ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο

Transcript

1 23 εκεμβρίου. Μνήμη Ἁγίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς. Μνήμη τῶν Ἁγίων δέκα Μαρτύρων τῶν ἐν Κρήτῃ. Ἦχος ι Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τό ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 3. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τό ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ. Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. όξα. Τῶν Ἁγίων. Ἦχος γ'. Τὴν ὡραιότητα Τὴν πολυθαύμαστον Κρήτην τιμήσωμεν, τὴν ἐξανθήσασαν ἄνθη τὰ τίμια, τοὺς μαργαρίτας τοῦ Χριστοῦ, Μαρτύρων τοὺς ἀκρέμονας. έκα γὰρ ὑπάρχοντες, ἀριθμῷ οἱ μακάριοι, δύναμιν μυρίοπλον τῶν δαιμόνων κατῄσχυναν διὸ καὶ τοὺς στεφάνους ἐδέξαντο, Μάρτυρες Χριστοῦ οἱ καρτερόψυχοι. 2

3 Καὶ νῦν. Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ. Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. 3

4 Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου τὰ πρὸς ὑπάντησιν, τῆς αρθένου Μαρίας καὶ Θεομήτορος ἰδοὺ γὰρ ἔρχεται πρὸς σέ, ἔμβρυον φέρουσα, τὸν συνάναρχον ατρί, καὶ τῷ νεύματι ἀεί, Χριστὸν ὃν ἐν τῷ Σπηλαίῳ, γεννήσει καὶ μετὰ τόκον, ἀεὶ αρθένος ὀφθήσεται. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτὸ Κάθισμα. Ἦχος πλ. β'. Ἐλπὶς τοῦ κόσμου ἀγαθὴ. Ἐκ τῆς ερσίδος Βασιλεῖς, χρυσὸν σμύρναν καὶ λίβανον, τῷ κυηθέντι Βασιλεῖ, καὶ Θεῷ προσῆξαν πάλαι ἡμεῖς δὲ νῦν προεορτάζοντες αὐτοῦ τὴν Γέννησιν, εὐσεβοφρόνως ἐκ ψυχῆς, πίστιν ἐλπίδα ἀγάπην, προσφέρωμεν αὐτῷ, τὴν αρθένον ὑμνοῦντες. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτὸ 4

5 Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ Ν ψαλµός. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 5

6 Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. 6

7 Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 7

8 Οἱ Κανόνες Κανών ροεόρτιος. ᾨδὴ α'. Ἦχος β'.ὁ Εἱρμὸς. Ἄτριπτον ἀσυνήθη, ἀβρόχως θαλαττίαν ἀνύσας τρίβον, ὁ ἐκλεκτὸς ἐβόα Ἰσραήλ Τῷ Κυρίῳ ᾄσωμεν, ὅτι δεδόξασται. Α τρι πτον α α συ νη θη α βρο χως θα λατ τι ι αν α νυ σας τρι βον ο εκ λε κτος ε βο α Ισ ρα ηλ τω Κυ ρι ω α σω µεν ο ο τι δε ε δο ξα σται όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἄναρχος ὢν τῇ φύσει, ἀρχὴν ὁ πρὸ αἰώνων λαμβάνει Λόγος, ἐν Βηθλεὲμ τικτόμενος σαρκί, τούτου τὰ Γενέθλια προεορτάσωμεν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Βλέψωμεν διανοίας, τοῖς ὄμμασι πρὸς πόλιν τῆς Ἰουδαίας, πορευομένην τέξαι τὴν Ἁγνήν, ἧς τὸν τόκον πόρρωθεν ἀστὴρ ἐμήνυσε. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. 8

9 Γνόντες σε Βασιλέα, ἐν γῇ ἀποτικτόμενον ἐκ αρθένου, οἱ Βασιλεῖς ερσῶν Λόγε Θεοῦ, μετὰ δώρων σπεύδουσι τοῦ προσκυνῆσαί σε. 9

10 Ἕτερος Κανὼν ροεόρτιος. ᾨδὴ α' Ἦχος πλ. β'. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας ὁ Ἰσραήλ. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. αρθενικῆς ἐκ Νεφέλης μέγας ἡμῖν, ἀνατέλλει Ἥλιος, Ἰησοῦς ὁ φωτισμός, οἱ ἐν σκότει ᾄσωμεν αὐτῷ, αὐγαζόμενοι φαιδρῶς, ταῖς τούτου λάμψεσιν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡ τῶν ἐθνῶν προσδοκία, ὁ Βασιλεύς, τῆς εἰρήνης ἔρχεται, τὸν πολέμιον ἑλεῖν Ὑπαντῆσαι σπεύσωμεν αὐτῷ, τικτομένῳ Βηθλεέμ, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. ροφητικαὶ περαιοῦνται θεῖαι φωναί, τὴν φρικτὴν ἀνάδειξιν, προσημαίνουσαι Χριστοῦ ἡ Ἀμνὰς ἐγγίζει γὰρ τεκεῖν, τὸν Ἀμνὸν καὶ Λυτρωτήν, καὶ πάντων Κύριον. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον. Σὲ τὴν Ἁγνὴν τοῦ εσπότου εριστεράν, τὴν σεμνὴν καὶ ἄμωμον, καὶ καλὴν ἐν γυναιξίν, ὡς τῶν ὅλων τέξασαν Θεόν, μακαρίζομεν πιστῶς, Θεομακάριστε. 10

