η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν

Transcript

1 21 ΑΪΟΥ ΕΥΤΕΡΑ ΕΤΑ ΤΩ ΑΤΕΡΩ. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης τῶν μεγάλων θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα α τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.(τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ α. Ἦχος α Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν α σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε α σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω ω πε 2

3 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ α. Ἦχος α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν α σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε α σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω ω πε 3

4 Καὶ νῦν...ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος ι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων χα ρο ποι η σας τους α θη τας τη ε παγ γε λι α του α γι ου νευ µα τος βε βαι ω θεν των αυ των δι α της ευ λο γι ι ι ας ο τι συ ει ο Υι ος του Θε ου ο λυ τρω της του κο ο ο σµου ου ου 4

5 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Ἦχος α ε ος γε γο νας αυ ιδ τοις τρο ποις γε ρας α νω θεν εισ δε δεγ µε νος της βα σι λει ας τη κο ρυ φη η σου το ο ε λαι αι ον σε γαρ τω νευ µα τι ε ε χρι σεν εν δο ξε ο υ πε ρου σι ος Λο ο γος και Κυ υ Κ Κ ρι ι ος ο θεν ε λα βες και σκηπ τρον Σο φε βα σι λει ον αι του µε νος η µιν το µε γα ε ε λε ος 5

6 Ἦχος α όξα... Καὶ νῦν... τῆς ἑορτῆς. Κάθισμα τῆς ἑορτῆς Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Αγ γε λων θαυ µα ζον των της α νο δου το ξε ε νον και α θη των εκ πλητ το µε νων το φρι κτο ον της ε παρ σε ως α νηλ θες µε τα δο ξης ως Θε ος και πυ λαι σοι ε πηρ θη σαν Σω τηρ δι α του το αι δυ να µεις των ου ρα νων ε θαυ µα ζον βο ω σαι δο ξα τη κα τα βα σει σου Σω τηρ δο ο ξα τη βα σι λει α σου δο ξα τη Α να λη ψει σου µο νε φι λα αν θρω ω πε 6

7 Εἰς τὴν β στιχολογίαν. Κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος πλ. β Σήµερον τὸ προφητικὸν... Ἦχος ἐκ τοῦ ι Ελ κο ο µε νος ε πι σταυ ρου ο οι η της του η λι ου και κτι ι σε ως σε ως α στε ρα φα ει νον εξ ου ρα νου δι α στε ρων ε φελ κυ σα το ω και κρα τος πρω τος το βα σι λει ον ε πε σε α νευ φη µου µεν Κων θη κε δι ο σταν τι νε βα σι λευ ευ σε βε στα τε συν Ε λε νη µη τρι τη θε ο φρο νι 7

8 όξα... Καὶ νῦν... Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Τοῦ ᾍδου σκυλευθέντος ὑπὸ σοῦ Ζωοδότα, καὶ κόσμου φωτισθέντος, ἐν τῇ σῇ, Ἀναστάσει, ἀνῆλθες μετὰ δόξης ὁ Σωτήρ, ὁ πάντα περιέχων τῇ χειρί διὰ τοῦτο σύν Ἀγγέλοις σε καὶ ἡμεῖς, δοξάζομεν, βοῶντες όξα τῇ Ἀναλήψει σου Χριστέ, δόξα τῇ βασιλείᾳ σου, δόξα τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, μόνε φιλάνθρωπε. 8

9 Τὸ µετὰ τὸν πολυέλεον κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος δ, Ταχὺ προκατάλαβε. Ἦχος ι Η ευ ση µος µνη µη σου ε πι φα νει σα η µιν αυ γα ζει τα πε ρα τα θε ο γνω σι ας φω τι Κων στα ντι νε θε ο πνευ στε συ γαρ εν α σι λευ σιν ευ σε βης α νε δει χθης νο µους ε που ρα νι ου α σι λε ως τη ρη σας δι ο ταις ι κε σι αις ταις σαις ρυ σαι η µας πει ρα σµων όξα... Καὶ νῦν... τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ, 'Επεφάνης σήµερον. Οἱ κλεινοί διάκοσμοι τῶν θείων νόων, τὸν τῆς δόξης Κύριον ἀναληφθέντα ἐμφανῶς, μετὰ σαρκὸς θεασάμενοι, πύλας ἐβόων, ἀλλήλοις ἐπάρατε. 9

