Τῌ ΚΒ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ \ Μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Transcript

1 Τῌ ΚΒ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΗΝΟΣ ΕΚΕΒΡΙΟΥ \ νήμη τῆς Ἁγίας εγαλομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Ἦχος ι Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 3. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ, Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα, Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. όξα ατρὶ... Τῆς Ἁγίας. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι, καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου, καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνῄσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί, ἀλλ ὡς θυσίαν ἄμωμον, προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 2

3 Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ, Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα, Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. Ἦχος ι Ε τοι µα ζου Βη θλε εµ η νοι κται πα σιν η Ε δεµ ευ τρε πι ζου Ε φρα θα ο τι το ξυ λον της ζω ης εν τω σπη λαι ω ε ξην θη σεν εκ της αρ θε ε νου α ρα δει σος και γαρ η ε κει νης γα στηρ ε δει χθη νο 3

4 η τος εν ω το θει ον φυ τον εξ ου φα γον τες ζη η σο µεν ου χι δε ως ο Α δαµ τε θνη ξο µε θα Χρι στος γεν να ται την πριν πε σου σαν α να στη σων ει κο ο να α α 4

5 ετὰ τὴν α' Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Ἐνθέως εὐφραίνεται, ἡ κτίσις σήμερον Χριστὸς γὰρ ὁ Κύριος, ὁ τοῦ Θεοῦ μου Υἱός, ἐκ Κόρης γεννᾶται ἁγνῆς, ἅπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων, γένος ἀθανατίζων, λύων καὶ τὴν κατάραν, τῆς προμήτορος Εὔας διὸ ὡς εὐεργέτῃ ἡμῶν, ἆσμα προσάξωμεν. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτό. ετὰ τὴν β Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Τὴν αρθένον κύουσαν, τὸν προαιώνιον Λόγον, Ἰωσὴφ ὁ δίκαιος, ὑμνολογῶν ἀνεβόα Βλέπω σε γεγενημένην Ναὸν Κυρίου, φέρουσαν τὸν πάντας σῶσαι βροτοὺς ἐλθόντα, καὶ τοὺς τοῦτον ἀνυμνοῦντας, δι οἶκτον θείου ναοὺς δεικνύοντα. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτό. 5

6 Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ Ν ψαλµὸς. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 6

7 Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ νεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. 7

8 Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. 8

9 Κανὼν ὁ ροεόρτιος. ᾨδὴ α'. Ἦχος πλ. β'. Ὁ Εἱρμὸς. Τμηθείσῃ τμᾶται, πόντος Ἐρυθρός, κυματοτρόφος δὲ ξηραίνεται βυθός, ὁ αὐτὸς ὁμοῦ, ἀόπλοις γεγονὼς βατός, καὶ πανοπλίταις τάφος ᾠδὴ δὲ θεοτερπὴς ἀνεμέλπετο, ἐνδόξως δεδόξασται, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἡ πανταιτία, καὶ παρεκτικὴ ζωῆς, ἡ ἄπειρος Σοφία τοῦ Θεοῦ, ᾠκοδόμησε τὸν οἶκον ἑαυτῆς, ἁγνῆς ἐξ ἀπειράνδρου ητρός ναὸν γὰρ σωματικὸν περιθέμενος, ἐνδόξως δεδόξασται, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. υσταγωγοῦσα, άγους συγκαλεῖ, τὴν ἀπαρχὴν Θεοῦ Σοφία τῶν Ἐθνῶν, τοὺς ἀλόγους πρὶν τραφῆναι λογικῶς, ἀλόγων ἐπὶ φάτνης τραπέζης, κειμένης τῆς μυστικῆς, πρὸς ἣν σπεύδουσι, σὺν δώροις ὁδεύοντες, ἀστέρος προλάμποντος. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἀκουτισθῶμεν, νῦν ροφητικῶν, 9

10 ἐκπληρουμένων διὰ νεύματος φωνῶν ἡ αρθένος γὰρ λαβοῦσα ἐν γαστρί, ἐπείγεται τεκεῖν τὸν προόντα, ὃν άγοις μὲν οὐρανὸς καθυπέδειξε, οιμέσι δὲ Ἄγγελοι, ὡς βρέφος φαινόμενον. 10

