2. EDICIÓN DE LOS FRAGMENTOS. Esta edición de los fragmentos de la Tebaida sigue en lo esencial a la de

Transcript

1 2. EDICIÓN DE LOS FRAGMENTOS Esta edición de los fragmentos de la Tebaida sigue en lo esencial a la de BERNABÉ (1987, 20-28)^^; no hay diferencias ni en la nómina de los testimonios y fragmentos, ni en su ordenación, ni en el texto de los fragmentos literales. Mis desviaciones de la edición-base se encuentran fundamentalmente en el aparato crítico; estas variaciones han sido sugeridas por la consulta de la edición de DAVIES (1988, 21-26) o por las reseñas que se han publicado sobre los libros de BERNABÉ y DAVIES^^ TESTIMONIOS Testimonium 1 B[ERNABÉ] = 3 D[AVIES] Tabula Borgiana (Nap. Mus. Naz. Inv. 2408) = I.G. XIV 1292: ύποθήσομεμ θηβαΐδα [ ]v τον Μιλήσιοΐ' λέγουσιν έπων δι^τα,θφ. ϋποθήσομεν θηβαίδα [Όμηρου έπώΐ'... καΐ τά κατ' Επιγόνους α ποιήσαι...)ν τον Μίλήσίον λέγοιχιιν έπων δντα,θφ lac. sic suppl. WlLAMOWITZ. Testimonium 2 Β = 1 D Pausanias IX 9.1 et 5 (ΙΠ 17 ROCHA-PEREIRA): TOV δέ πόλεμον τοϋτον, bv έπολέμησαν ΆργεΙοι, voμícω πάντων, δσοι πρό? Έλληνα^ έπι των καλουμένων ηρώων έπολεμήθησαν ύπό Ελλήνων, γενέσθαι λόγου μάλιστα άξιον (...) έποιήθη δέ ές τον πόλεμον τούτον καΐ έπη θηβαΐς- τά δέ έπη ταϋτα Καλλίνος [= Τ 10 GENTILI-PRATO] άφικόμενο9 αυτών ές μνήμην έφησεν "Ομηρον τον ποιήσαντα elvaí, Καλλίνω δέ πολλοί τε καΐ άξιοι λόγου κατά ταύτα έγνωσαν εγώ δέ την ποιησιν ταύτην μετά γε Ίλιάδα καΐ τά έπη τά ές "Οδυσσέα επαινώ μάλιστα. 4 Θηβαία HEMSTERHUIS: Θηβαίοι^ codd.; 5 Καλβίνος... 6 Καλλίνω SYLBURG: Καλαϊνο?... Καλαίνω codd. En TORRES-GUERRA (1993, 50-52) adopto y justifico un texto ligeramente distinto en los fragmentos 2 y 4. " CL sobre todo DAVIES (1989C) y PETERS (1987); cf. también ADRADOS (1989), HuYS (1990), LABARBE (1990a y b), MARTÍNEZ DÍEZ (1988) y WlLLCOCK (1990).

