ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ Μνήµη τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡµῶν Γρηγορίου Ἐπισκόπου Νύσσης, καὶ Δοµετιανοῦ Ἐπισκόπου Μελιτηνῆς. Ἦχος Βαρύς Ἑωθινόν ι

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ νήµη τῶν ἐν Ἁγίοις ατέρων ἡµῶν ρηγορίου Ἐπισκόπου ύσσης, καὶ οµετιανοῦ Ἐπισκόπου ελιτηνῆς. Ἦχος Βαρύς Ἑωθινόν ι Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Κα Ἀπολυτίκιο Ἦχος α τε ε λυ σας τω Σταυ ρω ω σου τον θα να τον η νε ω ξας τω λη στη τον πα ρα δει σον των υ ρο φο ρων τον θρη νον µε τε βα λες και τοις σοις Α πο στο λοις κη ρυτ τειν ε πε τα ξας ο τι α νε στης Χρι στε ο Θε ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε λε ε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι (Τὸ αὐτό) ω νευ µα τι Καὶ νῦν... τῆς Ἑορτῆς Ἦχος α' Και νυν και 2

3 α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Εν Ι ορ δα νη βα πτι ζο µε νου σου Κυ ρι ε η της Τρι α δος ε φα νε ρω ω θη προ σκυ νη σις του γαρ γεν νη το ρος η φω νη προ σε µαρ τυ ρει σοι α γα πη τον σε Υι ο ον ο νο µα ζου σα και το νευ µα εν ει δει πε ρι στε ρας ε βε βαι ου του λο γου το α σφα λες ο ε πι φα νεις Χρι στε ε ο Θε ος και τον κο σµον φω τι σας δο ο ξα α σοι οι οι οι 3

4 Ἀναστάσιµα Καθίσµατα. Η ετὰ τὴν α. Στιχολογίαν. ζω η εν τω τα α φω α νε κει το και σφρα γις εν τω λι ι θω ε πε κει το ως Βα σι λε α υ πνουν τα στρα τι ω ται ε φυ λατ τον Χρι στον και Αγ γε λοι ε δο ξα ζον ως Θε ον α θα να τον γυ ναι κες δε ε κραυ γα ζον α νε στη ο Κυ ρι ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε λε ε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 4

5 Τη τρι η µε ε ρω τα φη σου σκυ λε ευ σας τον θα να τον και φθα ρεν τα τον αν θρω πον τη ζω η φο ο ρω ε γερ σει σου α να στη σας Χρι στε ε ο Θε ος ως φι λαν θρω πος δο ο ξα α σοι Καὶ νῦν... Κάθισμα μεθέορτον Ἦχος γ' Ἡ αρθένος σήμερον Ὁ εσπότης σήμερον, ἐν Ἰορδάνῃ ἐπέστη, βαπτισθεὶς ἐν ὕδασιν, ὑπὸ τοῦ θείου ροδρόμου, ἄνωθεν ὁ ατὴρ δὲ προσεμαρτύρει Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου, καὶ τὸ νεῦμα ἐπεφάνη, ἐν ξένῃ θέᾳ, περιστερᾶς ἐπ αὐτόν. ετὰ τὴν β Στιχολογίαν. Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η 5

6 ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε νων τοις µα θη ταις ε πε στης η πα αν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ι ζων η µιν κα τα το µε γα σου ε ε λε ε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ε πι το µνη µα ε δρα µον γυ ναι κες µε τα δα κρυ ων µυ ρα φε ρου σαι και στρα τι ω των φυ λασ σον των σε τον των ο λων βα σι λε α ε λε γον προς ε αυ τας τις 6

7 α πο κυ λι ι σει η µιν τον λι ι θον α νε στη ο µε γα λης βου λη ης Αγ γε λος πα τη σας τον θα να τον παν το δυ να µε Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι Καὶ νῦν... Κάθισμα μεθέορτον Κάθισμα Ἦχος δ' Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Θεοφάνειας ὁ καιρός, Χριστὸς ἐπέφανεν ἡμῖν, ἐν Ἰορδάνῃ ποταμῷ, δεῦτε ἀντλήσωμεν πιστοί, ὕδωρ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν Χριστὸς γὰρ ἐν σαρκὶ ἐπεδήμησε, τὸ πρόβατον ζητῶν τὸ θηριάλωτον, καὶ ἀνευρὼν εἰσήγαγεν ὡς εὔσπλαγχνος, εἰς τὸν αράδεισον αὖθις, Χριστὸς ἐφάνη, ἐν Ἰορδάνῃ, καὶ τὸν κόσμον ἐφώτισε. 7

