Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις

Transcript

1 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ Ἀνάμνησις τοῦ ἐν Κυθήροις θαύματος τῆς Θεοτόκου τῆς «Μυρτιδιωτίσσης», τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Θέκλης, τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι ππρρέέππεει ιι σσοοι ιι ππᾶᾶσσαα δδόόξξαα Ἦχος γ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. β. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ Τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Θέκλης ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Κυρίλλου Ϛ Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Θείου κήρυκος διδασκαλίας, πόθῳ Κτίστου σου ἀναφλεχθεῖσα, τῶν γεηρῶν ὡς ῥεόντων ἠλόγησας καὶ σεαυτήν ἱερὸν καλλιέργημα, τῷ Θεῷ δοῦσα ποινῶν κατετόλμησας. Θέκλα ἔνδοξε, Παύλου τοῦ θείου συνέκδημε, τὸν σὸν Νυμφίον Χριστόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡ μῖν τὸ μέγα ἔλεος. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Σωφρονίου Παγκάλου, Ἐπισκόπου Κυθήρων Ἦχος δ. Ταχύ προκατάλαβε. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, ἐν πόθῳ κραυγάζοντες χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων χαῖρε ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύσασα. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὸὸνν ττὸὸ κκρράάττοοςς ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Μετὰ τὴν α Στιχολογίαν Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσήφ Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, δεῦτε θεάσασθε θερμῶς θαῦμα παράδοξον καὶ γάρ, σήμερον ἔ λαμψεν ἡμῖν, ἐν τῇ πανσέπτῳ καὶ τεσσαρακονθημέρῳ ἡμέρᾳ τῆς ἁγνῆς θείας κοιμήσεως, ἐν ᾗ λαμπρῶς τελοῦμεν τὴν πανήγυριν, πᾶς ὁ λαός καὶ παῖδες τῶν Κυθηραίων καὶ γὰρ Παράλυτον ἤγειρεν ἡ Θεοτόκος, ἐν τῷ ἁ γίῳ τῶν Μυρτιδίων Ναῷ αὐτῆς. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί... Μετὰ τὴν β Στιχολογίαν Τὸ προσταχθέν. Ἦχος πλ. δ. Τῶν Ὀρθοδόξων ὁ πιστὸς σύλλογος θεῖος, ἐν τῷ πανσέπτῳ σου Ναῷ Κόρη πανάχραντε, μετὰ πόθου προθύμως νῦν προσπελάζων, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου κράζει θερμῶς. Ἐν ὥ ρα τῆς καταδίκης τε καὶ ὀργῆς, τῆς μελλούσης Κολάσεως, λύτρωσαι πάντας τοὺς πιστούς, καὶ σωτηρίαν δώρησαι τοῖς πιστῶς προσκυνοῦσί σε. τῆς Ἁγίας Θέκλης Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Νυμφευθεῖσα Κυρίῳ θεοπρεπῶς, ὥσπερ προῖκα τὸ αἷμα καὶ τὴν σφαγὴν αὐτῷ προσενήνοχας ἀθλοφόρε ἀοίδιμε διὸ καὶ ἀξίως φωτισμοῦ θείου ἔτυχες, πληρουμένη ἀπαύστως θείαν χάριν τοῦ Πνεύματος ὅθεν τὴν ἁγίαν καὶ φαιδρὰν ἑορτήν σου, τελοῦντες ἐν πνεύματι τὸν Σωτῆρα δοξάζομεν, καὶ πιστῶς ἀνακράζομεν Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῶ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Θεοτοκίον Παναγία Παρθένε Μήτηρ Θεοῦ, τῆς ψυχῆς μου τὰ πάθη τὰ χαλεπά, θεράπευσον δέομαι, καὶ συγγνώμην παράσχου μοι, τῶν ἐμῶν πταισμάτων, ἀφρόνως ὧν ἔπραξα, τὴν ψυχὴν 1

2 καὶ τὸ σῶμα, μολύνας ὁ ἄθλιος οἴμοι τί ποιήσω ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ, ἡνίκα οἱ Ἄγγελοι τὴν ψυχήν μου χωρίζουσιν, ἐκ τοῦ ἀθλίου μου σώματος; Τότε Δέσποινα βοήθειά μοι γενοῦ, καὶ προστάτις θερμότατος σέ γὰρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλός σου. Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ Ἤχου. Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ μου. (δίς) Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς) Δόξα. Ἁγίῳ Πνεύματι, πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῇ Τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως. Καὶ νῦν. Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ῥεῖθρα, ἀρδεύοντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν. Προκείμενον Ἦχος δ. Ψαλμὸς μδ (44) Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ. (δίς) Στίχ. Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν. Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ. ΤΑΞΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ὁ διάκονος ΤΤοοῦῦ Κυυρρί ίίοουυ δδεεηηθθῶμμεενν... Κύριε, ἐλέησον. ὁ ἱερεύς Ὅττι ιι ἅἅγγι ιιοοςς εεἶ ἶἶ,,, ὁὁ Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν,,,... Ἀμήν. