ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο

Transcript

1 Α ΥΡΙΑΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ «Ἀνάµνησις τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων Εὐδοκίας ὁσιοµάρτ. αρκέλλου καὶ Αντωνίνης µαρτύρων Ἦχος πλ. α Ἑωθινόν ε Ἦχος α Θε ο ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ υρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι υρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ου Στίχος 3. αρὰ υρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκια Ἀπολυτίκιον ἦχος πλ. α Τον συ να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 2

3 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος ι Την α χραν τον Ει κο να σου προ σκυ νου µεν Α γα θε αι του µε νοι συγ χω ρη σιν των πται σµα των η µων Χρι στε ο Θε ος βου λη σει γαρ ηυ δο κη σας σαρ κι α νελ θειν εν τω Σταυ ρω ι να ρυ ση ους ε ε πλα σας εκ της δου λει ας του εχ θρου ο θεν ευ χα ρι στως βο ω ω µεν σοι χα ρας ε πλη ρω σας τα παν τα ο Σω τηρ η µων πα ρα γε νο µε νος εις το σω σαι τον ο ο ο σµον 3

4 Θεοτοκίον Ἦχος ι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην αν τα υ περ εν νοι αν παν τα υ περ εν δο ξα τα σα Θε ο το κε µυ στη ρι α τη α γνει α ε σφρα γι σµε νη και παρ θε νι α φυ λατ το µε ε νη η τηρ ε γνω σθης α ψευδης Θε ον τε κου σα α λη θι νον αυ τον ι κε τευ ε σω θη ναι τα ψυ χας η µω ω ων 4

5 αθίσµατα ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Τὸν συνάναρχον Λόγον Τον Σταυ ρον του υ ρι ου εγ κω µι α σω µεν την τα φην την α γι αν υ υ µνοις τι µη σω µεν και την Α να στα σιν αυ του υ περ δο ξα σω µεν ο τι συ νη γει ρε νε κρους εκ των µνη µα των ως Θε ος σκυ λευ σας κρα τος θα να του και ι σχυν δι α βο ο λου και τοις εν Α δη φως α νε τει ει λε ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι υ ρι ε νε κρος προ ση γο ρευ θης ο νε 5

6 κρω ω σας τον θα να τον εν µνη µα τι ε τε θης ο κε νω ω σας τα µνη µα τα α νω στρα τι ω ται τον τα φον ε φυ λατ τον κα τω τους απ αι ω νος νε κρους ε ξα νε στη σας παν το δυ να µε και α κα τα λη πτε υ υ ρι ε δο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι νων α µην Χαι ρε υ λη υ ρι ου η α δι ο δευ τος χαι ρε τει χος και σκε πη των προ στρε χον των εις σε χαι ρε α χει µα στε λι µην και α πει 6

7 ρο γα µε η τε κου σα εν σαρ κι τον οι η την σου και Θε ον πρε σβευ ου σα µη ελ λει πης υ περ των α νυ µνου ουν των και προ σκυ νου ουν των τον το ο κο ον σου υ ετὰ τὴν Β' Στιχολογίαν. ρι ε µε τα την τρι η µε ρον σου α να στα σιν και την των α πο στο ο λων προ σκυ νη σιν ο ε τρος ε βο α σοι γυ ναι κες α πε τολ µη σαν κα γω ε δει λι α σα λη στης ε θε ο λο γη σε κα γω ω ηρ νη σα µην σε α ρα κα λε σεις µε του λοι 7

8 που µα θη την η πα λιν δει ξεις µε α λι ε α βυ θου αλ λα µε τα νο ουν τα µε δε ε ξαι ο Θε ος και σω σο ον µε ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι υ ρι ε εν µε σω σε προ ση λω σαν οι πα ρα νο µοι των κα τα δι κων και λογ χη την πλευ ραν σου ε ξε κεν τη σαν ω ε λε η η µον τα φην δε κα τε δε ε ξω ο λυ σας Α δου τας πυ λας και α νε ε στης τρι η µε ρος ε δρα µον γυ ναι κες ι δει ειν σε και 8

9 α πηγ γει λαν α πο στο λοις την ε γερ σιν υ περ υ ψου µε νε Σω τηρ ον υ µνου σιν αγ γε ε λοι ευ λο γη µε νε υ υ ρι ε δο ο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι νων α µην Α πει ρο γα µε νυµ φη θε ο γεν νη τρι α η της Ευ ας την λυ πην χα ρο ποι η σα σα α νυ µνου µεν οι πι στοι και προ σκυ νου µεν σε ο τι α νη γα γες η µας εκ της αρ χαι ας α ρας και νυν δυ σω πει α πα αυ 9

10 στως πα νυ µνη τε α να γι ι α εις το σω θη η ναι η µας 10

11 Εὐλογητάρια Ἦχος α Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου 11

12 Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 12

13 θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ 13

14 µα τι ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει υ ρι ε αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 14

15 ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 15

16 Ἡ Ὑπακοή. Ἀγγελικῇ ὁράσει τὸν νοῦν ἐκθαμβούμεναι, καὶ θεϊκῆ ἐγέρσει τὴν ψυχὴν φωτιζόμεναι, αἱ υροφόροι τοῖς Ἀποστόλοις εὐηγγελίζοντο Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι, τὴν Ἀνάστασιν τοῦ υρίου, συνεργοῦντος τοῖς θαύμασι, καὶ παρέχοντος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ ἀναβαθµοί Άντίφωνον α Εν τω θλι βε σθαι µε αυ ι τι κως α δω σοι Σω τηρ µου ρυ υ σαι µου την ψυ χην εκ γλω ωσ σης δο λι ι ι ι ι ας Τοις ε ρη µι κοις ζω η µα κα ρι ι α ε στι θε ι κω ε ε ρω τι πτε ρου µε ε νοις ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 16

17 αινυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω νευ µα τι πε ρι κρα τει ται παν τα τα ο ρα τα α τε ε συν τοις α ο ρα α τοις αυ το κρα τες γαρ ον της Τρι α α δος εν ε στιν α ψε ε ε ε ευ στως Ἀντίφωνον Β' Εις τα ο ρη ψυ χη αρ θω ω µεν δε ευ ρο ε κει ει σε ο θεν βο η η θει α η η κει ε ξι α σου χειρ κα µε Χρι στε ι πτα µε ε νη σκαι ω ρι ας πα α ση ης πε ρι φυ 17