11 Κανὼν τῆς Ἁγίας. ᾨδὴ α. Ἦχος α. ᾨδὴν ἐπινίκιον, ᾄσωμεν πάντες. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Τὴν μνήμην σου σήμερον, Ἀναστασία, πιστῶς ἑορτάζομεν, ἣν Χριστὸς ἐδόξασεν, ἀπείροις θαύμασιν, ὁ ἐν τῇ πόλει Βηθλεέμ, σαρκὶ τικτόμενος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁ κόσμος ἀγάλλεται, τὰς ἀριστείας, τὰς σὰς καὶ τὰ θαύματα, καὶ τὰ κατορθώματα, ἀνακηρύττων ἀεί, Ἀναστασία, ἀθλητῶν τὸ ἐγκαλλώπισμα. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὑμνοῦμεν τοὺς πόνους σου, Ἀναστασία, τὰ ἆθλα τὰ στίγματα τὰ φρικτὰ τεράστια, τὴν πρὸς τὸν Κύριον, θείαν ἀγάπην, καὶ πολλὴν ὄντως οἰκείωσιν. Θεοτοκίον. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σαρκοῦται ὁ ἄσαρκος, δι εὐσπλαγχνίαν, ἐκ Κόρης τικτόμενος, άγοι εὐτρεπίζονται, ἀνατολῶν Βασιλεῖς, τοῦτον θεάσασθαι πιστῶς, καὶ προσκυνῆσαι σαρκί. 11

12 Ἕτερος Κανὼν τῆς Ἁγίας. ᾨδὴ α. Ἦχος πλ. δ. ᾎσμα ἀναπέμψωμεν λαοί. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὕμνον ἀναπέμψωμεν Θεῷ τῷ μέλλοντι τεχθήσεσθαι, σαρκὶ ἐκ τῆς αρθένου, ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει, καὶ φάτνῃ τεθήσεσθαι, νήπιον ὥσπερ βρέφος, ἵνα σώσῃ, ἀνθρώπων τὸ γένος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. όνον τὸ ἐράσμιον Χριστοῦ, Ἀναστασία ἔνδοξε, κάλλος ζητήσασα, παρέδραμες τὰ κάλλη, τοῦ κόσμου στερρότητι, γνώμης καὶ ἀθανάτου, κληρουχίας, άρτυς ἠξιώθης. όξα... Νύκτα τοῦ τῆς πλάνης σκοτασμοῦ, τῷ φωτισμῷ τοῦ νεύματος, αὐγαζομένη Σεμνή, παρέδραμες ἐμφρόνως καὶ νῦν κατεσκήνωσας, ἔνθα τὸ θεῖον φέγγος, τῆς ἀκτίστου Τριάδος ὑπάρχει. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Ὤφθη ὁ ἀόρατος Θεός, ὑπερφυῶς τικτόμενος, δι εὐσπλαγχνίαν πολλήν, ἐκ σοῦ αρθενομῆτορ, πτωχεύσας ὁ πλούσιος, ὅπως ἀθανασίαν, τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος πλουτίσῃ. 12

13 Κανὼν ὁ ροεόρτιος. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. β. Ὁ Εἱρμὸς. Κύριος ὢν πάντων, καὶ Κτίστης Θεός, τὸ κτιστὸν ὁ ἀπαθής, πτωχεύσας ἑαυτῷ ἥνωσε καὶ ὡς βρέφος φερόμενος σαρκί, ἐν φάτνῃ πενιχρᾷ προσκυνεῖται. Φάγετε βοῶν τὸ σῶμά μου, καὶ πίστει στερεωθήσεσθε. ίς Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ῥύσιον κενῶσαι, ἐρχόμενον νῦν, ὑπὲρ κόσμου τὸ οἰκεῖον αἷμα, Χριστὸν θρασύνεται, ὁ Ἡρῴδης τοῦ κτεῖναι πρὸ καιροῦ, μανεὶς πρὸ τῆς μανίας ιλάτου ὅθεν φονικῇ ὠμότητι, τῶν Βρεφῶν στίφη κατέσφαξεν. Στίχ. όξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Ἄφρων ἀνήρ, ἔφη οὐκ ἔστι Θεός ὃς μανίας πληρωθεὶς ἐσχάτης, Χριστοκτονίαν νοσεῖ, τοῦ σκοποῦ δὲ τῆς τόλμης ἐκπεσών, πρὸς φόνον βρεφῶν ἀπειροκάκων, ὅλον ἑαυτὸν ἐξώπλισε, καὶ γῆν ἐμίανεν αἵμασιν. 13