10 Εἶτα, τὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου. Ἦχος Εκ νε ο τη το ο ο ος µου πο ο ολ λα α α πο λε ε µει µε ε πα α α θη η αλλ α αυ τος α αν τι ι λα α α βου ου ου και σω ω ω σον Σω ω τη η (ίς) ηρ µου ου Οι µι σου ουν τες Σι ω ω ων αι αι σχυ υν θη η η τε ε ε ε ε α πο ο του Κυ υ ρι ι ι ου ου ως χο ο ο ο ο ορ το ο ο ο ος γαρ πυ υ ρι ι ι ι ι ε ε σε ε ε σθε ε ε ε ε α 10

11 πε ξη ραµ µε ε ε νοι οι (ίς) ο ξα α τρι και Υι ω ω και αι Α γι ι ω νε ευ µα α τι ι Α γι ω νευ µα τι ι ι πα α α σα ψυ υ χη ζω ω ου ου ου ται και και κα α θα αρ σει υ ψου ου ου ται αι λα α αµ πρυ υ νε ε ε ται τη η τρι ι α δι κη η ο ο να α α δι ι ι ι ι ι ε ε ρο κρυ υ φι ι ι ω ως Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω νων α α µη ην 11

12 Α γι ω νευ µα α τι ι α να α βλυ υ υ ζει τα α τη η ης χα α α α ρι το ος ρει ει ει θρα α αρ δε ε ε ε ε ευ ο ο ο ο ον τα α α α πα α σαν τη ην κτι ι ι σι ι ι ι ιν προς ζω ω ο γο ο νι ι ι α αν ροκείμενον, ἦχος ὁ αὐτός. Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου ου µου ε ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ τον Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου ου 12

13 ου ου µου ε ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ τον Τὸ τρίτον. Στίχ. ι α του το ε χρι σε σε ο Θε ος ο Θε ος σου ε λαι ον α γαλ λι α σε ως Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου ου ὁ ου ου µου ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου β χορός εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ το ο ο ο ο ο ο ον 13

14 Ὁ Χορός: Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου. Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη ην Κυ υ ρι ον α α α σα πνο η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον (ίς) Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η 14

15 σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χορός: Και τω πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωμεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου.) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. ετὰ τὸ Εὐαγγέλιον, Ὁ ψαλμὸς χῦμα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου 15

16 ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. 16

17 ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ νεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. 17

18 Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ταις των Θε ο στε ε πτων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των 18

19 Εἶτα ψάλλομεν τὸ παρὸν Ἰδιόμελον. Ἦχος β' ύζαντος Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Του ευ σε βους Κων σταν τι νου η η µνη η η µη ως µυ ρον εκ κε νου µε ε νο ον ση µε ε ε ρον α νε ε ε τει ει ει ει λε Χρι στο ον γα α αρ πο θη η σας ει δω ω λων κα α α τε φρο ο νη η η η σε να ον ε γει ρας ε πι γης τω σταυ ρω θεν τι ι δι η 19

20 η µας εν ου ρα νοι οις δε ε α α α α πε ε λα α βε τον της ελ πι ι δο ος στε ε ε φα α α α νο ο ο ον 20

21 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον Ἐλέει καὶ οἰκτιρµοῖς... Ἀµήν. 21

22 ᾨδὴ α'. Ὁ β κανὼν τῆς Ἀναλήψεως. Ἦχος δ. Ὁ Εἰρμὸς. Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος, καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι ητρί καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων, καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα. (δίς). Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἀνέστης τριήμερος, ὁ κατὰ φύσιν ἀθάνατος, καὶ ὤφθης τοῖς ἕνδεκα, καὶ πᾶσι τοῖς αθηταῖς, καὶ ἀνέδραμες, Χριστὲ πρὸς τὸν ατέρα, νεφέλῃ ὀχούμενος, ὁ τοῦ παντὸς ποιητής. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. οᾷ ἐμφανέστατα, ψάλλων αυῒδ ὁ θεόπνευστος. Ἀνέβη ὁ Κύριος, πρὸς τὰ οὐράνια, ἐν ἀλαλαγμῷ, καὶ σάλπιγγος ἠχήσει, καὶ πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ατέρα ἔφθασε. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. ηράσαντα Κύριε, κόσμον πολλοῖς ἁμαρτήμασι, καινίσας τῷ άθει σου, καὶ τῇ Ἐγέρσει σου, ἀνελήλυθας, ὀχούμενος νεφέλῃ, πρὸς τὰ ἐπουράνια, δόξα τῇ δόξῃ σου. Θεοτοκίον. 22

