ος Κυ υ πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο ο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι

Transcript

1 Ἦχος Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῶν υροφόρων. Ἡ ἀνακοµιδὴ τῶν λειψάνων Ἀθανασίου τοῦ εγάλου πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. ι Θε ος Κυ υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο ο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ι ου Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. ( Τὸ ὡς ἄνω ) άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο ο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ι ου αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. ( Τὸ ὡς ἄνω ) 1

2 Ἀπολυτίκια Τὸ Ἀναστάσιµον. Ἦχος β. Ο ευ σχη η µων Ι ω σηφ α πο Β του ξυ λου κα θε λων το α χραν τον σου Σω ω ω ω µα σιν δο νι κα θα ρα ει λη σας και α ρω ω µα σιν εν µνη µα τι και Β νω κη δευ σας α πε θε το αλ λα τρι η µε ρος α νε στης Κυ υ ρι ε πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε ε λε ος Ο τε κα τη ηλ θες προς τον θα να τον η ζω η η α θα α να τος το τε τον Α δην ε νε ε κρω σας τη α στρα πη της Θε 2

3 ο τη τος ο τε δε και τους τε θνε ω τας εκ των κα τα χθο νι ων α νε ε στη σας πα σαι αι δυ να µεις των ε που ρα νι ων ε κραυ γα ζον Ζω ο δο τα Χρι στε ο Θε ος η µων δο ο ο ξα σοι Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀγίου Ἀθανασίου. Ἦχος γ όξα... Ν Ν Στυ λος γε γο νας Ορ θο δο ξι ας θει οις δογ µα σιν υ πο στη ρι ζων την Εκ κλη σι Ν αν ι ε ραρ χα Α θα α να σι ι ε τω γαρ α τρι τον Υι ο ον ο µο ου σι ον α να κη ρυ ξας κα τη η σχυ να ς Α ρει ει ον 3

4 α τερ Ο σι ε Χρι στον τον Θε ον ι κε τευ ε δω ρη σα σθαι η µιν το µε γα ε ε λε ε ος Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις υ ρο φο ο ροις γυ ναι ξι πα Β ρα το µνη µα ε πι στας ο Αγ γε λος ε βο ο ο ο α τα µυ ρα τοις θνη τοις υ παρ χει αρ µο ο δι α Χρι στος Β δε δι α φθο ρας ε δει χθη αλ λο τρι ος αλ λα κραυ γα σα τε α νε στη ο Κυ υ ρι ος 4 πα ρε χων τω

5 κο σµω το µε γα ε ε ε λε ο ο ος 5

6 Καθίσµατα. ετὰ τὴν Α Στιχολογίαν. Τον λι θον του µνη µα τος σφρα γι σθη ναι µη κω λυ υ υ υ σας την πε τραν της πι ι στε ως α να στας πα ρε σχες πα σι Κυ ρι ε δο ο ο ξα σοι όξα... Τον κολ πον τον α χραν τον εν υ ψι στοις µη κε νω ω ω ω σας τα φην και α να α στα σιν υ περ παν των κα τε δε ξω Κυ ρι ε δο ο ο ξα σοι Καὶ νῦν... Θεοτοκίον. αν τα υ περ εν νοι αν παν τα υ περ εν δο ξα τα σα Θε ο το 6

7 κε µυ στη ρι α τη α γνει α ε σφρα γι σµε νη και παρ θε νι α φυ λατ το µε ε νη η τηρ ε γνω σθης α ψευ δης Θε ον τε κου σα α λη θη νον αυ τον ι κε τευ ε σω θη ναι τας ψυ χας η µων ετὰ τὴν β Στιχολογίαν Κάθισμα Ἦχος γ Θείας πίστεως Θείοις δόγμασιν ὀρθοδοξίας, άτερ ὥπλισας τὴν Ἐκκλησίαν, ταῖς διδαχαῖς σου τὰς αἱρέσεις ἐξέτεμες, τῆς εὐσεβείας τὸν δρόμον τετέλεκας, καὶ ὡς ὁ αῦλος τήν πίστιν τετήρηκας λοιπὸν ἀπόκειται, καὶ σοὶ παναοίδιμε, ὁ δίκαιος τῶν πόνων σου στέφανος. όξα... Τοῦ Ἁγίου Κάθισμα Ἦχος δ' Ἐπεφάνης σήμερον Ὥσπερ ἄστρον ἄδυτον, καὶ μετὰ πότμον, 7

8 σῶν δογμάτων λάμψεσι, φωταγωγεῖς διὰ παντός, τῶν Ὀρθοδόξων τὸ πλήρωμα, ἱερομύστα σοφὲ Ἀθανάσιε. ετὰ τὴν Β Στιχολογίαν Κάθισµα τῶν υροφόρων Καὶ νῦν... Ἦχος ι Των µα θη τω ων σου ο χο ρος συν υ ρο φο ροις γυ ναι ξιν α γαλ λε ται συµ φω ω ω ω νως κοι νην γαρ ε ορ την συν αυ ταις ε ορ τα α ζου σιν εις δο ξαν και τι µην της Σης Α να στα σε ως και δι αυ των βο ω µεν σοι Φι λαν θρω πε Κυ υ ρι ε τω λα ω σου πα ρα σχου το µε γα ε ε ε ε λε ος 8