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον. ὁ διάκονος Κααὶ ὶὶ ὑὑππὲὲρρ ττοοῦῦ κκααττααξξι ιιωθθῆῆννααι ἡἡμμᾶᾶςς ττῆῆςς ἀἀκκρροοάάσσεεωςς ττοοῦῦ ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ Κύύρρι ιιοονν ττὸὸνν Θεεὸὸνν ἡἡμμῶνν ἱἱκκεεττεεύύσσω ἱ μμεενν... Κύριε, ἐλέησον. (γ ) ὁ διάκονος Σοοφί ίίαα ὀὀρρθθοοί ίί ἀἀκκοούύσσω μμεενν ττοοῦῦ ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ... ὁ ἱερεύς ΕΕἰ ἰἰρρήήννηη ππᾶᾶσσι ιι... Καὶ τῷ Πνεύματί σου. ὁ ἱερεύς ἘἘκκ ττοοῦῦ κκααττὰὰ Λοουυκκᾶᾶνν ἁἁγγί ίίοουυ ΕΕὐὐααγγγγεελλί ίίοουυ ττὸὸ ἀἀννάάγγννωσσμμαα... ὁ διάκονος Πρρόόσσχχωμμεενν... Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Εὐαγγέλιον Θεομητερικὸν Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (α 39 49, 56) Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀναστᾶσα Μαριάμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐ σκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀ σπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔ σται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι μου. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γάρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ αὖθις ὁ Ν Ψαλμὸς χύμα Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁ μαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁ μαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀ γαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁ μαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 2

3 Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σι ών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. Δόξα. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καὶ νῦν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καὶ τὸ Ἰδιόμελον. Ἦχος β. Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Μέγας ἦχος τῶν ἑορταζόντων πέφηνεν, ἡ θαυματούργησις Ἁγνὴ τῆς πανσέπτου καὶ παντίμου σου Εἰκόνος. Ὅτι τὸν παράλυτον ἤ γειρε, καὶ τὴν Νῆσον ταύτην περιέπει ἀπὸ παντοίων κινδύνων. Διὸ πάντες πιστοὶ ἐν φωναῖς ἀγαλλιάσεως μεγαλύνομεν τὸ ὄνομά σου, Δέσποινα, καὶ δοξολογοῦμέν σε πᾶσαι αἱ γενεαὶ τῶν πιστῶν. ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ὁ τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ τῆς Ἰσαποστόλου ᾨδὴ α. ὁ Κανών, οὗ ἡ ἀκροστιχίς Ὕμνον ᾄδω σοι καινὸν Παρθένε Μαρία ἁγνή. Μελέτιος Καλλονᾶς. Ἦχος α. Ὁ Εἱρμός. ᾨδὴν ἐπινίκιον, ᾄσωμεν πάντες, Θεῷ τῷ ποιήσαντι, θαυμαστὰ τέρατα, βραχίονι ὑψηλῷ, καὶ σώσαντι τὸν Ἰσραὴλ ὅτι δεδόξασται. Ὑμνήσωμεν ἅπαντες πίστει καὶ πόθῳ, Μαρίαν τὴν ἄχραντον, Βάτον ἀκατάφλεκτον, ἣν εἶδε πάλαι Μωσῆς, καὶ ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ πάντες δοξάσωμεν. Ὁ Κύριος ἔδειξέ σε Πλατυτέραν, Οὐρανῶν πανάχραντε Θρόνον τε Χερουβικόν ἐν ᾧ αὐτὸς ὁ Χριστὸς ἐπανεπαύσατο διὸ πιστῶς σε δοξάζομεν. Νεφέλη ὁλόφωτε σὺ φωτιεῖς μου, τὸν νοῦν τὸν ἐν πάθεσιν ἡδονῶν σκοτούμενον ὡς γὰρ Αὐγὴ μυστική, φέρεις τὸν ἥλιον Χριστόν, μεθ ὃν σὲ δοξάζομεν. Ἀνάκτων τὸ καύχημα Νύμφη τοῦ Λόγου, ἀ νύμφευτε Ἄνασσα δεῖξόν με ἀνώτερον, τῶν ἐν ἐμοὶ κραταιῶς βασιλευόντων παθῶν, ἵνα δοξάζω σε. καὶ τῆς Ἰσαποστόλου οὗ ἡ ἀκροστιχίς Θέκλης σωθείην λιταῖς, ὦ Λόγε. Γερασίμου Ἦχος πλ. δ. Ὑγρὰν διοδεύσας. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Θεὸν τὸν φανέντα σωματικῶς, ἠγάπησας, Θέκλα, καὶ ηὐγάσθης θείῳ φωτί διὸ φωτοφόροις σου πρεσβείαις, τὴν ζοφεράν μου καρδίαν καταύγασον. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐκ πάσης μανίας καὶ προσβολῆς, ἐχθροῦ τοῦ δολίου, ταῖς πρεσβείαις σου πρὸς Χριστόν, ἀ πάλλαξον, Θέκλα Πρωτομάρτυς, τοὺς ἀδιστάκτῳ ψυχῇ προσιόντάς σοι. Δόξα. Κυρίῳ νενύμφευσαι ὡς ἁγνή, τῷ ἐκ τῆς Παρθένου, προελθόντι δίχα τροπῆς, ᾧ πρέσβευε, 3

4 Θέκλα Πρωτομάρτυς, ἡμῖν διδόναι πταισμάτων συγχώρησιν. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον Λυχνία ἐδείχθης χρυσοφαής, ἀστράψασα κόσμῳ, τὸ ἀπαύγασμα τοῦ Πατρός, ἐν ὅλῃ σαρκὸς Παρθενομῆτορ,....φωταγωγοῦν τοὺς ἐν πίστει ὑμνοῦντάς σε. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. Ὁ Εἱρμός. Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν, οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη, εἰς κεφαλὴν γωνίας αὐτός ἐστιν ἡ πέτρα, ἐν ᾗ ἐστερέωσε, τὴν Ἐκκλησίαν ὁ Χριστός, ἣν ἐξ ἐθνῶν ἐξηγοράσατο. Ὢ Παρθενικὸν ἀπάνθισμα, τὸ τῆς παρθενίας καύχημα καὶ κλέος, καὶ Μητέρων δόξα σύ γὰρ τῆς Παρθενίας τὰ κλεῖθρα πεφύλαξας, Χριστὸς ἐκ σοῦ Κόρη τεχθείς, ἅπαντας πιστοὺς ἐστερέωσε. Σύ εἶ λογικὸς Παράδεισος, πάντες σε ὑμνοῦμεν Λιμὴν τῶν ἐν ζάλῃ κλυδωνιζομένων, θαλάσσης κυμαινούσης τοῦ βίου πλωτήρων τε, σῶσον Παρθένε τῶν δεινῶν, ἅπαντας πιστοὺς καὶ στερέωσον. Ὅλος οὐρανόθεν ἥλυθεν ὁ Λόγος τοῖς κάτω, καὶ Σκηνὴν ἁγίαν καὶ καθαρὰν εὑρών σε, ὅ λως ἐν σοὶ Παρθένε ἀῤῥήτως κατῴκησεν, οὐδόλως τῶν ἄνωθεν ἀπών, σῶσόν με, διὸ καὶ στερέωσον. Κάθαρσιν ψυχῆς καὶ σώματος, δὸς κᾀμοὶ Παρθένε σύ γὰρ ἐκκαθαίρεις μολυσμοὺς πταισμάτων, ὅτι Κολυμβήθρα σωτήριος δείκνυσαι, δι ἧς σῳζόμεθα πιστοί, καὶ σωτηρίᾳ στερεούμεθα. καὶ τῆς Ἰσαποστόλου Ἦχος πλ. δ. Οὐρανίας ἁψῖδος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἠλλοιώθης, ὦ Θέκλα, τῷ τοῦ Χριστοῦ ἔρωτι, Παύλου διδαχαῖς ζωηφόροις ὅθεν ἀλλοίωσον, κἀμὲ πρεσβείαις σου, ἐκ τῆς φθορᾶς θεί ῳ φόβῳ, πρὸς τὴν εὐαρέστησιν, τοῦ Παντοκράτορος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σωτηρίαν ἐξαίτει, καὶ τῶν παθῶν νέκρωσιν, Θέκλα Πρωτομάρτυς Κυρίου, καὶ Ἰσαπόστολε, τοῖς καταφεύγουσι, τῇ θαυμαστῇ σου πρεσβείᾳ, καὶ σὲ μακαρίζουσιν, ὡς καλλιπάρθενον. Δόξα. Συντριβεὶς ταῖς ἐφόδοις, τοῦ πονηροῦ δράκοντος, Θέκλα Πρωτομάρτυς Ἁγία, πιστῶς κραυγάζω σοι θᾶττόν με ἔγειρον, ἀπὸ παθῶν ἀκαθάρτων, καὶ πρὸς μετανοίας με, τρίβον ὁδήγησον. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον Ὡς πυρίμορφος θρόνος, τὸν τοῦ παντὸς Ἄνακτα, φέρεις ἐν ἀγκάλαις, Παρθένε, ἐκ σοῦ δι ἔλεος, σάρκα γενόμενον ὅθεν σαρκός μου τὰ πάθη, καὶ ψυχῆς τὰ τραύματα,.... ἴασαι δέομαι. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὺὺ εεἶ ἶἶ ὁὁ Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τῆς Ἰσαποστόλου Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Εἰς ἀνδρείαν τὸ θῆλυ δι ἀρετῶν, μεταθεῖσα τῷ πόθῳ τῷ τοῦ Χριστοῦ, Θεοῦ οἰκητήριον, ἀμφοτέρωθεν γέγονας τῶν παθῶν γὰρ τὸν γνόφον, ἀσκήσει μειώσασα, μαρτυρικῶς ἐδείχθης, ἀθλήσεως καύχημα ὅθεν καὶ τῷ κόσμῳ, ὡς φωστὴρ διαλάμπεις, δισσῶς ἐξαστράπτουσα, τὰς ἀκτῖνας τοῦ Πνεύματος, Πρωτομάρτυς πανεύφημε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. Κατεπλάγη εὐλαβῶς, τῶν Κυθηραίων ὁ λαός, καὶ ἐλάμβανεν εἰς νοῦν, τῶν ἀκενώτων δωρε ῶν, πηγήν σε εἶναι, Θεόνυμφε καὶ Παρθένε, ἄνανδρον, Παρθένον καὶ πανέντιμον, πύλην κεκλεισμένην Θεοῦ ἡμῶν, καὶ ἱερόν παλάτι 4

5 ον τοῦ Λόγου, καὶ πλάστου Πατρὸς τοῦ ὑψίστου, τοῦ γεννηθέντος σπέρματος δίχα, ἐκ τῆς νηδύος σου τῆς θεόπαιδος. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Σὺὺ γγὰὰρρ εεἶ ἶἶ ὁὁ ΒΒαασσι ιιλλεεύύςς ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Κοντάκιον Κοντάκιον, ἦχος πλ. δ. Τῇ ὑπερμάχῳ. Τῇ Θεοτόκῳ, οἱ πιστοὶ νῦν προσπελάσωμεν, ὡς χορηγούσῃ τοῖς πιστοῖς πᾶσιν ἰάματα, ἀ ναμέλποντες ἐφύμνια μετὰ πόθου ἀλλ ὡς ἤγειρας παράλυτον Θεόνυμφε ἀπὸ πάσης ἡ μᾶς ῥῦσαι περιστάσεως, τούς σοι κράζοντας χαῖρε δόξα παγκόσμιος. ὁ Οἶκος Ἄγγελοι ἀοράτως, καὶ βροτῶν πᾶσα φύσις, συμφώνως ἀνυμνήσωμεν πάντες, τὴν πανθαύμαστον Θεοτόκον ἁγνήν πολλῶν γὰρ θαυμάτων αὐτουργὸς πέφηνε, καὶ ταύτην χαρμοσύνως εὐφημήσωμεν, πιστῶς βοῶντες Χαῖρε Παρθένε Μῆτερ Κυρίου, Χαῖρε ἀρχὴ Μυστηρίου θείου. Χαῖρε ἀνομβρίας αὐχμὸν καταπαύουσα, Χαῖρε ἐναντίους ἐχθροὺς καταθραύουσα. Χαῖρε ὅτι τὸν παράλυτον καθυγείωσας λαμπρῶς, Χαῖρε ὅτι τῶν προσφύγων σου προστατεύεις ἐναργῶς. Χαῖρε ὅτι τῶν Κυθηραίων πέλεις καύχημα πάντων, Χαῖρε παντὸς τοῦ κόσμου ὑπερμέγιστον θάμβος. Χαῖρε δι ἧς ἡ χαρὰ ἐπέλαμψε, Χαῖρε δι ἧς ἡ λύπη κατέπαυσε. Χαῖρε ἁγνὴ ἀσθενῶν ἰατρεία. Χαῖρε πάντων τῶν πιστῶν σωτηρία. Χαῖρε δόξα παγκόσμιος. Συναξάριον Τῇ ΚΔ τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς εὑρέσεως τῆς σεβασμίας Εἰκόνος τῆς Θεομήτορος ἐν Μυρτιδίοις, ἐν ἔτει χιλιοστῷ τριακοσιοστῷ καὶ πεντηκοστῷ (1350), ὡς καὶ τοῦ θαύματος αὐτῆς ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων, ὅ τε τὸν παράλυτον ἤγειρε. Τέρας νεουργὸν εὐλογῶ τῆς Παρθένου. Ἔσφιγξε καὶ γὰρ νῦν μέλη παρειμένα. Εἰκάδι ἀμφὶ τετάρτῃ ἔῤῥωται παράλυτος. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς Ἁγίας Ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος καὶ πρωτομάρτυρος ἐν γυναιξίν, Ἰσαποστόλου Θέκλης, τῆς ἐξ Ἰκονίου, μαθητρίας καὶ συνεκδήμου γενομένης τοῦ Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου. Αὐτός σε σῴζει Θέκλα ῥήξας τὴν πέτραν, Οὗ τῷ πάθει πρὶν ἐῤῥάγησαν αἱ πέτραι. Πέτρη ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα δέξατο Θέκλην. