ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΙΣΤ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

Transcript

1 Τῇ Κ Σεπτεμβρίου ἀνάμνησης ποιούμεθα τῆς θαυμαστῆς ἐν υρτιδίοις τῶν Κυθήρων εὑρέσεως τῆς ἱερᾶς καὶ σεβασμίας Εἰκόνος τῆς αναγίας, καὶ \ νήμη τῆς Ἁγίας εγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Θέκλης. Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΕΡΑΣ. Ἦχος Βαρύς. ΙΕΡΕΥΣ: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΑΩΣΤΗΣ: Ἀμήν. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. εῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ Χριστῷ, τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Ψαλμὸς ργ (103). Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, 1

2 καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα. οτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. οτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερώων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. 2

3 Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγῳοῖς. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπᾶσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε, πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας, ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. 3

4 Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται, δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. άντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται. 4

5 ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω. Ἠδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Καὶ πάλιν Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. όξα... Καὶ νῦν... Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα. όξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ ). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. ΙΑΚΟΟΣ: Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. [καὶ μετὰ ἀπὸ κάθε αἴτηση] Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης, καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, 5

6 εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου, καί τῶν μετὰ πίστεως, εὐλαβείας, καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόντων ἐν αὐτῷ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ πατρός καὶ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (...), τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντός τοῦ Κλήρου καί τοῦ Λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καὶ Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, τοῦ κατὰ ξηρὰν θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τῆς πόλεως (ονῆς, Κώμης) ταύτης, πάσης πόλεως καὶ χώρας καί τῶν πίστει οἰκούντων ἐν αὐταῖς, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ πλεόντων, ὁδοιπορούντων, 6

7 νοσούντων, καμνόντων, αἰχμαλώτων καί τῆς σωτηρίας αὐτῶν, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου αρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 7

8 ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον 8

9 Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 9

10 Εἰς τό, Κύριε ἐκέκραξα, ψάλλομεν Στιχηρὰ Ψαλμὸς ρμ (140) Ἦχος Βαρύς α Κυ ρι ι ε ε κε ε κρα ξα προ ος σε ε ε ει σα κου ου σο ο ο ο ον µου ου ει σα κου σο ον µου Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε κε κρα ξα προς σε ε ει σα κου σο ο ο ον µου ου προ ο σχες τη φω νη η η η της δε η σε ω ω ως µου εν τω κε κρα γε ναι µε προς σε ε ει σα κου σον µου ου Κυ υ ρι ι ε Κα τευ θυν θη τω η η προ ο σευ χη η 10

11 η η η η µου ως θυ µι ι α α µα ε νω πι ο ο ον σου ε παρ σις των χει ει ρω ω ων µου ου θυ σι ι α ε ε σπε ρι ι νη ει σα κου σον µου ου Κυ υ ρι ι ε Θου Κυ υ ρι ε φυ λα κην τω στο µα τι ι µου και θυ ραν πε ρι ο χης πε ρι τα χει λη µου η εκ κλι νης την καρ δι αν µου εις λο γους πο νη ρι ι ας του προ φα σι ζε σθαι προ φα σεις εν α µαρ τι ι αις Συν αν θρω ποις ερ γα ζο µε ε ε νοις 11

12 την α νο µι ι αν και ου µη συν δυ α α σω µε τα των ε κλε κτων αυ των αι δευ σει µε δι και ος εν ε λε ει και ε λεγ ξει µε ε λαι ον δε α µαρ τω λου µη λι πα να τω την κε φα λη ην µου Ο τι ε τι και η προ σευ χη µου εν ταις ευ δο κι ι αις αυ των κα τε πο θη σαν ε χο µε να πε τρας οι κρι ται αυ των Α κου σον ται τα ρη µα τα α µου ο τι η δυν θη σαν ω σει πα χος γης ερ ρα γη ε πι της γης δι ε σκορ πι σθη τα ο στα αυ 12

13 των πα ρα τον Α α δην Ο τι προς σε Κυ ρι ε Κυ ρι ε οι ο φθαλ µοι µου ε πι σοι ηλ πι σα µη η αν τα νε λης την ψυ χη ην µου Φυ λα ξο ον µε α πο πα γι ι ι δος ης συ νε στη σαν το ο µοι και α πο σκαν δα λων των ερ γα ζο µε νων την α νο µι ι αν ε σουν ται εν αµ φι βλη στρω αυ των οι α µαρ τω λοι κα τα µο νας ει µι ε γω ε ως αν πα ρε ελ θω 13

14 Φω νη η µου προς Κυ ρι ον ε κε κρα ξα φω νη µου προςκυ υ ρι ον ε δε η η θην Εκ χε ω ε νω πι ον αυ του την δε η σι ι ιν µου την θλι ψιν µου ε νω πι ον αυ του α παγ γε λω Εν τω εκ λει πει ειν εξ ε µου το πνευ µα µου και συ εγ νως τας τρι βους µου Εν ο δω ταυ τη η ε πο ρευ ο ο µην ε κρυ ψαν πα γι δα µοι Κα τε νο ουν εις τα δε ξι α α και 14