8 Εὐλογητάρια Ἦχος α Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη Κ ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε Κ λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου 8

9 Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 9

10 θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ 10

11 µα τι ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει Κυ ρι ε Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Κ Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 11

12 ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 12

13 Ἡ Ὑπακοή. Ὁ ἡμετέραν μορφὴν ἀναλαβών, καὶ ὑπομείνας Σταυρὸν σωματικῶς, σῶσόν με τῆ Ἀναστάσει σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ὡς φιλάνθρωπος. Οἱ Ἀναβαθµοί. Ἀντίφωνον Α. Την αιχ µα λω σι αν Σι ων εκ πλα νης ε πι στρε ε ψας κα µε Σω τη ηρ ζω ω σον ε ξαι αι ρων δου λο πα θει ει ας Εν τω νο ο τω ο σπει ρων θλι ψεις νη στει ει ας µε τα δα κρυ υ ων ου τος χα ρας δρε ψε ται δραγ µα τα α ει ζω ο τρο φι ι ας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι 13

14 ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πη γη των θει ει ων θη σαυ ρι σµα α των εξ ου σο φι α συ νε σις φο βος αυ τω αι νε σις δο ο ξα τι µη και κρα α τος Ε αν µη Ἀντίφωνον Β. Κυ ρι ος οι κο δο µη ση οι κον τον της ψυ χης µα την κο πι ω ω µεν πλην γαρ αυ του ου πρα 14 ξις ου λο ο γος τε

15 λει ει ται Του καρ που της γα στρος οι Α γι οι οι πνευ µα το κι νη η τως α να βλα στου σι πα τρω α δογ µα τα υι ο θε σι ι ας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι τα συµ παν τα το ει ναι ε ε χει προ παν τωνγαρ Θε ος των ο λων κυ ρι ο της φως α προ σι τον ζω η των 15

16 πα αν των Ἀντίφωνον. Οι φο βου µε νοι τον Κυ ρι ον ο δους ζω ης ευ ρο ον τες νυ υν και α ει µα κα ρι ουν ται δο ξη α κη ρα α τω Κυκ λω της τραπε ζης σου ως στε λε χη βλε ε πων τα εκ γο να α σου χαι ρε ευ φραι νου προ σα γων ταυ τα τω Χρι στω ω ποι µε να αρ χα ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 16

17 Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι βυ θος χα ρι σµα των πλου τος δο ξης κρι µα των βα θος µε ε γα ο µο δο ξον α τρι ι και Υι ω ω Χορός: λα τρευ το Τὸ ροκείµενον. ον γαρ Ὁ β Α να στη θι Κυ ρι ε ο Θε ος µου υ ψω θη τω η χειρ σου µη ε πι λα θη των πε νη των σου εις τε ε λος Τὸ τρίτον ( δίς ) Στίχ. Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. 17

18 Α να στη θι Κυ ρι ε ο Θε ος ὁ Β χορός µου υ ψω θη τω η χειρ σου µη ε πι λα θη των πε νη των σου εις τε ε λο ο ο ος 18

19 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α Κυ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 19

20 Ὁ Χορός: Και τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ ' Ψαλµὸς 20

21 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 21

22 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 22

23 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 Καρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 23

24 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 24

25 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου Κυ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 25

26 νω σει Α γα θυ νον Κυ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 26

27 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 27

28 και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 28

29 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (ίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 29

30 ΚΑΟΕΣ Ὁ Ἀναστάσιµος Κανών. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α ευ σει σου προς γε ω ω δη αν τι τυ πι ι αν µε τη η χθη η πριν ευ δι α χυ τος υ δα των φυ σις Κυ ρι ε ο θεν α βρο χως πε ζευ σας α δει Ι σρα ηλ σοι ω δην ε πι νι ι κι ι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Κε κρι ται του θα να α του η τυ ραν νι ις δι α ξυ υ λου α δι κω θα να τω σου κα τα κρι θεν τος Κυ ρι ε ο θεν ο αρ χων του 30

31 σκο τους σου µη κα τι σχυ σας δι και ως εκ βε ε βλη η ται ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Α δης σοι προ σπε λα α σας και τοις ο δου ου σι µη σθε ε νων συν τρι ψαι το Σω µα σου τας σι α γο νας τε θλα σται ο θεν Σω τηρ τας ο δυ νας λυ σας του θα να του α νε στης τρι η η µε ε ρος Υ περ α γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας 31