18 λα ξα α τω ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω νευ µα τι θε ο λο γουν τες φω µεν συ ει Θε ος ζω η ε ρως φως νου ους συ χρη στο ο της συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας Ε πι τοις ει Ἀντίφωνον Γ' ρη κο σι µοι εις τας αυ λας προ σβω µεν υ ρι ου χα ρας πολ λης πλη 18

19 σθεις ευ χα ας α να πε ε ε ε εµ πω Ε πι οι κον α βιδ τα φο βε ρα τε λε σι ουρ γει ει ται πυρ γαρ ε κει φλε ε γον α παν τα αι σχρο ο ο ο ον νουν ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νω α µην Α γι ω νευ µα τι ζω αρ χι κη α ξι ι α εξ ου πα αν ζω ον εµ ψυ χου ου ται Β χορός ως εν α τρι ι ι ι α µα τε και λο 19

20 ο ο ο ο γω ροκείµενον Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ο ος µου ο (ίς) τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας Στίχος: Ἐξομολογήσομαί σοι, ύριε, ἐν ὅλη καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Τὸ Τρίτον. ο ος µου Α Β χορός να στη θι υ ρι ε ο Θε ο τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας 20

21 Ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω ὁ ιάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶµεν υ ρι ε ε λε η σον ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν, Ἦχος Νη ρι ον α σα πνο η αι νε σα α τω τον υ (ὶς) Αι νε σα α τω πνο η πα α σα τον υ ρι ο ο ο ο ο ο ον ὁ ιάκονος: αὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι. ὁ χορός: υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε ε λε η σον 21

22 ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. ὁ Χορός: αι τω νευ µα τι σου Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα, ιάκονος: ρόσχωµεν. ὁ Χορός: ο ξα σοι υ ρι ε ο ξα σοι Ἱερεύς:... Χορός: όξα Σοι ύριε,δόξα Σοι. ετὰ τὸ Εὐαγγέλιο, Ὁ Ἀναγνώστης. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον ύριον Ἰησοῦν, τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν Σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς Σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά Σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοὶ προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιαπαντὸς εὐλογοῦντες τὸν ύριον ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ. Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ Ν' Ψαλµὸς 22

23 Ν Ἦχος Νη Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα α µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σο ον µε Ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω ω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

24 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι αι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη η φθην και εν α µαρ τι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σα ας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα ρι 24

25 σθη σο µαι πλυ νει ει εις µε και υ περ χι ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µε α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ νην α γαλ λι α σον ται ο στε ε α τε τα πει νω µε να Α πο ο στρε ε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ω ων µου και πα α α σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον αρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ και νι σον εν τοις ε γκα τοις µου 25

26 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ σω που σου και το πνευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο ο δο ος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω στη ρι ξο ον µε ι δα α ξω α νο µους τας ο δου ους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σιν Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι α 26

27 σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου υ ρι ι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σι ιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνε ευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε ε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου 27

28 θε νω σει Α γα θυ νον υ ρι ε εν τη ευ δο κι ι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη η τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το ο τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ υ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο ο ο σχους και ε λε η σον µε ο Θε ος 28

29 Ἦχος Νη Ν ο ξα α α τρι ι και Υι ω και Α γι ι ω νε ε ευ µα α α α τι Της µε τα νοι α α ας α νοι οι ξον µοι οι πυ υ λας Ζω ο δο ο ο ο τα ορ θρι Ν προς ι ζει ει γαρ το ο ο πνευ µα α µου Να ον τον α γι ι ο ο ον σου να ον φε ρων του σω µα τος ο ο ο λο ον ε σπι λω µε ε ε ε νον αλλ ως οι κτι ιρ µω ων κα α α θα α α α ρον ευ σπλα Ν αγ χνω ω ω σου ε λε ε ε ε ει 29

30 Ν αι νυν και α ει και εις τους αι αι ω ω ω νας των αι ω ω ω νων α α α µην Της σω τη ρι α α ας ευ θυ υ νον µοι οι τρι ι βους Θε ο το ο ο ο κε αι σχραι αι αις γαρ κα τε ε ερ ρυ πω ω σα Ν την ψυ χη ην α µα αρ τι ι ι αις ως ρα θυ µως τον βι ον µου ο ο ο λο ον εκ δα πα νη η η η σας ταις σαις πρε σβει ει αι αις ρυ υ υ σαι αι αι αι µε πα Ν α α α α σης α κα θα αρ σι ι ι ι ας 30

31 Ν Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα α α α µου Ν Τα πλη η η η θη η των πε πρα γµε νω ων µοι οι οι δει νω ω ων εν νο ω ω ω ων ο ο ο τα λας τρε ε ε ε ε ε ε µω ω την φο βε ραν η µε ε Ν ε ε ρα αν τη η ης κρι ι σε ως αλ λα θαρ ρων εις το ε λε ος της ευ σπλα χνι ι ι ι α α α α ας σου ως ο 31

32 ο α α α βι ι ιδ βο ω ω ω σοι ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε ε ε γα α σου ε λε ο ο ο ο ος 32

33 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... ύριε, ἐλέησον (ιβ ). υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε Β (ίς) ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 33

34 Ὁ Ἀναστάσιµος ανών. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α Ιπ\ πον και α να βα την εις θα λασ σαν ε ρυ θραν ο συν τρι βων πο λε ε µους εν υ ψη λω βρα χι ο νι Χρι στος ε ξε τι να ξε Ισ ρα ηλ δε ε σω σεν ε πι νι κι ον υ µνον α δον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Σε η α καν θη φο ρος Ε βραι ων συ να γω γη ου στορ γην ευ ερ γε τα προς σε φυ λα α α ξα σα µη τρι κην Χρι στε ε στε φα νω 34

35 σε τον γε ναρ χην λυ ον τα της α καν θης το ε πι τι µι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Η γει ρας µε πε σον τα τω βο θρω ε πι κλη θεις ζω ο δο τα α πτω ω τως και της ε µης δυ σω δους φθο ρας Χρι στε α να σχο ο µε νος α πει ρα στως θει ας ου σι ας µυ ρω µε ευ ω δι ι α α σας Θεοτοκίον. Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας 35