15 ε πε βλε ε πον και ουκ ην ο ε πι γι νω σκων µε Α πω λε το φυ γη απ ε µου και ουκ ε στιν ο εκ ζη τω ων την ψυ χη ην µου Ε κε ε κρα ξα προς σε Κυ ρι ε ει ει πα συ ει η ελ πις µου µε ρις µου ει εν γη ζω ων των ρο σχες προς την δε η σι ιν µου ο ο τι ε τα πει νω θην σφο ο δρα Ρυ υ σαι µε εκ των κα τα δι ω κον των µε ο τι ε κρα ται ω θη σαν υ 15 περ ε

16 µε Ε ξα γα γε εκ φυ λα κης την ψυ χην µου του ε ξο µο λο γη σα σθε ε τω ο νο µα τι ι σου ευ τε α γαλ λι α σω ω µε θα τω Κυ ρι ι ω τω συν τρι ψαν τι θα να του το κρα α τος και φω τι σαν τι αν θρω ω πων το γε ε νος µε τα των α σω µα α των κραυ γα ζον τες η µι ουρ γε και Σω τηρ η µων δο ο ξα α σοι Ε µε υ πο µε νου σι δι και οι 16

17 ε ως ου αν τα πο δω ως µοι Σταυ ρον υ πε µει νας Σω τηρ και τα φη ην δι η µας θα να τω δε ως Θε ος θα να τον ε νε κρω σας δι ο προ σκυ νου ου µεν την τρι η µε ρο ρι ε δο ο ξα α σοι ον σου α να στα σιν Κυ Εκ βα θε ων ε κε κρα ξα σοι Κυ ρι ε Κυ ρι ε ει σα α κου σον της φω νη ης µου Α πο στο λοι ι δο ον τες την ε ε γερ σιν του η µι ουρ γου ε θαυ µα σαν βο 17

18 ω ων τες την αι νε σιν την αγ γε λι κην αυ τη η δο ξα της Εκ κλη σι ι ας ου τος ο πλου ου ου τος της βα σι λει ει ας ο πα θων δι η µας Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι ε νη θη τω τα ω τα σου προ σε χον τα εις την φω νη ην της δε η σε ω ως µου Καν συ νε λη φθης Χρι στε υ πο α νο ο µων αν δρων αλ λα συ µου ει Θε ος και ουκ αι σχυ νο µαι ε µα στι ι χθης τον νω τον ουκ αρ νου ου µαι σταυ ρω προ ση λω θης και ου 18

19 κρυ υ πτω εις την ε γερ σιν σου καυ χω ω µαι ο γαρ θα να τος σου ζω η η µου παν το δυ να µε και φι λαν θρω πε Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι 19

20 Εἷτα ψάλλομεν τὰ παρόντα Στιχηρὰ ροσόμοια τῆς Θεοτόκου. Ἦχος α. Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος. Ε αν α νο µι ας πα ρα τη ρη σης Κυ ρι ε Κυ ρι ε τις υ πο στη σε ται ο τι πα ρα σοι ο ι λα σµο ο ος ε ε στιν Ω του πα ρα δο ξου θαυ µα τος ε ορ τω ων ε ορ τη Κυ θη ραι οις ση µε ρον α νε τει λε φω ταυ γης και πα νυ πε ερ λα αµ προς ευ φρα αν θη τε ου ρα νοι και γλυ κα σµον ευ φρο συ νης στα λα ξα τε Αγ γε ε λων αι Στρα τι αι συν Κυ θη ραι ων χο ρει αις βο 20

21 η σα τε Κε χα ρι τω µε νη χαι αι ρε µε τα Σου ο Κυ ρι ος ο πα ρε χων τω κο ο σµω δι α Σου το µε γα ε ε λε ε ος Ε νε κεν του ο νο µα τος σου υ πε µει να σε Κυ ρι ε υ πε µει νεν η ψυ χη µου εις τον λο γον σου ηλ πι σεν η ψυ χη η µου ε πι τον Κυ υ υ ρι ι ον Ω του πα ρα δο ξου θαυ µα τος α νε σπε ε ρου φω τος τας α κτι νας δε χε ται το θαυ µα Σου το σε πτον πα νη γυ ρι ι ζου ου 21

22 σα αρ θε ε νε η τερ Θε ου των ευ σε βων Κυ θη ραι ων ο µη γυ ρις και πα αν τες οι γη γε νεις συ νε κλαµ πρυ νον ται πι στει και µελ που σι Κε χα ρι τω µε νη χαι αι ρε µε τα Σου ο Κυ ρι ος ο πα ρε χων τω κο ο σµω δι α Σου το µε γα ε ε λε ε ος Α πο φυ λα κης πρω ι ας µε χρι νυ κτος α πο φυ λα κης πρω ι ας ελ πι σα τω Ισ ρα ηλ ε πι τον Κυ υ υ ρι ι ον 22