32 Λε λυ νται αι ο δυ υ ναι αι της προ µη η το ρος Ε ευ ας ω δυ νας λα θου σα γαρ α πει ρο γα µως τε το κας ο θεν σα φως Θε ο το κον πα να γνε ει δο τες σε παν τες δο ξα α ζο ο µεν 32

33 Ὁ β κανών τῶν Θεοφανείων ᾨδὴ α. Ἦχος β. Ὁ Εἱρμὸς Στείβει θαλάσσης ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ο θρου φα νεν τος τοις βρο τοις σε λα σφο ο ρου υν εξ ε ρη µου προς ρο ας Ι ορ δα νου Α ναξ υ πε ε σχες η λι ου σον αυ χε ε να χω ρου ζο φω δου ους τον γε ναρ χην αρ πα α σαι ρυ που τε παν (δις) τος εκ κα θα ραι αι την κτι σιν όξα... Α ναρ χε ρει θροις συν τα φεν τα σοι Λο ο γε νε ον πε ραι νεις τον φθα 33

34 ρεν τα τη πλα νη ταυ την α φρα α στως πα τρο θεν δε δεγ µε ε νος ο πα κρα τι στην Ου τος η γα α πη µε νος Ι σος τε µοι αις χρη µα Καὶ νῦν... τι ζει ει την φυ σιν Α ναρ χε ρει θροις συν τα φεν τα σοι Λο ο γε νε ον πε ραι νεις τον φθα ρεν τα τη πλα νη ταυ την α φρα α στως πα τρο θεν δε δεγ µε ε νος ο πα κρα τι στην Ου τος η γα α πη µε νος Ι σος τε µοι αις χρη µα τι ζει ει την φυ σιν 34

35 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανών. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α Ο κατ αρ χας τους ου ρα νους παν το δυ να α µω σου Λο ο γω στε ρε ω σας Κυ ρι ε Σω τηρ και τω αν τουρ γω και θει ω πνευ µα τι πα α σαν την δυ να µιν αυ των εν α σα λευ τω µε πε τρα της ο µο λο γι ας σου στε ρε ε ω ω σον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Συ α νελ θω ων ε πι ξυ λου υ περ η µω ων ο δυ να α σαι ε κου σι ως ευ 35

36 σπλαγ χνε Σω τηρ και φε ρεις πλη γην ει ρη νης προ ξε νον και σω τη ρι αν τοις πι στοις δι ης τω σω ε λε η µον παν τες κα τηλ λα γη µεν γεν νη η το ο ρι ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Συ µε κα θη ρας της πλη γης τον τη ψυ χη τε τρω µε νον δρα κον τι ω δη γµα τι Χρι στε και ε δει ξας φως εν σκο τει πα λαι µοι κα τω κι σµε νω και φθο ρα δι α σταυ ρου γαρ εις Α δην κα τα βε βη κως µε συ να 36

37 νε ε στη η σας Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Της α πει ραν δρου σου η τρος ταις ι κε σι αις τω κο σµω την ει ρη νην βρα βευ σον Σω τηρ και τω Βα σι λει την νι κην δω ρη σαι κα τα βαρ βα ρων δυ σµε νων και της α φρα στου σου δο ξης τους δο ξο λο γουν τας σε α ξι ι ω ω σον 37

38 Ὁ β κανών τῶν Θεοφανείων ᾨδὴ γ. Ἦχος β. Ὁ Εἱρμὸς Ὅσοι παλαιῶν, ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι ε κρω σιν ο πριν εµ φυ τευ σας τη κτι ι σει θη ρος κα κουρ γου σχη µα τι σθει εις εις φυ σιν ε πι σκο πει ει ται σαρ κι κη πα ρου σι ι α ορ θρω φα ναν τι προ σβα λων τω ω ε σπο τη φλαν την ε αυ (δις) του δυ σµε νε στα α την κα ραν όξα... Ελ κει προς αυ τον την θε οδ µη τον φυ υ σιν γα στρος τυ ραν νου συγ 38