11 Κανών γ', ᾨδὴ α', τῶν Ἁγίων. Ἦχος γ'. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. ᾌσωμεν τῷ Κυρίῳ, τῷ συνάψαντι τοὺς ἁγίους Μάρτυρας, τῇ ἀμωμήτῳ πίστει, καὶ τούτους ὁπλίσαντι, ἐν μιᾷ τῇ ἐλπίδι, κατὰ τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ, καὶ τῷ συνδέσμῳ πάντας αὐτούς, τῆς ἀγάπης ἑνώσαντι. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Οἱ ἀπλανεῖς ἀστέρες, τοῦ νοητοῦ Ἡλίου, ὡς ἐξ Ἑῴας λάμψαντες, τὸν τοῦ ἀστέρος δρόμον, πιστῶς προηγήσαντο, τοῦ Χριστοῦ γεννηθέντος, ἑορτὴν προεισόδιον, τήν μνήμην τῆς αὐτῶν τελευτῆς, φαιδρῶς προσενέγκαντες. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Οἱ ἐκ ερσίδος Μάγοι, ἐν Βηθλεὲμ τεχθέντι, δῶρα Χριστῷ προσήγαγον, νῦν δὲ οἱ Ἀθλοφόροι, ὡς σμύρναν τὰ αἵματα, ὡς χρυσὸν δὲ τὴν πίστιν, ὡς λίβανον τὰ πνεύματα, θυσίαν προεόρτιον, τῷ τεχθέντι προσήνεγκαν. 11

12 Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Τῇ Θεοδούλου πίστει, καὶ Ζωτικοῦ ἀγάπῃ, συνεκράθη όμπιος, καὶ Σατορνῖνος ἅμα, καὶ συνεστεφάνωται Εὔπορος, Ἀγαθόπους, Γελάσιος, Εὐάρεστος καὶ Εὐνικιανός, σὺν αὐτοῖς καὶ Βασιλείδης ὁ σύναθλος. όξα... Τριαδικὸν. Ἡ ὑπὲρ νοῦν οὐσία, καὶ ἀμέριστος τρισὶν Ὑποστάσεσι, διαιρετῶς ὑμνεῖται, μιᾷ δὲ θεότητι, ἁπλῶς ἀδιαιρέτως Τριὰς γὰρ ἡ αὐτὴ καὶ Μονάς, ἁπλὴ καὶ ἀδιαίρετος, ἐστὶ καὶ ὀνομάζεται. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Ἐν Βηθλεὲμ γεννᾶται, καὶ τὴν Ἐδὲμ ἀνοίγει, ὁ ἐκ αρθένου Κύριος, τεχθεὶς ἀνερμηνεύτως. Φάτνη ἑτοιμάζεται, καὶ Σπήλαιον τῷ Κτίστῃ, Μάγοι εὐτρεπίζουσι τὰ δῶρα, τῷ εσπότῃ Θεῷ, καὶ Ἀστὴρ προκηρύττει τὸ φῶς. 12

13 Κανών ροεόρτιος. ᾨδὴ γ'. Ἦχος β'.ὁ Εἱρμὸς. Τόξον συνετρίβη δυναστῶν, τῷ κράτει σου Χριστέ, καὶ δύναμιν ἀσθενεῖς, σὲ περιεζώσαντο. Το ξον συ νε τρι βη δυ να στων τω κρα α\τεισου Χρι στε και δυ να µιν α σθε νεις σε πε ρι ε ζω σαν το όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. εῦτε διανοίᾳ καθαρᾷ, ἠχήσωμεν φαιδρῶς, τῶν Γενεθλίων Χριστοῦ, νῦν τὰ ροεόρτια. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἔρχῃ καταλῦσαι ἐν σμικρῷ, Σπηλαίῳ Βασιλεῦ, πλουτίζων με Ἰησοῦ, τῇ πολλῇ πτωχείᾳ σου. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ζόφου ἐξαιρούμενος ἡμᾶς, κακίας ὁ Χριστός, προέρχεται σαρκί, τεχθῆναι ὡς ἄνθρωπος. 13

14 Ἕτερος ροεόρτιος.ἦχος πλ. β'. Οὐκ ἔστιν Ἅγιος ὡς σὺ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ λόγῳ τείνας οὐρανόν, ὑπεισέρχῃ Σπηλαίῳ, καὶ ἀλόγων ἐν φάτνῃ, ἀνακέκλισαι Χριστέ, τῆς ἀλογίας ἡμᾶς, διὰ σπλάγχνα, θέλων ἐκλυτρώσασθαι. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Βοᾷ ροφήτης ἐμφανῶς ὁ Θεὸς ἡμῶν οὗτος, λογισθήσεται οὐδείς, ἕτερός τις πρὸς αὐτόν, ἐξεῦρε πᾶσαν ὁδόν, ἐπιστήμης, τοῖς βροτοῖς ἑνούμενος. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Οὐ φέρει βλέπειν Χερουβίμ καὶ πῶς φέρει σε φάτνη, τὸν ἀχώρητον φύσει, διὰ ἔλεος πολύ, τικτόμενον δι' ἡμᾶς, ἐκ αρθένου, Κύριε φιλάνθρωπε; Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θεοτοκίον. ροεῖδεν Ὄρος σὲ ποτέ, ανιὴλ ὁ ροφήτης, ἐξ οὗ λίθος ἐτμήθη, Θεοτόκε τοὺς βωμούς, λεπτύνας καὶ καθελών, τῶν εἰδώλων, πάναγνε Θεόνυμφε. 14

