ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο

Transcript

1 ΥΡΙΑΗ ΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. \ Ἀπόδοσις τῆς Ἐορτῆς τῶν Χριστουγέννων. νήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν ελάνης τῆς Ῥωμαίας. Ἦχος πλ. α. Ἑωθινὸν η. Ἦχος α Θε ο ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ υρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι υρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ου Στίχος 3. αρὰ υρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκια. Ἀπολυτίκιον ἦχος πλ. α Τον συ να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 2

3 όξα... υριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ γέννησιν Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ι Ευ αγ γε λι ι ζου Ι ω σηφ τω αυ ιδ τα θαυ µα τα τω Θε ο πα το ρι αρ θε νον ει δες κυ ο φο ρη η σα σαν µε τα α γων προ σε κυ υ νη σας µε τα ποι µε νων ε δο ξο λο γη σας δι Αγ γε λου χρη µα τι σθεις ι κε τευ ε Χρι στον τον Θε ον σω θη ναι τας ψυ χα ας η µων 3

4 αὶ νῦν... Β Ἦχος ι Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Β σε γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην υ ρι ε δο ξα σοι οι οι 4

5 αθίσµατα. ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τον Σταυ ρον του υ ρι ου εγ κω µι α σω µεν την τα φην την α γι αν υ υ µνοις τι µη σω µεν και την Α να στα σιν αυ του υ περ δο ξα σω µεν ο τι συ νη γει ρε νε κρους εκ των µνη µα των ως Θε ος σκυ λευ σας κρα τος θα να του και ι σχυν δι α βο ο λου και τοις εν Α δη φως α νε τει ει λε ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι υ ρι ε νε κρος προ ση γο ρευ θης ο νε 5

6 κρω ω σας τον θα να τον εν µνη µα τι ε τε θης ο κε νω ω σας τα µνη µα τα α νω στρα τι ω ται τον τα φον ε φυ λατ τον κα τω τους απ αι ω νος νε κρους ε ξα νε στη σας παν το δυ να µε και α κα τα λη πτε υ υ ρι ε δο ξα α σοι άθισμα Ἦχος δ ατεπλάγη Ἰωσὴφ αὶ νῦν... ευ τε ι ι δω µεεν πι στοι που ε γεν νη θη ο Χρι στος α κο λου θη η σω µε εν λοι πον εν θα ο δευ ει ο α στηρ µε τα των α γων α να το λης των 6 Βα

7 α σι λε ε ε ω ων Αγ γε λοι υ µνου σιν α κα τα πα αυ στως ε κει ποι µε ε νε ες α α γραυ λου σιν ω δην ε πα α ξι ι ον δο ξα εν υ ψι στοις λε ε γο ον τε ες τω ση µε ρον εν σπη λαι ω ω τε χθε ε εν τι ι εκ τη η ης αρ θε ε ε νου και Θε ο το ο ο ο κου εν Βη θλε εµ της Ι ι ου δαι αι αι αι ας υ ετὰ τὴν Β Στιχολογίαν. ρι ε µε τα την τρι η µε ρον σου α να στα σιν και την των α πο στο ο λων προ 7

8 σκυ νη σιν ο ε τρος ε βο α σοι γυ ναι κες α πε τολ µη σαν κα γω ε δει λι α σα λη στης ε θε ο λο γη σε κα γω ω ηρ νη σα µην σε α ρα κα λε σεις µε του λοι που µα θη την η πα λιν δει ξεις µε α λι ε α βυ θου αλ λα µε τα νο ουν τα µε δε ε ξαι ο Θε ος και σω σο ον µε ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι υ ρι ε εν µε σω σε προ ση λω σαν οι πα ρα νο µοι των κα τα δι κων και λογ χη την 8

9 πλευ ραν σου ε ξε κεν τη σαν ω ε λε η η µον τα φην δε κα τε δε ε ξω ο λυ σας Α δου τας πυ λας και α νε ε στης τρι η µε ρος ε δρα µον γυ ναι κες ι δει ειν σε και α πηγ γει λαν α πο στο λοις την ε γερ σιν υ πε ρυ ψου µε νε Σω τηρ ον υ µνου σιν αγ γε ε λοι ευ λο γη µε νε υ υ ρι ε δο ο ξα α σοι άθισμα Ἦχος δ ατεπλάγη Ἰωσὴφ αὶ νῦν... Τι θαυ µα α ζεις α ρι αµ τι εκ θαµ βει σαι τω εν σοι ο τι α α χρο 9

10 νο ον Υι ον χρο νω ε γεν νη σα φη σι του τι κτο µε νου την συλ λη ψιν µη δι ι δα χθει ει ει σα α α ναν δρος ει µι και πως τε ε ξω υι ον α σπο ρον γο νην τις ε ω ω ρα α κεν ο που Θε ος δε βου ου λε ε ται νι κα ται φυ σε ως τα ξι ις ως γε γρα α πται Χρι στο ο ος ε τε ε ε χθη εκ της αρ θε ε ε ε νου εν Βη θλε εµ της Ι ι ου δαι αι αι αι ας 10

11 Εὐλογητάρια. Ἦχος α Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου 11

12 Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 12

13 θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ 13

14 µα τι ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει υ ρι ε αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 14

15 ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 15

16 Ἡ Ὑπακοή. Ἀγγελικῇ ὁράσει τὸν νοῦν ἐκθαμβούμεναι, καὶ θεϊκῆ ἐγέρσει τὴν ψυχὴν φωτιζόμεναι, αἱ υροφόροι τοῖς Ἀποστόλοις εὐηγγελίζοντο Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι, τὴν Ἀνάστασιν τοῦ υρίου, συνεργοῦντος τοῖς θαύμασι, καὶ παρέχοντος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ ἀναβαθµοί. Ἀντίφωνον α. Εν τω θλι βε σθαι µε αυ ι τι κως α δω σοι Σω τηρ µου ρυ υ σαι µου την ψυ χην εκ γλω ωσ σης δο λι ι ι ι ι ας Τοις ε ρη µι κοις ζω η µα κα ρι ι α ε στι θε ι κω ε ε ρω τι πτε ρου µε ε νοις ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 16

