ / SUBSCRIPTION COUPON Παρακαλώ εγγράψετε με ως συνδρομητή στον «ελληνικό δρόμο» και ταχυδρομήστε το έντυπο στην παρακάτω διεύθυνση: Please include me as a subscriber for the Hellenic Way and to mail me the publication to the address below: Name: Address: Tel.# Fax: address: I am enclosing $ Επιστολές Αναγνωστών ΓΝΩΜΕΣ- ΑΠΟ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ ΑΡΞΑΣΘΕ. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα ( Τιμαίος ) όταν ο Σόλων επισκέφθηκε την Αίγυπτο, ένας ιερέας, ο πιο σεβάσμιος και γέροντας του είπε για τόν κατακλυσμό και την επιβίωση του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, για την γενεολογία και τους απογόνους και υπολόγισε πριν πόσα χρόνια αυτά που έλεγε συνέβησαν. Του είπε ο σοφός ιερέας του Σόλωνα: Ω Σόλων, Σόλων, εσείς οι Έλληνες είστε πάντα παιδιά (never anything but children). Η Θεά σας ( Αθηνά ) θεμελίωσε την πόλη σας χίλια χρόνια πριν την δική μας. Το σύνταγμα είναι καταγεγραμμένο στα ιερά μας κείμενα και είναι οκτώ (8) χιλιάδες χρόνια παλιό. Το δικό σας, της πόλης σας και των πολιτών σας είναι εννέα (9) χιλιάδες χρόνια παλιό. ( χρόνια πριν από τον Σόλωνα). Επίσης σύμφωνα με αρχαία γραφή του Θιβέτ το 9,564 π.χ. μέγας κατακλυσμός εγένετο και μεγάλο μέρος της στεριάς βούλιαξε στον ωκεανό. Συνεπώς : 9, από σήμερα. Αφού οι Κινέζοι και οι Εβραίοι έχουν ημερολόγιο και ημερομηνίες 5,000 και πλέον χρόνων, με όχι περισσότερο τεκμηριωμένα ιστορικά ή προϊστορικά γεγονότα από τα Ελληνικά, θα ήθελα να κάνω μία πρόταση μέσω της εφημερίδας προς τους απανταχού Έλληνες που έχουν βαθειά παιδεία και Ελληνική συνείδηση. Δεν θα ήταν πρέπον σε όλες τις ημερομηνίες, αλλά κυρίως σε διπλώματα, βραβεία, επαίνους και διδακτορικά κ.λ.π. μετά το σημερινό να αναγράφεται και το 11, από Δευκαλίωνος; Με πατριωτικούς Χαιρετισμούς 12 Φεβρουαρίου 2015 ή 11,579 από Δευκαλίωνος. Γιατρός: Γιάννης Γιαννικόπουλος Los Angeles, California. Η γνώμη μου για την Ιστοσελίδα του «ελληνικού δρόμου», ( Φίλε μου «Φιλαλήθη», Άνθρωπε κι ελληνολαβωμένε, με πάθος γλωσσαμύντορα προσπάθησες καυμένε για να μορφώσεις Αχαιούς, Ίωνες, Δωριάτες (Μανιάτες) κι αντίπερα τους Αιολείς, κοινώς Μικρασιάτες. Μα ένα πράγμα θα σου πω και να μου το θυμάσαι χωρίς την γλώσσα στο χαρτί έντυπη, απατάσαι: Δεν θα ξυπνήσει ο γρεκός με την τεχνολογία, χωρίς γραφή κι ανάγνωση σωστή, χωρίς βιβλία, δεν θα θυμάται τίποτε από την ιστορία. Κι ένας μεγάλος Λατίνος φιλόσοφος έγραφε: Literarum radices amare sunt, sed fructus dolces», ο εστί μεθερμηνευόμενον «Πικρές οι ρίζες των γραμμάτων, μα οι καρποί γλυκείς» Τάδε έφη ο ασυμβίβαστατος Ν. Κ. Δάσκαλος ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΓΕΜΑΤΑ ΣΟΦΙΑ & ΜΥΑΛΟ!!! Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στον Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος πολιτικός ρώτησε τους ανθρώπους που του έφεραν το μεγάλο αυτό ποσό:«γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα απ όλους τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;».οι απεσταλμένοι απάντησαν:«διότι μόνο εσένα θεωρεί έντιμο άνθρωπο».ο Φωκίων αρνήθηκε να δεχθεί το δώρο λέγοντας:«ας μ αφήσει λοιπόν να συνεχίσω να είμαι έντιμος». Ρώτησαν τον Αριστοτέλη: «Τι κερδίζουν όσοι λένε ψέματα;». Ο φιλόσοφος απάντησε: «Να μην τους πιστεύει κανείς και όταν ακόμα λένε την αλήθεια». Πάλι γράφουμε ιστορία, αλλά αυτήν την φορά, όχι για να μείνουμε στην ιστορία αλλά για να ήμαστε παράδειγμα προς αποφυγήν. Μόνοι μας τα κάναμε μαντάρα. οι κακοί μας εαυτοί είναι που τα μούσκεψαν. Εάν θα πρέπει να ρίξουμε σε κάποιον την ευθύνη. Αυτός ήμαστε εμείς και κανένας άλλος. Ας πάψουμε επιτέλους να κλαίμε την μοίρα μας και την κακοτυχία μας. Ας ανασκουμπωθούμε, ας μαζέψουμε τα μανίκια μας μέχρι τον αγκώνα ας σφίξουμε τα ζωνάρια μας και ας στρωθούμε στην δουλιά όπως τον παλιό καλό καιρό. Ιερό μας καθήκον προς την πατρίδα και διπλή υποχρέωση προς τους γονείς μας να ξαναβάλουμε την Ελλάδα μας εκεί που της αξίζει και να ανακτήσουμε και πάλι την χαμένη μας αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Παράλληλα όμως δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε αυτήν την συμφωνία να υλοποιηθεί και να μετατρέψει την πατρίδα μας σε αποικία των γερμανοευρωπαίων. Οι πολιτικοί υπογράφουν συμφωνίες, αλλά εξαρτάται από τον λαό για να υλοποιηθούν. Αυτή η συμφωνία θα πρέπει να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο των Ευρωδολαρίων που μας έχουν ρίξει και μας έχουν αποχαυνώσει και να ατσαλώσει την θέληση για μια αξιοπρεπή επιβίωση. Το περήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος δεν πρέπει για κανέναν λόγο να πάει στράφι. Εμείς, ο Λαός, θα πρέπει να απαιτήσουμε από τους πολιτικούς μας να υλοποιήσει μέρη της συμφωνίας που έχουν να κάνουν με την εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης. Την πάταξη της φοροδιαφυγής. Την παραδειγματική τιμωρία αυτών που καταχράστηκαν την δημόσια περιουσία. Τέλος στο πλιάτσικο και την ρεμούλα. Όχι στην διαφθορά.. Ναι στην παραδειγματική και αμείλικτη τιμωρία στους εμπρηστές των πολύτιμων δασών μας. Θέλουμε ένα κράτος δικαίου. Ναι στην Ευνομία. Ναι στην σταθερή πρόοδο και ευημερία. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Λαέ, στο ύψος σου το προγονικό στάσου και γίνε ο απροσπέλαστος κυματοθραύστης στις επελάσεις των οικονομικών διωκτών που εποφθαλμιούν να λαφυραγωγήσουν την περιουσία σου. ΟΧΙ στο ξεπούλημα της Ελλάδα μας.

3 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Jean Richepin: «Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε την Ελλάδα» Συνέχεια από την σελίδα 1 Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη... Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού : Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας. Détruisez tout ce qu'il y a de grec partout dans le monde... Ensuite, effacez la langue grecque de partout: De votre médecine, votre pharmaceutique ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ του Η.Λ.Τσατσόμοιρου Η Αποκρυπτογράφησις των σημασιών των 24 Γραμμάτων του Αλφαβήτου Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα) Από την φυσική σας, τη χημεία σας την αστρονομική σας την πολιτική σας. Από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη! Σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, από τους δρόμους σας, από τα παιχνίδια σας, από τ' αμάξια σας! Σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική! Διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε τα πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά! Αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει έστω και μια ελληνική λέξη)! Σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη! Αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού! Βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτόν που έχει το χρίσμα! Αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία)! Σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες. Αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της Ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, διαγράψτε την φιλοσοφία, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε... Θα πείτε "δεν γίνεται". Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη... Η πρόκληση πάντως ισχύει! Ζαν Ρισπέν (Αλγερία 1849 Παρίσι 1926). Γάλλος λογοτέχνης και δραματουργός. De vos mathématiques (géométrie, algèbre) A partir de votre physique, De votre chimie De votre astronomie, De votre politique, De votre vie quotidienne. Supprimez les mathématiques, supprimez toutes les formes, transformez le triangle en octogone, la droite en courbe! Effacez la géométrie de vos bâtiments, de vos rues, de vos jeux, de vos voitures! Effacez le nom de chaque maladie et de chaque médicament, supprimez la démocratie et la politique! Supprimez la gravité et amenez le haut en bas, changer les satellites pour qu'ils aient une orbite carrée! Changez tous vos livres (parce que partout il y aura ne serait-ce qu'un mot grec)! Effacez de votre quotidien chaque mot grec! Changez les évangiles, changez le nom du Christ! Il vient du grec et signifie celui qui a l'onction! Changez aussi la forme de chaque temple (afin qu'il n'ait pas une géométrie grecque)! Effacez Alexandre le Grand, effacez tous les héros mythiques et historiques. Changez l'éducation, changez le nom de l'histoire, changez les noms de vos universités, supprimez laphilosophie, changez votre façon d' écrire, utilisez l'écriture arabe, supprimez, supprimez, supprimez... Vous direz "c'est impossible". Justement, ceci est impossible, parce qu'ensuite vous ne pourrez même pas construire une phrase! Il est impossible d'effacer la Grèce, le peuple grec, son offrande à cette planète... Le défi, cependant, est lancé! Jean RICHEPIN (Algérie Paris 1926). C'est un poète, romancier et auteur dramatique français. Συνέχεια από το προηγούμενο Ξ Περί του γράμματος Ξ ο Πλάτων στον «Κρατύλο» ουδέν αναφέρει. Είναι δε τούτο απορίας άξιο, διότι το Ξ, όπως το ίδιο αποκαλύπτει, ταυτίζεται απόλυτα με το ιστορικό αίτιο της δημιουργίας του. Το γράμμα Ξ οι παλαιοί γραμματικοί θεωρούν ως φθόγγον προερχόμενον εκ δύο γραμμάτων και κατά περίστασιν εκ των γραμμάτων ΓΣ ή ΚΣ ή ΧΣ («διπλούν γράμμα»). Κατά την δική μου άποψι ο φθόγγος με σημασία «Ξ» ανήκει στην πρώτη περίοδο των θηρευτών και κτηνοτρόφων και υπήρξε η μίμησι ηχητικού και οπτικού ερεθίσματος με την σημασία του «ξέω» ή «ξύω». Το ηχητικό και οπτικό ερέθισμα προεκλήθη, όταν ο ελλός με πυριτόλιθο ή οφιανό λίθον άρχισε να κατασκευάζη εκ των λεπτών κορμών των νεαρών δένδρων («δούρατα γαίης»: Οδυσ. Ζ 167) τα θηρευτικά του ακόντια λειαίνοντας, ρινίζοντας, φινίροντας και βεβαίως ροκανίζοντας την αιχμή ώστε οξύτερη να γίνη προς ευόδωσιν του σκοπού της θήρας. Ουδείς, νομίζω, κάτοικος του ελληνικού χώρου αμφιβάλλει, ότι ο ήχος «Ξ» είναι αυτός που ο άνθρωπος προκαλεί, όταν αισθάνεται κνησμόν, «φαγούρα». Οι λόγοι βεβαίως αυτοί, που προκαλούν Κατά την δική μου άποψι ο φθόγγος με σημασία «Ξ» ανήκει στην πρώτη περίοδο των θηρευτών και κτηνοτρόφων και υπήρξε η μίμησι ηχητικού και οπτικού ερεθίσματος με την σημασία του «ξέω» ή «ξύω». Το ηχητικό και οπτικό ερέθισμα προεκλήθη, όταν ο ελλός με πυριτόλιθο ή οφιανό λίθον άρχισε να κατασκευάζη εκ των λεπτών κορμών των νεαρών δένδρων («δούρατα γαίης»: Οδυσ. Ζ 167) τα θηρευτικά του ακόντια λειαίνοντας, ρινίζοντας, φινίροντας και βεβαίως ροκανίζοντας την αιχμή ώστε οξύτερη να γίνη προς ευόδωσιν του σκοπού της θήρας.ουδείς, νομίζω, κάτοικος του ελληνικού χώρου αμφιβάλλει, ότι ο ήχος «Ξ» είναι αυτός που ο άνθρωπος προκαλεί, όταν αισθάνεται κνησμόν, «φαγούρα». Συνέχεια στην σελίδα 5 Συνέχεια στην σελίδα 17

4 hellenic way Summer Solstice, Η ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Β. Α., Μ. Α. Όταν ελευθερώσουμε τη διάνοια μας από τις μυθολογίες της πανάρχαιας, Εβραϊκής Παλαιάς Διαθήκης, η σάρκα και το πνεύμα καθώς και έννοιες όπως ο άνθρωπος, ο θεός, ο διάβολος, ο Αδάμ και η Εύα, ο όφις κλπ. αποκτούν ένα νέο, σύγχρονο και επιστημονικό νόημα. Είναι μέσα στις παραμέτρους αυτές, δηλαδή υπό το φως του σύγχρονου και επιστημονικού νοήματος, και μακριά από τις αναχρονιστικές Εβραϊκές προφητείες, που εξετάζονται εδώ η φύση της σάρκας και του πνεύματος καθώς και η ταραχώδης σχέση μεταξύ των δύο. Η σάρκα εδώ είναι το ανθρώπινο σώμα η φύση του, οι αισθήσεις του, οι ανάγκες του, οι απαιτήσεις του, το μυαλό του Είναι πολύ εύκολο να καθορίσουμε την έννοια άνθρωπος χρησιμοποιούμε την ανθρωπολογία, τη κοινωνιολογία, τη ψυχολογία και αποκαλύπτουμε τον άνθρωπο. Όσον αφορά το πνεύμα, όμως, οι έρευνες μας περιπλέκονται ολίγον. Παρόλο που υπάρχει στον άνθρωπο ένα μέρος του πνεύματος, ένα άλλο μέρος είναι εγκατεστημένο στην ανθρώπινη κοινωνία στα ήθη και έθιμα, στο κράτος, στη νομοθεσία, στη θρησκεία Ναι, το πνεύμα υπάρχει, δυστυχώς, και στη θρησκεία και εδώ είναι που περιπλέκονται οι έννοιες. Ενώ το πνεύμα ξεκινά σαν καταστάλαγμα της σοφίας, η οποία διέπει την οργάνωση της ανθρώπινης κοινωνίας και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων της κοινωνίας η θρησκεία πήρε το πνεύμα και το έκανε μυστήριο, «περιστερά» και «άγιο». Για παράδειγμα εδώ, έχουμε τη προχριστιανική Αθήνα, όπου οι πρόγονοι μας Έλληνες γιόρταζαν το πνεύμα της δημοκρατικής πόλης τους, υπό τη μορφή της θεάς Αθηνάς τη θεά της σοφίας ενώ το θεοκρατικό Βυζάντιο προσκυνούσε την «άγια» σοφία. Εκ πρώτης όψεως, δεν είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ της θεάς Αθηνάς και της «άγιας» σοφίας. Όταν, όμως, συγκρίνουμε τα «άγια» και «ιερά» ευαγγέλια της «άγιας» σοφίας τα οποία εχθρεύονται και εκμηδενίζουν την ανθρώπινη διάνοια και σοφία με τη δημοκρατική διαλεκτική των Ελλήνων, η διαφορά γίνεται ένα αγεφύρωτο χάσμα. Όλοι μας αναγνωρίζουμε, ότι σαν μέλη μιας ανθρώπινης κοινωνίας, η απεριόριστη προσωπική μας ελευθερία υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς και ότι πρέπει να επιδεικνύουμε σεβασμό προς τους συνανθρώπους μας, αν όχι αγάπη. Δεν χρειαζόμαστε, λοιπόν, να εξοστρακίζουμε σαν δαίμονα τον άνθρωπο και να κάνουμε «αμαρτωλή» την ανθρώπινη σάρκα. Εάν η ανθρώπινη σάρκα είναι αμαρτωλή μια φορά, τότε ο θεός ο οποίος θεωρείται από μερικούς ως δημιουργός της σάρκας είναι αμαρτωλός δυο φορές Στη σύγχρονη εποχή μας η οποία αγκάλιασε ολόθερμα τις προ-χριστιανικές, Ελληνικές αξίες της δημοκρατίας, της φιλοσοφίας, της επιστήμης, της τέχνης, του πνευματικού και σωματικού αγώνα το πνεύμα έχει απολέσει την αγιότητα του. Στο κόσμο του Ηράκλειτου, όπου «τα πάντα ρει», ούτε αθάνατοι «άγιοι» υπάρχουν, ούτε αθάνατοι θεοί. Μαζί με τις υποχρεώσεις προς το κοινωνικό σύνολο είτε προς το άγιο πνεύμα και τον θεό ο άνθρωπος έχει αποκτήσει τα δικά του «ανθρώπινα δικαιώματα». Το ισοζύγιο μεταξύ των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων δεν είναι, βέβαια, πάντοτε ικανοποιητικό, αλλά ο αγώνας για καλυτέρευση ποτέ δεν τερματίζεται Στο ποίημα μου που ακολουθεί, παραθέτω τον μακροχρόνιο «πόλεμο» μεταξύ της σάρκας και του πνεύματος. Η ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ Μια αγάπη ανάμικτη με μίσος. Ένας φουρκισμένος ανεμοστρόβιλος, γεμάτος από έλξεις και απωθήσεις. Αμάλγαμα αβάστακτων καημών και πανίσχυρων ανταγωνισμών. Ηφαίστειο με αδηφάγες φλόγες και παγωμένες, νεκρές στάχτες. Η ανίκητη, χιλιοπερήφανη Σάρκα, και το μεγαλειώδες, επιβλητικό Πνεύμα. (ο καταραμένος διάβολος και ο άγιος θεός ) Οι δύο μονομάχοι τρίζουν τα δόντια τους, σφίγγουν καλά-καλά τις γροθιές τους, και ανταλλάζουν το φλογισμένο βλέμμα τους. Πρώτα παίρνει σειρά η Σάρκα: Μη με κοιτάς «αφ υψηλού» λες-και-πως είσαι ο αφέντης μου! Μπορεί να είσαι ο «λόγος», αλλά σου λείπει η φωνή. Εγώ είμαι το πολύτιμο βάθρο σου. Εγώ σου δίνω «σάρκα και οστά». Χωρίς εμένα δεν υπάρχεις. Είσαι μια αδειανή εκκλησιά. Είσαι μια ιδέα κι ένα όνειρο. Αναλογίσου τη μοίρα του Ίκαρου και χαλιναγώγησε τον εγωισμό σου. Βάλε λίγο νερό στο κρασάκι σου πιες μια σταγόνα από μετριοπάθεια! Με ανυπομονησία απαντά το Πνεύμα: Μην υψώνεις τόσο πολύ τη φωνή σου, για να σκεπάσεις τις αδυναμίες σου! Μπορεί να είσαι το πολύτιμο βάθρο μου, αλλά είσαι μονάχα σάρκα και κόκκαλα. Αποτελείσαι από οξειδωμένα υγρά, και αζωτούχες ύλες πρωτεΐνες. Σκέτες χημικές ουσίες και μεταβολισμοί. Είσαι, απλώς, μια χούφτα πηλός, χωρίς την ανεκτίμητη παρουσία μου. Εγώ σου δίνω την αυτοεπίγνωση. Εγώ σου δίνω φτερά και φως. Σε εξανθρωπίζω και σε εκπολιτίζω. Είμαι η καρδιά και η ψυχή σου! Τις τελευταίες λέξεις του Πνεύματος ακολούθησε μια βαριά σιωπή Οι δύο μονομάχοι αλληλοκοιτάζονται. Επανεκτιμούν με ένταση ο ένας τον άλλο και αναλογίζονται τη μεταξύ τους σχέση. Αντιμετωπίζουν την ενότητα τους, και βλέπουν καθαρά τη κοινή τους μοίρα. Το σπιθοβόλο βλέμμα τους γλυκαίνει πια, και οι γροθιές τους αρχίζουν να χαλαρώνουν. Έχουν καταλάβει πως και οι δυο τους ανήκουν στον ίδιο και μοναδικό χώρο. Ο σκληρός, θανάσιμος ανταγωνισμός τους, είναι μπλεγμένος με μια ζωογόνα συνεργασία. Δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές Και οι δυο τους διστάζουν για μια στιγμή (μια μακροχρόνια, ατέλειωτη στιγμή ) Ταλαντεύονται, τρικλίζουν, σκοντάφτουν. Στο τέλος, σιωπηρά, σφιχταγκαλιάζονται Ανδρέας Κωνσταντινίδης Τί ψυχή έχει ένα ($50) Πενηντάρικο; Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηριχτές του «Ελληνικού Δρόμου». Όπως αντιλαμβάνεστε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τόν Ελληνισμό,προσπαθούμε κι` εμείς να συμβάλλουμε στη διατήρηση και μετάδοση των ιδεών και αξιών του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και της ιστορικής αλήθειας των γεγονότων. Δεν σκεφθήκαμε ποτέ να εμποροποιήσουμε τον Ελληνικό Δρόμο, δεχόμενοι διαφημίσεις. Βασιστήκαμε στις εθελοντικές μας δυνάμεις και στην οικονομική υποστήριξη των φίλων της εφημερίδας. Ο Ελληνικός Δρόμος, κυκλοφορεί από το έτος 2002 με τρεις χιλιάδες αντίτυπα σε κάθε έκδοση. Έχει στοιχίσει περισσότερο από εκατόν πενήντα χιλιάδες δολάρια και διανέμεται δωρεάν στο Toronto και υπόλοιπο Ontario, Montreal, Quebec. και αποστέλλεται ταχυδρομικώς στον Καναδά, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Αυστραλία και Ελλάδα. Όσοι είναι συνδρομητές, παρακαλούνται για την ανανέωση της συνδρομής των, όσοι δε, αγαπούν την εφημερίδα και σκέπτονται ελληνικά, όπως οι φίλοι του Ελληνικού Δρόμου, μπορούν να βοηθήσουν τον Ελληνικό Δρόμο με μια δωρεά για την συνέχιση της εφημερίδας μας. Να είστε δε βέβαιοι, ότι με τον τρόπον αυτόν συμβάλλετε και σεις στην επιτυχία του έργου της εφημερίδας και να αισθάνεστε υπερήφανοι για την εφημερίδα και την προσφορά σας.