14 Κανὼν τῆς Ἁγίας. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἔνδον τοῦ Σπηλαίου τίκτεται, ὁ πρὸ ἑωσφόρου, ἐκ γαστρὸς ἐκλάμψας, ὑπὲρ νοῦν καὶ λόγον, καὶ τοῦτον οὐρανόθεν, ἀστὴρ ὑποδείκνυσι, ἀστρολόγοις ἐμφανῶς, τοῦτον πιστοὶ ὑμνολογήσωμεν. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἴδε ἱερὰ πανήγυρις, ἡμῖν ἐτησίως ἔλαμψεν ἡ μνήμη, ἡ τῆς Ἀθληφόρου, ἐν ταύτῃ φωτισθέντες, Θεὸν ἀνυμνήσωμεν, τὸν μεγαλύναντα αὐτὴν θεοπρεπῶς, θαυματουργίαις πολλαῖς. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Στόμα θεολόγων ἤνοιξας, μέσον τοῦ σταδίου, καθομολογοῦσα, τοῦ Χριστοῦ τὸ πάθος, καὶ πάσχουσα προθύμως, ἐντεῦθεν γεγένησαι, πᾶσι τοῖς κάμνουσιν ἀεί, άρτυς σεμνή, καταφυγὴ καὶ λιμήν. Θεοτοκίον. Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 14

15 Οὗτος μόνος ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐκ σοῦ αρθένε, σάρκα ὑπὲρ λόγον, ἀληθῶς φορέσας, τεχθῆναι ἐν Σπηλαίῳ, ἐπείγεται ὅπως με, οἶκον γενόμενον ληστῶν, δείξῃ ναὸν τοῦ θείου νεύματος. 15

16 Ἕτερος Κανὼν τῆς Ἁγίας. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. δ. Οὐρανίας ἁψῖδος. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σπαργανούμενον βρέφος, ὁ ἀναφὴς Κύριος, μέλλει καθορᾶσθαι, ἐν φάτνῃ ἀνακλινόμενος, ὄρη σκιρτήσατε, καὶ ἀγαλλίασιν θείαν, οἱ βουνοὶ ἐνδύσασθε, φωτὸς πληρούμενοι. Στίχ. Ἁγία τοῦ Θεοῦ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Εὐσεβεῖ παρρησίᾳ, τῶν διωκτῶν ἤμβλυνας, τὰ πεπυρωμένα, ῥημάτων βέλη σωτήριον, λόγον πλουτήσασα, Ἀναστασία καὶ θείῳ πόθῳ τὰ κινήματα, ψυχῆς ἰθύνασα. όξα... όνον άρτυς ἐβόας, ἐπιζητῶ Κύριον, μόνῃ τῇ αὐτοῦ ἀγαπήσει, ψυχὴν προσέδησα τούτου ἐλλάμπεσθαι, καθαρωτάταις πλουσίως, ἀστραπαῖς ἐπείγομαι, ἤθους ἁπλότητι. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Ἀπειρόγαμε Κόρη, τὸν τῇ χειρὶ φέροντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν, ἐν μήτρᾳ φέρεις σαρκούμενον, ὃν καὶ τικτόμενον, ἀνακλινεὶς ἐν τῇ φάτνη, βρέφος καθορώμενον, τὸν προαιώνιον. 16

17 Κάθισμα τῆς Ἁγίας. Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν. Τῶν αρτύρων ζηλοῦσα τὴν ἀρετήν, συμπαθείᾳ καρδίας τούτων θερμῶς, ταῖς χρείαις ἑκάστοτε, διηκόνεις θεόπνευστε, καὶ τοὺς ἰχῶρας πίστει, ἐξέματτες χαίρουσα, ἐν μηδενὶ θεμένη, τὰ πρόσκαιρα βάσανα ὅθεν ἐπὶ τέλει, συσχεθεῖσα καὶ πόνους, πολλοὺς ὑπομείνασα, στερροτάτως ἐνήθλησας, Ἀναστασία πανεύφημε. ρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου. όξα... Καὶ νῦν... ροεόρτιον. Ἦχος πλ. δ. Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς. Τῶν Γενεθλίων τοῦ Χριστοῦ τὰ προεόρτια, ἐπιτελοῦντες οἱ πιστοὶ πανηγυρίζομεν, καὶ ἀξίως ἅπαντες προϋπαντήσωμεν, ὡς οἱ άγοι δωροφοροῦντες τὰς ἀρετάς, καὶ ᾄδοντες τῶν Ἀγγέλων ᾆσμα καινόν, τῷ ἐκ Κόρης θεόπαιδος, ἐν Βηθλεὲμ ἄνευ σπορᾶς, τικτομένῳ Θεῷ ἡμῶν, ὃν δοξάζει τὰ σύμπαντα. 17