17 αινυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πε ρι κρα τει ται παν τα τα ο ρα τα α τε ε συν τοις α ο ρα α τοις αυ το κρα τες γαρ ον της Τρι α α δος εν ε στιν α ψε ε ε ε ευ στως Ἀντίφωνον Β. Εις τα ο ρη ψυ χη αρ θω ω µεν δε ευ ρο ε κει ει σε ο θεν βο η η θει α η η κει ε ξι α σου χειρ κα µε Χρι στε ι πτα µε ε νη σκαι ω ρι ας πα α ση ης πε ρι φυ 17

18 λα ξα α τω ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι θε ο λο γουν τες φω µεν συ ει Θε ος ζω η ε ρως φως νου ους συ χρη στο ο της συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας Ἀντίφωνον Γ. Ε πι τοις ει ρη κο σι µοι εις τας αυ λας προ σβω µεν υ ρι ου χα ρας πολ λης πλη 18

19 σθεις ευ χα ας α να πε ε ε ε εµ πω Ε πι οι κον α βιδ τα φο βε ρα τε λε σι ουρ γει ει ται πυρ γαρ ε κει φλε ε γον α παν τα αι σχρο ο ο ο ον νουν ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι ζω αρ χι κη α ξι ι α εξ ου πα αν ζω ον εµ ψυ χου ου ται Β χορός ως εν α τρι ι ι ι α µα τε και λο 19

20 ο ο ο ο γω ροκείμενον. Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ο ος µου ω ω νας (ίς) ο τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι Στίχος: Ἐξομολογήσομαί σοι, ύριε, ἐν ὅλη καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Τὸ Τρίτον. ο ος µου Α Β χορός να στη θι υ ρι ε ο Θε ο τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας 20

21 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω. Ὁ ιάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶµεν Ν υ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α υ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον υ ρι ο ο ον Ν Ὁ ιάκονος: αὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 21

22 Ὁ Χορός: αι τω πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι υ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, ύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, ύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν ύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ Ν Ψαλµὸς. 22

23 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

24 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 24

25 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 αρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 25

26 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 26

27 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου υ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 27

28 νω σει Α γα θυ νον υ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 28

29 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 29

30 και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 30

31 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... ύριε, ἐλέησον (ιβ ). υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε (ίς) ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 31

32 Ὁ Ἀναστάσιμος ανὼν. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρμὸς. Ἦχος α Ιπ\ πον και α να βα την εις θα λασ σαν ε ρυ θραν ο συν τρι βων πο λε ε µους εν υ ψη λω βρα χι ο νι Χρι στος ε ξε τι να ξε Ισ ρα ηλ δε ε σω σεν ε πι νι κι ον υ µνον α δον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Σε η α καν θη φο ρος Ε βραι ων συ να γω γη ου στορ γην ευ ερ γε τα προς σε φυ λα α α ξα σα µη τρι κην Χρι στε ε στε φα νω 32

33 σε τον γε ναρ χην λυ ον τα της α καν θης το ε πι τι µι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Η γει ρας µε πε σον τα τω βο θρω ε πι κλυ σθεις ζω ο δο τα α πτω ω τως και της ε µης δυ σω δους φθο ρας Χρι στε α να σχο ο µε νος α πει ρα στως θει ας ου σι ας µυ ρω µε ευ ω δι ι α α σας Θεοτοκίον. Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον η µας 33

34 Λε λυ ται η κα τα ρα η λυ πη πε παυ ται η γαρ ευ λο γη µε νη και κε χα ρι τω µε ε νη πι στοις χα ρα αν εξ α νε τει λεν ευ λο γι αν πα σιν αν θη φο ρου ου σα Χρι στον τοις πε ρα α σι 34

35 Εἶτα οἱ ανόνες. Ὁ α τῆς ἑορτῆς. «Χριστὸς γεννᾶται». Ἦχος α Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ρευ\ σαν τα εκ πα ρα βα σε ως Θε ου τον κατ ει κο να γε νο µε νον ο λον της φθο ρας υ παρ ξαν τα κρειτ το νος ε πται κο τα θει ας ζω ης αυ θις α να πλατ τει ο σο φος η µι (ίς) ουρ γος ο τι δε δο ο ξα α σται Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ι δων ο τι στης ολ λυ µε νον τον αν θρω πον χερ σιν ον ε ποι η σε κλι νας ου ρα νους κα τερ χε ται του τον δε εκ αρ θε νου θει ας Α γνης ο λον ου σι ου ται α λη θει α σαρ 35

36 κω θεις ο τι δε δο ο ξα α σται Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Σο φι α λο γος και δυ να µις Υι ος ων του α τρος και α παυ γα σµα Χρι στος ο Θε ος δυ να µεις λα θων ο σας υ περ κο σµι ους ο σας εν γη και ε ναν θρω πη σας α νε κτη σα το η µας ο τι δε δο ο ξα α σται 36

37 ανὼν τοῦ νήστορος. ᾨδὴ α. Ἦχος α. «Χριστὸς γεννᾶται». Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Χρι στου θε ρα πον µα κα ρι ε Χρι στου του σαρ κω θε εν τος δι α κο νε Χρι στου πα τηρ νο µι ζο µε νος του τω συν παρ ρη σι α πα ρε στη κως αι τη σαι ει ρη η νην και δει νων α παλ λα γην τοις ευ φη η µου ου σι ι σε Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων 37

38 Ρη µα των θει ων υ πη κο ος πραγ µα των πα ρα δο ο ξων δι α κονος αρ θε νου νη στωρ θε ο παι δος δι και ος κα τα παν τα και α λη θης Ι ω σηφ ε δει ειχ θης και δι και ων εν σκηναις ε πα να α πε ε πα αυ σαι όξα... Ι δειν Χρι στον κα τη ξι ω σαι µορ φη τη καθ η µα ας νη πι α σαντα και του του α τηρ ω νο µα σαι µε γι στη σου η δο ξα ως α λη θως µε γα υ περ πα αν τας το α ξι ω µα δι ο α 38

39 νευ φη η µου ου µε εν σε αὶ νῦν... Θεοτοκίον. Σαρ κι Χρι στον α πε κυ η σας α γνη εν Βη θλε ε εµ Α πει ρο γα µε σπαρ γα νοις αυ τον ει λη σα σα ου την ε πι δη µι αν κα τα πλα γεις Ι ω σηφ συν φο ο βω µε γα λυ νει προ σκυ νει την του τουου δυ υ να α µιν 39