5 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Το αρχαίο νεκροταφείο και τα μυστικά του Το λεύκωμα «Κεραμεικός» αποθησαυρίζει όσα κρύβονται στο «κάλλιστον προάστιον», όπως το αποκάλεσε ο Θουκυδίδη Οστρακα από τη διαδικασία του οστρακισμού με ονόματα επιφανών Αθηναίων που βρέθηκαν στην παλιά κοίτη του Ηριδανού. Μπορεί κάποιος να διαβάσει τα ονόματα του Θεμιστοκλή και του Κίμωνα Αθήνα Οι άμαξες πηγαινοέρχονται βιαστικά στους λοφίσκους που βρίσκονται βορειοδυτικά της Ακρόπολης και κάνουν αμμοληψίες. Περνούν ανάμεσα από σπίτια και μικρές βιοτεχνίες, ένα εργοστάσιο σαπωνοποιίας και πολλά καμίνια. Λίγο πιο πέρα διακρίνονται τα πρώτα κτίρια από το εργοστάσιο φωταερίου, το Γκάζι. Και ουδείς φαντάζεται ότι η ζωή κυλά σε επιχώσεις ύψους έως και εννέα μέτρων. Μέχρι τη στιγμή που η ρόδα μιας άμαξας σκοντάφτει πάνω σε μια μαρμάρινη, ψηλή, ανθεμωτή στήλη με το όνομά του μετοίκου Αγάθωνος. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Ενας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους σιγά σιγά αποκαλύπτεται. Το ενδιαφέρον για τη νέα ανακάλυψη είναι διεθνές. Και απόδειξη του αντικτύπου του είναι ότι επιλέγεται ως ο καταλληλότερος χώρος υποδοχής του 18χρονου βασιλέως Γεωργίου Α, που αποβιβάστηκε στον Πειραιά στις 30 Οκτωβρίου Eκτοτε η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως τη γη του Κεραμεικού - εκεί όπου από τον 10ο αι. π.χ. αναπτύχθηκε ένας από τους σπουδαιότερους δήμους της αρχαίας Αθήνας, ο Δήμος των Κεραμέων. Ο μοναδικός που ανήκε σε μια επαγγελματική τάξη, σε μια έκταση που περιελάμβανε τα εδάφη εκατέρωθεν του Ηριδανού και τα κράσπεδα της οδού προς την Ελευσίνα, τα βόρεια και τα βορειοδυτικά του λόφου της Ακρόπολης. Αν και άλλη εκδοχή θέλει να οφείλει το όνομά του στον ήρωα Κέραμο - γιο του Διονύσου και της Αριάδνης. Και μπορεί καμία άλλη αρχαία γειτονιά της αρχαίας Αθήνας να μην μπορεί να καυχιέται ότι στα σπλάγχνα της έκρυβε το καλύτερα διατηρημένο τμήμα του οχυρωματικού περιβόλου από όσα επισκέψιμα τμήματα διατηρούνται στη σύγχρονη πόλη. Οτι εκεί - στο Δημόσιο Σήμα - ο Περικλής εκφώνησε τον «Επιτάφιό» του και ότι είναι το μοναδικό μέρος για το οποίο ο Θουκυδίδης μιλά για τη φυσική ομορφιά ενός τόπου (κάλλιστον προάστιον). Οτι κρατούσε κρυμμένες για αιώνες τις αποδείξεις του εξοστρακισμού του πρωτεργάτη της νίκης στη Σαλαμίνα, του Θεμιστοκλή. Οτι εκεί βρισκόταν η μνημειωδέστερη είσοδος της πόλης, το Δίπυλο, που ήταν η μεγαλύτερη πύλη του αρχαίου κόσμου με εμβαδό τ.μ. και δίπλα της η Ιερά Πύλη. Κι ότι από το χώμα της διαμορφώθηκε ο μοναδικός αττικός γεωμετρικός ρυθμός. Ολα τούτα και πολλά ακόμη «μυστικά» του αρχαιολογικού χώρου των 38,5 στρεμμάτων έρχεται να αποκαλύψει ο πολυτελής τόμος «Κεραμεικός», το νέο απόκτημα του «Κύκλου των Μουσείων», της σειράς εκδόσεων του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ι. Λάτση, που φέτος υπογράφουν οι αρχαιολόγοι Ελένη Μπάνου και Λεωνίδας Μπουρνιάς υπό την εκδοτική φροντίδα της Ειρήνης Λούβρου του Ολκού και το φωτογραφικό υλικό του Σωκράτη Μαυρομμάτη (κυκλοφορεί και στα αγγλικά). Μυστήριο παραμένει για ποιον λόγο αυτός ο τόσο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. Και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι τον γνωρίζουν μόνο ως το μεγαλύτερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι εκεί βρέθηκε η αρχαιότερη ίσως επιγραφή σε ελληνικό αλφάβητο, χαραγμένη πάνω σε μια οινοχόη (8ος αι. π.χ.) που γράφει «όποιος από όλους τους χορευτές πιο ανάλαφρα τώρα χορεύει θα με πάρει ως έπαθλο»; Οτι εκεί βρισκόταν εκτός από τα τείχη που χτίστηκαν σε έναν χρόνο μετά τη μάχη των Πλαταιών, ύστερα από ασφυκτική πίεση του Θεμιστοκλή (με αποτέλεσμα να χρειαστεί έτοιμο οικοδομικό υλικό και να χρησιμοποιηθούν παλαιότερα επιτύμβια μνημεία για την ανέγερση των τειχών, που έτσι σώθηκαν ώς τις ημέρες μας), και το ιερό τριτοπατρείο - όπου οι πιστοί έκαναν επικλήσεις στους προγόνους για να γεννηθεί το παιδί τους αγόρι; Οτι παρά το γεγονός ότι ο χώρος έχει συνδέσει το όνομά του με την κεραμική τέχνη, οι ανασκαφές δεν έχουν φέρει στο φως έως τώρα κατάλοιπα εργαστηρίων πριν από την κλασική εποχή; Οτι Κεραμεικός δεν ονομαζόταν η περιοχή, αλλά ο δρόμος που ξεκινούσε από την Αγορά και έφτανε ώς την Ακαδημία Πλάτωνος; Οτι ο Ηριδανός τρέχει ακόμη εκεί κρατώντας ζωντανά 180 είδη φυτών και δέκα πτηνών διαμορφώνοντας έναν υγροβιότοπο μέσα στην καρδιά της πόλης; Και ότι από εκεί ξεκινούσαν δυο μεγάλες οδικές αρτηρίες: ο Δρόμος που διά του Διπύλου οδηγούσε στην περιοχή που ίδρυσε ο Πλάτων την Ακαδημία του και η Ιερά Οδός με κατεύθυνση την Ελευσίνα, ενώ αποτελούσε και αφετηρία για την πομπή των Μεγάλων Παναθηναίων; Μαίρη Αδαμοπουύλου Συνέχεια από την σελίδα 3 το «ξύσιμο» σε πολλά ζώα και και επίσης στον άνθρωπο, είναι συνδεδεμένοι με αίτια λειτουργικά των οργανισμών τους και επομένως συνυπήρξαν ανέκαθεν μετ` αυτών όπως και οι αντιδράσεις, δηλαδή το «ξύσιμο». Την πράξι όμως του «ξέω» ή «ξύω» ο ελλός κάτοικος του ελληνικού χώρου εντόπισε ως ήχο και κίνησι τόσο κατά την κατασκευή των όπλων του όσο και κατά την κατεργασία των δερμάτων των ζώων για την ένδυσι και υπόδησί του. Τον πυριτόλιθο ή οψιανό, τον οποίο κατεργάσθηκε διά κτυπημάτων ( ίδε γράμμα Τ), ώστε να γίνη ο-ξ-ύς, τον ωνόμασε «ξ-υρόν». Με τον «ξυρόν» κατεργάσθηκε τα πικνόμαλλα δέρματα, την «νάκην» (κώας- δορές), αλλά και ως κτηνοτρόφος αργότερα απέσπασε τα «έρια» των προβάτων του τα οποία υπέβαλε σε «λανάρισμα», δηλαδή σε «ξάσιμο» (ρήμα ξ-αίνω ), π.χ. «είριά τε ξαίνειν» ( Οδυσ.Χ 423). Ακόμη τον κορμό του δένδρου που έκοψε διά του πελέκεως (τσεκούρι) σε τεμάχια άλλοτε κατάλληλα για την καύσι και άλλοτε για την οικοδομή ή ναυπηγία «ξύλα» ωνόμασε, π.χ. «ξύλα νήια» ( Εργ.Ημ.,στιχ. 806) ή «ξύλα αύον...δρυός, πεύκης» κ.λ.π. ( Ιλ.Ψ 327). Εκ των ανωτέρω το συμπέρασμα είναι, ότι ο φθόγγος «Ξ» περιέκλεισε το νόημα του «ξέω» ή «ξύω» κατ` αρχάς, δηλαδή στην πρώτη περίοδο του θηρευτού και κτηνοτρόφου. Το γράμμα όμως Ξ είναι το αρκτικό της λέξεως «ξένος» (Ιων. ξείνος) με την σημασία του ανθρώπου του προερχομένου από άλλη περιοχή, του πλάνητος ή πρόσφυγος, ο οποίος όμως δεν παρουσιάζεται ως ληστής ή εχθρός και τέλος του ανθρώπου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατρικό οίκο, του φίλου. Για ποιό επομένως λόγο ο αρχέγονος φθόγγος «ΞΕ» ή «ΞΑ» ή «ΞΥ» έλαβε την πρώτη θέσι στην οργάνωσι (δομή) της λέξεως «ξένος»; Έκρινα σκόπιμο, για τους λόγους που θα φανούν κατωτέρω, να ξεκινήσω τις διά των γραμμάτων αναλύσεις των λέξεων του λήμματος «Ξ» εκ του «ξένος». Το γράμμα όμως Ξ είναι το αρκτικό της λέξεως «ξένος» (Ιων. ξείνος) με την σημασία του ανθρώπου του προερχομένου από άλλη περιοχή, του πλάνητος ή πρόσφυγος, ο οποίος όμως δεν παρουσιάζεται ως ληστής ή εχθρός και τέλος του ανθρώπου ο οποίος εγκατέλειψε τον πατρικό οίκο, του φίλου. Για ποιό επομένως λόγο ο αρχέγονος φθόγγος «ΞΕ» ή «ΞΑ» ή «ΞΥ» έλαβε την πρώτη θέσι στην οργάνωσι (δομή) της λέξεως «ξένος»; Έκρινα σκόπιμο, για τους λόγους που θα φανούν κατωτέρω, να ξεκινήσω τις διά των γραμμάτων αναλύσεις των λέξεων του λήμματος «Ξ» εκ του «ξένος». Ας δούμε κατ` αρχάς με ποιές έννοιες εχρησιμοποιήθη η λέξι υπό του Ομήρου και του Ησιόδου. Ο Όμηρος ( Οδυσ. Ο 196) λέγει: «ξείνοι δε διαμπερές ευχόμεθ`είναι / εκ πατέρων φιλότητος, ατάρ και ομίληκές ειμεν» τα παντα ρει και ουδεν μενει και τα παντα ψυχην ειναι πληρη. ηρακλειτοσ Συνέχεια στην σελίδα 7

6 hellenic way Summer Solstice, Γιατί οι Γερμανοί δεν έχουν υπογράψει ειρήνη με την Ελλάδα Μια απάντηση στον Guy Verhofstadt για τα «φαντάσματα του παρελθόντος» Αμέσως μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης που μεταξύ άλλων περιελάμβαναν και το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου ( ) και νυν πρόεδρος της Ομάδας των Φιλελεύθερων στο Ευρωκοινοβούλιο Guy Verhofstadt κατάγγειλε με έντονο τόνο τον Έλληνα πρωθυπουργό γιατί ξυπνάει τα «φαντάσματα του παρελθόντος» και τόνισε ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει γραμμή «αντεκδίκησης». Είναι προφανές ότι η ελληνική διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου ενέχει αυτούς τους κινδύνους παρεξήγησης και γι αυτό πρέπει να υπάρξει μια συστηματική προετοιμασία της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για τα ελληνικά δίκαια. Πρέπει λοιπόν, όχι μόνο να εξηγηθεί με λεπτομέρειες η ελληνική διεκδίκηση, αλλά και να αποκαλυφθεί η γερμανική στάση έναντι της Ελλάδας μετά την ενοποίηση, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα. Ο κ. Verhofstadt προφανώς δεν μπορεί να σταθμίσει το βάρος που είχε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος και η γερμανική κατοχή για την Ελλάδα. Η πολεμική και κατοχική εμπειρία του Βελγίου σύγκριση με την δική μας είναι επιεικώς αστεία. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι σε κάθε χωριό υπάρχει το μνημείο ενός νεαρού παιδιού που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. «Η Ελλάδα έχασε στον πόλεμο το 10% του πληθυσμού της, έναντι του 2,8% της Σοβιετικής Ένωσης και υπέστη ζημιές στο ετήσιο ΑΕΠ της τάξεως του 170%, έναντι του 135% που υπέστη η ηττημένη Γερμανία. Ανάλυση της εφημερίδας του Βερολίνου Tagesspiegel αναφέρει ότι καμιά άλλη χώρα κατοχής, όπως η Γερμανία, δεν κατέστρεψε τόσο, όσο την Ελλάδα: άμαχοι, γυναίκες και παιδιά, εκτελέστηκαν ως αντίποινα για τις επιθέσεις των ανταρτών, Έλληνες Εβραίοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έπαθαν κρυοπαγήματα και πέθαναν από πείνα, επειδή οι Γερμανοί κατάσχεσαν τρόφιμα και καύσιμα. Το 50% των υποδομών της χώρας και το 75% της βιομηχανίας καταστράφηκαν» (1). Ο Μανώλης Γλέζος υποστηρίζει (2) ότι επρόκειτο για μια «στρατηγική αφαίμαξη»: ο στρατός κατοχής κατάσχεσε το 51% των μετοχών των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων, κατάσχεσε και έλιωσε 19 τόνους ασημένια 10δραχμα και 20δραχμα και 49 τόνους χάλκινα νομίσματα έναντι αποζημίωσης μόλις 340 λιρών Αγγλίας, έπαιρνε το 10% της αγροτικής παραγωγής και φυσικά, το περιβόητο το αναγκαστικό δάνειο και αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς θησαυρούς. Η ληστεία της Ελλάδος ήταν πρωτοφανής, ιδιαίτερα δε με τη χρήση πλαστών γερμανικών χαρτονομισμάτων των 50 μάρκων από τα στρατεύματα κατοχής. Μάλιστα, οι Γερμανοί στρατιώτες, αφηγείται ο Γλέζος, έδιναν το πλαστό 50μαρκο για να πάρουν τσιγάρα που έκαναν 6 δρχ. και ζητούσαν ρέστα σε επίσημα λεφτά, κάτι που είχε τρελάνει τους περιπτεράδες, κουρείς κ.ά.. Σημειωτέον ότι στην κατοχή κυκλοφορούσαν εκτός από τις δραχμές, τα νομίσματα των τριών κατακτητών και τα πλαστά!... γεγονός που υποχρέωσε την κυβέρνηση να αγοράσει τα πλαστά γερμανικά και ιταλικά χαρτονομίσματα προκειμένου να ελέγξει κάπως την κατάσταση. Γιατί δεν υπογράφουν; Για όλα αυτά υπάρχει ένας τεράστιος λογαριασμός, που βασίζεται σε διεθνείς αποφάσεις, αλλά η Γερμανία υπεκφεύγει, υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και γι αυτό δεν υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, διότι τότε θα πρέπει να καταβάλει άμεσα τα χρέη αυτά. Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο αυτή πρέπει να είναι η κεντρική επιδίωξη της Ελλάδας. Θεωρεί ότι οι Γερμανοί είναι νομότυποι και τότε θα πληρώσουν. Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος (3), ο οποίος επισημαίνει ότι «το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά τεχνηέντως φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) Συμφώνου Ειρήνης μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος αναβλητικής αίρεσης (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων». Η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης» επήλθε το 1990 και τότε υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας. Ο Παυλόπουλος υποστηρίζει πως «καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα». Τα ζητήματα αυτά είχε θέσει ο Μανώλης Γλέζος στον Γερμανό πρόεδρο Γιοάχιμ Γκάουκ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, στον οποίο και εξήγησε γιατί οι αναφορές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για παρελθόν και ότι αυτά τα ζητήματα έχουν λήξει δεν ευσταθούν. Πρώτον, αν έληξαν, πότε έληξαν και πως; Δεύτερον, δεν μπορεί να αποτελούν παρελθόν, διότι μόλις πριν τρία χρόνια η ενιαία Γερμανία απαίτησε από την Τσεχία αποζημιώσεις για τις περιουσίες των Σουδητών Γερμανών που έφυγαν από τα εδάφη της μετά τον πόλεμο (ΣΣ: οι Γερμανοί είναι αυτοί που αναβιώνουν τα φαντάσματα του παρελθόντος, όποτε τους συμφέρει, κ. Φέρχοφσταντ). Τρίτον, πρόσφατα το γερμανικό κράτος αποφάσισε να συνταξιοδοτήσει τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ. Όλα αυτά κατά τον Μανώλη Γλέζο αποτελούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και αναρωτιέται: Μήπως οι γερμανικές κυβερνήσεις μας εκδικούνται επειδή ανατρέψαμε στο πόλεμο τα σχέδιά τους, καθυστερώντας τα στρατεύματά τους στο Ρούπελ και στην Κρήτη, καθηλώνοντας 12 επίλεκτες μεραρχίες, με αποτέλεσμα να τους αποτελειώσει ο «στρατηγός χειμώνας» στη ρωσική στέπα; Προσωπικά πιστεύω ότι το ζήτημα της σχέσης Γερμανίας Ελλάδας είναι περίπλοκο και πολύ παλιό και πολύ βαθύ (ΣΣ: θα επανέλθουμε). Τι μας χρωστάνε Πρώτον, σε ότι αφορά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων έχει επιλυθεί από τον Φεβρουάριο του 1946, από την 19μελή Συμμαχική Επιτροπή που όρισε τι θα πληρώσει κάθε χώρα του άξονα στις χώρες που είχε καταλάβει για τις ζημιές που έκανε. Στην Ελλάδα κατοχυρώθηκε ποσό 7,1 δισ. δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938, που σήμερα, σύμφωνα με λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος, αποτιμώνται σε 108 δισ. ευρώ. Δεύτερον, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος είναι προσδιορίσει σε 3,5 δισ. δολάρια (του 1938). (ΣΣ: ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Αλντερπουργκ, με γραπτό υπόμνημά του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Ιούλιο 1964, είχε αναφέρει ότι η οφειλή της Γερμανίας στην Ελλάδα από το δάνειο ανερχόταν σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή σε 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα). Το δάνειο αυτό προέκυψε ως εξής: Το 1907, η Διάσκεψη της Χάγης αποφάσισε ότι τα νικημένα σε πόλεμο κράτη υποχρεούνται να διατρέφουν τα στρατεύματα κατοχής, αλλά κατόπιν πιέσεων ανθρωπιστικών οργανώσεων προστέθηκε η διευκρίνηση «εάν δύνανται» Η Ελλάδα ήταν έτσι υποχρεωμένη να τρέφει Γερμανούς στρατιώτες, Ιταλούς και Βούλγαρους, ήτοι συνολικά! Και σαν να μην έφταναν αυτοί, οι κατοχικοί στρατοί, κατ εξαίρεση και μόνο από την Ελλάδα, έπαιρναν τρόφιμα για την διατροφή της στρατιάς του Ρόμελ. Αυτό το επιπλέον μεταφράστηκε στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο των 8 δισ. δραχμών που μεταπολεμικά υπολογίσθηκε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες και σήμερα αποτιμάται με τους τόκους του στα 70 δισ. ευρώ. Τρίτον, τις αποζημιώσεις για τα 100 ολοκαυτώματα χωριών της Ελλάδας, από τα οποία έχουν αναγνωρισθεί τα 89 με νεκρούς. Το σύνολο των γερμανικών υποχρεώσεων υπολογίζεται ανάλογα με τις μετατροπές των ισοτιμιών και το ύψος των επιτοκίων (2,5% - 3%), αλλά και τις μεθόδους αποτίμησης που χρησιμοποιούνται από τους αναλυτές. Το Spiegel έχει κάνει λόγο για 162 δισ. ευρώ, ο μελετητής Δημοσθένης Κούκουνας για 510 δισ. ευρώ και ο Διαμιανός Βασιλειάδης του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας για 1 τρισ. ευρώ περίπου. Η Ευρώπη για να προχωρήσει πρέπει όχι μόνο να κλείσει τους λογαριασμούς του παρελθόντος, ώστε τα «φαντάσματα» να εξαφανιστούν, αλλά και να ξεφύγει από την χρηματιστική αντίληψη του μέλλοντός της. Η Ελλάδα και η Γερμανία οφείλουν να υπογράψουν ειρήνη. Αυτό αφορά και το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Το 8σέλιδο paper αρχών για τη μετεξέλιξη της Ευρωζώνης που παρουσίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής είναι μια νέα αφελής προσπάθεια να ξεγελαστούν οι λαοί και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, μάλιστα ακόμη πιο αφελής και από το «Σύνταγμα» που απέρριψαν οι Γάλλοι το Έτσι, δεν πάμε πουθενά. Καλό είναι ο κ. Φέρχοφσταντ να ασχοληθεί και με τα νέα φαντάσματα που κατασκευάζονται στα υπόγεια των τραπεζιτών. Ή θα υπάρξει πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης με όρους δημοκρατικούς και ισονομίας ή η ευρωζώνη και ΕΕ θα διαλυθούν και μάλιστα, όχι από την μικρή Ελλάδα, αλλά από τα ιδρυτικά της μέλη. Μάκης Ανδρονόπουλος, «Το Γερμανικό Σύνδρομο», σελ. 260 Από την ομιλία του Μανώλη Γλέζου στην παρουσίαση του παραπάνω βιβλίου watch?v=2mjmf5fmley Το διαβάσαμε από το: Γιατί οι Γερμανοί δεν έχουν υπογράψει ειρήνη με την Ελλάδα thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/02/blogpost_3063.html#ixzz3srjtdjbo ΟΛΒΙΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΕΣΧΕ ΜΑΘΗΣΙΝ. ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ

7 Η παρουσία, ωστόσο, των Ελλήνων στην Ουκρανία και ιδιαιτέρως στην Χερσόνησο της Κριμαίας, έχει μακρότατη ιστορία, η οποία χρονολογείται ήδη από τον 6ο αιώνα π.χ., οπότε και άρχισε η ελληνική εποίκιση στα παράλια της Μαύρης θάλασσας και στην χερσόνησο. Τα ερείπια των αρχαίων ελληνικών πόλεων Σεβαστούπολη, Παντικαπαίου (Κιμμέριος Βόσπορος), Xερσονήσου, Φαναγόρειας, Θεοδόσιας κ.ά. μαρτυρούν την παλιά δόξα των Ελλήνων. Χερσόνησος ονομάζεται σήμερα και επρόκειτο για μία από τις πόλεις που ίδρυσαν οι αρχαίοι Έλληνες σ αυτήν την περιοχή με τις τεράστιες γεωργικές εκτάσεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν σιτηρά για την επιβίωση των δικών τους πόλεωνκρατών. Συγκεκριμένα η πόλη ιδρύθηκε τον 6ο π. Χ. αιώνα αλλά σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στις αρχές του 3ου αιώνα π. Χ., μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού σκοτώθηκε από ξένους εισβολείς. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την Κριμαία Ταυρίδα (αργότερα Ταυρική), σύμφωνα με το όνομα των κατοίκων της, των Ταύρων. Ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ηρακλής όργωσε αυτή τη γη χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο ταύρο. Κατά τα τέλη του 5ο αιώνα αρχαίοι Έλληνες αποικιστές άρχισαν να εγκαθίστανται κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας. Ανά- ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Συνέχεια από την σελίδα 5 { ξένοι δε διηνεκώς ευχόμεθα να είμεθα / οι προερχόμενοι εκ φιλίας των πατέρων μας αλλά και (ταυτοχρόνως) είμεθα της ίδιας ηλικίας }. Ο δεσμός μετά του ξένου ως αμοιβαία εκτίμησι δύο ή περισσοτέρων ατόμων πρέπει να δεχθούμε ότι στην πρώτη περίοδο δεν θα ήταν δυνατόν να αναπτυχθή παρά μόνον εκτός της οικογένειας, αλλ` εντός της «φυλής» με την αρχική μεσά τους υπήρχαν Δωριείς από την Ηράκλεια σημασία του γένους, δηλ. των εκ του Ποντική η οποίοι και Ίωνες από τη «πρώτου γεννήσαντος» ( Αριστοτέλης, Μίλητο που προσορμίστηκαν στη Θεοδοσία Μετά τα φυσικά Δ,28) προερχομένων. και το Παντικάπαιον. Έλληνες στην Ουκρανία: Από το Χρυσόμαλλο Δέρας έως την Φιλική Εταιρεία. Λάμπρος Κατσώνης - Κριμαία ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΛΥΡΑΣ Το φλέγον ζήτημα που έχει ανακύψει τις τελευταίες εβδομάδες στην εμφυλιακή Ουκρανία ανέδειξε τις τελευταίες μέρες και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα... Την παρουσία του Ελληνικού στοιχείου στη χώρα και, πιο συγκεκριμένα, των συνολικά Ελλήνων που ζουν σήμερα στην Ουκρανία και οι οποίοι τελούν υπό το φόβο και την ανησυχία που προκαλούν οι ένοπλες απειλές των νεοναζιστών εθνικιστών του «Δεξιού Τομέα» που έχουν πάρει τον έλεγχο της χώρας και απειλούν με εθνικές εκκαθαρίσεις. -Μια υπόθεση ετών... -Από το Χρυσόμαλλο δέρας... Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκεί βρισκόταν η μυθική Κολχίδα από όπου ο Ιάσονας πήρε το χρυσόμαλλο δέρας, δηλαδή το δέρμα (την προβιά) που απέμεινε από το κριάρι που έστειλε η Νεφέλη για να σώσει το γιο της Φρίξο από τη θυσία που ήθελε να κάνει ο πατέρας του. Σύμφωνα με τον μύθο, ο βασιλιάς Αθάμας έχοντας πάρει τον χρησμό από το μαντείο των Δελφών ότι ήταν ευθύνη του γιου του το γεγονός πως δε φύτρωσε το σιτάρι εκείνη τη χρονιά, αποφάσισε να τον θυσιάσει. Έτσι η μητέρα του Νεφέλη η οποία είχε πεθάνει, έστειλε από τον ουρανό ένα κριάρι με χρυσό δέρμα να τον αρπάξει από την επικείμενη θυσία. Το κριάρι λοιπόν άρπαξε τον Φρίξο και την Έλλη και τους πήγε στην Κολχίδα. Εκεί ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι στο Δία και χάρισε το δέρμα του στο βασιλιά της Κολχίδας, Αιήτη που τον φιλοξενούσε. Εκείνος το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει. -Στην Φιλική Εταιρεία Το σπίτι της οδού Κράσνη (πάροδος Ν. 18) στην Οδησσό, όπου ιδρύθηκε η Φιλική Η Φιλική Εταιρεία ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό (τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας και σημαντικό λιμάνι στον Εύξεινο Πόντο) και σύμφωνα από τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ. Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη. Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα). Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές Συνέχεια στην σελίδα 12 Εκ του λόγου αυτού ο «ξένος» ήταν φίλος, διότι στην πανάρχαια οικουμενική αντίληψι, την άνευ διαχωρισμών, και μεταξύ των «φυλών» ή λαών σχέσεις έπρεπε να χαρακτηρίζωνται από την «φιλότητα» {«φιλότητα και όρκια πιστά ταμόντες» (Ιλ. Γ 73), δηλ. την φιλία και τις δι` όρκων συνθήκες διακόψαντες }. Ο Ησίοδος συμβουλεύει: «Μηδέ πολύξεινον μηδ` άξεινον καλέεσθαι» {«Εργ.Ημ. «στιχ.715: Ούτε πολύ φιλόξενο ούτε αφιλόξενο να σε αποκαλούν}. Η μικρή αυτή παρέκβασι υπήρξε αναγκαία, για να αντιληφθούμε καλύτερα την ιστορική πλευρά της λέξεως «ξένος» που ακολουθεί. Εκ του λόγου αυτού ο «ξένος» ήταν φίλος, διότι στην πανάρχαια οικουμενική αντίληψι, την άνευ διαχωρισμών, και μεταξύ των «φυλών» ή λαών σχέσεις έπρεπε να χαρακτηρίζωνται από την «φιλότητα» {«φιλότητα και όρκια πιστά ταμόντες» (Ιλ. Γ 73), δηλ. την φιλία και τις δι` όρκων συνθήκες διακόψαντες }. Ο Ησίοδος συμβουλεύει: «Μηδέ πολύξεινον μηδ` άξεινον καλέεσθαι» {«Εργ. Ημ. «στιχ.715: Ούτε πολύ φιλόξενο ούτε αφιλόξενο να σε αποκαλούν}. Η μικρή αυτή παρέκβασι υπήρξε αναγκαία, για να αντιληφθούμε καλύτερα την ιστορική πλευρά της λέξεως «ξένος» που ακολουθεί. Από τον «πυρήνα» του πανάρχαιου κοινωνικού βίου, τον οίκο του κύκλωπος κτηνοτρόφου, ο οποίος περιεβάλλετο υπό τείχους λιθίνου, θα ξεκινήσω. Η κατανομή των κτηνοτροφικών έργων, η οποία εγίνετο σύμφωνα με τις πνευματικές και σωματικές ικανότητες των μελών της ομάδος του «αγού», οι φέροντες δόρατα, οι προστατεύοντες και φυλάσσοντες την ζωή και την περιουσία, το «βιός» του κτηνοτρόφου από τους ληστές και τα άγρια ζώα, ήταν ασφαλώς το πρώτο μέλημα του ηγέτη. Ο δώρος ή δούρος ή δοόρος ( όπου το Ω αντικατέστησε τα ΟΥ ή ΟΟ, π.χ. ωρανός, ουρανός, οορανός ή Μώσα, Μούσα, Μόοσα) υπήρξε ο σκληρός, άκαμπτος και με ευθυκρισία άνθρωπος (η λέξι διετηρήθη στην εκ της λατινικής επανακάμψασα λέξι «ντούρος»), αυτός απετέλεσε την «αιχμή του δόρατος» στην ιστορία των ελλόπων των κατοικούντων «περί το Ελληνικόν». Ο Ηρόδοτος ( Η 43 και 44 ) ομιλών για τα πλοία τα συγκεντρωθέντα στο Αρτεμίσιο, για να λάβουν μέρος στην ναυμαχία της Σαλαμίνος εναντίον των Περσών, λέγει ότι όλοι πλην των Ερμιονέων ανήκαν στο «Δωρικόν τε και Μακεδνόν έθνος» Αλλά και οι Αθηναίοι «επί μεν Πελασγών εχόντων την νυν Ελλάδα καλεομένην» ήσαν Πελασγοί. Θεωρεί δε, ότι Ίωνες ωνομάσθησαν από τον υιό του Ξούθου Συνέχεια στην σελίδα 9 oποιος κοπιaζει για το καλo, δεν πρeπει ποτe να απελπiζεται και για τiποτε. Μeνανδρος

8 hellenic way Summer Solstice, ΕΛΛΗΝΙΚΗ: Ομιλείται και γράφεται επί χρόνια! Η αγγλική γλώσσα έχει λέξεις από τις οποίες λέξεις είναι από την ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες). Η ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς). Η ελληνική και η κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος). Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η διά νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια και ο δάσκαλος αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός) Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα. Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα. Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου) που έχει η κάθε γλώσσα. Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ, όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί. Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρ- ξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων. Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό. Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη. Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα ω, ει και των πτωτικών με τα ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο. Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μινωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.χ. ώς το 1650 π.χ. Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές. Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία». Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει:«όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά». Παρ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους. Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα. Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει». Η Γραμμική Β είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική. Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο. Παρ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου. Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα. Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο π.χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ; Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία» Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δανα- Συνέχεια στην σελίδα 14 ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ

9 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Η Ελλάδα χρωστά λιγότερα από όσα ισχυρίζεται η Ευρώπη Συνέχεια από την σελίδα 1 Ακολουθεί το άρθρο Από τα μεσάνυχτα της Τρίτης, φαίνεται πλέον πως η Ελλάδα έχει αθέτησε μέρος της συμφωνίας απέναντι στο χρέος της, καθώς δεν κατάφερε να ξεχρεώσει την πληρωμή του δανείου ύψους 1,6 δισ. ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Με τις τράπεζές της να έχουν κλείσει και τους πολίτες της να ξεμένουν από μετρητά. Η Ελλάδα φαίνεται να έχει χρεοκοπήσει από το τεράστιο φορτίο χρέους της -ένα ασύλληπτο ποσό της τάξης των 380 δισ. ευρώ, περίπου, το οποίο υπολογίστηκε από την ελληνική στατιστική υπηρεσία ΕΛΣΤΑΤ και επιβεβαιώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Περιμένετε όμως: Χρωστάει όντως η Ελλάδα τόσα; Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ελάχιστοι, και αν, λογιστές, που συμφωνούν με αυτόν τον αριθμό. Λόγω της αναδιάρθρωσης του χρέους, πολλοί ανεξάρτητοι παρατηρητές έχουν υπολογίσει την αγοραστική αξία του χρέους της Ελλάδας κάπου στο ένα δέκατο αυτού του ποσού. Μιλάμε για μια τεράστια διαφορά, και ίσως να πιστέψετε ότι είναι χαλκευμένη από κάποιον λογιστή ταγμένο με το μέρος των Ελλήνων. Το εν λόγω επιχείρημα, ωστόσο, έγινε από Γερμανούς τραπεζίτες, Αμερικανούς αναλυτές και διεθνείς ηγέτες του λογιστικού τομέα. Όλοι τους συμφωνούν πως αν υπολογίσουμε το χρέος της Ελλάδας υπό τα σύγχρονα λογιστικά πρότυπα, γνωστά ως IPSAS -οι κανόνες που χρησιμοποιούνται από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς και σε χώρες όπως η Βρετανία και η Πορτογαλία- θα διαπιστώσουμε πως μάλλον είναι αρκετά χαμηλότερο. Για την ακρίβεια, είναι σχεδόν 40 δισ. ευρώ. Τον Μάιο έγραψα ένα άρθρο στο POLITICO σχετικά με τις λογιστικές προκλήσεις της Ευρώπης. Απ όταν το κατέθεσα, η ίδια η Ελλάδα έχει υιοθετήσει τα λογιστικά πρότυπα του IPSAS. Για την ακρίβεια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προτείνει να τα υιοθετήσουν όλες οι χώρες της ΕΕ. Σύμφωνα με το IPSAS, οι Έλληνες θα έπρεπε να είναι σε θέση να εκτιμήσουν την αναδιάρθρωση του χρέους τους στην αγοραία αξία από τη μέρα που προέκυψε η οφειλή. Με αυτόν τον τρόπο πλέον υπολογίζουν οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες την αξία του χρέους τους. Σε αυτή την περίπτωση, η αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας έχει εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια -πολύ λιγότερα από 2%- και προθεσμία λήξης της αποπληρωμής μέχρι και το 2054, καθιστώντας έτσι τα επιτόκια μικρά και ελεγχόμενα. Αντ αυτού όμως, το ελληνικό χρέος υπολογίζεται σε ονομαστική αξία -η αξία του χρέους, δηλαδή, όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά, αγνοώντας όλες τις ανατιμήσεις στην αναδιάρθρωση που υπάρχουν τώρα στα βιβλία. Το ελληνικό χρέος αναδιαρθρώθηκε το 2010, το 2011 και δύο φορές το Ο τρόπος όμως με τον οποίο έγινε η αντιστοιχία ήταν τέτοιος που οι Έλληνες εξακολουθούν να μην έχουν κανένα όφελος από τους νέους όρους: Αντίθετα, έχουν κολλήσει με ένα χρέος που μοιάζει με τον μύθο του Σίσυφου και δεν αλλάζει ποτέ. Ουσιαστικά η Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε ένα χρέος που ορίζεται από τους πολιτικούς και όχι από την οικονομική πραγματικότητα. Μην παρεξηγήσετε την κατάσταση: οι Έλληνες δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Το ελληνικό κράτος και οι τράπεζές του έπαθαν αμόκ και δανείστηκαν από παντού με ξέφρενους ρυθμούς. Η ελληνική κοινωνία είχε ήδη διαλυθεί πριν έρθει η καταστροφή του χρέους. Όσο φορολογικά ανεύθυνοι ήταν, όμως, το ελληνικό κράτος και οι τράπεζες, άλλο τόσο ήταν και εκείνοι που τους έδιναν τα δάνεια. Δεν υπήρχε ποτέ τρόπος για την Ελλάδα να ξεπληρώσει 380δις ευρώ, τα οποία είναι το 175% ενός ΑΕΠ που εξαφανίζεται ταχύτατα. Ο σωστός υπολογισμός του ποσού του χρέους είναι σαφώς σημαντικός, όχι μόνο γιατί αυτό είναι το δίκαιο, αλλά και επειδή προσφέρει μια εύκολη οικονομική λύση σε κάτι που αποτελεί ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα. Είναι επίσης σημαντικό δεδομένου ότι ολόκληρη αυτή η ελληνική τραγωδία έχει παιχτεί σε ηθικούς όρους: οι σπάταλοι Έλληνες δανείστηκαν πάρα πολλά χρήματα και δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν. Τώρα, θα πρέπει να τιμωρηθούν. Οι πιστωτές της Ελλάδας είναι ξεκάθαρο πως έχουν την ισχύ να επιβάλλουν το δικό τους λογιστικό σύστημα. Τα καλά νέα όμως είναι πως έχουν επίσης και τα μέσα να επαναπροσδιορίσουν το χρέος. Από όπου κι αν το δει κανείς, η Ελλάδα είναι απένταρη, αλλά το ερώτημα είναι «πόσο απένταρη;» και αν μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα. Αυτή η αναδιάρθρωση δανείων έχει καταφέρει να κρατήσει την Ευρώπη ζωντανή και να αγοράσει λίγο χρόνο στην ΕΕ. Τώρα όμως ο χρόνος τελειώνει. Η σύμπτυξη του χρέους με τα σύγχρονα, διεθνώς αποδεκτά λογιστικά πρότυπα είναι η απλούστερη και πιο έξυπνη στρατηγική για να λυθεί αυτή η κρίση. Το καλύτερο από όλα είναι πως αυτό έχει ήδη γίνει. Πράγματι, η λύση βρίσκεται στα βιβλία. *Ο Jacob Soll είναι καθηγητής Ιστορίας και Λογιστικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια και συγγραφέας του «The Reckoning: Financial Accountability and the Rise and Fall of Nations.» o «ελληνικός δρόμος» στα πέρατα της οικουμένης Συνέχεια από την σελίδα 7 Ίωνα. Δεν θα σχολιάσω εδώ τις «μυθολογικές» πηγές του Ηροδότου. θα αναφερθώ σ` αυτές πάλι στο γράμμα Π και στο όνομα «Πελασγός». Το ενδιαφέρον μου, εν προκειμένω, είναι να τονίσω την προέλευσι του ονόματος «δώρος» το οποίο έγινε αφορμή, μετά την Δευκαλίωνος καταστροφή, να θεωρηθή, όταν η ιστορική μνήμη εχάθη και την αντικατέστησε ο μύθος, ως όνομα μιας άγριας φυλής, η οποία «κατήλθε και κατέλαβε» την Ελλάδα των παραμυθάδων ( ίδε και γράμμα Γ, λέξιν «Γραικός»). Η λέξι τέλος «δώρος» αναλυομένη στα στοιχεία της ομιλεί για τον σωματικά ισχυρόν { «οίη εμή δύναμις και χείρες» ( Οδυσ. Υ 237}. τον ούρον (φύλακα) αλλά και προστάτη ως «δούρον» (δένδρον: «Δ») του οίκου (ο) ( Οδυσ Υ 237)}, και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου («Ο»:Ο+Ο=»Ω»), ο οποίος κινείται («Ρ») σ`αυτόν τον χώρο («Ο») σημαίνων δι` ορατών σημείων την παλίνδρομη κίνησί του («Σ»: ίδε γράμματα Δ και Σ ). Το ενδιαφέρον μου, εν προκειμένω, είναι να τονίσω την προέλευσι του ονόματος «δώρος» το οποίο έγινε αφορμή, μετά την Δευκαλίωνος καταστροφή, να θεωρηθή, όταν η ιστορική μνήμη εχάθη και την αντικατέστησε ο μύθος, ως όνομα μιας άγριας φυλής, η οποία «κατήλθε και κατέλαβε» την Ελλάδα των παραμυθάδων ( ίδε και γράμμα Γ, λέξιν «Γραικός»). Η λέξι τέλος «δώρος» αναλυομένη στα στοιχεία της ομιλεί για τον σωματικά ισχυρόν { «οίη εμή δύναμις και χείρες» (Οδυσ. Υ 237}. τον ούρον (φύλακα) αλλά και προστάτη ως «δούρον» (δένδρον: «Δ») του οίκου (ο) ( Οδυσ Υ 237)}, και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου («Ο»:Ο+Ο=»Ω»), ο οποίος κινείται («Ρ») σ`αυτόν τον χώρο («Ο») σημαίνων δι` ορατών σημείων την παλίνδρομη κίνησί του («Σ»: ίδε γράμματα Δ και Σ ). Και μετά την νέαν αυτή παρέκβασι (είμαι υποχρεωμένος να κάνω παρεκβάσεις στα τεράστιας σημασίας ιστορικά θέματα) προχωρώ στον βοσκό τον «περιτριγυρίζοντα» γύρω απλο τας αι-γάς, τον αί-πολον (Οδ. Υ 173). Η λέξι «αιπόλος» εγεννήθη εκ των ριζών ΠΕΛ-και ΠΟΛ-, εκ των οποίων παρήχθησαν οι λέξεις πέλω (πέλομαι) με την σημασία του διατελώ εν κινήσει ή πολέω με την σημασία του περιφέρομαι, περιπλανώμαι, συχνάζω και πολλές άλλες λέξεις όπως πελασγός, πελάτης κ.ά. για τις οποίες ίδε στο γράμμα Π). Ιδιαιτέρως θα τονίσω εδώ, ότι: εκ της ιδίας ρίζας ΠΕΛ-παρήχθη και το πωλέω με την σημασία του ανταλλάσσω εμπορεύματα, πωλώ ή προσφέρω εις πώλησιν. Πώλος δε ελέγετο το μικρό του ίππου, το «πουλάρι», αρσενικό ή θυλικό ( Ιλ. Λ 681 ). Τέλος θα αναφερθώ και στη λέξι «αίολος» με τις χαρακτηριστικές σημασίες του ευκίνητου, ορμητικού, ευμετάβολου, άστατου, δόλιου, πανούργου, ολισθηρού. Ήδη εσκιαγράφησα τους εμπόρους Συνέχεια στην σελίδα 13 Ο ΜΕΝ ΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΕΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ

10 hellenic way Summer Solstice, Η υποδούλωση τ Η υποδούλωση της γλώσσας μας απειλή την εθνική μας φυσιογνωμία. Η εισβολή ξένων και κυρίως αγγλικών λέξεων και φράσεων στην καθημερινότητα μας, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε είναι ορατός ο κίνδυνος στο άμεσο μέλλον να εκτοπίσουνε τη γλώσσα μας ή να την νοθέψουν σε σημαντικό βαθμό. Η απειλή αυτή είναι ορατή από την ξενομανία που συναντάμε σε βιτρίνες, αφίσες, περιοδικά, διαφημίσεις, ταμπέλες καταστημάτων. Πιο συγκεκριμένα τα περιοδικά μας έχουν πλημμυρίσει με ξενόγλωσσους τίτλους, οι διαφημίσεις σε αφίσες και σε όλα τα Μ.Μ.Ε είναι γεμάτες από αγγλικές λέξεις και φράσεις. Πολλές φορές το τελικό μήνυμα που θέλουν να εντυπωθεί στον Έλληνα καταναλωτή είναι αγγλική φράση όπως Power to you!, Fashion for all!, The power of knowledge!, Keep walking! Call them all! κλπ. Στις βιτρίνες βλέπεις τη λέξη offers αντί για προσφορές, discount αντί για έκπτωση και το χειρότερο αντί να γράψουν παντελόνι, παπούτσια, φούστα, μπλούζα,γράφουν pant,shoes, top κλπ. Κάποιος που δεν γνωρίζει αγγλικά χρειάζεται διερμηνέα, ενώ παράλληλα αισθάνεται «αγράμματος» εφόσον δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις συναλλαγές, και ξένος μέσα στην ίδια του την χώρα. Όσον αφορά τις ταμπέλες των καταστημάτων, είναι φωτεινές εξαιρέσεις εκείνα που φέρουν ελληνικό όνομα, με ελληνική γραμματοσειρά. Η μεγάλη πλειοψηφία φέρει αυτούσιες αγγλικές, ιταλικές ή γαλλικές λέξεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αν η λέξη στη ταμπέλα είναι ελληνική την γράφουνε με γκρίκλις πχ ekentron, efimeron, iliofania, κλπ. Μερικοί Έλληνες καταστηματάρχες ή ιδιοκτήτες βιοτεχνιών, γράφουν το όνομά τους έτσι ώστε να φαίνεται η φίρμα αγγλική όπως Dimis-Tshirts, ή ιταλική πχ, Fratelli Karida. ή γαλλική πχ Manouel collection. Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι η εκτεταμένη χρήση της αγγλικών λέξεων και φράσεων στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Παραδείγματα άπειρα όπως: «Θα ήθελα κάτι πιο compact» ή «Ένα καφέ για take away», «Θα τα πούμε face to face» κλπ. Αν παρατηρήσουμε τους Έλληνες πολιτικούς όταν βγαίνουν στο εξωτερικό σε διεθνείς συναντήσεις, ή όταν δίνουν συνέντευξη στα ξένα ΜΜΕ μιλάνε στα αγγλικά, σε αντίθεση με τους άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν την μητρική τους γλώσσα. Ο Αναστάσιος Πεπονής είχε γράψει σε κείμενο που δημοσιεύτηκε το 1972 τα εξής: «Οι ξένες λέξεις, σύμφωνα με τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη, μέσα στο λαϊκό στόμα, πολιτογραφούνται, εξελληνίζονται τελείως, παίρνουν τον τονισμό και τις κλίσεις των άλλων ελληνικών λέξεων. Τώρα όμως το ελληνικό λαϊκό στόμα σχεδόν αδρανεί, βομβαρδίζεται το μάτι και το αυτί του Έλληνα και δεν του μένει παρά να επαναλαμβάνει μαϊμουδίζοντας ότι βλέπει και ότι ακούει στη διαφήμιση.[ ] Οι ξένες λέξεις και φράσεις έχουν εγκατασταθεί μόνιμα μέσα στη ζωή και στη γλώσσα μας, χωρίς να αλλοιώνονται, χωρίς να αφομοιώνονται, χωρίς να χάνουν τίποτα από τα ξενικά χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.» Από το 1972 έχουν περάσει 40 χρόνια. Το πρόβλημα του συνεχούς αφελληνισμού της γλώσσας που είχε επισημάνει τότε ο Α. Πεπονής έχει γίνει πια υπαρκτή απειλή. Και εδώ γεννιούνται ποικίλα ερωτήματα όπως: Γιατί το κάνουμε αυτό; Ποια είναι η αιτία που μας σπρώχνει να χρησιμοποιούμε μια ξένη γλώσσα και όχι την μητρική μας; Η ιστορία έχει δείξει ότι, όταν μια χώρα είναι αδύναμη οικονομικά, τότε παρατηρούμε το φαινόμενο αυξημένης εισροής ξένων λέξεων, ενώ αντίθετα αν είναι εύρωστη τότε η ίδια δανείζει σε άλλους ξένες λέξεις και εκφράσεις. Όλα ξεκινάνε δηλαδή από το πώς νιώθουμε σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο. Αυτό το πλέγμα εθνικής μειονεξίας μας κάνει να νομίζουμε ότι εμπνέουμε κύρος και σεβασμό, φαινόμαστε μοντέρνοι και έξυπνοι, φτάνουμε στο επίπεδο του Άγγλου του Γάλλου ή του Ιταλού Ευρωπαίου αν χρησιμοποιούμε την γλώσσα του. Δεν καταλαβαίνουμε πόσο θλιβερός είναι αυτός ο πιθηκισμός, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ένας άνθρωπος ή ένας λαός είναι όμορφος και γοητευτικός όταν δείχνει αυτό που πραγματικά είναι. Αυτό που τον κάνει υπέροχα μοναδικό είναι η γλώσσα του, η νοοτροπία του, οι συνήθειές του, το φαγητό του, η μουσική του. Υπάρχουν και αυτοί που έχουν αντίθετη άποψη, ανάμεσά τους καθηγητές πανεπιστημίου και γλωσσολόγοι, οι οποίοι θεωρούν ότι όλα αυτά περί ξενικής γλωσσικής εισβολής και αφελληνισμού της γλώσσας είναι υπερβολικά και φτάνουν μέχρι την κινδυνολογία. Τα επιχειρήματα που προβάλλουν είναι συνήθως τα εξής: Την παρουσία των δανείων στη γλώσσα θα μπορούσε να τη δει κανείς ως κάτι θετικό αφού τα δάνεια εμπλουτίζουν την ελληνική γλώσσα δημιουργώντας σημασιολογικές διαφορές. Είναι μια άποψη παρόμοια με όλες αυτές τις απόψεις που προωθείται σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, η οποία προβάλλει ως θετικό την «συνύπαρξη» διαφορετικών πολιτισμών, θρησκειών, οικονομιών, με όρους φυσικά όχι αδελφοσύνης και διατήρησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του καθενός, αλλά ομογενοποίησης, ισοπέδωσης και επικράτησης του πιο ισχυρού. Για χάρη αυτής της «συνύπαρξης», όλοι οι λαοί πρέπει να υποχωρήσουν να παραχωρήσουν, έως και να χάσουν πολλά από την εθνική και οικονομική τους κυριαρχία, τον πολιτισμό τους, την θρησκεία τους και τη γλώσσα τους. Τo Δεύτερο επιχείρημα είναι ότι δεν δανείζεται μόνο η ελληνική γλώσσα από την αγγλική, αλλά όλες οι γλώσσες κάνουν το ίδιο, διότι η αγγλική αποτελεί σήμερα γλώσσα περιωπής. Οι άλλες όμως γλώσσες, οι περισσότερες στην Ευρώπη, είναι λατινογενείς, το αλφάβητο κοινό κι έτσι ενσωματώνουν εύκολα την ξένη λέξη. Εδώ όμως, εκτοπίζεται το ελληνικό αλφάβητο, διατηρείται η ξένη γραφή και πολύ συχνά και η ξένη προφορά. Οι Ισπανοί παρόλο που έχουν το ίδιο αλφάβητο με τους Άγγλους, επιλέγουν να μην μιλήσουν αγγλικά στους ξένους που επισκέπτονται τη χώρα τους ακόμα κι αν γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα. Οι ταμπέλες των καταστημάτων τους, οι βιτρίνες και οι διαφημίσεις είναι στα Ισπανικά. Ακόμα και διεθνείς αγγλικούς όρους τους έχουν «εξισπανίσει». Αντιστέκονται και προστατεύουν την γλώσσα τους από την γλωσσική κυριαρχία της Αγγλικής γλώσσας που χρόνο με τον χρόνο μας καταπίνει όλους. «Η διείσδυση της ξένης γλώσσας λοιπόν αλλοιώνει τη δική μας κατά την φυσιογνωμία και αυτή η αλλοίωση, δηλαδή η νόθευση της φυσιογνωμίας της γλώσσας απειλεί και την εθνική μας φυσιογνωμία, πράγμα πολύ σημαντικό, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την ελληνικότητα του λαού μας και του τόπου μας»(α. Πεπονής) Ένα άλλο επιχείρημα των «εκσυγχρονιστών» που διακηρύττουν ότι η γλώσσα μας δεν κινδυνεύει, είναι ότι ίσως να σταματούσε η κινδυνολογία γύρω από το δανεισμό αν γνωρίζαμε ότι πολλές λέξεις όπως αντιβιοτικό, αστροναύτης, ελικόπτερο, ένζυμο, ηλεκτρισμός, θερμόμετρο, μαγνητόφωνο, μετεωρολογία, σπηλαιολόγος, τεχνολογία, τηλέγραφος,, φωτογραφία και χιλιάδες άλλες, είναι δάνειες λέξεις. Πράγματι, αυτές τις λέξεις, τις επινόησαν ξένοι επιστήμονες μέσα από τις ενασχολήσεις τους για να «ντύσουν» τις πράξεις τους, τις εφευρέσεις τους, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά τους. Που κατέφυγαν όμως και αναζήτησαν λέξεις για να δημιουργήσουν αυτούς τους ορισμούς; Τα ελληνικά έχουν αναγνωριστεί διεθνώς ως γλώσσα-πηγή, διότι είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζο- Οι τα φώτα έχοντες αλλήλοις δόσωσιν