9 Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ Ν ψαλµὸς Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν 9

10 Σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ 10

11 ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 11

12 Κανὼν τῶν υροφόρων, ᾨδὴ α Ὁ Εἱρµὸς Ἦχος α Την ω σε ε ως ω δην α να λα βου σα βο η σον ψυ χη βο η θος και σκε πα στης ε γε νε το µοι εις σω τη ρι ι αν ου τος µου Θε ος και δο ξα α σω αυ τον ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ε σταυ ρω ω θης σαρ κι ο α πα θης τη φυ σει του α τρος ε κεν τη θης την πλευ ραν πη γα σας κο σµω αι µα και υ υ δωρ συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε 12

13 ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Τον Σταυ ρο ον σου τι µω και την Τα φην δο ξα ζω α γα θε και υ µνω και προ σκυ νω την ε γερ σιν σου και α να κρα α ζω συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Καν ε γε ευ σω χο λης ο γλυ κα σµος της Εκ κλη σι ι ας αλλ ε πη γα σας η µιν την α φθαρ σι ι αν εκ της πλευ ρα ας 13

14 σου συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ε λο γι ι σθης Σω τηρ µε τα νε κρων νε κρους ε γει ει ρας α πε γευ σω της φθο ρας δι α φθο ραν γαρ ο λως ουκ ε ε γνως συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ευ φραι νε ε σθω Σι ων α γαλ λι α σθω και ο ου ρα νος ε ξα νε ε στη Χρι 14

15 στος νε κρους ε γει ρας υ µνο λο γου ουν τας συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ο θο νι οις ει λη σας Ι ω σηφ το σω µα σου Χρι στε εν µνη µει ω τω και νω κα τε θε το σε την σω τη ρι ι αν νε κρους δε ως Θε ος ε ξα νε στη σας ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι ρο λα βου σαι τον ορ θρον 15 αι γυ ναι

16 κες ει δον τον Χρι στον και τοις θει οις µα θη ταις ε βο ων ο ον τως Χρι στος α νε ε στη δευ τε συν η µιν α νυ µνει ει τε αυ τον ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι α να γι α Τρι ας µι α Θε ο της α ναρ χε µο νας ο α τηρ και ο Υι ος και θει ον νε ευ µα σω ζε τον κο ο σµον συ η µων Θε ος και δο ξα ζο µε εν σε Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας 16

17 Την αρ χαι αν α ραν εν γα στρι σου λυ σα σα Σε µνη α νε βλα στη σας η µιν την ευ λο γι ι αν βρε φος τε κου ου σα ου τος γαρ Θε ος ει και σα αρ κα φο ρει 17

18 Ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ α. Ἦχος γ, ᾌσωµεν τῷ Κυρίῳ Ἦχος α Α α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Ως α θα να τον εν Εκ κλη σι α κε κτη µε νον ευ κλει αν εν θε ο πνευ στοις λο γοις παν τες Α θα να σι ον τι µη Κ σω µεν α ξι ι ως ο ον περ και µε τα θα να τον ε δο ξα σε Χρι στος ο Θε ος ως οι κει ει ον θε ρα α πο ον τα Α α γι ε του Θε 18 ου πρε σβευ ε υ περ

19 η µων Κ Εις θε ω ρι ας βα θος ε κτα θεις τας φρε νας εν Α γι ω νευ µα τι ι ε ρο µυ στα α α τερ τον πλου ου Κ τον α νι χνευ σας των θει ω ων λο γι ων και τον κο ο σµον ε πλου ου τι ι σας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα α τι Κ Τους εν πε λα γει πλα νης χει µα ζο µε νους α τερ ως πυρ σος µε ταρ σι ος εν θε ων δι δα γµα α των ι θυ υ 19 νεις ε κα στο

20 Κ τε τη γα λη νη των λο γων σου προς λι µε ε να της χα α ρι ι τος Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω νων α µην Υ µνου µεν σε αρ θε Κ νε Θε ο το κε α γνη χε ρου βι κον ο χη µα εξ ης Θε Κ ος ε τε ε χθη συ γαρ µο νη γε γο νας πη γη α α φθαρ σι ας πη γα ζου σα πα σι ζω ην αφ ης α ρυ ο µε νοι ι α µα τα λαµ βα α νο ο µεν 20

21 ᾨδὴ γ, Τῶν υροφόρων Ὁ Εἱρµὸς Ἦχος α Στει ει ρω θεν τα µου τον νουν καρ πο φο ρον ο Θε ος α να α δει ξον µε γε ωρ γε ε των κα λων φυ τουρ γε των α γα θων τη ευ σπλαγ χνι α σου ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Τας πα λα µας Ι η σου προ ση λω σας εν Σταυρω τα ε θνη πα αν τα εκ της πλα νης συλ λα βων προς ε πι γνω σιν την 21