23 Ω του πα ρα δο ξου θαυ µα τος ω ευ νοι οι ας πολλης ης η η σος ε τυ χε Κυ θη ρων της πα ρα Σου Θε ο χα ρι ι τω ω τε η γα α πη σας γαρ αυ την ω σπερ φι λο στορ γος η τηρ και δε δω κας Ει κο ο να Σου την σε πτην ην ευ λα βως προ σκυ νου σα κραυ γα ζει Σοι Κε χα ρι τω µε νη χαι αι ρε µε τα Σου ο Κυ ρι ος ο πα ρε χων τω κο ο σµω δι α Σου το µε γα ε ε λε ε ος 23

24 Στίχος Στιχηρὰ τῆς Ἁγίας εγαλομάρτυρος. Ἦχος πλ. δ '. Κύριε, εἰ καὶ κριτηρίῳ. Ο τι πα ρα τω Κυ ρι ω το ε λε ος και πολ λη παρ αυ τω λυ τρω σις και αυ τος λυ τρω σε ται τον Ισ ρα ηλ εκ πα σων των α νο µι ων αυ του Κύριε, εἰ καὶ ἐν θυρίδι ἡ Θέκλα, προσεπάγη τῷ πόθῳ σου, ἀλλὰ νοερῶς ἐν ὑψίστοις, παρισταμένη τῷ θρόνῳ σου, ἐξεπλήττετο τὴν σήν, ἀσύγκριτον εὐπρέπειαν, τοῦ σαρκωθέντος φιλανθρώπως, ἵνα σώσῃς τάς ψυχὰς ἡμῶν. Κυ υ ρι ε ει και εν θυ ρι ι δι η Θε κλα προ σε πα γη η τω πο θω σου αλ λα νο ε ρως εν υ ψι στοις πα ρι στα µε νη η τω θρο νω σου ε ξε πλητ τε το 24

25 την σην α συγ κρι τον ευ πρε πει αν του σαρ κω θεν τος φι λαν θρω πως ι να σω σης τας ψυ χα Στίχος ας η η µων Αι νει τε τον Κυ ρι ον παν τα τα ε θνη ε παι νε σα τε αυ τον παν τες οι λα οι Κύριε, εἰ καὶ δεσμευθέντι ἡ Θέκλα, τῷ Ἀποστόλῳ προσέδραμεν, ἀλλὰ προσπαθείας γηΐνων, τὸν δεσμὸν ἐναπεσείσατο, καὶ κραταιότητι τῆς σῆς, ἁλοῦσα ἀγαπήσεως, βεβαιωθεῖσα συνεδέθη, σοὶ τῷ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Κυ υ ρι ε ει και δε σµευ θε εν τι η Θε κλα τω Α πο στο λω ω προ σε δρα 25

26 µεν αλ λα προ σπα θει ας γη ι νων τον δε σµον ε να α πε σει σα το και αι κρα ται ο τη τι της σης α λου σα α γα πη σε ως βε βαι ω θει σα συ νε δε θη σοι τω Σω τη Στίχος ρι των ψυ χω ων η η µων Ο τι ε κρα ται ω θη το ε λε ος αυ του εφ η µας και η α λη θει α του Κυ ρι ου µε νει εις τον αι ω ω να Κύριε, εἰ καὶ διδασκάλου ἡ Θέκλα, οὐχὶ ἑκοῦσα μεμόνωται, ἀλλὰ συμπαρόντα σε εἶχεν, ἐν καιρῷ τὸ τῆς ἀθλήσεως, καὶ γυμνωθεῖσα στολῆς, ἐσκέπετο τῇ δόξῃ σου, καὶ στεφθεῖσα τῇ 26

27 χειρί σου, προασπίζει τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Κυ υ ρι ε ει και δι δα σκα α λου η Θε κλα ου χι ε κου σα α µε µο νω ται αλ λα συµ πα ρον τα σε ει χεν εν και ρω το τηης α θλη σε ως και αι γυ µνω θει σα στολης ε σκε πε το τη δο ξη σου και στε φθει σα τη χει ρι σου προ α σπι ζει των ψυ χω ων η η µων 27

28 Ἔκτασις: 턏 Ἦχος α Κ Nε Κ ε ε ο ο ο ξα α α τρι ι και αι αι Υι υι ω ω και Α γι ι ι ω νε ε ε ευ µα α α α τι Τω σε ε πτω ω Τε µε ε ε ε νει ει ει ει Σου πα αν το ο θεν των Κυ θη ραι αι ω ων συ υ στη η η µα α α α τα πη γην Σε ε ο ο ον τως θαυ µα α α α τω ων γι ι ι ι νω ω ω ω ω ω ω ω σκο ο ο ο ο ο ο ο ον τα 28