18 Εἶτα ἀναγινώσκεται τὸ Κοντάκιον τῆς Ἁγίας. Ἦχος β. Τὰ ἄνω ζητῶν. Οἱ ἐν πειρασμοῖς, καὶ θλίψεσιν ὑπάρχοντες, πρὸς τὸν σὸν ναόν, προστρέχοντες λαμβάνουσι, τὰ σεπτὰ ἰάματα, τῆς ἐν σοὶ οἰκούσης θείας χάριτος Ἀναστασία σὺ γὰρ ἀεί, τῷ κόσμῳ πηγάζεις τὰ ἰάματα. Ὁ Οἶκος. Τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου συνεπώνυμος οὖσα, πεπτωκότα με νῦν ἀνάστησον ταῖς πρεσβείαις σου, ἐκ τῶν θαυμάτων τῶν σῶν, σταγόνα ἐπιστάξασα, άρτυς τῇ ψυχῇ μου, καὶ τὸν φλογμὸν τῆς δεινῆς ἁμαρτίας κατασβέσασα τὸν κόσμον γὰρ διασῴζεις ἐκ παθῶν πολυτρόπων ἑκάστοτε, ὧν περ κἀγὼ πεπείραμαι σὺ γὰρ πάντα τοῖς πᾶσι παρέχουσα, τῷ κόσμῳ πηγάζεις τὰ ἰάματα. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν. Τῇ ΚΒ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς ἁγίας εγαλομάρτυρος Ἀναστασίας, τῆς Φαρμακολυτρίας. Στίχοι. 18

19 Ἀναστασία φάρμακον πιστοῖς μέγα, ᾶν φάρμακον λύουσα, καὶ κεκαυμένη. Καύθη Ἀναστασίη πυρὶ δευτέρᾳ εἰκάδι λαύρῳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου άρτυρος Χρυσογόνου. Στίχοι. ίδωσι Χρυσόγονος αὐχένα ξίφει, Ὁ πνεῦμα χρυσοῦς, χάλκεος δὲ τὸ σθένος. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς ἁγίας άρτυρος Θεοδότης καὶ τῶν τέκνων αὐτῆς. Στίχοι. Ἡ Θεοδότη πῦρ φέρει σὺν φιλτάτοις, Φίλτρῳ Θεοῦ ζέουσα, καὶ πυρὸς πλέον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου άρτυρος Ζωίλου. Στίχοι. Ζωὴν ῥέουσαν ἐκλιπὼν ὁ Ζωίλος, Ζωὴν μένουσαν εὗρεν ἐν ζώντων τόπῳ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὰ θυρανοίξια τῆς τοῦ Θεοῦ μεγάλης Ἐκκλησίας. Στίχοι. Αἴρουσιν ἄνδρες ἱεροὶ Χριστοῦ πύλας, Τοὺς αυῒδ ἡμῖν ἐκτυπούμενοι νόας. 19

20 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὸ φωτοδρόμιον τῆς τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίας. Στίχοι. Τρέχοντα φῶτα σήμερον Ναοῦ κύκλῳ, ηλοῦσι φωτὸς εἰς τὸ πᾶν θείου δρόμον. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 20

21 ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ. Ἦχος α ᾨδὴ α. Χρι στο ος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νω ων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε α σα τε τω Κυ ρι ω πα α σα η γη η η η και εν ευ φρο συ υ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε ε δο ο ξα α σται ᾨδὴ γ. Τω προ των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν ο 21

22 α νυ ψω σας το κε ρας η µων ὁ α χορός Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε ᾨδὴ δ. Ρα βδος εκ της ρι ζης Ι εσ σαι και αν θος εξ αυ της Χρι στε εκ της αρ θε νου α νε βλα στη σας εξ ο ο ρους ο αι νε τος κα τα σκι ι ου δα σε ος ηλ θες σαρ κω θεις εξ α πει ραν δρου ο α α υ λος και Θε ος δο ξα τη δυ να µει σουου Κυ υ ρι ι ε ᾨδὴ ε. Θε ο ος ω ω ω ων ει ρη η η η νης α τηρ οι κτιρ µων της µε γα λης βου λη ης σου τον Αγ γελον ει ρη νην πα ρε ε 22

23 χο µε νον α πε ε στει λας η µιν ο θεν θε ο γνω σι ας προς φως ο δη γη θεν τες εκ νυ κτος ορ θρι ζον τες δο ξο λο γου µεν σε φι λα αν θρω ω πε ᾨδὴ στ. Σπλαγχνων Ι ω ναν εµ βρυ ον α πη µε σεν ε να λι ος θηρ οι οι ον ε δε ξα το τη αρ θε νω δε ε νοι κη σας ο Λο γος και σα αρ κα λα βων δι ε λη λυ θε φυ λα ξας α δι α φθο ρον η ης γαρ ουχ υ πε στη ρευ σε ως την τε κου σαν κα τε σχεν α πη η µααν τον 23