40 Ὁ Ἀναστάσιμος ανὼν. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρμὸς. Ἦχος α Ο πη ξας επ ου δε νος την γη ην τη προ στα ξει σου και µε τε ω ρι σας α σχε τως βρι θου σαν ε πι την α σα λευ τον Χρι στε πε τραν των εν το λων σου την εκ κλη σι αν σου στε ρε ω σον µο νε α γα θε ε και φι λαν θρω ω πε ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Χο λην µεν οι εκ πε τρας το µε λι θη λα σαν τες τω εν τη ε ρη µω τε ρα τουρ 40

41 γη σαν τι σοι προ σε νη νο χα σι Χρι στε ο ξος αν τι του µαν να ευ ερ γε σι αν σοι η µει ψαν το παι δες Ισ ρα η ηλ οι α γνω µο νες ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Οι πα λαι φω το ει δει νε φε ε λη σκε πο µε νοι την ζω ην εν τα φω Χρι στε κα τε θεν το αλλ αυ τε ξου σι ως α να στας πα σι πι στοις πα ρε σχες την µυ στι κως ε πι σκι α ζου σαν α νω θεν του νε ευ µα τος ελ λαµ 41

42 ψιν Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω σον η µας Συ η τηρ Θε ου α συν δυ α α στως γε γε νη σαι του εξ α κη ρα του α τρος εκ λαµ ψαν τος α νευ θεν ω δι νων µη τρι κων ο θεν σε Θε ο το κον σε σαρ κω µε νον γαρ ε κυ η σας Λο γον ορ θο δο ο ξως κη ρυτ το µεν 42

43 ᾨδὴ γ. ανὼν α. Ἦχος α. «Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων». Ἦχος α Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ο της ε πι πνοι ας µε τα σχων της α µει νω Α δα αµ χο ι κος και προς φθο ραν κα το λι σθη σας γυ ναι κει α α πα τη Χρι στο ον γυ ναι κος βο α ε ξο ρων ο δι ε µε κατ ε µε γε γο νως α γι ος ει υ υ (ίς) ρι ι ε Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Συµ µορ φος πη λι νης ευ τε λους δι αρ τι ας Χρι στε ε γε γο νως και µε το χη σαρ 43

44 κος της χει ρω µε τα δους θει ας φυτ λης βρο το ος πε φυ κως και µει νας Θε ος και α νυ ψω σας το κε ρας η µων Α γι ος ει υ υ ρι ι ε Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Βη θλε εµ ευ φραι νου Η γε µο νων Ι ου δα βα σι λει α τον Ισ ρα ηλ γαρ ο ποι µαι νων χε ρου βιµ ο επ ω µων εκ σου ου προ ελ θων Χρι στος εµ φα νως και α νυ ψω σας το κε ρας η µων παν των ε βα σι ι λε ευ σεν 44

45 Τοῦ νήστορος. ᾨδὴ γ. «Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων». Ἦχος α Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Του προ των αι ω νων εκ α τρος α πορ ρη τως εκ λα αµ ψα αν τος και εκ αρ θε νου επ ε σχα των σαρ κω θεν τος α φρα στως α τη ηρ ω νο µα σθης εν δο ξε και µυ στη ρι ου φρι κτου θε ω ρος µα καρ ε χρη µα α τι ι σας Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ 45

46 η µων Ον αι α νω τα ξεις ως Θε ον α πε ρι γρα πτον τρε µουσι του τον τε χθεν τα εκ αρ θε νου Ι ω σηφ ταις χερ σι σου κρα τει εις κα θα γι α ζο µε νος τη ε πα φη τη φρι κω δει σο φε ο θεν σε γε ραι αι ρο ο µεν όξα... Υ ψος µυ στη ρι ου γε νε αις µη γνω σθεν τος ταις πρω ην Σο φε κα τε πι στευ θης τη καρ δι α κα θα ρος δε δειγ µε νος δι ου ου α παν τες ε σω θη µεν οι 46

47 την φω σφο ρον και θει αν πι στως µνη µην σου δο ξα α ζο ον τες αὶ νῦν... Θεοτοκίον. Σαρ κα ει λη φο τα εξ α γνων σου αι µα των αρ θε νε Α γνη και εν σπη λαι ω γεν νη θεν τα και εν φατ νη τε θεν τα ι δω ων Ι ω σηφ ο δι και ος τον καθ η µας ο ρα θεν τα Θε ον υ µνοις ε µε γα α λυ υ νε ε ε ε 47

48 οντάκιον. Ἦχος πλ. α. ιμητὴς ὑπάρχων. ρὸς τὸν ᾍδην Σωτήρ μου συγκαταβέβηκας, καὶ τὰς πύλας συντρίψας ὡς παντοδύναμος, τοὺς θανόντας ὡς τίστης συνεξανέστησας, καὶ θανάτου τὸ κέντρον Χριστὲ συνέτριψας, καὶ Ἀδὰμ τῆς κατάρας ἐρρύσω Φιλάνθρωπε διὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Ὁ Οἶκος. Ἦχος πλ. α. Ἀκούσασαι αἱ Γυναῖκες τοῦ Ἀγγέλου τὰ ῥήματα, ἀπεβάλοντο τὸν θρῆνον, προσχαρεῖς γενόμεναι, καὶ σύντρομοι τὴν Ἀνάστασιν ἔβλεπον, καὶ ἰδοὺ Χριστὸς προσήγγισεν αὐταῖς, λέγων τό Χαίρετε, θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν κόσμον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσμίους ἐρρυσάμην σπουδάσατε οὖν πρὸς τοὺς αθητάς, ἀπαγγέλλουσαι αὐτοῖς, ὅτι προάγω ὑμᾶς, ἐν τῇ πόλει Γαλιλαίᾳ τοῦ κηρῦξαι. ιὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. 48

49 άθισμα. Ἦχος α. Χορὸς Ἀγγελικὸς. Ἦχος α α τρος ως α λη θως ου ρα νι ου θε ρα α πων ε γε νου Ι ω σηφ και α τη ηρ του α ναρ χου Υι ου ου συ νε νο µι σαι του σαρ κι νη πι α σαν τος ο θεν ση µε ρον την πα να γι αν σου µνη µην ε ορ τα α ζο µεν εν ευ φρο συ νη καρ δι ας πι στως α νυ υ µνου ουν τε ες σε όξα... αὶ νῦν... Χο ρος των ρο φη των ε ορ τα ζει εν θε ε ως το θαυ µα το εν σοι γε γο νο ος 49

50 ω αρ θε νε Θε ον σε σαρ κω µε νον γαρ ε πι γης α πε κυ η σας α γοι πι στει δε συν Ι ω σηφ εκ βο ω ω σι τω αυ ιδ τα θαυ Γ µα τα τω Θε ο ο πα α το ο ρι ι ι ι 50