39 κε χω σµε ε νην ο ροις γεν να τε α αυ θις γη γε νων α να πλα α σει ερ γον φε ρι στον εκ τε λων ο ο ε σπο της ι κται γαρ αυ την ε ξα λε ξη η σαι θε ε λω ω ω ω ω ων Καὶ νῦν... Ελ κει προς αυ τον την θε οδ µη τον φυ υ σιν γα στρος τυ ραν νου συγ κε χω σµε ε νην ο ροις γεν να τε α αυ θις γη γε νων α να πλα α σει ερ γον φε ρι στον εκ τε λων ο ο ε σπο της ι κται γαρ αυ την ε ξα λε ξη η σαι θε ε λω ω ω ω 39

40 ω ων Κοντάκιον Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καὶ τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνοῦντας σε. Ἦλθες ἐφάνης τὸ Φῶς τὸ ἀπρόσιτον. Τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος α'..τοῦ λίθου σφραγισθέντος Τοῦ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐκ αρθένου αρίας, καὶ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθέντος ὑπὸ Ἰωάννου, τὸ νεῦμα κατῆλθεν ἐπ' αὐτόν, ὁρώμενον ἐν εἴδει εριστερᾶς διὰ τοῦτο ὁ ροφήτης, σὺν τοῖς Ἀγγέλοις ἔλεγε κραυγάζων όξα τῇ παρουσίᾳ σου Χριστέ δόξα τῇ βασιλείᾳ σου, δόξα τῇ οἰκονομίᾳ σου μόνε φιλάνθρωπε. 40

41 Κοντάκιον Ἦχος βαρὺς Οὐκέτι φλογίνη ρομφαία Οὐκέτι τὸ κράτος τοῦ θανάτου, ἰσχύσει κατέχειν τοὺς βροτούς Χριστὸς γὰρ κατῆλθε συντρίβων, καὶ λύων τὰς δυνάμεις αὐτοῦ, δεσμεῖται ὁ ᾍδης, ροφῆται συμφώνως ἀγάλλονται. Ἐπέστη λέγοντες Σωτήρ, τοῖς ἐν πίστει, ἐξέρχεσθε οἱ πιστοὶ εἰς τὴν ἀνάστασιν. Ὁ Οἶκος Ἦχος βαρὺς Ἔτρεμε κάτωθεν τὰ καταχθόνια σήμερον ὁ ᾍδης καὶ ὁ θάνατος τὸν ἕνα τῆς Τριάδος, ἡ γῆ ἐκλονεῖτο, πυλωροὶ δὲ ᾍδου ἰδόντες σε ἔπτηξαν, ἡ κτίσις δὲ πᾶσα σύν τοῖς ροφήταις χαίρουσα ψάλλει σοι ἐπινίκιον ᾠδὴν τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν Θεῷ τῷ καταλύσαντι νῦν θανάτου τὴν δύναμιν. Ἀλαλάξωμεν καὶ βοήσωμεν τῷ Ἀδάμ, καὶ τοῖς ἐξ Ἀδάμ. Ξύλον τοῦτον εἰσήγαγεν, ἐξέρχεσθε οἱ πιστοὶ εἰς τὴν ἀνάστασιν. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Τῇ Ι' τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν ρηγορίου Ἐπισκόπου ύσσης. 41

42 Στίχοι Ἡ οῦσα ρηγόριος, οὗ ύσσα θρόνος, οὐ ιερίαν, ἀλλ Ἐδὲμ σκηνὴν ἔχει. ρηγόριον δεκάτῃ θανάτου κνέφας ἀμφεκάλυψεν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν ομετιανοῦ Ἐπισκόπου ελιτηνῆς. Στίχοι ομετιανὸς τῆς φθορᾶς ἀπηλλάγη, Εἴπερ φθορὰν χρὴ τὸν βίον τοῦτον λέγειν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν αρκιανοῦ, ρεσβυτέρου καὶ Οἰκονόμου τῆς μεγάλης Ἐκκλησίας. Στίχοι Ἀπῆρεν ἔνθεν πρὸς πόλου μέγα κλέος, Ὁ αρκιανός, οὗ κλέος κἂν γῇ μέγα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Ἀμμώνιος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Στίχοι Τῆς ἀρετῆς ὁ θεῖος ἐσβέσθη λύχνος, Λύχνων μυσάντων σαρκικῶν Ἀμμωνίου. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 42

43 ᾨδὴ α. Β Στει ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ Ἦχος Βου βει θα λασ σης κυ µα του µε νον σα α λον η πει ρον αυ θις Ι σρα ηλ δε δειγ µε νον µε λας δε πο ον τος τρι στα τας Αι γυ πτι ι ων ε κρυ ψεν αρ δη ην υ δα το στρω τος τα α φος ρω µη κρα ται α δε ξι ας του ου ε σπο του ᾨδὴ γ. Ο σοι πα λαι ων εκ λε λυ µε θα βρο ο χων βο ρων λε ον των συν τε θλα σµε ε νων µυ λας α γαλ λι ω ω µεν και πλα τυ νω µεν στο ο µα Λο γω πλε κον τες εκ λο 43