23 Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. εσπότην ἐκύησας, πάντων πανάμωμε έσποινα, τὸν άθος ἑκούσιον καταδεξάμενον, καὶ ἀνελθόντα, πρὸς τὸν αὐτοῦ ατέρα, ὅνπερ οὐ κατέλιπε, κἂν σάρκα εἴληφε. 23

24 Κανὼν τῶν Ἁγίων, Ἦχος πλ. δ. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ἦχος α. Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων ο νε ε που ρα α νι ε α σι λευ της βα σι λευ ου ου σης α µαρ τι ας νυν επ ε µοι των σων θε ρα πον των ι κε σι αις την τα πει νην µου ψυ χην ε λευ θε ρω σον Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Της α νω γε νο µε νος ε ρα στης µα καρ Κων στα ντι ι νε βα σι λει ας τω α 24

25 σι λει παν των και ε σπο τη δι α νοι α κα θα ρω τα τη πι στευ σας ε λα τρευ σας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Φω τι ελ λαµ φθει σα θε αρ χι κω σκο τος α γνω σι ι ας κα τα λε λοι πας α λη θως θε ο φρον Ε λε νη και γνη σι ως τω α σι λει των αι ω νων ε δου λευ σας Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Η πυ λη της θει ας α να το λης α 25

26 νοι ξον µοι πυ υ λας µε τα νοι ας και εκ πυ λων της θα να τη φο ρου α µαρ τι ας τη µε σι τει α σου ρυ σαι µε ε σποι να 26

27 Ὠδὴ γ. Ὁ β κανὼν τῆς Ἀναλήψεως. Ἦχος δ. Ὁ Εἰρμὸς. Τοὺς σοὺς ὑμνολόγους Θεοτόκε, ὡς ζῶσα καὶ ἄφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας, πνευματικόν στερέωσον καὶ ἐν τῇ θείᾳ δόξῃ σου, στεφάνων δόξης ἀξίωσον. (δίς) Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἐπάρατε πύλας οὐρανίους, ἰδοὺ παραγέγονε Χριστός, ὁ ασιλεὺς καὶ Κύριος, σῶμα φορέσας γήϊνον, ταῖς ἀνωτέραις ἔλεγον, δυνάμεσιν αἱ κατώτεραι. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ζητήσας Χριστὲ τὸν πλανηθέντα, ἀπάτῃ τοῦ ὄφεως Ἀδάμ, ὡς τοῦτον ἐνδυσάμενος, ἀνῆλθες καὶ ἐκάθισας, ἐκ δεξιῶν ὡς σύνθρονος, ατρός, ὑμνούντων Ἀγγέλων σε. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡ γῆ ἑορτάζει καὶ χορεύει, ἀγάλλεται καὶ ὁ οὐρανός, τῇ Ἀναλήψει σήμερον, τοῦ οιητοῦ τῆς κτίσεως, τοῦ προφανῶς ἑνώσαντος, τὰ διεστῶτα βουλήματι. Θεοτοκίον. 27

28 Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Θανάτου τεκοῦσα καθαιρέτην τὸν μόνον ἀθάνατον Θεόν, αρθενομῆτορ πάναγνε, τοῦτον ἀεὶ ἱκέτευε, τὰ θανατοῦντα πάθη με, ἀπονεκρῶσαι καὶ σῶσαί με. 28

29 Κανὼν τῶν Ἁγίων. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. δ. Οὐρανίας ἁψῖδος. Ἦχος α. Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Α µοι βων ου ρα νι ων ε πι τυ χειν ε σπευ σας ο θεν τω κα λου ντι θε ο ο φρον ε πη κο λου θη σας και σκο τος ε λι πες πα τρο πα ρα δο τον πλα νην και φω στηρ εν νευ µα τι Α θει ω γε γε νη σαι γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων 29