11 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, ης γλώσσας μας ντας το λεξιλόγιο. Επίσης η ακριβολογία και η κυριολεξία στη διατύπωση των εννοιών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλώσσας μας. Οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται.». Μέσα σ αυτό το πλαίσιο των επιχειρημάτων έρχονται να προστεθούν και απόψεις όπως ότι «δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, όπως δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές και οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ανάγεται στο χώρο του ρατσισμού.». Δεν υπάρχουν ανώτερες φυλές, όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό. Υπάρχει όμως κοινή παραδοχή ότι υπήρξαν λαμπροί πολιτισμοί που άφησαν την σφραγίδα τους στην ανθρωπότητα. Ένας τέτοιος θαυμαστός πολιτισμός ήταν ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός, ο οποίος επηρέασε και επηρεάζει ακόμα τη σύγχρονη σκέψη. Παράλληλα δημιούργησε την πλουσιότατη και πλαστικότατη και αξεπέραστη γλώσσα. Επειδή όμως η σχέση μεταξύ γλώσσας και πολιτισμού είναι αμφίδρομη, η γλώσσα είναι το όχημα που διακινεί τον πολιτισμό. Προς τί λοιπόν αυτές οι ισοπεδωτικές απόψεις; Ας υπενθυμίσουμε σε όλους αυτούς που θέλουν να υποβαθμίσουν την αξία της γλώσσα μας (οι οποίοι κατά κόρον είναι Έλληνες ), τι έχουν πει ξένοι διανοούμενοι γι αυτήν: *Gilbert Murray (Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) «Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαριά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειότερων ανθρώπων.» *Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας) «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.» *Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει: «Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.» *Juan Jose Puhana Arza (Βάσκος Ελληνιστής και πολιτικός) «Οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι δεν έχει υπάρξει στον κόσμο μία γλώσσα η οποία να δύναται να συγκριθεί με την κλασσική Ελληνική.» *D Eichtal (Γάλλος συγγραφέας) «Η Ελληνική γλώσσα είναι μία γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιας γλώσσης διεθνούς... εγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού... η οποία όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη προς ουδεμία από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, στην θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο, προς ανίχνευση όλων αυτών τρόπον τινά η μήτρα... Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, ανάμεσα σε όλες τις άλλες...» *Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, ) «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.» Δυστυχώς όμως την ελληνική γλώσσα την αναγνωρίζουν και την υποστηρίζουν στον μεγαλύτερο τουλάχιστον βαθμό μόνο οι ξένοι και όχι οι Έλληνες.Πολλοί επιφανείς επιστήμονες αλλά και πολιτικοί μας, υποστηρίζουν με κάθε μέσο τις ξένες γλώσσες και μάλιστα κάνουν λόγο για την κατάργηση του ελληνικού αλφαβήτου για να μην πονοκεφαλιάζουν τα Ελληνόπουλα με την ορθογραφία, όπως επίσης υποστηρίζουν και την καθιέρωση της Αγγλικής ως επίσημη γλώσσα τη στιγμή που οι ίδιοι οι Άγγλοι μιλούν για την ανωτερότητα και τη σπουδαιότητα της ελληνικής. Αλλά ακόμα και αν η γλώσσα μας δεν ήταν αυτή που είναι, ακόμα και αν δεν είχε προσφέρει θησαυρούς λέξεων και ορισμών σε όλη την ανθρωπότητα, έχουμε καθήκον να την προστατέψουμε γιατί είναι η μητρική μας γλώσσα. Είναι αναντικατάστατη η αξία των λέξεων της μητρικής γλώσσας για τον Μ. Τριανταφυλλίδη. Χαρακτηριστικά έχει πει: «Με τη μητρική γλώσσα, ξυπνούμε στη ζωή και ωριμάζουμε μ αυτήν εντασσόμαστε στην ανθρώπινη κοινωνία και ρίχνουμε ρίζες στο γονικό μας παρελθόν οι λέξεις της παίρνουν στη γλωσσική μας συνείδηση χρώμα, συναισθηματικό βάθος, ψυχικό πλούτο, έμφαση εκφραστική, συγκινησιακή δύναμη». Ανατρέπεται λοιπόν αυτό το καθεστώς της γλωσσικής μας υποδούλωσης στο οποίο έχουμε περιέλθει και το οποίο διαβρώνει σιγά σιγά και την εθνική μας ταυτότητα ; Η απάντηση είναι ναι! Από εμάς, τους Έλληνες εξαρτάται. Για το τι θα πρέπει να κάνει η πολιτεία σε επίπεδο σχολικής εκπαίδευσης είναι μια άλλη συζήτηση. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς: Να χρησιμοποιούμε στη γραφή αποκλειστικά και μόνο το ελληνικό αλφάβητο. Ποτέ γκρίκλις, διότι έτσι υποβιβάζουμε και γελοιοποιούμε τη γλώσσα μας ενώ παράλληλα χάνουμε και ξεχνάμε την οπτική εικόνα των λέξεων. Όλα τα ιστολόγια που συμφωνούν με αυτή την άποψη, να μην ανεβάζουν σχόλια με γκρίκλις. Να χρησιμοποιούμε ελληνικό αλφάβητο ακόμα και σε ξένες λέξεις. Να γράφουμε πχ ίντερνετ, τουίτερ κλπ Όπου μπορούμε σιγά σιγά στον προφορικό λόγο, να αντικαθιστούμε λέξεις και εκφράσεις που τις έχουμε συνηθίσει στα αγγλικά με τις αντίστοιχες ελληνικές. Τα καταστήματα, οι βιομηχανίες για την ονομασία της επιχείρησης, των προϊόντων τους ή της ανάγκες της διαφήμισής τους, να καταφεύγουν στην ανεξάντλητη πηγή της ελληνικής γλώσσας. Θα ανακαλύψουν τεράστιο πλούτο και απίστευτη ομορφιά! Να διδάσκουμε στα παιδιά μας την αξία της χρησιμοποίησης της μητρικής μας γλώσσας και του ελληνικού αλφαβήτου. Μου αρέσει, αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες δεν σημαίνει ότι ξεχνώ και παραγκωνίζω την μητρική μου. Κι έτσι θα βρούμε ξανά τον δρόμο μας, έτσι θα αισθανθούμε ξανά την αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την μοναδικότητά μας. Αν πάρουμε την στροφή και ακολουθήσουμε την πινακίδα που γράφει «Ελληνική Γλώσσα». Πηγη... Θωμαή Στεφανοπούλου, Νηπιαγωγός Αναρτήθηκε από ELLADA SHMERA. Ετικέτες Ελλάδα «Δεν μπορώ να διδάξω τίποτα σε κανένα παρά μόνο να τον κάνω να σκέπτεται» ΣΩΚΡΑΤΗΣ.

12 hellenic way Summer Solstice, Έλληνες στην Ουκρανία: Από το Χρυσόμαλλο Δέρας έως την Φιλική Εταιρεία. Λάμπρος Κατσώνης - Κριμαία Συνέχεια από την σελίδα 7 λέξεις. -Οι Έλληνες της Κριμαίας από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα Οι Έλληνες της Κριμαίας διαιρούνται σε δύο ομάδες: Είναι οι λεγόμενοι Ελληνόφωνοι-Ρωμαίοι και οι Τουρκόφωνοι-Ουρούμ. Είναι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που προέρχονταν από την περιοχή του Πόντου που μετανάστευσαν και αποίκισαν την Κριμαία. Και οι δύο ομάδες μετανάστευαν στην περιοχή για πολλούς αιώνες (απ τον 4ο αιώνα π.χ. μέχρι και 17ο αιώνα μ.χ.) από την Ανατολία, κυρίως από τον Πόντο. Οι τελευταίοι εντάθηκαν στην κοινωνική και πολιτισμική ζωή του τόπου, με αποτέλεσμα να υιοθετήσουν την γλώσσα των Τατάρων της Κριμαίας ως μητρική γλώσσα. Το 1777, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, η Μεγάλη Αικατερίνη διέταξε την εγκατάσταση όλων των Ελλήνων από τη χερσόνησο στη Βόρεια Αζοφική, έτσι έγιναν γνωστοί ως Έλληνες της Αζοφικής (приазовские греки / priazovskie Greki). Μερικοί γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η διάλεκτος που ομιλείται από τους Έλληνες της Αζοφικής διαφέρει από την κοινή γλώσσα των Κριμαίων και ως εκ τούτου αποτελεί μια ξεχωριστή ομάδα γλώσσας αυτής. Οι Ουρούμ είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αιώνα, στον Καύκασο μετανάστευαν μαζικά οι Έλληνες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κυρίως από την περιοχή του Πόντου. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του , με την προέλαση του ρωσικού στρατού προς το Ερζερούμ και την Αργυρούπολη και τον ενθουσιασμό που προκάλεσε στους τοπικούς ελληνικούς πληθυσμούς αλλά και τη συμφωνία ειρήνης με τη Συνθήκη της Αδριανούπολης που ακολούθησε με την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή, ανάγκασε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων (περίπου ) να ακολουθήσει τον ρωσικό στρατό, για το φόβο αντιποίνων. Η ρωσική κυβέρνηση και ειδικότερα ο τσάρος Νικόλαος Α με απόφασή του, μετά από εισήγηση του στρατηγού Ιβάν Πασκέβιτς, τους εγκατέστησε στην περιοχή της Τσάλκας, όπου ίδρυσαν 27 αμιγή ελληνικά χωριά. Επί της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσαν αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα της Γεωργίας. Ίδρυσαν επίσης τρία χωριά στην περιοχή Γκομαρέτη. Μέχρι το 13ο αιώνα που ήρθαν οι Τάταροι το Ελληνικό κράτος στη Χερσόνησο της Κριμαίας άκμαζε, μα και μετά η ελληνική παρουσία παρέμενε ισχυρή, κράτησε κάποια εδάφη στην Kριμαία, ενώ Βενετοί και Γενοβέζοι δημιουργούν λιμενικές εγκαταστάσεις. μέχρι να τα πάρουν οι Οθωμανοί το Ως το 1778, μέρος του Ελληνικού πληθυσμού έμεινε σε εδάφη που του παραχώρησε η αυτοκράτειρα της Pωσίας Aικατερίνη. Στη Σοβιετική ένωση του Στάλιν με διάταγμα το 1937 οι Ελληνικοί σύλλογοι χαρακτηρίστηκαν κατασκοπευτικοί, ακολούθησε, μια εθνοκάθαρση και πραγματική τραγωδία για το μικρό ελληνικό λαό της Αζοφικής. Κλείστηκαν τα ελληνικά σχολεία, το θέατρο, η εφημερίδα, καταργήθηκε το λαογραφικό συγκρότημα. Καταστράφηκαν ακόμα και όλα τα έγγραφα που θύμιζαν την ύπαρξή τους. Με ψευδείς κατηγορίες, εκτελέστηκαν όλοι οι Έλληνες διανοούμενοι, καθώς και χιλιάδες εργάτες και αγρότες ελληνικής καταγωγής. Δεν υπήρχε ελληνική οικογένεια που να μην είχε χάσει ένα μέλος της από τις καταπιέσεις αυτές. Παραμένουν άγνωστα μέχρι σήμερα οι τόποι εκτέλεσης και ταφής των θυμάτων του Στάλιν. Με την άνοδο στην εξουσία του Νικήτα Χρουστσώφ, οι Έλληνες της Ουκρανίας, όπως και της υπόλοιπης πρώην Σοβιετικής Ένωσης, απέκτησαν σχετική πολιτική ελευθερία. Στη δεκαετία του 70 είχε συσταθεί μια λογοτεχνική ομάδα των Ελλήνων ποιητών που συναντιούνταν κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό «Αζοφικό αγλάρ» («Το χελιδόνι της Αζοφικής») του ποιητή Δημήτρη Δεμερντζή. Σύμφωνα με τον ιστότοπο adynaton.blogspot.gr, στις 25 Ιανουαρίου 1989 στη Μαριούπολη, ιδρύθηκε ο πρώτος ελληνικός σύλλογος, με πρωταρχικό σκοπό την αναγέννηση της ελληνικής διαλέκτου της Μαριούπολης και η εκμάθηση της νέας ελληνικής γλώσσας. Την 25η Μαρτίου του ίδιου χρόνου γιορτάστηκε για πρώτη φορά η εθνική μας εορτή και ακούστηκε και ο εθνικός ύμνος. Στη γιορτή αυτή είχαν έρθει Έλληνες από τα γύρω χωριά, χόρευαν στη διάρκεια της συναυλίας τους ελληνικούς τοπικούς χορούς. Μετά από τη συναυλία, οι άνθρωποι αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν: για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, από τη σκηνή ακουγόταν η μητρική τους γλώσσα. Από το 1992 έως το 2000 στον τοπικό δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό, δυο φορές το μήνα μεταδίδονταν η εκπομπή Καλησπέρα. Από το 1992 έως 1995 στο Ντονέτσκ εκδίδονταν η εφημερίδα «Λόγος», ενώ από Γραφτείτε συνδρομητές στον «Ελληνικό Δρόμο» τηλεφωνήστε στο το 1994 άρχισε να κυκλοφορεί η εφημερίδα «Χρόνος» του ελληνικού συλλόγου της Μαριούπολης και το 1996 άνοιξε Ελληνικό προξενείο. Θέμα: Λάμπρος Κατσώνης - Κριμαία ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΙΑΛΤΑ; ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΕ ΚΟΥΪΖ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΙΘΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥ- ΜΠΤΩΣΗ: Η ΓΙΑΛΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΘΕΡΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΜΑΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΑ-ΕΣΣΔ-Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Β ΠΑΓΚΟΣ- ΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΛΤΑΣ ΥΠΟΓΡΑ- ΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΤΙΣΕΙ Ο ΤΣΑΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟ ΕΚΕΙ- ΝΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΑΥΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ 3 χλμ ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΙΑΛΤΑΣ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΠΟ- ΛΗ»LIVADIA» δηλαδή «Λιβαδειά» ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «LIVADIA PALACE». Η Λιβαδειά της Κριμαίας οφείλει το όνομά της στο Λάμπρο Κατσώνη. Όταν ο Έλληνας επαναστάτης επέστρεψε στη Ρωσία καθώς το κίνημά του απέτυχε, η τσαρίνα Αικατερινη του έδωσε ένα μεγάλο αγρόκτημα στην Κριμαία, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Το τσιφλίκι αυτό το ονόμασε «Λιβαδειά» σε ανάμνηση της πατρίδας του που δεν την ξαναείδε ποτέ. Εκεί δημιούργησε αμπελώνες και έγινε έμπορος κρασιού, έκανε οικογένεια, οι γιοι του σταδιοδρόμησαν στο ρωσικό στρατό και ένας εγγονός του έγινε συγγραφέας. Το υποστατικό με τους κολλήγους που εργάζονταν στο αγρόκτημα εξελίχθηκε σε χωριό.το όνομα «Λιβαδειά» παρέμεινε και το 1835 καθιερώθηκε επίσημα. Σήμερα έχει 900 κατ. περίπου και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο, λόγω του ανακτόρου-μουσείου που υπογράφτηκε η συνθήκη της Γιάλτας. Στο αγρόκτημα του Λάμπρου Κατσώνη, λοιπόν, το 1945 οι Στάλιν-Ρούσβελτ- Τσόρτσιλ αποφάσισαν την τύχη του μεταπολεμικού κόσμου, την ίδρυση του ΟΗΕ, τις σφαίρες επιρροής, τη διαίρεση της Γερμανίας κλπ. Υ\Σ. ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΓΚΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ-ΚΡΙΜΑΙΑ Και κάτι τελευταίο: Το 1979 ο Ρώσος αστρονόμος Nikolay Stepanovich Chernykh που εργαζόταν στο εργαστήριο αστροφυσικής της Κριμαίας ανακάλυψε έναν μικρό πλανήτη (αστεροειδή) και του έδωσε το όνομα: «3006 Livadia» από την ήσυχη μικρή κωμόπολη, όπου συνήθιζε να ξεκουράζεται. Έτσι από το Λάμπρο Κατσώνη, το όνομα της Λιβαδειάς έφτασε ως το διάστημα.

13 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Συνέχεια από την σελίδα 9 (πωλητάς) των μικρών ίππων, οι οποίοι περιπλανώντο σε άλλες περιοχές, προκειμένου να ανταλλάξουν πρόβατα, αίγες, ίππους, βους με άλλα γι` αυτούς χρήσιμα προϊόντα Πρέπει δε ακόμη να τονίσω, dramaturgy dramatourgia δραματουργία ότι οι «έμποροι αυτοί, ως προερχόμενοι drastic drastikos δραστικός εκ των κτηνοτρόφων κυκλώπων, και την drastically drastika δραστικά τέχνη του λιθοδόμου εγνώριζαν («κυκλώπεια» ή «πελασγικά» τείχη), και την τέχνη dropsical idropikos υδρωπικός dropsy idrops ύδρωψ επίσης του «ξέστου», δηλαδή του λαναριστή των ερίων» («είριά τε ξαίνειν»), και drosophila drosophila δροσόφιλα dryad driada Δρυάδα ακόμη την βυρσοδεψία». dynamic dinamikos δυναμικός Οι αι(π)όλοι ή αιόλοι ή αίολοι, ορεσίβιοι dynamical dinamikos δυναμικός βοσκοί και βουκόλοι, οι κατοικούντες περί dynamics dinamiki δυναμική την λίμνη Βοιβηίδα, πρέπει διά των μετακινήσεών των να μετέδωσαν όχι μόνο τις dynamism dinamizmos δυναμισμός dynamite dinamitis δυναμίτης γνώσεις των για τις τέχνες αυτές αλλά και dynamo dinamo δυναμό την γλώσσα. Είναι δε βέβαιο, ότι πολλοί «Αιολίδαι» έγιναν «θεμιστοπόλοι βασιλήες» αυτό και μόνο δηλώνει το ύψος του πολιτισμού που διέθεταν προ της επελθούσης καταστροφής, όπως δηλώνει ακόμη ότι η προελθούσα εκ των ελλόπων γλώσσα των κτηνοτρόφων ελλών και μετέπειτα σελλών και ελλήνων επεκράτησε και απέβη κοινή σ `όλη την ευρύτερη περιοχή. Αυτή η γλώσσα ωνομάσθη ελλη- dynamometer dinamometro δυναμόμετρο dynast dinastis δυναμομετρία νική. dynastic dinastikos δυνάστης dynasty dinastia δυναστεία «Ελληνος δ` εγένοντο φιλοπτολέμου βασιλήος dyne dini δίνη Δώρός τε Ξούθός τε Αίολος ιππιοχάρμης. dysenteric disenterikos δυσεντερικός Αιολίδαι δ` εγένοντο θεμιστοπόλοι βασιλήες». dysentery disenteria δυσεντερία dyslexia dislexia δυσλεξία Στο απόσπασμα 7 (Rzach) αυτό των dyslogia dislogia δυσλογία «Ηοιών» λέγεται ότι «εκ του Έλληνος του dysmenorrhoea disminorria δυσμηνόρροια φιλοπτόλιος βασιλέως έλαβαν υπόστασι ο dyspepsia dispepsia δυσπεψία Δώρος, ο Ξούθος και ο Αίολος ο ιπποδαμαστής ( ή επί του ίππου επιθυμών σφο- dyspeptic dispeptos δύσπεπτος dysphagia disphagia δύσφαγία δρώς να ευρίσκεται). Οι Αιολίδαι δε έγιναν βασιλείς ικανοί ν` απονέμουν το δίκαιο. Χρονογράφημα Συνέχεια από την σελίδα 1 Πολιτικές Αλχημείες μετάλλαξαν το ΟΧΙ σε ΝΑΙ! Το όλο σκηνικό θύμιζε τα πανηγύρια των παιδικών μας χρόνων, μόνο που αυτήν την φορά το θέαμα ήταν πραγματικό και δεν περιείχε ούτε γέλιο και χαρά και ούτε την πετυχημένη συνταγή των διασκεδαστικών θεαμάτων «τέλος καλό όλα καλά». Ήταν μια κακοστημένη παρωδία που θύμιζε τον μάγο με την όμορφη νεράιδα. Αλλά ο μάγος δεν φορούσε την αστεία παρδαλή του φορεσιά αλλά την ναζιστική στολή του Γ ράιχ. Ενώ η όμορφη νεράιδα δεν ήταν άλλη παρά η τραγική και ρακένδυτη νύμφη Ελλάδα. Και όταν έκλεισαν τις πόρτες και άρχισε το θέαμα ο αιμοσταγής γερμανός μάγος πήρε το πριόνι και χωρίς ενδοιασμούς και χρονοτριβές έκοψε στα δύο την πεντάμορφη νύμφη και την διαμέλισε. Έτσι διαμελισμένη και αιμόφυρτη αποχώρησε από το πανηγυροθέαμα η νύμφη Ελλάδα και τώρα με γάζες και ασπιρίνες προσπαθεί να επουλώσει τα πριονισμένα της μέλη. Και μεις οι απλοί θεατές του τραγικού αυτού θεάματος προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί αντιστράφηκαν έτσι οι όροι και από νικητές στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, καταλήξαμε χαμένοι και διαμελισμένοι; Πάμπολλα τα γιατί και αναρίθμητα τα διότι. Αλλά ένα το βέβαιο. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να συνεταιρίζεσαι όταν είσαι φτωχός με έναν πάμπλουτο. Αυτός είναι νόμος στον κόσμο των επιχειρήσεων. Και δυστυχώς αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε και αναπνέουμε σήμερα. Είναι σαν να θέλει μια μύγα να ζευγαρώσει με έναν ελέφαντα. Ουαί κι αλίμονο αν ο ελέφαντας αποφασίσει να γυρίσει στο άλλο πλευρό. Συνεπώς, ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα και ας αποδεχθούμε το μοιραίο, όσο οδυνηρό και αν είναι. Αλλά μόνον και μόνον τότε, εάν υποσχεθούμε στους εαυτούς μας και απαιτήσουμε από τους πολιτικούς μας πως εμείς σαν λαός δεν θέλουμε και δεν θα ανεχτούμε πλέον τέτοιου είδους εξευτελισμούς και ξεδιαντροπισμούς από χώρες μέλη που συνεταιριζόμαστε στο μέλλον. Επίσης πως είναι καιρός να ενηλικιωθούμε και εμείς ως λαός και να αλλάξουμε την νοοτροπία, που μας εμπότισαν οι μωαμεθανοί και συνέχισαν έως και τις μέρες μας οι βυζαντινοχριστιανοί, του λαδώματος και του παλαιοκομματισμού με όλα τα συνακόλουθα. Διαφορετικά, εμείς θα λέμε ΟΧι και οι πολιτικοί με τις αλχημείες τους θα τις μεταλλάζουν σε ΝΑΙ και οι διάφοροι μάγοι και τσαρλατάνοι θα βάζουν μέσα στο σακούλι ΕΥΡΩ και θα τα μετατρέπουν σε πενταροδεκάρες. Ο Φιλαλήθης Οι αι(π) όλοι ή αιόλοι ή αίολοι, ορεσίβιοι βοσκοί και βουκόλοι, οι κατοικούντες περί την λίμνη Βοιβηίδα, πρέπει διά των μετακινήσεών των να μετέδωσαν όχι μόνο τις γνώσεις των για τις τέχνες αυτές αλλά και την γλώσσα. Είναι δε βέβαιο, ότι πολλοί «Αιολίδαι» έγιναν «θεμιστοπόλοι βασιλήες» αυτό και μόνο δηλώνει το ύψος του πολιτισμού που διέθεταν προ της επελθούσης καταστροφής, όπως δηλώνει ακόμη ότι η προελθούσα εκ των ελλόπων γλώσσα των κτηνοτρόφων ελλών και μετέπειτα σελλών και ελλήνων επεκράτησε και απέβη κοινή σ `όλη την ευρύτερη περιοχή. Αυτή η γλώσσα ωνομάσθη ελληνική. Το συμπέρασμά μου είναι, ότι και ο διγράμματος φθόγγος «ΞΑ» ή «ΞΕ» προσδιορίζει τον άνθρωπο τον έργαζόμενο διά των χειρών, όταν ως αντικείμενο έχει το «Ξύειν». Αυτό δικαιολογεί και τις τρεις μορφές του διπλού αυτού συμφώνου (ΓΣ,ΚΣ,ΧΣ).Έτσι το «ΓΣ»: οσάκις το χαράζειν γίνεται δι` οξέος οργάνου το «ΚΣ»: Συνέχεια στην σελίδα 15 ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ(...) ΠΛΑΤΩΝ.