44 Ὁ α γων µε ε λω δι αν ω των προς η µας χορός: η δε ται δω ω ρη µα των ᾨδή δ. υρ σω κα θαρ θεις µυ στι κης θε ω ρι ι ας υ µνων προ φη της την βρο των και αι νουρ γι αν ρη γνυ σι γη η ρυν νευ µα τι κρο του µε ε νην σαρ κω σιν εµ φαι νου σαν αρ ρη του Λο γου ω των δυ να στων τα κρα τη συ νε τρι βη ᾨδή ε. Εχ θρου ζο φω δους και βε βορ βο ρω µε ε νου ι ον κα θαρ σει νευ µα τος λε ε λου µε νοι νε αν προ σωρ µι σθη µεν 44

45 α πλα νη τρι ι βον α γου σαν α προ σι τον εις θυ µη δι αν µο νοις προ σι την οις Θε ος κα ᾨδή στ. τηλλα γη Ι µερ τον ε ξε φη νε συν πα νολ βι ι ω η χω α τηρ ον γα στρο ο ος ε ξη ρευ ξα το ναι φη σιν ου ου τος συµ φυ ης γο νος πε ε λων φω ταυ γος ε ξω ρου σεν αν θρω πων γε νους Λο γος τε µου ζων και βρο τος προ µη θει α ᾨδή ζ. Ε φλε ξε ρει θρω των δρα κον των τας κα α ρας ο της κα µι ι ι νου την 45

46 µε ταρ σι ον φλο ο ο γα νε ους φε ρου σαν ευ σε βεις κα τευ να α σας την δυσ κα θε κτον α χλυν εξ α µαρ τι ι ι ας ο λην πλυ νει δε τη δρο σω του νε ευ µα α τος ᾨδή η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Ε λευ θε ρα µεν η κτι ι ι σις γνω ρι ζε ται υι οι δε φω τος οι πριν ε σκο τι σµε ε νοι µο νος στε να ζει του σκο τους ο προ στα της νυν ευ λο γει τω συν το ο ο νως τον αι τι ον η πριν τα λαι να 46

47 των ε θνων παγ κλη ρι ι α α α α α Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς... 47

48 Τιµιωτέρα β ἤχου. Ἦχος Βου ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µε εν Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α 48

49 πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µε εν Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις 49

50 αυ τον Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µε εν Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα 50

51 φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µε εν Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε 51

52 µε γα λυ νο µε εν Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω ω νος Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ο ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µε εν 52

53 ὁ εἱρµὸς θ ᾠδῆς τοῦ Ἰαµβικοῦ Κανόνος. Ἦχος Βου ε γα λυ νον ψυ χη η µου την λυ τρω ω σα µε νην η µας εκ της κα τα ρας Β Ω των υ περ νουν του το κου σου θαυ µα α των υµ φη πα να γνε η τερ ευ λο ο γη µε νη δι ης τυ χο ον τες παν τε λους σω τη ρι ι ας ε πα ξι ον κρο του µεν Β ως ε ευ ερ γε τη δω ρον φε ρον τες υ µνον ευ χα α ρι στι ι α α α ας 53

54 Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν, Ἦχος ι η µων Α Α µη ην γι ος Κυ ρι ος ο ο Θε ο ος ίς Υ Β ψου τε Κυ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Ι. Ἦχος ι Τι βε ρι ι α α δος θα 54

55 α λασ σα συν παι αι σι Ζε ε βε δαι αι ου α θα να α η ηλ τω ε ε τρω τε συν δυ υ σιν α αλ λοις πα α λαι και Θω µαν ει χε ε προς α α γραν οι Χρι ι στου τη η προ στα α ξει εν δε ξι ι οι οις χα λα α σαν τες πλη θος ειλ κο ον ι χθυ υ ων ον ε τρο ος γνου ου ου ου ου ους προς αυ τον ε νη χε το οι οις το τρι ι τον φα νεις και α αρ τον ε ε δει ξε και ι ι χθυν ε επ αν θρα α κω ω ων 55