15 ᾨδὴ γ', τῶν Ἁγίων. Ἦχος γ'. Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Ἀθλητικὸν παγκράτιον οἱ γενναῖοι, τοῦ Χριστοῦ διήνυσαν Ἀθλοφόροι, τῶν διωκτῶν τὴν ἀπόνοιαν καταπαλαίσαντες. (ίς) Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Οἱ νοεροὶ φωστῆρες τῆς Ἐκκλησίας, λογικὰς ἀστράπτοντες λαμπηδόνας, τὴν ἀβλεψίαν φωτίζουσι τῶν καρδιῶν ἡμῶν. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Ὁ στερεώσας Κύριε τοὺς Ἁγίους, ἐνεγκεῖν ἀφόβως τὰς ἀλγηδόνας, ῥῦσαι κινδύνων καὶ θλίψεων τοὺς ὑμνοῦντάς σε. όξα... Τριαδικὸν. Σεραφικῶς ὑμνήσωμεν τὴν Τριάδα, σὺν Ἀγγέλοις κράζοντες ἀσιγήτως Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος, ἡ Τριὰς καὶ Μονὰς ὁ Θεός. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. 15

16 Τὸν τῆς Τριάδος ἕνα τῇ γαστρί σου, δεξαμένη Ἄχραντε Θεοτόκε, ἀνερμηνεύτως ἐκύησας, ὡς οἶδε μόνος αὐτός. ᾨδὴ γ', τοῦ Μηναίου. Ὁ Εἱρμὸς. Ἦχος γ'. Ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷ μου, ἐπλατύνθη ἐπ ἐχθρούς μου τὸ στόμα μου. Μ Γ Ε στε ρε ω θη η καρ δι α µου εν Κυ ρι ω υ ψω θη κε ε ε ρας µου εν Γ Θε ω ω µου ο τι ουκ ε στιν α γι ι ος πλην σου Κυ υ ρι ι ε ε ε ε 16

17 Κάθισμα. Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Τῆς Κρήτης οἱ λαμπροί, καὶ σεπτοὶ πολιοῦχοι, ἀθλήσαντες στερρῶς, ἐτροπώσαντο πίστει, τὸν ὄφιν τὸν ἀρχέκακον, καὶ νομίμως ἐστέφθησαν, τούτων σήμερον, τήν ἀξιέπαινον μνήμην, ἑορτάζοντες, μεγαλοφώνως τὸν πάντων, δοξάζομεν Κύριον. όξα... Καὶ νῦν... ροεόρτιον, ὅμοιον. Ἀγάλλου ἡ Σιών, Βηθλεὲμ εὐτρεπίζου, ὁ πάντων συνοχεύς, τὸν ἀστέρα προπέμψας, ἐμήνυσε τὴν ἄμετρον, ἑαυτοῦ συγκατάβασιν ὃν γὰρ τρέμουσι, τῶν οὐρανῶν αἱ υνάμεις, ὄντως τίκτεται, ἐκ τῆς αρθένου ἀτρέπτως, ὁ μόνος Θεὸς ἡμῶν. 17

18 ᾨδὴ στ', τοῦ Μηναίου. Ἦχος γ'. Ὁ Εἱρμὸς. Τοὺς εἰς τὰ τέλη τῶν αἰώνων, καταντήσαντας Φιλάνθρωπε, καὶ τρικυμίαις πειρασμῶν, ἀπολέσθαι κινδυνεύοντας, βοῶντας μὴ παρίδῃς Σῶσον Σωτήρ, ὡς ἔσωσας, τοῦ θηρὸς τὸν ροφήτην. Μ Γ Τους εις τα τε λη των αι Μ ω νων κα τα Γ ντη σαν τας φι λαν θρω ω πε και τρι κυ µι αις πει ρα σµων α πο λε σθαι κιν δυ υ νευ ο ον τας Γ βο ων τας µη πα ρι δης σω σον Σω τηρ ως ε σω ω σας του θη ρος τον προ φη η τη η η ην 18

19 Κοντάκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος δ'. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἑωσφόρος ἔλαμψεν, ἡ τῶν Μαρτύρων, σεβασμία ἄθλησις, προκαταυγάζουσα ἡμῖν, τὸν ἐν Σπηλαίῳ τικτόμενον, ὃν ἡ αρθένος, ἀσπόρως ἐκύησεν. Ὁ Οἶκος. Τὸν ἐν Σπηλαίῳ δι ἡμᾶς τεχθέντα ἐκ αρθένου, Χριστὸν τὸν ζωοδότην, ποθοῦντες οἱ ὁπλῖται, χορείαν ἤγειραν φαιδρὰν κατὰ τοῦ Βελίαρ, καὶ νικήσαντες σαφῶς, εἰς γῆν αὐτὸν κατέρραξαν, ἄμετρα πάλαι τοῦτον καυχώμενον ὅθεν δᾳδουχοῦσι τοῖς ἐν σκότει, ὡς φωστῆρες ὑπάρχοντες τοῦ νοητοῦ Ἡλίου ἀστὴρ μὲν γὰρ τὸ πρίν τοῖς Μάγοις ἐπέστη, ὁδηγῶν ἐν Βηθλεέμ, πόλει Ἰούδα, οὗτοι δὲ ἡμῖν κηρύττουσιν ἐν βασάνοις ὃν ἡ αρθένος ἀσπόρως ἐκύησεν. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Τῇ ΚΓ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τῶν Ἁγίων δέκα Μαρτύρων, τῶν ἐν Κρήτῃ μαρτυρησάντων. Στίχοι Τοῦ ποιμενάρχου θρέμματα Χριστοῦ δέκα, Εἰσηλάθη τμηθέντα μάνδρᾳ Μαρτύρων. 19