14 hellenic way Summer Solstice, ΕΛΛΗΝΙΚΗ: Ομιλείται και γράφεται επί χρόνια! Συνέχεια από την σελίδα 8 ΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις ) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους. ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα). Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο. Το διεθνές λεξικό Webster s (Webster s New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται». Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν πρώτο αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων». Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο». Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού. Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά. Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική. Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της. Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική. Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα. Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν. Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: «σι» = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω» Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο; Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους. Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα. Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει. Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα. Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό. Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία. Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη. Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή συχνά λαθεμένη ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»). Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον. ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει. Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε. Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση Συνέχεια στην σελίδα 16

15 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Οι Έλληνες, κατά την μακραίωνη ιστορική Συνέχεια από την σελίδα 13 Γνωρίζετε ότι: οσάκις οι κινήσεις αυτού διαχωρίζουν τους διαδρομή, όσες φορές αντιμε- διά κτυπημάτων μια μάζα σε μέρη και το τώπιζαν εξωτερικούς κινδύνους, παραμέριζαν ο Σπερχειός ποταμός, «ΧΣ»: κάθε κίνησί του εναλλάσσουσα τις όποιες έχθρες και διαφορές τους που πηγάζει στο Μαυρίλο μορφές της ζωής αλλά πάντοτε μεταδίδουσες χαρά. και από κοινού ενωμένοι σαν μια γροθιά έδιναν την μάχη για την σωτηρία της πατρίδας και την επιβίωση τους. μέχρι και το 1900 ομιλεί για τον «έρια ξαίνοντα», ο οποίος Φθιώτιδας, από το 1300 Ιδιαιτέρως ο διγράμματος φθόγος «ΞΕ» Αιώνιο παράδειγμα η αθάνατη ελληνική πιθανώς ελέγετο «Ξούθος». Ο Ησύχιος ομοψυχία στην αντιμετώπιση του ονομαζόταν Έλληνας ; απέδιδε σ` αυτήν τη λέξι και τις σημασίες Περσικού ιμπεριαλισμού... λεπτός, απαλός, υγρός, οξύς. Οι ιδιότητες Μοναδική εξαίρεση τα σημερινά πολιτικά αυτές έχουν μεγάλη σχέσι με το «λανά- σχήματα που με κανέναν τρόπο δεν ρισμα των ερίων. Ονομασία πάντος του μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, τεχνίτη «λαναρά» δεν υπάρχει καμμία. να ομονοήσουν και να αντιμε- Ο Ησύχιος πάλι λέει, ότι «ξανθά ου μό- τωπίσουν τους αδηφάγους τρομοκράτες νον ξανθά, αλλά λευκά και πυρρά» δανειστές μας. Όπως όμως και εάν έχη η ερμηνεία του Ενώ βλέπουν ότι η Ελλάδα μας βρίσκεται «ξουθός» ο διγράμματος φθόγγος «ΞΕ» στην δηλώνει ότι πρόκειται περί του γνωστού πιο κρίσιμη αυτής της τέχνης ποιμένος (ίδε γράμμα Ε) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΙΚΡΟΥ περίοδο του ελαύνοντος («Ε») νέου κατοίκου προσωρινώς ή μη ναίοντος («Ν») στον χώρο ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΟΣ της νεοτέρας του κ. Γιάννη Κοσμαρίκου της («Ο»),αμφιδρομούντος («Σ»). ιστορίας, αυτοί καραδοκούν ο καθένας από την σκοπιά του, ποντάροντας στην αποτυχία του άλλου προκειμένου να δικαιωθούν, αδιαφορώντας για τις τραγικές συνέπειες της χώρας και για την τύχη του λαού της. Στις κρίσιμες αυτές ιστορικές στιγμές της, η χώρα έχει την ατυχία εδώ και πέντε χρόνια να εκπροσωπείται από πολιτικούς μικρού πολιτικού αναστήματος, μικρόψυχους χωρίς μεγαλείο ψυχής και καρδιάς. Έχουν λοιπόν οι κύριοι αυτοί υποχρέωση, είτε το θέλουν είτε όχι, να βάλουν νερό στο κρασί τους και να αφήσουν κατά μέρος εγωισμούς και σκοπιμότητες και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν την βάρβαρη, απάνθρωπη και ανθελληνική συμπεριφορά των δανειστών μας. Πρέπει όλοι μας ενωμένοι να δώσουμε την μάχη για την επιβίωσή μας. Να χαραχτεί κοινή γραμμή και να δώσουμε να καταλάβουν οι διεθνείς τοκογλύφοι ότι, δεν μπορούν και δεν έχουν το δικαίωμα να εξαθλιώσουν και να εξολοθρέψουν έναν ολόκληρο λαό... Όσοι, την στιγμή αυτή επιχειρούν να λοιδορήσουν τους χειρισμούς της κυβέρνησης και επιχαίρουν για την αποτυχία της, διαπράττουν εθνικό έγκλημα μιας και έχουν καταδειχτεί ποιες είναι οι προθέσεις των αισχρών Ευρωπαίων... Κάποιος λοιπόν, ή αυτός θα είναι ο Σύριζα, ή αυτή θα είναι η αντιπολίτευση, ή αυτός θα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να κάνει το πρώτο βήμα και τώρα που είναι ακόμα νωρίς, να δώσει το σύνθημα: Για την Ελλάδα μας και για τον υπέροχο λαό της... Υ.Γ. Δεν με νοιάζει το μέλλον των πολιτικών κομμάτων... Με νοιάζει η πατρίδα μου. Με νοιάζει η κοινωνία των ανθρώπων. Με νοιάζει το μέλλον των παιδιών μου. Αναδημοσίευση από την «ΦΩΝΗ» της Ναούσης. Επιμέλεια Ν. Μάϊος ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΣΕΦΚ (από το βιβλίου του Χαράλαμπου Παπαγεωργίου : Στις πλαγιές του Τυμφρη Τυμφρηστού Τυμφρη ) Η λέξη Σπερχειός προέρχεται από το ρήμα σπέρχω, που σημαίνει ρέω ορμητικώς, τρέχω. Την ονομασία αυτή είχε το ποτάμι από την αρχαιότητα μέχρι τον Μεσαίωνα, οπότε ονομάσθηκε «Αγριομέλας» : Σπερχειός ποταμός ο νυν Αγριομέλας ( Συνέκδημον του Ιεροκλέους, 1866, σελίς 28 βλέπε Βορτσέλα, σελίς 26) Αργότερα πήρε το όνομα Ελλάδα με το οποίο αναφέρεται για πρώτη φορά το 1304, σε σχετική αφήγηση Φράγκου χρονογράφου (βλ. Βορτσέλα, σελ. 26). Με το ίδιο όνομα, αναφέρετατο 1453 στο θρήνο της Κωνσταντινουπόλεως καθώς και το 1706 στην περιήγησι του Παύλου Λουκά (1714, τομ. Α κεφ. 30) Η ονομασία αυτή του ποταμού (Ελλάδα)έχει ξεχωριστή σημασία και περιποιεί ιδιαίτερη τιμή στους κατοίκους της ορεινής και πεδινής δυτικής Φθιώτιδας. Μαρτυρεί ότι τότε που το έθνος μας κινδύνευε να καταποντισθεί στο σκοτάδι της Φραγκικής και Μωαμεθανικής βαρβαρότητας, ο τόπος αυτός διετήρησε το όνομα της Ελλάδος και αποτέλεσε το λίκνο του Ελληνισμού. Αργότερα επεκράτησε το αρχαίο όνομα του ποταμού (Σπερχειός). Αλαμάνα είναι το λαϊκό όνομα του Σπερχειού. Για την προέλευση της λέξεως υποστηρίζονται τρεις γνώμες : Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα πήρε ο ποταμός από ομώνυμο χωριό, που ήταν εκεί πλησίον στον καιρό της Φραγκοκρατίας και που καταστράφηκε το Σύμφωνα με τη δεύτερη, η ονομασία οφείλεται στις αλυκές (Αλατομάνα Αλαμάνα) που υπήρχαν και υπάρχουν κοντά στις εκβολές του ποταμού. Κατά την τρίτη, τέλος, άποψη, η ονομασία προήλθε από τον συσχετισμό της ορμητικότητας του ποταμού με την περιβόητη Γερμανική φυλή των Αλαμάνων, των οποίων η σκληρότητα κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους, ήταν γνωστή σ όλη την Ελλάδα. Οι πρώτοι επομένως επισκέπτες στα χρόνια της κτηνοτροφίας υπήρξαν ίσως αρχικά και συγγενείς. Αυτοί πράγματι ήρχοντο ως φίλοι ή για να ανταλλάξουν προϊόντα των ή για προσφέρουν τις υπηρεσίες των, την βοήθειά των με τις τέχνες των, κυρίως δε της κουράς των ποιμνίων, της «ξέσεως» των ερίων, της κοπής «ξύλων» και της κατεργασίας αυτών και ακόμη ως πωλητές των νεαρών ίππων (πώλων) σε περιοχές οι οποίες εστερούντο του είδους αυτού και ακόμη ως βυρσοδέψες. Αυτών των μετοίκων την προστασία καθώριζαν οι θεσμοί: «Ξείνιά τ` ευ παρέθηκεν, α τε ξείνοις θέμις εστιν» { Ιλ.Λ 775: Και παρέθεσε με προθυμία τις περιποιήσεις εκείνες που κατά τα έθιμα στους ξένους προσφέρονται}. Οι πρώτοι επομένως επισκέπτες στα χρόνια της κτηνοτροφίας υπήρξαν ίσως αρχικά και συγγενείς. Αυτοί πράγματι ήρχοντο ως φίλοι ή για να ανταλλάξουν προϊόντα των ή για προσφέρουν τις υπηρεσίες των, την βοήθειά των με τις τέχνες των, κυρίως δε της κουράς των ποιμνίων, της «ξέσεως» των ερίων, της κοπής «ξύλων» και της κατεργασίας αυτών και ακόμη ως πωλητές των νεαρών ίππων (πώλων) σε περιοχές οι οποίες εστερούντο του είδους αυτού και ακόμη ως βυρσοδέψες. Αυτών των μετοίκων την προστασία καθώριζαν οι θεσμοί: «Ξείνιά τ` ευ παρέθηκεν, α τε ξείνοις θέμις εστιν» { Ιλ.Λ 775: Και παρέθεσε με προθυμία τις περιποιήσεις εκείνες που κατά τα έθιμα στους ξένους προσφέρονται}. Αυτός ο θεσμός της φιλοξενίας εξελίχθη σε γενικό κανόνα συμπεριφοράς προς όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι ήρχοντο, πλησίαζαν (ρήμα πελάζω) όχι ως εχθροί στις εστίες των ανθρώ- Συνέχεια στην σελίδα 17 «Εμοί εις άνθρωπος τρισμύριοι, oι δ ανάριθμοι ουδ είς» Ηράκλειτος Εφέσιος

16 hellenic way Summer Solstice, ΕΛΛΗΝΙΚΗ: Ομιλείται και γράφεται επί χρόνια! Συνέχεια από την σελίδα 14 της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό. Η ΣΟΦΙΑ Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες. Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο». Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι. Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι). Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» ελαττώνει σαν ανθρώπους και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας. Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο». Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε. Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πας όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία... Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία. Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο. Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα. Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις. «Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις. Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ. Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική». Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα μητέρα των εννοιών μας μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει». Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής. Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου. «Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου- Ευσταθίου. Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως. Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της. Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα». Πηγή... Περισσότερα: index.php?option=com_content&view=article&id=57 117%3Aelliniki-omileitai-kai-grafetai-epi xronia&catid=50%3amathaino-tin-ellada&itemid=33 6&lang=el#ixzz3UhC5ERLX