56 Ἐξαποστειλάριο τῆς ἑορτῆς Ἦχος α Ε πε φα νη ο Σω τη η η ηρ η χα ρις η η α λη η θει α εν ρει θροις του Ι ορ δα α νου ου ου ου και τους εν σκο τει και αι αι σκι α κα θευ δον τα ας ε φω ω τι σε και γαρ ηλ θεν ε φα α νη το φως το ο ο α προ ο σι ι τον 56

57 α Εἰς τούς αἴνους. Ἦχος α σα α α πνο η η αι νε σα α α α τω ω τον Κυ υ ρι ο ον αι νει ει τε ε ε τον Κυ υ ρι ι ον εκ τω ω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι νει ει ει τε α αυ το ον εν τοι οι οις υ ψι ι ι στοι οι οις σοι πρε ε πει υ µνο ος τω ω Θε ε ω Αι νει τε ε αυ το ον πα αν τες οι Α αγ γε ε ε λοι οι α α αυ του αι νει ει ει ει τε αυ τον πα α σαι αι υ υ 57

58 να α α µεις αυ του ου ου σοι πρε ε ε πει υ µνο ος τω ω Θε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον ο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι οις αυ του Α νε στη Χρι στο ος εκ νε κρων λυ σας θα να του τα δε σµα ευ αγ γε λι ι ζου ου γη χα ραν µε γα α λην αι νει ει τε ου ρα νοι Θε ου την δο ο ξαν Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον 58 εν στε ρε

59 ω µα τι της δυ να µε ως αυ του Α να στα σιν Χρι στου θε α σα µε νοι προ σκυ νη σω µεν α γι ον Κυ υ ρι ον Ι η σουν τον µο νον α να µα αρ τη η τον Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ νης αυ του Χρι στου την α να α στα α σιν προ σκυ νουν τες ου παυ ο µε θα αυ τος γαρ η µας ε σω σεν εκ των α νο µι ι ων η µων α α γι ος Κυ υ ρι ος Ι η σους ο δει ξας την 59

60 Α να α στα α σιν Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α Τι ρα αν τα πο δω ω σω µεν τω Κυ ρι ι ω πε ρι παν των ων αν τα πε δω κεν η µιν δι η µα ας Θε ος εν αν θρω ω ποις δι α την κα τα φθα ρει σαν φυ υ σιν ο Λο γος σαρξ ε γε νε το και ε σκη η νω σεν εν η µιν προς τους α χα ρι ι στους ο Ευ ερ γε ε της προς 60 τους αιχ µα λω

61 τους ο Ε λευ θε ρω της προς τους εν σκο τει κα θη µε ε νους ο Η λι ο ος της δι και ο συ υ νης ε πι τον Σταυ ρον ο α πα θης ε πι τον Α α δην το φως ε πι τον θα να τον η ζω η η Α να στα σις δι α τους πε σο ον τας προς ον βο η σω ω µεν ο Θε ος η µων δο ο ξα α σοι 61

62 Εἶτα τὰ τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αι αι αι αις και αι ο ο ορ γα α α νω Φω ως εκ φω το ος ε λαµ ψε ε ε ε τω ω ω κο ο ο σµω Χρι ι στο ος ο Θε ο ο ο ος η η η η µων ο ε πι φα νει εις Θε ε ος του τον λα α οι προ σκυ νη η η η σω ω ω ω µεν Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα 62

63 λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α α α τω ω το ο ον Κυ ρι ι ι ον ω\ ως σε Χρι στε ε δου λοι το ο ο ον ε ε σπο ο ο την α α ξι ι ως τι µη η η η σω ω ω ω µεν ο τι εν τοις υ υ δα α α σι παν τας η η µας α νε και αι αι αι νι ι ι ι σας Η θα λασ σα ει δε και ε φυ γεν ο Ι ορ δα νης ε στρα φη εις τα ο ο ο πι ι ι ι σω Συ εν Ι ορ δα νη βα πτι σθει εις ο Σω ω 63

64 τη η ηρ η η η η µων τα ρει θρα η γι ι α α σας τη πα λα µη τουδου ου λου χει ρο θε του ου ου µε ε ε ε νος και τα πα θη η του ου κο ο ο σµου ι ι ω ω ω µε ε ε ε νος ε γα το µυ στη η ρι ι ον της οι κο νο µι ι α \ας σου φι λαν θρω πε Κυ υ ρι ι ε δο ο ο ο ξα α α α σοι Τι σοι ε στι θα λασ σα ο τι ε φυ γες και σοι Ι ορ δα νη ο τι ε στρα φης εις τα α ο ο ο πι ι ι ι σω 64