22 σην συ νε κα λε σω Σω τηρ ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ι ου δαι ων ο λα ος τω ι λα τω εκ βο α α πο λυ σο ον µοι τον κα κου ουρ γον λη στην α ρον α ρον σταυ ρω σον τον α να µαρ τη τον ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Σταυ ρω θεν τος σου Χρι στε συ νε σκο τα σε το φως η γη ε σει ει σθη και 22

23 εκ τα α φου νε κροι ε ξα νε στη σαν πολ λοι φο ο βω του κρα τους σου ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι α ρε στω σα τω Σταυ ρω η α µνας σου Ι η σου κλαυ θµω ε βο ο α που πο ρε ευ η Υι ε που α περ χη ο α µνος ο υ περ παν των σφα γεις ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι ρο σκυ νω σου τον Σταυ ρον α νυ 23

24 µνω και την τα φην τι µω τα πα α θη και τους η λους των χει ρων και την λογ χην Ι η σου και την Α να στα α σιν ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Ε ξα νε στης Ι η σου ε σκυ λευ θη ο εχ θρος Α δαµ ερ ρυ υ σθη και η Ευ α συν αυ τω των δε σµων και της φθο ρας τη Α να στα σει σου ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι 24

25 Α να σταν τος σου Χρι στε συ νε τρι βη σαν µο χλοι και πυ λαι Α α δου και θα να του τα δε σµα δι ε λυ θη σαν ευ θυς φο ο βω του κρα τους σου ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Θε ο δο χε Ι ω σηφ δευ ρο στη θι µεθ η µων α νε στη κρα α ζων Ι η σους ο λυ τρω της ο ε γει ρας τον Α δαµ τη ευ σπλαγ χνι α αυ του ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα 25

26 σοι Ευ φραι νε σθω συν η µιν µα θη των η δω δε κας συν υ ρο φο ροις γυ ναι ξι και Ι ω σηφ και τοις αλ λοις µα θη ταις και µα θη τρι ι αις Χρι στου ο ξα σοι ο Θε ο ος η µων δο ξα σοι Συν α τρι και τον Υι ον και το νευ µα το ευ θες την µι αν φυ υ σιν προ σκυ νω και α νυ µνω τοις προ σω ποις δι αι ρων και τη ου σι α ε νων 26

27 Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας α κα ρι α ει Σε µνη η εκ ρι ζης Ι εσ σαι εξ ης η ρα αβ δος και το αν θος ο Χρι στος κα τα σαρ κα δι η µας α να βλα στη σα α σα 27

28 Ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ γ, Ἦχος γ. Ἐστερεώθη ἡ καρδία µου Α α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Κ Ταις α στρα παις των λο γων σου Ι ε ραρ χα την τυ φλην η µαυ ρω σας Κ του Α ρει ει ου δι δα σκα λι ι αν γε νο µε νος ο φθαλ µο ος των πι στων Α α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Κ Ε ξυ φαν θεν τα πο νοις σου και ι δρω σιν ε νε δυ σω Ο ο σι ε τον πο δη η ρη 28

29 της α λη θει ει ας εν χα ρι τι ι ε ρουρ γη η σας Χρι στω ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα α τι Ως Κ τα ξι αρ χης πα ρα στα σε ως θε ο λε κτου συ να σπι σµον δι Κ ε ε κο ψας θε ο µα α χων τη µα χαι ρα του νευ µα το ος ο πλι σα α µε ε νος Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω νων α µην Η τον Θε ον εν µη τρα σου δε ξα µε 29

30 Κ νη και τε κου σα του ου τον σε σαρ κω µε ε νον και Κ αν θρω πους της φθο ρα ας α παλ λα ξαν τα Θε ο το κε ι κε τευ ε σω θη η ναι η µα α α ας 30

31 Κοντάκιον Αὐτόµελον Ἦχος β Τὸ Χαῖρε ταῖς υροφόροις φθεγξάμενος, τὸν θρῆνον τῆς προμήτορος Εὔας κατέπαυσας, τῇ Ἀναστάσει σου, Χριστὲ ὁ Θεός, τοῖς Ἀποστόλοις δὲ τοῖς σοῖς κηρύττειν ἐπέταξας, ὁ Σωτὴρ ἐξανέστη τοῦ μνήματος. Ὁ Οἶκος Ἐπὶ τὸν τάφον σου Σωτήρ, αἱ υροφόροι πορευόμεναι, πρὸς ἑαυτὰς διηπόρουν τῷ νοΐ, καὶ ἐφθέγγοντο. Τίς ἡμῖν τὸν λίθον ἀποκυλίσει τοῦ μνήματος; Καὶ ἀναβλέψασαι, ὁρῶσιν ὅτι ὁ λίθος ἀποκεκύλισται, τῇ μορφῇ δὲ τοῦ Ἀγγέλου σὺν τῇ στολῇ ἐθαμβοῦντο, συνείχοντο δὲ τρόμῳ, καὶ φεύγειν ἐνόμιζον, καὶ πρὸς αὐτὰς ὁ νεανίσκος ἐβόησε. ὴ φοβεῖσθε ὑμεῖς, ὃν ζητεῖτε, ἀνέστη, δεῦτε, ἴδετε τὸν τόπον, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ταχὺ πορευθεῖσαι, ἀπαγγείλατε τοῖς αθηταῖς ὁ Σωτὴρ ἐξανέστη τοῦ μνήματος. 31