17 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Συνέχεια από την σελίδα 15 ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ πων: «Προς γαρ Διός εισίν άπαντες ξείνοί τε πτωχοί τε» {Οδυσ. Ζ 208: Διότι του Διός προστατευόμενοι είναι άπαντες (Λαιμοδέτες και Ζώνες αυτοκινήτων ( Mercedes). ξένοι και πρωχοί }. ή «αντί κασιγνήτου Βλέποντας σήμερα τους Νεοέλληνες να πηγαίνουν στην ή Γραβάτες και Ζουνάρια). εκκλησία, στους γάμους, σε κηδείες και τέλος στη Βουλή ξεζώνωτοι, χωρίς γραβάτα ή με τα βυζιά σχεδόν έξω νομίζει κανείς {Οδυσ. Θ 546: ο ξένος και ο ικέτης γίνεται ξείνος θ` ικέτης τε τέτυκται ανέρι» «Σε κοντοσκάλι ανέβαινα Δήμο μου, ότι μόλις έφυγαν από το καφενείο, την κουζίνα ή εργασία. σαν αδελφός στον άνδρα}. εχτές το βρά-βράδυ Κυρίως όμως στη Βουλή που είναι «ο ναός της Δημοκρατίας» θα περίμενε κανείς να είναι όλοι ντυμένοι «στην πένα» χρώμα των μαλλιών των προβάτων το Πρέπει επίσης να σημειώσω, ότι το και λιάνινε η μεσούλα μου, κι` έντωσε το σελάχι (ζουνάρι) που λέει και ο λαός μας, γιατί άν θέλουν να παραστήσουν ξασμένο ήταν κατά τις αποχρώσεις του κι` έχασα το μαντίλι μου, τους εργατοπατέρες, τότε πρέπει να φορέσουν και τραγιάσκα άλλοτε κίτρινο όπως του ωρίμου σίτου, το ωραίο κεντημένο». και δερμάτινο μπουφάν «για να ταιριάζει η φορεσιά, με της άλλοτε καστανό και άλλοτε πυρρό. Το Δημοτικό Τραγούδι. καρδιάς την λαύρα...» Κυρίως όμως εκτός της χώρας που θα χρώμα αυτό επεκράτησε να λέγεται «ξανθόν». Στους κατοίκους του ελληννικού πρέπει να δείχνουμε τον καλύτερο μας εαυτό όχι μόνον εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. χώρου το ξανθό χρώμα των μαλλιών ήταν Ακόμη και στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς, κρυμμένοι στα βουνά και στους λόγκους, Ελληνίδες και Έλληνες, μέσα στη Θυμηθείτε την γιγάντια μορφή του Ελευθερίου Βενιζέλου σε όλα τα συνέδρια της Ευρώπης αλλά και τον Κωνστα- το ιδεώδες της νεανικής καλλονής. φτώχια τους εφρόντιζαν και είχαν τα γιορτινά τους, χρυσοκέντητα και ασημοποίκιλτα που τα φορούσαν τις επίσημες γιορντίνο Καραμανλή φωτογραφισμένο δίπλα στον John Kennedy. Ξανθή κόμη είχε ο Αχιλλεύς (ΙΛ. Α 197), αλλά και ο Οδυσσεύς «ξανθάς τρίχας» τές, χόρευαν και πήγαιναν στην εκκλησία ή σε γάμους όπως ακόμη και σημαντικοί ηγέτες της Αριστεράς όπως ο μπαρμπα- (Οδ.Ν 399 ) είχε. Είναι και εδώ φανερό, απέμειναν μέχρι σήμερα οι πάμπολλες εθνικές ενδυμασίες. Γιάννης Πασαλίδης,ο Ηλίας Ηλιού κ.α. υπήρξαν αξέχαστες ότι το «ξάμμα» των μαλλιών των προβάτων έδωσε το αρκτικό γράμμα της λέξεως Το σελάχι που έβαζαν μπαρουτόβολα, μαχαίρια και πιστόλες αντικαταστάθηκε από ζουνάρι ( άσπρο, κόκκινο, μαύρο ή Ας κοιτάξουν μερικοί τόν Πρόεδρο της Ρωσίας πως είναι μορφές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. μπλε ) και αργότερα οι κουτσαβάκηδες το άφηναν απλωμένο ντυμένος. Ακόμη και ο Πρόεδρος της Κίνας που ο πατέρας και «ξανθός» Ο «ΞΑ» ο άνθρωπος δηλαδή ο στα πεζοδρόμια κυρίως σε νησιώτες για να γίνει αιτία καυγά. ο παππούς του ήσαν στρατηγοί του Μάο, αντί να παρουσιάζεται ως Τσού-Έν-Λάι είναι ντυμένος με την τελευταία λέξη της λί των προβάτων, ο νέος και θαλερός ή λευκός με κόμη ομοιάζουσα προς το μαλ- Όταν δειλά-δειλά άρχισαν να φοριούνται «τα φράγκικα» με σακάκια κομμένα πίσω «ψαλιδόκωλοι», ζώνες, παπιγιόν μόδας, όχι μόνον γραβάτα αλλά και μαντίλι στο πέτο. ο κατοικών (ναίων) νέος θεός («ΝΘ»), ο και γραβάτες, οι φορούντες γραβάτα αποκαλούνταν «Κυριλέδες». Επειδή πολλά μάλλινα κοστούμια ήταν από την Αγγλία, φτάνει μόνον να είσαι, αλλά και να φαίνεσαι κ` να εμπνέεις φιδρομών («ΟΣ») ωνομάσθη («ξανθός») Γιατί όπως η γυνή του Καίσαρα, για να είσαι σοβαρός δεν στον οίκο ή την οικογένεια ή τον χώρο αμ- κασμίρια (από μαλλί από τις αποικίες στη Βόρεια Ινδία), σεβασμό. «Ξανθικός» ελέγετο από τους Μακεδόνες φτιασμένα στην Αγγλία ( made in England), ο λαός μας το παρέφρασε σε μέγκλα «αυτός την έχει μέγκλα». Με την πάροδο νουν στα κανάλια ξεζώνωτοι, καθηγητές στα σχολεία και τόσοι Και όχι μόνον οι πολιτικοί, αλλά και δημοσιογράφοι βγαί- και ο μήνας Απρίλιος, ο «ξανθός» Απρίλης των ποιητών, η αρχή του θέρους και του χρόνου καθιερώθηκε τα τελευταία 120 χρόνια η μοντέρνα άλλοι... ο μήνας της κουράς των προβάτων. ανδρική και γυναικεία ένδυση όπως την γνωρίζουμε. Συγκρίνει κανείς και αναπολεί τους σεβαστούς μας καθηγητές Όπως παλιά, έτσι μέχρι πρόσφατα στις γιορτές, δεξιώσεις, εκκλησία, πήγαιναν όλοι με ότι καλύτερο μπορούσαν πέστατα. Φαίνεται ότι είναι και αυτά» σημεία των καιρών» μαζί που παρά τους πενιχρούς μισθούς ήσαν πάντα ντυμένοι ευπρε- να εξασφαλίσουν. Γι` αυτό ο λαός μας όσους δεν ήταν ζωσμένοι κατάλληλα τους αποκαλούσε «Ξε(ι) ζώνωτους» ή από κρίση και απαξίωση ακολουθεί και η ενδυματολογική. με την οικονομική, εθνική,πολιτιστική, γλωσσική και μουσική το σέλωμα των αλόγων «Ξεήγλωτους». Αυτό ήταν μια από Παλαιότερα, υπήρξε πολιτικό κόμμα των «ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ» που τις κύριες αιτίες απόρριψης υποψηφίων γαμπρών κρίνοντας είχε ζητήσει την ψήφο του λαού να σώσει τη χώρα. αφού δεν είναι άξιος «να ζώσει τα ζουνάρια του» δεν είναι Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα εμφανιστή και κόμμα των «ΞΕΖΩκαι κατάλληλος να στήσει σωστή οικογένεια. Όσους δε, δεν ΝΩΤΩΝ» για να σώσει πραγματικά τη χώρα αυτή τη φορά. φορούσαν γραβάτα ενώ είχαν την δυνατότητα να αγοράσουν Με Πατριωτικούς Χαιρετισμούς «Ξεμουρλούκωτους «που σημαίνει 2-3 κουμπιά ανοιχτά στο Γιατρός : Γιάννης Γιαννικόπουλος πουκάμισο να φαίνεται το τριχωτό στήθος αν υπάρχει, χαϊμαλιά, ζώδια, σταυρουδάκια, πεντάλφες, ακόμη και Los Angeles, California μάρκες Σπαρτιάτες: Δείτε με τί «ατσάλωναν» το σώμα τους οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου Αν νομίζεις ότι οι Σπαρτιάτες έτρωγαν μόνο Μέλανα ζωμό και παξιμάδια, κάνεις λάθος. Ταξίδεψε στη λακωνική διατροφή του χθες και γέμισε δύναμη κι ενέργεια τώρα. Οι Σπαρτιάτες χαρακτηρίζονταν από αυτοπειθαρχία και λιτότητα κι αυτό φαινόταν καθαρά και στις διατροφικές συνήθειές τους. Γενικά δεν άφηναν τον εαυτό τους να βρίσκεται κοντά σε απολαυστικές και πλούσιες τροφές και πίστευαν ότι η λαιμαργία έπρεπε να ελέγχεται άλλωστε η παχυσαρκία ήταν κάτι κατακριτέο. Η διατροφή των αρχαίων Σπαρτιατών φαίνεται να ήταν σχεδιασμένη για να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια και δύναμη, χωρίς όμως να επιβαρύνει το στομάχι και την πέψη. Οι κύριες τροφές του διαιτολογίου τους περιείχαν στοιχεία, τα οποία συνέβαλλαν άμεσα στην προστασία της υγείας τους και τους ατσάλωναν απέναντι στις ασθένειες. Διάβασε ποιες είναι αυτές οι τροφές και πώς μπορείς να τις συμπεριλάβεις στη δική σου διατροφή. Κριθάρι Το κριθάρι αποτελούσε τη βάση της διατροφής των αρχαίων Σπαρτιατών, αφού έτσι κι αλλιώς είναι άφθονο στην περιοχή. Οι Σπαρτιάτες φαίνεται να γνώριζαν πόσο σημαντικοί είναι οι υδατάνθρακες ως κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού. Σε αντίθεση με το σιτάρι, το κριθάρι περιέχει και τις δύο μορφές φυτικών ινών (διαλυτές και αδιάλυτες). Οι διαλυτές φυτικές ίνες διαλύονται σε νερό και δημιουργούν κάτι σαν ζελέ, το οποίο βοηθά στην ελάττωση της χοληστερόλης και τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Οι αδιάλυτες φυτικές ίνες αυξάνουν την κίνηση στο γαστρεντερικό σύστημα και είναι ιδιαίτερα ευεργετικές σε άτομα που είναι δυσκοίλια. Το κριθάρι είναι επίσης καλή πηγή τοκοτριενολών, ουσίες που έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και την ικανότητα να ελαττώνουν την κακή χοληστερόλη (LDL) περιορίζοντας τη δραστηριότητα ενός ένζυμου στο συκώτι, που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή χοληστερόλης. Το κριθάρι είναι επίσης πηγή β-γλυκάνης, ένα είδος υδατάνθρακα, που επίσης ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου και χοληστερόλης στο αίμα. Βάλτο στη διατροφή σου: Ξεκίνα με το κριθαρένιο παξιμάδι. Μπορείς να το τρως το πρωί μαζί με τον καφέ σου, να το τρίβεις σε σαλάτες και σούπες ή να συνοδεύει το γεύμα σου αντί για ψωμί. Μετά μπορείς να βράζεις το κριθάρι σε νερό και να το συνδυάζεις με όσπρια και κρέας ή να το προσθέτεις σε σαλάτες. Συνέχεια στην σελίδα 18 ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΓΟΝ ΕΣΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Στους κατοίκους του ελληννικού χώρου το ξανθό χρώμα των μαλλιών ήταν το ιδεώδες της νεανικής καλλονής. Ξανθή κόμη είχε ο Αχιλλεύς (ΙΛ. Α 197), αλλά και ο Οδυσσεύς «ξανθάς τρίχας» (Οδ.Ν 399 ) είχε. Είναι και εδώ φανερό, ότι το «ξάμμα» των μαλλιών των προβάτων έδωσε το αρκτικό γράμμα της λέξεως «ξανθός» Ο «ΞΑ» ο άνθρωπος δηλαδή ο λευκός με κόμη ομοιάζουσα προς το μαλλί των προβάτων, ο νέος και θαλερός ή ο κατοικών (ναίων) νέος θεός («ΝΘ»), ο στον οίκο ή την οικογένεια ή τον χώρο αμφιδρομών («ΟΣ») ωνομάσθη («ξανθός») «Ξανθικός» ελέγετο από τους Μακεδόνες και ο μήνας Απρίλιος, ο «ξανθός» Απρίλης των ποιητών, η αρχή του θέρους και ο μήνας της κουράς των προβάτων. Ο Ησύχιος στη λέξι «ξανθός» λέγει: «πυρρόν, καλόν, ευ ειργασμένον, χλωρόν, ο δε ποταμός Ξάνθος, ξανθή και η Τροία». Στον «Κρατύλο» (390 e) ο Πλάτων ομιλών για τόν ποταμόν «Ξάνθον» λέγει ότι ο Όμηρος ( Ιλ.Υ 74 ) τον αποκαλεί και «Σκάμανδρον»: «ον Ξάνθον καλέουσι θεοί, άνδρες δε Σκάμανδρον» Βεβαίως ούτε ο Πλάτων αλλά ούτε και ο Όμηρος σχολιάζουν τον λόγο της ονομασίας του ποταμού υπό των θεών ως «Ξάνθου». Να επρόκειτο περί του λασπώδους χρώματος των νερών; «Ξάνθος» ή «Σκάμανδρος» ελέγετο ο ποταμός της Τροίας, του οποίου τις όχθες έγιναν οι φονικές μάχες των Τρωικών. Υποθέσεις βεβαίως πολλές δυνάμεθα επίσης να κάνουμε επί του δευτέρου Συνέχεια στην σελίδα 19

18 hellenic way Summer Solstice, Χρονογράφημα Στο κρεματόριο της Δημοκρατίας Ο μεγάλος απών από όλες τις μεγάλες αποφάσεις που πήραν οι δοτές κυβερνήσεις, από την μεταπολίτευση και μετά, ήσουν Εσύ, αγαπητέ μου νεοέλληνα, και τώρα καλείσαι να βγάλεις τα καφτά κάστανα από την φωτιά. Και τα μεγάλα ερωτήματα που τίθενται από τον κάθε σκεπτόμενο και απεγνωσμένο συμπατριώτη μας είναι, τι θα πετύχω εάν πω ένα μεγάλο ΟΧΙ ή ένα μεγάλο ΝΑΙ; Γιατί εγώ, σήμερα καλούμαι να αποφασίσω για όλα τα λάθη, τις παραβλέψεις, τις σπατάλες, τις αστοχίες, την σκόπιμη καταπάτηση του δημόσιου και του κοινού συμφέροντος; Για την καταρράκωση της Εθνικής Αξιοπρέπειας και Υπερηφάνειας; Για την εξαθλίωση που βιώνει ο μέσος συμπατριώτης μου; Για τις ουρές που στήνονται οι συνάνθρωποι μας για να πάρουν ένα πιάτο να φάνε να κοροϊδέψουν το αδειανό τους στομάχι; Για τις ουρές της ντροπής των εξήντα Ευρώ. Για τα τόσα Γιατί που μας ταλανίζουν και μας ταλαιπωρούν και που δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε ένα λεπτό; Και να ήταν μόνο τα γιατί; Είναι και εκείνο το ρημαγμένο πια και εξαθλιωμένο Ελληνικό φιλότιμο. Είναι και κείνο το Ηρωικό που ξεφτίζει και χάνεται και μας τρομάζει. Είναι πάλι εκείνο το Ελληνικό πεπρωμένο και εκείνο του ποιητή μας, το «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» και όλοι εμείς βλέπουμε μόνο σκοτάδι και καταχνιά και κρεματόρια και μαύρα κοράκια να έχουν σκεπάσει, τον κάποτε και έναν καιρό, καταγάλανο ουρανό μας. Και σε πιάνει ένας δικαιολογημένος θυμός και αγανάκτηση συγχρόνως, γιατί θεωρείς ξαφνικά και τον εαυτό σου υπεύθυνο που πίστεψες τόσο εύκολα και τόσο παιδιάστικα στο μεγάλο όραμα της «αλλαγής» και αυτομουτζώνεσαι. Αρπάχτηκες στο άρμα της «νέας δημοκρατίας» και νόμισες πως ο ηνίοχος που το οδηγούσε θα σε μετέφερε στην στρατόσφαιρα της ευτυχίας, αλλά και πάλι δυστυχώς εξαπατήθηκες. Και όπως πάντα έτσι και σήμερα η εκλογή είναι, «το μη χείρον βέλτιστον», δηλαδή από τα δύο κακά ποιό είναι το λιγότερο κακό. Αλλά ας μην αυταπατώμεθα, αγαπητοί συνέλληνες, το ερώτημα της κάλπης δεν είναι ένα απλό ΝΑΙ, ή ένα απλό ΟΧΙ. Είναι, να επιστρέψεις στα παλιά και να καβαλήσεις πάλι στα άρματα της «αλλαγής» και της «νέας δημοκρατίας» που όπως πολύ καλά γνωρίζεις σε οδήγησαν εδώ ακριβώς που είσαι; Ή να ατενίσεις ηρωικά την λαιμητόμο και να πεις σαν πραγματικός Έλληνας γόνος Ηρώων, ένα Ηρωικό ΟΧΙ και να αποδεχθείς το μοιραίο όποιο και αν είναι αυτό με εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια; Το ΟΧΙ είναι μονόδρομος που οδηγεί μελλοντικά σε ένα καλύτερο αύριο. Ενώ το Ναι σε σίγουρη υποτέλεια και αποικιοποίηση της Ελλάδας μας. Στο κρεματόριο της Δημοκρατίας που σε οδήγησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι τοκογλύφοι της «ευρώπης» μην διστάσεις, μην ολιγωρήσεις στην τρομοκρατία και τον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει εναντίον της Ελλάδας μας. Με το Ηρωικό σου ΟΧΙ στείλε τους το δικό σου μήνυμα και ατένισε την τέφρα και τα αποκαΐδια της δημοκρατίας που σε περιστοιχίζουν με ηρωισμό και αυταπάρνηση. Ο Φιλαλήθης Υ.Γ : Το παραπάνω χρονογράφημα αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας μας, το Σάββατο 4 Ιουλίου, 2015, παραμονή του δημοψηφίσματος της 5 Ιουλίου Σπαρτιάτες: Δείτε με τί «ατσάλωναν» το σώμα τους οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου Συνέχεια από την σελίδα 17 Τυρί Το τυρί ήταν ιδιαιτέρως σημαντική τροφή στην αρχαία Ελλάδα, η οποία συνόδευε το κυρίως πιάτο (άριστη πηγή πρωτεΐνης και ασβεστίου). Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι είναι και πλούσια πηγή του CLA (Συζευγμένο Λινολεϊκό Οξύ) το οποίο φαίνεται να έχει αντικαρκινική δράση, αλλά ίσως και να μειώνει το σωματικό λίπος αυξάνοντας τη μυϊκή μάζα. Εκτός από αυτό μπορεί να προστατέψει από την τερηδόνα. Μερικά τυριά έχουν προστατευτική ιδιότητα λόγω κάποιων χημικών και φυσικών χαρακτηριστικών. Το τυρί ενισχύει την παραγωγή σάλιου, αυτό με τη σειρά του ελαττώνει την παραγωγή οξέων που προκαλούν τερηδόνα και βοηθά στο ξέπλυμα του στόματος από σάκχαρα. Επιπλέον το ασβέστιο και ο φώσφορος είναι στοιχεία που παίζουν ρόλο στην ενδυνάμωση της αδαμαντίνης των δοντιών. Βάλτο στη διατροφή σου: Με μέτρο. Ένας από τους λόγους που έχουμε γίνει πιο χοντροί ως χώρα είναι γιατί τρώμε περισσότερο τυρί -περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Περιόρισε λοιπόν την ποσότητα σε 3 ή 4 μερίδες την ημέρα, όπου η μία να είναι 30 γραμμάρια (όσο ένα σπιρτόκουτο ή μία φέτα του τοστ). Σύκα Είναι άμεσα συνδεδεμένα με την Ελλάδα. Είναι άριστη πηγή και των δύο φυτικών ινών, όπως το κριθάρι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: έρευνα του Πανεπιστημίου του Σκράντον έδειξε ότι τα σύκα περιέχουν μεγάλη ποσότητα αντιοξειδωτικών ουσιών σε σχέση με τα άλλα φρούτα. Επιπλέον, έρευνα του Πανεπιστημίου του Ράτγκερς έδειξε ότι είναι πηγή των ιδιαιτέρως ευεργετικών ω-3 λιπαρών οξέων όπως και φυτοστερολών. Οι φυτοστερόλες έχει φανεί ότι μειώνουν την αγωγή χοληστερόλης στον οργανισμό. Είναι και καλή πηγή πρωτεΐνης, σιδήρου και ασβεστίου. Βάλτο στη διατροφή σου: Ο πιο απλός τρόπος είναι να τα τρως ξερά. Θα τα βρεις σε οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ, είναι εύκολο να τα πάρεις μαζί σου σε ταξίδι και δεν χρειάζονται ψυγείο. Μπορείς να τα προσθέσεις σε σαλάτες, γιαούρτι και δημητριακά. Φυσικά στην εποχή τους προτίμησε τα φρέσκα. Μέλας Ζωμός Ένα ιδιαίτερο πιάτο για τους Σπαρτιάτες, το οποίο προσφερόταν στα συσσίτια. Ήταν ένα είδος σούπας, η οποία ήταν λίγο δύσκολο να συνηθίσει κάποιος να την τρώει λόγω της «ζόρικης» γεύσης. Βασικά έβραζαν χοιρινό κρέας μαζί με αίμα και αλάτι και το συνόδευαν με κριθαρένιο ψωμί. Πίστευαν ότι τους έδινε δύναμη. Μάλλον είχαν δίκιο. Αρχικά, το χοιρινό είναι άριστη πηγή πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας (δηλαδή περιέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα) αλλά και από τις καλύτερες πηγές βιταμινών Β, που παίζουν ρόλο στην απελευθέρωση ενέργειας από τους υδατάνθρακες. Επιπλέον, μία μερίδα των 100 γραμμαρίων καλύπτει το 30% των αναγκών σε ψευδάργυρο, μέταλλο το οποίο ενεργοποιεί πάνω από 100 ένζυμα στον οργανισμό και είναι απαραίτητο για την παραγωγή DNA. Το αίμα που υπήρχε στη συνταγή ήταν πηγή θερμίδων, πρωτεΐνης αλλά και σιδήρου. Συνδυασμένο με ψωμί είχαν ένα πλήρες δυναμωτικό γεύμα. Ωστόσο οι υπόλοιποι Έλληνες τους κορόιδευαν γι αυτό το «βάρβαρο» γεύμα. Βάλτο στη διατροφή σου: Φυσικά δεν θα σου προτείνουμε να αρχίσεις να βράζεις αίμα με κρέας και να το πίνεις κάθε μέρα, ωστόσο μπορείς να φτιάξεις μία σούπα, εμπνευσμένη από αυτόν το ζωμό. Σε μία κατσαρόλα πρόσθεσε κομμάτια από χοιρινό που έχει ψηθεί στο φούρνο μαζί με πατάτες, κρεμμύδι, λίγη ντομάτα ψιλοκομμένη, αλάτι και πιπέρι. Βράσε τα για 45 λεπτά. Αν όμως θέλεις λίγο και τη γεύση του αίματος, υπάρχουν προϊόντα που παράγονται από αίμα -όπως λουκάνικα αίματος που βρίσκεις στις Γαλλία, Γερμανία, Φινλανδία και σε άλλες χώρες- αλλά και η γνωστή πουτίγκα αίματος (blood pudding) των Αγγλων. Κρασί Το κρασί είχε περίοπτη θέση στη διατροφή των αρχαίων Σπαρτιατών. Ωστόσο αυτό δεν σήμαινε ότι έπιναν ελεύθερα. Κάθε άτομο στα συσσίτια λάμβανε ένα ποτήρι κρασί αναμεμειγμένο με νερό, που το ξαναγέμιζαν όταν χρειαζόταν. Το μεθύσι όμως δεν το ανέχονταν. Έξυπνο το κόλπο του νερού με το κρασί. Με αυτόν τον τρόπο, οι Σπαρτιάτες μπορούσαν να ελέγχουν την ποσότητα αλκοόλ που έπιναν. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατανάλωση με μέτρο οποιουδήποτε ποτού βελτιώνει τα επίπεδα λιπιδίων, ωστόσο το κρασί και ειδικά το κόκκινο έχει πάνω από 200 φαινολικές ουσίες (αντιοξειδωτικές ουσίες). Αυτές οι ουσίες φαίνεται να έχουν ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να προστατεύσουν από κάποιες μορφές καρκίνου, ειδικά του προστάτη, του παχέος εντέρου και του μαστού. Βάλτο στη διατροφή σου: Το μυστικό εδώ είναι η ποσότητα. Δύο ποτήρια κρασί την ημέρα για τους άντρες (ένα για τις γυναίκες) είναι η ποσότητα που φαίνεται ότι έχει τις ευεργετικές ιδιότητες. Πάνω από αυτήν την ποσότητα θα έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα: αύξηση πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου αλλά και καρδιαγγειακών παθήσεων. Το διαβάσαμε από το: Σπαρτιάτες: Δείτε με τι «ατσάλωναν» το σώμα τους οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου html#ixzz3ute0bm7u