51 οντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Εὐφροσύνης σήμερον, αυῒδ πληροῦται ὁ θεῖος, Ἰωσήφ τε αἴνεσιν, σὺν Ἰακώβῳ προσφέρει στέφος γὰρ τῇ συγγενείᾳ Χριστοῦ λαβόντες, χαίρουσι, καὶ τὸν ἀφράστως ἐν γῇ τεχθέντᾳ, ἀνυμνοῦσι καὶ βοῶσιν Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας. Ὁ Οἶκος. Ἀπορρήτῳ βουλῇ, τίκτεται σαρκὶ ὁ ἄσαρκος, περιγράφεται νῦν σώματι, ὁ ἀπερίγραπτος, καὶ σῴζει ἀτρέπτως τὰς ἄμφω οὐσίας, ἀρχὴν λαμβάνει ὁ φύσει ἄναρχος, καὶ μόνος ὑπέρχρονος, ὁρᾶται βρέφος, ὁ ὑπερτέλειος, φέρεται χερσίν, ὁ φέρων τὰ σύμπαντα. ιὸ τοὺς τούτου συγγενείᾳ σεμνυνομένους, ὡς Θεὸς στέφει τῷ ἑαυτοῦ τοκετῷ, οὓς δοξάζοντες πίστει, ἀσιγήτως ἐκβοῶμεν Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν. Τῇ ΛΑ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν ελάνης της Ῥωμαίας. Στίχοι. Οὐχ ὑλικὴ σε χεὶρ ελάνη καὶ μέλαν, 51

52 Θεὸς δέ, κἂν τέθνηκας, ἐν ζῶσι γράφει. ρώτη ἐν τριακοστῇ ἀπῆρε βίοιο ελάνη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος καὶ ρεσβυτέρου Ζωτικοῦ τοῦ Ὀρφανοτρόφου. Στίχοι. ώλων συρόντων, Ζωτικὸς σκιρτῶν τρέχει, ᾯ βαλβὶς ἡ γῆ, τέρμα δὲ δρόμου πόλος. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Γελάσιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι. Ὁ Γελάσιος, ἄχρι καὶ τέλους βίου, Τὸν ἄξιον γέλωτος ἦν γελῶν βίον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, αἱ Ἅγιαι δέκα αρθένοι, αἱ ἐν Νικομηδείᾳ τοὺς ὀφθαλμοὺς διατρηθεῖσαι καὶ τὰς πλευρὰς ξεσθεῖσαι, τελειοῦνται. Στίχοι. ιπλοῦν τὸν ἆθλον, τρῆσιν εἶτα καὶ ξέσιν, Χοροῦ γινώσκω διπλοπενταπαρθένου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἁγία άρτυς Ὀλυμπιοδώρα πυρὶ τελειοῦται. Στίχοι. Ἀγῶνι πρὸς πῦρ τῆς Ὀλυμπιοδώρας, Ὕμνος τὸ δῶρον, οὐκ Ὀλυμπίων πίτυς. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Γάϊος ἐν εἰρήνῃ 52

53 τελειοῦται. Στίχοι. ολλοὺς ἀνέτλη Γάϊος θεῖος πόνους, αὶ νῦν τὰ λαμπρὰ τῶν πόνων ἔχει γέρα. Οἱ Ἅγιοι άρτυρες Βούσιρις, Γαυδέντιος καὶ Νέμη ξίφει τελειοῦνται. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, υριακὴ ετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν νήμη τῶν Ἁγίων καὶ δικαίων Θεοπατόρων, Ἰωσὴφ τοῦ νήστορος τῆς Ἁγίας αρθένου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοῦ τοῦ υρίου, καὶ αυῒδ τοῦ ροφήτου καὶ Βασιλέως. Στίχοι. Τιμῶ Ἰωσὴφ νήστορα τῆς αρθένου, Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον. Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ ἀδελφὸς υρίου, Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ άκαρ. Ἐγὼ τὶ φήσω, μαρτυροῦντος υρίου, Τὸν αυῒδ εὗρον, ὡς ἐμαυτοῦ καρδίαν. Ταῖς τῶν Ἁγίων σου πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 53

54 αταβασίαι διπλαί σύντοµοι. Ἦχος α ᾨδή α. Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε α σα τε τω υ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται ᾨδή α. Ε σω σε λα ον θαυ µα τουρ γων ε σπο ο της υ γρον θα λασ σης κυ µα χερ σω σας πα λαι ε κων \δε τεχ θεις εκ κο ρης τρι βον βα την πο λου τι θη σιν η µιν ον κατ 54

55 ου σι αν ι σον τε α τρι και βρο τοις δο ξα α ζο ο µεν ᾨδή γ. Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν ο α νυ ψω σας το κε ρας η µων α γι ος ει υ υ ρι ι ε ᾨδή γ. Νε ευ σον προς υ υ µνους οι κε των ευ ερ γε ε τα εχ θρου ου τα πει νων την ε πηρ µε ε νην ο φρυν φε ρων τε παν τε 55

56 πο πτα της α µαρ τι ας υ περ θεν α κλο νη τον ε στη ριγ µε νους µα καρ µε λω δους Ὁ Α χορός τη βα σει της πι ι στε ε ως ᾨδή δ. Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος δο ξα τη δυ να µει σου ου υ υ ρι ι ε ᾨδή δ. Γε ε νους βρο ο τει ει ου ου την α 56

57 να πλα σιν πα α λαι α δων προ φη η της Αβ βα κου ουµ προ µη νυ ει ι δειν α φρα στως α ξι ω θεις τον τυ υ πον νε ον βρε φος γαρ εξ ο ρους της αρ θε νου ε ξηλ θε Ὁ Β χορός λα ων εις α να α πλα σιν Λο γος ᾨδή ε. Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης Βου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες 57

58 εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε ᾨδή ε. Εκ νυ κτος ε ερ γων ε σκο τι σµε νης πλα α νης ι λα σµον η µιν Χρι στε τοις ε γρη γο ρως νυν σοι τε λου σιν υ µνον ως ευ ερ γε ε τη ελ θοις πο ρι ζων ευ χε ρη η τε την τρι βον καθ ην α να τρε χον τες Ὁ Α χορός ευ ροι µεν κλε ος ᾨδή στ. Σπλαγχνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας 58