36 Λε λυ ται η κα τα ρα η λυ πη πε παυ ται η γαρ ευ λο γη µε νη και κε χα ρι τω µε ε νη πι στοις χα ρα αν εξ α νε τει λεν ευ λο γι αν πα σιν αν θη φο ρου ου σα Χρι στον τοις πε ρα α σι 36

37 Ὁ ανὼν τοῦ Τριῳδίου ᾨδὴ α Ἦχος δ Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Σκιρτῶντες μετ' εὐφροσύνης σήμερον, πιστοὶ βοήσωμεν Ὡς θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου Χριστέ, καὶ μεγάλη ἡ δύναμις, ὁ τὴν ἡμῶν ὁμόνοιαν, καὶ συμφωνίαν ἐργασάμενος! (ὶς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡμέραν χαρμονικὴν θεόφρονες, δεῦτε τελέσωμεν, νῦν οὐρανὸς εὐφραίνεται καὶ γῆ, καὶ Ἀγγέλων τὰ τάγματα, καὶ τῶν βροτῶν συστήματα, διαφερόντως ἑορτάζοντα. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. εγίστην εὐεργεσίαν βλέποντες, χεῖρας κροτήσωμεν, τὰ διεστῶτα μέλη τοῦ Χριστοῦ, συνηγμένα πρὸς ἕνωσιν, καὶ τὸν Θεὸν αἰνέσωμεν, τὸν τὴν εἰρήνην πρυτανεύσαντα. όξα... Ἐδόθη τῇ Ἐκκλησία σήμερον, τὰ νικητήρια θεοκινήτῳ νεύσει καὶ βουλῇ, ιχαὴλ Θεοδώρας τε, τῶν εὐσεβῶς τῆς ίστεως, ἀντεχομένων Βασιλέων ἡμῶν. 37

38 αὶ νῦν... Θεοτοκίον Ῥομφαῖαι τῶν δυσσεβῶν ἐξέλιπον, σαφῶς αἱρέσεων τὸν γὰρ Ναόν σου άναγνε σεμνή, ἐν Εἰκόσι κοσμούμενον, πανευσεβῶς θεώμενοι, νῦν πανιέρως ἀγαλλόμεθα. 38

39 Ὁ Ἀναστάσιµος ανών. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α Ο πη ξας επ ου δε νος την γη ην τη προ στα ξει σου και µε τε ω ρι σας α σχε τως βρι θου σαν ε πι την α σα λευ τον Χρι στε πε τραν των εν το λων σου την εκ κλη σι αν σου στε ρε ω σον µο νε α γα θε ε και φι λαν θρω ω πε ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Χο λην µεν οι εκ πε τρας το µε λι θη λα σαν τες τω εν τη ε ρη µω τε ρα τουρ 39

40 γη σαν τι σοι προ σε νη νο χα σι Χρι στε ο ξος αν τι του µαν να ευ ερ γε σι αν σοι η µει ψαν το παι δες Ι σρα η ηλ οι α γνω µο νες ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Οι πα λαι φω το ει δει νε φε ε λη σκε πο µε νοι την ζω ην εν τα φω Χρι στε κα τε θε ντο αλλ αυ τε ξου σι ως α να στας πα σι πι στοις πα ρε σχες την µυ στι κως ε πι σκι α ζου σαν α νω θεν του νε ευ µα τος ελ λαµ 40

41 ψιν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Συ η τηρ Θε ου α συν δυ α α στως γε γε νη σαι του εξ α κη ρα του α τρος εκ λαµ ψαν τος α νευ θεν ω δι νων µη τρι κων ο θεν σε Θε ο το κον σε σαρ κω µε νον γαρ ε κυ η σας Λο γον ορ θο δο ο ξως κη ρυτ το µεν 41

42 ᾨδὴ γ Εὐφραίνεται ἐπὶ σοί Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Οὐκέτι τῶν ἀσεβῶν, αἱρετικῶν νῦν ἡ ὀφρὺς αἴρεται ἡ γὰρ Θεοῦ δύναμις, τὴν Ὀρθοδοξίαν ἐκράτυνε. (ὶς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Νεφέλαι προφητικῶς, ζωοποιὸν ἐξ οὐρανοῦ σήμερον, δρόσον ἡμῖν ῥανάτωσαν, ἐπὶ τῇ ἐγέρσει τῆς ίστεως. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Εὐήχως αἱ μυστικαί, τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ σάλπιγγες, ὑπερφυῶς βοάτωσαν, τῶν σεπτῶν Εἰκόνων ἀνόρθωσιν. όξα... Ὑμνήσωμεν τὸν Χριστόν, τὸν ἀναδείξαντα ἡμῖν Ἀνασσαν, θεοσεβῆ φιλόχριστον, σὺν τῷ θεοστέπτῳ βλαστήματι. αὶ νῦν... Θεοτοκίον Σκηνήν σου τὴν ἱεράν, καταλαβόντες οἱ πιστοὶ άναγνε, φωτοειδεῖ χάριτι, νῦν καταυγασθῆναι δεόμεθα. 42

43 οντάκιον Ἦχος λ. α ιμητὴς ὑπάρχων ρὸς τὸν ᾍδην Σωτήρ μου συγκαταβέβηκας, καὶ τὰς πύλας συντρίψας ὡς παντοδύναμος, τοὺς θανόντας ὡς τίστης συνεξανέστησας, καὶ θανάτου τὸ κέντρον Χριστὲ συνέτριψας, καὶ Ἀδὰμ τῆς κατάρας ἐρρύσω Φιλάνθρωπε διὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Ὁ Οἶκος Ἦχος λ. α Ἀκούσασαι αἱ Γυναῖκες τοῦ Ἀγγέλου τὰ ῥήματα, ἀπεβάλοντο τὸν θρῆνον, προσχαρεῖς γενόμεναι, καὶ σύντρομοι τὴν Ἀνάστασιν ἔβλεπον, καὶ ἰδοὺ Χριστὸς προσήγγισεν αὐταῖς, λέγων τό Χαίρετε, θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν κόσμον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσμίους ἐρρυσάμην σπουδάσατε οὖν πρὸς τοὺς αθητάς, ἀπαγγέλλουσαι αὐτοῖς, ὅτι προάγω ὑμᾶς, ἐν τῇ πόλει Γαλιλαίᾳ τοῦ κηρῦξαι. ιὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. 43