29 Κ Θε Ἦχος πλ. τοῦ Α. ο χα ρι τω τε ε συ υν τρε ε ε χου ου ου σι και Σου την σε ε πτη ην Ει ει κο ο ο ο να ε ε ξο ο χω ως α σπα α α α α ζο ο ο ον ται Ἦχος Β. Κ Και ται αις του νε ε ε ευ µα α α α τος Θε ουρ γι και αις α α α κτι ι ι ι σι ιν υ περ φυ ω ω ως Θε ε ο ο ο ο το ο ο κε ε κα α α α τα λαµ πο ο ο ο ο ο µε ε ε ε να Ἦχος πλ. τοῦ Β. 29

30 Σε την αν τα νασσαν και ρο στα τιν του Κο ο σµου ου δο ξα α α α α α α α α ζου ου ου σιν εν πι ι ι ι στει ει γε ραι αι αι ρο ον τα α α υ Κ περ κο σµι ι ι ως δε ε υ υ µνου ου σι ι ι Σε και ευ χα ρι Κ ι στω ω ω ως βο ω ω ω ω ω σι µετ ευ φρο συ υ υ υ υ νη ης λαµ προ ο φο ο ο ρου ου ου ουν τα α ι δου ου ε ε πε σκε ε ε ε ψα α α α το η µα ας η πα αν των Α α α α α να α α 30

31 ασ σα Ἦχος. Χει ει ει ρα α ας κρο τη η η σω ω µεν πα α α α α α α α αν τες εν Ζ αρ ρυ πω ω τοι οις δε τοι οις χει ει ει ει λε ε ε ε σι ι ι Τα α αυ της Β προ σκυ νη η η σω µεν τη ην Ει ει ει κο ο ο ο να α Ἦχος Βαρῦς. ι α τα αυ τη η η ης η του Κο ο σµου ου γαρ παγ γε νη η η η ης 31

32 των βρο ο τω ων σω τη ρι ι α α α γε ε γο ο ο νε κι Β ιν δυ υ υ νοι νο ο ο ο ο ο σοι α πε ε λα αυ νο ον ται αι και α α α σθε νου ου ου ου σι ι ιν η ρω ω ω ω ω ω ω σις υ περ λο ο ο ο γο ο ον χα α ρι ι ι ι ι ζε ε ε ται Ἦχος. Κ Ταυ της γαρ το ο υ πε ερ βα α α αλ λον υ πε ρε ε ε ε ε χει πα α σα αν ε ε εν νοι οι οι οι αν Ἦχος πλ. τοῦ δ. 32

33 ι ο ο ο α α χρααν τε Θε ε ο ο ο το ο ο ο ο κε ε α ει συν ζω η φο ο ο ρω ω Βα α σι ι ι λει ει και το ο κω ω ω ζω ω ω ω σα πρε ε ε σβε ε ευ ε δι ι ι η νε κω ω ως Κ πε ε ρι φρου ρη η η σαι αι αι αι αι αι και αι αι αι σω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω σαι α πο πα α α ση η ης α πει ει λης ε ε ε ε ε να αν τι ι ι ι ας τους σε δο ο ξα α α α ζο Κ ο ο ον τας την γαρ ση ην προ στα α σι ι 33

34 ι ι ι α α αν κε κτη η η η η µε ε ε ε θα Ἦχος Α. Κ Ειςτους αι ω ω ω ω ω να α ας α γλα ο φα νω ως µα α α κα ρι ι ι ι ζο ο ο ον τες 34

35 Τὸ ογματικὸν Θεοτοκίον. Και νυν και α ει ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω ω ω νων α α µην η τηρ µεν ε γνω ω ω ω σθης υ πε ερ φυ σι ιν Θε ε ο το ο ο κε ε µει νας δε α αρ θε ε ε νο ος υ περ λο ο ο ο γο ον και εν νοι α αν και το θαυ µα του το κου ου σου ερ µη νευ σαι γλω ω ωσ σα ου ου δυ υ υ υ να α α ται πα ρα δο ξου γαρ ου ου ου ου σης της συλ λη η η ψε ως Α α α γνη η α κα τα λη πτο ος ε ε ε στιν ο 35

36 τρο πος τη ης κυ η σε ω ως ο που γαρ βου ου λε ται Θε ε ος νι κα α α α ται αι φυ υ σε ε ως τα α α ξις δι ο σε πα αν τες η τε ε ε ε ρα του Θε ου ου γι ι ι νω ω σκο ο ον τες δε ο µε θα σου ου εκ τε ε νω ως πρε σβε ευ ε ε ε ε ε του ου σω θη η ναι τας ψυ χα α α α ας η η µω ω ω ων 36