2 20 LA TEBAIDA HOMÉRICA COMO FUENTE DE ILÍADA Y ODISEA Testimonium 3 Β = 4 D Tzetzes, Vita Hesiodi (49 WlLAMOWITZ): τον παλαιον δ' "Ομηρον Διονύσιος ó κυκλογράφος [= fgr//15 F 8] φησιν έπ' αμφοτέρων ύπάρχειν των θηβαϊκών στρατειών καΐ της Ιλίου αλώσεως. Cf. etiam Tzetzes ChiL XII177, ΧΙΠ 639; Alleg Testimonium 4 Β = 2 D Certamen Homeri et Hesiodi 15 (42 WlLAMOWITZ) = 235 ALLEN: ó δε "Ομηρος αποτυχών της νίκης περιερχόμενος έλεγε τα ποιήματα, πρώτον μέν την Θηβαίδα, έπη,c ής ή αρχή [= Thebais, Ρ 1]. είτα Επιγόνους, έπη,c ών ή άρχή [= Epigoni, F 1]. φασί γάρ τίνες καΐ ταϋτα Όμηρου είναι. Testimonium 5 Β = s.n. D Herodotus V67: Κλεισθένης γαρ 'Αργείοισι πολεμήσας τούτο μέν ραψωδούς έπαυσε έν Σικυώνι άγωνί^εσθαι των Όμηρείων έπέων ε'ίνεκα, δτι Άργειοι τε και Άργος τα πολλά πάντα ύμνέαται. Testimonium 6 Β Propertius, El. I 7.1-3: Dum libi Cadmeae dicuntur, Pomice, Thebae armaque fraternae tristia militiae, atque, ita sim felix, primo contendis Homero (...). De Amphiarai expeditione Testimonium 7 Β = Fragmentum 9 D Pseudoherodotus, Vita Homeri 9 (6 WlLAMOWITZ) = 197 ALLEN: πορευόμενος δέ δια τού Έρμου πεδίου άπικνέεται <sc., "Ομηρος > ές Νέον Τείχος (...) καθήμενος δέ έν τω σκυτείω παρεόντων και άλλων τήν τε ποιησιν αύτοίς έπεδεικνυτο, Άμφιάρεώ τε τήν έξελασιαν τήν ές Θήβας καΐ τους ύμνους τους ές θεούς πεποιημενους αύτω. Testimonium 8 Β = Fragmentum 9 D Suda, «oce "Ομηρος (ill 526 ADLER): αναφέρεται δέ εις αυτόν <sc., "Ομηρον > καΐ άλλα τινά ποιήματα (...) Αμφιάραου έξελασις.

3 EDICIÓN DE LOS FRAGMENTOS FRAGMENTOS Fragmentum 1 Β = 1 D Certamen Homeri et Hesiodi 15 (42 WLLAMOWITZ) = 235 ALLEN; cf. Τ 4: ó 6E "0μη(ίο5 (...) éxeye τά ποιήματα, πρώτον μέν τήν Θηβαίδα (...) fj? ή άρχή "Αργός άειδε, θεά, πολυδίψιον, ένθεν άνακτες Fragmentum 2 Β = 2 D I. Athenaeus XI 4é5e (ΕΠ 14 KAIBEL): Ó δέ Οιδίπους δι' έκπώματα τοις υιοις κατηράσατο, ώς ó τήν κυκλικήν Θηβαίδα πεποιηκώς φησιν, δτι αύτω παρέθηκαν έκπωμα δ άπηγορεύκει, λέγων οϋτω? αύτάρ ó διογενής ήρως ξανθός Πολυνείκης πρώτα μέν Οιδιπόδη καλήν παρεθηκε τράπε^αν άργυρεην Κάδμοιο θεόφρονος αύτάρ έπειτα χρύσεον έμπλησεν καλόν δεπας ήδέος ο'ινου. αύτάρ δ γ' ώς φράσθη παρακείμενα πατρός έοΐο τιμήεντα γέρα, μέγα οι κακόν έμπεσε θυμώ, αΐψα δέ παισιν έοίσιν επ' άμφοτέροισιν