24 ᾨδὴ ζ. Οι αι δες ευ σε βει α συν τρα φεν τες δυ υσ σε βους προ σταγ µα τος κα τα φρο νη σαν τες πυ ρο ος α πει λην ουκ ε πτο η θησαν αλλ εν µε σω της φλο γος ε στω τες ε ψαλ λον ο των α τε ε ρων Θε ος ευ λο γη το ο ος ει ᾨδὴ η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Θαυ µα τος υ περ φυ ους η δρο σο βο λος ε ξει κο νι σε κα µι νος τυ πον ου γαρ ους ε δε ξα το φλε γει νε ους ως 24

25 ου δε πυρ της Θε ο τη τος αρ θε νου ην υ πε ε δυ νη δυν δι ο ο α νυ µνουν τες α να µελ ψω µεν ευ λο γει τω η κτι σις πα α σα τον Κυ ρι ον και υ πε ρυ ψου ου τω εις παν τας τους αι ω ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ μητέρα τοῦ φωτὸς. 25

26 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Στίχος α. ε Ἦχος α γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν 26

27 Στίχος β. Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ. Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το 27

28 ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ. Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των 28

29 Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε. Γ Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ 29

30 και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν Ν νο µεν Στίχος στ. την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα 30

31 φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν Ν νο µεν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Εἴτα ψάλλεται ἡ θ ᾠδὴ τῶν Καταβασιῶν. ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξο τε ε ραν των α νω στρα τευ µα α α των υ στη ρι ον ξε νον ο ρω Ν ω και πα ρα δο ξον ου ρα νον το Σπη λαι ον θρο νον Χε ρου βι κον την αρ θε νον την φα ατ νην χω ρι ι ον εν 31 ω ω α νε

32 κλη θη ο α χω ρη τος Χρι στος ο Θε Ν ος ον α νυ µνουν τες µε γα α λυ υ νο ο µε ε ε εν 32

33 Ἐξαποστειλάριον τῆς Ἁγίας. Ἦχος β. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωμεν. αρθενομάρτυς ἔνδοξε, ἀθλοφόρων τὸ κλέος, Ἀναστασία πάνσοφε, δυσωποῦσα μὴ παύσῃ, τὸν ἐκ αρθένου νῦν Κόρης, τῆς ἁγνῆς Θεοτόκου, τεχθῆναι προερχόμενον, ἐν Σπηλαίῳ καὶ φάτνῃ, ἁμαρτιῶν, δοῦναι λύσιν πᾶσι τοῖς ἐκτελοῦσι, τὴν παναγίαν μνήμην σου, καὶ τιμῶσί σε πόθῳ. Ἐξαποστειλάριον ροεόρτιον. Ἦχος β. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωμεν. Τὴν ἐκ αρθένου Γέννησιν, τοῦ Χριστοῦ προκηρύττει, ἡ φωτοφόρος μνήμη σου, άρτυς Ἀναστασία, ἐν Βηθλεὲμ συγκαλοῦσα, άγους μὲν ἐκ ερσίδος, σὺν δώροις, τούς οιμένας δέ, μετ Ἀγγέλων πρὸς ὕμνον σὺ γὰρ σαυτήν, ὡς χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ ὡς σμύρναν, προσῆξας τῷ εσπότῃ σου, ἐναθλοῦσα Θεόφρον. 33

34 Εἰς τοὺς Αἴνους, ἱστῶμεν Στίχους δ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ ροσόμοια. Ἦχος πλ. β. Αἱ Ἀγγελικαὶ. Ἦχος α α σα πνο η αι νε σα α τω ω τον Κυ ρι ον αι νει τε τον Κυ ρι ον εκ των ου ρα νων αι νει τε αυ τον εν τοις υ ψι στοις σοι πρε πει υ µνος τω Θε ω Αι νει τε αυ τον παν τες οι Αγ γε λοι αυ του αι νει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α µεις αυ του σοι πρε πει υ µνος τω Θε ω 34

35 Εἰς τοὺς Αἴνους, Στιχηρὰ ροσόμοια τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος πλ. β. Αἱ Ἀγγελικαὶ. Στιχ. Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Νῦν αἱ παλαιαὶ διαλύονται ἐμφάσεις, ἔσχεν ἐν γαστρί ἡ αρθένος γὰρ καὶ λίθος, ἐξ ὄρους ἀπετμήθη, καὶ ἡ ῥάβδος ἐβλάστησεν, ἡ τοῦ Ἰεσσαί, καὶ δρόσος ἄρτι, ἡ τοῦ Γεδεὼν ἐν γῇ ἐρρύη, λαοὶ κράξωμεν Ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Χριστὸς παραγίνεται. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ ος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ξένου τοκετοῦ, ξένα πράγματα ὁρᾶται! πῶς ὁ τῷ ατρί, ἐν ὑψίστοις συνεδρεύων, ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων, γεννηθεὶς ἀνακλίνεται; πῶς ὁ 35