37 Β Εἴσοδος, Φῶς ἱλαρόν. Ἦχος ι Φως ι λα ρον α γι ας δο ο ο ξης α θα α να α του α τρος ου ρα νι Β ι ι ου α γι ου µα κα ρος Ι ου Χρι ι ι ι στε ελ θο ο η ο σου ο ο ον τες ε πι ι την η λι ου δυ υ υ σιν ι δον τε ες φως ε σπε ρι νον υ µνου ου µεν α τε ε ρα Υι ο ον Β και α α γι ο ον νε ευ µα Θε ο ον Α ξι ο ο ον σε εν πα α σι και ροις υ µνει ει ει σθαι αι φω ναις αι σι ι αις Υι 37

38 Β ε ε Θε ε ε ου ου ζω η η η η η η ην ο ο δι ι δου ους δι ο Β ο ο ο ο κο ο σµος σε ε ε δο ο ξα α α ζει ει 38

39 ΡΟΚΕΙΕΟ. Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΕΡΑΣ. Ἦχος ι Ο Κυ υ ρι ος ε βα σι ι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το Στίχ. Ε νε δυ σα το ο Κυ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Ο Κυ υ ρι ος ε βα σι ι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το Στίχ. Και γαρ ε στε ρε ω σε την οι κου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται Ο Κυ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ υ σα το ο ο 39

40 Εἶτα τὰ Ἀναγνώσματα. ενέσεως τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. 28, 10-17) Ἐξῆλθεν Ἰακὼβ ἀπὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου καὶ ἐπορεύθη εἰς Χαρράν, καὶ ἀπήντησε τόπω, καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ ἔδυ γὰρ ὁ ἥλιος, καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τῶν λίθων τοῦ τόπου, καὶ ἔθηκε πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ, καὶ ἐνυπνιάσθη. Καὶ ἰδοὺ κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ αὐτῆς. Ὁ δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ αὐτῆς, καὶ εἶπεν Ἐγὼ εἰμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ τοῦ πατρός σου, καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαάκ, μὴ φοβοῦ. Ἡ γῆ, ἐφ ἧς σὺ καθεύδεις ἐπ αὐτῆς, σοὶ δώσω αὐτήν, καὶ τῷ σπέρματί σου. Καὶ ἔσται τὸ σπέρμα σου ὡσεὶ ἄμμος τῆς γῆς καὶ πλατυνθήσεται ἐπὶ Θάλασσαν, καὶ Λίβα, καὶ Βορρᾶν, καὶ ἐπὶ ἀνατολάς, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ εἰμι μετὰ σοῦ, διαφυλάσσων σὲ ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ, οὗ ἐὰν πορευθῇς, καὶ ἐπιστρέψω σε εἰς τὴν γῆν ταύτην, ὅτι οὐ μὴ σε ἐγκαταλίπω, 40

41 ἕως τοῦ ποιῆσαι με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι. Καὶ ἐξηγέρθη Ἰακὼβ ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ὅτι ἐστὶ Κύριος ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐγὼ δὲ οὐκ ᾔδειν. Καὶ ἐφοβήθη, καὶ εἶπεν Ὡς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος! Οὐκ ἔστι τοῦτο, ἀλλ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. ροφητείας, Ἰεζεκιὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. 43, 27 & 44, 1-4) Ἔσται ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς ὀγδόης καὶ ἐπέκεινα, ποιήσουσιν οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν, καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου ὑμῶν, καὶ προσδέξομαι ὑμᾶς, λέγει Κύριος. Καὶ ἐπέστρεψέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν Ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ αὕτη ἦν κεκλεισμένη. Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς με Ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς οὐ μὴ διέλθῃ δι αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεός, Ἰσραὴλ εἰσελεύσεται δι αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη. ιότι ὁ Ἡγούμενος οὗτος κάθηται ἐπ αὐτὴν τοῦ φαγεῖν ἄρτον ἐνώπιον Κυρίου, κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ Αἰλὰμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται, καὶ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐξελεύσεται. Καὶ εἰσήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν 41