30 Τω Χρι στω κολ λη θει σα και επ αυ τω αν σε µνε α πα σαν θε µε νη ελ πι ι δα τους ι ε ρους αυ του το πους κα τε λα βες εν οις τα α χραν τα α θη σαρ κω θεις υ πε µει νεν ο υ περ α γα θος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Το σω τη ρι ον ο πλον το αρ ρα γες τρο παι ον των Χρι στι α νων την ελ πι ι δα Σταυ ρον τον τι µι ον φθο νω κρυ πτο µε νον συ ε φα νε ρω σας θει ω φλε γο µε 30

31 νη ε ρω τι θε ο µα κα ρι στε Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ι ε ρας πο λι τει ας α πο πε σων Α χραν τε πα ρα συ νε βλη θην τοις κτη η νε σι και κα τα κρι τος ο λος γε γε νη µαι η τον Κρι την τε το κυι α πα σης κα τα κρι σε ως ρυ σαι και σω σον µε ε ε ε 31

32 Τας Κάθισμα τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Ἦχος η αι σθη σεις ε κτει ει νας προς ου ρα νον και των α στρων µαν θα α νων την καλ λο νην εκ του ου ου των µε µυ η σαι των α παν των τον Κυ ρι ον του Σταυ ρου δε το ο πλον εν µε σω α νε λαµ ψε δι α γρα φον εν του τω νι καν και κρα τυ νε σθαι ο ο θεν της ψυ χης σου ε πα νοι οι ξας το ο οµ µα το γρα α αµ µα α νε γνω κας και τον τρο ο πον µε µα θη κας Κων σταν τι νε 32

33 πα αν σε βα α στε ρε σβευ ε Χρι στω ω τω Θε ω των πται σµα των α φε σιν δω ω ρη σα α σθαι τοις ε ορ τα ζου σι πο ο θω την α γι αν µνη η µη ην σου όξα... Καὶ νῦν... Τὸ κάτωθι τῆς ἑορτῆς. Κάθισμα. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Ἦχος η Ε πι βας εν νε φε ε λαις των ου ρα νων κα τα λει ψας ει ρη η νην τοις ε πι γης α νη ηλ θες και ε κα θι σας του α τρος δε ξι ο ο θεν ως ο µο ου σι ος του τω υ παρ χων και νευ µα τι 33 εν σαρ κι γαρ

34 ω φθης αλλ α τρε πτος ε µει νας ο θεν α να µε νεις συν τε λει ας το πε ρας του κρι ι ναι ερ χο µε νος ε πι γης κο σµον α παν τα ι και ο κρι ι τα α Κυ ρι ε φει σαι των ψυ χων η µων των πται σµα των α φε σιν δω ω ρου µε νος ως Θε ος ε λε η η µων τοις δου ου λοι οις σου ου ου ου 34

35 Κοντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Κωνσταντῖνος σήμερον, σὺν τῇ μητρὶ τῇ Ἑλένη, τὸν Σταυρὸν ἐμφαίνουσι, τὸ πανσεβάσμιον ξύλον, πάντων μὲν τῶν Ἰουδαίων αἰσχύνην ὄντα, ὅπλον δὲ πιστῶν, Ἀνάκτων κατ ἐναντίων δι ἡμᾶς γὰρ ἀνεδείχθη, σημεῖον μέγα, καὶ ἐν πολέμοις φρικτόν. Ὁ Οἶκος. Κωνσταντῖνον πιστοὶ σὺν τῇ μητρὶ τιμήσωμεν τοῦ ροφήτου γὰρ αὐτοὶ λόγους ἀκροασάμενοι, ἐν κέδρῳ καὶ πεύκῃ καὶ κυπαρίσσῳ, τὸν τρισύνθετον Σταυρὸν κατενόησαν, δι οὗ τὸ σωτήριον πάθος ἐξηκολούθησε, καὶ πάντας παρέστησαν τοὺς Ἰουδαίους παρασκευάζεσθαι, δεῖξαι τοῖς λαοῖς μέγα δικαίωμα, τὸ κεκρυμμένον διὰ τὸν φθόνον, καὶ βασκανίαν τὴν αὐτῶν, καὶ τοῦτο εὑρόντες ἀνέδειξαν αὐτοί. ιὰ τοῦτο τοῖς πᾶσι νικηφόροι ἀνεδείχθησαν, ὅπλον φέροντες ἀπροσμάχητον, σημεῖον μέγα, καὶ ἐν πολέμοις φρικτόν. 35