36 ἀναφὴς ἐν τοῖς σπαργάνοις; πῶς ὁ πανταχοῦ ἐν τῷ Σπηλαίῳ; λαοὶ κράξωμεν, ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Χριστὸς παραγίνεται. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Ὁ τερατουργῶν, καὶ τὴν Αἴγυπτον μαστίζων, ὕων τε λαῶ, τῷ ἀγνώμονι τὸ άννα, σαρκοῦται καὶ θηλάζει, καὶ παιδίον ὁρώμενος, φεύγει τὸν Ἡρῴδην, ὡς ἐπὶ νεφέλης τῇ αρθένῳ, ητρὶ ὀχούμενος, ὡς Ἡσαΐας προορᾷ, ὁ θεοπτικώτατος. Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον 36

37 αιδίον ὁ προών, Βασιλεὺς ὁ τῶν αἰώνων, τίκτεται ἑκών, καὶ υἱὸς ἡμῖν ἐδόθη Ἀκούσατε τὰ Ἔθνη, Ἰσραὴλ ἐνωτίσθητι, γνῶτε καὶ ἡττᾶσθε μεθ ἡμῶν γάρ, ὃς λεπτυνεῖ καὶ ἐκλικμήσει, ἐκ γῆς ἅπασαν, καὶ βασιλείαν καὶ ἀρχήν, αὐτῷ μὴ ὑπείκουσαν. οξαστικὸν. Ἦχος πλ. β. Αἱ Ἀγγελικαὶ. όξα... Ῥάβδῳ σιδηρᾷ, ποιμανθήσῃ Ἰουδαῖε, οἷα ἀπειθής, καὶ ροφήταις ἀντιπίπτων Υἱῷ γὰρ γεννηθέντι, ὁ ατὴρ κλῆρον δίδωσιν, Ἔθνη καὶ κατάσχεσιν γῆς πάσης σὲ δὲ ἀπωθεῖται μιαιφόνε, βοᾶν οὐ πείθῃ γάρ Ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Χριστὸς παραγίνεται. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. Ἦχος πλ. β. Αἱ Ἀγγελικαὶ. Σκίρτησον αυῒδ ἐξ ὀσφύος σου Χριστὸς γάρ χαίροις Ἰεσσαί ἐξανθεῖ γάρ σου ἡ ῥίζα, ἐκ μηροῦ σου Ἰούδα, προελεύσεται Κύριος, κατὰ Βαλαὰμ ἔδεται Ἔθνη κατὰ τὸν μέγαν Ἡσαΐαν, ἰδοὺ τέξεται, παιδίον τὸν Ἐμμανουήλ, αρθένος ἡ πάνσεπτος. 37

38 οξολογία εγάλη. Ἦχος πλ. β. Ἐπιλογὲς παρὰ διαφόρων ιδασκάλων ὑπὸ Βασιλείου Κιαμηλίδη. Ἦχος α ο ξα σοι τωδει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου ου µε εν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ υ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε 38

39 µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε ε και Α γι ον νευ µα Κυ υ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει µο 39

40 νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα τα αυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε τον και 40

41 δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι ω νας α µην Γε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι σα α µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα σου (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρ τον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα 41

42 Κ ξο ον µε του ποι ειν το θε λη η µα α σου ο τι συ ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τεινοντο ε λε ος σουουτοιςγι νω σκου σι σε ε Α γι ος ο Θε ο ος Α γι ος ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να τος ε λε η τρίς σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυ υ υν και α ει και εις τους 42

43 αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικόν. Α α γι ος ο ο ο Θε ο ο ο ος Α α γι ος Ι ι ι σχυ ρο ο ο ος Α γι ο ος Α θα α α α να α α α α τος ε ε λε ε ε η η η σο ον η η η µα α α ας 43

44 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ. Ἁπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας. Την α θλη φο ο ρο ον του Χρι στου την πα νεν δο ξον Α να στα σι ι α αν οι πι στοι ι κε τευ σω µεν ο πως Χρι στος δε η σε σιν αυ της τει χι ση ται η µας ον περ ε πε πο θη σεν ως Νυµ φι ον ου ρα νι ον παν τα α πο πτυ σα σα προς την του του α πο λαυ σιν κατ α ο ρα των γαρ εχ θρων και ο ρα των µε σι τις πε λει Κυ ρι ω ευ προ οσ δε κτο ο ος 44

45 Κυ Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ. Ἦχος Νη Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ. Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον Ν 45

46 Ν Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Ν Κυ Ν Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε Ν 46

47 Ἀντίφωνον Α. Ἦχος ι Α µη ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 47

48 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Κυ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σεν τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 48