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡ μῶν Κόπριος, τοῦ ἐν Παλαιστίνῃ,, ἐν τῇ Μονῇ τοῦ ὁσίου Θεοδοσίου ἀσκήσαντος καὶ ἐν ἔτει πεντακοσιοστῷ καὶ τριακοστῷ (530) κοιμηθέντος. Οὐκ ἦν ὁ Κόπρις κόπρις, ἀλλ ἄλλος βότρυς, Καλὸν κυπρισμὸν προσφέρων τῷ Κυρίῳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως τῶν Σέρβων Στεφάνου τοῦ Β τοῦ Πρωτοστεφοῦς, υἱοῦ Νεμάνια, πρώτου στεφθέντος Βασιλέως ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Σάββα πρώτου Ἀρχιεπισκόπου Σερβίας, τοῦ διὰ τοῦ μοναχικοῦ σχήματος μετονομασθέντος εἰς Σίμωνα καὶ ἐν εἰρήνῃ κοιμηθέντος ἐν ἔτει χιλιοστῷ διακοσιοστῷ εἰκοστῷ καὶ τετάρτῳ (1224). Ἐκ Στεφάνου γέγονε μοναχὸς Σίμων, Σέρβων βασιλεύς. Ὤ θαύματος τοῦ ξένου! Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Βλαδισλὰβ βασιλέως τῆς Σερβίας, υἱοῦ Νεμάνια καὶ αὐτοῦ, καὶ τοῦ ἀνεψιοῦ αὐτοῦ Δημητρίου, τοῦ διὰ τοῦ ἁγίου σχήματος ὀνομασθέντος Δαβὶδ μοναχοῦ. Γονικὴν ἔχοντες εὐλάβειαν βάσιν, Βλαδισλὰβ ἡγίασε καὶ Δαβὶδ ἅμα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμην ποιούμεθα τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου, Ῥώσου, τοῦ Νεολαμποῦς, τοὐπίκλην Ἰβάνοβιτς ἢ Ἀντώνωφ, τοῦ ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος ἤτοι Ῥωσσικοῦ, ἐν Ἄθωνι, ἀσκήσαντος, θεοφιλῶς δὲ τελειωθέντος ἐν εἰρήνῃ κατὰ τὸ 5

6 σωτήριον ἔτος χίλια ἐνακόσια τριάκοντα καὶ ὀκτὼ (1938). Χριστόν, Σιλουανέ, Ὃν εἶδες πρὶν ἐν βίῳ, Αὐτὸν καὶ νῦν βλέπεις, ἀλλ οὐχὶ ἐν ἐσόπτρῳ. Γάννυται Πατρὶς ἡ φθαρτὴ ἐπί σοι φύσει, Πάτερ, Χαίρει Ἄθως δέ, σὲ ἐν Πνεύματι Ὅσιον θρέψας. Δασώνυμον δέξατ Οὐρανὸς Ἀθωνίτην. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νικάνδρου τοῦ ἐν Πσκώφ τῆς Ῥωσσίας. Τύπος ὀφθεὶς ὁ Νίκανδρος ἡσυχίας, Γλυκέος Χριστοῦ νῦν ἀπολαύει τῆς θέας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀβραμίου, ἡγουμένου τῆς ἐν Μιρόζᾳ ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Σωτῆρος Μονήν, Ἀβράμιε, ἱδρύσας, Αὐλίζῃ λαμπρῶς ἐν μοναῖς ταῖς ἀΰλοις. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Πανήγυρις ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ Πσκόφ, παρὰ τὴν Πετρούπολιν, τῆς σεβασμίας Εἰκόνος τῆς Θεομήτορος, τῆς Δεομένης, τῆς ἐπιλεγομένης τοῦ Μιρόζ, ἔτι δὲ καὶ μνήμη τῶν Ὁσίων Ἀβραμίου, Νικάνδρου τοῦ Ἐρημίτου καὶ θαυματουργοῦ καὶ Γαβριὴλ μοναχοῦ, τῶν ἐν Πσκόφ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ἀνάμνησις τῆς ἀφίξεως τῶν πρώτων Ἱεραποστόλων ἐν Ἀλάσκᾳ καὶ Ἀμερικῇ γενικῶς, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ἑπτακοσιοστῷ ἐννενηκοστῷ καὶ τετάρτῳ (1794), καὶ Σύναξις πάντων τῶν ἐν Ἀλάσκᾳ ἀθλήσει καὶ ἀσκήσει διαλαμψάντων Ἁγίων, ἔτι δὲ καὶ Μνήμη τῶν ἐκεῖσε Μαρτύρων Ἰουβεναλίου Ἱερομάρτυρος ἐν Ἀλάσκᾳ καὶ Πρωτομάρτυρος τῆς Ἀμερικῆς (1796) καὶ Πέτρου τοῦ Ἀλεουτίου, Μάρτυρος, τοῦ ὑπὸ λατινικῶν μιαιφόνων χειρῶν ἀποκτανθέντος (1815). Ταῖς τῆς σῆς Παναχράντου Μητρὸς θείαις Μεσιτείαις καὶ Προστασίαις, ἔτι δὲ καὶ τῶν σῶν Ἁγίων ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ τῆς Θεοτόκου ᾨδὴ α. Ἦχος δ. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ πληρωθήσεται Πνεύματος καὶ λόγον ἐρεύξομαι τῇ βασιλίδι Μητρί καὶ ὀφθήσομαι φαιδρῶς πανηγυρίζων καὶ ᾄσω γηθόμενος ταύτης τὰ θαύματα. ᾨδὴ γ. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους, Θεοτόκε, ἡ ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν, στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου... στεφάνων δόξης ἀξίωσον. ᾨδὴ δ. Τὴν ἀνεξιχνίαστον θείαν βουλὴν τῆς ἐκ τῆς Παρθένου σαρκώσεως σοῦ τοῦ ὑψίστου ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ κατανοῶν ἐκραύγαζε Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε. ᾨδὴ ε. Ἐξέστη τὰ σύμπαντα ἐπὶ τῇ θείᾳ δόξῃ σου σὺ γάρ, ἀπειρόγαμε Παρθένε, ἔσχες ἐν μήτρᾳ τὸν ἐπὶ πάντων Θεὸν καὶ τέτοκας ἄχρονον Υἱόν, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσί σε σωτηρίαν βραβεύοντα. ᾨδὴ ς. Τὴν θείαν ταύτην καὶ πάντιμον τελοῦντες ἑ ορτὴν οἱ θεόφρονες τῆς Θεομήτορος δεῦτε τὰς χεῖρας κροτήσωμεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Θεὸν δοξάζοντες. ᾨδὴ ζ. Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει οἱ θεόφρονες παρὰ τὸν Κτίσαντα ἀλλὰ πυρὸς ἀπειλὴν ἀνδρείως πατήσαντες χαίροντες ἔψαλλον Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν πατέρων Κύριος καὶ Θεός, εὐλογητὸς εἶ. ᾨδὴ η. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον. Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μὲν τυπούμενος νῦν δὲ ἐνεργούμενος τὴν οἰκουμένην ἅπασαν ἀ γείρει ψάλλουσαν Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. 6