36 Συναξάριον. Τῇ ΚΑ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων, θεοστέπτων, καὶ ἰσαποστόλων, μεγάλων ασιλέων, Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης. Στίχοι. Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς ασιλεῖς τὸ στέφος, Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος. Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 36

37 Καταβασίαι εντηκοστῆς Ἰαμβικαί, σύντομοι. Ἦχος δ. ᾨδὴ α. Θει ω κα λυ φθει εις ο βρα δυ υ γλωσ σος γνο φω ερ ρη το ρευ σε τον θε ο ο γρα φον νο µον ι λυν γαρ ε κτι να ξας οµ µα τος νο ο ου ο ρα τον ον τα και µυ ει ται πνευ µα τος γνω σιν γε ραι αι αι ρων εν θε ε οις τοις α σµα σιν ᾨδὴ γ. Ερ ρη ξε γα στρος η τε κνω µε νης πε δας υ βριν τε δυ σκα θε κτον ευ τε κνου µε νης µο νη προ σευ χη της προ φη η τι δος πα λαι 37 Αν νης φε ρου ου σης

38 πνευ µα συν τε τριµ µε νον προς τον δυ α χορός να στην και Θε ον των γνω σε ων ᾨδὴ δ. Α ναξ α να α κτων οι οι ος εξ οι ου µο νος λο γος προ ελ θων α τρος εξ α ναι τι ου ι σο σθε νες σου νε ευ µα τοις Α πο στο λοις νη µερ τες ε ξε πεµ ψας ως ευ ερ γε της α δου ου σι δο ξα τω κρα α τει σου Κυ ρι ε ᾨδὴ ε. Λυ τη η ρι ον κα θαρ σιν αµ πλα κη µα των πυ ρι ι πνο ον δε ξα σθε νευ µα τος δρο σον ω τε ε κνα φω το 38

39 µορ φα της Εκ κλη σι ι ας νυν εκ Σι ων γαρ ε ξε λη η λυ θε νο µος η γλωσ σο πυρ σο µορ φος νε ευ µα τος χα ρις ᾨδὴ στ. Ι λα σµος η µιν Χρι στε και σω τη ρι α ο ε σπο της ε λαµ ψας εκ της αρ θε νου ιν ως ρο φη η την θη ρος εκ θα λα τι ου στερ νων Ι ω ναν της φθο ρα ας δι αρ πα σης ο λον τον Α δαµ παγ γε νη η πε πτω κο τα ᾨδὴ ζ. Συµ φω νον ε θρο η σεν ορ γα νων µε λος σε βειν το χρυ σο τευ κτον α ψυ χον 39

40 βρε τας η του α ρα κλη του δε φω σφο ρος χα ρις σε βα σµι α ζει του βο αν Τρι ας µο νη ι σο σθε νης α ναρ χος ευ λο γη τος ει Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν τον Κυ ρι ον ᾨδὴ η. Λυ ει τα δε σµα και δρο σι ι ζει την φλο γα ο τρισ σο φεγ γης της θε αρ χι ας τυ πος υ µνου σι αι αι δες ευ λο γει ει δε τον µο νον Σω τη η ρα και παν τουρ γον ως ευ ερ γε την η δη µι 40

41 ουρ γη θει ει σα συµ πα σα κτι ι σι ι ι ι ις Τὴν Θεοτόκον καὶ ητέρα τοῦ φωτὸς... 41

42 Τιµιωτέρα τετάρτου ἦχου. Τιμιωτέρα Ἦχος Στίχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη ριµου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 42

43 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 43

44 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και 44

45 εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 45

46 κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον 46

47 σε µε γα λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ὁ Εἱρμὸς τῆς θ ᾠδῆς τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ. Χαι ροις Α νασ σα α µη τρο πα αρ θε νον κλε ος α παν γαρ ευ δι νη τον ευ λα λονστο µα ρη τρε ευ ων ου σθε νει σε µελ πειν α ξι ως ι λιγ γι α δε νους α πας σου τον το κον νο ειν ο θεν σε συµ φω ω νως δο ξα ζο µε ε ε ε εν 47