65 Το α λη θι νον φως ε πε φα α α νη και πα σι τον φω τι σµον δω ω ρει ει ει ται βα πτι ζε ται Χρι στο ο ος µεθ η µων ο πα σης ε πε ε κει να κα θα ρο ο ο τη η η η τος ε νι η σι τον α γι α σµον τω υ δα α α τι και ψυ χων του το κα θα αρ σι ον γι ι ι νε ε ε ε ται ε πι γει ο ο ο ον το ο φαι νο ο ο µε ε ε ε νον και υ περ τους ου ρα α νους το νο ου ου ου ου ου ου µε ε νον δι α λου τρου σω τη η ρι ι α δι ι υ υ δα το 65

66 ος το ο νευ µα δι α κα τα δυ υ σε ε ε ως η προς Θε ον η µων α α νο δος γι ι ι νε ε ε ε ται θαυ µα σι α τα ε ερ γα α α σου Κυ υ ρι ε ε δο ο ο ο ξα α α α σοι οι οι οι 66

67 Nε Ἑωθινόν ι Ἦχος α ε ο ο ο ξα α α τρι ι ι ι και αι αι Υι ω και α γι ι ω νευ µα α α τι ε τα α α την εις Α α α α α δου κα α α θο ο δο ον και την εκ νε κρω ων Α να α α α α στα α α α σιν α θυ υ µου ουν τε ες ω ως ει κο ο ος ε Κ α πι ι τω ω χω ρι σµω ω ω ω ω ω ω σου ου Χρι στε ε οι οι οι µα α θη η Κ η ται προς ερ γα σι ι ι ι ι ι α α α 67

68 αν ε Κ ε τρα α α α α πη η η η σαν και αι πα α α λιν πλοι οι οι α και αι δι ι ι ι ι κτυ υ υ υ α και α Κ α γρα ου δα α α µου αλ λα α α συ υ Σω ω ω Κ τερ ε εµ φα νι σθεις ως ε ε σπο ο ο τη η ης πα α α α α αν τω ω ω ων δε ξι οι οις τα α δι ι κτυ υ α α κε λε ε ε ε ευ εις βα α α λει ειν και ην ο λο ο γος ε ε ε ερ γον ε ευ θυς και πλη η η η η η η η η η η η η η η θο ος των ιχ θυ υ υ 68 υ

69 υ ων πο ο λυ υ και δει ει ει ει πνο\\ ον ξε ε ε ε νον ε ε τοι οι µο ο ον εν γη η ου µε τα σχο ο ο ον των το ο τε σου ου ου των µα α θη η η η των και Κ αι η η µας νυ υν νο Κ η τως κα τα ξι ι ι ι ω ω ω σον ε εν τρυ φη η η η σαι φι λα αν θρω ω πε Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ε 69

70 οξολογία εγάλη Ἦχος πλ. β Ἐπιλογὲς παρὰ διαφόρων ιδασκάλων ὑπὸ Βασιλείου Κιαµηλίδη Ἦχος α ο ξα σοι τωδει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου ου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ υ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε 70

71 µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε ε και Α γι ον νευ µα Κυ υ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει µο 71

72 νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι 72

73 ω νας α µην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι σα α µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα σου (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρ τον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα Κ ξο ον µε του ποι ειν το θε λη η µα α 73 σου

74 ο τι συ ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τεινοντο ε λε ος σουουτοιςγι νω σκου σι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ος ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να τος ε λε τρίς η σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυ υ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 74

75 Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικόν. Α α γι ος ο ο ο Θε ο ο ο ος Α α γι ος Ι ι ι σχυ ρο ο ο ος Α γι ο ος Α θα α α α να α α α α τος Ε ε λε ε ε η η η σο ον η η η µα α α ας 75

76 ετά τήν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ἦχος η Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη\η ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του Κυ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 76

77 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 77

78 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 78

79 Ἀντίφωνον α. Τῆς ἑορτῆς Ἦχος ι Στίχ. α. Εν ε ξο δω Ι σρα ηλ εξ Αι γυ πτου οι κου Ι α κωβ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β' Ε γε νη θη Ι ου δαι α α γι α σµα αυ του εκ λα ου βαρ βα ρου Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. γ'. Η θα λασ σα 79 ει δε και ε φυ