42 τῆς πύλης τῶν Ἁγίων τῆς πρὸς Βορρᾶν, κατέναντι τοῦ οἴκου, καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἶκος Κυρίου. αροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα. (Κεφ. 9, 1-11) Ἡ Σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον καὶ ὑπήρεισε στύλους ἑπτά. Ἔσφαξε τὰ ἑαυτῆς θύματα, καὶ ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τὸν ἑαυτῆς οἶνον, καὶ ἡτοιμάσατο τὴν ἑαυτῆς τράπεζαν. Ἀπέστειλε τοὺς ἑαυτῆς δούλους, συγκαλοῦσα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος, ὡς ἐπὶ κρατῆρα, λέγουσα Ὃς ἐστιν ἄφρων, ἐκκλινάτω πρὸς με, καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν εἶπεν Ἔλθετε φάγετε τὸν ἐμὸν ἄρτον, καὶ πίετε οἶνον, ὃν κεκέρακα ὑμῖν, ἀπολίπετε ἀφροσύνην, καὶ ζήσεσθε, καὶ ζητήσατε φρόνησιν, ἵνα βιώσητε, καὶ κατορθώσητε σύνεσιν ἐν γνώσει, ὁ παιδεύων κακούς, λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν, ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ, μωμήσεται ἑαυτόν, οἱ γὰρ ἔλεγχοι τῷ ἀσεβεῖ, μώλωπες αὐτῷ. ὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε, ἔλεγχε σοφὸν καὶ ἀγαπήσει σε. ίδου σοφῷ ἀφορμήν, καὶ σοφώτερος ἔσται, γνώριζε δικαίῳ, καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. Ἀρχὴ σοφίας, φόβος Κυρίου, καὶ βουλὴ Ἁγίων, 42

43 σύνεσις τὸ γὰρ γνῶναι όμον, διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πολὺν ζήσεις χρόνον, καὶ προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς. Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Κύριε παντοκράτορ ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεὸς κατὰ τὸ μέγα ἒλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος). Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μοναχῶν, καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως 43

44 καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων του Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπιδημούντων ἐν τῇ (κώμῃ, πόλει) ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης, καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς, κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων. Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου). Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν καρποφορούντων καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέπτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων καὶ ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχομένου τὸ παρὰ Σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος. Κύριε ἐλέησον (ἅπαξ). Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 44

45 Ὁ ροεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. ένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ ιάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ. Κύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Κύριε ἐλέησον. 45

46 Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρά τοῦ Κυρίου, αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. αράσχου Κύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη της ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. 46

47 αράσχου Κύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου αρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. Σοὶ Κύριε. Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Εἰρήνη πᾶσι. Καὶ τῷ πνεύματί σου. Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν. Σοί, Κύριε. Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κλίνας οὐρανοὺς καὶ καταβὰς ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἔπιδε ἐπί τοὺς δούλους σου καὶ ἐπὶ τὴν κληρονομίαν σου. Σοὶ γὰρ τῷ φοβερῷ καὶ φιλανθρώπῳ κριτῇ, οἱ σοὶ δοῦλοι ὑπέκλιναν τὰς κεφαλάς, τοὺς δὲ αὐτῶν ὑπέταξαν αὐχένας; οὐ τὴν ἐξ ἀνθρώπων ἀναμένοντες βοήθειαν, ἀλλὰ 47

48 τὸ σὸν περιμένοντες ἔλεος, καὶ τὴν σὴν ἀπεκδεχόμενοι σωτηρίαν, οὓς διαφύλαξον ἐν παντὶ καιρῷ, καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν καὶ τὴν προσιοῦσαν νύκτα, ἀπὸ παντὸς ἐχθροῦ, ἀπὸ πάσης ἀντικειμένης ἐνεργίας διαβολικῆς, καὶ διαλογισμῶν ματαίων καὶ ἐνθυμήσεων πονηρῶν. Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον καὶ δεδοξασμένον, τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Χορός: Ἀμήν. 48

49 Ση Εἰς τὴν Λιτήν, Στιχηρὸν Ἰδιόμελον. Ἦχος α µε ρον εν θε ως α γαλ λο ο ον ται τα των Κυ θη ραι ων συ στη µα α τα ση µε ρον προς ε ο ορ τι ι ο ον συγ κα λου ου σι πα νη γυ υ ριν των Ορ θο δο ξων τα α πλη η θη συν α αυ τοι οι οις πα νη η γυ ρι ι ι ι σαι ση µε ρον Κυ θη η ραι αι ω ω ω ων η η η η η σος Ου ρα νι ω φω τι κα ταυ γα ζε ε ται και τα θαυ µα σι ι α της α να γι ας Α χραν του η τρο ος του Θε ου ου ου η η η η µων λαµ 49

50 προ φα νως ε ορ τα α α α ζει ση µε ρον Κυ θη ραι οι τη του Α γι ου νε ευ µα τος α θροι ζο ο µε νοι χα α α α ρι ι ι ι τι ι εν τω αν σε πτω των υρ τι δι ι ων α α α ω εν α γαλ λι ι α α α α σει ει τον υ µνον τη αρ θε ε ε νω ω ω µε ελ που ου ου σι χαι αι ρε Κε χα ρι ι ι ι τω µε ε ε ε νη η η τε ερ τη ης ζω η ης ο Κυ ρι ος µε ε τα α Σου ου και δι ι α α Σου ου ου ου ου µεθ η η µω ω ω ων 50