44 άθισµα Ἦχος α Χορός Ἀγγελικός Ἦχος α Την θει αν σου µορ φην εν Ει κο νι τυ που ουν τες την Γεν νη σιν Χρι στε α ρι δη η λως βο ω µεν τα θαυ µα τα τα αρ ρη τα την ε κου σι ον Σταυ ρω σιν ο θεν αι µο νες α πο δι ω κον ται φο ο βω και κα κο ο δο ξοι εν κα τη φει α θρη νου ου σιν ως του των συµ µε ε το ο χοι όξα... Ὅµοιον ορ φας των ρο φη των Α πο στο λων τα ει ει δη αρ τυ ρων ι ε ρων 44

45 και Α γι ι ων α παν των Ει κο νας και µορ φω µα τα ι ε ρως ω ρα ι ζε ται, του Νυµ φι ου δε του νο η του και της Νυ υµ φης α γλα ι ι ζε ται ταις νο ε ραις α γλα ι ι αις η µη τηρ η α α νω Σι ων αὶ νῦν... Θεοτοκίον, Ὅµοιον Τοις πο θω σου Σε µνη την α γι αν Ει κο ο να τε ρα τι µω σι και Θε ου α λη θη η σε η συµ φω νως κα ταγ γελ λου σι και πι στως προ σκυ νου σι σε φυ λαξ φα νη θι και κρα ται α προ στα σι ι α α πο τρε ε που 45

46 σα παν δυ σχε ρες πορ ρω του ου των ως παν τα ι σχυ υ ου ου σα α α α 46

47 οντάκιον Αὐτόμελον Ἦχος πλ. δ' Ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος τοῦ ατρός, ἐκ σοῦ Θεοτόκε περιεγράφη σαρκούμενος, καὶ τὴν ῥυπωθεῖσαν εἰκόνα εἰς τὸ ἀρχαῖον ἀναμορφώσας, τῷ θείῳ κάλλει συγκατέμιξεν. Ἀλλ' ὁμολογοῦντες τὴν σωτηρίαν, ἔργῳ καὶ λόγῳ ταύτην ἀνιστοροῦμεν. Ὁ Οἶκος Τοῦτο τὸ τῆς Οἰκονομίας μυστήριον, πάλαι ροφῆται θειωδῶς ἐμπνευσθέντες, δι' ἡμᾶς, τοὺς εἰς τὰ τέλη τῶν αἰώνων καταντήσαντας, προκατήγγειλαν, τῆς τούτου τυχόντες ἐλλάμψεως. Γνῶσιν οὖν θείαν δι' αὐτοῦ λαβόντες, ἕνα ύριον τὸν Θεὸν γινώσκομεν, ἐν τρισὶν ὑποστάσεσι δοξαζόμενον, καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύοντες, μίαν ίστιν, ἓν Βάπτισμα ἔχοντες, Χριστὸν ἐνδεδύμεθα. Ἀλλ' ὁμολογοῦντες τὴν σωτηρίαν, ἔργῳ καὶ λόγῳ, ταύτην ἀνιστοροῦμεν. Συναξάριον τοῦ ηναίου 47

48 Τῇ Α τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος Εὐδοκίας τῆς ἀπὸ Σαμαρειτῶν. Στίχοι Ἡ Σαμαρεῖτις οὐχ ὕδωρ Εὐδοκία, Ἀλλ' αἷμα, Σῶτερ, ἐκ τραχήλου σοι φέρει. αρτίου ἀμφὶ πρώτῃ ἡ Εὐδοκία ξίφος ἔτλη. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας ομνίνης, καὶ τῶν σὺν αὐτῇ. Στίχοι Τῶν ἀρετῶν φέρουσα φόρτους ομνῖνα, Θεῷ προσῆλθεν ἔμπορος πανολβία. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας άρτυρος Ἀντωνίνης. Στίχοι Θάλαμος ἡ θάλασσα νυμφικὸς γίνῃ, Ἀντωνῖναν κρύπτουσα νύμφην υρίου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι άρκελλος καὶ Ἀντώνιος, πυρὶ τελειοῦνται. Στίχοι Χώνη τις ἡ κάμινος Ἀθληταῖς δύο, Οἳ χρυσίου λάμπουσιν ἐν ταύτῃ πλέον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι άρτυρες Σίλβεστρος καὶ Σωφρόνιος ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι 48

49 Οὐ καρτερῶν Σίλβεστρε θρησκεύειν πλάνην, Σὺν Σωφρονίῳ τὴν τομὴν ἐκαρτέρεις. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Νεστοριανὸς ξίφει τελειοῦται. Στίχοι Εἰς τοὐπίσω τράχηλον ἐξειλκυσμένος, Νεστοριανὸς τὴν σφαγὴν πρόσω φέρει. Εἶτα τὸ Ὑπόμνημα τοῦ Τριωδίου Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, υριακῇ πρώτῃ τῶν Νηστειῶν, ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων καὶ σεπτῶν Εἰκόνων, γενομένης παρὰ τῶν ἀειμνήστων Αὐτοκρατόρων ωνσταντινουπόλεως, ιχαὴλ καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Θεοδώρας, ἐπὶ τῆς ατριαρχείας τοῦ ἁγίου καὶ Ὁμολογητοῦ εθοδίου. Στίχοι Τὰς οὐ πρεπόντως ἐξορίστους Εἰκόνας, Χαίρω, πρεπόντως προσκυνουμένας βλέπων. Ἡ ἀπαράλλακτος Εἰκὼν τοῦ ατρός, πρεσβείαις τῶν ἁγίων σου Ὁμολογητῶν, ἐλέησον ἡμᾶς, Ἀμήν. 49

50 Οἱ αταβασίες (εἰς σύντοµον εἱρµολογικὸν µέλος). ᾨδὴ α. Β Θα λα Ἦχος Βου ασ σης το ε Β ρυ θραι ον πε λα γος α βρο χοις ι χνε σιν ο πα λαι ος πε ζευ σας Ι σρα ηλ Β σταυ ρο τυ ποις ω σε ως χερ σι του Α µα ληκ την δυ να µιν εν τη ε ρη µω ε τρο πω σα το ᾨδὴ γ. Β Ευ φραι νε ται ε πι σοι Β Ν η Εκ κλη σι α σου Χρι στε κρα ζου σα συ µου ι σχυς υ ρι ὁ Α Χορὸς. ε και κα τα φυ γη και στε ρε ω µα ᾨδὴ δ. Β Εκ παρ θεν τα σε ι δου ου σα η 50