32 Ἦχος γ' Τὴν ὡραιότητα Τὴν τῶν αἱρέσεων πλάνην διήλεγξας, καὶ τὴν ὀρθόδοξον, πίστιν ἐτράνωσας, ὡς Ἱεράρχης εὐσεβής, ἐκήρυξας ἐν τῷ κόσμῳ, μίαν τὴν Θεότητα, ἐν Τριάδι γνωρίζεσθαι, φύσει ὁμοούσιον, καὶ προσώποις ἀσύγχυτον διὸ καὶ συνελθόντες ἐν πίστει, Ἀθανάσιε άτερ, τελοῦμεν τὴν μνήμην σου. όξα... Καὶ νῦν... Τῆς Ἑορτῆς Ἦχος ι Των µα θη τω ων σου ο χο ρος συν υ ρο φο ροις γυ ναι ξιν α γαλ λε ται συµ φω ω ω ω νως κοι νην γαρ ε ορ την συν αυ ταις ε ορ τα α ζου σιν εις δο ξαν και τι µην της Σης Α να στα σε ως και δι αυ των βο ω µεν σοι Φι λαν θρω πε Κυ υ ρι ε 32

33 τω λα ω σου πα ρα σχου το µε γα ε ε ε λε ο ο ος 33

34 Κοντάκιον Ἦχος β' Τοῖς τῶν αἱμάτων σου Ὀρθοδοξίας φυτεύσας τὰ δόγματα, κακοδοξίας ἀκάνθας ἐξέτεμες, καὶ τὸν τῆς πίστεως σπόρον ἐπλήθυνας, τῇ ἐπομβρίᾳ τοῦ νεύματος Ὅσιε διὸ εὐφημοῦμεν τὴν μνήμην σου. Ὁ Οἶκος Ἀθανασίου τὴν πανέορτον μνήμην, ἐν ᾠδαῖς οἱ πιστοὶ ἀνευφημήσωμεν σήμερον οὗτος γὰρ Ἄρειον τὸν πλάνον, καὶ Εὐνόμιον ἅμα σὺν Σαβελλίῳ, τοῖς τῆς ἀληθείας κατέβαλε δόγμασι, πυρὶ τῷ αἰωνίῳ παραδοὺς αὐτοὺς κατακαίεσθαι, ὡς βλασφημήσαντας ἄδικα κατὰ τῆς τοῦ Σωτῆρος σαρκώσεως, ἣν πάντες ροφῆται προκατήγγειλαν διὸ εὐφημοῦμεν τὴν μνήμην αὐτοῦ. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν Τῇ Β τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις ατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου, ατριάρχου Ἀλεξανδρείας. 34

35 Στίχοι Ἀθανάσιε, ποῦ κομίζῃ; μὴ πάλιν Καὶ νεκρὸν ἐξόριστον ἐκπέμπουσί σε; ευτερίῃ νέκυς Ἀθανασίου ἐξέδυ τύμβου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῆς ἀθλήσεως τῶν Ἁγίων αρτύρων, Ἑσπέρου καὶ Ζωῆς τῆς συμβίου αὐτοῦ καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν, Κυριακοῦ καὶ Θεοδούλου. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 35

36 Καταβασίαι του άσχα Ἦχος α ᾨδή α. Α να στα σε ως η µε ρα λαµ πρυν θω µεν λα οι α α σχα Κυ ρι ου α α σχα εκ γαρ θα να τουπρος ζω ην και εκ 3 γης προς ου ρα νον Χρι στο ος ο Θε ος Ν η µα ας δι ε βι βα σεν ε πι νι κι ον α α δο ον τας ᾨδή γ. ευ τε πο µα πι ω µεν και νον ουκ εκ πε τρας α γο ο νου τε ρα τουρ γου µε νον αλλ α φθαρ σι ας πη γην εκ τα α φου οµ Ὁ α χορός βρη σαν τος Χρι στου εν ω στε ρε 36

37 Ν ου ου µε ε θα ᾨδή δ Ε πι της θει ας φυ λα κης ο θε η γο ρος Αβ βα κουµ στη τω µεθ η µων και δει κνυ τω φα ε σφο ρον Αγ γε λον δι α πρυ σι ως λε γον τα ση µε ρον σω τη ρι α τω κο σµω ο τι α νε στη Χρι στος ως παν Ν το δυ υ να α µος ᾨδή ε. Ορ θρι σω µεν ορ θρου βα θε ος και αν τι µυ ρου τον υ µνον προ σοι σω µεν τω ε σπο τη και Χρι στον ο ψο µε θα δι και ο συ νης η λι ον πα σι ζω ην α να 37