έπαράς άργαλεάς ήράτο θοήν δ' ού λάνθαν' Έρινύν ώς ου οί πατρώί' ένηέι <έν> φιλότητι δάσσαιντ', άμφοτέροισι δ' άεΐ πόλεμοι τε μάχαι τε 2 Οιδιπόδη HERMANN: Οϊδιπόδι codd.; 7 έοίσιν έπ ' άμφοτέροισιν HERWERDEN: έοΐσι μετ ' άμφοτέροισιν codd. (μεταμφοτέροισιν ΜΕΙΝΕΚΕ); 8 θοήν CASTIGLIONI: θεόν codd.: θεών ΜΕΙΝΕΚΕ; 9 πατρώί' ένηέι <έν> φιλότητι RIBBECK (ένηήι φιλότητι ROSSBACH): πατρώί' ένηείη φιλότητος HERMANN: πατρώα νέμη φιλότητι WELCKER: πατρώί' έν ήθείη φιλότητι ΜΕΙΝΕΚΕ: πατρωίαν ειη φιλότητι Α πατρώϊ' έταιρειη φιλότητι tentauit ALLEN; 10 δάσσαιντ' HERMANN: δάσσοντ ' WACKERNAGEL: δάσαντο Α άμφοτέροισι δ' άεΐ Α (δ' έοι HERMANN): αίει δ' άμφοτέροισιν έοι SCHNEIDEWINN: EIEV δ' άμφοτέροισιν άεί JACOBS (-οις αίει LEUTSCH) uersus 9-10 om. C, ualde corruptos exhibet A (ώς οϋ oí πατρωίαν ε'ιη φιλότητι δάσαντο / άμφοτέροισι δ' άεί πόλεμοί τε μάχαι τε). Π. Eustathius, in Horn. Od., : ών <sc., τών Οιδίποδος άρών> αίτιον κατά τινας, δτι παρέθεντο εκείνοι τώ πατρί έκπώματα απερ εκείνος άπηγορεύκει. ήσαν δε εκείνα κατά τον πεποιηκότα τήν κυκλικήν Θηβαίδα 'πατρός έοΐο τιμήεντα γέρα' [= W. 5-6], τουτέστι τοίι Λαίου, έλύπησε γάρ ώς έοικε τον γέροντα ού μόνον ή τών τέκνων παρακοή, άλλα και ή άνάμνησις του πατρικοί) φόνου. Fragmentum 3 Β = 3 D Schol. Soph., OEÍ CO/., 1375 (54 DE MARCO): τοιάσδ' άράς]τοϋτο άπαξάπαντες οι προ ημών παραλελοίπασιν, έχει δέ τά άπό ττίς Ιστορίας ούτως- οΐ περί Έτεοκλέα και Πολυνείκην δι' έθους έχοντες τώ πατρί Οίδίποδι πέμπειν έξ έκαστου ίερείου μοΐραν τον ώμον, έκλαθόμενοί ποτε, είτε κατά ραστώνην είτε έξ ότουοϋν, ίσχίον αύτω έπεμψαν ό δέ μικροψύχοις καί τελέως άγεννώς, όμως γοϋν

4 22 LA TEBAIDA HOMÉRICA COMO FUENTE DE ILÍADA Y ODISEA άράζ εθετο κατ' αυτών, δόξας κατολιγωρεΐσθαι. ταϋτα 6 τήν κυκλικήν θηβαίδα ποιήσας ιστορεί οϋτως 5 μεν post μικροψύχως add. NAUCK γοϋν codd.: δ' ούν NAUCK; 6 αράς έθετο L:äpa τίθετο Μ: άνατέθετο R; 6-7 ταϋτα... ποιήσας L: ταϋτα ó ποιητής RM. ισχιον ώς ένόησε, χαμαι βάλεν εΐπε τε μϋθον 'ώ μοι εγώ, παίδες μεγ' όνειδείοντες έπεμψαν..." ευκτο ΔιΙ βασιλήι καΐ άλλοις άθανάτοισι χερσιν ύπ' αλλήλων καταβήμεναι "Αιδος ε'ισω. τά δε παραπλήσια τώ έποποιώ καί Αισχύλος έν τοις Έπτά έπί Θήβας [cf. w. 785 SS.]. 