19 ελληνικός δρόμος Θερινό Ηλιοστάσιο, Συνέχεια από την σελίδα 17 Greece owes less than Europe says How its creditors use their political clout to keep the debt number high. from page 1 who agree with that number. Due to debt restructuring, many independent observers have calculated the market value of Greece s debt at somewhere closer to a tenth that number. That s a huge difference, and you might think it was trumped up by some radically pro-greek accountant. But the argument has been made by German bankers, American bond analysts, and international accounting leaders. They agree that if you calculated Greece s debt by the modern accounting standards known as IPSAS the rules used by the European Commission itself, as well as countries such as Britain and Portugal it could be as low as $36 billion. In May I wrote a column for POLITICO on Europe s accounting challenges; since I filed it, Greece itself has adopted IPSAS accounting standards. In fact the European Commission has recommended that all EU countries adopt them. According to IPSAS, the Greeks are supposed to be able to value their restructured debt at the market value on the day the debt was incurred. This is how banks, businesses and individuals currently value debt. In this case, Greece s restructured debt has extremely low interest rates far less than 2 percent and maturities as far in the future as 2054, making them small and manageable. But instead, the Greek debt is counted on face value the value of the debt when it was first issued, ignoring all the restructuring revaluations now on the books. The Greek debt was restructured in 2010, 2011, and twice in But the way it s accounted for, the Greeks still get no benefit from the new terms: Rather, they re stuck with a Sisyphian debt that never changes. Essentially, Greece is still trapped in a debt number defined by politicians and not by economic reality. Make no mistake: The Greeks aren t blameless. The Greek state and its banks ran amok, borrowing wildly. Greek society was already broken before the debt disaster set in. But as fiscally irresponsible as the Greek state and banks were, it seems that those giving the loans were even more hubristic. There was never any way Greek could repay the $350 billion, which is 175 percent of a quickly disappearing GDP. Getting the debt number right clearly matters, not only because it s fair, but also because it offers an easy financial solution to what is clearly a political problem. It also matters since the whole Greek tragedy has been played out in moral terms: the profligate Greeks borrowed too much money and can t pay it back. Now, they must be punished. Greece s creditors, it s clear, have the clout to impose their own accounting system. But the good news is that they also have the means to redefine the debt. Any way you look at it, Greece is broke, but the question is by how much and can it climb out. These restructured loans have kept Europe afloat and bought the EU time. But now, it s running out. Tallying the debt by modern, internationally accepted accounting standards is the simplest and smartest strategy to solve this crisis. The best part is that it has already been done. Indeed, it s on the books. Jacob Soll, a professor of history and accounting at the University of Southern California, is the author of The Reckoning: Financial Accountability and the Rise and Fall of Nations. Ποιο μυστικό κρύβεται πίσω από το θερινό ηλιοστάσιο; Συνέχεια από την σελίδα 20 σει την Οδύσσεια θα βρουν δυο αντίστοιχες πύλες στη σπηλιά της Ιθάκης, εκεί όπου πρωτοφτάνει ο Οδυσσέας ύστερα από τις περιπλανήσεις του. Από τη μια είσοδο έμπαιναν οι θνητοί και από την άλλη οι θεοί. Η Επιστροφή του Φωτός Όσο για τις αρχαίες πύλες της ισημερίας τοποθετούνται : η νότια στο Ταίναρο, αντιπροσωπεύοντας την είσοδο για τον Άδη ενώ η βόρεια τοποθετείτο στον Όλυμπο. Οι Δελφοί βρίσκονταν στην διασταύρωση των αξόνων του ζωδιακού ανάμεσα στις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Αυτό που συμβαίνει όμως με τα αρχιτεκτονήματα έχει την αντιστοιχία του και στο ανθρώπινο σώμα. Αντίστοιχα, ο κάθετος άξονας βορά νότου συμβολίζει τον κορμό και το όρθιο σώμα ενώ ο οριζόντιος Ανατολής- Δύσης αντιστοιχεί στο διάφραγμα. Το χειμερινό ηλιοστάσιο ταυτίζεται με το βορά, το θερινό με το νότο, η εαρινή ισημερία με την ανατολή και τη φθινοπωρινή με τη δύση. Έτσι, ο κάθετος άξονας, είναι τα ηλιοστάσια και ο οριζόντιος οι ισημερίες. Η κάθοδος των ψυχών στο πεδίο της ύλης συμβολίζεται από το θερινό ηλιοστάσιο στον Καρκίνο επειδή από εκείνη τη μέρα και μετά αρχίζει το φως να λιγοστεύει και το σκοτάδι να κατακτά όλο και μεγαλύτερο μέρος του 24ωρου. Έτσι, αντίστοιχα, οι ψυχές φεύγουν από το μέγιστο φως και εισέρχονται στο σώμα και στην υλική ζωή που σιγά-σιγά τις κάνει να ξεχνούν τη θεία καταγωγή τους. Αυτή η λησμονιά αντιπροσωπεύεται από το σκοτάδι που αυξάνεται σε βάρος του φωτός. Η αντίστροφη διαδικασία συμβαίνει στο Χειμερινό ηλιοστάσιο όταν από τη μέγιστη νύχτα περνάμε σταδιακά στο ολοένα αυξανόμενο φως. Αυτή η επιστροφή ή έλευση του φωτός στην αρχαιότητα είχε ταυτιστεί με τα Μιθραικά μυστήρια ενώ στον χριστιανικό κόσμο με την έλευση του Χριστού, του οποίου η έλευση στη γη, ως Φως του κόσμου, τοποθετείται στις 25 Δεκεμβρίου, δηλαδή πολύ κοντά στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Όμως, όχι μόνο ισημερίες και ηλιοστάσια αλλά και ολόκληροι αστερισμοί είναι «απεικονισμένοι» στις θέσεις και στην αρχιτεκτονική των αρχαίων ναών επιβεβαιώνοντας πως η ιερή γεωμετρία δεν είναι ένα ανθρώπινο εφεύρημα αλλά μια ανακάλυψη. Υπάρχει παντού γύρω, έξω και μέσα μας. Εμείς απλώς την ανακαλύπτουμε ενώ οι αρχαίοι Έλληνες προσπάθησαν να την σεβαστούν, αντίθετα από το σημερινό πολιτισμό που χτίζει τα κτίριά του ως έτυχε δίχως σοφία και γνώση και δίχως αναφορά στο συμπαντικό. Αργά ή γρήγορα, όμως, η χαμένη σοφία θα ανακτηθεί. Τότε, η ανθρωπότητα θα βρει τον αληθινό προορισμό της. Αλιευθέν... Αναρτήθηκε από Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω! ονόματος. Να επρόκειτο περί ποταμού, του οποίου η κοίτη κάποτε (;) εσκάφη («ΣΚΑΜ-») υπό «ΑΝΔΡΟΣ» (!). για να οδηγηθούν τα λιμνάζοντα νερά του πέριξ των τειχών στην θάλασσα: Μήπως αυτό έκανε και τον ποταμό σκαμ-βόν, κεκαμμένον; Κάθε υπόθεσι δεν πρέπει να αποκλείη το λασπώδες χρώμα. Ο Όμηρος λέγει, ότι ο Σκάμανδρος συνεβάλλετο και με άλλους ποταμούς και χειμάρρους, οι οποίοι «από Ιδαίων ορέων άλαδε προρέουσι». Αυτό επιτρέπει να συμπεράνουμε, ότι το όνομα «Ξάνθος» εδόθη χάρις στο χρώμα του, στον λασπώδη ποταμό. Θα συνεχίσω με την λέξι «ξύλον». Έγραψα ότι «ξύλον» δηλώνει τον κατεργασμένο κορμό του δένδρου ή τα κομμένα μικρά τεμάχια του κορμού, κατάλληλα για την «εστία» του έλλοπος π.χ. ( Ιλ. ψ 327 ): «Έστηκε ξύλον αύον... ή δρυός ή πεύκη». ή για την οικοδομή π.χ. (Οδυσ. Χ ): «ες θάλαμον βαλέειν, σανίδας δ` εκδώσαι όπισθεν,/ σειρήν δε πλεκτήν εξ αυτού πειρήναντε / κίον αν υψηλήν ερύσαι πελάσαι τε δοκοίσιν» { σε αποθήκη να τον ρίξετε και τις εκ σανίδων (θύρες) να κλείσετε πίσω σας,/ με σκοινί δε πλεκτό να τον δέσετε και να τον τραβήξετε επάνω στην υψηλή κολώνα κοντά στα δοκάρια}. Θεωρώ ως βέβαιο, ότι εδώ στον ελληνικό χώρο στην γη των ορεινών δρυμών, ο ελλός κάτοικος του χρησιμοποίησε την «ύλην» του δρυμού αρχικώς, ή για να στεγάσει κάποια μορφή κατοικίας εκ ξύλων και δερμάτων, ώστε να προστατευθή εκ των καιρικών συνθηκών ή διά λίθων και «σανίδων» για να κλείση του σπηλαίου το στόμιο (θύρα), ώστε και προστασία σ` αυτόν να δίδη και την έξοδο των ζώων του να απαγορεύη άνευ της συγκαταθέσεώς του. Στη λέξι «ξύλον» το «Ξ» προέρχεται εκ του»κσ» με την σημασία του κτυπώ (πελεκώ), όπως ακόμη και του «ξύω» διά ενός άλλου ή και του ιδίου εργαλείου «ροκανίζοντας» τους κορμούς των δένδρων, τους οποίους ο ελλός εκ του δρυμού μετέφερε («και ανέρας αξέμεν ύλην: Ιλ. ψ 111 «ύλην»: «Υ»), ώστε κατεργασμένος και λείος («Λ») για τον οίκον του («Ο») να συσσωρεύση (νέω: «Ν» ). Θεωρώ ως βέβαιο, ότι εδώ στον ελληνικό χώρο στην γη των ορεινών δρυμών, ο ελλός κάτοικος του χρησιμοποίησε την «ύλην» του δρυμού αρχικώς, ή για να στεγάσει κάποια μορφή κατοικίας εκ ξύλων και δερμάτων, ώστε να προστατευθή εκ των καιρικών συνθηκών ή διά λίθων και «σανίδων» για να κλείση του σπηλαίου το στόμιο (θύρα), ώστε και προστασία σ` αυτόν να δίδη και την έξοδο των ζώων του να απαγορεύη άνευ της συγκαταθέσεώς του. Στο επόμενο η συνέχεια.

20 hellenic way Summer Solstice, Ποιο μυστικό κρύβεται πίσω από το θερινό ηλιοστάσιο; Ποιο μυστικό κρύβεται στις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια και πως συνδέεται με του αρχαίους ναούς αλλά και το ανθρώπινο πεπρωμένο; Υπάρχουν 4 ημέρες μέσα στο χρόνο εντελώς ιδιαίτερες. 4 μέρες που σηματοδοτούν τις εποχές και την πάλη του φωτός ενάντια στο σκοτάδι γι αυτό και όλοι οι λαοί τους απέδωσαν ιδιαίτερη μυστικιστική σημασία. Οι περισσότεροι τις γνωρίζουμε ως Ισημερίες και Ηλιοστάσια και στην ουσία σηματοδοτούν την πορεία τις κινήσεις του πλανήτη μας μέσα στο ηλιακό σύστημα. Η ημέρα του Θερινού Ηλιοστασίου είναι η μεγαλύτερη του χρόνου. Από αυτήν και μετά το φως σταδιακά αρχίζει να μειώνεται και η νύχτα να κερδίζει «χρόνο» σε βάρος της ημέρας. Έτσι, λιγοστεύοντας μέρα τη μέρα και μήνα το μήνα το φως, έρχεται η Φθινοπωρινή Ισημερία όταν ημέρα και νύχτα είναι ίσα μοιρασμένες μέσα στο 24ωρο. Όμως, το φως συνεχίζει να μειώνεται έτσι που στις 21 Δεκεμβρίου έρχεται το Χειμερινό Ηλιοστάσιο όταν εκδηλώνεται το ακριβώς αντίθετο φαινόμενο από εκείνο του καλοκαιριού. Αυτή είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου ενώ η μέρα η μικρότερη. Ισημερία καθοριζόταν από τον Ταύρο και η φθινοπωρινή από τον Αετό ή Σκορπιό ενώ το θερινό ηλιοστάσιο ήταν στον Λέοντα και το χειμερινό στον Υδροχόο. Όμως, από τότε υπήρξε μια μετατόπιση της εκλειπτικής κι έτσι σήμερα η εαρινή ισημερία καθορίζεται από τον Κριό, η φθινοπωρινή από τον Ζυγό ενώ το θερινό και το χειμερινό ηλιοστάσιο σχετίζονται αντίστοιχα με τον Καρκίνο και τον Αιγόκερω. Όλα αυτά αποτελούν στίγματα για τη χαρτογράφηση των αρχαίων ιερών. Μας δείχνουν για άλλη μια φορά πως τίποτα δεν είναι ξεκομμένο και μοναχικό και ότι όλα είναι αλληλοσυνδεδεμένα πάνω σε ένα παγκόσμιο γεωδαιτικό δίχτυ. Σαν αυτό που απεικονίζεται στον ομφάλιο λίθο των Δελφών. Οι Δελφοί είχαν άμεση σχέση με τον κοσμικό άξονα που συνδέει τη γη με τον ήλιο. Ο Απόλλων θεωρείτο φύλακας των Πυλών και των Δρόμων των Ηλιοστασίων. Πού βρίσκονταν αυτές οι πύλες για άλλες διαστάσεις; Σύμφωνα με αρχαίες παραδόσεις η πύλη απ όπου ανέβαιναν οι ψυχές στον ουρανό ήταν η κορυφή του Ολύμπου. Είναι η πόρτα των θεών. Όσοι έχουν μελετήσυνέχεια στην σελίδα 19 Όμως, από την ακριβώς επόμενη μέρα το φως αρχίζει να αυξάνεται, η μέρα μεγαλώνει και σταδιακά φθάνουμε στην άνοιξη και στην Εαρινή Ισημερία όταν ημέρα και νύχτα είναι ισομοιρασμένες. Κάθε μια από αυτές τις σημαδιακές ημέρες είχε σε όλους τους λαούς τη δική της ξεχωριστή σημασία. Στο παρελθόν, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν πιο κοντά στη φύση και μπορούσαν να αντιλαμβάνονται τις μεταβολές της οι 4 αυτές ημέρες είχαν εξέχουσα μαγικοθρηκευτική σημασία καθώς σήμαιναν άλλοτε τη νίκη του φωτός και του πνεύματος άλλοτε την νίκη του σκότους και της ύλης κι άλλοτε την ισορροπία ανάμεσα στις δυο αυτές αντίρροπες δυνάμεις. Οι με αυτοκρατορικά διατάγματα διωγμοί των Ελλήνων (εθνικών) από το χριστιανικό ιερατείο την εποχή της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Βυζάντιο) Οι δραματικές μεταβολές φωτός-σκότους δεν διέφυγαν της προσοχής των αρχαίων Ελλήνων. Τις μετέτρεψαν σε μια κωδικοποιημένη γλώσσα η οποία είναι εγγεγραμμένη στην αρχιτεκτονική των ναών και στους προσεκτικά επιλεγμένους τόπους όπου κτίζονταν....κάτω από την κυριαρχία των αυτοκρατόρων της Ανατολικής Ρώμης του Θεοδοσίου και του Ιουστινιανού φροντίσανε για τα μεγαλειώδη ανθελληνικά Νομοθετήματα και μ αυτά την αυξανόμενη καταπίεση της ειδωλολατρίας. Μεγαλοπρεπή αριστουργήματα κτιριακών οικοδομημάτων καταστράφηκαν ή μετατράπηκαν σε εκκλησίες και οι τελετουργίες των αρχαίων απαγορεύτηκαν. Παρά τούτων των διαπιστώσεων και γεγονότων οι αγώνες επιβιώσανε και επί των χριστιανικών χρόνων μέχρι το 393 μετά Χριστόν. Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Τον Φεβρουάριο του 380 καθιέρωσε τον «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και υπέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον χριστιανισμό. Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές έριδες. Υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής. Όλες οι εκκλησίες και όλα τα ιερά κτήματα δόθηκαν στους ορθοδόξους, απαγόρευσε στους αιρετικούς να κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία. Επίσης εστράφη με φανατισμό εναντίον των επιμενόντων στην αρχαιοελληνική λατρεία, προέβηκε ακόμα περαιτέρω μεταξύ άλλων και στην κατάργηση των ολυμπιακών αγώνων και γενικά πανελλήνιων αγώνων, ως υποθάλποντων αυτήν την λατρεία. Οι φανατικοί χριστιανοί αφού έλαβαν θάρρος και αποθρασύνθηκαν από τη στάση του αυτοκράτορα, προέβησαν στην κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών. Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος ναός του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και πολλοί άλλοι. Κατ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των ειδωλολατρών, και των αλλιώς σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας. Από τους Δελφούς στον Όλυμπο Αυτή η κωδικοποιημένη γλώσσα ονομάστηκε «Ιερή Γεωμετρία» και αποκαλύπτεται από τις θέσεις των ιερών που συνδέονται μεταξύ τους με τρίγωνα και κύκλους όπως αποδεικνύεται αν κοιτάξει κανείς σ ένα χάρτη και σημειώσει την ακριβή θέση των αρχαίων ναών. Πρόκειται για μια μυστική διασύνδεση που όταν μια μέρα αποκωδικοποιηθεί πλήρως ίσως αποκαλύψει αναπάντεχα πράγματα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως κάθε ναός είναι μια λέξη. Όμως, εφ όσον συνδέεται με άλλους ναούς σε ομάδες τριγώνων, κύκλων κλπ όλες αυτές οι «λέξεις» σχηματίζουν μια πρόταση. Ποιο μυστικό άραγε να αποκαλύπτει αυτή η πρόταση; Τι θα έχει να διηγηθεί για το φως και το σκοτάδι, για τη γη και τον έναστρο ουρανό, για το Θεό και τον άνθρωπο; Πάντως, σύμφωνα με σχετικές μελέτες, η ύπαρξη ευθυγραμμίσεων των ιερών ήταν παρούσα πριν από την εποχή των Πυθαγορείων. Προφανώς υπήρξαν μεγάλοι δάσκαλοι, ή απώτατη γνώση που είχε διασωθεί από τους κατακλυσμούς, βάσει της οποίας επιλέχθηκαν οι τόποι όπου κατασκευάστηκαν οι αρχαίοι ναοί. Όμως,με το πέρασμα του χρόνου οι αληθινοί λόγοι ξεχάστηκαν. Παρ όλα αυτά,δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι ναοί και τα ιερά σχετίζονταν με κάτι αστρονομικό. Η μυστική τους διασύνδεση ήταν ο ουρανός. Σημαντικό ρόλο σ αυτό έπαιζαν οι Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια που στην αρχαιότητα συνέπιπταν με διαφορετικές αστρονομικές θέσεις από τις σημερινές. Η εαρινή Τα παρακάτω είναι αυτοκρατορικά διατάγματα από την εποχή του Βυζαντίου με τα οποία δίνονται οδηγίες προς τους τοπικούς άρχοντες για το πως θα εξαλείψουν τους Έλληνες. Σαν Έλληνες θεωρούνται αυτοί που δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν την προγονική τους Ελληνική θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν αρχαία κείμενα φιλοσόφων. Εντύπωση προκαλεί η φράση διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού! Ο ορισμός του μίσους! Απολαύστε 324 Ο Κωνσταντίνος συντρίβει τον ανταγωνιστή του Λικίνιο και ανακηρύσσει τον Χριστιανισμό μόνη επίσημη λατρεία της Αυτοκρατορίας. Λεηλατεί το Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος κοντά στην Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του. Στο ιερό όρος Άθως εξαπολύεται μέγας διωγμός κατά των Εθνικών και καταστρέφονται όλα τα εκεί ελληνικά Ιερά. 326 Με προτροπή της μητέρας του Ελένης, ο Κωνσταντίνος εκθεμελιώνει το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αιγές της Κιλικίας και χρησιμοποιεί τους κίονές του για κατασκευή εκκλησιών. Επίσης, καταστρέφει τον Ναό της Θεάς Αφροδίτης επάνω στον υποτιθέμενο τάφο του ραβί Τζεσουά, αλλά και άλλους Ναούς της ιδίας Θεάς όπως λ.χ. στην Άφακα Λιβάνου, την Μάμβρη, την Φοινίκη και την Βααλβέκ (Ηλιόπολη), και αυτές οι καταστροφές είναι βεβαίως μόνον όσες ομολογεί ο βιογράφος του Ευσέβιος. Η συνέχεια στο επόμενο Μήγαρις ἔχω ἄλλο στὸ νοῦ μου πάρεξ ἐλευθερία καὶ γλώσσα; Δ. Σολωμός