51 Εκ κλη σι α ε πι Σταυ ρου τον Η λι ον της δι και ο συ νης ε στη εν τη τα Β α ξει αυ της ει κο ο τως κραυ γα ζου σα δο ξα τη δυ να µει σου υ ρι ε ᾨδὴ ε. Συ υ ρι ε µου φως Ν εις τον κο σµον ε Β λη η λυ υ θας φως α γι ον ε πι στρε φον εκ ζο φω δους α γνοι οι ας τους πι στει α νυ µνου ντας σε ᾨδὴ στ. Ν Θυ σω ω σοι µε Ν τα φω νης αι νε σε Β ως υ ρι ε η Εκ κλη σι α βο α σοι εκ δαι µο νων λυ υ θρου κε κα θαρ µε νη τω δι 51

52 Β οι κτον εκ της πλευ ρας σου ρευ σαν τι αι µα τι ᾨδὴ ζ. Εν τη κα µι νω Α βρα Β µι αι οι αι αι δες τη ερ σι κη πο θω ευ σε βει ας µαλ λον η τη φλο γι πυρ πο λου µε νοι Β ε κρα αυ γα α ζον ευ λο γη µε νος ει εν τω Να ω της δο ξης σου υ ρι ε ᾨδὴ η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον υ ρι ον Β Χει ει ρας εκ πε τα σας α νι ηλ λε ον των χα σµα τα εν λακ κω ε φρα ξε 52

53 πυ ρος δε δυ να µιν ε σβε σαν α ρε την πε Β ρι ζω σα µε ε νοι οι ευ σε βει ας ε ρα σται Β αι δες κραυ γα ζον τες ευ λο γει τε παν τα τα ερ γα υ ρι ου τον υ ρι ο ο ο ο ον 53

54 Τιµιωτέρα Ἦχος Στίχος α ε γα Β λυ νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη Β ριµου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 54

55 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 55

56 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και 56

57 εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε α θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 57

58 Β κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την Β α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την 58 ον τως Θε ο το κον

59 σε µε γα λυ νο µεν Β Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Λι θος α χει ρο τµη τος ο ρους εξ α Ν λα ξευ του σου αρ θε νε α Β κρο γω νι αι ος ε τµη η θη Χρι στος συ να α ψας τας δι ε στω σας φυ σεις δι ο ε πα γαλ λο µε νοι σε ε Θε ο το κε µε γα λυ νο µε ε ε ε εν 59

60 Ἅγιος ύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν, Ἦχος ι Α Α η µων µη ην γι ος υ ρι ος ο ο Θε ο ος ίς Υ Β ψου τε υ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ἦχος Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Ε ι Η ζω ω η και αι ο 60

61 δο ος Χρι στος εκ νε ε κρων τω ω λε ο ο πα και τω Λου ου κα α συ νω ω δευ σεν οις περ και αι ε ε πε γνω ω σθη εις Εµ µα ους κλω ων το ον α αρ τον ων ψυ υ χαι και αι καρ δι ι αι και ο µε ναι αι ε τυ υγ χα νον ο τε του τοι οις ε λα α λει εν τη ο ο δω ω ω ω ω ω και Γρα φαι αις ηρ µη νευ εν α α υ πε ε στη µεθ ων η γε ερ θη κρα α ξω µεν ω φθη τε και αι τω ε ε τρω ω ω 61

62 Εἶτα τὰ παρόντα τοῦ Τριῳδίου. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε Σκιρτήσατε κροτήσατε, μετ' εὐφροσύνης ᾄσατε Ὡς θαυμαστά σου καὶ ξένα, Χριστὲ βοῶντες τὰ ἔργα! καὶ τίς ἰσχύσει ἐξειπεῖν, Σῶτερ τὰς δυναστείας σου, τοῦ τήν ἡμῶν ὁμόνοιαν, καὶ συμφωνίαν εἰς μίαν, ἑνώσαντος Ἐκκλησίαν. Θεοτοκίον Ῥομφαῖαι νῦν ἐξέλιπον, τῆς δυσμενοῦς αἱρέσεως, καὶ τὸ μνημόσυνον ταύτης, ἐξηφανίσθη μετ' ἤχου τὸν γὰρ Ναόν σου άναγνε, πανευπρεπῶς θεώμενοι, κεκοσμημένον χάρισι, τῶν σεβασμίων Εἰκόνων, χαρᾶς πληρούμεθα πάντες. 62

63 Εἰς τοὺς αἴνους. Ἦχος α α α α α α σα α πνο ο η αι νε σα α τω ω τον υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε το ον υ ρι ι ι ον ου ου ρα α α νων αι εκ τω ω ων νει τε α αυ το ο ον εν τοι οις υ ψι ι ι ι στοις σοι πρε πει υ υ µνος τω ω Θε ε ω Αι νει ει ει ει ει τε α αυ τον πα α αν τε ες οι Α α αγ γε λοι οι α α αυ του αι νει ει ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α µει εις α α αυ του σοι πρε πει 63

64 υ υ µνος τω ω Θε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι οις α α α αυ του υ ρι ι ε ε σφρα γι σµε νου του τα φου υ πο των πα ρα α νο ο ο µων προ η ηλ θες ε εκ τουου µνη η η η µα α α α τος κα θως ε τε χθης εκ της Θε ο ο το ο ο κου ουκ ε γνω σαν πως ε σα αρ κω ω ω θης οι α σω ω µα τοι οι σουου Α α α α αγ γε ε ε ε λοι ουκ η σθον το πο ο τε 64

65 α νε ε στης οι φυ λα ασ σο ον τε ες σε στρα α τι ι ι ω ω ω ω ται αµ φο τε ρα γαρ ε σφρα γι σται τοις ε ρε ευ νω ω ω σι πε φα νε ρω ται δε τα α θα αυ µα α τα α τοις προ σκυ νου σιν εν πι στει το µυ υ στη η η η η ρι ι ι ι ον ο ο α νυ υ υ µνου ου ου ου σιν α πο δος η µι ιν α γαλ λι ι α α σιν και αι το µε ε γα ε ε ε λε ος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε 65