48 Ἐξαποστειλάριον.Τῶν Ἁγίων. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωµεν. Ἦχος ι Ουκ εξ α αν θρω ω πων ει ει ει λη φε το βα α σι λει ει ον κρα α τος αλλ εκ τη ης θει ει ας χα α α ρι τος Κων στα α ντι νο ος ο µε ε γας συν τη µη τρι ου ρα α νο ο θεν εξ α α στρα πτο ον δε βλε ε πει Σταυ ρου το θει ει ον τρο ο παι ον ο θεν του τω ω ο λε ε σας τους δυ σµε ε νει ει ει ει εις των ει δω λων ε λυ σε τη ην α πα α την εν κο σµω δε ε ε 48

49 κρα α τυ νε την ο ορ θο δο ο ξον πι ι στιν Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἀναλήψεως. Ἦχος β. Αὐτόμελον. 3 3 Των α θη των ο 3 ρων των σε 3 α α νε λη η φθης 3 Χρι στε προς τον α τε ρα συ νε ε δρι α α ζων αγ γε λοι προ τρε χον τες ε κρα 3 3 αυ γα ζον α ρα τε πυ υ λας α 3 α ρα τε ο βα σι λευς γα αρ α νη ηλ θε προς την αρ χι φω ω τον δο ο ξα αν 49

50 α ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΟΥΣ. Ἦχος η α α σα πνο η αι νε ε σα α τω ω τον Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει ει τε το ον Κυ υ ρι ι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι αι νει ει ει τε α αυ το ον ε ε εν τοι οι οι οις υ ψι ι στοις σοι πρε ε πει ει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Αι νει ει ει τε αυ τον πα α α α αν τες οι Α αγ γε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε αυ τον πα α σαι αι 50

51 δυ να α α α µει εις α α αυ του ου σοι πρε πει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Στίχ.: Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Χαι ροις Κων σταν τι νε παν σο φε ορ θο δο ξι ας πη γη η πο τι ζου σα παν το τε τοις γλυ κε σι να µα σι την υ φη λι ον α πα σαν χαι ροις η ρι ι ζα εξ ης ε βλα στησε καρ πος ο τρε ε φων 51

52 την Εκ κλη σι αν Χρι στου χαι αι ροις το καυ χη µα των πε ρα των εν δο ξε Χρι στι α νων βα σι λε ων πρω τι στε χαι ρε χα ρα α των πι στων Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ο βα σι λε ευ ων της κτι σε ως το ευ πει θες προ ο ρων της καρ δι ας σου αν σο φε λο γι κως θη ρευ ει σε α λο γι ι α κρα του µε νον και 52 κα ταυ γα α

53 σας την σην δι α νοι αν της ευ σε βει ει ας ταις ε πι γνω σε σι κο ο σµω α νε δει ξε φω ταυ γη ως η λι ον µαρ µα ρυ γας θει ων α πο πεµ πον τα πρα ξε ων ε εν δο ο ξε Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Τα του Κυ ρι ι ου δι δαγ µα τα κα θα περ γη ε κλε κτη δε ξα µε νη παν ευ φη µε ε να ρε των 53 πρα ξε ων ευ καρ

54 πι ι αν ε βλα στη σας τας δι α νοι οι ας η µων εκ τρε φου σα τη εκ µι µη η σει Ε λε νη παν σο φε τη ης πο λι τει ας σου ο θεν ε ορ τα ζο µεν πε ρι χα ρως ση µε ρον την µνη µην σου πα Στίχ. νη γυ ρι ι ζο ον τες Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου α σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Ε λαι ον α γαλ λι α σε ως 54 τους

55 σους µε το χουςχρι στε Κων στα ντι νον Ε λε νην τε πα ρα δο ξως ε χρι σας την α πα α την µι ση σαν τας και σου το κα αλ λος ε πι πο θη σαντας και βα σι ι λει ας της ου ρα νι ου σου του ου τους η ξι ω σας ευ σε βως το προ τε ρον ε πι της γης Λο γε βα σι λευ σαν τας τη ε πι νε ευ σει ει σου 55