20 Εἰκάδι τῇ τριτάτῃ δέκα ἐν Κρήτῃ τάμον ἄνδρας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη του Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν αύλου, Ἀρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας, ἑνὸς τῶν τριακοσίων δέκα καὶ ὀκτὼ Ἁγίων ατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Τὰ ἐγκαίνια τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ μεγάλης Ἐκκλησίας. Στίχοι Ἐγκαινίοις καλοῖς σε τοῖς ἐγκωμίοις, Τιμῶ καλῶν κάλλιστε γῆς Ναῶν ὅλων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ Θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ναοὺμ τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ φωτιστοῦ καὶ ἱεροκήρυκος Βουλγαρίας. Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σχίνων ξίφει τελειοῦται. Ταῖς τῶν σῶν Ἁγίων πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 20

21 ᾨδὴ η', τοῦ μηναίου. Ἦχος γ'. Ὁ Εἱρμὸς. Στίχ. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον. Τὸν ἐν φλογὶ τοῖς αισὶ τῶν Ἑβραίων, συγκαταβάντα θεϊκῇ δυναστείᾳ, καὶ ὀφθέντα Κύριον ἱερεῖς εὐλογεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν το ον Κυ ρι ι ον Μ Γ Τον εν φλο γι τοις παι σι ι των Ε βραι ων συ γκα τα βαν τα θε ι κη η δυ Γ να στει ει α και ο φθεν τα Κυ ρι ον ι ε ρει εις ευ λο Κ γει τε και υ περ Γ ρυ ψου ου τε εις παν τας τους αι ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς... 21

22 Τιµιωτέρα ἦχος γ. Γ Ἦχος Γα Με γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη ρι ι µου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο µεν Γ Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α 22

23 πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα α σαι αι γε ε νε αι αι Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο µεν Γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ 23

24 τον Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο µεν Γ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ι ας αυ των Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των 24

25 Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο µεν Γ Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε 25

26 µε γα λυ υ νο µεν Γ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βει ειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ υ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή 26

27 Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή τοῦ Μηναίου. Ἦχος γ'. Ὁ Εἱρμὸς. Σὲ τὴν ἀθάνατον Κύριε πηγήν, τὴν δι Ἁγίων ἰάματα, τῶν ἀνθρώπων τῷ γένει παρέχουσαν, ἀεὶ μεγαλύνομεν, ὅτι σῴζεις τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Γ Σε την α θα να τον Κυ ρι ε πη γην την δι Α γι ων ι α µα τα των αν θρω πων Γ τω γε ε νει πα α ρε χου ου σαν α ει ει µε γα λυ νο µεν ο τι σω ζεις τας ψυ χας η µω ων Γ Ἦχος Γα Α ξι ον ε στιν ως α λη θως µα κα ρι ζειν σε την Θε ο το ο κον την α ει µα Γ κα ρι στον και πα να µω µη τον 27 και µη τε

28 ρα του Θε ε ου η η µων την τι µι ω τε ραν Γ των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως 3 Θε ον Λο ο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µε ε ε εν 28

29 Ἐξαποστειλάριον τῶν Ἁγίων. Ἦχος β. Τοῖς Μαθηταῖς. Σὺν Θεοδούλῳ στέψωμεν, Ζωτικὸν Ἀγαθόπουν, καὶ Σατορνῖνον όμπιον, ἅμα Εὐνικιανῷ, τὸν ἔνδοξον Βασιλείδην, Εὔπορόν τε τὸν θεῖον, καὶ τὸν κλεινὸν Γελάσιον, καὶ Εὐάρεστον ὕμνοις, χαρμονικῶς, ταῖς πρεσβείαις τούτων, ὅπως ῥυσθῶμεν, πταισμάτων καὶ στεφθείημεν, πρὸς Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος. ροεόρτιον, ὅμοιον. Οἱ ἀρετὴν ἀσκήσαντες, καὶ νεκρῶσαι τὰ πάθη, ἐν ἐγκρατείᾳ σπεύσαντες, ὥσπερ τρίϋλον δῶρον, μετὰ ποιμένων καὶ Μάγων, πρᾶξιν ἐπαινουμένην, καὶ θεωρίαν εὔστοχον, νῦν προσάξωμεν πίστει, τῷ ἐν σαρκί, γεννηθῆναι ἥκοντι ἐκ αρθένου, Θεῷ τῷ εὐδοκήσαντι, τὴν ἡμῶν σωτηρίαν. 29