51 λαγίου Τετάρτου. Ἦχος η Β Β Κυ ρι ε ε λε η σον Β Κ Κυ ρι ε ε λε Β η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου ου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε α ρα σχου Κυ υ υ ρι ε 51

52 α ρα σχου Κυ ρι ε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Σοι οι οι οι οι οι οι οι οι οι Κυ υ υ υ ρι ε Α µην Ἦχος Ἐναρµόνιος Κ Κ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η η σον ρι ε ε ε λε ε η η σον 52

53 Κυ Κ ρι ε ε λε ε ε η Κ σον α ρα σχουκυ ρι ε α ρα σχου Κυ ρι ε Κ Κ α α ρα σχου Κυ ρα σχου Κυ ρι ε υ ρι ε Κ α ρα σχου Κυ υ ρι ε Κ α ρα σχου Κυ ρι ε 53

54 Εἰς τὴν Ἀρτοκλασίαν Ἐπιλογές παρά διαφόρων ιδασκάλων Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ ΑΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΗΧΟΣ Λ. Α Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ο ο ο ο ο ον Κυ υ ρι ε ε λε ε η σον 54

55 Θεοτόκε αρθένε. Ἦχος Κε Κ Κ Θε ο το ο κε ε ε ε α αρ θε ε ε Κ νε χαι αι αι αι ρε ε ε Κε Κ χα ρι τω µε ε νη η η η α α ρι ι ι α ο Κυ Κ υ υ υ ρι ι ος µε ε τα α σου ου ευ λο Κ ο ο ο γη η µε ε ε ε νη Συ υ ε ε εν γυ Κ υ ναι αι αι ξι και ευ λο ο ο ο γη η µε ε ε ε νος ο καρ πο ο ο ος τη ης κοι Κ λι ι α ας σου ου ο ο ο ο ο τι Σω τη η ρα α α ε ε τε ε ε κες τω Κ ων ψυ υ χω ω ων η η η η µω ω ω 55

56 ων Κ λου σι οι ε πτω χευ σαν και ε πει να σαν οι δε εκ ζη τουν τες τον Κυ ρι ον ουκ ε λατ τω ω θη σον ται παν το ος α γα θου Το τέλος τοῦ τρὶτου. Κ παν Κ το ος α γα θου ου ου ου ου ου ου 56

57 Σαββάτῳ Ἑσπέρας. Ἀπόστιχα. Ἦχος α Α νε στης εκ του τα φου Σω τηρ του κο ο σµου και συ νη γει ρας τους αν θρω πους συν τη σαρ κι σου Κυ ρι ε δο ο ξα α σοι Ο Κυ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ σα το ε νε δυ σα το ο Κυ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Τον α να σταν τα εκ νε κρων και φω τι σαν τα πα αν τα δευ τε προ σκυ νη σω µεν 57

58 εκ της του Α δου γαρ τυ ραν νι ι δος η µας η λευ θε ρω σε δι α της αυ του τρι η µε ρου ε γερ σε ως ζω ην η µιν δω ρη σα µε νος και το µε γα ε ε λε ε ος Και γαρ ε στε ρε ω σε την οι κου µε νην η τις ου ου σα λευ θη σε ται Υ πο τον Α δην κα τελ θων Χρι στε θα να τον ε σκυ λευ σας και τρι η µε ρος α να στας η µας συ να νε στη σας δο ξα ζον τας την σην ρι ε φι λα παν το δυ να µον ε γερ σιν αν θρω ω πε 58 Κυ

59 Τω οι κω σου πρε πει α γι α σµα Κυ ρι ε εις µα κρο τη τα η µε ρων Φο βε ρος ω φθης Κυ ρι ε εν τα φω κει µε νος ως ο υ πνων α να στας δε τρι η µε ρος ως δυ να τος τον Α δα αµ συ να νε στη σας κραυ γα ζον τα δο ξα τη α να στα σει σου µο νε φι λα αν θρω ω πε 59

60 όξα... τῆς εγαλομάρτυρος. Ἦχος η Β ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι ω ω ω ω και Α γι ι ω ω νε ε ε ε ε ευ µα α α α α νε ευ µα τι Λε ο ο ο ον των ο ο ορ µας κα τε πα α τη η η η σας και αι Θα α µυ υ ριν κα ται σχυ υ να α α σα ρω το µαρ τυ υς Α α πο ο ο στο ο ο ο λε η κο λου ου θη η σας τω νυµ φι ι ω ω ω σου κρα α ζου ου ου ου σα εις ο σµην µυ υ υ ρου ου σου ε ε ε ε δρα α µον Χρι ι στε ε δι ο 60

61 και α αυ λον δι ι ι ω κου ου σα εξ ου ου ου ρα νου ε δε ε ξω το χα α ρι ι σµα και το στε ε ε φος κε κλη η ρω ω σαι πα ρα του α θλο θε ε του ου Θε ε ε ου και πρε σβε ε ευ εις α α πα α αυ στως δω ρη θη ναι πται σµα α τω ων ι ι ι λα α α σµον τοις εν πι στει εκ τε λου ου ου σι το ι ε ρο ο ον σου µνη µο ο ο συ υ υ υ νον 61