49 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β. Α Στίχ. α. µη η ην Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. β. α κα ρι ος ου ο Θε ος 49

50 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι Κυ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο ο ος 50

51 Γ ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. δ. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων α µην 51

52 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως ε Γ ναν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και Γ τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α 52 ας

53 Τὸ γ ἀντίφωνον. Ἦχος ι Υ πο µε νων υ πε µει να τον Κυ ρι ον και προ σε σχε ε µοι Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ. Ἁπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας. Την α θλη φο ο ρο ον του Χρι στου την πα νεν δο ξον Α να στα σι ι α αν οι πι στοι ι κε τευ σω µεν ο πως Χρι στος δε η σε σιν αυ της τει χι ση ται η µας ον περ ε πε πο θη σεν ως Νυµ φι ον ου ρα νι ον παν τα α πο πτυ σα σα προς την του του α πο λαυ σιν κατ α ο ρα των γαρ εχ θρων και ο ρα 53

54 των µε σι τις πε λει Κυ ρι ω ευ προ οσ δε κτο ο ος Εἰσοδικόν. Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µε εν Χρι στω ω ω ω ω Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι ι ι οις θα αυ µα στο ο ο Γ ο ος ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκιον, ροεόρτιον. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ, Εὐτρεπίζου Ἐφραθᾶ, ὅτι τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς 54

55 αρθένου αράδεισος καὶ γάρ, ἡ ἐκείνης γαστήρ, ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχὶ δὲ ὡς ὁ Ἀδὰμ τεθνηξόμεθα, Χριστὸς γεννᾶται, τὴν πρὶν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα. Ἦχος ι Ε τοι µα ζου Βη θλε εµ η νοι κται πα σιν η Ε δεµ ευ τρε πι ζου Ε φρα θα ο τι το ξυ λον της ζω ης εν τω σπη λαι ω ε ξην θη σεν εκ της αρ θε ε νου α ρα δει σος και γαρ η ε κει νης γα στηρ ε δει χθη νο η τος εν ω το θει ον φυ τον εξ ου φα γον τες ζη η σο µεν ου χι δε ως ο Α δαµ τε θνη ξο µε θα Χρι στος γεν να ται την 55

56 πριν πε σου σαν α να στη σων ει κο ο να 56

57 Ἁπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας. Ἦχος ι Την α θλη φο ο ρο ον του Χρι στου την πα νεν δο ξον Α να στα σι ι α αν οι πι στοι ι κε τευ σω µεν ο πως Χρι στος δε η σε σιν αυ της τει χι ση ται η µας ον περ ε πε πο θη σεν ως Νυµ φι ον ου ρα νι ον παν τα α πο πτυ σα σα προς την του του α πο λαυ σιν κατ α ο ρα των γαρ εχ θρων και ο ρα των µε σι τις πε λει Κυ ρι ω ευ προ οσ δε κτος 57

58 Γ ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ Ἦχος Γα Η αρ θε νος ση η µε ρον τον προ αι ω νι ον Λο ο ο γον εν Σπη λαι ω ε ερ χε ται α πο τε κειν α πορ ρη η η τως χο ρευ ε η οι κου µε ε ε νη α κου τι σθει ει ει σα δο ο ξα σον µε τα Αγ γε λων και των οι µε ε ε νων βου λη θεν τα ε πο φθη η ναι παι δι ον νε ον τον προ αι ω νων Θε ο ο ο ον 58

59 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ροκείμενον. Ἦχος δ'. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ. Στίχ. Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν. ρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. 3:23-29, 4:1-5 Ἀδελφοί, πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. Ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. άντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ιησοῦ ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. Οὐκ ἔνι Ιουδαῖος οὐδὲ Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ιησοῦ. Εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι. Λέγω δέ, ἐφ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, ἀλλὰ ὑπὸ 59

60 ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι Ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος δ. Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον. Στίχ. Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου. 60

61 Εἰς νηµόσυνον. Κωνσταντίνου ρίγγου Ἄρχοντος ρωτοψάλτου τ..τ.χ.ε. Ἦχος α Ἔκτασις. Nε ε ε Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ υ υ νο ο ο ο ο ον αι ω ω ω ω 61

62 Γ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 62

63 Ἦχος α Ν Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε λε η σον Σοι Κυ ρι ε Α µη η η η ην Και τω πνευ µα τι ι ι ι ι σου Σοι οι οι οι οι Κυ ρι ε Ἕτερον. Σοι Κυ ρι ε ε ε ε ε ε Α α α µην 63

64 άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ΕΙΣ ΑΓΙΟΣ Ἦχος α Ἐναρµόνιος Ει ει εις Α γι ος ει ει εις Κυ υ ρι ι ι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε\ ου\ α τρος \α\ µην 64