56 όξα... Τῶν Ἁγίων. Ἦχος η Nε ο ο ο ξα α τρι ι ι και Υι ω και Α α γι ι ω νε ε ευ µα α α α τι Ο ο των Α να α κτω ων Α α ναξ και Θε ος ο πλου σι ι αι αις δω ρε ε αι αι αι αις κα τα κο σµων του ου ου ους α α ξι ι ι ου ους αυ το ο ο ος ου ρα α νο ο ο θε εν ω σπερ α αυ λο ον το ον α α οι οι οι δι ι ι ι µον δι α ση µει ει ου του Στα αυ ρου σε ε Κων σταν τι νε 56

57 ε ε ε ζω ω γρη η σε εν εν του ου τω ω φη η η σας νι κα α τους \ε ε εχ θρου ου ου ους σου ο ον α να ζη τη η η σας συν µη τρι ι θε ε ο ο ο φρο ο ο ο νι και ευ ρων ως ε ε ε πο ο ο θει εις του ου τους κα τα α κρα α τος ε ε τρο πω ω ω ω σω συν αυ τη ου ουν ι ι ι κε ε ε τε ευ ε ε υ υ περ ορ θο δο ξων βα σι ι λε ε ε ων και του φι λο χρι ι ι ι ι ι στου ου στρα α α του και πα α αν τω ων των την µνη η µη ην σου 57

58 τε λου ου ουν των πι ι στως τον µο νο ον φι ι λα α αν θρω ω ω ω πον λυ τρω θη η ναι αι πα α α ση ης ο ο ορ γης 58

59 Εἰς τοὺς αἴνους, Καὶ νῦν... Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος β' Και νυ υ υ υν και α α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α µην Α νε λη φθης εν δο ξη εκ του ο ρους των Ε λαι ων Χρι στε ε ο Θε ος ε νω πι ον των σω ω ων µα α θη η των και ε κα θι σας εν δε ξι α α του α τρος ο τα συµ παν τα πλη ρω ω ω ων τη Θε ο ο ο τη η η η τι και α πε στει λας αυ τοις νε ευ µα το α α α γι ον το φω τι ζον και στη η ρι ι ι ζον και α γι 59

60 α α ζον τας ψυ υ χα α ας η η η η µω ω ω ων 60

61 ο ΟΞΟΛΟΙΑ ΗΧΟΣ Λ. Ἦχος η ξα α σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε α σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 61

62 νευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο ο σµου ρο σδε ε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε 62

63 ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους 63

64 αι ω ω νας α µην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξο ον 64

65 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει ει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος (τρίς) Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και νευ µα τι Α γι ω Και νυ υν και α ει και εις τους αι 65

66 ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικὸν. Α α γι ο ος ο Θε ε ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ ρος Α γι ι ι ος Α α θα α α α α να α α α α τος ε λε ε ε ε ε η σο ο ο ο ο ον η η µα α α α α α ας 66

67 Ἀπολυτίκιον Ἦχος ι Α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων χα ρο ποι η σας τους α θη τας τη ε παγ γε λι α του α γι ου νευ µα τος βε βαι ω θεν των αυ των δι α της ευ λο γι ι ι ας ο τι συ ει ο Υι ος του Θε ου ο λυ τρω της του κο ο ο σµου ου ου 67

68 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ. Ἦχος η Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ. ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον 68

69 Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 69

70 Ἀντίφωνον α. Ἦχος ι Στίχος α : αν τα τα ε θνη κρο τη σα τε χει ρας α λα λα ξα τε τω Θε ω εν φω νη α γαλ λι α σε ως Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος β : Ο τι Κυ ρι ος υ ψι στος φο βε ρος βα σι λευς µε ε ε γας ε πι πα σαν την γην Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 70

71 Στίχος γ : Υ πε τα ξας λα ους η µιν και ε θνη υ πο τους πο δας η µων Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον. Στίχος α : ε γας Κυ ρι ος και αι νε τος σφο δρα Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν δο ξη α να λη φθεις αφ η µων εις τους ου ρα νους 71

72 ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος β : Ο Θε ος εν ταις βα ρε σιν αυ της γι νω σκε ται Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν δο ξη α να λη φθεις αφ η µων εις τους ου ρα νους ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος γ : Ο τι ι δου οι βα σι λεις της γης συ νηχ θη σαν Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν δο ξη α να λη φθεις αφ η µων εις τους ου ρα νους ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α 72

73 ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως ε ε ναν θρω πη σας σταυ 73 ρω θεις τε Χρι στε