80 γεν ο Ι ορ δα νης ε στρα φη εις τα ο πι σω Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ'. Τι σοι ε στι θα λασ σα ο τι ε φυ γες και συ Ι ορ δα νη ο τι ε στρα φης εις τα ο πι σω τερ Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου όξα... Καὶ νῦν... σω σον η µας Β Σω Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας 80

81 Ἀντίφωνον Β' τῆς ἑορτῆς Ἦχος β' Στίχ. α'. Η γα πη σα ο τι ει σα κου σε ται Κυ ρι ος της φω νης της δε η σε ως µου Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Ι ορ δα νη υ πο Ι ω αν νου ου βα πτι σθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στιχ. β'. Ο τι ε κλι νε το ους αυ του ε µοι και εν ταις η µε ραις µου ε πι κα λε σο µαι Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν 81

82 Ι ορ δα νη υ πο Ι ω αν νου ου βα πτι σθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. γ'. ε ρι ε σχον µε ω δι νες θα να του κιν δυ νοι α δου ευ ρο σαν µε Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Ι ορ δα νη υ πο Ι ω αν νου ου βα πτι σθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. δ'. Ε λε η µων ο Κυ ρι ος και δι και ος και ο Θε ος η µων ε λε ει Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Ι ορ δα νη υ πο Ι ω αν νου ου βα πτι 82

83 σθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω ναςτων αι αι ω νων α µην Ο ο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε εν αν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε 83

84 Β ος θα να α τω θα να τον πα τη σας Β ει εις ων της Α γι ας Τρι α Β δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 84

85 Ἀντίφωνον. Ἦχος α Στίχ. α'. Ε ξο µο λο γει σθε τω Κυ ρι ω ο τι α γα θος ο τι εις τον αι ω να το ε λε ος αυ του Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α Εν Ι ορ δα νη βα πτι ζο µε νου σου Κυ ρι ε η της Τρι α δος ε φα νε ρω ω θη προ σκυ νη σις του γαρ γεν νη το ρος η φω νη προ σε µαρ τυ ρει σοι α γα πη τον σε Υι ο ον ο νο µα ζου σα και το νευ µα εν ει δει πε ρι στε ρας ε βε βαι ου του Λο 85

86 γου το α σφα λες ο ε πι φα νεις Χρι στε ε ο Θε ος και τον κο σµον φω τι σας δο ο ξα α σοι οι οι οι Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α 86

87 Ἀπολυτίκιο Ἦχος α Κα τε ε λυ σας τω Σταυ ρω ω σου τον θα να τον η νε ω ξας τω λη στη τον πα ρα δει σον των υ ρο φο ρων τον θρη νον µε τε βα λες και τοις σοις Α πο στο λοις κη ρυτ τειν ε πε τα ξας ο τι α νε στης Χρι στε ε ο Θε ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε λε ε ος 87

88 ΕἶταψάλλοµεντὸἈπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς. Εν Ι ορ δα νη βα πτι ζο µε νου σου Κυ ρι ε η της Τρι α δος ε φα νε ρω ω θη προ σκυ νη σις του γαρ γεν νη το ρος η φω νη προ σε µαρ τυ ρει σοι α γα πη τον σε Υι ο ον ο νο µα ζου σα και το νευ µα εν ει δει πε ρι στε ρας ε βε βαι ου του Λο γου το α σφα λες ο ε πι φα νεις Χρι στε ε ο Θε ος και τον κο σµον φω τι σας δο ο ξα α σοι Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ 88

89 Εἶτα τὸ Κοντάκιον. Ἦχος α έ βάση τὸν α ἤ ι ὡς α. Ε πε φα νης ση η µε ρον τη οι κου µε ε ε νη και το φως σου Κυ υ ρι ε ε ση µει ω θη εφ η µας εν ε πι γνω σει υ µνουν τας σε Ηλ θες ε φα νης το Φως το α προ σι το ο ο ο ο ο ον 89

90 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ροκείμενον. Ἦχος α ένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς. Στίχ. Ἀγαλλιᾶσθε δίκαιοι ἐν Κυρίῳ. ρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 4:7-13 Ἀδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. ιὸ λέγει ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. Τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; Ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. Καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν Ἀποστόλους, τοὺς δὲ ροφήτας, τοὺς δὲ Εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ οιμένας καὶ ιδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν Ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ. 90

91 Ἀλληλούϊα. Ἦχος πλ. α Τὰ ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι. Στίχ. Ὅτι εἶπας εἰς τὸν αἰῶνα ἔλεος οἰκοδομηθήσεται. Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 91