66 ω µα τι της δυ να α α µε ω ως α α αυ του υ ρι ι ι ε τους µο χλους τους αι ω νι ι ους συ υν τρι ι ι ψας και δε σµα δι αρ ρη 3 ξας του µνη µα τος α νε ε στης κα τα λι πω ων σου τα ε εν τα α α α α φι ι ι ι α εις µαρ τυ υ ρι ι ον τη ης α α λη η θους τρι η η µε ε ε ρου τα φη η η ης σου και προ η γες εν τη Γα λι 3 λαι αι αι α ο εν σπη λαι αι ω ω τη ρου ου ου ου ου µε ε ε ε νος µε ε γα 66

67 σου ου ου το ε ε ε λε ε ε ε ος α 4 κα τα α λη η πτε ε Σω ω ω τηρ ε λε ε η σο ο ο ον η µας Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης α α αυ του υ υ ρι ι ι ε αι Γυ ναι κες ε δρα µον ε πι το ο µνη η η µα του ι δει ειν σε ε το ον Χρι ι ι στον τον δι η µα ας πα α α θο ο ο ον τα και προ σελ θου σαι ευ 67

68 ρον Αγ γε λον ε πι τον λι ι θον κα θη µε ε 3 νον τω ω φο βω κυ λι σθε ε εν τα και προς αυ τας ε βο ο ο ο η η σε ε ε λε ε ε ε γων α α νε στη ο υ υ υ ρι ι ι ι ος ει πα τε ε τοι οις µα 3 α θη ταις ο 4 τι α νε ε στη η ε εκ νε ε ε κρων ο σω ω ζων τα ας ψυ χα α ας η µων γος Αι αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ι ι ω και αι κι ι ι θα α α α ρα 68

69 υ ρι ι ε ω σπερ ε ξηλ θες ε σφρα γι σµε ε νου του ου τα α α α α φου ου τως ει σηλ θες και των θυ ρων κε κλει σµε νω ων προ ος τους µα α α θη τα α α ας σου δει κνυ ων αυ τοις τα του σω ω µα το ος πα α α θη α περ κα τε δε ξω Σω ω τη ηρ µα κρο ο ο θυ µη η η η σας ως εκ σπερ µα τος α βιδ µω λω πας υ πη νε εγ κας ως υι ος δε ε του ου Θε ε ου ου κο σµον η η λευ θε ε ε ε ρω ω ω ω σας µε γα σου το ε λε ος α κα τα λη πτε Σω τηρ ε λε η η σον η η 69

70 µας 70

71 Εἰς τοὺς Αἴνους Εἶτα τοῦ Τριῳδίου τὰ παρόντα ροσόµοια γ. 'Ἔδωκας σηµείωσιν Ἦχος Βου Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και Β ορ γα νω Εν σοι νυν α γαλ λε ται η Εκ κλη σι α φι λαν θρω πε τω Νυµ φι ι ω και τι στη αυ της τω ταυ την θε λη µα τι θε ο πρε πε στα τω εξ ει δω λων πλα νης λυ τρω σα µε νω και σαυ τω αρ µο σα µε ε νω τι µι ω αι µα τι φαι δρως α πο 71

72 λαµ βα νου σα την ι ε ραν α να στη λω σιν των Ει κο ο νων και χαι ρου σα σε υ µνει και δο ξα ζει πι στω ως Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον υ ρι ον Β Εν σοι νυν α γαλ λε ται η Εκ κλη σι α φι λαν θρω πε τω Νυµ φι ι ω και τι στη αυ της τω ταυ την θε λη µα τι θε ο πρε πε στα τω εξ ει δω λων πλα νης 72

73 λυ τρω σα µε νω και σαυ τω αρ µο σα µε ε νω τι µι ω αι µα τι φαι δρως α πο λαµ βα νου σα την ι ε ραν α να στη λω σιν των Ει κο ο νων και χαι ρου σα σε υ µνει και δο ξα ζει πι στω ως Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ος µου υ ψω θη τω η χειρ σου µη ε πι λα θη των πε νη των σου εις τε λος Σαρ κος το εκ τυ πω µα α να στη λουν τες σου υ ρι ε σχε τι κω ως α σπα ζο µε θα το µε γα µυ στη ρι ον της οι 73

74 κο νο µι ας της σης εκ δη λου ουν τες ου γαρ δο κη σει ως φα σιν οι θε ο µα α χοι παι δες του α νεν τος η µιν ω φθης φι λαν θρω πε\\ αλλ α λη θει α και φυ σει σαρ κος δι αυ του ου α να γο µε νοι προς σον πο ο θον και ε ρω τα Ε ξο µο λο γη σο µαι σοι υ ρι ε εν ο λη καρ δι α µου δι η γη σο µαι παν τα τα θαυ µα σι α σου Η µε ρα χαρ µο συ νος και ευ φρο συ νης α να πλε ως πε φα νε ε ρω ται 74

75 ση µε ρον φαι δρο της δογ µα των γαρ των α λη θε στα των α στρα πτει και λα αµ πει η Εκ κλη σι α του Χρι στου κε κο σµη µε ε νη α να στη λω σε σιν Ει κο νων των α γι ων νυν ε κτυ πω µα των και λαµ ψε σι και ο µο ο νοι α γι νε ται των πι στω ων θε ο βρα βευ τος 75

76 όξα... Ἰδιόµελον Ἦχος πλ. β' Nε ε ο ο ο ξα α α τρι ι ι ι και αι αι Υι ω και α γι ι ω νε ευ µα α α τι ω ση η ης τω και ρω ω τη η ης ε ε ε εγ κρα α τει ει ει ει ας νο ο ο µο ο ον ε δε ε ε ε ξα α α α το και λα ο ον ε ε ε ε πε ε σπα α α α α σα α α α το Η λι ι ι α ας νη η στε ε ε ε ευ σα ας ου ου ρα α νους α πε ε κλει ει σε ε τρεις δε παι αι δε ες 76