7 ὁ διάκονος ΤΤὴὴνν Θεεοοττόόκκοονν κκααὶ ὶὶ μμηηττέέρραα ττοοῦῦ φωττόόςς,,, ἐἐνν ὕὕμμννοοι ιιςς ττι ιιμμῶννττεεςς μμεεγγααλλύύννοομμεενν... Η ῼΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ἦχος δ. Στίχ. α. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Στίχ. β. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. γ. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. δ. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. ε. Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕ ψωσε ταπεινούς πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Στίχ. Ϛ. Ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ... Καταβασία. ᾨδὴ θ. Ἅπας γηγενὴς σκιρτάτω τῷ πνεύματι λαμπαδουχούμενος πανηγυριζέτω δὲ ἀΰλων νόων φύσις, γεραίρουσα τὴν ἱερὰν πανήγυριν τῆς Θεομήτορος, καὶ βοάτω Χαίροις, παμμακάριστε Θεοτόκε ἁγνή, ἀειπάρθενε. Συναπτὴ μικρά, μεθ ἣν ἐκφώνησις Ὅττι ιι σσὲὲ ααἰ ἰἰννοοῦῦσσι ιι ππᾶᾶσσααι ιι ααἱ ἱἱ δδυυννάάμμεει ιιςς ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ τῆς Ἰσαποστόλου Ἦχος β. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε. Ῥωσθεῖσα καλλιπάρθενε, ταῖς θείαις εἰσηγήσεσι, τοῦ θεοκήρυκος Παύλου, φθαρτὸν μνηστῆρα παρεῖδες, καὶ τούτῳ ἠκολούθησας, Πρωτομάρτυς πολύαθλε, ὦ Θέκλα ἰσαπόστολε διὸ καὶ νίκης τὸ στέφος παρὰ Χριστοῦ ἐκομίσω. Ἁγνὴ Μυρτιδιώτισσα, ἐκ συμφορῶν καὶ θλίψεων καὶ τοῦ Σατὰν ἐπηρείας λύτρωσαι πάντας σοὺς δούλους σέ γὰρ προστάτιν ἔνθερμον καὶ ταχινὴν βοήθειαν οἱ σάλῳ χειμαζόμενοι τρικυμιῶν τῶν ἐν βίῳ ἔχομεν, Μῆτερ ἁγία. ἕτερον Ἦχος β. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν. Νῦν τῷ τεμένει δράμωμεν, Μυρτιδίων τῷ θεί ῳ, ὅπως ψυχῆς καὶ σώματος, λάβωμεν τὰς ἰάσεις, παρὰ Μαρίας Παρθένου, καὶ Θεοῦ ἡμῶν Λόγου, τοῦ γεννηθέντος ἐξ αὐτῆς, ὑπὲρ νοῦν τε καὶ λόγον, ἵνα ἡμᾶς, ἐκ χειρός ἁρπάσῃ τοῦ διαβόλου, καὶ πρὸς ζωὴν αἰώνιον,.... καὶ τρυφὴν ἐπανάγῃ. ΑΙΝΟΙ Ἦχος α. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Ἦχος α. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων. Στίχ. α. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ. Θυμιατήριον θεῖον, ἐν ᾧ ὁ ἄνθραξ Χριστός, ἐκκαίων ἁμαρτίαις, τῶν πιστῶς προσδραμόντων, τῷ ἱερῷ τεμένει Μητρὸς τῆς αὐτοῦ, ἀνυμνήσωμεν ἅπαντες, καὶ ἀλαλάξωμεν αἶνον ἀγγελικόν, τῷ ἐξ αὐτῆς ἀποτεχθέντι σαρκί. 7

8 Στίχ. β. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Δεῦτε προθύμῳ καρδίᾳ ἀνευφημήσωμεν, τὴν ἄχραντον Παρθένον τὴν ἡμᾶς ῥυσαμένην, παγίδων διαβόλου καὶ τῆς φθορᾶς, καὶ πρὸς ζωὴν ἐπανάγουσαν διὰ παντὸς γὰρ παρίσταται τῷ Θεῷ, καὶ πρεσβεύει ὑπὲρ πάντων ἡ μῶν. Στίχ. γ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ. Ὡς θαυμαστά σου τὰ ἔργα τῶν ἀγαθῶν χορηγέ ὡς θησαυρὸν γὰρ μέγαν τὴν ἁγίαν Παρθένον, παρέδωκας τῷ κόσμῳ, ἐξ ἧς ἡ ζωή, καὶ τῶν νόσων ἡ ἴασις αὐτὴν γὰρ ἔχομεν πάντες μετὰ Θεόν, ἀντιλήπτορα καὶ φύλακα. τῆς Ἰσαποστόλου Ἦχος πλ. δ. Κύριε, εἰ καὶ κριτηρίῳ. Στίχ. δ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Κύριε, εἰ καὶ ἐν θυρίδι ἡ Θέκλα, προσεπάγη τῷ πόθῳ σου, ἀλλὰ νοερῶς ἐν ὑψίστοις, παρισταμένη τῷ θρόνῳ σου, ἐξεπλήττετο τὴν σήν, ἀσύγκριτον εὐπρέπειαν, τοῦ σαρκωθέντος φιλανθρώπως, ἵνα σώσῃς τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Στίχ. ε. Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου. Κύριε, εἰ καὶ δεσμευθέντι ἡ Θέκλα, τῷ Ἀποστόλῳ προσέδραμεν, ἀλλὰ προσπαθείας γηΐνων, τὸν δεσμὸν ἐναπεσείσατο, καὶ κραταιότητι τῆς σῆς, ἁλοῦσα ἀγαπήσεως, βεβαιωθεῖσα συνεδέθη, σοὶ τῷ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡ μῶν. Στίχ. Ϛ. Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνε τὰ διαβήματά μου. Κύριε, εἰ καὶ τῷ πυρὶ παρεδόθη, ἡ ἁγνὴ καὶ Πρωτομάρτυς σου, ἀλλ οὐ κατεφλέχθη ἐν τούτῳ, δροσισμὸν ἐγκεκτημένη σε, καὶ ἐν θηρίοις πολλοῖς, ἀνάλωτος διέμεινε, τῇ χειρί σου φυλαχθεῖσα, τοῦ Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡ μῶν. Δόξα. Ἦχος δ. Τὴν σὴν ὑπὲρ ἄνθρωπον ἄθλησιν, Πρωτομάρτυς Χριστοῦ, οὐκ ἀνθρώπων μόνον ἐθαύμασαν τὰ γένη, ἀλλὰ καὶ θῆρες τεθήπασιν ἄ γριοι αἱ φλόγες, οὐ φλόγες ἐλογίσθησάν σοι καλλιπάρθενε Θέκλα, διὰ τὸν σὸν νυμφίον Χριστόν γέγηθας γὰρ δι αὐτὸν πάσχουσα, καὶ κόσμου χωριζομένη, ἵνα τῆς ἐπουρανίου τύχῃς μακαριότητος, ἐν παῤῥησίᾳ πρεσβεύουσα, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. α. Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου, Πανάχραντε, ἐ κεῖθεν τῶν ἀνιάτων ἀλγηδόνων διώκεται ἡ δύναμις τίς γὰρ μετοχὴ φωτὸς πρὸς σκότος, ἢ εὐεργετικῶν ἀγαθῶν πρὸς τιμωρίαν ἀθεράπευτον; διὸ καὶ ἡμᾶς τῇ κραταιᾷ τῆς εὐσπλαγχνίας σου σκέπῃ προστρέχοντας, μή ὑ περίδῃς δεόμεθα ἀλλ ἐν τῇ τῆς δυνάμεώς σου φρούρησον σκέπη, Μαρία, Χριστιανῶν τὸ καύχημα. Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐ λέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν. Καθ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰ ῶνα τοῦ αἰῶνος. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. 8