1 ίσχίον om. R; 2 παίδες L: παϊδε R μέγ" SCHNEIDEWINN: μέν codd.: με Triclinius: μοι HERMANN όνειδείοντες codd.: όνείδειον τοδ" BUTTMANN: άναιδεύοντες uel άναιδείοντες RBBECK signum in L ad hunc uersum appositum idem ac ζτ\τει ualet post έπεμψαν lacunam statuit HERMANN; 3 ευκτο Διί L: ευκτο δε Δί ΒυΤΓΜΑΝΝ: ευκτο δέ Διί R βασιλήι Triclinius: βασιλεΐ codd.; 4 καταβήμεναι R (iam coniecerat Lascaris): καταβήναι L. CL Zenobius V 43 (1 138 LEUTSCH-SCHNEIDEWINN): Οιδίποδος αρά] (...) Ιστορείται δε δτι "Ετεοκλής και Πολυνείκης, δι" έθους έχοντες πέμπειν τφ Οίδίποδι εκάστου ίερείου τον ώμον, έπιλαθόμενοι ίσχίον έπεμψαν ό δε νομίσας ύβρίσθαι κατηράσατο αύτοΐς. 3 ίσχίον GAISFORD: ισχία codd. CL Eustathius, in Horn. Od., : άλλοι δέ γε βρωμάτων τινών χάριν τόν Οίδίπουν καταράσασθαι τοις τέκνοις Ιστόρησαν. Fragmentum 4 Β = Homerus, 3 D L Athenaeus VII 317a (H197 KABEL): ομοίως ιστορεί καί Κλέαρχος [-F75 WEHRLI] έν δευτέρω περί παροιμιών παρατιθέμενος τάδε τά έπη, ού δηλών δτου έστίπουλύποδός μοι, τέκνον, έχων νόον, Άμφίλοχ" τοχσιν έφαρμό^ειν, τών κεν κατά δήμον 'ικηαι, ήρως, Π. Antigonus Carystius, Hist. Mir. 25 (46 GlANNlNl): δθεν δήλον καί ό ποιητής τό θρυλούμενον έγραψε ν [- νν. 1-2]. ΠΙ. Eustathius, in Horn. Od., : διό Κλέαρχος τις έφη [- νν. 1-2]. 1 πουλύποδός μοι Athen., Eust.: πουλύποδος ώς Antig. νόον, " Αμφίλοχ' ήρως Athen., Eust.: έν στήθεσι θυμόν Antig.; 2 έφαρμό^ειν Antig.: έφαρμόζων Athen. Α: έφαρμόζου Athen. C, Eust.: έφαρμόζευ NAUCK τών κεν Antig.: ών καΐ Athen. Α: ών κε Athen. C, Eust. rv. Zenobius 124 (I 7 LEUTSCH-SCHNEIDEWINN): άλλοτε δ" άλλοιος τελέθειν καΐ χώρω έπεσθαι. δτι προσήκει έκαστον έξομοιοϋν εαυτόν τούτοις, έν οις αν καί γένηται τόποις έκ μεταφοράς του πολύποδος. V. Diogenianus I 23 (1 184 LEUTCH-SCHNEIDEWINN): [v. 3] δτι προσήκει έξομοιοϋν εαυτόν έν οΐς αν γένοιτο τόποις. εϊρηται δέ άπό τών πολυπόδων.

5 EDICIÓN DE LOS FRAGMENTOS 23 uersum 3 cum uu. 1-2 coniunxit BERGK άλλοΐος BERGK: αλλοΐον codd. χώρω BERNABÉ (cf. Ps. Phocyl. 49 ( Orac. Sibyll. [2] 121 GEFFCKEN): μηδ' πετροφυής πολύπους κατά χώρον άμείβου): χώρη BERGK: χώρα GAISFORD: χώραν Schottus: χώρα Zen.: χώρ" Diogen. Fragmentum 5 Β = 8 D ApoUodorus, fiiw., I 8.4 (26 WAGNER): Άλθαίας δε άποθαί'ούσης εγημεν Οϊνεύς Περίβοιαί' τήΐ' Ίππονόου. ταύτην δε ό μεν γράψας τήν Θηβαίδα πολεμηθείσης Ώλένου λέγει λαβείν Οίνεα