30 Ἦχος α α σα πνο η αι νε σα α τω ω τον Κυ ρι ον αι νει τε τον Κυ ρι ον εκ των ου ρα νων αι νει τε αυ τον εν τοις υ ψι στοις σοι πρε πει υ µνος τω Θε ω Αι νει τε αυ τον παν τες οι Αγ γε λοι αυ του αι νει ει τε αυ τον πα σαι αι υ να α µεις αυ του σοι πρε πει υ µνος τω Θε ω 30

31 Στιχ. Εἰς τοὺς Αἴνους, Στιχηρὰ ροσόμοια. Ἦχος πλ. β'. Αἱ Ἀγγελικαὶ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Τὸ προορισθέν, τῷ ατρὶ πρὸ τῶν αἰώνων, καὶ προκηρυχθέν, τοῖς ροφήταις ἐπ ἐσχάτων. Μυστήριον ἐφάνη, καὶ Θεὸς ἐνηνθρώπησε, σὰρκα προσλαβὼν ἐκ τῆς αρθένου, κτίζεται ὁ Ἄκτιστος βουλήσει ὁ Ὢν γίνεται, ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Χριστὸς παραγίνεται. Στιχ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Ὑμνῶ σε Βασιλεῦ, τὸν σπαργάνοις εἱληθέντα λύεις γὰρ σειράς, τῶν ἐμῶν παραπτωμάτων καὶ δόξῃ ἀκηράτῳ, καὶ 31

32 ἀφθάρτῳ τιμήσας με, ὅλον τῷ ατρὶ προσῳκειώσω, δημιουργῶν καὶ ἀναπλάττων διὸ κράζομεν Ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Χριστὸς παραγίνεται. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Φῶς τὸ ἐκ φωτός, προϊὸν καὶ ἐκ αρθένου, λάμψαν τοῖς ἐν γῇ, δι Ἀστέρος κατιδόντες, οἱ Ἀστρολόγοι Μάγοι, ερσικὸν ἀπετίθεντο, σκότος καὶ ἀστρῷαν πᾶσαν πλάνην, καὶ ἐν χαρᾷ τῷ γεννηθέντι, Θεῷ ἔψαλλον Εὐλογημένος ὁ τεχθείς, Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε 32

33 σα α τω τον Κυ ρι ον Χλόην ἐμμανῶς, τῶν Νηπίων ἐκθερίζει, ὑπὸ τῶν σοφῶν, ἐμπαιχθεὶς Ἡρῴδης Μάγων καὶ χεῖρα μιαιφόνον, κατὰ σοῦ αἴρειν ᾤετο ἀλλ ἐπιδημεῖς τοῖς Αἰγυπτίοις, σκότος τὸ βαθύτατον διώκων, μεθ ὧν ψάλλομεν Εὐλογημένος ὁ τεχθείς, Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι. όξα... ὅμοιον. Ψάλλων ὁ καινός, Ἰσραὴλ τὸ καινὸν ᾄσμα, ᾄδων, τὴν ᾠδήν, τὴν οὐράνιον ἐκείνην, εὐφράνθητι καὶ τέρπου, καὶ ἀγάλλου καὶ χόρευε ἄγε δὴ φαιδρῶς τὰς Ἑορτάς σου, ὁ ἐκ Θαιμὰν Θεὸς σαρκὶ ἐφάνη, αὐτὸς μέλλει δέ, ἐν Ἰορδάνου ταῖς ῥοαῖς, ὡς ἄνθρωπος λούσεσθαι. Καὶ νῦν... ὅμοιον. Ὤφθης ἐπὶ γῆς, καὶ βροτοῖς συνανεστράφης, Καίσαρος θεσμοῖς, σὺν τοῖς δούλοις ἐπεγράφης ἐπλάσθης, οὐκ ἐτράπης, ἀναλλοίωτος ἔμεινας, ὅλος ὢν Θεός, κἂν ἐσαρκώθης όξα τῇ σοὶ οἰκονομίᾳ, τιμὴ αἴνεσις, μεγαλοπρέπεια καὶ νῦν, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. 33

34 Ὁ προεστώς: Σοὶ δόξα πρέπει, Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρί, καὶ τῷ Υἱῶ, καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ Ἀναγνώστης χῦμα τό: όξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμεν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυ νοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον νεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ ατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. ρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ ατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ ατρός. Ἀμήν. Καθ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 34

35 Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα. Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς. ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. αράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. 35

36 Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ διάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑωθινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ. Κύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε ἐλέησον. Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρὰ τοῦ Κυρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. 36

37 Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. Σοὶ Κύριε. Ὅτι Θεός ἐλέους, οἰκτιρμῶν, καὶ φιλανθρωπίας ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Ὑιῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αιῶνας 37

38 τῶν αἰώνων. Ὁ χορός: Ἀμήν. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ χορός: Καὶ τῷ πνεύματί σου. ὁ διάκονος: Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. Ὁ χορός: Σοί, Κύριε. Ὁ Ἱερεύς: Τὴν εὐχὴν τῆς κεφαλοκλισίας... Ὁ Ἱερεύς: Σὸν γὰρ ἐστι τὸ ἐλεεῖν καὶ σώζειν ἡμᾶς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ χορός: Ἀμήν. 38