9 Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡ μῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. (γ ) Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα Κύριε, ἐλέησόν με ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς ἐν τῷ φωτί σου ὀ ψόμεθα φῶς. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ) Ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ πάλιν γεγονωτέρᾳ τῇ φωνῇ Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Ἦχος δ. Ταχύ προκατάλαβε. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, ἐν πόθῳ κραυγάζοντες χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων χαῖρε ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύσασα. * * ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ἀντίφωνα Θεομητορικὰ Ἀντίφωνον Α. Ἦχος β. (Ψαλμὸς ρλα ) Στίχ. α. Μνήσθητι Κύριε τοῦ Δαυῒδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς. Στίχ. β. Ἰδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Ἐφραθᾶ, εὕρομεν αὐτὴν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Στίχ. γ. Δεδοξασμένα ἐλαλήθη περὶ σοῦ ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Στίχ. δ. Ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ οὐ σαλευθήσεται. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Ἀντίφωνον Β. Ἦχος β. Στίχ. α. Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυῒδ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. Στίχ. β. Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τοῦ θρόνου σου. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ,... Στίχ. γ. Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυΐδ, ἡ τοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ,... Στίχ. δ. Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τὴν Σιών, ᾑρετίσατο αὐτὴν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ,... Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων καὶ καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας, εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς. Ἀντίφωνον Γ. Ἦχος δ. Στίχ. α. ᾯδε κατοικήσω, ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Ἦχος δ. Ταχύ προκατάλαβε. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, ἐν πόθῳ κραυγάζοντες χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων χαῖρε ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύσασα. 9

10 Στίχ. β. Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν.. Στίχ. γ. Ἅγιος ὁ ναός σου, θαυμαστὸς ἐν δικαιοσύνῃ. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν.. ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ Εἰσοδικόν. Ἦχος β. (ἐὰν εἰσοδεύουν πολλοὶ ἱερεῖς, ψάλλουν αὐτοὶ τὸ εἰσοδικόν) Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν Ἁγίοις θαυμαστός, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. Ἀπολυτίκιον Παναγίας (ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερέων, ἐὰν τελῆται συλλείτουργον) Ἦχος δ. Ταχύ προκατάλαβε. Λαοὶ νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, ἐν πόθῳ κραυγάζοντες χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων χαῖρε ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύσασα. Τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Θέκλης Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Θείου κήρυκος διδασκαλίας, πόθῳ Κτίστου σου ἀναφλεχθεῖσα, τῶν γεηρῶν ὡς ῥεόντων ἠλόγησας καὶ σεαυτήν ἱερὸν καλλιέργημα, τῷ Θεῷ δοῦσα ποινῶν κατετόλμησας. Θέκλα ἔνδοξε, Παύλου τοῦ θείου συνέκδημε, τὸν σὸν Νυμφίον Χριστόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡ μῖν τὸ μέγα ἔλεος. Εἶτα τὸ τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. Κοντάκιον τῆς Θεοτόκου. Ἦχος β. (ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερέων, ἐὰν τελῆται συλλείτουργον) Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε, μεσιτεία πρὸς τὸν ποιητὴν ἀμετάθετε, μὴ παρίδῃς ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς, ἀλλὰ πρόφθασον ὡς ἀγαθὴ εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, τῶν πιστῶς κραυγαζόντων σοι Τάχυνον εἰς πρεσβείαν καὶ σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν, ἡ προστατεύουσα ἀεί, Θεοτόκε, τῶν τιμώντων σε. ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ τῆς Μεγαλομάρτυρος Προκείμενον ἦχος δ. (Ψαλμὸς ξζ ) Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Στίχ. Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν. Πρὸς Τιμόθεον Β Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ἀνάγνωσμα (Β Τιμ. γ 10 15) Τέκνον Τιμόθεε, παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα καὶ ἐκ πάντων με ἐῤῥύσατο ὁ Κύριος. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῇν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι. Σύ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱ ερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν, διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. Ἀλληλούϊα. (γ ) ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν (Λουκ. ι 38 42, ια 27 28) Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. Γυνὴ δέ τις, ὀνόματι Μάρθα, ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθήσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τῶν λόγων αὐτοῦ. Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά ἑνὸς δὲ ἐστι χρεία Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ αὐτῆς. Ἐ γένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα, ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοί οὓς ἐθήλασας. Αὐτὸς δὲ εἶπε Μενοῦν γε, μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου 10

11 Εἰς τό Ἐξαιρέτως Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. Ἀλληλούϊα. Μετὰ τὴν μετάδοσιν. Ἦχος β. Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν. Εἰς τό Πάάννττοοττεε,,, ννῦῦνν κκααὶ ὶὶ ἀἀεεί ίί Ἦχος β. Ἀμήν, Ἀμήν, Ἀμήν. Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡ μῶν αἰνέσεώς σου, Κύριε, ὅπως ὑμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς μετασχεῖν τῶν ἁγίων καὶ φρικτῶν σου μυστηρίων τήρησον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ ἁγιασμῷ, ὅλην τὴν ἡμέραν μελετᾶν τὴν δικαιοσύνην σου. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα. Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχήν. Ἦχος β. Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (ἐκ γ ) Ἀπόλυσις Χρρι ιισσττὸὸςς ὁὁ ἀἀλληηθθι ιιννὸὸςς Θεεὸὸςς ἡἡμμῶνν,,, ττααῖ ῖῖςς ππρρεεσσββεεί ίίααι ιιςς ττῆῆςς ππααννααχχρράάννττοουυ κκααὶ ὶὶ ππααννααμμώμμοουυ ααὐὐ ττοοῦῦ Μηηττρρόόςς,,, ἧἧςς ττὰὰ ἐἐνν Κυυθθηηρρί ίίοοι ιιςς ἐἐξξααί ίίσσι ιιαα σσηημμααῖ ῖῖαα ἑἑοορρττάάζζοομμεενν Δι εὐχῶν... Ἀμήν. * * Ἡ Ἀκολουθία αὐτὴ καταρτίσθηκε καὶ διανέμεται δωρεὰν ἀπὸ τὸν ὀρθόδοξο Ἱστότοπο Προσφέρεται γιὰ ἰδιωτικὴ χρῆσι. Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ ἐμπόρευσί της. Ἀπολυτίκια τῶν συνεορταζομένων Ἁγίων Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Ὡς κρήνη ἀκένωτος, τῶν παρὰ σοὶ ἀγαθῶν, Εἰκών σου ἡ ἄχραντος, τοῖς Κυθηρίοις Ἁγνή, ἐδόθη κραυγάζουσι, χαῖρε ἡ προστασία, πάντων τῶν δεομένων, χαῖρε ἡ σωτηρία, τῶν τιμώντων σε πόθῳ, χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ, τὴν ἴασιν βραβεύουσα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. (Σωφρονίου Παγκάλου, Ἐπισκόπου Κυθήρων) Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Λαοί, νῦν κροτήσωμεν δεῦτε τὰς χεῖρας πιστῶς, καὶ ᾄσωμεν ᾄσμασι τῇ Θεομήτορι, ἐν πόθῳ κραυγάζοντες χαῖρε, ἡ προστασία πάντων τῶν δεομένων χαῖρε, ἡ σωτηρία τῶν τιμώντων σε πόθῳ χαῖρε, ἡ τῷ παραλύτῳ τὴν ἴασιν βραβεύσασα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. (ποίημα Σοφοκλέους Καλούτση) Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Ὥσπερ καύχημα θεῖον ὡς ὡράϊσμα τίμιον, σοῦ τὴν Παναγίαν εἰκόνα Κυθηρίοις δεδώρησαι θαυμάτων ὡς ἀείροον πηγὴν κινδύνων καὶ δεινῶν ἀπαλλαγήν, ἀειπάρθενε Μαρία ὅθεν συμφώνως πόθῳ Σοι κραυγάζομεν Δόξα τῷ σαρκωθέντι διὰ σοῦ, δόξα τῷ σὲ ἀναδείξαντι πάντων τῶν Κυθηρίων κραταιὰν σκέπην καὶ πρόμαχον. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Παληανῆς ἐν Κρήτῃ. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου) Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Εἰκών σου ἡ πάνσεπτος, φανερωθεῖσα ἡμῖν, ἐν μύρτῳ ἐσκήνωσε, τῇ ἐπινεύσει τῇ σῇ καὶ βλύζει ἰάματα. Ὅθεν Παληανήν σε, Θεοτόκε καλοῦμεν, πόθῳ σε ἀνυμνοῦντες, καὶ πιστῶς ἐκβοῶμεν Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. 11