59 ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µα αν τον ᾨδή. Ναι ων Ι ω να ας εν µυ χοις θα λατ τι ι οις ελ θειν ε δει το και ζα λην α παρ κε σαι νυ γεις ε γω ω δε τω τυ ραν νουν τος βε ε λει Χρι στε ε προ σαυ δω τον κα κω ων α Ὁ Β χορός ᾨδή ζ. Οι ναι ρε την θατ τον µο λει ειν σε της ε µη ης ρα θυ µι ας αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες 59

60 δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θη σαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει ᾨδή ζ. Τω παν τα να κτο ος ε ξε φαυ λι σαν πο ο θω γκι στρω µε νοι α πλη τα θυ µαι νον τος η παι δες τυ ραν νου δυσ θε ον γλωσ σαλ γι ι αν οις ει ει κα θε πυρ α σπε τον τω ε σπο τη λε γου σιν Ὁ Α χορός εις αι ω νας ευ λο γη τος ει 60

61 ᾨδή η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον υ ρι ον Θαυ µα τος υ περ φυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει νε ους ως ου δε πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν ευ λο γει τω η τι σις πα α σα τον υ ρι ον και υ πε ρυ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω νας 61

62 ᾨδή η. η η τραν α α φλε ε κτω ως ει κο νι ζου σι ο ο ρης οι της πα λαι α ας πυρ πο λου ου µε νοι νε οι υ περ φυ ως κυ ου σαν ε σφρα γι σµε ε νην αµ φω δε δρω ω σα θαυ µα τουρ γι ι α µι α λα ους προς υ υ υ µνον ε ξα νι ι στη σι χα α ρι ι ις Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς... 62

63 ε Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ᾠδὴ τοῦ κανόνος. γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξο τε ε ραν των α νωστρα τευ µα των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα Ν ρα δοξον ου ρα νον το σπη λαι ον θρο νον χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη \θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µεν ε γα λυνονψυ χη η µουου τον εκ της 63

64 αρ θε ε νου Θε ον σαρ κι τεχ θεν τα Ε ξαι σι ον δρο µον ο ρων τες οι α γοι α συ νη θους νε ου α στε ρος αρ τι φα ους ου ρα νι ου υ περ λαµ πον τος Χρι στο ον Βα σι λε α ε τεκ µη ραν το εν γη γεν νη θεν τα Βη θλε εµ εις σω τη ρι ι αν η µων ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου τον εν τω σπη λαι αι ω τε χθεν τα Βα σι λε α Νε η γε νες α γων λε γο ον των παι δι ον α ναξ ου α στηρ ε φα νη που ε 64

65 στιν εις γαρ ε κει νου προ σκυ υ νη σιν η κοµεν µα νει εις ο Η ρω δης ε τα ρατ τε το Χρι στον \α νε λειν ο θε ο µα χος φρυ ατ το ο µε ε νος ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου τον υ πο των α α γων Θε ον προ σκυ νη θεν τα Η κρι βω σε χρο νον Η ρω δης α στε ρος ου ταις η γε σι αις οι α γοι εν Βη θλε εµ προ σκυ νου ου σι Χρι στω συν δω ροις υφ ου ου προς πα τρι δα ο δη γου µε νοι δει νον παι δο κτο ο νον ε γκα τε λι πον παι 65

66 ζο ο µε ε νον Ἕτερα εἰς τὸν Ἰαμβικὸν ανόνα. Ση µε ρον η α αρ θε ε νο ος τι κτει τον ε σπο την ε εν δον εν τω σπηλαι ω Στερ γειν µεν η η µα ας ως α κι ιν δυ νον φο βω ρα ον σι ω πην τω πο θω δε αρ θε νε υ µνους υ φαι νειν συν το νως τε θηγ µε ε νους ερ γω ω δες ε στιν αλ λα και η τηρ σθε νος ο ση πε φυ κεν η προ αι αι ρε σις δι δου Ση µε ρον ο ε ε σπο ο τη ης τι κτε 66

67 ται ως βρε φος υ πο η τρος αρ θε ε νου Στερ γειν µεν η η µα ας ως α κι ιν δυ νον φο βω ρα ον σι ω πην τω πο θω δε αρ θε νε υ µνους υ φαι νειν συν το νως τε θηγ µε ε νους ερ γω ω δες ε στιν αλ λα και η τηρ σθε νος ο ση πε φυ κεν η προ αι αι ρε σις δι δου ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου της τρι συ πο στα του και α δι αι ρε ε του Θε ο τη 67

68 τος το κρα τος Τυ πους α φε εγ γει εις και σκι α ας πα ρηγ µε νας ω η η τερ α γνη του Λο γου δε δορ κο τες νε ου φα νεν τος εκ πυ λης κε κλει σµε ε νης δο ξου µε νοι οι τε της α λη θει ας φα α ος ε πα ξι ως σην ευ λο γου ου µεν γα στε ρα αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την λυ τρω σα µε νην η µας εκ της κα τα ρας 68

69 ο θου τε τε ευ χω ως και Θε ου ου πα ρου σι ας ο χρι στο τερ πης λα ος η ξι ω µε νος νυν ποτ νι α ται της πα λιγ γε νε σι ι ας ως ζω ο ποι ου την χα ριν δε αρ θε νε νε µοις α χραν τε προ σκυ νη η σαι το κλε ος Οἱ εἱρμοί τῶν δύο κανόνων ε γα λυνονψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξο τε ε ραν των α νω στρα τευ µα των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω ω και πα Ν ρα δοξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο 69

70 νον χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν ω ω α νε κλη \θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µεν ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την λυ τρω σα µε ε νην η µας εκ της κα τα ρας Στερ γειν µεν η η µα ας ως α κι ιν δυ νον φο βω ρα ον σι ω πην τω πο θω δε αρ θε νε υ µνους υ φαι νειν συν το νως τε θηγ µε ε νους ερ γω ω δες ε στιν αλ λα και η τηρ σθε νος ο ση πε φυ κεν 70

71 η προ αι αι ρε σις δι δου ου ου ου ου 71

72 η µων Α Α ίς Ἅγιος ύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν. Ἦχος ι µη ην γι ος υ ρι ος ο ο Θε ο ος Υ Β ψου τε υ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τὰ Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Η Ἦχος ι υ ο Α αγ γε ε λους βλε ε ψα σα 72