39 Καὶ ἀρχόμεθα ψάλλειν τὰ ροεόρτια Στιχηρὰ ροσόμοια. Ἦχος α'. ανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς. Ἡ γῆ πᾶσα βλέπουσα Θεοῦ, κάθοδον εὐφραίνεται, Μάγοι τὰ δῶρά μοι φέρουσιν. Οὐρανὸς φθέγγεται, διὰ τοῦ Ἀστέρος, Ἄγγελοι δοξάζουσι, οιμένες ἀγραυλοῦντες θαυμάζουσι, Φάτνη εἰσδέχεται, ὥσπερ θρόνος με πυρίμορφος. Ἐπαγάλλου, ταῦτα Μῆτερ βλέπουσα. Στίχ. Ὁ Θεὸς ἀπὸ Θαιμὰν ἥξει καὶ ὁ ἅγιος ἐξ ὄρους κατασκίου δασέος. Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν Ἐθνῶν, ἦλθες περικείμενος, ἐμῆς μορφῆς τὸ ὁμοίωμα, Υἱέ μου ἄναρχε, ατρὸς προανάρχου, ἀπόρρητον Γέννημα πλουτίσαι γὰρ προείλου πτωχεύσασαν, τὴν ἀνθρωπότητα, τῇ πτωχείᾳ ἣν περίκεισαι. Ἀνυμνῶ σου, Κύριε τὸ εὔσπλαγχνον. Στίχ. Κύριε εἰσακήκοα τὴν ἀκοήν σου καὶ ἐφοβήθην κατενόησα τὰ ἔργα σου. Ὡς βρέφος με βλέπουσα ταῖς σαῖς, ἐπαναπαυόμενον, Μῆτερ ἀγκάλαις εὐφράνθητι ἦλθον τὸν πόνον γάρ, ὅλον ἀφελέσθαι, τοῦ, Ἀδὰμ ὃν ἔπαθε, κακίστῃ συμβουλίᾳ τοῦ ὄφεως, 39

40 ξύλου γευσάμενος, καὶ τρυφῆς ἔξω γενόμενος, αραδείσου, καὶ καταφθειρόμενος. οξαστικὸν, Τῶν Ἁγίων. Ἦχος γ'. Γ Ἦχος Γα. Nε ο ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι υι ω ω ω και αι α α γι ω ω νε ε ευ µα α α α τι ι Γενναῖοι Μάρτυρες ἀληθείας, ὑμᾶς οὐ βία τυραννική, οὐ θωπεία ἀπατηλή, οὐ μελῶν ἐκκοπαί, οὐδὲ θανάτου ἀπειλαί, τῆς πρὸς τὸ θεῖον ἀγάπης, χωρίσαι δεδύνηνται διὸ παρρησίαν ἔχοντες, πρὸς Χριστὸν τὸν ἐπὶ πάντων Θεόν, ταύτην ἀμοιβὴν τῶν ἀλγεινῶν βασάνων αἰτήσασθε, παρὰ Χριστοῦ, λαβεῖν εὐχαῖς ὑμῶν, τὸ μέγα ἔλεος. Γ Γεν ναι αι οι οι Μαρ τυ υ ρε ε ες α λη θει ει ει ει ας υ µας ου βι ι ι α α 40

41 τυ υ υ ρα αν νι ι ι κη ου θω πει α α πα τη η λη ου µε λω ω ων ε εκ κο ο παι αι ου δε θα να του ου α πει ει λαι της προς το Θει ει ει ο ο ο ο ον α α γα α α πης χω ρι ι ι σαι δε ε δυ υ νη η ην ται αι δι ο παρ ρη σι αν ε χο ον τες προς Χρι στον το ον ε ε πι πα αν τω ων Θε ο ον τα αυ την α µοι βην τω ων αλ γει νω ω ω ων βα α σα α α νων αι τη σα α σθε πα α ρα α Χρι ι ι στου ου λα βειν ευ χαις υ υ µων και αι το µε γα ε ε ε 41

42 ε ε λε ε ος Ν Και νυ υν και α ει και εις του ους αι αι ω ω ω νας των αι αι ω ω ω νων α α α µην Θεοτοκίον, ροεόρτιον. Ἦχος πλ. δ'. Ἐν Βηθλεὲμ γεννᾶται, ὁ τοῦ παντὸς οιητής, καὶ τὴν Ἐδὲμ ἀνοίγει, ὁ πρὸ αἰώνων Βασιλεύς, ἡ φλογίνη ῥομφαία, τὰ νῶτα δίδωσιν, τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ διαλέλυται, αἱ οὐράνιαι δυνάμεις, σὺν τοῖς ἐπὶ γῆς ἀναμίγνυνται, Ἄγγελοι σὺν τοῖς ἀνθρώποις, κραταιὰν πανήγυριν συγκροτοῦσιν. Οἱ καθαροὶ τῷ καθαρῷ προσενεχθέντες, ἴδωμεν τὴν αρθένον, ὡς θρόνον δόξης Χερουβικόν, χωρήσασαν τὸν μηδαμοῦ χωρούμενον Θεόν, καὶ βαστάζουσαν, ὃν τὰ Χερουβὶμ μετὰ φόβου βαστάζουσιν ὅπως παράσχῃ τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. 42