12 Ἕτερον. (Κυρίλλου Ἐπισκ.Ῥόδου, τοῦ Κογεράκη) Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τὴν σεπτήν σου Εἰκόνα, τοῦ πυρὸς διασώσασα, ταύτην ἐν μυρσίνῃ οἰκῆσαι, παραδόξως ηὐδόκησας ἣν δένδρον ἀναδείξασα Ἁγνή, θερμῇ σου προμηθείᾳ εὐθαλές, ἐξ αὐτῆς ὑ περεκβλύζεις ὡς ἐκ πηγῆς, τὴν χάριν σου τοῖς βοῶσι Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Σεμνή, δόξα τοῖς θαυμασίοις σου, δόξα Παληανὴ τῇ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστασίᾳ σου. Ἀπολυτίκιον Παναγίας Φιλερήμου ἐν Ῥόδῳ. (Κυρίλλου Ἐπισκ.Ῥόδου, τοῦ Κογεράκη) Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Ὡς ἀπόρθητον τεῖχος, καὶ ἀκρόπολιν ἄσειστον, Ῥόδος ἡ περίφημος νῆσος, τὸν Ναόν σου ἐκτήσατο, ἐν ᾧ ὥσπερ ἐν θρόνῳ ὑψηλῷ, ἐνίδρυται ἡ θεία σου Εἰκών, ἀναβλύζουσα τῆς χάριτος μυστικῶς, τὰ ῥεῖθρα τοῖς ἐκβοῶσι Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τοῖς θαυμασίοις σου, δόξα Μῆτερ Φιλέρημε τῇ σῇ, πλουσίᾳ χρηστότητι. Ἕτερον. (Κυρίλλου Ἐπισκ.Ῥόδου, τοῦ Κογεράκη) Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Τὴν θείαν Εἰκόνα σου, ὡς θησαυρὸν τιμαλφῆ, τοῦ πλούτου Φιλέρημε, τῆς μητρικῆς σου στοργῆς, τιμῶμεν οἱ δοῦλοί σου βρύεις γὰρ ἀενάως, ἐξ αὐτῆς πᾶσι χάριν, τοῖς προσιοῦσι πόθῳ, καὶ πιστῶς ἐκβοῶσι Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Θέκλης. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Τοῦ Παύλου συνέκδημος, ὡς καθαρὰ τὴν ψυχήν, καὶ πρώταθλος πέφηνας, ἐν γυναιξὶν εὐκλεῶς, Χριστὸν ἀγαπήσασα οὗ γὰρ τῆς εὐσεβείας, πτερωθεῖσα τῷ πόθῳ, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, Ἰσαπόστολε Θέκλα. Διό σε ὁ Πανοικτίρμων, νύμφην ἠγάγετο. Ἔτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας. (Κυρίλλου Ϛ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως) Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Θείου κήρυκος διδασκαλίας, πόθῳ Κτίστου σου ἀναφλεχθεῖσα, τὸν γεηρῶν ὡς ῥεόντων ἠλόγησας καὶ σεαυτὴν ἱερὸν καλλιέργημα, τῷ Θεῷ δοῦσα ποινῶν κατετόλμησας. Θέκλα ἔνδοξε, Παύλου τοῦ θείου συνέκδημε, τὸν σὸν Νυμφίον Χριστὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Ἔτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας. Ἦχος β. Ὡς τῷ Παύλῳ μαθητευθεῖσα πανεύφημε, καὶ τῇ πίστει στηριχθεῖσα Πέτρου Θεόσοφε Πρωτομάρτυς ἀνεδείχθης καὶ πρωτόαθλος γυναιξίν, ἐπέβης τῇ φλογί, ὡς ἐν λειμῶνι εὐθαλής, θῆρες καὶ ταῦροι ἔφριξάν σε ὁπλισθεῖσα τῷ Σταυρῷ. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Ἀποστόλων Θέκλα συνέκδημε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἔτερον Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλῃ τῇ φωνῇ Σὲ νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι, καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνῄσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί ἀλλ ὡς θυσίαν ἄμωμον, προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσαν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ. (ποίημα Παύλου Ἱερομονάχου) Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Κῆρυξ δέδοσαι τῇ οἰκουμένῃ σὺ γλυκύτατος ἐν θεολόγοις, τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀγάπης, τρισ όλβιε τὸν Ταπεινὸν γὰρ καὶ Πρᾶον ἑώρακας, καὶ τὴν Ἐκείνου καρδίαν κατέμαθες. Ὅθεν ἅπαντες, Σιλουανέ, ἑλλαμπόμενοι τοῖς θεογλώσσοις ῥήμασι, δοξάζομεν τὸ πνεῦμα τὸ δοξάσαν σε. Ἔτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου. Ἦχος δ. Κανόνα πίστεως. Χριστὸν διδάσκαλον ἐν ὁδῷ ταπεινώσεως προσευξάμενος ἔλαβες, μαρτυροῦντος τοῦ Πνεύματος, ἐν σῇ καρδίᾳ τὴν λύτρωσιν, διὰ τοῦτο ἀσκήσεως ἀνεδείχθης σὺ ὁδηγός, ὡς φωτὸς θείου ἔμπλεως. Ὅσιε πάτερ Σιλουανέ, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 12

13 Ἀπολυτίκιον τῆς Ὁσίου Σιλουανοῦ (ὑπὸ Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου) Ἦχος πλ. α. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Κατηγλάϊσας Πάτερ Ὄρος τοῦ Ἄθωνος, ὑπὲρ φύσιν βιώσας καὶ τὴν τοῦ Πνεύματος, ἐπιδειξάμενος ἡμῖν θείαν ἐνέργειαν, ὅθεν τιμῶντές σου σεπτῶς, τὴν μνήμην ὦ Σιλουανέ, δοξάζομεν ἐκ καρδίας, τὸν παρασχόντα σε μέγαν, τῇ Ἐκκλησίᾳ χριστοκήρυκα. 13