65 Ἦχος Β Ει ει ει ει ει εις Α α α α γι ι ι ος ει ει ει ει ει εις Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ος Ι η σους Β Χρι ι στος εις δο ο ο ξαν Θε ου α τρος Α α µην 65

66 Ἦχος α Α α α νες Α α α φες Συγ χω ω ρησον Ο Θε ε ε ος Τα α 4 ρα α πτω ω µα α τα Η Κ µων Τα Ε κου ου σι ι ι α τα α κου ου ου σι ι ι α τα εν γνω ω ω σει και τα εν Κ α γνοι οι οι οι οι οι οι οι οι α τα α εν νυ υ κτι και ε ε εν η η µε ε ε ε ρα τα κα τα νουν και δι α α νοι οι αν τα πα αν τα η µιν συγ χω ω ω ρη σον ως α γα θο ος και αι αι φι λα α α α αν θρωω ω ω πο ο ο ος 66

67 Χριστέ τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν. Ἦχος α Χρι στε ε το φως το α λη θι νον το φω τι ζον και α γι α α α α α α ζο ον παν τα α αν θρω ω πον ερ χο ο ο µε νον ει εις το ον κο ο ο ο ο ο ο ο σµον ση µει ω θη η τω ω ε εφ η η Κ µα ας το φω ω ως του ου προ ο σω ω ω που ου ου ου σου ι να εν αυ τω ο ψω ω µε ε θα φως το ο α προ ο ο ο ο σι ι ι τον και κα τε ευ θυ υ υ υ νο ον τα δι α βη η µα τα α η 67

68 µω ω ων προς ερ γα σι ι ι αν τω ω ω ων ε εν το ο ο λω ω ω ων σου πρε Κ σβει ει αις της πα να χρα αν του ου ου σου ου η η η τρος και πα αν τωων σου ου των Α γι ω ω ων α µην 68

69 Εἴδοµεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν. Ἦχος ι Ει δο µεν το φως το α λη θι νον ε λα βο µε εν νευ µα ε που ρα α νι ον ευ ρο µεν πι στιν α λη θη α δι αι ρε τον Τρι α δα προ σκυ νου ου ου ουν τες αυ τη γαρ η η µας ε σω σε ε ε ε ε εν Εἰς τὸ άντοτε, νῦν καὶ ἀεί Ἦχος ι Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην αι ω ω νι ον λη ρω θη τω το στο µα η µων 69

70 αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ο ξαν σου ο τι η ξι ω σας η µας των α γι ων σου µε τα σχειν µυ στη ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ραν µε λε ταν την δι και ο συ νην σου Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α α α 70

71 Εἴη τὸ ὄνοµα. Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τὸν Εὐλογούντα. Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 71

72 Ἦχος Βαρύς Ζω Ζ Nε Ζ α να γι ι α ε ε σποι να υ πο την σκε ε ε πην σου παν τες Ζ οι δου ου λοι οι σου τρε ε χο µεν και πα ρα α κα λου ου µεν σε ε ε οι οι α να α ξι οι προ φθα σον και λυ τρω σε η µας α πο πα σης πε ρι στα α σε ως και α πο θα α να τον τον Ζ ε ξα α φνι κο ο ον και αι πα νο ο λε θρον οι δα µεν ο ο τι δυ υ να σαι παν τα ο σα Ζ αν θε ε ε λει εις και βου ου λε σαι ε ε σποι να α του κο ο ο σµου ελ πις και προ στα σι ι α των πι στων Κε χα ρι τω µε ε νη η ε 72

73 Ζ πα α κου σον Ζ των πα ρα α κα λου ουν των σε ε ε ε ε ε ε ε ε ε 73

74 Θεοτοκία εἰς ἦχον Βαρύν. ή καταπιστεύσεις με. Ἦχος Βαρύς Ζω Ζ Ζ Nε η η κα τα α πι στε ευ σης µε αν θρω πι νη προ ο στα σι α α να γι α δε ε σποι να α α αλ λα δε ξαι δε ε η σι ι ιν του ι κε ε του σου θλι ψις γαρ ε ε ε χει µε φε ε ε ε ε ε ρειν ου δυ να µαι των δαι µο νων τα το ξε ευ µα τα σκε πην ου κε ε κτη µαι αι αι ου ου δε που ου προ σφυ υ υ γω ο α α θλι ος παν το θεν πο λε µου ου µε νος και πα ρα µυ θι ι 74

75 ι αν ουκ ε χω πλη ην σου ε ε σποι να του κο ο ο σµου ελ πις και προ στα σι ι α των πι στων µη µου πα ρι ι δης την δε ε η σι ι ιν το ο συµ φε ε ρον ποι η η σον Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 75