62 Καὶ νῦν. τῆς Θεοτόκου. Ἦχος πλ α. Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω νων α α α α µην Η του ρο φη η η η η του ου φω ω νη η Η σα α ι ου του ου ου ου εν δο ο ο ο ξου πε πλη η ρω ται αι η λε ε ε ε γου ου ου ου σα αν τι της στοιβης α να βη σε ται κυ πα α α ρισ σος αν τι δε της κο νι ι ι ι ζης α να βη η η σε ται αι µυ υ υρ σι ι ι ι νη α νε ε βη γαρ ο ο ο ον τως και υ υ πε ε 62

63 ρυ υ υ ψω ω ω ω ται µυρ σι ι νη η τα α πει ει νη υ περ πα α αν τα α τα ξυ υ υ λα α α του ου α α α γρου εκ µυρ σι νω ων γαρ ευ ο ο ο σµων α νε τει ει λε τοις Κυ υ υ υ θη ραι αι αι αι οις η της α να α α α α γνου ου Ει ει κων Θε ο σε βει ας ως γε ε ε ρα ας και της ευ νοι οι οι α α ας τεκ µη η η η η ρι ι ι ι ον α παν τες ουν χα αρ µο ο νι ι κως κλα δους µυρ σι ι νης εν χερ σι ι ι κα α τε ε ε ε χο ο ο ον τες την Θε ο το κο 63

64 ο ον εν ευ ση µω η µε ε ε ε ε ε ρα ε ορ τη ης α α νυ µνη η η σω ω ω ω µεν και την Α αυ της Ει κο ο ο ο να α ευ λα βως προ σκυ νη η η σω ω ω µεν λε ε ε ε ε ε ε γο ο ον ε λε ε ε γο ον τες Χαι αι ρε ε ε Κυ θη ραι αι ω ω ων δο ο ο ο ο ο ο ο ο ξα και χα ρα αρ θε ε ε νε Α α χρα αν τε ε ε ε ε ε ε ε ε 64

65 ΙΕΡΕΥΣ: ῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, έσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ ). όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον. όξα ατρὶ... Καὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 65

66 ὁ ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστὶν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ ατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου νεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 66

67 Κα Ἀναστάσιμο Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α τε ε λυ σας τω Σταυ ρω ω σου τον θα να τον η νε ω ξας τω λη στη τον πα ρα δει σον των υ ρο φο ρων τον θρη νον µε τε βα λες και τοις σοις Α πο στο λοις κη ρυτ τειν ε πε τα ξας ο τι α νε στης Χρι στε ο Θε ος πα ε ε λε ε ος ρε χων τω κο σµω το µε γα 67

68 όξα.. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'. Ἦχος ι Η α µνας σου Ι η σου κρα ζει µε γα λη τη φω νη σε νυµ φι ε µου πο θω και σε ζη του σα α θλω και συ σταυ ρου µαι και συν θα πτο µαι τω βα πτι σµω ω σου και πα σχω δι α σε ως βα σι λευ σω συν σοι και θνη σκω υ περ σου ι να και ζη σω εν σοι αλλ ως θυ σι αν α µω µον προσ δε ε χου την µε τα πο θου τυ θει σαν σοι αυ της πρε σβει αις ως ε λε η µων σω σον τας ψυ χας η µω ω ων 68

69 Ἀπολυτίκιον. Ταχύ προκατάλαβε Καὶ νῦν... Λα οι νυν κρο τη σω µεν δευ τε τας χει ρας πι στως και α σω µεν α σµα σι τη Θε ο µη το ρι εν πο θω κραυ γα ζον τες χαι ρε η προ στα σι α παν των των δε ε ο µε νων χαι ρε η σω τη ρι α των τι µων των Σε πο θω χαι ρε η τω πα ρα λυ τω την ι α σιν βρα βε ευ σα σα α α 69

70 ΙΕΡΕΥΣ: Σοφία! ΧΟΡΟΣ: Εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ πόλει (ἢ τῇ μονῇ, ἢ χώρᾳ, ἢ τῇ νήσῳ) ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. ΙΕΡΕΥΣ: Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Ἀναγνώστης: Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. ΙΕΡΕΥΣ: όξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι. Ὁ Ἀναγνώστης: όξα... Καὶ νῦν..., Κύριε ἐλέησον (γ'), άτερ ἅγιε, εὐλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ: Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ παναμώμου ἁγίας Αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων 70

71 υνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου ροδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων αρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων ατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεήσαι καὶ σώσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. ΙΕΡΕΥΣ: ι εὐχῶν των ἁγίων ατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ὁ Χορός: Ἀμήν. Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 71