73 εν δο θεν του ου µνη µει ει ου α ρι α ε ε ξε πλη ητ τε το και Χρι ι στον α α γνο ου ου σα ως κη που ρον ε ε πη η ρω ω τα υ ρι ε που ου το σω ω µα του Ι η η σου ου µου τε ε θει κας κλη σει δε ε του ου τον γνου ου σα ει ναι α αυ το ο ο ο ο ον τον Σω τη ρα η κου σε µη µου α α α α πτου προς τον α α τε ε ρα α α πει µι ει πε τοι οις α α δελ φοι οις µου ου ου 73

74 Ἐξαποστειλάριον τῶν Ἁγίων. Ἦχος β. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωμεν. Συν Ι α α κω ω βω µε ελ ψω µεν τω κλει ει νω θε ε α δε ελ φω αυ ιδ τον θε ε ο πα α το ρα Ι ω ω σηφ τε ε τον θει ει ον της Θε ο το ο κου νη η στο ρα του Χρι ι στου γα αρ τη θει ει α γεν νη σει κα α θυπου ουρ γη σαν Βη θλε ε εµ ε εν τη πο ο λει θε ο πρε ε πω ω ω ω ω ως µετ Αγ γε λων α γων τε και αι ποι µε ε νων αυ τω τον υ υ µνον α α δον τες ως Θε ε ω και αι ε σπο ο τη η η 74

75 Γ Ε Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος Γα πε σκε ψατο η µα α α ας εξ υ ψους ο ο Σω τη ηρ η µων α να το λη α να το λω ω ω ων και οι εν σκο τει και αι αι σκι α ευ ρο µεν τη ην α λη η η θει ει αν και γαρ εκ της αρ θε ε νου ε τε χθη η η ο υ υ υ ρι ι ος 75

76 α Εἰς τοὺς αἴνους. Ἦχος α α α α α σα α πνο ο η αι νε σα α τω ω τον υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε το ον υ ρι ι ι ον εκ τω ω ων ου ου ρα α α νων αι νει τε α αυ το ο ον εν τοι οις υ ψι ι ι ι στοις σοι πρε πει υ υ µνος τω ω Θε ε ω Αι νει ει ει ει ει τε α αυ τον πα α αν τε ες οι Α α αγ γε λοι οι α α αυ του αι νει ει ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α µει εις α α αυ του σοι πρε πει 76

77 υ υ µνος τω ω Θε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι οις α α α αυ του υ ρι ι ε ε σφρα γι σµε νου του τα φου υ πο των πα ρα α νο ο ο µων προ η ηλ θες ε εκ τουου µνη η η η µα α α α τος κα θως ε τε χθης εκ της Θε ο ο το ο ο κου ουκ ε γνω σαν πως ε σα αρ κω ω ω θης οι α σω ω µα τοι οι σουου Α α α α αγ γε ε ε ε λοι ουκ η σθον το πο ο τε 77

78 α νε ε στης οι φυ λα ασ σο ον τε ες σε στρα α τι ι ι ω ω ω ω ται αµ φο τε ρα γαρ ε σφρα γι σται τοις ε ρε ευ νω ω ω σι πε φα νε ρω τε δε τα α θα αυ µα α τα α τοις προ σκυ νου σιν εν πι στει το µυ υ στη η η η η ρι ι ι ι ον ο ο α νυ υ υ µνου ου ου ου σιν α πο δος η µι ιν α γαλ λι ι α α σιν και αι το µε ε γα ε ε ε λε ος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε 78

79 ω µα τι της δυ να α α µε ω ως α α αυ του υ ρι ι ι ε τους µο χλους τους αι ω νι ι ους συ υν τρι ι ι ψας και δε σµα δι αρ ρη 3 ξας του µνη µα τος α νε ε στης κα τα λι πω ων σου τα ε εν τα α α α α φι ι ι ι α εις µαρ τυ υ ρι ι ον τη ης α α λη η θους τρι η η µε ε ε ρου τα φη η η ης σου και προ η γες εν τη Γα λι 3 λαι αι αι α ο εν σπη λαι αι ω ω τη ρου ου ου ου ου µε ε ε ε νος µε ε γα 79

80 σου ου ου το ε ε ε λε ε ε ε ος α 4 κα τα α λη η πτε ε Σω ω ω τηρ ε λε ε η σο ο ο ον η µας Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης α α αυ του υ υ ρι ι ι ε αι Γυ ναι κες ε δρα µον ε πι το ο µνη η η µα του ι δει ειν σε ε το ον Χρι ι ι στον τον δι η µα ας πα α α θο ο ο ον τα και προ σελ θου σαι ευ 80

81 ρον Αγ γε λον ε πι τον λι ι θον κα θη µε ε 3 νον τω ω φο βω κυ λι σθε ε εν τα και προς αυ τας ε βο ο ο ο η η σε ε ε λε ε ε ε γων α α νε στη ο υ υ υ ρι ι ι ι ος ει πα τε ε τοι οις µα α 3 θη ταις 4 ο τι α νε ε στη η ε εκ νε ε ε κρων ο σω ω ζων τα ας ψυ χα α ας η µων γος Αι αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ι ι ω και αι κι ι ι θα α α α ρα 81

82 υ ρι ι ε ω σπερ ε ξηλ θες ε σφρα γι σµε ε νου του ου τα α α α α φου ου τως ει σηλ θες και των θυ ρων κε κλει σµε νω ων προ ος τους µα α α θη τα α α ας σου δει κνυ ων αυ τοις τα του σω ω µα το ος πα α α θη α περ κα τε δε ξω Σω ω τη ηρ µα κρο ο ο θυ µη η η η σας ως εκ σπερ µα τος αυ ιδ µω λω πας υ πη νε εγ κας ως υι ος δε ε του ου Θε ε ου ου κο σµον η η λευ θε ε ε ε ρω ω ω ω σας µε γα σου το ε λε ος α κα τα λη πτε Σω τηρ ε λε η η σον η η 82

83 µας 83

84 Στιχ. Στιχηρά Ἰδιόμελα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Β Ευ φραι αι νε σθε δι και οι ου ρα Β νοι α γαλ λι α α α σθε σκιρ Β τη σα τε τα ο ο ρη Χρι στου ου γεν νη θε ε Β εν τος αρ θε νος κα θε ζε ται τα Χε ρου Β βι ιµ µι µου µε ε ε νη βα στα ζου σα εν κο ολ ποις Θε ον Λο γον σαρ κω θε ε εν τα ποι µε νες τον 84 τε χθεν τα δο