38 Ν τε ελ λο ον τα ᾨδή στ. Κα τη ηλ θες εν τοις κα τω τα α τοις της γης και συ νε τρι ψας µο χλους αι ω Ν νι ι ους κα το χους πε πε δη µε ε νων Χρι στε και τρι η µε ρο ος ως εκ κη τους Ι ω νας ε ξα νε ε στης του τα φου ᾨδή ζ. Κ Ο αι αι δας εκ κα µι νου ρυ σα µε νος γε νο µε νος αν θρω πο ος πα σχει ως θνη τος και δι α πα θους το θνη τον α φθαρ σι ας εν δυ ει ει ευ πρε πει αν ο µο νος ευ λο γη τος των α τε ε ρων Θε ος και 38

39 υ πεερ ε εν δο ο ξος ᾨδή η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Αυ τη η κλη τη η και α γι ι α η µε ρα η µι α των Σαβ βα α α των η βα σι λι ις και κυ ρι α ε Κ ορ των ε ορ τη και πα νη Κ γυ ρις ε ε στι ι πα α νη γυ ρε ων εν η ευ λο γου ου ου µεν Χρι στον εις τους αι ω ω Ν ω να α α α ας 39

40 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 40 Ν

41 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα Ν λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 41

42 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε Ν ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 42

43 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 43

44 τε κου σαν Ν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ι σρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε 44

45 Ν γα λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ἡ θ Ωδή του άσχα. Ο Αγ γε λος ε βο ο α τη Κε χα ρι τω µε ε νη Α γνη αρ θε νε χαι αι ρε και πα λιν ε ρω χαι αι ρε Ν σος γαρ Υι ος α νε ε στη τρι η µε ρος εκ τα φου Φω τι ζου φω τι ζου η νε α Ι ε ρου σα ληµ η γαρ δο ξα Κυ ρι ι ου ε πι σε α νε τει λε χο ρευ ε νυν και α γα αλ λου Σι ων συ υ δε α γνη η η η τερ που Θε ο Ν το ο κε εν τη ε γερ σει του το ο κου ου 45

46 σου ου ου ου 46

47 Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Ἦχος α Αρ χι ε ρε ων το κλε ε ο ο ο ος και της Αι γυ πτου ου το θρεµ µα α θα να σι ας το κυ υ δο ο ο ος υ µνη σω µεν ε εν αι νε σει ως κα θαι ρε τη ην Α ρει ει ου και των πι στων ω ως προ στα την Ἐξαποστειλάριον τῶν υροφόρων Ἦχος β'. Αὐτόµελον Β υ ναι κες α α κου τι ι σθη τε φω νην α γα αλ λι α α σε ως τυ Β ραν νον Α δη ην πα τη σας φθο ρας ε ξη γει ει ρας κο ο 47

48 σµον Β δρα µε τε φι ι λοις ει ει πα τε τοις ε ε µοις ε ευ αγ γε ε λι α βου λο µαι γα αρ το πλα α σµα µου χα Β ραν ε κει θε εν αυ γα α α σαι εξ ης προ ο ηλ θε εν η λυ υ πη η η 48

49 Εἰς τούς αἴνους Ἦχος ι α α α σα πνο ο η αι νε σα α τω τον Κυ υ υ ρι ον αι νει τε τον Κυ ρι ον εκ τω ω ων ου ου ρα α α νων Β αι νει ει ει τε α αυ τον ε ε εν τοι οι οις υ ψι ι στοις σοι πρε ε πει υ υ µνο ος τω ω ω Θε ε ε ε ω Β Αι ε λοι α νει τε αυ το ον πα α αν τες οι Αγ γε αυ του αι νει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α µει εις α α αυ του σοι πρε ε πει υ µνο ος τω ω ω Θε ε ε ε 49

50 ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον ο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι οις αυ του α σα πνο η και πα σα α κτι ι ι σις σε δο ξα ζει Κυ υ υ ρι ε ο τι δι α του Σταυ ρου τον θα να το ο ον κα τη ηρ γη η η η σας ι να δει ει ξη ης τοις λα οι οι οις την εκ νε κρων σου ου α να α α α στα α α α σιν ως µο ο νο ος φι ι λα α αν θρω ω ω ω πος 50

51 Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ε ως αυ του Ει πα τω σαν Ι ου ου δαι αι αι οι πως οι στρα τι ω ται α πω λε ε σαν τη ρου ου ου ντε ες το ο ον Βα α α σι λε ε α δι α τι γαρ ο λι θος ουκ ε φυ λα ξε την πε ε ε τραν της ζω ω η ης η τον τα φεν τα α α δο τω ω σαν η α να στα αν τα α προ σκυ νει ει ει τω ω ω ω σαν λε ε γον τε ες συν η η µιν δο ξα τω πλη θει των οι κτι ιρ µω 51

52 ω ων σου Σω τηρ η µω ω ω ων δο ο ο ξα α α α σοι Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης αυ του Χαι ρε τε λα οι οι και α γα λι ι α α α σθε Αγ γε λος ε κα θη σεν εις τον λι ι ι ι θον του µνη η µα α α α τος αυ τος η µας ευ ηγ γε λι σα α το ει ει πων Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρων ο Σω τη η ηρ τουου ου κο ο ο σµου ου 52