43 Ν Εν Βη θλε εµ γεν να ται ο του παν το ο ος οι η η της και την Ε δεµ α α νοι οι οι γει ο προ αι ω νων Βα α α α σι ι ι ι λευς η φλο γι νη ροµ φαι αι αι α τα νω ω τα α δι ι ι δω ω ω ω σιν το µε σο τοι οι χον του φραγ µου δι α λε ε ε ε λυ υ υ υ ται αι ου ρα νι ι αι υ υ να α α µεις συν τοις ε πι γης α να α µι ι ι ι γνυ υ υ υν ται Αγ γε ε λοι συν τοις α αν θρω ω ω ποις κρα ται αν πα νη γυ ρι ιν συ υγ κρο ο του ου ου ου σιν οι κα θα ροι 43

44 τω κα θα ρω προ σε νε χθε ε ε εν τες ι δω µεν την αρ θε ε ε ε νον ως θρο νο ν δο ο ο ξης Χε ρου βι ι κον χω ω ρη σα α σαν τον µη δα µου χω ρου µε νον Θε ε ον και βα στα ζου ου σαν ον τα Χε ρου ου βιµ µε τα φο ο βου βα α στα α α α ζου ου ου ου σιν ο πως πα ρα α α σχη η τω ω ω κο ο ο ο σµω το µε ε γα α ε ε λε ε ο ο ο ο ο ο ος 44

45 Ὁ Ἱερεύς: Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογείσθαι τῷ Κυρίῳ, καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου Ὕψιστε, τοῦ ἀναγγέλλειν τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα. Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ γ ) όξα... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... 45

46 Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ. Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. 46

47 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Μ Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε Ν Μ Ν Ν λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Ν Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον Μ 47

48 Μ Ν Κυ Κυ Ν Κυ Γ Κυ Κυ Κυ Ν Κυ Ν ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε Γ λε η σον ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε Ν 48

49 Ἀντίφωνο Α Ἦχος ι Α µη Στιχ. α ην Α γα θον το ε ξο µο λο γει σθαι τω Κυ ρι ω και ψαλ λειν τω ο νο µα τι σου Υ ψι στε Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στιχ. β Του α ναγ γε λειν τω πρω ι το ε λε ος σου και την α λη θει αν σου κα τα νυ κτα Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 49

50 τερ σω σον η µας Στιχ. γ Ο τι ευ φρα νας µε Κυ ρι ε εν τοις ποι η µα σι σου και εν τοις ερ γοις των χει ρων σου α γαλ λι α σο µαι τερ Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω σω σον η µας Στιχ. δ Ο τι ευ θυς Κυ ρι ος ο Θε ος η µων και ουκ ε στιν α δι κι α εν αυ τω Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 50

51 όξα ατρὶ...καὶ νῦν... Το τελευταίον. Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνο Β Ἦχος ι Α µη ην Γ Στιχ. α Ο Κυ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ σα το ε νε δυ σα το Κυ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας Κυ ρι ε 51

52 Στιχ. β Γ Και γαρ ε στε ρε ω σε την οι ου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η Β µας Κυ ρι ε Στιχ. γ Θαυ µα στοι οι µε τε ω ρι σµοι της θα λασ σης θαυ µα στος εν υ ψη λοις ο Κυ ρι ος Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας Κυ ρι ε Στιχ. δ Γ Τα µαρ τυ ρι α σου ε πι 52

53 στω θη σαν σφο δρα τω οι κω σου πρε πει α γι α σµα Κυ ρι ε εις µα κρο τη τα η µε ρων Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας Κυ ρι ε ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω νων Μ Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων 53

54 και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε νου Μα ρι ας α τρε ε πτως ε αν θρωπη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 54

55 Στιχ. α Γ ευ Ἀντίφωνο Γ Ἦχος ι τε α γαλ λι α σω µε θα τω Κυ ρι ω α λα λα ξω µεν τω Θε ω τω Σω τη ρι η µων Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α Γ Στιχ. β ρο φθα σω µεν το προ σω πον αυ του εν ε ξο µο λο γη σει και εν ψαλ µοις α λα λα ξω µεν αυ τω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο 55

56 εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α Στιχ. γ Ο τι Θε ος µε γας Κυ ρι ος και βα σι λευς µε γας ε πι πα σαν την γην Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α α α α 56

57 Εἰσοδικό ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε σω µεν Χρι στω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ. Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. 57

58 Ἦχος ι Ε τοι µα ζου Βη θλε εµ η νοι κται πα σιν η Ε δεµ Ευ τρε πι ζου Ε φρα θα ο τι το ξυ λον της ζω ης εν τω σπη λαι ω ε ξην θη σεν εκ της αρ θε ε νου α ρα δει σος και γαρ η ε κει νης γα στηρ ε δει χθη νο η τος εν ω το θει ον φυ τον εξ ου φα γον τες ζη η σο µεν ου χι δε ως ο Α δαµ τε θνη ξο µε θα Χρι στος γεν να ται την πριν πε σου σαν α να στη σων ει κο ο να 58