85 Β ξα α ζου ου σι α γοι τω ε σπο ο τη δω ω ρα προ σφε ρου σιν Αγ Β γε λοι α νυ µνουν τες λε γου ου σιν α κα τα λη πτε υ υ ρι ε δο ξα σοι Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον υ ρι ον Β Θε ο το κε παρ θε ε νε η τε κου σα τον Σω τη ρα α νε τρε ψας Β την πρω την κα τα ραν της Ευ ας ο 85 τι µη τηρ γε γο

86 νας της ευ δο κι ας του πα τρος βα στα ζου σα εν κο ολ ποις Θε ον Λο γον σαρ κω θε ε Ν εν τα ου Β φε ρει το µυ στη ρι ον ε ε ρε ευ ναν πι στει µο νη του ου το παν τες δο ξα α ζο µεν κρα ζο ον τες µε Β τα σου και λε γο ον τες α νερ µη νευ τε υ υ ρι ε δο ξα σοι Στιχ. Ει πεν ο υ ρι ος τω υ ρι ω µου κα θου εκ δε ξι ων µου ε ως αν θω τους εχ θρους σου υ πο πο ο δι ον των πο δων σου 86

87 Β ευ τε α νυ µνη σω µεν την η τε ρα του Σω τη ρος την µε τα το κον πα λιν ο φθει σαν αρ θε νον χαι ροις πο λις εµ ψυ χε του βα σι λε ως και Θε ου εν η Χρι στος οι κη η σας σω τη ρι ι αν ειρ γα σα το µε τα του Γα βρι ηλ α νυ µνου ου µε εν σε µε τα των ποι µε νων δο ξα α ζο µεν κρα ζο ον τες Θε ο το κε πρε σβε ευ ε τω εκ σου σαρ κω θεν τι σω θη ναι η µα ας Στιχ. Β Εκ γα στρος προ Ε ω σφο ο Β ρου ε γεν νη σα σε ω µο σε υ ρι ος και ου 87

88 µε τα µε λη θη σε ται Ο α τηρ ευ δο κη σεν ο Λο γος σαρξ ε γε νε το και η αρ θε νος ε τε κε Θε ον ε να αν θρω πη σαν τα α στηρ µη νυ ει α γοι προ σκυ νου σι ποι µε νες θαυ Β µα α ζου ου σι και η κτι ι σις α γαλ λε ται 88

89 Εἰς τοὺς Αἴνους. Ν Ἦχος Νη Nε ο ο ο ξα α τρι ι και Υι υι ω ω ω και Α α γι ι ω νε Ν ε ε ευ µα α α α τι Ν Αι αι αι αι αι µα α α και αι πυ υρ και ατ µι ι ι ι δα α α α α κα α πνου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου ου τε ε ρα α α α τε ε ρα α τα α γη η Β η η ης α Ν α α α προ ο ει ει ει δεν Β Ι ι ι ι ι ω ω η η ηλ αι Β αι αι µα τη η ην Σα α α α α α α αρ 89

90 Ν κω ω ω σι ιν πυ υ υ υρ την Θε ε ο ο ο την Θε ο ο τη τα ατ Γ µι ι ι ι ι ι δα α α δε κα Β α πνου ου ου ου ου ου ου ου ου ου το νε ε ευ µα α το ο ο Α α α α γι ι ο ον το ο ε πελ θον τη η η η η α α α αρ θε ε ε ε ε Ν ε ε ε ε ε ε ε ε ε νω και Ν κο ο ο σµο ον ε ευ ω ω δι α α α α α α Ν α α α α α σαν ε ε ε ε γα το µυ στη η η ρι ι ι ι ον της ση ης ε ε ναν θρω ω πη η η η η σε ε ε ε 90

91 Ν ως υ υ υ υ ρι ι ε δο ο ο ο ο ξα α α α σοι οι οι οι 91

92 ΥΕΡΕΥΛΟΓΗΕΝΗ. Ἦχος ι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Υ πε ρευ λο γη µε ε νη υ παρ Β χεις Θε ο το κε αρ θε ε ε ε νε δι α γαρ του εκ σου σαρ κω θε εν τος ο α Γ δης ηχ µα λω Β τι σται ο Α δαµ α να κε ε κλη ται η κα τα ρα νε νε ε κρω ται η Ευ Γ α η λευ θε ε ρω ται ο θα να τος τε θα να Β τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η η θη µεν δι ο α νυ µνουν τες βο ω ω µεν ευ 92

93 λο γη τος Χρι στος ο Θε ος η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ο ο ξα σοι 93

94 οξολογία εγάλη εἰς ἦχον πλ. α. Ἐπιλογές. Ἦχος α ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν Σοι δι α την µε γα α λην \σου δο ξαν υ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ πα ντο κρα α τορ υ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 94

95 νευ µα υ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ρο σδεξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος υ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε ου α τρος α µην 95

96 αθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος α τα ξι ω σον υ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει υ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα α σου εις τους αι ω νας α µην 96

97 Γε νοι το υ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι ι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη το ος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα Σου (τρίς) υ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα υ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χην µου ου ο τι η µαρ τον Σοι υ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει 97

98 ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει νον το ε λε ος σου ου τοις γι νω σκου σι Σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε (τρίς) η σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 98

99 Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Α γι ᾈσµατικόν. ι ι ος ο Θε ε ε ος Α α α α γι ι ος Ι ι σχυ υ υ ρος Α γι ος Α α α θα να α τος ε ε λε η η σο ο ον η η η η µα α α ας 99

100 ετά τὴν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ν Ἦχος Νη Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του υ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 100

101 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν. ΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ. Ἦχος Νη Ν υ Ν υ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν υ ρι ε ε λε ε ε η σον υρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν υ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ. υ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν υ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον υ ρι ε ε λε η η σον Ν 101

102 Ν υ ρι ε ε ε λε η σο ο ον υ ρι ε ε λε ε η σον Ν υ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ υ υ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε Ν υ Ν Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι υ ρι ε Ν 102

103 Στίχ. α. Ε Ἀντίφωνον Α. Ἦχος ι ξο µο λο γη σο µαι σοι υ ρι ε εν ο λη καρ δι α µου δι η γη σο µαι παν τα τα θαυ µα σι α σου Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β Εν βου λη ευ θε ων και συ να γω γη µε γα λα τα ερ γα υ ρι ου Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 103