γέρας. Fragmentum 6 Β = 4 D Pausanias IX 18.6 (ΕΠ 34 ROCHA-PEREIRA): τη δέ ΟΙδιποδία κρήνη τό όνομα έγένετο, δτι ές αυτήν τό αίμα ενίψατο Οιδίπους του πατρώου φόνου, προς δε τη πηγη τάφος εστίν Άσφοδίκου καί ό Άσφόδικος ούτος άπέκτεινεν έν τή μάχη τη προς Άργείους Παρθενοπαϊον τόν Ταλαοϋ, καθά οί Θηβαίοι λέγουσιν, έπεί τά γε έν Θηβαΐδι έπη τά ές τήν Παρθενοπαίου τελευτήν Περικλύμενον τόν άνελόντα φησίν είναι. 3 Άσφοδίκου... 'Ασφόδικος codd.: 'Αμφιδίκου... 'Αμφίδικος DiNDORF (cl ApoUodorus ΠΙ 6.8 (128 WAGNER): 'Λμφίδικος δε <άπέκτεινε > Παρθενοπαίον, ώς δέ Ευριπίδης [cl Phoen ss.] φησί, Παρθενοπαϊον (...) Περικλύμενος άπέκτεινε). Fragmentum 7 Β = 6a D Pausanias ΥΠΙ (Π 273 ROCHA-PEREIRA): τήν δε Δήμητρα τεκείν φασι <sc., οί Θελπούσιοι > έκ τοϋ Ποσειδώνος (...) 'ίππον τόν 'Αρίονα έπί τούτω δε παρά σφίσιν 'Αρκάδων πρώτοις "Ιππιον Ποσειδώνα όνομασθήναι. επάγονται δέ έξ Ίλιάδος έπη καί έκ Θηβαιδος μαρτύρια σφισιν είναι τώ λόγω, έν μέν Ίλιάδι ές αυτόν ' Αρίονα πεποιήσθαι [//., Ψ ] έν δέ τή Θηβαΐδι ώς "Αδραστος έφευγεν έκ Θηβών ε'ίματα λυγρά φέρων σύν 'Αριονι κυανοχαίτη αΐΐ'ίσσεσθαι ούν έθέλουσι τά έπη Ποσειδώνα 'Αρίονι είναι πατέρα, φέρων codd.: φορών tentauit DAVIES 'Αρίονι codd.: 'Αρείονι Siebelis. Fragmentum 8 Β 6b -)- 6c D L Schol. ABDGen Hom. //., Φ 346 (Π DiNDORF; cf. V 424 ERBSE, Π 205 NICOLE) [= F 6cD]: 'Αρίονα] Ποσειδών έρασθείς Έρινύος, καί μεταβαλών τήν αΰτοι) φύσιν εις ϊππον, έμίγη κατά Βοιωτίαν παρά τη Τιλφούση κρήνη, ή δε έγκυος γενομένη 'ίππον έγέννησεν, δς δια τό κρατιστεύειν "Αρίων εκλήθη. Κοπρεύς δέ Αλιάρτου βασιλεύων [πόλεως Βοιωτίας] έλαβε δώρον αυτόν παρά Ποσειδώνος ούτος δέ αυτόν Ήρακλεϊ έχαρίσατο γενομένω πρός αυτόν, τούτω δέ διαγωνισάμενος Ηρακλής πρός Κύκνον "Αρεως υιόν καθ' ίπποδρομίαν ένίκησεν έν τφ τοϋ Παγασαίου "Απόλλωνος ίερώ [δ έστι πρός_ Τροιζήνι]. εΐθ' ύστερον αύθις Ηρακλής "Αδράστω τόν πώλον παρέσχεν ύφ" ου μόνος ό "Αδραστος έκ τοϋ

6 24 LA TEBAIDA HOMÉRICA COMO FUENTE DE ILÍADA Y ODISEA Θηβαϊκού πολέμου διεσώθη, τών άλλων άπολομένων. ή ιστορία παρά τοις κυκλίκοϊς. 