77 Α α α βρα α α µι ι αι αι οι τυ ραν νον πα ρα νο µου ουν τα α δι α νη στει ει α α ας ε νι ι ι κη η η η σαν δι αυ της και η µα ας Σω τηρ α ξι ι ι ι ι ω ω ω ω σον της Α να στα σε ε ω ως Ν τυ υ χει ει ει ειν ου ου ου ο τω ω βο ο ο ω ω ω ω ων τας Α α γι ο ο ο ο ος ο ο ο Θε ε ο ο ο ος Α α γι ι ι ο ος Ι ι σχυ υ ρος Α α α γι ο ο ος α θα α α α να α α α τος ε λε ε η σο ον η η η µας 77

78 Ὑπερευλογηµένη εἰς ἦχον πλ. β αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Υ περ ευ λο γη µε νη υ πα αρ χεις Θε ο το κε αρ θε ε νε δι α γαρ του εκ σου ου σαρ κω θεν τος ο Α δης ηχ µα λω τι σται ο Α δαµ α να κε κλη ται η κα τα α ρα νε νε κρω ται η Ευ α η λευ θε ρω ται ο θα α να τος τε θα να τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η θη µεν δι ο α νυ µνου ουν τες βο ω µεν ευ λο γη τος Χρι στος ο Θε ος η µων ο ου ου τως ευ δο κη σας δο ξα σοι 78

79 οξολογία εγάλη Ἦχος πλ. β Ἐπιλογὲς παρὰ διαφόρων ιδασκάλων ὑπὸ Βασιλείου ιαµηλίδη Ἦχος α ο ξα σοι τωδει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου ου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν υ υ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα τορ υ ρι ε Υι ε 79

80 µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε ε και Α γι ον νευ µα υ υ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει µο 80

81 νος υ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε ου α τρος α µην αθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος α τα ξι ι ω σον υ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει υ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι 81

82 ω νας α µην Γε ε νοι το υ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι σα α µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει υ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα σου (τρίς) υ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα υ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρ τον σοι υ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον µε του ποι ειν το θε λη η µα α 82 σου

83 ο τι συ ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τεινοντο ε λε ος σουουτοιςγι νω σκου σι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ος ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να τος ε λε τρίς η σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυ υ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 83

84 Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικόν. Α α γι ος ο ο ο Θε ο ο ο ος Α α γι ος Ι ι ι σχυ ρο ο ο ος Α γι ο ος Α θα α α α να α α α α τος Ε ε λε ε ε η η η σο ον η η η µα α α ας 84

85 ετά τήν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ν Ἦχος Νη Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη\η ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του υ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 85

86 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν υ Ν ρι ε ε λε ε η σον υ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Ν υ ρι ε ε λε ε ε η σον υρι ε ε λε ε ε η σον Ν υ ρι ε Ν ε λε ε ε η σον Ν υ ρι ε Ν ε λε ε ε ε η σον υ Ν υ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον υ ρι ε ε λε η η σον 86

87 Ν υ ρι ε ε ε λε η σο ο ον υ Ν ρι ε ε λε ε η σον υ Γ υ υ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Γ Ν υ ρι ε ε λε η σον υ Ν ρι ε ε λε ε η σον Ν υ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι υ ρι ε 87

88 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Ο υ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ σα το ε νε δυ σα το υ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας αι γαρ ε στε ρε ω σε την οι κου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 88

89 τερ σω σον η µας Τις λα λη σει τας δυ να στει ας του υ ρι ου α κου στας ποι η σει πα σας τας αι νε σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Ει πα τω σαν οι λε λυ τρω µε νοι υ πο υ ρι ι ου ους ε λυ τρω σα το εκ χει ρος εχ θρου Ταις Β πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας 89

90 Ἀντίφωνον β Α µη η ην Ε ξο µο λο γη σα σθω σαν τα ε λε η αυ του και τα θαυ µα σι α αυ του τοις υι οις των αν θρω πων Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α Γ να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Υ ψω σα τω σαν αυ τον εν εκ κλη σι α λα ου και εν κα θε δρα πρε σβυ τε ρων 90

91 Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α Γ να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ο φθαλ µοι υ ρι ου ε πι τους ελ πι ζον τας ε πι το ε λε ος αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α Γ να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Του α κου σαι του στε ναγ µου των πε πε δη µε νων του λυ σαι τους υι ους των τε θα να τω µε νων 91

92 Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α Γ να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Β αι νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι 92

93 Β εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Γ Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 93

94 Αυ Τό γ ἀντίφωνο. Ἦχος ι τη η µε ρα υ ρι ου α γαλ λι α σω µε θα και ευ φραν θω µεν εν α αυ τη Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος ι Την α χραν τον Ει κο να σου προ σκυ νου µεν Α γα θε αι του µε νοι συγ χω ρη σιν των πται σµα των η µων Χρι στε ο Θε ος βου λη σει γαρ ηυ δο κη σας σαρ κι α νελ θειν εν τω Σταυ ρω ι να ρυ ση ους ε ε πλα σας εκ της δου λει ας του εχ θρου ο θεν ευ χα ρι 94

95 στως βο ω ω µεν σοι χα ρας ε πλη ρω σας τα παν τα ο Σω τηρ η µων πα ρα γε νο µε νος εις το σω σαι τον ο ο ο σµο ο ον 95

96 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Ἀπολυτίκιο Τον συ να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη 96

97 σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 97

98 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος ι Την α χραν τον Ει κο να σου προ σκυ νου µεν Α γα θε αι του µε νοι συγ χω ρη σιν των πται σµα των η µων Χρι στε ο Θε ος βου λη σει γαρ ηυ δο κη σας σαρ κι α νελ θειν εν τω Σταυ ρω ι να ρυ ση ους ε ε πλα σας εκ της δου λει ας του εχ θρου ο θεν ευ χα ρι στως βο ω ω µεν σοι χα ρας ε πλη ρω σας τα παν τα ο Σω τηρ η µων πα ρα γε νο µε νος εις το σω σαι τον ο ο ο σµον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 98

99 ΟΝΤΑΙΟΝ ΤΗ ΥΕΡΑΧΩ ΣΥΝΤΟΟΝ Ἦχος Νη Ν Ν Τη υ περ µα α α χω στρα τη γω τα νι κη τη ρι ι α Ως λυ τρω θει Ν ει ει σα των δει νων ευ χα ρι στη ρι ι α Ν Α να γρα φω σοι η πο λι ις σου Θε ο το Ν κε Αλλ ως ε ε χου σα το κρα τος α προ σµα χη η τον Ν Εκ παν τοι ων µε κιν δυ νων ε ε λευ θε ρω σον Ι να κρα α ζω ω σοι Χαι ρε νυ υµ φη α νυ υµ φευ τε ε Ν ε ε 99

100 ΑΟΣΤΟΛΙΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΡΩΤΗ ΥΡΙΑΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ροκείμενον. Ἦχος δ Εὐλογητὸς εἶ, ύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν. Στίχ. Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἐποίησας ἡμῖν. ρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 11:24-26, Ἀδελφοί, πίστει ωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν. αὶ τί ἔτι λέγω; Ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ιεφθάε, αυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν ροφητῶν οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα 100

101 μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. αὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. Ἀλληλούϊα. Ἦχος δ ωϋσῆς καὶ Ἀαρὼν ἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ. Στίχ. Ἐπεκαλοῦντο τὸν ύριον, καὶ αὐτὸς εἰσήκουσεν αὐτῶν 101

102 αθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ μεγάλου Βασιλείου. Εἰς τὸ Εξαιρέτως «Επὶ σοὶ χαίρει». οινωνικὸν «Αἰνεῖτε» «Εἴδομεν τὸ φῶς» 102

103 Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΟΝΩΝ ροπορευομένων τῶν Ἱεροπαίδων μετὰ εἰκόνων καὶ θυμιατοῦ, ὁ Ἱερεὺς ἐξέρχεται τοῦ Ἱεροῦ μετὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ γίνεται λιτανεία πέριξ τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ Ναοῦ εἰς τέσσαρες στάσεις. Εἰς ἑκάστην γίνεται δέησις καὶ ψάλλεται τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς εἰς στάσεις τέσσαρες. Λαός: Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθὲ αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν Χριστὲ ὁ Θεὸς βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν κόσμον. α Ἐν τῇ βορείᾳ πλευρᾷ τελεῖται δέησις ὑπὲρ τῶν ζώντων. Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου δεόμεθά σου ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. 103

104 Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (Ὄνομα) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Λαός: Ἀμήν. Λαός: Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθὲ αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν Χριστὲ ὁ Θεὸς βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν κόσμον. β Ἐν τῇ δυτικῇ πλευρᾷ, τελεῖται δέησις ὑπὲρ τῶν κεκοιμημένων, εὐσεβῶν Βασιλέων Ὀρθοδόξων πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων κ.τ.λ. Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. 104

105 Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ μακαρίας μνήμης καὶ αἰωνίου ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων δούλων σου βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων ἱερομονάχων ἱεροδιακόνων μοναχῶν καὶ πάντων τῶν ἀπὸ περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν ἡμῶν. Λαός: Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν (3). Ἱερεύς: Ὅτι σὺ εἶ ἡ ἀνάστασις ἡ ζωὴ καὶ ἡ ἀνάπαυσις τῶν κεκοιμημένων δούλων σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου ατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου νεύματι νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Λαός: Ἀμήν. Λαός: Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθὲ αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν Χριστὲ ὁ Θεὸς βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ 105

106 ἐχθροῦ ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν κόσμον. γ Ἐν τῇ νοτίῳ πλευρᾷ τελεῖται δέησις ὑπὲρ τῶν ζώντων. Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (Ὄνομα) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Λαός: Ἀμήν. Λαός: Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθὲ αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν Χριστὲ ὁ Θεὸς βουλήσει 106

107 γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν κόσμον. δ Ἐν δὲ τῇ ἀνατολικῇ πλευρᾷ τελεῖται δέησις ὑπὲρ τῶν ζώντων. Ἱερεύς: Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν, ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου καὶ αἰφνιδίου θανάτου, ὑπὲρ τοῦ ἵλεων εὐμενῆ καὶ εὐδιάλλακτον γενέσθαι τὸν ἀγαθόν καὶ Φιλάνθρωπον Θεὸν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καὶ διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργὴν καὶ νόσον τὴν καθ' ἡμῶν κινουμένην, καὶ ῥύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). 107

108 Ἱερεύς: Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ μακράν, καὶ ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, έσποτα, ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Λαός: ύριε, ἐλέησον (3). Ἱερεύς: Ὅτι ἐλεήμων καὶ Φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Λαός: Ἀμήν. Ἱερεύς: Οἱ ροφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ ιδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν 108

109 θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ εσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διὸ τὸν κοινὸν εσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμονες. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν ατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας ήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἀγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων ατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, ιδασκάλων, αρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη. Λαός: Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν (3). Ἱερεύς: Τούτων τοῖς ὑπὲρ εὐσεβείας μέχρι θανάτου ἄθλοις τε καὶ ἀγωνίσμασι και διδασκαλίαις παιδαγωγεῖσθαί τε καὶ κρατύνεσθαι Θεὸν ἐκλιπαροῦντες, καὶ μιμητός τῆς ἐνθέου αὐτῶν πολιτείας μέχρι τέλους ἀναδεικνύσθαι ἐκδυσωποῦντες, ἀξιωθείημεν τῶν ἐξαιτουμένων, οἰκτιρμοῖς καὶ χάριτι τοῦ εγάλου καὶ ρώτου Ἀρχιερέως Χριστοῦ τοῦ 109

110 ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, πρεσβείαις τῆς ὑπερενδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου αρίας, τῶν θεοειδῶν Ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων. Λαός: Ἀμήν. Ἦχος Βαρύς Γα Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο ποι ω Ν Γ ω ω ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος Στίχ. α. Ε γνω ρι σας εν τοις λα οις την δυ να µι ιν σου 110

111 Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο ποι ω Ν Γ ω ω ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος Στίχ. β. αι ει πα νυν ηρ ξα µην αυ τη η αλ λοι ω σις της δε ξι α ας του υ ψι ι στου ου ου Γ Τις Θε ε ο ος µε ε ε ε γα ας ως ο ο Θε ο ος η η µω ων συ ει ει ει ει ει ο ο ο Θε ε ο ος ο 111 ποι ω ω ω

112 Ν Γ ων θααυ µα α σι ι ι α µο ο ο νο ος Εἶτα, ψάλλεται τὸ «Εἴη τὸ ὄνομα υρίου» καὶ γίνεται ἡ ἀπόλυσις. Ἡ εταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας Βέροιας. 112