104 Στίχ. γ. Ε ξε ζη τη µε να εις παν τα τα θε λη µα τα αυ του Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ε ξο µο λο γη σις και µε γα λο πρε πει α το ερ γον αυ του και η δι και ο συ νη αυ του µε νει εις τον αι ω να του αι ω νος Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας όξα... αὶ νῦν

105 Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον Β'. Ἦχος β'. Στίχ. α. α κα ρι ος α νηρ ο φο βου µε νος τον υ ρι ον εν ταις εν το λαις αυ του θε Σω λη σει σφο δρα σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. β. υ να τον εν τη γη ε σται το σπερ µα αυ του 105

106 Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. γ ο ξα και πλου τος εν τω οι κω αυ του και η δι και ο συ νη αυ του µε νει εις τον αι ω να του αι ω νος Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. δ. Ε ξα νε τει λεν εν σκο τει φως 106

107 τοις ευ θε σιν Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι αι ω ναςτων αι αι ω νων α µην Ν Ο ο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α Γ αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 107

108 τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ Γ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το Γ Γ κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε ε Γ ναν θρω πη σας Β σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω θα να τον πα τη σας Γ Β ει εις ων της Α γι ας Τρι α Β δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω Γ νευ µα τι σω σον η µα α ας 108

109 Ἀντίφωνον γ'. Ει πεν ο υ ρι ος τω υ ρι ω µου α θου εκ δε ξι ων µου ε ως αν θω τους εχ θρους σου υ πο πο δι ον των πο δων Ἀπολυτίκιον. σου Ἦχος ι Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε γι νω σκειν εξ υ ψους 109

110 Β α να το λην υ ρι ε δο ο ξα σοι Στίχ. Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι ύριος ἐκ Σιών.(Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. ετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου, ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου. Β Ἦχος ι Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε Β γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην υ ρι ε δο ξα Σοι οι οι 110

111 Εἰσοδικόν. Εκ γα στρο ος προ ε ωσ φο ρου ε γεν νη σα α σε ω µο σε υ ρι ος και ου µε τα µε λη θη η σε ται Συ Ι ε ρευς εις τον αι ω ω να κα τα την τα ξιν ελ χι σε δε ε ε ε εκ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Εἶτα ψάλλομεν τὰ Ἀπολυτίκια. 111

112 Τον συ Ἀπολυτίκιο να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 112

113 Εἶτα ψάλλοµεν τὸ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ι Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε Β γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην υ ρι ε δο ο ξα σοι 113

114 υριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ γέννησιν. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ι Ευ αγ γε λι ι ζου Ι ω σηφ τω αυ ιδ τα θαυ µα τα τω Θε ο πα το ρι αρ θε νον ει δες κυ ο φο ρη η σα σαν µε τα α γων προ σε κυ υ νη σας µε τα ποι µε νων ε δο ξο λο γη σας δι Αγ γε λου χρη µα τι σθεις ι κε τευ ε Χρι στον τον Θε ον σω θη ναι τας ψυ χα ας η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ. 114

115 ΟΝΤΑΙΟΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Γ Ἦχος Γα Η αρ θε νος ση η µε ρον τον υ πε ρου σι ον τι ι ι κτει και η γη το Σπη η λαι ον τω α προ σι τω προ σα α α γει Αγ γε λοι µε τα οι µε ε ε νων δο ξο λο γου ου ου σι α α γοι δε µε τα α στε ρος ο δοι πο ρου ου ου σι δι η µας γαρ ε γεν νη η θη αι δι ον νε ον ο προ αι ω νων Θε ο ο ο ος 115

116 ΑΟΣΤΟΛΙΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΥΡΙΑΗΣ ΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ροκείμενον. Ἦχος πλ. β. Σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου. Στίχ. ρός σέ, ύριε, κεκράξομαι, ὁ Θεός μου. ρὸς Τιμόθεον Ἐπιστολῆς αύλου τό Ἀνάγνωσμα. Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον. Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε. Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ ύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ. Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος δ. Ὁ Θεός οἰκτειρήσαι ἡμᾶς καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶς. Στίχ. Ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ἐφ ἡμᾶς καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς 116

117 Εἰς τὸ ἐξαιρέτως: ᾨδή θ Ἦχος α ε γα α λυ νο ο ον ψυ υ χη η η η µου ου ου τη η ην τι µι ι ω ω ω τε ε ε ε ρα α αν και ε εν δο ο ο ξο ο ο τε ε ε ε ε ε ε ρα αν τω ω ων α α α α νω στρα α α α τε ε ε ευ µα α α α α α των υ στη η η ρι ι ι ι ι ο ο ον ξε ε ε ε νον ο ρω ω ω ω και αι πα ρα α α α δο ο ο ξο ο ον ου ρα α νο ον το ο ο σπη λαι αι ον θρο ο ο ο ο νον Χε ρου ου 117

118 ου ου ου βι ι κο ον τη ην α αρ θε ε ε ε ε νο ο ον την φα α ατ νη η η η ην χω ω ρι ι ι ι ον εν ω ω ω ω α νε ε κλι ι θη ο ο α α χω ω ρη η το ος Χρι ι στο ο ο ο ο ος ο ο Θε ο ο ος ο ον α νυµνου ου ουν τες µε ε γα λυ υ υ υ υ νο ο ο ο µε ε ε εν 118

119 Ει ΕΙΣ ΑΓΙΟΣ... Ἦχος α εις α α α α γι ι ι ι ος ει εις υ υ ρι ι ος Ι ι η σους Χρι ι στο ος εις δο ο ο ο ξαν Θε ε ου ου α τρος α α µη η η ην 119

120 οινωνικόν τῶν Χριστουγέννων. Ἦχος α Λυ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ τρω ω ω ω ω ω ω ω σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι Ζ ι ι ιν α πε ε ε ε ε ε ε ε ε ε α πε ε στει ει ει λε υ Ν υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ ρι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι υ υ ρι ι ο ος τω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω χω ω τω ω ω λα α α α ω ω ω ω 120

121 ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω τω ω λα ω ω ω α α αυ του ου ου ου ου ου ου Αλ Ν λη λου ου ου ου ι α α α α α α α α α α α α 121

122 Ἀντί τοῦ εἴδομεν... Τό Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ι Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε Β γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην υ ρι ε δο ξα Σοι οι οι 122

123 Ἡ εταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας Βέροιας. 123