74 ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 74

75 Ἀντίφωνον γ. Στίχ. α. Ἀκούσατε ταῦτα πάντα τὰ ἔθνη. Στίχ. β. Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν, καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν. Στίχ. γ. Κλινῶ εἰς παραβολὴν τὸ οὖς μου, ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τὸ πρόβλημά μου. Ἀπολυτίκιον Ἦχος ι Α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων χα ρο ποι η σας τους α θη τας τη ε παγ γε λι α του α γι ου νευ µα τος βε βαι ω θεν των αυ των δι α της ευ λο γι ι ι ας ο τι συ ει ο Υι ος του Θε ου ο λυ τρω της του κο ο σµου Τὸ τρίτον ἡ κατάληξη. κο ο ο σµου ου ου 75

76 Εἰσοδικόν τῆς Ἀναλήψεως. Α νε ε βη ο Θε ος εν αλ λα λαγ µω Κυ ρι ος εν φω νη η σαλ πιγ γος Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν δο ξη α να λη φθεις αφ η µων εις τους ου ρα νους ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον Ἦχος ι Α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων χα ρο ποι η σας τους α θη τας τη ε παγ γε λι α του α γι ου νευ µα τος βε βαι ω θεν των αυ των δι α της ευ λο γι ι ι ας ο τι συ 76

77 ει ο Υι ος του Θε ου ο λυ τρω της του κο σµου 77

78 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ α. Ἦχος α Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν α σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε α σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω ω πε Κοντάκιον τῆς Ἀναλήψεως. 78

79 Ἦχος ου Αὐτόμελον. Την υ περ η µων πλη ρω σας οι κο νο µι ι ι ι αν και τα ε πι γης ε νω σας τοις ου ρα νι ι οις α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων ου δα µο θεν χω ρι ζο ο µε νος αλ λα µε νων α δι α α στα τος και βο ων τοις α γα πω σι σε ε γω ει µιµεθ υ µων και ου δεις κα αθ η µω ω ων 79

80 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΤΩ ΑΙΩ. ροκείμενον. Ἦχος δ Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ. ράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα. Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν αῦλον ἔφη Ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. Τότε ὁ αῦλος ἀπελογεῖτο, ἐκτείνας τὴν χεῖρα. Ἐν οἷς καὶ πορευόμενος εἰς τὴν αμασκὸν μετ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, ασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους. άντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν, ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. Ἐγὼ δὲ εἶπον τίς εἶ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. Ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε 80

81 εἶδες ὧν τε ὀφθήσομαί σοι ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγώ σε ἀποστέλλω ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ Σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόν, τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ. Ὅθεν, βασιλεῦ Ἀγρίππα, οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ ἀλλὰ τοῖς ἐν αμασκῷ πρῶτον καὶ Ἱεροσολύμοις, εἰς πᾶσάν τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλλω μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσοντας. Ἀλληλούϊα (γ ). Ἦχος πλ. α. Τὰ ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι. Στίχ. Ὅτι εἶπας εἰς τὸν αἰῶνα ἔλεος οἰκοδομηθήσεται 81

82 Εἰς νημόσυνον. Κωνσταντίνου ρίγγου. Ἄρχοντος ρωτοψάλτου τ..τ.χ.ε. Ἦχος α Ἔκτασις. Nε ε ε Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ υ υ νο ο ο ο ο ον αι ω ω ω ω 82

83 ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 83

84 ετὰ τὴν θείαν κοινωνίαν. Ἀπολυτίκιον Ἦχος ι Α νε λη φθης εν δο ξη Χρι στε ο Θε ος η µων χα ρο ποι η σας τους α θη τας τη ε παγ γε λι α του α γι ου νευ µα τος βε βαι ω θεν των αυ των δι α της ευ λο γι ι ι ας ο τι συ ει ο Υι ος του Θε ου ο λυ τρω της του κο ο ο σµου ου ου Ἦχος ι Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην αι ω ω νι ον 84

85 λη ρω θη τω το στο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ο ξαν σου ο τι η ξι ω σας η µας των α γι ων σου µε τα σχειν µυ στη ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ραν µε λε ταν την δι και ο συ νην σου Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α α α 85

86 Εἴη τὸ ὄνομα. Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τὸν Εὐλογούντα. Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 86

87 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν ασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας έροιας. 87