53 και ε πλη η ρω ω σε τα συ υ υ υµ πα α αν τα ευ ευ ω δι ι ι ι ας χαι ρε τε λα οι οι οι οι και αι αι αι α γαλ λι α α α α σθε Στιχ. Στιχηρὰ ροσόµοια τοῦ Ἁγίου. Ἦχος δ'. Ὡς γενναῖον ἐν άρτυσι Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψα λτη ρι ω και κι θα ρα Τοις πυ ρι νοις σου δογ µα σι των αι ρε σε ων α πα σα φρυ γα νω δης φλε ε γε ται υ λη παν σο φε των νο η µα των τοις βα 53

54 θε σι βυ θι ι ζε ται στρα τευ µα α πει θουν των δυσ σε βων Α θα να σι ε Ο σι ε σοις δε δογ µα σι καλ λω πι ι ζε ται µα καρ καθ ε κα στην των πι στων η Εκ κλη σι ι α µε γα λο φω νως τι µω σα σε Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Τη των λο γων λαµ προ τη τι των εν θε ων σου Ο σι ε Εκ κλη σι α α α πα σα ω ρα ι ζε ται και ευ σε βως καλ λω πι 54

55 ζε ται ω ραι αι οις εν καλ λε σι και τι µα χρε ω στι κως την πα νε ορ τον µνη µην σου Α θα να σι ε ι ε ρε ε ων το κλε ος ευ σε βει ας λαµ προς και µε γας κη η ρυξ ο της Τρι α δος υ περ µα χος Στιχ. Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Της Χρι στου α πε δι ω ξας νο η τους λυ κους αν σο φε Εκ κλη σι ας σκι ιµ πω νι 55

56 των δογ µα των σου και ταυ την κυ κλω ε τει χι σας λο γων ο χυ ρω µα σι πα ρα στη σας τω Χρι στω α σι νη και α λω βη τον ον ι κε τευ ε εκ φθο ρα ας και κιν δυ νων λυ τρω θη ναι τους εν πι στει εκ τε λου ουν τας την α ει σε βα στον µνη µην σου 56

57 Ἦχος α. Nε ο ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι υι ω ω ω και 4 αι α α γι ω ω νε ε ευ µα α α α τι ι Το ο µε γα κλε ε ος των ι ι ε ρε ε ε ε ων Α θα να σι ι ον τον α ητ τη η τον α α α ρι ι στε ε ε α ι ε ρο πρε πω ω ως ευ φη η µη η η σω ω ω ω µε εν ου τος γαρ των αι ρε ε ε σε ων συγ κο ψας τας φα λα αγ γας τη δυ να α α µει του ου νε ε ευ µα α α α α το ος 57

58 τα της ορ θο δο ξι ι ι ας τρο παι αι α α νε στη σα α το καθ ο ο ο ο λη η ης της οι οι κου µε ε ε ε νη ης α ριθ µων ευ σε βως το ο της Τρι α α α α δος µυ στη ρι ι ον δι α την των προ σω ω πων ι δι ι ο ο ο τη η η η τα α και αι πα λιν συ να α πτω ων α συγ χυ υ υ υ τως ει εις ε εν δι α την της ου σι ι ι ας τα αυ το ο ο τη η η η η τα α και χε ρου ου βι κω ω ως θε ο ο λο ο γων πρε ε σβε ε ευ ει ει υ υ περτων ψυ υ 58

59 χω ω ω ω ω ων η η µων 59

60 Καὶ νῦν τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α. Και νυ υν και αι α ει ει και εις τους αι ω νας των αι ω ω ω ω ω νων α α µην Ηλ θον ε πι το µνη µει ει ει ον η αγ δα λη νη και η α αλ λη α α ρι ι ι α ζη του ου σαι το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον και τον Αγ γε λον ει δον ω σει α στρα α πην κα θε ζο µε νον ε πι ι ι ι το ον λι ι ι θον και λε γον τα α α α α α α α αυ ταις τι ζη τει τε τον ζω ω ων τα µε 60

61 τα των τε θνε ε ω ω ω των α νε στη κα α θω ως ει ει πεν εν α λι λαι α αυ το ον ευ ρη η η σε ε ε ε τε προς ον βο η η σω ω µεν ο α να στας ε εκ των νε ε κρω ων Κυ ρι ι ε δο ο ο ξα α α α σοι 61

62 οξολογία εγάλη. Ἦχος α. Ἐπιλογές Ἦχος α ο ξα σοι τω δει ξα ντι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο αν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και α γι ον 62

63 πνευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις 63

64 δο ο ξαν Θε ου α τρος Α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µα ας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε το ο ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα σου εις 64

65 τους αι ω ω νας Α µη ην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι σα µεν ε πι σε ε Ευ λο γη το ος ει ει Κυ ρι ε ε ε ε ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα (τρίς.) σου Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ τον σοι 65

66 Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξον µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ο Θε ο ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο ο µε θα φω ως α ρα τει νον το ε λε ος σου ου ου τοις γι νω σκου σι ι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α (τρίς) θα να τος ε λε η σον η µας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας 66

67 των αι ω νων Α µην Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας Α ᾈσµατικόν. γι ι ος ο Θε ε ε ο ος Α α α γι ι ι ος Ι σχυ υ υ ρο ος Α α γι ο ος Α α θα α να α α τος ε ε λε ε η σο ον η η η µα α α ας 67