59 Ἀπολυτίκιον. Τῶν Ἁγίων. Ἦχος γ'. Τὴν ὡραιότητα. Τὴν πολυθαύμαστον Κρήτην τιμήσωμεν, τὴν ἐξανθήσασαν ἄνθη τὰ τίμια, τοὺς μαργαρίτας τοῦ Χριστοῦ, Μαρτύρων τοὺς ἀκρέμονας. έκα γὰρ ὑπάρχοντες, ἀριθμῷ οἱ μακάριοι, δύναμιν μυρίοπλον τῶν δαιμόνων κατῄσχυναν διὸ καὶ τοὺς στεφάνους ἐδέξαντο, Μάρτυρες Χριστοῦ οἱ καρτερόψυχοι. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 59

60 Γ Η ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΡΟΕΟΡΤΙΟΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Ἦχος Γα αρ θε νος ση η µε ρον τον προ αι ω νι ον Λο ο ο γον εν Σπη λαι ω ε ερ χε ται α πο τε κειν α πορ ρη η η τως Χο ο ρευ ε η οι κου µε ε ε νη α κου τι σθει ει ει σα δο ο ξα σον µε τα Αγ γε λων και των οι µε ε ε νων βου λη θεν τα ε πο φθη η ναι παι δι ον νε ον τον προ αι ω νων Θε ο ο ο ον 60

61 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ροκείμενον. Ἦχος πλ. β' Εὐφράνθητε ἐπὶ Κύριον καὶ ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι. Στίχ. Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι. ρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ανάγνωσμα 3:8-12 Ἀδελφοί, προϊδοῦσα ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Αβραὰμ «ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη». Ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Αβραάμ. Οσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσίν, ὑπὸ κατάραν εἰσί γέγραπται γάρ «Ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά». Ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ, δῆλον ὅτι «ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται». Ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ «ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς». Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ. β 61

62 Μακάριοι ὃν ἐξελέξω καὶ προσελάβου, Κύριε. Στίχ. Καὶ τὸ μνημόσυνόν αὐτῶν εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. Μακάριοι ὃν ἐξελέξω καὶ προσελάβου, Κύριε καὶ τὸ μνημόσυνόν αὐτῶν εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. 62

63 Ἦχος α Κ Κ Α γαλ λι α θε δι και οι εν Κυ υ ρι ι ι ω τοις ευ θε ε σι πρε ε πει ει αι αι Ν αι αι νε ε ε ε σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ις α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α Κ Ε ξο µο λο γει θε τω Κυ υ ρι ι ι ω ε εν κι ι θα α α α ρα εν ψαλ τη ρι ω δε κα χο ο ορ δω ψα α α λα α α τε ε α α αυ τω ω ω ω ω ω ω ω Ν ω ω ω ω α α αλ λη η η λου ου 63

64 ι ι ι α Κ Μ Κ Α σα α α τε α α αυ τω α α α µα και αι αι νο ο ον κα λω ως ψαλ λα α τε α α αυ τω ε ε εγ α α λα α α α Ν λα α α αγ µω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω α α αλ λη η η λου ου ι ι ι α Ν Α α Κ γα α πα ε λε η Κ µο συ νην και κρι σιν ο Κυ Κ ρι ι ο ος του Κ ε λε ε ου ους Κυ ρι ι ι ι ι ι ι ι Κυ ρι ι ι ι ι ου πλη η η Ν η η ρης η η η γη η η η η η η η η η η η α α 64

65 αλ λη η η λου ου ι ι ι α 65

66 Ν ΕΙΣ ΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ Ἦχος Νη Ν Α γα λι α α α α α σθε ε δι ι Ν ι ι ι ι και αι αι αι αι δι ι και αι οι ε ε ε εν Κυ υ ρι ι ι ω τοις Ν ευ θε ε ε ε ε ε σι πρε ε πει ει ει αι νε ε ε σις Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι ι α 66

67 Ἦχος Νη Ν Nε Μ Α γαλ λι α α α α α α Ν α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α ε α γαλ λι α α α α α σθε ε Μ ε ε ε ε ε ε ε ε δι Μ ι ι ι ι ι ι Μ ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι Μ ι ι ι ι δι ι ι ι Ν ι ι ι και αι αι οι οι εν Κυ ρι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι εν Κυ ρι ι ω 67

68 Ν ω ω ω ω ω ω ω ω τοις ευ θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε τοις ευ θε Ν ε σι ι ι ι ι ι ι ι πρε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε πει ει ει ει ει πρε πει Ν αι αι αι αι αι αι αι αι αι νε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε πρε πει αι αι νε ε σι Ν ι ι ι ι ι ι ι ις Αλ λη λου Ν ου ι ι ι α α α Ν α α α α α α 68

69 Εἴδοµεν τὸ φῶς τό ἀληθινόν Ἦχος ι Ει δο µεν το φως το α λη θι νον ε λα βο µε εν νευ µα ε που ρα α νι ον ευ ρο µεν πι στιν α λη θη α δι αι ρε τον Τρι α δα προ σκυ νου ου ου ουν τες αυ τη γαρ η η µας ε σω σε ε ε ε ε εν Εἰς τό άντοτε, νῦν καὶ ἀεί Ἦχος ι Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην αι ω ω νι ον 69

70 λη ρω θη τω το στο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ο ξαν σου ο τι η ξι ω σας η µας των α γι ων σου µε τα σχειν µυ στη ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ραν µε λε ταν την δι και ο συ νην σου Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α α α 70

71 Εἴη τό ὄνοµα... Μ Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νο α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νο α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τόν Εὐλογούντα... Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 71

72 Ἡ Μεταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «Μελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 72