4 πόλειυς Βοιωτίας del JANKO; 7 o έστι πρός Τροιζήνι del VAN DER VALK Τροι^ήνι DiNDORF: Τρυ^ήνι codd.: Τραχΐνι HEINRICH. Π. Schol. Τ Hom. //., Φ 347 (V ERBSE) [= F 6b D]: δς έκ θεόφιν γένος ηεν] "Ομηρος μέν απλώς δτι θειοτέρας ήν φύσεως <sc., Άρίων>, οΐ δέ νεώτεροι Ποσειδώνος καί 'Λρπυίας αυτόν γενεαλογοϋσιν, οΐ δε έν έν τω Κύκλω Ποσειδώνος καί 'Ερινύος καί Ποσειδών μεν αυτόν Κοπρεί τώ 'Αλιαρτίφ δίδωσιν. ό δέ Κοπρεύς Ήρακλεϊ, <ος> καί Κύκνον άνεΐλεν έν Παγασαϊς έπ' αύτοϋ μαχόμενος, έπειτα αυτόν δίδοχτιν 'Αδράστω. 5 δς add. MAASS. CL Eustathius, in Hom. II., (IV 744 VAN DER VALK) et ApoUodorus BibL ΠΙ6.8 (129 WAGNER: τούτον <sc., 'Αρίονα> έκ Ποσειδώνος έγέννησε Δημήτηρ είκασθεϊσα έρινύι κατά τήν συνουσίαν). Fragmentum 9 Β = 5 D I. Schol. ABDLTGen Hom. //., Ε 126 (Π 63 NICOLE) [= F 5 D]: σακέσπαλος Ιππότα Τυδεύς] Τυδεύς ό Οίνέως έν τώ Θηβαϊκώ πολέμω ύπό Μελανίππου τοϋ 'Αστακοϋ έτρώθη. 'Αμφιάρεως δέ κτείνας τόν Μελάνιππον τήν κεφαλήν έκόμισε <Τυδεϊ> καί άνοίξας αυτήν ό Τυδεύς τόν έγκέφαλον έρρόφει άπό θυμοϋ. 'Αθηνά δέ κομίίουσα Τυδεΐ άθανασίαν, ίδοϋσα τό μίασμα, άπεστράφη αύτόι'. Τυδεύς δε γνοϋς έδεήθη της θεοϋ Ινα καν τώ παιδί αύτοϋ παράσχη τήν άθανασίαν. ή Ιστορία παρά τοις κυκλικοΐς. 4 Τυδεί post έκόμισε add. NiCOLE. Π. Schol. Ab(BC)T Hom. //., Ε 126 (Π 22 ERBSE): φασίν έν τώ Θηβαικω πολέμω Τυδέα τρωθέντα ύπό Μελανίππου τοϋ 'Αστακοϋ σφόδρα άγανακτήσαι. 'Αμφιάρεων δέ κτείναντα τόν Μελάνιππον δοϋναι τήν κεφαλήν Τυδεϊ. τόν δέ δίκην θηρός άναπτύξαντα ροφαν τόν έγκέφαλον άπό θυμοϋ. κατ' εκείνο δε καιρού παρεϊναι 'Αθηνάν άθανασίαν αύτω φέρουσαν έξ ούρανοϋ και διά τό μύσος άπεστράφθαι. τόν δέ θεασάμενον παρακαλέσαι καν τώ παιδί αύτοϋ χαρίσασθαι τήν άθανασίαν. ιστορεί Φερεκύδης [= fgr//3 F 97]. Cf. Eustathius, in Hom. II., (Π 66 VAN DER VALK). in. Schol. Find. Nem. X 12b (ΙΠ 168 DRACHMANN): κατά γάρ τόν Θηβαϊκόν πόλεμον Μελάνιππος, ήν δε ούτος ήρως Θηβαίος, έτρωσε τόν Τυδέα ό δέ πρός τήν πληγήν θυμήνας καθικέτευσε τόν 'Αμφιάραον άνελεΐν τόν Μελάνιππον καί προσαγαγεΐν αύτοϋ τήν κεφαλήν, προσαχθείσης δέ αύτω της κεφαλής καί τής οργής νικησάσης τόν δέοντα λογισμόν, άπεγεύσατο τών Μελανιππείων κρεών. ώς καί Ευριπίδης έν τω Μελεάγρω φησίν [F 537 NAUCK]. τετρωμένω ούν τω Τυδεί ή 'Αθηνά τήν άθανασίαν παρήγαγε, καί ούκ άπήλαυσε τής δωρεάς έτι διά τήν τών ανθρώπειων κρεών βρώσιν είτα ώς αυτός ούκ ήδυνήθη τής αθανασίας τυχειν, ήξίωσε τήν θεόν έπί τόν Διομήδην τό δώρον μεταθεΐναι. Cf. Schol. Find. Nem. XI43 (ΠΙ 189 DRACHMANN). rv.a. Schol. Lycophr. Alex (324 SCHEER): τοϋ κρατοβρώτος] τοϋ Τυδέως, επειδή έν τώ θηβαϊκώ πολέμω λέγεται ό Τυδεύς τήν κεφαλήν τοϋ Μελαιάππου κατεδηδοκέναι. rv.b. Tzetzes ad loe. ( SCHEER): τοϋ Τυδέος υίοϋ Διομήδους. κρατοβρώς δέ ό Τυδεύς ούτω λέγεται έν τω θηβαϊκώ πολέμω ούτος ό Τυδεύς ύπό Μελανίππου τοϋ 'Αστακοϋ παιδος έτρώθη, ύφ' ής πληγής ύστερον απέθανε ν. έτι

7 EDICIÓN DE LOS FRAGMENTOS 25 δέ ζώντος τον Τυδέος Αμφιάραος ό μάι'τις άνηρηκώς τον Μελάνιππον ήνεγκε τήν κεφαλήν αύτοϋ τώ Τυδεΐ και ος καιρίως δακνόμενος ύπό τής πληγής διασχίσας εκείνου τήν κεφαλήν άπερρόφησε τον έγκέφαλον. δθεν, ώς λέγουσιν, έ μίσησε ν αυτόν ή 'Αθηνά φέρουσα γάρ άθανασίαν άπεστράφη ίδοϋσα τό έγγεγονός. V. ApoUodoras Bibl. ΠΙ 6.8 ( WAGNER): Μελάνιππος δέ ό λοιπός τών 'Αστακοϋ παίδων εις τήν γαστέρα Τυδέα τιτρώσκει. ήμιθνήτος δέ αύτοϋ κειμένου παρά Διός αίτησαμένη 'Αθηνά φάρμακον ήνεγκε, δι ' ού ποιεΐν έμελλεν άθάνατον αυτόν. "Αμφιάραος δε αίσθόμενος τοϋτο, μισών Τυδέα δτι παρά τήν εκείνου γνώμην εις Θήβας έπεισε τούς 'Αργείους στρατεύεσθαι, τήν Μελανίππου κεφαλήΐ' άποτεμών έδωκεν αύτω (τιτρωσκόμενος δέ Τυδεύς έκτεινεν αυτόν), ό δέ διελών τόν έγκέφαλον έξερρόφησεν. ώς δέ εΐδεν "Αθηνά, μυσαχθείσα τήν εύεργεσίαν έπέσχε τε καί έφθόνησεν. 2 'Αστακοϋ WESTERMANN: άστυάγους codd.; 5 εις Θήβας codd.: έπί Θήβας HERCHER; 6 τιτρωσκόμενος... αυτόν del. ΗΕΥΝΕ. Fragmentum 10 Β = 7 D άμφότερον μάντιν τ" αγαθόν καΐ δουρι μάχεσθαι Cf. Pindaras O/., VI 15-17: έπτά δ' έπειτα πυραν νεκρών τελεσθέντων Ταλαϊονίδας εΐπεν έν θήβαισι τοιοϋτόν τι έπος ποθέω στρατιάς όφθαλμόν έμας άμφότερον μάντιν τ' αγαθόν καί δουρί μάρνασθαι. 15 νεκρών codd.: νεκροΐς WlLAMOWITZ τελεσθέντων codd.: τελεσθεισαν PAUW. Schol. ad loc. (1160 DRACHMANN): ποθέω] ό 'Ασκληπιάδης φησι ταϋτα είληφέναι έκ τής κυκλικής Θηβαίδος. hexámetros e Thebaide sumptos multi conati sunt restituere ώ μοι έγώ, ποθέω θεοείκελον 'Αμφιάρηον / άμφότερον μάντιν τ' αγαθόν καί δουρί μάχεσθαι LEUTSCH: όφθαλμόν ποθέω στρατί ής έύν 'Αμφιάρηον / άμφότερον μάντιν τ" αγαθόν καί δουρί μάχεσθαι RiBBECK alii alia. Fragmentum 11 Β Platon Phaedr., 269a: τι δέ τό μελίγηρυν "Αδραστον οίόμεθα ή καί Περικλέα, εί άκούσειαν ών νϋν δή ήμεΐς διήμεν τών πάγκαλων τεχνημάτων κτλ. Fragmentum dubium secundum BERNABÉ, οίόμεθα codd.: οίόμεθ' SCMG. <àv> HlR-