68 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ταις υ ρο φο ο ροις γυ ναι ξι πα Β ρα το µνη µα ε πι στας ο Αγ γε λος ε βο ο ο ο α τα µυ ρα τοις θνη τοις υ παρ χει αρ µο ο δι α Χρι στος Β δε δι α φθο ρας ε δει χθη αλ λο τρι ος αλ λα κραυ γα σα τε α νε στη ο Κυ υ ρι ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε ε λε ο ο ος 68

69 Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω σα α α µε νο ος ( ίς ) Τό τρίτον ω ην χα ρι Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος 69

70 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Κυ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε Ν ε λε ε ε ε η σον Κυ Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 70

71 Ν Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Κυ Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ Ν ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ Ν ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 71

72 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Στίχ.α. Α λα λα ξα τε τω Κυ ρι ω πα σα η γη Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ.β. Ψα λα τε δη τω ο νο µα τι αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ.γ. Ει πα τε τω Θε ω ως φο βε ρα τα ερ γα σου 72

73 Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Β Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Στίχ.α. Ο Θε ος οι κτει ρη σαι η µας και ευ λο γη σαι η µας Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ.β. Του γνω ναι εν τη γη την ο δον σου εν πα σιν ε θνε σι το σω τη ρι ον σου 73

74 Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ.γ. Ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι ο Θε ος ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι παν τες Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 74

75 Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην Ν Ο µο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε εν αν θρω πη σας Β σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω θα να τον πα τη σας ει εις Β ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο 75

76 ο µε νος τω α τρι Β και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον γ Στίχ.α. Ἦχος α Α να στη τω ο Θε ος και δι α σκορ πι σθη τω σαν οι εχ θροι αυ του και φυ γε τω σαν α πο προ σω που αυ του οι µι σουν ταις αυ τον Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω 76 ω ην χα ρι

77 σα α α µε νο ος Στίχ.β. Ου τως α πω λουν ται οι α µαρ Κ τω λοι α πο προ σω που του Θε ου Κ και οι δι και οι ευ φραν θη τω σαν Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος Εἰσοδικὸν τοῦ άσχα Ἦχος ι Εν Εκ κλη σι ι αις 77 ευ λο γει τε

78 Β τον Θε ον Κυ ρι ον εκ πη γων Ι σρα ηλ Σω ω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Ἀπολυτίκια Τὸ Ἀναστάσιµον. Ἦχος β. Ο ευ σχη η µων Ι ω σηφ α πο Β του ξυ λου κα θε λων το α χραν τον σου Σω ω ω ω µα σιν δο νι κα θα ρα ει λη σας και α ρω ω µα σιν εν µνη µα τι και Β νω κη δευ σας α πε θε το αλ λα τρι η µε ρος α νε στης Κυ υ ρι ε πα ρε χων τω κο 78

79 σµω το µε γα ε ε ε λε ος Ο τε κα τη ηλ θες προς τον θα να τον η ζω η η α θα α να τος το τε τον Α δην ε νε ε κρω σας τη α στρα πη της Θε ο τη τος ο τε δε και τους τε θνε ω τας εκ των κα τα χθο νι ων α νε ε στη σας πα σαι αι δυ να µεις των ε που ρα νι ων ε κραυ γα ζον Ζω ο δο τα Χρι στε ο Θε ος η µων δο ο ο ξα σοι Ταις υ ρο φο ο ροις γυ ναι ξι πα Β ρα το µνη µα ε πι στας ο Αγ 79 γε λος ε βο

80 ο ο ο α τα µυ ρα τοις θνη τοις υ παρ χει αρ µο ο δι α Χρι στος Β δε δι α φθο ρας ε δει χθη αλ λο τρι ος αλ λα κραυ γα σα τε α νε στη ο Κυ υ ρι ος πα ρε χων τω κο σµω το µε γα ε ε ε λε ο ο ος Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀγίου Ἀθανασίου. Ἦχος γ' Ν Ν Στυ λος γε γο νας Ορ θο δο ξι ας θει οις δογ µα σιν υ πο στη ρι ζων την Εκ κλη σι Ν αν ι ε ραρ χα Α θα α να σι ι ε τω γαρ α τρι τον Υι ο ον ο µο ου σι ον α να κη ρυ ξας κα τη η σχυ να ς Α ρει ει ον α τερ 80

81 Ο σι ε Χρι στον τον Θε ον ι κε τευ ε δω ρη σα σθαι η µιν το µε γα ε ε λε ε ος Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 81

82 Κοντάκιον τῆς ἑορτῆς τῶν υροφόρων Αὐτόµελον Ἦχος β' Το χαι αι ρε ταιςυ ρο φο ροιςφθεγξα α µε νος τον θρη νον της προ µη το ρος Ευ ας κα τε ε παυ σας τη Α να στα σει σου Χρι στε ο Θε ος τοις Α πο στο λοις δε τοις σοις κη ρυτ τειν ε πε ε τα ξας ο Σω τηρ ε ξα νε στη του µνη η η µα το ο ο ο ος 82

83 ΑΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΡΙΚΟΗ νήμη Τῶν ἐν Ἁγίοις ατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, ατριάρχου Ἀλεξανδρείας. ροκείμενον Ἦχος δ Στίχ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν. Στίχ. Ὅτι δίκαιος εἶ ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἐποίησας ἡμῖν. ρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 13:7-16 Ἀδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. ιδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες. Ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς. ιὸ καὶ 82

84 Ιησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθεν. Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν. ι αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε, τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός. Ἀλληλούϊα. Ἦχος α Οἱ ἱερεῖς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην. Στίχ. Ὅτι ἐξελέξατο Κύριος τὴν Σιών. 83

85 Κοινωνικόν Εἰς νηµόσυνον... Κωνσταντίνου ρίγγου Ἄρχοντος ρωτοψάλτου Τ..Τ.Χ.Ε. Ἦχος α Ἔκτασις. Nε ε ε Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο Ζ ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ει ει εις µνη µο ο ο ο ο ο ο ο συ υ υ νο ο ο ο ο ον αι 84 ω ω ω ω

86 ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω αι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω Ζ ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω νι ι ι ι ι ι αι ω ω ω ω ω ω Ζ ω νι ι ι ο ον ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε Κ ε ε ε ε ε ε ε ε σται δι ι ι ι και αι αι ο ο ο ο ο ος Αλ λη λου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α 85

87 ετά τήν Θεία Κοινωνία Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην την αι ω νι ον λη ρω θη η τω το στο ο ο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ξα αν σου ο τι η ξι ι ω ω 86

88 σας η η µας των Α γι ων σου µε τα σχειν µυ υ στη η η ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µα ας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ε ραν µε λε ταν την δι και ο συ υ νη η ην σου ου ου ου Αλ λη λου ι α α α α α α α α 87

89 Εἴη τό ὄνοµα... Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τόν Εὐλογούντα... Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 88

90 Καταβασίαι του άσχα Ἦχος α ᾨδή α. Α να στα σε ως η µε ρα λαµ πρυν θω µεν λα οι α α σχα Κυ ρι ου α α σχα εκ γαρ θα να του προς ζω ην και εκ γης προς ου ρα νον Χρι στο ος ο Θε ος η Ν µα ας δι ε βι βα σεν ε πι νι κι ον α α δο ον τας ᾨδή γ. ευ τε πο µα πι ω µεν και νον ουκ εκ πε τρας α γο ο νου τε ρα τουρ γου µε νον αλλ α φθαρ σι ας πη γην εκ τα α φου οµ Ν βρη σαν τος Χρι στου εν ω στε ρε ου 89 ου µε ε

91 θα ᾨδή δ Ε πι της θει ας φυ λα κης ο θε η γο ρος Αβ βα κουµ στη τω µεθ η µων και δει κνυ τω φα ε σφο ρον Αγ γε λον δι α πρυ σι ως λε γον τα ση µε ρον σω τη ρι α τω κο σµω ο τι α νε στη Χρι στος ως παν Ν το δυ υ να α µος ᾨδή ε. Ορ θρι σω µεν ορ θρου βα θε ος και αν τι µυ ρου τον υ µνον προ σοι σω µεν τω ε σπο τη και Χρι στον ο ψο µε θα δι και ο συ νης η λι ον πα σι ζω ην α 90

92 Ν να τε ᾨδή στ. ελ λο ον τα Κα τη ηλ θες εν τοις κα τω τα α τοις της γης και συ νε τρι ψας µο χλους αι ω Ν νι ι ους κα το χους πε πε δη µε ε νων Χρι στε και τρι η µε ρο ος ως εκ κη τους Ι ω νας ε ξα νε ε στης του τα φου ᾨδή ζ. Κ Ο αι αι δας εκ κα µι νου ρυ σα µε νος γε νο µε νος αν θρω πος πα σχει ως θνη τος και δι α πα θους το θνη τον α φθαρ σι ας εν δυ ει ει ευ πρε πει αν ο µο νος ευ λο γη τος των α τε ε ρων Θε ος και υ 91

93 πεερ ε ᾨδή η. εν δο ο ξος Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Αυ τη η κλη τη η και α γι ι α η µε ρα η µι α των Σαβ βα α α των η βα σι λι ις και κυ ρι α ε Κ ορ των ε ορ τη και πα νη Κ γυ ρις ε ε στι ι πα α νη γυ ρε ων εν η ευ λο γου ου ου µεν Χρι στον εις Ν τους αι ω ω ω να α α α ας Ο Αγ γε λος ε βο ο α τη Κε χα ρι 92

94 τω µε ε νη Α γνη αρ θε νε χαι αι ρε και πα λιν ε ρω χαι αι ρε σος γαρ Ν Υι ος α νε ε στη τρι η µε ρος εκ τα φου Φω τι ζου φω τι ζου η νε α Ι ε ρου σα ληµ η γαρ δο ξα Κυ ρι ι ου ε πι σε α νε τει λε χο ρευ ε νυν και α γα αλ λου Σι ων συ υ δε α γνη η η η τερ που Θε ο Ν το ο κε εν τη ε γερ σει του το ο κου ου σου ου ου ου 93

95 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 94